ikje udhën nënë e lodhur me frymë në fyt e shpirtin zgjonim me pikë ujë kroi në kulinë
ngjanim në zogj të trembur shtegtarë
unë baca metë dhe natyrisht ti nënë ti qaje brenda vetes lotët iknin faqesh zjarr më jepje ilaçin ndoshta m`i çel sytë zemër shpresoje ta hetoj dritën larg me emër
ecnim robër të etur me dangë të thellë në gji
me thikë të përhershme gurit në dumnicë dumnica është shpirti lot i ngrirë nën qerpik` ah nënë ti ja tashmë je përherë aty unë gjithnjë vij te ti dhe flas për epikë
H NËNË
as sorra ashtin të mos ma tretë në prishtinë
ikje udhën nënë e lodhur me frymë në fyt e shpirtin zgjonim me pikë ujë kroi në kulinë
ngjanim në zogj të trembur shtegtarë
unë baca metë dhe natyrisht ti nënë ti qaje brenda vetes lotët iknin faqesh zjarr më jepje ilaçin ndoshta m`i çel sytë zemër shpresoje ta hetoj dritën larg me emër
ecnim robër të etur me dangë të thellë në gji
me thikë të përhershme gurit në dumnicë dumnica është shpirti lot i ngrirë nën qerpik` ah nënë ti ja tashmë je përherë aty unë gjithnjë vij te ti dhe flas për epikë
H NËNË
as sorra ashtin të mos ma tretë në prishtinë
ikje udhën nënë e lodhur me frymë në fyt e shpirtin zgjonim me pikë ujë kroi në kulinë ngjanim në zogj të trembur shtegtarë unë baca metë dhe natyrisht ti nënë ti qaje brenda vetes lotët iknin faqesh zjarr më jepje ilaçin ndoshta m`i çel sytë zemër shpresoje ta hetoj dritën larg me emër
ecnim robër të etur me dangë të thellë në gji
me thikë të përhershme gurit në dumnicë dumnica është shpirti lot i ngrirë nën qerpik` ah nënë ti ja tashmë je përherë aty unë gjithnjë vij te ti dhe flas për epikë
H NËNË
as sorra ashtin të mos ma tretë në prishtinë
ikje udhën nënë e lodhur me frymë në fyt e shpirtin zgjonim me pikë ujë kroi në kulinë
ngjanim në zogj të trembur shtegtarë
unë baca metë dhe natyrisht ti nënë ti qaje brenda vetes lotët iknin faqesh zjarr më jepje ilaçin ndoshta m`i çel sytë zemër shpresoje ta hetoj dritën larg me emër
ecnim robër të etur me dangë të thellë në gji
me thikë të përhershme gurit në dumnicë dumnica është shpirti lot i ngrirë nën qerpik` ah nënë ti ja tashmë je përherë aty unë gjithnjë vij te ti dhe flas për epikë
H NËNË
as sorra ashtin të mos ma tretë në prishtinë
ikje udhën nënë e lodhur me frymë në fyt e shpirtin zgjonim me pikë ujë kroi në kulinë
ngjanim në zogj të trembur shtegtarë
unë baca metë dhe natyrisht ti nënë ti qaje brenda vetes lotët iknin faqesh zjarr më jepje ilaçin ndoshta m`i çel sytë zemër shpresoje ta hetoj dritën larg me emër
ecnim robër të etur me dangë të thellë në gji
me thikë të përhershme gurit në dumnicë dumnica është shpirti lot i ngrirë nën qerpik` ah nënë ti ja tashmë je përherë aty unë gjithnjë vij te ti dhe flas për epikë
H NËNË
as sorra ashtin të mos ma tretë në prishtinë
ikje udhën nënë e lodhur me frymë në fyt e shpirtin zgjonim me pikë ujë kroi në kulinë
ngjanim në zogj të trembur shtegtarë
unë baca metë dhe natyrisht ti nënë ti qaje brenda vetes lotët iknin faqesh zjarr më jepje ilaçin ndoshta m`i çel sytë zemër shpresoje ta hetoj dritën larg me emër
ecnim robër të etur me dangë të thellë në gji
me thikë të përhershme gurit në dumnicë dumnica është shpirti lot i ngrirë nën qerpik` ah nënë ti ja tashmë je përherë aty unë gjithnjë vij te ti dhe flas për epikë