Richard ve Jan büyük bir tartışmanın daha başlangıcını
yaptılar ve bu, çok önemsiz bir şeyden dolayı başladı. Richard sıkıntılı eşinin gününü nasıl kurtarabilirdi? Aşağıdaki Richard’ın Jan’in gün içinde yaşadığı sıkıntıları çözüme ulaştırmak değil onları sadece paylaşma ihtiyacını anladığındaki konuşmanın akışını dinleyin. Jan: Bugün işte korkunç bir gün geçirdim. Patron toplantıdaki herkese fotokopi dağıtmadığım için bana bağırdı. Richard: Ne oldu? Jan: Aptal genel müdür bana bütün yönetici asistanlarının da orada olacağını söylemedi. Toplantıdaki herkese fotokopi çektirmediğim için aptal durumuna düştüm. O kadar sinirlendim ki ağlayabilirdim. Richard: Birisi bir şey söyledi mi? Jan: Herkes için yeterli rapor yoktu. Kendimi kötü hissettim. Kimse “Jan ne kadar da aptalsın” demedi. Sadece ben kötü duruma düştüm. Kaç tane rapor götüreceğimi kontrol etmek için önceden aramıştım halbuki. Çok utandım. Richard: Gerçekten hayal kırıklığına uğramışsındır. Uğraşmak zorunda kaldığın bazı insanların bu kadar kendinden habersiz olmasına çok üzüldüm. Jan: Evet, mükemmel olmanı bekliyorlar ama değilsin. Richard: Şey, emin değilim. Benim gözümde mükemmele yakınsın. (Muzır bir gülümseme...) Jan: (Muzır bir gülümseme ve ses tonu neşeli bir halde...) Sen yok musun sen!