You are on page 1of 453

The Innocent Wife

HumairahEclipse

3.2K

FOLLOW

49.3K

READ

(BACHELORETTE SERIES #1)

Malzia Rheign Kim is known for having a Multi-millionaire Father. She's also praise
by everyone because of her beauty and elegance. Halos lahat ay maituturing siyang
namumuhay na Birheng Maria dahil sa dala nitong tindig at mapang-akit na hinhin At
kabaitang tinataglay. But not until he met the mysterious man who will tum her
world upside down.

LIST 56 Episodes > COMPLETED


Beggining

BEGINNING MALZIA
Hindi ako makagalaw mula sa aking pagkakaupo

dahil sa dalang mensahe ng secretary ni Dad.

My Dad was arrested earlier in his office due to Estafa case that was filed by the
Zhang Empire group and they're even asking for a contract which indicates the
transfer of shares and properties.

Napahinga ako ng malalim habang nakatingin sa hinaing mga papelni Faith.

"Asaan si Dad?"I asked. bakas sa aking boses ang pag-aalala dahil matanda si Dad
para ilagay pa sa ganoong Iugar. Hindi ko kakayanin na makita siyang nahihirapan
lalo na 't marami na siyang komplikasyon.
"Asa detention room sya sa Downtown district, pinakiusapan niMadam na huwag muna
ipasok sa selda ang Dad mo habang hindinyo pa nakakausap nang maayos ang may-ari ng
Zhang group."she explained. Napasapo na lang ako sa sintido ko na kanina pa
kumikirot dahil sa stress na dala ng problemang kinakaharap namin ngayon.
Si Mom..

Ayokong nakikita silang ganito,masyado na sila matanda ni Dad para masangkot pa sa


mga ganitong gulo, baka mapaano pa ang kalagayan nila lalo na't sa edad nila
marapat na nagpapahinga na sila.
Tumayo ako at huminga ng malalim dahil sa labis
.. .
na pag-IJSip.

I can't withstand this any longer, I have to do

something.

"Bring me to Downtown district." I commanded calmly. Pawang nagulat pa ito sa


inasal ko ngunit hindi ko na ito pinansin at lumabas na ako sa opisina.
My family needs my action, walang mangyayare kung iiyak lang ako sa isang tabi at
didibdibin Iahat ng problema.

Nang makasakay ako sa elevator ay walang ni anong salita si Faith na narinig mula
sakin ngunit isang malaking singhal.

Hindi matitiis ng konsensya ko na wala akong gagawin at hahayaan na lang makulong


si Dad at mawala ang kumpanya, he builded our company with his own blood, sweat and
heart.
Alam ko na nabulag lang at nasilaw siya sa kaligayahan mula sa sugal but I also
need to hear his side. I know he's not the kind of man who'll take risk for
something he wasn't sure, so there must be something gomg on.

Nang bumukas ang elevator ay nagulat ako nang biglang sumalubong ang media at
iba't ibang telegrama, mabuti na lang at agad na-agapan ng mga security at guards
kung hindi ay dudumugin at dudurugin ako ng mga ito.

"Ms. Kim tatoo bang nalululong sa sugal si Mr. Kim?"

"Si Mr. Zhang ba ang nasa likod ng pagkatalo ni Mr. Kim sa sugal?"

"Handa na ba kayo Ms. Kim na mawala ang yaman at ari-arian na tinayo ni Mr. Kim?"
Pilit akong kumawala mula sa reporters at dali dali lumabas ng gusali, it is very
insensitive of them to be

here in the middle of catastrophe but I still can't blame

them for that, It's their job to remain the flame of the issue. if not, wala silang
maisusulat.

Mabuti na lang at mabilis ang pagdating ng kotse kung kaya 't nakasakay agad ako at
si Faith, napasandal na lamang ako at napahinga ng malalim sa ilang pagkakataon.

"Downtown District tayo,Jan."mahinhin kong pasuyo at tumango naman ito at mabilis


pina-harurot ang kotse.
Habang nasa kotse kami ay namutawi ang katahimikan nang biglang magsalita si Faith.

"Ms.Kim..alam ko na wala ako sa Iugar para sabihin

'to but..."she said nervously and pause for a second. "You can release those
frustrations to me and I'm
here to listen."She added.

Napatingin naman ako dito at naramdaman kong namuo ang luha sa aking mata.

"Nag-aalala ako Faith kay Dad,he's too old to experience these kinds of
things,ayoko nang dahillang dito,lumala ang kondisyon niya."l said. Bakas sa boses
ko ang pag-aalala at muling dumungaw sa bintana ng kotse.
My dad became the best dad that he can ever be, nakita ko kung paano niya isina-
ayos ang kumpanya at the same time bigyang pansin kaming mga anak niya, and seeing
the condition of my dad? he is already weak and fragile.
Naramdaman ko ang paghawak ni Faith sa aking kamay ng mahigpit.
"Everything will be fine Ms.Kim,alam ko na gaya ni Mr.Kim,you can also handle and
solve this problem. May tiwala ang Kumpanya sayo."batid niya at tumingin

ako sa gawi niya at nginitian ko na lamang ito.


Nang makapasok ako sa District office ay agad kinausap ni Faith ang mga pulisya at
hinatid ako sa kinalalagyan ni Dad ngayon.

Pagkadating ko sa kinaroroonan ni Dad ay binuksan ng isang tauhan ng distrito ang


pintuan at bumungad sakin ang nakaupo kong Ama.

"Dad.."l stated and run towards him and hugged him. Tila nagulat siya sa ginawa ko
pero niyakap nya rin ako nang pabalik at mahigpit na pawang matagal akong nawala.

"My princess.."batid niya at mas hinigpit ko ang yakap sakanya. Ang kaninang
namumuong luha ay tila nagsi-hulugan dahil sa pag-aalala na dala ng problema na
kinakaharap namin ngayon.
Narinig namin ang pagsara ng pinto at kasabay nito ang pagkalas namin mula sa
pagkakayakap.

"How are you Dad? Okay ka lang ba? Sinaktan ka ba nila? Ano ginawa nila
sayo?"mahina kong tanong. Kahit na nag-aalala ko ay tila hindi ko parin magawang
sumigaw at mag-hysterical. I remain calm and reserved person despite of everything,
maybe that's really part of myself--to have grace.
Napangiti naman si Dad at umiling.

"I'm doing fine my princess,don't worry they didn't hurt me."he said. Napahinga ako
ng maluwag sa sinabi niya, napaupo naman kami at agad akong humarap sakanya nang
upo ng mabuti.
"Dad,tell me what did really happened? How come that Zhang group will going to take
our company? How come did you bite their dirty tactics,dad?"pag-alalang tanong ko.
Napahinga naman ng malalim si Dad at

nagkwento.

"Actually I barely remember what happened,all I remember was that..l was closely
winning the bet when a waiter offered me a coffee which gave me hallucination." He
explained and look at me.

"Believe me Zia,I'm not stupid to give up especially my company that easily.Iwas


invited by one of our investors because he told me that there are a lot of
respectable businessman who'll come in the annual opening,so I grabbed the chance
in order for me to promote our company." He stated.
"Iwas invited to play and then I don't know what actually happened next..."he said
frustratingly while trying to remember things.
"The next thing I knew um-oo na lang ako.Ifeellike the time when I look at
her,feeling ko I'm experiencing unconsciousness but Iignore it and play along with
them then I had this weird hallucination when I drink that coffee and made me
lose."he added.

My predictions are right, dad got tricked by them, our company is a big fish in
business industry knowing that we gained a lot of achievements.

That is why there are a lot of business man laying their eyes on our business. And
Zhang grabbed the opportunity to steal our company away from us.

"Zia,I'm sorry if I let you down,I am such a disappointment and Iwill fully
understand if you get mad at me,don't worry once I got bailed,aayusin natin tong
problema na 'to."he said while holding my hands.
Napailing ako at tumingin sa mata ni Dad na ngayon ay malamlam dahil sa problema.

"Dad,don't say that,Iwill never get mad to you because you're my Dad,You and Mom
are the most

important people to me and not the money or the title

we have. Nag-aalala lang ako sainyo especially you

Dad."Isaid.
�++ "Hindiko makakaya na magdusa ka ng ganito
Dad,we rather lose the company than seeing you suffer like this,don't worry dad
Iwill talk to the big boss of Zhang Group and Iwill settle this issue with him."I
added
but worry flashed into my Dad's face which made me
.
CUriOUS.

"Zia let me warn you,Zhang is the most dangerous person that you could've ever meet
in your life.He is known for being ruthless and merciless,he will do everything
just to get what he wants.And I know he wouldn't take easy on you."he worriedly
explained which caught my attention, how "powerful" is he to place my dad in this
kind of situation?
"He wouldn't reach the position where he is if he wasn't evil,every company and
businessman were scared and threatened by him.I'm not saying you can't do it or be
scared at him,just please be carefulin dealing with that man.because he can't be
tamed."he said and held my hands tightly.
Mas lalo akong na curious dahil sa sinabi ni Dad, what kind of man is he? For me to
be threatened by him? Does he kill? Or it's already his nature to be evil?

But whoever he is, I will face him. I think good negotiations will fix this
problem.

"Don't worry dad,tomorrow morning Iwill talk to him,and Iwill bailyou out as soon
as possible,Iwill take care of everything so don't overthink okay?"l said calmly.
Tumango naman si Dad at niyakap ako.
"I don't know how did you do it nak,despite of

having this kind of problems, nagagawa mo parin

maging kalmado at mahinhin, hindi ko alam saan ka ba pinaglihi ng mama mo pero ni


hindi kita nakitang magalit. And ngayon pa lang I just want to say that I am so
proud of what woman you have become. Mawala man ang kumpanya o hindi, I will always
choose and love you and your siblings." My dad stated which made
my heart melt.


Ilang saglit ay nagpaalam narin ako dito at binigyan

ito ng yakap, this wouldn't be the last time that I will hug

my dad, I will settle everything through my power.

Nang makalabas ako ng Detention room ay napahinga ako ng malalim at naglakad.

I'll never let anyone, neither Mr. Zhang ruin the hard-earned company of my dad,
even if he's the most "dangerous" business man in the world, I will face him.

Hindi siya o nino man ang magpapabagsak aa kumpanya na tinayo ng dad ko.

Chapter 01

Chapter 01

MALZIA

Hindi mawari ang aking kaba dahil sa mangyayare ngayong araw, It's been weeks since
the incident at nahirapan si Faith magpa-schedule sa big boss ng Zhang dahil he's
too "exclusive" and "busy" taking care of
more "important" things than this.

Napapikit na lang ako nang maalala ang mga hinatid na mensahe ng Zhang, he is very
rude and inconsiderate, how come that our company is "less important" when hundreds
of employees are working there?

Hindi porket nakaka-angat siya saamin eh he has the right to call or consider
people who's lower than him as "peasants"

Binaba ko ang paint brush ko nang dahil sa frustrations dala ng Zhang na 'yun.

11Ate Zia....pagtawag sakin at lumingon ako nang makita ko ang kapatid ko nasi
Lianne.
110h Hi....mahina kong pasambit at niyakap ito saakin.

Lianne is my youngest sister, ako kasi ang panganay then yung sumunod saakin ay
kambal, which is si
Gianne and Gionne.

..Can't finish your painting?..she asked at tumango lang ako sa tanong niya.
Painting is like an antidote of my poisonous feeling. Pag alam ko na anytime pwede
ako mag burst out, sa

painting ko binubuhos, in this way nagiging kalmado ulit

ako at mas nakakapag-isip ako ng maayos.

But now, I can't really focus making an art dahil problemado ako sa mga nangyayari
ngayon.

It is why I got the title of being the most "prim and proper" lady, it sounds so
funny but it is interesting to see in some of the article that I was the living
"Mother Mary" who doesn't know how to be mad and ruthless.

Wala rin naman sa bokabularyo ko ang maging masama sa tao, just like the logic of
snake, Its nature to bite any human that go near him but it doesn't give me a right
or mean that I should attack him because of his
behavior, I have to understand that it is his nature to bite so I should find way
on how will I deal on such behavior instead of killing that snake, after all, it's
still innocent.

11Ate hindi ko talaga kaya ginagawa mo, you're still calm kahit na sobrang dami
mong dalahin... tawa ni Lianne at napailing. Even Lianne, she never saw me got mad
and been violent.
..Remember that ..snake.. thingy? And Its inevitable nature? Lagi 'yun naka tatak
sa isip ko and I don't get the idea of bursting out,dapat mas nag-iisip ka ng
solusyon instead of getting mad and throw all your frustrations to others,it's
unhealthy and toxic...I explained and examine my unfinished painting.
This is the second to the last I think that I will make, and I only have 4 months
to finish these two remaining works dahil within months, exhibit na ulit ng
paintings
ko.

11Ate kahit ganoon,you're still a human,and just like the snake,it is also our
nature to be mad,angry and cry. Just never hold yourself from those emotions kasi
kung minsan nakakagaan pag nilabas mo 'yun...she said at

tumango ako.

.., guess wala pang nagpapa-trigger sakin...tawa kong batid at ginulo ko ang buhok
niya.
Kinuha ko ang paint brush at muting ibinaling ang atensyon sa canvas ko.

LIANNE

Habang nagpipinta si ate hindi mawari ang pagka mangha ko sa itsura niya, she
really is the real life angel and a living saint.

She is beyond beautiful, halos lahat ng kalalakihan nagkakandarapa sakanya pero ni


isa walang nakatagal sakanya dahil hindi talaga pinapansin ni ate gawa ng mas naka-
tuon ang atensyon niya samin.
Halos lahat asa sakaniya na, madami naring magazine ang kumukuha sakanya dahil
kilala siya as the most 11 angelicface in the asia sabayan mo pa na
matalino at well-oriented si Ate, halos lahat ata ng mabubuting salita naibigay ko
na.

But honestly? she is the most calm, kind and good person that I've ever known in my
life, she devoted herself to help others than focusing only on herself.

She's also forgiving and trust worthy person. Kung kaya't walang umaaway sakanya.

But I believe that despite of those traits, I consider my sister as deep as the
ocean, she may be the nquiet11 type of person but she is deep and dangerous.

Once na magalit, sobra ang magiging apekto sa ibang tao at grabe kung maglabas ng
galit. Kumabaga isang bagsakan.

11Ate how's Dad? 11 1 asked at napatigil naman ito at lumingon sakin.


..He is fine,kasama niya ngayon siMom,kahapon nung pumunta ako okay naman ang
kalagayan niya and

if you're going to ask our company, it's on hold."she

answered at napatango na lang ako.


�++ "Ate..."pagtawag ko. "Will we lose everything?"I
asked. Ngumiti lang ito ng tipid at niyakap ako ng mahigpit.
"Iwill do everything not to lose our company,kahit ano pa yan."she answered. Her
hug gives me comfort, Ate Zia is really like the light, she can give you comfort
and best assurance.

Kumalas siya ng yakap at hinawi ang buhok ko. "Basta focus on your review,you'll be
a lawyer
okay? Siate ang bahala."she added while giving me an

enthusiastic tone. She smiled widely and continued her painting.


MALZIA

Habang pinagpapatuloy ko ang painting ko ay nakamasid naman ang kapatid ko, kung
kaya't hinayaan ko ito. Lianne is very fond of my painting and saaming lahat siya
ang may magaling na observation sa tao, accurate and well-precise.

"Ms.Zia,Ms.Faith is here.."napalingon ako at napagtanto ko na ang kasambahay pala


namin ang tumawag sakin.
"Ok then."I said at nginitian ako ni Lianne at umalis

ito, kasalukuyang nasa garden ako ng aming bahay dahil mas maganda ang ambiance
dito unlike sa loob. Mas nakakapagisip at nakakahinga ako pag nasa labas ako.
Bumungad sakin si faith na maraming dalang folders at envelope kung kaya't
binitawan ko ang hawak kong paint brush at umalis ako sa pagkaka-upo sa stool ko,
lumakad ako at umupo sa sofa.

"These are all the records I have gathered from the

annual financial statement, then here are the list of


accounts...receivable, accruals and the balance sheet. And lastly..."saad nya
habang hinahain sakin ang mga documents na pinakuha ko sakanya sa office."Mr. Zhang
background." She added.Agad naman akong napatingin sa folder at binuklat ko ito.
�++ Nalula ako sa mga informations na Iaman nito at
maging sa credentials and assets na meron ito.

Dad is right, this businessman isn't just a typical businessman,halos siya ang may
hawak sa lahat ng businesses dito sa asya, and there are articles states his
enormous achievements that put him on the seat.

Shipping line... Airline..... Casino..... Hotels...... Vehicles.....


Napalula ako sa mga nababasa ko, he really is a powerful man?

Kaya pala ganoon na lang niya tratuhin si Dad, for him, our company is just a piece
of cake compare to what he has.

"The bottom line is,he really is a filthy and wealthy person.Balita ko rin na he's
a dangerous man,marami nang naluging kumpanya sakanya and tinawag din siya ng
iilang respective business experts as one of the youngest successfulbusinessman in
the world.Halos lahat ng business ay takot sakanya."Faith explained at tumango lang
ako sa mga sinasabi niya.
"He can shut someone's business in just a snap,no one dared to insult him or touch
an inch of his clothes."she added. So he's powerful man?

"What about the appointment?"I asked.

"the appointment is set at Grand Hotel,9:30 sharp. Pinapasabidin ng representative


nila na don't be late dahilit will be your last appointment with him pag
nagkataon."she answered at tumango naman ako.
Binasa ko ang iilang financial statement at balance

sheet ng kumpanya, unlike past years, bumaba ng 5%


.
ang revenue namm ngayon.

Napahinga ako ng malalim at muling nagsalita kay

Faith.

"Faith after Italk to Mr.Zhang please make an arrangement for me,Iwould like to
have a meeting with all the directors and investors." i said at pawang nabingi ito
sa sinabi ko.

I never meddled to any businesses like this, I have my own name to work on and may
iba akong gustong gawin rather than sitting in the office. Minsanan lang ako kung
pumasok para lang i-double check ang documents na binibigay nila kay Dad. I never
been in a meeting kaya naiintindihan ko kung magulat man siya.

"0-okay Ms.Kim."she said and opened her iPad to take notes on what tasks I want her
to do.

"Then Iwant to see the audit record of our expenses,and please tell to the
accounting department that Iwant it separated,mapa- accrued,fixed,variables,
operationalman yan,Iwant them to be separated."! said. Kailangan kong pag-aralan
ang financialstability ng kumpanya, I'm not convince about the report that they
sent dahilalam ko na malaki ang kinikita ng shipping namin especially the car
ships.
"And please tell to Jan that be ready at 8:00, sunduin niya kamo ako sa front
gate.That's all."I said at tumayo ako para ihatid si faith sa loob.

"You're doing a good job Faith, thanks for your

effort."l said at ngumiti lang ito habang iniayos ang mga records and documents na
dala nito.
"lwan mona lang sakin yung financial statement at yung balance sheet."utos ko at
tumango naman ito.

"Thank you din Ms. Kim."she said atn naglakad kami papasok ng bahay.

I have to get ready within 6, the person whom I'll meet is far from being nice and
considerate.

Nang maka-alis si Faith ay napahinga ako ng malalim at tumungo sa taas, I think I


need yoga, isang malaking sako ng pasensya ang dapat kong dalhin mamaya.

Napahilot na lang ako sa batok ko at tumuloy ng tumungo sa taas.

Chapter 02

Chapter 02

MALZIA

Puyos ang kaba ko habang patungo kami sa Grand Hotel, Its already 8:40 in the
evening so I think we'll be there early than the said time.

Magiging maayos kaya siyang kausap? 0 isa rin ako sa mga businessman na itataob
niya at hindi bibigyang pansin?

Despite of his identity, I'm still hoping that he has a soft spot in his heart or
kahit maging considerate na lang siya, besides, my prepared proposalisn't bad at
alllalo na't it's a win-win situation.
Nilalaro ko ang daliri ko sa kadahilanang hindi ako makapali, everything seems
untrue and nightmare, kung pwede lang magising sa ilusyon na ito ay matagalko nang
kinurot sarili ko, but this is the reality.

Mula sa aking bintana ay natatanaw ko na ang hotel.


With his chosen venue, I must say he has an expensive taste, Grand Hotelisn't the
place for moneyless, it's for people who want to waste their money. kailangan
mo ng golden card para makapasok dito, sa buong mundo, only 50 people have this
golden card, and those people are either blue blood or multi billionaires. In
short, para sa mga lihitimong mayayaman talaga ang Iugar na ito.

Zhang is no joke, he really must laying down on his bed with his multi billion
dollar network, isama mo pa

ang imahe niyang nakakatakot.

But still, I'm not in the right place to judge that man. after all, hindi ko pa
naman siya nakikilala.
"Ms. Kim nandito na po tayo."saad ni Jan. Tumango naman ako at inayos ang aking
buhok at naglagay muli ng kaunting lipstick. I want everything to be natural and
soft, I just want some little enhancement which will
make me look young and fresh.

And as for my dress, I wore my lavender

off-shoulder flowy dress and nude stilettos, para magmukhang formal at the same
time hindi rin masyadong corporate, and lastly, sinide ko ang buhok ko para mas
mapakita ang aking mahabang hikaw.

Everything is all about elegance and natural. Besides, hindi din dapat ako mag
effort masyado dahil business ang pinunta ko dito at hindi date.

Huminga ako ng malalim at pumikit. Kaya mo 'to Malzia, this is for your family,
show them what you got and take your company back.

Lumabas ako ng kotse at sumalubong sakin ang isang mahabang red carpet na nasa
harap ng isang

Malaking fountain, this place is huge and beautiful. As far as I know everything in
this place were
inspired by the French and Arabian architecture. Kaya

puro gold and antiques makikita mo sa paligid.

Ngayon lang din ako makakapasok dito dahil una, hindi naman ako nagsusugal at
pangalawa, I only have black card which is why hindi ako pwedeng makapasok unless
there is an invite from a member.

Pumasok ako sa loob at bumungad sakin ang malawak at mataas na ceiling, this place
is massive, you can see your reflection through windows and floor, mala palasyo at
exhibit ang itsura ng lugar.
Napa-ikot ako sa Iugar at napangiti ako sa mga

painting na nasa-ceiling, it's a neoclassicism style, one of my favorite era when


it comes to art.

There are a lot of crystalangels floating in the ceiling, chandelier I think?


mala-spiral formation ang angel figures at nakapalibot ito.

And their flooring wows me, it's a Pietra Firma Luxtouch Tiles, the most expensive
tiles in the world, it takes millions of dollars to complete such floor.

Nang matapos ako tumingin ay lumapit ako sa receptionist which looks very prim and
proper with their neat hair and minimalist black body con and gold belt, they look
very expensive.

"Good evening,I have reservation with Mr.Zhang."I said in the most nice and calm
voice that I could give. Napatulala ito na pawang nagulat sa sinabi ko, may mali
baakong sinabi?

"M-Mr.Zhang?"the lady asked and I just smiled and nodded. Tumungo ang atensyon niya
sa computer.
"You are Ms.Malzia Rheign Kim?"she asked and for the second time, I gave her a nod.
"Welcome to Grand Hotelmadame,just sign this and I'll call Mr. Zhang's team to
fetch you here in the lobby."She explained and gave me an iPad. Pumirma naman ako
sa ibinigay nito at kinuha niya muli ito.
Nang matapos siya sa kanyang ginagawa ay kinuha niya ang telepono at kinausap niya
ang isa sa tauhan ni Mr. Zhang, he must be a WIP member, everyone in here seems to
know him.

Of course who wouldn't know him? He's the king of businesses, he's an untouchable
beast and untamed monster as others may pertain. But one thing for sure...
I will take back what's ours.

In just a minute ay may biglang bumungad saamin

ng ilang naka coat at may ear-piece, halos walo silang nandito at ang lalaki nilang
tao.

Halos malula ako dahilsa tangkad ng mga ito, I

think they are his bodyguards.

Biglang may bumungad saking napakagandang babae, she's walking closely towards me
and she looks beautiful and daring, her hair looks neat so as what she's wearing,
kahit na corporate attire ito ay kita ang figure niya and she is really sexy and
beautiful.

Nang makalapit ito ay wala itong emosyon, ni hindi ako nginitian and It's okay, I'm
not here to make friends or do socializing, I'm here because I have business to
fix.

She lended me her hand and introduced herself to

me.
"I'm Vivian Hann,Mr.Zhang's assistant."she said as

if she was trying to intimidate me but I gave him a very

positive smile and accepted her hand.

"Please to meet you Vivian,I'm Malzia."l said at pawang nagulat naman ito sa inasta
ko ngunit pinigilan niya ito at binitawan ang kamay ko.
"Follow me."She said. Sumunod naman ako dito at naglakad kami patungong elevator.
Her appearance may look intimidating, but I think she's a good person though.
She can deceive others by her actions but her eyes won't lie.

Nang makasakay kami ng elevator ay namayani ang katahimikan at ni hindi ko na


sinubukang kausapin siya dahil sa mukha nito ay wala rin naman siyang ganang
kausapin ako, mas okay na hayaan ko na lang siyang gawin niya ang part niya. And
that is fetching me in the lobby.

Mga ilang saglit pa ay bumukas na ang elevator at

sumalubong saakin ang magandang hallway na punong puno ng paintings at anghelsa


ceiling, the floor is now carpeted with red fabric. Maging ang mga decorations ay
gawa sa ginto.

Sinundan ko siyang maglakad, lumingon ako at nakita kong tumigilsa unahang hallway
ang kalahati ng bodyguards na kanina ay sumundo saamin.
"This place is beautiful.."! complimented. Hindi ako nito pinansin o dapuan man
lang ng tingin at patuloy lang ito naglakad.

napalunok na lang ako at nanatiling tahimik, siguro nga wag muna ngayon.

Biglang bumukas ang isang malaking pintuan and I

was amused by what I saw.

I can see the whole city lights and so as the sky, ngayon lang ako nakakita ng
ganitong kagandang scenery.
Everything was made of glass and diamonds, it's dark actually, pero makikita mo
parin ang mga gamit at nagkikislapang mga gamit.
"Zizi! Pangako sa'yo mag tatayo aka ng pinakamalaking building!"

"Gusto ko Vyung kita stars at moon para hindi na aka mahihirapan tingalain sila!''

Napa-hawak ako sa ulo dahil bigla na naman itong sumakit, why Am I reminding some
things?

Napailing na lang ako at hinilot ang sintido ko, not here self, wag dito please.

Maging hagdan na inakyatan namin ay makintab at kumikinang, I bet the concept of


this floor is starry night.
Tumigil kami sa isang salamin at awtomatiko itong nagbukas.

Halong kaba ang aking nararamdaman, mabilis ang

tibok ng puso ko at ni hindi maipinta ang nararamdaman ko ngayon.

This feeling feels nostalgic...

Always remember Malzia that my purpose on being here is to make a deal and persuade
him with my proposal. Wala na akong pakielam kung kesyo siya ang pinaka mayamang
tao sa mundo.
"She's here.."saad ni Vivian na naunang pumasok. Lumingon ito saakin at tinignan
ako nito at binigyang ako nito ng daan papasok.
Pagpasok ko ay biglang bumungad sakin ang imahe ng magandang lalake at may mapang-
ahas na tindig.

Bumilis ang tibok ng puso ko at para akong nabibingi sa katahimikan, the feeling
feels nostalgic. Nang tuluyan ako makapasok sa kwarto ay
napansin ko na mukha pa itong kasing edad ko at

napaka gwapong itsura, for a western-asian looking man, he is dead gorgeous.


Napansin ko na naninigarilyo ito at naka-dekwatro

itong nakaupo, pinagmasdan ko ang paligid at dalawang bodyguards niya ang nakatayo
mula sa sofa na kaniyang kinauupuan.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang mapansin ko na nakatingin siya sa gawi ko or I


must say, nakatitig ito saakin na pawang matagalniya na akong kilala.

Hindi ko ito pinansin at lumapit ako sa kinauupuan nito. Tanging sapatos ko lang
ang tumutunog kung kaya't mas nakabaling ang atensyon nila saakin.

Kahit puyos ang aking kaba ay nanatili akong kalmado, sa mga ganitong oras dapat ay
mas pinapagana ko ang isip ko kesa sa nararamdaman ko.

Nang makarating ako sa pwesto niya ay nag bow

ako na may kasamang ngiti.

"What an honor to finally meet you Mr. Zhang." I

said while still bowing my head.

Ngunit bumilis ang tibok ng puso ko at nagulantang ang aking sistema nang
maramdaman kong hinawakan nito ang aking baba at ini-angat ang aking mukha.
"You're finally here huh.."isang malaki at malalim na boses ang gumalantang sa
aking tenga kasabay ng maganda nitong mukha,he's such a pretty man, but he looks
very dangerous.
Napatitig ako sa mata nito at napatigil ako.

"You..."l whisper.
Chapter 03

Chapter 03

MALZIA

"You.."I whisper while staring his beautiful face. Napapikit ako upang piliting
alalahanin ang mga bagay nung nakalipas ngunit wala akong ma-alala.
But his face is very familiar, like it wasn't the first time seeing him, parang ang
tagal tagal ko na siyang kilala.

Mabilis ang tibok ng puso ko habang tinititigan ko ang mukha niya, nagbabaka-
sakaling maalala ko siya ngunit kasabay ng mabilis na pagtibok ng aking dibdib ay
naninikip rin ito.

Why do I feel hurt? Parang gusto tumulo ng luha ko. Ang lungkot ng pakiramdam ko,
was he connected
to my past?

Dumilat na lang ako at bakas sa mukha niya ang pag-tataka, iniwas ko ang hawak niya
sa aking baba at umayos ako ng tayo. Binigyan ko siya ng ngiti at muli ako
nagsalita.
"Sorry I really have a poor memory, you look very familiar, baka guni-guni ko lang
'yon."mahinhin kong sagot. Habang maari ay ayaw ko magsalita dahil baka
mahalata niyang kinakabahan ako at ayokong makikita
. .
n1ya 1yon.

Nakita ko naman sa mga mata nito na pawang nagulat ito sa sagot ko, may mali
baakong nasabi?

"Hindi kita iiwan Vi." "Promise?"

"Forever and ever tayo Vi!"

Bigla akong napapikit sa boses na mga naririnig ko. Bakit ang sakit sakit ng ala-
ala? Bakit parang
nadudurog puso ko every time I hear that voice?
Alii could feelis grief and sadness, halos naninikip ang dibdib ko sa tuwing may
maririnig akong boses ng isang batang IaIake. Who owns that voice? Why am I
remembering something all of a sudden?

Napapikit na lamang ako dahil biglang pumintig sa sakit ang ulo ko, napayuko ako at
napahawak sa sintido
ko.

Everytime I'm remembering something, bigla na

lang sumasakit ng malaIa ang ulo ko but this time the pain is different, it's
unbearable.

Biglang nandilim ang paningin ko at nawala ako sa balanse.

"Zizi, babalik ka ha?"

"Promise babalik aka, wala ngang iwanan diba?"

Nakaramdam ako nang panunuyo ng lalamunan kung kaya't napadilat ako at ang kaninang
nanlalabong paningin ko ay luminaw, kasabay nito ang pamamanhid ng aking paa at mga
kamay.

Nang maayos na ang aking paningin ay bimungad saakin ang ceiling na puno ng anghel,
it was like a painting of Leonardo De Vinci, it was beautiful and full of stories.

Pinilit kong tumayo nang bigla akong narinig na boses.

"Don't force yourself, baka matumba ka."She said and I realized it was Vivian, Mr.
Zhang's secretary.

Nanlaki naman ang mata ko nang maalala ko na

Chapter 03 3/10

may meeting dapat ako kay Mr. Zhang.

Heavenly mother of precious! I screwed the meeting up! Paano na ang kumpanya?

"Si Mr.Zhang!"l said at madali ako ng napatayo at napaayos ng damit at hinanap ang
aking sapatos at ang aking gamit.
"What are you looking for?"a manly voice asked me and I unconsciously answered. "My
shoes,can you
please help me to find it?"I said without looking to the

person who asked me.

Pag-lingon ko ay nabangga ang aking ulo ng isang malaking katawan.

Napa-angat ang tingin ko at nagkasalubong ang aming mata, at napagtanto ko nasi Mr.
Zhang na pala ang kaharap ko.

Napalaki ang mata ko at agad na inilayo ang katawan ko sakanya, bumilis ang tibok
ng puso ko at kung kanina ay nagiging aligaga ako ay biglang kumalma ang aking
sistema.
Nakita kong sinensyasan niya si Vivian na umalis at agad naman itong umalis sa
aming paningin.
Pagkasara ng pinto ay yinuko kong kaunti ang aking ulo at nagbigay na pormal na
pagbati.

"M-Mr.Z-Zhang,I-I really w-want to say sorry for what h-happened and..uhm"paputol


kong batid habang nakayuko at nakatingin lamang sa lapag, mabilis ang tibok ng puso
ko dahil sa kaba.
Pero hindi ko maiwasan mamangha sa kakisigan at kagwapuhan niya, I thought He will
be around 40s but apparently, to my estimation, pawang mas matanda
lang siya ng ilang taon sakin.

"How's your feeling?"he asked, halos walang emosyon ito nang tanungin ako. Nagulat
ako nang bigla

niya ako tanungin ng ganoong tanong.

Napalunok na lamang ako at nanatiling nakatingin sa lapag, kahit sino naman ay mag-
aalala dahilhindi biro yung nangyari sakin kanina, but in my case, it's normal.

"I'm okay Mr.Zhang,thank you for the conce---" "I'm not concern,you're actually
wasting my
time."he bluntly said. Napalunok naman ako sa sinabi

niya, I was just being formal and respectful, it doesn't bother me wether he's
concern or not,who the earth is
he?

I remain calm and looked upon him, I gave him a

smile and answered him back.

"Whatever you consider it Mr. Zhang,still I'm thankful."! said at nag bow. Hindi na
ito umimik at tinalikuran ako, napansin ko na napaka laki pala ng kwartong
pinagdalhan nila saakin at lihitimo ang ganda nito, It looks like a palace of a
king. Very luxurious and elegant.

"Anyway Mr.Zhang can w-we s-start the real bus�lne---II

Napatigil ako nang may biglang nag door-bell, napadako kami sa pintuan at nang
bumukas ito ay may tray na dala dala ang service crew I think?

"Good evening Mr.Zhang."saad nito at nag bow, pumasok ito at inilapag ang pagkain
nitong dala at lumabas na muli.
"M-Mr. z---- II

"Eat."utos niya nang hindi tumitingin saakin at nakapamulsa.


Napahinga ako ng malalim at muling binigyan ito nang kalmadong ekspresyon.

"i'm okay Let's dis---"


"Eat." Muli niyang sagot. Ngunit hindi na ako

papayag, Hindi ko pwede sayangin ang chance na pinagkaloob sakin dahil kumpanya
namin ang nakasalalay dito at hindi basta bastang simpleng usapan.
Napalunok ako at muling sumagot.

IIBut M---"

Sasagot pa sana ako nang matalim ang mata nitong tumingin saakin at halatang
naiinis na siya sa pamimilit
ko.

11 Eat."madiin niyang saad at pamatay na titig ang

ibinigay nito saakin. Napalunok naman ako at umupo sa upuan kung saan inilagay ang
hinandang pagkain.
Napatikhim ako at napahinga ng malalim, I have to obey him in order for him to
listen within my proposal.

Tahimik akong nagsimula kumain ng tahimik, kahit na masarap ang hinaing pagkain
saakin ay hindi ko
rna-enjoy dahil nakakaramdam ako ng tensyon at pagkailang.

Huminga ako ng malalim at nagpatuloy kumain, just do what he wants, para pakinggan
ka nya Zia.

Habang kumakain ako ay napadako ang tingin ko sa gawi niya dahil bigla itong umupo
sa harap ko at nagsindi ng sigarilyo, inusog ko naman ang plato ko at maging ang
upuan ko para hindi ko maamoy ang usok
ng sigarilyo.

IIMr. Zhang--"

"Marry me."matalim nito at seryoso nitong saad saakin. Bigla akong nakaramdam nang
pagkabara sa aking lalamunan dahil sa sinabi niya.
"M-Marry?" I repeatedly asked. Para akong nabingi sa sinabi niya.
Huminga ito ng malalim at binigyan ako ng

nakamamatay na titig.

Is he serious? Marriage is such a serious thing, hindi siya yung pag umayaw ka
pwede mong takasan o takbuhan.

Marriage is a solemn sacrament, para ito sa dalawang taong nagmamahalan at hindi


lang para sa conveniency o "deal."

"Why? Your dad didn't tell you?"he asked and gave me a devilish smirk. Bumuga siya
ng usok at ipinihit to sa maliit na mangkok.
What do you mean dad didn't tell me? "No.."mahina kong sabi. Para akong nanghihina
sa
sinabi niya, don't tell me dad wants me to marry the

man in front of me?


"I'll take the company wether you agreed on it or not."he said. Napahinga ako ng
malalim upang ihinahon ang sarili ko.
Tumayo ito at naglakad patungong glass window papuntang balkonahe, sumandal ito at
nagpamulsa ito.

Sa kabila ng mapang windang nitong sinasabi ay hindi ko maakila ang gandang tindig
nito, matangkad, makisig at lingunin talaga ng mga babae. Kahit ako ay mapapadako
ang tingin sakanya dahil nakakabighani talaga ang itsura niya. Kung hindi ko siya
kilala ay aakalain kong modelo siya.

"But,If you take my proposalthen things wouldn't change,it's just that I'll be your
father's boss but you can still have an access within your company."he explained
while wearing a playful smile which gave annoyance to
me.

Gusto ko siyang bigyan ng benefit of the doubt na

baka mali ang sinasabi ng mga tao sakanya, na baka hindi naman siya ganoon kasama,
pero sa pinapakita

niya, how can he bear these things without feeling

sorry?

I understand that he is a businessman and he only wants to win the game but he's
too heartless and inconsiderate.

"M-Mr.Zhang,please take time to think about the dealyou made,I don't think marriage
is necessary to secure the assets you want to have,lets settle this--"1 was trying
to explain my side when he interrupted me for a millionth time.

"I have made my decision,take it or leave it."madiin niyang sabi. Napatigil ako sa
sinabi niya at napatitig ako sa mata nito.

Seryoso ito at madilim, his eyes were gloomy as if he was in a dark place for a
long time, I see an untamed monster.

Hindi ko inalis ang titig ko dito at ilang minuto ko rin ito tinitigan, parang
nagtaka siya sa inasal ko kung kaya't muli ako nagsalita.

"With all due respect Mr.Zhang,you don't have to be ruthless and


inconsiderate.Pwede naman nating pag-usapan 'to at pagkasunduan without
acknowledging marriage as an option."! explained pero kalmado parin ako, hindi ako
magagalit,malaki ang nilaan kong pasensya sakanya, ang kailangan ko ay may marating
ang pagpunta at pakikipag-kita ko sakanya.
Lumapit ito saakin na agad naman ikinabilis nang tibok ng puso ko.

Napausog ako sa kinauupuan ko at yumukod ito at inilapit niya ang mukha niya sa
mukha ko.
Halos maduling ako kung kaya't unti-unti kong nilalayo ang aking mukha hanggang sa
napasandal andg ulo ko sa pader at halos manduling ako sa sobrang lapit
ng mukha niya sakin.

"But apparently,you don't make rules,Iam..."he whispered with his deep voice. He
looked down on my lips and return his sight in my eyes.
Napalunok ako at halos nagrarambulan ang mga elemento sa aking tiyan. Bakit ko
nararamdaman 'to? Why he makes me very nervous?

"Ruthless? Baby, This is way nothing compare to what I do to others,you're lucky


enough to have my mercy." He whispered it and the next thing that shocked me is
when he bit my earlobe.

I gritted my teeth and stood up, hindi ko na kaya ma binabastos niya ako ng ganito,
as a man, he should learn how to respect woman and have some decency, his power and
name doesn't give him validation to disrespect woman like that.
But I wouldn't show my annoyance, I will not let him to win the game that he wants
me to play with.
Walang emosyon ko itong hinarap at nanatili akong mahinahon, sa kabila nang mga
pinag-gagawa niya sakin, alam 'kong may karapatan ako na umalma at
itulak siya pero it will just make things worse. I just need to deal with his
monster.

"I also have conditions."Panimula ko. Narinig ko namang napangisi ito at umayos ng
tayo.
"I want my father to still have his power in the company,decisions will still be up
to him."I said without pulling my eyes off his eyes.
"Second,all our properties will be remained in ours,and lastly..."
"I want a proper marriage,I have my dignity and respect within my family name."I
explained. I just want to be rational, hindi porket naayon sakanya ay dapat

siya lang susundin ko.

Napahinga ako ng malalim at bumaba unti unti ang aking tingin.

"If th-that's okay with you Mr.Zhang."I said softly. Ganito na lang ba mangyayari
sakin?
Sa buong buhay ko, kasal ang pinakahihintay ko. when I was a child, I dreamed of
marrying a prince. But it turns out, I have no choice but to give up tht
dream.

"Free yourself tomorrow,I'll be sendingVivian together with the wedding


coordinator."he said casually. Napa-angat ang tingin ko at napatikhim ako.
I guess the answer is yes.

Huminga ako ng malalim at binigyan ko ito ng tipid na ngiti.

"Ishould leave Mr.Zhang,thank you for the hospitality and kindness." I whispered at
tinalikuran ko na ito para lumabas ng kwarto.
Ngunit lalabas na sana ako nang bigla muli ito nagsalita.

"Go to left side,all my men are there to escort you and.."

"Its Vaughn."

Napatigil ako sa sinabi niya.

Vaughn.
His name is familiar.

Bumilis ang tibok ng puso ko at bigla itong nanikip. Lumingon ako dito at binigyan
ito nang tango. "Zia."l said and gave him a small smile and left the
room...and him.

Nang lumabas ako ay sinunod ko ang turo niya sakin at natanaw ko na ang mga tauhan
niya.

Chapter 03

Tonight, everything will change....

10/10

Chapter 04

Chapter 04

MALZIA

It's sunday, kakatapos lang ng misa na dinaluhan ko at kasalukuyan akong nasa


Immaculate Concepcion House kung saan ang isa sa charity na aking sinusuportahan.

Simula bata pa lang daw ako sabi ni Dad ay nahilig na akong makisali sa mga
organisasyon na kung saan tumutulong sa mga bata at matatanda na iniwan o di kaya
inabuso sa tahanan.

Kada buwan ay bumibisita ako para tignan ang kalagayan ng ICH para makita kung may
mga kulang pa sila o hindi kaya kailangan. Mas maraming sanggol ang inaalagaan nila
kesa sa mga bata na may edad na.

Patungo ako ngayon sa House Office upang makausap si Sr. Tina, isa sa mga head ng
sambahayan. Siya ang in-charge sa pamamalakad at siya din ang pinakamalapit kong
kakilala sdito sa ICH.

Napangiti ako habang marami akong nakikitang bata na naglalaro at ang iba naman ay
madre na may hawak hawak na sanggol. Malaki na talaga ang pinagbago ng Iugar na
'to.
Nang makarating ako sa House office ay bigla agad akong napansin ng mga volunteer
workers dito kaya masaya akong binati ng mga ito.

"Magandang Umaga Ate Zia! Kumusta na

po?"maligayang saad ni Dino at napangiti naman ako, si

Dino ang isa sa pinakabatang volunteer dito sa ICH.

Napadako naman ako sakanya at niyakap ko ito.

"Dino! Kumusta kana! Ang lakimo naring bata ka."masaya kong batid at kumalas ng
yakap para guluhin ang buhok niya.
Napakamot naman ito sa ulo at parang namula pa ng yakapin ko ito kaya natawa naman
ako.

"0-0kay naman po ako Ate Zi,eto po malapit ng umalis."saad niya at napakamot siya
sakanyang ulo.

"Talaga bang aalis ka na?"malungkot kong tanong. Naging malapit narin ako kay Dino
dahil simula ng matagpuan ko ang lugar na 'to ay isa rin sya sa mga batang naging
malapit saakin.
Tumango naman ito at huminga ng malalim. "Opo Ate Zi,medyo nakakalungkot kasinaging
malapit na ang lugar na'to saakin pero kailangan ko na harapin ang responsibilidad
ko."Seryoso nitong sagot, bakas ang lungkot sa mukha nito.
"Malulungkot ang kapatid ko niyan."saad kong mahinhin at nagulat ako nang makitang
nalungkot ang mata nito at may hindi maipaliwanag na mensahe.
"Ate kasikilala mo naman sila Dad."saad nito at napakamot na lamang sa ulo pero
bakas dito na ayaw niya talaga umalis.
Pero hindi ko siya masisisi, bukod tanging tagapag-mana siya ng West Coast Airline,
na isa sa pinaka-tanyag na airline sa West, bilib ako sa batang ito dahil kahit may
marangyang buhay na siya ay nagagawa parin nitong mag boluntaryo.

At naging malapit sila ni Lianne, kaya alam ko na malulungkot ang kapatid ko kapag
nalaman niya naaalis na ang pinakamatalik niyang kaibigan, or should I say her
great love.

Tuwing nakikita ko sila ng kapatid ko ay hindi ko

mapag-akila na may iba akong nararamdaman sakanila.

Malalim ang pinagsamahan at pagtitinginan nilang dalawa kaya alam ko na magiging


malaki ang epekto nito kay Lianne.

"Basta mag-iingat ka at pagbutihin mo ang

pag-aaralmo okay? Para makabalik ka at makita mo ulit si Lianne."ngiti kong paalala


at tumango naman ito.
"Siya nga pala, 'asan si Sr.Tina?"tanong ko.

"Ay ate 'asa taas siya."sabi niya at tumango naman ako. Nagpaalam kami sa isa't isa
at bumaling ako sa hagdan papuntang taas.
Nang makatungo ako sa taas ay nakita ko ang kanyang opisina kaya tumungo ako dito
at pag kuwan ay kinatok ko ito.
"Pasok..."rinig kong saad nito kaya binuksan ko ito at bumungad sakin si Sister na
halatang may binabasang papel.

Lumingon ito sa gawi ko at napatayo ito nang mapagtanto niya na ako ang nasa
pinto.

"Zial"masaya nitong batid at sinalubong ako ng yakap na agad ko namang ginawaran.


"Sister kumusta na po? Pasensya na kung hindi po ako nakabisita ng tatlong
buwan,busy po kasi ako sa kumpanya at sa exhibit na gaganapin."paumanhin ko at
umiling naman ito.

"Anak wag ka mag-alala okay naman kamidito at maging ako,eh ang kalagayan mo?"muli
nitong tanong at napahinga naman ako ng malalim.
I was comatose for 2 and a half years when I was 14 years old. Sabi nila nasagasaan
ako ng 4 wheeler truck. My ribs were broken, had multiple seizures and undergone a
lot of surgeries. I almost died but thankfully, God still gave me a chance to live.
However,

wala akong naalala even just a bit of my childhood

except the voices that I'm hearing.

"Sister..."l said at namuo ang luha sa aking mata. Agad naman itong tumayo at
lumapit saakin para tabihan at ihinahon ako.

Napayuko ako at huminga ng malalim, ikinuwento ko lahat ng pangyayari na nangyari


sa buhay ko ngayon. lsa siya sa tao mga sinasabihan ko sa mga ganitong bagay. Dahil
ginagabayan niya ako at lagi niya saking pinapa-alala nasa bandang huli pag naging
mabuti ka, ay babalik naman sa'yo nang mas malaki pa.

"Zia..binibigyan ka nang pagsubok ng panginoon. Tatagan mo lang,hindi kaya


konektado siya sa buhay
mo noon?"tanong nito. At napatigil naman ako sa sinabi
.
n1ya.

Simula nung gabi na iyon ay madalas kong marinig sa panaginip ko ang boses ng isang
lalake. Kahit pamilyar ang mukha niya at hindi imposible ang sinasabi ni Sister,
parang nalalabuan ako dahil kung matagal niya na akong kakilala dapat ay
nagpakilala na agad siya sakin nang sinabi ko na pamilyar ang mukha niya sakin.

"Sister,hindi ko alam.."Muli kong saad at tumingin ako rito. "Pero sister ang
kasalay sagrado,kung sino man ang dapat kong pakasalan,dapat yung mahalko diba?
Paano---"

"Anak.."muli nitong pagtawag at napatingin naman ako sakanya dahil napapansin niya
na masyado akong nag-iisip at napapadala ng mga problema.
Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti ito. "Alam mo ang sagot diyan,pero tandaan
mo,
pagmamahalang pinaka madaling matutunan.May

dahilan bakit nangyayariang mga bagay na 'yan sa'yo.


Basta pakatandaan mo lang na pagmamahalat

kabutihan ang mamamayani kung ito ang isusukli mo sa tao kahit na hindi naging
maganda ang trato niya sayo o naging masama siya sa'yo."saad nito at napatango ako.
�++ "At imbis bawian mo ang hindimagandang pag
trato niya sa'yo,alamin mo ang dahilan kung bakit matigas ang puso niya,malay
mo,doon mo makikita ang malambot na parte ng kanyang puso."dagdag niya pa, tama si
Sister Tina, alam ko sa mga panahon na ito ay wala akong choice kundi um-oo na
lamang at tignan ang kasal bilang paraan para ilaban ang seguridad ng pamilya ko,
pero hindi naman siguro mahirap mahalin ang taong yon kahit na napakatigas ng puso
niya at hindi maganda ang pag-trato niya sa mga tao.
"Sister Tina,nakakasakit ang magmahalng taong may madilim na pagka-tao hindi
ba?"tanong ko at tumango naman ito.
"Madilim man ang pagka-tao o mabuti,hinding hindi mawawala ang sakit pag
nagmamahalka, nasasaktan ka kung kaya't sa kadahilanang mahalmo ang tao at nawawala
ang naturang pagiging makasarili natin dahilsa sobrang pagmamahal."eksplenasyon
nya.
Tama siya, maybe I should try give my marriage a try instead of regretting
everything. Tsaka ganoon man ang trato niya saakin ay ramdam ko namang mabuti
siyang tao. He even offered me food that night and
asked me if I'm okay. Though masakit siya magsalita but that's for him to cover up
his fragility at iniiwasan niya lang na makita ng tao ang kahinaan niya. He's just
protecting himself from everyone.

Napahinga ako ng malalim at huminga ng malalim. Kakayanin mo 'to Malzia.

Hindi na ako masyado nagtagalsa ICH dahil

kailangan kong 1-meet ang coordinator na mag-aayos ng kasal ko.

Kasalukuyan akong nasa kotse. Papunta kami ngayon sa bahay. Sinabi ko na lang kay
Vivian nasa bahay na lang kami magkita dahil marami pa akong aayusin and it would
be hassle if we'll meet somewhere.

I have to finish my paintings and investigate the stocks and assets of my company.
I have bad feeling about the stock bakit bumababa ito sa Market.

Tahimik akong nakatanaw sa bintana nang tumunog ang cellphone ko. Agad ko naman
itong binuksan at tinignan, It's an uknown number.

"Good day Ms, Kim, this is Vivian Hann, assistant of

Mr. Zhang. I just want to know if you're on your way?"

Nang makita ko ang message ay nag-type naman

ako.
"Good day Ms. Hann,I'm on my way, sorry for the

inconvenience, I have to settle some things, but I'm

already on my way."

Nang-maitype ko ito ay sinend ko na agad 'to. Wala pang segundo ay naka tanggap na
agad ako ng message.

"Sure thing Ms. Kim, let me know if you're already there, we're almost there."

"Very well, thank you Ms. Hann:))"

Pinatay ko ang cellphone ko at inilagay ito sa bag. Vivian seemed to be a nice


person though just like
her boss, you can't predicted them by just observing

their behavior. And I think they're a good person. I just feelit.

Tsaka nakikita ko nasi Vivian ay hindi lang basta

assistant, not to romanticize her relationship with her boss, but I think they have
a deep relationship, as if Vaughn is treating her like his right hand.

And I don't have any problem with that, as long as their intention with me is good
and they treat me right, I don't care whether what relationship they have.

Napapikit ako at hindi namalayang nakatulog na pala ako sa biyahe.

Napadilat ako nang maramdaman ko na tumigil ang kotse, mabuti na lang at mababaw
lang ang tulog ko.

"Salamat Jan."sambit ko at bumaba ng kotse. Medyo nahihiya ako dahil pinaghintay ko


pa sila.
Nagmadali akong maglakad papasok ng bahay at bumungad sakin ang isang magandang
babae na kasama ni Vivian.

"Sorry for being late."mahinhin kong pasensya. Bakas sa aking tono na nahihiya
dahil pinaghintay ko pa sila nang medyo matagal.
Umiling naman ito na pawang hindi naman naging big deal sakanya.

"Ms.Lisa Iwould like you to meet Ms.Kim."she said. I offered my hand which she
gladly accepted it.
"Just call me Zia."l said. Ayoko na masyadong formal, besides it would be
comfortable if casual lang ang magtgmg usapan.
"Ms.Kim this is Ms.Lisa Cruz,one of the best events coordinator in the Asia,she
organized a lot of events including the AnnualDinner at Bridgeton in England,
madalas wedding of the century ang nilalagay sakanya sa LIGHT Magazine." Vivian
explained at napangiti naman ako. She really is a big time coordinator,

maganda ang credentials niya.

Annual Dinner of the Blue bloods is a different level. halos Iahat ng pumupunta
doon ay puro Royal Family. She must be pretty good in making an event.

"Impressive."I complimented her at tumawa lang ito ng mahina.

"Well It's been my priveledge to organize your wedding with Mr.Zhang,he's a kind
man."she said at napangiti na lang ako. Baka sa ngayon lang kaya iba ang pag-trato
niya sakin.

"I bet he is,anyway lets proceed outside,mas chill and calming doon."l said at
tumango naman ito at nagsimula na ako maglakad patungong Garden.

I'm just curious bakit isang bigatin na coordinator pa ang hinire nila, alii want
is just a peaceful and solemn wedding. kahit na isang malaking deal lang ito ay
gusto ko bigyan ng respeto ang family ko at ayoko na may masasabi sakanila na
madali lang nakuha ang anak nila.
And I want to make the best out of it though simpleng wedding lang naman ang gusto
ko. I have this feeling that I want to claim this wedding, kahit na hindi ko naman
siya ganoon ka-kilala ay bilang pagkilala ko na lang sa sarili ko at respeto sa
pagkatao ko.

Nang makatungo kami sa Garden ay pinaupo ko ito sa sofa at sinenyasan ko ang


nakasunod na isa sa mga kasambahay namin nasi Fe.

"What do you want? Coffee? Iced tea or water?"I

asked.

"Anything." Sabi ni Lisa at tumango naman ako. Lumingon ako upang utusan si Fe.
"Fe kindly get them Iced tea and snack,kahit yung Red Velvet cake.Thank you." I
calmly commanded. Tumango naman ito at pumasok upang gawin ang

inuutos ko.

lni-ayos ko muna ang throw pillows para makaupo sila ng maayos nang biglang
magsalita si Lisa.

"Everyone is right about you,you were gentle,kind and elegant woman."saad ni Lisa
habang pinagmamasdan ako nito. Bila akong natawa ng mahina at umiling-iling.

"That's nothing."mahinhin kong sabi habang umi-iling. "You can now sit."I said at
may nilabas na itong Ipad habang si Vivian ay naglabas ng laptop, maybe she has
business to deal with. kung sabagay, nakakahiya na naging dagdag trabaho niya pa
ang kasal.
Tumabi ako dito at may binuklat ito na i-ilang magazines at portfolio.
"Here are some of the concepts that I made in the past,you can take a look at it
and get an Idea."she explained at nalula ako nang makita ko ang portfolios

It's too grand and luxurious events, I don't see myself having a kind of wedding
like these. I'm not a fan of extravagant things, gusto ko lang ay simple at maayos.
"And for the venue,it's up to the concept you want, for the beach wedding,it can be
Maldives or for the Church wedding,Vatican is-----"

"Lisa.."pagtawag ko at nginitian ko ito ng taimtim at isinara ang portfolio na


pinakita niya.
"I am impressed by these works but all Iwant is a simple wedding."saad ko at pawang
nagulat ito, maging si Vivian ay napatingin sa sinabi ko. Did I say anything wrong?
"S-simple?"tanong muli ni Lisa na pawang nabingi

siya sa sinabi ko.

"Y-yes..but Iwant an elegant and classic vibe but as much as possible gusto ko lang
ng simple, so to 60 people,that's good enough."Paliwanag ko muli at

pawang nagdadalawang-isip ito sa sinabi ko.

"Are you sure?"she asked at tumango ako at bakas sa mukha ko na nagtataka ako bakit
pawang gulat na gulat sila sa sinabi ko.
I don't think there's something wrong having a simple wedding, for rich people
siguro nga't nakakagulat lalo na sa katulad ko ang ideya na "simple."

for her siguro ay ngayon lang siya naka encounter ng ganito but that's really I
want.

"0-okay then,but what about concept you want on your wedding? Beach? Church?
Garden?"she asked.

I remember the St. Mary's Church, it was simple yet peaceful. Ang ganda ng
ambiance, it was not crowded and it was just a plain elegant church but however, my
Mom told me that when 1 was a kid, I usually go there
but a lot of things happened so I wasn't able to remember the sentimental value of
that place.

That's why I want to marry in that place, baka nang sa gayon may maalala ako sa
nakalipas, who knows?

"Actually Lisa,If okay lang I really want to get marry at St. Mary's near Ibarra."I
said at napatigil naman ito na pawang nagdadalawang isip ito sa sinabi ko.
Taka itong tumingin sakin at muling nagsalita. "Ms.Zia but that place is old and
too plain for------" "That place mold my past and so as my identity,
malapit ang Iugar na iyon sakin.And I really would like a

simple but yet elegant wedding,besides,hindinaman ako mahilig sa magagarbong


event."muli kong saad.

Alam ko na dala ng istado ko, madalang ang mga taong


katulad ko, though I was raised in a priviledge environment, I won't consider
myself as a materialistic woman.

Napansin ko na nagkatinginan sila ni Vivian ngunit tumango na lang si Lisa at


napangiti.

11Wellit's your dream wedding,do you have any suggestions regarding the flowers and
reception?..she asked.
Napaisip ako at biglang may sumagi sa isip ko.

..Garden reception will do,if it's okay kung dinner na lang,an outdoor dinner,cabin
inspired.More on dinner and party lang,don't do extravagant program...I said. I
think that's a dream come true, having all the closest people on your wedding is
enough. Hindi na kailangan ng mga bonggang pakulo. And I think my family also
preferred private celebration.
lilang oras nang kaka-plano ay unti unting nabubuo ang ideya na gusto ko sa
paparating kong kasal, malakas ang tibok ng puso ko dahil hindi ko alam ano ang
aftermath ng desisyon na pinili ko.
But things for sure that my life wouldn't be the same.

lilang saglit ay tumayo na si Lisa at Vivian upang magpaalam. Tumayo narin ako
upang maihatid ko sila sa labasan.

..Well it was an easy thing for me to work with you Ms.Zia,I honestly didn't expect
that you would come up with such a simple plan.You really is the kind of woman that
some of the tabloid says...paliwanag nito at natawa naman ako sa sinabi niya.

11 Not everything...sagot ko na lang.

11We would inform you about the progress of your

wedding, andito naman si Ms. Vivian para i-assist ako.


It's a pleasure to work with you again."she said at taimtim ako ngumiti at sumagot.

"So do I, and..."l said at tumingin kay Vivian. "Thank

you for your efforts."I said at taimtim lang itong ngumiti.

"Pleasure is all mine Miss." Saad nito. Nang makarating kami sa pinto ay nagpaalam
na ang mga ito at tumungo nasa labas upang maka-alis na.
Sinara ko na ang pinto at huminga ng malalim. Tutungo na sana ako sa aking kwarto
nang biglang
may nag-text sa akin.

"I'm back!"

Napalaki ang mata ko at napangiti ng malawak.

"Oh my.."bulong ko habang napansin ko ang may


.
an ng numero.
All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter OS

Chapter OS

MALZIA

It's the next day morning, maaga akong naghanda dahil mahalaga ang ganap ko
ngayong araw na ito.

I told faith yesterday that I want to have a meeting with the director to formally
announce that the company will remain in our hands and I also need to discuss an
important matter regarding sa financial status ng kumpanya.

Then after that kikitain ko ang matagal kong matalik na kaibigan nasi Calista, a
friend of mine way back in college.

Kahapon ay nakatanggap ako ng mensahe mula sakanya, she just came from Italy, after
years ay sa wakas napag-isipan niyang umuwi.
"Ma'am nandito na po tayo."bansag ni Jan, agad na akong bumaba at isinara ang
pinto ng kotse.
Huminga ako ng malalim at tumungo sa loob ng building, agad naman akong sinalubong
nang pagbati.

Nginitian ko mga ito at ginawaran ko naman ito ng pagbati.

Sinalubong ako ni Faith sa reception at sinundan ako nito patungong elevator, may
mga dala itong papel na agad naman nito ibinigay sakin.
"This is the latest financial report of our company and our revenue for the last 6
months...while these are the archived documents from the accounting department."she
reported. Tinanggap ko naman ito at

mainam na binasa.

According to the revenue, accruals and cash-flow of the company, there are
discrepancies happening within the report which is very suspicious knowing that our
net income is worth 100 million dollars while the declared revenue is only 45
million dollars.

Narinig ko ang pagtunog ng elevator kung kaya't lumabas ako at mabilis naglakad
patungong board room. This has to be addressed urgently, I won't let this company
lose millions of dollars just because of greediness.

Pagpasok ko sa board room ay bumungad sakin ang maraming director ng kumpanya na


nag uusap, ngunit ang mas ikinagulat ko nang mapansin ko ang isang imahe na naka-
pwesto sa gitna.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang mapagtanto kung sino ito.


"Mr. Zhang, what a surprise." I calmly stated. Halos lahat ng tao na nasa board
room na siyang kasalukuyang kinakausap siya ay napatingin sa gawi ko at napansin
nila ang prisensya ko.

Napatikhim ang iba at napagawi muli sa pwesto ni

Vaughn at hinintay nila ang reaksyon nito.

lsang madilim na ngisi at matalim na tingin ang pinukol nito sa gawi ko,napalunok
ako dahil hindi ako komportable sa inaasal niya ngayon.
"Why? Is it bad for me to visit my fiance's company?"he bluntly said at biglang nag
bulungan ang mga director na nasa loob, ang iba naman ay gulat at hindi
makapaniwala sa sinabi ni Vaughn.

Agad naman nag init ang tenga at pisngihan ko sa sinabi niya, he's now putting a
show from which it gives discomfort.

However, I must remain calm and unbothered, my

purpose in here is to save the future of our company and not to entertain directors
with his show.

"Not at all.."ngiti ko dito habang nakapukol ang atensyon ko sakanya. Naglakad ako
patungo sa Chairman's seat from which where my father always sits.
"Now that you're here,Everyone,Iwould like you to meet Mr.Vaughn Reed Zhang,the
owner of the Z Global and the chairman of Zhang Empire.He'll be here more often
because as he said..."I stated and looked at him intensely.
"He is my fiance,as soon as the contract that we are working on is done,he'll be
one of our investors here in our company.So please acknowledge his presence in
every meeting we'll have in the future." I said at umupo ako sa upuan nang aking
ama at tumikhim.
"So for today,I called all of you today to address some issues regarding our
compan------"
Napatigil ako nang biglang sumabat si Mr. Choi nang ikinatigil ko.

"It's very concerning that you're the one doing this, knowing that you are only
junior director,it would please us if Chairman Kim is here."He said. I felt
degraded with his belittled words.

"Where is Chairman Kim?is he still detained?" "Please call Chairman, Miss Kim. You
can't initiate
meeting without him, might as well, adjourned this

meeting."

"Director Choi is right, Chairman's presence is important."


Napatigil naman ako at huminga ng malalim dahil sa sinabi ni Mr. Choi, this man has
the audacity to
speak-ill to me when in fact he is one of the reason why I

also set this meeting.

Napahinga ako ng malalim at napalunok na lamang dahil pawang tinatapakan niya ang
dignidad ko bilang pinakamatandang anak ni Dad.

I was caught of guard and got mental block for what he said, nakaramdam ako ng
pahiya kung kaya 't napatahimik na lamang ako at napatitig sa nakangising mukha ni
Mr. Choi.

"Is she even capable of handling this business?" "She can go home and buy some
birkins." "Spoiled brat."
Napatigil ako sa sinabi ng isa sa director na

nakaupo ngayon dito sa kwarto na kinauupuan ko.

Dapat tatayo na ako ng biglang marinig kong nagsalita si Vaughn na ikinatigil


nilang lahat.

"For someone who graduated Business Accounting in London Schoolof Economics and
taken taxation in Harvard with the maintaining GPA of 1.25 and was awarded for
being the top-natcher in china and Russia,I bet you have offended my
fiance,Mr.Choi.."he said.
Bigla akong nabigla at napatingin sa matalim nitong tingin kay Mr. Choi at halos
Iahat ay nagulat sa sinabi ni Vaughn.

How come he knows about my background?

"London School of Economics? That is the best business school in the world right?"
"Harvard school?"
Ang kaninang nakangising mukha ni Mr. Choi ay napalitan ng pahiya, napatingin ito
saakin at halata dito na nabigla ito sa sinabi ni Vaughn.
Napatingin ako dito at bigla naman akong kinindatan nito nang ikina-init ng
pisngihan ko. He must

be hiring someone to investigate my background.

"Proceed Ms.Kim."biglang saad ni Director Gun. Napatingin ako kay Vaughn at


tinitignan ako nito na pawang hinihingkayat niya ako ituloy ang gusto kong sabihin,
nginitian ko siya at muling tumingin sa documents na hawak ko at pinag-aralan mga
ilang gabi na nakalipas.
Halos lahat ay napatahimik at pawang handa na makinig sa aking sasabihin kaya agad
na akong nagsimula.
"For the past weeks, I asked the accounting department to give me the final
financial report and to tell you honestly, there are accounts that has
discrepancies within the issued finance report and unfortunately this director
laundered money."I stated which made them shocked, napalunok ako dahilsa kaba na
aking nararamdaman, I never been in this kind of place ever.
I might have an excellent credentials but I don't have the confidence to be in this
kind of position, para sakin, nakakatakot ang maghawak ng isang malawak na negosyo
lalo na't kung maraming naka-asa dito.

My Dad told me that my excellency is extreme,

halos walang kakumpara sa galing niya but you can't get things you aspire to have
at the same time.

"And for some reasons, I think we deserve an explanation regarding the money you
had laundered for the past couple of months...Mr. Choi."l calmly stated. Everyone
is shock for what I've said, halos hindi maipinta ang reaksyon na ibinigay ni Mr.
Choi, he was embarrassed and exposed.
But I have to do this, so anyone would be informed that in every aspect of this
company,I can guarantee

them that I can find those people who will bring

catastrophe in this business.

"You're framing me Ms.Kim! You don't have any evidence that will provoke my
innocence! Paninirang puriang ginagawa mol Wala akong alam sa mga
pinagsasabimoi"Mr. Choi yelled as if he was saving himself from the humiliation he
had received just by now. Huminga ako ng malalim at muting tumingin sakanya.
"It would be more humiliating to show all the evidences to prove your guilt
Mr.Choi,and I'm not that kind of person,Isuggest to prepare your legalteam,the
money you have taken is serious."I answered back. I show no emotion and feelings. I
want to be as civil as possible. I don't think this is the right place for me to
express my outmost anger for the fact that he is bringing my father's business into
danger.
Napatayo si Mr. Choi nang ikinagulat ng lahat, akmang lalapitan ako nito upang
sindakin nang lumapit si Vaughn at hawakan ang kaninang nang-gagalaiti nitong kamay
na patungo sakin.
"Hurt her and Iwouldn't think twice to drag you in hell."he said intensely.
Napatayo naman ako at napausog dahilnangangamba ako na pumalag ito at sugurin ako.

Agad namang humarang ang mga security ni Vaughn para hindi ako makanti ni Mr. Choi
at naramdaman ko ang paghagip sakin ni Faith upang protektahan ako sa mga ito.

"You--"sigaw ni Mr. Choi at pumalag ito sa mga nakaharang na security at pilit na


hablutin ako.
Nagulat ako nang mahablot ni Mr. Choi ang kamay ko na agad namang tinulak ni Vaughn
para mapasandal

ito ng malakas sa pader.

Madilim ang paningin nito at animo nakakatakot, kung kanina ay kalmado ito at
walang imik, ngayon naman ay puyos ang pagdilim ng paningin nito.

Wala nino man ang nag tangkang humarang dahil nakakatakot na ang ekspresyon nito.
"Pick him up and inform Vivian about this."he said as if he'll going to kill him.
Tumango naman ang isa sa tauhan nito at dinampot nito si Mr. Choi.
"Bitawan nyo 'ko! 1-ikaw! May araw ka din sakin! I'll make sure your family will
suffer! S-sabi ng bitawan nyo ko! Get off mel"pagwawala ng matanda habang hawak
hawak ito nang mahigpit ng mga tauhan ni Vaughn
habang palabas ng board room.

Humarap si Vaughn sa mga taong kasalukuyan na nandito kasama namin at matalim na


tumingin habang wala itong ekspresyon.
"Everyone out." Simpleng batid nito at halos Iahat ay nagsi-tayuan at madaling
lumabas,halos mga nag unahan ito at wala nang nagtangkang manatili pa.
Nang makalabas ang lahat ay napaupo ako at pinakawalan ang kaninang tensyonadong
dibdib ko.

Napatulala na lang ako nang dahil sa nangyare, alii can think right now is the
safety of my family, baka balikan ang pamilya ko ni Mr. Choi lalo nasa kaninang
salita na kanyang binitiwan. I fear that something might happen.

Namayani ang katahimikan sa board room at napansin kong nakatayo lamang ito sa
harap ko at pinagmamasdan ako.

Tumingin ako dito at wala sa mukha nito ang bakas na kahit anong emosyon, ngunit,
nakatitig lamang ito.
"Vaughn...thank you." I said with of sincerity.

Tumango lang ito at nanatiling nakatingin sakin.

"If it wasn't you, I wouldn't be able to speak the truth. Thank you for being here
and for protecting me."I added while refraining my tears to drop.
"Don't hold it back, I'll make sure to secure your family especially you, I won't
let them hurt you." Saad niya habang nakatingin lang sa'kin na agad namang
ikinabilis nang tibok ng puso ko.

Tinignan ko ito sa mata at napahinga ako ng malalim, unti unti ay nanlabo ang mata
ko at pumatak ang iilang luha.
I was stressed and caught up by all of these problems, and I can't contain my
feelings that is hiding inside.

Hindi ako inimik nito kung kaya 't tumayo na ako at napahinga ng malalim.

I gathered all my documents at napatigil ako nang saglit upang hagurin at i-comfort
ang sarili ko sa nangyan.
Pinunasan ko ang luha ko at muting tumingin sakanya.
"Anyway thank you, I have t-to go a-and about the wedding..uhmm..just approach me
if there will be changes in the plan."I said with a neutral tone. Hindi ko na
hinantay pa ang reaksyon nito at at dati dali na ako lumabas ng opisina.
Tumigil ako sa kalagitnaan ng paglakad ko at huminga ng malalim at tuluyang pumunta
sa office ko para kunin ang gamit ko at umalis.
Kakayanin mo lahat ng to, Zia. You can do this.

Kakarating ko lang sa pagkikitaan namin ni Calista, my long time bestfriend.

Simula pa lang nung College ay kami na ni Calista

ang tandem, ni hindi kami mapaghiwalay, she was my roommate and classmate in most
of our subjects, and I must say she is way smarter than me.

Not only to that, she is very and stunningly beautiful, she looks goddess and
elegant.

No wonder bakit iba 't ibang designer brands ang kumukuha sakanya upang mag modeL

Pagpasok ko sa Japanese restaurant ay sumalubong sakin ang isang waiter.

"Any reservation Ma'am?"he asked at tumango naman ako.

"Ms.Calista Laofeng."l stated at tumango ito. "This way Ma'am."he said and leaded
the way.
Sumunod ako dito at naglakad patungo sa isang

pwesto.

Napatigilkami at bigla kong natanaw ang nakaupong si Calista, busy ito sa cellphone
niya kung kaya't sinenyasan ko ang waiter na umalis na at tumungo ako mag isa dito.

Bigla itong napagawi sa daan ko at lumaki ang mata nito na pawang gulat na gulat
kung kaya't napatayo ito
at nagpapadyak sa saya.

Natawa naman ako sa inasal nito, she's still the old

Calista I know.

Nang makarating ako sa pwesto niya ay sinalubong ako ng mahinang tili nito at isang
mahigpit na yakap na halos parang ayaw na ako pakawalan.

"Omg my other half! I miss you so much!"batid nito at tumawa naman ako ng mahina.
She's an active woman by the way.
"You're still crazy."kalmado kong batid. Napanguso naman ito at kumalas ito ng
yakap.

"Alam mo we've been friends for almost 7 years and

yet ang hinahon mo parin kahit anong galawgaw ko sayo."she complained at mahina
kong kinurot ang braso niya nang ikinahimas niya.
"Makulit ka parin."l said. At umirap lang ito at umupo sa upuan, I also sat down
and gave her a smile. "I miss you Calista, how's France?"I asked at
huminga naman ito ng malalim. She is such a very extra

woman.

Calista is such a sassy and girly woman, her behavior is filled by energy. siguro
kaya rin kami nagkasundo, because we are complete opposite.

Kung gaano kinatahimik at kalmado ko, siyang ikina-hyper and energetic nito.
She's the type of girl who's very luxurious and yet a cheerfulperson, but in
contrast to those traits, iba siya mag "maidita" kumabaga, she'll express what she
wants to say.
Kahit na makakasakit, sasabihin niya in order for her to release that frustrations
in that person.
"Well so much for the fashion week! Prada, Versace and Alexander Wang's fashion
show are so much to handle. I had the most stressful week, but it was fun working
with Anna Wintour" she joyously told me. Natawa lang ako because I am mesmerize by
her face doing a lot of expression, she is such a cute lady.
Since College, it is her dream to be on a fashion industry, that's why I'm
genuinely happy that she is doing these things na, kung dati ay nagbabasa lang siya
ng magazine, ngayon ay isa na siya sa pinaka hinahangaang fashion critic and Icon.

Her name is well known in western countries and

Europe, napaka-ingay niya nasa mga designer brands

kung kaya't halos lahat ng organizers and designers ay

naghahabol para sa prisensya niya.

She is the great Calista Laofeng, heiress of Fermete

Magazine and Laofeng Global.

"Good to know that you're living the best life you wanted.Iam beyond happy for your
success."I said at napanguso naman ito. She's acting like a child only when I'm
around, but she is very serious and deadly when it comes to her work field.

"lkaw? How are you? I heard about the news..okay ka lang ba Zi?"she worriedly
asked.

Huminga ako ng malalim at sinimulang ikuwento ang detalye ng nangyare sa buhay ko,
she's the only person whom I trusted other than the nun I'm close with.
Puno ng emosyon ang namutawi sa mukha nito na parang hindi makapaniwala sa
kinukwento ko.

"What?! W-wedding?!"she shockingly asked and I

sigh and gave her a nod.

"And with that ruthless Vaughn Zhang?l"she asked again and I just give her a "well"
look. Napanganga ito dahil sa gulat at napasapo sa noo.
"Oh gosh! You must putting yourself in hell early,Zil How come na pumayag ka?! You
just have to ask for money and I'll lend you! Hindiyung pumayag ka sa lalaking
yon!"she exclaimed. Natawa na lang ako sa reaksyon nito at hindi na ako nag react,
I know she'll get frustrated, it's been 4 years since she left. nakakagulat
sa side niya the fact that we graduated in the same school then umalis lang siya,
pag batik niya ikakasal na ang pinakamatalik niyang kaibigan.
"It's not that easy Cali,ayoko na madamay ka at business niyo.You know him,he'll do
whatever it

pleases him. So I think accepting his deal will make

everything back on its track."Iexplained.Huminga ito ng malalim at hinawakan ang


aking mga kamay.
�++ "Zi,it's okay to be selfish for once,hindimo ba
naririnig sarili mo? You're giving up your future.We're talking about marriage in
here! Hindiyan basta papelna pwede mong sirain and your done.It's a long time
commitment."she said sincerely. Bigla naman namuo ang luha ko, nakita kong
nalungkot ang imahe nito dahil napansin niya ang pagmuo ng aking luha.
"I-I have to.."I said softly.

"Butt-this i-is the b-best thing I-Icould.do."I

added. My tears fell while my heart is aching.

I don't know what the future holds, but one thing for sure..my family is secure.

"Oh dear.."batid niya. Tumayo ito at lumipat sa tabi ko upang patahinin ako.
Pinunasan ko luha ko at nagpakawalan ng isang malakas na buntong hininga.

Niyakap ako ng mahigpit ni Calista at pinunasan ang natitirang luha sa aking mata
na patuloy tumutulo.

"Don't worry Zi,I'll be staying here from now on.I'll be by your side and will help
you to the best Ican."she assured. Napalingon naman ako dito at kahit namumula ang
ilong ko at namumugto ang aking mata ay napaisip ako sa sinabi niya.
"You'll be staying here?"I asked. Kumalas ito ng yakap at tumango habang binigyan
ako nito na matamlay na mata at seryosong mukha.
"Dad blocked all the designer brands I'm working with,he wants me to handle the
Laofeng Globaldahil fit ang credentials ko to take over his company.But you

know that my passion is in the fashion industry, sa inis

ko, I tried to rebelin Italy and as a result, he sent me back in here."malungkot at


seryoso nitong saad. Napaharap naman ako dito at hinawakan ko ang kamay nito dahil
naramdaman ko ang lungkot sa tono ng pananalita niya.
�++ Calista has a multiple intelligence especially in
business, and Laofeng Globalis the spine of their company.
Without Laofeng Global, the Fermete Magazine wouldn't be successful as it is now.

"And he's planning to send me at Hacienda De Amore to train me for LG."she added.
Nagulat ako sa sinabi niya, Hacienda De Amore? A province in Dumangan?
"That place.."I was about to say something when she cut me off.

"Not the best place for me to live in?"she continued my line and I just nod while
laughing.
Bigla naman ito ngumiti at muli ako niyakap upang panggigilan.

"Van,at least I made something right,keep smiling okay? Fighting tayo."she said
childishly.

I really consider him as my little sister, she became childish only when I'm the
only person around and vise versa.

I'm so thankful to have this girlin my life.. Napakalas kami nang may maalala ako.
"What about Dhianne?"l asked. I'm reffering to her

half sister.

Sumimangot ito na pawang nagtatampo.

"That girl! She doesn't want to include herself in

any of Dad's businesses! She's also the reason why my dad was pushed to oppress me
in handling his businessl"she said. Natawa na lang ako because both of them are
really dose, and I also consider her sister as
my sister also.

But her sister is far different from her. Mas suwail ang sister niya kesa sakanya,
her sister cannot be tamed by anyone.

Napailing na lang ako dahil sa sinabi niya, sister by blood talaga sila.

"Okay then,sooner or later you can figure it out how will you handle your dad's
business and pursuing your dream career without hindrance.But for now lets eat."I
said at tumango ito.

Aakmang tataas ako ng kamay nang pigilan ako nito at ilingan ako nito.

"I've been gone for years,my treat."she said at muli na lang ako napailing at
natawa sa reaction niya.
She is the most beautiful and cutest person that I

know and it will never change.

Napangiti ako habang pinagmamasdan itong nag-corder.

How time flies so fast...


Chapter 06

Chapter 06

MALZIA

liang buwan ang lumipas simula nang pagkakakulong ni Dad,at ngayong araw na ito,
masasaksihan ng tao ang isang yugto na magpapabago sa buhay ko.
"Anak.."napalingon ako kung sino ang tumawag sakin. Nanlaki ang mata ko nang makita
ang imahe ni Dad.

Napatayo ako at tumakbo kahit na nakasuot ako ng

wedding gown.

"Dad!" Pagtawag ko at sinalubong ko siya ng mahigpit na yakap.


I thought Dad will be released the day after the wedding, but I guess Vaughn has a
little bit mercy on his body to free my Dad and be here at my wedding.
Unti unting pumatak ang aking luha at

nakaramdam ako ng maluwag kung kaya't napapa hikbi ako, of all the problems that
came into my life, this is the best thing that happen to me right now.
"Oh sweetheart.."pagtawag nito ng mahina at hinagod ang aking likod upang
patahanin.
Kahit na maraming tao sa paligid ko at puyos ang kumukuha ng larawan at video ay
hindi ko ito pinansin at patuloy lang ako umiyak dahil sa saya na nararamdaman ko.

"Dad, you came.."I said softly while hugging him very tightly. Kumalas ako at
napansin ko na naging

emosyonal ang paligid at nakatingin lang sakin ang mga

bridesmaid ko maging si Mommy ay naluluha.

"Look at you my princess,Ican't believe you're wearing that dress."he said while
wearing the most genuine smile I always see, kahit na tumutulo ang aking luha ay
natawa ako dahil kita ko ang galak nito sakanyang mukha.
"You used to wear tutu dresses and now look at you,you're very grown woman,you are
the most beautifulbride that I have ever seen..aside from your mom of course."he
said at natawa naman ako sa sinabi muli ni Dad at nakita ko naman si Mom na
napanguso habang umiiyak itong pinagmamasdan kami.
"You can back out--------"Dad was about to say something when I cut him off.

I hold his shoulders and gave him a smile.

"No Dad,I'm already here.And ang importante lang sakin ay nandito ka at buo tayong
pamilya."l said softly and held my Dad 's face.
"I am so glad that you are here.."I added at niyakap muli si Dad.
No words can express how much happy I am right now, seeing Dad in a good state is
such a relief, and to know that he will take me in the aisle is one of those
heartfelt moment in my entire life and for that, I will cherish it forever.

Kahit na gusto kong tumakbo at magpakalayo ngayon ay hindi pwede, kailangan kong
pagbayaran ang kasiyahan na nararamdaman ko ngayon.

Bigla akong nakaramdam ng lungkot habang inaalala na lahat ng ito ay kasunduan


lamang. everything seems to be true and real, though the wedding is real, I still
shouldn't forgot that this wedding

is only a payment for my dad 's debt to him.

I can't help but to feel sad and messed up, if only this wedding has its true
value...

Napakalas si dad at napapunas ng luha niya ng panyo at maging pawis niya habang may
ngiti sakanyanglabi.

"Well I must go,puntahan ko lang asawa mo."he said na agad naman ako napaisip.
Bakit niya pupuntahan si Vaughn? For what for?
Hindi ko na lang pinansin ang sinabi nito at pinagmasdan itong lumakad patungong
pinto.

Lumingon ito kay Mom at humalik sa pisngi, I can sense that Mom already knew that
Dad got released, her reaction didn't as tearful as I am.

Nang makaalis si Dad ay inayusan ako ng makeup artist ko upang retouch ang makeup
ko.

Habang nakaharap ako sa vanity ay sumilay ang aking ngiti nang makita kosi
Dhianne.

"Hey.."she stated at lumapit sakin na may dalang regalo.


She looks very "modelish" unlike kay Calista na mukhang porcelain Doll, siya naman
ay mukhang barbie, magkaiba ang Nanay nita ni Calista that's why may pagka-asian
beauty si Calista while mukha naman ni Dhianne ay very western.

"Dhianne Mackenzie!"mahina kong tili at yumakap ito saakin, I'm fortunate that she
is here, sa darning ganap ng buhay niya madalang ko ito makita pero we're still
close though she is touring around the world.

"You look very gorgeous.."she said at niyakap ako nito. It's been 5 years since
the last time I saw her and she is looking so bomb and beautiful as ever.
"Same with you! Kamusta kana? Ithought you are
on tour?"Iasked.
�++ "Well Icancelmy last gig in Dubai just to be
here."she said at mas napangiti naman ako habang may namumuong luha sa aking mata.
This day has been very emotionalfor me, kahit na hindi si Vaughn ang lalaking dapat
kong pakasalan at mahal, still, all my important love ones are here.

Dhianne is one of the world's top DJ and car racer, kaya sumasakit ulo sakanya ni
Calista dahiliba ang hilig at gusto nitong gawin sa buhay, she is very fond of
extreme sports. Mapa-car racing man yan o surfing, she can do everything.

"And you became even more beautifulDi.."batid ko at hinawakan ko ang kamay niya.
Napalingon naman ako nang may biglang sumingit saaming paguusap, paglingon ko ay si
Calista pala.

"So you're finally back?" Saad ni Calista habang naka crossed arm at nakataas ang
kilay. Napairap naman si Dhianne dahil sa sinabi nito na agad naman akong napatawa.
"Zi,bakit sinama mo yan sa wedding mo?"tawang iling nito nang agad naman nilakihan
ng mata ni Calista. They are fighting again.
"Duhl Common sense?ll am her one and only best friend slash bridesmaid,ikaw nga
ngayon ka lang nandito,wala kang ambag sa preparation."inis na singhal ni Calista
at napatayo naman si Dhianne at
napa-crossed arms din ito.

"Excuse me? First of all,I'm on tour! Hindinaman makitid utak niZipara hindiniya
maintindihan na hindi ako makakatulong,unlike isa diyan,kahit anong explain hindi
makaintindi."pangaasar nito nang ikina-taas ng

kilay ni Calista.

"Hindimakaintindi? Eh halos saakin mo binagsak kumpanya ni Dad! Ako tuloy


napagtripan nung matanda at ako lang naman sasalo ng iba mong trabaho na ayaw mong
gawin!" Saad nito at biglang natawa ng malakas si Dhianne at lumapit sa ate niya
para yakapin ng
mahigpit.

"Sorry na ikaw naman alam mo namang love na love kita,may uwi nga ako sayo na
dalawang
birkins."she said at napatingin naman ito kay Dhianne at pinipigilang ngumiti.
"Talaga ba?"Calista asked at tumango si Dhianne sa tanong nito. Bigla naman akong
natawa sa
pinag-gagawa nila.

They always fight a lot but at the end of the day, they love each other
unconditionally though illegitimate child si Dhianne ay hindi ito naging handlang
para mahalin niya si Dhianne, ramdam ko na tinanggap ni Calista ang offer sakanya
ng Dad nila dahil ayaw niyang magambala ang kagustuhan ni Dhianne sa buhay.

Napangiti naman ako dahil sinusuyo parin siya ni Dhianne, napabalik ako ulit ng
tingin sa vanity at napatitig sa aking imahe.

My gown is so gorgeous and elegant. so as my looks, I can't imagine that I am


seeing this kind of image at 24.
But after this? my life will change. I'll have to deal with Vaughn every single
day.

Napabalikwas ako ng tingin nang lumapit si Mom at hinawakan ang aking mukha.

"Look at you honey,you're such a beautiful bride."she said at napangiti naman ako.

"But you can back out any time." Pag-aalalang batid

nito sakin ngunit umiling lang ako.

"No,I need to do this.Buo na loob ko Mom,there is no turning back."I said.


Hinalikan naman ni Mom ang gilid ng pisngihan ko habang may namumuong luha dito na
agad naman akong napa-luha.
"We are so lucky to have a daughter like you,Anak. You have been very understanding
and loving to us.Ang damimo nang sinakripisyo para panatilihin ang pamilyang
ito,always remember Iwill always be here and will guide you throughout your
life."she said. Napaluha ako sa sinabi ni Mom at napayakap na lamang sakanya.

"I love you Mom!"l said and kiss her forehead. Lahat kami ay napatingin nang
pumasok si Gianne,
ang aking sumunod na kapatid at ngumiti.

"To all bridesmaids we need to go downstairs at tumungo sa simbahan dahilisang oras


na lang at magsisimula na ang wedding."Gianne said at tumango naman ang mga ito at
nagpaalam sakin.
Napatingin ako sa sarili ko sa vanity at huminga ng malalim.

You have come so far, Zia, ngayon ka pa ba susuko?

"Ms.Kim It's time."napatingin ako sa salamin at natanaw ko ang nakangiting si Lisa.


Tumango naman
ako at humugot muna ako ng isang malalim na buntong

hininga at tumayo na mula sa aking kinauupuan.

Tinulungan ako ng mga nag-ayos sakin at iniayos ang gown ko upang maayos akong
makapaglakad.

Sa huling sandali ay pumatak ang luha ko nang itinakip nasa mukha ko ang mahabang
belo.

There's no turning back... In few hours...

I'll be his wife...his innocent wife.


Chapter 07

Chapter 07

MALZIA

Napahinga ako ng malalim nang mapansin kong tumigil na ang sasakyan.


I am anxious about the fact that I'm not familiar with the people.
Napadilat ako at napadungaw sa labas, nasalubong kosi Lisa na papunta sa gawi ko
nang mas ikinabilis nang tibok ng puso ko.

Nang makalapit ito saakin ay ngumiti ito.

"The procession is starting."she said and opened the door of my car. Napalunok ako
at napangiti na lamang sa nerbyos.
"l-Is there a lot?" Saad ko habang tinutukoy ang tao na nasa loob at tumango ito.
"Actually we had adjusted a lot because it was Mr. Zhang's idea to invite 900
hundred guests."she said nang ikinagulat ko.
I told everyone not to make this wedding grand and luxurious as possible dahil
hindi ko nga gusto ang magagarbong events.
But I guess for someone like Vaughn, matatapakan ang ego niya kung magse-settle
siya for a simple wedding.

Lumabas ako ng limousine at tinulungan ako ng mga stylist and assistants ni Lisa.
My gown is too big and heavy.

I actually preffered a simple gown for my wedding

day, but when I told my preference to Calista, she goes

crazy and contact the most famous designer of Versace.

Katwiran niya, isang beses lang tayong ikakasai..KUNG PAPALARIN.

Halos mawindang ako nung unang makita ko ang gown.

Hindi ako makapagsalita, though I have no doubts that this gown I'm wearing is
beautiful, but it is heavy and expensive.

Kaya pinagalitan kosi Calista because she spent thousands just for this gown.

And instead of justifying the cost,she just laughed at me and rolled her eyes.

So I don't have any choice, it was her gift and it would be offensive for her if I
rejected it.
Pinwesto na ako ni Lisa sa red carpet kung kaya't madaling iniayos ng stylist ang
belo ko at maging ang gown ko sa huling pagkakataon.

Puyos ang aking kaba dahil natatakot ako magkamali at ngayon ko na lang muli
masisilayan si Vaughn, I have never seen him after what happened in the
office.

Busy rin kasi siya sa kanyang business trips and deals.

So Vivian is the only bridge for us to be stay connected during the wedding
preparation.

he also never called me or texted me, lagi niyang pinapadaan si Vivian sa bahay
ngunit ni boses nito ay hindi ko narinig kailanman.

So the pressure is on me because I'm the bride and

I must look perfect.

.....Base sa mata nita at sa kung gaano katanyag na

tao si Vaughn.

"Are you ready? We're about to go.."kindat sakin ni

Lisa at napahinga naman ako ng malalim.

She is the most accommodating wedding planner that I have ever met in my life.

She is such a nice person and we also have build our friendship.
With that, I'm truly honored that she was the one who organized my wedding.
"Breathe okay? Congratulation Mrs.Zhang."she stated and gave me a genuine smile
which made me teary-eyed.

Bumukas ang pinto kasabay nito ay pagtugtog ng kanta, it was an orchestra playing
the song for my entourage.

Napatingin ako sa piligid and it was a huge number of people.

What made me shocked was that, the decorations are very extravagant and gorgeous,
it looks like heaven.

Puno ng bulaklak ang ceiling habang punong puno naman ng rosas ang paligid.

para akong nasa fairytale.

Napalunok ako at sinimulang ilakad ang aking mga paa ng paunti.

Puyos ang malakas na pagtibok ng aking puso, hindi kasi ako sanay sa maraming tao.

Nakakarinig ako ng mga pindot ng camera at mga nagbubulungan na bisita.

"She is such a beautiful bride!"

"She is definitely one of the most dazzling bride I

have ever seen!"


"She is pure elegance."

Halfway of my entourage, I saw my parents waiting

for me.

Dala na rin nang kabog ng aking dibdib, napaluha ako dahil sa emosyon na kumakawala
sa aking puso.

Sa mundong ito, my family are the most important thing in my life.


I would never exchange them for any wealth and power.
"I love you anak." Saad ni Mom nang mas ikinaluha ko. Hindi agad ako naglakad at
niyakap ko muna si Mom ng mahigpit.
"Y-you and D-dad are my greatest blessing, M-Mom.."l whispered between sobs.

Hinagod naman ni Mom ang aking likod. Kumalas ako ng pagkakayakap at lumingon kay
Dad.
Mas lalong bumagsak ang aking mga luha nang makita kosi Dad na pigil patak ang mga
namumuong
luha nito sa mata.

"This is the moment, sweetheart, I will give your hand to him."maramdaming batid ni
Dad kung kaya't niyakap ko ito ng mahigpit ng saglit at kumalas rin ako.
"Ilove you Dad, I will not regret choosing this path.." I whispered, ilang segundo
ay tumulo na rin ang luha ni Dad na agad niya namang pinunasan.
"Let's go.." he said and I nodded.

Nagsimula kami maglakad patungong altar habang napansin kong umiiyak nasi Calista
at maging ang dalawa kong kapatid na babae.
Natawa naman ako dahil halos nakanguso si Calista habang umiiyak.
Sayang lang at wala ang iba kong kaibigan.

Ibang pakiramdam ang aking naramdaman nang

makita ko ang imahe ni Vaughn, bumilis ang tibok ng

puso ko at parang may nagrarambulan sa aking tiyan.

He is so handsome on his tuxedo.

It has a combination of red and pattern which made him to look daring and elegant.
No wonder why all of these magazines are dying to have his pictures, he really is a
beautiful man with rough vibe.

Wala dapat akong maramdaman pero bakit parang may kakaiba? Why it feels like I'm
loving this kind of
feeling?

Nang makarating kami sa altar ay maliit na ngiti ang iginawad nito kay Dad at Mom,
pinaunlakan niya ang kamay na inialok ni Dad.

Tumingin sakin si Dad at huminga ng malalim, tumulo ang luha nito at hinalikan ako
sa noo.

"I love you anak.."he whispered and !ended my hand to Vaughn.


Napatingin ako kay Vaughn na ngayon ay nakatingin sakin, maliit na ngiti ang
ginawad nito sakin ngunit walang emosyon ang mata nito.
He is such a beautiful and daring man.

sa tuwing nakikita ko siya ay hindi ko maiwasang humanga sakanyang appeal at


tindig.

He is so manly and charming.

Bakit bumibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko siya at ramdam ko ang
presensya niya?

"The set up is too extravagant."I whispered. Hindi ito tumingin saakin at binigyan
lang ako ng tango.
"I know.."sagot ng malalim niyang boses. lnalalayan niya ako habang humahakbang
kami sa
hagdan, puno rin ito ng rose petals at lampara.

So stunning.

Humarap kami sa Altar at sa pari habang inaantay matapos ang pagtugtog ng


orchestra.

Binitawan ni Vaughn ang kamay ko kaya gamit ko ulit ang dalawang kamay ko para
hawakan ang bulaklak.

Hindi ko na naintindihan kung ano mga sinasabi ng pari dahil nakatulala lang ako at
hindi mapakali.

I feel uncomfortable every second, that is why I

hate about having a lot of guests, it gives me anxiety and stress.

Lumingon ako kay Vaughn at kasalukuyan itong nakatingin si pari at nakikinig.

Hindi ko masabi kung ano ang nasa isip nito, he was just looking at the priest and
he is not wearing any of expression.

Ano kaya ang nasa isip niya? Masaya kaya siya? 0 isang malaking hambalang ang kasal
at pabigat para sa mga gawain niya?

Nang napansin nitong nakatingin ako ay tumingin ito saakin, wala itong ekspresyong
nakatitig sakin kung kaya't umiwas ako at tumingin muli sa pari.

Mapang hanggang ngayon ay mabilis ang tibok ng puso ko at hindi ko maakila ang
epekto ng kaniyang presensya.

Napalunok ako at napatingin sa bulaklak upang ibaling ang atensyon ko, it feels so
weird.
Napansin kong pinatayo kami ng pari upang mag exchange ng "I do".

"Vaughn Reed Zhang, do you take Malzia Rheign

Kim to be your wife? Do you promise to be faithful to her in good times and in bad,
in sickness and in health, to love her and to honor her all the days of your life?"
Saad ng pari at napatingin ito saakin at matalim ang tingin

nito na agad namang ikinadulot ng kaba sa aking

dibdib.

Nag-igting ang panga nito habang nakatingin saakin at ilang saglit ay sumagot ito.

"I do." Sagot nito.

Tumingin saakin ang pari at muting inulit ang kanyang tanong.

"Malzia Rheign Kim,do you take Vaughn Reed Zhang to be your husband? Do you promise
to be faithfulto her in good times and in bad,in sickness and in health,to love her
and to honor her all the days of your life?"the priest asked me.

Napatingin ako kay Vaughn na walang emosyong naghihintay sa aking pagtugon.

Napatigil ako at napatingin sa paligid na kasalukuyang nakatingin saamin at nag-


aantay rin ng sagot.

I can stop this wedding right now, I can run and end this deal.

Am I going to be okay after this? Would he really take care of me?


Would he really be with me in sickness and in health?
Huminga ako ng malalim at narinig ko na ang bulungan ng iilang bisita, napatingin
ako kay Vaughn na wala paring reaksyon dahil hindi parin ako sumasagot.

"I-I do..."garalgal kong sagot at tumango naman ang pari at isinagawa ang iilang
rituwal upang mabuo ang sacramento.

liang saglit lamang ay napansin kong iniabot ang


. . .
smgsmg saamm.

It's a white gold with big diamond in the middle.

He really has a good taste.

Vaughn is actually the one chose and bought the rings because I am too busy with
other things especially
1n our company.

Kinuha ni Calista ang aking bulaklak at hinawakan naman ni Vaughn ang kanang kamay
at isinuot ang smgsmg.
" I,Vaughn Reed Zhang,take you,Malzia Rheign Kim,for my lawfulWife,to have and to
hold,from this day
forward,for better,for worse,for richer,for poorer,

in sickness and in health,until death do us part."he vowed. Nakaramdam bigla ako ng


kakaiba nang maisuot niya saakin ang singsing.
His touch seems to be familiar.

Npahinga ako ng malalim at ikinuha ang isang pares ng smgsmg.

hindi gaya ng aking singsing, simple lang ito at

iilang bato lang ang nadikit pero mukhang mamahalin


.
pann.

"1-1,Malzia Rheign Kim,take you,Vaughn Reed Zhang,for my lawfulhusband,to have and


to hold,from this day forward,for better,for worse,for richer,for poorer,in
sickness and in health,until death do us...part."l stated at isinuot ang singsing
sakanya.
Nakatitig lang ako sakaniyang magagandang mata. Hindi ko mabasa kung ano ang
kaniyang
pinapahiwatig pero hanggat maari ay pinipigilan kong

maging malungkot.

"...husband,you may now kiss the bride."The priest said at nagpalakpakan naman ang
mga bisita.
Ang nakapukol kong tingin sa lapag ay unti unting umangat sakanya nang alisin niya
ang belo sa aking

mukha.

Pumikit ako at naramdaman kong dumampi ang kanyang labi sa aking bibig, nakaramdam
ako ng matindig tindig at hapdi sa aking puso.

Malambot ang labi niya.

Hindi ako nakagalaw dahil ito ang unang beses na mahalikan ko siya.
Gayon man ay hindi ko mapag-akila ang ibang pakiramdam sa pag-galaw ng kanyang
labi saakin.

Lumandas ang kanyang kamay sa aking bewang at idiniin ako sakanyang dibdib.

Marinig ko namang nagsiyahan ang mga bisita at muling tumugtog ang orchestra.

Nanatili akong nakapikit at hindi ko maiwasan na mapaluha.

liang saglit ay humiwalay na kami sa pagkakahalik. Napansin kong nakatingin lang


ito sa aking mata na
pawang binabasa niya ang aking ekspresyon, iniiwas ko

ang aking tingin dahil alam ko na nakita niya ang mga sunod-sunod na patak ng aking
luha.

Nagpalakpakan ang lahat nang matapos ang seremonya.


This is it, I have made my decision. I will no longer

be Ms. Kim..

...I am now Mrs. Zhang, the Innocent Wife of the

Great Vaughn Zhang.

Readers also enjoyed:

Billionaire's Baby 1: Kleinder...

0 392 Read

TAGS second chance arrogant others

Chapter 08

Chapter 08

MALZIA

Napahinga ako ng maluwag nang makapasok ako sa kotse, dinagsa kami ng media dahil
napagkaalaman nila na isinasagawa pa ang kasal, kaya pinanlibutan nila ang chapel.

Mabuti na lang at heavy-tinted ang kotse kung kaya't hindi na kami maaninag mula sa
labas, tumingin ako sa gilid ko at naka dekwatro lang si Vaughn at nakatanaw sa
labas.

"The wedding is too extravagant.."panimula ko. Hindi ako nito nilingon ngunit agad
naman akong sinagot nito.
"A simple wedding isn't suitable for a person like me."He answered. Hindi na ako
umimik pa at muting tumanaw sa labas.
We are few inched away but it feels like there is a wall between us.

"After this wedding,you are not allowed to work on your family company."he stated
which made me stunned and surprised.
Napabalikwas at napatingin ako bigla sakanya. "What? W-why? for what reason?"!
asked. Tumingin ito sakin ng matalim kung kaya agad
akong kinabahan sa hindi ko nalalamang rason.

"Because Isaid so."he boastfully said. Napaawang naman ang bibig ko dahil hindi ako
makapaniwala sa kanyang sinabi.

I can't do that! Our company is still not safe!

It would be a relief for my side if may posisyon ako sa kumpanya. Atleast I can
monitor the cash flow of our company.

At sa kondisyon ni Dad, kailangan niya nang mag-aalalay at tutulong sakanya sa


kumpanya.

"You are being unreasonable,hindimo ba naisip ang kondisyon ng Dad ko? He's not as
strong as before, he needs me."batid ko habang nakatingin sa mata niya.

Ngunit nang siya na ang tumingin saakin ay napaiwas na ako dahil matalim ito at
seryoso.

Unti-unti ay nakaramdam na ako ng pagka-inis dahil sa desisyon nito.

"Do you think l'lllet your company sink? I didn't marry you just for nothing.We'll
be the one to supervise and help chairman Kim in managing his company."he explained
bluntly. Nag igting ang aking panga at huminga ako ng malalim, sobra ang aking
pagka-inis at pawang nauubos ang aking pasensya dahil sa kanyang inaasta.

"Iwant to work."mahina kong saad habang tinitimping sumabog. Narinig kong ngumisi
saakin ito kaya mas lalong kumulo ang aking saloobin.
You're more than this, Zia, he's just testing your patience, don't let him lose
yourself.
"Isaid what I have said,you can't work."madiin niyang sabi. Nilingon ko ito at
pawang seryoso ito sa sinasabi.

I clenched my fist and breathe heavily, hindi na ako umimik sa sinabi nito at muli
na lamang tumanaw sa bintana.

Maybe I should obey him. Besides, ramdam ko na hindi niya papabayaan ang kumpanya
ni Dad dahil gaya

ng pinagkasunduan namin, he will consider our insights

before making a step.


And as a wife, I need to tame him. Hindi ko na alam paano kakawala sa pinasok ko,
all I could do is to be a good wife in order for him to give me a favor, baka nang
sa gayon magbago isip niya at hayaan niya akong mamalakad sa kumpanya.
Namayani ang katahimikan sa kotse at kasabay nito ay ang hindi ko pagiging
komportable sa sunod niyang gmawa.
Nagsindi ito ng sigarilyo at inihithit nito tsaka bumuga, bigla akong napaubo ng
malakas at nakaramdam ng paninikip sa aking lalamunan at baga.

Napalunok ako at napapikit, huminga ako ng malalim upang hindi masumpungan ng hika.

Binuksan ko ang bintana nang ikina-hinga kong maluwag, nanatili akong nakapikit at
iniihip ang hangin mula sa labas.

Mabuti na lang at wala na kami sa bandang highway at marami ng puno sa dinaraanan


namin, kahit papaano ay sariwa ang hangin na nalalanghap ko.

Nagulat ako ng may kamay na dumapo mula sa pindutan ng bintana at isinara ito.

Napalingon ako at seryoso lamang ang mukha nito. napansin ko na pinatay niya ang
sigarilyo na kakabukas lang kung kaya't napahinga ako ng maluwag.

I actually have a severe asthma kaya para akong sinasakal at hindi makahinga pag
inaatake ako.
"Don't open the window."simple niyang batid at napatingin naman ako sa mukha nito
na sobrang lapit sa aking mukha, biglang naglaho ang aking galit at pagkaiirita
nang mapansin kong may bakas sa mukha nito ang pag-aalala, siguro dahil narinig
niya gaano ako

umuubo.

Napaiwas ako ng tingin nang mapansin kong dumapo ang mata niya sa akin.

Narinig kong napahinga ito ng malalim at bumalik ito sa maayos na pagkakaupo.

"Now that you are already my wife,I want you to be carefulon everything.Be catious
on everything,baka maging target ka ng mga competitors ko."paliwanag nito na agad
naman akong napatingin.
"Iwill let you to continue your paint exhibits and the things that you usually
do,but Ican't give you any job from your father's company."he added. Tumingin ito
saakin upang makasigurado.

"Understand?"he asked.

If I can win his trust, then maybe he can make up his mind.

Unti unti na lamang ako tumango, hindi ko inalis ang tingin ko dito dahil may gusto
akong itanong.

"B-by t-the way I-I have a question.."I asked. Lumingon ito sa akin at pawang
naghihintay ito ng
susunod kong sasabihin.

Hindi ko naman maiwasang mautal dahil malapit ang mukha niya saakin kaya naiilang
ako.
"H-how did you know my background? I mean--my schooland other..stuffs."l asked at
napatigil naman ito, as if he was caught of guard.
Sandali itong napatingin saakin at umiwas muli.

"I have someone to investigate you and your family, and you'll become my wife so I
need a background check." He explained and I just nodded.

"But why me? W-why you offered me a marriage?

L-like as if it is the only way to solve things?"I innocently

asked.

Kasabay naman nito ang pagtigil ng kotse kung kaya't tumingin ito saakin at muling
nagsalita.
"Enough of the questions."he stated and offered me a hand.

Biglang nasilawan ang aking paningin nang makita kung saan kami dinala ng aming
kotse.
It's an indoor garden.

Sinalubong kami ng mga security guards at ang ibang assistant bago pumunta sa
mismong venue.

Napakunot ang noo ko nang mapansing ibang routa ang aming dinadaanan.

Lumingon ako sa isang babae na sumalubong saamin at nagtanong ako.


"S-saan tayo pupunta?"l asked.

"Change of wardrobe po tayo Mrs. Zhang, and onting touch up sa makeup."she said
nang ikinagulat ko, I have another dress?

Dapat ay tatawagin kosi Vaughn upang tanungin kung ano mga nangyayare at kung ano
gagawin sakin ngunit nauna na itong naglakad.

Dahil mabigat ang aking gown ay mahihirapan akong sabayan ang lakad niya, kaya
hindi ko na lang pinansin ito at sinundan na lang sila kung saan ako dadalhin.

Habang naglalakad kami ay biglang may pumaradang malaking golf car sa aming harap
at sumakay naman ang babaeng pinagtanungan ko at pinag-unlakan ako ng kamay.

Tinanggap ko naman ito at sumakay dito, nagtulong tulong na ang iba upang
maisakay ako at

makaupo ako ng maayos.

Nang makaupo ako ay mabilis humarurot ang sasakyan at biglang lumiwanag ang aking
paningin nang mapansin na malapit ang venue sa dagat.

The scenery is breath-taking.

Napansin ko na tumigil ang golf car na

sinasasakyan ko sa isang malaking mansyon kung kaya't inuna ng iba ibaba ang likod
ng gown ko at kasunod naman ay tumayo ako upang makababa na din.

Nang makababa ako ay sinundan ko sila papasok at namangha ako dahil sumalubong
sakin ang magandang interior ng mansion. Para akong nasa great gatsby.

Ina-assist naman ako ng staff hanggang sa makarating ako sa kwarto.

Pagkapasok ko ay sumalubong saakin ang isang napakagandang white gown.

It's a long v-neck lacy gown,sexy yet elegant. The details of the gown is perfect.
Napatulala ako dahilsa ganda ng gown, napabalikwas ako nang mapansin na
nagmamadali silang hubaran ako at alisin ang aking belo, ayos lang naman saakin
dahil puro kami babae.

Nang maihubad saaking ang gown ay agad namang inalis sa mannequin ang damit at
dahan-dahang isinuot sa aking katawan.

Nang maisuot sakin ay inilakad nila ako sa isang malaking salamin at napatulala
ako dahilsakto ito saakin.

Bukod pa dito ay sobrang ganda at hapit ito saaking katawan kaya nakikita ang
kurba ko.

Napahimas ako sa aking balakang upang pagmasdan ang aking hubog, it's perfect.

Ilang sandali lang din ay umupo na ako sa vanity

para sa retouch.

"Napakaganda niyo talaga Mrs.Zhang."batid ni Marie, Ang aking senior makeup artist.
Tumango naman ang assistant niya sa sinabi nito.
Napangiti ako sa mga sinabi nito, this dress never failed to show off my rare
features and curves.

"So for the next look,Iwill put your hair down and make it on the side,then do some
little retouch on your face,kauntilang because as you've said gusto mo na simple
lang."She explained at tumango ako.
Sinimulan nilang ayusan ako.

Habang tumatagal ay napapikit na ako dahil sa pagod.

llang buwan akong hindi nakatulog at nakakain ng maayos, dahil narin siguro sa
pagod data ng preparasyon sa kasalisabay pa ang kumpanya.

Hindi ko na alam kung ilang oras ang dumaan, ngunit nakaramdam ako ng tapik kung
kaya't napadilat
ako.

Napatitig ako sa salamin nang mapansin ang ayos


ko, they did a great job.

It feels very me, a very modest image of me. "Mrs.Zhang,lets go?"napatingin ako
kung sino
nagsalita at napagtanto kosi Lisa.

Ngumiti ako ng malawak dito at tumayo upang tumungo sa pintuan na agad naman akong
inalalayan ng mga tauhan nito.

"You look beautifulas always."batid niya at isang ngiti ang sinagot ko dito.
Humarap ako sa mga tao na na kasalukuyang kasama ko at nag bow ako ng kaunti.

"Thank you everyone for taking good care of me

and giving all your efforts to make me the happiest bride. I'm so grateful to have
all of you on my special day."l said at nagpalakpakan naman sila.
Nang makalabas kami ay bumungad saamin ang isang malawak at magandang silid.

Ngunit napatingin ako sa isang lalaki na nakatayo at napagtanto kong si Vaughn ito.

Bumilis ang tibok ng puso ko dahil mas gumwapo ito sa suot niya.

Napansin ko na may pagkakahawig ang aming damit,para itong pasadya.

He is wearing all white suit with gold necklace just to add up the beauty of his
outfit, sinadyang ginulo ang buhok nito at nakasalamin ito.

Napadako ang mata ko sa ibinigay ni Lisa. She was handing me a boquet.


Tinanggap ko naman ito at muling tumingin kay

Vaughn.

Bumilis lalo ang tibok ng puso ko nang umti-unti itong lumapit saakin.

Nakatingin lang ito saaking mata kung kaya't mas nakaramdam ako ng kiliti sa aking
tiyan.

Naglakad ako patungo sakanya habang hindi ko tinatanggal ang mata ko sakanya.

Nang magtagpo kami sa gitna ay naglapit ang aming mukha at ilong.

Napalunok ako nang bigla nito ini-angat ang baba ko at binigyan ako ng isang
nakakalusaw na ngiti.
"You look beautiful.."he whispered. Hindi ako mapalagay dahil sa sinabi nito kaya
napangiti na lamang ako.

Nagulat ako nang mag flash ang camera, napatingin

ako dito at ngayon ko lang napagtanto na kinukuhanan pala kami.

Bigla ako nakaramdam ng hiya dahilhalos lahat ng taong kasama namin ay nakatitig
saamin at pinagmamasdan kami.

Mabilis akong napadako sa kamay ko nang maramdaman kong may dumamping labi, nagulat
ako dahil hinalikan niya ang aking kamay.
Pawang nanigas ako sa aking kinatatayuan at hindi mawari ang aking gagawin.
Napakurap ako dahil sa nangyari, tumayo ito at pinulupot ang kanang kamay ko
sakanyang braso at agad akong napatingin nang may sumigaw.
"Closer Mr. And Mrs. Zhang! I'll be taking your first official wedding photo in one
to and..threel"the photographer said at biglang nag flashed ang camera.

Tumayo ang photographer at muling tumingin


.
saamm.

"Mrs. Zhang, can you put your arms around Mr. Zhang's neck? Humarap ka sakanya and
make your face closer to his."he instructed. Nailang naman akong humarap dito at
nagdadalawang isip pa kung gagawin ko ba ito o hindi.

Pero sa huli ay humarap din sakin si Vaughn at hinawakan ang bewang ko nang
ikinailang ko.

Napalunok ako at ipinulupot ang aking braso sakanyang leeg kahit na may hawak akong
bulaklak.

Nagkatitigan kami ngunit wala emosyon.

Pero gaya noon ay mas malambot ang tingin nito saakin at hindi matalim.

Huminga ako ng malalim habang nakatitig lang sakaniya.

"Smile okay? Ready! 1..2.. and.." he signaled and I

smiled.

Pawang nanliit ang bilog ng mata nito nang bigla ako ngumiti, wala itong reaksyon
at pawang ako lang ang ngumiti saaming dalawa.
"Last one, I want you Mr. Zhang wrapped your hands around Mrs. Zhang and face into
the other side....there...just like you're doing some sort of backhugging."utos
muli ng photographer.
Hindi na ako umimik at sinunod ang sinabi niya, I faced opposite direction while
holding my bouquet but as I felt his arms wrapped around me, I smell his addicting
scent.
I feelsafe and secure, like I was with someone whom I have known for a long time.
It's very comforting.

Naramdaman kong pumatong ang ulo niya sa balikat ko at hinigpitan nito ang
pagkakayakap nito.

"Omg grabe yung chemistry nita madame!" "Nakakilig sila!"


"They are good match!" "Nakakainggit!"
I'm hearing a lot of comments which made me feel

even more awkward, pero pinili ko na lamang hindi pansinin at ngumiti na lamang sa
camera.

"....and 3."the photographer said and clicked his camera.


Pagkatapos nito kumuha ng litrato ay agad ako humiwalay mula sa pagkakadikit
sakaniya.

Wala itong reaksyon ngunit parang nag iba muli ang timpla ng mukha nito na mula sa
malambot na ekspresyon ay naging matalim muli ang tingin niya at naging malamig
ang dating.

"We can now proceed on the venue, ladies and

gentlemen!" Saad ni Lisa sa lahat at nagsikilos naman ang mga ito upang i-assist
kami papuntang venue.
Nauna akong naglakad ngunit napatigil ako at lumingon kay Vaughn, napansin ko na
nakapalibot ang mga security dito kung kaya't hindi ko na siya natanaw.
Ang lapit mo nga saakin pero ang hirap mo namang abutin.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 09

Chapter 09
MALZIA

"Please welcome our Newlyweds! Mr. and Mrs. Zhangi"The emcee introduced.

Nanglaki ang aking mata nang makapasok ako sa

loob ng reception.

Everything was full of flowers, it looks very magical and extra. Para akong nasa
hardin ng palasyo.
It is a "no joke" moment when Vaughn adjusted

"few things" in our wedding.

Like seriously? It's just beautiful and perfect.

The wedding in general is very grand and massive. And for the people who know me,
the know that I'm
such areserved person.

I don't like big parties, though the bigger the better, but still, I prefer a
simple wedding.

Lisa really did a great job arranging such event,she made this day more extra
special for Vaughn and I.
But what caught my attention the most is the pyrotechnics in the stage while the
floor is occupied by
fog.

Tumingin ako sa taas nang mapansin kong may

nahuhulog na balloons at petals, samahan pa ng palubog na araw kung kaya 't mas
maganda ang effect nito sa event.

Napatingin ako kay Vaughn na kasalukuyang nakangiti ng tipid dahil sa mga pagbati
ng mga guests

All of the attention is pinned on us.

Huminga ako ng malalim at matipid na ngumiti sa guests para paunlakan ang mga bati
nita.
I'm living the fairytale.

Everything is so good to be true.

Who would have thought that there is no love involve in us?


Puso na lang ang kulang.

Nakaramdam ako ng lungkot sa tuwing maalala ko ang deal na pinagkasunduan namin ni


Vaughn.

Tinakpan ng kasalna ito ang mga sakit na pinagdadaanan ko at problema na pilit kong
inaayos.
It's difficult for me to swallow everything. It's just too overwhelming.
Namangha ako nang makatapak kami sa center flooring ay pawang may mga visuals and
3d image of fireflies and stars na nakapalibot saamin.

May lumapit saaking isang lalaki na naka all black upang kuhain ang bouquet na
hawak ko.
"Let's give around of applause to the newlyweds as they take their first
dance!"announce ng Emcee. Huminga ako ng malalim at napatigil sa paglalakad.
Humarap kami ni Vaughn sa isa't isa, wala itong emosyon ngunit isang seryosong mata
lang ang nakapukol saakin.

Nilahad niya ang kaniyang kamay na akin namang tinanggap.

I felt my adrenaline as he placed my left hand on his shoulders and held my other
hand while the other is holding my waist.

Narinig kong tumugtog ang sikat na kanta ni IU


na through the night.

Gumalaw si Vaughn na agad ko namang sinundan

ang paa n1ya.

"T-this event..it is too grand."I worried. Ngumisi lang ito at inikot ako.
"This is nothing compare to what Ican give you."he said. Napailing naman ako sa
sinabi niya.
lniikot niya ako at iniyakap niya ng patalikod.

Sunod sunod naman ang pagkabog ng aking dibdib dahil sa ginawa niya.
His touch brings some sort of nostalgia but I can't remember when and what memory
is it.

Muli niya akong hinarap, napalaki ang aking mata nang maglapit ang mukha namin.

It was few inches away, halos maglapit na ang labi


.
namm.

Tumingin ako sa mga mata niya at buong sinseridad ko itong tinignan kahit na
patuloy ang pagsayaw namin sa dance floor.

"Fortunes and wealth will never be the basis of my happiness,Vaughn.Kahit na ibigay


mo ang lahat saakin, your money can't satisfy me."matigas kong batid at napaigting
naman ang panga nito.
Wealth never gave me happiness.

If it was not for my family, I wouldn't go for this

deal.

Because the only thing that matters to me is my


family.

Money can't buy love.

"We'llsee."he said and soon as the song stopped, he bent my back and looked at me
intensely.

"Money is the key to happiness,take note of that."he said and lift me up so I could
stand.

Nang makatayo ako ay narinig ko lahat ng guest

nag palakpakan habang nagsilaglagan muli ang rosas mula saaming uluhan.

It was indeed a glorious visuals for our first dance. "Husband and Wife,you may
now sit on your
exclusive table here in front."the emcee said.

Maingat na hinawakan ni Vaughn ang kamay ko patungong stage.


Maraming tao parin ang kumukuha ng litrato habang ang iba naman ay umiinom na ng
mga alak.
"The food will be served so I hope everyone is in there seats."pahayag ng emcee at
pumasok mula sa
likod, gilid at harap ang mga waiter at isa-isa nito

sinerve ang pagkain.

Huminga naman ako ng malalim at may nilapag ring pagkain sa harap namin.

"So as we fill up our stomach,we prepared some people that wanted to give speech
for our newlyweds couple,let's start with Mrs.Zhang's Mother,Mrs.Grace Kim."batid
ng Emcee at nakita kong tumungo ang mother ko sa harap.
Nagsimula ito sa pagkwento niya about sa

pagkikita nila Dad mula sa aking paglaki at pag tungtong sa pagka-dalaga.

"..but with all of those happenings,your father and I

were glad that there is someone that will take care of you untilyour last breath
anak,and to Mr.Zhang,I hope you take good care of my daughter.and I also wish the
both of you well in your marriage."sabi ni Mom. Napangiti ako sa mensahe ni Nom at
kalaunan ay naluha.
My mom is such a great mentor.

Because without her, I may not be the person who I

am today.

Nagpalakpakan naman ang lahat, sumubo ako ng pagkain at uminom ngjuice. Kahit na
may nakalapag na wine ay hindi ko tinangkang inumin dahilbukod sa wala akong gana
ay ayokong mawala sa wisyo.

Sumunod namang pumunta sa harap ay ang kapatid kong lalake na si Gionne.

Kahit na mahiyain ito ay pinatawa ako sa iilang sinabi nito.

"..You became like our second mom,Ate. Itruly wished that someday,I may find a
woman who is as humble,generous,kind and beautifulas you are,Ihope both of you last
forever."He said which made me cried.

Mabuti na lamang ay agad na tumungo sa amin ang isang nagro-rounds at nagbigay


saakin ng tissue upang mapunasan ko ang aking mga luha.

"And by the way,to Mr.Zhang,I hope you don't break her heart,she is such a kind and
good woman, she deserves to be treated like a queen so I hope you'll love her
unconditionally."he added.

Tumango naman si Vaughn at muling uminom ng kanyang whiskey.

Sa sumunod naman ay si Gianne, ang kakambalng aking kapatid na si Gionne.

"you've been through a lot ate,yung nangyare sayo sa past,sana ito na yung peak na
kung saan mage-gain mo yung flowers over the thorns you bare for a long time."she
stated. Pinanlakihan ko ito ng mata kahit na grabe na ang paglandas ng aking luha.
Hanggat maari ay ayokong malaman ni Vaughn ang nangyari saakin noon.

I just want to keep it to myself and to family because I don't want him to give
such burden, I know na

baka maging isa pa sa pasanin niya ang nakaraan ko.

It would be safe for me if I didn't tell him, mas maganda na maka-fully recover
bago ko sabihin.
Sumunod naman si Lianne, my precious sister who is my closest among my siblings, we
shared same perspectives in life that is why we have a strong bond.

Naluha ako nang makita kong napaluha na siya habang nagkukwento.

"Ate,you are the st-strongest person I-I have known in my life,ikaw na ata ang
pinaka maintindihin at mahinahon na babae na nakilala ko and Iam so thankful that
you're my sister,without you,I don't know where I am."batid niya habang tumutulo
ang luha nito. Kahit na umiiyak ito ay napakagandang bata parin ng aking kapatid, I
know that someday, she'll be more beautiful than me, I assured everyone about that.

"To Mr.Vaughn,I hope you do take care of her,and you're such a lucky guy because
she is the most understanding and calm person that you will ever meet in your
life,she is so rationalabout things kaya I know that your marriage will work
out,ayun lang and god bless you both."maramdaming dagdag ni Lianne nang aking
kinaiyak.
Ang sumunod naman ay napangiti ako, si Calista ang sumunod na humawak ng
microphone, I chuckled when I realized that she is already drunk.

"Okay so Iam thankfulfor your drinks M-Mr.

Z-Zhang..uhh...because it gave me a lot of courage to stand and give speech both


ofyou."she said. Natawa ako dahil l know she is trying so hard no to messed up.
Naglakad ito nang mas malapit at tumingin kay

Vaughn.

"M-my message isn't for--uhh--my bestfriend but

for you Mister."she said while her eyes is slightly closed.


�++ Napailing naman ako mahina dahil lasing na
talaga ang dalaga.

"I have to say that My best friend,Zi,is one of the

most modest,calm and soft person that I have known in my entire life."she said
while emphasizing the word "entire life."

"She is truly genuine and kind person,and that is the most bullshit thing about
her."she said and the
crowd laughed really hard, her curse is too much to take.

Napatakip ako ng bibig sa sobrang tawa because she is really drunk.

"Because no matter how tucked up the person is? She never think twice to forgive
that person.Sh-she--she never put grudge to that person,she really tries to
understand the situation and she will never throw harsh words because SHE HATES
HURTING PEOPLE."she said while her voice is cracking.
My tears start to fell again so I wipe it.

"I know that she will be a great wife,please don't make her sad,masyado na siyang
perfect eh.All you need to do is to love her and treat her like a queen because she
deserves it."she said and started sobbing. Gayon pa man ay maganda parin siya kahit
parehas ng namumula ang ilong namin.
"And Ifucking love her and will be forever grateful to have a best friend like
her,so I hope you take good care of her.Dahil kung hindi,ibebenta ko ulit siya sa
Europe and this time Iwill make sure na hindina siya babalik sayo so Iam watching
Mister."she said which made the crowd laughed. Napailing na lang ako kahit na puyos
ang luha sa aking mata.

Umakyat naman si Calista sa aming pwesto at

sinalubong ako ng mahigpit na yakap.

"Iwill always be here for you no matter what."she whispered. Hinagod ko naman ang
likod nito at kumalas sa pagkakayakap at tumungo na muli siya sa Iabas.
Napatingin ako kay Vaughn at napansin kong tahimik ito at walang imik, pawang
pinagmamasdan at nakikinig lang siya sa mga nagsasalita, mahahalata mong nakikinig
ito pero wala itong emosyon
Sumunod naman nagmensahe ay si Dianne. "...so you know I am not good at these but
you
know that I love you,I apologized if my sister is drunk

messaging you but well,I love you and may both of you a lot of kids." she quickly
said at ngumiti naman ako sa sinabi nito.

She really not an expressive type of person unlike her sister who can deliver
message well, drunk or not but I really appreciate her for that.

Sumunod na ang iilan ko pang kaibigan at maging si Sister Tina at iba pang mga
close kong kaibigan through video greeting.

lilan din ang sumabak sa side ni Vaughn, halos lahat ay business partners at
kaunting kaibigan.

Ayoko sa ngayon tanungin kung nasaan ang magulang niya, it isn't the place for me
to ask some sensitive questions.

Sa huli naman ay nag message ang kaniyang assisstant nasi Vivian.

"...you treated me more than just an assistant,you really treat me as your sister
and partner in crime and I know that Mrs.Zhang,is in good hands,no doubt about that
so congratulations."simpleng saad niya at nginitian ko ito.

Pagkatapos nito ay hindi ko napansing marami na

palang nase-serve saaming pagkain ngunit wala na akong gana dahil sa pagod.

Gaya ng isang kasal, ginawa rin namin ang ginagawa sa isang kasal.

We did cake slicing, drinking in crossed arms and throwing a bouquet and guess
what?

It's Calista who have received my bouquet.

liang oras na nakalipas ay nagsimula ng mag-party, halos Iahat ay may dala-dalang


inumin at puyos ang pagsasayaw ng mga bisita.
..Let's go and meet some investors, they might help to your company in the
future...napalingon ako sa sinabi ni Vaughn.
We're in the middle for party but still trabaho parin ang nasa isip niya at
business.
No wonder why he is successful.

Tumango na lamang ako at tumayo upang maglakad pababa, hinawakan niya naman ang
aking kamay at inalalayan ako.

Even though he treated me coldly, I could see that he's a gentleman.

Simple akong napangiti habang pinagmamasdan ang seryoso niyang mukha.

Pagbaba namin ay nilapitan kami ng mga investors at agad naman ako nito pinakilala
sa mga ito.

