You are on page 1of 464

The Bad Boy's Club: Samuel Ignacio (Finished)

by Eurekaa

The Bad Boy's Club Series #1:


Samuel Ignacio Rivera III (Finished)

A fraternity headed by a ruthless Samuel Ignacio Rivera III.


A story about a club on how they meet their downfall.
A club for filthy, rich, ruthless and rotten group of young men.
Messing with them will be dangerous.

Jared Montessor's side story is inside. (finished)

=================

Prologue

The Bad Boy's Club Series #1:

SAMUEL IGNACIO RIVERA III

by Eurekaa

----------------

Prologue

"Umalis ka na. We don't need you anymore."

"Filthy bitch."

Nagulat naman ang lahat na mga estudyante na dumadaan lang nang may biglang
nagsidatingan na isang grupo ng mga kalalakihang at isang babae na nakaupo lang sa
lupa--with ruined clothes and stuff. The female student wasn't wearing her clothes
properly and looked like she was raped. Halata rin dito na umiiyak ito.

"Here!" A guy from the group of male students suddenly threw a white envelope at
the female student's face. All of the men were laughing devilishly while it was
happening--looking with disgust and no mercy at the poor student.

"Pera lang naman ang habol mo diba? You sell your body to us because your parents
cut off your credit card, what a desperate hoe." The guy who seemed was the leader
of the group ruthlessly said. Pinapahiya ng mga ito ang kawawang babae sa harap ng
lahat.
"Tara na," The guy finally said, "Tapos na tayo sa kanya." Pagkatapos ay
nagsialisan na ang mga ito. Nagsialisan na rin ang ibang mga estudyante na pinanuod
lang ang mga nangyari--halatang ayaw na makisali sa kaguluhan.

Kaagad namang nilapitan ni Vannie ang babae na patuloy pa rin sa pag-iyak. Talagang
sumusobra na ang ginagawa ng mga kalalakihang iyon sa campus nila. All those guys
act like they were the kings of the university.

"Okay ka lang? Anong ginawa nila sayo?" Pag-aalalang tanong niya sa babae nang
makalapit na siya. But when she was about to look up to see the merciless guys
going out from the place, she noticed Samuel Ignacio Rivera III, the leader of the
infamous fraternity of their university, Alpha Gamma Phi, looking and grinning at
her slyly. Tuluyan na nga nawala ang presensiya ng grupo nito doon.

"Tara, dalhin na kita sa clinic." She just said instead.

---

"Ms. Velasco, you're here." Nakangiting bati ni Mr. Rafael Ronulo, ang principal ng
WoodRidge University, nang dumating si Vannie sa office nito. Pagkatapos kasi
niyang inihatid sa clinic, dumirecho kaagad siya sa office ng principal.

"Para ba ito sa proposals mo para sa magiging list of activities ng university this


year?" The principal asked about it expectantly. Yes, siya rin kasi ang
kasalukuyang Supreme Student Government president ng buong university. At kaya rin
napapadalas ang pagbisita niya sa office ng principal para sa proposal niya.

"Mr. Ronulo, this is not about the proposal, this is about Mr. Samuel Ignacio
Rivera III, tungkol po sa notorious fraternity niya. He has been aggravating
students. His group, their fraternity. Kawawa po ang mga estudyante natin dahil sa
mga ginagawa nila. I can't bear seeing those poor students na walang magawa kundi
ang umiyak na lang at magmukmok dahil sa takot na kalabanin sila." She replied.

Alpha Gamma Phi is a very dangerous and notorious fraternity of their university.
Kasapi ang mga anak ng mga maimpluwensyang pamilya sa bansa sa nasabing grupo. All
of the members are either sons, relatives that has connections with a lot of
influential and rich families around the country. Dahil din doon, inaabuso ng mga
ito ang kapangyarihan na iyon at ginawang alipin ang mga estudyante sa campus nila.
The men were abusing their powers just to be mighty and to have the superiority
towards all the students.

Especially the fraternity's leader, Samuel Ignacio who is currently a 4th year
Political Science student---na anak ng isang senador--his family were a political
clan kaya maraming natatakot na banggain ito.

"Why? May ginawa na naman ba sila?" The fear from the principal's voice was
obvious. Yes, alam ng lahat ang mga kagaguhan at kababuyan na ginagawa ng mga
kalalakihan sa fraternity nito pero dahil sa makapangyarihang pamilya ng mga
estudyanteng kasali sa grupo, ni isa, walang kumalaban sa mga ito.

"They raped a female student," She breathed hard. Talagang sobra-sobra na ang
ginagawa nito sa kanila. Minsan, may maririnig na lang siya na may binugbog na
naman ang mga ito na isang estudyante at sa ospital na naman ang bagsak. Kahit
kailan, ni isa, walang nagsumbong sa mga ito sa mga pulis. "They gang raped her."
She firmly emphasized it.

Talagang awang-awa siya sa babaeng estudyante kanina. Halatang natrauma ito sa


ginawa ng mga lalake rito. The girl can't even answer her straight when she asked
why it happened. The poor girl was just crying for the whole time.

Natahimik naman ang principal dahil sa sinabi niya. She knew that the principal was
also thinking Samuel's group was already below the belt.

"Kailangan na natin sila isumbong sa mga pulis, Mr. Ronulo. Sobrang-sobra na sila.
Baka.. Baka mamaya, may mamamatay ng estudyante." She told him worriedly. She
doesn't want the university's atmosphere, instead of being a cheerful environment,
fear will overcome the place. Fear for those ruthless men.

"Alam ko Ms. Velasco pero--"

"I knew it na isusumbong mo kami sa principal." Napatigil naman silang lahat nang
may nagsalita. Vannie's eyes widened the moment she saw a very familiar guy
standing, arms crossed at office' door. It was no other than, Samuel Ignacio, the
leader of the AGP fraternity.

"At gusto mo pa kaming ipakulong?" Natatawang dagdag pa nito. He sounded like her
idea of putting them into prison was stupid.

"Yes and all of you deserved it--"

"Mr. Ronulo, can you please for a minute, go out from your office?" Hindi siya
natapos sa pagsasalita ito nang bigla itong sumabat. Ni walang kagalang-galang
inutusan pa nito ang principal.

"Mr. Rivera, that is enough. This is my office and you don't have the right to
order me to step out from my office." Mr. Ronulo seriously said. Kahit mismo si
Vanessa ay nagulat sa sinabi nito. Mukhang hindi na kasi ito natatakot ngayon sa
lalake.

Vannie noticed again the sly grin from the man's face.

"Mr. Ronulo, I hope you remember.. that my family is the reason why now, you're the
principal of our university. Kahit utang na loob na lang, Mr. Ronulo. It will be
such a waste na matatanggal ka lang. Medyo.. malayo-layo na rin ang narating mo."
Samuel Ignacio was blackmailing him.

Mas lalo tuloy kumunot ang noo ni Vannie sa mga narinig niya rito. He is really the
worst.

Ilang segundo rin ay narinig na lang ni Vanessa ang pagbuntong-hininga ni Mr.


Ronulo habang napilitang umalis sa opisina nito. Ngayon, silang dalawa na lang ng
lalake ang natira.

"Wow, blackmailing him, huh? You're really ruthless." She was disgusted with the
guy's attitude.

Napansin naman niyang papalapit na ito sa kanya. She has to admit that the guy was
really tall and has everything, filthy, rich, good-looking man. But beneath of the
façade, was a savaged beast. Kaya siguro maraming tao itong napapaikot.

"You know, I always find you interesting, Ms. Perfect, student model, SSG
president. Vannesa Velasco, 19 years old, a daughter of a decent doctor and a
public teacher mom." He was really intimidating. Pero hindi nagpapaapekto si Vannie
sa mga sinasabi nito sa kanya.

Samuel Ignacio suddenly held her chin up, nearing her face to his. Ramdam na rin
niya ang mainit na hininga nito sa kanya. "I wonder what skeletons I would see
beneath those flaming eyes of yours."

Vannie also gave him a sly smile. Sinong nagsabing natatakot siya rito?

"If you're gonna rape me with your filthy friends, don't--"

Hindi na naman siya natapos sa pagsasalita niya nang tumawa ito ng malakas. "Ha,
you're silly. Kaya nga siguro, I always find you interesting, Vanessa." His voice
was getting creepier.

"But for now, I'll be the only one raping that purity of you." Pagkatapos ay
marahas siya nitong hinalikan.

Vannie just grinned and quickly grabbed the guy's collar as she pinned him down
immediately into the floor. Mabuti na lang nag-aral siya ng judo 'nung high school
niya. Napahiga na lang sa sahig ang lalake dahil sa ginawa niya.

Tumawa na naman ito pagkatapos niyang ginawa iyon. He was laughing like a maniac.
Nababaliw na naman ito.

"Nasisiraan ka na talaga ng bait, Rivera." Tanging sinabi niya lang dito at


tinalikuran ito. Her business in the principal's office was done anyway and was
completely ruined because of the guy.
When she was about to go out from the office, bigla naman itong salita.

"You don't know who you are dealing with, Ms. Velasco." The guy suddenly said.

Nilingon naman ito ni Vanessa at ningitian, "Hindi ako natatakot na kalabanin kayo,
Mr. Rivera."

After that, she completely went out from the office.

//

This is a new story of mine! Haha, tapos na kasi ang midterms.

This story of mine is inspired from the movie, "The Riot Club" (see trailer above).
Although di ko pa napanuod yung movie, nainspire akong gumawa dahil sa trailer
nila. Watch it guys! Haha, the trailer is cool. I don't know with the movie 'cause
I haven't watched it yet.

Anyway, I will try to update my stories later this week. I'm free (for now).

=================

Chapter 1

Danny Schwarz as Samuel Ignacio Rivera III

This scene contain violence and some mature parts.

Chapter 1

"Mag-ingat ka, anak." Sabi ng Papa ni Vannie sa kanya nang dumating na sila sa
university niya. Lagi kasi siya nitong inihahatid tuwing umaga at sa hapon naman,
nagcocommute na siya. Madalang lang kasi siyang nasusundo ng ama niya pagkatapos ng
klase kasi madalas busy ito sa ospital dahil sa dami ng pasyenteng nagpapa-opera.
His father is a surgeon.

"Oo, Papa. You too." Vannie kissed her father on the cheek as she opened their
car's door.

"Good morning, Tito." Napalingon naman si Vannie nang may nagsalita. It was Adrian.

"Ayan na pala ang Adrian mo." Tukso na naman ng Papa niya. Alam niyang magaan na
magaan na ang loob nito para sa lalake. "Sige, Adrian, bantayan mo anak ko, ha?"

"Yes po, Tito." Sabi naman nito sa Papa niya.

"Adrian!" Natatawang hinampas ito ni Vannie sa balikat. What her father said was
embarrassing. "Sige na Pa, baka malate ka pa sa meeting niyo." Aniya.

"Sige, take care the two of you." Natatawang sabi rin nito sa kanila at tuluyan nga
itong umalis.

"You know, my father is starting to like you a lot," Sabi niya kay Adrian nang
naglalakad na sila papunta sa loob ng university.

Adrian Villaflor is her suitor for 4 years already. 'Nung high school pa siya
nitong nililigawan hanggang sa magcollege na lang silang dalawa. They were also
classmates since high school. And of course, both of them became so close since
then.

Yes, she has to be honest to herself, gusto rin niya si Adrian. Pero since she
started school, she promised to prioritize first her studies, ang makapagtapos siya
—to become a teacher. Gusto niya munang grumaduate ng college at magkaroon ng
stable na career. Yun kasi lagi ang pangaral ng mga magulang sa kanya na ang
pinakamahalaga ay makakuha ng magandang edukasyon at trabaho sa buhay.

Adrian knew her priorities and what made her fall for Adrian most was—Adrian was
very understanding and supportive—na susuportahan siya nito sa kahit anong daang
tatahakin niya sa buhay. That Adrian was willing to wait for her.

That's why she also promised him na magiging official na couple sila after she
graduated from college. Yes, both of them knew that they're mutual. Kulang na lang
ay ang salitang 'real relationship'. Hindi pa kasi sila official na couple na
dalawa—more like mutual understanding.

But anyway, she was still happy for it, for having Adrian at her side—her
confidante and best friend.
"So, ibig sabihin ba niyan, nasa kin na blessing ng Papa mo—"

Hindi naman natuloy sa pagsasalita si Adrian nang may bumangga sa likuran niya.
Then a group of men passed, walking all mighty as if they were the kings of the
university.

"H'wag ka namang humarang-harang sa daan, scholar." Sabi nung isa at nagsitawanan


naman ang lahat ng kasamahan nito. It was no other than the Alpha Gamma Phi
fraternity.

"I don't know what's wrong with this university. Pumapayag silang magpapasok ng mga
mahihirap, poor people should only remain on their places. They don't deserve to be
part of the elite." Sabi pa ng isang lalake. Vannie knew who the guy was. It was
Max Peter Magallanes, who came from a very wealthy family who deals with real
estates and condominiums around the country.

"Putting down on people, diyan lang kayo magaling diba?" Nagulat naman si Vannie
nang biglang nagsalita si Adrian. Adrian is a scholar and Adrian isn't really that
rich to afford their university. Galing lang kasi ang lalake sa isang simpleng
pamilya.

"Pero kung wala ang mga perang pinagpaguran ng mga magulang niyo, wala rin kayo."
Adrian added back. Napansin naman ni Vanessa na tumahimik ang mga miyembro ng
fraternity.

"Adrian, tara na. Pabayaan mo na lang sila." Sabi na lang niya kay Adrian at
hinawakan ang kamay nito. Ayaw niyang makipagsagutan pa ito sa mga lalake. Wala rin
namang patutunguhan at baka ito na naman ang pagtripan ng grupo nito.

"You're nothing without your family's wealth." Adrian still continued.

"Adrian." Vannie called his name again.

Napatigil naman silang lahat nang may biglang tumawa, it was Samuel Ignacio.

"Let's go, pabayaan na lang natin sila. He'll get his own dose of medicine anyway."
Samuel then took a glance at her—giving her that sly grin of him again. Ilang
segundo rin ay tuluyan na ngang umalis ang grupo nito sa kinaroroonan nila.

"That spoiled kids," Adrian said as he shook his head.

"Adrian, tara na. Don't mind them." Sabi na lang niya rito as she gave him a smile
of assurance. She also squeezed his hand to let him feel at ease.

"I'm really sorry," Adrian suddenly said, giving her a tight smile, "I'm sorry if
I'm not that rich, Vannie."
"Adrian, it doesn't matter if you're rich or not, alam kong nagsisikap kang
makatapos para sa pamilya mo. That's why I admire you more because of that,"
Magkahawak-kamay na silang dalawa ngayon, "Tara na nga."

Ilang minuto rin ay dumating na rin sila sa room niya.

"Sige na, pumasok ka na." She said as she let go of her hand from him.

"Take care and thank you." Adrian gave her a warm smile.

"You too, and Adrian," She breathed hard. Alam na niya ang magiging desisyon niya,
"Let's meet at the front gate, 5pm."

Oo, sigurado na siya. Sasagutin na niya ito.

---

"Ate Van, paano ba—"

"Kate, mamaya na. Babalikan kita kaagad rito. May pupuntahan lang ako saglit."
Nagmamadaling umalis si Vannie sa council room nila. Ngayon lang kasi niyang
namalayan ang oras na lagpas 15 minutes na pala para mag-5pm. May meeting kasi
silang mga council officers para sa magiging list of activities para sa university
sa taong iyon.

And she forgot na magkikita pa sila ni Adrian mamaya—to finally say yes in
officially becoming his girlfriend.

Nagmamadaling pumunta si Vannie papunta sa front gate. Sana nandoon pa siya.

Nang dumating na siya sa front gate, naguluhan naman si Vannie nang makitang may
pinagkakaguluhan ang mga estudyante. There were a lot of students standing and
murmuring. Parang may tinitignan ito.

"A-Anong meron?" She asked a fellow student beside her. Hindi rin niya nakikita si
Adrian doon.

"May binugbog na naman daw na estudyante ang fraternity. Sobrang bugbog sarado raw
ito." Sagot naman nito.

"Tabi po," Sabi na lang niya para makalapit. Some students gave her way.

But her eyes got widened the moment she saw a very familiar guy lying on the floor—
with blood all over his body. It was obvious that the guy was severely beaten up.
Dumudugo rin ang ulo nito.

"Adrian!!" Vanessa cried as she quickly went near to Adrian's unconscious body.
Wala man lang estudyante ang tumulong dito. Nakatingin lang ang lahat sa kanila—na
parang natatakot na lapitan sila. No one even bothered to call an ambulance.

"Adrian!!" She cried his name again. Bakit nila binugbog si Adrian? Wala naman
itong ginawa sa kanila. "Tumawag kayo ng ambulance, please!! Tumawag kayo!" She
hysterically cried for help. May ibang estudyante namang naawa at kaagad kinuha ang
kani-kanilang cellphones para tumawag ng ambulansya.

"Adrian," She cried as she hugged his bloody body. "I'm so sorry, Adrian.." Kung
maaga lang siya dumating, hindi sana ganito ang sasapitin ng binata.

---

"He's in critical condition. Comatose siya." Sabi ng doktor sa kanila. Kaagad


kasing dinala ni Vanessa si Adrian sa ospital. She also immediately called Adrian's
mother. Ito na lang kasi ang tanging pamilya na natitira rito. Adrian's father was
already dead.

"Nagkaroon ng maraming damage sa katawan niya. He also got his bone on his knee
cracked. And the worst, he got some concussions in his brain at nagkaroon din ng
internal bleeding. And anytime, there will be possibility that he'll die if the
internal bleeding in his brain will continue."

"Sa ngayon, dasal na lang ang mahahawakan natin para mailigtas pa siya."

Dumating na rin si Vanessa sa room kung saan naglalagi ang Alpha Gamma Fraternity.
Like also their Supreme Student Government, may office din ang fraternity nito.
Maybe because the men who are members of the fraternity are rich spoiled brats.
Kaagad niyang binuksan ang pinto. She doesn't need to knock anyway. She doesn't
need to pay respect to these ruthless men na walang ginawa kundi ang umagribyado,
umabuso at mangbugbog ng mga estudyante. A good for nothing people.

Hanggang ngayon, bakas pa rin ng dugo ni Adrian ang damit niya. Pagkatapos kasi
niyang ipaospital si Adrian, kaagad siyang bumalik ulit sa university. Sumusobra na
ang ginagawa ng mga ito sa kanila. Sobrang-sobra na.

Napahinto naman ang lahat at nagulat nang dumating siya.

"Wow, we have a visitor," It was Samuel who voiced out first. Sa napapansin niya,
kalat na kalat ang lugar ng mga ito. May mga basag na bote ng beer ang nakalalat,
cigarette butts all over the place—in short, the place was messy and dirty.

"Bakit niyo yun ginawa sa kanya?" Tanong niya rito habang nakakuyom ang mga kamay.
Kanina pa siyang iyak ng iyak dahil sa nangyari ka Adrian. Mugtong-mugto na ang mga
mata sa 'di kasiguraduhang maisasalba pa ang kondisyon ng lalake. And all because
of these pathetic men.

"Because he deserved it," Samuel simply answered. Tumayo naman ito mula sa
pagkakaupo nito. "He talked loud. He talked too much shits. Yun pala, walang
binatbat." He added. Unting-unti rin itong lumapit sa kinaroroonan niya.

"Mga wala kayong puso!" She hissed. Talagang galit na galit na siya sa mga ito.
Punong-puno na siya sa pinaggagagawa nito sa kanilang mga estudyante sa university.
Ayaw na niyang maghari-harian pa ito sa campus nila at mangbugbog na naman ng mg
estudyante.They were already beyond the belt. Kulang na lang, pumatay na ito ng
tao.

Kaagad namang kinuha ni Vanessa ang nakita niyang bote ng beer at binato ito sa ulo
ng lalake. Saktong natamaan naman ito sa ulo at nabasag ang bote. Samuel Ignacio's
head quickly bled up. Dumugo kaagad ang ulo nitong nasagutan dahil sa pagbato
niya.

"What the fuck." She heard him cursed. Napahawak ito kaagad sa ulo nitong dumudugo,
"You fuck!" Kaagad nitong hinawakan ang magkabilang braso niya. Samuel quickly
pinned her into the wall.

"Shit, Samuel, your head is bleeding!" Kaagad namang nagsilapitan ang mga kasamahan
nito sa kanila.

"Back off," Samuel immediately said as his members also stopped. Mahigpit na
mahigpit ang paghawak ni Samuel sa dalawang braso ni Vanessa. Isinandal siya nito
sa pader at kahit anong gawing pagpupumiglas niya rito, talagang hindi na siya
makawala.
And Samuel Ignacio Rivera III was looking at her with rage. His eyes were a like a
demon.

"You want it in a harsher way, huh?" He smiled devilishly at her. Ibang-iba na


Samuel ang nakikita niya ngayon dito. It was like Samuel's dark side.

"I won't forgive you, Vanessa. And I won't give any mercy to you." The tone of his
voice was very dark.

Nabigla na lang siya nang marahas nitong pinunit ang damit niya. Kaagad hinalikan
ni Samuel ang dibdib niya.

"No!!!" She cried as she tried to resist him but all her force were in vain.
Masyadong malakas ang lalake.

Laking-gulat na lang niya nang bigla siya nitong binuhat at inihiga sa sahig.
Samuel then harshly ripped off the jeans she was wearing. Until she was now only
wearing her undies. She was already half-naked.

And just a second, her underwear also got ripped off. 

He was going to rape her.

//

What do you think about Samuel Ignacio? Comment below. 

I will dedicate the next chapter for the first commentor! Thanks.

=================

Chapter 2

Danny Schwarz as Samuel Ignacio Rivera III.

Chapter 2
"No!!!" Sumisigaw pa rin si Vannie habang nagpupumiglas siya mula sa mahigpit na
pagkakahawak ni Samuel sa dalawang kamay niya. His left hand was holding her hands
tightly on top of her head while the right hand of the guy was roaming around her
breasts.

"Please, no.." Umiiyak na si Vannie habang walang patawad na sinusunggaban ni


Samuel ang dalawang dibdib niya. Naubos na ang lahat ng lakas niya para makawala
rito.

"Shit, Sam! You're severely bleeding! Hindi pa rin humihinto ang pagdugo ng ulo
mo!" Bigla namang sumigaw ang isa pa nitong kasamahan na si Max. Mga sampung
miyembro nito ang nandodoon ngayon sa room ng fraternity nito.

Napahawak naman si Samuel sa ulo niya. At nang tinignan niya ang kamay niya,
masyado ngang maraming dugo. At nang tumingin uli siya sa mga kasamahan niya, unti-
unting nanlalabo ngayon ang paningin niya.

"Fuck, Samuel!" Nagulat ang lahat nang bigla na lang bumagsak ang lalake sa sahig.
Kaagad namang nagsilapitan ang lahat sa kinaroroonan nito.

"Shit, call somebody! Call an ambulance!"

---

"Hija, hanggang ngayon, comatose pa rin si Adrian. He's still in critical state.
Although the internal bleeding on his brain has stopped, still, kritikal pa rin
siya." Balita ng Papa ni Vannie sa kanya. Nasa council room siya ngayon ng
university nila. Inaayos ang mga papeles kasama ang secretary ng council na si Kate
Mariah Morre. Isa itong 2nd year Psychology student.

"Sige Pa, thank you." She replied to him sadly on her phone. Gabi-gabi siyang
nagdadasal para lang mag-improve ang kondisyon ni Adrian sa ospital pero parang
wala pa ring nangyayari.

"I'm so sorry, anak. I'm so sorry for what happened."


Umiling na lang si Vannie. Kahit alam niyang ilang naiiyak na siya, pinipigilan
niyang hindi umagos ang mga luha niya, "Okay lang Pa. Don't say sorry. Thank you."

"Sige Pa, mag-ingat ka. Love you." Pagkatapos ibinaba na nito ang kabilang linya.

"Ate Van, okay ka lang?" Pag-aalalang tanong naman sa kanya ni Kate nang mapansin
siya nitong tahimik. She was just standing there at the room's door. Nilingon naman
niya ito.

She gave her an assuring smile, "Okay lang ako. Don't worry."

"I'm really sorry, Ate Van sa narinig kong nangyari kay Kuya Adrian. I know he
doesn't deserve it." Sabi naman ni Kate sa kanya. Alam niyang gaya rin niya, ayaw
nito sa Alpha Gamma Phi fraternity. Hindi rin ito sumasang-ayon sa inaasta ng mga
lalake sa university nila.

"And I'm also glad Ate na nagawa mo yun kay Samuel Ignacio," Kate was pertaining to
the incident that she did one week ago. "Ikaw palang ang nakagawa 'nun sa kanya at
kumalaban. And he deserved it. Buti na lang at umabsent siya at nagstay sa ospital
ng isang linggo. At least tahimik ngayon ang paligid ng university at walang gulo.
Although may mga minor riots pa ring ginagawa ang fraternity nila, at least hindi
masyadong grabe gaya nang kapag nandyan si Samuel."

Pagkatapos kasi ang pangyayaring iyon, kaagad isinugod si Samuel sa ospital ng mga
kasamahan nito sa frat. While she was just there, left alone, naked. Ni wala man
lang tumulong sa kanya matapos hindi matuloy ang attempted rape nito sa kanya. No
one bothered to help her out there. Mga walang puso. At dahil doon, nabalitaan
niyang naospital ito.

Kahit wala doon si Samuel, may ginagawa pa ring kaguluhan ang mga frat members
nito. Max Peter was even looking at her in disgust the moment his group would see
her coming. Masama kung makatingin ang mga ito sa kanya. Mainly because she was the
cause of why Samuel got hospitalized dahil sa pagbato niya ng bote ng beer sa ulo
nito. But the guy fucking deserved it. Kulang pa ang ginawa nito kay Adrian na
halos pinatay na nila.

"Ang dapat talaga sa kanila, makulong. Sobrang-sobra na ang pinaggagagawa nila sa


mga estudyante rito. Ewan ko ba kung bakit walang malakas na loob na magsampa ng
kaso sa kanila. I bet maraming estudyante rito na ang mga magulang ay lawyers pero
walang nagtangkang ireklamo sila." Kate suddenly voiced out.

If Kate only knew she tried. She tried reporting them to the police.

"Attempted rape? Physical Injury? Attempted murder?" Sabi ng chief ng mga police
kay Vannie nang pumunta siya sa station nito para magreklamo. She doesn't care kung
siya lang mag-isa ngayon sa police station. Kailangang-kailangan na talagang
makulong ang mga kalalakihan iyon.

"At kanino mo isasampa hija? Kay Samuel Ignacio Rivera the third? Anak ng Senador
Samuel Ignacio Rivera the second? At apo ng bise presidente ngayon ng Pilipinas?"

Tumango siya.

"Hija, masyadong malaki yang binabangga mo saka baka naman ginagawa mo lang yan
para siraan sila at makakuha ng pera? Alam kong maraming naghahabol kay Samuel the
third na mga babae at hindi mo kami maloloko sa i-style mo hija." Anito pa sa
kanya.

"Saka h'wag ka na ring magtangkang magsampa ng kaso laban sa kanila, mababasura


lang hija. Masyado silang makapangyarihan para banggain mo."

"At matatalo ka lang sa huli."

She tried. But all her efforts were in vain. Even in justice, Samuel Ignacio plays
dirty.

"Sino si Vanessa Velasco rito?"

Nagulat naman silang dalawa ni Kate nang may biglang sumulpot na isang may-edad na
lalake. The man was obviously in his late 40's. At pamilyar na pamilyar ito sa
kanila. Kasama rin nito si Mr. Ronulo na nakayuko lang.

"Gusto ko siyang kausapin," Galit na sabi ng lalake sa kanila, "Gusto ko siyang


kausapin dahil sa ginawa niya sa anak ko."

---

"At talagang ginawa mo yun sa anak ko? Ikaw pa naman ang council president ng
university pero ginawa mo yun sa kanya!" Galit na singhal sa kanya ng Senador na si
Samuel Ignacio Rivera II. Nasa opisina silang tatlong ngayon ni Mr. Ronulo. And as
they entered the principal's office, kaagad siyang pinagalitan at ininsulto ng
Senador.
Kung alam lang nito ang kagaguhan at kawalanghiyaang ginagawa ng anak nito sa mga
estudyante sa university.

"Babae ka, babae ka pa naman Ms. Velasco! And yet you hurt my son! You might have
killed him dahil sa walang-isip na ginawa mo! Talaga bang isa kang matalinong
estudyante?!" Sabi pa nito. Pero mas pinili na lang niyang huwag ng umimik pa. Wala
rin namang patutunguhan kung sasagot pa siya.

"Ang dapat sayo, maexpel! You good for nothing student!" Napatingin naman siya rito
and as what she noticed, the senator was very enraged.

"Mr. Ronulo. i-expel niyo ang babaeng yan!"

"But Mr. Rivera—"

"Dad, you don't have to expel her." Nagulat silang lahat nang sumulpot sa mga
paningin nila si Samuel. Halatang kakalabas lang nito sa ospital. The guy was still
even wearing the bandage around his head.

"Anak, muntik ka na niyang—"

"Dad," Samuel suddenly chuckled. Kumunot naman ang noo ni Vannie sa inasta nito.
The guy was acting as if he was just cool about it, "Aksidente lang yun, don't
blame her."

"And dad, ako ng bahala. So please, Mr. Ronulo, dad, can you step aside for a
minute? Ako ng bahala kumausap sa kanya." Samuel said to them.

Napabuntong-hininga na lang ang ama nito, "Sa susunod, mag-ingat ka na." Pagkatapos
ay sabay itong lumabas sa opisina kasama si Mr. Ronulo.

"I preferred being expelled because of it, hindi ko kailangan ng tulong mo."
Malamig na sabi niya sa lalake nang silang dalawa na lang ang naiwan. Masyado ng
maraming nangyari sa kanya nitong nagdaang mga araw. Unting-unti na siyang nagiging
manhid sa nararamdaman niya sa paligid.

Umiling naman ito, "You're still stubborn. Kahit naospital na ako, hindi ka pa rin
natitinag. Kahit muntik na kitang magahasa, hindi ka pa rin natatakot sa kin." He
said in amusement.

"Walang hiya ka." She finally said as she was looking daggers at him, "Wala kang
puso. Tao ka pa ba?! Ikaw dapat ang nakacomatose at hindi si Adrian. Dapat kang
makulong. Ikaw dapat ang mabulok sa bilangguan!"

Natawa naman ito sa sinabi niya, "Then why not try na sampahan ako ng kaso, Ms.
Velasco? I bet, hindi ka rin paniniwalaan ng mga pulis."
Unting-unti naman itong lumalapit sa kanya.

"H'wag ng h'wag kang lumapit sa kin!" She hysterically shouted, "Hindi ako
natatakot na kalabanin kayo. Hinding-hindi ako matatakot na banggain ka hanggang sa
tuluyan ng mawala ang fraternity niyo!" She fiercely said. Oo, ito na ang tamang
panahon na dapat hindi siya matakot sa mga ito. Ang tamang panahon na dapat lumaban
na rin silang mga estudyanteng inaagribyado at inaabuso ng mga ito.

"Oh, really?" She knew Samuel was being sarcastic. Ilang segundo rin ay lumapit na
naman ito sa kanya kaya naman napaatras siya. Hanggang sa nacorner nga siya nito.
Napasandal na lang siya sa pader sa likod niya.

He gave her a devilish grin, "Then I don't care destroying your life, Vanessa. I
will destroy you psychologically, emotionally and even physically."

And just a second, pinunit na naman nito ang damit niya. 

He then forcefully kissed her.

//

Gaano na nga ba ka-'fucked-up' ang utak ni Sam? Hahaha! Comment below guys. Still
the same, kung sino mauunang magcocomment, next dedication! Thank you! :) Thank you
rin for ZX_0924! :)))

=================

Chapter 3

Typo errors are alot.

Chapter 3
Kaagad tinulak ni Vannie si Samuel nang marahas siya nitong hinalikan. Hahawakan
sana niya ang kuwelyo para ipahiga ito sa sahig—but the guy quickly held her hand
so tight.

Samuel Ignacio was smirking while holding her grip tightly, "I know judo too, Ms.
Velasco." At ilang segundo rin ay siya na mismo ang napahiga sa sahig habang si
Samuel naman ay pumaibabaw kaagad sa kanya. He was looking at her intensely.

And no matter how she tried getting off from him, masyadong malakas talaga ang
lalake.

"I wonder what would you feel when I destroy the purity in you." He said
devilishly.

She was just looking daggers at him, "Bitawan mo ko—"

Napahinto naman silang dalawa nang may kumatok sa pinto.

"Anak, tapos na ba kayo diyan? We need to talk to your professors now para sa make-
up classes mo. I'll be having a senate meeting later. We need to do it fast." It
was Senator Samuel the second's voice outside. Tinatawag na nito si Sam.

Bigla naman itong tumawa. Minsan talaga, naiisip niyang talagang nasisiraan na ito
ng bait. "You're lucky. Well, just be prepared, Vanessa." Pagkatapos ay tumayo na
ito mula sa ibabaw niya at tinalikuran siya.

"I'll be doing worse than this." He suddenly said and after that, just went out
completely from the principal's office.

Nakahinga naman ng maluwag si Vannie nang makaalis na ito. Hinding-hindi niya


talaga maintindihan ang ugali ng lalake. Samuel Ignacio was like an insane maniac.
Nababaliw na ito.

---

"Samuel, won't you play some pool with us?" Alok ni Max kay Sam ng billiards kasama
pa ang iba niyang kasamahan sa frat. All of them were at their usual place. Ang iba
naman niyang kasamahan ay may kani-kanila ring ganawa. Some are smoking and some
are even smoking weeds inside. In short, all of them were just doing shits.
"No, I'm fine." Sagot naman ni Samuel sa mga ito. Nakadekwatrong nakaupo lang siya
sa sofa ng malaking room na pinagmamay-ari ng sarili nilang fraternity mismo.
Because of his strong family connections and political power, madali siyang
nakakarequest ng kahit ano sa university. Maybe because everybody is afraid of his
family. Maraming ayaw na ayaw na banggain siya.

He was just there, playing with the one peso coin he was holding. Saka hindi pa rin
kasi ganun kaayos ang kondisyon ng katawan niya especially his head. Althought
unting-unti ng gumagaling ang sugat niyang natamo sa ulo, medyo masakit pa rin
igalaw iyon.

"You know man, masyado talagang malakas ang babaeng iyon. Think of it, talagang ang
lalim ng natamong sugat mo sa ulo dahil sa pagbato niya sayo. Nakaabsent ka pa ng
one week. And there's even a possibility na macoma ka pa, Samuel." Sabi pa ni Max
sa kanya at naglaro na nga ito kasama ang mga kafrat member din nila ng billiards.

"Buti na lang hindi naapektuhan ang bungo mo, if yes, you're really maybe in coma
now," Max added.

Maybe he was right. Buti na lang hindi ganun kalala ang nakuha niyang sugat dahil
sa ginawa sa kanya ng babae. He even was forced to stay for one week sa ospital na
dapat hindi niya magalaw ang ulo niya para mabilis gumaling. Kaya kailangan niyang
umabsent ng isang linggo tuloy.

"Think of it, only Vanessa Velasco has the guts na kalabanin tayo," Jared
Montessor, a frat member too suddenly said. At gaya rin nila, Jared came from a
very wealthy and influential family. Jared's family are the owner of the biggest
shipping lines in the country. At gaya rin niya, Jared's family is a political
clan. Both of his parents are congressmen in their respective places.

"Ni hindi man lang nakaramdam ng takot sa tin," Jared added in amusement, "Your
turn." Anito sa isa nilang kasama matapos nitong hindi mashoot ang bola sa butas
sa pool.

All of the fraternity members came from a very wealthy and influential family.
That's why most students in their university fear them. They use the power as their
advantage to dominate people. At hindi-hindi basta basta kinakalaban ang bawat isa
sa kanila because it would take too dangerous risks for the students. And also
because of it, they can do whatever they wanted to do. And also, they same with
other fraternities, may initiation rites din sila—that is hazing.

"I heard na isang disenteng doktor lang pala ang Dad niya at simpleng public
teacher lang ang ina." Napailing na lang si Jared, "Tapos ang yabang-yabang niyang
umasta sa harap natin."

"We could even ruin her family's jobs. Wala naman silang binatbat sa tin."
Max suddenly laughed, "His boyfriend, Adrian, he really deserved it. Buti na lang
nabugbog natin para magtanda ang dalawa."

"Hahaha, oo nga. I've heard na hindi pa officially sila and that after graduation,
sasagutin na ito ni Velasco."

"Well, fate is cruel. Comatose si Adrian. Better luck next time." Then everyone
laughed.

Rinig na rinig naman ni Sam ang pag-uusap ng mga ito but he focused himself in
playing with the coin on his fingers.

"Sayang din, Samuel. You could have raped her kung hindi ka lang nagcollapse.
Halatang virgin na virgin pa ang babae. Unlike the whores we have here. Vanessa
Velasco was obviously a virgin mary. Kung natuloy lang yun, we could have gang
raped her. Hahaha!" His other frat member said.

Everybody laughed again. All of them really laughed like a maniac.

"Kanina ka pa tahimik diyan, Samuel? What's bothering you?" Max suddenly asked him.

Yes, he was really in a deep thought.

"I'm just thinking some ways.. to get even with her." He answered as he was still
playing the coin on his fingers, "Vanessa Velasco is the SSG president right?"

"Yeah, what about it?"

"I want her to suffer slowly.." He smirked, "I want to have a re-election for SSG."

Papahirapan niya muna nito para damang-dama ang sakit. And he'll make sure she
won't escape from him.

---

"Walanghiya ka talaga, Samuel Ignacio!"

Nagulat naman silang lahat nang may sumigaw. All of the Alpha Gamma Phi fraternity
members looked at the woman who was looking at them furiously in their room.

It was no other than Vanessa Velasco.

"Oh, narinig mo na rin siguro ang balita?" Si Samuel na mismo ang humarap sa babae.
All of them was just chilling in their fraternity's place. May iba nga siyang
kasama na may ginagawa pang milagro sa sofa na nasa pinakagilid ng room.

"Shut the fuck up, Alfred. We have a visitor." Samuel said to his other member,
Alfred Henry Vidal. Nagsesex kasi ito doon dala-dala ang prostitute na binili nito
sa labas ng university.

He noticed Vanessa got disgusted with what was his other frat member doing. Pero
binaling kaagad nito ang atensyon nito sa kanya, "Anong sinasabi mong re-election?
Tapos na ang election and I'm already the LEGAL president ng SSG. And you don't
have the right to change it!" Galit na saad nito, emphasizing the word 'legal'.

Kaagad kasi niyang kinausap ang board of committees ng university para sa re-
election na magaganap. And because he has the power and the authority, napilitan
ang mga ito na sumang-ayon. They have no choice but to follow my orders.

At pagkatapos ng tatlong araw, nabalitaan na rin ito ng babae.

"Talagang nababaliw ka na." She hissed.

Samuel just laughed loudly, "Oh, really?" He grinned, "I just want you to suffer,
Ms. Velasco. And this is just the beginning. And I will start on you, being the SSG
president na pinaghirapan mong abutin noon pa."

"Wala ka na talagang matinong nagagawa." Vanessa gritted her teeth. Halatang galit
na galit na talaga ito sa kanya.

"Sabihin mo na lang na natatakot kang kalabanin ako," He challenged her, "Kasi alam
mong matatalo ka lang."

"Because if you're not afraid of me, kakalabanin mo ko sa re-election in the next


few days, right, Vanessa Velasco?" Alam niyang hindi ito aatras. And she would
definitely run again.

Samuel suddenly held her chin up, "And if I win the election, you'll be my fucking
toy."

"And I will ruin every inch of you.."

"Until you'll beg that you don't wanna live in this world anymore."
//

I'm really enjoying writing this story, lol. Buti na lang intrams na namin. Anyway,
the same process pa rin, the first commentor, next dedication! :D 

What do you think will happen next? Say your thoughts below. Hahaha. Thank you
mjespique! :)

=================

Chapter 4

Typo errors are alot.

Chapter 4

"Ate Van, please tumakbo ka. Ayokong siya magiging president ng SSG." Pagmamakaawa
ni Kate kay Vannie habang inaayos nito ang mga files sa drawer. Nandun kasi sila sa
office ng student council. Actually, sa lahat ng council member, si Kate ang
pinakaclose niya. Although mababait din naman lahat ng kasamahan niya sa council.
Pero dahil sila lang ni Kate ang madalas na magkakapareha ang break time, kaya sila
madalas ang nagkakakuwentuhan sa loob ng council office.

"Ate Van, please. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa university natin kung siya
ang magiging SSG president. Baka kaming lahat na estudyante, bugbog sarado." Dagdag
pa nito. She was really begging her na kulang na lang ay maglupasay ito sa sahig
dahil sa pagmamakaawa.

"Ayoko rin siya maging kasa-kasama dito. Ate Van, ayoko talaga siya maging SSG
president."

Tumingin naman si Vannie kay Kate saka ngumiti, "Don't worry, tatakbo ako.
Kakalabanin ko siya." Sagot niya rito. Oo, kakalabanin niya ito sa magiging re-
election nila. Noon pa mang kinumpronta niya ito doon sa lugar nito, she already
decided herself na hindi siya magpapatalo rito. And also she doesn't want that
Samuel Ignacio will be the president of their university council—because she knew
how insane and crazy the brain that the man has.

Ewan ba niya, she couldn't get why those men find pleasure in beating people up.
Masayang-masaya pa ang mga ito kapag nakakasakit ng tao—pisikal man o hindi.
Sometimes she would think that these guys were the sons of Satan. Puro masasamang
gawain lang kasi ang ipinapakita nito sa kanila tapos tuwang-tuwa pa.

Adding that Samuel Ignacio is adding to her stress. Ni hindi nga siya makatulog ng
maayos dahil sa ginawa ng mga ito kay Adrian na hanggang ngayon, unconscious pa
rin. She can't even report them to the police. And these men were still acting like
gods in their university. Then just suddenly, malalaman na lang niya na magkakaroon
ng re-election para pabagsakin lang siya?

"Naku, salamat talaga Ate Van! You're really an angel in disguise. I don't really
know what will happen to our council kung hindi ikaw ang magiging president namin."

---

Vannie just breathed hard. Nasa gymnasium kasi siya ng university nila, nakaupo sa
isa sa mga bleachers ng mag-isa. It was also her break time kaya napag-isipan muna
niyang pumunta sa isa sa gym para magkaroon ng peace of mind. And it was good kasi
walang katao-tao ngayon sa gym.

She sighed. Kung hindi sana niya kinalaban ang fraternity ni Samuel, wala sanang
mangyayari masama sa kanya. Hindi sana masasali si Adrian dito.. and there would be
no re-election for the SSG.

Oo, alam niyang wala siyang kalaban-laban kay Samuel. Samuel Ignacio has the money
and power, eh siya? She was just a simple middle-class student. At kahit tumakbo pa
siya, alam niyang matatalo pa rin siya sa huli. So if she will run, it will be no
use. Samuel will obviously win and dominate their university.

Minsan, napag-isipan na rin niyang magtransfer na lang ng ibang school. And yes,
she has to admit that she felt scared when Samuel threatened to destroy her. She
knew Samuel is capable of it. Marami na ngang buhay ang muntik ng mawala dahil sa
kagagawan nito and she's no exception.

Vannie, bakit ka susuko? You know his group are abusive. Dapat na itong mawala.
Dapat ng makulong ang mga ito. Her other mind said. Isa rin iyon sa mga dahilan
kung bakit gusto niyang manalo sa re-election and that was also one of her reasons
kung bakit siya tumakbo ng SSG president dati. Gusto na talaga niyang madissolve
ang fraternity nito. Gusto niyang h'wag na itong maghari-harian pa sa university at
mangbugbog ng estudyante.

But how? He's too strong and powerful.

Nakarinig naman siya ng mga yapak papalapit sa kinaroroonan niya. At ilang segundo
rin ay may sumulpot na isang lalake.

"Vanessa Velasco?" Tanong nito sa kanya. And as what Vannie observed, 2nd year
student ito dahil sa ID na suot-suot nito. It wasn't really obvious since the guy
was tall and looked matured.

"Oo, ako nga, bakit—" Natigilan naman siya nang makita ang tattoo nito sa pulso. It
was an AGP initials. Kung tama ang hinala niya, isa itong frat member ng fraternity
ni Samuel.

"Frat member ka rin.. A-Anong kailangan mo sa kin?" Kaagad naman siyang napatayo
mula sa bleachers, "Inutusan ka ba niya para—"

Umiling naman ito. Seryosong-seryoso pa rin itong nakatingin sa kanya. "I'm not
here because of him. Ako mismo ang pumunta rito para kausapin ka." Anito.

"W-Why?" Naguguluhang tanong niya rito. Wala naman siyang maalala na may atraso
siya rito.

"I'm Mateo Severino. And I'm not here para manggulo, nandito lang ako para sabihin
sayo na Samuel Ignacio Rivera III has been using dirty tactics in order to win this
re-election." Mateo suddenly said. Nagulat naman si Vannie sa sinabi nito sa kanya.

Oo gulat na gulat siya. Hindi dahil nandadaya si Samuel kundi dahil si Mateo mismo
ang nagsabi nito sa kanya. Diba kasamahan nito si Samuel sa frat? At bakit ngayon,
nilalaglag na nito ang lalake sa kanya?

Expected naman talaga niya na mandadaya si Samuel. The guy has the power and
authority, adding that everyone feared him. But she least expected na sasabihin ni
Mateo ang tungkol doon sa kanya.

"I know what you are thinking right now.. kung bakit sinasabi ko ito sayo ngayon,"
Mateo was still being serious, "I purposely followed you na tayong dalawa lang ang
mag-uusap. Kasi.. even me, Ms. Velasco.. Ayoko sa ginagawa nila sa mga estudyante
rito."

Vannie still remained silent. Talagang hindi siya makapaniwala sa mga sinasabi nito
sa kanya ngayon.
"They're rotten. They're insane savages. I don't know kung bakit ganun ang isip
nila. They like inflicting pain to other people and they are enjoying it." Dagdag
pa nito na halata sa itsura nito ang pagkadisgusto.

"Then.. why did you join the fraternity?" Even she was curious.

Umupo naman ito sa bleachers, "Napilitan ako. Kasali kasi yung pinsan ko 'dun. He
was already a 4th year student din, econ student. He pressured me to enter it kaya
napilitan ako. And I even thought na matino ang fraternity nila kasi all of them
came from a very wealthy family. Pero it was the opposite—they're beasts." Regret
was really etched in Mateo's eyes. Talagang napipilitan lang itong sumali.

"I tried backing out pero once a member, always a member na ang policy nila...
That's why.. instead joining then in beating up students.. hindi na lang ako
kumikibo at pinababayaan na lang sila."

Natahimik naman silang dalawa pagkatapos. Vanessa didn't really expect that a frat
member would say such things to her. Sa pagkakaalam niya kasi, alam niyang loyal na
loyal ang mga ito kay Samuel Ignacio.

"I know, and I'm guilty na dapat ako mismo ang magpatigil sa kanila, pero..
Samuel's insane, Ms. Velasco. Ginagamit niya lahat ng paraang makakaya niya para
lang bumagsak ang isang tao." He told her honestly.

"At ngayon, ikaw na naman," Umiling ito, "They're getting insane every day. They're
getting worse."

"And that's why, I'm here.. kasi gusto kitang tulungan, Ms. Velasco. Gusto kong
ikaw ang manalo sa re-election. Kasi alam kong kaya mong pabagsakin si Samuel
Ignacio. I know you can entirely dissolve his Alpha Gamma Phi fraternity."

"And I rather take the consequences in joining your side than letting them dominate
in our university." He seriously said.

---

"Pa, okay lang ba talaga? Hindi pa naman maganda ang suot kong damit ngayon," Sabi
ni Vanessa sa Papa niya nang dumating na sila sa hotel kung saan makikipagkita ito
sa isang kliyente. Actually, makikipagkita ito sa may-ari ng isang pharmaceutical
company para magsponsor sa government hospital na pinagtratrabahuan ngayon ng Papa
niya.

"Oo, okay lang yan. Don't worry, mabait naman ang may-ari ng company. Nakailang
sponsor na rin sila sa ospital," His father replied. Pagkatapos kasi ng klase niya,
bigla siya nitong tinext na susunduin siya nito. Then his father said na dadaan
muna sila sa hotel para makipagmeet sa isang kliyente. She was just wearing the
clothes she wore in the university. Buti na lang wala silang uniform kundi it would
be awkward wearing school uniform inside the very luxurious hotel they're in.

Nasa isang restaurant kasi sila ng hotel.

"I think that's him," Anito sabay turo sa isang paparating na lalake. Napansin din
naman ito ni Vannie sa di-kalayuan. Matangkad ang lalake at sa tingin niya, hindi
ito masyadong matanda dahil sa bulto ng katawan nito sa malayo.

But her eyes widened when the guy was near to them.

"Mr. Velasco," Parang naestatwa si Vanessa nang nasa harap na nila ang lalake.
Speaking of the devil.

"Mr. Rivera the third," His father shook the guy's hand for a handshake.

"I'm sorry for being late, may inaasikaso lang kasi ako." Sabi pa nito sa Papa
niya. Ni hindi man lang ito tumitingin sa kanya. She bet he knew that she was
there. At bakit ngayon niya lang nalaman na may pharmaceutical pala itong
minamanage?

"No worries, hijo, by the way," Her dad gestured her, "This is my daughter—"

Bago pa man ito makapagsalita ay inunahan na ito ng binata, "I know, Mr. Velasco."
The devil was even smiling at her sweetly, "Vanessa, I didn't expect to see you
here."

Anong pakana na naman ang gagawin nito?

Would he start destroying her family first?

//

Ano kayang plano ni Sam? The same procedures with the dedication thing.  Just
comment below. Hihi. :)
Thank you monskeya! :'>

=================

Chapter 5

Typo errors are a lot.

Chapter 5

"Oh, so magkakilala na pala kayo?" Vanessa's dad quickly asked as all of them took
their seats.

Samuel was then grinning at her, "Yes. We're in the same university too, Mr.
Velasco. And actually, Vanessa here is our SSG president." Sabi pa nito habang
binibigyan siya ng makahulugang ngiti.

Vanessa was just looking disgusted at Samuel. Ano bang nais iparating ng lalakeng
ito sa kanila? What is he up to? Just right now, ang bait-bait ng approach nito sa
kanila—where in the reality, Samuel is nothing but a savaged beast. Wala itong
puso.

"I know," Tuwang-tuwa naman ang Papa niya nang pinuri siya ng lalake, "And I'm very
proud of my daughter."

"Yes, actually, she's really a good leader. A productive president too. A model for
all students," Samuel was suddenly saying good things from her.

Hindi naman maiwasan ni Vanessa na maitaas ang kilay niya rito. She was confused
why the guy is acting that way. What is this guy trying to do?

"Bakit ngayon ko lang nalaman na parehas pala kayo ng university?" Manghang-mangha


pang tanong ng Papa niya sa lalake, "Ano bang course mo, hijo?"

"Political science, 4th year student. Gusto ko kasing maglaw after," Samuel
answered dryly.

Vanessa snorted out. Law? Maglalaw ito? Eh sa daming nilabag na batas nito, dapat
maging kriminal na ito at hindi abogado. Samuel is saying the opposite things to
them yet ito naman ang talagang may ginagawang masama sa iba. Tapos gusto pa nito
maglaw? Is he really insane?

"That's great, hijo, just like your parents," Vanessa's father happily said, "Ito
naman si Vannie, gusto maging teacher just like her mom too—"

"Uhm," Umubo naman si Vannie kaya hindi ito natapos sa pagsasalita, "I will also
pursue law after education, Pa." Sabi niya rin dito. Hindi rin siya magpapatalo
rito.

Pati rin naman ang Papa niya ay nagulat dahil sa sinabi niya.

"Oh, really?" Samuel suddenly exclaimed although it was obvious he was being
sarcastic, "Kung ganun pala, magiging schoolmates pa rin tayo, Vanessa. I hope you
would study the same university with me," She knew Samuel meant something with what
he said.

Bigla namang tumunog ang phone ni Mr. Velasco, "Excuse me, si Misis tumatawag."
Anito nang makuha nito ang phone saka tumayo mula sa table nila. Ngayon, sina
Vannie na lang at Samuel ang natitira sa table.

"What are you trying to do, Rivera?" She asked him irritatingly, "Bakit mo ba
ginagawa ito? And you really want to destroy me including my family?"

Samuel Ignacio chuckled, "You're very smart in guessing, huh?" He devilishly


grinned.

"Wala ka talagang puso," Madiin na pagkasabi niya rito, "If you want to destroy
every inch of me, leave my family alone."

"No," He was still smiling at her, "I want you to suffer first."

"Sorry kung medyo matagal," Bigla namang sumulpot ang Papa niya at bumalik na ito
sa table nila.

"Mr. Velasco," Nagsalita naman si Samuel, "About the sponsorship, I'm backing out."

Kaagad namang napahinto silang dalawa dahil sa biglaang sabi nito.

"M-Mister Rivera, akala ko napag-usapan na natin ito why—"


"I'm backing out, Mr. Velasco," The guy just casually said na parang bang normal
lang ang lahat, "Nakahanap kasi ang company ng bagong sposponsoran. I hope na it's
okay and you'll find replacement na lang." Dagdag pa nito na parang ganun lang
kasimple.

"Ito lang talaga yung pinunta ko rito," Tumayo na ito, "I have to go." Pagkatapos
ay tinalikuran sila kaagad nito. Vanessa's father was still too shocked for what
happened.

Kaagad namang tumayo si Vanessa, "Teka lang, Pa. Kakausapin ko siya." Dali-dali
naman niyang sinundan ang lalake. What the hell was he thinking?

Sinundan naman ito Vannie hanggang sa labas, they were now both at the parking lot
and the place was really quite dark, "Samuel Ignacio Rivera III." She said his full
name. Napatigil naman ito sa mga yapak nito at nilingon siya.

"Bakit mo ba 'to ginagawa sa min? Ano ba talagang gusto mong mangyari?" She was
really now frustrated. Sobrang-sobra na talaga ang pinagagagawa nito. She doesn't
even know kung may puso pa ba ito,"Meron ka ba talagang puso?"

Samuel just smirked, "Matagal na akong walang puso, Vanessa."

"And be thankful I'm not really in the mood raping you right now. And so, if you
don't want to be raped, fuck off." He really sounded he was also irritated too.
Pagkatapos ay kaagad siya nitong tinalikuran at sumakay sa kotse nito.

---

"Sam, nalaman namin na tinatraydor na pala tayo ng batang 'to," Sabi ni Jared kay
Sam nang makarating na siya sa room ng fraternity niya. Limang tao lang silang
nandun, ang tatlong kasamahan niya sa frat at si Mateo Severino, 2nd year econ
student na napag-alamang pinagtataksilan sila ng fraternity niya.

Wala na ring katao-tao ngayon sa university nila kasi gabing-gabi na. Madali lang
din kasi siyang nakapasok—maybe because he was Samuel Ignacio Rivera III at all.

"Where is he?" Tanong niya sa mga ito at kaagad namang tinulak ng tatlo pa niyang
kasamahan si Mateo at sinipa ito ni Jared. Kaagad naman itong napahiga sa sahig.

"I heard na pumapanig pa siya kay Vanessa Velasco at tutulungan itong pabagsakin
tayo—ang fraternity natin." Jared added.
"Hmm," Kaagad naman itong kinuwelyuhan ni Sam, "Totoo ba, Mateo?"

Nagulat naman silang lahat nang bigla siyang dinuraan ni Mateo sa mukha. "Mga wala
kayong kwenta." Sabi pa nito sa mukha niya.

Kaagad naman nitong sinuntok si Mateo sa mukha kaya napahiga na naman ito muli sa
sahig, "Stupid fuck. Alam mo ba kung sinong kinakalaban mo, Mateo?" Kinuwelyuhan na
naman niya ito.

"Palalampasin ko pa naman sana ang ginawa mo," Muli ay sinuntok na naman niya itong
kalakas-lakas sa mukha. Kaagad namang pumutok ang labi ng ni Mateo dahil sa ginawa
niya. "Siguro, mas gusto mong madelayed ang paggraduate mo, Mateo?"

"Cause I don't care if you want me to break your bones right now." Nilapitan na
naman ito ni Sam at hinawakan ang buhok nito ng mahigpit—that Mateo's scalp would
rip any time now.

Sinuntok na naman ito ni Sam sa tiyan nito ng kalakas-lakas, "Stupid fucktard."


Kaagad naman itong bumulwak ng dugo. Napahiga na naman ito sa sahig habang
namimilipit ito dahil sa sakit.

Kinuha naman ni Sam ang steel baseball bat na nakalagay sa isang mesa. "What bones
would you like me to break it up for you?" He devilishly smiled, "Maybe your
knees?" Kaagad naman nitong hinampas ang baseball bat sa tuhod ito ng malakas.

"Ah!!!" Mateo immediately shouted because of the pain. Mas doble pa ang sakit na
nararamdaman nito dahil ang ginamit ni Sam dito ay isang steel baseball bat.

"Next, ribs?" Pagkatapos ay hinampas na naman niya ang baseball bat sa may dibdib
nito. Ang iba namang kasamahan ni Sam sa frat ay hinayaan lang siya sa ginagawa
niya.

"Next, your shoulders," Sam did the same. Mateo was really crying out for the pain
he was suffering. Talagang bugbog sarado ito. Mateo was now severely beaten up.

Pero hindi pa rin tumitigil si Sam sa ginagawa niya rito.

"Tang-ina niyong lahat," Mura niya rito.

---
"Ate Van, may binugbog na naman daw na estudyante ang fraternity," Sabi ni Kate kay
Vanessa habang inaayos nila ang mga flyers na gagamitin niya para sa re-election na
gaganapin na sa susunod araw. She was just preparing herself. May miting de avance
din kasing gaganapin bukas kaya kailangan niyang makapaghanda ng husto. Kahit kasi
walang kasiguraduhang mananalo siya, she will try her best to convince the students
to vote for her.

"Narinig ko, kapwa frat member pa nila ang binugbog nila. Pati ba naman kasamahan
nila, binubugbog nila. Wala silang pinipili." Pailing-iling pa na sabi nito sa
kanya.

Napatigil naman si Vannie sa pagsusulat para sa speech niya, "S-Sino raw yung
binugbog?"

"Sabi nila, isang 2nd year econ student daw, Mateo Severino."

Kaagad naman nanlaki ang mga mata ni Vannie sa narinig niya. Si Mateo? Bakit?

Bigla naman niyang naalala ang sinabi nito sa kanya kahapon.

"Tutulungan kita Ate Van sa pangangampanya mo," Masiglang sabi pa nito. Nag-aate
Van na rin kasi ito sa kanya, "Ako bahala sa mga gastusin mo saka marami ring
connections ang family ko kaya mapapabilis lang ang lahat."

Napangiti naman si Vannie sa sinabi nito, "Thank you, Mat. Malaki talagang tulong
yan."

"Wala yun ate," He smiled, "Basta ipangako mo sa kin, pagkatapos ng lahat ng 'to,
kapag nanalo ka, matitigil na ang lahat ng ginagawa nila at wala ng estudyanteng
magiging kawawa."

"Narinig ko rin na napilitan itong magdropout ngayong sem. Talagang bugbog sarado
talaga siya. Nabaldado siya dahil sa ginawa ni Samuel sa kanya," Maya-maya'y
bumuntong hininga ito, "And as usual, hindi na naman tayo makareklamo sa mga pulis
kasi hawak-hawak niya ang batas."

Naikuyom na lang ni Vannie ang mga kamay niya. Sobrang-sobra na talaga ito. Wala
namang kasalanan ang lalake pero kahit mismo kamiyembro ay hindi nito pinalampas.
Mga walang awa.
"Pupuntahan ko ang fraternity." She strongly said.

---

"Talagang wala ka ng awa?!" Kaagad pumasok ng walang pasintabi at sumigaw si Vannie


sa loob ng fraternity room. Kasa-kasama rin niya si Kate sa pagpunta doon.
Nagpumilit kasi itong sumama sa kanya. She even warned her na masyadong delikado
'pag sumama pa ito but the girl kept insisting.

"That bitch is here again," Narinig naman niyang sinabi ng isang kasamahan nito
while Samuel was just there, sitting pretty on the sofa, reading some magazines. It
looked like he was just chilling like nothing happened.

"Pati kasamahan mo binugbog mo?!" She hysterically shouted. Alam niyang mabait si
Mateo pero sinira lang nga mga ito ang buhay ng lalake. Mateo is even innocent.

"He's joining your side, tinraydor niya kami. I lost his loyalty because of you,"
Sagot naman nito nang hindi man lang tumitingin sa kanya.

"At ganun-ganun na lang? You'll beat him up to death?" This guy is really
ridiculous. Wala itong ibang inisip kundi ang sarili nito. Hindi niya alam kung may
natitira pa ba ritong kahit isang katiting lang ng awa para sa kanilang mga
estudyante. Pero malabong meron.

"Yes." He simply answered. "Now, if you don't have any business with us, get the
fuck out."

"No," Matigas na sabi niya rito, "Hindi ako aalis dito."

"Talaga bang ganyan na kademonyo ang ugali mo? Wala ka ba talagang nararamdaman
kahit awa man lang?" She asked him again although it was obvious that he would just
give her the same answers.

"Kung hindi ka aalis," Bigla naman itong tumayo, "Everyone, rape that girl beside
her."

"A-Ate Van.." Kaagad namang nagsilapitan ang mga kasamahan nito kay Kate.

"Ate Van!!" Sigaw ni Kate nang bigla siyang hinatak ng dalawang lalake. Kaagad
namang nagwala ito pero masyadong maraming lalake ang nakapaligid dito.
"Kate!!" Pupuntahan sana ito ni Vannie pero kaagad may humarang sa kanya na mga
kasamahan din nito.

"A-Ate Van!!!" Rinig na rinig niya ang paghikbi nito at ang marahas na pagtanggal
ng mga ito sa damit ni Kate.

Hindi na mapigilan ni Vanessa na mapaiyak habang minomolestiya sa harap niya ang


kaibigan. "Parang awa niyo na! H'wag niyong gawin yan kanya! Please! Parang-awa
niyo na..." She cried.

"Please.. a-ako.. a-ako na lang!" She yelled, she was still crying, "Please, leave
her alone. Ako na lang.. Ako na lang gahasain niyo.. Please.. h'wag siya.."

Napahinto naman ang lahat dahil sa sinabi niya. Pati rin naman si Samuel ay nagulat
dahil sa sinabi nito.

"Everyone, iwan niyo muna kami ni Ms. Velasco," Sabi naman ni Sam sa mga ito at
kaagad nagsialisan ang mga kafrat member niya sa room.

"Kate, s-sige na, umalis ka na." Nanginginig na sabi ni Vanessa kay Kate na
halatang natatakot pa rin dahil sa nangyari. Kinuha naman nito ang mga damit nito
at inayos ang sarili. Ilang minuto rin ay umalis na ito doon.

Ngayon, silang dalawa na lang ni Samuel Ignacio ang naiwan.

"Hmm," Lumakad naman papalapit sa kanya si Samuel, "Matagal-tagal na rin hindi ako
nakapagsex." He was circling her around.

"Strip." Sabi nito nang nasa likuran na niya ito. But Vanessa just closed her eyes
pretending she didn't hear him.

"I said you fucking strip!" She flinched the moment Samuel suddenly yelled.
Napaiyak na naman siya.

"You fucking strip everything right now." He mercilessly said.

Vanessa was crying while she was tuggingoff the shirt she was wearing. Ngayon,
nakabra't jeans na lang siya.

"I fucking said strip everything, Vanessa."

Napilitan naman siyang hubarin ang lahat ng saplot na meron sa katawan niya. Now,
she was now fully naked. She was crying while she was undressing herself.
"Now, humarap ka sa kin." Sabi nito sa kanya pero hindi niya ito hinarap.

"Humarap ka sabi e!" Sigaw na naman nito kaya napilitan na naman siyang harapin
ito. She was sobbing and completely naked while facing him.

"What a virgin," He said as he was observing her from head to toe, "I wonder if
I'll enjoy devirginizing you, Vanessa."

He then started to unbutton the shirt he was wearing.

//

From scale 1-10, gaano nga ba kabaliw si Sam? The same procedures with the next
dedication! :)

Thanks joytorreflores. :))

=================

Chapter 6

Typo errors are a lot.

This chapter contains sexual and violent content.

Chapter 6
Kaagad namang hinubad ni Samuel ang suot niyang pang-itaas. He was now half-naked
while facing Vanessa—who was completely naked in front of him, sobbing.

"You fucking stop crying," Walang pusong sabi niya rito. Talagang naiirita siya
rito habang nakikita itong umiiyak sa harapan niya, "You sold yourself in behalf of
that stupid friend of yours."

Kaagad naman niyang hinawakan ang braso nito at kinaladkad ito papunta sa malaking
sofa sa unahan. Pagkatapos ay marahas niyang ipinahiga ito doon.

"Samuel, parang awa mo na.." Daing nito sa kanya nang makahiga na ito. Umiiyak pa
rin ito hanggang ngayon, "Samuel.. H'wag mong gawin sa kin 'to.." Hikbi pa nito.

Pero hindi niya ito pinakinggan at kaagad pumaibabaw dito. He quickly sucked her
neck as he also grabbed Vanessa's two wrists. Hinawakan ng kaliwang kamay niya ang
dalawang pulso nito ng mahigpit sa itaas ng ulo nito para hindi ito makawala.

"Samuel—"

"You fucking stop crying, Vanessa!" Sinigawan niya ito kaya naman natahimik ito.
Napapikit na lang ito habang hindi pa rin tumitigil ang pagbuhos ng mga luha nito.

Samuel then sucked her neck one more time. And after minute, bumaba na ang halik
niya sa dalawang dibdib nito. He sucked one nipple as his other hand was cupping
the other breast. Ilang minuto rin siyang nagtagal sa mga dibdib nito. At ngayon,
pababa ng pababa na naman ang mga halik niya.

"Samuel.. parang awa mo na.." Sabi na naman nito sa kanya nang hinahalikan na niya
ang gitna ng mga hita nito—ang pagkababae nito. But he pretended he doesn't hear
her as his tongue continued to circle her clit.

"You fucking sacrificed yourself, Vanessa." He ruthlessly said as he unzipped his


pants and freed his manhood.

Samuel immediately positioned himself.

As he was about to enter his manhood into hers, Vanessa suddenly yelled, "Samuel!!
Huwag! Please.. Maawa ka sa kin! Patayin mo na lang ako, Samuel.. Please... just
kill me.." She sobbed.

Napahinto naman si Samuel sa ginawa niya at napatingin dito. He saw Vanessa's face
was already drenched in tears.
"Maawa kayo!! Patayin niyo na lang ako.. Patayin niyo na lang ako.." Sigaw nito
habang ginagahasa ito ng dalawang lalake sa harapan niya.

"Patayin niyo na lang ako.. parang-awa niyo na.."

"Huwag niyong siyang saktan, ako na lang.. ako na lang.."

"Samuel.. just kill me.. just kill me.." Vanessa sobbed more.

Napahinto at napahawak na lang si Samuel sa noo niya. Why is he remembering those


things again?

Napatayo naman agad siya at napaupo sa sahig. "I.. I'm sorry.." He said out of
blue. Nakahawak pa rin ang dalawang kamay niya sa ulo niya. Ano bang ginagawa niya?

"Just.. Just get the fuck out." He just said as he was still trying to calm
himself. He could still hear Vanessa's sobs in the room.

Naramdaman niya niya ang pagtayo nito, "Hayop ka talaga, Samuel.. Wala kang puso.."
Sabi nito sa bawat paghikbi nito. Nararamdaman naman niyang kinukuha na nito ang
mga damit nitong nakakalit sa sahig at mabilis na isinuot muli.

Pero bago pa ito tuluyang makaalis ay tumigil ang babae sa may pintuan ng room, "Do
you even have a heart?" She bitterly said as she stormed out from the frat's room.

Naiwan naman siya doong mag-isa—nakaupo sa sahig na nakatulala.

Why?

May puso pa ba talaga siya?

---
"Mommy, promise, mag-aabogado ako."

"Talaga, anak? Mommy will be so proud of you."

"Oo, Mommy, para sa inyo. Para sa inyo ni Ate."

Kaagad namang nagtapis ng tuwalya si Samuel matapos siyang magshower sa loob ng


bachelor's pad niya. Matapos kasi ang pangyayaring iyon, napag-isipan niya munang
umuwi sa pad niya at magshower para kumalma. After those things happened to him, he
needed to calm himself and to have a peace of mind. Masyado nagulo ang isip niya
dahil sa mga sinabi ni Vanessa sa kanya.

He remembered something because of what she said.

Samuel suddenly heard a beep from his phone. Nakalagay lang kasi ito sa kama niya.

He then quickly read the message he had just received.

From: +639426784561

Samuel Ignacio, makipagkita ka sa min.

4am, lumang building. Dapat mag-isa ka lang.

--ODP

And what sort of business does the fraternity Omega Delta Phi need from him?

---
"At talagang pinapunta pa niyo ako rito ng maaga," Bungad ni Samuel nang dumating
na siya sa lumang building. Talagang madaling araw kasi ang sinabi nitong
makikipagkita ang mga ito sa kanya. Anong kahibangan ba ang kailangan nito sa
kanya? He doesn't even know who the hell are the members of Omega Delta Phi
fraternity.

Pagkapasok niya sa building, napansin naman niyang medyo marami-rami ang mga
miyembro ng ODP na nandoon. And he also noticed a very familiar guy standing in
front of him, it was Tyler Feliciano, the frat leader of Omega Delta Phi. Nakilala
niya kasi ito dahil isa rin itong sikat na fraternity sa kabilang university na
malapit lang sa university din nila.

Samuel was just also alone when he arrived at the place.

"Ano bang kailangan mo sa kin, Feliciano?" Tanong niya rito. He's starting to get
irritated too. Nakatitig kasi ang lahat sa kanya.

"Actually," Tyler simply replied, "May atraso ka sa min."

Tumawa naman ng kalakas-lakas si Samuel dahil sa sinabi nito, "The fuck? When? I
didn't remember we have sort of a frat war between our fraternities." Nababaliw ba
itong lalakeng 'to?

Tyler also chuckled with what he said, "May binugbog kang kamiyembro namin dati.
Kaso hindi na malakad dahil sa natamo nitong mga bugbog. He got his bones broken
because of your fraternity," Dagdag pa nito na talagang idinidiin na siya ang may
kasalanan kung bakit naging lumpo na ang kasamahan nito.

"Well, congratulations," He just said in amusement, "Kung yun lang ang sasabihin
mo, well, aalis na ako. Wala naman pala akong gagawin dito, you just wasted my
time." Sabi niya lang dito at tinalikuran ang mga ito. Kung alam niya lang na ganun
lang sasabihin nito sa kanya, hindi na siya dapat pumunta doon.

Nagsasayang lang siya ng oras.

"Hindi masasayang ang oras mo, Rivera." Tyler suddenly spoken up.

"Hindi masasayang ang oras mo kasi magiging baldado ka rin naman."

Nagulat na lang si Samuel nang biglang hinampas ni Tyler ang isang kahoy sa ulo
niya. Kaagad naman siyang napaluhod. Kaagad tumulo ang dugo mula sa ulo niya dahil
sa ginawa nito.

"Para yan kay Dexter dahil sa ginawa mo sa kanya." Tyler said as he hit Samuel's
head with the wood he was holding once more.
Mas lalo pang dumugo ang ulo ni Samuel dahil sa ginawa nito. At nang mapatingin
siya sa unahan, parang unting-unti ng nanlalabo ang paningin niya.

"Para yan sa isang taong baliw tulad mo!" Sigaw ni Tyler dito. Blood was now all
over Samuel's head.

"Ano? Kulang pa ba, Rivera?"

Bigla nalang natawa si Samuel ng kalakas-lakas dahil sa sinabi nito. His laugh was
really heard in the whole building. He looked like an insane maniac while laughing
so hard although his head was now severely bleeding.

Unting-unti namang tumayo si Samuel. Magkaharap na sila ngayong dalawa ni Tyler.

"Siguradong-sigurado ka ba na alam mo kung sinong binabangga mo?" He grinned.

Ihahampas sana ni Tyler ang hawak nitong kahoy sa kanya pero mabilis na nakailag si
Samuel dito at sinuntok kaagad ang lalake sa tiyan. Napaluhod naman ito at
napahawak sa tiyan. Nabitawan nito tuloy ang hawak-hawak nitong kahoy.

"You're weak," Napailing na lang si Samuel at kinuha ang kahoy sa sahig at agad-
agad ay hinampas din niya ang kahoy sa ulo nito. Kaagad ding napahiga si Tyler sa
sahig habang dumudugo na rin ang ulo nito.

"Stupid useless fuck." He added. Kaagad namang nagsilapitan sa kanya ang iba pa
nitong mga kasamahan at sinugod siya.

But because he practiced a lot of self-defense tactics when he was still in high
school, kaagad niyang natalo ang mga ito.

Pagkatapos ay muli niyang binalikan si Tyler na namimilipit pa rin sa sakit habang


nakahiga sa sahig.

"Baka gusto mo ring sumunod kay Dexter, huh, Feliciano?" Sabi niya rito sabay
sabunot dito at ipinukpok ang mukha nito sa semento ng sahig. He did it so many
times until Tyler's nose bled.

"Hindi lang mukha mo ang magiging baldado rin, Feliciano," Binigyan niya ito ng
demonyong ngiti at hinampas ang dala-dala niyang kahoy sa mga tuhod nito ng
kalakas-lakas, "Sisiguraduhin ko rin pati ikaw ay 'di na rin makakalakad." He hit
Tyler's knees one more time.

"At di ka na rin makakasulat pa o kahit anong putang-inang gagawin mo sa mga


braso't kamay mo." Hinampas na naman niya ang braso nito ng kahoy ng malakas.
"Ah!!!" Sumisigaw na ang lalake dahil sa sakit na natamo nito sa kanya.

Kaagad namang binitawan ni Samuel ang hawak niyang kahoy at pumatong sa ibabaw ng
lalake. Kinuwelyuhan niya kaagad ito, "Mali ang kinakalaban mo, Feliciano."
Pagkatapos ay pinagsususuntok na niya ito sa mukha.

"Putang-ina niyong lahat!" He cursed as he continued beating up Tyler.

Pinagsusuntok kaagad ni Samuel ang kaklase niya at kaagad nagkagulo sa loob ng


classroom nila.

"Tang-ina ka! Tang-ina ka!" Mura siya ng mura habang sinusuntok sa mukha ang kawawa
niyang kaklase.

"Samuel, tama na yan!" Sigaw ng adviser niya nang dumating na ito doon sa room.

"Wala akong pakialam kung mamamatay ka man! Putang-ina ka!" Mura na naman niya sa
kaklase na pumutok na ang labi dahil sa pagsuntok niya.

---

Kanina pang natapos si Vannie sa speech niya para sa nagaganap na miting de avance
ngayon sa university. Nasa auditorium na silang lahat na mga estudyante para
makinig sa kani-kanilang mga speech para sa magaganap na re-election ng SSG bukas.

Pati rin naman ang mga frat members ng Alpha Gamma Phi ay kumpleto doon. Pero
kalahating oras na ang lumipas pero hindi pa rin dumadating ang lider nitong si
Samuel Ignacio Rivera III para magbigay ng speech sa stage. Ito na lang kasi ang
hinihintay ng lahat.

"Sorry for being late," Kaagad naman silang nagulat nang biglang sumulpot si Samuel
sa gitna. And what made everyone more shocked when they noticed Samuel's head was
severely bleeding. May mga bakas ding dugo sa suot nitong damit. In short, Samuel
didn't really look good. He looked like a battered soldier from a war. His hair was
disheveled and his clothes were messy.

Kaagad naman itong umakyat sa stage pero bago pa man ito makalapit para kunin ang
microphone kay Vanessa—ay kaagad siyang nagsalita.
"You don't look good, Mr. Rivera, kailangan mong pumunta sa clinic," She said
instead as she stood up from her seat to confront him. Talagang patuloy pa rin ang
pagdugo ng ulo nito. She felt anytime, Samuel would collapse.

Nagulat naman si Vannie nang bigla siya nitong niyakap.

"I don't need your help, Velasco," He whispered, "And it doesn't mean that because
I let you go yesterday, I have a heart." His whispers were starting to get dark.

"Because I will never have a heart, Vanessa. And I'm still going to destroy you."

//

Talaga bang may pag-asa pang magbago si Sam? O talagang wala na siyang puso?

Sa dedication, the same process, first commentor pa rin! :))

Thanks RobertaLopez! :D

=================

Chapter 7

Typo errors are a lot.

Chapter 7

Kaagad namang nagpalakpakan ang mga estudyante matapos ang speech ni Samuel para
miting de avance. Kaagad ding naghiyawan ang mga kasamahan nito. And Samuel Ignacio
Rivera III was just there, grinning at everyone else while there was still visible
blood at the man's face. Pero tumigil na rin ito sa pagdugo at ang nakikita na lang
dito ay ang natuyo nitong dugo mukha at sa damit nito.

Vannie would admit na talagang maganda ang speech na ibinigay ni Samuel. Pang-
pulitikong-pulitiko ang sinasabi nitong speech sa kanila na parang tatakbo talaga
sa isang national position ng bansa. After all, his family is a political clan.
Nagulat din siya sa speech nito na hindi puro pananakot at pagbanta ang laman—which
she expected from him. Hindi ito nananakot ng estudyante para manalo ito.

Pero bago pa man ito makaalis sa harapan ay nagulat na lang silang lahat nang bigla
itong nahimatay.

"Shit, Samuel!!" Kaagad nagsilapitan ang mga kafrat nito. And all of the sudden,
the students in the quadrangle started to panic too.

Nilapitan din naman ito ni Vanessa, "Bring him to the clinic." She ordered as the
frat member also nodded and brought Sam quickly to the university's clinic.

---

"Anong nangyari?" Tanong sa kanila ng nurse nang madala na nila si Samuel dito.
Samuel's frat members were the ones who carried him in going to the clinic. Sumama
rin si Vannie sa mga ito.

"We don't know," Vanessa answered the nurse instead, "Dumating na lang siya na puro
dugo ang katawan." She added as they put Samuel on the hospital bed in the clinic.

Tinulungan ni Vanessa ang nurse sa pagtagal sa pang-itaas na saplot ni Samuel. The


others were just watching them although Vanessa could feel that Sam's co-frat
members were worried. How can they be so loyal to their leader who's an insane
beast? Like they seem so scared that they would lose Samuel.

"Hindi darating ngayon ang doktor, may seminar ito," The nurse suddenly said,
"Dapat dalawang tao ang maglalagay ng bandage sa ulo niya." The nurse even added
pointing that she needs someone who can do stuff like those.

"I can help you Ms. Nurse," She interrupted, "I was a volunteer first aider before
sa isang ambulance, so I know how." She said as the nurse nodded.

She then helped the nurse in curing Samuel Ignacio's wounds all over his body.
---

"Fuck.." Kaagad namang bumangon si Samuel mula sa pagkakahiga niya. He could really
feel the pain in his head. At nang mapalinga-linga siya sa paligid, napansin niyang
nasa clinic na pala siya.

He also noticed the bandage around his head and some band-aids all over his body.
How long was he on the clinic?

"Mr. Rivera, nawalan ka ng malay kanina matapos daw ang speech mo," Sabi sa kanya
ng nurse na nasa unahan niya na may binabasang document. Parang nababasa pa nito
ang iniisip niya.

"Marami kang sugat sa ulo mo. Mabuti na lang at hindi malalim ang natamo mo." The
nurse added.

"Saka tinulungan ka ni Ms. Velasco, she was the one who put the bandage all over
your head. She's really a good first aider."

"Sam, are you sure you're capable of drinking beer right now?" Biglang sabi ni
Jared kay Sam nang dumating ito sa club at tumabi sa kanya sa may bar counter.
Umorder din ito sa bartender ng maiinom nito.

"Yeah," Sam answered dryly as he drank quickly the beer he was holding.

"I mean bro, yung mga sugat mo sa ulo, bago pa lang at masakit pa yang ulo mo."

"It's not you, the worrying type, Jared. Nakakapanibago," Samuel replied back.
Hindi siya sanay na nag-aalala para sa kanya ang mga kasamahan niya sa fraternity.
Maybe because all of them knew he was strong and merciless.

"I'm still your friend since gradeschool, dude." Sabi naman nito sa kanya at
nilagok kaagad ang inorder nitong drink.

Yes, he, Jared and Max Peter were friends since gradeschool. Both of the men knew
his shits that's why somehow iniintindi na lang siya nito at hindi ito nagrereklamo
sa mga gusto niya. Even with the fraternity. His friends were always at his side—
kahit alam nitong minsan nawawala na siya sa katinuan niya.
"Are you drinking again because of your stepmother?" Jared suddenly asked.

Napatigil naman si Samuel sa pag-inom niya at natawa, "As usual? Ano pa bang
ipinagbago." He just chuckled as he drank another glass of beer.

"What did she do this time?" Jared asked casually na kumbaga parang nasasanay na
ito sa mga problema niya sa buhay.

"She was still on it," He answered dryly, "Pinipilit niya pa rin na kay Dad yung
pharmaceutical company na ipinamana sa kin ni Mommy. She has been filing up case to
me na sila ni Dad ang sole owner at hindi ako."

"That's bullshit," Jared commented. Well, it is.

"Halos lahat ata na kung anong meron si Mommy na ibinagay sa kin, kinukuha niya na
dapat siya rin ang may-ari," He sipped another beer, "Kahit noon pa mang kabit siya
ni Dad, talagang napakagahaman niya sa pera. She was even so happy when my mother
died."

"Putang-ina niya. Fuck that gold-digger. Fuck, fuck!" He's really pissed off right
now.

Natahimik naman silang dalawa ni Jared matapos ang sinabi niya. Alam niyang sanay
na sanay na ito sa kanya. Only his friends knew how to handle him.

"Look at the virgin bitch, Velasco," Ilang segundo rin ay nagsalita ito. Napansin
naman niyang may tinititigan itong tao sa may 'di-kalayuan. Sam also turned his
head to Jared's direction.

"I didn't thought that two-goody good shoes goes to a club," Both of them were
still observing her. May kasa-kasama rin itong mga kababaihan na nandoon. And yes,
it was really her, Vanessa Velasco.

"But I have to admit, she looks hot on that dress she is wearing, she doesn't seem
so innocent at all." Jared complimented out of blue, "Doesn't she look hot on that
Sam?" Vanessa was just wearing a simple blue tube dress with a black blazer around
it.

Samuel just shrugged, "No." Ano bang pakialam niya sa babaeng yun? He had enough
shits for that day. Yung kanina pa kay Tyler at sa fraternity nito, his stepmother
and Velasco's personality.

"I wonder why you still hadn't raped her, obvious na virgin na virgin e." His
friend added once more.

"By the way, Sam, I have to leave you here," Jared suddenly uttered, "I'm going to
hook up some gal na nakilala ko kanina, see you na lang at the election bukas."
Umalis na nga ito sa tabi niya.

Sam just focused on drinking his beer. Kahit maraming babae ang lumalapit sa kanya
sa club at inaaya siyang sumayaw, hindi niya pinapansin ang mga ito. Ayaw niya
munang magkaroon ng kaguluhan sa oras na maubos ang pasensya niya sa mga taong
nandodoon at iniistorbo siya sa paglalasing niya.

Nakaramdam naman siyang may umupo sa tabi niya.

"I didn't expect an innocent virgin girl would go to a club like this," He started
when Vanessa sat beside him at the counter. Pero nakaupo lang ito doon at hindi man
lang nag-order ng maiinom.

"I didn't expect that an insane beast would go to a club at this hour," Sabi naman
nito sa kanya, "Hindi ba dapat nangbubugbog ka ng mga estudyante?" She countered.
Sam could sense Vanessa was pissed off. And so was he.

"Well, what do you want, Velasco?" Tinignan niya ito. He smirked, "You want me to
physically hit you here or rape you? Because you're the only one who's my favorite
victim to torment."

"But you're lucky, I just felt lazy in tormenting you this night," He added.

"Or—is this the skeleton you're hiding from all the students?" He accused, "A too
goody role model na pumupunta naman pala sa isang club?" Nasa loob pala ang kulo.
She was clubbing and tomorrow's the re-election already. He was expecting that she
was now preparing so much for tomorrow.

"My friends from high school forced me to go with them," She casually answered, not
even looked threatened with what he just said, "And I'm not here for long.
Pupuntahan ko pa si Adrian sa ospital para bisitahin."

Natahimik naman silang dalawa.

"You don't need to explain, Velasco," He replied as he drank another glass of beer,
"I don't fucking care about it." He just focused again on himself.

"You don't care about anything, Rivera. You only think for yourself kahit alam mong
nakakasakit ka na ng tao. Or do you even have feelings? I guess not." Naramdaman
naman niya ang pagtayo nito.

"And tomorrow, if I win, I will make sure your fraternity will be dissolved." She
lastly said before leaving him.

Sam just grinned. Vanessa's really tough and interesting.


---

"Sige, Vannie, ingat ka!"

"Kayo rin," Sabi ni Vanessa sa mga kaibigan nang nauna na siyang lumabas sa club.
Kailangan pa kasi niyang umalis doon ng maaga para bisitahin ulit si Adrian sa
ospital. Ayaw niya kasing magpagabi masyado kasi may pasok pa siya bukas at tapos
re-election din. Ayaw niyang magkaproblema dahil lang sa kanya.

Napansin din naman niyang lumabas si Samuel sa club. Halatang lasing na lasing na
ito kasi hindi na ito makalakad ng maayos at sa kung saan-saang direksyon na lang
ito lumalakad.

But she ignored him. Ayaw niyang pakialaman pa ito.

Besides, why would she care? Samuel doesn't even care the other people kahit
kasamahan pa nito sa frat, wala itong pinipili. Samuel's a crazy ruthless maniac.
Baka mamaya magkakagulo lang dahil dito.

And she couldn't forgive him. For beating up Adrian ending up to comatose, for
Mateo Severino, for attempted rape, for Kate.

Naghihintay lang si Vanessa nang masasakyan na taxi papunta sa ospital pero ni-isa
walang dumadating. Aminado siyang mga alas-nuwebe na ng gabi.

Napansin naman niyang biglang nakatulog si Samuel sa gitna ng daan. Nakahiga pa ito
na parang wala lang nangyari na parang magpapasagasa pa sa mga sasakyang dumadaan.

No, she won't help him. Dapat nga siguro itong masagasaan para maging kritikal din
ang kondisyon nito. Or him, dying—will make everyone happy and at peace.

May napapansin namang ilaw si Vanessa na galing sa isang kotse sa 'di-kalayuan.


Napatingin naman siya ulit kay Samuel na nakahiga pa rin sa gitna ng daan na parang
handang magpasagasa.

Napabuntong-hininga na lang siya at napilitan na lapitan ito doon. At talagang


mapipilitan pa siyang tulungan ito.

"Hoy, Rivera," Tinapik-tapik niya ang pisngi nito, "Get up, asshole." Pero hindi pa
rin ito nagigising.

"You jerk, tumayo ka nga sabi e," Hinila niya ang kamay nito para tumayo ito—and
she succeed. Napatayo nga niya ito at nagising pa. But he still looked drunk and
not himself though.

"Umuwi ka na." She just said as she turned her back at him.

Pero nagulat na lang siya nang bigla siyang hilahin ng lalake.

And Samuel suddenly kissed her.

//

Do you want to know Sam's past? :)) Same pattern with the dedication.

Thanks Lays22Forever! :)

=================

Chapter 8

I liked updating it guys, hahaha.

Typo errors are a lot.

Chapter 8

"Yaya, bakit tayo nandito?" Tanong ni Sam sa Yaya Olivia niya nang dumating na
sila sa isang lumang building. Kasama niya ngayon ang ate niyang si Alyanna.
Pagkatapos kasi silang sunduin ng Yaya nila sa school, dumirecho sila kaagad dito.
Matagal na nilang kasambahay si Olivia. 'Nung bata pa sila, ito na ang naging
nanay-nanayan nila lalo na kung busy ang Mommy't Daddy nila sa kani-kanilang
trabaho. His dad is the governor of their place. Samantalang ang Mommy naman niya
ay isang businesswoman. And all of them trust Olivia so much like she's already
part of their family.

May dalawang lalake naman ang nagsulputan nang dumating sila at kaagad nitong
kinausap si Olivia.

"Magkanong ransom ba ang gusto mo?" Naririnig ni Sam ang pinag-uusapan ng mga ito.

"Isang milyon?"

"Huwag. Masyadong maliit. Paano kung sampung milyon?"

"Sige, sampung milyon."

"Ate," Napahawak naman si Sam sa braso ng kapatid niyang si Alyanna na katabi


niyang nakatayo habang pinagmamasdang kinakausap ni Olivia ang dalawang lalake.

"Huwag ng huwag kang bibitaw sa kin, Sammy." Her older sister whispered. Matanda
kasi ito ng limang taon sa kanya. Alyanna was 16 and he was 11.

Natapos na rin ang mga ito sa pag-uusap at napatingin sa kanila.

"Olivia, ang ganda-ganda naman ng anak ni gov." Sabi ng matabang lalake na nasa
kanan ni Olivia.

Mas lalo napahigpit ang paghawak ni Sam sa braso ng ate niya. But his sister was
looking daggers at the men. Ni hindi man lang ito nakaramdam ng takot.

"Pwede ba namin siyang tikman, Olivia?"

"Oo, basta h'wag niyong patayin. May kukunin pa tayong ransom."

Nagsilapitan naman sa kanila ang dalawang lalake. At hinawakan ang braso ng ate
Alyanna niya.

"Halika rito."

"Ayoko! Bitawan niyo ko!!" Nagpupumiglas si Alyanna habang pinipilit siyang


kaladkarin ng dalawa.
"Bitawan niyo ate ko!!" Kaagad kinagat ni Sam ang kamay ng lalake na nakahawak sa
braso ng ate niya kaya naman napabitaw ito.

"Ah!!" Sigaw nito habang namimilipit sa sakit, "Putang-inang bata ka!!" Bigla
namang sinuntok si Sam sa mukha ng lalake kaya naman napahiga siya sa sahig.

"Sammy!!!" Rinig niyang sigaw din ng kapatid niya.

"Putang-ina kang bata ka, kung sasaksakin kaya kita?! Ha?!!" Lalapitan na sana si
Sam ng lalake pero biglang sumigaw ang ate niya.

"Huwag!! Huwag niyo siyang saktan! H'wag niyong saktan ang kapatid ko.. ako na
lang.. ako na lang.." He heard his sister cried. But Sam couldn't see them clearly.
Masyadong malakas ang pagkakasuntok ng lalake sa kanya.

Maya-maya'y nakikita na lang niyang hinuhubaran na ng mga lalake ang damit ng ate
niya hanggang sa mawalan na ito ng saplot sa katawan.

"Huwag!! Maawa kayo sa kin!!"

"Maawa kayo!! Patayin niyo na lang ako.. Patayin niyo na lang ako.."

"Patayin niyo na lang ako.. parang-awa niyo na.."

"Ate!!!" He shouted as he saw the men raping her sister in front him.

"Ate!!!!" Mas lalong napalakas ang sigaw niya nang biglang pinagsasasaksak ang ate
niya hanggang sa puro dugo na ang sahig.

---

Nagulat naman si Sam nang dumating siya sa bahay nila, may kayakap na ibang babae
ang Daddy niya. The woman whom his dad was hugging was very familiar to him.
Secretary ito ng Dad niya, si Jolina Martinez.

Napansin naman siya ng Dad niya, "Sam.."


Pero hindi niya ito pinansin at kaagad tumakbo papunta sa master's bedroom ng bahay
nila.

"Mommy!" Kaagad pinuntahan ni Sam ang Mommy niya na nakaupo at umiiyak sa kama.

"Sammy," Niyakap naman kaagad siya ng Mommy niya.

"Mommy, huwag ka ng umiyak please," Alo niya sa ina habang hinahaplos ang likod
nito, "Nandito pa ako Mommy, hindi kita iiwan. Hinding-hindi kita iiwan."

"Sammy.. anak," Her mom cried more. Bumitaw na si Sam mula sa pagkakayakap dito
pagkatapos ay pinahid niya ang mga luha nito, "Mommy, don't cry. Gusto kong
nakasmile ka bukas sa Quiz Bowl na sasalihan ko. Nandoon ka dapat Mommy ha? Ikaw
ang magiging lucky charm ko 'dun."

Her mom smiled, "Oo naman anak, aattend ako. I promise. I love you. Mahal na mahal
ka ni Mommy. Kayo ng ate mo, mahal na mahal ko kayo."

---

Mahigit kalahating oras na ang lumipas pero hindi pa rin dumadating ang Mommy ni
Sam. Sam was scanning around the crowd, looking for his mom but there was no sign
of her.

Malapit ng magsisimula ang Quiz bowl pero hindi pa rin niya ito nakikita.

"Sam!" Bigla naman siyang nilapitan ng teacher nila.

"Bakit po?" He asked, confused. Humihingal kasi ito.

"Sam," Panimula nito na parang naiiyak. "Hindi makakapunta ang Mommy mo, Sam..
Kasi.. Sam, patay na siya.."

"Binaril ang mommy mo habang nagmamaneho papunta rito, Sam."

---
"Bitawan mo 'to sabi e!!" Sigaw ni Sam habang nakikipag-agawan sa stepmother niyang
si Jolina sa picture frame ng Mommy niya. When his mother died, after one month,
kaagad nagpakasal ang Daddy niya kay Jolina.

Nakita kasi nitong nakadisplay ang picture frame ng Mommy niya sa sala nang lumipat
ito doon. Doon na kasi titira si Jolina sa bahay nila.

"Ibigay mo sa kin 'to Samuel! Ako ng bagong Mommy mo kaya itapon mo na 'to!"

"Ayoko sabi e! Hindi kita Mommy! Pera lang naman kailangan mo!" Sigaw niya pabalik
dito.

"Ganun ha?!" Bigla na lang siya nitong sinampal ng kalakas-lakas kaya napaupo siya
sa sahig at nabasag ang picture frame ng Mommy niya.

"Anong nangyayari?" Bigla namang sumulpot ang Dad niya, "Sammy? Jolie? Bakit?"
Naguguluhan nitong tanong sa kanila. Sam was looking fiercely at his new stepmom.

"Honey," Nagbait-baitan pa ang stepmother niya sa Dad niya, "Inaayos ko lang naman
sana 'tong mga picture frames niyo pero bigla na lang inagaw ni Sammy ang picture
frame ng Mommy niya ayun, nabasag." Jolina said innocently.

Napabuntong-hininga na lang ang Daddy niya, "Sammy, sa susunod, mag-ingat ka.


Ayokong may mangyari rin sayo." Pagkatapos ay bigla na lang sila nitong iniwan doon
—while his stepmother was grinning triumphantly at him.

----

Kaagad namang tinulak ni Vanessa si Samuel kaya naman muli itong natumba.

"Ang kapal talaga ng mukha mo!" She hissed as she turned her back at him—pero
nagulat na naman siya nang bigla nitong hinawakan ng mahigpit ang pulso niya, "Ano
ba?! Bitawan mo nga ako!" She tried getting off his grip but it was no use.
Masyadong malakas ang lalake.

Maya-maya'y may dumating na taxi sa harapan nila at pinara nito. Kaagad siyang
pinasakay nito doon, katabi nito sa backseat.
"Sky View condominium," Sam immediately said to the driver. Talagang lasing na
lasing na ito.

"Manong, ibaba niyo ko sa tabi," She firmly said. Mahigpit pa rin ang paghawak ni
Samuel sa kamay niya.

"No, 'dun sa condominium manong," Samuel suddenly said na parang hindi na lasing.

"H-ha? Saan ba talaga?" The taxi driver was now confused.

"Manong—" Bago pa man makapagsalita si Vanessa ay inunahan na naman siya ng lalake.

"Manong, go to the condominium, I'll pay you five thousand." He said instead.

---

"Rivera, ano ba!" Sigaw ni Vanessa rito nang dumating na silang dalawa sa
bachelor's pad nito. Binitawan naman kaagad siya ni Samuel.

"Sit." He ordered as he gestured her to sit at the couch he was pointing at.

"Rivera—"

"I said fucking sit, Velasco!" She cringed when he suddenly yelled. She could even
see the anger in his eyes. Nakaramdam tuloy siya ng takot dito.

Napilitan namang umupo si Vanessa sa couch na tinuro nito. She's starting to feel
nervous. Gagahasain na naman ba siya nito? She hopes not. Ayaw niyang matrauma na
ng tuluyan. With all his rape attempts towards her, pinipilit na lang niya na
maging matatag para sa sarili.

Bigla naman siya nitong iniwan na nakaupo lang doon.

---
Isang oras na ang lumipas pero hindi pa rin bumabalik si Samuel doon. Vanessa was
just sitting there, waiting impatiently for to him to come back. Kinaladlkad pa
siya nito doon sa pad nito at pinaupo lang. She could have just gone now to the
hospital to visit Adrian pero heto siya, sitting at the couch in the devil's place.
Yes, Samuel's a devil anyway.

Napag-isipan niyang tumayo na lang. She scanned his place. She didn't expect Samuel
Ignacio's place would be that clean and organized. Talagang malinis kasi ang lugar
nito at organisado pa. She expected that it would be dirty and messy—just like his
personality.

Napapansin naman niya ang mga picture frames na nakadisplay sa center table. Kinuha
niya ang isa at tinignan. It was a family picture of him—na maliit pa kasama ang
Dad nito at Mommy nito. Katabi rin ni Samuel ang isang babae na halatang kapatid
niya. Wow, she didn't expect that he would be sentimental.

She continued to scan his place pero napatigil na lang siya nang makita ang lalake
na nakaupo habang nakasandal sa fridge nitong umiiyak. The guy was just at the
kitchen.

"Rivera!!" Kaagad niya itong nilapitan. Nakita naman niya na may hawak itong isang
bote ng gamot na nakabukas at nagkalat pa sa sahig ang mga tablets nito. It was an
anti-depressant drug.

Samuel was crying really hard. He looked like a mess.

"Rivera, ano bang ginagawa mo!" Kinuha niya sa kamay nito ang gamot,
"Nagpapakamatay ka ba?!" As she could see it, it looked like Samuel was about to
overdose himself.

"Pagod na ako.." Umiiyak pa rin ito. "Pagod na pagod na ako.."

"Tulungan mo ko.." He pleaded for help, "Pagod na pagod na ako.. Vanessa.."

Vanessa was shocked with what he just said. She couldn't believe it. Samuel Ignacio
Rivera III was crying and pleading for help. Ibang-iba ito ngayon sa Samuel na
nakikita niya sa campus—who's selfish, ruthless and dominating. Ngayon, parang
itong batang umiiyak na walang mapupuntahan kundi ang sarili na lang.

Niyakap na lang niya ito—patting his head off like a mom. "Ssshh."

"Pagod na ako, Vanessa. Ayoko na.. Ayoko na.." He said as he cried more. He really
looked like a mess.
"Ayoko ng mabuhay, Vanessa. Ayoko ng mabuhay.." He suddenly said.

"Sam, huwag mong sabihin yan—"

Nagulat na lang siya nang bigla siya nitong sinukaan.

---

"Ate Van!!" Kate quickly went to Vannie as she arrived at the council room. Natapos
na kasi ang re-election kaninang umaga. Ngayong hapon kaagad irerelease ang results
ng mananalo.

Saka may kukunin lang siya sa council room—ang research papers niya na kailangan
niyang i-revise para sa isang subject.

"Ate Van," Kate's expression looked like she was scared. Hindi niya tuloy maiwasang
mag-alala rito.

"Bakit?" She too started to feel panicky.

"Narelease na ang results," She sounded like she was scared to share it with her.

"Ano? S-Sinong nanalo?"

"Si Samuel. Si Samuel Ignacio Rivera III."

Natahimik naman silang dalawa sa sinabi nito. How? How could that possibly happen?
Nandaya ba talaga si Samuel? Bakit hindi siya ang nanalo?

"I'm backing out," Parehas naman silang dalawa ni Kate na napalingon nang may
nagsalita.

It was Samuel Ignacio. Ni hindi nga ito nakaboto kanina sa re-election kasi hindi
ito sumulpot. Yet, he's right there standing inside the council room.

"The position is all yours, Velasco," He said dryly. Nakabandage pa rin ang ulo
nito sa natamong sugat nito kahapon. But at least for now, he looked fine and okay.
"And," Nilagay nito sa ibabaw ng cabinet sa gilid ang isang paperbag, "That's your
blazer. Naiwan mo sa pad ko kagabi. Don't worry, I washed it." Pagkatapos ay umalis
na rin ito doon.

Parang ibang Samuel ang bumisita sa kanila doon. Parang naging kalmado ito at hindi
bayolente.

What the heck did just happen?

Did he just say he's backing out?

//

What's with Sam? Anong masasabi niyo sa past niya? Haha. Thank you guys! :)

=================

Chapter 9

Typo errors are a lot.

Chill lang muna ang chapter na ito. XD

Chapter 9

"Sam, are you sure sa pagbabackout mo?" Tanong ni Max kay Samuel. Konti lang silang
mga frat members doon sa lugar nila. Jared wasn't even there kasi may klase pa ito
pati na rin ang iba nitong mga miyembro. Jared is taking up Mechanical Engineering
while Max is taking Marketing.

Nalaman kasi ng mga ito na babackout na siya sa pagtakbo bilang SSG president.
Sam was just reading some files na ibinigay sa kanya ng secretary niya sa isang
company ng Mom niya. It was a report from the company about their performance.
Hindi niya kasi ito nacheck kagabi—because he was so drunk. Saka masyado pang
masakit ang ulo niya dahil sa hangover kasali na ang mga sugat na natamo niya na
hindi pa masyadong gumaling.

"Yeah," He casually said as he was just sitting there, at the couch—busy reading
the document.

"Why?" Max was obviously puzzled. "Sam, although she didn't mention it directly on
her speech last time at the miting de avance, it was obvious na gusto niyang
madissolve ang fraternity natin."

"Sam, magpapatalo ka lang ba sa kanya?" Hindi makapaniwalang sabi pa nito.

"She can't put us down, Max," He answered dryly, "She's powerless."

"And I know she won't do it." He added as he was still concentrating on the
document he was holding.

"Sam!" Vanessa called out his name as he puked at her blazer. Masyado talagang
naparami ang inom niya. Parang gusto niyang ilabas ang lahat ng alak na nainom niya
kanina. It's like it's burning his stomach and throat inside.

"Sam.." He felt she was helping her to stand up properly. Halatang nahihirapan
itong alalayan siya papunta sa kama niya. Alam niyang nahihirapan na ito sa kanya.

Nilagay naman agad siya nito sa kama niya.

"Sam, I'll take off your shoes," She said as she pulled off the shoes he was
wearing. Kahit gusto niyang gumalaw para siya na mismo ang magtanggal ng sapatos,
hindi niya magawa. He was too tired and too weak to move. Parang gusto niyang
umidlip na muna. But he tried not to close his eyes—he wanted to observe her still.

"Sam, where's your closet? Papalitan kita ng damit. Basa 'tong damit mo dahil sa
pawis," She was now unbuttoning the shirt he was wearing. But he was too weak to
open his mouth to answer her.

"Kukuha rin ako ng towel para mawala yang amoy ng suka mo sa katawan." She added
even she was the one where he puked himself a lot. Pagkatapos ay umalis muna ito
doon.
After few minutes, she came back holding a plain white shirt with a wet towel, "Ito
lang yung nakita ko 'dun sa closet na medyo maluwag saka manipis. It'll make you
feel more comfy." Pinunasan na nga siya nito. His arms, neck, chest and face. She
really was like an expert in taking care of people.

Pagkatapos ay dinamitan na siya nito, "Sam, sige na, you need to rest. Relax your
mind and don't think for anything else. Just sleep. It will make you feel better."
He then closed his eyes.

Ilang segundo rin ay narinig niyang tumunog ang phone nito. He then tried to open
his eyes a little.

"Pa, uhm, nasa ospital na ako. Yes, yes." Nakikita niya itong tinatanggal na rin
ang blazer na sinukuan niya. Nakatalikod ito sa kanya habang sinasagot ang tawag.

"Yes, Pa. Sige, take care, love you."

"Vanessa.." He called her name out. His voice was really weak.

Nilingon naman siya nito.

"Vanessa, you won't leave me here now, right.." He asked.

"Sam.." She looked like she was really concerned at him, "Sam, kailangan kong
umalis. Hahanapin kasi ako ni Papa." She reasoned out. Halata ritong naaawa talaga
ito sa kalagayan niya.

"Please.. don't leave me.." He pleaded, "Please.. I need you.."

She sighed as she went near to him. Umupo ito katabi siya sa kama. She then started
caressing his hair, "I won't. Kaya magpahinga ka muna, Sam. You need strength."

"Don't leave me please." He pleaded one more time as he closed his eyes again.
Nararamdaman pa rin niya ang kamay nitong hinahaplos ang buhok niya.

"Yes, I won't. I won't leave you."

---
Nagising na lang siya nang biglang tumunog ang phone niya. He then quickly searched
it from the table beside him and saw Jared giving him missed calls and texting him
that the election had started.

Napatingin naman siya sa digital clock na nasa table din, it was already pass 10am.

Tumayo naman kaagad siya para manghilamos. But when he arrived at the kitchen where
the sink was located, may nakita siyang mga pagkain na nakahanda na sa dining table
niya. It looked like someone cooked for him.

May nakita naman siyang note na nakalagay doon.

Sam, nilutuan na kita.

I used the vegetables and meat I saw at your fridge.

I hope you're okay now.

xxVannie

Napatingin naman siya sa itim na blazer nito na nakasabit pa doon sa upuan. Naiwan
pa talaga nito.

"I'm sure, she won't do it." He said to them one more time.

---

"Sam."

Bubuksan na sana ni Samuel ang pinto ng kotse niya nang may nagsalita. He then
turned his head to see who was calling him.
It was Vanessa. She wasn't even calling him now with his surname.

"What are you doing here, Velasco?" He asked. Both of them knew na gabi na. He bet
it was already 7pm. Tapos bigla na lang itong susulpot sa may parking lot ng
university. "And why are you alone? Are you not afraid that I might rape you here?"

"You won't do it," She confidently replied. And as he noticed from her now, she
wasn't even scared at him anymore. "I know you won't and never will."

Naitaas naman ni Sam ang kilay niya rito. He smirked, "Are you challenging me,
Velasco?"

"Bakit ka nagbackout?" She changed the topic instead. "Ikaw ang nanalo kaya you
should have the position, Rivera, not me." Yumuko ito.

"Bakit?" Napatingin naman ito sa kanya, "Are you willing to be my toy if I have
accepted it, Velasco?"

Natahimik naman ito. She was just staring at him intently, "If.. If this is about
last night.. It's nothing. Walang kapalit yung pagtulong ko."

"And.. I'm sorry.. I don't know.. Pero alam kong may pinagdadaanan ka. But if you
need some help, pwede kang.. pumunta sa kin." She added. He could even see the
concern again on her eyes. Just like last night.

"No," Tinalikuran niya ito, "Forget what happened last night." Binuksan na nga niya
ang pinto ng kotse niya, "And please, I don't want you to meddle with my fucking
life, so fuck off." Sumakay na kaagad siya sa kotse niya at hindi na ito muling
nilingon pa.

Then he drove off.

