Αυστραλιανή Κυβέρνηση

Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας

(National Health and Medical Research Council)

NHMRC Ανακοίνωση: Ανακοίνωση για την Ομοιοπαθητική

Με βάση την αξιολόγηση των στοιχείων της αποτελεσματικότητας της

ομοιοπαθητικής, το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας καταλήγει στο
συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν παθήσεις υγείας, σύμφωνα με τις οποίες να μπορεί να
υπάρχει αξιόπιστη μαρτυρία ότι η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική.

Η ομοιοπαθητική δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση παθήσεων

που είναι χρόνιες, σοβαρές, ή θα μπορούσε να γίνουν σοβαρές. Οι άνθρωποι που
επιλέγουν την ομοιοπαθητική μπορεί να θέτουν την υγεία τους σε κίνδυνο εάν
απορρίπτουν ή καθυστερούν να λάβουν την ιατρική αγωγή για την οποία υπάρχει
καλή μαρτυρία για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της. Όσοι εξετάζουν το
ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσουν την ομοιοπαθητική θα πρέπει πρώτα να πάρουν
συμβουλές από γιατρό εγγεγραμμένο στο σύστημα υγείας. Εκείνοι που χρησιμοποιούν
την ομοιοπαθητική θα πρέπει να ενημερώνουν το γιατρό τους και να συνεχίσουν να
παίρνουν κάθε συνταγογραφούμενη θεραπεία.

Το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας αναμένει ότι στο Αυστραλιανό κοινό
θα προσφέρονται ιατρικές αγωγές και θεραπείες που θα βασίζονται στα καλύτερα
διαθέσιμα στοιχεία.

Ομοιοπαθητική

Η ομοιοπαθητική είναι ένα είδος συμπληρωματικής και εναλλακτικής ιατρικής.

Βασίζεται σε δύο κύριες ιδέες: ότι οι ουσίες που μπορεί να προκαλούν την ασθένεια ή
τα συμπτώματα σε ένα υγιές άτομο μπορεί, σε πολύ μικρές δόσεις, να θεραπεύουν
εκείνα τα συμπτώματα σε κάποιον που δεν είναι καλά και ότι τα μόρια σε πολύ
αραιωμένες ουσίες διατηρούν τη μνήμη της αρχικής ουσίας.

Μέθοδοι του Εθνικού Συμβουλίου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας

Το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας ανέλαβε να αξιολογήσει τα

αποδεικτικά στοιχεία της αποτελεσματικότητας της ομοιοπαθητικής για την
αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας. Αυτή η αξιολόγηση βασίστηκε:

 Σε μία επισκόπηση των δημοσιευμένων κριτικών με συστηματικό τρόπο από

ανεξάρτητο φορέα.
 Σε μια ανεξάρτητη εκτίμηση των πληροφοριών που προέρχονται από
ενδιαφερόμενες ομάδες της ομοιοπαθητικής και από το κοινό.
 Στην εξέταση των κατευθυντήριων γραμμών της κλινικής πρακτικής και στις
κυβερνητικές εκθέσεις σχετικά με την ομοιοπαθητική που δημοσιεύθηκαν σε
άλλες χώρες.
Στην εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων χρησιμοποιήθηκαν τυποποιημένες,
αποδεκτές μέθοδοι για να αξιολογηθεί η ποιότητα και η αξιοπιστία της μαρτυρίας για
το εάν μια θεραπεία είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας ή
όχι.

Αυτό το έργο ήταν υπό την επίβλεψη της Επιτροπής Λειτουργίας της Ομοιοπαθητικής
που ιδρύθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας. Λόγω της
συλλογικής τους εμπειρίας στην τεκμηριωμένη ιατρική, στο σχεδιασμό της μελέτης,
καθώς και στην συμπληρωματική και εναλλακτική ιατρική έρευνα, η Επιτροπή
Λειτουργίας της Ομοιοπαθητικής παρείχε επίσης συμβουλές για το πώς τα αποδεικτικά
στοιχεία θα πρέπει να ερμηνεύονται στην ανάπτυξη ενός Εγγράφου Πληροφοριών.
Μια προσέγγιση παρόμοια με εκείνη που χρησιμοποιήθηκε για την Αξιολόγηση της
Τεχνολογίας στην Υγεία, για να εξετάσει τα αποτελέσματα της αξιολόγησης των
αποδεικτικών στοιχείων. Αυτό σημαίνει ότι για να θεωρηθεί μια θεραπεία
αποτελεσματική, θα πρέπει να οδηγεί σε βελτιώσεις στην υγεία οι οποίες δεν θα
μπορούν να εξηγηθούν από το φαινόμενο του εικονικού φαρμάκου(placebo), και
αυτές οι βελτιώσεις στην υγεία θα πρέπει να είναι ουσιαστικές στη συνολική υγεία
ενός ατόμου. Πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις ότι οι βελτιώσεις της υγείας σε άτομα
που λαμβάνουν τη θεραπεία είναι απίθανο να οφείλονται στην τύχη και το
αποτέλεσμα πρέπει να εξεταστεί με συνέπεια σε αρκετές μελέτες.