Puyos ang ngiti ng mga ito saakin kung kaya't ginawaran ko rin ito ng magandang
ngiti.
..Your wife is such a charming woman, and magazines were right about her, she is
such a fine and modest woman...komentaryo ng isa sa mayamang businessman na galing
pa sa Europe.
Napangisi naman si Vaughn at uminom ng alak.

Umikot kami halos sa buong Iugar at marami akong nakilalang mga tao na mayayaman o
hindi kaya artista.

Halos napagod ang aking bibig sa kakangiti at kakasalita, ni hindi ko narin


mabilang kung ilang tao na ang kinausap namin.

Sa kalagitnaan ng paguusap ay nakaramdam ako ng pag pungay sa aking mata.


I'm really tired and exhausted today dahil masyadong naging mahaba ang araw na ito
para saakin.
Lumingon ako kay Vaughn at pa-simple ko itong binulungan.
.., need to use restroom...I whispered and he just gave me a nod.
Tumingin ako sa mga guests na kasalukuyang kinakausap namin.

..Please excuse me for a second...I politely said at tumango naman ang mga ito.
Umalis ako sa pwesto nila at dali dali kong hinanap palabas ng Iugar.
I need some fresh air.

Habang papalabas ako ay may nakita akong babae kung kaya't nilapitan ko ito at
kinausap.

11 Hi can Iask if you know some lounge area here? 11 1

asked at tumango naman ito.

..Follow me,Ma'am...she said at sinundan ko ito. Nang makarating kami sa lounging


ay napahinga
ako ng maluwag nang mapansin na walang tao dito at

napaka peaceful, hindi rin naririnig ang ingay mula sa


.
m1smong venue.

Sinenyasan ko itong iwan ako at agad naman itong umalis.

Napahinga ako ng malalim at umupo sa isang sofa.

Kahit saglit lang ay makapikit at makapag pahinga man lang ako, this day is
exhausting.
Hindi na rin ako nakaramdam ng gutom dahil sa pagod kaya kahit masarap ang
nakahaing pagkain ay hindi ako masiyahan.
Sumalampak ako sa sofa at napasandal sa mga unan.

The couch is pretty comfortable, kaya mabilis sumara ang aking mata at lumalim ang
aking tulog.

THIRD PERSON

liang oras ang nakaraan at patapos na ang kaganapan, napansin ni Vaughn na wala
parin si Malzia, nagkataon namang nakita niya sa isang tabi si Vivian kaya agad
niya itong nilapitan.

"Vivian."pagtawag niya na agad namang napansin ni Vivian.


"Yes?"she asked.

Kahit hindi ipakita ni Vaughn at pigilan niya ang kaniyang sarili magpakita ng
emosyon ay sa loob-loob niya ay kinakabahan siya at nag-aalala.

"Have you seen Zia?" Saad nito. Napatitig muna sakaniya si Vivian na may buong
pagtataka sa mukha nito, umiling ito at tumayo.
"No, why?"she asked. Pinipigilan ni Vaughn maglabas ng frustrations pero bumakas
nasa mukha nito ang pag-aalala.
"Earlier she exited herself to use restroom and an hour later, she's still not yet
here."he explained.

Vivian knows that Vaughn is in the state of pissed and mad, and naiintindihan niya
dahil sa pag-aalala.

"Okay l'lllook for Lisa, baka alam ng mga tauhan

niya kung saan nagpunta si Malzia."she said aalis na

dapat ito nang nagsalita mulisiVaughn.

"Iwant you to isolate this place and look every inch

of this area,increase the security in the exit doors and

parking lot,don't let anyone leave this place untilyou found my wife."madiin nitong
saad, tumango naman si Vivian at nagmadaling hinanap si Lisa.

Habang naghahanap si Vivian kay Lisa ay sinimulan na ni Vaughn hanapin kung nasaan
ang asawa niya.

Puyos ang inis nito dahil hindi agad ito bumalik,

hindi niya alam magagawa niya kung may nagtangka ng

masama sa asawa

.
n1ya.

Sa buong sulok ng Iugar ay hinanap niya ngunit

walang bakas ni Malzia ito.

Minabuting hanapin si Vivian at ang coordinator na si Lisa.

Sa kabilang banda ay nakita ni Vivian si Lisa na nakabantay sa sulok at


pinagmamasdan ang paligid kaya agad niya itong nilapitan.

"Lisal"pagtawag nito at napansin naman siya agad


nito.

"Have you seen Malzia?"she asked at agad namang

kumunot ang noo nito at umiling.

"Why?"Lisa asked.

"Nawawala siya,can you do a favor for me?"Vivian asked at tumango naman ito.

"Contact all your people and ask them if they saw her,then Vaughn also wants us to
escalate the securities in every exit doors and gates.No one is also allowed to go
out until we found Malzia."batid ni Vivian dito.

Diniin ni Lisa ang kaniyang earpods upang kausapin

ang mga tauha niya.

"Everyone leave all your assigned areas,we have an urgent meeting at the security
office"she said at tumingin ito kay Vivian at sinenyasan itong sumama at agad naman
silang nagmadaling tumakbo papuntang security office.

Nakita ni Vaughn na maraming security at bantay ang tumungo palabas, halos Iahat
rin ng kanyang security ay nakatipon sakanya kung kaya't nakaagaw ng atensyon sa
madIa.

Hindi niya na ito pinansin at nagmadali siya lumabas upang sundan ang mga ito.

Hindi niya alam kung ano magagawa niya kung mawala ang asawa niya lalo nasa mismong
kasal niya pa.

Nakatipon ang Iahat sa security office, maging ang tauhan ni Lisa ay nandoon lahat.
nakatututok naman si Vivian sa mga CCTV habang si Lisa naman ay kinakausap ang
kaniyang tauhan kung may nakakita ba kay Malzia ngunit Iahat ay umiiling lamang.
Nakarating si Vaughn sakanila at sumalubong sakaniya ang abalang team ni Lisa.

"Vivian,have you saw her?" He asked at umiling

ito.
"I'm still examining the CCTV,but Ialready escalate

the securities around this place so you don't have to

worry."saad ni Vivian. Dumako naman ang tingin ni

Vaughn kay Lisa at nilapitan niya ito.

"May nakakita na ba sakaniya?"tanong niya dito. Sasagot na sana si Lisa nang may
dumating na dalawa pa niyang tauhan na kadadating lang.

Humarap si Lisa dito at tinanong niya ito.

"Both of you,have you seen the bride?"she asked. Biglang nag react ang isa at
sumagot.
"Yes maam! An hour earlier nag tanong siya kung saan may lounge and dinala ko siya
sa resting area."inosenteng saad ng isang babae.
Napatingin ang Iahat sa sinabi niya at halos ang

ibang tauhan ay napahinga ng maluwag dahil sagad ang tensyon na natatanggap nila
mula sa kanilang amo.

"Thank god!"singhal ni Lisa dahilmaging siya ay kinakabahan, she knows that Vaughn
is a big hell of a fish so her wife can be the target of his enemy.

"Let's go." Saad ni Lisa at halos Iahat ng tao na nasa security room ay sinundan
ito upang makasigurado.
Nauna naman si Lisa na agad namang madaling sinundan ni Vaughn.

Halos Iahat sila ay batalyong pumunta sa lounge, masyado itong tago kung kaya
mahirap mahanap.

Nang makarating sila dito ay madaling binuksan ni Lisa ang pinto at laking gulat
nila nang matagpuan doon si Malzia.

Napalapit silang Iahat at pinang-ikutan nila ito, mas nagulat sakanila ito nang
mapagtanto nilang mahimbing itong natutulog.

Nakahiga ito at nakapatong ang kamay nito sa unan, animo mukha itong anghel habang
natutulog.

Lalapit sana si Lisa upang gisingin si Malzia nang harangin siya ng kamay ni
Vaughn.

Lumapit si Vaughn at umupo sa hinihigaan ni

Malzia.

Para siyang nabunutan ng tinik at nawala Iahat ng pangamba nang nakita niyang
mahimbing na natutulog

si Malzia.
Hinawi niya ang buhok nito at nilapit ang kaniyang mukha.

"Zia,wake up.."batid niya dito ngunit hindi ito nagising at nanatiling nakapikit
pero laking gulat nila nang gumalaw ito ng kaunti at mahinang nagsalita.
"Later..I'm tired.."mahina nitong batid habang malalim ang pagtulog nito.
Bigla namang natawa ang mga tao sa kwarto at ang iba naman ay pawang nalusaw ang
puso dahil sa dala nitong kaamuhan.
Napatikhim naman si Vaughn at pinipigilang mapangisi sa inasal ni Malzia.

Bukod sa malalim ang tulog nito ay mahahalata mong pagod ito at wala ng balak
bumangon.

Tumayo si Vaughn at agad tinanggal ang kanyang coat nang mapansing hinimas ni
Malzia ang braso niya, panigurado ay nilalamig na ito.

Kaya ibinalot ni Vaughn si Malzia sa kanyang coat, maliit ang katawan ni Malzia at
mapayat kaya sapat ang laki nito para mabalutan siya.

Kahit na kinumutan siya ay hindi parin ito nagising, napangisi na lamang siya.

Nagulat ang iba sa sunod na ginawa nito.

Binuhat ni Vaughn ang tulog nasi Malzia, at kahit na binuhat niya na ito ay hindi
parin ito nagigising o
naa-alimpungatan.

Seryoso itong lumingon sa kay Vivian at Lisa. "Prepare the car.We'll go to the
hotel."seryosong
saad nito at naglakad papuntang pinto.

"Both of you know what should do to the party.I

have to give my wife comfortable bed to sleep on."he

added.

Chapter 10

Chapter 10
MALZIA

Naalimpungatan ako nang bigla akong makaramdam ng pagkulo ng tiyan, kaya napaunat
ako at napahikab.
So far this is the best sleep that I have after months. Lalo na't napakalambot ng
ka----
Napatigil ako nang mapansin kong nag-iba ang aking hinihigaan, napadilat ang aking
mga mata at napatigil ako sa pag unat.

lniikot ko ang aking paningin at napansin ko na nasa ibang Iugar na ako at hindi ko
alam kung nasaan
ako.

Napabangon agad ako sa kama at pinagmasdan

ang buong Iugar.

I assume that I'm in the highest floor.

Agad naman akong napatulala at pilit alalahanin ang nangyari saakin kagabi.

Ang naalala ko ay nakahiga ako sa isang sofa at nagpahinga ng saglit then nagising
na lang ako nang pasikat na ang araw at-----

l'm w-wearing d-different...

Napatayo ako bigla sa aking kinahihigaan at tumakbo ako mula sa malaking salamin na
meron ang kwartong tinulugan ko.

I was wearing a white oversized button up shirt and boxers?

Napahawak naman ako sa ulo ko dahil

naguguluhan ako sa mga nangyayari.

where am I? What on earth happened to me? Kinapa ko ang aking katawan at napapikit
nang
mapansin kong ang suot kong undergarments ay wala,

I'm wearing nothing aside from this shirt.

As far as I know, hindi ako uminom kagabi, I can fully recall things happened last
night.
..You're awake...napabaling ako kung sino ang nagsalita at laking gulat ko nang
makita kung sino ito.
It's Vaughn! He's currently shirtless! Tanging twalya lang ang nakapulupot
sakanyang bewang at basang basa ang kanyang buhok.
Napalunok naman ako at biglang nag-init ang aking mukha sa nakita ko, for heavenly
mother of precious!
I'm seeing his abs and side cut!

He is gifted! Napaka ganda ng katawan nito, kung iba pa ang makakita ay aalab ang
mga mata ng kababaihan dahil sa biyayang itsura nito.
He looks like a God or something from the movie
Spartan, he's fit.

Napayakap ako sa aking katawan at napausog nang malayo mula sakaniya.


11V-you're n-naked.."singhal ko. Umiwas ako ng tingin dahil kasalukuyan itong
nakatitig ngunit narinig ko lang ngumisi ito.
110h this?..pang aasar niya at nagsimula siyang lumakad papunta saakin.
Dahan-dahan akong umuusog palayo dahil hindi ako sanay na makakita ng katawan ng
lalaki, I am very conservative and prim lady! So how can I normalize seeing such
body when I, myself never had "it" to anyone?

"D-don't move closer.."I commanded. Ngunit

nakikita ko ang kanyang yapak na patuloy papunta sa gawi ko. I can't bear seeing
his body! It is too much to handle kahit na mag-asawa na kami.

"So my wife is playing virgin?"mapang-asar nitong batid. Nakaramdam ako ng pag-


iinit ng ulo at pagkulo ng aking nararamdaman.
Napatigil ako sa pag-usog ng bigla akong napasandalsa pader.

Is he trying to insult me?

Tumingin ako bigla sa mukha nito at mas lalong bumilis ang kabog ng puso ko at
pakiramdam ko ay nainsulto ako.

"Does it concern you?"Tanong ko habang matalim ang aking tingin, hindi ako nagtaas
ng boses pero tama na ang aking sinabi upang maintindihan niya na kaya ko siyang
patulan.
Napalunok muli ako ng bigla nitong dinikit ang kanyang katawan saakin.

Nilapit niya naman ang mukha niya saakin, sa sobrang lapit ay halos nadudulin na
akong titigan siya.

Naramdaman kong ang pagpatak ng tubig mula sa kabiyang ulo.

"Of course,you're my wife..'he whispered in a very sexy tone kaya napalunok naman
ako at napaiwas ng tingin.
"l-It's n-none your b-business."l answered back. Naramdaman ko ang katawan nito sa
katawan ko.

Nagulat ako sa sunod niyang ginawa na ikinabulabog ng sistema ko. Kaunti na lang at
mahihimatay na ako.

Hinapit niya ang bewang ko nang mahigpit habang dinikit niya ang kaniyang ilong
saaking pisngi.

"Stop playing mysterious my wife, tell me who was

your last?'bulong nito na agad namang naglaho ang kanina kong nararamdaman.

Do i look like someone na may experience? I mean no offense? And from the way he
asked me, nakakainsulto.
Biglang napa-igting ang aking panga dahil sa kaniyang tanong.

Hindi ko siya sinagot at tinulak ko siya.

Napatingin ito saakin na agad ko namang iniwasan at nanatiling niyakap ang sarili
ko.

I feel disrespected and humiliated.

"Stop questioning me about those things, Vaughn.."mahinahon kong batid at tumingin


sakaniya.

"It is important that you give respect to your wife..Mr.Zhang."sambit ko at


diniinan ang kaniyang pangalan.
Napahinga ako ng malalim at dumistansya, nakita ko namang sumandalito sa pader at
napangisi na lamang.

"Unbelievable."batid niya at napaigting ang panga nito at tumingin saakin.

"Acting innocent huh? I see.."muli nitong saad at napaayos ito ng tayo tsaka muling
lumapit saakin, napapikit ako dahilsa hindi ko mapigilang inis.
I'm better than this, he is not worth of my time ang anger.
Napadilat ako nang mapansin ko nawala na ang prisensya nito sa harap ko, lumingon
ako at nakita ko itong pumasok sa isang kwarto, I bet it's a closet room.

Nang mawala ito sa paningin ko ay napahinga ako ng malalim at nilibot ang sarili ko
sa kwarto.

Paaano ako napunta dito?

Umupo ako sa isang upuan ngunit napayukod ako nang makaramdam ako nang pagkulo ng
tiyan.
I'm starving.

Sino ba namang hindi gugutumin? For the past few months I can't even give myself a
proper meal dahil marami akong iniisip at pinoproblema, isabay mo pa ang
preparation ko for the wedding.

Gayunpaman, medyo lumuwag ang aking kalooban nang makita kosi Dad na maayos at
nakalabas na ng detention. Atleast, may makita man lang akong liwanag sa pinili
kong desisyon.

And I thank God for that, hindi niya ako pinapabayaan at labis ang pagpapalakas
niya ng loob ko. If it wasn't for him, I wouldn't survive.

Napakalikot ako ng aking kuko at napahinga ng malalim, nagugutom na talaga ako.

Narinig kong bumukas ang pinto at lumabas si

Vaughn na nakadamit na.

He's wearing a tight white shirt and gray sweat pants. He looks like a freaking
model.

Bigla siyang napangisi at nagpunas ng kaniyang buhok, napansin kong nakatingin ito
sa gawi ko kung kaya't ang matamlay kong ekspresyon ay bigla kong inayos at napaubo
ako ng marahan.

Kailangan ko habaan ang pasensya ko sa lalaking

'to, dahil sa mga susunod na araw ay siya na ang makakasama ko kahit saan at wala
akong pagpipilian kung hindi pakisamahan at bigyan ng chance ang marnage namm.
"Are you hungry?"tanong nito at agad naman akong napatingin at tumango ng mabilis.
Narinig kong napatawa pa ito ng mahina kaya napakunot ang noo ko.

Wala akong gana na patulan siya, ang gusto ko lang

ay makakain ng maayos at klaruhin ang nangyari kagabi lalo na nakakahiya sa mga


bisita na hindi ko man lang tinapos ang party.
"I'll call Vivian, what do you want?"he asked again. Bigla namang nakaramdam ng
liwanag ang aking pakiramdam ng marinig ko iyon.
Bigla ulit kumulo ang tiyan ko at pawang may nagsasalita mula dito.

I'm craving for fast food.

Ilang buwan narin akong hindi nakakakain ng

Burgers and fries, it's actually my guilty pleasure.

But luckily, It is hard for me to gain weight, mapayat parin ako kahit anong kain
ko.
"Iwant Runway Burger ahmm.. just tell her to buy the super meal."I said at tumango
ito. Kinuha nito ang cellphone niya at dinial ito.

"Hello?..order me a food..on runway burger..the super meal..same order..yeah and


buy me a coffee..yeah.. okay." Rinig kong sambit nito at ibinaba ang tawag.
Tumingin uli saakin ito na may halong ngisi. "You eat fast food?"he asked at
tumango ako. "Y-yeah, it is my guilty pleasure."I simply said.
Tumango lang ito at kinuha ang kaniyan laptop mula sa

mesa na nasa gilid ko at umupo ito sa harap ko.

Namayani ang katahimikan habang naging seryoso naman ang mukha nito na nakatutok sa
laptop, ngunit nilakasan ko na ang loob ko upang tanungin siya kung anong nangyare
kagabi.

"What happened last night?"I casually asked

Hindi ako nito dinapuan ng tingin at siya namang

sumagot.

"You're in a deep sleep,so I brought you here in my hotel."simpleng eksplenasyon


nito. Tumango naman ako, mukha namang walang nangyari dahil parang kaswal ang
pagkakasagot nito.
"B-but who changed my clothes?"I asked. Bigla akong napalunok ng napatingin ito.
"Me."he answered. Biglang nagwala ang aking puso at kalamnam.

So he undressed me?

Biglang nag init ang mukha ko at pinigilang mailang.

Did he really saw my body?

Napaiwas ako ng tingin at napahimas sa aking hita upang pigilan ang nararamdamang
kahihiyan.

"Y-you shouldn't have d-done that."I said. Napataas ang kilay nito at seryoso
paring ang ekspresyon nito,
mabuti na lang at nasa laptop nakapukol ang tingin
.
n1ya.

"Why not? Your dress is too fitted,it would be

uncomfortable sleeping with the gown."he said as if it wasn't big thing, tumango
naman ako at nagpatay malisya na lamang upang matakpan ang kahihiyan na gustong
sumagot sa aking mukha.
"H-how about the guest? I'm really sorry if Iacted that way,I just can't bear my
exhaustion anymore,I might collapse if I didn't take rest."I apologized. Tumingin
ito saakin na parang binabasa ang aking mukha.
Napaiwas muli ako ng tingin at pinukol ko ang mata ko sa ibang bagay upang iwasan
ang pagkahiya.

"I let Lisa and Vivian handled the event."he answered.

Chapter 10 8/10

"And it's fine, The party was almost over that

time." he added at tangi ko na lang nasagot ay pagtango.

Napahinga naman ako ng malalim dahil mabuti na lang walang nangyari kagabi, dahil
kung meron man ay baka hindi ko siya kayang harapin dahil sa pagkailang.

Good thing everything is cleared, he doesn't have inner motives.

Afterall, he's a nice guy.

Biglang bumukas ang pinto palabas at bumungad saamin si Vivian na maraming dalang
pagkain.
Para akong natauhan at nabalik sa wisyo dahil sa pagkain na nakita ko.
Nilapag nito sa dining area ng room ang pagkain kaya napatayo na ako upang tignan
ang mga pagkaing dala nito.

Biglang namang umaliwalas ang mukha ko nang makita ko mga Iaman nito.

It has 2 burgers, large coke, a massive fries, 5 pieces

of nuggets and 10 pes of onion rings, a perfect meal for


.
my mornmg.
Tinulungan kosi Vivian na ihain ang mga dala nito. Napatingin naman ako kay Vaughn
na agad kong napansin ang pagkabigla nito sa dalang pagkain ni Vivian.

Favorite budget food namin ni Calista way back college days.Though it was
unhealthy, panibagong lasa ito saamin dahil we were raised eating lots of healthy
and luxurious dishes.

Nang maihain namin ang pagkain sa mesa ay iniayos ko rin ang kape para kay Vaughn.

Lumingon ako dito at agad naman ako nailang nang mapansin kong nakatingin ito
saakin.

Chapter 10 9/10

"Let's eat?"I asked. Sinara naman nito ang laptop at tumayo ito para tumungo sa
hapag-kainan.
Nang tumabi ito saakin ay napansin ko na hanggang baba ng balikat niya lang ako.
He's tall.

Napailing na lang siya at natawa ng mahina.

"Who would have thought that these junks will fit in your body."mahina nitong batid
nang ikinatawa ko.
Umupo kami sa upuan at sinimulan kong kainin ang isang burger.

I feelsatisfied as I chewed the burger, para itong naging gamot sa aking


pakiramdam.

Exhaustion payed off.

Tahimik kaming kumain lalo na ako, Nang biglang nagsalita si Vivian na ngayo'y
nakatutok sa iPad.

"By the way,last night is well-controlled,visitors

are all very understanding about your immediate leave, Moreover,Mr.Volzki's


assistant emailed me earlier his wedding gift to both of you which is a trip to New
Zealand."she said nang ikinatigil ko.

New Zealand..

I was about to go there this year kung hindi lang dahil sa unexpected tight
schedule ko and some adjustments.

I heard that the ambiance of that place is cozy and relaxing, and it has a breath-
taking scenery.

"Give it to someone,we'll not take it."he said. Na agad naman akong napatingin.
"Sayang."l said at tumingin ako kay Vivian.

"I'll take it,I'll go alone." kalmado at inosente kong batid ko.

Sayang kung ipamimigay niya, it's a gift and I would


be pleased and happy to go there.

Kung ayaw ni Vaughn, it's fine. I can go by myself besides, I love traveling alone.

"Fine."sagot ni Vaughn na walang halong ekspresyon. "When is the flight?"he asked.


"Later at 8pm."she answered.

Napatingin ako dito at hinihintay ang pinal niyang sagot.


Take it or not, I'll still go.

Dumapo ang tingin nito saakin at muling tumingin kay Vivian.


"Fine, cancel all my meetings."walang emosyon nitong sabi at tumango naman si
Vivian. Na agad namang ikinangiti ko.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Billionaire's Baby 1:


Kleinder...

0 392Read

TAGS second chance arrogant others

Chapter 11

Chapter 11

MALZIA

Sumakay ako ng kotse matapos kong makapag impake ng mga gamit mula sa bahay.
Napagpasyahang ko munang umuwi at mag gayak dahilisang linggo pala kami sa New
Zealand.

Kanina pa malalim ang aking iniisip. I just find it amusing to travel with someone
that I barely know. Destiny is really unpredictable.
Not a bad Idea either, base sa mga naobserbahan ko, Vaughn is not actually a bad
guy. He's just pretending to be one. Maybe he doesn't want to be read. He use his
aura as his defense mechanism from people who'll use him. But he seems to be the
person who cares a lot.

Anyway, I should take this opportunity to know him more. Besides, there's no
turning back. I'm his official wife. I have to make the best out of this trip and
work with our marriage. Hindi naman mahirap palambutin ang puso ko, I know that
once my heart starts to beat, it won't stop.

Napasinghap na lamang ako dahilsa aking mga


. .. .
lni iSip

Pagkalabas ko mula sa aking kotse ay nagulat ako dahil maraming media ang
nakapalibot. Para bang kanina pa nila kaming inaantay. Masyado ring nakakasilaw ang
mga camera na nakatutok saamin kaya napapikit ako at pilit tinatakasan ang mga
media.

I didn't expect to have this much of attention.

Thankfully, there are bodyguards who assisted me so that I can move. They're also
blocking me para hindi masilaw sa camera.

':4no masasabi niyo Ms. Zia na napakasalan niyo ang isa sa pinakamayamang tao sa
asya?"

':4nong nangyare sa kasal at bakit big/a kayo nawala ni Mr. Zhang?"

''Naging kasunduan lang ba ang kasal?"

':4no ang sunod niyong plano ni Mr. Zhang?" "Baby thoughts?"


Napayuko na lamang ako dahil pilit kumakawala

ang mga tao. Naiipit na ako. Bigla namang natapakan ang paa ko kaya napadaing ako.

Pero laking ikinagulat ko nang may dumapong mabango at matigas na dibdib sa likuran
ko kaya napalingon ako.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita si Vaughn. Bigla niyang siniksik ang
mukha ko sa dibdib niya para protektahan ako mula sa maraming tao.

Hindi ko maiwasang makaramdam ng kiliti at pagkabog ng puso ko dahil sa ginawa


niya. It's just a simple gesture though. But it has a massive impact to
me.

Narinig kong nagtitilian ang mga media dahil sa

ginawa nito pero gayunpaman, nanatili akong nakasapo sakaniyang dibdib at naglakad
paalis sa mga tao.

Nang makaalis kami sa siksiksan ay naramdaman kong ang kaniyang pagbitaw kaya agad
akong napaayos ng buhok at napatingin sakaniya.

Natulala naman ako at napatitig sa imahe niya. It is my first time seeing him
without a wax. Bagsak ang buhok nito at naka shades siya ng itim. Bumagay din

ang maroon niyang turtle neck at black na coat. Para

siyang artista or should I say model.

Nang mapansin kong nakangisi ito at napailing ay biglang nag init ang pisngihan ko
at napaiwas ng tingin.

Nakakahiya ang naging ugali ko, Its rude to stare at someone, Malzia! Get back to
your senses!

Bakit ba sa tuwing nararamdaman ko ang presensiya niya ay bigla akong nagbabago at


hindi alam ang gagawin. Nasa tuwing nakakasama ko siya ay nawawalan ako ng pakielam
sa kung ano ang inaakto ko.

"Done staring?"he asked while smirking. Bigla naman akong napapikit at tinalikuran
siya upang maglakad.
You're making yourself look like a fool, Malzia! Wake up! Ugh!

Habang naglalakad ko ay napansin kong marami palang dinalang bodyguards si Vaughn,


well what's new? A person like him shouldn't be left alone. He's worth billions of
dollars.

Habang naglalakad ako ay napansin kong nakapamulsa ito habang nasa tabi ko. Hawak
ng mga bodyguards ang luggages namin kaya tanging shoulder bag ko lang ang hawak
ko.
"Bakit mo ginawa sakin yon kanina?"l asked innocently. Hindi ko alam kung tumingin
ito sakin dahil
sa nakasalamin ito pero nararamdaman kong nakatingin
.
s1ya.

"Someone almost grab your neck and scratch

you."he said casually. Napatango naman ako sa sinabi niya. See? He's good inside.

"I can't let you to be hurt by someone,You're my wife.''He added. Bigla akong
napakagat saaking labi at napatahimik sa sinabi niya.

Kinalma ko ang sarili ko dahil sa pagsagot niya sa

akin. Pinilit kong pinigilan ang ngiti ko at tumango-tango na lamang. Kunwari'y


wala lamang ito saakin.

Nauna akong lumakad at iniabot ang aking passport for verification. Nagpatuloy lang
akong naglakad hanggang sa naramdaman ko ang paghatak ni Vaughn sa braso ko.
"Stop breeze walking, the jet is all ours, you don't have to hurry."he said and
gave me a smirk. Napatigil ako at umiwas ng tingin sakaniya. Nararamdaman kong
nakakahalata na siya kaya iniiwas ko ang aking tingin nang mapadako ang mata ko sa
isang Cafe.
"1-I'm h-hungry--k-kasi.."l stuttered. Tinitigan ako nito upang basahin ang aking
mukha pero napabusangot naman ako kaya sinenyasan niya ang mga guards na tumigil.
"You want to eat first?"he asked at tumango ako.

"Call the lounge area of this airport, Harry, tell them to reserve the whole
area."he said at agad naman akong nag react.
"N-no!"l said, napatigil naman ang mga ito at muting tumingin saakin.
"There. I only want to buy macaroons and hot chocolate."I said while pointing out
the Cafe I saw. Nagkatinginan naman ito kaya tumango na lamang.
Umiwas muli ako ng tingin at naunang naglakad sakanila. Napahinga naman ako ng
maluwag dahil iba talaga ang dating saakin ng mga galawan ni Vaughn. Nawawala ang
delikadesa ko.

What am I doing? I supposed to act calm and naturaL Pero hindi ito nasusunod sa
tuwing kasama ko
s1ya.

Nang makarating ako sa loob ay binati naman kami

ng mga barista. Nagulat pa ang mga taong nakaupo dito

habang iba 'y nagsisimula nang kumuha ng litrato.

Pilit ko na lamang ito hindi pansinin at pinagmasdan ang kanilang tinda. They have
the macaroons I want but there is something that caught my attention. A tasmanian
devil cupcake.
Bigla akong natawa sa aking napagtanto. Naiisip ko bigla si Vaughn sa tuwing may
kausap na ibang tao. Laging nakasimangot at seryoso, just like a tasmanian devil.
..Good evening Sir and Ma'am, may I take your order?..the cashier asked.

110ne dozen of maca----11

11 No, I'll just take this tasmanian devil cupcake... I said while pointing out the
cupcakes. Halos naka bend na ang knees ko para mapantayan ang tinuturo kong
cupcake.
Bigla ko namang nahalata ang pagtataka nito kaya mahina akong napatawa.

Lalong kumunot ang noo nito nang mas ikinahagikgik ko. This cupcake really suits
him and his personality. A bossy and bad-tempered man.
..Yung cupcake na lang Miss...mahinahon kong sabi habang hindi ko mapigilang
tumawa dahil sa naiisip ko.

Once you stared at Vaughn and to the Tasmanian at the same time, you'll get a
Vaughn Syndrome.
Ngiting tumango naman ang cashier at kinuha ang isang dosenang cupcake na kanina
ko pa
pinagkaka-diskitahan. Naka box itong pinakita saakin at kumuha naman ako ng isa.
11Why are you laughing?..inis niyang tanong. Natawa ako lalo habang hawak ko ang
isang cupcake at bumaling sa cashier.
"Kamukha kasing husband ko yung nasa cupcake."I

explained to the cashier. Bigla naman itong lihim na napatawa at napatingin ako sa
repleksyon ng salamin. Nakita kong lihim na napatawa ang bodyguards na kasama
namin.

"Tsk."asar na reaksyon ni Vaughn at umiwas ito ng tingin at gawi. Napailing na


lamang ako at nag abot ng bayad, she gave me my change and handed me the box then
we left.

But before we left,I bring out my phone and took a photo of the cupcake beside the
face of Vaughn.

"My grumpy man,say cheese."I said at wala naman itong inimik mula sa likod.
Pinindot ko ang camera at natawa dahil nakasimangot siya. Tinago ko ang phone ko
ulit at Napakagat sa labi at umalis.

Nang makasakay kami ng eroplano ay unang bumungad samin ang limang flight
attendant. I think they came from different countries because you can see their
physical differences.

"Welcome to South East Airline,Mr.And Mrs. Zhang!"pagunlak nila at nag bow ito
saamin. Binigyan ko naman ito ng ngiti but Vaughn did the opposite. He didn't
bothered himself greeting them and just went passed by. Kahit kelan talaga 'to.
lni-assist kami nito papunta sa loob at bigla naman akong namangha dahil hindi biro
ang jet na ibinigay ni Mr. Volzki.

It's very white and neat, as if you're in the hotel. There are few seats and one
big couch with
television. There is also an island bar which I find it odd

because for a typicalplane, a bar station is located

somewhere at the back.

Nang makarating kami sa dulo ay binuksan ng isang flight stewardess ang curtains at
agad akong namangha dahil may kama ito.
The interior is fantastic and well-organized. This plane jet is truly a luxurious
possession of a rich person.
lilang mayayaman lang sa buong mundo ang meron na ganito, so I think Mr. Volzki is
also as rich as him.

Lumibot ang aking mata sa ceiling dahil nakakamangha ang pagkakagawa sa ilaw. It
has modern
lights sticked around the ceiling which made the area more "hotelish" but still has
the airplane vibe.

"T-this is beautiful."! whispered. Napalingon naman ako nang umalis ang nag-assist
saamin habang naiwan naman kami ni Vaughn.
Napalunok naman ako at biglang nailang dahil walang nagsasalita saamin.

Napukaw naman ang atensyon ko nang bigla itong nag hubad ng coat kaya biglang
nayanig ang sistema ko at napausog sa dulo ng kama.
"Are you hungry?"he asked at agad naman akong tumango.
Its been hours since we ate, my last meal was this morning when Vivian bought us a
fast food. Then after that, I did some errands before leaving the country.

Sinenyasan ako nitong sumunod palabas ngunit hinubad ko muna ang coat ko bago siya
sinundan.

Nasa likod ako nito at masasabi kong halos matakpan ako nito sa sobrang tangkad at
laki ng katawan, his body is firmed and toned as well.

Nang makarating kami sa unahan ay bumungad naman saamin ang walang katao-tao,
tanging artificial candle ang nasa gitna ng lamesa habang naka set up

naman ang buong hapag. We're like having a mini date.

It also has petals beneath the plates. The table napkins were shaped like a swan
and there is a note that says..

"Congratulations Mr & Ms Zhang."

Napangiti naman ako sa nakita ko. How sweet of Mr. Volzki to prepare such surprise.
Umupo kami at inilatag namin ang table napkin sa aming hita. Nilapag saamin ang
appetizer at soup. I assume that it cost a lot more than the meal you'll have in a
typical restaurant.

Tahimik kaming nagsimula kumain nang may naalala ako.

Sinenyasan ko ang flight attendant na nagse-serve saamin at agad naman itong


tumungo sa pwesto namin.

"Can you please get my bag?"I asked politely. They are the one who kept my
belongings so that our room will be spacious.
She nodded and went somewhere to get my bag. I

have a film and instax there.

Ever since I had been in a coma, I missed a lot of the best highlights in my life.
Those are the memories from my childhood, the things I like and the nostalgic
feeling over the things I have experienced. So when I woke up, I decided to always
bring a camera with me so that I won't miss anything again. That I can at least
have the memories with me.

And eating with the man who's sitting in front of me is truly a special thing. For
he is now my husband.
However, these past few months after meeting him, I notice that every time I look
at him, I feel like we
already knew each other. And from what i felt towards him, it feels really fast but
just right. I guess?
My whole life is indeed a full of mystery, but seeing

Vaughn, it seems like everything is making sense.

Dumating ang kaninang flight attendant at iniabot saakin ang bag ko. Agad ko namang
kinuha ang aking camera at sinalpak ang film.

"What are you doing?"taka nitong tanong at ngumiti lang ako.


"I just want to capture this moment."I answered casually.
Tumingin ako sa babae at iniabot ang camera ng mai-ayos ko.

"Can you please take us a picture?"I asked at tumango naman ito.


"Vaughn can I have a favor?"I asked at tumingin ito sakin at tumango.

Ngumiti ako at tinanggal ang kaniyang shades tsama iniayos ang buhok niya
pagkatapos ay itinaas ko gamit ang daliri ang magkabilang sulok ng kaniyang
labi.

"Iwant you to smile on the picture."I said. Pawang

nagulat ito sa sinabi at ginawa ko. I don't know when this thing will happen again.
"Ready?" Saad ng Flight attendant at napatingin naman kami.
Nagbigay ako ng malaking ngiti at tumingin sa camera.

"1..2..3!"batid ng babae at pinindot ang camera. Biglang nag-process ang picture at


lumabas bigla
ang malaking film na nakalagay dito.

"Thank you."I said at tumango naman muli ito. Binigay nito saakin ang camera at
film at inilapag ko ito sa mesa dahil hinihintay ko itong luminaw.

"You love those kind ofthings?"takang tanong ni

Vaughn at tumango naman ako.

Sumubo ako ng pagkain at uminom ng tubig. "I do. Ijust love capturing every single
moment of my life baka kasihindina mangyari."l said. Hindi na ito umimik kaya
pinagmasdam ko lamang ang film at sakto luminaw na
ito.

Napangiti naman ako nang mapansing nakangiti si

Vaughn, he is such a good actor. How can he smile so genuine and very charming?

Nagulat ako ng bigla niyang kinuha mula saakin ang larawan at tinignan ito.

"Nothing's special."batid niya. Agad naman akong nalungkot sa sinabi niya. For me
it is, it is my first date with him.
Nanahimik na lang ako at pawang nawalang gana sa sinabi niya. Tinuloy ko ang
pagkain ko at kada lunok ko ay madali akong nabubusog.

The more you hate me, the harder you fall.

3RD PERSON'S VIEW

Nang matapos sila kumain ay hindi na nag-aya ng kahit ano si Malzia. Sinabi niya na
lang kay Vaughn na manonood na lamang siya ng palabas.

Napansin naman ni Vaughn na nawalan ito ng gana kaya hinayaan niya na lang ito at
hindi pinansin. Kinuha niya ang kaniyang laptop upang trabahuhin ang naiwang
trabaho sakaniyang kumpaniya.

Napahilamos siya nang wala siya sa kaniyang wisyo. Simula ng magbago ang mood ni
Malzia ay nawalan narin siya ng gana. Hindi niya alam kung bakit pero pati siya ay
nainis narin.

liang oras na siya sa laptop nakatunganga at iilang tetra palang ang nalalagay niya
kaya napagdesisyonan

niyang patayin ito at tumayo mula sa kinauupuan niya.

Pumunta siya sa Living area ng eroplano upang tignan kung ano ginagawa ni Malzia.
Maghahanap na lamang siya ng palusot kung bigla itong magtanong bakit siya andoon
pero ang totoo ay gusto niya lang makita kung ano ginagawa ng dalaga.

Nang makarating siya doon ay napansin niyang puro pangalan na lang ang lumalabas
sa telebisyon habang ang mga bodyguards nito ay nasa kabi-kabilang sulok at
nakaiwas ang tingin kay Malzia. lnutos niya rin kasi ito para hindi mailang ang
dalaga.

Lumapit siya dito at bahagyang napangisi nang mapansing nakabalot si Malzia sa


kumot habang nakasalumbaba ang mukha nitong mahimbing na natutulog.

Napailing na lamang si Vaughn at pinatay ang TV. Umupo siya sa gilid ng dalaga
upang pagmasdan ito.

Hinawi niya ang buhok nito at tinitigan ng maigi. Hindi niya maakila na talagang
anghel ang itsura ni Malzia. Napakaganda nitong dilag. Kahit sino ay magkakandarapa
dito.

Napatigil siya sa paghawi ng buhok nang bigla itong gumalaw. Pero hindi parin ito
nagising kaya napahinga siya ng maluwag.

Tumingin siya kay Harry at nagtanong.

11 Kanina pa siya tulog?..tanong nito at tumango naman si Harry.

110po Mr. Zhang,kanina parin po siyang nakasimangot habang nanonood ng palabas...


Sagot ni Harry.
Mahina siyang napatawa sa sinabi ni Harry. Kahit na napaka ganda at mahinhin ito
ay hindi maiiwasan na may pagkabata itong side.

Tumayo si Vaughn at inalalayan ang ulo nito sa

bisig niya.

Unti-unti ay binuhat niya ito ng dahan-dahan. Maingat niya itong dinala patungong
kwarto. lnalalayan naman siya ng mga bodyguards na nakabantay dito.

Nang makarating siya sa kwarto ay dahang dahan niyang nilapag sa kama at iniayos
ang pagkakahiga.

Pagkatapos ay lihim itong napangiti at unti-unting hinalikan ang noo nito.


"Good night my wife..'he whispered.

Chapter 12

Chapter 12

MALZIA

Naalimpungatan ako nang maramdaman kong nangawit ang aking balikat at braso.

Uunat na sana ako nang mapatigil ako dahil sa mabigat na katawang nakapatong saakin
kaya napadilat ako at biglang napabangon ang aking ulo. Bigla akong nakaramdam ng
kuryente sa aking katawan nang mapagtantong nakadantay pala ako kay Vaughn at
nakayakap.

Hindi lang 'yun, nakahiga ako sakanyang braso habang nakayakap rin ito ng mahigpit
at mahimbing na natutulog.

Napapikit ako bigla nang mapansing tumatama ang sikat ng araw sa aking mata. Kaya
dahan-dahan kong inialis ang kanyang braso at umalis mula sa kama.
Mabuti na lamang at hindi ito nagising sa aking paggalaw kaya mabilis kong hinanap
ang tsinelas at tumungo mula sa labas.

Pagkalabas ko ay napaayos ako ng buhok nang mapansing gising parin ang mga
bodyguards ni Vaughn. Napansin naman nila ang prisensya ko kaya mga
nagsi-tayuan ito.

Umiling naman ako upang patigilin sila sa ginagawa nila. linom lang naman ako ng
tubig at maghahanap ng makakain.
"No, y-you don't have too, go take your breakfast first."l said and smiled shyly.

Bumati naman ang mga ito saakin at may lumapit

narin na Flight stewardess saakin.


"Good Morning Madame,can I help you?"she asked at agad naman akong tumango.
"Do you have any glass of water?"l asked and she nodded.

"For a moment,Madame."she said at umalis ito sa harap ko.


Nang makaalis ito ay pinagmasdan ko lang ang paligid. Kapansin-pansin ang kabuuang
ganda ng eroplano dahil nakabukas lahat ng window blinds.

It feels very cozy and homie which is a good thing, dahil mahaba haba ang naging
byahe namin so we really need a very comfortable place to rest and lounge.

Tumungo ako sa mini-living room upang doon hintayin ang aking tubig. Agad naman
akong umupo sa sofa at napatulala sa kawalan.

liang saglit lamang ay dumating na ang flight stewardess na may hawak na tubig,
kaya nginitian ko ito at pinasalamatan.

Uminom ako ng tubig at nilibot ang aking mata nang bigla akong may naalala kagabi.
Naalala ko ay nanonood ako ng tv show. Pero nang magising ako, natagpuan ko na lang
sarili kong nasa kama katabi si Vaughn.

Did he carry me to lay me in bed? It can't be...


Napainom ako lalo nang mas maraming tubig dahil sa aking naisip, why does he being
so gentle with me? And why do I feel this kind of voltage eloping my veins?

Nilapag ko ang baso na aking ininuman at bumaling sa floght stewardess na ngayo'y


nakabantay saakin.

"Miss, can I ask who brought me in the room?" I

asked. Bigla namang umaliwalas ang mukha nito at tila parang kinikilig habang may
inaalala.
"Mr. Zhang was the one who carried you, Madame."she said with arussian accent.
Napaiwas naman ako ng tingin sakaniya dahil bakas dito ang pagkakilig at pagkahiya.
Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa mabilis nitong pagkabog.
Could it be?

Napailing nalamang ako sa loob-loob ko. Impossible, it's too early to tell. I'm
being too overwhelmed. Maybe I'm just amused by how he's treating me.

Huminga ako ng malalim at napabuga ng buntong hininga, don't thing of it, Malzia.
You're being delusional over things. Kaya tumayo ako at humarap sa gawi ng
stewardess.
"How long will take for us to get landed?"I asked. "2 hours madame."she said and I
just nodded. Kaya tumungo ako sa kwarto upang gisingin nasi
Vaughn, but before that, I decided to take a shower so

once he woke up, I'm already good. besides, It takes a while for me to get
finished.
Nang matapos ako maligo ay minabuti kong magsuot na lamang ng sweatshirt at
patungan ko na lamang ng coat mamaya dahil siguardo'y malamig pagbaba namin and for
I know, pa-winter na ang kanilang season kaya ramdam na ramdam na ang lamig.

Kagabi ay bago ako makatulog sa sofa ay minabuti kong maghilamos at magpalit ng


damit dahil naka tight

pants ako, and it's not suitable for a 19 hour flight kaya

naging masarap ang pagtulog ko.

Nakapulupot parin ang twalya sa buhok ko, minabuti kong puntahan si Vaughn sa
kwarto at tama nga ang aking hinala, he's still sleeping.

Napailing na lamang ako at lumapit dito. Umupo ako sa higaan at pinagmasdan ang
kaniyang mukha. Bakit ang gwapo niya paring matulog?

Hinawi ko ang magulo nitong buhok at nilandas ang aking daliri sakniyang mukha. I
prefer his hair without a
gel.

11Vaughn...mahina kong sabi habang Tinatapik ko ang kaniyang balikat. Unti-unti


naman itong umunat at dahan-dahang napadilat.
11 Hmm....daing nito at pumikit muli. Napahinga ako ng malalim at muli siyang
kinalabit.
11We only have an hour and a half hours left before landing,take a shower na.... 1
said. Bigla namang kumunot ang noo nito at napadilat. llang saglit pa itong
napatitig sakin kaya napalunok ako at napaiwas.
..Go take a shower,I have set the temperature of the water into warm.I'll tell the
crew to prepare food for us...kalmado kong batid.

Napalkamot naman ako ng ulo nang mapansing kanina pa itong nakatitig saakin. Pero
ilang saglit lang din ay nahimasmasan ito at napabangon mula sa kama upang lumabas
para maligo.

Napahinga na lamang ako ng malalim at tinanggal ang twalya sa aking buhok. Kinuha
ko ang suklay na nakalagay sa side table at sinimulang suklayin ang buhok ko.

Napailing na lamang ako nang rna-imagine ang mukha ni Vaughn. He's grumpy when he
woke up.

Pagtulog lang siya nagmumukhang anghel.

Nang matapos kong suklayin ang buhok ko ay tumungo ako sa maliit na salamin
upang mag ayos at maglagay ng kaunting kulay sa aking mukha.
liang oras din ay natapos na akong mag ayos ng sarili ko at mga maging gamit ko.
Kasalukuyan namang nagpapatuyo ng buhok si Vaughn sa kwarto kaya tumungo ako sa
living area para sabihan ang staff na maghanda na ng makakain.
"Kindly prepare our breakfast, thank you." I said politely. tumango naman ang in-
charge saamin at umalis ito sa harap ko.

Umupo ako sa upuan kung saan kami kumakain ni Vaughn at binuklat ang mga pahina ng
magazine nang may nalaglag mula dito.

A note..

Pawang.matagal na itong papel dahilmahahalata mo sa kukay at amoy.


Kaya minabuti ko itong buksan at basahin kung ano ang nilalaman ng sulat.

v,

I'll wait for you along the church and the river side, wait for me, I'll come for
you, wait for me.
z

Initials seem to be fammilliar. Bigla ako nakaramdam ng panunuyot ng lalamunan at


pananakit ng puso.
Why does this letter seemsed to be painful and tearful? bakit nakakaramdam ako ng
kalungkutan na

pawang nasasaktan ako at nagdadalamhati? Na para

bang ako ang nasa sulat?

Naramdaman kong may namumuong luha sa aking mata kaya pinili ko na lamang inipit
ang papel dito at isinara ang magazine tsaka nilapag ito sa aking pinagkuhanan.

Hindi kaya kay Vaughn ang letter na 'yun? Kung sakaniya 'man, kanino ito galing?

Bigla naman akong napatigilsa pagiisip nang makitang parating si Vaughn sa pwesto
ko kaya iniayos ko ang sarili ko at umakto na pawang walang nangyari. Ssinilayan
ko ito ng ngiti nang maka-upo ito sa harap
ko.

"Good morning."simpleng pagbati ko habang may

ngiti sa aking mga labi. Tumango naman ito na pawang pinaunlakan ang aking bati.
Bigla namang dumating ang aming pagkain kaya napaayos ako ng pagkakaupo.

"These are the caviar butter,toasted bagel,lobster scrambled egg and Venezuelan
pancake with chocolate syrup."she said at napaawang naman ang aking bibig.
These are literally expensive. These dishes costed thousands of dollars.

Tumingin naman ako kay Vaughn and he seemed so chill and unbothered. looking at his
reaction, halatang sanay na siya sa mga ganitong pagkain, I assumed that these are
just his typical meal.

"And your coffee Mr.Zhang and..your request Mrs. Zhang."she said and put the coffee
and hot chocolate. Nginitian ko ito at agad namang umalis ito sa harap nam�m.
"You don't want coffee?"he asked and I nodded. "I just hate coffee."I said.

I'm not just a fan of coffee and alcoholic drinks.

coffee makes me palpitate while I can't bear the bitterness of alcohol.

Those drinks are way too much to handle, I don't know if it is weird for a grown
woman to still be fond of milk,chocolate, juice and shake. But well, that's me.

Nagsimula na akong kumain at humigop ng hot chocolate, it tastes really good

I also like the food that they served. but I don't really love it. I'm very into
simple and home-cooked dishes.

Habang kumakain kami ay walang nagtangkang magsalita. Nakatuon lang ang atensyon
namin sa pagkain nang may bigla akong naalala.
I still haven't finish the cupcakes we bought last night. Kaya agad kong sinenyasan
and flight stewardess na agad namang ako nitong nilapitan.
"Can you serve four cupcakes that I bought? And give the rest to the guards?"I
asked politely. Tumango naman ito at tumungo sa kitchen area upang gawin ang
paghingi kong suyo.
Napatingin sakin si Vaughn at tumaas ng kaunti ang kaniyang kilay.

"Can't get enough with thaose cupcakes?"he asked at napailing naman ako habang may
ngiti sa aking labi.
So he was pissed about my jokes about tasmanian?

lmbis na asarin ko muli siya ay pinagpatuloy ko na lamang ang pag ubos saaking
pagkain pagkatapos iay dumating ang cupcakes na aking hiningi.

Pinasalamatan ko ulit ito nang matanggap ang cupcake at binigyan kosi Vaughn ng
dalawa.

"Here, it's actually delicious."I said and gave it a

bite.

Habang kumakain ako at ninanamnam ang sarap ng

cupcake ay napatigil ako nang tumawa ito ng mahina at

hawakan ang mukha ko.


Bigla naman akong natuliro nang punasan niya ang bibig ko.

"Silly, I thought you were prim and proper."he jokingly said and let go of my face
gently.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 13

Chapter 13

MALZIA

Matapos ang mahabang byahe ay sa wakas nakalapag na ang eroplano at nakababa narin
kami mula dito.

Hindi ko maiwasang manabik at maging masaya dahil matapos ang pagod, puyat at halo
halong emosyon ay makakapag pahinga na ako. Sa lugar pa na kung saan walang
masyadong ingay at bubusugin ka sa tanawin.
Nang makalabas ako mula sa airport ay nasilayan ko ang ganda ng New Zealand.

Napangiti naman ako at napasinghap sa hangin, matapos ay pinagmasdan ang magandang


paligid
It has been a roller coaster ride for me these past few months and I do think that
It is time for me to rest and don't mind anything for now. I just want to embrace
the present and take time to enjoy this momentum of my life.

After what happened, I think I deserve to be in peace kahit saglit lamang.

Namangha ang aking mata sa mga bundok na nakapalibot, nakalabas na kami mula sa
Airport at nauna na muna akong lumabas dahil sabik na akong makita ang kabundukan
at ganda ng New Zealand. It's freezing and windy!

"Let's go now."napalingon ako at napagtanto ko na si Vaughn ang nagsalita mula sa


aking likod.

I gave him a genuine smile and flashed a bright and

sparkling eyes.

"It's beautiful."masaya kong batid at muting tumingin sa paligid. Nasa labas palang
kami ng airport ngunit makikita mona ang ganda ng paligid at ang katahimikan
nito.

Biglang may pumaradang limang Rolls Royce sa harap namin. Napauwang ang aking bibig
dahil agaw pansin ang mga kotseng ito. lumabas ang isang Chauffer na naka tuxedo.
Halatang may lahi ito.

"Welcome to New Zealand Mr and Mrs. Zhang."pagbati nito at nag bow naman ako ng
kaunti upang unlakan ang kaniyang pagbati.
Binuksan niya ang pinto ng kotse at agad naman kaming pumasok ni Vaughn.

Habang nasa kotse kami ay hindi ko maialis ang mukha at tingin ko sa bintana.

Everything is just beautiful and surreal. Para akong nasa fairytale books.
Panigurado ay magkakapagpahinga ako dito.

"Psh."narinig kong singhal ni Vaughn. Lumingon ako dito at binigyan itong


nagtatakang mukha.
"Why?"I asked while giving him an innocent curious look.

Napangisi na lamang ito at nagulat ako nang bigla niyang inipit ang buhok ko sa
aking tenga.

Bigla naman ako nakaramdam ng kuryente at pawang may apoy na dumaloy saaking
pisngi.

"Don't eat your hair."ngisi nitong batid na agad namang napawi ang aking
nararamdaman. Kung kanina ay nakaramdam ako ng kakaiba ngayon naman ay purong
kahihiyan na lang.
Napalunok naman ako at iniayos ang aking upo at
buhok, tumikhim ako at muling tumingin sa labas.

Hindi ko maiwasang pigilan ang aking saya. I just can't believe that I'm having
this kind of trip and stay for a week.

Binuksan kong kaunti ang bintana ng kotse dahil gusto kong mas maramdaman ang simoy
ng paligid.

Pawang dumapo ang malamig na hangin sa aking mukha na agad namang nakadala ng antok
sa aking mata.

Hindi ko namalayan na nakatulog na ako.

11 Hey....napadilat ako nang makaramdam ng tapik mula sa balikat.

Agad naman akong naalimpungatan at napadilat. Nang mamulat ko ang aking mata ay
napagtanto ko
na nakatingin sakin si Vaughn habang ang kotse ay

nakatigil na.

Bigla naman akong napabangon at napaayos ng buhok.

Nakaramdam ako ng hiya dahil kumakailan ay parati akong natutulog dala ng pagod at
pag iisip, ngayon ko na lang nababawi lahat ng pagod ko.

115-sorry....batid ko na lamang at lumabas na lamang ng kotse.


Paglabas ko ay biglang namangha ang aking mga mata.

I found myself standing in a big Villa where you can see the ocean as well as the
mountains and valleys.

Everything is so perfect and stunning, God is truly an artist.


11Vaughn, t-this place is so beautifUL11 1 whispered

and didn11t take my eyes off the view.

"My friend Kazuya owns this Villa."he said and I

glanced at him.

"You mean Mr.Volzki?"l asked and he nodded. Rumors are right, bukod sa mausbong na
pamumuhay ni Vaughn, he's also the good friend of a

Multi-billion man. He also owns a big tech-company.


He is such a genius and reckless guy. Katulad ng sinasabi ng iba, he is also
beautiful and cold-blooded man.

"You're friends with him?"I asked him again. "I do,we treated each other lile
brothers."he
answered. Bigla naman akong napangiti dahil kahit

papano ay may kasundo parin siya though sa laki ng wealth niya, bihira ang
magkaroon siya ng kaibigan.
"How long you've known each other?"I curiously asked again.
118 years.11he said na agad naman akong nabigla. So they are teenage bestfriends?
That's cute.
No wonder why his gifts are too much. Lending us his private jet and a free stay in
such a breathtaking
place is a very generous of him knowing na pati ang food and itinerary namin are
also sponsored.

"He is such a generous man." I complimented na agad namang malalim ang


pagkakatingin nito saakin.
"I'm way more generous than that bastard.'he murmured. But I didn't hear it.
kaya hindi ko na lamang pinansin at sinundan ko ito nang magsimula ito
maglakad.

The whole place is massive, you can see the whole

0
VIeW.

this is a good inspiration for my last painting and

definitely would be the best out of all paintings I'll make.

I just need more emotions and good memories in this place so I could bring the
memories back on our home.
Nang makapasok kami sa bahay ay bumungad ako saakin ang napakagandang interior. who
loves and surrounded by art and abstract design, this place is heaven for them.

Napatingin ako sa isang lamp, nilapitan ko ito at dinapuan kong haplos.

This lamp is worth hundred thousand euros and there are only 7 pieces of it all
over the world.
Kaya nakakamangha na makita ko ito dito, he is seriously rich, and it shouldn't be
a surprise.
"You like it?"malalim ngunit mahinhing tanong ni

Vaughn na agad naman akong napalingon.

Ngumiti lang ako dito at lumapit habang pinagmamasdam ang paligid.


"This place is so beautiful."I said and roamed my eyes around.
Everything is just so stunning and very cozy. Para kang nilalapit sa kalikasan. You
can feel the breezy wind coming from outside.
"Kazu just bought this house and he did design the interior of this
place."paliwanag niya at sinabit ang coat sa rack.

Lumingon lingon naman ako at napansin kong wala na ang mga kasama naming body
guards.
"Where are they?"I asked. Mukha namang nakuha nito sino tinutukoy ko kung kaya't
sinagot ako nito.
"They will stay in the light house and to the security compound so it will be easy
for them to shift

places."sagot nito at bigla naman akong napatigil.

11S-so,only the two of u-us will st-ay here? 11 1 asked

while pointing each other. Lumingon lingon naman ito at

napataas ang kilay.

..May nakikita ka pa ba bukod sa ating dalawa?..he sarcastically asked. Napalunok


naman ako at hindi na pinansin dahil nakaramdam na naman ako ng kahihiyan.
Habang umiikot ako ay hinanap ko ang pinto papunta sa Master bedroom.

Namangha naman ako nang makita ang loob, it's really pretty. Ang master bedroom
ang may pinakamagandang view, you can see almost everything. The ocean.... the
hills.. it surrounds the area. Akala mo ay backdrop lang ang mga ito ngunit hindi,
the place is spectacular and amazing.

Naramdaman ko namang may tao sa likod ko kung kaya't napalingon ako dito at
napansin kong nakatayo si Vaughn mula sa likod ko.

11Ang ganda 'no?..Mahina kong tanong habang nakangiti sa aking nakikita.


11Well,Kazu has a taste...he said at napatango naman ako.
Mga ilang oras na pag-iikot at pag-mamasid sa bahay ay bigla namang tumunog ang
doorbell kaya dali-dali ko itong pinuntahan at binuksan.

Sumalubong sakin si Harry na may mga dalang maleta at iba pang gamit namin.

..Good morning Mrs.Zhang,here are the luggages...Harry said and I smiled. Akmang
hihilahin ko ang ibang maleta nang pigilan ako nito at siya na ang naghila ng mga
gamit namin.

Binigyan ko naman ito ng daanan at pinasok nito

ang mga gamit namin.

"Thanks Harry.."paunlak ko at tumango naman ito. "Good morning Mr.Zhang."bati ni


Harry at yumuko
itong kaunti habang pinapasok ang iilang gamit namin.

Tumango naman si Vaughn habang kasalukuyang umiinom ito ng tubig.


"By the way,what's our itinerary?"I asked while looking at Vaughn.
"Harry."pag-tawag ni Vaughn at lumingon naman si
Harry saakin at inilabas sakaniyang coat ang isang mini pad.

"So for today's itinerary you will be going to

Auckland,you have 12pm lunch reservation at Sidart

Restaurant,an exclusive visit in Auckland Gallery at

2pm,then yo'llb have a wine tasting in Auckland's famous vineyard at 4pm and
lastly,a yacht dinner at
8pm."he stated. Napatango naman ako at napasinghap, mukhang marami-rami kaming
gagawin ngayon at sakto ay may ilang oras pa kami para makapag ayos ng gamit at
makapag ayos.
"Good,pick us at 11sharp."Vaughn stated and looked upon his watch, Tumango naman si
Harry sa sinabi nito at nag bow ng kaunti sa harap ni Vaughn.
"Noted Mr.Zhang,I'll go ahead." Paalam ni Harry. Nang makaalis ito ay akmang
hihilahin ko na ang
iilang maleta papasok ng Walk-in-closet ay nagulat ako
nang tumayo ito at hinila niya papalayo saakin ang mga ito.

Sinundan ko naman ito papapunta sa walk-in closet

at nagsalita.

"You go take a bath first,I'll arrange our things."I

said calmly.

Nang makapasok kami sa walk-in closet ay ibinaba

niya naman ang mga gamit. Hindi na ako nito dinapuan ng tingin nito at tumungo
palabas ng kwarto na walang anong sinasabi.
Huminga na lamang ako ng malalim dahil kahit papaano. Mabuti 'man ang pinapakita
nito saakin ay malamig parin ang pag trato nito saakin. Hindi ko maiwasang magtaka.
He is the one who made this deal and yet he is treating me some sort of display.

Napailing na lamang ako at iniwasang mag isip. Sinimulan kong buksan ang mga maleta
at isa isa itong inilagay sa mga cabinets.

It surprised me to see that he have a lot of clothes, I

could sense he is also meticulous in his appearance. Well I can't blame him. Lalo
na kung kilala kang tao, of course you have to look presentable all the time. Kahit
nga si Mr. Volzki ay magaling magdamit. lsama pa ang kagwapuhang taglay nito.
Lumipas ang iilang oras at malapit na akong matapos sa pagliligpit nang may
mapansin akong pouch na nasa maleta niya.

Tinignan ko ito at dahil sa pagtataka ay binuksan ko ito. Napalaki naman ang mata
ko nang makita kung ano nakalagay dito. It was his underwear garments.

Napalunok naman ako nang mapansin ang size and brand nito, even his underwear is
branded and made of golds.

Bigla namang nag init ang mukha ko at agad itong sinarado. I wouldn't think of
putting it out because it's already in a good place and arrangement at ayoko
namang isipin niya na ginagalaw ko masyado gamit
.
n1ya.

Napailing na lamang ako dahil sa ginawa ko, if he

sees this, I bet either he laughed at me or get angry.

Kaya minadali ko na ito ilagay sa kaniyang cabinet at minadali ko narin ang


pagsampay ng iilang coat na dala ko at tupiin ang mga blouses and tops ko.
"Are you done?"

Nang isara ko ang cabinet ay nabigla ako nang may mag salita mula sa aking likuran.

Napalingon naman ako at laking gulat ko nang makita ko ang katawan nito, his
towel is the only thing that wrapped his body at tanging bewang lang nito ang
nakatakip.

Even his oblique and abs are exposed and his hair is dripping wet.

Bigla akong tumalikod dito dahil sa pagkailang at pagtaas ng aking balahibo, umakto
ako na nag aayos pa at sinagot ang tanong niya.
"A-almost."I said and tried to refrain myself from stuttering.
Naramdaman ko itong palapit kaya ang nakasarang cabinet ay binuksan ko at umakto
paring inaayos ko ang mga gamit ko.

Huminga ako ng malalim dahil nakaramdam ako ng pakailang nang tumabi ito saakin.

Kahit na nakita ko na ang kaniyang katawan ay hindi ko maiwasang mailang, I felt


like it was my first time. Siguro dahil bago palang kami at hindi ko naman siya
lubos na kakilala. We're not even friends before we got married so how come I can
be comfortable around
him?

But in all fairness, his body is too firmed and manly.

though I have a brother, hindi naman nasanay yun na mag hubad sa loob ng bahay at
hindi rin ako sanay makakita ng katawan lalo na sa mga lalaki.

And we are married, there is "something" going on,

kahit na iwasan ko siya ng iwasan, there is a possibility that we might "do" it.

"Tsk."he exclaimed at huminga ito ng malalim. Napalingon naman agad ako sa mukha
nito. Hindi
ko maiwasang hindi mapatitig dahil kahit na magulo at

basa pa ang buhok nito ay gwapo parin ito at mapang akit parin ang itsura niya.
"W-what is it?"I asked because he seemed to have a problem.
"I don't know what to wear." he asked. Pawang gusto kong matawa dahil madalas ay
babae ang hindi mapakali sa pananamit but he's here and worrying what should he
wear.
"Hmm."l murmurred and went closely to him despite of being uncomfortable.
"I'll help you."batid ko at tumungo sa kaniyang mga damit.

His clothes are high-end. I know it because I have a friend like Calista. She
taught me how to distinguish a very expensive clothes and how will you determine
if it is exclusive or not.

And all of his clothes have his initials so I bet it's an exclusive pieces.
I focus myself finding clothes that will suit him, naramdaman kong nakatingin lang
ito saakin at pinagmamasdan ang bawat kilos ko kaya hindi ako makahinga ng maluwag.
Sa wakas ay natagpuan ko ang isang coat na kumuha ng atensyon ko, it is actually
an asymmetric style and very minimalist clothing, pansin ko na halos lahat ng damit
niya ay walang design but still look stunning and luxurious.

I grabbed a black turtle neck and a thick black

trousers. I want everything to be monochrome knowing that the main piece of his
outfit is the black coat.

And the weather is very cold kahit na may araw. it still freezing outside so I
chose dark color lalo na't our itinerary would be until midnight. His outfit is
actually good for the whole day.

Lumingon ako dito at pinilit hindi pansinin ang nakabalandrang katawan nito.

"Here,uhm--1 think these suits you."I said. Wala itong sinabi at kinuha na lamang
ang pinili ko at pumasok sa maliit na dressing room, it has curtains so no one can
see you dressing up.
"1-l'll just take a bath."batid ko at kinuha ko ang hygiene at skin care kits ko at
madaling tumungo sa restroom upang makaligo.
Pagkapasok ko ay agad kong hinubad ang damit ko at binuksan ang hot shower.

Napapikit na lamang ako at bumuga ng malalim na hininga.

Nang matapos ako maligo at gawin ang rituals ko ay may bigla akong napagtanto.

I forgot my clothes and don't have any choice but to walk around with this skimpy
towel.

My goodness gracious Zia, how could you forgot your clothes? Napailing na lamang
ako at dahan dahang pinihit ang door knob. I'll just pretend that nothing is a big
deal.
You're not naked Malzia, so don't think too much, you're still wearing something.

Huminga ako ng malalim at lumabas ng banyo.


Paglabas ko naman ay nagulat ako nang makita ko

ito umiinom ng tubig at nakatingin sa tanawin.

Akmang maglalakad ako ng palihim upang hindi ako nito makita nang bigla naman
itong lumingon saakin.

Bigla akong nakaramdam ng malakas na kabog sa aking dibdib at kiliti mula sa aking
tagiliran.

Tinignan ako nito mula ulo hanggang paa at wala

itong imik pero bakas dito ang gulat dahil sa aking


.
pnsensya.

Save yourself from humiliation, Malzia.

Tumayo ako ng tuwid kahit na nahihiya ako at mahigpit na hinawakan ang twalyang
nakapulupot sa aking katawan at nginitian ito ng tipid.

Napansin ko na maganda at tumugma ang damit na ibinigay ko, it suits him well,
kung tutuusin ay pwede siyang modelo at isabak sa mga runway shows, but
apparently, it would never be in his radar, not in a
million years.

"The outfit suits you."l said it with a soft tone.

Wala itong emosyon at ibinaba sa isang lamesa ang kaniyang inumin na agad naman
akong may napansin.

Pawang nag awtomatiko ang aking katawan at lumapit agad sakaniya nang hindi
pinapansin sa aking suot at iniayos ang kaniyang kwelyo.
"There."l whispered at pinagpag ng kaunti ang kaniyang coat na iniayos ko.

Nginitian ko ito at tinalikuran. Akmang aalis na ako sa harap nito nang magulat ako
sa sunod nitong ginawa.

Hinatak ako nito nang ikinahiyaw ko at napalaki ang mata ko nang bigla aio yakapin
nito patalikod.

Bumilis ang tibok ng puso ko at pawang may

mabilis na kabayong tumatakbo sa aking tiyan. Halos

nanlamig ang aking buhok sa buong katawan dahil sa


. .
gmawa n1ya.

What is he doing? Why is he hugging me?

"A-anong ginagawa m-mo,V-Vaughn?"batid ko at humigpit ang yakap nito saakin at


mas !along lumapit ang mukha nito sa aking leeg.
Halos naamoy ko ang mabango nitong katawan at maging ang mainit nitong hininga
ay nararamdaman ko sa batok ko.
Pawang nanghihina ang aking tuhod dahil sa pagyakap niya saakin ngayon.

His hug seemed to say that he won't let go of me, and I couldn't help but to be
caught up by the feeling.

Why I'm loving this feeling? Why do I feel secured instead of being uncomfortable.

Ang kaninang naramdamang hiya at pagkailang ay napalitan ng kakaibang pakiramdam.


I never felt something like this, iba ang sinasabi ng puso ko, kumbaga ay parte
saakin ang gusto bg yakap.
Halos ilang minuto siyang nakayakap saakin. Hindi niya pinansin kung basa ako at
niyakap niya lang ako ng mahigpit.

Ngunit nagulat ako sa sunod niyang sinabi na labis ikina-init ng aking mukha at pag
kalampag ng aking puso.
"Stop being too gorgeous my Wife,you're turning me on.'he whispered.

Napalunok naman ako at pawang tumitigil ang hininga ko sa sinasabi niya.


"Dress now, or we might end up changing our plans today and stay here."he added,
nanlaki naman ang

Chapter 13

mata ko.

14/14

Readers also enjoyed: -------------------------------------

San Victoria Doctors4: Steali...

0 60.3K Read

TAGS opposites attract dominant


Chapter 14

Chapter 14

MALZIA

Labis ang aking pagkasabik simula nang makasakay kami sa kotse, I got to see the
beauty of this place and I couldn't help but to be excited.
I just want to cherish everything right now and make the best out of it lalo na't
panigurado pag uwi namin ay puro na ang trabaho at stress ang aming kahaharapin.
1week is definitely great to restore all my exhaustion from the past months.
Naramdaman ko ang tingin ni Vaughn ngunit hindi ko na lamang ito pinansin, alam ko
na nahahalata niyang masyado akong masaya and I don't mind.
11What makes you excited about? 11 he asked curiously. Nilingon ko ito at binigyan
naman ako nito ng seryosong mukha.
lmbis na tanungin siya bakit ganito ang reaksyon niya saakin ay hindi ko na lang
muli ito pinansin at ngumiti ng tipid.
11Wellt really want to go here for so long and because of my hectic schedule, hindi
ako makapag bakasyon... Saad ko. Tumingin ito sa bintana at binigyan ako ng tango.
Namayani ang katahimikan sa kotse kung kaya't minabuti kong mag tanong sakaniya na
noon ko pa gusto itanong.

11Vaughn..11 pagtawag ko at lumingon naman ito saakin.

"What?"he asked while wearing his signature poker

and cold face.

"There are a lot of choices for us to pay our debts to you,but why you chose
marriage?"! asked curiously, tumingin ito saakin nang seryoso kung kaya't napaiwas
ako ng tingin.
I think he was caught off guard, but somehow I

couldn't help myself to ask such question.

Marriage is such a sacrament thing and it is a commitment, hindi ba parang


pinarusahan niya lang din sarili niya na magpakasalsaakin?
He barely knows me and hindi niya ba naisip na I could take advantage of this
situation knowing that I have his surname so I also have the authority in her
business since I am now his wife?

"There are certain things I also have to consider, and marriage is the only way
Icould see myself having more advantage than you and your family."he said bluntly.
Napatigil naman ako at pawang nakaramdam ang puso kong hapdi. May punto siya, mas
malaki nga ang advantage niya pag kinasal kami sa isa't isa.
I guessed he consider this marriage as a bait for us to be controlled by him.
Pero gayun pa man ay hindi ko hahayaang abusihin niya ang power na mayroon siya, I
will remind him that he is married to me.

Nanatili na lang akong tahimik at hindi umimik sakanya.

I feel quite hurt and disappointed. Maybe because I

have different expectation...expectations that are hard to reach.

But part of me really wants to make this marriage work. Though we can do divorce,
but there is still

possibility that he could be the father of my future

children.

At ayoko namang maisip ng anak ko na never kong sinubukang mahalin at bigyang


chance ang ama nila. Aslong as there are holes for possible choices, I'll go and
take risk of it.

Hindi rin ako makakapayag na mababaliwala ako, I

would do my best to get what I deserve.

Napahinga na lamang ako ng malalim at hindi maiwasang malungkot, I guess this


journey will be hard and challenging.

And I will do anything in my power to work things

out.

Napadako na lamang ang aking tingin mula sa

malayo at hindi na siya inimik.


liang oras mula sa aming nilakbay ay sa wakas nakarating na kami sa syudad,
namangha ako dahil para kaming nasa movie.

The place has the vibe of france with very chill ambiance. kahit na nasa syudad
kami ay labis parin ang mga puno at kabundukan dito.

Nang makalabas ako ng kotse ay umaliwalas ang aking mukha at ngiti. Mahina akong
napatalon at napahawak sa aking kamay.

11 Hay....singhalko at pinagmasdan ang paligid. Napakaganda talaga ng Iugar. Halos


nakakabusog ng mata ang kapaligiran.
Naramdaman kong may humawak sa aking bewang na agad naman akong napalingon.

Napansin kong si Vaughn ang humapit ng aking bewang na agad naman akong napatingin.

"You love it?"he asked. Matipid itong nakangisi

habang nakatingin saakin.

Kahit na maliit lang ang ngiti nito ay pawang nanlambot ang puso ko at bumilis ang
kalampag ng Iaman ng aking tiyan.

If he would just often smile then baka mas maraming magkandarapa sakaniya. No
wonder why a lot of models are very into him.

"Very!"mahina kong saad ngunit bakas sa aking boses ang pagkasabik.


Mahina itong natawa at umiling. Napanguso naman ako dahil halata ditong
pinagtatawanan ako.

Sinilungan ko ang aking mata gamit ang aking kamay at ngumiti ng malawak.

"Alam mo,gwapo ka pag lagikang nakangiti."mahinhin kong batid ngunit puno ito ng
sinseridad.

Agad itong napatikhim at pinigilang ngumiti, natawa naman ako sa pag iwas nito ng
tingin at tola napagtanto niya ang kaniyang naging reaksyon.

"You know what Vaughn,let's just enjoy this trip okay? Forget all the grudges you
have just for once."I said while being very calm.
Narinig ko namang bumati si Harry kaya napalingon kami.

"Shall we go,Mr and Mrs.Zhang?"he asked. Lumingon muli ako kay Vaughn at tumingin
ito
saakin na pawang sagot ko ang kaniyang hinihintay.

Nilahad ko ang aking kamay at ngumiti ng pagkakalawak.

"I'm ready Mr.Zhang!"l optimistically said. Tumingin ito saakin at bahagyang


napadako sa
aking kamay. This is the only way to get closer to him

kahit na bago saakin ang makipag close sa lalaki, marapat kong gawin ito dahil
asawa ko siya at gusto kong mas makilala pa siya ng lubusan dahil alam ko sa sarili
ko that there is more to him but he's just hiding it, at kung ano man ang rason,
yun ang gusto kong alamin.

Dahan dahan niyang hinawakan ang aking kamay kaya napalunok naman ako dahil biglang
may ibang naramdaman ang aking puso.

Pawang hindi mapaliwanag na saya at kagalakan. Napaubo naman si Harry kaya agad
kaming
napalingon, malaki ang ngiti nito na pawang may

kahulugan itong sinasabi at binigyan kami ng daan.

Napailing na lamang ako dahil halatang nang aasar si Harry. Kahit na isa lang itong
tauhan niya ay ramdam kong malapit rin ito kay Vaughn at lubos ang respeto nito
sakanya.

Napayuko na lang ako at tumungo kami sa Restaurant na aming kakainan na magkahawak


ang kamay.

Feeling ko tuloy ay para kaming bagong magkasintahan at ngayon pa lang unanb


nakapag date matapos ko itong sagutin.

Nang makapasok kami sa restaurant ay sinalubong kami ng mga empleyado. agad ko


naman itong
pina-unlakan at binati pabalik.

Pansin ko na magarbo ang paligid at halatang pang mga elitista talaga ang Iugar.

It's a classic style with 50s vibe. Ang gusto ko pa

dito ay tanaw ang dagat mula dito at magig ang syudad.

Napangiti ako ng malawak dahil napaka ganda nga

naman ng Iugar at walang kapintasan. Halos buong

syudad ay makikita mo.

"Good afternoon Mr. and Mrs Zhang, this way please." the manager of this restaurant
said.
Sinundan naman namin ito at halos buong crew ay nakatingin sa gawi namin, marahil
dahil kilala nila si Vaughn, samantalang si Vaughn ay walang emosyon pero gayun pa
man ay naiilang ako ng kaunti dahil pansin kong nakatingin sila sa magkahawak
naming kamay.

Pawang may kaunting pagsisisi dahil nilaharan ko


ito ng palad, but my goal is to know him and be close to him.

lnilagay kami ng babae sa isang exclusive function

room at nakakamanghang pag masdan dahil napaka ganda ng buong Iugar.

There are a lot of antiques and wooden furnitures, halos tumutugma sa scenery na
meron ang Iugar na ito.

And everything was arranged well. Maraming bulaklak ang paligid at naka set up ng
maganda ang table namin.

I've also noticed that we are the only people in this room. Did he rented this
whole place?

Nakakabilib si Mr. Volzki, how could he give such effort for just a wedding gift?
It'd a lot. I assumed that he and Vaughn has a deep relationship dahil hindi niya
naman ito magbibigay ng ganitong ka garbong regalo kung turingan lang ng isa 't isa
ay business partner.

In-assist naman kami ng mga waiter at pinaupo kami sa upuan kaya napabitaw ako
sakaniyang kamay.
"Here are your appetizers."the waiter then served us a well-plated dish.

Bigla naman ako nakaramdam ng kulo ng tiyan

kaya agad na akong nagsimulang kumain.

When I tasted the food, I became speechless. The food is really good.

Tumingin ako kay Vaughn at ngumiti.

"It's good."I said at sumangayon naman siya sa sinabi ko.

Tahimik kaming kumakain nang hindi ko mapigilang putulin ang katahimikan, I want to
take this moment to get to know him more.

"Have you been here? Or this is also your first time?''l asked.

"I've been here for a couple of times."he said and grabbed another bite.

"For leisure?"! asked ngunit umiling ito.

"Work,I don't do vacation."he answered. Napatigil naman ako at dahan-dahang


ngumuya.
Then bakit siya pumayag sumama sakin dito? "So ngayon ka lang nakapag bakasyon?"l
asked
and he quickly nodded.
Napatango naman ako at sakto ay may lumapit saaming chef.

"Good afternoon Mr.And Mrs.Zhang,Iam Chef Magnus,the head chef of this


restaurant."pakilala niya at pinaunlakan ko naman ito at sinilayan ng ngiti.
"Here is the main dish."he said and put a massive plate in front of us.
He served a medium steak. Well I know what kind of meat he used dahilito ang
madalas na kinakain
namin ni Calista every time we see each other. But then I don't eat this kind of
steak often because it's really expensive. Ayoko namang gumastos ng malaking pera
para lang sa isang steak.

Hiniwa ko ang meat at agad ko itong sinubo. And as

expected, it's really delicious. I like it.

Nang matapos kong manguya ang una kong kagat ay tinignan ko ang chef.

"This dish is perfect."! said. Tumango naman si

Vaughn at nagsalita rin ito.

"Still the perfect steak I've tasted few years ago."he complimented ngumiti lang
ang chef at nagpasalamat
ito.

"Thank you Mr.And Mrs.Zhang,enjoy the meal,I

shall take my leave."he said and we nodded.

Namayani ang katahimikan habang kami'y kumakain, the chef is truly an artist, pag
bumalik ako
dito kasama si Calista ay paniguradong magugustuhan niya 'to.

"Vaughn.."pagtawag ko at muli itong tumingin saakin.


"Hmm?"He replied.

"Are you mad at me?"I asked.

Bigla itong napatigil dahil sa tanong ko. Huminga ako ng malalim at hindi na
hinintay ang sagot niya.

Gusto ko lang naman malaman dahil the way niya ako tratuhin ay napakalamig at
napakatigas. I'm just wondering if may nagawa ang family ko or me na ikagagalit
niya bukod sa nangyari sakanila ni Dad. Para naman matulungan ko silang ayusin kung
ano man yun.

"Zia."batid niya nang ikinatingin ko. Agad na bumilis ang tibok ng puso ko sa
pagtawag pa lang niya. This is the first time he called my name.
Nagulat ako sa sunod niyang ginawa nang bigla

itong tumayo at biglang lumundag ang buong kaluluwa ko sa kaniyang ginawa.


He held my face and kissed my forehead.

"Zi, paglaki ko papakasalan kita."

''Ako din V, wala akong ibang gugustuhin makasama kung hindi ikaw lang."

Napalunok ako at bigla akong natulala nang may naririnig ako ng boses ng mga bata
sa aking isip.

Bakit biglang sumusulpot ang mga boses na iyon? Bakit naririnig ko na naman ang
pamilyar na mga salita?

Humiwalay ang labi nito sa aking noo at muli nitong binitawan ang mukha ko.

Napatitig ako sa mukha niya at laking gulat ko nang makita ko itong nakangiti
saakin, ngunit napansin ko na malungkot ang mga mata nito at labis ang
pagkamisteryoso nito.

He's smiling and yet his eyes are telling the opposite.

Wala itong sinabi na kahit ano at nag patuloy muli itong kumain habang ako ay
naiwang nakatulala at nalilito sa gusto nitong ipahiwatig.

Who are you really, Vaughn?

Chapter 15

Chapter 15

MALZIA

It's been hours since our dinner in Sidart restaurant. After that we headed to one
of the most popular Museum in the city but we didn't stayed for too long. We just
roamed around, take pictures and listened to the short trivia of the curator. Halos
isang oras lang kami nanatili at agad na kaming tumungo sa Wine
Valley.

Mga ilang oras na kami magkasama at paunti-unti ay nagiging komportable na ako.


Kahit natural ang pagiging masungit nito ay hinayaan ko na. Halos hindi ko
makalimutan ang paghalik niya saaking noo. Humaplos talaga yun sa puso ko.
"When did you start painting?"He asked kaya napalingon naman ako dito. Kasalukuyang
nasa kotse parin kami. Nagiging magaan narin ang atmosphere namin since kinakausap
niya na ako. Napahinga naman ako ng malalim.
I started to paint when I lost my memories from the past. Gusto ko kasing isabuhay
ang mga imahe na sumusulpot sa aking isip hanggang sa naging passion ko na ang mag
paint at kalaunan ay nakilala.
All my paintings were all about tragedy and the power of love. Sabi nga ng iba ay
imasyadong malungkot ang mga art works ko but for me it tells the beauty beyond
disaster. It also manifest the flaw of being in love.

Lahat nang pine-paint ko ay mula sa naalala ko sa

nakalipas. My neurologist told me that maybe, painting

helps me to remember something from the pas

"Istarted to paint when I was 16.My main agenda at that time is to express the
image that I made in my head.But one day nagulat na lamang ako that my paintings
were acknowledged internationally.That's when I started to do an annualpaint
exhibit."I explained. Almost 1/4 of the sales go to my charities. Malapit talaga
ang puso ko sa mga bata at tumulong sa iba dahil alam ko ang pakiramdam na
nangangailangan.
"How did you come up with the theme of your artwork?"he asked.

"Others may see it as tragic but for me it shows unconditionaland unexplained


love.Despite that my painting expresses pain and sadness,it will always fall in the
idea of love."I replied at napatahimik ito sa sinabi
ko.

"Pain is something that is unavoidable.You can't

inhibit yourself from pain Because it will just choke you into death.But I guess I
have this ideology,cliche to say, but for me,love surpasses everything.Either its
the person you can't forgive or a nightmare that you can't forget.Love will conquer
those things."I added and asaw his reaction through his eyes as if I hit his soft
spot.
Mas lalo tuloy akong napapaisip sa kung ako ang tumatakbo sa isip niya. Did I
remind him of something? Pero napailing na lamang ako sa loob-loob ko dahilkahit
sino naman ay matatamaan.
I wouldn't blame others for distinguishing love as the cause of pain because pain
is everywhere and it became perceptible if you're in love. You go extra mile for
the person without thinking of yourself. And I guess
that is the beauty of it. It doesn't give you any limitation.

But the scary part of it is when love became

dangerous. It grows to be poisonous for a person. It puts them in delirium. Kaya


maraming nasasaktan at pilit paring pinaglalaban ang pagmamahalsa iba kahit
nakakasakit na ito ng iba.

11Vaughn..11 pagtawag ko at lumingon ito saakin. Napalunok naman ako dahil matagal
kong gusto
itong sabihin at bigyang linaw para saaming dalawa. Sa
tingin ko ay ito na ang tamang oras para klaruhin ang

meron

.
saamm.

I looked to his eyes and giave him the most sincere

look that I could ever give to someone.

11 1 want our marriage to work.Iwant us to work... Saad ko at pawang nagulat ito sa


sinabi ko. Napansin kong hindi niya alam kung ano ire-react niya kaya binigyan ko
ito nang tipid na ngiti.
..You don't have to say something,I just want to tell you that I'll be willing to
make things work out.Besides, pinasok na natin ang bagay na'to,there's no turning
back now...mahinhin kong panayam at muling dinako ang tingin sa bintana.
..We'llsee...simpleng batid nito pero halos kumabog ang buong damdamin ko at
nagkagulo ang Iaman ng tiyan ko.

Nakarating na kami sa Wine Valley at hindi naman kami nito binigo sa ganda at lawak
ng Iugar. The field is massive, may iilang nagta-trabaho at mano-manong pinipiga
ang mga ubas. Halos Iahat ng tao ay busy sa pag gagawa ng alak at pag aani ng mga
tanim.

Kahit papaano ay may araw pa ngunit hindi naman ito nakakapaso sa balat.

May sumalubong saaming tour guide, I guess siya

ang mag le-lead saamin sa buong field na'to.

..Good afternoon Mr. and Mrs. Zhang, I am Jackie and I'll be the one to tour you
here in our wine valley...pakilala ng babae at binigyan ko naman ito ng ngiti.

Nagsimula na kami maglakad at pinagmasdan ang buong Wine valley.

She said a lot of things especially how they make the wine and preserved it. Halos
ang ilang kilalang businessman at kilalang tao ay gustong makapag reserved sa place
na ito para matunghayan ang mga kilala at mamahaling alak but luckily Mr. Volzki
has a lot of connections, he and Vaughn knows the owner of this wine valley so it's
easy for them to have reservation.

Hindi ko na alam ano ang iisipin ko marahil wala na ata silang hindi nagagawa. They
are favored by
everyone. They can do things easily.

Nagiging malubak na ang daanan kaya medyo nahihirapan na ako maglakad. Medyo mataas
ang takong na suot ko at makapal kung kaya mabigat ilakad.
Habang naglalakad kami ay nagulat ako at napatili ng mahina nang biglang akong
natalisod dahil sumabir ang heels ng sapatos ko sa malubak na daanan.

Akala ko ay masusubsob ako kaya napapikit at napatakip ako ng mukha. Bigla naman
akong nakaramdam ng mahigpit na pagkakayakap sa aking bewang kaya hindi ako
tuluyang sumubsob.
..Are you okay?"he asked.

Bigla naman akong napatanggal sa pagtatakip ng aking mukha at tinignan kung sino
ang yumakap sa aking bewang.

Pawang bumagal angoras at napatingin ako sa mukha ni Vaughn. Madalas itong walang
emosyon at

hindi mo alam kung ano nararamdaman pero ngayon ay

kakaiba ang mukha nito, Mukh itong nagaalala at iritable dahil muntikan na ako
masalubsob.

"Mrs. Zhang are you okay?"tanong saakin ng guide. Maging sina Harry na nakasunod
saamin ay napatakbo para kamustahin ang lagay ko dahilmalakas ang pagkakatili ko.
Ngayon lang ako napatili ng malakas dahil hindi naman ako nagtataas ng boses.
Napatulala lang ako dito pero kalaunan ay

napaayos ako ng tayo at maging ang buhok ko ay iniayos ko. Nakaramdam naman ako ng
kahihiyan at ngumiti ng tipid sakanila.

"1-I'm okay, don't worry." Saad ko.

"Sure?"Aialang tanong saakin ni Vaughn at ngumiti ako dito upang masigurado siya na
maayos lang ako.
Ang kaninang nag aalalang niyang mukha ay napalitan ng pagkunot ng noo at
nakatingin ito sa sapatos ko.

"Bakit ba kasi yan ang suot mo?"inis niyang singhal. Hindi naman ako agad
nakasagot.
"l-ito kasi yung nadala ko." Pagdadahilan ko. Napailing na lamang ito at napahinga
ng malalim.
"Stop wearing those heels especially if we're on trip..tsk."he irritatedly said.
Napatingin naman ako sa lapag dahil sa kahihiyan.
Bakit nga naman hindi ko naisip na magdala na lamang ng flats?

Nagulat ako nang bigla nitong hinawakan ang braso ko at pinulupot ito sakaniyang
braso. Agad naman
akong napatingin sakaniya na may pagkabigla.

"A-anong ginagawa mo?''l asked.

"Obviously, trying to help you."he replied. Halatang naasar ito kaya hindi na ako
muting nagsalita.

Muli akong tinignan nito at hinawakan ang aking

kamay na naka-angkla sa kaniyang braso.


"Hold tightly."utos niya. Umiwas na lamang ako ng tingin at muling naglakad at
sinundan ang guide namin.
liang oras din ay nakarating na kami sa mismong museo na maraming alak na naka
display.

"The number indicates the how many years that wine has been preserved."the guide
explained. Napatango naman kami at inilibot ang aking paningin sa paligid.
I am really amused by it. May iba ay dekada ng naka preserved at mas matanda kesa
saamin.

"This is the Shipwrecked 1907 Heidsieck."she said and offered us a wine.

Kahit na hindi ako mahilig uminom ng alak ay gusto kong tikman. This is one of a
kind experience. It would
be extra memorable if I tried things I didn't do yet.

Kinuha ko ang ibinigay na alak saamin at agad ko namang tinikman.


The taste is very rich and flavorful. it's very devouring. Kumbaga sa dish, isa ito
sa pinaka malasang putahe.
"That wine cost $275,000."she said that almost made me choked.
Tinignan ko naman si Vaughn at wala itong reaksyon, ano nga ba aasahan ko? He is a
wealthy man. He can afford everything in this world.

Dahan dahan kong binaba ang baso at may ibinigay na naman saaming isa pang baso ng
alak.

"This is Jeroboam of Chateau Mouton-Rothschild

1945."she said and lend us another glass of wine.

Tinanggap namin ito at agad ko namang ininom.

Medyo napaasim ang aking mukha dahil matapang ito

unlike the first one. Mas matamis iyon at mas malalasahan ang ubas.

"This is stronger than the other one."I commented at sumang ayon naman si Vaughn at
maging ang guide.
Binaba namin ulit ang baso at may ibinigay muli

ito.

"And this one is the famous Screaming Eagle

Cabernet 1992."she said and gave us another glass of

wme.

Muli naman naming kinuha ito at tinikman. Nang matikman ko ito ay napatango ako
dahil
nagustuhan ko ang lasa.

The taste of the wine is balance. The sweetness and the bitterness well-combined.

"I love this one."I said at napangiti naman ang babae.

"You want another one,Mrs.Zhang?"she asked and

I quickly nodded.

Pihikan ako lalo nasa mga alak dahil hindi naman ako mahilig uminom but this one is
different, it really pleases my tongue.

"Give us two of that wine."madaling sabi agad ni Vaughn. Napatingin naman ako
sakaniya, I think he also like it.
Napatingin ako sa babae at bigla akong na curious nang pawang bigla itong nagulat
sa sinabi ni Vaughn, napakunot naman ang noo ko kaya nagsalita ako.

"How much is that wine?'l asked while the lady is getting another bottle of it.

"It's $500,000 per bottle,Mrs.Zhang."she replied. Agad naman nanlaki ang mata ko at
napatingin kay

Vaughn.

How could he spend so much for those wines? The price is just too much and
excessive. In just one day mapapagastos siya ng million dollars?
"V-Vaughn, I don't think it would be necessary to buy the wine, the price is really
absurd."! whispered. But to my surprise, he just raised his eyebrow to me and gave
me a confused look.
"I'll buy everything Iwant."simpleng saad nito, napaiwas na lamang ako ng tingin
dahil mukhang hindi ko mapapabago ang isip nito.
Bahala siya, it's his koney after all. Siya naman ang gagastos at hindi ako. it's
not my business anymore.

"Should I serve this on your table, Mr. Zhang?"she asked and Vaughn just nodded.
Nakangiting tumango ang babae at umalis sa harap namin. Mabuti yun dahil
makakapagpahinga kami kahit sandali at maenjoy ang scenery since kanina pa kami
naglalakad at sayang naman kung hindi namin susulitin ang Iugar.

Huminga ako ng malalim at buong aalala akong tumingin kay Vaughn.


"You really don't need to buy two of those wines, Vaughn."l said while giving him a
worry look.
lmbis na sumangayon ay huminga lang ito ng malalim at napangisi na para bang
pinagtatawanan ako nito.

"You know what, you overthinking. It only cost few

thousands of dollars. Besides, my wife loves it."he said. Napanguso naman ako
napahinga ng malalim.
Parang mas na guilty ako dahil binili niya ito para saakin but at the same time I
was touched. But still, he should give value to his money. It's the thought that

counts.
"At saakin mo pa talaga sinisi."mahinahon kong batid still gave him a worry look.

Nagulat naman ako nang mahinang hapitin nito ang aking kabilang braso at halikan
ako sa buhok.
"Don't worry, I won't be bankrupted."he said between while smiling.

Bigla namang nanlambot ang puso ko sa ginawa niya. Ngayon ko lang siyang nakitang
nakangiti at hindi malamig ang emosyon.

Bigla namang nakaramdam ng kaligayahan ang puso ko dahil sa ginawa niya. How could
he refrain himself from expressing his emotion if it makes him stand out?

Bigla namang dumating ang babae na may malawak ang pagkakangiti.


"Your table is set, please follow my lead."she said and we nodded. Napatingin muli
ako kay Vaughn at napansin kong bumalik ang ekspresyon nito sa seryoso. Marahil ay
ayaw niyang nakikita siya ng iba na
nakangiti.

Sinundan namin ang babae. Dinala kami nito sa labas. Sumalubong ang lamig ng
paligid pero iindahin ko para masulit lang ang lugar.
The table was well-arranged which I find it sweet.

"Wow.." I whispered and roamed my eyes everywhere. The place is just so perfect, I
could live in such place.
"Beautiful."he said at napatingin naman ako kay Vaughn. Napansin kong nakatingin
ito sakin kaya bigla namang naginit ang aking mukha.
Bakit parang iba ang tinutukoy nito?

Napailing na lamang ako at tumungo sa table na

inihanda saamin. lniwan na kami ng babae pati narin ang security na nakasunod
saamin.

lnurungan ako ng upuan ni Vaughn na agad ko

namang pina-unlakan at nang makaupo ako ay sunod

nn s1yang umupo.

May alak at cheese na nakahanda sa hapag namin. I guess the cheese is from the
france since Calista often bought me these everytime she has fashion week to attend
0

"How on earth did Mr.Volzkiprepared such itinerary,Vaughn?"l said with disbelief.


Mahina lang ito tumawa at nagsalin ng alak.
Nilagyan din ako nito matapos ay ibinaba niya ang alak. Lumagok muna siya at
muling tumingin saakin.

"That bastard really did well on giving us gifts."he commented. Napainom naman ako
ng alak at napailing sa sinabi niya.
"Gastador kamo siya."mahinahon kong sabi at natawa naman ito sa sinabi ko.

"Well,eversince ganoon na talaga kami."he said while staring at the scenery.


"lsa ka pa."l exclaimed at muting lumagok ng alak at tumikim ng cheese.
Narinig ko naman ang mahina nitong pagtawa bago kumagat ng keso.

Hindi ko maiwasang mapangiti kahit na nagugulantang ako sa nangyayari. I would


really thank Mr. Volzki for giving us such gift. These are too much. I should also
give him something just to thank him for the
trip.

Hindi lang yun, isa rin sa dahilan bakit hindi ko

maiwasang mapangiti dahil ilang oras pa lamang kami

nagkakasama ay magaan na ang hangin na pumapaligid

saamin ni Vaughn. Maybe he is just giving me a chance to introduce myself to him.


Maybe he wanted it to work
out.

liang oras kaming tahimik. M hindi ko na nabilang

kung pangilang salin ko na ng alak sa aking baso. Mainit narin ang aking pakiramdam
at pawang nawawala na ako sa wisyo. Gusto kong gumalaw galaw dahil parang
nabubuhayan ang loob ko.

"Vaughn."I said. Kahit na mabigat ang mata ko ay maayos parin naman ako at nasa
wisyo pero alam ko sa sarili ko na tinatamaan na ako ng alak. Lumingon ito saakin
upang tignan kung maayos ang aking kalagayan.
Hindi ako nagsalita at pinulupot ko na lamang ang braso ko sakaniya at niyakap ito.
Siniksik ko rin ang ulo ko sakaniyang leeg at naramdaman kong nanigas ito sa ginawa
ko ngunit hindi ko na lamang ito pinansin.
"Why do it feels like you're very familiar? bakit ilang araw palang kita nakakasama
iba na ang nararamdaman ko?" I whispered while looking at the view.

Wala itong sinagot so I held his big and cold hands. I Intertwined my fingers on
his and sighed.
"I just want to make our marriage work. I want to take risk. Pakiramdam ko ay
magkakasiya ka dito." 1 said and pinted out my chest.
Napabitaw ako sa kaniyang braso dahilhumiwalay ito, akala ko kung ano gagawin niya
yun pala ay gusto niya lang na mas makasandal ako ng maayos.

Kasalukuyang naka-akbay ito saakin at nakasuporta ang malaki at matigas niyang


braso sa ulo ko. Kasabay nito ang paghawi ng mga daliri niya sa aking buhok.
"I can sense that my wife who is usually calm and

modest, is already drunk."mapang-asar niyangsabi.


�++ Pinalo ko ang dibdib niya ng mahina at
pinulupot ang isa kong braso sa kaniyang matigas na tiyan.

"I-I am not drunk,just tipsy."I opposed. Tumawa lang ito ng mahina at patuloy
hinahawi ang buhok ko.
"It's okay if you already want to rest,we could cancelthe yacht dinner."he said at
agad naman ako napa-ayos ng tayo at tumingin sakaniya.
"No.sayangl Tsaka I also want to see the midnight view of the city."I said with
cute voice. kalmado parin ako at hindi tumataas ang aking tono.

Nagulat naman ako ng hatakin muli ako nito at muli niyang inilagay ang ulo ko sa
leeg niya at ibinalik ang braso ko sa pagkakapulupot sa kaniyang tiyan.

"Fine,even though we almost finish the first bottle, Iwould still follow your
order."he said and I just couldn't help but to laughed softly.
So now he is trying to say that I am the boss. "Eh kasinapaka kill joy mo."mahina
kong batid
ngunit bakas dito ang aking pagrereklamo.

Tumawa naman ito at ipinagpatuloy ang paghawi sa buhok ko.

"Stop being cute,my wife,I might do something if you keep acting so cute." Sabi
niya at bumilis naman ang tibok ng puso ko.

Chapter 16

Chapter 16

MALZIA

Labis na wala ako sa aking sarilis. It's our final activity for today which is an
exclusive dinner in yacht. Kaya papunta na kami ngayon.
Pero hindi ko maiwasang makaramdam ng pagkahilo. Mainit narin ang aking mukha dahil
sa epekto ng alak na kanina kong ininom. Marami rin kasi akong nainom kaya para
akong namamanhid sa kalasingan. Wala akong maramdaman na hiya, ang alam ko lang ay
malakas ang loob ko at gustong sumabog ng puso ko.

Kasalukuyan akong nakapikit at nakasandal kay Vaughn. Halos buhatin ako nito
pabalik sa kotse dahil pagewang-gewang ang paglalakad ko at kakulitan nang matapos
kaming uminom.

"Vaughn are we there na?''l groaned while my eyes are still close. Ayokong mag
kulit at baka pagsisihan ko sa huli.
Thankfully, Vaughn really assisted me and gentle to me. Mabuti na lang at siya ang
kasama ko ngayon. It's
my first time being drunk so hindi ko alam paano ko ihahandle ang sarili ko.

"Almost."he said and caressed my hair. Mas inipit ko ang aking braso sakanya at
nanatiling nakapikit. Wala akong maisip na matino ngayon kung hindi nahihilo at
mainit ang pakiramdam ko.
Ilang oras ang lumipad ay naramdaman kong tumigil ang sinasakyan namin. Umalis sa
pagkakaupo si

Vaughn kaya marahan akong napadilat.

Napaungol pa ako at napahikab nang nag aya nasi

Vaughn lumabas ng kotse.

"We can cancel the dinner."he suffested at napailing ako. Hindi maari, sayang ang
nilaan ng mga nag set up
sa boat and sayang ang pera na ginastos ni Mr. Volzki.

"N-no way."mahinahon kong batid pero halata sa aking tono ang pagkalasing at wala
sa wisyo. "We will dine, I'm hungry."angal ko at madaling lumabas.

Naramdaman ko ang paghawak nito sa braso ko para alalayan ako ngunit hindi ko ito
pinansin at pumiglas ako sa pagkakahawak niya dahil gusto ko na maglakad.

Bigla naman akong inalalayan ng mga security na kasama namin pero muli akong
kumawala mula sa pagkakaalay nita.

Pikit mata akong bumungisngis ng tawa at umiling. "I-Ican walk...I can t-talk....l
can run... hindi ako
balda-do."lasing kong batid.

Nagsimula akong mag!akad at napansin kong hindi pantay ang !apag. May kaunting bato
at mabuhangin ang tapag.

Halos nanla!abo ang pangin ko at ramdam ko na gumegewang ang aking katawan. I'm
trying my best to walk properly but I realty can't. Dahit narin sa tama ng a!ak ito
kaya hindi ako makapag !akad ng maayos.

Aka!a ko ay susubsob ako at tutumba I nang may maramdaman akong sumalo saakin.

"Mrs. Zhang!"pagkabig!ang bulas ng mga security. Mabuti na lang at nasa to ako ni


Vaughn.
"L-lets just go."singhat ko at muting tumungo kung saan kami dapat pumunta. lna!
alayan naman ako ni Vaughn dahil hindi ko na kaya mag!akad.

Nakarating na kami sa wakas at mga ilang metro

ang aming nilakad ay natagpuan ko sarili ko na nakatingin sa isang malaking yacht.

"Careful."paalala niya. Ilang guard ang nakaalalay saakin para hindi ako matumba o
mahulog sa dagat.
Ligtas akong nakaakyat habang si Vaughn naman ay kasunod kong umakyat.

Napamangha ako sa ganda ng dagat at maging ang ayos ng paligod, it's very romantic.

I really love everything siguro sa buong itinerary namin, ito ang pinaka nagustuhan
ko sa araw na ito.
Everything seems to be unreal. Maging ang nararamdaman ko ngayon ay hindi
mapapantayan ng kahit anong salita o ekspresyon.

Napalingon ako kay Vaughn at nginitian ko ito ng malawak at totoo.

"This is too perfect."I said. Nginitian lang ako nito at lumapit saakin.
Kasalukuyang nasa deck kami ng yacht. May naka set-up ditong dinner table and food.
Napansin ko rin na parehas ng alak na binili ni Vaughn ang alak na ininom namin
kanina.

"Let's take a sit first."he said at napatango naman ako at umupo sa upuan.
Nagsimulang lumayag ang yacht at naramdaman ko ang kaunting pag uga ng sinasakyan
namin.

Pansin ko na hindi naman ganoon kaalon ang dagat kaya malaki ang aking pasalamat
dahil mas makakakain kami ng maayos at hindi babaliktad ang tiyan namin.

Habang naglalakbay ang sinasakyan namin ay laking mangha ang aking naramdaman. I
can't even imagine that a candle light dinner with lots of lantern will be such an
enormous and wonderful moment for us.

Napansin ko ang nakahain na pagkain. Halata na

bagong luto pa ito dahil mainit-init pa ang

pagkakaIapag.

Habang bumabyahe ang yacht ay bigla akong napatingin kay Vaughn dahil bigla itong
nagsalita.
"Is this your first time riding a yacht?"he asked while the strands of his hair
covered his eyes. It's too windy.
Bago ako magsalita ay hinawi ko ang buhok nito. Parang napatigil pa ito kaya
nginitian ko na lamang ito ng tipid at ibinalik ko ang aking atensyon sa pagkain.
"Not really, but doing this kind of activity is actually my first."I explained. He
seemed to be amused and maybe he's happy? I could sense he is because of his slight
smile.
"You haven't experienced this with your past relationships?"he asked at umiling
ako.

I had one serious relationship, but it was 3 years

ago.

Vaughn must be lucky because I'm very vocal with

what I feel about him. Kahit na minahal ko ang

kasintahan ko noon, my feelings for Vaughn are way too different from my previous
relationship.
I feel like I was willing to give everything to Vaughn. Gusto kong ipakilala sarili
ko sakanya. But what amazes me is that, I no longer feel uncomfortable to his
presence anymore at parang nakakalimutan ko kung sino ang Zia na na-build up ko for
years.

Kaya iba rin ang drive ko na i-work out ang saamin ni Vaughn. Though we only knew
each other for months, I am very sure about how I feel regarding sa magiging future
ng relasyon namin.
"Actually, I am very skeptical about us. Doing such dates...pihikan ako ika nga
nila....that is why I'm

wondering that everytime I'm with you parang ang tagal


tagal na kitang kilala."I said at muting kumagat ng steak na kasalukuyang nakahain
sa aming hapag.

Tila napatahimik ito at umiwas ng tingin. Marahil

malalim ang iniisip nito kaya mas lalong nagkaroon ng

pagtataka ang aking isip.

Napailing na lang ako sa loob-loob ko at tahimik na kumain. Nakaramdam din ako ng


gutom dahil sa init at hilo na nararamdaman ko sumabay pa ang kaunting ugong ng
yacht na sinasakyan namin.

Habang tahimik akong nakamasid sa paligid ay sinalinan biya muli ako ng alak at
sumunod ang kaniya.

Matapos niya ito gawin ay itinaas niya ang kaniyang baso at muling binigyan ako ng
ngiti.
"I hope you had a great day."he said.

Napangiti ako ng mahinhin pero bakas parin sa aking ngiti ang pagkalasing.
"A-and cheers to our marriage.." I said softly which is enough for him to hear.
Pinagtama namin ang aming baso at ininom namin ang wine na nakahain sa aming baso.

Habang patagal ng patagal angoras ay hindi ko na mabilang kung ilang baso na ng


alak ang aking nainom.

I am completely lost and there is no way I could stop myself from doing such
actions.

Natapos na kaming kumain kaya minabuti kong tignan ang syudad.

Kahit na tumba-tumba na ang aking galaw ay minabuti kong tumungo sa dulo ng deck
dahilgusto ko makasinghap ng mas malamig na hangin dahil pakiramdam ko ay
kailangan ko.
Naramdaman ko ang biglang paghapit at alalay ni

Vaughn sa aking katawan. Dito ko napagtanto na sinusundan ako nito sa aking bawat
galaw.
"L-look everything Hubby! It's beautiful."I exclaimed but he just chuckled. Maybe
because I'm already drunk nut I stillhave soft voice.
"You're drunk."he said at umiling-iling ako. Kahit na nakahawak siya sa aking
bewang ay marahan akong humarap dito at nilagay ang hintuturo ko sa kaniyang
malambot na labi.
"I am not drunk, you are." I said softly. Kahit na kakaunti lang ang ilaw ay
napansin kong nakatingin ito saakin.
Napatigil ako nang biglang tumigil ang yacht. Napakunot ang aking noo ngunit ilang
saglit ay may sunod-sunod ang putukan sa langit.

Napalupot ang aking kamay sakaniyang matikas na leeg. Mabuti na lang at naka heels
ako kaya naabot ko
ito.

Namangha ang aking mukha nang sunod-sunod na

fireworks ang bumungad sa amin. Napangiti ako at napabungisngis sa saya dahil sa


mga natunghayan kong fireworks display.
"Is th-this part of th-the dinn-er?" I asked kahit na nakatingin ako sa nag
gagandahang fireworks ay naramdaman ko ang pagtango nito.
Napadapo ang tingin ko sa mata niya at ngumiti ng pagkalaki.

I gave him a very genuine smile that will manifest my happiness and
gratefulness,because I truly am.

Knowing that he's part of this experience really satisfy me, I am really lucky that
I am married with a guy like him.

"Thank you Vaughn, for everything..I am truly and

genuinely thankful to be with you, ngayon na lang ako ulit naging masaya para sa
sarili ko."l stated

Hindi na lamang ito sumagot at iniangat ang aking ulo, kasalukuyang hawak nito ang
aking baba at nakatitig ito saakin ng maigi.

Kahit na hilong-hilo ako ay nagawa paring ng puso ko tumibok ng mabilis dahil


parang nakakaramdam na ako ng susunod niyang gagawin.
Lumapit ang mukha nito saakin kung kaya't napapikit naman ako.
Dahan dahang dumampi ang labi nito saakin at naramdaman ko ang pag galaw nito.

His lips are very soft and delightful.

Napa-awang ang aking bibig upang makapasok ang dila nito sa loob. Napababa ang
aking kamay sa
kaniyang bewang at hinigpitan ang pagkakahawak dito habang hawak niya ang aking
leeg at maalab akong hinahalikan.

Sa ngayon, ang tangi ko lang masasabi ay..


From this moment, I knew my heart doesn't belong to me, it was captured by
someone.
...and that someone is my Husband.

3rd Person's POV

Nakadaong na ang yacht na sinasakyan nila Vaughn at Malzia sa lugar kung saan sila
tumutuloy.

Napahinga ng malalim si Vaughn dahil kasalukuyang tulog si Malzia sakaniyang bisig


habang nakaupo sila sa isang couch. Malamig ang simoy ng hangin dahil bukod sa
natural na malamig ang klima ng lugar ay dala rin ito ng dagat.

Kaya minabuti niyang suotan ito ng kaniyang coat

at ipinatong sa katawan ni Malzia.

Sakto naman ay biglang pumunta sa kinalalagyan niya ang mga security. Agad naman
niya itong pinigilang magsalita dahil mahimbing na natutulog ang kaniyang asawa.

Huminga siya ng malalim at dahan dahan itong binuhat. Alam niya na nakatulog ito
dala ng kalasingan kaya minabuti niya ng hindi gisingin.

Hindi niya mapigilang mapangiti at mapatingin sa mala anghelna mukha ng dalaga.


Hindi niya akalain na parang bulaklak, magbubunga ito ng mga magagandang hibla.
Marami na siyang pinagdaanan, at sa mga pinagdaanan niya na iyon, maraming sakit at
galit ang

na1�

pon.

Aaminin niya sa kaniyang nararamdaman nasa

buong buhay niya, ngayon na lamang ulit siya naging

masaya.

Then maybe this marriage is really a good Idea? For him to start over again, at
alamin kung ano ba nangyari sa nakalipas?

Maybe loving her again will cover the scar and wounds that she left from the past?

Nakarating na sila sa Villa at agad naman niyang pinaalis sila Harry.

Sila na lang muli ang naiwan at minabuti niya na ito ibaba sa kama at tinanggalng
sapatos at suot nitong coat.

lniayos niya rin ang buhok nito at dahan-dahang kinumutan.

Nang makumutan niya ito ay umupo siya sa kama at humarap sa natutulog na Malzia.

Hinawi niya ang buhok nito at hinalikan ang noo.


"You've brought darkness, and now you're

redeeming my life by coming back..''h e whispered while staring to her peaceful


face.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 17

Chapter 17

MALZIA

Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng pagkaihi.

Babangon na sana ako nang maramdaman ko na may nakayakap sa aking bewang at


nakadantay na binti sa aking hita. Napalingon ako at napansin kong mahimbing na
natutulog si Vaughn.
Napansin ko na nakadamit parin ako ng pang alis samantalang siya ay naka pajamas.
Siguto ay data ng kalasingan kagabi ay hindi ko na maalala kung ano
.
nangyan.

Malamang ay binuhat na naman ako nito papunta dito. Masyado nang nakagawian ni
Vaughn na buhatin na lamang ako papuntang kama kesa gisingin ako. Baka ayaw lang
nito maistorbo ako sa tulog.

Napatitig muna ako sa maamo niyang mukha. Hindi ko naman maiwasang matawa dahil
sinong mag aakala na ang isang tao na sobrang kinaiinggitan ng Iahat ay natutulog
sa tabi kong mahimbig na parang bata?

Napahinga na lamang ako ng malalim at napangiti sa aking naiisip. Dito sa New


Zealand, hindi ko ramdam ang presensya ng kapangyarihan ng kanyang pangalan. Na
parang dito, kahit na maraming nakabantay at nakamasid gayunpaman mas nakikilala ko
ang totoong

There is no way on earth that I'll choose his wealth and power over the life I'm
experiencing right now, the

life with him.

Kung ako papipiliin ay gugustuhin kong ganito na lang ang buhay namin. Nasa
malayong Iugar, malamig at kahit simple lang ang bahay, basta tahimik at malayo sa
gulo, ay ayos lang.

liang minuto ko ring pinagmasdan ang kaniyang mukha kaya napagdesisyonan kong
tumayo nang dahan-dahan baka kasi magising ko ito lalo na 't mukhang malalim ang
tulog nito.

Nang makatayo ako ay nakaramdam naman ako ng ngalay sa mga kasu-kasuaan ko. Masyado
kasi ako naging pakawala kahapon kaya nakakaramdam ako ng pagod ngayon. The
aftermath of everything.

Nakayapak akong tumungo sa banyo at ginawa ang mga ritwal na dapat kong gawin. I
brushed my teeth and took a hot shower gawa ng malaming talaga ngayon at hindi ako
nakapaglinis kagabi.

Hindi ko maitatanggi that yesterday was one of the happiest day of my life. I got
to see everything that the city has to offer, halos wala akong masabi sa ganda ng
Iugar.
Who would've thought that Vaughn is a nice and gentle guy. Na hindi mo aakaling
reserved pala talaga siyang tao. But anyway, he's just a simple man which I admire.

Kung titignan ng Iahat maaring hindi maganda ang awra at dating nito but for me, I
see him a very good and kind person.

lniisip ko pa lang ang lahat, hindi ko na mapigilang mangiti. Feeling ko ay para


ulit akong nasa college na kung saan may nagpapa-inspire saakin. But this time is
different, I feel like my heart doesn't know how to stop beating.
Nang matapos akong maligo ay pinatay ko na ang

shower at pinulupot ko ang towelsa aking katawan at

lumabas ako ng banyo.Paglabas ko ay halos pasilaw na ang araw, pero tulog parin si
Vaughn.

Kaya minainam ko dahan-dahanin ang pagbukas ng kurtina at patayin ang aircon.


Maging ang fulllenght window ay binuksan ko dahil mas maganda at presko ang
pakiramdam kung natural na lamig ang dadapo sa aming balat.

Napasinghap ako at bumuga ng hininga. habang tulog pa si Vaughn ay plano ko ito


lutuan ng agahan pero kinakailangan kong bumili sa grocery dahil walang masyadong
stock ang refegerator.
Tumungo ako sa malaking walk in closet at naghanap ng masusuot. Pinili ko na
lamang ang white long sleeve at makapal na pants dahil nakakangisay ang klima ng
Iugar. Then later on, I'll be going outside.
Pagkatapos kong magbihis at magpatuyo ng buhok, nagsuklay ako at naglagay ng
kaunting pabango at kulay sa mukha. Mabuti na lang at yung skincare na nadala ko ay
eksakto sa klima kaya hindi nakaka-dry ng mukha.

Nang matapos ko mag ayos ay tumungo ako muli sa kwarto namin at kinuha ang phone
ko. I have to call Harry and ask him to assist me to buy some stuffs.

Dinial ko ang numero ni Harry at itinapat ang telepono sa aking tenga.


"Good morning Mrs. Zhang, may I help you?"

"Good morning din Harry, I just want to ask a favor." I stated.

"Sure, madame,what is it?"

"Pwede mo ba akong dalhin sa pinakamalapit na grocery store?"I politely asked.


Bigla namang nanahimik ang kabilang linya. Tila ay nagiisip ito sa sinabi ko ngunit

sumagot naman ito.

"5-sure Madame."he answered. Napangiti naman ako at nakaramdam ng saya sa pag payag
nito.
I really want to cook for Vaughn. Habang andito pa kami at may oras kami para sa
isa't isa ay gusto kong iparanas sakaniya kung paano alagaan.
"Great! I'll wait you."I said at binaba ko na ang tawag. Napasinghap naman ako at
dali daling kinuha ang bag ko.
liang oras lang ay nakarinig ako ng doorbell kaya agad ko itong pinagbuksan.

Pagbukas nito ay bumungad saakin si Harry kasama ang dalawang tauhan niya.
Sinilayan ko naman ito ng ngiti nang magsalita si Harry.
"This way Madame."he said. Tumango naman ako at sinundan ang gawi nito.
Nang makarating kami sa kotse ay agad naman akong pumasok. Nagmamadali ako dahil
baka magising na si Vaughn.

Agad naman ako napahinga ng malalim nang makapasok sa loob ng kotse at pinaharurot
harurot na ni Harry ang sasakyan.

Nasa kalagitnaan kami ng byahe nang biglang akong nagtanong.


"Thank you, Harry ah? By the way, in terms of dishes, ano yung favorite na kainin
or dish ni Vaughn?"! asked. Tumingin ito saakin mula sa salamin at muling dumako
ang tingin sa kawalan. Matipid itong ngumiti at nagsalita.
"Though Mr. Zhang is very fit, he really enjoys burgers and pastas. If you'll give
him a burger, be sure to have a very well-cooked chili barbeque drumsticks and
fries, but if it is pasta, be sure you have a very nice

french toast."he explained at napatango naman ako.So

he loves oily food as much as I do?


�++ That's interesting.

"How about coffee? What does he like?"l asked again at sumagot naman ito.
"He likes strong and aromatic type of coffee. Unsweetened to be exact." He replied.
Napatawa naman ako dahilsa naisip ko. Kaya siguro lagi siyang
nakasimangot at hindi mapakali dahil narin sa kape na
. .. .
1n11nom n1ya.

But surprisingly, I never thought that he would like such kind. So we're on the
same radar, huh?

Nang makarating kami sa isang grocery store ay agad naman akong naligayahan dahil
katabi nito ay wet market. Saktong sakto ay mas magandang mamili ng karne sa mga
wet market gawa ng sariwa pa't bago kaysa sa mga tinda ng dry market.

Nang makahanap sila ng parking spot, ay tumigil ito. Agad naman akong lumabas at
nagpasalamat sa mga ito.

"Harry,you don't have to assist me."saad ko ngunit agad naman itong umiling.
"Madame,hindi po namin kayo pwedeng iwan dahil magagalit po si Mr.Zhang."mahinahon
nitong
batid. Huminga ako ng malalim at tumango. Wala naman
akong magagawa lalo na kung inutos sakanila ni Vaughn yun.

Nagsimula na ako maglakad patungong wet market

upang bumili ng mga karne. Bumungd saakin ang samu't saring klase ng mga tinda dito
habang busy ang mga tao na magtinda at magayos ng kanilang paninda.

Pero may isang tindahan ang nakapukaw saaking

mata kaya lumapit ako dito.

..Good morning,is this Angus beef? 11 1 asked calmly at tumingin sakin ang
nagtitinda at tumango. Hinawakan kong bahagya ang karne at halatang sariwa panito.
"That meat arrived earlier,It's 12 dollars per

kilo...she said. Napatango naman ako at sinenyasan siya


.
ng 1sa.

"Give me one kilo of it...I said at agad naman itong kumilos at nagtimbang ng
karne.
Habang nag pa-packed ito ay napamasid ako sa paligid.

Kahit na wet market ito ay malinis at maayos ang pagbebenta nila. You won't see any
thrash even in their own stall. Tanging karne lang ang maamoy mo.

Napatingin naman ako sa tindera na aking pinagbilan at nagpasalamat nang matanggap


ang karne. Dapat ay kukunin ko nang si Harry na ang kumuha ng supot na may lamang
karne.
Ngiti ang aking binatid at inabot ang bayad. Agad naman itong nagpasalamat kaya
lumihis na ako at tumungo sa grocery store.

Habang naglalakad ako ay naisipan kong kausapin si Harry.

..llang taon kana Harry kay Vaughn?11 1 asked.

11 Higit kumulang na 7 years na po,Madame...he said at napatango ako. that's why I


noticed that he seems to be important to Vaughn. lsang dekada na pala itong
nagtatrabaho sakanya.
Napakunot naman ako dahil sa curiosity at sinundan muli ng tanong.
117 years? Matagaltagalkana rin pala,what makes you stay?11 1 jokingly asked.
Kalmado parin ako at bakas

sa aking labi ang ngiti.

Napatikhim naman ito at muling nagsalita.

..Kahit na tingin ng iba ay masungit siMr.Zhang at walang pagbibigay ng importansya


sa mga nagtatrabaho sakanya.Everyone in our workplace knows how considerate and
generous he is.Sa tagalko sa serbisyo sa militar,ngayon lang ako nakapagpahinga
kahit na nagta-trabaho parin ako...he told me. Napatango naman ako dahil napasang-
ayon.
Because of what he said, mas napahulma ang paniniwala ko na talagang mabuting
lalaki si Vaughn. Dahil hindi naman magiging ganito ka tapat mga nag ta-trabaho
sakaniya kung hindi siya mabuting tao sakanila.

..He maybe strict and perfectionist,but he works with humility and kindness.Hindi
niya lang pinapakita dahiltakot din siyang magamit ito laban sakaniya... He
explained at napatingin naman ako sakaniya.
11 Pinagdaanan?11 1 asked. lnayos nito ang kaniyang salamin at tumango.

11 He was orphaned.Namatay ang nanay niya habang ang tatay niya ay isang sindikato
naman at napatay ng mga politiko.May nag-kupokop sakaniyang bahay ampunan pero
tumakas din siya at namuhay
mag-isa...kwento niya. Bigla namang sumakit ang dibdib

ko nang marinig ko ang kwento ni Harry. kaya nanatili akong tahimik.

..Halos pumupunta siMr.Zhang sa club para mag distribute ng drugs.Kailangan niyang


maging matatag kaya lahat pinasok niya hanggang sa nagustuhan siya ng leader ng
isang Mafia.lnampon siya at kalaunan ay sakaniya pinamana lahat ng ari-arian nang
mamatay yung umampon sakaniya...he said.

"Did he still have that group?"I asked at umiling ito.


"He destroyed the underground businesses by liquidating all the properties.Nakipag-
partner rin siya sa mga CIA at saaming mga militar para alisin ang business na
yun.while si Ms.Vivian,his secretary,it was his loyal friend since college kaya
sana Madame hindininyo sila rna-misunderstood niMs.Vivian."he said at tumango naman
ako. I knew it. Kaya hindi rin mabigat ang pakiramdam ko kay Vivian. I knew she's
his friendat wala dapat akong ipangamba dahil sa ni Vaughn, hindi siya yung tipo na
gagawing laruan ang mga babae.
"It was tough for him to experience all those things, Madame.Halos 16 years old
palang siya wala na siyang makain kaya nagte-take rin siya noon ng iba't ibang
klase ng droga."he said na agad akong nagulat sa rebelasyon na sinabi nito.

Napahawak naman ako sa aking dibdib at mabilis ang patibok nito, pero sa bawat
tibok nito ay mabigat ang pagkabog nito.

He's the victim. They corrupted his innocence. He was forced and abused by people.
And now I understand why he needs to be tough.
I feel pity to him. He shouldn't have experienced those things. Halos hindi siya
nagkaroon ng normal na pagkabata dahil masalimuot ang buhay na kinagisnan

Kaya ngayon, mas napatunayan ko na nasa tamang tao aka napunta.

I am glad that even though it was an arranged marriage. I still went to the person
who have good intention.
"Kaya Madame,napaka swerte niyo dahilsa tala ng buhay niya,ngayon lang siya naging
mabutisa babae.

Kwento niya saakin noon na may minahal siyang babae

nung nasa orphanage palang siya. Kaso hindi na nagpakita yung babaeng kaya lumayas
at hinanap ang babae."he said.Bigla naman akong napatingin dahil
parang narindiang aking tenga sa sinabiniya.

11 B-babae?11 1 asked at muli itong tumango at

tumingin sa kawalan.

11 Kinwento niya noon na yung babaeng nakilala niya noon ang nagbigay kulay sa
masalimuot niyang karanasan.He described that girlto be the calmest and
cheerfullady.Napaka-positibo daw yun mag-isip at minahalsiya ng higit pa sa
inaakala niya kahit walang wala siya...he said at bigla naman akong nalungkot at
mas !along sumakit ang dibdib ko. Para itong sinaksak
ng paulit-ulit dahil sa kwento niya.

11A-anong nangyarisa babae? Bakit hindiito yung pinakasalan niya?11 1 asked. Bigla
itong napatigil at pawang nag-isip sa isasagot.
Huminga ito ng malalim at maliit na sinilayan ako ng ngiti.

11Sabiniya na isang araw hindina muliito bumalik...he said at bigla akong mas !
along nanlumo sa sinabi nito.
Hearing all these things, parang may nagpupursigi sa akin na ibigay lahat ng meron
ako. Kung
kinakailangan ay tuturuan ko sarili ko na mahalin siya ng sobra, ngayon pa lang ay
gagawin ko na. Kahit na hindi
ko pa siya gaano kakilala, ay bibigyan ko siya ng matinding pag aaruga at atensyon.

Naging masama sakaniya ang mundo pero hindi ito ang magiging dahilan para pigilan
matigil rin ang pagtingin nita sa pagmamahal. Maybe God destined us

Chapter 17 10/11

to be together. Because I have mission..and that mission is something that I should


find out.
"Hearing all these things Harry,it breaks me. Biktima siya ng mundo."mahian kong
batid habang kalmado ang aking boses. Napahinga ako ng malalim at napatingin kay
Harry na may buong determinasyon.
"Simula ngayon,I'll do everything to give all the love and care that he
deserves.From this day forward, I'll give everything I have para hindina siya
makaramdam na pag-iisa.Hindiko na hahayang makita siyang magisaat malungkot." saad
ko kay Harry. Bahagyang nakikinig ito saakin habang nakatingin. Pero
hindi mo maitatangging nakangiti ito habang nakamasid saakin.

"Iwant to give everything para hindina maulit lahat.He deserve so much in this
world."malungkot kong saad habang inaalala Iahat ng kwento ni Harry.
Lahat ng kayang ibigay ay ibibigay ko. Even if I have to sacrifice something from
myself, I'll just do it. Ano bang kalugian saakin ang mag sakripisyo sa taong
matagalna nagsakripisyo? Wala diba?

Nakaramdam ako ng pamilyar na sakit mula sa aking dibdib. Pakiramdam ko ay


nakaramdam na ako noon ng ganito pero hindi ko mabatid kung kelan.

Napatingin ako kay Harry dahil sa biglaan nitong pagsasalita.