---

"Ano ba naman 'to, Ate. Ang tanda mo na, ang panget pa rin ng sulat-kamay mo,"
Saway ni Lawrence kay Vannie nang sinasagot na nito ang test paper na gawa-gawa
niya para sa magiging periodical examination nito sa susunod na linggo. Lawrence is
his younger brother who's still a 4th year high school student.

Nasa isang coffee shop kasi silang dalawa ng kapatid niya. Pinasama niya kasi ito
para doon mag-aral. Kung sa bahay kasi, lagi na lang itong naglalaro sa computer.
Ni hindi na nga makabukas ng mga notes nito dahil puro laro ang inaatupag. Their
parents even agreed na 'dun sila sa coffee shop mag-aral.

"At talagang sinasaway mo pa ang sulat-kamay ko," Minsan talaga naiinis na siya
rito. Kanina pa kasi itong reklamo ng reklamo, "Kung ibato ko sayo 'tong ballpen na
hawak-hawak ko."

"Yan, puro dota pa, pati grades, triple kill." Dagdag niya.

"Heh, kesa naman ikaw, puro libro. Kaya mukhang manang." 

"Anong manang?!" Tinaasan niya ito ng kilay. Makapagsabi ang batang 'to.

"Oo, manang ka naman talaga," Talaganag inaasar pa siya nito, "Puro libro
inaatupag, ni wala ngang nanliligaw sayo kasi manang ka." Minsan dahil sa
pananalita nito, gusto na niya talagang putulin ang dila ng kapatid.

Saka hindi naman siya manang na sinasabi nito. Yes, maybe she's too focused on her
studies pero she doesn't freaking looked like an old lady. Marunong pa rin naman
siya mag-ayos sa sarili niya.

"May manliligaw ako no," She defended, "Nanliligaw sa kin si Adrian saka soon,
magiging kami na." Yes, after he'll wake up in his coma.

"Adrian alalay," Sabi na naman nito, "Mukha naman siyang alalay mo lang,
manliligaw daw. Duh." He literally rolled her eyes at him. Hindi niya alam tuloy
kung mas lalong magalit o matawa sa ginawa nito.

"Here's the coffee you ordered." Sabi naman sa kanila ng crew ng coffee shop pero
laking gulat niya nang makita doon ang lalake. It was no other than, Samuel Ignacio
Rivera III.

"Uh.." Natulala na lang si Vanessa habang nakatingin dito. Bakit ito nandoon? Saka
hindi ito nakadamit ng pangcrew. And why the heck he is serving them?

Saka nakakapanibago. She couldn't think Samuel Ignacio would go to that kind of
places knowing that he's a notorious fraternity leader in their university. Parang
imposible talaga.

"Are you just gonna stare at me or you'll get your order?" Samuel Ignacio
annoyingly said.

"O-okay," Kinuha naman ni Vannie ang coffee na inorder niya.


"Chill lang kuya," Sumabat naman ang kapatid niya, "Minsan tanga talaga yang Ate ko
pero hindi naman siguro dapat na magalit ka kaagad," Talagang pinagtanggol pa siya
nito, "Or—bakla ka ba kuya? Bakla lang kasi ang pumapatol sa mga babae."

Oh my god. Gusto na talagang sapakin ni Vanessa ang kapatid niya sa mga sinasabi
nito. And he's talking back to no other than the ruthless Samuel Ignacio Rivera
III.

"What the fuck did you just say, kid?" Nagulat naman silang lahat nang biglang
kinuwelyuhan ni Samuel si Lawrence. Buti na lang konti lang ang customer sa mga
oras na iyon.

"Sam!" She called out his name kaya naman napalingon ito sa kanya. She was looking
at him with pleading eyes while shaking her head. Please, no. Kinakabahan siya sa
kung anong gagawin ni Samuel sa kapatid niya, baka ito na naman ang magiging
biktima ng fraternity nito.

Binitawan naman ito ni Samuel, "Watch your fucking tongue next time."

"And I'm not fucking gay or what fucking homosexual you're talking about," He then
suddenly looked at her, smirking, "I even had sex with your sister, Vanessa."

At pagkatapos ay iniwan na silang dalawa nito.

Leaving them dumbfounded and speechless.

//

What is happening to Sam? XD

Sa mga naguguluhan kung bakit wala pa akong update sa HFR, chill lang. Hahaha.
Writer's block pa ako 'dun. Dito ko lang muna ibubuhos ang stress ko with
everything. Hihihi.

=================

Chapter 10
Typo errors are a lot. 

Chapter 10

"Bakit kaya ang tahimik na ng fraternity ngayon?"

"Hmm?" Inaayos na ni Vannie ang mga gamit niya para sa seminar na aattendan niya
mamaya sa isang hotel. Siya kasi ang napili ng university para umattend sa isang
business seminar na para sa mga estudyante na gustong maging milyonaryo na bata
pa.

Kasama na naman niya ngayon si Kate sa council room. Naabutan niya kasi ito doon
kasama ang iba pa nilang miyembro sa council.

"Kasi ate, tignan mo," Talagang nilapitan pa siya nito para lang makausap, "Si
Samuel, nagbackout sa SSG president position, tapos nitong mga araw, wala akong
naririnig na may ginawang gulo ang fraternity niya. Ano kayang nangyari? Nauntog
kaya ang mga ulo nila at narealize na rin nila kung gaano sila kasama?" Anito na
tila nag-iisip pa. Napailing na lang si Vannie sa sinasabi nito.

Oo, nitong mga araw, naging tahimik nga ang university nila. Ni wala siyang narinig
na may binugbog na namang estudyante ang fraternity. Although she saw some frat
members roaming around the university, wala naman itong ginagawang masama sa mga
estudyante. She had also to admit that Max Peter Magallenes, another member of the
fraternity, was always looking at her fiercely. Parang feeling niya, ilang minuto,
susugurin siya nito. But he didn't.

"I feel ikaw ang may kagagawan nito ate," Kate exclaimed, "I mean, oo masama sila.
Saka I hate them to the core sa kababuyan na ginawa nila sa kin," Alam niyang hindi
pa rin nito makalimutan ang ginawa ng fraternity dito, "And I really owe you, ate.
Ate, wala bang silang ginawang masama sayo?" Kate asked her worriedly.

Vannie gave her a smile of assurance, "Wala, wala silang ginawa sa kin, Kate. Don't
worry."

Kate returned her a smile too, "Thank God. Talagang ipinagmisa pa talaga kita Ate.
Kala ko kasi may nangyari ng masama sayo. But.." Kumunot pa ang noo nito, "Anong
meron sa blazer ate? Bakit na kay Samuel Ignacio ang blazer mo?" Panunudyo nito.

"H-Ha?"
"I smell something fishy," Talagang nanunukso pa ito, "Bigla kasi siyang bumait,
though hindi visible pero I think bumait siya. Wala kasing ginagawang kaguluhan ang
fraternity niya nitong mga araw."

"W-Wala, wala yun," Ano bang idadahilan niya rito? Hindi naman pwedeng sabihin niya
rito na nasa pad siya 'nung lalake, inaalagaan ito dahil nalasing ito.

Nakataas pa rin ang kilay nito sa kanya.

Vannie just laughed forcefully, "Kate, wala lang yun. I mean, may binisita kasi
akong kaibigan sa isang condominium at nagkataon na kaibigan niya yung kaibigan
ko.. so yeah, naiwan ko nga 'dun sa pad niya ang blazer ko." She reasoned out. She
hopes Kate would buy it.

"Hmm, bigla kasing naging tahimik siya at nag-iba ang ugali." Vannie felt relieved
when Kate diverted the topic, "Naisip ko nga na hindi na yun magbabago na habang
buhay, masama talaga ang ugali 'nun."

"Maybe.. Maybe he wasn't that bad, Kate. Baka may pinagdadaanan lang yung tao."
Vanessa suddenly said. Siguro nga. May pinagdadaanan ito kaya ganun ang ugali.

Somehow, she felt Samuel still has a heart. Noong nasa coffee shop nga sila ng
kapatid niyang si Lawrence. Samuel didn't hurt her brother. Parang nababasa nito
ang isip niya na huwag saktan ang kapatid niya—for calling him gay. But Samuel
countered it with a worst answer though.

"Ikaw ate, isusumbong kita kay Papa!" Sabi naman ni Lawrence sa kanya habang siya
ay nakatulala pa rin matapos sabihin ni Samuel sa kanila na nagsex silang dalawa.

"H-Hoy," She now regained her sanity, "Walang nangyari sa min no! Saka bakit ka
maniniwala dun? Ni hindi ko nga yun kilala." Palusot niya. Oh my god. Bakit ba
ganun ang sinabi ni Sam sa kanila? And she knows her brother's attitude, hindi siya
nito titigilan hanggang 'di siya umamin sa totoo.

Pero yun naman ang totoo, they didn't have sex. Nor in a million years.

"Weh? Kilala ka nga niya e, tinawag ka niyang Vanessa, tapos narinig kong tinawag
mo rin siyang, Sam. Sinong niloloko mo ate?"

"Hoy Lawrence Florencio! Tumigil ka nga!" Kahit ano talagang paliwanag niya, hindi
ito naniniwala. Minsan, gusto na talaga niyang ibaon ito sa lupa ng buhay.

"Ate, Lawrence lang!" Naiinis na sabi nito sa kanya. Ayaw kasi nitong matawag sa
second name nitong 'Florencio', masyado raw kasing pangluma, "Don't worry, 'di kita
isusumbong basta pagkatapos ng pag-aaral natin, maglalaro na uli ako ng computer."

Saka nitong mga araw, narinig niyang hindi pumapasok si Samuel sa klase at ang
huling beses lang na pagkikita nila ay nung nasa coffee shop pa sila. Ano na kayang
nangyari sa kanya?

"Ate, ikaw ba yan? Saka yun, may pinagdadaanan?" Hindi makapaniwalang sabi sa kanya
ni Kate, "Ang yaman-yaman 'nun. Apo pa ng vice president tapos senador ang ama.
Paanong may pinagdadaanan?"

"Kate, basta, sige na. I have to go, kayo muna bahala rito." Sabi na lang niya sa
mga ito at umalis. Yes, gusto niyang intindihin ang lalake. She knew he has some
issues in himself.

---

Lumabas naman kaagad si Vanessa matapos siyang mag-cr sa loob ng hotel. Katatapos
lang kasi ng seminar at aminado siyang mga 7pm na itong natapos. Medyo mahaba-haba
kasi ang seminar kanina. Kahit nga siya ay inantok sa pakikinig sa speaker—who was
merely talking about business stuff. It was really a very serious business talk
kaya maraming audience ang napapansin niyang inaantok din sa pakikinig dito.

May napansin naman si Vannie na isang matandang babae na may parang hinahanap sa
sahig. Nasa reception area na kasi siya ng hotel nang madatnan niya itong parang
may hinahanap. No one even bothered to help the old woman.

Kaagad naman itong nilapitan ni Vanessa, "Uhm, ma'am, ano pong hinahanap niyo?"

"Naku hija," Sabi naman nito habang yumuyuko, "Natanggal kasi yung hikaw ko, and I
feel dito lang yun nahulog pero hindi ko mahanap-hanap e," Sagot nito sa kanya.

"Sige po, tulungan ko na kayo." Tinulungan naman niya ito sa paghahanap. Silang
dalawa na ngayon ang nagtutulungan para mahanap ang hikaw.

"Ma'am, ito po ba?" Sabay pakita ni Vannie sa isang diamond earring na napulot
niya.

Tinanggap naman iyon ng babae, "Ito nga!" Masayang tugon nito. Ilang minuto rin
silang dalawang naghanap doon, "Maraming salamat talaga hija. Naku, kung hindi ka
tumulong, matatagalan pa akong hanapin ito. I'm really so clumsy."

"Wala po yun, sige po, aalis na ako." She smiled. Medyo gumaan din ang loob niya
rito. Halata kasing mayaman na mayaman ang babae but she really sounded so kind and
sweet.

"Teka, hija," Hinawakan nito ang kamay niya, "As a sign of my gratitude, come to
me, my luncheon dinner kasi ako, with my family, this is my treat. Ikaw lang kasi
ang tumulong sa kin dito."

"Naku, ma'am, okay lang, you don't need to."

"I don't take no for an answer," Ningitian pa siya nito, "Sige na, ngayon lang
naman. Sukli ko sa pagtulong mo."

Napilitan na rin si Vanessa na tumango rito, "Sige po, thank you."

"Naku, ako dapat magthank you sayo," Halatang natutuwa talaga ito sa kanya, "I'm
Margarette Rivera pala, and you are?"

"Vanessa Velasco po," She sheepishly answered.

"Beautiful name for a beautiful lady," Puri pa nito, "Tara na, let's go."

---

Vannie was amazed the moment they had arrived at the restaurant. Talagang class na
class kasi ang restaurant na pinuntahan nila. All of the people were wearing
sophisticated clothes. It looked like all the people there belong to an elite class
of people.

"Here we are," Sabi sa kanya ni Margarette nang dumating na sila sa table. There
were only two people waiting at the table.

"Darling," Bati ni Margarette saka hinalikan ang pisngi ng matandang lalake na nasa
table din, "Sorry kung natagalan kami. Eh kasi, nahulog ko yung isang earring ko sa
sahig. Hinanap pa namin. And.. by the way," Margarette gestured her hand to her,
"This is Vanessa Velasco. She's the one who helped me para mahanap ang hikaw ko."

"Thank you, Ms. Velasco." Then the old man chuckled, "Pasensya na talaga. Kasi
kaming mga matatanda, clumsy na."

Oh god. Hindi kaagad makapagsalita si Vanessa nang mamukhaan niya kung sinu-sino
itong mga kaharap niya ngayon. Bakit ngayon lang niya ito narealize? Of course, she
knew them!

It was no other than Jose Carlito Rivera, the vice president of their country and
her wife Margarette Rivera. Bakit ngayon lang niya narealize ang apelyido nito ay
Rivera?

"Jolina," Margarette then kissed the cheek of the middle-aged woman who was sitting
beside Carlito Rivera. The woman was obvious now in her mid 40's.

"Mama," Sabi naman nito, "Hindi pala makakarating dito si Ignacio, may senate
meeting pa kasi siya."

"Ganun ba? Sayang naman."

"Lola."

Napatingin naman silang lahat nang may nagsalita. Vanessa's jaw dropped the moment
she saw a very familiar man approaching them.

"Sammy!" Kaagad itong niyakap ni Margarette nang dumating na ito sa table nila.
Samantalang si Vanessa naman ay nakatulalang nakatingin dito. Bakit nga ba niya
nakalimutan? Apo si Samuel ng bise presidente ng Pilipinas and he was a Rivera.

At ngayon lang din niya itong nakita uli. Wala na rin ang suot nitong bandage sa
ulo. Mukhang gumaling na ang mga bugbog at sugat na natamo nito. And now, he really
looked okay.

"Sammy," Tumingin naman sa kanya si Margarette. "This is Vanessa, she helped me


kanina, 'nung mawala ko yung earring ko, tinulungan niya ako. Isn't she kind?"

Oh my god. Kung pwede lang sanang magpalibing siya ng buhay sa mga oras na iyon. At
'dun pa talaga sila magkikita ulit ni Sam—and with his freaking family! Baka
iisipin nitong nagsusumbong siya sa mga ito tungkol sa fraternity nito o may
nirereklamo siya. Although she really wanted to report the fraternity to the police
—no, especially him, sa mga ginagawa nito, but for now, sa mga nakita niya sa
lalake 'dun sa pad nito, she changed her mind and she would rather try to
understand him. Saka nitong mga araw din naman, wala pa namang ginagawang gulo ang
fraternity nito.

Nakakunot-noo namang nakatingin sa kanya si Samuel, "What the hell are you doing
here?" He asked her rudely. Parang ayaw talaga nitong nandoon siya. And she thinks
he's on bad mood.
"Apo," Margarette squeezed his arms, "She's my guest. At saka, magkakilala na
kayo?" The old woman was giving them a confused look.

"Uhm—"

Bago pa man siya magsalita ay inunahan na siya ni Samuel, "She's my schoolmate."


Anito saka naglakad na para umupo. Sumunod naman silang dalawa ni Margarette at
umupo na rin.

"Sammy," The woman who was called Jolina then uttered, pertaining to Sam. "Kamusta
ka na anak?"

"Jolina, I don't have time for you." Samuel replied coldy. Hindi naman maiwasan na
mabigla si Vanessa sa inaasal nito. Tinawag siya nitong anak so Jolina was
supposedly his mom? Pero bakit ganun makasagot si Samuel dito? Kung siya ang nanay
nito, kanina pa niya ito sinampal. He was very disrespectful.

"Manners, young man." It was now Carlito Rivera reprimanding Samuel, "She's your
mother."

"Mother?" She knew Sam was being sarcastic, "She isn't. Kabit lang naman siya ni
Dad na isang gold-digger at opportunista. She was even so happy when my mom died.
Siguro nga siya rin nagpapatay kay Mommy." All of them gasped the moment Sam said
the last sentence.

"Nagbait-baitan lang naman yan but in reality, she's nothing but a selfish gold-
digger!" He hissed.

"Samuel!" Si Jolina na mismo ang nagsalita. Halata rito na parang napahiya ito sa
mga sinasabi ni Samuel dito, "Wala akong ginawa sayo, bakit ka ganyan sa kin?"
Anito na parang naiiyak pa.

Samuel's face turned to sour. He looked like he was really disgusted, "Stop that
fucking stupid act, Jolina. Hinding-hindi mo ko mapapaikot." Bigla naman itong
tumayo, "I'm sorry, Lola, I can't go dinner with you kung kasama siya." The man
then walked out from them.

"I'm really sorry for his manners, hija." Si Margarette na mismo ang nag-apologize
kay Vanessa.

"He's really still an immature boy," Napatingin naman si Vannie kay Jolina na
nakaupo sa harap niya. Hindi niya tuloy maiwasang mag-isip din ng iba rito dahil sa
sinabi nito.

Now, she just confirmed. Samuel Ignacio really has some issues.
---

"That was intense," She uttered to herself the moment she stepped out from the
hotel. Pagkatapos kasi ang mga pangyayaring iyon, tinuloy nina Margarette ang
dinner. Although all of them were just eating silently, hindi niya tuloy maiwasang
kabahan. She even thought the Rivera family is really scary. Idagdag na si Samuel.

Parang hindi siya makahinga ng maayos dahil sa nangyari.

Pero sa di kalayuan ay may napansin naman siyang kotseng nakapark sa gilid. May
lalakeng nakatayo at nakasandal dito na parang naninigarilyo. It was Samuel Ignacio
Rivera III.

She breathed hard and started walking. Hindi niya na lang ito papansinin at
lalagpasan na lang ito.

"Now, you've met my fucking family, huh?" Nagsalita naman ito bigla kaya naman
napahinto siya sa mga yapak niya. Hinarap kaagad ito ni Vanessa, "So, are you gonna
use it against me? That I'm a fucked up guy that has some certain issues between
his family?" Inapakan kaagad nito ang naubos nitong sigarilyo. Now, he was giving
her a sly grin. He really looked scary. "Cause you're also an opportunistic bitch."

"No, don't worry, I won't tell anyone about it," Tinalikuran na niya ito. Alam
niyang bad mood ito kaya hindi na niya ito papatulan. Even though she was really
still confused with what was going on between him and his family.

Bigla naman nitong hinawakan ang braso niya. Vannie quickly turned her head,
"What?"

"N-Nothing," Binitawan naman siya nito. "You can go." Anito kaya naman tumalikod na
lang ulit siya.

Pero laking gulat na lang niya nang bigla hinaklit ni Sam ang braso niya at niyakap
siya kaagad.

"Sam.." She was surprised when he suddenly hugged her.

"Don't leave me, Vanessa, please?" Sam suddenly said. She could hear him sobbing.

Was he crying again?


//

Next week, there will be no more regular updates. Huhu. Depende na lang sa schedule
ko kasi busy na naman. 

=================

Chapter 11

Typo errors are a lot.

Chapter 11

"Masyado pa siyang bata para magparehab." Sabi ng psychiatrist kina Ignacio at


Jolina matapos mapatignan si Sam. Nitong mga linggo kasi, hindi ito kumikibo at
hindi sila pinapansin. Minsan, nakikita na lang nila ito sa kwarto nitong
nakatulala. Hindi rin ito nagsasalita at hindi na rin pumapasok sa paaralan. Tulala
na lang ito lagi. Nahihirapan din silang pakainin ito kaya ang dati nitong malusog
na katawan ay unti-unting bumibigay.

"The trauma gave a huge impact to him kaya siya nagiging ganito," The doctor added
as all of them was just watching the poor boy. At gaya ng ginagawa nito lagi,
nakatulala lang ito sa isang sulok.

"Magrereseta ako ng mga gamot—anti-depressant drugs. Let him take it regularly. Sa


ngayon, ito lang ang paraan na makakatulong sa kanya para manumbalik ang sigla
niya."

"And he also needs his family's understanding and support in this situation."
---

"Sam, isang beses na lang, malilintikan ka sa kin kapag hindi mo 'to ininom ang
gamot mo!" Galit na sabi ni Jolina kay Sam nang pinipilit siya nitong inumin ang
gamot na nireseta ng doktor sa kanya. Nasa kwarto niya ito dala-dala ang gamot at
isang baso ng tubig.

Hindi naman ito pinansin ni Sam at nanatiling nakatulala pa rin.

"Ganun ha?!" Bigla naman siyang sinapak ni Jolina dahil sa galit nito. "Wala ka
talagang modo!"

Pero laking gulat na lang nito nang bigla itong tinulak ni Sam kaya naman nabasag
ang dala-dala nitong baso.

"Umalis ka rito!" Mahigit anim na buwan ay bigla na lang nagsalita si Samuel,


"Mukha kang pera! Ikaw ang nagpapatay kay Mommy! At kahit kailan, hinding-hindi
kita magiging Mommy sa buong buhay ko!" Sam yelled, looking at Jolina fiercely.

---

"Sam.." He felt Vanessa also hugged him back. Hindi rin niya tuloy maiwasan na mas
lalong mapahigpit ang pagyakap niya rito. He really needs someone so badly right
now. At ayaw na ayaw niyang iwan siya ni Vanessa sa mga oras na iyon.

Ilang minuto rin ay bumitaw na ito sa kanya. She was smiling at him.

"Sam," Anito saka kinuha ang panyo nito sa bulsa. She suddenly used it to wipe off
the tears from his eyes and handed it to him, "Gusto mong pumunta tayo ng 7/11?
Bumili tayo ng ice cream. It will make you feel better. May nakita akong 7/11 dito
na malapit lang." She winked.

Hinila naman siya nito habang hawak-hawak ang kamay niya papunta sa sinasabi nitong
7/11.

"Dalawang ice cream po," Sabi ni Vanessa sa cashier ng 7/11. Nasa likod naman siya
nito habang pinagmamasdan ang loob ng 7/11. After few minutes, binigay na sa
kanilang dalawa ang ice cream.

"Diba nakakagaan ng feeling?" Tanong nito sa kanya matapos niyang tikman ang ice
cream. Yes, he has to admit na talagang gumaan ang loob niya matapos tikman iyon.

"Basta, kung gusto mong may mapaglabasan ng sama ng loob, you can count on me,
Sam." She suddenly said.

Hindi tuloy maiwasang mapangiti Samuel nang maalala ang pangyayaring iyon.
Katatapos lang kasi niyang magshower sa pad niya at nakatapis lang siya ng tuwalya
sa may bewang niya. Mamayang hapon pa kasi ang klase niya kaya wala pa siya sa
university.

Kinuha naman niya ang panyo nito na ibinigay sa kanya kagabi sa mesa. The
handkerchief even has her initials below, V.V.

"She's really interesting," He uttered to himself.

---

"Sige po, Ms. Guerrero, thank you po talaga." Sabi ni Vanessa sa professor niyang
matapos maapprove ang research paper niya. I-eencode na lang niya kasi ito at
pagkatapos ay pwede ng ipasa for evaluation and oral defense.

Lumabas na rin siya sa faculty room. Ewan ba niya parang good mood talaga siya sa
araw na iyon.

Sa 'di kalayuan ay may napapansin naman siyang naglalakad papunta sa kinaroroonan


niya na isang babaeng estudyante na hindi maayos ang porma nito. Magulong-magulo
rin ang ayos ng damit nito. And the girl looked like she was also crying.

"Kate? Kate!" Kaagad nilapitan ni Vanessa nang makilalang si Kate nga ang babaeng
iyon. She was too shocked when she saw her messy and disheveled. Parang may
nangyari rito.

"Kate, anong nangyari? Bakit ganito ang ayos mo?" She was really worried. Panay
kasi ang iyak nito.

Tumingin naman ito sa kanya at napailing. She was crying hard. "Ate.. Mga demonyo
sila.. Mga.. wala silang puso.. Ate.." Humagulhol pa ito, "Binaboy nila ako ate..
Ginahasa nila ako.... Ate.."
Mas lalong nanlaki ang mga mata ni Vanessa nang marinig ang mga sinasabi nito.

"Sinong gumawa nito, Kate? Sino?!" She too became hysterical. Kate was too young
and innocent. At ganito pa ang mangyayari. Mga hayop. She couldn't imagine the
trauma that Kate had experienced. Mga hayop sila.

Mas lalo pa itong humagulhol sa harap niya, "Ang fraternity ate.. Ang fraternity...
Ate.. Binaboy nila ako.."

---

Kakapark lang ni Samuel sa kotse niya sa parking lot ng university. Late pa siya
ng fifteen minutes sa klase niya dahil sa traffic.

He immediately entered the university campus. And as usual, iniiwasan siya ng mga
estudyante na masalubong sa daan. And he was already used to it. Ganun naman talaga
ang nangyayari, because of his reputation, because he's a fraternity leader,
iniiwasan ng lahat na banggain siya. Lahat ng estudyante ay natatakot na lapitan
siya—fearing that he may beat them to death.

Napapansin naman niya si Vanessa na papunta ngayon sa direksyon niya. She was
looking daggers at him. Hindi niya tuloy maiwasan mapakunot-noo. She looked like
she was in bad mood.

At nang makalapit na ito sa kanya, napapansin naman niyang umiiyak ito.

"Vanessa, why are you crying—" Laking gulat na lang ng lahat nang bigla siya nitong
sinampal ng kalakas-lakas. Even the students who were just passing around stopped
because of what she did.

"Talaga bang wala na kayong mga puso?!" Sumbat nito sa kanya. Umiiyak pa rin ito,
"Bakit kayo ganyan, Samuel? Talaga bang mga demonyo kayo? May kaluluwa pa ba kayo?"

"Kung galit kayo sa kin, bakit niyo sinasali ang kaibigan ko? Bakit niyo siya
ginahasa? Mga hayop kayo!" Sigaw nito sa kanya. Tumigil na rin ito sa pag-iyak. "I
tried to understand you, Sam. Sinubukan kong intindihin ka pero," Umiling pa ito,
"You have just proved to me that you're no good. All of you are heartless."

"At ngayon, I will make sure na babagsak kayo. I will make sure that your
fraternity will be dissolved." Pagkatapos ay iniwan na nga siya ito doon.
---

"Who the fuck raped Kate Mariah Morre here?!"

Lahat ng frat members ng Alpha Gamma Phi ay napatigil sa kani-kanilang mga ginagawa
nang biglang dumating si Samuel sa room ng fraternity nila. Medyo marami-raming
frat members ang nandodoon ngayon sa mga oras na iyon.

"Sam, long time!" Bigla namang sumabat ang kasamahan nilang si Alfred Henry Vidal.
"Yes, I was the one who raped her. Well, masyado kasing matalas ang dila kaya—"

Nagulat naman silang lahat nang biglang sinuntok ni Samuel si Alfred. Kaagad naman
itong napahiga sa sahig, "Putang-ina ka!" Mura niya rito at kaagad pumatong sa
ibabaw ng lalake. Pinagsususuntok niya kaagad ito sa mukha.

"Sam!" Narinig niyang sigaw sa kanya ni Max. Kaagad namang nagsilapitan ang iba pa
nilang kasamahan para pigilan siya.

"Don't fucking get near to me, you fucking fucktards!" Sigaw ni Samuel sa mga ito
kaya naman napatigil ang lahat sa pagyapak.

"Gago ka!" Hinawakan ni Samuel ang buhok ni Alfred nang mahigpit na halos mapunit
na ang anit nito. Talagang bugbog sarado na ang mukha nito, "Sinong nagsabi sayo na
gawin mo yun?! You stupid fuck!" Kinuwelyuhan niya ito para tumayo. Pagkatapos ay
sinipa niya ito sa tiyan ng kalakas-lakas kaya naman muli itong natumba. Kaagad
sumuka ng dugo si Alfred dahil sa ginawa nito.

"Kilala mo ba talaga sinong binabangga mo?!" Kinuha niya ang baseball bat na
nakalagay sa gilid ng pinto at kaagad nilapitan ito, "Putang-ina ka!" Kaagad
niyang hinampas ang baseball bat sa tuhod nito.

"Putang-ina ka! Gago!" Samuel cursed under his breath as he hit Alfred with the
bat one more time. Hinampas na naman niya ito sa may dibdib nito ng kalakas-lakas—
breaking Alfred's ribs.

"Ahhh!!!" Impit na sigaw nito habang namimilipit sa sakit dahil sa ginagawa ni


Samuel.

"I don't fucking care killing you right now, Alfred!"


Hahampasin na sana ni Samuel ng steel baseball bat ang ulo ni Alfred nang biglang
sumigaw si Jared, "Sam! What the fuck is happening to you?!"

"Why the fuck would you kill someone?!" Sigaw pa nito kaya naman napatigil na rin
si Samuel. Kaagad naman niyang nabitawan ang hawak niyang baseball bat.

"Sam, are you out of your fucking mind?!" Jared hissed. Patuloy pa rin sa pag-iyak
si Alfred dahil sa natamo nitong bugbog sa kanya. Ilang segundo rin ay kaagad
siyang lumabas doon, leaving his members behind.

Was he really going to kill someone?

---

"Hoy, ate, kanina ko pa yan napapansin yang lalake na yan na nakatingin sa kwarto
mo." Sabi ni Lawrence kay Vanessa nang bigla siya nitong pinuntahan sa kwarto niya.
Pinagmamasdan nila ang lalake ngayon sa bintana ng kwarto.

Pati rin naman siya ay napapansin ang lalake na kanina pang nakatingin sa kwarto
niya. Pagkauwi naman niya kanina, wala pa ito doon pero isang oras ang nakalipas,
nagulat na lang silang may kotseng pumarada sa gilid ng gate ng bahay nila. Tapos
may lalakeng bumaba doon at kaagad namang tumingin sa kwarto niya. Hindi niya
mamukhaan kung sino iyon dahil madilim na.

Bigla namang umulan ng malakas kaya naman napansin nilang kaagad sumakay ang lalake
sa kotse nito. Umilaw naman ito at ilang segundo rin ay umalis ito doon. It was
obviously a black Mercedes Benz.

Shoot. Alam niya kung sinong may-ari ng kotse na iyon. It was really very familiar
to her.

It was Samuel Ignacio Rivera III's car.

How did he even know where she lives?

//
Ano bang nangyayari kay Sam? Hahahaha, thank you guys. :) Comment na lang kung sino
gusto magpapadedicate. Hihihi.

=================

Chapter 12

Typo errors are a lot.

Chapter 12

"Vanessa, hindi natin basta-basta madidissolve ang fraternity nila," Mr. Ronulo
reasoned out nang kinausap ito ni Vanessa sa office nito. She really tried hard to
convince all the school administrators and committee to dissolve the ruthless
fraternity. Kahit alam niya na ang iba ay natatakot na sumang-ayon sa kanya, hindi
pa rin siya tumitigil sa pagkumbinsi sa mga ito.

"They are already below the belt, Mr. Ronulo," Daing niya. Hinding-hindi niya
mapapatawad ang mga ito dahil sa kabababuyang ginawa ng mga ito kay Kate. Because
of what they did, Kate was traumatized. Hanggang ngayon, hindi pa rin ito pumapasok
sa klase. Kate was already absent for one week, "Wala na silang batas na
sinusunod."

She was also the one who urged Kate to report the frat member who raped her. Pero
narinig na lang niya, the frat member—Alfred Henry Vidal who was the one who raped
Kate, got severely beaten up and was now in an intensive care unit. Masyado kasi
marami ang natamo nitong pasa. The man's knee bones also got broken severely kaya
hindi na rin ito makakalakad. And the one who was behind the beating up of Alfred
was Samuel.

Pero para sa kanya, hindi pa sapat iyon. Dapat itong mabulok sa kulungan. At hindi
lang dapat ito ang parusahan—pati na rin ang lahat ng miyembro ng fraternity. All
of them deserve to go to jail and live there forever. Kulang pa nga iyon sa dami ng
estudyante na siniraan ng kinabukasan dahil sa mga ito.

"Alam ko hija," Napabuntong-hininga na lang ito, "Pero marami tayong babanggain


kapag ginawa natin iyon."
"Hinding-hindi po ako matatakot na banggain sila, Mr. Ronulo," She answered back
strongly. Kailanman, hinding-hindi siya matatakot na kalabanin ang mga ito, "If it
will not still be resolved, sasampahan ko po sila ng kaso. Even if it's in the high
appeals, I will make sure they'll all be in jail."

---

Papunta na ngayon si Vanessa sa classroom niya para sa susunod na klase niya.


Pagkatapos kasi niyang kausapin si Mr. Ronulo, dumirecho na agad siya papunta sa
room.

Kinausap na niya lahat ng school administrators ng university. But all of them were
hesitant to support her or to agree with what she wanted to do for the fraternity.
Talagang halata sa mga ito na takot ang mga ito banggain ang fraternity—especially
Samuel Ignacio Rivera III. Minsan, ang nirarason pa ng iba sa kanya ay masyadong
malakas at malaki ang babanggain nila. Samuel is a son of a senator and a grandson
of the vice president of the country. Marami raw itong koneksyon na pwedeng
ikapahamak nila.

The hell.

May napapansin naman siyang isang grupo ng kalalakihan na nakaharang sa may pintuan
ng classroom. At what she expected, it was no other than the fraternity members of
AGP. Alam niyang kalat sa buong university nila ang ginagawa niya para lang mawala
ang fraternity nito.

"You're blocking my way," She irritatingly said when she got near the door. Limang
miyembro nito ang nandodoon ngayon.

"You're really persistent in dissolving our fraternity, huh, Ms. Velasco?" Max
Peter Magallanes was obviously pissed off. Hindi pa rin tumatabi ang mga ito daan.

Vanessa just smirked. Anong akala nito? Matatakot siya? "Yes. And I will make sure
all of you will have a bittersweet downfall."

"The fuck are you saying?!" Bigla na lang nitong hinawakan ang braso niya ng
mahigpit. Parang ilang segundo na lang ay bubugbugin siya nito doon, "Ang lakas
talaga ng loob mo—"

"Max," Napahinto naman silang lahat nang biglang sumulpot si Samuel—who was
obviously just passed by their place. He was looking at them irritatingly, "Just
leave her alone. She's not worth our time." Anito saka iniwan sila.
"Pasalamat ka," Halatang galit nag alit na talaga si Max sa kanya, "Hindi pa kami
tapos sayo." After that all of them left.

Pinagmamasdan lang ni Vanessa ang mga ito habang papaalis sa kinaroroonan niya. She
was just observing Samuel Ignacio getting far away from her place. Ngayon niya lang
kasi ito nakaharap ulit ng malapitan.

Why did he even stop his friends who were obviously about to beat her up?

Alam niyang alam nito na ginagawa niya ang lahat ng paraan para lang mawala ang
fraternity nito sa university. Kalat na kalat sa buong campus ang mga aksyon na
ginagawa niya—ang pakikipag-usap niya sa mga school administrators para lang
madissolve ang fraternity. She's even sure na baka bukas, kakalat na naman na
sasampahan niya ng kaso ang mga ito sa high court appeals.

The Alpha Gamma Phi fraternity was still doing petty things towards the university.
Hindi pa rin naman ito tumitigil sa panggugulo sa kanila. And just yesterday, may
narinig siyang may natanggal ng isang faculty member dahil nakipagsagutan ito kay
Samuel sa klase.

But just now, she was puzzled when Samuel didn't even meddle with the argument she
just had with Max. Sa halip, pinatigil pa nito ang lalake. What was he up to?

At hindi gaya ng dati, she wasn't getting any death threats or rape threats from
the fraternity members. Remembering what Samuel would do to her before especially
when she pisses him off. Ngayon, wala itong ginagawa para gantihan siya.

Talagang naguguluhan na siya sa ipinapakita nitong ugali sa kanya.

---

Napahikab na lang si Vanessa matapos niyang tapusin ang student council duties niya
sa council room. Aminado siyang lagpas alas-otso na ng gabi siya natapos. Masyado
kasing marami ang pinagagawa sa kanya at nauna na ring umuwi ang iba niyang
kasamahan kaya siya na lang mag-isa ang naiwan doon sa loob.

She stood up from her seat to fix her things. Uuwi na rin kasi siya.

"Vanessa Velasco."
Napatingin naman kaagad siya sa unahan nang may nagsalita. She then saw Max Peter
together with three other men inside the council room.

"What are you doing here?" Naiinis na tanong niya rito. Ano na naman ba ang
ginagawa nito doon? She's already done with so much issues and work for that day.

"We're here to teach you lessons, bitch." Max quickly answered. "Para magtanda ka
na maling-mali ang mga taong sinusubukan mong banggain." Kaagad naman siyang
pinalibutan ng mga kasamahan nito.

"What the hell would you do?!" She hissed. Aakmang hahawakan sana ng isang
kasamahan nito ang braso niya pero kaagad niya itong nasipa sa tiyan ng malakas
kaya naman napaatras ito.

"Tangina ka!" Sigaw ng lalake sa kanya pero nagulat na lang siya nang bigla siyang
sinuntok ng malakas sa tiyan ng isa pa nitong kasamahan at ang isa pa ay sinuntok
siya sa mukha. Kaagad siyang napahiga sa sahig habang namimilipit sa sakit.

"Ahh..." She cried while holding her stomach who was severely hit. Pumutok na rin
ang labi niya dahil sa pagsuntok nito.

"Ahhh!!!" Napasigaw na naman si Vanessa sa sakit dahil sinuntok siya ulit ng isa sa
tiyan niya.

Nilapitan naman siya ni Max, who was smiling devilishly while she was crying
because of pain.

"I don't care if you're a fucking woman, Vanessa," Hinawakan nito ng mahigpit ang
buhok niya. Mas lalo siyang napaiyak dahil sa sakit ng paghawak nito, parang
mapupunit na ang anit niya, "I hope this will be your lesson, bitch." Sinuntok na
naman siya nito sa tiyan niya.

"Ahh!!!" She cried hysterically, "Parang awa niyo na.."

"As you say, we're heartless," Sabi naman nito at muli ay sinuntok siya sa mukha.
Unting-unti namang nanlalabo ang paningin niya dahil sa ginawa nito. Nanghihina na
siya.

"Dude, I heard she's still a virgin, we can rape her. Hindi lang tayo makakaganti,
masasarapan pa tayo." She heard the other one said. Vanessa just silently cried.
Hinang-hina na talaga siya at hindi na niya kaya pang manlaban dahil sa mga suntok
na natamo niya sa mga ito. Diyos ko, kayo ng bahala sa kin.

Naramdaman na lang niya na hinawakan ng mga kasamahan nito ang mga binti at kamay
niya habang si Max naman ay tinatanggal ang mga saplot niya sa katawan.
"Hindi!!!" She shouted as she tried to get her hands off from their grips but they
were too strong. Sinuntok naman siya ni Max sa tiyan kaya naman napatigil siya sa
pagpupumiglas niya.

"Bitch," She suddenly felt Max kissing her naked breast. He was sucking her right
nipple while his other hand was roaming around her body.

Unting-unti na ring bumibigay ang katawan ni Vanessa. Parang ilang segundo na lang
ay mawawalan na siya ng malay dahil sa bugbog na natamo niya.

"You fucking asshole!" Napatigil naman ang lahat nang may sumuntok kay Max. Kaagad
naman itong tumilapon sa sahig.

"What the fuck are you doing, Samuel?!" Sigaw naman ni Max dito pero kaagad din
itong sinugod ni Samuel. Pumatong naman kaagad ito sa lalake at pinagsusuntok ang
mukha nito.

"Do you want me to kill you right now, Max?!" Kinuwelyuhan kaagad ito ni Samuel
matapos itong mapuruhan dahil sa ginawa niya. Hindi naman ito nakapagsalita. Max
was then puking blood.

"Kayo," Binalingan naman niya ang mga kasama nito, "Gusto niyong mapatay ko kayo
ngayon?!" Kaagad niyang kinuha ang upuan na nasa tabi niya. Hinampas niya kaagad
ang upuan sa mga natitirang kasamahan nito sa frat. Samuel hit them all.

Samuel Ignacio severely beaten up his co-frat members until they were now puking a
lot of blood themselves.

"If you will hurt her again, ako ang makakalaban niyo!" He yelled after beating
them up.

Nilapitan naman kaagad ni Samuel si Vanessa who was already half-naked. Tinanggal
niya ang suot niyang black polo shirt at ipinasuot dito.

"Sam..." She cried, "Ang sakit.."

Hinawakan naman ni Samuel ang magkabilang pisngi nito. Vanessa's face was bruised.
"I'm sorry, Vanessa, I'm so sorry." Niyakap niya kaagad ito. Mas lalo namang umiyak
si Vanessa sa mga bisig niya. "I'm so sorry. I'm sorry for not protecting you."

He immediately lifted her up and carried her as Vanessa lost her consciousness.
---

Nagising na lang si Vanessa sa sinag ng araw na tumama sa balat niya. She quickly
rose up from the bed.

"Aw," Napahawak kaagad siya sa panga niya. Sumakit kasi bigla. She then scanned her
surroundings and noticed she wasn't in her room.

"Oh my god, nasaan ako?" Wala naman siyang naalala na lumipat sila ng bahay ng Papa
niya. Saka hindi naman ganun kalaki ang kwarto niya and arranged.

Bigla naman niyang naalala ang nangyari sa kanya kagabi.

"Sam.." She cried as he saw Sam rescuing her. The man she least expected who would
come. Samuel took off his polo shirt and wore it to her.

"Ang sakit.." She could really feel the pain she got from Max.

Sam then cupped her face and hugged her, "I'm so sorry, Vanessa, I'm so sorry."

"I'm so sorry. I'm sorry for not protecting you." After that, she lost her sanity.

Kaagad naman siyang napatingin sa suot niya. She was now wearing a floral
duster.Tumayo naman siya mula sa kama at napatingin sa malaking salamin sa unahan
niya. Somebody treated the wounds she got last night.

---

Bumaba naman kaagad si Vanessa mula sa kwarto. Hindi pa rin maalis-alis ang tingin
niya habang pinagmamasdan ang malaking bahay na kinaroroonan niya ngayon. Sa tingin
nga niya, hindi iyon isang ordinaryong bahay lang kundi isa talagang mansion.
"Gising na pala siya," Kaagad namang napatingin si Vannie nang may nagsalita. Her
eyes got widened the moment she saw Margarette Rivera. Nilapitan naman kaagad siya
ng matanda.

"M-Ma'am.." Anong ginagawa niya doon?

"Pasensyahan mo na yang suot mo, I know na pang matanda na." The old woman giggled,
pertaining the floral duster she was wearing, "Nakiki-adapt na rin kasi ako sa mga
matatandang damit."

"Saka, okay na ba ang pakiramdam mo?" Margarette asked her worriedly, "Dinala ka
kasi ni Sammy dito and you were severely beaten up and unconscious. Our grandson
was really hysterical na mapagamot ka. He was paranoid."

Vannie smiled, "Uhm, okay na po ako kahit medyo masakit pa. Pero maraming salamat
po talaga. Thank you for helping me."

"Thank God, nagparosaryo pa kami para lang maging maayos ka. Nasaan na nga yung apo
kong yun, Sammy!" Iniwan na nga siya nito.

Ilang minuto rin ay dumating na si Samuel. Sam was just wearing casual clothes, a
plain white shirt and khaki shorts. And she would admit, it really looked good on
him.

"I called your father that you're here," Sam then handed her phone. Tinanggap naman
niya ito. Silence then filled the air.

"Uhm.." She really could feel the awkwardness between them—adding that Sam was just
staring at her intensely.

"T-Thank you." She said sheepishly. She really owes Sam a lot—for helping her last
night. Ni hindi nga niya inaasahan na tutulungan siya nito lalo na ang kalabanin
nito mismo ang fraternity nito, "Thank you so much, Sam." Naiiyak na sabi niya.
Hindi niya alam kung ano ng mangyayari sa kanya kung hindi ito dumating.

Sam's expression suddenly softened. "I'm sorry, I'm so sorry for not protecting
you, Vanessa." He suddenly hugged her, "This is my fault. I'm so sorry."

"Sam," Kumawala naman siya sa pagyakap nito sa kanya, "Why? Why did you help me?
They're your friends. D-Dahil sa ginawa mo.. they would hate you. Kakalabanin ka na
nila, Sam." Yes, she was very sure that all of his frat members will go against
him.

Samuel Ignacio was just looking at her, "Because.. I like—"

Napatigil naman silang dalawa nang biglang tumunog ang phone ni Vannie. When she
saw who was calling, she quickly answered it.

"Pa!" It was her father.

"Anak, gising na si Adrian. Binalitaan kami ng nanay niya. Gising na gising na daw
siya."

"Talaga pa?" She happily asked. "Sige, pa, pupuntahan ko kaagad siya sa ospital."
Kaagad niyang binaba ang kabilang linya. Adrian finally woke up!

"Sam, gising na si Adrian!" She excitedly announced.

---

"Adrian!!" Kaagad niyakap ni Vannie si Adrian nang dumating na siya sa room kung
saan ito nakaconfine. Kasa-kasama naman niya doon si Sam na nagprisinta na maghatid
sa kanya papunta sa ospital. Adrian was really conscious and alive now.

"Vannie," Yumakap din naman pabalik si Adrian kay Vannie. Samuel was just watching
them while they were cuddling each other in front of him.

"I missed you!" Vannie said. Halatang masayang-masaya ito, "Bakit kasi ang tagal
mong magising ha?!"

Adrian laughed, "Para mamiss mo ko ng husto, saka, anong nangyari sayo? Bakit may
mga pasa ka?" He then pointed out Vanessa's bruises on her face.

Umiling naman si Vanessa, "Wala 'to, ang importante, gising ka na. Talaga bang ang
haba ng panaginip mo kaya ngayon ka lang nagising?" Vannie joked instead. Samuel
was just merely observing them at the corner.

"Haha, alam kong namimiss mo lang ako. Saka, Vannie, yung pinapunta mo ko 'nun sa
gate, ano ba sanang gagawin mo? May sasabihin ka ba sa kin?" Adrian was obviously
confused.

Samuel noticed the smile on Vanessa's face, "Adrian, sinasagot na kita."

"I'm now willing to be your girlfriend, Adrian."


//

Ito na ang magiging last regular update ko. Huhuhuhu. Busy na aketch next week but
I'll try to update still pero hindi na siya regular. Depende na lang sa free time.

What will happen now to Sammy? XD

=================

Chapter 13

Typo errors are a lot.

Chapter 13

"What the fuck is happening to you, Samuel?" Jared asked Sam as he entered their
usual place. He quickly sat on the couch and grabbed the magazine on the table. His
other fraternity members were just merely observing his actions.

"The usual," Kibit-balikat niyang sagot dito. Alam niyang kababalik lang kasi nito
doon sa university. Jared went to Japan together with his father for their
business. Jared was the heir of his family's businesses.

"Usual?" Jared was obviously pissed off. "You beaten up, Max, Sam. And it's
because of Vanessa Velasco?" His friend incredulously said. Katabi nito si Max na
may band-aid na sa mukha dahil sa sugat na natamo nito dahil sa bugbog niya. Hindi
naman kasi ito masyadong napuruhan, hindi gaya ng ginawa niya kay Mateo Severino.

"Yeah, are you fucked-up already, dude?" Si Max naman ang nagsalita, "Tangina,
sumasakit pa panga ko dahil sayo."

"I thought you want to destroy her, Sam? Then why the hell did you stop me?" Tanong
ni Max sa kanya. Halata talaga sa mga ito na hindi ito sang-ayon sa mga ginagawa
niya—especially helping Vanessa.

"By the way, about our annual fraternity party later," Sam diverted the topic
instead, "I can't come. May aattendan akong board meeting sa isa sa company ni
Mommy. My presence is needed there."

Ngayong araw kasi, 5th anniversary ng fraternity. And what they usually do, all of
them celebrate it. Doing random fun things and shits. Ginagawa nila ang lahat para
lang maenjoy nilang lahat ang selebrasyon ng anniversary. They celebrate in a way
that would pleasure them all—either violently or ruthlessly. They have the money
and power, so why not?

"We will be having an open party, Sam. We'll use the whole campus." Jared suddenly
said. Ito kasi ang mag-oorganize ng celebration nila sa taon na iyon.

"Yeah, sure."

---

"Vannie, are you sure na ayaw mo kong samahan ka sa loob?" Tanong ni Adrian kay
Vanessa nang dumating na sila sa university. Hinatid kasi siya nito doon para sa
evening anniversary party ng Alpha Gamma Phi. "Baka mapano ka lang." Adrian was
obviously worried.

And as what she has observed right now, halatang nagsimula na ang party. They can
already hear the noises coming from the inside.

"Adrian, I'll be okay. Don't worry. Saka kakabalik mo pa lang sa ospital—"

"Ms. Velasco," Napatigil naman silang dalawa nang may nagsalita. It was no other
than, Jared Montessor, another fraternity member.

"Vannie—"
"Back off Villaflor," Biglang sabi naman sa kanila ni Jared—looking daggers at her
boyfriend, "Kung ayaw mong mapunta na naman sa ospital, get the fuck out." The man
harshly said, "Let's go, Velasco."

Napabuntong-hininga na lang si Vannie. Kung pwede lang sana niya itong sipain sa
mga oras na iyon, "Adrian, sige na. I'll just text you." Aniya saka sumama kay
Jared papunta sa loob ng campus.

She's really getting frustrated with their fraternity. Hindi niya alam kung sadyang
may topak talaga ang mga miyembro nito. And what makes it more frustrating is that—
the fraternity invited her to attend the party—compulsory.

"Jason, sinong nagbigay nito?" Tanong ni Vannie kay Jason na kasamahan niya sa
council nang may mapansin siyang isang maliit na puting envelope sa table niya sa
council room.

Binuksan naman niya ang laman ng envelope at binasa.

5th Anniversary Party of AGP

You are cordially invited.

8pm. WoodRidge University.

Vanessa Velasco, your attendance is a must.

There will be consequences.

She was just following Jared's footsteps. Hindi niya alam kung anong gusto ng mga
ito sa kanya. Yes, it has been days since the incident happened. Ni hindi pa nga
ganun kagaling ang mga pasang natamo niya dahil sa fraternity. And she couldn't
report any of them. As always.

Is this Samuel's plan? Si Samuel ba ang nag-imbita sa kanya para pumunta doon?
After all, he was the fraternity's leader at anniversary ng mga ito ngayon. Saka
hindi na rin sila masyadong nagkikita nitong mga araw. If they would meet at the
hall way, hindi sila nagpapansinan. All she could remember last talking to him was
when she visited Adrian at the hospital pagkatapos, napansin na lang niya na nawala
na ito doon bigla.

If Sam invited her, she somehow felt relieved. Kahit alam niyang hindi siya
sigurado kung talagang kaibigan na ba ang turing sa kanya ni Sam, she knew Sam
wouldn't hurt her no more.

"Velasco, why are you wearing ordinary jeans and shirt?" Jared suddenly asked her
the moment they arrived at the quadrangle. She would say that the party was well-
planned and organized. It looked like a sophisticated party exclusive only for the
elites.

"This is how I dress," Nakakunot-noo namang sabi niya rito. Ano bang problema sa
suot niya? Saka wala namang sinabi sa invitation na may dress code ang mga ito.
Jared was wearing a black tuxedo and most of the guests were wearing elegant
clothes. At napapansin din niya, all of the guests were wearing masquerade masks
but Jared had taken his mask off first.

Bigla namang tumawa si Jared, "Now I know why he finds you interesting."

"But he isn't here, he won't save you." She felt something weird when the guy said
those words.

Bigla namang dumilim ang mga ilaw sa paligid.

"Everyone!" It was Jared's voice. Nagulat naman si Vanessa nang biglang napunta sa
kanya ang lahat ng ilaw. May napansin naman siyang may kasama rin siyang apat na
kababaihan din. The spotlight was all over them. At sa napapansin niya, there were
a lot of people watching them at the center, grinning.

What the heck is happening? Ano bang ginagawa ng mga ito sa kanila?

Kaagad namang napatingin si Vanessa sa mga kasama niyang mga babae sa gitna. All of
them were wearing beautiful dresses and were smiling to the crowd.

"Let's start at Kiesha Valmores." Jared then announced. "Let's start at fifty
thousand. Anyone?"

"Seventy five thousand." Kaagad namang nagsigawan ang lahat.

"Ninety thousand!"

"One hundred thousand!"


"Anyone? One hundred thousand?"

"One hundred twenty thousand!" Sigaw na naman ng isa. The crowd were now shouting.

"Okay, Ms. Kiesha Valmores, sold for one-twenty thousand pesos!"

Mas lalo namang kumunot ang noo ni Vanessa sa nangyayari. What the heck is
happening? Was Jared auctioning them? Binebenta ba sila ng mga ito sa mga tao?

At ganun din ang nangyari sa iba pang babae na kasama ni Vanessa sa gitna ngayon.
She felt disgusted with the people around them. Talaga kasing natutuwa pa ang mga
ito kapag may nabebentang mga babae. Ano bang ginagawa ng mga ito sa kanila?
Binubugaw ba sila ng mga ito?

"Lastly, Vanessa Velasco!"

"19 year-old education student, virgin. Minimum starts at one hundred thousand!"

"One hundred fifty thousand!"

"Two hundred thousand!"

"Anyone want to surpass Mr. Torre's price?"

"Five million." Nagulat naman ang lahat nang may nagsalita. It came from a very
deep male voice. Lahat naman sila ay napatingin sa lalake na nasa unahan, wearing a
white mask and black suit—hair slit back.

"Okay, Vanessa Velasco sold for five million!"

Bigla namang lumapit kay Vanessa ang lalake na nakabili sa kanya. Kaagad nitong
hinawakan ang braso niya.
"Let's get you out here," Bulong nito sa kanya at hinila siya nito papaalis doon.

"Teka nga!" Pero sadyang malakas at mabilis itong naglakad habang hawak-hawak ang
kamay niya hanggang sa dumating na sila sa isang nakaparadang kotse sa labas ng
university.

Kaagad namang sumakay ang lalake sa kotse.

"Ride." It was more like a command. Napilitan namang sumakay si Vanessa sa kotse
nito—katabi ang lalake sa driver's seat.

The man quickly started the engine and took his mask off. He was now driving away
from the university.

"Why the hell did you come to that party, Vanessa?!" It was no other than Samuel
Ignacio. Galit na galit ito kung makatingin sa kanya. He was enraged.

Kumunot naman ang noo ni Vannie sa sinabi nito, "You invited me. You sent me an
invitation." Ang kapal. "Tapos ito ang madadatnan ko doon? Ano bang ginagawa niyo
sa tuwing anniversary niyo, Rivera? Are all of you out of your minds? Talagang nag-
o-auction pa kayo ng mga babae?" Hindi rin niya maiwasang mainis dito. Ang buong
akala pa naman niya, Sam somehow changed a little.

"Fuck. I didn't send you any, Vanessa. I was fucking out because I was attending a
board meeting from one of our companies." Sam defended. "And where the fuck is your
fucking boyfriend? Bakit mag-isa ka lang doon? Don't tell me he's kind of scaredy
cat?" Sam was obviously pissed off.

"Wow," Now she was being sarcastic, "Then all of you must be insane, Sam. Talaga
bang matino pa ba kayo? Why would all of you do those things?!"

"You know, you should be even thankful to me, Velasco." Sam gritted his teeth while
his grip on the steering wheel were getting tighter, "You're lucky that I was the
one who bought your virginity."

Natahimik naman si Vanessa sa sinabi nito. Bought her virginity?

Napansin naman ni Sam ang pananahimik niya, "L-Look. I'm sorry. I'm sorry kung wala
ako doon. And I didn't mean it.. what I said earlier." Regret was etched in his
voice.

"You're frustrating." Vannie said out of blue. Kaagad namang napatingin si Sam
dito. Siya naman ngayon ang natahimik.

Napansin naman ni Vanessa na malapit na sila sa eskinita papunta sa village ng


bahay niya.
"Dito na lang ako, lalakarin ko na lang ang sa 'min." She uttered as Sam then
stopped his car.

"You know, napaisip-isip ako dati na baka pwede tayong maging magkaibigan, but just
now.. Sam, we can never be friends." After that she quickly got off from his car.

Naglalakad na ngayon si Vannie papunta sa village nila. She let out a lot of sighs.
Oo, medyo nasaktan siya sa sinabi ni Samuel sa kanya—the she bought her. How can
those guys dare to do such things to women? Talaga bang para sa mga ito ay nabibili
nito at napapaikot ang lahat ng bagay na nakapaligid dito?

Ano bang akala ni Samuel sa kanya? Na nabibili siya?

"Pare, ang sexy o!"

"Oo nga, jackpot!"

"Miss." Nagulat naman si Vannie nang may humawak sa braso niya. She was then
surrounded by two middle-aged men na halatang mga lasing. "Ang sexy mo, Miss." The
other man said. Hindi niya tuloy maiwasang mandiri sa mga sinasabi nito. Mga
manyak.

"Bitawan niyo ko." Pilit niyang kinuha ang braso niya rito pero masyadong mahigpit
ang pagkakahawak ng lalake sa kanya.

Kaagad namang sinipa ni Vannie ito kaya naman nabitawan siya nito. Pero bigla naman
siyang sinipa rin ng isa pa sa likod niya kaya siya naman ang natumba sa daan.

Pero bago pa man siya makatayo muli ay bigla siyang tinutukan ng patalim ng isa,
"Sige, manlaban ka pa! Papatayin ka namin!" Pagbabanta ng mga ito sa kanya. Kaagad
naman siyang kinaladkad ng mga ito. Gabing-gabi na at wala na ring masyadong tao sa
mga oras na iyon.

"H-Huwag! Parang awa niyo na!" Naiiyak niyang mga sabi sa mga ito pero hindi siya
nito pinakinggan.

Bigla namang may sumuntok sa isa kaya naman kaagad itong bumalagta. Napatingin
naman si Vannie sa kung sinong gumawa 'non. It was no other than Samuel Ignacio.
"Tangina ka!" Binitawan siya nung isang lalake at aakmang sasaksakin si Samuel pero
kaagad naman itong naiwasan ng lalake pagkatapos ay mabilis niya itong sinipa sa
tiyan at napahiga.

"Samuel!" Vannie cried as she saw the other one at the back who was about to stab
Sam. Nilingon naman ito ni Sam. Naiwasan naman niya ito at nadaplisan ang mukha
niya sa patalim. His face then bled.

"Putang-ina niyo!" Sam was now obviously mad. Kaagad nitong sinugod ang mga lalake
at pinagsusuntok. He severely beaten up the men until they were now both
unconscious.

Pagkatapos ay napatingin naman si Sam kay Vanessa, "Vanessa." Nilapitan ni Sam si


Vannie at niyakap ito. Vannie then started to cry.

Hindi na mapigilan ni Vanessa na maiyak dito.

"Ssshh. Sasamahan na kita papauwi." Sam then let go of her as Vannie nodded. Sam
saved her again. Sinamahan nga siya nito sa paglalakad papauwi sa kanila.

Napatingin naman si Vannie sa mukha nito. His left cheek was bleeding. Nasugatan
ito kanina,"Sam, gagamutin natin yang sugat mo."

"And I'm sorry.." She said. "I didn't mean what I said to you earlier too."

Yeah. Maybe the two of them can be friends.

//

Busy na talaga aketch. Hahahahahaha! I tried updating kahit may exam na naman kami
sa Monday.

=================

Chapter 14

Typo errors are a lot.


This is just a short update. The next update will be this week, (I think.)

Chapter 14

"Pasok ka," Vannie said as she gestured Sam to enter her house. She noticed Sam was
merely observing her place. Vanessa switched the lights on. Aminado siyang tulog na
ang mga kapatid niya at mga magulang niya.

"Anak!" Nagulat naman silang dalawa nang may bumaba galing sa hagdanan. Vanessa
then saw her mother who was obviously awaken up. Kasa-kasama rin nitong bumaba ang
dalawa pa niyang kapatid.

"Ma," She forced a smile. She really doesn't feel good because of what happened to
them. She also felt guilty for Sam who had helped her on that night—sa party at sa
mga rapists, idagdag na ng nasabihan niya ito ng hindi masyadong maganda.

"Anak, s-sino yan?" Her mother asked instead the moment it noticed Sam.

"S-Schoolmate ko po," Pagpapakilala niya rito, "A-Ano, tinulungan niya ako kanina
sa mga lasenggo. Mu-Muntik na kasi akong mapagtripan." She bit her lip. "May
patalim kasi yung mga lalake, Ma. Nasugatan po siya. Kaya napag-isipan kong dito na
lang sa 'tin gamutin." She firmly said. This time, gusto niyang siya naman ang
makabawi sa lalake.

"Diyos ko," Her mother became worried, "Sige anak, ako ng bahala ka sa kanya, kunin
mo yung first aid kit natin, Lawrence, tulungan mo ate mo." Utos nito sa kanya at
tumango naman siya. Sumama na rin ang kapatid niya para kunin ang first aid kit.

---

"Naku, maraming salamat talaga hijo," Sabi ng Mama ni Vannie kay Sam habang
ginagamot siya nito sa pisngi niya, "Minsan talaga, kumakalat ang mga tarantado sa
dis-oras ng gabi. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa oras na may mangyaring
masama kay Vannie." Her mother was obviously worried.

"It's nothing po, Ma'am." Sam replied instead. Wala kasi si Vannie doon, naliligo
at nagbihis ito sa mga oras na iyon. Ang tanging nasa sala lang ay ang Mama nito at
ang kapatid nitong batang babae. Now he knew Vanessa has two other siblings.
Pinagmamasdan lang sila nito habang ginagamot siya ng Mama nito.

"Nasaan ba kasi si Adrian? Naku, 'di man lang sinamahan 'tong anak ko." Napailing
pa ito, "Thank you talaga, hijo. Ano bang pangalan mo?" Tanong nito pagkatapos
nitong nilagyan ng sterile gauze ang sugat niya sa pisngi.

"Samuel Ignacio po," He answered. Natahimik naman ito bigla at tila napaisip-isip.

And few seconds later, Vannie's mom recognized him.

"Hala!" She was shocked, "I-Ikaw yung anak ng senador? Si Senador Samuel Ignacio
Rivera II?" Halata rito na hindi ito makapaniwala sa sinasabi niya.

Sam just nodded. He felt sour the moment he heard his father's name. Why is
everyone always mentioning him? Hindi niya talaga gusting lagi na lang ikinakabit
ng iba ang pangalan ng ama niya.

"Maraming salamat talaga! Ikaw pa talagang nakatulong sa anak ko. Hiyang-hiya na


kami sayo, nasugatan ka pa."

"It's nothing. Okay lang po." He's starting to get pissed. Parang naging over-
acting na kasi ang reaksyon nito.

"Ma," Both of them stopped the moment Vannie was there. Nakasuot na ito ng white
tshirt and shorts. Sakto naming bigla na lang bumuhos ang ulan.

"Umulan pa talaga." Sabi naman ng Mama nito at napatingin sa bintana. Masyado ngang
malakas ang ulan, "Hijo, gusto mo pa bang umuwi? Masyado na kasing gabi at umuulan
pa, you can stay here muna for the mean time." Her mom suggested, concerned.

---

"Gusto mong kumain?" Yaya ni Vannie nang silang dalawa na lang ni Sam ang nandoon
ngayon. Nauna na kasing umakyas sa taas ang Mama niya, telling her na siya na lang
muna ang bahala kay Sam. Wala rin kasi doon ang Papa niya kasi may inaasikaso itong
dalawang surgeries sa gabing iyon. Sa umaga pa ito makakauwi.
"Yeah, sure." Sam said casually. Hindi tuloy maiwasan ni Vannie na mailang dito.
Sam was just acting cool. Parang kasing walang nangyari sa kanila sa gabi na iyon
para rito.

"Uhm," Binigay niya muna rito ang damit ng Papa niya na binigay sa kanya ng Mama
niya para ipasuot dito, "Sabi kasi ni Mama, suotin mo 'to. D-Damit yan ni Papa,
pasensyahan mo na." She sheepishly replied as she turned her back at him. Nasa
dining room kasing silang dalawa sa mga oras na iyon.

Sam quickly took off his clothes. It was already filthy because of the blood coming
from the two men he had beaten up earlier. Napatingin naman siya sa damit na
ibinigay sa kanya ni Vanessa. He was amused. It was just a white sando and plain
shorts.

But before he can wear the sando, napatingin naman siya rito. He was observing her
from head to toe as she was struggling to get something from the cabinet above.

Vanessa is really sexy—especially when she was just wearing a shorts and thin white
shirt. Talagang hagod na hagod sa hubog ng katawan nito. He suddenly remembered her
naked body he saw before.

Natapos na rin ito at nakuha na nito ang isang can good ng tuna. She immediately
turned her head at him and noticed he was now staring at her butt.

"Where the hell are you looking at?" Vannie then realized he was merely staring at
her butt.

Napansin naman niyang namula ito sa galit, "Bastos ka!" She was really turning red.

Natawa naman si Sam sa reaksyon nito, raising his hands into the air, "No offense,
I mean, don't worry. I've already seen what's beneath on it." He said, double
meaning.

Mas lalo itong namula. "Perv!" Binato nito sa kanya ang basahan na nakita nito sa
unahan. Mas lalo tuloy natawa si Sam dahil dito. Inirapan lang siya nito at nilapag
na sa dining table ang mga kakainin nila. Afterwards, both of them were now
sitting, eating together.

"Where's Adrian? Why he wasn't there with you at the party?" Tanong ni Sam kay
Vannie. They were just both eating silently.

"Jared Montessor threatened him," She answered as she was focusing on her food,
"That he'll end up to the hospital again kung sasamahan niya ako."

Naitaas naman ni Sam ang kilay niya rito, "And he's scared because of it?"
Tumingin din naman ito sa kanya. Raising her eyebrow at him too, "All of you are
powerful, Sam. You can ruin our lives anytime you want." She bitterly said as she
avoided his gaze.

"You even want to destroy me." She continued without looking at him. Natahimik
naman silang dalawa dahil sa sinabi ni Vannie sa kanya.

"How can you be so sure that I will destroy you?"

"What do you mean?" Nakakunot-noong tanong nito sa kanya.

"I find you interesting, Vanessa." Sam was just staring at her intensely. Vannie
felt tensed the moment he said those words—adding that he was also staring at her.

"I-Interesting to torment?" She replied back. Mas lalo tuloy siyang naiilang sa mga
sinasabi nito sa kanya. Before he's ruthless but now, it was a different Samuel
Ignacio.

"Interesting to like," He said out of blue. 

//

=================

Chapter 15

Typo errors are a lot.

Chapter 15
"Interesting to like."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa matapos nitong sabihin iyon. Samuel was
just staring at her. She even felt more awkward because of it. What the heck is he
saying? Mas lalo tuloy lumakas ang kabog ng dibdib niya.

"Ate..." Parehas naman silang napatigil na dalawa nang may nagsalita. Vannie then
saw her little sister who was obviously just woke up, "Diba tatabihan mo ko sa
pagtulog.." Her 7-year-old sister then yawned. Napansin naman niyang napatingin din
ito kay Sam. Tinignan nito ng masama ang lalake, "Sa akin ngayon ang ate ko. Ate,
hihintayin kita sa kwarto." Tinalikuran kaagad sila nito at mabilis na umakyat sa
taas.

"Uhm, s-sige," Tumayo naman kaagad si Vannie, "Pagkatapos mo pala, sabi sa kin ni
Mama na sa guest room ka matutulog." She really felt awkward. Naiilang tuloy siyang
kausapin ito.

"O-Okay, sure."

---

"Can't sleep?" Muntik nang mabitawan ni Vannie ang hawak-hawak niyang baso. Nasa
kusina kasi siya para uminom ng tubig. Hindi kasi siya makatulog ng maayos kaya
napag-isipan muna niyang bumaba para uminom.

She then turned her head and saw Sam. He was just merely observing her.

"Yeah, you?" She simply answered—to lessen the awkwardness.

"Same," He answered as he scratched his nose, "Uhm.."

"Uh, wanna watch some movies?" She quickly suggested, "I think meron pa namang
movie na pinalalabas sa mga oras na 'to. I can grab some popcorn.." Kinuha naman
niya sa fridge ang popcorn. "Tara."

Sabay nga silang pumunta na dalawa sa living room. Vannie turned on the tv and
immediately sat on the floor. Naramdaman naman niyang tumabi sa kanya si Sam. Now,
they were just both watching the television.

"Why can't you sleep?" Tanong ni Vannie dito. They were just both focusing their
eyes on the screen.

"Nightmares." Sagot naman ni Sam sa kanya kaya napatingin siya kaagad dito.

"Nightmares?" Hindi niya alam kung matatawa ba siya o hindi sa sinasabi nito, "A
ruthless man like you couldn't sleep because of a nightmare?" Hindi makapaniwalang
sabi niya rito. Parang kasing imposible itong matakot sa mga bagay-bagay lalo na sa
ipinapakita nitong reputasyon sa university nila—where all students fear him.

Narinig naman niyang tumawa ito, "Yeah. And you really have to say 'ruthless', huh?
Do you really hate me that much?" Sam asked her in amusement. Natawa na lang din si
Vannie sa sinabi nito.

"Yeah.. Well, I don't know? Uhm, I used to hate you before.. But now, konti na
lang." She joked. Hindi niya aakalain na magkakausap sila ng ganoon. Nor never in a
millions years na magkakaroon sila ng matinong usapan at hindi nagkakasakitan. She
didn't expect Sam was capable of talking simple things.

Sam chuckled, "I guess we're in the same boat? I also used to be annoyed with you
before, I hated your guts." Tumingin naman ito sa kanya, "But at the same time, I
was amused by you. You're a tough one. You even know how to do judo."

Natawa rin naman si Vannie sa sinabi nito, "Well, pinilit ako ni Papa na magsummer
ng kahit anong self-defense na activity dati, so I ended up choosing judo."

"And it's effective," Sam replied back. Nagkatawanan naman silang dalawa.

"I didn't know na magkakausap tayo ng ganito," Vanessa just smiled, "Matino ka rin
pala."

Naging tahimik naman bigla ang paligid nilang dalawa. Both of them were just
watching at the tv.

"How's you and Adrian?" Maya-maya'y biglang tanong sa kanya ni Sam. Napatingin
naman kaagad si Vannie dito—but Samuel was just concentrating in watching the show.

"We're fine," She answered casually.

"How long have you two been friends?"


"Since high school," She smiled. Aaminin niyan medyo gumaan ang loob niya para
rito. She felt she wanted to share him something, "He's been asking me out for
years already pero mas priority ko kasi dati ang pag-aaral ko kaya ngayon.. Ngayon
pa lang kami naging official na couple."

"Ikaw? Don't you have any girlfriend? Or exes?"

"Just flings, I was busy with some stuff." He answered dryly, "Don't have much time
for serious commitments."

"Hmm," Niyakap na lang ni Vannie ang mga tuhod niya, "Stuff? Beating up students?"

She heard him chuckled, "Yeah, you could say that. And my mom's companies."

Napahikab naman bigla si Vannie. Parang inaantok na siya, "Diba dapat grumaduate ka
na two years ago? You're already 23 I heard.. Nakapaglaw ka na sana.." Her voice is
really getting sloppier.

"I stopped taking up Political Science for the mean time and took some business
courses for two years.. Para sa mga businesses na iniwan sa kin ni Mom. I became
the instant CEO of her companies when I was 18. So, I have to take some business
subjects to manage them properly as early as I can." He simply answered.

Napapikit na lang si Vannie habang nakikinig dito, "But.. why do you want to become
a lawyer instead? Pwede ka namang maging businessman na lang..."

"Well.." Napansin naman ni Sam na nakatulog na si Vanessa sa tabi niya. Napailing


na lang siya. Talagang tinulugan pa siya nito, "I have my reasons why." He said
instead as he kissed her hair.

---

"Okay lang bang isama mo ko rito?" Vannie asked Adrian the moment they entered the
hotel. Nasa isang conference hall kasi silang dalawa ng isang hotel kung saan may
nagaganap na isang acquaintance event para sa mga scholars ng isang foundation kung
saan napapabilang din si Adrian.

"Yep. I know masyado ka ng nagiging busy sa mga studies mo at sa council, at saka,


we didn't have much time together because I was bedridden for weeks or even a
month. So, you need some unwinding-up, and this is what I think that will help you
relax a little bit more." Adrian replied.
"How sweet of you," She said. Both of them were just wearing simple clothes. She
was wearing a simple floral dress. "Pero talagang marami ka pang babawiin sa kin sa
tagal mong nagising." She joked and both of them laughed.

Nakipag-usap na nga silang dalawa sa iba pang mga scholars na nandoon. Nalaman din
ni Vanessa na maraming mga naglalakihang mga companies pala ang nagsposponsor ng
mga scholars ng foundation. She even heard na darating din mamaya ang iba't-ibang
mga may-ari ng mga kompanya para rin makihalubilo sa mga scholar students.

"Adrian," Vannie whispered as they were both now on their table, "Kukuha lang ako
ng salad 'dun, babalik lang ako kaagad." She said as she stood up from her seat and
went to the counter where the different kinds of foods are located. Talaga kasing
pinaghandaan ng maayos ang acquaintance party and the foods were really sumptuous
and delicious.

"Wow, I didn't expect na makikita kita rito, Ms. Velasco." Napalingon naman kaagad
si Vanessa nang may nagsalita. Kumunot ang noo niya nang makita niya si Jared
Montessor doon. He was looking at her in disbelief.

"Hindi ko inakala na isa ka pa rin palang scholar?" He sounded he was disgusted.


Naiinis siya sa mga sinasabi nito. Parang kasing nandidiri ito sa mga mahihirap na
tao.

"What are you doing here?" She asked instead. Ano bang ginagawa ng lalakeng iyon
doon? For scholar students lang naman ang party na iyon—not for any insane ruthless
guy like him.

"My family is a sponsor for this foundation," He smirked, "Galing sa pondo ng


pagiging congressman ng Dad ko ang ginagamit ng foundation para sa mga scholars na
nandito. But my dad can't come kasi may appointment pa siya, so I'm here on his
behalf."

"Vannie, anong nangyayari?" Bigla namang lumapit sa kanya si Adrian.

"Oh, now I know kung bakit ka nandito," Jared was now looking at Adrian, "Because
your boyfriend is a scholar, a poor guy." He mocked.

"Kung kayo ang magkakatuluyan, kaya ka ba niyang pakainin?" His tone is getting
more insulting.

Kumunot naman ang noo ni Adrian dito, "Anong pinagsasabi mo? Just because mayaman
ka, may karapatan ka ng insultuhin kami. Pera lang naman ng mga magulang mo ang
nagpapabuhay sayo." Adrian hissed. "Ang taas-taas ng tingin mo sa sarili mo. Puro
ka naman yabang."

"Wow," Jared was now being sarcastic. Halatang natamaan sa mga sinasabi ni Adrian
dito, "What the actual fuck, ikaw pa talagang may ganang nagsabi niyan? You're just
a scholar, Villaflor. Baka gusto mo rin matanggalan ng scholarship?"

"Wala akong pakialam kung matanggalan ako," Adrian was obviously pissed off. "Wala
ka namang ipinagmamayabang. Lahat ng perang pinagyayabang mo, hindi naman galing
sayo."

Hinawakan naman ni Vannie ang braso nito. Alam niyang kahit anong oras ay baka
bigla na lang magkakaroon ng suntukan sa pagitan ng dalawa, "Adrian, tama na."

"Anong sinasabi mo?" Halatang napipikon na si Jared dito, "Baka gusto mong mapunta
ulit sa ospital—"

"Jared." All of them stopped as they saw Samuel Ignacio calling Jared. He was just
giving them a straight face, "Don't waste your time with them. The president of the
foundation has been calling you, puntuhan mo muna siya."

"Stupid fuck." Sabi pa ni Jared kay Adrian at napilitang umalis doon. Ngayon,
silang tatlo naman ang naiwan.

Vannie noticed Sam was looking at her from head to toe—then a frown came up from
his face. "Why are you even here? This party is for the scholars, Ms. Velasco."
Sabi pa nito sa kanya na halatang ayaw sa boses nito na nandoon siya.

"I invited her." Si Adrian na mismo ang sumagot.

"I'm not asking you." Binaling na naman ni Sam ang atensyon nito sa kanya, "Your
dress is too revealing, you looked like a whore." Pagkatapos ay iniwan na sila
nito.

Hindi naman maiwasan ni Vannie na masaktan ng konti sa sinabi nito. A whore? Bakit
ganun na lang ang mga ito kung makapagsalita sa kanya? Sam suddenly cold attitude
towards her e 'nung isang gabi na nandoon ito sa bahay nila, he was so good to her.
Nagkukwentuhan pa nga sila. Then the next morning, nalaman na lang niya na umalis
ito ng maaga sa bahay.

---

The party then started. It was a like a disco party. Everyone inside the hotel was
dancing at the center. Pagkatapos kasi ng series of speech coming from the
different sponsors of the foundation, sinimulan na ang misming acquaintance party
para sa mga scholars. Napag-alaman din ni Vannie na kaya pala nandoon din si Samuel
Ignacio kasi ang isang company nito kung saan ito ang kasalukuyang nagmamay-ari ay
isa ring major sponsor sa foundation. And after his speech, umalis ito kaagad doon
sa hotel.

"Vannie, won't you go?" Adrian asked her. Kasama niya kasi ito sa table habang
nakatingin lang sa mga scholar na sumasayaw.

Vanessa shook her head, "I'm fine. Ikaw? Sige na, okay lang ako, Adrian. This is
your acquaintance party kaya dapat mag-enjoy ka." She smiled. Okay lang sa kanya na
maiwang mag-isa doon. She doesn't party that much anyway.

"You sure?"

"Yeah. Okay lang. Okay lang talaga. Sige na, enjoy the party, acquaintance mo pa
naman 'to."

"Okay, babalikan kita kaagad." Pagkatapos ay umalis na nga ito doon at iniwan siya.

---

"Oh my god!!" Nagulat naman si Vannie nang may sumigaw at napatigil ang lahat ng
scholar na nandodoon. All of them stopped partying.

"You stupid fuck!"

Nakarinig naman si Vannie ng murahan kaya naman napatayo siya mula sa upuan niya at
pumunta sa gitna kung saan nagkakagulo ngayon ang mga tao.

Her eyes got widened and saw Jared and Adrian beating up each other. At sa nakikita
niya ngayon, mas napuruhan si Adrian.

"Adrian!" Kaagad niyang nilapitan ang nobyo na dumudugo ngayon ang labi.

"Oh, nakisali ka pa, Velasco." Biglang sabi ni Jared nang nilapitan niya si Adrian,
"But don't worry, I won't beat you up like your bastard boyfriend. Pare-parehas
lang naman kayo, diba? All of you can be bought for money. Ah, naalala ko," He was
starting to mock her, "Nabili ka nga pala, right, Velasco? You were bought for 5
million. Ang mahal mo. I didn't expect a whore like you can be bought that high.
So, kamusta? Narinig kong isang matanda ang bumili sayo. Wow, what a gold-digger
girl you are. Such a shame. Ikaw pa naman ang president ng student council ng
university natin."
Pinipigilan na lang ni Vannie ang hindi maluha sa sinasabi nito sa kanya. She
didn't say anything to defend herself—kasi alam niyang wala rin namang magbabago.

"Adrian, tara na." She said instead as she helped her boyfriend to stand up.

Tinalikuran na nilang dalawa ito.

"What a bitch—"

"Call her like that one more time, Jared, you'll see the beast in me."

Nagulat naman silang lahat nang may nagsalita. Napalingon naman si Vannie at nakita
si Samuel na kinukwelyuhan ngayon si Jared.

"What the fuck is happening to you, Sam? I thought—"

Mas lalo silang nagulat nang biglang sinuntok ni Samuel si Jared kaya naman
napahiga ito sa sahig.

"I don't care even if we're friends, Jared. I won't hesitate beating you up if you
do this again." Samuel Ignacio said—more like a threat.

Nagkatiningan naman sila Vannie at Samuel pagkatapos pero kaagad itong iniwasan ng
babae, "Adrian, tara, umuwi na tayo." She said as both of them went out from the
hall.

---

"Vanessa."

Nagulat naman si Vannie nang madatnan niya si Samuel sa harap ng gate ng bahay
nila. Kararating lang kasi niya galing sa party. She was riding a taxi in going
home kaya medyo natagalan siya. Inihatid pa kasi una si Adrian.

Hindi naman ito pinansin ni Vanessa at binuksan ang gate ng bahay nila.

"Vanessa—"
"Ano bang ginagawa mo rito?" She said in irritation. She felt too much humiliation
in the party because of his friend, all of them. Sam even called her a whore too.

"I'm sorry." Napayuko pa ito.

"Sorry? Wow." She replied sarcastically, "Bakit ba kayong lahat ganyan? Sam, why?"
She started to cry. Hindi na niya mapigilang umiyak tuloy. "I felt humiliated
because of what you all did. Wala naman kaming ginawa sa inyo. Bakit kayo ganyan
kung makainsulto sa 'min?"

"You even called me a whore right? Wow, thank you." Tinalikuran niya ito ulit at
nabuksan na nga ng tuluyan ang gate nila.

"Vanessa, damn it. Listen to me—"

"Umalis ka na." She said coldly.

"Vanessa—"

"Umalis ka na!" She hissed as she turned her head, looking fiercely at him. "Leave
me alone! Bakit ka pa ba nandito?!"

"Goddamn it!" He was the one cursing now, "I fucking like you, that's why!"

//

Aw, what do you think for this chapter? Hahaha, thank you so much for supporting
guys! :) Next update? Depends on my schedule. Lol. Holiday kasi dito sa Cebu kaya
nakapag-update aketch.

=================

Chapter 16

Typo errors are a lot.


Chapter 16

Natahimik naman silang dalawa ni Vanessa matapos niyang masabi ang mga salitang
iyon. Awkward silence then filled their atmosphere.

"Look, Vanessa," Sam sighed, "I'm sorry. I didn't mean calling you a whore--"

"Good night, Mr. Rivera." She sarcastically replied at malakas na sinarhan ang
gate. Pinahid kaagad ni Vannie ang mga luha niya at tumigil na sa pag-iyak. The
nerve of that guy. After all those things that he did to her, akala lang nito ganun
lang kadali para kalimutan na lang lahat?

Did he even think how she feels every time his fraternity would do all those things
to her?

---

"What the fuck is happening to you Sam?! Are you out of your mind?" Jared was
obviously pissed off the moment Sam entered his fraternity's place. Medyo marami-
rami na rin siyang mga kafrat na nandoon sa lugar nila.

Samuel Ignacio just ignored Jared comments. Alam niyang tungkol na naman ito sa
pagtatanggol niya kay Vanessa Velasco. He knew his frat members were already so
pissed off of him because of helping Vanessa. Alam niyang naiirita na ang mga ito
sa kanya dahil sa pakikisali niya sa mga ito--thinking that he was the one who
started the feud between his fraternity and Vanessa--na expected na hindi niya ito
kakampihan at pahihirapan niya ang buhay ng babae dahil sa maling pagbangga nito sa
fraternity nila.

He too was confused with himself. Hindi rin niya alam kung bakit bigla na lang
niyang nagawa ang mga iyon. He didn't expect he would find Vanessa interesting na
halos kalabanin na niya ang lahat ng kafrat niya.

He somehow felt guilty. He had betrayed his fraternity, his friends. Dahil sa mga
ginawa niya sa mga ito, parang tinraydor na niya ang mga ito--who all are so loyal
to him as their fraternity leader.
He's really confused with himself right now.

"Sam," Napatigil naman silang lahat nang biglang dumating si Max. And as what they
all observed, Max looked like he brought some bad news to them.

"Sam, si Jolina. Nandito."

---

"Ms. Velasco, talagang imposible ang gusto mong mangyari. Kahit anong gawin mo,
anong gawin natin, hinding-hindi ganun kadali madidissolve ang fraternity. It will
take a lot of risks and time," Katwiran na naman ni Mr. Ronulo kay Vannie nang
sinabi na naman niya rito na magpropropose na naman siya sa mga school committees
ng university para tuluyan na ngang mawala ang Alpha Gamma Phi.

Again, she was pushing through in the process of dissolving the AGP fraternity.
Kinakausap na naman niya ang mga naglalakihang mga school personnels ng university
para sumang-ayon sa kanya na iwala ang AGP. She was on her main goal again--to
erase the fraternity's existence whom all the students fear.

Pagkatapos nang mangyari 'nung nasa acquaintance party siya ng scholarship


foundation ni Adrian, she told herself not to let others underestimate them now--
especially Samuel's fraternity. Halata kasi sa mga ito na ayaw nito sa mga
mahihirap--na pinapahiya pa ng mga ito sa lahat na hindi ito tanggap sa lipunan--
that the only people who deserve to be treated good were the rich.

Inaalila at binubugbog pa ng mga ito ng walang awa silang mga estudyanteng walang
kalaban-laban. And she couldn't forgive them too for raping Kate na hanggang
ngayon, hindi pa rin bumabalik sa pagpasok. In behalf all the students in their
university, gusto na niyang tuluyan ng mawala ang fraternity nito.

Yes, she has to admit, na akala niya, iba si Samuel. Pinipilit niya itong
iniintindi na may pinagdadaanan din ito kaya ganun ang ugaling ipinapakita nito sa
lahat--but he proved her wrong. Talagang malabong magbabago pa ito.

"Mr. Ronulo--"

"Is this about dissolving my son's fraternity?" Nagulat naman silang dalawa ng
principal ng university nila nang may nagsalita. Napalingon naman si Vanessa at
nakita ang isang pamilyar na babae. She knew she already met her somewhere.
"M-Mrs. Jolina Rivera," Mr. Ronulo was stuttering as he called the middle-aged
woman. Shoot. She already remembered. Ito yung mommy ni Sam na kinagalitan niya
dati dun sa luncheon dinner nito sa pamilya nito. Or was she his stepmother?

"Tama ba yung mga narinig ko, hija?" She was smiling at her sweetly, "You're going
to dissolve my son's fraternity?"

Napalunok naman si Vannie sa mga sinasabi nito sa kanya. She felt the woman didn't
like her idea. Hindi niya maiwasang 'di kabahan--kaharap niya ngayong ang isa sa
mga magulang ni Sam and she was just merely talking about the fraternity, na dapat
na itong mawala. And she didn't expect na susulpot na lang ito bigla doon.

Tumango naman si Vannie. Hindi siya dapat matakot sa mga ito kasi alam niyang tama
lang ang ginagawa niya at sumusobra na ang mga ito sa kanilang mga estudyante na
walang kalaban-laban na inaapi.

"Yes, ma'am," She answered her confidently, "Dapat na pong madissolve ang
fraternity ni Samuel Rivera the third, sumusobra na po ang ginagawa nila sa 'ming
mga estudyante. Hindi na po makatarungan ang ginawa nila sa min--they must be even
reported to the police kasi sobra-sobra na po talaga sila." She reasoned out.
Bahala na kung anong sasabihin nito sa kanya. Ang importante, nasabi rin niya rito
sa harap nito ang mga saloobin nilang mga estudyante.

"Then I will help you, hija." Jolina Rivera suddenly said. Vannie became surprised
with what she just said. Sumasang-ayon ito sa kanya?

"P-Po?" Nakakunot-noo niyang tanong dito. Hindi siya makapaniwala na sumasang-ayon


ito sa kanya-thinking that it was her son's fraternity at all.

"I'm willing to help you hija," Maya-maya'y bumuntong hininga ito, "Kahit ako, alam
ko na sobra-sobra na talaga ang ginagawa nila. And I know you knew his attitude
with the dinner last time," Anito na pinapaalala pa sa kanya yung nangyari sa
dinner ng mga ito. Jolina still remembered her there.

"But.. she's your son, Ma'am." She replied. She couldn't still believe that Jolina
was agreeing with her proposition about the Alpha Gamma Phi Fraternity. And most of
all, she's the mother of Samuel Ignacio.

"I know but this is for everyone's good, hija. Talagang sumusobra na sa inyo ang
anak ko. He's even disrespectful to me and to his father. Ewan ko ba sa batang
iyon, habang tumatanda, nagiging immature. Ang gulo-gulo niya." Jolina added.
Vannie also agreed with what she just said about Sam. Talaga magulo ito.

"Wow," Napatigil naman silang lahat nang may pumalakpak. "At talagang pumunta ka pa
rito Jolina para lang sirain ako." It was no other than Samuel Ignacio who was just
standing near the door. Vannie knew he was being sarcastic. She could feel the
tension between Sam and Jolina Rivera.
Jolina was grinning at Sam, "Kasi anak, tama si Ms. Velasco. Talagang sumusobra na
ang fraternity niyo. Sa katunayan nga, dapat ng madissolve ang fraternity niyo. All
of you have been violating a lot of laws already."

"What the fuck, Jolina? Wow. What the actual fuck." Sam was now sarcastic and
obviously pissed off. "Talagang ikaw pa may ganang magsabi niya where the reality
isa ka lang namang mukhang perang puta na gustong angkinin ang lahat ng pera sa
min. You're just a fucking gold-digger whore."

Napansin naman ni Vannie na medyo napahiya si Jolina sa mga sinasabi nito but the
woman remained poised and just smiled sweetly at him. "Talagang napakatalas ng dila
mo, Samuel Ignacio."

"You don't know my capabilities, Jolina." Sam's voice was getting deeper, "Huwag
kang kumpyansa na porque pinakasalan mo ang ama ko, mapapaikot mo ko. Remember,
Jolina, kabit ka lang." Vannie could now notice the devilish stare Samuel was
giving them. Nakaramdam tuloy siya ng takot. Ibang-ibang Samuel kasi ang nasa harap
niya ngayon. It looked like he was back to his original self again.

"Kailanman, hindi ka magiging parte ng mga Rivera, Jolina." He then gave him a sly
grin. "You don't know what I can do to you, old woman."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Jolina Rivera sa sinabi nito. Alam ni Vannie na
medyo natakot ito at kinabahan sa mga sinabi ni Samuel dito. She could see it on
Jolina's face that the woman felt threatened.

"Ms. Velasco," Bigla naman siyang tinawag ni Samuel pero sa napapansin ngayon ni
Vanessa, Sam looked bad--it seemed like the old Samuel who was ruthless and
merciless towards them, "Sa kanya ka pa talaga humingi ng tulong. I didn't really
expect you were that desperate to dissolve my fraternity. At kay Jolina ka pa
pumunta." Napailing na lang ito. "Are you really stupid? You know, I expected
something more from you--that you're different." Alam niyang iba ang ipinapahiwatig
nito sa kanya.

"I was starting to think you're different, Vanessa." Halata sa boses nito ang
pagkadismaya. "But now, you have proven everything."

"You don't know who I am, Vanessa. And you can't dissolve my fraternity or anything
else. Because I will be the one destroying you into pieces, Velasco. Remember
that." Pagkatapos ay tinalikuran na sila nito.

Sam was back to his old self again.

---
"Parang awa mo na, Samuel, parang awa mo na!" Nakaluhod na pagmamakaawa ng isang
professor kay Samuel sa harapan nilang lahat na mga frat members ng AGP. Dinala
kasi nila ito sa lugar nila at pinagbububugbog. But mostly, he was the one who was
beating up the old man.

Duguan na ang mukha nito sa harapan nila. Kaagad naman itong kinuwelyuhan ni
Samuel, "Awa? Big word." Sinuntok na naman niya ito ulit.

"Sam, napag-alaman pa namin na sumusuporta pala ito kay Velasco para ibagsak ang
fraternity. That old man has really has the guts." Jared suddenly said.

Binugbog kasi ito ni Samuel kasi nakipagsagutan pa ito sa kanya sa klase. The old
man during their class was arguing with him over worthless things--para lang
ipakita sa lahat na wala siyang kwenta. The old man was acting all-mighty.
Nagyayabang pa ito sa kanila.

"Oh, really old man?" Hinawakan niya ng mahigpit ang buhot nito na halos mapunit na
ang anit nito. "Baka gusto mo rin matulad sa iba na hindi na makalakad? Hindi mo ba
naiisip kung hindi dahil sa min, hindi ka makakapasok dito?" Tinulungan kasi ng mga
Rivera ang professor nito para makapasok at magtrabaho sa university. Kakila kasi
ito ng Dad niya na isang ordinaryong empleyado lang ng isang private company dati.

"Parang awa mo na, Samuel! Maawa ka sa kin!" The old man cried once more. Mas
lalong hinigpitan ni Samuel ang paghawak niya sa anit nito.

"Awa?" Tumawa naman ng kalakas-lakas si Samuel, "Wala na ako 'nun. Matagal na."
Kaagad pinukpok ng kalakas-lakas ni Samuel ang mukha nito ng ilang beses sa sahig,
"Putang-ina ka!" He cursed. The old professor got his nose broken so bad that it
already bleeds a lot. Talagang punong-puno na ng dugo ang mukha nito ngayon.

"Wala kang puso.." Daing nito na nakahiga pa sa sahig. Kinuha naman ni Samuel ang
isang boteng beer na iniinom na niya kanina. "Matagal na akong walang puso, Mr.
Ramirez." Kaagad niyang hinampas sa ulo nito ang bote at kaagad itong nabasag.
Tuluyan na ngang nawalan ng malay ang matanda.

"Kayo ng bahala kung anong gusto niyong gawin sa kanya," Sam just said as he walked
out from their place.

---
Kaagad namang nanghilamos si Samuel nang dumating na siya sa pad niya. Talagang
naparami ang inom niya kanina--he drank five bottles of beer and it was even
unexpected that he was still sober when he started beating professor Ramirez.

Kinuha naman ni Sam sa gilid ng sink ang gamot niya. It was an anti-depressant
drug.

Napahawak na lang siya ng mahigpit sa bote ng gamot. He was already so pissed off
with everything that happened. Galit siya sa sarili niya. Galit siya kay Jolina at
higit sa lahat, galit siya kay Vanessa.

He trusted her but she betrayed him.

"Bullshit!" Binato niya sa pader ang bote at kaagad nagkalat sa sahig ang mga
lamang gamot doon. Pwes, kung akala nito madali siyang mapapabagsak, mali ito.

Kasi siya mismo ang sisira sa buhay ng babae.

---

"Adrian, nagawa mo na ba yung make-up project--" Parehas naman sila Vannie at


Adrian na napahinto sa pagpasok sa student council room. Vannie's eyes got widened
the moment she realized what happened inside her student council room.

It was all--wrecked and messy! Lahat ng files nandun ay nagkalat sa sahig, mga
upuan na halatang sira-sira na.. Sinira ang lahat ng gamit nila sa loob. There were
even vandalisms all over the walls.

Pero iisa lang ang isinusulat sa pader sa buong classroom.

Viva los AGP!

AGP

Alpha Gamma Phi


Viva los AGP!

May kutob na siya kung sinong may gumawa 'non.

//

Please read: Magiging busy na naman po ako next week kasi pre-finals at finals
namin. Guys, please huwag na kayong magtanong kung makakaupdate ba ako ngayon kasi
obviously hindi. At sana rin walang magdemand ng update agad-agad. Remember, I have
life outside watty. At sa iba po, importante pong basahin ang mga author's note ko
rito kasi naglalagay po ako ng mga certain announcements/clarification tungkol sa
isang chapter sa story o para sa mga next updates. Please respeto na lang kasi
minsan, nakakawala po ng gana ang ibang mga readers. I don't even know, hindi naman
po ako demanding, wala ngang quota ang pag-uupdate ko. Saka stress po ako sa klase,
I even failed my midterms at hindi ko alam kung makakapasa pa ba ako kasi ang layo
ng midterm grades ko. Respeto lang po ang gusto ko.

Thank you.

xoxoEra

=================

Chapter 17

So I like Lily Collins to be my Vanessa. Hehe.

Typo errors are a lot.


Chapter 17

"Mga walang kwentang tao." Adrian was obviously pissed matapos nilang madatnan ni
Vannie ang magulong itsura ngayon ng council room.

Hindi alam ni Vanessa kung anong mararamdaman niya. Kaagad naman siyang naglakad-
lakad at kinukuha isa-isa ang mga nagkalat na mga gamit sa sahig. Tahimik lang siya
habang pinupulot ang mga ito. Why is Samuel doing this to her?

"I was starting to think you're different, Vanessa." Halata sa boses nito ang
pagkadismaya nito sa kanya. "But now, you have proven everything."

"You don't know who I am, Vanessa. And you can't dissolve my fraternity or anything
else. Because I will be the one destroying you into pieces, Velasco. Remember
that."

"Vannie, dapat natin ito ireport sa guidance. This is too much." Adrian suggested
as she stood up again. Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vannie sa sinabi nito sa
kanya. She was just merely staring at Adrian while contemplating everything that
happened.

Somehow, she felt guilty.

---

Vannie just sighed. Nasa isang convention hall kasi siya sa isang hotel kung saan
may nagaganap na isang seminar and as usual, siya na naman ang ipinadala ng
university para maging representative. She was sitting with other student
representatives from the different universities in one table.
Pagkatapos kasi ang insidenteng iyon, when they found out the fraternity wrecked
her place, pinabayaan muna niya ito. She didn't report them yet although Adrian has
been insisting her. But she won't, for now.

Then she went directly to the hotel where the seminar would be held. She need to a
peace of mind first for everything.

"And the speaker for this seminar, let's welcome, one of the youngest entrepreneur
of our country, Mr. Samuel Ignacio Rivera III!" Nagsilakpakan naman ang lahat nang
tinawag ang pangalan ng lalake. And then a very familiar figure went up to the
stage and shook the hands of hosts and guests.

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vannie nang makita ang lalake. Bakit hindi niya
alam na ito ang speaker para sa event na iyon? She was too shocked to react. She
didn't even clap.

And from what she observed, mukhang good mood pa ang lalake. Samuel was even
smiling at them. The guy was even wearing a business suit na parang CEO na CEO
talaga ang dating.

But she almost caught her breath the moment their eyes met. Alam niyang nakita siya
ni Samuel doon kaya ngayon, nakipagtagisan ito ng tingin sa kanya. He frowned when
he saw her. Napayuko na lang tuloy siya. She felt guilty somehow. And it's been
days since kinakausap siya nito ng maayos. She knew now, galit na galit ito sa
kanya.

But his fraternity was over the limits too.

"Okay, thank you everyone, please take a seat." Samuel said when he got the mic and
everyone sat after.

---

"Enjoying your dinner?" Nagulat naman si Vanessa nang may biglang nagsalita. Nakita
naman niya si Sam na nasa table na nila ngayon kaso ang iba pang mga student
representatives. Bumisita kasi ito sa iba't-ibang table na nandoon and it was an
early dinner. Tapos na kasi itong magbigay ng speech.

Honestly, she was really amazed. Talagang magaling kasi si Samuel na magsales talk.
She would even admit that the guy could really persuade them from his words. Siguro
nga dahil lumaki ito sa isang politikong pamilya kaya magaling ito sa mga salita.
Usually kapag ganitong mga seminars ang inaattend niya, inaantok siya but with Sam,
she got interested in every details that the man had said earlier.

"Yes, sir!" Masiglang sagot naman ng babaeng kasama ni Vannie sa table. Tatlong
babae kasi silang nandun at dalawang lalake.

"Good. I hope you really learned something from my speech." Sam said to them.
Vannie couldn't believe to what Sam was acting to them now. Ang bait kasi ng aura
nito. Not the usual Samuel Ignacio.

And she could feel her presence was oblivious to him. Parang 'di siya nito nakita.

"Of course naman, sir, you inspired us, we, young students," Sabi pa ng babae
although Vannie could feel the girl was just flirting with Sam.

"Diba, you two go to the same school?" Natahimik naman silang lahat nang biglang
nagsalita ang lalakeng estudyante sa harapan ni Vannie. Tinuro pa nito silang
dalawa ni Sam. "Narinig ko rin po kasi na estudyante pa kayo and you go with the
same school I think? Kasi nakasulat sa name tag ni Ms. Velasco kay WoodRidge
University?"

This is awkward. "Uhm..."

"Yes, we go to the same school," Sam's voice became suddenly cold, "Now, excuse
me." Pagkatapos ay umalis na ito sa kinaroroonan nila.

"Bakit parang nabuwisit siya nang tinanong iyon?" Biglang sabi 'nung isang
kasamahan nila.

She knows why.

---

Kalalabas lang ni Vanessa sa CR. Napag-isipan niya kasi pumunta muna doon dahil 'di
siya makahinga sa mga sunod-sunod na tanong ng mga kasama niya sa table. Pagkatapos
kasi ng inakto kanina ni Sam, parang naging interview portion na ang mga ito sa
kanya. It was obvious daw kasi na pissed off ang lalake nang itinanong yun. But she
didn't give exact details—especially about the feud between her and Sam's
fraternity.

Maya-maya ay may narinig siyang ingay nang dumaan siya sa isa sa mga room ng hotel,
malayo-layo kasi ang CR doon. And she didn't use the convention hall's restroom
kasi alam niyang hindi pa rin siya makakaligtas sa mga tao.

"We have papers proving you're not the sole owner of these industries, Samuel."

"What the fuck are you talking about, Jolina? Why are you even fucking here?"

Vanessa couldn't help but eavesdrop. She knew those voices.

Nilapitan naman niya kaagad ang pinto ng kwarto kung saan narinig niya ang mga ito
at idinikit ang tenga niya.

"These companies, as what stated in these files, hindi lang ang Mommy ang sole
owner, also your dad."

"And what the fuck are you trying to say?" It was obvious that Sam was really
pissed off.

"Hindi magiging sayo ang mga kompanya without your dad's consent."

"You're really a gold-digger bitch, huh?"

"I have my lawyer to prove everything, Sammy."

"Fuck your lawyer and fuck you."

Laking-gulat naman ni Vannie nang biglang bumakas ang pinto. Sam then saw her.

"And what the fuck are you doing here?" He was really mad.

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa, she was stammering, "A-Ano.." Talaga
kasing nakakatakot ang aura na ibinibigay sa kanya ni Sam.

"Get the fuck out of my way," Tinulak pa siya nito at umalis. Sumunod naman si
Jolina at nakita rin siya.

"Oh, it's you," Ngumiti pa ito, more like giving here a fake smile, "Ms. Velasco."

"M-Ma'am Rivera."

"Narinig mo siguro yung pinag-uusapan namin," The middle-aged woman suddenly said.
Hindi tuloy alam ni Vannie kung sarkastiko ba ito o hindi, "You could help me and I
could help you, to bring him down, Ms. Velasco.

Medyo nagulat naman si Vanessa sa sinabi nito, "But.. she's.. your son.." How could
she even say those things?

"I'm sorry, Ma'am Rivera." Pagkatapos ay iniwan na niya ito at umalis sa


kinaroroonan nila.

Kailangan niyang makausap si Samuel Ignacio.

---

"Sam!"

"Sam!"

Hinarang naman kaagad ni Vannie ang kotse ni Samuel nang makita niya itong papaalis
na ng hotel. Hinanap niya kasi ulit ito sa convention hall pero hindi na pala ito
bumalik. Nalaman na lang niya na nagpaalam itong mauunang umalis. She went quickly
to the hotel's parking lot pero 'di niya rin ito nadatnan doon.

"Ano bang ginagawa mo diyan, Velasco?" Inis na sabi sa kanya ni Sam nang ibinaba
nito ang windshield ng kotse nito.

"We need to talk," She immediately said. She didn't know his situation between
Jolina.

"No, so don't block the fucking way." Anito at hindi nakinig sa kanya.

"Wait, Sam!"
Nahinto naman sila nang may dumating na isang itim na kotse. Huminto ito sa harap
at ilang segundo ay may dalawang lalakeng lumabas dito.

"Samuel Ignacio," The guy who came out from the other black car suddenly called
Sam's name.

"And who the fuck are you?" Sam was getting more pissed.

"Kasamahan kami nina Dexter na binugbog mo, Samuel, and now we're here to get even
with—"

"I don't fucking time with all of you!" Anito at mabilis na pinaharurot ang kotse
at iniwan sila.

"Sam!!" Vanessa shouted pero tuluyan na nga itong makalayo.

"Tanginang lalakeng yun! Hindi man lang humarap sa tin."

"Putangina," Napansin naman ni Vannie na napatingin ang mga ito sa kanya.

"A-Anong gagawin niyo?" Parang may ibang kutob si Vanessa sa mga ito.

"I think this girl has something on Samuel Ignacio pare," The other guy was
grinning at her.

"Oo, pwede nating siyang gamitin para humarap sa 'tin ang gagong yun." Unting-unti
naman itong lumapit sa kanya.

"Leave me alone!" She yelled. Kaagad namang tumawa ang mga lalake ng kalakas-lakas.

"I'm sure babalikan ka kasi iniwan ka niya sa min." Sabi ng isa.

"Yeah, probably. I could sense na may something sa kanila e." The other one was
even grinning more slyly at her.

"H-Hindi.. Hindi niya ako babalikan." Vannie firmly said.

"Oh then," Both of them give her a creepy smile, "We'll gonna have sex with you."

"No! Don't touch me!" Muli siyang sumigaw. Kung bakit kasi sa back gate ng hotel
lumabas si Sam.
"Oh, we will—"

Nagulat na lang silang lahat nang may biglang sumuntok dito. Vannie was even more
surprised to see Sam who obviously just punched the guy at the face. He came back.

Kaagad naman itong kinuwelyuhan ni Samuel, "Don't fuck with me!" Muli ay sinuntok
niya ito sa mukha ng kalakas-lakas na napahiga pa ang lalake. Pumutok din ang labi
nito.

"Now, get your shits and don't let me see your fucking faces once again!" Sam
hissed at naintindihan naman kaagad ito ng dalawa. Sumakay kaagad ang mga ito sa
dala nitong kotse at umalis sa kinaroroonan nila.

"Umuwi ka na." Malamig na sabi ni Sam kay Vannie at kaagad itong naglakad papaalis.

"S-Sam. Please, talk to me." She pleaded.

"I don't have fucking business with you, Velasco." He was still cold.

"I'm sorry, I didn't know."

"I don't need your fucking pity either," Lumingon naman ito sa kanya. He was
looking daggers at her, "I don't want you to fucking mess my life. 'Cause if you
will, I'm going to destroy you. But I'll give you a chance for now." Tuluyan na nga
itong umalis at iniwan siya.

---

Jolina was just merely observing the two. Hindi niya alam na may malalim palang
ugnayan sina Vanessa Velasco at si Samuel. Kaya pala galit na galit ang lalake kay
Vanessa because she was on her side. Now, she understood it all.

"Mr. Jerez," Aniya nang tinawagan niya sa phone ang kakilala niyang private
investigator, "Can you please investigate Vanessa Velasco, a 3rd year education
student."

//
Sorry for the late update!

=================

Chapter 18

Lily Collins as Vannie.

Typo errors are a lot.

