ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ

Ερώτηση 1η.Χαρακτηρίστε τις προτάσεις που ακολουθούν, ως

σωστές (Σ) η ως λανθασμένες (Λ).

α. Το ρουσφέτι και το «μέσο» συμβάλουν στην ενίσχυση της πολιτικής

αλλοτρίωσης

β. Οι ομάδες πίεσης έχουν ως στόχο την κατάληψη της εξουσίας

γ. Τα κόμματα είναι φορείς πολιτικής κοινωνικοποίησης

δ. Η πολιτική στάση είναι αποκλειστικά προϊόν μελέτης και εμβάθυνσης

σε ένα θέμα.

ε. Ο σύγχρονος καταναλωτισμός, ο καριερισμός μπορούν να

συμβάλλουν στην πολιτική αλλοτρίωση των ατόμων

Ερώτηση 2η . Στις παρακάτω προτάσεις Α2 μέχρι και Α3 να

γράψετε τον αριθμό της πρότασης και δίπλα το γράμμα που
αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση
Α1. Τα κράτη που προήλθαν από την κατάρρευση των χωρών του
υπαρκτού σοσιαλισμού από το 1989 και μετά ανήκουν
α. στην πρώτη «γενιά» κρατών
β. στη δεύτερη «γενιά» κρατών
γ. στην τρίτη «γενιά» κρατών
δ. στην τέταρτη «γενιά» κρατών

Α2. Τα πολιτικά κόμματα διακρίνοντα:

Α. Από τον κοινό στόχο τους, που είναι η κατάκτηση της πολιτικής
εξουσίας ακόμα και σε συνεργασία με άλλα κόμματα.
Β. Από έναν βαθμό οργάνωσης
Γ. Από κάποια στοιχεία εξωκοινοβουλευτικής υποστήριξης ( συνδικάτα,
κινήματα)
Δ. Όλα τα παραπάνω

Α3. Πολιτικά κόμματα είναι: 

α.  Πολιτικές οργανώσεις που επιδιώκουν  την ανάληψη της
διακυβέρνησης.
β.  Ομάδες ανθρώπων που αποβλέπουν να επωφεληθούν από το
δημόσιο χρήμα.

γ. Πολιτικοί σχηματισμοί μέσω των οποίων οι παραδοσιακοί ηγέτες

επιβάλλουν  τις απόψεις τους στην κοινωνία.

δ. Ομάδες που στοχεύουν στην οικονομική ενίσχυση των πολιτών

ΟΜΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Α. Αναπτύξτε σύντομα τις παρακάτω ερωτήσεις:
1. Ορίστε τις έννοιες:
α) Πολιτική κοινωνικοποίηση
β) Πολιτική συμπεριφορά

Β. Να καταγράψετε τους ατομικούς παράγοντες που διαμορφώνουν την

πολιτική και εκλογική συμπεριφορά.

Γ. Από ποια στοιχεία διακρίνονται τα πολιτικά κόμματα?

Δ. Οι ομάδες γνώμης και οι ομάδες συμφερόντων σε σχέση με τα

πολιτικά κόμματα αναπτύξτε που:

Α)  διαφοροποιούνται

και που

Β)  συγκλίνουν

Ε. Ποιος είναι ο ρόλος των κομμάτων και ποιος των ομάδων πίεσης ως
φορείς πολιτικής κοινωνικοποίησης του ατόμου;

ΣΤ. Πώς λειτουργούν τα ίδια τα άτομα εκτός από δέκτες και ως φορείς
πολιτικής κοινωνικοποίησης;