Ano na nga ba ang kalagayan ng sining at kultura ng bansang Pilipinas

ngayon? Tunay na nga bang may pagbabago o patuloy pa rin tinatangkilik

ang kulturang kolonyal?

Tila nga ba nag iwanan na tayo pagdating sa pag-unlad. Dahil

pumapangatlo pa rin tayo sa pinakamayamang bansa sa buong ang
mundo ang Pilipinas. Ngunit bakit nga ba hanggang ngayon ay lugmok pa
rin tayo sa kahirapan? Bakit halos lahat ng mamayan ay walang boses sa
lipunan?

Ito ay dahil sa korupsyon, na patuloy at patuloy na nananatili sa isang

pamahalaan. Ang ganitong bulok na sistema at walang katapusang
korupsyon ang pinakamatinding suliranin kung bakit hindi umuusad ang
kahirapan sa Pilipinas. Kasabay pa rito ang pag angkat ng mga produktong
ng iba’t ibang imperyalistang bansa na syang mas tinangkilik ng mga
Pilipino mapa hanggang ngayon. Sumasalamin dito na patuloy pa ring
lumalaganap ang globalisasyon. Isang suliraning globalisasyon na patuloy
pa ring umiiral sa ating bansa ay pagkilala at pagtangkilik sa pelikula,
produktong pang kultural at iba pa. Gaya ng pelikulang Amerikano kaysa
sa Pelikulang Pilipino. Produktong mula sa Tsina na halos bentang benta
sa mga pamihilan. Isa lamang ito sa mga halimbawa ng patuloy na
pagkontrol ng mga imperyalistang bansa sa Pilipinas.

Tunay ngang ‘di pa ganap na malaya ang ating bansa sa kamay ng mga
dayuhan. Dahil balikwas na pamamahala ng mga matataas na tao sa
lipunan na hindi ginagamit para sa matuwid na pamamalakad sa mga
mamayang Pilipino.