Professional Documents
Culture Documents
Elegantia Linguae Latinae
Elegantia Linguae Latinae
-
പു ി.
برای به ره
E LE GA NT IA ,
LATINÆ LINGUÆ.
O P US C U L U M
JUVENTUTI LIT E R IS LATINIS
IM B U EN D AE
L. A B O R A T U M º
* AB UZNO è SOCIETATE JESTV.
Editio altera, eàque emendata.
covcEssv svFERIORUM.
Floriferis ùt Apes in fàltibus omnia libant,
Omnia nos itidem depafcimur aurea di$ta. Lucretius.
PRO L O GIUM.
7) diſcent in hoc Opuſculo Ti
rones noftri : primùm , quo Linguæ
latinæ partes artificio conftruendae ; tum
quæ conftruendis his partibus adjicien
da ; po/? , quæ partibus iisdem adimen
da fìnt , unde lingua fiat elegantior.
Quæ hic elegantiæ præcepta dabimus,
ea licet è Romanis optimis Scriptoribus
omnia velut expreffà fìnt , ac vera ; ne
gligi tamen quâm plurima poterunt , àt
monet Fabius , ubi negleétum voluptas
aurium major exegerit : Diſcipulis igi
tur hic author fim , ut , quæ férvatis
his præceptionibus , latinè confcripfè
rint ; ea pof?, elatâ voce pronuntient ,
atque aures in iffam rem arbitras con
fulant.
Quò citiùs verò, altiùsque Tironum
animis infigantur hæc præcepta , pro
fuerit iis vel maximè , ea non folùm è
memoriâ recitare quotidie ; ſed diligen
tiùs etiam in legendis explicandisque
A ij
( 4)
-clafficis authoribus obfervare, obfervata
que fuis indicare Profeoribus : pro
fuerit etiam , præceptiones illas f? pa
triâ linguâ reddiderint difcipuli , lati
^isque exemplis aliis fuo marte labora
tis illufirárint. -
CA PUT PRIM U M.
Quæ fit linguæ latinæ partium ßngularum.
' elegantia, elegansque conftruétio.
Oftendet hoc primum caput, in eo
effe vel maximè latini fermonis ele
gantiam ; quòd verba fua longè ali
ter, ac fermo patrius , plerumque
contruat.
SE C T I O PRI M A.
De Nomine Subſtantivo.
I. -
*
-
SE C T I O SE C U N D A.
De Nomine Adjeéîivo.
I.
Phrafim non illepidè finias , aut in
inchoes per adje&tivum aliquod po _*
lyfyllabum.
Ex. Virtute nihil eft amabilius. Cic.
Ex. Obfcurum Deo nihil poteft effe. Cic.
- IX.
Cùm de duobus duntaxat agitur ,
tum pro primus & fècundus dic prior
poſterior.
Ex Duo funt, priori po/terius confonat.
( 17 )
da eft, dic primus , alter, &c. unus
verö, alter, &c. fi ſecus.
Ex. Tu primo, hic altero, is tertio menfe,
&c. Ex. In natura tria funt, unum gaudere,
! alterum dolere , tertium nec gaudere nec do
lere, Cic.
XI.
Bellè alter de duobus ; & alius de
pluribus iteratur.
Ex. In laudandis difcipulis nec malignus
fis , nec effufus ; quia res altera tadium labo
ris, altera fècuritatem parit. Quintil. Ex. Al.
ter alteri nocent. pro ambo fibi invicem.
Ex. Alii fe fatis vixiffe, te vifo, alii nunc
magis effe vivendum prædicabant. Plin. ad
Traj. pro Aliqui fe fatis, &c. &• alii nunc, &c.
Ex. Alius alio more vivit, aut vivunt. pro
aliqui fc, aliqui aliter. Equi decem, aliis alii
velociores. pro uni quàm alii.
Alius fi de duobus iteretur, bellè ,
pro quàm ponitur.
Ex. Eft aliud iracundum effe, aliudiratum.
XII.
Venuftiora fæpe funt 1° alius atque
alius pro diverfus.
. Ex. Eadem res fæpe aut probatur, aut re
Jicitur ೧. atque alio elata verbo. Cic.
