‫اڄ جو پهاڪو‬

‫لپ ته ڏجان‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫“‪.‬ڪتي‪ ،‬بک کان جن ُڊ پئي َچٽيو‪ ،‬ٻئي چيس‪” ،‬ادا‪ ،‬ا َٽي‬

‫عيد ڪنداسين‬‫وٽ چي‪َ ” ،‬‬‫ِ‬ ‫“‪.‬بُکيا ويا ُسڃن‬

‫ماڻهوء سان‬
‫َ‬ ‫حال‬ ‫هيڻي‬ ‫جهڙي‬ ‫اڻهوند وارو ماڻهو پاڻ‬
‫اڻ ٿيڻي ُحجت يا انگل ڪري ته موٽ ۾ ائين چوندا آهن‬
‫“‪.‬مثال‪َ ” :‬چريا‪ ،‬چرين گڏيا” ادا‪ ،‬عيد مبارڪ‬

‫‪2‬‬
‫‪.‬ڄاڻي اکر به نه‪ ،‬نالو فاضل خان‬
‫ٺار‬
‫‪.‬اکين کان انڌي‪،‬نالو نيڻن ُ‬
‫ڏيکاء ڏيڻ‪.‬مثال‬
‫ُ‬ ‫‪:‬پنهنجي قدبُت ۽ حيثيت کان وڏو‬
‫ڌيء جا ناال ڏهي”‬
‫َ‬ ‫“‪.‬ماء مري ُرکي ُسکي‪،‬‬
‫ُ‬
‫سون ٻائي‬
‫َ‬ ‫“‪.‬مثال‪” :‬لڀن لوڻ ڪڻا به نه‪ ،‬نالو‬

‫‪3‬‬
‫ماء منهن ڪارو مائٽن جو‬
‫ُ‬ ‫‪.‬ڄڻي‬

‫اوالد پاڻ ڄڻيندي آهي ۽‬

‫ُ‬ ‫ماء‬
‫ُ‬
‫پو ِء ٻارن کان ڏک يا تڪليف پهچي ته‬
‫مائٽن کي پٽڻا پاراتا ڏيندي آهي ته‬
‫“‪.‬ناحق پرڻائي ڏچي ۾ وجهي ڇڏيائون”‬

‫‪4‬‬
‫يار نه سڃاتو‬
‫پار نه سڃاتو‪ ،‬تنهن ڄڻ ُ‬ ‫‪.‬جنهن يار جو ُ‬
‫‪،‬پار = طرف‪ ،‬نشاني‬ ‫ُ‬
‫ماڻهوء‬
‫َ‬ ‫جنهن يار جي ڪنهن نشاني‪ ،‬حوالي موڪليل‬
‫مان نه ڏنو‬
‫ُ‬ ‫مانء نه ڏنو‪ ،‬ان ڄڻ يار کي‬‫ُ‬ ‫يا نياپي کي‬
‫‪5‬‬
‫وات ِمٺو نه ٿيندو‬
‫ُ‬ ‫‪.‬ڳ ُڙ ڳ ُڙ چوڻ سان‪،‬‬

‫‪ُ .‬ڦودنو ُڦودنو چوڻ سان‪ ،‬پيٽ جو سور ڪو نه لهندو‬

‫‪.‬پاڻي پاڻي چوڻ سان‪ ،‬اُڃ ڪا نه لهندي‬
‫باهه چوڻ سان زبان ڪا نه سڙندي‬‫ِ‬ ‫ِ‬
‫‪.‬باهه‬
‫وات خرچ سان ڪو به ڪم نه ٿيندو‬ ‫َ‬ ‫‪.‬زباني‬
‫ک اُڃ ته ڪا نه لهندي‬
‫نانء وٺڻ سان‪ ،‬بُ َ‬
‫ُ‬ ‫پاڻيء جي‬
‫َ‬ ‫“‪.‬مثال‪” :‬ا َن‬
‫ڀ چرڻ سان‪ ،‬بک ٿورو ئي لهي )گلقند ‪(82‬‬ ‫َ‬ ‫ڊ‬
‫َ‬ ‫”‬ ‫‪:‬‬ ‫“‪.‬مثال‬