ఇ



 
© ఇసామ్యిల

2
3
4
 

 ........................................................................................................ 9
 ! ...................................................................................................10
   ...............................................................................................12
   !"#$ .......................................................................................13
%&'(.........................................................................................................15
)*" +,.....................................................................................................16
./01 234 ....................................................................................................17
6708" 9: ;<=1 .................................................................18
/? @? ....................................................................................................19
ABCDE FA*G .............................................................................................21
H*I ..........................................................................................................22
JKL MN?L, 0NP ?Q............................................................................23
R SD AT .............................................................................................25
2U VWB /XY ..........................................................................................26
Z[" Z\ ....................................................................................................28
S,]^G A_$ ...............................................................................................29
/ZF ................................................................................................................31
`"a b 10 .............................................................................................32
cd1G Aef ....................................................................................................34
g# .............................................................................................................36
h1 ijk ................................................................................................38
8lmn 0o .................................................................................................41
Xp* ...........................................................................................................43
5
qr st ...........................................................................................44
Im#I" ........................................................................................................46
R1 ,uE................................................................................................47
vw .................................................................................................................48
d1 Lx G .............................................................................................49
+[T y
0 ....................................................................................................51
Xz{ MuT..................................................................................................52
{| G.......................................................................................................54
_"Bc9
@b .............................................................................................56
}~ €,D ..........................................................................................57
‚~]ƒ1G R .................................................................................................58
„ $,]& L*...........................................................................................59
…u^ †Zu
..................................................................................................61
‡ˆG „ 034 ..............................................................................................62
u$, ‰uB$ .........................................................................................63
ŠA%b xB ...............................................................................................65
jg@ gi ................................................................................................67
‹Œ1 %T ................................................................................................69
nj w........................................................................................................70
Ž@‘’ 0w ..................................................................................................72
 wu .........................................................................................................73
0Z“” •@.........................................................................................................74
 –bT .........................................................................................................76
—ƒ0yb .........................................................................................................77

6
˜BGA™ ........................................................................................................78
J, šc=n
›! .......................................................................................79
œ™( p/T .....................................................................................81
   cž................................................................................................82
[`a ...........................................................................................................83
jŸA™T ......................................................................................................84
 2  .....................................................................................................85
6u ¡u ........................................................................................................86
¢{ Vƒ .......................................................................................................88
 D.....................................................................................................89
ƒ .................................................................................................................91
0wI £¤¥¦ ...............................................................................................92
…Œ0§ .............................................................................................................93
Left Bank, Paris .........................................................................................94
a9 ................................................................................................................95
Z´" ..............................................................................................................96
µTp Œ,] ....................................................................................................97
Ϧ................................................................................................................98
..—¶(
) ‚/¹ ...........................................................................................99
º[»^ƒ .................................................................................................... 100
," /¼................................................................................................... 101
†8B Œ,] ............................................................................................... 102
 ½I¾ ............................................................................................. 103
—XBD ................................................................................................. 104

7
 HW ..................................................................................................... 106
VA¿ .......................................................................................................... 108
SÀÁ ...................................................................................................... 109
uµÂ š SD ,g"T................................................................................ 110
boulevards of Paris .................................................................................. 111
)P ......................................................................................................... 112
ÉÊË AGÌ .................................................................................................... 113
#….............................................................................................................. 115

 œ"............................................................................................... 116

ÍTx ....................................................................................................... 117
ƒ XN" .................................................................................................. 119
¶G VGn .................................................................................................... 120
#Z™¹Î .................................................................................................. 121
IT( .......................................................................................................... 122
ÏÐÑ Šb¾ÒÁ ............................................................................................ 123
AhÓ ÔÕ4Ö[*..................................................................................... 124
@×Øp €Ùb ........................................................................................ 125
xÚ ............................................................................................................... 126
AŒ Ûe  Ü,........................................................................................ 127
0,]B ´;‡ - ÞÖT ............................................................................... 129

8
  



దివిలో ఊగే విహంగానిన్
భువిలో పాకే పురుగు బంధిసుత్ంది
గడియేని ఆగని సూరుయ్ణిణ్
గడియారపు బాహువులు బంధిసాత్యి
పీతడెకక్ల చందుర్ణిణ్
చేతులెతేత్ సముదర్ం బంధిసుత్ంది
గలగలలాడే తరంగాలిన్
జలకాలాడే అంగాలు బంధిసాత్యి
తన చుటూట్ తాను తిరిగే చకార్నిన్
మలుపులు తిరిగే రోడుడ్ బంధిసుత్ంది
తెగవాగే జలపాతపు నాలికని
సెగలెగిసే గీర్షమ్ం బంధిసుత్ంది
ముడతలుపడడ్ ముసలి సాయంతార్నిన్
మాటలురాని కాలవ బంధిసుత్ంది
రాతిర్ వచిచ్న రహసయ్పు వానని
ధాతిర్ని దాగిన వేళుళ్ బంధిసాత్యి
గురిమరచిన గాలిబాణానిన్,
తెరయెతిత్న నౌకాధనుసుస్ బంధిసుత్ంది
ఈ మనిషి ఆ మనిషిని బంధిసాత్డు
ఇదద్రీన్ కలిపి బంధిసుత్ంది మనీష.

(కాకినాడ, ఆగసుట్ 1970.)

9
  


 !
మనిషీ మనిషీ,
ఎతుత్గా ఆకాశంలో
ఎగిరే డేగని చూడు
సరిహదుద్లేల్వు దానికి
గిరిగీసుకుని కూచోదు
భూచకార్నిన్ గుండర్ంగా
చూచుకాగర్ంపై తిపుప్తుంది
సుఫ్టంగా తీక్షణంగా వీకిష్ంచే
సూరయ్నేతర్ం దాని ఆదరశ్ం.

మనిషీ మనిషీ,
పిటట్లకు ఎగరటం నేరిప్న
చెటుట్ని చూడు
ఏ భాషలో పుషిప్సుత్ందది?
ఊడల నీడలోల్ మాపటి వేళలోల్
ఊడలాల్ కావలించుకునే
పిర్యుల హసాత్లు
ఏ భాషలో తడుముకుంటాయి?

మనిషీ మనిషీ,
వరిమళళ్లోల్ ఈదే
చిరు ఆకాశాలీన్ చిటిట్ పరిగలీన్ చూడు
ఆనందపు రంగులు
చైనా వియతాన్ం జపాన పొలాలోల్
ఎకక్డైనా
అవే కద,

మనిషీ మనిషీ,

10
  

ఉపుప్ ఏ భాషలోనైనా
ఉపప్గానే ఉంటుంది.

(కాకినాడ, 11-1-71.)

11
  


   
తరుచాపము వీడిపోయి
గురిమరచిన బాణంలా
తిరుగాడును పిటట్.

ధరణి గుటుట్ తెరవబోయి

బిరడాలో ఇసూర్క్­లా
ఇరుకుక్నన్ పురుగు.

పురుగు సగం, సగం పిటట్

ధరనుచొచిచ్, దివినివిచిచ్
విరులు తాలుచ్ తరువు

(కాకినాడ, 1963.)

12
  


  ! "#$%
బరువెకిక్న సూరుయ్డు
బతకనీడు భూమిని
ఉదయమొమ్దలు
ఊపిరాడనీడు
సరావ్నిన్ అదిమిపటిట్
వీరాయ్నిన్ విరజిమామ్డు.

ఆకలాల్డదు.
ఏ కాకీ ఎరగని
ఏకాకి ఆకాశం.

ఇంతలో హటాతుత్గా
ఇలకు కలిగింది మబుబ్కడుపు.
వేవిళళ్ గాలులు
వృకాష్గార్లిన్ వూపాయి.
ధాతీర్చూచుకాలు నలల్పడాడ్యి.
తటాకాల చెంపలు తెలల్పడాడ్యి.

అవాళ మధాయ్హన్ం
అకసామ్తుత్గా దిగిన వానపొర
ఊరంతటినీ ఆవలుంచి
ఒంటరిగా ననున్ మూసింది.

పర్పంచంతో తెగిపోయాయి
పంచతంతుర్లూ,
ఆకులపై రంగులు
అంతరించాయి ముందుగా,

13
  

సవ్రాలూ సువాసనలూ
విరమించాయి తరువాత.
ఆశలూ ఆశయాలూ
దేవ్షాలూ రాగాలూ
రెచచ్కొటేట్ సమ్ృతులూ
రెకక్లు ముడిచాయి పిదప

విపుప్కునన్ బతుకంతా వెనకిక్ చుటుట్కుపోయి

ఇపుప్డు నేనేమీ కాను తతత
వరాష్గరభ్ంలో
వరిధ్లేల్ శిశుపిండానిన్.

(నవంబర 1970.)

14
  


&'()
నలల్టి యీ తాటివనం
అలిల్న నీడ వారిపై
ఎరర్టి సాయింతార్నిన్
ఎకుక్పెటిట్ంది.

గాలి శవానెన్తుత్కుని
కదలేల్దు తోట.
గుచుచ్కుని సంధాయ్ంగుళి
గుడిడ్దయెయ్ పాట.

గాలిములుల్ గుచుచ్కొని
గాయపడెను సాయింతర్ం.
కాలిమసై పాట, నిలిచె
తాళవనపు అసిథ్కలు.

తాటితెడుల్ వేసుకుంటు
తరలిపోయె సంజ.
పాటనురగ మదినితేల
మరలివసిత్ ఒకక్ణీణ్.

(నవంబర 22, 1960.)

15
  


*+# ,-
నలల్ని తీపీ
నిండిన వాపీ
ఫలానిన్ దొలచును
మెలికలు తిరుగు
చందుర్ని పురుగు;
మనానిన్ కలచును.
కతుత్ల కళుళ్
మూయుచు చాళుళ్
మయానిన్ ఈదును.
అంచుల వాలు
నీడల సూర్క్­లు
భయానిన్ చేదును.
చుకక్ల వలను
తెంచుకు కొలను
జలానిన్ డాయునొ
సూరుయ్ని చేప,
ఛురిలా పాప
ఖిలానిన్ కోయునొ.

16
  


. /01
అలలు రాలిచ్ంది మా
కాలవ సుమము
నిలువెలల్ పాకగా
వేసవి కిర్మము.

నేటితో సంధయ్ నీ
గుండెపై తేలదు.
నీడ లోతుగ గుచిచ్
నావ ఇక వాలదు.

జలశృంఖల తెగినా
వదలదు గటుట్
తలనిండ పిటట్లతో
ఊగే చెటుట్.

పాట లెండిన
రేవుపియానో మెటుల్
పలకరించే వేళుళ్
పడతుల జటుల్.

ఎడబాటు తెరచీలిచ్
తరుణుల వేళుళ్
ఇసకకడుపున పోలుచ్
తరువుల వేళుళ్.

(ఏపిర్ల 66, 67.)

17
  


234# 5 6 789.
చిటపట …
చీకటిపుటలో చినుకుబంతులు
బంతులనీన్ అదేమాట
అంతుమరచి అంటాయి.
ఎందుకయాయ్ ఈ పునరుకిత్
ఎవరిదీ కుయుకిత్?

అకటకట
అరధ్రాతిర్ సొరంగంలో
ఆగబోని అడుగులసడి.
దేనినించీ పలాయనం
దొరకదా ఇక విమోచనం?

చిటపట ……
ఎడతెగక మోగు విధిఢకక్
కడుపులో శూనయ్పుపేర్వుని
ఏలమోగు నగార
ఎచటదీనికి మేర?

అకటకట
వికట పర్తిబింబాల
అదాద్ల చెరసాల
బందీని నేనె
బందిఖానాని నేనె.

(కాకినాడ, 8-3-60.)

18
  


: ;:
తొలిసంజ నారింజ ఎవరు ఒలిచేరు
తెలియెండ తొనలను ఎవరు వంచేరు?

దినపు రేకలపై వాలెను

ఇనుని సీతాకోక చిలక.
పిటట్పాటలు నీడఊటలు
చెటుట్లను చేరు కృశించి.
నీడ మహాపేర్మి, వీడ
లేడు గౌరాంగి గోడను,
చుటిట్న నిశశ్బద్పు సిర్ప్­ంగు
చూరుకింద చేరు కుకక్.

నీడ తొడిమ తొడుగుపువువ్

వాడనడచు పిలల్నువువ్.
అందమైన బుగగ్పైన
బార్ంది చుకక్ పిలిచింది,
డెందమందు చిందు రాగ
బిందువొకటి ఒలికింది.

గులకరాళళ్ పిటట్లతో
కులుకు తరుశాఖ యేరు,
వొంగిన సాయంతర్పు
రంగుల ధనసుస్
విసిరే గాలిబాణం తతత
వీటికిమలేల్
శాంతిని చలేల్
ఎండచటర్ంలో
వెండిపిలల్.

19
  


నెతుత్రంటిన రోడుడ్బాణం
ఎతుత్కపోతోంది పార్ణం.
అయయ్యో జారుతోంది రోజనే అపరంజిపండు
నుయేయ్దీ చేదేదీ, అందుకో చేతైతే.
వెలుగునీడలలిల్ ఇలచుటుట్ వలపనిన్
విధిమీనమును పటుట్ వీలైతే.

(కాకినాడ, ఫిబర్వరి 1960.)

20
  


<=>?@ A<+B
(సేన్హితుడు బిటర్ మోక్ష లకీష్ నరసింహసావ్మికి రాసిన ఉతత్రం)

జాఞ్పకముందా మోక్షం!
కనీస పక్షం
మన కాలవగటుట్ షికారుల్
దినాల చివరుల్.
సంధాయ్దవ్యానిన్ తూసోత్
ములుచూపు రసాత్ తత
ఒకటి నభాన, యేటి
కరాన మరోటి,
గాజుల గలగలతో మొరసి
రంగులతో మెరసి,
ఎగిరే సంజగాలిపడగ
తూలిపడగ
కాలవలో మాతర్ం
సంధాయ్ సూతర్ం
చీకటల్ను చీలుసోత్
నిలుచు జవ్లిసోత్.
ఇవాళ మన దోసీత్
ఒకక్ణీణ్ మోసిత్.

(కాకినాడ, ఏపిర్ల 1964.)

