TRIMALCHIO'S DINNER

4. Two Ghost Stories

Trimalchio inaites Niceros to tell his story about what happmed to him.

161-641 Trimalchi6 ad Nlcerdtem respexit et, "SolEbEs," in- 1

quit, "sudvius esse in convlctti; nesci6 quid nunc tacEs nec mut- z
tE, src fcltcem mE videds, ndrrd illud quod tibi rlsfl 3
.4.
us. OrO
vEnit." NIcerOs dElectdtus affdbilitdte amr-cr-, "Omne rrtE," inquit, 4
"lucrum trdnseat, nisi iam dtrdum gdudim6ni6 dissiliO, quod tE 5
tdlem vide6. Itaque hilaria mera sint, etsl timed ist6s scholas- 6
tic6s, nE mE rldeant. Vlderint: ndrrab6 tamen; quid enim mihi 7
aufert quI n-det? Satius est rr-dErl quam dcrldErl." Haec ubi dicta 8
dedit, tdlem fabulam exorsus est. 9

"Cum adhUc serv-rrem, habitdbdmus in vIcO angust6; nunc 10

Gavillae domus est. Ibi, qu6modo dil volunt, amdre coepl 11

uxdrem Terentil c6p6nisj nOverdtis Melissam Tarentrlnam, pul- 12

cherrimum bacciballum. Sed ego ndn meherculEs corpordliter 13

illam aut propter rEs venerids cflrdvl, sed magls quod benemdria 1,4

fuit. Si quid ab illa petil numquam mihi neg6tum; fccit assem/ 15

sEmissem habul; quicquid habul in illlus sinum demanddvl, nec 76

umquam fefellitus sum. 17

"Fluius contuberndlis ad vlllam suprEmum diem obiit. 18

Itaque per scrltum per ocream EgI agrndvl, quemadmodum ad 19
illam pervenlrem: scltis autem, in angustils amIcl appdrent. 20
Forte dominus Capuae exierat ad scrtrta sclta expedienda. Nac- 21,
tus ego occdsidnem persuddeO hospitem nostrum ut mEcum ad 22
qtrintum mrliarium veniat. 23

Erat autem mlles, fortis tamquam Orcus. Apocrlldmus n6s circd 24

gallicinia, ltina lflcEbat tamquam merIdiE. VEnimus inter moni- 25
menta: hom6 meus coepit ad stElds facere, sEcEdO ego cantdbun- 25
dus et stElds numer6. 27
 "Deinde ut respexl ad comitem, ille exuit sE et omnia vesh-- 28
menta secundum viam posuit. Mihi anima in nEsO esse, stdbam 29
tamquam mortuus. At ille circummlnxit vesfimenta sua/ et 30
subitO lupus factus est. NOlIte mE iocdrl putdre; ut mentiar, nfr.l- 31
lr-us patrim6nium tanffi faci6. Sed, quod coeperam dlcere, 32
postquam lupus factus est, ululdre coepit et in silv6s ftgtt. 33

"Ego prlmitus nesciEbam ubi essem, deinde accessl , tt Z4

vestlmenta eius tollerem: illa autem lapidea facta sunt. QuI morf 35
tim6re nisi ego? Gladium tamen strilrxl et-matauitatau!-um- z6
brds cecldr-, d6nec ad vlllam amlcae meae pen/enIrem. hr larvam g7

intrdvl, paene animam Ebulh-vi, sfldor mihi per bifurcum vola- 38

bat, oculI morfuI, vix umquam refecfus sum. g9

"Melissa mea mIrErI coepit, quod tam sErO ambuldrem, et, 'SI 40
ante,' inquit, 'vEnissEs, saltem n6bIs adifltdssEs; lupus enim vr-l- 4L

lam intrdvit et omnia pecora tamquam lanius sanguinem ilh-s 42

mIsit. Nec tamen dErlsit, etiam sI ftrgif servus enim noster 4g
lanced collum eius trdiEcit.' Haec ut audr=vl, operlre oculOs am- 44
plius ndn potul, sed kfce clara raptim domum fflgi tamquam 4s
cOpO complldtus, et postquam vEnI in illum locum in qu6 lapi- 46
dea vestimenta erant tacta, nihit invEnI nisi sanguinem. 4T

'TJtvErO domum vEnr, iacEbat mrl.es meus in lect6 tarnquam 48

bovis, et collum illtus medicus cfir5bat. IntellcxI illum ver- 4s
sipellem esse, nec posteE cum ill6 penem gustdre potul, n6n sI 50
mE occr-dissEs. Vlderint alil quid dE h6c exopr-nissen! ego sr s1
mentior, genids vestr6s lrEtds habeam." Sz