ΘΕΜΑΤΑ Δ

• Δ2.1 Αντλία νερού βρίσκεται μέσα σε πηγάδι και ανεβάζει νερό με σωλήνα σταθερής διατομής
Α=4·10−2m2 από βάθος h=10m. Το νερό ανεβαίνει με σταθερή ταχύτητα υ=20m/s, ενώ πάνω από
την επιφάνεια του νερού επικρατεί ατμοσφαιρική πίεση. Να υπολογιστούν:
Α. Η πρόσθετη πίεση, Δp=p−patm (υπερπίεση) που δίνει η αντλία στο νερό για να ανέβει σε ύψος
h με αυτήν την ταχύτητα.
Β. Η παροχή όγκου του νερού.
Γ. Η συνολική ισχύς που δίνει η αντλία στο νερό.
Δ. Το έργο που κάνει η αντλία για να ανεβάσει νερό 50kg στο ύψος των 10m πάνω από την
επιφάνειά του.
Δίνονται g=10m/s2 και ρ=103kg/m3.

Λύση:

Α. Η αντλία δημιουργεί στην έξοδό της πίεση p.Το νερό αποκτά ταχύτητα υ και ανεβαίνει σε
ύψος h. Γράφουμε την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το σημείο Β της
εξόδου όπου η ταχύτητα είναι υ=0 μέχρι το σημείο Γ όπου η υψομετρική διαφορά ΒΓ=h=10m.
Ως στάθμη Uβ=0 θεωρούμε το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το Β.

p+0+0 = patm+ ½ρυ2+ρgh→Δp=p−pαtm = ½ρυ2+ρgh→ Δp= 3·105Pa

B. Π=Aυ→Π=0,8m3/s

Γ. Η ισχύς της αντλίας αναλώνεται στο να μεταβάλει την κινητική και δυναμική ενέργεια του
νερού:

Pαντ=Pκιν + Pδυν

dΚ ½dmυ2 1 dV 2 1
Pκιν = = = ρ υ = ρΠυ2= 1,6·105J/s
dt dt 2 dt 2

dU dm·g·h
Pδυν = = =ρΠgh=0,8·105J/s
dt dt

Άρα: Pαντ=Pκιν + Pδυν → Pαντ=2,4·105J/s

5 2 −2 2 5
*** Με άλλο τρόπο: Pαντ=ΔF·υ = ΔpΑυ=(3·10 Ν/m )·(4·10 m )·(20m/s)= 2,4·10 J/s

Δ. W=mgh+ ½mυ2→W=15000J
• Δ2.2 Για την κίνηση ενός νερόμυλου ακτίνας R = 1m, εκμεταλλευόμαστε φράγμα ύψους h =
7,2m. Από οριζόντιο σωλήνα εμβαδού διατομής Α = 0,1m2 στο κατώτερο σημείο του
φράγματος εκτοξεύεται το νερό και χτυπάει τα πτερύγια του νερόμυλου, ο οποίος στρέφεται με
σταθερή γωνιακή ταχύτητα ω = 6rad/s. Το νερό μετά την πρόσκρουσή του στα πτερύγια αποκτά
την ταχύτητα των πτερυγίων. Δεχόμαστε ότι το εμβαδόν κάθε πτερυγίου είναι πολύ μεγαλύτερο
από τη διατομή του σωλήνα, ώστε η φλέβα του νερού να προσπίπτει
κάθετα σε αυτό.
Να υπολογιστούν:
Α. Η ταχύτητα του νερού όταν βγαίνει από το σωλήνα και η παροχή του.
Β. Η δύναμη που δέχεται κάθε πτερύγιο.
Γ. Η ισχύς του νερόμυλου και η ισχύς του νερού.
Δ. Η απόδοση της διάταξης.
Δίνεται η πυκνότητα του νερού ρ = 103kg/m3, g = 10m/s2. Οι τριβές στον
άξονα του νερόμυλου θεωρούνται αμελητέες και η πρόσπτωση γίνεται στο άκρο του πτερυγίου.

Λύση:

Α. Η ταχύτητα του νερού όταν βγαίνει από το σωλήνα υπολογίζεται με την εξίσωση του
Bernoulli για δύο σημεία μιας ρευματική γραμμής. Το ένα είναι στην επιφάνεια του νερού
που επικρατεί ατμοσφαιρική πίεση και η ταχύτητα είναι μηδέν και το άλλο στην έξοδο του
σωλήνα όπου και πάλι η πίεση είναι ατμοσφαιρική. Στο σημείο αυτό θεωρούμε και Uβαρ=0.

patm + 0 + ρgh= patm+ ½ρυ2→ υ= 2gh→υ=12m/s

Π=Α·υ→Π=1,2m3/s

Β. Το νερό φτάνει στα πτερύγια με ορμή pα=mυ και φεύγει με ορμή pτ=mυτ=mωR.

Άρα η δύναμη που δέχεται από το πτερύγιο είναι:

dp dm dV
F= = (ωR−υ)=ρ (ωR−υ)→F=7,2·103N
dt dt dt

Γ. Η ισχύς του νερόμυλου είναι το γινόμενο της δύναμης που ασκεί στο νερό επί την
ταχύτητα που φεύγει το νερό από τα πτερύγια, υτ=ωR.
3
Pμυλου=F·υτ=FωR→Pμυλου=43,2·10 watt

Η ισχύς του νερού είναι το αντίθετο του ρυθμού μεταβολής της δυναμικής του ενέργειας που
ισούται με το αντίθετο το ρυθμό μεταβολής της κινητικής του ενέργειας καθώς πέφτει από το
ύψος h.
dK ½dmυ2 1 dV 2 1 2 3
Pνερου= = = ρ υ = ρΠυ → Pνερου=86,4·10 watt
dt dt 2 dt 2

Δ. Η απόδοση του μύλου είναι το πηλίκο της ωφέλιμης ισχύος που αποδίδει ο νερόμυλος
προς τη δαπανώμενη ισχύ του νερού που πέφτει::
P
e= μυλου →e=0,5
Pνερου
Δ2.3 Ο οριζόντιος σωλήνας έχει στο φαρδύ τμήμα του
εμβαδόν διατομής Α1=40cm2 και στο στενό Α2=10cm2. Η
ταχύτητα του νερού στο φαρδύτερο τμήμα του σωλήνα είναι
υ1=1m/s. Να υπολογιστούν:
Α. Η ταχύτητα, υ2, της φλέβας στο στενότερο τμήμα.
Β. Η παροχή όγκου και η παροχή μάζας του σωλήνα.
Γ. H διαφορά πίεσης μεταξύ δύο σημείων (1) και (2) του
φαρδύτερου και του στενότερου τμήματος.
Δ. Στο υοειδή σωλήνα (σχήμα U) που επικοινωνεί με τον
οριζόντιο υπάρχει μικρή ποσότητα υδραργύρου. Εξηγήστε
που οφείλεται η διαφορά στάθμης του υδραργύρου στα δύο
σκέλη και υπολογίστε την τιμή της, h.
3 3 3 3
Δίνονται η πυκνότητα του νερού ρ=10 kg/m , η πυκνότητα του υδραργύρου ρh=13,6·10 kg/m
και το g=10m/s2.

