In die daaropvolgende jare het Ceaușescu 'n oop beleid teenoor die Verenigde State

en Wes -Europa aanvaar. Roemenië was die eerste kommunistiese land wat Wes
-Duitsland erken het, by die Internasionale Monetêre Fonds (IMF) aangesluit het en
die Amerikaanse president Richard Nixon ontvang het. [3] In 1971 word Roemenië lid
van die Algemene Ooreenkoms oor Tariewe en Handel (GATT). Roemenië en Joego -Slawië
was ook die enigste Oos -Europese lande wat betrokke was by vrye handel met die
Europese Ekonomiese Gemeenskap voor die ineenstorting van die kommunistiese blok.
[4]

Ceaușescu het ook probeer bemiddel oor internasionale konflikte sodat Roemenië
wêreldtoekennings kon ontvang. [5] Hy onderhandel oor verskeie internasionale
aangeleenthede, soos die opening van die Amerikaanse betrekkinge met China in 1969
of die besoek van die Egiptiese president Anwar Sadat aan Israel in 1977. Boonop is
Roemenië ook die enigste land ter wêreld wat diplomatieke betrekkinge met Israel en
die Palestina Liberation Organization. [6]

In 1974 word hy 'president van Roemenië'. Ceaușescu het 'n onafhanklike buitelandse
beleid voortgesit. Hy het egter geweier om liberale hervormings deur te voer.