.*
*
( 18 )
20 Unus & alter pro duo -- & unus
aut alter pro unus aut duo.
3° Quotusquisque ? pro nullus, aut
fere nullus.
Ci Ex. Famam quotusquisque poteft effugere?
!C.
5 Е ст1 о Т Е к т 1 А.
De Pronomine.
I.
Duo pluráve pronomina non inve
nuftè conjunxeris.
Ex. Ille fè profecifTe fciat, cui Cicero pla
cuerit, Quintil. Ex. Mibi tu tuique curæ
funt &c -
( 19 )
II.
Pronomina maximè fubftantiva fuis
·poftpone infinitivis, ac participiis.
Ex. Qui dolere fé ait. Vinci mor patimur.
Ifocrati objiciunt, docere eum , &c.
Ex. Cogitanti mihi &c. redunte illo &c. ùt
ftratum fe vidit.
III.
Nomen fiibftantivum inter ac pro
nomen adje&ivum, bellè medium eft
pronomen fubftantivum.
Ex. Suis fe laudibus vita occidens confo
lari poteft. Cic. Per dextram te iftam oro.
Noftrae nos culpa- pudet.
Sectio
º ( 25 )
-_-ബ º-ºº!
5 в с т н о О u А ктА,
De J^erbis.
I. : -
( 27 y
parùm prudeas. Cic. Ex. Nolim, ita fit. Ex*,
(Quæ néc velim nec aufim dicere. Ex. Tibi
fim author, &c. Ex. Necfacilè dixerim, haud
negaverim &c. . . . .
4° Subjun&tivi præfens pro imper
fećło.
Ex. Frangas citiùs, quàm corrigas, quæ
in pravum induruerunt. Quintil. Ex. Infini
tus.fimu, fi velim &c. -
- P. iy
( 32 )
Ex. Qui mortem in malis ponit, non poteß
eam mom timere. Cic. pro neceffàriò timet.
9* Poffe fieri, fieri non poffè -- pro
effè poffibile — effe impoffibile : Quæ duo
fecundüm Fabium duriora funt, nec
à Tullio uſpiam uſurpata.
ساج-
M O N I T. D/ M.
Oterunt jam jamque, & in poſterum multò
magis, exerceri quotidie Tirones noftri in
in hunc modum.
Seligantur primùm è Cicerone fententiæ
quædam ante alias elegantiùs conftruétæ ; qua
lesillæ fint v. g... optimnm & in privatis fami
liis , &- im republicâ ve&igal duco effè parci
moniam... – ... cui non ſunt audita Demo
fthenis vigilia, qui dolere ſe aiebat, ſi quando
opificum antelucana effet victus induſtrid ? ..
Tum, vel iisdem , vel aliis etiam verbis ,
di&tentur eædem fententiæ ; fed alio prorfus,
eóque verborum ordine, qui linguae noftræ
fit proprius: fic nempe... duco , parcimo
1ıiam effè večtigal optimum , dº iu familiir pri
vatis , &* in republicd ... — ... quis non au
divit vigilias Demofthenis, qui aiebat fè dolere,
ſi aliquando victus eſſet induſtriâ antelucanâ opi
ficum ? . . .
, Jubeantur deinde difcipuli , tales fibi fic
dictatas ſententias, è regulis noſtris, con
\
( 33 )
ftruere aliter, ftruétasque cum iisdem, üt apud
Ciceronem jacent, fententiis conferre, atque
ex illis emendare : fic fiet , ut, quàm ftru
ćturæ Ciceronianæ fua fit abfimilis, facilė
dignofcant, ad eamque propiùs accedant
in dies.
Profuerit etiam vel plurimùm , fi, quæ
Tulliana vernaculè reddita dictaverint Pro
feffores, ea difcipuli, è præceptis noftris,
latiné reddant, comparentgue & emendent,
üt hic fuprà funt commoniti.
– 4,mumumumumum-mum.-f.
SE C T I o Q U I N T A:
De Adverbiis. .
I.
Relativa quantùm, quantò vel quò ;
quàm , quoties, ubi, quò , unde , &c.
fuis ornatè præcedunt fociis tantùm ,
tantò, vel eò, vel hòc ; tam , toties,
ibi , eò , inde vel eò vel ibi , &c.
