Disclaimer

makamundo

Mature Content Warning. This story may contain content of an adult nature. If you
are easily offended or are under the age of 18, please exit and leave this story
immediately. Some words within are intended for adults only and may include scenes
of sexual content, strong language, violence etc.

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales,

and incidents are either the products of the author's imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual
events is purely coincidental.

All contents of this story. You may not copy, reproduce, distribute, transmit,
modify, create derivative works, or in any other way to exploit any part of this
copyrighted story without the prior written permission of the author.

Romance, Humor, New Adult. If you're finding something kind of opposite and you're
not into this genre, just leave immediately.

Be aware. The author of this story is not professional. Expect typographical

errors, grammatical errors, orthographical errors etc.

Copyright � 2020 by makamundo

All rights reserved.

Reader discretion is advised.

...
makamundo

Prologue

"Say fuck you, kiddo."

"Fuc-"

"Ano na namang kabulastugan 'tong tinuturo mo sa anak ko!" pagputol ko sa akmang

sasabihin ng anak ko.

Paakyat pa lang ako ng hagdan ay naririnig ko na ang walang hiyang tinuturo ng

lalaking 'to sa anak ko. Pareho lang talaga sila ng kuya niyang iniwan ako sa ere
habang tatlong linggo akong buntis noon.

"Para 'pag nagkita sila ni kuya, e 'di expert na si baby boy niya!" Halakhak nito
at kiniliti ang tiyan ng anak ko.

Hindi ko alam kung paano niya nalaman na buntis ako at ang kuya niya ang ama nito.
Three years old na si Zon noong bigla siyang dumating at tinakot ako na kapag 'di
ko siya papayagang makalapit sa pamangkin niya ay isusumbong niya ako sa kuya niya.

"Umalis ka na nga, Laki!" kulang nalang ay batuhin ko ng tsinelas ang nakangising

demonyong 'to.

"Bad ka po, Tito Laki. You made my Momma angry." umakto pa'ng galit din ang limang
taong gulang kong anak, he's turning six this year. He even folded his little arms
on his chest.

"Do you want your daddy, kiddo? I can bring him here-"

"Really?" parang nauto na naman ang anak ko sa kanya.

"Laki?" nakuha ko ang atensyon ni Laki kaya bumaling siya sa akin. "Gusto mo ng
magkabilang sampal?"

Mabilis niyang itinaas sa ere ang dalawang kamay niya na parang sumusuko na siya
pero nakangisi pa rin ang gago.

Naalala ko tuloy ang nangyari noon. I was just sixteen years old the time Zon's
father left me.

Napahawak ako sa tiyan ko habang umiiyak sa harap ng ama ng batang dinadala ko.

"Who is she, Laz?" mahinhin na tanong ng magandang babae.

"Get in my car, baby." sabi ni Laz sa kasama niyang babae. Bumaling siya sa akin at
sinamaan ako ng tingin. "Ano pang tinitingin mo? Umalis kana!" sigaw niya sa akin
na mas lalong nagpabuhos ng luha ko.

Hindi ako umalis at nanatiling umiiyak sa harap niya.

"Laz? Why is she crying? Tell me," sobrang hinhin ng boses niya na parang anghel.

"Get in my car, now, Sammantha." malambing naman na suyo ni Laz sa babae.

Mas sumakit lalo ang dibdib ko nang dahil sa paraan ng pakikitungo niya sa babae.

"L-Lazarus please..." pagmamakaawa ko hanggang sa napaluhod na ako sa harap niya.

Sobrang sakit naman nito. Ang sakit na parang hindi ko na makayanan pa. I didn't
love him but I wouldn't want my baby to grow up without a father.

Ginagawa ko 'to para sa kapakanan ng bata at hindi sa pansariling kagustuhan

lamang.

Nakita ko kung paano niya sinabunutan ang sarili bago ako yumuko at napahawak sa
sahig.

Lumuhod din siya at marahas na hinawakan ang buhok ko upang magkalebel ang paningin
namin.

Marahas niya akong tinignan.

"I don't want to see your face. From now on, don't let me fucking push you away."

Mas lalo lang akong lumuha nang dahil sa sinabi niya. Marahas siyang bumitaw sa
buhok ko at tumayo.

He wrapped his strong muscled arms around Sammantha's waist.

"Wait, Laz-"

"Get in, okay?" Putol ni Lazarus sa sasabihin ni Sammantha at hinalikan pa ito sa

noo.
Walang nagawa si Sammantha kundi ang pumasok sa front seat ng kotse ni Lazarus.

Umikot si Lazarus at binuksan ang driver's seat. Akmang papasok na siya pero
natigilan siya nang tumayo ako at nagsalita.

"Y-You're so selfish but thank you. Thank you for giving me this little blessing.
Sana ay mahimbing kang makatulog gabi-gabi, Lazarus."

Tuluyan na siyang pumasok sa sasakyan at mabilis na pinaandar iyon.

Sinundan ko ng tingin ang kotse niyang papalayo hanggang sa naramdaman ko ang

pagbuhos ng ulan.

I caressed my belly. It's not that big. I'm three weeks pregnant and now I'm trying
to convince my baby's father to help me.

But he didn't.

He left me pregnant.

"Y-Your daddy left us, baby..."

Halos anim na taon ang nakalipas simula noong nangyari ang lahat ng 'yon pero
hanggang ngayon ay malinaw na malinaw pa rin sa isip ko ang mga nangyari noon.

"Zon! Baby what did you do?" mabilis kong nilapitan si Zon nang isang minuto lang
akong umalis ay magulo na naman ang sala.

Umalis na si Laki nang tumawag sa kanya ang isa niya pang kuya upang asikasuhin ang
dapat asikasuhin.

Mabilis niyang tinaguan ang hawak niyang toy cars kahit huling-huli na siya.

"Broom, Momma?" inosenteng tanong niya.

"No, it's not broom. It's a car, baby." koreksyon ko sa kanya nang ang tanging alam
niya lang ay ang tunog ng kotse. Kaya ang tawag niya rito ay broom.

Yumuko siya na tila nalungkot dahil sa medyo galit kong boses.

"Come here," inilahad ko ang kamay ko sa harap niya at agad naman siyang lumapit.

"Sorry, Momma." Niyakap niya ako sa leeg at hinalikan ang pisngi ko.

"It's okay, baby. Now, let's get you wash up!" maligayang sabi ko sa kanya.

Pagkatapos naming maghanda para sa lakad namin ay agad na kaming umalis. Ginamit ng
pinsan ko ang kotse ko kaya nagcommute nalang kami.

"Momma, we going to?" my son asked with pure innocent curiosity in his eyes.

"Where do you want to go, baby?" gusto kong siya ang mamili kung saan kami pupunta.

Biglang nalungkot ang mukha niya at yumuko.

"Da-ddy..."

Natigilan ako sa paglalakad habang buhat siya. Wala pa namang dumadaang sasakyan,
narito kami ngayon sa labas ng gates ng subdivision na tinitirhan namin.
Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko.

Wala akong maisasagot sa kanya.

Pilit kong iniaalis sa isip niya ang gusto niyang mangyari kaya naisipan kong
pupunta kami sa mall at bumili ng toys pero kailangan ko muna magwithdraw ng pera
mula sa bank account ko kaya dumaan muna kami sa isang ATM machine na malapit lang
sa isang banko rito. Walking distance lang kaya kinarga ko na lang ang anak ko
upang hindi siya mapagod.