Λύση:
Αυ
Α. Από την εξίσωση της συνέχειας έχουμε: Α1υ1=Α2υ2→ υ2= 1 1 → υ2=4m/s
Α2
Β. Παροχή όγκου: Π=Α1υ1→Π=40·10−4m2·1m/s→Π=4·10−3m3/s

dm ρdV dm
Παροχή μάζας: = =ρ·Π→ =4kg/s
dt dt dt

Γ. Από την εξίσωση Bernoulli μεταξύ δύο σημείων (1) στο φαρδύ τμήμα και (2) στο
στενότερο, του σωλήνα:
2 2
ρυ1 ρυ2 1
→p1−p2= ρ(υ2 −υ1 )→p1−p2=7,5·103Pa
2 2
p1 + = p2 +
2 2 2

Δ. Η διαφορά στάθμης οφείλεται στη διαφορά πίεσης του νερού που υπολογίσαμε στη (γ)
ερώτηση. Επειδή p1>p2 ο υδράργυρος στο αριστερό σκέλος είναι περισσότερο πιεσμένος και
έτσι δημιουργείται η διαφορά στάθμης. Ας πάρουμε δύο σημεία Α και Β στο ίδιο οριζόντιο
επίπεδο, με το Α να βρίσκεται στη στάθμη του υδραργύρου στο αριστερό σκέλος. Επειδή ο
υδράργυρος ισορροπεί θα πρέπει στα σημεία αυτά οι πιέσεις να είναι ίσες, δηλαδή

pΑ=pΒ (1)

Η πίεση pΑ οφείλεται στην υδροδυναμική πίεση p1 και στην στατική πίεση της στήλης νερού
h1 που κατεβαίνει στο σωλήνα U ενώ η πίεση pΒ οφείλεται στην πίεση p2, στην υδροστατική
πίεση της στήλη του νερού h2 και στην αντίστοιχη πίεση της στήλης υδραργύρου h που είναι
h=h1−h2. ¨Αρα:

pA=p1+ρgh1 (2) και

pΒ=p2+ρgh2+ρhgh (3)

p1-p2
Από (1)(2)(3)→ p1+ρgh1= p2+ρgh2+ρhgh →… h= → h≈0,6m
(ρh-ρ)g
•Δ2.4 Το κλειστό δοχείο περιέχει νερό πυκνότητας ρ=103kg/m3 και πάνω από την ελεύθερη
επιφάνεια αυτού η πίεση του αέρα είναι
p=1,62·105N/m2. Το δοχείο καταλήγει σε
πλευρικό σωλήνα του οποίου το εμβαδόν
2
διατομής στο σημείο Α είναι Α1=6cm και στην
έξοδο, Γ, στενεύει και γίνεται Α2=2cm2. Πάνω
από το σημείο Α υπάρχει ανοικτός κατακόρυφος
σωλήνας ΑΒ.
Α. Αν η στρόφιγγα στο σημείο Γ είναι κλειστή
και το ύψος της δεξαμενής του νερού είναι h=1m να βρεθεί το ύψος h0 της στήλης του νερού
στον σωλήνα ΑΒ.
Β. Ανοίγουμε τη στρόφιγγα στο σημείο Γ και το νερό αρχίζει να εκρέει υπό ατμοσφαιρική
πίεση. Τη χρονική στιγμή t που το ύψος του νερού στο δοχείο, είναι h=1m να υπολογιστούν:
Β1. Η ταχύτητα του νερού υ1 στο σημείο Α.
Β2. Η πίεση του υγρού στο σημείο Α.
Β3. Το ύψος h1 του νερού στο σωλήνα, ΑΒ.
Β4. Η παροχή του πλευρικού σωλήνα.
Δίνονται, Ρatm=105Pa και g=10m/s2.

Λύση:

Α. Με τη στρόφιγγα στο Γ κλειστή το σύστημα ισορροπεί άρα οι πιέσεις στα Α και Δ είναι
ίσες.
Όπου: pΔ=p+ρgh και pΑ=patm+ρgh0.
p- patm+ρgh
Με pΔ=pΑ→ p+ρgh= patm+ρgh0 →h0= →h0=7,2m.
ρg

Β1. Γράφουμε την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Ο στην επιφάνεια του
νερού της δεξαμενής έως το σημείο Γ με Uβαρ=0 το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το Γ.
2
p+ρgh= patm+ ½ρυ2 →υ2=12m/s

Και από εξίσωση συνέχειας:

Α1υ1=Α2υ2→υ1=4m/s.

Β2. Γράφουμε την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Ο στην επιφάνεια
του νερού της δεξαμενής έως το σημείο Α με Uβαρ=0 το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από
το Α.
p+ρgh= pΑ+ ½ρυ12→pA=1,64·105Pa.

B3. Η πίεση στο Α ισούται με το άθροισμα της πίεσης που ασκεί η στήλη νερού h1 και η
ατμοσφαιρική:
p -p
pA=patm+ρgh1→h1= A atm→ h1=6,4m.
ρg

−4 2 −4 3
Β4. Π=Α1υ1=6·10 m ·4m/s→Π=24·10 m /s.
Δ2.5 Δύο μεγάλες ανοικτές δεξαμενές Α και Ζ
περιέχουν το ίδιο υγρό. Ο σωλήνας ΒΓΔ έχει στις
περιοχές Β και Δ εμβαδόν διατομής Α1 και στο σημείο
Γ, εμβαδόν Α2=Α1/2. Ο κατακόρυφος σωλήνας Ε
συγκοινωνεί το σημείο Γ της στένωσης με τη
δεξαμενή, Ζ. Η επιφάνεια του υγρού στη δεξαμενή Α
έχει από το σωλήνα διαφορά ύψους h1.Ο κατακόρυφος
σωλήνας περιέχει αέρα που θεωρείται αβαρής και το
υγρό από τη δεξαμενή Ζ ανεβαίνει σε αυτόν κατά h2.
Η πίεση στην έξοδο Δ του σωλήνα και στις επιφάνειες των δύο δεξαμενών είναι ατμοσφαιρική,
pA=pΔ=pZ=patm=105Ν/m2, ενώ η ταχύτητα του νερού στην επιφάνεια των δεξαμενών θεωρείται
μηδενική. Αν δίνονται h1=0,8m, ρ=103kg/m3 και g=10m/s2 να υπολογιστούν:
Α. Η ταχύτητα, υ1, του υγρού στο σημείο, Δ.
Β. Η πίεση του υγρού στο σημείο, Β.
Γ. Η πίεση του υγρού στο σημείο, Γ.
Δ. Το ύψος h2.

Λύση:

Α. Γράφουμε την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το σημείο Α της
επιφάνειας του νερού μέχρι την έξοδο Δ. Ως Uβ=0 θεωρούμε το οριζόντιο επίπεδο που
διέρχεται από το Δ:
2
patm+ρgh1=pΔ + ½ρυ1 →υ1= 2gh1→υ1=4m/s

Β. Στα σημεία Β και Δ το υγρό έχει την ίδια ταχύτητα υ1 αφού η διατομή είναι ίδια.
Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια οριζόντια ρευματική γραμμή μεταξύ των Β και Δ:

pΒ+ ½ρυ12=pΔ+½ρυ12→pΒ=pΔ=patm→pΒ=105Pa.

