1. Deus posuit Adamum et Evam in horto amoenissimo, qui solet appellari Paradisus terrestris.

2. Ingens fluvius irrigabat hortum. Erant tibi omnes arbores iucundae aspectu, et fructus gustu

3. suaves. Inter eas arbor scientiae boni et mali. Deus dixit homini: utere fructibus ómnium arborum

4. Paradisi, praeter fructum arboris scientiae boni et mali; nam si comedas illum fructum, morieris.

5. Serpens, qui erat callidissimum ómnium animantium, dixit mulieri: “Cur non comedis fructum

6. istius arboris?”. Mulier respondit: “Deus id prohibuit. Si tetigerimus illum, moriemur”. “Minime,

7. inquit serpens; non moriemini; sed eritis similes Deo, scientes bonum et malum”. Mulier,

decepta 8. his verbis, decerpsit fructum et comedit; deinde obtulit viro, qui pariter comedit.