Chapter 18

"Ako na ang bagong asawa ng Daddy mo kaya ako na rin magiging bagong mommy mo!"

"Kailanman, hindi kita magiging mommy! At hindi ako susunod sayo!" Sigaw ni Sam kay
Jolina nang minamaltrato na naman siya nito. Wala kasi doon ang Daddy nya kasi busy
ito sa mga political meetings. Ngayon ang naiwan lang sa bahay ay si Jolina, siya
at mga kasambahay nila. But the maid chose to not to interfere them kasi tinatakot
ito ni Jolina na tatanggalin ang mga ito sa trabaho.

"Ah, ganun ha!" Bigla na lang siya nitong tinulak kaya naman napadapa na lang sa
sahig si Samuel.

"Aray! Arayy!!!!" Sigaw ni Sam habang namimilipit sa sakit habang hinahampas ni


Jolina ng sinturon ito sa likod.

"Yan ang dapat sa mga batang hindi sumusunod sa mga nakakatanda!" Anito habang
pinaghahampas pa rin siya ng sinturon.
"AHHH!!" Mas lalo pang sumigaw si Samuel nang makaramdaman siya ng napakainit na
bagay sa likod niya. Pinaso siya ni Jolina ng isang plantsa sa likod niya.

---

"Anak, Sammy, anong nangyari sayo?" Tinanong kaagad ni Ignacio si Sam nang makita
niya itong may mga pasa sa braso. Kakarating lang kasi nito galing sa meeting.

"Daddy.. Binugbog-"

"Yang anak mo, honey," Napatigil naman si Sam nang biglang sumulpot sa likod niya
si Jolina, "Napakakulit. Laro kasi ng laro ayan, nadapa. Pinagsabihan ko na pero
hindi nakikinig sa kin. Naku, pinapasakit ng batang yan ang ulo ko."

"Sam," Awtomatikong nag-iba ang tono ng boses ng Daddy ni Sam sa kanya, "Diba sabi
ko sayo, sundin mo kung anong sinasabi ng Mommy Jolina mo? Ayokong nagiging makulit
ka tapos mapapahamak lang sarili mo. Dahil na rin diyan, binibigyan mo ng sakit sa
ulo ang Mommy mo."

"Hindi ko siya mommy! Kabit lang siya! Kabit mo siya! Sinaktan mo si Mommy daddy!"
Sam was out of control.

"Samuel!" Nabigla naman silang lahat nang biglang sinampal ni Ignacio ang anak kaya
napatigil ito sa kakasigaw.

"Rumespeto ka sa mga nakakatanda mo!"

Naikuyom na lang ni Sam ang mga kamay niya at kaagad umalis. Even his dad is on
Jolina's side. Kahit siya mismo na kadugo nito ay hindi naniniwala sa kanya, his
dad failed him.

"Samuel!"

"Samuel, anak, I'm sorry. 'D-Di sinasadya ni Daddy yun.."

Nilingon naman ito ni Samuel. He was looking at his dad with rage, "Simula ngayon,
hindi na kita Daddy! Ayoko ng maging Daddy kita kailanman!"
---

Napatigil naman si Sam sa paghahanda ng almusal niya sa bachelor's pad niya nang
biglang tumunog ang doorbell. He scowled. Sino bang pupunta sa pad niya sa mga oras
na iyon? It was not even 8 in the morning. At wala siyang maalala na may pinapunta
siyang bisita o tagalinis man lang sa mga oras na iyon.

Sam then opened the door and saw an unfamiliar man. The man was obviously in his
late 50's at nakasuot din ito ng corporate suite.

"Who the fuck are you?" He asked him rudely. Wala siyang pakialam sa mga courtesy
calls, he doesn't even know this man.

"I'm Attorney Daniel Autencio, ako ang ipinadala ni Mrs. Jolina Rivera. You're Mr.
Samuel Ignacio Rivera the third, right?" Panimula nito kaagad sa kanya.

Kumunot naman ang noo ni Sam nito. Now what would Jolina want from him? "Ako nga,
bakit?"

"Nandito ako para pag-usapan nating dalawa ang mga legal na prosesa para sa mga
kompanyang iniwan ng yumaong si Matilda Rivera sayo. It's about the ownership and
its legalities."

"And this will be a very long process, Mr. Rivera."

What the fuck?

---

"Kamusta yung make-up classes mo?" Tanong ni Vannie kay Adrian nang makaupo na sila
sa table nila sa canteen. Parehas kasi sila ng break sa mga oras na iyon kaya sila
magkasama. Adrian is taking civil engineering kaya kahit isang subject e hindi sila
naging kaklase.

"Okay lang, just few projects. Sabi ng ibang prof, I don't have problems naman daw
sa grades ko kasi malalaki naman." Adrian winked.
Binato naman dito ni Vannie ang tissue na nasa table, "Yabang!" Natatawa niyang
sabi rito. Sa tagal nilang magkasama ni Adrian, parang best friend na rin ang
turingan nila sa isa't-isa. Adrian is her boyfriend and at the same time, best
friend too. Kaya sanay na sanay na rin silang mag-asaran na dalawa.

"Adrian Villaflor?" Napahinto naman silang dalawa nang may lumapit sa kanila na
isang lalakeng estudyante.

"Pinapapunta ka ng academic coordinator sa office niya. Ngayon na raw."

Parehas naman silang dalawa ni Adrian na nagkatinginan matapos sabihin iyon ng


estudyante.

And at the same time, they were both confused on what was happening.

---

"Adrian, ano?" Sinalubong kaagad ni Vannie si Adrian nang lumabas na ito sa office
ng academic coordinator ng school nila. Pagkatapos kasi 'nung sinabi ng estudyante
kanina, kaagad silang pumunta doon.

Yumuko lang si Adrian sa kanya. He wasn't speaking anything.

Bigla namang kinutuban si Vannie sa inaasal nito. Alam niyang may hindi magandang
nangyari. She knew Adrian very well.

"Adrian, anong sinabi nila? Anong problema?" She asked him worriedly as she held
his hands. Kinakabahan siya. Nag-iba talaga kasi ang itsura na ipinapakita ni
Adrian ngayon, Adrian's aura was gloomy.

"Vannie," Adrian looked like he was about to cry, "Tinanggalan nila ako
scholarship, Vannie. Kailangan kong itigil ang pagpasok ko dito sa university."

Vanessa's eyes got widened the moment she heard those words from Adrian. Hindi siya
makapaniwala sa mga sinasabi nito sa kanya ngayon. "B-Bakit? Bakit ka nila
tinanggalan ng scholarship?" Pati rin siya ay naiiyak na rin. Bakit bigla na lang
ito nawalan ng scholarship? She knew wala namang ginawang masama si Adrian. Wala
rin itong nilabag na mga university rules 'cause God knows how good Adrian is. Role
model din ito sa mga estudyante. And she knew Adrian was always doing good at her
grades. Talaga kasing matalino ito.
"I don't know, Vannie. Hindi ko alam kung bakit," Umiyak na rin ito, "Hindi pwedeng
mawalan ako ng scholarship, Vannie. Ako na lang inaashan ng pamilya ko. Hindi
pwedeng hindi ako makapagtapos."

Bigla namang tumunog ang phone ni Vanessa. Kaagad niya itong kinuha sa bulsa niya
at nakitang tumatawag ang Papa niya.

She quickly answered his call, "Pa."

"Anak, ang Mama mo," Bungad nito. Vannie could sense something was wrong behind her
father's voice too, "Bigla na lang daw tinanggal sa pagtuturo niya. Hindi ko alam
kung anong nangyayari pero kailangan mong puntahan ang Mama mo anak."

---

"Fuck." Sam just cursed as he sipped his 5th beer. Talagang kalat na kalat ngayon
sa pad niya. Mga basag na bote ng beer na nagkalat sa sahig, litters,etc. Matapos
kasi silang mag-usap ng abogado ni Jolina, hindi na muna siya pumasok sa klase at
pinili na lang maglasing sa pad niya. He's really pissed off right now. Sa mga oras
na iyon, gusto niyang malunod sa alak.

"Hindi lang ikaw ang magiging owner ng mga companies na ito, Mr. Rivera. Kasi may
mga papeles na nakasaad dito na ang Mommy mo at ang Daddy mo ang owner. Joint
account so it means, kailangan ng consent ng Daddy mo para ikaw ang magmana totally
ng mga negosyong iniwan ng Mommy mo."

"Resolving these things will be a long process, Mr. Rivera. Maraming kumplikasyon
ang mangyayari kung padadaliin natin o may gagawin kang revisions."

"That fucking gold-digger, damn it!" Binato niya kaagad sa pader ang bote ng beer
na ininom niya at kaagad itong nabasa. Noon pa man, talagang napakagahaman ni
Jolina sa pera. Alam din niyang kung bakit ito naging kabit ng Dad niya ay dahil sa
pera. Magaling umarte ang babae-acting like a good mother to everyone else whom in
the reality is a opportunist and a gold-digger. Pera lang ang habol nito.

Pero sa lahat ng pamilya niya, siya lang hindi napapaikot ito.


Nang dahil lang nakakuha ito ng pera at kapangyarihan sa kanila, Jolina then
started to manipulate people.

Pero hinding-hindi siya magpapatalo sa mga ito.

Maya-maya'y nakarinig na naman ng doorbell si Samuel.

"Who the fuck is that?" He cursed again as he went near the door and opened it
harshly.

He was surprised to see her there.

But before he could even speak, nagulat na lang siya nang sinampal siya kalakas-
lakas ni Vanessa.

"What the fuck, Vanessa?!" He was already so pissed right now tapos dadating pa ito
at dadagdag na naman sa pagkabadtrip niya?

Vanessa was looking daggers at him, "Bakit mo yun ginawa, Sam?" Sumbat nito sa
kanya.

"What the fuck are you trying to say?" Naguguluhan siya sa sinasabi nito sa kanya.

"Gusto kong intindihin ka, Sam," Naiiyak na sabi nito sa kanya, "Alam kong galit ka
sa kin, alam kong gusto mong wasakin ako pero Sam, 'di mo kailangan idamay sina
Mama at Adrian dito!"

"Hindi mo sila dapat tinanggalan ng scholarship at trabaho, Sam. You could have
expelled me instead of them. Ganyan ka na ba talaga kawalang-puso? I started to
trust you, I started to realize that you can be good, Sam." Mas lalo pang naiyak si
Vanessa sa harap niya.

"Sam, bakit? Bakit?" Ngayon, pinagsusuntok siya nito sa dibdib. Samuel couldn't
speak after what he heard from her.

Paanong nangyari ang mga iyon? He didn't do those things. Wala siyang ginawa para
pahirapan ito. Yes, even though he got angry when he learned Vannie was on Jolina's
side, he never thought of hurting her again. He was even the one who was avoiding
her to avoid the conflict.

"Napakasama mo, napakasama mo.." Patuloy pa rin ito sa pagsusuntok sa dibdib niya

"Vanessa," Hinawakan niya ang mga kamay nito para tumigil, "Wala akong ginawa,
Vanessa. Hindi ko sila tinanggalan ng scholarship at trabaho. I don't know what
you're talking about."

"Liar," Umiiyak pa rin ito, "Sam, tama na. Just please destroy me, not my loved
ones."

"If you want my purity, then I'll give it to you. Sam. Just don't include them."
Hikbi pa nito.

Napahilamos naman si Samuel sa mga sinasabi nito sa kanya-sa pagbibintang nito,


"Damn it, Vanessa! Hindi nga ako ang gumawa 'nun! I would never try hurting you
again. At alam mo yun! Fuck it!" He was getting mad now too. "Why are you fucking
blaming me?!"

Napaupo na lang si Vannie sa sahig at mas lalong naiyak, "Nasa ospital si Mama, may
sakit siya sa puso. Inatake siya matapos ang biglaang pagtanggal niya sa trabaho."

Nilapitan naman ito Sam at niyakap, "I'm so sorry, this is my fault. Kasalanan ko
'to. Vanessa, I'm so sorry."

"Sam, paano.. Paano na 'to?" Sabi nito sa mga bisig niya.

"Vanessa, you have to trust me. I will resolve these things. Just please, trust
me."

Alam na niya kung sino ang may pakana nang lahat ng iyon.

---

"Vannie."

Napahinto naman si Vanessa sa paglalakad niya at napalingon. She then saw Mr.
Ronulo who obviously the one who called her. Papunta na sana kasi siya sa classroom
niya. And it has been two days since those things happened. She was so stressed in
resolving and holding-on to things. She was trying her best to survive and be at
all times at her loved ones' side.

"Adrian's scholarship is back," Seryosong sabi pa nito sa kanya, "But from a


different scholarship foundation, and the foundation.. is owned by Samuel Ignacio
Rivera the third." Boses pa lang nito ay parang ipinaparating sa kanya na may isang
bagong panganib na naman.
"And..."

".. The Alpha Gamma Phi fraternity is now dissolved."

//

What do you think did Sam do? Ano bang ginawa ni Sammy?

=================

Chapter 19

Danny Schwarz as Samuel.

Typo errors are a lot.

Chapter 19
"Ma."

"Anak," Kaagad namang umayos ng upo ang Mama ni Vannie nang dumating na siya sa
room kung saan ito nakaconfine sa ospital. Pagkatapos kasi ng klase niya agad
siyang dumirecho sa ospital.

Kasama niya ngayong ang dalawa niyang kapatid na si Lawrence at ang bunsong si
Sophie. Maya-maya pa kasi darating ang Papa nila dahil may tinatapos pa itong isang
urgent surgery.

"Buti nakarating ka ng maaga," Her mom smiled at her as Vanessa sat beside on her
bed. "Kamusta?"

Vannie just smiled as she held her mother's hand, "Okay lang po ako, kayo po?"

"Naku, okay na pakiramdam ko. Ang Papa mo pa naman ba pabalik-balik dito,


nakalimutan ata na may pasyente pa siyang iba, sino bang hindi gagaling kaagad?"
Tumawa naman ito. "Saka, tinawagan ako kanina ng school, hindi raw ako tatanggalin,
nagkaroon lang daw ng konting misunderstanding."

"Ate, saka nga pala," Bigla namang sumabat si Lawrence, "Bumisita rito kanina, yung
si the third. Basta! Binigyan ng bulaklak si Mama."

Kumunot naman ang noo ni Vannie sa sinabi nito at hinarap ang Mama niya, "The
third?"

"Si Samuel Ignacio the third, anak." Sagot naman ng Mama niya, "Diba magkaibigan
kayong dalawa? Naku napakabait na bata, dumaan sa kin dito para bigyan ako ng
bulaklak. Hindi ko nga alam kung bakit nagsosorry sa kin e, sabi sa kin siya raw
ang may kasalanan sa lahat. Ewan ko ba sa batang 'yun."

"P-Pumunta siya rito?"

"Oo. Mga isang oras lang nakalipas. Sayang nga 'di mo naabutan."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa. Pumunta si Samuel Ignacio doon? But
why? And she knew why her mom got her job back, it was because of Samuel. So it
wasn't his fault too? Then who?

Why does Samuel helping her out?


Kaagad binuksan ni Vannie ang pinto ng classroom kung saan madalas tumatambay ang
mga frat members ng AGP. Pagkatapos kasi siyang pagsabihan ni Mr. Ronulo sa mga
nangyari, kaagad siyang pumunta sa lugar ng mga ito. She wasn't expecting those
things to happen.

Pero nagulat na lang si Vanessa nang madatnan walang tao sa loob. Alam niya na
kahit sa mga oras na iyon, laging may tumatambay na mga frat member. Pero ngayon,
wala na.

She didn't even see Sam these days. Hindi ito pumapasok sa university.

"Wow, the irony, if it isn't Vanessa Velasco."

Napalingon naman si Vannie nang may nagsalita, it was no other than Jared
Montessor. Alam niyang bad mood ito—it was obvious on his face expression.

"Siguro pumunta ka rito para i-check kung tuluyan na ngang nadissolve ang
fraternity namin. Well, congratulations, you won." She knew Jared was just being
sarcastic.

"Talagang ginamit mo pa si Jolina para lang ipabagsak kami, para lang matalo mo si
Samuel." Umiling-iling pa ito, "I can't believe you were so desperate to get even
on us, you even used that gold-digger bitch to put us out."

"I don't know why, hindi ko alam kung anong ginawa mo sa kaibigan ko. He wasn't
like that before pero simula 'nung makigulo ka sa 'min, he changed. He did those
things. He fucking sacrificed his friends just for a fucking bitch. Sinunod niya
mga sinasabi sa kanya ni Jolina para lang maisalba ka. What the fuck."

Hindi niya alam kung totoo ang mga sinasabi ni Jared sa kanya. Pero kung totoo,
bakit ginawa iyon ni Samuel? Alam niyang madami rin siyang nagawang mali rito. She
even was so vocal of hating him to the core but.. he still helped her.

She suddenly remembered things.

"Sam.." She cried as he saw Sam rescuing her. The man she least expected who would
come. Samuel took off his polo shirt and wore it to her.

"Ang sakit.." She could really feel the pain she got from Max.

Sam then cupped her face and hugged her, "I'm so sorry, Vanessa, I'm so sorry."
"I'm so sorry. I'm sorry for not protecting you."

"H-Huwag! Parang awa niyo na!" Naiiyak niyang mga sabi sa dalawang lalake pero
hindi siya nito pinakinggan.

Bigla namang may sumuntok sa isa kaya naman kaagad itong bumalagta. Napatingin
naman si Vannie sa kung sinong gumawa 'non. It was no other than Samuel Ignacio.

"Vanessa." Nilapitan ni Sam si Vannie at niyakap ito. Vannie then started to cry.

Hindi na mapigilan ni Vanessa na maiyak dito.

"Ssshh. Sasamahan na kita papauwi."

"Call her like that one more time, Jared, you'll see the beast in me."

"I'm so sorry, this is my fault. Kasalanan ko 'to. Vanessa, I'm so sorry."

"Vanessa, you have to trust me. I will resolve these things. Just please, trust
me."

Even at this moment, Samuel saved her.

---

Sam immediately drank the beer he bought for himself as he watched the night lights
above his building at the huge transparent window. Katatapos lang kasi kanina ng
board meeting niya sa hotel na iyon. It was owned before by his mom pero nang
pumanaw ito and when he became 18 years of age, siya na ang naging may-ari.
These past few days, he was busy sorting up the companies his mom left him. Kaya
hindi na muna siya pumasok sa mga classes niya, he was always busy—especially now
when it's complicated. Jolina's interferences gave him headaches. Buti na lang may
kakilalang lawyer ang Mommy niya kaya natutulungan siya nito. If he was just a
lawyer himself, he wouldn't ask for anyone else's help.

Hindi niya alam kung bakit ganun na lang kagahaman sa pera si Jolina. Lahat ng sa
pamilya niya, kinukuha nito, even his, kinukuha na rin ito. His stepmom was so
greedy that even his mom's properties, gusto rin kunin nito.

Kung hindi siya gagawa ng paraan, tuluyan nitong makukuha ang mga kompanyang
pinaghirapang itayo ng Mommy niya. But how? He's powerless. Jolina is more powerful
than him—everyone in his family believes her.

"Sam."

Sam stopped from thinking things when he heard a familiar voice.

Alam na niya kung kaninong boses iyon.

"I'm so sorry."

He chuckled, still not facing her, "Jared must have told you."

"Why are you doing these?" Vanessa said frustratingly. Hindi pa rin siya hinaharap
ni Samuel. "You shouldn't have to, Sam.."

Pagkatapos kasi niyang bisitahin ang Mama niya at malaman ang lahat, she quickly
went to find him. She even went to his unit—only to find out na nasa isang hotel
pala ito, umaattend ng isang board meeting. She didn't waste any time. She needs to
talk to him.

"I don't know either, Vanessa." Sagot naman nito nang hindi tumitingin sa kanya.
Napansin naman niyang kaagad nitong nilagok ang beer na hawak nito. Sa napapansin
niya ngayon dito, naglalasing ito.

After a few seconds, both of them became silent.

"Are you like her, Vanessa? Kagaya ka lang din ba sa kanya?" He suddenly said as he
turned at her.

Naglakad naman ito papunta sa office table nito at binuksan ang drawer doon, "Well,
maybe. Maybe this is the reason why you're making me crazy. Pare-parehas lang kayo,
gusto mo rin ng pera." May kinuha itong isang checkbook doon. The guy immediately
signed the checkbook and tore it up.
Nilapitan naman siya nito habang dala-dala ang cheque na pinirmahan nito. "Here's a
10 million. Siguro sapat na ito para mabili ko ang katawan mo." Sabay abot nito sa
kanya.

"A-Anong sabi mo?" She couldn't believe what she just heard from him.

"I'm buying you." Sam grinned, "Diba sinabi mo sa kin na ibibigay mo ang katawan
mo? So now, take it, let's have sex. Alam ko namang pera lang din ang hanap mo,
diba?"

Pero natahimik na naman ang paligid nang biglang sinampal ni Vanessa si Samuel. Sam
was already insulting her. She didn't even have said anything for him to humiliate
her.

"Talaga bang ganyan na kababaw ang tingin mo sa kin?" She said. She didn't expect
that Sam would say those things to her. He was being judgmental.

"Well, yes." Samuel Ignacio sarcastically replied, "Isa ka ring oportunista. All of
you just want money. Gold-diggers. Parehas lang kayo—"

Hindi niya kaagad ito pinatapos at kaagad itong sinuntok sa mukha. Napahiga naman
agad ito sa sahig.

"Fuck!" Sam cursed under his breath. Alam niyang masyadong malakas ang
pagkakasuntok niya rito.

Kaagad namang pumatong si Vanessa rito at kinuwelyuhan ang lalake. Sinampal na


naman niya ito. She was really so pissed off right now because of what he said—for
being so rude and judgmental. Parang sa mga oras na iyon, gusto niya itong bugbugin
—sa lahat ng frustrations na binibigay nito sa kanya.

"What is wrong with you?!" Pinagsusuntok niya ngayon ang dibdib ng lalake—while
still at the top of him, "Why are you being so rude and judgmental?!"

"Nakakainis ka talaga! Gustong-gusto talaga kitang sakalin ngayon!"

Pero laking gulat na lang niya nang bigla na lang siya nito niyakap. Tumawa rin
ito.

He hugged her so tight that she couldn't even get out from his arms. He was too
strong.

"Ano ba, let me go, you bastard!"


"I was just kidding, Vanessa." He suddenly said, she was still at the top of him.

"I just need a hug right now. A hug from you is enough."

//

Who now loves Sammy? Hahaha.

=================

Chapter 20

Lily Collins as Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 20

"Ate!!"

"Oh, bakit ka nandito?" Nagulat naman si Vannie nang bigla siyang sinalubong ng
kapatid niyang si Sophie nang dumating na siya sa bahay. Hindi niya aakalain na
madadatnan niya ito doon kasi nasa ospital pa ito, binabantayan ang Mama nila.
"Pinauwi muna kami ni Mama Ate," Her 7-year-old sister answered. "Saka, bakit.."
Napatingin naman ito kay Sam na kasama niyang dumating ngayon sa bahay—though the
guy was still wearing his corporate suit, "Bakit kasama mo siya?" Sophie was eyeing
her suspiciously.

"Uh.."

Paano ba niya sasabihin dito? Pagkatapos kasi mangyari ang lahat ng iyon sa hotel
nito, napagpasyahan niyang gamutin ang pasang natamo ni Sam dahil sa pagsuntok niya
sa mukha nito sa bahay. Wala kasi itong first aid kit doon. Alam niyang masyadong
napalakas ang pagsuntok niya sa mukha nito kaya pumutok ang labi nito.

Well, she was so pissed off. She thought Samuel Ignacio was trying to humiliate—
pero nagbibiro lang pala ito. Buti nga hindi niya ito nasakal.

"I brought some pizza, kiddo." Bigla namang sumabat si Sam sabay abot dito sa
pizza. Bago kasi sila umuwi, dumaan muna ang lalake sa isang pizza house.

Tinanggap naman ni Sophie ang pizza, she looked excited, "Gusto ko 'to! I like you
na, kuya!" Kaagad naman itong tumakbo papunta sa dining room nila, "Kuya Lawrence!
May dalang pizza sina ate!"

Hindi tuloy maiwasang matawa ni Vannie sa inasal ng kapatid, paborito kasi ng mga
ito ang pizza. Sumunod naman silang dalawa ni Samuel dito papunta sa kusina.

"Kuya Adrian, may dalang pizza sina Ate."

Napatigil naman sina Vannie at Sam nang makita si Adrian na nakaupo sa dining table
habang naglalaro ng chess ang kapatid niyang si Lawrence. Masaya pa itong
nakikipaglalaro sa nakababatang kapatid.

"Saan?" Lumingon naman ito sa kanila at napatigil din nang makita silang dalawa.

"A-Adrian, n-nandito ka pala." Nilapitan naman kaagad ni Vannie ang nobyo at kaagad
niyakap. "Bakit ka ba nandito?"

Adrian then chuckled, "Binisita ko kasi Tita Alma kanina sa ospital tapos ako na
sumama sa pag-uwi ng mga kapatid mo rito sa bahay. Pinapauwi na kasi sila kasi may
pasok pa bukas. Ang Papa mo muna ang bahala sa pagbabantay ni Tita." Sagot naman
nito. Napansin naman niyang binibigyan nito ng sama ng tingin si Samuel.

"Bakit siya nandito?" Nakakunot-noong tanong nito sa kanya.

Napansin naman ni Vanessa na nakikinig din sa kanila ang dalawa pa niyang kapatid,
"Lawrence, Sophie, sige na, matulog na kayo. Maaga pa pasok niyo bukas." Sabi niya
sa mga ito. Ayaw niyang makisali ito sa pag-uusap nila. Lalo na ang kapatid niyang
si Sophie.

"Ate naman e, yung pizza." Reklamo ni Sophie sa kanya.

"Bukas na, sige na, Lawrence, matulog na kayo." Padabog na naglakad naman ang
dalawa at umakyat papunta sa mga kwarto ng mga ito. Alam kasi ng mga ito ang
mangyayari kapag hindi nito sinunod ang mga sinasabi niya.

Tuluyan na ngang umalis ang dalawang kapatid niya sa dining room. Ngayon, silang
tatlo na lang an naiwan doon.

"Sinuntok ko kasi siya." Simpleng sagot ni Vannie dito na hindi nililingon man lang
si Sam sa likod niya. This is really awkward. "Kaya dinala ko siya rito para
gamutin ang pasang natamo niya sa kin."

"Oh, ganun ba? Ako ng gagamot sa pasa niya." Adrian suddenly said.

"H-Ha?" Hindi naman inexpect ni Vanessa na sabihin nito iyon. Napapansin din niyang
nakikipagtagisan ito ng tingin kay Samuel.

"Ako ng bahala, Vannie. Just check your siblings first, ako ng bahala sa kanya."
Adrian insisted. "Besides, alam ko naman kung saan nakalagay ang first aid kit niyo
rito. Now, go."

---

"I'm proud of my girlfriend that she punched you." Nahinto naman si Sam sa
paglalagay ng betadine gamit ang cotton buds sa labi niya nang magsalita si Adrian.
Chinecheck pa kasi ni Vanessa ang mga kapatid nito sa taas. Ngayon, silang dalawa
lang ni Adrian ang magkasama. Binigay lang sa kanya ng lalake ang first aid kit and
he did the rest.

"Yeah, I am too." He replied as he continued treating himself. He was proud of


Vanessa for being a strong woman—especially in dealing with things.

"Why did you help us?" Biglang tanong sa kanya ni Adrian at napatingin naman siya
rito, "Why did you help me?"

He just grinned and continued what he was doing, "If you want to say thank you,
just say it."
Natahimik naman bigla silang dalawa.

Ilang minuto rin ay natapos na si Samuel sa ginagawa niya. Isinisauli na niya


ngayon ang mga ginamit niya sa first aid kit box, "How much do you love her?" He
suddenly asked.

"So much.. with all my life." Adrian then answered him.

With all my life... "Hmm." Silence came afterwards. Sam suddenly remembered the way
Vanessa looked at Adrian's eyes. She was always looking at him lovingly.

"Sam, Adrian." Napatigil naman silang dalawa nang bumaba na si Vanessa. Tapos na
rin niyang ayusin ang mga ginamit niya sa first aid kit.

"I have to go," Samuel quickly said. "See you in school." He said to Vanessa as he
immediately went out from their house.

---

"Daddy, bakit ayaw niyong maniwala sa kin? Masama si Tita Jolina, Daddy! Masama
siya! Pinapalo niya ko, Daddy!" Reklamo ni Sam sa Daddy niya nang kasama na niya
itong kumakain ngayon sa mesa. Ito lang kasi ang araw na pwedeng sumabay ang Daddy
niya sa hapagkainan dahil wala itong meeting na aattendan.

Silang tatlo ngayon ang kumakain—siya, si Jolina at ang Daddy niya.

"Sammy, umayos ka." Galit na sabi ng Dad niya, "Huwag ng huwag mong pagsabihan ng
ganyan ang Mommy mo sa harap ng mesa."

"Eh Daddy totoo naman sinasabi ko! Saka hindi ko siya Mommy! Pera lang niya gusto
mo, Daddy!" Reklamo na naman niya. Wala siyang pakialam kung nagsisisigaw siya
ngayon. Kailangan malaman ng Daddy niya ang ginagawa ni Jolina sa kanya.

"Kung sinusunod mo lang ang utos ng Mommy Jolina mo, walang mangyayaring ganyan
sayo, Sammy." Jolina suddenly interrupted, she was smiling sweetly at his dad—na
parang naghahanap pa ng kakampi, "Kasi hon, talagang napakakulit ng anak mo.
Pasensya na rin kung nagawa ko yun. Alam mo namang buntis ako."

"Sammy, magsorry ka ngayon sa Tita Jolina mo." Utos na naman ng Dad niya.
"Ayoko! Masama siya!"

"Sammy!"

"Fine!" Kaagad siyang tumayo,"Sorry, Jolina!" Sigaw niya at umalis. Hindi na niya
tinapos ang pagkain niya.

---

"Ano 'to?" Nagulat naman si Sam nang biglang kinuha ni Jolina ang birthday card na
ginawa niya. Yung araw kasi na iyon, birthday ng Mommy niya, he decided to make a
birthday card for his Mom.

"Akin na nga yan!" Pilit niyang kinukuha ang birthday card kaso masyadong matangkad
si Jolina kaya hindi niya ito maabot, "Bakit ka ba nandito sa kwarto ko?!"
Tumatalon-talon pa siya para lang makuha ang birthday card na ginawa niya.

"Kasing batang ka, kanina pa kita tinatawag para inumin itong bwisit na gamot mo!"
Jolina then gave him a wicked grin, "Ngayon, bilang parusa." Nagulat naman si Sammy
nang biglang pinunit sa harap niya ang birthday card na para sa Mommy niya.

"Para yan sa mga batang tulad mo! At tanggapin mo ng patay na ang Mommy mo at ako
na ang bagong asawa ng Daddy mo!"

"AHHH!!" Umiiyak na sumisigaw si Sam at kaagad tinulak si Jolina. Kaagad naman


itong napaupo sa sahig.

"A-Ah.. Ahh!!" Sumigaw naman ito at napahawak sa medyong malaking tiyan nito.
Napansin naman ni Sam na dumudugo ang nasa paanan nito.

"Ignacio! Ignacio!! Ahh!!!" Tinawag nito kaagad ang Daddy niya. Umiiyak na rin ito
dahil sa sakit.

"Jolina!" Kaagad namang dumating ang Daddy niya at nilapitan si Jolina. "Sammy,
anong nangyari?!"

"Ignacio, t-tinulak ako ni Sammy.. Tinulak niya ako.." Umiiyak na sabi nito, "Ang
baby ko.."
Kaagad naman itong binuhat ni Ignacio, "Tahan na, sshh. Dadalhin kita sa ospital."

"Daddy.."

"Samuel, ayoko munang makita ka. Ayoko munang makita ka naming ng Mommy Jolina mo."
Malamig na sabi ng Dad niya at iniwan siya sa kwarto.

"Wow, in the end, I'm still all alone, huh?" Samuel said bitterly as he was
watching their family picture he was holding. He was just there, alone at his pad,
sitting on the floor while his back was leaning on the couch. "Even your family
makes you feel alone."

Umuwi kasi siya kaagad sa pad niya pagkatapos pumunta kina Vanessa. Then there, he
started contemplating how fucked up his life is. It is really fucked.

Bigla namang tumunog ang doorbell ng pad niya. He lazily stood up and went to the
door.

"Vanessa?" Kumunot naman ang noo niya nang makita ang babae ngayon sa pad niya. He
knew it was already very late at night and he least expected she would come there
at this hour.

"Pupuntahan ko pa kasi ang ospital para dalhan ng damit si Papa," Nagsalita naman
kaagad ito, "Kasama ko si Adrian ngayon at naisipan kong dumaan muna kami dito sa
unit mo."

"I forgot to say thank you, Sam." She gave him a warm smile. He has to admit, it
made him feel better—especially when she visited him unexpectedly, "Thank you, Sam.
Sige, aalis na ako. Nasa baba kasi si Adrian. Take care! See you in school."
Tinalikuran siya kaagad nito.

"Vanessa."

"Hmm?" Nilingon naman siya nito.

"Do you hate me?" He asked.

Ngumiti naman ito sa kanya, "Now? No.. and I'm hoping, we could be friends, Sam."
Muli ay tinalikuran siya nito at nagsimula nang maglakad.

But before she could even get far from him, Sam immediately grabbed her arm,
"Vanessa." He then kissed her on her lips. And after few seconds, binitawan na niya
ito. He knew she was too shocked to respond.
"Good luck kiss. See you tomorrow, Velasco." He gave her a sly grin as he went back
inside his pad.

---

"Ate Van, may mga pulis na dumating sa university, nasa may entrance. Nagkakagulo
ngayon doon." Bigla namang dumating ang isang kasamahang lalake ni Vannie sa
council. Papunta na sana kasi siya ngayon sa room niya para sa klase niya nang
bigla itong sumulpot sa harapan niya.

"A-Ano? Bakit naman?"

"Hindi ko alam Ate, pero dinudumog ngayon sila ng mga estudyante." Sumunod naman
kaagad si Vannie dito papunta ngayon sa may entrance gate ng university. Wala
siyang alam kung bakit may mga pulis na dumating sa araw na iyon, hindi naman siya
inabisuhan din ni Mr. Ronulo na dadating ang mga ito. Their principal didn't give
her any protocols about it.

Dumating na rin si Vannie sa may entrance at nakita nga ang mga pulis doon.

Nilapitan naman niya kaagad ang mga ito, "Ako po ang president ng student council
ng university, ano pong kailangan nila?" She immediately asked.

"Nandito kami para magbigay ng warrant of arrest para sa mga miyembro ng Alpha
Gamma Phi fraternity. Marami-rami na ang nagreklamo sa kanila ng pambubugbog at
rape. Nandito kami para arestuhin silang lahat." The policemen answered her
straightly.

Napahinto naman si Vannie sa mga narinig niya. Paanong may nagreklamo sa kanila?
She didn't even report any to the police and yes, she did it before pero binasura
lang ng mga ito ang reklamo niya.

"Ako ang lider ng fraternity," Nagulat naman ang lahat ng mga estudyante na
nandodoon ngayon sa biglaang pagsulpot ni Samuel Ignacio Rivera III. "Ako ang nag-
uutos sa kanila para gawin ang mga iyon, I'm the mastermind. Ako lang arestuhin
niyo." The guy firmly said. Walang bahid na takot man lang itong sumuko sa mga
pulis.

"Samuel!" Narinig naman ni Vannie ang boses ni Jared sa 'di kalayuan. Nakikita rin
niya ngayon ang mga kasamahan nito—they all looked worriedly at their fraternity
leader.
"Sam.." Vannie couldn't believe at what was happening. Kaagad namang pinusasan ang
mga kamay ni Sam sa likod. The policemen then escorted him in going to their police
mobile. Pinasakay kaagad doon ang lalake at sumunod naman ang mga police. After few
minutes, nakaalis na nga ang sasakyan nito sa university nila.

Samuel Ignacio just got arrested.

//

Sino kaya ang nagpaaresto kay Sammy? Thank you pala guys for your comments from the
last chap! :)

=================

Chapter 21

Danny Schwarz as Samuel.

Typo errors are a lot.

Chapter 21

"Diyan ka muna, hangggang inaayos pa ang pagpiyansa mo." Sabi ng isang pulis na
kasama ni Samuel nang dumating silang dalawa sa isang selda. Nakaposas pa rin ang
mga kamay niya likod. After the policemen arrested him at the university, dumirecho
kaagad sila sa police station.
Tinanggal na nito ang posas niya at pinapasok siya sa isang selda. May mga ibang
kalalakihan din nakakulong na sa loob at lahat ay nakatingin ng masama sa kanya.
Like he was some alien that got lost at that place.

But Samuel just smirked. Wala naman siyang pakialam sa mga ito.

"Diba anak yan nung Senador na si Ignacio the second?"

"Oo, yan ata ang the third."

"Ano kaya ginawa niyan kaya nakulong?"

"Droga siguro. Ganyan naman madalas sa mga pulitiko, mga drug lords."

Medyo marami-rami silang nakakulong sa loob ng selda, wala pang electric fan at
maayos na higaan man lang sa loob. But Sam couldn't care less, wala naman siyang
paki sa paligid niya. As long as these men won't bother him, then it's good. He
just needs to bail himself out kasi alam na niya mismo sa sarili niya kung sinong
nagpakulong sa kanila. That vicious woman.

Bago pa man siya makaupo sa sahig ay may humawak naman sa balikat niya, "Hoy,
bata."

Napalingon naman kaagad si Samuel at nakita ang isang lalake na may malaking bulto
at mahahabang buhok. Puno rin ang katawan nito ng mga tattoo, "Hindi dapat ganyan
inaasta mo, porque anak ka ng isang pulitiko, paespesyal ka na. Gusto naming
malaman mo na pare-parehas tayo ritong may krimen na ginawa." The man cockily said
to him.

Samuel just gave the man a sly grin, kasing tangkad niya rin lang ito, "Fucking
cares. Wala akong pakialam sa inyo."

"Putangina ka pala e!" Sinuntok naman kaagad si Samuel ng lalake sa mukha nito.
Napatigil naman ang lahat dahil sa ginawa ng lalake sa kanya.

"Fuck." He cursed. He was already pissed off because of what Jolina did to him,
dadagdag pa ang mga ito sa kabadtripan niya sa buhay.

"You fuck!" Kaagad naman itong nilapitan ni Sam at sinuntok din ng kalakas-lakas
ang lalake sa mukha. Napahiga naman ito sa sahig. "Tangina ka, putangina niyong
lahat!" Nilapitan na naman niya ito at kinuwelyuhan. Pumutok din ang labi ng lalake
dahil sa pagsuntok niya.

"Siguro akala mo, hindi ako manlalaban sayo?" He shook his head. He couldn't
believe these guys. Akala siguro ng mga ito na natatakot siya. Kung halang na ang
mga kaluluwa nito, he's even worse. Magsama-sama na silang lahat sa impyerno. "Kasi
kung gago ka, mas gago ako." Pinagsusuntok na naman niya ito ulit sa mukha. Wala
naman ni isa na lumapit sa kanila para pigilan siya.

"P-Parang awa m-mo na bata! Ahh!!" Sigaw ng lalake dahil sa ginawa niya at
namimilipit na sa sakit. Dumudugo na ang mukha nito dahil sa ginawa niya.

Inapakan naman ni Samuel ang ulo nito, "Tanginang awa yan!" He quickly stomped his
feet at the man's face so hard that it bled more. Aminado siyang sira na ang
pinagkakaingatan nitong mukha. "Hindi lang yan aabutin mo sa kin, putangina ka."

"Ikaw si Samuel Ignacio Rivera the third, diba?" Napahinto naman si Samuel nang may
nagsalita. He turned around and saw a middle-aged man. Halatang tumatanda na ang
itsura at pigura nito.

"Kung gusto mong magaya sa kanya, bukas na lang," Sabi lang niya rito at umupo na
uli sa sahig.

"Ako ang pumatay sa nanay mo 'nung bata ka pa." Napaangat naman ang ulo ni Sam at
napatingin sa lalake. He raised an eyebrow at what he just had said to him. What
the fuck now?

---

"Sammy, ano bang nangyayari sayo?" Samuel's dad whispered as he bailed him out from
the prison. Ito kasi ang nagpiyansa sa kanya para makalabas siya sa prisinto. Pero
hindi lang pala ito nag-iisang pumunta roon—a swarm of reporters accompanied his
dad at the station. Ngayon, papalabas na sila ng police station. Hapon na kasi
siyang nakalabas sa prisinto.

"You didn't tell me na may mga kasama ka pala na mga reporters." He said instead as
he scanned the surroundings. Napakadaming reporters nga ang nandodoon, coming from
different TV stations. Flashes of cameras here and there. Hindi niya tuloy
maiwasang matawa, parang ganun na kalaki ang issue na natamo niya dahil sa ginagawa
ng mga ito.

"Mr. Rivera, totoo ba talaga ang mga kasong ipinatong nila sayo? Sa fraternity
niyo?"
Maya-maya'y narinig iyon ni Sam. Napailing na lang siya. The media really wants to
meddle with your own private life, huh?

Bago pa man siya makasakay sa kotse ng Dad niya ay nilingon niya ang mga ito,
"Yeah, all of it are true." He smirked.

"Samuel!" His dad called his name.

"Fine," Sumakay na kaagad siya sa kotse katabi nito. Tuluyan na nga silang nakaalis
sa lugar.

"Sammy, ano bang ginawa mo? Totoo ba yung mga nireklamo nila sa inyo?" Tanong na
naman ni Ignacio sa kanya. He knew his father was already mad.

"Who cares." He answered as he just looked at the car's window.

"Pinayagan kita diyan sa fraternity mo, Samuel pero I didn't expect na yun ang
gagawin niyo! What is happening to you?"

"Nung una, sa student council president ng university mo, ngayon, ito na naman?
Sammy, you're already 23! You're old enough to not involve yourself with this mess.
And I heard she was also one of those people who reported you. Kung hindi sinabi sa
kin ng Mommy Jolina mo, hindi ko malalaman na nakulong ka pala."

Napatigil naman si Sam sa sinabi ng Dad niya sa kanya. Vanessa reported him?

"Uuwi ka na sa bahay natin. Doon ka uuwi simula ngayon."

"No, fuck. I won't fucking go back to that house. Just fucking leave me alone, dad.
We're not a family anymore anyway. Fucking stop this car right now." Huminto naman
kaagad ang kotseng sinasakyan nila.

"Sammy!" Tawag nito sa kanya nang bumaba siya kaagad pero hindi na niya ito
pinakinggan pa.

---

Kararating lang ngayon ni Vannie sa bahay nila. Galing pa kasi siya sa ospital at
binisita ang Mama niya. Bukas na kasi ito madidischarge at aayusin pa niya ang
bahay pag-uwi niya. Siya lang din mag-isa dahil na ospital pa ang dalawa niyang
kapatid. Gabing-gabi na rin nang makauwi siya.

Sa 'di kalayuan ay may napansin naman siyang isang itim na kotse na nakaparada sa
harap ng gate ng bahay nila. She knew who owns that familiar car. May lalake ring
nakasandal sa kotse habang naninigarilyo.

"Sam?" She said as she went near to the car. She was correct, it was no other than
Samuel Ignacio. "Nakalabas ka na." She added. Well, she has to admit too that she
felt relieved when Sam finally bailed out from jail.

Kanina kasi sa school, nakipag-usap siya sa mga kasamahan nito sa fraternity para
mag-isip ng paraan paano ito mapapiyansahan. She didn't even expect na makikipag-
usap sa kanya ng matino ang mga ito, but she could see that the frat members really
respected Samuel. Aminado rin siya na sinasabi ng ilang mga estudyante na tama
lang daw ang nangyari rito. Yes, maybe. But she knew too that Sam isn't that bad
after all.

"You reported me," Sam said coldly which it surprised her. Tinapon nito ang
sigarilyo at inapakan. "You reported me because of her."

Naguluhan naman si Vanessa sa sinasabi nito sa kanya, "A-Ano?"

"You reported me because of the rape attempts that I did to you before," Vanessa
could feel the cold aura that Sam was giving to her, "Well, maybe, siguro ka dapat
lang ako makulong dahil sa ginawa ko sayo."

"How much did she pay you para lang magreport ka? Five million?" He suddenly
laughed, "Then double that price. I could pay you with that. Siguro, bibilhin ko na
lang yang katawan mo." Vanessa was shocked when Samuel suddenly grabbed her arm and
pinned her into his car.

"Sam, ano ba! Bitawan mo nga ako!" Naguguluhan na talaga siya sa pinagsasabi nito
sa kanya. She didn't even know why was he saying those things to her. And she did
not report him.

Pero sadyang malakas ang pagkakahawak ng lalake sa dalawang pulso niya, "Siguro
ngayon, hindi na attempted rape ang ifafile mo sa kin, let it be rape itself,
Velasco." And just a second, he forcefully kissed her.

"S-Sam.." She cried as Sam was gripping her wrists so hard that anytime, it would
bruised. Hindi niya tuloy maiwasang mapaiyak. She could already feel the pain of
the kiss that Sam was giving her. Parang puputok na ang labi niya dahil sa ginagawa
nito.

"Samuel!" Tuluyan na nga siyang nakawala at kaagad sinampal ang lalake. Napatigil
naman ito.
Mas lalo tuloy siyang naiyak, she didn't expect that Sam would do it to her again.
She trusted him, she believed him when he told her that he wouldn't hurt her
anymore. She even thought already to herself na pwede na silang maging magkaibigan.
But Sam acted the opposite right now. "What is wrong with you?!" She yelled.

"Sam, bakit ka ganyan?" She cried, "Hindi kita nireport. I didn't report you even
when you had hurt me before! Kasi naniniwala akong mabait ka, Sam. I thought you
were different. I even made plans with your fraternity members on how to bail you
out. Ano bang nangyayari sayo?!" She was frustrated. Hindi naman ito nakaimik sa
sinabi niya at napayuko lang.

"After the things you did to me, for saving me a lot of times, I thought that
you're not that bad at all, Sam. I even thought we could be friends, Sam."
Napailing na lang siya at kaagad pinahid ang mga luha niya.

"But I think, we could never be friends. And money can't buy everything. You can
never buy me, Sam. Sayo na yang pera mo."

"Don't make me hate you for the rest of my life. Because as of now, I hate you
already, Rivera." Pagkatapos ay kaagad niyang binuksan ang gate nila at pumasok
kaagad doon.

She cried again as she entered their house.

---

"Matagal na panahon ng mangyari iyon at matagal na rin ako rito sa bilangguan na


'to," Sabi ng lalake kay Sam nang nagpakilala itong suspek ng pagpatay ng ina niya.
Pero hindi lang siya nagsalita rito. Ano pa bang sasabihin niya? Tapos na, nangyari
na ang lahat. His life is already ruined.

"Pero hindi ko aakalain na ako lang pala ang makukulong. Tinraydor niya ako.
Tinakot niya ko kapag ilalaglag ko siya, hindi ko na raw makikita ang pamilya ko.
Napakatuso niya. Makasarili, napakagahaman sa pera. Sinunod ko lang naman ang utos
niya kasi pinangakuan niya ako ng pera para mapagamot ang anak ko. Yun pala,
tinraydor niya lang ako."

"At alam ko siya rin ang may kagagawan ng pagkakulong mo, bata. Wala siyang
sinasanto para lang makuha ang gusto niya. Pati ikaw, sinali ka niya, lalo't ikaw
ang anak ni Matilda." Anito. Matilda ang pangalan ng Mommy niya. Matilda Rivera.
Napakunot-noo naman si Samuel sa sinasabi nito sa kanya, "Anong pinagsasabi mo?"

"Ang madrasta mo—"

"Samuel Ignacio Rivera the third," Napatigil naman ang lahat nang may dumating na
pulis, "Makakaalis ka na. Napiyansahan ka na ng ama mo."

//

What Samuel did just do? Guys, tomorrow na ang releasing of grades namin. Huhuhu.
Wish me luck guys, judgment day is tomorrow. Sana makapasa. </3

=================

Chapter 22

Lily Collins as Vannie.

Typo errors are a lot.

RECAP:

Nakulong si Samuel dahil sa mga ginawa ng fraternity niya dati. He got involved in
a fight with a fellow inmate.Then his dad, Samuel Ignacio II, bailed him out from
the jail. Nalaman din niya galing sa ama na isa si Vanessa sa mga nagreklamosa
fraternity niya. He got pissed off when he learned about it. Pinuntahan niya ito
bahay nito at kinumpronta. He got so pissed that he started to insult her and
forcefully kissed her. Nagalit naman si Vanessa sa ginawa at pagbintang nito sa
kanya—telling him that she's gonna hate him for the rest of her life.

Chapter 22

"That Jolina, napakatuso." Napailing na lang si Jared na ngayon kasama ni Sam sa


cafeteria. Pumasok na ulit kasi siya sa university matapos siyang piyansahan ng ama
niya. And he already had a lot of absences for this semester baka dahil na naman sa
mga absences niya—attending mostly his mother's companies, baka madelayed na naman
siyang grumaduate. He's already 23 and he's still a 4th year Political Science
student.

Samuel sarcastically laughed, "Nasasanay na ako sa ginagawa niya, putangina lang


niya." He replied. Talaga namang nasasanay na lang siya sa ginagawa ng madrasta
niya. But still, she can't win over him. If she would play dirty, then he will do
worse. He won't let that greedy bitch to win over him. Tangina na lang niya.

Uupo na sana si Sam sa napiling table nila nang may bumanggang lalake sa kanya.
Natapunan ng hawak-hawak nitong softdrink ang suot niyang tshirt. Tantiya sa suot
nitong ID, the kid was a freshman student.

At nang mamukhaan siya ng lalake, kaagad nanlaki ang mga mata nito. The freshman
student was obviously scared the moment he saw him. "Sorry po! Sorry talaga! Hindi
ko sinasadya!" Kaagad naman itong lumuhod sa harap niya.

"Pfft," Sam heard Jared chuckling. He also noticed everyone at the cafeteria got
silent. Lahat ng atensyon ay napunta sa kanila.

Pero napatigil naman siya nang makita si Vanessa na kakapasok lang sa cafeteria.
Kasa-kasama pa nito si Adrian na masayang nakikipagkwentuhan dito. Napansin naman
siya ng mga ito at napatingin din sa nangyayari. He caught her eyes staring at him
for a second but then ignored him and continued the chitchatting with Adrian. She
didn't even smile at him. She was giving him a cold treatment.

Matapos kasi ang nangyari sa kanilang dalawa noong isang gabi, hindi na siya nito
kinakausap. She started to give him cold treatments. Hindi siya nito pinapansin sa
campus o kahit saan sila magkita, lagi itong nakasimangot sa kanya kundi iirapan na
lang siya. And yes, he had to admit that it was his fault for ruining the trust
that Vannie was giving to him.
And he really regretted doing it too.

"Stand the fuck up," He just said to the freshman, "I don't care about it." Aniya
at umupo na sa table kasama si Jared. Kaagad namang nagpasalamat sa kanya ang
freshman at umalis sa kinaroroonan nila.

"Wow, dude," Jared reacted, "That is an improvement. Ni hindi mo siya binugbog o


tinakot na bubugbugin natin." Hindi makapaniwalang sabi nito. Natawa na lang din
siya sa sinabi ng kaibigan. Kapag kasi may nangyayaring ganun sa kanya o may
kumakalaban sa kanya sa university, that student would always end up beaten. But
things changed. Matagal-tagal na rin silang walang nabugbog na estudyante. And it
started because of her.

"And speaking of Vanessa Velasco, kakakita ko lang na pumunta siya rito."

"Yeah," Samuel just shrugged.

"It was unexpected though," Kibit-balikat na sabi sa kanya ni Jared, "Tinulungan pa


niya kami para mag-isip ng paraan para mapiyansa ka." Umiling-iling pa ito, "Sa
dami ng ginawa natin sa kanya, she still helped us out in planning to bail you out,
man."

"That girl is really weird."

---

"Miss, here's your coffee." Napahinto naman si Vannie sa ginagawa niya nang
dumating ang isang crew ng coffee shop dala-dala ang inorder niya. It was already 9
in the evening at hanggang ngayon, nandodoon pa rin siya. Hindi pa kasi siya tapos
sa ginagawa niyang research. Nakagawian na rin kasi niyang doon lagi mag-aral o
gumawa ng thesis sa coffee shop.

"Thank you," She thanked the crew and the female crew just smiled at her. Nang
kinuha na niya ang malaking plastic cup ng coffee niya, may napansin naman siyang
nakasulat doon.

SORRY. I know it's too late.


Please meet me outside the coffee shop.

Those were the lines written on the cup. At may kutob na siyang sinong nagsulat
doon.

She just sighed.

---

Nakita naman ito ni Vannie na nakasandal sa kotse nito sa harap. She quickly
covered herself with the jacket she was wairing because of the cold air. Kaagad
naman niyang pinuntahan ang lalake doon.

When she got near him, sumandal din siya sa kotse katabi nito. Both of them were
just silent.

"Sorry," Sam broke the silence. Hindi naman nagsalita si Vanessa sa sinabi nito,
"I'm sorry. I'm so sorry for judging you. I'm sorry for acting like a shit."

Vannie still didn't speak at what he just said. She remained silent.

"I know that I'm a fucked up guy," He continued, "Sinasali pa kita sa mga issues ko
sa sarili ko. And.. I'm sorry for always hurting you, Vanessa. Alam kong galit ka
pa rin sa kin dahil sa ginawa ko. "

"And I regretted every bit of it."

She still remained silent after those statements. Yes, she could feel Samuel
Ignacio was sincere in saying those things but she chose not to say anything about
it.

Napansin naman niya ang pagbuntong-hininga nito, "Si Jolina, si Jolina Rivera ay
stepmom ko."

"My mom died when I was still in the last year of my gradeschool. Pagkatapos nun..
after her death, Jolina immediately married my dad. Jolina was my dad's mistress
kahit sila pa ni Mommy 'nun. He has been cheating Mom with Jolina for so many
years. But when my mom died, Jolina saw it as an opportunity to become part of my
family."

Nakikinig lang si Vannie sa mga sinasabi nito sa kanya, "Jolina is a greedy,


selfish and a gold-digger stepmother. Kahit isang beses, hindi ko naranasan na
naging mabuting ina siya sa kin. Puro pera lang ang laging iniisip niya. Gusto niya
lahat ng pera ng pamilya naming ay pagmamay-ari rin niya. She's greedy enough not
even to care about hurting others just to get what she wants. Pati ang mga
companies na binilin sa kin ni Mom 'nung mamatay siya, gusto rin niya lahat ng iyon
ay mapasakanya."

"She's using a lot of dirty tactics para lang ipabagsak ako. I know siya lang din
ang may pakana na makulong ako. She's paying a lot of lawyers para lang mahanapan
ng discrepancies ang mga papeles na kung sana nilagay ni Mom na ako ang magiging
CEO ng mga companies niya when I turned 18. Ganyan siya kagahaman sa pera."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa sa mga sinabi nito sa kanya. She didn't
expect Samuel would open-up those things to her. She didn't know the real truth
behind. Marami rin palang pinuproblema ang lalake—especially his stepmother. Hindi
niya aakalain na ganito pala ang ginagawa ni Mrs. Jolina Rivera kay Samuel. Ang
bait-bait kasi ng babae sa harap ng lahat pero iba pala ang trato nito kay Sam sa
totoo.

"I build this coffee shop in memory of my deceased mom and my sister," She could
see he was smiling. It was very genuine, "In case if I'll lose all my mom's
companies to her, at least, may natira pa sa kin sa kanila, this coffee shop. This
is always has been my sister's dream. To have a coffee shop of herself."

"Uhm.. Sige, I know you're doing your thesis. Baka naistorbo pa kita." Biglang sabi
naman nito sa kanya.

"Sam." Niyakap na lang niya ito. She doesn't know what to say at his situation. She
knew he had been through a lot of shits since he was a kid.

"Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sayo. But I'm hoping this hug would be
enough." She said as she hugged him. Naramdaman naman niyang niyakap din siya nito
pabalik.

Sam suddenly chuckled, "This is enough, Vanessa. Your presence is enough."

"Wow."

Napatigil naman silang dalawa at napabitaw nang may nagsalita. May napansin naman
silang tatlong lalake ngayon sa harap nila. The others were even clapping at them.

Vannie knew those guys. Parang pamilyar ang mga ito sa kanya.

Ito yung mga lalakeng nakita niya sa hotel 'nung umattend siya ng event ng isang
hotel. These two were the guys who planned to rape her if Sam won't come. At
ngayon, may isa pa itong kasamang lalake.

"Now, tapos na siguro ang happy-happy moment niyo, Why don't you face us now,
Rivera?" The guy was like challenging him.

"Oh, I will." Nagsimula namang naglakad si Sam papunta sa dalawa. He was getting
pissed of two with guys. Hindi pa rin kasi siya nito tinitigilan. Ni hindi pa
natuto sa pagsuntok niya sa mga ito.

"Sam." She called his name but he wouldn't look back at her.

Kaagad namang sinuntok ni Samuel ang lalake kaya naman napaatras ito. The other one
started attacking Sam too pero nailagan naman ni Samuel ang mga suntok nito.

"Putangina mo, Samuel Rivera!" Laking-gulat na lang ni Vanessa nang biglang kinuha
ng lalake ang tinatago nitong patalim sa damit at kaagad sinaksak si Sam sa likod.

"Sam!!!" She shouted.

//

=================

Chapter 23 (Part 1)

Danny Schwarz as Samuel Ignacio.

Typo errors are a lot.


Chapter 23 (Part 1)

Kumatok ng tatlong beses si Vannie sa room kung saan nakaconfine si Samuel Ignacio.
She was with her younger sister, Sophie. Pagkatapos niyang kumatok ay kaagad silang
pumasok sa loob.

Nakita naman ni Vanessa na mahimbing na natutulog lang ang lalake. Kaagad niyang
nilagay ang mga prutas na dala niya sa table sa gilid ng hinihigaan nito.

"Wow, ate! Ang ganda ng room niya." Namamanghang sabi ni Sophie sa kanya habang
pinagmamasdan ang loob ng room. Hindi tuloy maiwasan ni Vannie na matawa sa sinabi
nito. Nasa sa isang private ward kasi pinaconfine si Samuel kaya ganun na lang
kaganda ang room nito. And also they were in a private hospital.

"Sophie, behave. Baka magising siya." Aniya rito. Talagang malikot na malikot ito
na parang hindi mapakali habang lakad ng lakad sa loob ng room.

"Uhm.." Napansin naman ni Vannie na nagising si Sam. Unting-unti nitong binuksan


ang mga mata nito. And when he saw her, he looked surprised. Parang hindi ito
makapaniwala na nandoon siya.

"Vanessa?" Nakakunot-noong tanong nito. "W-What are you doing here?"

Matapos kasi mangyari ang lahat ng iyon, kaagad niyang dinala si Samuel sa ospital.
The guys who were the suspects of the crime got away. Natamo ng isang saksak sa
likod si Samuel dahil doon at mabuti na lang hindi ganun kalala ang nakuha niya
kaya hindi rin ito magtatagal sa ospital. Thank God.

"Ate, pwede ba akong lumabas para pumasyal?" Napatigil naman silang dalawa ni Sam
nang magsalita si Sophie.

"Sophie, no." She commanded. Baka mawala pa ito doon dahil sa kakulitan nito.
Masyado pa namang malaki ang ospital at hindi rin nila kabisada ang mga lugar doon.
The only hospital that they mostly go is their dad's. "Dito ka lang. Baka mamaya
mawala ka pa."

"Ate naman.." Sophie pouted.


"Let her go, Vanessa." Sumabat naman bigla si Samuel, "Hindi naman siya mawawala
rito." Tumingin naman it okay Sophie, "Kid, my room is 512. Go back here quickly
after you stroll everything."

"Sam!" Hindi naman makapaniwala si Vannie sa sinabi nito. At tantiya niya, tuwang-
tuwa pa ngayon ang kapatid niya dahil sa sinabi nito.

"Yehey! Salamat kuya! Sige ate!" Kaagad naman itong lumabas sa room at ngayon,
silang dalawa na lang ni Samuel Ignacio ang naiwan.

"Sam, bakit mo siya pinayagan?" Naiiritang tanong ni Vannie dito. But Samuel just
laughed like nothing happened. Parang wala lang din dito na nasaksak ito sa likod.
The guy even got conscious immediately the day after the incident. Hindi niya tuloy
maiwasang isipin na 'matagal namamatay ang mga masasamang damo.'

"Take it easy, president," The guy cockily said. She won't get lost. My dad has a
small share in this hospital, she can be easily located kung mawala man siya." He
cockily replied.

She just rolled her eyes. "Pinadalhan ka ni Mama ng mga prutas. Kainin mo 'to.
Galing pa 'to sa probinsya." She just said as she was sorting out the fruits she
brought.

"Did you cry?"

Napatigil naman si Vannie sa biglang tanong nito, "W-What?"

"Did you cry when you thought I was almost going to die?" He asked amusingly.
Namamanghang nakatingin pa ito sa kanya.

"No." She quickly denied. Well, yes. She did. Eh kasi naman, akala niya talagang
mamamatay na ito sa harapan niya. Yes, she doesn't want that someone will die
especially in front of her.

"You're lying."

Napatigil na naman siya at napatingin sa lalake. The amusement that formed on his
eyes was still there. Hindi niya maiwasang mairita na naman sa sinasabi nito. The
nerve of this guy.

"I saw you crying before I passed out. Are.. you afraid that I'm going to die?"

"No. Saka bakit ba? Matulog ka na nga lang." Naaasar na siya sa mga sinasabi nito.
Ano bang gustong iparating nito sa kanya?
"Are you accepting my apology?"

"No. Wala akong sinabing apology accepted." She immediately answered without
looking at him. She just kept herself busy through arranging the fruits at the side
table. This guy really has a lot of confidence.

"I'm sorry."

Napahinto na naman siya sa ginagawa niya. Napatingin na naman siya rito. Why is
giving her sudden gestures?

"I'm sorry for everything." The sincerity of the guy was really visible.

"Forget it," Sabi na lang niya rito. She doesn't want to talk and remember what
happened between them before, "Just take a rest. Kami na lang muna ni Sophie ang
magbabantay sayo rito."

"Why are you here? I know.. I know I don't deserve the trust that you have given to
me, Vanessa. Why are you still doing this to me?"

Hindi naman sumagot si Vanessa rito. Umupo na lang siya sa couch katabi sa kama
nito. She avoided his gaze. Ayaw niyang magtama ang mga tingin nila. Ayaw niyang
makaramdam ng iba sa oras na magkakatitigan na naman sila.

"Are you starting to like me?"

Nagulat naman si Vannie sa tanong nito.

"Because.. I still like you a lot, Vanessa."

Magsasalita na sana si Vannie sa sinabi nito nang tumunog ang phone niya. She then
saw it was Adrian calling her, "I-I have to answer the call. I'll just be back."
She just said and immediately went to the door. Pero sakto namang pagbukas niya sa
pinto, bumalik na rin si Sophie.

"Ate!"

"Sophie, pumasok ka muna sa loob. Kakausapin ko lang ang Kuya Adrian mo." Aniya
rito at padabog naman itong pumasok sa loob.

---
Inoobserbahan naman ni Samuel ang kapatid ni Vanessa na si Sophie. She was just
there, sitting on the couch—humming. Alam niyang bored na bored ito doon sa room
niya. Hindi pa kasi bumabalik si Vanesa doon at aminado siyang mahigit kalahating
oras na rin itong 'di bumabalik.

"Sophie, do you want to turn on the TV?" Sabi niya rito. The kid's eyes suddenly
lit up.

"Talaga kuya?" Mukhang excited na excited talaga ito.

"Yeah," Kibit-balikat na sabi niya rito, "Feel at home."

"Yehey! Thank you, kuya!" Mabilis naman nitong kinuha ang remote control ng tv
doon. The kid quickly turned on the TV and sat on the couch.

"May pizza at drinks din akong inorder kagabi. Makakain pa rin naman kasi it's on
the fridge. You want to eat it?"

"Sige Kuya! Salamat!" Tumayo naman ito at mabilis na tinungo ang fridge. Kinuha
kaagad nito ang pizza at ang coke na nandoon. Hindi tuloy maiwasang matawa ni Sam
dito. If he only had a sibling.

"Alam mo Kuya," Sabi pa nito habang kinakain na ang isang slice ng pizza, "Gusto
kita. Kasi mabait ka saka hindi ka parang si Papa. Eh kasi.. kapag si Kuya Adrian
na at si Ate ang magkasama parang sina Mama at Papa rin sila."

"Kaya buti na lang may kaibigan si Ate na gaya mo. Pero secret lang natin 'to kuya
ha.. may sasabihin ako sayo." Tumayo naman kaagad ito at nilapitan siya sa kama.

She went near to his ear and whispered, "Mas gusto kita para kay Ate kesa kay Kuya
Adrian."

//

Comment if you like. :D


=================

Chapter 23 (Part 2)

Typo errors are alot.

Okay, this will be a very short update too. Nasa hospital scene pa naman sila kaya
ginawa ko na lang part 2 ng Chapter 23. Sorry guys!! Haha, medyo busy at lutang
lang ako these weeks kasi you know. :))

I'll be featuring some new character. Hehe.

Chapter 23 (Part 2)

"Oh, ano yang binubulong mo, Sophie?" Napatigil naman sina Sophie at Samuel nang
biglang sumulpot si Vanessa. Halatang kakabalik lang nito doon. She was looking at
them suspiciously.

"Wala Ate, hihi." Her sister replied, giggling. "May sinabi lang akong secret kay
Kuya Sam."

Itinaas naman ni Vannie ang isang kilay nito, "Secret? Anong secret? Naku, Sophiem,
ikaw batang ka."

"It's nothing Vanessa," Sam interrupted, smiling. Good mood na good mood na lang
yata bigla ang dalawa, "Nasa aming dalawa na lang iyon." The guy then winked at
Sophie na mas lalo naman itong tumili. Bumalik naman ito ulit sa panunuod ng TV
habang kumakain ito ng pizza.

Inirapan lang ni Vannie si Sam, "Baka kung anu-ano na ang pinagsasasabi mo sa


kapatid ko, Samuel Ignacio. Ang bata pa niyan."

"Wala akong sinasabi sa kanya," He defended. "She just said something and I know
you don't want to hear it."

"Tss," Umupo na lang si Vannie sa couch at kinuha ang magazine sa gilid,


"Magpahinga ka na lang." Sabi na lang niya rito. Naiinis talaga siya sa
pinaggagagawa nito.

"Bad mood ka yata?" Samuel asking amusingly. "Are you having it?"

Mas lalo namang kumulo ang dugo ni Vannie sa sinabi nito. She knows what he meant
by 'it'. "No! I don't! Just sleep, Rivera." Naaasar na sabi niya rito.

"Geez, you look like you're having it." Natatawang sabi nito, "So why was Adrian
calling you?"

"It's none of your business." She replied sternly.

"Oh, lover's quarrel?"

"No."

"It seems it is."

"No, it isn't. 'Di kami nag-away." Sabi naman niya rito habang nagkoconcentrate sa
pagbabasa sa magazine. Well, yes they did. She and Adrian fought on the phone.
Hindi kasi ito makakapunta doon para samahan siya sa pagbabantay ni Samuel kasi may
lakad pala itong gagawin. Kung sinabi lang nito ng mas maagad sana. Dahil sa pag-
aaway nila kaya matagal siyang nakabalik.

"So it isn't true that you don't like me?"

"No."

"Okay."

"Okay, w-what?" Narealize naman ni Vannie ang tanong nito sa kanya. "No-yes! Yes,
it's true that I don't like you! Never will be."
"Okay," He shrugged, "As you say so. You aren't still married anyway."

"What are you trying to say?" She raised her eyebrow at him.

"I have my back-up if something goes wrong," Nilingon naman nito si Sophie-and the
guy winked at her sister again.

"You're really infuriating." She said frustratingly.

"And that is why you find me interesting."

"No-"

"Oh, sorry." Napatigil naman silang dalawa ni Samuel sa pagsasagutan nang may
nagsalita. Then both of them saw a tall of figure of man standing behind them-
looking at them with amusement.

"Sorry that I interrupted you, lovers." Anito sa kanila na tumatawa pa. For
Vanessa, the guy looked familiar to him. I think I knew him somewhere.

Nakakunot-noo namang nakatingin si Samuel dito, "P-Paris?"

Shoot. She knew that name. It was Paris Leopoldo Gonzales. Ito yung student council
president ng university nila dati 'nung first year siya. She knew him because she
was a first year representative for the council on his time. Isa itong Industrial
Engineering student dati.

"Kailan ka dumating?" Nakakunot-noong tanong pa rin ni Samuel dito. And yes, she
knew Paris and Samuel are cousins. At dati rin, Paris once became a leader of the
Alpha Gamma Phi fraternity and he wasn't a violent leader. Mabait ito sa kanilang
mga estudyante noon. Ibang-iba kay Samuel.

"Last week. Narinig ko yung nangyari sayo kaya pinuntahan kita rito," He answered
dryly, "Here are the flowers, cousin." Sabi nito sabay abot sa isang bulaklak-
bouquet ng mga bulaklak para sa mga patay.

"You shit." Natawa naman si Samuel sa binigay nito. "Pinapatay mo na ako kaagad.
Gago."

"Advance na lang, Samuel. Malay mo." Sagot naman nito, "Pero masamang damo ka kaya
hanggang ngayon, buhay ka pa rin." Naiiling na sabi nito. As what Vanessa noticed,
the two seemed close.

"Dalawang taon ka ring nawala, pinuntahan mo ba sina Tita?" Tanong naman ni Samuel
dito. Vanessa was just listening to the both of them.
Oo, narinig niya na hindi ito nakagraduate doon at nawala na lang ng isang bula.
Last year na sana ng lalake pero bigla itong umalis sa university nila at nangibang
bansa.

"Yeah, pero hanggang ngayon, they couldn't still accept what happened. It's still
pretty shitty."

"Kaya nga siguro magpinsan tayo, we have fucked-up lives." Nagkatawanan na naman
ang dalawa.

Naalala naman ni Vanessa ang issue ni Paris 'nung nasa university pa ito. It was
really unexpected. Paris was a good student at their university. Sinasabi nga ng
ilan na nasa lalake na ang lahat-smart, rich, good-looking and kind. Kahit naging
isang fraternity leader ito, hindi ito naging bayolente sa kanilang mga estudyante.
Pero dahil sa isyung iyon, nag-iba ang tingin ng mga estudyante rito. He had a
forbidden affair with his own younger sister, Chelsea-incest relationship to be
exact. He was 22 at that time and his sister was only two years younger than him.

May sabi-sabi na nabuntis nito ang kapatid nito kaya talagang malaking eskandalo
iyon sa pamilya ng lalake. Paris came from a political clan like Samuel. Malaki ang
galit ng mga magulang ni Paris dahil sa ginawa nito sa kapatid. He impregnated his
own sister. At dahil doon, nagtanan ang dalawa. But it was a disaster. The two got
an accident. Habang nagmamaneho si Paris kasama si Chelsea sa kotse, nabangga ito
sa isang malaking truck. Only Paris survived, his sister and the baby on its tummy
died quickly on the unfateful event.

Dahil doon, tuluyan ng itinakwil ang lalake sa pamilya. He migrated to another


country at wala na silang narinig na balita mula rito.

"Saka, bakit ka ba bumalik dito? I thought your life in UK is okay."

"The university offered me to teach there," Sagot nito, "Saka namimiss ko ang
Pilipinas. It's good to be back." Napatingin naman ito kay Vanessa. "And... you
are.. wait, I think I remember you. You're Vanessa Velasco! The bubbly shy first
year student. Naalala kita, you've been once a part of the student council at my
time." 

"Oo, Kuya." She sheepishly replied. He was five years her senior.

"Wow, ang laki na ng pinagbago mo. Dalaga ka na." Hindi ka mapaniwalang sabi ni
Paris sa kanya. Sadyang high school na high school kasi ang ayos niya noong nandoon
pa ito sa university.

"Oh, shit," Unting-unti naman itong tumingin kay Sam, "Don't tell me, you're
hitting on young girls, Samuel?" Natatawang sabi nito, the guys almost had the same
age, Paris was 24 while Samuel was 23.
Umiling na lang si Samuel dito, "Ngayon magiging professor ka na pala, Sir
Gonzales? It doesn't sound right, Paris. 'Di bagay sayo."

"Sayo rin naman, Attorney Rivera." Both of them then chuckled. They were like
having a good time with each other.

"If it isn't Paris Leopoldo," Nahinto naman ang dalawa nang biglang dumating doon
sa loob si Jolina Rivera, eyeing them like a wicked witch.

Paris just smirked, "Jolina. Nandito ka rin pala. You didn't tell me para man lang
madalhan din kita ng bulaklak, Tita Jolina." He sarcastically replied.

"You're still ill-mannered as always," She shook her head in disbelief, "Isa ka pa
ring imoral."

"Wow," Paris was amused, "Don't talk loud, Jolina. H'wag kang magmalinis, kasi
imoral ka rin. At least, 'di ako sumira ng pamilya. Kabit ka lang. Your case is far
more worse than mine, remember that, Jolina."

Napansin naman ni Vannie na halatang nainsulto ang babae, "Samuel," Binalingan


naman nito si Samuel, "Sa susunod na araw, madidischarge ka na. And your dad wants
to see you at the house kapag nakalabas ka na rito. Yan lang ang sasabihin ko."
Tinalikuran kaagad sila nito at umalis doon sa room.

"That old lady still didn't change, still a bitch." Napailing na lang din si Paris
dahil sa nangyari, "I have to go, Samuel. Pupuntahan ko pa mamaya ang university.
Take care. I'll see the two of you at the school. Ciao." Ilang segundo rin ay
lumabas na ito doon.

Vanessa was just merely observing him as he was getting out from the room-Paris
Leopoldo Gonzales, the broken bad boy.

//

So, yeah! Hahaha. Paris' story has been lingering on my mind these weeks. And yeah,
I might give him a story. Sorry din kung marami akong na-oonhold na mga stories
haha. Free naman kasi ang wattpad to post everything e-especially on what's on my
mind. Lol. Basta, may plano akong gawan ng story si Paris at may hint na dito
tungkol sa kanya-and yeah, it would be titled, 'The Broken Bad Boy'. May spoiler na
sa chapter na ito! Hehe. Saka Paris will not have a permanent role in this story,
puro cameo roles lang ang sa kanya.

Comment if you like. :D

LA Aguinaldo as Paris Leopoldo.

=================

Chapter 24

Lily Collins as Vannie.

Typo errors are a lot.

Chapter 24

"Pumasok na daw ulit si Samuel."


"Oo, may narinig nga ako na 'di na daw matutuloy ang pagdissolve ng Alpha Gamma
Phi."

"Nakabalik na pala siya," Sabi naman ni Adrian kay Vannie nang kasama niya ito
papunta ngayon sa mga klase nila. Magkahawak-kamay silang naglalakad ngayon sa
campus.

Napaisip naman si Vanessa sa mga narinig niya. Nakalabas na pala ito ng ospital.
Dalawang araw na kasi ang lumipas magmula 'nung binisita niya ang lalake sa
ospital. Kaya pala may natanggap silang mga prutas sa bahay kaninang umaga.

"Anak, tignan mo." Tawag kaagad ng Mama Alma niya nang magising siya. Nasa kusina
siya ngayon kasama ito. Napansin naman niya ang mga prutas na nakalatag sa mesa.

"Pinadala sa kin ng kaibigan mo, si Rivera the third? Pasasalamat daw sa pagbisita
ninyo sa kanya saka sa prutas na dinala niyo."

"Ang bait talaga ng batang yun."

Hindi niya alam kung anong mararamdaman niya sa ginawa ng lalake. Even though she
was so pissed off on that day when she visited him, deep inside, she was happy that
the guy was now really okay.

Pero napatigil naman silang dalawa ni Adrian nang masalubong nila mismo si Samuel
sa daan. The guy really looked fine now. Samuel was wearing casual clothes, a dark
blue cashmere v-neck sweater and black pants. Nagkatinginan naman silang tatlo
ngayon.

Napapansin naman ni Vanessa na nakatitig ito sa magkahawa na mga kamay nila ni


Adrian. He was looking daggers at them. After few seconds, hindi ito nagsalita at
nilagpasan lang sila. Hindi siya pinansin nito doon.

"What's wrong with that man?" Adrian blurted out. Halatang nainis din ito sa inasta
ni Samuel sa kanila. She thought they were okay, now? Bakit hindi siya nito
pinansin kanina?

---
Napahinto naman si Samuel sa pagpasok niya sa classroom kung saan laging tumatambay
ang fraternity niya nang bigla siyang binuhusan ng harina at binato ng mga itlog.
He then saw his co-fratmembers—all of them inside the room.

"Welcome back the third!" Natatawang sabi ng mga ito sa kanya. Talagang tuwang-tuwa
pa ang mga ito sa ginawa sa kanya. It seemed like everyone was throwing him a
welcome back party.

Natatawang pinahid naman ni Samuel ang itlog na napunta sa mukha niya, "Putang-ina
niyo."

Kahit gusto niyang pagmumurahin ang mga ito dahil wala siyang dalang extrang damit
sa kotse niya, he was very overwhelmed to see his friends to be back again.

"Welcome back, Samuel!" Kaagad namang inakbayan ni Max si Sam, "Easy lang. I
brought some spare clothes in my car. Pinlano na talaga namin 'to sa oras na
dumating ka."

Napailing na lang si Samuel, "Fuck off, Magallanes. You shits." He just chuckled.
It's really good to be back.

Hindi na kasi matutuloy ang pagdissolve ng fraternity nila. He did a lot of means
just to save their fraternity from the intervention of Jolina. And now, bumalik na
nga ulit sa dati. And he was happy for it, especially for his fratmembers. Naging
mabuting mga kaibigan din niya kasi ang mga ito even though he was a fucked up
fraternity leader.

"At least the fraternity is back, right guys?"

"Yeah!!" Nagsigawan naman ang lahat. Everybody then laughed. They were really
having a good time inside. Halatang masayang-masaya talaga ang lahat dahil bumalik
na ulit ang fraternity nila.

"Nakakatawa, ang dami ng dinanas ng fraternity natin," Nagsalita naman si Jared,


"But then, we're getting stronger than shit. No one can easily bring us down."

"And to think of it, it all started because of that girl, Vanessa Velasco." Max
added.

Umupo naman si Samuel sa sofa. Well, he has to agree. It all started when Vanessa
fought against him. And he started to like her then.

"She really has a huge guts para kalabanin tayo e," Jared shook his head, "That
girl is really something. Sa lahat, siya lang ang may lakas ng loob."

"But at least, magagawa na uli natin ang nakagawian ng fraternity." Nagkatawanan na


naman silang lahat dahil sa sinabi ng isa pa nilang kasamahan. Yeah, back to doing
shits again.

"But I still want to get even with that Velasco," Max suddenly interrupted, "I want
her to learn a few lessons for doing this to us."

"What lesson?" Kumunot naman ang noo ni Sam sa sinabi nito.

"Don't worry, Samuel," Max uttered coolly, "We won't hurt the girl."

---

"Adrian, may nagkakagulo na naman." Sabi ni Vannie kay Adrian nang mapansin niyang
may pinagkakaguluhan na naman ang mga estudyante sa gitna ng campus. Kaagad naman
silang pumunta ni Adrian sa lugar at tumigil nang makita kung sino ang may
kagagawan sa pangyayari.

It was no other than the Alpha Gamma Phi fraternity beating up a poor first year
student. Napapansin niya ngayon na ang nangunguna sa panggugulo ay walang iba kundi
si Max Peter Magallanes.

Kaagad namang nilapitan ni Vannie ang first year student, "Tumigil na kayo!" She
shouted madly at the three guys who were beating up the student.

"Ate.." Umiiyak ngayon ang kawawang lalakeng estudyante sa kanya, "Hindi ko naman
sinasadya na mabangga ko sila at mahulog yung dala-dala nilang softdrink. Hindi ko
naman sinasadya.." Saad nito. Hindi maiwasang mainis ni Vannie sa mga ito. Para sa
maliit na bagay, binubugbog kaagad nito ang lalake? They really are insane. Sana
pala tuluyan ng nadissolve ang fraternity.

"Wow, if it isn't, Velasco." Max was being sarcastic, "You know, h'wag ka na lang
makisali. Just get the fuck out and let us do our own business." Tinulak naman siya
nito kaya naman napaupo na lang siya sa lupa.

Nagulat naman ang lahat ng biglang sinuntok ni Adrian si Max sa mukha. "Tangina ka
pala e." Mura ni Adrian dito habang nakahawak ngayon si Max sa mukha nitong
sinuntok niya.
"Adrian, tama nay an!" Vannie stood up and called out his boyfriend's name. Alam
niyang magkakagulo na naman dahil sa ginawa nito.

"Fuck!" Max cursed, "You fucking scholar. Nakisawsaw ka pa talaga!" Sinuntok din
nito si Adrian sa mukha kaya ngayon nagsusuntukan na ang dalawa sa harap ng lahat.

"Adrian, tama na yan! Tama na yan!!" She shouted. She couldn't breathe properly as
she was watching Adrian and Max were beating up each other. Nakisali naman ang
dalawa pang kasamahan ni Max sa pag-aaway at ngayon pinagtutulungan ang nobyo niya.
The students around them weren't even helping her to stop the fight. Nakatingin
lang ang mga ito sa kanila.

Napalinga-linga naman si Vanessa sa paligid niya. She couldn't see any presence of
him there. Where are you, Samuel? Please, help us.

"Sam!!" She called his name out loud. The three men were now beating up Adrian.

Nagulat naman ang lahat nang may biglang sumuntok kay Max—and it was no other than,
Samuel Ignacio.

"What the fuck, Samuel!" Max cursed again after Samuel punched him in the face.
Huminto rin naman ang dalawa pa nitong kasamahan. Adrian was just there, lying in
the ground, puking blood. Medyo napuruhan ito dahil sa nangyari.

Samuel just smirked. Nilingon naman nito si Adrian at kinwelyuhan ang lalake, "Now,
Villaflor, get the fuck up and don't be a weak." Binitawan na nito kaagad ang
kwelyo ni Adrian at nilingon sina Max. Tumayo naman kaagad si Adrian.

"Samuel, what the fuck are you doing?!" Max was obviously pissed off with what Sam
just did, "Bakit mo siya tinutulungan?!"

"I told you already before to fuck off, Max." He answered dryly.

"Samuel, the fuck is wrong with you? You're the fraternity leader and you're doing
this shit?!"

Sam just grinned, "I'm quitting. I'm quitting the fraternity."

Natahimik naman ang lahat nang sinabi iyon ni Sam. Pati rin naman si Vannie ay
nagulat sa sinabi nito.

"Putang-ina mo, Samuel," Hindi makapaniwalang sabi ni Max dito, "Dahil lang sa
kanila, pinagpalit mo ang fraternity," Umiling pa ito, "You won't get through this,
Sam. Hinding-hindi ko 'to palalampasin ang ginawa mo. And I don't fucking care kung
magkaibigan tayo. You chose their side. And this won't be easy for you kasi ako
mismo ang magpapabagsak sayo. I'm warning you." Pagkatapos ay nagsialisan na ang
mga ito.

Bigla namang sinuntok ni Adrian si Samuel kaya naman napahiga kaagad ito. "Shit."
He cussed. Napahawak naman siya sa panga niya dahil sa ginawa nito.

"Talagang ang babaliw niyo! Tara na, Vannie!" Adrian suddenly said at naglakad
papaalis ngayon sa kinaroroonan nila. Napilitan namang sumunod si Vanessa rito.

---

Huminga naman ng malalim si Vannie bago pinindot ang doorbell. Nasa harap kasi siya
ngayon sa pinto ng bachelor's pad ni Sam. It was already night and she was bringing
some food for him. Kasama rin kasi niya ang kapatid na si Lawrence but his brother
stayed at the lobby.

Gusto kasi niyang pasalamatan si Sam dahil sa pagtulong nito sa kanila kanina.
Hindi niya kasi ito napasalamat kaagad dahil kay Adrian. And also she was too
surprised when he told them he was quitting the fraternity. Hindi niya alam kung
anong mararamdaman niya dito—he quitted because of them.

"Vanessa?" Nakakunot-noong sabi nito nang binuksan na nito ang pinto at nakita
siya. The guy was wearing some eyeglasses and she also noticed the bruised on the
guy's lip. At alam niya dahil iyon kay Adrian.

"Birthday kasi ni Mama," She quickly said, "Pinadalhan ka niya ng pagkain. Kasama
ko si Lawrence dito pero nasa baba siya." Pumasok na siya sa loob ng pad nito.

But Sam didn't make a move, but rather—he leaned on the wall and crossed his arms,
looking suspiciously at her, "Is that really why you're here?"

"Yes," Pumunta naman siya sa kusina at nilagay sa mesa ang pagkain, "Do you have a
towel and an ice?"

Lumapit naman si Samuel, "Yeah. There's a towel hanging on the chair right there
and there are some ice cubes at the fridge."

"Okay," Kinuha naman ni Vannie ang towel at kumuha din siya ng ice cubes. She then
wrapped the cubes inside the towel.

She turned her head at Sam when she finished what she was doing, "Sit."
Sumunod naman ito sa sinabi niya. He looked amused, "What are you going to do? Are
you going to hit me with that—" Huminto naman ito sa kasasalita nang nilagay niya
ang towel na may ice sa labi nito. She was sitting opposite to him—facing him. She
was treating his bruise he got from Adrian.

"Thank you." She suddenly said.

"You know, ang lakas pala sumuntok ng boyfriend mo." Samuel replied. Natawa naman
si Vanessa sa sinabi nito. Pero tumigil naman si Vanessa sa ginagawa niya at
napayuko.

"Sam.. Hindi mo kailangan magquit sa fraternity.. dahil sa 'min. I don't want you
to go against your friends." Yes, ayaw niyang dahil lang sa kanila kaya ito
nagquit. Samuel has been with his fraternity for so many years but just because of
her—masisira ang samahan nito sa frat.

"Mapapahamak ka lang."

"I know what I'm doing, Vannie. Don't worry." He just replied and she noticed a sly
grin from his face, "But instead of thanking me for it, I want something from you."

"W-What?"

He gave her a mischievous grin, "Fuck me."

Kumunot naman ang noo ni Vannie sa sinabi nito, "Ang bastos mo talaga!" Naiinis na
sabi niya rito. Was he teasing her again?

Tumayo na kaagad siya, "Aalis na ako! Kumain ka na lang." Sabi na lang niya rito at
inirapan ito. Kahit kailan, naiinis talaga siya rito. The guy was chuckling behind
him. Talagang ang lakas pa ng tawa nito.

Hindi na niya ito nilingon pa at naglakad na papunta sa pinto. She's really pissed
off. Fuck me? The hell.

Binuksan naman niya kaagad ang pinto pero nabigla na lang siya nang hinawakan ni
Samuel ang braso niya.

"What—" She was shocked when Sam just suddenly kissed her on the lips.

"I like the taste of your lips," He grinned, "It's sweet."

"Asshole!" She hissed at malakas na sinarhan ito ng pinto. The nerve of this guy!
---

"Ate, bakit ba ang bilis mo maglakad?" Reklamo ni Lawrence nang nagmamadaling


umalis si Vanessa sa condominium. She was really so pissed off at what Samuel just
did. Asar na asar na talaga siya rito. Noon pa ito sa ospital. He was now having
fun teasing her.

"Kakainis," Bulong niya sa sarili niya.

"Kung hindi nga naman si Velasco."

Huminto naman sa paglalakad si Vannie nang may nagsulputan na mga lalake. She knew
these guys. Mga frat members ito ng Alpha Gamma Phi. Nandodoon din si Max Peter.

"Ate, sino sila?" Tanong naman ni Lawrence sa kanya.

"A-Anong kailangan niyo?" Kinakabahan na siya. Pinagmasdan niya kaagad ang buong
paligid niya at napansin niyang medyo nakalayo-layo na silang dalawa ni Lawrence sa
condominium. And there were only few people out there.

She's starting to get nervous. Alam niyang sa mga oras na iyon, she's in trouble.

Bigla namang tumunog ang phone niya. She immediately picked it up and saw a text
message from an unknown number.

From: +639********

Stay right there. I'm coming.

--S.III

Samuel just texted her. How did he even get my number?


//

Hahaha, guys, nabasa niyo ba yung confession sa FEU Secret Files na 'My MVP'?
Hahaha! Naintriga ako, sino yung mystery guy?! HAHAHA. Gusto ko sanang magtanong
dun sa kaklase ko 'nung HS na isa sa mga players ng team nila kaso alam kong
magseseenzone lang ang hinayupak. Kung nabasa niyo at may alam kayo kung sino, pm
me or comment below, guys! Hahaha!

Comment too if what do you think with this chapter.

=================

Chapter 25

 Danny Schwarz as Samuel Ignacio.

Typo errors are a lot.

Chapter 25
"A-Ano bang kailangan niyo sa 'kin?" Tanong ni Vanessa sa mga frat members ng AGP
nang pinalilibutan na siya ng mga ito kasama ang kapatid niyang si Lawrence.
Talagang rinig na rinig na talaga niya ang kabog ng dibdib niya. Gabing-gabi pa
naman sa mga oras na iyon at konti na lang din ang mga taong nandodoon.

"Ate, a-ano bang kailangan nila sa 'tin?" Tinanong naman siya ng kapatid niya. Sa
boses pa lang nito, alam niyang kinakabahan na rin ito. They're really doomed.

"Actually, let's change it to 'atraso'," Natatawang sabi naman sa kanila ni Max—


more like a sarcastic laugh, "Marami ka ng nagawang atraso sa 'min," Nagbibilang pa
ito, "Una, nakialam ka sa pamamalakad namin, pangalawa, our fraternity was
dissolved for the mean time because of you," He gave her a sarcastic grin then,
"Lastly, because of you, my very own friend, Samuel the third, turned his back at
us."

"H-Hindi ko kasalanan kung nadissolve ang fraternity niyo," Vannie defended, "A-
And.. kailangan nga madissolve kasi your fraternity only brings fear to students."
She answered firmly. Ang naiisip na lang niyang defense mechanism para sa sarili
niya ay magtapang-tapangan sa harap nito. Si Lawrence naman ay nasa gilid lang niya
at hindi nagsasalita. His brother was merely observing them.

He said he's coming? Nasaan na ba si Samuel?

"As usual, you're really feisty," Max reacted in amusement, "Saka diba boyfriend mo
yung scholar na yun? Why are you even here? At Samuel's place? Don't tell me you're
cheating your poor boyfriend and your Samuel's whore?" Hindi makapaniwalang sabi pa
nito sa kanya—but it was like Max was disgusted by the idea of it.

Nagkasalubong naman ang mga kilay ni Vannie nang sinabi nito iyon sa kanya, "No! I
am not—"

"Yeah, she is. She's my whore, Max." Natahimik naman silang lahat nang biglang
sumulpot si Samuel Ignacio. She even gasped the moment Sam said those things to
them. What the hell!

"Ate, hindi ko na kayo maintindihan." Sumabat naman ang kapatid niya.

"No, hindi mo ko—"

"I paid her 10 million pesos to be my whore for months." Sam interrupted cockily.
Bigla naman siya nitong inakbayan, "And because of that, you have to fuck off,
Max."
"Wow, talagang dahil lang sa kanya, pinagpalit mo kami, Samuel?" Umiling na lang
ito, "You're really impossible."

"I know, that's why I'm fucked-up." Sam replied. "The fraternity couldn't give me
any pleasure, but this whore would. That is a simple logic."

"I can't believe it, can you hear what are you saying to us, Sam? You're becoming a
shithead just because of this girl." Halatang dismayadong-dismayado ito sa lalake.
Maya-maya'y binaling naman nito ang tingin kay Vanessa, "And you Velasco, I warn
you, I'm dangerous. Putang-ina niyo." He cursed. Nagsimula na itong maglakad
papalayo sa kanila kasama ang iba pang kasamahan nito sa fraternity.

"And Samuel, starting from this day, forget that we're friends. And I won't go easy
for you." Tuluyan na ngang umalis ang mga ito sa kinaroroonan nila.

"What the hell, let me go, you arse!" Tinulak naman kaagad ni Vannie si Sam na
kanina pang nakaakbay sa kanya. Tumawa naman ito.

"Talagang tumatawa ka pa?!" Buwisit na buwisit na talaga siya rito. Anong


pinagsasabi nito kanina? Na whore siya nito? She isn't a whore! The nerve of this
guy!

"I just save your asses there, Velasco." Sam shook his head instead, "Might well to
thank me."

"No, hindi ako magpapasalamat sayo!" She was now really fuming mad, "And what the
hell did you just say? I'm a whore? You're really pathetic!" Nafrufrustrate na
talaga siya sa ginagawa ng lalake sa kanya. Kung pwede lang sana niyang kalmutin
ang pagmumukha nito sa harapan niya.

"If I'll tell them that I like you, they won't believe me, Vanessa. They knew me
that much." Sam answered cockily. Mas lalo siya tuloy naasar sa sinabi nito—acting
like as if everything is cool.

"And becoming my whore is a privilege too."

"No! At hindi ako kailanman magiging prosti para sayo! Sayo na yang 10 million mo,
gago!" Tinulak niya ito, "Lawrence tara na!" Galit na galit na talaga siya sa
inaasal ng lalake. If she could only strangle this guy to death.

---
"Why the hell are you even calling me?!" Vanessa finally picked the phone when it
ringed for the fifth time. Nasa bahay na kasi at alam niyang sa mga oras na iyon,
it was already past midnight. Pero ang gagong 'to, tawag ng tawag pa rin sa kin.

Kanina pa siya tinatawagan nito magmula nung hatinggabi. Text ng text ito sa kanya
at mas lalo pa siyang nabubuwisit dahil ang puro text nito ay 'Hi, whore.' Ang
kapal talaga ng mukha. At palaisipan pa rin para sa kanya kung paano nakuha nito
ang number niya. She doesn't remember giving him one.

Pagkatapos kasi ng insidenteng iyon kanina, kaagad silang umuwi ng bahay kasama ang
kapatid niya. She really thanked God dahil wala itong sinabi sa mga magulang nila
tungkol sa nangyari. Her brother just quickly went into his room and fell into a
deep slumber. Kung nagsumbong ito sa Papa niya, she'll really be in trouble.

"Look outside." Sabi nito sa kabilang linya. Paano ba siya makakatulog kung tawag
ito ng tawag. This is really annoying.

She lazily went near her room's window and peeked through it. She then saw a black
Mercedes car parked outside their house and Samuel waving his phone at her. The
heck, what is he doing there at this hour?

Kung pwedeng niya lang sana ibato dito ang vase na nandoon sa loob, "Bakit ka ba
nandiyan? Anong ginagawa mo? Umuwi ka na nga!" She hissed as she ended the call.
She immediately covered the curtains.

But before she could even jump into her bed, nagring na naman ang phone niya.

"What?!" Ano bang ginagawa doon ng lalake sa dis-oras ng gabi? Is he insane?

"I like you, whore." He replied.

"Asshole!" She ended the call. Nagring na naman ito.

"Tumigil ka na nga sa katatawag mo!"

"Come outside, let's talk."

"No!"

"Okay, I'll just trespass your house here and climb there."

"Fine!"
---

"Anong ginagawa mo ba rito?" Naiinis na tanong niya nang makalabas na siya sa bahay
nila. She quickly went to his car where he was just waiting for her to come out.

"I'm protecting my whore, so I'm here." He simply answered.

"What? And don't you ever call me a whore!" She hissed. Asar na asar na talaga siya
rito.

"It's unique, I like calling you it, rather than any other boring names." He
shrugged.

"I'm not a slut!"

"Well, if I'm going to choose a slut, I rather choose you."

"Alam mo, umalis ka na. Alis." She's really so pissed off right now, "Gusto kong
makatulog ng maayos kaya please, go home."

"I won't."

"Why!"

"Remember what Max said to you, Vanessa. He warned you. Max and the group isn't an
easy opponent. They're capable of destroying your life, not only you, but also your
family." His tone of his voice was becoming serious.

Natahimik naman siya sa sinabi nito. He's right..

"Just sleep, I'll just watch you over here."

"No, I don't need your help. Go home, Samuel."

"Go inside and sleep, Velasco." Hindi talaga ito magpapatalo sa kanya, "Sleep. I'll
just smoke here."
---

Humihikab si Vanessa nang pababa na siya papunta sa kusina ng bahay nila.


Kakagising lang kasi niya at alam niyang medyo late na siyang nagising at buti na
lang hindi ganun kaaga ang klase niya.

"Naku, hijo, that's great. Malaking tulong talaga yan, lalo pa sa ospital, marami
talagang mga batang pasyente."

"Oo nga po e, I've been planning this and I'm glad that I have talked about it to
you."

Vanessa froze the moment she recognized that voice. She quietly walked near the
place where she heard those voices and stopped when she confirmed who was it.

Oh god. Talagang nandoon pa ang lalake at nakikipag-usap sa Papa niya.

Samuel Ignacio is really giving her headaches.

//

I still didn't pass any exams yet in this second semester. </3 Comment what you
think of this chapter. Sorry if it's short.

=================
Chapter 26

Lily Collins as Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 26

"Anong ginagawa mo rito?" Naiinis na tanong ni Vannie kay Sam nang madatnan niya
ito sa dining table nila na kinakausap ang Papa niya. Kailan ba naging okay ang
dalawa? Sa pagkakaalala niya dati, Sam even backed out from being a sponsor in the
hospital where his dad worked. Ngayon, makikita na lang niya na parang okay na okay
na ang dalawa?

Baka mas sasaya pa ang araw niya kung si Adrian yung nakita niya at hindi ito.

"Ikaw pala, anak." Her dad smiled at her,"Pumunta rito si Samuel para sa thesis
niyo sa isang subject. Magkagrupo raw kasi kayo." Naitaas naman ni Vannie ang isang
kilay niya sa sinabi ng Papa niya.

Kailan ba sila naging groupmates sa isang thesis? Lalo na, kailan ba sila naging
kaklase?

"Hindi mo sinabi na pupunta pala siya ng ganitong maaga sa bahay natin," His dad
added as she was just observing Samuel sipping his coffee. Parang cool na cool lang
ito.

"How's your sleep, Vanessa?" Samuel then asked her and smiled. The nerve of this
guy.

"Oh," She reacted sarcastically, "It was good, really good." She was being
sarcastic. Sa katunayan nga, hindi naging maganda ang tulog niya kasi nandoon ito
sa labas ng bahay nila na nagbabantay na parang hoodlum.
"Good, sasabay na lang po ako sa kanya papunta sa university." Samuel told her dad
dryly. Parang wala lang nangyari dito.

"No way!" React niya kaagad. Naaasar na talaga siya sa lalakeng 'to.

"Hija, bisita natin siya, be good." Her dad interjected, correcting her. She
mentally rolled her eyes.

"May dala naman akong kotse, she can ride with me."

---

"Can you really stop following me?" Naiinis na sabi ni Vannie nang nilingon niya sa
likod ang lalake. Samuel Ignacio was starting to get on her nerves. He was getting
annoying—his presence is getting annoying. Kanina pa itong nakabuntot sa kanya
pagdating nila sa university. Hinayaan na nga lang niya ang sinabi nitong sasabay
sila papuntang school kasi ayaw niyang makipagsagutan sa Papa niya. Though in
reality, she really felt nervous and awkward.

Adding that, hindi pala talaga ito umuwi kagabi. Samuel stayed at their house for
the whole night guarding her. She suddenly remembered what he said to her last
night, "I'm protecting my whore, so I'm here."

She would have appreciated it but the damned guy just gave her a pet name 'whore'!

"Not by any chance," He answered casually, hands on his pockets.

She raised an eyebrow. She examined him from head to toe. Iba na ata ang damit na
suot nito. Where the heck did he take a bath?

"When did you change your clothes?" She asked curiously. Kanina, nung sumakay siya
sa kotse nito, hindi naman ito nangangamoy.

"I brought some spare clothes in my car," He answered. "And where's your boyfriend?
Lagi ko naman kayong nakikita na magkasama." He added like they were just normal
friends.

She snorted, "May klase siya sa mga oras na 'to."


"I see." The two of them became silent. Sam was still following her. Naiirita na
talaga siya sa ginagawa nito. If he only didn't quit the fraternity, hindi sana
mangyayari ang lahat ng ito. If only he hadn't involved her in their fraternity's
feud.

"Whore."

He's calling her that again. This guy is really infuriating.

"What?!" She gritted her teeth as she turned her head at him. It was obvious that
she was really mad at him now.

"I'm willing to be your lover and commit adultery if this is the only way we can be
together." He then gave her his sexiest grin. Her jaw just dropped the moment he
said those words. She wasn't even married yet to say 'adultery'. And she didn't
even think anything about cheating!

"You know, you're annoying," She just told him. He was starting to pollute her
mind. She would never cheat. She doesn't even like him for Pete's sake. The only
thing that she was feeling towards him right now was annoyance.. and a little bit
of hatred.

"Umalis ka na nga. I don't want to see your face right now. It's irritating." She
rolled her eyes as she finally entered the room for her class. Hindi na nga ito
sumunod sa kanya but she could still hear the guy's laugh from afar.

---

Vanessa quickly looked at her wrist watch as she got out from the university.
Pasado alas-otso na ng gabi . Matagal kasing natapos ang last subject niya at may
kailangan pa siyang kunin sa council room kaya medyo natagalan pa siya.

His dad cannot fetch her kasi may surgery itong ginagawa so she'll go home by
herself. Siguro, magtataxi na lang siya. Pero nang napatingin siya sa buong
paligid, ni-walang isang taxi na naghihintay doon. May taxi lane kasi sa labas ng
university nila pero sa mga oras na iyon, maski isa, wala siyang nadatnan.

"Ah, Ate Vanessa?"

Her thought went off when two female students suddenly approached her. Sa ID na
nakikita niya sa mga ito, both of them were second year students.
"Hey," She smiled genuinely. Well, everyone at the campus calls her 'Ate Vanessa'.
Siguro nga dahil siya ang student council president for the whole university and
everyone looked up to her.

"May inaadvertise kasi kaming product sa Marketing," The other one said. Vannie
just noticed these girls were pretty. Parang gusto niya tuloy matawa, she felt a
little envious. Stressed na stressed kasi ang ayos niya sa mga oras na iyon, "Juice
siya actually. Gusto sana namin na ipatikim sayo, Ate. We know kasi malaki ang
influence mo sa mga students kaya kung magustuhan mo, they might like it too."

The other one then handed her a bottle which was the juice they were talking about.
Tinanggap naman niya ito.

"You can drink everything, Ate and tell us your feedback." Both of the girls then
beamed. Mukhang excited na excited talaga ito.

"Haha, sure." She immediately drank all of it. It tasted awful.

"Uhmm," She was about to say something when she suddenly felt dizzy. Parang
nahihilo siya, "A-Ano.. B-Bakit ganito..."

"Effective."

"Dadalhin na natin siya kaagad kina Max."

"Sige, sige, wala naman sigurong nakakita sa 'tin, diba?"

Vannie couldn't hear them clearly. She was trying not to lose her balance.

---

Samuel quickly went out from his car the moment he noticed what happened to
Vanessa.
Papaalis na kasi sana siya ng university nang mapansin niya itong kalalabas lang
din sa gate. He was about to offer her a ride nang maunahan siya ng dalawang
babaeng estudyante so he just decided to park his car at the corner. Pero iba yata
ang ginawa ng mga ito kay Vannie.

"Vanessa," He called her name as he was now near her. Tinignan naman niya ang
dalawang babaeng estudyante. He gave them a murderous look. These girls were
bluffing about their said product. He hear everything.

Halata namang namutla ang dalawa nang dumating siya, "S-Samuel Ignacio.."

"What the fuck did you put at the juice?"

"J-Just a strong a-alcohol," The other one was stuttering. It was obvious she was
really scared because of him, "Inutusan lang kami ni Max para lasingin siya..
Please.. don't kill us.." Both of them then started to cry. They got caught in the
act.

"Get the fuck out here. I don't want that fucking faces roaming around the campus."
Kaagad naman tumango ang dalawa at tumakbo. Buti na lang natalagan siya sa make-up
class kung hindi, baka may masama ng nangyari kay Vanessa. Why was she even alone
here in the dark? Nasaan ba ang boyfriend nito?

"Vanessa," Nasalo naman niya ang likod nito bago itong tuluyang bumagsak. She was
still conscious though, the alcohol really hit her.

"S-Sam?" Hindi makapaniwalang sabi nito. She then started to have hiccups, "Ikaw
nga! Why am I seeing your annoying face again?" She blurted out. She was really
totally drunk.

"Sumabay ka na sa kin, ako ng hahatid sayo." He immediately carried her as he went


back where he parked his car.

"Wow, ang bango ng kotse mo." Sabi na naman nito nang pinasakay na niya ito sa
kotse niya—beside the driver's seat.

Kaagad namang sumakay din si Samuel at pinaandar ang kotse niya, "Yeah."

"Akala ko magiging mabaho rin ang kotse mo kasi mabaho ang ugali mo." Sabi na naman
nito. Vanessa was being talkative. It was really not the Vanessa that he usually
knows at the school.

But it was fun seeing her drunk. She looked cute.. and sexy.

He just chuckled, not minding her comment.


---

"Vanessa, do you have a key? Walang tao sa bahay niyo." He asked—while carrying
her. Nasa harap na silang dalawa ngayon sa pinto ng bahay nito. He just parked his
car outside. Kailangan pa niya kasing buksan ang gate and luckily, hindi ito
nakalock. Vannie just slept the whole ride.

And as what he noticed, ni isa, wala siyang nakitang tao doon.

"N-Nasa.. bulsa ko.." Sagot naman nito. Vanessa lazily shoved her hand to her
pocket and handed him the keys. Sam immediately got it and opened the door. He
turned on the lights. He was really struggling in doing all those stuff.

"Where's everyone?" He asked as he scanned the surroundings.

"Si Papa, n-nasa ospital dahil may surgery siya.." She answered, eyes closed. "S-
Sina Mama naman saka si Sophie at Lawrence.. naso ospital din.. Naospital kasi ang
lola ko.."

Samuel went to the living room and carefully put her body to the huge couch.

"Why were you alone? Nasaan ang boyfriend mo?" He asked again as he sat beside her.
He then started to caress her hair.

"N-Nag-away kami.." She lazily answered but Vanessa kept moving as if she wasn't
comfortable with her position. Sam also noticed she was sweating a lot.

"What a boyfriend," He commented sarcastically. If he will see that Adrian again


tomorrow, he's really sure he'll gonna punch his fucking face. Muntik ng mapahamak
si Vanessa kanina and he was supposed to be her boyfriend.

"Ang init." Bigla naman itong umupo at tinanggal ang tshirt na suot-suot nito. Sam
stiffened the moment Vannie took off her shirt. She was just now wearing a bra.

"Ang init pa rin." Tinanggal nito kaagad ang suot nitong bra. Now, she was already
half-naked—revealing her naked breasts and rosy nipples to him. He couldn't help
but to stare for a few seconds at it. His other mind was starting to think
elsewhere.

Napailing na lang siya. Talagang wala itong alam sa ginagawa nito sa harap niya.
Was she trying to seduce him? Well, it worked.

"Wear your shirt." He just said as he handed her shirt again.

"No!" She protested, "Saka bakit ba? You already saw me naked before, when you
almost raped me." Anito saka humiga kaagad. Tumalikod ito.