"Naniniwala ako na nakalipas ang magbibigay ng pintuan sa yo pero nasa palad mo


parin ang susi sa kung anong pinto ang bubuksan mo"He stated meaningfully.
Napatango naman ako sa sinabi niya at ginawaran ito ng ngiti.

"Kahit kelan hindiko siya iiwan.Nagsumpaan kami sa Diyos.Lalo nasa mga na kwento mo
sakin ngayon,

Harry......

.....mas malakas na ang paninindigan ko na kaya naming maging masaya sa isa't


isa."l said with full of determination.
Chapter 18

Chapter 18

MALZIA

Nang makarating ako kanina sa bahay ay naabutan ko na tulog parin si Vaughn kaya
naisipan ko na agad magluto. I just want to surprise him a simple breakfast dishes
that I think he would like.

Halos nasiyahan ako sa pamimili sa grocery. Lalo na't ngayon ko na lang ulit ito
nagawa dahil may mga katuwang naman kami sa bahay na gagawa ng mga ganitong bagay.
But now I got to experience this thing again gave me nostalgia kasi noon ay
sinasama ako ni Mom na mag groceries.

Kasalukuyan akong nag gi-grill ng burger patties na aking niluto nang mapangiti
ako. I'm confident about my dish lalo na ito yung madalas na gusto kong kainin
gawa ng mahilig talaga ako sa mga fatty foods. I don't know, they are just
enjoyable to eat.

Kasabay nito ay nagluluto rin ako ng potato chips na galing sa fresh potatoes, I
baked it with olive oil dahil masama rin ang too much intake ng oil.

Halos pinapawisan na ako kaya tinaas ko ang buhok ko at inipitan ito. Halos
pinagsabay-sabay ko kasi ang luto kaya naaligaga na ako.

Habang inaantay ko maluto ang Iahat ay naglinis muna ako ng kitchen counter at
tinapon ang mga nakakalat para madali narin ang pagtatrabaho ko.

liang oras din na pagluluto ay natapos ko na rin sa wakas. And also, I cooked a
pumpkin soup para rin na

mainitan ang tiyan namin dahil malamig ang panahon.

Habang pine-plating ko ang pagkain ay nagulat ako nang may maramdaman akong hawak
sa bewang ko. Mahina akong napatalon at napalingon.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang mapansin nasi Vaughn pala ito. Mapungay-pungay pa
ang mata niya at mahahalata mong kagigising lang niya.

"What are you doing?"he asked using his deep and husky voice. Is this his morning
voice? Bakit parang nakakapang akit.
Napalunok naman ako at napaiwas. Napatutok muli ang atensyon ko sa hinahanda ko at
napahinga ng malalim.

"Cooking.Iwent to the supermarket earlier.But don't worry Harry escort me.I just
want to thank you for taking care of me last night."mahinhin kong saad, napansin
kong sumandalito sa kitchen counter at pinagkrus ang kamay.
Kung kanina ay confident ako sa niluto ko, ngayon naman ay bigla naman akong
nakaramdam ng kaba dahil hindi ko alam kung magugustuhan niya ang niluto ko. I
cooked for 2 hours so sana worth it.

Nagulat ako nang makaramdam ako na may dumamping tissue sa noo ko. Napalingon ako
sa gulat at napansin kong pinupunasan niya pala ang pawis ko.

He's so focus wiping my swea. He also include my neck and even removed the strands
of my hair. Bigla na namang tumibok ng malakas ang puso ko dahil sa ginawa niya.
He's so gentle.

"Mapunta pa lahat ng pawis mo sa pagkain."simple niyang batid, nakatitig lang ako


dito dahil hindi ako makapaniwala. Parang kumakawala ang kaluluwa ko. Kahit na
simple lang ang ginawa niya ay sapat na'to para

kumawala ang sarili ko at manghina ang tuhod ko.

Bumaling muli ako sa plating na ginagawa ko at inilagay ang ginawa ko.

"Wait."saad ko at agad naman niyang tinigil ang pagpupunas ng pawis saakin. Tumungo
ako sa stove at kumuha ng mug para isalin ang ginawa kong kape. Ito yung madalas na
tinitimpla ko kay Dad dahil pansin ko parehas rin sila ng gusto sa kape, ganoon
siguro pag lalaki.
Ramdam kong nakatitig ito kaya napaiwas na lamang ako ng tingin at nilagyan ng
place mat ang dining table at sinimulan kunin ang mga plates na may pagkain.
"I'll help you."he said at kinuha rin ang ibang plates. Wala naman na akong nagawa
kaya sabay na kaming tumungo sa dining table.
Nang mailagay namin ito ay nauna nang umupo si Vaughn habang tinanggal ko na ang
apron ko at isinabit ito sa rack. Binuksan ko narin ang full length window upang
may scenery kami habang
kumakain.tabing-dagatang kaso ito at napapalibutan ng bundok.

Nang matapos ako ay sinabayan ko narin siya ng upo at ngumiti.


"Iasked Harry kung saan ka mahilig and he said dito ka daw mahilig so I hope
magustuhan mo."nahihiya kong saad. Nakatingin parin ito saakin at animo'y
pinagtatawanan ako.
Napanguso naman ako dahilsa ginawa niya. I'm just returning a favor.
Natawa sya lalo habang nakatingin saakin. Ginulo niya ang buhok ko at sinimulang
kumagat.
Nakatingin lamang ako sakaniya at hinihintay ang

kaniyang reaksyon. Nakakalakas parin ng appeal kahit

na magulo pa ang kaniyang buhok at nakasuot parin siya ng pantulog. Hindi nawala
ang maangas at seryoso niyang dating.

Nang maibaba nito ang burger ay sunod naman niyang tinikman ang salted potato chips
at nang malunok ito ay uminom ito ng kape.
"How is it?"alala kong tanong. Tumingin ito saakin at mukhang nasiyahan ito sa
niluto ko.
"It taste very delicious, I think..it would be one of my favorite dish."he said
with the most positive tone he could give to a person. Bigla namang napalawak ang
aking ngiti at napalitan ang kaba ng libos na kasiyahan.
"I'm glad that you like it. Pinaghirapan ko talaga yan but don't worry I'll cook
more food in the future. Papatikim ko rin sayo yung ibang dish na ginagawa
ko."masaya kong batid at walang arte na kinagat ang burger.

Hindi ako nagkamali talagang masarap ang pagkakagawa ko. Well, I did it with love.

Tahimik kaming kumakain nang mapatitig ako sakaniya.

Tama ba ang sinasabi ng puso ko? Na para bang matagal ko na siyang kakilala? hindi
ko akalain na isang businessman at kilala sa buong industriya ng negosyo ang
mapapangasawa ko.
And who knows that I'll be with someone who's gentle and kind despite his rough
image.
Napatingin ito saakin na tila napansin niya ang aking pagtitig.
Bigla naman akong bumalik sa aking wisyo at
. . .
napamom ngJutce.

"You have something to tell?"he asked at

napakurap naman ako.

"Ano itinerary natin for today?"I asked. Napaayos ito ng upo at napasimsim
sakaniyang
kape.

"We'll have a helicopter tour and a sunset picnic near shore."he said at bigla
namang nagliwanag ang mata ko. Habang sinasabi niya palang ay pakiramdam ko
magiging masaya ang araw namin ngayon.

Pero bigla nawala ngiti ko nang mapagtanto ang kaniyanh sinabi. Helicopter tour?
I'm so scared but I don't want to spoil the moment. He seemed excited when he told
me about the helicopter stuff. So I just forced myself to smile and showed
excitement.
"Then if we have time, we can wander around the city." he said at napatango naman
ako. That's a great Idea! Bigla tuloy ako nakaramdam nang pagkasabik sa sinabi
niya.
After we finished our food, he insisted to wash the plates. Gusto ko sana matawa
ngunit hindi ko magawa dahil sa isang bilyonaryo na katulad niya,hindi ang
paghuhugas ng pinggan ang dapat niyang ginagawa.
Kinuha ko ang cellphone ko at umupo sa couch. Agad kong tinawagan si Calista para
mangamusta.

"Hello?"

"Calista! How are you?"

"Zi is that you?! lkaw ang kamusta?! How's

HONEYMOON?"

Natawa naman ako sakanya dahil idiniin niya talaga ang word na "Honeymoon." Kahit
kailan ay makulit
talaga itong babaeng ito.
"Well everything went well. Super saya ko

dito. We've done a lot of a activities actually."Kwento ko.

''Activities? Hmm what kind of ACTIVITIES is it?" She

asked sarcastically.

Bigla naman naparolyo ang aking mata at naginit ang aking pisngian.

"Calista! We still didn't do it! We just spent our time outside and at the same
time,kinikilala pa namin ang isa't isa."l explained.

''Ay defensive ka sis? Anyway, wether you did it or not, doon din naman ang punta.
So how is he? Nag transform na ba sya sa pagiging dragon?" She asked at napasandal
ako sa couch na inuupuan ko at napangiti sa tanong ni Calista.
"You know what sis? He's actually the most genuine,caring,gentle and loving man I
have ever met or be with.Talagang inaalagaan niya ako,even though we're in the same
bed,hindi niya ako pinilit or inaya na gawin ang bagay na 'yun."l explained.
"Feeling ko tuloy Calista nahuhulog na ako at nagugustuhan ko na ang meron
kamingayon.He's not the man I met months ago."I added.

"Hmmm? So my sister Malzia Kim is falling to his husband whom she barely know?"
"I think..l'm getting there."I said and can't help but to smile. Bigla napalayo ang
aking tenga sa phone ko at napatawa ng mahina dahil sa pagtili ni Calista.

''Ahh! OMG! A/am mo ituloy mo lang yan! Feeling ko tuloy magkakaroon na ako ng
pamangkin pag-uwi mo dito. I'm happy that you're finally enjoying yourself." She
said. Napangiti naman ako sa sinabi niya at napailing dahil hindi ko maiwasang
kiligin.
"Of course,he is my husband.Besides,mukhang

hindi naman siya mahirap mahalin. Alam mo yun


Calista? I barely knew him. Feeling ko tuloy ay matagal ko na siyang kakilala."
Isaid.

"That's because of the way you feel right now.

Tsaka the way na ikwento mo siya sakin, I knew to my

heart that you really fell for him." She said.

"You think so?"l asked.


"Ofcourse, Malzia look! You don't need to be anxious of falling in love with him.
Asawa mona siya. He's your husband kaya okay lang na mahulog ka sakaniya. Besides,
the way na ikwento mo siya saakin, ramdam ko na mag wowork-out talaga kayo. I never
heard you being that happy to someone."she said and I
sighed.

"I just want to cherish every moment, Calista. Sana mag work kami kasi nangako na
ako kay Lord. Nag sumpaan na kami at ayokong putulin at sirain ang
pangako na 'yon."l said at narinig ko naman ang pag
.
sang-ayon n1ya.

Naging matagal ang kwentuhan namin ni Calista. Halos buong trip ay kinwento ko
sakaniya ang mga nagawa namin at balak namin para ngayong araw.

"Gosh! Gusto ko na rin tuloy mag boyfriend dahil sa'yo! Alam mo sis, seryoso ah,
kahit kay Axis hindi ka naging ganiyan. Oo naging matagal kayo pero I never saw you
being that so in love. Feeling ko tuloy ngayon kayo talaga ni Vaughn ang para sa
isa't isa."
"I hope so. Anyway, alam kong na maguumaga na diyan. Thanks for your time Cali!
You're the best I swear! Pag uwi ko diyan let's meet and catch up okay? Mag iingat
ka lagi."paalam ko.

"Likewise sis! 0 siya I'll sleep na. I have to meet

Chapter 18 8/8

with the Versace to finalize their new collection Don't hesitate to call me if you
need help okay? Bye sis love you!"

"I love you more."I said and we ended the call. Napahinga ako ng malalim at
napangiti. Calista will
always be my sister. She never failed to make me happy

and feel love kaya nung college halos kami ang magkasama at hindi mapaghiwalay.
Kahit na ilang taon na ang lumipas para parin kaming dalaga.

Napalingon ako nang narinig kong may nagsalita sa likod ko.

"Who was that?" Vaughn asked and brought his laptop to sit beside me. Napalunok
naman ako dahil baka narinig niya ang usapan. Nakakahiya baka sabihin niya na
asang-asa na ako sakaniya.
"Wellit's Calista.She's my all time best friend since college.Talagang hindimo
kamimapapaghiwalay. I missed her so I called."I explain at tumango naman ito.
"Isee,by the way,fix yourself,we'll go out at llam."he said. Napatingin ako sa
orasan ng cellphone ko at napagtanto na 9:30 na.
"I'll change."I said at tumayo ako para pumunta sa banyo ngunit napatigil ako nang
bigla siya magsalita.
"Oh and by the way,maybe falling for you wasn't that bad."he answered and I froze.
Chapter 19

Chapter 19

MALZIA

Kasalukuyan kaming nasa kotse. Patungo kami ngayon sa area na kung saan nagaantay
ang helicopter na aming sasakayan.
Medyo kinakabahan ako dahilhindi ako sanay matataas na Iugar. I have a fear of
heights. Nahihilo ako sa tuwing nalulula ako at kung minsa'y inaatake pa ng asthma.
Kaya simula noon ay hindi ako sumasama sa mga trip ni Mackenzie at ang iba ko pang
kaibigan.
"Malapit na ba tayo?"l asked nervously. Lumingon naman ito saakin at pinagmasdan
ang aking mukha na para bang binabasa niya ang aking isip.
Pasimple ko na lang siyang sinilayan ng ngiti habang nilalaro ang aking kamay upang
mawala ang aking kaba.

"Afraid of heights?"bigla niyang tanong na agad naman nakuha ng atensyon ko.


Napalunok naman ako at dahan dahang tumango.
Muli naman itong tumingin sa dinaraanan namin at humugot sakaniyang coat ng
cellphone.

"I'll cancelthe activity."he said na agad naman akong nag react.


"No!"pigil ko sakaniya at napatingin naman ito saakin. Umiling ako at binigyan siya
ng ngiti.

"0-okay lang ako.I can handle m-myself."l said at napakunot na lamang ng noo ito sa
pagtataka na pinigilan ko siya.

I just don't want to spoil the moment and make it

hassle for them. And gusto ko ring mad maging malapit kay Vaughn at gumawa ng mga
bagay na hindi ko magawang gawin kasama ang iba.

Andyan naman si Vaughn para gabayan din ako kaya dapat hindi ako mabahala.

Naramdaman ko ang paglapat ng kamay nito sa likod ko at hinawi niya ito.

"Tell me if you don't want to do it, I'm fine with it."he said as if he was giving
me an assurance. Ngumiti na lamang muli ako at umiling.
"I'm totally okay." I assured him. Huminga siya ng malalim at tumango na lamang.

Namayani ang katahimikan sa kotse at habang ako naman ay nakatingin sa kawalan.

I'm enjoying my stay here in New Zealand with him. Para kaming typical na mag asawa
na walang
pino-problema na kahit anong trabaho o yaman opera.
In the world that powere defines by money, here we
.
are escapmg.

Mga ilang oras din ay nakadating na kami sa isang lugar na kung saan naghihintay
ang helicopter. Halos natanaw ko na ang magandang bundok na nakapaligid sa aming
kinalalagyan.

Malawak at animo'y walang residenteng naninirahan dito. A meadow.

"Here we are."batid ni Vaughn. Huminga ako ng malalim at napalunok muli nang makita
na ang malaking helicopter na naghihintay saamin.
Pinagpapawisan na ang aking kamay habang takoy naman ang namumutawi sa aking
sistema ngayon.

Pinagbuksan kami ng pinto ni Harry at nauna namang lumabas si Vaughn. Nang


makalabas ito ay

napatulala ako ng saglit.

I feel very hesitant right now, the fact that we are actually doing this, really
fear me.

Dapat ay lalabas na ako ng kotse nang magulat ako nang nilaharan ako niya ako ng
mamay. Agad naman akong napatingin sakaniya.
"Ready?"he asked. At wala akong nagawa kung hindi tumango. Kahit natatakot ako ay
nanatili parin akong kalmado. Pero gayunpaman ay pinagpapawisan parin ang kamay ko.
Nang makalabas ako ng kotse ay nanatili parin akong nakahawak sa kamay niya.
Mahigpit ko itong hinawakan dahil sa kaba na aking nararamdaman.

Maging ang damit niya ay halos malukot na dahil mahigpit din nakahawak ang isa kong
kamay. Parang nawalan ng pwersa ang katawan ko dahil mabibigat na ang bawat
paglakad ko.

Tumingin ito saakin at tipid na napangisi dahil sa aking kalagayan. Hinawi ko ang
buhok ko dahil sa hangin na dala ng helicopter.

"Wait.."pigil ko habang nakakunot ang aking noo. Napalunok na lamang ako at


napahinga ng malalim. Lumingon muli ito saakin na may pigil ngisi sakaniyang mukha.
"Ithought it's okay?" He said and chuckled. Napasimangot naman ako habang puno
parin nv pangamba.
"Sandali nanghihina tuhod ko."singhal ko. Halos lahat ng tauhan niya ay nakatingin
saakin habang siya naman ay may mapangasar na ngiti.
"You will be okay, I'm here."he said and caressed my hair. I know he's making fun
of me.
"Promise me you won't make fun of me." I said

nang ikinatigil niya sa paghahatak saakin. Huminga ito

ng malalim and gave me an expression in which I'm not convinced.


"Vaughn.."angal ko at ngumiti lang ito. Nagulat ako nang bigla akong hinatak nito
at hinalikan ang noo ko.
"Don't worry wife,you'll enjoy it.Stop being anxious about it,okay?"he said. Kung
kanina ay labis ang pagbibiro nito ngayon naman ay sinseridad ang boses nito.
Napahinga ako ng malalim at nanatiling nakahawak parin sa kamay niya habang
patungo sa helicopter, inalalayan naman ako nito sa pagakyat at tinulungang makaupo
ng maayos.
Kahit nakaupo pa lang ako ay nakakapanglula na kung titignan. mabilis ang tibok ng
puso ko at halos hindi ako makahinga sa kinauupuan ko.

Naramdaman kong prente ang pagupo ni Vaughn saaking tabi. Mahahalata mona sanay
nasanay ito sa pagsakay ng helicopter.

Napabaling naman ako nang may nagassist at nag double-check ng gears ko. They also
gave us a brief explanation about the gears we are wearing and reminded us some
safety measures during the fly.

Nagulat ako nang bigla akong hinawakan ng mahigpit ni Vaughn at binigyang ngiti.
unti-unti naman naibsan ang takot ko at taimtim na lamang akong napangiti.

"Vaughn.."I whispered and closed my eyes tightly. Naramdaman ko na ang pagkalula sa


aking kaluluwa.
Ilang segundo akong nakapikit pero ilang saglit lamang ay narinig ko ang boses ni
Vaughn mula sa headphone na tumatawa.

"Open your eyes,wifey,you might miss the fun."he

said. Bigla naman kumabog ang dibdib ko nang tawagin

niya akong wifey.

Huminga ako ng malalim at unti-unting binuksan ang aking mga mata.

Nang maimulat ko ito ay biglang nangusap at nagkislap ito dahil sa ganda ng buong
Iugar. Hindi alintana ang ganda ng paligid. Para akong nasa ibang dimensyon.

Hindi mawari ang aking ligaya dahilsa mga nakikita ko. We're on the sky enjoying
the horizon.

Nanatiling magkahawak ang kamay namin at lumingon ako kay Vaughn na may malawak na
ngiti sa aking labi.
"This is so beautiful, Vaughn."I said while roaming my eyes. Narinig ko namang
napangisi ito mula sa micropono ngunit hindi ko na lamang pinansin.
"There's dolphins!"! said while pointing out all the dolphins jumping in the ocean.
Tuluyan naman itong napatawa at hinigpitan ang hawak sa kamay ko.
Pero nagulat ako nang bigla nitong halikan ang kamay ko.

Agad akong napalingon at napansin ang labis na ngiti nito. Bigla tuloy akong
nakaramdam ng panlalambot dahil ngayon ko lang siya nakita na ganito ka saya.

Alam ko na sa buong buhay niya. Wala siyang nakasanayang maramdaman kung hindi ang
sakit at hirap. Kaya masaya ako na natunghayan ko ang muli niyang pag ngiti.
Lumingon ito saakin at napansin nitong nakatitig ako sakaniya. Bigla naman kumunot
ng kaunti ang noo nito pero bakas parin pagkasaya niya.

"What's with the look?"he asked at umiling lang ako

at nginitian siya.

"Boeing2942 landing on New Chums Beach at

4:15pm.'bat i d ng piloto kung kaya't napansin naming pa-landing na pababa ang


aming helicopter.
Habang palapit kami ay napansin kong napakaganda ng isla na aming binabaan. Maliit
lang ito ngunit sobrang ganda ng ambiance, it's such a romantic spot for any couple
who wants to visit.
Soon as we get landed on, Vaughn unlocked all my gears gently and fixed my hair.
Bigla naman ako nakaramdam ng kilig dahil seryoso siya sa pagaalis ng mga nakatali
saakin at mga nakapulupot sa katawan ko. Para tuloy akong teenager.

Nang matanggalniya lahat ng nasa katawan ko ay bigla namang bumukas ang helicopter
at inalalayan ako pababa ng iilang guard na kasunod namin.

Nang makababa ako ay napangiti ako at namangha muli ako sa Iugar dahil napakaganda
ng paligid at sariwa ang simoy ng hangin.

Naramdaman ko ang pagtabi ni Vaughn sa akin at hinawakan nito ang kamay ko na agad
naman akong napalingon.

Magulo ang buhok nito at nakasuot na ito ng shades.Pero gayunpaman ay hindi parin
matatawaran ang kagwapuhang dala nito,

"Let's go?"he asked at tumango ako na parang bata. Natawa na lamang ito at
humawak saaking kamay at naglakad papunta sa

Iugar na kung saan dadalhin kami ng aming paa.

Pero kung saan man yan ay sasama ako.

Habang naglalakad kaming dalawa ay tahimik lang

kami at pinagmamasdan ang paligid.

That's why I got excited visiting this place. it has a lot to offer. lsama mo pa
nasi Vaughn ang kasama ko
dito. I may not know him for a long time, but he's also one of the reason why this
trip become my favorite.
Biglang nagsilay ang saya at gulat nang makarating kami sa isang Iugar na naka-
picnic set up habang nakaharap sa dagat

"You like it?"he asked. At napatango na lamang ako. It was indeed gorgeous. My
heart can't stopped beating so fast.
Nagtanggal ako ng sapatos at naglakad patungo sa nakalatag na blanket. Damang dama
ng aking paa ang purong buhangin na meron ang isla.
Masaya akong napaupo at tinignan ang Iaman ng basket. May dalawa itong bas at
pagkain. Dalawa rin ang alak na meron dito sapat na para saamin.

"Ang darning pagkain."tawa kong saad dahil parang naging fiesta dahil marami ang
nakahanda.
"I prepared this itinerary."batid niya na agad naman akong nagulat at napatingin
mula sakaniya.
I was stunned and surprised. Parang lumundag ng pagkalakas-lakas ang puso ko dahil
sa sinabi niya. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Na tila bang nahuhulog na ako?
"Y-you don't have---but thank you,this is beautiful."I said and still shocked about
everything.

Uunti kong nilabas ang mgaringnilakbain ang kagutuman ko dahil sa byahe na


amJnamJnnngramJnnngnngn

Ngunit habang naghahanda ako ng pagkain ay nagulat ako na may biglang bouquet na
lumapag sa

aking hita, napalingat ako mula kay Vaughn.

He's giving me flowers? For real?

110h.11 1 said and held the flowers.

11 llove these...I said and looked unto him.

11Thankyou.11 1 added while giving him a very genuine smile. Tumango lang ito at
tumabi sa tabi ko, hindi ko nalang muli ito nilingat dahil busy ako kakahanda ng
aming pagkain.
Naramdaman ko itong kumuha ng red wine at nagsalin mula sa dalawang baso.

Mabuti na lang at nang matapos ako makapaghanda ay tinanggap ko ang alak na


kaniyang binibigay.

11Cheers...he said and mildly bumped my glass unto

him.

Sabay kami uminom at inilapag ito. I gave his plate and his utensils.
Tahimik kaming kumakain nang bigla muli

napadako ang tingin ko sakaniya.

Tahimik itong kumakain at focus sakaniyang kinakain nang bigla kong mapukaw ang
tingin nito.

11What is it?..he asked. Huminga ako ng malalim at ibinababa ang aking platito.
What Harry told me bothers me, alam ko na sobra ang naging kaniyang karanasan,
everything was taked away from him and I feel bad for him.
..Harry told me about your past...I honestly stated. Bigla naman itong napatigil at
napatingin sakin ng pagkagulat.
11W-wag kang magagalit kay Harry please,pinilit ko rin naman siya,kung gusto mo
magalit,saakin na lang...I said calmly. Tahimik itong nakatingin saakin at parang

nakikinig sa sinabi ko.

Napabuntong hininga ako at iniwas ang aking tingin mula kay Vaughn na halos
binabasa ang aking ekspresyon.

"I-I know that y-you've experienced a lot of things, halos buong buhay mo hindika
naging masaya,to think that ever since you were a child you never experience
peace,nalulungkot ako."l said. I know I can be insensitive, offensive or
maging nonsense ang ipaparating ko, but Ijust want to say these things to him para
man lang malaman niya na there is someone who cares for him and would like to be on
his side kahit na ano at saan ang tahakin niya.

"You suffered so much,with all these loses and pain,I know it's time for you to be
happy and gain all the greatness in this world,dahilsobra na ang naranasan
mo sa mundo and I know its tiring.."mahina at kalmado kong batid at hinawakan ang
kanyang kamay.
Hindi ko maiwasang makaramdam ng sakit mula sa aking puso, oo ngayon ko lang siya
nakilala, pero ramdam ko ang sakit ng nakalipas, ramdam ko kung paano siya
masaktan.
Based on what he become, I know that he was damaged a lot by the monsters.
Hindi ko alam kung saan nagmula ang luhang lumabas sa aking mata at napahinga ako
ng malalim.

"K-kahit na ilang buwan palang kita nakikilala, nakakasama,I knew in my heart that
Iwant to take care of you,stay beside you and do anything to make you happy,because
you deserve it...you deserve to be happy and feelthe contentment."mahina kong saad
at tuloy tuloy tumulo ang aking luha dahil sa labis na aking nararamdaman at.pag
sisimpatya sakaniya mula sa

nakaraan niya.

.., p-promise from this d-day,that I would take care of you,will do everything to
make you happy.Gagawin ko ang lahat para hindi mona maramdam ang pag-iisa, b-
because I know It's really hard in your side t-to b-be alone..f-fighting alone... I
said between sobbed.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Scars of the Past


[Tagalog]
0 8.7K Read
TAGS possessive twisted bxg female lead

Chapter 20

Chapter 20

MALZIA

Soon as we got home, he immediately closed the door and started grabbing my waist
and kissed me as if he's a hungry beast.
Muntikan na akong matumba sakaniyang ginawa ngunit napapaikit na lamang ako sa
sensasyon na dala ng bawat galaw ng kaniyang labi saakin.

Napahawak ako sakaniyang batok at sumunod sa layag ng kaniyang labi.

Puyos ang kabog ng dibdib ko at maging ang puso ko dahil sa alab na dala ng aming
ginagawa.

Naramdaman ko ang pagbaba ng zipper ng aking dress na suot kaya iniaalis ko naman
ng mabilis ang kaniyang damit na suot.

Napatili ako ng bahagya nang bigla niya akong buhatin papuntang kwarto namin.
Gayunpaman ay hindi parin siya tumitigil sa paghalik at paghimas ng aking likod.

Naramdaman ko ang lambot ng kama mula sa likod ko at nang mapatayo ang kaniyang
katawan ay bigla akong napalunok dahilsa tindig ng kaniyang pangangatawan at
makikisig nitong dibdib.

Nilapit nito ang kaniyang mukha sa akin at tinitigan ng maalab ang aking mata. His
eyes were filled in lust and passion as if he was asking for my permission.

Napapikit muli ako nang maramdaman kong pumasok ang kaniyang dila at humigpit ang
kaniyang

pagkakahawak saakin. Hindi ko na napansin kung paano

niya naihubad ng buo ang aking damit.

Hanggang sa bumaba ang halik nito at tumungo sa pisngihan ng aking dibdib.


Nananigas ako sa ginawa
niya at pawang nararanasan ko ngayon ang nakakagulat ngunit masarap na pakiramdam.

Naramdaman kong tinanggal nito ang bra na aking suot. Napapigil ako ng hininga nang
maramdaman kong lumapat ang kamay nito sa dibdib ko at nilamutak ito.

Mabibigat ang hinga ko dahil narin sa sarap na kaniyang ginagawa, hindi ako
mapakali dahil sa sarap na dala na kaniyang ginagawa.

Humiwalay ito saakin pero nanatiling nakahawak ang kaniyang kamay saaking
magkabilang dibdib. Lumapat muli ang labi nito saakin at pagkatapos ay dahandahang
binigyang halik ang aking leeg pababa ng aking katawan.

"You're so sweet, my love."He whispered. Napalunok muli ako nang maramdaman kong
hinubad nito ang huling saplot sa aking katawan. At doon nakita ang kabuuan ng
aking katawan.
"Lacy? I like it."he said with a teasing tone. Agad naman ako nahiya dahilbaka
iniisip niya na pinaghandaan ko ito ngunit ganito lang talaga ang mga underwear na
meron ako.
Bumaba ang kaniyang ulo sa aking kababaihan habang hawak parin ang aking malulusog
kong dibdib.

Naramdaman ko ang dila niya mula sa aking kababaihan, he's playing to my clit in
which I felt ecstatic and pleased.

"Ughh.."l moaned and grabbed his hair. I can't contained the pleasure he's giving.
Naramdaman ko na may lumabas mula sa aking

pagkababae na libido. n

Napaawang ang aking bibig dahil sa sarap na dala ng kaniyang ginagawa saakin.

Nang maramdaman ko ang kasukdulan ay napalakas ang aking ungol at napahigpit sa


pagkakahawak ng kaniyang ulo.
"Damn, you taste so delightful." He whispered. Nagulat ako nang hubarin nito ang
buong saplot nito at bumulantang ang kaniyang pagkalalaki. Bigla naman akong
napalunok dahil sa natunghayan ko. it's massive and...hard.

Para akong nabilaukan sa nakita ko, I feel like his manlyhood willchoke me.

"V-Vaughn.."l whispered na agad naman itong napatingin sakin.


I made him to believe that I'm experience. But I guess I want him to see me as
woman instead of being a trophy wife.
"1-I'm scared.."I said while my eyes closed. Narinig ko namang napangisi ito.
Naramdaman ko ang mga halik nito at masahe nito sa aking kababaihan.

Bigla niyang pinasok ang kaniyang kalalakihan saakin na agad ko namang naramdaman
ang pagkawarak ng aking pagkababae.

Napapikit ako sa sakit kaya napahawak ako magkabilaan sa bedsheet.


"Y-you're virgin?"he surprisingly asked. Rinig ko sa pagtanong niya ay nagulantang
siya sa kaniyang nalaman.
Hindi ko siya nasagot at patuloy lang tumutulo ang luha ko sa hapdi at sakit na
nararamdaman ng aking pagkababae.
Naramdaman ko ang paghalik niya sa noo ko at pag

alis sa mga luha na tumutulo sa aking pisngi.

"I'll be gentle my wife.'he softly whispered. Hindi na ako sumagot at naramdaman


kong dahan-dahan nitong ginalaw ang kaniyang pagkalalake sa loob ng aking
pagkababae.
sa bawat bayo niya ay narinig ko ang singhal niya, kasabay ang hapdi at sakit na
aking nararamdaman.

Bigla muli ako nito sinunggaban ng halik para maibasan ang sakit mula sakaniyang
pagbabayo.

Sa katagalan ay biglang napalitan ang aking nararamdaman nasakit sa sarap ng


sensasyon na lumalabas sa aming katawan.

Napayakap ako sakaniyang katawan kahit na pinagpapawisan kami.


He groaned because of the fiery sensation he feels. "Ugh----V-Vaughn---Oh my god!"l
moaned. I lost my
sanity while he's thrusting the core of my womanhood.

I feel his body pressed unto mine and the ecstasy that I'm feeling unto my body.
Everything seems to be the most satisfying feeling I have felt in my entire life.

Mabilis ang pagbayo at bahagyang nararamdaman ko na ang paggalaw ng kama. Maging


ang katawan ko ay
pawang nababaliw sa bawat pasok na kaniyang
.
smasagawa.

"f**k."he groaned while thrusting the core and hitting the my G-spot.
Napaikot ang aking mata dahil sa sarap na aking nalalasap. My moan became louder
when both of us knew will hit the climax.

"V-vaughn---I'm ne---oh ah!."l groaned soon as I felt his semen explode inside my
body. It feels warm and addicting.

"Damn! You're so fucking good."l heard him

groaned.

Naramdaman kong bumagsak ang kaniyang dibdib at hindi ko na rin namalayan kung
ilang beses naming ginawa iyon hanggang sa bumagsak ang aming katawan at mapagod.
3RDPERSON

Hindi na mabilang ni Vaughn kung ilang beses nila

itong nagawa nila ni Malzia. For him, it was the best day of his life. Having the
girl he wanted for a long time gives him the cloud 9 feels.

Halos hindi siya makapaniwala na ang babaeng nasa tabi niya ay siya pa ang kauna-
unahang karanasan nito sa ganitong bagay,. He was very devastated when he knew that
she did it with other men. Not the fact that she wasn't virgin anymore, but
imagining how that man
felt for her. He was jealous. But in the end, she wronged

him.

Kasalukuyang mahimbing natutulog at halata ang

pagkapagod dahil mahimbing itong natutulog. Kaya hinawi niya ang buhok nito habang
ang ulo nito ay nakapatong sakaniyang braso.

The face of her wife is beyond perfection. Para

sakaniya ay ito ang pinakamagandang babaeng nakita


.
n1ya.

And spending his days with her in New Zealand feels rewarding sa halos na hinanakit
na kaniyang naranasan.

Hindi niya maiwasang mapangiti dahil naalala niya lahat ng kanilang ginawa sa
kanilang kinalalagyan.

Nagulat ito nang mapansin niyang kumunot ang noo nito at pawang hindi mapakali.
Malzia's peaceful face became worried and

devastated. Kaya napabangon siya upang gisingin sana

ang dalaga pero napatigil siya nang magsalita ito.

"A-Axis..No..please..wag.."Malzia pleaded while her eyes are still closed.

Parang biglang may tumama mula sakaniyang isip at bumasag sakaniyang puso.

But to his surprise, the overwhelming feeling crashed when he heared her murmuring
a name..a name that he hated the most.

If he found out that his conclusions are correct, he won't forgive her.

Ang kaninang masayang pakiramdam ay napalitan ng pagkalito at galit.

Galit. Dahil pakiramdam niya ay may iba itong iniisip. He felt betrayed and fooled
at the same time. Her audacity to say and think of other men while she was
sleeping with him.

And how dare she to love somebody else? Hindi ba nya naalala ang nakaraan?
He accepted the fact that she didn't open up about the past dahil akala niya ay
kinalimutan na ito ng dalaga at baka hindi na siya nakikilala. But his mind went
crazy and filled by questions when he had a bad feeling about the guy that Malzia
has been dreaming of.

Biglang nawala ang saya at pakiramdam niya mula sa dalaga. Sa isang iglap ay
napalitan ito ng pagkamunhi at galit dahil pakiramdam niya na pinaglalaruan siya ng
dalaga.
lnaalis niya ang kaniyang braso mula sa pagkakayakap at pagkakadantay ng ulo ng
dalaga tsaka napaupo sa sulok ng kama.
Napasabunot siya sa kaniyang ulo at nang makita niya ang kaniyang phone ay madali
siyang nag saplot

pang ibaba at nag suot ng robe tsaka tumungo palabas

ng balkonahe upang tawagan ang kaniyang secretary o matalik na kaibigan na si


Vivian.

Nang makarating siya sa balkonahe ay nanatiling madilim ang mga mata nito at pawang
kahit anong oras ay sasabog ito.

Nang marinig niya ang boses ni Vivian ay hindi na

ito nagpadalo datos at nagsalita na ito upang utusan ang dalaga.


"I want you to gather all informations regarding the connections of Malzia to
Axis..Axis Hyung Lee.'he said. He then ended then ended the phone and throw it on
the wall.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 21
Chapter 21

MALZIA

Napahinga ako ng malalim nang makababa ako sa kotse. It's been a week since I
went to New Zealand, and now I'm back in my city, everything will be back to
normal.

Halos hindi ko maikubli ang pagkagulat ko dahil sa laki ng mansyon ng bahay ni


Vaughn. It was a massive and grand mansion. Kung para lang sakaniya ay masyadong
malaki ang mansyon na kaniyang tinitirahan.
Ngunit kahit na malaki ang mansyon at alam kong dito ako titira, ay hindi ko parin
maiwasang magkaroon ng tampo sakaniya habang naalala ko ang mga huling araw ko sa
New Zealand ay nalulungkot parin ang puso na may halong pagkadismaya.
Nagising ako sa init nang sinag ng araw at naalimpungatan rin ako dahil sa sakit
nang aking gitna.

Napabangon ako nang mapansin at makapa ko na wala akong katabi kaya napalingat-
lingat ako at napansin kong wala si Vaughn.

Last night is the night I wouldn't forget. kagabi ko naisuko ang aking pinaka
iingatan mula sa aking katawan.
But to be honest? I don't feel any regrets and dismay. However, I'm glad that I
gave it to someone who's deserving and to who I'm married with, which is si Vaughn.

He gave me the most memorable trip in my life,


ngayon ko na lang muli naranasang maging maligaya sa isang tao na matatawag ko na
"akin."

Ngayon nalang rin ako nakaranas na inuna ko ang kaligayahan ko at sarili ko. If it
wasn't because of him, I wouldn't be as happy as I am right now.

And Yes, kung lahat ng nararamdaman ko ngayon ay tinatawag ng iba na "love"? Then
so be it. Oo at mahal ko na ang tao.

Hindi ko naman masusuko ang aking pinangangalagaan kung hindi ako nakaramdam ng
kakaiba at kaligayahan sa aking puso. Like everything seems to be unreal and
overwhelming.

Wafa sa puso ko na nagsisising pinili kong magpakasal sakaniya dahil a/am kong
napunta ako sa tamang tao na a/am ko na mahahalin ako at aalagaan pa ako higit pa
sa pagmamahal ko sa sarili ko.

I was please to see and meet the person who'Ill spend the rest of my life with,
and will be the father of my children.

Napatayo ako at nagsuot ng robe, napalingat lingat ako nang mapansin kong walang
tao sa restroom at maging sa walk-in-closet.

Kaya kahit magulo ang aking buhok ay madali akong lumabas ng kwarto at napansin ko
big/a ang prisensya ni Harry mula sa Living Area, busy siyang magpinapaalala sa mga
tauhan habang may mga katulong na nagluluto mula sa kusina.

Big/a namang napakunot ang noo ko. Nang mapansin ni Harry at ng ibang tauhan ang
aking prisensya ay madali itong yumukod at nagbigay galang.

"Good morning, Madame."Theygreeted. Napatango naman ako at sinenyasan sila na


muting tumayo ng

tuwid.

lniikot ko ang paningin ko at hinahanap ang asawa ko. Napansin kong naglakad saakin
palapit si Harry kaya nagulat aka nang mapansin ko ang sulat na kaniyang iniabot
saakin.
"Mr. Zhang left this note for you, Madame. May emergency sa opisina kaya
kinailangan niyang bumalik sa bansa."batid naman ni Harry na agad naman akong
nanlumo.
Binuksan ko ang letter at napaupo aka habang binabasa ko ito.
"!left more soon as unexpected, I have to do something, I prepare itinerary for
you, let Harry drop and assist you."

He said in the letter. Hindi ko a/am kung matutuwa aka o magtatampo sakaniya,
something seemed so different and suspicious.

Bakit hindi niya man lang aka sinama? This trip supposed to be our honeymoon. Sana
man lang ay sinama niya aka. Maiiintindihan ko naman kung kinailangan niyang
bumalik pero sana ay sinama niya aka para naman hindi aka manlumo ng ganito.

Napahinga na lamang aka at tumango. lniabot ko kay Harry ang letter at ngumiti ng
tipid at matamlay.

"Bakit hindi niya ako ginising para man lang sumama narin ako pauwi.."mahina at
malungkot kong tanong kay Harry. Narinig ko naman itong napahinga ng malalim.
"Mrs. Zhang, I know I'm not in the right place to say this but I hope you
understand that Mr. Zhang is a businessman, sadyang kailangan niyang umuwi at
asikasuhin ang mga naiwan niyang
trabaho." pagpapaintindi niya. Napatingin naman aka

dito at narealize kong tama siya.

Siguro nga ay masyado nawala sa isip ko na tanyag na negosyante si Vaughn at may


kayamanan na dapat panatilihin at palaguiin. I should support him and take care of
him para kahit papaano ay mabawasan ang bigat ng kaniyang dalahin.

"And Mr. Zhang commanded us not to wake you up dahil sabi niya na..p-pagod ka daw
po."dagdag ni Harry na agad namang namula ang aking mukha kaya agad naman akong
napayuko.

Bakit kailangan niya pa banggitin ang bagay na

yun?
Do at hindi naman siya nagkakamali doon dahil

hindi ko a/am kung ilang beses namin ginawa yon kagabi at mapang hanggang ngayon ay
kumikirot
ang pagkababae ko habang nanginginig ang tuhod ko sa pagod mula kagabi.

Last night was a wild experience. Halos hindi mo aakalain na ganoon siya kalakas
para ulit-ulitin namin ang bagay na iyon at halos ngayon ay nakakaya ko pang tumayo
ng tuwid kahit na nangingilo na ang tuhod ko at pagod ang katawan ko.

Napatikhim na lamang ako at ngumiti ng tipid kay


Harry.

"Salamat, Harry. !' //just go and take a bath, diba sabi niya may nakahanda namang
itinerary
saakin?" pagiiba kong tanong at tumango ito. Muli ako
nagpaalam na may punong kahinhinan at tumungo sa banyo upang maligo.

..This way, Madame...Ani ng isang dalagang babae na nakadamit uniporme. I assumed


that they are housemaids and helper.
Hindi lang ang mansyon ang nakakalula ngunit

maging ang mga tauhan nito ay napakarami para sa

iisang tao.

Habang hawak ko ang bag ay nang makapasok ako sa bahay ay napansin ko ang mga iba
pang maid na busy maglinis.

Pati ang kapiligiran ay halos hindi matawaran ang ganda at enggrande.

From the chair up to the flooring, everything seems luxurious and extravagant.
Talagang mapapagtanto mo na isang multi-billionaire talaga ang may ari ng Iugar na
ito.

Napalingat-lingat ako at napansin kong maraming

gold and black mula sa interior. Akala mo ay isang hari o emperor ang nakatira
dito.
Nagulat ako nang biglang sumigaw ang maid na sumalubong saakin kasama ng dalaga na
isa ring kasambahay. Bigla namang napasigaw ang matandang babae na naging sanhi ng
madaling pagpila ng mga ito. Agad naman akong nagulat dahil sa pagtigilnila mula sa
pagta-trabaho at para salubungin ako.

..Everyone,this is Mrs.Malzia Zhang.Ang asawa ni Mr.Zhang.So I hope you will


welcome her and will give her everything she needs.Don't forget to call her Madame
or Mrs.Zhang,understood?..strikto niyang
pagaanlala, halos nakakatakot tignan ang matanda dahil

halatang maging ang mga katulong ay takot sakaniyang


.
pnsensya.

Naramdaman ko naman ang pagsulpot ni Harry sa tabi ko at agad naman akong


napalingat.
"Mrs.Zhang,siya ang trusted head servant niMr. Zhang.Her name is Ms.Beth...he said
to me na agad naman akong napalingon at puno ng galang ko itong binigyan gn
kaunting pagyuko.

Hinawakan ko naman ang kamay nito at binigyan

ko ito ng ngiti jaya agad itong napatingin na may gulat. "It's nice to see you
Ms.Beth,I'm
Malzia."pagpapakilala ko. Nagulat ako nang hatakin nito

ang kamay niya at hinawakan ang nahawakan kong kamay niya.


Agad naman akong napaayos ng tayo at nakita ko itong napalunok at napataas ng
tingin habang ang kaniyang salamin ay nakapwesto na sakaniyang ilong.
Mahahalata mo talagang matanda na ito at marami ng pinagdaanan sa buhay.
Pero gayunpaman, kahit mas nakakangat ako at may kapangyarihan kesa sakanila ay
naniniwala parin ako sa konsepto ng paggalang.

Wala rin naman mawawala saakin kung gagalangin ko ang mga matatanda o bibigyan ko
ang mga tao ng kabutihan sa kabila ng kanilang katayuan.

"Mrs.Zhang,mahalaga po na magkaroon pong pormalna relasyon ang mga kasambahay na


katulad namin mula sainyo lalo na't asawa kayo niMr. Zhang." Saad nito habang
nakayuko. Kahit na
sinasabihan ako nito ay ramdam mo sa boses niya na nagbibigay ito ng mataas na
paggalang.
Bigla naman akong nailang dahil hindi ako sanay sa ganitong kapaligiran. Kahit
papaano ay marami akong nakakasundong pangkaraniwang tao.
Umiling naman ako sa sinabi niya at bahagyang binigyan siya ng tipid na ngiti.

"Nako okay lang po Ms.Beth,just call me by my first name dahil mas magiging
komportable po ako doon besides,magiging bahay ko narin ho ito kaya mas okay kung
mararamdaman ko na isang tahanan ang lugar na'to."l said with the most soothing and
calming voice

that everyone could hear.

Agad naman itong napalingat saakin at parang hindi makapaniwala sa aking sinabi.
Her face is filled with confusions which made me uncomfortable, may mali ba sa
nasabi ko? Did I offend them?

Naramdaman ko ang pagsensyas ni Harry na agad naman itong walang emosyon na


tumango.

"If that's what pleases you...M-Malzia,but I hope you accept it if everyone will
callyou Miss dahil asa rule book ang patakaran na 'yun at baka magalit siMr.Zhang
pag tinatawag ka namin sa una mong pangalan."paliwanag ni Ms. Beth na agad naman
akong napailing.
"Huwag ho kayo mag alala,ako narin po magpapaliwanag sa asawa ko."batid ko at tipid
naman
itong binigyan ako ng ngiti.
Napalingon naman ako sa mga housemaids na kasalukuyang nakatingin saamin at parang
nakikinig sa
.
usapan namm.

"Everyone,it is nice to meet all of you and Iwill be pleased if everyone will call
me Malzia or Ms. Malzia."mahinahon kong batid sakanila at nakita ko namang mga
sumang ayon ito.
"Ms.Zhang,please let me lead you to the master bedroom."Saad ni Harry. Biglang
nawala sa isip ko na butler pala si Harry kaya lagi namin itong kasama kahit saan.

Bigla kong naramdaman angjetlag. Kahit hapon palang dito ay ramdam ng katawan ko
ang pagod mula sa byahe. Ganoon na siguro pag nagkakaedad na, madali ng mapagod.

"Yes,please."I said at agad itong naglakad upang pangunahan ako papuntang kwarto.

Napansin ko ang napakalawak na grand staircase

papuntang itaas. Sobrang laki ng bahay halos pwedeng tirahan ng ilang daang katao.

Habang paakyat kami ay biglang nagsalita si Harry. "Si Ms.Beth ay isa sa mga
matatagalng
nagseserbisyo kay Mr.Zhang.So if you notice that she's

strict,I hope you understand dahilsinu-sunod nya lang ang patakaran ng pamamahay
dahil alinsunod rin naman 'to sa kagustuhan niMr.Zhang."paliwanag saakin ni Harry
na agad naman akong napatango.
Siguro nga't masyadong strikto si Vaughn sa Iahat ng bagay. Halos nakakaalimutan ko
na ang tingin sakaniya ng mga tao dahilibang-iba naman ang trato nito saakin nung
nasa New Zealand kami kaya malaking gulat saakin ang mga nangyayari nang makabalik
ako mula sa bansa.

Nang makarating kami sa isang pintuan ay napansin kong may sala din sa itaas na
baitang ng pamamahay. Marami ring kwarto ito at sa sobrang laki. Posibleng hindi
kayo magkakitaan ng kasama mo sa bahay.

Nang mabuksan ang kwarto ay labis akong namangha sa laking master bedroom. Halos
isang bahay ang katumbas ng kwarto.

May malaking sala ito at dalawang malaking butas na papunta mismo sa bedroom at
papunta naman sa walk-in closet.

Bilib ako sa lawak ng bahay dahil wala ito kumpara sa mansyon namin. I feel like
you have to make 15 of our houses to have a house like this.

Nang makapasok kami ay napansin kong nakasunod pala ang ibang tauhan at nilapag ang
mga gamit ko.

Agad naman akong nagpasalamat kaya lumabas at

tanging si Harry na lamang ang naiwan pero nakabukas parin ang pintuan ng kwarto.

"So Ms.Zhang,feelfree to use everything in here. There's a phone over there if you
need anything.Just dialthe number nandoon narin nakalagay kung ano ang mga number
na pwede mong tawagan."he said at agad naman akong napatango.
"Harry salamat sa lahat ah? You've been there for us since day one.Kahit na ngayon
lang tayo nagkita ay halos pamilya na ang tingin ko sayo kaya sana pagpatuloy mo
lang yan lalo na isa ka sa dahilan bakit mas napapadali ang trabaho
niVaughn."Mahinhin kong pagkilala sakaniya at tipid naman itong ngumiti.
Halos sobra-sobra ang binibigay na effort saakin ni Harry at lalo na kay Vaughn
kaya malaki ang pasalamat ko dahil hindi niya ako pinapabayaan at ginagawa niya ang
lahat ng mas makakapagpagaan sa trabaho ni Vaughn.

Malaki ang respeto ko sa mga katulad ni Harry na nananatili at labis ang katapatan
sakanilang pinagsisilbihan. Maybe soon I can give him a token of appreciation pag
may oras at titignan ko ano magagawa ko para masuklian lahat ng kabutihan niya.

"Walang anuman Mrs.Zhang,trabaho ko ho yun."saad ni Harry habang sinilayan ako ng


tipid na ngiti.
Nang lumisan ito ay napamasid ako sa paligid. Maaring malaki ito, maganda at
nakakamangha
tignan ngunit ayoko ang pakiramdam nito sa mata.

Masyado itong panglalaki at malungkot tignan.

Maybe tomorrow if I don't have something to do I

could give this room little makeover. I think Vaughn

wouldn't mind.

Nagsimula ako mag unpacked ng mga gamit at inilipat ito sa walk-in closet.

Nakakagulat lang dahilbumungad na saakin ang mga gamit kong nakaayos. Siguro ay
pinakuha ito ni Vaughn mula sa bahay ng pamilya ko.

Habang nagliligpit ako ng gamit ay hindi ko maiwasang mapaisip sa mga nangyayari sa


buhay ko. Mayy parte sakin na nalulungkot dahil kinakailangan ko nang harapin ang
realidad. Na hindi lang puro ligaya ang marararansan at matatamasa ko katulad na
pinaranas sakin ni Vaughn sa New Zealand.

I also need to remind myself repeatedly that he has a wealth to keep and maintain.
So I should expect that he may be often busy about his works.

My duty in here is to be a good wife and take care of him nang sagayon hindi niya
rin makalimutang
intindihin ang sarili niya, besides, I am his wife, I should take care and look
after him.

Nang matapos kong makapagligpit at maisaayos Iahat ng gamit ko mula sa trip ay


naghanap ako ng mga tuwalya sa aparador na agad ko namang nakita at tumungo sa
banyo upang maligo.

Nang pagbukas kong pinto sa banyo ay hindi ko maiwasang magulat dahil ang taas ng
ceiling nito at napakalaki ng bathtub na meron ito at shower. Halos kasing laki ito
ng kwarto ko mula sa bahay ng magulang ko. Bilib rin ako sa scenery mula dito sa
kinalalagyan ko. Talagang palasyo.

Habang dala ko ang tuwalya at aking kagamitan sa paglilinis ay nagsimula na akong


maghubad at tumungo sa shower upang magbasa ng katawan.
Kahit ilang araw na simula nang may nangyari

saamin ay hindi ko maiwasang maa la la ang mga bawat

pangyayan�

na nangyan�

saamm� .

Ha los mabaliw ako sa mga halik na kan iyang


binigay sa mga oras na yun at mga hap los niya saaking katawan.

H i nd i ko ma iwasang mapangiti sa kabila ng tampo at pagod na aking


nararamdaman. Maganda narin siguro na huwag ko na sakaniya sabihin ang nararamdaman
ko dahi l alam kong pagod ito mula sa trabaho.

llang oras rin ay natapos na a kong maligo at nagpulupot ako ng tuwalya sa a king
katawan.

Nang maka labas ako ng banyo ay ilang hakbang pa ang a king ginawa upang makarating
ako sa walk-in closet.
Nang makarating ako ay nagb i his lamang ako ng silk dress na pantulog at itinali
ang aking mahabang silk din na robe at naglakad patungo sa kama.

Kalaunan ay bigla akong nakaramdam ng antok. Masyado na akong napagod sa araw na


ito kung kaya 't ilang oras rin ay napapikit ako at mabilis na nakatulog.

Naalimpungatan ako ng dahi l sa pagkulo ng a king tiyan, napabangon ako at


napahikab dahil sa sarap ng tu log na aking nadama.
Napalingat ako at napansin kong wala pari ng bakas ni Vaughn. Kaya napatayo na ako
at i n iaayos ko ang buhok ko at i n i lagay sa isang side na a king leeg.

lnaayos ko ang nagulong tali ng robe ko at tumungo sa sala kung saan naka lagay ang
a king bag upang kunin ang cellphone ko at i-text sya.

Nang makababa ako mula sa hagdan ay napap i kit pikit pa ako dahil sa pagkasi law
mula sa lampshades na nakabukas.

Ngunit hindi ko na ito pinagkaabalahang

problemahin at kinuha ang aking cellphone upang tignan angoras.


It's already 3 in the morning and he haven't arrived, hindi ba siya uuwi?

Napahinga ako ng malalim at napaupo sa sofa, I

went on my messages and texted him;


To: Hubby

Hey It's Zia, when will you come home? It's already late and you haven't texting
me. nagaalala ako. I hope you message me right away once you received this text.
Napahinga muna ako ng malalim bago isinend ang message. Halos nag aalala narin ako
dahil hindi man lang niya ako tinext o inabisuhan si Harry para lang
i-inform ako na hindi siya makakauwi. Nagaalala ako at

napapaisipip kung kumusta siya, nakakain na ba siya o baka naman masyado niyang
nilulunod sarili niya sa trabaho.

Pinatay ko ang cellphone ko at tumungo pababa. Siguro ay uuwi naman 'yun lalo na't
alam niya naman siguro na nakauwi na ako. Siguro ay may plano naman siyang
magpakita saakin.

Nang makababa ako ay hinimas ko ang aking braso dahil sobrang lamig mula sa kwarto
namin. Pero walang pinagkaiba dahil malamig din sa sala.

Napansin ko namang iilang ilaw lang ang nakabukas. Wala narin akong naabutang
gising kaya tumungo na lamang ako sa kusina.

Ngunit nagulat ako ng wala akong nakitang Ref dito at tanging sink at island
table lang ang meron. Halos puno ito ng mga mamahaling tiles na tumutugma mula sa
interior ng kabuuan ng bahay.
This house are filled with yellow tone and neutral

colors with a touch of gold. Halos Iahat ay makikita

mong mamahalin at personalized.

Nang mapansin kong may isang malaking pintuan ay dahan-dahan ko itong binuksan.

Nagulat ako ng sobrang darning pagkaing Iaman ang isang buong kwarto na aking
pinasukan at naka labeled pa ito.

Napansin kong may canned goods dito kaya minabuti kong kinuha ang tuna at lumabas
para maghanap ng kanin.

Nang matagpuan ko ang Dirty kitchen ay napansin ko andoon ang isang maliit na rice
cooker at nang tignan ko ito ay nasiyahan ang puso ko na may mapansing kanin mula
dito.

Naghanap ako ng plato at kutsara at agad akong kumuha ng kanin at binuksan ang
tuna. Tinapon ko ang empty can sa tapunan at iginayak ang mga pagkaing nakalap ko
sa Dining Area.

Nang mailapag ko ang pagkain ko ay umupo na ako at nagsimula nang kumain ng taimtim
at tahimik.

lnilapag ko din sa hapag ko ang aking cellphone at napahinga ng malalim nang wala
parin akong na
re-received na call o text mula sakaniya.

Habang kumakain ako ay dina-dial ko ang kaniyang numero ngunit nag-riring lang ito
at ayaw niyang
sagutin.

He doesn't answer my calls... Ano ba ang pinagaabalahan nito at isang text man lang
ay hindi ako nito mabigyan?
Halos nakakaramdam ako ng panlulumo at

pag-alala kaya inuna ko muna tapusin ang pagkain ko.

Pagtapos ko kumain ay tumungo ako sa dirty kitchen at hinugasan ang aking


pinagkainan. Sunod ay

nag hugas nadin ako ng kamay at muling tumungo sa

Dining area upang kuhanin ang aking Cellphone.

Nang makuha ko ito ay tumungo ako sa Living area na kung saan madilim at wala ring
tao gaya ng ilang
Iugar sa mansyon.

liang oras akong nagpapaikot-ikot at

nagbabaka-sakaling mag reply siya. Nag aalala ako dahil baka sa mga araw na wala
ako ay hindi rin ito umuuwi.

Does he eat properly? Or even sleep regularly? Napahinga ako ng malalim at napaupo
na lamang
sa isang malaki at eleganteng sofa.

Napahikab narin ako dahil sa muling antok na aking nararamdaman,it's been an hours
since I waited,and until now wala paring paramdam si Vaughn.

Napahiga nalamang ako sa sofa at napayakap sa aking sarili.


"What's happening to you, Vaughn...why aren't you answering my calls?"

Chapter 22

Chapter 22

MALZIA
Naalimpungatan ako at nagising nang may maramdaman akong mahinang tapik sa aking
braso. Unti-unti kong binuksan ang aking mata at
bumungad saakin ang mukha ni Ms. Beth na may

pagtataka ito sa mukha at habang ang mga kasambahay ay nakapalibot sa hinihigaan


ko.

Napaunat naman ako at agad napabangon.

11Si Vaughn ba umuwi? 11 1 asked habang papungas pungas pa ang aking mata at
kinusot ko ito dahil sa tulog na aking ginawa.
11 Bakit?11 Dagdag kong tanong dahillahat ng atensyon nita ay nakapukolparin sa
akin.

Agad naman itong umiling. Maging si Ms. Beth ay pinigilan niyang magbigay ng
ekspresyon upang hindi ako masyado madismaya pero gayunpaman ay napahinga ako ng
malalim dahilsa pagkalumo at hindi mapigilang lungkot dahil sa hindi pag uwi ni
Vaughn.
..Madame, masanay na ho kayo na wala madalas si Mr. Zhang, marami siyang gawain sa
opisina kaya baka mapadalas ang kaniyang pananatili doon...she explained. Napatango
na lamang ako ngunit hindi ko maiwasang malungkot at magalala dahil hindi man lang
ito nagpaparamdam saakin at tanging mga tauhan niya lang ang nakikita ko.
11 Bakit hindi man lang niya ako tawagan para naman aware ako....mahina at
malungkot kong saad.

Chapter 22 2/15

Napansin ko na naging tahimik at mailap ang paligid dahil sa reaksyon ko.

"Madame baka naging busy lang siMr.Zhang, malakinaman ang mansyon,pwede kayong mag
libot." Saad ni Ms. Beth at napahinga naman ako ng malalim.

Malaki ang pamamahay pero kahit na malaki ang bahay ay pakiramdam ko ay malungkot
ang buong Iugar.

Napatingin ako ng may sumulpot na isa sa tauhan ni Harry na agad naman akong
napalingon, maging si Ms. Beth ay napalingon at inaantay ang sasabihin nito.

"Ano 'yon Naj?" Tanong nito. Parang si harry ay naka coat rin ito at may earpiece,
baka nandito nasi Vaughn.
Bigla naman akong nabuhayan at napatingin sa lalaki upang tanungin kung ano ang da
ta nitong mensahe.

"Dumating na Ms.Beth yung wedding picture maging ang pinagawa niMr.Zhang na


malaking frame at iilang kagamitan niMrs.Zhang."batid nito. Biglang nawala sa isip
ko ang pagkalungkot at napatayo ako.
"Talaga? Nasaan na?"kalmado kong tanong ngunit batid sa aking mukha na kahit
papaano ay may pagkasabik sa aking pakiramdam.
"lpapadala ko po dito." Saad niya at yumuko upang magbigay galang at umalis sa
harap namin.
Baka nadala niya na ang mga painting materials ko at maging ang iba kong canvas,
ngayon lang sumagi sa isip ko na ilang buwan na lamang ay isa na namang exhibit ko
ang gagawin.

Biglang nawala ang aking panglulumo dahil sa mga bagay na pumasok sa isip ko na
dapat kong ayusin na.
"Ms.Beth,pakisabi kay Naj pakilagay na lang sa

empty room yung mga gamit ko sa paintings then

pakilagay sa kwarto namin yung wedding frame." Saad ko at nagmadali na akong


umakyat patungong kwarto upang makaligo at makagayak.
�++ Nang maiwan ko sila sa baba at nang makapasok
na ako sa kwarto ay madali kong kinuha sa balcony ang aking towel na nakalagay ng
maayo sa empty rack at dumeretso ng banyo upang makapag gayak.

Siguro ay dapat iwasan ko muna ang pagiisip mula saamin ni Vaughn. I should
understand him and his life, malaking pasalamat ko dahil binibigay niya saakin ang
pinaka komportableng buhay at hindi niya ako pinapabayaan. I should stay positive
and enthusiast dahil hindi maganda na magisip ako ng kung ano ano dahil sa
kondisyon ko.

Marapat na libangin ko na lang ang sarili ko at tulungan si Vaughn na maisaayos at


mapadali ang dalahin niya sa buhay.

Nang matapos ako maligo ay kumuha lamang ako ng sweat shirt at shorts upang ihanda
ang sarili ko.

Napatingin ako sa paligid at napansin kong madilim at malungkot ang ambiance ng


kapaligiran. Biglang nagliwanag ang mata ko nang may maisip ako na magandang gawin.

I think Vaughn wouldn't mind if I change something in this place..just a little


bit.

Napansin ko kasi puro itim at gold ang nasa paligid, at hindi siya mukhang parte ng
bahay, akala mo ay isa
itong filming location na hindi mo pwede tulugan.

Nang makapag damit ako ay agad naman akong nagsuklay at hindi na ako nag abalang
mag lagay pa ng kolerete sa aking mukha.

Agad akong lumabas sa kwarto at nakasalubong ko

naman sa hallway ang iilang tauhan na dala dala ang wedding frame.

"Dito na lang po yan."mahinhin kong pasayo habang nakaturo mula sa kwarto at agad
naman itong ipinasok sa aming kwarto.
"Salamatl"saad ko at nagmadaling tumungo pababa nang makasalubong ko naman si Naj.
"Naj!" Pagtawag ko at agad naman itong tumigil sa harap ko nang marinig nito ang
boses ko.
"Alam mo ba saan nakalagay yung mga inventories gaya ng mga furnitures?"l asked at
agad naman itong nagtaka sa tinanong ko ngunit hindi na ito nagbalak magtanong at
tumango na lamang ito.
"Pwede mo ba akong dalhin doon?"tanong ko na mahinahon at agad naman itong tumango.
Agad naman nito pinangunahan ang daan kaya sinundan ko ito.
Habang naglalakad ako ay hindi mawari ang aking pagkamangha dahil napakalaki talaga
ng bahay, hanggang sa makalabas kami ay mapapansin mo ang napakaganda nitong
landscape na animo ay nasa palasyo ka ng hari at reyna.
"Kailangan po natin sumakay ng golf cart Mrs. Zhang para makapunta sa storage
room." Paliwanag nito ngunit agad naman akong sumagot.
"Zia..Zia ang name ko."batid ko habang may ngiti sa labi. Ayoko masyadong pormal
sila lalo na't asa bahay lang naman kami at hindi rin naman ako naiiba sakanila.
Maaring isa silang tauhan ay pare-parehas lang naman kaming tao tsaka gusto ko rin
na habang nagta-trabaho sila ay hindi nila maramdaman na nagta-trabaho sila.

Let them do their job with love and passion. "S-sige po...M-miss Zia,sakay na ho
kayo at

dadalhin ko na po kayo sa storage area ng

mansion." Saad nito at agad naman akong tumango at may ngitisa labina sumakay sa
golf cart.
�++ Pagsakay namin sa golf cart ay sinimulan na niya
itong paandarin.

Habang pinapaandar niya ito ay namangha ako sa frontier ng mansion. May


napakalaking fountain at olympic swimming pool ang labas nito habang napapaligiran
ng kapunuan at damo. Halatang alagang-alaga ito at hindi napapabayaan kung kaya't
napabilib ako sa aesthetic na dala ng lugar.

Mga ilang saglit lang din ay nakarating na kami sa isang malaking bahay at agad
naman niya pinindot ang passcode nito mula sa pintuan. Nang magbukas ito ay agad
naman akong pumasok at namangha sa mga furnitures na nakalagay doon.

Samo't saring furnitures ang meron sa lugar na aking kinakatayuan at mahahalata


mong mga mamahalin ito at hindi mo maiikubli na ang iba dito ay bago pagawa dahil
naka plastic pa ito at naka secured.

"Bakit ang darning furnitures na bago dito?"tanong ko habang nagmamasid sa paligid.


"Ang ilan po kasidiyan ay regalo noong kinasal kayo niMr.Zhang,Madame.Samantalang
yung iba naman po ay bigay ng investors."sagot ni Naj at napatango naman ako.
"Halos marami rin po kasing nagkakandarapang mapansin niMr.Zhang kaya nagpapadala
sila ng mga gamit,mapalalaki man po o babaeng negosyante ay nakagawian na siyang
padalhan ng kung ano
ano." Dagdag pa ni Naj na agad naman akong nagulat sa sinabi niya.

Pero sa isip isip ko ay hindi na dapat ako magulat

dahil si Vaughn pa ba? He is known for his looks and wealth, so ano pa ang
hahanapin ng iba? Lalo na't magaling ito sa business at patuloy dumadami ang yaman
nito.

11Ah Naj,may mga Hang gamit akong kukunin kung ayos lang,gusto ko kasi ayusin yung
kwarto namin dahil masyadong madilim at malungkot,kaya kung maari pwede bang
tulungan mo ko?..tanong ko na agad naman
itong napatigil sa sinabi ko pero ilang saglit lang ay napatango na lamang ito at
pumayag sa sinabi ko na agad naman akong napangiti.
11Sige po M-Ma'am Zia,eto po.... saad nito na agad naman akong napalingon at
napansin na may hawak
itong masking tape.

11 Dikitan niyo na lang po nito yung mga bagay na gusto niyo ipadala sa mansyon
para po ipapakuha ko sa mga tauhan at maipadala po doon... Saad niya at napangiti
naman ako at naghanap na ng mga gamit na aking dadalhin sa mansyon.
Ngayon ay kahit papano ay may narealize ako, na kahit gaano ka strikto at
nakakatakot ni Vaughn ay sa tingin ko naman ay maganda ito mang trato ng mga tauhan
niya lalo na't kita ko na marami na sakaniya ang matatagal, kaya mas Ialong
lumiligaya at nahuhulog ang loob ko sa tuwing may nalalaman akong mabuti sakaniya.

.. Jiang taon kana pala Naj?..tanong ko na agad naman itong napalapit saakin upang
pakinggan ang tanong ko.
1123 lang po ako,Miss Zia... Saad nito at agad naman akong napatango.
11 Paano mo nakilala siVaughn?..tanong ko. Bigla

naman itong napatahimik at napatikhim sa tanong ko na

agad naman akong napatingin.

"Bata palang po ako ay naulila na ako sa magulang, wala rin po akong kamag
anak,wala po akong choice kung hindikumapit sa patalim dahil hindi naman po ako
nakapag aralng maayos,nung plano kong atakihin ang kotse ni Mr.Zhang at i-hostage
siya ay in-offeran niya po ako para maging tauhan niya."kwento niya na agad naman
akong napatigil at napatingin sakaniya.
Katulad ni Vaughn ay hindi rin naging maganda ang naging karanasan ni Naj sa buhay
at napakalaki ng puso ni Vaughn para bigyan ng isang pagkakataon si Naj
upang itama ang kamalian nagawa nito.

"Kaya nung mapunta po ako kay Mr.Zhang ay pinaaralniya po ako at dinamitan tsaka
pinakain.kahit na tapos po ako mag aralay lubos ko pong gusto na magsilbisakaniya
bilang pagpapasalamat sa ginawa niya saakin at hindipo naging madamot o masama
saamin siMr.Zhang kaya ganoon na lang po namin siya
nirerespeto at binibigyan ng serbisyo na higit sa kaya pa namin."dagdag nito at
agad naman nanlambot ang ekspresyon ko dahil nakikita ko sa mata niya kung
gaano sya nagpapasalamat kay Vaughn.

Totoo nga ang kasabihan na not everything you see to the person defines what heart
he or she has. it was
the action and his/her treatment towards others that defines him.

"Alam mo Naj sa tingin ko rin naman ay malakirin ang pagpapasalamat sainyo niVaughn
lalo na't naging mabutiat tapat kayo sakaniya kahit ibang imahe ang kaniyang
pinapakita."batid ko naman sakaniya at agad naman itong napangiti at napatango.
Nagpatuloy akong naghanap ng mga furnitures at

nabatid ko sakaniya na may mga na encounter narin

akong mga katulad niya na nagbago gawa ng marami akong charity na isinisagawa at
kasama narin doon ang bahay ampunan na sponsored ng foundation ko.

"Alam niyo Ms.Zia,akala ko po nung una ay ang mapapangasawa niMr.Zhang ay


mapagmataas at walang iniisip ngunit ang sariliniyang kapakanan."muli nitong kwento
na agad naman akong natawa sa sinabi
nito.
"Pero nung ngayon po nang makilala ko kayo at

nakipag kwentuhan po kayo saakin parang labis po ang pagiging makatao niyo at
nakikisama po kamikahit tauhan lang kami."muli nitong saad na agad naman akong
napalingon.
"Anoka ba Naj,wag mong ila-"lang" ang taong mga kagaya niyo dahil marangalnaman
yang trabaho niyo, tsaka pare-parehas lang naman tayong tao,siguro ay mas naging
angat lang kami sa buhay pero gayunpaman,walang dahilan para tignan mo ang kapwa mo
ng mas mababa."muling kong saad na puno ng hinhin at kalmadong tono.
Agad namang mahahalata mo itong namula at nagulat sa sinabi ko. Siguro bago
sakaniya na isang lumaking mayaman na katulad ko ay nakikisalamuha sakaniya. But
there's nothing wrong talking to them or being friends with them,they are humans
and so do I.

"Alam niyo po Miss Zia,marami pong naging babae siMr.Zhang pero hindiniya naman po
sineseryoso dahil bukod sa makikita mo na yaman lang ang habolnito ay ibang iba po
ang ugalinila sainyo,napaka kalmado niyo pong babae at mahahalata sainyo ang
sobrang kabaitan at kabutihan,kaya hindina po ako magtataka bakit nagustuhan kayo
niMr.Zhang."batid nito na agad

naman akong nahiya at banda sa aking tagiliran ang

nakaliti dahil sa sinabi niya.

Siguro nga ako ang nagwagi sa mga babaeng balak pumasok sa buhay niya pero maging
ako ay hindi pa sigurado dahilpapaano kung wala itong maging pakiramdam saakin?

Umiling na lamang ako sa naisip ko at patuloy nag sticker, nang mapansin kong
sapat na ang furniture na dadalhin sa mansyon ay napagdesisyonan ko nang magpadala
sa Mansyon upang simulan ang paglilinis at pag aayos ng aming kwarto.
3RDPERSON

Abalang sinusunod ni Ms. Beth ang habilin ni Vaughn. Mas naghigpit si Vaughn
sakanila nang ang misis nito ay dumating sa bahay.
Hindi niya pa alam ang ugali nito pero base sa mga nakikita niya sa dalaga ay hindi
niya maiwasang mapangiti dahilpag nakita mo ang mukha ng dalaga ay napakaamo at
halata mong mabait ito at mahinahon ito.

Pero gayunpaman ay marapat siyang hindi magpakita ng kalambutan sa dalaga dahil


baka mamaya ay katulad ito sa babaeng dinala noon ni Vaughn sa penthouse na labis
ang pagiging maldita at walang modo.

Lalo na't tinuring niya narin si Vaughn bilang kaniyang anak at halos sampung taon
na itong nagsisilbi sa binata, dahil ilang taon palang si Vaughn ay labis na aitong
yumaman dahil sa kasipagan na taglay nito kaya hindi nakapagtataka na umasenso ito.

Nang patungo ito sa sala ay napansin niyang wala ang ilang kasambahay at maging ang
kanang kamay niya nasi Martha na inutusan niyang mag dusting ay nawala.

Napalingat ang matanda at napagtanto niya na


nawawala ang mga kasambahay.

Minabuti niyang 1-check ang mga ito sa maid's quarter at wala siyang natagpuan nang
mapansin niya ang ingay mula sa itaas.
Agad naman siyang tumungo dito dala ang kaniyang tungkod sa itaas upang tignan kung
ano ang ingay na ito.

Mas biglang nagkunot ang noo ng matanda nang mapansing nakabukas ang kwarto ng
dalaga at doon nanggagaling ang ingay.

Nang makarating siya ay nagulat siya nang nakapalibot lahat ng maids at bakas sa
mga mukha nito ang labis na pagaalala at hindi mapakaling ekspresyon.
"Malalagot tayo kay Mr. Zhang pag nalaman niya ang ginagawa ni Madame."

"Madame parang awa niyo na po kami na ang gagawa niyan, baka mawalan po kami ng
trabaho.."

Dahil sa kumpulan at hindi mapigilang dami ng tao na nasa kapaligiran ay minabuti


ni Ms. Beth na ituktok ang kaniyang tungkod na naging sanhi ng pagkatigil ng iba sa
paguusap.

Lahat ito ay napalingon sakaniya na may takot at pangamba. Sabay-sabay silang


napayuko at nahati ang kumpulan sa dalawa na nag bigay daan naman sakaniya.

"Anong nangyayari dito?!"sigaw niya mula sa mga kasambahay. Halatang natatakot ang
mga ito sakaniya dahil hindi ito makatingin sakaniya.
Buong pangamba at nanginginig na tinuro ng isang kasambahay ang isang daanan na
agad naman niyang tinignan.

Nagulat ang matanda nang mapansin nagbago ang

interior ng buong Iugar.

Kung dati ay napakadilim nito at malungkot dahil sa mga itim at taklob nitong mga
salamin ay Iahat napalitan ng puti at maaliwalas na kapaligiran.

Halos namayani ang puti at iilang halaman upang mas mapaganda ang kwarto pero ang
mas ikinapukaw ng kaniyang mata ang nagpayanig sakaniyang puso at nagbigay kaba.

Nakita niyang inaayos ni Malzia ang wedding frame nila ni Vaughn. Masyado mataas
ang dalaga dahil nakatungtong ito sa isang malaking hagdanan at siya ang nagkabit
mula sa dingding.

Agad naman napaawang ang bibig ni Ms. Beth dahil sa nakita at agad namang sinaway
si Malzia.
"Madame ano ho ang ginagawa ninyo? B-bumaba ho kayo diyan sa kinalalagyan ninyo
baka mapaano kayo!"alalang batid nito. At biglang napatingin si Malzia na agad
namang napansin ni Ms. Beth na pawis na pawis
ito at halatang pagod na pagod dahil namumutla na ito.

Pasimpleng ngumiti ang dalaga nang maiayos ang pagkakalagay ng frame sa dingding.

Nagpagpag ito ng kamay at lumingon sa nag-aalalang matanda.

"I'm almost-----ahhhh!"bago pa nito matuloy ang sasabihin ay naglaki ang mga mata
at bibig nila nang makita nilang bumagsak sa lapag ang buong lakas dahil sa
pagkamali nitong pagbaba.
"Susmarayosep kang bata ka!"singhal ni Ms. Beth.

MALZIA

Napaawang ang aking bibig dahil sa labis na malutong na pagkabagsak mula sa


hagdanan papunta sa lapag.

Napapikit ako dahil sa labis nasakit ng aking

Chapter 22 12/15

balakang, masyadong napalakas ang tama kung kaya't hindi niya mapigilang mapadaing
at mapasigaw sa sakit.

Naramdaman ko naman ang mga kamay at paglapit ng mga kasambahay saakin upang
alalayan ako, ngunit hindi ako makasalita dahil sa tinamo kong pagbagsak.

"Madame okay lang po ba kayo?" "Saan po masakit?"


"Makakatayo ho ba kayo?"

"Malalagot tayo kay Mr. Zhang naku!"

Napaangat ako ng tingin ng medyo naka recover ako mula sa pagbagsak. Minadali kong
tumayo ng dahan-dahan na agad naman akong tinulungan ni Martha at ni Toni.

Nang makatayo ako ay napahimas ako mula sa aking balakang at dali dali naman nila
akong pinaupo sa upuan.

Pinanlibutan nila ako at agad namang pumunta sa harap kosi Ms. Beth.

"Kumuha kayo ng tubig! Zenikumuha ka ng bag na may yelo,bilisan mo!"pagmamadaling


utos ni Ms. Beth.
Nakita ko namang agad tumakbo ang dalawang kasambahay at madali itong bumaba upang
kumuha.

"Miss M-Malzia bakit naman ho ninyo iyon ginagawa? May mga kasambahay at tauhan
naman tayo na pwedeng gumawa noon para sainyo,bakit kinakailangan ninyong kayo
mismo gumawa?"tanong ni Ms. Beth saakin at hindi alintanang nag-aalala ito sa
kalagayan ko.
Napahinga na lamang ako ng malalim at napatingin sa ibaba.

"Wala po kasiakong magawa,kaya kanina napagdesisyonan ko pong magpasama kay Naj


para

pumuntang storage house para kumuha ng

lilang bagong furnitures dahil gusto ko po baguhin yung ambiance ng kwarto."mahina


kong batid, may bakas na lungkot na namumutawi sa aking boses kaya napatahimik ang
lahat.
"Kahit na,hindimo dapat ginagawa ang mga gawain na iyon dahil ikaw ang dapat naming
pinagsisilbihan,kaya kaminandito upang ibigay sayo ang mga kailangan moat hindipara
gawin mo lahat ng dapat kamiang gumagawa."pangaral ni Ms. Beth na agad naman akong
napatingin at may lungkot parin mula sa akimg ekspresyon.
"A-alam ko naman po 'yun,ang kaso,I just want to be motivated that's why I cleaned
and decorate the whole place,but if I offended you..I'm sorry."mahinhin at kalmado
kong batid. Napayuko na lamang ako at hindi maiwasang mahiya dahil kahit papaano ay
may punto si Ms. Beth.
Ang akin lang naman ay sanay naman ako sa mga ganitong gawain, sa mansyon ay simula
bata pa lang ay hindi naman kaming pinalaki na umaasa sa katulong. Kumbaga kung
kaya naman naming gawing mag isa bakit hindi na lang kami gumawa.

Tsaka wala rin akong magawa sa mga oras na ito at gusto ko maaliwalas ang paligid
ko para pag nagsimula na ako mag-pinta. Magiging masagana ang aking pagpipinta.

"Ms.Beth ito na po ang tubig at Ice pack." Saad na kakarating palang ng isang maid.
Agad naman ito iniabot kay Ms. Beth at iniabot saakin.

Agad ko naman itong kinuha at inilagay sa likod ko ang Ice pack. tinulungan ako ng
ilang kasambahay upang maayos at komportable ang pagkakaupo ko.

Nang maiayos naman akong maiupo ay tsaka

naman ako napainom ng tubig.

Napalaki ang mata kong biglang nakaramdam na naman ako ng paninikip ng dibdib at
pamimilipit ng leeg na agad ko namang ibinalik ang baso kay Ms. Beth.

"M-Martha, c-can you get my bag over there? Thank y-you."l said while managing my
voice not to crack. Agad naman nitong kinuha ang bag ko na kung saan ko tinuro at
ibinigay saakin.

Nang maibigay nito sa akin ay pinigilan kong magpanic saaking nararamdaman at


tinignan si Ms. Beth at mga kasambahay.

Halos mabilis tumutulo ang pawis ko at ramdam ko ang panunuyot ng labi ko, nahihilo
narin ako at halos hindi na ako makahinga sa bawat segundong lumilipas.

"Ms.Beth, c-can you leave me for a second?" Saad ko at agad naman itong nagtaka sa
inasta ko. hindi na muli ito nagsalita at nginitian ko na lamang ito para senyales
na okay ako at maari na sila makagawi.
"Back to work!" Utos ni Ms. Beth at yumuko sa akin ang kasambahay upang magbigay
galang at umalis na ito sa harap ko.
"Thank you.."I mouthed to Ms. Beth at tumango na lamang ito at sumunod nasa mga
kasambahay.
Pagkasara ng pinto ay agad naman akong napahawak sa dibdib ko at mabilis kong
hinanap ang inhaler ko.

Taranta ko itong hinanap dahilhindi ako mapakali sa aking nararamdaman at parang


ilang oras lamang ay malalagutan ako ng hininga.

Nang natagpuan ko ang inhaler ko ay agad akong huminga ng malalim at inilagay ito
sa aking bibig at sinimulan kong mag take ng gamot.

Suminghap ako at huminga ng malalim upang

mabawasan ang aking nararamdaman.


liang minute ang lumipas ay unti-unti ng nawawala ang paninikip ng dibdib ko at
simula na uli mag normal ang paghinga ko.

Napasandal na lamang ako mula sa sofa at napatingin sa kawalan.

"All Iwant is to see you Vaughn...why can't you text me?" I said and sighed.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Scars of the Past


[Tagalog]

0 8.7K Read

TAGS possessive twisted bxg female lead

Chapter 23

Chapter 23

MALZIA

Naging mabilis angoras at sumapit na ang gabi, halos lahat ata ay nagawa ko na.

Nakapag linis ako ng kwarto, nalibot ang bahay, nanood ng movies at ayusin ang
iilang kagamitan para sa mga artworks na hindi ko pa natatapos.

Natapos narin ako makakain at ngayon ay nasa ibaba muli ako may dalang libro upang
magbasa.

Nagbabakasakaling umuwi si Vaughn.


Taimtim kong sinisimsim ang aking tsaa habang mainam na binabasa ang teksto mula
sa libro.

Puyos ang christian message na pinapahayag ng libro, I chose to read the book
entitled "Discovering God's will for your life: your journey with God" by Mike
Lutz.
Sa libro nito, pinapaliwanag sayo on how important to have a God in our lives. Kung
paano niya tayo tutulungan sa mga buhay natin. Na kahit anong yaman ng isang tao at
makapangyarihan, he will return into
dust.

Simula bata palang ako ay hindi ako relihiyosong tao pero napaka maka diyos kong
tao dahil simula nang maaksidente ako ay talagang nilapit ko ang sarili ko lalo sa
panginoon. if it wasn't the second chance he gave, I won't live and see my purpose.

Kaya napaka grateful ko kahit sa pinaka maliit na blessing na natatanggap ko kasi


it's still a blessing. At

itong buhay na meron ako ngayon, I considered this as a

blessing.

Lalo na ang pagdating ni Vaughn sa buhay ko. Hindi ko siya kilala pero ibinigay
siya ni God saakin. Maybe he'll bring the best out of me or maybe, there is
something I should do to help him.

Biglang sumagi sa isip ko na naman si Vaughn kaya minabuti kong silipin ang nasa
cellphone ko. Kanina pa ako naghihintay na kahit anong message or calls mula
sakaniya pero ni kahit ano ay wala man lang ako natanggap.

Nakakapanlumo at hindi ko maiwasang magtaka dahil naging maayos naman kami nung
nasa New Zealand kami. Everything is perfect and overwhelming for both of us. pero
ngayon ay parang may iba akong pakiramdam, na parang may something sakaniya.

Pero pilit ko yun iniiwasan dahil ayoko mag isip ng masama na kahit ano
tungkolsakaniya. I trust him and I know that if there is something wrong, he would
reach out to me.

Napapalagay na ang aking loob sakaniya at baka isang araw magising na lang ako na
sobrang mahal ko na siya. I will never regret that because not just he is my
husband, but because he is a good man.

Nagulat ako nang may bigla akong narinig na boses mula sa aking harap.

Pagbaba kong libro ay napansin kong si Martha pala ang nasa harap ko.
"M-Miss Malzia, hindi pa po ba kayo matutulog? Dis oras na pong gabi at papatayin
na po lahat ng ilaw."pag aalala nito, halatang nababahala ito dahil kahapon ay
nanatili ako dito sa baba upang maghintay kay Vaughn.

Ngunit inilingan ko ito at sinilayan ko ito ng


magandang ngiti upang hindi na ito mag-alala.

"Don't worry about me,Martha.Okay lang ako tsaka baka umuwinarin siVaughn,pakibukas
na lang yung ilaw banda dito at ako na lang din magpapatay."mahinahon ngunit
binigyan ko siya ng assurance base sa aking boses. Napatango naman ito at binigyan
na lamang ako ng ngiti at umalis na ito sa
harap ko.

Simula kanina matapos akong mahulog ay labis na ang pagbabantay saakin. Habang
naglilibot ako ay pinasamahan pa ako ni Ms. Beth kila Martha at Zeni dahil baka ano
pa daw ang gawin ko at pag may nangyari saakin ay hindi sila mapapatawad ni Vaughn.

Kanina ay wala lang talaga akong magawa. Gusto ko lang talaga na mag ayos dahil
mahilig ako mag design o di kaya ay mag pinta. Lalo na't pinatigil ako ni Vaughn sa
pagtatrabaho. Kaya marami akong oras sa pagpipinta.

Kaya bukas, plano ko makipag kita kila Mom and Dad dahil wala rin naman akong
magawa dito sa bahay at labis ang aking pagkaburyo. Marapat ko nang bisitahin at
kumustahin ang kalagayan nila. lalo na ang kondisyon ni Dad.

Nang marinig kong nagpatay ng ilaw si Martha ay patuloy ako sumimsim ng tsaa at
nagbabasa ng libro. Hindi naman ako natatakot dito sa kinalulugaran ko. Mas
nakakatakot pag ako lang mag isa natutulog at tahimik tsaka madilim ang lugar.

Tsaka kahit papaano ay masarap ang naging tulog ko sa sofa na kinauupuan ko. sa
buong lugar ng mansyon na ito, tanging kinauupuan ko ang pinaka gusto kong lugar.
Dahil bukod sa malambot ito, ay napaka komportable din.

Ilang oras ang tumagal at tumingin muli ako sa

aking cellphone. Napahinga na lamang ako ng malalim nang mapansin kong ala una na
ng umaga.

Papungay pungay narin ang mata ko at napapahikab nasa antok. Kahit papaano ay labis
narin ang pagkaantok ko dahilsa pagod na natamo kanina.

Tsaka hindi pa ganoon kagaling ang balakang ko at mapang hanggang ngayon ay may
yelo parin ito na nakapatong.

Unti-unting nanlabo ang paningin ko at napahikab muli ng ilang beses. Ilang saglit
lang ay bigla na akong dinalaw ng antok.
3RDPERSON

Nagising si Ms. Beth dahilgawa ng uuwi ng alas dose si Vaughn.

Dahilsa nangyaring aksidente na tinamo kanina ni Malzia ay agad nitong tinawagan at


binatid kay Vaughn ang nangyari. Hindi alintana sa binata ang pagaalala kaya kahit
na alam niya na marami itong ginagawa at pagod ito mula sa trabaho ay uuwi ito
upang sadyain si Malzia at tignan na ang kondisyon nito.

Nang makabangon siya ay sakto nakita niyang nag red ang buzzer. Sinyales na may tao
sa pintuan.

Kaya agad itong tumungo at sinuot ang kaniyang salamin at dalhin ang kaniyang
tungkod.
Nang papunta siya sa pintuan ng bahay ay laking gulat niya na makita ang dalagang
mahimbing na natutulog sa sofa at may yakap itong libro.

Kaya nilapitan niya muli ang dalaga upang tignan ang kondisyon nito ngunit,
napahinga na lamang siya ng malalim nang mapansing may yelo parin ito sa likod na
nakapatong.

Naawa siya sa dalaga, dahilhabang napapansin

niya itong lumilibot at gumagawa ng kung ano-ano ay

batid naman niya na mukhang mabait naman ito at iba sa mga babaeng nakilala
niyang may gusto kay Vaughn.

Napailing na lamang siya dahil parang bata itong umiikot sa bahay kanina. Kahit na
napaka mahinhin at hindi makabasag pinggan itong babae ay halata mong nabuburyo ito
at gustong mangulit kanina kahit na kagagaling lang nito sa aksidente.

Bigla siyang napabalikwas nang marinig ang doorbell. Kaya agad na siyang pumunta sa
pintuan at binuksan ito.

Bumungad sakaniya si Vaughn at Harry kasama ang anim na tauhan nito.

Halos nakatanggal na ang neck tie ni Vaughn at magulo na ang buhok nito.
Mapapansin mona wala itong tulog at hindi maganda ang mood nito gawa ng
ekspresyon na nakikita niya.

Napahinga ng malalim ang matanda at sumenyas


.
na wag mamgay.

"Wag kayo maingay."mahinang batid ni Ms. Beth na agad namang ipinagtaka ni Vaughn.
Hindi maganda ang naging mood nito sapagkat dala dala niya parin ang sama ng loob
lalo na't marami itong nalaman mula sa dalaga.

Kahit na wala siyang plano umuwi ay nang tumawag si Ms. Beth sakaniya at binalita
ang nangyari ay hindi maiwasang mag alala kaya umuwi siya para tignan ang kondisyon
ng asawa.

Seryoso ang ekspresyon nito habang ang mata nito ay malalim at halatang walang
tulog, marami siyang tinapos dahil marami itong naiwang trabaho at sunod sunod ang
naging meeting niya sa mga foreign investors. Kaya masama talaga ang timpla ng
kaniyang

pakiramdam.

"Where is she?"malalim at seryoso niyang tanong sa matanda. Agad namang binigyan ng


daan ang binata at itinuro kung saan nakagawi ang dalaga.
Tumungo ito sa kinalalagyan ng dalaga at bumungad sakaniya ang mahimbing na
natutulog at malambot nitong ekspresyon habang nakayakap ito sa libro nang
ikinagulat niya.

Bakit dito siya natutulog at hindi sa kwarto nila?

Nahalata niya sa dalaga na malalim na ang tulog

nito.

Hinawi niya ang buhok nito upang titigan at

pagmasdan ang mukha nito. Parang lahat ng pasananin

niya ay naiibsan nang tignan at pagmasdan niya ang malambot na ekspresyon ng mukha
ng kaniyang asawa.

Tinanggal niya ang iilang buhok nito sa mukha at muling hinawi niya ang mahabang
buhok ng dalaga.

"Iniayos niya ang kwarto ninyo,siya ang naglinis noon dahil wala siyang
mapagkaabalahan.Sinubukan siyang pigilan ng mga kasambahay pero nagpumilit siya,
maging ang wedding frame ninyo ay siya ang naglagay."mahinang kwento ni Ms. Beth
habang naka helera naman sa likod nila ang mga security ni Vaughn.
Napatikhim si Vaughn at napahinga ng malalim sa kwento ng matanda. Kahit kailan
talaga ay matigas ang ulo ng dalaga.

Napakunot ang noo niya at nagulat siya nang mapansin niyang may ice pack ang
balakang ng dalaga.Hindi niya napansin dahil naka robe ito na silk kaya natabunan
ang ice pack.

Napansin niya rin na medyo nakikita ang dibdib ng dalaga kaya napailing siya at
napahinga ng malalim.

"Mr.Zhang if you want we can----"

Magsasalita palang si Harry ay agad niya itong

pinigilan at sinenyasan nang wag maingay dahil pinagmamasdan niya pa ang mukha ng
dalaga.

Tinignan niya ang libro ng dalaga at agad naman siyang mahinang natawa nang makita
ang title ng libro.

Hindi niya inaasahan mula dito ang pagiging

maka-diyos, pero ano nga ba ang ikakagulat niya? Alam niya na may mabuting kalooban
ang dalaga kahit na alam niyang marami itong tinatago sakaniya.

Biglang nanlumo at nakaramdam siya ng pagiinit nang maalala muli ang nangyari mula
nung gabing may nngyare sakanila.
Napailing na lamang muli siya at iniwasang isipin ito. Napatayo siya at dapat
tatalikod siya upang may iutos kay Harry nang marinig niyang magsalita ang dalaga.

''P-papa..p-papa..help me..please.."bulong ng dalaga na agad naman siyang napatigil


at napalingon dito.
Lumapit siya kay Malzia at nakita niya ang luha ng dalaga habang bakas sa mukha
nito ang takot at pangamba.

Biglang namuo ang pagtataka niya dahil akala mo ay may pinagdadaanan ang dalaga.

Napakunot ang noo niya at dahan dahang pinunasan niya ang luha nito gamit ang
daliri. liang saglit din ay tumigilito at napabalik muli sa dati nitong ekspresyon.

Siguro ay nanaginip lang ang dalaga at hindi ito maganda, siguro'y nababangungot
lang ito.

Nang makita niyang naayos muli ang pagtulog nito ay narinig niyang magsalita si
Ms. Beth ng mahina.

"Simula kahapon ay dito siya natutulog,hindimo

daw sinasagot ang mga tawag at text niya, grabe ang

paghihintay niya sa'yo, nagalaala talaga siya sayo


anak."mahinang panambit ni Ms. Beth na agad naman niyang ikinagulat dahil sa
rebelasyon na sinabi nito.

She's waiting for me? Batid na tanong niya

sakaniyang sarili.

Hindi niya nasasagot ang tawag nito o maging matext dahil naiwan niya ang kaniyang
cellphone sa Eroplano. Kanina ay sadyang tinawagan siya ni Ms. Beth sa opisina kaya
nalaman niya ang sitwasyon nito.

Hindi niya alam kung ano mararamdaman niya pero bigla na lamang nanlambot ang puso
niya sa dalaga at hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya dahil
sa sinabi ng matanda.

Talaga bang inaantay siya nito? At nag-aalala? Hindi na siya nakasagot sa matanda
at tumayo na
siya mula sa pagkakaluhod at itinaas niya ang manggas

ng polo niya at dahan-dahang iniangat ang ulo ng dalaga upang mabuhat ito.

Nang mabuhat niya ito ay hindi agad nakagalaw dahil baka magising ang dalaga,
ngunit masyadong malalim na ang tulog nito kaya hindi ito nagising.

Napaharap siya sa mga tauhan niya lalo na kay


Harry.

Hindi alintana sa mukha ni Vaughn ang paged at stress mula sa trabaho. Marami
siyang dapat pang gawin ngunit may napagpasyahan siya.
"Cancel all my meetings for tomorrow. Reschedule all the important investors in the
afternoon."He said without having a second thought.
"But how about Mr. Ang? He's an important investor, Mr. Zhang. He might cancel the
deal."Harry

sa i d . Tinignan niya lang ito sa mata na pawang h i nd i ito


kawa lan sakaniya.

"Then so be it, tell them I have to look after my wife."batid niya at ni lampasan
niya si Harry at maingat itong umakyat karga ang kaniyang asawa.

Chapter 24

Chapter 24

MALZIA

Napalimpungatan ko ako nang maramdaman kong kumirot ang aking balakang at


naramdaman ko ang sinag ng araw mula sa aking mukha.

Nang makadilat ako ay unang bumungad saakin ang isang malaking bintana na
napapaligiran ng ibon at paru-paro.

Mukhang maganda ang araw ngayon sapagka't napansin ko hindi ganoon nakakapaso ang
tama saakin ng araw o sadyang nakabukas lang aircon kaya hindi mainit saaking mata
at balat ang araw.

Babangon na marapat ako nang napansin kong asa kwarto ako.


Sino nagdala saakin dito? Paano ako napunta dito? Napakunot ang aking noo at
pinakiramdam ang
kama at pinagmasdan ang paligid.

Tama nga ako at nasa kwarto ako. Pero sino naman nagbuhat saakin papunta dito sa
itaas? Malamang ay baka si Harry dahil hindi pa naman nakakauwi si Vaughn.

Napahinga ako ng malalim at unti-unting bumangon dahil naramdaman ko ang matinding


pagkirot ng aking balakang.

Napaawang ang aking bibig at nang makabangon ako ay matamlay ang aking ekspresyon.
Hanggang ngayon ay hindi pa umuuwi si Vaughn. Nagaalala na ako dahil matagalko na
siyang hindi nakikita. Halos

Chapter 24 2/12

magiisang linggo narin simula nang nasa New Zealand ako hanggang sa pagdating ko
dito ay hindi ko pa siya nakikita.

Nang makabangon ako mula sa kama ay dahan dahan kong nilapag ang aking paa sa lapag
at nang pagsuot kong tsinelas ay napaangat ako ng tingin.

Pag angat kong tingin ay laking gulat ang namayani sa aking mukha at mabilis na
tibok ang kumalabog sa aking dibdib.

Napakurap pa ako kung totoo ba ang nakikita ko. He went home..


Kasalukuyang nagkatitigan kami. Napalunok ako dahil sa hindi maiwasang gulat na
aking nakita, talaga bang umuwi na siya?

Mabilis akong tumayo at dapat tatakbuhin ko siya at yayakapin ngunit mula sa aking
pagkakatayo ay agad naman bumigay ang aking balakang.

Napadaing ako ng dahil sa sakit. Hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman ko


mula sa aking balakang.

Akala ko ay tatama ako sa simento nang magulat akong may sumalong dibdib sa aking
buong katawan upang hindi ako tuluyang bumaksak sa sahig.

Biglang kumarambol ang mga paru-paro mula sa aking tiyan at halos kumakawa ang
aking kaluluwa nang biglang maglapit ang mukha namin.

Halos maduling ako at nanatili akong nakatitig sakaniyang mukha at pinagmasdan ito.

Parang ilang dekada na kami hindi nakita upang mamiss ko agad siya. Oo nga 't mag
iisang linggo ko
siyang hindi nakita kaya ganoon ako kasabik makita
.
s1ya.

Tinignan ko ang matangos niyang ilong at ang

Chapter 24 3/12

kaniyang mata. Malalim ito at halata mong pagod at wala itong tulog.

Kahit na magulo ang buhok nito ay hindi parin nawala ang kagwapuhan nito. Eversince
I met him, his charm is still the same, and it's getting even more attractive.

Napahiyaw ako ng mahina ng bigla ako nito binuhat at iniupo muli sa kama.

Nang makapantay ito sa akin ay dapat tatayo siya ngunit bigla kong hinatak ang
kamay nito at pinulupot ang aking mga braso sakaniyang likod na sanhi ng pagyakap
ko siya ng mahigpit.
Hinigpitan ko ang yakap ko at napapikit dahil naamoy ko ang kaniyang mabangong amoy
na matagal kong namimiss.
"You went home.."bulong ko at napahinga ng malalim. Hindi ito umimik o yumakap
man lang pabalik. Para itong nagulat at nanigas sa ginawa ko pero hindi ko
ito pinansin at niyakap ko ito ng sandali.

Walang oras ang hindi ko siya inisip. Nagaalala ako kung nakakain ba siya,
nakakatulog ba siya ng maayos o nilulunod niya ang sarili niya mula sa trabaho.

I'm very crazy over the fact that I know nothing about him. Nangako ako sakaniya
na aalagaan ko siya at hindi ko siya papabayaan and yet hindi niya ako hinahayaang
gawin lahat ng bagay para sakaniya.

Naramdaman kong binaklas niya ang aking kamay mula sa pagkakayakap na agad naman
akong nagulat at hindi makapaniwala.

Narinig ko itong huminga ng malalim at tumayo. Nang makita ko ang mukha niya ay
bakas dito na
wala itong ekspresyon at halatang hindi siya masaya.

May nagawa ba akong mali? Did I offended him?

Chapter 24 4/12

"Kumusta ka? Why are you not calling or texting me?"I asked in a very soft tone
dahil ayokong maoffend siya na parang nanghihimasok ako.
Gusto ko lang talaga malaman how is he and if everything is good this past few day
dahil baka may maitulong ako o kahit sa kumpanya man lang.

"I left my phone on the plane,I'm good."matabang nitong sagot. Para itong walang
gana makipagusap.
Bigla namang nanlumo ang aking pakiramdam dahilpawang nagbago ang binata nung umuwi
lang sila mula sa New Zealand. Nawala ang ngiti nito at mahinhin nitong boses kahit
na malalim ang pananalita nito.

Pero napapilig na lamang ako sa loob looban ko, siguro ay pagod lang siya at walang
masyadong tulog kung kaya iritable ito at walang ganang makipag usap.

Napatango na lamang ako at napangiti ng tipid. "Are you tired? Dapat ay natulog ka
pa.
You seems very tired and lack of sleep."I said worriedly.

Umiling ito gamit parin ang seryoso at nakamamatay na malalim nitong tingin.

"No I'm fine,ikaw dapat magpahinga."he said very coldly and fixed his shirt and
grabbed his phone and laptop.
Napatango tango na lamang ako at napalunok dahil mukhang wala itong gana makipag
kwentuhan at masama ang timpla nito.

Nakita ko naman ang phone sa side table kaya


agad ko naman itong kinuha at tinignan kung anong oras na.
bed. ito.

It's already 9 in the morning and yet I'm still on our

Napalingat ulit ako dito dahil napansin kong aalis

"Saan ka pupunta?"l asked calmly. Napatigil naman

ito sa paglalakad at napatingin sa kisame na parang malapit na maubos pasensya nito


tsaka huminga ng malalim.
"Downstairs, fix yourself and come down." Malamig nitong tugon at umalis sa harap
ko.
Nang marinig kong magsara ang pinto ay napahinga na lamang ako ng malalim. Siguro
ay dapat
ko siyang intindihin dahil alam kong pagod ito at
. .
marammg gmagawa.

kinakailangan na mas maging mabait na lang ako para hindi na ako maging dagdagin sa
pasanin niya lalo na't hindi biro magpalakad ng bigating kumpanya.

Marapat ay tatayo na ako nang biglang sumakit ng sobra ang balakang ko ngunit
tiniis ko ito at ginawang suporta ang mga pader upang makapunta ako sa banyo.
Naging mahirap sa akin ang paglalakad dahilsa bawat hakbang na ginagawa ko ay
maalab ang pagkirot ng aking balakang. Halos napapaluha na ang aking mata sa sakit
ngunit ininda ko ito at nagpatuloy pumasok sa banyo upang makaligo at gawin lahat
ng dapat kong
.
gawm.

Ilang oras lang din ay natapos na akong maligo, mabuti na lang at may batong
nakaukit upuan na nakadikit sa pader ng showeroom at habang naliligo ako ay nakaupo
ako kaya hindi naging mahirap saaking gawin lahat ng rituwal na dapat kong gawin.

Pero naging pagsubok muli sa akin ang maglakad papuntang walk-in closet upang
magbihis.

Nang makarating ako ay kumuha na lang ako ng

low-waist dolphin short at crop top sweater dahilito ang pinakamalapit na aking
maabot at wala na akong oras

para mamili pa ng susuotin dahil masyadong masakit

ang aking nararamdaman at dinadaing.


Nang matapos akong makapagbihis at maiayos ang aking sarili ay dahan-dahan akong
naglakad papuntang baba at sinuporta ko ang aking kamay sa pader at mga pwede ko
hawakan upang hindi ako matumba gaya kanina.

Agad naman akong napansin ng mga kasambahay na kasalukuyang naglilinis ng hagdan at


nag aayos ng sala. Ang iba dito ay nagpupunas at nag du-dusting.

Agad naman ako binati ng mga ito at sinilayan ko ito ng ngiti.

"Good morning Mrs.Zhang." Batid ng mga ito at agad ko naman ito tinanguan at binati
pabalik.
Dahan dahan ako bumaba ng hagdan at ginawang suporta ang hawakan nito.
Naramdaman ko ang mga tingin ng mga katulong pero hindi ko na lamang ito pinansin
at minadali ko na lang ang sarili ko maglakad pababa.

Agad naman akong sinalubong ni Martha na may magandang silay na ngiti na bumungad
saakin.

"Goodmorning Ms.Zia,gutom na ho ba kayo?"tanong niya at tumango ako at binigyan


siya ng ngiti.
"Oo."sagot ko at tumango naman ito ngunit hindi parin ako bumibitaw sa hawakan
nang bigla ako magsalita.

"Ah Martha,pwede mo ba ako alalayan?"tanong ko at agad naman itong napatingin at


pawang nagulat sa sinabi ko. Mabilis kong iniabot ang aking kamay at inalalayan
ako.
"Salamat."batid ko at inilalayan ako nito papunta sa hapagkainan ng dahan-dahan at
puno ng pag iingat.

Nagtataka ako kung bakit ngayon ko lang ito

naramdaman kesa kahapon, pawang ngayon lang ito sumakit ng ganito na halos hindi
ako makapaglakad ng maayos.

Nang makarating kami sa hapagkainan ay bumungad sa akin si Harry na kasalukuyang


nakatayo sa likod ni Vaughn at pati si Miss Beth kasama ang mga katulong nito.

Agad naman akong nagtaka dahil masyado matao ang Iugar eh samantalang kakain lang
naman kaming dalawa ni Vaughn.
Halos hindi ko maabot si Vaughn dahil magkabilang dulo kami ng hapag. Nagulat ako
nang lagyan ni Martha ang binti kong table napkin at hinainan na ako ng mga
pagkain.
Agad naman nag bow saakin ang mga tauhan at maging si Harry at si Ms. Beth.

Dinapuan ako ng tingin ni Vaughn at mabilis din

itong bumalik sakaniyang binabasa at hindi man lang ito nagsalita ng kahit ano.
Para lang akong dumaan sakaniya at wala itong pakielam na umupo ako. Seryoso ito sa
pagsimsim ng kape at pagbabasa ng documento.

Dahan-dahan akong nginuya ang aking pagkain dahil hindi ako komportable sa maraming
tao na nakapalibot saakin habang kumakain. Nasanay ako mula sa bahay na walang
masyadong tao at hindi pinagsisilbihan.

Habang kumakain ako ay napapadaing ako sa sakit ng aking balakang. Patagal ng


patagal ay sumasakit ito
at hindi ko makaya ang kirot nito.

Napababa ako ng hawak mula sa aking mga kurbyentos at napahinga ng malalim.

"Martha.."pagtawag ko at agad naman itong

lumapit at nakayuko.

"Yes,Miss Zia?"tanong nito. Nagulat naman ako nang mapatingin sakaniya ang lahat ng
kasambahay maging si Ms. Beth.
"Marthal"pagsaway ni Ms. Beth maging si Vaughn ay napatingin at seryosong
napatingin sa gawi namin.

3RD PERSON

Nang mapagtanto ni Martha ang kaniyang kasalanan ay nanlaki ang mata niya at
napayuko sa inasta at humingi ng pumanhin.

"Sorry po..M-Mrs.Zhang."batid nito nito na agad namang napakunot ang noo ni Malzia
sa sagot ni Martha.
Napansin ni Malzia ang pagkakamali nito kaya mabilis itong umiling at nginitian ito
ng tipid.

"No it's okay,just call me Zia or Ms.Zia,it's fine, don't be too formal."batid ni
Malzia na agad namang ikinagulat ng buong tao sa kwarto. Siguro ay masyadong
mapagkumbaba at makatao si Malzia. sa Iahat kasi na nagiging bisita nito ay
mahigpit silang sinasabihan ni
Ms. Beth na itawag Iahat ng mas nakakataas sakanila sa

huling pangalan.

Napatango na lamang si Martha at nanatiling nakatayo sa harap ni Malzia.

"Kindly get an Ice pack for me please." mahinahon nitong paghingi ng pabor. Medyo
nagulat pa si Martha pero agad itong tumalikod at kumuha ng Ice pack
Napatingin sakaniya si Vaughn kahit na nagbabasa siya ay napansin niya ang ang
pagdaing ng dalaga sa sakit. Siguro ay seryoso talaga ang pagkabagsak nito dahil
hindi alintana ang ekspresyon nito.

Nang makabalik si Martha ay may data na itong Ice

pack at iniabot kay Malzia ngunit nagsalita muli si

Malzia.

"Pwede mo ba ilagay sa likod ko? Masakit kasipag gumagalaw ako."batid nito habang
halata sa boses nito na nahihiya ito.
Tumango naman si Martha at dapat ay ilalagay niya ang icepack nang biglang nanlaki
ang mata niya nang masilip niya ang bewang ni Malzia.

"Miss Zia jusko pol Ano po nangyarisa likod niyo?l"bulas nito habang malaki ang
mata nito at hindi makapaniwala sa nakikita niya.
Agad namang napabalikwas si Vaughn dahil sa naging reaksyon ni Martha at maging si
Ms. Beth ay napalapit kay Malzia upang tignan ang nakita ni Martha.

"A-anong problema?"takang tanong ni Malzia habang kasalukuyang tinitignan ni Martha


ang balakang niya. Tinignan ito ni Ms. Beth at agad naman itong nagulat din dahil
sa nakita niya.
Namamaga ang bandang balakang nito at puyos ang pangingitim at pagpapasa.

Napahinga ng malalim si Vaughn at napabagsak ng mga dokumento na hawak niya sa


lamesa na kanilang
ikinatigil.

Lumapit si Vaughn kay Malzia at dali-daling itinaas ang damit ni Malzia. Laking
gulat niya nang makita niya ang nakita nila Ms. Beth.

Biglang bumilis ang tibok ng puso nito at puyos ang pag-aalala nang makita ang
balakang ng dalaga.

"Harry!"pagtawag nito habang nakatingin sa namamagang balakang ni Malzia dahil


hindi biro ang pamamaga at pangingitim nito.
Nang makalapit si Harry ay agad namang nagsalita muli si Vaughn.

"Call Dr.Wang! Tell her to come here urgentlyl"utos

nito. Halatang kabado ito at natataranta.

Mukhang matindi nga ang pagkakabagsak ng dalaga para maging ganoon ang balakang
niya.

Habang si Malzia naman ay hindi alam kung ano nangyayari ay napalingon siya ng
kaunti kay Martha upang tanungin ito.

"What's going on?"tanong ng dalaga. "Ms.Zia,yung balakang ninyo po kasi madaming


pasa at namamaga."pasabi niya kay Malzia na agad

naman nitong ikinagulat.

"Huh? Namamaga?"tanong nito at tumango naman si Martha.


"I'll bring you to our room.Let's wait for Dr.Wang to come."batid ng binata at
nagulat si Malzia nang bigla niya itong buhatin at iniakyat siya sa kanilang
kwarto. Nagpatingin si Martha kay Ms. Beth na halatang nag aalala rin ito sa
dalaga.

Ilang oras rin ay nakadating si Dr. Wang upang icheck ang kalagayan ni Malzia
habang si Vaughn naman ay hindi mapakaling palakad lakad sa kanilang sala.

Nang makita niya si Dr. Wang, isa niya ring matalik na kaibigan na malapit lang ang
bahay mula sa mansyon,na natapos nang i-check si Malzia ay agad niya itong
sinalubong.
"How is she?"seryoso nitong tanong. Bakas sa binata na nag aalala ito at hindi
mapakali dahil maging siya ay nagulat sa kondisyon ng dalaga.
"Well Vaughn,Ithink nabugbog masyado ang balakang niya na naging sanhipara mamaga
at mamasa. But it seems like hindinaman na fractured ang bones

niya.Dahil din sa skin tone niya kaya madali napansin

ang pamamasa."explain nito at napahinga ito ng malalim,mabutina lang at hindi


ganoon ka seryoso ang
nangyarisa dalaga.

"I'll just give him pain killers and medicines that

will reduce the inflammation,as well as to get rid

of the pigmentation of her bruises,however,para mas ma double check natin,she needs


to undergo in CT scan para mas maka sure tayo na walang na fracture sa buto
niya."Dr. Wang explained. Tumango naman siya at nagpaalam itong umalis. Agad naman
niya pinasalamatan ang kaibigan at inescortan ito ni Harry makaalis.
Napailing na lamang siya at muting tumungo sa kanilang kama upang i-check ang
dalaga.

Napansin niyang nakaiglip ito at nakatalikod mula sa gawr nrya.

Siguro ay masyado masakit ang kaniyang nararamdaman kaya mabilis na naman itong
nakatulog.

Umupo siya sa kama at hinawi ang braso ng dalaga.

Unti unti niyang hinawakan ang balakang ng dalaga ngunit ilang saglit ay napadaing
ito habang nakapikit kaya agad niyang tinanggal ang kamay niya sa pagkakahawak at
napahinga na lamang siya ng
malalim.

"Ang tigas kasing ulo mo.."batid niya habang napapailing. Hindi niya maiwasang
hindi magalala sa dalaga lalo na't asawa niya ito at mahalaga ito sakaniya.
"Please take care of yourself,Wife..."he whispered and sighed.

Chapter 24 12/12
All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 25

Chapter 25

MALZIA

Tatlong linggo ng lumipas simula nang mahulog ako mula sa hagdan. Naging maayos
narin ang pakiramdam ko at nawala na ang sakit na aking nararamdaman mula sa aking
balakang.

Naging mas maingat saakin ang mga tauhan ni Vaughn. Halos sa mga ilang linggong
nakalipas ay hindi nila ako pinapayagang gawin ang isang bagay na walang pahintulot
mula kay Ms. Beth o kaya maging kay Vaugh kaya labis ako na nabuburyo at walang
magawa.

Habang si Vaughn naman ay mas naging mailap saakin, malaki parin ang pagtataka ko
dahil simula nang makabalik kami ay nagbago ang pagtrato niya saakin.

Laging mainitin ang ulo nito at kung minsan ay

hindi ako nito pinapansin. Pagka-umaga naman ay hindi ko siya naabutan.

Madalas din niya akong hindi pansinin kaya naman labis akong nanlulumo dahil wala
naman akong naalalang ginawa ko sakaniya, basta ay bigla na lamang siyang naging
ganoon saakin.

Kasalukuyan akong nagpipinta sa hardin, ayoko magpinta sa loob ng bahay dahil


suffocated at pawang masyadong maraming kaganapan.
Mabuti na lang dito sa malawak na hardin na meron ang bahay, wala akong masyadong
nakikita at tanging kapunuan at mga paru-paro lang.

Kasalukuyan akong nagpipinta ng aking gawa.

I name this piece "in the middle." which is inspired

to the scenery that Vaughn and I visited in New Zealand na kung saan siya mismo ang
gumawa ng itinerary namin at napaka romantic ng place at maging ang memory namin
mula sa Iugar.

Habang nagpipinta ako ay hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa mga naalala ko mula
sa Iugar. We're like a typical couple na kung saan halos masaya kami mula sa Iugar
na iyon, kahit ilang araw lang kami ay isa iyon sa pinakamasasayang karanasan ng
buhay ko.

Napawi ang ngiti ko nang maalala ang sumunod na pangyayari, hindi ko lang talaga
alam kung ano ang ikinagalit niya para magbago ang ihip niya mula saakin.

Masaya naman kami, at sa tingin ko naman ay masaya siya saakin pero hindi ko alam
bakit naging malamig na lang siya saakin.

Napawi ang malalim kong pagiisip nang may marinig ako mula sa likod ko.

"Ms.Zia, andito po si Mrs. Kim." Sabi ng tao mula sa aking likod. Napalingon ako at
napagtanto kosi Ms. Beth
ito.

liang araw narin simulang sanayin ko silang tawagin

akong Ms. Zia, kasi kung madalas nita akong tatawagin mula sa apilyedo ko, hindi
kami makakabuo ng mas malalim na relasyon at ugnayan.

Nagulat ako dahil sa binatid niya at napangiti ng malawak. Napalingon ako mula sa
likuran niya at nakita kosi Mom na nakatayo at nakatingin sa gawi ko.

Nabitawan ko ang paint brush na hawak ko at malawak na napangiti at napatakbo sa


gawi niya.

"Mom!"l said at sinalubong siya ng yakap.

Nang mayakap ko siya ay napapikit ako ng mainam at mahigpit ko itong niyakap.


Kasabay ng aksidenteng

natamo ko ay hindi na ako pinayagan ni Vaughn na

umalis gawa ng sa kalagayan ko.

So it was a surprise to see my mom visiting me. "My baby.."rining kong bulong ni
Mom na agad
naman akong napangiti.
If there is one thing I'm thankful for, that is how my mom raised me.

Siya ang naturo hindi lang saakin pati sa mga kapatid ko na maging mabuti,
mapagkumbaba at maging mapagmahal na tao sa nakapaligid. kahit na may gawin sayong
masama ang tao, you still must be
kind and good. Because how you deal things actually tell who you really are.

Kaya malaki ang pagpapasalamat ko dahil bukod sa tinuruan kami ng maayos ni Mom, ay
minahal niya kami na higit pa sa sobra.

Kumalas ako sa pagkakayakap at bumungad saakin ang malawak na ngiti ni Mom.

Sabi nita ay kamukha ko daw siya, maging sa pagkilos at galaw ay kopyang kopya ko
siya.

Kahit na matanda nasi Mom ay hindi mo mahahalata sakaniya dahil madalas siyang
masaya. lsama mo pang mukha parin siyang bata dahil sa labis na ganda nito.

"You're here!"masaya kong batid. Agad namang hinawi ni Mom ang buhok ko at
napangiti ng labis nang makita ako.

"Of course honey,gusto kong makita kung kumusta na ang anak ko kung maayos ang
kinalalagyan." Saad nito habang chine-check ang buong pangangatawan ko na agad
naman akong labis na natawa sa ginagawa

"Mom,I'm okay,as you can see marami naman

pong nag aalaga saakin dito at nag aasikaso saakin."l

said na agad namang napatigilsiMom sa ginagawa niya at napatingin saakin.


�++ "Anak,syempre dapat ko lang naman i-check ang
anak ko kung maayos ka dito,mag-iisang buwan ka naring simula na may narinig kami
mula sa'yo." Saad ni Mom.

Medyo nagui-guilt ako na hindi ko sila nako-contact, plano ko naman kasi sila
bisitahin, nakaligtaan ko na lang na mag message sakanila gawa ng nag aasikaso rin
ako ng paintings ko para sa ie-exhibit ko sa susunod na buwan.

Hinawakan ko naman ang kamay niya at binigyan ko ito ng paumahin na tingin.

"I'm sorry Mom if Iwasn't able to contact you in the past few weeks.Iwas about to
go visit you and Dad but I had an accident and now I'm busy with my exhibition for
my paintings kaya nalimot ko."l said with the most apologetic look I could give.
Bigla namang nagulat si Mom sa sinabi ko at mainam tinignan ang buong katawan ko.

"What? W-what happened? Are you okay? Should I contact your doctors?"she asked na
agad naman akong napailing.
"Mom I'm all good.I got bored so Iattempt to clean our room so yung wedding
pictures namin ako na mismo nagkabit then nahulog ako bigla sa hagdan na
pinapatungan ko."l said at agad namang bumulas sa mukha ni Mom ang pag-aalala sa
nangyari saakin ngunit binigyan ko na lamang ito ng ngiti.
"Nagkaroon ako ng bruises and namaga yung balakang ko,but thankfully,Vaughn was
there.
b> immedietly called the doctor and went into our place

to check on me and prescribed some medicine and okay narin ako."panigurado ko kay
Mom na agad naman ito napahinga ng malalim at muting tumingin saakin.
"You know what Mom? We should continue this chat inside the house." Dagdag ko at
agad naman
kaming lumakad patungong loob ng bahay para ituloy
.
ang ammg paguusap.

Nang makapasok kami mula sa bahay ay tumungo kami sa lounge area, mainam naman kami
sinalubong ng mga kasambahay at binigyan kami ng tsaa at macaroons.

Napatingin si Mom sa paligid at sumimsim ng tsaa. "You were pampered so much."batid


ni Mom at
napatawa naman ako at sumimsim ng tsaa at ibinaba

ito.

"Kaya nga eh.Kung minsan ay nahihiya ako kaya

ginagawa ko na lang agad yung ibang bagay para pag tinanong nila ako eh tapos ko na
gawin."saad ko at napailing naman si Mom at napatawa.

Huminga ito ng malalim at napangiti habang pinagmamasdan ako.

"You really have that traits of me,anak."she said at napailing na lamang ako dahil
masyadong na proud si Mom.

Habang sumisimsim ako ng tsaa ay napatigil naman ako sa sunod niyang tinanong.

"Zia,are you happy?"tanong nito at agad namang nag iba ang ekspresyon ko at
nakaramdam ako ng kakaiba.

From that moment bigla akong napatahimik at

napaisip. Since the day I live in this place, I never ask

myself if I am happy. Maybe I was, nung panahong nasa

New zealand kami. Tanging ako at si Vaughn lang.


But right after we got home, I smell something wrong, and to be honest, I am
hurting. But I'm trying to understand him dahil alam kong hindi madali ang
. .
gmagawa n1ya.
Working 24/7 and thinking all these workloads makes me guilt dahil siya ang
pumapasan nito at namomroblema. Kaya hindi na lang ako nagrereklamo o ino-open up
ang pagbabagong nararamdaman ko.

Nagulat ako ng biglang ibaba ni Mom ang tsaa niya at maging ang tsaa ko ay ibinaba
niya tsaka hinawakan ang aking mga kamay. Tinitigan ako sa mata nito at bakas
sakaniya ang pag-aalala at pangamba dahil sa naging reaksyon ko.

Pero sa totoo lang? Hindi ko talaga alam kung ano isasagot ko.
"You don't have to pretend that you're okay, darling. Maiintindihan kita. You are
my daughter and I will always understand and protect you at any cost."batid ni Mom
at agad naman akong napangiti ng tipid dahil sa sinabi niya.
Hinawakan ko ang kamay niya at napahinga ng malalim.

"Honestly, I was not happy when I chose to marry

Vaughn, Mom. But when both of us went to New

Zealand, everything I thought of changed."! said with the outmost sincerity.

Biglang pumapasok ang lahat ng ala-alang nagawa namin ni Vaughn mula sa Iugar na
'yun.

"I never saw him to smile and laughed like that. He's such a nice man and gentle to
me. He cares for me.

Pero nung umuwi kami dito, he became cold to me,

parang nung nakilala ko siya nung una."Iexplain while reminiscing all previous
weeks I'm with him.
�++ Tumingin ako kay Mom at napahinga ng
malalim.

"But anyway,I know that he is just tired and exhausted with his work knowing that
his company revenue are no joke."I said to her and flashed a small smile that says
"I am okay."

"But Zia,we can withdraw everything.Sabihin mo saamin kung hindikana masaya and
your dad and Iwill take care of everything."she said at agad naman akong napailing.
"Mom,we are already here,wala ng urungan ito, tsaka sa tingin ko rin Mom.."bigla
akong napatigil sa sasabihin ko at agad napatingin kay Mom na naghihintay ng
susunod kong sasabihin.
"��.1 think I'm falling for him."I said. Bigla naman

itong nagulat pero kalaunan ay napangiti sa sinabi ko.

Napahinga ng malalim si Mom at pawang na kumbinsi sa sinabi ko.

"You're a grown woman."batid na lang ni Mama at natawa na lang ako sa sinabi niya.
Siguro nga't kailangan ko sabihin sakaniya ang bagay na 'yun para makumbinsi siya
na maayos ang lagay at kahit papaano
ay sinusubukan kong maging masaya.

Napasimsim kami ng tsaa at tahimik na tinitignan ang sunset mula sa Iabas nang
biglang magsalita muli si Mom.
"Zia by the way.."panimula niya at ibinaba ang kaniyang tsaa at tumingin saakin na
nag-aalala.

"Your Dad is getting weaker,and the Zhang group is

taking too over with our company to the point na they

are fully controlled with our bank accounts and we have to verify our withdrawals
to them."panimula ni Mom na agad naman akong napakunot at napababa ng tasa na
aking iniinuman at napatingin sakaniya.

Hinawakan niya ang kamay ko at puyos itong

nagmamakaawa at may bagabag sa ekspresyon niya.

"I know you have done so many things but sa lahat ng kapatid mo,ikaw lang ang handa
para humawak ng kumpanya,so your Dad wants you to handle the company." Buong
pagmamakaawang sabi ni Mom na agad naman akong nagulat.
Would Vaughn be that heartless?

Biglang namuo ang aking pagaalala at bagabag sa puso ko dahil sa sinabi ni Mom.
She's right, Dad is too weak and old to worry about our company. Samantalang ang
mga kapatid ko ay nagaaral palang.
Hindi ko ata kaya na makita sila ang nag su-suffer sa mga ginagawa ni Vaughn at mga
kawani nito.
"Don't worry Mom,I'llsettle everything."I said.

"Ask Faith to fetch me 10 am sharp and ready all the documents on my table.I'll
also talk with Vaughn about that matter."I said at halata paring nag aalala si Mom
sa aking sinabi ngunit nginitian ko na lamang ito.
"Mom please,the only thing I want you and father to do is stop thinking about our
company.Kaya kong lutasin lahat ng yan.Just please promise me to be healthy and
live longer."I said at agad naman itong napatitig saakin at napatango.
Niyakap ako nito na agad ko namang niyakap pabalik.

As the oldest among my siblings, I am responsible

for everything lalo na kung hindi na kaya ng magulang


. .
namm ang pasanm.

Besides, the only thing I care about this world is my family. Kung tutuusin ay
pwede kong bitawan agad ang kumpanya o ibigay na lang sa iba ito ng basta basta
pero habang iniisip ko ang mga kapatid ko, hindi ko pwede basta ipaubaya na lang
ito sa iba. As their big sister, I want to secure their future as well as their
welfare.
Hindi namang pwede nasa isang iglap mawawala sakanila kung ano meron sakanila.
Kahit na sabihin nilang ayos lang ayhindi naman pwede saakin na hayaan ko lang na
nakikita ko silang nagsu-suffer.

I rather endure everything than them. Hindi ko makakaya na makita silang


naghihirap.

Ilang oras rin ay natapos na kami magusap ni Mom. lnaya ko na siya na kumain ng
hapunan ang kaso ay hinihintay siya ni Dad sa bahay at baka walang kasamang kumain
si Dad.

Kahit naman matatanda na sila ay talagang walang nagbago sa pagmamahalan nila,


talagang matindi parin
ito gaya noon.

They've been through a lot and yet, they still manage to save their marriage.

Napahinga ako ng malalim nang bumukas ang pinto, as usual si Vaughn parin na
nakasimangot at
dere-deretso sa itaas para magpalit at kakain na pawang hindi ako nakikita sa mesa.

Pero pilit ko na lang iniintindi dahil alam kong pagod siya at maraming inasikaso
mula sa opisina.

Napahinga na lamang ako ng malalim at tumungo mula sa hapag na may lungkot mula sa
dibdib.