21
  


C+
గోడమీది నీడలాల్ తత
గురుతావ్నిన్ మరచి
ఎండపొడల బంతులతో
ఇటూఅటూ పరచి తత

ఊహలను అతీతముగ
ఉంచుగోరు మనము.
కాని గోడపైని నీరు
కారు తడివసనము

వలె దిగలాగు దిగులుగా

ఇల చీకటి కేందార్నికి.

(ఏపిర్ల 1967.)

22
  


DEF GH:F, HJ :K

మోహానికీ
మోహరానికీ
రవంతే తేడా.

పేర్మికుడికీ
సైనికుడికీ
ఒకటే ఏకాగర్త!
పిర్యుడి కంటికొసని
పేర్యసి నితయ్ం జవ్లిసేత్
జవాను తుపాకి తుదని
శతుర్వు నిశచ్లంగా నిలుసాత్డు.

సమ్రరంగంలో లేచే సుడిగాలే

సమరరంగంలో పిడికిలి బిగిసుత్ంది.
కోరికల తుఫానుకి
కొంకరుల్ తిరిగే నరాలచెటుట్లా
సంకుల సమరంలో
వంకరుల్పోయిన ముళళ్కంచెలూ మెషీనగనూల్.

మృతుయ్భంగిమలకి
రతయ్ంతభంగిమలకి
వయ్తాయ్సం ఉందంటారా?

ఉవెవ్తుత్గా లేచిపడి
ఉదేర్కపు చివరల్
బిగుసుకునే దేహాలకి కారణం
భావపార్పాత్, అభావమా?

23
  

ఐతే,
బుదిధ్గా పేర్మించుకోక
యుదాధ్లెందుకు చేసాత్రో
నాకరథ్ం కాదు.

(31-2-1971.)

24
  


L M? <N
ఏకైక మహాపేర్మ
ఒకొక్కక్ జీవితపు ని
సరాగ్నిన్ మహానదిలా
శాసిసుత్ంది.

ఏకాకి బాటలలేల్
నా కానబతుకులోన
జరతారు వాగులెనోన్
జతపడాడ్యి.

మెరపువేళుళ్ తనిన్ జల
ధరము మొలచి తలకిందుగ
పాడే పిటట్లతో
పాదపమువలె శర్మదీరుచ్.

మెయిలింజను నంటి, నది

పయనించు నొకేదారి.
పటాట్లు లేని ఝరులు
పరుగులిడు సేచ్చఛ్గా,

మళుళ్నింపి నదినేసే
గళళ్దుపప్టీ బతుకు
వేగలేను బొతిత్గా.

జరతారు వాగులతో
పరదానై సరదాగా
ఊగెద చిరుగాలిలో.
(కాకినాడ, 1964.)

25
  


/
OP= QR
(సైమ్ల కి తత: ఈ పదయ్ం మీకిషట్ం కనుక)

ఊగుతోంది వేయిపిరర్ల సముదర్ం

పిర్యా, నిరిణ్దర్ం
లాగుతోంది సమ్ృతినౌకను ఉపాప్డకు
పిర్యా, నీ జాడకు

మొగిగ్ చూసోత్ంది రెపప్లేని కనున్

పిర్యా, మినున్
సిగుగ్ లేని సాగరం వరిత్ంచు నగన్ంగా
పిర్యా, ఉదివ్గన్ంగా

పాదుకొనాన్యి మనలో కడలిఊడలు

పిర్యా, మన నాడులు
ఈదు నిశశ్బద్పు చేపలు రొదనిచీలుసోత్
పిర్యా, నను పిలుసోత్

నురుగులుకకేక్ సాగరతీరాన
పిర్యా, రతీవరాన
విరగనితరగలం మనంమాతర్ం
పిర్యా, విచితర్ం

ఎండర్కాయలిన్ తోలే ఏటవాలు సూరుయ్డు

పిర్యా, అనారుయ్డు
పండువంటి నీమేను సప్ృశిసాత్డు
పిర్యా, కందిసాత్డు

26
  

అలుల్తోంది అలలపై చందుర్ని సాలీడు
పిర్యా, తనగూడు
అందుకో ఆహావ్నం పర్వేశించు జాలంలో
పిర్యా, ఇందర్జాలంలో

చుటుట్కుపోయిన నరాలతో
పిర్యా, కరాలతో
పెటుట్తోంది సందర్ం నిరంతరం రొద
పిర్యా, విను దానిసొద

చుటుట్కుపోయే శంఖానన్డుగు
పిర్యా, ఎదనడుగు
చూరుకింద చుటుట్కునే హోరుగాలి చెపప్దా
పిర్యా, మనకథ విపప్దా

వేగలేను కడలిమోర్ల అహరహం

పిర్యా, నీ విరహం
ఊగుతోంది వేయిపిరర్ల సముదర్ం
పిర్యా, నిరిణ్దర్ం.

(కాకినాడ, 23-9-1970.)

27
  


ST# SU
అకసామ్తుత్గా
ఒక రోజు
మృతుయ్ వృక్షం
వయ్తయ్సత్ంగా
తలకిందుగా
మొలిచింది.

మూగిన బంధుమితుర్లు
మోసుకుపోయి అతణిణ్
వితత్నంలా
పాతారు.

జనాల
మనో గగనంలో
చాపుకునన్
జాఞ్పకాల కొమమ్లీన్
గాఢానురాగాల
ఊడలీన్
వెనకిక్ పీలేచ్సి
ఈ మృతుయ్బీజం
ఏమీ తిరిగివవ్దు.

(1973)

28
  


M-VWB <X%
రెపప్లాల్ ఆకాశానిన్
కపుప్తాయి చెటుల్,
రెపప్వేయని ఆకాశానిన్
ఎపుప్డేనా చూశారా?
గుండర్ంగా విపాప్రి
గుండార్తి చకర్ంలా
గిరగిరా తిరుగుతో
అరగతీసుత్ంది జగానిన్.

చెటల్ సాయం లేకుండా

చేరువకెలా వసాత్యి.
నింగీ నేలా? ఏ
అంగాలతో కావలించుకుంటాయి?

పులకరింపుల పిటట్లు
కిలకిల మంటో గెంతగా
తరుహసాత్లతో
పలకరించుకుంటాయి.

భూమాయ్కాశాల
రమయ్పర్ణయమంటే
కాపవయ్సనపు
కారుమెయిళుళ్ కమిమ్న
వానాకాలపు
కోనసీమ కొబబ్రితోటల
పురుష సౌందరయ్ం
గురుతుకొసుత్ంది నాకు.

29
  

జడివానల వేళళ్కొనల
పడెల గుండెలపై మీటి
మొలక చనుమొనలిన్
పొటమరింప చెయయ్గా,
జూలెగరేసోత్
నేలని కుముమ్తాయి
మైథున సంరంభంలో
మైమరచిన కొబబ్రితరులు.

మానూస్ను కోరికలు
మాటు మణిగాక
సనన్టి పంటకాలవల
నునన్టి నడుములు
ఉబుబ్కు లేచే
మబుబ్ నీడలోత్ పిటపిటలాడతాయి :
ఈనటానికి సిదధ్పడుతుంది
కోనసీమ.

(10-4-72)

30
  


SA
ఆడదీ, మగాడు
ఏమి సృషిట్ !
ఒకళళ్ ఆనందానిన్ కొకళుళ్
పతీత్, మంటలా.

ఆడదీ, మగాడు
ఒకళళ్ నాశనానికొకళుళ్
పతీత్, మంటలా.

(30-1-75)

31
  


Y#Z [ .

ఎరుపెకిక్న కనున్లతో
ఎండ పొంచుంది బైట,
నా గదిలో మంచంపై
ఈగలా అంటుకుని
కపుప్కేసి చూసోత్
కదలేల్ని నేను.

కదలేల్ని నాపైన
కదలాడే సాలీడు
పలుకాళుళ్ ఆడిసోత్
తలకిందులు ఫాయ్ను,
తన మాయాజాలంలో
తగులుక్నన్ బందీని.

తగులుక్నన్ బందీని
ఎగతాళిగ పిలుసోత్
కటి ఊపే గోడమీది
కాయ్లెండరు తార
కృతిర్మావేశం తపప్
కదలికలేని గది.

కదలిక లేని గది బైట

అదయారుక్ని వాడికి
తెగిపడిన పగటి బంటి
ఎగరలేని డిపప్లాల్
భూవియతుత్లు రెండూ
జీవముడిగి పడుతునాన్యి.

32
  

జీవముడిగి పడుంటే
చేతనా పర్పంచం,
విపరీత చేషట్లతో
వెకిక్రిసుత్నాన్యి జడాలు :
తలకిందులు ఫాయ్ను కింద
తలకిందులు లోకం.

(24-4-72)

33
  


\].B <^_
కలత నిదద్రోయే చెరువుల
కళుళ్ తెరిపించి,
చేతులెతేత్సిన చెటల్కు
కరత్వయ్ం బోధించే వాన
మా కాలేజికి రాతర్ంతా
మహోపనాయ్సం దంచినటుట్ంది.

పొదుద్న వెళిళ్
చూదుద్ను కదా
కాలేజి పునాదులిన్ంచి
వేలాడుతునాన్యి నీడలు
మెరిసే నీళళ్లో
మెలిల్గా కదులోత్.

కాలేజి నిజసవ్రూపం
కళెళ్దుట నిలిచినటుట్ంది :
పంచరంగుల దారాలు వేలాడుతో
మగగ్ంపై సగం నేసిన తివాచీలా ఉంది.

నాయుడుగారే కాంతులతో
నేయాలనుకునాన్రో కాలేజిని
ఇపుప్డు బోధపడింది నాకు.
బిగుసుకునన్ మన హృదయాలోల్కి
గగనపు లోతులు దింపాలనీ,
తెరిచికొనన్ పసికళళ్లోల్
తెలిమబుబ్లు నడిపించాలనీ.

కుంటినీడ వంటి కురర్తనానికి

34
  

నీటిరెకక్లిన్ అతికించాలనీ,
నాయుడుగారనుకునుంటారు.

నాయుడు గారి రంగుల తివాచీ

నేత సగంలోనే ఆగింది.
ఇవాళ కాలేజికి నిండా
ఎగజిమిమ్న కాంతులు
ఇంకిపోయి, చివరికి
ఏ మూల గుంటలోనో
తారకం గారి కళళ్లోల్
నాయుడు గారి జాఞ్పకంలా
తళుకుక్మంటాయి కావును.

(5-10-1975)

35
  


`$
వేసవి గాడుప్లకి
దాహపు ఖరూజ్రచెటుట్
యెడారి గొంతులో
అముమ్లపొదిలా
విచుచ్కుని
గరగరలాడుతోంది.

చలల్టి నీళుళ్
గొంతు దిగుతోంటే
ఎంత హాయి.
ఇంకా తాగాలనుంటుంది కాని
కడుపప్టట్దు.

ఇపుప్డు __
నీకు వచిచ్న సవ్రగ్ం
కోరుకొమమ్ంటే,
అంతులేని మంచినీళూళ్
అంచులేల్ని దాహమూ
పుషప్కములాంటి పొటాట్
కోరుకొంటాను.

ఆ యెడారిలో
బారలేసుకొంటో
ఒంటెనై
సూరుయ్డిబంతిని
సూటిగా ఎగరేసి,
దాహపు నావలు
వికసించే

36
  

మంచినీళళ్ సముదర్ంగా,
పొడుగాటి కాళళ్ని
తెడుల్ వేసుకుంటో
యెడారి ఓడగా,
అ ల ల ల ల ల లు గా,
ఊగుతో
పర్యాణిసాత్ను.

(14-7-74)

37
  


a. bcd
పదామ్నదిపై
పడవలో కూచుని
ఒకటి రెండు మబుబ్ బెలూనల్ కింద
ఒంటరిగా టాగోర

బిగిసిన జలచరమ్ంతో
నిగనిగలాడే నదిబాజా.
కడచిపోయిన
పడవలీన్
తేలిపోయిన
తెలిమబుబ్లీన్
నెమరేసే పదమ్కు
కడుపు నిండా
సుడిగుండాలాల్
కోటల్కొదీద్
కథలు.
నదిబాజాని మోగించే
సదా బాలకుడు టాగోర

ఏకాంత నౌకాయానంలో
ఏమేం కథలు వినాన్వు, టాగోర
మూగపిలల్ ‘సుభా ’ గుండెలోల్
ముసురుకునన్ కేకలు వినాన్వా?
బాలయ్యౌవనాల మధయ్ గతుకులో
‘ఫటిక ‘ మనసుస్ పుటుకుక్మనటం వినాన్వా?
పర్ళయంలోంచి తపిప్ంచుకు పేర్మ
వలయంలో పడడ్ ‘నీలకాంత ‘ వయ్థ వినాన్వా?
పదిలంగా దాచుకునన్

38
  

యెదలోబొమమ్ బదద్లవగా
గాయపడి ‘కాబూలీ ’ పెటిట్న
గావుకేక వినాన్వా?
ఇంకేమేం వినాన్వు, టాగోర !

మా చినన్పుప్డు
మమమ్లీన్ మబుబ్ల
దరువులు వాయించే
డొరువుల మృదంగాలు
వింత ఊసులతో
చెంతకు పిలిచేవి.
చడీడ్లిన్ ఊడేచ్సి
ఒడుడ్న పడేసి
మాతృగరభ్ంలోకి
మరలిపోచూసే
పిలల్లాల్గో,
పిర్యురాలి అంతరంగాలోల్కి
లయమవాలనుకునే
పేర్మికులాల్గో
చిరంతనపు లోతులోల్కి
చివాలన్ దూకేవాళళ్ం.

ఆకాశమంత లోతైన
ఆ కాసారలెండిపోయి
బీటలుపడిన గుండెలిన్
బయటపెటాట్యి నేడు.
పదమ్ని పగలగొటిట్
పంచుకునన్పుప్డు టాగోర
ఎనిన్ వికృత శబాద్లు
ఎనిన్ హహాకారాలు

39
  

ఎంత భీభతస్ం!
అంతటితో బాలయ్
మంతమైంది.

సరితీత్ర నికుంజాలోల్
నిరీకిష్ంచేవి
మెరిసే కళుళ్కావు,
గురితపప్ని
గుడిడ్తుపాకులు.
వసంతానిన్ మోసుకొచేచ్
పసిడిపిటట్లు కావెగిరేవి,
మృతుయ్వును నోట కరచుకునన్
హతాయ్కారి బులెల్టు.ల్
మోగటం లేదు
టాగోర ఇవాళ
హృదయంగమాలైన బాలయ్
మృదంగాలు
జబుబ్లతో, ఆకలితో
ఉబిబ్న
పిలల్ల పొటట్లడోళుళ్,
ఎలెల్డలా వాటి చపుప్ళుళ్.