Ilang taon na ang lumipas. Baka nga ay kasal na 'yon sa ibang babae.

Nakapila kami sa ATM machine habang mahigpit kong hawak si Zon sa kamay. Nang kami
na ang susunod ay sandali ko siyang binitiwan at hinanap ang ATM ko.

Medyo natagalan pa ako sa paghahanap pero nakita ko rin naman.

Nang lumabas na ang pera ay nagulat ako nang nilingon ko sa kung nasaan si Zon
kanina pero wala na siya.

"Zon? Luzon?" Luminga-linga ako upang makita siya ngunit wala talaga akong mahanap
na batang maputi at nakasuot ng kulay itim na hoodie.

"Ano ba miss! Tapos ka na 'di ba? Ako naman!" reklamo ng babae sa likuran ko.

Mabilis akong humingi ng paumanhin at naglakad paliko sa entrance ng banko.

Kinakabahan na ako.

Uso pa naman ngayon ng puting van.

Bumuntong hininga ako nang nakita si Zon na nakapasok na pala sa loob ng banko.
Kumunot ang noo ko nang nakitang sinusundan niya ang isang lalaking nakatalikod,
naglalakad ito papunta sa isang private room kaya agad akong pumasok nang
nagpatuloy sa pagsunod sa kaniya ang anak ko. Nakasuot pa nga ang lalaki ng pormal
na business attire. Nakatingala ang anak ko sa lalaki na parang gustong makita ang
mukha ng sinusundan niya. 'Di namalayan ng lalaki 'yon kasi hanggang bewang lang
'yong bata sa kanya kaya imposibleng makita niya ang bata, kailangan niya pang
yumuko upang makita ang anak ko na sinusundan siya.

Tumakbo ako papalapit sa anak ko at hinawakan si Zon sa mga balikat upang huminto
sa paglalakad at pagsunod sa 'di kilalang lalaki. Nakatingala pa siya, halos mabali
ang maliit na leeg nito na parang gustong makita ang mukha ng sinusundan niya.

"Zon! Oh God! Baby, don't leave without asking permission..." lumuhod ako sa harap
ng anak ko at dahil sa sobrang lakas ng boses ko ay napahinto rin sa paglalakad ang
lalaking sinusundan ng anak ko. Nakita ko ang mga paa nitong gumalaw at humarap sa
amin. Napatikom ako sa bibig ko nang nakita ang ibang taong narito na napapatingin
na rin sa amin.

"Momma! I found daddy!" masayang sabi ng anak ko sabay turo sa lalaking sinusundan
niya dahilan kung bakit agad akong pinamulahan ng pisngi.

"Sh, no, that's embarrassing baby. He's not your daddy." saway ko sa anak ko habang
hindi tinatapunan ng tingin ang lalaking sinusundan niya dahil sa sobrang hiya.

"But Momma! Look!" binuhat ko siya at nakita kong may hawak siyang isang litrato.
It's Lazarus' photograph.

Where did he get that?

Tumayo ako at napabuntong hininga. Umangat ang paningin ko sa lalaking sinusundan

ng anak ko upang magsorry sana ngunit natigilan ako sa nakita ng dalawa kong mata.

His calm but fierce eyes pierce through me.

Napaatras ako nang dahil sa nakita. Mas napahigpit ang paghawak ko kay Zon.

"No, he's not your daddy, Zon. Let's go? Hanap tayo ng ibang daddy mo."

...
makamundo

Chapter 1

Wrong

"Kailan mo ba pagugupitan ng buhok si Zon? Napagkakamalan nang babae e," reklamo ni

Irithel habang nilalaro ang mahabang buhok ng anak ko.

Lagpas balikat na ang haba nito kaya 'di na rin ako magtataka kung bakit
napagkakamalan siyang babae pero panlalaki naman ang mga damit.

"Alam mo ang rason kung bakit pinanatili kong mahaba ang kanyang buhok, Rith,"
sumulyap ako sa kanya and she just rolled her eyes at me

I'm trying to tie my hair in a clean plain bun but it just ended up still messy.
Nasa likuran ko sila, sa kama habang abala sa paglalaro ang anak ko sa kanyang mga
toy cars and robots.

"Alam mo ang rason kung bakit pinanatili kong mahaba ang kanyang buhok, Rith," she
copied, overreacting the expression on her face. "Psh! Like duh? Kahit anong gawin
mo sa hitsura ng anak mo ay mukha pa rin siyang Cavanaugh! Nananalatay sa dugo niya
ang dugo ng mga Cavanaugh, Calista," bakas sa kanyang mukha ang inis. "Tinatago mo
talaga ang anak mo-"

"I'm not, he rejected us," pagputol ko sa sasabihin niya. It's useless because I'm
not hiding my son, dahil kung tinatago ko ang anak ko e 'di sana pumunta na ako ng
ibang bansa.

"Paano niya malalamang may anak siya sa'yo kung 'di mo sinabi? Anong rejected ka
diyan? Kasi, 'di mo sinabi! Kaya pinagtabuyan ka!" pangangatuwiran ng magaling kong
kaibigan. Hindi talaga siya magpapatalo pagdating sa usapang 'to.

"Ano pa kaya kung sinabi ko, Irithel. E 'di pinalaglag niya na 'yong bata?" I
pouted my lips and apply a light lipgloss on it and look at the mirror to check
baka may lumagpas. Inilayo ko muna sandali 'yong lipgloss sa labi ko upang
makapagsalita. "And besides, he's been with other girls. Hindi natin alam 'di ba?
Baka may iba pa siyang babaeng nabuntis maliban sa'kin. Ayaw niya ring madumihan
ang pinakamamahal nilang apilyedo," and I continued applying a little lipgloss on
my lips.

Hindi naman ako mahilig sa mga cosmetics and such but this is necessary for a woman
who is going out in a bar so I have to bare with this.
"Ewan ko sa'yo, hindi rin naman magtatagal at malalaman niya rin ang tungkol kay
Zon. His magnate brother, Laki Cavanaugh, found out about this. Siya pa kaya?"
aniya, pinagpipilitan talaga ang gusto niyang mangyari.

"Kahit malalaman niya pa o alam niya na, I swear wala siyang gagawin. Bakit? Dahil
kung may pakialam talaga siya ay dapat hindi niya ako iniwan noon," giit ko dahilan
kung bakit sumimangot siya. "Hello? Earth to Irithel! We're not in a movie or some
novel, this is reality, boys ran away from the girls that they've accidentally got
pregnant. Iba sa mga pelikula at nobela na 'yong lalaki pa ang maghahabol dahil
nagtatago ang nabuntis niyang babae."

Masungit na inirapan lang ako ng nagpapantasya kong kaibigan. She's my best friend
since we were in highschool. Akala ko talaga ay mandidiri o lalayuan niya ako nang
dahil sa kahihiyang nabuntis ako ng maaga but she didn't.

Ang gaga ay natuwa pa nang nabalitaan niyang buntis ako pero nagalit din nang
nalaman niyang 'di ko sinabi sa lalaking nakabuntis sa'kin na buntis ako.

Maybe Lazarus knew about this all along? Imposible naman kasing hindi niya alam.
Marami siyang koneksyon at nagkalat pa noon sa university ang dahilan kung bakit
ako biglang huminto sa pag-aaral pero pinagpatuloy ko pa rin ang pag-aaral through
internet.

I'm homeschooled. Lumalabas lang ako tuwing exams. Mas mahal pala ang bayarin kapag
sa internet lang ako nag-aaral, there are universities who accept internet
schooling kaya 'di ako nahirapan sa pagpapatuloy sa pag-aaral ko.