Γ. Έστω υ2 η ταχύτητα της φλέβας στο σημείο Γ όπου η στένωση έχει εμβαδόν Α2.
Από την εξίσωση της συνέχειας: Α1υ1=Α2υ2→υ2=2υ1→υ2=8m/s

Γράφω εξίσωση Bernoulli για μια οριζόντια ρευματική γραμμή μεταξύ Γ και Δ:

pΓ + ½ρυ2 = pΔ + ½ρυ1 →pΓ = 0,76·105Pa

2 2

Δ. Η πίεση στο σημείο Γ μεταφέρεται μέσω του αέρα που είναι εγκλωβισμένος στο σωλήνα
στο σημείο, Ε που είναι και η ελεύθερη επιφάνεια του υγρού που ανεβαίνει στο σωλήνα από
την κάτω δεξαμενή, Ζ. Άρα: PE=PΓ
Επειδή η στήλη ύψους h2 ισορροπεί με αντιστάθμιση από την ατμοσφαιρική πίεση, PZ=Patm,
έχουμε:

P -P
PZ=PE + ρgh2 → Patm=PE + ρgh2→h2= atm E → h2=2,4m
ρg
►Δ2.6 Η ορθογώνια δεξαμενή περιέχει νερό πυκνότητας
ρ=103kg/m3 σε ύψος h=3,75m. Στο κάτω μέρος της δεξαμενής
υπάρχει οριζόντιος σωλήνας σταθερής διατομής, Α1=4cm2
κλειστός με στρόφιγγα στο άκρο του Γ. Στο σημείο Β του
πλευρικού σωλήνα υπάρχει ανοικτός κατακόρυφος σωλήνας,
ΒΓ μήκους 2h, εμβαδού διατομής Α2, στον οποίο το νερό
ανεβαίνει στο ίδιο ύψος, h, με αυτό της δεξαμενής.
Α. Να εξηγήσετε γιατί το νερό ανεβαίνει στο ίδιο ύψος στον
σωλήνα.
Ταπώνουμε τον κατακόρυφο σωλήνα ΒΔ και ανοίγουμε τη στρόφιγγα στο σημείο Γ και το νερό
αρχίζει να εκρέει. Με τη βοήθεια μιας βρύσης διατηρούμε σταθερή τη στάθμη της δεξαμενής
στο ύψος h.
Β. Να υπολογιστεί η παροχή της βρύσης.
Γ. Πόσο θα γίνει η πίεση του νερού στη βάση Β του κατακόρυφο σωλήνα;
Δ. Κατά πόσο θα κατέβει η στάθμη του νερού στον κατακόρυφο σωλήνα;
Ε. Πόσο θα γίνει η πίεση του αέρα στον κατακόρυφο σωλήνα;
Δίνεται g=10m/s2 και Patm=105N/m2. H θερμοκρασία του αέρα να θεωρηθεί σταθερή.

Λύση:
Α. Λόγω ισορροπίας των ρευστών στα σημεία Α και Β πρέπει να επικρατεί η ίδια πίεση. Άρα
ισχύει, pA=pB =patm+ ρgh.

Β. Για να διατηρείται η στάθμη στο ίδιο επίπεδο πρέπει η

παροχής εκροής από το σημείο, Γ να είναι ίση με την παροχή
της βρύσης. Άρα Π=Α1υ.
Η ταχύτητα εκροής από το Γ υπολογίζεται από εξίσωση
Bernoulli μεταξύ των σημείων (Ο) και (Γ): pΟ=pΓ=pατμ.

pΟ +ρgh= pΓ + ½ρυ2→υ= 2gh→ υ=5 3m/s

Άρα: Π=Α1υ=4·10−4m2·5 3m/s → Π=20 3·10−4m3/s

Γ. Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια οριζόντια ρευματική γραμμή μεταξύ των Β και Γ.
Λόγω της σταθερής διατομής η ταχύτητα στο σημείο Β είναι ίση με την ταχύτητα στο σημείο, Γ:
2 2 5
P′B+ ½ρυ =PΓ + ½ρυ → P′B=PΓ =Patm→ P′B=10 Pa.

Δ. Ο αέρας που είναι εγκλωβισμένος στον κατακόρυφο σωλήνα, υφίσταται μια ισόθερμη
μεταβολή, λόγω πτώσης της στάθμης του νερού κατά, x. Η πίεση του αέρα από Patm γίνεται P′,
και ο όγκος του από V0=A2·h, γίνεται V0′=A2(h+x). Από το νόμο του Boyle:
P h
PatmV0=P′·V0′→Patm·A2·h=P′A2(h+x)→ P′= atm (1)
h+x
H νέα τιμή της πίεσης στο σημείο, Β, πρέπει να ισούται με P′B= P′+ρg(h−x) (2)
Από (1) και (2) :
P h
P′B=Patm → P′+ρg(h−x)=Patm→ atm +ρg(h−x)= Patm→… → ρgx2+Patm·x-ρgh2=0→ x=1,25m
h+x

Patmh
Ε. Από την (1)→ P′= →P′=0,75·105Pa
h+x
►Δ2.7 Η ορθογώνια δεξαμενή περιέχει νερό πυκνότητας
ρ=103kg/m3 σε ύψος h=2m. Με τη βοήθεια εμβόλου, Ε,
κρατάμε την πίεση πάνω από τo νερό στην τιμή p=1,5·105N/m2.
Στο κάτω μέρος της δεξαμενής υπάρχει οριζόντιος σωλήνας,
ΓΣ, σταθερής διατομής, εμβαδού Α=5cm2. Ο σωλήνας είναι
κλειστός με τη βοήθεια στρόφιγγας που βρίσκεται στο άκρο
του Σ. Στο σημείο Β του πλευρικού σωλήνα υπάρχει κλειστός
κατακόρυφος σωλήνας, ο οποίος είναι γεμάτος μέχρι πάνω,
χωρίς να περιέχει καθόλου αέρα.
Α. Αν το σύστημα ισορροπεί να υπολογιστεί το ύψος της στήλης του νερού, Η, στον
κατακόρυφο σωλήνα.
Β. Ανοίγουμε τη στρόφιγγα στο άκρο, Γ και το νερό εκρέει ελεύθερα υπό ατμοσφαιρική πίεση.
5 2
Αν η πίεση στη δεξαμενή είναι p=1,5·10 N/m και το ύψος του νερού h=2m, εκείνη τη στιγμή να
υπολογιστούν:
Β1. Η ταχύτητα εκροής του νερού από το άκρο, Γ.
Β2. Το νέο ύψος της στήλης Η1 του νερού στον κλειστό κατακόρυφο σωλήνα ΒΔ.
Β3. Η παροχή μάζας του νερού από το άκρο, Γ.
2 5
Δίνεται g=10m/s , patm=10 Pa.

Λύση:

Α. Από την ισορροπία του συστήματος προκύπτει ότι:

pΓ=pΒ→p+ρgh=ρgΗ→Η=17m

Β. Αν ανοίξουμε τη στρόφιγγα πέφτει η στάθμη στον

κατακόρυφο σωλήνα σε ύψος Η1 ενώ ο χώρος πάνω από τη
στάθμη του νερού είναι κενός, δηλαδή έχει μηδενική πίεση.