Ex. Quantùm à rerum turpitudine abes,
tamtùm te à verborum libertate fejungas. Cic.
Ex. Qgantò Superiores fumus, tavtò nos
fubmiffiùs geramus. Cic. *
B y
( 34 )
1Ex. Ubi divitiæ claræ habentur, ibi orm.
nia bona vilia funt. Salluft. Fx. Ubi quid ef
fet -- eò venerunt, &c, Ex. 9uò tu pergis ,
•ò pergam , ibique ero , dum , &c.
Ex. Unde necefTe eft, iude initium fumo.
Ex. Unde exivi, eò vel eàdem redeo. Ix.
Unde venis, ibi eft, &c.
II.
In partes fi quid ditribuas, dic pri
mùm pro primò ; deinde vel tum pro
fecundò ; tum vel deinde pro tertiò ;
pòft pro quartò; poftremò vel ad ex
tremium pro ultimò.
Ex. Purè primùiu loquamur, deinde dilu
cidè , tum ornatè , pò/? ad rerum dignitatem
aptè. Cic.
Partes fi plus, quinque fuerint, re
peti liberiùs poterunt tum, pòft, deinde.
Ex. Cognatis primùm , tum affinibus, de
inde amicis, pò/? vicinis, tum civibus, deinde
fociis, tum ad extremum omnibus. Cic.
- III.
Pro, prima, ſecundi, tertidi vice dic
primò feu femel , iterum , tertiò feu
tertiùm.
' Ex. Primò quidem decipi incommodum
eft ; uterum {tultum ; tertiò turpe. Cic. Ex.
Seuel, iterum, ac tertiùm adfuit.
* -
( 35 )
Iterum fi geminetur , bellè pro plu
ries dicitur.
Ex. Iterum atque iterum appellatus.
AMmMMA
Atque adeò.
Pro imo-- dic atque adeò, vel quin
etiam.
Ex. Intra moenia, atque adeò in Senatu.
Ex. Quin etiam cibo quò utaris, intereft ali
quid ad mentis aciem. Cic.
Aliàs , alið, aliter, aliunde.
Aliàs, aliò, aliter aliunde fociari
gaudent cum alius.
( 36 )
Ex. Aliàs aliud de eadem re judicamus. Cic.
pro jam hoc, jam illud, &c. . . -
Antè, pòf?. -
Fortè.
Poſt ne, ſi, niſi dicfortèprofortaſſe.
Ex. Id ne fortè mirum videatur. Si fortè
quis miretur. Nifi fortè magis eft reus.
Fortè aliàs à fortaffè differt : fortaffe
rem dubiam ; fortè fortuitam arguit.
Ex. Quò fortè cùm acceffi. Ex. Plus for
*affe , quàm velles.
Hinc , inde.
Hinc & inde pro ex hoc, & ex illo
fic pones, ut inde ad remotius, hinc,
ad propius referas. *
Infrà, ſuprà.
Infrå, ſuprå fint pro inferiūs , ſu
• *
Perizas
Ex. Quæ fuprà dixi. üt dicam infrà.
- Item.
Ubi ſunt dua res diverſa, diver
fitas poſterioris per finale non item,
- exprimatur.
Ex. Corporum offenfiones fine culpâ acci
dcre poflunt: animorum mon item. Cic.
Minùs.
Minùs pro non, pone poft fîm, aut /.
Ex. Si poffumus, boni femper aliquid e£
ficiamus: Sin minùs ; certè nihil mali. Cic.
Minimè, minimùm , fummàm.
Minimè, vel nequaquam, dic pro bar
baro nullatenus --- dic minimiùm, ſum
miùm pro barbaris ad minus , ad majus.
' Ex. Homo minimè malus. Viri minimùm
ducenti. Cras , aut fummüm perendie.
Næ,
INae ante pronomen, fit pro certè.
. Ex; Nae ille vir fapiens lætus morietur.
Cic. Na tu erras.
Ne
Ut , cùm maximè.
Ut ; cùm maximè, dic locò illius :
nunc magis , quàm unquam aliâs.
