DE LITTERARUM INSTITUTIONE

Ex Confessionum libro I, 14

Adamaveram enim latinas, non quas primi magistri, sed quas docent qui latinas litteras
grammatici vocantur. […] Cur ergo graecam etiam grammaticam oderam
texerunt
talia cantantem? Nam et Homerus peritus texere tales fabellas et sit < est
dulcissime vanus est. Mihi tamen amarus erat puero. Credo etiam Graecis
pueris Vergilius ita sit, cum eum sic discere coguntur ut ego illum.
Videlicet difficultas, difficultas omnino ediscendae linguae peregrinae,
quasi felle aspergebat omnes suavitates Graecas fabulosarum narrationum. cognosco, novisse,
Nulla enim verba illa noveram et saevis terroribus ac poenis, ut nossem, cognotum
ut novissem: quia me
instabatur mihi vehementer. Nam et latina aliquando infans utique nulla scivisse haec volebant.
noveram et tamen advertendo didici sine ullo metu atque cruciatu inter
etiam blandimenta nutricum et ioca arridentium et laetitias alludentium. poenali onere: pondus
poenae
Didici vero illa sine poenali onere urgentium, cum me urgeret cor meum urgere: instare
ad parienda concepta sua, et qua non esse, nisi aliqua verba didicisse, non
a docentibus sed a lonquentibus, in quorum et ego auribus parturiebam
quidquid sentiebam. Hinc satis elucet maiorem habere vim ad discenda
ista liberam curiositatem quam meticulosam necessitatem.