Hindi ko alam bakit nag iba ang pakikitungo niya saakin at maging ang pamilya ko
hindi siya naawa, and

that's why I have to go back to work para ma monitor

lahat ng ginagawa ng kumpanya sa business ng Dad.

Ilang oras ay bumaba ito at ni hindi man lang ako dinapuan ng tingin. Tumungo lang
ito sa upuan niya at tahimik na kumain.

Kasalukuyan kaming kumakain nang humugot ako ng lakas upang magsalita pero hindi
ko sinasadyang tamlayan ang boses ko.

"I heard what you've done on our company.." Saad ko habang patuloy kumakain.
Narinig ko naman itong tumigil at huminga ng malalim.
"It's not your business anymore."malamig niyang saad at patuloy kumain na agad
naman akong matigas na napalunok sa sinabi niya ng matigas.
"I am your wife." Saad ko habang kalmado parin ang boses ko at hindi parin ako
tumitingin sakaniya at patuloy kumakain.
"In paper,you were the payment of your Dad's grandiose desire over wealth."mapang
insulto nitong saad na agad naman akong napalapag ng hawak kong kurbyentos at
napatayo na lamang ako.
"I'm done eating."kalmadong ko sabi at umalis sa harap niya.
Tumungo ako papuntang taas at hindi maiwasan ang pagbigat ng kalooban ko at
pagsakit ng puso ko.
He's too much, how dare he insult my father in front of me? Bakit ganoon siya
makapagsalita na parang hindi niya ako asawa kung tratuhin.
lsasara ko na dapat ang pinto nang magulat ako nang biglang may humatak sa aking
braso at isinalampak ako sa pader.

"What are you doing?"gulat kong tanong. Bumungad agad saakin ang maalab na tingin
at galit

nitong ekspresyon na agad namang nagpakaba sa puso

ko.

"Don't turn your back on me."galit nitong bulas

habang nararamdaman ko ang kaniyang hininga sa aking labi at nakadikit nitong


katawan mula sa aking katawan.
"You're insulting." Saad ko habang hindi mapigilang mapaduling sa sobrang lapit
namin.
"You said you're my wife right?"maangas nitong tanong at hinawakan ang likod ng
damit kong mahigpit.
Bigla akong kinabahan at bumilis ang tibok ng puso ko sa sunod niyang ginawa.
"And this what a "wife" should do to his husband."agresibo nitong saad at nagulat
ako nang biglang pinunit niya ang damit ko.
Nagulat ako sa sunod niyang ginawa, maalab niyang hinalikan ang leeg ko at kinagat
ang pisngi ng dibdib ko.
liang saglit ay tila nandilim ang paningin ko at agad siyang tinulak at malakas na
sinampalang kaniyang
. .
p1sng1.

He was stunned from that moment and shocked from what I did.

"You want this?"I asked sharply and he seemed caught off guard and shocked from
what he just did.
I cleared my throat and refrained myself from crying. Hindi ko mapigilang magalit
at masaktan dahil sa ginagawa niya saakin.
I sighed and slowly removed my clothes. He wants this? Fine. I'm going to give it.

"You want this? Fine...."

"You just gave me a reason to hate you, Vaughn." I

said and breathe out.

"Touch me then and Iwon't forget this night."I said while naked.
Readers also enjoyed: ------------------------------------� The Prince's Scandal
3: Raive...

0 29.6K Read

TAGS billionaire revenge second chance

Chapter 26

Chapter 26

MALZIA

Nagising ako dahil sa pananakit ng aking gitna at pananakit ng ulo. Nang mamulat ko
ang aking mata ay napatitig na lamang ako sa kisame.
He did it.

He disappointed me.

I was hoping to let him passed through the thing he dis for my conpany. But last
nigh is different. He's agressive and angry. And I can't help but to be hurt.

I cried so much last night. Hindi ko gusto yung nangyari saamin kagabi. Although I
gave him my consent,but I gave him choices. And he end up getting the choice I
never expected. And for that, my heart broke into pieces.

Napapikit ako bigla nang maalala ko lahat, tumulo ang luha ko at hindi ko mapigilan
ang nararamdaman kong bigat at hindi maipaliwanag na pakiramdam.

I am mad, disgusted, scared and disappointed. The fact that I'm expecting him to be
a bigger person, the least person who would hurt me and abuse me.

Napabangon ako mula sa aking pagkakahiga at napagtanto na wala akong saplot.


Napansin ko rin na wala na siya sa tabi ko habang ang mga damit niya ay nasa lapag
parin.
Hindi ko mapigilan ang aking pagluha at paghikbi. He dragged the least reason for
me to understand him. He just crushed me.

I want to understand him at all cost, but what he

did to me last night showed how vicious person he is, and how devilhe already is.

Napahawak ako ng mahigpit mula sa kumot na nakapulupot sa aking katawan. Hindi ko


mapigilang mapahikbi ng labis dahil sa nangyari kagabi.

Ang sama niya...ang sama sama niya para gawin niya saakin ito.

liang oras din akong umiiyak at humahagulgolsa ginawa niya, I refrained myself to
cry last night dahil ayokong ipakita sakaniya na natatakot ako at nagsisisi ako sa
sinabi ko.

I rather kill myself in the suffrage rather than show to him how affected I am.
Dapat ay magpakalakas ako dahil sa laban na'to ay ako lang at sarili ko lang ang
kakampi ko.
Soon as I have picked myself, I hurriedly went to the restroom and give myself a
shower.

Nang makatungo ako mula sa shower ay agad ko

itong binuksan at dinama ang bawat patak ng tubig na dumadaloy sa katawan ko.

Biglang sumagi saakin Iahat ng realisasyon na nakuha ko mula sa nangyari kagabi.


Now I have concluded that our marriage is just a paper for him. That he never
acknowledged me as his wife. And that I will always be the symbolic figure of my
Dad's payment.
So para sakaniya, isa lang akong decorations at collection mula sa nakalipas.

Napansin ko ang repleksyon mula sa aking salamin at hindi ko maiwasang maluha.

Malzia, what have you done to yourself.

Wala na akong makita na kahit anong natira. I was

chained in neck...he chained me.

"Pinili mo 'to.."bulong kong sabi sa sarili ko habang nakatingin sa repleksyon mula


sa salamin na aking nakikita.

Napapikit na lamang ako at sinimulang gumalaw at kinuha ang pangkuskos upang


kuskusin ang katawan
ko.

I noticed the hickeys I have all around my neck and

my chest. hindi ko mapigilang mapapikit at simulang kuskusin ang leeg at dibdib


kong madiin.
Hindi ko na maramdaman ang hapdi ng madiing kong pagkuskos at napapikit na lamang
ako dahil naalala ko ang nangyari kagabi. Nandidiri ako sa sarili ko.
Nabitawan ko ang pangkuskos ko at pawang

nanghina ang tuhod ko na naging sanhi ng pagbagsak at pagluhod ko sa lapag.

"W-why...w-why.."bulong ko na lamang sa sarili ko at hindi ko maiwasang


mapahagulgol at mapasalampak ang likuran ko sa pader at yakapin ang buong katawan
ko habang patuloy ang pagbuhos ng tubig mula sa aking

buong katawan.

liang saglit akong nanatili na ganoon at napatulala na lamang sa kawalan nang


biglang may sumagi sa isip ko na agad naman akong napapikit sa sakit ng aking
ulo.

ha?"

"Zia, pag yumaman aka, dito kita papakasalan."

"Kahit saan pa yan V, basta andoon ka."

"Basta pangako mo saakin hindi mo ko iiwanan, Zia

"Pangako."

Marahas kong tinakpan ang tenga ko dahil sa mga

boses na naririnig ko. Kasabay pa nito ang pagsakit ng

ulo ko at hindi mapakaling nararamdaman.

liang saglit kong naramdaman ang pananakit ng ulo pero kalaunan ay nawala rin ito
kasama ang mga imahe na nabubuo sa isip ko.

Kaya agad akong tumayo at tinapos nang mabilis ang aking pagligo at isinara ang
tubig tsaka lumabas ng cubicle.

Kinuha ko ang tuwalya at ipinulupot sa aking katawan at tumungong salamin upang


gawin Iahat ng ritwal.

Nagsipilyo ako ng tahimik ngunit hindi ko maiwasang tignan ang mga bakas na iniwan
niya mula kagabi at ang sobrang pamamaga ng aking mata.

Napahinga na lamang ako ng malalim at iniwas ko na ang tingin ko mula sa salamin


dahil may nagbabadyang luha na naman ang tutulo.

Nang matapos ko Iahat ng ritwal ko maging sa mukha ko ay dali dali akong lumabas
upang tumungo sa walk-in closet upang maghanap ng masusuot.

Kahit na wala akong kagana ganang kumilos ay marami akong dapat asikasuhin.

Kailangan kong ayusin ang anumalya na nangyayari sa kumpanya at pakiusapan siya na


pagtrabahuhin ako
sa kumpanya ng akin magulang.

Ijust can't sit here and cry in a river dahillang sa narararamdaman ko. I have to
strong and show the classic image I have let them perceived, a type of lady who is
polite and timid.
Nang mapagdesisyonan ko na ang aking damit na isusuot ay agad ko naman itong sinuot
at inayos.
I chose to wear high waist trousers, turtle neck and a coat matching the color of
my black 3 inch pumps.
Agad naman akong nag blower ng ulo at naglagay

ng kaunting kolerete sa mukha ko para lang matabunan

ang kaunting pamamaga na aking mata.

Nang matapos akong mag-ayos ay dali-dali kong tinignan ang cellphone na nasa bag
ko.
I noticed a lot of text messages and missed calls from Faith which is the secretary
of my Dad.

Agad ko itong dinial at ilang segundo ay sumagot naman ito.


"Hello Faith? Are you still here? Kindly wait for me downstairs."! said with polite
and plain voice. Agad naman itong um-oo at pinatay ko na ang aking cellphone at
inilagay sa bag.
Dapat ay aalis na ako nang mapansin ko ang nakakalat na damit ni Vaughn at ang mga
punit kong damit na nakakalat sa daanan ng pinto.

Agad naman akong napalunok at pinigilan ang sarili kong maisip kung ano nangyari
dahil baka masira pa Iahat ng gagawin ko kung iiyakan ko pa ito.
Tama na lamang na naibuhos ko ito kanina at habang naliligo ako, I also have to
face the reality, and should be look okay.
Agad naman akong naghagilap sa kwarto ng black bag, thank god I found one.

I hurried myself picking up all the mess hanggang sa makaabot ako mula sa higaan
namin.

Pinulot ko ang damit niya at inilagay sa black bag, marapat ay aalis ako nang may
mapansin ako sa cover ng kama.
It has a blood stain.

Pinigilan ko ang sarili kong alalahanin ang nangyari at agad ko itong inalis mula
saaming higaan.madali ko
itong nilagay sa black bag at pagkatapos ay itinali ko ito at madaling binuhat at
lumabas habang hawak ko ito at

ang bag ko.

Paglabas ko ay dali-dali akong bumaba. Sumalubong saakin ang iilang maid na busy sa
paglilinis.

Bumati naman ang mga ito saakin kaya binigyan ko nalamang ito ng simpleng ngiti
nang mapansin kosi Martha na nag-aayos ng mga upuan.

"Martha."pagtawag ko at agad naman itong napatingin. Lumapit ito saakin at nagbow


ng kaunti upang magpakita ng respeto.

"Yes,Ms.Zia?"tanong nito at napahinga ako ng malalim at nilapag ang black bag.


"Pakitapon naman ito,and please don't look what's inside.Just please throw it
outside."I kindly asked her a favor. Agad naman itong napatingin saakin na may
pagtataka.
Bigla naman nitong napansin ang namamaga kong mata kaya napaiwas ako ng tingin at
agad naman itong umalis at kinuha ang black bag.

Paglingon ko ay nakita kosi Faith na nakaupo at nagaantay sa waiting area kaya


nilapitan ko ito at tinanguan na may tipid na ngiti.

"Let's go."I said at tumango naman ito at binigyan ako ng daanan.


Lalabas na sana kami nang biglang makasalubong namin si Ms. Beth na papasok kaya
tinanguan ko ito at nginitian ng tipid.

"Aalis na po kami Ms.Beth,baka hindinarin po ako kumain ng gabidito kasimaramipo


akong
aasikasuhin." Saad ko. Napanain naman nitong matamlay ako at namamaga ang aking
mata pero hindi na ito nag abalang tanungin ako na aking namang pinagsalamatan sa
loob loob ko.

"Pero Ms.Zia,nagpaalam po ba kayo kay Mr.

Zhang?"tanong nito na agad akong napatigil. Ngunit ngumiti na lamang ako.

"Wag kayo mag-alala Ms.Beth,sakaniya rin naman ang punta ko."mahinhin kong sagot at
tumango naman
ito.

Nagpaalam na ako muti dito at dati dating lumabas

ng bahay. Agad naman kaming pinagbuksan ni Jan ng pinto ng kotse at dati dati naman
kaming pumasok.

Pagkapasok ng pagkapasok namin sa kotse ay agad kong tinanong si Faith.

"What's our schedule,Faith?"tanong ko. Agad naman itong tumingin sa iPad niya
kasabay ang pag andar ng kotse.
"So your morning is available,but in the afternoon, I have asked Vivian for the
schedule of Mr.Zhang,sabi niya naman saakin ay simula morning hanggang hapon ay all
clear ang schedule niMr.Zhang kaya pwede kayong sumadya doon."patiwanag niya at
tumango naman ako.
Bigla naman akong may naramdamang paninikip ng dibdib at paghinga ko kaya agad
naman akong napahinga ng malatim at napahawak sa aking dibdib dahil pinipigilan
kong mag panic.

"But in the evening,you have a meeting with the new investor from Dubai,which is
Mr.Faharik."dagdag nito ngunit hindi ko masyadong inintindi dahil kinakapa ko ang
bag ko at hinahanap kung nasaan ang inhaler ko.
Nang makuha ko ito ay agad ko naman akong huminga ng malatim. Humugot ako ng
hininga mula dito at napahinga ng malatim nang makapag puff ako ng gamot.

liang segundo ay napapikit na lamang ako at

napatigil saaking ginagawa. Napansandal ako sa upuan

at huminga ng malalim nang biglang magsalita si Faith. "Do you want me to set an
appointment with Dr.
Diaz?"tanong niya at agad naman akong napailing

habang nakapikit parin. Narinig kong napahinga na lamang ito ng malalim.


"Ms.Zia,since the engagement,hindi ka pag nakakapag follow up check up sa
neurologist, psychiatrist at sa Pulmonologist mo.Baka pag chineck niMr.Kim ang
progress mo ay makita niyang hindika nagpapakita sa mga doctors mo." She said.
Bakas sa tono nitong ang punong pag-aalala.
Ngayon ko lang rin napansin na ilang beses kong hindi pinupuntahan ang mga doctor,
and she's right, my dad might figure out himself na hindi na ako pumupunta sa
treatment ko at baka mag alala ito. Same with mom.

"Don't worry Faith,I'll visit them right after my exhibit and sa problema ng
kumpanya." Saad ko ng mahina at matamlay. Hindi ko na narinig itong nagsalita dahil
pakiramdam kong napansin niya rin na wala ako sa mood at nanghihina ako.

My health is at risk because of everything that is going on. Pero wala akong choice
kung hindi tiisin muna ang nararamdaman ko at tapusin lahat ng dapat kong tapusin
mula sa trabaho ko at maging sa personal na problema ko.

Jusko po panginoon, kefan ba ito matatapos.

"By the way Miss,you want me to order a food for you?"she asked at napadilat naman
ako tsaka tumango at binigyan siya ng ngiti.
"Please,thanks."I said at agad naman itong may ginawa sa iPad niya at busy itong
nagta-type at sumasagot ng e-mails.

Masyado nang nagiging masipag si Faith, hanga ako

sa serbisyo at pagmamalasakit niya sa aming pamilya. She's been very loyal and an
outstanding worker.

"Faith.."pagtawag ko at agad naman itong napatingin. Nginitian ko na lamang ito


kahit matamlay ang pakiramdam ko at nagsalita.
"Thank you for everything."I said softly at punong sinseridad naman ang ngiti nito.
"No Madame, thank you."she said. Nagkatinginan kami ng ilang saglit at napabalik
ito sa ginagawa niya.

Nang makarating kami sa opisina ay batid mula sa mga mukha ng mga empleyado ang
saya at kagalakan nita na makita ko.

Kaya sa mga bawa't bati nita ay agad ko naman itong ngini-ngitian ng tipid at
binabati pabalik.

Kasalukuyan akong may inaayos na mga papeles at mabuti na lamang ay wala kaming
pre-nup na isinagawa ni Vaughn.

That's why, everything that belongs to him also belongs to me, and that my
assignatory was recognized by the law.

Ilang oras lang din ay napahilot ako sa sintido ko dahililang oras na akong
nakaupo. Napahinga na lamang ako ng malalim at tinignan angoras ko, it's already 2
in the afternoon. I should go to his office para ma settle at ma clarify lahat.

Napasalampak na lamang ako sa aking upuan at napahilot sa aking sintido. Humugot


muna ako ng takas at tumayo upang makaalis at harapin ang bagay na dapat noon
palang ay iniayos ko na.
Kinuha ko ang bag ko at lumabas.

Lahat ng empleyado ay binati ako at tanging tango

at ngiti naman ang iginawad ko dito.

Nang makaderetso ako mula sa table ni Faith ay kinausap ko ito.


"Faith, please prepare the car, I'll go to Vaughn's office."I said and he nodded.
Nag dialito sa telepono at madaling pinahanda kay Jan ang kotse.
"Ready na po ang sasakyan." Batid niya at agad

naman akong nagpasalamat dito at umalis sa harap

n1�

ya.

Hinanda kong maigi sarili ko at iniayos ko ang

ekspresyon. I should behave like nothing happened.

Dahil kung ipapakita ko sakaniyang apektado ako, I


might suffer even more.

Nang makababa ako ay agad akong tumungo sa labas. Nang makita ko ang kotse na
sasakyan koay agad naman akong pinagbuksan ng body guard at madali naman akong
pumasok.

Prepare yourself, Malzia, act well.

liang oras ang dumaan ay mabilis akong nakapunta sa tapat ng malaking gusali na
pagmamay-ari niya, hindi rin naman ito ganoon kalayuan at wala rin naman
naging traffic kaya mabilis akong nakapunta.

Pinagbukasan ako ng guard at tinignan ang paligid nang makalabas ako mula sa
kotse.Humugot ako ng takas ng loob at tumungo na sa loob ng gusali.

Nang makapasok ako ay halos Iahat ng tao ay biglang napatingin saakin at napagawi
ang direksyon
Ia to na't siguro alam na nilang ako ang asawa ni Vaughn.

Hindi ko na lamang pinansin ang tingin nita at dumiretso ako sa receptionist at


nginitian ito ng tipid.

Wala pa akong sinasabi ay agad naman itong bumati at kinausap ako.

"24th floor Mrs. Zhang."saad nito na batid ang

buong respeto nito mula sakaniyang tono. Agad naman

akong nagpasalamat tumango ng mahinhin.

Nang mag-elevator ako ay agad naman akong ina-assist ng mga receptionist at


pinasakay ako sa Director's elevator.

Napahinga ako ng malalim at mahigpit ang hawak ko mula sa bag at hindi mapakali
ang aking sarili. Para bang may mali sa aking ginagawa pero hindi ko alam kung ano
ito.

Nang magbukas ang elevator ay agad akong

lumabas at bumungad saakin ang mga tauhan nito. Ganoon parin ang kalagayan ng
opisina niya at hindi parin nagbabago.

Kung dati ay wala itong binabatid saakin ay ngayon naman ay sinalubong ako ng mga
pagbati at paggalang pag nakakasalubong ko ang mga ito.
Dere-deretso ako sa table ni Vivian na agad ko naman itong nakita.
"Vivian."batid ko na agad naman itong nagulat at hindi mapakali ng makita ko.
Kung dati ay buong tapang ako nitong hinaharap ngayon naman ay labis itong namutla
at pawang walang maibatid saakin.

"Where's Vaughn?"I asked without ekspresyon at umiling ito at bumalik sa dati


niyang katinuan.
"5-Sorry Mrs.Zhang but Mr.Zhang isn't available right now." Alanganin nitong batid
na agad namang ikinakunot ng noo ko dahil sa pagtataka.
Kakasabi lang ni Faith saakin kanina na wala itong schedule. I asked her to double
check any updates but still she answered me that Vaughn is available.
"What do you mean by busy? I asked Faith to double check his schedule pero ang sabi
niya available

parin si Vaughn, how come he wasn't available?"Iasked

curiously. Dapat ay sasagot ito nang may mapagtanto ako.


�++ Maybe he's avoiding me. But I don't have
anytime to discuss about last night. I'm here to discuss about my company and his
limitations.
Hindi ko na pinansin si Vivian at tumungo ako sa pintuan ni Vaughn nang bigla akong
harangin nito. "M-rs. Z-Zhang I told you that Mr. Zhang is not
available right now." Saad nito na agad namang

napakunot ang aking noo.

"You know what Vivian, I know you know something what happened to us but I'm not
here for that,.
Don't worry I'll be professional, I just have something to

discuss with him."I said calmly at hinaharangan parin nito ako.


lnaalis ko ang hawak at pagkakaharang niya mula sa pinto at agad ko naman itong
binuksan.

Pagbukas kong pinto ay sumalubong saakin ang amoy ng sigarilyo ngunit napalaki ang
aking mata ko at napaawang ang aking bibig nang dahil sa nakita ko.

Nakita kong may nakapatong na babae sakaniya na nakabackless at maalab siyang


hinahalikan.
Para akong sinaksak sa aking nakita. I don't know what hurts the most,what happened
last night or him being with someone else.

Hindi ko alam sa mga oras na ito kung sisigawan ko ba siya, hahatakin ko ang babae,
magagalit ako o makikipag hiwalay ako.

All I think right now is the pain that I feel, parang gustong manghina ng tuhod ko
dahil hindi lang nito sinaktan ang puso ko pero sinira din nito ang integridad

ko bilang asawa niya.

Napalingon ito sa gawi ko at nagulat nang makita ako. Napalingon ang babae at
ngumisi. Napahigpit ako sa hawak ng bag ko nang mayabang itong tumingin saakin at
minasid ako mula ulo hanggang talmapakan.

Biglang bumigat ang aking paghinga at para ba akong napipe sa nasaksihan ko.

The lady seems to be very seductive and alluring. Pag tinignan mo ay maaakit ka
talaga sa kahit anong aspeto.

She's wearing a red lipstick which compliments her pale skin and also wearing a
very revealing and sexy dress that flatters her hour glass figure.
Agad namang napangisi ang babae at inirapan ako na para bang wala siyang pakielam
na nakita ko.

Humugot ako ng takas at sa wakas ay nagsalita.

..Excuse us, I have to speak with my husband...! said emphasizing the word
"husband."

Agad naman itong napangisi sa sinabi ko at tumayo sa pagkakaupo mula kay Vaughn at
kinuha ang sigarilyo na hawak ni Vaughn at inilagay sakaniyang bibig.
..He's now all yours... Tawa nitong saad at inipit ang kaniyang bag sakaniyang
kili-kili at naglakad ito
papunta saakin.

..Your husband still taste the same...she said while standing beside me. Halos
naamoy ko ang matapang niyang pabango at sigarilyo na agad ko namang iniiwas ang
aking ulo at hindi ko parin ito tinatapunan ng ngiti.
Naramdaman ko ang hininga nito mula saaking tenga at bumulong ito saakin.

.....he's still aggressive as before... she said and laughed devilishly and went
outside.

Narinig kong nagsara ang pinto at gumawi ang

tingin ko sakaniya at nagkasalubong ang tingin namin.

Pinigilan kong ipakita na nasasaktan ako at tumitig na lamang sa kawalan upang


maiwasan kong makita ang mukha niya.

"What you see is not what was really happened."he said at agad namang napaigting
ang panga ko.
I remained poker face and flashes him the smile I

always show to other people.

"I'm not here to talk about that,and Ishouldn't and won't care if you have such
visitor..who's going to feed your hunger."I calmly stated. Hanggat maari ayokong
maging tensyon ang pagkakasabi ko at marapat ay maramdaman niya na wala na akong
pakielam sa kung ano gusto niya gawin sa buhay niya,I am just here as her trophy
wife.
Hindi agad ito nakasagot,bagkus halatang napatigil ito sa sinabi ko. Napahinga ako
ng malalim at lumapit sa gawi niya at umupo sa upuan na nasa harap niya.

"Iam here to discuss about our company."panimula ko at inilabas ko sa bag ko ang


ilang kasulatang ginawa ko at maging mga evidence na nagpapatunay na ako lang ang
may karapatan sa kumpanya at once hinawakan ko ito, he doesn't have any control
over it.

Tinignan muna ako nito bago niya tinignan ang mga papeles na dala ko. Nakita ko
namang binabasa niya ito ng maigi kaya agad naman akong nagsalita.

"I have the company's deed of property during my single status kaya lahat ng
transactions at gagawin mo mula sa kumpanya ay manggagaling muna saakin.
The decisions will be all mine."I said without looking at

him. Gustong sumabog pero hindi ko magawa dahil walang magagawa ang nararamdaman
ko, because for

him, it's nothing.

"But the transfer of deeds were signed by your father."he said at ibinalik saakin
ang documento na agad ko namang ibinalik at inilapag sa table niya.
"But the day he signed the paper,the shares was already being transfered to me and
I haven't signed any transfer of deeds coming from your deal." I said at umiwas ng
tingin nang mapansin kong maalab itong nakatingin saakin na para bang binabasa nito
ang nararamdaman ko.
"That's why the contract you signed with my father is not recognized by any
means..Mr.Zhang."saad ko.
Maalab itong tumingin saakin at malalim na boses ang nanggaling mula sakaniya.
"Then what do you want from me,Wife?"he said as if he's playing with me. Hindi ko
pinansin ang tawag niya mula saakin at nilakasan ko ang loob ko na tumitig sa mata
niya at ngumiti ng bahagya.
"Iwant to work and manage our company." I said at tumayo ako.

"And I'm not here to ask a permission to you but rather,to inform you that Iam the
only person who have right to make decisions within the company.So if you're going
to make such move,inform me..the CEO."I warned him. Nanatili parin akong kalamado
at tumalikod ako sakaniya para umalis.
Dapat ay aalis ako nang may nakalimutan akong sabihin, kaya napalingon ako dito at
tinignan ito ng seryoso.

"And if you're going to do infidelity,might as well do it behind my back and not in


front of me or publicly, kahit man katiting bigyan mo kong kahihiyan."paalala ko.

"And one more thing.."I said and gave him a smile.

"If Ican't satisfied you in bed and give your needs, you are free to divorce me."
Saad ko at lumabas na ng
. .
op1s1na.

Paglabas ko ay nagulat ako nang may marinig akong bumabagsak mula sa loob ng
opisina niya pero hindi ko na ito pinansin at napalingon kay Vivian.

"Z-Zia.."batid nito mula sa pangalan ko.

Biglang hindi ko na napigilan at bumagsak na ang luha na kanina ko pa pinipigilan


at ngumiti kay Vivian.

"Don't worry Vivian,I'm not blaming you,I know you're just doing your job." I said.

A flashed of pity filled her face but I just smiled. "Sige na,I have to go."I said
softly at pinunasan ang
luha ko at mabilis na tumungo papuntang elevator.

Pagsara ng elevator ay sakto walang tao kaya doon nagsilabasan ang emosyon na
kanina ko pa pinipigilan at dinadala.

Puyos ang pagpatak ng aking luha at labis na hikbi dahilsa pag-iyak na aking
binubuhos. How dare he insult me, bakit kinakailangan ko pa makita ang bagay
na'yon.

Bakit niya ginagawa saakin 'to, I didn't do anything to him to deserve this. I have
devoted myself to him. Kung kelan nahuhulog na ako tsaka niya ako hindi sasaluhin.

Kung kailan ramdam ko na mahal ko na siya tsaka niya ako bibitawan at gagawin
saakin lahat ng bagay na'to.

I just can't understand why he likes to hurt me this much. Alii did was to be good
to him.

Wala akong hinihingi na kahit ano sakaniya, alii

want is to be respected. Pero bakit hindi niya kayang

ipakita yon saakin.

Kahit hindi niya na ako mahalin, kahit bilang tao na lang at asawa niya sa papel,
bigyan niya naman ako ng kahihiyan at respeto.
Oh God, what did I do to deserve these things.

Hindi ko alam bakit kinakailangan maranasan ko lahat ng 'to, kung bakit kailangan
ako lahat dumanas lahat ng ito.
Nang bumukas ang elevator ay laking pasalamat ko at walang taong bumungad saakin
kaya pinunasan ko ang luha ko at dali-dali akong lumabas ng gusali at hinanap ang
kotse.

Nang matagpuan ko ang kotse ay natagpuan kosi Jan. Agad naman akong nakita nito
kaya agad akong pinagbuksan nito ng pinto at pumasok naman ako.

Pagkapasok ko ay madaling umandar ang kotse. Napahinga ako ng malalim at


napapikit dahil sa
lahat ng nangyayari sa buhay ko.

"Ms. Zia saan po tayo?"l asked him. Tumingin naman ako mula sa salamin at kita kong
napansin nito na patuloy tumutulo ang luha ko.
"Jan would you do a favor for me?"l asked at agad naman itong napatingin.
"Drop me to the chapel."I said at tumango naman

ito.

All! want right now is to run away from everything...


Chapter 27

Chapter 27

MALZIA

"Ma'am nandito na ho tayo.."batid ni Jan.

Ilang oras akong nakatulala sa kawalan at walang ginagawa kung hindi pagmasdan lang
ang mga lugar na aming dinadaanan.

I feel very numb and lost this time. Gusto ko munang mapag-isa at mawala sa mundo
kahit ilang saglit lang.
Napabangon na lamang ako at bago bumaba ay kinausap kosi Jan.

"Jan,promise me you will not tell to anyone where I am,gusto ko lang mapag isa."
Saad ko at pawang nag dadalawang isip ito kaya agad muli akong nagsalita.
"Just tell them nagpababa ako sa Weber street. Don't worry Itake responsibility
about
this...kailangan ko munang magpahinga at mapag-isa." s

aad ko at biglang nag crack ang boses ko at tumulo ang luha ko habang nagmamakaawa
ako sakaniya na hanggat maari ay wala siyang pagsasabihan nino man.

"Sige po Miss,pero mag-iingat po kayo ah?"pagsuko nito at napahinga muna ito ng


malalim bago magsalita. Nginitian ko ito ng tipid at bakas ang pagpapasalamat.
Tinapik ko ang balikat nito at lumabas mula sa kotse.

Paglabas ko ay agad na itong umalis sa harap ko kaya napaharap ako sa chapel at


napahinga ng malalim

at tumungo dito.

Gusto ko munang makalimot at unahin ang sarili ko. Halos Iahat ng sakit natamo ko
na at maging ang mundo au pinagkakaitan ako.

Nang makarating ako sa loob ng Chapel ay bago ako tumungo malapit sa altar ay
nilabas ko ang cellphone ko at pinatay ito.

Nilagay ko ito sa bag at muling tumungo ang aking tingin sa chapel.


Wala itong katao-tao at napakatahimik nito. It still look the same. Kahit noon pa
lamang simulang mabalikan ko ang chapel na 'to ay ganito parin ang
itsura niya.

Simple ngunit tahimik gawa narin na medyo

malayo ito sa syudad at napapalibutan ito ng mga patag habang sagana sa puno at
walang masyadong nakatira. Hindi ito ganoon ka ganda pero disente ito at
simple. Kahit wala itong ipinagkumpara sa mga ilang

chapelna nakita ko sa Europe, dala-dala nito ang mga ala-alang halos bumuo sa
pagkatao ko.

My dad told me that this Chapel was the place I usually go and he doesn't know why.
Madalas akong makipaglaro sa mga bata rito kaya hinahayaan ako ni Dad na pumunta
lagi dito.

And when I got into an accident, ang tagal kong nanatili sa kama na walang malay at
walang
kaalam-alam kung ano nangyayari sa kapaligiran. I just know that I had a good
sleep.

Kaya nang magising ako, laking gulat ng Iahat ay wala akong maalala. I never knew
myself and who I really am. Basta ang alam ko lang ay ang itsura ng
kwarto na unang bumungad sa akin at humahagulgol na si Mom nang makita akong
nagising.

I've been through a lot of surgeries and therapy.

Halos hindi alam ng magulang ko kung makaka-survive pa ba ako dahil nagkaroon ako
ng fractured ribs at halos mapipi ang bungo ko mula sa aksidente.

Kung siguro ay hindi ako napahawak mula sa side mirror ng kotse at hindi ako
bumagsak sa ilog ay baka hindi na ako nabuhay o hindi kaya ay nabaldado ako.

Unti-unti ay lumapit ako sa gitna ng altar. Biglang bumigat ang pakiramdam ko at


unti-unting tumulo muli ang aking luha at mapait na napangiti.
This place is also the place where I got married with

Vaughn.

Nang makita ko siya may kalaguyong babae, malaking basag ito sa buong pagkatao ko.
Pakiramdam ko ay gumuho ang mundo ko na umabot sa puntong napaisip ako.

Na kaya ko kayang magkaroon ng anak at bumuo ng pamilya kasama siya? Na kaya ko


bang tiisin ang lahat para lang panghawakan ang kasal?

Masakit saakin. Na all these time, I'm expecting that our relationship might work.
Na baka kayang isalba, na kaya niya akong mahalin at kaya ko siyang mahalin ng
pabalik.

But I guess...not everything will go as you planned. Na minsan, kinakailangan mong


masaktan at magsakripisyo para sa isang bagay.
I surrendered myself to someone who can't acknowledge my worth and love me.

Siguro tama nga ang iba, you can't have everything. Wealth, power and money? Or
even love? You have to choose between all of them. Kasi sa mundo, hindi Iahat pwede
mong ilaban o ipanalo.

Minsan, kahit sa pinakamahalagang bagay na


bumubuo sa pagkatao mo ay kinakailangan mong isuko

para lang maisalba ang mga bagay nasa tingin mo ay tama.

Napatingin ako sa imahe ng panginoon at hindi ko napigilang mapasalampak sa lapag


at ibuhos ang iyak na kanina ko pa pinipigilan.

Siguro ay malaking parte saakin na hindi ako nagsisisi, dahilsa ikabubuti 'tong
pamilya ko, but I just can't accept the fact that I have to put myself in pain in
order to have that choice.

And for those days I spent with Vaughn, I thought anything is impossible. That
maybe I could give my love to him dahil asawa ko na siya. Because he showed me a
chance. He assured me by her actions.

But now that we came back, everything changed, gumawa siya ng ikakasakit ko, na
ikakasira ko.

He destroyed everything.

I have risk my life and gone through a lot of things. But the only pain that hurts
me the most is being in love with the person who's trying to destroy you.

Nilagay ko sarili ko sa kapahamakan na kung saan hindi ko na kaya kung paano ko


ibabangon sarili ko mula sa sakit.

That everytime he hurts me, I must act normal and be the person that anyone
perceived. Dahiliyon na lamang ang natitirang pagmamahalko sa sarili ko. Nasa
kabila ng sakit na dala saakin ng buhay, nagagawa ko paring ipakita na malakas ako
at hindi nasasaktan.

Napayuko ako at patuloy humagulgol, dito ko na lamang nalalabas ang sakit na


nararamdaman ko,dito na lang sa lugar na'to naipapakita kung sino ako.
Because that's the sad thing about the world. Your pain doesn't matter. Wala silang
pakielam kung

nasasaktan ka o nakakasakit sila. They will only know

you because of your success and the possessions you have. Hindi kung sino kang tao,
kung hindi sa kung anong meron ka.

Napapikit ako ng madiin habang patuloy kong nilalabas ang lahat ng iyak na pwede
kong ilabas.

Through this rough time, the only one that I could reach out is God.

Siya lang ang makakaintindi at iintindi sa mga panahon na sinusubok ako at


pinagkakaitan ako ng mundo. Na kahit naging masama saakin ang mundo, siya parin ang
magbubukas ng pinto para saakin.
I can't reach out to my family dahil saakin na lang sila humuhugot ng takas at pag-
asa. Hindi nila nakikita na nasasaktan at nauubos din ako.

I can't tell this to my friends or to Calista. Kahit na alam kong makikinig siya at
ibibigay niya ang buong siya para lang maging okay ako ay kahit papaano alam ko sa
sarili ko na may sarili siyang buhay at dalahin.
Wala na akong malalapitan kung hindi ang

Panginoon lang.

God, you''ve seen and still sees everything. You're the only one who knows about
how I feel. And how I'm trying to survive. You're the only one who notice my dying
soul...just you.

Sa tingin ko naman
na wala akong ginawan ng masama at ginawa ko lahat p ara maging mabuting anak, pero
bakit..

Bakit kailangan kong maranasan lahat ng 'to, why do i have to suffer these things?
Did I do something that would offend you? Or offend others?

If you think I'm going to blame you, I won't. I still believe that these are the
consequence of my decisions

and I should face it.

But if there is one thing I will ask from you, that would be strength,
patience and heart.
Na sana maging matatag parin aka sa kabila ng sakit na nararamdaman ko,
hindi aka mabago ng mga 'to at manatiling matibay pari
n aka.

Habang umiiyak ako, may naramdaman akong kamay mula sa aking balikat. Napalingon
ako at napagtanto ko nasi Sr. Tina ito.

Napayakap ako ng mahigpit sakaniya at napahagulgol na lamang ako at bumuhos ang


aking luha.

Siguro ay ipinunta siya ng panginoon dito para abutan a


ko ng yakap !ala na't hindi niya ito magagawa saakin.

"Jusko po Zia

Jha anong nangyarisa'yo,bakit ka umiiyak?"saad ni Sr. Tina ngunit hindi ko ito


nasagot at patuloy lang akong umiiyak.
llang saglit lang din ay napatigil ako sa iyak at pinigilan ko ang aking paghikbi.
lnalalayan ako ng nitong tumayo na agad ko namang pinunasan ang mga luha ko.

"S-Sister."banggit kong mahina at matamlay. Naatingin ako sa mukha nito at


halatang puyos ang
pagaalala nito at labis na nababagabag dahil sa pagiyak

ko.

Ito ang unang beses akong nakita ni Sr. Tina na

umiyak ng lubusan. She always sees me as a calm and polite person.


"Sabihin mo saakin bakit ka umiiyak? B-bakit hindi mo ako tinawagan Jha para 'man
lang napaghanda
ko ang pagdating mo?"alala nitong batid at umiling ako

at natawa ng kaunti dahil tinuring na ako halos ni Sr.

Tina bilang anak niya.

"0-okay lang po."mahina kong batid.

Hinawakan naman nito ang kamay ko at napahinga ng malalim.

"Umupo ka muna iha at

sabihin mo sakin bakit ka umiiyak." Saad nito at ipinaupo ako sa pinakamalapit na


silya. Humugot
naman ako ng lakas na loob at pinunasan muli ang aking

luha.

Nanatili parin ang hawak niya sa aking kamay at naghihintay ito sa aking sasabihin.

Wala akong nagawa kung hindi ikinuwento mula sa pinaka una ang mga nangyari. Simula
nang mapunta kami sa New Zealand hanggang sa nangyari mula kagabi at ngayon.

Hindi maipinta ang pagkagulat ni Sr. Tina sa lahat ng sinabi ko, hindi alintana ang
pag-aalala at awa nito.

Niyakap ako nito ng mahigpit at namayani ang katahimikan sa paligid.

Nang kinalas nito ang pagkakayakap saakin ay iniayos ang aking buhok at sinilayan
ako nitong ng tipid na ngiti.

"Alam mo anak tama ka.Panginoon lang malalapitan mo sa mga oras na ito,kung minsan
mapagkaitan ka man
ng kasiyahan o karapatan ng mundo,ay

hindidapat ito maging rason upang magbago ka at ibali k ang masamang ginawa nila
sa'yo." Saad niya at taimtim lang akong nakikinig.

"Sa totoo lang,sa ginawa ng asawa mo ay walang kapatawaran 'yun pero,


sa tingin ko sa mga kwento na nangyarisa buhay ng

asawa mo, ay binalot na siya ng dilim at sakit.

Wala siyang nakapitan gaya moat hindi


naging malakas ang loob niya para hindi magpadala sa mga masalimuot na kaniyang
naranasan."batid niya.


"Biktima rin siya anak ng kasamaan ng mundo.

Siya ang naging resulta ng mapait na katotohanan.

At tulad mo,tanging sarili niya lamang ang napanghawa kan niya kaya siguro'y
nanibago siya nang dumating ka s a buhay niya."

"Napuno siya ng galit sa puso niya at nakita niya ang kasamaan na


lang ang magpapasalba sakaniya sa mundong ibabaw. Kaya nang dumating ka,ikaw ang
nagbigay ng ibang per s
pektibo para piliin niya paring maging masaya sa mga b agay na hindimabibigay nino
man."paliwanag nito at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay.
Tinitigan ako nito sa mata at punong sinseridad itong nagsalita.

"Hindiko sinasabing huwag mo siyang layuan o iwanan.Nasaiyo parin ang desisyon


anak,
pero sa tingin ko,gaya mo,kailangan niyang maramdam

an at masanay sa liwanag na dinala mo.

lkaw ang naging instrumento upang makita niya ulit ang sarili niya." Saad niya at
hindi ako umimik.

Sr. Tina is right. If I want to make our marriage work. I have to show him the
light. Since he used to stay in the darkness.

I might be the best instrument for him to let go of everything in the past. After
all, he just a victim. And he used to this kind of life.

Siguro nga ay parang isang tigre, sanay siya sa

pananakit at galit. Tingin niya sa Iahat ay sasaktan siya.

Hindi niya alam may isang tao handang mag-alaga at magmahalhigit pa sa pagmamahal
sa sarili niya

Sa kabila ng nangyari ngayon, there still an urge inside of me that wants to help
him. Kahit na saktan niya ako paulit-ulit,hindi nawawala sa isip ko ang mukha
niya nang nasa New Zealand kami at ipinangako ko na aalagaan at hinding hindi ko
siya iiwan.

Hindi ko na naisagot si Sr. Tina at mahigpit ko itong niyakap.

Sumapit ang gabi, nang matapos ang ilang oras na paguusap namin ni Sr. Tina. Kahit
papaano ay naibsan ang aking nararamdamang sakit at naging maayos na ang aking
pakiramdam.

Napagdesisyonan ko muna rin na huwag umuwi at buksan ang cellphone ko dahil gusto
ko munang mapalayo sa mga tao.

Kailangan ko munang paglaanan sarili kong oras dahil pakiramdam ko ay paunti-unti


kong nauubos sarili
ko.

"Ate Zia!"sigaw ng mga bata saakin nang makita

nila ako habang sila ay kumakain sa hapag-kainan.

Mabilis itong lumapit saakin at niyakap ako ng mahigpit na agad naman akong
napatawa at hindi maiwasang manlambot ang puso ko.
"Masyado niyo naman namiss angAte Zia niyo."tawang panambit ni Sr. Lina habang
tinutulungan ang ibang madre na mag lagay ng baso sa mesa.

"Zia!"nagulat ako ng tumawag saakin, paglingon ko ay isang babae na halos nasa edad
na ito na bandang
50s.

Bigla kong napagtanto nasi Sr. Tessy ang lumabas

mula sa kusina. Agad naman nitong ibinaba ang dalang mga inumin at tumungo saakin
upang salubungin ako ng mahigpit na yakap.
"Grabe naman ang pagkamiss niyo saakin Sr. Tessy!" Batid ko habang hindi maiwasang
matawa dahil sa ginawa niya. Humiwalay ito at mahina akong tinapik sa aking braso.
"lkaw bata ka, wala

parin kupas ang ganda at kabaitan mol Mabuti naman

at napabisita ka?"batid nito na punong kasiyahan.

"Eh syempre naman po, ilang buwan na

din po akong hindi nakakadalaw dito."masaya kong batid at niyakap ko muli si Sr.
Tessy.
Si Sr. Tessy rin kasi ang isa rin sa mga malapit na madre sa puso ko. Bukod sa
napakabusilak ang puso nito gaya ni Sr. Tina ay lubos rin ang pagiging masiyahin at
positibo nito kaya masaya ako na nakakausap at nakakasama ko siya sa tuwing
bumibisita ako.

Humiwalay ito mula sa pagkakayakap at agad naman itong humarap sa mga madre na
hindi pamilyar saakin.
"Oo nga pala ipapakilala kita sa mga bagong destin ong madre, kakaordina palang
nila at kaka-destino lang nila dito magiisang linggo na."paliwanag nito at tumingin
naman si Sr. Tessy sa mga ito.

"Sisters, I would like you to meet our biggest sponsor at malapit sa puso namin ni
Sr.
Tina, siya si Zia."saad nito at agad naman itong mga ngumiti at bumati.

Ngumiti naman ako sa mga ito at nagbow ng kaunti upang magbigay galang.
Napatawa na lang ako sa sinabi ni Sr. Tessy nang

biglang magsalita si Sr. Tina.

110h siya, bago pa


kayo magkasiyahan diyan ay mga bata magsi-kain na, h alina Zia at sumabay ka saming
kumain... pagaanyaya ni Sr. Tina at napatango naman ako at tumungo sa silya na mad
alas kong inuupuan.
Katabi ko siya at si Sr. Tessy. Ha los ang ibang bagong madre ay kasama rin namin
sa hapag.

Nang makaupo ako ay napangiti naman ako sa nakahandang pagkain, nasaktuhan pang
sinigang na baboy ang ulam. lsa sa mga favorite na luto ko na sigurado'y si Sr.
Tessy nagluto.

Nang maisaayos na ang mga bata ay pumunta narin ang ipang madre saaming pwesto at
agad ko namang nginitian ang mga ito.

Narinig ko ang senyales na mananalangin kami kaya napapikit na ako.

Panginoon, salamat, salamat at kahit papaano ay nakali mutan ko kahit sag/it ang
dalahin ko sa buhay
at nagbigay kayo ng tao na makikinig sakin.

.....Amen...sagot ko nang matapos ang panalangin at napaupo na ako sa upuan.


Napuno ng kwentuhan at tawanan ang mesa. Nalaman ko rin na ang iba saka n i la ay
gating pa sa ibang bansa at ang iba naman ay mula sa probinsya.
liang oras rin ay natapos kam i ng kuma in at nagsitayuan na ang mga bata upang
makapag sipilyo at makatulog na kaya maging kami na nasa mesa ay napatayo narin.

Sinamahan ng ibang madre ang mga bata at i ilan naman ay nanatili upang magpunas ng
upuan habang ako ay nililigpit rin ang pinagkainan namin at

tumutulong sa gawain.

Sa kalagitnaan ng aking ginawa ay agad namang napalapit saakin si Sr. Tina at


kinuha Iahat ng plato na aking nilligpit.

"Zia jusko po huwag mona yang ligpitin at hayaan mo sila Sr.


Catherine ang magligpit niyan."pahayag niya at

napailing naman ako dahil ilang beses na ako nanatili dito kaya tumutulong narin
ako sa gawain.

Dahil sa pagiging makulit ni Sr. Tina ay napahinga na lamang ako ng malalim at


sumuko. Siguro ay ayaw niya akong pagalawin dahil nga may dalahin ako at nandito
ako upang makapagpahinga.

"Sr.Tina talaga..."reklamo ko habang natatawa na

lamang at napahinga ito ng malalim at hinatak ako palabas mula sa Dining area.
Paglabas ay hinarap ako nito at may sinabi ito. "Nga pala ay kinuha kita
ng mga kakailanganin mong panligo,mabutina lang

at naitago namin ng maigiat malinis ang mga damit mo kaya pinalagay ko na kay Sonia
ang mga damit mo
at ipinahanda ko narin ang tutulugan mo."paliwanag
nito na agad naman akong napatawa. "Alam mo Sr.
Tina simula palang nang bumalik ako dito matapos ang

aksidente ay ganoon parin kayo saakin.

Grabe parin ho ang pagaalaga niyo at pagmamahalnyo s aakin." Saad ko at agad naman
ako nitong tinapik at
labis ang ngiti nito.

"Aba'y syempre anak,napakabutimong nilalang.Ni hindiko alam


kung saan mo nahuhugot lahat ng kabutihan na taglay mo

at nagpapasalamat kami dahilnatagpuan ka namin at n


akilala."punong sinseridad nitong saad saakin na agad naman akong napanguso dahilsa
sinabi niya.

Kahit papaano ay lumipas na ang panahon at isang

batang babae parin ang nakikita niya mula saakin.

"Wala ho iyon,ay

may ipapaalam po sana ako sainyo." Saad ko nang maalala ko ang kanina ko pa
iniisip.
Agad naman itong napatingin sakin at nag antay sa aking sasabihin.

"Kung pwede po sana manatilimuna ako ng tatlong araw.


Kinakailangan ko po kasi na mapag-isa at maiayos sarili ko bago po ako
bumalik."nahihiya kong batid.
Simple itong ngumiti at piniga ng mahina ang aking kamay.

"Ano ka ba Iha,oo naman at pwede ka manatili. Bukas ang bahay sa'yo,manatilika


kahit ilang araw mo gusto basta maging maayos ka lang."batid nito at agad naman
akong napangiti.
Wala akong nasagot at niyakap ko na lamang si Sr. Tina. Grabe talaga ang pagtanggap
nila saakin at pagmamahal, lubos ako nagpapasalamat dahilsa mga oras ng
pangangailangan ay nandito sila upang suportahan at gabayan ako.

Hindi ako nagkamali ng taong pinagkatiwalaan. Humiwalay ito saakin at hinawakan ang
kamay ko.

"Tara't ihahatid na kita sa magiging kwarto mo. Patiang bag mo ay ipinadala ko na


doon."saad niya at naglakad ako kasabay nito.
Ilang baitang ang aming inakyatan at napunta kami sa pinto na kung saan ay pamilyar
saakin. Dito na ang

aking naging kwarto tuwing nananatili ako sa bahay


ampunan.
Binuksan ni Sr. Tina ang kwarto at napah i nga naman ako ng malalim habang may
ngiti mula saaking la bi.

"0 siya, iiwan na kita dito, alam


ko masyado naging mahaba ang araw sa'yo at kailangan mo ng magpahinga."bati n iya
at napatango naman ako.
Nagpaalam kam i sa isa't isa at nang maiwan ako ay napahinga ako ng malalim at
napatulala.

"Should 1.....�

....1 give up?" I asked to myself.

Chapter 28

Chapter 28

MALZIA

liang araw akong nanatili sa Immaculate of Conception House at kahit papaano ay


naging malaki ang tulong saakin ng pananatili ko dito.
Tumulong ako sa gawain at sa ibang aktibidad na pwede kong maitulong, nagturo ako
sa mga bata at kasabay nito ay nakipaglaro din ako sa mga ito, at hindi mawari ang
aking labis na kasiyahan dahil para noon lang ay ganito lang ang madalas kong gawin
tuwing araw ng Linggo, at ilang buwang lumipas, maraming nagbago pero gayun pa man
ay naranasan ko muli ang dati kong ginagawa.

Malaki ang naitulong ang tatlong araw kong pananatili. Kahit papaano ay naibsan ang
hinanakit at problema dahil sa mg munting ngiti na kanilang pinapakita at kasiyahan
na dala.

But everything has come to an end. I need to face the reality and fixed everything.
This shouldn't be the reason for me to let him go. Na kahit sa kabila ng ginawa ni
Vaughn ay kasal parin kami, kailangan kong linawin at ayusin sakaniya ang mga bagay
bagay dahil sa mata ng diyos, mag asawa kami.

Maybe it's hard to repair everything we build, but I have to try my best. Para
narin sa ikapapanatag ng saloobin at pag iisip ko.

Kasalukuyan akong nakatayo sa harap ng gate. Sinabi kasi ni Sr. Tina na nagaayos
lang si Bishop Mario, na isa rin sa malalapit na tao saakin, na huwag ko na raw
abalahin ang tauhan ko na sumundo saakin dahil bukod

sa malayo ang Iugar na ito ay parehas lang routa na dadaanan namin kaya sumabay na
daw ako.

Napalingon nang marinig ko ang boses ni Sr. Tina at ni Bishop Mario. Agad naman
akong ngumiti sakanilang dalawa at nagsalita.

..Good morning po Bishop..Bati ko sa pari na agad namang napalawak ang kaniyang


ngiti nang makita ako.
11Zia kumusta ka ng iha?..Saad nito saakin na agad naman akong napangiti at nagmano
sakaniya. May edad narin ito.

11 Maayos naman po Bishop. Ngayon ko na lang po kayo nakita...maligaya ngunit


mahinahon kong batid. isang taon na simula nang makausap ko ito at makakwentuhan.
lsa rin kasi ito sa mga nilalapitan ko pag may sinasagawa akong proyekto para sa
ICH. dahil sakaniya rin ako kumukuha ng iilang papeles pang legal para maaprobahan
ng syudad ang pag mimisyon at pagsasagawa kong charity works.
Hindi rin ako nagkamali sa syudad na aking napilii. Dahil bukod sa mamabait ang mga
tao dito ay napakamatulungin nila.

Naalala ko noon ung unang nagsagawa kami ni Dad ng pamimigay ng relief goods at
project for malnourished kids ay halos wala kaming nabayad na tauhan dahil ang mga
tao dito ay kusang tumulong at nagbibigay ng libreng serbisyo.

Kaya dahilsa labis nilang kabutihan ay napukaw ang puso ko kaya napagdesisyonan ko
halos 70% ng kikitain ng exhibit ko ay mapupunta sa kanila para sa gastusin sa
bahay ampunan.

11 Kaya nga iha at hindi ka parin nagbabago. Napakabuti at may malasakit ka parin
sa komunidad

dito."Saad nito na agad naman akong napangiti.


�++ "Paano po hindi ako magmamalasakit,eh
samantalang napakabuti pong komunidad ninyo sa aming pamilya at maging sa ibang
tao."Batid ko na agad namang ikinangiti ni Sr. Tina.

"Grabe na ang natutulong mo at ng pamilya mo saamin Zia.Kaya buong puso kami


nagpapasalamat."sambit naman ni Sr. Tina at hinawakan ko naman ang kamay nito.
"Pare-parehas lang po ang layunin natin.Na makatulong at magbigay malasakit sa
iba."sagot ko na lang at napangiti na lamang sila.
sa kalagitnaan na aming pag-uusap ay biglang sumagi saakin ang exhibit na isasagawa
ko sa susunod na buwan.

"Ay siya nga po pala Bishop at Sr.Tina,sa susunod na buwan na po pala isasagawa
yung charity exhibit. Huwag po kayo mawawala doon ah? mas magiging malakipo ang
event dahil may mga investors po akong inimbita at hinihikayat na mag invest dito
at sa iba pang maliliit na bahay ampunan."Batid ko na agad namang ikinagulat ng
pari at madre.

"Talaga? jusko po salamat sa panginoon,mas maramika pang matutulungan


iha."Maligayang batid ni Sr. Tina at napalakpak naman si Bishop.
"Lubos kang hulog ng langit sa mahihirap at nangangailangan iha.Nawa'y lubos na
pagpalain ka pa ng may kapal. Sigurado ako na hindi ka papabayaan ng diyos." saad
ni Bishop at napangiti naman ako.
Biglang may dumating na kotse kaya agad naman akong tumingin muli kay Sr. Tina at
niyakap ito ng mahigpit.

"Sr.Tina,salamat po dahillaginiyo ko

pinagbubuksan ng pinto."I said very sincerely.

Umiling ito at napangiti sa sinabi ko.

"Wala yun,Zia.agimong tatandaan na bukas ang pinto namin para sa'yo.Mag-iingat ka


at huwag ka mag dalawang isip na pumunta dito pag kailangan mo, okay?"Sambit nito
na agad naman ako napangiti.
Sa mata padin nila, isa parin akong munti. Agad na nauna si Bishop na agad ko
namang
sinundan. Nang binuksan ko ang pinto ng kotse ay

kumaway naman ako at pumasok nasa loob.

3RD PERSON

Halos buong tao sa mansyon ay hindi magkandaugaga dahilsa pagbulyaw ni Vaughn


sakanilang lahat.

Nagulat si Harry nang binato ni Vaughn ang kaniyang nahablot na babasagin sa


dingding dahil sa balita na ipinarating sakaniya ng kaniyang tauhan.

"S-sorry po Mr.Zhang,naputolkasi ang cctv mula

sa Yale Highway kaya h-hindina p-po m-ma trace y-yung sasakyan n-ni M-Mrs.Zhang."
Saad ng paged na tauhan

Tatlong araw simulang hindi umuwi si Malzia mula sa mansyon. Halos hindi alam ng
mga taong nakapaligid kay Vaughn kung ano ang gagawin dahil para itong halimaw na
nagwala nang malamang hindi nakauwi si Malzia.

liang araw narin itong walang tulog at puro inom lang ng alak. Hindi narin niya
mabilang kung ilang sigarilyo na ang naubos nito gawa ng pag-aalala. Hindi niya
alam saan hahagilapin ang asawa niya.

Labis nababaliw at gulong gulo ang isip niya dahil paano kung iniwan na siya nito?
0 kung may nangyari

dito? Anona lang ang mangyayari sakaniya?

Hinang-hina ang katawan niya at halos hindi na siya nakakakain dahillabis siyang
tutok sa paghahanap sa asawa niya. Ni hindi rin ito sumasagot dahil nakapatay ang
cellphone nito.

Hindi niya alam kung ano pa ba ang dapat niyang gawin. liang taon ang lumipas
simula nang mabaliw siya nang ganito na animo'y wala siyang magawa para pabalikin
ang asawa niya sa mansyon.

Pag ilang araw pa ang lumipas ay hindi niya alam kung may wisyo pa ba siyang
mabuhay. Hindi niya alam kung iniwan na ba siya nito. Pero hindi iyon ang iniisip
niya ngayon. Gusto niya munang makitang ligtas ang asawa niya at makita ito.

"You fucked up,you're fucking bastard!" Saad niya sakaniyang sarili. Halos hindi
niya naramdaman ang pagkagutom at pagkaantok dahil punong-puno ang isipan niya kung
nasaan ang asawa niya at kumusta ang kalagayan nito.
"If you didn't find my wife,I'll make sure all of you will vanished..I'll make sure
to kill all ofyou."he warned them. Malalim ang boses nito at nakakatakot itong
nakatingin sa mga tauhan niya.
Hindi alintana ang takot at panghihina ng tauhan niya dahil hindi nila akalain na
magiging ganoon ang kanilang amo. Kahit kailan ay hindi ito nagpauna sa galit,
kalmado lang ito dati at malalim na tao.

Kaya nagmadali ang mga ito umalis sa harap niya at muting nagiisip ng paraan kung
paano nila maiiuwi ng buhay si Malzia.

Pero ngayon, maging si Harry at Ms. Beth ay hindi alam paano kakausapin si Vaughn.
Maalab itong galit na maging sila ay natatakot dahil baka iba ang magawa nito

habang galit.

Kaya hinahayaan na lamang nila at pinadadalhan na lamang ni Ms. Beth ito ng pagkain
pero ni kahit isang subo ay hindi nito ginagawa. Hindi man lang nagagalaw ang
pagkaing pinapadala niya.

Napapikit na lamang si Harry nang dahil sa ginawa ni Vaughn.

lbinalibag nito ang mga natirang buo na vase at ang mga cabinets. Agad namang
napayuko ang mga kasambahay at napatabi sa ginawa ni Vaughn.

liang beses na ito ginawa ng binata simula nang mawala ang dalaga, halos maubos na
ang mga babasagin at masira ang furnitures dahilkung hindi niya
ito sipain ay ibinabato at binabalibag niya ito hangga 't
.
mas1ra.

Sinenyasan ni Harry na umalis ang mga katulong kaya agad naman itong mga umalis at
isinara ang pinto.

Magulo ang buhok ng binata habang hindi pa ito nakakapagpalit ng damit. Gusot at
magulo parin ang polo nito habang nakatanggal na ang iilang butones nito at
nakalabas ito mula sa pantalon.

Halatang mesirable ang binata. Amoy usok narin ito at halata mong lasing na ito.

Walang habas ang pagiinom nito ng alak. Pinigilan narin ito ng iilang tauhan ngunit
hindi ito nakikinig at mas nagwawala ito.

Napahilamos na lang si Harry sakaniyang mukha at napatingin sa bintana ng kaniyang


Home Office. Muli siyang lumagok ng alak at napasabunot sakaniyang ulo.

"M-Mr. Z-Zhang, parang awa niyo na po at itigil niyo na ang pag inom. Nakakasama na
po yan sa kalusugan ninyo."mahinahon na pagpapaalala ni Harry.
Para itong bingi na parang walang narinig at

nagpatuloy na lamang uminom ng alak.

"Hindi ko alam kung ano pa magagawa ko, Harry..." he said. At doon nasaksihan ni
Harry kung paano magcrack ang boses nito at kung gaano ito
nanghihina.

"H'wag po kayo mawalan ng pag-asa Mr. Zhang. Mahahanap rin po natin siya." Batid ni
Harry at napailing na lamang si Vaughn at napangisi ito ng mapait.

Napatingin ito kay Harry na agad namang ikinatakot ng matanda. Pero hindi ito
lumapit at muli nitong ibinaba ang hawak niya mula sakaniyang alak.
"M-my wife is lost. I don't have any idea if she got into an accident, she's in
danger or...she just left me."bulong nito. Pero sapat na iyon upang marinig ni
Harry.

Ramdam ni Harry ngayon ang hinanakit ng binata, pero hindi niya masisi si Malzia
dahil una palang ay si Vaughn ang nag umpisa ng lahat ng ito.

At ramdam niya na matinding nasaktan si Malzia dahil sa pag trato at dala nitong
sakit sakaniya. Naging mabait pa ang dalaga dahil marami ito konsiderasyon sa
binata. Kaya hindi na nakakagulat kung iwan siya ng dalaga.

Pero wala siya sa pwesto para sabihin ito kay Vaughn dahil ang trabaho niya lang
ay maglingkod at gawin lahat ng inuutos niya.
Nanatiling tahimik si Harry at hindi umiimik. Pero nagulat siya sa sunod na ginawa
ng binata.
Buong lakas at pwersang sinuntok ni Vaughn ang salamin na nasa tabi niya. lsang
buong salamin ito na kung saan matibay ang pagkakagawa nito.
Nagulat siya nang paulit-ulit nitong pinagsusuntok ni Vaughn hanggang sa nabalot ng
dugo ang salamin at

mabasag ito ng tuluyan. Agad namang lumapit si Harry

upang pigilan ang lasing nasi Vaughn.

"Mr.Zhang tigilan niyo na ginagawa mo sa sarili mol Nasasaktan mo sarilimol" Pag


aalala niya.

Biglang nanigas si Harry at napabitaw mula sa pagkakahawak sa binata nang may


maramdaman siyang tulo ng luha na lumapag sakaniyang kamay habang pinipigilan niya
ito.

Nanghina si Vaughn at napaupo na lamang sa bubog.

Walang tigil ang pag buhos ng dugo mula sa lapag. Masyadong napuruhan ito kaya
dumagsa ang dugo na lumapat sa carpet na kinauupuan nito.

"M-Mr.Z-Zhang huwag niyo po upuan ang mga basag na salamin,m.Sandaliat magpapatawag


ako ng kasambahay.."batid nito na agad namang naramdaman ni Harry ang paghawak
nitong mahigpit sa laylayan ng pantalon.

"No."matigas nitong saad. Napahinga na lamang si Harry dahil hindi niya matiis
makita na nagkakaganon ang binata.
ltinaas ni Vaughn ang isang paa at tinungtong ang sugatan niyang kamay at tumulala
na lamang siya sa kawalan. Puyos ang pagbuhos ng kaniyang dugo pero wala siyang
pakielam.

He needs her badly, he want her wife to come back...


"Mas gugustuhin kong mamatay ako kesa mabaliw sa kakaisip kung nasaan ang asawa
ko."mahinang bulong nito na agad namang ikinahingang malalim ni Harry.

Pinanalangin niya na lang na dumating nasi Malzia, kung hindi ay baka mabyuda ito
ng wala sa oras.

MALZIA
Nang makarating ako sa harap ng gate ay hindi ko maiwasang kabahan. Hindi niya alam
kung ano una
. .
n1yang gagawm.

Sa totoo lang ay sa tatlong araw na wala ako ay madalas sumagi sa isip ko naiwan na
lamang si Vaughn.

Maraming dahilan para iwan ko siya, pero hindi ko magawa dahillagi akong naghahanap
ng rason para manatili sa tabi niya.

Nangako ako na kahit maging sino man siya ay aalagaan at gagawin ko Iahat para
protektahan at makaramdam muli siya ng pagmamahal.

Kung siguro nga iyon ang rason bakit hindi ko maiwan si Vaughn. Dahil nangako ako
sakaniya at lubos ko itong pinanghahawakan.

Napahinga ako ng malalim at nag doorbell mula sa gate na nasa harap ko. liang
segundo lang ay bumukas ito at nakita kong lumabas sa guard house si Naj.

"Naj."batid ko at halata ang pagkagulat ni Naj nang makita ako.

"Ms.Zia totoo ba 'to?! Andito ka?!"tanong niya habang puyos ang gulat sa mukha niya
na animo'y naka kita ito ng multo na agad naman akong napakunot ng
noo.

Napalingon naman ako sa paligid kung may iba pa

bang Malzia bukod saakin at muli akong napatingin kay

Naj.

"May nakikita ka pa bang iba?"tanong ko at nagulat

ako nang tumalon-talon ito at hinawakan ang dalawang kamay ko dahillubos ang
kasiyahan nito.
"Ms.Zia niligtas mo ang buhay ng 700 na empleyado! Hulog ka talaga ng
langit!"maligaya niyang batid na agad naman akong napaisip sa sinabi niya.
"Alam mo nawala lang ako Naj kung ano na

nasasabimo diyan."batid ko habang natatawa dahil para itong bata na nagtatatalon


kanina pa.
"Hay naku Ms.Zia! Malalaman mo kung ano ang sinasabiko kung papasok kana ng
mansyon!"batid nito. Bigla naman akong napaisip sa sinabi ni Naj.
Bigla namang napalaki ang mata ko nang maalala kong hindi pala ako nakapagpaalam
kila Ms. Beth na hindi ako makakauwi.

Baka nag-aalala na ang mga tao sa mansyon. Masyadong lumipad ang isip ko dahil busy
ako sa pagtulong mula sa gawain at pagtuturo ng mga bata.
Agad naman akong kinabahan lalo na't baka nagaalala sakin si Ms. Beth dahil ang
nasabi ko lang sakaniya ay gagabihin akong umuwi.
Hindi ko rin naman expect na mananatili ako ng ganoong katagal sa bahay ampunan.

"0 siya Naj,ihatid mo muna ako sa mansyon."mahinahon kong utos at agad naman itong
tumango at sumakay sa shuttle at i-start ang engine
nito.

Agad naman akong sumakay at mabilis niya itong

pinaharurot papunta sa mansyon.

liang saglit lang din ay nakarating na kami sa Mansyon. Hindi niya na ako sinabayan
dahil kailangan niyang mag report kay Vivian na nakauwi na ako ng maayos para
tumigil narin ang mga tauhan na maghanap saakin.
Baka nag aalala ng malala sila Ms. Beth at baka nalaman ito ng pamilya ko kaya
marami ng naghahanap saakin.

Nang makarating ako sa pinto ay agad naman akong napapikit at napahinga ng malalim.

Baka magalit saakin si Ms. Beth lalo na't maayos

ang naging usapan namin. Siguro ay napagalala ko sila, hihingi na lang ako ng tawad
lalo na't hindi ko man lang sila naabisuhang hindi ako makakauwi.

Pagbukas kong pinto ay mabilis na lumapat ang mga mata nila saakin. Gaya ni Naj,
lahat ng kasambahay ay namutla at pawang nakakita ng multo sa gulat.

"Ms.Zial Ms.Beth andito na po siMs.Zia!"sigaw ni Martha. Nagsilapitan naman saakin


ang kasambahay at nakita kong mabilis na tumungo saakin si Ms. Beth na galing sa
kusina.
"Jusko kang bata ka! Saan ka ba nagpunta? llang araw kang nawala at halos buong
bahay ay nababaliw sa kakahanap sa'yo!" Saad nito habang tinitignan at sinusuri ang
katawan ko na baka napaano ako.
"Sobrang nagaalala na po siMr.Zhang kakahanap sainyo Ms.Zial Hindina po namin alam
kung paano po namin siya papakalmahin!" Batid naman ni Martha.

"Halos tatlong araw pong walang tulog ang tauhan ni Mr. Zhang dahil hinahanap
kayo!"

"Saan po kayo nag punta Ms. Zia?"

At samo't sari ang natanggap kong tanong. Halata


sa mga ito ang labis na pag-aalala kaya bigla naman ako nakaramdam ng awa dahil
baka maraming naapektuhan sa pagkawala kong ilang araw.

Pero ang nagpapukaw ng atensyon ko ay ang pangalan ni Vaughn.

"Vaughn? He's looking for me?"Gulat kong pagtataka na agad naman silang sabay sabay
Iahat na napatango.
"Nag aalala na sa'yo si Mr.Zhang.Hindisiya nakatulog at makakain dahil nagaalala
siya na baka napaano ka."batid ni Ms. Beth na agad namang bumilis

ang tibok ng puso ko.

Siya? Mag-aalala? Samantalang nang huli ko siyang makita ay para namang masaya siya
sa lagay niya at mukhang hindi naman niya ako kailangan?

Napahinga na lamang ako ng malalim at tumingin kay Ms. Beth at binigyan siya ng
sinseridad na ekspresyon.

"Pasensya na po Ms.Beth kung napag-alala ko kayo,nanatililang po ako sa bahay


ampunan. Nakapatay po ang cellphone ko kaya nawala sa isip ko na magpaalam dahil
nasanay po ako sa bahay na pag wala ako at hindiumuwi,alam na po nila na nasa bahay
ampunan ako."malungkot at buong puso kong pagbibigay paumanhin. Agad namang huminga
ng malalim si Ms. Beth at hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"Ang mahalaga nakauwika.Ang pinaka kausapin mo ngayon ay siMr.Zhang dahilsiya ang


pinaka
nag-alala."sambit naman ito.

Is he really worried about me?

Matapos ang lahat, mula sakaniyang pagtrato saakin ay sa isang iglap bigla siyang
nag-alala?

Madaming sumasagi sa isip ko na mga tanong.

Na kung mahalaga ako sakaniya at may pakielam siya saakin ay sino ang babae sa
opisina? Bakit sinaktan niya ako nung gabi na 'yon?
And now he'll be worried about me?

"Sige po kakausapin ko na lang po siya mamaya. Akyat na po muna ako." Saad ko.
Aakmang maglalakad na ako ay nagulat ako nang sabay sabay silang humindi at pigilan
ako sa paglalakad.
"Madame mas maganda po kung ngayon nyo na po siya kausapin.Hindipo siya
pumasok.Nasa home office

po siya ngayon."batid ni Martha na halos buong pag

aalala niya.


bakas rin sa mga mukha nila na pagkasabik at

nagmamakaawa na dumiretso ako sa home office.

Buong pagtataka na lamang akong napatango na agad naman akong sinamahan ni Ms.
Beth.

Napansin ko ring nagmamadali ito at hindi mapakali, bigla tuloy ako nakaramdam ng
masamang kutob dahil base sakanilang kilos at galaw ay lubes akong nakapagdala ng
pag-aalala at perwisyo sakanila.

Napahinga na lamang ako ng malalim at napalukot ng mukha dahil hindi ko maiwasang


rna guilty dahil nakaperwisyo ako sakanila.

Nang makarating kami sa pinto ay hindi niya muna ito binuksan at tumingin na lang
mula saakin.
11Alam ko na wala akong karapatan na magsalita sa kung ano nangyayare sainyo Zia,
pero, kung ano mang pinag awayan niyo, parehas kayong lubes na naapektuhan, kaya
sana maiayos niyo
'yan..anak...pagbibigay opinyon ni Ms. Beth.

Ngayon ko lang na nakitang takotna takot si Ms. Beth at puno ng pag-aalala. Siguro
nga ay lubes nag alala saakin si Vaughn at lalo na sila.

Ngumiti ako ng tipid at tumango sa sinabi niya. Kahit na hindi niya pa sinasabi ay
ganoon naman
talaga gagawin ko dahil wala akong balak na iwan si

Vaughn.

Hangga't kaya ng buong takas ko ay iintindihin ko siya at titiisin ko lahat ng


ginagawa niya. Gusto ko na makita niya na kahit anong mangyari ay panghahawakan ko
ang pangako ko sakaniya.
Na hindi ko siya iiwan at Iubas ko siyang aalagaan.

Nang makita ni Ms. Beth sa mukha ko ang buong

sinseridad ay ngumiti naman ito at binigyang daan ako sa pinto at tumungo na ito
pababa.

Huminga ako ng isang malalim na hininga at ilang saglit ay binuksan ng dahan-dahan


ang pinto.

Nang mabuksan ko ito sumalubong saakin ang matapang na amoy ng sigarilyo at amoy ng
alak.

Ngunit, biglang nanlaki ang mata ko nang mapansing napakaraming bubog at sirang mga
gamit sa paligid.

Parang dinelubyo ang lugar at malubhang nasira ang mga babasagin at ibang gamit na
nakapaloob dito. Napadapo ang tingin ko kay Harry na napagawi sa aking direksyon at
halatang gulat na gulat ito na makita ako.

Agad namang napaawang ang aking bibig at nanlaki ang aking mata nang makita kong
nakaupo si Vaughn na hinang hina at umaagos ang dugo nito mula sakaniyang kamay.
Napabitaw ako sa bag ko at mabilis akong tumakbo patungo sakaniyang pwesto.
110h my pre---what happened to you Vaughn?! Harry please get me the medicine
kit!..sigaw ko dahil lubos akong nagulat sa kaniyang kondisyon. Puyos ang kalat ng
bubog sa lapag at may halo itong dugo.
Agad namang tumakbo si Harry palabas upang kumuha ng pinapakuha ko at naiwan naman
kami ni Vaughn.

Namumutla ito at halos wala ito sa wisyo niya na agad namang nagpasikip ng puso ko
dahilhindi ko mapag akila na aabot ng ganito si Vaughn.

Dahan-dahan kong hinawakan ang kamay nito at muting kinuha ang bag ko para kunin
ang panyo dito at tumakbo muli sa harap niya at lumuhod para bendahan

ang kamay niya.

Hindi ko na pinansin kung nabubog ang tuhod ko at nagkalat ang mga babasagin. Ang
mahalaga ay
magamot ko ang kamay ni Vaughn.

"Y-you c-came.."bulong nito at nagulat ako nang bigla nitong hinawakan ng dahan-
dahan ang mukha ko at hawiin ang buhok ko.
Agad naman akong napatingin sa mukha nito at pawang may kakaibang kumalabog sa
puso ko nang matunghayan ko ulit ang mukha niya ng malapitan.

Pero ang sunod kong ikinagulat ay nang ngumiti ito saakin at kasabay nito ay
pagpatak ng luha nito.

"1-l'm s-sorry..l'm very s-sorry.."batid nito habang nagca-cracked ang boses nito.
Parang sinuntok ang puso ko nang sabihin niya iyon. Bakit nagkakaganito ka Vaughn?

Hinaplos niya muli ang mukha ko at kahit namumutla ito ay nagawa niya paring
ngumiti saakin.

Hindi ko napansing tumulo ang luha ko dahil sa ginawa niyang haplos.

You're hiding yourself, Vaughn.

Pinunasan niya ang luha ko at tinanggal ang nagdudugo niyang kamay sa kamay ko para
hawakan ang magkabila kong pisngi.

Nagulat naman ako nang bigla nitong iniabot ang sintido ko at binigyan ng halik.
"I'm s-sorry if I hurt you, my wife..'bu long nito at hindi ko naman napigilang
mapaluha sa sinabi niya.

"Huwag kana muna magsalita,kailangan kong gamutin kamay mo." Utos ko habang
tinitigan ko ang kaniyang mata.
Ang mahalaga ngayon ay magamot ko ang kamay

niya. Mas maganda kung maging maayos muna siya at


makaalis siya sa sitwasyon niya bago namin pagusapan ang problema namin.
Pero nagulat ako nang bigla ng bumagsak ang kamay nito sa pagkakahawak sa kamay ko
at bigla itong nawalan ng malay.

Dapat ay babagsak ang u lo at magi ng katawan nito sa la pag ngunit mabuti na lang
at tumama ito sa katawan ko na agad ko naman itong nasalo.

"Vaughn!"sigaw ko at na kari n ig ako ng yabag ng


paa.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 29

Chapter 29

MALZIA

Napahinga ako ng malalim habang pinagmamasdan ang mahimbing na natutulog nasi


Vaughn. Dahan- dahan ko namang ginagamot ang kaniyang kamay dahilmalubha itong
nasugatan.

Hindi ko lubos maisip na magkakaganito siya nang mawala ako. Kung alam ko lang ay
hindi na sana ako aalis.

Napahinga ako ng malalim at ibinaba ang kaniyang kamay sakaniyang tiyan at iniayos
ang kaniyang kumot.

Nagula ako nang maabutan ko siyang miserable kanina. Sumikip din ang dibdib ko at
pawang gustong kumawala ng puso ko sa kaba nang makitang mawalan siya ng malay.

Buo parin ang aking pagtataka bakit pawang nawala siya sa wisyo nang umalis ako at
kung bakit ganoon ang reaksyon niya. Humantong pa sa pagsisira ng gamit at
pagwawala.

Kanina napaisip-isip ako na baka labis itong

nag-alala saakin dahil wala akong iniwang mensahe at nawala na lamang ako ng parang
bula. Kasalanan ko rin bakit nagkagulo dito.

Gulong gulo ang isip ko at hindi ko alam kung ano dapat kong paniwalaan at dapat
kong isipin. Lalo na't sa kalagayan nito ngayon ay marapat ko munang isantabi ang
lahat para sa kapakanan niya.

Hinawakan ko ang bimpo sakaniyang ulo at inilipat

ito sa kabilang side nito. Kinapa ko rin ang kaniyang leeg

at hindi parin nagbago ang kaninang init nito.

Kaya kinuha ko muli sa medicine kit na nakalapag sa side table at kinuha ang
thermometer. Tinutok ko ito sakaniyang tenga at ipang saglit ay lumabas ang
resulta.

"39.2"mahina kong batid habang bakas sa aking boses ang pag-aalala.


llang oras na ito nakatulog at simulang mawalan ito ng malay ay ganoon parin ang
temperature niya.

Napahinga ako ng malalim at ibinalik sa box ang thermometer at humarap ako kay
Vaughn na kasalukuyan paring natutulog.

"Ano bang ginawa mo sa sarilimo? Bakit ka nagkaganito?"mahina kong batid habang


hinahawi ang kaniyang buhok at pinagmamasdan ang kaniyang mukha.
Nakapagpalit na ako't lahat at nakaayos na ako ng kwarto pero hindi parin ito
nagigising. Paghindi parin bumaba ang lagnat niya bukas ay plano ko na siyang
dalhin sa hospital.

lniayos ko ang buhok nito at kalaunan ay natawa ako sa aking inisip.

Tanging pagtulog lang talaga ang magpapatahimik sa lalaking 'to. Kailangan niya pa
magkasakit at mawalan ng malay para lang tumigil siya sa
pagta-trabaho at pagiisip.

Kahit na anong galing niya o kahit anong husay niya sa isang larangan, hindi parin
magbabago na tao lang siya at bumibigay din.
Huminga muli ako ng malalim at unti unting hinalikan ang noo nito.

Napangiti na lamang ako nang napagtanto na tatlong araw ko pala ito hindi nakikita.
Kahit papaano ay

namimiss ko ang ngisi niya at pagka sarkastiko niya.

Dahil nung panahon na nasa New Zealand kami ay labis siyang masaya at kuntento sa
kung anong meron kami.

Tinignan ko ang orasan mula sa aking relo at halos alas otso na ng gabi. Simula pa
kanina ay hindi pa ako nakakakain at nakakainom ng tubig dahil pilit kong
binabantayan si Vaughn dahilbaka pag gumising ito ay magutom o sumakit ang ulo
nito.

Siguro ay hindi naman magigising si Vaughn at pwede akong kumain ng mabilisan dahil
maski ako ay nanghihina na dahil hindi pa ako nakakakain.

Tumayo na ako sa aking pagkakaupo at dapat maglalakad na ako palabas nang magulat
ako sa kamay na humablot sa aking kamay.

Nagulantang ang aking kaluluwa nang makita ko ang kamay nito na nakahawak saakin
habang ang mata nito ay malamnam na naka awang.

Bigla naman akong napatigil at humarap ako dito, madali kong tinanggal ang kaliwang
kamay nito at mabilis akong umupo sa tabi niya.

..Kumusta pakiramdam mo? Are you hungry? Thirsty?..I asked at hindi ito sumagot sa
akin at pawang tinitigan lang ako nito ng ilang saglit na agad naman akong
nakaramdam ng kakaiba.
Napalunok na lamang ako at hinawi ko ang buhok nito at tumingin sa mga mata nito.

11 Jlang oras ka ng tulog,I'm worried because you haven't eaten anything


yet...kalmado kong batid at nanatili parin itong nakatitig saakin.
11V-you c-came..home...batid nito habang matamlay ang boses nito at may ngisi
sakaniyang mukha na pawang masaya itong nakita ako. Agad namang bumilis ang tibok
ng puso ko nang magsalita siya.

Tumaas ang dalawa kong kilay at napatango na

lamang sa kaniyang sinabi.

"I am." I simply said and cleared my throat. "Look, I'll just call Martha to get
us food para masamahan kita dito,okay ba 'yun?"l asked softly and to my surprise,
he gave me a simple smile.

Tumayo ako at binigyan ko rin ito ng ngiti at umalis sakaniyang kinahihigaan at


tumungo sa sala upang tumawag sa baba para makapagpahatid ako ng pagkain.

Kinuha ko ang telepono at dinial ang telepono. Nang maring ito ay mabilis itong
sinagot at
sumalubong ang boses ni Martha.

"Hello Martha? Can you get us a food upstairs? Vaughn just woke up..yes..get him
the soup that Ms. Beth made..and also the medicine and bucket of ice..thank you!"
Saad ko sa telepono at agad kong ibinaba ito.

Muli akong tumungo sa kaniyang kinahihigaan at bumungad saakin na dilat na ito at


tahimik na nakamasid.
"Uhm.."l hummed awkwardly and sat beside him.

"May masakit ba sayo?"l asked. Kung kanina ay malambot ang ekspresyon nito ay
ngayon naman ay blanko, na tanging panghihina lang ang bakas sakaniyang mukha.
Tumitig ito saakin nang seryoso na agad naman akong napakagat ng labi. Nginitian
ko na lamang ito at inantay ang sasabihin nito.
"Where did you go?" he asked na agad namang bumilis ang tibok ng puso ko at puyos
ang kaba ko nang tanungin niya ako.

Ilang saglit akong napatigilsakaniyang tinanong at napahinga na lamang ng malalim.


"I just went to Immaculate Concepcion House.

Namiss ko narin kasi ang bahay ampunan."lsaid calmly.

Itried my best to say it casually and refrain my lips to tremble.


�++ Ngunit hindi pa natapos ang mainit nitong tingin

saakin at sinundan pa ng susunod na tanong.

"Why didn't you ask permission?"tanong nito at ramdam ko ang pagkainis nito base
palang sakaniyang tono.

Napalunok na naman ako at binigyan siya ng tipid na ngiti bago sumagot.

"I really forgot to call everyone kasinasanay na ako na hindi nagpapaalam because
my family knows that I'm at the ICH if I didn't go home.Mesyo napasaya rin ang
pananatili ko doon kaya hindi ko na napansin
na..h-hindipala ako nakapagpaalam."l explained.

In-examine muna nito ang aking mukha kung nagsasabi ako ng totoo at tinignan ko
naman ang mata nito para malaman niya na nagsasabi ako ng totoo.

Narinig ko nalang itong napasinghap at napahinga ng malalim nang dahil sa paliwanag


ko.

"I'm looking for you everywhere,I did search and look for you in whole city and you
were nowhere to be found." Saad nito. I cleared my throat and looked somewhere para
iwasan ang kaniyang tingin dahillubos kong nararamdaman ang pag-aalala nito at inis
nito.

Hindi ko alam kung dapat baakong kiligin o mainis sa sarili ko dahil sa kapabayaang
ginawa ko at nakaperwisyo ako ng mga tao.

Napatingin na lamang ako sa kawalan at biglang namayani ang katahimokan sa paligid.


Tanging mabibigat na hininga na lamang niya ang naririnig ko at halatang hindi ito
natuwa sa nangyari.
Pero bigla akong nagulat nang buong pwersa itong

bumangon na agad naman akong napaalalay.

Biglang nayanig ang aking buong pagkatao nang biglang humigpit ang yakap nito
saakin at para akong napiga ng kaniyang malaking katawan.

Bigla akong nanigas nang dahil sa ginawa niya at puyos ang pagkagulat ang mukha ko.
"I was scared, that I might lost you..that you were taken away from me." He
whispered very sincerely.
Biglang kumalabog ang puso ko at may kakaiba akong naramdaman mula sa aking tiyan
na hindi ko alam paano sasagutin ang sinabi niya.

Biglang kusang lumapad ang mga braso ko sa likod niya at napapikit na lamang ako
upang damahin ang yakap.
"I promised that I will never leave you right? That I would take care of you no
matter what."mahinahon kong bulong at napadilat at napatingin sa kawalan upang
pigilan ang aking pagtulo ng aking luha.
Hindi na ito umimik sa aking sinabi at nanatili parin kaming magkayakap at
dinadamdam ang bawat segundo na nakayakap kami.
I missed his touch and his gentle gestures. Na kahit alam kong likas ang pagiging
malamig nitong lalaki ay nagawa niyang umamin saakin at bigyan ako ng mahigpit na
yakap.
This is all I want, I just want his care and gentleness, I want to see my
husband...
The love of my life...

llang saglit lamang ay humiwalay ako sakaniya at hindi sinasadyang tumulo ang aking
luha kaya agad ko naman itong pinunasan ng palad ko at huminga ako ng malalim at
ngumiti ng tipid sakaniya.

Kasalukuyan kong napansin ang kaniyang tingin

kaya sinalubong ko ang titig niya at napansin kong nag-iba ang ekspresyon nito at
naging malambot, na pawang naawa siya saakin.
"Zia, what you've seen that day------"

Agad kaming natigilan nang marinig ang katok mula sa pintuan.

Sinenyasan ko 'tong saglit at madali akong tumungo sa pinto dahilalam kong


nakarating na ang pagkain at ibang bagay na aking ipinadala.

Nang makarating ako sa pinto ay agad ko itong binuksan at bumungad naman saakin si
Martha at ang dalawa pang tauhan na may dala ng mga pinadala ko.

Biglang kumalamnam ang tiyan ko nang mapansin ang masasarap na pagkain na dala nila
saakin at para kay Vaughn.

Binigyan ko ito ng daan at agad namang nagsipasok ang mga ito at madaling tumungo
papunta sa kama nam�m.

Nang sundan ko ito ay biglang nag-bow ang mga ito at hindi man lang dinapuan ng
tingin si Vaughn.
"Good evening, Mr. Zhang."magalang nitong saad at hindi na lamang sumagot si Vaughn
at iniayos nila ang mga table na dala rin ng isang kasambahay at inilatag
ito at agad namang inilapag ang mga pagkain sa mesa.

Nang maiayos nila ang lahat ay agad naman akong nagpasalamat at umalis na ito sa
aming harap.

"Let's eat."he said at bigla akong umiling at ikinuha mula sa isang cabinet ang
maliit na mesa upang mailapag ko sa kama ang kaniyang pagkain at inumin.
"I'll feed you."kalmado kong batid at inilagay ang maliit na mesa sakaniyang hita
at dahan dahan ko namang ikinuha ang sopas na nailuto ni Ms. Beth.

"Ican do it."he said at mabilis akong umiling at

kinuha ang kutsara at hinawakan ang soup niya. "No,mahina ka pa.Sige na hindipa
naman ako
ganoon ka gutom."llied and he then surrendered.

Dahan dahan kong hinipan ang kaniyang pagkain at nang okay na ito ay isinubo ko ito
sakaniya na agad naman niyang kinain.

Habang pinapakain ko siya ay napansin kong hindi pa ito nakapaglinis ng katawan


dahil hindi ko siya magawang palitan kanina dahil tulog ito at ayaw ko siya
maistorbo.

"Let's change your clothes right after this okay?"I said at hindi ito umimik at
nanatiling pinagmamasdan ako habang pinapakain ko siya.
Bigla naman ako nakaramdam ng pagiinit saakin ng mukha dahil napapansin ko ang mga
titig nito kaya pilit kong hindi pansinin at binilisan ang pagpapakain sakaniya.

Nang matapos ay pinainom ko ito ng maraming maraming tubig at pagkatapos ay


binigyan ko ito ng mga tableta na dapat niyang inumin.

"Icalled my doctor earlier and asked her if what medicines she can prescribed to
you.She also taught
me clean your wounds properly."Batid ko at agad naman niyang ininom ang kaniyang
gamot.
Bigla namang napakunot ang kaniyang noo at ibinaba ang tubig na kaniyang iniinom.

"Your doctor?"he asked na agad naman akong napatigil.


I was caught off guard by his questions, luckily i have managed to think about an
alibi.

"Y-yeah,if nagpapa generalcheck up ako yearly."I

lied again at agad naman itong napatango sa sinabi ko

at hindi na agad nagtanong pa ng kahit ano na agad

ikinahinga kong maluwag.

I had a team of doctors who look after me every 6 month para makita ang progress ng
body ko about sa recovery. Kahit na ilang taon ng nakakalipas ay hindi biro ang
surgery na ginawa saakin kaya kinakailangan nilang i-monitor ako every 6 months.
Nang matapos siya ay itinabi ko ang table nito at itinanggal ko ang pagkakakumot
nito nang bigla itong magtanong.
"Wouldn't you eat?"he asked at napailing ako habang pinipigil ang aking gutom dahil
mas gusto ko muna siyang ayusin para makakain ako ng maayos.
"No, I'll help you first to wash up."I said at napahinga naman ito ng malalim at
iritable ang itsura nito saakin.

"No, you eat first."pagalit nito na agad naman akong napatigil sa pag-aayos ko
sakaniya.
Kahit matamlay siya ay nagawa niya paring magalit at magpakita ng pagkainis at
pagkairitable. Well what can I say? He's still as cold and untamed guy as always.

Hindi na ako nag protesta at agad na lang sumunod sakaniyang sinabi dahil kung
aalma lang ako ay maiinis lang ito at baka mabinat pa dahil sa pagtatalo namin.

Kaya kahit labag sa loob ko ay sinimulan kong kumain ng kumain.

Malaki ang bawa't pasok kong pagkain sa aking bibig at mabilis akong kumakain.
Habang kumakain ako ay bigla itong nagsalita.
"So you're not hungry, huh?"he asked na agad naman akong napatigil at napainom na
lamang ng tubig. Ramdam kong nakangisi ito at halatang nang aasar kahit na may
sakit na.

Hindi ko na lamang pinansin dahil may sakit ito

para bawian ko kaya patuloy kong kinain ang mga nakahanda.

Habang kumakain ako ay hindi ko maiwasang mailang sa pagtitig nito saakin. Hindi ko
alam kung dapat ko ba siyang bigyan ng pagkain o wag na lang pansmm.

llang saglit lang din ay naubos ko ang mga

nakahandang pagkain para saakin kaya inayos ko ito at


.
p1nagsama-sama.

"Wait, i'll just put it on the living room para if they picked this up hindi kana
maistorbo."l stated and put all the empty plates on the table at living room and
followed by the table they lend.
Nang matapos ay napahinga ako at bumalik muli kay Vaughn na kasalukuyang
pinagmamasdan ang galaw. Napatigil naman ako at pinanganyayahan ko ito.
"I'll assist you." I said but before I lift him up. He said something which made my
face heated like fire.
"Undressed me first."he said. Para akong nabingi sa sinabi niya at napairap na lang
ito at binigyan ako nang mapang asar na tingin.
"Don't worry I won't bite..for now." Loko nitong sabi na agad ko naman itong
pinandilatan dahil sa
kapilyuhan na agad naman niyang ikinatawa ng mahina.

Ngunit wala akong nagawa dahil kailangan ko siyang tanggalan ng damit dahilbukod sa
mahina ito ay may sugat ito na aking kalilinis lang at hindi pwedeng mabasa.

Lumapit ako dito at agad kong binuksan ang butones ng dahan dahan. Hindi ko
mapigilang mailang dahil sumasalubong saakin ang malaki at matipuno niyang dibdib
at ang kaniyang abs.
Napalunok ako at pinigilan ko ang sarili kong mag

react na para bang nahihiya ako.

Nang matanggalko ito ay buo kong nakita ang kaniyang hinaharap. Napalunok naman ako
at iniwas ang aking tingin.
"Stand me."he said at agad ko naman itong inilalayan patayo. Pero ilang saglit lang
ay bigla itong nauga at muntik ng bumaksak.

Agad naman akong tumingin dito ng puno ng pagaalala at tinanong ito.

"Are you dizzy?"I asked nang makita ko itong napapikit at gawin akong suporta.
"Ican handle it."he said. Napahinga ako ng malalim nang tanggalin ko ang belt niya
at ang pantalon sa pagkaka butones.
Mariin akong pumikit at dahan dahan itong ibinaba hanggang sa makaabot ito sa
talampakan at maalis ito sakaniyang katawan.

Tumayo muli ako at dinilat ang aking mata, sumalubong naman sakin ang mapangisi
nitong ngiti at bumuga na lamang ako ng hininga.
"Stop teasing me."batid ko na mahina naman itong napatawa at umakbay saakin para
magpaalalay.
Halos mabigat ang katawan nito ng alalayan ko dahil bukod sa malaki ang katawan
nito at makisig ay napaka tangkad nito na halos kapantay lang ako ng dibdib nito.

lnalalayan ko ito pababa at nang makarating kami sa banyo ay iniupo ko ito sa loob
ng cubicle ng shower, sakto ay may pawang batong upuan ang loob ng shoer cubicle
kaya pwede ko siyang linisan. Kinuha ko ang shower at tinimpla ang init at Iamig
nito mula sa heater na nakadikit sa dingding.

"I want to shower." he said while closing his eyes

and being pale na agad naman akong napailing.

"No baka mabinat ka."l opposed and he opened his eyes and looked up to me like he
was commanding me.
"Please, Iwant to wash my hair."he said on his deep
.
VOICe.

Kung sabagay ay mukhang hindi pa ito nakaligo simula nang makauwi ito pero gayun pa
man ay napakabango parin nito at hindi halata sakaniyang itsura. At para narin
maiibsan din ang init niya sa katawan.
"Lift your wounded hand up, please." I said and he did what i said.

Sinimulan kong basain ang kaniyang ulo at buo niyang katawan. Hindi ko mapigilang
hindi mamangha
sa katawan nito dahil napaka fit at ma muscle ang byong katawan niya. No wonder
why women is after her.

Hindi ko maiwasang maisip ang nangyari noong makita ko siya sa opisina na may
kahalikan. Kahit na gusto ko itong kalimutan ay hindi ko maiwasan dahil hanggang
ngayon ay nararamdaman ko ang sakit.

Nang masabunan ko ang buhok niya ay pinatay ko ang tubig at sinimulan kong
kuskusin ang katawan niya ng sabon at bimpo.

Maging ang mukha niya ay sinama kong sabunan at hindi ko maiwasang mag init nang
mapunta ang tiyan ko sakaniyang tiyan.
"I'll take off your underwear and you clean

that...p-part."l said na agad naman itong natawa muli ng mahina.

Habang nakatingin ako sa mukha nito habang binababa ang underwear niya ay nakita
kong pilyo itong tumingin sakin at ngitian ako.

"So my wife is shy?"he said jokingly na agad ko

naman siyang kinurot ng mahina sa kaniyang hita nang kaniyang ikina-aray.

"Stop teasing me!"pagalit ko at kahit may sakit ito ay umalingawngaw ang malalim
nitong boses dahil sa pagtawa nito ng malakas.
Kahit ako ay hindi ko maiwasan na lamang mapatawa dahilsa kalokohan at pangaasar
niya.

Ilang minuto ay natapos kami at hindi ko parin tinitignan ang "ibaba" niya at
nakatitig parin ako sa mukha niya habang pinupulupot ang tuwalya sakaniyang bewang
ng mahigpit.

"Why you're always making fun of me?"l said in the saddest voice as if I often
bullied by him.
Nagulat ako nang bigla hawiin ang buhok kong magulo at iipit ito saaking tenga at
binigyan ako ng malawak na ngiti.

I miss his smile...

"Well,because you're being cute."he said then lift my face up.


The next thing he did which made me stunned is that he gave me a pecked kiss which
caused my cheeks to turn red.

Hindi na ako nakaalma at agad ko na lang ibinaling ang aking paningin sa iba at
humiwalay sakaniya at naunang lumabas ng cubicle.

"Faster,I'll help you to brush your teeth and do your skincare rituals." Saad ko na
lang at madaling tumungo sa vanity para ihanda lahat ng gamit at ayusin
ito.

Ilang saglit ay umupo ako sa sink upang maabot ko

siya at rna-tooth brushan ko siya.

If you will take a look at our situation, you will see a

typical couple who's doing such sweet things to each


other.

Nang matapos ko itong asikasuhin ay madali rin akong nag naghilamos at nag tooth
brush para hindi ko siya mapagintay ng matagal kahit na wala siyang ginawa kundi
titigan ako at bigyan ako ng ngisi.

Nang matapos kami ay inalalayan ko ito palabas at bigla naman nag taas ang balahibo
ni Vaughn nang bumungad saamin ang malamig na paligod dahil sa bukas na aircon.

"Hinahaan ko after mo magbihis."l said while assisting him to go at the walk in


closet. Hindi na lamang ito umimik at muting umupo dahil natutumba siya sa
tuwing nakatayo siya.

Kumuha ako ng partnered pajamas, pinili ko ang long sleeves at pants para hindi
siya lamigin.

Kumuha narin ako ng socks para hindi lamigin ang


.
paa n1ya.

Tumayo ito nang makita niyang nakakuha ako ng kaniyang damit and with the towel on,
I put his brief boxers and next is his clothes and the socks.

Nang matapos kami ay bago ko ito tulungan maglakad papunta sa kama ay sinuklayan ko
ito at nilagyan ng cologne para kahit papaano ay hindi mawala ang bango nito.

Sinuotan ko ito ng slippers and helped him to put him on bed.

Nang maihiga ko siya ng maayos ay muli kong kinuha ang temperature at nilagay
sakaniyang noo.

Nakamasid parin ito saakin at hindi ko na lamang ulit pinansin dahil sa bawat galaw
ko ay madalas ako nito asarin.

Nang tumunog ang temperature ay tinignan ko ito

at napahinga ako ng maluwag.

"38.6"1 said and smiled at him. lniayos ko ang higa nito at nang maiayos ko ay
napaupo ako sa tabi nito.
"Join me."he said at napahinga na lamang ako ng malalim at tumungo sakabilang side
at humiga.
Bago ko patayin ang lamp shade ay iniayos ko ang kumot niya at tumabi ako sakaniya.

"Good night."l said and lied down beside him. Napaawang ang bibig ko sa gulat nang
bigla ako
hatakin nito sa kamay niyang walang sugat para yakapin

at halikan ang noo ko.

"I'm sorry...good night, my wife.'he said.


Chapter 30

Chapter 30

MALZIA

Umaga nang mamulat ko ang aking mata. Malamig pa ang paligid at papungas pungas pa
ako nang tumingin sa kisame at sa paligid.
Gagalaw sana ako nang maramdaman ko ang bigat sa aking bewang at maging sa binti
ko.

Napaangat ako ng tingin at napagtanto ko na mahigpit na nakayakap saakin si Vaughn.


Magulo ang buhok nito at hindi alintanang mahimbing itong natutulog.

Puyos pa ang pagkaantok ko dahil magdamag akong nagigising para i-check ang
temperature niya at painumin siya ng gamot. Kahit papaano ay bumababa narin ang
lagnat niya kaya nawawala narin ang aking bagabag.

Dahan dahan kong inalis ang kaniyang kamay at hita na nakapatong saakin at umalis
sa tabi niya.

Napabangon ako mula sa pagkakahiga at tinignan ang orasan ko na nasa tabi ng aking
hinihigaan.

It's still6:30 in the morning, and I have to wake up to cook for Vaughn and clean
his wounds. Kahit na wala akong masyadong tulog ay kailangan kong makabangon para
man lang makabawi ako dahil hindi ko nagawang mag paalam agad.
Nang makatayo ako ay dapat pupunta na ako sa restroom nang biglang tumunog ang
cellphone ko.

Napagalaw si Vaughn kaya agad akong napatingin.

Ngunit hindi ito nagising at mahimbing paring

natutulog.

Agad kong kinuha ang cellphone ko at dali daling tumungo sa sala upang sagutin ang
cellphone.

Nang makita ko ang caller ay bigla kong napagtanto nasi Calista ang tumatawag.

"Hello?" Saad ko habang bakas sa aking boses ang bagong gising.


( Hello Sis! How are you? Thank God you finally answered my call!)
Napakunot naman ako sa sinabi niya at muli akong nagsalita.
"What do you mean?''l asked and I heard her sigh.

(Duh! naistress ako sa yo,your husband is looking for you EVERYWHERE! Maski ang
condo ko chineck nila just to see if you were there! Kalokang mga tauhan na
yan,anyway, saan ka ba gating kasi?)
"Well I'm on Immaculate of Conception House. I just wanted to visit the kids and
Sister Tina so Istayed there for 3 days,Iforgot to inform everyone because I'm busy
with the kids."paliwanag ko at umupo sa sofa at at napahinga ng malalim.
(Well at/east you're now okay, ano ba kasi nangyari?)

Napatahimik ako ng saglit at napalingon upang tignan kung tulog pa si Vaughn, at


muling bumalik sa
call.

Napalunok muna ako at ikinuwento kay Calista ang

Iahat nangyari magmula sa kung saan nagsimula at ano ang mga nangyari, even that
"thing"

Hindi ko mapigilang malungkot at malumbay sa tuwing maalala ko 'yun. it was tough


for me and now my head is confused dahil bigla na lang siyang bumait na

naman saakin.

I can't assume something lalo na't ipinamukha niya saakin na pagmamay-ari niya ako
at isa lang ako sa bayad sa mga utang sakaniya ni Dad.
(Oh my chanel---l'm speechless.)

"Well Calista,that's what happened.I've

been going through a lot and now I'm looking after him because he's sick and
wounded."I explained.
(You know what? I don't even know why on earth natitiis mo parin yan? First of all,
masyado mo naman
ata ginagalingan pagka-matyr mo girl? Hindi ka si Mama

Mary para maging matiisin at daanin Iahat sa dasal.)

Napatingin ako sa kisame at muling napabuga ng hangin.

"I know,but I have to dahil alam mo namang malaking proseso and divorce lalo na pag
may properties,and at the same time,hindiko rin siyang kaya iwan."l said and sigh.
Sa totoo lang madaming proseso, but we can settle everything.
But the things is? Hindi ko siya maiwan, at yun ang problemang hindi ko alam paano
ko ireresolba.
(You know what? I called you because I'll be there in the afternoon, gusto kitang
kumustahin at kalagayan
mo.)

Bigla akong nanlambot at nakaramdam ng saya

nang sinabi niyang pupuntahan niya ako. Nanlaki ang aking ngiti at napatayo ako.

"Seryoso ba? Hala ang saya naman." saad ko at hindi ko maitanggi sa aking boses na
talagang masaya ako na makikita ko siya.
(Of course! Gating akong Milan, may uwi ako sayo later and don't forget to cook my
favorite!}
"Marinated Roasted Chicken;t.Aarinated Rosted

Chicken"sabay naming saad at natawa na lang kaming

pareho.
�++ Though Calista is a very luxurious and
extravagant woman. Whenever she's with me or someone she's very comfortable to be
with, parang normal na tao lang na masiyahin at makulit.
Nagpaalam na agad kami sa isa 't isa at pagkatapos ay dati dati akong pumunta sa
banyo upang maligo at magpalit sa isang disenteng damit.

Ilang saglit din ay natapos na ako sa morning rituals ko at tumungo sa walk-in


closet para mamili ng damit. I just wore pastel sleeveless blouse and maxi skirt
which I paired it with my slipper sandals.

Pinatuyo ko ang buhok ko gamit ang blower at pagkatapos ay itinaas ko ang aking
buhok at ginawang bun dahil mamaya ay pag nag ihaw ako ay panigurado ay papawisan
ako at maiinitan ako.

Napatingin ako sa salamin at napangiti sa aking piniling suot. it looks classy.


Maski ako ay nagandahan sa aking damit ngayon.

I grabbed my phone and went downstairs para makaluto na ng maaga at maasikaso ko


nasi Vaughn.

Nang makababa ako ay sinalubong ako ng magagandang ngiti ng kasambahay. Napangiti


na lang rin ako sakanila at binati. Halos ang itsura nila ay namamangha sila sa
akin, medyo nag handa rin ako gawa ng pupunta si Calista.

And knowing her, ayaw na ayaw niya ako mukhang napapabayaan dahil ang bibig noon ay
hindi matatapos kaka point out na dapat hindi ko pinababayaan sarili ko at magsuot
dapat ako ng mga damit na nararapat sa ganda ko.

Nang makababa ako ay pumunta ako sa kusina at

bumungad saakin ang mga kasambahay na busy maglinis ng kusina at bigla kong nakita
si Ms. Beth.

Nang makita ako ng mga ito ay pawang nagulat ito ngunit nag bow ito saakin at
binati ako.

Napatango na lamang ako at lumapit kay Ms. Beth na may ngiti.

"Ms.Beth,good morning--uhmm,pwede po bang ako magluto ng agahan niVaughn?"! asked


at pawang nagulat ito sa sinabi ko at napatingin na lang ito sa akin.
"Of course Ms.Zia saglit." Saad nito at tumingin sa busy na isang kasambahay.
"Aida,pakitulungan ang Ms.Zia niyo,siya raw ang magluluto ngayong agahan
niMr.Zhang."she stated at agad naman napatungo sa akin si Aida at napabaling sa
gawi ko.
"Ms.Zia ano po mapaglilingkod ko sainyo?"tanong niya na agad naman akong napabaling
at ngumiti sakaniya.
"Gusto ko sana magluto ng lugaw sakaniya kasi nilalagnat pa siVaughn eh."pagaalala
ko at bigla naman silang lihim na napangiti na agad naman nagkunot ang noo ko sa
pagtataka.
"A-ano meron?"tanong ko at agad naman itong napailing at tumingin si Aida sa akin.
"Sige po Madame,ano po ba mga kailangan niyo?"tanong nito at agad naman ako nagsabi
ng mga rekados na kailangan ko at mga hihiwain.
3RDPERSON

Naalimpungatan si Vaughn at agad napadilat nang kapaain niya ang kama at napansin
niyang wala siyang katabi.

Agad siyang napabangon at hinanap ang si Malzia

dahil nagising ito na wala sakaniyang katabi.

Kahit na inaantok ito ay napabangon ito mula sa kama at pinagmasdan ang paligid.
Kahit papaano ay hindi na ganoon katindi ang pananakit ng ulo at katawan nito gaya
kahapon na sobrang namanhid ang kaniyang ulo at nanakit ang buong katawan niya kaya
bumagsak agad siya.

Napahinga ito ng malalim at umalis sa kama upang hanapin si Malzia. Nangangamba


siya na baka umalis na
ito ng tuluyan at baka iniwan na siya nito.

Agad siyang tumungo sa restroom at maging sa walk-in closet ay hindi niya ito
nakita. Agad itong kinabahan dahil hindi na naman niya mahagilap ang kaniyang
asawa.

Bababa na sana ulit siya ng makita niya ang cellphone niya na tumutunog.

Lumapit siya dito at hinawakan niya nang makita niya sa Caller si Kazuya. lsang
tanyag rin na businessman at katulad niya, makapangyarihan rin ito at naging
kaibigan niya ito noong bata pa sila.

Sinagot niya ito at huminga ng malalim. "What?"he asked at napatawa naman si Kazuya
dahil sa bungad nito.

(The sun is still up and yet I already hear your frustration man.)
"What do you need?"he asked while his face is frowning.
(I just want to ask you about the foreign cars investments, and of course,your
honeymoon.) Mapang asar nitong batid at agad naman siyang napailing sa sinabi ng
binata.
"Go to my place and be here at lpm.

I'll discuss to you about the investments..and what

happen to my honeymoon"he said and ended the call.

Ganoon lang sila magtawagan ni Kazuya. Just


straight to the point, hindi na kailangan ng kwentuhan,

kung magkukwentuhan sila ay dapat sa personal at hindi sa tawag.

Nang matapos ang tawag ay agad siyang pumunta ng banyo upang gawin ang kadalasan
niyang ginagawa tuwing umaga. Ayaw niya pangambahin ang sarili niya na baka iniwan
siya ng dalaga dahil kagabi ay maayos na sila at mukha namang wala itong balak
iwan siya.

liang oras ay natapos rin siya sa ginawa niya at nagsuot na lamang siya ng slippers
niya at mabilis tumungo sa labas upang makababa.
Yesterday he thought that he already lost his wife again. Akala niya ay mawawala
na naman si Malzia sakaniya, nasa pangalawang pagkakataon ay kinakailangan niya
muli itong hanapin at hagilapin sa bawat sulok ng mundo.

Nagulat siya nang malaman nasi Malzia ay tumungo sa Immaculate Concepcion House,
doon kasi siya lumaki at tumira nung panahon na naulila siya sa magulang.

Napahinga na lamang siya ng malalim at tumungo sa ibaba upang hanapin ang


kaniyang asawa.

Hindi mawari ang kasiyahan niya nang bumalik ito sakaniya. Akala niya ay susuko
ang dalaga sakaniya kaya sa loob ng tatlong araw ay wala siyang ginawa kundi
hanapin ito at hindi niya akalain sa nalaman niya, na nagpunta ito sa bahay
ampunan.

Gusto niyang maniwala na wala itong naalala pero malaki paring part sa isip niya na
alam ng dalaga kung sino siya pero pilit na lamang niya kinakalimutan at

nagmamaang-maangan ito para tumakas ito sa naging

kasalanan ng dalaga sakaniya.

Nang makatungo siya sa baba ay nagulat lahat ng kasambahay nang makita siya.
Bumati ito ng
pagka-pormal at muling tumuon sa mga kaniya-kaniyang ginawa.

Hindi niya ito pinansin at nang makita si Ms. Beth na palabas ng mansyon ay agad
niya ito tinawag.

"Ms.Beth." Pagtawag niya gamit ang malalim niyang boses at lumingon ito sakaniya at
humarap agad nang mapagtanto ni Ms. Beth nasi Vaughn ang tumawag sakaniya.
"Mr.Zhang." Saad nito at nag bow ito. Lumapit si

Vaughn sakaniya at seryoso ang dating nito. "Where's Zia?"he asked.


"Nasa kusina po Mr.Zhang." She answered at tumango na lamang ito at agad umalis sa
matanda.
Napakunot naman ang noo niya habang patungo sa Kusina, why is she in the kitchen?
Tanong nito sa sarili at habang patungo siya sa kusina na may kunot sakaniyang noo
ay sa tuwing nakikita naman siya ng kaniyang mga
kasamabahay ay agad itong mga bumabati at napapatabi sa dinaraanan niya.

MALZIA
Kasalukuyan ako nagluluto ng porridge at sakto ay malapit na itong matapos. Madami
akong niluto dahil sinabi ko sa mga kasambahay na ito narin ang kaainin nila sa
agahan tutalay tiwala naman ako sa pagluluto ko at sa tingin ko naman ay masarap
ito dahil pinatikim ko
ito at nila Aida. Nakita ko namang nasarapan sila sa aking niluto.

Habang nagluluto ako ay naramdaman kong natigilan si Aida at Joy na nasa tabi ko na

nagkukwentuhan sa mga buhay buhay nila sa probinsya

kaya agad naman akong napatingin sa gawi nila.

Nagulat ako nang bumungad saakin ang nakasimangot nasi Vaughn. Huminga ito ng
malalim at agad namang napatabi ang dalawang kasambahay mula sa pagkakatayo at
lumakad palapit sakaniya si Vaughn.

11W-why are you here? May sakit ka pa baka mabinat ka... Saad ko habang kalmado ang
boses ko at binitawan ang hawak kong pangluto at naghugas ako ng kamay bago ko siya
kapaain.
Kahit papaano ay maayos na ito at hindi na ito mainit gaya kagabi.

11 Mas mabibinat ako kung iiwan mona lang ako basta basta sa kwarto...inis niyang
saad na agad naman akong napatigil at nag-init ang aking mukha sa hiya
dahilnapansin ko na pigil ang ngiti nila Aida sa sinabi ni Vaughn.

Napalunok naman ako at muli akong tumingin kay

Vaughn.

115-syempre kailangan kitang iwan doon dahil nagluluto ako ng pagkain


mo...suwestyon kong mahinahon at mahina. Tumuon ako sa paghahalo ng porridge at
kalaunan ay pinatay ko ang apoy at muling humarap sakaniya.
11Sige na mauna kana doon hahandaan lang kita ng pagkain.Baka sa kakatayo mo
mabinat ka pa...saad ko ngunit nagulat ako nang biglang hawakan nito ang tela ng
damit ko at seryoso itong nakatingin.
Bigla namang napakunot ang noo ko at kalaunan ay natawa ako ng mahina.

Para siyang bata na mawawala pag hindi ako sumama sakaniya. Lalo na't naka suot pa
siya ng pantulog. Nakakatawang isipin nasa tangkad niya at

tikas ng katawan niya eh kung umakto siya ay parang

bata at takot mawala.

"Why are you laughing?"he irritatedly asked and I

just rolled my eyes and put my hands on waist.

"Well, you're acting like a child."l answered him which made his face to frown even
more.

"Tsk."inis niya at nagulat ako nang hatakin ako nito at madali akong inilabas mula
sa kusina.
Nagkatinginan naman ang mga kasambahay saamin at nang makarating kami sa Dining
area ay bigla akong nagulat nang isinalampak ako nito sa upuan at umupo rin siya
nang makaupo ako.

"Vaughn!" suwestyon ko at parang wala itong narinig at sinenyasan si Martha na nasa


harap namin na hainan na kami.
Napahinga na lamang ako ng malalim dahil para itong bata, hindi ko baalam kung
dahil ito sa sakit niya o lumalabas lang ang pagiging isip bata nito.

Ilang saglit lamang ay inihainan na kami ng mga tauhan nito at nilapag ni Ms. Beth
sakaniyang harap ang porridge na aking ginawa.

Napahinga ako ng malalim at sinimulan na niyang kainin ang ginawa ko.

Kumuha ako ng kutsara ko at maging ako ay dapat kakain na nang biglang mapansin
kong nahihirapan ang kamay ni Vaughn dahil hindi siya sanay na gamitin ang kamay
niya ng walang sugat at halatang nanghihina ito.

Napahinga ako ng malalim at ibinaba ko ang aking kutsara at bumaling dito.

"I'llfeed you."Saad ko at agad naman itong tumigil. Dapat ay aalma pa ito pero
hilahin ko ang plato niya saakin at sinimulan kong hipan ang mainit niyang pagkain
at dahan dahang kong isinubo sakaniya ang

kutsara.

.., told you to go back,ayan tuloy mukhang nabibinat ka pa...pagaalala ko habang


pinapakain ko siya,pinunasan ko rin ang labi niya dahil nababasa ito ng pagkain.
..You're problematic... Saad niya na agad naman akong napataas ng kilay at
tinitigan siya dahilhalatang magdadahilan pa ito o di naman kaya ay aasarin na
naman ako nito. Bigla itong napatigil at patuloy sinusubo ang pagkaing pinapakain
ko sakaniya.
Habang tahimik ko siyang pinapakain ay bigla kong naalala na pupunta pala si
Calista dito upang bisitahin
at kumustahin ako.

..By the way...panimula ko at agad naman itong napatingin sa gawi ko at binigya ko


ito ng taimtim na ngiti.
..Pupunta pala yung bestfriend ko dito,si Calista? Yung naging made of honor ko sa
kasalnatin. Kakagaling niya lang sa Milan and she plans to go here later--1 just
want to ask you a permission--k-kasi alam mona..it is your home... Saad ko at agad
naman
ito dahan dahang tumango at napangisi sa sinabi ko.

VOU don't have to ask for a permission,this is also your home...he said at agad
namang nag init ang mukha ko at napatameme ako sa sinabi niya, I was lost for words
and I couldn't think of something to say.
Chapter 31

Chapter 31

MALZIA

Napahinga ako ng malalim nang matapos kong mag marinate ng chicken at gawin ang
sauted vegetables and salad. naghanda rin ako ng pesto pasta at plano ko rin mag
grilled ng skinless shrimp and boneless fish para kahit papaano ay hindi nakakahiya
sa bisita lalo na't ngayon ko na lang ulit mapapaglutuan si Calista. I'm
sure na namimiss na nun ang luto kong pagkain dahil panay siya travel.

Gusto ko rin magpasalamat kay Mr. Volzki dahil sa niregalo niya saamin. it really
means to me lalo na't doon ko mas nakilala si Vaughn and there are a lot of good
memories made in that place.

"Ms.Malzia napakaramina niyo pong hinandang pagkain."masayang batid ni Martha at


agad namang napatango si Aida.
Napangiti naman ako at napalingon sakanila. "Kaya nga eh,namiss ko rin
magluto.Kahit noong
nasa bahay palang ako ng parents ko eh madalas ako

nagluluto."batid ko at napangiti naman sila at nagsalita muli si Aida.

"Alam niyo Ms.Zia,sa lahat ng babaeng nakilala namin ay tanging kayo lang po ang
bukod tanging nagustuhan naming lahat." Saad niya at tinapik naman siya agad ni
Martha dahil sa sinabi niya na agad naman akong na curious sa sinabi niya.
"Lahat ng babae? Ah so may dinala ng babae din

dito si Vaughn?"tanong ko.Walang bakas saakin na

nagagalit ako o kung ano man,I'm just curious about who are the girls he brought.
�++ Bigla namang umiling si Martha sa tanong ko.

..Hindipo Madame,kasi po noong nasa penthouse pa po kaminiMr.Zhang.May mga


dumadalaw sakaniyang babae doon.Kung minsan ay iyak pang iyak dahil
nakikipaghiwalay sakanila agad siMr.Zhang... Paliwanag ni Martha na agad naman
akong dahan dahang napatango.
So He's a playboy?

Napailing na lang ako nang maalala ko na naman ang insidente noong nasa office kami
at nakita ko siyang nakikipaghalikan sa babae.

Siguro nga hanggang ngayon ay hindi siya nagbabago. Kaya nga ginagawa ko lahat para
hindi niya hanapin lahat ng pagkukulang ko sa iba.
11 Pero Ms.Zia,kayo po talaga bukod tanging kumakausap at tinatrato kaming
maayos.Yung ibang babae po na nadala niya ay laging nagagalit. Minsan nga po ay
kung tratuhin kamiakala mo may dala kaming sakit...malungkot na batid ni Aida at
tumango naman si Martha.

11Tsaka Miss kayo lang rin po talaga nagustuhan namin dahil napakabutiniyo.Kahit
yan pong siMs.Beth ay laging masungit,pansin ko na kayo lang po ang bukod tanging
babae na nakakausap niya at hindiniya sinusungitan...dagdag pa ni Martha na agad
naman akong natawa sakanilang dalawa.
Totoo nga at ramdam ko na gusto rin ako ni Ms. Beth dahilnung bago ko kitain si
Vaughn ay nakita ko sa mata niya ang ginhawa nang makita ako. Binigyan niya

pa ako ng payo.

Kung iba siguro yon ay baka ma misinterpret nila si

Ms. Beth, pero sa totoo lang, personally, na appreciate ko na naglakas loob siyang
magpayo dahil kita ko naman na gusto niya rin maiayos ang relasyon namin ni Vaughn.

11Tsaka diba Martha nakakakilig sila niMr. Zhang?..pangaasar ni Aida at agad namang
parang nakiliti si Martha sa sinabi ni Aida at muli itong nagsalita.

11Totool Tsaka Madame sainyo lang po namin nakita siMr.Zhang mag aalala,mabaliw at
magpa baby sainyo. sa lahat ng babaeng nakilala namin saiyo lang naging ganyan
siMr.Zhangl..bulas ni Martha at hindi ko mapigilang matawa sa mga kwento nila dahil
bukod sa reaksyon nito ay nakakatawang isipin na may mga kinikimkim pala itong mga
ganitong sikreto.
11Alam niyo kayo,kung ano nasasabi niyo.I'm his wife,and syempre responsibilidad
kong alagaan si Vaughn at bigay lahat ng kailangan niya.Tsaka mabait naman talaga
siya.Sadyang masungit at napaka propesyonalniyang tao kaya malamig lagi ang
pakikitungo niya sa iba...mahinhin kong paliwanag at agad naman itong mga napatango
at napangiti sa sinabi
ko.

Nagulat kami nang biglang may sumulpot sa aming

likod at nang lingunin ko ito ay si Ms. Beth ang bumungad saamin.

Madaling nagsibalikan ang dalawa sa

pagta-trabaho at agad namang lumapit saakin si Ms. Beth.

11 Ms.Zia handana po ang grill and roast station... Saad nito at agad ko namang
kinalabit si Martha at Aida upang sinyales na dalhin na nila ang

lahat na hinanda kong pagkain na aking lulutuin.

Agad naman akong lumabas sa kusina at naglakad patungong garden upang


makapagsimula na ang
pag-ihaw at pagluto kong mga pagkain.
Kasalukuyang nagpapahinga si Vaughn dahil sinabihan ko siya na huwag munang gumalaw
galaw dahil mamaya ay may bisita siya at dapat lang na magipon siya ng lakas para
hindi siya ganoon mabinat.

Nang makalabas ako sa Garden ay sinalubong ako ni Harry at ni Naj na kakatapos lang
ihanda ang lahat.

Agad namang nilapag nila Martha ang pagkaing pinadala ko sa mesang nakahanda at
agad naman
akong nagsimulang maglagay sa ihawan ng mga chicken at mga binalatan at
tinimplahan kong shrimps.

Mabuti na lang at sakto ay maganda ang panahon. Hindi ito gaano kainit at hindi
rin naman ito ganoon kakulimlim, sakto lang para sa aming balat.

Habang nagluluto ako ay bigla naman akong tinulungan ni Martha na mag-ihaw habang
si Aida ay bumalik sa loob upang tignan ang niluluto niyang pasta.

Habang abala kami ay nagulat ako nang biglang may kumalabit saakin at paglingon ko
ay si Ms. Beth ulit ang bumungad saakin.
"Ms. Zia, andito na po ang bisita niyo." Saad niya na agad naman akong napatigil aa
ginagawa ko at
madaling naglakad patungo sa loob ng bahay upang salubungin ang pinakamamahal kong
kaibigan.
Huling kita ko kay Calista ay nung kasal ko pa. Sobrang namiss ko na siya dahil
noon ay kaya ko pang makasama-sama sa mga fashion week na pinupuntahan niya kaso
gawa ng pagka-busy ko sa kumpanya at maging sa buhay may asawa ay hindi ko na
nagawang makasama at tanging pictures, call and messanges na

la ng ang pinagpapalitan namin.

Nang maka rati ng ako sa loob ng bahay ay bigla kong natanaw si Calista na
kakapasok lang ng pinto. Ha los humangin ang buhok nito at bumungad saa kin ang mga
magaganda niyang ngiti na mad alas n iyang
pinapakita sa lahat. Kaya walang pa g-aa ki la na marami na huhumaling sa ganda
nito.

Nang mak ita ako nito ay agad akong tumakbo palapit sakaniya at salubu ngi n siya
ng mahigpit na yakap.

Napatili ito sa saya at nabitawan niya ang paper bags na dala n iya, halos branded
ang mga ito, limang paper bags ata ang dala n ito at iba 't i bang luxury name ang
mga dala n i to.

"Omg I miss you my most angelic bff!"masayang batid n ito habang magkayakap kami sa
isa't isa at hind i wari ang pagkaligaya nasa wakas ay nagkita na kami
ulit.

"I miss you too, Calista. Kumusta kana?'' Saad ko at


kuma las ako sa pagkakayakap habang tinitignan ko ang buong itsu ra nito. Mas
gumanda ito at mukhang
bulaklak na mas nag bloom at mukhang maganda ang ngiti nito.

Tumaas ang isang kilay nito at pumewang wari'y nag post pa sa harap ko.

"Is that even a question Zi? Of course I'm doing well and still beautiful! lkaw ang
kumusta!" Saad n ito habang tinitigna n ang buong katawan ko at pinagmamasda n
ang aking itsura.

"Damnlis that the skirt we bought on Paris? God it looks good on you! Very fresh ka
today and I see you're gaining weight ha!"masaya nitong bati d at agad naman a kong
napasimangot sa sinabi n iya.

Minsan nakakatuwang batukan itong si Calista.

Bukod sa walang preno ang bibig nito ay napaka hyper nito to the point na hindi na
niya naiisip ang mga sasabihin nito.

She's very out going and happy person. Napaka optimistic niya sa buhay at kahit
mahilig ito sa mga mamahaling bagay ay hindi alintana parin ang pagiging pusong
mamon nito.

Napailing na lamang ako at tinignan ang data niya. Napabuntong hininga naman ako
at tinignan ang kaniyang mga data.

"Hindika naman nagpasabi na dadalhin mo pala buong nakita mo sa fashion week."iling


kong sabi at agad naman nitong kinuha ang iilang paper bag na da ta data nito at
naglakad ito papuntang sala.

"Don't say anything! I know what I'm doing!"paalala nito at umupo ito ng dahan
dahan sa upuan at iniligay
sa upuan ang mga paper bag nitong da ta.

Nang makaupo ito ay nagsimula na itong maghalungkat at agad naman akong napailing
sa inaasta nito.

Sinong mag aakalang topnatcher ang shopaholic kong kaibigan?

Napailing na lang ako at umupo sa harap niya upang pagmasdan siyang hugutin ang
isa-isang gamit mula sa paper bag.

"Well! I bought this to you,this is the new summer collection of Chanel. Kasinalala
ko you were into dress and kita mo naman ang look mo for today.Very cute and
nakaka-fresh so nung unang nakita ko 'to I really bought this right after the
fashion show."batid nito at agad ko namang tinignan ang dress na kaniyang binili.
The color of the fabric is very cooling to the eyes.

Malamig ito at bagay na bagay sa tag-init. Though

masyado itong loose ay mukhang maganda at sakto parin ang fitting nito.

