Cevap 1

------------------- / -------------------
253 327.500
660 22.500
339 350.000
------------------- / -------------------
656 18.750
660 1.250
339 20.000
------------------- / -------------------
Sorunun çözümünde Özellikli Varlık olarak nitelendirilmeyen ve TMS hükümlerine tabi bir işletme için
kayıt yapılmıştır.
VUK göre ilk yıl kur farkları ve finansman giderleri maliyete eklenebilir. Sonraki yıllarda ihtiyaridir.
Özellikli varlıklarda finansman giderleri maliyete eklenebilir.

Cevap 2
TMS’ye Göre:
Tamamlanma Yüzdesi = 1.yıl Gerçekleşen Maliyetler / Toplam Tahmini Maliyetler
= 400.000 TL / 1.200.000 TL
= %33,3

Gerçekleşen Hasılat = İhale Bedeli x Tamamlanma yüzdesi

= 1.800.000 x %33,3
= 600.000 TL

Kar (Zarar) (1.yıl)= Gerçekleşen Hasılat – Gerçekleşen Maliyetler

= 600.000 TL – 400.000 TL
= 200.000 TL

Tamamlanma Yüzdesi = 1.yıl + 2. Yıl Gerçekleşen Maliyetler / Toplam Tahmini Maliyetler

= (400.000 TL + 550.000) / 1.200.000 TL
= %79,16

2. yıl tamamlanma yüzdesi = %79,16 - %33,3 = % 45,83

Gerçekleşen Hasılat = İhale Bedeli x Tamamlanma yüzdesi

= 1.800.000 x %45,83
= 825.000 TL

Kar (Zarar) (2.yıl)= Gerçekleşen Hasılat – Gerçekleşen Maliyetler

= 825.000 TL – 550.000 TL
= 275.000 TL

1
Tamamlanma Yüzdesi = Gerçekleşen Toplam Maliyetler / Toplam Tahmini Maliyetler
= 1.200.000 / 1.200.000 TL
= %100

3. yıl tamamlanma yüzdesi = %100 - %79,16 = % 20,83

Gerçekleşen Hasılat = İhale Bedeli x Tamamlanma yüzdesi

= 1.800.000 x %20,83
= 375.000 TL

Kar (Zarar) (2.yıl)= Gerçekleşen Hasılat – Gerçekleşen Maliyetler

= 375.000 TL – 250.000 TL
= 125.000 TL

1.Yıl 2. Yıl 3. Yıl Toplam

Hasılat 600.000 825.000 375.000 1.800.000
Maliyetler -400.000 -550.000 -250.000 -1.250.000
Kar / Zarar +200.000 +275.000 +125.000 +600.000

------------------- 1.yıl -------------------

350 600.000
600 600.000
------------------- 1.yıl -------------------
622 400.000
170 400.000
------------------- 1.yıl -------------------
600 600.000
622 400.000
690 200.000
------------------- / -------------------

------------------- 2.yıl -------------------

350 825.000
600 825.000
------------------- 2.yıl -------------------
622 550.000
170 550.000
------------------- 2.yıl -------------------
600 825.000
622 550.000
690 275.000
------------------- / -------------------

------------------- 3.yıl -------------------

2
350 375.000
600 375.000
------------------- 3.yıl -------------------
622 250.000
170 250.000
------------------- 3.yıl -------------------
600 375.000
622 250.000
690 125.000
------------------- / -------------------

VUK’a Göre:
------------------- 3.yıl -------------------
350 1.800.000
622 1.800.000
------------------- 3.yıl -------------------
622 1.200.000
170 1.200.000
------------------- 3.yıl -------------------
600 1.800.000
622 1.200.000
690 600.000
------------------- / -------------------

Cevap 3

a) Normal Amortisman = 900.000 / 9 = 100.000

------------------- / -------------------
730 100.000
257 100.000
------------------- / -------------------

b) Azalan Kalanlar Amortisman = (900.000 / 9 ) * 2 = 200.000

900.000-200.000=700.000 100/9= 0,11
700.000 * 0.11 * 2= 155.555,56

------------------- / -------------------
730 155.555,56
257 155.555,56
------------------- / -------------------

c) Üretim Kapasitesi : (5000 sa / 40.000 sa) * 900.000 = 112.500

------------------- / -------------------
730 112.500
257 112.500
------------------- / -------------------

3
Cevap 4

UYGULAMA İLKELERİ

“Uygulama İlkeleri” muhasebeciler tarafından uygulanmakta olan muhasebenin temel

kavramlarını kapsar. Uygulama ilkeleri oldukça spesifik olup, muhasebe temel kavramlarının
muhasebe işlemleri ile finansal tablolarda kullanılmasını sağlamak amacıyla işletmeler
tarafından uygulanacak esasları ifade eder.