Natahimik naman si Samuel sa sinabi nito. He already regretted what he did to her
before. He regretted it so much. "I'm sorry."

"Shut up," She replied without even glancing him, "Wala ng magagawa ang sorry mo.
You already caused a lot of pain to me." She suddenly said. He has to admit, he was
a little bit hurt when she said those things. It was his entire fault.

"I regretted everything that I did to you, Vanessa."

Bigla naman itong bumangon at umupo ulit. She was looking daggers at him. "I hate
you."

"I hate you. I hate your attitude, your face, everything about you. I hate when I
got involved with your shits! Naiinis ako sayo. Naiinis ako sayo kasi sinali mo ko
dito sa kaguluhan niyo. If you could just have stayed away, hindi sana magiging
kumplikado ang buhay ko." Samuel could notice the hatred from the look of her eyes.

Vanessa was about to cry.

"Umalis ka na!" She hissed. Umiyak na ito ng tuluyan. "Ayoko ng makita yang
pagmumukha mo kahit kailan!" Kaagad naman itong humiga ulit at tumalikod sa kanya.
Tuluyan na nga itong nakatulog.

Samuel got silent after what she just to him. But after a few minutes, he smiled.

"I promise, you won't see me ever again, Vanessa." He said as he kissed her
forehead.

---

Sinara kaagad ni Vannie ang locker niya matapos niyang makuha ang libro para sa
next class niya. It was just really a normal day for her. Nothing really happened,
usual routines.

"Narinig mo ba? Nagtransfer daw ng school si Samuel Rivera."

"Talaga? Kaya pala parang tumahimik ang campus."

Napatigil naman si Vannie sa mga narinig niya sa dalawang estudyanteng dumaan. Sam
transferred?

Oo, napapansin niya, these past few days, ni anino, hindi niya ito nakita sa
campus. Magmula 'nung malaman niya sa mga magulang niya na si Samuel ang naghatid
sa kanya pagkauwi, hindi na niya ito muling nakita pa.

She even half-expected na magbabantay na naman ito sa bahay nila 'nung isang gabi
pero hindi ito dumating. Although she was a little happy when Sam was not anymore
bothering her, she felt something else.

Then these days, hindi na ito pumapasok. She thought baka busy lang ito sa mga
companies na hinahandle nito. Usually, ito naman kasi ang mga dahilan kung bakit
nag-aabsent ito.

But this time, it was different.

Even though his presence annoys the hell out of her, she kinda missed it.

"Vanessa!"

Napalingon naman siya nang may tumawag sa kanya. She then saw Paris—waving at her.
Totoo na ngang professor na ito doon sa school nila.

Nilapitan naman siya nito, "I finally see you again, how are you?" Tanong nito.

"O-Okay lang, Kuya," She sheepishly answered but she suddenly remembered something,
"S-Si Samuel.. Totoo bang nagtransfer siya?"

"Ah, oo, teka, hindi ba niya sinabi sayo?" Kumunot naman ang noo nito. "I thought
you guys were close."

Umiling naman siya. He never said anything. He doesn't even text her anymore.
"He transferred to another university, I don't know why. Pero sayang in the middle
of the semester na kasi."

She froze. She suddenly remembered everything. Everything that happened on that
night.

She then remembered the last words he said to her.

"I promise, you won't see me ever again, Vanessa."

//

Do you think Vanessa was being unfair to Sam? Comment below! :D

=================

Chapter 27

Danny Schwarz as Samuel Ignacio.


Chapter 27

"You don't have to feel guilty about it, Vannie," Adrian was trying to console her
for the tenth time. Kasama niya ito ngayon sa library. Nagkabati na kasi silang
dalawa and now they're back in good terms.

"I don't know, Adrian," She sounded helpless. Why is Sam making things for her
difficult? Why did he even transfer? The guilt is really eating her. She knew Sam
transferred because of her. Because she had said something. But she can't vividly
remember anything that she said. The only thing that she barely remember was she
got drunk because of the juice given by the unknown female students and her last
statement—when she told him to leave her alone.

Alam niyang naiirita na ito sa kanya. She was saying those things to her boyfriend
all over again—but she can't help it. Although both her and Sam didn't start that
good, she still owed Sam a lot—for saving her so many times. Hindi niya alam.
Talagang naguguluhan siya sa inaasal nito sa kanya. Why is he making things
confusing for me?

She knew, deep inside, the moment she knew Sam transferred, she was a little sad
and hurt.

"Vannie, why are you suddenly acting like this?" The irritation was obvious at
Adrian's voice, "Akala ko, you used to hate him, this would benefit the university
if he isn't here, Vannie."

Natahimik naman si Vanessa sa sinabi nito. If things didn't change, she might think
like that. But now, it's different. She doesn't know, she's not even sure.

"Vannie, are.. you.. starting to like him?"

Napatigil naman si Vannie sa pag-iisip niya at napatingin kay Adrian nakaupo ngayon
sa harap niya. He was eyeing her suspiciously—more like giving her a look she was
cheating to him.

"N-No!" She denied. She would never. Sam just.. Sam just became a very important
friend to her.

"Are you cheating me with him?" Halata sa boses nito na dismayado ito, "Alam kong
nag-uusap kayo Vannie, hell, I always notice it whenever his around." He sounded
like he was pissed off. Alam niyang bad mood na naman ito. He was jealous.

"Adrian, no. Why are you even thinking like this? Ikaw ang boyfriend ko, you've
been with me since high school, I can't just cheat on you. Why would you even think
like this?" She was now sounding frustrated too. If this will turn into a fight
again, dadagdag na naman ito sa mga aalahanin niya.

Ito naman ang natahimik. Maya-maya ay nagsalita naman ito. He was not even looking
at her now, "He has everything. Probably, all the girls would go to him. And I'm
just nothing.. just a poor scholar studying in this university, I don't know with
you, Vannie. I don't know what's happening to you. If you're confused at what we
have right now, it's up to you."

---

"Yeah. These pastries are good too."

"Did you cook these?"

Napahinto naman si Vannie sa mga yapak niya nang makita ang isang pamilyar na
lalake sa harapan niya. She was about to enter the coffee shop when she saw him
talking to the two girls, giggling at him. She stiffened. She hasn't seen him for
days since that incident happened.

She knew it was his coffee shop. At alam niya.. somehow, she hoped she would see
him here. And yes, there he was, enjoying the company of the girls who was
obviously smittened over him.

Napansin naman siya nito at tumingin sa kanya. But after a few seconds, he
immediately went back in talking with the two female customers. Halata ritong enjoy
na enjoy ang mga ito sa pag-uusap. He pretended he didn't notice her—it was
obvious.

Was everything that she said to him already below the belt?
Somehow, she felt guilty again.

She just sighed and decided to find a table far away from them.

---

"You don't seem good."

Napaangat naman ang ulo ni Vannie nang may nagsalita. She caught her breath the
moment she knew who it was. He was holding the coffee she ordered while looking at
her suspiciously.

It was no other than Samuel Ignacio Rivera III.

"Sam.." Hindi siya kaagad makapagsalita. Sam is standing in front of her. He went
for her. He talked to her.

Hindi niya alam kung anong mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She was a little
sad and disappointed because she and Adrian just had a fight again—plus Samuel
Ignacio just suddenly transferred to another school without even saying anything to
her.

Wel, she guessed... Sam became a good friend to her.

"You see, Velasco, rather than giving me an expression like you have just seen a
ghost," He sheepishly scratched his nose, "Well, why not come with me for the mean
time and let's stroll this place?"

---

"So, what's the big deal, huh?" Tanong ni Sam kay Vannie nang dumating na sila sa
beach. She didn't hesitate to come with him when he said the stroll thing. Maybe,
she wanted some time to unwind too.

She gave him a tight smile as she sat beside Samuel. May dala pa itong mga pagkain
at beer. Dumaan kasi sila muna sa 7/11 para bumili ng makakain nila doon. He told
him they'll have a little picnic at a beach.

"N-Nag-away na naman kasi ni Adrian," She simply answered as she averted her gaze
at the beautiful and peaceful sea. The cold wind was giving her a shivers too.

"Why?"

"He told me.. He told me I was getting attached to you," She felt sad again as she
said those words. Alam niyang nasaktan si Adrian.. but she doesn't know what to
feel.."He told me he was nothing compared to you. You have everything while he
doesn't."

"Are you.. getting attached with me?"

Nagulat naman siya sa tinanong nito. "N-No. I am not!" She denied. Is she?

Samuel chuckled—genuinely. Somehow, she sometimes felt she wasn't used to Sam
acting like this way. For all of her college life, nakataktak na sa isip niya ang
pagiging bayolente at masamang ugali ng lalake. But now, it's the latter. The real
Sam was caring, protective and... broken.

"You know, just right now, you just broke my heart," He was amused, "Kidding. And
why is that guy feeling insecure about me?"

"Who would not, Sam?" She snorted.

"You wouldn't, all of you wouldn't," Now, she noticed his voice became softer, "I'm
a fucked-up guy, I think that's nothing to be insecured about." There's something
in his voice that made her even more curious. This guy is really mysterious.

Silence the filled the air.

After few seconds, Vanessa just sighed, "Sam, why did you transfer?"

"You told me to." He answered quickly, without even glancing at her. They were both
just staring at the small waves of the sea coming to the shore. "You hate me."

"Sam," She was now even more feeling guilty, "I-I don't, I don't hate you."

Hindi naman kaagad ito nakapagsalita.

"Why are you making things not hard for me to like you, huh, Velasco?" Tumingin ito
sa kanya. Ngayon, parehas na silang nakatingin sa isa't-isa.
Ngayon niya lang ito napagmasdan ng ganito katagal ng malapitan. She just realized
Sam's eyes were colored brown eyes that really suits his messy hair right now. His
face, his nose, his cheeks. She just noticed that Sam was really good-looking.

"I'm not transferring." He said dryly, his gaze boring into hers.

"W-What?"

"I spread the rumors that I transferred to see your reactions," He added as he was
giving this stupid grin of him again, "I even told Paris to tell you about it."

Medyo-medyo matagal-tagal pa na sink-in iyon sa utak ni Vanessa. She couldn't speak


immediately.

"What the hell.." She said bluntly as she finally found her words, "You asshole!"
She punched him lightly on his chest. Hindi niya alam kung magiging masaya ba siya
na hindi pala totoo ang sinasabi nito o mabubuwisit dahil tinitrip na naman siya
nito.

"But hey, you missed me," He was teasing her again, "Don't deny it."

"No!" She was really laughing hard. Somehow, she felt relieved.

"So.. how are you going to resolve you fight with Adrian?" He suddenly asked her
like he was worried.

"I don't know.." She breathed hard. Hindi na niya talaga alam. These past few
weeks, lagi na lang sila nag-aaway na dalawa.

"I'll talk to him," He answered like it was nothing.

"A-Ano?" Hindi na naman niya inexpect na sasabihin iyon ng lalake. As what he


remembered, both of them weren't really in good terms too.

"Don't get me wrong," He shrugged, "I'm doing this because I like you."

Napailing na lang si Vannie sa sinabi nito, "You're impossible."

"Nothing is impossible," He smiled at her as he got the drinks he bought—giving her


one, "Now, help me celebrate."

"Celebrate what?" She was puzzled as what he just said.


Samuel Ignacio gave her a sad smile, "It's my mom and sister's death anniversary."

Vanessa became silent as what she just heard. She could even see the sadness in
Sam's eyes while looking at her, "I-I'm sorry."

"I'm used to it," He replied, "I'm used to remember it alone."

"Sam." She doesn't even know how to comfort him. He saved her so many times yet she
doesn't even know what to say.

"Funny it may seem," Sam quickly gulped the drink he was holding, "Parehas sila ng
death anniversary na dalawa."

"Have you already visited them?"

"Yeah," He took another sip, "But I was the only one there, Dad wasn't. Well, he
wasn't anymore visiting them nor remembering that it's their death anniversaries
today."

"He's busy, he's always busy," Vanessa kept silent as he was listening to him. He
was opening up to her like she was a really good friend of him, "Busy with his
work, politics—and Jolina." He sounded bitter when he uttered his stepmother's
name. Even she would really despise the woman.

"You know, I envy you," He told her honestly, "You have your own family, a one very
happy family."

Natahimik naman si Vanessa sa sinabi nito. She felt sorry for Sam. Yeah, they might
not have all the richness in the world but her family was already a treasured piece
of gold for her. She was really blessed to have a very caring and wonderful family.

"Sam," Hinawakan niya ang kamay nito, "You're strong. That's what people will
mostly envy you." Even though Samuel has a bad image in their university, she
knows, deep inside, Samuel Ignacio is good person.

Samuel chuckled, "Strong to beat people asses up?"

"Yeah," She giggled. Natawa na lang siya bigla sa sinabi nito. "You're a merciless
tormentor."

"But I'm curious, paano naging ganito ka kagaling? I mean.. you're so good in self-
defense."
"When my father married Jolina," He was smiling trying to remember everything,
"Lagi niya akong pinagdidiskitahan—she would insult me, beat me up and then would
still act innocent in front of everybody. That's why tuwing summer 'nung high
school, when there is no class, ini-enrol ko sarili ko sa mga various self-defense
activities, judo, taekwondo, aikido, even boxing." He stifled a light laugh, "Ayoko
kasing umuwi sa bahay namin kasi alam kong ako pagdidiskitahan na naman niya ako."

Napailing na lang si Vannie, she was amused. "Kaya pala."

"But for the first time, I got defeated by a girl—using her judo skills." He
winked. Natawa na naman siya sa sinabi nito. Natahimik na naman silang dalawa.

"Sam.. have you ever fallen in love?" Vanessa broke the silence. She was curious.

Hindi naman ito nagsalita, but eventually smiled, "No."

"How?" Mas lalo tuloy siyang naintriga sa sinasabi nito.

"I was busy sorting things with my life," He casually answered.

"Busy sorting things? Beating up people and flirting with women?" She raised an
eyebrow.

Samuel chuckled, "This and that."

"Well, I agree. You even just have flirted with the two customers earlier." Sa
pagkakaalala niya, masayang-masaya pa ito, he didn't even notice her, "You saw me
arriving at the coffee shop but you still continued to talk them."

"Are you jealous?" Namamanghang tanong naman nito sa kanya. Hindi niya tuloy alam
kung maiinis siya o ilibing ito ng buhay dahil sa sinasabi nito sa kanya. He was
always associating her answers with maliciousness.

"No. You're so full for yourself." Sagot na lang niya rito. Yeah, he really is.

"Just admit it."

"No, I am not."

Tumawa na naman ito, "Love is a foreign thing to me, Vanessa. Simula nang mamatay
sina Mommy at Ate, I don't think I'm capable of being in love again—which my father
—and Jolina just made it worst for me."

"But now, I am genuinely liking you, Velasco."


---

"Hey, thanks for having a date with me," Sabi ni Sam kay Vanessa nang dumating na
siya sa bahay nila. Inihatid kasi siya nito papauwi. It was already late at night.

"Shut up, it wasn't a date." Aniya at bumaba na sa kotse nito. She then went to
their gate as she opened the lock too.

"Do you want me to come back to school again?"

Nilingon naman ito ni Vanessa—Sam was just standing there, hands on his chest—
giving her that stupid cocky grin of him again.

"No." Ang taas talaga ng tingin nito sa sarili.

"Oh, whore," It was obvious he was enjoying teasing her, "I know you do. You're
just a denial queen, babe."

"Nope, I'm not." Nabuksan na nga ang gate nila at pumasok na siya.

"I won't go home if you'll not say the truth."

Napalingon na naman siya sa sinabi nito. Tinignan niya ito ng masama—while he was
still wearing that stupid grin.

"Fine," She surrendered, "Please come back, Sam." She said it sarcastically. Hindi
na niya ito pinansin pa at nagsimula nang maglakad. Rinig na rinig pa rin niya ang
pagtawa nito.

"Hey whore." Ayan na naman. Binubuwisit na naman siya.

"What?" She replied sharply as she turned her head at him.

"I might reconsider what you said to me earlier."

"Reconsider what?" She was eyeing him suspiciously.


"Falling in love."

---

Kararating lang ni Vannie sa university nila. Medyo late kasi siyang nagising kaya
aminado siyang late na rin siya para sa next class niya. She was even thankful kasi
hindi maagang umalis ang Papa niya kaya naihatid pa siya nito.

"Huh?" She noticed some students were running around the campus. Parang may
tinitignan ito sa bawat pader na nandoon—erase that, the students were like looking
something at the walls around the place.

Pati rin naman siya ay parang nacurious sa ginagawa ng mga ito. She decided to
follow some students to see what were they looking at.

Nang makita na ni Vannie mismo ang mga pictures na nakadikit sa pader, she froze.
Parang hindi siya makagalaw. She could even hear students murmuring—and looking at
her with disgust.

It was a photo of her naked—when the AGP fraternity was about to rape her.

She could now feel the tears that just have suddenly fallen down from her eyes.
Pero nang lumingon siya sa likod niya—

She saw Samuel Ignacio standing, clenching his fists while looking at the pictures
being posted all over the campus.

He looked mad. 

//

What do you think will Sam do with it? 

Team Adrian or Team Sam? Hahahahaha. May chance ba talaga?


Comment if you like! :D Comment of what do you think of this chapter.

=================

Chapter 28

Daniel Schwarz as Samuel Ignacio.

Typo errors are a lot.

Chapter 28

Naikuyom na lang ni Samuel ang mga kamay niya nang makita ang mga pictures ni
Vanessa na hubo't hubad sa mga pader ng campus. Fuck it. He knew who were behind
these things—ang mga frat members niya.

Napansin naman niyang napalingon sa kanya si Vanessa. She was crying—and seeing her
like that tore him into pieces.

"Vanessa—"
When he was about to approach her, he stopped when Adrian suddenly came out and
went to her. Niyakap kaagad ito ni Adrian. He saw Vanessa was hugging him back too—
pouring everything to him.

Ilang segundo rin ay umalis na ang dalawa. He clenched his fists more tightly.

This was all his fault.

---

Kaagad namang pinuntuhan ni Samuel ang tambayan ng fraternity niya. And as what he
observed, his co-frat members were still doing the same shits inside. Wala pa ring
pinagbago doon.

"Oh, nandiyan ka na pala, Sam." It was Max who started to talk—at parang inaasar-
asar pa siya nito. Everyone at the room stopped from what they are doing.

"Putang-ina mo!" Nilapitan niya kaagad si Max at sinuntok ng kalakas-lakas. Kaagad


naman itong napahiga sa sahig, "Tangina kang gago ka!" Mura niya rito at
kinwelyuhan kaagad ang lalake.

Tumawa naman ito, "This is all your fault, Sam. And hers too." His friend smiled
devilishly at him.

"How the fuck did you take that photo? Who fucking told you to take that
pictures?!" Samuel was also starting to get pissed off at Max. Walang siyang alam
na may kinuha pala itong picture dati—before when he was still a fucked-up guy.

"Samuel, we always do this kind of stuff, right? But that bitch has poisoned your
mind. She deserved it." Max answered cockily.

"What do you fucking want from me?" He gritted his teeth as he tightened his grip—
holding Max' collar.

"To get even," He gave him a sly grin, "And if you're still blocking the way, we'll
going to destroy you too."

---
"That guy is really good for nothing," Adrian commented as Vannie was still crying
because of what happened earlier in the morning. Ni hindi nga siya pumasok sa mga
klase niya sa araw na iyon dahil sa kahihiyang natamo dahil sa mga pictures na
kumalat. It was a pic when Sam was about to rape her. Hindi niya alam na sa mga
oras pala na iyon, nakunan siya ng picture. They were already below the belt. The
fraternity already crossed the line. They already violated her dignity and purity.
No, dati pa man, ganun na ang ginagawa nito sa kanya—but she was always thinking
the other side—that these men will change.

Nasa loob silang dalawa ngayon ni Adrian sa council room. Aminado siyang it was
past 6pm already. Nahihiya pa rin kasi siyang lumabas dahil sa nangyari—it was like
her whole soul was being exposed to the public to humiliate her.

Sinamahan din naman siya ni Adrian buong araw. Ni hindi rin ito pumasok sa mga
klase nito and because of it, she was really grateful. Alam niyang hindi pa nito
natatapos ang mga make-up classes nito.

"I don't know what to do, Adrian," Naiiyak niyang sabi dito. Sobrang kahiya-hiya
iyong mga pictures na kumalat. She was even the victim there pero yung ibang mga
estudyante kung makatingin sa kanya e ang dumi-dumi niyang babae, "Paano na lang
kung malalaman ito nina Papa?" She doesn't know what would happen if her family
will know. Hindi niya alam kung anong mangyayari sa oras na malaman ito ng mga
magulang niya.

Niyakap naman siya ulit ni Adrian, "Sshh. Nandito ako. We'll face this together.
Hindi kta iiwan." He assured her. She then felt secured with what her boyfriend
said to her. Kahit kasi minsan nag-aaway sila, he was always there for him kahit
may iba rin itong priorities tulad ng pamilya nito. "Tara na, konti na lang siguro
ang mga estudyante. Kailangan na natin umuwi para hindi tayo maabutan ng traffic."

At first, hindi talaga alam ni Adrian kung anong nangyari sa kanya 'nung ma-
comatose ito. She spilled everything to him what happened on that time when he was
still unconscious. He didn't get mad at her instead, parang naiiyak din itong
nakikinig sa kanya—saying that it was all his fault kasi wala ito sa mga panahon na
iyon. Nag-iyakan silang dalawa

Tumango naman siya sa sinabi nito. They both stood up and started walking to get
out from the room. They were both walking hand in hand.

Wala na ngang masyadong tao sa campus. Everyone outside was busy with their own
stuff.

Napahinto naman si Vannie sa paglalakad nang biglang nagring ang phone niya. She
quickly got her phone from her pocket and saw an unknown message.
From: +639270697059

If you want these pictures to stop from going out

Meet us inside our room

AGP

"Adrian.." She turned to her boyfriend and handed him her phone. She sensed
something really bad.

"No, don't come. Niloloko ka lang nila." Adrian gritted his teeth after he had read
the text.

"Pero Adrian.." She doesn't know but she felt it would help to stop the pictures
from circulating around the university. Parang yun na lan ang naiisip niyang
paraan.

Adrian sighed in defeat, "Okay pero sasamahan kita."

---

Dumating na rin silang dalawa ni Adrian sa loob ng classroom kung saan naglalagi
ang ma fraternity members ng AGP. And as what she usually observed, the room was
messy.

Napatigil naman ang lahat na nandoon. Actually, napansin niya konti lang ang mga
fratmen na nasa loob. There were only about five of them.

"Nandito na pala siya," Max blurted out, "Pero may kasamang isa pa." Umiling pa
ito.

"Please, tigilan niyo na ako! Tigilan niyo na ang pagpapakalat ng pictures!"


Naiiyak na pagmamakaawa niya sa mga ito but the ruthless men just laughed at her.
"Mga gago pala 'tong mga 'to—" Pero bago pa man makasugod si Adrian kina Max ay may
humawak sa balikat nito. All of them inside the room became silent when the guy
suddenly barged in.

"Iuwi mo si Vanessa," He dryly said, "Ako ng bahala rito."

"Sam—"

"The two of you, get the fuck out!" Sigaw nito na parang nauubusan na ng pasensya.

"Vannie, tara na." Hinawakan kaagad ni Adrian ang kamay ni Vanessa at hinila ito
papaalis sa room. Vannie was just looking at Samuel while Adrian was dragging her
out from the place. Napansin naman niya itong nakatingin din sa kanya. He suddenly
smiled at her pagkatapos ay tumingin na ito ulit sa mga kasamahan nito sa frat..

"Sam.."

Why is he still saving her?

---

"Ate Van, tapos na yung pinapagawa mo sa kin," Sabi ni Jason na kasamahan ni


Vanessa sa student council, ito kasi ang pumalit kay Kate sa posisyon biglang
secretary. She suddenly felt sad. Wala pa kasi siyang balita tungkol sa kaibigan
magmula 'nung mangyari ang insidente. Kate was like a sister to her.

Vannie smiled back as she accepted the folder from Jason, "Thank you."

Ilang araw na rin ang lumipas magmula 'nung kumalat ang mga pictures niya.
Pagkatapos, tumahimik na ulit ang buong campus at bigla na lang kinalimutan ng mga
estudyante, it wasn't the talk of the campus the day after anymore.

Hindi niya rin alam kung anong ginawa ni Samuel sa mga kasamahan nito sa frat.
Akala niya kasi itutuloy pa rin ni Max ang pagkakalat sa mga pictures niya but he
didn't. Ni wala rin siyang naririnig o narereceive na text man lang na tinatakot
siya nito para siraan siya sa harap ng lahat. Wala siyang alam kung anong sinabi ni
Samuel sa mga ito na parang nawala na lang yung issue na parang isang bula.

Hindi rin niya nakikita nitong mga araw si Samuel. As well as the other members of
the fraternity but she chose to keep mum about it to subside what happened. Ayaw
niya muna ng gulo at ipapagpalipas na lang muna niya ang mga issues.

"Ate Van, alam mo ba," Nagsalita naman bigla si Jason na hindi pa rin umaalis sa
tabi niya, "Nasuspend yung mga frat members ng Alpha Gamma," Umiling pa ito,
"Nagkanda-away-away na daw yung mga miyembro kaya nung isang gabi nagkagulo dahil
'dun kaya nasuspend. Dapat noon pa nga sila sinuspend sa dami ng ginawa nilang
atraso. Ngayon pa umaksyon ang school administration."

Hindi naman nagsalita si Vannie sa sinabi nito. Jason was right. Dapat noon pa
itong nasuspend but the school administration was coward to do it. But now, just so
sudden, masususpend ang mga ito. The school administration didn't get scared. How?
Why?

Dati siya pa ang nagmamalakas-loob na ipasuspend ang mga ito pero ito ang umaayaw
ngayon, bigla na lang nag-iba ang ihip ng hangin.

What did Samuel really do this time?

Napabuntong-hininga na lang siya, "Mabuti na rin yung may ginawa silang sanction,
Jason. Let's just pray na sana matauhan na sila." She just said. Sana nga.

Vanessa kept herself busy with the files that the student affairs coordinator gave
to her. Ito yung mga lists ng mga may-ari ng iba-ibang scholarship foundation ng
university. Kailangan niya kasing i-sort out ang mga estudyante na mga scholars sa
kani-kanilang foundation.

She smiled when she saw the resume of Adrian. Ilalagay na niya sana iyon sa folder
ng isang foundation kung saan ito naging scholar.

When she opened the file, she stopped. She saw a very formal 3x3 picture of Samuel
Ignacio Rivera III. She then remembered na ito na pala ang bagong foundation na
maghahandle kay Adrian—which was owned by Samuel. Hindi niya tuloy maiwasan
mapaisip kasi talagang disente na disente ang ayos nito sa picture. Nobody would
think that Samuel is a notorious fraternity leader.

Konting information lang ang nakalagay doon. The foundation's chairman full name,
age, address and birthdate.

Nakita naman niya ang petsa sa nakalagay na birthday ni Samuel. "26th.." She
mumbled.

"Jason, 26 ngayon diba?" She asked.

"Oo, 26."

Today is his birthday.


---

Pinindot kaagad ni Cheska ang doorbell ng bachelor's pad nito. After she learned
that it was Samuel's birthday, she immediately came up with a plan na puntahan ito
sa bahay. Alam niyang nag-iisa lang ito sa mga oras na iyon. Nagpasama rin siya kay
Adrian pero mas pinili ng nobyo niya na h'wag na siyang samahan papunta sa loob ng
pad nito. Sa baba ng lobby ng condominium ito doon naghihintay sa kanya.

Ilang segundo rin ay binuksan na nito ang pinto.

Nagulat itong makita siya doon. He was wearing again a thick glasses. Nakabenda rin
ang kaliwang braso nito and there were also cuts on his face na tinabunan na lang
ng mga bandaids. He really got beaten up that bad. "W-What are you doing here,
Velasco?" Nakakunot-noong tanong nito sa kanya.

Walang pasintabi ay pumasok kaagad siya sa bachelor's pad nito. May dala siyang mga
groceries. Ang plano niya kasi ay paglutuan na lang ito doon sa loob.

"May dala akong mga groceries, magluluto ako. Kumain ka na ba?"

He eyed her suspiciously—but amusement was obvious on his eyes, "Hindi ko alam kung
kanino sa 'tin ang nakadrugs ngayon."

Inirapan niya ito. Siya nga nga itong nagmamagandang-loob, "Umupo ka diyan.
Magluluto na ako."

---

Inihanda na ni Vanessa sa mesa ang mga niluto niyang mga putahe. She cooked
afritada, spaghetti, salad and an easy chicken teriyaki. Medyo matagal-tagal din
siyang natapos sa pagluluto. Buti na lang ay tinuruan siya ng Mama niya na magluto
kaya marunong siya. Minsan din kasi kapag may mga okasyon, silang dalawa ng Mama
niya ang nagluluto.

"Velasco, kung naghahanda ka na para sa lamay ko, that's a little bit too harsh."
Samuel commented, chuckling. Mukhang hindi man lang ito nasasaktan sa mga pasang
natamo nito. He even got his arm fractured.

"Stop pretending Samuel," She rolled her eyes as she put the salad on the table,
"It's your birthday."

Natahimik naman ito bigla sa sinabi niya. Pero hinayaan niya lang ito at mas
nagfocus sa pag-aayos sa mga pagkain sa mesa.

"H-How did you know?"

"I have my sources," She answered as she looked at him. Hindi niya mabasa kung
anong nararamdaman nito ngayon. He was just merely looking at the foods that she
prepared.

"So.. that's why you came here?"

She nodded. After all, they're still friends.

Maya-maya'y ngumiti naman ito, "Fuck it. Ngayon pa lang ako makakain ng disenteng
pagkain sa tanang buhay ko."

---

"Nilagyan mo na ulit ng ointment itong mga sugat mo?" Tanong ni Vannie kay Sam
matapos nilang iligpit ang mga kinain nila kanina. Nasa living room sila nito
ngayon. Napansin niya kasi ang mga ointment na nakakalat sa center table nito.

Alam niyang ganadong-ganado itong kumain kanina. Parang ngang first time nitong
makakain na lutong-bahay. It was obvious that Samuel was really enthusiastic na
parang bata kung umasta. She didn't really respect he would act that way. Akala nga
niya pagtatawanan siya nito.

Umiling naman ito.

"Sige, ako na maglalagay," Kumuha siya ng isang ointment at binasa ang nakasulat.
She quickly uncapped it and put some on her finger. She positioned herself as she
sat beside Samuel.

Kinuha niya ang bandaid sa may kilay nito. She started treating his wounds.
"You cooked really good." Sam complimented. She smiled. She suddenly felt giddy.
Kahit alam niyang nasasabihan na siya ng ganun ni Adrian, it sounded different from
Sam, "It was the best meal for my entire life so far."

Napailing naman si Vanessa sa sinabi nito. He was acting like a child. "Bakit?
Hindi ka ba nilulutuan ng mga magulang mo tuwing birthday mo?"

Samuel chuckled, "When my mom was alive, yeah. Pero nung mamatay siya, no. Saka
ayokong paglutuan ako ni Jolina, baka lasunin lang ako."

Natawa rin naman si Vanessa sa sinabi nito, "You're impossible." Napailing siya,
"Bakit hindi ka nagcelebrate ng birthday mo? Your friends.. I mean.." Naalala
naman niya ang nangyari sa fraternity nito, "I'm sorry." Napayuko na lang siya.

"I just didn't celebrate it with them this time," Sam answered casually, "Well,
party lang naman, with a few drinks and sex. Nothing really special besides the
physical pleasure you would feel. Pero after that, mawawala rin. I don't celebrate
my birthday anymore."

Napaangat naman ng ulo si Vanessa rito. Their eyes met. She noticed again his dark
brown eyes. Sam is always mysterious.. and obviously broken.

"How about your family?"

Samuel shook his head, "I don't have family anymore, Vanessa. I already lost
everything."

Natahimik naman si Vanessa rito at nag-iwas ng tingin. She felt awkward.

"Do you still hate me?"

Napatingin naman siya rito. Does she still hate him? For all the things that
happened between them, does she still gonna hate Sam?

Hindi naman siya kaagad nakasagot sa tanong nito.

"I know sorry is not enough for what shits that I did to you, Vanessa. I only know
one solution that would let you forgive me."

"W-What?" She said suspiciously.

"The death of me."


Natawa naman si Vanessa sa sinabi nito. "Wala ka na talagang magawa, ano." Sam also
stifled a light laugh after that.

"By the way, are you and your boyfriend doing it?"

"A-Ano?" Naguluhan naman siya sa tinanong nito.

"Sex?"

"Oh god, you asshole! No! We didn't!" Hindi niya alam kung bakit gustong-gusto
talaga nitong asarin siya. Never in their whole relationship or even when they're
not still official, Adrian never asked her about sex. Anong akala ba nito, madali
siyang makuha?

"But we can always have sex anytime, just ask me when and where."

"Asshole!" Kinuha niya ang unan sa sofa na inuupuan nila at hinahampas sa mukha
nito. Kahit kailan talaga, ang bastos ng bibig nito.

Hinawakan naman ni Samuel ang kamay niya para patigilin siya. Pero nagulat na lang
siya nang bigla siya nitong niyakap. "I will miss you, whore." Sabi nito kaya naman
natahimik siya.

"Maybe this will be the last time I'll see you."

"Samuel.." She called out his name while Samuel was still hugging her, "A-Anong
ibig mong sabihin?"

"This will be the only solution, I'll be expelled. We'll be expelled." Sagot naman
nito. Humiwalay naman si Vannie sa pagkakayakap nito sa kanya.

"W-What?"

"We're assholes. We deserve it."

Hindi niya alam kung anong sasabihin niya rito. Why is he always deciding things
abruptly? Pinag-iisipan ba talaga nito ang bawat desisyon nito sa buhay?

But somehow, she knew, she was saddened by what he said.

"Sam.. I just realized.. from all the assholes that I've ever met in my life,
you're the craziest." An asshole.. with a good side.
"Then it's privilege that you've noticed me." Parehas naman silang natawang dalawa.
Hindi tuloy maiwasang mapaisip ni Vanessa, she didn't expect they would talk to
each other like this—no hate, no hard feelings.

"If things were different, would you like me Vanessa?" Samuel suddenly asked him
after that. She became silent with his question.

She smiled, "Maybe."

Maybe, if things were different, she would fall for him.

And that night, she just realized...

The bad boy isn't bad after all. 

//

Talaga bang wala ng pag-asa si Samuel? Hahaha. What do you think should happen
guys? The best comment will be dedicated in the next chapter! :D

Happy Holidays!

=================

Chapter 29
Lily Collins as Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 29

"Hija."

Napahinto naman si Vannie nang bigla siyang tinawag ulit ni Mr. Ronulo. Binigay na
kasi niya rito ng mga folders ng mga scholars ng university na pinabibigay ng
Student Affairs Office. Natapos na kasi niya ang mga ito noong isang araw pa.
Nilingon naman niya ito.

"I'm glad that finally, the Alpha Gamma Phi fraternity has been dissolved." Anito
sa kanya. Relief was seen all over the principal's face, "And these things wouldn't
happen without your help and consistent complain. I could sense that the university
will be at peace. Especially when Samuel Ignacio isn't here anymore."

"He really got e-expelled?"

Tumango naman ito. "I don't know how it happened even, hija. But I won't make a big
fuss about it. Ang importante, the university will be at peace, finally."

Hindi naman kaagad nakasagot si Vannie sa sinabi ng principal sa kanya.

Samuel got expelled. Samuel won't go to the university anymore.

"Sam, you're just joking about you being expelled, right?" Tanong niya kay Sam
habang katabi pa rin ito sa sofa ng sala nito. She was still inside his pad.

"What if I'm not joking, Vanessa?" He sounded serious.


She breathed hard. "Sam, you won't. Promise me, you won't transfer. Promise me,
Sam."

She noticed Samuel smiled at her, "I.. I promise."

Samuel transfer by his own.

He lied to her.

---

"Jared."

Napahinto naman kaagad ang lalake nang tinawag ni Vanessa ito. Wala siyang ibang
naisip kundi puntahan ang mga kaibigan ni Sam sa fraternity. Jared Montessor's name
popped into her mind kaya ito ang una niyang pinuntahan. Alam kasi niyang Samuel
and Jared are close friends. Gusto niyang malaman dito ang lahat-lahat tungkol sa
ginawa ni Samuel na pagpaexpell at pagtransfer. She's getting frustrated. She's
getting frustrated with him.

Gusto niyang mainis dito. Nangako ito sa kanya. He made a promise to her na hindi
ito magpapaexpell o magtratransfer ng ibang school. But Samuel chose to break his
promise. Without even telling her kung saang lupalok na itong nagpapakita. He
hadn't even texted her about it. Kahit sa text na lang ito magpapaalam sa kanya.
She's getting frustrated with Samuel abrupt and sudden decisions. Gustong-gusto
niya itong sakalin dahil sa pabigla-bigla nitong ginagawang desisyon sa buhay.

"Oh, if it isn't our beloved student council president," Sarcasm was obvious in
Jared's voice. Tumayo naman ito mula sa seat nito at nilapitan siya sa may pintuan.
He leaned on the wall and smirked, "Now, what do you need?"

"Nasaan si Samuel?" She asked, "Saang school siya lumipat?"

"And why would I tell you?" Jared countered, in amusement.

Nagulat naman ang lahat nang biglang sinuntok ni Vannie si Jared sa mukha. Inis na
inis na talaga siya! She asked him properly pero ang angas-angas pa nito sumagot.
"What the fuck!" Jared cursed under his breath. Napahiga kasi ito sa sahig matapos
niya itong masuntok sa mukha.

"Tell me where the heck he is right now." She gritted her teeth.

---

"Mr. Rivera."

"Mr. Rivera, what do you think?"

It was then Samuel came back to his senses when Mr. Ongchua asked him about the
report. He was in a middle of a board meeting with her mom's company. Matagal-tagal
din kasi siyang hindi nakakaattend ng mga monthly board meetings or any meetings sa
mga companies na iniwan ng Mom niya. Ngayon pa lang siya makakaattend ulit at alam
niyang marami na siyang absences na kailangan niyang bawiin.

"Mr. Rivera, are you even listening to what I just said?" Mr. Ongchua asked him
again. Isa kasi ito sa mga board members ng company. He was again thinking with
something else and lost his focus because of it.

"Yes, I-I'm sorry. Your idea is good, Mr. Ongchua. I will think about it." He
smiled. Nasanay na rin kasi siya sa flow ng mga kompanya, board meetings,
supervising, managing and especially being the president or CEO of his mother
companies. Nag-aral talaga siya ng mabuti ng mga subjects about entrepreneurship
and businesses. He worked hard just to make sure he was deserving to become the new
CEO of his mom companies. Ayaw niya kasing mapunta ito sa napakagahaman niyang
madrastang si Jolina.

That's why, he can say he's already good in handling businesses.

He stood up. Nakaupo kasi siya sa gitna sa pinakaharap ng mga ito. He was the one
spearheading the board meeting. "I guess the meeting is adjourned everyone. Thank
you so much for the cooperation and suggestions. We will think about it."
Nagsitayuan naman ang mga board members—bidding their goodbyes to him. Everyone
then went outside after.

Napaupo naman ulit si Samuel sa swivel chair niya. He was at the conference room of
the hotel his mom owned. Napahilot na lang siya sa noo niya. He's getting
frustrated with everything.
Alam niyang lagpas alas otso na ng gabi. Marami kasi siyang inattendan na mga board
meetings at checkups sa mga companies. He was fully loaded on that day. Talagang
sobrang busy niya sa araw na iyon. He even skipped his lunch. Adding that Jolina
was giving him another hard time too. Nalaman na lang kasi niya na may pinakaelaman
itong company niya. That greedy bitch.

"Mr. Rivera."

Napatigil naman si Samuel at napatingin sa kung sinong tumawag sa kanya. It was


just her secretary.

"May naghahanap po sa inyo."

"Sino?" He raised an eyebrow. Wala naman siyang maalalang may client pa siyang
naghihintay sa kanya sa mga oras na iyon. He made sure that the board meeting that
just happened earlier was going to be his last errand for that day.

"Vanessa Velasco daw po ang pangalan." The secretary then gestured someone behind
her. Then a very familiar girl came in front of him.

"Vanessa?" Mas lalong kumunot ang noo niya nang makita ito doon. "What the hell are
you doing here?" Napatayo tuloy siya sa kinauupuan niya. He wasn't expecting her
seeing there.

And as much as possible, he wanted to avoid her.

Huminga naman ito ng malalim bago ito nagsalita, "You lied to me," She was now
looking daggers at him. "You promised pero hindi mo tinupad ang sinabi mo." She
sounded frustrated.

Sam laughed—more like a sarcastic laugh, "You know me, Velasco. I don't do
promises." He gave her a sly grin. "I'm a fucked-up guy, what would you expect?"

Kumunot naman ang noo nito sa inasal niya. "Sam, w-why are you acting like this?"
She was obviously confused.

"I'm always like this, Velasco. I'm always like this even before I met you." Yes,
he was always the fucked-up, wasted guy but when Vanessa Velasco, the petite
university's student council president, starting meddling his life, everything
changed. His views, family, personal issues, his very own self, changed.

And because of it, he let his guard down... but not now.

"Samuel!" Alam niyang naiinis na ito sa kanya, "Why are you acting such a jerk?!"
Tumawa na naman siya, "Why? May naiisip ka bang ibang paraan, Vanessa?" He asked
bitterly. Why would she even care? For all this time, 'nung dati pa, ito lagi ang
gusto nitong mangyari—ang tuluyang madissolve ang AGP fraternity at maexpel siya sa
university. This was her main goal for going against him after all. Besides, what's
the use? He's already probably too late. They're already three of them in the
situation.

"Diba ito naman talaga ang gusto mo? You want the fraternity to be dissolved. You
want me to disappear in the first place. Hated me for so many times. So, why the
big fuss, Ms. Velasco?" Sumbat niya rito, "You have always wanted all of that. You
always wanted to put us down."

"And why are you even here?" He asked rudely—sounding he doesn't want her presence
inside.

"Yes, I do hate you, Sam," She answered back as he also noticed the tears forming
in her eyes, "I hate you kasi palagi mong ginugulo ang mga nararamdaman ko."

"I fucking hate you because I'm starting to like you!"

//

Happy 2016 everyone! Hope you all will have a prosperous 2016! May God bless us
all!

I'm sorry if it's just short. So, what do you think of this chapter guys? The best
comment will be dedicated in the next chapter! ;)

Thank you letsjam! I liked the comment you gave from the previous chapter. I also
liked the other comments too, thank you guys!

=================

Chapter 30
Danny Schwarz as Samuel.

A little recap from the previous chapter:

Binalitaan ni Mr. Ronulo si Vanessa na naexpell si Samuel. Vanessa was so pissed


off and asked Jared, Sam's friend to know his whereabouts. Samuel was shocked to
see Vanessa at the hotel after all his engagements on that day. Nagkasagutan naman
ang dalawa hanggang sa bigla na lang umamin si Vannie na unting-unti na rin siya
nitong nagugustuhan.

Typo errors are a lot.

Chapter 30

"I fucking hate you because I'm starting to like you!"

Hindi alam ni Samuel kung matatawa siya sa sinasabi sa kanya ni Vanessa. The girl
who just made him crazy in every way was looking at him, furiously.

"I'm not drunk right now, am I? I didn't take any alcohol today nor drugs, shit.
I'm sober enough." Pailing-iling na sabi niya. This is killing him. Hindi naman
siya lasing, hindi rin siya nagdrudrugs at bakit ganun ang narinig niya rito? She's
fucking making him insane!

"Are you on drugs, Velasco?" He then asked. Kung hindi siya ang may tama, ito.

"Anong pinagsasabi mo?" Vanessa was obviously irritated.

Samuel laughed. He relentlessly laughed. "This is killing me. You're killing me,
Velasco." Why is she making things of him complicated? Why is she making things so
easy for him to like her more? Shit.

Natahimik naman silang dalawa nang biglang tumunog ang phone niya.

---

"Vannie, are you okay? Hindi ka kasi makaconcentrate diyan, panay tingin mo sa
phone mo." Nakakunot-noong sabi ni Adrian kay Vannie nang mapansin nitong palagi
niyang tinitignan ang phone niya sa table.

Nasa library kasi silang dalawa ng boyfriend niya. Sinamahan niya kasi itong mag-
aral. Hindi pa rin kasi ito natatapos sa mga make-up classes nito. And because she
was free, she decided to go with him and study too. Napagpasyahan niya kasing
magstudy in advance na lang din para sa exam niya sa isa sa mga minor subject niya
sa susunod na araw.

"I-I'm okay, it's nothing." She answered.

"You seemed tense, may nangyari ba?" Adrian asked worriedly.

Ano bang sasabihin niya rito? Malamang kung sasabihin niya yung tungkol kay Samuel
Ignacio, mag-aaway naman sila. Adrian would be mad again that she's getting too
attached with the guy.

She was starting to like him. Shit. Gusto niyang i-umpog ang ulo niya. Bakit ganun
ang sinabi niya? Bakit ganun ang nasabi niya? She didn't even expect that it would
come out from her own mouth. The jerk was making her confused about her feelings.

You like here because he saved you a lot of times. Yeah. She likes him, maybe
because of that. Saka, mahal naman niya si Adrian. Like and love is different,
right? She loves Adrian and liking Sam is a different story. She shouldn't be
confused it with something else. And she doesn't want to cheat too.

But is he okay? Kaya lang naman panay na panay ang tingin niya sa cell phone niya
kasi gusto niyang kamustahin ang lalake. She didn't really know what happened
after. Biglaan kasi ang mga nangyari.

"Si Dad?" Pinuntahan kaagad ni Samuel ang mga bodyguards nang dumating na sila sa
ward kung saan nakaconfine ang Senador na si Samuel Ignacio Rivera the second.
Marami-rami ring taong nandodoon ngayon sa labas. Parang pinagkakaguluhan ngayon
ang ward. But the people who were swarming the place were mostly reporters from the
different media stations.

Nung bigla kasing magring ang cellphone nito sa opisina, tinawagan si Samuel na
binaril ang Dad nito habang papauwi na sa bahay nito. At first, Samuel just kept
silent after the call and was just staring at her for a minute pagkatapos ay bigla
na lang siya nitong sinabihan na binaril ang ama nito at kailangan nitong pumunta
sa ospital. She insisted to come with him at napilitan naman itong sumang-ayon sa
kanya.

"Sir, okay na po si Sir Ignacio. Sa balikat lang po kasi siya natamaan. Hindi naman
ganun kalubha ang natamo niya. Gising na rin po siya." The bodyguard who was
guarding the room outside answered him.

Tumango naman si Samuel at kaagad pumasok sa loob. Susunod din sana si Vannie pero
bigla siyang hinarangan ng mga ito.

"Mga kamag-anak lang po ni Sir Ignacio ang makakapasok." The other bodyguard said.

She sighed. Ilang araw na rin magmula 'nung mangyari ang insidenteng iyon. Hindi
rin nagparamdam si Samuel sa kanya. She even told her mom and dad what happened,
well, probably, everyone in the country knows what happened to the senator. Ang
iba, sinasabi na pamumulitika ang rason kung bakit binaril ang ama nito. And she
also thanked God nang mabalita na okay na ang senador at nakalabas na rin ito sa
ospital kahapon. She even saw Samuel in the national television na kasama ang ama
sa paglabas. The whole media was covering it. Samuel was with her stepmother too,
Jolina Rivera.

Sabi ng Mama niya, pabayaan daw muna niya ang mga ito. Hayaan daw muna niya kasi
bago pa lang ang mga nangyayari at iniimbestigahan pa ang kung sinong gumawa 'non.
Lalo na daw kay Samuel kasi baka nahirapan din ito dahil sa sitwasyon ng ama.

She breathed hard. Nothing's wrong texting him, right? She's just a concerned
friend.

To: Hoodlum

Uhm, this is Vannie. How are you?

Are you okay?


Sent. Pero bago pa man siya magpatuloy sa pagbabasa niya ay napansin niyang
nagreply ito kaagad.

Fr: Hoodlum

I'm not. You killed me.

Naitaas naman ni Vannie dito ang isang kilay niya. Ano bang pinagsasabi ng mokong
na 'to?

To: Hoodlum

Wth. Killed you what?

Another beep.

Fr: Hoodlum

You just killed me with your confession.

"Vannie, whom are you texting?" Napatigil naman kaagad siya at napatingin kay
Adrian. He was sitting opposite to her, eyeing her suspiciously.

"S-Si Mama, may pinapapabili kasi siya sa kin mamaya." She lied. Damn it. Why is
she even texting Samuel? She felt like cheating. Kasama niya si Adrian pero heto,
katext niya ang gago. Then there was another beep on her phone.
Fr: Hoodlum

Does this mean you're now willing to cheat with me, Velasco?

Napailing na lang siya.

To: Hoodlum

Never.

Asshole.

---

"Papa naman, hindi naman siguro ako kailangan dito." Sabi ni Vanessa sa Papa niya
nang dumating na silang dalawa sa convention hall. Marami-rami ding mga tao doon—
all of the people inside the hall were wearing beautiful dresses and tuxedos.

May nagaganap kasing party and it was about the success of the foundation of the
government hospital where her Dad works and who is also co-owned by a respective
individual. Nasimulan na kasi nito ang foundation and the first act was a success
kaya naman nagpaparty iyong tao na may malaking inaambag sa itinayong foundation ng
ospital.

Narinig niyang katatayo lang din kasi ng foundation. It was a newly-organized


charity foundation especially for the unfortunate families who couldn't afford to
go to a hospital.

"Anak, pagbigyan mo na ako. Eh 'di kasi pwede ang Mama mo, alam mo namang
binabantayan ang lola mo sa ospital. And you know Lawrence too. Malamang 'di rin
yun sasama." Her father reasoned out as she sighed. Well, her father was right.
Kung si Lawrence din kasi ang sumama, puro reklamo lang ang gagawin ng mokong.
Invited kasi ang pamilya ng mga doktor sa naturang event kaya siya na lang muna
sumama sa Papa niya. Nagmakaawa na rin kasi ito sa kanya and she couldn't say no to
her father.

Dumating na rin silang dalawa ng Papa niya sa reserved table nila. She then sat to
the seat available.

"Anak, pupuntahan ko muna yung iba para kausapin, kumain ka na lang muna." Her dad
suddenly told her.

She nodded, "Sige Pa, dito lang ako." Pagkatapos ay umalis na ito.

Napabuntong-hininga na naman siya. She felt out of place. Puro kasi matatanda ang
mga doon at alam niyang madalas ding mga doktor sa ospital na pinagtratrabahuan ng
Papa niya. They all looked so respectable and sophisticated.

"Thank you everyone—for attending the party."

Napatingin naman si Vannie sa lalake na nagsasalita ngayon sa stage na nasa gitna.


Her jaw dropped the moment she recognized the guy.

"In behalf of the Rivera family, thank you for cooperating and your efforts,
because of it, the charity organization is a success." The guy added at mas lalong
nahagip ang hininga niya nang tumingin ito sa kanya. He then smiled. No, he grinned
slyly.

Shit. Paanong hindi niya nalaman na si Samuel pala ang main sponsor ng foundation?
Naalala naman niya bigla 'nung minsan itong bumisita sa bahay nila at kinakausap
ang Papa niya tungkol sa isang foundation na gustong itayo nito.

And the foundation was no other than this.

Tumayo kaagad siya. She needs to breathe. O sana mawala na lang siya na parang
isang bula.

She remembered again the thing she said to him when she visited him at the hotel.
When she suddenly said she likes him. Damn it. Parang wala na siyang mukhang
ipapakita matapos sabihin iyon. She's really doomed. And it was very, very awkward.
Ayaw na ayaw na niyang maalala ang mga sinabi niya. It was too embarrassing and too
humiliating.

Pumunta naman siya sa catering table kung saan nakahilera ang mga iba't-ibang
inumin. May isang lalakeng crew din ang nakabantay doon.

Nilapitan naman niya ito, "Ah, kuya, pwedeng pahingi ng isang tubig?" She asked.
She really needs water to calm herself.
Binigyan naman siya nito ng glass na laman ang tubig na hinihingi niya. She thanked
the crew.

"Hey."

Muntik naman niyang mabitawan ang baso nang may nagsalita. She quickly turned her
head and saw an unfamiliar guy. He was wearing a simple black formal long sleeves
shirt with a white necktie and black pants. She also noticed the guy was really
tall.

"Uhm, h-hey." She felt shy. Baka napansin kasi nitong natetense siya.

"I'm Kieran Aberasturi. I've noticed you na kasama si Doc Velasco. And I've noticed
too that you're alone right now." Anito. She was just observing him. Okay, he
looked young and decent.

"Ah, Vanessa," She gave him a tight smile, "Sinamahan ko lang kasi si Papa dito and
he left me para kausapin ang mga iba pang guests."

"Oh, I guess then, we're the same. I'm just alone here too." Kieran gave her a
grin, "I mean, ako lang yung umattend sa 'min. I'm a PGI actually, and your dad is
our consultant. My other colleagues didn't attend kaya in behalf of them, ako na
lang muna."

"By the way, you looked gorg in your dress." He complimented. She was wearing a
simple ¾ sleeve burgundy lace dress.

"T-Thanks." She awkwardly replied. Pero nahagip naman ang tingin niya sa unahan.
Samuel Ignacio was now talking to the other guests—but what she noticed the most
from him was the woman who was currently with him. Samuel was holding her—around
her waist. It seemed that the two was enjoying the the talk with the other guest.

And she also noticed that the woman was really pretty and elegant.

"Samuel!" Bigla namang tinawag ni Kaiser ang lalake. Napansin naman ito ni Sam.

"Shit." She cursed silently. Kaagad siyang tumalikod. Ayaw niyang pansinin ito.

"Kier?" Narinig niyang lumapit na nga ito sa kinaroroonan nila. Kailangan na niya
talagang umalis doon.

"Buti at naalala mo pa ako." Narinig niyang sabi ni Kieran dito at nagkatawanan na


ang dalawa. She also heard a woman giggling behind her too. Of course.
And she would guess, matagal ng magkakilala ang dalawa.

"Who wouldn't? We joined the fraternity on the same day but you quitted quickly."

"Haha, well, old times."

"By the way, this is Rhian, she's my date."

"Oh—" Bago pa man makatapos si Kieran sa pagsasalita ay kaagad humarap si Vanessa.


At nang humarap siya, napansin niyang nakatingin na pala sa kanya si Samuel—who was
grinning ear-to-ear and was obviously teasing her. The nerve of this guy.

"I'm sorry, this is Vanessa, by the way." Kieran then introduced her to them.

"Hi, Vanessa." It was the Rhian girl who shook her hand first. She looked friendly
though.

"I know, I already know her." Samuel replied. He was smiling at her slyly.

"Really?" Kieran was obviously amused.

"Yeah, we're schoolmates." Sam answered casually. Gusto talaga niyang kalmutin ang
pagmumukha nito ngayon. He was obviously teasing her.

"Cool! That's really awesome, Sam." Bigla namang sumabat si Rhian at kaagad humawak
sa braso ni Samuel. Vannie mentally rolled her eyes. This Rhian was obviously an
attention seeker.

"Uhm, excuse me, I have to go to the bathroom." She suddenly said.

---

Lumabas na rin si Vannie sa rest room matapos ang ilang minuto. Kailangan niya
munang kalmahin ang sarili niya. She was really pissed off on that night. Kailangan
niyang iwasan ang mga tao para hindi siya lalong mabadtrip.

Naalala naman niya ang kasama nitong date na si Rhian. Rhian, my date. Date? Bakit
may kasama itong date sa party? So he was dating someone else now?
Pero bago pa man siya makahakbang ay laking gulat niya nang may biglang humawak sa
dalawang braso niya sa likod at may dumating na dalawang nakaitim na lalake sa
harapan niya.

"A-Anong gagawin niyo—" Nagulat naman siya nang bigla siyang binuhat ng isa pa
nitong kasamahan. "Hoy, bitawan niyo ko—" Hindi naman nakasigaw si Vannie nang
bigla nitong tinakpan ang bibig niya.

"Tumahimik ka!" Anito at kaagad sila umalis sa isa pang pintong papalabas ng
convention hall habang buhat-buhat siya ng patiwarik. What the hell is happening!
She doesn't know these guys! Oh god.

Ilang minuto ay bigla siya nitong pinasakay sa isang puting SUV na nakaparada sa
labas.

"Anong kailangan niyo sa kin?! Sino ba kayo?!" She kept shouting. Pero hindi na
umimik ang mga ito at sinarhan siya ng pinto. The men immediately went inside the
car too, at the front.

Her heart is now beating fast. Kinidnap ba siya? Wala naman siyang naging atraso.
Wala naman siyang nagawang masama. She was trying to remember everything or anyone
na ginawan niya ng atraso but she couldn't think any. Shit. Is she really going to
die now?

"Ibaba niyo ko! Please! Please, ibaba niyo ko!" She shouted again as she tried to
opened the car's door. Pero wala. Hindi niya mabuksan ito. She was starting to
panic. "Sino ba kayo! Ibaba niyo ko—"

Nagulat naman siya nang may tumakip sa bibig niya. The guy was covering her mouth
while holding her behind. She heard a heavy breathing from it.

"You need to calm down, whore." She knew that familiar voice. "We're both being
kidnapped. And I don't know who's behind this thing. But my deductions are only
two."

"It's either, my fucked-up stepmother, or my father's political enemies."

Vannie didn't know what to say after what Samuel said. 

But somehow, she felt relieved he was here. 


//

Guys, sorry for the late update. Katatapos lang kasi ng midterm namin kaya nagfocus
muna ako. Sana makapasa.

Anyway, please comment. I love reading your comments about the chapter kasi, I mean
it cures a little stress that the real world is giving me as well as motivations
too.

Btw, I already made a facebook for wattpad guys. 

ADD me: https://www.facebook.com/iameurekaa

You can also chat/message me there anytime you want.

Thank you! :) Pit senyor!

=================

Chapter 31

Typo errors are a lot.


Chapter 31

"Babagal niyo maglakad, bilisan niyo!" Sigaw nung isang lalake nakasuot ng itim na
tshirt nang dumating na silang dalawa ni Sam sa isang lumang building. Ni hindi na
nga alam din ni Vanessa kung saang lupalok na sila dinala ng mga ito.

Hindi alam ni Vanessa kung anong gagawin niya. She knew she was trembling. Tatlong
lalake kasi ngayon ang nakapalibot sa kanila at may dala-dala pang mga baril. Mas
lalo tuloy lumakas ang kabog ng didib niya. She knew her family will be so worried
with what was currently happening to her right now.

Ano ba ang naging kasalanan niya sa mga ito?

Napalingon naman siya kay Samuel. The guy's face was blank, she also noticed some
blood on his lips. He fought?

But still, he looked calm. His hands were on his pockets and just followed the
mens' lead. Ni hindi na ito nagsalita pang muli.

Pumasok na rin silang dalawa sa loob ng building.

"Ilagay mo yang dalawa sa kwarto. Maya-maya, darating na si boss." Narinig niyang


sabi ng isa at marahas na tinulak si Vannie papasok sa kwarto na sinasabi nito.

"Ano ba!" She hissed. Wala talagang mga awa. Tinulak din naman nito si Samuel but
the guy didn't say anything. Ano bang kinikilos nito? Hindi ba ito natatakot sa
kung anong gawin ng mga ito sa kanila?

The freaking guy really looked so calm and relaxed!

"Huwag na huwag kayong tumangkang tumakas na dalawa!" Sigaw ng isa at malakas


silang sinarhan ng pinto.

Napansin naman niyang may kinuha si Samuel sa bulsa nito. It was his cellphone.
Parang may hinahalungkat ito doon.

"Wow, you really looked so calm," She said sarcastically. Naaasar siya sa ginagawa
nito. Malamang napasali na naman siya sa pagkidnap dahil sa mga issues nito sa
buhay. Why are these freaking people keeping her involved with the hoodlum?!

Ni hindi man lang ito natakot. The men were gun-loaded! Kahit bugbugin nito gamit
ang mga self-defense skills nito, hindi pa rin iyon garantiya na matatalo nito ang
mga lalake. Anytime, pwede silang barilin na dalawa doon!

And just because of this guy, nadadawit na naman siya.


"I'm used to it," Samuel answered simply. Pinapatuloy pa rin nito ang pagtitipa sa
phone.

"Used what?!" She's really getting irritated.

"Being kidnapped, since I was a kid."

"Well, this is a different story, Sam—"

"Jared, yeah. Kidnapped again." Hindi siya natuloy sa pagsasalita nang may bigla
itong kinausap sa cellphone nito, "Just find my GPS. I don't know where this place
is. Masyadong malayo ang binyahe namin. Yeah. I'm with her, tell them she's safe.
Okay, thanks." Ilang segundo rin ay ibinaba na nito ang phone.

"So?" She raised an eyebrow at him while her hands are on her hips.

Sam just chuckled, "Can you at least trust me this time, Velasco?" Umiling pa ito.
"Do you have your phone? Call your parents that you're safe. So they won't be
worried about this fuss."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa. She didn't bring any phone or purse.
Alam niya kasi na sabay lang sila ng Papa niya na uuwi pagkatapos ng party kaya
there was no need for her to bring money and her phone.

She shook her head. She's really stupid. Napayuko na lang siya.

Napailing na lang si Samuel sa kanya, "Here, use my phone. I hope kabisado mo


number nila." Inabot nito ang phone nito sa kanya. Tinanggap naman niya iyon.

"A-Anong sasabihin ko sa kanila?" Oo. Anong sasabihin niya sa pamilya niya? Na


kinidnap siya? Na huwag itong mag-alala sa kanya kasi kasama niya ang anak ng
senador?

"Tell them you went out with me for a date." Sam answered in amusement.

"Asshole." She gritted her teeth. He was teasing her again.

"Then what do you want? That you went out and currently having sex with me?" He was
now looking at her amusement. "By the way," Tinignan naman siya nito mula ulo
hanggang paa pero tumingin ito ulit sa may dibdib niya, "You looked hot."

"Pervert! Ikaw na lang magtext!" Naiinis na sabi niya rito at binigay dito ulit ang
cellphone nito. Binubuwisit na naman siya nito!
Mas lalo itong tumawa, "Don't worry, nasabihan ko na si Jared na tawagan ang
parents mo that you're safe with me."

"Now, whore," Heto na naman ang pagtawag sa kanya ng whore! "Let's get into details
on how will you cheat with me." He cockily said. Why does this freaking guy love
teasing her?

"I'm not going to cheat with you! I will never do that!" She defended. Ano bang
iniisip nito? Porque sinabi niya na unting-unti na niyang nagugustuhan ito e
magtataksil na siya kay Adrian? Hell no! Like and love have huge differences with
each other. Ang feeler din ng isang 'to.

"You will, soon." Sam smiled mischievously, "Or you can just break-up with your
loser boyfriend."

"Adrian's not a loser." She replied. Ang yabang-yabang talaga nito!

"He is. He can't even protect you. Mukha siyang lampa." He said matter-of-factly.
Napakunot-noo naman siya sa sinabi nito.

"Just because you knew a lot of self-defense skills, you could say those things to
him. All of us have weakness, Rivera." She retorted. Minsan, naasar na siya sa
pagiging mayabang at hambog nito. Hindi lahat nadadaan sa pagiging mayabang nito.

"Do you know what's my weakness, Velasco?" He suddenly asked her. Napansin naman
niyang nakaupo na ito sa sahig while looking at her in amusement.

"N-No." Ano bang alam niya rito? Hindi naman ito nag-oopen sa kanya. He once opened
up to her about his overbearing stepmother pero iyon lang. Samuel is hiding a lot
of skeletons behind his closet.

"You."

Napamaang naman si Vannie sa sinabi nito. Hindi siya nakapagsalita kaagad. Napansin
naman niyang isinandal nito ang ulo nito sa pader at ipinikit ang mga mata. "I'll
be sleeping. Jared will be here together with his help to rescue us." He simply
said as he dozed off.

Napabuntong-hininga na lang si Vanessa at umupo rin katabi nito. She sighed again.
Minsan talaga, nahihirapan na siyang intindihin ito. Napakakumplikado ng buhay. But
she.. somehow trusts him.

"Sam.." She doesn't know if he was still awake.


She breathed hard.

"I trust you."

But before she could even close her eyes to sleep, she noticed a smile on Sam's
face.

---

"Hoy, gumising kayong dalawa!" Nagising naman sina Samuel at Vannie. Nasa harapan
na nga nilang dalawa ngayon ang tatlong lalakeng armado. May napansin din silang
isa pang matandang lalake itong kasama. The old man was mischievously grinning at
them.

Tumayo naman kaagad sina Sam at Vanessa. Vannie was just hiding behind Sam's back.

"Ito pala ang lalakeng anak ng senador." Sabi 'nung matandang lalake sa kanila.

Kumunot naman ang noo ni Samuel sa sinabi nito, "Who the fuck are you?"

"Binangga ako ng magaling mong ama dahil sa pulitika kaya ngayon, gusto kong pantay
na kami." The old man replied. Napatingin naman ito kay Vanessa, "At sino naman
itong babae?"

"Nobya niya ata boss, sinali na namin para dalawa ang magiging biktima. Para
matakot na ang Ignacio na iyon." Sagot naman 'nung isa nitong tuta. Now, these old
men were staring at her.

Gusto ni Vanessa na masuka sa tinging ibinibigay nito. Shit. They all looked like a
maniac—na parang takam na takam na kumain. The men looked even creepier. Mas lalo
tuloy siyang kinabahan. Ang lalagkit ng mga tinging ibinigay nito.

"Ang ganda ng katawan," Komento 'nung isa at kaagad namang kinilabutan si Vannie,
"Tikman muna natin bago natin patayin."

Bigla namang hinawakan ng lalake ang braso ni Vannie.

"Sam!!!" She hysterically yelled habang pilit siyang kinakaladkad ng mga ito.

"Kayong dalawa na bahala diyan sa isa pa." Utos ng matanda at hinarang si Samuel.

"Sam!!!" Mangiyak-ngiyak na sigaw ni Vannie dito at kahit anong gawing


pagpupumiglas niya, hindi siya makawala. May dumating pang ibang mga tauhan nito
doon. May tatlo pang dumating. Oh God, please help us.
---

"Putang-ina niyo!" Sinuntok naman kaagad ni Samuel ng kalakas-lakas ang isa kaya
naman napahiga ito. "Fuck all of you!" Nilapitan naman kaagad ito ni Sam at kinuha
ang nabitawan nitong baril.

"Gagong batang 'to!" Babarilin na sana siya ng isa pero naunahan niya ito. Samuel
shoots the guy on his left knee. Kaagad naman itong napaluhod habang nakahawak sa
tuhod na binaril niya. Namimilipit na ito sa sakit. "Tangina ka, tangina ka!
Ahh!!!!" The man shouted in pain.

Pero hindi na niya ito pinansin at kaagad lumabas sa kwarto. Kailangan niyang
mailigtas si Vanessa. Shit. This was his entire fault.

---

"Huwag!! Maawa kayo sa kin!!"

"Maawa kayo!! Patayin niyo na lang ako.. Patayin niyo na lang ako.."

"Patayin niyo na lang ako.. parang-awa niyo na.."

"Ate!!!"

"Vanessa." Sam was starting to get panicked. He was looking around the old
building. Fuck. Fuck. Ang sobrang laki ng lumang building na pinagtataguan nila.
Shit. Pero ni anino, wala siyang nakita. Hindi niya ito makita-kita.

"Patayin niyo na lang ako.. parang-awa niyo na.."

Kailangan niyang mailigtas si Vanessa. Ayaw na niyang maulit pa iyon. Na wala


siyang nagawa pa protektahan ang Ate niya. Ayaw na niyang mangyari iyon. Ayoko na.
Ayaw na niyang mabaliw na naman kung sakali maulit na naman ang pangyayari. He
needs to save Vanessa. If he couldn't save her sister, he will save Vanessa.

He doesn't want to lose another important person again in his life.

"Vanessa!" Sam called out her name as he finally found her. Pinipilit ng mga tauhan
ng matandang lalake na hubarin ni Vannie ang saplot nito sa katawan. But she was
fighting back. Kahit nakaupo ito at nakagapos ang mga kamay nito sa likod,
pinagsisipa nito ang mga lalake.

"Sam!!" Napalingon naman ito sa kanya. She was crying. She was crying and it's all
because of him.

"Paano nakatakas ang gagong yan?!" Hindi makapaniwalang sabi ng isa.

"Patayin niyo na yan!" Utos naman ng matanda sa mga tauhan nito. Pero bago pa man
makalapit ang mga ito ay binaril ni Samuel ang isa sa binti. Kaagad naman itong
napahiga sa sahig. Kaagad namang nataranta ang dalawa pang tauhan nito at akmang
babarilin siya. Pero nauhan na naman ito ni Samuel at pinagbabaril ang dalawa sa
mga balikat nito at mga binti.

Ngunit bago pa man makalapit si Samuel kay Vanessa at laking-gulat niya nang
biglang binunot ng matandang lider ang baril nito sa bulsa at tinutukan si Vannie.

"Sige, kapag lumapit ka pa sa kin, papatayin ko siya!" Banta sa kanya ng lalake.

"Sam.." Umiiyak na naman ito sa harap niya. Vanessa was really scared.

"Ibaba mo yang pesteng baril mo kundi ito babarilin ko 'tong nobya mo!"

Napilitan naman siyang ibinaba ang baril niya sa sahig. Nakikipagtagisan siya ng
tingin dito.

"Masunuring bata." Anito sa kanya at tumawa pa ng kalakas-lakas pero bigla na lang


nitong itinutok ang hawak nitong baril sa kanya, "Pero putanginang gago ka, ikaw
uunahin ko!"

But when the old man was about to pull-off the trigger, kaagad niya itong nilapitan
at mabilis na inagaw ang baril. Siniko naman kaagad niya ang matanda sa tagiliran
nito kaya naman napaatras ito. The old man was caught off guard. Sinundan din ni
Samuel ng suntok ito sa mukha kaya naman napahiga na ito ng tuluyan sa sahig.

"Sam.." Vannie was crying as he went near her. Tinatanggal niya ang lubid na
nakagapos sa dalawa nitong mga kamaya sa likod.

"I'm so sorry," He cupped her trembling face. "But you have to trust me, okay?
Trust me."

She nodded.

"Sam!!" Nagulat naman siya nang sumigaw ito at napalingon sa likod niya. May
nakabangon na isang tauhan nito at kaagad siyang binaril sa balikat.

"Samuel!!!" Vannie hysterically yelled. Dumugo naman kaagad ang balikat nito.
"Sam!"

Napatigil naman silang dalawa ni Vanessa nang nagsidatingan na sina Jared at ang
mga kasama rin nito.

---

Malapit na ring suminag ang araw. Samuel Ignacio was just standing there, leaning
on his friend's car while waiting for him outside the old building. Talagang nasa
isan deserted place silang dalawa napunta ni Vannie. No other buildings were built
there and the rest, puro kapatagan na.

"Sila na ang bahala," Jared told him when he came back. "Naihatid na rin si
Velasco."

"Cig?" Napatingin naman si Samuel sa kaibigan niya na katabi na rin niyang


nakasandal sa kotse habang tinatanaw ang kawalan. He couldn't really move his other
arm because of the gunshot he got from his shoulder. But the bleeding ceased
though. Hindi na ito masyadong dumudugo pa.

Tinanggap naman ni Samuel ang sigarilyo na inalok nito at sinindihan ito. Samuel
then smoked the cigarette. He heaved a huge sigh while observing the smoke coming
from his mouth. It was a very exhausting night. But he was glad, she was safe. He
had protected her.

"Ano bang meron sa inyong dalawa?" Pailing-iling na sabi ni Jared sa kanya, "Kapag
kayong dalawa ang nagkakasama, lagi na lang kayo napapahamak. What's with this
girl, Samuel? She really knocked you up."

Hindi naman ito sinagot ni Sam. He just chuckled as he continued to puff the cig he
was holding. Yes, she really knocked him up. She was making him insane every day.

"Are you really liking her?" Jared asked him one more time. Samuel just nodded.
Wala siyang paki kahit alam niyang masakit pa ang balikat niya at heto siya,
naninigarilyo. He needed a release for what happened.

"Sam, she has a boyfriend already. You'll become like your dad or
your motherfucking stepmother once you entered this shit."

Samuel just smirked.

"What Samuel wants... Samuel gets."

//
Same, please comment guys! :D I appreciate comments. Please. I appreciate comments
more than votes.

=================

Chapter 32

 Typo errors are a lot.

Chapter 32

"Vannie, pwede ba, makinig ka naman sa kin."

Huminto naman si Vanessa sa paglalakad niya dahil sa sinabi ni Adrian. Naiinis na


hinarap niya ito. "Ano ba, Adrian, sinundo mo pa ako tapos aawayin mo lang pala
ako." Ang aga-aga, naiinis na siya kaagad dito. She's starting her day bad already.

Kanina kasi, tinawagan siya nitong susunduin siya sa labas ng school. Actually, she
really appreciated when Adrian does it—kapag sinasamahan siya nito sa loob o sa
labas man ng university. Pero kanina lang, imbis magiging maayos ang araw niya,
inaway siya kaagad nito at inakusahan.

He quickly said that she was cheating, that she was rooting for someone else—na
hindi na niya ito mahal, na puro Samuel Ignacio na lang—that the rumors between her
and Samuel were true. Hindi man lang siya nito inintindi. Sobrang stressed na niya
sa mga nangyayari sa buhay—especially when herself is always getting involved with
Sam's issues.

Sobrang stress na niya sa mga nangyayari sa buhay niya. She, getting involved
always with Sam, her thesis, being a student council president, her own personal
issues, parang mababaliw na siya. May naririnig din siyang mga chismis sa
university na nangangaliwa raw siya, na may boyfriend siya pero nilalandi raw niya
si Samuel Ignacio. In short, she was cheating with him.

What the heck. Sino naman ang nag-imbento ng mga chismis na iyon? Naiinis na
talaga. Bago pa lang yung nangyari sa kanya—'nung bigla siyang kinidnap na hindi
naman pala dapat siya kasali. Adding that Adrian was also giving her hard time
right now too. Adrian wasn't trying to understand her situation. Palagi na lang ito
ang dapat iniintindi.

No matter how many time she explained na wala siyang ugnayan o special connection
kay Samuei Ignacio, hindi pa rin ito naniniwala. And now, they are fighting all
over it again.

"Wow, bakit? Sino bang hindi maiinis, Vannie?" Adrian was being sarcastic, "I knew,
alam ko Vannie. Lalake ako at alam ko kung anong nangyayari ngayon sa inyong
dalawa," Here he was again, accusing her, "Alam kong unting-unti na kayong nagiging
malapit sa isa't-isa, Vannie."

Napatingin naman si Vanessa sa nobyo, Adrian looked like he was really hurt, "Alam
ko kung ikukumpara ako sa kanya, talagang walang-wala akong panama, Vannie. He has
it all. He's rich. He came from a political clan. He saved you—us a lot of times
kasi ako, mahina ako. Kasi mas magaling siya sa kin sa lahat ng bagay." Naiiyak na
sabi nito sa kanya.

"Adrian, no.." Naiiyak din tuloy siya sa sinasabi nito sa kanya. Hindi naman siya
tumitingin sa mga materyal na bagay—kaya siya napamahal dito noon pa man ay dahil
sa ugali nito—sa pagiging nasa totoong sarili nito. She doesn't care where he came
from or how rich he is, for her, she loves him for who he is. Nothing more.

"Vannie, alam ko, naguguluhan ka pa." He gave her a tight smile, pinipigilan nitong
maiyak sa harap niya, "Maybe, maybe.. para sa ikakabuti nating dalawa.. para..
makapag-isip-isip ka.. Hindi naman kasi kita pinipilit Vannie e, alam mo namang
lagi akong naghihintay sayo noon pa."

"Adrian.." Hindi niya alam kung anong sasabihin dito at natatakot siya sa kung ano
man ang magiging desisyon nito sa relasyon nila.

"Let's give each other some space, Vannie.. Cool off muna tayo."

---

"Ate Vanessa, okay ka lang ba?" Pag-aalalang tanong ni Jason na kasamahan ni Vannie
student council. Alam niyang kanina pa siya nitong napapansin na umiiyak. At alam
din niyang mugtong-mugto na ang mga mata niya. She didn't even go to her classes at
umiyak lang buong magdamag sa student council room.

Hindi niya lubos makuha kung bakit ganun na lang ang sinabi sa kanya ni Adrian. Why
was he always comparing himself to Sam? She had always loved him. Mahal niya ito
kahit noon pang hindi dumating sa buhay niya si Samuel, noong hindi pa ito nakigulo
sa buhay niya. Why was he now questioning how much she loves him?

Ito ang pinili niya. She chose him. She loves him because of what he is. Hindi sa
mga materyal na bagay. Adrian has been her best friend since then, her confidante,
supporter, her everything.

And heck, he is even the one whom she thinks she will spend the rest of her life
with. Hindi lang naman ito ang nasasaktan, nasasaktan din siya sa pag-aakusa nito
sa kanya.

Parang gusto niyang maglasing.

---

"Vanessa."

Napahinto naman si Vannie nang may humawak sa baso niya. Napalingon naman siya sa
kung sino ang taong pumigil sa kanya sa pag-inom sa pang-apat niyang shot. Nasa
isang club kasi siya. Ito ang club na nakita niya na malapit sa university at 'dun
na rin napag-isipan na maglasing. She was now currently sitting at the bar counter.

She laughed nang mamukhaan niya kung sino iyon. Of all the places, doon sila
magkikita na namang muli? How unfortunate.

"Hahahaha!" She laughed like there's no tomorrow, "Bakit ka nandito? Ano, pati ba
dito ay bubuwisit mo na naman ako?" Damn.. The alcohol is really getting into
herself.

Samuel Ignacio laughed too. Nakikisabay sa kanya. "You drunk texted me to come
here." Umupo naman ito sa tabi niya. Tinawanan na naman ito ni Vannie.

"So, tell me, Velasco, why are you acting like this?" He asked her in amusement na
hindi pa rin binibitawan ang baso niya.

"Maglalasing, ano pa ba? Gago." Kinuha naman kaagad ni Vannie dito ang baso at
kaagad ininom iyon. Kahit ngayong gabi lang ay makalimot siya.

Hindi tuloy maiwasan matawa ni Samuel sa sinabi nito. She's not in her usual self
anymore.
Kanina bigla na lang siya nitong tinext. Vanessa texted him that she needs him at
nasa isang club daw ito. He even didn't expect na ganun itetext nito. But she knew,
she was drinking because the way she texted him, maraming typo errors.

And as he observed right now, alam niyang may nangyari. Her eyes are bulging, even
though she wasn't crying, halatang kakagaling lang nito sa kakaiyak. Her eyes were
swollen.

"Nag-away ba kayo ni Adrian?" He asked. He ordered a drink from the bartender too.

Tumawa na naman ito, "Manghuhula ka ba? Ang galing mong manghula e!" Tinapik pa
siya nito sa balikat. Talagang lasing na lasing na ito.

"What happened this time, Velasco?" His voice became serious, "Hindi ka iiyak at
maglalasing ng ganito kung walang nangyari sa inyong 'di maganda."

Natahimik naman ito. Nakatitig lang ito sa kanya.

"Bakit ba ganyan kayo?" Bigla ay nagsalita naman ito. "Talaga bang pinag-iisipan
niyong mga lalake ang mga sasabihin sa 'min o hindi? Kasi talagang nakakasakit kayo
e. Nasasaktan kami sa mga salita na binibigkas niyo sa 'ming mga babae. Na hindi
namin alam kung talagang pinag-iisipan ninyo." She was still staring at him, more
like giving him a sarcastic look.

"Bakit ba naiinsecure si Adrian sayo? You're just rich. You don't hold a special
place to me. You're an asshole." Walang gatol na sabi nito sa kanya.

Sam just chuckled and drank the beer he ordered, "I do hold a special place in your
heart. You like me. You confessed."

"He told me, we need space. Cool off daw muna kami. Kasi daw naguguluhan ako. Kasi
raw, nagiging malapit na ko sayo. Na noon pa man, lagi na raw siyang naghihintay sa
kin." Vanessa bitterly said. Sam just kept silent at what she was saying.

"Cool off? Space? Hindi na ba niya ako mahal? I tried explaining everything to him
pero hindi siya naniniwala sa kin." Vannie then drank another glass of alcohol.

"Is he cheating me? May iba na ba siya? Why does he say those things so easily? Is
he not valuing the years we've been together? Pagod na ba siya?"

"Ayaw na ba niya sa kin?"

"Let's get you home." Sam then grabbed her wrist. Masyado na itong nalalasing.

"No! Let me go, asshole! No!" Pilit nitong kumawala sa kanya pero hinigpitan niya
ang paghawak sa pulso nito. She needs to rest. Alam niyang nastrestress na ito. And
she has still classes tomorrow.

"Let's go." Aniya habang hawak-hawak ang kamay nito papalabas, "You're already
drunk."

"No, I'm still freaking sober! Let me go, Samuel!" But he didn't listen to her.

Dumating na silang dalawa sa parking lot kung saan niya pinark ang kotse niya.

Pero bago pa man buksan ni Samuel ang kotse niya para maiuwi ito sa bahay nito, he
was surprised when Vanessa suddenly pushed him. Napansandal na lang tuloy sa kotse
niya habang kaharap ito.

"You know, I'm tired." She suddenly said. She was moving closer to him, "Pagod na
ako sa kakaisip niya na may relasyon tayo, I'm already so fed up with the rumors
that I'm cheating with you." She added as she was now pressing her body into his.
She was pressing her breasts into him. Sam just chuckled. Is she seducing him?

"What if totohanin na lang natin, Sam? You like this, right?" She sounded like she
was threatening him. "Let's just cheat to stop the rumors, to make it true."

Sam grinned, "Are you sure you're willing, Vanessa?"

"Yes. I am. So to start with our cheating scheme, kiss me." She challenged as she
pressed her body more to him.

"Kiss me—"

Hindi niya ito pinatapos at kaagad itong hinalikan.

//

Please leave a comment! As much as possible, I will try to reply to your comments
guys. Thank you! 

=================

Chapter 33
Lily Collins as Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 33

"Kiss me—"

Sam didn't let Vanessa finish her sentence as he immediately kissed her.

At first, nagulat naman ito sa ginawa niya but eventually, she responded to his
kiss. They were now both kissing heavily with each other as Sam was supporting her
back.

After a few minutes of their steamy kiss, Vannie stopped. She was panting. "I.. I
can't breathe.." She said as she was biting lower lip sexily. "But I like it. You
kiss better than Adrian."

Hindi alam ni Sam kung matatawa ba siya sa pinagsasabi nito sa kanya. She was
really drunk.

"I know, Vanessa, I'm a good kisser," He grinned slyly, "Now, let's get you home."
Hinawakan kaagad naman ni Samuel ang kamay nito pero bago pa man niyang pagbuksan
ito ng pinto ng kotse niya, nagsalita kaagad ito.

"Let me go with you. I.. I want to stay with you tonight, Sam." She begged,
hopelessly.

---
Binuksan naman kaagad ni Sam ang pinto ng bachelor's pad niya nang dumating na
silang dalawa ni Vanessa rito. He was just holding the girl's hand. When Vanessa
begged him to stay with him for that night, he just agreed. Alam niyang sobrang
nasaktan ito dahil sa nobyo nito. And he doesn't want to pressure her too.

"You sleep on my bed, Vanessa. I'll just sleep on the living room. You need to
rest." He just said. Pero laking-gulat na lang niya nang siya nitong hinalikan.
Vanessa was kissing aggressively.

Tumugon din naman si Samuel sa paghalik nito sa kanya. He quickly lifted her up as
he felt her legs wrapping around him while still kissing hungrily. They could even
now feel each other's tongue.

Nang dumating na silang dalawa sa kama ay kaagad nilagay ni Sam si Vannie doon.
They were both still kissing each other. They both drowned with their intoxicating
kiss.

Sam then felt Vannie's hands lifting his shirt. He just smiled and gave her a quick
kiss as he helped her getting off his shirt. Now, he was just with his pants.
Napansin naman niyang hinubad din ni Vanessa ang suot nitong pang-itaas. Sinunod
din kaagad nito ang pagtanggal sa suot nitong jeans. Now, Vanessa was just wearing
her bra and her undies, fully in front of him.

"Kiss me." Vannie requested one more time—in a seductive tone. Sam just smirked as
he devoured each other's lips again. By that time now, they both really felt the
heat—especially when their bodies were touching each other. Vanessa's hands were
roaming around Sam's chest.

Their kisses were getting rougher and deeper. Sam's hands were roaming around
Vanessa's breasts as his kisses were going down into her neck.

"S-Sam.." She moaned as Sam sucked her neck. Pababa ng pababa na ang halik nito
papunta sa dibdib nito. She could now feel Sam was already kissing her collarbone
and in between her breasts.

"I.. I love you.." She said in between his kisses, "Adrian.."

Napatigil naman si Samuel sa sinabi nito. He then looked at her and noticed he
already felt asleep. Napailing na lang siya. Even up to this time, she was still
thinking about her boyfriend.

Tumayo na lang siya at kinumutan ito. She really looked helpless. Her eyes were
even still swollen because of her crying.

"You know, Velasco," He just smiled as he kissed her forehead, "You're savage."
---

Nagising naman si Vannie nang maramdaman niya ang sinag ng araw sa mukha niya.
"Uhmm..." She lazily opened her eyes. Wait.

Kaagad naman siyang napabangon mula sa pagkakahiga niya. She quickly scanned the
place and noticed something different. Shit. Alam niyang wala siya mismo sa bahay
nila. It wasn't their house—nor her room. At pamilyar sa kanya kung sino ang may-
ari ng kwarto.

And she doesn't remember anything on how she got there. Ang tanging naaalala lang
niya ay nilalasing niya ang sarili niya sa isang club dahil kay Adrian.

"You drunk texted me to come here.."

Shit! She suddenly remembered Samuel also went to that club. Pero bukod doon, wala
na siyang maalala sa pinaggagagawa niya rito. Oh my god.

Kinuha naman kaagad niya ang kumot na nakatakip sa katawan niya. And when she saw
she was just wearing her bra and undies, she wanna hit her head into the wall.
Shit, shit! May nangyari ba sa kanila ni Samuel? Gustong-gusto talaga niyang i-
umpog ang ulo niya sa pader dahil sa kagagahang ginawa niya. At mas lalo pa siyang
kinabahan habang iniisip na baka may nangyari nga sa kanilang dalawa. She wasn't
wearing her shirt and jeans anymore. Oh god.

Kaagad naman siyang tumayo at hinanap ang damit niya. Nakita naman niyang nagkalat
lang ito sa sahig at kaagad isinuot iyon. Shit..

Nagsimula naman siyang naglakad at nadatnan ang lalake na nagtitimpla ng dalawang


kape sa dining room ng pad nito. Sam was just wearing his boxer shorts and
shirtless. Gusto na naman niyang i-umpog ang ulo niya. Baka nga may nangyari sa
kanila. She lost her virginity... to him. Shit.

Napansin naman siya nito at ningitian, "Morning." He greeted her. "I made you
coffee."
Napahawak tuloy siya sa noo niya. Kahit pilit niyang inaalala ang lahat kung may
nangyari ba sa kanila, wala siyang maalala. "Sam, w-why am I in your pad?" She
asked, trying to be calm.

"You told me you want to stay with me," Sam answered dryly as he sipped the coffee
he made, "Now, drink your coffee to remedy your hangover."

"W-What?" Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito. Sinabi niya iyon? Imposible!
"Don't lie to me."

"I'm not," He smirked, "You even told me you're now willing to cheat with me."

"What?!" Mas lalo naman siyang nagulat sa sinabi na naman nito. Pinaglololoko ba
siya nito?

"Yeah, you even kissed me." Sabi pa nito at tinignan pa siya mula ulo hanggang paa.
Sam then mischievously grinned at her, "And something happened."

"Oh god," Gusto niyang maglupasay sa sahig, this can't be! No, pinaglalaruan lang
siya nito, no, nothing happened. "Stop teasing me you asshole! Walang nangyari sa
'tin!" Naiinis na talaga siya sa pinagsasabi nito habang ito naman ay tatawa-tawa
lang. Was he teasing her again?

"Yeah, may nangyari sa 'tin." Tumawa pa ito. Naglalakad na ito papunta sa living
room nito habang hawak-hawak ang kape nito. "Actually, I liked it. I liked it very
much." He added as he turned at her while grinning.

"You jerk!" Tinulak naman niya kaagad ito at natumba naman ito sa sofa na nasa
likod nito. Sam quickly grabbed her wrist kaya naman parehas silang dalawa tuloy
ang napahiga sa sofa. She—at the top of Sam, facing each other's faces.

Natahimik naman silang dalawa nang malapit na malapit na ang mga mukha nila sa
isa't-isa. Vannie could even feel the hotness of Sam's breath.

He suddenly cupped her face with his left hand, eyes softened at her, "Are you okay
now? Your eyes are still swollen." He said like he really cared for her.

Hindi naman niya alam ang isasagot niya rito. She was just stunned and at the same
time, she appreciates his concern. She was touched. "I..."

Nagulat naman siya nang bigla siya nitong niyakap, nasa ibabaw pa rin siya ng
lalake habang nakahiga pa rin sa malaking sofa sa sala nito, "I don't know how to
ease your pain, Vanessa, I don't know if this hug will be enough to make you feel
better." He said softly.

"And nothing happened last night." Dagdag pa nito. "You strip yourself then you
felt asleep."

Natawa na lang si Vannie sa sinabi nito—while still hugging each other, "Baliw ka
kahit kailan talaga, Rivera. A crazy asshole." Tumawa naman ito sa sinabi niya kaya
natawa na lang din siya.

"Yeah, I'm an asshole who's crazy for you."

---

"Thank you." Pagsasalamat ni Vanessa kay Sam nang inihatid siya nito sa university.
Pagkatapos kasi ng lahat ng iyon, inihatid din siya nito papauwi sa kanila. Buti na
lang at hindi binigyan ng malisya ng mga magulang niya nang kasama niya ito buong
gabi. She learned that Sam already told her parents that she was with him kaya
naman hindi na ito nag-alala pa sa kanya. And she thanked God her parents didn't
interrogate things.

Ito na rin ang nagpresenta na maghatid sa kanya sa university.

"Anytime, my whore." He grinned as he was just leaning his back on his car. Vanessa
just rolled her eyes.

"Hoodlum." Napailing-iling na lang siya pero bago pa man siya makapasok sa loob ng
campus, napansin naman niya ang paglalakad ni Adrian na halatang kararating lang
din doon. Napatingin ito sa kanila.

"Your boyfriend is—" Hindi natuloy si Sam sa sinabi niya nang bigla siyang
hinalikan ni Vannie. But he just responded to her. After a minute of kissing,
humiwalay naman kaagad si Vanessa sa kanya. Adrian was out of sight now.

"Uhm..." Vannie felt awkward, "S-Sige, I have to go." Tinalikuran na niya kaagad
ito. Shit. That was embarrassing! She just freaking kissed Samuel Ignacio.

"Velasco." Tinawag naman siya nito kaya naman napalingon siya kaagad dito.

"Does this mean you're now willing to cheat with me?" Sam said in amusement. He
didn't really expect that.

"Yes." Vannie quickly said. Tinalikuran na niya muli ito.


Pero bago pa man siya makapasok sa loob ng campus ay tinawag na naman siya nito.

"Velasco," He started as he smirked, "You really are a heartbreaker."

//

Again, please leave a comment. Ang comment na pinakamagugustuhan ko ay idedicate ko


sa kanya ang next chap ng TBBC. I appreciate all your comments too. Thank you!! :'>

=================

Chapter 34

Typo errors are a lot.

Chapter 34

"Shit." Gusto na talaga niyang magmura dahil sa ginawa niya. Kararating lang ni
Vanessa sa council room matapos mangyari iyon sa kanilang dalawa ni Samuel. She
just freaking kissed him! Hindi lang simpleng kiss, but it was a very long kiss.
The heck. She kissed him outside the campus and in front of Adrian!

"Napakagaga mo talaga, Vanessa." She said to herself. Gusto na talaga niyang


magpalibing ng buhay dahil sa kahihiyan na ginawa niya. And she also freaking
agreed na magchecheat siya kay Samuel Ignacio. She's really in big trouble.

Huminga naman siya ng malalim bago inayos ang mga gamit niya. Pababayaan na lang
muna niya ang mga nangyayari. She doesn't want to add it to her stress. She'll just
let it flow.
Lumabas naman kaagad si Vannie sa student council room. It was just a fine day. The
issues between her and fraternity also subsided already. Parang naging normal lang
uli ang takbo ng university. Well, extra normal when the Alpha Gamma Phi fraternity
has been quiet. Suspended pa kasi ang ibang mga miyembro nito and adding that—
Samuel Ignacio transferred to another school.

Hindi ba niya alam kung tama ba talaga ang ginawa nitong desisyon. Siguro dati, she
doesn't want him to transfer pero when things were getting deeper between her and
Sam, mabuti na lang siguro na nagtransfer ito. If he didn't, baka mas lalo lang
siya mabubuwisit—especially when she agreed to cheat with him.

Pagkalabas niya ay saktong nasalubong naman niya ang kaibigan ni Sam—si Jared
Montessor. He was just walking together with another guy pero nang mapansin din
siya nito ay huminto ito.

He smirked at her, "Looking good, huh, Miss Velasco?" Anito—double meaning. He was
acting strange. Ni hindi nga ito naiinis sa kanya. She knew, everyone in the
fraternity dislikes her.

Naguluhan naman siya sa sinabi nito.

Tumawa naman ito bigla, "I guess, I'll get used to it. Ciao." Pagkatapos ay umalis
kaagad ang mga ito. Kumunot naman ang noo niya sa sinabi nito. What is with this
guy?

Nagulat naman siya nang tumunog ang phone niya. Kinuha naman niya iyon sa bulsa at
binuksan. She just got a message from her FB messenger. Galing iyon sa kaklase
niya.

Gladys Hidalgo 1:06PM

Vanniee!! Totoo ba 'to?

Vanessa's eyes got widened the moment her classmate Gladys sent her a photo. Gusto
na talaga niyang magpalibing ng buhay. It was a pic of her and Samuel kissing
outside the campus. Bago pa lang nangyari iyon tapos may nakakuha na kaagad ng
picture? What the hell.

Kaagad naman siyang tumingin sa newsfeed niya. Most of the newsfeed were talking
about the damned pic! Pati mga professors niyang friends niya sa FB, nakikichismis
na rin sa comment section sa post 'nung isang estudyante ng university.
Gusto na talaga niyang i-umpog ang ulo niya dahil sa sobrang kahihiyan. Ang bilis
naman yatang kumalat. Shit.

May nakita pa siyang nagshare na ang caption na nilagay sa picture ay 'Hindi ako
makapaniwala na ganito ang mangyayari, dati gusto niyang ipabagsak ang AGP, but
look now, she's kissing the AGP fraternity itself!'

Gusto na talaga niyang mainis sa mga nangyayari. It was just an hour ago! Ang bilis
naman kung makakalat ang mga estudyante sa university. And they made it seem she
was betraying or a good for nothing person.

She immediately texted him. Malamang alam din nito na kumakalat na ang mga
pictures.

To: Hoodlum

HOY

Ilang segundo naman ay nagreply na kaagad ito.

Fr: Hoodlum

Hey, whore.

Miss me already?

Kahit kailan talaga, gusto niyang sapakin ang lalakeng ito.

To: Hoodlum

NO! The picture!


Have you seen it? Wth.

Paano na lang kung makarating iyon sa kapatid niyang si Lawrence? Friends sila sa
FB. Shit. She'll be really super doomed. Beep.

Fr: Hoodlum

Yeah, I like it.

Gusto na talaga niyang sapakin ang lalakeng ito. The nerve of this guy! Parang ang
wala lang dito ang lahat. And he was definitely enjoying it! Kailangan niya talaga
niyang makita itong muli. If her parents will find it out, she's really in big, big
trouble.

---

"You took time." She said sarcastically nang dumating na ito sa labas ng entrance
ng university—the moment he opened his car's window. Vanessa told Sam to see her
quickly after the pictures circulated around the social media. Talagang sobrang
kalat ng picture—especially also when Sam is a little bit famous because he was the
son of a senator and a grandchild of the vice president of their country.

"Oh my, my whore is really aggressive." Sam replied jokingly. Kaagad namang
nilingon ni Vanessa ang kaliwa't-kanan niya at pagkatapos ay kaagad sumakay katabi
nito sa driver's seat. Baka may makakita na naman sa kanya at mapicturan siya.

"So we're really doing the cheating scheme now, huh?" Sam suddenly said, "Sneaking
out together without everyone knowing it."

"Shut up," She replied annoyingly, "Please, the pictures, put them down. Ayokong
malaman nila ni Papa." She added as she rested her head into the head board. Gusto
niya munang kumalma. Masyadong mabilis ang mga pangyayari. At alam niyang masyadong
maimpluwensya ito at may kakayahan itong matanggal ang mga iyon sa internet.
"Well, you just can't break it up with your boyfriend para wala ng issues." He
simply answered, focusing himself into the road.

"No!" She retorted immediately, "I don't.. I don't want to break up with Adrian,
I.. I still love him." She said awkwardly. Shit. Of course, ayaw naman niyang
maghiwalay sila ni Adrian.. and she felt guilty for using Sam just to save herself
from Adrian.

Lumingon naman sa kanya si Sam. The guy just grinned, "You really are a
heartbreaker, Velasco. You're a brutal heartbreaker."

Natahimik naman si Vannie sa sinabi nito. She doesn't know what to say. But she
knows, cheating with Sam will save herself from her relationship with Adrian.

"Please, Sam. Put it down." Sabi na lang niya. She doesn't want to argue with
what's going on between them.

"Okay, but you know, Velasco," It was a long pause, "What Samuel wants, Samuel
gets."

---

"Sam, why are we here?" Vannie then asked when they both arrived at his
grandparent's residence. Alam na niya ang lugar na iyon—when Sam took care of her
after the feud between her and Max Magallanes.

Sam said that he would agree to put it down kung sasamahan niya ito sa pagpunta sa
bahay ng lolo't lola nito. And she had no choice so she just agreed to it.

Nang makapasok naman sila sa loob, nagulat naman siya sa dami ng tao na nasa loob.
It was like there were celebrating for something. Puro mga magagandang damit kasi
ang suot ng mga bisita. And everyone looked like they were high socialites, she
even recognized some politicians inside.

Nagulat naman siya nang biglang hinawakan ni Sam ang kamay niya. Hinila siya nito
at saka pinuntahan si Margarette Rivera na may kausap na ibang bisita. His
grandmother was wearing a nice red dress and it was really stunning.

"Gran," Sam greeted as they approached them. He then kissed her grandmother at the
cheek.
"Sammy, buti nakarating ka." Masayang sabi nito. "Thank you so much hijo for
granting my wish."

It was then Vannie saw Samuel gave a genuine smile to her grandmom, "It's your
birthday, your important day. I don't want some any petty issue to meddle with it."
She could really sense Samuel really cares about his grandmother.

"And, oh my, I remember you, you're Vanessa Velasco." Anito nang mapansin siyang
katabi si Sam.

Vanessa just smiled awkwardly, " Uhm, happy birthday po." She said as she also
hugged her.

"You must be really special to my Sammy, he brought you here." Margarette


commented. Hindi naman alam ni Vannie kung anong sasabihin niya rito. She was
surprised with what the old woman said. Hindi ba dinadala ni Samuel ang mga flings
nito sa mga ganitong mga event? She somehow remembered Sam had a date on the
charity foundation event with his father.

"No," Biglang sabi naman ni Sam, "We're just friends."

Medyo nagulat naman si Vannie sa sinabi nito. Friends? She felt her guilt was
eating her again.

"Oh," Margarette also looked surprised, "Well, Sammy, Vanessa, grab some foods. I
prepared a lot of foods for this party. Enjoy you kids, okay? May kakausapin lang
muna ako doon."

---

Vannie immediately drank the water from the glass. Nasa kusina siya ngayon. She
really needed some water to ponder some things. At buti na lang nang dumating siya
doon, walang katao-tao. Everyone was in the living room and with the huge swimming
pool in the outside. Talagang ang sobrang laki ng mga bahay nito and everything
inside the mansion was very luxurious.

Is she really up to the cheating scheme with Sam? Gagamitin ba talaga niya ito to
get even with Adrian? She was really confused, there is this part of herself she
wants to do it and the other one is no—ayaw niyang gamitin ito. She knows how karma
is a bitch.
"Vanessa." She flinched when someone suddenly called her name. Napalingon naman
siya sa likod niya at nakita si Samuel. He was just wearing a v-neck sweater and
gray pants—and she has to admit, it really looks good on him. Damn. Why is this guy
always look all good with all his clothes?

She sighed. Hindi niya alam kung tama ba ang pinapasok niyang gulo. She was
involving herself with no other than Samuel Ignacio Rivera III.

Nilapitan naman siya nito.

"Sam.." She gulped as their eyes met. He was really looking at her intensely,
parang nakakatunaw ang mga tingin na binibigay nito. "About the cheating thing—"

"I'm willing to cheat," He quickly interrupted, still boring his eyes into her.
Kinakabahan tuloy siya. She felt tensed when Sam is getting nearer and nearer to
her, "And.. I want to get my benefits from it."

Then after a second, she was surprised when Sam suddenly kissed her. But she
herself was surprised even more when Sam's lips felt good. She then closed her eyes
and responded to his intoxicating kiss. It was like she was drawn to it and
couldn't resist. They were both now kissing hungrily with each other.

Naramdaman niya ang pagbuhat nito sa kanya at pinaupo siya sa sink—still not
breaking the kiss.

Pero napahinto naman silang dalawa nang may kumatok, "Sammy, are you there?
Dumating na ang Dad mo. You need to come there." They both knew it was Margarette.

Napatigil naman silang dalawa. Vanessa was really panting while both of them were
still holding each other.

Sam suddenly smirked as he freed her from his arms, "Are you sure you don't want to
break up with your boyfriend, Velasco? I know you enjoyed the benefits." And after
that, he just immediately went out.

Napamaang naman si Vanessa sa sinabi nito. And it was then everything that just
happened sank in to her.

She just almost freaking made out with Sam!

//
Thank you to xoxo_chana, letsjam, pablasebay and to everyone who commented from the
last chapter, I like it all guys!

Please still comment on this chapter as well. Thanks!

=================

Chapter 35

Lily Collins as Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 35

"Gaga ka talaga, Vannie." Vannie uttered to herself matapos siyang lumabas sa


kusina. Umalis kasi muna si Samuel para kausapin ang mga magulang nito at iniwan
siyang mag-isa.

Ano ba itong iniisip niya? She just freaking kissed Samuel again! And the jerk was
even telling her that she enjoyed the 'benefits'. What the heck. Why did she even
respond to his kiss? Shit talaga. Baka akalain nito na she was really liking him at
baka mas lumaki pa lalo ang ulo nito.

"Siraulo talaga." Sabi na naman niya sa sarili. Bakit ba laging ginugulo nito ang
mga nararamdaman niya?

Bumalik naman ulit si Vanessa sa labas kung saan nagtitipon-tipon ang mga bisita.
Ni wala nga siyang kilala kahit isa man lang doon—what did she expect? Puro mga
pulitiko lang naman ang mga nandodoon. Some of it are the senators whom she only
sees at the TV, pero ngayon, nakikita na niya ng personal.
Nakikita naman ngayon ni Vannie si Samuel na kinakausap ang ama nitong si Samuel
Ignacio the second. Sa tantiya niya, gumaling na ang balikat nito sa nangyaring
insidente nito noon. The men were talking to an old man to whom she recognized as
one of their congressman of their place.

"Hey." Napalingon naman si Vannie sa likod niya nang may kumalabit sa kanya. She
then saw a very beautiful lady na medyo matangkad lang sa kanya ng konti. Tantiya
niya, parang magkasing edad lang sila nito. The lady was wearing an elegant black
dress. But what Vannie noticed the most was the woman's brown eyes—the same color
with Samuel's eyes. Parang mestiza ito.

"Uhm, hi?" She greeted back awkwardly. Wala naman siyang maalala na may kaibigan
siyang ganito kaganda. And she has to admit, the girl is really gorgeous, while
her, she felt like she's nothing compared to her.

The woman giggled, "I'm Zia."

"Vanessa." Pagpapakilala niya rin dito.

"Nakita kasi kita na kasama si Sammy dito, you must be his girlfriend?"

Napatingin naman ulit si Vannie sa kinaroroonan ni Samuel. The guy was still busy
chitchatting with his companions. Then she looked at Zia again. "N-No. W-We're just
friends." Friends, that what he said.

Nagulat naman ito sa sinabi niya, "Friends? But the way you look at each other,
it's more than that." Parang na-hotseat pa tuloy siya sa pinagsasabi nito. Ano bang
gusto nitong malaman? That they were just cheating? In short, Sam is the third
party?

"I-I have a boyfriend already," She quickly answered.

"Oh, really? But you two looked good together."

"Uhmm.."

Naramdaman naman ni Vannie nang may umakbay sa kanya, napatingin naman siya sa
gilid niya at nakita si Sam. He was looking daggers at Zia. Naguguluhan naman siya
sa tinging ibinibigay nito. He looked mad.

"Kuya Sammy," Zia immediately smiled and gave Sam a quick kiss on his cheek—but the
guy's face remained unfazed. But kuya? She's starting to get confused with what was
happening. May kapatid si Samuel?

"Kailan ka pa dumating dito, Zia?" Nakukunot-noong tanong ni Samuel dito. Parang


ayaw nito na nandoon ang presensya ng babae. Pero mukha namang mabait ang babae.

"That is really how you greet your half-sister?" Zia said in amusement. "Kararating
ko lang kaninang umaga. And I decided na dito na mag-aral. Hindi ba sinabi sayo ni
Mommy?"

So Zia was his half-sister? Akala ba niya wala na itong kapatid?

"You're not going to be my sister, Zia," Sam replied sternly, "Nor Jolina. You two
won't ever become my family. So fuck off." He added harshly. Tumawa naman si Zia
dahil sa sinabi nito.

"Okay, as you say so." She smiled sweetly at them, "See you around, Vanessa."
Pagkatapos ay iniwan na sila nitong dalawa. Napatingin naman ulit si Vannie kay
Samuel. He really looked so pissed off.

---

Tahimik lang silang dalawa sa loob ng kotse. Vannie just kept silent as Sam was
driving his car. Gabi na kasi at katatapos lang din ng celebration. Ngayon,
inihahatid na siya nito papauwi.

The silence was really deafening. Magmula kasi mangyari iyon, Sam became so pissed.
Parang isang segundo ay bigla na lang itong sasabog. He really looked mad.

"S-Sam, a-are you okay?" She asked, stuttering. Talagang kinakabahan siya. She
could feel the tension.

He noticed his lips curved into a smile while still focusing into the road, "Yeah."

"Uhm, I mean, you seemed not okay with your sister..." Shit. Ano bang dapat sabihin
niya rito? Hindi niya alam—she doesn't know how to make him feel ease. Yes, Sam
already did a lot of things just to make sure she's okay but she's there—doing
nothing.

Sam turned his head at her, "They're dangerous, Vanessa. I just want you to be
careful around them, especially Zia." He then gave her an assuring smile, "I don't
want my whore to get hurt."

Ilang minuto rin ay dumating na sila sa bahay niya.


