1.

Hematies, eritrozito
2. T linfozitoak hezur muinean sortzen dira zelula amatzat (timozitoak).
Izan ere, timoan bereizten dira, horregatik “T” deitzen dira. Hauek
patogenoetara (birusak, esate baterako) edo zelula tumoraletara
heltzen dira antigenoekin kontaktuan jarri ondoren (antigenoekin
kontaktuan jartzen aktibatzen dira, B linfozitoei esaten antigorputzak
sortzeko.)
3. Makrofagoek gorputz arraroak (bakterioak edo ehun zatiak)
fagozitatzen dituzte fagozitosian, T linfozitoei gorputz horren
antigenoak emateaz gain B linfozitoei abisatzeko.
4. Birus baten materiak genetikotik. Hau da, bere DNA-tik. Gero, DNA
hau birusaren antigeno bat lortzeko erabiltzen da.
5. Bere material genetikoa gordetzen duen kapsularen (ez dauka
nukleorik) inguruan dagoen geruza lipidikoa galtzen du DNA-a
askatzeko.
6. Balbulak daude. Hauek odolaren norabide egokia sustatzen dute. Me
aburro, hau ez badu ondo funtzionatzen, odola honen aurrean geldi
geratzen da, barizeak sortzen.
7. Rh faktorea odolean ager daitekeen proteina bat da. Hau globulu
gorrien barrualdean dago. Hau agertzen bada, odola edo pertsonaren
odol mota Rh positiboa izango da. Hau ez bada agertzen, ordea, hau
Rh negatiboa izango da. Honen ondorioz, odol taldeak bereizteko
beste metodo bat agertzen da, 8 odol-taldeekin: A+, A-, B+, B-,
AB+, AB-, O+, O-.
8. Bilirrubina gibelak - behazunak (digestio-aparatua) sortzen duen
hondakina da. Hauen sortzea globulu gorrietan dagoen hemoglobina
degradatzean gertatzen da.
9. Pelbisa nefronetan osatutako gernua garraiatzen duten hodiz osatuta
dago.
10. Giltzurrunen gutxiagotasuna izatekotan, nefronek ez dute toxikoak
ondo iragazten ezta glomeruluan ezta hodi bihurgunetsu distalean.
Horren ondorioz, toxikoak, kanpoan geratzearen erruz, odolean
geratuko dira. Hau koadro larriagoa eragin dezake. Potentzialki
mortala da. Drogaren erabileraren erruz, genetikaren erruz edo
istripu baten erruz kronikoa izan daiteke. Bestela, akutua izango da,
dialisiarekin konpondu daitekeena.