Β1: Γράφουμε την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική

γραμμή από το Ο στο Σ με Uβ=0 το οριζόντιο επίπεδο που
διέρχεται από το Σ.
pΟ + ρgh=pατμ+ ½ρυ2→p+ρgh= pατμ+ ½ρυ2→ υ=5 2 m/s

Β2. Στα σημεία Β και Σ η διατομή του σωλήνα είναι η ίδια συνεπώς και η ταχύτητα. Άρα και οι
πιέσεις θα είναι ίσες pΒ=pΣ= pαtm

Αλλά pΒ=ρgΗ1 → pαtm= ρgΗ1→Η1=10m

dm dV dm
Β3. = ρ =ρΠ=ρΑυ→ =2,5· 2 kg/s
dt dt dt
 Δ2.8 Ο σωλήνας σχήματος U περιέχει μια ποσότητα
νερού πυκνότητας ρw=103kg/m3.Χύνουμε μια ποσότητα
λαδιού πυκνότητας ρο=750kg/m3 στο δεξιό σκέλος του
σωλήνα, που σχηματίζει μια στήλη ύψους L=5cm.
Α. Να υπολογιστεί η διαφορά ύψους h των δύο σταθμών
νερού και λαδιού στους δύο σωλήνες.
Β. Φυσάμε ρεύμα αέρα σε οριζόντια κατεύθυνση πάνω
από τον ανοικτό αριστερό σκέλος του σωλήνα ενώ
έχουμε σκεπάσει το δεξιό ώστε να μην επηρεάζεται από
το ρεύμα αέρα. Να υπολογιστεί η ταχύτητα, υ του αέρα
ώστε οι επιφάνειες και των δύο υγρών και στους δύο σωλήνες να βρίσκονται στο ίδιο ύψος.
Δίνεται η πυκνότητα του αέρα ρ=1,25kg/m3.

Λύση:

Α. Παίρνουμε μια οριζόντια στάθμη στην οποία οι πιέσεις του υγρού στα δύο σκέλη πρέπει να
είναι ίσες (σχήμα 1). Αυτό συμβαίνει γιατί το υγρό ισορροπεί.
Άρα p1=p2. (1)
H πίεση p1 οφείλεται στη στήλη νερού (L−h) άρα : p1=ρwg(L−h), (2)
H πίεση p2 οφείλεται στη στήλη λαδιού ύψος L άρα: p2=ροgL (3)

(ρw-ρο)L
Από (1)(2)(3)→ ρwg(L−h) = ροgL→h= → h=0,75cm
ρw

Β. Γράφουμε την εξίσωση του Bernoulli μεταξύ ενός σημείου που βρίσκεται ακριβώς πάνω από
το στόμιο του αριστερού σκέλους του σωλήνα, όπου η πίεση είναι p και η ταχύτητα του
ρεύματος, υ και ενός άλλου σημείου της ίδιας ρευματικής γραμμής που είναι πολύ μακρυά στο
οποίο η πίεση θεωρείται ατμοσφαιρική και η ταχύτητα του αέρα μηδενική.

2(Patm-P)
p + ½ρυ2=patm +0 → υ= (4)
ρα

Ωστόσο τα υγρά μέσα στα σκέλη του σωλήνα και πάλι ισορροπούν. Άρα στη νέα οριζόντια
στάθμη που φαίνεται στο 2ο σχήμα, θα ισχύει και πάλι p1=p2, όπου

p1=p+ ρwgL (5) και p2=patm + ροgL (6)

Από (5) και (6)→ p1=p2→ p+ ρwgL= patm + ροgL → (patm−p) = (ρw−ρο)gL (7)

2(ρw−ρο)gL
Από (4) και (7) →υ= → υ=10 2m/s
ρα
►Δ2.9 Μια δεξαμενή ανοικτή στην ατμόσφαιρα περιέχει δύο
στρώματα διαφορετικών υγρών. Ένα στρώμα νερού ύψους h1 =
2 m και ένα στρώμα λαδιού ύψους h2 = 4 m. Η δεξαμενή φέρει,
σε ύψος h3 = 1m από το οριζόντιο έδαφος, πλευρικό οριζόντιο
σωλήνα με κατακόρυφο στόμιο, η έξοδος του οποίου βρίσκεται
στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο με τη διαχωριστική επιφάνεια των
δύο υγρών, όπως στο σχήμα, με τη στρόφιγγα αρχικά κλειστή.
Η διάμετρος του οριζόντιου σωλήνα είναι d1=0,2m και του
άκρου του στόμιου d2=0,1m. Ανοίγουμε τη στρόφιγγα. Να
υπολογιστούν:
A. Η αρχική ταχύτητα του νερού στο άκρο του κατακόρυφου
στόμιου.
B. Η αρχική ταχύτητα του νερού, στον οριζόντιο σωλήνα.
Γ. Το αρχικό ύψος h του πίδακα.
Δ. Η πίεση στον οριζόντιο σωλήνα.
Ε. Η απόλυτη πίεση στον πυθμένα του δοχείου.
Δίνονται ρν= 1000kg/m3 , ρλ=800kg/m3 , g=10 m/s2 , η διάμετρος της δεξαμενής πολύ
μεγαλύτερη από αυτές των σωλήνων, τα υγρά θεωρούνται ιδανικά.

Λύση

Α. Το νερό εισέρχεται στον οριζόντιο σωλήνα με ταχύτητα υ1 και εκρέει με ταχύτητα υ2 από το
άκρο του στόμιου, Γ. Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το σημείο Α
που βρίσκεται στην επιφάνεια του νερού έως το σημείο Γ, όπου pΓ=pατμ.
2
pΑ= pΓ + ½ρνυ2 (2)
2 2ρλgh2
όπου: pΑ=patm+ρλgh2 (3) Από (2)(3)→ pΓ + ½ρνυ2 = patm+ρλgh2→ υ2= →υ2=8m/s
ρν

2 2
πd d υ
Β. Από το νόμο της συνέχειας υ1Α1=υ2Α2→υ1· 1 = υ2 2 →υ1= 2 → υ1=2m/s
4 4 4

Γ. Το νερό εκρέει από το Γ με ταχύτητα υ2 και φτάνει σε ύψος h.

2
υ2
Η εξίσωση Bernoulli από το Γ στο Δ: pΓ + ½ρνυ22=pΔ+ρνgh→ h= → h=3,2m
2g
( ή και από την κατακόρυφη βολή προς τα πάνω)

Δ. Από την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από ένα σημείο Β του οριζόντιου
σωλήνα μέχρι το Γ, με Uβ=0 το οριζόντιο επίπεδο που περνάει από το Β.

pΒ +½ρνυ12 = pΓ + ½ρνυ22 + ρνgh3 → … → pΒ=1,4·105Pa

Ε. pολ = pατμ + ρνgh1+ρλgh2→ pολ= 1,52·105 Pa

Δ2.10 Ανοικτό κυλινδρικό δοχείο έχει στη βάση του οπή
εμβαδού Α1=3,2cm2 και οριζόντιο σωλήνα προσαρμοσμένο σε
αυτήν με το ίδιο εμβαδόν διατομής. Ο πυθμένας του δοχείου
απέχει από το οριζόντιο έδαφος ύψος h=1,25m. Θεωρούμε ότι
η ταχύτητα του νερού στην επιφάνεια αυτού είναι μηδενική.
Τη χρονική στιγμή που το ύψος του νερού πάνω από τον
πυθμένα είναι Η=0,8m, να υπολογιστούν.
Α. Η ταχύτητα εκροής υ1 από το άκρο του σωλήνα.
Β. Η απόσταση x από το άκρο του σωλήνα που πέφτει το νερό στο έδαφος.
Γ. Η ταχύτητα, υ2, με την οποία φτάνει το νερό στο έδαφος.
Δ. Το εμβαδόν της διατομής της φλέβας του νερού όταν φτάνει στο έδαφος.
Ε. Επαναλαμβάνουμε το πείραμα με κλειστό δοχείο το οποίο είναι τελείως γεμάτο με νερό. Σε
ποιο ύψος Η′ πρέπει να φτάσει το νερό ώστε να σταματήσει η εκροή του από το σημείο, Ο;
Δίνεται g=10m/s2.