Ex. Eftque, ùt cùm maximè, frequens fé
1latԱՏ, -
(42 )
Vt, ita. -
5 в с т п о S в х т А.
De Præpoſitionibus.
Locò poft elegans faepe eft à vel ab.
Ex: Primius à Rege, à cænâ, ab ludo, ab
re diviná. Ad. :
Ad 10 fit pro circiter.
Ex. Sumus ad ducentos.
2° Pro ufque ad.
Ex. Ad nauſeam. Ad ſatietatem. Ad ununu
omues -- pro nullo excepto. º
(43 )
3• Pro vernaculo felon , aut maά
(quodlatinè etiam per fecundùm, bar
barè per juxta redditur) pone ad,
vel ex, vel in, vel pro.
Ex. Ad exemplar, ad literam, ad nutum.
ad verbum — pro de verbo ad verbum;
Ex. Quod è naturâ; exque optimo jure eft.
Ex. In hanc formulam lata lex im fpe
ciem æqua. In hunc fenfum , ac modum.
Ex.*Pro more, pro merito, pro jure, pro
re natâ, pro rei dignitate.
f Ex. Cui, pro facilitate tuâ, parces, &c. .
f Bellè etiam hic, & in fimilibus
fic dicas: cui ( quæ tua eft facilitas)
parces, &c. rem ( qui meus in te
amor et) fic geram, &c.
Ante , præ.
Ante, ſeu præ ſerviat comparationi.
Ex. Beatus, beatior, beatifTimus ante alios.
Ex. Divitiae prae rectis, honetisque con
temnendae. Cic. pro in comparatione re&to
rum, &c- Citrà.
Citrâ pro fine fit nonnunquam.
Ex. Citrà culpam, faftidium, fàtietatem, &c.
In. T
3o Auxilium.
Ex Per me vitam obtinet.
4° Permiſſionem.
Ex. Quod aut per naturam fas fit, aut per
( 45 )
leges liceat. pro quod aut mattira , aut leges.
permittant. — Ex. Cùm per anni tempus fia
vigare poteris. -- pro cùm tempus — te fínet, &c.
5° Durationem.
Ex. Per id temporis. Per viam , coenam,
fomnium , &c.
f Poteft & duratio per inter ex
primi.
Ex. Inter Scyphos. Inter aleam. Inter ini.
tia Regni. Inter ambulandum , &c. -
Præter.
Præter efto pro contra , vel ultra,
Ex. Præter æquum , modum, folituni ,
fpem, opinionem, &c.
Pro.
Pro idem fæpe eft, quod ante , &
tanquam. - -
S Е ст по S е рт I м А.
De Conjunéfionibus.
4c, atque.
Loco quàm fubjicias ac, vel atque. —-
1º Adverbiis aliter, fecus, æquè,
pariter , perinde , feu pro eo.
Ex. Tu fecus atque ego. Hic aequè, ac ille.
Hi aliter atque illi. Animo pariter, ac vultu.
Perinde, ſeu pro eo eſt, ac ſi non eſſet.
Cüm , tum.
Cùm pro quando pofitum lepidè tum
affumit tribus his modis. —
Ex. Tum erimus beati , cùm cupiditatum
erimus expertes. Cic vel, cùm cupiditatum,
&c. tum erimus beati. — vel, erimus beati
tum, cùm cupiditatum , &c.
- Cùm , tum.
Ubi res dua ſunt, una generalis,
& altera fpecialis y vel una levior, ^
& altera gravior, ibi bellè cùm rei
generali vel leviori ; fpeciali verò
vel graviori tum anteponitur.
v А -- - * ,
శ్రీ
هم مهمی
C jii
C AP UT SE CUN DU M. :
Quæ conftruendis latinæ linguæ partibus
addenda fìnt , unde lingua fiat
elegantior.
º
SECT I O PRI M A.
De addendis Nominibus &
Pronominibus.
I.
, Verba neutra, quæ vocant abfolu
ta, nominis à fe nati accufativum af
ſumunt elegantius. -
( 55 )
Ex. Qui ubicumque terrarum funt, &c.
Ex. Ubi locorum fit, nefcio.
III.
Bellè, cùm rem odiofam arguis ,
malum , fubjicias interroganti quid ?
qui ? quæ ? quod ?
