Mrekullitë e të Profetit tonë - 2

Në pjesën e parë të filmit tonë, ne pamë disa nga mrekullitë e Profetit tonë (paqja
dhe bekimi i Allahut qoftë me të), virtytet superiore të tij, besimi i thellë, fjalët dhe
veprat e bëjnë atë një model për të gjithë njerëzimin nga Allahu.

Ëndrrat gjatë natës Profetit i dalin të vërteta,

Dija e Tij e lartë pavarësisht se ishte analfabet,

Dijetarët e krishterë dhe hebrej menjëherë e njohën atë si një profet,

Mënyrën se si ai shkoi nga Meka në xhaminë el-Aksa dhe shkuarja e tij në Miraxh
gjatë rrjedhës së një nate të vetme,

Mënyra se si ai ndau Hënën me një shenjë dhe mënyra se si All-llahu i dëgjoi

lutjet e tij janë vetëm disa nga këto mrekulli.

Në këtë pjesë të filmit tonë, ne do të shohim se si Profeti e vazhdoi luftën e tij në

një mënyrë të mrekullueshme dhe pa pësuar asnjë dëm, pavarësisht se është
kundërshtuar nga mohuesit më fanatikë e të tërbuar dhe gjithë atyre kurtheve të
ngritura për të.

Ne gjithashtu do të jemi dëshmitarë se si, me vullnetin e All-llahut, ai zotëronte

njohuritë ndaj gjërave të fshehura e të panjohura për dikë tjetër dhe se si ai i
përshkroi hollësisht ngjarjet e mëdha që do të zhvilloheshin 1400 vjet më vonë,
ashtu si kur ai t’i kishte parë me sytë e tij .

MBROJTJA MREKULLUESHME E ALLAHUT NDAJ PROFETIT (SAVS)

Nga të gjitha shoqëritë jobesimtare që kanë kundërshtuar të dërguarit e All-llahut,

ka qenë një numër i madh i njerëzve në Mekë mirëqenia e te cilëve i kishte bërë
ato të paturp.

Këta ishin krerët e fisit Kurejsh, të cilët sundonin në Mekë.

Pikërisht si pasojë e kësaj ata fituan shumë nga vitaliteti ekonomik i qytetit.

Lidhjet e vendosura përfaqësonin një burim si të besimit fetar, të pasurisë dhe të

statusit.
Fuqia dhe pasuria që i jepte statusi atyre , i bënë ato të pacipë, të pavëmendshëm
dhe mizorë.

Ishte pra ky popull që i Dërguari i All-llahut (paqja dhe bekimi i Allahut qoftë më
të ) i bëri thirrje për të besuar në All-llahun.

Ai u tha atyre se ka vetëm një zot: All-llahu, dhe se qeniet njerëzore kanë
përgjegjësi për t'i shërbyer Atij.

Ai u tha atyre që të braktisnin të gjitha besimet paragjykuese, praktikat dhe

rregullat që kishin qenë shpikur e vendosur në mënyrë injorante.

Ai bënte thirrje se të gjithë qeniet njerëzore janë të barabartë, se nuk është pasuria
e një personi, ose raca apo statusi që ka rëndësi, por pozita e tij në praninë e All-
llahut.

Ky mesazh i Profetit kundërshtonte drejtpërdrejti interesat e kësaj bote të

mohuesve kryesorë të Mekës.

Nërsa numri i besimtarëve rritej, mohuesit filluan të frikësoheshin se virtytet e

fesë do të dëmtonin sistemin e tyre injorant.

Jo vetëm përfaqsuesit e asaj kohe, por edhe një numër hebrenjsh të cilët gjithashtu
e mohonin mbajtën një qëndrim armiqësor ndaj Profetit.

Një numër krishterësh mbanin në shënjestër në mënyrë të ngjashme Profetin tonë.

Gjithashtu hipokritët ishin udhëheqësit e këtij grupi armiqësor.

Ata i bënë kurthe Pejgamberit që ta dëmtonin atë. Por për shkak të mbrojtjes së
All-llahut, ata nuk mundën të bënin asgjë.

Ai i prishi kurthet dhe grackat e tyre në çdo rast.

Ata nuk ishin në gjendje që t’i bënin Profetit tonë ndonjë të keqe.

Për shkak se është premtuar në Librin e Shenjtë, që All-llahu do ta mbrojë atë

kundër të gjithë njerëzve:
"... Allahu do të ju mbrojë ju nga njerëzit. All-llahu nuk udhëzon popullin që
nuk beson "(Sure El-Maide, 67)

Ata që nuk besojnë nuk mund të vrasin Profetin tonë.

Por mbi gjithçka ajo që shqetësoi elitën sunduese në Mekë ishte qëndrimi që
Profeti filloi të marrë në popull si lider i një besimi të ri.

Meqenëse këta njerëz e konsideronin veten shumë më lart se çdo kush tjetër në
atë kohë, ata imagjinonin se çdo shpallje nga All-llahu duhet t’i vinte vetem atyre.

Për këtë arsye, ata injoruan faktin se "All-llahu zgjedh për mëshirën e Tij këdo që
Ai dëshiron" dhe u rebeluan kundër të Dërguarit të All-llahut.

Zoti ynë, e përshkruan këtë sjellje nga udhëheqësit e kurejshëve me këto fjalë në
Kuran:

Po, kur u erdhi atyre e vërteta, ata thanë: “Kjo është magji dhe se ne
kësaj nuk i besojmë!”
"Pastaj thanë: “Përse të mos i ketë zbritur ky Kur’an një njeriu të madh
nga dy qytete?”
"Pastaj thanë: “Përse të mos i ketë zbritur ky Kur’an një njeriu të madh
nga dy qytete?”
A thua ata e përcaktojnë mëshirën (pejgamberllëkun) e Zotit tënd? Ne
kemi përcaktuar ndër ta gjendjen e jetës në këtë botë; Ne kemi dalluar
disa në shkallë më të lartë se të tjerët, që të shfrytëzojnë njëri-tjetrin për
shërbime. E mëshira (caktimi për pejgamber) e Zotit tënd është shumë
më e dobishme se ajo që ata grumbullojnë. "
(Sure Ez-Zuhruf, 30-32)

Profeti ynë kërkoi që shoqëritë injorante të Mekës të braktisnin të gjitha besimet e

tyre paragjykuese dhe ta ndiqnin atë.

Kjo përbënte një kërcënim për interesat e mohuesve kryesorë në atë komunitet.

Për këto arsye,udhëheqësit kryesorë bënë përpjekje për të penguar Profetin.

Ata së pari u përpoqën që ta devijonin nga rruga e e tij duke i bërë oferta të
ndryshme.
Transmetohen hadithe se Utba bin Rabia, një nga idhujtarët e Mekës, iu afrua
Profetit dhe i tha:

"... Pse po thoni se paraardhësit tanë ishin heretikë? Nëse ju doni para, ne do të
mbledhim para mjaftueshëm e ju mund të jeni njeriu më i pasur prej nesh. Nëse
ju doni të jeni i pari i Kurejshve, ne do të ju pranojmë si udhëheqësin tonë dhe
kurrë nuk do të vendosim për ndonjë çështje pa aprovimin tuaj. Nëse doni një
mbretëri, ne do t’ju kurorëzojmë mbret mbi ne ... "(Imam Sujuti, Aspektet e
jashtëzakonshme të Profeti ynë, Iz Botime, Stamboll, 2003, f. 287)

Pa dyshim i Dërguari i All-llahut i refuzoi të gjitha ofertat e tilla.

Ai ishte i zgjedhur dhe i dërguari mbi të gjitha botrat nga All-llahu.

Ai ishte një nga njerëzit më të vendosur dhe të guximshëm në Tokë.

Elita mekase e kuptoi vendosmërinë e Profetit Muhamed.

Përballë këtij besimi që përhapej me shpejtësi, ata përdorën të njëjtën taktikë

klasike si shoqëritë injorante që i kishin paraprirë ata.