Muhasebe uygulama ilkeleri;

-Gelir ve gider,

- Varlıklar,

- Borçlar,

- ve Öz kaynaklara

ilişkin ilkeleri belirleyerek muhasebe uygulamalarını şekillendirir. Muhasebeciler,

muhasebenin temel kavramlarını uygulamak için uygulama ilkelerini kullanırlar. Bu
ilkelerden hareketle muhasebe çalışmalarının yöntemini belirleyen muhasebe standartları ve
muhasebe politikaları oluşturulur.

Gelir ve Gider İlkeleri:

1) Gerçekleşmiş Hasılat İlkesi :   Gerçekleşmemiş satışlar, gelir ve karlar;

gerçekleşmiş gibi veya gerçekleşenler gerçek tutarlarından fazla veya az gösterilmemelidir.
Belli bir dönem veya Dönemlerin Gerçeğe uygun faaliyet sonuçlarını göstermek için, Dönem
veya dönemlerin başında ve sonunda hesap kesimi işlemleri yapılmalıdır.
2) Dönemsel Hasılat – Maliyet Eşleştirme İlkesi : Belli bir dönemin satışları ve
gelirleri bunları elde etmek için yapılan satışların maliyeti ve giderleri ile karşılaştırılmalıdır.
Bellir bir dönem veya dönemlerin başında ve sonunda maliyet ve giderleri gerçeğe uygun
olarak gösterebilmek için stoklarda, alacak be borçlarda doğru hesap kesimi işlemleri
yapılmalıdır.
3) Uygun Amortisman İlkesi : Maddi ve Maddi olmayan duran varlıklar ile özel
tükenmeye tabi varlıklar için uygun amortisman ve tükenme payi ayrılmalıdır.
4) Uygun Maliyet Dağılımı İlkesi : Maliyetler; maddi duran varlıklar, stoklar, onarım
ve bakım ve diğer gider grupları arasında uygun bir şekilde dağıtılmalıdır. Bunlardan direkt
4
olanları doğrudan doğruya, birden fazla faaliyetleri ilgilendirenleri zaman ve kullanma faktörü
dikkate alınarak tahakkuk ettirilip, dağıtılmalıdır.
5) Olağandışı Gelir ve Giderlerin Ayrı Gösterilmesi İlkesi : Arızi ve olağanüstü
niteliğe sahip kar ve zararlar meydana geldikleri dönemde tahakkuk ettirilmeli, fakat normal
faaliyet sonuçlarından ayrı olarak gösterilmelidir.
6) Tüm Gelir ve Giderlerin Gösterilmesi İlkesi : Bütün kar ve zararlardan, önceki
dönemlerin mali tablolarında düzeltme yapılmasını gerektirecek büyüklük ve niteliktekiler
dışında kalanlar, dönemin gelir tablosunda gösterilmelidir.
7) Uygun Karşılık İlkesi : Karşılıklar, işletmenin karını keyfi bir şekilde azaltmak
veya bir döneme ait karı diğer döneme aktarmak amacıyla kullanılmamalıdır.
8) Değerlemede Tutarlılık İlkesi : Dönem sonu sonuçlarının tespiti ile ilgili olarak
uygulana gelen değerleme esasları ve maliyet yöntemlerinde bir değişiklik yapıldığı takdirde,
bu değişikliğin etkileri açıkça belirtilmelidir.
9) Şarta Bağlı Giderlerin Gelir Tablosuna Yansıtılması İlkesi : Bilanço Tarihinde
var olan ve sonucu belirsiz bir veya bir kaç olayın gelecekte ortaya çıkıp çıkmamasına bağlı
durumları ifade eden, şarta bağlı olaylardan kaynaklanan, makul bir şekilde gerçeğe yakın
olarak tahmin edilebilen gider ve zararlar, tahakkuk ettirilerek gelir tablosuna yansıtılır. Şarta
bağlı gelir ve karlar için ise gerçekleşme ihtimali yüksek de olsa herhangi bir tahakkuk işlemi
yapılmaz, dipnotlarda açıklama yapılır.