(జూన 31, 1974)

40
  


4e f g
యాసీమ్న నీ కంఠం
తెలాల్రి లేసూత్నే
పిటట్లా పైకెగిరి
ఉదయవృకాష్నికి
చిటారు కొమమ్ని
రెకక్లలాల్డిసోత్
ఉయాయ్లలూగుతుంది.
అపప్టికి
నా కళుళ్
రెకక్లు రాని పకుష్లాల్
తలగడల మైదానంలో
టపటపా కొటుట్కుంటుంటాయి.

యాసీమ్న నీ కంఠం
బరువుగా బంగారుగా
పారే
మధాయ్హన్పు సెలయేటోల్
ఎకక్డో అడుగున
సనన్గా గొంతెతేత్
గులకరాయి.

యాసీమ్న నీ కంఠం
రెకక్లు ముడుచుకునన్
వయొలినలా
రాతుర్లు
గూటికి చేరుకుని
తారసాథ్యిలో
కొతత్సవ్రాలని

41
  

నిదద్టోల్
పొదుగుతుంది.

యాసీమ్న నీ కంఠం!

(24-10-72)

42
  


Qh+
ఎవరూ ఎరగని
ఏదో కాయలా
బరువుగా నా మెదడు చెటుట్ని
పెరుగుతోంది ఈ ముసురు.

నింగికి చాపుకునన్వాణిణ్
కుంగతీసోత్ంది నేలకి,
అంగుడులేని గుడిడ్కనున్లా
ఆకాశానిన్ మింగింది.

ఈ అంధఫలమేమిటో
ఎందుకు పనికొసుత్ందో తెలీదు
చివరికిది పగిలి
అవని అంతా

వేయినేతార్లతో మొలిచినందాక
వేయి ఆకాశాలతో రెపరెపలాడినందాక

(12-9-75)

43
  


ij kl 
శార్వణ మంగళవారం
సాయంతర్ం
ఒకానొక మబుబ్ డసట్రు
అకసామ్తుత్గా పర్వేశించి
భూమీమ్ది వెరిర్ రంగులీన్ పిచిచ్గీతలీన్
పూరిత్గా తుడిచేసి,
మెరిసే వానసుదద్ముకక్ పటుట్కొచిచ్
వీధులోల్ కళళ్నీ
రోడల్పై పడెలీన్
లోకంలో కాంతినీ
వెయియ్పెటిట్ గుణించేసి
చెయూయ్పి వెళిళ్పోయింది.

అపుప్డు
చపుప్డు కాకుండా
శార్వణ మంగళవారం
చకాక్ వచిచ్,
వీధులోల్
విలాసంగా తేలే
పేరంటపు అమామ్యిల
పిపాళి కళళ్పడవలిన్ండానూ,
తడిసిన చెటల్పై
తళతళలాడే
ఆకుల దోనెలిన్ండానూ,
అదాద్ల బొటుట్లాల్ మెరుసోత్
పిలల్లిన్ ఆహావ్నించే
నీళళ్ పడెలిన్ండానూ
వింతగా పెరిగిపోయిన

44
  

కాంతిరాశులిన్ నింపి,
ఆనందపు తెరచాపలెతిత్
అనంతకాలంలోకి వదిలింది.
ఎరుపెకేక్
ఇవాళిట్ సంధయ్కానీ
నలుపెకిక్వచేచ్
నిరాశాంధం కానీ
నా మనసుస్లో
ఆనందపు తెరచాపలెతిత్
అనవరతం సాగిపోయే
ఈ కాంతిపడవలిన్
ఆరప్లేవనుకుంటాను.

(12-8-73)

45
  


 $#
తనని బాధిసుత్నన్
పర్పంచపు ములుల్ని
పీకి పారేసి
ఈ పిలల్ చక చకా
ఎటో నడిచిపోయింది.

(25-9-75)

46
  


L. -m@ 
ఎవరూ పేర్మలో పడరు
ఎగురుతారు పేర్మలోకి తేలిగాగ్,
రెకక్లిన్ పోలుచ్కొని
చకక్గా విదిలుచ్కొని
పాతుకుపోయిన మనుషుల
ఎతిత్న తలకాయలమీదుగా,
చపప్టుల్ కొటేట్ ఆకుల
చపుప్ళుళ్ సాగనంపగా
పిర్యురాలి నీలి
నయనగగనం లోకి
ఎగిరిపోతారు
ఎంచకాక్.
పేర్మలోంచి పడడ్
పిచిచ్వాళళ్ నెరుగుదును.
పర్ణయపు ఔనన్తాయ్లోల్
పార్ణవాయువు పలచబడో,
జవరాలి నేతర్గోళాల
ధుర్వాలు తారుమారైపోయో
దారీ తెనూన్ తెలీక
తపతప కొటుట్కొంటో
భూమికి రాలిపోతారు
పేర్మికులు కొంతమంది.
మచెచ్కంటి నిసరగ్భూమిపై
మచచ్గా మనగలుర్.

(10-2-74)

47
  


n
రివువ్న ఆకాశానికి
ఉవెవ్తుత్గ లేసుత్ంది మంట.
సవవ్డిచెయయ్క భూమిబుగగ్పై చలల్టి
నవువ్ సొటట్లా ముడుచుకుంటుంది బావి.

పిలల్ంగోవిలా లోతుగా
చలల్టి నీడలిన్ ఊదుతో
వేళళ్నీ పెదిమలీన్
ఒళళ్ంతటినీ ఆహావ్నిసుత్ంది బావి.

సవ్రాల చలల్టి పిటట్లు వాలగా

పరచి సంగీతపు ఊడలిన్,
మరచిపోయిన పాతవానలిన్
గురుతుకు తెసుత్ంది బావిపిలల్ంగోవి.

నీడల విసనకరర్ని విపిప్

ఎండలో సేదతేరుసుత్ంది చెటుట్;
నీడల మడతవిసనకరర్ బావి,
వాడుకొమమ్ంటుంది చేదలితో విపిప్.
పాతవానల రహసయ్నిదర్లిన్ తటిట్
పాతసమ్ృతుల సుడిగుండాలిన్ గాలించి
ఆతపించే వరత్మానం కోసం
శైతలాయ్నిన్ తెసాత్యి చెటూట్, బావీ, పిలల్ంగోవీ.

(12-5-1972)

48
  


 ]. Fo B
సాగరంలా
ఊగుతోంది.
భోరున కురిసే వరష్ంలో
పారం కనిపించని తోట
అహరిన్శీధులు కోష్భిసుత్ందేం?
మహాసముదర్ం చోదయ్ంగా ?
గుండెలోల్ నితయ్ం వానలు
కురుసోత్ ఉంటాయి గావును.

అంత కలోల్లంలోనూ
ఎగిరిపడి కసిరేసే
వృక్షతరంగాలేన్
పకుష్లాశర్యిసాత్యేం?
తూరుప్న నలల్టి ఉచుచ్లు
తుఫాను పనున్కుంటూ రాగా
చపుప్న సాగరవృకాష్గార్నికి
తపిప్ంచుకుంటాయిట ఓడలు

మూలాలిన్ పర్శిన్ంచే గాలికి

కూలుతాయి మహావృకాష్లు,
ఊగుతాయి ఆ శూనయ్ంలో
ఊడిన వేళళ్ పర్శాన్రథ్కాలు
చుటుట్కుపోయిన మహాసముదార్ల
అటట్డుగున మిగులాత్యి
బలిసిన పర్శాన్రథ్కాలతో
కులుక్లలాడే మహానగరాలు.

భుజాలు పతనమైనా

49
  

బీజాలూ దివ్జాలూ పర్సరిసాత్యి
కొతత్నీడలిన్ పాతుతాయి
కొతత్పాటలిన్ మొలకెతుత్తాయి
జలనిధికీ, ఝంఝ కీ
అలజడి పైకే కానీ
హృదయాలతి పర్శాంతమట.

(21-3-73)

50
  


,TN p
మెరిసే నీ
చిరునవువ్లేన్రుకుందామని వచాచ్ను.
అరికాళళ్ నిండా
అరచేతులోల్నూ
గిచుచ్కునాన్యి.
పిచిచ్వాణిణ్!
మెరిసేవనీన్
మెతత్టివనుకునాన్ను.
పగిలిన నీ
పగటికలలని తెలీదు.

(28-8-1974)

51
  


Qqr GmN
(కాశీ గారికి, ఆయన నలభైయో జనమ్దినంనాడు)

బిడియంగా కాశీగారు
అడిగారొకనాడు
‘విసమ్యమౌతుంది నాకు
ఇసామ్యిల గారు!
ఇంత కూలాగ్ మీరు
ఎలా ఉండగలుగుతునాన్రు?’
ఈ పర్శేన్ నేనూ
అపప్టి కెనాన్ళళ్నించో
ఆయనన్డుగుదామనుకుంటునాన్!

కాశీగారూ, మనం
జారిపోయే అలలతో
బేజారెతిత్పోయో,
ఏ గాలి కా తెరచాప
ఎతత్టం చాతకాకో
ఎపుప్డో మన చినన్పుప్డు
పవనఝంఝామహాసోపానా
నన్వరోహించి
సాగరగరాభ్నికి
సాగిపోయిన ఓడలం.

మహాసముదర్ఫలంలో
మధయ్ని రెండు బీజాలమై
అలల్నలల్న ఊగుతో
ఆకుపచచ్టి కలలిన్ కాదంటాం,
పగడాలుగా చివురించి కొతత్

52
  

జగతుత్ని సృషిట్సాత్ం,
అరక్బింబం ఆవరాత్లని
అంతఃచచ్కుష్వులతో అనుసరిసాత్ం.

సంవరాత్లూ సంకోష్భాలూ
సాగిపోయాక పైని
మెతత్టి అలొకటి వచిచ్
మెలిల్గా చెబుతుంది ఊసు,
చపుప్డు చెయయ్ని
చేపలు మన నేసాత్లు,
సూరుయ్డి జండా మన తెరచాపకొయయ్ని
సుతారంగా రెపరెపలాడుతుంది.

కాశీగారూ!
నిశచ్లంగా మనం
నిలబడి ఉనాన్
పయోరాశి మనచుటూట్
పర్యాణిసుత్ంది,
మనకోసమే మహాసముదర్ం
పరిపకవ్మౌతోంది.

(15-9-1974)

53
  


rs! B
నడచివచిచ్ నిశశ్బద్ంగా
నా కిటికీ దగిగ్రాగి
హటాతుత్గా
పటేలుమని
వంద వాయిదాయ్లతో
వికసించిన బాయ్ండుమేళంలా
ఒక రోజు
అకసామ్తుత్గా
చివురించిన చెటుట్
గవాక్షం వదద్ ననున్ ఆపేసింది.

పడవంచున కూచుని
పరికించే సాగరపిర్యుడికి
ఒకొకక్పుప్డు
అకసామ్తుత్గా
సముదర్పు నీలికళళ్లోల్
సందరశ్నమిచేచ్
చేపల గుంపులా
చిరుతోకలిన్ ఊపుతో
ఏకాభిముఖంగా
ఆకుచివుళుళ్ ఈదుతునాన్యి.
కొమమ్ల
కొసలిన్

దూరాభారం చేత పలచబడడ్

దూరపు కొండలాల్
నిదద్టోల్ వికసించిన
పొదుద్టి కనురెపప్లాల్

54
  

ఆకాశానిన్ వడపోసుత్నాన్యి
ఆకులు
చిగిరేచ్ చెటుట్కి
ఎగిరే పిటట్ ఆదరశ్ం!
పతార్లిన్ విదిలిచ్
పైకెగరాలని పర్యతన్ం.
కదలక మెదలక
కపుప్లు మూసుకుని
నిదర్పోయే
కుష్దర్గృహాలకు
అతీతంగా ఎదుగుతుంది.

అందుకనే,
శీతాకాలం ఎతిత్వచిచ్నా
భీతిచెందును చెటుట్ :

వీపులపై
మాయ్పులతో
పతార్లనీన్ నిశశ్బద్ంగా
ధాతిర్కి దిగివచిచ్
సామానయ్మైన మటిట్తో
సారూపయ్ం పొంది
మాయ్పులోల్ని రహసయ్
మారాగ్ల గుండా
చేరుకుని వృక్షశిఖరానిన్
చలిమూకని
చావుదెబబ్ తీసాత్యి.
(2-6-1972)

55
  


X#=\5 ;[
శాయ్మలరావు గారూ,
పర్తి సాయంతర్ం మీరు
సిమ్తవదనంతో వచిచ్
ఊరే గదిచీకటల్లో
కూరుకుపోయిన ననున్
చెయయ్టుట్కు లాగి
షికారు తీసుకుపోతారు.

వంగిన సంధాయ్కాశానిన్ంచి
రంగులమాటలిన్ తెంపుకుంటో
చీలిపోయిన రహదారులిన్
చిరునవువ్లోత్ అతికిసోత్,
వీధులోల్ మన అంగలతో
విజయదావ్రాలిన్ సృషిట్సోత్,
ఊరంతా తిరుగుతాం.

అపుప్డు
మీ హాసాల హోరుగాలికో,
ఊహల ఋజుతావ్నికో, తెలీదు,
ఇళుళ్ విశాలంగా వెనకిక్ జరిగి
రోడుల్ తినన్గా పరచుకుని
జగమంతా అందంగా తెలల్పడి
చందోర్దయ మౌతుంది.

అపప్టికిగాని
ఇంటికి తిరిగిరాము.
అంతే కద,
శాయ్మలరావు గారూ! (20-12-1973)

56
  


tu vwx-?
అలల కనురెపప్ల కింద
అలజడిలేని సవ్పన్ంలా
నిశచ్లంగా వేలాడుతుంది చేప.

ఆకుల జలపాతం కింద

ఆకుపచచ్ని నీడలోల్
నిశిచ్ంతగా ఈతుత్ంది మామిడికాయ.

ఎండాకాలం గాలం విసిరి

ఎండలాంటి ఎరర్టి ఎండుగడిడ్లో
పండబెడుతుంది కాయని.