Dhuna dhe persekutimi ...

Hadithet na tregojnë se si ata organizuan, të rinjtë më të fortë nga të gjitha fiset

për të vrarë Profetin tonë.

Profeti ynë, një individ shumë i guximshëm, personalisht mori pjesë në betejat më
të ashpra dhe u angazhua në luftime kundër armiqve të tij.

Edhe pse ai qëndronte në radhët e para, ata nuk qenë në gjendje që ta vrisnin atë,
dhe, si një mrekulli nga All-llahu, ai u kthye i padëmtuar.

Mohuesit në mënyrë të ngjashme nuk qenë në gjendje ta vrisnin këtë njeri të

bekuar në kohë paqeje, edhe pse ata kishin mundësi të tjera.

Ështëtransmetuar në hadithe se Ebu Xhehli, i njohur si një nga armiqtë më të

mëdhenj të Profetit, tentoi që të vriste të Dërguarit e All-llahut: "Ibn Is'haku
transmeton nga Abu Nuaym dhe Ibn Abasi:" ... Kur Profeti ynë u përkul për lutje
në sexhde Ebu Xhehli mori një gur të madh dhe u drejtua ndaj tij. Ndërsa ai i
afrohej me qëllim për të hedhur gurin, ai u bë i bardhë nga frika dhe në dorën e tij
ende shtrëngonte gurin. Nga frika, ai e hodhi gurin në një drejtim tjetër. Kur
Kurejshit e panë këtë, dhe i thanë: "Ç’pate ? Çfarë të ndodhi? Na trego "u
përgjigj ai:" Kur unë u afrova pranë tij, pashë një deve të madhe. Unë kurrë nuk
kishte parë më parë një deve të tillë me kokë dhe qafë të madhe. Po t’ia kisha
hedhur gurin, devesë do të më bënte copë me dhëmbët e saj. Për këtë,
Pejgamberi tha: "Ai që ai pa ishte Xhibrili. Nëse do të më ishte afruar pranë meje,
Xhibrili do ta kishte përplasur atë larg. "Imam Sujuti,
Aspektet e jashtëzakonshme të Profeti tonë, Iz Botime, Stamboll, 2003, f. 317)

Mënyra se si Allahu gjithmonë i ka shkatarruar të gjitha kurthet e vendosura nga

jobesimtarët dhe mohuesit dhe se ata kurrë nuk arritën të vrisnin Profetin, është një
mrekulli e madhe.

Në një ajet All-llahu i shpalli Pejgamberit se askush nuk do të mund të dëmtojë atë
dhe se të gjitha kurthet e thurura për të do të shkojnë kot:

PËRKUJTO (O I DËRGUAR) KUR ATA QË NUK BESUAN THURNIN KUNDËR TEJE; TË NGUJOJNË, TË
MBYSIN OSE TË DËBOJNË. ATA BËNIN PLANE, E ALL-LLAHU I ASGJËSONTE, SE ALL-LLAHU ËSHTË MË I
MIRI QË ASGJËSON (DREDHITË).
(SURE EL-ENFAL, 30)

MREKULLIA E ALL-LLAHUT NË SHPELLË PËR MBROJTJEN E PROFETIT

TONË

Burimet Islamike dhe historike tregojnë se ai u largua nga shtëpia e tij natën e 27 të
të Seferit, në vitin e 14- të profetësisë së tij, dhe shkoi në shtëpinë e Ebu Bekrit
(as). Ata më vonë u largua nga Meka së bashku.

Profeti ynë e dinte se vendi i parë që paria e idhujtareve do të shikonte do të ishte

drejt rrugës për në Medine.

Kështu që ai mori një drejtim krejt të kundërt.

Kjo ishte rruga në Jemen, në jug të Mekës.

Ata ecën për 6 kilometra, përfundimisht arritën në malin e njohur si mali Taër.

Ky ishte një mal shumë i lartë, i rrezikshëm dhe pothuajse i pamundur që të

përshkohej.
Këtu, Profeti ynë dhe shoku i tij Ebu Bekri (as) u fshehën brenda një shpelle.

Shpella në fjalë është raportuar të njihej si shpella "Athal" në malin Thaër.

Në këtë pikë, paria e Kurejshve bllokuan të gjitha rrugët në kërkim për

Pejgamberin tonë, dhe nisën burra të armatosur.

Këmbësorë, kalorës dhe zbulues filluan një kërkim të hollësishëm në zonë.

Ata u shpërndanë në male, lugina dhe shkëmbinjtë.

Zbuluesit në kërkim të Profetit tonë arritën në grykën e shpellës.

Por Profeti ynë Muhammed iu dorëzua plotësisht vullnetit të Allahut.

Ky virtyt shembullor është përshkruar si më poshtë në Kur'an:

"Në mos e ndihmofshit atë (Pejgamberin), atë e ka ndihmuar All-llahu;

kur ata që nuk besuan e nxorën atë vetë të dytin; kur që të dy ishin në
shpellë, kur po i thoshte shokut të vet: “Mos u pikëllo (friko), All-llahu
është me ne!” E All-llahu zbriti qetësi (në shpirtin e) atij, e fuqizoi me një
ushtri që ju nuk e patë; e fjalën e atyre që nuk besuan e bëri më të ultën,
kurse fjala e All-llahut (është) më e larta. All-llahu është më i fuqishmi,
më i urti. "
(Sure Et-Teube, 40)

Si në shumë incidente të tjera gjatë rrjedhës së jetës së tij, Profeti jonë mrekullisht
doli padëm me vullnetin e All-llahut.

Sipas transmetimeve, kur përfaqësuesit e parisë arritën në shpellë, ata panë një
pëlhurë merimange dhe se pëllumbat kishin ndërtuar folenë dhe vendosur vezët e
tyre atje, dhe u kthyen mbrapsht, duke menduar se nuk ishte askush atje.

Nuk ka dyshim se kjo ishte një mrekulli e All-llahut, Zotit dhe Gjykatësi i të
gjithëve.

Ishte me lejen e All-llahut që rrjeta e merimangës u vendos në shpellë pikërisht

kur duhej, dhe që pëllumbi ndërtoi në heshtje folenë e tij atje.

Mënyra se si Profeti ynë dhe shoku i tij doli padëm nga shpella ku ishin fshehur,
mënyra se si Allahu i mbështeti ata me ushtritë e padukshme, dhe mënyra se si Ai i
mbushi me një ndjenjë sigurie dhe paqeje në zemrat e tyre janë të gjitha,
natyrisht, mrekulli të mëdha.

All-llahu, Mbrojtësi dhe Vrojtuesi , është Mbojtësi më i mirë vetëm Atij i takon i
gjithë pushtetin.

SI ZOTI E MBROJTI PEJGAMBERIN TONË ME ENGJËJT?

Shpallja e Kuranit të shenjtë Profetit tonë zgjati saktësisht 23 vjet.

Gjatë 13 viteve të para, muslimanët jetonin si pakicë nën sundimin e Mekasve

paganë, dhe u janë nënshtruar shtypjes së tmerrshme.

Shumë myslimanë janë torturuar fizikisht, të tjerët u martirizuan, dhe shumicës i

plaçkitën shtëpitë dhe pronat e tyre.

Ata fyeshin vazhdimisht dhe u kërcënonin.

Megjithatë, muslimanët vazhduan t;i rezistonin dhunës fizike, dhe vazhdimisht i

thërrisnin paganët për në rrugën e paqes.

Kur shtypja ndaj tyre u bë e padurueshme, muslimanët emigruan në qytetin e

Medinës, ku ata mundën të jetonin në një klimë lirie dhe të miqësie, dhe ngritën
administratën e tyre atje.

Kur lufta u bë e pashmangshme, Zoti ynë e mbështeti Pejgamberin me mrekulli të

ndryshme.