"Momma, sama ako?"'

I turned to see my son. He clumsily stand up from sitting on the huge bed,
inalalayan naman siya ni Irithel upang makatayo siya ng maayos sa kama. Isang galaw
niya lang kasi ay gumagalaw na 'yong kama because of the string underneath.

Tinapunan ko ng masamang tingin si Irithel na sinuklian lang ako ng nang-iinis

niyang ngiti.

Ayoko pa naman pag-usapan ang tungkol kay Lazarus while Zon is here.

Lumapit ako sa kanila at kinarga ang anak ko na agad namang kumapit sa leeg ko.
"No, baby. You have to sleep, it's late."

Yumuko siya at ngumuso. Nakuha ng anak ko ang mapula at manipis na labi nito sa
kanyang ama, even his cute pointed nose, hindi ko rin maipagkailang kutis mayaman
'tong anak ko.

My family isn't that rich, 'yong may kaya lang. We have business pero hindi gano'n
kalaki. Unlike Lazarus' family, they have their own company. Mom and Dad migrated
in Canada because of their work there, susunod na sana ako dahil sila lang ang
kapit ko upang makapunta sa ibang bansa but it all fall apart when the embassy find
out about my situation here.

Hindi natuloy ang migration ko.

My parents just supported me here through sending money for me and Zon kaya here I
am, nag-iisa kasama ang anak ko sa simpleng two storey na bahay dito sa isang
subdivision.

I have work though, kakagraduate ko lang this year sa kursong business ad at agad
akong naghanap ng trabaho.

"Don't cry, baby. Uuwi naman agad si Momma mo," marahan ang boses ni Irithel nang
nakita niya sa mukha ng anak ko ang lungkot na parang anumang minuto ngayon ay
iiyak na ito o 'di kaya'y magtatantrums.

"I'm not crying po, Tita..." pilit niya pa'ng isingit ang salitang po.

I taught him that. Na kapag may kausap siyang mas matanda sa kanya ay dapat may po
o opo lagi. He's a fast learner.

Minsan kapag inaatake ng pagsusungit 'tong anak ko which is mukhang nakuha niya rin
ang attitude na 'to kay Lazarus ay hindi na talaga niya pinapansin kahit sino pa
'yang nasa paligid niya maliban sa'kin.

"Let's sleep na, okay? Promise, tomorrow sa paggising mo nasa tabi na si Momma,
hmm?" pangungumbinsi ko sa makulit kong anak. Hindi kasi talaga siya magpapaiwan.

He's just five years old turning six sa susunod na pitong buwan.

Masunurin naman siya pero madalas talaga ay 'di niya ako sinusunod. Sobrang tigas
ng ulo at ang likot pa sa tuwing pinapaliguan ko.

Bumuntong hininga ako nang mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakakapit sa leeg
ko.

"No, Momma, sama ako!" medyo galit na ang boses nitong anak ko.

Ayaw talaga magpaiwan.

"Naku, kung si Lazarus noon ay halos ipagtabuyan ka, itong anak niya ay halos ayaw
mahiwalay sa'yo," bulong ni Irithel sa kanyang sarili pero halata naman at narinig
ko pa rin.

I don't want anyone to mention Luzon's father.

It's almost ten in the evening. Noon ay 8pm pa lang ay pinapatulog ko na 'tong anak
ko.

Si Irithel kasi may pakana nito e. Hindi ko naman kailangang pumunta sa mga bar o
kahit ano pa upang ma-enjoy ko 'yong buhay ko, sabi niya nga. I'm happy and
contented with my son, 'di ko kailangan ng lalaki.

Sa sitwasyon kong 'to? May tatanggap pa ba'ng lalaki sa'kin? Bumalik nga sa normal
ang katawan ko, after almost two years of taking care of my son ay inalagaan ko
naman 'yong sarili ko. I go to gym to spare my vacant time habang dala ko ang anak
ko since the gym was owned by Irithel's older brother kaya ayos lang na habang
naggygym ako ay nakikita ko 'yong anak ko.

"Momma, please po? Sama ako..." my little boy lowered the tone of his voice na
parang naglalambing upang payagan kong sumama sa'kin. "Promise, Momma. 'Di ko na po
aawayin 'yong mga boys na pumupunta rito," maarte pa rin ang pagbigkas niya sa
letrang r. Isiniksik niya pa ang kaniyang cute na mukha sa leeg ko.

Hindi ko talaga alam kung bakit sinusungitan niya o 'di kaya'y inaaway ang mga
lalaking bumibisita rito. They're just my friends o 'di kaya'y katrabaho lang.

Dalawang lalaki lang talaga ang ka-vibes niya.

Laki and Domino. Si Domino 'yong nakakatandang kapatid ni Irithel.

"But baby, you have to sleep na," hinagod ko ang likuran niya since gustong-gusto
niya ito sa tuwing nagpapakarga siya sa'kin. "No! I'm not sleepy yet!" Inilayo niya
ang kanyang mukha sa leeg ko at hinarap ako. He widened his brown eyes in front of
me. "See? Momma, hindi pa ako antok!"

"But bawal ang mga baby sa pupuntahan ko."

"Hindi na ako baby! I can walk!" pumadyak siya sa ere habang karga ko. Ibig sabihin
ay gusto niyang bumaba kaya marahan ko siyang binaba sa malamig na sahig since he's
wearing his white socks naman kaya ayos lang. Nagmartsa siya sa harap ko ng paulit-
ulit habang humahagalpak na ng tawa si Irithel. "I can walk, Momma! I'm not a baby
anymore! I can... Hmm-" umakto siyang parang nag-iisip. "I can also protect you
from bad guys, Momma! Tito Laki taught me how!" his little hand reach for my
clothes. Gusto na namang magpakarga.

"Kahit ano na'tong tinuturo ni Laki sa anak mo, Cal. Siraulo talaga," nagpipigil ng
tawang sabi ni Irithel.

Kinarga ko ang nagmamalalaki kong anak. Halos kalahating oras ko rin siyang kinarga
at pinagmamalaki niya pa ang mga tinuturo ng Tito Laki at Tito Domino niya sa'kin
hanggang sa tuluyan na itong dinalaw ng antok.

Dahan-dahan ko siyang inilapag sa malambot na kama upang 'di siya magising. His
soft long hair spread on the baby blue pillows under his little head at pati na rin
sa magkabilang gilid niya ay nilagyan ko ng unan.

I kissed my son on his little forehead bago ako nagbihis at lumabas kaming dalawa
ni Irithel ng silid.

"Rith, bantayan mo a? Just call me kung magising siya at hinahanap ako, hindi rin
naman siguro ako magtatagal-"

"Kahit magtagal ka pa roon. Ayos na ayos lang sa'kin. Ako na ang bahala sa cute
mo'ng anak!" masiglang pagputol niya sa mga pinagsasasabi ko.

Hindi naman kasi siguro tama 'tong ginagawa ko. I have a son at nagawa ko pa'ng
magpapakasaya sa mga bar? Irithel told me to loosen up and just enjoy my life.

I'll do it, just this once.

Lumabas na ako ng bahay at pumasok sa kotse ko na nakapark sa one-car parking lot

sa gilid lang ng bahay. The houses here don't have any fence except na lang sa
ibang bahay na sobrang laki. This is a subdivision anyway, magkakapareho ang mga
hitsura ng bahay na nandito.

My car isn't that expensive, pang-middle class lang na kotse.

