„...

skupiają uwagę i energię na tym, co uważają za wykonalne

– organizują akcjetypu „Godzina dla Ziemi”, walczą o utworzenie
parku miejskiego, tłumaczą konieczność oszczędzania prądu czy też
chronią cenne przyrodniczo tereny przez chciwymi inwestorami. Jednak
mimo tych wysiłków sytuacja staje sięcoraz poważniejsza – dzieje się tak,
ponieważ działania te nie dotykają sedna problemu i są niestety
odpowiednikiem malowania komina na zielono i przestawiania
leżaków na tonącym Titanicu.”
Dowiedziałam się, co to jest buspasy.
„Prowadź debatę tak, aby jednoczyć, a nie polaryzować. Tu nie
ma podziału na Zielonych i Brązowych, na zwolenników
technologii i miłośników drzew<...> Jeśli nie zdamy tego egzaminu, to nie
będzie ani technologii, ani drzew.<…> Powinniśmy wszyscy
zjednoczyć siły, żeby ochronić to, co uważamy za cenne.”
Mnie niemile zaskoczyło to, że „redukcja zużycia zasobów przez
pojedynczą osobę nie wpłynie na sytuację świata, nawet znaczące
redukcje szerokiego grona nie dadzą wiele, bo to tylko obniży ceny
paliw kopalnych i zachęci innych do jeszcze większej konsumpcji”.