Një nga mrekullitë ishte mënyra se si Zoti ynë i dërgoi engjëjt e Tij për ndihmën
Pejgamberit tonë dhe ndaj besimtarëve të sinqertë.

Edhe pse numri i muslimanëve ishte shumë më pak se femohuesit, ata e ndoqën
pas Pejgamberin tonë me guximinin dhe vendosmërinë më të madhe dhe, me
ndihmën e mrekullueshme të All-llahut, fituan në shumë beteja.

Kur'ani përshkruan se si All-llahu mbështeti besimtarët me engjëjt e Tij, dhe se si

Ai i tregoi Profetit tonë për ndihmën e engjëjve në luftë:
" PËRKUJTONI KUR KËRKUAT NDIHMË PREJ ZOTIT TUAJ, E AI U ËSHTË PËRGJIGJUR: “UNË DO T’JU
NDIHMOJ ME NJË MIJË ENGJËJ QË VIJNË NJË PAS NJË (GRUP PAS GRUPI).

ALL-LLAHU NUK E BËRI ATË (NDIHMËN) PËR TJETËR, VETËM T’JU GËZOJË (T’U JAPË MYZHDE) DHE
PËR T’I FORCUAR (QETËSUAR) ME TË ZEMRAT TUAJA, PSE NDIHMA NË REALITET ËSHTË VETËM PREJ
ALL-LLAHUT. ALL-LLAHU ËSHTË MBIZOTËRUES DHE I URTË. "
(9-10 )Sure El-Enfal,)

Premtimi i Zotit tonë për fitore të tilla të lavdishme dhe të mrekullueshme ishte
lajmi më madhështor për Profetin tonë dhe besimtarët bashkë me të.

Pa marrë parasysh se sa dobët ata ishin apo sa pak në numër ishin, Pejgamberi ynë
dhe besnikët e tij gjithmonë dolën fitimtarë me ndihmën e Allahut.

Ata mposhtën ushtritë e idhujtarëvë'shumë herë më e madhe sesa ushtria e tyre.

Shumë vargje të Kur'anit zbulojnë se All-llahu i ndihmon robërve të Tij të cilet i

frikësohen dhe i binden vetëm Atij në kohë të vështira dhe me probleme. Kurani
shpall lajmin e gëzuar se Ai do t'ju gjejë përherë një mënyrë për të dalë edhe në
situata që duket se nuk kanë zgjidhje të mundshme:
 "... Kushdo që ka frikë All-llahun - Ai do t'i japë atij një mënyrë për të shpëtuar
dhe do ta ndihmojë atë ,aty ku ai nuk e pret. Kushdo që beson All-llahun - Ai do të
mjaftojë për të. All-llahu gjithmonë e arrin qëllimin e Tij ... "(Sure el-Talaq, 2-3)

Profeti jonë dhe besimtarët bashkë me të gjithmonë kanë pasur besim të plotë në
All-llahun dhe i janë dorëzuar Atij, ata jetonin sipas vlerave morale të Kuranit dhe
kërkonin që të arrinin pëlqimin e Tij në çdo gjë që ata vepruan.

Si shpërblim, All-llahu u dha atyre një ndjenjë paqe dhe sigurie, ata u furnizuam
me pasuri dhe prona madje edhe në kushtet më të vështira, dhe patën një jetë në
përgjithësi të këndshme.

NJOHJA E PROFETIT TONË ME TË FSHEHTËN

Çdo gjë që ndodh në gjithësi dhe në botë bëhet me dijen All-llahut dhe nën
kontrollin e Tij.

Vetëm All-llaht, i Gjithëdijshmi, posedon njohurinë e të fshehtës.

Njohuria për çdo detaj, çdo e kaluar, ngjarje dhe e ardhme, ekziston në praninë e
All-llahut.
Kjo është zbuluar edhe në fjalët e Kuranit:

ÇELËSAT E FSHEHTËSIVE JANË VETËM TE AI, ATË (FSHEHTËSINË) NUK E DI KUSH POS TIJ. AI E DI ÇKA
KA NË TOKË DHE NË DET, AI E DI PËR ÇDO GJETH QË BIE DHE S’KA KOKËRR NË THELLËSI TË TOKËS,
S’KA TË NJOMË DHE S’KA TË THATË QË NUK ËSHTË (SHËNUAR) NË LIBRIN E QARTË (LEVHI -
MAHFUDH). (SURE EL-EN'AM, 59)

Mënyra se si Profetit tonë (paqja dhe bekimi i Allahut qofte mbi të) iu dha njohuri
për shumë të fshehta, se si Zoti ynë zgjodhi pikërisht atë është sigurisht një tjetër
mrekulli.

Allahu shpall në Kur'an se Ai jep njohuri të çështjeve për të dërguarit që Ai i ka

zgjedhur:

AI ËSHTË QË E DI TË FSHEHTËN, POR FSHEHTËSINË E VET NUK IA ZBULON ASKUJT

ME PËRJASHTIM TË NDONJË TË DËRGUARI QË AI DO. ATË BOTË AI VË ROJE PARA EDHE PRAPA TIJ
(KUR I SHPALL FSHEHTËSINË),
(SURE EL-DJINN, 26-27)

Ashtu siç Kurani na tregon, një nga profetët të cilit i ishte është dhënë dija e
fshehtë ishte dhe Profeti JusufI (as).

Me vullnetin e All-llahut, Profeti Jusuf (as) ishte në gjendje të parashikonte ngjarje

të ndryshme që do të zhvilloheshin në të ardhmen.

All-llahu i dha atij dhuntinë e interpretimit të ëndrrave.

Është shpallur edhe në Kur'an se Zoti ynë i bekuar i dha Profeti Jusuf (paqja qoftë
mbi të) dhuntinë që njerëzit të konsumonin dhe të ruanin sasi ushqimi për ditë të
vështira në të ardhmen.

Kurani na tregon për më tepër se një i dërguar me emrin "Ahmed", do të vijë pas
kohës së Profetit Jusuf (as).

Allahu i Plotfuqishëm gjithashtu i dha Profetit njohuritë për shumë të fshehta.

Ai i tregoi Profetit tonë për ngjarje që kishin ndodhur në të kaluarën dhe që askush
nuk i dinte, dhe gjithashtu për disa ngjarje që do të zhvilloheshin në të ardhmen.
Mënyra se si Profetit tonë i është dhënë dituri për kohën që ai ka jetuar, të kaluarën
dhe të ardhmen, si dhe i njohurive per të fshehta, pasha Zotin tonë, është një nga
provat e statusit të tij si profet.

IM gjithë ai informacion përsa i përket të fshehtës me të cilën u pajis Profeti ynë

kanë ndodhur në të vërtetë, dhe po realizohen gjithmonë e më shumë në ditët e
sotme, dhe besimtarët sot personalisht po përjetojnë këtë mrekulli të madhe.
Shumë njerëz, muslimanë apo mosbesimtarë, i kanë dëshmuar këto.

Le të shohim tani disa nga transmetimet e Profetit tonë në lidhje me të ardhmen.

Fitorja e Bizantit "

ELIF, LAM, MIMË. ROMAKËT U MUNDËN, NË NË TOKËN MË AFËR (TOKËS SË

ARABËVE), PO PAS DISFATËS SË TYRE, ATA DO TË NGADHËNJEJNË, ". BRENDA PAK VITEVE. CËSHTJA
ËSHTË VENDIM I ALL-LLAHUT, FILLIM E MBARIM (PËR DISFATË DHE PËR FITORE). E ATË DITË (KUR
DO TË FITOJNË BIZANTINËT) BESIMTARËT DO TË GËZOHEN, BRENDA PAK VITEVE.
(Sure Rum Ar, 1-4)

Këto ajete u shpallën rreth 620 vite pas Krishtit, rreth shtatë vjet pasi bizantinët e
krishterë pësuan një humbje shumë të rëndë nga persët në 613-614 pas Krishtit.

Ajetet shpallën se bizantinët së shpejti do të ishin fitimtarë.