"And of course I also bought you this Dior oversized coat dahill know you'll never
start working..uhm what's thi--Oh! Louboutin nude pumps! I remember bagay yan sa
dress mo so biniliko rin 'to and this on---right! The Georgie Armaniperfume,sabi mo
kasifavorite mo'to so ako narin bumiliand last is the limited edition Hermes birkin
bag kasigusto ko twinnie tayo so biniliko rin."pahayag nito habang binibigay saakin
lahat ng mga nabubuksan niyang boxes at hindi ko maiwasang mapanganga sa lahat ng
mga binili niya.
"0-oh my precious,Calista! Thank you so much for these but do you think it's too
much?"l hesitantly asked but he just gave me a "don't bother" expression and she
laid her back on the sofa comfortably.

Binaba ko sa tabi kong table lahat ng bagay na

ibinigay niya saakin at tinignan ang hinawakan ang red na hermes na kaniyang
ibinigay saakin.

"Gosh Calista this is too expensive! How could you buy me this?!"gulat ko habang
pinagmamasdan ang Hermes na kaniyang binili saakin at napatingin ito saakin na
parang hindi niya alam ang kaniyang ginawa.
"What? Gusto kong twinnie tayo and as a matter of fact,hindinaman yan makakabawas
sa yaman koso hayaan mo na."she explained at napailing na lang ako at nilapag sa
tabi ang bag na kaniyang binili.
"Calista,out of all these gifts,It means so much to me na pinuntahan mo ko
personally dito."sincere kong sabi habang nakatingin sakaniyang mapupungay na mata.

Nakita ko namang nanlambot ang ekspresyon nito

at agad naman itong tumayo at napatalon talon habang


hawak ang kamay ko at bigla a kong nagu lat nang hugutin ako nito patayo at n
iyakap ako ng mahigp i t.

"Ayan kana naman Zia sa mga touching words of wisdom mol The sun is still up so
don't make me cry!"Angal n iya at agad naman akong natawa sa nagi ng reaksyon n iya
at napayakap d i n aio sa ginawa niya.
Kahit na malayo na na rarating n i to ay hindi ko paring ma iwasa ng matawa sa
aking isipan dahil para parin itong bata at kung m i nsan ay masarap paluin ang
pwetan sa kakulitan.

Pero gayun pa man ay sobra pagmamahal ko sa babaeng ito dahi l siya ang nakasama
ko noong panahon na kinakai la ngan kong karamay.

Napabaklas kam i sa pagkakayakap at natawa ako la lo nang bigla itong ngumuso at


nakatingin sakin habang hawak parin n i to ang kamay ko.

"Where's my chicken?"she asked at agad naman


a kong napabaling dah i l i n iwa n ko pala kila Martha ang niluluto ko.

Paglingon ko ay nakita ko ang isang kasambahay at sinenyasan ko ito.

"Favor naman, pwedeng pakidala ito lahat sa kwarto namin?"l politely asked at
tumango naman ito at dahan dahang pinasok ang iilang gam it sa paper bag na agad ko
naman din ito tinu lunga n at nang matapos ay agad itong tumungo paakyat upang i
lagay ang da la ng pasalubong n i Calista saakin.

"I'll take you to the Garden. Maganda doon at mahangin. I also cook a massive
amount of chicken dahil alam kong favorite mo yon at tanging ang luto
ko lang nagpapasira sa diet mo."masaya kong batid at
natawa naman ito.
Habang patungo kami sa labas ay pinagmasdan

nito ang buong bahay at nagtaka naman ako sa naging reaksyon nito.

"In all fairness,may taste ang asawa mo.Very good kamo siya sa pagtayo ng
mansion.Deserve mo 'to Zi!"she said with all of conviction and as if she's judging
the entire area. Napailing na lamang ako at hinil siya.
Nang makarating kami sa Garden ay bigla namang lumiwanag ang mukha ni Calista,
siguro ay napansin
niya na napakalawak ng hardin at para ka talagang nasa palasyo.

"Another very good!"she exclaimed. But soon as she smelled the aromatic smell of
roasted chicken, she immediately went to the grilling station.
Napailing na lamang ako sa pag-iwan nito saakin at muli rin akong tumungo doon at
tignan ang kalagayan ng aking mga niluluto.

"Anona nangyari?"l asked to Martha and looked at the grill.


Napansin ko na marami na itong naluluto at nang tignan ko kung tama ba ang kaniyang
pagluluto ay napatango tango naman ako.

Lumingon ako kay Calista na seryosong nakamasid sa grill kaya hindi ko mapigilang
matuwa dahil sa inosenteng mukha nito kaya kumuha ako ng isang stick ng chicken
at ibinigay ko sakaniya.

"Taste it."I said at agad namang nagliwanag ang mukha nito at tinanggap ang
binigay ko.
lnantay ko ang reaksyon niya at mas lalong nagliwanag ito at napangiti. Agad naman
akong naginahawaan nang mapansin kong nasiyahan ito sa aking niluto.

"Magnifico!"bulas nito at patuloy kinain ang

ibinigay ko sakaniya.

Sinenyasan ko naman si Martha at agad naman itong lumapit.

"After nito ikaw na magtuloy para mabigyan mo din yung sa guard house and sa
maid's quarter,para matikman niyo rin okay?"I asked at bigla naman itong nagulat sa
sinabi ko.
"K-kamipo?"she asked at tumango ako ng mabilis. Bigla naman itong napangiti at
pawang nahihiya pa sa sinabi ko.

"Uhmm by the way,can you get us a water? Baka mabulunan tong best friend ko."tawa
kong saad at bigla naman itong taimtim na natawa at madaling umalis sa harap ko
upang kumuha ng tubig.
Kami na lamang naiwan ni Calista at tahimik ang paligid.
Ngunit naputol ito nang bigla itong magsalita. "Kumusta kana,Zi? I know this past
few days
madamikang iniisip,and you've been gone through a

lot."seryoso at halatang nag aalala ito sa aking sitwasyon.

Napatigil ako sa aking ginagawa at napahinga ng malalim.


"Wellsa totoo lang,Cali,I'm still not fully okay, matapos yung insidente,Itried to
remove those things sa isip ko dahilsa sitwasyon niVaughn."panimula ko at patuloy
akong nagiihaw.
"Honestly,Ifeelvery numb right now,siguro dahil maraming nadulot saakin yung mga
nangyarina'yon. The cold treatment and cheating stuff? Maramiakong narealize and
number one is that Ishould know my place,nasa mata niya,I'm just a payment of my
Dad's debt. Second,kahit makita ko siyang niloloko ako ng

harap harapan ay dapat nakatayo parin ako.I shouldn't

be affected dahil the morena makikita niya ako nasasaktan, the more it pleases
him." Isaid.
�++ "And you know what's the saddest part? I even
promise to myself that Iwould take care of him when I can't even take care and look
for myself.Na kahit alam kong masasaktan ako sa gagawin ko ay nagpapakamartyr ako
because of my reasons.Pero ang hindiko lang maintindihan is bakit parang wala
sakaniya everytime nasasaktan niya ako? Na parang gusto niya akong nakikitang
masaktan,as if it gives satisfactory to him.Pero wala eh...kahit anong gawin ko
lagikong
iniisip na andito na ako sa pwestong 'to.Ever since na nakasalako sakaniya,I have a
responsibility to take care of him and.."naputol ako sa pagsasalita at napatingin
kay Calista ng buong katotohanan.
Pinagmasdan niya ang malungkot kong mata at napangiti ako ng mapait.

"..and the day Ispent my time with him,I just realized na mahalko na siya." Batid
kong mahina at umiwas ang tingin ko kay Calista at nagpatuloy sa ginagawa ko.
"That's it,Zia.It answered all your question and frustrations.With all those
thoughts and feelings,it still boils down with one feeling.That you already love
him."she said. Agad naman akong napatingin sakaniya at kita kong seryoso itong
nakatingin sa tanawin at kawalan.
Napahinga ito ng malalim at tumingin saakin. "But everything has its limit,Zi. You
can't say to
yourself na dapat kayanin mo lahat dahil dadating ka sa

punto na mauubos at sasabog ka.Siguro hindingayon

but a lot will happen and if you will not going to think of

yourself, you will find yourself hating not just him but

also yourself."she said at bigla siyang tumingin saakin ng seryoso at puno ng


sinseridad.
�++ "Pag hindimona kaya,sumuko ka.At pag sa
tingin mo ay hindi mo kakayanin,itigil mo na."she advised. Hindi ko na nakikita
ang Calista na masiyahin kung hindi ang nagsasalita sa harap ko ay pawang kaibigan
ko at parang kapatid ko na puyos ang sinseridad sa kalagayan ko.
Hindi mapigilan ng mata ko ang lumuha kaya napaihip ako ng hangin at nang marinig
ko ang yapak mula sa likod ko ay bigla ko itong pinunasan at nang mapalingon ako ay
si Martha na may dalang tubig.

lniabot niya ito kay Calista at agad namang nagpasalamat si Calista.

Dumistansya ito saamin na kung saan hindi niya kami maririnig kaya napainom si
Calista at matapos ay muling bumaling saakin.
"By the way,kelan mo sasabihin ang nangyaring aksidente sa'yo Zi? Hindihabang buhay
itatago mo yan."she said at napahinga ako ng malalim at napailing.
"Hangga't hindipa bumabalik ang ala-ala ko,Cali. Hindiko pwedeng sabihin
sakaniya,baka mas
mapalala pa ang kondisyon ko kaya mas mabuting itago

ko muna."batid ko at napatango na lamang siya at muling napainom ng tubig at


inilapag ito sa mesa.
Tahimik muli kaming nagiihaw at nagluluto. liang oras ay napuno ulit kami ng
kulitan at
tawanan, kasabay nito ay mapupuno na namin ang

plato.

"Alam mo Zinaalala ko nung college pinupormahan

ka noon.Eh kahit bigyan ka niya ng Bentley, I'm sure

naman na hindi mo papatulan 'yon."she said at agad naman akong napatawa nang
maalala ko yung nanliligaw saakin nung College,isa ring anak ng may-ari sa isa sa
pinakamalaking car manufacturer.Napailing na lamang ako dahilubod ng yabang iyon at
wala man lang kaba ang kaniyang katawan.
�++ Napatigil kami sa tawa at napabaling ako ng
tingin nang may tumawag saakin.

Napansin kong si Vaughn ito at bigla akong napatulala sa kasama niyang lalaki.
Napak tisoy nito at gaya niya ay matangkad ito at napakatipumo ng katawan.

Napaka-gwapo nito at animo'y halata sakaniyang buong katawan ang pagiging mayaman.

Hindi maiwasan ng mata ko mamangha sa kaniyang itsura. Lubes siyang nabiyayaan ng


panginoon dahilnapaka gwapo nito at kahit sinong babae ay mapapahumaling dito.

Bigla naman akong napalunok at ngumiting bahagya nang marinig kong tinawag ako ni
Vaughn.

"By the way Kazuya,this is my wife,Malzia."pakilala nito. Napakaseryoso ng tingin


nito at halos makamandag at nakakamatay ang pinupukol nitong tingin, gaya ni
Vaughn, ang aura nito ay napaka tindi at matapang..in short, nakakatakot.
Dapat ay ibebeso ako nito na agad naman akong nagulat nang bigla itong pigilan ni
Vaughn.

"Back off."seryoso nitong saad at agad naman akong bahagyang natawa upang mawala
ang tensyon.
Napangisi na lamang ito at bahagyang hinawakan ang kamay ko at halikan.

"Pleasure to meet you,Zia."he said at agad naman

akong ngumiti at hindi maiwasang mapatulala dahil

mukha itong prinsipe dahil sa kagwapuhang taglay nito. "Anyway,this is my


fri----"dapat ay papakilala kosi
Calista nang nagulat ako nang putulin ako ng mga ito sa

aking salita.

"YOU/YOU?I"Sabay nilang saad na agad naman akong napatigilat nabuo ang curiosidad
ko dahilsa naging reaksyon nita sa isa 't isa.

Bakas sa mukha ni Calista ang pagkainis at pagkairita na makita ito at maging ang
lalaki ay nakakunot ang noo nito at hindi inaasahang makita si Calista sa harap
niya.

"What are you doing here,you jerk?!"bulas nito na agad naman akong nagulat habang
si Vaughn ay tahimik nakamasid at napailing na lamang.
"Ishould be the one to ask you that question, whyare you here?" He said while
raising his eyebrows which made Calista frowned and crossed her arms.

"At bakit? Ari-arian mo? Are you stalking me? Well to answer you Mr.Whoever you
are,I'm not interested with you or even with your..f-filthy money!" She said with
the most irritated reaction she could give to Kazuya.
Balisa ito na agad naman akong nagtaka.

How come na kilala niya si Calista? And seeing her reaction, I think she already
knew the person and built a relationship with him?

May hindi ba sinasabi saakin 'tong si Calista? "Excuse me,I'm not also interested
to you and with
your plain look."maanghang nitong sagot kay Calista na

agad namang napaawang ang bibig namin ni Calista sa sinabi niya.

How could someone like him, can say that thing to

Calista eh halos buong lalaki sa buong mundo ay gusto

siyang pakasalan?

Nagulat ako nang bigla nitong tinapakan ng malakas ang paa ni Kazuya at hinatak ako
pabalik sa loob ng bahay.

Agad naman namuo ang aking kwestyon sa isip at di mawari ang pagtataka sa inasal ng
kaibigan ko.

3RD PERSON

Biglang napangisi si Vaughn at tinapik na lamang ang balikat ni Kazuya nang tapakan
siya ng dalaga at mapa-aray ito sa sakit dahil tumusok ang takong nito sakaniyang
paa.

"That assuming witch."bulas nito at napadaing ito sa sakit.


"You know her?"Vaughn asked at binigyan siya ng malamig na tingin ng kaibigan.
"Would Italk to her if I don't know her?"he asked at napailing na lamang ito at
tumungo sa isang sofa na kung saan nasa gitna ito ng malawak na hardin. Sakto ay
makulimlim ang paligid kaya mas maayos silang makakapagusap.
Nang makarating sila dito ay napaupo silang dalawa. Hindi parin maiwasan ni Vaughn
na mahinang mapailing habang may tawa dahil hanggang ngayon ay dinadaing parin ni
Kazuya ang pagtapak sakaniya ng dalaga.

"She's different."Vaughn stated pertaining to Calista. Agad namang seryoso muting


tumingin sakaniya si Kazuya habang hindi alintana naiinis ito sa dalaga.
"Yeah,more likely,someone who could ruin your day."he said which made Vaughn to
roll his eyes.
Nang maka recover si Kazuya sa pananapak ng dalaga ay may inilabas itong dokumento
at inilapag ito

sa harap ni Vaughn.

"This is the summary of investment cost of Wegener's car dealership and


manufacturing.It's a good dealif we invest to his company,nabalitaan ko rin na
$900 million ang revenue na meron sila monthly and as for the yearly,well..it's
massive." Saad ni Kazuya habang binabasa niya ang documento na ibinigay sakaniya.
"Well,go for it. I think there's no problem in dealing with him.Anyway,just tell to
Vivian regarding to the proposalthat I'm asking him to do as well as the
contract,then we're allsettled."saad ni Vaughn at tumango na lamang siya.
"How's married life?"Kazuya casually asked. At hindi agad napasagot si Vaughn.
Prente itong dalawa na nakaupo at huminga siya ng malalim.

"Messed up."he said and glance on his wounded hands.

"Isee you still don't tell him about you and your childhood love story with
her,huh?"he asked at agad naman niya itong binigyan ng nakamamatay na tingin.
Perc hindi ito nagpatinag at nanliit ang mata nito na
. .. .
pawang may lniiSip.

"Maybe he really doesn't remember you at all? You know what man,you're making all
these things difficult for her."he said. Hindi na lamang siya nakaimik at napahinga
na lamang siya ng malalim.
"He had a relationship with Axis."he said at agad naman itong napatigil at
napangisi sa sinabi ni Vaughn.
"So your little ego got hurt?"mapang-asar nitong saad na agad naman niyang binato
ng documento na kaninang ibinigay sakaniya.
"She's playing her dirty games in me,and I'm not

going to be fooled by it." Saad niVaughn na agad

namang mas ikinangisi at mahinang tawaniKazuya.

"You know what,my advice to you not as your

bussiness partner,but as a friend,take a look at the

reality,baka ikaw pala ang gumagawa ng laro at hindi siya."Kazuya said and stood
up.
"And instead of her defeating you by her game,you might end up losing her because
of your foolish mind."he said and and left.

Napangisi na lamang si Vaughn sa sinabi ni Kazuya at agad itong sinundan papasok ng


bahay.

MALZIA

"If you're not going to tell me,hindikita papansinin diyan."panakot ko habang


abalang naghahanda nang mesa, simula nang magluto ako ng iilang putahe na dapat
kong lutuin ay pilit niya akong ibaliwala ang mga nakita at nasaksihan ko kanina.

I know that there's something fishy going on about them but I just can't figure it
out what is it.

"You know what Zi,wala nga.I just happened to meet him at your wedding and we got
into little fight. Hindiko gusto dating niya kaya maldita ako sakaniya, okay?"she
explained ngunit pinakita ko sakaniya na pawang hindi ako nakikinig sa mga sinasabi
niya.
"Don't foolme Calista."I said. Napasabunot na lang siya sa sarili niya and she made
a frustrated sound.
Para siyang bata na na nagpapaliwanag dahil pumapadyak pa ito na animo'y
nagmamakaawang huwag kong pansinin at kalimutan ko na lang.

"Fine!" Saad nito at agad naman siyang tumingin saakin at humugot ng takas ng loob
upang umamin at sabihin ang totoo.

"W-we...u-uhmm.."panimula nito. Halatang

humuhugot ito ng takas ng loob kaya agad naman akong napaharap sakaniya at
tinitigan siya upang pakinggan ang sasabihin niya ngunit nag-aalang ito at pawang
batang naghahanap ng idadahilan.
"Him an-d..no I mean w-we.."aligaga nito at nag pumewang ako at huminga ng malalim
dahil ang tagal nito sabihin.

Bigla akong napabaling ng tingin nang marinig ko ang yapak ng mga paa palapit
saamin at napansin kong si Vaughn ito at si Kazuya.
"Great! They are here, I think we should already eat!"bulas ni Calista at
pumalakpak. Napatingin naman ako dito at pinandilatan ako kaya napailing na lamang
ako at pinuntahan si Vaughn.
Nang makalapit ako ay nagulat ako nang biglang higitin nito ang maliit kong bewang
at halikan ako sa noo. Mabilis naman tumibok ang puso ko pero hindi ko
na lamang pinansin at ibinaling ang atensyon sa sugat
.
n1ya.

Paunti-unti kong hinawakan ang sugatan niyang

kamay at mulinf tumingala sakaniya upang tignan kung masakit pa ang kamay nito.
"Does it hurt?" I asked ngunit umiling ito at ngumiti ng tipid. Napaiwas naman
akong tingin at napadako ang atensyon kong pumalakpak si Calista saamin.
"Love birds hurry up! We're hungry!"malakas nitong saad kaya agad ko naman itong
hinatak at napansin kong pinagmamasdan siya ni Kazuya.
Hindi ko ito pinansin at muting tumungo sa hapag at kaniya-kaniya kaming umupo.

Napagigitnaan niya kami habang nasa kanan niya ako at sa kaliwa naman si Kazuya
habang katabi ko
naman si Calista.

"So let's eat,I hope you enjoy the food."l said at nagsimula kaming kumain at
maghain ng kaniya kaniyang pagkain.
Habang ako naman ay hinainan kosi Vaughn ng pagkain. Marami rin ang nilagay ko
dahil may sakit parin siya at kailangan niya talagang kumain.

Habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain ay napatingin ako kay Kazuya nang magsalita
ito.

"Vaughn told me that you were the

one who cooked all these,how did you learn? These are great by the way."he asked at
agad naman akong tipid na napangiti.
"Well ever since when Iwas a kid,My mom and I usually love to spend our time in the
kitchen.So she taught me how to cook,then when I met Calista,
she taught me how to improve cooking kasimagaling din siya magluto."l explained at
pawang nag iba ang timpla nito nang marinig ang pangalan ni Zia.
Tumango na lamang ito at biglang bumaling sa marinated chicken na ginawa ko.

"This one is really good."he complimented and gave me a simple smile.


"Thank you,I'm very glad you like it,that one is Calista's personalfavorite out of
all my dishes."I said at mas bigla itong napabusangot at tumuon muli ng tahimik at
seryoso sa pagkain.
Napagawi ang atensyon ko kay Calista nang bigla itong magsalita.

"Anything you would like to ask

again?" Mapang-asar nitong tanong habang may ngisi sakaniyang mukha at pawang hindi
siya narinig ni Kazuya at muting bumaling sa pagkain.

Napatingin ako sa namumuong tensyon sakanilang

dalawa kung kaya't pinutol ko ito gamit ng pagiiba ng topic.


"Anyway,Mr.VolzkiI would like to thank you very much for giving us a memorable
trip to New Zealand, I really enjoyed it."batid ko at bigla naman akong nginitian
nito ng nakamamatay na ngiti. Kahit sino ay mahuhumaling at madi-distract sa
kagwapuhan nito.
Umiling ito at uminom ng tubig.

"No need.It's just a small thing."he said at napangiti naman ako sa sinabi niya.
Bigla namang napatikhim si Vaughn na agad akong napatingin sakaniya.
"iheard you'll have an upcoming exhibit?"pagiiba nito at agad naman akong tumango.
"Yes,I'll have my art exhibit next month and 70% of the profit of that event will
go to our chosen
charity which is the Immaculate Concepcion House."ngiti kong batid na bigla namang
napatigil si Kazuya mula sa pagkain.
"Immaculate?"Kazuya asked at tumango ako. "Yes,ever since kasimalapit nasa puso ko
ang
bahay ampunan na 'yun.Even Calista is one of the
biggest sponsor of my foundation.So yung malilikom na pera mula sa bidding na
magaganap will go to the feeding program and renovation of the house.Then
yung matitira is for the education of those

children."paliwanag ko at napansin kong napatingin ito kay Vaughn ngunit hindi


umimik si Vaughn at patuloy kumakain.
"So Mr.Volzki.."l said at tumingin naman ito sakin. "Kazuya."he corrected me and I
nodded.
"Uhm..if ever you known some of the

businessman, can you please invite them to come

over to my exhibit? It would mean to us

especially for those children."I politely said.Agad naman napangitisi Kazuya sa


sinabiko at pawang hindiito makapaniwala na saakin ito nanggagaling.
�++ "Well,I must admit Zia that I didn't expect that
Vaughn will be married with such a fine and

kind-hearted woman.You just prove to me that you don't deserve him."he jokingly
said na agad naman akong nagulat sa sinabi niya at narinig kong mahinang napatawa
si Calista at nakamamatay na tingin ang pinukol ni Vaughn kay Kazuya.
"Well,what do you think she deserves?"maanghang na tanong ni Calista na agad naman
tumingin sakaniya si Kazuya.
"Someone who's not irritating to the eyes and inexperienced about everything."titig
nito na agad namang pinagmataasan ng kilay ni Calista.
"Well,for someone who thinks that everything can be bought,your suggestion must be
exception."maamghang nitong sagot na bigla namang napatangis ang bagang ni Kazuya.
Napatawa na lamang ako at tumingin sakanila na may kunot ang noo.
"Is there something going on with the both of you?"I asked and they were stunned.

Chapter 31 22/22
Readers also enjoyed: ------------------------------------- The Naughty Games (R-
18)

0 21.7K Read

TAGS sex one-night stand opposites attract


Chapter 32

Chapter 32

MALZIA

Dahan dahan akong dumilat nang makaramdam ako ng sinag mula sa aking mata.
Kinapa ko ang tabi ko at napansin kong wala dito si Vaughn kaya napabangon ako at
tinignan ang paligid upang hanapin at hagilapin si Vaughn ngunit wala ito.

Nang makatayo ako mula sa aking pagkakahiga ay napatigilako nang may makita akong
sulat sa side table ng kama kaya agad ko naman itong binasa.

Wife,

I have a meeting today with all the investors, thank you for taking care of me.
v.

Napangiti naman ako sa sulat na iniwan niya. Simula kahapon ay hindi kami nagaaway
at napakabait nito saakin. Nakakatuwa lang din isipin dahil ayaw nitong nahihiwalay
ako sakaniya kaya hanggang sa manood kami ng movies sa kwarto ay prente itong
nakahiga saakin.

Mabuti na lang at tuluyan ng umayos ang kalagayan niya. Atleast makakapagtrabaho


ulit siya. Pero simula ngayon ay kailangan ko na siyang paalalahanan lalo na kung
minsan dahil napapansing kong inaabuso niya na ang kaniyang katawan.

lnilapag ko muli ang sulat sa side table at sinimulan ko ayusin ang kama.

Nang maayos ko ito ay nagulat ako nang biglang

tumunog ang cellphone ko na kasalukuyang katabi ng

kinalalagyan ng sulat.

Nang makita ko ang pangalan ni Faith ay agad ko itong sinagot at itinapat sa


telepono ko.
"Hello Faith?"

"Good morning Ms. Zia, I would like to inform you regarding sa bidding na
mangyayari mamaya sa Zhang Empire."
Napakunot ang noo ko dahil sa pagtataka na kaniyang binanggit.
"B-bidding?"

"Yes Madame, there will be a bidding for the project of Finland Summit and I heard
that even the Zhang Empire is trying to get the deal."
"W-what? How much it cost?"

"More likely, 600 million pounds ang halaga ng deal, so It will be a great
opportunity for our company to get the deal.
"Anong oras ang meeting?"

"10 am sharp Ma'am."

Napatingin ako sa cellphone na hawak ko at napahinga ako ng maluwag nang makita ko


angoras. It's stillS in the morning, sakto ay may panahon pa ako magbasa ng iilang
informations para sa meeting mamaya.
"Okay thank you Faith, please do fetch me at 9:00, please bring all the materials
that will be needed in the meeting."I said at agad kong binaba ang telepono at
napasapo ako sa aking ulo.

I have to get this deal badly. Malaki ang

mabebenefit ng kumpanya once na makuha ko ang deal. Maari mapantayan na namin ang
annual revenue ng

Zhang.

Agad akong nagmadali papuntang banyo at nagsimula ng maligo at gawin ang dapat kong
gawin. Kaya pala maaga umalis si Vaughn ay dahil
pinaghahandaan niya rin ang bidding na ito, but well,

even though people see me as his wife, I'll show to them how competent and capable
I am to be in this business, in this way ay mapapatunayan ko kay Vaughn na pwede
niya saakin tuluyang ipagkatiwala ang kumpanya.
llang oras ay natapos rin ako at dali-dali akong tumungo sa walk-in closet pra
hanapin ang pinakamaganda at sa tingin ko babagay na suot para sakin ngayon.
Sa huli ay napili kong mag suot ng loose white shirt, nude tone coat and pants
paired with 3 1/2 inch heels.

I also updo my hair and wear simple earrings just to finish up my look and then I
look myself to the mirror at napangiti na lamang ako sa ayos ko.

Kinuha ko ang bag ko at hinanap ang red lipstick. Nilagyan ko ang labi ko at nag
touch up ako ng
kaunti at nagpabango.

Napangiti naman ako at agad kinuha ang bag ko at madaling lumabas ng kwarto.

paglabas ko ay madali akong bumaba ng hagdan at napansin kong pinagtinginan ako ng


mga kasambahay dahil ayos na ayos ako at halatang may mahalagang pupuntahan.

Nang makababa ako ay sinalubong agad ako ni Ms. Beth.


"Saan ka pupunta, Ms.Zia?"she asked.

"We have a meeting this morning, and I'll be going to Vaughn's company."Paliwanag
ko at biglang bumukas ang pintuan at bumungad dito si Faith na kakarating

lang at nakatunghay na saakin.

Aalis na dapat ako nang tumingin muli ako kay Ms. Beth.

"Don't worry Ms.Beth, promise! I'll come homel"l said with full of positivity and
raised my right hand to give her a promise hand gesture.
Napahinga naman ito ng malalim at tumango.

"Hindi ka ba kakain muna dito?"pag-aalala niyang tanong at napailing na lamang ako.


"I really need to go, Ms. Beth." I said at napatango na lamang ito at muting
tumingin saakin.
"0 siya sige na, gumayak na kayo at baka ma-late ka pa." Saad nito at ngumiti naman
ako ng malawak at kumaway dito ng bahagya.
Bago ako lumabas ay nagpaalam din sakin sila Martha at ilang kasambahay. Tanging
ngiti at kaway na lang ang aking sinukli dito dahil sa pagmamadali.

Agad namang nag bow si faith at pinangunahan ako sa daan.

Paglabas kong pinto ay nasa harap ko na ang kotse habang nakabukas ang pinto nito
habang hawak ito ni Jan para papasukin na agad kami.

Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa makalipas ng dalawang buwan ay sa wakas


makakapagsimula na muli ako magtrabaho. lsabay mo pang naayos na namin ni Vaughn
ang relasyon namin.

Kung dati ay sinalubong ako ni Ms. Beth na may pagka-taray ay habang patagal ng
patagal ay lumalambot ang ekspresyon nito at lagi niyang inaalala ang kalagayan ko.

Noong una ay lagi itong umaalma sa pag-galaw ko sa bahay pero ngayon ay parang
nasanay ito at tinutulungan na lamang niya ako. Siguro ay napagtanto

niya na talaga na nasanay akong gumagalaw sa bahay at

may grnagawa.

Maging sila Martha at Aida ay laki ang pagpapasalamat ko dahil naging mabuti ito
saakin. Lalo na lagi akong pinapangiti ng mga ito dahilsa mga data nilang kwento at
nakakatawang biruan,dahil halata sa dalawa ang pagiging malapit.

Nang makasakay ako sa kotse ay agad itong pinaharurot ni Jan.

"Give me the information you have about the project and the company,Faith." I
calmly said at agad naman niya itong nilabas at ibinigay saakin.
"Here,this is the background of Finland Summit, Ms.Zia.They're one of the best
Hoteland casino in England and the most trusted company interms of negotiating.As a
matter of fact,we can gain a lot of benefits if we got this deal--uhm take a look
at
this." Paliwanag ni faith at binigyan ako ng isang file. "These are the proposed
revenue report if we get
the deal. According to the accounting department,

estimatly 15 to 25% of the annualrevenue will increase if we got this project,so


Ms.Zia napakalaking dealtalaga
'tong papasukin natin ngayon."she explained and gave me another folder.

"We investigated the company's objective and I found out that the CEO even invited
10 businessman to propose a project na kung saan ano yung mga gains na pwede nila
makuha if they chose you as their partner for their project. 900 million pounds
partially ang gusto nilang i-invest if ever they were satisfied within the
proposal."paliwanag ni Faith at napatango naman ako.
So they are form Finland and want to invest in Asia? Particularly in southeast
area?

Napatango na lamang ako habang dina-digest ang

bawat files na pinapakita saakin ni Faith.

"Give me the proposal."I said and she lend me the proposal that our team made.
Nang tinignan ko ito ay napatango-tango na lamang ako sa mga nakalagay.

Kumuha ako ng ballpen mula sa bag ko at

ni-revised ang iilang statement na nakapaloob sa proposal ko.

Ilang saglit lang din ay napahinga ako ng malalim at ibinigay muli ito kay Faith.

"Iwant you to revise the proposalimmediately. Send it to our team and tell them to
print out and also, please take note all the revised parts." Saad ko at agad naman
itong tumango. Gumayak na ito sa pagta-trabaho at pagco-contact sa team namin uoang
baguhin ang proposal na mamaya ay idi-distribute sa meeting.
Napahinga na kamang ako ng malalim at napatingin mula sa bintana ng aking kotse.

liang saglit lamang ay nagulat ako nang biglang gumewang ang kotse namin dahil
muntik na itong may mabangga.

Napahawak ako sa uluhan ng front seat at mabigat ang binibitawan kong hinga.

"What happened?"I asked. Napakamot si Jan sa ulo at nanghihingi ito ng patawad.


"Mabilis po takbo ko then may nag overtake po na

Audi." Saad nito at bigla naman siyang tinapik ni Faith. "Jan please be careful!
Kasama natin siMs.Zia! You
can't be a reckless driver!"pagalit nito at bigla namang

humingi ng paumanhin si Jan.

Bigla akong napapikit nang biglang sumumpong ng matinding sakit ang ulo ko.

"Zi, ikaw na lang meron aka. Wala na akong


magulang kaya sana huwag mo kong iwan o ipagpapalit ah?"

"Oo naman V, hinding hinding hindi kita iiwan! I


love you!"

"Madame!Okay lang po ba kayo?l"rinig kong pag-aalala ni Faith at agad naman akong


napadilat at dahan dahang naibsan ang sakit ng ulo ko. Napatingin na lamang ako kay
faith na may pangamba sa aking mukha.
"M-may naalala na naman ako,Faith."I said at agad naman itong nag-aalala.
"Ms.Zia,sabi ko naman po sainyo ay maglaan kayo ng oras para bisitahin ang mga
doctor niyo dahil kahit ilang taon na dumaan eh hindiparin pwedeng pabayaan mo
sarili mo."sermon nito. Napakagat na lamang ako ng labi at napasandal sa upuan at
hinilot ang aking sintido.

Siguro nga ay dapat mas maaga ako magpakonsulta sa doktor dahil hindi na maganda
ang lagay ko at mas mabuti ng malaman ko kung bakit bigla-bigla na lamang ako may
naalala.
"Don't worry faith.I'll take of my health right after these problems."batid ko na
lamang at taimtim na tumingin sa kawalan habang kinakalma ko ang sarili ko.
Madaming gumugulo sa isip ko. Wala na akong panahon para isipin pa ang kalagayan ko
at kondisyon
ko.

Pero siguro ay napapaisip rin ako na simulang

dumating si Vaughn sa buhay ko ay nagsimula ang


ala-ala ko para bumalik, minsan ay napapaisip na lang ako na kung paano ay kabilang
pala siya sa nakaraan ko?

Pero malabo yun lalo na't ngayon lang kami

nagkakilala at pawang matindi ang nararamdaman ko

sakaniya na hindi ko pa naramdaman kahit kanino, it seems like the feeling I'm
experiencing is familiar but still, it's strange.

llang oras lang din ay nakarating kami sa kumpanya ni Vaughn,napahinga ako ng


malalim at napatingin sa orasan ko.

It's already 9:35, I'm just exact within the call time. Pinagbuksan ako ni Jan na
agad naman akong
lumabas at tumungo papasok ng building habang si

Faith ay nakasunod saakin.

Pagpasok ko sa main entrance ay halos pinagtinginan ako ng mga tao at pawang gulat
ito na makita ako.

"Bakit nandito si Mrs. Zhang?"

"Balita ko may kabit daw nahuli si Mrs. Zhang."

'y Oo,yung CEO ng Uy group of companies?" "Pero legit ibang iba naman si Mrs.
Zhang, mas
pusteryosa, napakaganda tapos matalino pa."

"Totoo at sabi ng friend ko na nagtatrabaho sakaniya sobrang bait pa."

"Hay nako, boto talaga ako kay Mrs. Zhang."

Napahinga akong malalim at napalunok na lamang dahil may naririnig akong mga
usapan nang makapasok ako. Hindi ko na lamang ito pinansin at taas noo na tumungo
sa executive elevator na agad namang pinangunahan ni Faith.

Nang makapasok kami sa elevator ay bumuga ako ng isang pang malalim na buntong
hinunga na agad naman ikinatingin ni Faith.

"Don't worry Miss,lilinisin ko lahat."saad ni Faith at napatango na lamang ako at


malawak na nagpaskil ng
ngiti.
Kailangan makita ng lahat na maayos ako at hindi ako apektado mula sa sinasabi ng
mga ito at sa nangyari
.
noong 1sang araw.

I have to remind myself how well-mannered and educated I am. I must show how
elegant and calm I am. Hindi nila alam kung ano tumatakbo sa isip ko dahil baka mas
magamit nila ito laban saakin.

Nang tumunog ang elevator ay napagtanto ko na nasa 25th floor na kami kaya agad
akong tumapak sa Iabas at agad namang sumalubong saakin ang magandang tanawin mula
sa syudad.

Pinangunahan muli ni Faith ang paglalakad at agad ko namang sinundan.


Natanaw ko na ang office room at napansin ko napakalaki nito at marami naring tao.
Huminga ako ng malalim at dahan dahang pumasok ng room.

Umikot ang paningin ko at una kong napansin ay si Vaughn. Nang makita niya ako ay
puyos itong nagulat dahil sa prisensya ko.

Ngunit bigla akong napatigil nang may mapansin akong matangkad at matipunong lalake
na prenteng nakaupo sa kabilang bahagi ng upuan.

Napatulala ako at hindi alintana ang mabilis na tibok ng puso ko dahil nakita ko
muli siya.

11A-axis..11 1 whispered at tila napatigilito nang makita niya ako.

3RDPERSON

Napatigilsi Malzia nang matunghayan niya na ang matagal niyang kasintahan mula
kolehiyo ay nagbabalik at hindi makapaniwala ang dalaga sa kaniyang nakikita.

Naglakas loob si Malzia na taas noong tuluyang

pumasok ng board room at hindi itong umiimik na tumabi kay Vivian.

Kasunod niya si Faith at agad naman siyang umupo.

Ramdam niya ang tensyon na tingin sakaniya ni

Axis at maging ni Vaughn.

Hindi siya makapaniwala na nasa harap niya si Axis. Dahil simula nang iwan siya
nito para sa negosyo ay ganoon parin ang itsura nito, hindi nagbabago at kaya
paring bumihag ng babae.

Ngunit biglang bumigat ang puso niya nang makita niya muli ang babaeng kahalikan
ni Vaughn nung pumunta siya ng isang araw, mapula ang labi nito at naka-itim rin
'to.
Nakangisi itong nakatingin saakin at kay Vaughn na para bang may makahulugan itong
binabatid.

"Why are you here?"tanong ni Vaughn habang nakaigting ang panga nito at halatang
seryoso ang tingin
nito.

Ngumiti naman ito sakaniya at nagsalita.

"And why not? I'm now the Chairman of Kim Empire,so I should be here."simple niyang
saad at halata ang pagka-iritable nito kay Malzia.

"It's been a year,Zia."nagulat ito nang biglang magsalita si Axis at agad naman
siyang napatingin at napatigil si Malzia sa sinabi ni Axis.
Napalunok na lamang siya at ngumiti na lamang ng bahagya dito.

"Y-yeah.."mahina niya na lamang batid at ngumisi

ito. Napatingin ito kay Vaughn at halatang madilim ang ekspresyon nito at may alam
ito sa namamagitan sakanila.

Biglang napadapo ang tingin ni malzia sa sugat ni

Vaughn at agad siyang napabaling sa binata.

"Does it hurt?"mahinahon at sinseridad niyang tanong ngunit umiling na lamang si


Vaughn at pawang wala itong ganang makipag usap.
"So the news is true? You both got married?"mapait na tanong ni Axis at bigla
namang napatingin sakaniya si Vaughn at ngumisi nang nakakaloko.
"Yes,do we have a problem,Mr.Hyun?"maangas at sarkastikong saad ni Vaughn.
Biglang nakaramdam ng tensyon si Malzia sa pagitan nila ni Vaughn at Axis.

Napangisi na lamang si Axis kay Malzia at tinitigan ito ng maigi.

"Nothing,It's just that I miss the old time especially when..we are in love."
Mapangasar nitong sabi na agad namang ikinatigil ni Vaughn at nung babaeng
nakalantari niya noong isang araw.

"Obviously,that's all in the past."madiin na sinabi ni Malzia habang nakatitig siya


kay Axis.
Ang kaninang nakangisi na ngiti ni Axis ay napalitan ng pagkaseryosong mukha at
para itong nasaktan sa sinabi ni Malzia.

Hindi na lang kumibo si Malzia at nilibang na lamang ang sarili niya sa babasahin
at mga documentong hinahain sakaniya ni Faith.

MALZIA

Hindi alintana ang puso niya na sumabog nang dahilsa lubos na kaba at tensyon na
nararamdaman niya lalo na ngayo'y nagkita na muli sila ni Axis.

lniwan niya ako para sa pangarap at ambisyon niya, and I don't see any problem with
that, pero pilit ko siyang tinatawagan at kino-contact noon pero nalaman
ko na may kasintahan na siya kaya hindi na ako

nagpumilit pa.

Kahit nasaktan ako ay nagpatuloy parin ako sa buhay ko. Oo at may galit at
pagkamunhi akong nararamdaman dahil iniwan niya na lang ako agad at pinagmukhang
tanga pero katagalan ay natanggap ko
na.

But one thing for sure, I will never accept him in my

life again.

Biglang bumukas ang pinto at bumungad dito ay si Kazuya at kaniyang secretary. Sa


likod naman niya ay isang foreigner na matanda, I assumed he's the chairman of
Finland Summit.

Napatayo kaming lahat at agad naman kaming pinaupo ng spokesperson nito.

"Madame,he's the Chairman of the Finland

Summit."bulong ni Faith at napatango naman ako.

Umupo ito at maging ang directors at representatives ng Finland Summit ay umupo


para simulan na agad ang meeting. Nagaimula ito sa babae na nahuli ko noon kasama
si Vaughn.

Mabigat ang pakiramdam ko at hindi alintana ang lubos kong pagkalungkot dahil
tuwing nakikitanko siya ay naalala ko lahat.

Lahat ng sakit na dinulot saakin nung araw na 'yon. "Good morning Mr.Chairman,I'm
Charlotte Uy from
Uy group."batid nito at binasa naman nila ang proposal

na ginawa ng kumpanya nila.

Kaya agad naman akong nagbasa at napakunot sa proposal na ginawa niya.

There are a lot of discrepancy and errors within her proposallalo na 't wala itong
checks and balances and accruals.

Tumango-tango naman ako at nang matapos ay

maraming kumpanya rin ang nag prisenta. Taimtim akong nakikinig at kung minsa'y
lumilipad pa ang isip ko dahiliniisip ko lahat ng bagay na dapat kong sabihin
mamaya.

Ilang oras lamang ay natapos na ang iba at maging si Axis ay nakapagsalita na rin.

Napadako ang tingin ko kay Vaughn at pinakinggan ko naman siya and based on my
observation, he's a tricky businessman.

Marami siyang kayang i-offer but one thing for sure is that all of them can't
promise to make the value of stocks higher.
Which I can do.

Nang matapos ito ay lahat ng tao sa board room ay napatingin saakin at agad naman
akong napalunok at napahinga ng malalim bago magsimula.

"Good morning Mr.Chairman,I'm Mrs.Malzia Rheign Kim from the Kim lncorp."l said at
tinignan nita ang proposal na ni-distribute ni Faith.
"Our company is known for hotels and casinos. We also have a lot of branches in
western countries. That's why we have an advantage in taking your project because
we have launched a lot of hotels and casino in England,Europe,Dubaiand as well as
in U.S. successfully."paminula ko at tumango tango naman ito at bigla namang ito
napatanong saakin.
"Then what can you offer? Knowing that your company is still progressing?"the
Chairman asked and I gave him a smile.
"Well Mr.Chairman,Icould guarantee that your project will be the most
successfulproject that you will ever launch.As a matter of fact,by the end of the

year, your investment can increase its value for more

than 20%, and the fact that our company is well known for its advertisements,
service and quality.There are only 2% chances of error and at the same time,your
stocks has the chance to high its value.My Public relations Team can give you a
successful advertisements.Not only to that, but my company can provide checks and
balances just to make sure everything is balance and on its place."paliwanag kong
buong kumpyansa at lahat halos sa board room ay gulat

na gulat sa mga sinasabiko.


�++ "20%? Is that even possible?"

"I believe shes too over confident." "Shes the wife of Mr. Zhang, right?"
Hindi ko ito pinansin at nakatungo lang ang tingin

ko kay Mr. Chairman dahil halos lahat ng tauhan sa Finland Summit ay napapatango
sa sinasabi ko at mukhang satisfied sila sa pinakita kong proposal.

"What's the assurance of this,Mrs.Zhang?"the

Director asked and I gave him a smirk.

"Our company is progressing.Obviously and logical speaking,if you invest your money
to us,we can focus
on you and give your demands beyond the standard you

have.We can serve more quality more than the other big companies,and I am 100% sure
about that."I said confidently at napatango ang mga ito at tipid na napangiti sa
sinabi ko.
Naramdaman ko ang titig saakin ni Vaughn ngunit hindi ko ito pinansin at patuloy
lamang ang atensyon ko sa chairman at mga directors.

Natapos ako at nanahimik ang mga ito upang bigyang oras ang chairman na makapag
desisyon.
Napahinga ako ng malalim at napahawak sa kamay

ni Faith dahil sa lubos na kaba na aking nararamdaman.

Umayos muli ang upo ng Iahat at napatikhim ang Chairman, batid na nito ang desisyon
at kung aling kumpanya ang pag-iinvestan niya.

"So as I've seen all your proposal,it's pretty impressive and Iam thanking all of
you for preparing and offering us a very good deal. However,there is one thing that
caught not just me but all of us,and it's a pleasure to work with..." Saad nito at
napatingin muna
sa chairman at habang ako ay napapikit dahilsa kaba at tensyon na nagaganap ngayon.
Napahigpit ang hawak ko sa kamay ni Faith at bigla ng nagsalita si Mr. Chairman.

"We choose Mrs.Zhang and her company."she said at bigla akong napadilat sa gulat at
hindi makapaniwala sa narinig ko.

Para akong narindi at puyos ang saya ni Faith na nagche-cheer saakin at halos Iahat
ng tao sa board room ay napatayo at nagpalakpakan.

Napatayo naman ako sa gulat at napatingin ako kay

Vaughn.

Nakangisi na lamang ito at pinapalakpakan ako. It seems like he's very proud of me.
Dahil sa lubos kong tuwa ay lumapit ako dito at niyakap ko ito ng mahigpit.

Naramdaman kong niyakap ako nito ng mahigpit at halos Iahat ng tao ay nag react
dahil sa nagawa kong eksena.

Agad naman akong napahiwalay at nahiya dahil ngayon ko lang na-realize ang ginawa
ko kaya napaiwas ako at biglang nag init ang mukha kong halikan ni Vaughn ang
sintido ko at hapitin ang bewang ko.

Nagulat ako nang biglang umalis si Axis na

sinundan naman ni Charlotte.

Napadako ang tingin ko nang pumunta sa harap ko ang mga directors as well as si
Mr. Chairman.

"Well Mrs.Zhang I am very impressed with your proposalespecially for a company that
is still progressing.We are truly surprised."batid ni Mr.Chairman at inalok ako ng
kamay at agad ko naman
itong tinanggap.

"Thank you for trusting us Mr.Chairman,we'll do our best."l said calmly at


nakipagkamay rin ako sa iba.

"No wonder why Mr.Zhang married her.She is very smart,elegant and beautiful." Saad
ng babae at agad namang namula ang aking mukha.
"I must agree with that Mrs.Fischer."batid ni Vaughn na agad naman akong
napatingin sa sinabi niya at malawak ang ngiti nito.
"So,see you tomorrow for contract signing?"Mr. Chairman asked and I nodded while
wearing a smile.

"So we'll go ahead.Pleasure to meet you Mr.And Mrs.Zhang,have a good day."saad ni


Chairman at nagpaalam narin kami sakanila.
Nang makalabas ito ay napatingin ako kay Vaughn at bigla akong napangiti ng tipid.

"I'm hungry."simpleng saad ko at tumango siya at tumungin saakin ng napakaseryoso.


"You still have something to clear out." saad niya nang bigla akong hatakin palabas
ng board room ng ikinagulat ko.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 33

Chapter 33

MALZIA

Nagulat ako nang hilahin ako nito sa VIP cafeteria ng hotel. Lahat ng kumakain dito
ay puro executives lang. bawal kumain ang mga regular employees and guests.
Kailangan ay maging prestigeous ka para
rna-afford mo ang ganitong Iugar.

Kaunti lang tao dito pero mahahalata mong mayayaman ang mga nandito. Maganda din
ang Iugar at tanaw na tanaw ang syudad.

No wonder it's for the VIP personnel and guests. Napahinga ako ng malalim at
napatingin kay
Vaughn.
11V-Vaughn? Calm downl11 1 whispered loudly and gave him a "please!" Look but he
disdained.

Napahinga ako ng malalim dahil para itong walang narinig at sinalampak ako ng upo
sa Iugar na kung saan malapit aa window at hindi ganoon ka-araw.

Kanina pa ako nagtataka dahilpabago-bago ang emosyon nito. Kung kanina ay seryoso
ito, nang makuha ko ang deal bigla naman ito naging masaya para sakin tapos ngayon
naman ay seryoso ulit ito at parang galit.

Men are really unpredictable.

Nang makaupo ako ay agad din naman siyang umupo at sumenyas sa waiter. Lumapit ito
at madali niya itong binigyan ng order.

Napanguso naman ako dahil naramdaman ko ang pagkulo ng tiyan ko pero hindi man lang
niya ako

tinanong kung ano gusto ko. hindi ko talaga matimpla


ang mood niya ngayon. Hindi ko alam kung paano siya iintindihin dahil paiba-iba ang
emosyon na pinapakita
.
n1ya.

Nang makaalis ang waiter ay bigla itong tumingin

ng malalim saakin at pawang gustong may malaman.

..Tell me who's Axis to you?..he asked which stunned me. Does he know something?

Napatulala ako at napalunok nang dahilsa tanong niya, Hindi ko alam kung papaano ko
sasabihin lahat nang hindi siya magagalit. Base sa ekspresyon niya ay parang wala
itong panahon makipag biruan.

11A-Axis...panimula ko at pawang naghihintay ito sa susunod kong sasabihin.


Axis and I were college sweetheart back then. Halos buong school ay alam ang
relasyon namin. Everything was perfect for us. Akala ng iba ay magkakatuluyan na
kami but a lot of the people I know got shook when I sent a wedding invitation and
found out that it wasn't Axis who I'll be getting married with. It turns out that
it was him.
And honestly.. I wa sone of them who believed that Axis and I will end up together.
We were okay and really compatible. We also have the blessings from both sides. So
nakakagulat naman talaga na we really part ways.
I also never got jealous of anything because he didn't gave me reason to. Axis is
really a perfect and Ideal guy to anyone. Na super caring, loving, gentle and most
especially matured at iintindihin ka sa lahat ng bagay.

I though he will be my first and last. Untilhis dad got sick and he needed to take
care of their company lalo na 't iisang anak lang siya. He then flew to United

Chapter 33 3/10

States for the business matters since their main branch is there.
I tried to understand his situation. I even dropped him in the airport. I accepted
everything. However, as soon as he arrived in the US, we also stopped talking to
each other. I tried everything and reach out to him but I can't. Para akong ewan
na kung kani-kanino nagtatanong ng balita sakaniya at ginawa ko Iahat ng paraan
para makausap siya, but I failed.

I almost chase and waited for a year. Para akong tanga na nagbabakasakali na
bumalik siya o hindi kaya bigyan man lang ako ng kahit anong sinyales na buhay pa
siya at maayos siya.

But apparently, when Calista went there for a fashion show in New York, he met Axis
and found out he has a new girlfriend and they even went to the fashion week.
I was hurt back then. Hindi ko maintindihan bakit niya nagawa saakin 'yun. I felt
depressed and devastated. But one thing I realized right now was that..
I didn't even cry over what happened. Nasaktan

ako pero ginugol ko na lang angoras ko sa trabaho. Then after that, Tinanggap ko
na lang na wala na kami. That
he really left me hanging.

Everything was fine when Vaughn arrived. Simula nang dumating siya sa buhay ko,
doon ko napatunayan na totoo nga ang kasabihan na kayang palitan ng months ang
year.

Akala ko nung una ay magiging kumplikado at mahirap para saakin ang buhay once na
nagpakasal ako kay Vaughn. But when I got into the actualsituation, I realized that
my love for Vaughn is nothing compared with the love I had with Axis.

Siguro nang makita ko siya kanina puno ng

hinanakit, kasi iniwan niya ako sa ere. Na hindi 'man

lang nsiya nakipaghiwalay ng maayos. Na marami paring katanungan sa isip ko. But
well..it is what it is.

That's why I can't even talk to him. Maybe there's still bitterness deep inside of
me, but that is because I got fooled by him.
But I guess, everything has its reasons. Siguro kung ano 'man ang dahilan ni Axis
that time, It's all up to him wether he'll explain our just live the past alone. I
don't want to go further anymore and ask myself on why did he left me. I just want
to live and cherish the life I have right now.
And that's being with Vaughn.

"Zia."pagtawag nito saakin na agad naman akong napabaling at napabalik sa wisyo ko.
Ngumiti ako ng tipid at kinalma ang aking sarili dahilalam ko sa sarili ko na
umaalab ang tensyon sa katawan nito.

"H-he's not important."I firmly said at pawang nakita kong nag-iba ang itsura ni
Vaughn at pawang nawalan ng gana.

Bigla naman akong napaisip sa inakto niya, why is he reactive? Is he jealous?

"H-He's a person I knew in the past and that's all." I said at hindi na lamang ito
nagtanong muli at inilapag na ang pagkain sa harap namin.
Hindi ito umiimik at pawang wala na itong gana pa makipag-usap kaya hinayaan ko na
lamang ito at iniayos ang pagkaka-pwesto ng pagkain.
Kakain na sana ako nang biglang may lumapit saamin na agad naman akong napatingin
at nang makita ko ito ay nagulat ako.

"Can we seat here?"tanong ni Axis habang kasama

niya si Charlotte na nakangisi at ang mga waiter sa likod niya na da ta ang mga
pagkain.
Tinignan lang siya ni Vaughn ng madilim na parang hindi siya natutuwa sa binata
ngunit imbis na mailang si Axis ay parang wala itong nakita at binigyan lamang ito
ng ng1s1.

"It's okay."I said without expression. Nakaupo kami sa isang round table at nasa
right side ako ni Vaughn kaya may dalawa pang silya na nakalaan.
Agad naman umupo ang mga ito at kasunod nito ay nilapag rin ng waiter ang kanilang
pagkain.

Napahinga ako ng malalim at ibinaling na lamang ang sarili ko sa pagkain. Kung ano
man ang balak nita, wala akong panahon para doon.

Maging ang mukha ni Charlotte ay hindi ko kayang tignan. 'Cause everytime I look at
her, The memory lingers.

Huminga ako ng malalim at madiin na nilunok ang pagkain. Napdako ang mata ko kay
Charlotte nang bigla
itong magsalita.

"Congratulation Mrs.Zhang for your new project."she said with her sexy voice and
bit her food elegantly. So I gave him a beautiful smile and answered
her.

"My team did the hard work."I simply said and

continued my food.

liang minutong tahimik kami kumakain nang biglang magsalita si Axis.

"It's been a year since we met,Zi." Saad ni Axis na agad naman napatingin si
Vaughn. Marahan naman akong napainom ng tubig at nang mailapag ko ito sy binigyan
ko lamang ito na tango.

"Yeah,I didn't expect you'll come home."I said.

Bigla naman itong napatingin saakin at binigyan ako ng ngiti.


"Iwent to your house yesterday,Isaw Lianne and Dionne.They all grew up.Even si Tita
hindiparin nagbabago."he said. Bigla naman ako nakaramdam ng kakaiba at
nakakaramdam ako ng tensyon na nagmumula kay Vaughn.
Napahinga ako ng malalim at binigyan ko ito ng ngiti dahil sa sinabi niya.

"Why did you visit?" I asked at napailing siya habang may ngiti sakaniyang labi.
"I just thought you were there.Because I know thatyou're too close with your family
and I also miss them so I visited..they're still warm to me."he told me in front of
Charlotte and Axis. Walang emosyon si Charlotte
at tila bagang hindi rin ito komportable sa sitwasyon
.
namtn.

"Wellsad to say Mr.Hyun,my wife and I are living together." Pormal nitong sagot na
agad naman akong nagulat at napatingin sakaniya na kasalukuyang hindi natutuwa sa
nangyayari.
Ang kaninang maaliwalas at hinding maikubli ngiti ni Axis ay napalitan ng ngisi at
kaunting inis dahil sa sinabi ni Vaughn. Huminga naman ako ng malalim at nagdadasal
na sana matapos na namin ang pagkain.
"Is that so? She must be really caring.I remember way back in college when I got
injured because of football,she even stayed at my house for two days just to look
after me."kwento nito na agad naman akong napahigpit sa hawak kong kurbyentos at
pansin ko na mas madilim ang naging ekspresyon ni Vaughn at pawang hindi niya
nagugustuhan ang pananalita ni Axis.

"Really? Wellshe's giving me more than.That's why

Ifell for her,right Babe?''He asked me with tension to his aura. Nag-init ang mukha
ko dahil sa tinawag niyang saakin at sinilayan ko na lamang siya na tipid na ngiti.
Biglang mahinang napatawa si Axis na agad naman kaming napatingin at napailing-iing
ito habang hinihiwa ang steak na kaniyang kinakain. Halatang hindi rin nagugustuhan
ang sinasabi ni Vaughn.

"Who would have thought Mr.Zhang nasa lahat ng pinag-aagawan nating projects and
deals we'll also end up liking the same girl?"mapang-asar at halatang may tensyon
na batid ni Axis at tumingin ng maalab kay Vaughn.
Hindi nagpatinag si Vaughn at tinitigan lang din niya si Axis na agad ko naman
ikinabuo sa kaba. Mabilis ang tibok ng puso ko dahil baka ilang saglit ay may
mangyaring hindi maganda sakanilang dalawa.
Napangisi muli si Vaughn sa sinabi niya at mahinang tumawa. Napatingin naman ako
dito at hindi ko maiwasang mag-aalala dahil baka sa iba mauwi ang usapan na'to.

"But I guess Mr.Hyun,you can't really win over me. She's already my wife now and
sooner or later will also be the mother of my children.So I guess better luck in
next life."mapang-asar nitong sagot, biglang nagiba ang mukha ni Axis at inilapag
niya ang hawak niyang kurbyentos at seryosong nakatingin kay Vaughn ng tensyonado
at pawang napikon sa sinabi nito.
"But everything can be stolen,right Mr.Zhang?"he asked. At bago pa sumagot muli si
Vaughn ay napatayo na ako.
Kung kanina ay parehas nandidilim ang mata nito ay agad namang dumapo ang tingin
nita saakin dahil sa

ginawa kong pagtayo.

Napahinga ako ng malalim at ngumiti na lamang sakanila ng buong pormal.

"As much as Iwant to chat with all of you,Istill have things to finish on my office
and meeting to attend,so please excuse me."I said calmly. Hindi ko na tinignan ang
reaksyon nila at nagmadali na lamang akong kuhanin
ang bag ko at umalis sa harap nila.

Mabilis akong naglakad papalayo sakanila at puyos ang mabibigat na pagtibok ng puso
ko nang dahil sa inis at galit.
How dare he to say those things infront of Vaughn?! How dare he to show up after
ditching me and showing up as if nothing happened?!
And now he's saying all those things in front of us and in front of Vaughn, anona
lang iisipin ng tao?

I was trying to refrain from opening the topic but I just can't help but to be mad.
His audacity to talk with Vaughn makes me disgusted.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad nang bigla akong magulat nang may humatak sa
kamay ko at nang makalingon ako ay biglang bumungad ang mukha ni
Axis.

All I can see in his face is full of frustration and

regrets. Na para bang nag-aalala ito saakin at parang may gusto siyang sabihin.

"Look Zilet m----"

"Bitaw."madiin kong batid ngunit sapat na para marinig niya na ayoko siyang
makausap o mahawakan.
Bigla itong nagulat sa inasta ko at pilit niya paring hindi binibitawan ang kamay
ko.

"Zia look,I'm sorry if I left you behind but I'm here to win you back.I know that
you were forced to marry

him because of business affair but I can assure you-----"

Pero bago pa niya matuloy ang sasabihin niya ay agad kong hinila ang kamay ko at
pinukulan siya ng masamang tingin.

"But we're over,Axis! You are all just part of my past."l said honestly. Bigla
itong napatigil at may gumuhit sakaniyang mukha nasakit at lungkot.
"I know you're just saying those things because you were stuck to your marriage."he
said. halatang malaki ang kumpyansa nito na para bang alam niya ang nangyayari
saakin pati kay Vaughn.
Magsasalita pa sana ako nang biglang sumulpot mula sa likod si Vaughn at nagsalita.

"Didn't you hear my wife,Mr.Hyun?"he said. Ang kaninang malambot na mukha ni Axis
ay napalitan ng dilim at pagkalamig. Para bang may nagbabaga sakaniya na gustong
kumawala.
Naglakad palapit saamin si Vaughn at nang makalapit ay tumabi ito saakin at hinigit
ang bewang ko.

"I already have her and likewise.Can't you see? That you're just a past? Alin doon
ang hindimo maintindihan?" Malamig na panayam ni Vaughn ngunit kalmado parin ito na
hindi gaya ni Axis na pansin na ang emosyon na nararamdaman nito.
......walang iba kung hindi hinanakit sa kaniyang nakikita.

Lumapit ito kay Vaughn at agad naman akong napahawak sa braso ni Vaughn nang
biglang inilapit ni Axis ang mukha niya dito at malamig itong pinukulan ng tingin.

"I'll take her back from where she actually belongs.."he firmly said and went even
more closer so that Vaughn could feel the intensity of his voice.
"And I would make her mine again."he said at

lumayo ito.

Mahinang napatawa si Vaughn at hinila ang kamay ko paalis. Ngunit bago kami
maglakad ay lumingon ito dito at nagsalita.

"Try it then, Mr. Hyun."he challenged him and grabbed my hand to get away from that
place.
Napahinga ako ng malalim nang dahil sa paguusap nita. Nang makapasok kami sa
elevator ay nagulat ako nang isinilampak niya ako sa pader at pinagitnaan ako ng
braso nito. Mabilis ang tibok ng dibdib ko habang nakatingin sakaniya.

Nagulat ako nang bigla niya akong sunggaban ng maalab at madiin na halik na halos
malunod ako dahil sa sobrang agresibo nito.

Bigla akong nanigas at maging ang labi ko ay hindi makagalaw nang dahil sa
pagkabigla.
Napahiwalay naman ito agad at tinitigan ako ng malamig.
"You're always mine, remember that."malamig niyang tugon saakin.

Chapter 34

Chapter 34

MALZIA

It's the next day after the incident, kasalukuyang kakatapos lang ng contract
signing na isinagawa para ma-close ang deal with Finland Summit.

Nagpalakpakan ang mga tao na kasalukuyang nasa loob ng Conference room at agad
naman kaming
nagsi-tayuan at binati ang isa't isa.

"Thank you Mr.Chairman for your trust,Iwon't let you down."batid ko at napangiti
naman ito at napatango habang nakipag-kamay saakin na agad ko namang tinanggap.
"Thank you Mrs.Zhang,keep up the good work." He said at napatango naman ako.
"Don't worry Mr.Chairman,we'll prove to you that we're worthy of your trust."I
calmly stated at tumango naman ito at ngumiti.
"That's great! Anyway,I have to go,there's a
meeting that I have to attend.My team will you reach out as soon as possible.Have a
great day,Mrs.
Zhang.Paalam niya na agad naman akong nag bow upang magbigay galang habang paalis
ito.
Nang makaalis ito ay napahinga ako ng malalim at napahilot sa sintido ko nang dahil
sa stress at mga gawaing na kailangang matapos.

Mabuti na lang at after this meeting I can go home. Pinakiusapan kosi Vaughn na
pagbigyan ako at uuwi rin ako agad. Nung una ay ayaw niya pang pumayag pero

nang sabihin kong pirmahan namin ni Mr. Chairman ay

wala na itong nagawa.

Apparently, he's also in his office working. Sinasabi niya saakin na kung gusto
kong magpatuloy magtrabaho, my office should be in his office.

Ngunit umalma agad ako dahil katwiran ko ay ang mga papeles at mga documento ay
nandito sa office ko kaya hindi pwedeng isisiksik sarili ko sa Iugar niya. Pero
kung magpupumilit talaga siya, then I'll think of it.
Nang makalabas ako ng Conference Room ay naglakad na ako papasok ng elevator at
kumawala ng isang malakas na buntong hininga.
Ginalaw-galaw ko ang leeg ko at napahawak ako sa batok ko dahil nahihilo ako at
hindi mapag-akila na ang bilis kong mapagod ngayon. Siguro ay dahil sa
sunod-sunod na problema at palapit narin ang exhibit

ko.

Pag bukas ng elevator ay agad akong lumabas

upang makaalis nasa Iugar, hinahatak na ako ng bahay dahil gusto na ng katawan ko
makapagpahinga.

Nang makalabas ako ng building ay napabaling ako sa isang kotse na nakaparada mula
sa harap ng gusali, nagulat ako nang mapagtanto ko kung sino ito.
"What are you doing here, Axis?"walang emosyon kong tanong at ngumisi naman ito at
pumulsa sakaniyang bulsa.
"I just want to apologize about what happened yesterday."he sincerely said while
wearing a devilish smile. Napailing naman ako at taas noo ko itong binigyan ng
ngiti.
"Apology accepted, you may go."sagot ko at aalis na sana ako sakaniyang paningin
nang bigla akong
hinarang nito at pinigilang makaalis.

Bigla naman akong nairita at muling tumingin dito

ng pagtataka.

"What do you want?"inis kong pahayag at huminga ito ng malalim at tumingin saakin
ng seryoso.

"Look Zia,I'm here to personally pick you up because Ifeelguilty about yesterday.I
shouldn't act like that,and so Ijust wanted to invite you today..maybe a lunch?"he
asked at parang nagiintay ito ng sagot mula saakin.
Napaikot ang mata ko at napailing dahil sa sinabi
.
n1ya.

Alin ba ang hindi niya maintindihan sa katotohanang may asawa na ako at tapos na
kami?

Kung ano meron saamin ay matagal na iyong tapos. Wala na akong balak balikan siya
kahit magnakaawa pa siya. I'm already done with him.

"Axis,I have a lot of things to do and magpapaalam pa ako sa asawa ko if ever,so


excuse me."I said at dapat aalis na ako nang bigla ako ulit harangin nito.
Napapikit naman ako at pilit kinakalma ang sarili. Huminga muli ako ng malalim at
pinipigilang mainis sakaniya.
"Please Zia,just have a lunch with me.Gusto ko lang makabawi. I have a lot of
things to say because I know I've been unfair to you."he said at napatingin ako
sakaniya.
Kita ko ang pagmamakaawa nito pero nagpabaling ng atensyon ko ay ang mga mata niya.

Mata niya na masyadong malungkot at puno ng hinanakit, kaya iniwas ko ang tingin ko
at napalunok. Napatahimik ako at napaisip sakaniyang hinihiling.

Maybe this is the time we can settle things and cut the knots. Pagod narin akong
kausapin siya. Besides, if

this will give him peace. Then maybe it won't hurt to try

ang give it. Besides, I'm also curious on why he left me. But I'm not dying to
know it. It's either I know the truth or leave everything as it is.

Kita ko ang paghihintay nito saaking sagot kung kaya napatingin muli ako sa mata
nito at dahan dahang tumango.
"Fine..friendly lunch."I stated at ang kaninang malungkot na mata nito ay biglang
nagliwanag. Tulad ng mukha nito dati. But I can't feel anything since I already
fell for someone else. And there's nothing he could changed.
"Great! Then let's go?"he asked at dahan-dahan akong napatango. Pinagbuksan niya
ako ng pinto ng kotse at agad naman akong pumasok.
Time flies so fast, matagal ko na siyang hindi nakita. Noon lamang ay ganito ang
set-up namin noong nasa ibang bansa kami habang nag aaral.
"Let me bel------"

Aayusin niya sana ang seatbelt ko nang pigilan ko ito at nginitian ng tipid tsaka
inilingan at iniayos ito.
"No need, I can do it."simple at kalmado ko na lamang saad. Narinig kong napahinga
ito ng malalim at bumalik na lang muli sa pagkakaupo at sinimulan nang paharurotin
ang kotse paalis sa Iugar.
He always do that. Attaching my seatbelt and arranging my seat. Noon kasi ay hindi
ako pinapayagan ni Dad na ako lang mag drive ng kotse gawa ng
pag-aalala.

Namayani ang katahimikan sa loob ng kotse. Tahimik lamang akong nakamasid sa labas
ng bintana habang pinaglalaruan ang kuko ko. Siguro gawa ng hindi ako komportable
sa sitwasyon at biglaan ang mga
nangyayan�.

.., know you're uncomfortable seeing me and I'm sorry if ngayon lang ako
nakauwipara bumawisa'yo...he said at agad naman akong napatigil sa paglalaro ng
aking daliri at bumaling sakaniya na kasalukuyang nagda-drive.

..Actually hindimo naman kailangan bumawi saakin.Maayos na ako at sa palagay ko ay


maayos ka narin naman...batid ko at napatingin ito saakin.

.., need to,Zia.You were mine back then...and I want to get what's mine in the
first place...batid niya na agad naman akong napatigil. Ramdam ko sakaniyang
pananalita ang malungkot at mapait nitong pagkakasabi kaya napatigil ako and sighed
before talking.
..Hindina pwede,Axis.We're done and I'm already married,may mga bagay na hindi na
pwedeng ibalik...l said at naramdaman kong napatigil siya sa sinabi ko.

Napansin kong napahawak siya ng mahigpit sa manibela dahil hindi niya inaasahan ang
sinabi ko.

I can't found any words that will somehow reduced the sharpness in my words. Mas
maganda narin siguro
na unti-untiin ko ang pagsasalita sakaniya dahil ramdam

ko, mataas ang expectation niya na babalik ako at may babalikan pa siya.

Tuluyang nanahimik ang paligid at hindi na ito nakapagsalita nang dahil sa aking
binatid. Tama lang na alam niya na kahit anong pag-aaya niya saakin ay wala na kami
dapat pag-usapan at kung meron 'man dapat linawin, 'yun yung hindi na ako para
sakaniya at matagal nang natapos ang namamagitan saamin noon palang.

lsang oras ang nakalipas nang makarating kami sa

Restaurant na kaniyang pinili. Bigla naman akong

napatigil ako nang mapansin kung anong restaurant ito.

Hindi ito gaya ng iba na napakayaman at mamahalin, kung titignan ay simpleng


mamayanan lang ang mga kumakain dito. Pero naging malaking parte ang Iugar na ito
dahil sa alaala na meron kami ni Axis.

Simula nang makauwi kami dito mula nang makapagtapos kami ng pag-aaral ay dito kami
kumakain sa tuwing ayaw na namin ang luto mula sa mga hotel at mamahaling
restaurant.
Tumigilang makina ng sasakyan at nagsalita si Axis habang ang tingin ko ay
nakapukol parin mula sa restaurant.

"Dampa.."bulong ko at narinig ko namang napasinghap si Axis kaya napabaling ako


dito.
"Bakit dito mo ko dinala?"l asked bluntly. Binigyan ako nito ng ngiti at napatingin
muli sa isang restaurant na katabi ay dagat.
"After living in States, namiss ko ang mga kinakainan natin."he said at
napatigilnaman ako dahil hindi ko alam kung ano isasagot sakaniya.
"Let's go?"he asked lively at dahan-dahan na lamang akong napatango.
Nagmadali itong bumaba at dapat bubuksan ko ang pinto ng kotse nang maunahan niya
akong at inalalayan niya akong makababa. Mabilis kong tinanggal ang pagkaka-hawak
niya sa kamay ko at inihawak ko ito sa bag ko.
lsinara niya ang pinto ng kotse at isinuot ang kaniyang sunglasses.
"Let's go inside."he said at tumango na lamang

ako.

Nang makapasok kami ay agad bumungad saaming

waitress na pamilyar saakin.

"Maam Zia at Sir Axis! Jusko po kay tagalniyo ng hindinakabalikl" Saad ng babae at
agad namang napalawak ngiti ko nang mapagtanto kung sino yun.
"Ate Meng!"masaya kong batid at niyakap siya nang mahigpit kahit na may hawak pa
itong menu at tray. Niyakap din ako ng mahigpit nito at napakalas na ako.
"Jusko! Kumusta na kayo?! Kayo hal Kasalna kayo no?!"masaya nitong batid na agad
naman akong napatigil. Agad naman nawala ang ngiti ni Axis at napangiti na lamang
ng kaunti.
Sinilayan ko ito ng tipid na ngiti at umiling.

"Ako lang po kasal,Ate Meng."simple kong batid na agad namang nanlaki ang mata niya
sa gulat nang dahil sa sinabi ko.

"Paano?lHala bigla naman akong nalulungkotl Akala ko pa naman kay niSir Axis
magkakatuluyan! Hala gusto kong umiyakl"batid ni Ate Meng na pawang malungkot ito
saaking balita, kaya hinagod ko naman ang likod nito dahilhindi alintanang
malungkot ito sakaniyang narinig.
Huminga ako ng malalim at napatingin kay Axis na nawala ang ngiti at tahimik lang
na nakamasid saakin sa kung ano isasagot ko kay Ate Meng.

"Okay lang ho yon Ate Meng.Masaya narin naman po kamisa kaniya-kaniyang buhay.Sa
susunod
dadalhin ko asawa ko dito,mabait naman po yun."alo ko

at agad namang nagulat si Axis sa sinabi ko at napatingin si Ate Meng sa pag alo ko
sakaniya.
Tinapik niya ang braso ko at nagsalita.

"Oh siya sige,dalhin mo ah?! Ako titingin kung sino ang mas bagay sa'yol Yung ship
ko wahl"malungkot na batid ni Ate Meng at natawa na lamang ako at napailing
sa inakto ni Ate Meng.

Naiitindihan ko rin naman siya bakit ganyan ang naging reaksyon niya. lsa rin kasi
siya sa mga taong naging saksi saamin ni Axis. Halos Iahat ata ng nakakakilala
saamin ni Axis ay malaki ang tiwala na
kami na ang magkakatuluyan. May mga bagay takaga na hindi talaga mangyayari at
hindi aayon sa kagustuhan natin.

Nang maging okay si Ate Meng ay bumaling ito saamin at nagtanong.

11Gaya ng dati?11tanong niya at napatingin naman ako kay Axis at tumango ito.

Agad namang sinulat ni Ate Meng ang order namin na tila kabisadong- kabisado niya
ang order namin at agad ito ibinigay sa isang waiter upang rna-encode sa computer.

11Sakto at walang masyadong tao ngayon kaya yung pwesto niyo sa taas at walang
nakaupo doon...She said
at hindi na lamang ako nagbigay ngreaksyon at nagpasalamat na lamang.
Agad kaming tumungo sa itaas na kung saan ay may magandang tanawin. Sa pwesto narin
yun ang madalas naming inuupuan at halos tanaw na tanaw ang buong dagat. Hindi rin
gaano kainit doon dahil presko ito na para kang nasa gazebo.

..You like it?..he asked at napatingin ako sakaniya at napangiti tsaka tumango.
Napangiti naman ito at agad niyang pinangunahan ang daan at nang makarating kami sa
lagi naming pwesto ay pinaghilahan niya ako ng upuan kaya agad naman akong umupo at
agad siyang sumunod.

lnikot ko ang mata ko at napangiti, mahangin dito kaya hindi ka talaga makakaramdam
ng init.

Nakakatuwa lang dahil sa wakas ay nakabalik ulit

ako sa lugar na'to. Muntikan ko na makalimutan ang

lugar na'to.

"Ialmost forgot this place.."batid ko at napangiti. "Zia,I really missed


you."nagulat ako sa bigla
niyang sinabi.

"You know what,Axis.."panimula ko at napaupo ng maayos habang nakatingin ako dito


na kakatanggallang mula sakaniyang sunglasses.
"Actually,Iwas devastated when you left me hanging.Hindi ko alam kung bakit mo ko
iniwan ng ganun ganun lang kaya sobrang nasaktan ako at nagdamdam."paliwanag ko at
pansin ko na nakikinig ito saakin. Hindi ko mapaliwanag kung anong emosyon ang
kaniyang pinapakita pero binigyan ko na lamang ito ng ngiti.
"And when I received the news that you already have a girlfriend,Hindi ko alam kung
ano dapat kong isipin that time.Kung dapat ba akong malugmok o umiyak but
honestly,Ifeelat ease na at least may
dahilan na ako para tuluyan kang bitawan."l explained at tila nasaktan ito sa
sinabi ko at dahil kapansin-pansin
ang guilt na nakaukit sakaniyang mukha.
One days I received a picture of him kissing a girlin a restaurant, masyadong
madilim kaya hindi ko mapagtanto kung sino ito.

Bago pa makapagsalita si Axis ay biglang dumating si Ate Meng na may dalang pagkain
at bigla namang nagliwanag ang aking mukha nang makita ang mga pagkaing nakahain
dito.
It's all native food that both Axis and I love. Sobrang authentic ng luto dito kaya
hindi alintanang favorite place namin ito ni Axis noon pa man.

"Ito,dating gawi!"masayang batid ni Ate Meng at

inilapag ang mga pagkain at habang may naglapag saamin ng plates at iba pang
kurbyentos at baso na hindi naming kilalang waiter.
"Salamat,Ate Meng."batid ni Axis at tinapik naman ang balikat niya.
"Wala 'yun Axis anoka ba! Ngayon na lang rin kayo nakabisita." Saad niya at nang
maiayos na ang lahat ay muli itong nagsalita.
"Oh siya mauna na ako at mukhang seryoso kayo, diyan.Pag may kailangan kayo ay nasa
baba lang
ako." Saad nito na agad naman kaming nagpasalamat at umalis na ito saaming harap.

Napabaling ako sa pagkain at napangiti nang makita ko lahat ng seafood na favorite


namin. Halo-halo
ito. May alimasag, hipon, isda at oyster.

Kumuha ako ng sanitizer sa aking bag at nilagyan

ko ang kamay ko. lnalok kosi Axis at agad naman niyang tinanggap at naglagay rin
ito sakaniyang kamay.

"Magkakamay ka?"he asked at tumango ako. Namiss ko ring magkamay lalo na't masarap
ang garlic rice sa seafood lalo na pagnakakamay lang.
lbinalik ko sa bag ko ang sanitizer at itinaas ko ang manggas ng damit ko at
nagsimula na kaming kumain.

Kahit papaano ay namiss ko rin itong gawin kasama si Axis dahil masaya talaga itong
kasama sa mga ganito dahil hindi ka mauubusan ng tawa at napakaalaga nito, talagang
hindi ka papabayaan.

Tahimik kaming kumakain nang bigla itong nagsalita.

"Zia,the reason I left yo-------"

"Stop."batid ko at napatigil ako ng kain at tumingin

dito.

"You don't need to explain,it's already done."batid


ko at narinig kong huminga ito ng malalim at tinignan ako.

Ayoko ng makarinig ng eksplenasyon mula sa

ginawa niya dahil pag hinayaan ko siyang mag explain ay baka mas bigyan niya ang
kaniyang sarili ng pag-asa na magkakabalikan kami.

Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy lang ako ng pagkain nang mapatigilako dahil sa
sunod niyang tinanong.

"Masaya kana sakaniya?"he asked. At napatigil

ako.

Masaya ba ako sakaniya?

Bigla akong napaisip. Hindi ko alam kung ano

isasagot ko sakaniya. Ang alam ko lang ay sa tuwing

kasama ko siya ay mabilis ang tibok ng puso ko. Na para saakin,yung nangyari sa New
Zealand ang ala-alang walang katumbas.

I think I'm happy in a different way, not necessarily he makes me smile, but he
made me feel the feeling I never felt before and somehow..familiar.

"Iam."I said while staring blankly habang naalala ang mga nangyari saamin sa New
Zealand.
The way we connect and explore places.. I can't help but to smile.

"Iwant you back,Zia.Istill love you."muling batid ni Axis at napatingin ako dito.

Nang salabungin ko ang kaniyang mata ay punong puno ito ng emosyon at napasinghap
naman ako.

"I'm sorry Axis,but I can't be with you anymore."I

said while staring at his lonely eyes.

"Masaya na ako kay Vaughn,and I'm looking forward to spend the rest of my life with
him."batid ko at

tila bagang nasaktan ito saaking sinabi at nagpatuloy

ako sa pagkain.

"I'm wondering..na bakit ganoon mona lang ako nakalimutan,am I that


irreplaceable?"he asked as if his voice are going to crack.
"Just like when you left me,why is it easy for you to leave me?"l asked at huminga
ito ng malalim at
nagsalita muli ako.

"See? But Iwon't ask those things to you anymore. because when I met
Vaughn,everything made sense,na siguro kaya nagawa mo ang desisyon na 'yun dahil
may paparating sakin na lalaking talagang nakatadhana para sakin."l told him calmly
and look at him sincerely.

"You may be my great love,but I consider him as

my one and true love."batid ko at tila parang nanghina si Axis sa sinabi ko. Hindi
makapaniwala na nasasabi ko ito sakaniya.
But I have to say those things to him. If I won't be harsh and straightforward then
he still might push everything..us. Tama na ang pagiging kasal ko sa iba ang maging
dahilan para bumitaw na siya. I already have my
husband..my Vaughn.

Hindi na ito nakasagot bagkus nginitian ko na lamang ito.

"So Axis,please..give me up,because Ialready set you free long time ago."batid ko
at huminga ako ng malalim at tumayo mula sa kinauupuan.
"I'll just wash my hands then let's go home."l said at umalis sakaniyang harap at
tumungo sa restroom.

3RDPERSON

Alas otso na ng gabi nang makauwi si Malzia. Nakipag kwentuhan pa kasi sila mula sa
mga tauhan sa Restaurant dahilipinakilala sila ng waitress na malapit

sakanila. May mga tao rin na pamilyar sakanila dahil tila

nabatid ng mga tauhan ang noon nilang nagagawa.

Nakababa na ng kotse si Malzia at bago pa ito makababa ay hindi alintana na pansin


niyang malungkot si Axis dahil hindi ito umiimik at tila may malalim na iniisip.
Kinawayan niya ito paalis sakaniyang harap at hinantay niya itong mawala sakaniyang
paningin.

Tila ipinaliwanag rin niya na magandang maging magkaibigan na lang sila dahil kahit
papaano ay maganda naman ang pinagsamahan nila.

Kaya pumasok ito ng gate at nang makasalubong ang isang golf cart ay nagpasabay
siya papuntang mansyon.

Sa kabilang banda ay hindi alam ni Vaughn kung ilang alak na ang kaniyang nainom.
Kanina pa siya nakauwi dahil alam niya ay maaga uuwi si Malzia kaya sabik ito
makita ang dalaga. Labia niyang minadali ang trabaho at mga bandang alas tres ay
nakauwi na ito. Ngunit nagulat ito nang hindi pa nakakauwi.
Ilang oras na siyang nag-aalala, at nang ipahanap niya ito ay may isang
misteryosong envelope ang dumating at nakasaad sa litrato ang picture na
nakangiting si Malzia na kumakain kasabay si Axis. Ang matindinf kaaway niya sa
negosyo.

Kaya biglang umalab ang pakiramdam nito. Hindi niya maiwasang magalit at kamuhian
muli ang dalaga dahil napapaisip siya kung iiwan na ba siya nito nang dahil kay
Axis?

Nang makapasok si Malzia sa kanilang kwarto ay napansin niyang madilim ang paligid
at tila nakakabingi ang katahimikan.

Biglang napadapo ang tingin niya nang mapansin na naka robe si Vaughn at tahimik
itong umiinom.
Napahinga siya ng malalim nang makita niya na

naman itong umiinom. Lumapit siya dito at dapat kukunin niya ang hawak nitong alak
ay prenteng inilayo
ito ni Vaughn at mariing lumagok.

Napalunok naman si Malzia dahil halata sa binata na lasing ito at wala na naman
sakaniyang wisyo.

..Vaughn,please stop drinking,kakagaling mo lang sa sakit...Malzia said at biglang


maalab at nakamamatay na tumingin sakaniya si Vaughn.
"Saan ka galing?..saad niya ng seryoso at pagkalalim ang boses.
Biflanaman siyang napatigil at hindi niya alam kung ano sasabihin kay Vaughn. Kung
magsisinungaling ba siya o magsasabi ba siya ng totoo.

11A-Axis f-fetch me in the office but hind------ 11

Hindi siya natapos magsalita ay napatili siya nang biglang ibato ni Vaughn ang
iniinom niya sa pader na sanhi nang kaniyang pagkagulat.

Magsasalita pa sana siya nang tumayo si Vaughn at bigla siyang hinatak at


sinalampak siya sa pader.

11 IS he good in bed? And now what? You're going to leave me because of that
bastard! Tellme! Did
he have more money than me?! Gusto mo bang bilhin ko rin lahat ng meron siya?! TELL
ME ZIA?! HOW CAN I BE FUCKING ENOUGH TO YOUI11 Bulas niya habang galit na galit.
Hindi alintana kay Malzia ang pagkagulat dahil sa sinabi ni Vaughn.

Ito ang unang beses na sigawan siya ni Vaughn. Madalas ay malamig lang ito at
tahimik. Pero ngayon ay mas nakakatakot ito at para itong nandidilim.

Napalunok ang dalaga at dahan dahan niyang hinawakan ang mukha ni Vaughn.

11V-Vaughn..11She whispered as if she's calming the

beast that wants to get out and express himself.

"TELL ME ZIA! AM I NOT ENOUGH?! AM I NOT FUCKING WORTH OF YOUR LOYALTY?! BAKIT
HINDI NA LANG AKO?! BAKIT HINDI NA LANG AKO PILIIN MO!"He yelled at me as if he was
frustrated.
Malzia gently caressed his face and looked sincerely into his eyes.

"V-Vaughn..llove you." She whispered and kissed him passionately.


Biglang napatigil si Vaughn at napatuon sa halik sa dalaga. Naramdaman niya ang
luha mula sa mata ng dalaga kaya agad niya itong pinunasan at hinapit ang bewang ng
dalaga at maalab itong hinalikan muli.

"F-f**k baby.."batid ni Vaughn at tuluyang hinuhubad ang saplot ng dalaga na tila


gutom na gutom siya sa haplos ng dalaga.
Readers also enjoyed: ------------------------------------- The Naughty Games (R-
18)

0 21.7K Read

TAGS sex one-night stand opposites attract

Chapter 35

Chapter 35

MALZIA

Kasalukuyan akong mahimbing na natutulog nang maramdaman ko ang pagiikot ng tiyan


ko nang sanhi ng pagkabangon ko mula sa pagkakahiga. Nagmadali akong pumunta sa
banyo upang pakawalan ang
nag-aalangan kong pakiramdam.

Bigla akong napasalampak sa lapag at naduwal. Pinilit kong sinusubukang sumuka, sa


huli ay tanging tubig lang ang aking na suka.

Napasandalako sa pader at napahilamos na lamang ako ng mukha nang dahilsa pagbugso


ng aking nararamdaman at mabigat na ulo.

It's been a month since I got the project of Finland Summit and our fight. Matapos
nun ay sunod sunod na ang stress mula sa trabaho kaya madalas narin ako makaramdam
ng pagod.

Halos mag mamadaling araw na akong kung umuwi. Mabuti na lang at nandyan si Naj
upang sunduin ako sa tuwing nago-over time ako dahil grabe ang nararamdaman kong
pagod.
Hindi ko alam bakit sa nakalipas na linggo ay hindi ko maakila na pawang humina
ako at madalas akong pagod at parang may parte saakin na gusto kong matulog na
lamang buong araw, pero dahil narin sa trabaho at pag-aasikaso ko sa mga paintings
ko ay kung minsan iniinda ko na lamang ang nararamdaman ko at patuloy akong nagta-
trabaho at tapusin Iahat ng dapat tapusin.

And as for Vaughn, after the incident, naging mailap

ito saakin kaya iniintindi ko na lamang. Hindi ko na lang din ito pinapansin
dahilbaka mas uminit ang ulo nito saakin. Ayoko namang pagsabayin ang stress ko
mula sa trabaho at sa away naming mag asawa.

Sa totoo lang minsan ay sumasagi na lang sa isip ko na baka maari nga na patagalng
patagalna papagod na ako. Dahilpuro na lamang kami away, tapos mag babati ng
saglit, tapos mag aaway ulit.

I already told him that I love him. Pero hindi niya pa nao-open up yung gabing
sinabi ko sakaniya 'yun. But there are two things bakit hindi niya pa ito nalilinaw
sakin.
Either he doesn't know where to start or he doesn't want to accept it.

But that night is much better than what happened before. Mas hindi ko nakayanan ang
emosyon niya dahil sobra itong galit noon. But that night, I feel like I'm in a
dream, where I felt him being passionate while we were doing "it"

Pero matapos ang gabing yon ay mas naging mailap ito saakin. Kung minsan ay hindi
ko narin ito naabutan o nakikita ng buong araw, at hindi ko alam bakit mas
nakaramdam ako ng pagkawalang gana, marahil ay mas nangingibabaw ang pagod ko at
pagkakaroon ng masamang pakiramdam.

Luckily, my most awaited event, which is my exhibit will be today. And this will be
the last exhibit. I want to focus on our business and at the same time to prevent
myself from stressing out. Siguro ay matagalrin kasi akong hindi nakapagtrabaho ng
maigi kaya ganito na
lagi akong kapagod. Kung minsan ay nasusuka na lang ako bigla.

Napatayo ako ng dahan-dahan dahil

nakakaramdam ako ng pagkahilo kaya ginawa kong suporta ang pader at napasandal na
lang rin ang kamay ko sa sink.

Napahinga ako ng malalim at tinignan ko ang sarili ko. I look very messed at pawang
halata sa itsura ko ang pagod. Namumutla din ang mukha ko at nanunuyot din ang labi
ko.

Binuksan ko na lamang ang gripo at naghilamos ako upang mahimasmasan. Sa isang araw
ay hindi ko alam kung ilang beses akong naduduwal. Wala na atang araw na hindi ako
nakaramdam ng pagod.

Kaya minsan ay naiiyak na lamang ako pag walang tao para mailabas lahat ng stress
na nararamdaman ko.

Nang matapos ako maghilamos ay sinara ko ang gripo at pinunasan ang mukha kong
malambot na bimpo tsaka tumungo papalabas para bumalik sa pagtulog.

Sa sobrang pagod ko ay parang gusto ko na lang itigil muna angoras at matulog ng


pagkahaba haba dahil hindi ko na alam kung kakayanin ko pang magtrabaho. Sadyang
masama ang pakiramdam ko ngayon.

Nang makarating ako sa lugar kung saan ang aming tulugan ay hihiga pa sana ulit ako
nang biglang tumunog ang phone ko.

Walang gana ko itong kinuha at tinignan kung sino ang tumawag saakin. Nang mapansin
ko ang number ni Calista ay agad ko itong sinagot.

"Hello?" Antok kong batid habang napahikab pa

ako.

"Good morningSis! Wait? Don't tell me you're still

not maayos?"

"What is it,Calista? Wala kong ganang batid.

"Oh m---Malzia Rheign it's already 10 in the

morning and yet pagising ka pa lang? Have you forgotten that we have schedule for
your Hair and Makeup at
3pm? And you have to be prepared at 6pm?

"Cali,anong oras pa lang.."

"My precious! Wala ka bang pasok?"

Napahiga na lamang ako sa kama at napatulala sa kisame habang kausap ko parin si


Calista.

"I have but I'm really tired."

"Stop being lazy bone,Zia, get up!"

"Fine,why did you call me?"

"I just want to remind you about later. I'll pick you up at 2pm sharp in front of
your office, okay?"
"Okay then,I have to go,may pasok pa ako."

"Okay, see you later, bye."

Nang maibaba niya ang tawag ay napasinghap na lamang ako sa sob rang frustrations
at napagulong na lamang sa kama dahil para a kong hinihila pa nito.
After this event, kahit papaano ay magpapahinga muna ako ng saglit at tutukan ko
muna ang health ko la lo na at hindi pa ako nakakabisita sa mga doctor ko
ulit. Mabuti nari n na matapos nito ay magpa-check up ako dahil ang dami kong
nararamdaman.
liang saglit lamang ay napatayo ako at tumungo na sa banyo upang gawin Ia hat ng a
king dapat gawin.

Kumusta na kaya si Vaughn? Siguro ay dapat ko na siyang tapatin at iklaro ang meron
kami nang sa gayon ay a lam ko naman kung saan ako lulugar at a lam ko kung dapat
ko bang pigilan ang nararamdaman ko o dapat ko parin bang ipagpatuloy, la lo na't
sa mga nangyayari saamin ngayon ay h i ndi ko alam kung bakit ba ganoon na la ng
siya sa tuwing magkakamali ako o

hindi kaya ay may gagawin ako.

Minsan ay napapaisip ako na baka mamaya ay kilala ko siya bago ako maaksidente
pero may parte sakin na malabo mangyari yun.

At napaka imposible, dahil kung matagal niya na akong kilala ay dapat noon pa lang
ay sinabi niya na.

3RDPERSON

Kasalukuyang nagpipirma ng mga papeles si Vaughn. Halos marami siyang inaasikaso at


hindi maitanggi ang labis na pagkasubsob nito sa trabaho.

Habang nagpipirma siya ng papeles sakaniyang opisina ay nakarinig siya ng katok


mula sa pintuan.

Nang mabuksan ang pintuan ay bumungad dito si Vivian na halatang hindi mapakali at
pawang hindi maikubli ang pagmamadali nito.

"Vaughn,you have to see these papers na nakalap ng investigators."she said at agad


naman siyang napatingin ng seryoso at ikinuha ang folder na ibinigay sakaniya ni
Vivian.
Pagkatanggap niya ay agad niya itong binuklat, at ito ang mga check-up attendance
ng isang pasyente.

"According to the investigators,sa Ning An Hospital madalas magpa-check up si


Malzia,.And regarding
diyan sa data na binigay nila,for the past 7 years

she often visits with a lot of doctors.katulad ng psychologist,cardiologist and


surprisingly,even the neurologist and orthopedic ay may records of visit siya. May
monthly siya for past 3 years while lately,naging seldom at naging yearly na lang
ang visits niya."Vivian worriedly explained.
Napahinga ng malalim si Vaughn at tinignan ng detalye ang mga documento na
naipuslit ng detective na hinire niya. But apparently, wala dito ang personal files

ni Malzia na nagsasaad kung ano ang naging kaso niya.

..Unfortunately,masyadong mahigpit ang data security ng hospital. Ang sabinila,that


place is the top leading hospitalespecially for people who have enough money.So in
my conclusion,I think that her condition from the past 7 years is really
serious...she explained nang ikinatigil naman ni Vaughn mula sa pagbabasa. Seryoso
itong napapaisip at labis nakatingin kay Vivian dahil kahit papaano ay sumasang-
ayon siya sa sinabi ng dalaga.
..Tell to detectives to dig more information.I'll triple their payment if they were
able to get the medical records of Zia,and if not,expect that I'll end their
lives...malalim at seryosong saad ni Vaughn habang halata dito na hindi maganda ang
timpla nito. Pansin
din ni Vivian nasa ilang linggong nakalipad ay mas naging marahas at mahigpit ito
sa mga tauhan. Siguro ay baka nagkaroon na naman ito sa alitan.

Dapat ay aalis na si Vivian ay bigla itong napatigil at muting bumaling kay Vaughn.

11Vaughn please,stop what you're planning to do. End it...pahayag niya at


napatingin naman si Vaughn muli sakaniya nang dahil sa sinabi niya.
..Look,I'm not saying this to justify what she had done to you but however,it seems
like she is clueless about her past. Sa tingin ko naman ay mabutisi Malzia at wala
siyang hangad na kahit anong ikakasama moo
nating lahat...she stated at napaigting naman ang panga

niya nang marinig niya ang suwestyon ni Vivian.

..Hindimo ba napansin? Nasa highest security ang mga medicalrecords niya.Which


means may nangyari sakaniya for the past years.Ayokong sabihin ito but hindi kaya
naaksidente siya o may nangyari sakaniya

noon?"tanong niVivian nang ikinatigil niVaughn at tila

parang napaisip siya sa sinabi niVivian.


�++ Ngunit napahinga na lamang ng malalim ang
binata at napailing sakaniyang sinabi.

"We can't settle to that conclusion,Vivian.if she really does then she should have
told me,I know she's up to something,and Ijust need to find out what is
it."seryosong batid ni Vaughn na napahinga na lamang si Vivian ng malalim at inikot
niya ang kaniyang mata.
"Fine,bahala ka,but Ialready warn you,baka sa huli,yang plano mo pa ang sisira
sa'yo." Saad ni Vivian at hindi na lamang ito pinansin ni Vaughn. He knows more
things than her. Of course his plans wouldn't fail, wala iyon sakaniyang
bokabularyo.
Paalis na ang dalaga sa loob ng opisina ni Vaughn nang biglang magulat si Vivian
dahil biglang pumasok si Axis na puyos ang galit at halatang pinipigilan siya ng
mga tauhan ni Vaughn.

Nagdatingan ang ilan pang tauhan ni Vaughn at humarap kay Axis para tutukan ito ng
baril.

"Hayop ka,Vaughn!"pagwawala nito habang pilit na kumakawala mula sa mga tauhan


nito.
Sinenyasan naman ni Vaughn ang mga tauhan na ibaba ang baril at sinilayan niya ito
nang mapang-inis na ng1s1.

"Tarantado ka! Are you trying to ruin my business?I Why did you stole my
investors?! And you even stole half of our stock---bitawan niyo ko kung hindi
papaduguin ko yang mga nguso niyo!"sigaw nito at pilit pumipiglas sa mga tauhan ni
Vaughn.
Sinenyasan niya ang mga ito na pakawalan si Axis na bigla namang ikinasubsob nito
sa lapag.

May kinuha siya sa kaniyang drawer at dahan

dahang lumakad sa harap ni Axis na kasalukuyang nakaluhod nito dahil bukod sa


magulo nitong itsura ay putok ang labi nito at halatang nabugbog ito.
Kumawala ng hininga si Vaughn at malakas na isinupalpal ang lahat ng litratong
natanggap niya nung isang araw sa mansyon na masaya sila ni Malzia na
nagkukwentuhan at kumakain.

Napabaling naman ang atensyon ni Axis sa mga litrato. Kung kanina ay labis itong
galit na galit ay ngayon naman ay tumatawa ito ng pagkalakas takas.

"Kinakalaban mo ba ako?"madilim ngunit matigas na saad ni Vaughn habang prente


nakapamulsa ang isang kamay nito at naka igting ang panga nito na tila pinipigilan
ang labis na galit nito sa lalake.
"Did you like my gift,huh?"mapangasar nitong batid, wala pang ilang segundo ay
bigla niya itong sinunggaban ng malakas na kamao sa mukha nang bigla itong
mapasubsob sa sahig.
"She is mine."matigas nitong batid at hindi alintanang nandilim ang mata nito kay
Axis ngunit napangisi lang ang binata kay Vaughn at pinunasan nito ang dugo sa
gilid ng kaniyang kabi gamit ang kaniyang daliri.
Tinitigan niya si Vaughn ng seryoso at tila bagang nang-aasar ito.

"We all know that she is mine in the first place, Vaughn.But for what reason it is
kung bakit ka baliw na baliw ka kay Zia ay baka nakakalimutan mona ang ginawa mo
saming dalawa?"madiin niyang batid at dahan-dahang tumayo si Axis na kahit halata
dito na napuruhan ito sa pambubugbog ng tauhan ni Vaughn.
Naglakad ito ng palapit kay Vaughn na agad

namang nag posisyon ang mga tauhan ni Vaughn upang

maiwas agad nita ito sa bantang panunutok ni Axis.

Nilapit ni Axis ang kaniyang mukha kay Vaughn at hinawakan ang kwelyo nito. Halos
maduling nasi Axis dahil sa panalalaki ng mata nito at tila gigil na gigil ito
sakaniya.

11 Baka nakakalimutan mo,na ikaw ang dahilan ng pag-iwan ko kay Zia,ano kaya
mangyayaripag sinabi ko kay Zia na ang lalaking pinakasalan niya ang demonyo na
sumira sa relasyon namin? Ano kaya mangyayari sa'yo?..paghahamon nito na agad
namang sinapak ni Vaughn ang mukha nito na dahilan para tumama ang mukha nito sa
lamesa at sanhi ng pagdugo ng ulo nito.
Madilim ang paningin ni Vaughn at tila para itong halimaw na hindi mo aakalaing
namumuhay sa mundong ibabaw. Masyado itong mabagsik at kahit sino man ay walang
nakapigildito.

Mahigpit niyang hinawakan ang kwelyo ni Axis at iniangat upang bigyan ito ng
balala.

11 Baka nakakalimutan mo rin,na hawak ko sa leeg ang kinabukasan ng kumpanyang


iniingatan mo?..Maangas ngunit mariin at malalim na boses ang ginamit ni Vaughn
upang masindak si Axis na agad namang napawi ang kaninang naka ngisi nito at
napa titan ng seryosong mukha.

.., don't give a f**k anymore.If you want to claim it then go ahead,but I'll make
sure that Zia will be mine...madiin niyang sagot kay Vaughn. Biglang nanggalaiti si
Vaughn at dapat babagsakan niya pa ito ng kamao nang biglang pumigil si Vivian at
walang
emosyon itong hinatak si Vaughn palayo kay Axis.

11Alisin niyo na siya sa harap namin!.. Saad ni Vivian na agad namang sinunod ng
mga tauhan nito at binitbit

ito si Axis.

Habang paalis ay matindi ang tingin sakaniya ng binata at bago pa ito makalabas ay
binigyan siya ng huling sa!ita.

"You may have all the fortunes in life,but you will never have her heart."he said
at biglang nagsara ang pinto.
Nang magsara ang pinto ay biglang napabaling

sakaniya si Vivian at galit na galit itong pinagsabihan


.
s1ya.

"Come on,Vaughn! Bakit mo naman pinabugbog ng

ganoon siAxis? Are you out of your mine?!"she scolded

at napahilamos na lamang si Vaughn gamit ang kaniyang kamay at muling bumalik


sakaniyang swivel chair.

Sinundan siya ng tingin ni Vivian at muling lumapit sakaniya ang dalaga.

"Today is her AnnualExhibit! Paano na lang kung tanungin siya niZia kung bakit
ganoon ang itsura niya?l Paano kung ilaglag ka niya?! Sige nga Vaughn!"galit na
bulalas nito at napasindi na lamang si Vaughn ng sigarilyo at napasandal sakaniyang
upuan.
"I'll make sure to kill him."seryosong batid ni Vaughn na halos wala itong
pinapakitang emosyon at puyos lang na mababasa mo sakaniyang mukha ang pagkaseryoso
sakaniyang sinasabi.
Vivian sigh because of the frustrations she's feeling, she is slowly witnessing the
self-destruction of Vaughn.

"Vaughn,I'm warning you to stop whatever your plan is,ikakasira mo yan." Saad ni
Vivian at bumuga lamang si Vaughn ng usok at tipid na ngumisi.
"Stop bothering yourself towards me,Vivian.I know what I'm doing."he stated at kita
sa mukha ni Vivian ang pagka-frustration kaya madali na lamang itong lumabas

at nagsalita.

"Bahala ka sa buhay mo, Vaughn! Basta pinagsabihan kita!"mari ing sabi ng dalaga at
tuluyan itong lumabas ng opisina na hindi alintana nag-aa la la sa binata.

Chapter 36

Chapter 36

MALZIA

Kasalukuyan kaming nasa office ni Calista. Halos wala paring pinagbago sa office
niya at puno parin ng sandamakmak na damit. Baks talaga dito na maraming nagbibigay
na clients and big brands sakaniya ng mga limited edition sample ng gowns, bags at
iba pa.

"Gosh Calista,your office is insane."hindi makapaniwalang saad ko at tumawa lamang


siya sa sinabi ko at humarap sakin.

"Well Mrs.Zhang,that's the product of hard work."bansag nito at napailing na lamang


ako dahil sakaniyang sinabi at muli akong tumingin sa mga gowns. Nakakamangha lang
dahillahat ng damit na nakasabit ay hindi alintanang napaka ganda at mahahalata mo
dito na napaka-mamahalin.

"Anyway,yung gown na pinili mo,I already ask my assistant to alter it. Mabutina
lang talaga at napakabait niMs.Guererro to give it to you as her gift for you last
exhibit."batid niya at napangiti naman ako dahil for the past months, siya talaga
ang nag asikaso ng susuotin ko at mag aayos saakin dahil hindi naman ako masyado
pala-ayos at gusto ko lang ay lagi akong sopistikada at malamig kung tignan.
"Calista,thank you for everything,sa lahat ng ginawa mo for me,I'm really
thankfulfor the time you invested."batid ko at napangiti naman ito saakin at
lumapit para hawakan ang aking kamay.
"Zia,we've been through a lot,sabiko naman sa'yo

at nandito ako para tulungan ka at any cost,magkapatid

nanga tayo diba?"she said while giving me the most sincere look. Hindiko
maintindihan sa nararamdaman
ko pero bigla na lamang nakaramdam ako ng pamumuo ng luha at ilang saglit lamang ay
napaiyak ako.
�++ "D-did Isay anything wrong?"she panicked but I
just shook my head. ltinaas niya ang mukha ko at pinunasan ang mga luha ko.
Hindi ko mapigilang ibuhos dahil sa sobrang kagalakan na nararamdaman ko. Malaki
talaga ang naitulong ni Calista saakin, she's always been my go-to sister. She
knows everything I'm going through kaya malaki ang pagpapasalamat ko sakaniya dahil
hindi niya ako pinapabayaan at lagi siyang nakaalalay sa tuwing kailangan kong
makakapitan.

"Calista.." Saad ko habang hindi alitana ang pag hikbi ko. Huminga ako ng malalim
at tumingin sa mapupungay na mata nito.
"Thank you for everything.Sobrang swerte ko na nakilala ko ang isang taong katulad
mo.Sinamahan mo ko sa mga dunes ng buhay ko and I'm ready to do the same.I just
want to say that I'll be always by your side."I stated at kita ko naman sa mukha ni
Calista na parang nanlambot ito sa sinabi ko kaya agad akong niyakap nito ng
pagkahigpit.

"Wag mo ko paiyakin! Kailangan pa nating maging maganda mamaya tapes mag iiyakan
tayo ditol"inis nitong batid na napatawa naman ako at napapunas ng luha ko dahil
tuloy tuloy parin itong bumabagsak.
Masyado akong nagiging emosyonal at mabilis maluha siguro ay gawa sa paged na
nararamdaman ko. Dahil sa buwan na lumipas hindi talaga naging madali

saakin ang buhay.

I'm emotionally drained and hindi naging madali ang transition ng buhay ko. From
being married to being hurt then this. Sobrang nakaka emotionally and
mentally drain.

Kumalas kami sa pagkakayakap at napahinga ako ng maluwag, at kalaunan ay natawa na


lamang kami dahil parehas kaming naiyak at nagpupunas ng luha dahil para kaming
ewan na na nag-iiyakan.

"Stop nal Anyway let's fit your gown because anytime nandito narin yung mag-aayos
sa'yo."She said at napatango naman ako at tumungo ako sa
napakalaking dressing room upang hubarin na ang aking

suot at magpalit ng robe.

Nang makapagpalit ako ay biglang pumasok si

Calista na may hawak hawak na damit.

It was white floral dress. It's very simple but elegant. that's how I want to dress
myself, very classy and sophisticated.

Nang simulan naming isukat ay halos naging maayos naman ang lahat pero bigla akong
napabaling kay Calista nang bigla itong magsalita.

"G-Girl--Gosh,ayaw magsara ng zipper."batid niya at agad akong napakunot dahil


ramdam kong pilit niyang itinataas ang zipper ko at tila kahit isang galaw ay hindi
ito tumataas.

"Baka masyado mo namang napa-alter?"tanong ko na at pinipigilan kong huminga para


maisuot nito ngunit halos naiipit na ang aking mga kalamnam sa tuwing pinipilit
niya pang itaas.
"H-hindi ko talaga maitaas,gosh! you're gaining weight,buntis ka ba?"suwestyon ni
Calista habang
itinataas ang zipper ng aking damit.

Agad naman akong nanahimik at napatigil dahil sa

sinabi niya. Could it be?


I always feel tired and often vomit. Napapadalas din ang pagiging emosyonal at
pagiging mainipin ko and apparently, my period was delayed for almost 2 weeks na.

Hindi kaya buntis ako?

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang dahil sa sinabi ni Calista. Para akong
nabingi at kinabahan sa sinabi niya. I think I really should visit my doctor after
this event. Dapat ingatan ko ang pangangatawan ko dahil maging ako ay hindi ako
sigurado kung may Iaman ba ang sinapupunan ko.
"Hey! You know what? lets just give up on this, we need to find dress that fits on
you."pagsuko ni Calista at kasabay nito ang pagbalik ko sa kasalukuyan. Bigla akong
napapaisip lalo na 't hindi ko alam kung handana ba akong magkaanak.
But if I'm really pregnant. Napakalaking blessing nito saakin dahil sabi ni Mom.
Ang anak daw ang nagbibigay liwanag sa buhay ng isang babae other than having a
husband. They bring the best out of the woman. kaya hindi rin ako mapakali na
malaman ang magiging resulta.
"Zia! Come on! Help me to find you a

dressl"pag-aanyaya saakin ni Calista at napansin kong nasa harap ko ito at malayo


na ito saakin. Masyado malalim ang naiisip ko dahil pabiro 'man ang pagkakasabi
niya ay bigla akong napaisip lalo na't alam ko sa sarili ko na posible iyong
mangyari.
Tumango na lamang ako at mariing hinawakan ang aking suot na gown na noon kong
pinili dahil nakabukas ang zipper nito sa likod at hindi na ito maiangat.

Kaya lumabas ako ng dressing room at parehas

kaming naghagilap ni Calista na maari kong sinusuot.

Nagpapakita siya ng iilang gown at hindi ko masyado nagugustuhan dahilhindi ito


pasok sa taste at madalas kong sinusuot.

Habang nag-iikot ako ay may napansin ako mula sa tabi at nakalagay sa mannequin,
it's a very pretty and daring Red Gown. Nakakapangakit ito gawa ng makinang na
tela nito. Hindi alintana na mataas din ang slit nito kaya ang magsusuot nito ay
talagang nakakakuha ng atensyon ng lahat.

Hinawakan ko ang gown at napangiti ako. Calista real y is a person who's very
adventurous when it comes to wardrobe. She plays a lot of different styles. Kumbaga
ay marami siyang napapakitang side niya with the use of clothes

"You like that one? I think it will fit on you!"she said at agad naman akong
napabaling at napailing sa sinabi

"Nako wag na, alam mo namang hindi ako nagsusuot ng mga ganyan." Saad kong kalmado
at napailing habang may tipid na ngiti sa aking labi pero umiling ito at pawang
hindi maganda ang tibok ko sa
mga ngiti at pagtaas ng kaniyang kilay.

"Hindi ko pa'to napapa-alter, and Donatella Versace made this gown personally for
me and wala pa naman akong maisip na event kung saan ko 'to susuotin, just try
it."she said at napailing ako lalo at pinigilan siyang tanggalin ang pulang gown
mula sa mannequin ngunit hindi ito nagpapapigil.
"No, Calista, alam mo naman-----"

"Come on, Zia. For once make something fiery!

Gusto kong sumabog lahat ng headlines ng newspapers!

wear something different! And kung gusto mong makilala ka ng lahat as the artist
behind the masterpieces you have made. Then wear something that will make you
noticeable."paliwanag niya at tila napaluwag ang hawak ko mula sa damit dahilsa
sinabi
niCalista.

She's right. Maybe kahit ngayon lang ay huwag ko

muna pansinin ang image na na-build ko at kahit isang

beses sa buhay ko ay maranasan ko naman ang mga ganitong klaseng kasuotan.

"Fine."pagsuko ko at bigla itong napalakpak dahil sa tuwa at dali-daling


tinanggalang gown sa mannequin at maingat niya itong binitbit at ipununta sa
dressing room.
Natawa na lamang ako ng mahina nang dahil sa kakulitan nito at labis na ka-cutan
niya. Kung hindi ko lang 'to kaibigan talaga..

Agad akong sumunod sakaniya at pagdating doon ay tinulungan niya akong magbihis.

Habang nagbibihis kami ay bigla itong nagsalita

"Alam mo Zia,you're actually gaining weight but its not bad naman but your boobs
are getting bigger.Baka naman madalas ang fast food mo,dear?"mapang-asar nito
habang tuluyang naisuot saakin ang gown.
Mahina ko naman itong hinampas sa braso dahilsa pagbibiro nito at napailing-iling
na lamang ako dahil sa mga pinagsasabi niya.

"I'm usually spend my time in the house so I have the chance of cooking a lot in
the kitchen so that's why."Palusot ko na lamang. Hangga't maari habang
walang kumpirmasyon ay ayaw ko muna magbitaw ng

salita dahil kilala kosi Calista, madalas siyang mag overthink at mapag-
aalalahanin ng mga bagay bagay, baka wala pang resulta ay bigla na 'to bumili ng
baby clothes.

Napailing na lamang ako sa naisip ko at bumaling sa salamin dahil bigla akong


hinarap ni Calista nang maiayos niya na ang pagsuot ng dress saakin.

Nang makita ko ang damit ay bigla akong napatulala sa aking katawan dahil tumugma
ito sa kurba ng aking katawan at kutis porselana kong balat.

"Heavenly sake.."batid na mahina ni Calista habang nakatulala sa suot kong damit.


Maski ako ay hindi makapagsalita.
It's very sexy and regal. Halos kahit sino ay mapapalingon saakin kung makikita ako
ng ganito. At baka ang media ay magwala sa aking suot dahillooking at the dress,
it's worthy of a spotlight.

Napahipo ako sa balakang at hindi ako makapaniwala sa aking nakikita. It really


fits on my body. Halos ang curves ko at ang dibdib ko ay napapakita ng damit na
'to.
My waist and butt as well as my cleavage are the things that accentuated by this
gown. Hindi ko lubos maakila ang sarili kong nagsusuot ng ganito, and even my long
leg were very expose.
"Do you think this is too much?"mahina kong tanong kay Calista habang nakatingin
parin ako sa aking damit at tila hindi ko matanggal ang aking mata mula sa salamin.
"Gosh,Zial Why are you asking that kind of question?! That dress is perfectly fit
on you! Iwill not persuade you to wear that gown,but Iwill COMMAND

you to wear that gown."frustrated na sabi niCalista na

tila hindi ito makakapayag na hindi ko isuot ang gown kaya natawa naman ako at
huminga na lamang ng malalim.
�++ "Fine Calista,I'll wear this for you."Pagsuko ko at
napatili naman ito sa saya at napalakpak dahilbakas din sakaniya ang pagkasabik
nito sa damit.
Nagkatinginan kami ni Calista dahilsa narinig naming doorbell.

"Ithink it's the glam team." Saad nito at agad naman itong nagmadaling pagbuksan
ito ng mga pinto.

Lumipas ang mahigit tatlong oras na pag-aayos ay tila natapos rin ako at
kasalukuyan akong nasa loob ng dressing room dahil sinuot ko ulit ang dress na
sinukat ko kanina.
And now I'm standing in front of a full length mirror. Calaita and the glam team
decided to give me a surprise revelation para naman daw hindi ako rna-anxious sa
gagawin nilang pang glam-up. Calista ordered them to
do a fatale look since red yung gown and daring. Kaya

napahinga ako ng malalim at dahan dahang napadilat sa aking itsura.

Nang mamulat ko ang aking mata ay labis ang gulat ko nang dahil sa nakita ko.

My hair looks messy aesthetically. And my makeup looks very dewy. Tumugma ang pula
kong labi sa gown
ko.

I look like a goddess. Halos hindi ko makilala ang

sarili ko mula kanina at sa madalas kong itsura.

I'm also wearing Swarovski stud earrings and

bracelet matching my ring. Halos napanganga ako sa

itsura ko at hindi ako makapaniwala. I'm also holding a clutch which is plain gold.

"W-wow.."l whispered.

Hindi ko akalain na ganito ang naging resulta ng labis na pag-aayos ng mga tauhan
ni Calista sakin. They creared a masterpiece. Halos hindi ako makapagsalita dahil
sa pagkagulat.

Ilang saglit lamang ay nang maibalik ko ulit ang sarili ko sa wisyo ay tumungo ako
palabas ng dressing room.

Puyos ang kaba at nerbyos ko ngayon dahiliniisip ko kung ano magiging realsyon ng
mga tao saakin. I'm stepping up to the game and making myself daring and seductive.

Nang makalabas ako sa dressing room ay napabaling sina Erick, Maj at Tin saakin at
maging si Calista na nagpapabango ay napatulala sa akin.

Tipid akong napangiti at dahan dahang lumakad papalapit sakanila.

"5-So what do you think?"I asked nervously asked, halata sa mga itsura nila ang
labis na pagkagulat dahil nakanganga rin ang mga ito.
"In the name of Chanel,Versace,Dior,Armaniand other legendary brands,you look very
goddess Mrs. Zhangl"maligayang batid ni Erick na nag-ayos sa aking buhok at agad
namang napasang-ayon si Tin at Maj na nag ayos naman ng makeup ko.
"True madame! Grabe totoo nga po talaga yung mga nababasa namin at
nababalita,talagang napakaganda niyo sobra!"labis na komentaryo naman ni Maj na
agad naman akong namula dahil sa komplimentaryo niya.

"Tsaka madame,grabe na talaga,parang kahit

maligo kamingHang daang beses parang kahit man


lang kinis niyo never namin ma-aachievel"dagdag pa ni

Tin.

"And,take note mga sismars! Pinagsama pa talaga

sila niMadame Cali,eh tignan mo naman,pag pinagsama mo,power na power!"muling sagot


ni Erick at agad naman akong napayuko dahil kahit papaano ay nahihiya ako at hindi
ko alam kung ano isasagot ko sakanila.
Bigla naman akong hinarap ni Calista na kasalukuyang hindi mawari rin ang taglay na
ganda nito. Kung tutuusin ay simple palang ang ayos niya ngunit grabe na mangibabaw
ang ganda niya.

"You look very beautifuland Sexy,Zi. Iswear to God,bulag lang ang hindimakaka-
appreciate sa itsura mo ngayon.Gusto ko nang maging lalakilalo nasa itsura mo
ngayon."pahayag ni Calista at tuluyan akong nahiya at napayuko. Hindi rin maitanggi
sa aking reaksyon ang labis na nahihiya at masyadong nalulunond sa komplimentaryo.
"Thank you guys for making the best out of myself. Without all of you,especially
sayo Calista,Iwouldn't step out of my comfort zone and wear this kind of
gown."sinseridad kong sagot sa mga komentaryo nila saakin. Agad namang napayakap
saakin si Calista at napangiti ang glam team sa sinabi ko.
Kumalas si Calista sa akin at ngumiti ng bahagya. "Okay Ithink we should go na!
It's already 5,baka
rna late tayo,let's slay this night shall we?"she asked at

tumango naman ako at hinawakan ang kamay niya at tumungo na palabas ng opisina.
3RDPERSON

Sumapit na ang alas-sa is at marami ng

nagsisilakihang pangalan at mga artista ang nagsipuntahan sa exhibit na isinagawa n


i Malzia. Dinagsa rin ito ng med ia at iba 't ibangjourna l ist dahil isa na
naman itong makasaysayan na kaganapan dah i l kilalang kilala ang pangalan ni
Malzia mula sa pagpipinta at sakaniyang lubos na kagandahan at
mala-anghel niyang taglay.

Sa Victorian Grand Hall gaganapin ang charity exhibition ni Malzia, isa sa pinaka
engrandeng Iugar pa ra sa mga mayayaman. Halos dito ginaganap ang mga tanyag na
events katulad ng Annual Masquerade and charity party na isi nasagawa ng mga
mayayaman.

Hum i nga ng ma la li m si Malzia dah i l sa sobrang


kaba ng kaniyang nararamdaman. Halos ini la bas niya na ang lahat ng makakaya n iya
sa charity na gagawin niya dahi l huli niya ng magsagawa ng pa i nting exhibit.

Nauna nang luma bas si Calista sakan iya at marami d ito ang nag-interview at
kumukuha ng litrato.

liang saglit la mang ay nawala na si Calista at pumasok nasa loob ng grand hall.

Napalunok si Malzia ng mari in at huminga ng mala lim dahil siya ang pinakahuli ng
bababa at aakyat ng red carpet.

Nang dahil sa mad alas siya sa bahay at puyos ang bahay at kumpanya la ng ay h i nd
i alintana nakalimutan niya na isa rin siya sa ki la lang tao kaya medyo
nakakagulat para sakan iya ulit na masaksihan ang mga taong ang atensyon ay
nakapukol sa kan iya.

Bumukas ang kaniyang sasakyan at agad namang may umalalay na mga security sakaniya.

Nang maka labas siya ay maram i ng naghiyawan mula sa mad la ang kaniyang
naririnig, hindi alintana na

mga nagbubulungan din dahil sa gulat na kanilang

nasaksihan.

Tumungo si Malzia sa red carpet. Maraming tunog mula sa mga kamara ang kaniyang
naririnig at medyo nasisilaw naman siya dito ngunit nagawa niya paring ayusin ang
sarili niya at buong loob siyang umanggulo upang makuhaan ng litrato.

Nang makarating siya sa kalagitnaan ng hagdan ay kasalukuyang may platform dito na


kung saan ay pwedeng tanungin ng media.

Kaya agad niya itong pinuntahan at tinungtungan. Ang isang kilala na reporter ang
sumalubong
sakaniya at halos Iahat ng camera mula sa isang sikat na

channel station ang naka-set up para sa mga taong dadaan sa red carpet at kausapin.

"What a shocking appearance of you Mrs.Zhang, you look very sexy and
beautiful!"bungad ng reporter at agad naman akong sumilay ng magandang ngiti.

"Thank you."pagpapasalamat ko at muli nitong itinapat ang mic sakaniya.


"So what inspired you to do such look Mrs.Zhang? Halos lahat ng tao dito ngayon ay
gulat na gulat sa appearance mo,ano masasabimo?"she asked at agad ko namang sinagot
na punong hinhin.
"Well,Iwould like to thank my dearest sister by heart,Calista,for being my
stylist,siya kasitalaga ang nag plan ng lahat ng 'to so I give all the credits to
her and her glam team.To Eric,Tin and Maj,thankyou so much for doing my look.it's
truly an honor to work with all of you." Saad niya at puyos parin ang pagiging
sopistikada niya habang nagsasalita. Maging ang reporter ay hindi mapigilang
mapatulala sakaniya dahil sa labis na ganda na kaniyang taglay.

"You are known for being the most angelic face in

the Asia, Mrs. Zhang. You are indeed beautiful and sophisticated. And now that
you're stepping out of the game and did a completely different look, can you tell
us why did you decided to do this look?"she asked at agad naman akong tumango at
napangiti.
"So actually this will be my last event and I will retired on doing exhibits. So we
decided, a last minute decision, to do something completely different and out of my
league. So the glam team explored a lot in makeup and this is the result of their
work."She answered at
agad namang napatango ang reporter sakaniyang sagot.
Sunod naman nitong mga tinanong ay tungkolsa mga gawa niyang painting at kalmado
niya naman itong sinagot at puyos niya itong sinagit ng mabuti.

liang saglit lamang matapos ang interview ay muli siyang umakyat at tumayo sa gitna
ng malaking pintuan.

Napatikhim siya at hindi maiwasan ang pagpapawis ng kaniyang kamay. Hindi siya
mapakali dahil sa kaba
ng kaniyang nararamdaman.

Biglang bumukas ang pinto at biglang bumungad sakaniya ang maraming tao at maging
ang iilang bigating businessman at artista na napagawi sa direksyon niya.

Lubos ang gulat at pagkamangha ng mga tao dahil sakanilang nakita. Lubos ang tanyag
na kagandahan ang meron si Malzia.

Nagsipalakpakan ang Iahat at tila marami siyang narinig na bulungan.

(Gosh! Is that Malzia? I can't even recognize her!} (She is such a goddess, she's
the wife of Mr. Zhang

right?)

(Indeed, Mr. Zhang is really lucky to have such a beautiful and smart woman.)

(Is she even real? Those legs and curve is so beautiful!}

(She is perfect! Oh God!}

Marami pa siyang naririnig na bulungan ngunit hindi niya ito pinansin at taas noo
siyang naglakad.

Ngunit bigla siyang napatigil nang bigla niyang napansin si Vaughn na hindi
alintana ang labis na pagkagwapo nito at tila ay kasalukuyang nakatitig sakaniya.

Hindi makapaniwala si Vaughn na ang nakikita niyang babae ay si Malzia. Lania ang
pagkaganda nito. Maraming kalalakihan ang napansin niyang napabagsak ang baba
dahilsa labis na kagandahan ng kaniyang asawa.

Lumapit si Malzia sakaniya at napangiti ng labis. Dahil bukod sa may dala itong
bulaklak para sakaniya ay hindi niya maiwasang humanga at mamula dahil napakagwapo
ng itsura ni Vaughn ngayon.

Napaka-pormal nito at halos nagtutugma sila, kahit na nakasuot siyang heels ay mas
matangkad parin si Vaughn sakaniya.

Agad nanigas si Malzia nang biglang hawakan ni

Vaughn ang kamay nito at dahan dahang hinalikan ito.

Hindi maitanggi ni Malzia na nagulat siya sa ginawa ni Vaughn kaya napaayos ito ng
tayo at hinatak niya ito at idinikit ang mukha niya sa tenga.
"You look very beautiful, Wife."he whispered which gave Malzia a chills and
ecstatic feeling.

Halos kabuuang tao na nasa Grand Hall entrance ay nakatuon sakanilang atensyon.
Haharap na sana siya sa mga tao nang biglang

nanlaki ang mata niya dahil sa sunod na ginawa ni

Vaughn.

Hinalikan nito ang labi niya at ngumisi ito ng bahagya na tila lubos ang kasiyahan
niya para sakaniyang asawa.

Hawak niya parin ang baba ng dalaga at bahagyang binigyan ito ng tipid na ngiti.
"You make me jealous."he added. At tila parang hindi ito naintindihan ni Malzia
kaya hindi niya na lamang ito pinansin at nginitian na lamang niya ang kaniyang
asawa.
"1-l'm nervous..."mahina niyang batid sa asawa. Napaka inosente niya nang sabihin
niya ito sakaniyang asawa kaya bigla namang natawa si Vaughn nang dahil sa pagiging
inosente ng kaniyang asawa at ibinigay ang bulaklak na kaniyang dala.
Gusto niyang bigyan ng surpresa si Malzia dahil alam niya na isa sa
pinakamahalagang kaganapan ng buhay niya ang nangyayari ngayon. Dahil malapit kay
Malzia ang proyekto na ito dahil para ito sa charity na kaniyang sinusuportahan.
"I'm here, don't worry.."Vaughn answered and lend the flowers to her.

Bigla namang nagpalakpakan ang lahat at humarap si Malzia mula sa tao at lumapit sa
mic upang magbigay ng speech.
"Everyone, I would like to thank all of you for coming to my last Paint exhibit. I
hope all of you will love my artwork."she said and they all clapped, Malzia
looked at Vaughn and smiled genuinely.

"And I also would like to thank my husband for supporting me tonight by giving me a
surprise and

warm welcome. It is my pleasure to be your wife. I can't

even express how thankfulI am to have you...thank you

Vaughn for staying by my side."Malzia genuinely said.


�++ Bigla namang napatigil si Vaughn sa sinabi ng
kaniyang asawa at pawang awtomatikong gumalaw ang katawan niya at hapitin ang
dalaga upang halikan ang ulo nito na agad namang ikinatuwa ng madla.

