Ebook 16 - Supreme Secrets - Part 5 - Ebook

Volume : 16
Published : August 2013

Supreme Scientific Secrets from ancient India – Part 5
Table of Contents
Foreword .......................................................................................................... 3
About the Author ............................................................................................. 4
From the Author ............................................................................................ 4
Invocation......................................................................................................... 5
Periva’s voice: Freedom and Discipline ............................................................ 6
Sankhya Yoga and Sage Kapila .......................................................................... 8
Periva’s voice: Sankhya Yoga .......................................................................... 10
5 and 8 – The Universal Rhythm ..................................................................... 13
Periva’s voice: Chandas – how poetry was born ............................................ 15
Feet & Syllables ........................................................................................... 16
Eight (Octet) and the 5 Sacred Arts ................................................................ 17
Periva’s voice: Aindram – the original text ..................................................... 19
Nanotechnology in Ancient India & size of God’s Particle .............................. 20
Periva’s voice: Names of Months ................................................................... 23
Octet, Octave and the Gandharva Veda (Classical Music) .............................. 25
Periva’s voice: Upa-Vedas .............................................................................. 27
Adi Tala, Nava Tala and Sthapatya Veda (Sculpture) ...................................... 29
Periva’s voice: Jagatah Pitarau Vande ............................................................ 33
Appendix – Original Tamil version of Periva’s discourses ............................... 35
Acknowledgements ........................................................................................ 59
© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 2 of 59

Shri Kanchi Maha Periva Thiruvadigal Saranam
Foreword
Hari Om!
We are pleased to bring you the Sixteenth edition of the e-book series from the Kanchi Periva Forum. As you
might be aware, we have been regularly publishing free ebooks with a view to disseminate knowledge about the
Hindu tradition & culture, and more importantly carry the message of Sri Maha Periva to our members by setting
His discourses within the appropriate topic and in the right context for the readers to read and relish the same.
This month, we are continuing with the series we commenced in April 2013 – on the topic of “Supreme Scientific
Secrets from ancient India”. The base content of the original writing is provided by Sri Raguram Gopalan, one of
our respected members and an excellent thinker. We have great pleasure in bringing to you the excellent work of
Sri Raguram Gopalan, which is interspersed now with ample dose of Periva’s discourses on those topics, so that
you can enjoy the beautiful and thoughtful messages by our Nadamaadum Deivam (Walking God), Sri Maha
Periva, extolling the deep scientific aspects, and greatness of our own religion.
As in the previous editions, you would get to read the original writings of Sri Raguram Gopalan, coupled with
Periva’s articles in English to the extent available. To ensure that our Tamil readers enjoy His language and style
of speak, we are providing an appendix of all those discourses in Tamil as well at the end of the ebook with
appropriate links internally placed. As has been our practice, we are adding Periva’s rare photos within the book
for you to preserve and treasure for times to come.
We are sure that this Ebook will be extremely useful to you and request you to forward this to all your friends
and relatives. For those who are not familiar about our website and forum, we welcome you to visit
http://www.periva.org/ for a collection of rare videos and complete online library of upanyasams of Sri Maha
Periva.
If you are not already a member of our Forum and received this ebook from any of your friends, please also
register on the forum http://www.periva.proboards.com to stay updated on devotees’ experiences and to
receive our regular free publications.
We humbly submit this e-book edition at the lotus feet of Shri Maha Periva. Though this book is for restricted
circulation among like-minded members of the society, this is a free publication like all our other publications,
which can be downloaded from http://www.periva.proboards.com/
Any feedback or queries may be sent to us at kanchiperiva@gmail.com
Administrator
Kanchi Periva Forum
Jaya Jaya Shankara, Hara Hara Shankara!

About the Author
Sri Raguram Gopalan
Sri Raguram Gopalan was born in Chennai as the first child to Mrs. & Mr. Gopalan
Venkataraman Iyer in Chennai. His grandfather Sri. Venkatarama Sastrigal was a
renowned Sanskrit and Vyakarna teacher in Kumbakonam Raja Patashala. He did
his schooling in Chennai and Kumbakonam.
Sri Raguram currently works in a private company as Senior Vice President and is
a MBA Gold medalist with dual specialization in Marketing and Systems & an
Electronics Engineering graduate. He is a voracious reader, blogger and is
interested in Indian Philosophy, Siddha principles, History, Music & Yoga. He is a
black belt holder in his karate school, a Pranic healer and student of Tai Chi.
Since 2001 his universe revolves around Priya (wife) and Aishwarya & Adityaa (Kids) and is currently settled in
Bangalore. You can visit his blog @ http://ragsgopalan.blogspot.in/
From the Author

“Curious by nature, in a life so uncertain
Thirsty for the truth, which is so certain
I sought for some water in our Vedas ‐ the fountain
Though I can’t understand fully what it contains
I am amazed & speechless with what I could ascertain
This is just a speck of dust from that golden mountain
Thankful to my family for helping me in what I could attain
Grateful for the wisdom and works from all the chieftains
Wish I repay every atom of it through my gratuitous tearstains”
This effort is to share what I read, understood and enjoyed about the scientific aspects in ancient India which are
codified in our language, arts and in 1000s of temples. The quotes and examples are predominantly in Tamil but I
have tried to give the meaning which can enable a reader to grasp the meaning and progress. Any shortcomings
you notice are purely reflective of my abilities to understand and express. There was not even an iota of intention
to hurt any sentiments or beliefs of others.
I initially thought that I shall reproduce a prayer from one of the books which I had read but at one fine moment I
decided to capture my feelings in my own words. So I scribbled few lines in English summing up my feelings as
above, few lines for the Sage of Kanchi and a prayer in Tamil with its meaning in English. You may understand this
prayer better after you read this book. Please feel free to copy and reproduce in whichever form - see how much
of this can you share to dispel the ignorance. The more you share the better. If I have acknowledged any books or
authors please recognize them and ensure that you either buy their books or donate to their cause. They deserve
all the credits.

Invocation
A Divine Soul
With a noble goal
Walked this earth
When divinity was dearth
Beyond any treasure's worth
To avoid our death & rebirth
Seek His guidance & grace
For He shall ever embrace!
Shatkona Yantra - one of the many ancient secrets
Created by Sri Bhogar Siddhar currently in a temple in Sri Lanka,

taken once in a year for rituals, believed to emanate supreme
subtle divine energies.

Periva’s voice: Freedom and Discipline
There are a hundred thousand aspects to be
considered in a man's life. Rules cannot be laid
down to determine each and every one of them.
That would be tantamount to making a legal
enactment. Laws are indeed necessary to keep a
man bound to a system. Our sastras do contain
many do's and don'ts, many rules of conduct.
There is much talk today of freedom and

democracy. In practice what do we see? Freedom
has come to mean the licence to do what one
likes, to indulge one's every whim.
The strong and the rough are free to harass the

weak and the virtuous. Thus we recognise the
need to keep people bound to certain laws and
rules. However the restrictions must not be too
many.
There must be a restriction on restrictions, a limit

set on how far individuals and the society can be
kept under control. To choke a man with too many
rules and regulations is to kill his spirit. He will
break loose and run away from it all.
That is the reason why our Sastras have not committed everything to writing and enacted laws to embrace all
activities. In many matters they let people follow in the footsteps of their elders or great men. Treating me as a
great man and respecting me for that reason, don't you, on your own, do what I do-wear ashes, perform Pujas
and observe fasts? In some matters people are given the freedom to follow the tradition or go by the personal
example of others or by local or family custom. Only thus will they have faith and willingness to respect the
rules prescribed with regard to other matters.
Setting an example through one's life is the best way of making others do their duty or practice their dharma.
The next best is to make them do the same on their own persuasion. The third course is compulsion in the
form of written rules. Nowadays there are written laws for anything and everything. Anyone who has pen and
paper writes whatever comes to his mind and has it printed.
Hindu Dharmasastra has come under attack for ordering a man's life with countless rules and regulating and
not allowing him freedom to act on his own. But, actually, the sastras respect his freedom and allow him to act
on his own in many spheres. Were he given unbridled freedom he would ruin himself and bring ruin upon the
world also.
The purpose of the code of conduct formulated by our sastras is to keep him within certain bounds. But this
code does not cover all activities since the makers of our sastras thought that people should not be too tightly
shackled by the dharmic regulations.

You may feel that with regard to some aspects of life there is an element of compulsion in the sastras, but you
may not feel the same when you follow the tradition, the local or family custom or the example of great men.
Indeed you will take pride in doing so. This fact is accepted, in the large-heartedness of its author, by the
Vaidyanatha-Diksitiyam. Previous works on Dharmasastra shared the same view. The Apastamba-sutra is an
authority widely followed. In its concluding part the great sage Apastamba observes: "I have not dealt with all
duties. There are so many dharmas still to be learned. Know them from the fourth varna. "From this it is clear
that the usual criticism that men kept women suppressed or that Brahmins kept non-Brahmins suppressed is
not true. In a renowned and widely accepted dharmasastra such as that of Apastamba women and Sudras are
authoritatively recognised to be knowledgeable in some aspects of dharma.
Asvalayana and some other "original" authors of sutras say that the word of women is to be respected in the
matter of the arati in weddings and application of paccai. The posts supporting the marriage pandal are
installed to the chanting if mantras. Even so, if the servant or worker erecting the pandal has a story to tell
about it or some tradition connected with it, you must not ignore it. In this way everyone is respected in the
sastras and given what is called "democratic" freedom.
The dharmasastras include the samskaras and other rituals to be performed by the fourth varna. That caste has
not been ignored and its duties and rituals are dealt with in the chapters on varnasrama, anhika and sraddha in
the Diksitiyam.
The dharmasastras have usually chapters on "acara" and "vyavahara". The first denotes matters of custom and
tradition that serve as a general discipline. The second means translating them in terms of outward rites or
works.
Read a related tamil article of Periva by clicking here

Sankhya Yoga and Sage Kapila
Now, let’s look at what Sankhyakarika one of the greatest scientific works by Sage Kapila.
I need to highlight that the Sankhya philosophy is one of the most evolved philosophies about the secrets of
nature; it contains only 72 verses of which 68 of them define the complete spectrum of universal manifestation.
This Sankhya Yoga is referred in Bhagavad Gita – Chapter 2 is called Sankhya Yoga and in Chapter 10, verse 26,
Lord Krishna identifies himself with Sage Kapila.
Sankhya in Sanskrit means numerals / numbers. Sage Kapila states:
 Any measurement is a relational process and only a change can be measured but it takes time. The
difference between the yardstick and the measured object constitutes the measured variable, which in
effect is an incremental change. Since the observer can detect or measure only a change then logically,
the incremental unit of measurement itself should form the basis to derive the whole. This is the
genesis of .
 Correlate the above statement with the equation a + √a = 1. The unity is derived from the proportion
“a” or 1/.
 As an example, the arch of a bow has expansive stress on the outer side and compressive stresses on the
inner side, while the string is in tension and all are balanced at every instant. The expansive, compressive
and tensile stresses can be expressed by one law.
 Alternatively, a single variable describes the proportionality of three types of forces existing at the same
time. Such a variable should be scale invariant, self-similar and have an axiomatic relationship to the
whole.
 So Sage Kapila called 1/ as a self-similar variable from which the unity can be derived.
 So he postulated if x is the value of a measured increment then the total value 1+x must be related to the
ratio of change as 1/x at the same instant of time or simultaneously. This means 1+x = 1/x, and would
lead us to X2 + X = 1.
 He quotes that if the primordial rhythm has to be self sustaining then the proportion is certainly
governed by 1/. He gives the formula for this oscillations as follows:
o X = 1/ = 0.61803399
o Increment / Expansion = 1+x = 1.61803399 = 
o Compression = 1-x = 0.38196601 = X2
o Resonance = X3 = X - X2 = 0.23606798
Resonance or X3 is the factor which protects this rhythm from decaying and dying off. So  or 1/ is such an
important ratio or proportion so it is called as the Golden mean or God’s ratio.
I shall highlight some of the factors / ratio which are part of Sankhya Yoga and what is amazing and you find
formulas for Tamasic, Sattwic and Rajasic Guna states.

(Please refer “Secret of Sankhya Yoga” – G. Srinivasan in the web).
 Kapila defines the four qualities of the unmanifested state as Aikaantha (Synchronized), Aathyanta
(perpetual), Atho (Dynamic)and Abhavath (unmanifest).
 Taking C as cyclic rate of oscillation or vibration and x as rate of change per cycle then the three Guna self
similar interactive states are shown as vibratory counts per cycle by the formula.
Thaama = C1+x . Rajasic = Cx+x . Sathwa = C1-x.
 Some of the numbers that Sankhya Karika deals with are 1/7 (0.142857), π/10 (0.314159), 1/
(0.618034), √2 (1.414), (1.61803399), √3 (1.732), √5 (2.23), e (2.718282), π (3.14159) and declares that
the unmanifested state (Abhavaat) can exist only when the oscillations are between π/10 (0.314159)
and e(2.718282). This is simply amazing since the state of Abhavvat is the state of Brahman.
Despite herculean efforts I am unable to understand the Bhashya for the 72 verses which is about 500 pages
explaining the secrets of Sankhya in any significant measure.
I wish someone can step in and help us by explaining Sankhya Yoga that is comprehensible to our level of
intelligence.
We have a treasure of secrets and richness hidden in our scriptures and it seems we have already lost most of
them and the fundamental reason being our indifference to Sanskrit and our mother tongue.
The passage produced below is just the summary of verse 1.
…The Sankhya view that evolves out of the complete theory is that only vibrations are detected by the observer...
Since only relative changes can be be detected, any fundamental component that is not in a vibratory state
cannot be detected.
Vibrations are caused by components in an interactive state or a cyclic state of colliding and separating that is
common to all interactions and wave phenomenon.
The interactions create three distinct modes of stresses. Collisions are compressive or inelastic. The resultant
reaction is expansive or elastic.
When the interacting components lack the freedom to move away the interactive state is maintained in a cyclic or
shuttling mode in the same location in a resonant state.
This important Sutra lays emphasis that if the observed process of detection is dependant on vibrations, then
fundamental space must contain components with those four characteristics described as states, which makes it
function in a holographic way.
That is all vibrations remain in fixed relationship relative to each vibratory point in a coherent and resonant state.

Periva’s voice: Sankhya Yoga
According to Sankhya, the Atman is Purusa and is the
basis of all, though, at the same time detached from
everything. In its view Maya which keeps everything
going is Prakriti. The cosmos is contained in 24
"tattvas" ["thatnesses" or principles or categories]
of which Prakrti is one- Prakrti is indeed the first of
these and it has the name of"pradhana".
From it arises the second tattva of "mahat" which is

the intellect of Prakrti (like the intellect of man).
From mahat (the great) is derived the third tattva of
"ahamkara", the ego, self-consciousness, the feeling
that there is a separate entity called "I".
Ahamkara divides itself into two: first as the

sentient and knowing life of a man, his mind, his five
jnanendriyas and five karmendriyas. The second is
constituted by the five "tanmatras" and the five
"mahabhutas " of the insentient cosmos.
The jnanendriyas are faculties with which a man

gets to know outside objects: the eyes that see
objects, the nose that smells, the mouth that tastes,
the ear that hears and the skin that feels by touch.
With his karmendriyas he performs various actions. The mouth serves as a karmendriya also since it performs the
function of speech. The hand, the leg, the anus and the genitals are all karmendriyas. The "asrayas" for
jnanendriyas are sound (ear), feeling, sparsa (skin), form (eye), flavour or taste (mouth), smell (nose). These five
are tanmatras. The tattvas in their expanded insentient forms are space (sound), air (feeling or touch), water
(flavour), earth (smell), fire (form)- these are mahabhutas. Thus Prakrti, mahat, ahamkara, mind, the five
jnanendriyas, the five karmendriyas, the five tanmatras, the five mahabhutas- all these make up the 24 tattvas.
These tattvas are accepted by non-dualistic Vedanta also. According to it, it is Isvara (the Brahman with
attributes) who unites Purusa (or the Atman without attributes) with Prakrti or Maya. Sankhya, however, is silent
on Isvara.
The three qualities of sattva, rajas and tamas, according to the Sankhya philosophy, are accepted by all Vedantic
systems including non-dualism. Sattva denotes a high state of goodness, clarity and serenity; rajas is all speed and
action and passion; and tamas denotes sleep, inertia, sloth. The Gita has much to say on the subject in its
"Gunatraya-vibhaga yoga". The Lord says: "Nistraigunyo Bhava" (Go beyond all three gunas and dwell in the
Atman). Sankhya also believes that all undesirable developments are due to an imbalance of the gunas and that
they must be maintained evenly. But, unlike the Gita, Sankhya does not tell us the means to achieve this- like
worship of Isvara, surrender to him, Atmic inquiry and so on.
Purusa alone has life, Prakrti is inert. By itself Prakrti is incapable of performing any function. It manifests itself as

the 24 tattvas only in the presence of Purusa. But Sankhya also speaks contradictorily that Purusa is "kevala-
gnana-swarupin" unrelated to Prakrti. "Kevala" means what is by itself, isolated, without the admixture of
anything else. "Kaivalya" is the name Sankhya gives to liberation. The state in which an individual, after discarding
the 24 tattvas and being released from inertia, remains in the vital Purusa by himself is "kaivalya". (In Tamil
"kevalam" has somehow come to mean "inferior" or "unworthy". )
Advaita also has the goal of one being absorbed in Purusa, that is the Atman, and discarding all else as Maya. To
attain this state, the Acarya has cut out a path for us, the path that takes us to final release through works,
devotion and philosophic inquiry. Sankhya does no such thing. Most of its teaching relates to forsaking the 24
tattvas.
Another unsatisfactory aspect of Sankhya is this. Purusa (the Atman) is jnana by itself and has no function. Prakrti
has a function but is insentient and without jnana. How does this insentient Prakriti unfold itself as the 24
tattvas? According to Sankhya, this phenomenon occurs in the presence of Purusa. This is not a convincing
explanation. How does Prakrti perform its function under Purusa that has no function? Supporters of Sankhya
answer: "Are not iron filings brought into motion by the presence of a magnet? Does the magnet consciously
want to keep them in motion? The magnet is by itself and the iron filings are in motion. Similarly, though Purusa
is by himself, Prakrti is activated as a consequence of its vitality. "
Purusa and Prkrti work together like a cripple carried by a blind man. The cripple cannot walk and the blind man
cannot see. So the cripple perched on the shoulders of the blind man shows the way and the latter follows his
directions. Similarly, Prakrti which has no jnana carries Purusa who is full of jnana, but Prkrti without jnana is
behind all affairs of the world. This may sound good as a story or a metaphor but it does not make sense unlike
the explanation provided by the Advaita concept- that the Nirguna-Brahman becomes Saguna-Brahman (Isvara)
to conduct the world.
Another important difference between Advaita and Sankhya is this. Although Sankhya believes in a Purusa made
up of jnana it does not state unequivocally like Advaita that all souls are the same as Purusa. All individual souls,
according to Sankhya, exist by themselves. Though the ideas of Sankhya are confusing sometimes, it is regarded
as one of our basic systems of philosophy. ("Sankhya " means enumerating, numbers: from it comes Sankhya. )
The author of Sankhya Sutra is Kapila Maharishi. Notable works of this system are Isvarakrsna's Sankhya karika
and Vijnanabhiksu's commentary on the Sankhya-sutra.
The Gita too deals with Sankhya. When Bhagavan Krsna speaks of the two paths, Sankhya and Yoga, He means
jnana by the former and karmayoga by the latter (not Rajayoga. )
Sankhya does not go beyond asking us to have an awareness of Purusa separate from Prakrti. Rajayoga, however,
goes further from this point and tells us the practical means, the "sadhana", to be followed to become aware of
Purusa dissociated from Prakrti. The concept of Isvara and devotion to him is part of yoga and it has lessons to
bring the mind under control. What generally goes under the name of yoga is Patanjali's Rajayoga, according to
which yoga is the stopping the mental process (or the oscillating vitality of consciousness). It is this yoga that has
become popular in Western countries.
Sankhya and yoga are not included in caturdasa-vidya but, all the same, they are important among our sastras.
Though devotion to Isvara is not part of Mimamsa, it accepts the authority of the Vedas. Likewise Sankhya too
respects the authority of the Vedas and does not support belief in Isvara.