"Zia seems good.. and she's really pretty compared to me.." She replied awkwardly,
"Ah, aalis na ako. S-Salamat sa paghatid." Mabilis niyang binuksan ang pinto ng
kotse nito at lumabas doon. W-Walang lingon-lingon ay mabilis niyang nabuksan ang
gate ng bahay nila at kaagad pumasok doon.

Nakapasok na rin siya sa loob. She immediately closed the door and leaned to it.
She breathed hard. Shit. Ano ba yung pinagsasabi niya? Baka akalain nito na she was
fishing for some compliments. Hell.

Pero totoo naman talaga lahat ng sinabi niya, mukha naman din kasing mabait si Zia—
adding that the woman is really gorgeous. Parang model ang pigura.

"Anak."

"Ay, Ma." Nagulat naman siya nang biglang sumulpot sa harap niya ang Mama Alma
niya.

"Sinong naghatid sayo? Si Samuel?" Her mom asked suspiciously. Tumango naman siya.

"Kayo ba? Diba kayo ni Adrian?"

"N-No!" She immediately denied, "Magkaibigan lang kami."

"Basta anak, ayusin mo kung sino talaga gusto mo parang walang gulo."

"Opo, ano, aakyat na po ako sa taas." Sabi kaagad niya at umalis doon. Baka mamaya,
kung anu-ano pang itanong sa kanya ng Mama niya.

She sighed the moment she entered her room. Marami talagang nangyari sa araw na
iyon.

She immediately fixed herself before going to sleep. She knew it was already past
8pm. Maaga pa ang klase niya na bukas. And also, it seems that the picture which
was circulating around the social medias subsided already. Hindi niya alam kung
paano ginawa iyon ni Samuel, but she's glad it was already gone.

Bago pa man siya makahiga sa kama niya ay biglang nagring ang phone niya. Hoodlum
calling...

"Hello?"

"Look outside."
Kumunot naman ang noo niya sa sinabi nito. She then went to her room's window and
peeked to it. Nakita naman niya si Samuel na nakatingin sa kanya. The man was
grinning ear to ear while his phone was still on it.

"Sam, b-bakit ka pa nandito? Umuwi ka na. Gabi na." Ano na namang ginagawa nito sa
labas? Akala niya umalis na ito pagkatapos siyang ihatid.

"You forgot to say good night to me."

Hindi niya alam kung matatawa ba siya sa sinabi nito. But deep inside, she felt
giddy.

"Kailangan pa ba? Sige, umalis ka na. Baka pagkamalan ka pa ng guard ng subdivision


na magnanakaw."

"Ouch, you're really brutal, Velasco." Natawa naman siya sa sinabi nito. Well,
somehow, she felt comfortable with his presence.

"Sige na, Rivera, inaantok na ako. Umuwi ka na at matulog ka na rin."

Hindi naman ito nagsalita. Nakatitig lang ito sa kanya. Napailing na lang si Vannie
dito, "Sige na." When she was about to close the curtains, bigla naman itong
nagsalita.

"You're the most beautiful to me, Velasco." He suddenly said. Napangiti na lang si
Vannie sa sinabi nito.

"Good night, Rivera. Take care." She then ended the call and closed the curtains.

---

Nagmamadaling lumabas naman si Vanessa pagkatapos ng klase niya. Kailangan niya


kasing puntahan ang Student Affairs Office kasi may i-uutos daw ang coordinator sa
kanya. Sometimes, she really wished she didn't become a student council president,
talaga kasing maraming ipinapagawa sa kanya ang mga different offices ng
university. Parang ginawa tuloy siyang errand girl.

Habang naglalakad naman siya ay napansin niya si Adrian. But her eyes got widened
when he was with a very familiar girl. Tuwang-tuwa pa itong kinakausap ang
boyfriend niya. And she knew who was that girl.
Saka bakit ito nandito? She couldn't understand at all. Wala siyang naiintindihan
ngayon sa nangyayari.

At ang nakakainis, kasa-kasama pa nito ang boyfriend niya. And they seem really
enjoying each other's company. Did Adrian forget na girlfriend pa siya nito? Sa
pagkakaalala niya, cool-off lang sila.

She quickly texted him.

To: Hoodlum

Zia is here. What's the meaning of this?

Nagreply naman kaagad ito. Ewan ba niya kung bakit ang bilis nitong nagrereply.

Fr: Hoodlum

Probably going to study there, be careful.

To: Hoodlum

She's with Adrian. Kinakausap pa niya.

Pumunta ka rito, please.

Fr: Hoodlum

Okay.
She decided to follow the two. Talagang naiinis siya sa ginawa ng mga ito.

Sinunod lang niya ang mga ito hanggang sa pumunta ang dalawa sa cafeteria ng
university. Hindi pa rin tumigil si Zia sa kakahawak sa braso ni Adrian—and Adrian
seemed okay with it too.

Pumunta naman ang mga ito sa counter at siya rin naman ay sumunod din. The two
lined up toether while she was behind them.

Napansin naman siya ni Zia nang mapatingin ito sa likod. She looked surprised when
she saw her.

"Vanessa?" Hindi makapaniwalang sabi nito. Si Adrian naman ay nagulat din nang
madatnan siya sa likod ng mga ito.

Vannie just smiled sweetly at them, "Zia."

"Dito ka rin pala nag-aaral?"

Vannie nodded, still smiling, "Yes. Ikaw? Ngayon pa lang kasi kita nakita rito."
She tried hard not to sound sarcastic—e talagang naaasar siya, kung makalapit kasi
ito sa boyfriend niya ay parang close na close talaga. Saka, paano ba naging
magkakilala ang dalawa? She bet Zia is only new there.

Tumango naman ito, "Oo, transferee ako. Itong kasama ko, si Adrian, he's really
kind na maging tour guide ko ngayon. Napansin niya kasing nawawala ako rito kanina
sa university."

"Really Adrian? That's good." Sabi naman niya sa nobyo na parang hindi alam ang
isasagot. "Adrian here is really a good student, Zia, I knew him."

"Really? Magkakilala pala kayo?" Zia sounded like she was surprised to know. Wow.

Bumuntong-hininga naman si Adrian, "Yes." Sagot nito na nakatingin sa kanya ng


seryoso.

"He's my boyfriend that I'm talking about." She added. Natahimik naman ang dalawa
sa sinabi niya.

"You're really savage, you know that, Velasco?"

Napalingon naman kaagad si Vanessa nang may nagsalita. She saw Samuel who
obviously just arrived.
//

Haha, gusto ko lang ichika yung nangyari sa kin nung Friday. I sneaked a picture of
my med crush dun sa canteen namin. The funny thing is, nagflash yung gagang camera!
HAHAHA. Buti nagpalusot kaagad yung kaklase ko na katabi ko. Napansin pa naman yun
ng kaklase ni med crush yung pagflash. Hahahahaha.

Heto yung pic, ang ganda na ng bagong feature ng wattpad (lol):

Please comment on what you think about this chapter guys!

If you want to talk to me, here are my social accounts:

https://www.facebook.com/iameurekaa

https://ask.fm/IamEureka

=================

Chapter 36

Typo errors are a lot.

Chapter 36
"S-Sam.." Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vannie nang makita si Samuel. She
didn't expect that he would come that fast.

"Kuya Sam," Nagsalita naman si Zia na nasa likod niya. Nilingon naman ito ni Vannie
at nakitang nakangiti itong nakatingin kay Samuel—while  Adrian was looking daggers
at him. "I didn't expect to see you here, akala ko ba nagtransfer ka?" Her half-
sister then asked.

Vannie was just staring at Sam. Sam suddenly smirked. "Someone requested me to go
here." He answered while glancing at her. Hindi naman kaagad nakapagsalita si
Vanessa sa sinabi nito. Shit.

"Really?" Zia was exchanging glances at them, merely looking at them suspiciously.

"Uhm, ako ang nagpapunta sa kanya rito." She quickly answered. She felt a little
nervous. Ano ba dapat sasabihin niya?

"Well, tutal lunch time na, let's eat here, the four of us." Zia then offered.

---

"So, kailan ba kayo nagkakilala na dalawa?" Tanong ni Zia kina Vannie at Adrian
matapos silang makaorder ng mga pagkain nila. The four of them were now sitting at
the table. Vanessa sitting beside Adrian while Zia and Sam were also sitting with
each other—opposite to them.

Napatigil naman si Vannie at napatingin sa dalawa. Sam was looking at her in


amusement.

"Nung high school pa, kaklase na kami." She awkwardly answered while Adrian just
kept silent. Hindi niya alam tuloy kung anong ikikilos niya. She's confused, she's
torn between the two guys –Samuel and Adrian. Hindi niya alam kung anong sasabihin
niya lalo't pa nandun si Adrian at hindi pa sila nagkakaayos.

"Wow, ang tagal na pala," Namamanghang sabi naman sa kanila ni Zia. She couldn't
even guess what the girl really wants to know about them. Vannie suddenly
remembered the words Sam told to her—to be careful with Zia, "So, ilang years na?"

"Just recently," Bigla namang nagsalita si Adrian, "But we've been close friends
since high school, ang label na lang ang kulang at naiintindihan ko rin naman siya,
Vannie's priorities are really her studies and some other people. I cannot compete
with that but still, I'm glad she still became my girlfriend, and I would still
support her with that kahit iba ang priorities niya." He answered dryly.

Napatingin naman si Vanessa kay Adrian matapos sabihin iyon. Adrian was just eating
the food he bought. Medyo nasaktan naman si Vanessa sa sinabi nito. Priorities.

Natahimik na lang siya sa sinabi nito. Yes, she was hurt what she heard from Adrian
—na hindi niya rin ito priority—na binabale-wala niya lang ito. Adrian has been
there for her for a long time—hinintay siya nito, sinuportahan at hindi iniwan.
Pero heto siya, wala man lang nagawa para sa lalake.

"Yeah, of course," Sam suddenly interrupted—he was giving them a cocky grin, "You
see, Vanessa here is the student council president of the university, she's a
student leader, kaya may mga priorities talaga siya. And she's a consistent dean's
lister din. If you will become her boyfriend, depende talaga kung paano mo
ihahandle ang situation niyong dalawa. Besides, there's nothing to be insecured
with the other people, kasi alam mo mismo na pagmamay-ari mo siya—and she's very
loyal."

Hindi naman siya nakapagsalita sa sinabi nito. Nagpaparinig ba ito kay Adrian?

Tumingin naman si Vannie sa nobyo niya. Adrian was now looking daggers at Sam. He
looked pissed off. Muli ay tinignan naman niya si Samuel, the guy was just smirking
at them.

Huminga siya ng malalim. Hindi nito dapat sabihin iyon. Sam knows what Adrian feels
about him and he's worsening it.

"Excuse me, mag-ccr muna ako." She said instead. Kakausapin niya ito.

---

"So, you texted me to come here." Sabi sa kanya ni Sam nang pumunta na rin ito sa
restroom ng cafeteria nila. Pagkatapos kasi niyang umalis doon, tinext niya kaagad
ito para sundan siya.

"Or you just want to sneak out with me?" He amusingly said. "We're really
officially cheating, huh?"

Malapit na talaga siyang maasar sa pinagsasabi nito sa kanya. "No!" She hissed,
"Bakit ka ba nagsasabi ng ganyan?"
Natahimik naman ito sa sinabi niya.

"Saka kanina, bakit mo sinabi iyon? You knew what Adrian feels about you, Rivera!
And we don't need your opinion about us! You're just worsening our situation." She
said frustratingly. Ngayon, baka mas magiging malabo pang mag-aayos sila ni Adrian.
Sam was like saying it was all Adrian's fault kung bakit naging ganoon ang relasyon
nilang dalawa.

Kumunot naman ang noo nito dahil sa sinabi niya, "You texted me to come here,
Velasco. And that guy was acting like a victim, what did you expect? Blame that
weak boyfriend of yours." He answered back, sounding so pissed-off. "You agreed
with this cheating scheme, Velasco."

Naiinis na talaga siya sa pinagsasabi nito—he was reasoning out. "You're


frustrating!"

"And yes! I did agree! Because you're just an option, Rivera!"

Hindi naman ito kaagad nakapagsalita pagkatapos niyang sabihin iyon, he looked like
he was surprised. When she looked him into his eyes, she noticed something. Hurt.

After a minute, Samuel suddenly gave her a sarcastic grin, "Wow, Velasco. That's
the harshest thing I ever heard," Umiling-iling pa ito, "Kung wala lang pala akong
gagawin dito, you shouldn't have texted me in the first place. I'm going."
Pagkatapos nitong sabihin iyon ay umalis na ito at iniwan siyang mag-isa.

Hindi naman alam ni Vanessa kung anong gagawin niya. She was being selfish.

Ilang minuto rin ay lumabas na siya sa restroom at bumalik ulit sa table nila sa
cafeteria. She noticed Samuel wasn't there anymore. He left. He left her.

"Oh, nasaan si Kuya Samuel?" Zia suddenly asked her the moment she came back.

She shook her head, "A-Ano, u-umalis na siya. May pasok pa kasi siya." She replied
instead as she sat.

She suddenly remembered what she said to Sam and the hurt she saw from his eyes.
She was being too much.

---
Vanessa was just merely looking around the place. Hindi niya rin kasi inexpect na
ganoon din kalaki ang university—the school where Sam transferred. After the
incident, her guilt was eating her because of what she said to Sam. Hindi na nga
niya tinuloy ang pagsunod kina Zia at Adrian, hinayaan na lang muna niya ang
dalawa. She couldn't even concentrate on her class because of it. Kaya ngayon,
napag-isipan na lang niya na puntahan ang lalake sa university nito pagkatapos ng
klase. Buti na lang e naalala pa niya ang sinabi ni Jared sa kanya kung saang
university ito nagtransfer.

And she needs to see him to apologize.

As what Vanessa observed, gaya rin ng university nila, hindi nakauniporme ang mga
estudyante roon. First time pa niya rin kasing nakapasok sa university and she
would admit, their place is good too. Naririnig din naman niya ang pangalan ng
university na nagbibigay din ito ng kalidad na edukasyon sa mga estudyante.

Pero saan ba niya hahanapin si Samuel? Ang tanging naaalala lang niya ay isa itong
Political Science student. And their university is really huge. Pinagmamasdan na
lang ni Vanessa ang mga nasa paligid niya. She was really astounded with the
university's environment.

"O-ow, sorry." She quickly apologized when she stumbled into someone. Nang
mapatingin naman siya sa kung sinong nabangga niya ay napamaang siya.

Nagulat din naman ito nang makita siya but the girl didn't mind it and just
continued to walk, leaving her. She didn't say anything to her. Parang hindi siya
nito nakilala.

"Kate!" Vanessa immediately called her friend's name. Sinundan niya kaagad ito. It
was no other than, Kate Mariah Morre, her very close friend and colleague in the
student council. Ngayon lang niya itong nakitang muli matapos mangyari ang lahat ng
iyon dito. Kate then didn't go to school after it at wala na rin siyang narinig
pang balita galing dito. It was already months since the incident happened.

Gusto niyang maiyak. Ngayon pa lang niya kasi itong nakitang muli. She missed her
so much. Kate was like a sibling to her too. Kahit second year pa lang ito,
nakikita niyang may potensyal din itong maging student leader but everything
changed because of what happened between her and the Alpha Gamma Phi's frat member,
Alfred Vidal.

But Kate transferred? Bakit hindi nito sinabi sa kanya? She didn't understand what
was happening. Kaya hindi na ito pumasok doon sa university nila kasi nagtransfer
ito?

"Kate!"

"Teka, Kate!" She was shouting her name pero sadyang mabilis itong maglakad. She
wasn't even looking back at her.
Hanggang sa namalayan na lang niya na nakalabas na siya sa university. Nakikita
naman niyang nakatayo na ito sa waiting shed na tila naghihintay sa sundo nito. She
badly needs to talk to her.

"Kate.." She was panting as she went near her. Talagang tumakbo kasi siya para lang
masundan ito.

Lumingon naman ito sa kanya at kaagad naman itong niyakap ni Vannie—merely because
of she really missed her.

"Get off from me," Nagulat naman siya sa sinabi nito at tinulak siya.

"K-Kate.." Hindi niya alam kung anong sasabihin niya rito. She was too shocked when
Kate pushed her—adding that she was giving her a disgusted look. Ibang-ibang Kate
na naging kaibigan niya at kasamahan sa council sa university. "Kate, b-bakit?"

Kate rolled her eyes, "Quit the act like you're the victim here. And don't ever hug
me. Ayoko sa mga taong plastic."

Mas lalo namang nagulat si Vanessa sa sinabi nito. "A-Ano? Kate, bakit ka ganyan?
Saka, anong nangyari? B-Bakit hindi ka na bumalik sa school? Bakit ka nandito? Okay
ka na ba? A-Ano, kamusta ka na?"

Kate tsk-ed, "Nagtanong ka pa talaga kung kamusta ako? You didn't even hesitate to
check up on me before. Did you? Nope. You were busy. Busy flirting with Samuel
Ignacio, huh?"

"And yes, I transferred. Ayoko ng pumasok 'dun. Especially when I'll see you again,
you'll give me bitter memories."

"H-Hindi kita maintindihan, anong nangyayari sayo? Kate, bakit ka ganyan magsalita?
Lagi ka naming hinihintay sa council na bumalik. Lahat kami umaasang babalik ka at
mag-aaral pa rin doon. Lagi ka naming dinadasal. Kate, we've missed you so much. I
missed you so much kasi parang kapatid na rin kita." Vannie reasoned out—teary-
eyed. Parang gusto niyang maiyak sa sinasabi nito sa kanya.

"Ikaw lang naman ang may kasalanan sa lahat kung bakit nangyari ang mga ito, Ate
Vannie."

Natahimik naman si Vanessa sa sinabi nito. She noticed the tears were already
starting forming in her friend's eyes.

"Bumalik ako sa school natin, kahit ang hirap, pinilit kong bumalik uli," Umiyak na
rin ito, "Kasi gusto kong maging matatag din gaya mo, Ate. Kasi kahit ilang beses
ka ng ginagago ng fraternity, hindi ka sumuko. You fought. I looked up to you.
Bumalik ako kasi alam kong walang mangyayari kong magmumukmok lang ako. Bumalik ako
para sa inyo."

"Pero bakit Ate?" Sumbat nito sa kanya. Naiyak na rin si Vanessa dahil sa sinabi
nito, "Pagbalik ko, nakita kitang kasama si Samuel Ignacio, I even saw the two of
you kissed! Ate, alam mo yung ginawa ng fraternity nila sa 'kin.. Bakit hindi mo
man lang inisip iyon? Akala ko ba Ate kaibigan mo ko? Pero bakit ganun yung ginawa
mo? Ang sobrang sakit!"

"Kasalanan mo naman lahat kung bakit ako nagkakaganito e!"

"Kate.. I'm so sorry.." Vannie just cried, she doesn't know what to say. It was the
truth, it was all her fault.

She then gave her a sarcastic grin, "Siguro ngayon, si Samuel ang ipinunta mo rito
diba?"

Hindi naman siya nakapagsalita sa sinabi nito.

Napailing na lang ito, "Sobrang selfish mo ate." Ilang segundo rin ay dumating na
ang sundo nito at kaagad itong sumakay doon.

"Kate!!" Tumakbo kaagad siya para maabutan ito pero napahinto na lang siya nang may
humawak sa kamay niya.

"Hindi mo na siya maaabutan." It was a familiar voice.

Nilingon naman niya ito. She saw Sam. Mas lalo pa siyang naiyak nang makita ito.
She felt so worthless.

Bigla naman siya nitong niyakap. Sam was then caressing her hair, she was crying
hard. "You're really giving me headaches, huh?"

"Let's get you home."

---

"I'm so sorry," Sabi niya kaagad dito nang dumating na silang dalawa ni Samuel sa
bahay. Hinatid kasi siya nito papauwi sa kanila. And now, they were both standing
outside the gate, "I owe you a lot of things pero wala man lang akong nagawa pa
masuklian iyon. I feel so worthless. I feel so worthless especially to Adrian, to
Kate, to you." Naiiyak na namang sabi niya rito at napayuko. Napakawalang-kwenta
niyang tao. "I'm sorry sa sinabi ko sayo kanina. I'm so sorry."

"I'm willing to be an option, Vanessa. As long as I'll still have a place in you,
no matter what that is."

"Sam.." Napatingin naman siya rito. Sam was smiling at her. Pinahid naman nito ang
mga luha niya gamit ang mga daliri nito.

He suddenly kissed her forehead, "And you're not worthless. Every inch of you is
worth to me."

"You're worth to me, Vanessa. You're very important to me."

//

Sorry for the late update, medyo busy and stressed out. Please do leave a comment,
I'll reply as much as possible. Thank you so much.

Q: What do you think about the changed Samuel? Answer below! The answer I'll like
the most will be dedicated for the next chapter.

=================

Chapter 37

Typo errors are a lot.

Chapter 37

"Sammy."
Napahinto naman si Samuel nang tinawag siya nang Dad niya. Kakauwi lang kasi niya
galing sa klase nila. Nilingon naman niya ito at nakita kasa-kasama ang stepmother
niyang si Jolina na may kasamang batang babae na tantiya niya, elementary pa lang.

He raised an eyebrow. Because of so many things that happened between him and his
dad, he became distant.

"Anak," Panimula nito sa kanya. His dad looked at him seriously. "Ito si Zia. Anak
namin siya ng Mommy Jolina mo. Nakababatang kapatid mo siya. At simula ngayon,
magiging parte na siya ng pamilya natin."

---

Nilock naman kaagad ni Vanessa ang locker niya matapos malagay ang mga libro niya
na ginamit niya kanina sa klase. She was just alone there, putting back her own
stuff. It was just a normal day for her—well, no Adrian on her side nor Sam.

She sighed. Gulong-gulo na talaga siya sa mga nangyayari. She's confused on what to
feel when everyone around her was making her confused with her own feelings.
Everyone was making her frustrated—especially in sorting out her feelings.

She suddenly remembered what happened between her and Sam yesterday. The guy was
there for the entire night. Ni hindi ito umuwi para lang bantayan siya. He was
staying outside their house—like guarding them. Kahit kasi anong pilit niya ritong
ipauwi, hindi ito natinag. The guy literally stayed up for the whole night. Of
course she knew, she was checking him time to time from her room's window.

Hanggang sa umaga pa rin ay nandoon pa rin ito kaya pinilit na lang niya talaga
itong ipauwi lalo't pa na umaambon na sa mga oras na iyon. Napilitan din naman
itong sumang-ayon sa sinabi niya at umuwi na rin ito.

Nakita naman niyang dumaan sa harap niya sina Adrian at Zia na magkasama. Zia was
holding Adrian's arm na kung makapulupot sa braso nito ay parang ito ang nobya.
Napansin naman siya nito.

"Hi Vannie!" Pagkatapos ay iniwan na siya ng dalawa. She rolled her eyes. Ni hindi
nga siya pinansin ni Adrian. She sighed again. Later that night, she got a text
from Adrian. 'Nung gabi pa lang siya tinext nito ulit but the message she got from
him?

He texted her na sasamahan muna nito si Zia for one week—na ito raw muna ang mag-
gaguide sa babae sa university. She only responded a 'K' to him. Kahit ang totoo,
sobrang naiinis na talaga siya. Halatang pinapaikot lang siya ng babae but Adrian
doesn't mind it. She doesn't even know why Zia was pestering her relationship with
Adrian—to think, hindi naman sila close.

Pumunta na lang siya sa cafeteria na mag-isa. She's really alone.

She quickly bought food from the counter—just a spaghetti and an iced tea. Pero
laking-gulat naman niya nang may bumangga sa likod niya at muntik na niyang
mabitawan ang tray na hawak niya. Napalingon naman siya kaagad sa kung sinong
bumangga sa kanya.

Her eyes got widened the moment she recognized the guy. She froze.

"Geez, ikaw lang pala Vanessa," Umiling pa ito. Hindi naman kaagad nakapagsalita si
Vannie—instead she was too nervous to utter a word, matagal-tagal din niyang hindi
ito nasalamuha sa loob ng campus dahil sa suspension na nakuha nito, "Oh? Parang
nakakita ka yata ng multo." Natatawang sabi pa nito.

"M-Max.." She was stammering. It was no other than Max Peter Magallanes. Shit. Will
she get herself into trouble again? Tapos na pala ang suspension nito? And why does
it look like he isn't pissed off with her anymore? Eh kasi sa tuwing nagkikita sila
o nagkakasalubong sa campus noon, the guy always looked like he was going to murder
her anytime.

"You're alone? Hindi mo yata kasama boyfriend mo?" Tanong nito sa kanya like
everything was normal.

"Y-Yeah," She doesn't know what to respond. Kinakabahan pa rin siya.

"Bumili lang naman ako ng tubig," Max replied, "Why not join with us at our table?
Tutal, mag-isa ka lang naman."

Kumunot naman ang noo ni Vanessa rito. Bumait yata ito? Napatingin naman siya sa
table na sinasabi nito at nakita ring kasama nito si Jared Montessor doon.
Magkasama pala ang dalawa doon sa cafeteria.

The guy just chuckled, "You know, we're not going to beat you again, Vanessa. Just
come and eat with us. You'll see." He said as he gestured her to join them at the
table.

Napilitan namang sumama si Vannie rito. These guys were acting strange.

Nang dumating na silang dalawa, kaagad naman nagsalita si Max, "Dude, Vanessa is
eating with us." Anito at napatingin naman sa kanya si Jared na kanina pa na may
parang tinetext.
Jared just grinned, "Oh, if it isn't Vanessa Velasco." Umupo na silang dalawa ni
Max. She was just sitting beside Max while Jared was sitting opposite to her.

"Pare, paano ba kukuha ng slip para makakuha ako ng mga make-up classes? My mom has
been bugging me, pero hindi ko naman alam kung paano." Max started the
conversation. Natahimik naman si Vanessa sa sinabi nito.

She raised an eyebrow. Matino rin palang nag-uusap ang mga ito?

Napatingin naman kaagad ang dalawa sa kanya—like they were expecting an answer from
her.

"Uhm," She hesitantly responded, "Pumunta ka sa Academic Coordinator's Office para


humingi ng slip para sa make-up classes na gagawin mo. Magbibigay sila ng form sayo
at yung form na yun, ipapapirma mo yun sa mga professors ng mga subjects na
imemake-up classes mo."

Namamanghang tumango naman ang dalawa matapos ang sinabi niya.

"Ganun lang pala kadali? Akala ko maghihirap ka pa bago ka makakuha ng mga make-up
classes mo," Max amusingly replied. "May plano pa naman akong i-seduce yung
academic coordinator natin para hindi ako pahirapan."

Natatawang napailing na lang si Vannie sa sinabi nito. Naguguluhan talaga siya


inaasal ng mga ito. They really were acting like normal students around her.
Matitino rin pala ang mga kaibigan ni Sam.

Pero nahagip naman ang tingin niya nang may dalawang taong dumaan sa harap niya.
She was merely boring her eyes to the couple who just passed by.

"And what the fuck is Zia doing here?" Narinig niyang sabi ni Jared sa kanila.
Kilala rin pala ng mga ito si Zia?

"Walang sinabi sa 'tin si Samuel na dumating na pala siya. Akala ko magstestay na


siya for good sa Australia." Max replied back. Silang tatlo na ang nakatingin tuloy
ngayon kina Adrian at Zia.

"Vanessa, isn't that your boyfriend?" Biglang tanong naman sa kanya ni Max.
Napatingin naman kaagad siya sa dalawa. The guys were looking at her confusingly.

Tumango naman si Vanessa sa sinabi nito, "C-Cool off muna kasi kami."

Itinaas naman ni Max ang kilay nito sa kanya, he was looking at her in amusement.
"Cool off? Why not officially breaking it up with him? Geez, now I know, Samuel is
really enduring a lot from you."
"Just look at that bitch." Napatigil naman silang dalawa ni Max nang magsalita si
Jared. Matalim pa rin itong nakatingin sa direksyon nina Zia.

Natawa na lang si Max sa sinabi nito, "Ganyan yan, ex kasi niyan si Zia.
Nagkahiwalay kasi Zia cheated.. kaya bitter ang gago."

Vanessa couldn't help but to laugh. "Sa lahat ng babae, kay Zia ka nagkagusto?" She
replied. Hindi niya talaga maiwasang matawa. Hindi niya kasi inexpect na may past
ang dalawa.

"Don't fret about it, hindi na ako bitter. Tangina lang niya," Jared was really
pissed off. Mas lalo pa silang tumawa ni Max dahil sa sinabi nito.

"Vanessa, hindi ka ba naiinis na magkasama ang dalawa?" Tanong naman sa kanya ni


Max. Nakatingin na silang tatlo ngayon sa dalawa ulit—the couple were both laughing
at each other like they were having a sweet moment together.

"Fuck," Jared cursed again, "Vanessa, ano bang nagustuhan mo kay Villaflor? He
looked shit. Ugly motherfucker." Napailing na lang siya sa sinabi nito.

"Ang sama mo." Natatawang sabi niya rito.

"No offense," Max suddenly interrupted, raising his hands in the air, "We all
looked good than that boyfriend of yours, well, include Samuel, pero sa kanya ka pa
rin nababaliw. Ano bang nakain mo, Vanessa Velasco?"

"Ang sasama niyo talaga," She giggled. Mababait din pala ang mga ito. "Ikaw din
naman Montessor, anong kinain mo at nagustuhan mo si Zia?" She said jokingly.

"Shit," Jared acted like he was really disgusted, "I don't know either. Pero dahil
sa kanya, naniniwala na talaga ako sa gayuma,"

"Maganda naman si Zia, pare." Biro naman ni Max sa kanila.

"Oo nga." Tumawa naman si Vanessa at nag-apir pa silang dalawa ni Max. They were
really both enjoying teasing Jared. "Kunwari ka pa." She added.

"What the fuck are you guys saying? Just look at them, bagay na bagay, they look
disgustingly good together, good match. No offense, Vanessa, you should just go to
our friend, Samuel." Jared replied. Talagang asar na asar talaga ito.

"I have to agree with Jared this time," Sumabat naman si Max, "Your boyfriend is
really an ugly ass motherfucker."
"Tumigil na nga kayong dalawa," Napatingin naman ulit si Vanessa sa table nila
Adrian at Zia at saktong nakita niyang pinupunasan ni Zia ang bibig ni Adrian kasi
sa ketchup na napunta sa may bibig nito.

"Well, yeah, they really look disgustingly good with each other."

---

"Sam." Sabi kaagad ni Vanessa nang sinagot na ni Samuel ang tawag niya. Papauwi na
kasi siya at napag-isipan niyang tawagan ito. Nakalimutan niya kasi itong
pasalamatan kagabi dahil sa ginawa nito, just for being there for her, always. And
she also wanted to do something to owe him back.

"Hey, my whore. Miss me again?" Napailing na lang siya sa sinagot nito.

"Nasaan ka ba?"

"In my pad, why—" Bigla naman itong umubo. Talagang umubo-ubo ito ng grabe.

Kumunot naman ang noo niya sa narinig dito, "May sakit ka ba?"

"Wala." Sagot nito matapos umubo, "Bakit mo natanong kung nasaan ako? Wait, do you
want us to use the benefits?"

"No!" Kahit kailan talaga, ang bastos, "Pupuntahan kita diyan." She quickly ended
the call. Naalala naman niya na nabasa ito sa ulan kanina nang pinauwi niya ito—
kaya pala nagkasakit ito.

---

Pinindot naman kaagad ni Vanessa ang doorbell sa pad nito at wala pang isang
segundo ay binuksan nito kaagad ang pinto.

"You're fast." Samuel said in amusement. Nakasuot lang ito ng gray sweatpants at
puting tshirt. Pumasok naman kaagad si Vanessa sa loob.

"Bakit hindi mo sinabi sa kin na nagkasakit ka pala?" She asked as she went to the
kitchen. Nakabuntot naman ito sa kanya. She was getting some towel and soaked it
with the water. Buti na lang talaga na tinuruan siya ng Papa niya kung paano mag-
alaga ng may sakit—ganoon kasi sa bahay nila. Her dad who was a doctor taught her
everything about first aid and such.

"I'm not a kid anymore, Velasco."

Nilingon naman ito Vanessa at sinalat ang leeg nito. She just realized Sam was
really tall—maybe even taller than Adrian, "Mainit ka. 'Dun ka muna sa kama, humiga
ka. Babalikan kita pagkatapos nito."

"I'm really fine, nothing to be—"

"Rivera," She eyed him, "Go, lie down to your bed, ako ng bahala rito." She
commanded strictly.

Natahimik naman si Samuel dito at napangiti, "Yes, Ma'am." Vannie just rolled her
eyes as Sam finally went to his bed.

---

"Sam." Tawag niya rito at napaayos naman ito ng upo sa kama. Nilapitan naman niya
ito dala-dala ang bimpo at gamot. Sinimulan na niya kaagad ang pagpunas sa braso
nito.

"Sinabihan kitang umuwi ng maaga para makatulog ka ng maayos, tignan mo tuloy,


naulanan ka pa." She sermoned while applying the wet towel around his arms.

"Kung para naman sayo, I'll do it." Sam suddenly replied as Vanessa then looked at
him. He was staring at her intensely. She awkwardly avoided his gaze and continued
treating him.

"Okay na ba kayo ni Adrian?"

"N-No."

"Do you want me to tell Zia to stay away from him?"


Kaagad namang napatingin si Vannie sa sinabi nito. He was still looking at her—like
in any minute, she's gonna melt with his stare. "N-No, it's okay. Uhm..." She
really felt awkward.

"Y-You know, your friends are great," She said instead. Well, yes, she had to
admit, Jared and Max were fun to be with. May kabaitan din pala ang mga ito.
"Nakausap ko kasi sila kanina, si Jared at si Max. I was alone in the cafeteria and
they let me join them. I-I didn't expect that they were good. Naging mga kaibigan
ko na rin sila."

Samuel just smiled, "Yes, they really are. And I'm glad you're finally okay with
them." Napatingin naman kaagad si Vannie sa sinabi nito. Sam was still not getting
his gaze from her.

Unting-unti naman nitong inilapit ang mukha nito sa kanya. Vannie froze but just
closed her eyes. Bahala na.

But she got surprised when Sam kissed her in her forehead instead. Naimulat naman
kaagad niya ang mga mata niya.

Sam smirked—looking like he won, "I can't kiss you right now, baka kasi mahawa ka
sa sakit ko."

Vannie felt embarrassed about it though, "Uhm... O-Okay." Tinuloy na lang niya ang
punas nito. 

She was really thinking deeply about something.

"S-Sam."

"Yeah?"

"A-Are you.. willing to wait for me even if sometimes.. it's impossible?" She then
lifted her head up to meet his gaze. She was really nervous. 

Silence then filled the air.

Sam grinned, "Velasco, do you really need to ask that?"

"What Samuel wants.. Samuel gets."


//

Thank you for the wonderful comments letsjam, Luludearwifey, tnmaria! Di kasi


makadedicate ng tatlong tao kaya dito ko na lang kayo minention guys. And to
others, thank you too.

Please still comment. As usual, kung sinong magugustuhan ko sa mga comments ay


either imemention ko rito or a dedicatin. Hehehehe, thank s a lot really! 

Q: Will Vanessa finally give Samuel a chance? Answer below. :D

=================

Chapter 38

Typo errors are a lot. 

Lily Collins as Vanessa.

Chapter 38

"Anak, may nagpapabigay sayo," Bago pa man makalabas si Vannie sa bahay para
pumasok sa klase niya ay biglang humarang ang Mama niya at may inabot sa kanya na
isang maliit na bouquet.

Nakakunot-noong tinanggap naman ni Vannie ang bulaklak dito, "S-Sino na nagbigay


nito, Ma?" She asked confusingly. Wala naman siyang maalala na may special occasion
nor her birthday.

Ngumiti lang ang Mama niya sa kanya na mas lalong kumunot ang noo niya dahil sa
ikinikilos nito, "Nasa labas siya. Saka hindi ka maihahatid ngayon ng Papa mo
papunta sa school—kaya siya muna maghahatid sayo doon."
"Mama naman." She eyed her suspiciously as she handed back the flowers to her mom.

"Sige na anak, mag-ingat ka." She just said to her as her mom slightly pushed her
in going out from their house. Hindi niya tuloy maiwasang matawa sa ginawa nito. It
was very unusual.

Paglabas naman niya ay may nakita siyang lalake na nakasandal sa itim nitong
Mercedes na kotse. Natatawang napailing na lang siya. Alam na niya kung sinong
nagbigay ng bouquet kanina.

Nang makalapit na siya, Sam slyly grinned at her, "Did you receive the flowers?" He
asked as he opened the car's door for her.

"I didn't know you were that traditionalist, Rivera," She joked as she sat inside
his car. "Talagang si Mama pa pinadalhan mo." She added as Sam was already sitting
beside her in the driver's seat.

"Expect the unexpected, Velasco." Sam mischievously smiled. Hindi tuloy maiwasang
matawa ni Vannie sa ikinikilos nito.

"Talagang gumaling ka na. Ang saya-saya mo pa." She teased. She doesn't know why
that time, it was really a good day.

"Sinong hindi gagaling kaagad kung ikaw ang nag-alaga?" He answered—as she blushed.
Minsan talaga, parang siraulo talaga itong lalakeng 'to.

---

"Just text me if you want to sneak out." Sabi ni Samuel kay Vannie nang nakalabas
na siya sa kotse nito. Kakarating lang kasi nila sa university.

"Sira," She giggled, "Sige na, pumasok ka na rin."

"Take care, my whore." He grinned.

"Hoodlum." At ilang segundo rin ay umalis na ito. Pero bago pa man siya makapasok
sa university nila ay tumunog naman ang bigla ang phone niya.
She rolled her eyes as she picked up the call from her phone. "Oh?"

"I like you." Sam said on the other line.

"Bye." She immediately ended the call. Natatawa talaga siya sa pinaggagagawa nito
sa kanya.

Pinuntahan naman kaagad niya ang student council room. Her usual routines. Buti na
lang at walang masyadong pinagagawa ang mga school administrators sa kanya sa araw
na iyon. Minsan kasi halos araw-araw, may iuutos ang mga ito sa kanya.

"Vanessa!" Napatigil naman siya sa pag-aayos ng mga files sa table nang may tumawag
sa kanya. She then saw Zia waving at her and Adrian—who seemed bored. Nakatingin
lang ito sa kanya na parang walang emosyon. Hindi niya tuloy maiwasang masaktan
dahil dito.

"Z-Zia," She forced a smile at her, "Uhm, what brings you here?" She tried to be
nice although deep inside, she really wanted to strangle Zia. Kung hindi kasi sana
lumalapit ito kay Adrian baka nagkaayos na sila ngayon. But Zia was making
everything hard for them. And the girl is enjoying it.

"I want to invite you to a party, mamaya sa Grey's Private Club, party for friends
lang. Kayong dalawa lang ni Adrian. Kayo lang kasi unang naging mga kaibigan ko
rito sa pagbalik ko sa Pilipinas." She answered cheerfully.

Naikwento kasi ni Sam sa kanya si Zia kagabi habang inaalagaan niya ito. Sabi nito,
dati na palang may anak ang Dad nitong si Samuel Ignacio the second kay Jolina
'nung kahit pang nabubuhay ang Mommy nito. Pero nang mamatay ang Mommy nito at
makalipas ng ilang taon ay bigla na lang itong ipinakilala sa kanya na kapatid niya
ito. Sam and Zia didn't really grow that close together. At mas pinili rin nitong
pumunta sa Australia para doon mag-aral ng college. But he was surprised to see her
returning back for so many years in Phil for good. 

Vannie looked at Adrian's eyes, seeking for answers—pero nanatiling blanko pa rin
ang mga mata nito.

"O-Okay, sure." She just said. Baka pumunta si Adrian din doon at magkakausap na
rin sila.

"Thanks! See you at 8pm sharp!" Pagkatapos ay kaagad itong umalis sa room kasa-
kasama ang nobyo niya. She just sighed.

---
Bumuntong hininga na lang si Vanessa habang hawak-hawak ang isang cocktail na
inorder niya. Nasa isang table kasi siya sa club kung saan siya inimbita ni Zia
para sa party nito. She was just sitting alone there, watching the other guests
dancing and chitchatting around the dancefloor. Actually, Zia accompanied her for a
few minutes pagkatapos ay 'dun naman ito nag-entertain sa iba pa nitong bisita.

She sighed again. Hindi pa rin kasi dumadating si Adrian doon. She even texted him
na sabay na lang silang dalawa pumunta doon sa club pero nagreply ito na mauna na
lang daw siya kasi may inaasikaso pa itong mga paperworks sa klase.

She was just wearing a simple beige sleeveless blouse and a black pencil skirt. She
really felt she was being left out. Hindi naman kasi niya kilala ang mga bisita ni
Zia doon. She even thinks she's the only one together with Adrian na galing sa
university.

Biglang namang tumunog ang phone niya. She quickly got her phone out, thinking it
was Adrian but she frowned when she saw Sam's name.

Fr: Hoodlum

Where are you?

To: Hoodlum

Grey's Private Club.

But before she could even put her phone back, nagreply naman kaagad ito.

Fr: Hoodlum

Why?
To: Hoodlum

Zia invited me to her party.

Fr: Hoodlum

I'm coming.

Umiling na lang siya at ibinalik ulit ang phone niya sa purse na dala-dala niya.
She was tapping her fingers into the table as she observed the people around her.
Hindi naman kasi siya party girl kaya she would admit she doesn't enjoy that much
in going to clubs. She's more of a home buddy.

Ilang minuto rin ay biglang dumating si Adrian. The guy was wearing a black ¾
sleeve formal shirt and white pants. She couldn't help to admire him more, bagay na
bagay kasi rito ang suot nito and he really looked dashing. Compared to Sam who's
height is around 6'1, Adrian was also tall, maybe around 5'10.

Napansin naman niyang sinalubong kaagad ito ni Zia. Zia quickly kissed Adrian in
his cheek. Napahigpit tuloy ang hawak niya sa glass ng cocktail na inorder niya.
Naiinis talaga siya. Parang hindi alam ni Zia na girlfriend siya ni Adrian. The
girl was acting like she's the girlfriend of her boyfriend. Mas daig pa kasi sa
kanya kung makaakto ito sa boyfriend niya.

Nakita naman niyang may binulong ito kay Adrian pagkatapos ay napatingin na ang
dalawa sa kinaroroonan ng table niya. She saw Zia gestured him in going to her
table at maya-maya'y naglakad na ang dalawa papunta sa table niya.

"Vannie," Zia started who came to her together with Adrian. "Dito ko muna kayong
dalawa iiwan. Kapag may kailangan kayo, just call me. Sige." Anito saka iniwan na
silang dalawa.

Umupo naman kaagad si Adrian sa table niya—sitting opposite to her.

She gulped. Kinakabahan siya. Ngayon pa lang kasi nagkasama na silang dalawa lang
ulit magmula 'nung nagcool-off sila. She doesn't even know what to say. She's too
nervous.

"Uhm," Talagang kinakabahan siya. Napatingin naman ito sa kanya—but he was giving
her a blank face. Again.
Medyo nasaktan naman siya sa tinging ibinibigay nito sa kanya. He was giving her a
cold treatment.

"Adrian, ano.." She bit her lower lip, "I'm sorry.. sa mga pagkukulang ko."

"Sanay na ako, Vannie." Nagulat naman siya sa isinagot nito, "Sanay na akong lagi
mong nababalewala. Kahit noon pa man." Tumingin naman kaagad ito sa ibang
direksyon.

Hindi naman siya kaagad nakapagsalita dahil sa sinabi nito. Alam niyang nasaktan
siya. Adrian was already like giving up on her. Parang ayaw na nito sa kanya at
sumusuko na rin ito.

"B-Bakit ka ganyan? Anong nangyayari sayo?" Sumbat niya rito. Parang gusto na
niyang tuloy maiyak sa sinasabi nito—dahil sa pagiging sobrang lamig ng pakikitungo
nito sa kanya. The guy was acting like he was bored talking to her too.

"Acceptance." Makahulugang sabi nito. Maya-maya'y may lumapit naman ditong dalawang
babae na isa rin sa mga bisita ni Zia. The two girls looked really sexy with their
clothes on.

"Hey," The girl who has the short hair greeted, "I saw you kasi kanina na kasama si
Zia so we assumed na isa ka ring kaibigan niya." Anito sa lalake. Adrian just
smiled and nodded.

"Want to join at our table? You seemed lonely kasi here." Sabi naman nung isa.
Naitaas naman ni Vannie ang isang kilay niya. Lonely? Hindi ba nakikita ng dalawa
na magkasama silang dalawa? At hindi ba rin ba napansin ng mga ito na nag-uusap pa
sila? What the heck.

"Sure. I want to have some good time in here too." Vannie got surprised at what
Adrian replied. Good time? Hindi ba gusto nito na mag-usap sila para maayos na rin
nila ang relasyon nila? Why was Adrian acting like she's not there? Ni hindi pa nga
sila tapos sa pag-uusap. Saka kung dati naman, Adrian wouldn't exchange her
presence in any other girls, pero ngayon, bigla na lang itong nag-iba.

Umalis na rin ang dalawang babae sa table nila habang kasunod si Adrian.

She couldn't bear anymore Adrian's arrogant attitude towards her. Tumayo kaagad
siya at sinundan ang mga ito. Sumusobra na ito sa kanya—Adrian wasn't even anymore
listening to her side. He wasn't saying things directly to her. Naguguluhan siya sa
inaasal nito sa kanya.

Nang makalapit na siya rito, kaagad niyang nahawakan ang kamay nito. "Adrian!" She
called out his name. Napalingon naman ang tatlo sa kanya. Wala na siyang pakialam
kung marinig man ng mga tao ang mga sasabihin niya. She needs Adrian answers. Gusto
niyang magkaayos na sila at maging malinaw na rin sa kanilang dalawa ang lahat.

"Bakit ka ba ganyan?" She started. Natahimik naman ang lahat dahil sa sinabi niya.
"Bakit ba ang lamig mo sa kin, Adrian? Sabihin mo sa kin. Ano ba!" She said
frustratingly.

"Bakit ayaw mong pakinggan ako? Bakit ayaw mong maniwala sa kin? Why are you acting
like this?" Sumbat na naman niya rito. Naiiyak na talaga siya kasi parang wala lang
para rito ang mga sinasabi niya.

"Ayoko na, Vannie." Malaming na sabi nito sa kanya, "I'm fucking tired. I'm fucking
tired of waiting for you! Na wala akong papel sa buhay mo, Vannie. Na kahit kailan,
wala ako lagi sa priorities mo kasi sa iba ka tumitingin, kasi sa iba ka nag-
aabala."

Hindi naman siya kaagad nakapagsalita sa sinabi nito sa kanya. She was too shocked.
She could even see at Adrian's eyes—the anger, the hatred and the hurt.

"Ayoko na. Suko na ako," His voice sounded like he was already giving up, "I'm
breaking up with you."

"Good."

Mas lalo namang nagulat ang lahat nang may biglang nagsalita. It was a very
familiar voice.

"That's good, at least we won't be sneaking out anymore. Para naman maging legal na
rin kami." It was Samuel Ignacio Rivera the third. Sam then wrapped his arms
around Vanessa.

"Tara, let's go out, there's nothing good in here, baby." Pagkatapos ay kaagad
hinila si Vanessa ng lalake papalabas ng club. Everyone was shocked too with what
just happened inside.

Nang makalabas na sila ay kaagad namang kinuha ni Vannie ang kamay niya rito.

"Ano ba, Rivera!" She was really pissed off. Mas lalo pa kasi nitong ginulo ang
sitwasyon kanina. "Bakit mo ba sinabi iyon? You.. You just ruined everything!"

"What?" She knew he was pissed off too, "So you're blaming me? I just saved your
ass from the humiliation there, Velasco, and now, you're fucking blaming me?"
Halata sa boses nito na nagagalit na rin ito. "Diyan ka talaga magaling. Blaming me
for that fucking failed relationshit of yours!"

Nagulat naman siya sa sinabi nito sa kanya. It was then everything dawned on her.
Tuluyan na nga siyang napaiyak. It was too much. Ang sobrang sakit. "Sumuko na
siya, Sam. Ayaw na niya sa kin." She cried.

"Wala na kami." Mas lalo pa siyang naiyak.

//

Happy Valentines to everyone! To you, to my friends, to my family and to my


unreachable crushes. Haha! 

PS. I dedicate this chapter to all readers of TBBC! <3

Next chapter, the dedication will be random, I will choose randomly those readers
who commented below. ♥

=================

Chapter 39

Danny Schwarz as Samuel.

Typo errors are a lot.

Chapter 39

"You want to go home?" Tanong ni Samuel kay Vanessa habang katabi ito sa driver's
seat. He was currently driving—pero hindi niya alam kung saan sila papunta. After
what happened inside the club and Vanessa's breaking out, he decided that they
should leave the place instead.

Umiling naman ito. She has been silent for the whole time. Nakasandal lang ang ulo
nito sa bintana ng kotse niya. She already stopped crying but she wasn't saying any
words.

Napabuntong hininga na lang siya sa pag-iling nito, "You need to rest. If you don't
want to go home, you can sleep at my place."

---

"Sleep on the bed, I'll be sleeping on the couch." Sam said as soon he was finished
fixing his bed at his pad. Kararating lang kasi nila sa bachelor's pad niya at
kaagad niyang inayos ang kama. He doesn't really know how to comfort her and he
also won't try asking her things. Ayaw niyang mapressure at maging mas malungkot
ito. Alam niyang masakit na masakit pa rito ang mga nangyari.

Vannie didn't say anything and just sat on the bed. But after few seconds, unting-
unti rin itong humiga ng patagilid. She then started to sob.

He sighed as he put the blanket around her, "If you need anything, just call me."

---

Nagising naman bigla si Vanessa. It was a very heavy feeling. Parang ayaw niya
munang bumangon. She was too broken, too tired, too hurt to get up because of what
happened last night—na mas gusto niyang panaginip na lang ang lahat ng iyon—na
walang problema sa kanila ni Adrian... that the guy isn't giving up on her.

She slowly rose up from the bed. Ewan ba niya. Hindi niya alam kung anong gagawin
niyo. She was too hurt. Parang sa mga oras na iyon, nawala ang mga emosyong
nararamdaman niya. She became emotionless.

Sa paglalakad niya, napansin naman niya si Samuel Ignacio na nakaupo sa couch ng


living room nito habang may tinatype sa laptop nito sa mesa. He was wearing his
usual thick glasses again while looking at the screen seriously.

She suddenly remembered what he did last night. He rescued her. Tinulungan siya
nito para hindi mapahiya sa lahat ng tao dahil sa sinabi sa kanya ni Adrian. He
even offered her to sleep at his pad instead kasi ayaw niyang umuwi sa bahay niya
muna. He wasn't bothering her and just let her cry herself out.

Napansin naman siya nitong nagising na. Sam looked at her for a second and quickly
looked back at his laptop's screen to continue typing. "I prepared some coffee and
some toast if you want to eat." He suddenly said. Focus na focus talaga ito sa
pagtatype.

Hindi naman nakapagsalita si Vannie sa sinabi nito. She was merely observing him
typing some stuff at his laptop. Sam is really devoted to her. Kahit ilang beses na
niyang 'di sinasadyang pagsabihan ito ng mga masasakit na salita—hating him for
teasing her so much, he was still on her side. He didn't leave her. He saved her a
lot of times and yet—she couldn't even give him any return because of it.

"Uhm," She could sense the nervousness in his voice, "I already told your parents
you're here. Bumili din ako ng damit para susuotin mo mamaya sa klase mo. I asked
Gran's help for it."

"Sam." She breathed hard, "You want this, right?"

Napatingin naman ito sa kanya ulit. He raised an eyebrow at her—looking


incredulously at her. "Want what?"

"Us—to be real. Us—to be official, with no more cheating or sneaking out." She
answered directly.

Sam didn't reply back—he was just looking at her.

"I'm.. I'm okay with it. Pumapayag ako na maging tayo. If you want, we can use the
benefits you want." Maybe.. Maybe if she'll use him, she'll recover.. Maybe things
will be different.. Maybe it would help her forget everything about Adrian slowly.

Naging tahimik naman kaagad ang paligid nila pagkatapos niyang sinabi iyon. Ilang
segundo rin ay bigla itong tumayo sa kinaroroonan nito at naglakad papalapit sa
kanya.

"You really want us to be real, huh, Velasco?" He said, sounding differently.


Unting-unti naman itong lumalapit sa kanya kaya naman napaatras siya. Naramdaman na
lang niya sa likod niya ang pader. He was already near her.

"Y-Yes." She was stuttering as she was holding her gaze back at Sam. Naramdaman
naman niyang palakas ng palakas na ang kabog ng dibdib niya. She could really feel
the tension between them. Talaga kasing napakalapit na ng lalake sa kanya—as he was
also giving her an intense stare.

"And you want us to use the benefits?"

She nodded. She was now sweating a lot. Sam suddenly held her chin up to level her
eyes into his. Bahala na.

Unting-unti naman nitong nilapit ang mukha nito sa kanya. Ramdam na ramdam na niya
ang mainit na hininga nito habang papalapit na ang mga labi nito sa kanya.

She closed her eyes. She knew this thing will help her.

She suddenly felt Sam's lips was pressed into hers—but a few second, he stopped.
Humiwalay kaagad ito sa kanya at tinalikuran siya. She quickly opened her eyes.

She was confused at what he just did.

"You're very unfair, Velasco, you know that?" For a second, she sensed frustration
in his voice. Nakatalikod pa rin ito sa kanya, "You're lucky that I'm too devoted
to you."

---

"T-Thank you." Sabi ni Vanessa kay Samuel matapos siya nitong inihatid sa
university. Sam was standing there outside with her.

Pagkatapos kasi ng sinabi nito kanina sa pad, everything became awkward. Sam wasn't
that talkative unlike before. Alam niyang nakuha nito ang totoong dahilan kung
bakit pumayag siya bigla-bigla na maging sila—Sam knew she was going to use him so
that she could be uplifted from her despair of what just had happened between her
and Adrian, her ex.

But she didn't expect that Sam would refuse her offer.

Bumuntong hininga naman ito. She knew Sam was already frustrated, "Again, if you
need anything, call me. Don't be too hard on yourself because of what happened,
Velasco."

She nodded, "S-Sige." Tumalikod kaagad siya pero bago pa man siya pumasok sa
entrance ng university, nakita niya sina Zia at Adrian na magkasabay na naglalakad
papunta sa loob. Napatingin naman ang dalawa sa kanya.

Her eyes met Adrian's. Bumabalik na naman ang mga masasakit na salita na binitawan
nito sa kanya kagabi. Ang pakikipaghiwalay nito sa kanya. Ang pagsuko nito sa
matagal na nilang samahan. She wants to cry again.

"Vanessa," Bigla namang hinawakan ni Samuel ang kamay niya kaya naman napalingon
siya rito. But she was surprised when Sam suddenly kissed her.

Ipinikit na lang niya ang mga mata niya at tumugon sa halik nito. After few seconds
of kissing, they stopped. Napatingin naman silang dalawa sa kinaroroon nila Adrian
at Zia. The guy was just looking at them pagkatapos din ng ilang segundo ay pumasok
na rin ito kasama si Zia.

"Pumapayag ako." Napatingin naman ulit si Vanessa sa biglang pagsabi ni Sam.


Napakunot-noo siya.

Samuel's face was serious, "I'm okay that you'll use me. Pumapayag na ako na
maging tayo."

"S-Sam.." Hindi niya tuloy alam kung anong sasabihin dito. Kanina lang, 'dun sa pad
nito, she knew Sam disagreed with what she said pero ngayon, he was the one now—
offering it.

Sam suddenly grinned—giving her that cocky grin again, "Trust me, it'll help you."

"Let's go." Hinawakan naman kaagad nito ang kamay niya—hinihila papasok sa loob ng
university.

"Teka," She stopped him, "M-May klase ka pa diba? P-Pumasok ka na sa klase mo." She
was stuttering. The words that he just said were still sinking-in.

"Yeah, but I'm gonna go visit my friends. Jared told me they're in our usual place
right now." Sam answered. Vanessa just nodded and followed him entering the campus.

Pagkapasok naman nilang dalawa, pinagtitinginan kaagad sila ng mga estudyanteng


dumadaan sa kanila. Most of them—well, all of them were surprised to see them
together—especially when they were both holding each other's hand.

Yung ibang estudyante naman ay umiiwas sa kanila kapag nasasalubong nila sa daan.
Napailing na lang siya, Sam really instilled a huge fear to the students—until now.
Natatakot pa rin ito sa kanya.

"You're still scaring them," She commented while Sam was still holding her hand.
Lumingon naman ito sa kanya, he smirked, "Well, that's their problem not mine."
Vanessa just rolled her eyes.

Maya-maya'y dumating na sila sa dating tambayan ng fraternity nito. They both


entered the room.

"Samuel Ignacio!" Jared greeted them cheerfully at kaagad nilapitan sila.


Nakipagkamayan kaagad ito kay Sam.

Vanessa was observing the room. Konti lang ang mga taong nandoon—it was still the
usual members of the Alpha Gamma Phi, pero ang nagbago lang, maayos na ang lugar—
walang nagkakalat. The others was just playing billiards, nothing else.

Pagkatapos kasi mangyari ang lahat ng iyon—when Sam transferred, Max and the other
members got suspended, tumahimik na ang fraternity. And until now, she doesn't even
know kung tuluyan na nga ba itong nadissolve but one thing for sure, tumigil na ang
mga ito sa mga dating ginagawa nito sa kanilang mga estudyante—the university
finally became at peace. Naging mabuti na ang pakikitungo ng mga frat members sa
kanila. And she doesn't even know how Sam did it or convinced his members to stop
what they usually do.

"And wow," Sabi naman ni Jared nang mapansin siya na kasama si Sam. The others who
were playing billiards also stopped and looked at her in amusement. "So this is
official? You two?"

"I just saw Zia and Adrian together today, so?" Jared was like intriguing them.

Napatingin naman silang dalawa ni Samuel sa isa't-isa.

"Y-Yeah," She told them. She believes what Sam said—that it would help her.

"Fucking wow." Hindi makapaniwalang-sabi ni Jared sa kanila, "Finally, huh?"

"The fucked-up and the fearless," Jared added. Napatawa naman silang lahat sa
sinabi nito. Vannie didn't really expect that the AGP frat members have humor too.

"Where's Max?" Tanong naman ni Sam dito.

"Make-up classes, nagbabago na ang gago." Jared answered. Hindi rin tuloy maiwasan
din ni Vannie na matawa sa sinabi nito. Totoo kasing nagmemake-up class na ito. She
didn't really expect that Max would change too. Max was not anymore the arrogant
and cocky guy she knew before. Kahapon kasi ang start ng klase nito—Max even joked
na i-tutor siya nito but they both have different courses anyway.

Napailing na lang si Sam, "What's the news? How's the fraternity?" He asked him.
"Nah," Nagkibit-balikat lang ito, "We're good. Not shitting anymore. Well, I guess,
the tamer is here." Tumingin na naman ito kay Vanessa. Sam chuckled. "I didn't
expect that we will turn out like this but it's a good thing. Kaya naman pala
nating tumino." Nagkatawanan naman silang lahat dahil sa komento nito.

She didn't really expect that the AGP would turn out like this. They became normal
people.

"That's good," Sam's replied as he suddenly wrapped his arm around her shoulders,
"And since I'm not anymore here," Sam glanced at her for a second and looked at his
friends, smirking, "I want you to protect my most prized possession from anyone's
shits."

---

"Rivera, ano pa bang ginagawa mo rito?" Vannie asked him nang makarating na sila sa
student council room. Hapon na kasi at nandodoon pa rin ito ngayon sa university
nila. Kahit sa klase niya ay pumapasok din ito kasama siya—the professors even
allowed him to sit-in with her classes.

The guy has been following her for the whole time—and because of it, they also
became an instant hit gossip around the campus. Everyone was really shocked that
the rumors were true—that they're officially a couple—na hiwalay na sila ni Adrian
dahil kay Samuel Ignacio Rivera III.

Actually, the thought of Adrian breaking up with her—and everything that just had
happened between her and her ex subsided on that day because of Samuel. Samuel was
really with her for the whole time—na parang ayaw siya nitong pakawalan.

Buti na lang ay sila na lang ang tao sa council room. She will really expect na
tatadtarin siya ng maraming tanong ng mga co-officers niya sa council.

"I want to use the benefits you said," Biglang sabi nito sa kanya kaya naman
napalingon siya.

"W-What—" She got surprised when Sam suddenly kissed her. But a few seconds, she
fell into his intoxicating kiss. Hindi niya alam kung bakit nakakalunod ang mga
halik nito sa kanya. She has to admit Sam really kisses good.

Naramdaman naman niya ang pagbuhat nito sa kanya at nilagay siya sa ibabaw ng mesa—
without breaking the kiss. Ilang minuto rin ay bigla itong humiwalay sa kanya. She
was really panting after what he did. She couldn't breathe properly. The atmosphere
just really became too hot.

Sam smirked. Inilapit naman nito ang bibig nito sa tenga niya—almost hugging her,
"He's here." He whispered to her.

Napatingin naman si Vanessa sa unahan niya. She saw Adrian who was looking daggers
at them. But she couldn't think properly at that time.

But one thing for sure, Samuel Ignacio's kisses are really making her insane. 

//

As usual, di kasi ako makadedicate ng dalawang tao, so I'll just mention you here,
thank you for the wonderful comments indescribable_16, and Ran_Gee! Thank you for
all of you too!

Q: What do you think Sam is up to?

The same procedures with the dedications! Thank you!! :'>

=================

Chapter 40

Lily Collins as Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 40

Kaagad namang bumaba si Vannie mula sa kwarto matapos niyang magbihis para sa
klase. She was just wearing a simple black shirt and jeans. Maaga pa kasi ang klase
niya kaya nagmamadali siya.

Napahinto naman siya sa mga yapak niya nang dumating siya sa dining room ng bahay
nila. She then saw his father talking to no other one, Samuel Ignacio. Nagtatawanan
pa ang dalawa habang nagkakape. She doesn't really expect that two would become
that close. Parang casual kasi itong nag-uusap sa isa't-isa—like they were buddies.

"Pa," Tawag niya sa ama na masayang nakikipagkwentuhan kay Samuel. Both of the men
turned their heads at her—with Samuel who was grinning mischievously at her. She
mentally rolled her eyes.

She immediately went near to her father and hugged him. These past few days, minsan
na lang kasi niya itong naaabutan dahil sa dami ng surgeries na ginagawa nito—
adding that her dad is the chief of clinics at the hospital too.

"Anong ginagawa mo rito?" She quickly asked Sam. Kahit alam niyang they are now
finally together--as what they agreed, wala naman itong sinabi na pupunta ito sa
bahay nila sa araw na iyon.

"Ako ang maghahatid sayo," Sam answered dryly. He was still smiling at her
mischievously though.

"Anak, look what I've got here," Bigla namang itinaas ng dad niya ang kamay nito--
bringing a key. 

"Pa, a-ano yan..." Her eyes got widened the moment she realized what is it for. "Oh
my god, talaga Pa? Thank you so much!" She excitedly hugged her father. It was a
car key. Hindi niya talaga inexpect na bibilhan siya ng kotse ng Papa niya. Yes,
when she turned 18 before, nagpromise ito sa kanya na bibilhan siya nito ng kotse
but because of her dad's hectic schedule in the hospital, lagi na lang napopostpone
iyon. But it wasn't a problem. Okay lang naman talaga sa kanya ang kahit ano--ang
mahalaga, buo pa rin silang magpamilya.

But this day is really unexpected, she finally got a car.

"You're welcome, anak," Her father chuckled as they both freed themselves from the
hug, "And since you don't know how to drive yet, I have someone to teach you for
it." 

"Who?" 

"Me." Napalingon naman si Vannie kay Samuel--he was still giving her that stupid
cocky grin.

"Sige na, pumasok na kayo. Enjoy the rest of the day." Her father finally said.

---
"Kailan mo ba ako tuturuan?" Vannie asked Sam excitedly. Nasa kotse kasi silang
dalawa nito in which Sam was the one driving and her, sitting beside him. 

"Easy, Velasco," Sam chuckled. Vanessa was obviously excited with her new car.
Talagang masayang-masaya kasi ito--and he too was happy for her. Parang nakalimutan
kasi nito ang mga masasakit na nangyari rito kay Adrian. It was a cheerful Vanessa,
"I'll teach you how to drive for the whole weekend."

"Thank you," Vannie suddenly said kaya naman nagulat si Sam sa sinabi nito. Maybe
because Vanessa doesn't really thank him that much--lagi kasi itong nagagalit sa
pangtutukso na ginagawa niya rito. 

Napalunok na lang siya. Why is it so easy for him to like her more? 

"Anytime, Velasco," He focused himself to the road. "Pero may kapalit ang pagtuturo
ko sayo." Okay, he's teasing her again.

"Ano? Any would do para lang matuto na talaga ako magdrive." Halata talaga sa boses
nito na excited ito.

"Have sex with me."

Natahimik naman ito at napalingon sa kanya. She was giving him a murderous look. 

"What?" Sam chuckled, "You said we'll gonna use the benefits. What's wrong with
it?"

"Bastos ka talaga!" Inirapan siya nito. He noticed her face became red after what
he just said. Nag-iwas lang ito ng tingin at pinagmamasdan ang dinadaanan nila sa
bintana.

"I'm joking," Sam just said. Alam niyang napipikon na naman ito, "But this night,
I'm going to my coffee shop. I need you to come."

---

"Vanessa!" 

Napatigil naman si Vannie sa paglalakad niya at napansin sa may unahan sina Max at
Jared na kumakaway sa kanya. She was at the cafeteria of their university, about to
eat her lunch--alone. Kung dati ay lagi niyang kasama si Adrian tuwing lunch o 'di
kaya sa mga break niya, ngayon, siya na lang mag-isa. Even though before Adrian had
classes on that time, he would ditch it for her.

Saka napapansin niya, minsan, kusang lumalayo sa kanya ang mga estudyante na
dumadaan sa kanya. She even heard na takot na ang ibang mag-approach sa kanya--
merely because she is already Sam's girlfriend. Takot ang mga ito dahil kay Sam.
Napailing na lang siya. If only these students knew that Sam is not anymore the
'Sam' they used to know and fear. 

Nilapitan naman ni Vannie ang mga ito sa table. Hindi niya talaga alam kung
kaibigan na ba talaga ang turing ng mga ito sa kanya--but otherwise, she felt glad
that these guys changed. 

"Alone again, huh?" Jared started the moment she sat beside them. Ang dalawa na
lang talaga ang laging nakakasabay niya tuwing lunch, "Kung bakit kasi nagtransfer
pa si Samuel." He added. 

"Long distance tuloy sila," Sumabat naman si Max Peter at nagkatawanan ang dalawa.
Vannie shook her head instead. Pinagtritripan na naman siya ng mga ito.

"Bakit ba lagi kayong magkasama tuwing break? Max, are you done with your make-up
classes?" She raised an eyebrow at Max Peter Magallanes. Akala ba niya seryoso na
ito sa pag-aaral?

Nagkibit-balikat lang ito, "I ditched it. Boring kasi yung professor. Baka kung
ikaw yung professor, hindi boring, Vanessa. Kailan ka ba magprapracticum? Shit,
next year pa diba? Graduate na kami." 

"I feel so old already. I'm gonna miss school." Jared commented. Natatawa na lang
si Vanessa sa sinabi nito. Parang kasing bata kung umasta.

"Matanda naman talaga kayo. Dapat nga kuya tawag ko sa inyo e." Vannie said
jokingly. Binigyan naman siya ng matalim na tingin ni Jared. She knew Jared has
almost the same age with Sam.

"Magtetwenty ka rin naman Vanessa, hindi ka na rin teen. " Jared replied back.
Hindi niya alam na napipikon din pala ito kapag inaasar.

"Pero, twenty-three ka na." She said matter-of-factly. 

"Ugh, stop playing with numbers, Vanessa!" Reklamo nito. Natatawa talaga siya sa
mga reaksyon nito.

"I'm outta here," Max quickly interrupted, "H'wag niyo 'kong isali sa mga edad
niyo!" 

"Twenty-five!" Sabay namang nagsalita sina Vanessa at Jared habang tatawa-tawa.


Twenty-five na kasi si Max--ito ang pinakamatanda sa lahat ng members ng AGP. Max
always flunked his classes kaya ganun na ito katanda. Puro kaguluhan kasi inaatupag
nito kaya ngayon, nangako na raw ito sa parents nito na magseseryoso na nga ito sa
klase.

"Hi, Vannie!" Napatigil naman silang tatlo nang may pumansin sa kanya. It was Zia.

"Pwedeng makisabay sa inyo ng lunch? Wala pa kasi si Adrian." Anito.

"U-Uhm.. S-Sure." Vanessa replied awkwardly. Nagkatinginan naman silang tatlo. 

"Vanessa, tumabi ka sa 'kin," Max suddenly pointed the seat beside him. The guy
winked at her. Napailing na naman siya. Alam na niya kung bakit pinatatabi siya
nito. 

Tumabi naman si Vanessa kay Max at ngayon, magkatabi na ang dalawa--sina Jared at
Zia.

They noticed Jared stiffened while looking daggers at them. 

"Jared, bro, greet your ex." Sabi naman ni Max dito. Tumatawa pa ito. 

"Oh, hi, Jared." Si Zia na mismo ang naunang bumati. Parang wala lang dito na mag-
ex ang dalawa. Zia was cheerful. Napag-alaman niyang nagkakilala pala ang dalawa
'nung minsang nagbakasyon si Zia few years back. It was during Summer. They
clicked. They hit it off. Pagbalik ni Zia sa Australia, nagkaroon ng long distance
relationship ang dalawa pero kalaunan ay nalaman nitong may ibang lalake pala si
Zia sa Austra. Zia cheated Jared while she was in Australia.

At ngayon, ang ex naman niya ang iniistorbo nito. Maybe she was one of the reason
why Adrian broke it off with her.

"Fuck you," Jared mouthed his friend. Halatang naiinis na talaga ito sa kanila.

"Kamusta ka na Zia? Long time," Panimula ni Max. 

"I'm good, I'm better." Zia answered them sweetly. Hindi alam ni Vanessa kung totoo
ba talaga ang nakikita niya ngayon sa babae--like the girl was acting really sweet
and innocent. She then remembered what Sam told her--to be careful with Zia.

"Nasaan ba si Villaflor? Akala ko ba kayo na ang laging magkasama. To think, kaya


siguro sila naghiwalay ni Vanessa." Max replied. Hindi niya alam kung ano bang
gustong iparating nito sa babae.

"Ah, magkasama kami," Zia smiled at her, sa kanya ito tumitingin, "Magkasama kami
kanina, kaso may pasok na kasi siya sa mga oras na ito kaya ako muna mag-isa. Sabay
din kasi kaming dumating kanina sa university. Nalaman ko kasing we have the same
schedules." Zia was merely staring at her. Ano ba gusto nito? Inaasar-asar ba siya
nito?

"I-I'm going to the restroom," Vannie stood up from her seat. Ayaw niyang magtagal
doon. Zia's presence was suffocating.

---

"So, you're already friends with them, huh?" Vanessa stopped from washing her hands
in the sink area when someone talked. Napalingon naman siya at nakita si Zia na
katatapos lang ding mag-cr. The girl then washed her hands in the sink too.

"Do you love my brother?" Zia suddenly asked her. Hindi naman siya nakapagsalita sa
sinabi nito. She was surprised at what she just asked.

Zia was putting some light make-up into her face, "Adrian really sacrificed a lot
for you. But you didn't even make-up your mind." She was now putting the lipstick
on her lips while looking at the huge mirror. "And my brother obviously loves you."
Mas lalo naman siyang nagulat si idinagdag nito.

Samuel loves her?

"You're really selfish, you know that." She smiled sweetly at her once again,
"Bye." Pagkatapos ay iniwan na siya nitong mag-isa.

---

"Sam." 

Samuel stopped from what he was doing when somebody called him. He turned his head
and saw Vanessa who just obviously arrived. Nasa baking area kasi siya ng coffee
shop niya--baking some pastries for the customers. Tuwing gabi kasi, dumadami ang
mga customers ng coffee shop--merely because most of the customers are students who
are going to have their study-outs inside. 

He smirked, "Hey." Nilapitan naman niya ito at hinalikan ang pisngi nito. "You're
here. I didn't know you're really eager to have that driving lessons."

"Uhm, I promised you na sasamahan kita rito k-kaninang umaga." She answered
awkwardly. Nag-iwas siya ng tingin dito. She's really embarrassed. 

"You really love me, don't you, Velasco?" Kaagad namang napaangat ni Vannie ang ulo
niya at napatingin kay Samuel. The guy was looking at her in amusement.

"W-What?" She was stuttering. Naalala na naman niya ang sinabi sa kanya ni Zia.
Samuel loves her. Samuel loves her already. 

"You love me." Sam repeated--emphasizing the word 'me'. He was teasing her again.

"N-No!" She denied, "Tumigil ka na nga! T-Tulungan na kita rito." She said instead
as she went near him. Napapansin niyang mag-isa lang ang lalake. "N-Nasaan ang
ibang crew mo?" She asked as Sam handed her a white apron. Nakaapron din naman si
Samuel at halatang ito ang nagbebake ng mga pastries para sa shop.

"Konti lang ang may shift sa gabi na 'to. Yung iba kasi, maagang natapos so ako na
lang muna ang magbebake nitong mga pastries," Sam simply answered. Kinukuha na nito
mula sa oven ang mga cookies. 

Vanessa was observing him. She didn't really expect that Samuel Ignacio Rivera
III--once a notorious fraternity leader knew how to bake. It was like she was
seeing another side of him. 

"Velasco, you're drooling over me." 

"H-Ha?" It was then she came back into her senses. Samuel was really looking in
amusement at her. Shit. Kanina pa pala siyang nakatitig dito?

"I know, I'm hot. Don't worry, if you want to use the benefits, we can have sex
here--" 

"Bastos!" Hindi na naman niya ito pinatapos. "A-Ako na magbibigay ng mga order sa
kanila." 

Kahit kailan, napakabastos.

---

"Here's your order, sir." Sabi ni Vannie nang nilapag na niya sa mesa ang cake.
Siya na lang kasi ang nagbigay ng ibang mga orders. Kung magtatagal siya 'dun sa
baking area kasama si Sam, baka hindi niya makayanan ang kabastusan nito. 
Tumigil naman ang lalake sa pagbabasa at napatigin sa kanya. "V-Vanessa?"
Nakakunot-noong sabi nito.

"K-Kieran? Kieran Aberasturi?" She recognized this guy. Nakilala niya ito minsan sa
party kung saan niya sinamahan ang Papa niya. If she remembered correctly, PGI na
ito.

"Hi! Fancy meeting you here," Kieran greeted her. "You're working in this coffee
shop?"

"N-No," She answered while smiling at him, hindi niya inexpect na magkikita pa sila
uli, "Just helping. And you're here?"

"Reading some case studies," Kieran uttered dryly, "Why don't you sit and talk with
me for now? Busy ka ba? I'm just alone lang kasi. Maybe a little chitchat would
do." 

"Sure--" Hindi naman natapos si Vannie sa pagsasalita niya nang makaramdam siyang
may pumisil sa pwet niya. She looked back and saw Samuel who was behind her. May
dala-dala rin itong tray. He was smirking at her. 

"You're mine." He whispered huskily to her ear that made her shiver. Ilang segundo
rin ay umalis na ito sa kinaroroonan niya. 

"Was that Samuel?" Kieran was puzzled. 

Vanessa just breathed hard. "Uhm, I-I'm sorry, Kieran. Busy kasi ako ngayon. Hindi
ako pwede." She just said. Naiinis na talaga siya sa lalakeng 'to.

---

"What the hell did you just do, Rivera?" Malapit na talaga siyang magalit dito.
Samuel was done putting the used plates and other kitchen utensils at the sink
area. 

"Squeezing your butt?" Sam replied amusingly. 

Kaagad namang namula si Vannie sa ginawa nito. "Pervert! T-Tigilan mo nga ako.
Nakakaasar ka na." 
"Yeah, I love teasing you, you know." Nagsimula na itong naglakad papalapit sa
kanya. 

"W-What are you trying to do?" She gulped. Iba kasi ang tingin nitong ibinibigay sa
kanya.

Napaatras naman si Vannie hanggang sa maramdaman na niya ang pader sa likod. Sam
was already near her. She was cornered. 

"This is my punishment for making me jealous," He said and in just a second, he


devoured her lips. 

Vanessa was surprised at what he did but eventually responded to his kiss. She
doesn't know why Sam's lips really taste good. She could even now feel his tongue
delved into hers. 

After a few minutes of kissing heavily, they both stopped, panting. Vanessa
couldn't really breathe properly after it. Napasandal na lang ang ulo niya sa may
dibdib ng lalake. She was gripping his shirt so tightly. 

"Sam, are you in love with me?" She finally has said it.

She felt Sam's body tensed. She felt he was shocked with what she just asked too. 

"Do you really want an answer, Velasco?" He then asked after a minute of silence.
Vannie then lifted up her head and looked into his eyes. 

And in just a second, he kissed her again. 

//

Thank you for your comments joytorreflores and roselynbluesky as well as to


everyone who commented the previous chapter. 

Q: Does Sam really love Vanessa for sure? What do you think of their personalities?

Comment your answers below! :) The same procedures with the dedications.

=================
Chapter 41

 Typo errors are a lot.

Danny Schwarz as Samuel. So hot! Lmao. 

Chapter 41

"Okay, stomp the accelerator and hold still the steering wheel." Samuel instructed
Vannie as she was practicing how to drive her car—it was a red Honda City. Katabi
niya ngayon si Samuel habang tinuturuan siya nito kung paano magmaneho. It was
Saturday. They were just practicing how to drive around their village though. Buong
araw din silang nagprapractice pero sadyang nahihirapan talaga siya. She didn't
expect driving wasn't that easy. She was really struggling.

Vannie stomped the accelerator slowly. They were now moving but—it was slow.

"Honey," She doesn't know if Samuel was just teasing her again but his voice was
like he was really near her, "Stomp the accelerator fully." Sinunod naman niya ang
sinabi nito. Pero laking gulat na lang niya nang bumilis ang takbo niya.

"Oh my god, oh my god!" She panicked nang bumilis ang takbo ng kotse niya at muntik
na nilang mabangga ang batang naglalaro sa daan. Buti na lang kaagad nahawakan ni
Sam ang handbrake at napatigil silang dalawa.

"Shit!" Vanessa immediately went out from her car and went to the kid. Nakatayo pa
naman ito. She felt relieved nothing happened to the kid. Talagang kinabahan siya
ng todo nang muntik na niya itong nabangga. Hindi niya talaga inasahan na bibilis
yung takbo ng kotse.

Nagulat naman ang batang lalake na may hawak na bola nang makita siya. "Bakit po?"

"Okay ka lang ba?" She asked the kid worriedly.

"Opo."

"Sige, basta sa susunod, huwag sa gitna ng daan maglalaro." She said instead.
Tumango naman kaagad ito at tumakbo papasok sa bahay nito.
Bigla namang may tumawa sa likod niya. She quickly turned her head and saw Samuel
laughing his heart out. Lumabas din pala ito sa kotse.

She raised an eyebrow at him, "Anong tinatawa-tawa mo?"

Tumigil naman ito, "Nothing," He was obviously forcing himself not to laugh, "Other
than we're moving like a turtle, muntik ka pang nakabangga." Inaasar na naman siya
nito. Kanina pa siya nitong inaasar habang nagdadrive na parang silang pagong dahil
sa ang bagal niya—na mas mabilis pa raw yung mga taong nagjojogging sa gilid.

"Tumigil ka na nga!" Hinampas niya rito ang hawak-hawak niyang face towel. She was
really sweating a lot because of it. Natatawa na lang din siya, "Umuwi na nga lang
tayo. Ikaw na lang magdrive. Suko na ako."

---

"Sam, you don't have to come with me." Vannie insisted when they had arrived at
Kate Mariah Morre's house. Ito kasi ang naghatid sa kanya papunta roon.

It was Kate's 18th birthday. Sa pagkakarinig niya, Kate was having a mini party for
her debut at sa pagkakaalam din niya, konti lang ang inimbita nito—except her. Kate
didn't invite her.

Noong kasamahan pa niya ito dati sa student council, Kate was really enthusiastic
telling her on what will happen to the debut. Sabi pa nga nito sa kanya, sabay
silang mag-iisip ng theme kung paano idadaos ang event. But now, it's different.
Nalungkot siya nang malaman na lang niya sa ibang kasamahan niya sa council na
inimbita ang mga ito sa debut nito pero hindi siya kasali. And she felt guilty
about it. Alam niyang kasalanan niya ang lahat kung bakit ito nagkakaganito.

That's why now, kahit alam niyang hindi siya nito inimbita, pumunta siya. She
bought books coming from authors Paulo Coelho and Mitch Albom. Alam niya kasing
book lover ito at sa pagkakaalala niya, nagrequest sa kanya ito dati na bibigyan
niya ito ng mga libro sa debut nito.

Even if in this way, makabawi siya—that despite what happened, she was still her
friend and nothing would change.

"But you're not in good terms with her, Velasco." Sam said seriously. He sounded
worried though. Pagkatapos kasi nilang magpractice ng driving, bumili muna siya ng
mga libro para ipangregalo sa kaibigan at kaagad naman silang pumunta sa bahay
nito.
"I-I know," She breathed hard. Hindi nga niya alam kung welcome ba siya doon, "And
even in my own little way, gustong kong makabawi sa kanya. Kahit.. malabong
kausapin pa niya ako ulit gaya ng dati." She added sadly. She was really saddened
of her situation with Kate—Kate has been like a sister to her.

Napayuko na lang siya.

Nagulat naman siya nang biglang hinalikan ni Sam ang noo niya. Like he was giving
her an assurance, "Sige na, go inside. I'll just stay here. Just call me if
something happens." Napatingin naman siya rito at tumango. She quickly turned her
back at him and started to walk inside the house.

"Velasco."

Nilingon naman niya ito. The guy was just now leaning on his car.

These past few days, she didn't really expect that she and Samuel would get along
together, "I like you."

Napailing na lang si Vanessa sa sinabi nito at pumasok na sa loob.

---

Nakapasok na rin si Vanessa sa loob. The mini debut party was currently happening
at the garden. Minsan na rin kasi siyang nakapunta sa bahay ni Kate dati. And she
has to admit Kate's house was huge and beautiful—merely because Kate's dad is a
pilot while her mom was an overseas nurse.

Napansin naman niyang medyo marami-rami ring mga taong nandodoon. Namumukhaan naman
niya ang iba na pawang mga kaklase ni Kate sa WoodRidge University—she also saw her
co-officers in the council. Konti lang ang mga taong hindi pa niya nakikilala.
Maybe some were Kate's new friends in the university she transferred.

She then saw Kate—sitting at the center, giggling. Nagsisimula na kasing magbigay
ng mga messages para rito. Napahawak siya ng mahigpit sa dala-dala niyang paperbag.
Gustong-gusto niya talagang lapitan ito at yakapin. She really missed Kate so much.

Kate was wearing a very elegant red dress. The girl really looked gorgeous with her
attire. As what she observed, the party was very beautiful. It was a very beautiful
evening.
Maya-maya'y natapos na ang mga ito. Vanessa was still standing there, observing
Kate as she was happily talking to others. Hindi niya alam pero nakaramdam siya ng
hiya para lapitan ito. As much as she wants to give Kate her gift—ayaw niyang
masira ang debut nito dahil sa kanya.

She was just standing there—alone in the corner. Parang nahihiya siyang
makihalubilo sa iba. Parang walang siyang karapatan dahil sa naging kasalanan niya
Kate.

Ilang minuto namang lumipas ay napansin niyang napatingin si Kate sa kanya habang
may kinakausap itong bisita—she looked surprised when she saw her there.

Napalunok na lang si Vannie. Napapansin niyang nagsimula na itong maglakad


papalapit sa kanya. She was getting more nervous. She doesn't even know if Kate was
mad at her for being there. Kate was giving her a straight face. Alam niyang galit
pa rin ito sa kanya. She doesn't know.

Kate stopped when she was already a half-meter away from her. Kate raised an
eyebrow the moment she was already near her. "Anong ginagawa mo rito?" She sounded
like she doesn't want her presence there. Napakagat-labi na lang siya.

"Uhm.. H-Happy Birthday, Kate." She replied back. Medyo nasaktan siya dahil sa
sinabi nito. Kate still hates her, "Nangako ako sayo dati.. Na kapag debut mo na,
bibigyan kita ng mga paborito mong mga libro." Sabay abot niya sa paperbag kung
saan niya nilagay ang mga novels. Her heart was really beating fast.

"I don't want any of it," Kate suddenly said. It was cold, "I don't want you here.
Ano bang ginagawa mo rito? I don't remember inviting you." She added rudely. Ibang-
iba na talaga ito sa Kate na naging kaibigan niya. She changed so much.

"Kate, p-please.." Gusto niyang maiyak. Hindi niya kasi aakalain na sa ganito
hahantong ang pagkakaibigan nila. "I'm really sorry. I'm so sorry. Kate, please,
don't let our friendship be gone." She tried to hold her hand pero tinabig lang
nito.

"Matagal ng nawala ang pagkakaibigan natin, Ate." She sarcastically replied. "Saka
tumigil ka na. Kahit anong gawin mo, I don't want you to become my friend again."
Kate then crossed her arms, "Umalis ka na. You're not invited. Go home before I'll
call someone to put you out here." Tinalikuran siya nito kaagad.

"Kate, ano bang gagawin ko para hindi mo 'ko kamuhian?" She frustratingly said.
Tumigil naman ito.

Kate then turned back at her. She was smiling at her—mischievously. "I have
something to ask you." She paused for a moment, "I've heard the rumors, naghiwalay
na raw kayo ni Kuya Adrian?"
Nagulat naman si Vannie sa tinanong nito. She hesitantly nodded.

"And now, you're dating.. Samuel Ignacio that fast? Wow. Hindi ko alam na ganyan ka
talaga kaselfish, Ate Vanessa." Napailing-iling pa ito. Her statements were full of
sarcasm.

Napayuko na lang si Vanessa sa sinabi nito.

"You're just using him, right? To redeem yourself?" Napaangat naman ang ulo niya
dahil sa sinabi nito. "He's an option so you can save yourself from the
humiliation, am I right? You don't love him." Kate smirked after she said those
words. Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa sa sinabi nito.

"Now, if you want us to be okay, tell him the truth, Ate Vanessa." She challenged
her. "Tell him that he's not important."

"Tell him that you will never love him." She then gave her a devilish grin. Vanessa
noticed Kate was looking at someone behind her back.

Vanessa looked back and saw Samuel—standing behind her. Kanina pa ba ito na
nandodoon?

Nagkatinginan naman silang dalawa at ilang segundo rin ay umalis na ito.

"S-Sam!" She called out his name and quickly followed him. Narinig ba nito ang
pinagsasasabi ni Kate sa kanya?

Sinundan naman kaagad ito ni Vanessa. She ran so fast so she could catch up with
him. Sadyang ang bilis makalakad ng lalake. Nakalabas na rin silang dalawa sa bahay
ni Kate. It was already a very late night.

"Sam!" Tawag niya ulit sa pangalan nito. She was panting.

Tumigil naman ito sa mga yapak nito.

"Sam.." Hindi niya alam kung anong sasabihin niya rito. Even herself, she was
confused. She was so confused, "I'm sorry.. I'm so sorry." The words she could only
utter. She's sorry for not thanking him when he saves her all the time. She's sorry
for not giving it back to him for all the good things that he did to her. She's
sorry for hurting him.

She's sorry for she wasn't still sure of her feelings towards him.

"What if I won't accept your sorry anymore, Velasco?" He coldly said, "What would
you do?"

Nagulat naman siya sa sinabi nito sa kanya. Just a few seconds, Samuel Ignacio
started to walk, leaving her alone.

---

https://youtu.be/yPq9LM_2Jcg

"And I love the way you hurt me It's irresistible, yeah I love the way, I love the
way I love the way you hurt me, baby I love the way, I love the way..."

Sam smirked as he gulped another glass of beer. Nasa isang club kasi siya,
nilalasing ang sarili niya. He was at the bar counter, alone. He couldn't help but
to laugh while hearing the lyrics of song 'Irresistible by Fall Out Boy'. Iyon kasi
ang kinakanta ng banda na nasa loob.

"You're second hand smoke, second hand smoke I breathe you in, but, honey, I don't
know what you're doing to me.."

"I already told Max to fetch her up," Bigla namang tumabi sa kanya si Jared. His
friend immediately ordered some drinks.

Sam just grinned and gulped another glass. Fuck. Hindi pa rin siya nalalasing. Even
the alcohol couldn't fuck him up enough.

While Vanessa—can fuck him up every day. Vanessa fucks his life up even more than
the cigarettes he had smoked.

"Jared," He called his friend's name. Bakit hindi pa rin tumatalab sa kanya ang
alak? Shit. He just wanted to get himself drunk for at least tonight. "Did you
really love my sister?" He suddenly asked him—pertaining to her half-sister, Zia.

Hindi naman kaagad ito nakapagsalita sa sinabi niya but eventually, he heard Jared
chuckled, "I guess. Maybe. Maybe I did love her. Well, I wouldn't go serious with
her if I didn't." Jared answered and took a glass of beer.
"Girls are complicated, you know." Jared added. Sam couldn't agree more. "Why did
you ask?"

Samuel just answered his friend a smirk and took another shot.

"Don't tell me, you're already falling for her, Samuel?"

Napatigil naman siya sa sinabi nito.

Yeah, of course.

He already fucking loves her.

//

This is the first story na lumagpas ng 40 chapters. Lol! Mostly kasi sa mga stories
ko, 40 na yung pinakamaximum na mga chapters. I don't even know kung kailan din ito
matatapos.

Btw, can I have the dedication next time? Nagmamadali lang po kasi akong ipost ito.
Thank you.

Q: Sumusuko na ba si Sam kay Vanessa? Why or why not? Answer below. Hahaha. The
best answers will be dedicated for the next chap. :D

=================

Chapter 42

Typo errors are a lot.

Lily Collins as Vanessa.


Chapter 42

"Vanessa."

Vannie came back to her senses when somebody called her name. She was just there,
standing alone outside Kate's house—shocked—and confused. Aminado siyang gabing-
gabi na pero dahil sa huling mga katagang sinabi ni Samuel sa kanya, she doesn't
know what to react. She was afraid.

Napansin naman niya ang nakaparadang puting SUV sa harapan niya, it was a Toyota
Fortuner. The car's window suddenly opened and she then saw Max Peter Magallanes
who obviously drove the SUV.

"Ride." He said. Hindi naman alam ni Vanessa kung anong sasabihin niya rito.
Everything wasn't sinking in into her.

"Bilis, sakay na." It was obvious Max was getting pissed off. Napilitan namang
sumakay si Vannie sa kotse nito—riding shotgun with him. She doesn't know what is
happening.

Kaagad naman itong nagmaneho. Everything became silent. She doesn't really know
what to say. Parang naestatwa siya dahil sa mga sinabi ni Samuel Ignacio sa kanya—
what if he won't accept her apology anymore?

"Nag-away ba kayo?" Max asked her while he was focusing himself on the road.

"H-Ha?"

"Fuck, Vanessa," Hindi niya alam kung bakit bad mood ito. Usually kapag nakakasama
niya ito sa cafeteria, it was her and Max that would get that along so good—they
would usually tease Jared out—hanggang sa mapikon ito. But the real deal was, why
was he here fetching me up?

"Goddamn it, ginising pa 'ko ni Samuel sa dis-oras ng gabi para sunduin ka tapos
hindi mo ako sasagutin ng maayos?" Max was really getting irritated. Pinasundo siya
ni Samuel?

Medyo natakot naman si Vanessa sa boses nito. Max' voice was intimidating. "He's.."
She gulped. Hindi niya talaga alam kung anong mararamdaman niya dahil sa nangyari.
Gusto niyang maiyak at mainis sa sarili niya. "He's mad at me." She closed her
eyes. Samuel is mad at her.
Narinig naman niya ang pagbuntong-hininga nito, "Probably he's just pissed off. He
won't get mad at you. He's too devoted and loyal to you, Vanessa. He even
sacrificed a lot of things, just for you—even the fraternity. Even though before,
you really wanted the AGP to be dissolved, he was never mad at you." Max replied to
her—directly to the point.

Gusto namang maiyak ni Vanessa dahil sa sinabi nito. Max Peter was right. Samuel
has done a lot of things to her—he saves her a lot, he was there whenever she
needed a shoulder to cry on. Kahit ilang beses na niya itong tinataboy, kahit ilang
beses na niyang hindi ito napasalamatan—he was never mad at her. He still takes
care of her. Even when she and Adrian had split, he was there.

Ginawa nito ang lahat para sa kanya pero lagi na lang niya itong nasasaktan.

"Naguguluhan ako sa nararamdaman ko, Max. Hindi ko alam kung bakit.." Naiiyak na
sabi niya rito. Gulong-gulo na talaga siya.

Max just sighed again, "I don't have the position to interfere what's happening
between you two, Vanessa. Pero ang masasabi ko lang, tell him what you really feel.
Everyone has a limit. Tell him before it's too late."

---

"Samuel, it's getting late, won't you go home?" Tanong ni Jared kay Samuel nang
patuloy pa rin ito sa pagtungga ng alak sa bar counter. The club's noise was still
there—too loud—and there are still a lot people inside the club getting wasted.

Sam just grinned—shoving his hand to his friend, "I'm fine, you can go home, Jared.
Thanks for accompanying me." Sabi niya lang dito. He's really grateful when he has
his loyal friends with him—Max and Jared. Saka hindi pa naman siya ganun kalasing
kaya makakauwi pa siya ng maayos—either way, pwede naman siyang magtaxi na lang at
sa susunod na araw na lang niya babalikan ang kotse niya.

"Okay, no prob, dude. Sige, aalis na ako. Basta if something happens, just call
us." And just suddenly, Jared was already out of his sight.

Sam just concentrated in drinking his beer. Fuck. Bakit hindi pa rin nalalasing ng
todo? He was still fucking sober. Kahit ilang baso na ang nainom niya, hindi pa rin
siya tinatablan.
"Tangina talaga pare, kilala ko yung Vanessa na yun, naging schoolmate ko siya
'nung high school."

"Matalino pa yun e, pero hindi ko alam na may tinatago pala siya. Malandi pala."

Napatigil naman si Sam sa pag-inom niya nang marinig niya ang pag-uusap ng dalawang
lalakeng kakaupo lang katabi niya sa bar counter. The guys seemed so busy clicking
with their phones.

Vanessa? Bakit ba naririnig niya ang pangalan nito? Pati ba naman sa club ay
maririnig pa rin niya ang pangalan nito? Lasing na ba siya?

"Pare," Bigla naman siyang tinapik nung isa sa balikat—sabay pakita sa cellphone
nito—specifically a picture, "Kilala mo ba 'to?" The men were smirking.

Napatingin naman si Samuel sa picture na ipinapakita ng mga ito sa kanya. Kumunot


ang noo niya nang mamukhaan ang picture—it was a picture of Vanessa who was naked—
when the fraternity were still fucked-up shits before. He already got rid of the
pictures. How did these motherfuckers get it?

Kaagad naman niyang kinuwelyuhan ang isa. What the fuck. "Where did you
motherfuckers get this?!" Nakikisabay pa talaga ang mga ito sa kanya—he was even so
pissed off right now that the only way for him to forget it was make himself drunk
pero dumadagdag pa ang mga gagong 'to. He doesn't even know these guys.

"S-Sa—" Hindi kaagad ito pinatapos ni Samuel at kaagad itong sinuntok sa mukha.
Tangina. Ngayon na ba tumatalab ang alak sa kanya?

Lahat naman ng tao sa club ay napatigil sa ginawa niya. Everyone became silent and
was shocked to see what was happening—a commotion was starting inside.

"Putangina ka!" Mura niya sa lalake at sinuntok ito muli sa mukha nang tumayo ulit
ito. "Sinabihan ko na kayong tanggalin ito pero tangina niyo, hindi ba kayo
nakakaintindi?" He was really fuming mad. Pinagsusuntok niya ngayon ito hanggang sa
pumutok na rin ang labi nito. Hindi man lang ito nakapanlaban sa kanya.

"Tumawag kayo ng guards!"

"I-dial niyo ang mga pulis!"


Rinig na rinig ni Samuel ang pinagsasabi ng mga taong nakapaligid sa kanila na
hindi man lang sila pinigilan. But Samuel couldn't care less—he was really so
pissed off. Now, the guy was puking a lot of blood because of the punches he had
given him.

Aawatin naman sana siya ang isa pa nitong kasama pero kaagad niya rin itong
sinikmuraan. Napaupo naman kaagad ito sa sahig. "Fucking motherfuckers! Tangina
niyo!"

Bigla namang may lumapit sa kanya—dalawang guardiya ng club at kaagad hinawakan ang
magkabilang balikat niya.

"Dalhin niyo yan sa presinto!"

---

"The number you are calling is cannot be reached. Please try to call again later."
Sabi 'nung operator sa kabilang linya. Vannie has been calling Samuel Ignacio
twenty times already for that day. Buong araw niya itong tinawagan pero ni isa,
hindi sinasagot ng lalake.

Dalawang araw na niya itong hindi nakokontak. Magmula 'nung insidente kina Kate,
hindi na niya muli itong nakausap pa. She tried calling him but his phone was
always 'cannot been reached'.

She felt guilty again. Talagang bang ayaw na siya nitong kausapin? Kahit gusto-
gusto niyang puntahan ito sa pad nito, she was ashamed. Alam niyang malaki ang
naging kasalanan niya rito. She had hurt him. She also tried asking his friends
pero pati rin ang mga ito ay walang alam. 'Di rin nito macontact si Samuel.

Hindi rin niya tuloy maiwasang mag-alala dahil dito. Even Sam's friends couldn't
contact him. And it's already two days ago since they had talked. She misses him
already.

"Vanessa!" Nagulat naman si Vannie nang biglang dumating sina Max at Jared sa
student council room. The guys were panting.

"B-Bakit?" Nakakunot-noong tanong niya rito.

"Si Samuel," It was Jared who answered, "Nakulong siya. Ngayon, pinapamigrate siya
ng Dad niya sa UK."

"A-Ano?" She doesn't know what to react.

"Ngayon flight niya, dapat natin siyang maabutan!"

---

"H-Hindi natin siya naabutan," Gustong maiyak ni Vanessa matapos sabihin iyon kina
Jared at Max. The three of them were now at Samuel's condominium. "B-Bakit hindi
niya sinabi sa 'tin.."

Pinuntahan nila kasi kaagad ang airport pero pagdating nila, nakaon-board na ang
sinasabi nitong flight ni Samuel. She was getting frustrated. Gulong-gulo na talaga
siya sa mga nangyayari—all she could even ask herself was why? Why is Samuel doing
this to her?

"I don't know either Vanessa, but try going to his pad. B-Baka nandun pa siya." It
was even obvious the sadness in Jared's voice.

"Sige na Vanessa, hihintayin ka namin dito. Now, go." Max just said. Alam niyang
nanghihinayang din ito dahil sa ginawa ng kaibigan. All of them were confused with
Sam's abrupt decisions—leaving them so suddenly without a word.

Vanessa nodded and immediately went to Sam's pad. Sana nandun pa ito. Sana hindi pa
ito umalis. Please, Samuel, don't leave me.

Dumating na rin si Vanessa sa harap ng pinto ng bachelor's pad ni Samuel Ignacio.


She immediately pressed the doorbell. Pero walang sumasagot. She pressed it one
more time and still, there was no one opening the door.

"S-Sam.." She was about to press the doorbell again when the door suddenly opened.

"Velasco?" Nakakunot-noong tanong sa kanya ni Samuel. Samuel was wearing a black


long sleeve v-neck shirt and white pants. At tantiya niya, sa ayos nito, aalis nga
ito.

Hinawakan kaagad ni Vannie ang kamay ni Samuel at pumasok na silang dalawa sa pad
nito.
"Why are you leaving me?" Hinarap niya kaagad ito. Frustration was obvious in her
voice. "Bakit hindi mo sinabi sa 'kin na aalis ka?" Gustong-gusto niyang maiyak
dahil sa biglaang desisyon nito.

"V-Vanessa—"

"I don't know, Sam," Tuluyan na nga siyang naiyak, "Gulong-gulo ako ngayon sa
nararadaman ko sayo. I'm so confused! Naprepressure ako. Hindi ko alam..
Nahihirapan ako." She was getting stressed. "Pero ayokong iwan mo 'ko, Samuel.
Kahit gulong-gulo ako ngayon sa nararamdaman ko para sayo.. Ayokong iwan mo kong
mag-isa. Kasi alam kong kahit naguguluhan ako, importante ka sa 'kin."

"You're very important to me that I don't want lose." No matter how she tried to
force herself not to cry, the tears wouldn't stop flowing through her eyes.

"I'm not leaving, Vanessa."

Napahinto naman si Vanessa sa pag-iyak niya. Napatitig naman siya kay Samuel na
binibigyan siya ngayon ng ngiting mapang-asar.

"H-Ha?" Hindi ito aalis?

"Where did you get that I'm leaving?" He raised an eyebrow at her.

"You're not freaking leaving?!" Pero sabi sa kanya nina Max at Jared, may flight
ito papuntang UK. Sabi pa nga ng dalawa na nakulong ito at dahil doon,
pinapamigrate ito ng Dad nito.

"No."

"Pero sabi sa 'kin nina Jared at Max, aalis ka.." Oh god. She just gave an
emotional speech out there pero hindi pala ito aalis?! This is freaking
embarrassing.

"Trolling? They're trolling, probably. Naniwala ka naman sa kanila?" Tatawa-tawang


sabi ni Samuel sa kanya. Shit. Nakakahiya! Umiyak pa siya sa harapan nito.

"Pero hindi ka namin macontact. Saka.. nakulong ka sabi nila.." Patay talaga sa
kanya ang dalawang hoodlum na 'yun.

"Yeah, I got jailed," Kibit-balikat nitong sabi, "Kakalabas ko lang ngayon. My


father bailed me out at kaya 'di niyo ko macontact din."

"Oh god, nakakahiya," Napaupo na lang siya sa sofa na nasa gilid niya sabay sapo sa
noo niya, "B-Bakit ka nakulong?" Hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiinis
dahil sa kahihiyang ginawa niya kamakailan lang.

"Because... " Samuel sat beside her. Napatingin naman si Vanessa rito. She just
noticed how beautiful are his brown eyes—staring at her, "I'm protecting my
whore."

Napailing na lang si Vannie sa sinabi nito, "Mga siraulo talaga kayo. This is
embarrassing." She was covering her face with her hands. Namumula na talaga siya
dahil sa hiya.

She heard Samuel chuckled, "That was one hell of a confession, Velasco. Wow."
Inaasar-asar na naman siya nito.

Binato kaagad ni Vannie ang unan na nasa couch dito. "Stop teasing me—" Hindi siya
nito pinatapos nang bigla nitong hinawakan ang kamay niya kaya ngayon, napahiga na
lang silang dalawa sa couch nito—her—lying on top of Samuel.

Samuel suddenly gave her a peck on her lips, "I miss kissing you." He suddenly said
as she blushed. She was still at the top of him though.

"And I will accept your apology in one condition."

Naitaas naman ni Vannie ang kilay niya rito, "W-What?"

"Make-up sex."

"Bastos!" Natatawang hinampas niya ang dibdib nito. Natawa na lang din ito.

"How about a make-up kiss? Can I?"

Napailing na lang si Vanessa rito, "Okay." They both then kissed each other—deeply
and longingly.

Ilang minuto rin ay tumigil na silang dalawa. Samuel quickly hugged Vanessa—
caressing her hair. They were still both lying on the couch—Vanessa still on the
top.

"I love you, Velasco. I fucking love you." Samuel suddenly said.
//

Thanks for the wonderful comment lavachloe and to all of you guys! 

Q: From all the previous chapters, what can you say about the 'changed' Samuel?

The same procedures for the next dedication! :) 

=================

Chapter 43

Typo  errors are a lot.

Danny Schwarz as Samuel Ignacio.

Chapter 43

"Anak, nanliligaw ba yan sayo?" Tanong ng Mama Alma ni Vanessa sa kanya. Tapos na
kasi siyang magbihis papunta sa klase niya nang sinalubong siya nito sa baba. Both
of them were looking at the three guys at the dining room having fun. Lawrence, her
Dad and Samuel Ignacio were enjoying chitchatting with each other.

Nasa bahay na naman niya kasi si Samuel. Sinusundo siya nito lagi at inihahatid
araw-araw papunta sa university niya. Ewan ba niya, kahit alam niyang medyo malayo
rin ang condominium na tinutuluyan nito sa village, Sam would always exert an
effort just to fetch her—even the distance was north and south.

"Mama naman," Saway ni Vannie sa Mama niya. Iniintriga na naman siya nito. Alam na
rin ng mga magulang niya na hiwalay na sila ni Adrian. It was already 2 weeks ago.
Her parents were also there when she was so devastated because of it.

"Eh, araw-araw ka kasing hinahatid-sundo niya," Anito, "Saka napapansin ko e


talagang nagiging close na sila ng Papa mo. Tuwang-tuwa pa nga yang Papa mo kapag
pumupunta yan dito. Ano bang meron sa inyo, anak?" Hindi niya maiwasang matawa sa
sinasabi nito. Talaga kasing gustong-gusto nitong malaman kung ano ba talagang
meron sa kanila ni Samuel.
Nagiging malapit na rin kasi si Samuel sa Papa at sa kapatid niyang si Lawrence.

"Ito talaga si Mama," Napailing na lang siya.

Napansin naman niyang napatingin sa kanya si Samuel. Tumayo naman kaagad ito, "Sir,
aalis na po kami."

---

"Tinatanong ni Mama kung nanliligaw ka ba raw sa 'kin," Vannie casually said the
moment Sam drove the car. Katabi siya nito sa driver's sit.

"Hmm?" He was just focusing himself in the road, "What did you answer?"

"A-Ano.. W-Wala," Nahihiyang sabi niya. 'Di naman kasi pwedeng sabihin niya sa Mama
niya na sila na. Baka atakihin ito dahil alam nitong kakahiwalay pa lang nila ni
Adrian. And still, she isn't sure with her feelings yet. "S-Saka... h-hindi mo
naman kailangan manligaw, d-diba? Kasi.. tayo naman." She added awkwardly. Namumula
na talaga siya dahil sa hiya. Bakit ba kasi ganun ang itinanong sa kanya ng Mama
niya?

Napansin naman niya ang pagguhit ng ngiti nito. Sam just grinned as he was focusing
himself in driving. "Just always remember, Velasco," He suddenly said. He wasn't
looking at her, "I love you."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vannie rito. She was stunned. Ewan ba niya,
'nung unang beses pa nitong sinabi iyon sa kanya, hindi niya alam kung anong
isasagot niya. She wasn't expecting those words—coming from a guy who was a
notorious fraternity leader before. Sam was really unpredictable.

Natahimik na lang siya sa sinabi nito. It was really awkward—and she's blushing.
Ewan ba niya, alam niyang sa totoo, she felt giddy when Sam said those words to
her.

"K-Kailan kaya ako makakadrive ng sarili kong kotse? E-Excited na kasi ako." She
said instead. Talagang lumalakas lalo ang tibok ng puso niya dahil sa sinabi nito
kanina lang.

Sam lightly chuckled, "Well, you're good already, konti na lang, makakadrive ka na
rin."
"Talaga?" She turned at her head at him and beamed. "Magaling na akong magdrive?"

