Ang repleksyon ko sa kwento o nobelang ito ni EPIFANIO G.

MATUTE ito ay patungkol sa karanasan nya

sa hingil sa saging.base sa aking pagkakaintindi mula sa digmaan at pananakop ng hapon mga tauhan
dito.masyado silang ginipit sa pagkain ng mananakop sinamsam lahat ng kanilang bigas kayat labis ang
kanilang pag titipid sa pag kain at pagkagutom. Isang araw ay nakakita sila ng inaakala nilang puno ng
saging na kanila agad itong tinanim upang mamunga at may makain. ngunit makalipas ng ilang buwan o
araw may isang tauhan na nag sabi na hindi pala iyon saging at ito ay isang abaka kaya labis ang kanyang
pag kainis at nakuha pang isumpa ang saging. Pero ngayun ang saging ay kilalang kilala nan a prutas sa
ating bansa kaya labis talaga ang kanyang panghihinayang sa inakala nyang puno ng saging. Ang pag
kakaintindi ko sa kwentong ito gusto nyang gawing alternatibo ang saging bilang isang pangunahing pag
kain o pantawid gutom n gating bansa o ipalit sa bigas upang tayo raw ay hindi na mahirapan pang mag
luto. At gusto nya rin ibahin ang kanta ng pambansang awit na patungkol sa saging. para sakin hindi lang
ang saging ang solusyon sa kahirapan at pagkagutom ng ating bansa dahil sa ngayun di lang ang saging
ang nagtatawid sa kagutuman sa ating bansa.