Buddhism on the one hand, Nyaya and Mimamsa on the other which were opposed to it, and Sankhya, which
does not accept Isvara but respects the pramanas of the Vedas: of these our Acarya accepts elements that are to
be accepted and rejects elements that are to be rejected. He establishes the Vedantic system which harbours all
these and which is their source. Sankara's view is not at variance with the ultimate message of Buddhism, that is
the exalted state of jnana.
He accepts some of the basic concepts of Sankhya like Purusa that is jnana by itself and equivalent to the
Nirguna-Brahman and Prakrti which is the same as Maya. At the same time, he accepts the Vedic rituals of
Mimamsa and the Isvara of Nyaya. But he sees each of them as an aspect of the one Truth, not as the final goal
which it is to the various individual systems mentioned. He integrates these different aspects into a harmonious
whole in his own system of thought.
Read the related tamil discourse of Periva by clicking here

5 and 8 – The Universal Rhythm
Let’s summarize what we have seen so far and then move on to more interesting aspects.
We have touched upon the God’s particle and its characteristics. We also looked at the 5 fold manifestation
process and in that we looked at how Moolam becomes Kaalam (time) and how time rhythmically (Seelam)
vibrates with a proportion and creates forms and shapes (Kolam). We also touched upon some of the ways we
had codified the secrets of nature like Lord Shiva, Lord Nataraja, Lord Ganapati etc.
Before we see how rhythm (Seelam) and shapes (Kolam) manifests itself as universe, let’s first look at one
specific word from Tamil which has three significant meanings converging into one, Yen (எண்), means number
eight, generic term for Number / numeral and also root for எண்ணம் which means thought. I shall explain
the significance of this below.
Importance of 8 / Octet:
It is stated that these God’s particles combine in the multiples of 8 / octaves ONLY and the states of
manifestation from being subtle to gross is as given below.
o Formless Un-manifest State 0 (This is the Abhavaat state)

o Guna State 80 = 1
o First stage 81 = 8
o Second stage 82 = 64
o Third stage 83 = 512
o Fourth Stage 84 = 4096
o Fifth Stage 85 = 32768. This is the state with manifest form.
This rule is applicable to both the visual and aural forms which mean we can see or hear anything only in the fifth
stage of evolution. So as per Pranava veda, the fundamental numbers are 0,1 and the key numerals for
proportions are 5, 8.
Significance of 5 and 8:
Pranava Veda describes that 8 / octets is the essential harmonic oscillator for the manifestation of the universe
since this generative force is the multiple with which the whole universe manifests and sustains. You many
note that number 8 is associated with Lord Narayana and his Ashtakshara mantra (Om NaMoNaRaYaNaYa).
The principle of 5 / Penta, we have seen is the regenerative binding force earlier. It is always a 5 stage process.
This is associated with Lord Shiva (Om NaMaSiVaYa). The un-manifest form comes to the Guna state with the
force of 5 and in the multiples of 8. It is also important to highlight that 5 and 8 are part of the Fibonacci series
and their proportion is 8/5 = 1.6, which is .
But it is important to realize that the building of octets is a 5 step process for manifestation. This highlights that
one cannot exist without another and both are interdependent. Now let’s recall:
"Shivasya hridayam vishnur, Vishnoscha hridayam shivah:" and

"Shivaya Vishnu rupaya Vishnave Shiva rupine"

Vishnu (8) is the heart of Shiva (5) and likewise Shiva is the heart of Vishnu and they both are the
representation of each other.
If you have noted Tamil language stressed the importance of words and its meaning – this was addressed in the
first few parts of this series. Here Tamil language gives the importance of numerals and its significance in the
formation of universe. Both the great sages Auvaiyaar and Thiruvallular stated the importance of numerals and
letters in an identical fashion. Both these lines mean, Numerals and letters are like eyes for living beings / equal
to eyes.
எண் என்ப ஏனை எழுத்து என்ப இவ்விரண்டும் கண் என்ப வாழும் உயிர்க்கு!
எண்ணும் எழுத்தும் கண்ணணை தகும்!
Now what should be noted here is that (எண்) importance of numerals precedes that of letters and we know
why. The aural and visual forces become letters & its associated sound at the 5th stage but the numerals are from
the Guna state. Numerals were associated with 8 / Lord Vishnu and letters were associated with 5 / Lord Shiva.
Guess you can get the scientific knowledge and significance we have in our languages.
Since what is in macro is there in microcosm, taking the analogy to microcosm our mind becomes the Moolam
(Source), our thoughts are the vibration, time is measured as the periodicity between thoughts, based on the
rhythm of our vibration we perceive the world. This is given very nicely as உள்ளமே மூலோகி
உணர்வுறும் மகாலோகி! means Our mind is the source and its awareness becomes forms.
This wonderful concept is what is linked in the word Yen (எண்), which means number eight, generic term for
Number / numeral and also root for எண்ணம் thoughts. Just this one word in Tamil highlights the supreme
secret that thoughts become form and words with the help of numbers and numerical proportion converts
aural and visual forms to thoughts.

Periva’s voice: Chandas – how poetry was born
There is no tonal variation in poetry as there is in Vedic
mantras.
The unaccented poetic stanza corresponding to the accented

Vedic mantra owes its origin to Valmiki, but its discovery was
not the result of any conscious effort on his part.
One day Valmiki happened to see a pair of kraunca birds

sporting perched on the branch of a tree.
Soon one of the birds fell to the arrow of a hunter. The sage
felt pity and compassion but these soon gave way to anger.
He cursed the hunter, the words coming from him

spontaneously:
"O hunter, you killed a kraunca bird sporting happily with its
mate. May you not have everlasting happiness".
Manisada pratistham tvam
Agamah sasvatih samah
Yat krauncamithunadekam
Avadih kamamohitam
Unpremeditatedly, out of his compassion for the birds, Valmiki cursed the hunter. But, at once, he regretted it.
"Why did I curse the hunter so?" When he was brooding thus, a remarkable truth dawned on him. Was he not a
sage with divine vision? He realised that the very words of his curse had the garb of a poetic stanza in the
Anustubh metre. That the words had come from his lips, without his being aware of them himself (in the same
way as he had, without his knowing, felt compassion and anger in succession), caused him amazement.
It occurred to him that the stanza he had unconsciously composed had another meaning. The words aimed at the
hunter were also words addressed to Mahavisnu. How? "O consort of Laksmi, you will win eternal fame by having
slain one of a couple who was deluded by desire."
Ravana and his wife Mandodari are the couple referred to here and Ravana was deluded by his evil desire for
Sita. Sri Rama won everlasting fame by slaying him. Without his being aware of it, the words came to Valmiki as
poetry. Realising it all to be the will of Isvara, the sage composed the Ramayana in the same metre.
The "sloka" (without the Vedic tonal variation) was born in this manner. Valmiki was filled with joy that he had
come upon the sloka as a medium that facilitated the expression of the highest of thoughts in a form that made it
easy to remember like the Vedas themselves.

Prose is not easily retained in memory, not so poetry composed in metrical form. That is why in ancient times
everything was put down in verse. Prose developed [in any significant sense] only after the advent of the printing
press after which books began to be produced in large numbers for ready reference, obviating the need to
memorise everything.
However it be, in conveying an idea or a message (or in imparting information) poetry has greater beauty and
greater power. The Ramayana was the first poetical work, hence its name "Adikavya". We received the gift of the
birth of various metrical forms used in the hymns to various deities, in the Puranas and in other poetical works.
Feet & Syllables
A Vedic mantra or the stanza of an ordinary poem is divided into four parts. In most metres there are four feet
and each foot is divided into the same number of syllables or mantras. When the feet are not equal we have
what is called a metre that is "visama": "vi+sama" = "visama".
"Sama" indicates a state of non-difference, of evenness. When we do something improper, departing from our
impartial "middle position", our action is characterised as "visama". The word is also used in the sense of
"craftiness" or "cunning". But the literal meaning of "visama" is "unequal".
To repeat, if all padas of a stanza are not uniform they are said to be "visama". If alternate lines or padas are
equal they are called "ardha-samavrtta".
The first and second are unequal here, so too the third and the fourth. But the first and third and the second and
the fourth are equal.
In most poems the padas are equal. Let me illustrate with a sloka with which, I suppose, all of you are familiar:
The four feet of this stanza:
1. Suklambaradharam Visnum
2. Sasivarnam caturbhujam
3. Prasannavadanam dhyayet
4. Sarvavighnopasantaye
Each pada in this has eight syllables.
Only vowels and consonants in conjunction with vowels are to be counted as syllables; other consonants are not
to be counted. Then alone will you get the figure of eight.
The eight syllables in the first pada are :1. su; 2. klam; 3. ba; 4. ra; 5. dha; 6. ram; 7. vi; 8. snum. The other padas
will have similarly eight syllables each.
The stanza with four feet, each foot of eight syllables, is "Anustubh", which metre is used in the Vedas and in
poetical works of a later period..

Eight (Octet) and the 5 Sacred Arts
எட்மே எட்டியல் எட்ணேட் டியமல
எட்டின் ணெறிமய அளனவ ோணெறி !!
The above lines from the work Aintiram means “Eight / Octa (multiples of 8) is the fundamental numeral for any
measurements. We did see that the fundamental god’s particle add up with each other in the multiples of 8 in
the previous part.
In ancient India there were about 64 arts (http://en.wikipedia.org/wiki/Kal%C4%81 ) known as Chatuhsasti kala
("ஆய கனலகள் அறுபத்துொன்கினையும்" as popularly known in Tamil), but I am going to talk
about 5 sacred arts.
We will look at the importance of numeral 8 and how this is fundamental to everything in this Universe. But let’s
again start again with etymology. The word arts in Sanskrit is “Kala” (कला) and Time in Sanskrit is काला
(Kaala). So etymologically we can say that classical arts are all about variation of time (or
harmonics of this pulsation of time in the multiples of 8).
After etymology let’s get to the basics. Our understanding of the universe is that “the primordial space manifests
itself as spatial forms through pulsation (Time) and its periodicity (Rhythm & order). This evolution started with
Pranava which came out as aural and visual form (Sound & light).
When they say “The one became two” they refer to the Pranava which is light and sound from the unmanifested
consciousness.
Aintiram states that the dual form of Pranava gave forth 5 sacred arts which are fundamental to most of the
other arts. The Aural form of Pranava gave forth Poetry and Classical Carnatic music, which can only be heard.
The Visual form of Pranava gave forth Sculpture and Building architecture, which can only be seen. Both the
aural and visual forms merged to create the classical dance (Bharatnatyam), which involves both seeing and
hearing.
Pranava
(Om)
Om ( ) Om ( )
Aural form Visual form
Time variation Space Variation
Classical Classical Building

Poetry Sculpture
music Dance Architecture
Figure 32: 5 Sacred arts

They were classified as 5 vedas:
 Poetry – Sabda veda

 Classical music – Gandharva Veda
 Classical Dance – Naatya veda
 Sculpture – Sthapatya Veda (Sthapati is a clan that is the master of this veda)
 Architecture – Pranava Veda
Pendatic Tamil and its construction:
Pendatic Tamil is called as ஐந்தேிழ் (Aintamizh) which consists all the five above arts, இயல், இனை,
ெேைம், ைிற்பம், கட்டிே கனல.
It is these 5 arts which were formed out of the Tamil language and the language itself is created from the word
Om.
They say that it is not 12 basic vowels in Tamil but only 5. They are அ, இ, உ, எ, . These 5 letters combine
to form the rest of the letters like
அ + அ = ஆ, இ + இ = ஈ, உ + உ = ஊ, எ + எ = ஏ, + = ஓ, அ + இ = ஐ,
அ+உ=ஔ
Here you may want to note that 5 has become 12. Same way in classical music they say that the basic svaras are 5
(ச, ரி, க, ப, த) – Sa, Ri, Ga, Pa ,Da which became 7 and then 12.
So 5 is the fundamental numeral for evolution and Tamil language has grown based on this philosophy and
science. I am sure some of the other Indian languages have the same basics.
The book which describes this phenomenon of evolution of language from Pranava and arts from language is
Aintiram (it means 5 works) (ஐந்திறம்) authored by Mamuni Mayan dated 10000 BC.
You would agree that the aural forms are predominantly variations in time and visual forms are of spatial
variations.
But our ears stand for akash tatva (“space”) and it can perceive variation of time and space and we will see this in
detail.
When we said “Time = Space” we will see that both of them are governed by the same laws and measurements
and hence there is no difference between Time and Space.

Periva’s voice: Aindram – the original text
Adau pani-ninadato' ksara-samamnayopadesena yah
Sabdanamanusasananyakalayat sastrena
sutratmana
Bhasyam tasya ca padahamsakaravaih

praudhasayam tam gurum
Sabdarthapratipatti-hetumanisam
Candravatamsam bhaje
--- Sahitya-Ratnakara, 11. 124
In the above stanza, we see that the poet calls Siva

"Candravatamsa". It means the god who has the
moon for a head ornament.
"Candrasekhara" and "Indusekhara" mean the

same. Remarkably enough, "Indusekhara" occurs in
the titles of two grammatical works.
One is Sabdendusekharam, and the other

pariposendusekharam.
A student who has read grammar up to

Sabdendusekharam is considered master of the
subject.
If there are thirty books on Siksa, there are any number on grammar. Foremost among them are Panini's sutras,
Patanjali's bhasya for it and vararuci's vartika (mentioned earlier).
I make this statement in the belief that Vararuci and Katyayana are the same person.
Some think that they are not. Vararuci was one of the "Nine gems" of Vikramaditya 's court.
Bhartrhari's Vakyapadiyam is also an important grammatical treatise. There are said to be nine [notable] Sanskrit
grammar works, "nava- vyakarana". Hanuman is believed to have learned them from the Sun God.
Sri Rama praises him as "nava-vyakarana -vetta ". One of these nine works is Aindram authored by Indra. It is said
that the basic Tamil grammar book, the Tolkappiyam, follows Aindram.

Nanotechnology in Ancient India & size of God’s Particle
Let me start with these questions:
 What is the size of the God’s particle and how is it calculated?