ఎండాకాలం పుటుకుక్న తెంచి

ఎండుగడిడ్లాంటి ఎరర్టి ఎండలోల్
మండబెడుతుంది నా కాయానిన్.

మందహాసంవంటి కతిత్ వచిచ్

అంతరాళాలిన్ ఆరబెటిట్
చెర విడిపిసుత్ంది మామిడిపండును.

మంతహాసంలాగో మానూస్నులాగో
అంతరాళాలిన్ కోసి ఏ కతిత్
చెర విడిపిసుత్ందో ననున్.

(24-7-1972)

57
  


yuVz.B L
నువొవ్చేచ్వేళ కాలేదింకా
గవాక్షంలోంచి చూసుత్నాన్ను ఊరివంక
నీడల వాడిగోళళ్ని చాచింది ధరణి
నింగి పొటట్ని చీలిచ్ మింగింది రవిని
మూలమూలలా ” బేసిలై ” తోడుకుంటునాన్యి
మూలుగులోల్ని వెలుగులిన్కూడా తోడేసుత్నాన్యి.

నువొచేచ్ వేళైంది
చివాలన్ టూయ్బైల్టల్ ఇంజక్షను మొదలైంది
పటట్ణం నరాలోల్కి కాంతులు పర్వహించాయి
కటట్కడకు కిటికీలు కళుళ్తెరిచాయి
మెలల్గా మెటల్పై నీ బూటల్ చపుప్డు
తెలల్ జీవకణంలా పర్వేశిసాత్వపుప్డు.

(21-1-1974)

58
  


{ %-V' F+
అగాధమైన రైలుహోరులోంచి
ఎగతోడుతునన్ నిదరబాలీచ్లనించి
ఒకటిరెండు మాటలొలికి
ఒడిలిపోయిన సమ్ృతుల
ముసిలివేళళ్ని తడిపి,
ముడుచుకు పడుకునన్ ననున్
వికసించిన చివురాకులా
విపిప్ కూచోబెటాట్యి.
ఆమె చినన్పప్టి ఊరు!

రైలాగినటుల్ంది
లైటల్తో విపాప్రాయి కిటికీలు
కిటికీలోంచి చూశాను.
కటకటాల వెనకాతల
కైదీలా ఒదిగిన ఊరు.
కటకటాలు రెకక్లిపుప్కుని
కాకులాల్ ఎగిరిపోతునాన్యి.
టెర్యిను కదిలినటుల్ంది
బయటికి తొంగిచూశాను.
ఆమె మాటలిన్ వెలిగించిన
అలనాటి ముచచ్టుల్ గురుత్కొచాచ్యి.

ఉబుబ్గా ఊదిన
రబబ్రు బెలూనలా
పలచగా, తేలిగాగ్
మిలమిలలాడుతూ
విసత్రించిన
వేసవిదినాల

59
  

సరోవర సౌందరాయ్లు
సురిగిపోకుండా పైకిలేచి,
ముడుచుకుపోయిన వానాకాలపు
ముసురుసంజలోల్
మెరిసే మబబ్ంచులై
సరసుస్ని వెలిగించినటుల్
ఆమె చినన్పప్టి
ఆటలూ, ఆనందాలూ
ఎడబాయకుండా
ఏ మూలనో మెరుసోత్
అంటిపెటుట్కుని
ఉంటాయనుకునాన్నా?

పురవీధుల దీపాలపై
పురుగు మబుబ్లు తేలుతునాన్యి.
కొతత్గా లేచిన సినిమాహాల లైటుని
కేందర్బిందువుగా తీసికొని,
విచుచ్కునన్ వాయ్సారాథ్ల
వీధిరేఖలిన్ పర్దరిశ్ంచి,
ఒతుత్కుంటో ఊరిని
వృతాత్రథ్ం గీసి
నీ చినన్పప్టి ఊరిని
నిరవ్చించి విడిచింది
పటాట్లు పటుట్కు
పాకులాడే శాసతరీయరైలు
(17-8-1974)

60
  


|mW }Sm
ఎకక్డికో
హడావుడిగా
పరుగులెతేత్ కాలవ
తన నీడలిన్
తనతో రమమ్ని
చెయయ్టుట్క
లాగుతోంది
రామంటూ అవి
తలలాడిసుత్నాన్యి.
ఇవాళ
పర్పంచమంతా
పర్యాణసంరంభంలో
ఉనన్టుల్ంది.
పైని
మబుబ్తునకలు
గుంపులు గుంపులుగా
ఎకక్డికో
ఎగిరిపోతునాన్యి.
కింద
కాలవగటుట్ మీద
తొందరలేని నీడలా
ధృఢంగా
నేనొకక్ణేణ్!

(28-10-1972)

61
  


~ B { 01
అరధ్రాతిర్ దూరాన
ఎకక్డో పడగవిపిప్న చపుప్డుకి
నిదద్టోల్
కలవరపడి
పకక్కి తిరిగి
ననున్ హతుత్కుందామె.

ఆమె కళుళ్
జలజలపారే
నిదద్ర సెలయేటి అడుగుని
గలగలమని పాడే
అందమైన
గులకరాళుళ్.

ఈ మెరిసే నీళళ్ చపుప్డుకి

ఆకరిష్తులై
చీకటోల్ మెసిలే
ఏవో వింతమృగాలు
ఆమె నిదద్ర ఒడుడ్లిన్
తచాచ్డుతాయి.

(23-10-1972)

62
  


m%, €m=%
“ఆడదాని అందానికి
అలవాటైపోతాం కర్మంగా
ఎంత అందకతైత్నా
కొంత పరిచయంతో విసుగుపుటిట్సుత్ంది ”
అనాన్రెవరో: కాని
అలా అనిపించదు నాకు.

ఊరెనకాతల కొండలా
ఉనన్తంగా లేచి
నే చేసే పర్తిపనికీ
నేపథయ్ంగా నిలుసుత్ందామె.

కొండలాగే క్షణక్షణమూ
రంగులు మారుసుత్ంది.
కొండలకేసి చూసోత్ నేను
కొనిన్ యుగాలు గడిపేయగలను.

కొండొక ఊళోళ్ కొనాన్ళుళ్

కొండపకక్ కాపురమునాన్ం.
మితుర్డొకతను మాటాల్డుతుంటే
చితర్ంగా మారే కొండకేసి చూసుత్నాన్
‘Obsession(ఆ) నీకు? ’
అనాన్డతను విసుగాగ్.
అంతే ననుకుంటా __
ఆడదనాన్, కొండలనాన్

చినన్పుప్డు కొంతకాలం
గనన్వరంలో గడిపాం:
63
  

ఈ మధయ్ని వెళితే
నేపథయ్ంలో కొండలు తలెతిత్ చూశాయి:
చెరువొకక్టే
చినన్పప్టి జాఞ్పకం.

ఇరు Obsession లూ ఒకేమారు

తరువాత పుటాట్యనుకుంటా.

(5-10-1974)

64
  


<&[ o=
పటట్ణం టూయ్బు నించి
పంచరంగుల సంధయ్ని
పిసికి పడేసాత్రెవరో

పరిచయాల గోడలు
మరీదగిగ్రగా జరిగి
ఇరుకులోంచి ఉరికి
ఊరవతల పడతావు

కాలవొడుడ్న ఏకాంతానికి
గేలమేసి కూచుంటావు
నీ మలేల్ కాలవకి
బయళళ్ంటే ఇషట్ం.

గటుల్ లేని గగనానిన్

గడగడా తాగేసి
కొతత్ ఆకాశాలకోసం
వెతుకుక్ంటో పోతుంది

సాయంతర్పు టూతేప్సుట్
సాంతమై పోయాక
కాలవా, నువూవ్
లోలోన మెరుసాత్రు
ఆకాశపు పర్మిదలో
ఏకాంతపు వతిత్లా జవ్లిసాత్రు

అపుప్డూళోళ్ దీపాలు
గపుప్న వెలిగి

65
  

పటట్ణం విశాలంగా
పరుచుకుంటుంది

అంతులేని ఆకాశంతో
అంతట పురపర్వేశం చేసాత్వు

(13-5-1975)

66
  


c`; `b
ఆకాశపాప్ఠాలని
ఆగి ఆగి
వపప్గించే
వరిమళళ్ని దాటి,
ఎకాక్ల పటీట్లాల్
ఎడతెగని
బాతుల
బారులిన్ దాటి,
కొముమ్ల
కుండలీకరణాలతో
లెకక్చెయయ్కండా నిలబడడ్
లెకక్లాల్ంటి గేదెలిన్ దాటి
ఊళళ్మమ్ట వేదుతో
ఇళళ్రుగుల పెదిమలపై
పలకరించే చిరునవువ్లాల్
కలకలలాడే జనానిన్ దాటి,
చరితర్ గమనంలా
విచితర్ దృశాయ్లిన్ మారిచ్ చూపించే
కలైడసోక్పు మలుపులాల్ంటి
ములుపులిన్ దాటి,
గొణుకుక్ంటో గలగలమని
వణుకుక్ంటో ముసలినౌకరులా
వెంటవచేచ్
పంట కాలవలిన్ దాటి,
కెరటాలుగా తాకే
తరుచాఛ్యల వాతస్లాయ్నిన్ దాటి,
చెయివేసి మెడచుటూట్
చెవిలో గుసగుసలాడే

67
  

చిరుగాలుల నేసాత్నిన్ దాటి,
చివరికి
చేరుకొనాన్ం కోటిపలిల్.
రంగురంగుల చిటిట్ బాలయ్దృశాయ్లపై
చెంగుచెంగున గెంతే మా పిచికిమనసు
ఆచాఛ్దన లేని
ఆకాశానీన్
సీమలూడిచ్న
భూమినీ చూసి
రెకక్లు చాచలేక
బికుక్ బికుక్మంది.

ఇసకతినెన్ల
పసిడికండువా
పలెల్వాటు వేసుకొని మేనువాలిచ్
పెళిళ్కొడుకులా నిరీకిష్సుత్నన్ నదిని చూసి
విసుత్పోయి, శోభనం గదిముందు
పెళిళ్కూతురులా
బిడియంగా భయంగా
అడుగువేసి ఆగాము.
అరచెయియ్లాంటి దోనెని చాపి
ఆపాయ్యంగా చేరదీసి
పగిలిన గాజుపెంకులాల్
పదునుగా మెరుసుత్నన్ గుండెలోల్
పడవంత చోటివవ్గా,
ఉడువీధిలో విహరించిన
మా మనోవిహంగం
పకాష్లిన్డులేచ్సి
నగన్ంగా చేపై
నదీపర్వేశం చేసింది. (14-3-1973)

68
  


‚ƒ. &„N
నూతిలో తాబేలుందంటే
కోతిమూకలా పరిగెతాత్ం పిలల్లమంతా.
తొంగి చూసేత్ మా తలకాయలూ
నింగి నీలిచటర్మూ కనిపించాయి.
రాళూళ్ గెడలూ ఏరుకొచిచ్
నీళళ్నీన్ కలిచేశాం కాని
తాబేలు పైకి తేలలేదు, సరికదా మా
తలకాయలు కూడా అదృశయ్మయాయి.

ఆకాశపు నీలిమంట బావి

ఆవలి కొసని వెలిగించి,
నూతిలోకి తిరిగి
మా తలకాయలు పర్వేశించాక
కలక దేరిన బావి నీటిని
నిలకడగా తేరి చూశాను;
అదిగో! నా కళళ్ వెనక పురెర్ లోపలేన్
కదలకుండా కూచుంది తాబేలు.

69
  


fc 
పిర్యురాలి మీది పేర్మ కొదీద్
లోకం మీది జాలి కొదీద్
వానగో తన చెవి కోసేసుకుని
ఆకాశానికతికించాడు.

అపప్టిన్ంచీ అది
కాసత్ రకాత్నీన్
కాసత్ కనీన్ళళ్నీ
కాసత్ ఎండనీ
కాసత్ నీడనీ
కాసోత్నే ఉంది.

గుండె బాటలు తెరుచుకునన్

వాసనార వనంలో
గురర్పు బగీగ్ల పగాగ్లు
వానగో చెవి నించే
వెలువడతాయి పర్తి మధాయ్హన్ం

వెలుగు నీడల సవ్రాలిన్

పీలికలుగా చింపి,
అతికించి మళీళ్ చింపి
శుర్తి శుదధ్ంగా పారే
అమసట్రడమ కాలవల
వలయాల సొరంగాలు
వానగో చెవిలోవేనని
ఎంతమందికి తెలుసు?

చీకటి గదిలో కూచుని

70
  

కూకటి వేరల్ని తవువ్తునాన్డీ కురార్డు.
ఎపుప్డూ గోడకి ఒకవేపే
ఎండ కాసుత్ందేం?

రెండు వేపులా కాయించాలనుకునాన్డు.

వానగో రెండో చెవి కతిత్రించి
నింగి కీ వేపు వేలాడతీయాలి.
చెంగున లేచి
వానగో మూయ్జియానికి పరిగెతాత్డు.
చాకు విపిప్
చెవి కతిత్రించే లోగా
మూయ్జియం కీపరుల్
ముసిరిపటేట్సుకునాన్రతణిణ్.
అందుకని, గోడకో వేపే
ఎండ కాసుత్ంది.

71
  


…; †‡ˆ‰Š  
కీరిత్శేషుడైన కవి
కాలసాగర తీరాన
కాసేస్పు పచారుల్ చేసి
గులకరాయొకటి
గిరవాటేసి
తిరిగి వెళిళ్పోయాడు.

లోకమనే కుకక్పిలల్
తోకూపుకుంటూ వచిచ్
గులకరాయిని చూసి
కొరికేందుకు పర్యతిన్ంచింది.
ఇటువంటి రాయి అది
ఇదివరకు చూళేళ్దు.

కవి వదిలిపోయిన రాయి

కుకక్పిలల్ని బాధిసోత్ంది.
ఊడపెరికిన కనున్గుడుడ్లా
అనిన్ దికుక్లూ పరికిసోత్ంది.
తను లేకపోయినా
తనకేసే చూసోత్ంది రాయి.