Ex. Quid malum ! ambages iftae? quæ ma
lum ! eft tua ifta dicacitas?
IV.
Deus aliquo laudis epitheto comi
tetur.
Ex. Quanquam ô Dii bomi ! quid eft in
hominis vitâ diu ? Cic. Dii immortaler. Effe
άor mundi Deus / Cic.
V. -
SECTIO SE C U N D A.
De J^erbis apponendis.
I.
Verba fum , facio, committo ver
bis aliis adje&ta pulchriùs antepones.
Ex. Non committam , ut me improborum
confortio adjungam. Cic. pro non adjungam
me, &c.
Ex. Hoc plerumque facimus, ut confilia
eventis ponderemus. Cic. pro plerumque pon
deramus &c.
Ex. Nihil e/?, quod tam deceat, quàm in
omni re fervare conftantiam. Cic. pro nihil
tam decet. -- Ex. Pauci funt , qui, à morte
quò eundum fit, cogitent. Sen. pro pauci co
gitant, -- Ex. Nec fore ſeu nec futurum pu
tabam , ut venires- pro te venturum.
II.
Bellè is, qui rogat, aut interrogat,
quæfo , vel amabo ; interjicit.
Ex. Attende, quaefo, re&tumne fit. Quid
eſt, quaſo, vincere, ſi hoc non eſt?
Ex, Quò, amabo, ibimus ºſed, amabo vor »
y
( ;8 )
cogitate , &c. Cura, amabo te, Ciceronem no
ítrum, &c.
- - III.
Venuftè jubeas , aut roges his
verbis: velim , fac, curâ : vetes verò,
feu diſſuadeashis alteris : noli, nolim,
C44/6.
5встн о Тв н т 1 А.
De adjiciendis, Adverbiis.
- I.
Sic, vel itajunge verbis accipio, ha
beo , cen/ẻo. -
IV.
Augendae rei appone quàm , per,
perqitdm , longè , facilè , apprimè, ad
“modừm.
Ex. Quàm dočtifTimus. Quàm faepiffimè -
Peramoenüs. Facilè primus. Longè improbif
fimus.. Eleganter admodîım.
V.
Pulchrè per tandem interrogansur
eas. -
A P, P E N D I X
De Periphraf.
Periphrafis eft, quâ pluribus ali
quando rem concinniùs exprimas.
Ex. Commutare vitam cum morte, pro mori.
( 61 )
} Ex. Ad extremum vitae diem, pro ad mor
\ tem. Ex. Ita accuratè, ut mihil fiipra. pro ac
curatiffimè. Ex. Tam mihi gratum id eß,
qaàm quòd gratiffimum. pro id mihi gratiff.
fmtum eft. Ex, Tanta eft inter eos, quanta jia.
zima poteft effe, amicitia. pro maxima eft &c.
గ్రైక్టే
CA P UT T E R TIU M.
S Е с т I о - S Е с U N D А.
De omittendis Verbis.
I.
Abfint à dialogis verba interrogo,
re/pondeo, repono, fubficio. -
( 65 )
Ex. Cùm ab amicis rogaretur Diogenes,
vbi vellet inhumari, projicite me, inquit, in
humatum : tum amici ---: volucribusne, &
feris ? minimè verò, inquit ; fed bacillum
prope me, quo abigam , ponitote: qui po
teris? — illi ; non enim fenties: quid igitur---
mihi ferarum laniatus oberit nihil fentienti ?
Cic.
II.
Supprimi quandoque gaudent aio,
inquio , dico , loquor. '
Ex. Rectè --- Ennius: amicus certus in re
incertâ cernitur. Cic. pro reétè ait.
Ex. Atenim, ---, nihil novi fiat , &c. pro
atenim, inquies, Sºc. -
S Ест по ТЕ Rт I А.
De fupprimendis Conjunāionibus.
I.
Et conjun&tio bellè fæpiùs retice
tur, (a) ejufque locò fæpe etiam ante
cedens vox alia repetitur. (b)
(a) Ex. Cujus vitae focia virtus , — mortis
comes gloria fuit. Cic. pro &* mortis, &c.,
Ex. Ad fapientes laus, — honor, — digni
tas confluit. Cic.