Λύση:

Α. Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Α έως το (Ο) με UO=0.
Patm+ ρgH= patm + ½ρυ2→υ1= 2gΗ→ υ1=4m/s

Β. Μια στοιχειώδης μάζα του νερού εκτελεί οριζόντια βολή από ύψος h πάνω από το έδαφος.
Από τις εξισώσεις κίνησης:

x=υ1t και y=h=½gt2→ t= 2h/g =0,5s άρα x =υ1· 2h/g→ x=2m

Γ. Η ταχύτητα του νερού τη στιγμή που φτάνει στο έδαφος:

υ2= υ2+(gt)2 →υ2= 41m/s=6,4m/s

Α1υ1 2
Δ. Από την εξίσωση της συνέχειας: Α1υ1=Α2υ2→Α2= → Α2=2cm
Α2
Ε. Για να σταματήσει η εκροή από το (Ο) πρέπει να εξισωθούν οι πιέσεις στο σημείο (Ο) και
στο σημείο (Β) που βρίσκεται στον πάτο του δοχείου. Με το γεμάτο κλειστό δοχείο η πίεση του
χώρου που θα σχηματιστεί πάνω από την επιφάνεια του υγρού θα είναι μηδενική.

p
pΒ=pΟ→ ρgΗ′=patm→ H′= atm→ Η′= 10m
ρg
• Δ2.11 Κυλινδρικό δοχείο ύψους H=1m είναι γεμάτο με υγρό που
θεωρείται ιδανικό. Σε βάθος, h=0,2m από την ελεύθερη επιφάνεια
του υγρού ανοίγουμε μια τρύπα έτσι ώστε το υγρό να εκρέει. Η
ταχύτητα του υγρού στην ελεύθερη επιφάνεια του υγρού θεωρείται
μηδενική. Αν οι πιέσεις στην ελεύθερη επιφάνεια του υγρού και
στο σημείο εκροής είναι ατμοσφαιρική να υπολογιστούν:
Α. Η ταχύτητα εκροής.
Β. Η απόσταση από το δοχείο στο οποίο φθάνει η φλέβα του
υγρού.
Γ. Η απόσταση h′ από την ελεύθερη επιφάνεια στην οποία πρέπει να ανοίξουμε μια δεύτερη
τρύπα ώστε το νερό να πέφτει στην ίδια απόσταση με την προηγούμενη.
Δ. Η απόσταση από την ελεύθερη επιφάνεια που πρέπει να ανοίξουμε την τρύπα ώστε η
απόσταση που πέφτει η φλέβα από το δοχείο να είναι η μέγιστη δυνατή και η μέγιστη απόσταση.
Δίνεται g=10m/s2.

Λύση:

Α. Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Α έως το (Ο) με UO=0.
patm+ ρgh= patm + ½ρυ12→υ1= 2gh→ υ1=2m/s

Β. Μια στοιχειώδης μάζα του νερού εκτελεί οριζόντια βολή από ύψος y=Η−h=0,8m πάνω από
το έδαφος. Από τις εξισώσεις κίνησης:

x=υ1t και y=Η−h=½gt2→ t= 2y/g =0,4s άρα x =υ1· 2y/g→ x=0,8m

Γ. Θα φτιάξουμε μια συνάρτηση του βάθους h στο οποίο βρίσκεται η οπή εκροής και της
απόστασης x στην οποία πέφτει όταν φτάνει στο έδαφος, με απαλοιφή του χρόνου. Για την ίδια
απόσταση, x θα δούμε ότι υπάρχουν δύο τιμές τους βάθους h.

2(Η-h)
υ = 2gh (1) και Η−h= ½gt2→t2= (2) και x=υt (3) →
g
2(Η-h)
x=υt → x2=υ2t2→ x2=2gh· → x2=4Ηh−4h2→ 4h2−4Ηh−x2=0 (4)
g

2 2 2
(4)→ 4h −4·1·h−(0,8) =→4h −4h−0,64=0 → h1=0,8m και h2=0,2m
Άρα η νέα οπή πρέπει να ανοιχτεί σε βάθος h2=0,8m

Δ. Στην εξίσωση: 4h2−4Ηh−x2=0 η διακρίνουσα πρέπει να είναι Δ≥0.

Δ≥0→16Η2 − 16x2≥0→x≤Η → xmax=Η→ xmax=1m

-4Η
Μέγιστο βεληνεκές xmax=Η προκύπτει όταν Δ=0→ h=−(β/2α) → h=− → h=Η/2 → h=0,5m
2·4
Δ2.12 Μεγάλη κλειστή κυλινδρική δεξαμενή περιέχει νερό, η
ελεύθερη επιφάνεια του οποίου βρίσκεται αρχικά σε ύψος Η από το
έδαφος. Πάνω από την επιφάνεια του νερού επικρατεί πίεση p=2patm
όταν το ύψος του αέρα είναι d=4m. Σε απόσταση h=25m από την
ελεύθερη επιφάνεια του νερού υπάρχει οπή, Ο, που είναι κλεισμένη
με τάπα. Αφαιρούμε την τάπα τη χρονική στιγμή t=0.
Α. Να υπολογιστεί η αρχική ταχύτητα εκροής του νερού τη χρονική
στιγμή t=0.
Β. Να υπολογιστεί το ύψος Η της ελεύθερης επιφάνειας του νερού
από το έδαφος, ώστε να πέφτει η αρχική φλέβα σε απόσταση x=60m από τη δεξαμενή με
δεδομένη την απόσταση h=25m.
Γ. Αν η επιφάνεια του νερού βρίσκεται υπό ατμοσφαιρική πίεση και η οπή είναι σε απόσταση
h=25m κάτω από αυτήν, πόσο πρέπει να είναι το ύψος, Η′, ώστε η πρώτη φλέβα του νερού
να πέφτει και πάλι σε απόσταση x=60m από τη δεξαμενή.
Δ. Πόσο πρέπει να κατέβει η στάθμη του νερού στο κλειστό δοχείο ώστε η πίεση πάνω από
αυτό να γίνει p′=patm;
Δίνεται g=10m/s2 και Patm=105N/m2·

Λύση:

Α. Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Α έως το (Ο) με UO=0.
p-p
p+ ρgh= patm + ½ρυ12→υ1= 2 atm+2gh → υ1=30m/s
ρ

Β. Μια στοιχειώδης μάζα του νερού εκτελεί οριζόντια βολή από ύψος y=Η−h πάνω από το
έδαφος. Από τις εξισώσεις κίνησης:

x=υ1t →t=2s και y=½gt2→ Η−h= ½gt2→ Η=45m

Γ. Με ατμοσφαιρική πίεση πάνω από την ελεύθερη επιφάνεια του υγρού η ταχύτητα εκροής
όπως είδαμε σε προηγούμενα προβλήματα θα είναι:

υ1′= 2gh → υ1′= 500 m/s

x gt2 gt2 gx2

x=υ1′t→t= και y= →Η−h= → Η=h+ → Η=61m
υ1′ 2 2 2υ1′2

Δ. H θερμοκρασία του εγκλωβισμένου αέρα διατηρείται σταθερή. ¨Όταν ο όγκος είναι V=Αd
η πίεση είναι p=2pατμ. ¨Όταν το νερό κατέβει κατά x, ο όγκος του αέρα θα γίνει V=A(d+x) και
η πίεση p′=pατμ. Από το νόμο του Boyle στην ποσότητα του αέρα:

pV=p′V′→ 2patmAd= patmA(d+x)→2d=d+x→x=d=4m

►Δ2.13 Ανοικτό κυλινδρικό δοχείο έχει στη βάση του
οπή εμβαδού Α1=4cm2 και οριζόντιο σωλήνα
προσαρμοσμένο σε αυτήν με το ίδιο εμβαδόν διατομής.
Ο σωλήνας στη συνέχεια στενεύει και το εμβαδόν του
γίνεται Α2=2cm2. Ο πυθμένας του δοχείου απέχει από
το οριζόντιο έδαφος ύψος h=0,4m. Το δοχείο περιέχει
νερό σε ύψος Η=0,4m. Θεωρούμε ότι η ταχύτητα του
νερού στην επιφάνεια αυτού μέσα στο δοχείο είναι
μηδενική
Α. Αν ανοίξουμε τη στρόφιγγα σε πόση οριζόντια απόσταση x φτάνει η φλέβα του νερού από το
άκρο του σωλήνα εκροής;
Β. Να υπολογίσετε την ταχύτητα του νερού, υ1, στο χοντρό σωλήνα εμβαδού Α1.
Γ. Να υπολογίσετε την πίεση του νερού στο σωλήνα εμβαδού Α1.
Δ. Να υπολογίσετε το εμβαδόν της κυκλικής τομής της ρευματικής φλέβας τη στιγμή που φτάνει
στο έδαφος.
Ε. Κλείνουμε το πάνω μέρος του δοχείου ώστε να εγκλωβιστεί αέρας μέσα σε αυτό σε ύψος Η
όσο και το ύψος του νερού. Θεωρούμε ότι η διάμετρος του σωλήνα εκροής είναι πολύ μικρότερη
της διαμέτρου του δοχείου. Η θερμοκρασία του αέρα διατηρείται σταθερή. Σε ποιο ύψος Η1
σταματά η εκροή του νερού από το δοχείο.
Δίνονται η ατμοσφαιρική πίεση patm=105N/m2, η πυκνότητα του νερού ρ=103kg/m3 και το
g=10m/s2 και 132,64=11,5

Λύση:

Α. H ταχύτητα εκροής είναι υ2= 2gΗ.

Από τις εξισώσεις κίνησης x=υ2t και h= ½gt2→t= 2h/g . Άρα x= 2gΗ· 2h/g→x=0,8m.

Α
Β. Από το νόμο της συνέχειας Α1υ1=Α2υ2→υ1= 2 2gΗ→υ1= 2m/s
Α1
Γ. Γράφουμε εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από την επιφάνεια του νερού έως
ένα σημείο του χοντρού σωλήνα στον οποίο η ταχύτητα είναι υ1 και η πίεση p1 που είναι και
η ζητούμενη:

pατμ+ρgΗ= p1+ ½ρυ1 → p1=1,03·105Pa

2

Δ. Η ταχύτητα υ3 με την οποία φτάνει μια στοιχειώδης μάζα νερού στο πάτωμα είναι

2h
υ2= υ22+(gt)2 με υ2= 2gΗ και t= . Άρα υ3= 2gΗ+2gh→υ3=4m/s
g
και υ2=2 2m/s
Από το νόμο της συνέχειας στη φλέβα του νερού που πέφτει στο έδαφος
υ
Α2υ2=Α3υ3→Α3=Α2 2→Α3= 2cm2
υ3

Ε. Για να σταματήσει η εκροή του νερού θα πρέπει να εξισωθούν οι πιέσεις στο σημείο
εκροής όπου η πίεση είναι ατμοσφαιρική και στον πυθμένα του δοχείου, Δ. Έστω ότι τότε το
ύψος της στήλης του νερού είναι Η1.
pΔ=patm→ pαερ+ρgΗ1=patm (1)

H θερμοκρασία του εγκλωβισμένου αέρα διατηρείται σταθερή. ¨Όταν κλείνουμε το καπάκι ο

όγκος είναι V=ΑΗ και η πίεση είναι pατμ. ¨Όταν το νερό κατέβει σε ύψος Η1, ο όγκος του
αέρα θα γίνει V′=A(2Η−Η1) και η πίεση pαερ. Από το νόμο του Boyle στην ποσότητα του
αέρα, έχουμε:

pατμΗ
PατμV= pαερV′→pατμ ΑΗ= pαερ A(2Η−Η1)→pαερ= (2)
2Η - Η1

pατμΗ 2
Από (1)(2)→ pαερ+ρgΗ1=patm→ + ρgΗ1=pατμ→…..→Η1 +10,8Η1−4=0→
2Η - Η1

-10,8 ±11,5
Η1= → Η1=0,35m
2
Δ2.14 Σε ένα μεγάλο κατακόρυφο σωλήνα ηρεμούν δύο υγρά, νερό με
πυκνότητα ρ1=1.000kg/m3 και λάδι πυκνότητας ρ2=700kg/m3, όπως
στο σχήμα, όπου h1=0,8m και h2=0,7m. Μια τάπα, κλείνει μια οπή του
2
δοχείου, εμβαδού Α2=0,4cm , η οποία βρίσκεται σε ύψος h=0,2m από
την βάση του σωλήνα.
Α. Να υπολογιστεί η δύναμη που δέχεται η τάπα από το νερό, καθώς
και η δύναμη την οποία δέχεται από τα τοιχώματα του σωλήνα,
θεωρώντας αμελητέο το βάρος της.
Β. Σε μια στιγμή βγάζουμε την τάπα, οπότε μέσα σε ελάχιστο χρόνο,
αποκαθίσταται μια μόνιμη και στρωτή ροή. Να υπολογιστεί η ταχύτητα
εκροής εκείνη τη χρονική στιγμή, θεωρώντας ότι η διατομή του
σωλήνα, είναι πολύ μεγαλύτερη από την διατομή της οπής.
2
Αν η διατομή του σωλήνα έχει εμβαδόν Α1=2cm , να υπολογιστούν
Γ. η ταχύτητα με την οποία κατεβαίνει η στήλη του λαδιού.
Δ. η ταχύτητα εκροής από την οπή.
Στην περίπτωση αυτή η διατομή του σωλήνα είναι συγκρίσιμη με τη διατομή της οπής, οπότε η
στήλη κατεβαίνει με ταχύτητα.
Δίνεται η επιτάχυνση της βαρύτητας g=10m/s2, η ατμοσφαιρική πίεση pατ=105Ν/m2, ενώ και οι
δύο παραπάνω ροές να θεωρηθούν μόνιμες και στρωτές ροές ιδανικού ρευστού.