ఆకాశానికీ అరచేతికీ మధయ్

ఆకారం తాలిచ్న రాయి
గుండర్ంగా దొరుల్తూ సముదర్పు
గోళళ్నించి తపిప్ంచుకుంటుంది.
గుండర్ంగా వితత్నంలా పాతుకుని
మృతుయ్వుపై పచచ్టి బాకు దూసుత్ంది.

72
  


v m
ఒక చేతోత్ ఆకాశానిన్ ఎతిత్ పటుట్కుంటుంది.
ఒక చేతోత్ భూమిని బుజజ్గిసుత్ంది.
ఒక పిటట్ చేతోత్ కనీన్టి బీజాలిన్ ఏరుకుంటుంది.
ఒక సెలయేటి చేతోత్ బండలిన్ నిమిరి ఓదారుసుత్ంది.
ఒక చేతోత్ అనన్ం వడిడ్సుత్ంది.
ఒక చేతోత్ పిలల్లిన్ లాలిసుత్ంది.
ఒక జావ్లాహసత్ంతో చీకటల్ని సాగనంపుతుంది.
ఒక నక్షతర్హసత్ంతో సూరుయ్ణిణ్ ఆహావ్నిసుత్ంది.
ఒక చేతోత్ విధిని నిలేసుత్ంది.
ఒక చేతోత్ చిరునవువ్లకి సిగన్లిసుత్ంది.

అనిన్ దికుక్లా చేతులోత్

ఆకులతో చకర్మై
జీవితబబ్ండిని
ఠీవిగా నడిపిసుత్ంది.

73
  


S‹Œ ;
పదాల గులక రాళళ్ని
పదిలంగా అరగదీసి
పకక్పకక్న పొదిగి
బతుకుంతా కరిగి
కలసవ్నంతో పాడే
సెలయేరు కృషణ్శాసిత్.

పురాతన కావాయ్ల
శిలాతల గరాభ్లోల్
శీతలగళంతో రవళించిన పాటే,
వెచచ్టి కోరికలతో
పచిచ్క బయళెళ్మమ్ట
గంతులేసోత్ంది నేడు.

విరహి బాషప్ నక్షతార్లిన్

ఒరసి పారి మెరుగుదిదేద్
చీకటి సెలయేటి లోని
చికక్టి విషాదపు జీర
కృషణ్శాసిత్! నీ గళంలో
కలవరపడుతోంది.
నడిరేయి ఏకాంతంలో
కడుపు చించుకుని
వెలుల్వలై పారే
పిలల్ంగోవి గుండె అగాధాలు
కృషణ్శాసిత్! నీ గొంతులో
కీర్నీడలో పరుసాత్యి.

ఇరుచెంపలిన్ తాకి

74
  

ఒరుసుకుంటూ పారే
పిర్యురాలి కురుల సెలయేరులా
కృషణ్శాసిత్! నీ పాట
పర్పంచపు అందాలిన్
పొదివి పడుతుంది.

75
  


 ŽŠ [N
దీనేన్ను తీసుకెడుతునాన్నో
ననిన్ది తీసుకెడుతుందో
నాకు తెలీదు.
నా కవితవ్ం లాగే.

ఆకాశానికీ రోడుడ్కీ మధయ్

చకార్లు తిరుగుతాయి.
అధికభాగం ఆకాశంలోనే.
అంగుళం మేర మాతర్ం
అంటిపెటుట్కునుంటుంది నేలని.
నా కవితవ్ం లాగే.

వీధులోల్ తేలే సాయంతర్పు మొహాల

రంగుల గాలిపడగలు దిగిపోయి
మేం గూడు చేరుకునాన్క,
ఒక చకర్ం భూమీమ్ద ఆనిచ్
ఒక చకర్ం కలలోల్కి తేలిచ్
నిదద్రోతుంది.
నా కవితవ్ం లాగే.

‘ సైమ్లకి ‘

76
  


zp†[
హాయిగా గొంతుముడి విపిప్ పాడు!
రయిక ముడి విపిప్
చంటి బిడడ్కు
చనిన్చేచ్ తలిల్లా.

నీ అంతరాళాలోల్
నీ రకత్సంధయ్లో లేచిన
తెలల్టి పాట పావురానిన్
నా రకత్ సంధయ్లో
వాలనీ.
వెలిగే పగళళ్తో
ఉభయ సంధయ్లీన్
కలపనీ.

ఎగిరి ఎగిరి అలిసిపోయి

దినాలు రెకక్లు ముడిచేవేళ,
పాట నావలో కూచుని
నీ కనురెపప్ల తెరచాప నెతిత్,
నీ కళళ్లోల్
అసత్మానం అసత్మించే
నలల్టి సూరయ్బింబంకేసి
సాగిపోనీ.

77
  


=B <‘
ఏకాంతపు మేకులు దిగేసిన
ఎండాకాలపు మధాయ్హన్ వేళ
ఇంటరుగుపై
ఒంటరిగా నిలుచ్ని
బెలల్ంకాయతో ఆడుకుంటునన్
పిలాల్ణిణ్ గమనించావా?

కనురెపప్లు కపుప్కుని అమమ్

కునుకు నిదద్టోల్ దాకుక్ంది.
తనతో ఆడుకునేవారు లేరు.
ఏకాంతపు బోనులో చికుక్కునన్
లోక తిరసక్ృతుడైన మహాకవి
నింగిలో దృషుట్లిన్ ఎగరేసి తన
రంగుల పదాలతో ఆడుకుంటునన్టుల్
ఈ ఒంటరి మధాయ్హన్వేళ
ఎంత తాదాతమ్య్ంతో ఆడుకుంటునాన్డో
వింత బెలల్ంకాయతో ఈ పిలాల్డు.

78
  


D, ’\9f “!

అమసట్రడామ కాలవల
వలయాలోల్ చికుక్కుని
సూరుయ్ని బోటు
దారి తపిప్పోయినటుల్ంది.

గటల్పై
జిరేనియమ పూల
రంగురంగుల దొంగ సిగన్లస్
కంగారు పెటిట్నటుల్నాన్యి.

నీడల తాళళ్ని
కాలవ వేళుళ్
చికక్గా
పేనుతునాన్యి.

సూరుయ్ని బోటు కదలుద్

ఎంతకీ సంధయ్ వాలదు
ఇసామ్యిలకి సంధాయ్రచ్నవేళ
మించిపోతుంది.
ఏం చేయాలో తోచదు.

అపుప్డు
పర్భావంతుడైన మీరాఖాన
తపశశ్కిత్నంతా ధారపోసి
తన అదాద్ల గోడకి
వేలాడదీసిన పరదాని
విశాలంగా విసత్రింపచేసి
సూరయ్నౌకకి

79
  

తెరచాపగా
తగిలించాడు.

తసామ్త సూరాయ్సత్మయ మవగా

ఇసామ్యిల సంధయ్ వారాచ్డు.

80
  


‘”) hN
పర్తి సాయంకాలం నా కోసం
సాయంతర్పు సువాసనలు
పులుముకుంటుందీమె.
చుబుకం కిందా, చెవుల కిందా
సాగుతునన్ పలచ్టి నీడల వాసన.
సముదర్పొడుడ్న సరుగుడు తోటలో
కురిసే సనన్టి
నిడుపాటి వాన వాసన
ఈమె జుతుత్లో.

సూరయ్ సింహం రాతుర్లు పడుకునే

గుహల సువాసన
ఈమె దేహం నిండా.
ఒకటొకటిగా చుకక్లు పొడిచే
ఆకాశపు నీలివాసన
ఈమె కళళ్లోల్.

ఎకక్డెకక్ణిణ్ంచో
ఎగిరి వచిచ్న కాకులు
చింత చెటుట్లో
నలల్గా అసత్మిసాత్యి.
అపుప్డు
ఆ చింతచెటుట్లోంచే
చందుర్డు
తెలల్టిరెకక్ చాపుతాడు.

81
  


  ! \•
నిదద్టోల్ పాతిన
నేతర్ బీజం
రేతిరంతా
మెతత్టి వాన చపుప్ళళ్
తలగడ పై
ఆదమరిచి నిదరోతుంది.

వికసించిన నీళళ్పడెలోత్
గెంతే పిటట్లతో
వింతైన రంగులతో,
చిటారు కొమమ్ని
చివురించిన మబుబ్గుబురల్తో
మహావృక్షమై
ఉదయాన
ఒకుక్మమ్డిగా
ఈ నేతర్బీజం
విపాప్రుతుంది.

82
  


TYZ
ఈమె పేర్మ తుఫానుకి
గింగిరుల్ తిరిగి
ఎగిరి పోయే
ఎండుటాకుని.

ఐతే,
ఈ తుఫాను వేరు :
ఎగిరివెళిళ్ ఎండుటాకు
తిరిగి కొమమ్ నతుకుక్ంటుంది.

83
  


c–<‘N
బలల్ మీద
పిలల్లు విడిచిపెటిట్ వెళిళ్న
గోళికాక్యలు
పొదుద్టి ఏటవాలు వెలుతురులో
పర్శాంతంగా మెరుసుత్నాన్యి.

దేని కది తన రంగులతో

తన విచితర్ వాతావరణంతో
సవ్యం సమృదధ్మైన గోళాకారంతో
సొంత అసిత్తవ్ంతో
విహాయసంలో
గర్హగోళం లాగుంది.

ఈ గర్హాలకి శాంతిపరవ్ం
ఎంతసేపో తెలీదు.

పిలల్లు భోజనాలై
మళీళ్ రాగానే
యుగాలుగా శాంతిలో తేలిన
ఖగోళాలు గందరగోళాలై
విశవ్ం నలుమూలలకీ
విసరివేయబడతాయి.

84
  


—/ 
కాలేజికి వెడుతుంటే
రోడుడ్మీద
హఠాతుత్గా ఒక మేఘం
యుదధ్ం పర్కటించింది.

నెతిత్మీద రుమాళుళ్ వేసుకుని

పకక్ షాపులోల్కి, అరుగుల మీదికి
పరిగెతిత్
తలదాచుకునాన్ం.

వాన తగాగ్క
పరవాలేదనుకుని బయలేద్రితే
కాలేజి గేటు వదద్
గనేన్రు చెటుట్
దగిగ్రికి రానిచిచ్
తన పైరవేటు వానలో
తడిపేసింది మమమ్లిన్.

85
  


2m ˜m
సరిగా ఒంటిగంటకి గదిగోడ మీద
సూరుయ్ని గాయం తెరుచుకుంటుంది.

వెలుగుకీ, జీవాలకీ
వయ్తిరేకి ఇతను.
వెలుతురు లాంటి నవోవ్
నవువ్లాంటి వెలుతురో
ఎనన్డో గాయపరిచిందితనిన్.
నవువ్నీ వెలుతురునీ
నెటేట్సి బైటకు
చీకటల్ను సాకుతూ
దాగునాన్డు గదిలో.

ఐనా, ఒంటిగంటకి గదిగోడ మీద

సూరుయ్ని గాయం తెరుచుకుంటుంది.
మూలమూలలు కెలికి
దూలాలీన్, జాఞ్పకాల
సాలెగూళళ్నీన్
బైలు చేసుత్ంది.

తేలే మబుబ్ల నీడలతో

జారే పిటట్ల చారలతో
పిర్యురాలి నేతర్ంలా
బాధిసుత్ందీ గాయం.

కాసేస్పటికి
గాయం మూసుకుని
తీయటి చీకటి విసత్రిసుత్ంది.

86
  

చీకటి మృగానిన్ బలంగా
మేపుతునాన్డితను.

తలుపు తెరిచి ఒక రోజు

సూరుయ్ని పింగాణీ పాతర్ల మీదికి
తోలుతాడు దీనిన్.

87
  


™r Oz
సీతాకోక చిలకలం
సేవ్చాఛ్ జీవులం.
మా కోసమే ఈ తోట
మఘవ ధనుసుస్లా విరిసింది.
రంగురంగుల విషయాలపై
రవంతసేపు వాలతాం,
సారగర్హణం చేసి
సాగిపోతాం ముందుకి.

వీడు వడర్ంగి పిటట్.

వీడి ముకుక్ సూది.
గతి తారిక్క భౌతికవాదం కనాన్
గతి వేరు లేదని అంటాడు.

ఆ మారిక్స్సుట్ వృక్షమెకిక్
అహరిన్శలనకండా
టకుక్టకుక్మని
ముకుక్తో దొలవటం మొదలెటాట్డు.

ఆ చపుప్డుకి తలలు పటుట్కుని

ఆసోర్ప్­కై పరిగెతాత్రు జనం ……
కొనాన్ళళ్కు చపుప్డాగి
కనిపించటం మానేశాడేమని
చూటాట్నికి వెడితే,
చెటుట్ బెరడులో ముకుక్ ఇరుకుక్ని
గాలాడక తనున్కు చచిచ్
వేలాడుతునాన్డు వీడు.

88
  


v ?
గురర్పిప్లల్ కాళళ్తో
పరిగెతుత్కుంటూ వచాచ్డు.
బడి వదిలినటుట్నాన్రు.
బురర్నీ కాళళ్నీ
బంధించిన సంకెళుళ్ విపెప్యయ్గనే
మధాయ్హన్పుయెండ బయళుళ్
మహోతాస్హంతో ఆహావ్నించాయి.
ఎంత సేవ్చఛ్! ఎంత హాయి!
ఎనిన్ పనులు చెయొయ్చుచ్నో!
పుసత్కాల సంచి గోడకి తగిలించాలి,
బటట్లు విపుప్కోవాలి,
బామమ్కి బళోళ్ వింతలు చెపాప్లి,
బొమమ్లతో ఆడుకోవాలి,
ఉనన్పళంగా మంచి నీళుళ్ తాగాలి,
ఒంటేలుకి పోసుకోవాలి.

అనీన్ ఒకక్ మారే చెయయ్బోయి,

అనిన్ వేపులా పరిగెతత్బోయి,
తన కాళళ్కి తనే అడడ్పడి
దభీమని పడాడ్డు.

తెగిపడిన బడి సంకెళూళ్

మిగిలిన సవాలక్ష పనులూ
అనీన్ మరిచిపోయి
ఏడుసూత్
అమమ్ ఒడిలో చేరాడు.

ఓదారేచ్ అమమ్ ఒడిలో

89
  

ఏడుసూత్ ముడుచుకు పడుకుని
నిదద్టోల్కి జారటం కనాన్
పెదద్ హాయి ఏముంది?