"Yeah," He answered, "But as I say, may kapalit ang pagtuturo ko."

Vannie's face became sour the moment Sam said those words, "Hoy, Rivera, tigil-
tigilan mo 'ko sa pagiging bastos mo." Naiinis na sabi niya rito. Sex na naman ang
sinasabi nitong kapalit, "Humanap ka ng ibang babae diyan, h'wag ako ang ginaganyan
mo." She crossed her arms. Inaasar na naman siya nito.

Tumawa naman ito, "Ikaw lang naman ang gusto ko. You're the only one who I want to
have sex with."

"Tigil-tigilan mo nga ako, Rivera!" She hissed. "At saka, alam kong may naka-anuhan
ka na dati pa. Kahit pa man 'nung nakilala mo 'ko, h'wag mong ipasa yang STD mo sa
'kin."

"I've been in abstinence for half a year already, Velasco," Biglang sabi nito sa
kanya, "But if you want to end my suffering, we can do it in my car." He naughtily
winked at her.

"Bastos mo talaga!" Hinampas niya ang braso nito, "Ibaba mo 'ko diyan sa tabi!
Ayokong marinig yang pagiging bastos mo!"

"Hey," Sam was still laughing, "I'm kidding, alright. I can wait." Vannie just
rolled her eyes.

"Pero kapag marunong ka ng magdrive," Panimula nito, "Mamimiss kong sunduin kita sa
inyo, Velasco."

---

Katatapos lang ni Vanessa ipasa ang list of activities na mangyayari para sa


University Week sa susunod na linggo. Sila kasi ang magfafacilitate ng mga activies
mostly para next week. May council din naman ang bawat college department ng
university—but the SSG is the main organizer for it. It will be an open-school
activity. 

"They declined all my credits cards, isa lang yung iniwan nila sa 'kin."
"Puro ka kasi kagaguhan. Tandang-tanda mo na, dapat nauna ka pa sa 'min ni Samuel
grumaduate e."

Rinig na rinig naman ni Vanessa ang pinag-uusapan ng dalawang hoodlum sa harapan


niya, walang iba kundi sina Jared at Max. Ngayon niya lang nakita ang mga itong
muli magmula 'nung pinagtripan siya ng mga itong aalis si Samuel Ignacio sa bansa.
They trolled her. At hindi niya talaga malimutan ang kahihiyang natamo niya dahil
sa dalawa.

"Hoy!" Tawag niya sa mga ito. Napalingon naman ang dalawa at nagulat nang makita
siya.

"Tangina, shit. Si Vanessa!" Jared cursed first. At laking-gulat na lang niya nang
biglang kumaripas ng takbo ang dalawa nang makita siya. Parang itong mga batang
nakakita ng multo.

"Hoy!!!!" Bago pa man makalayo ang dalawa sa kanya, tinanggal kaagad ni Vannie ang
suot niyang sneakers sa kaliwa at binato sa mga ito. 

Sakto namang natamaan si Max sa ulo. 

"Motherfucking god, shit!"  Napahinto naman ito at napahawak si Max sa ulo nito. He
was cursing a lot.

"Kingina, ikaw na bahala diyan, aalis na ako—"

"At saan ka naman pupunta, Montessor?" Nakataas na kilay na sabi ni Vannie rito
nang malapitan na niya ang mga ito. Kaagad naman niyang isinuot ang sapatos na
binato niya. 

Humarap na ang dalawa sa kanya, "Geez, Vanessa, ang brutal mo. Pwede mo namang
hindi kami takutin." Sabi ni Jared sa kanya kaagad. Si Max naman ay nakahawak pa
rin sa ulo nito.

"Wow. Ano na lang yung kahihiyang natamo ko dahil sa pangtritrip niyo sa 'kin,
aber?" She raised an eyebrow at them. "Pinaglololoko niyo ako!"

"Vanessa naman," Max rolled his eyes, hindi na ito nakahawak sa ulo nito, "Samuel's
fucking himself up, alone, brokenhearted, siyempre, tinutulungan lang namin yung
kaibigan namin. Ang slow mo kasi! Bakit kasi minsan, ang mamanhid niyong mga
babae?" 
"Batuhin kita uli ng sapatos ko e." Napipikon na sabi niya rito.

"Fine," Jared interrupted, waving his hands up high. Umaakto talagang parang mga
bata ang dalawa—to think, the two guys were as tall as Samuel too. "Ano bang gusto
mong gawin namin para quits na tayo? Shit. Bakit ba kasi kailangan namin maging
mabait para kay Samuel." Bulong pa nito sa huling mga katagang sinasabi nito.

Napaisip naman si Vanessa sa sinabi nito, "Hmm.. Be my errand boys during the
University week." Aniya. Nagulat naman ang dalawa sa sinuggest niya, "Magiging
utusan ko kayong dalawa next week."

"What the fuck, seriously?" Jared incredulously replied.

"Bakit 'di na lang si Villaflor at si Zia yung gawin mong mga utusan tutal bitter
ka naman sa kanila—" Sinapak naman kaagad ni Vanessa si Max kaya naman napa-aray
tuloy ito.

"Shit, nakalimutan nating marunong pala 'tong magjudo, pare." Max complained.
Tinawanan lang ito ni Jared. 

"Yeah, fine," Jared said, surrendering, "Pumapayag na kami, baka isunod mo pa ako
kay Max."

"Sige, aalis na kami, baka ma-judo mo pa kami lalo." Nauna nang tumalikod sa kanya
si Jared.

"Pakikamusta mo na lang kami kay Samuel." Dagdag naman ni Max at tuluyan na ngang
umalis ang dalawa sa harapan niya. She shook her head instead. 

Her phone suddenly beeped. Kinuha naman niya iyon sa bulsa niya at binasa ang
message.

Fr: Hoodlum.

Dinner.

 I'll fetch you in your house later.

---
"Nandiyan na pala siya," Sabi naman ng Papa ni Vannie nang makababa na siya mula sa
kwarto niya. Nagmamadali pa naman siya sa pagbibihis niya. She wasn't even sure
kung maganda yung suot niyang pinili, it was just a simple dress. She didn't even
yet look herself at the mirror. Malapit na kasing magseven sa gabi at seven ang
usapan na susunduin siya ni Samuel para sa sinasabi nitong dinner.

Nakita naman niyang tumayo si Samuel mula sa pagkakaupo nito. The three of them
were at the living room. Napansin naman niya ang isang bouquet na dala-dala nito.
The guy was even wearing formal clothes—a black long sleeve formal shirt that was
folded 'till his elbow and gray pants. And she would admit, Samuel was really
looking good. 

"Flowers," He said as he handed her the bouquet. Samuel was smiling ear to ear.  

"T-Thanks," She said as she accepted the flowers. Pero aaminin niyang medyo kinilig
siya sa ginawa nito. It was so unexpected of him.

Humarap naman ito sa Papa niya, "Sir, magpapaalam po sana ako kung pwede ko bang
ligawan ang anak niyo." Samuel directly said.

 Napanganga naman si Vanessa sa sinabi nito. W-What the heck.  Hindi siya
makasalita sa sinabi nito.

"Oo naman hijo, ikaw pa. Malakas ka sa kin," Her dad responded, laughing. Namula
naman si Vannie dahil sa sinabi nito.

"Papa naman!" She reacted. Parang mas tuwang-tuwa pa ito sa ginagawa ni Samuel kesa
sa kanya.

"Then I would like ask your permission to bring her for a dinner tonight, sir."
Samuel asked. Parang seryosong-seryoso ito ngayon sa sinasabi nito sa kanya.

"Sure," Her father smiled genuinely at him, "But please, take care of her like we
do."

---

"I didn't expect what you did there, Rivera." Vannie said as they both entered the
restaurant. Sam invited her to have a dinner with him. May i-memeet daw kasi silang
importanteng tao rito. And because she owed Sam a lot, she agreed. He said they
will have a dinner with his deceased mother's grandparents.

"Because that is how I love my whore."  Sam answered, grinning. She rolled her
eyes. But deep inside, she really was giddy.

"Hoodlum."

Napansin naman nilang dalawa ang dalawang matatandang kumakaway sa kanila. As what
she could see, mukhang mga mestizo at mestisa ang mga ito. They looked like they
have a Spanish blood.

Dumating na silang dalawa sa table.

"Apo!" Bati 'nung babae kay Sam. Samuel quickly gave the old woman a kiss on the
cheek. The old couple looked really elegant. At tama nga ang hinala niya na hindi
ito mga Pilipino— though the old woman looked like a half.

"Abuela," Sam greeted back. (Lola) "My girlfriend, Vanessa Velasco, Lo, 'la" 

"Good evening po," Vannie greeted shyly. She noticed the old woman was eyeing her
from head to toe. Parang kinikilatis pa siya nito—like she was criticizing her.

The old woman raised an eyebrow at her. Kinakabahan na tuloy siya, "What do you do,
young lady?" Masungit na sabi nito sa kanya. Napahawak naman si Vanessa sa kamay ni
Sam. Parang nakakatakot kasi kung tumingin ito sa kanya.

"Uhm.. I'm still a s-student, Ma'am." She was stammering, "E-Education student."

"Education? Why Education?" Mas lalong itinaas nito ang kilay nito.

"I-I want to teach those h-homeless children po kasi. K-Kahit sa maliit na paraan
lang—they could learn something about school." She answered sheepishly. Napayuko na
lang siya.

Nagulat naman siya nang bigla itong tumawa.

"I'm just joking, hija," The old woman said, giggling. "Samuel, I like this girl. I
think she's gonna be my favorite." 

---
"Nakakatuwa sila," Sabi ni Vanessa kay Samuel  nang kasama niya ito sa paglalakad—
both of them were strolling at the nearby beach. Tapos na kasi ang dinner nilang
dalawa sa mga grandparents nito. But the night was still early so they decided to
have a stroll first.

She wasn't really expecting that Lola Paulina and Lolo Sandro were fun to be with.
'Nung una kasi, akala niya masusungit ang mga ito—akala nga niya ayaw sa kanya ni
Lola Paulina dahil sa mga tanong at tingin na binibigay nito sa kanya. But in
reality, palabiro pala ang mga ito. 

"Yeah, that's why when they told me they're going to visit Philippines, gusto kong
makilala mo rin sila. They're the best grandparents." Sam answered. They were both
walking barefood at the sand—holding their own shoes.

"Sam, remember how we used to hate each other before?" Vanessa suddenly asked.
Natawa naman ito sa kanya. Naalala pa talaga niya kung gaano sila naging mortal na
magkaaway dati.

"Yeah, you were so eager to put me down." Sam replied.

Vanessa giggled, "Yeah, but I failed though." 

Tumigil naman si Samuel sa paglalakad, "You didn't," Napatingin naman si Vannie


rito. Sam was staring through her eyes so intensely that anytime, she would melt.

"Because I fell so hard," He added as he was boring his gaze at her. Hindi naman
kaagad nakapagsalita si Vanessa sa sinabi nito. Why is this guys has so much effect
on me?

Bigla namang tumunog ang phone ni Vanessa. She quickly got it up from her purse.
She was surprised to see Adrian was calling her.

"H-Hello, Adrian?" 

"Vanessa, si nanay," Parang umiiyak ito sa kabilang linya, "Naospital siya, nasa-
ICU siya ngayon."

---
"Adrian!" Tawag ni Vannie sa lalake nang dumating na silang dalawa ni Samuel sa
ospital kung saan pinaconfine si Tita Norma. Samuel was currently with her. They
were now at the ICU center.

Nilapitan nila kaagad ito ni Samuel. Adrian was currently talking a doctor.

"A-Anong balita? Okay lang ba siya?" She asked them worriedly. Dahil sa pagiging
matagal na kaibigan din nila ni Adrian, naging close na rin niya ang nanay nito.

"She needs an immediate heart operation para mabuhay siya because right now, she's
really in critical condition." Sabi naman sa kanila ng doktor.

"Sige po, gawin niyo po ang lahat para lang gumaling si Nanay," Adrian begged. He
really looked hopeless. 

"But it will be costly, kasi immediate operation kasi, around four hundred thousand
pesos."

Natahimik naman silang lahat sa sinabi nito. Pati si Vannie ay hindi rin
makapagsalita. Four hundred thousand is too expensive. 

"W-Wala na po bang ibang paraan? Mga gamot, therapy—" 

Before Vanessa could even finish her sentence, Samuel suddenly interrupted them,
"Ako ng bahala sa gastusin."

"Just do everything to make his Mom well."

//

Thank you again, xoxo_chana for your wonderful comment and to all of you guys!

Q: Why did Samuel help Adrian's mother? What is he up to again? 

The same procedures with the answers.

PS. Prefinals at finals po namin sa succeeding weeks, so the updates will be


slower. Please understand, thank you so much!
=================

Chapter 44

Typo errors are a lot.

Lily Collins as Vanessa.

Chapter 44

"Yung mga snacks saka tubig? Naayos na ba?" Tanong ni Vannie sa mga kasamahan
niyang mga lower classmen sa SSG. Ngayong araw na kasi magsisimula ang University
Week. Every one of them, including the officers of the different council from each
college department was helping each other out. Lahat sila ay nandodoon ngayon sa
gymnasium ng university nila. Ang activity kasing nakaschedule ngayon ay isang
friendly sports tournament. A friendly match between their university, WoodRidge
University vs. St. Fulgentius University in different sports category—soccer,
basketball, swimming, tennis and a lot of more.

Mamayang 9am kasi pupunta ang mga players ng WoodRidge sa gymnasium pati na rin sa
St. Fulgentius. Magwawarm-up kasi hanggang 9am to 10am ang mga players ng mga
iba't-ibang mga sports sa gym. Their university's gym is really huge that it can
occupy a lot of students—and there will be a lot of students too coming from St.
Fulgentius that will come there. It is an open-school University Week. In 10:30am,
the sports tournament will start.

"Oo, Ate, nasa kanya-kanya ng mga stations." Sagot naman sa kanya ni Jason.

"Good, sige, thank you. Pwede na kayong pumunta sa mga nakaassign niyong mga
stations," She commanded and smiled to her fellow councilmates. Tumango naman ang
mga ito nagsi-puntahan na sa kani-kanilang mga assigned stations. Sila kasi
magbibigay ng mga snacks at water sa mga players. At dahil din diyan, kinailangan
nilang pumunta sa university ng maaga kanina. The council students were tasked to
arrange everything in the gymnasium.

Pumunta na si Vanessa sa soccer station na nakaassign sa kanya. She smiled when she
saw everything was already arranged. Nakahanay na ng maayos ang mga snacks at tubig
sa bawat players ng dalawang university.

"Vanessa!" Kaagad naman siyang nilapitan ni Max nang makarating na siya sa station.
She rolled her eyes the moment she saw him. Nakavarsity jacket pa ito ng basketball
team ng university nila—na sa pagkakaalam niya, wala itong sinalihang sports.

"Ang aga mong dumating," She said sarcastically. Sabi pa naman ng dalawa na
tutulungan siya nito na mag-ayos sa gym—in exchange for what they did to her
before. Pero ngayon pa lang ito dumating kung kailan natapos na silang lahat.

"Hey," Max raised his hands up, "Stop giving me that murderous look. Gee, 'di ako
nagising sa alarm ko. Tapos traffic pa." Dahilan pa nito. Inirapan niya lang ito at
nilalagay na sa table ang mga snacks at tubig. "Tulungan mo na lang ako rito,
nasaan ba si Montessor?" Aniya habang hinahanay ang mga tubig.

"He's busy flirting with the volleyball players from St. Fulgentius," Sagot naman
sa kanya ni Max at tinulungan na nga siya. "He'll be here soon." Sila kasing tatlo
ang mamimigay ng mga drinks at snacks sa mga soccer players. Mamaya rin, during the
match—the three of them will be the scorer and the announcer.

"Ang tatamad niyo talaga," Napailing na lang si Vannie sa isinagot nito, "Ikaw na
magbigay ng mga snacks at tubig sa St. Fulgentius, ako na sa WoodRidge."

"Yes, ma'am." Hindi niya tuloy maiwasang matawa sa sinabi nito.

"Vannie," Napatigil naman si Vanessa sa pag-aayos niya at napansin si Adrian. He


was wearing his jersey #24 and his surname Villaflor printed together in the front
and back. Isa kasing soccer player din ng university nila si Adrian. Before, lagi
niya itong sinasamahan at pinapanuod sa mga laro nito. She was his cheerleader as
well as his caretaker. Siya ang nagpupunas sa pawis nito pati na rin ang pagbibigay
ng tubig o energy drink dito. But now.. it was a whole a lot of difference.

As what she observed now, Adrian was all sweaty. Kanina pa kasi itong nagwawarm-up.
Before, she would drool around him—because the guy is really hot. Hindi rin niya
idedeny na may taglay ding charisma si Adrian plus he was also tall. Kaya 'di niya
ikakaila na maraming ring nagkakagusto rito but when it circulated that they were
dating together already, sabi ng iba, bagay daw sila.

"Adrian.." Hindi niya alam kung anong sasabihin dito. Aaminin niyang Adrian was
really looking good.

"A-Ano," He scratched his nose shyly, "Salamat. Thank you so much for being with me
habang matapos ang operation ni Nanay. I really appreciate it." He wasn't even
looking at her.

Naging successful na kasi ang heart operation ng Nanay nito. Dahil naging malapit
na rin sa kanya si Tita Norma, sinamahan niya ang lalake buong linggo sa
pagbabantay. Si Adrian lang kasi ang nag-iisang anak nito. She would always visit
and stay with them for hours in the hospital.

"W-Wala yun," She felt nervous, parang naninibago siyang nag-uusap na sila ulit.
'Nung maospital kasi ang Nanay nito—yeah, they talked but they were mostly talking
about his mom's condition, nothing more. Talagang kritikal kasi ito. "S-Saka,
naging close ko rin naman kasi si Tita Norma."
Napaangat naman ang ulo ni Adrian at napatingin sa kanya. He smiled genuinely at
her.

"Uhm, water?" Sabay abot ni Vannie dito ng isang bottled water. Natawa naman si
Adrian sa ginawa niya.

"Yeah, I really need that." Tinanggap naman nito ang tubig at nagkatawanan muli
silang dalawa.

"Ayan na ang mga soccer players ng St. Fulgentius." Biglang sabi ni Max. Napatigil
naman si Vannie at napatingin sa mga nagsidatingang kalalakihan. The players were
wearing their own university's varsity jacket and holding their varsity bags too.

But her world stopped the moment she saw a very familiar guy.

"D-Diba si Samuel Ignacio yan?"

"Sa St. Fulgentius pala siya nagtransfer?"

"I didn't know he was a soccer player! 'Di naman yan naglalaro rito dati!"

Rinig niyang sabi ng ibang mga players ng WoodRidge. Parang naestatwa si Vanessa
nang makita muli si Samuel. She doesn't even know na naglalaro pala ito ng soccer
at pupunta doon. And since last week pa silang 'di nagkikitang muli.

Napansin naman niyang napatingin sa kanya ni Samuel. She also noticed his gaze went
to Adrian and after that, kinausap na nito si Max na siyang magbibigay ng mga
snacks at drinks ng university nito. Samuel was giving her a cold treatment again.

Simula 'nung tinawagan siya ni Adrian tungkol sa nangyari sa Nanay nito—and Samuel
shouldering all the hospital expenses, hindi na sila muling nagkausap. The next
day, he wasn't anymore contacting her—even fetching her up in her home. She thanked
him for helping Adrian through text and he just replied, 'K'. Pagkatapos 'nun, 'di
siya nito kinausap kahit sa tawag or text man lang. Hindi rin niya alam kung bakit
biglang naging malamig ito sa kanya. Hindi rin siya nito sinamahan sa ospital sa
pagbabantay sa Nanay ni Adrian. Hinayaan lang siya nito.

She also tried texting him or calling him. Pero madalas itong cannot be reach or
the guy wouldn't reply or answer her texts or calls. Sinubukan din niyang puntahan
ito sa bachelor's pad nito at nalaman na lang din niya na umuwi pala muna ito sa
bahay ng mga magulang nito.

Pagkatapos ay nagsimula ng magwarm-up ang mga players ng St. Fulgentius. Si Adrian


naman ay umalis na rin at ipinagpatuloy ang warm-up routines nito.

"Wow," Max suddenly reacted while turning his head at her, "LQ again, huh?" He
said, grinning at her slyly. Napailing na lang siya.

---

"Go St. Fulgentius!!"

"Fighting WoodRidge!!"

Nagsigawan kaagad ang mga estudyante nang magsimula na ang laro sa soccer. The
students were cheering out their favorite teams in the soccer field. Marami-rami
ring mga estudyanteng nanunuod sa laro. Vanessa and the two guys, Max and Jared
were in the center—at the announcer's table. Sila kasi ang magsasabi ng mga scores
at kung ano na ang nangyayari sa mga players sa field. The two guys were assigned
to narrate the entire game while she was the one who would record the scores.

The ball was currently at the soccer team of WoodRidge. But whom Vannie was looking
seriously at was no other one, Samuel Ignacio. He looked very serious though while
playing the game.

"Oh, shit!" Jared cursed while on mic, "#4 Asenjo of St. Fulgentius midfielder got
quickly the ball from WoodRidge #12 Jimenez!"

She was just watching the soccer players play. Aaminin niyang magaling ang soccer
team ng St. Fulgentius—adding that kaagad nitong nakuha ang bola ng team nila. Ni
hindi pa nga natatapos ang one minute ng game e nakuha na ng kabila ang bola.

"Go Asenjo!!!"

"We love you, Xander!!"

Sigaw ng mga kababaihan sa audience. Vannie also noticed that #4 player, Alexander
Asenjo of St. Fulgentius is famous. Ito ang nahahalata niya sa mga estudyante ng
SFU. They were mostly shouting and cheering for the #4 player. Adding that, she
also noticed the #4 player was good looking.

"Sam!" She heard Alexander shouted and kicked the ball to Samuel.

"And #15 Rivera from SFU, forward player, got the ball from #4 and finally...
goal!!!" Max shouted and everyone applauded the moment when Sam kicked the ball so
hard that it goes after the goal line—in which the goalkeeper didn't reach it.

Hindi tuloy niya maiwasang mamangha. She didn't expect that Sam could play soccer
that good. He wasn't even sharing anything about it.

Napansin naman ni Vannie na napatingin sa kanya si Samuel. Samuel was looking at


her—blankly. Pagkatapos ay bumalik na ulit ito sa posisyon nito sa field. Parang
tuloy huminto ang mundo niya nang tinitigan siya nito.

Pinapasok na rin sa team ng WoodRidge si Adrian. The students from WoodRidge then
started to cheer out loud. Isa rin kasi si Adrian sa mga magagaling na players ng
soccer team ng university nila.

She noticed how Samuel was giving Adrian a death glare. She even heard Adrian
greeted Samuel but Samuel didn't respond back. Sam really looked so pissed off.

Hindi niya tuloy maiwasang malungkot sa inaasal nito.

---

St. Fulgentius – 5

WoodRidge – 2

Lamang ng apat na puntos ang St. Fulgentius sa WoodRidge at 1 minute na lang ang
natitira sa game. Mostly who scored a lot of goals were Asenjo and Rivera from
Fulgentius while it was Villaflor and Santos from WoodRidge. It was really a tight
game. Every player were doing their best shots.

Vannesa was also amazed when she noticed how good Samuel was at playing soccer.
Talagang magaling kasi itong maglaro—to think, she wasn't expecting would engage a
sport like that. 'Nung nasa WoodRidge pa kasi ito dati, Samuel was just busy being
a bad boy.

Bigla namang nagkagulo sa loob ng field. Nakita naman niya ang #10 na player ng
WoodRidge at si Samuel na nagtatagisan ngayon ng mga tingin habang inaawat ng mga
kasamahan nila.

The referee quickly whistled and went to them. Signing a penalty for the WoodRidge
player.

"Penalty and yellow card because of unsporting behavior for Fernan #10, direct free
kick is now given to #15 Rivera!" Jared announced at kaagad namang naghiyawan lahat
ng estudyante sa loob.

The referee immediate gave Samuel the ball. Samuel without hesitation, kicked the
ball with full force that even the WoodRidge goalkeeper couldn't reach it.

"Goal!!!!" Everyone stood up and shouted at the top of their lungs.

"St. Fulgentius – 6, WoodRidge – 2! One set game won by St. Fulgentius!" Kaagad
nagsigawan ang lahat—especially students coming from St. Fulgentius. Samuel's team
won the game.

Pero nagulat naman ang lahat nang biglang sinuntok ni Fernan si Samuel. Napaatras
naman si Samuel sa ginawa nito. Nagsusuntukan na ngayon ang dalawa.

"Sam!!!" Vannie quickly stood up from the table and went to them. Pinipilit ng iba
awatin si Samuel sa ginagawa nito kay Fernan. Samuel was already at the top of
Fernan, punching him so hard in the face. Sumusuka na ito ng dugo dahil sa mga
suntok na nakuha sa lalake. But none of them couldn't stop Samuel from what he was
doing.

"Sam!" Vanessa eyes got widened when she noticed Sam became violent again. "Please,
tumigil ka na! Samuel! Tumigil ka na!" She shouted as she went near to Fernan.
Nilapitan din naman siya ni Adrian para tulungan din si Fernan.

Huminto naman si Samuel nang makita siya. Kaagad nagsilapitan ang mga tao sa kanila
para pigilan ang mga nangyayari. Samuel just stood up and pushed the people in
front of him—then he walked out.

---

"Siguro, ako na namang pinaniniwalaan mong may kasalanan ng lahat?" Samuel


immediately said to Vanessa the moment she arrived at the men's locker room. Mag-
isa lang nakaupo si Samuel sa bench. He was half-naked, his shirt on his shoulder
and sweating a lot. Napapansin din niya ang natuyong dugo mula sa bibig nito at ang
mga pasang natamo rin ng mukha nito dahil sa suntukan kanina.

"Are you going to blame me again, Velasco?" He was giving her a sarcastic grin.

Hindi naman nagsalita si Vanessa at nilapitan lang ito. She was bringing a first
aid kit coming from the university clinic. Tinabihan niya ito sa pagkakaupo at
kaagad binuksan ang kit para kumuha ng cotton at betadine. After that, she put some
betadine on the cotton and cupped Sam's face with her left hand—in order to face
her. "Humarap ka sa 'kin," Aniya saka sinimulang gamutin si Samuel sa mukha.

"I'm not blaming you," She said as she was treating him. "Alam kong wala kang
kasalanan."

She then noticed Sam's eyes got softened, "I'm sorry," He suddenly said. "I'm sorry
for what I did earlier," Yumuko naman ito. He was avoiding her eyes, "Sorry for
being an asshole again."

Napabuntong-hininga na lang si Vannie sa sinasabi nito, "Sam, why are you avoiding
me?" She said frustratingly, "I've tried reaching you out pero lagi mo na naman
akong iniiwasan."
"Kayo na ba ulit ni Villaflor?" He suddenly asked her. Medyo nabigla naman si
Vannie sa itinanong nito, "I knew somehow, maybe you would be back together again
because of it," Samuel suddenly forcefully laughed, "Ano bang papel ko sa buhay mo,
Velasco? I'm just a pretend boyfriend, aren't I? So I'm just distancing myself." He
bitterly added.

"Minsan, hindi lahat ng gusto mo, nakukuha mo rin." He bitterly smiled. Then there
was silence afterwards.

"Sam," Vanessa breathed hard, "Hindi kami nagkabalikan."

"Ngayon, ang alam ko lang.. ikaw lang ang gusto kong makasama."

Napatingin naman sa kanya si Sam—who was obviously surprised at what she just said.

He then chuckled and hugged her, "Damn it. Why are you making me fall so hard for
you, Velasco?"

//

Thank you to pablasebay and ZilistarcLlona for the wonderful comments as well as to


you guys!

Nag-update ako ngayon kasi inaantok ako. Hahaha. But as I say, slower updates for
the next two weeks because it's our prefi and finals. 

Q: Paano kaya kiligin si Samuel? Kinilig din ba siya sa sinabi ni Vannie sa kanya?
Hahahahaha

The same answers with the procedures.

PS. If you noticed, I mentioned Alexander Asenjo (if you have read my story,
Husband For Rent he's the son of Jack). I think after I finished TBBC or in the
summer, I'll make a story for him. 

Stay tune guys!

=================

Chapter 45

Typo errors are a lot.


Chapter 45

"Sige na, Vanessa, ngayon lang. Please." Pagmamakaawa ni Max kay Vanessa habang
inaayos na niya ang mga brochure na ibibigay niya sa mga visitors mamaya.
Pangalawang araw na kasi iyon ng University Week nila—at ang araw na ngayon ay
'Opening of Booths'. Magkakaroon ng mga iba't-ibang booths sa bawat department ng
college. Nakisabay na rin ang mga elementary at high school department sa activity
kaya may kanya-kanya ring mga booths ang mga ito. It will be a very fun day for the
whole students of WoodRidge. Open din siya for visitors kaya kahit sino ay pwedeng
makapasok.

Sila naman na nasa student council ay magbibigay ng mga brochures tungkol sa


kabubuan ng buong university. Sila ang magiging tour guide sa mga visitors na
gustong mag-aral din doon.

Naitaas naman ni Vannie ang kilay niya kay Max. Nasa loob kasi sila ng council room
kasama rin si Jared na tinutulungan siya sa pag-aayos din ng mga brochures.
Mamayang 9am pa kasi mag-oopen ang university.

"Sa dami ng ginawa mong kasalanan sa 'kin, talagang humihingi ka pa ng pabor? Ikaw
na talaga, Magallanes." Inirapan niya ito. Paano kasi, pumunta lang ito ng maaga
doon para humingi ng pabor sa kanya. Akala nga niya dahil gusto nito siyang
tulungan para matapos niya ng maaga ang mga gawain niya.

At ang pabor pa na sinasabi nito? Maging one-day girlfriend daw siya nito ngayong
araw. Darating daw kasi ang babaeng ipinagkasundo nito sa kanya ng mga magulang
niya dati. Obsessed daw kasi ito sa kanya tapos nang malaman nitong pupunta ito
doon sa university, kailangan niyang magkaroon ng girlfriend para hindi raw ito
dumikit-dikit sa kanya.

"Vanessa naman," Nagmamakaawa pa rin ito, "Nagbago na ako. Hindi na 'ko gumagawa o
gagawa pa ng mga kalokohan o ang fraternity namin, saka, sorry na. Akala ko ba
kaibigan na tayo? Seryoso na nga ako sa pag-aaral e saka last year ko na lang din
dito kaya 'di mo na rin ako makikita."

Itinaas lang ni Vannie lalo ang kilay niya. Totoo namang nagbabago na ito. Rinig na
rinig nga niya e seryoso na talaga ito sa mga make-up classes nito. Saka ngayon,
hindi na rin nambubugbog ang AGP ng mga estudyante. Simula 'nung umalis si Samuel
at nagtransfer, wala ng gulong ginawa ang Alpha Gamma Phi.

"Nahihibang ka ba? Bakit naman ako ang magiging girlfriend mo? Marami namang iba
diyan! Gamitin mo yang kapal ng mukha mo." Napipikon na talaga siya sa mokong na
'to. Busing-busy nga sila ng mga councilmates niya sa araw na iyon tapos dadagdag
pa ito.
"Vanessa, matalino ka. May isip ka. Kung sa iba ako kukuha na magpapanggap para sa
'kin, of course, epic fail yun. Baka hindi pa maniwala yung fiancée ko." Dahilan pa
nito. Talagang kulang na lang ay lumuhod ito sa harapan niya.

"Gawin mong girlfriend mo si Jared o. Willing naman siguro yan. Tutal, magkaibigan
kayo." She replied back.

Umubo naman bigla si Jared sa sinabi niya na tahimik lang na tinutulungan siya.
Pinagalitan kasi niya ito dahil nanlalandi na naman ito sa mga council officers na
nandodoon, "Tahimik na nga lang ako rito, sinasali niyo ko. Fuck you, ha." Naaasar
na sabi nito.

"Please, Vanessa. Ngayon lang. Saka wala naman si Samuel."

"Jared, tulungan mo kaibigan mo." She said instead.

"Sa pagkakaalam ko, hindi ako bakla." Hindi maiwasan ni Vannie na matawa sa
isinagot ni Jared. Alam niyang napipikon na ito. Sa dalawa kasi, ito ang pikunin.
Simula kasing naging kaibigan niya ang dalawa, unting-unti na niyang nakikilala ang
mga ito—na kabaliktaran pala sa mga inakala niyang ugali 'nung mga basagulero pa
ang dalawang mokong.

"Vanessa, please! Sige na, ngayon lang." Pagmamakaawa pa lalo ni Max Peter sa
kanya.

"Ayoko. Wala naman akong makukuha diyan sa kalokohan mo."

"Ako na bahala sa budget niyo rito, mga gastusin, sponsor ako ngayon sa inyo this
University Week. Sige na. Payag na." Napaisip naman siya sa sinabi nito. Totoong
kulang sila sa budget ngayon na sem. At alam din niyang mayaman na mayaman ang
pamilya nito dahil maraming real estates ang mga ito na pinagmamay-arian—yung
condominium nga ni Samuel, sa pagkakaalala niya. Minsan ng naikwento sa kanya ni
Sam na ang pamilya nito ang may-ari.

"Ayoko pa rin. Magagalit si Samuel. Mabugbog ka pa 'nun." Sabi na lang niya.

"Hindi naman siya pupunta diba? Hoy, pumayag ka na." Anito. Oo, hindi naman pupunta
si Samuel sa araw na iyon kahit open for visitors ang activity nila. Pagkatapos
kasi 'nung usapan nila kahapon, balik na naman silang dalawa dati. Hinatid-sundo na
naman siya nito. Hinatid din siya nito kaninang umaga. Nagsabi pa nga ito sa kanya
na tutulungan siya nito sa pagprepare sa activity pero hindi niya ito pinayagan.
May pasok pa kasi ito at ayaw niyang umabsent na naman ito para lang sa kanya kasi
baka madelayed na naman ito sa paggraduate. Gragraduate na kasi ito ngayong
October.

"Hay, sige na nga." Dinuro niya kaagad ito, "Pero totohanin mo yung tungkol sa
budget ha! Patay ka sa 'kin 'pag di ka nagsponsor. Saka, kung boyfriend kita
ngayon, tutulungan mo ko mamaya sa pagtotourguide, clear?"

"Yes ma'am!" Talagang tuwang-tuwa pa itong pumayag sa kanya.

"Ibig sabihin ba niyan, pwede na kong hindi tumulong?" Nagreact naman si Jared
bigla. Nilingon naman ito ni Vannie at napansin na excited din itong hindi
tutulong.

"Hindi, tutulong ka pa rin. Ano ka, sinuswerte?" Sumimangot naman ito kaagad
pagkatapos ng sinabi niya.

"Tara na! Malapit ng mag-9, pupunta na tayo sa entrance para salubungin ang mga
visitors." Aniya.

---

"Please enjoy your stay here in WoodRidge." Nakangiting bati ni Vannie sa dalawang
teenagers na babae at ibinigay na ang dalawang brochures sa mga ito.

"Gusto niyong magtour?" Tanong naman ni Jared dito. Kasama niya ngayon ang dalawa
pati narin ang ibang council officers sa pagsalubong sa mga bisita.

Humagikgik naman ang dalawa, "Okay na kami, Kuya. Booth hopping lang yung ipinunta
naming dito, sige!" Sabi 'nung isa at kaagad umalis ang mga ito.

Marami-rami na ring mga tao ang pumasok sa university. Minsan lang ang may gustong
magpasama o magpapatour sa mga facilities ng school. Madalas kasi sa mga visitors
ay booth hopping ang pinunta.

Maya-maya may napansin naman silang isang black na Volkswaggen sportscar. Nasa may
entrance kasi sila ng university kaya kitang-kita nila ang kotse. Pinark naman nito
ang sasakyan sa gilid at napansin nilang may dalawang taong bumaba at may dalang
isang bata na tantiya nila, mukhang kindergarten.

"Good morning! Welcome to WoodRidge University!" Masiglang bati ni Vannie nang


dumating na ang tatlo. They looked like a family though, a young family. Sa
napapansin nga niya, parang nasa early twenties pa ang babae. She also has to admit
that the girl was really pretty—at sigurado siyang may lahi ito. The girl has a
natural blonde hair—shoulder length and a white complexion na pangforeigner na
isali pang matangkad din ito. But the girl's clothes were very simple though. She
was just wearing a white polo shirt and black jeans. Hawak-hawak din nito ang kamay
ng bata na mestiza rin kung tignan kahit nakafacemask ito.

"Salamat." The woman greeted at medyo nagulat naman silang tatlo sa sinabi nito.
Parang bihasa kasi itong magtagalog. Akala nga nila, mag-eenglish ito.

"Teka, diba kayo yung mga announcers kahapon sa soccer game?" Tanong naman sa
kanila 'nung lalake.

Natahimik naman si Vanessa sa sinabi nito. Oo. Natatandaan niya ito. Ito yung
naging MVP ng laro ng soccer kahapon—si Alexander Luis Asenjo. Sikat na sikat kasi
ito kahapon na pati mga babaeng estudyante ng WoodRidge ay nahumaling dito. He was
handsome alright. Alexander and Samuel were the ones who really stood out yesterday
during the soccer game—but she could say this guy had more fans—merely because
everyone in WoodRidge really feared Samuel for being a past notorious fraternity
leader before.

Hawak-hawak din nito ang kamay ng bata.

"Oo, ikaw yung MVP diba? Welcome to WoodRidge again, pare!" Masayang bati naman ni
Jared dito. Alexander just smiled at the guy. He looked humble though.

"Thank you. Ang ganda ng environment ng university niyo. I had fun yesterday."
Anito sa kanila.

"Ah, ikaw ba yung nalilink sa player na si Rivera the third? Napansin kita kahapon,
tumigil nga siya sa pakikipagbangasan 'dun sa lintik na Fernan na 'yun nang makita
ka niya. 'Di kasi matanggap ang pagkatalo. Sorry ah, naiinis kasi ako sa kanya.
Walang sportsmanship." Sabi naman sa kanya 'nung babae. Natawa naman si Vanessa sa
sinabi nito. Parang kalog kasi ito.

"Sorry din, siya naman talaga ang may mali. Naabala pa tuloy kayo kahapon." She
replied. The couple really looked nice though.

"Nanay!" Biglang sabi 'nung batang babaeng kasama ng mga ito, "Ang ganda po ng
school nila! P-Pwede po ba akong mag-aral dito paggrade one na ako?"

Yumuko naman si Alexander at pinisil ang ilong nito, "Oo ba, basta magbebehave ka
ngayon." Anito.

"Yehey! Salamat Tatay!" Excited na sabi nito. They really looked cute for her
though. Hindi rin niya inakala na anak pala ng dalawa ang bata. May pinagmanahan.

"Gusto niyong samahan na naming kayo sa elementary department para makita niya?"
Alok ni Vannie rito.

"Sige ba, thank you." The blonde girl responded.


---

"Kalalabas lang kasi niya sa ospital," Sabi sa kanya ni Evangeline nang maupo
silang tatlo ni Max sa isa sa mga bench. Nasa unahan kasi nila sina Xander at ang
anak ng mga ito. They were playing a relay game in the booth. Evangeline Young is
the name of the beautiful blonde girl. Sa pagpapakilala nito sa kanila, Evangeline
was a half-Filipino and half-Canadian. Filipino ang nanay nito. Nalaman din nilang
puro graduating na Architecture students ang dalawa.

"Bakit? May nangyari ba?" Pag-aalalang tanong ni Vannie rito. Parehas naman silang
dalawa ni Max na nacurious sa sinabi nito. Kaya rin pala na payat yung bata. 

"May leukemia kasi siya," Evangeline gave them a tight smile. "Malubha na yung
leukemia niya. Hindi namin alam kung kelan na naman siya maoospital ulit." Anito
habang nakatingin sa mag-ama.

"Ang bata pa niya," Tanging nasabi ni Max. Nalulungkot ding nakatingin si Vannie sa
bata. Sa itsura kasi nito, masayang-masaya ito. 

"Sa totoo nga, hindi siya anak ni Xander," Biglang sabi naman nito kaya naman
napatingin sina Vannie rito uli. Evangeline looked like she was about to cry, "Anak
ko siya sa nakaraan ko. Nabuntis kasi ako 'nung first year college pa lang ako."
Tahimik lang na nakikinig sina Vanessa at Max dito.

"Pero," Tuluyan na nga itong naiyak, "Sa kabila ng lahat, tinanggap pa rin niya
kami. Tinanggap niya si Sandy. Itinuring niya itong parang tunay na anak."

"Kahit papaano ay masaya si Sandy kasi may tatay siya. kahit konting panahon lang."

"I'm sorry." Vannie just said. Nalulungkot siya. The little girl was really too
innocent and young. 

Bigla namang lumapit sa kanila ang dalawa. 

"Evie, umiiyak ka ba?" Tanong sa kanya ni Xander habang hawak-hawak ang kamay ni
Sandy. They were both bringing ice creams.

"Nanay, bakit ka po umiiyak?" Inosenteng tanong naman ni Sandy dito.


"Wala, napuwing lang," Natatawang sabi ni Evangeline dito, "Pahug ka nga, namiss ka
ni Nanay e." 

"Okie! Tatay hug natin si Nanay!" Masiglang sabi naman ng bata at nagyakapan na ang
tatlo.

Hindi tuloy maiwasan nina Vanessa na mapangiti sa nakita. 

---

"Nakakaawa yung bata," Biglang sabi naman ni Max kay Vannie matapos umalis nina
Alexander at Evangeline. Sinamahan kasi nila ang dalawang buong maghapon sa
pagtotour sa buong campus. Tuwang-tuwa pa nga ang anak ng mga ito na si Sandy sa
nakikita. Sabi pa nito sa kanila, gusto nitong mag-aral doon. Tinour din kasi nila
ito sa Elementary department.

"Oo nga e, sana gumaling pa siya. Miracles do happen." Vanessa said hopefully. Alam
niyang hindi ito pababayaan ng Diyos. Sandy is a cheerful and kind kid. And she
will really pray for them.

"Oh, shit, shit!" Nagulat naman si Vanessa nang biglang nagmura si Max. "My fiancee
is here!" Natatarantang sabi nito at sa 'di kalayuan ay may nakita silang babae.
The woman looked the same age with Max.

"Vanessa, yayakapin kita tapos pakiss sa cheeks mo!" Bigla nitong sabi sa kanya.

"H-Ha?!" Bago pa man siya makareact ay kaagad siyang niyakap ni Max si Vannie.
Ilang segundo rin ay kaagad siya nitong hinalikan sa pisngi.

Pero sa 'di kalayuan ay namataan naman niya si Samuel na nakasunod sa fiancee ni


Max--he was looking daggers at them.

---

"Galit ka ba?" 
Hindi naman sinagot ni Sam ang tanong ni Vanessa sa kanya. Kasalukuyang nagdridrive
ito ngayon sa kotse nito. She was riding with him, shotgun. Tahimik lang itong
nagmamaneho.

Pagkatapos kasi ng ginawa ni Max sa kanya, kaagad itong nagwalkout. Sinundan niya
kaagad ito at nalamang kaya pala ito pumunta sa school nila dahil sasabayan na siya
nito sa pag-uwi. Ni hindi man lang ito nagtext sa kanya na susunduin pala siya nito
ng maaga. Sabi pa nito, dadaan muna sila sa coffee shop para icheck. Pagkatapos
'nun, wala na itong sinabi pa.

Napabuntong-hininga na lang siya. She knew him already. Kapag kasi 'di siya nito
pinapansin, 'di siya nito kinakausap o kapag iniiwasan na naman siya nito, galit
ito o masama ang loob nito sa kanya. 

"Nagpatulong lang yung tao," She explained, "Yung babaeng sinundan mo kasi, fiancee
niya. Obsessed daw kasi sa kanya ang babae. Kaya pinilit niya akong maging
pansamantalang girlfriend kapag dumating ito. Ngayon lang naman."

 "Pumayag ka naman." Naiinis na sabi nito sa kanya. Somehow, she felt giddy when
she noticed Sam looked jealous.

"Wala lang yun, saka deal namin, magiging sponsor siya sa budget ng council para
this week." 

"Pwede naman ako yung magsponsor." Pabulong nitong sabi. He was still pissed
though. Nakasimangot lang itong nagmamaneho.

Vanessa just shook his head and smiled. She quickly kissed Sam's cheek while he was
driving. 

Alam niyang nagulat ito sa ginawa niya. Maya-maya ay ngumiti ito. "Someday, I will
really punish you, Velasco."

Vannie just giggled, "Sira."

---

"Sige na, umuwi ka na." Sabi ni Vannie kay Samuel matapos siya nitong inihatid
pauwi. Tapos na kasi nilang bisitahin ang coffee shop at ngayon, nasa labas na sila
ng bahay niya.
"Pwede ka naman sigurong matulog sa pad ko," Sam said frustratingly. Hindi pa rin
ito umuuwi. 

Napailing na lang si Vanessa, "Hindi pwede. Baka ano ng iisipin nina Papa. Sa mata
nila, nanliligaw ka pa lang. Sige na, goodnight, Rivera."

"Ilang beses ka namang nakatulog na 'dun."

"Iba kasi 'yun, sige na." 

"Uwi na."

"I'll ask permission," Biglang sabi nito.

"W-What?" Nakakunot-noong tanong ni Vanessa rito.

"Doon na din matutulog mga kapatid mo para pumayag sila na 'dun ka matulog sa lugar
ko."

---

"Hoy, Lawrence Florencio, Sophie, matulog na kayo. May pasok pa kayo bukas." Sabi
ni Vanessa sa mga kapatid niya. Nasa sala kasi ng bachelor's pad ni Samuel ang
dalawa habang naglalaro ng play station nito. Her siblings were playing a game
called 'Tekken'.

Tinutoo nga ni Samuel Ignacio ang sinabi nito. She doesn't even know kung anong
meron sa lalake at napapayag nito ang mga magulang niya. Tuwang-tuwang naman ang
dalawa niyang kapatid na magslesleepover ito sa pad ng lalake. Especially Sophie
who grew fond of liking Samuel. Kulang na lang e iisipin niyang may crush din ito
kay Sam.

Si Lawrence naman ay namangha nang dumating na sila sa pad. Her brother was really
amazed especially when Sam gave him the opportunity to play his playstation.
Tuwang-tuwa itong naglaro kasama si Sophie. Hindi kasi ito makalaro ng playstation
sa kanila. Hanggang computer lang. Hindi kasi pinayagan ng Papa nila na bilhan ito
ng playstation. Baka daw kasi puro video games lang ang aatupagin nito. 

"Ate naman e, Kuya Sam o!" Nagpalaban pa ito kay Samuel na katatapos lang
magtoothbrush. Samuel Ignacio was just wearing a plain white sando and black
boxers. Siya naman ay nakaputing tshirt din at shorts.

Nagpuppy-eyes pa ang dalawa niyang kapatid kay Sam. Aba't naghahanap pa ng kakampi.
Lagpas 11 na ng gabi. Gising na gising pa ang mga ito. 

Nilingon naman ni Vanessa si Samuel. Pinandilatan niya ito. 

"Uhm," Sam scratched his nose awkwardly, "Kids, sige na, matulog na tayo. Sundin
niyo na ang Ate niyo. May pasok pa kayo bukas."

"Ate naman e!" Padabog na sumunod naman ang dalawa. Sa kama sila ni Samuel na
matutulog na apat. Malaki kasi ang kama nito--it was king-sized bed. Saka si Sophie
rin ang nagpumilit kanina na dapat magkatabi silang apat na matulog. Gustong-gusto
kasi nito na may katabi matulog. Kaya nga minsan sa bahay nila, tinatabihan niya
ito.

Natulog na rin silang apat sa kama. Samuel on the right edge na katabi si Sophie sa
gitna. Siya naman ay nasa gitna rin at nasa left edge niya ang kapatid na si
Lawrence. She and Sophie was sleeping in the center. Nakapulupot naman kay Vannie
ang kapatid na babae. Talagang ganun kasi ito matulog. Ayaw din daw nitong
magkatabi sila ni Sam. Hindi niya tuloy maiwasang kanina. 

"Ayaw talaga ng kapatid mo na magkatabi tayo," Biglang sabi sa kanya ni Sam. Silang
dalawa na lang kasi ang gising. Humihilik na ang dalawang bata, "Ayaw daw niyang
magkaroon ng pamangkin." 

Natawa naman si Vanessa sa sinabi sa kanya ni Samuel, "Baliw ka talaga, Rivera.


Kung anu-ano kasi pinagsasasabi mo diyan sa kapatid ko." Pumikit na lang siya.

"I miss being like this," Sam suddenly said. "When you're happily sleeping together
with your family."

"Hmm?" She was really becoming sleepy.

"Can I kiss you?"

"Nandito mga kapatid ko, Rivera," Kaagad na sabi ni Vanessa rito, napangiti na lang
siya, "Napagod ako sa activity kanina. Bukas na." 

Narinig naman ni Vannie na tumawa ito ng mahina. "Aasahan ko yan, Velasco."

Naging tahimik na silang dalawa.

"Hey." Nagsalita na naman ito bigla.


"Hmmm?" She sleepily groaned.

"Will you even consider marrying me, Velasco? Despite all the shits that I have
done?"

Vannie just smiled, she was still closing her eyes, "Kung anu-ano na lang talaga
pinagsasabi mo Samuel Ignacio, sleep na hoodlum."

"But.. yeah," She answered, still smiling, "Tanggap ko naman kasi kahit ano ka pa."

Tumawa na naman ulit ito ng mahina. Ilang segundo naman ay naramdaman niya ang
braso nitong nakayakap sa kanilang dalawa ni Sophie.

"Vanessa," He called her name, napangiti na naman siya. Parang magandang pakinggan
kasi kapag first name niya ang sinasabi nito. Talagang inaantok na siya.

"It may sound gay pero.. kinikilig ako sa mga sinasabi mo." Anito pero hindi na
niya ito masyadong narinig kasi nakatulog na siya.

//

Nag-update ako kahit prefi para hindi ako antukin. Lol.

Bukas na yung dedication. Nagmamadali po kasi ako, thanks! 

Q: Anong masasabi niyo sa dalawa? May progress na ba? Hahahahaha

PS. Alexander's story will be made after TBBC or if TBBC is near the end. May
kaunting spoiler na sila rito. 

=================
Chapter 46

Danny Schwarz as Samuel.

Typo errors are a lot.

Chapter 46

"Kamusta yung assignment mo, Sophie? Okay na ba?"

"Oo, ate. Tinuruan din kasi kami ng teacher namin kung paano gagawin yun."

Rinig na rinig naman ni Samuel ang pag-uusap nina Vanessa at sa mga kapatid nito sa
may dining room ng pad niya. Kakagising lang kasi niya at nang magising siya, hindi
na niya nadatnan ang tatlo sa kama.

He even thought they already left his pad after the sleepover that happened last
night. He suddenly smiled. She didn't leave him. 

"Yung project mo, Lawrence? Nagawa mo na?"

"Sus, ako pa. Tapos na."

Nakikita naman niya ang tatlo na nasa dining table. Vannie's two siblings were
eating their breakfast. Si Vanessa naman ay nagkakape lang. Nakabihis na rin ang
dalawang bata ng mga school uniform nila. May nakahanda rin mga pagkain sa mesa--it
was some bacon, hotdogs, and fried eggs. May fried rice ding nakalapag sa gitna. 

Hindi tuloy maiwasan ni Samuel na mas lalong mapangiti habang inoobserbahan ang mga
ito--especially Vanessa when she really looked like a caring mother to her kids.

At gaya rin ng mga kapatid nito, nakabihis na rin ito.

Napansin naman siya ni Vannie. She also smiled at him, "Morning." She greeted,
"Kumain ka na."
Napansin din siya ng dalawang kapatid nito. Lawrence quickly waved at him.

"Tamang-tama Kuya Sam," Anito, "Kumain ka na kasi masarap pa yung niluluto ni Ate."
Pilyong sabi nito sa kanya at natawa na lang si Vanessa.

Nilapitan naman kaagad ni Samuel si Vanessa. He quickly kissed her cheek when he
got near her. Damn. She really smelled good.

"Hoy!" Natatawang hinampas ni Vanessa si Sam sa balikat matapos ang ginawa nito.

"Eww!" React naman ni Sophie matapos ang ginawa ng lalake. Talagang nandidiri pa
ito.

"Makiki-ew na rin ako kay Sophie," Lawrence said in horror.

"Ganyan ko kasi kamahal ang Ate niyo," Sam laughingly replied as Sophie just
shrieked. 'Ew' ito ng 'Ew' sa kanilang dalawa ni Vanessa. Umupo na rin si Samuel at
sinabayan ang mga ito sa pagkain. 

"Ate, hindi na kita love kung magkakaroon na ako ng nephew o niece!" Maya-maya'y
sabi ni Sophie sa kanila, "Gusto ko ako pa rin ang baby sa family!"

"Pilyong bata ka," Napailing na lang si Vanessa, "Kanino mo ba narinig ang mga
'yan?"

"Kay Kuya Sam!" Tinuro pa nito si Samuel, "Sabi niya kapag daw magkatabi kayong
matulog, magkakaroon na ako ng baby niece o nephew. Ayoko Ate, gusto ko, ako pa rin
ang baby mo." Nagpout pa ito. Hindi naman maiwasan ni Vannie na manlaki ang mga
mata niya sa sinasabi nito. Habang si Lawrence naman ay tumawa-tawa lang.

"Hoy, Rivera!" Pinandilatan niya ito, "Kung anu-ano na lang pinagsasabi mo sa


kapatid ko!"

Sam raised his hands in the air, chuckling, "Hey, I was kidding. Hindi ko alam na
seseryosohin niya ang mga sinabi ko." 

"Sus, kunwari ka pa Ate e!" Sumabat naman si Lawrence na tumawa-tawa pa rin, "Gusto
mo naman!" At nag-high-five pa ito kay Sam. Talagang vibes na vibes na ang dalawa. 

Inirapan niya lang ni Vannie ang mga ito at itinuloy lang ang pag-inom ng kape
niya.

Tumigil na rin si Sam sa pagtawa at nagsalita, "Anong oras ba pasok niyo? Ihahatid
ko na kayo. Magbibihis lang ako pagkatapos nating kumain." Anito sa kanila.

---

Nagulat naman si Vanessa nang niyakap siya ni Samuel sa likod niya habang inaayos
niya sa sink ang mga pinggan at baso na ginamit nila. She felt his arms wrapped
around her waist. Inamoy-amoy pa nito ang leeg niya. Parang nakukuryente tuloy siya
sa ginagawa nito.

"Ang bango mo pala," Anito habang nakasubsob ang ulo nito sa leeg niya at nakayakap
pa rin sa kanya sa likod. Dinampian pa nito ng halik ang leeg niya. "Damn, you
really smell so good, honey."

"Hoy, tumigil ka nga," Hinarap na niya ito. She crossed her arms while looking at
him. Nakabihis na pala ito. Sam was just wearing a red checkered long sleeve polo
with a gray shirt underneath and jeans. And yes, she has to admit, he really looked
good on it. "At anong pinagsasabi mo na ang bango ko pala? So, hindi pala ako
mabango dati?" She raised an eyebrow.

Nasa lobby na rin ng condominium ang dalawang kapatid niya na hinihintay na lang
ang pagbaba nila.

Sam chuckled, "I don't know," Kibit-balikat pa na sabi nito, "Hindi naman kita
inaamoy tuwing naghahalikan tayo. We're just merely tasting each other's lips not
smelling ourselves." He then mischievously grinned.

"Bastos ka talaga!" She reacted incredulously, "Tara na nga! Baka ibato ko pa sayo
'tong baso." Inirapan niya lang ito at nauna ng umalis dito.

---

"Ano bang magiging activity niyo ngayon?" Tanong ni Samuel kay Vanessa nang nasa
student council room na silang dalawa. Maaga kasi silang dumating sa university
kaya silang dalawa pa ang nandoon. Mamayang 10am pa kasi magsisimula ang activity
at 9am pa ang usapan ng mga officers na magkikita-kita para mag-organize sa
naturang activity. It was still 8am on that time. Tapos na rin kasi nilang dalawang
hinatid ang mga kapatid niya sa school ng mga ito.
"Mr. and Ms. WoodRidge University pageant," She answered as she was arranging the
props they'll going to design in the huge stage inside their university's
auditorium. Doon kasi iheheld ang pageant. May dalawang representives, male and
female ang bawat college department. And as usual, it will be an open school event.

"Hmm," Anito na parang nag-iisip pa, "Did you join?"

"H-Ha?" Nilingon naman ito ni Vannie. Nakita naman niyang hinuhubad na nito ang
suot nitong long sleeve na polo, now, he was just wearing his gray shirt, "H-Hindi
no. Saka para lang naman sa magagandang estudyante yun. Maraming magagandang babae
rito na deserving makasali. Baka kung sumali pa ako, ako pa magpapatalo sa
department namin," She jokingly answered. It's true, there are really a lot of
beautiful female students inside the campus.

Lumapit naman ito sa kanya at sinimulang tulungan siya sa pag-aayos sa mga


decorations, "You're the most beautiful to me, Velasco." He suddenly said without
even glancing at her.

Napamaang naman si Vannie sa sinabi nito. She blushed. "A-Ano bang pinagsasabi mo.
Saka bakit ka ba nandito? May pasok ka pa. Pumasok ka uy." She said instead. But
honestly, she felt giddy because of it. 

"Minor subject lang yung klase ko," Sam answered dryly, "Besides, I'll enjoy
helping you here rather than attending that boring classes."

Napailing na lang si Vanessa rito, "Naku, ikaw talaga, Rivera. Madedelayed ka naman
sa paggraduate niyan." Ipinagpatuloy na lang nila ang pag-aayos sa mga gamit.

"Saka sumali rin si Zia sa pageant," She said, "Siya magiging representative sa
College of Art and Sciences department." Kahapon nga lang niya nalaman na sumali
pala ito sa pageant. To think, transferee pa ito at 2nd year college pa lang. She
wasn't really expecting she would join.

Napatigil naman si Samuel sa pag-aayos, "What?"

"Yeah, tamang-tama, you should support your sister."

"If that was you, I would." He answered instead, he sounded pissed though.

"Rivera," Vannie just giggled, "Don't be too hard on your sister."

"Kulang ba ng judges? I should judge." Biglang sabi nito.

"At bakit gusto mo namang maging judge sa pageant?" She raised an evebrow.
"Para matalo siya." 

"Sam!" Vannie chuckled again, "You're being to hard, tara na. Ilalagay na natin
'tong mga props sa auditorium." Nauna na siyang naglakad dito habang dala-dala ang
isang box ng mga props.

"Just don't get too close to her, Velasco." He said worriedly.

Nilingon naman ito ni Vannie, "I promise, I won't."

---

"Nasaan ba yung mga kasama mo?" Tanong ni Sam kay Vannie habang tinutulungan ito sa
pagset-up sa mga decorations sa stage ng auditorium. He was arranging the wires for
the sound system.

"Nine kasi kami magkikita," She answered, 8:15 pa lang kasi sa umaga, "Mamaya pa
sila darating." Tumalon-talon pa siya para ilagay ang letter M sa gitna ng malaking
wall sa stage. Nalagay na kasi nila ang kurtina kahapon, ang title na lang ng event
na gaganapin. 

She got surprised when Samuel suddenly wrapped his right arm around her waist and
lifted her up. May hawak kasing wire ang kaliwang kamay nito. Naabot at napaskil na
rin niya ang letter dahil sa ginawa nito. He just easily lifted her up. Aminado rin
kasi siyang matangkad ito.

"Thank you," She said. Parang namula tuloy siya sa ginawa nito.

"Shorty," Sam teased. Tumawa pa ito. 

"A-Ano?" Nilingon niya ito at tinaasan ng kilay. Hindi naman siya pandak! At least,
naka-5'3 pa siya. "Hindi ako pandak no! 5'3 and a half ako." Talagang sinali niya
ang half para kumpleto. "Pandak ka rin naman!" 

"Well, I didn't know 6'1 is short." Kibit-balikat nitong sabi. Inaayos nito ang mic
na gagamitin sa gilid. "Want to ride at my back para maabot mo yung wall?" He
teased pointing his back.

Inirapan lang ito ni Vannie, "No, thanks. Kukunin ko na lang yung hagdan." Kukunin
na sana niya yung hagdan sa gilid nang biglang nagsalita si Samuel.
"Ako na, honey. Baka tumalon ka ulit sa hagdan, mahulog ka pa." Pang-aasar na naman
nito sa kanya kaya naman hinampas ito ni Vannie sa balikat nito. 

She was giggling, "Patay ka talaga sa 'kin mamaya." 

"Sure," Sam was now the one putting the letters, "Sana sa kama mo ko papatayin." He
naughtily winked. Alam na niya ang ibig sabihin ng sinasabi nito.

Napailing na lang si Vannie, "Asshole."

"A-Ate Van," Napahinto naman si Vannie sa ginagawa niya at nakita na dumating na


ang iba pa niyang mga council officers. 

"Uy, tamang-tama, nandito na rin kayo. Tara na para mabilis tayong matapos." She
said.

"A-Ate.." Jason, one of her council mates was stuttering, "B-Bakit nandito si
Samuel I-Ignacio?" Halata sa boses nitong natatakot ito kay Sam. Sam was busy
putting the letters in the wall though. Nakatalikod lang ito sa kanila.

Napapansin niyang parang natakot ang mga officers niya nang makita si Sam.

"He's helping," She smiled pero hindi pa rin nagbago ang mga mukha nito, "Ano ba
kayo! He won't bite. H'wag kayong matakot. Mabait na yan." Aniya. Yes, Sam really
changed, a lot.

"Hoodlum, diba, hindi ka na nangangagat?" She joked to lighten up the atmosphere.


Nilingon naman sila ni Samuel at hinarap.

"Nangangagat ako," Sam suddenly grinned mischievously, "I do love biting. I love
biting your council president's lips." He winked. Natawa naman ang lahat sa banat
nito.

Vanessa could feel the atmosphere lighten up already. Tumatawa na kasi sila Jason
dahil sa sinabi ni Samuel Ignacio.

"Siraulo!" Natatawang sabi na lang niya rito.

---
Napangiti na lang si Vannie nang makita si Samuel at ang mga council officers niya
na nagkukwentuhan. Nasa backstage kasi silang lahat, inoorganize ang mga
contestants para sa mangyayari mamaya sa pageant. Ilang minuto na lang kasi,
magsisimula na ang event. 

She was observing that her officers were starting to get along with Sam. Tumawa-
tawa pa ang mga ito habang nakikipagkwentuhan sa lalake. 

"Excuse me."

Napatigil naman si Vannie sa pagbibigay ng mga numbers sa mga contestants nang may
nagsalita. Siya kasi ang namimigay ng mga numbers sa kanila para i-pin ito sa mga
damit na suot nila.

Vannie then saw a guy whom she observed was also one of the contestants for the
pageant. Ito yata ang representative ng Architecture department. And she has to
admit, the guy was good-looking,

"Hey," She smiled, "Do you need some help?"

The guy chuckled, "Wala naman. I'm Charles by the way," Sabi pa nito at inalok ang
kamay niya. Vannie shook it, "Lagi kasi kitang napapansin nitong University Week,
are you the SSG president?"

"Vanessa," Pagpapakilala niya rin dito, "Ah, oo. Kami kasi ang nakaassign na mag-
oorganize sa buong University Week."

"That's a hell of a job," Namamanghang sabi nito sa kanya, "Totoo rin ba yung
naririnig ko, you are currently dating Samuel the third? Though it was just
rumors."

"Yeah," Nagulat naman si Vanessa nang may umakbay sa kanya. It was Samuel Ignacio.
He was currently giving a murderous look at the guy, "We're dating."

"I-I see, the rumors proved true," Nauutal nitong sabi sa kanila. Mukhang natakot
ito sa pagsulpot ni Sam, "I guess, I have to go. Pupuntahan ko lang yung partner
ko, sige." Anito at umalis.

"Sam," Nilingon naman ni Vannie ang lalake, "Tinakot mo naman."

"He looked like he's interested in you," Sam sounded pissed.

"Ha? Hindi naman."


"Trust me, I'm a guy. He's interested in you." Inilapit naman nito ang bibig nito
sa tenga niya at bumulong, "I don't want my whore to see other guys--because she's
mine." He then slyly grinned and Vanessa just rolled her eyes.

Maya-maya'y napansin nilang dumating si Zia kasama ang mga kaibigan nito na tantiya
niya, tutulong dito para sa pageant. She looked like excited though. Masayang-
masaya kasi ang aura nito.

"Your sister is here," Aniya. Napansin naman niya ang pagkunot ng noo nito habang
nakatingin sa kapatid nito. "Samuel Ignacio, yang mukha mo. You're so mean." She
laughed lightly. Pero napahinto naman siya nang biglang sumulpot ang isang pamilyar
na babae at pumunta sa kinaroroonan ni Gia. Nakipagbeso-beso pa ito.

She gulped. It was Kate. Magkaibigan sila ni Zia?  Bakit ngayon niya lang nalaman?
She was even happily talking to Zia. 

Napansin naman niyang hinawakan ni Samuel ang kamay niya. He suddenly squeezed her
hand, "Let's go outside. I think you have done enough with your duties today,
honey." He whispered. She just smiled as she followed Sam in going outside the
backstage. 

She was really glad Samuel was there.

---

"Congrats kasi successful yung event," Someone suddenly said kaya naman napalingon
kaagad si Vanessa. Mag-isa lang kasi siya sa student council sa mga oras na iyon.
It was already late in the afternoon. 

Tapos na kasi ang pageant kanina pa. And unexpectedly, Zia Rivera won the pageant
and a guy from the Accounting department won too. The event overall was successful
and she was really happy because no technicalities happened. Thanks to the student
council itself, everyone was cooperating.

"T-Thank you," She replied back. Kate was crossing her arms while smiling
mischievously at her. Mag-isa lang ito ngayon. 

Buong event kasi, nakadikit lang ito sa lugar na kinaroroonan ni Zia. Sa tingin nga
niya parang magkaibigan na magkaibigan ang dalawa. Kate was even so vocal at
supporting Zia. Alam niyang nakikita rin siya nito kanina sa backstage pero hindi
siya nito pinapansin.
"Nasaan si Samuel Ignacio? Bakit wala siya ngayon dito? I saw the two of you
lately." 

"Lumabas lang siya saglit," She answered, "T-Tumawag kasi ang Dad niya."

"Hmm," Nagsimula na itong maglakad at inobserbahan ang buong paligid ng council


room. She doesn't know what Kate is up to. She was acting strange, "Ang laki na ng
pinagbago ng council room simula 'nung umalis ako. Wow." She knew Kate was being
sarcastic.

"Bakit ka ba nandito?" She asked her instead. Naguguluhan siya sa pinagsasabi nito
sa kanya. And she knew, she will be just bitching her again. Kahit gustong-gusto
niyang bumalik ulit sa dati ang pagkakaibigan nila, sa mga oras na iyon, she
doesn't know if she still wants to become friends with her again. Kate changed so
much. All she could only do was to hope Kate will be fine soon. 

"Wow, you're being so rude now, Ate Van," Umiling pa ito, "Tama nga ang hinala ko
na iba talaga ang ugali mo." 

Huminga na lang ng malalim si Vannie at tinalikuran ito. Ipinagpatuloy na lang niya


ang pag-aayos ng mga gamit niya, "Kung wala kang magandang sasabihin, you can go.
I'm just tired right now, Kate." She replied weakly. Talagang napagod din siya sa
kakahandle at organize para lang maging successful ang pageant. "But I still want
you to know, if you need someone, pwede kang pumunta rito. We're still your
friends, Kate." 

"You're a bitch," Biglang sabi nito at nakakunot-noong lumingon naman si Vannie


rito. She was giving her a devilish smile, "Fake, na akala mo mabait pero hindi
naman pala. Malandi pa. You cheated Adrian kaya kayo nagkahiwalay, diba? Ikaw na
talaga, Ate Vanessa." She insulted. "Ikaw na talaga ang pinakaplastic at malandi." 

"Wala ka ring kwentang kaibigan--" Bago pa man ito matapos ay bigla itong sinampal
ni Vanessa. Nagulat naman ito at napahawak sa pisngi nito dahil sa ginawa niya.

"Bakit ka ganyan, Kate?!" She yelled in frustration, "Hindi ako naging mabuting
kaibigan? Alam mo ba kung anong nangyari sa kin matapos 'yung nangyari sayo? I
fought back! I fought for you! Sobrang sakit din sa kin ang nangyari sayo, Kate."
Tuluyan na nga siyang naiyak, "Ang sobrang sakit kasi hindi kita nagawang
protektahan. Sobrang nagsisisi ako kasi dahil sa 'kin kaya nangyari yun sayo." 

"Kate, I'm sorry," Bigla namang may nagsalita at napatingin silang dalawa ni Kate
sa may pintuan. It was Samuel Ignacio, "Alam kong dahil sa fraternity kaya ka
nagkakaganyan, in behalf of them, I'm sorry. I'm really sorry. I know we could
never turn back time anymore, but I'm sorry for everything we did, Kate." Sam
suddenly said. 

"All of you are good for nothing!" Anito at kaagad umalis sa council room. Silang
dalawa na lang ni Samuel ang naiwan doon.

Nilapitan naman kaagad ni Samuel si Vanessa at niyakap ito. Vannie just cried the
moment Sam hugged him--burying her face into his chest. 

---

"Are you okay?" Tanong ni Samuel kay Vanessa habang nakahiga ang ulo nito sa may
kandungan ng lalake. Nasa pad niya kasi silang dalawa, nanunuod ng movie. After
what happened, they decided to have a movie marathon at his place to ease
everything up. Napagpasyahan niyang magmarathon ng mga comedy movies para gumaan
ang pakiramdam nito.

Vannie just nodded as she was just watching the movie 'Dumb and the Dumber To'. Her
head was lying on Sam's lap. Aaminin niyang medyo gumaan na ang pakiramdaman niya
sa mga oras na iyon. Her day was really draining, adding the insults that Kate gave
her. Talagang pagod na pagod na siya sa araw na iyon. But Sam was there. Sam was
there so she could feel better, "Thank you."

Nasa sala silang dalawa nito--siya na nakahiga sa kandungan nito sa malaki nitong
sofa. 

Bigla naman nitong hinawakan ang kamay niya at hinalikan ito, 

"I maybe an asshole sometimes," Sam started, "But I want you to know, I'm just
always here for you."

Napangiti na lang si Vanessa sa sinabi nito at napabangon. "Silly," She just said
as she immediately kissed him on his lips. Nagulat naman si Samuel sa ginawa niya
pero tumugon naman kaagad ito sa halik niya.

Napahiga na naman siya sa sofa nito--Samuel on the top of her. They were kissing
heavily and passionately--feeling each other's tongue. Ilang minuto ay tumigil na
rin silang dalawa. They were both breathing heavily. 

"Vanessa," Sam breathed hard, "Will you go on a date with me this Saturday?"

//
=================

Chapter 47

Typo errors are a lot.

Chapter 47

"Anak, nasa baba na si Samuel."

"Malapit na 'ko, Ma!" Sigaw naman ni Vannie sa Mama niya habang nagmamadaling
naglagay ng lip balm sa labi niya. Napatingin naman siya sa wall clock sa pader,
pasado alas-onse pa naman ng umaga at nandoon na si Samuel sa bahay nila. Masyadong
maaga naman ang mokong!  'Di tuloy siya nakapag-ayos ng todo dahil maaga itong
dumating.

Nahirapan kasi siyang pumili ng damit. It was their first date of being 'together'
kaya ayaw naman niyang hindi magmukhang presentable sa date nila.

Nang inalok kasi siya nitong magdate sila, she immediately said yes. Gusto rin kasi
niyang makabawi rito dahil busing-busy talaga siya nitong University Week and she
also want to make it up with him for all the things he did to her--for saving her a
lot of times, when she needed someone to cry on and especially when he was always
there if she was super stressed out with the school.

Aaminin niyang sa kabila ng lahat ng nangyari, masaya siya dahil kasama niya ito.
She was really happy of them being together.

Kaagad namang bumaba si Vannie. Ewan ba niya kung maganda ang ayos niya.
Nagmamadali na kasi siya kasi maaga siyang sinundo ng lalake.

Nang makababa na siya, nadatnan naman niya si Samuel Ignacio na nakatayo na may
dala-dalang bouquet ng rose. Nakasuot lang ito ng gray poloshirt at black jeans.
She has to admit, Sam really looked good on it. Parang gumwapo ito lalo dahil sa
suot nito. Although it was just a simple clothes, malakas ang dating nito sa kanya.

"Flowers, gorgeous." Anito sabay abot sa kanya sa bulaklak. Napailing na lang si


Vanessa sa sinabi nito. Nakasuot lang naman siya ng isang simple white sleeveless
dress at 3-inch wedge sandals. Sinadya niya talagang na ganung sandals ang isusuot
niya para kahit papaano ay 'di siya magmukhang pandak.
"Nagsasabi ka ng ganyan para lang matuwa ako sayo, ano, Rivera?" She jokingly
replied at tinanggap dito ang bulaklak. Although deep inside, kinilig siya. Sam was
really like a traditionalist suitor. Lagi kasi itong nagbibigay ng bulaklak sa
kanya.

'Nung isang araw nga, dahil sa pagiging busy niya sa pag-oorganize sa University
Week, nagulat na lang siya nang may nakalagay na doughnuts at isang letter sa
office table niya sa council room. Galing ang mga iyon sa kanya. Hindi niya kasi
pinayagan itong tulungan siya sa council dahil ayaw niyang umabsent na naman ito sa
klase lalo't pa na graduating ito.

She felt giddy when she read Sam's letter for her--saying that everything will
gonna be fine, that all her efforts will be worth it. Kahit kasi wala ito doon,
dahil sa sulat na nabasa niya galing dito, she could feel Sam's support for her.

"Velasco," Sam chuckled, "Believe me or not, you're the most beautiful woman that
I've met. Inside and out." Namula na lang siya sa sinabi nito.

"Tara na nga! Bola ka ng bola," Aniya at nauna ng lumabas sa bahay.

"Hija," Nagulat naman si Vannie nang biglang initsa ng Papa niya ang susi ng kotse
niya. Nasa labas kasi itong nililinis ang isa pa nilang sasakyan.

"A-Anong ibig sabihin nito?" Hindi niya alam kung bakit binigay sa kanya ng Papa
niya ang susi.

"Ikaw ang magdadrive," Sam replied--grinning at her. Nanlaki naman ang mga mata ni
Vanessa sa sinabi nito.

"Oh my god, talaga?!" She excitedly exclaimed. Sam nodded. Talagang excited na
excited kasi siyang magdrive muli. Hindi kasi siya nakahawak na sa kotse niya dahil
sa pagiging busy niya sa University Week. Si Samuel lang lagi ang naghahatid-sundo
sa kanya sa bahay at papuntang WoodRidge.

Mabilis namang tinungo ni Vannie ang kotse niya at kaagad sumampa sa driver's seat.
Sumakay din si Sam katabi niya.

Vannie excitedly started the engine.

"Velasco, easy," Sam was laughing lightly, "Seatbelt." Anito at ang lalake pa ang
nagkabit ng seatbelt niya.

Nagulat naman si Vannie nang bigla siyang ninakawan ni Samuel ng halik sa pisngi.
Napalingon tuloy siya rito.
"Hey!" She was giggling though.

"That's just a lucky charm kiss. Para makapagfocus ka sa pagmamaneho. You're really
excited, huh, honey?"  Sam smirked.

"Hindi ko alam kung excited ka sa pagdadrive o sa date natin." He amusingly added.

"Both." Vannie cheerfully answered.

---

Napark naman ni Vanessa ng maayos ang kotse niya. Ang Cafe Sereña kasi ang napili
nila kung saan sila maglulunch na dalawa. After that, manunuod silang dalawa ng
movie ni Sam.

"You're now really good at driving," Sabi sa kanya ni Samuel nang makalabas na siya
mula sa driver's seat.

Natawa na lang siya sa sinabi nito, "Thanks to the teacher," Talagang malaki ang
pasasalamat niya rito. Sam was really patient in teaching her on how to drive these
past few weekends. Pasensyoso ito kahit madalas dati ay pumapalpak siya sa
pagmamaneho. Inaasar-asar lang siya nito na parang siyang pagong kung magdrive.

Samuel just gave her a sly grin, "And so the teacher deserves a reward. You know." 
Makahulugang sabi nito sa kanya.

Napailing na lang si Vanessa at mahinang hinampas ito sa balikat nito, "Ang bastos
mo talaga!" They both just laughed at they entered the restaurant.

Sumalubong naman sa kanila ang magandang ambiance ng resto. The design, the
environment, everything around them was really elegant and beautiful. Halatang
isang 5 star restaurant ang pinuntahan nila.

May lumapit naman sa kanila na isang crew.

"Table for two." Sam casually said the moment the crew was near them. The crew
quickly ushered them to the table.

Umupo naman silang dalawa nang makarating na sila sa table. The two of them
immediately ordered their foods. Kaagad namang umalis ang crew matapos silang
umorder.

Bago pa man silang makapagsalita na dalawa ay may dalawang babaeng sumulpot sa


harapan nila.

"Excuse me," Aniya ng isa na nakaitim na dress na halos kita ng cleavage nito, "Are
you Samuel Ignacio Rivera the third?" Hindi tuloy maiwasan ni Vannie na itaas ang
kilay niya. Parang may kakaiba kasi sa ikinikilos ng dalawa.

Nakakunot-noong hinarap naman ito ni Samuel, "Yes. Why?"

The two girls quickly squealed. "Totoo ngang ang gwapo mo sa personal!" Sabi ng isa
na hanggang balikat lang ang buhok.

"Minsan na kasi ka namin nakita sa TV, 'nung minsang naospital si Senador Ignacio,
kasa-kasama mo kasi siya sa paglabas. At dahil 'dun, marami ng naintriga sayo."
Dagdag pa nito na parang kinikilig pa.

"Gusto lang sana naming magpapicture." Sabi ng isa at nagulat naman si Vanessa nang
bigla nitong inabot sa kanya ang cellphone nito, "Pwede mo ba kami picturan?"

Wow ha. Hindi ba alam ng dalawa o obvious na kadate siya ni Samuel? It was very
obvious na kasama niya ito sa paglulunch at kung umasta ang dalawa e parang
chaperone siya?

Hindi na lang siya nagsalita st tinanggap ang cellphone nito. Ayaw niyang magkaroon
ng gulo lalo't pa na nasa isang mamahaling restaurant silang dalawa ni Samuel
Ignacio.

"Excuse me," Tumikhim naman si Sam, "That's my girlfriend and I won't take any
picture with you. We're having our date right now and so please, step out." Sam
said coldly. Mukha namang natakot ang dalawa at nagsorry.

After that, the two left them.

---

"Are you still mad?" Tanong ni Sam kay Vanessa at tinabihan ito sa pag-upo sa
picnic blanket. Nasa isang park kasi silang dalawa at napiling doon muna magpalipas
ng gabi. It was already past 9 in the evening though. Napagpasyahan nilang dalawa
na magstargazing muna bago umuwi.
Pagkatapos kasi ang pangyayaring iyon sa resto, Vannie was pissed. Nainis kasi siya
sa inasal ng dalawang babae kanina. Sa buong date nila ni Sam ay dinaramdam niya
iyon.

"Naiinis lang ako," She pouted, "Ang dalawa kasing iyon, akala siguro hindi tayo
nagdedate."

"Are you jealous?" Sam suddenly asked in amusement.

Napatingin naman si Vannie rito. The guy was grinning slyly at her. "N-No! Saka
tumigil ka nga, h-hindi ka rin nakakatuwa." Why was she even stammering?

"Don't worry, you don't have to be jealous honey," He mischievously grinned, "I'm
always devoted to you."

Napailing na lang si Vannie sa sinabi nito at napangiti. Somehow, she felt relieved
with what Sam had just said.

"Vanessa," Napalingon naman si Vanessa sa lalake. The way he uttered her first name
was really intimidating.

Napansin niyang may kinuha naman itong isang box. Binuksan nito iyon at kinuha ang
isang silver bracelet.

Kinuha naman ni Sam ang kanang kamay niya at isinuot doon ang bracelet.

"S-Sam.."

Sam smiled genuinely at her, "I know your birthday is coming up that's why I'm
giving you an advance gift. I know I've been a fucked-up person to you before but I
want you to know that this asshole loves you so much."

Vanessa just giggled. Alam niyang sa sarili niya ay kinilig siya. "Sira.. but thank
you, Sam. I appreciate everything you did for me." She smiled.

"Did you enjoy the date?" Tanong naman nito sa kanya.

"Yes, of course." She answered honestly. Kahit nabuwisit siya kanina dahil sa
dalawang babae, she really did enjoy their date for that day. It was fun.

"And because of it, I deserve a kiss." Pilyo nitong sabi.


"Baliw ka talaga," Vannie shook her head and then quickly gave Sam a peck on his
lips.

Nagulat naman ito sa ginawa niya at napangiti, "Damn. Bitin." Bigla na lang siyang
hinalikan ulit ni Samuel na mas matagal pa. Natatawang napahiga na lang si Vannie.

They both kissed passionately and hungrily. Vanessa even felt Sam's tongue entering
her. Ilang segundo rin ay bumaba ang halik nito sa leeg niya. Sam was kissing her
neck. Pagkatapos ay tumigil na ito at tumingin sa kanya. Sam was at the top of her.

"Ayoko munang mabuntis ka," Sam suddenly said. Natawa na naman si Vanessa sa sinabi
nito.

"Siraulo ka talaga, Rivera." Tumawa na lang din ito at tumabi sa kanya sa


pagkakahiga. Ngayon, parehas na nilang tinatanaw ang kalangitan.

"Sam."

"Yeah?"

"Kamusta kayo ng Daddy mo? Are you talking to him? Malapit na kasi ang graduation
mo." She asked. Minsan na kasing nakwento nito ang estado ng relasyon nito sa ama.
Sam was beginning to open-up with her.

"No, he's busy." Sam answered dryly.

"Sam, kausapin mo na siya. Kasi kahit anong gagawin mo, Daddy mo pa rin siya. Para
naman bago ka grumaduate, magkaayos kayo." She replied gently.

Sam just smiled, "I will. I will try."

Natahimik na naman silang dalawa.

"Sam, can I ask you something?" Vannie asked again. She was really curious.

"Go on."

"May plano ka bang tumakbo at pumasok sa pulitika? Just like your family?"
Naririnig niya kasi sa mga balita ngayon na malapit na ang filing for candidacy
para sa panibagong senatorial election na gagawin ilang buwan na lang.

She also heard Sam's father, Senator Ignacio Rivera the second is running again for
the place.
Hindi naman kaagad ito nagsalita sa halip ay tumagilid ito kaharap siya.

"Why? Are you willing to be my first lady, huh, Velasco?" He asked huskily.

Napalunok naman si Vannie sa sinabi nito. There was something in his voice though.
"U-Uhmm.."

Napatigil naman silang dalawa nang biglang tumunog ang phone ni Samuel. Kaagad
naman itong bumangon at umupo. Napaupo rin naman si Vannie.

Sam quickly answered the call.

"Hello?"

Ilang segundo ay nagulat naman si Vanessa nang biglang nabitawan ni Samuel ang
phone nito.

"S-Sam.." She was confused when Sam was now looking at her--especially when he
looked like he was about to cry. Parang naiiyak itong nakatingin sa kanya.

"Si Dad.. Nabaril siya sa ulo. Comatose siya."

//

=================

Chapter 48

Typo errors are a lot.

Chapter 48
"Daddy, tignan mo, top 1 po ako!" Excited na nilapitan ni Samuel ang Daddy niya na
kasalukuyang may binabasa na mga papeles. Kakarating lang kasi nila ng Ate Alyanna
niya kasama ang Mommy Matilda niya galing sa school. Siya kasi ang top 1 sa buong
grade 4 na sections.

"Aba, ang galing ng Sammy ko ah." Sabi naman ng Daddy niya habang tinitignan ang
natanggap na certificate.

"Naku, Daddy, ang talino talaga ni Sammy. Siya kasi ang top 1 sa buong grade 4
level." Dagdag naman ng Ate Alyanna niya.

"I'm so proud of you, Sammy," Ginulo pa nito ang buhok niya, "Kung ganun pala,
matutuloy ang Disneyland natin next week?" Sabay kindat pa nito sa kanila.

"Yehey!" Kaagad namang niyakap ng dalawa ang Daddy nila, "We love you, Daddy!"

---

"Anak, happy 24th birthday."

Kumunot naman ang noo ni Samuel matapos sabihin iyon ng ama niya.

"Is that the only reason why I fucking came here?" He incredulously asked. Napayuko
na lang ito dahil sa sinabi niya.

Tinext kasi siya nito dahil may sasabihin daw itong importante. Malimit lang kasi
silang nagkikita ng ama niya--nakikipagkita lang ito sa kanya kapag may ipapagawa
ito o papagalitan na naman siya nito dahil nakulong siya at kailangan ito ang
magpiyansa sa kanya. Pati na rin kung may eskandalo tungkol sa kanya kung saan
ipinapahiya niya ang apelyido nila.

His dad really never bothered even asking how he was. Palagi lang itong nakatuon
ang atensyon nito kay Jolina at sa trabaho nito. They don't really bond that much
anymore. After all the shits that happened between their 'old' family, hindi na
sila nagkikibuan.

Umabsent pa talaga siya sa klase niya at pinuntahan ito sa opisina nito sa senado
dahil akala niya ay may importante itong sasabihin sa kanya.
"Alam kong marami akong pagkukulang sayo, pero," Binuksan naman nito ang drawer ng
office table nito at may kinuha ritong isang box, "Birthday gift ko sayo." Inabot
nito sa kanya iyon.

Mas lalo namang kumunot ang noo ni Sam matapos tanggapin ang regalo nito. It was
gold Rolex watch.

"Happy birthday, Sammy." Anito.

"Nandito lang ako palagi para sayo, anak kung kailangan mo ng tu--"

"Aalis na ako," Sam coldy said as he stood up, "Wala naman palang saysay ang
pagpunta ko rito." Tinalikuran niya kaagad ito pagkatapos ay mabilis na lumabas sa
opisina nito.

---

Kaagad dumirecho sa ICU sina Vanessa at Samuel nang dumating na sila sa ospital.
Nadatnan naman nila si Jolina na umiiyak habang nakayakap kay Zia. Nakita rin nila
ang doktor na kumakausap dito.

"S-Si Dad." Humihingal na sabi ni Sam nang makalapit na sila sa doktor. Napatingin
naman kaagad ito sa transparent window ng room kung saan nakaconfine ang dad nito.
Sa nakikita niya, maraming mga apparatus ang nakakabit ngayon walang malay na
katawan nito. His dad was really in a comatose state.

"Mr. Rivera," Seryosong panimula sa kanya ng doktor, "Masyadong malubha ang


pagkakabaril sa ulo ng ama mo. Some part of the left hemisphere of his brain got
severely ruined."

Huminga naman ito ng malalim, "Napakakumplikado ng sitwasyon niya ngayon. Dahil


dito, it can result to brain death. Ito ang inaasahan nating mangyayari sa kanya,
Mr. Rivera. Pwede itong mangyari ilang oras o ilang araw na lang. Milagro na nga
lang dahil nabuhay pa siya. His situation is really difficult and very fatal. At
kahit anong oras o panahon, pwede na siyang kunin sa 'tin."

"I'm really sorry. We did everything that we could. But we cannot anymore change
what will happen next. Pananampalataya na lang ang mahahawakan natin sa ngayon."   

"I'm really sorry. Excuse me." Pagkatapos ay iniwan na sila ng doktor.


"At ngayon mo pa talaga naisipang bumisita, Samuel." Sumbat ni Jolina rito habang
hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak. Inaalo naman ito ni Zia na kanina pang tahimik.
Vannie also noticed Zia cried too.

"Ngayon mo pa talagang naisipang bisitahin siya kung kailan mamamatay na siya."

"Wala ka talagang kwentang anak!" Sigaw nito at pagkatapos ay iniwan na lang silang
dalawa doon. Sumama rin naman si Zia sa ina nito.

"Sam..." Hinawakan naman ni Vanessa ang balikat nito. Hindi ito nagsasalita at
nakayuko lang.

"Leave me alone." He suddenly said.

"Pero Sam--"

"I said you fucking leave me alone! Gusto kong mapag-isa!" She flinched the moment
Sam shouted madly.

"Hindi kita kailangan. Umalis ka na." Malamig na sabi nito.

---

"Hindi mo pa rin ba siya nakokontak, Jared?" Tanong ni Vannie kay Jared sa kabilang
linya. Kararating lang kasi niya sa bahay galing sa ospital para makibalita.
Comatose pa rin hanggang ngayon ang senador.

"Hindi pa rin, Vanessa. Sinubukan na namin lahat, wala pa rin kaming nakukuhang
balita. Kahit ang mga tauhan ko ay 'di siya mahanap." Sagot naman ni Jared sa
kanya.

Nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga si Vanessa sa mga narinig niya.

Ilang araw na kasing nawawala si Samuel. Matapos siyang sabihan nitong iwan muna
niya ito, wala na siyang narinig pa mula rito. Pagkabalik niya kasi sa ospital
kinabukasan ay hindi na niya ito nadatnan doon.

She tried everything to contact him. Pero kahit cellphone nito ay 'di niya
makontak. Pinuntahan din niya ang condo unit nito pero sinabi lang sa kanya ng
receptionist ay hindi rin ito umuuwi doon. She even tried approaching Zia dahil
baka sakaling sa bahay ng mga ito iyon tumuloy.

But even Zia told her Samuel didn't go home to their place. Pati rin ito ay walang
alam kung nasaan ang lalake. Vannie kept coming back to the hospital to see him
ngunit hindi pa rin ito bumabalik doon. Ni text o tawag ay wala siyang natanggap
dito para malaman niyang kung nasaan ito ngayon.

Kaya ngayon, nagtutulungan silang tatlo nina Jared at Max sa paghahanap dito. They
were all really worried. Especially her.

"S-Sige, Jared. Tawagan mo na lang ako kung may balita ka na. Thank you so much."

"Anytime, Vanessa. Saka kaibigan din namin siya. I'll just call you if ever we'll
find a lead of his whereabouts. Don't stress yourself. Bye." Inend na nito ang
kabilang linya.

Vannie breathed hard. Humiga kaagad siya sa kama niya. Pasado alas-dose na ng gabi.
She sighed again.

Hindi talaga siya mapakali dahil sa biglaang pagkawala ni Samuel. She was really
worried so much na kahit sa mga klase niya ay hindi siya makafocus. She couldn't
sleep that well these past few nights because of it.

Talagang nag-aalala siya sa lalake. Alam kasi niyang hirap na hirap ito ngayon sa
sitwasyong hinaharap. At wala man lang siya doon sa tabi nito.

She felt useless of being his girlfriend. Wala man lang siyang nagawa para rito.

Napapikit na lang siya. Sana makita ka na namin, Sam.

Ilang minuto naman ay biglang tumunog ang cellphone niya. Kaagad naman siyang
napabangon para kunin iyon.

Her eyes got widened the moment she saw who was calling.

"Samuel!" She quickly called out his name. Parang nabawasan ng tinik ang dibdib
niya nang tumawag ito. He is safe. Samuel is safe.

"V-Vanessa.." Vannie caught her breath when she noticed Sam's voice was broken.
Umiiyak ito.

"Sam? Anong problema? Nasaan ka?" Mas lalo tuloy siyang kinabahan dahil sa boses
nito.
"Help me, please...Vanessa.. Tulungan mo ko.." He cried more on the other line.

"Samuel, nasaan ka ba?! Pupuntahan kita diyan ngayon! Please sabihin mo sa 'kin
kung nasaan ka." She became hysterical too. She was really worried. Kinakabahan
siyang baka may nangyaring masama rito.

Napansin naman ni Vanessa sa bintana ng kwarto niya nang may umilaw sa labas na
galing sa isang kotse. Nilapitan naman niya kaagad iyon at nakita sa labas ang
nakaparadang isang pamilyar na kotse.  It was his black Mercedes car.

"Pupuntahan na kita diyan!" She immediately went downstairs. Lumabas kaagad siya sa
bahay nila. Buti na lang ay tulog pa hanggang ngayon ang mga magulang at mga
kapatid niya.

She quickly went outside and went near Samuel's car. She felt relieved when she
noticed his car was still intact. Walang aksidenteng nangyari.

"Sam!" Kaagad niyang binuksan ang pinto ng driver's seat. Tumambad sa paningin niya
si Samuel na nakasandal ngayon ang ulo sa manibela ng kotse. She also noticed some
cuts and wounds on his cheek. Hindi niya tuloy maiwasang mas lalong mag-alala.

"Samuel, anong nangyari?" Maingat na hinawakan ni Vanessa ang magkabilang pisngi


nito. She also noticed some bruises and cuts around his face. Dumudugo rin ang
ibabang labi nito. Hindi rin maganda ang ayos nito ngayon.

"Vanessa.." Mas lalo itong umiyak nang makita siya, "Natatakot ako.. Natatako ako,
Vanessa.." Sam sobbed. He really looked a child who was abandoned by his loved
ones.

Hindi tuloy maiwasan ni Vannie na maiyak din sa sinasabi nito sa kanya, "Nandito
ako, h'wag kang mag-alala. Nandito ako, Samuel." Niyakap naman niya ito.

"Pumasok tayo sa loob. Gagamutin natin yang mga sugat mo." Aniya at tinulungan
itong lumabas mula sa kotse nito. She really thanked God that she found him.

Nahirapan naman itong tumayo kaya kaagad humawak si Vannie sa may bewang nito. Sam
was drunk. Naaamoy niya ang alak na ininom nito. Talagang lasing na lasing na ito
dahil hindi na ito makalakad ng maayos.

Dahan-dahan namang nakapasok sina Vanessa sa loob ng bahay. Dinala niya ang lalake
sa guest room ng bahay nila.

"Humiga ka muna. Kukunin ko lang ang first aid kit namin." Aniya nang pinaupo na
niya ito sa kama. Talagang nakakaawa ang itsura at ayos nito ngayon. She even
noticed some blood on the guy's shirt.
Pero bago pa man siya makaalis ay hinawakan nito ang kamay niya.

"Vanessa, h'wag mo kong iwan. Please, don't leave me.." He pleaded, "Ayokong iwan
mo ko, Vanessa." Umiyak na naman ito.

Nilapitan naman ito ni Vannie at tinabihan ito. She cupped his face and met his
eyes, "Sam, hindi kita iiwan. Hinding-hindi kita iiwan. Sige na. Matulog ka na lang
muna." She squeezed his hand for assurance. Samuel then lied down slowly.

Tatayo na sana siya nang magsalita na naman ito.

"Vanessa, please dito ka lang. Please, I'm scared." Pagmamakaawa nito sa kanya.
Huminga na lang ng malalim si Vannie at tinabihan ito sa paghiga.

Kaagad naman siyang niyakap ni Samuel. Burying his face into her neck. Hinahaplos-
haplos na lang ni Vanessa ang buhok nito.

"Sshh. Tahan na," She said while caressing his hair. Hindi pa rin kasi ito
tumitigil sa pag-iyak, "Don't be scared. I'm here."

"Ayokong mawala sa 'kin si Daddy, Vanessa.. Hindi ko na kakayanin 'pag may nawala
na naman sa 'kin. Iiwan na naman nila ako." Mas lalo pa itong umiyak.

"Sshh. Hindi ka niya iiwan. Hindi ka niya iiwan, Samuel. Mabubuhay pa ang Daddy
mo." She assured him as she kissed his hair. Mas lalo lang nitong hinigpitan ang
pagkakayakap nito sa kanya.

"Huwag mo rin akong iwan, Vanessa. Ayoko mawala ka rin sa 'kin. Please.. don't
leave me."

"Hindi kita iiwan. Hindi ako mawawala sayo. Pangako." Aniya at ilang segundo naman
ay tumigil na ito.

Samuel then felt asleep.

---

Nagising naman si Vanessa nang tumunog na naman ang phone niya.


Napansin naman niyang nakayakap pa rin sa kanya si Samuel na natutulog pa rin.

She struggled to get her phone from her pocket and immediately answered the call.

"Jared," It was Jared who was calling. She was moving so slowly to avoid Sam from
waking up, "Napatawag ka?"

"Vanessa, bad news." Narinig naman niya ang pagbuntong hininga nito, "Si Tito
Ignacio, I'm so sorry, patay na siya."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa sa narinig niya mula rito. She was too
shocked. She doesn't know what to say while seeing Samuel peacefully sleeping and
hugging her so tight.

"Tito Ignacio was declared dead an hour ago."

Napaiyak na lang siya habang pinagmamasdan si Sam na mahimbing natutulog habang


kayakap siya.

//

Q: What will happen to Sam? ;((

Sino kaya ang may pakana sa pagpatay sa Daddy ni Sam?

=================

Chapter 49

Typo errors are a lot.

Chapter 49
"Hijo, saan ba ang Daddy mo para siya ang magkabit sa medal mong 'to?" Tanong ng
teacher ni Sam sa kanya nang umakyat na siya sa stage. Highschool graduation kasi
nila sa gabing iyon at siya rin ang Salutatorian ng batch nila. Siya lang kasing
mag-isang umattend sa graduation niya.

"H-Hindi po makakarating si Dad, b-busy po kasi siya." Sagot naman niya rito at
yumuko. Hindi kasi makakapunta ang Daddy niya sa graduation niya kasi may senate
meeting pa itong inaattendan sa mga oras na iyon. His father was always busy na ang
atensyon nito ay na kay Jolina lang at sa trabaho nito--that sometimes, his dad
would miss some important events of his life.

Hindi rin naman kasi pwedeng si Jolina ang aattend sa graduation niya dahil
malamang 'di rin iyon papayag. Besides, they were never in good terms with his
stepmother.

"Excuse me. Padaan. E-Excuse me." Napaangat naman ang ulo ni Samuel nang may
biglang nagsalita.

Nanlaki naman ang mata niya nang makita ang Daddy niya na nagmamadaling naglakad
papunta sa stage.

"I'm sorry for being late," Anito sa guro nila at kinuha rito ang medal. Pagkatapos
ay kaagad itong isinabit iyon sa kanya.

His father smiled at him proudly, "I'm so proud of you, Sammy."

Gumuhit naman ang ngiti sa mukha ni Samuel, "S-Salamat, Daddy." He sheepishly


replied.

---

"S-Si Dad, nasaan siya?" Tanong ni Samuel sa doktor nang dumating na sila sa morgue
ng ospital. Nasa likod naman niya si Vanessa na humihingal din kagaya niya dahil sa
pagtakbo papunta doon.

Matapos kasi silang balitaan ni Jared tungkol sa pagkamatay ng senador, kaagad


silang umalis sa bahay at pumunta sa ospital. Hindi kasi naniniwala si Samuel na
patay na ang ama nito. Gusto nito mismo makita ng personal ang ama.

"N-Nasa loob siya," Sabi ng doktor sa kanila at umatras para pagbigyan sila ng
daan.

"B-Buhay pa siya, diba? Niloloko niyo lang ako. Buhay pa si Dad. B-Buhay pa siya."
Nauutal na sabi ni Samuel sa doktor na ayaw pa ring maniwala sa nangyari. Alam ni
Vanessa na kanina pa nitong pinipigilang maiyak.
Umiling lang ang doktor sa kanila, "I'm so sorry, Mr. Rivera. We did everything
that we could."

Napilitan namang pumasok sina Samuel at Vanessa sa morgue at nakita ang isang
bangkay na may nakatakip na puting tela.

Lumapit naman si Samuel doon.

"Sinubukan na namin lahat pero hirap na talaga siya." Sabi ng doktor sa likod niya.

Unting-unti namang binuksan ni Samuel ang puting kumot na nakatakip sa katawan ng


ama niya.

Napatigil naman ito na mismong ang itsura ng ama niyang wala ng buhay ang tumambad
sa paningin nila.

"Sam.." Hindi alam ni Vannie kung anong sasabihin niya rito. She noticed Sam's body
stiffened.

"G-Gigising pa siya. Buhay pa siya. Gigising pa siya. Hindi pa siya patay. Dad,
gumising ka, Dad.." Anito na hinawakan ang pisngi ng ama nito.

"Maiwan ko muna kayo," Sabi naman ng doktor at iniwan silang dalawa sa morgue.

"Dad, gising ka pa diba? Daddy..." Pinipigilan ni Samuel ang hindi umiyak.

Naiyak na lang si Vanessa habang pinagmamasdan si Samuel. Sam was really helpless.

"Dad, 'wag mo kong iwan. Daddy.. 'Di ko na kaya Daddy kapag iiwan mo ko. Daddy.."
Tuluyan na nga itong umiyak habang niyayakap ang ama.

Nilapitan naman ni Vanessa ang lalake habang hinahaplos-haplos ang likod nito. Mas
lalo pa siyang naiyak sa inaasta ni Samuel.

Sam finally broke down into tears. It was her first to see him so devastated and so
vulnerable.

"Patawarin mo ko, Daddy. I'm so sorry, sorry Dad.." Umiiyak na sabi nito habang
niyayakap ng mahigpit ang ama.

"Daddy, please, gumising ka. 'Wag mo kong iwan, Dad. Daddy!! Parang awa mo na.
Dad!!" Sigaw nito. Hinawakan naman ni Vannie ng mahigpit ang magkabilang-balikat
nito. Nagwawala na si Samuel.
"Dad!! 'Wag mo kong iwan. Please, Dad!!!" Samuel shouted more as Vanessa just
hugged him so tight from behind.

"Daddy, 'wag mo kong iwan," Mas lalo pa itong umiyak, "'Di ko kaya, Dad. Hindi ko
kaya.."

---

"Sam, tama na yan. Nakakarami ka na," Hinawakan ni Vanessa ang baso ni Samuel kung
saang may nakalagay na alak. Nasa isang club kasi silang dalawa nito.

Nasa may bar counter silang dalawa habang sinasamahan ni Vannie si Samuel na
naglalasing. Kahit kasi anong pigil niya sa ginagawa ng lalake, lagi itong
nagagalit. Sometimes, he would curse at her saying that she should leave him alone
pero kahit ganoon ay hindi niya ito iniiwanan. Alam niyang nagluluksa pa rin ito sa
pagkawala ng ama.

Mahigit tatlong linggo na kasi ang nakalipas magmula ng ilibing ang ama nito.
Samuel Ignacio was really devastated. Sam became aloof to everyone even to her and
to his own friends. Hindi niya ito nakakausap ng maayos sa halip ay naglalasing ito
lagi sa pad nito o 'di kaya'y pumupunta sa mga club upang maglasing din.

But Vanessa didn't leave him alone. Gaya ng pangako niya rito, hindi niya ito
iniiwanan. She would often go with him in his pad to take care of him or even in
clubbing. Sinasamahan niya ito sa paglalasing nito.

Naiintindihan din naman ng mga magulang niya ang sitwasyon ng binata kaya pinayagan
siyang samahan ito at minsan ay doon na rin siya natutulog sa lugar nito.

Lagi na lang kasi itong naglalasing. Pati ang pad nito minsan ay nagiging makalat
na dahil sa mga basag-basag na bote ng beer at mga sigarilyo. Pinagtitiyagaan naman
niyang nililinis iyon. She would always try to understand Sam's situation. All
members of his family already died kaya alam niyang hirap na hirap ito.

Tinutulungan din niya itong mag-ayos para sa klase. But Samuel would always ditch
his classes kaya lagi na lang niya itong nadadatnan na naglalasing sa bachelor's
pad nito o 'di kaya ay nagcluclub na naman.

He was slowly destroying his self.

"Tangina, why the fuck are you even here, Velasco? Diba sabi ko umalis ka na? I
don't need you here!" Sam replied ruthlessly at kaagad nilagok ang alak. Namumula
na ang mukha nito dahil sa kalasingan.

"Sam, lasing na lasing ka na. Masama na yan. Tara na at iuuwi na kita." Hinawakan
na niya ang kamay nito at nagpaubaya naman ito sa kanya. Aminado siyang pasado
alas-dos na ng umaga.

Napabuntong hininga na lang siya habang tinutungo nila ang kotse nitong nakaparada.
Kahit kasi anong pigil niya sa ginagawa nito, hindi ito nakikinig sa kanya.

She was doing all the things to avoid him in ruining his own life by drowning in
different vices. Pero minumura lang siya nito at sinasabihan na iwan na lang niya
ito. Pero hindi niya ginagawa iyon.

Kahit anong mangyari, hinding-hindi niya ito iiwan lalo't pa na naghihirap ito at
hindi nito naaalagaan ang sarili. Alam niyang sa sarili niya na babalik din ulit sa
dati si Samuel na matapang, mabait at responsable. Ang Samuel na unting-unti niyang
nagugustuhan.

Sumakay naman kaagad si Vannie sa driver's seat at tumabi naman sa kanya ang lalake
sa kabila. She then started the engine. She smiled remembering how Sam taught her
how to drive before. It was a very happy memory.

Nagsimula na siyang magdrive.

Napansin naman niyang sinisindi na nito ang sigarilyo na hawak nito.

"Rivera, nasa kotse tayo. Huwag kang manigarilyo." Seryosong sabi niya rito habang
nagmamaneho. She wasn't looking at him.

"Pakialam mo ba. Focus on the road, Velasco." Sam said rudely. Naamoy naman ni
Vannie ang usok na galing sa sigarilyo nito.

Hinayaan na lang niya ito at nagfocus muli sa pagdadrive. Hahayaan na muna niyang
lumamig ang ulo nito.

---

"Putanginang buhay 'to." Mura nito at kaagad sumampa sa kama. Kararating lang kasi
nila sa pad nito.

"Sam, papalitan kita ng damit," Aniya rito at nilapitan ito sa kama. Nakahiga lang
ito habang nakalagay ang braso nito sa mga mata nito. Sam was sweating a lot.

"Masyadong mainit itong suot mo," Aniya habang tinatanggal ang suot nitong itim na
poloshirt. Hinahayaan lang siya ng binata habang tinatanggal niya ang suot nitong
pang-itaas na damit.

Tumayo naman si Vannie at kumuha ng manipis na sando galing sa closet nito. She
immediately went back to him after. Isinuot niya rito ang damit. She could really
smell the alcohol he had been drinking. Nakapikit lang ang mga mata nito habang
inaayusan niya.

"Sleep well, Sam." She said gently after taking care of him.

"Please, don't ruin yourself." She added as she kissed his forehead. Matutulog na
lang siguro siya sa living room nito.

Aalis na sana siya nang magsalita ito.

"Bakit mo 'kong pinagtitiyagaang alagaan, Velasco?" Nagulat naman siya sa itinanong


nito.

"Mahal mo na ba ako?" Mas lalo naman siyang nagulat sa sunod nitong sinabi.

"Samuel.."

"Putangina. Ano bang pinagsasabi ko? Malamang naaawa ka lang." Pagkatapos ay hindi
na itong nagsalita muli.

She just sighed.

---

Kinuha naman ni Vanessa sa bulsa niya ang access card ng pad ni Sam at binuksan ang
pinto nito. Binigyan kasi siya dati pa ni Samuel ng extrang access card sa pad
nito. And now she is already using it.

It was already past 8pm. Galing pa kasi siya sa bahay nila para paglutuan ito ng
panghapunan. Nagmamadali na nga siyang pumunta doon. Alam din niya kasing kakauwi
lang ni Sam galing sa klase. She knew his classes would be finished at 7 on that
day.