"To my family and friends,thank you for being here and supporting me since day
1,and to my parents who are very kind and raise me beautifully,thank you so much."
Saad ni Malzia at agad namang napangiti ang kaniyang magulang nang dahil sakaniyang
sinabi.
"And lastly to God who's guiding and protecting me. without him,everything will be
impossible for me to do. So allthese things are all for him,so I hope all of you
enjoy this night,thank youi"Malzia said and ended her speech.

M A LZ IA

Ilang oras ng nakakalipas simula nang magsimula ang event. Halos maraming kumausap
saakin dahil sa kasuotan ko at puyos ang komplimentaryo ang aking natatanggap.

"You have a lovely wife,Mr.Zhang."batid ni Mr. Cruz na isa sa mga shareholders ng


Zhang group at tumango naman si Vaughn at itinaasan niya ito ng alak.
"Well,she is and I'm a one lucky man."he said at tumango naman si Mr. Cruz at sabay
silang uminom ng
alak.

Ilang saglit lang din ay umalis ito at napabaling

naman ako sa paligid.

Puyos akong napapagod at inaantok nang dahil kanina pa ako nakatayo at kumakausap
sa mga tao.

Nagulat ako nang biglang bumungad sakin si Axis

na kasama si Charlotte at naka pulupot ang kamay nito sakaniya.

"Why aren't you drinking wine,Mrs. Zhang?"Charlotte asked but I didn't answer her
because I don't want to.

Hindi ko parin nakakalimutan ang ginawa nila ni

Vaughn.

"I'm not in a mood to drink."l simply said. Ngunit napabaling ang aking paningin
nang mapansin kong may sugat sa gilid ng labi si Axis at hindi alintana ang pasa
nito sa mukha.
"What happened to you Axis?"alalang tanong ko. Hindi itong sumagot at binaling ang
titig nito kay
Vaughn. Masama ang pagtitig nito at ngumisi.

Naramdaman ko namang napahigpit ang hawak ni Vaughn sa aking bewang na agad naman
akong napatingin sa mukha niya.

Bakas dito ang pagka-inis at hindi ito nasisiyahan sa paglapit nila Axis saaming
dalawa. Napahinga naman ako ng malalim at bumaling kila Axis.

"l-It's nothing,Zi. By the way,congratulation for your successfulexhibit. You


really deserve this success."batid niya at may ngiti ito sakaniyang labi pero
napansin ko na matalim parin ang tingin nito kay Vaughn at napainom na lamang ito
ng alak at bumaling sakin.
"Thank you Axis,Ialso hope both of you enjoying my artworks."I said. Bumaling ako
kay Charlotte at tila mahigpit itong nakakapit kay Axis at pawang tinitignan ako
nito mula ulo hanggang paa.
Nakasuot ito ng backless at napakaganda nito kung tutuusin at napaka-mapangakit na
dalaga.

"Iwant to apologize for not visiting you as often as

before."she seductively apologized. Agad namang

napataas ang kilay ko at tipid ko itong nginitian.


�++ Bigla akong nakaramdam ng sakit saaking puso
dahil sa sinabi niya. Naalala ko na naman ang mga nangyari noon sa opisina ni
Vaughn. Hindi ko alam kung bakit nakakaya kong makita si Charlotte.
Kumalas ako mula sa pagkakahawak ni Vaughn sa aking bewang at tipid naman akong
napangiti.
"Excuse me."batid ko na lamang at umalis sakanilang harap. Kahit na alam kong
nakakabastos ay para saakin hindi kaaya-aya pang manatili sa ganoong sitwasyon.

Hindi ko kayang makita sa iisang Iugar si Vaughn at ang babae niya. Sana kung
ganoon rin lang naman ay dapat hiniwalayan niya na ako. Hindi yung pinagtitiisan
niya ako dahil pinahihirapan niya hindi lang ako pero pati sarili niya.

Hindi ko napansin na tumatakbo na ako palabas ng hall at natagpuan ko ang sarili ko


na nasa malaking swimming pool.

Maganda ang labas nito at puyos pwede akong mapag-isip isip at kalmahin ang sarili
ko.

Lumapit ako sa swimming pool at tila tinignan ko ang aking repleksyon. Maganda nga
ang tingin saakin ng iba, pero bakit ang kaisa-isang lalaki na mahal ko hindi parin
ako sapat? Bakit kinakailangan niya pa hanapin sa iba ang kakulangan ko?

Napahinga ako ng malalim at pawang namumuo ang aking luha dahil bumibigat na naman
ang aking dibdib at nararamdaman ko na naman ang sakit.

Naramdaman kong tumulo ang luha ko at napahinga ako ng malalim. Pinunasan ko ang
aking luha

nang biglang may nagsalita sa likod ko.

"Stop contacting Axis."napabaling ako kung sino ito at napatanto ko nasi Charlotte
ito at nakangising nakatingin saakin at palapit ito saakin.
Napatingin ako sa iilang mga tao na nasa hardin at napabaling muli ako kay
Charlotte at taas noo ko itong sinagot.

"What are you doing here?"I asked. At natawa lang ito at nagsindi ng sigarilyo.
Hinithit niya ito na agad naman akong napalayo dahil sa amoy nito.
"You can have Vaughn,but you can't have Axis."she

said at napataas naman ang aking kilay dahil sa sinabi


.
n1ya.

Is she hitting on Axis and Vaughn?

Dahilsa inis ko at naguumapaw na galit ay pilit kong kinalma ang sarili ko at


huminga ng malalim.

"What if I don't?"paghahamon ko at tila napatigilito sa sinabi ko.


"Stop being a bitch.We all know that Vaughn is only that matters to you."maanghang
niyang sagot na agad naman akong napangiti dahil sa sinabi niya.
"Said by someone who"s forcing herself to a guy who doesn't give any attention to
her."I stated politely dahil sa inis ko. Pero nagulat ako nang bigla itong
napabitaw sa sigarilyo nito at hinawakan ang braso ko magkabilaan.

Puyos ang tensyon ang binibigay ng mga titig niya at tila puyos ang galit nito na
pinupukol saakin.

"You are a bitch!"she stated at bigla akong nagulat nang bigla akong tinulak nito
sa swimming pool.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nangmaramdaman ang paghampas ko mula sa aking
katawan at tila hindi ako makahinga o makahingi ng

tulong.

Naramdaman ko ang paninikip ng dibdib ko at tila nanigas ako sa pangyayari.

Napapikit ako at tila unti-unting nauubusan ng hangin mula sa aking baga.


3RDPERSON
Nagkagulo ang lahat nang biglang may malakas na bumagsak sa pool. Kaya maraming
nagbubulungan hanggang sa makarating sa loob ng Grand Hall ang
.
pangyayan.

Napansin ni Vaughn at Axis na kanina pa wala si Malzia. Kaya dahil sa curiosidad ay


pinuntahan nila ang pool area at tinignan kung sino ang nahulog dito.
Kumpulan ang tao at nagulat si Axis at si Vaughn nang makita nilang hinatak ni
Calista ang buhok ni Charlotte at isinalampak ito sa lapag.
"You witch! Why did you push my best friend on the pool?!" Saad ni Calista habang
sinasabunutan at kinakalmot ng buong pwersa si Charlotte na pilit pumipiglas
sakaniya.
Lumapit sakanila si Vaughn at Axis at tignan kung
.
ano nangyayan.

"She should die!" Galit nasaad ni Charlotte kay

Calista.

Biglang nagulat sina Vaughn at Axis nang madinig ang pinagaawayan ni Calista at
Charlotte. Napabaling naman si Vaughn at Axis mula sa swimming pool.
"Zia doesn't know how to swim!"batid ni Axis at agad namang nagulat si Vaughn.
Masyadong malaki ang swimming pool at halos nasa gitna na ng lOft poolsi Zia at
tila hindi na ito pumipiglas.

Agad bumilis ang tibok ng puso ni Vaughn at nang

mapagtanto na nalulunod si Zia. Nagulat ang lahat nang biglang sabay tumalon si
Axis at si Vaughn sa swimming pool.

Parang biglang may bumugso kay Vaughn na kaba at labis na pagmamadali kaya nang
makita niya si Malzia na walang malay na nasa tubig ay mabilis niyang
hinatak ang mga braso ng dalaga at iniligtas niya ito.

Tinulungan naman siya ni Axis para itabi ang dalaga at buhatin ito papuntang lapag.
Mabuti na lamang at
may mga nagsisunurang body guard dito at tinulungan silang umahon at inihanon ang
walang malay nasi Malzia.

Nang makaahon sila at maging ang katawan ng dalaga ay agad pilit ito binigyan ni
Vaughn ng CPR.
Puyos ang pag-aalala niya at tila nawawala siya sa wisyo dahilnamumutla ang dalaga
at kahit basang basa na siya ay hindi niya pinapansin ang katayuan niya at
pilit isinasalba at inaalis ng tubig na maaring napuno sa baga ni Malzia.

"Please wake up.."batid ni Vaughn habang binibigyan ito ng CPR.


Halos nanghihina na ang tuhod niya dahil lubos ang takot niya na mawala ang dalaga.
Come on, Zi, you can't give up, you can't leave
me. lsip-isip ni Vaughn at puyos parin itong binibigyan ng CPR si Malzia.

"You can't leave me again, Zia, you can't...l'll go after you ifyou die."batid
niya.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 37

Chapter 37

MALZIA

Kasalukuyan akong nasa magandang hardin, puna ito ng bulaklak at puyos ang
makukulay na tuba nita.

Nang makita ko ang rosas ay agad akong napangiti dahil sa ganda ng taglay nita.
Napakapula nita at makikita mong maayos itong naaalagaan.

Kukunin ko sana ito nang biglang may kumuha at nang pagtingin ko ay isang pamilyar
na binata ang kumuha nita.
Kakausapin ko dapat ito nang big/a itong tumakbo palayo at nang subukan ko itong
habulin ay natagpuan ko ang sarili ko sa isang patag na Iugar na napapaligiran ng
kabundukan at tanginf isang puna lamang ang meron sa patag na aking kinatatayuan.
Lalapitan ko sana ang binatang kumuha ng bulaklak nang big/a itong lumapit sa isang
babae.. pamilyar na babae.

"Zi bumalik ka! Habang wala ka ay kumuha aka ng bulaklakna gusto mo." Saad ng
binata sa dalaga at ibinigay niya ito dito. Napatigil aka nang mapansin kung sino
ang babae.

Siya, siya ay aka, nakikita ko ang sarili ko noong bata pa aka, pero sino ang
kasama niya?

"Vaughn, mahal na mahal kita! A/am mong babalikan kita kahit anong mangyari at
hahanapin kita kahit nasaan ka pa."saad ng dalagang aka. Dahan dahan akong
napalingon nang mapagtanto kosi Vaughn ang

niyakap ng batang ako.

Sino sila? Bakit nandito si Vaughn? Bakit nakikita ko ang sarili ko?

Nagulat aka nang biglang kumulog ng malakas


kung kaya't napapikit aka at biglang bumuhos ang ulan. Ang kaninang maliwanag na
araw ay napalitan ng kadiliman at puyos ang malakas na kid/at.

Lumingon lingon aka at napansin ko wala na ang dalawang babae, ngunit nagulat aka
nang may !alaking nakaupo sa gitna at iyon ang lalaki na kaninang kayakap ng batang
aka.

Labis itong umiiyak at hindi alintana na may hawak itong lantang bulaklak. Nang
lapitan ko ito ay big/a akong napatigil dahil big/a itong sumigaw.

"Pinangakuan mo 'ko! Araw araw naghihintay aka sa'yo! Umaasa aka na babalikan mo
ko, Zia! Nasaan ka?! Bakit wala ka?!"sigaw ng lalake habang umiiyak at mahigpit ang
kamao nita.
"Vaughn.."batid ko habang hindi ko mapigilang tumulo ang luha ko at makaramdam ng
bigat. Hindi ko napansing umiiyak na aka ng labis gaya ni Vaughn.

Lalapitan ko sana ito nang big/a itong tumakbo ng mabilis paalis sa Iugar, hinabol
ko ito ngunit sa paghabol ko ay hindi ko ito maabutan.

"Vaughn! Wag mo ko iwan! Anditoako!"sigaw ko ngunit wala itong naririnig at bagkus


patuloy lang tumatakbo sa gitna ng kawalan.

Nagulat aka nang biglang dumulas ang aking paa at big/a akong nahulog sa patag.

Habang nalalaglag aka ay big/a kong nakita si Vaughn na tinitignan akong nahuhulog,
basang basa ito pero ang tanging tumatak saakin ay ang mga galit nitong mata at
tila nagulat aka nang puyos ang dugong

bumalot sa kaniyang polo na kanina ay puti.

"Vaughn, tulungan mo ko!"sigaw ko ngunit big/a na lamang itong umalis at hinayaan


akong malaglag sa kawalan.
"Vaughn! Wag mo ko iwan!"sigaw ko at bigla akong napadilat.
Mabilis ang tibok ng puso ko at halos hinihingal at pinagpapawisan ako dahil sa
napanaginipan ko.

Napabaling ako nang mapansin kong nag-aalala ang mukha ni Vaughn na hawak ang mukha
ko. Napatingin ako dito at napansin kong magulo ang buhok nito at tila nag-aalala
itong nakatingin saakin.

"V-Vaughn.."bulong ko at bigla ko siyang niyakap na mahigpit, yakap na kung saan


ayoko siyang mawala at ayoko siyang pakawalan.
Hindi ko napansing sunod sunod tumutulo ang luha

ko at hindi maiwaski ang paghikbi ko dahil sa aking


. .
napanagm1pan.

Bakit si Vaughn ang napanaginipan ko? Bakit magkasama kami?

Hindi kaya kilala ako ni Vaughn noon palang? Hindi kaya may nagawa ako noon? Pero
bakit hindi sakin sinasabi ni Vaughn? Bakit labis na galit na galit ang mata niya
sa panaginip ko?
At bakit sumisikip ang dibdib ko? Na parang ang sakit sakit ng nasaksihan ko.

"Shh.."pagtatahan saakin ni Vaughn. Naramdaman kong hinawi nito ang aking likod at
marahan akong pinatatahan.
"A-akala ko iniwan mona ako.."bulong ko habang nakapikit ako at labis hindi ko
mapigilang mapahikbi at maiyak ng sobra sobra.
llang oras kaming nanatili sa ganoong posisyon.

Habang umiiyak ako at nakayakap sakaniya ay siya

naman akong pinatatahan nito. Ramdam ko ang pagiging mayumi nito.

Ilang saglit lamang ay napakalas ako at tinignan ko ang paligid. Puti ang dingding
at napansin ko ang pamilyar na kama at Iugar.

Napalingon ako kay Vaughn nang dahan-dahan niyang inaalis ang mga luha ko sa aking
pisngi at malambot ang ekspresyon nito dahil halatang
nag-aalala ito sa aking kalagayan.

Napansin kong may nakasaksak sa na karayum mula sa aking kamay at maging ang damit
ko ay napalitan narin.

Nang marealize ko nasa hospital ako ay bahagya kong pilit tinatanggal ang dextrose
na nakakabit saakin at pilit akong tumatayo dahil gusto kong umalis sa Iugar na'to.

"Let's go home! I don't like this place!"batid ko habang pumipiglas ako dahil pilit
akong pinipigilan ni Vaughn na alisin ang mga nakakabit saakin at pilit akong
pinauupo at pinahihiga.
"Zial We can't go home yet.You're still under monitoring...please wife wag matigas
ang ulo."pagpipigil nito saakin at hindi alintanag nag-aalala ito. Malakas ang
pwersa nito kaya napasuko na ang aking katawan at napasalampak na lamang muli ako
sa kama. Hindi alintana ang aking mabigat na pakiramdam at
pamumuo ng aking luha.

"Ayoko sa lugar na'to..parang awa mo na, Vaughn..alisin mo 'ko dito..."mahina kong


saad habang halata sa akin ang pagkasuko at takotna aking nararamdaman.

Ayoko sa Iugar na'to. Naalala ko naman nung mga

panahon na naaksidente ako at kung i lang beses


nalagay ang buhay ko sa pangan ib. Na kailangan kong manatili sa kama at hindi ako
makagalaw dahil kakaopera ko palang.
Mga panahon na wala akong magawa kung hindi manatili sa kama na ito at ang mata at
daliri ko lang ang kaya kong iga law. Bangungot lahat ng nangyari saakin noon.
At ayoko na muli ranasin ang lahat ng iyon. Hindi ko na kaya pa na maranasan ulit
na mahiga sa kama na'to
at alalahanin la hat ng naranasan ko noon. it hunts me..every time there is
something that will remind my pain and what I've been go through.
Tumingin ako kay Vaughn at ti la nagmakaawa ako d ito.

..Please, let's go home.... I said at hinawi lang nito


ang buhok ko at h i nawakan ang magkabilang pisngi ko.

11We still can't. We need to check if you're already okay because you're asleep for
two days and the doctors will have to check on you... paliwanag niya at napahinga
na lamang ako ng malalim at hinawakan ang kaniyang kamay at napapa iyak na lamang
saaking mga naalala.
I looked at his eyes and pleaded him.

.., don't like to be here, Vaughn. ang darning ala-ala saakin, please..lets go
home... pagmamakaawa ko, umupo ito sa a king kama at dahan dahan a kong
i n i-angat upang yakapin na lamang ako.

..But wife..please bear with me, we still need to check if you're already okay and
if the doctors cleared you then we can go home, but for now, lets stay here okay?..
mahinhing saad nito at tila bigla a kong huminahon dahil sa yakap nito. Ti la ay
napanatag ako at

biglang naibsan ang takotna nararamdaman ko.

"D-don't leave me here."takot kong batid at naramdaman ko naman na marahan ako


nitong hinawi muli ang buhok ko at inipit sa aking tenga.
"Iwill."he said habang nakayakap saakin. Tumingin ako dito at tila para akong bata
na
humihingi ng kasiguraduhan.

"Promise?" I asked at ngumiti lang ito saakin ng bahagya.

"Promise."He answered. Bigla napalagay ang loob ko dahil kasama kosi Vaughn at
nandito siya para samahan ako.

liang saglit kamang ay napahiwalay ako mula sa pagkakayakap at tumingin sakaniya


upang tanungin kung ano ang nangyari. Dahil huling naalala ko na lamang ay
nagkainitan kami ni Charlotte at tila bigla akong tinulak ng malakas ni Charlotte
sa pool.
"What happened to me?"I asked. At huminga naman ito ng malalim.
"That's what Iwanted to asked you,what happened? Why did you end up on pool?"tanong
nito habang nag aalala ngunit mahinahon parin ang boses nito at kalmado pero hindi
alintanang nag-aalala ito saakin.
Pansin ko rin na malalim ang mata nito at halatang walang tulog at magulo ang buhok
nito, nakapagpalit narin ito ng damit na mas komportable at napansin ko na may unan
at kumot na nakalagay sa sofa bed.
Siguro ay nanatili ito para samahan ako.

"C-Charlotte and I got into fight.She told me to stay away from Axis and when
Ichallenged him by saying no, tinulak niya ako sa pool."mahina kong batid habang
nakayuko.

Kung ano man ang meron kay Charlotte at Axis ay

wala na akong pakielam dahil kung tutuusin ay kahit

may namamagitan sakanila ay hindi ko na ito balak pang pagitnaan dahil masaya na
ako Vaughn. Kahit kailan ay hindi ko na siya ipagpapalit nino man.

Nang umangat ang tingin ko ay kita kong napatigil

ito at napaigting ang kaniyang panga dahil sa sinabi ko, kaya agad akong nagsalita
upang magpaliwanag.

"But I didn't meant those things,Vaughn.I got pissed off.Kasisa tuwing nakikita ko
siya naalala ko yung mga panahon na nakita ko kayo sa..office,na pag
nakikita ko siya naninikip ang dibdib ko.Pakiramdam ko

hindipa ako sapat para sa'yo.That I did everything for you pero hindiparin sapat."l
said and sigh.
"Axis and Ican't be each other again.Asawa na kita and Itold you..na mahalkita."l
said in my revelation while looking unto his eyes intensely.
"Iadmit that we met. But that's because he fetch me at pinilit niya ako.But
Ialready clarified everything to him that I had my decision.Na kahit hindiniya na
sabihin ang rason niya bakit niya ako iniwan ay hindi parin magbabago ang sagot
ko.That Iwill stay by your side and be your wife forever."I explained. Tila ay
napatigilito ng ilang saglit sa sinabi ko at napahinga ng malalim.

Hinawakan niya ang kamay ko at sinalubong ng mata niya ang mga mata ko.

"1-l'm s-sorry.."he said.

"I'm sorry if I let you misunderstood everything. There's nothing going on between
Charlotte and I,yes she kissed me but that's because she thought that you're some
random girlwho was chasing me so she's just gave me a favor.She's actually there
for a business

and there is no way that we'll have a relationship. When

she knew that you were the one who entered, she wanted me to say sorry on behalf of
her but you left and so 1 waited."he explained.Tila ay bigla akong napatigil
sa sinabiniya.

All this time I was perceiving something differently? Bigla akong nakaramdam ng
guilt dahil
pinaghinalaan ko agad sila at hindi ko man lang hinayaang mag explain si Vaughn.

"1-l'm sorry I didn't know.."bulong ko. I felt remorse because I concluded without
even letting him explain.

Naramdaman kong hinawakan niya ang aking pisngi at agad naman akong napatingin mula
sakaniya dahil napayuko ako sa sinabi niya.

"You don't have to,It's my fault that's why I'm saying sorry.Just forget about
those things and lets start again,my wife."he said and looked at me.

Nakaramdam ako ng kakaiba dahil sa sinabi niya at tila bumilis ang tibok ng puso
ko. Parang kumakawala ang dibdib ko kaya tiningala ko ito at binigyang simpleng
ngiti.

"Babawiako.After all what I did to you,I should be the one to feelremorse.Huwag


kana ulit magiisip ng kahit ano,just remember.."he said and caressed my hair and
look at my eyes very genuine and sincere.
"Ialso love you.."he said which gave a tingling sensation in my spine. Feeling ko
ay sasabog ang buong katauhan ko at tila gusto kong lumundag nang dahil sa sobrang
saya, nasa wakas..
sa wakas ay hindi na ako mag-isa, na natutunan niya ng mahalin ako. Na wala ng
rason para makaramdam ako ng pagkalito.

Napangiti ako at tila may pumatak sa aking luha at

marahan ko itong pinunasan at mahina akong napatawa dahil hindi ko alam paano ako
magre-react.

Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nito at pinanggigilan.

"I love you more,hubby.."batid ko at dahan dahang napangiti si Vaughn sa sinabi ko


at nagulat ako ng nilapat nito ang labi niya sa akin.
Napaawang ang aking bibig at tinugon ang kaniyang halik at napapikit ako.

liang minuto naming pinagsaluhan ang isa't isa at nang mapahiwalay kami ay halos
parehas kaming hiningaldahil halos maubusan kami ng hininga.

Parehas kaming napangiti sa isa't isa at yumakap ulit ako ng mahigpit dito.

"Huwag mona ulit akong susungitan.."tawa kong saad at narinig ko naman itong natawa
dahil sa sinabi
ko.

"Huwag mona rin akong iiwan.." Saad niya habang

nakayakap saakin at agad naman akong napatigil dahil sa sinabi niya.


Pamilyar ang boses na at ang sinabi niya. Bigla akong napakalas at muting tumingin
sakaniya.
"Vaughn.."pagtawag ko at agad naman ulit itong tumuon ng atensyon saakin.
"Magkakilala ba tayo?"l asked curiously. Bigla itong napatigil at tila nawala ang
ngiti sakaniyang labi na agad ikinakunot ng noo ko dahil sa pagtataka.
May nasabi ba akong masama? 0 may nagawa akong mali?

Huminga ito ng malalim habang nag iintay ako ng sagot. Nang bumukha ang kaniyang
bibig upang sumagot ay napalingon kaming dalawa nang biglang

nakarinig kami ng katok.

11Get in.11 1 said at biglang pumasok ang doctor at kasabay nito ay si Vivian.
11Vaughn.11 pagtawag ni Vivian at agad naman napalingat si Vaughn at tumayo ito.
11Can Italk to you outside?11Vivian asked at napailing si Vaughn.
11 lt's important..11she said at napalingon saakin si

Vaughn at ngumiti ako ng tipid.

11GO ahead,I'll tell you na lang kung ano sasabihin niDoc.11 1 assured at
napatango naman ito at tumungo sa labas upang kausapin si Vivian.
Bago pa ito lumabas ay muli itong tumingin saakin at binigyan ko na lamang ito ng
ngiti. Nang tuluyan itong lumabas ay nawala ang aking ngiti at napatingin sa
Doctor.

11 Doc,what happened to me? 11seryoso kong tanong.

3RD PERSON

Kasalukuyang nasa labas si Vivian at si Vaughn. Nakasandalsa pader si Vaughn habang


kaharap niya si Vivian na tila nag-aalala ang mukha nito.

11 Kumusta siya?11she asked worriedly.

11 1 think she's already fine.Did you do what I

said?11 he asked at napahinga naman ng malalim si Vivian dahil biglang napanatag


ang kaniyang loob ng malamang maayos na muli si Malzia.
11Ves,mabutina lang at naagapan lahat kung hindi magiging headlines ang naging
insidente.11she said at tumango na lamang si Vaughn sakaniyang sinabi.
11 By the way I'm here because of two things.11she said at agad naman napabaling
ang atensyon ni Vaughn

kay Vivian dahil sa sinabi nito.

"What is it?"he asked. At napahinga ng malalim si

Vivian.

"Simula kahapon pa nagwawala siAxis sa baba dahil gusto niya makita siZia.Kaya mas
dinagdagan ko ang tauhan natin para magbantay sa baba."she said at napaigting ang
panga ni Vaughn.
"If he didn't stop.Might as well,destroy his company until he decided to stop
ruining my marriage."matigas at matalim na sabi ni Vaughn. Hindi alintana kapansin
pansin ang pagiiba ng timpla ni Vaughn dahil sa binalita sakaniya ni Vivian.
Ngunit hindi na lamang ito pinansin ni Vivian dahil sanay na siya. Pagdating kay
Zia ay masyado itong tumitigas na parang bato at kasing lamig ng yelo lalo na kung
nagkakaroon ng butas para malayo sakaniya si
Zia.

"And the next thing is....the detectives got an access

in her medicalrecords...by next week malalaman na natin ang nangyarikay Zia."Saad


ni Vivian na tila napatigil si Vaughn at biglang nagkaroon ng pangamba sakaniyang
dibdib na napansin ni Vivian dahil sa ekspresyon nito.
Pero hindi niya masisisi ang binata, dahillahat ng ito ay si Zia ang dahilan, on
why he became successfulin business..

He did all of these because of Zia.. Because he wanted to find and claim her. M A
LZ IA
Puyos ang aking kaba na tumungin sa doctor.

Chineck niya ang heartbeat ko at huminga ito ng

malalim. Umayos ito ng tayo at may tinignan sakaniyang hawak na records.

"So because this is your first time being confined in

this hospital,we needed to contact your hospitalthat holds your


records.Luckily,Mr.Kim gave us your medicalhistory and as we can see,what happened
to you is a cause of EmotionalTrauma that you got from your accident."panimula ng
doctor at napatango naman ako sakaniyang sinabi at napahinga ng malalim.
"Have you experience severe headache?"she asked at tumango ako.
"Yes doc,then bigla akong may nare-recall na moments na unfamiliar saakin pero
somehow familiar.."batid ko habang inaalala ang mga nangyari sakin this past couple
of months.
Tila may sinulat ang doctor sakaniyang hawak na cardboard na may papel at napatango
ito sa sinabi ko.

"So we'll just call your psychiatrist and neurologist about this and set an
appointment.Aside from that,we should undergo some tests para tignan kung stable
yung vitals mo at para malaman kung pwede kang mag undergo ng CT scan and MRIbut
apparently,as I go through with your blood tests we found out that.."

"You are 4 weeks pregnant,Mrs.Zhang."

Batid niya na bigla akong napatigil dahil sa sinabi

"1-l'm pregnant?"I asked and she gave smiled and nodded.

"Congratulations Mrs.Zhang.We'll recommend you to the best ob-gyne.lsaaabay na lang


din namin right after your schedule with the neurologist and psychiatrist. But as
for now,you can go home anytime. I'll give you some medication and change
Benzodiazepines in something mas mild para hindi nakaka-harm kay baby."ngiti niya
at napatango ako ng
simple.

Buntis ako?

So that's the reason why I feel nausea and always tired for this past few days?

Hindi ko alam kung ano dapat mararamdaman. Ho halo ang emosyon na nararamdaman ko
lalo na't hindi ko akalain na dadating ang ganitong biyaya ng mas maaga.

Napabaling ako sa doctor nang may maalala ako. "Doc,can you do me a favor?"I asked
at tumango
naman ito.

"If my husband asked you what happened to me, can you cover up my condition? Gusto
ko sana bumalik ang alaala ko bago ko sabihin regarding sa accident na
nangyarisaakin,and gusto ako rin magsasabiregarding sa pregnancy ko."l stated at
napahinga naman ito ng malalim at napaisip sa pabor ko.
Ngunit binigyan ko itong pleasing look at muli akong nagsalita.

"Don't worry Doc,I'll take responsibility for everything."I added at tila sumuko na
ito at bumuga ng buntong hininga.
"Okay then,Mrs.Zhang."ngiti niya na agad sumilaw ang ngiti ko dahil sa pagpayag
nito.

Readers also enjoyed:

The l**t Bet

0 16.6K Read

TAGS escape while being pregnant dominant

Chapter 38
Chapter 38

MALZIA

liang araw ng nakalipas simulang rna-discharged ako mula sa hospital. Simula nun ay
hindi muna pumasok si Vaughn at maging ako dahil sinabi ng doctor na kailangan ko
pang i-monitor ang sarili ko kung babalik pa ba ang lagnat ko at sakit ng ulo ko.

Napaunat ako dahil naalimpungatan na naman ako, kahit hating gabi ay naalimpungatan
ako dahil ihi ako ng ihi. Tapos ay hindi ako mapakali o hindi kaya nagigising
ako.

Nang mapaunat ako ay napaharap ako sa

mahimbing na natutulog nasi Vaughn. kasalukuyang nakayakap ito saakin at


nakadantay.

Napangiti ako ng bahagya habang pinagmamasdan ang kaniyang mukha. Hindi talaga
nagbabago ang itsura niya. I can't stop crushing over him. he's just so perfect and
very manly.

Pero hindi ko ring mapigilang matawa dahil pag walang tao ay para itong bata.
Kinakailangan laging nakakapit saakin, he became more clingy ang soft these past
few days and I don't know why.

Speaking of the past,I really would like to say sorry to Charlotte because I feel
like if there is a person who she sincerely have feelings with, I think its Axis.
Kahit papaano ay naawa rin ako kay Axis. Dahil hindi niya parin matanggap na hindi
na pwedeng maging kami dahilmay sarili na akong buhay na dapat

atupagin at hindi lang iyon ay gawa ng may asawa ako at

soon..we'[[ have a child.

And speaking of child. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Vaughn. Gusto ko
ay maging espesyal ang pagsu-surprise ko sakaniya. Siguro ay sasabihin ko na lamang
once na magkaroon ako ng appointment sa
ob-gyne at gagawa ako ng munting surpresa.

Minsan banda sa akin ay napapaisip ako. Kung ano kaya magiging reaksyon niya,
magiging masaya ba siya? Matatakot ba siya o hindi kaya ay hindi pa siya handa.
Maraming tumatakbo sa isip ko at kung minsan ay sumasama ang pakiramdam ko. Siguro
ay dapat
bawas-bawasan ko muna ang pagiisip dahil hindi rin

makakabuti kay baby ang pagiisip. Dapat mas pag tuonan kong pansin ang makakabuti
saamin at paano ko siya mapapangalagaan kahit nasa sinapupunan ko palang siya.

Napatigilako ng paghahawi sa buhok ni Vaughn nang bigla itong dahan dahang gumalaw
at napaunat. Napadilat ito at tila napabangon ang kaniyang ulo at pinagmasdan ang
paligid.
Nang mapagtanto niyang umaga na ay papungas-pungas pa itong napatingin saakin at
bahagyang ngumiti ng tipid.
..Good morning, my wife...he said i. a husky voice tone. Bigla naman ako nag-init
dahil sa pagiging sweet
nito.

..Good morning too, hubby... I said calmly with a

pinch of sweetnes. Napangisi naman ito at kahit napapikit. Para itomg bata na
yumakap at dumantay saakin.
11 Dinadaganan mo naman ako... Saad ko habang natatawa sakaniyang inaasal.
Napaungol lang ito na

Chapter 38 3/13

halatang wala pakielam kung nadadaganan ako dahil ang gusto niya lang ay yakapin
ako.

"You smellso good.."he said with a morning voice. Bigla namang bumilis ang tibok ng
puso ko sa sinabi niya. Kahit na ilang buwan na kami nagkakasama ay hindi ko paring
mapigilang hindi kiligin sakaniya.
Nagulat ako nang bigla akong pinugpog nito ng halik. Agad ko naman siyang tinutulak
dahil sa kakulitan niya at kasabay nito ang pangkikiliti niya.

"V-Vaughn---Stop!--oh gosh nakiki--Vaughn Reedl"angal ko habang pumipiglas sa mga


kiliti at halik niya. liang saglit lang din ay napatigil ito at napatawa sa inasal
ko. Napanguso na lang ako.
"Fine I'llstop.." Saad niya habang natatawa dahil nakikita niya akong naasar.
Huminga ito ng malalim at mulinf napangisi.
Nagulat ako nang bigla nitong pinagitnaan ng kaniyang braso ang mukha ko at
inilapit niya ang kaniyang mukha.

Tinignan nito ang mga mata ko at dahan dahang binigyang halik ang ilong ko at
sumunod naman ay ang labi ko.

Saglit lang ito ngunit sapat na ito para patibukin niya ang puso ko at lusawin amo
sa titig. Ngumiti lang
ito at tila ay pinagtatawanan niya ako dahil sa naging reaksyon ko.

"W-what?"l asked and he just kept on giggling. "You're so cute when you blush.."he
said at tila ay
napatigil ako sa sinabi niya.

Bigla akong napanguso dahil sa kahihiyan at malakas ko siyang tinulak upang


mapahiga muli siya sa kama.

"You know what? bahala ka diyan! I'll go and take a

shower." Saad ko at umalis mula sa kama at iniwan

siyang nakahiga na humahagikgik.


�++ Kahit kailan talaga yun ay malakas mang-asar.
He keeps on bullying and making fun of me. Madalas akong mainis sakaniya kahit na
mababaw lang ang gawin nito, hindi ko alam kung bakit o baka ganoon talaga pag
buntis.

Nang makarating ako sa banyo ay napahinga ako ng malatim at napatingin sa salamin.


Napahawak ako saaking tiyan at napangiti ng tipid.
Baby, nakita mo ba paano mang asar si daddy? Huwag mong mamanahin 'yun ah? Malakas
talaga ang topak ng daddy mo. Saad ko sa aking isip habang hawak ko ang tiyan ko.

Hindi na ako mapakaling sabihin sakaniya ang pagbubuntis ko. Pakiramdam ko naman ay
magiging masaya siya sa ibabalita ko. Pero gayunpaman ay hindi ko mapigilang ma-
sabik.

Napahinga ako ng malalim at tuluyang tumungo na sa shower upang makatigo.

liang sagtit lamang ay natapos narin matigo at gawin Iahat ng ritual na ginagawa ko
tuwing umaga. Nakatapis lamang akong lumabas mula habang ang buhok ko naman ay
basa.

Pero nagulat ako nang bumungad sa harap kosi Vaughn na prenteng nakaupo at may
kausap sa telepono at tila ay napatigilito nang makita ako.

Bigla naman akong nailang. Hindi ko na lamang siya pinansin at dati dating tumungo
sa walk-in closet upang maghanap ng maisu-suot.

Habang naghahanap ako ng damit ay napag-isipan

kong suotin muli ang paldang sinuot ko nakaraang

lumipas dahil bukod sa napaka-komportable nito ay sa tingin ko makakahinga rin si


baby sa paldang iyon. At pinartner ko ito sa sleeveless top upang presko tignan at
hindi ako masyadong mainitan.

Nang makuha ko ang damit ko ay humarap ako para sana makapagbihis nang biglang
tumama ang ulo ko sa isang matigas na dibdib na aking naman ikinabigla.

"Boo."gulat sa akin ni Vaughn at napanganga naman ako dahil halos tumalon ang
dibdib ko sa gulat.

Ngunit bago pa ako makapag-react ay isinandal ako nito sa pader at tinitigan ang
mukha ko habang may ngisi ito at alab sakaniyang mata.
"Is it okay if you're my breakfast for this morning?"he asked huskily with burning
desire on his eyes.
"I-Ithink uhm--you should do--uhm--y-your ritual first."l said stuttering and
looking into his eyes.

Napangisi lang ito at bigla akong nagulat nang bigla niyang tinanggal sa
pagkakatali ang aking tuwalya na naging sanhi upang malaglag ito at mahubaran ako.

Biglang nag-init ang aking mukha at dapat kukuhanin ko ito ay bigla niyang
hinawakan ang mukha ko at sinalubong ako ng matinding halik.

Biglang nagwala ang buong pagkatao ko sa ginawa niya at napapikit na lamang dahil
sakaniyang halik. napapulupot ako sakaniyang leeg habang dinadama ko ang halik na
aming pinagsasaluhan.
liang minuto kaming ganoon at bumababa ang kaniyang kamay sa aking bewang. liang
saglit lamang ay napahiwalay kami at nakatitig ito sa aking mukha.
"You're.."he whispered and stop his words then gave me a smile.

"....gaining weight."he added at tila ay napaawang

ang bibig ko at bigla ko siyang pinaghahampas ng malakas ng damit na aking hawak at


agad naman itong napaiwas sa mga hampas ko habang tumatawa dahil sakaniyang pang-
aasar.
"Stop bullying me!"singhal ko at tila hindi parin itong tumitigilsa kakatawa at
aakmang hahampasin ko ulit siya ng damit nang bigla itong napatigil at napatingin
sa aking katawan.
"You're still naked wife. Pwede naman nating ituloy if you want to."he said at
bigla lalong nag-init ang aking mukha at agad pinulot ang tuwalya tsaka ipinulupot
sa aking katawan at binigyan ko siya ng isang buntong hininga habang masamang
nakatingin sakaniya.
"Umalis ka na nga, magbibihis pa ako."batid ko at tumawa lang ito. Bago ito umalis
ay labis parin itong tumatawa at hinawakan ang ulo ko upang halikan ang ulo ko.
"lnit naman ng ulo ng asawa ko.."mahina niyang batid pero sapat na upang marinig
ko. Ang kaninang naiinis ay napalitan ng kilig kaya hindi ko na ito pinansin at
tuluyan na itong umalis sa harap ko upang maligo.
Nang makaalis ito ay napatingin ako sa malaking salamin at napahawak sa aking
dibdib dahil sa damdamin na bumubugso sa aking puso.
Jusko ko, Zia huminahon ka, si Vaughn lang yan, asawa mo lang ang kausap mo.. saad
ko sa aking sarili at napahinga ng malalim.

Ilang saglit lamang ay nagmadali akong magbihis dahil baka pagdiskitahan niya na
naman ako.

Matapos 'kong magpatuyo ng buhok gamit ang blower ay nagtali ako ng bun. Ayoko
kasing nakakalat ang buhok ko at napupunta sa mukha ko kaya gusto ko

na lagi akong nakapusod.

Nang matapos akong makapag-ayos ng buhok ay naglagay lang ako ng kaunting liptint
at kinortehan ko lang ang aking kilay upang magkaroon ito ng hugis. Sa huli ay
naglagay ako ng blush sa aking pisngi at matapos ay nagpabango ako ng cologne.

Napahinga ako ng malalim nang makita kong maayos na ang sarili ko sa salamin.
Tumungo ako sa sala at umupo upang magbasa ng mga documento na kahapon ay hindi ko
natapos basahin dahil hindi ako pinapayagan ni Vaughn na magtrabaho ulit. Pero
iilang pahina pa lamang ay napapahikab na ako at labis pumupungay muli ang mata ko
sa pagkaantok.

liang saglit lamang ay binitawan ko ang hawak kong documento at agad napahiga sa
sofa upang maka-iglip.

3RD PERSON

Kakatapos lang maligo ni Vaughn at kakalabas niya lang sa banyo nang maabutan niya
ang kaniyang asawa na tulog sa sofa habang nakabuklat ang mga documento nito galing
sa opisina.

Napailing na lamang siya at tumungo sa walk-in closet at nagbihis ng mabilis.


Nagauot lang siya ng itim na sweatpants at punting t-shirt dahil gusto niya maging
komportable at dahil wala naman siyang ganap ngayong araw. Tanging si Malzia lang
ang kaniyang kasama.

Nang matapos siyang maligo ay agaran siyang lumapit sa pwesto ng dalaga at iniayos
ang mga papel na nakalagay sa mesa at pagkatapos ay umupo siya sa kinahihigaan ni
Malzia na halos mahimbing na natutulog.

Napangiti si Vaughn nang pagmasdan niya ang mukha ni Malzia. Para sakaniya ay
napaka anghelnitong tignan at tila hindi ito makabasag pinggan.

Chapter 38 8/13

Gustong-gusto niya itong asarin dahil pag naasar


ito ay namumula ang pisngi nito at mahahalata mona natataranta ito dahil hindi
niya alam ang kaniyang
.
gagawm.

Hinimas niya ang mukha ng dalaga gamit ang daliri at maingat niyang iniaayos ang
mga malilit na hibla nitong buhok.

"Wake up,wife."He said gently. Ngunit hindi ito umiimik at tila nakapikit parin.
"We'll eat breakfast,Zi."he said. Bigla siyang napatigil nang tawagin niya ito sa
maikli nitong pangalan. Ngayon na lamang niya ulit ito natawag ng ganoon.

Napaunat ang dalaga at napahinga ng malalim. Parang bata itong nakanguso at


tumalikod sakaniya sa pagkakahiga na ikinaawang ng bibig niya.

"I'm sleepy.."mahinhin na saad nito pero tila ay para itong bata na ayaw
magpagising.
"No,lets eat downstairs.Its already 10 in the morning."batid niya kay Malzia pero
umiling ito at nanatiling nakatalikod sakaniya.
"Ican't stand.."angal nito habang nakapikit parin. Napahinga na lamang ng malalim
si Vaughn at
napangiti gawa nang nakaisip siya ng paraan paano

gigisingin ang dalaga.

Maya maya ay binuksan ni Vaughn muna ang pintuan ng kanilang kwarto at nang
bumalik ito sa pwesto ng dalaga ay bigla niya itong binuhat.

Bigla namang nagulat ang dalaga at hinahampas si

Vaughn upang pababain siya.

"Oh----Vaughnl Put me down!"sigaw nito sakaniya ngunit hindi niya ito pinansin at
prenteng naglakad palabas ng kwarto.

"V-Vaughn,lsa! Put me down please! Fine! I'll wake


up na just please put me downl"angal nito at hindi niya ito pinansin at hanggang
pagbaba ng hagdan ay bitbit niya ito.
Tila ay napatingin sakanila ang mga katulong dahil pumipiglas si Malzia kay Vaughn
at wala naman itong imik sa pagpupumiglas ng dalaga.

Habang nakatingin sakanila ang mga kasambahay ay hindi nila mapigilang mapangiti
dahilsa eksena na ginagawa nila Vaughn at Malzia.

"Vaughn! Please! Pag ako talaga nalagag! Put me down for God sake!"angal ni Malzia
habang pilit kumakawala at puyos ang takot nito dahil sa pagbuhat sakaniya na halos
parang bagong kasal.
Natawa lamang si Vaughn dahil sa inakto at mukha ng dalaga na kaslaukuyang
nakanguso at tila takotna takot ito dahil pababa ito ng hagdan at nag-aalala si
Malzia na baka mahulog siya ni Vaughn.
Nang makababa sila ay hindi mapigilan ni Vaughn na tumawa na mapahagikgik.

MALZIA

Lubos akong kinabahan sa pagkaka-hawak saakin ni Vaughn dahil baka malaglag niya
ako sa hagdan. Precious! I'm carrying his child at baka pagnalaglag niya ako ay
baka mapano ang baby namin.

Nang makababa kami mula sa hagdan ay napanguso na lamang ako nang tumawa ito at
tila maging ang mata nito ay tumatawa dahilsa reaksyon ko.

lnaantok lang naman ako at parang ayoko kumilos kanina dahil napasarap ang tulog
ko. Hindi ko naman aakalain na bubuhatin niya ako para lang magising ako.

"Tito.."Batid ng maliit na boses.

Bigla kaming napatigil ni Vaughn mula sa

pagkakatawag ng isang maliit na bata.

Agad akong pumiglas at bumaba mula sa pagkakabuhat ni Vaughn at biglang nag-init


ang aking mukha dahil nahiya ako sa batang tumawag kay Vaughn.

Lumuhod ako upang mapantayan ang bata at tila napangiti ako dahilnapakagwapo at
cute na bata ang nasa harap ko.

"Ano pangalan mo?''l asked. Napaka-cute ng bata at hindi alintana na napakagwapo


nitong bata.
"Chandler." Saad nito na nahihiya at nakayuko habang nakanguso at ginagalaw ang
kaniyang paa dahil mukhang mahiyain ito.
Ang cute niyang tignan dahil naka longsleeve ito at may nakapatong na jumper habang
may sukbit ito ng backpack na superman. May bangs naman ito at tila napakaputi
ng balat.

"Vaughn."napabaling ako ng tingin nang makita ko si Vivian na nakasunod sa bata.

"Sayo ko muna iiwan siChandler."she said at tumango na lamang ng seryoso si Vaughn.


Agad naman akong napatayo at tila nagulat ako. Kaano-ano niya ang cute na bata
na'to?

"I'll be gone for 3 days.Lahat ng mga vitamins at necessities niya ay nasa mini-
luggage.Nag sick leave kasisiManang Rea and may conference akong kailangan
puntahan." Saad niya at tila nagulat ako dahil mukhang alam ko na ang sagot sa
tanong ko.
"By the way,Zia,this is Vivian's son, Chandler."pakilala ni Vaughn at napalaki
naman ang mata ko. Tumigin muli ako sa bata na ngayo'y nakaakap sa hita ni Vivian.
Napangiti naman ako at kumaway si bata. "HiChandler,I'm Tita Zia."batid ko at tila
nahihiya

ito. Napangiti naman ako dahil hindi ko maiwasang

ma-cutan sa bata dahil bukod sa kutis nito ay mapula ang labi nito at maganda ang
hugis ng mata.

"Say hito Tita Zia."batid sakaniya ni Vivian at kumaway naman ito ng nahihiya
saakin.
"Come here,Chandler."malambing naman na saad ni Vaughn at tila pinaunlakan niya ito
kargahin. Nagdadalawang isip pa ang bata pero tumakbo din ito kalaunan at agad
namang binuhat ni Vaughn.
"You're growing,little man."bati niya habang karga si Chandler at hinalikan ito sa
pisngi na agad naman akong napangiti.
"Just tell to Martha to take care of him.Sorry talaga sa abala." Saad ni Vivian at
tumungin saakin ng buong paumanhin na agad naman akong napailing.
"No it's okay.Actually ako na lang mag-aalaga kay

Chandler."I said at tila nagulat ito sa sinabi ko. "No it's-----"


"Iinsist."pagputol ko sakaniya at tila ngumiti naman ito ng tipid at nginitian ko
din ito ng sinseridad.
"Sanay rin naman ako sa mga bata.Don't worry I'll take care of him."I assured her.
Mukhang mabait naman si Chandler. Unang kita ko palang sakaniya ay magaan na ang
pakiramdam ko.
"S-sige ikaw bahala."she said at lumapit siya kay Vaughn upang lapitan ang anak
niya na karga ngayon ni Vaughn.
"Be good baby ah? Magwowork lang siMommy okay? I love you."mahinhin at malambing na
sabi ni Vivian at hinalikan niya ang kaniyang anak.
"Abyu mommy,ba-bye!"Saad niya na agad namang nanlambot ang puso ko dahilsa eksena
na nakita ko. Ngumiti naman si Vivian at bago ito umaluis ay

sinenyasan niya si Vaughn na tatawagan niya ito at

tumango na lamang si Vaughn. Kumaway naman si

Chandler at tuluyan na itong umalis.

Nang makalabas ito ng pinto ay binaba ni Vaughn si Chandler at agad ko naman


itong nilingon at hinimas ang ulo.

..Let's eat?..I asked at tila nahihiya pa ito kaya nilaharan ko siya ng kamay at
ilang saglit lang din ay hinawakan niya ang aking kamay at sabay kaming tumungo sa
dining area.
Pagdating namin sa Dining Area ay nakahanda na ang high-chair na para kay Chandler
at maging ang pagkain nito ay nakahanda na.
Akmang napuno ako ng curiosidad nang biglang magsalita si Vaughn.

11This is our set up every time she needs someone that will take care of
him...paliwanag ni Vaughn at napatango naman ako sa sinabi niya.

Habang hawak ko ang kamay ni Chandler ay ilang saglit ay binuhat ko siya upang
ilagay sakaniyang silya.

..You're heavy...batid ko habang tumatawa at iniayos ko ang upo niya.


..He's healthy right?..nakangising tanong ni Vaughn at nakangiti naman akong
napatango.
Bigla naman akong naaliw dahilsa pagkaing nakahanda para kay Chandler. I think its
a mixed blended vegetables and a bottle of orange juice na pure and fresh.

Akmang lalapit si Martha ay sinenyasan ko ito na huwag na at ako na lamang


magpapakain kay Chandler.
11Ako na lang magpapakain sakaniya...mahinhin kong batid at agad naman itong
napatango at mabilis umalis sa harap namin.

Chapter 38 13/13

Habang kumakain si Vaughn at pinapakain ko naman si Chandler. Napabaling ako dito


at napakunot.
"Uhm Vaughn.."panimula ko at agad naman itong tumingin saakin.
"Nasaan pala ang Daddy ni Chandler?" I asked at

tila napatigil ito sa tanong ko habang patuloy ko namang pinapakain kosi Chandler.
Nagulat lang ako dahil hindi ko akalain na may anak na pala si Vivian dahil hindi
halata sakaniyang pangagatawan. Gawa pa na napaka-tutok nito sa trabaho kaya hindi
alintana na ang isang magandang babae na katulad niya ay may anak na pala.
"He died."saad niya na agad naman akong napatigil at nalungkot sa sinabi ni
Vaughn.

Hindi na ako muli nagtanong at malungkot akong napatingin sa inosenteng bata na


kasalukuyang aking sinusubuan. Kawawa naman ang batang 'to. Maliit pa lang ay
nawalan na ng isang pakpak. Walang na siyang ama na titingalain.
"Why are you sad?"tanong ni Vaughn at uminom ito ng tubig. Napahinga ako ng
malalim at pinunasan ang bibig ni Chandler dahil may kaunti itong dumi sa bibig.
"Napapaisip lang ako, wala na palang daddy ang batang 'to. Paano na lang paglaki
niya... wala siyang kakagisnang ama."mahina kong batid habang nalulungkot ang
aking ekspresyon habang nakabaling sa bata.

" I'll be his dad then."he said at agad naman akong napalingon at napangiti sa
sinabi ni Vaughn.
Chapter 39

Chapter 39

MALZIA

Kakatapos ko lang magluto ng tanghalian. Halos ala-una na ng hapon at ngayon lang


ako natapos. Late narin kasi kami kumain ng agahan kaya mga busog pa
sila.

"Ang sarap naman niyan, Ms. Zia!"batid ni Martha at

agad naman akong napangiti dahil sa sinabi niya. Kasalukuyang tinutulungan ko sila
maghanda sa hapag.
"Don't worry.

May itinabi rin ako sainyo sa loob ng kusina. Padalamo narin sa guard house yung
isang nakatabi doon." Saad ko at ibinaba ang plato na may lamang pagkain.
"Napaka generous niyo po talaga, Ms. Zia." Saad naman ni Aida at ngumiti lang ako
dito biglang tugon.
Marami rin naman kasi akong naluto. We can't finished the whole dish so might as
well, bigyan ko rin maging ang ibang tauhan. Sayang naman kung matatapon lang.
Nang matapos kaming magprepare ay nauna nang umalis si Martha at Aida dahil
kinakailangan pa nilang maglinis ng kusina. Kaya agad na akong gumayak palabas
uoang hanapin si Vaughn and Chandler. Napaalam kasi ang mga ito na kung pwede ay
maglalaro lang sila.

Habang papalabas ako ay bigla 'kong nakasalubong si Harry kaya agad akong tumigil
upang kausapin ito.
"Nakita mo ba Harry sila Vaughn?"l asked at

napatango naman ito at ngumiti ng bahagya saakin.

"Yes Madame, nasa field po."he said at napatango naman ako. Nagpasalamat agad ako
sakaniya at dali
daling tumungo doon.

Bigla ko agad natanaw ang dalawa na naglalaro at malakas ang kanilang sigaw dahil
sa paglalaro ng bola. Kasabay nito ay naghahabulan ito sa buong Iugar.

Napangiti naman ako at napahinga ng malalim, ngayon ko na lang ulit nakitang naging
palangiti si Vaughn. Siguro ay talagang malapit sila ng bata at nakita ko namang
nag-eenjoy sila mula sa paglalaro.

Bigla tuloy akong napaisip. Magiging ganyan kaya si Vaughn pag lumabas na ang baby
namin? Will he be that active and blissful person? Parang mas naeexcite ako sa
paglabas ng baby namin dahil kita ko na mukhang mahilig ito sa bata.

Habang palapit ako sakanila ay sumigaw ako upang makuha ko ang kanilang atensyon.
"Vaughn! Chandler!"pagtawag ko at agad naman itong napabaling at nang makita ko ay
kumaway sila. Agad namang napatakbo saakin si Chandler saakin ng pawis na pawis.
Bigla nito niyakap ng mahigpit ang aking binti na agad naman akong natawa dahilsa
kacutan na kaniyang taglay. Hinawi ko ang likod nito dahilbasang-basa ang kaniyang
likuran.
"Pawis na pawis kana, baby." Batid ko. Mula nang laruin siya ni Vaughn ay nawala na
ang pagiging mahiyain nito saakin. Kinakausap ko ito mula kanina pa.
Sabi rin nila Mom na parang may kakaiba saakin na kung saan, madaling gumaan ang
loob ng mga bata saakin at madali ko rin silang makasundo. Siguro'y dahil sa itsura
ko, mahahalata mo rin kasi saakin na madali akong lapitan at kausapin dala ng maamo
kong mukha.

Nang makatungo si Vaughn saakin ay napaangat

ako ng tingin dahil sa layo ng deperensya ng kaniyang tangkad. Basang basa rin ito
at may pagkarumi na rin ang t-shirt kaya agad akong napahinga ng malalim at hinawi
ang kaniyang likod.

"lsa ka pa, basang basa rin likod mo." Saad ko pero hindi ako nito pinansin at
nagawa pa ako bigyan ng simpleng halik mula sa labi at sumilay ng mapaglarong
ngiti.
"Are you done cooking?"he asked at tumango ako at ikinarga si Chandler. Kinurot ko
naman ang pisngi ng asawa ko at pinanggigilan.
"Opo kaya pumasok na tayo sa loob.

Magpalit na kayong dalawa ng damit dahil baka ubuhin kayo." Saad ko at tumawa
lamang ito saakin at napailing na lamang ako habang may ngitin saaking labi at
gumawi sa loob.

"Did you enjoy playing with Tito Vaughn?"l asked the kid. He simply nodded and
played his fingers.
"Yup! He run fast po and always tickled mel" Saad niya at napanguso naman ito na
agad naman akong natawa dahil mukhang natatalo ito lagi ni Vaughn at tila hindi
siya pinagbibigyan.
"And you're always tricking me, little man."he said and wrapped his hands on my
waist. Natawa na lamang ako dahilpara itong bata na akala mo ay kasing edad lang ni
Chandler kung umakto.

Napailing na lamang ako at mahinang napatawa dahil kahit maging sa bata ay


competitive ito makipaglaro.

Nang makapasok kami sa bahay ay tila sumalubong saamin ang lamig ng paligid.

"Marthal"pagtawag ko at agad naman lumapit ito

saakin na kasalukuyang nakatayo sa gilid dahil

hinihintay kami.

"Pwedeng pasuyo naman...pakikuha si Vaughn ng t-shirt


and pati narin si Chandler yung gamit niya nasa kwarto r in namin." Saad ko at agad
naman itong napatango at tumungo ito ng mabilis paakyat.
"Ay pati towel narin para sa pawis."pahabol ko at tila napatingin ito at napatango
sa sinabi ko.
Nang makarating kami sa sala ay agad kong binaba si Chandler upang hubaran ng pang
itaas at pinunasan ang likod nito dahil masama ang nagpapapawis la lo na sa bata
tapos malalamigan. Baka bigla itong magkasakit.
"You're sweating."I said at tila kung saan saan lang nakatingin ang cute na batang
nasa harap ko habang pinupunasan ang kaniyang likod ng kaniyang dam it na kanina'y
kaniyang suot.

"Can you also do it for me, wifey?"napabaling ako kay Vaughn nang bigla itong
magsalita at tila para itong bata na hum ihingi ng favor.
Bigla namang nanlaki ang mata ko nang mapansin kong nakahubad ito at tila ang ibang
kasambahay ay napagawi saka n iya dahil sa karisma ng kaniyang katawan lalo na't
matikas ang dibdib nito at may mga muscle ito sa tiyan.

Napailing na lamang ako at tumayo upang punasan ri n ang kaniyang likod. H i nd i


alintana na medyo nahiya ako dahil ngayon ko lang naalala na may maganda siyang
pangangatawan at kahit si no ay mapapalingon
dito.

"Ms. Zia, eto na po yung pinapakuha niyo."saad ni

Martha na kakarating lang at may data itong mga towel

at damit kasabay nito ay may data rin itong oil upang

hindi ito ubuhin.

Agad akong nagpasalamat at inilapag ito sa upuan. Inuna ko muna si Chandler


punasan at palitan ng damit.

"I'm hungry." Saad nito habang malungkot na nakanguso.

"We'll eat na,I'll just change your shirt."mahinhin kong sagot.


Nang matapos ko itong palitan ay maging si Vaughn ay nakapagsuot na ng t-shirt.

Kinuha ko ang towel at bago ko ilagay ito sakaniyang likod ay pinunasan ko muna ito
ng oil at tinapal ko sa likod niya ang towel. Hindi ko na lamang
ito nilaylay sa labas dahil baka magmukha pa itong bata katulad ni Chandler.

"Both of you wash your hands first."batid ko at ikinarga kosi Chandler para
ipunta ito sa kusina at hugasan ang kamay. Sumunod din saamin si Vaughn. Nagulat
naman ako nang magsalita si Chandler.
"You look beautiful,Mama." Saad nito habang nakatingin saakin at habang ako ay
abalang naghuhugas ng kaniyang maliliit na kamay.
Did he just call me, Mama?

"Did you call me Mama? How about your Mommy Vivian?" I asked at tila nagulat din si
Vaughn sa sinabi ni Chandler.

"She is my Mommy,and you are my Mama.I have now two momsl"masaya niyang batid at
napalakpak ito na agad naman akong napatawa dahil napaka cute nitong bata. No one
could resist his charm.

"What about me?"saad ni Vaughn at agad naman itong napasimangot.


"Tito only..because you keep on tickling me
earlier."sumbong nito at biglang yumakap saakin ng

mahigpit na agad naman akong muting natawa dahil sa inasal ng bata.


�++ Nang matapos si Vaughn maghugas ng kamay ay
namewang ito at tila inaasar si Chandler.

"Okay then, I'll tickle you!" Saad niya at tila biglang kiniliti sa gilid ng tiyan
si Chandler at agad naman itong tumawa at malakas humagikgik.
"Tap! Stap! Tito Von!" Saad nito at tila pinatigilsi Vaughn mula sa pagkakakiliti
na agad namang ikinatawa ni Vaughn dahil sa hagikgik ni Chandler. Kaya maging
ako ay natawa narin.

"Enough, let's eat na."l said and we went to dining room to eat.

Kasalukuyan akong umakyat upang i-check ang phone ko. Baka kasi may tumatawag at
nagme-message saakin. Nang magising kaso ako ay hindi ko na 'to nahawakan.

lniwan ko muna sila Vaughn sa baba. Sabi ko mag decorate sila ng cupcakes na ginawa
namin. Hindi ko maiwasang matawa dahil napakakulit nila.

Nang makapasok ako sa Kwarto ay hinanap ko kung nasaan ang phone ko. Nang makita ko
ito sa desk ay
agad ko itong kinuha at tinignan ang messages ko.

Habang binabasa ko ang mga nasa messages ay biglang nanlaki ang mata ko nang makita
kung sino ang nag texts saakin.

{Aria already gave birth!- Calista}

{Answer the goddamn phone, Zia!- Sierra}

Nanlaki ang mata ko dahil sa nabasa 'ko. Aria gave

birth?! It's too early! 3 weeks earlier than her actual due

date!

Ariadne is also one of my friends including Sierra and Maxima. Halos kami-kami ang
magkasama noong Senior Highschool kami. Nadagdag na lang si Calista at Dhianne
saamin dahil pinakilala ko ang dalawa sakanila.
Ariadne is one of the best lawyers. She has her own law firm but she's currently
working at her brother's company. Nasa U.S kasi ang main branch nila so kinailangan
nilang mag migrate doon...maybe for now.

Agad akong nag-join sa groupchat namin at kalaunan ay nagsulputan ang mga mukha
nila. Sumalubong naman ang mukha ni Ariadne na kasalukuyang nasa hospital bed ito.
Pero gayunpaman ay mahahalata mona napakaganda parin nito kahit na halatang
kagagaling lang nito sa kakapanganak.
"Aria! How are you? How's your feeling?"I asked at maging sila Calista at Sierra ay
sumagot.
(Gosh! Where's the baby?!}- Calista.

(Aria ang aga mo ata nanganak? How's your baby?) Sierra.

{Well it's really tiring. !yak ako ng iyak kanina dahil aka/a ko malalagay sa
panganib baby ko since I gave birth earlier than my due date. But luckily, okay
naman si baby and they need to incubate him since kulang siya sa buwan.)

Paliwanag niya at napahilamos ito sa mukha Napahinga naman ako ng maluwag, thank
God baby Maddox is safe. Lalo na't first baby ito ni Ariadne.

"Sino nagbabantay sa'yo?"l asked.

{Kuya Xavier went outside for a while to answer a business call, and si Mom
papunta}- Ariadne

{Ngayong nanganak kana, balak mo bang sabihin

yan kay Hades?}

Calista asked while looking upon her laptop. Bigla namang napatigil si Ariadne at
napahinga ng malalim.

{He doesn't need to know.}- Ariadne

Saad niya na agad naman silang nagulat at ako naman ay napahinga ng malalim.
{Girl! Naririnig mo ba sinasabi mo? He is the father of your child, at sa mata ng
diyos, kasal parin kayo}� Sierra.

{Truth! And mind you, Ariadne, ni ayaw ngang pirmahan ng asawa mo yung divorce
papers niyo.}
-Calista

{I'll file another one once I got discharged.}

- Ariande

Saad ni Ariadne na mahahalata mona stress ito sa


.
mga nangyayan.

"You know what Ariadne? wag mo muna isipin yan. Magpahinga ka muna. Mag recharge ka
muna and mag focus ka sa baby mo." Saad ko at tumango na lamang
ito.

{Sige na I have to take a rest, I'll send pictures of my


baby later.}- Ariande

She said at ngumiti naman ako sa pagiiba niya ng diskurso.

Nagpaalam narin kami sa isa't isa. I hope anytime soon ay makumpleto na kami. Medyo
masama ang loob ko dahil hindi man lang sila nakapunta sa kasalko but understood
naman lalo na 't buntis si Ariadne while si Sierra nasa World tour dahil sikat
siyang singer. Pero sabi niya once na mag settle siya dito baka mag model and
commercial shoots muna siya.

Nang ma i baba ko ang call ay napah i nga ako ng


mala lim at dali-dali a kong pumunta sa baba upang i-check sila Vaughn dahil medyo
matagal na akong nakipagtawagan ki la Calista.

Pagkababa ko ay mad ali akong pumunta sa kusina at pagdating ko doon ay bigla akong
nagulat at napanganga dahil naghahabulan ang da lawa habang may mga icing ito sa
bibig.

"Oh my precious! Ang dudungis niyo na!"l said at tila napatigil sila sa pagtatakbo
at napatingin sa gawi ko.
Seryoso a kong nakatingin sakanilang dalawa at napahinga ako ng mala l im. Pi n i
pigi l ko ang tawa ko
dahi l ang dudungis nila at ang dudugyot tignan dahil sa icing na kalat at
nakadikit sa kanilang mga ba lat.

"Who started this?"I asked at tila sa bay nilang tinuro ang isa't isa.
Napailing na la mang ako at napahinga muli ng malalim at luma pit kay Chandler.

"Let's go upstairs, kid. You need to take a bath." Saad ko at napatango naman ito.
"Sorry Mama."he said and flashed a pleasing tone. Tumango na lamang ako at tumingin
kay Vaughn.

"And you, Mr. Vaughn Reed Zhang, clean all those mess and once you finish it,
umakyat kana, wag
mong papalinis kila Martha yan or else..you'll sleep on the guestroom, understand?"
Saad ko at ti la napatango
ito.

"Wife!"protesta nito at tinaasan ko la ng ito ng kilay


at binigyan ng seryosong ti ngi n.

"No butsl"l sa id. At umalis na kam i sa harap n iya upang mapaliguan kosi
Chandler.

Alas otso na nang gabi at kakatapos la ng naming

kumain, kakatapos ko lang maglinis at magpalit ng


pantulog. Halos wala kaming ginawa buong araw kung hindi kumain at makipaglaro kay
Chandler.

Hindi ko naman mapigilang mapangiti dahil buong araw ay lubos ang saya at kagalakan
na nararamdaman ko. Halos parang wala kaming problema sa isa't isa.

Hindi ko tuloy mapigilang masabik dahil paano na pag nadagdagan kami? I think
Vaughn will be such a great dad lalo na't napaka genuine ng ngiti niya sa tuwing
kasama si Chandler.

Nang makapag ayos ako ay tumungo ako sa kama. Pinadede ko nasi Chandler at
kasalukuyang nanonood sila sa kwarto ng spongebob.

Halos napakakomportable nila sa isa't isa at tila hindi mo sila mapaghihiwalay.

Nang makapunta ako sa aming higaan ay napatigil ako at napangiti ng bahagya dahilsa
natunghayan ko.

Vaughn is already sleeping as well as Chandler. Nakadantay sakaniya ang bata at


nakayakap ng bahagya. Maging si Vaughn ay nakayakap dito at tila tulog na tulog na
rin.

Dahan-dahan akong napalapit at napaupo sa tabing kama na kung saan nakapwesto si


Vaughn at napatingin sakanilang dalawa.

It melted my heart to see them very close. and to think na sooner or later ganito
na rin ang magiging madalas na scenario namin.

Hinawi ko ang magulong buhok ni Vaughn at dahan-dahan kong kinuha ang hawak na
bote ni Chandler na ubos na at mahimbing na itong natutulog.

Napainat si Vaughn at tila nagising ito ng kaunti at napatingin saakin. Nginitian


ko ito ng tipid at bumulong ako.

"He's already sleeping."I whispered at tila

napatingin siya sa bata at napaunat muli.

Nagulat ako nang bigla ako nito hatakin sanhi mapalapit ang mukha ko sakaniya.
"I love you, wife.." he whispered at tila napatigil ako at tumibok ng malakas ang
puso ko.
"I love you too.." I answered.
Chapter 40

Chapter40

MALZIA

It's been 3 days since Chandler went here to stay and honestly? I just can't get
enough with him.

He is such an amazing kid. Halos hindi nawala ang ngiti namin tuwing kasama namin
si Chandler. Kahit tatlong araw palang ay tinuring ko na siya bilang anak
ko.

It's just so good to meet him. Napakaswerte ni

Vivian na magkaroon ng anak na katulad ni Chandler. Napakabait at napakasiyahing


bata.

"Mommy!"takbo ni Chandler nang makita si Vivian na kakapasok lang sa bahay. Agad


niyang sinalubong ito ng yakap at binuhat. Hindi alintana na talagang namiss niya
ang kaniyang anak.

Tipid naman akong napangiti dahil lubos nakakatagos ng puso ang eksena. Kahit na
nagtatrabaho si Vivian, kahit papaano ay napalaki niya ng maayos si Chandler. Kaya
saludo talaga ako sakaniya.

"Baby! I miss youl"saad ni Vivian at tila pinugpog ito ng halik na ikinahigikgik ni


Chandler.
"Naging good boy ba ang baby ko?"masayang tanong ni Vivian. Kung mapapansin mo ay
ibang iba ito noong una ko itong makita. Nakakatakot ito at akala mo
ay mangangagat pero iba ang dating nito pag sa anak
.
n1ya na.

Mas napabilib niya ako lalo dahil hindi lang siya naging magaling na kanang kamay
ni Vaughn, pero

naging magaling na ina rin ito sakaniyang anak.

"Yes mommy! Mama Zi,took care of me,cook me a lot of foods and play with me and
also tito Von!" Saad nito at tila nagulat siya dahil sa sinabi ng kaniyang anak.
Maging ako ay nagulat dahil tinawag niya akong Mama.
Agad naman akong lumapit sakanila at napailing dahil bigla akong nahiya kay Vivian.

"Uhmm--baby your-----"

"No,it's okay Zia."biglang pagputolsaakin ni Vivian at agad naman akong alanganin


napatingin dahil baka mamaya ay baka isipin niya na masyado akong pumapapel.
"Actually,Chandler-----"
Nagulat ako nang bigla akong tapikin nito sa braso at nginitian ako ng tipid.

"I know my son,Zia.I think you did a great job on taking care of my
son dahil masyado na siyang na-attached sa'yo and I just want to say thank you for
everything you have done."buong sinseridad na saad saakin ni Vivian at agad naman
akong ngumiti.
"No problem,Vivian.Napakabait ng anak mo.He should come more often." Saad ko at
nagulat ako nang bigla itong yumakap saakin at puyos ang ngiti ng bata.
"Iwill see you next time,Mama! Thank you for cupcakes and delicious foods!"saad
niya ng masaya at agad naman akong natuwa dahil sa kacutan ng batang nasa harap ko.
Pumantay naman ako dito at niyakap kp rin siya ng pabalik.

"Okay,just tell to mommy if you want to go here para lulutuan kita ng favorites
mo."saad ko at bigla

naman itong tumango at kiniss ako sa cheeks.

"Sige, Zia we need to go, I have work pa

and dadalhin ko rin muna siguro ang batang 'to sa office. "tawa niyang batid at
napatango naman ako at ginulo ko ang buhok ni Chandler.
"Be good to Mommy, okay?" I said at tumango naman ito.

Muli akong tumingin kay Vivian at bineso ko ito bago umalis. Bago pa ito makalabas
ng pinto ay muling kumaway saakin si Chandler at maging si Vivian ay kumaway at
tuluyan na silang lumabas.

Nang makaalis ang mga ito ay napatingin ako sa aking cellphone. It was my
secretary. she reminded me for my check up today. Halos limang doctor ang
pupuntahan ko including my Ob-gyne.

Sakto ay wala naman akong gagawin ngayon lalo na't nakakaya naman nila Faith ang
bigat ng work sa kumpanya. Kaninang umaga ay nauna pang pumasok si Vaughn dahil
marami na siyang naiwang trabaho.

"Good Day, Ms. Zia,your check up is at llam onwards so please be on time because
you have a lot of doctors to visit."- Faith

Napahinga ako ng malalim at masayang tumungo papuntang itaas. Mabuti na lang at 9


am palang ng umaga at sakto'y makakapag ayos pa ako lalo na't tapos naman na ako
mag agahan at makaligo.

Nang makapunta ako sa taas ay hawak ko parin ang cellphone ko at nagbabasa ng mga
text messages. Bigla ko namang napindot ang group chat naming magkakaibigan at
nakita kong nagsend si Aria ng picture ng kaniyang anak.
"He's a gorgeous kid." Saad ko sa sarili ko at nag reply ako agad sa group chat
namin.

"He got your blue eyes, Aria!" Reply ko. May lahi

kasing Australiana si Aria. Her mom is an Australian and halos carbon copy niya ang
kaniyang nanay.
She is such a beautiful woman. Her face is close to perfection. Kung hindi ito nag
abogado ay malamang
sisikat itong bilang modele dahil napakaganda talaga
.
n1ya.

Bigla namang nag reply si Calista, Sierra and

Maxima, ang late comers naming kaibigan.

"Pero kamukhang kamukha ni Hades!"-Calista

"Truth! Pero ang ugali kay Mommy Aria hahaha!� Sierra

"Sorry for the late reply, girls! Busy aka sa project ng firm ko, that's why ngayon
ko na lang nakita
na nagtawagan pala kayo, by the way, Congratulations to your baby, Aria!"- Maxima

"Whatever, Engr. Maxima! Ang dami mo ng utang saamin!"- Calista


"Mas madami kayong utang saakin dahil si Calista a nd Dhianne lang nakapunta sa
kasal ko :(("- Me

"Sorry babe! I promise sagot ko 2nd wedding niyo, napaka wrong timing kasi!"-Sierra

"So kasalanan papala ni Zi yun hahaha! Nagkakaal aman kung sino ang true friend!-
Calista
"Shut the f**k up, Calif"- Maxima

"Thank you guys, but this is MY SON, fyi."-Aria "Wow kelan ka pa nagka-sperm Aria
sis?"- Sierra "Tell it to Hades na kasi Aria."-Calista
"No way, my son doesn't deserve him."- Aria

"No secret remain a secret forever, Aria Dear."- Maxima


"Let her enjoy her moments with her son

girls, kakapanganak lang ni Aria."- Me

"Haysi Zi talaga ang love ko, I miss you Zia! I'm sorry for not being on your
wedding."- Aria
"Sorry Zi,you know that my father is very rascal. Hindi ko pwedeng iwan ang
construction dito sa Dubai."� Maxima

"Me too! I have contract to fullfil!! Babawi kami promise!"- Sierra

"Hindi wala, hindi niyo lang talaga love si Zi, ako fan

g naglo-love sakaniya."- Calista

"f**k off, Calif"- Aria

"Shut your motherfucking stupid mouth, Calista Chui Laofeng!"-Sierra


"Such a bitch!"- Maxima
Bigla naman akong natawa sa mga text messages nita. Kahit na nalungkot ako dahil
wala sila ay naiintindihan ko naman. Hindi mad ali ang maghawak ng kumpanya kaya
kahit gaano sila kayaman ay hindi
naman agad agaran ay kaya nilang maging available
anytime.

"Stop fighting, I understand all of

you naman, sa baptismal na lang ng baby ko kayo pumunta."- Me


At ilang saglit ay biglang nanahimik ang Group chat. Maya-maya ay nagulat ako nang
biglang malakas nag
ring ang phone ko at doon ko napagtanto na tumatawag ang mga ito.

Agad ko naman sinagot at halos sila ay nanlaki ang mata at tila maraming komento.

')lre you pregnant?!"- Maxima

"Hey! Don't tell us na buntis ka?!- Calista

"Oh precious! Tama ba nabasa ko?"- Sierra

"May playmate na anak ko?!"-Aria

Bigla a kong natawa sa reaksyon nilang Ia hat at tila ay naghihintay sila ng sagot
mula saakin. Si Maxima ay kasalukuyang nasa office niya, habang si Calista naman ay
nagme-makeup, samantalang si Sierra ay nasa higaan at naka face mask while si Aria
ay nasa hospital bed
.
pann.

"Yes, I'm 1month atleast pregnant."I declared at lahat sila ay napanganga at tila
nagulat sa rebelasyon na a king ginawa.

"Oh gracious! Congratulations, Zia!"- Sierra

"Congratulations our dear, Zi!"- Maxima

' w! We're expecting another baby, congrats, Zi!"-

Aria

Natawa naman ako dahil tila napatigil sa pagaayos

si Calista at makikita mong gulat parin ito. Kalaunan ay mas lalo kaming natawa
dahil bigla itong naiyak at halatang hindi mapigilan ang galak nito.

"Oh my---1 really have to find clothes for

my inaaanaks! Sunod sunod na kayong nagkakababy!"� Calista


Hindi ko naman napigilang maiyak.l guess its the
pregnancy hormones kaya nahahawa ako sa emosyon ni Calista. Tuloy ay nagsimula
narin akong napaiyak dahil sa galak ng aking puso.

"You're making me cry.." I said at tila Ia hat sila ay napa "aww" and you can see
all of them are pouting. Maging si Maxima at Sierra ay napapaiyak na. Samantalang
si Aria ay nakangiti lang tipid.

"Pregnancy hormones alert."- Aria

"I-f--shocks, I can't help but to cry!"- Calista

"Stop! I'm also crying, gosh! Is this a sign? Hahaha!"- Sierra

"Hoping for your easy pregnancy, Zi!"- Aria

Napatango naman ako at napangiti sakanila. Halos namimiss ko na silang makasama


at makausap ng personal. lsang taon na simulang makumpleto kami't halos noong
last exhibition ko pa yun kaya napakatagal na talaga.
11Sige na I have to go, I need to go at the hospital for check up...I said while my
eyes are puffing.

"Me too, Baby Maddox is already crying and needs a breastfeed."- Aria

"Text me when will you be free, Zi!"- Calista

"Okay good night and good morning to everyone, need to sleep na!"- Sierra

"!also have work, don't worry within months makukumpleto ulit tayo."- Maxima
..Hopefully ladies. Miss ko na talaga kayo, and sana mapaaga ang pag settle niyo
dito... l said at tumango naman sila.

Agad kong binaba ang tawag at tila napahinga ako ng malalim. So much emotion for
this morning.

Totoo nga ang sabi sa kanta. Good days are coming, and I think this is the start
of those good days, lalo na't ngayo'y buntis na ako.

Nang maigayak ko ang sarili ko ay pumunta na ako sa walk-in closet upang magpalit
nang damit.

Kakarating ko lang sa Ning An Hospital at patungo ako kay Dr. Chao ngayon. Ang
neurologist ko. Kinakailangan ko malaman ang kalagayan ko lalo na't bakit these
past few days ay mas sumasakit ang ulo ko everytime na nakakaalala ako.

Nang matungo ko ang kaniyang clinic ay agad


akong pumasok. Everytime I'll have a visit with the

doctor, my parents make sure that the doctors will be available no matter what,
when it comes to my case.

Nang makapasok ako ay agad akong binati ng secretarya ni Dr. Chao at ipinunta sa
loob ng office niya.

"It's been a couple of months since you went in my clinic." Saad nito at agad naman
akong napatango at ngumiti ng tipid.
"Pasensya na Doc.I'm really busy for the past few months.I got married and there's
a painting exhibit happening so I don't have any time to visit you."l explained at
tumango naman ito habang ang kaniyang secretarya ay binigay ang records ko.
"Isee,and about your case.."he said at agad naman akong napaupo upang makinig ng
mabuti sakaniya.
Huminga ito ng malalim at tila parang hindi maganda ang aking sitwasyon.

"I'll be honest to you,Zia,as I've seen your latest MRIand CT scan,it seems like
your head is now okay. But still,you have to be carefulokay? Don't do anything that
will harm your head." Saad ni Dr. Chao at tila napahinga naman ako ng maluwag at
napatango.
"But Doc,bakit sinusumpong ako minsan ng severe headache? Then there's voices
around my head and parang may nare-recall akong memory from the past na familiar
but also very unfamiliar?"I asked dahil tila yaon ang nararanasan ko sa mga
nakalipas na buwan.
"Are you forcing yourself to remember something again?"He asked at tila napailing
naman ako.

Huminga ito at tila napaisip. Tinignan niya muli ang aking medical records at tila
alam niya na ang aking resulta.

"I'm not your psychiatrist so I don't have any right

to answe you."he explained at tila napatigil ako at

napaisip sa sinabi ng doctor.

"But Doc...is there a possibility na may mga bagay

na nagti-trigger sa utak ko.Like someone from the past

or so?"I asked and he removed his eyeglasses and sighed.


"It can be,Mrs.Zhang.There are a lot of possibilities."He said.
All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 41

Chapter41

MALZIA

"Congratulation Mrs. Zhang, there are two fetus inside your womb." Saad ni Doktora
at tila napatigilako at namuo ang aking luha dahilsa aking narinig.
I couldn't help but to cry. Hindi lang isa ang binigay na biyaya saakin ng
panginoon but he also gave me two happiness.

"Are they good?"I said between my sobbed at tila tumango naman ang doktora.
Kasalukuyang nakahiga na kung saan inu-ultra sound ako ng doktora. Kanina ay akala
ko normal na balita lang ang ibibigay niya but soon after we saw another embryo,
doon ay sinabi
niyang nagdadalang tao ako at hindi lang isa kung hindi

dalawang kambal.

Siguro dala narin na may lahi kaming kambal. My Mom has a twin sister while I also
have siblings who are twin.

Though hindi nakakagulat pero iba yung pakiramdam na may nabubuhay sa sinapupunan
mo.

Halo-halo ang emosyon na ang aking nararamdaman lalo na 't unang beses kong
magiging ina.
Is this the answer to my prayer? Ito ba yung nakalaan saakin na biyaya? Kaya ba
kahit anong suko ko sa buhay ay hindi ko maramdaman dahil may naghihintay saakin na
bagong pagasa?

"However, you have to be extra careful on since you're still in the first
trimester. Which means, may

possibility na hindi maka-survive ang isa. So you have to

keep yourself healthy. Anyway I'll give some vitamins and capsule para mas kumapit
sila baby. Do things as I say para mailabas mo sila baby ng normal,
understood?"The Doctor said and I nodded positively.

I really have to follow her. Hanggat maaari ay gusto

kong ilabas ang mga baby kong normal.

lnalalayan ako ng doctor para makatayo ng

maayos. At ibinaba ang damit ko. Bigla naman itong may inilahad na picture saakin
na agad akong napangiti. It's my babies' first picture.

"If you feelnauseous,severe headaches and mood swing.Just bear it.t's normal,just
explain to your husband about your condition,Mrs.Zhang."she said and I nodded and
flashed a smile to her.

"Iwill. I'll actually surprise him about my pregnancy."ngiti kong sabi at tila
napangiti naman ito kaya napalakad ako malapit sa pintuan at agad namang ako
inabutan ng reseta nito.

"Here's the list."she said at napangiti naman ako. Kanina ko pa iniisip kung
sasabihin ko na ba ngayon
kay Vaughn about sa pagbubuntis ko o sa susunod na

lang. But after hearing some good news, mas lumakas ang loob ko na sabihin
sakaniya, I know he'll be glad and pleased once he heard the news.

Tila halo-halo ang emosyon na aking nararamdaman lalo na 't hindi ko alam kung ano
magiging reaksyon niya pag nalaman niya na dalawa ang baby na bibigyang buhay ko sa
mundo.

Nang makalabas ako ng clinic ay napa-himas ako sa aking tiyan at tila napangiti.
I just can't wait to see them. I can't wait to pour

Chapter 41 3/14

them lots of love and attention. I prepared myself for this.


Hindi ko mapigilang mapangiti at dali-dali ay

tumungo sa pharmacy upang i-claim ang mga gamot na nakahanda para saakin.

Kahit papaano ay hindi parin ako pwedeng mapanatag lalo na 't previous MRI palang
ang nakita ng doctor saakin. Minsan ay napapaisip ako ay baka mamaya may deperensya
parin sa ulo ko at baka dahil buntis ako ay hindi ako makapag-undergo ng
radioactive test. But l'llleave everything to God lalo na 't siya lang naman ang
nakakaalam kung ano ang magiging fate ko sa mundong 'to.

I'm just hoping to deliver my babies safe and

sound, wala na akong hinihiling na iba pa kung hindi ang health at welfare nila.

Next week, I'll plan to visit my parents and tell the good news to them. I can't
wait to see that reaction from them.

Anyway, I have to go to the mall first and buy a cake. I want to put the ultrasound
unto it. I just want to make something specialsince having babies is another
milestone for us. It will be our first time to be parents.

I have mixed emotions right now. Naaligaga ako at parang sumasama pakiramdam ko but
maybe that's because of my excitement towards the surprise.

Nang makarating ako sa pharmacy department ng hospital ay agad akong sinalubong ng


isang nurse. Tey all know me lalo na't 7 years na nila akong pasyente
dito.

Agad namang binigay saakin ng nurse ang mga

gamot. This hospital is owned by my Dad 's friend by the way so lahat ng medical
records ko secured.

"So here are your vitamins for the baby and to you

Mommy."batid ng Nurse na nagpack ng gamot ko at agad naman akong nagpasalamat.


Kalaunan ay umalis na agad ako. Habang naglalakad ako palabas ay bigla akong
nakaramdam ng pagkulo ng tiyan. Ala-una na ng hapon pero hindi parin ako
nakakakain. I'll just eat in a restaurant.

Nang makalabas ako ay agad naman akong sinalubong ni Jan. Mabuti na lang ay naisip
ni Faith na ipasundo ako kay Jan lalo na wala si Harry dahil lagi itong kasa-kasama
ni Vaughn lalo na sa office.

Nang makapasok ako sa kotse ay agad kong binaba ang paper bag na dala ko at kumuha
ng pera upang ibigay kay Jan. Baka matagalan ako sa Mall dahil bukod sa pagbibili
ng cake ay kinakailangan ko ring kumain.

"Jan sa mall tayo and here's the money.. kumain ka muna somewhere you
like dahil baka matagalan ako.I'll just call you na lang if magpapasundo ako."l
said at iniabot sakaniya ang pera.
"Thank you,Ms.Zia." Saad niya at napatango naman ako at ginawian ito ng ngiti.
Habang humaharurot ang kotse ay biglang tumunog ang cellphone ko. Nang mailabas ko
ay nakita kong tumatawag saakin si Vaughn kaya agad ko itong sinagot.

"Hello,hubby?"! asked.

(Hey, wife, how are you doing?)

Malambing niyang bungad na agad namang ikinabilis ng tibok ng puso ko.

"I'm good,magpupunta lang ako sa mall to unwind, how about you?"

(I'm also good, I just finished my meeting with the

Managing Partner of Roche & Lopez legal firm)

"Roche? You know the CEO of that prestige law firm?"

( Of course wife, he is one of my closest friend including Kazuya's attorney.)


"0-oh, I see, anyway have you already eaten?"

(I have, how about you?)

"Now pa lang."

(It's already pass lunch, what took you so long?)

"I just ran some errands, but don't worry I'll eat a

lot."

(Good. Anyway, you want me to fetch you? After my

next meeting l'lljust have to wait for Vivian to get some

important documents and I'm good to go.)

"No need, I have Jan to fetch me, let's see each other at home na lang."

Bigla naman itong nanahimik at tila sumagot ito ng malamig.

(Ok.)

Tila bigla naman akong na-guilty lalo na't mukhang gusto ako nito sunduin. Baka
pagkaguluhan lang siya
lalo na 't sa mga tauhan niya palang ay agaw atensyon na kami.
"Wag ka na mainis, I have a surprise for you."

(Really? What is it?).


"Later you'll know."

Tila nabuhayan naman ito sa sinabi ko at bigla ulit itong nagsalita.

(Ok then wife. I have to go. Myy meeting will start within 15 minutes. Take good
care of yourself okay? I'll see you at home.)

"Okay then,take care,I love you."

(You too wife, !love you more) malambing nitong sabi at ibinaba ang tawag.
Bigla kong niyakap ang phone ko at ipinatong ito sa dibdib ko. Hindi ko mapigilang
mapangiti. His voice is very soft and feels good to hear. Tila ang layo sa katauhan
na nakikita ng iba sakaniya.
But the way he listens and talk to me is just surreal. Akala mo ay napaka-anghel
nito. Dahil malambing at mababa lang ang tono nito.
liang saglit lamang ay pumarada ang kotse na sinasakyan ko sa isang malaking gusali
at agad naman akong bumaba nang pagbuksan ako ni Jan.

Nang maisara niya ang pinto ay pumasok ito sa kotse at agad itong umalis sa harap
ng mall. Agad naman akong tumungo papasok upang
makatingin-tingin.

Habang nasa loob ako ay biglang natama ko ang isang Korean Restaurant.vtila ay
biglang kumulo ang tiyan ko at nakaramdam ako ng kakaiba sa aking lalamunan.

Kahit na maliit palang ang umbok ng tiyan ko at mukha lang akong bloated ay hinimas
ko muli ito.

"You want to eat there,babies?"I whispered while smiling. Pumasok ako dito na agad
naman ako sinalubong ng waiter.
"Annyeonghaseyol Welcome to Samgyeup Korean

Grill."bati saakin ng waiter at nginitian ko naman ito. "Table for 1please."I


politely said at agad naman
itong ngumiti at itinungo ako sa dalawang upuan.

Nagpasalamat naman ako dito nang alalayan ako nito para makaupo at binigyan ng
menu.

"Is the dish free?"l asked at tumango naman ang

waiter na nagse-serve saakin.

"Yes,Madame.

Yung babayaran niyo po is yung noodles na pipiliin niyo, the meat and the soup."he
said at napatango naman ako at pumili.
"Iwantjapchae,Korean import----"

Bago pa ako makapagsalita ay napatigil ako nang may biglang magsalita sa harap ko.

"Zia?"napaangat ako ng tingin at tignan kung sino ang tumawag saakin at nagulat ako
nang makita kosi
Axis.

"A-axis."I said while preventing myself from

stuttering.

"What are you doing here?"he asked and I smiled. "Eating lunch I guess?" I said at
napatango naman
siya habang may ngiti sakaniyang labi

nanpagkalawak-lawak nang makita niya ako.

"Can Ijoin you?"he asked at agad naman akong napatango at agad naman itong umupo sa
harap ko.
"What do you want?"I asked him while looking at the menu.

"It's up to you."he said while sill staring at me but I

don't want to mind it.

Tumango na lamang ako at tumingin sa Waiter na kanina pa ang aantay ng order ko.

"Two order of japchae,750 grams of imported Korean beef..you like bimbimbap?"l


asked to Axis at tila hindi ito makapaniwala na marami akong ino-order kaya
napailing na lamang ito.

"Okay so,I'll just have one bimbimbap and the steamed egg and tofu soup."I said at
tumango naman ang waiter.

Chapter 41 8/14

"That's all,madame?"he asked at tumango naman kami at umalis na ito sa harap namin.
Nang makaalis sa harap namin ang mga waiter ay napatingin ako kay Axis at simpleng
napangiti.

"How are you,Malzia? You almost drowned on your

own party."batid niya at tila bigla ko na namang naalala


.
ang nangyan.

Napaihip ako ng hangin at napayakap saaking sarili at sinagot ito.

"I'm fine.Thankfully Vaughn is with me all the time."I said at tila napatigil ito.
Ang kaninang masiyahing mata nito ay napalitan ng lungkot.
"I also saved you.We were all

shocked dahil hindika na gumagalaw sa tubig.Itold

him that you're scared of deep water and that you don't know how to swim."he said
at tila agad naman akong napatingin.
"We both jump in the water but he swim so fast so I just help him to pull you out
from the pool."he added at agad namang nanlambot ang ekspresyon ko na kanina
ay sinusubukan kong maging kaswal.

Ako na naaawa kay Axis. It seems like he still can't move within our relationship.
Huminga ako ng malalim at tumingin ako ng sinseridad dito.

"Thank you for saving me,Axis.Sorry if I only acknowledge my husband,but Axis


please.."l said and looked at him very sincerely.
"I love him more than you think of.Unti-untinarin nagiging maayos ang marriage
saamin."I said at tila biglang nalungkot ang malalim nitong mata at mapait itong
ngumiti ng tipid sa sinabi ko.
I feel guilty lalo na't ramdam ko na mahal na mahal ako nito. I knew from the day I
saw him again, his feeling

Chapter 41 9/14

didn't change.

But things don't work for us anymore. I love my husband more than ever. He is now
my life and my other half at wala na akong mahihiling pa.
Dumating ang mga pagkain at tila sandamakmak ito kaya nagdagdag pa ng panibagong
table ang waiter upang ilapag ang iba at maging ang side dish.

"Will you finish all of these?"he asked habang ang mga mata ko ay nag-niningning sa
mga pagkain na nakahanda at tila hindi na ako makapaghintay na kainin
ito.

"My babies will.."I said without thinking of what I

said, ilang segundo ay nagulat ako sa sinabi ko na ikinatigil ni Axis.


"A-are y-you-----II

"l'm pregnant with twins."batid ko sakaniya at napatingin siya. Tila ay para itong
binuhusan ito ng malamig na tubig at nagulat sa sinabi ko.

lniwan kami ng waiter at nanatili kaming nakatingin sa isa't isa. Hindi ko alam
kung paano sasabihin
sakaniya ng maayos ang lahat. But he should accept the latter. I just don't want
him to think that we still have hope.

"K-kelan pa?"mapait nitong batid at ngumiti ako ng tipid at nagsimula ng kumain.


"1-l'm 7 weeks pregnant with my babies then later ko lang nalaman nung nagpa-check
up ako na
twins pala ang dinadala ko."l explained at tila nakaukit

sa mukha nito ang sakit sa rebelasyon na sinabi ko.

Napaiwas ako ng tingin at nagpatuloy na lamang ako sa aking pagkain. Mabuti nang
hindi ko makita ang reaksyon niya dahil sa tuwing nakikita ko ay pakiramdam ko
ang sama sama kong tao.

Chapter 41 10/14

"5-so---you really meant all what you've said?"he said at tila napatingin ako at
napatigil sa pagkain ko.
"Of course I do."batid ko at napatango naman ito at tila napahilamos. Kita ko ang
sakit sakaniyang ekspresyon at namumuong luha sakaniyang mga mata.
"I-Ithought you're saying those things just because you're scared of him and you
were also threatened by him that he'll destroy the company that your Dad built and
so you accepted that stupid marriage."he said at tila biglang napakunot ang aking
noo dahil naguguluhan ako sa sinabi niya
Also threatened? What does he mean?

"W-what do you mean?''l asked curiously at tila mapait itong napangisi at napababa
sa hawak niyang chopsticks at tumingin sa aking mata ng seryoso.
"He is the reason why I left you,Zi."he said at tila bigla akong napatigil at hindi
makapaniwala sa sinabi niyang rebelasyon.
What does he mean? Bakit naman gagawin yun ni

Vaughn?

He married me because of my Father's debt. How come na siya ang magiging dahilan ng
paghihiwalay namin ni Axis.
"A year ago,he showed up to my father.He said that if I didn't leave you,he'll
destroy our company completely.He also said that Ishould leave you without any
words."he explained at tila biglang sumikip ang dibdib ko dahil sa mga naririnig ko
at tila naguguluhan ang isip ko..
"That's the reason why my father had a heart attack.It's because he knows how much
I love you.So I was force to let go ofyou..pero hindiko naman aakalain na tuluyan
ka niyang makukuha..at tuluyan kang

mawawala saakin."he added.Tila bigla akong nawalan


ng boses upang magsalita at sobrang naguguluhan ang puso ko.

Bakit aabot si Vaughn sa ganoong punto? Why

would he be so ruthless? Ano ba ako sakaniya? Bakit


kailangan na umabot sa ganoong punto? Na kinakailangan niyang manakit ng iba para
lang makuha ako?

What was so special to me? Sino ba talaga ako para

sakaniya? Sino ba talaga ako?

Maraming tanong na bumabagabag sa dibdib ko at tila hindi ko na alam kung anong


isasagot sakaniya.

Nanatili akong tahimik at tila biglang humapdi ang puso ko nang biglang tumulo ang
luha niya.
I never saw him cried again after the death of his mom.

"And Ithought pag

bumalik ako madadatnan ko parin ang babaeng pinaka mamahalko.B-but..the person I


love more than myself
is now in love with the person who became the reason of our separation."he said
bitterly at tila napayuko ako
dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.

Ngayon ay labis gulat ang buong pagkatao ko, na hindi ako makapaniwala na magagawa
ni Vaughn yun.
Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko na agad naman akong napatingin doon.

"P-please,I'm begging you Zi..comeback to me. Saakin ka naman talaga at inagaw ka


lang saakin."mapait nitong saad at nakatingin parin ito saakin na may luhang
dumadaloy sakaniyang pisngi.
Natigilan ako at hindi ako makagalaw. Hindi ko alam kung ano ba dapat kong sabihin
but I also have to

say something.

Gayun pa man...

Dahan dahan kong tinanggal ang pagkakahawak niya sa kamay ko at tumingin ako dito.
Maging ang mata ko ay nagbitaw ng isang solidong luha dahil hindi ko maiwasang
masaktan sa mga sinabi niya.

11Axis....panimula ko at huminga ako ng malalim tsaka tumingin sa mga mata niya.


..Even if he did not do those things to you. Kungng pinaglandas parin kami ng
tadhana,Iwill always choose him over you even if you had fair fight...batid ko at
tila napatigil ito at napaawang ang kaniyang bibig nang dahil sa sinabi ko. Puyyos
ang sakit na dinulot ng aking sa!ita sakaniya.
..My love from you is different from him.

Sguro kung ano man ang kasalanan niVaughn dito,ayun ay kinailangan niya pang
manakit ng ibang tao para lang makuha ko.But even if he didn't do
that,lagiko siyang pipiliin dahil ang pagmamahalko sak aniya ay walang katumbas
kahit sino man... I said firmly while my tears are flowing unto my cheeks.
Tila hindi makasagot si Axis dahil gulat na gulat ito sa aking sagot.
Buong sinseridad ko siyang tinitigan sa mata kahit lubos ang pagtulo ng aking luha.

1100 minahalkita,at lubos yun,Axis.

Pero iba ang naging pagmamahalko kay Vaughn

at ang pagmamahalko sa'yo.... Saad ko at napahinga ako ng malalim.


11 Mahalko siya bilang siya ang tinitibok ng puso ko. Na parang mamamatay ako pag
hindisiya ang piniliko. That I never see my future to anyone except him. Kasiganoon
ko siya kamahal.

b> kahit nasasaktan niya ako,pumapaibabaw parin

ang pagmamahalko sakaniya."l added and closed my eyes to stop myself from crying.
"At iyon ang hindiko naramdaman sa'yo Axis,I

never see myself fighting for you.

hindiko nakikita sariliko na ipaglaban ka.Hindi

sapat ang naging pagmamahalko sa'yo para paulit-ulit p iliin ka gaya ng pagpili ko
sakaniya."l explained at tila napadilat ako upang tignan ang kaniyang mukha.
Ang gwapong mukha nito ay napalitan ng hinanakit at sakit mula sa mga sinabi ko. Na
parang kung dati ay sinasabi kong wala na kaming pag-asa, ngayon ay kita
sa ekspresyon niya na talagang tumagos ang mga sinasabi ko sakaniya.

"I-Isee.."he whispered and made a deep sigh. He wiped his tears and look into my
eyes.
"Now everything is clear.Ithink I no longer have reason to stay here.."he stated at
tila hindi ako umiimik at nakatingin lang ako sakaniya.
"I've been fighting for you for a long time..and I think ito na ang sinyales para
tuluyan na kitang bitawan, Zia."he said at tila tumulo ng lubos ang luha ko.

Ngayon..ngayon nararamdaman ko na ang

sakit---ang sobrang hapding sakit na dapat ay noon ko pa naramdaman.

Akala ko ay mas may isasakit pa ang puso ko noong panahong iniwan niya ako. Pero
ngayon, mas nararamdaman nang puso ko ang sakit na dinulot ng mga nangyari sa buhay
namin.

"1-l'm sorry.."batid ko at ngumiti lang ito ng mapait. "When I first saw you,I knew
in my heart,that you
are the person Iwant to be with forever."he said and

held by hand that has my wedding ring.

"Our memories will be in my heart forever,


at kahit sino man ay walang makakapantay non."he said.

"Don't say that.."I replied ngunit umiling ito.

"Ngayon,nagkaroon na ng rason ang puso ko

para tuluyan ka ng pakawalan.I think this is all Ican do pagkatapos kitang


iwan.Ithink I have to let you go so I'm giving on you."he whispered at napatayo
ito na agad
din akong napatayo.

He held my cheeks and smile bitterly.

"I'll now set you free,Zia,my job is done.."he said at nagulat ako nang halikan
nito ang pisngi ko habang hawak ang isang kamay ko.
"Thank you for the years you spent with me.Those memories will always linger in my
heart...forever."he whispered at lumayo ito sa aking mukha.
"Thank you Axis for the love you have given to me.I don't regret meeting
you...goodbye,Axis."I said at tumango na lamang ito at ngumiti.
"Always remember...I love you."he said at nang bitawan niya ako ay bumuhos ang
aking luha.
Chapter 42

Chapter42

MALZIA

Alas 3 nang hapon at kasalukuyan akong nasa kotse, papapunta ako ngayon sa office
ni Vaughn upang ituloy ang surpresa na aking naplanuhan.

Kahit na masama ang pakiramdam ko at tila hindi ako makapali ay gusto kong sabihin
kay Vaughn ang pagbubuntis ko. Hindi ko na alam kung paano ko pa itatago sakaniya
ang bagay na 'to at sa kondisyon ko ay mas mabuti nang may alam.
But I still have a lot of questions. Madami akong mga bagay na gustong itanong
sakaniya, kung bakit nagawa niya kay Axis yun.
Ano ba talaga ako para sakaniya? May nagawa ba ako noon para kailanganin niya pang
takutin sila Axis?

Masama ang kutob ko pero kailangan ko itong gawin. Gusto ko na matapos lahat ng
naiisip ko. Baka siya na ang sagot sa nawawala kong alaala, baka may alam siya sa
nakaraan ako.

Ang darning tanong sa isip at puso ko. At isang malaking tanong saakin kung bakit
pinakasalan niya ako sa una pa lang.

Tila ngayon ay lubos kong kinu-question ang mga bagay bagay, nagiging tanong na
saakin ang kaming dalawa ni Vaughn.

Napahigpit ako ng hawak mula sa cake na dala ko at napahinga ng malalim. Tila


parang ang sama ng kutob ko mula sa mga bagay bagay na mangyayari ngayong

Chapter 42 2/12

araw pero hindi ako mapapanatag kung papatagalin ko pa, kailangan kong tapatin si
Vaughn.
Kung hindi ko bubuksan ang sugat ko mula sa nakaraan, hindi ako mapapakali at !
along hindi nito papatahimikin ang utak ko.

At nararamdaman ko na may alam si Vaughn. Nararamdaman ko na baka may maibigay siya


saking sagot o kahit kaunting tulong para makilala ko na talaga ang sarili ko at
kabuuan ng pagkatao ko.

Pero kahit ano 'mang malaman ko ay kailangan kong maging matatag. Alam ko sa sarili
ko na hindi magbabago ang pagmamahal ko sakaniya at hindi niya ako papabayaan.
I know Vaughn wouldn't do anything to hurt me..or hurt our children.

Napabuga ako ng malalim na hininga at napadaong ang tingin ko sa bintana at


napapikit ako.
Vaughn please... Don't do anything that will hurt me, because if you do, I don't
know how to pick up myself.
I almost lose myself. I almost gave up a lot of things because of the pain you have
brought. Kaya sana..sana huwag ngayon...sana hindi mona ako bigyan ng dahilan pa
para bumitaw.
"Maam my problema po ba?"tanong ni Jan at nakatingin ito mula sa salamin.
Napatingin ako dito at napangiti na lamang.
"Nothing."simpleng saad ko at tumingin muli sa bintana at napalalim ang aking
iniisip.
"Ma'am nandito na po tayo."Jan stated. At tila napahinga ako ng malalim at
napatingin sa napakalaki at gandang gusali.
Should I do it now? Or I should go home and meet

Chapter 42 3/12

him there?

But I'm already here, aatras pa ba ako? Kailangan kong panindigan ang desisyon ko
at
harapin siya. I shouts give him the good news first then

I'll ask him later on about his issue with Axis para sa gayon ay hindi naman siya
ganoon mabigla sa tanong
ko.

Baka sabihin niya ay nagagalit ako sakaniya dahil

sa ginawa niya kay Axis at baka akalain niya na makikipagbalikan pa ako kay Axis.
Kaya ko 'to.

Kaya bumaba ako ng kotse at tumikhim. Sinara ko ang pinto at napahinga ng malalim..
Nang makapasok ako ay tila napadako ang tingin saakin ng mga empleyado. Hindi ko na
lamang ito pinansin at tumungo sa concierge.

"Mamal"nagulat ako sa maliit na boses na tumawag saakin kaya napalingat ako at


napagtanto ko nasi Chandler ito.

"Chandler!"! said at tila tumakbo ito palapit saakin at kalaunan ay niyakap ako ng
mahigpit.
"Why are you here,Mama?"he asked at agad ko naman itong kinarga ng maingat dahil
may da ta akong cake.
"Baby! I'm here to surprise your tito Vaughn."I said happily at tila napalaki ang
mata nito at napapalakpak na agad ko namang ikinatawa.
"I love surprises,Mama! But why?"he asked at agad ko naman siyang binaba at
pinantayan dahil mabigat na
ito at may da ta akong bag at cake.

Hinawi ko ang buhok niya at nginitian ko ito. "I'll tell you a secret."I said at
tila parang naging

Chapter 42 4/12

intersado ito.

"But don't tell to anyone,okay?"I asked at tumango naman ito. Sinenyasan ko siyang
lumapit dahil may ibubulong ako sakaniya.
"Mama is carrying two babies on her belly." I whispered at tila biglang nagulat
ito. Amusement filled his expression which melted my heart.
He is such a perfect kid.

"You are pregnant,Mama?!"masaya niyang sigaw at tila biglang nagkatinginan ang mga
empleyado saakin at agad ko naman sinaway ng mahinahon si Chandler na babaan ang
kaniyang boses.
Nginitian ko ito ng malawak at marahan akong napatango.

"Yehey! I'll have playmates na!"he screamed and hugged me very tightly.
Talagang lubhang malambot ang puso ko sa batang

'to. Feeling ko tuloy ay anak ko siya at hinihiling ko na kasing masiyahin at


katalino ni Chandler ang mga magiging baby ko.

Napakalas naman ako mula sa pagkakayakap niya at ginulo ang buhok niya.

"Okay baby enough.Mama needs to go upstairs kasisasabihin ko pa ang secret


na sinabiko sa'yo kay Tito Vaughn."I said at tila

napatango naman ito ng malakas habang nakakagat sa nakangiti niyang labi at tila
makukutit ang galaw nito kaya agad naman akong napatawa.
"Who's with you?"I asked at tila tinuro niya ang isang tauhan na ngayon ko lamang
napansin na nasa likod niya at agad ko naman itong nginitian.
"I'm waiting for Mommy! She said she'll go

to tito Von first then we can go out and play!"masaya

niyang sabi at tila napangiti naman ako. How sweet of

Vivian, talagang naglalaan siya ng oras para sa anak


.
n1ya.

"Okay then, I have to go baby ah? See you!"l

politely said at tumayo na ako ng tuwid at kinawayan ko muna ito bago muli tumungo
sa concierge.
Nang makatungo ako sa concierge ay kita ko na agad ako namukaan nito kaya agad
akong kinausap.
"Ma'am I'll assist you." Saad ng isang babae at agad kovnaman ito sinundan.
Nang makatungo kami sa elevator ay tila napahinga ako ng malalim dahil sa kaba na
aking nararamdaman. Parang masama ang kutob ko pero siguro'y masyado lang ako
nasasabik na sabihin sakaniya ang lahat.

"Ma'am okay lang po kayo?"tanong ng babaeng nag assist saakin at tumango naman ako.

"I am."simpleng saad ko na lang at ngumiti naman ito ng tipid.

Nang bumukas ang pintuan ng elevator ay tila parang may bumugso sa aking dibdib na
labis na kaba at halo halong emosyon. hiindi ako mapakali at tila pinagpapawisan
ang aking kamay.
"I'll assist you madame."she said at dapat ay susundan niya ako nang bigla akong
umiling at nginitian
ito.
"No it's fine.vl know how to go there naman, thank

you."I politely said at tila napatango naman ito at bumalik sa elevator.


Nang mawala ito sa harap ko ay agad akong naglakad patungo sa office ni Vaughn.

Maraming napapatigil na empleyado at ang iba naman ay bumabati saakin. Tila ay para
akong multo na dumaan na agad silang napapatigil ngunit hindi ko na

lamang ito pinansin at naglakad patungo sa opisina ni

Vaughn.

Habang naglalakad ako ay tila pabigat ng pabigat ang nararamdaman ko. Hindi ko alam
kung bakit pero hindi ako mapakali dahil parang hindi talaga tama ang
ihip ng hangin ngayon.

Nang makarating ako sa opisina niya ay dapat papasok ako nang mapansin ko na bukas
ito at tila napatigil ako dahil sa sigaw na narinig ko.

Kaya napasilip ako at nakita ko doon si Vivian na nakatingin kay Vaughn na seryoso
ang ekspresyon.

3RDPERSON

Galit na galit si Vivian dahilsa nakitang dokumento niya mula sa lamesa ni Vaughn.
Nakita niya na gustong nakawin ni Vaughn ang lahat ng pagmamay-ari na meron si
Malzia kaya gusto niyang gisingin ito.

"So you're going to snatch all thebassets of your wife just to feed your ego?!
Gusto
mo siyang paghigantihan dahil ano?! Because she didn't show up on the day you want
to run away with her?!
Na ikaw siVaughn Reed Zhang na naging sucessfuldahil gusto
mong pagbayarin siZia sa nagawa niya sayo?!"she

yelled but Vaughn sighed.

"For God sake tignan mo yan!"sigaw ni Vivian at ibinato ang pictures at medical
records ni Malzia sa mukha niya upang magising sa katotohanan si Vaughn.
"Van ang dahilan bakit siMalzia hindinaka sipot on that day! Na hindimo kailangang
paghigantihan siZial Na yang galit at poot sa puso mo ay walang kwenta at saysay
dahil biktima lang si Zia!
Sige nga Vaughn?! Paano mo sasabihin sakaniya?l Na

kaya mo siya pinakasalan dahil gusto

mo siyang paghigantihan at wasakin ang buong kumpan ya na pinaghirapan ng buong


pamilya niya?! Na gusto
mo siyang saktan at iparanas sakaniya lahat ng sakit na naramdaman mo?! Na wala
ng natitira sa puso mong pagmamahal dahilpuro galit n a lang 'yan at gusto
mong gawing impyerno ang buhay niya!" She yelled at tila hindimakagalaw siVaughn
habang nakayuko at tila
gulat na gulat sa picture na ibinato sakaniya niVivian.

Hindi makilala si Malzia dahil nasa kama ito at

maraming naka-konekta sa katawan nito. Lubhang

nabugbog ang mukha nito maging ang ulo nito ay nakabenda, halos hindi niya makilala
nasi Malzia ito.

11And now you're framing his Dad for something he didn't do dahil ano?! Para ano?!
Para iparanas sakaniya ng paunti-untiang sakit na narar amdaman mo?!
Nasa pamamagitan ng pagpapakulong sa tatay niya at p agkuha sa lahat ng ari-arian
at kumpanya ay sa wakas mapapakain mo yang ego
at galit mo dahil doon ka sasaya?l 11sigaw ni Vivian at tila

sa parang narindi si Vaughn dahil sa mga sinabi ni Vivian. Sumikip ang dibdib niya
dahilnaalala niya ang mga nakalipas noong bata palang sila ni Malzia at noong araw
na hindi siya nito sinipot.

1100!11galit na sigaw ni Vaughn na agad napatigil si

Vivian sa sigaw niya.

1100! IWANT TO HURT HER SO BAD TO THE POlNT--------- 11

Tila napatahimik si Vaughn at napalingon si Vivian nang makarinig sila nang dabog
ng pinto. Nanlaki ang

kanilang mata at tila para silang nanigas nang makita

nila sa harap si Malzia na puyos ang mugto ng mata at walang humpay ang pag-agos at
pagtulo ng luha nito.

"Bakit mo nagawa sakin 'to.." Saad ni Malzia. Hindi alam ni Vaughn at Vivian ang
gagawin kay Malzia na ngayo'y narinig ang buong katotohanan.
"Y-you..ikaw...ikaw ang nasa panaginip ko?"mahina ng saad ni Malzia habang patuloy
na umiiyak ito.
"Wife,l-let me explain---"tila ay lalapit ito at dapat hahawakan niya si Malzia
nang bigla siya itong sampalin ng malakas na halos umalingangaw ang tunog sa buong
kwarto.

"Hayop ka!"sigaw ni Malzia na puyos ang galit sakaniyang mata. Napatigil si Vaughn
at tila sinapo lahat ng malalakas na hampas at sampalni Malzia.
"MINAHAL KITA! ITRUSTED YOU! ISACRIFICE A LOT OF THINGS EVEN MYSELF! HAYOP KA
VAUGHN!"Sigaw nito habang pinagsasapak si Vaughn at tila hindi parin makagalaw si
Vivian dahil sa galit na sumabog kay Malzia. Nakakatakot ito at sino man ay walang
gustong gumalaw sakanila upang pigilan.
lniiwas ni Vaughn ang kaniyang mukha mula sa paghahampas ni Malzia sakaniya.
Hinawakan niya ang mga kamay nito at tumingin siya sa dalaga na puyos nagmamakaawa
at tila malambot ang ekspresyon nito.

"Please,Zia..l-let me explain..please."pagmamakaawa ni Vaughn ngunit marahas na


pumiglas si Zia. Halata sakaniyang mata ang galit at pagkamunhi.
"Explain?! You want to explain?! For what?! Na gusto
mong ipalasap saakin ang impyerno?! Dahil nasaktan kit a?! Anong naging kasalanan
ko sa'yo,Vaughn?!kung

maski ako hindi ko kilala ang sarili ko?!

Na maski ako hindi

ko alam ang nangyari saakin?! Dahil maging ako hindi


ko maalala lahat ng nakaraan?!"sigaw niMalzia na halos ramdam mo sakaniyang tono na
para siyang dinudurog at tila hindi makapaniwala ito sa mga kaniyang naririnig.

Tila tumulo na ang luha ni Vaughn at kanina pa

umiiyak si Vivian dahil sa sinasabi ng dalaga.

Tumigil si Malzia at kumawala sa pagkakahawak mula kay Vaughn at tinitigan ito ng


buong tensyon.

"Tapos na tayo.."huling saad nito at tinalikuran ni Malzia si Vaughn at mabilis na


tumakbo paalis sakaniya na agad niyang sinundan at maging si Vivian ay sinundan
niya rin ito.

MALZIA

Habang tumatakbo ako ay lubos ang bigat, hinanakit at puot ng puso ko. Hindi ko
akalain na magagawa saakin ni Vaughn ang Iahat ng iyon.
All this time? He did all of these? Just to revenge over me? Dahillang sa kasalanan
na hindi ko alam?

Mabilis kong pinindot ang elevator at agad itong bumukas kaya mabilis akong pumasok
ngunit agad naiharang ni Vaughn ang kaniyang kamay kung kaya't nakapasok siya.

"Wag mo kong hawakan! Bitawan mo

ko! Tapos na tayo!"l shouted at pilit pumipiglas sa mga hawak niya.


"P-please let me explain,please let me.." Saad nito at tila lumuhod pa ito para
pakinggan ko siya. Ngunit wala akong maramdaman na kahit anong awa. Hindi ko kayang
makita ang mukha niya.
"Wag mo 'kong hawakan! Bitawan mo ko! You lied

to me!"Saad ko at pilit akong pumipiglas sa paghawak


niya saakin.Kasalukuyang umiiyak rin at nakaluhod upang magmakaawa na pakinggan ko
siya.


Ngunit maging puso ko ay hindi ko masabihan na

makinig sakaniya. Puno ito ng hinanakit at para akong

nabibingi.

Nang magbukas ang elevator ay agad akong bumitaw sakaniya at tumakbo ng palabas
upang hindi niya ako maabutan at mahabol.

3RDPERSON

Nang makalabas si Malzia ay tila pinagtitinginan siya ng mga empleyado na nasa


ibaba pero hindi niya ito pinansin at nagpatuloy lang siyang tumakbo palabas upang
hindi na makita si Vaughn.

Gusto niya makaalis sa Iugar at magpakalayo-layo. Ayaw niya na ulit makita si


Vaughn at gusto niya na lang mawala ng parang bula tulad dati.

Maging si Vivian ay nasundan sila kaya agad niya ring hinabol si Vaughn na
kasalukuyang hinahabol si Malzia upang pigilan ito sa pag alis.

Sa kabilang banda ay kunot noo na napatingin ang batang si Chandler.

"Mama? Mommy?"aIaIa niyang tanong at mabilis siyang tumakbo na agad namang


ikinagulantang ng tauhan kaya hinabolito.
Nang makalabas si Malzia ay tila para na siyang nabibingi at nanghihina ang
kaniyang tuhod.

Wala ring pumapasok sakaniyang isip at tanging gusto niya lang ay makaalis sa Iugar
at dalhin ng hangin kung saang lupalop 'man siya dalhin nito.

"Zia stop!"sigaw ni Vaughn ngunit hindi siya nakikinig at maging ang boses na
pagtawag ni Vivian ay

hindi niya ito nilingon at patuloy tumakbo sa gitna ng

highway.

"Mama!"sigaw ng maliit na boses kung kaya biglang napatigil si Malzia sa pagtakbo


at napalingon mula sa
may-ari ng boses na iyon.

Pagkalingon niya ay sumunod sakaniya si Chandler at biglang nanlaki ang mata nila
nang mapansing patungo si Chandler sakaniya.

Ngunit napalaki ang kaniyang mata nang makarinig ng malakas na busina.

Nang mapansing mahahagip si Chandler ng kotse ay agad niya itong tinulak ng


malakas.
"Chandler, No!"sigaw ni Malzia at tila madaling naitulak si Chandler sa gilid
upang hindi ito masalpok ng kotse kaya siya ang natamaan at nahagip nito.
Ngunit sa isang iglap ay biglang bumagal ang mundo ni Vaughn nang biglang mahagip
si Malzia ng kotse at gumulong gulong ito sa daan.
"ZIA!"Malakas na sigaw niya at napatakip naman ng bibig si Vivian dahil sa
nasaksihan.

Agad tumakbo palapit si Vivian kay Chandler na ngayo'y napagulong sa gilid ng daan
dahil sa ginawang pagtulak ni Malzia kay Chandler.

"Chandler!"sigaw ni Vivian at agad tinignan ang lagay ni Chandler na ngayo'y


nawalan ng malay.
Habang si Vaughn naman ay agad pinuntahan si Malzia at puyos ang dugong lumalandas
sa ulo, ilong at bibig nito.

"Zia!"sigaw niya at tila tumigil ang pagtakbo ng kotse habang ang mga tauhan niya
ay agad umaksyon at hinuli ang nakabangga.
lnilagay niya ang ulo ng dalaga sakaniyang binti at tila may kaunti itong malay.

Chapter 42 12/12

"1--1 h--hate....y-you" Batid ng dalaga nang mahina habang nakatingin sa mga mata
ni Vaughn. Bakas dito ang galit at hinanakit.
"Z-Zia.."Vaughn uttered while crying her eyes out. But before he say another word,
Malzia slowly
closed her eyes and already passed out.

"Z-Zia please..please wake up! Hate me if you want! Hurt me whatever you like! Just
please don't leave
me! Kailangan mo pang bumawisaakin, please...l'l'm begging you.."he said between
sobbed ngunit hindi nagising ang dalaga at tila wala itong malay.
Ngunit bigla siyang napatigil nang may tumulong dugo sa hita nito.
Agad nanlaki ang mata ni Vaughn at tila binuhat ito nang makarinig ng ambulansya.
"Z-Zia...l-l'm s-sorry..l didn't know..."he whispered.

Chapter 43

Chapter43

VAUGHN
Kasalukuyan akong naglilinis ng hardin. lnutos kasi saaki
n ni Mo. Eula
na mag/inis kami dahil may darating na mga bisita na m agbibigay daw ng tulong para
sa bahay ampunan.

Bata palang aka nang mawala ang magulang ko. lniwan aka ng nanay ko dito sa bahay
ampunan dahil sa bing madreng nag alaga saakin.
Leader ng sindikato ang tatay ko,
sabi nila may Iahi daw ang papa kong chinese habang si Mama ay may halo namang
amerikano.

Hanggang sa nagkasakit ang nanay ko


at dahil sa kapos kami sa pera, napilitan na siya na iwan an aka sa bahay ampunan
kahit kakapanganak niya pala ng saakin. Mabuti na lang at may nag
report sa pulisya at nagkaroon ng panawagan sa telebis yon kung kifala nita ang
bangkay na namatay sa hospital ay tawagan ito. Sakto nakita nita Mo. Eula
ang balita kaya sila ang kumuha ng bangkay at mismo su magot sa pagpapalibing.

Noong una ay nalungkot aka. Tinatanong ko sarili ko kung bakit ganito ang naging
buhay ko
pero habang patagal ng patagal parang nawawala na sak
in yung hinanakit dahil masaya naman aka dito sa bahay ampunan at hindi
ko naman nakagisnan ang tunay kong mga magulang ka ya

mas maliit ang tyansa na magkaroon parin ng kalungkut


an puso ko. Lahat naman

ng pagmamahal ay binigay saakin ng mga madre na halos tinuring ko na bilang


magulang.
"Vaughn!"Rinig kong tawag ni Mo. Eula
na agad naman ako napatingin dahil kasalukuyan akong nagwawalis ng hardin.

Bumagal ang paligid nang may mapansin akong kasing e dad ko na dalaga.
Napaka kinis nita at nakakulot ang dulong buhok nita at naka pastel pink itong
damit.

Tila para itong anghel na bumaba sa langit, at kahit sino ay mahuhumaling sa ganda
nita.

Halos mapaawang ang aking bibig dahil napaka simple nitong itsura pero tila para
siyang bulaklak na
halos nangingibabaw ang bunga at kulay nita sa sobrang ganda.

Nakatitig parin ako at labis ang pagtibok ng puso ko sa b abaeng nasa harap ko.
"Vaughn, ito nga pala si Malzia, ang bisita natin at a ng pamilya niya ang
magbibigay ng tulong sa lmmaculat e Concepcion House." Pakilala ni Mo. Eula saakin.
Kasing ganda niya ang pangalan niya..

Nagulat ako nang biglang ilahad niya angkanyang kama


y at nagpakita ng magandang ngiti.
Parang matutumba ako dahil puyos ang kagandahan na taglay na mayroon siya.

Big/a akong nagpunas ng aking kamay gamit ang madu

i> kong damit na suot at inalok ang kaniyang kamay.

"Vaughn,aka si Vaughn.''pakila/a ko
at hinawakan ang kaniyang kamay, maging ang kamay n iya ay napakalambot at kinis
katulad niya.

"Hi Vaughn,aka pala si Malzia,


pero pwede mo rin akong tawaging Zia or
Zi."batid niya ng mahinahon at napangiti naman siya ng malawak at tila nahihiyang
nagsalita.

"W-welcome...welcome sa bahay ampunan, Zi." Saad


ko habang pinagmamasdan ang kaniyang ngiti.

I suddenly woke up when I felt a hand patted my shoulders. I hurriedly stood up and
realized it was just Vivian.

"You have to go home..tignan mo ang damit mo, may mga dugo padin at halos namumugto
na ang mata moat napaka lalim na,take some rest."Vivian suggested, napailing ako at
napahilamos saaking mukha.

"No I'm okay,Vivian.I have to be here with my wife when she wakes up."I said and my
voice cracked. I can see the pity written all over her face but I don't
care..kaawaan niya ako o pagalitan niya ako wala akong pakielam.
I have to be with my wife, even if not eating for a week or in a year, as long as
it will make me at ease and see my wife open her eyes, I will do it.

Pero hindi ako aalis hanggang sa hindi ko nakikita ang asawa ko na maayos at may
malay.

"Vaughn? Seriously? Look.

Andyan na ang parents ni Zia,and they don't even let you in and see her then
papahirapan mo sarilimo
na maghintay dito sa labas? Umuwi ka muna at magpahi
nga.Kakausapin ko sila Mr. And Mrs. Kim

na kahit saglit ay makita mo si Zia, but please..please change your clothes and
take a rest first before you
show up to Zi."She pleaded but I don't want to listen. I'm

currently in front of her room but they don't allow me to go inside because they
knew what happened...the world knew what happened.
�++ Luckily, Vivian is there to maximize the news that
keeps bombarding the socialmedia and news channels about the incident.
I don't know if I can manage everything without Vivian. She is my ally. And I treat
her almost like my older sister. Kung sino 'man ang may karapatang
sigaw-sigawan ako at murahin ako, it would be

her..aside from my wife.

When I was a teenager, ulila na ako sa pamilya. Thankfully, Immaculate Concepcion


House adopt me and gave me home since I'm already an orphan. At least there is Sr.
Eula stood up to be my mother figure.

Dad left my Mom when she got pregnant. He doesn't believe that I am his child since
my mom was a prostituted. So when my Mom gave birth, she got sick.

that's why she was force to sent me in a place where people can give me a future
that she can't afford to give.

Somehow, I'm thankful of my birth mom because at least, she still recognized my
worth and worry about me before she left the world. So I think she'll be a great
mother if she's still alive.

I was on my teenage years when I met Malzia. I still remember her dress when I
first saw her. She's very beautiful in her pastel pink flowy dress and curled hair.

She is such an angel.

And when she flashed a smile to me and laid her hand in front of me. I knew that
she already got my heart. I already surrendered myself to her and didn't regret it.

She gave me the love I was looking for. A love that I never felt ever since when I
was born. She fulfilled my incompleteness.
She became my safe zone in a world that is full of chaos. That why my world
revolved to her at that time.

So I offered her to run away with me. I told her to meet me at the Church where we
used to play and spend our time.
I thought everything will go smoothly. But on the day we promised to see each
other, she never came and never saw her again.

kahit hindi na siya sumipot, I always wait at the Chapelin hopes of she'll show up,
but weeks have passed...
she never came...

And so I felt remorse, angry and deeply hurt. I can't even recognized myself at
that time. Halos Iahat ng kasama ko sa ampunan sinasaktan ko at binubugbog ko, but
what makes my life even more painful when months after, Mo. Eula died.
I was in agony and in pain. I started to hate God and disregard the moral values I
uphold. I felt myself
buckled in resentment and hatred.

Shortly after, the new head mistress that was introduced to us was corrupt, violent
and oppressive. So I decided to escape my life in that place.
I became one of those street children. I snatched things, sell drugs, used
marijuana and became so evil

that I killed someone without feeling of any guilt.

Until! met an old man..a man that changed my life.

They recognized me as the son of a drug dealer. he was a friend of my dad who
passed away because of anomalies he have with the politicians which leaded him to
be assassinated. I still remember his suit. And how he approached me to become her
next inheritor. And right
at that moment, I knew I'll became one of his mafia.