Αποδεικτικά στοιχεία για την ομοιοπαθητική συγκεντρώθηκαν από τον εντοπισμό

συστηματικών αναθεωρήσεων, οι οποίες αξιολόγησαν την αποτελεσματικότητα της
ομοιοπαθητικής στην αντιμετώπιση παθήσεων υγείας σε ανθρώπους. Συνολικά,
εντοπίστηκαν 57 συστηματικές αναθεωρήσεις να περιέχουν 176 μεμονωμένες μελέτες.
Το Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας εξέτασε μόνο τις μελέτες εφόσον
είχε γίνει σύγκριση ανάμεσα σε μια ομάδα ανθρώπων στους οποίους δόθηκε
ομοιοπαθητική θεραπεία με μια παρόμοια ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν έλαβαν την
ομοιοπαθητική θεραπεία(ελεγχόμενες μελέτες). Για κάθε πάθηση υγείας, οι κριτικοί
των αποδεικτικών στοιχείων αξιολόγησαν την ποιότητα των συστηματικών
αναθεωρήσεων χρησιμοποιώντας μια πρότυπη, διεθνώς αποδεκτή μέθοδο και
κατέγραψαν τον αριθμό και το είδος των μελετών που είχαν συμπεριληφθεί στις
συστηματικές αναθεωρήσεις. Χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες που παρέχονται από
τις συστηματικές αναθεωρήσεις, οι κριτικοί αξιολόγησαν επίσης την ποιότητα σε κάθε
επιμέρους μελέτη και τον αριθμό των συμμετεχόντων σε αυτήν, λαμβάνοντας υπόψη
τους παράγοντες που θα μπορούσαν να μεροληπτήσουν στα αποτελέσματα υπέρ της
ομοιοπαθητικής, του εικονικού φαρμάκου ή άλλης θεραπείας.

Πρόσθετες πληροφορίες υποβλήθηκαν στο Εθνικό Συμβούλιο Υγείας και Ιατρικής

Έρευνας, για εξέταση στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ομοιοπαθητικής, από
ενδιαφερόμενες ομάδες ομοιοπαθητικής και από το κοινό σε δύο περιπτώσεις: πριν
την ανάθεση της περίληψης των αποδεικτικών στοιχείων(προκαταρκτική
βιβλιογραφία που είχε υποβληθεί) και κατά τη διάρκεια της επανεξέτασης του
πρόχειρου Εγγράφου Πληροφοριών (βιβλιογραφία που είχε υποβληθεί σε συνεργασία
με το κοινό). Η προκαταρκτική βιβλιογραφία κι εκείνη που είχε υποβληθεί σε
συνεργασία με το κοινό, αξιολογήθηκε με τη χρήση παρόμοιας μεθόδου με εκείνης
που εφαρμόστηκε στην επισκόπηση.

Όπου μια κλινική κατάσταση είχε ήδη εξεταστεί στην επισκόπηση, τα αποτελέσματα
από τη βιβλιογραφία που υποβλήθηκε συγκρίθηκαν με τα συμπεράσματα της
επισκόπησης για να εξεταστεί η συνοχή των αποτελεσμάτων ενάντια στο σύνολο των
στοιχείων. Όπου μια κλινική κατάσταση δεν είχε ληφθεί υπόψη στην επισκόπηση, τα
αποτελέσματα από τη βιβλιογραφία που υποβλήθηκε αξιολογήθηκαν σε σχέση με το
σχεδιασμό της μελέτης, το μέγεθος και τα διαφορετικά είδη προτιμήσεων για να
δούμε αν θα μπορούσε να γίνει κάποιο σχόλιο όσον αφορά την αποτελεσματικότητα
της ομοιοπαθητικής.

Ευρήματα

Δεν υπήρχαν αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία από έρευνα σε ανθρώπους ότι η

ομοιοπαθητική ήταν αποτελεσματική στην αντιμετώπιση ενός εύρους παθήσεων
υγείας που εξετάστηκε: φτωχή ποιότητα, καλοσχεδιασμένες μελέτες με επαρκή
αριθμό συμμετεχόντων για ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα ανέφεραν είτε ότι η
ομοιοπαθητική προκάλεσε μεγαλύτερες βελτιώσεις της υγείας από το εικονικό
φάρμακο, είτε προκάλεσε βελτιώσεις της υγείας ισοδύναμες με εκείνες που
επιτυγχάνονται σε άλλη θεραπευτική αγωγή.

Σε κάποιες παθήσεις υγείας, μελέτες ανέφεραν ότι η ομοιοπαθητική δεν ήταν πιο
αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο. Για άλλες παθήσεις υγείας, υπήρχαν
μελέτες κακής ποιότητας που ανέφεραν ότι η ομοιοπαθητική ήταν περισσότερο
αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο, ή εξίσου αποτελεσματική με μια άλλη
θεραπεία. Ωστόσο, με βάση τα όρια των δυνατοτήτων τους, οι μελέτες εκείνες δεν
ήταν αξιόπιστες για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το αν η ομοιοπαθητική
ήταν αποτελεσματική. Για τα υπόλοιπα προβλήματα υγείας δεν κατέστη δυνατόν να
βγει κάποιο συμπέρασμα για το αν η ομοιοπαθητική ήταν αποτελεσματική ή όχι,
επειδή δεν υπήρχαν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία.