1.

O Can de palleiro formou parte de las familias

campesiñas galegas dende hai centos de anos. No
ano 1999, a Xunta de Galicia decidiu levar a cabo
todos os estudios necesarios para definir o estándar
do Can de palleiro orixinal. Este estudio fíxose no
“Plan de recuperación das razas autóctonas de
Galicia”. Iniciose unha búsqueda por toda Galicia
para localizar exemplares do Pastor galego polas
zonas gandeiras da comunidade. No ano 2001,
definiuse o estándar da raza pura “Can de palleiro”.
Ten que ser, entre outras características, un can
“alobado”, manso e moi hábil para o pastoreo.

2. RUBIA GALEGA. La raza se caracteriza por tener gran rusticidad y capacidad de adaptación a
medios adversos. Es una raza dócil, de fácil manejo que se caracteriza por su mansedumbre.
Excelentes cualidades maternales.

la carne presenta color claro, típico de la carne procedente de terneros recién destetados o
alimentados con leche. La terneza y la jugosidad, así como el aroma y el sabor, gozan de
reconocido prestigio en todo el territorio español e, incluso, más allá de nuestras fronteras,
siendo considerada altamente satisfactoria por el consumidor.

3. DONICELA doniña[2], denociña[3], garridiña [4] ou saltaparedes

A donicela é o mustélido máis pequeno.

Prefire as paisaxes abertas, os campos, praderías, lindes dos bosques e terreos baldíos
invadidos pola maleza. É un animal bastante común, que se alimenta sobre todo de pequenos
roedores, aos que persegue ata nos seus tobos, debido á súa delgadez.

4. raposo

A súa cor oscila entre tonos pardos e grises. As partes inferiores, e xeralmente o extremo da
cola, son blancos. As patas son cortas, a cola moi alongada. Fuciño puntiagudo, orellas
ergueitas e triangulares e ollos oblícuos.