He gave me food, sheltered me and funded my studies abroad. He thought me how to


be tough and to embrace death. I learned how to be merciless and ruthless, even in
his last breath, he told me to fight for what I want regardless of what people
may feel.
And from that moment, I realized that I will take revenge to a person who hurt me
and made me experience such a disastrous life.
The old man left all his assets to me. He's rich enough to give me a good life. But
because of the pain I'm holding in to my chest, I became the youngest and the most
wealthy man in the Asia.

Kaya hinanap kosi Malzia saang lupalop ng lugar sa buong Asya. But unfortunately I
haven't saw any of her trace. So I spread out my people to find her across the
globe, until one day, one of my investigator gave me a picture of her kissing
someone.
I felt betrayed and frustrated from what I've seen, how can she easily forgot
about me and live her life as if nothing happened?
I knew from that moment I should show no mercy. That I should get back on her
from leaving me.
I blamed my pain to her. That's why I decided to make a move by threatening her
Axis and framed her father. Dapat nga ay ipapapatay ko pa ang buong

pamilya niya but Vivian stopped me from my plan

because she said it's too much and I shouldn't stained my hands again.

I met Vivian when I was studying abroad. She became my best friend but we haven't
had any romantic relationshipm I just see her as my older sister who is sincere and
true.

She helped me to raise my empire and make it successful. Even though she has a son,
it didn't stop her from helping me.
She executed our plan on how we can frame the father of Malzia and hold his neck.
Thankfully I have connection to the event he went so we manipulated him easily and
made him lose his company.

But everything changed... When I saw Malzia again.

From the moment I saw her wearing a lavender dress and innocently looking to me.
Bigla nawala lahat ng plano ko.
I got mad at myself. Dahil halos dekada na ang lumipas nang marating ko ang
posisyon ko gamit ang galit ko sakaniya but when I saw her for the first time after
a decade. My anger became reluctant and my feelings went back.

I almost punched myself just to stop that familiar feeling but I failed. I was
caught by her and madly in love with her again.
From the way she cared and Understand me..from how she waited me at night..from how
she's passionate about cooking for me..how she smiles at me..how she cried for
me...how she held me...kissed me...how could I resist it?

We went to New Zealand and I could say that it was the best experience I had. That
was my dream...to be

with her.

I was thinking of giving her a chance when when I saw her dreaming of
someone..someone that's not me. I felt the knife stabbed in my heart. I blamed
myself again for being credulous and stupid.

And so I went back on my agenda again, to hurt her and lwt her feel the pain I went
through. I became cold and mistreated her. I want to hurt her in the most violent
way but I can't..l was battling against myself on "stop
giving a damn about her."

But every time she did something dangerous. I feel worried and bothered I couldn't
help but to meddle on what she was doing.
But one day, when she saw me on the office making out with Charlotte, I was also
stunned because for the first time in my life. I felt guilt, kahit na may napatay
akong tao, I never bothered myself to feel merciful but instead, I felt satisfied
in killing someone.

But when I saw her face being cold and her voice being firmed, I felt
scared..scared that she might left
me.

I want to chase her and explain everything. But

instead, I refrained myself from doing it and plan a next move that could hurt her
severely.

I studied her business background as well as her father's. I contacted a lot of


influential people that could help me to destroy their business and framed her
father so that I could sent him on jail.

But everything hit me hard when she didn't went home. I am so worried and messed
up. I see no sign of her. Even a call or a text, I look like a stupid fucker
searching for her endlessly.

I didn't eat nor sleep, I just keep on drinking and

feel the worse version of myself.

I felt incomplete and unsatisfied about everything I

have.

The fortunes.. The power.. The fame..


Everything was worthless without her.

That day, I realized that if she went back safely, I would stop doing all the shits
that has something to do with him.

I'm terrified, and for once, I'm praying at the back of my mind and hoping for her
safety.
That's why when she went home, I want to cry but there's no tears to left. I'm just
tired of feeling the pain I've caused.

Of all my life, I always thought of revenging and hurting her just to feed my ego
but honestly? It only bounced back at me.

And now, of all the evilness I have in my soul and wrong possessions I'm possessing
with...

She is the exchange of everything I have done.

And now I can't do anything to save her. My wealth can't wake her up.
I went back to my senses when I felt a hand grabbed my collar and received a strike
on my face which made me to fall on the ground.
"What did you do to my daughter?!"! heard Mr. Kim's voice. My face felt numb. I'm
too occupied to feel the pain I caused.
I'm thinking about what happened earlier..on how I

saw Malzia got hit by a car.

I didn't say anything and so another punch hit the

other side of my face. Instead of fighting back, I remain

silence and bear the pain.

I deserve this...I deserve more than this.

"Itrusted my daughter to you! HOW DARE YOU HURTING HIM AGAIN,VAUGHN?! HOW DARE YOU
PUTTING HER LIFE ON DANGERAGAIN!"He shouted.
I slowly looked unto his face because of what he said...

Again?

"ITRUSTED MY DAUGHTER TO YOU BECAUSE I KNOW YOU LOVE HER! I KNOW THAT YOU LOOKED
FOR HER! THAT YOU ARE THE PERSON SHE'S IN LOVE WITH FOR A LONG TIME AND NOW ITO ANG
ISUSUKLI MO?! ANG ILAGAY ULIT SIVA SA PINGGIT NG KAMATAYAN?!"He yelled. I was froze
at that moment, I heard his wife crying but I can't say anything or do anything
because I deserve this..I deserve to wroth in hell.
I received another hard strike into my stomach which made me groaned in pain.

I deserve this, I deserve this pain..

"HOW DARE YOU PUTTING HER ON A HOSPITAL BED ALL OVER AGAIN?! HAYOP KA! HINDING
HINDI KO
NA SA'YO IBIBIGAY ANG ANAK KOI EVEN IF YOU TAKE ALL OUR ASSETS OR MONEY,IDON'T
CAREIILALAYO KO SAYO ANG ANAK KOI"he shouted which made me looked unto him.

In just a split second, I bended my knees and pleaded Mr. Kim.

"P-please..l-let me see her.."I said while my voice is cracking. My tears started


to shed but I received a hard kick on my chest which made me to cough with blood.

"Stop it,Henry! Tama na,ang puso mo!"Mrs. Kim pleaded while restraining Mr. Kim
from hurting me.

Vivian was also holding him back so that he couldn't

reach me.

I laid my back on the wall and stared at him blankly. I have no words because it's
definitely my fault.

I just want her to be safe. Even if killing myself or being dead will wake her up
then so be it.

I'm such a bastard.....

I'm a fucking idiot for bring so much pain to her, for causing too much damage on
her.

She doesn't deserved any of this...

"IDON'T WANT TO SEE YOUR FACE AGAIN! IF YOU DARE SEEING MY DAUGHTER,I WOULDN'T
HESITATE TO KILL
YOUI PATAWARIN AKO NG DIYOS PERO MAPAPATAY KITAI
"Mr. Kim shouted and her wife pulled him away from me.

Umalis sila sa harap ko at naramdaman ko ang

hawak ni Vivian.

Soon as I felt Vivian's hand, I started to cry and sobbed.

"V-Vivian...l-l'm such a

bastard..I d-did this t-to her.."I said between sobbed.


I felt Vivian trying to pull me up and support my body in standing up because I was
severely hit by Mr. Kim.
If it was others then maybe I can kill him in just a

snap. But I deserve more than this../ deserve to die.

"Let's go,Vaughn.I'll talk to Zia's mom,papakiusapan ko siya para makausap mo si


Zia."s he said and I didn't react and tried to walk slowly.

I looked at Vivian who's having a hard time helping me and I talked.

"P-please V-Vivian..p-please..let me s-see her."I

pleaded and my tears dropped onto my cheeks.

She looked at me worriedly and very concern. "I'lltry my best Vaughn,but for
tonight,pelase take
a rest and fix yourself.

Hindika pwede magpakita ng ganito kay Zia."she said worriedly and I just slowly
nodded.

If only I could replace her in that bed, I will do it. Just give me another and one
last chance, Zia, I
promise... / promise that I'll end my life if I hurt you

agam0

Just please...live.

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

Bridgetine Trilogy I It Had To...

0 6.4K Read

TAGS billionaire possessive second chance


Chapter 44

Chapter44

MALZIA

Umaga nang umalis ako mula sa aking condo. Plano kong kitain si Vaughn
pero pupuntahan ko siya dahil may maganda akong bali

ta.

Gusto ni Dad
na pag-aralin siya. Nagkausap kami ni Dad
at sinabi ko sakaniya kung gaano ko kamahal si Vaughn at para payagan ni Dad ang
relasyon namin.
Kailangan may mapatunayan siya para naman panatag s
i Dad
na mapupunta ako sa may magandang kinabukasan.

Mahal na mahal kosi Vaughn. I'll do anything just to expressmy love for him.
Siguradong matutuwa siya at lalo na't kita ko na masaya si Dad para saamin.

Agad akong sumakay ng bike ko. Kasalukuyang nasa condo ako. Bukod sa malapit ito sa
eskwelehan ko ay malapit rin ito sa bahay ampunan.
Mga 1 oras papunta doon pero okay lang. I know it will be worth it.

Agad akong sumakay sa aking bike at mabilis ko itong pinaandar.

I just can't wait to say the good news to him. I know


Dad will/ike him, lalo na't nakita
niya ang dedikasyon ni Vaughn sa mga nakalipas na tao
ng magkakilala kami.

Napakabait nito at napakagalang so no wonder why my

Dad chose to fund his future. Besides, he sees the potential to him.
Simula nang makilala kosi Vaughn, halos nabuo ang buhay ko.
Oo at masaya na aka kasama ang pamilya ko but my world became even more vibrant
when he came. He become my source of inspiration to pursue all the goals I have in
life.

And now I can't wait to fight for my dream..with

him.

Kasalukuyang akong nagpe-pedal ng

bike nang tumigil aka sa intersection.

Hindi aka mapakali at labis akong nasasayahan dahil na sasabik na aka makita siya,
nasa wakas, makikita niya na ang sarili niya na may kinabukasan.

!lang oras ay napatigil aka sa gilid ng bridge. Napakalaki na daanan ito at


may parte na ginagawa sa harang nita kaya maraming p alatandaan.
Napatigil aka doon at kinuha ko ang tubig ko.
Hindi naman aka maabutan ng mga kotse tutal ay under construction ang parte nita.

Habang umiinom aka ay tila parang nabingi aka sa ingay ng isang busina. Kaya binaba
ko ang pag-inom ko
at napatingin aka sa pinagmumulan ng ingay.

Pagkatingin ko
ay big/a akong nanigas nang may paparating na truck na pagawi sa aking direksyon.

Ngunit sa isang iglap ay tila biglang naramdaman ko ang


malakas napagsalpok nito sa buong katawan kasabay n
g pagkahulog ko sa ilog.

Big/a akong may nakitang liwanag at napapikit. I'm sorry Vaughn..../ think I
wouldn't made it. Dahan dahan kong minulat ang aking mata at labis
sumasakit ang ulo ko. Tila ay para akong nalulutang at namamanhid ang buong katawan
ko.

Nang mamulat ko ang aking mata ay tila may

lumandas na luha sa aking mata. Dahil napanaginipan ko na naman ang pangyayarin


'yun. Ang alaala na matagal kong hinahanap sa nakalipas na mga taong dumaan.

Pero tila ramdam ko parin ang hapdi sa aking puso at pagkamanhid ng buong diwa ko.
Naalala ko na ang lahat ng bagay na noon ay pilit hinahanap ng isip at puso ko.
Nanumbalik na ang mga ala-alang sana'y hindi ko na lang naaalala.

Sunod-sunod ang patak ng luha ko. Hindi ko na alam kung paano ko pipigilan ang
sakit na nararamdaman ko. Kahit sa pagtulog ko kung saan ay makakaasa ako ng
katahimikan ay binibisita parin ako ng nakalipas at kinakain ako ng sakit.

Ngayon naiintindihan ko na, kung bakit ganoon ang galit saakin ni Vaughn. Kung
bakit nagpakita muli siya sa buhay ko.

Upang bawian ako sa bagay na hindi ko sinasadyang gawin sakaniya.


I never intentionally left him. Sinubukan kong puntahan siya..but 1 failed.
Because maybe it was our fate.

Maybe, we are not for each other. Na talagang maging ang kapalaran namin ay
kumokontra na

Chapter 44 4/17

magsama kami.

Pero ang pinakamasakit lang ay kahit kapalaran namin ay kaya kong hamakin para sa
pagmamahal ko sakaniya.

I wouldn't think that I would survive in the accident. Akala ko ay mamatay na


ako..ang aka/a ko hindi ko
na siya makikita.

But maybe that's the way of fate to separate us. Dahil hindi kami para sa isa't isa
at ang aksidenteng nangyari saakin ang tumuldok sa pagkakasalubong ng mundo namin.

Siguro nga....kailangan kong itigil ang pagmamahal na pilit kong pinaglalaban.


Ang pagmamahal na lagi kong pinanghahawakan.

At ang pagmamahal na tila'y sakit lamang ang idinulot sakin. Maging ang buhay ko
ang laging kailangan kong isakripisyo para lang sa pagmamahal ko sakaniya.

Kailangan ko na talaga siyang bitawan...kailangan kong unahin ang sarili ko at


pagalingin ang sugat na dinulot saakin ng nakalipas.

11Ate....batid ni Lianne at napansin ko ang kaniyang prisensya sa aking harap na


nakasimpleng ngiti. Pang apat na araw ko na dito sa hospitalat tila'y hindi parin
ako nagsasalita simula nang magising ako.
Paged na paged na akong lumaban. Gusto ko na lang magpahinga at magpakalayo. Dahil
ubos na ubos na ako.

Gusto kong iligtas ang sarili ko mula sa sakit, gusto kong isalba ang sarili ko sa
sakit na dinulot na pagmamahal na pilit kong pinipili.

Kahit na mabigat ang loob niya lagi saakin at

paiba-iba ang pakikitungo niya sakain ay tiniis ko...tiniis


ko dahil mahal ko siya at gusto ko siyang protektahan.

I'm busy on taking care of him and make sure that he's okay..

And I didn't realize I lost myself for that.

And now, hindi ko alam kung paano ko pupulutin ang sarili ko. Kung paano hihilom
ang sugat na tinamo ko sa nakalipas na mga taon.

Ang sugat sa balat at kahit saang parte sa katawan, Iahat yun ay madaling maghilom.
Pero ang puso ko at sakit ng nakalipas? Hindi ko alam kung kelan pa maghihilom.

Yung pakiramdam na tulog ka at tanging boses lang naririnig mo? Hanggang ngayon ay
bumabalik saakin
ang Iahat ng mga ala-alang yon.

Yung mga sakit ng aking katawan na hindi ko alam saan. Na halos gusto kong sumuko
sa sobrang sakit at tanging pagluha lang ang kaya kong gawin sa dalawang taon na
nakahiga ako sa kama ay nakaya ko.

Dahil pakiramdam ko ay kailangan kong lumaban. Pero hindi ko alam ang dahilan kung
bakit guato ng katawan ko lumaban at mabuhay.
At nang nakita ko muli siya. doon ako napaisip, na baka nga.. kaya ko ginusto
mabuhay upang makilala
.
s1ya.

But I didn't realize that he was the reason why I

can't refrain myself from hurting...it's because he was the missing piece in a
puzzle.
And now, the day has come. I think I have to stop what we have and focus on myself.

Kailangan kong humilom at makapagsimula muli...na wala siya.

11A-ate..magsalita ka na....pagmamakaawa ni Lianne at tila tumulo lang ang luha ko.


Wala itong tigil sa

pagtulo at nakatulala lang ako sa kawalan.

Bakit kinailangan kong maranasan 'to? Why me? Did I do something wrong in my past
life?

Narinig kong bumukas ang pinto at ang yapak ng sapatos.

"He's still waiting.."singhal ni Mom at tila puyos ang awa sa mukha ni Lianne at
tumingin saakin.

"Paalisin mo muna siya ulit,Mom." Saad ni Lianne. liang araw ng nandito si Vaughn
at nagtitiis sa labas para makita ako ngunit hindi siya pinapapasok nila Mom. Dahil
maging si Dad ay pinalakas ang seguridad ng mga tagabantay sa Iabas at sino man ang
papasok ay kailangan dumaan kay Dado hindi kaya kay Mom.
Aalis na sana si Mom upang tabuyin muli si Vaughn nang sa wakas ay nakahugot ako ng
lakas upang magsalita.

"Let him in."malamig kung tugon habang walang ekspresyon sa aking mukha at
nakatingin mula sa dingding.
Naramdaman ko ang gulat ni Mom at Lianne kaya madali itong lumapit saakin at tila
hindi makapaniwala sakanilang nadinig.

Naramdaman kong hinawi ni Mom ang aking buhok samantalang hinawakan naman ni Lianne
ang aking kamay. Tinignan ako habang may mga luha ito na lumalandas sakanilang
pisngi.

"A-anak..O-oh my.."iyak ni Mom. Ramdam ko ang ligaya at sakit na kaniyang dinadala


dahil sa nangyari saakin kaya agad namang tumulo ang luha ko dahil maging ako ay
bumibigat ang aking dibdib.

I'm sorry mom and Lianne if hindi kaya ni

Ate magsalita.

i> kung nahihirapan kayo sa sitwasyon ko.


Pero maging aka ay hindi ko
a/am kung paano ko aayusin ang sarili ko at bumalik muli sa dati.

Puyos ang hinanakit sa dibdib ko at kahit nakaligtas ulit ako sa isang aksidente ay
hindi parin magbabago ang naramdaman ko bago ako mabangga.
"Let him in."ulit kong batid at tila napatigilsilang dalawa dahilsa pagsalita ko
muli. Ngunit ganoon parin ang ekspresyon ko.
"A-are you sure, ate?"Lianne asked. At napaigting ang panga ko at tila ramdam ko
ang luhang namumuo.
Dahan dahan akong tumango. Kailangan kong tapusin ang Iahat sakaniya.

Kailangan na namin pagpahingahin ang isa 't isa,

mabuti na siguro na putulin na ang namamagitan


.
saamm.

Mabuti na itigil na ang kahibahangan ko. Kailangan kong iwan Iahat ng bagay na
nagpapasakit saakin at ihilom ang sugat na matagalng nakaukit sa puso ko.
I love him, but it's not enough for me to stay.

That love has its ending...

THIRD PERSON

Lumabas si Mrs. Kim upang puntahan si Vaughn na apat na araw ng nakaupo sa harap ng
kwarto na tinutuluyan ni Malzia.

Kung dati ay tila napakaayos nito tignan ay ngayon naka sweatpants, sweatshirt at
sumbrero ito, labis rin ang pagkamugto ng mata nito at tila namumutla din.
Gustong maawa ni Mrs. Kim sakaniya. Pero kung titignan naman niya ang kaniyang anak
ay mas
kaawa-awa ito dahil dalawang beses na itong nalagay sa

panganib at parehas ang naging rason.


Nang makatungo si Mrs. Kim sa harap niya ay

napahinga siya ng malalim. Hindi siya tinitignan ni

Vaughn at tila matiyaga itong naghihintay. "Vaughn."tawag ni Mrs. Kim at napatingin


ito.
Nang mapatingin ito ay tila hindi maiwasan ni Mrs. Kim na mapaiwas ng tingin. Ayaw
niya itong tignan dahil naalala niya lang na ang lalaking nasa harap niya ang
dahilan kung bakit muntikan na siya mawalan ng anak.

"Stand up,Zia wants to see you."she stated. Tila isang iglap ay napatayo si Vaughn
at halos hindi magkanda-ugaga ang kaniyang pakiramdam.
Tila nagbago ang ekspresyon nito na kanina ay blanko at lumambot ito na tila gusto
niya ng makita si Malzia.

Akmang maglalakad nasi Vaugh nang bigla siyang pigilan ni Mrs. Kim at tinignan siya
ng may luhang bumabagsak sakaniyang bisig.

"Parang awa mona,Vaughn.Please stop hurting my daughter."pagmamakaawa ni Mrs. Kim


at tila bumuhos na ang kaniyang luha.
"Masyado na siyang maraming pinagdadaanan,p-p lease..stop her pain."iyak ni Mrs.
Kim at tila napatingin sakaniya si Vaughn at napatulo narin ang luha nito dahil sa
sinabi ng ina.
"Alam kong mahalna mahalmo anak ko,Vaughn. Alam ko yun..saksi ako kung paano mo
siya mahalin ng l ubos."She stated at tila napaiwas ng tingin si Vaughn at
napabuhos na ang kaniyang luha.
"Alam ko na nabalot ka sa galit. Pero kung inaakala mo
ay ginusto ka niyang saktan ay hindi.. hindi

niya magagawa sayo yun." Saad ng Ina at tumingin ito sakaniya.

"Mahalna mahalka ng anak ko.

Wala siyang minahalna higit sa pagmamahalniya sa'yo. Kahit na nawalan siya ng


alaala,yung puso niya hindina kalimot..ikaw parin ang laman ng puso niya."she
explained at nagulat angIna nang dahan dahang lumuhod sakaniya si Vaughn.
Tila hindi makagalaw angIna dahil sa ginawa ng binata.

"I'm s-sorry..l'm sorry..l didn't know..l'm sorry."batid niya at tila mas !along
napaiyak angIna nang makita at maramdaman niya ang luha at salita ng binata.

"Binalot ako ng galit..l'm sorry,I really love your daughter,Maam...so much."he


stated at tila napahinga ng malalim angIna na patuloy din umiiyak.
Naramdaman ni Vaughn ang kamay ng Ina sakaniyang balikat at narinig niya itong
huminga ng malalim.

"Puntahan mona siya...inaantay ka niya."sambit ng ina at tumango ito at pumasok.

Halos isang linggo niya na ito hindi nakikita. Simula nang malaman niyang nagising
ito ay hindi siya tumigil sa kakahintay na papasukin siya at makita ang dalaga. Na
kahit labis ang bugbog na nakuha niya kay Gionne ay malugod niyang tinatanggap
dahil alam niyang dapat lang sakaniya ang masuntok at bugbugin.

Wala pa Iahat ng natatamo niya sa dinulot niyang sakit kay Malzia.

Tinignan siya ni Lianne bago ito lumabas at

iniwasan siya ng tingin tila ay gustong sisihin ni Lianne si Vaughn sa nanagyaring


paghihirap ng ate niya sa makalipas na taon.

Dahan dahan siyang pumasok sa loob at agad na


niya natanaw ang dalaga na nakahiga at may bend a ito sa ulo.

Bumagal ang paligid niya at tangi ng da laga lang ang kaniyang nakikita. Ha los
parang sinasaksak ang puso niya habang nakikita ang dalaga. Ti la'y hindi niya
mamukahaan ang !aging nakangiting babae at napakahinhin.

Kasalanan ko 'to..

Marami siyang naiisip at ha los malakas ang ti bok ng puso n iya habang lumalapit
sa dalaga. Lubos ang paglalambot ng kan iyang tuhod at panginginig ng kaniyang
kamay dahi l ti la nasasaktan siya sa sitwasyon ng dalaga.

Paulit-ulit niyang sinasabi sakaniyang isi p na kung pwede ay siya na lang ang nasa
kinala lagyan ng da laga dahi l tuta l ay siya ang may kasalanan nito ay
tatanggapin niya.
Nang maka lapit siya sa dalaga ay ti la nabasag ang puso niya nang nakatulala la ng
ang dalaga at napabaling sakaniya na may namumuong luha.

Dahan dahan siyang lumapit at tila nang pagkalapit niya ay bumagsak na ang luha n i
Malzia sakaniyang mata.

"Z-zia.." malambot na pagtawag n iya at hahawakan niya sana ang kamay ng dalaga
nang bigla ng i layo ito ng da laga habang mala mig ang ekspresyon nito.
Napayukom na lamang siya at binawi ang kan iyang kamay at napaupo siya sa tabi ng
da laga.

"D-do you want anything? I'llask


someone------"malambot n iyang tanong ngun it bigla siyang pinutol ng dalaga.

"Stop." Saad niya. At napalunok naman si Vaughn at

tila napatahimik dahilsa sinabi ni Malzia.

Tumingin ito sakaniya. Hindi niya ito kayang tignan sa mata dahil ramdam niya ang
galit at pagkamunhi ng mata ng dalaga sakaniya.

"Masaya ka na?"she asked at hindi siya umimik sa sinabi nito at tila mabigat ang
puso niya dahil ramdam niya ang hinanakit ng dalaga.
"Tignan mo ko!"she yelled. It was cold. Parang hindi

mo mapapagtanto na kay Malzia nanggagaling ang


. .
s1gaw na 1yon.

Dahan dahan niyang tinignan ang dalaga at nang tignan niya ito ay halos durugin ang
puso niya dahil malamig itong nakatingin at puyos ang galit sakaniya.

"Did it satisfy you? To see me hurting?"she coldly asked but he didn't reply at
patuloy siyang tinititigan.
"Anong ginawa ko sa'yo? Para saktan mo ko

ng paulit-ulit?l PARA WASAKIN NG PAULIT-ULIT?!"She yelled but Vaughn just keep on


listening.
At sa bawat salitang binibitawan ng dalaga ay hindi makayanan ng puso niya.

"SAGUTIN MO KO!"She shouted. Anger was written all over her expression. Tila ay
wala ng natirang pagmamahalpara kay Vaughn dahillabis siyang kinamumuhian nito.

"1-l'm sorry.." yun lamang ang nabatid ni Vaughn at tila napatulo ang luha niya
habang nakatingin sa dalaga.
Napatahimik ang dalaga at tila biglang tumawa ng mapait. Agad naman siyang
napatigil at tinignan ang dalagang tumatawa.

"Sorry?! SORRY?! VAN LANG KAVA

MONG SABIHIN SAKIN?!"She answered loudly. Nagulat si

Vaughn nang biglang napabangon ang dalaga at tinulak

ang dibdib niya ng malakas.

"PAGKATAPOS MO KONG SAKTAN?!"she shouted at tila hinawakan ni Vaughn ang mga kamay
ng dalaga dahil patuloy siyang hinahampas.
"1-l'm s-sorry Zi..nadala ako sa galit..l was in a deep resentment. Nasaktan ako
dahilsa pag iwan mo..I'm sorry,wife.."he said while his tears dalling down on his
cheeks.

"lniwan?"Malzia asked bitterly and smirked at him with full of pain.


"Tinanong mo ba ako? TINANONG MO BAAKOVAUGHN?! KUNG BAKIT KO NAGAWA YON?!"She
replied back but he didn't answer.

Napahilamos si Malzia at tila napahagulgol dahil hindi niya matanggap ang mga
lumalabas sa bibig ni Vaughn.

"Kung alam mo lang pinagdaanan ko Vaughn! Kung alam mo lang paano ako hagipinl
Kung paano ako mahulog sa tubigl

Kung paano ako mag agaw buhay sa buong dalawang ta on! Nasa araw-araw na ginawa ng
diyos,
ang tanging pinanalangin ng pamilya ko ay mabuhay

ako!"she revealed. Hindi makagalaw si Vaughn at tila nagulat sa rebelasyon ng


dalaga. Nanigas siya sakaniyang kinauupuan at halos gusto niyang patayin sarili
niya dahil sa pagsisisi na kaniyang nararamdaman.

"I'M 2 YEARS IN

COMA VAUGHN! DALAWANG TAON NAGAAGAW BUHAY AK


0! NILALABAN KO BUHAY KO! NASA ILANG OPERASYON NA GINAWA SAAKIN! NAGHAHANAP AKO NG
DAHILAN PA RA HINDISUMAMA SA ILAW NA MADALAS MAGPAKITA SAA KINI"She shouted while
sobbing and looking at him

intently. Hindi niya mapigilang umiyak dahil ramdam

niya ang hinanakit ng dalaga.

"On the d-day na d-dapat pupuntahan kita. Nahagip ako ng truck


at nahulog ako sa ilog..sinubukan kong pumunta sayo Va

ughn.."batid niya pa ng mahina at patuloy umiiyak.

"MINAHAL KITA! IPINAGLABAN KITAII EVEN LOST MYSELF! HALOS MAWALAN NG ISANG ANAK ANG
MGA MAGULANG KO DAHIL SA KAGAGAHAN KO SAYO!"Sh e shouted at tila hindi umiimik si
Vaughn at nakatingin lang kay Malzia na puyos ang hinanakit at ramdam niya na labis
niya itong nasaktan.

"Vaughn...halos sa buong pagsasama at kasalnatin. Walang araw na


hindikita minahal..na kahit wala akong maalala,nasayo

parin yung puso ko at hindinagbago yun."she said at tila tinitigan siya ng dalaga
sa mata. Puyos ang sakit na nakaukit sa mata nito at tila gulong gulo.
"V-vaughn,bakit mo nagawa saakin 'to?"tanong niya ng mahina at lubos itong napaiyak
sa harap niya.
"1-i'm sorry Zia,patawarin mo

ko hindiko sinasadya,I'm sorry if I blamed everything to you.."he whispered and


held her hands as if he doesn't let go of her.

"V-vaughn..wala

na ako maibigay..ubos na ubos na ako..J..you.."saad nito at tila napahugot sa


kaniyang kamay at napahimalos dahil sa luhang tumutulo sa pisngi nito.

Tila parang hindi makahinga ang dalaga at mabigat ang kaniyang pakiramdam. Halos
wala ng lumalabas sakaniyang bibig.

Huminga siya ng malalim at tumingin muli sa binata na mugto ang kaniyang mata.

Chapter 44 14/17

"L-let's end this."saad ni Malzia. Pawang nabingi si Vaughn sa sinabi ng dalaga at


nanghina lalo ang buong katawan niya dahil sa sinabi ng dalaga.
"Pagod na pagod na ako Vaughn.Gusto ko

ng magpahinga,gusto kong lumayo sa'yo..."she stated at tila hindi nakapaniwala si


Vaughn.

"Kailangan na nating maghiwalay.Maybe this is our fate..maybe this is our destiny


and we have to accept it,kailangan na nating lumayo at tigilan kung ano meron
saatin."she said firmly at tila nagulat si Malzia nang biglang lumuhod si Vaughn at
umiiling.
Hawak ni Vaughn ang kaniyang kamay at tila nakaluhod ito at umiiyak. Nagmamakaawa
sakaniya na huwag siyang iwan ng dalaga.

"I'm begging you Zi...please don't leave me..h-hindi ko kaya kung mawawala ka pa
sakin ulit..please Zi,I'll
do anything just so you won't leave me."he said between

sobs. Halos madurog puso ni Malzia dahil sakaniyang nakikita.

Kung paano magmakaawa si Vaughn..

Hinigit niya ang kaniyang kamay ngunit hindi ito binitawan ni Vaughn at patuloy
lang ito umiiyak sakaniya at nagmamakaawa.

"Lahat gagawin mo?"tanong ni Malzia at napatingin si Vaughn at buong determinasyon


itong tumango.
Napatitig sakaniya ng malamig ang dalaga at tumulo ang luha nito.

"Bring my babies back."She said.

biglang napabitaw si Vaughn sa pagkakahawak dahil sa sinabi ni Malzia. Napatingin


siya at gusto niyang maglaho dahil sa sinabi ng dalaga.

"B-babies? W-what do you mean?"he asked at tila bumuhos ang luha ni Malzia na puno
ng lungkot at

pagkadismaya.

..I'm

pregnant..pero patipagiging nanay ipinagkait mo saakin

11 hinanakit nitong suwestyon at tila bumagsak ang

balikat ni Vaughn dahil hindi ito makapaniwala.

11 1-l'm sorry..l'm sorry..... Saad nito at napailing iling ito at napasigaw ng


malakas dahilsa galit niya mula sa sarili. Pakiramdam niya ay nasa pinggit siya ng
kamatayan dahil halos hindi niya makayanan ang sakit na kaniyang nararamdaman.
Lahat ng galit at poot na kinimkim niya ay halos walang kwenta dahil sa una palang
ay siya ang nakasakit, siya ang nakalubhang nakapinsala.

Natahimik ang paligid at tila hindi napaimik si Vaughn dahil sa galit niya
sakaniyang sarili. Labis niyang sinisisi ang kaniyang sarili dahil sa ginawa niya
sakaniyang buhay at lalo na sa buhay ni Malzia.

..Let's end what we have,Vaughn.Tama na,wala na akong nararamdaman sa'yo...she


stated. Naatingin sakaniya si Vaughn at nagkatamaan sila ng tingin. Lubos ang
pagkalamig ng boses nito at tila 'y totoong totoo ang sinasabi nito.
..Galit na

lang nararamdaman ko sa'yo,pagmamahal? Ubos na ub os na ako noon Vaughn.Kahit


katiting wala ng natira. Kaaya kung maarihuwag ka ng magpapakita saakin...she said
with all firmness and coldness.

11A-ayoko,no..no wife,h-hindi,y-you can't leave me..h-hindiko kaya...batid niya at


bigla niyang niyakap ang dalaga habang nakayuko at pilit itong nagmamakawa.
Pumipiglas si Zia sakaniya.
11 UTANG NA LOOB VAUGHN! TUMIGIL KANA! AYOKO NAIHINDI KO

NA KAKAYANIN KUNG MAKIKITA 0 MAKAKASAMA PA KITAI

"sigaw niMalzia at tila ayaw ito paniwalaan niVaughn at patuloy niyang sinusubukang
hawakan ang dalaga
ngunit pumipiglas ito.

"I love you,no...please don't do this..

Iswear I'll change...babawiako...please huwag mo

lang akong iwan."batid ni Vaughn habang

nagmamakaawa at tila hindi mapigilan ni Malzia mapaiyak at mariin itong umiling.


"Nakapag desisyon na ako.Tama ng inubos ko na ang lahat para sayo Vaughn.
Tama nang nawala ang mga anak ko at wasakin mo

ko..ayoko na.Nakapagdesisyon na ako."batid ni Malzia at inialis ang pagkakahawak ni


Vaughn.
"P-please Zia,let me make up with you------"

Bago pa makasagot si Vaughn ay nagulat si Malzia nang biglang may sumuntok sa mukha
ni Vaughn. Nagulat siya nang biglang sumulpot si Gionne..Ang kaniyang kapatid at
pilit namang pinipigilan ni Mrs. Kim at Lianne.

"HAYOP KAI TALAGANG NAGPAKITA KA PA KAY ATE?I ANG KAPAL NG MUKHA MO! PAALISIN NIYO
VAN! BABASA GIN KO MUKHA MO
PAG HINDI KA PA UMALIS SA HARAP NAMIN!"Sigaw ni gio at tila napasalmpak si Vaughn
sa lapag at kasabay nito ang mabilis na pagdampot sakaniya ng mga tauhan nila
Malzia.
"Jlabas niyo na siya!"sigaw ni Lianne ngunit kinuwelyuhan pa ito ni Gionne at
binantaan.
"Huling kita mo na'to sa kapatid ko,pag nagpakita ka pa,papatayin kitang gago ka!"
Saad ni Gionne pero hindi natinag si Vaughn at nginisihan lamang si Gio.

"Do it."he challenged. "I will never leave her,only

death can separate me from her."madiin niyang sabi kay Gionne at tila dahil sa
galit ni Gionne ay malakas niya itong sinapak na sanhing malaglag si Vaughn at
tumulo ang dugo gating sakaniyang bibig.
"Stop it Gio!"galit nasaad ni Malzia at tila biglang napatigil si Gio.
"llabas niyo na siya."galit na saad ni Malzia at agad naman itong nilabas ng mga
tauhan.
Nang mailabas nila ang kaawa-awang si Vaughn na halos sinalo lahat ng bugbog ay
biglang napasandal si Malzia sakaniyang higaan at bumuhos ang luha na kanina niya
pang pilit kinikimkim.
Ang luha ng sakit mula sa pagmamahal na kaniyang nararamdaman.

"1-l'm sorry Vaughn...if I have to do this."she said and cried her heart out.
Good bye Vaughn...

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...

Chapter 45

Chapter45

MALZIA

"Ate siKuya Gio nangaasar na namanl"inis na singhalni Lianne habang nakanguso ito.
Bigla naman akong natawa at napailing sa mga pinag-gagawa nita.
"Si Gianne 'yun hindiakol"pagtanggi niya habang nakatayo sa harap namin,
kasalukuyan kasing nagpipinta. Wala na kasi ako magawa kaya naghahanap ako ng
mapaglilibangan.
"Ako pa talaga sinisimo,Giol Kanina mo

pa nga inaasar siLianne about kay Dino."singhalni Gianne na kakapasok lang sa empty
room ko kung saan nagpipinta ako ng aking mga gawa. Hindi ko maiwasang matawa dahil
para silang mga batang nagsisisihan.
Napatigil ako sa pagpipinta at humarap sakanila. "The three of you
stop. Pinayagan ko kayong magbakasyon dito para

may makasama ako at hindi

para pasakitin ang ulo ko."saad ko habang natatawa dahil ang lalaki na nita !along
lalo na yung kambal. Halos
20 na sila pero kung makadepensa sila ay akala mo mga

bata parin.

Napatigil naman agad sila at napadaong sa akin. Dahan-dahan silang lumapit at


inakbayan naman ako ni Gianne.

"Ate bakit ang sungit mo?"he asked at bigla naman akong nagtaka at kita ko namang
tumatawa si Lianne dahillumapit narin ito saakin.

Huminga ako ng malalim at napababa sa aking

hawak na paont brush at humarap sakanila.

"Alam niyo kayo para kayong bata.

Pati si Lianne binu-bully niyo na."singhal ko at bigla namang sumulpot sa harap


koso Gionne.
"Alam mo

ate bigyan nga natin kulay ang mukha mo." Saad nito at bigla akong napatigildahil
sa kaniyang ginawang paglagay ng pintura sa mukha ko na agad namang sinundan ni
Lianne at Gianne.
"Wh-----kayo talagang tatlo!"l yelled at bigla na silang nagtakbuhan nang hawakan
ko ang pinakamalaking paint brush at ang neon color na paint para isaboy din
sakanila.
Napuno ng tili at tawanan ang buong kwarto dahil sa pagwiwisikan namin ng pintura
at sa saya ng dala nang aking mga kapatid.

Bigla akong napatigilnang may maramdaman akong paggalaw sa tiyan ko.

Nang tumigil ako ay agad silang napatigil at dahan dahan nilang ibinaba ang
kanilang mga hawak dahil napansin nila na napatigil ako at inilapag ko ang aking
gamit para hawakan ang tiyan ko.
"Gumagala---they are kicking!"! amusingly said and touched my big belly.
Agad naman silang napapunta saakin at hinawakan ang aking tiyan at kinapa
dahilmalakas sumisipa ang mga baby ko.
"Wah! Gumagalaw atei"Lianne stated amusingly while caressing my belly.

Nilapit naman ni Gionne ang kaniyang ulo sa aking napakalaking tiyan upang
pakinggan at pakiramdaman ang baby na agad naman akong natawa.

"Pati kayo nakikilaro ahl"tawag saad ni Gionne na

agad naman akong napatawa at napahagod sa aking balakang dahil nangangawit ako.
"Ouch!'l yelled. Napalakas ang sipa nita kaya nagulat ako at napadaing dahil
masakit ang
kanilang ginawa.

Bigla namang natawa silang tatlo at napatingin saakin.


"Manang mana sa tatayl"suwestyon ni Gianne na agad naman akong napatigil at sinaway
naman ni Lianme at Gionne.

Biglang nawala ang aking ngiti at bigla ko na naman naramdaman ang init sa dibdib
ko. Marinig ko plang ang pangalan niya ay labis na nagiinit ang pakiramdam ko.
"lkaw talaga Ate Gia!"tapik sakaniya ni Lianne na agad namang napatikom si Gianne
sakaniyang bibig at nag peace sign dahil sa sinabi ko.
Kahit anim na buwan nang lumipas, hindi ko parin siya kayang makita at
alalahanin. Pakiramdam ko ay nadudurog lang ako sa tuwing naiisip ko siya.

After that encounter, napagpasya ni Dad na

i-transfer ako sa isla na matagal niya ng binili. Walang tao dito sa Isla kung
hindi kami lang. Tanging ang bahay lang namin ang tao dito at wala ng iba.

Naging desisyon ko narin yun. Ang mag tago at hindi magpakita sakaniya. Si Dad at
sila Gianne ang nag aalaga sa kumpanya ngayon. Kung ano 'man ang balita kay Vaughn
ay wala akong natatanggap dahil sinabi ko narin ito sakanila na ayoko na makarinig
ng kahit ano mula sakaniya.

Mas maganda ng hindi niya muna ako makita at makita na buntis ako. Baka mamaya
ay pilitin niya pa akong sumama sakaniya at hindi iyon makakabuti sa

kondisyon ko.

Paunti-unti ay imimulat ko ang aking mata, sobrang nahi hila parin aka at tila
lumalandas na ang aking luha sa aki ng pt.sngt.

I now remember every single of my lost memories. Ubos na ubos na aka at tila hindi
ko
a/am kung paano ko aalisin ang sugat mula sa puso ko.
Tila wala ng puwang si Vaughn sa dibdib ko.

All! feel right now is anger and frustrations. I can't feel any love thinking of
him. Galit at puot na
lang..at wala ng iba.

"Gianne!
Mom! Gising nasi Ate!"narinig kong sigaw ni Lianne at big/a itong nagtungo saakin.
Gumagalaw ang aking mata
at tila labis ang pagkasakit ng ulo ko.

"Gianne! Tumawag ka ng Doctor!"sigaw ni Mom


at pi/it kong hinahabol ang aking hininga dahil sa aking nararamdaman na galit mula
sa nangyari.

Hayop ka Vaughn...napakasama mo..


Big/a ko narinig ang mga yapak na nagmula sa pintuan a t biglang bumungad saakin
ang malabong imahe ng doctor. Nramdaman ko ang pagbuka sa aking mata
at pagtapat ng ilaw.

!lang sag/it lang din


ay bumalik na aka sa aking wisyo at naging maayos ang aking paningin.

Big/a akong napahawak sa tiyan ko


at nang maalala ang nangyari saakin ay big/a akong nap abangon ng buong pwersa at
tila nagulat ang lahat sa ak

m. g gm.

awa.

"D-doc! Y-yung baby ko?! Kumusta?! Okay


ba sila?! Ano.."l said
at hinawakan ko ang kaniyang kamay upang nagmamak aawa na sabihin niya lang na okay
lang
ang mga anak ko.

Hindi ko makakayanan kung pati ang mga anak ko na ngayon ay mawala.


Sila na lamang ang pinanghahawakan ko sa ganitong sit wasyon ay mawawala pa.

"Mrs. Zhang kumalma kayo, they are safe."Saad ng


Doctor
at tila parang nawalan aka ng bigat sa aking balikat at b umuhos na ang aking luha
dahil biglang lumuwag anglo o b ko na nag-stay ang mga baby ko.

Big/a akong kumalma at bumalik sa aking pagkakasanda


l sa kama
at huminga ng malalim upang patigilin ang kanina pang I
uhang lumalandas.

Thank you Lord for protecting my children.

"Kumusta na ang kalagayan ngAnak ko, Doc?"she asked at tila napatingin kaming lahat
sa Doctor
at hindi naging maganda ang timpla ng itsura nita. Parang may masama itong
sasabihin.

Huminga ng malalim ang Doctor at


muting tinignan ang kaniyang hawak na nasa clip board na naglalaman ng mga
impormasyon na tungkol saakin.

"The babies are okay, but I have to be honest with you. Hindi maganda ang lagay ni
Mrs.
Zhang.''pagtapat ng Doctor at tila parang natuyot ang Ia/
amunan ko dahil sa binalita ng Doctor saamin.
"Doc?"! asked at huminga ito ng malalim.

"Look, because of the accident and your history, we

have to undergo you with some test and as I've seen

your MRI, I sorry to say Mrs. Zhang but you have an ExtraduralHaemorrhage."
malungkot na saad ng Doctor na t!la biglang nayanig ang buong mundo ko at halos
parang lantang gtAay ang aking buong katawan.

Ha-haemorrhage?

Lahat kami ay napatahimik at habang si Mom

ay nagsimula nang maiyak.

Hindi ko alam kung ano bang dapat kong sabihin pero n gayon hindi ang sarili ko ang
iniisip ko
pero ang mga anak ko na nasa sinapupunan ko.

"This type of Brain injury is usually common for people who have suffered multiple
accidents, This type of haemorrhage is commonly associated with skull fracture and
injury to the middle meningeal
artery. which means,you need to undergo immediate surgery."the Doctor
explained. Dahan dahang tumulo ang luha ko at tila hindi mapaniwala sa sinabi ng
Doctor.

Angakala ko

ay tapas na ako sa ganitong kondisyon, aka/a ko aypwedeko


ng kalimutan ang nakaraan at magsimula muli.

Pero heto na naman, kailangan ko na namang lumaban, kailangan ko


na namang makipaglaban sa dilim at pigilang mawala n

g tuluyan.

"0-Doc.. paano yan..l'm pregnant."batid ko, I'm stuttering because of Disbelief.

Huminga muli ang Doctor at mulimg tumingin saakin.

"Because of your case, we have to adjust your

surgery. We'll be giving you some medicine na mas mild

just to slow down the bleeding in your brain,


however..." Saad nJl:o at napa-tigil ako sakaniyang sinabi
at tJla parang bumugso ang pangamba ko sa aking dlbdi

b.

Wala akong pakielam kung

mamatay ako o mawawala ako sa mundo. I'm just

scared that I wouldn't see my children to grow at kung paano sila mapapangalagaan
ng mga taong mapagiiwan an ko.

Most especially their Father...

"This fight is not easy. But I'm encouragingyou Mrs. Zhang to be strong and fight
until we sucessfuly perform the surgery. Dahil ikaw na
lang ang may hawak ng kapalaran mo."she stated.

I heared my two sisters crying and sobbing

with Mom. Huminga ako ng malalim at tumango. "Doc..a-ano ang dapat kong
gawin para gumaling ako?"l asked at ngumiti naman ito.

"You have to live in an environment that is stress free and bed rest for 2 months
just to monitor your baby at siguraduhing pwede mo silang ilabas. Despite of your
condition, We'll give you medicines
para hindi ganoong sumakit ang ulo mo and I extremely advicena
wag ka munang mag-isip at lakasan mo ang loob mo. So right after you give
birth,ooperahan ka namin agad."She exaplained at aga

d naman akong napatango.

"But my chances of survival,doc?"! asked at big/a itong napatahimik.

"45%"She stated which made me stopped for a

second and try to digest all the information.

"It's a brain, Mrs. Zhang. Considering that you are pregnant, we have to take some
precautions, however, we have another option that will give you a 70/30 chance."he
said at tila napatango aka.

"What is it,Doc?"! asked.

"Abort the babies so that we can perform your surgery as soon as possible."she
stated
at tila biglang nagprotesta ang aking dibdib at isip.

Hindi aka papayag.


Walang silbi ang buhay saakin kung pati mga anak ko ay mawawala.

Tama nang aka ang magsakripisyo, kung ang nangyari saakin noon
ay nalampasan ko paano pa kaya ngayon?

Hindi aka makakapayag, I will do my best to live...for my kids.

Huminga aka ng malalim at napailing. "No,Doc. I'll save my baby."I said


at tila nagulat sila Mom sa sinabi ko.

"8-baby?! You don't have to do that! Hindi

mo pwedeng isaalang-alang ang buhay mo."Saad ni Mo


m

na agad naman akong dahan dahang napailing at tumul

o ang aking luha.

Mapait akong napatingin kay Mom

na tila hindi matanggap ang kaniyang nabalitaan mula s

a Doctor.

"Mom, wala ng saysay ang buhay ko

kung pati ang mga anak ko ay bibitawan ko."I said at nagulat aka nang lumapit
saakin si Mom
na umiiyak at niyakap aka ng mahigpit.

"No Zia! We can't lose you! Paano na lang


kami sige nga!"she cried and I just caressed her back to comfort her.

"Mom, Ina ka din at maging ikaw takot kang mawalan ng anak at ganoon din ako."I
said
at agad naman itong bumitaw saakin at napatigil ito. Kta ko sakaniyang mukha ang
/abis na pag-aa/a/a.

A/am kong malaking sakripisyo ang gaga win ko, pero /a/aban aka. Ngayon ay may
malaki akong rason upang manatili pa.

Hinawakan ko ang pisngi ni Mom


at ngumiti dito habang patuloy tumutulo ang aking luha.

"Lalaban ako, Mom..para sainyo..at para sa mga anak ko.. "Isaid


at agad akong niyakap ng mahigpit.

"Jusko! Anong pinag-gagawa ninyo?!"pahayag ni Mom at agad naman akong napatigil sa


pag-iisip at nabalik sa kasalukuyan.
Bigla namang napaayos ang mga kapatid ko at tila parang bata na akala mo ay kumuha
ng candy na walang paalam.

Para kaming ewan na napakadaming pintura sa aming mukha at maging sa aming damit.
Pati narin sa buong kwarto ay nagkalat ang mga pintura ko.

"Zia! What did you do?I"My Mom asked at agad

naman akong simpleng ngumiti at tila nahihiya sa aming


.
gmawa.

"Well,hindiako pasimuno."l said at agad naman itong mga tumingin sa tatlo na


ngayon ay nakabusangot.
"Then who?"tanong ni Mom na tila galit na galit dahil sa kalat.

"Gio/Kuya Gio did." Saad ng dalawang kong kapatid

na babae na agad nan ako napapigil ng tawa.

Ganito na lang talaga sila, pag si Mom na ang nagalit ay dahil gawa nang parehas
silang babae ay malakas silang magkampihan kaya !aging si Gionne ang napupuntirya
ni Mom.

Biglq namang nagpamewang si Mom at huminga ito ng malalim.

"All of you take a shower including you Gio and

after

that,ikaw ang maglilinis ng lahat ng kalat na sinimulan mo,understood?"Mom made


everything clear at agad naman kaming napatangong tatlo habang si Gionne naman ay
napakamot sakaniyang ulo at nang makaalis sa harap namin si Mom ay bigla itong
lumingon saaming tatlo lubes ang pagkainis nito.
"Alam niyo kayong dalawa,lagi niyo ko pinapaham ak." Saad ni Gionne at natawa naman
kaming tatlo dahil halatang inis na inis ito.

"You're really the one who started it."I said with an

"in fact" tone at tumango namang ang dalawa.

Nang angklaan pa ito sa braso at tila puyos ang ngiti dahil nagtagumpay silang
inisin muli si Gionne.

"Excuse us,Kuya! Maglilinis lang kaminiAte!"mapang inis na saad ni Lianne at nag


apir naman sakaniya si Gianne na kakambal ni Gionne.

"True! Linis well,twini"She teased at umalis ito sa harap namin.


Agad ko naman itong tinapik sa balikat at mahinang napatawa.

"Kaya mo yan,Gio.

Wag ka kasing makikipagharutan sa dalawa."l said and I

heared his groan because if frustrations.


Hindi ko na ito pinansin at agad nang lumapas

upang tumungo saaking kwarto upang makaligo.

Natapos akong makaligo at kasalukuyang nagpupunas ako ng aking basang buhok gamit
ang tuwalya.

Nang mapadaong ang tingin ko sa salamin ay tila napansin ko ang laki ng tiyan ko.

Kada linggo ay lumalaki ang mga babies ko. Hindi ko maiwasang mamangha lalo na't
mas doble ang laki nito dahil dalawa ang dinadala ko.

Grabe kaya pala ng babae mag buntis ng ganito kalaki?

Binitawan ko ang aking tuwalya at inilagay ito sa pinakamalapit na upuan at hinimas


ko ang aking tiyan habang nakatingin sa salamin.
"Lumalaki na kayo.."I said at simple akong napangiti.
Sino ba namang hindi magaganahang mabuhay? Lalo na 't kung ang naghihintay saakin
ay ang dalawang anghel na magpapabago ng buhay ko?

Kahit anong mangyari ay kahit maulit ang aksidente sa susunod kong buhay at ganito
ang kondisyon ko ay hindi akong magsasawang piliin ang mga anak ko mabuhay. Kahit
buhay ko ang kapalit ay basta maisilang ko sila ng maayos ay hindi ako
manghihinayang.

Kung ang isang buhay ay dalawa ang kapalit ay wala akong problema.

Nagulat ako nang mapansin kong nasa likod kosi Mom na kinuha ang tuwalya at
pinunasan ang mahaba kong buhok.

"Amazing isn't?"she asked while drying my hair

agad naman akong tumingin sakaniya sa salamin at

napatango.

"Ganito din pala sila Gionne at Gianne nang pagbun tis mo,Mom?"l asked at agad
naman itong tumango.

"Yung dalawang yun? Mas malaki pa

sila diyan." Saad ni Mom habang napapailing at natatawang ikuwento ang kaniyang
naranasan.
Napaupo naman ako sa kama at nakagawi ako sa tingin niya na kasalukuyang kinuha ang
suklay sa
lamesa at sumampa sa kama upang suklayan ako ng maayos.

"You know what,anak? Iwas caught off guard when you told me na nanay din ako at
alam
ko ang nararamdaman mo."she said at agad naman akong napatingin sakaniya mula sa
salamin at napakunot ang noo ko.
"Why?"l simply asked.

Huminga ito ng malalim at patuloy na dahan-dahan niyang sinusuklay ang aking buhok.

"Because that time,Ifelt your maternallove.

Na kahit hindipa lumalabas ang mga anak mo sa sinapu punan mo ay nagawa mo na


silang protektahan.I knew from that moment that you will be a great mother and a
greater person."she said at napangiti naman ako sa sinabi ni Mommy.

"B-but,I just can't help n-na mag-alala na anytime pwede kang


kunin saamin at hindikana namin makikita.."Mom said

and soon as she have said that she cried.

Bigla namang nanlambot ang puso ko kaya bahagya ko itong nginitian at kinuha ang
kaniyang kamay at humarap dito na kasalukuyang nasasaktan at nag-aalala sa lagay
ko.

"Mom naman.."l said and gave her a sincere look

while holding her hands.

"Lalaban ako okay? Lalaban kaming mga baby ko.Walang mamatay.Gagawin ko ang
makakaya ko para parehas tayong makikita ang mga anak ko
na lumaki."l said and wiped her tears. Ayokong

nakikitang umiiyak ang magulang ko dahil lang sa kondisyon ko.


Gusto ko maging malakas din ang loob nila dahil mas napapanatag ako na hindi ako
mag isang
lumalaban. Na bukod sa mga anak ko ay kasama ko silang Iahat sa laban ko.

"Hindiko lang mapigilang mag-isip.You know that you are our first born so of course
we are scared for you."she explained at ngumiti naman ako dito tila hindi ko
mapigilang mapaiyak.
"All of us our scared Mom,pero kung hindi natin io-overcome ang pagsubok na'to then
we won't succeed." I said and smiled with full of determination.

"Lalaban ako..para sainyo at para sa mga anak ko."l added.

Chapter 46
Chapter46

MALZIA

Nagising ako nang maaga para makapaghanda at makaligo. I was able to convince my
mom if I can shop at the city. Oo nga't malayo ang isla na kung nasaan ako
but I just want to see the city and gusto ko rin na ako

mismo mamamili ng gamit para sa mga babies ko lalo na't ilang buwan na lang..I will
face my last battle.

Kasalukuyan akong nagsuot ng sundress at flats. My babies are now big and heavy.
kaya hindi na advisable saakin na mag heels pa.

"Call me right away Zipag sumakit ang ulo mo okay? Your Dad also asked your doctors
if they can free their whole day just so makapag stand-by sila if there's something
happened."paalala ni Mom na ngayon ay kasalukuyang nagkakape. Huminga naman ako ng
malalim at ibinaba ang tubig nang mainom ko ang mga gamot at vitamins ko.

"Mom,please.don't bother yourself too much.I'll be okay."I said and stood up. they
are too pile up about me. These past few weeks naman ay wala na akong nararamdaman
na pagkasakit ng ulo that's why I decided to take a big step and go to the city
just so I can really enjoy my pregnancy..
Lalo na't hindi ako nakakasigurado kung makikita ko pa ba ang mga anak ko o hindi
na. Atleast for the last time, masasabi nila a kahit papaano ay may ginawa ako para
sakanila.

Napailing na lamang ako sa naiisip ko. Thinking

about these stuffs make my heart break. Feeling ko ay parang bilang na lang ang
araw ko.

"Naghihintay na ang yacht sa labas.."saad ni Mom at tumango naman ako at binuhat ko


ang bag ko at iniayos ang aking damit.

Wearing such dress compliments my bump. Feeling ko ay napakaganda kong buntis.

My mom also told me na nag bloom ako nang magbuntis ako. Maybe because of the
change environment. Halos walang nakakaalam kung nasaan ako. Tanging mga kaibigan
ko lang at pamilya ko. My
Dad is taking care of everything just to secure this place. Lalo na 't for someone
like Vaughn. he will do everything just to ruin my peace.

Nang makalabas ako sa bahay ay napangiti naman ako kay mom nang ihatid ako nito.

"Sumama na lang kaya ako,anak?"She asked at umiling na lamang ako.


"Mom.This is my time to be alone and to experience things.Tsaka nandyan naman sila
Jan para bantayan ako."l stated and she just sighed. I know it is hard for them not
to worry that's why I'm giving them assurance. Hindi ko naman hahayaang masaktan
ako lalo na't may dala akong mga bata sa sinapupunan ko. Of course I won't risk it.

Nang masundo ako ng mga tauhan ni Dad ay bumeso na ako kay mom.

"I'll be back before dinner,Mom."I said at tumango naman ito at binigyan ako ng
mahigpit na yakap.
"I love you 'nak!"sigaw nito habang palakad na ako palayo dito. lumingon ako dito
at kumaway ako habang may ngiti saaking labi.

"I love you more!"l yelled and smiled at her.

napagawi naman ako sa aking dinaraanan.

Our house is located in the seaside. Dad reserved this place for their retirement
but things happened so we ended up making this place as hideout.
Simula nang makarating ako dito ay paunti-unti pinulot ko ang sarili ko.
I was lost and broken. Hindi ko nga alam paano ko nakaya na buuin ang sarili ko.
Maybe it's because my family helped me. At tsaka may dahilan ako para lumaban.

Speaking of my babies, Almost 4 weeks na lang at malalaman ko na ang gender ng


babies ko. it doesn't matter to me whether it is a boy or a girl, as long as
healthy at mabubuhay sila ay okay na ako doon.

lnalalayan ako ni Jan na tumungtong sa Yacht. Medyo nahihirapan na ako makapaglakad


at humakbang ng malaki lalo na 't parang melon ang tiyan ko.

Napahawak ako sa balakang ko at hinimas ko ito dahil nangangawit na agad ako.


Maybe mamaya ay mapapawi na 'to.

Nang makapasok ako sa loob ng yacht aay sinuot ko ang earphones ko at nagpatugtog
ng mga tugtugin. Hearing some music eases my anxiety.

bigla nang nagsimula maglayag ang yacht kaya agad naman akong napapikit.
TH IR D PER S O N

Nabigla si Vivian nang biglang ibato ng malakas ni Vaughn ng malakas sa pader lahat
ng documento na ipinakita sakaniya ng H.R department. Halos marami na kasing
nagrereklamong empleyado dahil sakaniyang trato mula dito.
"Throw those files. If they file a case, then call Atty.

Roche about it."Malamig niyang sambit at tila hindi

makagalaw ang HR director sa ginawa niya. Agad namang pinulot ng director ang mga
papel ng mabilis at halos maiwan niya ang iilang papel dahil sa kaba na ibinigay ni
Vaughn sakaniya.
�++ Halos malaki pinagbago ng binata sa mga buwan
na nakalipas. Maging si Vivian ay hindi ito makausap at patuloy lang itong
nagpapadala sa galit. Halos hindi na ito makilala ng Iahat dahil tila may demonyong
umusbong lalo sakaniyang pagkatao.

Marami na siyang nasisante na tauhan. Maging ang dating mga batikan na at matagal
na sakaniya ay nagsialisan dahil sa sobrang higpit nito at wala itong sinasanto.
Gagawin niya ang gusto niya at wala na siyang pinapakinggan.
"Any news about my wife?"Vaughn asked. He seemed to be problematic.

His gaze is very deadly and gloomy. No one ever saw him smlied again. Halos mas
naging matindi pa ito kumpara dati. He became the monster that no one want him to
be.

Napahinga ng malalim si Vivian at inilapag ang isang folder.


"None. Her trace hasn't been found. "She said. tinignan naman ni Vaughn ang nasa
loob at tila bigla itong napatigil.
Napapikit ulit si Vivian nang biglang nagwala si

Vaughn nang makita niya ang Iaman ng folder. It's the

20th divorce paper. Lagi siyang pinapadalan ng tauhan ng Ama ni Malzia ng divorce
papers and of course, he wouldn't sign those papers. Tanging ang kasal na lamang
nila ang kaniyang pinanghahawakan.

"f**kl Damn! Itold you to stop giving me these

fucking papers! If Isay Iwon't sign these goddamn papers! Iwill not sign it!"He
said and pushed his swivel chair violently. Tanging magagawa na lamang Vivian ay
pumikit at masanay dahililang buwan nang ganito si Vaughn.

Hinampas ng malakas ni Vaughn ang table at madilim na tumingin kay Vivian. he can't
even recognized that the woman who's in front of him.

Napahinga na lamang si Vivian at walang ganang tumingin kay Vaughn. Kahit anong
salita niya ay wala siyang magagawa. He is blind and deaf in reality.

"Itold you to bankrupt their company,Vivian! what are you doing?! She won't still
comeback! Itold you to buy all the goddamn stocks and get all their
investors!"Sigaw muli sakaiya ng malakas ni Vaughn. This man looks messed up. Hindi
siya natatakot dito dahil ang tanging nakikita niya ay isang kaawa-awang Ialake.

"It's already done.Within few weeks,their company will declare bankruptcy."she


stated emotionless. Maging siya ay nagsasawa nasa lalaki. She always have to deal
with his bad temper everday. And it already make ger
sick.

Hindi na umimik ang lalaki at huminga ito ng

malalim. Tumalikod ito sakaniya upang tumingin sa kawalan.

"What will be your plan Vaughn pag hindisiya bumalik even though their company will
be bankrupted?"Vivian asked and he didn't say anything or even moved.

Dahan-dahan itong lumingon muli sakaniya at napahilamos ito sa mukha. He looks like
a psycho. He's

crazy and madly in love with Malzia.

Lumapit ito kay Vivian at nagulat ang dalaga nang biglang hawakan ni Vaughn ang
kaniyang panga at mahigpit itong hinawakan.
He leaned closely to her face while his face is rounded.
"Do your work,Vivian.don't meddle in my personal life.If you dare saying that
again,Iwouldn't think twice to throw you off the shore."He said. Nagigting naman
ang panga ni Vivian sakaniyang sinabi at agad niyang malakas ipiniglas ang kamay
nitong nakahawak sakaniya at itinulak ang malakas ang lalaki.
"Stop being a loser,Vaughn! Wala kang karapatang bantaan ang buhay ko.Because
without me you wouldn't reached the place you were right now.At para sabihin ko
sayo,she wouldn't comeback because you
are a demonic monster who almost killed him and killed her babies!"Sigaw ito at
nagulat si Vivian nang umalingangaw ang takas ng sampal na nagmula kay Vaughn.

Tila parehas silang nagulat. Vivian didn't expect that Vaughn willreach to that
level.

Halos tumilapon ang katawan ni Vivian sa lapag at tila si Vaughn ay hindi makagalaw
mula sa kaniyang kinatatayuan.

Napangisi naman si Vivian at tumingin ng buong hinanakit sa lalaki.

"You are nothing but a monster Vaughn.Now I realized that you really deserve to be
left."Matigas na sabi ni Vivian sakaniya at marahan itong tumayo at
inihubad ang kaniyang seal na kung saan nagsasaad na

isa siyang miyembro ng kumpanya at ibinato ito sa pagmumukha ni Vaughn.

"You deserve all the pain. I quit."Matigas niyang

saad at hindi niya na ito hinintay sumagot at mag react at agad na itong lumabas ng
opisina.
M A LZ I A

Kasalukuyang kakababa ko lang mula sa kotse. Halos 12 na ng tanghali nang


makarating ako sa Mall. Mabuti na lang at walang gaanong tao ngayon kaya naeenjoy
ko ang pag-iikot at pamimili ng gamit para sa babies ko.

Kasalukuyang kasama kosi Naj. I also convinced my dad if I can only bring Jan to
accompany me. Mas mahahalata kami kung agaw eksena pa habang naglalakad ako dahil
maraming tauhang nakapalibot saakin.

Nang makapasok ako sa Mall ay napahimas ako ng mabuti sa aking tiyan.

Naninibago ba kayo sa ambiance, Baby? I said to myself while talking to my baby.


Nagsimula na akong maglakad at tumungo sa isang store na puno ng pang infants. I
think for new born babies ang mga nakapaloob dito.

Nang makapasok ako ay tila nagningning ang mga mata ko dahilsa sobrang ka cute-an
ng mga gamit at damit na nandito.

Dahan-dahan akong tumingin at nagikot-ikot sa store.

Habang nagtitingin ako sa store ay biglang may sumulpot na babae sa harap ko.
"Good afternoon Ma'am, may I help you?"A saleslady asked. at agad naman akong
napalingon at ngumiti ng bahagya.
"Do you have sizes for the new born babies?" I
asked at ngumiti naman ito.

"Yes Ma'am.Actually same sizes lang po sila for the

new born babies.We are also selling a package of clothes.Halos 12 pairs of


mittens,bibs and their tops."saad ng babae at tumango naman ako.

"Can Isee?"l politely asked at tumango naman agad ito at kinuha ang sinasabi niyang
damit.

Nagikot-ikot muna ako at hindi ko mapigilag mapangiti. How cute to see my babies
wearing such things. It would be perfect for them. Halos gusto kong bilin sakanila
ang Iahat because I know it would look good to them.

"Madame here is our set. Refined po ang pag stitch sa mga yan,surely magiging
comfortable ang baby niyo diyan."The sales lady said. I held the clothes and smiled
very genuinely when I saw the clothes, mittens and
bibs.

"This is so cutelit would look good to my babies."I

said while looking at the clothes.

"Kambalpo ang baby niyo?"She asked at tumango naman ako at tila napalakpak ito.
"Congratulations po Madame.Sabi nila,swerte po ang kambalsa family."She stated at
napangiti naman ako ng malawak at napatawa sa sinabi niya.
Kahit isa lang ibigay saakin ay thankfulna ako. But

God is too good to me so he gave me two..

"Talaga? oh sige bigyan mo kong 3 sets nito."l said and she quickly nodded and get
three package of the clothes.

Huminga ako ng malalim at napahimas sa tiyan ko. Nang matapos kami sa store ay agad
kinuha ni Jan
ang mga dala-dala ko. Naglakad naman kami papunta

sa mga gamit ng mga babies. Mabuti na lang at may napakalaking baby department dito
kaya makakita agad

ako ng mga bottles and hygiene kits for them. Kahit

starter pack muna ang mabili ko basta ay may gamit na ang mga babies ko. Tsaka na
lang siguro ako bibili ng ibang bagay if kasama ko nasi Mom.

Nang makapasok ako sa department store ay tumingin ako ng mga bottles agad. May
mga maliit dito kaya pinagmasdan kong mabuti kung alin ang dapat kong bilhin.

"Ano po yun,Ma'am?"She asked at ngumiti naman ako dito.

"Alin dito yung maganda for new born babies? Yung until6 months?"I asked at tumango
naman ang babae.
"Ito po madame.This is really good for the babies and yung butas nung inuman nila
is even lang.Hindisila malulunod once na magdede sila."saad ng Saleslady at
napatango naman ako at kumuha ito ng anim na piraso. agad naman akong binigyan ng
basket upang lalagyanan
ko.

Nakangiti akong umiikot at hindi ko namalayang

marami na akong nabili. Hanggang sa nakaraitng ako sa toy station na kung saan
naghahanap ako ng laruan na friendly for babies.

Kasalukuyan ako naghahanap nang may makita akong puppet. Wala itong balahibo at
tila pwede naman siguro ito sa mga babies.

Kinuha ko to at kumuha ako ng dalawa at ibang klase pa nito.

Nang malingat ako ay nagulat ako nang may mabangga akong bata.

"Sorry,baby."l said at binitawan ko ang basket na hawak ko at dahan-dahan akong


yumuko ng kaunti habang nakaalalay ag isa kong kamay sa balakang. lnilalayan ng isa
kong kamay ang bata dahil mabigat na

ang a king tiyan.

Nang maangat ito ng tingin ay napalaki ang mata

ko.

"Chandler..."Bati d kong mah i na at nang mapansi n

niya ang aking i mahe ay nagliwanag ang kaniyang mukha at napangiti ng ma lawa k.

"Mama Zia?I"Masaya nitong batid at alanganin


a kong napangiti. Simula nang maaksi dente ako ay wala na a kong balita sakaniya.
Mabuti naman at maayos siya at h i ndi siya napaano.

"C-Chandler? S-Sino kasama mo?"l asked. bago pa ito makasagot ay bigla a kong
napagawi sa tumawag sakaniya.

"Chandler, baby?!"Pagtawag sakaniya at bigla akong nanigas nang mapalingat it kay


Chandler at dali-daling tumakbo palapit saamin.

"Saan ka ba nagpupupunta, anak?"She asked at tumayo ito mula sa pagkaka luhod at


agad itong tumingin saakin.
Napalaki ang mata nito nang makita ko. Tila ha lo halong emosyon ang a king
nararamdaman.

Masaya ako na makitang maayos ang kaniyang anak. Pero may takot saakin dah il baka
sabihin n iya kay Vaughn ang kalagayan ko at ang pagbubuntis ko.
Baka mas la lo akong hind i tantanan ni Vaughn. "Z-Zia?"she asked at napalunok
naman ako at
ngumiti ng alanganin.

"V-Vivian.."l stated. napadako ang tingin n ito sa tiyan ko na agad naman ako
napalunok at ngumiti ng tipid dito.

Nang maka labas ako sa Depa rtment store ay

kasabay kosi Vivian at Chandler na lumabas.

"Salamat pala sa pagtulong saakin,Vivian."I said softly at ngumiti naman ito habang
buhat ang mga ipinamili ko habang hawak si Chandler.
"Okay lang yun,you are pregnant.Masama sa mga?"

"Babies."Dugtong ko at napangiti naman ito sa sinabi ko.


Sumalubong saamin si Jan na tila ay gulat nang makita si Vivian. Nginitian ko lang
ito at agad naman niyang kinuha ang mga data namin ni Vivian. Agad akong napahimas
sa tiyan ko at bumaling dito
"Would you mind..Jf we eat together?"She asked at napatigil naman ako.
Huminga ako ng malalim at tumingin kay chandler nang magsalita ito.

"Oo nga Mama,you eat with us po please."Chandler pleaded. Wala na akong magawa
dahil ang bata na ang mismong may gusto.
"May magagawa ba ako?"l asked while looking at

Chandler at ginulo ang buhok nito.

Bigla napang tumawa si Vivian at ngumiti saakin.

"I know a place na masarap ang pagkain"She said at tumango naman ako.

liang saglit lamang ay nakarating kami sa isang place na puro pastel ang paligid at
bulaklak. The interior is amazing. Ang takas makababae at tila maaliwalas sa mata.

lnassist kami ng waiter at agad kaming pinaupo sa couch. siguro ay napansin nilang
buntis ako kaya sa pinaka komportableng upuan ako pinaupo.

Nang makaupo kami ay agad kinuha ni vVivian.

"What do you like?"she asked at ngumiti ako dito.

"Anything.as long as it's delicious and yung sugar and glucose content niya is
mababa."l said at tumango ito at nagtawag ng waiter upang kumuha ng order.
Nang makakuha ito ng order ay agad kaming nagkatinginan. Sinilayan ko na lamang oto
ng ngiti dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.

Nang makahugot ako ng lakas ay umupo ako ng maayos at huminga ng malalim.


"Vivian.."I said ngunit bigla itong sumagot.

"Don't worry,Iwon't tell him."She said and I smiled at her.

"Thank you,Vivian.Kahit na pwede mong sabihin kung nasaan ako,you're giving me a


favor."I said at napatango naman ito at bigla kaming nilapagan ng tubig ng waiter.

Napainom naman ako at napatingin ako sakaniya. "I should be the one to thank
you,Zia.Kung hindi
dahilsa'yo ay baka wala na sakin ang anak ko

ngayon."She said at tumango lamang ako. "Napahamak ko pa patibuhay niyong


mag-iina."She said with full of guiltness.

Hinawakan ko naman ang kamay niya at ngumiti. "Wala ka dapat ikasisi. Kahit ikaw
ang nasa
posisyon ko,I know you will save a child.Even if it is not

Chandler.You're such a good person,Vivian."I said

calmly at napahinga ito ng malalim at tila namumuo ang luha sakaniyang mata.
"I'm just happy and relief,Zia.That the three of you are safe.Halos hindiako
makatulog sa sobrang kunsensya.I-I'm sorry if I hurt you in anyway."she said at
umiling ako.

"Shh..ano ka ba Vivian.Wala kang ginawang

masama.I know you were controlled by Vaughn at sinusunod mo lang ang utos niya.And
I heard you stopping him.Kahit hinditayo ganoon kalapit ay nagawa mo parin akong
isipin."l stated at huminga ito ng malalim.
"Kumusta kana Zia? it's been few months when I saw you."she said. Huminga naman ako
ng malalim at ngumiti ng bahagya.
"Eto..maayos naman ako.After the incident,tinakas ako niDad sa city and now maayos
ayos naman ako."l said at ngumiti naman ito.

"Mabutinaman,and how about the incident? wala bang naging komplikasyon or


what?"Alalang tanong nito nang bigla akong mapatigil.
Huminga muli ako ng malalim at tumingin dito. "After that incident?"I asked and
stopped.
"I got a brain injury.Internalbleading. Sabi ng doctor,I need to undergo immediate
surgery.But since I'm pregnant,Ican't do it.Ican't give up my children and so,I
have to sacrifice my life in order to save them. Maliit ang chance na maka-survive
ako after giving birth..but I mean..Ican make it happen."I said while looking at
him. Pity was all over her face. I know she feels sorry but wala naman siyang
kasalanan dito.
She only needs to follow his orders. And so I can't blame her.

"I'm sorry,Zia."She stated at umiling lamang ako. Dumating ang mga pagkain a tila
lahat ng ito ay
masasarap. Nang mailapag saamin ang mga pagkain ay

nagsimula na kaming gumayak.

Habang kumakain kami ay bigla akong nagsalita. "How is he?"I asked out of nowhere.
She was
stunned at the moment as if she didn't believe that I was

going to asked her about him.

"He became a monster that Iwouldn't think he will be."Saad niya at patuloy lang
akong kumakain at nakikinig sakaniya.
"When you escaped.Nagwala siya ng husto.He became ruthless,lalo na sa employee,sila
ang napagbubuntungan."She said.

"Hundreds of employees are resigning because of his ruthlessness.Even i."She added


at tila hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko.
How could he do that? akala ko ba gusto niya akong masira? Now na nasaktan niya na
ako ano pa ba gusto niya? He should be satisfied.

"Y-you resign?" I asked at tumango ito at huminga ng malalim at uminom ng tubig.


"He hit me earlier because Itold him that he deserved to be messed up after what he
did to you.Na kahit anong mangyari,siya ang dahilan bakit muntik ka ng mamataya at
maging ang baby mo."She said and I sighed.
"He will do that to you?"I asked at tumango ito. "Zia,that's what love do to a
person..its either it
will make them happy or will make them crazy."saad

niya at napatigil ako sa sinabi niya at napaiwas ng tingin at sumubo ng pagkain.


"I know that it is not the right time for you to comeback.But I just want to let
you know that,you will always be the only person in his heart.Oo at nabalot siya sa
puot at galit. That's because of his crazy love towards you.He is overwhelmed by
those feelings so he forgot about the reality and search for the truth.So he
chose revenge as an option." She said at napatigil ako sa

pagkain.

"When my boyfriend,which is Chandler's dad,Died because he saved people in gun


shooting.Iwas devastated.The fact that He left me with his baby.Yung sakit ng puso
ko hindiko ma-explain."i said and I felt
lump on my chest by hearing her story. "Thankfully,Vaughn is there to take care of
me and
my baby.Kung hindidahilsakaniya ay hindi ko alam

kung nasaan kaming anak ko.though My family left a company for me,they disowned me
for being pregnant. Kaya nung mamatay sila,doon ko lang naranasan ang pera
nila."She told me.

"Because of my gratitude towards Vaughn,I gave the company to him para mas
mapalakas niya ang kumpaniya niya.I became his assistant because ihave a child to
take care of.And Icould say he used his burning love to you to become
successful."She said at tila walang
lumalabas sa bibig ko dahil sa mga kinwento niya.

"I'm not saying this to cover up what he have done to you.But Vaughn is madly in
love with you....His love is very sincere and I know he's a good person despite on
what he have done to me earlier..alam ko na nanantili parin angVaughn na nakilala
natin noon."She explained.
"Just open your heart,Malzia.Open the mystery..and I hope both of you can
healtogether...Lalo na't sa sitwasyon mo I know you need him."She said at tila para
akong napatigil ako sa mga sinabi niya.
Everything she said was right. But I can't feel the love she is pertaining to. I'm
still angry over him. At kahit anong sa!ita ay walang katumbas doon.
"Vivian.."l called her.

"Please don't do what I've done to him.lkaw na lang ang meron siya.As much as Iwant
to go near him

and believe what everything you have said. Hindi

ganoon kadali lalo na't sa sitwasyon ko, I have to stay healthy and take care of
myself kung gusto ko pang may masilayan ang mga anak ko na may Ina. I don't want
them to live without their mom. Kaya sana maintindihan mo ko. Na hindi ko ito
ginagawa para sa sarili ko. But I'm doing this for the sake of my children."i said
at huminga ako ng malalim at nagpunas ng labi nang matapos ko ang labi ko.
�++ "I have to go."I said and smiled at her. tumingin
ako kay Chandler na kasalukuyang kumakain at nanunuod sa phone ng cartoons.
"I'll go na, Chandler. Mama needs to rest." I said at tumingin ito saakin a tila
nalungkot sa sinabi ko.
"hindi po kayo sasama saamin, Mama?"l asked but umiling na lang ako.
"I'll visit you next time." I said at ginulo ko ang buhok niya.
Tumayo na ako at agad naring tumayo si Vivian. Niyakap ko ito ng mahigpit at ilang
saglit ay
pinakawalan ko ito.

Hinawakan ko ang kamay niya at nginitian ito.

"Please Vivian, don't leave Vaughn. Take care of him for me...magkikita pa sila ng
mga anak niya."l said at tila napatigil ito sa sinabi ko.

Readers also enjoyed:

Bridgetine Trilogy I It Had To...

0 6.4K Read

TAGS billionaire possessive second chance


Chapter 47

Chapter47

MALZIA

Kakatapos ko lang maligo. It's a next day since I met

Vivian.

sa totoo lang sa pag-uusap namin ni Vivian. napagisip-isip rin ako.


I get that his love for me overwhelmed him. But what he did is too much. Hanggang
ngayon ay hindi ko na matagpuan sa puso ko na magpatawad. Because what he did is
unforgiving. If he only knew what happened to me..At kung sinabi niya saakin ng mas
maaga kung sino siya ay hindi sana kami aabot sa ganito.

But I guess God has his plans. I can't say na nagsisisi ako sa lahat ng nangyari.
But It makes me stronger. I realized that being calm and understanding can't be
applicable to all situation. After all, I'm just a human.

But I guess. We all have our faults. Hindi lang niya ito kasalanan pero may naging
pagkukulang at kasalanan rin ako.

Hindi ko rin sakaniya sinabi ang totoo. Pero kinailangan ko dahil gusto ko muna
makaalala. Pero hindi ko akalain nasa masalimuot na paraan ako makakaaalala.
Pero tapos na ang lahat. At ang kailangan ko na

lang ay mag-focus sa kasalukuyan at hindi na ulitin ang nagawa kong pagkakamali.

Huminga ako ng malalim at napatigil sa pagbabasa

ng libro. Napatingin sa kawalan na kung saan ay may magandang tanawin ng dagat.

Dahan-dahan akong napatayo at inipit sa magkabila ang cardigan na aking suot at


pumasok sa loob ng aking kwarto upang bumaba. Narinig ko na kasi ang pagbukas ng
pinto kung kaya't dahan dahan ako naglakad palabas.

Sa totoo lang, habang lumilipas ang araw ay nararamdaman ko ang panghihina ng


katawan ko. At sa mga panahon at kondisyon na ganito, kailangan ko na lang maging
malakas at gawin ang lahat para umayon
ito sa aking kapalaran.

Nang makalabas ako ng pinto ay bigla akong napatigildahil sa masinsinang pag-uusap


na naririnig ko mula sa aking pamilya.

"Hon,I'll declare bankruptcy tomorrow."Malungkot na batid ng aking ama. Bigla


namang napatakip ng bibig si Mom sa gulat habang ang mga kapatid ko ay
kasalukuyang nananahimik at hindi ito nagbibigay ng kahit anong reaksyon.
"But don't worry.Istill have enough money.But of course,we have to cut
expenses.ranging ang isla na lang na ito ang natitira saatin."He added at napahinga
ako ng malalim.
Biglang bumigat ang pakiramdam sa aking dibdib at tila nanigas ako sa sinabi ni
Dad.

I knew this will happen.

"Paano ang pag-aaralng mga anak natin?"Saad ni Mom. Agad naman akong napatingin kay
Dad at tila napahinga ng malalim.
"I'll try my best to talk with the dean of their respective schools and ask if they
can give scholarships

to them. Pero kung hindi 'man pumayag, then I have to

send them in a State University." he said at tila nakita ko paano lumungkot ang mga
mukha ng mga kapatid ko.It hurts me because I know how they value their studies. At
alam ko gaano ito kaimportante sakanila.
�++ "But we can't tell this to your sister.Zhang group
already snatched all our investors and bought the 70% of the stocks.At
napagdesisyunan ng board of directors at ibaba ako because it will affect the
investments."He said at tila napahinga ng malalim si Mom at hindi niya alam kung
ano sasabihin niya.

Bigla naman akong napayuko at napahimas sa aking tiyan.

Babies, mukhang sasabak na naman si Mommy sa laban.


Huminga ako ng malalim at dahan dahang bumaba sa hagdan. Halatang napaayos ng upo
si Dad at maging sila ay bakas sakanilang mukha na pilit na lang nilang maging
okay at itago saakin ang mga nangyayari.

"I heard everything."! said as I stepped on the ground. Nakita ko silang napatigil
at tila nagulat sa sinabi ko. Huminga ako ng malalim at muling tumingin sakanila ng
seryoso.
"Let me handle this."I said at tila biglang napatayo si Dad at halatang galit ito.

"No! Iwill not let you to be involved,Zia!"He said at huminga lang ako ng malalim
at tila halata sa mukha ko ang nanghihina at matamlay.
"Dad,Istarted this.Ako ang dahilan bakit nangyayariito lahat saatin.And I'm the
only one that can solve the problems."I said at lumapit sakanila. Napatayo si Mom
at tila naiiyak siya.

"We let you keep the babies even if it will kill you

because you promise us that you'll be okay! pero ikaw na papayagan naming lumapit
uli sa lalaking yun ang hindinamin kakayanin,Ziai"Saad ni Mom at napatigil ako
sakaniyang sinabi.
Bigla namang napatayo si Gionne at tila sumasang-ayon ito sa kila Dad.

"They are right,Ate Zi. Hindimo pwedeng isuko ang kaligtasan at buhay mo para lang
saamin.Now that you have the babies,we can't risk you."He said at bigla naman akong
napatingin kay Gianne na kaniyang kakambal.

"Ate,please.Hayaan mo na kamiang mag-protekta sa'yo at sa anak mo.You've done so


much things and that's enough.Hindiimportante ang yaman.As long as all of us are
complete then that's enough."She stated and I just sigh.
I could se their determination to protect me and I'm lucky for that.

But the thing is, sa kondisyon ko ay hindi ko kayang tignan lang lahat ng mga
nangyayari.

Deep in my heart, I have to do something. Huminga ako ng malalim at ngumiti


sakanila.
"I appreciate all of what you've said.And of course I'm also considering my
children.But.."I said and I stopped while thinking for a solution.
"Ican'tjust watch and do nothing.Lalo na alam ko na ako lang ang solusyon at susisa
problema na'to."l said and looked at nowhere.

"Let me fix everything.I'll think of a solution,don't worry."I said and went to


stare while caressing my big bump.
"I'll go ahead."I said and went upstairs.

I don't hear any of their commotions. Mas

mapapanatag ako kung may gagawin ako at maiitulong ako. I just can't watched and be
like a helpless person na walang magawa sa sitwasyon. Biang panganay, I should set
an example for my siblings as well as to my children. Na kung gaano ko sila kamahal
at gaano ko kayang hamakin ang lahat para sa ikapapanatag nila.

I rather endangered myself than doing nothing. Ayoko makaramdam na wala akong
magawa.

Hanggang kamatayan ko, ipaglalaban ko sila. Binuksan ko ang pinto ng nursery room
na
pinagtutulungan namin ng mga kapatid ko buuin at

ayusin. Pumasok ako dito at pinagmasdan ang paligid.

Marami parin itong gamit na hindi nakaayos. I also did a Mural on the wall, a cute
elephants. halos notif ng kwarto ay gray and white.
Umupo ako sa couch at hinawakan ang maliit na mga damit na aking pinamili at
pinagmasdan ko ito,
Kung alam kaya ni Vaughn ito ay ano ang kaniyang magiging reaksyon?

Napahinga ako ng malalim at inalala ko ang mga nangyari noon sa New Zealand. Halos
mag iisang taon na simula nang naging bakasyon ko doon.

Halos hindi maipinta saakin gaano ako naging masaya sa panahon na 'yun.

I was like living in a fairy tale.

Huminga ako ng malalim at napangiti ng tipid, If only he didn't hide everything....


Then maybe we're living in our happy ending....

THIRDPERSON

Kasalukuyan nasa opisina parin si Vaughn. Hindi ito umuuwi at patuloy lang ito
umiinom. Ito naging routine

niya simula nang mawala si Malzia. He's always drinking

and smoking. And no one can't stop him from that.

That's the only way he could escape from reality. And from the pain he have
experiencing.

Nakatanaw siya mula sa mga ilaw ng syudad. It was beautiful and peaceful because no
one is in his office.

Everyone have left him. Including the person he love.

Habang umiinom siya ay napalingon siya nang may magsalita.

"Kim Group will announce bankruptcy tomorrow. And here is the contracts and stocks
that you bought from their company."She said and when he turned. It was Vivian who
is wearing her poker face.
"Why are you here?"He asked at huminga lamang ng malalim sakaniya ang babae.
"Istill have shares in this company.Hindiko pwedeng pabayaan sayo ang pinundar ng
mga magulang ko."She said without any expression and stood infront of her when she
put the files on his tables.
"And someone gave me and advice not to leave you.That's why I'm here.And I know you
can still change."She said without emotion. Vaughn drink his whiskey and smiled
bitterly and looked upon the glass he was holding.
"I need her,Vivian."He stated.

"I promise to myself that if the day comes and she came back.I'llsurely going to
take care of her and protect her at any cause..even if it cause my life."He added
and Vivian just sighed. She pulled the glass away from him. She drank the remaining
whiskey straightly and put the empty glass unto the table.

"But apparently,your life is not at stake.Kaya

ayusin mo ang buhay mo kung gusto mong bumalik siya

sa'yo. I'm sure once she came back. She's not the only one."She said and Vaughn
just sat down and played with
an empty glass.


"You're right. My ego destroyed me."He said with a

defeating tone and Vivian smirked.

"You don't know how to listen that's why you deserve it."She stated and left.

Huminga lang ng malalim si Vaughn at unti-unting naglagay muli ng alak sakaniyang


baso.

"Where are you,Wife?"he whispered and drink the whiskey again.


MALZIA

Tahimik na pinagmamasdan at tinitignan ang damit ng kaniyang mga anak. Kanina niya
pa ito kinakalikot dahil labis siyang nag-iisip kung paano ang gagawin niya sa
problema.
Her life is at risk and so as her babies. Hangga't hindi pa ito nakakalabas
sakaniyang tiyan ay hindi ito makakasiguro na ligtas pa ang mga ito.
But of course, she also can't stand her family to face the consequence she have
done. Kailangan ay may
gawin siya upang sa ikakatahimik ng sarili niya.

Biglang narinig niya bumukas ang pinto at bumungad sakaniya ang kaniyang Ama.
Nginitian niya ito at ibinaba niya ang kanina niya pang tinitiklop na mga damit
ng kaniyang mga anak.

"Sweetie.."Dad said and I looked upon him.

"If you're going to persuade me to do nothing, ngayon pa lang Dad sinasabiko na


sa'yo na don't.I'll take care of this."I said but calmly. I heard his heavy sigh
and sat in front of me while I'm busy folding.

"Anak,As a father Ifelt bad and worthless.Na

nakikita kong wala akong magawa sa sitwasyon natin. Hindikaya ng dibdib ko na


makita na ang anak ko nasa susunod ay magiging ina na ay mahahadlangan dahilsa
kapahamakan na pinasok niya."He said and I just nodded I understand where his
worries were coming from. I know that we're also talking about my health and I'm
not disregarding that fact. Ang akin lang, I think it's better to settle everything
and talk to Vaughn sincerely.
Na gusto ko na matapos ang namamagitan saamin. I know he'll be shook on seeing my
bump but that
won't stop me from divorcing him.

Sa tingin ko ay kung ano man ang namamagitan saamin ay dapat na 'yun matapos. I
want to start fresh beginnings. And I want him to stay out of my life.

"I understand,Dad.At iniisip ko rin naman 'yun. Pero hindihabang buhay at


tatakbuhan natin siya at matatakot tayo sakaniya.I know what he wants.And that is
me.kaya dapat ko siyang makausap para
malinaw saamin na ayoko na sakaniya and that hindiko

naman ilalayo sakaniya ang mga anak niya kung iyon ang habolniya."l said and stood
up. I wentowards him and sat beside him. I hold his hands and sincerely look at
him.
"And he needs to know that I'm pregnant with his child.Dahil hindiko alam ano pa
ang mangyayarisaakin makawala.Death is already calling my name.And I'm fighting
that calling.Pero,kailangan ko din maisip ang kapakanan ng mga anak ko.Na gusto ko
may kalakihan din silang ama."l said and Dad looked at me as if he still worried
and so I held his face
"Dad,Iwant to secure my babies' future.Mawala

'man ako o hindi,Iwant to have a fair fight. Gusto ko na

pag lumaki ang mga anak ko ay maiisip nila kung gaano

ka-strong at selfless ang Mommy nila na hindi sila ipinagkait sa tatay nila sa
kabila ng sakit na dinulot ni Vaughn saakin."l added and Isaw my dad freed his
tears for the first time so I hugged him.
�++ "Dad,I know it is hard.But Ican't sit down and
watch.Hayaan mo 'kong lumaban sa huli. Hindina para sa sarili ko kung hindiparana
lang rin sa mga anak ko. Handa na ako Dad...na harapin ang kapalaran ko."l said
andI felt my Dad hugged me.
"You're a grown woman,Zia.Napakaswerte ko dahil nagkaroon ako ng anak na isang
katulad mo na malakas at may paninindigan."Batid niya at kumalas naman ako na may
ngiti saaking labi at tumingin sakaniya.
"Dad,this is now or never.I have to face the father of my kids for the sake of
them..hindiko na alam kung hanggang saan kaya ng katawan ko na lumaban."i said and
smiled at him weakly.
"Iwant to be selfless for the last time Dad..For my kids."I said and my tears fell
down unto my cheeks.

Chapter 48

Chapter 38

MALZIA

Huminga ako ng malalim at dahan-dahan kong isinuot ang aking cardigan na nude. I'm
now wearing a dirty white maxi- dress and a cardigan. I just pinned half of my hair
and wore flats.
It's the next day in the morning. Plano na ni Dad na mag declare ng bankruptcy at
mag step down bilang chairman of the board. However, I insisted to attend the
meeting. Gusto ko sumama at makausap ng personal si Vaughn.
Napatingin ako sa salamin. I lost So much weight than before. Though, I have gained
weight because of
my pregnancy. Nang dahil sa dinadaing kong sakit ay tila mahahalata mona sa aking
itsura na may sakit ako.

I'm pale and look very weak. Ayoko na magayos dahil siya lang naman ang haharapin
ko at iba ang pakay ko sakaniyang opisina.

Nakarinig ako ng katok mula sa aking kwarto at nang bumukas ito ay bumungad saakin
si Mom.

"Anak, are you ready?"She asked worriedly and I

nodded.

"Anak, you can back out..."Mom added. Napatigil ako mula sa aking pagsusuklay na
buhok at tumingin ako dito upang silayan ito ng ngiti.
Lumapit ako dito at hinawakan ang kaniyang kamay. I know she's worried about me and
I can't blame her.

But this is the only thing that will make me at ease.

And that is to meet him..again.

"Mom..I'm doing this for my kids.Wag kayong

mag-aalala at magiging maayos ako."l assured her and she just hugged me tightly.
Alam ko sa sarili ko na hindi habang buhay ay tataguan kosi Vaughn. Kailangan kong
tapusin ang namamagitan saamin para matahimik na ang
lahat--matahimik na ang buhay ko at ng pamilya ko.

Kumalas ako mula sa yakap at hinawakan ang mahigpit ang kamay ni Mom.

"Let's go."I said and she just nodded.

Nang makalabas kami ay dumeretso na kami pababa. Mom insisted na kung pwede ay
ihatid niya ako hanggang yacht. Sa totoo lang ay hindi naman na kailangan, but for
the sake of her peace. Pumayag na
lang ako.

Nang makalabas kami mula sa bahay ay bigla itong nagsalita.

"Jan will assist you hanggang board room.I also gave him your medicine and yung
foam para mas maging comfortable ka kahit saan ka umupo."Mom reminded me at tumango
naman ako.

"Faith is also there to assist you.Sabidin pala saakin niVivian na sasamahan niya
kayo mag-usap ni Vaughn para ma sigurado ang safety mo."She added.
Nang makarating kami sa daungan ay humarap ako kay Mom.

"Don't worry mom.I'llbe okay."I said at huminga

lamang ito ng malalim.

"I'llsee you then."Mom said and I kissed her on cheeks and went on the boat.
lnalalayan ako ng mga tauhan at agad naman akong dahan-dahang sumakay.

Nang makasakay ako ay biglang nanlabo ang aking

paningin at tila pakiramdam ko ay lumilindol.

Bigla naman akong napahawak sa pinakamalapit na pwede kong hawakan at tila


napatigil ako at maging ang tauhan ay nagulat, including Mom.

"Anaki"Saad ni Mom at biglang tumungo sa loob ng yacht upang alalayan ako.


My head really hurts at tila sumama ang pakiramdam ko. Nanatili akong nakapikit at
huminga ng malalim upang pahupain ang sakit na aking dinadaing.

"Are you okay? I'll bring you home."Saad ni Mom na nag-aalala. Dumilat ako at
napailing na lamang ako at
pilit magmukhang maayos.

"Okay lang ako,Mom.Sumusumpong lang."I said at huminga ito ng malalim at inilalayan


ako papasok sa mini living room ng yacht.
"Sasama na lang ako,hindi ako matatahimik! i'll go with you."Mom declared and I
didn't protested. Siguro ay mas magandang kasama kosi Mom kahit hanggang daungan
lang sa sea side. At least may makakapag monitor saakin lalo na't na trigger na
naman ang aking
ulo.

I've been overthinking a lot. Sa tingin ko ay

nai-istress ako dahil sa mga iniisip ko sa kung ano mangyayari at kakahinatnan ng


buhay ko. But whatever it is, the only choice I have is to fight.
"Mom,pwede bang..hanggang sea side kana lang sumama?"l asked and she stopped at the
moment. Bigla siyang napaisip sa sinabi ko.
Pero sa huli ay napahinga lamang ito ng malalim at tumango sa aking sinabi.

It's already 11in the morning and the meeting will start at 2pm. So I really need
to go urgently.

Nang makaupo kami ni Mom ay sinandal ko ang

aking ulo sa upuan. Huminga ako ng malalim at napapikit nang maramdamang lumayag
na ang aking sinasakyan.
Patagal ng patagal. Nararamdaman ko na ang pagsuko ng katawan ko. Pero gayunpaman
ay hangga't maari pinatatatag ko nalang ang sarili ko..para sa mga anak ko.

Ilang oras ang lumipas nang tumingin ako kay Mom na nakahawak sa kamay ko at
nakamasid sa paligid.
"Mom.."l said softly and looked at me.

"Hmm?"
"If Idie, there's a box in my cabinet. please give it to Vaughn." I said and Mom
just stared at me for a few seconds. and suddenly I saw her tears fell down on her
cheeks.
"S-stop saying that."Mom said and I just gave her a weak smile.
"Mom.."l said and held her hands tightly. Hindi ko alam paano ko papagaanin ang
pakiramdam niya at ipaalala sakaniya ang realidad ng kapalaran na
naka-ukit sa buhay ko.

"As the day passed...I'm getting weaker."saad kong mahina at tila may tumulo
saaking pisngi na luha.
"N-natatakot ako, Mom. Na baka pag nagkamuwang na ang mga anak ko ay wala na ako sa
mundong 'to."l said softly. and Mom cried.

"Mom, napagisip-isip ko narin na..siguro..dapat patawarin ko nasi Vaughn."I added.

"Kung mamamatay ako..siya na lang ang meron ang mga anak ko bukod sainyo. Kaya
sana.."

"..Patawarin niyo narin siya,Mom.Kung ano man

ang nagawa niya.."l said weakly and looked at the scenery of the ocean and breathe
heavily.

"Anak! Mabubuhay ka! stop saying those things as if that's your last words!"Mom
said while crying but i just gave him a calm smile and held her cheeks.
"Mom..I'lltry my best to live.But Iwant to give you my words hangga't maaga
pa.Ayoko na mawala ako sa mundo na magulo parin ang lahat."l said and closed my
eyes because I couldn't bear the pain I'm enduring for so many years.
Nabuksan ang nakalipas na pilit kong hinahanap. "Promise me Mom..you'll forgive him
no matter
what...kayo niDad."Mahina kong pahayag at tumingin

sakaniya at agad naman itong tumango at hinalikan ang kamay ko.


Now at least I'll have a peace of mind....

THIRD PERSON

Everyone is already in the board room. Even the

Dad of Malzia is already present.

Ngayong araw na ito ay idi-deklara na ng Ama ni Malzia ang pagbaba niya mula sa
kumpanya at bankruptcy nito. At ang hahawak na ng kaniyang kumpanya ay walang iba
kung hindi ang nag iisang si Vaughn Reed Zhang.

Napaayos ang lahat nang dumating sa harap nila si Vaughn na may mga kasamang ilang
tauhan at kasunod nito ay si Vivian. Napatingin ang Ama ni Malzia at
matalim ang tingin nito kay Vaughn na kasalukuyang kapapasok lang.

Unti-unti lumapit sakaniya si Vaughn na walang

bakas na kahit ano mang kabutihan. He sees a demon in front of him.

Vaughn smiled over the father of Malzia.

"It is nice to see you Mr.Kim."He stated. Henry gritted his teeth and looked
intently to Vaughn as if he was about to kill Vaughn.
He just smiled devilishly. "Likewise,Mr.Zhang."He stated.
Huminga ng malalim si Vaughn at sumandalsa table upang mas humarap sa ama ni
Malzia.

Halos Iahat ng direktor na nasa loob ay nakatingin at nakagawi sakanilang direksyon


at pinagmamasdan ang eksenang ginagawa ni Vaughn. They knew what's going on. At
hindi nita kayang mangielam dahil alam nita gaano kalakas si Vaughn at sa isang
kisap lamang ng kaniyang mata ay kaya niya itong mga durugin.

"Itold you to give her back..and we won't have a problem."He stated but Henry
laughed to tease Vaughn. Bigla namang kumunot ng kaunti ang noo ni Vaughn dahil sa
ginawa nito.
Tumingin ito kay Vaughn at ngumisi.

"Even if I have no single penny left.My daughter will never comeback to you."He
said. Bigla namang nagtangis ang bagang ni Vaughn at napahigpit ang kaniyang kamao.
His mood changed and so he just gave deadly stare. Gumawi siya sa kaniyang upuan.
Na dating upuan ng
Ama ni Malzia at umupo dito.

Nilapagan siya ni Vivian ng mga papeles at agad niya itong tinignan.


It was a contract of stocks. He smirked devilishly. His move finally succeed.
Mapapasakaniya na ang

kumpaniya ng pamilya ni Malzia.

Simula palang ito sa mga plano niya. Kahit na hindi bumalik si Malzia sakaniya ay
hindi siya titigil para hanapin ito at ibalik sakaniya.

He is a Zhang. He gets what he wants and what he owns.

Nakumpleto na ang lahat ng directors at lahat ng ito ay nasa kaniya-kaniyang upuan


na.
"Everyone.. we will start our meeting."Saad ng isang spokesperson na magi-initiate
ng meeting.
Lahat sila ay binuksan ang kontrata at binasa ito.

"Mr. Kim will now state his speech regarding his resignation as the Chairman of the
board.."Saad ng
spokesperson.

liT. od ay

I'm-------II

"Wait.."Napatingin ang laha nang mapalingon sila

sa nagsalita. Mula sa labas ay bumungad si Vivian na halos hindi maipinta ang


eskpresyon. Bigla namang napakunot ang noo ni Vaughn dahilnagtataka siya sa
pinagagagawa ng dalaga.

Anong palabas 'to? He asked to himself.

"Someone will join us in this meeting."She declared at nang gumilid si Vivian ay


bumungad si Malzia na seryoso ang mukha.
Halos lahat ng tao sa board room ay nagulat sa kanilang nakita. Para silang
nakakita ng multo. Maging ang Ama ni Malzia ay hindi makapaniwala na nandito ang
dalaga.
Hindi niya alam na makikita niya ito. Napagkasunduan nila ni Malzia kagabi na hindi
ito makikisali sa mangyayari ngayong araw.
Napatigil si Vaughn at nawala ang ngisi nito na

kanina pa naka paskil. Tila napatigil ito at bumagal ang

paligid nang makita ang dalaga na matagal niya ng hinahanap.

Ngunit ang mas ikinagulat nito ay nang mapansin niya ang tiyan ng dalaga na halos
napakalaki. Tila ay hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon niya.

S-She is pregnant...She is still pregnant. He stated on himself. Tila ay


nanlalambot ang kaniyang tuhod at halos maraming tanong na umiikot sakaniyang ulo.

(Chairman's daughter is here?) (Isn't she missing?)


(Oh precious, She is pregnant..) (Did they hide her?)
(She is pregnant with the billionaire's kid!} (Indeed. A Zhang heir.)
Tila ay walang masambit si Vaughn na kahit anong salita. Mabilis ang kabog ng
dibdib ng binata. He was caught off guard by her surprised appearance.

The woman he searched for is already in front of him. Pregnant to him.

Biglang namuo ang inis at hinanakit dahil tila bakit tinago ng dalaga ang
pagbubuntis nito.

Is she trying to escape with my baby? He asked to himself while still staring on
her.

Pero kapansin-pansin ang pagbabago ng dalaga. Everyone notice the coldness in her
expression. Pero ang mas napansin ni Vaughn ay tila mukhang matamlay at nanghihina
ang dalaga.
11 1 apologize for being late...she coldly stated at tila gulat parin ang mga
taong nasa loob ay hindi paring makapagslaita dahil sa prisensiya ng dalaga.
Matapos ang insidente ay naging talamak at
kontrobersiya ang aksidente na nangyari. Maraming

naging serkulasyon sa nasabing isyu at maging ang nakalipas ni Malzia ay lubos


kumalat.

Kaya isang malaking pasabog ang kwento ni Vaughn at Malzia mula sa media at maging
ang pagtago ng dalaga.

Maraming bumatikos kay Vaughn at maging ang komento sakanilang naging relasyon at
sakanilang nakalipas. Kaya laking gulat ng mga tao sa kwarto sa kanilang
kinalalagyan ang pagbungad sakanila ni Malzia.

"I'm here to opposed your decision within my dad's termination from being the
chairman of this company."She coldly stated. Vaughn notice her gloomy eyes.
Masasabi niya na nagbago na talaga ang dalaga at hindi na ito katulad dati na
kahinahon ng dagat.

Binigyan siya ng daan ni Vivian at samantalang hawak ni Jan ang kamay nito habang
inaalalayan ang mahinang katawan ng dalaga.

Bago ito umupo ay may nilagay na foam si Jan upang komportable itong makaupo. Puyos
ang pagtataka ng binata dahil tila parang may alam nasi Vivian kay Malzia.

Dahan-dahan umupo si Malzia at maingat na inusog ni Jan ang kaniyang upuan.

Huminga ng malalim si Malzia at tumingin sa mga direktor ng buong kumpanya.


"Mrs. Zhang------II

"Ms.Kim."she stated but Vaughn opposed. "You are still my wife."Saad niya at
matalim
tumingin sakaniya si Malzia.

"Ialready signed the divorce papers."Malamig

niyang tugon. Biglang napatigil si Vaughn at tila parang

naipit ang kaniyang dila at hindi siya makasagot sa babae.

Huminga ng malalim ang dalaga at kasama ng mga kaniyang tauhan ay inilapag sa bawat
board members ang mga documento.

11What you've witnessed on those documents are my property and extended


businesses...She stated.

11Those are named after me.We have invested in different businesses and made an
extension...She stated and all the directors looked upon the document that her
employee lended.
..Mr.Zhang miscalculated our properties and businesses. He underestimated our
capabilities in preserving our networks.Originally,he only bought 15% of the
company.If you're going to include the extended businesses,nasabilang 70% ang pag-
aari niya with the reason of,he only bought the 70% our main company...
..Which means to say.this company doesn't facing any bankruptcy because I have
business to support the said ..down fall.. you pertained to...She seriously
discussed. halos malakas ang naging bulungan ng mga Board members at maging si
Vaughn ay hindi niya alam kung ano ang isasagot. Pati ang Ama ni Malzia ay hindi
alam ang mga extended businesses na kaniyang ginawa upang suportahan ang pagbagsak
ng kanilang kumpaniya.
And now, everyone believes that Malzia outwitted

Vaughn in the business.

..But Ms.Kim.According to the Law and obligations, the extension of your company
will also be part of Mr. Zhang's ownership for he bought the stocks in general."A
board of directors stated.

"The extended businesses were already existing

when he bought the stocks Mr.Go.so what's with the fuss? are we going to reinstate
the amendments in accordance of corporation?"She asked sharply at agad namang
napatahimik ang board member dahil sakaniyang sinabi.
"She is right. Mr.Kim shouldn't be terminated.He still owns most of the stocks and
so,we have to withdraw the request of Mr.Zhang."Ms. Lee said and everyone seems to
agree.

Hindi umimik si Malzia at napatingin ito kay Vaughn na ngayon ay nakatitig lang
sakaniya.
He doesn't care if Malzia outwitted him. Ang pinakamahalaga ay nasa harap niya na
ang dalaga. That's all what matters.

"Who is in favor of Mr.Kim's termination?"The spokesperson asked. Nakatitig lamang


si Vaughn kay Malzia at maging si Malzia ay nilalabanan niya ng madilim na titig
ang binata.
She felt nothing but a hatred and disgust.

Halos tatlo lang ang bumoto at nang tanungin ng spokesperson ang kabaliktaran ng
kanina niyang tanong ay halos Iahat ay nagsitaasan ng kamay.

Dahan dahang itinaas ni Malzia ang kaniyang kamay at nanatili parin ang malamig at
matamlay na tingin niya kay Vaughn.

liang saglit lamang ay narinig niya ang declination ng termination ng kaniyang Ama
sa pagka-chairman at ilang saglit lamang ay muting nagsalita ang spokesperson ng
meeting.

"Meeting adjourned."rinig nita at nagsi-tayuan ang mga ito upang i-congrats ang ama
ni Malzia dahil sa hindi pagkakaalis nito mula sa pagiging head of the

board.

Napatayo si Vaughn at napatingin ang Ama ni Malzia dahil nilagpasan siya nito.
Akmang lalapit siya sa dalaga nang bigla siyang higitin ng ama nito.

Biglang napatigil ang mga board members na bumabati sakaniya at kalaunan ay lumabas
upang hayaan silang makausap na tatlo.

Nangmakalabas ang mga ito ay tanging si Vaughn, Henry, Vivian, Jan at Malzia lamang
ang nasa loob ng board room.

Akmang hihigitin ni Vaughn ang kaniyang kamay kay Henry nang higpitan pa ng ama ni
Malzia ang pagkakahawak niya kay Vaughn at nagsalita ito.
"You can't go near."Madiin niyang batid at marahang pumiglas si Vaughn kay Henry at
matalim
itong pinukol ng tingin.

"i have to talk to my wife, Mr. Kim."He said. His expression is hard. He is
gritting his teeth because he felt betrayed.
The fact that Malzia hid her pregnancy makes his head boiled.

Ngunit nagulat ang Ama ni Malzia nang biglang nagsalita ang dalaga.
"Let go of him, Dad."She firmly stated. Napatingin ang kaniyang amasa gawi ng
dalaga at kalaunan ay binitawan niya si Vaughn.

Hindi dinadapuan ni Malzia ng tingin si Vaughn at huminga ito ng malalim.


"Talk to me in my office."She said at unti-unti itong tumayo at agad naman itong
inalalayan ni Jan at lumihis ito palabas ng boardroom.

Napatingin siya kay Vivian na ngayon ay wala rin itong ekspresyon at dinapuan siya
ng tingin bago ito

makalabas.

Huminga ng malalim si Vaughn at madaling sinundan ang dalaga.

MALZIA

Nang makapasok ako sa aking opisina ay dahan-dahan akong umupo sa sofa na agad
naman akong inalalayan ni Jan at iniayos ang aking upo.
I'm currently in our Main office, Halos malakas ang tibok ng puso ko nang makita ko
muli si Vaughn.
Totoo nga ang sabi ni Vivian. He did change.

I can't even trace the person I'm in love with. Ang aura na sumalubong saakin ay
puyos ang kadilimang bumabalot dito. Ramdam ko ang pag-apoy nito nang makapasok ako
kanina sa boardroom.
Gusto kong lumuha. Gusto ko siyang sigawan pero hindi ko magawa dahil gusto kong
makita niya na iba na ako mula sa Malzia na kaniyang nakilala..sa Malzia na
kaniyang pinakasalanan.
I am deeply wounded by him. Hindi ko alam kung paano ako babangon noon.

Kahit na ramdam ko sa sarili ko na mahalko parin siya ay hindi parin magbabago ang
desisyon ko.
I have to cut the ties with him.

Napapikit akong marinig kong takas ng pagbagsak ng pinto sa aking opisina.

Lumakas ang tibok ng aking puso nang hawakan ako ni Vaughn sa magkabilang braso.

Mahigpit ang hawak nito. Halos gusto niyang itulak pero hinayaan ko lang ito at
pinukulan ko lamang siya ng

titig na puno ng hinanakit at katigasan.

"Why did you hide from me?l Why did you hide

your pregnancy from me?I"Galit na batid nito. Bakas ang frustrations sa mukha
nito at tila sobrang apektado ito
sa pagkawala niya.

Huminga ng malalim si Malzia at nagsalita ito. "I'm already here."Matigas niyang


batid habang
nakaigting ang kaniyang kama.

Nilapit lalo ni Vaughn ang kaniyang mukha at tila pigil na pigil itong kumawala.
"Hinanap kita, Zia! halos mabaliw ako sa kakahanap sa'yo! and now you're acting as
if you're the only one who is hurting?!"He stated. Devastating
tone was all over his voice.

"Ngayon na nakita mona ako.."Mahina kong tanong. puyos ang sakit na aking dinadaing
at halos namumuo ang kaniyang luha.
"...Pwede mona bang pirmahan ang divorce papers?"l asked coldly.

halos namumula ang mukha ni Vaughn sa galit at tila sumabog ito at binitawan ako.

Nagulat ako nang bigla niyang ibalibag ang vase na nasa mesa at lahat ng babasagin
na nakita niya.

Napapikit na lamang ako upang hindi masaksihan ang sakit na nararamdaman ko mula
sakaniya.
I should expect this..but why is it hurtful?

"Zia are you out of your mind?! you are the only person I love pero bakit mo ko
sinusukuan?! bakit?!"He yelled and held my both cheeks.

tumingin ako sakaniya ng malamig at tila pinipigilan kong lumuha dahil nakikita ko
ang sakit sakaniyang mata.

I have to do this..
"Wala na akong nararamdaman Vaughn kung hindi galit at puot. Ican't even look at
you.Because I hate you so much."I lied. My eyes betrayed me and so, my tears fell
down on my cheeks.
Tumingin ito saakin at bumagsak din ang luha nito sa kaniyang pisngi. Mariin akong
napapikit nang
lumuhod ito. Halos ramdam ko ang pagmamakaawa
.
n1ya.

Bumibilis ang tibok ng puso ko pero hindi dapat ito

ang sundin ko ngayon. lba na ang dapat kong isipin,yun ang anak ko at mga taong
maaring maiwan ko..kasama
s1ya.

I want him to hate me untilmy death. It will make

me at ease.

"Zia,I-I love you..please don't do this.Iwill change my ways.This is the


realme..please love,forgive me."Pagmamakaawa niya at nang mapadilat ako ay para
akong nanghina nang halikan niya at hawakan niya ang aking kamay.
Huminga ako ng malalim at napaiwas ng tingin dahil nasasaktan ako ng makita ko siya
ng ganiyan.

"Ayoko na,Vaughn...tama na please."! said. Naramdaman kong itinanim niya ang


kaniyang mukha sa aking hita.
"No.Please..wag ka naman sumuko saatin,

Z-Zia."He stated. Naramdaan ko ang saksak sa aking

dibdib kaya napayuko ako at napakagat sa aking bibig habang nakatingin sakaniya na
nagmamakaawa saakin.
"Pakawalan mona ako,Vaughn..please."l said and he just looked at me...in pain.
"I'm sorry,Zia.But I'll be selfish.Hindikita kayang bitawan..l won't sign those god
damn papers.saakin ka

lang."He insisted.
�++ "Vaughn! stopi"Saad ni Vivian na kakapasok lang
at gulat sakaniyang nasasaksihan.

lniiwas niya sa akin si Vaughn ngunit pilit itong kumakawala sakaniya at lumuluhod
saakin upang magmakaawa.

"Hindina k-kitang kaya mahalin,Vaughn."I lied again. umiling lamang siya at patuloy
ang agos ng luha nito habang ako ay pilit pinipigilan ang luhang kasunod nang
kaninang pagluha ko.
Masakit tanggapin pero ito ang nararapat na desisyon. We have to separate ways.

"Stop that nonsense statement,Zial hahayaan mo ang anak natin na mawalan ang ama?l
tell me?l pinaplano mo bang ilayo ang anak ko?"He yelled. his face is still red.
patuloy parin ang pagluha niya at wala akong magawa kundi huminga na lamag ng
malalim at pukulan ito ng malamig na titig.
"Hindiko ilalayo sa'yo mga anak mo.Pakawalan mo na ako Vaughn dahil pagod na akong
tumakas...let me leave at ease."I said at tila nabigla ito sa sinabi ko.
"T-twins?"He asked at tila tinitignan ko lang ang kaniyang ekspresyon
"Do you think i can let you go knowing that you are bearing our kids?"buong
hinanakit niyang tanong. huminga ako ng malalim nang makaramdam ako ng pitik sa
aking ulo. Tila sumusumpong na naman ang aking karamdaman.
"T-tama na..."l said. And so I pushed him away from me at tumayo ako.
Hahawakan pa niya sana ako nang pigilan na siya ni

Vivian at Jan. Napalunok na lamang ako at muli akong

tumingin sakaniyang mata.

Matang puyos ang sakit at dalamhati... I guess this is our tragic ending...
"Tapos na tayo, Vaughn..This is our end." I said. at

lumihis ako ng direksyon.

Naglakad ako malapit sa pinto upang makaalis na sa Iugar nang biglang sumakit ng
matindi ang aking ulo.

Napahawak ako dito at ilang saglit lamang ay bumigay ang aking katawan na parang
lantang gulay at nandilim ang aking paningin.

Napabitaw ako sa aking pagkakahawak sa pinto at bigla akong nawalan ng malay.

"Zia!"Rinig kong pag tawag saakin. at tuluyan ako nawalan ng malay.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...
Chapter 49

Chapter49

VAUGHN

"Don't worry,she was just stressed out that's why she passed out. Maselan ang
pagbubuntis niya kaya hanggat maariiiwas niyo siya sa kahit anong stress."The
doctor stated which made me relieved. Thank God they are okay. Hindi ko alam ano
magagawa ko kung mapaano sila.
"Thanks Doc."I said and she went out.

As soon as she went out, I sat down on the bed and held her hands.
She looks weak and very pale. If she wasn't pregnant, aakalain ko na may sakit
siya.But I guess its part of the pregnancy.
I sigh heavily. I feel sorry for what I did. I almost endangered her life because
of my self-interest. I should have think of something that wouldn't harmed her.

I caressed her hair and smiled frugally. I just can't believe that we are really
having kids.

I though everything was already messed up. But thank God I was lucky to have
reason to fight for her. I just can't lose her anymore. Lalo na siya na lang ang
meron ako. She's the reason why I still go on with my life.

Ever since when I was a child, I was already abandoned by the world. Pero Iahat ng
iyon nagbago nang makilala ko siya.

When I saw her face for the first time, I found reason

to continue my life.

Her smile was delighted me. She is the pigment of my black and white world.
That's why I feel sorry for her. Because I can't let go of her even though I want
to. Siya na lang ang meron
ako.

My decisions became so fucked up and I'm so

stupid to hurt her lalo na't siya na lang ang meron ako. At ang tanging
pinanghahawakan ko.
And now, I won't let go of her. Even if she hates me forever. I've been experienced
so many things. I almost say hello to the demons under this world. But apparently,
she is my saving angel in this lonely and tragic world.
"Is she okay?"I heard Vivian which mad eme looked at her. She closed the door and
stare at Zia.

I sighed and gave him a nod.

I see her being relieved and contented by what I answered. She walked towards us
and checked Zia. I think she wants to make sure that Zia is okay.
"Her parents are bombarding me with calls and texts.. They want Malzia back." She
stated.

My focus is with Zia and so I answered her without any glanced.


"Let them. Tell them Zia will stay with me." I said and fixed Zia's quilt gently.
"What if they insisted?"she asked and this time I

looked at Vivian.

"Then do everything to secure her. Add more securities and strengthen the security
kung kinakailangan."l said and I heard Vivian sighed.

"You can't keep Zia like this,Vaughn.Hindi mo

pwedeng ilayo siZia sa pamilya niya."She said.

Napatigil ako sa kaniyang sinabi. She's right. I can't get rid of her family.
But in our situation right now. Mas mabuting umayos muna ang kalagayan niya para
hindi makaapekto sa babies namin.
I sighed because of frustration. Napahilamos ako sa aking mukha at tumingin muli
kay Vivian.
"To be honest Vivian,I don't know what to do.Ang gusto ko lang naman ay bumalik si
Zia saakin.Why is it hard for them to understand how I love their daughter and how
I'm willing to take care of her for the rest of my life?"I asked because of my
frustrations.
I stood up and looked at the window. I could see the scenery at my garden. Yes, I
brought her here so that she couldn't escaped again. I know it sounds crazy but I'm
just scared to lose her again.
"Vaughn,to be honest? You are the one that makes them difficult to accept you.Sa
totoo lang wala ka namang kalaban dito eh."Vivian said which made me stunned again.
I looked at her and she walked closely to me and gave a sigh.

"Kung sino man ang kumakalaban sa'yo,yun yung hinanakit mo sa mundo.You're blaming
everything on her when in fact ikaw ang may kasalanan ng lahat. I get it that she
didn't tell you that she lost her memories but can you blame her?"She said and I
became silent.
"Sa maliit na panahon na nakilala kosiZia,she is not the person you think she is.Sa
totoo lang siya ang babaeng nakilala ko na may pinakamabuting puso."
"She never thought of hurting you the way you did

on her. Siya yung tipo na babaeng martyr that despite of

the pain you've caused. Naghanap parin siyang dahilan para manatili. Ginamit niya
ang pagmamahal niya sa'yo para manatili. At iyon ng hindi mo nakita Vaughn, dahil
binalot ka ng galit at puot."Vivian explained.Umiwas ako ng tingin because Ifelt
guilty.
�++ She is totally right. I was eaten by my ego and
pride. I isolated myself with anger and resentment. I blame everything to her when
in fact, I'm the one who causes pain to her.
Maybe that's the reason why I always failed to have her completely. Because I'm
giving her a love that she didn't deserve.

Maybe this is the time to free my monster whom I let to linger on my body. The
monster that almost killed the person that I love the most.

I looked at Vivian and gave her a deep sighed. "Contact Mr.and Mrs.Kim..Iwant to
talk to them."I
said sincerely and I saw Vivian gave a small smile and

then he nodded.

Mr and Mrs. Kim is silently drinking their tea. I

sighed and put down the coffee I'm drinking.

The atmosphere is too awkward for us. But I understand. I'm the reason why the life
of their daughter was messed up..and so are their life.

"Mr Kim..Mrs.Kim."l called them which made catch their attention.

I looked at them and gave a heavy sighed.

"I am truly sorry.."I said with the most sincere voice

I could give.
I know that I should have done this from the first time. And I'm such a jerk to
feed my ego and destroy them.
They are still silent and waiting for me to explain. "I know you knew me at first.I
know that you,Mr.
Kim,knew me from the first time you saw me and heard

my name."l said which made them stunned.

"To be honest,I'm the one who caused everything. I pursue your daughter to run away
with me.Kung hindi ko siya inaya ay hindisana mangyayariang lahat ng 'to. She
wouldn't faced death."I explained sincerely and with full of guilt. I looked upon
Mrs. Kim and I saw her eyes teared up.
"Ever since when Iwas a child,Iwas used to being left alone and be forgotten.Ican't
even see how worthy my life is.Until I met your daughter."

"It was a first glanced,but Ican still remember in detailed how your daughter looks
like when the first time Isaw her."I said and they are silently listening to
me.

"Iwas madly in love with her.My word revolves to

her.Siya ang naging kulay sa mundo ko.In every smile she flashes,Ican't explained
how my heart reacts. Sobrang mahalna mahalko po ang anak ninyo."l said and bite my
lips to refrained myself to be emotional.

"Nung panahon na hindi ko na siya nakita,Iwas in grief and full of resentment.Halos


sinisisiko ang lahat sakaniya.Because she is the only person that Ican call "mine"
from that time until today."I told them and heavely sighed.
"Yes,Iplan to destroy her by destroying all of you. and that's the biggest mistake
I have ever made in my

life. Because I blamed my unfortunate experiences to

her. And sa huli, I just harmed her again and resent myself even more."l said and
Ifelt my tears dropped.
�++ I looked to them and I couldn't help but to
flashed a guilt expression and torment I've caused them.

"I know that what I did is unforgiving.I hurt your daughter purposely but that's
because I let the monster to take over me.And now I'm here in front of you to say
sorry.Alam ko na wala ng mababago ang paghingikong patawad.But I just can't lose
her.Iwill go crazy if I lose her...siya na lang ho ang meron ako.Siya na lang ang
dahilan ko para mabuhay."I explained and saw their faces being hurt. I know that
what I did is too much and I'm truly sorry for that.

"Kahit hindiniyo na lang po ako patawarin.But please..just let me be with her.Gusto


kong bumawiat mahalin siya na higit pa sa kayang ibigay ng iba.Iwant to make things
right...and Iwant her to meet the person who she have loved for so many years.Iwant
her to feel my love..my realand pure love..na dapat ay noon ko pa ginawa."l said.
and breathed heavily.

As I stopped talking, I could feel how hurt her mother was and how painful for his
father to see her daughter suffering for something she didn't deserve.

At sa totoo lang, ako ang may kasalanan ng Iahat ng ito. And this time, I want to
turn the tables and give everything that she truly deserves.
I heard Mr. Kim sighed and look upon me. "When Ifirst heard your name.I knew what's
coming.I knew that you are the person that she's in love

with for so many years.And so I let her to be the

exchanged of our deal."He said which made me

stunned.
�++ So he knew me at that time? But why did he
sacrificed his daughter?

"I knew that you are planning to run away with her.At dahil masyado pa kayong
bata,Itold her that Iwant to help you and foster you para may mapatunayan ka sa
buhay at mapanatag ako na nasa maayos na buhay mapupunta ang anak ko."He said. I
froze because of his revelation.

Mas lalo akong nakaramdam ng guilt dahil sa sinabi ni Mr. Kim.

This is all my fault..This is really allmy fault.

"When she got into an accident. Ithought we were going to lose her.She underwent to
multiple surgeries just to fix her broken bones.i thought she won't survived,but my
daughter is a fighter and so. Miraculously,she woke up."Mr. Kim explained. I felt a
lump on my throat. She was miserably at the time I was fed by my ego.
"So when you showed to me.I decided to lend her to you because Ithought it will be
better for her health by letting her to be with someone that became part of her
past without forcing her to remember.But what hurts us was that..you taken her for
granted and you almost killed her again.Kaya bilang ama sobrang sakit para saamin
na makita yun."He explained and I just looked down because it make sense everything
to me.

At the very first start I was the problem..! was the reason behind her tears and
her...lnnocence.

"That's why Itook her away from you.Iwas planning to escape her and her babies away
from you

because you are the reason why she's experiencing such

painful things. At gusto kitang ipapatay dahil hindi ko alam kung ano ginawa ng
anak ko sayo para kamuhian mo siya at saktan mo siya. Walang problema kung kami
ang baiwan mo ng pulit-ulit. Pero yung anak ko na walang ginawa kung 'di mahalin ka
ay hindi namin kayang matanggap."Mr.Kim said which made me hate myself right now.
�++ I fucked everything up. Kung sino man dapat
makaranas ng lahat ay dapat ako yun.

He stopped from a moment as if he is thinking what will be his decision.

"Fine.."He decided which made me looked upon him and his wife.
He looked at me intensely and fool of warning.
"I will lend my daughter's hand to you.But don't hurt her because if you do..Even
if you're the most powerfulperson in the world,Iwouldn't think twice to kill
you."He said seriously and I quickly nodded.
I slowly flashed a smile and tears are starting to

filled my eyes.

"T-Thank you.T.

hank you Mr.Kim..T.

hank you..for

everything..Oh G-go--thank you."i said with full of

gratefulness. I am fortunate that her parents are like her. Kind and with full of
goodness.
They were able to forgive me despite of what I have done.

They are indeed the parents of my wife.

"B-but can I have something to tell you and asked you for a favor."I looked upon to
Mrs. Kim who is crying ever since I talked to them and now looks very serious
and..hopeless.

I nodded and listened to her.

"After the incident..sh-she..."She stated and her word were cut because her voice
broke.

"....She developed brain injury,Vaughn."Mrs. Kim stated. halos nabasag ang buong
pagkatao ko dahilsa narinig ko.
I felt destroyed and completely heart broken from what I have found out.

