φεγγαρενια

19-07-11, 14:22
Κάποτε ζούσε ένα παλικάρι σε ένα μακρινό μέρος..Το παλικάρι μας μεγάλωνε και
ήταν γεμάτος από όλα τα καλά που απλόχερα του είχαν δοθεί.Αλλά εκείνος δεν ήταν
και τόσο ευτυχισμένος όπως έδειχνε.Κάτι του έλειπε,κάτι που θα του έδινε
μεγαλύτερη χαρά και ευτυχία στην ζωή του.Εκείνος άρχισε να μεγαλώνει και να
συνειδητοποιεί ότι η ζωή και ο γύρω κόσμος δεν ήταν ότι ήθελε και είχε
φανταστεί.Έτσι ξεκίνησε να κάνει μικρά καθημερινά ταξίδια.Να φεύγει και να
ταξιδεύει μέσα από μικρές αποδράσεις και να γεμίζει την ζωή του από όμορφες
στιγμές.Εκείνος όπως ήταν δυνατός και έξυπνος ήξερε ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να
τον σταματήσει.Μέσα του δεν σκέφτηκε τι απώλειες και συντρίμμια θα άφηνε στους
άλλους ή στον ίδιο παρά μονάχα το ταξίδι και ο σκοπός του!
Είχε βάλει σκοπό της ζωής του να φτάσει στον προορισμό του.Και από ότι φαίνεται
θα τα κατάφερνε γιατί είχε πείσμα,θέληση,δύναμη και εξυπνάδα!Ταξίδεψε όπως
ήθελε και αναζητούσε η ψυχή του.Στα ταξίδια που έκανε γνώρισε αρκετούς
ανθρώπους,καλούς κακούς,πονηρούς,ψεύτικους.Ομορφιές αλλά και ασχήμιες της
καθημερινής ζωής.Στο πέρασμα του άφηνε και από ένα μικρο λιθαράκι,την δική του
σφραγίδα,το δικό του αποτύπωμα.

Σε ένα τελευταίο του ταξίδι η ζωή του επιφύλασσε μια μικρή έκπληξη.Σε κείνο το
ταξίδι συνάντησε μια μικρή γαλάζια θεά.Ο χρόνος περνούσε και μαζί και οι δυο
έζησαν Στιγμές γεμάτες από φως και το ταξίδι τους ήταν ότι πιο όμορφο είχε συμβεί
στην ζωή και των δυο.Για την γαλάζια θεά τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα και αληθινά
από την αρχή.Δεν υπήρχαν όρια και νόμοι,παρά μόνο αυτοί της καρδιάς!Η Αγάπη της
ήταν τόσο δυνατή που θα μπορούσε να κάνει τα πάντα για εκείνον.Με τον καιρό,για
το παλικάρι μας είχε γίνει μια απλή συνήθεια και απλά ζούσε κάποιες στιγμές χωρίς
να ξέρει βέβαια τι αποτέλεσμα θα είχε!
Εκείνη συνέχισε να τον Αγαπά κ να τον λατρεύει όπως την πρώτη φορά,τίποτα δεν
είχε αλλάξει μέσα της αλλά εκείνος είχε αρχίσει να νιώθει εγκλωβισμένος από όλα
που εκείνη του έδινε.Η σχέση τους,με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να γίνεται
μονότονη,πιεστική και άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα στον δικό τους
ουρανό.
Μέχρι που ήρθε και η πρώτη ρωγμή στην σχέση τους και το πρώτο στροβίλισμα ήταν
τόσο δυνατό που γκρέμισε τα πάντα!Η γαλάζια θεά ένιωσε να χάνεται μέσα στο
ξέσπασμα αυτό και να μην μπορεί να αντιδράσει,παρ όλες τις προσπάθειες
της.Άρχισε να χάνει την θέληση και την δύναμη της.Να σβήνει κάθε στιγμή.Για
εκείνον πάλι δεν ήταν κάτι το σημαντικό αφού ο σκοπός του ήταν το ταξίδι του και οι
στιγμές που ζούσε.
Έτσι ήρθε και το τέλος σε αυτή την σχέση.....

