Recensie: Ssaliva - We Never Happened

Het is bizar: telkens wanneer Ssaliva – ook bekend onder

zijn meer dansvloergenegen pseudoniem Cupp Cave – met
iets nieuws afkomt, koesteren wij verwachtingen waarvan
we dachten dat het leven ons al lang gestript had: pakweg
rond onze laatste Sinterklaas. Nu we het nieuwste
wapenfeit van de Luikenaar aan een grondige luisterbeurt
hebben onderworpen, weten we weer dat die
verwachtingen gerechtigd zijn. Met het betoverende ‘We
Never Happened’ toont Ssaliva ons de keerzijde van
jarenlang ongebreidelde technologische vooruitgang. Niet
dat hij er zich van afwendt – integendeel – maar hij doet
ons wel beseffen dat het allemaal heel snel is gegaan.
Schijnbaar vlekkeloos ook. Is dat wel zo? Is er tussen alle
upgrades nog ruimte voor imperfectie, vraagt een mens
zich al eens af. Wel als het aan Ssaliva ligt.

Dit album neemt ons mee achter de schermen van alle technologische pracht en praal. Naar een reservoir waarin
het krioelt van vergeten of onafgemaakte gedachtegangen, die Ssaliva met de grootste zorg onder zijn hoede
neemt. Door ons een glimp te gunnen van deze hoogmis der vergane – en eigenlijk nooit tot wasdom gekomen –
glorie toont Ssaliva ons het menselijke gelaat dat de technologische revolutie ooit droeg, voor ze
zelfonderhoudend werd. Een gehavend en verweerd gelaat dat stilaan de eerste tekenen van dementie vertoont.
Elk nummer is een versnipperde en vervormde uitloper bestaande uit vaag verwante flarden van herinneringen.
Herinneringen die zich schuilhouden in een soort cyberlimbo en die klinken als onbestemde jingles die ooit de toon
moesten zetten voor lang vervlogen utopieën. Sommige van die jingles dwalen er duidelijk al een hele tijd rond en
zijn bijgevolg alle glans verloren, terwijl anderen pas recenter aan de kant geschoven zijn en nog een sprankel hoop
laten doorschemeren. Maar uiteindelijk blijft het verdict hetzelfde en weerklinken ze unaniem: ‘We Never
Happened.’

Oorspronkelijk gepubliceerd in Gonzo (circus)