Varlıklarla ilgili İlkeler

1) Dönen Duran Varlık Ayırımında Bir Yılın Ölçüt Alınması İlkesi: İşletmenin bir
yıl veya normal faaliyet dönemi içinde paraya dönüşebilecek varlıkları, bilançoda dönen
varlıklar grubu içinde gösterilir. 
2) Vadesi Bir Yılın Altına İnen Duran Varlıkların Dönen Varlıklara Aktarılması
İlkesi : İşletmenin bir yıl veya normal faaliyet dönemi içinde paraya dönüşemeyen,
hizmetlerinden bir hesap döneminden daha uzun süre yararlanılan uzun vadeli varlıkları,
bilançoda duran varlıklar grubu içinde gösterilir. Dönem sonu bilanço gününde bu grupta yer
alan hesaplardan vadeleri bir yılın altında kalanlar dönen varlıklar grubunda ilgili hesaba
aktarılır.
3) Karşılık Ayırma İlkesi : Bilançoda varlıkları, bilanço tarihindeki gerçeğe uygun
değerleriyle gösterebilmek için, varlıklardaki değer düşüklüklerini göstererek karşılıkların
ayrılması zorunludur. Dönen varlıklar grubu içinde yer alan Menkul kıymetler, Alacaklar,

5
Stoklar ve Diğer Dönen varlıklar içindeki ilgili kalemler için yapılacak değerleme sonucu
gerekli durumlarda uygun  karşılık ayrılır. Bu ilke, duran varlıklar grubunda yer alan
Alacaklar, Bağlı Menkul Kıymetler, İştirakler, Bağlı Ortaklıklar ve Diğer Duran varlıklardaki
ilgili kalemler içinde geçerlidir.
4) Dönem Ayırıcı Aktif Karakterli İşlemlerin Ayrıca Gösterilmesi İlkesi: Gelecek
Dönemlere ait olarak önceden ödenen giderler ile cari dönemde tahakkuk eden ancak, gelecek
dönemlerde tahsil edilecek olan gelirler kayıt ve tespit edilmeli ve bilançoda ayrıca
gösterilmelidir.
5) Vadeli Alacakların Bilanço Günündeki Değerine İndirgenmesi İlkesi : Dönen
ve Duran varlıklar grubunda yer alan alacaklar senetlerini, bilanço tarihindeki gerçeğe uygun
değerleri ile gösterebilmek için reeskont işlemi yapılmalıdır.
6) Birikmiş Amortismanların Gösterilmesi İlkesi : Bilançoda Duran varlıklar
grubunda yer alan maddi duran varlıklar ile maddi olmayan duran varlıkların maliyetini çeşitli
dönen maliyetlerine yüklemek amacıyla, her varlıkların maliyeti çeşitli dönem maliyetlerine
yüklemek amacıyla, her dönem ayrılan amortismanların birikmiş tutarları ayrıca bilançoda
gösterilmelidir.
7) Birikmiş Tükenme Paylarının Gösterilmesi İkesi : Duran varlıklar grubu içinde
yer alan özel tükenmeye tabi varlıkların maliyetini çeşitli dönem maliyetlerine yüklemek
amacıyla, her dönem ayrılan tükenme paylarının birikmiş tutarları ayrıca bilançoda
gösterilmelidir.
8) Alacakların Özelliklerine Göre Ayrılma İlkesi : Bilançonun Dönen ve Duran
varlıklar grubunda yer alan alacaklar, Menkul Kıymetler, Bağlı Menkul Kıymetler ve diğer
ilgili hesaplardan ve yükümlülüklerden işletmenin sermaye ve yönetim bakımından ilişkili
bulunduğu ortaklara, Personele, İştirakler ve bağlı ortaklıklara ait olan tutarların ayrı
gösterilmesi temel ilkedir.
9) Kesin Olmayan Alacaklar İçin Tahakkuk Yapılmaması İlkesi : Tutarların
kesinlikle saptanamayan alacaklar için herhangi bir tahakkuk işlemi yapılmaz. Bu tür
alacaklar bilanço dipnot veya eklerinde gösterilir.
10) Kullanılması Hukuken Sınırlı Varlıkları Belirtilmesi İlkesi : Verilen rehin,
İpotek ve bilanço kapsamında yer almayan diğer teminatların özellikleri ve kapsamları
bilanço dipnot veya eklerinde açıkça belirtilmelidir. Bu ilke, alınan rehin, ipotek ve bilanço
kapsamında yer almayan diğer teminatlar içinde geçerlidir. Ayrıca, işletme varlıkları ile ilgili
toplam sigorta tutarlarının da bilanço dipnot veya eklerinde açıkça gösterilmesi
gerekmektedir.