Megjithatë, në atë kohë me shkallën e humbjes që bizantinët kishin pësuar dukej e

pamundur për ta që të mbijetonin,e jo më te dilnin fitimtarë.

Duke mundur Bizantinët në Antioki në 613 pas Krishtit, persianët korrën fitore të
tjera me kapjen e Damaskut, Kilikia, Tarsus, Armenia dhe të Jeruzalemit.

Sidomos pas humbjes së Jeruzalemit në vitin 614 dhe përdhosjes së Kishës e

Varrit të Shenjtë në mënyrë të veçantë i dha një goditje shkatërruese Bizantinëve.

Në mënyrë për të përballonte shpenzimet e ushtrisë së tij, perandori bizantin

Herakliu urdhëroi që të gjitha objektet prej ari dhe argjendi dhe zbukurimet
dekorative në kishat të shkrIheshin për të bërë monedha.

Kur nuk mjaftoi, madje edhe statujat e bronxit u shkrinë për monedha.

Shumë guvernatorë u ngritën kundër perandorit Herakli, dhe Perandoria ishte në

prag të copëtimit.

Gjithkush po priste shkatarrimin e Bizantinëve.

Megjithatë, këto momente që ajetet e para të Sures Rum u shpallën , dhe u njoftua
se bizantinët do të triumfojnë përsëri brenda nëntë viteve.

IdhujtarëT arabë menduan se kjo fitore e paralajmëruar në Kur'an kurrë nuk mund
të ishte e mundur.

Por si të gjitha zbulesat e tjera në Kuran, kjo u bë gjithashtu një realitet i plotë.

Në 622 Herakliu arriti një numër fitoresh mbi persët.

Në dhjetor 627 ishte një tjetër luftë e madhe ndërmjet perandorive bizantine dhe
persiane, me bizantinët përsëri që i shkaktuan një humbje të madhe këtyre të
fundit.

Disa muaj më vonë, persët ishin të detyruar të nënshkruanin një traktat për
rikthimin e të gjitha territoreve që i kishin grabitur Bizantinëve.

Triumfi grek arriti kulmin në rimarrjen e Jeruzalemit në 630 pas Krishtit dhe Kisha
e Varrit të Shenjtë ranë përsëri nën kontrollin e të krishterëve.

Kështu pra "fitorja e Romakëve," e shpallur nga Allahu në Kuran dhe e shpallur
nga profeti Muhamed mrekullisht doli e vërtetë brenda "3-9 vjet" siç tregohet edhe
në ajete.

Pushtimi i Mekës

Besimtarëve që emigruan nga Meka në Medine deri në atë kohë nuk kishin qenë në
gjendje që të ktheheshin.

Ndërsa ishte në Medine Profeti ynë pa një ëndërr në të cilën besimtarët hynin -I
Xhami Haram në siguri dhe vinin rreth e qark Qabes Kab'ah, pranë njëri tjetrin.

All-llahu në ajetin 27 të Sures el-Fet'h shpalli për Profetin tonë dhe e informoi atë
se ëndrra e tij ishte e drejtë dhe se besimtarët mund të hyjnë në Mekë, me lejen e
All-llahut:
 All-llahu ëndrrën e të dërguarit të Vet e vërtetoi me realitet: se me
vullnetin e All-llahut do të hyni në xhaminë e shenjtë (në Qabe) të
siguruar, t’i rruani flokët e kokave tuaja, t’i shkurtoni e nuk do të keni
frikë! Pra Ai ka ditur atë që ju nuk e dinit, para kësaj ju dha një fitore të
shpejtë (Hajberin).
(Sure el-Fet'h, 27)

Dhe me të vërtetë, menjëherë pas kësaj, me Traktatin e Hudejbija dhe hyrjen e

mëvonshme të myslimanëve në Mekë, ashtu siç është shpallur në ajet, hynë në-
Xhaminë Haram të sigurt.

Në këtë mënyrë, All-llahu ka treguar se lajmi i mirë me të cilin Ai e frymëzoi

Profetin tonë ishte i vërtetë.

Megjithatë, ka një pikë shumë e rëndësishme që duhet të kihet parasysh këtu.

Ekzaminimi më i ngushtë i ajetit 27- të tregon se Surja Fath i referohet një tjetër
pushtimi që do të zhvillohet përpara hyrjes në Mekë.

Në fakt, ashtu siç ajetet konfirmojnë, muslimanët së pari morën Kalanë Khaybar-
së, e cila kishte qenë më parë një kala hebre, dhe pastaj hynë në Mekë.

Fakti që ky informacion iu shpall Profetit tonë nga All-llahu dhe doli i vërtetë
është një mrekulli e madhe që është dëshmuar nga mijëra njerëz.

SI I DINTE PROFETI YNË GJËRAT E PANJOHURA QË ASKUSH TJETËR

NUK I DINTE.

Meqenëse ai ishte i bekuar nga Allahu, Profeti ynë kishte shumë njohuri.
Allahu i shpalli atij gjëra që askush tjetër nuk mund t’i dinte.

Profeti ynë u tha shokëve të tij, cilat vende dhe kur do të fitoheshin, madje edhe në
një kohë kur nga pika ushtarake, ekonomike dhe politike, muslimanët ende nuk
kishin forca për të bërë ndonjë pushtim apo korrur nje fitore.

Pushtimi i Egjiptit, Romës dhe tokave Persiane ishin në mesin e këtyre njohurive
sekrete të dhënë atij.

Përveç kësaj, në bazë të haditheve, Profeti ynë e dinte më parë cili do të vizitojë
shtëpinë e tij dhe i cili do të hyjë në dhomën e tij para se ata ta bënin këtë. Kur një
individ ishte vonë, ai menjëherë do të gjente arsyen pse ai ishte vonuar.

Profeti ynë menjëherë i dinte mendimet e këqija të një jobesimtari dhe të atyre që
mendonin keq për myslimanët.

Si një bekim nga Zoti ynë, Profeti e dinte se çfarë pyetje do ti bëhej atij që më
parë, dhe kështu që jipte përgjigje të përshtatshme.

Hadithet përmbajnë qindra shembuj të këtyre mrekullive. Në njërën prej tyre

tregohet se si, Profeti ynë iu përgjigj një pyetje që kishte në mendje Ebu Sufjanit,
dhe Ebu Sufjani tha se ai kishte dëshmuar pejgamberllëkun e këtij individi të
shenjtë:

Ebu Sufjani ishte ulur në një cep të xhamisë. Një ditë Profeti la shtëpinë e tij, i
mbështjellë mirë në rroben e tij. Nga aty ku ishte ulur Ebu Sufjani tha me vete:
"Unë pyes veten si mundet ai të jetë një fitues." Profeti iu afrua Ebu Sufjanit dhe
duke e prekur atë në anën e pasme me dorën e tij, i tha : "Unë mundem vetëm me
ndihmën e All-llahut." Ebu Sufjani tha: "Unë dëshmoj se ju jeni i Dërguari i All-
llahut." (Haris; Ibn Hajer Askalani 4, Botime Tevhid, 1996, f. 17)

Të gjithë këta shembuj tregojnë se me vullnetin e All-llahut Profeti ynë Muhamed

kryeu shumë mrekulli.

Me virtytet e tij morale superiore, frikën ndaj All-llahut, besim të thellë, sinqeritet
dhe besim në Të, Pejgamberi ynë përfaqëson modelin më të shkëlqyer të
myslimanëve, dhe ishte një mjet ku besimtarët mund të përforconin besimin e tyre
me gëzim dhe entuziazëm.

SI E ZBULOI PROFETI YNË VDEKJEN E PERSIANIT KHOSROUË

Shtatë vjet kishin kaluar që nga koha që muslimanët kishin ardhur në Medine.

Profeti u shkroi sundimtarëtve të vendeve përreth, duke u bërë thirrje atyre për t’u
kthyer në Islam.