Ένα τέλος που για εκείνην ήταν μαχαιριά στα στήθη και δεν ήταν εύκολο να
κλείσει.Εκείνη η μαχαιριά,άφησε μια πληγή,ένα κενό τόσο μεγάλο που δεν ήταν
σίγουρη αν θα έκλεινε με τον χρόνο.Εκείνος την άφησε και έφυγε για ένα ακόμα
ταξίδι.Ταξίδευε εκ του ασφαλούς χωρίς να ξέρει τι συνέχεια της δικής του
αναζήτησης!
Η γαλάζια θεά κλείστηκε στον δικό της κελί ασφαλείας και κλείδωσε για πάντα την
καρδιά της.Ορκίστηκε ότι ποτέ δεν θα άφηνε κάποιον να την πονέσει και να την
πληγώσει έτσι ξανά!
Ο χρόνος κυλούσε και για το παλικάρι μας που μετά το τελευταίο ταξίδι κάτι μέσα
του είχε αρχίσει να αλλάζει και αυτό τον τρόμαζε!Όλα του φαινόταν τόσο απόμακρα
και ασήμαντα που η διάθεση και η θέληση να συνεχίσει το ταξίδι άρχισε να σβήνει
και να χάνεται με το πέρασμα του χρόνου.Κάτι είχε σβήσει μέσα του και η δύναμη
της αναζήτησης του δικού του ταξιδιού άρχισε να ξεφτίζει,να χάνεται.Έσβηνε το
πρωί και ζουσε μοναχα την νυχτα,μαζι με το φεγγαρι.Ηξερε οτι η ζωη του ειχε
αλλαξει πια.Ενιωθε οτι κατι του έλειπε!Τιποτα δεν το γεμιζε,πολλα απο εκεινα που
εκανε πριν καιρο τωρα πια δεν τα εκανε και τα εβλεπε
βαρετα,κουραστικα,μονοτονα.Κλειστηκε στον δικο του κοσμο και κρυφτηκε μεσα
στο δικο του σκοταδι,μέσα στην δική του φυλακή.
Για πρωτη φορα μετα απο καιρο ηρθε στην μνημη του εκεινη...η γαλάζια θεα!Τον
τρομαξε η ιδεα οτι εκεινη ειχε ερθει στο ονειρο του εκεινη την βραδυα του χειμωνα.
"Οχι δεν πρεπει να το σκεφτομαι πρεπει να βρω την δυναμη να ξαναζησω και να
παλεψω για το δικο μου σκοπο",μονολογησε εκεινο το βραδυ.Και ομως τιποτα δεν
ηταν το ιδιο απο εκεινη την βραδυα ολα αλλαξαν για το παλικάρι μας.Συνεχισε να
βλεπει την γαλαζια θεα σχεδον καθε βραδυ.Φοβηθηκε με την ιδεα και μονο οτι εκεινη
ηταν το δικο του ταξιδι,ο δικος του προορισμος!

Το παλικάρι μας δεν άντεχε άλλο και πήρε την απόφαση να γυρίσει πίσω ξανά.Κάτι
για το οποίο είχε ορκιστεί από την αρχή του ταξιδιού του ότι δεν θα έκανε ποτέ γιατί
δεν ήθελε να γυρίζει σε παλιές αναμνήσεις,έχανε τον προορισμό του,τον σκοπό του.
Να όμως που ποτέ δεν πρέπει να λέμε ποτέ και να θυμόμαστε ότι η ζωή έχει άλλα
σχέδια για όλους μας!
Και έτσι το παλικάρι μας γύρισε πίσω ξανά στην γαλάζια θεά αλλά τώρα τα
πράγματα είχαν αλλάξει και έπρεπε να αποδείξει στην γαλάζια θεά ότι Άξιζε ο
γυρισμός του και το να είναι μαζι της.Η γαλάζια θεά είχε αλλάξει(μόνο απέξω γιατί
από μέσα η Αγάπη της για κείνων δεν είχε σβήσει ποτέ)!Είχε αλλάξει και η αιτία
ήταν φυσικά εκείνος.Έγινε πιο δυνατή και αποφασιστική,πιο τολμηρή.Σκεφτόταν πιο
πολύ με την λογική παρά με την καρδιά.Πράγμα που όταν εκείνος την αντίκρισε να
τα χάσει.Μαγεύτηκε για άλλη μια φορά χωρίς να το περιμένει.Την Αγάπησε αληθινά
αλλά φοβήθηκε την ίδια την Αγάπη,τρόμαξε.Δέχτηκε για άλλη μια φορά ότι εκείνη
του έδινε απλόχερα και εκείνος το ένιωθε δυνατά γιατί ποτέ ίσως δεν είχε πάψει να
την σκέφτεται παρόλα όσα έλεγε και ένιωθε...πάντα ήταν εκεί,δεν είχε φύγει ποτέ!
Έτσι η γαλάζια θεά είχε αρχίσει να ζει και πάλι μέσα στο φως της αληθινής αγάπης
και εκείνος ένιωθε σαν θεός δίπλα της και ελεύθερος να ζήσει το δικό του ταξίδι που
είχε φτάσει πια στο τέλος του!