Λύση:

Α. Η πίεση που επικρατεί στην εσωτερική πλευρά της τάπας είναι:

pΔ=p1+p2+patm=ρ2gh2 + ρ1g(h1−h) + patm→pΔ=110,9·103Pa

Άρα η δύναμη που δέχεται από το νερό είναι FΔ=pΔΑ2→FΔ=4,436Ν

Όμως εξωτερικά επικρατεί ατμοσφαιρική πίεση άρα δέχεται και δύναμη Fatm=patmA2=4N
Συνεπώς η συνισταμένη δύναμη είναι μηδέν άρα η δύναμη που δέχεται από το τοίχωμα θα είναι
FT:

ΣF=0→ FΔ− (FT+Fatm)=0→FT=FΔ−Fatm→FT=0,436N

B. Γράφουμε την εξίσωση του Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από ένα σημείο Α της
μεσεπιφάνειας του νερού που είναι σε επαφή με το λάδι και το σημείο εκροής, Δ. Ως Uβ=0
θεωρούμε το οριζόντιο έδαφος. Επειδή η διατομή του σωλήνα θεωρείται πολύ μεγαλύτερη της
διατομής της οπής, θεωρούμε ότι η ταχύτητα που κατεβαίνουν τα υγρά είναι μηδενική.

pΑ +ρ1gh1+0 = pατμ+ρ1gh+ ½ρ1υ2 (1)

Η στατική συνολική πίεση στο Α είναι pΑ=pατμ+ ρ2gh2 (2)

2
Από (1) (2)→ pατμ+ ρ2gh2 +ρ1gh1= pατμ+ρ1gh+ ½ρ1υ →…. → υ=4,67m/s

Γ. Η διατομή του σωλήνα είναι συγκρίσιμη με τη διατομή της οπής, Α1=2cm2 και Α2=0,4cm2.
Από το νόμο της συνέχειας μέσα στο σωλήνα φαίνεται ότι η ταχύτητα των υγρών είναι η ίδια
Α1υ1=σταθερό, όπου υ1 η ταχύτητα που πέφτουν και τα υγρά μέσα στο σωλήνα
Αν η ταχύτητα εκροής από την οπή Δ είναι υ2 τότε : Α2υ2=Α1υ1→υ2=5υ1 (3)

Υπολογίζουμε την πίεση και πάλι στο Α τώρα που τα υγρά κινούνται. Γράφουμε την εξίσωση
Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Β που επικρατεί ατμοσφαιρική πίεση έως το Α

Patm+ ρ2gh2+ ½ρ2υ12= pΑ+½ρ2υ12→ pΑ=pατμ+ ρ2gh2 (4)

Γράφουμε και πάλι την εξίσωση του Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από ένα σημείο Α της
μεσεπιφάνειας του νερού που είναι σε επαφή με το λάδι και το σημείο εκροής Δ. Ως Uβ=0
θεωρούμε το οριζόντιο έδαφος.

pΑ +ρ1gh1+½ρ1υ12 = pατμ+ρ1gh+ ½ρ1υ22 (5)

2 2
Από (5) (4) και (3) → pατμ+ ρ2gh2+ ρ1gh1+½ρ1υ1 = pατμ+ρ1gh+ ½ρ1υ2 →
2
ρ2gh2 + ρ1g(h1−h)=12ρ1υ1 → υ1=0,95m/s

υ2=5υ1→υ2= υ=4,75m/s
Δ2.15 Ένας οριζόντιος σωλήνας συνδέεται κοντά στον πυθμένα μιας μεγάλης δεξαμενής σε
βάθος Η=10m, όπως στο διπλανό σχήμα. Αρχικά ο σωλήνας έχει διατομή Α1, ενώ στη συνέχεια
στενεύει αποκτώντας διατομή Α2=0,4Α1. Οι ακτίνες των δύο σωλήνων θεωρούνται αμελητέες σε
σχέση με το ύψος Η.
Α Αν η στρόφιγγα Σ στο άκρο του σωλήνα
είναι ανοικτή και το νερό θεωρηθεί ιδανικό
ρευστό, ενώ η ροή μόνιμη και στρωτή, να
υπολογιστούν:
Α1. Το ύψος h2 της στήλης στο σωλήνα Β.
Α2. Το ύψος h1 της στήλης στο σωλήνα Α.
Β. Κλείνουμε τη στρόφιγγα Σ. Να
υπολογιστούν ξανά τα ύψη h1 και h2 στους
σωλήνες Α και Β.
Γ. Αν η στρόφιγγα Σ στο άκρο του σωλήνα είναι ανοικτή και το νερό θεωρηθεί πραγματικό
ρευστό, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται εσωτερικές τριβές. Θα ανέβει ή όχι το νερό στη στήλη
Β;

Λύση:

Α1. Από το σημείο Δ έως το σημείο εκροής Ε η διατομή είναι ίδια άρα και η ταχύτητα του υγρού
υ2. Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια οριζόντια ρευματική γραμμή από το Δ έως το Ε
PΔ + ½ρυ22=pΕ + ½ρυ22→ pΔ=pΕ=pαtm

Αλλά τότε pΔ= pατμ+ρgh2→h2=0

Α2. Από το νόμο της συνέχειας υπολογίζω τη σχέση ταχυτήτων του υγρού στα σημεία Γ και Δ
Α1υ1=Α2υ2→ υ1=0,4υ2 (1)
Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια οριζόντια ρευματική γραμμή από το Ο έως το Ε με Ub=0
το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το Ε.
2
pΟ+ ρgΗ= pΕ+½ρυ2 → υ2= 2gΗ→ υ2=10 2m/s (2)
Από (1) και (2) → υ1=4 2 m/s

Η πίεση στο σημείο Γ, στη βάση του κατακόρυφου σωλήνα Α είναι pΓ=pατμ+ρgh1 (3)
Γράφω την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Γ στο Δ
pΓ+ ½ρυ12 = pΔ + ½ρυ22 (4)
υ 2-υ 2
Από (3) και (4) → pατμ+ρgh1 + ½ρυ12 = pατμ + ½ρυ22 → h1= 2 1 → h1=8,4m
2g
Β. Αν η στρόφιγγα στο Ε είναι κλειστή τότε το σύστημα ισορροπεί οπότε: στα σημεία Μ, Γ, Δ
επικρατεί η ίδια πίεση:
pΜ=pΓ=pΔ pΜ=pατμ+ρgΗ pΓ=pατμ+ρgh1 pΔ=pατμ+ρgh2
Άρα Η=h1=h2=10m

