TRADISI UPACARA NGUNJUNG

Diajeungkeun kanggo Nyumponan Salah Sahiji Pancen Mata Palajaran Bahasa Sunda

Nama :

Kelas :

No Absen :

DINAS PENDIDIKAN PROVINSI JAWA BARAT

SMA NEGERI 2 PURWAKARTA

JL. RAYA SADANG NO 17 PURWAKARTA

2021/20222
 BAB I

BUBUKA

1.1 LATAR BELAKANG MASALAH

Indonesia mangrupikeun nagara anu beunghar ku tradisi sareng adat istiadat. Rupa-rupa
jinis tradisi aya ti sagala rupa penjuru daérah. Tradisi anu aya di unggal daérah
mangrupikeun tradisi anu parantos diturunkeun ti karuhunna, salah sahijina nyaéta di Pulo
Jawa. Daérah ieu mangrupikeun daérah anu masih euyeub ku tradisi sareng budaya ti
karuhunna. Lahirna hiji tradisi biasana aya hubunganana sareng kajadian alam atanapi
bencana anu kajantenan. Kaseueuran kajadian ieu bakal aya hubunganana sareng sababaraha
ritual. Ritual anu dilaksanakeun henteu tiasa leupas tina sagala rupa simbol sareng hartos.
Wangun budaya sering diwujudkeun dina bentuk simbol, masarakat Jawa beunghar ku sistem
simbol ieu. Sapanjang sajarah masarakat Jawa, simbol ngagaduhan tingkah laku warna, basa,
sains, sareng agama. Sistem simbol digunakeun salaku média pikeun ngirim pesen. Salah
sahiji tradisi anu masih hirup di masarakat ayeuna nyaéta tradisi ngunjung.

1.2 RUMUSAN MASALAH

1. Kumaha Sajarah tradisi upacara ngunjung?

2. Naon anu dimaksud ku upacara ngunjung?

1.3 TUJUAN
1. Terang sajarah tradisi upacara Ngunjung
2. Terang ngeunaan tradisi upacara ngunjung
 BAB II
EUSI

2.1 Sajarah Tradisi Upacara Ngunjung

Budaya mangrupikeun benang umum anu nyambungkeun diménsi rohangan, waktos,

manusa, sareng kreativitasna anu teras-terasan teu lirén. Rohangan budaya salaku hasil tina
seukeutna pikiran sareng pamikiran masarakat ngabentuk sacara gembleng anu teu tiasa
dipisahkeun, duanana nilai dina tradisi, ékonomi, pertanian, pendidikan, sistem pengetahuan,
basa, seni, sajarah, sareng lingkungan . Pagelaran seni di Indonésia, dina perjalanan,
mangrupikeun éksprési tina haté panyipta na sublimated tina pangalaman indrawi sadidinten,
sapertos mata pencaharian (tatanén), fenomena alam, jst. Kahartos yén seni anu pas ngan ukur
tiasa dihasilkeun ku kelompok sosial, budaya sareng ékonomi anu parantos makmur. Ieu
parantos dicontokeun ku karuhun urang anu urang tiasa tingali tina seni tradisi tatanén, kalebet
tradisi "Ngunjung".

Tradisi ieu mangrupikeun sukuran ogé prosesi doa, ku ngadatangan kuburan tokoh suci,
karuhun, sareng agama. Tujuanana pikeun nyungkeun kasalametan. Biasana tradisi Ngunjung ieu
dilaksanakeun dina bulan Syuro atanapi Maulud. Kunjungan atanapi ziarah ka kuburan ieu
mangrupikeun rasa hormat pikeun inohong-inohong anu sateuacanna, kalayan sagala jasa anu
parantos dipasihkeun ka masarakat salami hirupna.

Sabenerna, kunjungan ieu sanés ngan ukur sukur sareng ngadoa, tapi ogé salaku prosés
diajar pikeun generasi muda pikeun salawasna émut jasa karuhunna. Prosesi tradisi Ngunjung
biasana ogé dimeriahkeun ku jogét, hususna kasenian Wayang Cepak. Kunjungan ieu ogé
dihadiran ku sakumna masarakat, pamaréntah daérah, sareng pamangku agama local.

Sedengkeun Ngunjung Sirung sacara etimologis hartosna "hormat wilujeng nembak

énggal". Perayaan "kunjungan" mangrupikeun tradisi melak paré anu munggaran. Upacara ieu
asalna ti Indramayu, Majalengka sareng Cirebon. Tradisi "Ngunjung" biasana diayakeun dina
bulan Séptémber (usum tandur) sareng dihirupkeun ku sagala rupa kasenian khas daérah ieu.
Sedengkeun kecap "sirung" hartosna urang salaku ahli waris budaya. Janten, "Ngunjung Sirung"
mangrupikeun upaya ngahirupkeun deui budaya, nyaéta révitalisasi tradisi "nganjang" pikeun
prosés régenerasi.

2.2 Harti Tradisi Upacara Ngunjung

Ngunjung mangrupikeun kagiatan tradisional anu dilakukeun ku masarakat Jawa Barat,

tepatna di Indramayu, Cirebon, sareng daérah sakitarna. Ngunjung atanapi kalayan nami sanésna
Munjung, asalna tina kecap kunjungan anu hartosna nganjang ka makam karuhun atanapi sepuh
salaku wujud tina rasa syukur masarakat. Sacara étimologis, Ngunjung hartosna "hormat
wilujeng nembak énggal".
 Tradisi ieu biasana dilaksanakeun dina bulan Séptember, nyaéta nalika usum tandur
atanapi tiasa ogé disebat salaku bulan Syuro sareng Mulud. Acara ieu diayakeun saatos panén
padi sareng dimeriahan ku sababaraha kasenian lokal sapertos wayang kulit sareng lakon.

Tujuan tina upacara ieu nyaéta pikeun ngalestarikeun budaya sareng nyungkeun
kasalametan. Numutkeun kana tradisi, masarakat sumping sareng tumpeng béas sareng piring
régional tradisional sanés. Lokasi acara ieu diayakeun di kuburan karuhun sareng pamimpin
agama.
 BAB III
PANUTUP
2.1 Panutup dan Kesimpulan

Tina pedaran di luhur, tiasa dicindekkeun yén Tradisi Ngunjung

mangrupikeun tradisi anu teu kedah ditingali sabab Tradisi Ngunjung nyaéta ngajak
masarakat sareng generasi panerus pikeun émut sareng ngadoa pikeun karuhun urang
sareng ngajaga silaturahmi antar sasama manusa. Sangkan pola pikir manusa henteu
nganggap hal éta biasa, tapi Tradisi Ngunjung mangrupikeun tradisi anu ngagaduhan
nilai-nilai suci.
Salaku manusa anu berbudaya, urang kedah tiasa teras-terasan ngajaga
tradisi anu aya, kalebet Tradisi Ngunjung sabab éta kumaha urang téh manusa. Ku
alatan éta, rasa boga sareng tanggung jawab diterapkeun ku masarakat ti saprak
budak, pikeun salawasna émut sareng tetep hubungan sareng karuhun.
 DAFTAR PUSTAKA

http://novaldp.blogspot.com/2011/02/ngunjung.html
https://budayajawa.id/tradisi-ngunjung-di-kabupaten-indramayu/
https://budaya-indonesia.org/Ngunjung