Pumasok naman kaagad si Vannie sa loob dala-dala ang plastic ng mga pagkaing niluto
niya. Pancit iyon, tinolang manok at saka adobong baboy. Nagdala rin siya ng kanin.

Pagkapasok niya ay nagpakawala siya ng isang malalim na buntong-hininga. Nasa sala


kasi si Samuel, nanonood ng TV habang nakakalat sa paligid nito ang mga bote ng
beer at mga upos ng sigarilyo. Wala rin itong saplot sa pang-itaas at ang suot lang
nito ay ang tanging gray na jogging pants nito.

Magulong-magulo na naman ang ayos ng pad nito.


Nilagay na lang ni Vannie ang dala niya sa dining table. Pagkatapos ay pumunta siya
sa sala at kinuha sa sahig ang mga nagkalat na mga bote ng beer. Ilang linggo ng
nilalasing ni Samuel lagi ang sarili nito.

Nag-aalala na talaga siya sa ginagawa nito sa sarili at pinagsasabihan naman niya


lagi ito. But the guy wouldn't listen to her.

She even thanked God that Sam wouldn't go ballistic and violent towards her. Kahit
minsan ay natatakot siya sa tuwing nagmumura ito sa kanya.

"Samuel, hindi ka na naman ba pumasok sa klase mo?" Hindi niya maiwasang itanong
iyon. She isn't just worried about his self but also his classes, graduating na ito
kaya dapat hindi na ito aabsent pa.

Sam just continued smoking his cigarette while watching the TV. "The fuck you
care." He only answered.

Napailing na lang si Vanessa rito at ipinagpatuloy ang pagkuha niya sa mga bote.
After that, she went to the dining table and put the empty bottles on it.
Pinapanalangin na lang niya na sana bumalik na sa dati ang lalake.

"Nilutuan kita ng mga pagkain, you should eat, Samuel." Aniya habang inaayos sa
mesa ang mga dala niya.

Nakarinig naman siya ng mga yapak papunta sa dining room.

"Eat first then take a bath para gumaan ang pakiramdam mo pagkatapos--"

Hindi naman siya natapos sa pagsasalita niya nang makaramdam siya ng kamay papunta
sa loob ng tshirt niya. She suddenly felt his hand squeezing her left breast.

"S-Samuel!" Kaagad niyang hinarap ito at laking-gulat na lang niya nang bigla siya
nitong hinalikan. Nalalasahan niya ngayon ang alak at sigarilyo galing sa bibig
nito.

"S-Sam.." Nagpupumiglas siya habang marahas siyang hinahalikan nito. Samuel was
being aggressive.

Nagulat na lang siya ng buhatin siya nito habang hindi pa rin ito tumitigil sa
paghalik sa kanya.

Isinandal siya nito sa pader. Sam was kissing her aggressively that she could feel
any minute her lip would bleed. Kahit gusto siyang kumawala rito, hindi niya
magawa. Sam was putting too much strength to her.
Napaiyak na lang siya. Naramdaman na lang niyang hinahalikan na nito ang leeg niya.
Mas lalo nitong hinigpitan ang pagkahahawak sa dalawang kamay niya na nakalagay na
sa itaas ng ulo niya.

"Sam, tumigil ka na, please.." She cried as she felt his other hand roaming around
her body.

Naramdaman na lang niya na pumasok ang isang kamay nito sa loob ng jeans niya. She
suddenly felt Samuel's hand touching her there.

"Samuel!" Kaagad niya itong sinampal kaya naman napaatras ito. Hindi na niya tuloy
maiwasang mas lalong maiyak. Muntik na siya nitong gahasain.

Samuel was about to rape her!

Nagulat naman ito sa ginawa niya. "V-Vanessa.." It was then she noticed Samuel came
back to his senses.

Mas lalong umiyak si Vannie, "Bakit ka ba nagkakaganyan? Samuel, bakit? Bakit mo ba


sinisira ang sarili mo? Bakit mo 'ko ginaganito? Nasasaktan na ako, Samuel.
Natatakot na ako sayo.." Sumbat niya rito. Hindi pa rin siya tumitigil sa pag-iyak.
She was trembling. She was scared... of him.

Lumuhod naman ito sa harap niya at umiyak na rin. "Patawarin mo ko, Vanessa.
Forgive me.. I'm so sorry," Sam also cried, "I'm so sorry."

Vannie just buried her face into her hands. She was still crying. She was avoiding
to see him, "Sam, please. Huwag mong sirain ang sarili mo. Tumigil ka na." She was
sobbing so hard.

Naramdaman naman niya ang pagyakap nito sa bewang niya. Nakaluhod pa rin ito. She
could feel him crying too through her tummy.

"I'm so sorry, baby. Patawarin mo 'ko. Please, I'm so sorry. I'm so sorry for
hurting you. Forgive me please, baby. Forgive me." He said between his sobs.

Nag-iyakan na lang silang dalawa.

---

Nagising naman si Samuel mula sa pagkakatulog niya. He then saw Vanessa who was
hugging him while sleeping. Nasa kama kasi silang dalawa at natutulog.

He kissed her forehead softly. Alam niyang mugtong-mugto na ang mga mata nito dahil
sa pag-iyak nito kagabi. And it's because he had hurt her. Nasaktan niya ito dahil
sa kagaguhan niya.

At sobrang pagsisisi niya dahil sa ginawa niya rito na walang ginawa kundi alagaan
siya at intindihin siya. Sobra-sobrang pagsisisi niya dahil sa ginawa niya rito
kanina. He could have raped her.

Dinampian niya ng halik ang mga labi nito, "I'm so sorry. I love you." Dahan-dahan
siyang bumangon para hindi ito magising. Pagkatapos ay inayos na niya ang
pagkakatulog nito.

"Sam.." He heard her whispering his name. Muli niya itong hinalikan sa noo.

"Sleep tight, honey."

Sinuot kaagad ni Sam ang puting sando galing sa closet niya. Kinuha niya kaagad ang
phone niya at lumabas sa terrace ng pad niya.

"Hello," He said when he started the call. It was still early in the morning.

"May nakuha na kaming lead kung sinong pumatay sa ama niyo, Sir Rivera. May
kaugnayan din ito sa pagpatay sa ina niyong si Matilda noon."

Tahimik lang nakikinig si Samuel sa sinasabi nito.

"Kilala mo siya at masyado siyang malakas para banggain niyo. Sir, marami siyang
koneksiyon. At siya rin ang pumalit sa ama mo sa kandidatura nito sa senado
kamakailan lang. Mas lalo siyang makakamanipula ng mga tao dahil doon."

"Maraming madadamay kapag kakalabanin mo siya."

"Mr. Cortes," Sam then put the cigarette he got from his pocket into his mouth and
lit it with the lighter, "Ayusin mo ang mga papeles ko. I will run for the
senatorial election. Kakalabanin ko siya."

"Sisiguraduhin kong matatalo siya at mabubulok siya sa putanginang kulungan. I


wouldn't let that fucking gold-digger win. Kung marumi siyang maglaro, mas marumi
ako."

Putangina mo lang, Jolina Martinez.

//
Q:#1: Kung sakaling tatakbo si Samuel bilang senador, bobotohin niyo ba? Bakit?
Haha#2: What do you think of this chapter?

Comment your answers below. Babalik na ulit ako sa pagdedicate sa magugustuhan kong
comment sa next chapter. Thank you guys!

DISCLAIMER:

My apologies, I just read the qualifications in running for the senatorial


election,at least 35 years old kasi ang qualified to run and Sam is just 24. I
thought running for the congress as well as for the senate has the same standards
pero hindi pala. But this story is fictional. For now, dito lang sa story
mangyayari na pwedeng tumakbo ang 35 years old and below sa senado. Pero sa
realidad, 35 and above po dapat. Sana wala pong malilito. And Samuel in this
chapter also said that he would play dirty in winning over his stepmom. I hope you
can understand.

=================

Chapter 50

Danny Schwarz as Samuel.Typo errors are a lot.

Chapter 50

Nagising na lang si Vanessa nang makaamoy siya ng parang may nagluluto. She quickly
turn around and noticed Samuel was not anymore sleeping beside her. After what
happened to them last time, they both decided to sleep together.

Aaminin niyang talagang nasaktan siya sa ginawa ni Samuel sa kanya kagabi. She was
really hurt what Samuel almost did to her. She really cried hard and the guy was
also kneeling and begging for her forgiveness. She felt relieved and calm when Sam
finally came back to his senses. Nang niyakap siya nito at nagsabi na nagsisisi ito
sa nagawa at mga ginawang karantaduhan sa kanya--na hindi na raw nito uulitin ang
lahat.

She also felt glad that he finally was back to himself. The Samuel Ignacio that she
used to know.

Kagabi, napagdesisyunan nila na itulog na lang ang mga nangyari--to ease everything
up. They both slept together on his bed--while hugging each other.
She doesn't even know why she felt secured and safe with his warm embrace--like she
was really longing to it for so long. She felt relaxed and calm while Sam was
hugging her tightly until she felt asleep. She, herself, was even so confuses now
with her feelings towards the man.

And after all that happened between them, she easily forgave him.

Gulong-gulo na talaga siya sa nararamdaman niya para rito.

Kaagad naman siyang bumangon mula sa kama. Alam niyang mugtong-mugto ang mga mata
niya dahil sa pag-iyak niya kagabi. She cried so hard. She also knew Samuel cried
too. Umiiyak itong humihingi ng tawad sa kanya. Sam cried and kneeled down in front
of her saying he really regretted what he did. They both cried their hearts out
last night.

Napunta naman siya sa kusina ng pad nito at nakita ang lalake na nakatalikod.
Samuel was currently cooking something. Nakasuot na rin ito ng sando sa pang-itaas
nito.

First time niya talagang makita itong nagluluto. Kapag kasi pumupunta siya doon sa
pad nito, madalas siya lagi ang nagluluto. But now it was different. Samuel Ignacio
the third was really cooking.

And she had to admit, Samuel really looked hot while doing it. Lalo pa't nagfleflex
din ang muscles nito sa braso habang nagluluto. She giggled. She just realized her
boyfriend was really hot.

Napalingon naman ito sa kanya. When Sam saw her, he shot her a smile. Parang good
mood na good mood talaga ito.

"Morning, honey." Anito at naglakad papalapit sa kanya. Bigla naman nitong


hinalikan ang noo niya.

"Okay na ba pakiramdam mo?" Buong pag-aalala nitong sabi habang nakatingin sa


kanya. Kitang-kita talaga sa mga mata nito ang pagsisisi dahil sa nagawa.

Tumango naman si Vanessa. Hindi niya talaga alam kung anong isasagot niya. Talaga
kasing nasaktan siya. Kahit napatawad man niya ito, she could still feel the pain
because of it.

Sam suddenly hugged her. Hinalikan nito ang buhok, "I'm really sorry. I'm so sorry,
baby. Shit. I really regretted what I've done. I'm sorry. Please, forgive me." Sabi
nito habang niyayakap siya ng mahigpit.

Niyakap din naman ito ni Vannie pabalik. Burying her face into his hard chest. Sam
was really tall.
Napaiyak siya ng konti dahil sa sinabi nito, "You're a crazy asshole." She said
between her sobs.

"Hey," Bumitaw ito sa kanya at hinawakan ang magkabilang pisngi niya. Pinahid din
nito ang mga luha mula sa mga mata niya, "Don't cry. Nagsisisi na ako sa nagawa ko.
I know I was an asshole back there and even now. Hell, if you want to get even, you
can hit me. Hit me hard if you want, Vanessa." Seryosong sabi nito sa kanya.

Vannie just giggled. He was really back. And a lot of sweeter.

"Baliw. Sige na. Go back to what you're cooking. Ano bang niluluto mo?" Aniya rito
at tumingin sa kaldero na nilulutuan nito.

Sam slyly grinned. "Your favorite."

Naitaas naman ni Vannie ang kilay niya, "My favorite?" Hindi niya maalala na nasabi
niya rito ang paborito niyang pagkain.

"Yep. I asked your brother, Lawrence earlier. I called him." He winked, "But before
this, para sumarap ang luto ko," Nagulat na lang si Vanessa nang bigla siyang
hinalikan ni Samuel sa labi.

She was surprised at first but eventually responded to his kiss. He was kissing her
slowly and carefully--not like what he did to her last night.

Ilang minuto rin ay bumitaw na ito.

"Still tasted better than other expensive dishes." Samuel then smirked as she just
playfully rolled her eyes.

---

"Itext mo ko kapag nasa school ka na. Naku, kapag hindi ka na naman pumasok Rivera
sa klase mo, kukutusan talaga kita." Sabi ni Vanessa nang dumating na sila sa
WoodRidge.

Balik na naman kasi silang dalawa sa dati--ang paghatid ni Samuel sa kanya


papuntang school. Kahit alam na niya kung paano magdrive, Samuel insisted na ito
ang maghahatid sa kanya sa araw na iyon para makabawi sa kanya.

"Yes, chief. I'll text you when I get there. Sige na, baka malate ka pa. Be
careful." Tatawa-tawang sabi naman ni Samuel sa kanya. Nasa driver's seat kasi ito
habang katabi siya.
"Wait," She suddenly gave him a quick kiss on the lips. Halata namang nagulat si
Samuel sa ginawa niya. She mischievously smiled, "Good luck kiss. Sige na. Ingat ka
rin." Bago pa man niya buksan ang pinto ng kotse nito ay nagsalita ito. Natawa na
lang din ito sa ginawa niya.

"I'll fetch you at 5, later. Dinner date." He uttered. Napangiti naman si Vannie sa
sinabi nito. Nag-usap kasi sila dalawa kanina sa biyahe na sabay silang magdidinner
mamaya sa labas.

"Oo na, sir. See you later!" After that she immediately went out from his car.

---

"Sige, sige. Bigay niyo na lang sa 'kin mamaya." Sabi ni Vannie sa dalawang babaeng
estudyante nang papasok na siya sa council room

"Sige, Ate. Bye po!"

Nakangiting pumasok naman sa loob si Vannie sa council room. Tapos na kasi ang
klase niya at may mga konting gagawin lang siya sa council room at pagkatapos ay
aalis na rin siya. It was just really a normal day. At masaya rin siya kasi
talagang bumalik na si Samuel dati.

"Talaga Kuya? Pwede akong mag-ojt sa hotel niyo?"

"Yeah. Sure. Alam ko namang magaling ka. Pwede ka 'dun mag-ojt basta sabihin mo
lang sa kin kung kailan para maaccomodate ka."

Napahinto naman si Vannie sa mga yapak niya at nakita sina Samuel at ang
councilmate niyang si Jason na nagkukwentuhan. Jason was beaming while talking to
Sam. Parang magkaibigan na talaga ang dalawa at hindi na rin ito natatakot sa
lalake.

"S-Sam?" She was surprised to see him there--early. Alam niyang 4 pa lang ng hapon.

Parehas namang napalingon ang dalawa. Nilapitan naman siya ni Samuel at kinuha nito
sa office table niya ang isang bouquet na naman ng bulaklak.

"Flowers, chief." He said as she handed to her the bouquet. Natawa na lang siya
nang tinanggap iyon. Chief pa talaga ang tawag nito sa kanya. Magmula nitong umaga
at sa mga text, lagi siya nitong inaasar na 'chief.'
"Ang aga mo yata, Rivera. Wait, did you skip classes?" She raised her eyebrow. Baka
hindi na naman ito pumasok para puntahan lang siya doon.

Sam chuckled, "No. Hindi kasi pumasok ang prof sa last subject ko so I went here
early."

"Siguraduhin mo lang dahil kukutusan talaga kita."

"Kiss or sex will do." He naughtily grinned. Narinig naman niya ang mahinang
pagtawa ni Jason sa likod.

"Bastos!" Napailing na lang siya, "Tulungan mo na lang ako rito para makaalis na
tayo ng maaga."

---

"Remember when you told me you aren't capable of falling in love, Samuel?" Vannie
suddenly asked Sam the moment they sat on the grass. Nasa isang park na naman kasi
sila, tinatanaw ang kalangitan. Pagkatapos kasi nilang kumain, napag-isipan nilang
magpahangin muna. It was past 8pm anyway.

Sam stifled a light laugh, "Yeah. I fell so hard." He then held her hand, finger
intertwined, "I fell madly in love with the most unexpected girl. And I never
regret I did even until now."

Natawa na lang si Vanessa sa sinabi nito. Isinandal naman niya ang ulo niya sa
balikat nito habang magkahawak pa rin ang kamay.

"Sana ganito na lang lagi tayo. Walang problema. Masaya lang."

Sam just smiled at what she said, "We will. I promise." He kissed her hand softly,
"I know, we will."

"I love you. I fucking love you so much, Velasco."

---

"I had fun." Sabi ni Vanessa kay Samuel matapos siya nitong ihatid sa bahay nila.
Talagang nag-enjoy siya sa dinner date nilang dalawa sa gabing iyon. Nasa labas na
silang dalawa sa gate ng bahay nila.

"Same," Maya-maya nilapitan siya nito at hinalikan sa noo. She smiled at what he
did, "I will miss you. So badly, Velasco."
She giggled, "Sam, magkikita naman tayo bukas." Napapansin na talaga niya na iba na
ang ikinikilos nito at mas lalo pa naging sweet sa kanya.

Sam just answered her a tight smile. "Wait for me. Take care. Please be careful."
Makahulugang sabi nito sa kanya. Umalis naman ito kaagad.

She was really confused at what he just said. Like it was double meaning.

---

"Anak, tignan mo ang balita." Sabi ng Mama ni Vannie sa kanya nang bumaba na siya
mula sa kwarto niya. Tapos na kasi siyang magbihis para sa klase niya mamaya.

Nilapitan naman niya ito sa sala at nakitang nanunuod ng balita sa TV.

Her eyes got widened the moment she saw a familiar man on it. Nakashades pa ito
habang ipinapakita ang isang certificate of candidacy sa harap ng media.

"Nagfile na rin ng certificate of candidacy para sa magiging senatorial election


ang yumaong anak ni Senador Samuel Ignacio Rivera the second na si Samuel Ignacio
the third." Sabi ng reporter sa TV. Wala itong sinabi sa 'kin tungkol sa pagtakbo
nito.

"Napabalitaan din na 'di umano'y magkakatunggali ngayon ang asawa ng senador na si


Jolina Rivera sa anak nito na siyang pumalit sa kandidatura ng yumaong senador.
Magkakalaban ngayon ang mag-iina sa posisyon sa senado..."

Parehas naman sila ng Mama niya na napatigil nang tumunog ang doorbell.

"A-Ako na, Ma." She immediately said. Gulong-gulo na talaga siya ngayon sa
nangyayari lalo na kay Samuel.

Nakita naman niya si Jared sa labas, "J-Jared?" Hindi niya maintindihan kung bakit
ito nandoon sa bahay nila.

"Vanessa, ako muna--"

"Ms. Vanessa Velasco."

Parehas naman silang dalawa ni Jared na napatingin sa unahan.

She caught her breath the moment she recognized the lady who had just arrived. The
lady was wearing her black sunglasses.

Nilapitan naman silang dalawa ng babae at tinanggal na rin nito ang suot nitong
shades.

"I want to talk to you." She said and gave her a tight smile.

Naguguluhan na talaga siya.

Ano bang ginagawa rito ni Jolina Rivera sa bahay nila?

//

Thank you for your comment from the last chapter and belated happy easter!Q:#1: Ano
kayang pag-uusapan nilang dalawa ni Jolina?#2: At bakit nandun si Jared?

Lol. Again, the best comment will be dedicated in the next chapter!Thank you for
those who commented!

ADVERTISEMENT:Remember Alexander Asenjo na anak ni Jackson sa Husband For Rent? He


also was featured here for at least two chapters. MAY STORY NA PALA SIYA. I posted
it days ago. It is titled, Alexander The Heartbreaker. Just see it at my works (in
my profile). May prologue na siya and comment too of what do you think about it.

And probably, after I finished TBBC, 'dun muna ako magfofocus. Hopefully.

=================

Chapter 51

Lily Collins as Vanessa.Typo errors are a lot.

Chapter 51

"I want to talk to you."

Hindi naman kaagad nakapagsalita si Vanessa sa sinabi sa kanya ni Jolina Rivera.


She was smiling at her tightly.
"Vanessa--" Before Jared could even finish his sentence, Jolina immediately
interrupted.

"Privately." She said as she smiled at Jared while the guy was giving her a death
glare.

"Maghihintay ako sa labas hanggang sa matapos kayo, Vanessa." Sabi naman nito sa
kanya at tumango siya.

"Uhm, pasok po kayo." She hesistantly said as she gestured Jolina to come in.
Sumunod naman ito sa kanya.

---

"Para saan po sana ang ipinunta niyo po rito?" Tanong ni Vanessa kay Jolina na nasa
kwarto na niya sa silang dalawa. Ayaw kasi nitong mag-usap sila sala o sa dining
room ng bahay nila. Gusto raw nitong makausap siya ng mag-isa na hindi kasama ang
Mama o Papa niya.

Kahit anong pilit niya sa sarili na isipin kung bakit ito nandoon ay hindi niya
alam. Sa pagkakaalala niya, wala naman siyang naging atraso rito. Base rin kasi ng
mga nakukuwento sa kanya dati ni Samuel tungkol sa madrasta nito, wala siyang
narinig na naging mabuting ina ito sa binata.

She even remembered what Sam mostly described her--a gold-digger opportunist. That
she should be careful in talking or meeting with her.

"Tungkol ito kay Samuel," She answered dryly as she was walking around, observing
her room. Napatingin ito sa malaking family portrait na nakasabit sa dingding ng
kwarto niya, "He impulsively ran for the senatorial election."

Napalunok naman siya sa sinabi nito. Sa tono ng boses kasi nito, parang nananakot
ito.

Pero wala naman siyang alam sa biglaang pagtakbo ni Samuel sa eleksyon para
kalabanin ito. Wala nga itong sinabi sa kanya tungkol doon 'nung nagdinner date
sila kagabi. Sam was keeping too many secrets.

"N-Narinig ko nga po," She stuttered. Nilingon naman siya nito at hinarap. She was
smiling at her again.

"Why?" She suddenly asked her. She was like interrogating her.

"I-I don't know," She answered while looking at her. Nakatitig kasi ito sa kanya na
kulang na lang ay sasabunutan na siya nito, "Wala po siyang sinabi sa 'kin tungkol
sa biglaang pagtakbo niya. Kahit nga ako ay nagulat din sa balita." She honestly
answered. Saka, ano bang problema kung tumakbo rin si Samuel sa eleksyon? Hindi
naman siya inaapakan nito. Marami naman silang magkakalaban sa eleksyon at hindi
lang si Samuel Ignacio.

"You're his girlfriend, Ms. Velasco," She smiled sweetly at her, "My stepson is
very devoted and loyal to you. Kaya alam kong kapag ikaw ang pinag-uusapan, he
would easily give in. Kasi wala ng natira sa kanya, kundi ikaw na lang."
Makahulugang sabi nito sa kanya.

"He's not qualified for running,", Dagdag kaagad nito, "Pakisabi sa kanya."
Tinalikuran na siya nito.

Pero bago pa man ito makaalis sa kwarto niya, nagsalita agad si Vannie, "Are you
even qualified, Mrs. Rivera?" She countered. She just realized what Samuel said
about her was true.

Huminto naman ito at tumingin sa kanya ulit. She raised an eyebrow, "What did you
say?"

"Are you even qualified?" Vanessa repeated, "Wala ka rin naman pong nagawa kundi
ang makikapit lang sa apelyido nila dahil sa karangyaan? Kasi maimpluwensya ang
pamilya nila kaya ka hindi umaalis at nakakamanipula." Kung akala nito matatakot
siya, puwes, hindi.

"How can you say those things? Samuel is your stepson, anak ng yumaong senador na
asawa mo."

"I guess, Sammy really corrupted your mind," Jolina replied in neutral tone, "I
didn't expect you're this feisty, Ms. Velasco." She faked her a smile, "I have to
go. Just be careful next time with your words." Tumalikod ulit ito at nagsimula ng
maglakad.

"By the way, you have a very beautiful family." After that, she went out from her
room. She sighed.

---

"Jared, bakit wala akong alam na tatakbo pala si Samuel sa eleksyon?" Tanong ni
Vanessa kay Jared nang makasakay na siya sa kotse nito. Ayaw kasi nito na gamitin
niya ang kotse niya dahil utos daw ni Samuel.

Sumunod na lang siya sa sinabi nito na ito ang maghahatid sa kanya papunta sa
WoodRidge kasi kahit siya ay gulong-gulo sa mga nangyayari.

"Kahit ako Vanessa, wala akong alam sa biglaang pagtakbo niya," Sagot naman nito sa
kanya at pinaandar ang BMW nitong kotse, "You knew him, he keeps too many secrets.
Palaging gumagawa ng mga bagay na mag-isa."

"Siya rin nagsabi sa 'kin na babantayan muna kita hanggang sa matapos ang
eleksyon."

"B-Bakit?" She was now really confused kung bakit kailangan pa siyang bantayan.

"Jolina plays dirty, Vanessa," Jared answered dryly as he was now driving his car,
"Samuel just wants you safe. And now, pumunta pa siya sa bahay niyo. Never trust
that woman."

"Hindi ko kayo maintindihan, Jared. Bakit ako kailangan protektahan?"

"Jolina isn't an easy enemy, Vanessa. At kahit ngayon, hindi ko rin alam kung ano
ang tumatakbo sa isipan ni Samuel. Hindi ko rin alam kung bakit gusto na lang
niyang kalabanin ang madrasta niya sa eleksyon."

Napabuntong-hininga na lang si Vanessa, "Wala siyang sinabi maski isa tungkol dito.
Naiinis na ako sa mga ginagawa ng kaibigan mong 'yan, Jared." She said
frustratingly. Kakaayos nga lang nilang dalawa tapos may mangyayari na namang hindi
inaasahan.

"Kahit gago ang kaibigan kong iyon, alam niya ang ginagawa niya, Vanessa. You just
need to trust him. He doesn't want you to get involved with his shits."

Jared also sighed, "Hindi mo siya macocontact. But he'll be having a party for his
candidacy in Shangri-La hotel, 6pm. That's all I know."

---

"Dito lang ako Vanessa." Sabi naman sa kanya ni Jared matapos nito ipark ang kotse
nito sa labas ng hotel. Kakarating lang kasi nilang dalawa doon. Sinamahan siya ng
lalake papunta sa hotel. Kaagad kasi silang umalis matapos ang klase nila.

"Sigurado ka?"

"Yep. I just don't like these kind of parties na puro pulitika. My parents are both
congressmen, marami silang kakilala doon at ayokong sumagot sa mga katanungan nila
kapag nakilala nila ako. I just don't want to get involved myself in these
political shits, it's too dirty to play," Sagot naman nito sa kanya at kinuha ang
isang sigarilyo galing sa bulsa nito, "Go inside, I'll just smoke here."

"S-Sige. Maraming salamat talaga, Jared. A-Ano, mauna ka na lang umuwi. Ako na lang
mamaya."
"It's fine, Vanessa. You're my friend's girlfriend and I don't like Samuel
strangling me to death if something bad happened to you. Now go." Napatango na lang
siya sa sinabi nito at kaagad pumunta papunta sa loob ng hotel.

Kaagad naman siyang pumasok sa loob at sumakay sa elevator. Pupuntahan pa niya ang
conference room ng hotel kung saan ginaganap ang party ni Samuel. She wants to talk
to him. She needs answers.

Kaagad naman siyang lumabas sa elevator nang dumating na siya sa conference room.
She immediately went to the place.

Pero napahinto naman siya nang bigla siyang hinarang ng isang guard.

"Authorized guests lang po ang makakapasok." Sabi pa sa kanya ng guard.

Shit. "Uhmm," Kaagad naman niyang ipinakita rito ang suot niyang ID sa university
pati na rin ang ID niya sa student council--indicating that she is the SSG
president, "Pinapunta po kasi ako ng university namin na interviewhin ang anak po
ng yumaong senador. Ako po ang naatasahan ng university at ako rin po ang Student
Council president ng school. Publication purposes lang po." Seryosong sabi niya
rito habang tinitignan pa rin ng guard ang ID niya.

"Sige, makakapasok ka na. Suotin mo 'tong press pass na 'ito." Sabay abot sa kanya
ng isang ID rin kung saan nakalagay ang salitang PRESS.

Nagpasalamat naman siya at kaagad pumasok sa loob. Pinagmasdan naman niya ang buong
paligid ng conference room. It was really an elegant and sophisticated party. There
were a lot of luxurious decorations in every corner.

Marami ring mga guests ang nandoon at ang iba ay pamilyar naman sa kanya. Most of
the guests were politicians coming from different places in the country.

Kaagad namang hinanap ng mata niya si Samuel at nahagip ng tingin niya ang pamilyar
na pigura nito. Samuel was standing on his back talking to some guests. He was
wearing a corporate attire. May hawak din itong wine glass sa kaliwang kamay nito.

Bigla naman itong lumingon sa direksyon niya. Nagtama kaagad ang mga tingin nila
pero laking-gulat na lang niya nang hindi siya nito pinansin at ipinagpatuloy ang
pakikipag-usap sa ibang bisita. Samuel Ignacio seemed like he didn't know her.

"That damned guy," She gritted her teeth. Talagang hindi pa siya nito pinansin.

Pinuntahan niya kaagad ang kinaroroonan nito. Sam was happily talking with some
elder people.
Umubo siya, "Uhmm," Tumahimik naman ang mga ito at napatingin sa kanya--with Samuel
giving her a blank face, "Good evening. Ako po pala si Vanessa Velasco, SSG
president po ng WoodRidge University. Gusto ko lang po sanang magtanong sa
pagkakandidatura ng anak ng yumaong si Senador Ignacio." She said formally while
Sam was now grinning mischievously at her.

"Sige hija," Sabi naman ng ilan at umatras ng konti. Inihanda naman niya ang phone
niya para i-set ang recorder--pretending to be really interviewing him.

She also smiled sweetly at Samuel. Kahit sa totoo ay inis na inis na talaga siya sa
ikinikilos nito sa kanya, "Sir, I'm Vanessa from WoodRidge University. I'll be
asking you some questions regarding in your candidacy for this election."

"WoodRidge? Diba sa WoodRidge ka nag-aaral dati, Samuel?"

"Oo nga, so magkakilala pala kayo?" Tanong ng mga guests na kasama nila doon sa
kanila.

"Yes, we're schoolmates before." Sam answered. He was still giving her that stupid
cocky grin.

Tumango naman si Vanessa sa sinabi nito.

"Magkaibigan kayong dalawa?" Tanong naman ng isa.

"No, just acquiantances." Naitaas naman ni Vanessa ang kilay niya sa sinabi nito.
Wow.

"Yes, let's proceed to my questions," She quickly butt in. Naaasar na talaga siya
sa lalakeng ito.

"Why did you decide to run for this upcoming senatorial election, Mr. Rivera?
Especially when you know, your stepmother is also running for the same position?"
At bakit hindi mo rin sinabi sa 'kin ang tungkol dito.

"Because I'm capable, Ms. Velasco," He was still grinning at her, "And I have my
own reasons why. At ayokong isapubliko iyon for the benefit of everyone." Kumunot
naman ang noo niya sa isinagot nito. He wasn't answering her directly!

Was he teasing her again? Inaasar ba siya ng lalakeng ito?

"Now, I have to entertain some guests for the mean time, Ms. Velasco." Kaagad naman
itong umalis sa kinaroroonan nila.

Naiinis na talaga siya. Samuel Ignacio was acting like he didn't know her!
---

Nasa isang sulok lang si Vanessa habang inoobserbahan ang mga tao na nasa loob ng
conference room. She was really pissed off.

Naiinis talaga siya kay Samuel. Iniiwasan talaga siya nitong kausapin. Ni hindi nga
siya pinapansin nito magmula nang dumating siya doon. He wasn't even taking glances
at her. Nagpapakabusy ito sa pakikipag-usap sa mga guests.

Aaminin niyang medyo nasaktan siya sa sinabi nito kanina, that they're just
acquiantances. That she's not his freaking girlfriend. How she'd wished she could
strangle this guy.

"Hey."

Napalingon naman si Vannie sa isang lalake na tantiya na isang estudyante rin dahil
sa suot nitong ID at gaya rin niya, nakasuot din ito ng isang PRESS ID.

"Hi," Tipid na sagot niya at nakatingin pa rin sa kinaroroonan ni Samuel.

"Nag-iinterview din kay Samuel the third?" Tanong naman nito sa kanya at tumango
lang siya. She doesn't really want to entertain strangers especially when she's so
pissed off.

"Same," Tumabi naman ito sa kanya, "But I don't think he's qualified to run."

Napalingon naman si Vanessa rito. Napansin naman niyang nakatingin din sa kanya ang
lalake. She was smiling at her cockily. Parang hambog tuloy ang dating nito sa
kanya.

"Why?" She challenged. If this guy just knew he's talking to his girlfriend.

"He's a fraternity leader before. A violent fraternity leader. Kahit yan palang na
dahilan ay hindi siya qualified." Sagot nito sa kanya, "Marami na siyang nabugbog
at muntikan ng napatay na mga estudyante. You, yourself was a witness to his
countless violent acts, am I right? I know because you're a SSG president based on
your ID."

Kumunot naman ang noo niya sa sinabi nito. The nerve of this guy, "People change.
And just because that's what you heard from the majority, it doesn't mean you
really know the person. Sometimes people make unfair judgments even if you don't
really know that person well." She defended.

This guy was being judgmental. Yes, maybe before Samuel was ruthless. But he
changed. Sam changed for the better and she, herself, was a witness of his best and
worst.

"You're smart," Namamanghang sabi naman nito sa kanya, "I like you."

"Liking her won't help," Napahinto naman silang dalawa nang may nagsalita.
Vanessa's eyes widened when it was Sam, "Excuse us." Hinatak naman si Vanessa ni
Samuel papaalis doon sa conference room.

"Rivera, saan mo ba ako dadalhin?" Tanong niya rito habang hatak-hatak siya ng
lalake. Nakalabas na kasi sila sa conference room.

Kaagad naman silang sumakay sa elevator na dalawa at pinindot kaagad ng lalake ang
20th floor. Silang dalawa lang ang nasa loob ng elevator.

"S-Sam--" Nagulat naman siya nang bigla siya nitong hinalikan. Pero ilang segundo
rin ay tumugon siya sa halik nito. Napasandal tuloy siya sa likod.

She wrapped her arms around his neck as they both kissed each other heavily.

Narinig naman nila na biglang huminto elevator at bumukas.

"Sus! Maryosep! Maria Santisima!" Narinig niyang sigaw ng isang matandang babae at
kaagad pinindot ang elevator para sumara. Hindi ito sumakay sa elevator. They were
still both kissing hungrily with each other though.

Dumating na nga silang dalawa sa 20th floor. Tumigil kaagad si Samuel at hinila na
naman siya.

Vanessa was still breathing heavily because of their elevator kiss. It was intense.

Pumasok silang dalawa sa isang presidential suite. Sam quickly turned on the
lights.

But before she could even talk, Sam immediately kissed her. Vanessa also kissed
back, feeling his tongue entering hers. She was really drowned to his intoxicating
kiss.

Naramdaman naman niya ang pagbuhat nito sa kanya. She then wrapped her legs around
his waist as he was lifting her up. Pinaupo naman siya nito sa dining table--
without breaking the kiss.

After few minutes, they both stopped, panting. Napayakap na lang si Vanessa rito
habang humihingal pa rin. "I-I can't breathe." She said. But she liked it.
"Same," Sam chuckled, she could hear his heavy breathing too,"But that was my
punishment for talking to that guy, Velasco." He whispered huskily. "My punishment
for making me jealous again."

Natawa na lang si Vannie sa sinabi nito. She felt giddy with what he just said. She
was still hugging him, burying her face into his chest. Talagang ang bango ng suot
nito.

"But can I say, you're very beautiful right now, Ms. Velasco?" He said. Vanessa
just giggled at his randomness. Then there was silence.

"Sam." She started.

"Yes, honey?" Natawa naman siya sa sinabi nito.

"Why didn't you tell me about this?"

Bumitaw naman ito sa kanya. Nakaupo pa rin siya sa dining table habang ito naman ay
nakatayo pa rin kaharap siya.

He smiled, tucking a strand of hair behind her ears, "I want to fix my own mess and
I don't want you to get involved with it."

"Mess?"

"I already knew who killed my father, Vanessa," Sabi nito habang tinatanggal ang
suot nitong coat. Ngayon, nakasuot na lang ito ng white long sleeve formal shirt
with his black necktie, "I'm gathering evidences para makulong siya."

"Sam, she's dangerous." Pag-aalalang sabi niya rito.

"I know," He laughed lightly, "That's why I'm not getting you involved with my
shits, Vanessa. I fucking love you too much if I get you in trouble because of
this. I want you safe. Ayokong masali ka sa mga gagawin ko."

"Kaya ko rin hiningan ng tulong si Jared, I know he can protect you kapag wala ako
sa tabi mo."

Napabuntong-hininga na lang siya, "Sam, paano ang mga classes mo? Ang paglalaw mo?"

He suddenly gave her a peck on the lips, "Maglalaw ka ba? After you graduate?"

She nodded. She became interested of it before because of him also.


"Then sabay na lang tayo. We'll go to law school together." He suddenly said.

"I'll just fix this mess first, Vanessa. Just trust me. I'll fix everything first.
Wait for me, okay?"

Tumango naman siya, "Just be careful, Samuel. Ayokong may mangyaring masama sayo."

Tumawa na naman ito, he smirked, "Of course. I'm still gonna marry you, Velasco."
He said as he kissed her again.

//I think TBBC will be upto 60 chapters only? I'm not sure though.

Comment of what do you think of this chapter! The best comment will be dedicated in
the next chapter.

I think I will also be updating Alexander The Heartbreaker later. Stay tune! ;)

=================

Chapter 52

Typo errors are a lot.

Chapter 52

"Mr. Cortes, nasa loob na ba siya?" Tanong ni Sam kay Mr. Cortes nang dumating na
siya sa isang malaking lumang warehouse. Kararating lang kasi niya doon dahil
nakipagmeeting pa siya sa ibang kandidato ng iba't-ibang posisyon sa eleksyon. Ang
iba kasi ay gusto siyang makilala at suportahan sa pagtakbo niya. He would admit,
he had persuaded a lot of big time politicians and it made Jolina so pissed off
right now.

Gabing-gabi na sa mga oras na iyon at sila ni Mr. Cortes kasama ang mga ibang
tauhan niya ang nandodoon ngayon sa lugar.
Dumating na rin silang dalawa ni Mr. Cortes sa isang kwarto. Napangiti na lang si
Samuel nang makita ang lalake na isa sa hinahanap nila. Nakaupo ito sa isang silya
sa gitna habang ang dalawang kamay nito ay nakagapos sa likod. May napansin din
siyang konting pasa sa mukha nito na tantiya niya ay nakuha nito dahil sa panglaban
nito sa mga tauhan niya.

Sinara niya kaagad ang may pintuan. Tinanggal niya kaagad ang coat na kanina pa
niyang suot sa meeting at ibinigay iyon kay Mr. Cortes. He was now wearing a white
tshirt.

"Mr. Cortes, ang baril," Sam casually said. Inabot naman ni Mr. Cortes ang baril sa
kanya.

"Makakalabas ka na, Mr. Cortes."

"Pero Sir Rivera--"

"I won't kill him, yet. Now, go." Kaagad naman itong tumango at umalis sa kwarto.
Pinagmasdan naman ni Samuel ang kabuuan ng lugar. Marumi at makalat ang kwartong
iyon at ang tanging ilaw lang sa labas ang nagbibigay liwanag sa loob.

Naglakad naman siya papalapit sa lalakeng nakagapos. "David Martinez, 50, Police
Officer 1." Sabi niya sa lalake at ningitian ito, "Kamusta ang buhay ng pagiging
putangina?"

Inaangat naman niya ang baba nito gamit ang baril na hawak niya, "Kamusta naman ang
totoong asawa ng putangina kong madrasta?"

Imbis na magulat ito ay tumawa ito sa harap niya. Rinig na rinig sa buong kwarto
ang halakhak nito.

Maya-maya'y ngumiti ito sa kanya, "Bata, ang bagal mo naman. Sa dami ng taong
lumipas, ngayon mo pa nalaman ang totoo?" Umiling pa ito, "Hindi ko alam na hindi
pala matalino ang anak ng senador." Umiling pa ito.

Tumawa naman ng malakas si Samuel dahil sa sinabi nito, "Oo nga e. Nakakaputangina
lang. Nagamit pa niya ang apelyidong Rivera na Martinez naman pala ang totoo.
Jolina Martinez. David Martinez. Bagay. Apelyido ng mga putangina."

Bigla namang itinutok ni Samuel ang baril niya sa ulo nito. Napansin naman niyang
nagulat ito at natakot. Nakita pa niya ang biglang paglunok nito, "Saan mo ba
gusto, ang barilin ka sa ulo o sa tuhod muna? Choose wisely, Martinez."

Lumunok naman ito ulit, "Kung may balak kang barilin ako, wala kang makukuha--"
Hindi agad ito pinatapos ni Sam at binaril ito sa tuhod.
"Ahh!!!" Kaagad namang sumigaw sa sakit si David. Umagos ang dugo sa buong binti
nito. "Putangina mong gago ka!! Ahhh!!! Putangina!!"

"Matagal na akong gago, Martinez. Mas naging gago pa dahil sa putangina mong
asawa." Sagot naman ni Samuel dito, "Kulang pa nga yan sa pagpatay ninyo sa mga
magulang ko."

"Pero pasalamat ka kahit gago ako, hindi pa kita binaril sa ulo, tignan mo nga
naman ang swerte, Martinez?" Napailing na lang si Samuel at napansin naman niya ang
pagyuko nito. Mukhang natatakot na ito sa kanya at kumalma. Tagaktak pa ang pawis
nito habang dumudugo pa rin ang tuhod nito.

"Tangina, tumingin ka sa 'kin," Muli niyang tinutukan ng baril ang noo nito, "Ilang
bahay na ba at ari-arian ang nakuha at nabili ninyo dahil sa pera namin?"

Hindi naman ito sumagot sa kanya. Sa halip ay nakipagtagisan lang ito ng tingin sa
kanya.

Ibinaba naman ni Sam ang baril niya at napailing, "Napakagahaman niyo sa pera.
Pinapatay niyo pa ang mga magulang ko para lang makuha ninyo lahat. Sino bang
susunod na papatayin niyo? Ako?" Tumawa siya, "Putangina niyo. You, motherfuckers,
didn't know I play dirty as well."

Tahimik pa rin ito. Nakatingin lang ito sa kanya ng masama.

"Kayo ang nagpapatay kay Daddy at Mommy, diba?" Tanong niyang muli rito pero hindi
pa rin ito sumasagot.

"Tangina, sumagot ka, Martinez." Muli ay tinutukan niya ito ng baril sa noo. Dali-
dali naman itong tumango, halatang natakot.

"Hindi ko rin totoong kapatid si Zia," Sabi niya rito. Alam na niyang noon pa,
hindi niya totoong half-sister si Zia, "Anak niyo siya."

Muli ay tumango ito, "H-Hindi siya anak ni Ignacio, a-anak namin siya ni Jolina.
Pinalabas lang namin na binuntis siya ni Ignacio at p-pineke rin namin ang kasalan
nila." Nauutal pa nitong sagot.

Napailing na lang si Samuel sa mga narinig niya. Tangina. Ang dami na nilang
napaikot sa pamilya dahil sa mga kasinungalingan nito.

"P-Pinapatay namin sila," Nagsalita na naman ito, "Para mas madali namin makuha ang
mga pera at ari-arian ni Ignacio, ng mga Rivera."

"At tumakbo siya para makamanipula ng mga tao?" Siya na ang nagdagdag. Ibinaba niya
ulit ang baril niya.
Marahan naman itong tumango. Tagaktak pa rin ang pawis sa mukha nito.

"Ahhh!!!" Napasigaw na naman si David nang bigla siyang binaril ni Samuel sa


kabilang tuhod nito. Nagdurugo na ang dalawang binti nito dahil sa ginawa niya.

"Putangina ka!! Putangina mong gago ka! Ahh!!!" Sumisigaw na naman ito dahil sa
sakit. Binaril na naman ito ni Samuel ulit sa tuhod nito kaya mas lalo pa itong
napasigaw.

Bigla namang bumukas ang kwarto at sumulpot si Mr. Cortes doon, "S-Sir."

Nilapitan naman ito ni Sam at ibinigay dito ang baril, "Pakisabi kay Jolina na nasa
akin ang putangina niyang asawa." Pagkatapos ay nilagpasan niya ito at tuluyan ng
lumabas sa kwarto.

Naikuyom na lang ni Samuel ang mga kamay niya dahil sa mga nalaman niya.

Kung akala nito ay madali siyang mapapaikot at mapapatalo, putangina na lang nila.

---

"Ate Vannie, totoo ba talagang tatakbo si Kuya Samuel sa eleksiyon?" Tanong ni


Jason kay Vanessa habang inaayos niya ang mga file na ibibigay niya mamaya kay Mr.
Ronulo. Nasa council room kasi sila.

Ngumiti naman si Vanessa sa itinanong nito, "O-Oo, tatakbo siya."

"Astig," Manghang-mangha pa nitong sagot, "Bobotohin ko siya, Ate. Alam niyo ba na


akala ko na masamang-masama talaga siya kasi nga frat leader siya tapos 'nung
makausap namin siya dati sa university week, mabait pala siya, Ate. Pagkatapos sabi
rin niya sa 'kin na doon ako mag-oojt sa hotel nila." Isa kasing HRM student si
Jason at nakwento rin minsan sa kanya ni Samuel ang tungkol sa pinag-usapan nilang
dalawa.

"At halatang mahal na mahal ka talaga niya, Ate. Kaya siguro bumait dahil sayo.
Ikaw, ate ha!" Tinutukso na naman siya nito. Natawa na lang si Vanessa sa
pinagsasabi nito.

Dalawang linggo na ang lumipas magmula 'nung magkita at mag-usap sila ni Samuel ng
personal sa Shangri-La hotel. Pagkatapos 'nun, sa text at tawag na lang sila nag-
uusap. Ayaw kasi nitong isali siya sa mga gagawin nito. Sam told her they should
keep their relationship a secret first in the public hanggang sa matapos ang
eleksyon. He also told her that he wants to keep her safe so that's why he didn't
spill the details of his plan to her. And she trusts him.
"Vannie," Napatigil naman siya nang may nagsalita. Napatingin naman si Vanessa sa
may pintuan at nakita si Adrian na nakatayo doon.

"A-Adrian," She called her ex-boyfriend's name, "Napunta ka rito?" She asked
suspisciously. Hindi na kasi sila nagkakausap na at madalas, si Zia na ang lagi
nitong kasama. Pero hindi na niya iniisip iyon. Nawala na kasi ang sama ng loob
niya para rito. And her feelings were already gone too.

"P-Papasama sana ako sayo mamaya. Si Nanay kasi nagpapasundo sa 'kin sa palengke at
gusto ka rin niyang makita."

---

From: HoodlumNakauwi ka na ba? Tc.

Binabasa ngayon ni Vannie ang text sa kanya ni Sam. Kasa-kasama niya ngayon si
Adrian sa taxi. Hindi nga niya alam kung bakit kailangan pa nilang magtaxi papunta
sa palengke.

Kanina rin, gusto sana ni Jared na samahan din siya papunta roon pero sinabihan
niya lang ito na okay lang st kaya naman niya ang sarili niya. Kasama naman niya si
Adrian at makikipagkita lang siya sa Nanay nito na si Tita Norma. Kahit kasi
nagkahiwalay na silang dalawa, hindi pa rin naman nagbabago ang tingin niya rito.
Close kasi sila ng Nanay nito dati.

To: HoodlumHindi pa. Kasama ko si Adrian, I'm meeting up with his mom again.

She quickly sent the message. Napatingin naman si Vanessa sa paligid niya sa
bintana ng taxi.

Naguluhan naman siya na parang nasa ibang lugar na sila. At laking gulat niya nang
biglang huminto ang taxi sa isang lumang bodega.

"A-Adrian, b-bakit tayo--" Nagulat na lang siya nang bigla nitong tinakpan ang
bibig at ilong niya ng isang panyo. May naamoy naman siyang kakaiba sa panyo nito.
Parang nahihilo siya.

"I'm so sorry, Vannie." Pagkatapos ay bigla na lang siyang nawalan ng malay.

//
Q:#1 Ano kayang balak ni Adrian kay Vanessa? #2 Ano kayang mga plano ni Samuel?

Malapit na po palang matatapos ang TBBC, hanggang 60 chapters lang po siya or even
less than 60 na lang. Just stay tune for the announcement.

The same procedures with the next dedication. Best answer in the comment
section :))))

Thanks!

=================

Chapter 53

Typo errors are a lot.

Chapter 53

"Hoy gising!"

Kaagad namang nagising si Vanessa nang bigla siyang binuhusan ng tubig sa mukha
niya. 

Naguluhan naman siya nang makita ang isang lalake na nakangisi pa siya. Napatingin
naman siya sa dalawang kamay niyang nakagapos pati na rin ang dalawang paa niya.
Nakaupo lang siya sa sahig.

"S-Sino ka? N-Nasaan ako?" Tanong niya kaagad dito. Pinasadahan naman niya ng
tingin ang buong paligid niya. Nasa isang malaking kwarto siya. Madumi at
maalikabok sa lugar na iyon. Madilim din ang paligid na ang tanging maliit na light
bulb lang sa gitna ang nagbibigay liwanag sa loob.

Naalala naman niya na kasama niya si Adrian kanina. Sinamahan niya kasi ito para
makipagkita kay Tita Norma sa palengke. Pero nagulat na lang siya na nasa ibang
direksyon sila pumunta at biglang tinakpan ni Adrian ang ilong niya ng panyo
pagkatapos ay nawalan na lang siya ng malay.

Si Adrian ang may kagagawan nito?Pero bakit?

Tumawa naman ng malakas ang lalake sa harapan niya. Pansin niya, marami itong
tattoo sa dalawang braso nito at medyo malaki pa ang bulto ng katawan. Ni hindi rin
niya kilala ito.

"Nobyo mo si Samuel the third, diba? Siya lang naman ang dahilan kung bakit ka
nandito," Umiling pa ito, "Pero 'di ko inakala na ganito ka pala namin kabilis
makukuha. Akala ba namin, pinuprotektahan ka ni Samuel?"

"N-Nasaan si Adrian? K-Kasama ko siya rito kanina.."

"Hoy Villaflor, pumasok ka."

Bumukas naman ang pinto ng kwarto at unting-unti tumambad sa paningin niya ang
dating nobyo.

Nakayuko ito at hindi pa makatingin sa kanya ng direcho.

"Adrian..." Hindi siya makapaniwala na mismo si Adrian ang gumawa 'nun sa kanya. Si
Adrian ang may pasimuno kung bakit siya nandodoon.

"Bakit?" Mangiyak-iyak niyang tanong dito. Bakit nito nagawa iyon sa kanya?
Magkaibigan silang dalawa. Noon pa mang mga high school sila, matalik na
magkaibigan silang dalawa.

Hindi niya lubos maisip kung anong dahilan nito para gawin iyon.

"P-Patawarin mo 'ko, Vannie," Basag din ang boses nito, "N-Naipit ako. N-Nasa
kanila si Nanay, Vannie.. Nasa kanila si Nanay. Papatayin nila si Nanay kapag hindi
kita ibibigay sa kanila." Alam niyang umiiyak na ito kahit nakayuko lang ito.

"Villaflor, dami mo pang satsat e. Gahasain mo ang babaeng yan. Tignan lang natin
hindi mababaliw ang Samuel na iyon kapag nalaman niyang ikaw pa mismo ang gumawa."
Nagulat naman si Vanessa sa sinabi nito at napatingin kay Adrian.

Nilingon naman kaagad ni Adrian ang lalake. "A-Ano? Hindi ko magagawa yan! Nasa
usapan natin na ibibigay ko lang siya sa inyo at pakakawalan niyo na rin ang Nanay
ko." Hinding makapaniwalang sabi ni Adrian sa lalake. Tagaktak na rin ang pawis
nito.

"Putangina ka pala e," Mura pa ng lalake, "Alam mo kung anong pinasukan mo,
Villaflor," Kinuha nito kaagad sa likod ang dala nitong baril, "Kung hindi mo
gagawin, papatayin na lang namin ang Nanay mo." Tumalikod kaagad ito at naglakad na
papunta sa pinto ng kwarto.

"G-Gagawin ko na!" Nanlaki naman ang mga mata ni Vanessa sa sinabi nito.
"Yan. Masunurin. Yan ang gusto ko. Sige," Tinuro pa ng lalake si Vanessa gamit ang
baril nito, "Gahasain mo na. Mabuti na ring makapagliveshow ako tapos vivideohan ko
kayo at ipapasa ko kay Samuel the third."

"Bilisan mo!" Vanessa flinched when the man suddenly shoot the floor, "Putangina
e."

Dahan-dahan namang humakbang papalapit sa kanya.

Tuluyan na nga siyang naiyak, "Adrian, p-please. Huwag mong gawin 'to. Adrian.."
Pagmamakaawa niya rito. Sinubukan niya ring makawala sa mga lubid na nakagapos sa
dalawa niyang kamay.

"Vannie, I'm really sorry. I'm so sorry.." Naiiyak ding sabi nito. Nagpupumiglas
naman siya sa pagtanggal sa lubid niya pero sadyang mahigpit ang lubid sa
pagkakagapos nito sa kanya.

"Sa likod mo tirahin para 'di mo na kailangan tanggalin ang lubid sa mga paa niya,"
Sabi pa ng lalake, "Tanggalin mo rin ang buong saplot sa katawan niya dahil baka
ganahan din ako na tirahin siya 'pag maganda yang katawan niya." Mas lalo namang
naiyak si Vanessa sa narinig niya rito. Nandidiri siya sa pinagsasabi nito.

"Adrian.. Please, huwag... Adrian.." Hindi pa rin siya tumitigil sa pag-iyak,


"Tulong!! Tulungan niyo ako!!!" Sumigaw naman siya.

Tumawa naman muli ang lalake na nakatayo habang nakasandal ang likod nito sa pader
na malapit sa pintuan, "Walang makakarinig sayo rito. Saka tayo lang ang tao rito."

"Sige na! Bilisan mo, Villaflor, naiinip na ako rito!!" Sigaw nito sa kanila.

"Patawarin mo 'ko, Vanessa. Patawarin mo 'ko." Umiiyak na rin ito sa harapan niya.
Lumuhod na ito at unting-unti siyang nilalapitan.

Kaagad namang nagwala si Vanessa at pinagsisipa ito. "Adrian!! Please!! Huwag mong
gawin 'to!!! Adrian!!!"

Bigla namang itinutok ng lalake ang baril sa kanya, "Sige, isa pa! Kapag nanlaban
ka pa, babarilin kita kaagad sa ulo ikaw na babaeng ka!" Napahinto naman si Vanessa
sa sinabi nito. Napaiyak na lang siya sa lalo.

"Adrian, please..." She cried hard. Hindi na rin siya gumalaw. Hinawakan naman
bigla ni Adrian ang dalawang binti niya, "I'm so sorry, Vannie. Sorry.." Umiiyak pa
rin ito sa harapan niya.

Papunta na ngayon ang mga kamay nito at unting-unti binubutones ang suot niyang
checkeree na blouse.
"Please, Adrian..." Umiling-ilimg pa siya sa harapan nito, "Huwag mong gawin sa
'kin 'to, Adrian.."

"Sorry, Vannie." Tuluyan na ngang nabutones nito ang suot niyang blouse. Kitang-
kita na sa gitna ang suot niyang itim na bra.

Nagulat na lang siya nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto at sumulpot sa
harapan nila si Samuel.

"Sam!!" She shouted his name.

Kaagad naman nitong sinugod ang lalake at sinikmuraan ito. Hindi naman ito
nakapanlaban at kaagad sinuntok ni Samuel sa mukha. Tumilapon ito kaagad sa sahig.

Mabilis naman silang nilapitan ni Samuel at laking gulat na lang niya nang bigla
rin nitong sinuntok si Adrian sa mukha kaya naman napahiga rin ito.

Sam was giving him a murderous look. Kaagad nitong kinwelyuhan si Adrian para
makatayo. Dumudugo na ang bibig nito dahil sa pagsuntok.

"Putangina mong gago ka!" Sinuntok niya itong muli sa mukha. Napahiga na naman ito
sa sahig, "I fucking helped you in your mother's fucking operation! I even fucking
sponsored your fucking scholarship! At itong putanginang gagawin mo kay Vanessa?!"
Halatang galit na galit na si Samuel dito.

"Patawarin mo ko, Samuel, Vannie.." Naiiyak na sabi nito habang nakahiga pa rin.

Binalewala na lang ito ni Samuel at kaagad binalingan si Vannie.

"S-Sam.." She cried more as she saw him. She cried because Sam saved her, she cried
because they saw each other again.

"Baby, I'm so sorry. This is my fault. Kasalanan ko 'to." Inuna nitong binutones
ulit ang suot niya at pagkatapos ay sinunod nitong tanggalin ang mga lubid na
nakagapos sa mga kamay at mga binti niya.

Nagmakawala na si Vanessa, kaagad niya itong niyakap. Napaiyak naman lalo si Vannie
sa mga bisig nito, "Sshh. We will get you out here."

"S-Sam, p-paano mo nalaman na nandito ako?" She asked as they both stood up.
Kumalas na si Sam sa pagkakayakap sa kanya.

"Long story," He answered as he held her hand, "I'll tell you later after I'll get
you out here." Tumango naman si Vannie sa sinabi nito. Nagsimula na silang naglakad
papaalis sa kwarto.

Pero napahinto na lang silang dalawa ng biglang tumayo ang lalake na kasa-kasama
nila kanina. Sabay naman nilang dalawa ni Samuel binunot ang mga baril na dala-dala
nila at itinutok sa isa't isa.

"Sige, barilin mo ko," Biglang sabi ng lalake at itinutok ang baril kay Adrian na
nakahiga pa rin sa sahig habang namimilipit sa sakit dahil sa mga suntok na natamo,
"Papatayin ko 'tong putanginang ito."

"Ibaba mo yang baril mo kundi papatayin ko talaga siya!" Muling sigaw nito sa
kanila.

Unting-unti namang ibinaba ni Samuel ang baril niya at nilagay sa sahig. Umayos ito
ng tayo muli.

"Magtago ka sa likod ko," Bulong ni Samuel kay Vanessa at nagtago ito kaagad sa
likod niya.

"Ganyan nga. Sumunod ka. Tangina. Totoo talaga yung sinabi ni Jolina," Umiling pa
ito, "Na bobo ka at mahina."

Hindi naman nagsalita si Samuel at nakipagtagisan lang ng tingin dito.

Nilapitan naman sila nito at biglang itinutok ng lalake ang baril sa noo ni Samuel,
"Kung papatayin na lang kaya kita kaagad para naman mas malaki ang perang ibibigay
sa 'kin ni Jolina. Ano nga tawag 'nun sa Ingles? Hmm. Hitting two birds in one
stone." Ngumisi pa ito.

Bago pa man barilin ng lalake si Samuel ay kaagad niyang nahawakan at binalibag ang
kamay na nakahawak sa baril nito. Pagkatapos ay kaagad itong sinuntok ni Samuel sa
tiyan. Nabitawan nito ang hawak nitong baril.

"Putangina!!" Nasuntok naman si Samuel ng lalake ng malakas sa mukha kaya naman


napaatras siya.

Bigla namang kinuha ng lalake ang baril sa sahig at itinutok kay Vanessa iyon.
"Tangina niyo!!"

"S-Sam!!!!" Nagulat naman si Vanessa nang biglang tumakbo at pumunta sa harap niya
si Samuel. Nabaril ng lalake si Samuel, malapit sa dibdib nito.

Parehas silang napaupo ngayon sa sahig. Kaagad nagdurugo ang may dibdib nito.
Vanessa was now hysterically crying. Sam was slowly closing his eyes. Nanghihina na
ito.
"S-Sam, please..." Nalapatan na rin ng dugo ang damit niya. There were a lot of
blood around him.

"Vanessa..." Sam was losing his strength.

"Samuel, huwag mo 'kong iwan.." As she was hugging him behind his back, "Mahal
kita, Samuel. Mahal kita. Please, don't leave me.."

Napangiti na lang si Samuel. Kahit nanghihina ay ngumiti ito.

"Ikaw na isusunod ko--" Bago pa man barilin ng lalake si Vanessa muli ay naunahan
ito ni Samuel sa baril na nakuha niya malapit sa kanila. Nabaril ito ni Samuel sa
dibdib kaya naman natumba ito.

Bigla namang nagsidatingan sina Jared at ang mga tauhan nito sa loob.

"Vanessa! Samuel!" Kaagad silang nilapitan ni Jared at tinulungan.

Unting-unti namang napapikit si Samuel.

"Sam!!!"

---

"It was really a miracle, Ms. Velasco. I don't know how it happened pero wala na
akong masabi. It was a fatal blow but Mr. Rivera miraculously survived it." Sabi ng
doktor kay Vanessa matapos ang operation. Talagang buong magdamag siyang nagbantay
at naghintay sa ospital.

Pagkatapos kasi ang pangyayaring iyon, kaagad dinala nilang dalawa ni Jared si
Samuel sa ospital. Hindi niya alam kung anong ginagawa niya sa mga oras na iyon.
She was merely crying the whole time, shouting Sam's name.

Parang nawala siya sa sarili niya nang nag-aagaw buhay si Sam. Especially when it
was because of her. Sam saved her even if it cost his life.

"Pwede ka ng makapasok. Gising na rin siya." Tumango lang si Vannir sa doktor at


nagpasalamat. Pagkatapos ay pumasok na siya sa room.

Nakita naman niya si Samuel na nakaupo na sa hospital bed nito habang nakadextrose
ang kanang kamay nito.
"Sam!!" She quickly went to him and hugged him. Naramdaman naman niya ang pagngiwi
nito kaya naman napabitaw siya. Masakit pa ang sugat nito sa may dibdib dahil
kakatapos lang ng operation.

"S-Sorry." She said shyly. Namula na lang siya dahil sa ginawa niya.

Samuel suddenly chuckled, "A kiss would do, honey. I prefer the kiss than the hug.
Pero gusto ko yung french kiss." Pilyong sabi nito. Natawa na lang si Vanessa at
hinalikan kaagad ito. Sam was surprised at what she did at first but responded
eventually. They kissed each other heavily as if they were longing for it. Sam even
tasted her tongue as well as Vannie to his.

After few minutes, they stopped, panting.

"Vanessa, what did you just say to me the moment when I was about to die?" Sam
suddenly asked huskily. Nagulat naman si Vanessa sa tinanong nito.

"Uhmm.." Shit. Hindi nito narinig ang sinabi niya? Oh god.

"What is it, honey?"

"A-Ano.." Nakakahiya!

"Gusto mo bang magpabaril ako ulit--"

"M-Mahal kita! I-I love you!" She answered immediately, "Y-Yun ang sinabi ko."
Namumula na talaga siya dahil sa kahihiyan!

Samuel laughed lightly. Mas lalo tuloy siyang namula.

"A-Anong tinatawa mo?"

"I love you too." Sam replied instead. Natahimik na lang si Vannie sa sinabi nito
at napayuko. Pero alam niya sa sarili ay kinilig siya sa sinabi nito. Pulang-pula
na talaga siya.

"Kaya siguro hindi pa ako namatay," Sam chuckled again, "Kasi sayang naman kung
namatay ako kung kailan sinabi mo na ring mahal mo 'ko, Vanessa."

"Baliw!" Niyakap na lang niya ito muli pero maingat na. She was really glad that
Sam was saved. Sam is alive. She really doesn't know what she will do if he did not
miraculously survived.

She felt Sam wrapped his arms around her also. "Velasco," She smiled when she heard
him calling her surname again. God, how she really missed everything about him.

"Hmm?" She replied, still hugging him.

"I love you." He said softly.

"I love you too, Rivera."

//

Malapit na siyang matapos. :((Comment of what do you think about this chapter,
guys.

As usual, best comment will have a dedication next.

=================

Chapter 54

Typo errors are a lot.

Chapter 54

"Hey, honey," Tawag ni Samuel kay Vanessa habang inaayos ang necktie niya.
Nakatingin pa siya sa malaking salamin ng pad niya habang inaayos iyon. He was
wearing a black tuxedo with a black necktie in the center, "Can you fix this tie
for me? 'Di ko kasi matali ng maayos." He asked as he was frustratingly tying his
necktie.

Sakto namang natapos si Vanessa sa paglalagay ng earrings niya. Nilapitan naman


niya ito.

"Come here," She gestured Samuel to come near her. Inayos niya ang necktie nito.
"There." She smiled. Ngumiti rin naman si Samuel pabalik sa kanya at sabay silang
tumingin sa malaking salamin.

"You look very beautiful, Ms. Velasco." Sam suddenly said as she giggled. Nakasuot
kasi siya ng isang red silk dress a black heels. It was long sleeved dress in which
the sleeves were made in lace. She also put her hair into a bun.
"And you look gorg too, Mr. Rivera." She complimented back while still staring at
their reflection in the mirror

Aattend kasi sila ng isang political party mamaya. Isa kasi si Samuel sa mga guest
candidates for the upcoming elections na invited. Sam asked her to be his date for
that night.

One week pa kasing nanatili si Samuel Ignacio sa ospital matapos ang insidente.
Binabantayan din ito lagi ni Vannie doon. But Sam sometimes would insist na pumasok
na muna siya sa klase. Wala na kasing pamilya ang lalake na magbabantay dito so
instead, they agreed na aattend siya sa klase niya pero pupuntahan niya kaagad ito
pagkatapos.

Minsan din namang bumibisita si Jared at Max sa kaibigan nila. Kasa-kasama rin niya
ang mga ito 'nung minsan sumabay ito sa kanya pagkatapos ng klase.

Sam also decided na ito na mismo ang magbabantay sa kanya para hindi siya
mapahamak. He told her that instead of Jared, ito na muli ang maghahatid-sundo sa
kanya sa klase. They're back to their usual routines to each other.

And this party, Sam will introduce her as his girlfriend. Officially. With real
feelings.

Napatingin naman si Vannie sa suot ni Samuel na wristwatch. It was a gold Rolex


watch. Ngayon niya lang kasi itong nakita, "New watch?"

Sam grinned shyly, "No. My dad's 24th birthday gift. Hindi ko kasi nasuot, ngayon
lang."

Vannie smiled assuringly, "It looks cool on you. Bagay sayo."

Natatawang napailing naman si Samuel, "This is really gay. Bakit kinikilig din ako
sa mga sinasabi mo sa 'kin, Velasco?" He said as he wrapped his arms around her
waist. Natawa naman si Vanessa at napaharap dito. She also wrapped her arm around
his nape. His perfume really smelled good though.

"The men would be so jealous of me." Biglang sabi ni Samuel sa kanya. He was
staring at her intensely.

"Why?"

"Because I'm dating you. And you love me."

Vanessa giggled. Naalala pa niya ang naging reaksyon nito nang sinabihan niya itong
mahal din niya ito.

Bigla namang tumunog ang cellphone ni Samuel sa center table.

"Tara na," She said, still giggling, "Malamang naiinip na sa kakahintay sa 'tin ang
kaibigan mo sa baba."

---

"Oh fuck," Umiling-iling pa si Jared nang dumating na rin sila sa labas. Kasali rin
kasi ito sa mga guests mamaya sa party. Jared's parents were running again for
another term being congressmen in the election too kaya napilitan itong sumama,
"Don't tell me nagsex pa kayo kaya ngayon pa lang kayong bumaba?" He asked
incredulously to them. Nasa likod naman ang Lexus na kose nito. Gaya rin ni Samuel,
nakaitim na tuxedo ito. She would really admit, Jared looked good on it.

"Sira!" Sabi ni Vanessa rito at sumakay na silang dalawa ni Samuel sa likod. Sabi
kasi ni Sam sa kanya, kay Jared sila sasabay for protection purposes kahit hindi
niya makuha kung bakit.

Jared quickly started the engine and drove.

"I know some empty room in the hall," Sam suddenly whispered to her ear. Parang
nakiliti tuloy siya dahil sa init ng hininga nito, "We could sneak out and make out
inside." Sam teased naughtily.

Natawa naman si Vanessa sa sinabi nito. Napakapilyo. "Rivera, nasa isang party
tayo--"

"Motherfucking god," Napansin naman nila Vanessa si Jared sa gitnang salamin na


nasa harap. Nakasimangot itong nakatingin sa kanilang dalawa sa likod habang
nagmamaneho, "For fucking real? Dito talaga ninyo napiling mag-PDA sa kotse ko?"

Umiling pa ito, "Sana talaga nandito yung gagong Max na iyon para hindi ako maging
thirdwheel. Chaperone na nga ako sa inyo, magiging thirdwheel pa ako. Fucking
respect for the single guy, people. Jesus."

Natawa naman sina Vanessa sa sinabi nito. They knew Jared was just joking.

"You should get your ass a girlfriend, Jared." She suggested. Hindi niya alam kung
bakit wala itong girlfriend kahit alam niyang marami itong nakafling sa campus
nila. Lahat nga siguro ng babae sa campus ay pinapatos nito.

"No fucking way,"  He quickly said, "Hook-ups are enough for me." Napailing na lang
ulit si Vanessa. Nagmumukha kasi ito ng bitter.
"Wanna get involved with my sister again, Jared?" Sam suddenly butt in. He was
teasing his friend.

Mas lalo namang kumunot ang noo ni Jared dahil sa sinabi nito.

As far as she know, Sam told her Zia wasn't involved with any of his stepmom's
works. Hindi nga rin nila alam kung alam din ba nito ang pinaggagawa ni Jolina.
Well, that was what Sam knew based on his investigations. But still, they need to
be careful.

"Samuel," Jared called his name in frustration, "Getting me involved with your
stepmother's is already enough for me." Sam chuckled at his friend's answer. Alam
niyang napipikon na ito. But he really owed him a lot, Jared and his men helped him
a lot of times.

"And this will be the last time, Samuel," Jared suddenly added, "I've participated
too much. Politics is too much dirty to handle already. I don't want myself to get
involved more of it."

Sam smiled, "Yeah. It will be the last, finally. This will my last favor to you and
to your men."

Naguluhan naman si Vanessa sa sinabi ni Samuel. She was exchanging glances between
the two, "Rivera, w-what are you talking about? Jared's men?" She was really
confused. Naguguluhan din siya kung anong meron sa mga tauhan ni Jared. They seemed
not an ordinary men. Hindi rin ito mga police or other government agents. Pero lagi
silang nililigtas ng mga ito.

"There's something going to happen, to end all of these things," Sam then answered
and squeezed her hand for assurance, "You'll be safe with me."

"And Jared's men, they're like the Philippine version of the Japanese Yakuza." He
winked at her mischievously.

---

Dumating na rin silang tatlo sa convention hall kung saan kasalukuyang ginaganap
ang party. Sam held Vanessa's hand so tightly when they arrived inside. It was an
evening party at tantiya nila, marami-raming ding mga bisita ang dumating.

"Jared, are your parents here?" Sam asked his friend. Napansin naman ni Vanessa na
sinisindi ni Jared ang sigarilyo nito sa loob ng hall. He was smoking his cig in
the party. Inside.

"Jared." She eyed him. Napatingin naman ito sa kanya.


"What?" Jared said in defense, "I was forced to come here. My parents are not
attending so I'm coming on their behalf. Besides, Samuel smokes too!" Sinali pa
nito si Sam kaya naman natawa na lang din siya para sa kaibigan.

Tinaasan namin ni Vanesaa ng kilay si Samuel na tumatawa dahil sa kaibigan.


Napansin naman siya nito.

"H-Hey. What?" Sam said when she was giving him the stare.

Vanessa rolled his eyes, "Talagang magkaibigan kayo."

Nagsimula na silang tatlo na makipaghalubilo sa iba. Jared parted his ways from
them. Talagang halata rito na hindi ito interesado sa pulitika.

"Mr. Ferrer," Sam shook the hand of the middle-aged guy. Kasama rin nito ang isang
babae na halatang asawa ng lalake, "And Mrs. Ferrer."

"Mr. Rivera," It was Mrs. Ferrer who started to talk, "You looked dazzling. And who
is this beautiful lady beside you?"

Sam smiled and held Vanessa's hand possessively, "This is Vanessa Velasco, my
girlfriend."

Vannie shook the hands of the couple, "Good evening Mr. and Mrs. Ferrer." She
greeted sheepishly. Sa pagkakaalam niya, tatakbong congressman sa ikalimang
distrito si Mr. Ferrer.

"You're very beautiful, Ms. Velasco." Mrs. Ferrer complimented, "You two looked
good together."

"Kailan ba ang kasal?" Mr. Ferrer asked jokingly. Nagkatawanan naman silang lahat.

"A-Ano--" Vannie didn't even finished when Sam interrupted.

"Soon, I'm marrying her after she graduate next year." Samuel suddenly said. Hindi
naman nakapagsalita pa si Vanessa sa sinabi nito. She blushed instead.

"Wow," Mr. Ferrer said in awe, "I can't wait to hear another Rivera joining the
family."

"Yes, she will be Mrs. Vanessa Rivera soon." Sam replied proudly. Napailing na lang
si Vannie sa sinasabi nito. But deep inside, she really felt giddy.
"Well, excuse us for a minute," Sabi ni Samuel sa kanila at hinatak siya papaalis
doon.

"Sam, where are we going?" Vannie asked as Sam turned his head at her.

"To the empty room," He naughtily winked. Napailing na lang si Vanessa sa sinabi
nito.

Pumasok na nga sila sa isang room doon. Sam immediately locked the door and turned
on the lights.

"And now future Mrs. Rivera," Bigla naman nitong hinapit ang bewang niya, "We're
alone."

When Sam was about to kiss her, sakto namang tumunog ang phone nito sa bulsa.

"Damn it," He said in frustration as he answered the call.

"Nandito na si Jolina, Samuel." It was Jared on the other line.

"S-Sige. Ihanda niyo na ang lahat." He then ended the call.

"A-Anong nangyayari?" Naguguluhan tanong naman ni Vanessa rito.

Sam kissed her forehead, "Nothing. Just stay with me for whole time, okay? Just
trust me."

Napilitan namang tumango si Vanessa sa sinabi nito.

"Tara na."

---

Bumalik na ulit silang dalawa ni Samuel sa party. Everyone was still happily
chitchatting to each other na parang bang hindi magkalaban-laban sa nalalapit na
eleksyon.

Sa 'di kalayuan ay natatanaw naman nina Vanessa si Jolina na kinakausap ang iba
pang pulitiko. The woman was wearing a very sophisticated dress.

Napahigpit naman ang hawak ni Vannie sa kamay ni Samuel. She really felt tensed.
She knows something's gonna happen.
Napansin naman nilang napatingin din si Jolina sa direksyon nila. She smiled
wickedly at them.

Unting-unti naman itong naglakad papalapit sa kanila. She was still showing off the
smile to them.

"Samuel, anak," Sabi ni Jolina kay Sam at hinalikan pa ito sa pisngi, "Kamusta ka?
I didn't expect you're here." Makahulugang sabi nito.

Sam chuckled, "You thought I was going to die because of the gunshot, huh,
stepmother?"

Jolina gave him a tight smile. Parang naasar ito sa sinabi ng lalake.

"Yes," Jolina just laughed after, "Pero totoo ngang matagal namamatay ang
masasamang damo."

"Kaya ka nga rin siguro buhay, diba, Jolina? Kasi gaya ko, masama ka rin." Sam
slyly grinned.

"Mag-ingat ka sa mga pananalita mo, hijo," Jolina replied in sarcastic tone, "Hindi
ako madaling natatalo." Tinalikuran na sila nito, "Mag-ingat ka sa susunod dahil
baka bukas o sa susunod na araw, wala ng natirang nagmamahal sayo. Kawawa ka
naman."

"By the way, Vanessa," Kinabahan naman si Vannie nang tinawag siya nito. Mas lalo
pa siyang napakapit kay Samuel, "You looked good in your dress. Red. I like it. Red
is blood." Makahulugang sabi nito at umalis.

Biglang namang dumilim ang paligid nila at nagsipatayan ang mga ilaw. Rinig na
rinig naman ang pagkabigla ng mga guests sa loob.

Maya-maya'y natahimik ang lahat nang may nagsalita na galing sa mga speakers sa
loob.

"Bakit hindi mo patayin din ang anak ni Ignacio para matapos na ang lahat?" 

Sabi ng isang lalake na naririnig mula sa speaker. Parang isang recording iyon.
Rinig na rinig din nila ang pagsinghap ng mga tao sa loob dahil sa narinig.

"David, maingat akong kumilos. Ayokong magpadalos-dalos. 'Nung unang pinapatay ko


si Ignacio, sa balikat lang ito tinamaan. Buti ngayon ay hindi pumalpak ang
pangalawa. Napatay na rin natin siya."
Everybody started whispering. It was obvious that it was Jolina's voice.

"Ngayon, ako na ang papalit sa kandidatura niya. Ipapanalo natin ang eleksyon. Wala
akong pakialam kung mandaya man tayo. Mapapasaatin na rin ang lahat, kapangyarihan
at pera."

"Pagkatapos, isusunod ko na ang anak niyang si Samuel the third. Wala na ring
magiging hadlang."

Kaagad namang umilaw at lumiwanag ang paligid. The shocked faces of the crowd were
now looking at Jolina. Halata sa babae na gulat na gulat din ito sa narinig.

"Ano na, Jolina? Idedeny mo pa rin ba?" Sam challenged and grinned at her
mischievously. Hindi pa rin nawawala ang kaba ni Vannie sa mga nangyayari. She just
held Sam's hand tightly even more.

"Paano ka naman makakasiguro na ako ang nasa recording, Samuel the third?" Jolina
answered back. Ni walang bahid na takot na nabisto na nila ito.

"Ginagawa mo lang ito para hindi ako manalo sa eleksyon--because you never liked me
when I became your father's new wife--"

"Jared." Sinenyasan naman ni Sam si Jared na nasa gilid niya sa 'di kalayuan. The
guests inside were just merely observing them and some were also gasping and gaping
their mouth because of what was happening.

Tumango naman ito kay Sam at may sinenyasan din. Bigla namang may nagsidatingan na
mga tauhan ni Jared sa loob. Nagulat naman silang lahat nang may dala-dala itong
sugatan na lalake.

Napansin naman ni Vanessa na nagulat si Jolina nang makita ito.

"D-David.." Jolina muttered blankly. Ngumisi naman si Samuel dito.

"David Martinez. Siya naman talaga ang totoo mong asawa diba? Jolina Martinez?'"
Natahimik naman ang lahat sa sinabi nito, "Peke ang kasal ninyo sa ama kong si
Ignacio. You fooled us. You killed my parents just for the sake of money. Nagbait-
baitan ka na ang totoo, mas masahol ka pa hayop."

"Jolina, patawarin mo ako.." Umiiyak na sabi ni David dito habang nakapalibot dito
ang dalawang tauhan ni Jared.

"Never underestimate me, Mrs. Martinez. Nahirapan pa akong makakuha ng mga


ebidensya laban sayo 'cause I admit, maingat ka rin. But now, I got you cornered.
You lose."
Mas lalong tumahimik ang buong paligid dahil sa sinabi ni Samuel.

"The police are coming to arrest you now, Jolina." Samuel Ignacio said in finality,
"Everyone knows your dirty secrets already."

Ilang segundo ay bigla naman itong tumawa. Jolina laughed wickedly, "Siguro nga,
talo na ako, Samuel pero.." May tinignan naman ito sa itaas ng hall, "We're still
even, hijo. Parehas pa rin tayo." Makahulugang sabi nito.

"Samuel! Vanessa!" Jared shouted as they both noticed a man holding a sniper in the
upper floor of the hall.

"Vanessa--" Bago pa man mayakap ni Samuel si Vannie ay tamaan ito sa likod. Bago pa
man ito bumagsak ay nahawakan agad ni Sam ang mga balikat nito.

Kaagad namang nagkagulo sa loob ng hall. Nagsidatingan na rin ang mga pulis at
inaresto sina Jolina pati na rin ang asawa nitong David.

Mabilis naman kumalat ang dugo sa damit ni Samuel habang nakasuporta sa katawan ni
Vanessa. There was a lot of blood around them.

"Vanessa! Please, hang on. Honey, don't leave me.." Vannie couldn't really hear it
clearly. Unting-unti ng bumibigay ang katawan niya. May nakita naman siyang mga
lalakeng may dalang stretcher.

"S-Sam.." Her vision was becoming blurry. Rinig na rinig niya ang pag-iyak nito
habang inaalalayan siya ng iba na ilagay sa stretcher.

"I.. I love you." Then all went black.

//

3 Chapters to go! ;) Then Epilogue.

=================

Chapter 55
Greetings from Samuel Ignacio.

Typo errors are a lot.

Chapter 55

"Sam, I got you some spare clothes," Sabi ni Jared kay Samuel at inabot dito ang
paperbag. Nakaupo lang ito sa labas ng ICU kung nasaan kasalukuyang nakaconfine si
Vanessa, "Noong isang araw pa yang suot mo. You didn't even sleep." His friend said
matter-of-factly. Nakatuxedo pa kasi siya na may bakas pa ng dugo dahil sa nangyari
'nung isang araw.

"Dalawang araw ka ng hindi natutulog pare, how'd you fucking do that?"

Sam didn't say anything and just gave his friend a tight smile.

Narinig naman niya ang pagbuntong-hininga nito. Naramdaman naman niyang umupo ito
sa tabi niya.

"Nakulong na rin si Jolina pati yung David Martinez na totoong asawa niya," Jared
started, sounding serious, "Malakas yung mga nakuha nating ebidensya kaya kaagad
naman silang nahatulan ng habang buhay na pagkakulong. Everything finally ended,
Samuel. Tapos na ang lahat."

Pagkatapos kasi 'nung mangyari sa convention hall, ipinakulong kaagad sina Jolina
at David Martinez. Marami kasi silang nakuhang mga ebidensya laban dito pati na rin
mga testigo. Dahil masyadong malakas ang panig nila, hindi na kailangan dumaan pa
sila sa kasuhan. Hindi rin pwedeng makapagpiyansa ang dalawa kaya wala na itong
kawala. His feud with his stepmother finally ended. Nakamit na rin niya ang
hustisya para sa pamilya niya.

Everything is finally at peace.

"I didn't really fucking expect that you would fall so fucking hard with Vanessa,
Sam," Napangiti na lang si Samuel sa sinabi ng kaibigan. Pati rin naman siya ay
hindi inexpect na mangyayari iyon.

Just before everything that happened, He and Vanessa used to hate each other.
Vanessa was even so vocal in hating him and putting his fraternity into pieces. She
was very strong and tough. She was very smart. And interesting.
"She was the only one who was brave enough to fight against the fraternity. Kahit
anong gawin natin, hindi pa rin siya natitinag. Even if we had fucked her wits up
for so many times, hindi natin siya natatalo. She was really tough to handle."
Jared added. They were both looking at the transparent glass, seeing Vanessa
currently lying down on the hospital bed, unconscious. Maraming nakakabit dito na
mga wires at tubes na sumusuporta sa paghinga nito.

"And I guess, she really knocked you up," His friend suddenly laughed, "Ayokong
maniwala 'nung una. Ayokong maniwala na may nararamdaman ka na sa kanya noon,
Samuel. I couldn't believe that you are starting to like her, the only girl who
really wanted our fraternity to be gone. Our fraternity's arch enemy."

"But the moment when you fucking punched me on my face during the scholars' party,
I just realized that you really like her," Umiling pa ito, "Kasi mismong kaibigan
mo kinalaban mo dahil lang sa kanya. You fucking sacrificed us because of her, you
fuck." Nagkatawanan naman silang dalawa ni Samuel dahil sa sinabi nito. Both of
them were really reminiscing the memories they had before with the fraternity
encountering Vanessa.

"Doon ko lang naintindihan ang lahat nang nagquit ka mismo sa fraternity at nagpa-
expel. I realized you really fucking love her."

"She changed your shits. From an asshole into a fucking matured one. I can't really
imagine from being a fucked-up guy, nagseryoso ka na sa buhay, Samuel. It may sound
gay but love really knocked you up." Jared suddenly smiled.

"Vanessa is really a wonderful woman. A great and funny friend. Hindi ko rin
inexpect na me and Max would get along so good with her. Kaya nga siguro, medyo
konti na lang ang natatakot sa 'min sa campus dahil sa kanya. She is very kind.
You're really lucky to have her, Sam."

Sam smiled as an agreement to what his friend said. He is really lucky to have her.
And he really fucking loves her because of it.

Hindi niya talaga alam kung anong gagawin niya kung tuluyan nga itong nawala sa
kanya. After the incident, they quickly brought her to the hospital. He was very
hysterical. Parang mababaliw siya kung may mawala na namang isang importanteng tao
sa buhay niya. He can't afford anymore to lose another loved one, his girlfriend.
His future wife.

Vanessa's condition was very critical. Natamaan kasi ang ribs nito kaya medyo
delikado ang operasyon na gagawin dito. The doctors told him to be prepared for the
consequences kung hindi magiging successful ang operation nito. He was really
crying hard. He prayed. He asked for miracles na ngayon niya lang ginawa.

The operation was successful. Just like him, Vanessa miraculously survived. She
survived. She lived.

Pero sabi ng doktor sa kanya, kritikal pa rin ang kondisyon nito kaya kailangan pa
ring icheck from ito time to time. Hindi rin nila alam kung kailan din ito
gigising. Hindi pa rin sila dapat maging kampante.

Dalawang araw na niya itong binabantayan. Nagbabaka-sakaling magising na. Alam na


rin ng pamilya ni Vanessa ang tungkol sa nangyari. Minsan, sinasamahan siya ng mga
magulang at kapatid nito sa pagbabantay.

Pinapauwi na nga siya 'nung isang beses ng mga ito pero tumanggi siya. Ayaw niyang
iwan si Vanessa hanggang sa magising ito.

"Saka nga pala," Bigla namang may inabot sa kanya si Jared na isang envelope,
"Nakita namin yan sa mga gamit ni Jolina. It came from your dad, he has a letter on
it. You should read it."

---

Samuel,

Anak, patawarin mo ako sa mga pagkukulang ko sayo. Alam kong hindi ako naging
mabuting ama sayo. I'm so sorry for being a bad father to you. Forgive me, son. But
I want you to know, I'm always proud of you, Sammy. Mahal na mahal kita anak.

I'm leaving you all that I have, Sammy because you deserve it.

I'm always be proud of you.

Dad

Matapos basahin ni Samuel ang sulat ng Daddy niya, nakita naman niyang may
nakakabit na isang dokumento rito. Binasa naman niya kaagad ang laman 'nun.

It was his Will of Testament leaving him all of his father's properties. His father
really knew about Jolina trying to sabotage all their properties. Wala ni isang
sentimo itong iniwan para sa madrasta.

"Thank you, Dad." He smiled after reading those things and drank his coffee. Nasa
bachelor's pad kasi siya at nagbihis muna. Babalik din kasi siya kaagad sa ospital
para bantayan ulit si Vanessa. He left the hospital when her parents arrived para
ito muna ang pansamantalang magbabantay.
Bigla namang tumunog ang phone niya sa bulsa. Kinuha naman niya iyon at nakitang
tumatawag sa kanya ang kapatid ni Vanessa na si Lawrence.

He then answered the call.

"Kuya, gising na si Ate!"

---

"S-Si Vanessa po?" Tanong ni Samuel sa Mama ni Vannie nang nakabalik na siya sa
ospital. Kasama rin nito ang dalawa nitong kapatid na sina Sophie at Lawrence. Nasa
labas kasi sila sa room kung saan nakaconfine si Vannie. Nakapagpalit na rin siya
ng damit.

Ngumiti naman sa kanya si Alma, "Gising na siya, hijo. Salamat sa Diyos at nagising
na rin siya. Pwede ka ng makapasok."

Tumango naman si Samuel at pumasok na nga sa loob.

Nakita naman niya si Vanessa na nakaupo na sa kama nito habang pinagmamasdan ang
bintana ng kwarto. Hindi niya tuloy maiwasang mapangiti. Vanessa is fine. Vanessa
is finally okay.

Maya-maya'y napalingon naman ito sa kanya. Pero naguluhan siya nang kumunot ang noo
nito nang makita siya.

"S-Sino ka?" Nakakunot-noong sabi nito. Pati rin si Samuel ay napakunot-noo sa


sinabi nito.

Naguguluhan siya sa inaasal nito sa kanya, "Velasco, stop joking." He replied


seriously. Sa itsura kasi nito ngayon para hindi nito maalala kung sino siya.

Mas lalo namang kumunot ang noo nito at nagkasalubong na rin ang mga kilay, "Sino
ka nga? Hindi ako nagbibiro! I don't even know you!" She said furiously.

What the fuck.

Was she serious? Hindi siya nito maalala?

"You can't fucking remember me?" He asked incredulously. Kaagad naman itong tumango
habang tinitignan pa rin siya ng masama. Her expression still hadn't changed.

"Bakit ka nakapasok dito? A-Are you some sort of.. r-rapist?" Mukha naman itong
natakot sa huling sinabi nito. Hindi tuloy alam ni Samuel kung mabubuwisit siya
dahil bigla na lang itong nagkaamnesia o matatawa dahil inakala nitong isa siyang
rapist.

"I don't know if you're really joking or not. But I'm too hot to be your rapist. I
would prefer making love than rape though." He said in amusement.

Inirapan naman siya nito, "I think you're in the wrong room, Mister. Umalis ka na
bago ako makatawag ng mga nurse para paalisin ka. You're trespassing." Mataray na
sabi nito.

Napabuntong-hininga na lang si Samuel, "Fine, I'll let your mind cool down. Baka
dala lang ng pagod at stress kaya ka nagkakaganyan. Take care, Velasco." He gave
her a tight smile at tumalikod na.

Bago pa man nito buksan ang pinto ay narinig niya ang pagtawa nito.

"Rivera, did you really believe that I was having an amnesia?" She giggled.
Napalingon naman dito si Samuel. Napansin niyang tumawa-tawa na ito.

"Silly," Vanessa smiled, "How can I forget the guy who makes me crazy in every
way?"

Napailing na lang si Samuel sa sinabi nito. He crossed his arms, "You're not really
a good joker, Velasco." He would really admit he thought she was having an amnesia.

Vannie just giggled again, "Come here. Halika rito." She said gesturing him to come
near her. Lumapit naman si Samuel at kaagad niyakap ito ng mahigpit.

"I'm glad, you're safe. I fucking missed you, Velasco." He said as he hugged her
tightly. Mababaliw na talaga siya kapag tuluyan itong nawala sa kanya.

"I missed you too, Rivera." Bumitaw na ito sa pagkakayakap sa kanya, "I-Is
everything finally okay? Tapos na ba talaga ang lahat?" Vannie asked him worriedly.

Sam kissed her lips in assurance, "Yes, honey. Everything is finally over... Okay
na ang lahat."

"Thank God," She smiled. They both knew everything is going to be fine now.

"We can finally have a lot of dates together," Sam added as he squeezed her hands.
Inilapit naman niya ang bibig niya sa tenga nito, "We can finally make out in any
place without interruptions." He whispered to her ear naughtily.

Natawa naman si Vanessa sa sinabi nito. Nakiliti pa siya dahil sa mainit na hininga
nito sa tenga niya, "Sam.. please, nasa ospital tayo."

Sam smirked, "I don't care, future Mrs. Rivera," He immediately kissed her.
Napahiga na lang ulit si Vanessa sa kama dahil sa paghalik nito sa kanya. She
responded to his kiss. God, how she really missed kissing him.

"Ahhhh!!! Mama!!! Si Ate at si Kuya Sam!!! Mama!!!" Napatigil naman silang dalawa
ni Samuel at nakita si Sophie na gulat na gulat nang makita silang naghahalikan.

Sam just shook his head. Their kissing session was being interrupted again.

//

Two chapters to go and Epilogue. Huhuhu. Malapit na talagang matapos. <\3

=================

Chapter 56

Greetings from Vanessa.

Typo errors are a lot.

Chapter 56

Pinindot naman kaagad ni Samuel ang doorbell ng isang bahay na pinuntahan niya sa
loob ng isang exclusive na subdivision.

"A-Ano pong kailangan nila?" Bungad ng isang katulong kay Sam nang pinagbuksan siya
nito ng gate. Sa tingin niya, walang tao sa loob. Tahimik na tahimik kasi ang buong
paligid.

Sam cleared his throat, "I'm looking for Mateo Severino. Please tell him, I'm
Samuel Ignacio Rivera III."

---
"S-Sir, may naghahanap po sa inyo." Sabi ng maid na sumalubong kay Sam kanina at
nakikita na niya ang pamilyar na pigura ng lalake na pababa na ng hagdan.

Pansin niya, okay na ang itsura at katawan nito--maliban na lang medyo hirap pa ito
sa paglalakad. But he seriously felt relieved. Somehow, Mateo's condition is okay.

Nakakunot-noo naman itong nakatingin sa kanya. Sam knew Mateo probably hated him to
death even until now for what he did to him before. When he was still an asshole.

"What the fuck are you doing here?" Mateo asked rudely. Nakababa na nga ito ng
tuluyan pero pumunta naman kaagad ito sa kusina. Mateo then opened the fridge and
got the pitcher of cold water from it. Kumuha kaagad ito ng baso at nilagay ang
tubig doon.

"I came here..." He inhaled deeply, "To apologize."

Muntik namang maibuga ni Mateo ang iniinom niyang tubig. He was giving Sam a
sarcastic laugh.

"Are you seriously fucking with me?" Mateo asked disdainfully, "Samuel the third,
the ruthless frat leader, apologizing to me?"

Sam sighed, "Yeah. I am. If you want to get even, you can punch me if you want."

"Well, I absolutely want to fucking punch you."

Nagulat naman si Samuel nang bigla siya nitong sinuntok sa mukha.

---

"Pumunta ako ng States para doon ipagpatuloy ang therapy ko at makapaglakad na ako
kaagad," Panimula ni Mateo nang makaupo na silang dalawa ni Samuel sa couch nito sa
living room.

Pagkatapos kasi siya nitong sinuntok ng dalawang beses sa mukha ay tumigil na ito.
Pumutok pa ang labi niya dahil sa ginawa nito. But he knew, he deserved it. Sa
lahat ng kagaguhan na ginawa niya 'nung siya pa ang fraternity leader ng Alpha
Gamma Phi, kulang pa yung ginawa sa kanya ni Mateo.

But he regretted what he did to them. He changed his twisted and shitty ways. Hindi
na niya uulitin pa iyon and he already quitted the AGP. He doesn't want himself to
be involved with some fraternity anymore.
"I just had removed my crutches yesterday. Ngayon, medyo nakakalakad na ulit ako.
Magaling ang therapy na binibigay sa US. They're excellent," Mateo added as Sam
just remained silent.

"You know, I almost thought na magiging baldado na ako for the rest of my life. You
almost fucking ruined my whole life because of it."

"I'm sorry," Tanging nasabi lang ni Samuel dito. Hindi niya talaga alam kung anong
sasabihin niya. He felt guilty for the cruel acts that he did when he was a
fraternity leader. When he abused the power and money to aggravate the students.

Natahimik naman silang dalawa.

"I heard you got expelled. Umalis ka na rin daw sa fraternity." Mateo started,
breaking the silence.

Tumango naman si Samuel.

"Is it because of Ate Vannie? Did she really knock you up?"

Sam remained silent. He doesn't really know what to say.

Narinig naman niya ang pagtawa ni Mateo. But it was a different laugh, it was real.
A carefree.

"I really knew she would. Alam kong magagawa talaga niya. She's really tough and
interesting. Mabait din siya. I'm glad she did knock you up." Mateo suddenly
smiled.

"Tumino na rin ba ang fraternity?"

"Y-Yeah," Sam answered hesitantly, "The fraternity isn't anymore doing some fucked-
up shits."

"Good," Mateo grinned contentedly, "Kayo na ba ni Ate Vannie?"

Hindi tuloy maiwasang matawa ni Sam sa itinanong nito, "Yes. We're dating. I mean,
officially."

"Well, I loathed you for what you fucking did to me. Gusto kong maghiganti sayo
pero sa mga narinig ko tungkol sa pagbabago ng fraternity pati na rin sayo, I guess
I already had my revenge."

"And I think... that is enough already."


---

"Honey," Muntik namang mapatalon si Vanessa nang may yumakap sa likuran niya.
Inaayos pa kasi niya ang mga gamit niya sa office table. Dumaan muna kasi siya sa
council room kasi halos lahat ng council officers ay hindi makakabisita doon para
gawin ang iba't ibang duties nila.

Hindi nga niya alam kung bakit halos lahat ay may lakad. Siya na lang tuloy naiwan
mag-isa para mag-asikaso.

Nakiliti naman siya nang dinampian ni Samuel ng halik ang batok niya, "Rivera! Nasa
school tayo." Hinarap naman niya kaagad ito.

Pumasok na ulit kasi siya sa mga classes niya sa araw na iyon. Kahapon pa kasi siya
nadischarge galing sa ospital. She stayed for almost one week to fully recover
herself. But instead of getting bored of staying there, she enjoyed it actually.

Kasama kasi niya doon ang mga kapatid at mga magulang niya sa pagbabantay. Minsan
nagiging malikot at makulit pa ang mga ito sa kanya.

Nandoon din naman si Samuel na hindi man lang pumasok ulit sa klase nito para lang
bantayan siya. Nakikipagkulitan pa ito sa mga kapatid niya at minsan pa,
nakikisabay pa sa pangtutukso ang mga magulang niya. But she persuaded him to
attend his classes again kaya napilitan naman itong pumasok na talaga.

And yes, she would also admit they would make out if her family were not there
checking her. Blame Samuel's naughtiness and pervertedness.

"I just missed kissing you, Velasco." He teased. Sinusundo na kasi siya nito kaya
ito nandodoon. They were back to their usual routines. Hindi kasi siya pwedeng
makapagdrive dahil kakagaling lang niya.

"Naku, kapag talaga may dumaan na professor dito at nakita tayo, kasalanan mo!
Muntik na tayong mabisto dahil sa kagagawan mo doon sa ospital." She playfully
rolled her eyes and continued arranging her things.

'Nung isang araw kasi sa ospital, muntik ng makita ang paghahalikan nila nang
biglang pumasok ang nurse para icheck siya. Buti na lang talaga at natulak niya
ito.

"Who cares? Besides, we could lock the room. Wala namang tao sa loob, you know..."
Naramdaman naman niyang inaamoy-amoy na nito ang buhok niya.

"Isa!" Natatawang sita niya rito, "Bastos mo. Tara na. Dadaan pa tayo sa coffee
shop diba? Let's go."
"Damn," Napakamot pa ito sa ulo, "Hindi ka talaga natitinag, ano?" He said in
amusement at sumunod na ito sa paglalakad niya. Nakalabas na nga silang dalawa sa
council room.

"Mamaya na. After we're done in the coffee shop."

Napansin naman niya ang pagguhit ng ngiti sa mukha nito, "That makes me more
excited in coming to the coffee shop."

---

"Kulang ba ngayon ang mga crew mo--"

"Welcome back Ate Vannie!!""Welcome back Ate!!"

Napahinto naman si Vanessa nang makapasok na siya sa coffee shop kasa-kasama si


Samuel sa likod.

She was shocked to see her friends from WoodRidge, welcoming her, bringing some
tarpaulin with a welcome messages on it and some balloons and flowers. She also saw
her council officers inside, smiling and giggling at her. Kaya pala maaga umuwi ang
mga ito dahil dito. Nakikita rin naman niya sina Max at Jared na nandoon din.

"S-Sam... P-Paano?" She was too happy to what just happened.

"Welcome back, honey." Sam greeted her heartily.

"Oh my god." Kaagad niyang nilapitan ang mga kaibigan niya at inisa-isang niyakap.

"Kayo ha! Kaya pala ang aaga niyong umuwi." Natatawang sabi niya sa mga council
officers at isa-isa niyakap.

"Si Kuya Samuel kasi Ate, humingi ng tulong sa 'min." Sagot naman ni Jason sabay
abot nito ng isang bouquet ng rose sa kanya.

"Pahug din, Vanessa." Napatingin naman si Vannie kina Jared at Max sa unahan.
Nakangiti ang mga ito sa kanya.

"Kayo talaga," Vannie just shook her head as she hugged the both of them. Tumawa
naman si Jared.

"I guess, I can hear the wedding bells now, huh, Vanessa?" Jared teased. Natawa na
lang si Vanessa sa sinabi nito. Kung dati, sila ni Max ang nanunukso dito, ngayon
ito naman.

"Ate Vannie." Napatigil naman si Vanessa nang may tumawag sa pangalan niya.

She stiffened when she saw a very familiar guy.

"M-Mateo?" She gasped.

Nakangiting tumango naman ito. "Oh my god!" Nilapitan kaagad ito ni Vanessa at
masayang niyakap.

"Oh my god, okay ka na! I'm so happy that I got to see you again! Kamusta ka na?"
She happily said. Sobrang-sobra talaga ang saya na nararamdaman niya ngayon.
Especially when she saw Mateo Severino again for so many months. And she was really
glad to see Mateo's condition is finally okay.

"Okay lang ate. Heto, gumagaling na rin." Mateo answered sheepishly.

"Kailan ka babalik sa school? Oh my god. I will be so excited na makita ka doon. If


you want, pwede kang tumambay sa council room kung gusto mo. Ang saya ko nang
makita kita rito, Mat."

Natawa naman si Mateo sa sinabi niya, "Baka next week, Ate. Pero tatandaan ko
talaga yang sinabi mo ha? Na doon ako tatambay." Kumindat pa ito sa kanya.

Natawa na lang si Vanessa sa sinabi nito. It was really one of the best nights that
ever happened to her.

---

Dumating na rin sila dalawa ni Samuel sa bahay niya. Pagkatapos kasi ng welcome
party, hinatid ni Samuel si Vannie papauwi. Gabing-gabi na rin kasi.

"I'm so happy for the welcome party. Thank you." She suddenly said. Nasa kotse pa
kasi silang dalawa ni Samuel. Sam, driving while she was sitting beside him.

Sam smiled at her lovingly. Kinuha naman nito ang kamay niya at hinalikan,
"Anytime, Velasco."

Napakunot-noo naman si Vanessa ang pasa nito sa labi. Ngayon niya lang ito
napansin, "Samuel Ignacio, anong nangyari?" She asked suspiciously as she tried to
touch his lower lip. Napangiwi naman ito.
"N-Nothing. I just got hit from a soccer ball. Nagpractice kasi kami kanina ng
soccer."

"The third."

"Fine," Sam sighed, "I came to Mateo's house to apologize this morning. I told him
to punch me para makaganti siya sa nagawa ko. And he did."

Vannie just giggled as what she learned.

"Nasaktan na nga ako, tumatawa ka pa." Namamanghang sabi ni Samuel sa kanya.

Bigla naman niya itong hinalikan sa gilid ng labi nito. Avoiding his bruised lower
lip.

"Ayan," She giggled, "But I'm so proud of you dahil sa ginawa mo."

Sam slyly grinned, "Kulang pa." He was about to kiss her again pero bigla naman
itong napahinto.

"Shit, wait, I forgot something."

Naguluhan naman si Vanessa nang may kinuha itong isang regalo sa backseat. Binigay
naman nito iyon sa kanya.

"It came from Kate," Samuel said softly, "Pinabibigay niya sayo 'nung papaalis na
ako sa school para sunduin ka. She told me she's sorry at kung okay lang ba na
maging magkaibigan kayo ulit."

Binuksa naman ni Vanessa ang regalo. She was touched to see a silver necklace from
it. May letter V na initial ito sa gitna.

"I will be so glad if we'll become friends again." Sabi niya. Iyon na talaga ang
pinakamasayang gabi sa buhay niya.

"I'm also happy for you, Velasco."

Napatingin naman ulit si Vanessa kay Samuel na ngayon ay nakangiti rin. She was
really happy. Everything is normal now.

No more complicated problems. Just the two of them.

Natawa na lang si Vanessa at kaagad hinalikan ang lalake. She could feel Sam
quickly wrapped his arms around her.

Naramdaman naman niyang napangiwi ito at napahinto. Both of them just laughed. Alam
niyang masakit ang labi nito dahil sa natamong suntok kay Mateo.

"I guess.. Abstinence muna ako ng ilang araw. Damn it." Sam chuckled, "But I don't
care anyway." Samuel kissed her again fully on her mouth. Vanessa just kissed him
back.

She's now really sure, bad boys fall hard too.

//

Huhuhuhu. One chapter to go then Epilogue.

After TBBC, focus muna ako sa Alexander The Heartbreaker at His Crazy Mistake.
Check it out guys! ;) May mga chapters na siya.

=================

Chapter 57

Typo errors are a lot.

Chapter 57

One year later.

"Anak, bilisan mo! Baka malate na tayo!" Sigaw naman ng Mama Alma ni Vannie sa
baba. Nasa labas na kasi ito pati ang mga kapatid niya at ang Papa niya.

"Teka lang, Ma! Papunta na ako!" Dali-daling nilagyan ni Vannie ng lipgloss ang
labi niya at inayos ng konti ang buhok niya. Kinuha niya kaagad sa study table ang
itim na toga hat niya at patakbong bumaba sa hagdan. Doon na nga niya mismo isinuot
ang toga niya sa bahay nila dahil sobrang late na sila.
Today is her graduation day.

Finally, gragraduate na rin siya ng college. She finally finished school.

Kaagad lumabas si Vanessa sa bahay at mabilis na nilock ang pinto. Sumakay kaagad
siya sa kotse nila katabi ang mga kapatid niya. Nasa front seat kasi ang Mama nila
habang nagdradrive naman ang Papa nila.

Shit. Sobrang late na talaga nila. Kakatext lang ng kaklase niya na kakasimula pa
lang ng program. Matagal kasi siyang nagising tapos nakalimutan pa niya kung saan
niya nilagay ang toga niya. Ilang oras pa niyang hinanap sa kwarto niya, yun pala,
nasa sala lang.

"Si Samuel, anak? Makakapunta ba?" Tanong naman ng Papa niya sa kanya.

Umiling naman si Vannie, "H-Hindi Pa e, a-ano, may senate meeting kasi siya sa mga
oras na 'to. Kailangan kasi niyang umattend dahil mandato daw ng senate president
nila." She explained as she sighed.

Naiintindihan naman niya kaya minsan nagiging busy ito dahil sa mga meetings nito
sa senado. Kahit nga Sabado ang graduation niya, hindi ito makakapunta kasi last
session na lang ng meeting nito sa senado--na isa sa pinakaimportante.

Last year, Sam still continued his candidacy for the senatorial position. She also
helped Samuel in campaigning in all places in the Philippines. Buti na nga lang ay
binibigyan siya ng excuse ng school administration para sa campaign nito. She
supported his boyfriend all through out the campaign sessions.

Eventually, the election came. Neither of them expected that Samuel Ignacio the
third would won. Sa labing-dalawang nanalong senador, ikapito si Samuel. Samuel was
one of the candidates who won the senatorial election unexpectedly.

"Pero nangako naman siya na makakarating siya sa magiging family dinner natin
mamaya." She added.

Pinuntahan niya kasi si Samuel sa bachelor's pad nito noong isang araw at gaya ng
nakagawian, subsob na naman ito sa trabaho. But Sam was happy to see her there
unexpectedly though. They had even almost made out in the living room kung hindi
niya ito pinigilan para paglutuan ito ng dinner.

