You are on page 1of 2

5/5/2021 அக்பர் ர்பால் கைதகள் - தண்டைனக் த் த ந்த ற் றம் - வர் மலர்

அக்பர் ர்பால் கைதகள் – தண்டைனக் த் த ந் த ற் றம்


Home அக்பர் ர்பால் கைதகள் அக்பர் ர்பால் கைதகள் – தண்டைனக் த் த ந்த ற் றம்

ஒ நாள் காைல ல் அக்பர் தன் அரண்மைன உப் பரிைக ல் உல க் ெகாண் க்ைக ல் ,


அவர் பார்ைவ நந்தவனத் ன் ெசன்ற . அ வசந்த காலம் என்பதால் மரங் க ம் ,
ெச க ம் வண்ண மலர்க டன் த் க் ங் க, அவற் ந் ய நி மணம் மனத்ைதக்
றங் கச் ெசய் த . இளங் காைல ல் ய ெதன்றல் அவர் உடைல இதமாக வ ச் ெசல் ல,
அவர் காற் ல் தப் பைதப் ேபால் உணர்ந்தார்.
இவ் வா தன்ைன மறந்த நைல ல் உல க் ெகாண் ந்த அக்பர், நந்தவனத் ல் நடந்
ெசல் ம் வ ல் கல் ஒன் இ ப் பைத கவனிக்கத் தவ ட்டார். அ ல் கால் இட இ த் க்
ெகாள் ள, கால் கட்ைட ர ந் இரத்தம் க யத் ெதாடங் ய . அ வைர அவர் மனத் ல்
ெபாங் ய உற் சாகம் கணத் ல் மைறந் ேபாக, ேகாப ம் , எரிச்ச ம் ெகாள் ள, அவர்
“ேதாட்டக்காரன் எங் ேக? எங் ேக இ ந்தா ம் வா!” என் கத் னார். ேதாட்டக்காரன்
மண்ெவட் ைய எ க்கக் ைசக் ள் ெசன் இ ந்ததால் , அக்பரின் க் ரல் அவன் கா ல்
ழ ல் ைல. ப் ட்ட ர க் ேதாட்டக்காரன் வராததால் , அக்பரின் ேகாபம் தைலக்
ஏ ய . அரண்மைனைய அைடந்த டன் காவல் அ காரிைய அைழத்தவர், நடந்தவற் ைறக்
ேதாட்டக்காரைன க் ம் ப உத்தர ட்டார்.
காவல் அ காரிக் அைதக் ேகட் க் வாரிப் ேபாட்ட . ஒ சாதாரணத் தவ க் மரண
தண்டைனயா என் அ ர்ந் ேபானார். ஆனால் சக்கரவர்த் க ம் ேகாபமாக இ ந்ததால் ,
அவரிடம் எ ம் ேகட்கத் ணிச்ச ன் , அவர் ன் வாங் னார். ன்னர் தன் ைடய இ
காவலர்கைள அைழத் க் ெகாண் , ேதாட்டக்காரைன ேநாக் ச் ெசன்றார். காைல ேநரத் ல்
காவல் அ காரி தன் ஆட்க டன் தன்ைனத் ேத வ வ கண் ேதாட்டக்காரன்
க் ட்டான். “என்ன ஷயம் ஐயா?” என் ந ங் ம் ர ல் ேகட்க, “ேதாட்டத் ல்
சக்கரவர்த் உல ம் ேபா ஒ கல் ல் அவர் காைல இ த் க் ெகாண்டார். அ உன் ைடய
தவ என்பதால் உனக் நாைளக் காைல க் தண்டைன!” என்றார் அ காரி.

இைதக் ேகட்ட ம் ேதாட்டக்காரன் த்தான். அவன் மைன ேயா அைதக் ேகட் அல


அ தாள் . “கால் இ த் க் ெகாண்டதற் க் தண்டைனயா? இ என்ன அநியாயம் ? நீ ங் கள்
சக்கரவர்த் டம் எ த் ச் ெசால் லக் டாதா?” என்றாள் . “எங் களால் ஒன் ம் ெசய் ய யா .
உன் கணவன் ேதாட்டத் ல் ட் ைவத்த கல் இப் ேபா அவன் தைல ேலேய ழப் ேபா ற ”
என்ற அ காரி சற் ேயா த்த ன், “ க் தண்டைன நாைளக் த்தான், இன் ம் ஒ நாள்
சமயம் உள் ள . நீ ர்பா டம் ேபாய் உன் கணவைனப் பற் க் க்க யற் ெசய் ”
என் ெசால் ட் , ேதாட்டக்காரனின் ைககளில் லங் மாட் இ த் ச் ெசன்றனர்.