"That's the reason why we decided to hide her pregnancy to you.She developed brain
Injury because of the multiple accident she faced.The doctor told us that she needs
an immediate surgery but she have to abort the babies.But she refused.The doctors
told us that if she kept the babies,we have to delayed the surgery..and that will
take her too long.so there is a small chance for her to survive."Mrs. Kim explained
and burst out into tears.

I felt numb. Sa tingin ko ay ito na ang karma sa lahat ng ginawa ko.

But why her? Bakit siya?

Bakit hindi na lang ako ang magkasakit at malagay sa pwesto niya?

Bakit kailangan na siya pa ang malagay sa kapahamakan?


Why....

I don't know what will I react but I'm caught off guard and I can't even expressed
the pain that banged
me.
"She chose the babies..even if it will cause her life.

Because that's how she love you.Gusto niya na

may maiwan siya na magmamahalsa'yo that's why she chose the babies.She also wants
to prove that there is a miracle.Kaya ginagawa niya ang lahat para may

masilayang ina ang mga anak niyo."Mrs.Kim stated and

wiped her tears.He heavily breathed out and looked at me as if he was calling for a
help.
�++ "And as the day passes,she becomes weaker and
weaker.I know that even if she didn't say something.I

knew that she is bearing pain everyday.Her doctors

from neurology even told us that as the time goes by,the chance of her death is
increasing.All we can do is to
push and motivate her to fight and be alive.

p-pero...r-ramdam ko n-na..nanghihina n-na siya."And then she cried.

I felt like my hear stopped. Is that the reason why her appearance changes and her
face became gloomy and pale?
So that's the reason why she's weak?

Halos hindi ko alam kung paano ko tatanggapin ang lahat ng revelation na


natatanggap ko. My wife is too good to experience all this thing.
And that's because it is my fault.

I glanced at my hand when Mrs. Kim held it. "Please..please give her a reason to
fight for her life.
She is too precious to die.M-magkaka-anak kayo.Kaya

sana bigyan mo siya ng rason para mabuhay pa."She said and hled my hands.
"Help her,Vaughn...help my daughter..Help you wife.ayoko mawalan ako ng anak."She
begged and I couldn't help but to teared up and so i quickly wiped my tears and
slowly nodded.
"Don't worry Mrs.Kim..I'll take care of her this time. Iwill give her a reason to
fight. Lalaban tayo kasama niya."l said softly. and so she cried so much and stood
up to hug me.

"Salamat,Vaughn..S-salamat."She responded and

hugged me very tightly.

Mr. Kim stood up and gave me a path at my back. "Let's unite for her."Mr. Kim said
and I smiled. Kumalas si Mrs. Kim at hinawi ang buhok ko at may
tipid na ngiti sakaniyang labi.

"From now on,call us Mom and Dad."She stated and I smiled gently and quickly
nodded.
"Okay po...Mom...Dad."l said and they smiled while their tears are falling.

Readers also enjoyed: ------------------------------------- Tulak ng Bibig, Kabig


ng Dibdi...

0 7.1K Read

TAGS billionaire possessive one-night stand

Chapter 50

Chapter so

MALZIA

Unti-unti kong minulat ang aking mata dahillabis akong naalimpungatan.


Nang makadilat ako ay isang pamilyar na kwarto ang aking napansin at tila bigla
akong naangat ng tingin nang mapagtanto na kwarto namin ni Vaughn ang kinalalagyan
ko.

Nang makalingon ako ay nagulat ako nang mapansin kong natutulog si Vaughn mula sa
upuan at tila mukha itong pagod na pagod.

Paano ako napunta dito?


Biglang napalaki ang aking mata nang mapagtanto na hindi ako nakauwi sa aming
bahay. Baka nag-aalala nasi Mom.

Agad kong inalis ang aking kumot at dahan dahang napatayo upang hanapin ang aking
sapatos. I need to
get out of this place as soon as possible. Baka ano pa

ang binabalak na gawin ni Vaughn saakin at hindi na ako tuluyang makauwi.

Napa luhod pa ako upang hanapin ang aking sapatos ngunit pagtingin ko sa ilalim ng
kama ay wala akong nakitang sapatos. Napahinga ako ng malalim at akmang tatayo ako
nang biglang tumama ang braso ko sa tuhod nang hindi sinasadya.

Halos mapatalon ako sa gulat kaya nang lingatin ko ito ay nagulat ako na
mapagtantong naka tayo sa harap kosi Vaughn na nakakunot ang noo.

"What are you doing on the floor?"He asked

curiously and I stared at him sharply.

"I'm finding my shoes."l coldly answered. Napabaling ako sa iba at akmang tatayo
ako nang
bigla napalukot ang aking mukha dahil hirap na ako

makatayo. Probably because of my massive bump.

Napahinga ako ng malalim ngunit biglang nanlaki ang mata ko nang bigla akong
binuhat ni Vaughn at kinarga na parang bagong kasal.
"What the hell are you doing?! let go of mel"l hissed but he just gave me smirk and
carefully placed me on
bed.

Nakasimangot parin akong tingin sakaniya dahil

hindi ko maiwasang mainis sa pagmumukha niya. Sa tuwing tinitignan ko siya ay


kumukulo ang loob ko at mabigat ang dibdib ko.

Narinig kong napahinga ito ng malalim. Kita ko ang puyat na bakas sa mukha niya
dahil kapansin-pansin ang lalim ng mata nito.

inilapad niya ang magkabilang kamay niya sa gilid ng aking mga hita at unti-unti
akong napausog nang lapitin nito ang kaniyang mukha.
"Look. You're having a hard time to lift yourself up. You could have just waken me
up to get your shoes."Malambing nitong sabi at tila parang napatigil ang tibok ng
aking puso dahilsa sinabi niya.
Damn? Why do I'm feeling this sort of nervousness? Hindi ko na lamang ito sinagot
at napagawi muli
ako sakaniya nang umalis ito sa harap ko at may kinuha

sa ilalim ng mini-table na katabi niya. Doon ko napansin na nandooon pala ang flats
ko.
Walang sabi-sabi ay lumuhod ito saakin at kalaunan ay maingat niyang isinuot ang
sapatos ko na
agad naman akong napatigil habang pinagmamasdan
.
srya.

"I need to go home."I said while looking at him. He

sighed and as he finished putting my sandals on. He

looked at me and flashed a small smile.

"This is your home."he said and I just rolled my eyes and stared at him coldly.
"I don't have any time to play games with you, Vaughn.Uuwina ako."l said and stood
up to fixed my clothes and get out of this house.
"Love please stop being so stubborn.."He pleaded softly. Agad naman akong
napalingon at napaawang ang aking bibig dahil sa sinabi niya. Ako? Ako pa talaga
ang stubborn?

"If there is one person who is very stubborn,ikaw yun.Hindika makaintindi."Malamig


kong tugon. I just want to go home and not to see his face anymore.
Agad akong umalis sa harap niya at naglakad palabas ngunit napadako ang aking
tingin nang mapansing nakasabit parin ang aming Wedding picture.

I cleared my throat at iniwas ko agad ang aking paningin. Huli na ang lahat para
saamin.

"Love please,stop walking so quick.baka mapaano ka at ang baby natin."He exclaimed


at agad naman napaangat ang aking kilay dahil sa sinabi niya.
Nang makalabas kami mula sa kwarto ay agad akong lumingon sakaniya.

"Stop pestering me,Vaughn.Pwede ba? stop acting like you care.I'm done with you!"l
said at tila bigla itong napatigil sa sinabi ko. Pain is all written on his face
kaya iniwas ko na ang tingin ko at tuluyang bumaba para makaalis.

I shouldn't be bothered if he got hurt or not. Nung

panahon na pinlano niyang saktan ako ay kahit kelan

walang bakas nang pag-aalala ang pagkatao niya. I'm already done to him at sana
siya din.

"Love please---f**k."He exclaimed. Wala akong pakielam sakaniya at gusto ko lang ay


makaalis ako sa pmamahay na 'to.
Nang makababa ako ay labis akong nagulat at napatigil sa mabilis na paglakad nang
makita kosi Mom na nakaupo sa sala at taimtim itong umiinom ng kaniyang tsaa at
nagbabasa ng Magazine.

"Mom?!"l asked loudly dahil sa pagkagulat at napadako naman ang tingin nito saakin
at ngumiti.
"Oh anak gising kana pala."She asked as if nothing
.
was gomg on.

Napa face palm ako from a moment dahil naguguluhan ako sa nangyayari. Anong meron?

"Why are you here? what's the meaning of this?"I


asked curiously.

Huminga ng malalim si Mom at ngumiti ito ng tipid na tila hindi niya alam ang
kaniyang sasabihin.

"Dear,mabutinaman at g-gising kana.I'm here just to make sure you're okay."She


said.

"I'm now okay,we can go home."I answered and she seemed not okay from what I said.

"Anak..please stop being harsh to Vaughn.."sambit ni Mom at tila para akong


napaismid sakaniyang sinabi.
"Are you sick,Mom? naririnig mo ba ang sinasabi mo?''l asked at napatingin ito kay
Vaughn at maging ako ay napalingon dahil maging siya ay hirap siyang ipaliwanag ang
nangyayari.
"L-Love,Ithink you need to eat and do some

f-freshen up.You slept for a days-so It---thin----"He was about to say something
but I already cut him off.

"Teka nga,ano bang nangyayari? Mom?! anong ibig

sabihin nito?l"l asked at huminga ng malalim si Mom at lumapit saaking upang


hawakan ang aking kamay at magpaliwanag.
"Vaughn already apologized to u-us.W-we already cut the feud.And Ithink
makakatulong siVaughn lalo na sa kalagayan mo."Mom said at tila para akong nauntog
dahil sa sinabi ni Mom.
After what happened? Pagkatapos ng Iahat? Papatawarin pa nila si Vaughn?

Huminga ako ng malalim at napapikit dahil tila hindi mag sink in saakin ang sinabi
ni Mom.

"What did you do..."singhal ko at napahilamos ako dahil sa stress.

"Mapapaanak ako ng hindi oras sainyol"i exclaimed at napatingin ako kay Mom na
halos hindi niya alam ang kaniyang sasabihin.
"Dear,listen to me.."Pagtawag ni Mom ng mahina. sinenyasan ni Mom si Vaughn na
umalis muna sa harap namin at napatango naman si Vaughn at dahan dahang umalis sa
harap namin.
Nang makaalis ito ay tumingin saakin si Mom at inipit ang buhok ko sa aking tenga.

"Anak..napagtanto namin ng Dad mona mas mapapabutina kasama mo siVaughn lalo na't
nagiging mas maselan ang pagbubuntis at kalagayan mo.It would be better if you have
someone na pwede mong makasama lagi. Hindikamilaging andiyan ng Dad mo."She said at
tila napahinga ako ng malalim dahil sa sinabi ni Mom.
I feel betrayed. After all what happened isusuko na naman nila ako kay Vaughn.

"Mom,let me just remind you.Who we are talking

about right now is no other than Vaughn. Who almost

ruined our family and killed me not just once but twice! he even endangered my
babies at siya ang dahilan bakit nakalaylay ang isa kong paa sa libingan."Suwestyon
ko kay Mom at tila hindiito makasagot.
�++ Napatalikod ako kay Mom at papunta't batik ang
aking naging lakad dahil sa desisyon nita ni Dad. "Baby,I know.But we already
talked.Nung kahapon
naming kausap siVaughn,ramdam namin gaano ka niya

kamahal. He is a changed man and trying to be the best for you and for your
babies.Kaya anak sana huwag mo naman ipagkait sakaniya ang responsibilidad niya
bilang amasa mga anak mo."Saad ni Mom at agad naman akong napahinga dahil sa sinabi
niya at
napaiwas ako ng tingin.

Maaring tama si Mom sa sinabi niya. But the thing is, Vaughn can't change anything.
He already killed me magkatapos kong malaman ang lahat.
Oo at napatawad ko na siya pero hindi ko kayang makalimutan ang sakit at hapdi na
ginawa niya sakin kung patuloy parin siyang magpapakita sa harap ko.

Wala na akong sinagot at kalaunan ay umalis ako sa kinakatayuan ko at pumunta sa


labas para
makapag-pahangin at makapag-isa.

Hindi makakabuti sa sitwasyon kosi Vaughn. Mas papahirapan niya ako, dahilsa tuwing
makikita ko siya ay nasasaktan parin ako.

Nang makalabas ako ay sumalubong saakin ang magandang tanawin. Naging mabilis lahat
ng pangyayari, I got into accident, woke up, got married, got cheated on, believed
to his lies, got into accident and now I'm pregnant and fighting for my last fight.

Napasinghap ako at napapikit.

I'm just scared right now. Na paano ay kung hindi naging maayos ang lahat? Paano
kung tuluyan ng sumuko ang katawan ko at mamatay na ako?
I don't know what future holds. But what matters to me right now is the safety of
my children and their future. Na kung mapopoprotektahan ba sila ng maayos pag
nawala ako at kung may magmamahal
sakanila...Kung kaya ba ng ama nita na mahalin sila gaya

ng pagmamahal ko ngayon kahit nasa sinapupunan palang sila.

Ang dami kong iniisip na kung minsa'y nawawalan na ako ng pag-asa. Na parang gusto
ko na lang sumuko at huwag nang isipin ang lahat. Pero sa tuwing gumagalaw ang anak
ko sa sinapupunan ko ay bigla akong nakakaramdam ng takas. Na gusto nita akong
lumaban.

"Zi.."Nagulat ako nang may magsalita saakin mula sa likod. Paglingon ko ay


napansin ko nasi Vaughn ito at nakapamulsa at nakatingin lang ito sa malayo.
Hindi ko inabalang tumingin dito at nakatingin parin ako sa kawalan. Hindi ko siya
inimik dahilwala naman akong dapat sabihin sakaniya.

"I know that you hate me.But please..gusto kong bumawi. Sainyo ng mga baby
natin."He said at tila parang walang lumalabas sa bibig ko at tila naninikip ang
dibdib ko.
"I know that my sorry won't change anything.So let my actions prove to you how
truly sorry I am...at gaano kita kamahal."Saad ni Vaughn at tila napatigil ako
sakaniyang sinabi. Napahawak ako sa aking tiyan at hinimas ito dahil sa tensyon na
aking nararamdaman.
Hindi ko ito sinagot at ilang saglit lamang ay

tinalikuran ko ito at akmang papasok na ako sa loob ng

bahay nang bigla itong magsalita.

"Hayaan mong sumama ako sa laban mo, Zia...l also want you to live." He said.

I froze this time. I don't know what to say.

So sinabi na sakaniya nila Mom sakaniya ang kondisyon ko?


Ano pa ba maitatago ko sakaniya. Kung lahat nalaman niya na?

Gusto ko na lamang mapag-isa at lumaban kasama ang mga anak ko. I don't need any
of his support. Okay na ako na wala siya.

Napakagat ako sa aking labi at agad humarap sakaniya habang nakahawak parin ako sa
aking malaking tiyan.
"Gusto mo pagainin ang loob ko?"l asked at tila agad itong napatingin saakin.
nginitian ko ito ng tipid at sumagot ako. "Sign the divorce papers. I'll live."I
added with a cold tone at umalis sakaniyang harap at pumasok.

Nang makapasok ako sa loob ng bahay ay bigla kong nakasalubong si Martha at Ms.
Beth.

Nang makita ako nang mga ito ay agad kong binigyan ito ng malawak na ngiti.
"Martha! Ms.Beth!"Saad ko at lumapit ako dito upang yakapin ng mahigpit.
Sobra ko silang namiss. liang buwan ko din silang hindi nakita. Namiss ko tuloy
makipag kwentuhan sakanila.

Nang kumalas ako sakanila ay lubos na ngiti rin ang kanilang isinilay na tila ay
masaya rin sila na nakita nila ako.

"Jusko kang bata ka, mabuti naman at nakauwi ka

na dito."Masayang batid ni Ms. Beth at pinisilang aking kamay. Agad naman akong
napangiti at biglang napalaki ang mata ni Martha sa aking tiyan.
"Grabe Ms. Zial ang laki na ng tiyan niyo. Pwera usog ang bata."Masayang sad ni
Martha at agad naman akong mahinang mapatawa at napahagod saaking tiyan.
"They are twins, actually.." Proud kong sabi at lumaki ang mata nila ni Ms. Beth at
halos napahiyaw ng malakas si Martha at pumalakpak naman si Ms. Beth.
"Swerte ang kambal sa pamilya, Ihai"Masaya niyang batid at simple naman akong
natawa dahil sakanilang reaksyon. Hindi ko maiwang mamiss sila lalo na't sila
naging kasama ko dito sa bahay kaya talagang lumambot na ang puso ko sakanila.
Bigla akong nagulat nang may maramdaman akong malakas na sipa sa aking tiyan.
Biglang napaawang ang aking bibig at agad hinawakan ang aking tiyan.
"They are movingl"l said while smiling at agad nagulat muli sila Martha at
hinawakan ang aking tiyan. Hinayaan ko na lamang sila at inilapit ni Martha ang
kaniyang ulo upang pakiramdaman ang babies habang si Ms. Beth naman ay
pinakiramdaman ang babies gamit lamang ang kamay.
Muli itong sumupa at nagpalakpakan sila nang biglang napawi ang ngiti nila at
napaayos sila ng tayo nang may tumabi sa tabi ko.
"What's going on?"Vaughn asked at bigla naman akong napatigil at napalunok. Panira
ng moment.

Bigla namang sumagot si Ms. Beth na buong pormalidad.


"Natuwa lang kami Mr. Zhang, gumalaw kasi ang

mga baby sa tiyan ni Ms. Zia."Saad ni Ms.Beth at

napatango na lamang ito at tumingin saakin na may tipid na ngiti sakaniyang labi.
�++ "Really?"He asked and when he was about to
touch my belly. lniiwas ko agad ito at napahinga ng malalim.

"I-Iwant to eat."I coldly stated at agad namang nagkatinginan si Martha at Ms. Beth
ngunit kalaunan ay
napatango na lamang ito at nauna nang umalis sa harap
.
namm.

Huminga ako ng malalim at bumaling kay Vaugh na tila'y napahiya sa aking ginawa.
"Don't even touch me."I said coldly and firmly. Tila nakita ko na naman ang
hinanakit sakaniyang mukha ngunit kalaunan ay mapait na lamang ito ngumiti.
"F-fine then..J-1 think you should e-eat breakfast."He said and he went out of my
way para umakyat at pumunta sa aming kwarto.
Tila tinanaw ko ito mula sa aking kinatatayuan at tila nakaramdam ng kaunting
panlulumo.
I shouldn't have feel this way. Hindi dapat ako ma-guilty dahil sa totoo lang, he
deserve it.

Kung gusto niyang makuha ang loob ko, then sign the divorce papers.

Kasalukuyan kaming nasa hapag-kaina pero tila ay hindi ako makalunok dahil sa
katahimikan. The atmosphere is awkward and so I am.

"Mom, do you have her medications and her schedule of taking her tablets?"Vaughn
asked na

nakapag patigil saakin.

Mom?
11 M-Mom? You call my mother...a M-Mom? 11 1 asked. Napangiwi ako dahil sa
pagtawag niya kay Mom ng ganoon.
How could mom let her call her 'Mom" na halos patayin ang anak niya?
11Why not? He is your husband,Zi! of course l'lllet him call me like how you call
me!..saad ni Mom habang may ngiti sakaniyang labi at agad naman ako napairap at
napainom ng tubig.
11 By the way,diba you'll have a schedule in your

ob-gyne tomorrow?..Tanong saakin ni Mom at tila bigla kong naalala na bukas ang
gender revelation ng mga babies ko.
Napatango naman ako at sumubo ng pagkain.

..Great! I have taken paternalleave from my work.I could join you...saad ni Vaughn
na agad naman bumilis ang tibok ng puso ko at napatingin sakaniya.
He filed paternal leave?

11 No.Calista will come with me.y-you don't need to bother yourself...I casually
said. Umiling lamang siya at pilit ngumiti.
11 No wife,I'll go.It is also my first time seeing an ultrasound e-eversince...y-
you left...he said but his eyes can't lie that he is sad and I don't know why.

Nakaramdam naman ako ng awa dahilsa sinabi

Wala naman sigurong masama kung isasama ko siya sa check-up. Tutalnaman ay concern
niya dito ay yung mga anak niya at hindi ako.

11 Fine then...Saad ko na parang napilitan. Ngumiti na

lamang siya saakin at buong sinseridad na sumagot.

"Thank you."

Tumango na lamang ako at bumalik sa pagkain. "Anyway,I'llsend all the baby stuffs
that Malzia
bought. Sayang lang dahil may ginawa siyang Muralsa

nursery room ng mga baby."Saad ni Mom at tila napatigil naman si Vaughn sa sinabi
ni Mom at nasabik ito sa kwento nito.
"Sure thing Mom.We can buy things na wala pa ang mga babies and mga kulang nila.or
maybe the next day after her check up."Masayang batid ni Vaughn na tila excited
sakaniyang mga sinabi. Napatawa naman si Mom sa reaksyon ni Vaughn dahil halatang
nae-excite
ito.

"0-0f course son,you can.Actually,tomorrow na

ata malalaman niMalzia ang gender ng babies because it's Malzia's 7th..l think?"Mom
asked. Tumingin naman saakin si Vaughn upang kumpirmahin at agad naman akong uminom
ng tubig at matapos ay tumango.
Bigla namang nagliwanag ang mukha ni Vaughn at agad sumlay ng malaking ngiti.

"Well maybe we can start decorating the baby room,what do you think,wife?"he asked
optimistically. Agad akong napatayo at napabagsak ng kurbyentos.
Bigla namang nagulat si Mom at maging si Vaughn sa aking ginawa. Huminga ako ng
malalim at pinilit magsalita.

"I'm done eating."l said. at hindi ko na lamang inantay ang kanilang sasabihin at
umalis sa harap nila. Narinig ko ag pagtawag ni Mom ngunit hindi ko ito nilingon.
It is just so hard for me to accept na parang wala na lang sakanila ang mga
nangyari.

And to be honest? I'm still hurting and definitely

can't even stare his face dahil sa tuwing tinitigan ko ang mukha niya ay bumabalik
lahat ng nangyari..lahat na sinakripisyo na ginawa ko at nasayang lamang.
I just can't sort on what's happening right now. Everything seems very quick.
But if there is one thing that I firmly stand and want to happen?
I want my divorce paper to be signed...

Chapter 51

Chapter 51

MALZIA

Napahinga ako ng malalim nang maayos ko ang sarili ko. Kasalukuyan akong nakatingin
sa salamin at kahit papaano ay nag ayos lamang ako ng kaunti dahil ngayong araw ko
malalaman ang gender ng mga babies
ko.

But my maternal moment got destroyed because of

Vaughn. simula pa kahapon ay wala itong tigil na kakakulit saakin. He is too noisy
and talkative. Ni hindi ako makahanap ng pwesto na makakalayo sakaniya kahit
napakalaki ng bahay dahillagi niya akong sinusundan at pinapahanap sa mga tao dito
sa bahay.

Luckily, he didn't insisted sleeping beside me. Dahil

aalis talaga ako ng pamamahay niya pag lahat pinilit


.
n1ya.

It will not work. Siya itong mapilit.

Ayoko na talaga.

Hindi ko alam kung ano ba nakain niya at maging ako. I think it wasn't about the
hormones na. Talagang mabigat ang loob ko sakaniya.

"Wife, do you want to eat?" "I prepared you medicine."


"What if we decorate the nursery?" "Let me help you with that."
And what annoyed me more was that, kahit

anong inis at lamig ng pakikitungo ko sakaniya eh parang ayos lang sakaniya at wala
siyang pakielam.

"Are you done,wife?"I heard. Nakita ko ang

repleksyon niya mula sa salamin at agad akong napatigil.


Lumingon ako sakaniya at bigla akong napalunok nang mapansin ang kaniyang ayos.
It's different from Vaughn I always see.

He wasn't wearing extravagant clothes. Bagsak ang kaniyang buhok which compliments
his face especially his jawline. and he's wearing a white long-sleeve paired with
cuffed pants and sperri. He looks young and handsome.

Bigla naman akong napaiwas ng tingin nang mapansin kong nakatingin ito saakin at
nakakalokong tingin.

"I see..my wife likes my look for today."He teasedwhile smiling at agad namang
napaawang ang bibig ko at napakunot ang kilay. Here we go again.
"Excuse me? 1-l'm not.And pwede ba? stop annoying me kahapon ka pa.Hindina
ako natutuwa."lnis kong sabi at agad akong tumayo

upang kumuha ng nude cardigan. I'm wearing

Knee-length gray bodycon dress and I decided to pair it with white shoes.

Napansin ko na yung ibang gamit ko dito ay nakaayos parin at wala halos nabago.
Maayos parin ito at mabango.
I admit. I'm surprised and kind of overwhelmed dahil kahit papaano ay nung umalis
ako eh binigyan niyang halaga mga gamit ko.
"Ithink the babies will look much like me.lagikang galit saakin."Tawa niyang batid.
Hindi ko siya pinansin at umiwas ako sakaniya upang hindi makita ang mapanginis
niyang mata.

lnilapag ko sa lapag ang puting sapatos at umupo

ako sa silya. Akmang kukunin ko ito nang mapangiwi ako dahil hindi ko na kayang
maabot ang paa ko.

Ang laki na ng mga babies ko sa tiyan. Para na akong penguin na miski tuhod ko ay
hirap na akong abutin.
Tatayo na sana ako upang maghanap ng flats nang nagulat ako dahil biglang lumuhod
si Vaughn at hinawakan ng maingat muli ang paa ko.
"Ang kulit."He hissed. pero malambing ang pagrereklamo nito. Napatitig naman ako
sakaniya.
Simula nang magkita kami, totoong nag iba na siya. I never saw him wearing the
fierce look when I'm
around. Halos lagi itong nakangiti either genuine or nang-iinis. But still, he
always smile at me.

Halos buong araw kahapon ako ang inalala niya. Lagi niya akong hinahatiran ng
pagkain at pinapa-aalala ang gamot ko.

Nang mapansin kong naitali niya ng maayos ang aking sapatos ay tumingin ito saakin
na may ngiti sakaniyang labi at ningning sakaniyang mata.

Napasinghap na lamang ako at nginitian ito ng

pilit.

Nang maibaba niya ang paa ko ay nagpagpag siya

ng kamay at agad na siyang tumayo.

"T-thanks.."l said a tumango lamang ito.

Tumayo na agad ako at kinuha ang maliit kong bag. Sinukbit ko ito sa aking balikat
at tumingin na ako kay Vaughn na walang emosyon sa mukha.
"0-okay na ako.."l said. at tumango naman ito at inalukan ako ng kamay na agad
naman ako nagulat.
Bumilis ang tibok ng puso ko at halos hindi mapakali ang pakiramdam ko.

"What?"I asked shockingly. napakamot siya sa

kaniyang ulo at muling inilahad ang kaniyang kamay.

"Mas mabuti ng careful. I just don't want something bad happen to you and to our
babies." he said shyly. Tila napatigil ako at napaisip kung tatanggapin ko ba
ang kamay niya.

He's right. Hirap narin kasi ako umakyat baba mula sa hagdan. And wala naman
sigurong mali kung tatanggapin ko yung TULONG niya.

Tumango na lamang ako ng kaswal at hinawakan ang kaniyang kamay.

Bigla naman ito nagulat ngunit agaran naman ito ngumiti at napasinghap. Agad naman
ako nauna sakaniya habang hawak niya ang aking kamay.

Halos mabilis ang tibok ng puso ko at parang may tumatalon sa tiyan ko. Hindi naman
siguro mga babies yun pero para akong nanlalambot.
Ngayon na lang rin din kasi kami nakapagkita at hindi maganda ang natapos saamin.
Kaya hindi parin ako komportable.

Nang makalabas kami mula sa pinto ay maingat niya akong inalalayan pababa. Agad
naman akong napalunok at maingat na bumaba sa hagdan.
"Careful, love.."Malambing niyang batid habang nakatuon ng atensyon sa paglakad
ko. Hindi ko mapigilang mapakagat sa aking bibig dahil para akong hinihingal at
hindi makahinga.

Nang makababa kami ay agad akong tumigil na agad siyang napatigildin at napatingin
saakin ng buong pagtataka.
"H-hinihingal ako.."Saad ko at bigla naman itong mahinang napatawa.
"I think you need exercise, love." He said at habang

nakahawak ako sa dibdib ko ay napairap na lamang ako

at nauna sakaniyang maglakad palabas ng pinto.

Nang makatalikod ako dito ay lihim akong napangisi dahil totoo nga naman. Madalas
akong hingalin na siguro ay sa pagbubuntis talaga ito.

Nang makalabas kami ng gate ay napangiti naman ako ng sumalubong saamin si Harry.
"Harry! It's been a long time."saad ko ng masaya at tila nagulat rin ito saakin.
Napatingin ito sa aking tiyan
at napakamot sakaniyang ulo.

"It's nice to meet you too, Ms.Malzia. And Congratulations din sa kambal."Saad niya
at agad naman ako tumango. hindi padin nawawala ang ngiti ko at bumaling ako sa
kotse na nakabukas.
Akmang maglalakad ako nang maramdaman ko ang hapit sa aking bewang. Bigla naman
akong napatingin at napansin ko si Vaughn ito. Hindi ito umiimik at sinundan lang
din ang gawi ko.

Pinauna ako ni Vaughn na pumasok sa loob ng kotse at nang makapasok ako ay sinara
niya ang pinto at sa isa siya dumaan. siguro ay para hindi na ako umusog dahil
nakikita niyang hirap na ako gumalaw.

Nang makapwesto kami ng maayos ay agad naring pumasok si Harry sa loob ng kotse at
simple ko itong nginitian.

Agad nitong iniayos ang kaniyang salamin at sinimulan ng paharurutin ang kotse.

Namayani ang katahimikan sa loob ng kotse. Napansin kong nakatanaw lang sa labas si
Vaughn at siguro'y ayaw niya ako magambala dahil alam niya na maasar lang ako
sakaniya.

Bumaling ako kay Harry at sinimulan kong magtanong sakaniya.

"Harry,siMom pala? Nahatid mo na?"l asked at

tumango naman ito habang ang kaniyang tingin ay nasa daan parin.
"Yes Ms.Zia.Kaninang umaga po nagpahatid na siya.At nga po pala pinapasabiniya
maging mabait kayo kay Mr.Zhang."Sagot niya. Napairap na lamang ako at agad namang
tumingin saakin si Vaughn.
"She's behave."Mapang-asar niya na sagot at agad naman akong napaismid at bumaling
kay Harry.
"Why me? as far as I know,your only concern is the baby and not me."I said at agad
itong napatigil at ngumiti na lamang.
"I love you."He answered me back. at napaawang ang bibig ko na tila wala akong
maisagot sa sinabi niya.
bakit ba pinabibilis mo parin ang puso ko kahit alam ko sa sarili kong tapos na
tayo?

"S-stop."l said at tumingin na lamang ako sa Iabas. Nanahimik muli ang paligid at
naputol muli ito ng
ilang saglit nang biglang magsalita si Harry.

"If you wouldn't mind Ms.Zia.Balita ko po ay ngayon niyo malalaman ang gender ng
babies niyo.Ano ho pala gusto niyong gender?"Harry asked ecstatically. Ngumiti
naman ako dito at sinagot ito.

"Any gender will do."I simply answered. "Iwant boys."Saad ni Vaughn at agad akong
napatingin.

"Why did you say so?"I asked. ngumiti naman ito saakin at hinawi ang buhok ko nang
dahan-dahan at inipit niya ito sa tenga ko.
"So that there willbe a protector in the family and to their baby sister."He said
at agad naman akong napakunot ng noo dahil sa sinabi niya.

Don't tell me?

"We'll make another one."Saad niya at kinindatan ako agad namang napaubo ng mahina
si Harry at hinampas ko siya sa kalokohan niya.
"At sino may sabing payag ako? Hindi mo pa nga alam kung mabubuhay ako."l said
without thinking of what I've said. Bigla akong napatigilsa sinabi ko at maging si
Harry at Vaughn ay tila napawi ang kaninang masayang mukha.
His first turned dimmed and looked at me sincerely however,with determination.

"You will not die.You can't die."Seryoso niyang batid at hinawakan niya ang kamay
ko. Agad ko naman
itong hinatak at huminga na lamang ako ng malalim.

"We still don't know.it can be my destiny..pwede ring hindi."batid ko. pilit kong
nilalagyan ng positibo ang boses ko at hinaplos ko na lamang ang tiyan ko.
I looked at my bump and smile bitterly.

"I don't care if I'll die or not. I just wish na kung kukunin ako niGod.Masulyapan
ko man kahit mukha nila..kahit yung itsura lang nila makita ko.At syempre, yung
hindisila papabayaan ng mga taong ipagkakatiwala ko sakanila."l said. I tried my
best to be casual and positive. But looking his eyes, tila ay kita ko ang takot
sakaniyang mata at sakit.
Naramdaman ko ang kaniyang kamay sa aking kamay at nagulat ako nang pisilin niya
ito.

"Don't say those things,Zia.You're going to live, okay?"Saad ni Vaughn at napayuko


ako at napatingin sakaniyang mata. Hindi ko maiwasang maluha tuwing sa naiisip ko
at napatingin ako sakaniyang mata.
Alam kong labis siyang naawa sa sitwasyon ko. Ayokong tignan niya ako ng ganiyan na
para wala akong

magagawa. Pero hindi ko rin siya masisisi. Oahil maging

ako ay nahihirapan nasa aking sitwasyon.

Na gustong gusto ko na sumuko.

liang saglit lamang ay nakarating kami sa Hospital. Hininto ni Harry ang kotse sa
harap ng entrance ng
hospital at agad ako itong bumaba upang pagbuksan

ako.

Nginitian ko naman ito bilang pagpapasalamat at

maingat ako nito inalalayan ng pababa.

Nang makababa ako ay agad sumunod na bumaba si Vaughn at nang makababa ito ay
nginitian ako nito at hinawakan muli ang kamay ko nang ikinatigil ko.

Hanggang kailan mo ko papahirapan, Vaughn?

Hanggang kailan?

Umiwas na lamang ako ng tingin at hinayaan na lamang siya kung ano ang gusto niyang
gawin. Magtatalo lang kami kung pipiglas pa ako.

Nagsimula na kami maglakad at halos lahat ng atensyon ng tao ay nasaamin. Siguro ay


nakakagulat dahilbalitang-balita sa media ang paghihiwalay namin at ngayon naman ay
hawak niya ang kamay ko at naglalakad papuntang clinic ni Ora. Xei.

Nang makarating kami sa clinic ay agad kumatok ang tauhan ni Vaughn. May apat na
guard kaming kasama. Oalawa na nasa aking harap at dalawa naman ang nasa likod.

Nang bumukas ito ay bumungad saamin si Jannah, ang sekretarya ni Ora. Xei.
Tila nagulat ito dahil sa bumungad sakaniya. Noon kasi ay ako lang ang pumupunta at
si Mom. Ngayon ay para kaming VIP na may mga tauhan pang kailangang kasama.

"HiJannah."Bungad ko at tila ngumiti naman ito at

niluwagan ang bukas ng pinto.

"Hello Mrs.Zhang...and Mr.Zhang."Bungad niya at tumango lamang si Vaughn sakaniya.


Kahit kelan ay hindi parin nagbabago ang pagiging masungit nito.

Agad kaming pumasok sa loob. Kami lang ni Vaughn pumasok at naiwan ang mga tauhan
niya sa labas.

Pagpasok namin ay sumalubong saamin si Ora. Xei. "Hi doc!"Masaya kong batid at
kinamayan ko ito.
"It is nice to see you again Mrs.Zhang and..."Saad
nito at nginitian ko naman ito.

"By

the way

he.IS--------II

Nagulat ako nang biglang nilahad ni Vaughn ang

kaniyang kamay at pormalitong sumagot.

"I'm Mr.Vaughn Reed Zhang.I'm the husband of Zia."Pakilala niya at agad naman itong
napatango at tinanggap ang alok ni Vaughn.
"I'm Ora.Xei. I'm in charge of Zia's pregnancy."She said at ngumiti lang si Vaughn
at ikinalas ang kaniyang kamay mula dito.

"So anyway let's go inside para rna-check natin si baby and yung condition mo."Saad
ng doctor at lumingon muna ako kay Vaughn at napatango naman
ito.

Pumasok na agad kami sa loob na magkahawak

ang kamay.

"So here is the face of your twins."Saad ni Ora. Xei

at hindi mapakali si Vaughn na napatingin sa screen. It

was a 3d ultrasound. We could see their faces which made me emotional.

"And their position is perfectly fine.You can actually have a normalbirth."Masayang


saad ng doctor. Napatingin ako kay Vaughn nang hawakan niya ang kamay ko. Ang Iamig
ng kamay nito at tila hindi mapakali. Hindi rin maipinta ang reaksyon nito at puyos
itong pinagpapawisan.

"Really doc?"Masaya kong tanong at ngumiti ito na at tumango. Napatingin ako kay
Vaughn at napangiti sakaniya.

"Anyway this is the sound of their heartbeat."Saad ng Doktora at pinarinig saamin


ang tunog ng heartbeat ng babies namin.
liang sagli napatahimik kami at tila nagtaka ako dahil hindi gumagalaw si Vaugh sa
tabi ko.

Nang tignan ko siya ay napatigil ako na tila nakatingin lang ito sa screen at
nakangiti. Nagulat ako nang kalaunan ay may tumulo na luha sakaniyang mata na agad
napansin ni Doktora.

"Daddy is being emotionalright now..how sweet.."She awed. PinisiI ko naman ang


kamay niya at tumingin ito saakin. Halos hindi ko rin mapigilang maging emosyonal
dahil tila nakakapanlambot ng puso na tignan si Vaughn na ganito kalakas ang apekto
sakaniya ng mga anak namin.
Pinunasan niya ang luha at nagulat ako nang higitin niya ang kamay ko at idikit ito
sakaniyang pisngi at bigla niya akong hinalikan sa noo. Halos kumawala ang buong
pagkatao ko dahil dito.
"This is my first time to s-see..m-my kids

realistically.A-and heart-their heartbeat.T.

hank God

they are safe."Isaid and I looked at him.Bigla ako

nakaramdam ng guilt dahil parang ang sama kong nilalang para ipagkait sakaniya ang
pagbubuntis ko.
�++ "Anyway,you want to know the genders?"the
doctor asked and I couldn't help but to be excited.

Napatingin ako kay Vaughn na halos hindi narin mapakali at gusto ng malaman ang
sasabihin ni Vaughn.

Hindi na ako nagprotesta nang hawakan nito ang kamay ko at ipatong ang ulo niya sa
ulo ko.
Napangiti ang doctor at huminga ito ng malalim. "You're having a two babie
boysl"she said at tila biglang kumabog ang dibdib ko at napatingin ako kay
Vaughn. Niyakap ko siya ng mahigpit dahil sa lubes na

saya ko.

Though I personally want different gender but still, I'm happy that they are
healthy and alive.

Halos ilang buwan ko narin silang dala sa aking tiyan. And I couldn't ask for more.
They are my life and my only source of hope.

Naramdaman ko ang mahigpit na yakap saakin ni Vaughn at nang humiwalay ako sakaniya
at tumingin ito saakin na maluhaluha.

Bigla naman akong nanlambot sa nakita ko at tila ramdam ko rin ang saya niya sa
binalita ng doctor.
"Thank you for giving me such wonderful gifts...thank you for bearing them."he said
and I smiled genuinely. I hugged him para patigilin ang emosyon na umaapaw.
Nahihiya narin ako kay Doktora dahil tila nakatingin ito saamin na lubes na ngiti
at parang kinikilig pa ito.
"Aw...what I love about being a doctor is that..I'm able to see parents who are
being overwhelmed with
their pregnancy"she told us at tila napangitinaman

kami niVaughn habang nakaakbay ito saakin at hinimas ang braso ko dahillabis parin
itong malawak na nakangitiat tila naguumapaw ang kaniyang emosyon.
�++ "This is..exhilarating feeling...this is more even
best than having all these money and all."he happily explained at tila napatigilako
dahil sa sinabi niya.
I'm just happy that he is now a grown up man. He matured so well. And now, parang
mas nawawala ang takot ko kung maiwan ko man ang anak ko.

I just hope.. that if he found another woman. That woman will love him and my
unborned babies well.

Naramdaman kong hinalikan ako sa noo ni Vaughn at napangiti ako sakaniya.

"Anyway,I don't want to disturb your moment but I

also want to talk to you about something on my desk." Saad ni Ora. Xei at tumango
naman kami.

Ilang oras lang din ay naunang lumabas si Dr. Xie at dapat ay tatayo na ako nang
bigla akong hawakan at inalalayan ni Vaughn na bigla ko namang ikatigil.

Nagkasalubong kami ng tingin at tila hindi maipinta saamin ang pagkailang kaya
napaiwas ako ng tingin at tinaggap na lamang ang kaniyang alalay.

"Is this what you've experience every time you have doctor visit?"he asked at
tumango naman ako.

"Yupl But now mas heavy na ang babies...so I really need help..tsaka nang hihina
narin ako eh."l said at tila bigla siyang napatigilat puyos bakas sakaniyang mukha
ang pag-aalala.
Napahinga ako ng malalim at kalaunan ay nagulat ako nang siya nag ayos ng aking
damit upang ibaba ito at buhatin ako pagbaba mula sa higaan.

Huminga naman ako ng malalim at nginitian ko ito

tsaka naunang lumabas.

Dahil kung mananatili pa ako ay baka hindi ko na mapigilan ang labis na tibok ng
puso ko.

"So I received your lab test regarding your status. And as for the measurement of
my team.You can give birth to the twins naturally."panimula ni Dra. Xei at agad
naman akong napatingin kay Vaughn na nakaupo sa harap ko at hawak ang kamay ko.
This is my last wish. I just want to experience the pain of birth. Gusto kong
maranasan kung paano ba talaga magsilang ng sanggol.
"However.." Saad ni Ora. Xei na seryoso at bigla kaming napatigil ni Vaughn at agad
naman itong nagsalita.

"Is there any problem,Doc?" He asked at tinanggal nito ang kaniyang salamin at
napahilamos ito.
"If you give birth naturally.The chance of survival will decrease.You'll have 50%
chance of survival."she revealed at tila napatigil naman ako at maging si Vaughn ay
hindi nakaimik sa sinabi ni Dra. Xei.
"Look,Zi. You are a strong mom.However,based on lab test results,I know that you
know that you are getting weaker.Gawa nang mas
mild ang gamot na binibigay sayo ng neurologist mo.

But the thing

is,habang tumatagalang panahon mas !along bumabab a ang tiyansa mo na mabuhay pa.So
I recommend you to consider CS section."she said. Mabigat ang aking paghinga at
tila nang mapatingin ako kay Vaughn ay nakatingin lang ito saakin at halos hindi
maipinta ang kaniyang mukha dahil sa nalamang balita sa doctora.

Ngunit nginitian ko lamang ito upang hindi siya

mag-alala at muting tumingin kay Ora. Xei.

"Doc, I'llstill do it."Saad ko at tila nagulat siya at maging si Vaughn. Kaya


pinisil ko ang kaniyang kamay upang siguraduhin na maging maayos ako.
"I'll be okay. Don't worry.." I said calmly at tumingin lang ito saakin na buong
pag-aalala at seryoso.
They'll know that their mom fought for them and that they will be proud of me.

Chapter 52

Chapter 52

MALZIA

Nakarating na kami mula sa mall. Napagpasyahan ko kasi na sumadya muna ditol gawa
ng gutom na ako at kahit papaano marami pang kulang ang babies ko na
mga gamit.
And knowing that they are all boys. Mas

mapapadali na saakin makabili ng mga gamit dahil alam ko na ang gender nila.

Nang magbukas ang pinto ng kotse ay agad akong lumabas. Si Harry ang nagbukas ng
pinto kaya agad ko naman itong pinasalamatan at dahan dahang bumaba. Ngunit
naramdaman ko ang pag-alalay ni Vaughn.

Nginitian ko naman ito at nagulat ako nang bigla nito ipulupot ang aking braso
sakaniya. Hindi na ako nag protesta dahil kinakailangan ko rin ng alalay dahil
medyo hindi ko na kinakaya ang bigat ng aking tiyan.

Habang papasok kami ng mall ay hindi ko mapigilang mapatingin sakaniya. Sana pag
lumaki ang mga babies ko kasing gwapo din nila ang daddy nila.
He's tall and handsome. He has a broad shoulders and awesome features na sana ay
makuha ng twins namin pag lumaki.
Nang makapasok kami sa Mall ay saktuhan walang masyadong tao dito kung kaya't
masarap
maglakad-lakad.

Napatingin ako kay Vaughn nang magsalita ito.

"Where do you want to eat?" He asked. At napaisip

ako bigla.

Lately halos nagce-crave ako sa korean foods. Though puro meat, I'm trying my best
to eat vegetables more than meat.

"Iwant korean grill."I said at tila napangiwi ang kaniyang mukha sa sinabi ko.

"That's unhealthy."saad niya at napanguso naman ako sakaniya.


"We are craving for it.And I know a restaurant that serves fresh dishes."I said
at huminga naman ito ng malalim nang makitang nagpu-puppy eyes ako at nakapout
ako.
Hinawi nito ang buhok ko sa aking tenga at hinalikan ako nito sa noo na nagpabilis
na naman sa tibok ng puso ko.

"Fine then."he said at napangiti naman ako at tila naligayahan ako nang pumayag ito
sa kagustuhan ko.
Matagal narin kasi akong hindi nakakakain ng

Korean food gawa ng nasa isla ako ng ilang buwan.

Hinawakan ko muli ang kaniyang kamay at masaya ko itong tinignan nang nagulat itong
bumaling saakin.

Hindi ko na lamang ito pinansin at agad kaming naglakad.

Nakapasok na kami sa Korean grill na madalas ko kainan. Hindi mausok dito


dahilluto na ang mga meat pag sine-serve kaya okay lang saakin na kumain ng korean
food.

Nang makaupo kami aya agad akong tumingin sa menu at tinignan ang madalas kong
kainin.

".....and soy bean noodles."I said. At tila nakaawang ang bibig ni Vaughn. Nang
mapadako ang tingin ko

sakaniya tila hindi makapaniwala sa mga in-order ko.

"How about you?"I asked. At umiling ito.

"I think those are enough."he said at tumango naman ang waiter at kinuha ang menu
saamin tsaka umalis.

Uminom ako ng tubig na sinerve saamin nang magtungo ang waiter saaming upuan at
inilapag ko muli
ito sa table.

"Thank you,wife.."Nagulat ako nang batidin niya ito kung kaya't agad akong
napatingin sa gulat sakaniya.
"For what?"I asked at hinawakan nito ang kamay ko at huminga ng malalim.
"Despite of the risks.You chose our babies...so thank you for bearing them."He said
sincerely. Tila para akong nanlambot sa sinabi niya.
"I love them.Tsaka iba rin talaga kasi 'yung feeling na nasa tiyan mo sila.Hindiko
man sila nakikita but I can feelthem.Napapamahalna agad ako sakanila."l
said while reminiscing the feeling.

Dumating ang pagkain at agad naman kami napaayos ng upo at inilapag na saamin ang
sandamakmak na order na aking pinabili.

Halos hindi maiwasang mag ningning ng aking mata dahil tila kumakawala na ang
aking mga baby sa tiyan.

Kanina pa ako nagugutom at ang tagal kong kine-crave tong pagkain na 'to.

Nang mailapag nila ang Iahat ay sinimulan na kong ienjoy ang mga pagkain. Halos
malalaki ang naging subo ko at nawalan na ako ng pakielam sa paligid ko.

"Careful.."Vaughn said at nagulat ako nang punasan nito ang bibig ko ng tissue.

Napatingin ako sakaniyang mukha at halos seryoso

itong pinunasan ang bibig ko at pagkatapos ay nginitian lang ako nito.

Patagal ng patagal mas pinahihirapan niya ako na pakawalan siya. Ayoko na mahirapan
siyang tanggapin ang pagkawala ko.

Dahil baka maging kaluluwa ko ay baka hindi matahimik. Gusto ko nasa huling
hininga ko ay mapapanatag ako sa maiiwan ko.

Nagpatuloy ako sa pagkain at habang tahimik kaming kumakain ay napabaling muli ako
sakaniya nang bigla siyang magtanong.

"By the way,why don't you undergo for cs section? It would be dangerous for you to
give birth normally."he asked. Ngumiti naman ako ng tipid dito at nilunok ko muna
ang aking nginunguya at sinagot ang kaniyang tanong.
"The reason of that is because I'm not sure of wether I'll be alive after I give
birth.
Pero atleast diba,kahit man lang

sa buhay ko maranasan kong manganak.

And sa totoo lang,I'm not afraid of dying."Saad ko at sumubo ako ng kimchi at


nginuya ito pagkatapos ay nilunok ko.

"Ang kinakatakutan ko lang naman ay yung mga iiwanan kong


tao..lalo na yung mga anak natin."l said worriedly at tila

nakaukit sa mukha niya ang pag-aalala at panglulumo. Kaya napasinghap naman ako at
ngumiti na lamang ako upang hindi na siya mag-alala.
"But I'll do my best of

course,pipilitin kong mabuhay para sa mga anak ko. Because I also want to be with
them."Mahinahon kong

sabi at napatango naman si Vaughn.

"Zia, I'm sorry.."batid niya at tila napatigil ako dahil sa sinabi niya.
Nanahimik lamang ako at hindi ako nakaimik sa sinabi niya. I was caught off guard
and I don't know what should I react. Kung dapat ko ba ilihis yung topic or dapat
bang pakinggan ko siya.
"Idid all ofthat..l know that it's right to blame me for what you experiencing
right now and I'm truly sorry."buong sinseridad niyang sabi at tanging nagawa ko
na lamang ay titigan siya.

Dahil hindi ko na magawang magsalita pa dahil sa tuwing naalala ko Iahat ay


nasasaktan parin ako. Na kahit nakikita ko kung paano niya pagsisihan ang lahat ay
lagi paring sumasagi sa isip ko kung paano niya ako tinrato.

He took me for granted. And now that my life is at stake. I can't even told him
that everything will be okay.

Hindi ko kayang sabihin na okay lang Iahat lalo na kung alam ko sa sarili ko na
puno ako ng pangamba sa buhay ko at sa mga anak ko.
"I hope sorry does change everything, Vaughn."batid ko na lamang at tila biglang
gumuhit ang pagsisisi sakaniyang mata at hinanakit.

Huminga ako ng malalim at uminom ng tubig at muting tumingin sakaniya.


"However, one thing for sure..I'll fight for my sunrise." I said and smiled. Ayoko
ng umiyak sa harap niya dahil alam ko na wala ng magagawa ang pag-iyak.

sa ilang buwang lumipas, halos hindi mawari ang lubos na pagiyak ko. Ubos na ubos
na ata ako. And now that I'm a little bit better. Gusto ko na lang magpakabuti at
ayusin ang kalagayan ko..l want to live longer.

"Iwill do everything to help you,

wife..hinding hindi kita iiwan. Kahit ipagtulakan mo

pa ako. I will never leave you, especially now that we're having kids."he said at
para namang may tumama sa dibdib ko dahil ramdam ko ang buong sinseridad niya
sakaniyang boses.

Natapos na kaming kumain mula sa restaurant at napagdesisyonan naming magikot-ikot


pa. Gawa ng
wala naman akong gagawin sa bahay at gusto ko naman magbago ang Iugar na
ginagalawan ko.

Nakakasakal na rin kasi kung parehas lang ang ginagalawan ko. Luckily he
didn't refused with my request.
Kakalabas lang namin mula sa restaurant at nagulat

ako nang bigla nitong ipulupot ang kamay ko sa braso


.
n1ya.

Napabaling ako sakaniya ng buong pagtataka but

he only gave me a smile.

"You might slipped.."he excused at agad naman akong napatango at tumuon mula sa
paglalakad.
Kahit papaano ay hindi ko maiwasang mailang. Dahil bukod sa kilalang-kilala si
Vaughn ng mga tao ay nakakaagaw pansin ang mga bodyguards na kasama namin. Tila
parang may bigating artista na naglalakad.

Habang naglalakad kami ay napangiti naman ako nang makita ko ang isang clothes
store for babies.

"Let's go inside!"mabilis kong tapik sakaniya at agad naman siyang napatingin


saakin at tumango sa sinabi ko.
Nang makapasok ako loob ng store ay tamang tama walang customer ang nandito siguro
dahil week days ngayon at hapon pa lang kaya mas madali makapamili.

Napabaling naman ako nang biglang sinalubong

kami ng isang saleslady at magalang itong ngumiti. "Good afternoon."she said at


ngumiti naman ako
nang mapansin kong familliar siya.

"Are you the saleslady who assisted me couple days ago?"I asked and when she looked
back at me. Her
smile became genuine and she nodded very jolly.

"Kayo ho pala madame! Kumusta na po kayo?"she asked at napatango naman ako.


"I'm good! I just want to look for clothes.I found out the gender of my baby eh."l
said calmly but she could tell that I'm very happy.
"Talaga po,

Madame? Ano po iyon para matulungan ko po kayo mag hanap."saad niya at mahina naman
ako napatawa dahil tila para na kaming magkaibigan na naguusap.
"They are both baby boy,actually."I said at agad naman itong napalakpak at
napangiti sa sinabi ko.
"Nako

ma'am! Sigurado'y pupunuuin niyan ang buong bahay ni yo ng iyak kung hindinaman ay
kakulitan."kwento niya
at napahimas naman ako sa aking tiyan at napatango sa sinabi niya.
"Kaya nga,anyway this is my...h-husband."l said hesitantly. At agad naman itong
ngumiti kay Vaughn na kanina pang nakamasid sa usapan namin at tumango lamang ito
ng bahagya at kasalukuyang umiikot ang paningin niya sa paligid. Bahagya akong
napapatawa sa loob-loob ko dahil halata mo sakaniya na ngayon lang siya nakapasok
sa ganitong Iugar.
"We'lljust walk around to look some clothes that will suit our babies."paalam ko at
tumango naman ang saleslady at nginitian ako bago ito bigyan kami ng daan

at nakasunod lamang ito saamin.

Habang tumitingin ako ay bumitaw ako mula sa pagkakahawak mula kay Vaughn at
pinukol ko ang aking atensyon sa mga damit na napapansin ko.

Habang naghahanap ako ng damit ay napansin ko na nakatingin lang ito saakin at


pinagmamasdan akong pumipili ng damit.

"Why don't you look for some clothes?"I asked. At tila doon lang bumalik ang
kaniyang prisensya.
"Can I?"he asked. At tila napatigil ako at may kaunting gumuhit sa aking puso.
Feeling ko tuloy ay pinipigilan ko siya sa mga responsibilidad at dapat niyang
maranasan. I feel like I was taking everything away from him.

Marahan naman akong tumango at ngumiti sakaniya.

"Of course. They are yours."malambing kong sabi at agad naman itong napangiti sa
sinabi ko at kalaunan ay dahan dahang humawak ng iilang damit sa anak namin.
Hindi ko maiwasang matawa. Dahilsa kabila ng pagiging seryoso at matikas niyang
lalaki ay hindi mo aakalain na mapapahawak mo siya ng mga ganitong bagay at
maisasama mo siya sa mga ganitong Iugar.

Natawa ako ng mahina nang tila napakaseryoso

itong pumipili ng damit. As if he was digging through some details of the clothes.

"Is this cotton?"he asked to the saleslady I know at tila tumango nama ito at in-
explain sakaniya ang mga damit na dapat suotin ng babies at ano yung mga
magagandang pwedeng bilhin.
Tila nakakunot ang noo nito at napapatango-tango sa sinabi ng saleslady. My
followback question pa ito at agad namang sinasagot ng saleslady.
Kaya minabuti kong lumapit at hindi mapigilang

mapangiti at tapikin ang balikat niya. "Vaughn..don't be too serious about choosing
clothes."I said and he looked at me cluelessly while

holding a baby overalls.

"Why not? Iwant an outmost best for them."he said innocently and i just couldn't
help but to release my soft but short laugh.

Napahinga naman ako ng malalim at hinimad naman ang balikat niya dahil pakiramdam
ko ay kailangan niyang kumalma.

"This is not work,V.Use your paternalinstinct."I said at tila napatigil ito at


maya-maya ay sumilay ang ngising ngiti na tila hindi ito makapaniwala.
"What did you call me?"he asked and my eyes went out when I realized I called him
the name I used to use when we were young.
"Is that big deal?''I asked at bago pa ito sumagot ay bigla akong tumalikod at
hindi siya pinansin.
Gosh, Malzia. Hindi ka makamove-on 'te? Napailing na lamang ako at humanap ng
pagkakaabalahan nang may nakaagaw pansin saakin.

I saw an elephant overalls and bear overalls.

My eyes were stunned because it's too cute. Halos nai-imagine ko pag suot nato ng
mga babies ko.
"That's cute.."napalingon ako nang marinig ko ang nagsalita sa likod ko.

"It is! I just can't imagine them wearing these! Too much cuteness to
handlel"masaya kong batid at napayakap naman ako sa hawak kong bear overalls.
"It is.." masayang batid ni Vaughn habang nakatingin saakin na habang nakangiti
itong

pinagmamasdan ako.

Kaya agad akong napabaling sa tiyan ko at hinimas ko ito.

"Is it good, babies?"I asked. At bigla akong napadaing sa gulat nang biglang sumipa
ang mga ito sa tiyan ko.
Agad akong napabitaw sa aking hawak nang maramdaman ko silang sumipa.
"Oh gosh! They are kicking!"! said at tila napabaling si Vaughn at puno ang pag-
aalala saakin.
"Is it hurtful? Should I bring you to the hospital?"he asked worriedly. At agad
naman akong napailing at pinukulan siya ng tingin. Is he serious?
"Tskl Feelit! Our babies agreed wiith me."l said. And I didn't wait for his
reaction. Agad kong hinila ang kamay niya at nilagay sa tiyan ko.
Napatingin naman ako sakaniya na tila nagulat siya sa ginawa ko at napangiti
sakaniya ng buong saya.
"T-they are m-moving.."he said with wow factor. Bigla namang nanlambot ito at dahan
dahan pumantay sa tiyan ko upang ipwesto ang tenga niya sa aking tiyan at
pakiramdaman ang pag-galaw ng mga babies namin.
"Be good okay? Don't give headache to mommy okay?"he said while holding my belly
and talking to my babies.
Hindi ko maiwasang manlambot sa nasasaksihan ko. He's indeed will be a good father.

Kahit nasa tiyan ko palang ang mga bata ay alam niya na paano ito kausapin. He
knows how to connect with them.

"Ouchl"nagulat ako nang malakas itong mga sumipa at agad naman ito napatingin
saakin at napatayo.

"Are you okay?' he asked all of a sudden and I just

nodded while caressing my back.

Bukod sa nakakangawit ng pagtayo ay ito ang pinakamasakit saakin sa pagbubuntis ko.


It's painful every time they kick hard. Para akong na constipate, nasabayan lang
ang pag-alon ng tiyan ko.
"Nagiging makulit na sila. Gustong gusto

na nilang lumabas."l said while having a small laugh. Napahinga naman ito ng
malalim at kalaunan ay tumingin saakin at ngumiti.
"Thank you, Zi. This is my first time feeling them..thank you for the
experience."he said sincerely. Hindi ko alam kung paano ako magsasalita. I felt
awkward in our situation. Dahil naawa ako sakaniya, I felt bad because I'm being
too hard on him these fast few days.

Siguro ay kailangan ko naring maging malambot lalo na't kahit 'man magprotesta ang
puso at isip ko ay para naman ito sa mga anak ko.

Ayoko naman ding alisan ng karapatan si Vaughn lalo na't anak niya rin ito at
marapat lang na bigyan ko siya ng karapatan at pwesto sa pagbubuntis ko hanggang sa
pagluluwal ko sakanila.

Besides, he is the only person who I could count on if ever I died.


3RDPERSON

liang oras ng lumipas at halos ginabi na sila Vaughn at Malzia na mamili.

Halos sandamakmak ang nabili nila at kulang na lang ay bilhin ni Vaughn ang buong
mall dahil sa tuwing may makikita siyang gamit na pambata ay agad niyang gusto
itong bilhin. Mabuti na lang at kasama niya si Malzia. Halos tagapigil ito at
tigasaway sakaniya.

Sa wakas ay nakasakay nasi Malzia at Vaughn mula

sa sasakyan. Kinailangan pang hatiin ng mga body guards niya ang mga gamit na mga
binili nito at magpatawag ng tauhan upang i-pick up ang iba.

Siguro ay hindi na muli siya mamimili dahil sobra-sobra na ang nabili nita.
Kagagawan rin ito ni Vaughn dahillagi ito may pahabol na kahit hindi pa naman
magagamit ng mga anak niya ay binibili na niya agad.

Nang maayos na sila nakaupo ay agad humarurot ang kotse.


liang saglit lamang ay namayani ang katahimikan, mabuti na lamang at nagsalita si
Malzia.

"Thank you Vaughn,for joining me..honestly,I'm happy that I got to experience this
with you."Malzia whispered. She couldn't talk because she is too tired and feel
weak. Siguro ay nanghihina na ang kaniyang katawan gawa ng buntis siya at may sakit
pa siya.
Napangiti naman si Vaughn sa sinabi ni Malzia. Tila nararamdaman niya na bumabalik
na ang Iahat sa dati at kahit papaano ay may nagiging bunga na ang
paunti-unti niyang pagbawi.

Nakatuon parin ito sa daan at huminga ng malalim. "I should be the one to say
that.Thank you for
letting and giving me a chance to experience these

things.Thank you because I become a father to your children.."saad niya at napansin


niyang hindi umimik si Malzia.
Napalingon ito at tila nanlambot siya nang makitang nakapikit ang dalaga at
naririnig niya ang mahinang hinga ng dalaga. Kasalukuyan na itong mahimbing na
natutulog.

Napangiti naman siya at agad niyang iniayos ang

buhok ng dalaga. Dahan-dahan niyang inurong ang ulo

ng dalaga sakaniyang balikat at pagkatapos ay hinawakan niya ang mga kamay nito.
"...I'm grateful to have you in my life, Zi.

Kung meron man akong hihingin sa itaas iyon ay makilal aka sa susunod pang
buhay."ne whispered and kissed his forehead.

All Started With A Forced...

Elk Entertainment

"You... You don't come near me! Sir, you.... you are good-looking and so ric...
Chapter 53

Chapter 53

MALZIA

liang buwang lumipas simula nang bumalik muli ako kay Vaughn. And now my babies
already turned 9 months so any time pwede na siyang lumabas.

And speaking of my stay, wala na akong masasabi pa sa pag-aalaga ni Vaughn saakin.


He makes himself available everytime lalo na kung kinakailangan ko siya.

He's the one checking on me if I eat properly,if I already took my medicine and
vitamins. Siya rin ang nagrereport sa family doctor namin and sa ob-gyne ko kung
ano yung mga progress na nagagawa ko.

"Ialready texted the organizer to finalize the baby shower so you don't stress
yourself,my love."Saad ni Vaughn at nagulat ako nang halikan niya ang noo ko at
umupo sa harap ko upang kumain ng agahan.
These past few months, I must admit, Walang araw na lumipas na hindi niya
pinaparamdam saakin na mahal na mahal niya ako. Kahit na pilit ko siyang
pinagtatabuyan at nagiging malamig ako sakaniya ay hindi niya iyon pinapansin at
patuloy niya parin akong inaalagaan. Pinapagaan niya ang loob ko lalo na 't malapit
na naming makita ang mga anghel namin.

lninom ko ang gatas na nakalagay sa hapag nang biglang lumingon muli saakin si
Vaughn.

"Have you taken your tablets?"He asked. at tumango naman ako.


"Good.and by the way.."He said at agad naman

akong napatingin sakaniya. Nagulat ako nang ngumiti ito

saakin at hinalikan ang kamay ko. ..Good morning my wife...He said at tila parang
namula ang pisngi ko sa sinabi niya. Napatigil ako dahil kumabog ng malakad ang
dibdib ko sa ginawa niya.
11G-good morning din...I said and he smiled just smiled and focused on his foods.
Huminga ako ng malalim at pinagmamasdan siyang kumain. Alam ko na these past few
months na kahit
sabihin niya na maayos siya ay alam ko na napapagod
.
na s1ya.

He's taking care of the company at the same time ako. Because as the time goes by,
mas nagiging mahina na ako at napapadalas na ang sakit ng ulo ko. It feels like the
end game is already near. At walang kasiguraduhan kung mabubuhay ba ako o mamatay
sa laban na hinaharap namin.

Everyday was a battle for us. Especially for me, nararamdaman ko na minsan na
bumibigay na ang katawan ko pero hindi ko na sinasabi sakaniya yun. Dahilalam ko na
mas mangangamba siya at magiging dalahin niya pa yun. And I don't want that. He
already carried everything at ayoko na ito dagdagan pa.
I'm just so lucky that I have him right now and to think na maayos ang relasyon
niya sa pamilya ko ay nakakagaan sa pakiramdam. I just couldn't ask for more.

..Are you okay?..i asked out of the blue. He looked at me as if he got shocked from
my question.
I could see in his eyes the tiredness and exhaustion. But he just flashed a smile
and held my hands.

110f course, especially whenever I'm with you. Thank you for asking...He said at
ngumiti lamang ako ng

marahan at tumango.

"Do you have something to wear for tomorrow?"i asked again at tumingin siya saakin
at umiling.
"I have no Idea.Bukas na lang siguro yun problemahin.It's not important though."He
said kaya agad akong nabuhayan. I have a plan.
"Ako na lang maghahanda ng susuotin mo."I said happily and bubbly. He looked at me
another time. Tila nagulat siya pero kalaunan ay napawi ang pagkagulat sa malaking
ngiti. Tumango naman ito at tumingin saakin.
"Okay,you can do that."he said and smiled.

Hindi ko alam pero para akong na-excite. Gusto ko din naman siyang alagaan kahit
paano dahil alam ko na marami na siyang iniisip at pino-problema. Just by little
ways, gusto ko siyang matulungan.

"Uhmm..Vaughn.."l called him again while flatten my lips. I'm just shy to ask a
favor.
"Hmmm?"he asked while looking at me curiously. "Ahh- kasi..l was almost d-done with
the nursery
room.I mean the mural..s-so..l think it would be a good

experience for you ify-you'll...uhm...join me in finishing the muraland a-arranging


the..uhm..furnitures--yeah the furnitures."l said while stuttering. Gosh I messed
up
with my word.
So I bite my lips and avoid his eyes. I want him to be relieved by doing things
like painting. Para kahit papaano ay hindi puro trabaho at ako ang lagi niyang
. . .
lSIpin.

I want him to treasure our pregnancy. Besides....I don't know if this will be the
last time for me to have this experience with him.

"Of course wife.Iwill love to.Sakto hindiko pa nakikita yung nagawa mo sa nursery
room."He said and

I'm relieved that he agreed in me.

After the incident that happened to us. I never saw him being rough and cold again.
He's always genuine and flashing a smile. Makuwento narin siya saakin lalo na kung
minsan ay kinakumusta ko siya at ang kumpanya.

Ilang oras lang rin ay natapos na kaming kumain. Hinantay ko siyang matapos dahil
pagkatapos ay pwede na kaming umakyat para ituloy yung mural na ginagawa ko. Kaya
nang pagkatayo namin ay inalalayan niya ako. Agad akong napangiti sakaniya nang
magtama ang
tingin namin.

"Uhmm..before we go inside the room.Iwant you to close your eyes okay?"I said and
he seemed very excited so I just chuckled.

"Hmm..fine then,wife."He said and kissed my forehead and held my hands.

Pinauna niya akong maglakad habang magkahawak ang kamay namin.

Dati lang ito yung pinapangarap ko, and now, it's already here.

Siguro ay malaking pagkakamali ang nagawa niya lalo nasa buhay ko. I almost died
because of him. Pero gayunpaman ay may pagkukulang rin ako. At iyon yung sinisi ko
sakaniya ang lahat.

I never let myself to understand him. Hindi ko man lang siya kinumusta kung naging
okay lang ba siya habang wala akong malay. If until now, his past still hunts him.
And I think this is the perfect time for me to have closure within everything.
Nang makarating kami sa tapat ng pintuan ng nursery room ay humarap ako sakaniya at
tumingala

habang hawak ko ang magkabila niyang kamay.

"close your eyes,hubby!"i said very cutely. He's too tall for me. Halos hanggang
dibdib niya lang ako.
"Bend ka pa."l said and he did what I said. He bend his knees so I could reached
his head for me to be able to cover his eyes.

Binuksan ko muna ang pinto at muting binalik sa pagkakatakip ang kaniyang mata
gamit ang kamay ko..

"Walk slowly..carefulah may paints and brushes na nakakalat."i said sweetly.

At nang makapasok kami ay agad kong tinanggal ang kamay ko at nilagay ito sa likod.
I was holding my both hands at the back and look at him.

"Open your eyes."i said. I was nervous. I hope he likes it. Though hindi pa siya
tapos,you could already visualize what's on the wall.

Nang buksan nito ang mata niya ay ilang saglit lamang ay ngumiti ito ng
napakalawak. At matagal na tinitigan. ilang saglit lang din ay binaling niya ang
kaniyang tingin saakin na may pagtataka.

"Are you sure,you did this?"he asked while still looking at the "under the sea"
theme of my painting.
I pouted my lips withing the disappointment I got on his question.

"No l'mjustjoking."He said and laughed loudly. He ugged my waist which made me
stunned.
"Bully!"l yelled. Marahan akong pumipiglas dahil tila grabe ang pagtatampo ko sa
sinabi niya.
I almost did this for a week. then now he's oubting if I really did this. i'm
offended.

"Sorry wife,but on a serious note,it's very beautiful. Just like the person who
made this mural."he

said while hugging me behind my back. I could sense his

happiness within the artwork I made so my disappointment faded.

I felt his head on my neck while his arms around my waist. hinawakan ko ang
nakayakap na kamay niya saakin at nakangiting tinitigan ang mural na ginawa ko.

We stayed from that position for a while. I was enjoying the moment when he said
something.

"Our babies will love that wall."He said and I smiled genuinely.
"You think so?"l asked.

Bigla naman siyang bumitaw sa pagkakayakap mula sa aking napakalaking tiyan at


hinarap niya ako mula sakaniya.

"Of course,their mom made it for them.How come they won't like it? You are very
talented,wife!"He cheered me. And I smiled at him and suddenly hug him.

Pinatong ko ang ulo ko sakaniyang dibdib at mahiigpit siyang niyakap.

"I'm sorry." I stated. He was stunned when I said that. Because I know that he
knows what I'm pertaining
to.

He just remained silence refraining her tears to fall.

Kumalas ako sa pagkakayap at hinawakan ko ang kamay


.
n1ya.

"For this past few months.I recognized your change

Vaughn.And I'm truly gratefulthat you became my first, great and true love.You
never give up on your love for me.Hinanap ako ng puso moat hinayaan mong hanapin
ako ng puso mo.I know that you committed so much mistakes.And I realized,tao ka
lang rin.At nabubulag rin ng mga bagay lalo na kung yung
pinaka-pinanghahawakan mong bagay ay nawala rin
sa 'yo."Isaid and Isigh heavily.I must have told him

these things earlier.


�++ "I know that the Vaughn i know wasn't capable of
hurting me.At pinatunayan mo yun sa buong pagsasama natin.And now that we are
having kids.I just can't explain how thankfulI am that you are their
father..panatag ako na pag nawala ako.I know that you wouldn't forsake them."I said
and looked at his eyes.

"Don't say that."I saw his jaw grinning and trying his best not to cry.
"I just want you to know that I already forgave you. From the moment Isaw you again
and prove yourself to me that you are already a changed man,alam ko sasarili mona
deserve mo ang pagpapatawad. I also want you to free yourself from guilt,anger and
regrets.Let's start a new beginning,my Love."I said and my tears fell unto my
cheeks.

Napaluha ako nang makita kong tumulo ang kaniyang luha.

"I love you.And even though I have forgotten you

for a very long time.Icould say that I never unloved you. Dahil ang nakilala ko na
batang lalake noon ay yun parin ang nakatatak sa puso ko hanggang ngayon."l said
and held his face while our tears falling on our cheeks.
He's just looking at me. With full of overwhelming love and gratefulness.

"And I'm sorry..because I'm so selfish to think na ako lang ang nahihirapan at
nasaktan sa ating dalawa.I never asked you how have you been,I never listened to
your side.Maging ako ay nagpadala sa sakit at galit sa'yo.It took me months just to
free my anger to you. Kaya sana matapawad mo ko sa lahat ng nagawa ko

sa'yo."lsaid while crying.


�++ "I'm sorry if I never came on that day.If I didn't
let you explain every time I misunderstood something. At kung lagikita iniiwan sa
tuwing hindiko kinakaya ang mga nangyayari."l sobbed and he wiped my tears and
smiled.

"You don't have to be sorry with all of those things,Zi. "He said habang
pinipigilan ang pag-iyak.
"I'm the one who must be sorry about everything.I hurt you and your
family.Nagpakain ako sa galit.I almost lost you again.Halos sa araw-araw kitang
kasama,dapat mas pinagtuunan ko na lang bumawi sa'yo kaysa paghigantihan ka."He
said while stuttering because he is sobbing.

"And Ithink that's because of my too much love over you.Lahat ng iyon nagawa ko sa
sobrang pagmamahalko sa'yo.And God knows how I regretted those things.Nung nakita
kitang nasagasaan para akong sinapak ng katotohanan."He said. and I could see on
his eyes how tough for him it was when I shut myself down.

"Ithought Iwould lose you again.Everyday I'm blaming myself for the things
Icaused.You almost died because of my selfishness.And now your life is in stake
because of me.A-and I'm very s-sorry,Zi. H-hindiko alam paano kita matutulungan sa
kalagayan mo."He said. He sounded so helpless which made me cry even more. Alam ko
sa sarili ko na gustong gusto niyang
ipasan lahat ng sakit na nararamdaman ko pero hindi ito ganoon.
"Everyday Itried to be positive and make you feel that everything will be
alright.Pero sa totoo lang ay takot na takot ako,Zi. Dahil ayaw kitang mawala.Ayoko

na tuluyan kang mawala saakin."He said which made my

heart to feelheavy.
�++ "I always wish na sana ako na lang nasa
kalagayan mo.B-because I deserve it.Ako may kagagawan lahat ng iyan sa'yo,Zi."he
sobbed at nagulat ako nang napaluhod siya sa harap ko. my lips parted as he held my
hands and bendt his knees infront of me.

"H-hindiko alam paano ako makakabawi,Zi. And I'm very scared.That I might
completely lose you at hindiko yun kakayanin.Kaya sana..wag ka naman sumuko,Zi.
Kasihindiko na alam saan ako huhugot ng lakas."He said and I leveled on him and
hugged him tightly.
Halos naririnig ko ang hikbi naming dalawa dahil sa pag-iyak.

I'm sorry, Vaughn kung wala akong mapapangako na kahit ano sa'yo.

But I promise to fight....to fight for our future.

I held his face and faced it to me. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakaniya
ang katotohanan nang hindi siya masasaktan.
"I'm s-sorry if Icouldn't promise anything to you,V. But I'll do my best to
live..at tama ng ikaw at ang mga anak natin ang maging dahilan para mabuhay ako."l
said and I hugged him.
"N-natatakot ako..Zi. Please..wag mo kong iiwan ulit..."He said while sobbing. I
didn't answer him and just hug him even tightly.
"Lalaban tayo."l said and caressed his back while he's crying.
Ilang oras lamang ay napatigil kami sa pag-iyak.

Kaasalukuyan kaming nakaluhod at nakayakap sa isa 't


.
ISa.

Kumalas si Vaughn sa pagkakayakap at hinawakan

niya ang parehong pisngihan ko.

he looked unto my eyes with full of genuine desire and love.


"I'm head over heels on you...I love you my wife." He said and I smiled at him.
"I love you the most, Vaughn Reed Zhang." I said.

I closed my eyes and slowly move my head slowly towards him and gave him a deep
kiss.

Halos nararamdaman ko ang kaniyang dila saaking bibig. His lips are moving inside
my mouth.
....and then he stop.
Humiwalay siya mula sa paghahalik saakin at dinikit niya ang aking noo habang hawak
niya ang aking mukha.

He look down on my lips and smiled.

"You are my life, Zia...you are my reason of my existence...Je t'aime."He


whispered and kiss me again.

Matapos ang kaninang malalim na pag-uusap

namin ni Vaughn ay napagdesisyonan naming ituloy ang mural.

Ngunit saglit ko siyang iniwan dahil kinuhaan ko siya ng inumin at meryenda dahil
bukod sa painting ay sinimulan niya naring mag ayos ng crib at ng iilang furniture
para mamaya ay aayusin na lamang namin.

Pag-bukas kong pinto ay napansin kong wala nasi

Vaughn sa kanina nitong kinakatayuan.

Kaya nang makapasok ako ay bumungad saakin na mahimbing itong natutulog at wala na
itong damit na

pang-itaas.

Napalunok naman ako nang mapansin ang katawan niya. It's perfectly shaped body. He
has firmed abs and broad body.

Huminga ako ng malalim at lumapit sakaniya at umupo sa sofa na hinihigaan niya.

Hinawi ko ang magulo niyang buhok at ngumiti ng tipid.


"Hubby..wake up.."I said softly and tapped his chest lightly.
Unti-unti naman siya napadilat at tila mahimbing na pala ito. Medyo natagalan rin
kasi ako sa
pagpe-prepare ng snacks para saamin. Kaso tinulugan

naman ako.

"Are you there for long?"He asked while his voice sounds like he just woke up. He
stood up and sat properly.
"Are you tired na?''l asked affectionately. He looked at me and smiled. Before he
says nothing. He held my head and slightly kiss my forehead.
"Not fully..let's eat so we could already finish decorating."He said and I just
nodded.

I moved the tray near us and we held our sandwiches and eat it.

Tahimik lang kami kumakain nang bigla akong mapaawang at nagulat sa malakas na
pagsipa ng babies ko sa tiyan.
"Shit!"l yelled and held my tummy because it hurt a

little bit.

He looked at me and seems to be worried.

"Are you okay?"He asked and I couldn't nod.

"They kick so hard..Medyo masakit."l complained.

Binaba niya naman ang kaniyang kinakain at

hinimas ang napakalaki kong tiyan.

He place his ears on my tummy as if he wants to feel the babies inside of me.
"Babies, stop kicking your mommy. She's hurting.. I know you both want to see us
but please be patient okay?"He said as if he was talking into a real person.

I laughed softly because of the scene I have witnessed.

Nang tignan niya ako ay napangiti siya saakin na tila ay parang may makahulugan
itong binabatid.

I'm also thankful Vaughn...and grateful that this moment have come.

Chapter 54

Chapter 54

MALZIA

Napangiti ako sa aking nasaksihan sa salamin. I'm wearing a maxi long white dress.
It has an embroidered details. Tila para akong diwata dahil sa suot ko.
Napahimas ako sa aking damit at napangiti sa aking ayos. My hair stylist did a
great job in fixing my hair. it
was a soft mermaid waves which enhanced my sexy collar bone and jaw and put light
makeup on me. Para akong walang pinagdaanan sa ayos ko ngayon. I look very fresh
and youthful.

Napangiti ako nang makita ko mula sa salamin ang yumakap mula sa likuran ko.
11Vou are so beautiful, Wife...he spoke. Hindi ko mapigilang mapangiti kaya humarap
ako sakaniya at iniayos ang kaniyang polo.
He was wearing a white button down long sleeve shirt. He left his 3 buttons
unbuttoned. He also folded his sleeves just to make it look a little bit informal.
He's also wearing a kaki shorts which I also paired in white sneakers.

lniayos ko ang kaniyang polo at pagkatapos ay pinulupot ko ang kamay ko sakaniyang


leeg.
..And you look handsome, my hubby...I said while wearing a smile.
He grabbed my waist and gave me a peck kiss on my lips.
11 llove you...he said with the most sincere voice

while looking unto my eyes.

I smiled genuinely and held his face.

11 llove you too...I said and hugged him.

Nang makarating kami sa baba ay napakarami ng tao na nagsisipasukan. Thank God we


have an organizer to manage all these stuffs.
We decided to do a home baby shower. It would be convenient for all of us, as well
as the organizer lalo na biglaan lang namin itong ginawa.
Vaughn also hired videographer and photographer to capture all the moments.

Nang makababa kami ay halos nagsitinginan ang mga bisita saamin.

11Sierral11 1 excitedly yelled. She was holding a champaigne when he saw me.
110h my god you look bomb,Mama!..she exclaimed and went to me. I hugged her very
tightly. I really missed her so much. Halos isang taon ko rin siyang hindi nakita
and of course, She looks very stunning and youthful.
Siguro ganoon nagagawa pag nasa showbiz ka or you have the money. You were able to
sustain your appearance lalo na yun ang trabaho niya.
11 IS it okay if I leave you for a moment? I'll just talk to my friends...he said
and kissed on my cheeks. Tumango naman ako at nang makaalis ito ay tumingin ako kay
Sierra.

110h gosh! How's life,Zi?

Super nag-alala kaminung naaksidente ka... Saad ni Sierra. Even though we barely
see each other. I frequently update them. Our friendship is just genuine.
..Yeah.God did save me from the second accident...I
said as we walk on standing desk. "How are you? Your

tour?"l asked.

Ngumiti siya ng kaunti. As if she has something to

say.

"Iactually decided to stop making music..wag ka

lang maingay."she said at napalaki naman ang aking

mata.

My lips parted because of shock. It's her passion! What makes her decided to quit?
"But why? You were passionate about it!" Is it about your past?" I asked but she
just sighed and drinked his champagne.
"Personalreason I guess? And I just want to do modeling and commercialprojects."she
said and looked away. Kahit na hindi niya sabihin, alam ko na tungkol parin ito sa
nakaraan niya.
"For what ever reason it is,I just want to tell you that we will always be here to
support you,okay? If you need anything just callus."I said at tumango naman ito at
ngumiti na tila nagpapasalamat siya.

Napabaling kami nang makita naming paparating sa harap namin si Maxima.

Unlike Sierra, Calista and I. Her beauty is rough and very sexy. Siguro gawa ng
kayumanggi niyang kulay. But anyhow,she is really explicitly beautiful and daring
woman. Someone you don't want to mess with.

She's wearing a satin silk dress paired with her

Christian Louboutin nude pumps and Chane[ boy bag.

She removed her sunglasses and grabbed a champagne to the waiter and went to us.

"Damn! You look bloomingi"She exclaimed at nilagay niya ang salamin sakaniyang ulo
at bineso ako.

"Ay nako girlikaw 'tong pakak.Lakas mag satin

silk sa baby shower ah?"pangaasar ni Sierra at tinaasan lang siya ng kilay ni


Maxima at bineso siya nito.
"Butiat nakapunta ka? Ithought you're still on Dubai for the construction?"! asked.
Maxima is an Engineer and only child. That's why all the pressure is on
her.

"I have my ways.And duh? Wala

nanga ako sa kasalmo tapos wala parin ako sa baby shower ng mga inaanak ko? That's
rude."she said and drinked.
Natawa naman ako. Maxima is really savage and hard-headed lady. She has a strong
heart. She's also a very wise lady. Lahat ata kaya niyang gawin. She really is an
epitome of strong independent woman.

"Also mel Sorry talaga Zikung hindi

kami nakapunta.Iwas on world tour."Sierra said at tumango naman ako.

"Wala 'yun.I know that if there's a way,you'll go for it. Tsaka naiintindihan ko na
may kaniya-kaniyang buhay tayo.You have your world

tour,Maxima is busy of the construction

while Ariadne just gave birth.So no hard feelings."I said at napalingon-lingon si


Maxima.
"Where's Cali and Macki?"Maxima asked while looking around.
"There!"Sierra said and pointed out the entrance. Nang makatingin kami ay tila agaw
pansin si Calista.
She's wearing a chanelbeige jacket. Underneath of that is a white tube. She paired
it with white pencil skirt and Prada heels. Carrying her famous Himalayan Sirkin
bag.

She's also got a lot of luxurious paper bag. There's a

Chane!, Gucci, LV and Cartier?

Nang makalapit ito saamin ay agad naman itong bumeso. Halos lahat kami ay
nakatulala sakaniya. Calista is being so extra right now.
"Gosh Cali! Tell me who really throw this baby shower?"Sierra asked. Cali gave us a
sweet smile and winked at us.
"Come on girls as if naman hindi na

kayo nasanay diyan?"Maxima said and chuckled. Natawa narin ako ng kaunti because
it's actually true.
Saaming lahat, Calista is really extra. Lalo nasa mga mahal niyang tao sa buhay.
She tend to give all out kahit na wala ng matira sakaniya. But of course, hindi pa
naman siya nauubusan.
"Ang basher niyo! Eh kayo nga hindi 'man lang

kayo pumunta sa wedding ni Zi."she said and grabbed a cocktail.


Before she take a sipped on it. An organizer asked if that's her gift so they could
put it on the gift counter. So she gave it and finally took a sipped on her
cocktail.
"Excuse me? At least we are here!

Teka nga? Nasaan na naman basi Macki?"Sierra asked. At akmang magsasalita si


Calista nang may pumasok muli sa pintuan.
And it's Dhianne.
She's wearing a one piece white lingerie and a maong knee length skirt with high
slit paired with black ankle boots and versace medusa pouch.
She irritatedly fixed her hair and went to us.

"Why are you late?"Calista asked her.

"Idrove from Villa Escolta to here. Luckily I brought my motorcycle."She said at


kumuha siya ng champagne at tinungga ito ng isang pasadahan.

"Wag mong gawing tubig yan."Saway ni Maxima

habang may tawa sakaniyang boses. lnirapan naman siya ni Dhianne kaya natawa ako.

"Nakakapagod mag motor.Bwisit."she exclaimed and sided her hair just to release
the heat on her body.

"So what's the gender?"pag-iiba ni Dhianne. Huminga ako ng malalim at napangiti.


"Later we'll have a gender reveal."I said and caressed my tummy.
"Gosh ang laking tummy mo,Zi. Butinakakaya mo yan?"Sierra asked at natawa naman
ako.

"It's getting heavier actually.Thankfully,Vaughn is there to take care of me."I


said at napangiti naman si Maxima at lumagok.

"So you both really got back?"She asked at tumango naman ako at napangiti ng
malawak.
"I guess love will really conquer everything."I said and Calosta got moved by my
answer.

"Gosh Ican't believe that you are pregnant with two." Saad ni Calista at napatango
naman si Dhianne.

"Truly! But still,we're scared about your condition though.Lalo na walang


kasiguraduhan ang safety mo."Dhianne said at tila napatahimik silang lahat sa
sinabi ko.

Bahagyang napangiti na lamang ako upang hindi ko sila mapag-alala.

"I know but I'll just give the rest to God.

Kung alin ang nakatadhana,yun ang mangyayari. Atleast lumaban ako,right?"I asked
while smiling at tila nakita ko ang lungkot sa mga ngiti nila.
"Excuse me ladies.."napatingin kami kung sino ang nagsalita at napansin naming si
Vaughn ang bumugad

saamin na agad nakuha ang atensyon namin.

Napatingin ako sakaniyang likod at tila napatigil ako dahil may dalawang nagu-
gwapuhang lalaki ang nasa likod niya.

"By the way Iwould like to introduce to you Atty. Hades Roche and you know
Kazuya,right?"He asked at napatango naman ako. Pamilyar saakin ang mukha nung
Attorney.
Lahat kami ay napatigilnang makita ito. He looks daring and jaw dropping handsome.
Halos nakakawindang ang kagwapuhan nito at kahit sino ay mapapalunok sa prisensya
pa lamang nito.

"Roche? Wait---are you---"magsasalita sana si Maxima nang biglang may narinig


kaming phone call mula sa phone ni Sierra.
"Hello Ariadne?"Iahat kami nagulat nang marealize namin kung sino ang lalaki na
nasa harap namin.
Nang mapatingin ako ay maging siya nagulat sa sinabi ni Sierra kaya agad nitong
binaba ang tawag na kaniyang sinagot at pinasok ang cellphone sakaniyang
bag.

"Uhmm..welcome Atty.Roche.It is a pleasure to see

you--again?"l said hesitantly. Napabaling ito saakin at agad naman itong lumapit
upang bumeso.
"Do you know each other?"Tanong ni Vaughn na may halong pagtataka. Sasagot na sana
ako nang biglang magsalita si Calista.
"Oh yes,he's the ex husband of our friend,Ariadne."she said casually. At agad naman
siyang pinandilatan ni Maxima at pinipigilan siyang magsalita ng kahit ano.
Oh yeah, I forgot. He doesn't know where Ariadne is. Hindi niya din alam na may
anak na siya

Tila nagulat si Kazuya at Vaughn sa sinabi ni Calista

at wala namang imik si Hades sa sinabi nito.

"R-really? Small world.." Saad na lamang ni Vaughn dahil medyo awkward na ang
ambiance.
Pero napatigil kaming lima nang magtanong ito. "So you know where she is?"tanong
nito. There's a
hope in his voice. We were caught off guard by his

question so we looked to one another. Maxima raised his brow to Sierra so she
cleared her throat and looked straightly into his eyes.
Oh my precious! We'll be screwed to Ariadne pag nalaman niyang nadulas si Sierra.

"Nope.Different

Aria yung t-tumatawag s-saakin.W-we really don't know where she is.R-right
Maxima?"tanong ni Sierra at siniko so Maxima at agad naman itong tumango.
"Y-yes uhmm isang taon na namin siyang hindinaki kita so..sorry hehehel" Saad nito
at halatang seryoso ang mga mata ni Atty. Hades dahil alam niya na nagsisinungaling
na ang dalawa.
Huminga ako ng malalim at napabaling kay Calista na ngayo'y masama ang titig kay
Kazuya at si Kazuya naman ay masama ang titig sakaniya. Kung nakamamatay lang ang
pagtitig ay kanina pa sila natumba.

"Is there something wrong with Mr.Volzki,Cali?"I asked curiously. Agad naman itong
napatigilsa pagtitig at dire-diretsong uminom ng alak.

"Bakit ba invited yan?"tanong niya at napaawang naman ang bibig ni Kazuya dahil sa
sinabi ni Calista.

"And you?"taas kilay nitong tanong kay Calista. Kumapit naman saakin si Calista na
parang bata at sumagot kay Kazuya.
"Excuse me? Best friend lang naman ako ni Zi

eh ikaw anong ambag mo?"tanong ni Calista na may arte sakaniyang ekspresyon.


Napangisi na lamang si Kazuya at sumagot.
"Spoiled." Saad niya at inangatan siya ng kilay ni

Calista at tinarayan.

"I smell fishy ah." Sierra said. At napatango naman kaming tatlo.

I also smell something. And kung ano man 'yun. I just hope hindi masama kung ano
'man ang ganap nila sa isa 't isa.

"Wait, where is Macki?"tanong ni Maxima at napalingon kami. Doon lang namin


napagtanto na nawawala na agad si Dhianne saamin.
"Nawawala na naman siya."Sierra said and laughed. Because for we know, Calista
willgo crazy if she done rebellious stuff again.
Lahat kami napabaling nang may nagsalita.

"Good day everyone! Please proceed to the garden. The party will start." Saad ng
organizer at agad naman kaming tumango sa sinabi nito at ngumiti sa mga ito.

"So let's go everyone?"I asked at lahat sila nagsiayos nang tayo upang makalabas.
I felt the hands of Vaughn at medyo nilapit niya ang kaniyang ulo sa aking tenga.
"Do you really know where is Ariadne?"he asked. At napatingin ako sakaniya. Mahina
ang pagkakabulong niya dahil kasunod namin si Atty. Hades na ngayo'y nakikipagusap
kay Kazuya.
Mabilis ko siyang hinila papalayo at palabas. Tumingin ako sakaniya at tumango.
"You know that he's finding her wife right?"Vaughn

asked again at agad naman akong napabaling at tila

nagulat sa tanong niya. Umiling ako at tumingin sakaniya.

"No.But I know where she is."I whispered at tila nagulat siya sa sinabi ko.
"Really? Where?"he asked at napahinga na lamang ako ng malalim.
"Will you say it to him if Itold you where he is?"I

asked. Tila napatigil siya at umiling.

"Of course not.That's their feud.I don't have the right to meddle." Saad ni Vaughn
at napahinga ako ng malalim.
Given the fact that he is my husband. I know that

Vaughn is someone I could also trust with my secrets. "Ariadne went to US to give
birth."I said at tila
napahiwalay ito saakin. Bakas sakaniyang mukha ang

pagkagulat.

"What?!"he asked. We passed bthrough the flower arch. I nodded and sighed.
"Just don't tell

him.Ayoko narin mangielam sa problema nila.Tsaka Ari adne needs air and keep her
pregnancy safe.
Kaya sana hayaan mong siAriadne ang magsabing lahat

." I stated at him. Huminga ito ng malalim at tumango. "Okay then.I hope that they
are safe there.Hades
hired so much people to find her all over the

place." Saad niya ng ikinagulat ko.

After he cheated on my best friend? Hahanap-hanapin niya ngayon?


For what reason it is. I'm not in a place to meddle with their personal affairs.
Andito lang ako para sakaniya at sa baby niya kung kailangan niya ng tulong.
Nang makarating kami sa reception ay napangiti

ako sa paligid.

Everything was white and greenish. We're having a gender reveal and so the
coordinator came up with a neutral color theme pero maaliwalas tignan.

Agad naman kaming sinalubong ako ng iilang mga tao. My family is complete. At yung
iba naman ay yung mga tauhan namin dito sa bahay at mga malalapit sa aming buhay.

Everyone is wearing white including us. Pumunta kami sa table nila Mom at
sinalubong
naman kami agad nito. Binigyan kami ng beso ni Mom at

niyakap naman ni Dad si Vaughn at tinapik ang likod. "This party is so nice."My mom
commented at
napangiti naman ako. Pinulupot ko ang kamay ko kay

Vaughn na ngayo'y nakaakbay saakin.

"Of course mom,asawa ko nag organize nito." I said proudly. At tila parang kinilig
naman sila Mom habang si Dad ay nakaprenteng nakangiti.
"Isee.Napaka hands-on sayo niVaughn,anak."Kilig na batid ni Mom at napairap ako kay
Vaughn na tila proud siya sakaniyang sarili. Pinigilan kong mapangiti at huminga
ako ng malalim.

"Ay nako mom! He knows what will

happen pag hindiniya talaga ako inalagaan..right hubby?"l asked and looked upon
him. Ngumiti lang ito at hinalikan ako sa noo.

"Of course.Kahit hindimona sabihin love,I'll take care of you."he said at napa-make
face naman ako dahil hindi ko mapigilang kiligin.
Ang tanda ko na pero kinikilig parin ako.

"So everyone please take a sit."the emcee said at lahat kami ay napaupo na
sakaniya-kaniyang upuan.
"May I call on Mr.And Mrs.Zhang for the open
remarks."saad ng emcee at agad naman akong tumayo

na sinundan niVaughn.Magkahawak kaming kamay na pumunta sa harap at hawakan ang


baso.
�++ I grabbed the microphone and gave them a
genuine smile.

"First of all,Iwould like to thank everyone for coming into our baby shower.You
don't know how much it means to us that all of you are present in this important
event of our lives." I said.

"Iwould like to thank our family,friends and colleagues who joined us here.I know
that our baby will also be pleased knowing na kahit nasa loob ko pa sila, you were
able to make them feelspecialby attending in this party."l said and looked to my
husband who's currently listening and looking at me.
"But of course,Iwould like to thank my husband who's been my support system to my
pregnancy journey.He's been so patient,considerate and loving man."l said and
smiled.

"Vaughn,I don't know if I could do these things alone.So thank you for staying by
my side.I know that you'll be a great father to our children.You never failed to
prioritize me and them.You're just an amazing person.Icouldn't ask for more.You are
the best person."I said and I could see that he was already teary eyed.
"I will never stop saying these.That I'm forever gratefulthat you are my first,true
and great love.I know that you're not a perfect person.But I appreciate your
efforts in making things right. You have changed so much.So alam ko na magiging
mabutikang
daddy sa mga baby natin."l said and he wiped the tears

that fell on his cheeks.

11 llove you,my half...I said and hugged him.

Halos Iahat ng tao ay nagpalakpakan sa sinabi ko. Kumalas ako sa pagkakayakap at


hinalikan siya sa
pisngi. Huminga naman siya ng malalim at kinuha ang

microphone upang magsalita.

..My wife knows how to make me cry...he said and everyone laughed.
..Everyone knows how ruthless I am when it comes to work.They know that I'm such a
serious man who only cares for himself.Until you came back...He said and my tears
started to flow.

"You love me when I'm no one. And now that I have everything,you still see me as
the man you met few years ago.The man who has nothing but only you... He said which
made me sobbed even more.
"Kaya sobra-sobra
ang galit ko sa sariliko sa tuwing nasasaktan kita. Because you deserve so much in
this world.....

.....y.
ou deserve better than me... He said while

looking intently in my eyes.

..Everyone know that you are such a perfect woman.You're full of grace,compassion
and patience to others.You are the most understanding and selfless person I have
ever met in my life.Malayong-malayo ang ugalinatin.That's why I'm gratefulthat
despite of those imperfections,you still love me from the way I am...He said which
made me cry even more. I smiled and wiped my tears.
11 1 did a lot of bad things to you.I gave you so much reasons to leave but you're
always finding one reason to stay.That's why I keep asking myself,how could I
deserve a perfect woman?..

"..how could I deserve you?"he said and so I wiped

his tears.

"So today,I know that we have another battle to face.But we will face it together.
I know that in these times,you need to be strong.But I have to be stronger. Because
by being strong,you'll have a reason to fight. And Iwant you to know that everyone
in this venue,is fighting with you."he said which made me smile and sobbed at the
same time.
"Matatapos din lahat ng 'to.And I know that we could overcome this battle.That you
will live longer."he added and I nodded while crying. I can't describe how I feel
right now. Masaya ako dahil nasa punto na kami na kung saan noon lang ay
pinapangarap ko.
"There are a thousand words to say I love you. But let me say those words through
action.So let's fight this last battle of yours,my wife."he said and lifted his
glass and looked at the audience.
"Cheers to my brave wife that despite of her condition,she remained firmed in
keeping our children. May she live longer.."he said and before the tossed, he
looked at me and smiled.

"I love you,Zi."he said and tossed his glass on mine and then we drink it.
I will fight....

"So thank you for the heartwarming welcome remarks.Mr.And Mrs.Zhang." Saad ng emcee
at agad kaming umalis sa harap upang makaupo.
Vaughn grabbed my waist and kiss my forehead. I

looked to him and hit his chest slightly.

"You made me cry!"l said but he just laughed.

"You did it first."he said while laughing and wiping his tears.

Nang makaupo kami ay sinalubong muli kami ni

Mom na halos nagpupunas din ng luha.

"I'm so proud to the both of you."mom said and we smiled.


"True! Nakakaiyak,Ate!" Saad naman ni Gianne. At tumango naman si Lianne.

"Sana all,may ka-1 Love you-han."she teased at napailing naman ako.


"Anong I love you,bata ka pa neng." Saad ni Gionne at agad namang napanguso si
Lianne.
Nang makaupo kami ay nagsimula na ang games. At iilang mga ninang at ninong ang ang
sumali. Halos hindi naming maiwasang matawa dahilisang malaking bagyo ang nangyari
lalo na kay Sierra at Calista. While si Maxima at Dhianne naman ay competitive sa
mga laro.

Napapatong ako ng ulo sa balikat ni Vaughn at agad naman nitong pinulupot ang
kaniyang braso sa aking tiyan.

Napapagod na aka.

liang oras lang din ay muli kaming tinawag ng emcee upang ibulgar ang dalawang
surprised box na naglalaman ng gender ang baby.

Nang makalapit kami ay nakaalalay parin si Vaughn at inaalalayan ako.

Nang makatayo kami ay parehas kaming nakatayo sa sa malaking box. Tig-isa kami
dahilisa-isa namin itong bubuksan.

Nang makapwesto kami ay bigla akong napaawang nang maramdam ang hinanakit ng tiyan
ko ngunit tiniis ko ito.

Napakagat ako sa labi ko at pinilit kong ngumiti. May mga photographers na kumukha
saamin at

nakapalibot na ang mga tao at nakatayo upang saksihan

ang gender reveaL

"The first box is..." Saad ng Emcee at nang buksan ito ni Vaughn ay naghiyawan ang
Iahat ng tao.
"It's a boyl"sigaw ng Emcee at lahat nag palakpakan.
Nanginginig na ang tuhod dahil pasakit na pasakit na ang aking tiyan.
You can do this...

"The next box is..." Saad ng emcee at pilit kong ngumiti at binuksan ito.
Nagsiliparan ang mga asul na balloons at Iahat ay naghiyawan.

"Bakit hindigirl?! Hmp!" Rinig kong sabi ni Calista. "Congratulations to Mom and
Dad for having a
twin!" Saad ng Emcee at ngumiti naman ako sa camera

at nang matapos ay nagsibalikan na ang lahat.

Tila bigla ako nawalan ng pandinig at matindi ang pananakit ng ulo ko.

Napahawak ako sa aking at napaawang.

"V-Vaughn.."l said weakly at napatingin ito saakin. "Are you okay?"he asked.
Worried is already
marked on his face. But before I answered him, I felt my
water broke.

Nang mapahawak ako sa hita ko ay napansin kong may halo itong dugo.

Napaawang ako at tila para akong natumba dahil sa panghihina ng tuhod ko.

"M-manganganak n-na a-ako.."l exclaimed. Napatigil ang lahat nang mapansin nila
ako. Napahiyaw sila nang bigla akong napabagsak sa katawan ni Vaughn.

Napadaing ako sa sobrang sakit ng aking tiyan. Para

akong sinusuntok ng paulit-ulit at kasabay nito ay ramdam ko na ang matinding


pananakit sa ulo ko. Tila ay pumuputok ang ugat ko sa ulo.

"f**k! Zia! f**k!"Vaughn cursed and held me. Everyone went on me and I couldn't
help but to feel
sleepy but in pain at the same time.

"L-lets g-go to----ahhh!"l shouted and held my stomach because it hurts really bad.

"Zia! What happened?!"! heard Calista. Naaninag ko ang kaniyang mukha na puno ng
pag-aalala.
"Hey Zi!"

"Precious! Lets bring her to the hospital!" "Get the damn car now!"
"Call the doctors my gosh!"

My friends even went towards me looking worried. But I can't say anything since I'm
bearing pain.

"Oh my god! Let's go!"Sigaw ni Mom. Napapadaing ako sa sakit at halos nararamdaman
kong pinagpapawisan ako.
I felt Vaughn carried and rushed me in the car. Halos kapansin pansin ang pag-
aalala ng mga bisita dahil sa kondisyon ko.

Hindi ko na kaya...

I felt my tears flowing down to my cheeks so I

looked to Vaughn who's worried and panicked.

I held his cheeks which made him to look at me. "Hold on,wife! Please don't leave
me okay?l"he
said with full of frustration while looking at me.

I can't say anything because my head hurts freaking bad. Hindi ko na alam kung ano
pa ang mas ikakasakit.

"Ahhh!"l yelled and almost hardened my grip on

Vaughn. I couldn't take it anymore.

11V-Vaughnl 11 1 shouted on the top of my lungs. I felt his hands trembling and
sweating.
..Hold on,okay? Calm down don't stress yourself. B-breathe in and out...He said. He
even stuttered when he said that so I just did what he said and tried my best to
calm down.
I closed my eyes and tried to calm myself but I

couldn't help but to cry.

..Harry?! f**k! Can you be at least make it faster?! Damn my wife is in labor!..he
cursed out and I felt like our car was going to flip
11V-Vaughn...my h-head hurts....I cried and sobbed while tighting my grip on his
hands.
He caressed my head and kiss my forehead.

..We'll get there wife..j-just hold on

okay? Y-you'll be okay....he said. Tila parang napapaos

ito at hindi mapakali at pinupunasan ang aking noo sa


.
paWlS.

11 1-1 c-can't...11 1 spoke. I could already feel my body

was g1

v�mg up.

..You'll be okay,Mrs.Zhang! Calm yourself... I heard

Dra.Xei.

I was already in a wheeled bed and the nurses are rushing me into labor room.

..We'llshe be okay?..buong pag-aalala ni Vaughn. Halos hindi ko na ito maaninag


dahil nanlalabo na ang mata ko at tanging ilaw lang ang nakabalot saaking mata.

..We'll do everything,Mr.Zhang! As of now stay there!..Dra. Xei exclaimed.

Naramdaman ko ang pagbitaw ng kamay ni Vaughn

mula sa pagkakahawak ko sakaniyang kamay.

Napatingin ako dito at kahit anong labo ng aking paningin ay alam ko na puyos na
siyang umiiyak.

I'm sorry....
3RD PERSON
"Push,Mrs.Zhangl"sigaw ni Ora. Xei ngunit tila 'y hirap si Malzia na mailabas ang
bata sakaniyang
.
smapupunan.

"I-Ican--t hmppp--ahhhhh!"sigaw nito ng marahan at napahiga ito dahilhirap itong


ilabas ang mga bata.
Napalunok ang Doctora dahil marami ng nauubos sa dugo ni Malzia. Kailangan niya ng
mailabas ang mga bata at ideretso sa surgery room upang operahan ang kaniyang ulo.

"0-doc...p-please...call my husband."she pleaded and cried.

"Nurse Jen! Call Mr.Zhang! Now! Dress him! We need him!"sigaw ni Doctora Xei. At
agad umalis si Nurse Jen upang tawagin si Vaughn.
Puyos ang hingal ni Malzia dahilhirap siyang i-ire ang mga bata. Kailangan niya ng
suporta at lahat ng iyon ay matatanggap niya lamang mula kay Vaughn.

If there is one person he needs right now, that would be her husband.

liang saglit ay malakas na bumukas ang pinto at madaling tumabi si Vaughn. Halos
puyos ang kabog ng dibdib nito dahil grabe ang pag-aalala niya sakaniyang asawa.

Kita niya kung paano ito nahihirapan at wala siyang magawa kung paano ito
tutulungan. Kaya hinawakan niya si Malzia at nang makita siya nito ay sinilayan
niya ito ng tingin.

Napalunok siya nang bigla siyang nginitian ni

Malzia na may halong mensahe.

Kaya huminga siya ng malalim at mahigpit hinawakan ang kamay ng dalaga.


"You can do this, wife! Okay?! Wag kang susuko! Remember? We'll fight!"paguudyok ni
Vaughn. Tumango ang dalaga at malakas itong umire.
"Hmp---ahhhh!"she pushed hard.

liang beses umiri ang dalaga at halos sasabog na ang buong pagkatao ni Vaughn dahil
hindi niya alam kung paano iibsan ang sakit na nadarama ng dalaga.
"It's a healthy baby boy!" Saad ng Doctora at nang marinig nila ang iyak ng bata ay
napaiyak si Malzia dahil sa wakas ay nailabas niya na ang una niyang anak.
Tila parang nanigas si Vaughn dahil nasaksihan niya ang kaniyang anak.

Binigay ito sakaniya ng doctor at agad naman niya itong hinawakan. Patuloy umiiyak
ang bata at agad namang bumuhos ang luha niya.
"T-this l-is my..child?" He asked himself at agad naman ito kinuha ng nurse
sakaniya upang balutin ng
tela.

"Another one Mrs. Zhang! Push hard okay? Don't

forget to breathe"she said. At agad bumaling si Vaughn sakaniyang asawa na ngayo'y


patuloy na umiiyak at lumalaban sakaniyang buhay at sa mga anak.
"Love, last one...you can do this!"He cheered.

But pain and tiredness is already evident in the face of Malzia. Tila ay malapit na
itong sumuko at halos napapapikit na ito.
"Hmmpp---ahhhhl"sigaw ni Malzia at nagulat si

Vaughn nang biglang may narinig siya ng may umiyak.

Napaawang ang kaniyang bibig at hindi mapigilang

mapangiti nang marinig ang pangalawa nilang anak. "Another healthy baby boy!"
Saad ni Ora. Xei at
ibinigay sakaniya ang pangalawa nilang anak.

Hinawakan niya ang kaniyang anak at puyos ang tulo ng kaniyang luha.

"1-l'm..l'm your dad."Vaughn whispered as he trying to calm the baby down.


Agad pinwesto ng nurse ang naunang baby na lumabas sa dibdib ni Malzia.

Puyos ang galak ni Vaughn na ipuwesto ang sumunod nilang anak at ilagay din ito sa
kabilang dibdib.

Napahiga naman si Malzia dahil sa paged at parehas niyang hinawakan ang kaniyang
anak.

Puyos ang emosyon na namumutawi sa kinakatayuan ni Vaughn at hindi rin mapigilan ni


Dr. Xei na mapaiyak sa eksena.
She also know what Malzia has been gone through just to reach this point.
"M-my babies.."iyak na bungad ni Malzia. Mahina ang boses nito at tila paos.
Hinawakan niya ang kaniyang mga anak at niyakap ito ng mahigpit.

Naramdaman nilang may kumuha ng litrato sa eksena na yun pero hindi na nila iyon
pinansin.
Tumingin sakaniya si Malzia na malalim na ang mata at hinang hina na ito.

"1-ikaw na bahala s-sa k-kanila.."she whispered and in just a split second.


She closed her eyes.....

Tila napatigilsi Vaughn nang mapansing

nagdudugo na ang ilong nito. At pawang tumigil ang mundo niya nang biglang lumaylay
ang kamay nito sa kaniyang hinihigaan.

Tila parang nabingi si Vaughn at bumagalang kaniyang paligid dahil sakaniyang


nasaksihan.

Naramdaman niyang hinatak siya ng mga nurse palabas sa kwarto at nakita niyang ni
resuscitation ang kaniyang pinakamamahal na asawa.
"H-hindi...y-you can't leave me..n-no--No!"sigaw ni

Vaughn habang nilalabas siya ng nurse.


Nang mailabas siya sa labas ng kwarto ay tila nanginig ang tuhod niya at
napaluhod siya sa harap ng pinto.
"N-no! Y-you c-can't l-leave me.."He whispered.

At kalaunan ay pinaghahampas niya ang pinto at pinagsisipa ang pader dahil sa lubos
na galit at pagdadalamhati.

Wala siyang maramdaman na kahit ano kung hindi sakit.

Napasalampak siya sa lapag at napayuko siya. Napahagulgol siya dahil sa sakit ng


kaniyang nararamdaman.

Naramdaman niya ang pagpatong ng kamay sakaniyang balikat at nang mapa-angat siya
ay nakita niya ang isang lalaking nurse na may hawak na nakatiklop na papel.

Agad niya itong tinanggap kahit hinang-ina siya at binasa ito.

To my First, True and Great Love,

I remember the time when I first saw you. It's a sunny afternoon and you were
cleaning the garden when the nun introduced me to you.

From that moment, I knew that you are the person I

can call"the one."

Vaughn,you may have hurt me many times. But remember, the only thing I would hold
on 'til the day I die is my love for you.

As my last wish, I want you to name our first born Marco Rroyd and Marcus Raven for
our second born.

Always remember my love.. This will not be our last time...


Love,

Malzia Reign Kim- Zhang.

END
END

VAUGHN

I placed a boquet of flowers beside the gravestone that I'm looking right now. I
flashed a smile a bit and gave a heavy sigh.
"Don't worry..I'll take care of them.."I said and bent my one knee to held the
grave stone.
It's been years since I visited this graveyard. And I feel now at ease seeing her
name engraved in the stone. I stood up and look back just to check my sons.

As I turned back and stood up properly. I couldn't help but to sigh on the scene I
have witnessed.
My son Marco is full of dirt while Marcus is standing quietly and looking at his
brother.

Alam ko kung paano tukuyin kung sino sakanila si

Marco at si Marcus. There are fraternal twin.

Marcus is more of a big brother to the both of them. Though ahead siya ng 10
minutes, he still thinks that he is old enough to stood up for his brother. While
Marco,
he is pretty reserved. Hindi siya masyadong nagsasalita at maging emosyon ay hindi
siya nagpapakita.
That's why we tried to seek medical help. And her doctor told us that he might
diagnose with apathy syndrome which cause him to be reserved and lonely kid.
However, its still tentative because recently, he took and IQ test and the result
of his test shows he's really an intellectual kid.

We also noticed that he also doesn't want to

socialize and talk to everyone aside to us.

As I went to their place. I couldn't help but to feel bothered because Marcus is
pretty dirty and he really needs to clean up.
"You're already dirty, Marcus! Let's go home.." I said and tried to remove some
dirt on his face. I bet he played on the sand.
"Look at Marco, he's quiet and patiently waiting. You must behave like your
brother." I said and his cute face just pouted.
"Daddy! Of course that is his usual mood." He

exclaimed and I just sighed and held their hands.

But before we went inside the car to go home. I look upon to my son Marco.
"Are you okay, son?" I asked and he's just looking to me without any expression and
he nodded.

Ginulo ko ang buhok nila at mabilis kaming pumunta sa kotse. We still have dinner
to attend and they have to clean up.
As they entered at the car. I make sure to buckled their seatbelts for their
safety. Knowing that in their age, they tend to love to explore things and
get curious
easily.

As I've settled everything. I went inside the car and drove it safely.
"Are we going home, Dad?" Marcus asked and I

smiled at him.

"Yeah but we're going to buy something first." I said and he nodded. I glanced at
Marco who was just observing us and asked him.
"Are you hungry, Marco?"l asked and he glanced at me and just smiled little bit.

"Marco! Dad is talking to you,you must

answer!"pagalit na saad ni Marcus.

Marco looked at him with full of annoyance and

sigh.

"You're too noisy."tipid nitong sabi ngunit may diin

parin ito sakaniyang salita. Napaawang naman si Marcus

sa gulat dahil marahan siyang binasag ni Marco. "Hey! I'm your brother! Stop
answering
back!"Marco said. Pissed is all over his face. Madali

talang mapikon si Marcus while si Marco, tahimik lang at nagmamasid. But once he
talked, his words are too sharp and too real to take.

"Both of you,stop fighting."I said and they went on silent. What's good thing about
them is when I say something. They fully abide it and stop.
Ilang oras lang din ay nakarating ako sa isang shop. I was planning to buy dozen of
roses for something.

"Wait me here,okay? I'll just get flowers."I said and both of them nodded.

I went inside the flower shop to claim my order. "Good morning po sir! Claim niyo
na po?"the
saleslady asked and I nodded.

"Already prepared?"I asked and the saleslady nodded.

"Yes po sir.Wait kunin ko na lang po."she said and went inside the room where she
made the flower.

liang minute din ay lumabas ang saleslady at napangiti ako sa bulaklak. It was
beautiful and elegant.

"Ito na po sir." She said and so I held the flowers and smiled.

"Thank you,I'll go ahead."l said and the saleslady waved.


"Come again sirl"she said and I smiled.

Mabilis akong bumalik sa loob ng kotse at nang maipasok ko ang bulaklak ay


napalakpak si Marcus.

"Wow daddy! Those are beautifull"masayang batid ni Marcus at tumango naman si Marco
at nag thumbs up. "Ok good! Let's go home."I finally said and start the
engine of my car to rushed home.

As we went home, Ms. Beth opened the door for us. Marcus started to jump as he
walked inside while holding the hand of his brother, Marco.
"Andito na pala kayo.." Saad ni Ms. Beth at agad namang nagmano sakaniya ang mga
bata.
"Hello Nana!"masayang batid ni Marcus at ngumiti naman si Marco kay Ms. Beth.

"Ay jusko bakit ang dumi-dumimo,

Marcus? Samantalang ang kapatid mo malinis parin."taw ang batid ni Ms. Beth at agad
naman napanguso si
Marco.

"Of course,Nana! I played and he only stared at me for the whole time."Marco said
with full of frustrations.

"Where is she?"I asked Ms. Beth and she smiled. "Nasa kusina."She smiled and I
nodded.
Kaya nagmadali akong pumunta sa kusina upang tignan siya kung nandoon siya. And
when I arrived at the kitchen, I smiled of relieved.

"Happy Mother's day to the mother of my children."! said while smiling. Napalingon
naman ito at napangiti ng bahagya nang makita ang hawak kong bulaklak.
"That's so sweet ofyou!"she surprisingly said and gave me a peck of kiss in my
lips. She hugged me tightly

and took the flowers from me.

11Vaughnl This is so beautiful! Thank you, love...Malzia said and caressed my back.

..That's nothing compare to what you have done for us....I said as I held his
waste. She then looked at me
with sparkling eyes.

..You never failed to surprise me everyday...she said sweetly. I then put my one
hand on her face.
..And you never failed me to fall for you each day...I said and she just sharpened
her eyes and pouted. Tila pinipigilan niyang kiligin.
..Grabe naman ang asawa

ko,masyado naman akong mahalna mahal...she said and I smirked. Hinawi ko ang hibla
ng iilang buhok niya sakaniyang mukha at inipit ito sakaniyang tenga.
11At bakit hindi?..I asked sweetly. And she just rolled her eyes dahiltila
napapangiti siya sa mga banat ko.
..By the way,you look great on your short hair...I

said and she looked me with confusion.

..Really? Do you think so?..she said and I nodded.

..You look more youthfulbut somehow matured...!

said.

8 years has been passed and I couldn't believe that

the woman who's standing in front of me is the woman

who I love for almost a decade.

I thought I was going to lose her. I was closely to giving up when a doctor when
outside the labor room to talk with me.

"You wouldn't believe this Mr. Zhang! Mrs. Zhang is fighting! We have stabilize her
vitals and she's ready for operation!"
All my hopes aroused as I heard the news. And so I

kept praying for her to have a safe surgery. Thank God

her family was there to support me.

But things won't go as expected. The surgery went well but there's a bad news which
kept me from hurting even more.

"The surgery went well. But..lf she didn't wake up within a span of 2 weeks. I must
say that we have to give her up."
I was overflowed by the news and information that was getting in my head. I'm glad
that our babies were safe and healthy. Sa tuwing hinahawakan ko sila noon ay hindi
ko mapigilang maiyak dahil hindi ko alam kung hanggang saan ang buhay ng Ina nila.
Two weeks have been passed but she wasn't awake yet. The doctors told us to give
up because the only
thing that keeps her to live is because of the machine

attached in her nose.

Everyone kept on telling me to give up on her but my instinct and my heart kept on
saying I shouldn't. And I'm thankful that I've listened to my heart.

Because it brought me here.


We were about to kiss when I heard a shout. "Mommy!"We heard a loud voice which
made me
stop from what we are doing and looked upon the

person who shouted.

Nang mapatingin kami ay si Marco and Marcus ang nasa harap namin.

And they seems like holding something on their back.

"Yes,baby?" My wife asked and went near to our kids.

"W-we have a surprise for you.."Marcus stuttered as he talked to their mom.

I putted my both hands on my pocket as I

witnessed the scene.

This is my dream since then, and it did came true...

"What is it?"My wife asked. And then they showed a mother's day booklet.

"Wow ang gating ng mga babies ko!"she happily stated and held the booklet they
have made.
"Mom we are not babies anymore!"inis na sabi ni Marcus at nakanguso ito na agad
naman akong napatawa.
They are really growing.

"But grown-up people shouldn't have a dirt all over their clothes, right
Marco?"Malzia teases them and
Marco nodded as if he also wants to piss her brother.

Napasimangot naman ang mukha ni Marco. He crossed his arms due to annoyance and
stared at me as if he was asking for help.

Napalingon naman saakin si Malzia na may halong tawa at ngiti sakaniyang mukha.

This is something I look forward everyday. To see her happy..with my arms.


Lumingon muli si Malzia at hinawi pataas ang buhok ni Marco at hinawakan niya ang
mga ito.
"Okay then, a grown-up boy knows how to kiss and give hug to their mommy,
right?"she asked at natawa naman ako ng biglang yumakap sakaniya ang kambal at
niyakap siya ng sobrang higpit at pinugpog nang
napakaraming halik.

I couldn't help but to laugh. Pinagtulungan na siya ng mga anak namin. And now she
almost at on the floor because of them.
"That's enough, boys. Tell to Ate Martha to take

both of you into the shower."Icommanded and they


stop hugging their Mom and nodded.

"Okay Daddy! Let's go Marcus! Let's take a

bath!"masayang batid ni Marco at hinawakan ang kamay

ni Marcus para hanapin si Martha at mapaliguan sila.

I went to my wife and offered her hands to get up.

"You also need to take a bath. You must be tired of cooking."! said and she
accepted my hand and stood up.

She smiled and rolled her eyes.

"I rather cook so much than buy takeouts."She said and we went outside the kitchen.
As we walk outside the kitchen. I heard a high-pitched voice.
"Daddy! Mommy!"
And I smiled widely when I saw my 6 year-old little girl wearing a ballet dress run
towards me and jump in me.

"You're getting heavier, my princessl"l said as I

carried her while her legs wrapped on my waist.

She really looks like her mom--no let me rephrase that. They look exactly like
their mom. My height and characteristic is the only thing that they inherited in my
genes.
"Bakit pawis na pawis naman

ang baby namin?"Malzia asked as she wiped the sweat of our daughter.
"Mommy! I ran po kasi because I'm excited to go home because it's mother's day
diba. And I have a gift for you."she said in a high-pitched voice.

"Really, where?"She asked and our daughter showed her recent report card.

I took a glance on her card and smile because of

what I saw.

"Wow baby,good job! Straight A's? Ang sipag naman ng


baby naminl Pakiss nga ang mommy!"Lambing ni Malzia

at agad naman siyang matagalna hinalikan ng anak namin sa lips.


"How about Daddy?"I asked. Kunwari ay nagtatampo ako.
"Many for you,daddy!"

She glanced at me and kissed my forehead, the tip of my nose, my both cheeks and
last is my lips.

"I love you mommy ko and Daddy ko!"he said and hugged us tightly in neck.
She's such a bright and easy to get along kid. Namana niya ang charm niya sa mommy
niya and also her smartness. But she get easily irritated which I assumed, came
from me.

"Oh sige na Alistair Raze go upstairs with Yaya Eva. You need to freshen up na so
we could eat dinner!" Saad ni Malzia and so I put Alistair down.

"Okay,Mommy! See you later with daddyl"she excitedly said and went upstair with her
babysitter.
Who would have thought that we will be blessed by another baby?
I remembered when Malzia felt anxious when she got pregnant. She badly wished to
have a baby girl
because we already have sons. Para naman may manika
.
s1ya.

So when she gave birth to Alistair. She really went


cry like a bucket because she was grateful to have baby girl.

And now we are complete and I must say...a happy

family.

Malzia look upon me and decided to get up so we could fix ourselves before the
dinner.

MALZIA

"And they live happily ever after.." I said and smiled when the three of them are
sleeping while holding their baby bottles.

Nasa gitna nita si Alistair at nakayakap silang dalawa sakanilang nagiisang babaeng
kapatid.
Napangiti naman ako at dahan dahang kinumutan silang tatlo at sinara ang libro na
aking binabasa.
I never expect that I would have experience this kind of life. I thought that my
life will be end in suffering. Ang akala ko ay isa na lamang panaginip ang ganitong
buhay.
But honestly, it didn't end there. Lumaban ako at nilaban ko ang pagmamahal ko na
kahit wala akong kasiguraduhan sa kahihinatnan.

Hindi naging madali ang sumunod na nangyari saakin.

I was in coma for two months and my life is in the peak of death. Pero dahil ang
pagmamahal ko ang
siyang ginamit ko upang mabuhay. Andito ako sa pwesto

na kung saan noon lang ay pinapangarap ko.

And I would like to thank Vaughn for not giving me up. Kahit na hindi naging madali
sakaniya nasa loob ng dalawang buwan ay wala akong malay at kasiguraduhan kung
magigising pa ako, He insisted and fight with me.
Hindi siya sumuko at nagpatalo sa pagsubok. He's with me in my battle.

And now that I have fully recovered, I can't wait to spend the rest of my life with
him...with our kids.
Napabaling ako nang maramdaman ko ang kamay

saaking balikat. Napalingon ako at nakita ko nasi

Vaughn pala yun.

Right after I woke up from the coma, he's very all out with me. Higit pa sa sobra
ang pinaranas niya saakin
!along lalo nasa pagmamahal. Lalo na nang dumating pa si Alistair sa buhay namin.

Halos wala na ata akong mahihiling pa. Ang tanging hiling ko na lamang ngayon ay
maging mabuting tao ang mga anak ko habang lumalaki.
I hope that they would always choose love. Because that will make their life at
peace and meaningful. If they chose to conquer the world with love.
"Let's go,love.."he whispered and I nodded. Hinalikan ko sila isa isa sa noo at
maging si Vaughn
ay hinalikan ang mga ito sa ulo.

Nang makalabas kami ay inakbayan ako ng asawa ko at tumungo kami sa kwarto.

"How was your visit to your Mom?"l asked and he smiled.

"It's fine.As usual,makulit ang mga bata."he said and I nodded.

Ever since I woke up,we have spent so much time to know each other. And he told me
about her life when he still not know me yet.
I told him that in order for us to move forward, we have to forgive and embrace
our past. And that's what gave him an idea to visit the graveyard of his mom.
Hindi naging madali ang proseso dahilpinahanap pa niya kung saan ito nakalibing.
But thankfully, God has his ways and we found it.

Tuwing Birthday ng mom niya, we gathered in her graveyard to celebrate her


birthday. Pag may special occasion like Mother's Day, madalas niya itong

binibisita.

Sa katagalan naming pagsasama. I could see how he changed himself to be a better


person. Especially when had our kids.

Nang makatungo kami sa kwarto ay nagulat ako dahil may mahinang tugtog na aking
naririnig at nang
tuluyan ako makapasok ay nakita kong puno ng rosas at kandila ang paligid.

"V-Vaughn..."l said because I was hold back for a few second. I can help but to be
amused.
I was surprised by how enchanting was the set up. "Happy Mother's Day, Love." He
whispered unto my
ears which caused a goose bump in me.

Unti-unti ay sinundan ko ang rosas na papunta sa kama.


There are lanterns that surrounds the room. It's indeed beautiful.
Nang makarating kami sa kama ay napaharap ako kay Vaughn.

"Y-you did these?"l asked with disbelief and he nodded.

Hinawakan niya ang baba ko upang iangat ang ulo ko para matitigan ko ang kaniyang
mata.

"We've been together for almost 9 years love.And I couldn't believe that you are
here beside me."he said with full of burning passion in his eyes and
gratefulness.
"You taught me how to forgive and let go of the things that hinders me from being
happy.You are my light in the place that Icouldn't see anything.."

"You became my hope,when Icouldn't find any reason to live."he said and gave me a
kiss on my forehead.

"And now you're here..I can't wait to spend the rest

of my life with you."He said and gave me a kiss.

Napahiwalay ako sakaniyang halik at nginitian ko siya ng bahagya.


"You are my life, Vaughn..."I said and grabbed his neck to give him a overwhelming
and passionate kiss.

We have endured so much pain and resent each other. And almost end up broken and
hated each other...

But love found its way for us to be strong and happy..


"You're innocence turns me on, Wife."he said and kissed my neck.
But despite of the things that we have gone through, isa parin ang hindi nagbabago.

That I am his Innocent Wife...

-END-

You might also like