After it, they just talked and watched some movies together. Doon na rin siya
natulog sa pad nito. Well, minsan, sa pad na siya mismo natutulog lalo na kapag
napagod siya sa klase o 'di kaya traffic at matatagalan siya ng uwi dahil sa
council. Her parents was okay with it and trusted Samuel so much. Hindi nga niya
lubos maisip kung anong ginawa ng binata sa mga magulang niya at ganun na lang ito
kaboto sa nobyo.
And yes, they are now officially dating for a year already.

Ilang minuto ay dumating na sila Vanessa sa university. Sa malaking auditorium kasi


ng university iheheld ang graduation nila. Buti na lang at binilisan ng Papa niya
ang pagdadrive.

"Vannie, sige na, pumunta ka na sa harap, dito lang kami."Sabi ng Mama niya at
tumango naman siya. May mga seats kasing nireserved para sa mga pamilya ng mga
graduates.

Dali-daling pumunta si Vanessa sa harap at tama nga ang hinala niya, nagsimula ng
magsalita ang guest speaker nila sa graduation. She felt relieved. Nakaabot pa kasi
siya. Pagkatapos pa kasi ng speech ng guest speaker ang awarding of special honors
and awards at ang pagbibigay ng diploma.

She will be awarded later for being a cum laude.

Nakaupo na rin siya sa harap at napahinga ng maluwag. Buti walang gaanong


nakapansin na late siya.

"Ang gwapo talaga niya sa personal. Ang saya kasi isa siya sa mga guests ng
graduation natin." She heard some graduates from her behind, giggling.

"Buti na lang talaga binoto ko siya 'nung eleksyon. Ang gwapo talaga ni the third!"
Impit na tumili ang dalawa sa likod niya.

Naguluhan naman si Vanessa sa sinabi ng dalawa at napatingin sa unahan niya--sa


malaking stage na nasa harap niya.

She gasped as she saw a very familiar guy sitting at the center. Nakabarong-tagalog
pa ito. Napansin naman niyang nakatitig na rin ito sa kanya at kinindatan siya. The
man then gave her his sexiest grin.

"OMG! Kinindatan niya ako girl!" Rinig ni Vannie ang sinabi ng isa sa likod niya.
Natawa na lang siya.

She shook her head. What was Samuel Ignacio doing in her graduation? Akala ba niya
na may senate meeting ito? And she knew how important it was for him to attend
dahil sa kwento nito.

But his bad boy boyfriend just suddenly became one of the guests of their
graduation. Ni wala man lang itong sinabi sa kanya.

Maya-maya'y naramdaman naman niya ang pagvibrate ng phone niya sa bulsa. Patagong
kinuha naman niya iyon at binasa ang message.
Fr: HoodlumYou're so sexy, you know that? ;)

Napailing na lang si Vanessa. Tinignan naman niya ito sa stage at muli ay nagtama
na naman ang mga mata nila. Kininditan na naman siya nito.

To: HoodlumRivera, pay attention. Nasa stage ka. Don't text. PS. Why did you not
tell me you're a guest?

Inobserbahan naman niya ito matapos niyang isend ang text niya. She noticed Sam
grinned as he was really paying attention on his phone. Talagang kitang-kita sa
harap na nagtetext ito sa phone nito. She just chuckled.

Fr: HoodlumSurprise, honey. I know you miss me. ;) PS. I love sneaking you a text
right now. Just like the old times.

Tumingin naman ulit si Vanessa kay Samuel at napansing nakatingin na ito sa kanya.
He winked at her again. She just rolled her eyes. Although she really felt giddy
too.

To: HoodlumFocus.

Ilang segundo naman ay nagvibrate muli ang phone niya.

Fr: HoodlumI love you too. :)

Natatawang napailing na lang si Vanessa sa text nito.

---

"Mabuti at natapos na rin," Vannie said the moment they arrived at the bachelor's
pad. Umuna na kasi silang dalawa ni Samuel pagkatapos ng family dinner nila kanina.
Pagkatapos kasi ng graduation, all of them--including Sam quickly went to the
restaurant. Dahil nga sa pagmamadali nilang pumunta sa resto, nakatoga pa siya
habang kumakain sila.

Tinutukso na naman sila ng mga magulang at mga kapatid niya doon sa restaurant.
Natatawa na nga lang siya nang maalala iyon. It was really a memorable day.

Nilagay naman ni Vanessa sa center table ng sala ang bouquet na binigay sa kanya ni
Samuel kanina sa graduation. She didn't really expect Sam's surprises for her on
that day. Sam was really unpredictable.

Nagulat naman siya nang bigla siya nitong buhatin.


"S-Sam!!" She giggled as Sam immediately put her in the dining table. Sam suddenly
kissed her fully on her mouth. She eventually kissed him back as she felt his
tongue was seeking for entrance. She gladly took it.

Both of them were kissing each other deeply and passionately. Naramdaman naman ni
Vanessa na unting-unti na nitong tinatanggal ang suot niyang itim na toga. Nakaupo
pa rin siya paharap nito. Sam was standing in front of her.

Samuel stopped their kiss the moment he saw her dark blue dress beneath. He smiled
appreciatively, "Damn it, you're really sexy." He said in amusement. He wrapped his
arms around her as she also wrapped her arms around his neck.

Napailing na lang si Vannie sa sinabi nito, "Bastos."

Sam chuckled. Talagang bagay na bagay dito ang suot nitong barong. Ngayon niya lang
kasi itong nakita nakasuot ng ganun.

"Congrats on your graduation, Velasco. I'm proud of you." Samuel told her lovingly.
Hindi niya tuloy maiwasang kiligin na naman sa sinabi nito.

She really enjoyed Sam's company being her boyfriend as well as her confidante.

Samuel Ignacio, being her boyfriend was really different.

And she's really glad she met and fell in love with him.

"Thank you," She smiled as they were still holding each other, "I'm proud of you
too."

Samuel Ignacio already finished college last year. Grumaduate kasi itong 'nung
October. But he decided to pursue law together after she graduate.

"Remember the other meeting that I told you."

Tumango naman si Vannie. Naalala naman niya ang isang meeting nito na kailangan ng
approval ng House Speaker, Senate President at ng Presidente.

"They finally approved my resignation. I'm quitting my job in the senate, honey."

Napahawak naman si Vanessa sa bibig niya dahil sa sinabi nito, she was overwhelmed,
"Are you serious?"

Sam gave her a peck on her lips, "Yes. Gusto ko kasing sabay tayong maglaw school.
Saka I want to have more time with you. And getting me involved with more political
things makes me more busy. Gusto kong makabawi." He answered softly.

Napangiti na lang si Vannie. She was really happy. Not only because of her
graduation but also for Sam. For them.

"I guess, politics is really not for me." Dagdag naman nito. Natawa na lang si
Vanessa sa sinabi nito.

"But you are.. really for me, Rivera." She smiled.

Sam smiled back, "So am I," He suddenly kissed her again. Vannie just giggled and
responded to his kiss too.

"Wait," Sam stopped. He then shove his hand into his pocket and got a silver ring
from it. Kinuha naman niya ang kaliwang kamay ni Vanessa at isinuot sa daliri nito
ang singsing.

"Sam?" She was really confused.

"I'm marrying you, Velasco." He mischievously grinned.

//

Epilogue is next! I will post it later. Huhuhu. Matatapos na talaga siya. </3 PS.
If you have time, check out Alexander The HeartBreak and His Crazy Mistake. Sa
kanila ako focus after this. Hopefully.

=================

Epilogue


Last greetings from Samuel.

Typo errors are a lot.

Epilogue

Nagising naman si Samuel nang tumalikod sa kanya sa pagkakahiga si Vanessa. Alam


niyang masyado pang maaga sa mga oras na iyon. Tantiya niya, siguro mga alas-singko
pa lang ng umaga. Talagang tulog na tulog pa kasi ito habang katabi siya sa kama.

Umusog naman siya ng konti para mas lalong mapalapit dito. He snuggled up closer to
her as he buried his face into her neck. Inamoy-amoy niya iyon. Talagang
napakabango nito. He was really addicted to Vannie's smell.

Niyakap naman niya kaagad ito sa likod--wrapping his arms around her huge belly.
Buti na lang talaga ay hindi pa gaano kalaki ang tiyan nito kaya nayayakap pa niya
ito ng buo.

"T-The third," He heard her whispering. Pilit nitong inaalis ang mga braso niyang
nakapulupot dito.

Alam niyang galit pa rin ito dahil tinawag na naman siya nitong 'the third'.
Through the years they been together, kapag tinatawag siya ng ganun ni Vanessa,
alam niyang nagagalit na ito.

Napabuntong-hininga na lang si Samuel. He knew she was still really mad at him
because of last night.

Niyakap naman niya ito muli sa likod, kissing her neck gently, "Honey, please, I'm
sorry. Huwag ka ng magalit sa 'kin." Suyo niya rito.

Bigla naman siya nitong nilingon. Vanessa was looking daggers at him and rolled her
eyes. Bigla naman itong bumangon at napaupo sa kama na nakatalikod pa rin sa kanya.

"Magluluto na ako ng almusal." Masungit na sabi nito sa kanya saka tumayo. Umalis
kaagad ito at tinungo ang kusina nila.

Natawa naman siya. Alam niyang nagmomood-swings na naman ito dahil sa kondisyon
nito. Maselan kasi raw 'pag buntis.

Bumangon din naman siya at sinundan ito sa kusina. Nakita naman niya itong
nagsisimula ng magluto ng almusal. Vannie was just wearing a floral duster. Alam
niyang medyo tumaba ito ng konti dahil sa pagbubuntis. But still, he found her
sexy--way more sexier before.

Nilapitan naman niya ito at niyakap ito mula sa likod, "Please? Don't be mad at me
anymore. 'Di na mauulit yung pag-oovertime ko. Promise. Last night will be the last
one." He said softly as he planted a kiss on her neck again.

Hinarap naman siya ni Vanessa. Tinitignan pa rin siya nito ng masama na parang
ibabaon na siya sa lupa ng buhay, "Nakakainis ka! Kung alam ko lang talaga na
bubuntisin mo ako, sana nandun pa ako kina Mama at hindi maiinip na maghintay sa
lalakeng nangakong maagang uuwi!" Iritang sabi nito at tinalikuran siya nitong
muli. Naghihiwa na ngayon ito ng sibuyas at bawang para sa gagawin na fried rice.

Hindi naman maiwasang matawa ni Sam sa sinabi nito. He has to admit, his fiancee is
really cute when mad. Nagalit kasi ito sa kanya nang umuwi siya ng matagal sa pad.
Buong akala niya na nasend ang text niya na maunang matulog na lang ito dahil
matatagalan pa siya sa meeting niya. Yun pala, hindi iyon nasend at naghintay ito
sa kanya buong gabi.

"K-Kapag talaga nalaman kong nambababae ka, hindi mo na kami makikita ng anak mo."
Napansin naman niya ang impit na paghikbi nito habang ipinagpatuloy pa rin ang
pagluluto nito.

"H-Hey, honey," Iniharap naman ito ni Samuel sa kanya at hinawakan ang magkabilang
pisngi nito. She was really crying. She was being emotional again, "I will never do
that. Alam mong loyal na loyal ako sayo, diba? Sshh. Sorry for last night, I
promise, yun na ang huli na mag-oovertime ako sa trabaho." Niyakap kaagad niya ito
habang hinahaplos-haplos ang likod nito.

When they were already in their last year of law school, when they were celebrating
their 6th anniversary of being together, something happened between them. It was
really an unforgettable night--especially when it's their first making of love.
That Vanessa surrendered everything to him and he deeply appreciates it and loves
her more.

Pero 'di inaasahan ay may nagbunga. Umiiyak nga siya nitong pinuntahan sa opisina
niya 'nung hapon na iyon--saying that she was pregnant with their child. Vannie
even thought if he'd found out she's pregnant, iiwanan niya ito. But hell no, he
was even so happy when he learned about the news--that he is going to be a father
soon.

Simula nang malaman nilang buntis ito, Vanessa permanently moved in with him.
Sinabihan pa nga niya ito na bibili sila ng bahay sa isang exclusive na subdivision
para doon na manirahan para sa magiging pamilya nila. But Vanessa told him to wait
after she'll give birth. Ayaw kasi nitong magproblema masyado sa mga bagay-bagay.

Sinabihan niya rin itong dapat na silang makasal but as usual, Vanessa didn't agree
to tie the knot yet. Tutal daw, nabuntis na niya ito, gusto nitong manganak muna
bago magpakasal. Para daw maging kasali ang anak nila sa kasalan.
When he proposed--no, when he told Vannie that he was going to marry her on that
night after her graduation, she said yes. Pero magpapakasal sila pagkatapos nilang
maglaw school. But things inevitably happened. She got pregnant with her child.

Ngayon, nasa maternity leave na ito sa trabaho. Vanessa was already working as a
public high school teacher while him, after retiring the senate, decided to focus
too in managing her parents' companies. Sa gabi, pagkatapos ng mga trabaho nila,
sabay silang pumapasok sa klase para sa law.

When Vanessa got pregnant, she stopped going to law school to avoid stress. Both of
them was really cautious because of it. Sam also stopped taking law classes for the
mean time too para samahan ito sa pagbabantay. He doesn't want his fiancee to get
tired and to feel stressed because of her pregnancy.

Through her pregnancy, Vanessa often times gets mood swings. Minsan, nagcrecrave
din ito ng mga pagkain na 'yung iba ay sa karatig bayan pa mabibili. And he has no
other choice but to follow the chief's command--kung hindi, sa sofa ang bagsak niya
sa gabi.

"I hate you," Vannie said when she already stopped crying. She was still sniffing
though as they were both hugging each other.

Sam chuckled, "I love you too." Bumitaw na sila sa isa't-isa, they were now looking
at each other's eyes lovingly, "I have a surprise for you later. We're going to
have a lunch together outside and you'll see it." He naughtily winked. Natawa naman
ito sa ginawa niya.

"Siguraduhin mong masosorpresa ako, Rivera. Kung hindi naku, sa sofa ka matutulog
mamaya." She said, giggling. Good mood na ito.

"Of course, but before that," Nagulat naman si Vanessa nang bigla siya nitong
buhatin kaya naman napasigaw ito.

"S-Sam! Dahan-dahan!" Natatawang sabi nito at maingat niya itong nilagay muli sa
kama. Siniil niya kaagad ito ng halik sa leeg.

And they made love again--but with extra caution. He thought to himself.

---

"Thank you for the surprise earlier," Vanessa said appreciatively to Sam as they
were both now lying together in the bed. Nakaunan naman ang ulo niya sa matipuno
nitong dibdib. She really loves that position.

Sam wrapped his other arm around her shoulder, kissing her hair, "Anytime, honey."
Vannie just giggled. Hindi niya talaga inaasahan ang magiging surpresa nito 'nung
naglalunch sila sa labas. 'Nung pagkatapos kasi nilang umorder sa waiter ng
restaurant, nagulat na lang siya nang may biglang lumapit sa kanila na dalawang
lalake at tumugtog ng violin sa harapan nila.

Maya-maya'y mas lalo siyang nagulat nang nagsidatingan ang mga estudyante niya sa
advisory class niya sa school. Her students were giving her roses and letters.
Napaiyak na nga lang siya dahil sa sobrang natouched siya sa ginawa ng nobyo.
Minsan na kasi niyang sinabihan ito na namimiss na niya ang mga estudyante niya. It
was already a month 'nung nagsimula ang matertiny leave niya.

The messages that her students had given her were about their upcoming baby.
Congratulating her and giving their best wishes to her and to her upcoming new
family. She was really touched with her student's messages as well as Sam's effort
for it.

"Kaya ka pala nag-overtime para rito. How really sweet of you." She added as she
snuggled closer. Ito pala ang dahilan kaya ito nag-overtime kagabi. Alam kasi
nitong namimiss na talaga niyang magturo at medyo nabobore na siya sa pad. Siya
lang kasi mag-isa madalas dahil sa trabaho nito.

She is really happy.

"I love you, Rivera." She smiled as she closed her eyes. They were still holding
each other.

"I love you too, Velasco."

Sam smiled too as he kissed her future wife in her forehead. He couldn't really
wait his child to be born and marry her mom. Pero alam niyang darating din sila
doon at magiging masayang pamilya na rin sila.

Remembering how he and Vanessa started, he was really glad it happened. He is


really glad that Vanessa fell in love with him too despite all the things that
happened.

Being a bad boy before isn't bad as it seems. At least, his karma wasn't that bad.
He got a baby and a future loving wife.

And he's really sure he will never regret for the rest of his life.

END
//

AUTHOR'S NOTE:

Tapos na talaga siya. Huhuhuhu. Mamimiss ko ang story nila kasi gaya ng HFR, this
story had also been a witness of my hardships in my life (especially school). Kaya
parang talagang masakit na tapos na talaga ang story ni Velasco at Rivera, Hoodlum
at Whore, Vannie at Sammy. </3 Mamimiss ko talaga ang story na 'to.

Guys, if you have a question regarding the story, just comment. And I'll reply to
it as long as I can. Ayoko kasing pahabain pa ang message ko kaya ang mga questions
ay i-eentertain ko sa comment section.

Btw, one last thing, gusto kong malaman kung ano ang nagustuhan niyo kay Samuel the
third at sa story? Comment below! Trivia question ito, haha kasi may premyo.
Hahahaha, imemessage ko kung sino magugustuhan kong sagot.

Thank you talaga for the unending support for the story. From the TBBC characters,
thank you so much! Salamat kaayo.

PS. After this story, focus muna ako (hopefully) sa Alexander The Heartbreaker at
His Crazy Mistake. Check it out guys in my profile here. Dun muna kasi ako sa
kanila magfofocus naman. Although I also want to write another genre of story which
is a sort of a fantasy. Nauumay na ako sa romance guys e. Haha!

Thank you again! And The Bad Boy's Club finally ends here.

May story pala si Jared. Dito ko lang nilagay. Just swipe to the left. ;)

---Copyright (c) April 20, 2016 by Eurekaa. All Rights Reserved.

=================

Side Story: Jared Montessor (1)

What's the meaning of this? Yes, may side story si Jared as requested from you,
guys. lol But this maybe will be a short side story. Not more than 30 chapters. I
made this to justify Jared's character in the TBBC story. Matt Terry as Jared.

The setting will be set 6 years later, when Sam and Vannie already has a child.

The entire story will be in Jared's POV. As well as Zia. Haha. But first kay Jared
muna.
The story will be a sort of MATURE and contains some profanities. Read at your own
risk.

(1) Jared

"Hindi mo talaga sasabihin kung saan nagtatago yang putangina niyong boss?" Sabi ko
sa tatlong lalake na ngayon nakagapos ang dalawa nilang mga kamay sa likod. Yung
apat ko namang mga tauhan ay nakapalibot sa kanila.

Lahat sila ay duguan at puno ng pasa sa katawan. Malamang nanlaban sa mga tauhan
ko. Stupid fucking little shits.

Nanatiling nakayuko lang ang mga ulo nito at wala ni isa ang nagsalita.

Ang aga-aga, pinapainit kaagad ang ulo ko. Simpleng tanong lang yung sinabi ko pero
ni isang kataga, wala man lang sinabi.

Nilapitan ko naman ang isa at kaagad kinuwelyuhan. As much as I want my hands still
clean from their fucking blood, kailangan ko silang takutin para umaamin kung
nasaan ang putanginang si Henrico Tavera na iyon.

"Fuck, are you not going to say anything?!" I hissed. Pero ngumisi lang ang
tanginang ito sa 'kin.

Sinuntok ko naman kaagad ito kaya naman ito napahiga sa sahig pero hindi man lang
natakot ang mga ito. Nakakaputangina.

Napahilamos na lang ako sa mukha ko. This is getting me frustrated. Nakakaasar.


Nakakagago.

"Ang baril," Sabi ko sa isa kong tauhan at tumango naman ito. Ilang segundo ay
inabot na nito sa 'kin ang baril.

Matagal-tagal na rin akong hindi nakahawak 'non.

"Kung isa kaya sa inyo ang patayin ko?" Pananakot ko habang inaayos ang baril.
Napansin ko naman ang tatlo na parang nagulat at namutla sa sinabi.

Mga takot palang mamatay.

"Kapag walang magsasalit sa inyo, babarilin ko."


"Isa."

Wala pa ring sumagot. Nakakainit ng ulo. Pinutok ko kaagad ang baril sa lalake na
nasa gilid. Binaril ko ito sa kaliwang tuhod nito.

"Ahhhhh! Tangina mong gago ka!! Ahhhh!!!" Sigaw nito na namimilipit na sa sakit.

Ngumisi ako, "Who of you fuckers wants next?"

Nanatiling nakayuko pa rin ang dalawa. Damn it. Talagang hindi bumibigay ang mga
tauhan ni Henrico.

"Putangina niyo pala e--" Bago ko pa man barilin uli ang lalake sa kanang tuhod
nito, narinig kong nagring ang phone ko sa bulsa.

Tangina. Sino bang tatawag sa oras na ito?

Kaagad kong kinuha ang phone ko sa bula. I then saw Andy calling me.

I sighed in frustration."Hello."

"Sir, nahanap na namin kung saan nagtatago si Henrico Tavera."

●●●

"Fuck, this old man is really nasty." I said as I went inside a club. Hindi ito
yung uri ng club na madalas pinupuntahan ng mga tao para maglasing o magparty. It
was more like a strip club or a prostitute den. Pagpasok ko pa lang kasi ay marami
ng babae akong nakasalubong na halos nakahubad na lahat.

And as what I have heard, Henrico Tavera owned this club at isa ito sa mge negosyo
niya. Ang magbenta ng mga babae.

"Sir, ano pong gagawin niyo kapag nakuha niyo 'yung babae?" Biglang tanong sa 'kin
ni Andy. Kailangan ka pa kasing bumili ng babae para makapasok doon. Yes, they told
me they were selling virgin girls. As if I would believe. Sa nakikita ko pa lang
ngayon, all of them looked like a hundred dicks had been in their pussies.

"Probably sex. Para naman hindi masayang yung pagbili ko sa kanya." Simpleng sagot
ko. At least hindi masasayang ang 50 million na pagbili ko sa kanya.

May nakita naman akong matandang lalake na may kakandong pang mga babae. Tumatawang
nakikipagsugalan pa ito sa tatlong lalake.
This must be Henrico Tavera. The right hand of Raul Guiltendez.

"Henrico Tavera." Sabi ko ng makarating na ako sa harap niya. Napahinto naman ito
sa pakikipagsugalan at napatingin sa 'kin. Tinapon naman nito sa gilid ang
sigarilyo nito.

"Ikaw na siguro yung mayaman na nakabili ng babae dito ng 50 million." Ngumisi pa


ito sa akin, "Pero bago 'yun, nasaan yung pera?"

Nilingon ko si Andy at sinenyasan. Inabot naman niya rito ang briefcase na


naglalaman ng 50 million.

Binilang-bilang pa nito ang pera na ibinigay ko. Lahat ng atensyon ng mga kasugalan
nito pati na rin ang mga putang babae na kasama nito ay napunta sa amin.
Napakaingay pa ng loob. May mga nakikita pa akong mga iba rito na nagsesex. What
the fuck with this old man's business.

"Sige, tamang-tama na ito," Anito sa 'kin. Ang gago mukha namang binilang niya
talaga lahat, "Ilabas niyo na yung babae." Sinenyasan nito ang mga tauhan nito.
Ilang minuto ay bitbit na nito ang babaeng sinasabi nito. She doesn't look like
what I expected.

Napakunot-noo ako. Hindi ito yung babaeng sinasabi nila sa kontrata na bibilhin ko.

"Hindi yan ang babae na sinasabi niyo sa kontrata." Sabi ko rito kay Tavera na
bigla namang tumawa ng malakas.

 "Hindi siya pwede. Hindi namin siya basta-basta nabebenta, bata."

"Putangina mo pala," Kaagad kong binunot ang baril na dala ko sa bulsa ko sa likod
at itinutok sa baba niya. Kaagad naman nagsitayuan lahat at nagsilabasan din ang
lahat ng mga armas nila.

"Sige, patayin niyo ako pero uunahin ko 'tong putanginang ito." Sabi ko sa kanila
nakatutok pa rin ang baril sa baba ni Tavera habang ito naman ay nakipagtagisan ng
tingin sa akin.

Hindi naman kaagad nakakilos ang iba dahil sa banta ko. Alam kong hindi nila
isasakripisyo ang buhay ng gagong ito dahil kanang kamay ito ni Raul.

"Andy." Tawag ko kay Andy at alam kong nakuha na nito ang ibig kong sabihin.
Nakatutok pa rin ang baril ko sa matandang lalakeng ito.

Umalis naman si Andy sa kinaroroonan namin. Maya-maya'y dala-dala na nito ang


babaeng sinasabi sa kontrato.

"A-Ano ba! Bitawan mo nga ako! Nasasaktan ako, ano ba!" Reklamo nito sa tauhan ko
habang mahigpit itong nakahawak sa braso nito. This woman was just even wearing a
black nightgown. Halata rin dito ang mga mugto nitong mga mata. The fuck I care.

Napatingin naman ang babae sa 'kin. Alam kong nagulat ito nang makita ako. And it's
been years since we saw each other.

"Andy, dalhin mo na sa kotse." Utos ko at tumango naman ito. Hinatak nito ang babae
papunta sa labas ng club. Sigaw pa ito ng sigaw pero sadyang hindi na siya
makakawala pa sa 'min.

"Gago ka pala e! Putanginang sabi ko hindi siya pwede--"

Hindi ko ito pinatapos at kaagad binaril siya.

●●●

Nilagay ko kaagad si ash tray ang sigarilyo ko. Huminga ako ng malalim habang
hinihilot ang noo ko. Nakaupo lang ako ngayon sa opisina ko sa bahay.

Why the fuck is she involved with this?

Bigla namang may kumatok.

"Sir." Boses ni Andy na nasa labas.

"Sige, papasukin mo." Sabi ko naman at ilang segundo ay bumukas ang pinto at
tumambad sa paningin ko ang babae.

Ang babaeng putanginang niloko ako dati.

Ang babaeng ginago ako.

"P-Pinatay mo siya.." Natatakot na sabi nito sa 'kin. Her voice was trembling as
she was giving me a death glare. Nakasuot pa rin ito ng nightgown. I could even see
her nipples through it. She wasn't even wearing any bra. For fuck's sake.

I laughed sarcastically, "Says the woman who's even involved in a large illegal
drug syndicate." Napayuko naman ito sa sinabi ko.

"Kamusta ka na, Zia?" Tanong ko sa kanya pero hindi pa rin ito tumitingin sa 'kin.
Wala pa ring ipinabago sa itsura niya. Maliban na lang na medyo pumayat ito.

I started to unbutton the suit I was wearing hanggang sa ang black slacks na lang
ang natira sa akin at wala na rin akong saplot sa itaas.

Naglakad ako papalapit sa kanya. Hinawakan ko ang panga niya. I could even see some
bruises from her face. Fuck. These fucktards had been beating her. May napapansin
din akong mga pasa sa mga braso niya.

"Zia," I said with authority, "Look at me."

Napatingin naman ito sa 'kin. Napansin ko naman ang pagtulo ng luha nito. I know
she's wrecked.

She's broken and fragile.

Matalim ang mga tinging ibinibigay nito sa akin. Napabuntong hininga na lang ako.

"I bought you so I own you now, Zia. Dapat mong sundin ang lahat ng mga sinasabi
ko." I told her coldly as I turned back at her. This is frustrating.

"No! H-Hindi ako susunod sayo." Biglang sabi nito sa 'kin kaya napalingon akong
muli rito. She was still crying while giving me a murderous glare.

"What the fuck are you trying to say?"

"H-Hindi ko ako susunod sayo kasi kagaya ka lang din nila.." Her voice was
trembling as she was forcing herself to look tough.

"I hate you as much as I hate them, Jared. Wala kang pinagkaiba sa--" Hinaklit ko
kaagad ang braso niya at hinatak siya papunta sa malaking kama na nasa unahan.
Kaagad ko siyang initsa doon kaya napahiga ito.

Mas lalo naman itong umiyak.

"If you want it in a hard way, Zia. Then let me use my privilege for buying your
body." Pumatong kaagad ako sa ibabaw niya.

Pinunit ko kaagad ang suot niyang nightgown at tumambad kaagad sa akin ang hubad
nitong katawan.

I quickly grabbed her hands and put it above on her head. Hinawakan ng isang kamay
ko ang mga kamay niya ng mahigpit para hindi ito makapagpumiglas.
I started kissing her neck.

"Please.. stop, Jared.. Stop.." Umiiyak na sabi nito sa 'kin pero hindi ko pinansin
iyon.

It's really been years since I saw her body. When she gave her everything to me
before.

I put her one nipple on my mouth and started sipping it. Ang isa ko namang kamay ay
nakahawak sa isang dibdib nito.

"Jared... Please..." Umiiyak pa rin ito. Pero hindi ko siya pinakinggan at


ipinagpatuloy lang ang ginagawa ko sa dalawang dibdib niya.

Pababa na ng pababa ang mga halik ko. Until I reached her clit and started kissing
her there too.

"J-Jared..." I heard her moaning my name. Fuck. I really missed her body.

I circled my tongue into her moist. I could even taste now her juices coming from
it. She was really wet.

I stopped and went to her--kissing her lips. Alam kong nagulat ito sa ginawa ko but
eventually, she responded to my kisses--feeling each other's tongue. I was doing it
gently to soothe her. Tumigil na rin ito sa pag-iyak.

Bumaba na ulit ang halik ko sa leeg niya papunta ngayon sa kaliwang dibdib niya. I
started nipping her there as my other hand was carressing her other breast.

After a minute I stopped to unbuckle my belt. Tinanggal ko na rin ang suot kong
pants at tinapon iyon sa sahig, freeing my hard manhood.

We were just looking at each other--with lust.

I then positioned myself between her legs and gently, I finally entered her. God,
she's still tight.

"J-Jared..S-Shit.." She moaned as I felt her legs wrapping around my waist as I


started to thrust slowly. I kissed her again while now thrusting deeper and faster.

She was moaning into my mouth now. I started kissing her breasts again as she just
moaned more.
"Zia.. Fuck," I moaned as I thrust deeper.

I could feel I'm almost about to explode as I thrust faster and deeper.

"Jared..." I kissed her one more time as I felt my fluid already exploded inside of
her.

Napayakap na lang ako sa kanya. We were both panting as my thing was still inside
of her.

"Zia," I started as I breathe heavily because of what just happened, "I want to
know what happened to you."

I knew her body stiffened the moment she heard my question.

I want to know why was she fucking involved with this illegal syndicate.

//

I tried my best with the mature scene. Huhu. Not really my forte guys.

=================

Jared Montessor (2)

This is the chapter 2 of Jared's story.

(2) Jared

Nakarinig naman ako ng mga yapak pababa sa hagdan. Alam kong gising na ito at
nagugutom na rin. Sino bang hindi kung malapit ng magtanghali itong nagising?

Suot niya yung tshirt kong nilagay ko sa gilid ng kama. It looked like an oversized
shirt to her. I didn't even think she would come down and eat kasi kagabi, 'nung
tinanong ko ito kung anong kinalaman nito kina Raul Guiltendez, tinulugan ako. Alam
kong nagtulug-tulugan lang ito para iwasan ang tanong ko.

I know her that much.

Nasa dining table ako habang nagbabasa ng diyaryo. Inoobserbahan ko lang siya. And
when she arrived at the dining area, parang hindi niya alam kung anong gagawin
niya.
"Buti naisipan mo ring gumising," I started while still paying attention to the
newspaper I was holding, "It's almost noon, Zia."

Napayuko naman ito, "S-Sorry."

Napatingin naman ako sa kanya. Then my eyes landed on her breasts. Fuck. I could
still even see her nipples through her shirt. And as what we did last night, I just
noticed her breasts got bigger.

Well, it was many years ago when we had sex. She was 16 at that time. And maybe
now, she's 23 or 24.

"Serve yourself," I said--telling her to eat whatever she want. Tumango naman ito.
Mamaya aalis kami para bilhan siya ng mga damit. She will be with me as long as I'm
done with the illegal syndicate.

No, she will be with me as long as I want to. She's my property.

"You know I own you now, right, Zia?" Napahinto naman ito sa pagtitimpla nito ng
kape, "You're my property and you'll gonna do whatever I'm gonna say. Ayokong
sumaway ka sa 'kin." I told her coldly.

"And just because we had sex last night, it doesn't mean I care about you. 'Cause I
don't. You know how much I hated you before, right? Well, I still hate you but I'm
going to be civil about it. Because you're my property and I want to use my
privilege for having sex with you."

I noticed a hurt from her eyes. I scowled. She wasn't even hurt when I found out
she cheated before and I was willing to compromise for it even though it happened.
But well, she's a bitch. Gold-digger just like her mom, Jolina Martinez.

I don't even know if she finished college, after Jolina and her original dad got
jailed, bigla na lang itong nawala na parang isang bula sa university. I heard she
dropped out. But I care too less about it before.

"Did you graduate from college, Zia?" I asked her. Pero tahimik lang ito at umupo
na sa unahan ko. She wasn't even looking at me.

"I asked you so I answer me. Don't be a bitch because you know what I'm capable to
do, Zia." I said authoratively.

Alam kong medyo natakot ito sa sinabi ko, "Y-Yes. Nakapagtapos ako."

"What course?"
"P-Psychology." She stuttered. So she really finished the course that she wanted. I
remembered her telling me before that she liked to take Psych for college.

"I see," I just said. Kahit gusto kong malaman kung anong nangyari sa kanya, maybe,
now isn't the right time because it'll got some explaining to do. Besides, I will
be going out kasi  binyag ng anak nina Samuel at Vanessa.

We were silent for the whole time. Ilang minuto naman ay tumayo na ito at nilagay
sa sink ang baso na ginamit nito.

I was just observing while she was washing the glass. I can't help but to stare at
her flawless long legs. Fuck.

I stood up and put the newspaper down at the table. Nilapitan ko naman siya.

Nang nasa likod na niya ako, ipinasok ko kaagad ang kamay ko sa loob ng tshirt
niya. I then started squeezing her right breast.

"J-Jared.." She called my name, supressing the moan she wanted to shout. I started
planting kisses into her neck and my other was now roaming below there. Nakahawak
pa rin sa kanang dibdib nito ang isa kong kamay, squeezing her nipple.

I slid one finger in her core and started moving. Damn it. She's already wet.

"S-Shit.. Jared.." She moaned as I felt she arched back.

Ipinaharap ko naman siya sa 'kin at kaagad tinanggal ang suot niyang tshirt--
exposing her large breasts to me. I quickly took up my clothes too until we were
both already naked.

I kissed her neck again as I lifted her up, wrapping her legs around me. I
positioned my hard member between her and finally, I entered.

"Fuck," I cursed as I started thrusting. I was standing and i was carrying her
while moving faster inside her, "Baby, your.. pussy is still so tight. God." I
moaned as I was thrusting her deeper and now she was hugging me.

"Ahh.. Jared.. Please.." She moaned as I moved faster.

Both of our moans were so loud. Wala na akong paki kung makita man kami ni Andy na
nagsesex dito sa dining room.

"Baby, fuck.." I was still thrusting so hard. I knew I was liking this, I really
missed being inside of her.
"J-Jared.. S-Shit!" I knew she already reached her climax as I felt some fluid
releasing inside of her.

"I'm near.. baby, f-fuck!" Finally, I released my seminal fluid inside. We were
done. We were still both panting because of it.

Napayakap na lang siya sa 'kin habang nakapulupot pa rin sa 'kin ang mga binti
niya. My member was still inside of her moist.

"W-We'll be going out later," I said to her, breathing heavily, "I'm going to buy
you some clothes and we're going to attend Samuel and Vanessa's baby christening."
I knew she was shocked when she heard it.

"P-Pero--"

"I own you so you have to follow me." I replied sternly.

●●●

"Jared!!" Sinalubong kaagad ako ni Vanessa nang dumating na ako sa simbahan.


Tantiya ko, konti lang ang mga bisitang inimbita nila.

We quickly hugged each other, "Buti at nakarating ka. Eh kasi yung isa mong
kaibigan, yung Magallanes na iyon, nasa New Zealand dahil may inaattendan na
seminar. Regalo lang binigay." 

Natawa naman ako sa sinabi ni Vanessa sa 'kin. 'Nung college pa kasi kaming tatlo
nina Max, we always went lunch together and we grew closer. She's really kind and
fun to be with. Well, if she wasn't my friend's girlfriend at that time, I might
actually pursue her. Who wouldn't like Vanessa?

Napansin naman nito ang kasa-kasama ko kanina pa.

"Z-Zia?" She recognized her. Nakakunot-noo pa ito.

Nakayuko lang si Zia matapos ang sinabi niya.

"Oh my god," Sumimangot lang ako nang mapansing kong manunukso na naman ito,
"You're together, again?" Parang natutuwa pa ito. I rolled my eyes. I was even glad
Max wasn't here. Alam kong mangtutukso rin iyon.

"Let's just go inside, Vanessa." I just said as I entered first. Hinawakan ko naman
din ang kamay ni Zia para sumunod sa 'kin. Rinig ko pa ang pagtawa ni Vanessa dahil
doon.

I saw Samuel happily talking to some people while holding their baby. I just
grinned. I didn't really expect that Sam would become a serious father now.

I could even still remember how he was a fucked up fraternity leader to Alpha Gamma
Phi. Now, he's a family man. Samuel Ignacio the third really changed.

Napansin naman niya ako at ngumisi ito. I laughed lightly. We really need to talk
some things to catch up.

●●●

"Montessor." Napahinto naman ako sa pag-inom ko sa wine nang may tumawag sa 'kin.
Napalingon naman ako at nakita si Samuel na nasa balkonahe na rin ng bahay nito.
After Vanessa gave birth to their child, bumili ng bagong bahay ang dalawa sa isang
exclusive na subdivision.

"Rivera the third," Sabi ko at nakipagkamayan sa kanya. Kaming dalawa lang ngayon
ang nandodoon.

Both of us then went to the railings and leaned on it. Nasa loob kasi ang mga
bisita. After the christening, we went to their house for an early dinner.

"As I observed, marami-rami tayong pag-uusapan." Sam said in amusement as I


chuckled. Absolutely.

"Yeah. We should talk."

"Salamat nga pala for being a godfather to our daughter. You know, she likes you."
Sam added as I smiled. Well, maybe. I saw the child smiling or giggling a little
when I held her earlier at the christening.

"We're close friends, Sam. Anytime." I said as I gulped my wine.

Sam has been my friend since grade school. He's like an older brother to me kahit
isang taon lang ang agwat ng mga edad namin. I owe Samuel a lot of times--
especially when he saved me from the first day we met.

"Killer! Mamamatay-tao! Pati kapatid pinatay!"

"Dapat din natin siyang saktan!"

Hindi ako nagsalita at nanatiling walang pakialam. Nasa likod kami ngayon at ng
tatlo ko pang lalakeng kaklase. All of them were bullying me because of what
happened to my sister.

Bigla naman akong tinulak ng isa pero hindi ako kumibo. Wala naman akong paki.

"Hindi lumalaban o!" Bigla akong sinuntok ng isa sa mukha. Napaupo naman ako sa
lupa hanggang sa pinagtatadyakan at pinagsisipa na ako ng iba.

"Mga gago!" 

Napatigil naman kaming lahat ng may sumigaw. Nakita ko si Samuel Ignacio Rivera the
third. Ang anak ng gobernador namin.

Isang iglap ay pinagsususuntok na nito ang mga kaklase ko. Hindi ko ikakaila,
malakas siya.

Kaagad namang natakot at nagsitakbuhan ang mga kaklase ko. Tumingin naman kaagad sa
'kin si Samuel. Humihingal pa ito.

Nilapitan niya ako at inabot ang kamay nito sa 'kin, "Tumayo ka. Sa susunod,
lumaban ka." Anito at tinanggap ko naman ang kamay niya. Tumayo na ako.

"Ako si Samuel, ikaw?"

"J-Jared."

Simula 'non, lagi ko na siyang tinitingala. Kahit ang dami ng problemang dumaan sa
kanya, nang mamatay ang Mommy at Ate niya, kahit nagbago bigla ang ugali niya,
hindi niya kami nakakalimutang mga kaibigan niya.

He was like a father to the fraternity despite the twisted and ruthless ways he did
before.

Even when he knew what I did to my sister, he accepted me. He was my first real
friend.

Kaya nang magkaproblema sila ni Jolina, I tried everything to help him and gladly,
we did. Ginawa ko iyon para sa mga nagawa rin niya sa akin dati.

"When did you find her?" Tanong sa 'kin ni Samuel. The atmosphere became serious.

"Last night," I answered dryly, "From Raul Guiltendez right hand, Henrico Tavera."
"The illegal drug syndicate leader?"

Tumango ako. Kilala sa buong bansa kung sino si Raul at tinutugis na rin ito pero
ni isa, walang nakakaalam kung saan ito nagtatago.

"Kaya pala hindi namin siya mahanap-hanap, nasa poder siya ni Guiltendez," Sam
sighed, "She suddenly dropped out from college tapos bigla na lang nawala."

"I'm thinking for some plans, Raul Guiltendez is probably after her." Sabi ko sa
kanya. Naubos na rin yung wine na iniinom ko.

"If you need help, just call me. I can lend you some shits, I have connections.
I've been a senator for a year before so I know some of these things too, Jared."

Tumango lang ako. But this time, I'm gonna do it on my own, I don't want to owe Sam
for another one.

"By the way, I need to tell you something about Zia. It's very important kasi
nalaman namin ito nang makulong sina Jolina at David Martinez. We tried contacting
her and searching for her pero hindi namin siya makita-kita."

"What about it?"

Huminga naman ng malalim si Samuel, "It's about her real parents."

●●●

  Tahimik lang akong nagmamaneho. Kakaalis lang kasi namin mula kina Samuel.

Napatingin naman ako kay Zia na katabi ko ngayon sa driver's seat. She was wearing
a simple floral dress and was now tapping her fingers. Nakatingin lang ito bintana.

"Zia, are you taking some contraceptive pills?" Tanong ko rito at halatang nagulat
sa sinabi ko. Ilang segundo naman ay marahan itong tumango.

Bigla namang tumunog ang cellphone ko at nakitang tumatawag si Andy sa kin.

"Hello." I started when I answered the call.

"Ang mga tauhan po ni Raul Guiltendez, pumunta po rito sa bahay. Hinahanap si Zia."

Fuck, "Ano? A-Anong ginawa nila? Andy, okay ka lang ba?"


"Okay lang po, Sir. Kasama ko naman ang iba rito at napaalis namin sila. Hinalughog
nila lahat ng parte ng bahay para lang hanapin siya."

"Fuck, sige. Papauwi na rin kami. Mag-ingat kayo diyan, Andy." Binaba ko na kaagad
ang kabilang linya.

"A-Anong nangyari?" Biglang tanong sa 'kin ni Zia. Alam kong kinakabahan na ito.

"We'll find it out as we get home," I answered sternly.

●●●

"Imbestigahan mo kung bakit ito nangyayari, Andy. Then tell me quickly if you have
another lead. Raul Guiltendez won't get away this time." Utos ko kay Andy. Nasa
opisina ko kaming tatlo sa bahay. Zia was just merely observing us.

Tumango naman si Andy sa 'kin, "Sige po, Sir. Maiwan ko muna kayo." Pagkatapos ay
umalis na ito doon at iniwan na kaming dalawa ni Zia.

Napabuntong-hininga ako. Things are getting more complicated.

"Anong kaugnayan mo kay Raul Guiltendez, Zia?" I asked her, trying to be calm. Why
the fuck is the drug lord after for her? She doesn't even have a money to be
involved with these shits.

"A-Ano.."

"Fucking answer me!" I yelled as she flinched as what she said. Napatingin naman
ako sa kanya at napansin kong natatakot na siya. She was trembling as tears started
rolling over her eyes.

"Don't fucking cry, Zia. Why are you fucking involved with this?" I asked more
coldly.

"I-I got trapped!" She cried, "H-Hindi ko alam na may ugnayan pala sila ni Mama,
bigla na lang siyang sumulpot 'nung naghahanap ako ng trabaho. S-Sabi niya sa 'kin,
may utang daw si Mama sa kanya. M-Malaking pera raw ang kinalaman. Wala akong
nagawa kasi.. papatayin nila ako 'pag hindi ko sila sinunod. I was cornered..."
Humikbi pa ito. Hindi naman kaagad ako nakapagsalita sa sinabi niya.

Right now, she is so vulnerable that when you touch her, she's gonna break.

"W-What did he do to you, Zia? Anong ginawa niya sayo nang nasa poder ka na niya?"
She was looking at me with full of hatred and anger. Hindi pa rin ito tumitigil sa
pag-iyak.

"H-He raped me and turned me into one of his mistresses."

Silence then filled the air.

I breathed hard, "Do you trust me, Zia?"

I knew she was surprised because of what I said. I know she calmed down. She
somehow stopped crying now.

"I-I don't know, Jared..."

"Then you have to trust me," I said seriously as I went near her. Hinawakan naman
ng kamay ko ang kabilang pisngi niya, "Because you're mine now, Zia. I own you." 

After that, I kissed her.

//

=================

Zia Martinez (3)

Greetings from Jared Montessor.

Typo errors are a lot.This will be in Zia's POV.

Zia (3)

Napabuntong-hininga na lang ako habang binibigyan ng pilit na ngiti ang mga bisita.
Nagdaos kasi ng isang party si Daddy Ignacio na puro pulitiko naman ang mga
iniimbita.

Kailangan ko pang umuwi ng maaga sa klase kasi sabi sa 'kin ni Mama, kailangan daw
akong umattend.
"Mr. Ramirez," Bati ni Daddy Ignacio at nakipagkamayan sa sinasabi nitong si Mr.
Ramirez.Hinalikan din naman ito ni Mama sa pisngi. Kasa-kasama kasi nila akong
dalawa.

"Ito ba ang anak niyong dalawa?" Tanong ni Mr. Ramirez kina Mama.

"Oo," Si Mama naman ang sumagot, "Mr. Ramirez, meet my daughter, Zia Natasha
Rivera."

Ngumit naman ako, "G-Good evening po, Mr. Ramirez." I timidly answered. Hindi kasi
ako komportable sa mga ganitong okasyon. Lalo na kapag tungkol sa pulitika. Ayaw ko
kasing makasali kasi masyadong magulo at kumplikado.

Pero wala akong magawa kundi sundin ang bawat utos sa akin ni Mama kahit alam kong
nililinlang na namin ang iba.

"Napakagandang bata, ilang taon na ba ito?"

"Sixteen po," I answered, "High school pa lang."

Hindi ko na maintindihan ang mga pinag-uusapan nila. Silang tatlo na lang ang nag-
uusap-usap. Huminga ako ng malalim. Aalis na lang ako doon. Gusto kong magpahangin.
Minsan, nakakasawa ng magpanggap sa lahat ng tao na totoo ka at hindi
nagsisinungaling.

Pero wala akong choice. Kailangan kong magpanggap araw-araw.

Nang mapansin kong talagang seryoso sila sa mga pinag-uusapan nila, dahan-dahan
naman akong umalis para hindi halata.

Hindi ko na alam kung saan na ako dinala ng mga paa ko. Kailangan kong makaalis
doon at makahinga. I need fresh air.

Dumating na ako likod kung saan nakikita ang pool namin sa bahay. Malaki kasi iyon
at sa mga oras na 'to, walang tao. Nasa loob lang kasi ng bahay ang lahat ng bisita
nila Mama.

Umupo ako sa may swimming pool at ibinabad doon ang paa ko sa malamig na tubig.
God, it really feels so good.

May naramdaman naman akong mga yapak sa likod ko at napansing may isang lalakeng
tumabi sa 'kin. At gaya ng ginawa ko, binabad din niya ang paa niya sa pool.
Napatingin naman ako sa kanya. Pamilyar siya. Ito yung kausap kanina ni Kuya Sammy.
Sa tingin ko, magkaibigan sila pero ang kaibahan, kagaya ko rin, hindi siya
komportable kanina sa party.

At sa pagkakaalam ko, anak ito ng dalawang congressman sa lugar namin.

"I find it uncomfortable, fake and boring." He suddenly said.

"Huh?" Hindi ko makuha ang gusto niyang masabi.

"This kind of party. Politics. They're too dirty, don't you think?" Tanong nito sa
'kin.

Napangiti naman ako. Parang naiintindihan ko rin kasi ang nararamdaman niya. We're
kind of the same--not comfortable with this kind of party.

"Oo. Pero.. wala na tayong magagawa," I answered honestly, "We're like puppets.
Sunod-sunuran. Kahit gusto nating makawala, hindi natin magawa kasi magkaugnay na
ang pamilya natin sa maruming laro na ito."

Narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya, "Kahit gusto kong sanayin ang sarili
ko, hindi ko talaga magawa. I just don't want myself to get involved with this."

"We don't have any other choice." I replied casually.

"I guess, you're right," I noticed a smile from him as he offered me his hand, "I'm
Jared and you are?"

Tinanggap ko naman ang kamay niya, "Zia."

●●●

Nagising naman ako bigla at unti-unting inimulat ang mga mata ko. Napatingin naman
ako sa tabi ko at napansin wala na siya doon. Siguro, gising na siya. Talagang
napapansin ko na maaga siya gumigising. He's really a morning person.

Nakabalot pa rin ng puting kumot ang buong katawan ko. I was naked behind the
sheets.

When he told that I have to trust him, we ended up having sex again until we both
fell asleep. Aaminin ko, naguguluhan ako sa ugaling ipinapakita niya sa akin.
Ibang-iba na talaga siya sa Jared na nakilala ko noon, he became more complicated.
Nakakatakot siya.
I sighed as I stood up to have some clothes on. Hindi ko rin naman siya masisisi.
Naging malaki rin ang kasalanan ko sa kanya dati kaya wala rin akong pinagkaiba--
magulo rin ang buhay ko.

Isinuot ko naman ang binili niyang damit sa 'kin kagabi--I wore a green tank top
and a black shorts. Marami talaga siyang biniling mga damit sa 'kin kahapon.

Napatingin naman ako sa may leeg ko nang makita ko ang sarili sa salamin. I saw two
hickeys from it. I sighed deeply, I knew I got it from what we did last night.

Ewan ko. Hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko. Hindi ko alam kung anong
gagawin ko sa pang-araw-araw na buhay ko. Masyadong kumplikado. Parang minsan, mas
gusto ko na lang ang hindi magising.

Naisipan ko ng bumaba. Baka nandun siya at nagbabasa na naman ng diyaryo. Alam kong
papagalitan na naman ako kasi matagal akong nagising. Nakita ko kasi sa orasan na
almost 10am na.

Pero kung ibang tao ang nasa sitwasyon ko ngayon, alam kong mas pipiliin nilang ang
hindi na lang magising. Nakakapagod. Nakakapagod mabuhay.

Nakita ko naman siya na parang nagluluto sa kusina. He was still in his boxers
without wearing any top. Napapansin ko rin na wala sa bahay ang mga tauhan niya.
Hindi ko nga rin alam kung siya lang ba tumitirang mag-isa sa bahay na ito. Masyado
kasing malaki.

Oh god. I hope he wouldn't think of having sex with me right now. I just don't feel
the urge to do it again. Masyado kasi akong napagod sa ginawa naming dalawa kagabi.
He dominated all the energy the entire time.

When he asked me if I was taking some pills last night, napilitan akong tumango.
Nakakatakot kasi ang aura niya--like anytime he would explode. So I just lied about
it. I didn't take pills anymore just a month ago.

Bahala na kung anong mangyayari. Pagod na ako.

Napansin naman niyang nandoon na ako. He frowned. Though I find it sexy when he did
it. I would not really deny Jared's is really hot. Way hotter. Mas naging mature
kasi ang itsura niya ngayon kesa dati.

"I don't have anyone in here," He started, still frowning, "Wala si Andy and the
maids were having their day offs. So we have to cook." He frustratingly said. Kaya
pala parang hirap na hirap ito sa pagluluto.

I giggled. The usual Calvin Jared Montessor. The man who doesn't know how to cook
even how to fry a simple egg.
"Ako na. Just sit there." Tinuro ko naman ang dining table at bumuntong-hininga
ito. Umupo kaagad ito doon.

Tinignan ko naman kaagad ang mga available goods niya sa fridge. I was amazed.
Kumpleto talaga kasi.

Napag-isipan ko na lang magluto ng tinolang isda. Alam kong gutom na gutom na ito
dahil sa nakikita ko palang, ang gulo na ng kusina dahil sinubukan nitong magluto.
But all failed. 

Nagsaing na rin ako ng kanin. Mabilis lang kasi maluluto itong tinola at makakakain
na rin siya.

"Kanina ka pa ba nagising?" I asked him.

"Uhm," He looked shy though, "J-Just one hour ago." Nag-iwas agad ito ng tingin.

Pagkatapos ay ipinagpatuloy ko na ang pagluluto. Ilang minuto rin ay natapos na


ako.

Nilagay ko na sa mesa ang mga pagkain at nilagyan ang plato niya. He was merely
observing me. I admit, his stares give me chills.

Siguro, I'll sneak some slice bread kapag tapos na siya.  Alam ko naman wala akong
karapatan kasi pamamahay niya ito.

And he owned me. I'm his property. Just like what Raul Guiltendez did to me--a
collateral. A prostitute. A slave.

Bago pa man ako makaalis sa dining area, he suddenly talked.

"Zia, where are you going?" Nakakunot-noong sabi nito sa 'kin, "Eat with me. You
cooked this so you should eat. Masyado ka ng payat." He said authoratively. His
voice is really intimidating.

Napilitan naman akong umupo, sitting adjacent to him. Then he started eating the
food that I cooked. Kumain na lang din ako.

Tahimik lang kami dalawa. I can't help but to stare at him while he's eating. How
his jaw line moves and his arms. I wonder if he really goes to the gym everyday.
His body was really polished.

"You cook good." He said dryly. I don't know if it was really a compliment for me--
for the first time, "I like it."
"T-Thank you," I replied shyly. I don't know why is he acting like this. He wasn't
angry at me right now--knowing how much he hated me because of what I did.

And I know I deserved it because I cheated him. I have no other choice.

I know he may be in his late twenties now, maybe 28 or 29. He's 5 years older than
me. Hindi ko rin alam kung may asawa na ba ito. It's been years since we.. kind
of.. saw each other.

"Zia, why did you drop out?" Biglang tanong nito sa akin at hindi naman ako
nakapagsalita.

Why did I drop out?

After my mom and dad got jailed, nawala na rin ang lahat ng meron ako ng parang
isang bula. I lost everything--money, house even school. Kailangan magdrop kasi
hindi ko na mabayaran ang tuition. Kahit gusto ko man humingi ng tulong, nahihiya
ako. 

Nahihiya ako sa ginawa at naging kasalanan ng pamilya ko lalo na kay Kuya Samuel.
Laking pasalamat ko nga na hindi niya ako isinali sa pagpapakulong. Even though he
knew I was one of my mom's accomplice.

All of my friends disappeared when they learned my parents were criminals. Nang
malaman nila na hindi pala ako totoong Rivera. They despised me. Even if I tried
applying for a job in order to feed myself, madadalas akong narereject. Because of
my family's crimes. Magnanakaw din daw ako gaya ng mga magulang ko. A gold-digger
opportunist.

Wala na akong ibang mapuntahan kung hindi ang sarili ko na lang.

"H-Hindi ko na kasi mabayaran ang tuition.. so I have to transfer school," I


stammered. Nahihiya rin kasi ako lumapit kina Kuya Sam dahil sa dami ng kasalanan
ko sa kanya. Because of what my mom did to his family and to Vannie.

I entered various part-time jobs para lang matustusan ang matrikula ko. I
transferred to a community college to have a lesser tuition fees.

Pero 'nung makagraduate ako, hindi ko alam na mahirap pala maghanap ng trabaho.
Sometimes people rejected my resume because of my school--kasi hindi kilala and
mostly because my family got involved in a crime. Masyado talaga kasing malakas ang
mga Rivera sa lipunan. Kuya Samuel even won the senatorial election kahit first
time lang nito tumakbo.

The things that happened after ruined me. I lost hope. And when Raul Guiltendez
found me out, my broken self was shattered again into more pieces.

Minsan, naiisip ko ng nakakapagod na talaga. Ayoko ng mabuhay. I don't expect


anyone to save me anymore or even myself. 

Ang gusto ko lang, ayoko ng magising.

"Why didn't you ask for help?"

Napaangat naman ang ulo ko at napatingin sa kanya. He was looking at me seriously.

Hindi naman kasi ganun kadali.

"I-I'm too ashamed.. to ask for help because of my mother's crime," Sagot ko at
nag-iwas ng tingin. Ayoko ng simpatya. Ayokong kaawaan ako. Ayokong umasa.

Bigla naman siyang natahimik. Gusto ko yung ganito lang. No strings attached. No
emotional attachment. If he bought me for sex, it's fine as long as he wouldn't
beat me or kill me. Hindi gaya 'nung nasa poder pa ako ni Guiltendez, kapag galit
siya, binubogbog niya ako. I even got relieved nang magsawa siya sa akin at tinapon
ako sa kanang kamay niya na si Henrico Tavera. 

But I didn't expect that it is just worst. His place is like human trafficking.
Nagbebenta ng mga babae sa mga mayayamang lalake.

I didn't expect Jared would come there--and bought me for 50 million. Hindi ko alam
kung anong rason niya. I know he hates me but I don't know why he did it. He's too
mysterious to understand.

Wala naman siyang makukuha sa akin. I don't have anything to bargain.

"I'll be going to my office later," He suddenly said casually, "You'll be coming


with me. I'll find you a job there."

Medyo nagulat naman ako sa sinabi niya. Hahanapan niya ako ng trabaho?

"You're a Psych graduate, right? I might give you some position in the Human
Resource Department." 

I don't know if he really means it. Pero alam kong mayaman din ito na ang pamilya
ay nagmamay-ari ng pinakamalaking shipping lines sa bansa.

"R-Really?" I don't know why I feel excited because of what he said.


"Yeah, why not? You graduated college anyway," He shrugged. Maya-maya'y tumayo na
ito, "I'm done. Just fix yourself quickly then we'll go."

●●●

"Good afternoon, Sir. Ito na po yung mga reports para sa mga new designs natin."
Sinalubong kaagad si Jared ng sekretarya nang makapasok na kami sa opisina niya sa
shipping lines. 

Hindi ko talaga maiwasang mamangha sa building nila. Talagang napakaganda kasi--


parang hotel ang ambiance. Their building even has 40 floors! Tapos ang opisina ni
Jared, nasa 34th floor. 

I even heard he just got the position three years ago. He is now the current
president of Montessor International Shipping Lines, Incorporated.

Binasa naman ni Jared ang mga files na binigay ng secretary. Pagkatapos ay ibinigay
naman niya ito uli, "It's fine. But I need more revisions. Kindly tell them." He
said in a serious business tone.

The lady nodded, "Yes, sir." Pagkatapos ay umalis na ito doon.

Napatingin naman ako sa parang malaking nameplate niya sa office table. 

Engineer Calvin Jared Montessor.

I'm really glad he succeeded so high. While me, I'm a failure. Always a failure.

"Your building.. looked superb." I couldn't help but to blurt out. His building was
beyond perfection.

Napansin ko naman ang pagngiti niya. It was a genuine one, "Thank you. But this is
because of my colleagues here. They're the reasons why."

Bago pa man ako makapagsalita muli ay biglang tumunog ang cellphone nito.

Jared immediately got it out from his pocket and read the message.

Napansin ko naman ang pag-iba ng itsura niya. He looked mad.

"J-Jared.." Kinakabahan ako sa reaksyon niya. I feel like I'm involved with it.
"It came from Tavera," Seryosong sabi niya sa 'kin, "He's after you."

Parang namang binuhusan ako ng malamig na tubig. Papatayin nila ako. 

"Jared.. they're going to kill me. Papatayin nila ako." Natatakot kong sabi rito.
Tears began to fall from my eyes. 

I saw his face softened. Nilapitan niya kaagad ako. He hugged me suddenly--so tight
that I felt like he won't let me go. 

"I don't care if you don't trust me right now, Zia. But I'm ordering you to trust
me."

"Trust me. You'll be safe with me. I won't let anyone hurt you again."

//

=================

Jared Montessor (4)

Taylor Hill as Zia.Typo errors are a lot.


Jared (4)

"Zia!" I called her name out loud the moment her parents went off. Nasa airport
kasi ako ngayon para maabutan ang pag-alis niya ng Pilipinas papuntang Australia.

I have to be discreet kasi hindi alam ng mga magulang niya ang tungkol sa amin.

Napatingin naman ito sa akin. I immediately ran. Nang makalapit na ako sa kanya,
niyakap ko kaagad siya ng mahigpit.

Ayokong umalis siya. Ayokong iwan niya ako.

Naramdaman ko naman ang pagyakap niya pabalik. I will really goddamn miss her.

"I don't want you to leave me." I said. I may sound selfish but I don't know what's
going to happen to me if she will leave me, alone.

Alam kong para naman ito sa ikakabuti niya. She will be studying college in
Australia for years. And I would only come to see her every holidays kasi sa mga
panahong iyon lang siya uuwi ng Pilipinas.

"Jared," Bumitaw naman ito sa pagkakayakap ko sa kanya, "I don't want to either,"
Hinawakan ng isang kamay nito ang pisngi ko, "Pero kailangan. Don't worry, we're
still going to keep in touch with each other, right? We promised to video call
every day."

Napabuntong-hininga na lang ako. I don't know if this long distance relationship


would work out but I know, it would. We can work it out, "C-Can I just come with
you?" I frustratingly said.

"No!" She giggled, "Silly. Kailangan ka ng mga magulang mo rito. Saka magkikita
naman tayo this December ulit."

I sighed again. I then cupped her face and kissed her gently, "I will miss you. I
will miss kissing you."

Zia giggled again. God, I'll miss her cute giggles.

"I will miss you too." She smiled.

"I will miss having sex with you."


"Pervert!" Natatawang hinampas naman niya ako sa balikat, "Nasa airport tayo. Ang
pilyo mo talaga!"

Shit. I will really miss everything about her.

Damn, this will be so hard.

"Sige na. Baka malate na ako."  She gave my hand a tight squeeze.

But before she could part away from me, I kissed her forehead, "Mag-ingat ka. I
love you."

She smiled at me, "I love you too. Bye, Jared."

Then she left as I was observing her in going inside the airport.

●●●

I was excitedly waiting outside Zia's apartment in Australia. May dala-dala rin
akong bouquet ng bulaklak. She doesn't know I am here already in Australia. Gusto
ko kasing sorpresahin siya.

These past few weeks, madalang na lang kami nagkakausap sa skype or chat. She told
me she was busy kasi midterms daw nila. I admit she was becoming more distant and
cold. And somehow, it's my fault because I was really bothering her a lot.

Kaya ngayon, I found some ways para puntahan siya sa Australia and I even asked
Samuel kung anong address niya doon.

Ilang minutong lumipas ay may nakita naman akong kotse na huminto sa harap. May
bumabang lalake.

And then I saw Zia getting out from the car too.

I smiled widely but before I could go near hear, nagulat na lang ako ng bigla
niyang hinalikan ang lalake.. sa labi.

"Thank you, babe." I heard her saying it to him. Pagkatapos ay umalis na ang lalake
at ang kotse nito doon.

Nang napalingon si Zia sa direksyon ko, she looked shocked but somehow managed to
put a blank face afterwards.
What the fuck.

Is she cheating me?

Was she fucking cheating me?

"What the fuck did just happen earlier, Zia?" I clenched my other fist while my
other hand was gripping harder the bouquet.

"That was Steven," She said coldly, "My boyfriend here."

"But I'm your fucking boyfriend, Zia. Your real fucking boyfriend."

"No, not anymore." She smiled mercilessly. Fuck. Why the fuck is she doing this to
me?

"Mabuti na ring pumunta ka rito para malaman mo na ang totoo." She added as if
everything was alright.

"You're fucking cheating me? Kailan pa?"

"Two months ago." She answered like she was bored, "I'm done with you, Jared. Leave
me alone. I don't love you anymore." Nilagpasan na lang ako nito na parang okay
lang ang nangyari.

She wasn't even happy I visited her here. In person.

Fuck. Fuck. Fucking hell.

Hindi ko naman namalayan ang pagtulo ng luha ko.

Why? I don't understand.

Why is she hurting me like this?

●●●

I was doing some paper works as I observed her getting more nervous. Nasa opisina
ko pa rin kasi kaming dalawa ngayon. Siya na nakaupo sa malaking couch na nasa
unahan. She was tapping her fingers and was sighing several times. Talagang hindi
siya mapakali.
Napabuntong-hininga na lang ako, "Zia."

Napaangat naman ang ulo nito at napatingin sa akin. Napalunok ito, "J-Jared."

"You're safe. You're safe here. Don't worry." I said assuringly. Sinabihan ko na si
Andy tungkol sa isinend na message sa 'kin ni Henrico. I told Andy to stay alert
together with my other men inside the house. Sinabihan ko rin siya sa hindi muna
kami uuwi sa gabing iyon sa bahay.

Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya ulit, "O-Okay."

I then quickly continued my work. But I still keep taking glances at her. At least
for now, she's getting at ease.

Hindi ko talaga alam kung anong nangyari sa buhay niya sa mga taong nakalipas. I
know somehow, it's tragic. Kasi sa napapansin ko sa ugali niya ngayon, she changed.
A lot. She became so vulnerable. Fragile. Scared. 

She's broken.

Ilang oras naman ay natapos na ako sa trabaho ko. It was already past 7pm.
Tatawagan ko pa ang pier na ihanda ang yacht dahil doon muna kami tutuloy
pansamantala.

Tumayo na ako, "Zia, let's go."

"P-Pero si Henrico--"

"I already told my men about it. We're not going home right now to be safe. We're
staying at my other place."

●●●

"Nakahanda na po ang lahat sa yate." Sabi ng isa sa mga crew ng pier nang dumating
na kami doon. Dumirecho na kasi kami kaagad sa yacht. 

"Thank you, sige." Tumango naman sa akin ang crew at kaagad umalis. Nilingon ko
naman si Zia na namamanghang nakatingin sa yacht.

The yacht was huge. It was specially designed by my company for me. But I only
seldom use it. Ngayon ko lang ulit ito magagamit.
And the weather is really good too.

"Zia." Inabot ko naman ang kamay ko sa kanya.

"S-Sorry," Hinawakan naman kaagad niya ang kamay ko at pumasok na kaming dalawa sa
yacht.

The yacht has a living room and a dining room as well as two bedrooms in the upper
floor. May bar counter din sa loob. I really requested the company to specially
designed it like this. Minsan kasi kung may mga parties or some events, sa yacht ko
ginaganap.

Zia was still observing the place. I could really sense that she was amazed with
the place. She was looking at everything in awe. I know she liked it. And I'm glad
she does.

"Papaandarin ko muna. Just stay here." Sabi ko naman at tumango lang ito.

●●●

"Champagne?" Sabi ko at ipinakita ang dala-dala kong champagne at dalawang wine


glass sa kanya. Katatapos ko lang kasi pinaandar yacht. I drove off a few meters
away from the pier.

We'll just have a few drinks before resting. 'Cause I really need one.

She accepted the glass and I poured the champagne into it. Umupo naman ako katabi
siya sa couch. We were just in the living room of the yacht.

I also started pouring into mine and immediately drank it. "The champagne tasted
good. Try it." I said. If I remember I got this champagne from an employee who flew
somewhere in Europe.

Ininom naman niya iyon at tumango. We were really just silent.

I poured another one into my glass and took another shot from it. And then another
one. And another one.

Damn. This drink is really good.

"You should drink another one, Zia." I told her as I poured another champagne into
her glass. She reluctantly drank it.

I took another shot. Then suddenly, I just felt everything was getting hot. Fuck.
Lasing na ako?

Tinanggal ko ang suot kong coat and unbuttoned my white long sleeve polo
underneath. Why am I even wearing this goddamn thing? Ang init.

I tried unbuttoning the last button of my top but I failed. I tried pero hindi
talaga mabukas-bukas ang butones. "Damn it!"

"T-Tulungan na kita," Zia suddenly went near me and started unbuttoning my shirt.
She successfully unbuttoned it, "T-Tapos na."

But before she could even go, hinawakan ko kaagad ang kamay niya. I gripped it so
hard.

"Did you even love me before, Zia? Or were you just faking it?" I asked her. I need
answers.

For all those years she cheated and left me, I need answers. I need to know why.
Why did she hurt me?

"J-Jared, nasasaktan ako." Sabi niya sa pagkakadiin ng hawak ko sa pulso niya.


Binitawan ko naman iyon at napabuntong hininga. Ano ba itong ginagawa ko? Maybe I'm
just stressed out with everything.

"I'm sleeping," Sabi ko sa kanya nang tumayo ako, '"There are two bedrooms here,
just sleep on the other one."

"O-Oo, minahal kita Jared. I loved you with all my heart. Everything was real."

Napahinto naman ako sa mga yapak ko. Fucking really? Then why did she fucking
cheat?

"Then why did you cheat on me, Zia? Why? Why did you fucking hurt me?" Sumbat ko sa
kanya nang hindi siya nililingon.

Naikuyom ko na lang ang mga kamay ko. The anger and hatred are coming back again.

"I.." She suddenly cried, "I'm so sorry, Jared.. Naging duwag ako. I got
manipulated by my mom. Nalaman niyang may relasyon tayo. Ayaw niya sayo. Hindi ko
alam kung bakit pero ayaw niya sayo. Kailangan kitang hiwalayan kasi may gagawin
siyang masama sayo, Jared. Alam kong magagawa iyon ni Mama kasi kahit mismo ang
Mommy ni Kuya Sam, pinapatay niya." Hikbi nito. All I could here in the
surroundings were her sobs.

"Napilitan akong sumunod sa gusto niya," Umiiyak pa rin ito, "She was even the one
who told me na pupunta ka ng Australia para sorpresahin ako. She told me to cheat
in front of you para mabilis matapos ang lahat. Wala akong magawa, Jared kung hindi
ang sundin siya. Kahit ayoko, kahit ayokong saktan ka, kahit masakit din sa akin,
kailangan kong gawin iyon."

"With all my life, since I was a kid, Jolina manipulated me. Lagi niyang dinidikta
lahat ng gagawin ko. Hindi ako makalakad ng sarili kong mga paa. I was in a
prison."

"Pero minahal kita, Jared. Minahal kita." She cried hard.

Huminga ako ng malalim. This night is tiring, "Good night, Zia." I replied coldly
as I left her alone.

//Pinapatawad na kaya ni Jared si Zia? Hahaha.Sorry for the late update. Got
writer's block.

=================

Zia Martinez (5)

Greetings from Zia Natasha.

Typo errors are a lot.

Zia (5)

"Ano? Hiniwalayan mo na ba?" Tanong sa akin ni Mama sa gabing iyon. Nasa kama lang
ako ng apartment ko ngayon at umiiyak. I cried my heart out because of what I just
did to Jared. Ang sobrang sama ko. Ang sakit-sakit.

Alam kong nadurog siya dahil sa mga sinabi ko sa kanya kanina. Kitang-kita ko sa
mga mata niya na sobrang nasaktan siya.

Pero kailangan kong gawin iyon. I have no other choice but to follow my mother's
command. Kahit masakit din sa akin, kailangan kong hiwalayan siya. Kailangan ko ng
tapusin ang kung ano mang meron sa amin.

I'm so sorry, Jared.


"O-Opo," I sobbed, "W-Wala na kami." Mas lalo akong humikbi. Hindi ko alam kung
bakit ayaw ni Mama kay Jared. Hindi ko alam kung anong rason niya. Hindi ko alam
kung bakit kung sinong lalakeng mamahalin ko, kailangan pa niya akong diktahan. 

Gusto kong suwayin siya at magalit sa pagkokontrol niya sa akin, sa bawat kilos ko.
Sa nararamdaman ko.

Pero wala akong magawa.

Pero wala akong magawa. Hawak niya ako. Ina ko siya.

"Umiiyak ka ba, Zia?" Tanong nito sa akin sa kabilang linyo. Base pa lang sa boses
nito, alam kong ayaw nitong iniiyakan ko si Jared.

"Huwag na huwag mong iyakan ang lalakeng iyon, Zia," Malamig na sabi nito sa akin
kaya naman napilitan akong pigilin ang paghikbi ko, "At ayokong marinig na sinuway
mo ako at nakipagbalikan ka doon sa lalakeng iyon."

"Alam mo kung anong kaya kong gawin sa inyo, Zia."

"At wala akong pakialam kahit anak pa kita."

"Opo, Mama, s-sige po, matutulog na ako." Pagkatapos ay ibinaba ko na ang telepono.

Mas lalo na lang akong napaiyak sa mga sinabi niya. Bakit ginaganito niya ako?

Why is my mother manipulating me?

●●●

"Makikipaglapit ka kay Adrian Villaflor. Nobyo ito ni Vanessa Velasco na siya


namang pinag-iinteresan ngayon ni Samuel." Maawtoridad na sabi ni Mama sa akin
habang kasabay ko siya ngayon sa kotse. Inihahatid na kasi ako papuntang WoodRidge
University.

Hindi ko alam kung ano na namang pinaplano niya. Bigla na lang niya akong pinapauwi
galing Australia dahil may ipapagawa raw siya sa akin sa Pilipinas.

"Paghiwalayin mo ang dalawa," Sabi pa nito sa akin, "Siguraduhin mong mapapaikot mo


ang nobyo niya sayo kasi magagamit natin siya balang araw."

Tumango lang ako. Kahit gusto kong makonsensya sa gagawin ko, wala akong choice.
"Mahal mo pa ba si Jared Montessor?"

Nagulat naman ako sa itinanong niya sa akin. Dalawang taon na rin ang lumipas
matapos ang paghihiwalay namin. Nang inakala niya na pinagtaksilan ko siya.

"H-Hindi na. Nakamove-on na ako, Mama." I answered dryly as if I don't really care
about it anymore.

Kahit alam ko mismo sa sarili ko na hindi totoo.

"Mabuti. Sapat na siguro ang dalawang taon para makalimutan mo ang nararamdaman mo
sa kanya."

Hindi naman ako nagsalita sa sinabi niya.

"Nasa WoodRidge pa rin siya nag-aaral. At ayokong magkaroon kayo ulit ng ugnayan,
Zia Natasha."

"Magiging sagabal siya sa mga plano ko."

●●●

"Zia, why are you sleeping here?" Naimulat ko naman ang mga mata ko nang may
nagsalita. Nakita ko naman si Jared na nasa harapan kong nakakunot-noong nakatingin
sa akin.

Napaupo naman ako ng maayos sa sofa, "Uhmm.." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko
kaya napayuko na lang ako. Ayoko rin namang malaman niya na umiyak ako buong gabi
hanggang sa makatulog na ako sa couch ng sala.

I cried so hard last night as I explained to him my real reasons why I broke up
with him years ago. That I didn't really cheat.

That I was forced to do it because of my mom.

Pero ayon sa naging reaksyon niya sa mga sinabi ko kagabi, parang wala na siyang
pakialam. Maybe he just needed an answer because we don't have a definite closure.

And I guess, he really moved on already.

Ano pa bang inaasahan ko? Matagal na panahon na rin iyon. Nasaktan ko siya ng husto
kaya malabong babalik kami sa dati ulit. Malabong patatawarin pa niya ako at bigyan
ako ng pagkakataon para itama ang mga kamaliang nagawa ko.
Narinig ko naman ang pagbuntong-hininga niya. Halatang kakagising lang din nito
dahil magulo pa ang ayos ng buhok nito, "Come on. Let's eat breakfast." Bigla naman
niyang inabot sa akin ang kamay niya.

"O-Okay," Hinawakan ko naman ang kamay niya at nagsimula na kaming maglakad papunta
sa dining room. Napangiti na lang ako. Ang init ng kamay niya at ang lambot.

I suddenly missed holding his hand just like before.

Binuksan naman niya ang ref habang nakahawak pa rin ang isa niyang kamay sa kamay
ko. Aminado akong medyo tinanghali na kami ng gising.

"A-Ako na magluluto," Sabi ko naman at binitawan siya. Hinayaan niya lang ako
kumuha ng mga pagkain sa ref, "U-Umupo ka na lang muna diyan."

Nagsaing muna ako pagkatapos ay nagluto na ako ng hotdog, ham at omelette. 'Nung
nasa totoong bahay pa kasi ako at wala pa sa poder ni Daddy Ignacio, tinuruan ako
ni Papa David kung paano magluto ng mga putahe. Ang saya-saya pa naming nagluluto.

Mga panahong hindi ko pa kailangan magpanggap at malaya pa ako sa gusto kong gawin.

Mga panahong hindi pa sila nabubulag sa pera.

Pagkatapos ng ilang minuto ay natapos na rin ako. Hinanda ko na ang mga pagkain sa
mesa.

"S-Sige, kumain ka na." Nahihiyang sabi ko. Parang kasi siyang kritiko habang
tinitignan ang mga niluto ko.

"Are you afraid of me, Zia?" Bigla nitong tanong sa akin kaya naman napatingin ako
sa kanya. He was staring at me intensely. Nararamdaman ko na ang paglalambot ng mga
tuhod ko dahil sa mga titig niya.

Natatakot nga ba ako sa kanya?

Siguro. Hindi ko alam.

Natatakot na ako sa lahat.

Huminga naman siya ng malalim, "If you won't eat with me, then hindi na lang din
ako kakain."
"S-Sorry," Umupo naman kaagad ako sa harap niya. Nilagyan ko kanin ang plato niya
pati rin naman sa akin. Nagsimula na rin kaming kumain.

"I don't have work right now," Biglang sabi nito sa akin, "So I'm free the whole
day."

Hindi naman ako nagsalita sa sinabi niya.

"Anong gusto mong gawin?"

Napatitig na lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Parang good
mood kasi siya.

"Why are you not answering me? I'm asking what do you want to do or where do you
want to go right now, Zia." He said irritatingly. Parang magagalit na naman siya.

"Uhmm.. A-Ano.." Kinakabahan talaga ako.

"Answer me, Zia. I did not buy you for 50 million para lang hindi ka magsalita."

Medyo nagulat naman ako sa sinabi niya. I was hurt by what he just said--that I was
really a property to him.

"Gusto kong bisitahin ang mga magulang ko sa presinto."

●●●

"Pa." Tawag ko kay Papa nang makita siyang lumabas sa selda at papalapit na ngayon
sa akin.

Nakakunot-noo naman itong nakatingin sa akin, "Z-Zia?"

Naiiyak na tumango naman ako. Hindi ko alam kung bakit naging ganito ang kahinatnan
ng pamilya namin.

Nang makalapit naman siya ay kaagad ko siyang niyakap. Ilang taon na rin kaming
hindi nagkita dahil sa mga nangyari.

"A-Anak," Sabi nito nang maghiwalay na kami sa pagkakayap, "K-Kamusta ka na? Ilang
taon na rin tayong hindi nagkita."

Nang sinabihan ko si Jared na gusto kong bisitahin ang mga magulang ko, akala ko
magagalit siya sa akin o tatanggihan niya ako. But it was the other way around. He
just simply answered me 'Okay' after that, hindi na kami muling nag-usap pa.

"O-Okay ka lang ako, Pa. Kayo ho?" Gusto ko talagang maiyak. Si Papa lang kasi ang
nakakaintindi sa akin noon pero nagbago ang lahat ng silang dalawa na ni Mama ay
nasisilaw na sa pera.

"Okay lang ako, anak," Alam kong nagsisinungaling lang siya. Sa itsura niya ngayon
parang mas lalo siyang tumanda, "Nakapagtapos ka ba?"

Tumango naman ako, "Oo. Psychology."

"Patawarin mo ako anak, " Bigla namang napaiyak si Papa sa harap ko, "Patawarin mo
ako sa pagkukulang ko. Kung hindi sana ako nagpakaganid sa pera, hindi sana
mangyayari sa atin 'to. Patawarin mo ako, anak. Patawarin mo ako kasi naging masama
ako, naging pabaya.."

"At hindi ako naging mabuting magulang sayo."

Napaiyak din ako sa mga sinabi niya sa akin. Sa nangyari sa pamilya namin ngayon.

"Pa," Hinawakan ko naman ang kamay niya habang umiiyak pa rin, "Wala yun, okay lang
sa akin. Kakayanin natin ito, Pa."

"Sorry, anak.." Umiiyak pa rin ito. Alam kong nagsisisi na siya sa mga nagawa niya.
God, please help us.

Nagulat naman ako nang biglang may bumaril kay Papa at kaagad nagkagulo doon sa
loob ng presinto.

"Papa!!!" I screamed as I saw my father lying on the floor with so much blood.

Naramdaman ko namang may humawak sa kamay ko--dragging me out of the place.

"Papa!!!!" Sigaw ko at mas umiyak pa lalo. Hindi ko na maintindihan ang mangyayari.

Pinatay si Papa. Binaril siya sa harap ko.

Patay na si Papa.

"Zia, we need to go home." Sabi sa 'kin ni Jared nang makasakay na kami sa kotse
niya. Naguguluhan ako sa mga nangyayari. Bakit nila pinatay si Papa?

"Jared, please, kailangan kong puntahan si Papa. Hindi siya pwedeng mamatay.."
Pagmamakaawa ko rito pero hindi naman ako nito pinakinggan. Humarorot kaagad ang
kotse papaalis doon sa kulungan.

Gulong-gulo na ako sa mga nangyayari.

●●●

"Jared, si Papa.." Naiiyak kong sabi sa kanya nang makabalit na ulit kami sa yacht.

Nilingon naman niya ako. He was looking daggers at me, "Tatawagan ko pa si Andy
para pumunta siya rito. Alam kong si Raul Guiltendez lang ang may pakana 'non."

He wasn't even paying attention to what I just said.

Kailangan kong balikan si Papa. Hindi siya pwedeng mamatay.

Ayokong iwan niya ako.

"Jared, please.." I cried, begging him, "Ibalik mo na lang ako kay Henrico Tavera
para wala ng gulo.." Mas lalo pa akong naiyak sa sinabi ko. Kung hindi siguro ako
umalis doon, hindi sana ganito ang mangyayari.

Wala naman akong pakialam e. Matagal ng sira ang buhay ko. Matagal na akong sumuko
sa buhay.

"Ayokong may mapahamak pa dahil sa akin.." I cried hard.

Ako ang pumasok sa gulong ito kaya dapat ako lang din ang masaktan.

"No," Kitang-kita ngayon sa mukha niya na nagagalit na rin ito, "You're already
mine, Zia and I won't let them own you again."

"Please, Jared.." Pagmamakaawa ko sa kanya, "Ayokong mapahamak ang mga magulang ko.
Ayoko ng may mapahamak pa dahil sa akin."

Tumawa naman ito bigla. He laughed sarcastically, "Fucking wow, Zia. You even
fucking sacrificed our relationship before just because of them," Umiling pa ito,
"You fucking sacrificed me because of them--na walang ginawa kung hindi ang gamitin
ka at paikutin ng paulit-ulit."

"You're not a fucking saint, Zia."


"Pagod na ako, Jared.. Please.."

"Patayin mo na lang ako kasi pagod na pagod na ako, Jared.."

Nilapitan naman niya ako at niyakap ako ng mahigpit. Mas lalo naman akong napaiyak
dahil sa ginawa niya.

Ayoko na. Ayoko ng mabuhay. Pagod na ako.

Gusto ko ng mamatay.

//

=================

Zia Martinez (6) [END]

Typo errors are a lot.

Zia (6)

"K-Kamusta kayo, Ma?" Tanong ko kay Mama nang binisita ko ito sa presinto.
Pagkatapos kasi ng job interview na pinuntahan ko, dumirecho na ako doon.

"It's hell. These people are filthy and disgusting. Mamamatay ata ako rito ng
maaga. Ang dumi-dumi pa ng paligid!" Reklamo nito sa akin. Napabuntong-hininga na
lang ako.

Kung hindi lang siya naging gahaman sa pera, hindi sana ganito ang mangyayari sa
kanya.

"Saka nga pala," Huminga ito ng malalim at tinignan ako ng seryoso, "May ipapagawa
ako sayo."

Nagulat naman ako sa sinabi niya, "P-Pero Ma, a-akala ko ba tapos na ang lahat--"

She didn't even let me finish my sentence,"This is not about Samuel Ignacio,"
Huminga muli ito ng malalim, "I have done a transaction with someone before.."
Natahimik naman ako sa sinabi niya.

"He's going to kill me kung hindi ako makakabayad sa kanya. Zia," Hinawakan naman
nito ang kamay ko na parang nagmamakaawa, "Please help me. Help your mother.
Puntahan mo si Raul Guiltendez. I'll give you his address."

●●●

Napabuntong-hininga na lang ako nang makalabas na ako sa building ng inaapplyan


kong trabaho. Sabi na naman kasi nila sa akin matapos akong interviewhin, tatawagan
lang daw nila ako next week if matatanggap ako. Pero sanay na ako sa mga ganun,
kapag kasi tatawagan ka next week pa, ibig sabihin, rejected ka sa inaapply mong
trabaho.

Naglalakad lang ako papuntang sakayan ng jeep. Hapon na kasi kaya napag-isipan kong
umuwi na lang muna sa apartment ko. Bukas ko na lang ipapagpatuloy ang paghahanap
ko ng trabaho.

Kinuha ko naman sa shoulder bag ko ang address na ibinigay sa akin ni Mama.


Napabuntong-hininga na lang ako ulit. Hindi ko alam kung pupuntahan ko ba ang
sinasabi niyang Raul Guiltendez o hindi. Alam ko kasing may mali na naman siyang
ipapagawa sa akin.

Napahinto naman ako nang papatawid na sana ako sa kabilang daan, may humarang sa
harapan ko na isang itim na SUV.

May bumaba namang dalawang lalakeng nakashades. Laking gulat ko na lang bigla ng
mga itong hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"H-Hoy, saan niyo ko dadalhin--"

Bigla namang may panyong tumakip sa ilong ko at nawalan na lang ako ng malay.

●●●

"Uhmm..." Nagising naman ako na parang may nagtatanggal sa mga damit ko.

Nanlaki na lang ang mga mata ko nang nakikita ko ang dalawang lalakeng kanina na
bumaba sa SUV na tinatanggalan ako ng damit.

"Uhm!!!" I tried shouting and moving but my hands and feet were tied up. May
nakatali ring panyo sa bibig ko kaya hindi ako nakapagsalita.
Napaiyak na lang ako nang matapos na sila akong hubaran. Nakabra't panty na lang
ako.

Bigla namang sumulpot sa harapan ko ang isang matandang lalake na tantiya ko na


nasa singkwenta pataas na ang edad.

Napapansin kong konti lang kami doon. Nasa isang lumang kwarto kami at nakaupo lang
ako sa gilid habang nakatali ang mga kamay at binti ko.

"Putangina talaga yang Nanay mo," The old man suddenly started and shook his head,
"Ako nga pala si Raul Guiltendez." Ngumisi naman ito.

Kinilabutan naman kaagad ako.

"Kung wala siyang perang ibabayad sa amin, pwes ikaw na lang na anak niya ang
gagawin naming pambayad utang. Yang magandang katawan mo." Humalakhak naman ito ng
malakas at kaagad binuksan nito ang zipper ng suot nitong pantalon.

Napahikbi naman ako lalo sa gagawin niya. Wala akong laban.

Diyos ko, tulungan niyo ako.

●●●

Naimulat ko naman ang mga mata ko nang naramdaman kong hinahaplos-haplos ngayon ang
buhok ko. Napaangat naman ang ulo ko at nakita si Jared na nakatitig sa 'kin.

"J-Jared.." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Malalalim kasi ang mga titig na
ibinibigay niya sa aking habang hinahaplos ang buhok ko. Nakahiga lang kasi kaming
dalawa sa kama habang nakayakap ako sa kanya. I felt asleep while crying my heart
out tonight.

Kagabi kasi, bumigay na ako. Umiyak ako ng umiyak dahil sa mga nangyayari sa buhay
ko. I cried while telling him I want to die. I want him to kill me to end my
suffering.

Niyakap niya lang ako kaya mas lalo akong napaiyak sa mga bisig niya. He was
telling me he would protect me with all his life--na hindi niya akong hahayaang
mamatay. He told me he wants me to be alive--for him.

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga sinabi niya. He was different. It
was like the Calvin Jared that I used to know, I used to love.

Hinalikan naman niya ang noo ko at bigla akong niyakap ng mahigpit, "I won't leave
you. I will protect you, Zia."
Niyakap ko naman siya pabalik. Gusto kong maiyak na naman. Sobrang nagsisisi akong
hindi ko siya nagawang ipaglaban. Nagsisisi akong niloko ko siya at pinaglaruan ang
damdamin niya. Sana sa ibang pamilya na lang ako ipinanganak. Siguro, hindi sana
ganito ang mangyayari sa buhay ko.

Ang malas-malas ko. Napakamalas kong tao. Napakawalang-kwenta.Tanga.

"Are you hungry?" Bigla nitong tanong sa akin.

Tumango naman ako. Hindi kasi ako nakapagdinner kagabi dahil sa mga nangyari.

"Okay, I'll cook for you." Bumitaw naman ito sa pagkakayakap sa akin, "Just stay
here. Daldalhan na lang kita rito."

Natawa naman ako sa sinabi niya, "Are you sure you can cook?" I eyed him
suspiciously. Alam na alam kong hindi ito marunong magluto.

He suddenly laughed too, "Prito lang naman. Just stay here. I'll be back." Muli
akong dinampian ng halik nito sa noo at kaagad bumangon mula sa kama. Umalis naman
ito sa kwarto.

●●●

"Hey," Napaupo naman ako nang dumating na siya dala-dala ang isang tray. Nakatulog
kasi ako ng konti.

He then went near and sat beside me. Nakasuot lang ito ng gray sweatpants at wala
naman itong saplot sa pang-itaas. He looked hot though.

He was bringing a rice, hotdog and a fried egg. I smiled because he really exerted
a lot of effort for it.

"You should eat a lot," Sabi nito habang inaayos ang pagkain ko, "Masyado ka na
kasing payat. Ang sobrang gaan mo ng binuhat kita papunta sa kama." He sermoned
like a dad. Natawa naman ako. God, how I miss this side of him so much.

"Yes, Daddy." I giggled. Napatigil naman ito at napatingin sa akin.

Napailing na lang ito sa sinabi ko, "I'm too hot to be your Dad, Zia. And younger."
Mas lalo naman akong natawa sa sinabi niya. He's right though. And he's more
handsome.

Nagsimula na akong kumain habang siya naman ay inoobserbahan ako. Parang naiilang
tuloy ko.

"Uhmm... Do you want to eat too?" I gestured him the food.

He shook his head and smiled, "That's all for you, baby. You should eat a lot."

"O-Okay," Sabi ko na lang at ipinagpatuloy ang pagkain ko. Ngayon, napansin ko


namang hinihilot-hilot na niya ang mga daliri ko sa paa. Hindi ko tuloy maiwasang
mapangiti sa ginagawa niya.

He was really taking care of me. And he's good at it.

Ilang minuto rin ay natapos na ako. Siya naman ay ipinagpatuloy pa rin ang
pagmamasahe niya sa paa ko.

"Jared." I called his name and he stopped.

He smiled again. Hindi ko alam pero masaya ako. I'm happy that he is smiling more
often. Hindi na ito nagagalit o malamig sa akin.

We were just merely staring at each other. I gulped.

I really wanted to ask him this.

"J-Jared," I breathed hard, "A-Are you already married?"

I noticed he was a little surprised at what I just asked.

"O-Okay lang kung hindi mo sasagutin--"

"No," He was now giving me an intense stare, "I'm not married, Zia."

Bago pa man ako makapagsalita ay biglang tumunog ang phone nito.

"Wait," He said and got the phone out from his pocket. He answered the call. He
then stood up.

"Hello." He started. Lumayo naman ito mula sa kinaroroonan ko habang sinasagot ang
tawag.Napapansin kong seryosong-seryoso ngayon ang itsura nito habang may kausap sa
kabilang linya.

Pagkatapos ng ilang minuto ay natapos na rin ito sa tawag. Nilapitan naman ako
kaagad nito.

Huminga ito ng malalim, "Pupuntahan ko si Raul Guiltendez."

Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya, "Jared, please no--"

"I want you to stay here in the yacht, Zia. Pupuntahan ko siya para matapos na rin
ang lahat ng ito. You'll stay here. I want you safe."

"J-Jared, he's dangerous," I said, trembling. Alam kong mapanganib na kalabanin si


Raul Guiltendez. Ilang taon akong nasa poder niya at hindi makalabas.

At kaya rin niya akong pinaghahanap dahil marami akong alam na transaksyon niya sa
mga droga. Takot siyang isawalat ko sa mga awtoridad ang malaking ilegal na negosyo
niya sa droga. Gusto niya akong patayin.

"Zia," Hinawakan naman ni Jared ang magkabilang pisngi ko, "I need you to trust
me."

Dahan-dahan naman akong tumango.

"I-I trust you, Jared."

●●●

"Salamat po, Manong." Sabi ko matapos kong bayaran ang taxi na sinasakyan ko. May
konting pera pa naman akong natira sa damit ko.

Umalis na rin ang taxi. Napahinga na lang ako ng malalim nang nasa harap na ako ng
malaking mansyon ni Raul Guiltendez.

Ang mansyon kung saan ako ikinulong at inabuso.

Lumapit naman ako sa gate at nakita ang dalawang lalake na laging bantay ng
mansyon. Wala pa ring ipinabago sa itsura nito.

Guwardiyado kasi ang mansyon dahil nag-iingat si Raul sa mga awtoridad at mga tao
tungkol sa ilegal sa negosyo niya sa droga.

"Pinababalik ako ni Henrico Tavera, ako si Zia Martinez." Sabi ko naman sa kanila
at kaagad kong pinapasok. Kapag kasi may nakakaalam sa pangalan ng kanang kamay ni
Raul Guiltendez ay ipinapasok nila sa loob--iniisip na may transaksyon din ito sa
boss nila.
Kailangan kong puntahan ngayon si Raul sa opisina niya. Alam kong doon niya
kinakausap ngayon si Jared. Hindi kasi siya masyadong nakikipagkita sa mga tao o sa
mga kliyente niya sa labas ng mansyon.

Sa tagal kong nasa poder niya, mas gusto niyang kausapin ang mga ito sa opisina
niya. Maingat siya kaya niya ginagawa.

Ako na mismong kakausap sa kanya.

Ayokong mapahamak si Jared dahil problema ng pamilya ko. I want him to be safe and
out of the shits of my life.

Nakarating na rin ako sa harap ng pinto ng opisina ni Raul Guiltendez.

Dahan-dahan ko namang binuksan ang pinto at napatigil nang makarinig ako ng


dalawang pamilyar na boses na nag-uusap.

"J-Jared." I called him and two men stopped from talking.

Napatingin naman sa 'kin si Jared na halatang nagulat.

"Zia, a-anong ginagawa mo rito?" Nakakunot-noong sabi nito sa akin.

Napatingin naman ako kay Raul Guiltendez na ngayon ay nakangisi na sa akin.

"Mabuti at bumalik ka na rin dito, Zia." He suddenly said.

Napalunok naman ako. Ayoko ng may mapahamak pa na iba dahil sa akin.

"I'm so sorry, Jared." Kahit labag sa kalooban ko, kailangan kong gawin ito, "B-
Babalik na ako sa kanya."

"Ayokong mapahamak pa si Mama at Papa dahil sa akin."

"What the fuck? Seriously, Zia? Bakit mo ba ginagawa ito? Why are you fucking
sacrificing me again? Zia, what about me?" Puno ng hinanakit na sabi nito.

Napaiyak naman ako sa sinabi niya. Alam kong sinasaktan ko na naman siya, "I'm so
sorry, Jared."

Nagsimula na akong naglakad papalapit kay Raul pero napahinto ako nang magsalita
siya.
"They're not even your real fucking parents!" He shouted as I turned my head at
him.

Napakunot-noo ako sa sinabi niya, "A-Ano?"

Huminga naman ito ng malalim bago nagsalitang muli, "Anak ka ng namatay na kapatid
ni Jolina. Inampon ka nila dahil namatay ang totoo mong mga magulang dahil sa
aksidente."

Natahimik naman ang buong paligid dahil sa sinabi niya.

Naguguluhan ako. Gulong-gulo ako.

"P-Paano mo nalaman? B-Bakit?"

He looked at me with sympathy, parang nagsisisi ito dahil sa sinabi, "Kay


Samuel..."

Unting-unti na namang nagbagsakan ang mga luha ko.

Nakakapagod. Ang sobrang sakit.

"Mga... manloloko kayo!" Kaagad akong tumakbo papaalis doon.

Ayoko na. Suko na ako.

Sawang-sawa na ako sa pangloloko at panggagamit nila sa akin.

●●●

Pagod na ako. Pagod na pagod.

Ginawa ko naman ang lahat ng gusto nila. Sinunod ko silang lahat kahit labag sa
kalooban ko, kahit nasasaktan ako. Pinagmumukha kong tanga ang sarili ko para lang
sa kanila.

Ang sakit. Ang sobrang sakit nang lahat sila ay pinapaikot lang ako. Ginamit.
Inabuso.

Sawang-sawa na ako. Sawang-sawa na ako sa buhay ko.


Para sa kanila, wala akong halaga.

Ayoko na. Suko na ako.

"A-Ate," Napahinto naman ako sa paglalakad ko nang may kumalabit sa akin na batang
gusgusin, "Ate, gusto mo ng tinapay? Umiiyak ka kasi e."

Napayuko naman ako at hinaplos ang ulo ng bata, napangiti na lang ako, "S-Salamat,
bata pero hindi ako gutom e."

"Ganun po ba? Eh.. huwag ka na lang po umiyak." Sabi sa 'kin ng batang lalake kaya
naman natawa ako.

Niyakap ko na lang siya ng mahigpit, "Salamat. Pakabait ka." Maya-maya'y bumitaw


na ako sa kanya at ipinagpatuloy ang paglalakad.

Hindi ko na alam kung saan ako dinadala ng mga paa ko ngayon. Gusto kong makaalis
dito. Gusto kong mawala.

Gusto kong makalimutan na lang ang lahat.

Ilang minuto rin ay narating ko na ang bridge. Wala na ring masyadong kotseng
dumadaan kasi lagpas hatinggabi na rin.

Lumapit ako sa railings and umupo doon. Napatingin naman ako sa ibaba at nakikita
ko na ngayon ang malalim na tubig.

Napapikit na lang ako.

Tama na 'to. Ayoko na.

Gusto ko ng mamatay.

Sumusuko na ako.

Tumayo na ako sa railings at muling pumikit.

At tumalon.

Naramdaman ko ang lakas ng pagsalpok ng likod ko sa malamig na tubig.


Ngumiti ako ng mapait.

Matatapos na rin ang lahat.

Hindi na ako masasaktan pa.

Patay na rin ako.

... sa wakas.

END

//

Duterte is winning but I feel bad for Cayetano. Cayetano deserves the VP place than
Marcos. :((((

=================

Special Chapter - Velasco & Rivera

Disclaimer:Ang special chapter na ito ay parang isang interview lang po kina Vannie
at Sam tungkol sa buhay nila bilang isang pamilya na. So it will be written like a
script version.

Interview with the Rivera Family

Setting:At the newly-wed couple's  residence, in the living room. With Era Lee, the
interviewer--sitting opposite to Samuel and Vanessa Rivera.

•••

Era: Good morning Mr. and Mrs. Rivera. Sorry kung maaga ang interview natin.

Vanessa: (laughs) Okay lang, Ms. Lee. Maaga naman kaming nagigising.

Era: Charot. Sinong early bird sa inyo?

Samuel: (tumingin kay Vanessa) (laughs) Siya. Napakamaagang gumigising. I don't


know maybe 4am, gising na siya. Vanessa: (laughs again) Eh kasi si baby, madaling
araw pa lang, umiiyak na kaya nagigising na rin ako. Malapit lang kasi yung crib
niya sa bed namin. Sa may side ko. Kasi itong si Rivera, ewan ko kung bakit hindi
nagigising sa iyak ni baby.

Era: Haha. So, diba kakakasal niyo lang? How is the life of a newly wed couple now?

Vanessa: It's really wonderful. We're together for seven years na rin kasi so we
know each other that much already.

Era: Paano ba siya nagpropose? How did Samuel propose to you?

Vanessa: (laughs) Nung graduation ko 'nung college. The night after I graduated.
Hindi naman proposal yun. Parang statement. Paano ako makakahindi? Bigla na lang
niya akong sinuotan ng singsing tapos 'I'm gonna marry you, Velasco.' I couldn't
even disagree! Hindi naman kasi tanong. Haha.Samuel: (raising his hand, defensive,
laughing) I did it to make sure she's gonna marry me. But she still rejected it
though.

Era: Oh, why?

Samuel: Sabi niya sa akin, she'll marry me after we graduate law school. But on our
six year anniversary, something happened unexpectedly. She couldn't wait anymore so
we decided to have baby.Vanessa: (hinampas sa balikat si Sam) Baliw ka talaga! No,
Ms. Lee. (giggles) Siya nga itong pumikot sa akin para hindi na ako
makawala.Samuel: She has really been fantisizing my body since we started dating
kaya I gave it to her on our sixth anniversary.Vanessa: (tumatawa pa rin) Isa, the
third, baka gustong mong matulog sa sala mamaya. Samuel: She's the boss. (tries to
stop from laughing)

Era: Hahaha. Diba you got pregnant on your sixth anniversary? Paano ka naglihi?
Cravings, moodswings?

Samuel: Ms. Lee, it was scary. Vanessa: Grabe ka talaga, hindi kaya!

Era: Paanong scary?

Samuel: Nung pinagbubuntis niya ang daughter namin, araw-araw hindi ko alam kung
anong magiging mood niya. Ang bilis magalit. Lalo na tuwing nagluluto siya, I could
feel that I was the one being chopped not the damned vegetables. Lagi pa siyang
naghihinala na may babae ako.Vanessa: (giggles) May isang beses kasi 'nung umuwi
siya, may naamoy akong pambabaeng perfume sa kanya kaya akala ko may babae.Samuel:
Binigyan kasi ako ni Mrs. Mendez, isa sa mga board member ng company namin ng
perfume. Nagbakasyon kasi siya sa 'nun sa France kaya dinalhan niya ako ng
pasalubong. Pinatry niya sa 'kin yung perfume kung mabango ba. Kilala ni Vanessa si
Mrs. Mendez. Kung hindi ko ipinakita sa kanya yung perfume baka pinugutan na ako ng
leeg.Vanessa: Haha, tapos pinagsabihan ko siya 'nun na maglagay siya ng CCTV sa
office niya tapos yung monitor ng CCTV, ilalagay sa bahay para makita ko talaga
siyang hindi mambababae.
Era: Haha! Feeling ko nakakatakot kang magalit.

Samuel: She's really scary. (laughs) Lalo na kapag 'the third' na ang tawag niya sa
akin, it means she's really mad kaya tiklop na ako.

Era: May balak ba kayong sundan na ang baby girl niyo ngayon?

Vanessa: (tumawa at tinuro si Sam) Siya. Gusto niya kaagad na sundan si baby.
Samuel: (laughs) Gusto ko lang naman na may the fourth na sa pamilya namin. Pero
gusto niya na 3-4 years yung gap ng mga anak namin.Vanessa: Gusto ko kasing lumaki
si baby na alagang-alaga ko until na medyo may alam na siya. Samuel: Kaya ako na
yung hindi naaalagaan niya dahil mas focused na siya sa anak namin.Vanessa: Tumigil
ka nga. (laughs again) Malaki ka na. (both of them laughed)

Era: Hahaha. Okay, makikiuso na rin ako kay Boy Abunda. Magfast-talk tayo. I'll
give you 3 questions each. Vannie, ikaw muna.

Vanessa: Sure.

Era: Favorite part of your husband's body?

Vanessa: Hmm.. Sa may chin niya. The stubbles area? Ewan ko. Hahaha. Gusto ko
talagang ako yung nagsheshave kapag tinutubuan na siya ng balbas.

Era: Ikaw pala nagsheshave?

Samuel: Yeah. (laughs) Nagtatampo pa siya kapag hindi siya ang magsheshave sa
stubbles ko.

Era: Okay, next. How many times do you do it?

Vanessa: H-Ha?

Era: Sex. Nasa tanong. Hahahaha.

Samuel: Almost every day. Diba, honey? Vanessa: (blushes) Bastos ka talaga! H-Huwag
kang maniwala dito, Ms. Lee. Saka bakit ka ba sumagot, ako yung tinanong.

Era: Most memorable moment?

Vanessa: (smiles) Giving birth to our daughter.


Era: Aw. Okay kay Samuel naman tayo.

Samuel: Shoot.

Era: Who's the boss in the house?

Samuel: (tinuro si Vanessa) My wife. Kailangan mong sumunod sa kanya kung ayaw mo
ng world war 3.Vanessa: A happy wife means a happy life. Samuel: She's
blackmailing. (chuckles)

Era: Favorite part of your wife's body that you always want to kiss?

Vanessa: Kapag talaga sumagot ka ng bastos, the third, sa sofa ka matutulog.Samuel:


(chuckles) Lips. Although I also love kissing the lower part--.Vanessa: The third,
isa.

Era: Haha, okay, last question, greatest weakness?

Samuel: My wife, her tears. My family. They're all my weaknesses.

Era: (stands up) Thank you so much for the interview Mrs. Vanessa Rivera and Mr.
Samuel Ignacio Rivera the third.

Samuel: Thank you too, Ms. Lee.

●●●

Katuwaan lang ang lahat ng ito. Hahaha. Kung may gusto pa kayong itanong kina
Vanessa at Sam, just comment it below. Malay niyo, may interview part two pa. Lmao.

=================

Jared's story continuation

Jared's story continuation: OPEN FOR SUGGESTIONS

Dahil mas hinahanap talaga si Jared sa tatlong boys (hahaha) - mapa-FB message man,
WP message o sa mga comments sa story ni Sam: NASAAN ANG HUSTISYA SA STORY NI JARED
AT ZIA?
Ang plano ko pa naman talaga ay hanggang 6 chapters lang ang story ni in which
nagsuicide si Zia BUT because maraming nagmamahal sa kanya (kesa kay Max, hahaha
ako lang yata may malasakit kay Max), napapaisip tuloy ako na baka gawan ko rin
siya ng separate story (gaya kay Max. Max has a separate story already - check it
at my published works). Naloloka na ako sa mga tanong kung hanggang doon na lang ba
ang story nila ni Zia at sa paulit-ulit kong sagot na OO. Hahaha.

KAYA nandito na aketch. Open for suggestions kung anong gusto niyong mangyari kay
Jared (i-comment niyo guys). Okay lang kung mahaba ang comment niyo dahil babasahin
ko talaga yan at magrereply din ako. Hahahaha at kung sino man ang magugustuhan
kong idea ay talagang imemessage ko ng  'congrats teh, havey ang idea mo!' HAHA. AT
baka malay niyo, gawin ko kayong co-author nung story niya hahaha.

Give me at least one week to ponder your ideas guys. Mga September 9 (Friday) ang
deadline para sa desisyon ko. Hahaha mag-aannounce lang ako basta wait for the
official announcement (charot!)

Comment na. Habain niyo na rin. Spread your thoughts. Hahahahaha. 

Ps. BAKIT NIYO NGA BA MAHAL SI JARED? (bakit hindi si Sam o si Max, hahaha)

Alpha Gamma Phi BOYS:

SAMUEL

MAX

JARED

Expect a reply ASAP. Hahaha

You might also like