(b) Ex. Tibi aras, tibi feris, tibi metis. !
Plaut. pro &* feris , &* metis. Ex. Quis tam
oculis, tam mente captus? Ex. Quid proxi
må , guid fuperiore nočte, &c. Ex. Ut pa
ftum, ùt latibula, ùt alia id genus, &c.
A P P E N D I X
De Linguæ latinæ partium conſtructa
ruſ/2 diffonantiá & confonantiá.
S. I.
De Partium iftarum di onantiá.
{njucundè diffonant inter fe latinae
linguæ partes conftru&tæ , —
1° Si juſto pluries in eadem ſenten
tiâ, vel finienti vocali vocalis incho
ans, vel inchoans confona conſonæ fi
nienti fuccedat. Ut ... cuique homini
amori eft pietas ... hominibus nihi!
Jucundius, quàm Suavitas Sciendæ.
2° Si conſonae finales, initialesque
f ( 69 )
coeant, aut duriores, aut ftridentes,
aut fibilantes : quales funt c ante c vel
q -- r ante r -- rs ante sc. sp. st. ---
s ante s in monofyllabis --- s aut x
ante x. ùt . . hæc contrà. Sic quippe.
celer rivus- Ars scribendi. mors spon
tanea. Mars fator. Quis sim. Mollis
Xerxes. Rex Xerxes. -
+
30 Plura fijungantur vocabula, quæ
vel in principio , vel in fine fingula ;
vel quorum unum in fine, & alterum
in principio, fonum eundem eliciunt.
Ut . . Solium Solus Solebat Sozias.
--- ùt. . multam istam fuam pecuniam.
--- ìit .. homo moleftus. nolo loqui.
In quo tamen vitio fecundo tum
decor eft , cùm exprimenda funt , quæ
tædium creant. -
S. II.
De partium earundem confonantiâ.
Jucundè contrà partes eædem inter
fe confonant,--- -
(71 )
+
10 Si, quoad ejus fieri poffit , vo
calem confona, confonam vocalis ex
cipiat. ùt : Suavitate scientiæ nihil est
homini jucundius. Cic. Omnibus est
amori pietas. Cic. -
sº
+
30 Si verba breviora mifceas lon
gioribus. ùt . . morbi perniciofiores ,
pluresque funt animi, qudm corporis. Cic.
4° Si membra orationis, incifave
fingula componantur fic, ut aliis alia
neve multo longiora fint, neve multo
breviora . . it ... non obea ſoli,m in
commoda, | quæ eveniunt improbis , |
fugienda improbitas eſt : | ſed multô
etiam magis | quòd, cujus in animo ver
fatuf, | nunquam finit eum refpirare, !
nunquam acquiefcere.
sº
gic, -
-
( 72 )
+
5° Illud etiam -ad numerum ora
tionis & harmoniam aliquando con
feret, fi diverfa illius membra, vel
inciſa contigua diverſo conſtruantur
modò. ùt. .. Cura plus in Demoſthene,
| in Ciceroneplus naturæ. | Quintil...
multi famam, | confcientiam pauci |
verentur. Plin.... quòd urbem incen
diis , I Caede cives , [ Italiam bello |
liberâffem, Cic.
At maximo illud opere provideas,
velim, ne, dum numero ftudes ora
torio, in poeticum malé cautus inci
das: quo laborare vitio præ cæteris
arguuntur ii, qui verba è Poetis ex
fcribere confueverunt ; vidi enim eos
non femel, finem aut initium hexame
tri, velut-alterum pannum, folutæ fuæ
orationi affuere: videant igitur ii
etiam atque etiam, ut, fi quas fubinde
phraſes è Poetis exſcripſerint, (niſi
præclaræ quædam illæ fint ſententiæ,
iitjacent, exfcribendæ, ) eas ex orato
ribus, non è Poetis exfcripfiffe vide
antllr,
F I N I S.
( 73 )
C A L E N D A R I UM
R O M A NUM -
(75 )
tres, aut quinque dies illi, qui nonis
præcedunt.