 Does nature endow a standard measure for an average human being’s height?
Before we proceed to the next section I want to give the very detailed space calculation table used in ancient
India. Our rishis did not stop just with telling us that the Paramaanu / God’s particle is very small but went ahead
and established its size.
If you have to see such minute particles then your sensory organs – Eye and mind should be tuned to it so that it
can see things at that size.
From the formula available in our ancient texts I was trying to reconstruct by working backwards to find out the
size of the Paramaanu / God’s particle should be. Please refer the table below which I have arrived at.
ANCIENT SPACIAL MEASUREMENTS

Unit scale Ancient metric Current day Metrics
1 Paramaanu = Smallest particle 133 nano meters
1 Ther Thugil= 8 Paramaanu 1065 nano meters
1 Mayir nuni= 8 Ther Thugil 8526 nano meters
1 Eer= 8 Mayir nuni 68 Micro meters
1 Paen= 8 Eer 545 Micro meters
1 Yavai= 8 Paen 0.4365 cms
1 Angula= 8 yavai 3.4925 cms
1 Tala= 6 Angula 8.25 inches
1 Muzham= 24 Angula 33 inches
1 Muzham= 4 Tala 33 inches
2 Muzham= 8 tala 66 inches
Universal height of man 9 Tala 74.25 Inches
(Figure 33: Ancient Spatial measurements. Courtesy – Dr. Ganapathi Sthapati)
I have given the exact word used in Tamil for these measurements instead of translating it in English. Ther Thugil
is the dust from chariot wheel, Mayir nuni is the width of a hair tip, Eer and Paen are the lice eggs and lice. Some
of you may jump that most of the units were subjective and would have variations in normal life.
I agree but there is a reference point – Angula and its exact measure based on which other values are derived
backwards to arrive at the value of Paramaanu.
Now if you note the smallest particle aka God’s particle / Paramaanu is 133 nm in size which is currently under
study by the CERN scientists. Nanotechnologists today confirm that the width of a hair strand is about 25000 nm

and our ancient texts give the size at the tip of the hair strand (and not the width) as 8526 nm. I see that to be a
reasonable estimate when no such precision instruments were available in those days.
One Angula is 11/8 of an inch. This is the fundamental measure which is used in any of the worldly
measurements. Now you can see that 6 Angula is 1 Tala which is about 8.25 inches and then comes the most
important revelation.
Does nature endow a measure for an average human being’s height?
The answer is yes. As I said an average human being should be 9 Tala’s height and hence the nature endowed
height for any human being is 74.25 inches.
This is the ideal height and the variation is attributed to our Karma, hereditary and lifestyle.
Now I need to highlight that there are 2 systems of measurements in Vaastu:
1. Yavamana (as above which is based on grains and typically used for very small measurements as you can
see.)
2. Manushya Pramana - Manushyapramana consists of scales which are based on the length of the human
body. The human body has a perfect ratio of its parts to each other. For example, the height of a person
is equal to the span of his arms. In Vãstu terms, kaya = vyama, kaya being the height from the sole to the
root of the hair.
When the vyama is divided into eight parts, each part equals one pada, equal to one foot, and also equal to the
length of a vitasti. The pada is further divided into eight parts, each part equal to an angula, approximately equal
to the cenral phalanx of the middle finger. So 64 angula = 8 pada = 1 vyama = 1 kaya.
Also, 3 anguls make a parva, and 8 parva make a hasta (Muzham –which is 24 angulas), which is the length of the
arm from the tip of the left finger to the shoulder.
So as per Manushya Pramana there is a variation in the nature endowed height of the man which is 64 Angulas
and hence 88 inches which is about 7 feet 4 inches. I am unable to reconcile this difference but wanted to
highlight both the systems of measurement.
Leonardo da Vinci also used ideal measurements when he was working on the human figure. The drawing
entitled Vitruvian Man is based on a model of ideal proportions established by the ancient Roman Vitruvius and is
aligned to the second measurement type – Manushya Pramana.
I am inclined to believe that human form is created using this style of measurement and the smaller lengths use
Yavamana system of measurement.
Now let me give few tips to find out your height from typical measurements:
 Vitruvius, the architect, says in his work on architecture that the measurements of the human body are
as follows: 4 fingers make 1 palm; 4 palms make 1 foot; 6 palms make 1 cubit; 4 cubits make a man’s
height. 4 cubits make one pace and 24 palms make a man. The length of a man’s outspread arms is equal
to his height.

 From the roots of his hair to the bottom of his chin is a tenth of a man’s height; from the bottom of the
chin to the top of the head is one eighth of his height; from the top of the breast to the roots of the hair
will be the seventh part of the whole man.
 From the nipples to the top of the head will be the fourth part of man. The greatest width of the
shoulders contains in itself the fourth part of man. From the elbow to the tip of the hand will be the fifth
part of a man; and from the elbow to the angle of the armpit will be the eighth part of man. The whole
hand will be the tenth part of the man.
 The distance from the bottom of the chin to the nose and from the roots of the hair to the eyebrows is, in
each case the same, and like the ear, a third of the face.
Based on the Yavamana system:
 Measure the length of the face (from forehead to chin). Your total height should be 9 times that height.
This is the principle of Nava tala.
 As an extension measure your thigh or legs length excluding the knee and feet and your total height
should be 4.5 times that.
 Take your right hand middle finger. You would notice that the finger is divided into 3 parts. Measure the
length of the lowest part – from the end of the palm to the first subsection.
 Your height typically should be 54 times this measure. Since this measure for an average man with nature
endowed length shall be 1 Angula. Hence your height shall be 54 times that measure.
 The length of the thumb from the base of the wrist should be about 3 Angula and hence 18 times of that
should be your height. This can go on and on.
So, to sum up this section:
 Instead of looking them as Rishis or Sages or religious figures if we look at them as scientists in the field
of nanotechnology, quantum physics and Astro dynamics we would accept most of the secrets without
any prejudice.
 Not just the measure for the height of the man but they had formula for every object and this was the
secret of their wisdom. For any astronomical object, they had formulas to measure body’s core (width)
and also the width of the mantle.
 The roots of their wisdom lie in understanding that “many’ are just a harmonic variation of the “one”
subject to a mathematical proportion.
 Hence there was no “rocket science” in those days and all of them were as simple as it looks like.

Periva’s voice: Names of Months
From our inquiry into the derivation of the
Tamil margazhi from Margasirsi, you must have
formed an idea of how the genius of one
language differs from that of another. You
may note this from how the original Sanskrit
names of other months have changed in
Tamil.
Usually, as observed before, the name of a

month is derived from the asterism under
which the full moon falls in that month. Citra-
purnima is a sacred day. The Tamil Cittirai
does not represent much of a change from the
Sanskrit "Citra".
Vaishaka is connected with the asterism

Visakha; it is "Vaikasi" in Tamil. Just as
Madurai becomes Marudai, so the Sanskrit,
Vaishaki has changed to "Vaikasi" in Tamil. (In
Bengal the month is called "Baisakhi",) Visakha
is the asterism under which Nammazhvar was
born. Now Vaisakha purnima is celebrated as
Buddha purnima.
The month Anusi is associated with the

asterism of "Anusa" [Anuradha]. The full moon
usually falls under this asterism during this
month. In Tamil the month is called "Ani"- the "sa-
kara" of the original has dropped.
There are two "Asadhas"- Purvasadha and Uttarasadha (Earlier Asadha and later Asadha). Purvasadha is called
"Puradam" in Tamil; in the Tamil name the "rva" of the original is eroded and the "sa" has dropped. Similarly,
Uttarasadha is "Utradam "in Tamil. The Sanskrit "Asadhi" is the Tamil month of "Adi".
Sravana means that which is associated with the asterism Sravana. In the Tamil "Onam" the "sra" of the original
has dropped and "vana" has become "onam". Since it is the asterism sacred to Mahavisnu the honorific "Tiru"
[equivalent of Sri] is prefixed to its name --thus we have "Tiruvonam". (Ardra is the asterism sacred to Siva. It is
called " Adirai" in Tamil and with the prefixing of "Tiru" it becomes "Tiruvadirai". It is not customary to add " Tiru"
to the Tamil names of other asterisms.
In the South, the is a festival of lights in the month of "Karttigai" --the original Sanskrit name is Krttika. During this
time alone is " Tiru" added to "Karttigai". But to the asterisms sacred to Hari and Hara-- Visnu and Siva--"Tiru" is
added. Here is proof of the fact that it is part of the religious culture of Tamils not to maintain any distinction
between these two gods). To come back to Sravana. The full moon in this month generally falls under the
asterism of Sravana. In the Tamil name of "Avani", the " sra" of the original has dropped.

For this linguistic phenomenon of letters dropping off in Tamil there is the example of "Izham" for Simhala [the
island nation known as Sri Langa]. "Sa" and "sa" become "a" in Tamil. If "sahasra" is "sasiram" in Kannada, it is
"ayiram" in Tamil.
"Ayiram" reminds me of other numbers. The Tamil numbers onru, irandu, mundru (one, two, three) seem to have
no connection with the Sanskrit eka, dvi, tri. But ancu and ettu (five and eight) seem to be related to the Sanskrit
panca and asta. The English "two" and "three" are related to the Sanskrit dvi and tri. Sexta, hepta, octo, nano,
deca -- these are obviously connected with the Sanskrit sasta, sapta, asta, nava and dasa.
But the very first number "one" seems totally unrelated to the Sanskrit "eka". But, strangely enough, it appears to
have some connection with the Tamil "onru". The Telugu equivalent is made up of the "o" of the Tamil "onru"
and the "ka" of the Sanskrit "eka" -- "okati". If we consider all this, just as we are one racially, in the matter of
language for Sanskrit and Dravidian tongues.
In Simhala the "sa" and "ha" of "Simha" have dropped off and the word has become "Ilam" and the "la" has
changed to "zha" to become "Izham".
Like Asadha, Prosthapada has also a Purva and an Uttara. Purva-Prosthapada is "Purattadi" in Tamil: "asta"
changing to "atta" is already known to us. Uttara- Prosthapada is "Utrattadi" in Tamil. The full moon falls under
this asterism or the one near it in the Tamil month Purattasi which name is derived somehow from Prosthapadi.
We call Asvayuja Asvini or "Asvati". The full moon conjoined with the asterism Asvayuja makes the month
Asvayuji which in Tamil is "Aippasi".
The "Karttika" of Sanskrit (adjective of Krttika)has not changed much in its Tamil equivalent of Karttigai. The
"Tirukkarttigai" festival of lights usually falls on a full moon. I stated with how Margasirsi changes to "Margazhi".
The full moon of that month is celebrated as Tiruvadirai, the day sacred to Siva.
"Pusya" is the Tamil "Pusam". (We in Tamil Nadu have got so used to "Pusam" that we have made the asterism
"Punarvasu" into "Punarpusam". Of course there is no Sanskrit equivalent like "Punarpusya") "Pausya" means
what is associated with Pusya. Pusya is also known as Taisya. The Tamil name of the month "Tai" is the result of
the second syllable of "Taisya" dropping off.
The month "Magha" is named after the asterism Magha -- in Tamil it is "Masi". The "si" ending is reminiscent of
"Vaikasi", "Purattasi" and "Aippasi".
There are two asterisms called Purva-Phalguna and Uttara-Phalguna. In the corresponding Tamil names the
important part of the Sanskrit original, "Phalguna", has dropped off. So "Purva-Phalguna" is mere "Puram" in
Tamil and "Uttara-Phalguna" is mere "Utram".
But the month in which the full moon falls under the asterism of Uttara-Phalguna is "Panguni" for Tamils. It is a
festive day in many parts of the south. We celebrate it as Panguni-Utram Tiruk-kalyanam.
From an examination of the Tamil names of the months we form an idea of how the phonemes of Sanskrit
change in Tamil.

Octet, Octave and the Gandharva Veda (Classical Music)
Let’s start with classical music where Octaves form the fundamental for it. There are seven svaras (Sa, Ri, Ga, Ma,
Pa, Da, Ni) which is made into an octave with another Sa after Ni. So it becomes Sa, Ri, Ga, Ma, Pa, Da, Ni, Sa (Do
Re Mi Fa Sol La Ti Do).
The first rule of classical music is “Shruthi Mata, Layam Pita”, which means Shruthi is the mother and this
corresponds to the frequency or the spatial component and Laya is the Tala component which is a function of
time compared as father.
Anga
Tala Notation Tisra Chatusra Khanda Misra Sankeerna
Dhruva lOll 11 14 17 23 29
Matya lOl 8 10 12 16 20
Rupaka Ol 5 6 7 9 11
Jhampa lUO 6 7 8 10 12
Triputa lOO 7 8 9 11 13
Ata llOO 10 12 14 18 22
Eka l 3 4 5 7 9
(Figure 34: 35 types of Tala. Courtesy: Wikipedia, internet)
There are 7 fundamental Talas in carnatic music and each Tala has 5 different variation based on Jathi so in all
there are 35 different Talas as given in the tabulation. These Talas are measured as the “matras” the unit
duration of time. There is another concept called Nadai or Gati which we will not touch upon now.
But let’s look at these 35 variations and can you tell me where the most famous “Adi Tala” is in this 35? Most
importantly why it is also called as “Adi Tala” – which is the primordial rhythm?
The answer is “Chatusra Jathi Triputa tala” highlighted in the table is called as “Adi Tala” and it is called so since
it gave the most primordial rhythm with 8 time units. But there are couples of more cells where we can see “8” in
the table and why these are not called ‘Adi Tala”?
The primordial rhythm has a pattern of 1, 3, 2 and 2 which adds to 8. Further on we will see just the variation of
this Adi Tala in anything and everything. Tisra Jati matya Thala has a structure of 3, 2, 3 and Kanda Jati jhampa
Tala has a structure of 5,1,2, hence they are not classified as the primordial rhythm.
Let’s quickly touch upon the spatial variation or the frequency / pitch aspect of this divine art before we branch
off to other topics. The image below gives the 16 levels of Savaras which includes tones and sub tones.
The seven svaras become 22 tones based on the frequency variation / harmonics. Here 7 are fundamental svaras
and 16 as given below is the most practiced variation and 22 is not popular.

Levels 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
Svaras s ra ri ru ga gi gu ma mi p dha dhi dhu na ni nu s
Ratio 1 32/31 16/15 10/9 32/27 6/5 5/4 4/3 27/20 3/2 128/81 8/5 5/3 16/9 9/5 15/8 2
Factor 1.0000 1.0323 1.0667 1.1111 1.1852 1.2000 1.2500 1.3333 1.3500 1.5000 1.5802 1.6000 1.6667 1.7778 1.8000 1.8750 2.0000
Freq (Hz) 240.00 247.74 256.00 266.67 284.44 288.00 300.00 320.00 324.00 360.00 379.26 384.00 400.00 426.67 432.00 450.00 480.00
(Figure 35: Svaras and frequencies)
You can note that Sa starts with 240 Hz and the last Sa is 480 Hz doubling the frequency and hence an octave.
While Sa has 240 hz and 480Hz levels, the tone Pa (P) or Sol does not have any variation and this is at 360Hz.
I am going to correlate the Mayan studies with Carnatic music and instead of seeing the whole spectrum from
“Sa”, I am going to see this spectrum from “Pa”.
You would note that “Pa” at 360 Hz corresponds to the Harmonic osciallator constant number and the whole
spectrum is almost like a Sine wave from 360Hz to 480 hz and falling down to 240 Hz with a uniform gap of 120Hz
above and below.
All the tones would fall within this 240Hz centered around 360 hz. So the spatial variation in carnatic music can
be summed as “It originates at a value (240Hz) and varies by the same measure (240Hz) centered on the
harmonic oscillator”. Since the objective is about looking at the primordial rhythm we will not touch any other
aspect on this topic.
We will see how this Adi Tala is the fundamental pattern / rhythm that manifests in every other art.
*****

Periva’s voice: Upa-Vedas
Veda-s are four in number. Veda-anga-s (parts) are six.

Upa-anga-s are again four namely, Meemamsai,
Nyayam, Puranam and Dharma Sastram.
So these 14 are the basic tenets of what is known as

Hindu Religion of Sanaatana Dharma, which means
‘ancient, permanent, eternal righteousness!’
Since the emphasis is on ‘Dharma’, these 14 are known

as Dharma Sthaanaa-s.
Along with that, as all these are capable of educating

the mind, intellect and heart; they are also known as
‘Education Positions’ or ‘Vidya Sthaanaa-s’.
There are four more Vidya Sthaanaa-s, which are

concerned only with the mind, body and senses, instead
of being concerned with the inner soul of the individual.
They are, Ayur Vedam, Dhanur Vedam, Gandarva

Vedam and Artha Sastram; respectively. They are
known as, ‘Upa Veda-s’.
Amongst these, you may be aware that Ayur Veda is

concerned with physical health and medicines.
It talks of preventive medicines and physical exercises as well as treatment after becoming diseased. We cannot
say that this is concerned directly with spiritual well being.
Dhanur Vedam is about the art of fighting wars. Here Dhanush is not only the bow and arrow; but, all sorts of
weapons and missiles and their effective usage in battle. This again is not concerned about ‘Aatma Suddhi’.
Gandharva Vedam is about Music, Dance and such Arts. This feeds the senses and enables in passing time while
entertaining. Out of these four Vidya Sthaanaa-s, this is the only one, if observed as a worship of ‘Naada’ or
sound, as ‘Naadopaasana’, with love of God, this is the closest of the four to spirituality.
Artha Saastra is mainly concerned with Economics, Government and Statecraft. The sub-parts of this Vidya
Sthaanaa-s, are ‘Saama, Daana, Beda and Dhanda’ respectively, are the essential and unavoidable tactics used by
the Government in being.
Thus all these four Vidya Sthaanaa-s are more nearer practical way of life than ideal spiritual life. One is often
faced with diseases and so Ayur Veda is an essential sub-part of the Veda-s. There are many occasions when a
state has to defend itself against alien regimes. Dhanur Vedam becomes necessary for defending one’s own
country against the efforts of enemy forces.