90
  


z
ఆరు బైట బయలోల్
ఆ రాతుర్లు గురుత్నాన్యా నీకు?
ఆకాశపు బలల్మీద
నక్షతార్ల పావులిన్
నడిపించింది మనమే కదా.

పర్ణయ కీర్డలో
మన అంగాల పాచికలిన్
మహోదేర్కంతో విసిరి
నక్షతార్ల పావులిన్
రాతర్లాల్ నడిపించాం, గురుత్ందా?

ఆ రాతుర్లేమయాయి?
నీ కోసం వీచే గాలి
నాకై వీచదివాళ
అంగాల పాచికలిన్ మనం విసరకునాన్
ఆట సాగిపోతోనే ఉంది.

91
  


 š›œ
ఆవిడది జాలి గుండె.
అడుకుక్నే వాడొసేత్
సోలెడు బియయ్ం
జోలెలో పడేసుత్ంది.
బిచచ్గాడు ఆసకిత్గా
బియాయ్నిన్ తాకుతాడు.
ఒకటి రెండు గింజలు
పంటికింద రుచి చూసాత్డు.
అపుప్డతని మొహం
అకసామ్తుత్గా మారుతుంది.
కొతత్ పదచితర్ం దొరికిన
కవిలా మొహం పెడతాడు.
బాగుందీ పలుకు.
వేగిరం ఇంటికెళిళ్
కొతత్ కవితవ్ం వండాలనే
ఆతృత కనపరుసాత్డు.
ఉదయించబోయే రుచులు
అతని కళళ్ దిగంతాలోల్
అపుప్డే మేలొక్ంటునాన్యి.

92
  


|ƒž
‘ పెందలకడ లేచిన పిటట్కే
పురుగు ఫలహార ‘ మని విని
అలారం పెటుట్కుని లేచి
పొలాలెమమ్ట పడింది మన పిటట్.
వెదకి వెదకి వేసారినా
తుదకింత పురుగైన దొరకలేదు;
పిటట్ సామెత లెరిగిన పురుగు
పటెట్ మంచం పై ముసుగుతనిన్
పొదెద్కేక్ వరకు నిదద్రోయింది.
బుదిధ్లేని పిటట్నించి తపిప్ంచుకుంది.

నీతి 1) పెందలకడ నిదర్లేవకుము.

2) నీ నీతులు పరులకు తెలియనీకుము.

93
  


Left Bank, Paris

ఒకడు సైన నదిలోకి గేలం విసిరి
ఒడుడ్న కూచునాన్డు.
అతని కళళ్ లోతులోల్ ఈదే
అదుభ్తమైన చేపలిన్ పటేట్ పర్యతన్ం.

అవతలి ఒడుడ్న
ఆకాశం లోతులోల్కి
ఎౖత్తెన సీట్పిలిన్ గేలం విసిరి
ఏదో పటట్టానికి పర్యతిన్సుత్నన్
నోతర్్డాం కెతడర్ల

ఇవతలి ఒడుడ్న
రోడుడ్పకక్ ఆరిట్సుట్
కాగితం లోతులోల్కి
కుంచెను గేలంగా విసిరి
పొంచి ఉనాన్డు.
ఏ అదుభ్తమైన పార్ణులిన్
పటేట్ పర్యతన్మో?

94
  


Z5
నా కోసం పూరిత్గా
నగన్వైనపుడు మాతర్మే
నా దానివి.

బటట్లు కటుట్కునాన్క
పర్పంచపు దానివి.

ఎపుప్డో ఒక నాడు
పర్పంచానిన్ చింపి
పోగులు పెడతాను.

95
  


S«#
ధాయ్ని నేతర్ంలా
నిశచ్లంగా చూసోత్ంది
నీరు.

లోకపు బింబాలిన్
ఇంకనీదు తనలోకి,
వెనకిక్ విసిరేసుత్ంది.

పరమయోగి మనసుస్లా
పర్వహించటం మానేసింది
యేరు.

ఒడుడ్న కూచునన్
ఒంటరి మనిషి
చేతిలో గేలం
నీటోల్ వృతత్ం చుటిట్
వెనకిక్ మరలి
గేలం విసిరిన వాణేణ్
గిచిచ్ పటుట్కుంది.

కాలయాపన సహించక
కాలవ గెంతిన వంతెన
నీటోల్ వృతత్ం చుటిట్
మొదటి చోటికే
మరలి వచిచ్ంది.

96
  


¬Nh ƒ-V
(ముమిమ్డివరం తాలూకా)

అంతులేని నది,
అంతులేని ఆకాశం.
ఏది నది, ఏది ఆకాశం?

ఏకాకి బెసత్వాని గెడ

ఆకాశానిన్ నది పెటిట్ భాగించి,
విశవ్మంత సునాన్ని
శేషంగా మిగిలిచ్ంది.

97
  


­
కళెళ్ం లేని గురర్మెకిక్
పళుళ్ గిటట్ కరచి
ఏ శతుర్ సంహారం కోసమో
వైచితర్ సమరంలోకి
సావ్రి చేసే యోధురాలామె.

మళీళ్, యుదాధ్ంతాన
కళుళ్ తేలేసి
నిరివ్కలప్ సమాధిలో
సరావ్ంగాలూ సత్ంభించే
యోగిని కూడాను.

98
  


..­ () y±

గుమిగూడి మైదానంలో
గాడిదలు సభ చేశాయి.
నోళళ్కనాన్ ఎకుక్వగా
కాళళ్నే పర్యోగించాయి.
ఓండర్పెటేట్ మాటటుంచి
ఒకదానొన్కటి
ఓం అనైనా అననీలేదు.
కిటట్ని వాళళ్ని రివిజనిసుట్లని
గిటట్లోత్ మటేట్శాయి.

అణుమాతర్ం తెలివి చూపించిన వాళళ్ని

అణగతొకేక్శాయి అడుసులోకి.
చివరికి జరిగిందేమిటంటే
ఎవరీన్ నోరెతత్నీలేదు.
సభ దేని గురించి అంటారా?
సరి, వాక సావ్తంతర్య్­ం గురించి.

99
  


²T³Wz
నింగి దేనికోసం
వంగి వెతుకుక్ంటుంది?
నేల దేనికోసం
నీలంగా సాగుతుంది?
కాసార మెవరికోసం
కనాన్రప్క చూసుత్ంది?
ఆకలి దపుప్లు లేని గాలి
వాకిళళ్నెందుకు తెరుసుత్ంది?
బొడుడ్లో కనున్ తాపుకుని
బావి ఏమి గాలిసుత్ంది?
ఒకక్ చోటనే చెటుట్ నితయ్
మెకక్డికి పర్యాణిసుత్ంది?

100
  


-# v´
పదాయ్నిన్ లోతుగా తవువ్తునాన్డు కవి.
టనున్ల కొదీద్ మనున్ కింద
టనున్ల కొదీద్ మనసుస్ కింద
కపప్బడి ఉంది పదయ్ం.

ఇంతలోతుగా దీనిన్
ఎవరు పాతేశారో తెలీదు.
దివారాతార్లు తవివ్
శవపేటికను వెలికితీయాలి.
పార్ణవాయువు తగిలేత్
పరవాలేదు బతకొచుచ్.

పదాయ్నిన్ లోతుగా తవివ్

పేర్తపేటికని తెరిచాక
పర్తిసారీ అందులోంచి
బర్తికొచేచ్ శవం తనే.

101
  


}4= ƒ-V
(ముమిమ్డివరం తాలూకా)

అంతా ఒక తెలల్ కాగితం.

అందులో ఒక మూలగా
ఒక అడుడ్ గీతా
ఒక నిలువు గీతా తత
తెరచాప ఎతిత్న పడవ
కిందిది నదీ
పైది ఆకాశమూ
కావొచుచ్.

102
  


 µ¶
మరిర్గింజలిన్ పాతు
నీడల కనురెపప్లు విపుప్కుని.
నేతర్ విసీత్రాలై
ణ్ మొలుసాత్యి.

కొబబ్రిబొండాలిన్ పాతు.
రహసయ్ తటాకాల పై
సహసర్ నౌకలు తేలతాయి.

పూల వితత్నాలిన్ పాతు

అసత్మించిన సూరుయ్ల అవశేషాలిన్
అవనీ గరాభ్నిన్ంచి ఆవిషక్రిసాత్యి.

అసత్మించిన పేర్మలిన్ పాతు.

పిర్యురాలి చిరునవువ్లిన్ పాతు.
చిరునవేవ్ పెదిమలిన్ పాతు.
పెదిమలు మొలుసాత్యి.
చిరునవువ్ నవువ్తాయి.
వాటి వెనకాతలే
వాడైన పళుళ్ మొలుచుకొసాత్యి.
నినున్ చూసి ఇకిలించి
నీ పీక పటుట్కుంటాయి.

103
  


Q=?
ఇంటోల్ కూచుని టివ్ంకిల నేనూ
జంటగా ఆడుకుంటునాన్ం.
ఇంతలో నాగసవ్రం విని
ఇదద్రం బైటికొచాచ్ం.
పిలల్లు చుటూట్ గుడికటట్గా
జాబిలిల్లా వచాచ్డు పాములవాడు.
అదుభ్తమైన పర్పంచానిన్
అతనోత్ పర్వేశపెటాట్డు.

అదుభ్తమైన సంగీతపు దారాలోత్

ఆడిసుత్నాన్డు పాములిన్.
ఊగే సంగీతం,
ఊగే పాముపడగలూ,
ఊగిపోయే పసిమనసులూ __
మన లోకం కాదది;
దాగుడు మూతలాటలోల్ పిలల్లు
దాకుక్నే రహసయ్లోకం.

చూసుత్ండగా టివ్ంకిల కళుళ్

చకార్లాల్ విపాప్రాయి.
ఊగే సంగీతంతో
ఊగే పాములవాడూ,
ఊగిపోయే పాములూ, పిలల్లూ
అంతా కలిసి
చకార్లాల్ తెరుచుకునన్
టివ్ంకిల కళళ్లోల్ంచి
ఆటలోల్ పిలల్లు దాకుక్నే
ఇందర్జాల పర్పంచాలకి,

104
  

సవ్పాన్ల రహసయ్దేశాలకి
తరలిపోయారు.
అరుగుమీద నేనొకక్ణేణ్
మిగిలిపోయాను.

105
  


 CP
అరధ్రాతిర్ కిటికీలోంచి
వానగురర్ం తోక విసురు
మొహానికి తగిలి
నిదర్లేచి కూచునాన్ను.

ఇంటికపుప్ మీద
వానగురర్ం రాతర్ంతా
దౌడుతీసుత్ంది.

దూరాన చీకటోల్
రైలుబండి
గిటట్ల చపుప్డు.

కిటికీలోంచి చూసేత్
వెలుతురు నిండిన బెజాజ్లతో
పిలల్ంగోవిలా ఊళవేసుకుంటూ
దూసుకుపోతుంది రైలు.

అరధ్రాతిర్ వేళ
వానా,
రైలూ,
పిలల్ంగోవీ తత
గిటట్ల చపుప్డు చేసుకుంటూనో
ఊళ వేసుకుంటూనో
ఒంటరిగా మనలిన్ దిగబెటిట్
ఎకక్డికో వెళిళ్పోతాయి.

అవి వదిలేసిన

106
  

శూనయ్ంలో
ఏకాకులుగా మనం
మిగిలిపోతాం.

107
  


O<·
పికాసో చితర్మైన
అచితర్కారుడు.

అతడు గీసింది కనాన్

చెరిపింది ఎకుక్వ :

మన కళళ్మీది కటకటాలిన్
కుంచెతో చెరిపేశాడు.

అపప్టిన్ంచీ మన కళుళ్
ఎగరటం నేరుచ్కుంటునాన్యి.

108
  


M¸¹
బుగగ్ల మీదా, బుజాల మీదా
మెళోళ్ ఆభరణాల మీదా
వసాత్ర్ల జరీ అంచుల మీదా
గెంతే బంగారు కాంతిని
కానావ్సుపై పటట్టం ఎలా?

ముందు చీకటిని ఆహావ్నించు.

బాగా బలిసిన చీకటి.
దాని చరమ్ం మీద
కతిత్తో గాటుల్ పెటుట్.
కనికరించక.

ఆ గాయాలోల్ంచి
బంగారు రంగు రకత్ం ఉబికి
బుగగ్ల కిందా, బుజాల కిందా
మెళోళ్ ఆభరణాల కిందా
వసాత్ర్ల జరీ అంచుల కిందా
ఘనీభవిసుత్ంది.

109
  


m¬º ’ M? -`#N

వేయి సువరణ్ పర్భాతాల మేరకు

ధనవంతుణిణ్.
నేను డబుబ్ సంపాదించలేదని
మా ఆవిడ సణుగుతుంది.

II

డబుబ్ లేదంటావా?
డబెబ్ందుకు?
ఈ కిటికీలోంచి వాలి
టేబిల మీది పుసత్కానిన్, పెనున్నీ,
ఇంకుసాట్ండునీ మంతిర్ంచే
సూరయ్కిరణం ఖరీదెంత?
ఎంత డబుబ్ పెడితే దొరుకుతుంది?

110
  


boulevards of Paris
ఇటిక మీద ఇటిక పేరిచ్
ఆ మహానగరానిన్ నిరిమ్ంచారు.
ఐతే, అది బతకలేదు.

అపుప్డు
చెసట్నట చెటల్ వరసల
పచచ్టి బాకులిన్
ఆ శవం గుండెలోల్కి
కసుస్మని దింపారు.

అపుప్డది లేచి
అదుభ్తంగా పాడింది.

111
  


*J

ఈ నాటకాలింక ఆడలేం
వేషాలు విపేప్దాద్ం
నేను భరత్ వేషమూ
నువు భారయ్ వేషమూ.

సేవ్చఛ్గా పతిత్ గింజలాల్

కాంతి వలయాలతో ఎగిరిపోదాం.

112
  


ÁÂ <BÃ
మధయ్గా టేబిలు.
టేబిల కవతల
మాటల జలపాతాలిన్ పాతూత్
వరసగా వకత్లు.
టేబిల కివతల
మాటల జలపాతం కింద
మొదుద్బారిన మనసుస్లతో
శోర్తల శిలలు.

