Professional Documents
Culture Documents
Pose
Pose
물결처럼 늘 일렁이고
네 안의 끝 바닥에 발 닿으면
숨 내뱉고 다시 떠올라
[...]
푸른 밤
멀리 나를 부르는 것은
빛인가 어둠인가
온유 - blue
-------------
remata o recital.
remata o espectáculo e sinto
que algo parte nalgún sitio.
así, inexacto.
é isto o máis próximo que nunca estarei de experimentar
aquela dor invisible do parto? claro, non falo do corpo.
aínda non comprendo como é posible xuntarse tanto
e non confundirmos as nosas mentes. como é posible?
como é posible retirarme ao cuarto de baño
e non ver no rostro
os vosos rostros?
Que delirio!
remata o recital.
remata o espectáculo e chega a peor parte.
nunca foi tan doloroso convocar a ninguén.
é sempre así? "gostei inmenso!" e despois
non vernos nunca máis.
pese á miña convicción.
haberá no derradeiro día
quen escoitei da miña boca
as mellores mentiras que preparei?
--------------------------------------