Disa pranuan menjëherë këtë ftesë, ndërsa të tjerët vazhduan në mohim.

Një nga krerët që Profeti ynë i bëri thirrje për të pranuar Islamin ishte sunduesi
persian Parviz Ibn Hurmuz.
Megjithatë, Ibn Hurmuz hodhi poshtë thirrjen e Pejgamberit, dhe miratoi një
qëndrim armiqësor ndaj muslimanëve.

Pas marrjes së letrës së Profetit, Hurmuz i shkroi Badhan, guvernatorit të Jemenit

të asaj kohe, dhe i kërkoi atij qe t’i ndihmonte kundër muslimanëve që t'i
nënshtroheshin atij.

Sapo Badhan mori letrën e guvernatorit ai dërgoi një delegacion të burrave të tij të
besuar për të shkuar në Medine për të shqyrtuar situatën.

Profeti e dëgjoi delegacionin e tij dhe, pasi mësoi se ç’kishte në letër, i ftoi ata që
të hynin në Islam.

Profeti i tha të dërguarëve në këtë delegacion këto lajme, të cilat All-llahu i kishte
shpallur atij:

"All-llahu do të dërgojë shumë pikëllime ndaj Khosrouit me anë të Shireveyh djalit

të tij, i cili do ta vrasë atë në muajin kaq e kaq, në këtë natë, ditë e orë!" (Taberi,
1:260, 3:91 Taberi, Insanu'l-Uyun, 3:292; Suruc Salih, Jeta e Profetit tonë, Yeni
Asya Botime, Stamboll, 1998, f. 223)

Profeti ynë gjithashtu i udhëzoi emesarët çfarë ti thonin Badhanit, guvernatorit të

Jemenit: "I tregoni Badhanit se feja ime dhe perandoria ime do të arrijnë përtej
mbretërisë së Khosrouit, dhe i thoni: nga unë:" Hyni në Islami, dhe unë do të
konfirmoj në atë qe aktualisht ju jeni, dhe unë do të caktoj mbret mbi popullin e
Jemenit. " "(Taberi, 3:91; Suruc Salih, Jeta e Profetit tonë, Yeni Asya Botime,
Stamboll, 1998, f. 223-224)

Kështu, të dërguarit u kthyen në Jemen dhe i treguan Badhanit çfarë i kishte thënë
Pejgamberi ynë.

Badhan u impresionua thellësisht nga ajo që dëgjoi, dhe u shpreh duke thënë,
"Këto nuk janë fjalët e një sundimtari. Unë mendoj se ky person është, siç thotë ai,
një profet "(Taberi, 3:91, Salih Suruc, Jeta e Profetit tonë, Yeni Asya Botime,
Stamboll, 1998, f. 224).

Ai pastaj pyeti njerëzit e tij çfarë ata mendonin për Profetin.

Emisarët qenë gjithashtu thellësisht të mrekulluar nga madhështia e Profetit tonë,

dhe e përshkruan atë duke thënë, "Ne nuk kemi parë ndonjë sundimtar më
madhështor, më të patrembur dhe të pambrojtur si ai. Ai ishte i përulur dhe ecte në
mes të popullit. "

Badhani priti për një kohë, i ai dëshironte të shihte nëse fjalët e Pejgamberit lidhur
me Khosrouin do të dilnin të vërteta. Në këtë mënyrë, ai donte të ishte i sigurt se
Profeti ynë ishte i Dërguari i All-llahut.

Pak kohë më vonë, një letër nga i biri i mbretit, Shivereyh, për Badhanin zbuloi një
tjetër mrekulli të Pejgamberit: "Unë kam vrarë Khosrouin. Kur letra ime të arrij tek
ju, bëni betimin e besnikërisë ndaj meje. Për sa i përket çështjes që Khosroui të
shkroi, prisni deri sa të mirrni një tjetër urdhër prej meje, dhe mos mirrni iniciativa
"(Taberi, 3:91;. Salih Suruc, Jeta e Profetit tonë, Yeni Asya Botime, Stamboll,
1998 , f. 224)

I zoti i Persisë ishte vrarë nga djali i tij, pikërisht në kohën e saktë dhe në mënyrën
e saktë siç ishte përcaktuar nga Profeti ynë.

Sapo Badhan e lexoi këtë letër, ai tha: "Ky person është pa diskutim një profet i
dërguar nga Allahu për njerëzimin," dhe u konvertua në Islam.

Badhani ishte guvernatori i parë i emëruar nga Profeti ynë, dhe guvernatori i parë
Persian që u bë musliman.

Ai u pasua nga ABNA-i që jetonte në Jemen.

ÇFARË PROFETI YNË ZBULOI PËR FUNDIN E BOTRAVE

Fundi i Botrave është një periudhe të që do të zhvillohet në prag të Ditës së

Gjykimit.

Shumë nga transmetimet e Profetit tonë në lidhje me ngjarjet që do të ndodhin

gjatë Fundit të Botrave kanë ardhur deri në ditët e sotme.

Fakti se të gjitha ngjarjet janë duke u zhvilluar në ditët tona është edhe një tjetër
mrekulli e Pejgamberit.

Profeti Muhamed përshkruan ngjarjet që do të zhvillohet vetëm 1400 vjet në të

ardhmen, në detaje të tilla sikur ai t’i kishte parë vetë me sytë e tij.

Këto janë disa nga shenjat të Fundit të Botrave parathënë nga Profeti ynë dhe që
janë duke ndodhur në kohën tonë:

- Lufta Iran-Irak
- Pushtimi i Afganistanit
- Ndalimi i rrjedhjes së lumit Eufrat
- Eklipset hënore dhe diellore gjatë Ramazanit
- Ngritja e një Komete
- Mësymja Qabes dhe gjakderdhjes pasuese
- Përhapja e masakrave
- Vrasja e Sundimtarët të Damaskut dhe Egjiptit
- Zhdukja e qyteteve të mëdha
- Shkatërrimi i Bagdadit nga zjarri
- Rindërtimin i Irakut
- Çrregullim në Damask, Irak dhe Arabi
- Vrasja e fëmijëve të pafajshëm
- Rritja e korrupsionit
- Një rritje në numrin e Tërmetet
- Shkatarrimi i Moralit
- Epidemi
- Paraqitja e Profetëvë të rremë

Të gjitha këto gjëra, të parathëna në hadithet e Profetit tonë, kanë ndodhur e po

ndodhin njëra pas të tjetrës qysh nga viti 1400, sipas kalendarit islamik.

All-llahu e mbështeti profetin Muhamed me mrekulli në Kur'an si dhe e njoftoi

me të fshehtën.

Dhe Profeti ynë zbuloi një numër të dhënash në lidhje me ngjarjet që do të

zhvilloheshin në të ardhmen e afërt ose të largët.

Dëshmi të tilla në të vërtetë rrisin entuziazmin e besimtarëve dhe për pabesimtarët

një ndjenjë e një ndjeshmëri më të madhe për Islamin dhe përfundimisht në një të
ardhme të besojnë.

Mënyra se si ngjarjet që dukeshin të pamundura të ndodhnin në kohën e tij,

mundësitë që ishin përtej imagjinatës së askujt në atë kohë, është dëshmi e qartë se
Allahu ia dhuroi njohuritë e veçanta Profetit tonë.

SHPËTIMI QËNDRON NË PASIMIN E RRUGËS SË PROFETIT TONË

Gjatë gjithë rrjedhës së këtij filmi, ne kemi qenë dëshmitarë të një numër
mrekullish që Pejgamberi ynë Muhamed (paqja dhe bekimi iAllahut qofte me te )
kreu me lejen e All-llahut.

Mrekullitë e kryera nga i dashuri ynë Profeti Muhammed përfaqësojnë një

përgëzim për të gjithë muslimanët, dhe janë ndihmë dhe bekim i mëshirës së All-
llahut.