The drive all the way to an expensive bar isn't that long. Hindi ko alam na para sa
mga mamayamang tao lang pala ang bar na'to, ito kasi ang ibinigay na location at
suggested bar na sinasabi ni Irithel.

Oh that bitch.

I have no choice, wala rin naman akong alam na ibang bar dito. Hindi naman ako
mahilig sa mga ganito at buti na lang ay last day of the month sa susunod na araw,
that means may sahod akong matatanggap from my work.
Matapos kong nakahanap ng space rito sa parking lot sa gilid ng bar ay agad akong
lumabas ng kotse.

I'm wearing a skintight maroon tube dress, hanggang hita ang haba nito with a five
inches nude pumps.

Ang kumakalabog na tugtog ng DJ mula sa loob ng bar ay nagbibigay kaba sa'kin.

Sumasabay ang pagtibok ng puso ko sa ingay.

Nasa kalagitnaan ako ng paglalakad dito sa parking lot papunta sa loob ng entrance
ng bar nang may nakita akong naghahalikan sa gilid at may naghaharutan naman sa
unahan, may nakita rin akong lalaking kinokorner ang babae sa isang mamahaling
sasakyan.

It's dark but I can still manage to feel or see what's happening in my
surroundings. May iilang nakatayong lamppost din naman dito kaya hindi rin
masyadong madilim.

Nasa labas pa nga ako ng bar ay may kababalagahan nang nangyayari, what else kung
exactly nasa loob na talaga ako?

Akmang papasok na ako sa loob ng bar pero napahinto ako nang humarang ang isang
bouncer na nakabantay sa maluwang na entrance nito. There are neon lights in every
corner of the entrance.

"ID miss?"

Kumunot ang noo ko nang dahil sa hinihingi niya.

Bakit 'yong ibang babaeng naunang pumasok dito ay 'di niya naman chineck 'yong mga
ID? Mukha ba akong underage?

I pulled the zipper of my rectangular shaped black shiny wallet and took my ID out.
Inilahad ko ang aking ID sa harap ng bouncer na sobrang laki ng katawan.

Kinuha niya ang ID ko at tinignan.

"Twenty-two years old? Sorry, Miss. I thought you're underage 'coz you look like
seventeen," kunot noong ibinalik sa'kin ng bouncer ang ID ko at umatras upang
bigyan ako ng daan papasok.

Seventeen huh? I was sixteen years old when Lazarus accidentally got me pregnant.
Ano kayang mukha ko noong sixteen years old ako? Mukha ba akong eleven years old?

Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa bumungad sa akin ang nasa loob ng bar.

Sweat bodies grinding each of here, actively dancing on the dance floor, flickering
lights are all over the place that might made me blind, the smell of the smoke
irritates my nose mixed with some strong scent of alcohol and unaffordable
perfumes. Some group of people just stayed on their place, a round sofa with a
glass center table where the bucket of alcoholic beverages was put up.

Maraming mamahaling sofa sa gilid ng dance floor. Umangat ang tingin ko sa metal
rails sa second floor nang may nakita akong mga taong nandoon, nakatingin dito sa
baba.

I think it's the VIP floor and rooms.

Hindi pa nga ako nakakainom ay parang nahihilo na ako sa mga naaamoy ko.
Pumunta ako rito nang walang kasama kasi 'di naman talaga ako iinom, I told Irithel
na may makikilala rin naman ako rito so I don't need someone to come with me here.
Just going to stay an hour here and go home. Wala namang nakakuha ng interes ko
rito sa bar.

This is dangerous, yeah, I know. Hindi naman ako maglalasing so no one can take
advantage of me. Wala nga akong kasama na maghahatid sa'kin pabalik sa bahay, baka
mapano pa ako.

I don't want my baby to get worried of me. Minsan na siyang umiyak nang isang araw
ay nagkasakit ako, lagnat lang.

Umupo ako sa isang stool malapit sa lalaking bartender na abala sa pagmimix ng mga
inumin. Sa likuran ng bartender ay ang mga nakahilerang iba't ibang klase ng inumin
such as whiskey, vodka, rum and more.

Bored kong inilibot ang aking paningin at nanlaki ang mga mata nang hindi ko
inakalang makikita ko siya rito.

He's on the second floor while holding a glass of alcoholic beverage. Nakamasid
siya rito sa baba, kahit saan-saan dumadapo ang kaniyang nakakamatay na tingin kaya
posibleng makita niya rin ako.

Natataranta akong humarap sa bartender na kakalapag lang ng inumin na hinalo niya

sa kahit anong inumin.

Walang pasabing kinuha ko 'yong baso at nilagok, nonstop.

The bartender's eyes widened at nagalit 'yong lalaking nasa gilid ko na para sana
sa kanya 'yong inumin.

I blinked twice nang agad akong tinamaan ng alak. Anong klaseng alak ba 'yon? Pero
'di pa naman nito nalamon ang buong katinuan ko. 'Yong mga mata ko lang talaga ay
medyo lumalabo at sobrang sakit sa lalamunan 'yong alak.

It felt cold in my throat at the same time the alcohol was burning my system.

"M-Ma'am, it's uhm-hard liquor. I suggest-"

"I don't need your suggestion."

Naitikom ng bartender ang kanyang bibig at gumawa na lang ng bagong inumin para sa
nagalit na lalaki.

Muli akong sumulyap sa kinaroroonan niya sa second floor at imbes na magulat sa

nakitang nakatitig ito sa banda kung saan ako mismong nakaupo ay umirap lang ako.

Hindi ako bitter. Hindi ko lang talaga siya gusto at ayaw ko ring makita ang
pagmumukha niya katulad nang sinabi niya sa akin six years ago.

He doesn't want to see my face, so do I. Mutual lang 'yong feelings namin.

Wala naman kaming past o kahit ano. Hindi naman naging kami o kahit anong relasyon.
Hindi rin kami naging magkaibigan, I just hate his guts.

Hindi talaga ako makapaniwalang nagmakaawa pa ako sa kanya noon na bigyan niya ako
ng kahit konting oras lang upang makipag-usap sa kanya at sasabihin ko na sana ang
tungkol sa baby but he didn't gave me time.
Matapos ko siyang iligtas noon ay gano'n na lang ang ginawa niya sa'kin? Is that
his way to say thank you?

Sus. Nakakadepress.

Mukhang kailangan ko ng alak. Bahala na, tatawag na lang ako kay Domino upang
sunduin ako rito. Hindi naman kasi puwedeng si Irithel ang pasusunduin ko dahil
binabantayan niya ngayon ang anak ko. Hindi rin puwedeng si Laki, dahil nandito si
Lazarus.

"Give me the hardest liquor you have here," utos ko sa bartender na tila
nagdadalawang-isip pa kung ibibigay niya ba sa akin ang gusto ko o hindi.

Ano? Mukha na naman ba akong seventeen years old? Oo, hindi ako gano'n katangkad or
long-legged girl pero ang over naman yata ng bouncer kanina na mukha akong
seventeen years old.

Tss. Nambola lang yata 'yon.

I crossed my leg at itinukod ang siko sa counter.

I drink almost five glass of hard liquor for the past half hour. Lumalabo na talaga
ang paningin ko at sobrang dry sa lalamunan 'yong mga inumin na ininom ko.

"O-One more, please."

"P-Pero Ma'am, mukhang lasing na po kayo."

"Oh shut it, I want more," inirapan ko 'yong bartender upang mapasunod ko kagaad.
Kung nagmamakaawa ako rito ay siguradong 'di niya na ako bibigyan.