ఈ బండరాళళ్లోకి
ఓ చుకక్ నీరింకకుండా
మరుపుల మరుభూములోల్కి
పర్వహించి పోతోంది.

మాటల తాకిడికి
బండబారిన దృషిట్
వకత్ల గుహాముఖాలిన్ంచి
జారి
టేబిల కాల్తపై
నిలిచింది.

బలల్మీది నించి
నలువైపులా దుమికే
మెతత్టి జలపాతం
అందమైన టేబిల కాల్త
నా కళళ్ పడవలిన్
ఆకరిష్ంచి లాకుక్ంది.

113
  

పదాల జలపాతంలా
వృథాగా జారిపోదు.
దిగకండా నేలపైన
సగంలో వెనకిక్ తిరిగి
బలల్మీదికి మళీళ్
పర్వహించి పోయే
టేబిల కాల్త జలపాతం.

మాటల జలపాతం కింద

బండబారిన మనసుస్
తేరుకుని చేపపిలైల్
టేబిల కాల్త పర్వాహంలో
గబగబ ఈతలాడింది.

114
  


$|
యకుష్డెవడేనా వచిచ్
లక్షల సంచి చూపించి
మనీ కావాలా నీకు
హనీ కావాలా? అనడిగితే
వాడైన రాయి పెటిట్
వాడి నెతిత్ పగల కొటిట్
మనీ తీసికెళిళ్
హనీకిసాత్ను.

(హనీ మా మూడేళళ్ మనమరాలు )

115
  


x #
అనగా అనగా ఓ గాడిద
దానికునన్ ఆసత్లాల్ కాసత్ బూడిద

ఐతేనేం, పటిట్ంది దాని కదృషట్ం

ఎనిన్ దేవుళళ్ని మోసిందో దాని పృషట్ం!

ఉతస్వాలోల్ దేవతా విగర్హాలని మోసింది

ఊరిజనం కైమోడుప్లు తనకేనని భర్మసింది.

ఇంతమంది భకుత్లు తనకుండగా

ఎనిన్కలకి నిలబడకపోవటం దండగ

అని తలపోసి నామినేషన పడేసింది;

ఐతే, ఇకక్డ ఈసప కథ అడడ్ంగా తిరిగేసింది.

గారద్భానిన్ మకక్లిరగ తనన్క పోగా

జనమంతా గాడిదలయారు చితర్ంగా.

గాడిదకి ఓటు వేసి గెలిపించుకునాన్రు.

గాడిదసావ్మయ్ం తమదని నిరూపించుకునాన్రు.

116
  


MŠNo
హఠాతుత్గా బసాస్గింది.
పిఠాపురం రైలుగేటు మూసినటుట్నాన్రు.
కిటికీలో తలపెటిట్ చూశాను.
అటు అనంతంలో బయలేద్రి
ఇటు అనంతం దాకా
సాగిన రైలు పటాట్లు.
ఈ దృశాయ్నిన్ మొదటిసారిగా చూసుత్నన్
ఆదిమ మానవుడిగా మారాను.
అటు అనంతంలోంచి
అదేదో చపుప్డు చేసుకుంటూ వచిచ్
ఇటు అనంతంలోకి
తృటిలో అదృశయ్మైంది.

ఎకక్ణిణ్ంచి వచిచ్ంది?
ఎకక్డికి వెళిళ్ంది?
మనిషి జీవితం లాగే.

గేటు తెరిచి
అటికేసి వెడితే
చికుక్ విడుతుందేమో!

గేటు తెరిచి, అటువేపుకి

దాటింది బసుస్.
మళీళ్ తత
ఇటు అనంతంలో బయలేద్రి
అటు అనంతం దాకా
సాగిన రైలు పటాట్లు.
ఎనిన్ గేటుల్ తెరుచుకునాన్

117
  

పర్శన్లకి సమాధానం దొరకదని
మొదటిసారిగా తెలుసుకుంటాడు.
ఆదిమ మానవుడు.

118
  


z QH#
గదిలో వాలిన ఎండ పొడతో
పాప ఆడుకుంటోంది.
భౌతికశాసత్ర సూతార్లిన్ తెంచి
పాపని కనున్గీటి పిలుసోత్ంది ఎండపొడ.
తరక్శాసత్ర సూతార్లిన్ మంచంకిందికి తనేన్సి
ఎండపొడని పటుట్కోబోతుంది పాప.

ఎందుకంటే, ఆట ముఖయ్ం.
ఆటలతో అలిసిపోయి
కాసేస్పటోల్ ఎండపొడకీ పాపకీ
కళుళ్ మగత కముమ్తాయి.

119
  


­B OB f
నా చినన్పుప్డు కడుపుబిబ్ంచే
నవువ్మాతర్లిచిచ్
జీవిత జవ్రానిన్ మానేచ్వాడు.
ఇపుప్డు విషాద
కషాయమిచిచ్
నయం చేసుత్నాన్డు.

ఏ వయసుస్కి ఏ మందివావ్లో
ఈ విదూషకుడికి తెలుసు.

120
  


$S‘±Ä
నేతార్రణాయ్ల చీకటల్లో పొంచి
యాతిర్కుడి కోసం కాచివుంటుంది ఆడది.
పుటట్క పూరవ్మే
పోగొటుట్కునన్ దేదో
వెతుకుక్ంటూ వెడతావు నువువ్.

ఆమె శరీరపు
సవ్రణ్ సైకతాలూ,
గలగల పారే
నవువ్ల సెలయేళూళ్,
నేతార్రణాయ్ల పైన
ఆకాశపు నీలిమలూ
ఆకరిష్సాత్యి నినూన్.

‘ నినున్ పేర్మిసుత్నాన్ ’ నంటావు.

నోరు తెరిచింది.
ఆ అదను కోసమే
ఎదురు చూసుత్నన్ ఆడది
గబుకుక్న చేయి చాపి
గొంతుకలోకి పోనిచిచ్
గుండెకాయను తెంపి
సరుర్న బైటికి లాగి
కరకరా నమిలేసుత్ంది.

ఆమె సమాధానం కోసం

ఆతృతగా చూసుత్ంటావు.
నీకు గుండె లేదనీ,
నీవు శవానివనీ
ఇంకా నీకు తెలీదు.

121
  


N)
నా మీద అలిగి
భళుళ్న తలుపు తెరచుకుని
వెళిళ్పోయావు నీవు.

నీకై ఎనన్డో మూసుకునన్ తలుపును

బారాల్ తెరిచి,
గాలీ వెలుతురూ రానిచిచ్నందుకు
బోలెడు థాంకుస్.

122
  


ÅÆÇ [¶‰¹
సూదిలా దూసుకుపోయే సైకిల తో
సాయంతర్పు టార్ఫిక లో లేసులలేల్సి,
రోడుడ్పై చివరికి భయంకరమైన
రకత్పుషాప్నిన్ రచించాడీ కురార్డు.

123
  


<aÈ ÉÊ1ËT+
రాబోయే అనామక భరత్ కోసం
ఎంతో కషట్పడి
ఇంటి పనులు నేరుచ్కుంటోందీ పిలల్.

ఎవడో డిపప్కాయ కోసం

ఎందుకీ అవసథ్ని
నా కనిపించింది కాని,

ఫరీన్చరూ గినెన్లూ తోమి

వాటికనన్ ఉజవ్జ్లంగా మెరిసిపోయే
నా భారయ్ గురుత్కొచిచ్ంది.

124
  


v;ÌÍh wÎ[
తడారిపోయిన
ఎడారి ఇసకలో
ఒతిత్గిలి పడుకునన్
నతత్గులల్వి.

నీ మారిక్స్జం మహా సముదర్ం

నినున్ విడిచి ఎనన్డో ఇంకిపోయింది.
నీ చెవిలో హోరు
ఇంకా అదే ననుకుంటునాన్వు.

125
  


oÏ
చీకటి మలేల్ రాతర్లాల్
చందుర్ణిణ్ నెమరేసిన గేదె
తెలాల్ర కటట్ వసుత్ంది మా వీధికి
తెలల్టి పాలివవ్టానికి.

కలలు కనే కళుళ్

గాలి బెలూనుల్ పటుట్కుని
మెతత్టి బురదలోకంలో
మింటికి తేలిపోయే గేదె
బరువైన ఉదయానిన్
బండలా ఈడుచ్కొచిచ్
మన మధయ్న పడేసుత్ంది,
మన బాధయ్తలు గురుత్ చేసుత్ంది.

ఇక మనమంతా మేలొక్ని
ఈ రాయి ఎతత్క తపప్దు.

126
  


<ƒ Ð^! Ñ-

చీకటి పడుతుంటే
చూసోత్ కూచునాన్ను.
వెలుగులు ఇంకుతుంటే
వెలిగే తారలు తేలుతునాన్యి.
ఇరులకీ వెలుతురల్కీ
సరిహదుద్ గీతెకక్డ?
జీవితమెకక్డ ముగుసుత్ంది?
చావెకక్డ మొదలౌతుంది?
పర్వహించే యేటిలోకి
పడవ పర్వేశించినపుడు
తేలే పడవకి మొదలెకక్డ?
తేలేచ్ నీటికి తుదయెకక్డ?

ఇంతటోల్ ఎవరో వచిచ్

చీకటోల్ కూచునాన్వేమని
దీపం వెలిగించారు.
ఆపాయ్యంగా పలకరించిన
మృతుయ్వూ, చీకటీ
శతుర్వులై వెనుతిరిగాయి.

చీకటి చీకటిగా మారింది,

చావు చావుగా మారింది.
ఏటి నీరింకిపోగా
బోటు చతికిలపడింది.

127
 


128
  


-V= «7~  - ӊËN

వానలొచాచ్యి, నువు రాలేదు.
రాతిర్ తెలాల్రుల్
కపప్ల బెకబెక

కాలువ బలిసింది.
తన విధులు మరిచిపోయింది :
వంతెనకి నీడ చూపించటం లేదు.

కీచురాయి చపుప్డుతో
గదంతా నిండిపోయింది.
గదిలో నాకు చోటు లేదు.

వాన బర్షుష్ వచిచ్

ఆకాశానీన్, చెటుట్నీ, రోడుడ్నీ,
రంగులీన్ పులిమేసింది.

129
  

చేతనైనంత మటుట్కు
చిరువానలిన్ సృషిట్సుత్నాన్రంతా.
చివరికి కాకి కూడా.
వాన వెలిశాక
మైదానం నిండా నీటి పడెలు,
పడెలోల్ గెంతుతూ పిలల్లూ, మబుబ్పింజెలూ.

కొలనులోకి రాయి విసిరారెవరో.

అలలు ఇంకా వాయ్పిసూత్నే ఉనాన్యి.
రాయేదీ?

కొండ మీది కరిర్ మబూబ్

దండెం మీది కాకీ
రెకక్లు తెగ దులుపుకుంటునాన్యి.

దుకాణానికి వెళిళ్ చికుక్కునాన్ను,

చినుకు దారాలతో వరష్ం ననున్
పొటాల్ం కటిట్ పడేసింది.

130
  

విడవలేక, విడవలేక
విడవలేక వాన బొటుట్
చూరును విడిచింది.

కాజీపేట నించి కాకినాడ దాకా

ఒకటే వాన, దారి పొడుగునా
భూమీమ్ద ఆరేసిన పాత ఆకాశాలు.

పచిచ్క మొలిచి
బాటని కపేప్సింది.
మళీళ్ ఎనిన్ వందల కాళళ్వసరమో!

ఒకమామ్యి మెడ తిపిప్

ఎవరోన్ చూసి నవువ్తోంది.
ఆ ‘ ఎవరో ’ నేనైతే ఎంత బావుణుణ్.

నువెవ్ళిళ్ తొంగి చూసేత్

వానాకాలం బావి
జూమలెనస్ తో ఫోటో తీసుత్ంది.

131
  

ఎవరి కోసం వరిష్సాత్యి మేఘాలు,
పిలల్లకోసం కాకపోతే.
గొడుగులడుడ్ పెటుట్కునే వాళళ్కోసమా?

132
  

పర్పంచమంతా తిరిగాను కాని,
అంతరంగం అకక్డే ఉంది.
సందె దీపమూ, అమమ్ పిలుపూ.

కొబబ్రాకుల మీద
వెనెన్ల
పళిళ్గిలించింది.

ఓరకంట చూసి
కాకి ఎగిరిపోయింది.
ఎందుకు చెపామ్!

చీకటోల్
మైళళ్ కొదీద్ నడిచాక
అకసామ్తుత్గా చందోర్దయం.

పసుపు రంగు దుసుత్లోత్

సైకిళుళ్ తొకుక్తూ ముగుగ్రమామ్యిలు.
బజారంతా చేమంతి తోట.

133
  

ఊపిరాడని వేసవి మధాయ్హన్ం
కోయిల కూసి
వాతావరణం మారేచ్సింది.

తన నీడని నితయ్ం చూసుకుంటూ బతకమని

బోటుని గటుట్కు కటెట్యయ్టం
ఎంత కూర్ర శిక్ష!

వీధి గోడలకి
వెనెన్లంటే ఎంత పేర్మో!
వెనెన్టోల్ మెరిసిపోని గోడ ఉందా?

ఎరర్గా మండే ఎండాకాలంలో

ఈ గులమొహర మంటలేమిటి !
మంటకి మంటే మందు.

పటిక బెలల్ం తింటుంటే

పాప చూసి, ఆగింది.
దానికి పెటాట్క ఇంకా తీపెకిక్ంది బెలల్ం.

134
  

అరధ్రాతిర్ రైలు కిటికీలో
అకసామ్తుత్గా
చందోర్దయం.

ఒక రాతిర్ వేళ
సెలయేరు గలగలమంది.
ఎకక్డో కొండలోల్ కురిసిన వరష్ం.

సీతాకోక చిలకలా
ఎగరటం నేరుచ్కుంటాను ;
అనిన్ దికుక్లకీ ఒకేసారి.

కోనేటోల్ దేవాలయ గోపురం.

కలచకండి నీళళ్ని, జాగర్తత్;
గోపురం కూలిపోగలదు.

ఊరు నిదద్రోయాక
చెరువు మేలొక్ంది.
తరవాత ఎవరికీ నిదర్ లేదు.

135
  

కోడిపుంజులిన్
కోసుకు తినేసారు మా ఊరివాళుళ్.
ఇక తెలాల్రకటట్ రైలు మిగిలింది.