Idus ab iduare, quod idem ac divi
dere, vocantur dies 1 3us aut 1 5us; ùt
qui menfem bifariam prope dividant:
Iduum etiam nomen affumunt dies illi
feptem, qui funt Idibus proximè fu
periores. -
D ij
( 76 )
JA NU A R I U S
Dies habet 3 1. nonas 4. Idus 8.
Calendas 19.
1. Calendæ jamuarii, vel Januariæ. §3
2. IV. quarta dies Nonarum , aut
3. III. tertia
4. Pridie
: ( ante ) Nonas
Januarii.
5. Nomae 3anuarii.
6. VIII. oétava dies ר
7. VII. feptima
8. VI. fexta Iduum ,
9. V. quinta kaut (ante ) Idus
1o. IV. quarta Januarii.
I I. III. tertia
12. Pridie , J
13. Idus januariæ.
14. XIX. decima nona dies`
I 5. XVIII. decima o&tava
16. XVII. decima feptima Calendarum vel
17. XVI. decima fexta (ante) Calendas
18. XV. decima quinta Februarii.
I 9. XIV. decima quarta
2o. XIlI. decima tertia
21. XlI. duodecima اے
- Calendarum vel
26. VII. feptima
27. V.
28. VI.quinta
fexta |*ត្រៃ-
Calendas
- -
Februarii.
29. IV. quarta
3o. III. tertia
3 1. Pridie J
器器
Sic numerantur Auguftus & December. ,
F E. B. R U A R IU S
Communis habet dies 28. biffextilis 29.
uterque Nonas 4. Idus 8. Cal. I6.
1. Calenda Februariae.
2. IV. - Nonarum aut
3. III. nonas Februarii.
4. Pridie
5. Nomæ Februariae.
6. VIII.
7. VII.
8. WI. Iduum aut Idus
9. V.
I o. IV.
1 1. III.
12, Pridie | Februarii.
(78) :
13. 1dus Februariae.
14. XVI. ך
1 5. XV.
16. XIV.
17. XIII.
18. XII.
19. XI.
2о. Х.
2 I. IX.
! Calendarum aut
Calendas Martii,
22. VIII.
23. VII.
24. VI.
25. V.
26. IV.
27. III.
— 28. Pridie اس۔
aumumum-mu
M A R T I US
Habet dies 3 1. Nonas 6. Idus 8. --
Calendas 17.
1. Calenda Martia.
ཁ་ཁ་ཐ་ཚན་ཧྥུ: , **
( 79 ).
l Nonas aut No
*កង៉េះ Martii.
: ل۔
3 1. Pridie ا۔
發器。,
1Numerantur fic Maius, Julius & Oétober.
t
(8o )
A P R I L I S
Dies habet 3o. Nonas 4. Idus 8.
Calendas 18.
. Calendae Aprilis.
IV Nonas, aut no
. III. narum Aprilis.
. Pridie
. Nonæ Aprilis,
. VIII.
. VII.
8. WI.
9. V.
по. IV.
k
Idus, aut Iduum
Aprilis.
I I. III.
I 2. Pridie
13. Idus Aprilis. ר
14. XVIII.
1.5. XVII.
I 6. XVI.
17. XV.
18, XIV. Calendas,
19. XIII.
20, XII. »aut Calendarum
Maii.
2 1. XI.
22. X,
23. IX.
24. VIII.
25. VII. .
(81 ) ,
26. WI
27. W. h Calendas,
28. IV. >aut Calendatum
29. III. l. Maii.
3o, Pridie J -
器器
Slc numerantur Junius, September & No.
vember.
|
º * *---
*ミ
,,,
|
w
- - .
i.
--
* -
t -
-
-
* -
- º -
-
-
-
-
-
**
- -
« ~
-º
-
-
--
-
-
- º
-->
- -
*
-
-
-
-
-
;
→
· · ·
* :|-|-- -|
- -|-|
|×|- |-|-|
通|
- -|-|
|
-
--
*·
·
*|
!'|
| 4
- -|
|-|
|-|
!
*
----|
|-- .|-|
|-·
, ,|
----|-· · · ·|
} |
|
|
|
|
|
*
|
*
|
··
- *-|-|
---
- -
e.
º:
-
-
- +
ºf
-
-
-
-
-
-
| -
-
-
-