6
 Yabancı Kaynaklara İlişkin İlkeler
 
1) Kısa – Uzun Vadeli Borç Ayrımında Bir Yılın Ölçüt Alınması İlkesi: İşletmenin
bir yıl veya normal faaliyet dönemi içinde vadesi gelen borçları, bilançoda kısa vadeli yabancı
kaynaklar grubu içinde gösterilir.
2) Vadeleri Bir Yılın altına İnen Borçların Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklara
Aktarılması İlkesi : İşletmenin bir yıl veya normal faaliyet dönemi içinde vadesi gelmemiş
borçları, bilançoda uzun vadeli yabancı kaynaklar grubu içinde gösterilir. Dönem sonu
bilanço gününde bu grupta yer alan hesaplardan vadeleri bir yılın altında kalanlar kısa vadeli
yabancı kaynaklar grubundaki ilgili hesaplara aktarılır.
3) Borçların Tümünün Gösterilmesi İlkesi : Tutarları Kesinlikle saptanamayanları
veya durumları tartışmalı olanları da içermek üzere, işletmenin bilinen ve tutarları uygun
uygun olarak tahmin edilebilen  bütün yabancı kaynakları kayıt ve tespit edilmeli ve bilançoda
gösterilmelidir. İşletmenin bilinen ancak tutarları uygun olarak tahmin edilemeyen durumları
da bilançonun dipnotlarında açık olarak belirtilmelidir.
4) Dönem Ayırıcı Pasif İşlemlerin Ayrıca Gösterilmesi İlkesi : Gelecek Dönemlere
ait olarak önceden tahsil edilen hasılat ile cari dönemde tahakkuk eden ancak, gelecek
dönemlerde ödenecek olan giderler kayıt ve tespit edilmeli bilançoda ayrıca gösterilmelidir.
5) Vadeli Borçların Bilanço Günündeki Değerlerine İndirgenmesi İlkesi: Kısa ve
uzun vadeli yabancı Kaynaklar grubunda yer alan borç seneleri bilanço tarihindeki gerçeğe
uygun değerleri ile gösterilmek için reeskont işlemleri yapılmalıdır.
6) Borçların Özelliklerine Göre Ayrılması İlkesi : Bilançonun kısa ve uzun vadeli
yabancı kaynaklar grubunda yer alan borçlar, alınan avanslar ve diğer ilgili hesaplardan
işletmenin sermaye ve yönetim bakımından ilgili bulunduğu ortaklıklara, personele,İştirak ve
bağlı ortaklıklara ait olan tutarların ayrı gösterilmesi temel ilkedir.
 
Öz Kaynaklara İlişkin İlkeler 
 
1) Öz Kaynakların İşletme Sahip ve Ortaklarının Haklarını Gösterilmesi
İlkesi : İşletme sahip veya ortaklarının sahip veya ortak sıfatıyla işletme varlıkları üzerindeki
hakları öz kaynaklar grubunu oluşturur. İşletmenin bilanço tarihindeki ödenmiş sermayesi ile
işletme faaliyetleri sonucu oluşup, çeşitli adlar altında işletmede bırakılan karları ile Dönem
Net Karı ( Zararı ) bilançoda öz kaynaklar grubu içinde gösterilir.

7
 2) Sermaye Paylarının Özelliklerine Göre Belirlenmesi İlkesi : İşletmenin ödenmiş
sermayesi bilançonun kapsamı içinde tek bir kalem olarak gösterilir. Ancak, esas sermaye
özellikleri farklı hisse gruplarına ayrılmış bulunuyorsa esas sermaye hesapları her grubun
haklarını, kar ve tasfiye paylarının dağıtımında sahip olabilecekleri özellikleri ve diğer önemli
özellikleri yansıtacak biçimde bilançonun dipnotlarında gösterilmelidir.
3) Azalan Öz Kaynağın Belirtilmesi İlkesi : İşletmenin hissedarları tarafından
yatırılan sermayenin devam ettirilmesi gerekir. İşetmede herhangi bir zararın ortaya çıkması,
herhangi bir nedenle öz kaynaklarda meydana gelen azalmalar, hem dönemsel, hem de
kümülatif olarak izlenmeli ve kaydedilmelidir.
4) Zararın Öz Kaynaklardan İndirilmesi İlkesi : Öz kaynakların  bilançoda Net
Olarak gösterilmesi için geçmiş yıl zararları ile dönem zararı, öz kaynaklar grubunda indirim
kalemleri olarakı yer alır.
5) Sermaye Yedeklerinin Gelir Unusuru Olarak Gelir Tablosuna Alınmaması
İlkesi : Öz Kaynaklar; Ödenmiş Sermaye, Sermaye Yedekleri, Kar Yedekleri, Geçmiş yıl
karları ( Zararları ) ve Dönem Net Karı ( Zararı )'ndan oluşur. Kar Yedekleri yasal, statü ve
olağanüstü yedekler ile yedek niteliğindeki karşılıklar, özel fonlar gibi işletme faaliyetleri
sonucu elde edilen karların dağıtılmamış kısmını içerir. Sermaye Yedekleri ise Hisse Senedi
İhraç Primleri, İptal edilen ortaklık payları, Yeniden değerleme değer artışları gibi
kalemlerden meydana gelir. Sermaye yedekleri, Gelir unusuru olarak Gelir tablosuna
aktarılamaz.