కాళళ్కి కాళుళ్ తొడుకొక్ని

నీళళ్లోల్ నించునాన్డు కురార్డు.
రెండు మొహాలోల్నూ ఆశచ్రయ్ం.

వీధి పొడుగునా
పిలల్ంగోవి కిటికీలు,
ఒక కిటికీలో అమామ్యి మొహం.

తెలాల్రుఝాము నిదద్టోల్
రైలో, గేదో అరుసుత్ంది.
లేసూత్నే పాలు సిదధ్ం.

పౌరణ్మి చందుర్డు,
ఊరంతా వెనెన్ల.
నిండు కుండ తొణకదంటారేమిటి ?

136
  

నువెవ్ళిళ్ పోయాక
అనీన్ అలాగే ఉనాన్యి, ఏమీ మారలేదు.
అదే నా బాధ.

పిలిల్ తోకకీ
పిలల్లకీ ఏమిటీ ఆకరష్ణ?
పిలిల్ తోకాడిసోత్ంది.

రోము నగరానిన్ంచి
బొమమ్ పోసుట్కారుడ్ పంపించాడు మితుర్డు.
ఈ వీధులోల్ ఎకక్డో తపిప్పోయినటుట్నాన్డు.

ఇదద్రు చందుర్లతో
ఇంటికి తిరిగొచాచ్ నివాళ సాయంతర్ం.
ఆకాశంలో ఒకడు, కాలవలో ఒకడు.

ముందు మనసుస్నీ
ఆ వెనక గదినీ
తరావ్త విశావ్నీన్ ఆవరించింది చీకటి.

137
  

కిలకిలమంటూ బడిలో పిలల్లు.
పిటట్లనిన్టికీ ఒకే పాట నేరాప్లని
పటుట్ పటిట్న మేషాట్రు.

చెరువు.
చెరువులో పర్తిబింబాలు.
వాటిని అనుకరిసూత్ గటుట్పై చెటుల్.

తలకి మబూబ్
కాళళ్కి సరసూస్ తొడుకోక్కపోతే
కొండ కొండే కాదు.

చెరువు లేకపోతే
చెటల్ నీడలిన్
ఎవరు చేరదీసాత్రు?

తెలాల్రు ఝాము రైలు

తూరుప్ దిగంతానిన్ చీలుసుత్ంది.
అపుప్డు బైటపడతాడు సూరుయ్డు.

138
  

రైలోల్ తిరిగొసుత్ంటే
టెలిగార్ఫ తీగలతో ఊగి ఊగి
కళుళ్ నిదద్రజోగాయి.

కోవెల గోపురం
కోనేటోల్
కుబుసం విడిచింది.

దారి పొడుగుతా
రైలు చకార్లు
నీ పేరే ఉచచ్రించాయి.

వాన జలుల్కి
వంద గొడుగులు
వెంటనే వికసించాయి.

కబురాల్డుతూ కూచునాన్ం సాయంతర్ం వేళ.

కర్మంగా చీకటి పడింది.
నీ మొహమొకక్టే మెరుసూత్ చీకటోల్.

139
  

పకుష్లెగిరిపోయాక రాతిర్
నక్షతార్లిన్ చేరదీసుత్ంది
చెటుట్.

140
  

తాచుపాములా మెలికలు తిరుగుతూ
రైలుబండిని తరుముకుంటూ వచిచ్
కాలవలో దుమికింది బాట.

తెలాల్రకటట్
చీకటి నోరు తెరిచింది.
కాకి పిలల్.

అరధ్రాతిర్ వరకు వేచి

చందర్వీరయ్ం పడగానే
పులకరించి పోయింది బావి.

టెలిగార్ఫు తీగల మీద పిటట్లు.

కొనిన్ ఎడమొహం, కొనిన్ పెడమొహం.
చివరికి తీగలు మిగిలాయి.

ఎరర్ పిరర్ల కోతులు గెంతుతునాన్యి.

నీ పిరర్లు ఎరర్బడితే
నువూవ్ గెంతుతావు.

141
  

బటట్లిన్ ఉతికి ఆరేశారు.
ఎంత ఉజవ్జ్లంగా ఉందో పర్పంచం !
నా మనసుస్ కూడా ఉతుకుక్పడినటుట్ంది.

కొబబ్రాకుల కొనలు
గాలి తలని దువువ్తుంటే
నా కళుళ్ నిదర్జోగాయి.

పదునుబెటిట్న అంచుతో
తహతహలాడుతునాన్డు చందుర్డు.
ఒకక్ మబుబ్తునకా కనిపించదేం?

వేసవి వచిచ్ంది కాని

కోయిల రాలేదు;
ఎండలకి విరుగుడేమిటి?

ఆకాశం నిండా మబుబ్ నురగలు.

అరిగిపోయిన సబుబ్ బిళళ్
అడుగున చందుర్డు.

142
  

కాంతి పూరిత్గా ఎండిపోయినా
పశిచ్మాకాశానిన్ వదలని
సూరుయ్డి అవశేషం.

కొబబ్రాకులోల్ చికుక్కునన్ చందర్బింబం.

పిర్యురాలి తలపోతలో పిర్యుడు.
ఎవరు ఎవరిన్ వెలిగిసాత్రు?

మెటల్ పెదిమలపై
మెలల్గా విసత్రిసూత్
వెనెన్ల చిరునవువ్

కాకినాడ ఆకాశంలో
విరిసింది సంజగులాబీ.
నగరవాసులే దీనికి ముళుళ్.

మామిళుళ్ పూచాయి.
తోపునిండా, కాపు తల నిండా
తుమెమ్ద ఝంకారం.

143
  


వేసవి రాతుర్లు వచాచ్యి.

చుకక్లు లెకిక్సూత్
నిదర్లోకి జారుకోవచుచ్

లక్ష నక్షతార్లతో
గీర్షమ్ నిశీధాలు
నా పై పర్వహించి పోనీ!

వేసవి రాతిర్.
ఆరుబైట ఎనిన్ పకక్లు!
ఆకాశంలో ఎనిన్ చుకక్లు!

వాన కురుసుత్నన్ చపుప్డికి

ఒళుళ్ పులకరించింది.
వాన కాదు, కొబబ్రాకులోల్ గాలి.

చీకటి సేట్షనలో రైలాగింది.

రైలు వెళాళ్క మళీళ్ చీకటి.
సేట్షను పేరు తెలీదు.

144
  

రకరకాల శబాద్లు
చేసోత్ంది వాన.
ఏమంటుందో తెలీదు.

మూల పడి వుంది గొడుగు.

వానలొసేత్ కాని
ఇది వికసించదు.

లాంతరు వెలుతురోల్
పాప చదువుకుంటోంది.
ఎవరు ఎవరిన్ వెలిగిసుత్నాన్రు?

కొండెకుక్తుంటే
తలకిందులుగా
కోయిలకూత.

వెనెన్టోల్ మెరిసిన
కొబబ్రి ఈనెలు
ఇలుల్ ఊడుసుత్నాన్యిపుప్డు.

145
  

చెటుట్ మీంచి పిటట్పాట.
చెటట్ంతా వెతికాను.
పిటట్ కనిపించదు.

నీళళ్ నిండా మబుబ్ పింజెలు.

లంకల నిండా రెలుల్ దుబుబ్లు.
గోదావరంతా తెలల్బడింది.

పిటట్లిన్ తోలమని
పాపని కాపలా పెడితే
కాకులోత్ సేన్హం చేసోత్ంది.

కొబబ్రాకులకీ
పిలల్ల ఆటలకీ
వెనెన్ల మెరుగుపెటిట్ంది.

చీకటోల్ పటాట్లు మెరుసుత్నాన్యి

రైలొచిచ్, ఆగి వెళిళ్ంది.
తిరిగి పటాట్లు మెరుసుత్నాన్యి.

146
  

నినన్ రాతిర్
ఎంత వెనెన్ల కాసింది!
కాకులు కూడా నిదర్పోలేదు.

పడుకునే ముందు పిలల్లు

దెయాయ్ల కథలు చెపుప్కుని
ఒకరొన్కరు భయపెటుట్కుంటునాన్రు.

కపప్లకీ కీచురాళళ్కీ
సంగీత పోటీ!
వరాష్ సంధయ్.

మా యింటికి
పేరంటానికొచిచ్ంది కపప్పిలల్.
వానలొచిచ్న సంబరం.

గోడ కూలిపోయింది.
చందోర్దయం
ఎంచకాక్ చూడొచుచ్ ఒక మీదట.

147
  

చెటుట్ కింద
సగం కొరికిన జామి పిందెలు.
పైకి చూసేత్ చెటుట్ నిండా చిలకలు.

జాఞ్నముదర్లో కూచునన్
బుదుధ్డు.
బోదురు కపప్.

ఇంత వెనెన్ల కాసుత్నాన్

కాకి
నలల్గా అరుసోత్ంది.

సముదర్ం ఆవేశపడుతుంటే
నది పర్శాంతంగా పర్వహిసోత్ంది :
సాగర సంగమం.

కొతత్ కోక కటుట్కొచిచ్ంది.

సీతాకోక చిలక.
శార్వణ మాసం కదా.

148
  

బులోల్డికి బులిల్కాయ
బులిల్ చందుర్డు.
రాతిర్ దుపప్టి సరిగా తడవలేదు.

పొగ చూరిన చిమీన్లో

చికుక్పడిన దీపశిఖ.
పంజరంలో పకిష్.

పొదుద్న లేసూత్నే
ఫరీన్చరునీ ననూన్ కలిపి
పాలిష చేసోత్ంది మా ఆవిడ!

సూరుయ్డు అసత్మిసుత్ంటే
గుళోళ్ గంటలు
మేలొక్నాన్యి.

అలల చేత తాపులు తింటోంది

సముదర్పొడుడ్న ఒకే బండ.
తోటి బండలేమయాయి?

149
  

ఆకాశంలో మునకవేసి
మరింత నీలంగా వాలింది.
పాలపిటట్.

అలల్రి చేసి, ఆపి,

తోచక తిరిగి అలల్రి చేసుత్నాన్డు
ఒంటరి పిలల్వాడు.

పిలిల్ నా పకక్ మీద

గాఢ నిదర్ పోతోంది.
దీనెన్లా లేపను!

ఈ బాట మీద
ఎవవ్రూ నడవగా చూడలేదు.
ఇదికక్డికి ఎలా వచిచ్ంది?

ఈ ఊళోళ్
తాటిచెటుల్ కూడా
వంకరే!

150
  

పిలిల్ నిశిచ్ంతగా పడుకుంది.
దానికి తెలుసు
లేవగానే ఆహారం పంపిసాత్డని
పిలుల్ల దేవుడు!

గొడుగులా ముడుచుకుని
ఎండాకాల మంతా
నిదద్రోగలిగితే బాగుణుణ్.

ఈ దేశంలో
నా కరధ్మయేది
పకుష్ల భాష ఒకక్టే.

దుముమ్తో చెటూల్,
టీ కొటూట్ ఎరర్బడాడ్యి.
టీ కూడా అదే రంగు.

నీలాకాశమంతా ఈది
ఇంకా తెలల్గానే వునాన్యి.
తెలల్ కొంగలు.

151
  


బోటుని
దాని నీడకి కటేట్సి
పడవ సరంగు ఎటో పోయాడు.

పిటట్లు ఎగిరాక గాని

కళళ్ంలో
పిటట్లు వాలినటుల్ తెలీదు.

పౌరణ్మి చందుర్ణిణ్
ఒకొక్కక్చెటుట్కు వేలాడదీసూత్
తోటంతా తిరిగాను.

మనలిన్ంతగా అలరించే పకుష్లు

పకుష్లుగా నటించటానికి
ఎంత కిరాయి తీసుకుంటునాన్యి?

దుపప్టి కపుప్కోకపోతే
దోమల బాధ
కపుప్కుంటే ఉకక్.

152
  

నా ఫోటో
నా కనాయ్యం చేసుత్ందని
నా కనుమానం.

రోడుడ్ మీద ఆంబోతు తిషట్వేసింది .

పకక్నే టార్ఫిక నడుపుతూ
టార్ఫిక పోలీసు.

పెందలాడే నిదద్రోయి
పొదెద్కిక్ లేసాత్రు.
పిలల్లిన్ చూసేత్ నా కసూయ.

పిలిల్
రాతర్ంతా రాసకీర్డ లాడి వచిచ్
తలుపు తెరవమని గీరుతుంది.

చిలకిక్
మా ఆవిడ మాటలు నేరుప్తోంది.
ఇపుప్డు మా ఇంటోల్ రెండు చిలకలు.

153
  

ఒంటరి బాటపై
ఒంటరి చందుర్డు
ఒకరి ఒంటరితనానిన్ ఒకరు హెచచ్వేసూత్.

పాప ననున్ చూసి సిగుగ్పడి

అడుడ్నన్ గౌను కాసాత్ ఎతిత్
మొహం కపుప్కుంది.

గోడెకిక్ పిలుసోత్ంది.
పొరుగు చెటుట్కాక్సిన పువువ్
కోసేత్ ఎవరి తపుప్?

ఈ చెటుట్ కింద రోజూ నిలబడతాను.

చెటుట్కి నా పేరు తెలుసా?
నేను దాని పేరడిగానా?

చిలకని పంజరంలో బంధిసేత్

అడివిని తన కూడా తెచుచ్కుంది.
ఇలల్ంతా జామకాయల వాసన.

154
  

బాజాలు బాతుత్నాన్రు.
తన గతీ అంతేనని తెలీని పెళిళ్కొడుకు
సంబరంగా తాళి కడుతునాన్డు.

టేబిల మీదుంచిన కొతత్ ఫల్వరవాజ

గదిని శాసిసోత్ంది.
ఇది నా గదేనా?

రాబోయే వాని కనన్

గడిచిపోయినవి నాకిషట్ం.
అందుకే, రైలోల్ వెనకిక్ తిరిగి కూచుంటాను .

కరెంటు పోయిందని
కొవొవ్తిత్ వెలిగించిందీవిడ.
కొవొవ్తిత్ వెలుతురులో కొతత్ందాలు.

అరధ్రాతిర్ వేళ
కపప్ల నిశశ్బాద్నికి
హటాతుత్గా మెలకువొచిచ్ంది.

(Ô; †)
155
 


156