Nakakainis. Nakakastress talaga siya. Sa tuwing sumusulyap ako sa second floor kung
nasaan siya ay nahuhuli ko siyang nakatingin pa rin sa'kin. Hindi naman siya
umiiwas ng tingin.

Akala ko ba ayaw niya nang makita ang pagmumukha ko?

Nararamdaman ko rin ang iilang lalaki na napapasulyap sa banda ko at bumubulong.

Kesyo mukha raw akong underage, siguro kaya ko rin nakuha ang atensyon niya?

Hindi naman pambata 'tong suot ko. Bakit nagmumukha akong underage sa paningin
nila?

Paki ko ba.

Nang sumulyap ako sa second floor ay nagtaka ako nang 'di ko na siya makita roon.

Nasa'n na 'yon? Baka nanlalabo na talaga ang paningin ko? Ayokong makita ang
pagmumukha niya sabi e.

"H-Here Ma'am."

Nakuha ng bartender ang atensyon ko at kinuha ang isang baso ng alak na inilapag
niya sa counter.

I tilted my head and was about to drink it straight when a strong large hand
gripped my wrist and pulled my hands away dahilan kung bakit muntik ko nang
matapunan ng alak ang aking sariling damit.
"What the-" lumingon ako sa gilid ko at mabilis ding napatikom ang bibig ko nang
nakita kung sino ito.

Sinundan ko nang tingin ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa palapulsuhan ko.
He removed the glass of hard liquor out of my grasp and give it back to the
bartender.

Wala sa sariling tinanggap iyon ng bartender.

Marahas kong ibinalik ang aking tingin sa lalaking sumira ng gabi ko.

His shuffled brown hair was dripping a little sweat, nakasuot lang siya ng simpleng
kulay itim na damit at pants with black leather jacket. His eyes, nose and lips
reminded me of my son.

"Let me go!"

"Get down," mariing utos niya sa masungit na pananalita.

I tried to pull my hand back but he wouldn't let me have it.

Tahimik lang akong nakaupo rito tapos pababain niya ako sa stool na kinauupuan ko?
Sino nga ulit siya at ba't naisipan niyang lumapit o 'di kaya'y tumingin man lang
sa'kin? Naghahanap ata ng gulo e.

Naalala ko tuloy ang nangyari noong nakaraang buwan sa banko.

Luzon was tailing him and my son also claimed that he is his father. May dala
panga'ng picture 'yong bata na hindi ko alam kung kanino niya nakuha.

It's either Laki or Irithel.

Siguro 'yon ang dahilan kung bakit nilapitan niya ako? Sino ba naman kasi ang hindi
magtataka 'di ba?

Does he even care at all?

Hindi talaga siya nagbago kahit na ilang taon ko na siyang hindi nakikita. Nakikita
ko lang siya sa mga bagong labas na magazine and who thought that he's gonna be one
of the youngest chief executive officer in the world? In just a month since he
claimed his position in their company, the company earned billions of money. In
just a month.

In social media he keep his background information hidden. Walang nakakaalam

maliban sa pagiging CEO niya at the age of twenty-one, two years had passed and now
he's twenty-four.

Hindi ako bumaba sa kinauupuan ko. Nakaupo ako sa stool na parang nag-ugat na 'yong
pwet ko sa upuan.

Masungit pa rin 'yong mukha niya parang palaging may umaaway sa kanya.

"N-Need something from me?" ang likot ng paningin ko dahil ayoko rin namang
tumingin sa kanya. I look at the people dancing on the dance floor and to the
bartender then to the people who's comfortably sitting on their seats. "Sir?"
lastly, I looked at Lazarus Cavanaugh's snob ever handsome face.

"Yes, Miss Belmonte. We have business to deal with," he stated in a businesslike

manner like we're in a pres conference.

"You're with the wrong person, Mr. Cavanaugh." I formally said.

...
makamundo

Chapter 2

Chapter 2

Fired

Despite the feeling of hangover, I ran through the crowd of busy people down the
streets. Buzzing and rushing.

Kahit umaga pa lang ngayon ay parang sobrang sakit na ng sikat ng araw sa balat ko,
siguradong pagdating ko sa banko ay puno na nang pawis ang uniform ko.

I'm working at a bank. I'm a teller. The bank hired me the day after the
coincidence of seeing Lazarus in the same bank happened. I'm hesitating of sending
the manager a resignation letter when I found out that Lazarus' money was one
that's supporting the bank.

This is a serious matter since I've had a conversation with him in an expensive bar
last night.

Hindi ko alam kung ano 'yong mga pinagsasasabi ko kasi nga ay tuluyan na akong
nalasing but I can still remember the part where I keep on saying that he's not
Zon's father.

I don't even know how I went home. Hindi niya rin naman siguro ako hinatid? Because
if he did, Irithel might faint or ballistic of the idea.

Ang importante ay buhay ako at nasa akin pa rin ang anak ko.

I made up my decision. Hindi ako magreresign because I'm badly needing the money
for me and my son. Paano ko bubuhayin ang anak ko kung wala akong trabaho? Hindi
naman pwedeng lagi na lang akong umaasa sa mga perang pinapadala ng mga magulang ko

Ngayon ay nasa bahay si Zon since biglang dumating si Laki at inalok akong siya
muna ang magbabantay ng bata.

Parang may pakiramdam akong may kakaibang binabalak 'yong kapatid ni Lazarus pero
hinayaan ko pa rin siyang gawin ang gusto niya. Paanong hindi? Tinatakot niya ako
lagi na isusumbong niya raw ako sa kuya niya.

Speaking of Laki and money. Laki was supporting his nephew through giving toys,
favorite foods, clothes, shoes and anything. Bakit puro gamit? Kasi hindi ko
tinatanggap ang pera niya.

Ipapamukha ko sa kanya at sa napakatarantadong kuya niya na hindi ko kailangan ng

pera nila. Pinalaki ko ng maayos ang anak ko sa sarili kong sakripisyo.

Their money is a trash.

Dumaan ako sa likurang bahagi ng banko kung saan kami pumapasok. A backdoor
exclusively for the staffs only.

Bukas ko na matatanggap ang unang sweldo ko rito. I will spoil my baby, buy him
everything he wants but spoiling him must be limited.

Baka lalaki ang anak ko na maging spoiled brat katulad ng ama niya. Kung ano 'yong
gusto ay dapat 'yon din ang masusunod.

Hindi ko talaga makakalimutan si Lazarus kahit ilang beses ko nang sinubukan. How
can I forget him if my son looks like him? Kaya pinahaba ko 'yong buhok ng anak ko
dahil kapag pinagugupitan ko siya ng panlalaking gupit ay halos photocopy niya na
ang pagmumukha ng walang hiyang ama niya.

How did this all happened?

One night stand? No. Hindi ko 'yon masasabing one night stand kung pangatlong beses
niyang nagawa sa'kin 'yon.

To be honest. Hindi ko talaga siya kilala.

I shook my head to erase all the things and people that I'm thinking right now.
It's time for work, I have to focus.

Pinihit ko ang doorknob ng backdoor nang nasa harap ko na ito. The door opened when
I pushed it kaya pumasok na ako.

I was about to get myself ready for work like retouch or wiping these sweats away
but I haven't even opened my handbag when my officemate showed up in front of me.

"Calista Belmonte, right?"

Hindi ako friendly na kahit one month na akong nagtatrabaho rito ay wala pa rin
akong naging kaibigan.