Këto mrekulli janë të gjitha dëshmi që do të përforcojnë më tej besimin e

besimtarëve dhe do të çojnë që ata të aderojnë edhe më fort në Kur'anin e Shenjtë,
libër i shenjtë i shpallur Profetit tonë nga Allahu.

Në ditët tona, mënyra për të mbështetur Pejgamberit tonë qëndron vetëm në

përputhje të plotë me Kur'anin dhe Sunetin e Profetit tonë, dhe duke ndjekur rrugën
e tij e duke bërë gjithçka në përuthje e drejtim të vlerave morale dhe sjelljeve te
tij.

All-llahu do t’i ndihmojë ata që veprojnë kështu, në të njëjtën mënyrë që Ai e

mbështeti Pejgamberin tonë, dhe do të sheshoi të gjitha pengesat nga rruga e tyre,
dhe do t’i dhurojë të mira kur ata nuk i presin.

Gjëja më e rëndësishme nga të gjithë, është të fitojmë kënaqësinë e mëshirën e

Zotit tonë, si dhe Parajsën nëse do të jemi në rrugën e Profetit tonë.

Në Kur'an, Allahu thekson rëndësinë e besimit në Të dhe në të dërguarit e Tij, e

mbështesin Profetin dhe në vijim janë në gjurmët e tij. Ai na tregon se pikërisht
këta njerëz do të fitojnë shpëtimin:

"Ata që besojnë në të dhe e nderojnë atë dhe e ndihmojnë atë, dhe ndjekin dritën
që i është zbritur atij, pikërisht ata janë të suksesshmit". "(Sure El-A'raf, 157)

YAZILARI EKRAN:

SCREEN Shkrimet

00,22 - 00,34
PEYGAMBERİMİZ (Sav) 'NE -2 MUCİZELERİ -
Mrekullitë e të Profetit tonë - 2
02,29 - 02,35
PEYGAMBERİMİZ ALLAH'IN (Sav) 'NE ÜZERİNDEKİ MUCİZEVİ
KORUMASI

MBROJTJA MREKULLUESHME ALLAHUT NDAJ PROFETIT (SAVS

05.05 - 05,14
... All-llahu koruyacaktır seni insanlardan. Şüphesiz, All-llahu, kafir olan bir
topluluğu hidayete erdirmez. (Maide Suresi, 67)
"... Allahu do të ju mbrojë ju nga njerëzit. All-llahu nuk udhëzon popullin që
nuk beson "
(Sure El-Maide, 67)

(Sure El-Maide, 67)

05,18 - 05,29
Peygamberimiz Iman Etmeyenlerin (sav) 'i Öldürememeleri
Ata që nuk besojnë nuk mund të vrasin Profetin tonë.

06,15 - 06,35
gelince Hak Ancak kendilerine, ki dediler: "büyüdür Bu bir, biz doğrusu ona
(karşı) kafir olanlarız." dediler ki Ve: "Bu Kuran, İki büyük bir şehirden birinin
adamına indirilmeli değil miydi?" Senin rahmetini Rabbinin paylaştırıyorlar onlar
mi? ... (Zuhruf Suresi, 30-32)

" Po, kur u erdhi atyre e vërteta, ata thanë: “Kjo është magji dhe se ne
kësaj nuk i besojmë"Pastaj thanë: “Përse të mos i ketë zbritur ky Kur’an
një njeriu të madh nga dy qytete?” A thua ata e përcaktojnë mëshirën
(pejgamberllëkun) e Zotit tënd? Sure Ez-Zuhruf, 30-32)

07,21 - 07,37
... babalarımızın Neden sapmış söylüyorsun olduğunu? Eğer sancaklarımızı Sana
önderlik istiyorsan bağlayalım ve yapalım seni başkan. Eğer mal ve para istiyorsan
sef ve sonraki Senden nesline yetecek kadar para toplayalım "(Imam Sujuti,
Olağanüstü Yönleriyle Peygamberimiz (sav)-el-Hasaisü'l Kübra, Çeviri: Naim
Erdoan iz Yayıncılık, Stamboll, 2003, s. 287).

"... Pse po thoni se paraardhësit tanë ishin heretikë? Nëse ju doni para, ne do të
mbledhim para mjaftueshëm e të jeni njeriu më i pasur prej nesh. Nëse ju doni ltë
jeni i pari i Kurejshve , ne do të ju pranojmë si udhëheqësin tonë dhe kurrë nuk do
të vendosim për ndonjë çështje pa aprovimin tuaj. Nëse doni një mbretëri, ne do
të kurorëzojmë mbret mbi ne ... "(Imam Sujuti, Aspektet e jashtëzakonshme të
Profeti ynë, Iz Botime, Stamboll, 2003, f. 287
09,25 - 10,18
"... Resulullah (sav) secdeye varınca Ebu Cehil büyük bir tas alıp ona doğru
yöneldi. Taşı atmak üzere yaklaşınca, korkudan rengi atmış, eli Tasa yapışmış bir
halde geri döndü. Korkusundan elindeki başka bir yere taşı fırlattı. Görünce
Kureyşliler bunu şöyle dediler : "var Neyin, oldu ne, bakalım anlat!" su cevabı
Verdi: "yaklaştığımda Ona, bir kocaman gördüm deve. Hayatımda boynu Basi ve o
kadar büyük olan bir başka görmemiştim deve. Eğer yeltenseydim taşı atmaya,
deve beni Azi dişleriyle paramparça ederdi. Bunun üzerine All-llahu Resulü (sav)
şöyle buyurdu: "Onun gördüğü Cebrail (as) 'di Bana yaklaşsaydı, Cebrail (as) tutup
ONU bir tarafa fırlatacaktı.." (Sujuti Imam, Olağanüstü Peygamberimiz Yönleriyle
(sav)-el-Hasaisü'l Kübra, Çeviri: Erdoan Naim, Yayıncılık iz, Stamboll, 2003, s.
317)

... Kur Profeti ynë u përkul për lutje në sexhde Ebu Xhehli mori një gur të madh
dhe u drejtuan ndaj tij. Ndërsa ai i afrohej me qëllim për të hedhur gurin, ai u bë i
bardhë nga frika dhe në dorën e tij ende shtrëngonte gurin. Nga frika, ai e hodhi
gurin në një drejtim tjetër. Kur Kurejshit e panë këtë, dhe i thanë: "Ç’pate j? Çfarë
të ndodhi? Na trego "u përgjigj ai:" Kur unë u afrova pranë tij, pashë një deve të
madhe. Unë kurrë nuk kishte parë më parë një deve të tillë me kokë dhe qafë të
madhe. Po t’ia kisha hedhur gurin, devesë do të më bërë copë me dhëmbët e saj.
Për këtë, Pejgamberi tha: "Ajo që ai pa ishteXhibrili. Nëse do të më ishte afruar
pranë meje, Xhibrili do ta kishte përplasur atë larg. "Imam Sujuti,
Aspektet e jashtëzakonshme të Profeti ynë, Iz Botime, Stamboll, 2003, f. 317)

10,50-11,06
inkar Hani o edenler, seni tutuklamak ya da öldürmek veya sürgün etmek
amacıyla, kuruyorlardı tuzak. Onlar bu tasarlıyorlarken tuzağı, All-llahu düzen da
bir (bir karşılık) kuruyordu. All-llahu, kurucuların düzen (tuzaklarına karşılık
verenlerin) hayırlısıdır. (Enfal Suresi, 30)

PËRKUJTO (O I DËRGUAR) KUR ATA QË NUK BESUAN THURNIN KUNDËR TEJE; TË NGUJOJNË, TË
MBYSIN OSE TË DËBOJNË. ATA BËNIN PLANE, E ALL-LLAHU I ASGJËSONTE, SE ALL-LLAHU ËSHTË MË I
MIRI QË ASGJËSON (DREDHITË).
(SURE EL-ENFAL, 30)
11,10-11,21
Peygamberimiz Allah'ın (sav) 'i Korumak İçin Mağarada Hazırladığı Mucizeler
Mrekullitë Punuar nga All-llahu në shpellë për Mbrojtjen e Profeti ynë