Life cannot be all work and sleep. Some amount of entertainment is also necessary. So Gandarva Vedam satisfies
that need. Then in a country, the social well being largely depends upon the disciplined management of its
resources and productivity. So, Artha Saastra is a practical necessity.
The usefulness of these four Vidya Sthaanaa-s are also practically apparent. When you take medicines, you can
see its practical usefulness, when you are relieved of the disease. When you make use of Dhanur Veda similarly,
the effect on the opponents and the defense and protection provided are visible to the eye.
Similar is the apparent entertainment value of Gandarva Veda. Music and dance are enjoyed in the very present
moment! The effect of Artha Saastra principles are also very apparent and are the subject of daily analysis in the
news papers!
The fourteen Dharma Sthaanaa-s, talked about earlier are not characterized by such apparent gains or
usefulness. The fruit of those
When the Aatma is still held prisoner with in the human physical body, is the time to get rid of all sinful attitudes
and activities and do good ‘Punya’ Karma and there by get to know one’s real identity. Ayur Veda has been
created with this aim in view that only in a healthy body, the mind and intellect could be healthy. So, Ayur Veda is
meant to assist the individual in ‘Atma Sadhana’ only.
Similarly, only if your country or Nation is protected from external interference, can there be time and
atmosphere for ‘Atma Sadhana’ is the purpose of Dhanur Veda. Similarly, to protect the Nation from internal
confusion, there is a need to have reasonably trouble free governance; for which Artha Saastra endevours.
To reduce Man’s mental strain and increase his subtle sense of appreciation of arts, the Gandarva Veda fills-in an
important requirement, in Man’s life.
Thus, these Vidya Sthaanaa-s contribute indirectly towards the same purpose of ‘Atma Anubhuti’ as are the 14
Dharma Sthaanaa-s. That is why they are also known as Upa Veda-s. Other than Artha Saastra, all the other three
have the suffix ‘Veda’ in their name itself.
These four seemingly go far away from the purpose of ‘Aatma Anubhuti’ of the experience of Self Realization.
They seem to get us involved in sensual pleasures and physical awareness and identification with the body as
oneself! However their aim is still centered towards the same aim as of that of the other parts of the Veda-s!
Other than these 18 (of 14 Dharma Sthaanaa-s and four Vidya Sthaanaa-s), for all the modern Arts, Sciences and
disciplines, there are parallel Saastraa-s, in our Hindu Sanaatana Dharma. In Ayur Vedam itself, we have
Physiology, zoology, Botany, Medical Sciences, Chemistry and Surgery! In Mathematics, the world over they do
accept that many concepts such as ‘Zero’ are Indian contributions! Thus the Vidya Sthaanaa-s are supposed to be
64 in numbers!
It is only after being invaded by the Turks and Muslims; that this country lost its avidity, direction and keenness in
pure science, research and development! It is then that we became lagging behind in Science and Technology to
the rest of the world!

Adi Tala, Nava Tala and Sthapatya Veda (Sculpture)
Let’s look at how Octet and the primordial rhythm (Adi Tala) that defines Sculpture. Let’s recap some of the
following:
 The process of evolution starts with Pranava which has aural and visual forms. We have also seen that
anything subtle is represented in a 8x8 energy grid and anything gross is in 9x9 grid.
 The fundamental measure with which the particles bond is Eight or it’s multiple and hence the primordial
rhythm is an Octet.
 The fundamental measure of time is Tala and the primordial Tala is Adi tala with 8 units and a pattern of
1, 3, 2 and 2.
(Figure 36: Human form – Adi Tala, Nava Tala Courtesy: Dr. Ganpathi Sthapati)

Now let’s see the measurement rules as to how to make a sculpture of a human being.
 The overall human height is measured as 9 talas. Yes the same time measurement is used to measure
height. Pinch yourself now, since height is a space variation and not a time variation yet it is measured
with a metric of time.
 This is a secret which is unknown to many and even some of the experts in this field. This is where Time
and spaces merges without any difference and this is the fundamental rule with which we have been
creating visual and aural structures in the universe.
 Divide a man’s height as 9 units of which head, torso, thigh and legs would fall into the pattern of 1, 3,
2 and 2 which adds up to 8. This is the primordial rhythm – the Adi Tala now as a human form.
 Then how 8 became 9? No other branch of Vedas or science tells us this secret so explicitly to my
knowledge. The following parts, Top of the head to forehead, Neck, Knee and feet each measure
0.25 talas and hence add 1 additional tala to 8 and it becomes 9.
 So Adi tala which is a subtle version of human becomes Nava Tala which is the gross version of
human being. In the process of 8 becoming nine all the joints are formed in the body.
 Let me add one more dimension to this. Our human body has a gross body (Sthula) and a subtle body
(Sookshma sarira). The Sthapatya veda tells us that the gross body is nava tala and sookshma sarira
is Adi Tala.
 I fell off the chair when I understood this and the linkages. Check if you are still on your chair and
maybe you should sit on the floor from now on.
Martial Arts and Lord Nataraja’s stance:
Let me ask you the following questions here:
 Look at the image of the Lord Nataraja below. If a gross image should have Nava Tala which is a 9x9
grid then why the human image of Lord Nataraja which is a Nava Tala fitted into a 8x8 square instead
of a 9x9 square?
 Both in Classical dance and in martial arts why do they ask you to stand in a posture where the knee
is slightly or significantly bent.
 Not all of the stances but most of the basic stances correspond to this why? Let me know if you have
received a satisfactory answer for this question.

(Figure 5 reproduced)
 The answer to this question reveals one more secret to us.

a. In Sthapatya veda each grid line is divided into 10 or 11 or 12 (usually 12) and hence a 9x9
grid has 9*12 = 108 blocks or levels of energy. This may explain why 108 is a sacred number
from an energy perspective. This covers the entire spectrum.
b. When we create a gross image its always sculpted to 9 talas but when they sculpt image of
the gods and in this case Nataraja, they fit the gross image to a 8x8 energy grid to invoke the
subtle energies.
c. How do they fit a 9 tala to 8 tala? The technique is not to change the proportion of nava tala
but they ensure that 9 fits into 8 by making the image to bend it legs such that the height
reduces by one unit.

 You can notice that Lord Nataraja’s right leg is bent to fit the image in 8x8 grid. This is believed to
invoke the subtle energies corresponding to that image.
 This is the same reason why martial arts and in Bharatnatyam your teacher asks you to take a basic
stance which reduces the height from 9 units to 8 to invoke subtle energies. Of course the other
reason is the alignment and focus to Hara / Dantein with that pose.
If I tell you that the science of nature and the associated philosophy codified in Hindu religious symbols are
unmatched and amazing then I hope you would whole heartedly agree now. These religious texts and symbols
offer the key to unlock the secrets of nature.
So to sum up, so far we have seen one variation of time as Gandharva veda that manifests as classical music and
the primordial rhythm is Adi Tala. Next we saw that the Sthapatya veda in the form of sculptures offered the
secret of space variation in Adi Tala and Nava Tala.
This is where Time and Space were equated with the same measure yet offered completely different arts.
The whole universe has these underlying and un-manifested interconnections and hence the Hindu philosophy
of “That one became many”… is the supreme truth. Seeing the divinity in everything is the only truthful way of
recognizing this science.
*****

Periva’s voice: Jagatah Pitarau Vande
Siva - Shakti as Siva - Vishnu. One of the slokas of Kalidasa

which is, as it is famous, is also quoted for subtle change of
meaning with the change in breaking and rejoining of the
‘sandhi’ in between words.
That is the second line of the very first sloka of ‘Raghu

Vamsa’ invoking Gods! This sloka is known to even people
who otherwise do not know Sanskrit, at least out of people
of the past generation!
The sloka goes like this:- vagarthaaviva sampruktou vak

artha prtipaaddhaye I
jagata: pitarou vande parvati-paramesvarou II
The meaning. I pray to the Father and Mother of the world

Parvathy and Parameswara who are, as inseparable as are
the word and its meaning, so as to be able to get the correct
and appropriate word of the apt meaning, (in this endeavour
of writing that I have undertaken)!
In this, the last two words could also be looked as

‘parvathypa rameswarou’!
Now the meaning changes. It means that your prayers are addressed to ‘parvathy pathy parameswara and rama
pathy maha vishnu’!
It is not correct for me to say that the meaning has changed. I should say that the meaning has become more
expansive and inclusive!
‘Pa’ is ‘pathy’. ‘Adipathy’ can be simply ‘Adipa’. ‘’Nara pathy’ can be ‘Nrupathy’ for example, like ’nara simha’
becomes ’nrusimha’ and can be shortened further to, ‘Nrupa’. On similar logic, ‘parvathypa’ is same as ‘parvathy
pathy’. Now, ‘rameswarou’ means ‘the lord of rama that is Vishnu!
Thus what was ‘Parvathy Parameswarou’ (meaning the duo of Parvathy and Parameswara) becomes ‘Parvathypa
Rameswarou’ (to mean the duo of Parvathy’s lord Siva and Rama’s lord Vishnu)! Now the word ‘pitharou’ can be
construed to mean the ‘two fathers’ Siva and Vishnu!
There is much sense in this. Sakthi, the Mother, Ambal, is Herself, Vishnu in the Male form! Sivam is said to be the
ever male as the thing of ‘nirguna’ sans guna or characteristics. When He is with the ‘saguna’ Sakti, in the female
form as Ambal, with her as the left half of His body, He is ‘Ardha Nareeswara’.
When that ‘saguna’ power is in the male form, Siva-Vishnu are known as Sankara-Narayana. In other words
Vishnu in female form is Ambal, the consort of Siva. Appar Swami says, “ari alaal devi illai aiyan ayyaranaarke”.

So, there is nothing wrong in thinking of Siva and Vishnu as Father and Mother of all existence! With them as the
parents is ‘Ayyappa Saastha’.
There is one more thing. Maha Vishnu in the Male form, is more satisfying to think of as with Maha Lakshmi!
Ramanuja’s religion of Vaishnavam is ever known as ‘Sri Vaishnavam’ with the Mother Sri given the pride of place
in the beginning.
Easwara too similarly is to be thought of as ‘Sa + Amba + Murthy’ or ‘Sa + Amba + Mahadeva’ as ‘Sambamurthy or
Sambhomahadeva’! That is, He is to be thought of as, with Ambal!
So, at the beginning of the Maha Kavya, if you think of them as Parvathy - Parameswarou or Parvathypa -
Rameswarou; we think of one or both the divine couples of Parvathy - Easwara & Rama - Her Lord Vishnu! While
praying to one you get the benefit of praying to both.
By detaching and attaching the position of just one letter, we have so much more to gain! The most important
additional advantage is that, like we cannot detach the word from its meaning, we learn to ever attach Saivam
and Vaishnavam!

Appendix – Original Tamil version of Periva’s discourses
ணதய்வத்தின் குரல் (இரண்ோம் பாகம்)
சுமயச்னையும் கட்டுப்பாடும்
இங்கக ரு ப துவ ன விஷயம் ச ல் கவண்டும். எவ்வ வுத ன் அ ச அ ச விரிவ க

எழுத ன லும் நூற யிரம் ச ச ரங்கள் வந்து கசர்க ற நுஷ்ய வ ழ்க்ககயில் வ் வ ரு
அம்சமும் இப்படித்த ன் என்று எழுத கவத்து ந ர்ணயம் பண்ண முடிய து. எழுத்த க
ந ர்த்த ரணம் சய்வது சட்டம் த ரி ந ர்ப்பந்த கத்த ன் கத ன்றும். நன்ற கக் கட்டுப்ப டு
சய்க ற சட்ட வித கள் கவண்டும்த ன். நம் ச ஸ்த ரங்க ல் இப்படி ந கறய இருக்கத்த ன்
சய்க ன்றன. சுதந்த ரம், ஜனந யகம் என்று பரிச கச் ச ல்வ தல் ம் யத ர்த்தத்த ல்
னம் கப னபடி நடப்பத கவும், அசுத்த ன நல் வர்கக ப ஷ்டர ன முரடர்கள்
ஸ்வகயச்கசய க அடக்க டுக்க க் கஷ்டப்படுத்துவத கவுக இருப்பகதப் ப ர்க்க கற ம்.
ஆககய ல், வித கக ப் கப ட்டு ஜனங்கக க் கட்டுப்படுத்தத்த ன் கவண்டும். ஆன லும்
இத லும் ரு ட் கவண்டும். கட்டுப்ப டு பண்ணுவதற்கும் ரு கட்டுப்ப டு கவண்டும்.
இல் விட்ட ல் நுஷ்ய ஸ்வப வப்படி, கரயடிய கச் சட்டம் கப ட்டு நரித்த ல்
உத்ஸ கக கப ய்விடும். ர ம்பவும் கட்டுப்படுத்த ன க ர ம்பவும் அறுத்துக் க ண்டு
டத் கத ன்றும்.
இதன ல் நம் ச ஸ்த ரங்க ல் எல் வற்கறயும் எழுத கவத்து சட்ட கத் த ணிக்க ல்,
ப விஷயங்க ல் பரியவர்கள் பண்ணுக றகதப் ப ர்த்கத ற்றவர்கள் ன ப்பி,
த ங்க க, ஸ்வகயச்கசய க அகத த ரி சய்யும்படி விட்டுக ற ர்கள். என்கன நீங்கள்
பரியவன் என்று கவத்துக் க ண்டு விட்ட ல், என்கனப் ப ர்த்து ந ன் பண்ணுக ற த ரி
நீங்களும் நற்ற க்கு இட்டுக் க ள் கவண்டும், பூகஜ பண்ண கவண்டும், பட்டின க டக்க
கவண்டும் என்று ஸ்வகயச்கசய க ஆரம்பிக்க றீர்கள் இல்க ய ?இந்த த ரி ச
விஷயங்கக personal example (இன் ன ருத்தரின் வ ழ்க்கக உத ரணம்) , tradition ( ரபு) ,
கதச வழக்கம் (local custom) , குடும்ப வழக்கம் இவற்கறப் ப ர்த்கத பண்ணும்படிய க
விட்ட ல்த ன் ப க்க க்குச் சட்டம் கப ட்டு வித க க எழுத்த ல் எழுத கவக்க றகப து
அவற்கற ஜனங்கள் ச ரத்கதயுடன் அநுஸரிக்க விரும்புவ ர்கள்.
வ ழ்ந்து க ட்டி பிறத்த ய கரயும் அப்படிச் சய்ய கவப்பது ர ம்ப உசத்த . அப்புறம் வ ய்
வ ர்த்கதய கப் கபச , compulsion (ந ர்பந்தம்) இல் ல் ஸ்வகயச்கசய க ஏற்க ற த ரி
persuasion மூ ம் பண்ண கவப்பது இரண்ட ம் பட்சம். ககடச பட்சம்த ன் வித ய க எழுத
கவத்துக் கட்ட யப்படுத்துவது. ஸஹஸ்ரம் வத ; ஏகம் க என்று வசனம் கூட
உண்டு. 'ஆயிரம் விஷயத்கத வ ய் வ ர்த்கதய கச் ச ல்; ஆன ல் அத ல் ன்கறக் கூட
எழுத கவத்து ந ர்ப்பந்தம் பண்ண கத'என்பது இதற்குத் த த்பரியம். இப்கப து
எடுத்ததற் கல் ம் written laws (எழுத்து மூ ம் சட்டம்) !ககயில் கபன

க கடத்தவ னல் ம் தன் அபிப்ர யத்கத எழுத பப் ஷ் பண்ணிவிடுக ற ன்!
நுஷ்யனுக்கு சுதந்த ரக தர ல் ஹ ந்து தர் ச ஸ்த ரங்கள் ஆயிரம் சட்டம் கப டுக ன்றன
என்று இக்க த்தவர் கண்டித்த லும், அத க இந்த சுதந்த ரத்கத த த்துப் ப
விஷயங்கக விட்டுத்த ன் கவத்த ருக்க றது. ஜீவன் இஷ்டப்படி கப ய், த னும் கட்டு
க கத்கதயும் கடுக்க ருக்க கவண்டு ன ல் எல் விஷயத்த லுக ரு ந ர்ணயம்
இருக்கத்த ன் கவண்டும் என்று நம் ச ஸ்த ர கர்த்த க்கள் கருத யிருக்க ற ர்கள்.
ஆன ல் இப்படிப்பட்ட ந ர்ணயங்கள் எல் வற்கறயும் ஜனங்கள் எழுத்து மூ ம் சட்ட க

எடுத்துக் க ள்வத ன ல் ர ம்பவும் கட்டி கவக்க ற த ரி ந கனப்ப ர்கள். ஆககய ல்,
ச வற்கற ட்டுக எழுதுகவ ம்;ப க்க கய அவர்கக சுதந்த ர க ச ஷ்டர்கக ப்
ப ர்த்தும், ரகபப் ப ர்த்தும், கதச கு ஆச ரத்கதப் ப ர்த்தும் அநுஷ்டிக்கட்டும்'என்று
விட்டிருக்க ற ர்கள்.
'ச ஸ்த ர வித 'என்னும்கப து கத ன்றும் ந ர்பந்த எண்ணம் பரிகய ர் வழ , ரபு

என்னும்கப து கத ன்றுவத ல்க . கு வழக்கம், ஊர் வழக்கம் முத யவற்கற ரு சுய
அபி னத்கத டு ஏற்றுக் க ள்க கற ம்.
இவற்கறக் ககடச தர் ச ஸ்த ர நூ ன கவத்யந த தீக்ஷ தீயந்த ன் பரிய னகஸ டு

ப்புக் க ண்டது என்ற ல்க . பூர்வ க ரந்தங்களும் இகத அபிப்ர யத்கதக்
க ண்டகவத ன்.
பரும்ப ர ல் பின்பற்றப்படுக ற - 'அத ரிடி'ஸ்த னம் பற்ற - ஆபஸ்தம்ப

ஸ¨த்த ரத்த க கய ஹரிஷ ஆபஸ்தம்பர் முடிவில், "ொன் இந்த ைாஸ்திரத்தில் எல்லா
தர்ேங்கனளயும் ணைால்லிவிேவில்னல. இவற்றில் ணைால்லாதனவ எவ்வளமவா
இருக்கிைறை. ஸ்திரீகளிேேிருந்தும், ொலாம் வர்ணத்தவரிேேிருந்துங்கூேக் மகட்டுத்
ணதரிந்து ணகாள்ள மவண்டியனவ அமெகம் இருக்கின்றை. அவர்கனளக் மகட்டுத் ணதரிந்து
ணகாள்ளுங்கள்" என்கிறார்.
இத ருந்து 'ஸ்த ரீகக ப் புருஷர்கள் அடக்க கவத்த ர்கள்;பிர ணரல் த கர

பிர ணர்கள் கீ கழ தள் யிருந்த ர்கள்'என்று குற்றம் ச ல்வ தல் ம் எவ்வ வு தப்பு
எனத் தரிக றது. பரிய தர் ச ஸ்த ர ஆத ர நூ க கய ஸ்த ரி-சூத்ரர்க ன் த ர் க
ஞ னத்கத த த்து, அதற்கு அத க ரபூர்வ ன ஸ்த னம் க டுத்த ருக்க றது.
கல்ய ணங்க ல் ஆரத்த எடுப்பது, பச்கச பூசுவது என்று அகநக விஷயங்கள் பண்டுகள்
ச ன்னபடி சய்ய கவண்டும் என்கற ஆச்வ யனர் முத ன பரிய
' ரிஜ னல்'ஸ¨த்ரகர்த்த க்கள் ச ல் யிருக்க ற ர்கள். பந்தற்க ல் நடுவதற்கு ந்த ரம்
இருந்த லும்கூட, அது விஷய கப் பந்தல் கப டுக ற கவக க்க ரன் ரு ஐத கம்
ச ன்ன ல் அகதயும் ககட்கத்த ன் கவண்டும்.

இப்படி யல் ம் ச ஸ்த ரங்க ல் கர கடுபிடிக் கட்ட யம் பண்ண ல் எல் ருக்கும்
க ஞ்சம் ஜனந யக சுதந்த ரம் க டுத்துத்த ன் இருக்க றது. ந ம் வர்ண ன
சூத்த ரர்களுக்கு உள் ஸம்ஸ்க ரங்கக யும் அநுஷ்ட னங்கக யும் தர் ச ஸ்த ரங்கள்
ச ல் யிருக்க ன்றன. அந்த ஜ த கய அ ட்ச யம் பண்ணகவ இல்க .
தீஷ தீயத்த ல் வர்ண ச்ர க ண்டத்த லும், ஆன்ஹ க க ண்டத்த லும், ச ர த்த க ண்டத்த லும்
இகவ உள் ன.
ப துவ க, தர் ச ஸ்த ரங்க ல் ஆச ர க ண்டம், வியவஹ ர க ண்டம் என்று இரண்டு

உண்டு. ழுக்கங்கக ஆச ரம் என்ப ர்கள். அவற்கற நகடமுகறயி ன
வ க்க ரியங்க ல் பின்பற்றுவகத வியவஹ ரம்.
****

ேீ ோம்னை : கர்ே ோர்க்கம்
ைாங்கியம்
ைாங்கியத்தில் எதிமலயும் பட்டுக் ணகாள்ளாததாை - ஆைால் எல்லாவற்றுக்கும்

ஆதாரோை - ஆத்ோனவப் பருஷன் என்றும், எல்லாவற்னறயும் ெேத்தி னவக்கிற
ைக்தியாை ோனயனய 'ப்ரக்ருதி'என்றும் ணைால்லியிருக்கிறது. ப்ரக்ருதி உள்பேப்
பிரபஞ்ைம் என்பது 24 தத்வங்களில் அேங்கியிருக்கிறது என்று ைாங்கியம் ணைால்கிறது.
பிரகிருதி என்பது முதல் தத்வம். அதற்கு 'ப்ரதாைம்'என்றும் ஒரு மபர். அதிலிருந்து

ேஹத் என்ற இரண்ோவது தத்வம் வருகிறது. ேநுஷ்யைின் புத்தி ோதிரிப் பிரிகிருதியின்
புத்திதான் ேஹத். 'ேஹத்'திலிருந்து மூன்றாவது தத்வோக 'அஹங்காரம்'உண்ோகிறது.
தான் என்று தைியாக ஒன்று இருக்கிறது என்ற உணர்ச்ைி ( ego ) தான் அஹங்காரம்.
அஹங்காரம் இரண்ோகப் பிரிகிறது. ஒரு பக்கம் னைதன்யமுள்ள (உயிரும் அறிவும்

உள்ள) ஜீவைாகி அவனுனேய ேைைாகவும் ஐந்து தன்ோத்னரகளாகவும், ஐந்து ேஹா
பூதங்களாகவும் ஆகிறது.
ஜீவைின் ஞாமைந்திரியங்கள் என்பனவ ணவளியில் உள்ள வஸ்துக்கனளப் பற்றி

இவனுக்கு அறிவிக்கிற ஐந்து உறுப்புக்கள். ணவளியில் உள்ளனதப் பார்க்கிற கண்,
முகர்கிற மூக்கு, ருைிக்கிற வாய், மகட்கிற காது, ணதாடுகிற ைர்ேம் என்கிற ஐந்தும்
ஞாமைந்திரியம். ஜீவமை மெராகக் காரியம் ணைய்ய உதவுபனவ கர்மேந்திரியங்கள்.
இங்மகயும் வாய் இருக்கிறது. ணவளியிமல உள்ள ருைினய ஜீவனுக்கு அறிவிக்க

உபமயாகப்பட்ே ஞாமைந்திரியோை வாய் மபசுவது என்ற கர்ோனவ ணைய்வதால்
கர்மேந்திரியோகவும் இருக்கிறது.
பல காரியங்கனளச் ணைய்ய உதவும் னக ஒரு கர்மேந்திரியம். ெேக்கிற கால், ேலஜல

விைர்ஜைம் ணைய்கிற அவயவம், ஜைமைந்திரியம் ஆகியை ேற்ற மூன்று
கர்மேந்திரியங்கள். ஞாமைந்திரியங்களுக்கு ஆைிரயோக ைப்தம் (காது) , ஸ்பரிைம் (ைர்ேம்)
, ரூபம் (கண்) , ரைம் அல்லது சுனவ (வாய்) , கந்தம் என்ற வாைனை (மூக்கு) என்ற
ஐந்து சூட்சுேோக இருக்கின்றை அல்லவா?இந்த ஐந்துமே தன்ோத்னரகள்.
இந்த தத்வங்கள் ஜேோக விரிந்திருக்கும் ஆகாைம் (ைப்தம்) , வாயு (ஸ்பரிைம்) , அக்ைி

(ரூபம்) , ஜலம் (ரைம்) , பிருத்வி (கந்தம்) என்பனவ ஐந்து ேஹாபூதங்கள். இப்படியாக
பிரகிருதி, ேஹத், அஹங்காரம், ேைம், ஐந்து ஞாமைந்திரியம், ஐந்து கர்மேந்திரியம்,
பஞ்ை தன் ோத்தினரகள், பஞ்ை ேஹாபூதங்கள் என்று ணோத்தம் 24 இருக்கின்றை.
இந்த இருபத்து ொனலயும் அத்னவத மவதாந்தமும் ஒப்புக் ணகாள்கிறது. ஆைால்

ஈச்வரன் என்கிற ஒருவன் (ைகுண ப்ரம்ேம்) தான் ெிர்குணோை புருஷனையும்

(ஆத்ோனவயும்) பிரகிருதினயயும் (ோனயனயயும்) மைர்த்து னவக்கிறவன் என்பனத
அத்னவதம் ணைால்கிறமத ஒழிய ைாங்கியம் ஈச்வரனைப் பற்றிச் ணைால்லவில்னல.
அத்னவதம் முதலிய எல்லா மவதாந்த ைம்பிரதாயங்களும் ஒப்புக் ணகாள்ளும் ைத்வ-

ரமஜா-தமோ குணங்கனள ைாங்கியம் ணைால்கிறது. ணதளிந்த ைாந்தோை உயர்ந்த ெினல
ைத்வம். ஒமர மவகமும் ைலைமுோக இருக்கும் ெினல ராஜைம் (ரமஜாகுணம்) .
மைாம்பல், தூக்கம், ஜேத்தன்னே ஆகியை தாேைம் (தமோ குணம்) . கீ னதயில்
"குணத்ரய விபாக மயாக"த்தில் இவற்னறப் பற்றி ெினறயச் ணைால்லியிருக்கிறது.
"முக்குணங்கனளயும் கேந்த ஆத்ோவிமலமய ெினலயாக ெில்லு" (ெிஸ்த்னரகுண்மயா

பவ) என்று கீ னத ஆரம்பத்திமலமய பகவான் ணைால்கிறார். (II.45) ைாங்கியத்திலும்
முக்குணங்களின் ஏற்றத்தாழ்வால்தான் எல்லா அைர்த்தங்களும் உண்ோவதாகவும்,
இவற்னற ைேோக்கி ெிறுத்திவிேமவண்டும் என்றும் ணைால்லியிருக்கிறது.
ஆைால் கீ தாதி ைாஸ்திரங்கனளப் மபால இப்படிப் பண்ணிக் ணகாள்வதற்கு ஈஸ்வர

ஆராதனை, ைரணாகதி, ஞாைவிைாரம் ோதிரியாை எனதயும் அது ணைால்லவில்னல.
புருஷனுக்குத்தான் ஜீவனைதன்யம் இருக்கிறது. பிரகருதி ஜேந்தான். அதைால் பிரகிருதி

தாைாக எதுவும் பண்ண முடியாது. அது 24 தத்வங்களாகப் பரிணேிப்பது னைதன்ய
புருஷைின் ைாந்ெியத்தால்தான் என்றும், ஆைாலும் புருஷன் பிரகிருதி
ைம்பந்தமேயில்லாத மகவல ஞாைஸ்வரூபி என்றும் ஒன்றுக்ணகான்று முரணாகச்
ணைால்கிறது ைாங்கியம்.
மகவலம் என்றால் பிறக்கலப்பு இல்லாேல் தன்ைந்தைியாக, ஸ்வச்ைோக இருப்பது

என்று அர்த்தம். இதற்கு அட்ணஜக்டிவ்தான் 'னகவல்யம்' என்பது. 'னகவல்யம்'என்பமத
ைாங்கியத்தில் மோக்ஷம் என்பதற்குக் ணகாடுத்துள்ள ணபயர். ஜீவைாைவன் இருபத்து
ொலு தத்வங்கனளயும் தள்ளிவிட்டு, ஜேத்திலிருந்து விடுபட்டு, னைதன்யோை புருஷைின்
தைித்த ஸ்வச்ை ெினலனேயில் இருப்பமத னகவல்யம். (தேிழில் எப்படிமயா
"மகவலம்"என்றால் ேட்ேோைது, தாழ்வாைது என்ற அர்த்தம் ஏற்பட்டு விட்ேது) .
இப்படிப் புருஷன் என்கிற ஆத்ோவிமலமய ெினலத்து, ேற்ற எல்லாவற்னறயும் ோனய

என்று தள்ளவிடுவதுதான் அத்னவதத்தின் லக்ஷயமும் ஆகும். ஆைால் அதற்கு
ஆைார்யாள் கர்ோ, உபாைனை, (பக்தி) , அப்புறம் ஞாை விைாரம் என்று வழிமபாட்டுக்
ணகாடுத்த ோதிரி ைாங்கியத்தில் இல்னல. தள்ள மவண்டியதாை 24 தத்வங்களின்
விைாரம்தான் அதில் அதிகேிருக்கிறது.
இன்ணைாரு குனற. புருஷன் (ஆத்ோ) காரியேில்லாத மகவல ஞாைம், பிரகிருதி

காரியமுள்ள ஆைால் ஞாைேில்லாத, ஜீவனைதன்யேில்லாத ஜேம் என்று ஒமரடியாகப்
பிரித்துவிட்டு, இந்த ஜேம் எப்படி ேற்ற தத்வங்களாகப் பரிணேிக்க முடியும் என்பதற்குச்
ைரியாகக் காரணம் ணைால்ல முடியாேல், ஜீவ னைதன்யமுள்ள புருஷைின் ைாந்ெியத்தால்
ேட்டுமே இது ெேக்கிறது என்று ைாங்கியத்தில் ணைால்லியிருப்பது திருப்தியாக இல்னல.

"காரியமேயில்லாதது புருஷன் என்று ணைால்லிவிட்டு அதன் ஆதாரத்தில்தான் பிரகிருதி
காரியம் ணைய்கிறது என்று ணைால்கிறீர்கமள!இது எப்படி?" என்று மகட்ோல் ைாங்கியர்கள்,
"ஒரு காந்தம் ஒரு இேத்தில் இருப்பதாமலமய இரும்புத் துண்டுகள் ஆடி
அனையவில்னலயா?
காந்தம் அவற்னற அனைக்க மவண்டும் என்று உத்மதைிக்கிறதா என்ை?அது பாட்டுக்கு

இருக்கிறது. அப்படி இருப்பதாமலமய இரும்புத் துண்டுகள் அனைகின்றை. இப்படித்தான்
புருஷன் தன் பாட்டுக்கு இருந்தாமல மபாதும். அதன் னைதன்ய விமைஷத்தால் பிரக்ருதி
ஆடுகிறது.
புருஷனும் பிரகிருதியும் முேவனைப் ணபாட்னேயன் தூக்கிக் ணகாண்டு மபாகிற ோதிரிச்

மைர்ந்து காரியம் பண்ணுகின்றை. முேவைால் ெேக்க முடியாது. குருேைால் பார்க்க
முடியாது. அதைால் குருேன் மதாள்மேல் ஏறிக்ணகாண்டு முேவன் வழிணைால்ல, அதன்படி
குருேன் ெேக்கலாம்.
இப்படித்தான் காரியம் பண்ண முடியாத, ஆைால் ஞாை ேயோை புருஷனைத் தூக்கிக்

ணகாண்டு காரியம் ணைய்கிற, ஆைால் ஞாை ேயைாை புருஷனைத்தூக்கிக் ணகாண்டு
காரியம் ணைய்கிற, ஆைால் ஞாைேில்லாத ஜேப் பிரகிருதி பிரபஞ்ை வியாபாரத்னதப்
பண்ணுகிறது"என்கிறார்கள்.
இது ஏமதா கனதயாக, உவனேயாக ென்றாயிருக்கிறமத தவிர, அத்னவதத்தில்

காரியேற்ற ெிர்குணப் பிரம்ேமே காரியமுள்ள ைகுண ஈச்வரைாகவும் இருந்துணகாண்டு
ோயாைக்தியால் பிரபஞ்ைத்னத ெேத்துகிற ோதிரித் மதான்றுகிறது என்று ணபாருத்தோகச்
ணைால்வது மபால இல்னல.
அத்னவதத்துக்கும் ைாங்கியத்துக்கும் இன்ணைாரு ணபரிய வித்யாைம், சுத்த ஞாை

ஸ்வரூபோை புருஷனைப் பற்றி ைாங்கியம் ணைான்ை மபாதிலும், இத்தனை
ஜீவாத்ோக்களும் அந்த ஏக புருஷமை என்று அத்னவதோகச் ணைால்லாேல் அமெக
புருஷர்கள் இருப்பதாகமவ ணைால்கிறது.
இப்படிச் ைில குழறுபடிகள் இருந்தாலும் ைாங்கியம் என்பது தத்துவங்கனளக்

கணக்ணகடுத்துச் ணைால்வதில் ('ைங்கினய என்றால் கணக்ணகடுப்பது என்று அர்த்தம்.
ஜைைங்கினய என்று ணைன்ைஸ் எடுப்பனதச்
ணைால்கிமறாேல்லவா?'ைங்கினய'யிலிருந்து வந்ததுதான் 'ைாங்கியம்'') ெேக்கு ஒரு
ஆதார ைாஸ்திரோக இருக்கிறது.
கபில ேஹரிஷி ைாங்கிய ேதத்துக்கு ை¨த்ரம் எழுதியிருக்கிறார். ஈச்வரகிருஷ்ணர்

என்பவர் ணைய்த ைாங்கிய காரினகயும், ைாங்கிய ை¨த்ரத்துக்கு விஞ்ஞாை பிக்ஷ§
எழுதிய பாஷ்யமும் இந்த ைித்தாந்தத்தின் முக்யோை நூல்களாகும்.