"Yes. Why?" pormal kong sagot sa babaeng katrabaho ko. Hindi ko alam kung anong
turing niya sa kanyang pinagtatrabahuan at kung bakit ganito ang kanyang suot.
Pencil skirt na sobrang iksi, kulang na lang ay luluwa na 'yong maumbok na pwet
niya. May damit pa na halos makikita na ang cleavage niya at blazer na sobrang iksi
rin.

Samantalang ako? Just the average formal attire. Hindi maiksi, 'di rin maluwang.

Tinalikuran niya ako bago sinagot ang tanong ko. "The manager is requesting your
presence at his office."

Paano niya nalaman? Baka hinaharot na naman. Galing siguro siya sa opisina ng
manager nitong banko.

Hindi na ako nag-ayos pa at mabilis na umalis upang pumasok sa opisina ng manager.

Nakausap ko na noon ang manager and he's so strict, hindi naman bossy at bad. Just
strict.

Getting my way through the corridor where I can see white tiled floor, plain white
painted wall and ceiling. Nasa pinakadulo ang opisina ng manager, there's a room
that's consisted with our own lockers here where the staffs put their personal
things at doon sana ang punta ko kung 'di lang ako pinatawag ng manager.

Kinakabahang kumatok muna ako sa pinto bago ko narinig ang malamig at baritonong
boses ng manager.
"Come in."

Pakiramdam ko ay may sasabihin ang manager na masamang balita sa'kin. O baka naman
ay mapapaaga ang pagbigay ng sahod sa'kin?

Binuksan ko na ang pinto at magalang na pumasok sa opisina ng manager. Hindi ko na

inilibot ang aking paningin upang makita ang kabuuan ng opisina dahil wala rin
namang pinagbago simula noong pumasok ako rito isang buwan na ang nakalipas.

Wooden bookshelf in the corner, drawers for the important files and papers. A long
grey sofa where the visitors can wait and lastly, the manager's desk with two
chairs in front.

May nameplate pa sa harap ng desk niya.

Erosion Santos

"Have a seat, Ms. Belmonte," pormal na alok nito sa'kin.

He's too formal ang professional. Minsan ay 'di ko alam kung paano ako makikitungo
sakanya. He's intimidating if I keep on thinking like that but if I'll think that
he's just a person, human like me. He's not intimidating at all.

Umupo ako sa isang upuan sa harap ng desk niya. 'Yong feeling ng unang beses niya
akong ininterview noon, parang nagbalik ngayon.

Nakatingin lang ako sa mukha niya at sa mga kamay niyang sobrang abala sa
pagpipirma or flipping the pages. May newspaper din sa gilid ng desk niya, hinding-
hindi mawawala ang isang basong kape.

He's not that old. I think he's at the age of thirty-five below. Good-looking with
those reading glasses and a perfect formal office attire, hindi naman ganoon kaputi
but attractive and every girl who sees him would feel the sex appeal behind those
coat that he's wearing, kaya maraming humaharot sakanya. Sa pagkakarinig ko sa mga
usapan dito ay single pa rin siya hanggang ngayon.

Binuksan niya ang kanyang drawer sa baba lang ng desk at may kinuhang dalawang
kulay puting envelope.

The first enveloped was a paper money-sized and the other was like a letter.

Inilapag niya ang isang envelope na mukhang pera ang laman sa desk niya and he slid
the envelope using his index and middle finger na pinagdikit niya then stop at the
edge of the desk, in front of me.

"What's this, Sir?" hindi ko na muna tinanggap 'yong envelope na nakalapag sa harap
ko.

Nakakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya at hinihintay ang magiging sagot
niya.

"Your salary, Ms. Belmonte."

Tuluyan nang hindi maipinta ang ekspresyon sa mukha ko dahil sa pagtataka. "Pardon,
Sir? Correct me if I'm wrong but today's not the last day of the month-"

"Take it, Ms. Belmonte because you're fired."

Natulala ako nang dahil sa pagputol niya sa sasabihin ko at mas lalo na sa sinabi
niya. Nabibingi ba ako o talagang nagbibingibingihan lang ako?

"F-Fired? How?" lumunok ako upang mawala ang pagkakautal ko. Seryoso lang ang mukha
ni Mr. Santos na nakatingin sa'kin. "I mean, where did I go wrong? I do my job on
time and I usually work overtime. So, what's wrong?"

Hindi siya nagsalita at inilapag na lamang ang pangalawang puting envelope. It's a
letter, I guess.

Sumenyas lang siya na buksan ko 'yon saka niya pinagkrus ang kanyang mga braso sa
kanyang dibdib at sumandal sa upuan niya.

Wala na akong sinayang na oras at binuksan ko 'yong kulay puting envelope at binasa
ang nakasulat dito. It's printed neatly and folded perfectly.

Una kong nakita ang pangalan ng kompanya na nakaprint sa envelope.

Cavanaugh Finance Corp.

Ipagpapatuloy ko pa rin ba ang pagbabasa o hindi? Baka kasi nagkamali lang ng

pagbigay ng letter si Mr. Santos. Pero hindi e kasi may nakalagay na pangalan ko
rito.

Hindi na nakakapagtaka na para talaga sa akin ang sulat na'to.

To fill in my curiosity, I read the letter.

Work in my company.

'Yon lang.

Tangina. 'Yon lang? Langya. Anong klaseng letter 'to? At anong tingin niya sa
sarili niya? Sino ba 'to? Wala namang nakalagay na pangalan. Kaninong opisina o
kompanya ang pupuntahan ko?

"Well? Ms. Belmonte, is there something between you and this billionaire named Mr.
Lazarus Cavanaugh?"

Umirap ako sa kawalan bago tumingin kay Mr. Santos.

"May kinalaman po ba ang lalaking 'yon kaya niyo ako sinisante?" hindi ko na
napigilan ang inis na nararamdaman. Nawawalan na rin ako ng respeto para sa manager
na'to.

Umayos siya sa pagkakaupo at itinukod ang kanyang mga siko sa mesa habang
magkahawak ang kanyang mga kamay sa ilalim ng baba niya. "You know what, Ms.
Belmonte? I'm just doing my job and be practical to all the things around me. I
can't keep you in this place if this billionaire said so. He'll fire me if I didn't
fire you."

"This is unbelievable!" I slammed the letter on his desk that cause a harsh noise.
"I'll-I'll-" dinuro ko si Mr. Santos gamit ang nanginginig na hintuturo ko. "I'll
kill that bastard!"

Tatalikuran ko na sana si Mr. Santos nang may nakalimutan ako. Hinarap ko siyang
muli at kinuha ang envelope na naglalaman ng sahod ko.

Puno ng galit at inis ang puso ko nang padabog ako lumabas ng opisina ng manager.
Kinuha ko na ang mga personal na gamit ko sa locker ng mga staffs at umalis.

Pinagtitinginan pa ako ng mga katrabaho ko habang inaayos ko ang mga gamit ko.
Walang kung sino man ang nagtangkang humarang sa daanan ko palabas.

Nag-aapoy sa galit na pumara ako ng taxi. Hindi ko na ginamit ang kotse ko dahil
pwede namang lakarin ang distansya mula sa subdivision hanggang doon sa
pinagtatrabahuan kong banko at isa pa sayang 'yong gas.

Gusto ko sana magjeep na lang upang makatipid ngunit mas mabilis kapag taxi nalang
'yong sasakyan ko. 'Di na talaga ako makapaghintay na patayin ang lalaking 'yon.