11.24 -11.33
izlediğiniz film bu Harun eserlerinden Yahya'nın yararlanılarak hazırlanmıştır.
ëëë.harunyahya.org ëëë.harunyahya.net
Ky film është bazuar në veprat e Harun Jahja. ëëë.harunyahya.org
ëëë.harunyahya.net

11,48-11,59
Medine, MEKKE
Medine, MECCA

13,10-13,39
Siz O'na (peygambere) etmezseniz yardım, All-llahu etmiştir O'na yardım. Hani
kafirler ikiden biri olarak O'nu (Mekke'den) çıkarmışlardı; ikisi mağarada
olduklarında arkadaşına şöyle diyordu: "kapılma Hüzne, elbette beraberdir All-
llahu bizimle." indirmişti Böylece All-llahu O'na 've güvenlik Huzur duygusunu',
O'nu sizin görmediğiniz ordularla desteklemiş, inkar edenlerin de kelimesini
(çağrılarını inkar) alçaltmıştı ... (Tevbe Suresi, 40)

"Në mos e ndihmofshit atë (Pejgamberin), atë e ka ndihmuar All-llahu;

kur ata që nuk besuan e nxorën atë vetë të dytin; kur që të dy ishin në
shpellë, kur po i thoshte shokut të vet: “Mos u pikëllo (friko), All-llahu
është me ne!” E All-llahu zbriti qetësi (në shpirtin e) atij, e fuqizoi me një
ushtri që ju nuk e patë; e fjalën e atyre që nuk besuan e bëri më të ultën,
kurse fjala e All-llahut (është) më e larta. All-llahu është më i fuqishmi,
më i urti. "
(Sure Et-Teube, 40)
14,52-15,04
Peygamberimiz Rabbimiz'in (sav) 'i Meleklerle Koruyup Desteklemesi
Mrekullia e All-llahut në shpellë për Mbrojtjen e Profetit tonë
16,56-17,23
Siz talep Rabbiniz'den yardım ediyordunuz, O da: "Madhësia Şüphesiz ben birbiri
ardınca bin Melek ediciyim ile yardım" diye cevap vermişti. All-llahu, bunu,
yalnızca bir Müjde ve kalplerinizin tatmin bulması için yapmıştı; (yoksa) Allah'ın
Nusret Katından başkasında (yardım ve Zafer) yoktur. HIC şüphesiz All-llahu
olandır güçlü üstün ve, hüküm Hikmet ve sahibidir. (Enfal Suresi, 9-10)
" PËRKUJTONI KUR KËRKUAT NDIHMË PREJ ZOTIT TUAJ, E AI U ËSHTË PËRGJIGJUR: “UNË DO T’JU
NDIHMOJ ME NJË MIJË ENGJËJ QË VIJNË NJË PAS NJË (GRUP PAS GRUPI).

ALL-LLAHU NUK E BËRI ATË (NDIHMËN) PËR TJETËR, VETËM T’JU GËZOJË (T’U JAPË MYZHDE) DHE
PËR T’I FORCUAR (QETËSUAR) ME TË ZEMRAT TUAJA, PSE NDIHMA NË REALITET ËSHTË VETËM PREJ
ALL-LLAHUT. ALL-LLAHU ËSHTË MBIZOTËRUES DHE I URTË. "
(9-10 )Sure El-Enfal,)

18,13-18,30
... Kim korkup Allah'tan-sakınırsa, (All-llahu) ona bir çıkış gösterir yolu;
ONU Ve hesaba katmadığı bir yönden rızıklandırır. Kim de ederse Allah'a
tevekkül, O, yeter ona. Elbette All-llahu, emrini Kendi yerine getirip-
gerçekleştirendir ... (Talak Suresi, 2-3)

 "... Kushdo që ka frikë All-llahun - Ai do t'i japë atij një mënyrë për të shpëtuar
dhe do ta ndihmojë atë aty ku ai nuk e pret. Kushdo që beson All-llahun - Ai do të
mjaftojë për të. All-llahu gjithmonë e arrin qëllimin e Tij ... "(Sure el-Talaq, 2-3)

19,04-19,10
VERİLEN PEYGAMBERİMİZ (Sav) 'E GAYB BİLGİLERİ
NJOHJA E PROFETIT TONË ME TË FSHEHTËN

19,42-20,03
Gaybın anahtarları O'nun Katındadır, O'ndan başka kimse HIC gaybı bilmez.
olanların Karada ve denizde tümünü bilir O, o, bir bilmeksizin Yaprak dahi
düşmez; yerin karanlıklarındaki bir tane, Kuru Yas ve dista olmamak üzere bir
hepsi apaçık kitaptadır. (Enam Suresi, 59)
ÇELËSAT E FSHEHTËSIVE JANË VETËM TE AI, ATË (FSHEHTËSINË) NUK E DI KUSH POS TIJ. AI E DI ÇKA
KA NË TOKË DHE NË DET, AI E DI PËR ÇDO GJETH QË BIE DHE S’KA KOKËRR NË THELLËSI TË TOKËS,
S’KA TË NJOMË DHE S’KA TË THATË QË NUK ËSHTË (SHËNUAR) NË LIBRIN E QARTË (LEVHI -
MAHFUDH). (SURE EL-EN'AM, 59)

20,05-20,14
izlediğiniz film bu Harun eserlerinden Yahya'nın yararlanılarak hazırlanmıştır.
ëëë.harunyahya.org ëëë.harunyahya.net
Ky film është bazuar në veprat e Harun Jahja. ëëë.harunyahya.org
ëëë.harunyahya.net

20,25-20,37
O, bilendir gaybı. Kendi gaybını kimseye tutmaz açık. Ancak elçileri içinde Razi
başka olduğu. Çünkü O, bunun arkasına önüne ve izleyiciler dizer. (Cin Suresi, 26-
27)

AI ËSHTË QË E DI TË FSHEHTËN, POR FSHEHTËSINË E VET NUK IA ZBULON ASKUJT

ME PËRJASHTIM TË NDONJË TË DËRGUARI QË AI DO. ATË BOTË AI VË ROJE PARA EDHE PRAPA TIJ
(KUR I SHPALL FSHEHTËSINË),
(SURE EL-DJINN, 26-27)
22,18-22,28
Galip Gelmesi Bizans'ın
Fitorja e Bizantit "

22,30-22,49
Elif, Lam, Mim. Rum (orduları) uğradı yenilgiye. "Dünyanın en alçak yerinde".
onlar ama, yeneceklerdir yenilgilerinden sonra. Birkaç içinde yıl. Pasi Bundan de,
sonra da Emir Allah'ındır. Ve o armë sevineceklerdir müminler. (Rum Suresi, 1-4)

ELIF, LAM, MIMË. ROMAKËT U MUNDËN, NË NË TOKËN MË AFËR (TOKËS SË

ARABËVE), PO PAS DISFATËS SË TYRE, ATA DO TË NGADHËNJEJNË, ". BRENDA PAK VITEVE. CËSHTJA
ËSHTË VENDIM I ALL-LLAHUT, FILLIM E MBARIM (PËR DISFATË DHE PËR FITORE). E ATË DITË (KUR
DO TË FITOJNË BIZANTINËT) BESIMTARËT DO TË GËZOHEN, BRENDA PAK VITEVE.
(Sure Rum Ar, 1-4)
23,25-23,38
Hatay
Antiokisë
PERSLER
Persianët
SAM
DAMASK
KİLİKYA
Kilikisė
Paratrinë
Paratrinë
ERMENİSTAN
ARMENIA
KUDÜS
JERUSALEM