கீ னதயில் பகவாமை அமெக ைாங்கிய ணகாள்னககனளச் ணைால்லியிருக்கிறார். ஆைால்
ைாங்கியம், மயாகம் என்று இரண்டு ோர்க்கங்கள் இருப்பதாக அவர் ணைால்கிறமபாது
ைாங்கியம் என்றால் மவதாந்தோை ஞாை ோர்க்கம் என்மற அர்த்தம். மயாகம் என்பது
கர்ேமயாகம்;ராஜமயாகேல்ல.
ைாங்கியத்தில் புருஷனைப் பிரகிருதியிலிருந்து பிரித்து உணரமவண்டும் என்று

ணைால்லி ணவறுேமை விட்டு விட்ே இேத்தில் ஆரம்பித்து, எந்த ோதிரி உபாயத்திைால்
என்ை ைாதனைகனளப் பண்ணி எப்படி பிரிக்கிறது என்று 'ப்ராக்டிக'லாக வழி
ணைால்லித் தருவதுதான் (ராஜ) மயாக ைாஸ்திரம்.
ஆைால் மயாகத்திமல ஈச்வரனை ஒப்புக் ணகாண்டு ஈச்வர ஆராதனைனயயும்

ேமைாெிக்ரஹத்துக்கு (ேைம் அேங்குவதற்கு) வழியாகச் ணைால்லியிருக்கிறது. ைித்த
ஒட்ேத்னத ெிறுத்துவதுதான் "மயாகா"என்ற ணபாதுப் ணபயரில் வழங்குகிற பதஞ்ைலி
ேஹர்ஷியின் ராஜமயாகம். இப்மபாது Yoga என்று மேல் ொடுகளில் அதுதான்
ணகாடிகட்டிப் பறக்கிறது.
ைாங்கியமும், மயாகமும் ைதுர்தை அல்லது அஷ்ோதை வித்னதகளில் மைராவிட்ோலும்

அனவயும் ெம் ைாஸ்திரங்களில் முக்கியோை இரண்ோக இருப்பதால் ணைான்மைன்.
ேீ ோம்னையில் ஈச்வர பக்தி கினேயாணதன்றாலும் அது மவதப் பிரோணத்னத

ஒப்புக்ணகாண்டும், ெிரீச்ரவாதம் பண்ணுவதாக ைாங்கியம் இருக்கிறது.
ணபௌத்தம், அனதக் கண்டித்த ெியாயம்- ேீ ோம்னை என்ற இரண்டு, ேீ ோம்னை

ோதிரிமய ஈச்வரனை ஒப்புக்ணகாள்ளாத மபாதிலும் ைப்த (மவத) ப்ரோணத்னத ஒப்புக்
ணகாள்கிற ைாங்கியம் - ஆகிய இந்த ொலிலிருந்தும் ெம் ஆைார்யாள் எடுத்துக் ணகாள்ள
மவண்டிய அம்ைங்கனள எடுத்துக் ணகாண்டு, கண்டிக்க மவண்டியனதக் கண்டித்துத்
தள்ளிவிட்டு, இனவ எல்லாம் உண்ோகக் காரணோைதுோை மூல மவதாந்தத்னதமய
ஸ்தாபித்தார்.
ஆைாரியாள் ணபௌத்தத்தில் முடிந்த முடிவாகச் ணைான்ை உயர்ந்த ஞாை ெினல, ெிர்குணப்

பிரம்ேத்தின் ஸ்தாைத்தில் ைாங்கியத்தில் ணைான்ை மகவலோை ஸ்வரூபோை புருஷன்,
ோனயயின் ஸ்தாைத்தில் அது ணைால்கிற ப்ரக்ருதி, அதிமல ணைால்லப்படும் 24
தத்வங்கள், ேீ ோம்னை ணைால்லும் கர்ோநுஷ்ோைம், ெியாயத்திமல ணைால்லப்பட்டுள்ள
ஈச்வரன், அது ணைால்லும் பிரோணங்கள் இவற்னறணயல்லாமே ஒப்புக் ணகாண்ேவர்.
ஆைால் இனவ ஒவ்ணவான்றும் ஒவ்ணவாரு அம்ைத்னத ேட்டுமே பிடித்துக் ணகாண்டு

அனதமய லக்ஷ்யோக்கிவிட்ேமபாது அவற்னறக் கண்டித்து இந்த எல்லா
அம்ைங்கனளயும் மைர்த்து ஒழுங்கு படுத்திக் ணகாடுத்தார்.
*****

ணதய்வத்தின் குரல் ( இரண்ோம் பாகம்)
ைந்தம் – காவிய ைந்தம் பிறந்த கனத
மவதத்திமல ைப்தங்கனள ஏற்றி இறக்குகிற ஸ்வரங்கள் உள்ள ோதிரி, காவியம்

முதலிய ேற்ற ச்மலாகங்களில் அக்ஷரங்கனள ஏற்றுவது என்று கினேயாது.
ஸ்வரங்கமளாமேமய ணைால்லி வந்த னவதிக அநுஷ்டுப் ேீ ட்ேரில்
ஸ்வரேில்லாேல் முதன் முதலில் வந்த வாக்கு வால்ேீ கியுனேயதுதான். அவர்
மவண்டுணேன்று மயாைித்து இப்படி பண்ணவில்னல.
தம்பதியாக இருந்த இரண்டு பக்ஷிகளில் ஒன்னற ஒரு மவேன் அடித்துக்

ணகான்றனத அவர் பார்க்கும்படி மெரிட்ேது. அப்மபாது பக்ஷிகளிேம் அவருக்கு
ஏற்பட்ே கருனணமய மவேைிேம் ேஹா மகாபோக ோறிற்று. அவனைப் பார்த்து,
'ஏ மவேமை!ைந்மதாஷோகக் கூடிக் களித்துக் ணகாண்டிருந்த பக்ஷிகளில்
ஒன்னற வனதத்த உைக்கு எந்தக் காலத்திலுமே ெல்ல கதி இல்லாேல்
மபாகட்டும்'என்று ைபித்துவிட்ோர். ைம்ஸ்கிருதத்திமல அவருனேய ைாப வாக்கு
இப்படி வந்தது:
ோ ெிஷாத ப்ரதிஷ்ோம் த்வம்
அகே : ைாச்வதீ ைோ :
யத் க்ணரௌஞ்ை ேிதுொத் ஏகம்
அவதீ : காே மோஹிதம் ||
அவர் மயாைிக்காேமல, கருனண உணர்ச்ைி பீ றிக்ணகாண்டு வந்து இப்படி

ைபித்துவிட்ோர். உேமை ணராம்பவும் வருத்தப்பட்ோர், "ொம் ஏன் இப்படி ைாபம்
ணகாடுத்திருக்க மவண்டும்?" என்று. இனத மயாைித்துப் பார்க்கும் மபாது அவருக்கு
ஆச்ைரியோக ஒன்று ஸ்புரித்தது.
தாம் ணகாடுத்த ைாபமே எட்ணேட்டு அக்ஷரங்கள் ணகாண்ே ொலு பாதோக

அநுஷ்டுப் வ்ருத்தத்தில் அனேந்திருக்கிறது, என்று ணதரிந்தது
!"ோ ெிஷாத ப்ரதிஷ்ோம் த்வம்"என்பது ஒரு பாதம். "அகே:ைாச்வதீ ைோ:"என்பது

இரண்ோவது பாதம். "யத் க்ணரௌஞ்ை ேிதுொத் ஏகம்"என்பது மூன்றாவது பாதம்.
"அவதீ:காேமோஹிதம்"என்பது ொலாவது பாதம்.

தன்னை eP உணர்ச்ைி வந்தாற் மபாலமவ, தன்னைேீ றி இப்படிப்பட்ே விருத்த
ரீதியாை வார்த்னத ரூபமும் வந்திருப்பனத அறிந்து ஆச்ைரியப்பட்ோர்.
அவர் ணகாடுத்த ைாபத்துக்மக இன்ணைாரு அர்த்தமும் இருப்பனதயும் உணர்ந்தார்.

மவேனைப் பார்த்து இவர் ணைான்ைமத ேஹா விஷ்ணுனவப் பார்த்து, "மஹ,
லக்ஷ்ேிபதிமய!தம்பதியாக இருந்த இருவரில் ஒருவன் காே மோகத்தால் ணைய்த
காரியத்துக்காக c அவனைக் ணகான்றது உைக்கு எந்ொளும் கீ ர்த்தி தரும்"என்றும்
அர்த்தம் பண்ணிக் ணகாள்ளும்படியாகத் தம்முனேய ைாபவாக்கு
அனேந்திருக்கிறது என்று கண்டு ணகாண்ோர்.
ராவணன் - ேண்மோதரி என்ற தம்பதியில், காேதுரைாை ராவணனைக்

ணகான்றதால் உலகம் உள்ளளவும் கீ ர்த்தி ணபறப்மபாகிற ஸ்ரீராேச்ைந்திர
மூர்த்தினயப் பற்றிமய இப்படி அவர் வாயில் அவர் அறியாேல் ைந்தத்மதாடு
வார்த்னத வந்து விட்ேது.
அதிலிருந்து ஈச்வர ைங்கல்பத்னதப் புரிந்து ணகாண்டு, அமத ேீ ட்ேரில் வால்ேீ கி

ராோயணத்னதப் பண்ண ஆரம்பித்து விட்ோர்.
மவத ஸ்வரேில்லாத ச்மலாக ரூபம் என்பது அப்மபாதுதான் ஏற்பட்ேது. மவதம்

ோதிரிமய, இைிமேலும் உயர்ந்த விஷயங்கனள எல்மலாரும் ெினைவு னவத்துக்
ணகாள்ளும் படியாக ணைால்வதற்கு வைதியாக இப்படி ஒரு ைாதைம் - ச்மலாகம்
என்ற ைாதைம் - கினேத்தமத என்று ைந்மதாஷப்பட்டு, முதல் காவியோக ஸ்ரீராே
ைரித்திரத்னதப் பாடிைார்.
ப்மராஸ் ேறந்து மபாய்விடும். ேீ ட்ேர் அளனவகளுக்கு உட்படுத்திய

ணபாயட்ரிதான் ெினைவிலிருக்கும். இதைால் தான் ஆதியில் எல்லாம்
ணபாயட்ரியாகமவ எழுதிைார்கள். ப்ரிண்டிங் ப்ணரஸ் வந்தபின், 'ெினைவு
னவத்துக் ணகாள்ள மவண்டியதில்னல;புஸ்தகத்னதப் பார்த்துக்
ணகாள்ளலாம்'என்று ஏற்பட்ே பிறகுதான் ப்மராஸ் வளர்ந்தது.
ஆைாலும், விஷயங்கனளச் ணைால்வதில் ணபாயட்ரிக்குத் தான் அழகும், ைக்தியும்

அதிகம். முதலில் உண்ோை ணபாயட்ரி வால்ேீ கி ராோயணம்.
அதைால்தான் வால்ேீ கி ராோயணத்துக்கு "ஆதி காவியம்"என்ற ணபயர்

ஏற்பட்டிருக்கிறது.

பகவத் பிரைாதோக 'ைந்தஸ்'கினேத்ததால்தான் ராோயணமே பிறந்தது. ேற்ற
ஸ்மதாத்திரங்கள், புராணங்கள், காவியங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் மவண்டிய
ச்மலாகம் என்ற ரூபம் பிறக்கச் ைந்தந்தான் உதவியது.
கணக்கிடுவது எப்படி ?
ஒரு மவத ேந்திரம் அல்லது மவதேல்லாத ச்மலாகத்னத எடுத்துக் ணகாண்ோல்,

அனத ொலாகப் பிரித்திருக்கும். முக்கால்வாைி ேீ ட்ேர்கனள, ைேோை
அக்ஷரங்கள் அல்லது ைேோை ோத்தினரகள் ணகாண்ே ொலாகமவ
பிரிந்திருக்கும். பாதத்துக்குப் பாதம் ைேோக இல்லாதனத 'விஷேம்'என்பார்கள்.
'வி-ைேம்'என்பமத 'விஷேம்'. ைேம் என்பது வித்யாைேில்லாத ெினலனேனயக்

காட்டுவது. இதைால்தான், ெடுெினலனே தப்பிப் பண்ணுகிற காரியங்கனள
'விஷேம்'என்கிமறாம். தந்திரோகப் பண்ணுகிற தப்புக்கு, mischief என்ற
அர்த்தத்தில் இந்த வார்த்னத வழக்கத்தில் வந்து விட்ேது. Unequal என்பமத அதன்
மெர் அர்த்தம்.
எல்லாப் பாதங்களும் ஒன்றுக்ணகான்று வித்யாைோயிருந்தால் அது விஷே

வ்ருத்தம். ஒன்று விட்ணோன்று (alternate) பாதங்கள் ஒமர ோதிரி இருப்பது, அர்த்த
ைேவ்ருத்தம். அதாவது முதல் பாதத்துக்கும் இரண்ோம் பாதத்துக்கும் அக்ஷர
வித்யாைம் இருக்கும்;
மூன்றாம் பாதத்துக்கும் ொலாம் பாதத்துக்கும் இப்படிமய வித்யாைம்

இருக்கும்;ஆைால், முதல் பாதமும் மூன்றாம் பாதமும் ஒமர
ோதிரியிருக்கும்;இரண்டும் ொலும் ஒன்றாக இருக்கும்.
அமெகோகப் பாதங்கள் யாவும் ைேோகமவ இருக்கும். உதாரணோக,

எல்மலாருக்கும் ணதரிந்த (அல்லது அப்படி அப்படி ொன் ெினைத்துக்
ணகாண்டிருக்கிற)
சுக்லாம்பரதரம் விஷ்ணும் ைைிவர்ணம் ைதுர்புஜம் |
ப்ரைந்ெவதெம் த்யாமயத் ைர்வவிக்மொபைாந்தமய | |
என்பதில் உள்ள ொலு பாதங்கள்:

ஒன்று - சுக்லாம்பரதரம் விஷ்ணும்
இரண்டு - ைைிவர்ணம் ைதுர்புஜம்
மூன்று - ப்ரைந்ெவதெம் த்யாமயத்
ொன்கு - ைர்வவிக்மொப ைாந்தமய.
எண்ணிப் பார்த்தால் இந்தப் பாதங்கள் ஒவ்ணவான்றிலும் எட்டு

அக்ஷரமேயிருக்கும்.
உயிணரழுத்னதயும், உயிர் ணேய்ணயழுத்னதயும் ேட்டும் தான் அக்ஷரோகக்

கணக்குப் பண்ண மவண்டும்; ணேய்ணயழுத்துக்கனளத் தள்ளிவிே மவண்டும்.
அப்மபாதுதான் எட்டு என்ற கணக்கு ைரியாகி வரும். இப்படிச் ணைய்தால் 'சுக்லாம்

பரதரம் விஷ்ணும்'என்பதில் தேிழ் லிபிப்படி பதின்மூன்று எழுத்து இருந்தாலும்
கூே, எட்டு அக்ஷரங்கள்தான் என்று ஆகும். 1-சு;2-க்லாம்;3-ப;4-ர; 5-த; 6-ரம்; 7-வி;8-
ஷ்ணும். இமத ோதிரிமய ேற்றப் பாதங்களிலும் எட்ணேட்டுத்தான் இருக்கும்.
தேிழிமல இப்படி எழுத்துக் கணக்கும் அக்ஷரக் கணக்கும் வித்யாைப்படுகிற

ோதிரி ைம்ஸ்கிருத லிபியில் இல்னல. அதில் கூட்ணேழுத்துக்கள் உண்டு.
அதைால், 'க்லாம்', 'ரம்', 'ஷ்ணும்'என்பனவ ஒவ்ணவாரு எழுத்தாகமவ

எழுதப்படுகின்றை. கிரந்தம், மதவொகரி முதலாை ைம்ஸ்கிருத
ஆல்ஃணபட்டுகளில் இதுவும் ஒரு குறிப்பிேத்தக்க அம்ைோகும்.
ஒவ்ணவான்றும் எட்டு அக்ஷரம் ணகாண்ே ொலு பாதங்கனள உனேய

'சுக்லாம்பரதரம்'மபான்ற ச்மலாகங்களின் ேீ ட்ேருக்கு 'அநுஷ்டுப்'ைந்தஸ் என்று
ணபயர்.
இந்த ேீ ட்ேர் மவதம், பிற்பாடு வந்த காவிய இலக்கியம் இரண்டிலுமே

இருக்கிறது.
********

ஐந்த ரம் – மூ ம்
ஆ தௌ ப ணிந ந தகத (அ) க்ஷர ஸ ம்ன -கய பகதகசனஸ்ய:
சப்த ன ம் அநுச ஸந ன்யக ய:ச ஸ்த்கரண ஸ¨த்ர த் ன |
ப ஷ்யம் தஸ்ய ச ப தஹம்ஸகரகவ: ப் ரௌட சயம் தம் குரும்
சப்த ர்த்த ப்ரத பத்த கஹதும் அந சம் சந்த்ர வதம்ஸம் பகஜ
(ஸ ஹ த்ய ரத்ன கர க வியம், 11-124)
இங்கக பரக ச்வரகனக் கவி "சந்த்ர வதம்ஸன்"என்க ற ர். அப்படி யன்ற ல் சந்த ரகனத்
தக யணிய க, ச கர பூஷன கக் க ண்டவன் என்று அர்த்தம்.
"சந்த ரகசகரன்","இந்துகசகரன்"என்ற லும் இகத ப ருள்த ன்.
விய கரண ச ஸ்த ரங்க ல் இரண்டுக்கு ஆச்சரிய க இந்த 'இந்துகசகர'ப் பயர்

இருக்க றது. ன்று, 'சப்கதந்து கசகரம்'விய கரணத்த ல் இந்த நூல் வகரக்கும் ருத்தன்
படித்து விட்ட ல், "கசகர ந்தம் படித்தவன்"என்று ப ர ட்டிச் ச ல்வ ர்கள். 'இன் ன ரு
புஸ்தகம், "பரிப கஷந்து கசகரம்"என்பது.
ச க்ஷ£ ச ஸ்த ர நூல்கள் சு ர் முப்பது இருப்பது கப ல், விய கரணத்த லும் ஏர ன

க ரந்தங்கள் இருக்க ன்றன. அவற்ற ல் ப ணின ஸ¨த்ரம், அதற்குப் பதஞ்ஜ ப ஷ்யம்,
வரருச வ ர்த்த கம் ஆக ய மூன்றும் தக க ஸ்த னத்த ல் இருக்க ன்றன. வரருச யும்
க த்ய யனரும் ருத்தகர என்ற அபிப்ர யத்த ல் இங்கக ந ன் ச ல் யிருக்க கறன்.
அவர்கள் வவ்கவறு கபர் என்றும் ச ர் ச ல்க ற ர்கள்.
விக்ர த த்தன் ஸகபயி ருந்த 'நவரத்ன'ங்க ல் ருத்தர் வரருச . இ க்கண புஸ்தகங்கள்

எழுத னவர். வ ர்த்த கம் பண்ணின க த்ய யனர் இவர இல்க ய என்பத ல் அபிப்ர ய
கபதம் இருக்க றது. பர்த்ருஹரியின் "வ க்யப தயம்"என்ற நூலும் முக்ய ன விய கரண
புஸ்தகங்க ல் ன்ற கும்.
'நவ வ்ய கரணம்'என்பத க ஸம்ஸ்க ருதத்த ல் ன்பது இ க்கண நூல்கள் குற ப்பிடப்
படுக ன்றன. ஆஞ்ஜகநய ஸ்வ ஸ¨ரிய பகவ ன ட ருந்து இவற்கறக் கற்றுக் க ண்ட ர்.
பிற்ப டு ஸ்ரீர கர ஆஞ்சகநயகர "நவவ்ய கரண கவத்த " என்று புகழ்க ற ர்.
நவ விய கரணங்க ல் ன்று "ஐந்த ரம்" - இந்த ரன ல் சய்யப்பட்டத ல் இப்படிப் பயர்.

த ழ் இ க்கணத்துக்கு மூ ன " த ல்க ப்பியம்"இந்த ஐந்த ரத்கத மூ கக் க ண்டு
அந்த வழ யிக கய சய்தது என்று ச ல் ப்பட்டிருக்க றது.