Nang nasa harap na ako ng napakalaking building ng Cavanaugh Finance Corp. ay

walang tigil akong naglalakad hanggang sa nilagpasan ko 'yong guard na hinabol pa
ako.

"Ma'am! Ma'am! Hindi po kayo pwedeng pumasok kapag wala po kayong appointment
slip-"

Huminto ako sa paglalakad at hinampas ang envelope sa dibdib ng guard. "Hindi 'yan
appointment slip pero sapat na siguro 'yan para papasukin niyo ako." I didn't wait
for the guard's response. Nagpatuloy na ako sa paglalakad papunta sa isang
reception desk, I think. May babaeng receptionist dito na nakaharap sa computer at
nakasuot ng pormal damit.

"Good morning, Ma'am. How may I help you?" maligayang pagbati nito with her sweet
dimpled smile.

"What floor is Mr. Lazarus Cavanaugh's office?" I sarcastically smiled. Hindi lang
siya ang may dimple.

Nawala ang ngiti sa manipis na labi niya nang narinig nito ang sinabi ko. Tila
namutla siya. "M-Mr. Lazarus Cavanaugh, Ma'am? Are you sure-"

"Mukha ba akong hindi sigurado?"

"No, Ma'am," sumeryoso ang kanyang ekspresyon sa mukha nang nakitang seryoso ako.
"The CEO's office is located at the fifteenth floor."

Hindi na ako nagtagal pa doon at malalaking hakbang ang tinahak papunta sa

elevator.

There are three elevators pero ginamit ko 'yong isa na walang gumamit.
Nagkapagtataka lang dahil nagsisiksikan pa sila sa dalawang elevator na meron
namang isa rito.

I tap the fifteenth floor at sasara na 'yong pinto.

Kumunot ang noo ko nang nakita ang isang babaeng sumisigaw at tumatakbo papalapit
dito sa elevator kung nasaan ako.

"Teka lang po, Ma'am! Lumabas po kayo! That elevator is exclusively for the
Cavanaugh family only-"

She's too late. Nasara na 'yong elevator.

Napakamot na lang ako sa ulo ko.

Saan naman kaya ako dadalhin ng elevator na 'to at bakit mukhang para lang talaga
sa mga importanteng tao 'to?

Huminga ako nang malalim nang huminto ito at dahan-dahang bumukas.

My eyes widened at bigla akong nagdalawang isip kung lalabas pa ba ako ng elevator
o babalik na lang sa baba nang nakita ko kung saan ako dinala nito.

'Di ba ay kailangan ko pa'ng pumunta sa desk ng secretary niya na nasa labas lang
ng kanyang opisina upang makapasok?

"Come in, Ms. Belmonte."

Marahas na tumingin ako sa pinanggalingan ng baritonong boses na 'yon.

The elevator took me directly to his office. Kaya naman pala ay 'yong elevator na
ginamit ko exclusively for the Cavanaugh family only.

His office was surrounded with tinted glass walls, except na lang sa pader dito
malapit sa elevator.

Dumapo ang paningin ko sa lalaking maayos na nakaupo sa malaking swivel chair nito.
Hindi makalat ang kanyang desk. Lahat ng nakikita kong kulay dito ay itim, puti at
mga mamahaling kulay berdeng halaman sa gilid.

Walang ekspresyon sa mukha. He gesture his hand for me to sit on a comfortable dark
grey chair in front of his made in glass desk.

Iniwan ko ang dala kong mumurahing handbag malapit sa gilid ng elevator nang
lumabas ako at awtomatiko itong sumara.

I'm intimidated by the way he looked at me. The way his eyes follow my every move.

Akala ko ba ay ayaw niya nang makita ang pagmumukha ko. Tapos ngayon siya itong
naninira ng buhay ko. Hindi ko naman siya pinakialaman simula noong pinagtabuyan
niya ako a.

Hindi ako umupo nang huminto ako sa mismong harap ng desk niya. I won't leave any
traces of me in this office.

"Ano ba talagang problema mo?" mahinahon ngunit nagpipigil ng galit ang paraan ng
pananalita ko.

Tiklop ang sex appeal ni Mr. Santos nang bumaba ang tingin ko sa suot ni Lazarus.
Behind those costly three piece suit that he's wearing, tila nagsusumigaw ang
kanyang maskuladong katawan.

I'm not checking him out. It's just sudden and accidentally my eyes caught sight of
it.

Nabalik ako sa katinuan nang narinig ko ang pagtikhim niya.

"I want you to work in my company," he said it with no emotion. Wala talaga siyang
puso.

"For what? I'm contented with my work in the bank," I answered casually.

I don't see him as the successful Chief Executive Officer in this company. I see
him as the asshole who left me pregnant six years ago.
"Okay. Let's see if there's someone who'll accept you for work," tumayo siya at
niluwagan ang kulay itim na necktie habang nanatiling nakapokus sa akin ang kanyang
mga mapanuring mata. "Who's that boy last month?"

Tila naputal ang dila ko nang dahil sa tanong niya.

Akala ko talaga ay nakalimutan niya na ang tungkol sa nangyari noong nakaraang

buwan.

Sa tingin ko ay may hinala na siya but he chose to ask than assuming.

"H-He's-" I cursed in my mind and cleared my throat to stop myself from stuttering.

His eyes infinitesimally looked at me. Nanliit ang kaniyang mga mata na tila
inoobserbahan akong maayos. "Tell me, Ms. Belmonte," his impatiently voice made me
nervous.

Nakakainis. Bakit kanina ay ang tapang-tapang ko pang pumasok dito? Tapos ngayon
parang tinakasan ako ng katapangan.

"He's my son."

Marahan siyang tumango at ang buong akala ko ay 'di na siya magtanong ngunit
nagkakamali ako.

"Who's the father?"

"None of your business, Mr. Cavanaugh."

Mukhang kailangan ko talagang mailayo ang anak ko mula sa ama niya. Lazarus has the
connection, money and all. Isang salita niya lang ay maaring makuha niya na ang
anak ko.

Katulad na lang ng trabaho ko ngayon.

Halos namamanhid na ako sa paraan ng pagtibok ng puso ko, nagwawala ito.

Lazarus opened one drawer under his desk at may inilabas siyang kulay itim na
folder. Hindi niya inaalis ang kanyang paningin sa akin habang ginagawa 'yon
hanggang sa inilapag niya 'yong folder sa kanyang mamahaling desk.

"Read it."

Hindi lang siguro dahil sa sobrang lamig ng aircon kung bakit nanlalamig ang mga
palad ko ngayon.

Lumapit ako sa desk niya at matapang na kinuha ang kulay itim na folder.

Tinignan ko pa ang malamig na ekspresyon sa mukha ni Lazarus bago binuksan ang

folder.

It's a DNA test result.

Halos ilang segundo rin akong nakatitig sa papel na nasa loob ng folder na'to.
Nauubusan na ako ng hininga sa mga nakikita ko, nauubusan ako ng lakas at muntik ko
nang nabitiwan ang hawak kong folder.

Luzon Belmonte
Combined Paternity Index: 533,475

Lazarus Cavanaugh

Probability of Paternity: 99.9998%

Maraming numero ang nakikita ko pero itong dalawa lang ang binasa ko. The
interpretation.

"It's a DNA Paternity Test," the authority in his voice made me want to jump out of
this building. "What can you say? I'm the father of your child," he stated.

Paano nangyari 'to nang hindi ko naman pina-DNA test si Zon at mas lalo na siya.

