CAPUT SEXTUM: DE EERSTE ROMEINSE KEIZERS

Een koude douche voor Thrasyllus?

Op een dag kwam een astroloog, Thrasyllus genaamd, naar de villa van Tiberius om
hem zijn toekomst te voorspellen. Hij was daar al twee- of driemaal gekomen en had
een gunstige toekomst voorspeld voor Tiberius, waarvan nog niets was uitgekomen.

En zo had Tiberius geen vertrouwen meer in de astroloog. En toen een slaaf gemeld
had dat Thrasyllus er was, besloot hij zijn voorspellingskunst op de proef te stellen. Hij
zei aan de slaaf: ‘Als Thrasyllus bij zijn voorspelling verdacht wordt van
onbetrouwbaarheid of bedrog, zal ik jou vragen om met hem af te dalen en hem in de
zee in de diepte te gooien.’ Vervolgens beval hij dat Thrasyllus, die bij hem toegelaten
was te onderzoeken wat de sterren hem voorspelden.

Het staat in de sterren geschreven….

Deze begon dus met houtskool op een witte marmeren tafel de bewegingen en posities
van de sterren te berekenen. Na lange tijd zei hij eindelijk : « De sterren voorspellen u
een zeer gunstige toekomst, Tiberius. Jouw tegenspoed zal namelijk weldra eindigen
en je zal een zeer voorspoedige tijd tegemoet gaan. Want je zal opgenomen worden in
het Julische huis en uiteindelijk zal je de top van de heerschappij bereiken.

Hierop zei Tiberius, die nog geen vertrouwen had in hem : « Je voorspelt mij in elk
geval zeer aangename dingen. Maar vertel wat de sterren je leren over jouw lot ? »

Opnieuw maakte Thrasyllus gedurende enige tijd berekeningen, maar plots leek hij
zeer angstig te worden. Tenslotte riep hij uit : « Vandaag bedreigen zeer grote gevaren
mij uit de lucht en uit het water. Tegelijk tonen de sterren mij dat mijn lot verbonden is
met het jouwe. Dus, als er voor de nacht gunstig nieuws komt voor jou, zal ik weten
dat evenveel gelukkige jaren me te wachten staan als u. »
Een goudhaantje voorspelt…

Intussen ging de zon onder en vanuit het huis zagen ze in de verte een schip, dat met
volle zeilen naar de haven van Rhodos voer. Dan ging er plots een goudhaantje op de
knie van Thrasyllus zitten en het begon daar te kwetteren. De astroloog begreep
meteen wat de kwetterende vogel hem wou zeggen.
Dan zei Thrasyllus : « Ik moet de Goden bedanken. Want dit voorteken geeft te
kennen dat dat schip gunstig nieuws brengt voor jou en voor mij. » En dit bleek kort
erna de waarheid te zijn.

Tiberius bekent…

Want keizer Augustus stuurde een brief aan Tiberius om hem op de hoogte te brengen
van de dood van zijn kleinzoon Lucius Caesar en om hem naar Rome terug te roepen.
Dan omhelsde Tiberius Thrasyllus en hij bekende hem welke opdracht hij over hem
had gegeven. En deze vergaf hem en vergezelde hem naar Rome. Vanaf dat moment
had Tiberius veel vertrouwen in de voorspellingskunst van de astroloog. 

Kennis:

- Domus Iulia
- Cum inversum
- Tacitus

CAPUT SEPTIMUM:
HET EINDE VAN DE JULISCH- CLAUDISCHE DYNASTIE

7.1 Een boekenworm wordt keizer

Heeft zijn laatste uur geslagen?

Omdat Claudius ervan overtuigd was dat ook voor hem het laatste uur aangebroken
was, trok hij zich terug in de bibliotheek. En niet veel later, toen hij gehoord had dat
de keizer vermoord was, verborg hij zich doodsbang achter een gordijn. Toen een
gewone soldaat van de keizerlijke wacht toevallig voorbijkwam, merkte hij iemands
voeten onder het gordijn op en hij wilde weten wie zich daar dan toch verborg. Hij
trok de trillende Claudius naar voor en herkende de oom van de vermoorde keizer. Uit
doodsangst wierp hij zich aan zijn voeten en smeekte om hem te sparen. Maar de
soldaat begroette hem als keizer en bracht hem naar zijn kameraden. Hoewel Claudius
ook door hen ook als keizer werd begroet, was hij toch nog altijd verschrikt en meende
hij dat het met hem afgelopen was. Dan plaatsten de soldaten hem in een draagkoets
om hem naar het kamp van de keizerlijke wacht te brengen.

Integendeel…

Ondertussen hadden de consuls samen met de senaat en de stadscohorten (= de politie)

het Forum Romanum en het Capitool bezet, om de (net) teruggekregen vrijheid met
wapens te beschermen. Maar toen er kort daarna meningsverschillen onder hen
ontstonden, eiste de menigte één leider en noemde deze Claudius.
Uiteindelijk ging hij zelf akkoord dat de soldaten van de keizerlijke wacht in het kamp
trouw zwoeren aan zijn naam en hij beloofde aan elk van hen vijftien duizend
sestertiën. Zo werd hij de eerste keizer die de trouw van zijn soldaten met een premie
afkocht.
Als Claudius niet door die soldaat achter het gordijn opgemerkt was, zou hij wellicht
nooit keizer geworden zijn.
Kennis: cohortes urbanae