25,44-25 .. 54
Mekke'nin Fethi
Pushtimi i Mekës
26,37-27,01
Andolsun All-llahu, elçisinin gördüğü rüyanın Hak doğruladı olduğunu. Eğer
dilerse All-llahu, mutlaka siz Mescid-i Haram'a Guven içinde, saçlarınızı Tirasin
etmiş, (kiminiz de) kısaltmış olarak (ve) gireceksiniz korkusuzca. Fakat All-llahu,
sizin bilmediğinizi bildi, böylece bundan bir yakın Pasi Madhësia fetih (nasib)
kıldı. (Suresi Fetih, 27)

All-llahu ëndrrën e të dërguarit të Vet e vërtetoi me realitet: se me

vullnetin e All-llahut do të hyni në xhaminë e shenjtë (në Qabe) të
siguruar, t’i rruani flokët e kokave tuaja, t’i shkurtoni e nuk do të keni
frikë! Pra Ai ka ditur atë që ju nuk e dinit, para kësaj ju dha një fitore të
shpejtë (Hajberin).
(Sure el-Fet'h, 28,08-28,19
Peygamberimiz (sav) 'në Kimsenin Bilmesi Bilmediği Olayları
Si Profeti ynë e dinte Gjërat panjohur për askënd tjetër

28,52-29,00
BİZANS İMPARATORLUĞU
Bizantin EMPIRE
IRAN
Persia
MISIR
EGYTP
ISLAM DEVLETİ
ISLAM EMPIRE

30,06-30,36
Ebu Sufjani mescidin bir kenarında oturuyordu. Birgün dërguari i Allahut (sav)
bürünerek çıktı elbisesine evinden. Ebu Sufjani yerden oturduğu: "ne Acaba bu ile
mağlub etti" dedi. Dërguari i Allahut (sav) Ebu Süfyan'ın Yanina gelip eliyle onun
sırtına ve vurdu: "Seni ettim mağlup All-llahu ile" dedi. Ebu Sufjani: "All-llahu
Senin olduğuna Rasulu şahitlik ederim" dedi. (Haris; Ibn Askalani Hacer, Metalib-
u Aliye 4, Tevhid Yayınları, 1996, 3839, s. 17)

Ebu Sufjani ishte ulur në një cep të xhamisë. Një ditë Profeti la shtëpinë e tij, i
mbështjellë mirë në rroben e tij. Nga aty ku ishte ulur Ebu Sufjani tha me vete :
"Unë pyes veten si mundet ai të jetë një fitues." Profeti iu afrua Ebu Sufjanit dhe
duke e prekur atë në anën e pasme me dorën e tij, i tha : "Unë mundem vetëm me
ndihmën e All-llahut." Ebu Sufjani tha: "Unë dëshmoj se ju jeni i Dërguari i All-
llahut." (Haris; Ibn Hajer Askalani 4, Botime Tevhid, 1996, f. 17)
30,37-30,48
izlediğiniz film bu Harun eserlerinden Yahya'nın yararlanılarak hazırlanmıştır.
ëëë.harunyahya.org www.harunyahya.net
Ky film është bazuar në veprat e Harun Jahja. ëëë.harunyahya.org
ëëë.harunyahya.net

31,11-31,22
Peygamberimiz (sav) 'në Iran Kisrası'nın Ölümünü Haber Vermesi
32,58-33,09

SI E ZBULOI PROFETI YNË VDEKJEN E PERSIANIT KHOSRUE

Yüce Allah Kisra'ya oğlu musallat kıldı Şireveyh'i. Şireveyh, ONU Su Ayda, su ve
gecede gecenin de su saatinde öldürdü! (Taberi, 1:260, Taberi, 3:91, İnsanü'l-
Uyun, 3:292; Salih Suruç, Peygamberimizin Hayati Kainatın Efendisi, Yeni Asya
Yayınları, Stamboll, 1998, s.223)

"All-llahu do të dërgojë shumë pikëllime ndaj Khosrouit me anë të Shireveyh djalit

të tij, i cili do ta vrasë atë në muajin kaq e kaq, në këtë natë ditë e orë!" (Taberi,
1:260, 3:91 Taberi, Insanu'l-Uyun, 3:292; Suruc Salih, Jeta e Profetit tonë, Yeni
Asya Botime, Stamboll, 1998, f. 223)33,20-33,39

Bazan'a deyiniz ki: benim ve dinim hakimiyetim, Kisra'nın Mulk ve saltanatının

ulaştığı yere kadar ulaşacaktır. Yine ona deyiniz ki:. Eğer sen olursan Müslüman,
su anda idare etmekte olduğun yerleri Sana vereceğim, seni Ebnalardan (yerleşen
Güney Arabistan'a İranlılar) meydana gelen yapacağım kavme hükümdar (Taberi,
3 / 91, Salih Suruç, Peygamberimizin Hayati Kainatın Efendisi, Yeni Asya
Yayınları, Stamboll, 1998, s.223-224)

"I tregoni Badhanit se feja ime dhe perandoria ime do të arrijnë përtej mbretërisë
së Khosrouit, dhe i thoni: nga unë:" Hyni në Islam, dhe unë do të konfirmoj në atë
qe ju aktualisht jeni, dhe unë do të caktoj mbret mbi popullin e Jemenit. " "(Taberi,
3:91; Suruc Salih, Jeta e Profetit tonë, Yeni Asya Botime, Stamboll, 1998, f. 223-
224)

33,56-34,04
"Bu sözü hükümdar değildir. Öyle ki bu sanıyorum şahıs, dediği gibi bir
peygamberdir". (Taberi, 3 / 91, Salih Suruç, Peygamberimizin Hayati Kainatın
Efendisi, Yeni Asya Yayınları, Stamboll, 1998, s.224)
" Këto nuk janë fjalët e një sundimtari. Unë mendoj se ky person është, siç thotë ai,
një profet "(Taberi, 3:91, Salih Suruc,
34,20-34,32
"Daha Biz, ondan heybetli, hiçbir şeyden korkmayan ve muhafızsız bulunan bir
hükümdar görmedik. Mütevazi ve Yaya olarak halk arasında yürüyordu".

"Ne nuk kemi parë ndonjë sundimtarë më madhështor, më të patrembur dhe të

pambrojtur si ai. Ai ishte i përulur dhe ecte në mes të popullit. "

35,06-35,23
Ben Kisra'yı öldürdüm. Sana Bu mektubum gelince, namıma benim, biatını halkın
al, Kisra'nın sef Zat yazmış olduğu hakkında da, Yeni bir emrim kadar bekle
gelinceye ve hiçbir teşebbüse geçme. (Taberi, 3 / 91, Salih Suruç,
Peygamberimizin Hayati Kainatın Efendisi, Yeni Asya Yayınları, Stamboll, 1998,
s.224)

"Unë kam vrarë Khosrouin . Kur letra ime të arrij tek ju, bëni betimin e besnikërisë
ndaj meje. Për sa i përket çështjes që Khosroui të shkroi, prisni deri sa të mirrni një
tjetër urdhër prej meje, dhe mos mirrni iniciativa "(Taberi, 3:91;. Salih Suruc, Jeta
e Profetit tonë, Yeni Asya Botime, Stamboll, 1998 , f.
36,03-36,15
Peygamberimiz (sav) 'Ahir Zaman në Bildirdikleri Alametleri Hakkında

ÇFARË PROFETI YNË ZBULOI PËR FUNDIN E BOTRAVE

39,51-39,58
Peygamberimiz (Sav) 'd Uyanlar Kurtuluşa Erenlerdir
SHPËTIMI QËNDRON NË PASIMIN E RRUGËS SË PROFETIT TONË

41,37-41,48
... Inananlar Ona, destek olup savunanlar, edenler yardım ve birlikte onunla
indirilen nuru izleyenler; iste erenler kurtuluşa bunlardır. (Araf Suresi, 157)

"Ata që besojnë në të dhe e nderojnë atë dhe e ndihmojnë atë, dhe ndjekin dritën
që i është zbritur atij, pikërisht ata janë të suksesshmit".(Sure El-A'raf, 157)