ோதப் ணபயர்கள்
ர்கசீர்ஷ என்பது ர்கழ என்ற னத கச் ச ன்னத ல், ப ஷ

வித்ய ஸங்கள் நன்ற கத் தரிந்தன அல் வ ?த ழ ல், அகநக க
வ் வ ரு ஸப் பயரிலுக , அந்த ப கஷயின் தன க்ஷணப்படி
மூ ன ஸம்ஸ்க ருதப் கபர் எப்படி றுக ற தன்று தரிக றது.
பரும்ப லும் ரு ஸத்த ல் பௌர்ண யன்று எந்த நக்ஷத்த ரக

அதுகவ அந்த ஸத்த ன் பயர க இருக்கும். அன்கறக்கு ரு
பண்டிககய கவும் விழ வ கவும் இருக்கும். அகநக க ச த்ர
நக்ஷத்தரத்தன்றுத ன் ச த்த கர ஸத்த ல் பௌர்ண வரும். ச த்ர
பூர்ணிக ரு விகசஷ ந க இருக்க றது.
த ழ ல் ச த்த கர என்ற ஸப் பயர் மூ த்துக்கு ற க இருக்க றது.

விச க சம்பந்தமுள் து கவச கம். விச க நக்ஷத்த ரத்த ல் பரும்ப லும்
பௌர்ண ஏற்படுக ற ஸம்த ன் கவச க . துகர ருகதய வது கப ல்,
ஸம்ஸ்க்ருத கவச க த ழ ல் கவக ச ய க றது.
( பங்க ல் கபஷ க என்ப ர்கள்) கவக ச விச கமும் உத்ஸவ ந க

இருக்க றது. நம் ழ்வ ர் த ருநக்ஷத்ரம் அன்றுத ன். இப்கப து, புத்த பூர்ணி
என்பத க அதற்கு விகசஷம் க டுத்த ருக்க ற ர்கள்.
அநுஷ நக்ஷத்ர ஸம்பந்தமுள் து ஆநுஷீ. அந்த நக்ஷத்ரத்த ல் பௌர்ண

ஏற்படுக ற ஆநுஷீ ஸம், த ழ ல் ஆன ஆக றது. ஷக ரம் த ழ ல்
உத ர்ந்துவிடுக றது.
ஆஷ டத்த ல் பூர்வ ஆஷ டம், உத்தர ஆஷ டம் என்று இரண்டு. பூர்வம் -

முன்;உத்தரம் -பின். 'பூர்வ ஷ ட'த்த ல் 'ர்வ'கூட் டழுத்துச் ச கதந்தும்,
'ஷ 'உத ர்ந்தும், த ழ ல் 'பூர டம்'என்க கற ம். இப்படிகய உத்தர ஷ டத்கத
'உத்த ர டம்' என்க கற ம். இந்த ஆஷ டங்க ல் ன்ற ல் பௌர்ண
ஸம்பவிப்பத ல், 'ஆஷ டீ'எனப்படுவதுத ன், நம்முகடய 'ஆடி' ஸம்.
ச்ர வணம் என்பது ச்ரவண நக்ஷத்ரத்கதக் குற த்தது. முத ல் உள்

'ச்ர'த ழ ல் அப்படிகய drop -ஆக , 'வண'த்கத ' ணம்'என்க கற ம். அது

ஹ விஷ்ணுவின் நக்ஷத்ர த ல், 'த ரு'என்ற ரிய கதச் ச ல்க ச்
கசர்த்துத் த ருகவ ணம் என்க கற ம். (இவ்வ கற 'ஆர்த்ர 'என்ற
ச வ பரு ன ன் நக்ஷத்ரத்கத ஆத கர என்ற க்க , அதற்கும்'த ரு' கசர்த்துத்
'த ருவ த கர'என்க கற ம். த ரு அச்வின , த ருப் பரணி என் றல் ம்
ச ல்வத ல்க .
க ர்த்த கக ஸ தீப உத்ஸவத்கத ட்டும் த ருக்க ர்த்த கக என்ற லும்,

ற்ற ச யங்க ல் த ரு கப ட ல் க ர்த்த கக என்கற ச ல்க கற ம். ஹரி-
ஹரகபதம் ப ர்க்க த த ழ் ரபு அவ்விருவர் நக்ஷத்ரத்துக்கு ட்டும்
எப்கப தும் 'த ரு'கப ட்டு ரிய கத தருக றது. இந்த விஷயம் இருக்கட்டும்)
அகநக கப் பௌர்ண ச்ரவணத்த க கய வருவத ன 'ச்ர வணி'த ன்,
ஸம்ஸ்க ருதத்துக்கக உரிய சக ர, ரக ரக் கூட் டழுத்து drop ஆக ,
ஆவணிய க றது.
இப்படி ஏகப்பட்ட எழுத்துக்கள் த ழ ல் உத ர்வதற்கு 'ஸ ம்ஹ ம்'என்பது

'ஈழம்'என்ற னது ரு த ருஷ்ட ந்தம். ஸ வரிகசயம் ச வரிகசயும் த ழ ல்
அ வரிகசய ய் விடும்.
'ஸீஸம்' என்பதுத ன் 'ஈயம்'என்ற யிருக்க றது. 'ஸஹஸ்ரம்'என்பது
கன்னடத்த ல் 'ஸ ஸ ரம்' என்ற யிருக்க ற தன்ற ல், அந்த 'ஸ ஸ ரம்' த ழ ல்
'ஆயிரம்'என்று ஸக ரங்கக உத ர்த்துவிட்டு உருவ யிருக்க றது.
'ஆயிர'த்கதச் ச ன்னத ல் ற்ற எண்கக ப் பற்ற யும் ச ல் விடுக கறன்.

ன்று, இரண்டு, மூன்று முத யன ஏக, த்வி, த்ரி முத ன ஸம்ஸ்க ருத
வ ர்த்கதக ன் த டர்பில் தகவய ககவ உள் ன. பஞ்ச-அஞ்சு;அஷ்ட-
எட்டுஎன்பன ட்டும் ஸம்பந்த ருக்க ற ற்கப ல் கத ன்றுக றது. இங்க லீஷ்
two, three என்பகவ ஸம்ஸ்க ருத த்வி,த்ரி ஸம்பந்தமுகடயகவத ன்.
Sexta, hepta, octo, nove,deca என்பதாக ஆறு, ஏழு, எட்டு, ஒன்பது, பத்து ைம்பந்தத்னதச்
ணைால்லும் வார்த்னதகள் ஷஷ்ே, அஷ்ே, ெவ, தை என்ற ைம்ஸ்கிருத
மூலத்திலிருந்மத வந்திருப்பது ஸ்பஷ்ேோகத் ணதரிகிறது.
ஆன ல் முதல் எண்ண ன one என்பது 'ஏக' என்பதன் ஸம்பந்தக இல் ல்,

த ழ் ' ன்று' என்பதன் ஸம்பந்தக இல் ல், த ழ் ' ன்று'என்பதன்
முதல் இரண்டு எழுத்துக்க க இருப்பது ஆச்சரிய யிருக்க றது.

தலுங்க க த ழ் ன்று-வின் ' ' வும், ஸம்ஸ்க ருத 'ஏக'வின் 'க'வும்
கசர்ந்து ' கடி'என்ற ருக்க றது. இ த யல் ம் ப ர்க்கும்கப து இனத்த ல்

எல் ம் ன்று என்பதுகப ல், த ர விட -ஸம்ஸ்க ருத ப கஷகளுக்குங்கூடப்
ப துவ ன கர மூ ப கஷ இருந்த ருக்க கவண்டும் என்கற கத ன்றுக றது.
ஸ ம்ஹ த்த ல் 'ஸ ம்ஹ'என்பத ல் ஸ,ஹ இரண்டும் drop -ஆக 'இம் ம்', 'ஈ ம்'
என்ற க , வும் ழ வ க ஈழம் என்று ஏற்பட்டிருக்க றது.
ப்கர ஷ்டபதம் என்பதற்கும் ஆஷ டம் கப கவ பூர்வமும் உத்தரமும்

உண்டு. பூர்வ ப்கர ஷ்டபதம்த ன் த ழ ல் பூரட்ட த என்ற யிற்று. 'அஷ்ட'
என்பது 'அட்ட'என்ற வது தரிந்ததுத கன? உத்தர ப்கர ஷ்டபதம்
உத்த ரட்ட த ஆயிற்று. இந்த நக்ஷத்ரங்கள் ன்ற க , அகத ட்டிகய
பௌர்ண ஏற்படுக ற ப்கர ஷ்டபதீ என்பகத புரட்ட ச என்று
எப்படி யப்படிகய த ரிந்து விட்டது.
ஆச்வயுஜம், அச்வின என்பகத அச்வத என்க கற ம். அத க பௌர்ண

வருக ற ' ஆச்வயுஜீ ' அல் து ' ஆச்வின ீ ' த ன், நம் ' ஐப்பச '.
க ருத்த க வுக்கு adjective -ஆன க ர்த்த கம்த ன் க ர்த்த கக என்று

ஸ்பஷ்ட கத் தரிக றது. முக்க க மூன்று வ ச த ருக்க ர்த்த கக
தீகப த்ஸவம் பௌர்ண ய கத்த கன இருக்க றது? ர்கசீர்ஷ
ர்கழ ய வத ல்த ன் ஆரம்பித்கதன். அம் தப் பௌர்ண த ருவ த கரப்
பண்டிககய கத் தடபுடல் படுக றது. புஷ்யம்த ன் த ழ ல் பூசம்.
(இந்தப் 'பூச' சப்தம் பழக ப் பழக கய புனர்வஸுகவயும் புனர்பூசம் என்க கற ம்.

அது புனர்வஸுகவயன்ற புனர் புஷ்யம் இல்க !) புஷ்ய ஸம்பந்த னது
பௌஷ்யம்.புஷ்யத்துக்குத் த வ்யம் என்றும் பயர். பூர்ணிக த ஷ்யத்த க
வரும் ஸம் 'கதஷ்யம்'. அத க ககடச மூன்று எழுத்துக்களும் கப ய்த்
த ழ ல் 'கத' ட்டும் ந ற்க றது.
ச கம் பௌர்ண யில்த ன் வருக றது. க ஸம் என்று

கநக்ஷத்ரத்கத கவத்துப் பயரிட்டது, த ழ ல் ச என்ற க யிருக்க றது.
கக ரம் சக ர க, க என்பது ச என்ற யிருக்க றது. கவக ச , புரட்ட ச ,
ஐப்பச என்று C யில் முடிந்த ற்கப கவ, இங்ககயும் C யில் முடித்து, ச
என்று ச ல்க கற ம்.

பூர்வ பல்குனம், உத்தர பல்குனம் என்ற இரண்டு நக்ஷத்ரங்கள் உண்டு.
இரண்டிலும் ந ம் முக்ய ன பயர ன பல்குனம் என்பகதத் தள் விட்டு,
'பூர்வ'த்கத 'பூரம்' என்றும், 'உத்தர'த்கத உத்தர நக்ஷத்த ரம் என்றுக
ச ல்க கற ம்.
ஆன ல், இந்த நக்ஷத்ரங்க ல் ன்ற ல் பௌர்ண ஏற்படுக ற ஸத்கத

ட்டும் "பல்குன"என்ற சப்த ஸம்பந்தமுள் "பங்குன " என்ற பயர ல்
குற க்க கற ம்.
அந்தப் பௌர்ண யில்த ன் பங்குன உத்தரம் என்று த ருக்கல்ய ண

உத்ஸவம் சய்க கற ம்.
இப்படிப் பன்ன ரண்டு ஸப் பயர்கக ப் ப ர்த்த க ,

ஸம்ஸ்க ருதத்த லுள் எந் தந்த கள் த ழ ல் எப்படி யப்படி றும்
என்பது தரிந்துவிடும்.
*****

ணதய்வத்தின் குரல்
உபமவதங்கள்
கவதங்கள் ந லு, கவத ங்கங்கள் ஆறு, உப ங்கங்க ன ீ ம்கஸ-ந ய யம்-புர ணம்-

தர் ச ஸ்த ரம் என்க ற ந லு ஆக த்தம் இந்தப் பத ன லுக ஹ ந்து தம் என்று
ச ல் ப்படுக ற ஸந தன தர் ன கவத ஸ யத்துக்கு ஆத ர க இருக்கப்பட்டகவ.
தர் த்கதச் ச ல் , ஆத் கவ சுத்தப்படுத்துவத ல் இவற்கற 'தர்

ஸ்த னங்கள்'என்ப ர்கள். அகத டு இகவ அற கவயும் னகஸயும் வ ர்ப்பத ல் 'வித்ய
ஸ்த னங்கள்'என்றும் பயர் பற்ற ருக்க ன்றன.
ஆத் கவ கநர க சுத்தப்படுத்தப் பிரகய ஜனப் பட ல் உடம்கப ரக்ஷ த்து, அற கவத் தந்து,
உணர்ச்ச கக உண்ட க்க னஸுக்கு இன்பம் தருவத க உள் கவறு ந லு
ச ஸ்த ரங்களும் உண்டு. அகவ தர் ஸ்த ன க இல் ல் வித்ய ஸ்த ன க ட்டும்
இருக்க றகவ. இவற்கறச் கசர்த்த ல் வித்ய ஸ்த னங்கள் பத னட்டு.
இப்படி வித்ய ஸ்த ன க ட்டும் உள் ந லு ஆயுர் கவதம், தநுர்கவதம், கந்தர்வ கவதம்,
அர்த்த ச ஸ்த ரம் என்பன. அவற்கற 'உபகவதங்கள்'என்ப ர்கள்.
இவற்ற ல் ஆயுர்கவதம் என்பது கவத்ய ச ஸ்த ரம் என்று உங்களுக்குத் தரிந்த ருக்கும்.
அது உடம்கபப் பற்ற யும், விய த கக ப் பற்ற யும், விய த க ன் பரிஹ ரங்கக ப் பற்ற யும்
அற கவக் க டுக்க ற ச ஸ்த ரம். கநர க ஆத் ஸம்பந்தமுள் தன்று ச ல்
முடிய தது.
தநுர்கவதம் க்ஷத்ரியர்களுக்கு யுத்த அப்பிய ஸத்கதத் தருவது. இங்கக தநுஸ் (வில்)

என்பது எல் ஆயுதங்கக யும் குற க்கும். கதச ரக்ஷகணக்க க என் னன்ன
ஆயுதங்கக எப்படிப் பிரகய கம் பண்ண கவண்டும் என்ற அற கவத் தருக ற இதுவும்
கநர க ஆத் சுத்த க்கு ஏற்பட்டத ல்க த ன்.
க ந்தர்வ கவதம் என்பது ஸங்கீ தம், நடனம் முத ன கக கள். இது கக யற கவத்
தருவது. னஸ ன் உணர்ச்ச கக ஸந்கத ஷப்படுவது. ' ப ழுது கப க்கு' என்ற அ வில்
எல் நுஷ்யர்களுக்கும் இது கவண்டியிருக்க றது. வித்ய ஸ்த ன க ட்டும் இருக்க ற
ந ல் இது ன்றுத ன் ந கத ப ஸகனய கவும், தய்வபக்த கய டும் அநுஷ்டிக்கப்பட்ட ல்
கநர க ஆத் ஸம்பந்தமுள் த க றது.
அர்த்த ச ஸ்த ரம் என்பது ப ரு த ர ச ஸ்த ரம் என்று ப ருள்படுவது.
முக்க ய க இது ஆட்ச முகறகய, statecraft -ஐச் ச ல்வது. இத க வரும் உப ங்கங்க ன

ஸ , த ன, கபத, தண்டத்த ல் கபதமும் (பிரித்த ள்வதும்) தண்டமும் (தண்டகன தருவதும்)
க டுக ய க கத ன்ற ன லும் நகடமுகற வ ழ்க்ககயில் தவிர்க்க முடிய தத ல்
ர ஜ ங்கத்துக்கு ட்டும் அநு த க்கப் பட்டுள் ன.