Γ. Αν το υγρό είναι πραγματικό και η παροχή είναι σταθερή τότε λόγω τριβής η πίεση κατά
μήκος του στενού σωλήνα θα μειώνεται οπότε η pΕ<pΔ→ pΔ>pατμ. Συνεπώς το νερό θα ανέβει
στη στήλη Β.
Δ2.16 Διαθέτουμε μια δεξαμενή με νερό. Για να αφαιρέσουμε μια
ποσότητα νερού από την δεξαμενή, χρησιμοποιούμε έναν ελαστικό
σωλήνα σταθερής διατομής Α=2cm2, τον οποίο αφού λυγίσουμε,
βυθίζουμε το ένα άκρο του Γ κατά y=45cm στο νερό. Με αναρρόφηση
στο άλλο άκρο Α, το οποίο βρίσκεται στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο με το
Γ, πετυχαίνουμε την εκροή του νερού.
Α. Να βρεθεί σε πόσο χρονικό διάστημα μπορούμε να γεμίσουμε ένα
δοχείο όγκου 12L, θεωρώντας ότι το εμβαδόν της επιφάνειας της
δεξαμενής, είναι πολύ μεγαλύτερο από το εμβαδόν της διατομής του
σωλήνα.
Β. Να υπολογιστεί η πίεση στο άκρο Γ και στο
ανώτερο σημείο Β του σωλήνα, το οποίο απέχει
απόσταση h=1m από το επίπεδο ΑΓ.
Γ. Αν ο σωλήνας βυθιστεί κατά 2y μέσα στο υγρό
και το άκρο Α βρίσκεται κατά y=0,45m κάτω από
την επιφάνεια του υγρού πόση θα είναι η ταχύτητα
εκροής και πόση η πίεση στο σημείο Γ;
Δ. Αν ο σωλήνας βυθιστεί κατά y=0,45m μέσα στο υγρό και το άκρο Α βρίσκεται κατά 2y κάτω
από την επιφάνεια του υγρού πόση θα είναι η ταχύτητα εκροής και πόση η πίεση στο σημείο Γ;
Δίνεται η πυκνότητα του νερού ρ=1.000kg/m3, η επιτάχυνση της βαρύτητας g=10m/s2 και η
ατμοσφαιρική πίεση pατm=105Ν/m2, ενώ το νερό, να θεωρηθεί ιδανικό ρευστό και όλες οι ροές
μόνιμες και στρωτές.

Λύση:

Α. Υπολογίζω την ταχύτητα εκροής από την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από
την επιφάνεια του υγρού μέχρι το σημείο εκροής Α

pατμ+ρgy= pατμ+ ½ρυ2→υ= 2gy→υ=3m/s΄

Άρα η παροχή είναι Π=Αυ=6·10−4m3/s
-3 3
dV dV 12·10 m
Π= → dt= → dt= → dt=20s
dt Π 6·10-4m3/s

Β. Ο σωλήνας έχει σταθερή διατομή συνεπώς η ταχύτητα στο Γ στο Β και στο Α είναι ίδια.
Γράφω εξίσωση Bernoulli από το Γ στο Α: pΓ+½ρυ2 = pΑ+ ½ρυ2→ pΓ=pΑ=105Pa

Γράφω εξίσωση Bernoulli από το B στο Α:

pΒ+ρgh + ½ρυ2=pΑ+ ½ρυ2→ pΒ=pΑ−ρgh → pΒ=0,9·105Pa

Γ. Στο (α) σχήμα: Γράφω το νόμο του Bernoulli για μια ρευματική γραμμή που ξεκινάει από
την επιφάνεια του υγρού και καταλήγει στο σημείο εκροής Α με Uβ=0 το οριζόντιο επίπεδο
που διέρχεται από το Γ.
patm+0 + ρg2y=patm+½ ρυ12 +ρgy → ½ρυ12=ρgy→υ1= 2gy→υ1=3m/s (1)
Γράφω το νόμο του Bernoulli για μια ρευματική γραμμή που ξεκινάει από το σημείο Γ και
καταλήγει στο σημείο εκροής Α με Uβ=0 το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το Γ.

pΓ+½ρυ12=pατμ+½ρυ12+ρgy→ pΓ=patm+ρgy→ pΓ=1,045·105Pa

Δ. Στο (β) σχήμα: Γράφω το νόμο του Bernoulli για μια ρευματική γραμμή που ξεκινάει από
την επιφάνεια του υγρού και καταλήγει στο σημείο εκροής Α με Uβ=0 το οριζόντιο επίπεδο
που διέρχεται από το Α.
patm+0 + ρg2y=patm+½ ρυ22 →½ ρυ22=2ρgy→υ2= 4gy→υ2=3 2m/s (2)
Γράφω το νόμο του Bernoulli για μια ρευματική γραμμή που ξεκινάει από το σημείο Γ και
καταλήγει στο σημείο εκροής Α με Uβ=0 το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το Γ.

pΓ+½ρυ2 +=pατμ+½ρυ2 + → pΓ=patm−ρgy→ pΓ=0,955·105Pa

2 2

Δ2.17 Στο σχήμα φαίνεται ένα τμήμα ενός

δικτύου ύδρευσης με μια μόνιμη και στρωτή
ροή, σταθερής παροχής Π=3,5L/s. Το νερό
3
πυκνότητας ρ=1.000kg/m θεωρείται ιδανικό
ρευστό και τα δυο οριζόντια και σταθερής
διατομής τμήματα του σωλήνα, απέχουν
κατακόρυφη απόσταση h=0,5m. Οι οριζόντιοι
σωλήνες έχουν διατομές Α1=70cm2 και
2
Α2=10cm , ενώ δύο λεπτοί κατακόρυφοι σωλήνες, έχουν συγκολληθεί σε αυτούς, με
αποτέλεσμα το νερό να ανέρχεται στο εσωτερικό τους κατά h1=80cm και h2 αντίστοιχα.
Α. Να υπολογιστούν οι ταχύτητες ροής στους δυο οριζόντιους σωλήνες.
Β. Να υπολογιστεί η τιμή της πίεσης στα σημεία Κ και Λ και Μ.
Γ. Να βρεθεί το ύψος h2 στο το οποίο έχει ανέβει το νερό στον δεύτερο κατακόρυφο σωλήνα.
Δ. Να υπολογιστούν η μεταβολή της κινητικής και η μεταβολή της δυναμικής του ενέργειας
ενός σωματιδίου του νερού μάζας, m=0,2kg, για κίνηση μεταξύ των σημείων Κ και Μ.
Ε. Να υπολογιστεί το έργο που παρήγαγε η υπόλοιπη μάζα του νερού, επί του σωματιδίου
μεταξύ των παραπάνω θέσεων.
Δίνονται g=10m/s2 και pατμ=105Ν/m2.

Λύση

Α. Π=Α1υ1→ υ1=0,5m/s. Από το νόμο της συνέχειας Α1υ1=Α2υ2→υ2=3,5m/s

B. H Πίεση στο σημείο Λ είναι pΛ=pατμ+ ρgh1→ pΛ=1,08·105Pa

Από την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Κ στο Λ
pΚ+ ½ρυ1 =pΛ + ½ρυ1 → pΚ=pΛ=1,08·105Pa
2 2

Από την εξίσωση Bernoulli για μια ρευματική γραμμή από το Λ στο Μ με Uβ=0 στο οριζόντιο
επίπεδο που διέρχεται από το Μ:
pΛ+ ½ρυ12 + ρgh = pΜ+½ρυ22 → pΜ= pΛ+ ½ρυ12 + ρgh − ½ρυ22 → pΜ=1,07·105Pa

pΜ- pατμ
Γ. Η στατική πίεση στο Μ είναι ίση με: pΜ = pατμ+ρgh2→ h2= → h2=0,7m
ρg
mυ22 mυ12
Δ. Η μεταβολή της κινητικής ενέργειας της μάζας m είναι: ΔΚ= − → ΔΚ=1,2J
2 2
H μεταβολή της δυναμικής ενέργειας είναι ΔU=U2−U1= 0 − mgh→ ΔU=−1J

E. To έργο υπολογίζεται από το ΘΜΚΕ: ΣW= ΔΚ + ΔU=1,2J−1J→ΣW=0,2J