Di sebuah rumah sakit diruang melati pukul 10:00 pagi seorang perawat sedang melakukan

pengkajian status fungsional kepada seorang lansia Tn. X usia 70 tahun.

P : assalamualaikum, mbah taseh kimutan kulo mboten mbah ? niki leres mbah sandi nggih?,
daleme kendal nggih?

M :Waalaikumsalam, oo nggeh mbak sampean seng wingi masang infus.

P : nggeh mbah. pripun mbah nopo seng diraosaken?

M : alhamdulillah mbak sampun mendingan.

P : alhamdulillah, mbah kulo bade tangklet mangke dijawab nggeh, puron mboten mbah?

M : nggih mbak.

P : mbah pas njenengan sakit nak siram saget kiambak nopo dibantu putrane mbah?

M : dibantu anakku mbak.

P : dibantune pas nopo nggeh mbah, nopopas mundu toyo nopo pas nyabuni mbah?

M : mundut toyo lan nyabuni mbak

P : oh nggih mbah, njenengan menawi ngagem pakaian saget kiambak npo di bantu putrane?

M : sami mawon direwangi anakku mbak.

P : Mbah njenengean dahare saget mendet kiambak nopo dipendetke putrane mbah?

M : dipundutku anakku mbak

K : nggih mbak tak pendetke kulo, soale mbahe mboten saget mundut maem kiambak.

P : oh ngonten .., njenengan nak pipis dituntun putrane nopo mlampah kiambak?, saget cebok
kiambak mboten mbah?

M : Nak pipis saget kiambak, saget mlampah kaleh cebok kiambak mbak.

P : oh ngoten mbah, njenengan nak bade lenggah dituntun putrane nopo saget kiambak
mbah?

M : saget kiambak mbah

P : ooo nggih mbah, Mbah njenengan nak pipis kaleh BAB saget kiambak nopo dibantu
putrane?

M : dibantu mbak, soale aku wedi nak kepleset mbak

P : oo nggeh, Mpun nggih mbah, matursuwun, istirahat nggih mbah, kulo pamit riyen,
Assalamualaikum.
K : waalaikum salam, NGGIH mbak matursuwun.