இந்த ந லுக spiritual life -ஐ (ஆத் க வ ழ்க்கககய) விட practical living -க்கு (நகடமுகறயில்
ஜீவனம் நடத்துவதற்கு) த் த ன் அவச ய க ன்றன. வ ழ்க்ககயில் கந ய் வருக றது.
எனகவ ஆயுர்கவதம் கவண்டியிருக்க றது. எத ரி ர ஜ்யங்கள் இருப்பத ல் தநுர்கவதம்
அவச ய க றது.
எப்கப தும் க ரியம், அல் து தூக்கம், கச ம்பல் என்ற ல் ல் ப ழுது கப க்குகள்

கதகவயிருப்பத ல் க ந்தர்வ கவதம் இருக்க றது. ரு ந டு என்ற ல் பிரகஜக ன்
ஸமுத ய வ ழ்க்கக ழுங்க க நடந்த ல்த கன முடியும்?அப்படி நடத்தப்பண்ண அர்த்த
ச ஸ்த ரம் கதகவப்படுக றது. இகவ practical necessity -கள் (நகடமுகறத்
கதகவகள்.)
அதன ல் இவற்ற ன் ப னும் பிரத்யக்ஷம். ருந்து ச ப்பிட்ட ல் உடகன விய த கப வது

கண்கூடு. ஆயுதத்கதப் பிரகய க த்த ல் அது சத்ருகவத் த க்குவதும் பிரத்யக்ஷம். ப ட்டுக்
கச்கசரி, ட ன்ஸ் அநுபவிக்கும்கப கத ஆனந்தம் தருக ன்றன. அர்த்தச ஸ்த ரப்படி நடக்க ற
ர ஜ்ய விஷயங்களும் பிரத்யக்ஷ கப் ப ன் தந்து, கபப்பரில் அன்றன்றும் அடிபடுவத கும்.
ஆத் வுக்கக ஏற்பட்ட பத ன லு தர் ஸ்த னங்கள் இப்படிப் பிரத்யக்ஷ ன ப னுள் கவ

அல் . அவற்றுக்கு 'அத்ருஷ்ட ப ன்'என்ப ர்கள். 'த்ருஷ்டம்'என்ற ல் த ருஷ்டிக்கு
அகப்படுவது. அத வது பிரத்யக்ஷ னது. அப்படியில் தது அத்ருஷ்டம். ஆத் பரிசுத்த
அகடவகத கநரில் ப ர்த்துக் க ள் முடிய து.
ப ப புண்ணியங்கள் ருவகன ஸ்வர்க்க நரகங்களுக்கு அகழத்துப் கப வகத உடகன

ப ர்த்துக் க ள் முடிய து. ந ம் ப ர்க்க றகப தும் பிறருக்கும் க ட்டி ப்புக் க ள்ளும்படிப்
பண்ண முடிய து!ய கம் சய்த ல் ப்ரீத அகடந்து கதவர்கள் கழ பய்வித்த லும்
கழத ன் தரியுக தவிர, கதவர்கள் தரிய ட்ட ர்கள்!பர சுத்தர்களுக்குத்
தரிந்த லும் ற்றவர்களுக்குக் க ட்ட முடிய து. அதன ல், ய கம் ப ட்டுக்குச் சய்த ர்கள்.
கழ ப ட்டுக்குப் பய்க றது. அதன் ப ன்த ன் இது என்று எப்படிச் ச ல் முடியும் இது
க க்கக உட்க ர பனம் பழம் விழுந்த ககதய ய் இருக்க ம் என்று கூட ஆகக்ஷபிக்க
இட ருக்க றது. இப்படியிருந்த லும் வ ஸ்தவத்த ல் தர் ஸ்த ன ன பத ன லுத ன்
ஆத் வுக்கு, ய்ய ன ச ச்வத ன ச்கரயஸுக்கு முக்க ய னகவ. அவற்றுக்கு

வழ கக கவத ன் ற்ற ந லு வித்ய ஸ்த னங்களும்.
"சரீரத்துக்குள்க ஆத் ட்டிக் க ண்டிருக்க றகத!இந்த சரீரம் இருக்கும்கப கதத கன

ப பத்கதப் கப க்கும் புண்ய கர் க்கக ப் பண்ணின ல்
ஆத் கவ அற ய ம்?என்ற அடிப்பகடயில்த ன் சரீர ரக்ஷணத்துக்க ன ஆயுர்கவதம்

ஏற்பட்டிருக்க றது. தன நுஷ்யனுக்கு கதகம் ஆகர க்ய யிருந்த ல் ஆத் ஸ தகன
பண்ண அநுகூ யிருக்கும் என்பது கப ல், ரு ஜன ஸமூஹத்துக்கு சத்ருக்க ல்
ஹ ம்கஸ இல் விட்ட ல்த கன அது கதசரீத யில் ஆத் பிவிருத க்க க ந ம் த ய கப்

ப டுபட முடியும்?என்கற தநுர்கவதம் ஏற்பட்டிருக்க றது. வ யி ருந்து ட்டு ன்ற
உள்க கய இப்படிப்பட்ட குழப்பங்கள் ஏற்பட்டு ரு கதசத்த ன் ஆத் க் அபிவிருத்த க்க ன
சூழ்ந க கட்டுப் கப கக்கூட தன்ற அர்த்த ச ஸ்த ரம் இருக்க றது.
அர்த்த ச ஸ்த ரம் நீங்க க ற்ற மூன்ற ன் பயரிலுக கவதம் என்று வருக றது.
ஆயுர்கவதம் தநுர்கவதம், க ந்தர்வ கவதம். ந லு கவதங்களுக்கு இந்த ந லும் உபகவதம்
என்ப ர்கள்.
ஆககய ல் இந்த ரிய ஸ க்க யம், க க முத ன தப்புத் தண்ட க்க ல்கூட இழுத்து
விட இந்த ந ல் இட ருப்பத கத் கத ன்ற ன லும், வ ஸ்தவத்த ல் நகடமுகற
க கத்த ன் கதகவகக அநுஸரித்தும், முடிவில் ஆத் வுக்கக உதவும்படிய கத்த ன் இந்த
ந லு ச ஸ்த ரங்களும் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்க ன்றன.
இந்தப் பத னட்கட டு இப்கப துள் அத்தகன ஸயன்ஸ்க லும், ஆர்ட் (கக ) க லும்
ன்று ப க்க யில் ல் அத்தகனக்கும் நம் டம் பிர சீ ன ன ச ஸ்த ரங்கள்
இருக்க ன்றன. நம் ஆயுர்கவதம் ன்ற க கய நவனர்க
ீ ன் physiology (உடற்கூறு இயல்) ,
Zoology (உயிரின இயல்) , Botany (த வர இயல்) . Medical Science ( ருத்துவ இயல்) , Chemistry
(ரஸ யனம்) இத்தகனயும் வந்து விடுக ன்றன. இப்படி அகநகம்.
இவற்ற ல் Surgery (ரண ச க த்கஸ) , கணிதத்த ல் கஸபர் முத ன ப விஷயங்கள்

இந்த ய வி ருந்கத ற்ற எல் த் கதசங்களுக்கும் க கடத்தத க இப்கப து ஸக
கதசத்த ரும் ப்புக் க ள்க ற ர்கள்.
துருக்கர்கள் வந்து நம் கதச வ ழ்வில் ந ம் த கயக் கடுத்து, அந்ந யர் ஆட்ச ஏற்பட்டபின்
இப்படி ஸக வித்கயயக லும் (64 வித்கய என்று ரு கணக்கு) ந ம் ஆர ய்ச்ச
பண்ணுவதற்கு ஊக்கமும் ன்யமும் கப ய் விட்டது. அதற்கு அப்புறம்த ன் ந ம்
ஸயன்ஸ ல் பின் தங்க யவர்க க விட்கட ம்.
அதற்கு முன் ந ம் கண்டு பிடித்த ருந்த அகநக விஷயங்கள் ற்றவர்களுக்குத் தரிய து.
ஆன ல் ந ம் கண்டு பிடிக்க த ன்கற ன்று அவர்களுக்குத் தரிந்த ருந்தத ல் த ன் ந ம்
கத ற்றுப்கப ய் த னக்ரக ண ஆத் கம், ஸயன்ஸ் இரண்டிலும் கீ கழ கப கும்படிய க
விட்டது. அந்த ன்று வடி ருந்து என்பதுத ன். பீரங்க க்குப் பத ல் ச ல்
முடிய ல்த ன் முக ய ஆட்ச க்கு ஆ கன ம். அத ருந்து எல் ம்
இறங்குமுக யிற்று - பர பத கஸ ப ன படத்த ல் ப ம்பு வ யில் விழுந்த த ரி!
இப்கப து நம் ச ஸ்த ரங்க ன பகழய ருத்துவம், ச ல்பம் முத யவற்கறகய

அநுஸரித்கத ன ல் ந து சீ கத ஷ்ணம், ந கரிகம் இவற்றுக்கு அநுஸரகணய ன
இவற்ற க கய நம்முகடய ச ஸ்த கர க்த வ ழ்க்ககக்கு த ரும்புவகதயும் ஸு ப க்க க்
க ள் ம்.
****

ணதய்வத்தின் குரல் (மூன்றாம் பாகம்)
ஜகத: பிதணரௌ வந்மத
ச வ சக்த யகர ச வ-விஷ்ணுக்க க
இவ்வ று பதம் பிரிப்பத ல் எழுத்துக்கக கவறு த னுஸ கச் கசர்ப்பத க கய அர்த்தம்

றுவத க ன்று க த ஸன் ஸ்க கத்த ல் ச ல்வதுண்டு.
பிரஸ த்த பற்ற "வ கர்த்த விவ"ஸ்க கத்த க கய இரண்ட வது அடியில் கவறு வித க
ஸந்த பிரித்துப் புது அர்த்தம் ச ல் ப்படுக றது.
'ரகு வம்ச'த்த ல் ங்க ஸ்க க க (நூல் த டக்கத்த ல் கூறப்படும் கடவுள் வணக்க க)

வருக ற இந்த ஸ்க கம் கப ன தக முகறயில் நூற்ற ல் த ண்ணூறு கபருக்குத்
தரிந்த ருக்கும்.
வ கர்த விவ ஸம்ப்ருக் தௌ வ கர்த - ப்ரத பத்தகய *
ஜகத : பித ரௌ வந்கத ப ர்வதீ - பரக ச்வ ரௌ **
' ச ல்லும் ப ருளும் கப ல் இகணந்த ருப்பவர்களும், உ கங்களுக் கல் ம் த ய்

தந்கதயரு ன ப ர்வத -பரக ஸ்வரர்கக ச் ச ல் ப ருள் ஆக யகவ பற்ற ய அற வு
உண்ட கும் ப ருட்டு வணங்குக கறன்'என்பது அர்த்தம்.
இத க முடிவில் வரும் 'ப ர்வதீ-பரக ஸ்வ ரௌ'என்பகதப் 'ப ர்வதீப-ரக ச்வ ரௌ'என்று
கவறு வித கவும் பிரிப்பதுண்டு. இப்படிச் ச ன்ன ல் 'ப ர்வதீ-பரக ஸ்வரர்கக
வணங்குக கறன்'என்பதற்குப் பத ல் 'ப ர்வதீபத ய ன பரக ஸ்வரகனயும் ர பத ய ன ஹ
விஷ்ணுகவயும் வணங்குக கறன்'என்று அர்த்தம் ற விடும்.
' ற விடும்'என்ற ல் முத ல் ச ன்னது இல்க என்று அர்த்த ல்க . ப ர்வத

பரக ஸ்வரர்கக யும் ச ல் அகத டு ஹ க்ஷ் - ஹ விஷ்ணுக்கக யும் கசர்த்துக்
க ண்டத க விடும். அதன ல் அர்த்தம் ' ற விட்டது'என்பகதவிடக் 'கூடிவிட்டது'என்பகத
ப ருத்தம்.
'ப'என்று ச ன்ன க 'பத 'த ன். 'அத பத 'என்பகத 'அத ப' (த ழ ல் 'அத பன்') என்ற க
கப தும். 'ந்ருப' (ந ருபன்) என்று ர ஜ கவச் ச ல்க கற ம். 'ந்ரு'என்ற ல் 'நர'. நரஸ ம்ஹம்
என்பகத ந்ருஸ ம்ஹம் என்றும் ச ல்வதுண்டு.
நரபத த ன் 'ந்ருப'என்பவன். 'ப ர்வதீப'என்ற ல் ப ர்வதீபத ய ன ஈஸ்வரன்.

'ரக ஸ்வர'என்ற ல் ரக க்கு ஈசன க, ந யகன க இருக்கப்பட்ட விஷ்ணு. 'ப ர்வதீப-
ரக ஸ்வ ரௌ'என்ற ல் 'ச வ-விஷ்ணுக்கக 'என்று அர்த்தம்.

'ப ர்வதீ-பரக ஸ்வ ரௌ'என்று கவத்துக் க ண்ட ல் ச வ-சக்த கக ச் ச ன்னத க றது.
'ப ர்வதீப-ரக ஸ்வ ரௌ'என்று அகதகய ரு எழுத்து பின்கன தள் ப் பிரித்துக் க ண்ட ல்
ச வ-விஷ்ணுக்க க விடுக றது.
இத க பரிய தத்வம் இருக்க றது. சக்த கயத ன் புருஷ ரூபத்த ல் இருக்க ற கப து விஷ்ணு
ச வம் எப்கப தும் புருஷன கச் ச ல் ப்படும் ந ர்குண வஸ்து. க க வ்யவஹ ரத்துக்க க
அவர் ஸகுண ன சக்த கய டு கசர்ந்த ருக்கும்கப து சக்த vFg ரூபத்த ல் அம்ப க
இருந்த ல் அவக இடது ப த யில் கவத்துக் க ண்டு அர்த்தந ரீஸ்வர க இருப்ப ர்.
அந்த ஸகுண சக்த கய புருஷ ரூபத்த ல் விஷ்ணுவ யிருந்த லும் அவகர அகத இடது
ப த ய க கவத்துக் க ண்டு சங்கரந ர யணர க இருப்ப ர்.
விஷ்ணு அம்ப ள் ஸ்த னத்த ல் ஈஸ்வரனுக்குப் பத்த ன ய க இருப்பவர். " அரி அ ல்

கதவியில்க ஐயன் ஐய றன ர்க்கக " என்று அப்பர் ஸ்வ கள் ச ல்க ற ர்.
ஆககய ல் 'உ கத்த ன் த ய் தந்கதய ன் ச வ-விஷ்ணுக்கக 'என்று அர்த்தம் சய்து

க ண்ட ல் அத ல் தப்கபயில்க . இவர்கக த் த ய் தந்கதய கக் க ண்டு பிறந்தவர்த ன்
ச ஸ்த *.
இத க இன் ன ரு விகசஷம், ஹ விஷ்ணு என்ன இருந்த லும் புருஷ

ரூபத்த ருப்பத ல் ஹ க்ஷ் கய டு கசர்த்து ந கனத்த க னஸுக்கு ந கறவு.
ர நுஜ தத்துக்கு "ஸ்ரீ கவஷ்ணவம்"என்று த ய ர ன ஸ்ரீகய முத லும் அப்புறம்

விஷ்ணுகவயும் ச ல் கய பயர் கவத்த ருக்க றது.
ஈஸ்வரகனயும் அம்ப க டு கசர்த்து ஸ ம்பமூர்த்த ய க ந கனத்த ல் த ன் ந கறவு

ஏற்படுக றது. 'ப ர்வதீப-ரக ச்வ ரௌ'என்க றகப து ப ர்வத , ர இருவரும்
வந்துவிடுக ற ர்கள். ஆக ஆரம்பத்த ல் நல் வ க்கு, நல் அர்த்தம்
இவற்கறப் பற கவண்டும் என்று கவண்டிக் க ள்ளும்கப கத ப ர்வத ஸக தர ன

ஈஸ்வரன், க்ஷ் ஸக தர ன விஷ்ணு என்று இரண்டு கஜ டி த வ்ய தம்பத கக யும்
ஸ் ரித்து, ந ஸ்கரிப்பத ன பரிய ங்க ம் உண்ட க றது.
ரு எழுத்துக்கூட ற ல், பதச் கசர்க்ககயில் ட்டும் ரு எழுத்கத இடம் தள் யத ல்

அர்த்தத்த ல் இவ்வ வு பரிய றுதல்;அல் து கூடுதல்;அத வது பம்!
பரிய பம் கசவம், கவஷ்ணவம் என்று கபத ல் ல் அகவ இரண்கடயும்

ச ல்க யும் ப ருக யும் கப ப் பிரிக்க முடிய ல் கசர்த்து விடுவது!
****

Acknowledgements
We gratefully acknowledge the following websites and books which contained a treasure of information for
compiling the Periva’s Voice section of this Ebook.
1. http://www.kamakoti.org
2. http://advaitham.blogspot.in
3. Hindu Dharma – Universal Way of Life published by Bharatiya Vidya Bhavan, Mumbai
4. Deivathin Kural – series of books published by M/S. Vaanathi Pathipakkam, Chennai

Ebook 16 - Supreme Secrets - Part 5 - Ebook

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ebook 16 - Supreme Secrets - Part 5 - Ebook

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Volume : 16

Published : August 2013

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 2 of 59

Any feedback or queries may be sent to us at kanchiperiva@gmail.com

Jaya Jaya Shankara, Hara Hara Shankara!

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 3 of 59

From the Author

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 4 of 59

Shatkona Yantra - one of the many ancient secrets

Created by Sri Bhogar Siddhar currently in a temple in Sri Lanka,

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 5 of 59

There is much talk today of freedom and

The strong and the rough are free to harass the

There must be a restriction on restrictions, a limit

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 6 of 59

Read a related tamil article of Periva by clicking here

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 7 of 59

Sankhya in Sanskrit means numerals / numbers. Sage Kapila states:

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 8 of 59

The passage produced below is just the summary of verse 1.

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 9 of 59

From it arises the second tattva of "mahat" which is

Ahamkara divides itself into two: first as the

The jnanendriyas are faculties with which a man

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 10 of 59

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 11 of 59

Read the related tamil discourse of Periva by clicking here

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 12 of 59

o Formless Un-manifest State 0 (This is the Abhavaat state)

"Shivasya hridayam vishnur, Vishnoscha hridayam shivah:" and

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 13 of 59

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 14 of 59

The unaccented poetic stanza corresponding to the accented

One day Valmiki happened to see a pair of kraunca birds

He cursed the hunter, the words coming from him

Manisada pratistham tvam

Agamah sasvatih samah

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 15 of 59

Feet & Syllables

The four feet of this stanza:

Each pada in this has eight syllables.

Read the related tamil discourse of Periva by clicking here

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 16 of 59

Classical Classical Building

Figure 32: 5 Sacred arts

 Poetry – Sabda veda

Pendatic Tamil and its construction:

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 18 of 59

Bhasyam tasya ca padahamsakaravaih

--- Sahitya-Ratnakara, 11. 124

In the above stanza, we see that the poet calls Siva

"Candrasekhara" and "Indusekhara" mean the

One is Sabdendusekharam, and the other

A student who has read grammar up to

Read the related tamil discourse of Periva by clicking here

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 19 of 59

Let me start with these questions:

 What is the size of the God’s particle and how is it calculated?

ANCIENT SPACIAL MEASUREMENTS

(Figure 33: Ancient Spatial measurements. Courtesy – Dr. Ganapathi Sthapati)

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 20 of 59

Does nature endow a measure for an average human being’s height?

Now I need to highlight that there are 2 systems of measurements in Vaastu:

© Copyrights reserved Kanchi Periva Forum – www.periva.proboards.com & www.periva.org Page 21 of 59