உடேன, ேதாட்டக்காரனின் மைன தைல ரி ேகாலமாக ர்பல் ட் ற் ஓ ப் ேபாய் அவைர


சந் த் த் தன் கணவைன எப் ப யாவ க் மா மன்றா னாள் . அவள் இரக்கம்
ெகாண்ட ர்பால் “கவைலப் படாேத, உன் கணவைன தைல ெசய் ய யற் க் ேறன்” என்
ைறச்சாைலைய ேநாக் ச் ெசன்றார்.

ைற அ காரி டம் ேதாட்டக்காரன் எங் ேக ைற ைவக்கப் பட் க் றான் என்ற வரத்ைத


அ ந்த ன், அவைனச் சந் க்க அ ம ேகட்டார். ர்பால் சக்கரவர்த் க் க ம்
ெந ங் யவர் என்பதால் , ேதாட்டக்காரைன சந் க்க உடேன அ ம ைடத்த . அவ க்
ைதரி ட் ய ர்பால் அவனிடம் ரக யமாக ஏேதா னார். அைதக் ேகட்ட ேதாட்டக்காரன்
“ஐேயா, உ ர் ைழக்க வ ெசால் ர்கள் என் பார்த்தால் உ ர் ேபாக வ ெசால் ர்கேள”
என் அலற, “நான் ெசால் வ ேபால் ெசய் , ஒன் ம் ஆகா ” என் ட் ர்பால்
ைறச்சாைலைய ட் அகன்றார்.

ம நாள் காைல தர்பார் ய . அக்பர் ம் மாசனத் ல் அமர்ந் ந்தார். அப் ேபா


காவலர்கள் உள் ேள ைழந் , ேதாட்டக்காரன் க் ன் அவைரப் பார்க்க ம் வதாகக்
னார்கள் . அக்ப ம் அதற் சம் ம க்க, ைக லங் டன் உள் ேள ைழந்த ேதாட்டக்காரன்
அக்ப க் சலாம் ெசய் ட் , ன்னர் ெரன சைப ல் கா உ ழ் ந்தான்.

அைதக் கண்ட அக்ப க் பயங் கர ேகாபம் உண்டா ய . உடேன, ேதாட்டக்காரன் பணி டன்,
“மன்னிக்க ம் ர , என் ைடய சாதாரணத் தவ க்காக நீ ங் கள் க் தண்டைன
த் ப் ப நியாயம் அல் ல என் மக்கள் உங் கைள எ ர்காலத் ல் அவ றாகப் ேபசலாம் .
அப் ப உங் கைளக் ைற றக் டா என்பதற் காகத்தான் தர்பாரில் கா உ ழ் ந்ேதன். இனி
உங் கைள யா ம் ைற ற மாட்டார்கள் . நான் நிம் ம யாக சாகலாம் ” என்றான்.
உடேன அக்ப க் அவன் தன் நியாயமற் ற தண்டைனைய த் க்காட் றான் என்
ளங் ட்ட . அேதசமயம் , இந்த ேயாசைனைய அவ ைடயதல் ல ேவ யாேரா அவ க்
ெசால் க் ெகா த் இ க் றார்கள் என் ம் ரிந்த .

“இந்த ேயாசைனைய உனக் யாரப் பா ெசால் க் ெகா த்தார்கள் ?” என் அக்பர் ேகட்க,
ேதாட்டக்காரன் ர்பால் பக்கம் ேநாக் னான். உடேன அக்ப க் ரிந் ட்ட . “ ர்பால் ,
ஏேதா ேகாபத் ல் ெதரியாமல் அவ க் க் தண்டைன த் ட்ேடன். அந்தத் தவ
நிகழாமல் த த்ததற் உனக் நன் ” என்றார் அக்பர். அத் டன் ேதாட்டக்காரைன தைல
ெசய் வதாக அ த்தார்.

https://www.siruvarmalar.com/akbar-birbal-stories-356.html 1/2
5/5/2021 அக்பர் ர்பால் கைதகள் - தண்டைனக் த் த ந்த ற் றம் - வர் மலர்

Category: அக்பர் ர்பால் கைதகள்

https://www.siruvarmalar.com/akbar-birbal-stories-356.html 2/2

You might also like