Baka naman ay gawa-gawa niya lang 'to?

Sa kabila ng takot at kaba ay inangat ko ang DNA test result. "This?" hinampas ko
ang aking palad sa mesa niya bago tinuro ang papel ng DNA test result. "Is fake,"
then I ripped it into two, crumpled it and throw on his chest.

Hindi siya gumalaw at nanatili sa kinatatayuan niya kahit na nahulog na sa

kumikinang na sahig ang mga papel na pinunit ko. Malamig ang mga tinging ipinupukol
niya sa'kin at wala akong nakikitaang galit.

Just the usual expression on his face. Intimidating with his fierce eyes. Ni hindi
ko nakitang sumaya ang kanyang mga mata since the day that my eyes landed on him.

"If you're the father of my son? I'd rather raise him without a father. Yes, every
man deserve to be a father but my son doesn't deserve you," minabuti ko talagang
nasabi ko ng maayos ang bawat salitang lumalabas sa aking bibig.

I want him to feel what I felt before. 'Yong pakiramdam na pinagtabuyan at hindi
pinakinggan.

Tumalikod ako at naglakad pabalik sa elevator at kinuha ang handbag ko na nasa

sahig.

I was about to enter the elevator but stop midway when I heard him stoically say;

"I'll wait for the day that you'll come to me and beg, Calista. Remember that."

...
makamundo

Chapter 3

Hired

"Hoy Laki! Lagot ka sa'king gago ka!"

Parang bagyo akong pumasok sa loob ng bahay, pati na rin 'yong mukha ko ay parang
binagyo.

Magulong buhok nang dahil sa mahangin na sinasakyan kong jeep. Nagcommute ako dahil
ibang envelope pala ang naibigay ko sa guard kanina.

Akala ko ay 'yong letter ang binigay kong envelope. Kung minamalas nga naman, 'yong
envelope na kinalalagyan ng sahod ko ang naibigay ko. Nalaman ko lang 'yong nang
nakaupo na ako sa taxi at agad ding lumabas nang nakitang wala akong pambayad.

Sa sobrang pagmamadali ko kanina ay 'di ko na nai-check 'yon.

"Momma, what's gago?"

Nagulat ako nang narinig ko ang boses ng anak ko sa likod ng sofa. He's poking his
head out na parang nagtatago at sinilip lang ako.

His curious eyes tells me a hundred of untold questions.

"What are you doing there, baby? Come here..."

"Hush, Momma! We're playing hide and seek po!" agad siyang nagtago at hindi na ako
sinilip pa.

Talagang huwag magpapakita sa'kin ang lalaking 'yon.

I cursed on my mind whilst thinking about how to murder Laki.

Akmang lalapitan ko na sa kung saan nagtatago ang anak ko ngunit natigilan ako nang
may nahagip ang mga mata ko.

Isang bruskong katawan ng lalaki ang nakasandal sa may pinto ng kusina. Umismid ako
nang nakita ang malademonyong ngisi sa pagmumukha niya.

Ba't walang suot ng pangitaas na damit ang isang 'to?

Laki was still smirking at me so I held my middle finger up and rolled my eyes at
him.

Buti na lang talaga at nagtatago ang anak ko. 'Di niya makikita 'yon.

Laki looks like Lazarus in physical appearance but Lazarus' face was more strict
and serious. Laki was the other version of Lazarus, the prankish and playful. They
both have the sex appeal, with or without clothes.

"Zon baby, come out na," seryoso ang boses ko dahilan kung bakit agad na lumabas
ang anak ko mula sa pinagtataguan niya.

Gusto kong batuhin ng flower vase si Laki nang nakita ko ang kabuuan ng anak ko.

My son is half naked too.

Bwisit talaga. Paano kung sumakit ang tiyan niya? Ililibing ko talaga ng buhay
'tong si Laki.

Kinarga ko ang anak ko at inilapag siya sa sofa. Ngayon ay nakatayo na siya sa

harap ko sa ibabaw ng sofa. "Baby, pinakain ka ba ng Tito mo?"

"Yes po, Momma! I ate a bucket of fried chicken!" hinimas niya pa ang kanyang
maliit na tiyan. May iilang hibla ng buhok ang tumatakip sa mukha niya kaya inayos
ko ang medyo magulo niyang mahabang buhok.

Lumingon ako kay Laki. He crossed his arms against his chest as he leaned his left
upper arm to the side of the polished wooden door.

"I'll get his clothes."

Hindi ko siya pinansin nang dumaan siya sa likuran ko upang umakyat sa saktong size
at haba ng hagdan. Hindi naman gano'n kasikip 'yong bahay but the space is enough
for the two of us. Just me and my son.

Kinuha ko 'yong rubber band sa handbag ko at sinakop ang maitim na buhok ng anak ko
at tinali ito. Medyo pinagpapawisan kasi siya dahil sa kakalaro.

"Momma, I wanna cut my hair po. Sabi po kasi ni Tito Laki ay mukha po akong gay
kapag mahaba po 'yong hair ko po," his reddish moist little lips pouted while
saying those words. Medyo maarte pa rin ang pagkakabigkas niya sa letrang r.

"You don't look like a gay for me, baby."

"Pagupitan mo na kasi, nahiya ka pa."

I shot Laki a death glare. Nakababa na pala siya at inilahad sa akin ang kulay
plain dark blue na tee shirt.

Marahas kong tinanggap ang damit ng bata mula kay Laki at marahang isinuot ito sa
anak ko.

Hindi ko talaga alam kung bakit ang init ng dugo ko sa magkapatid na Cavanaugh.
Naiirita ako, naiinis. Nakakabanas na ewan. Siguro ay dahil 'to sa nangyari sa'min
noon ni Lazarus kahit isang buwan lang 'yon.

'Yong isang buwan na 'yon ay sobrang hirap talagang kalimutan.

"Hmm, Momma? Tapos na po kayong magwork? We can play na po?"

Saglit akong natigilan nang dahil sa tanong ng anak ko. Kinagat ko ang pang-ibabang
labi ko, pinipigilan ang galit na nararamdaman dahil baka ay masapak ko si Laki
nang wala sa oras.

Ayokong magsinungaling sa anak ko. He's young but I just don't want to feed my
son's curiosity with lies.

"Yes, my work's done, baby," bakas sa likod ng boses ko ang galit pero hindi ko
'yon pinahalata. "But you have to sleep first, okay?"

Nanatiling nakatayo sa gilid ko si Laki. I can see his stiff body at the side of my
sight.

Kinarga ko na si Zon at umakyat ng hagdan papunta sa kwarto niya. Iniwan ko roon si

Laki at alam kong hindi 'yon aalis hangga't 'di pa kami nag-usap.

After half an hour of telling his favorite story, singing his favorite lullaby
song, my son fell asleep.

Bumaba ako matapos kong hinalikan ang noo ng anak kong mahimbing na natutulog.
Pinapatulog ko talaga siya tuwing tanghali dahil kapag hindi ay alas sais pa lang
ng hapon ay makakatulog na siya nang dahil sa sobrang pagod sa paglalaro.

I didn't enrol him for school dahil may tutor naman siya every weekend and next
school year ko na siya ipapa-enrol sa isang private school na affordable ko lang
'yong tuition. It's my Mom's idea na dapat ay sa private school ko raw siya
papasukin. Tutulungan naman daw nila ako sa mga gastusin ng kanilang apo.

Nang bumaba ako ay bumungad sa'kin si Laki na prenteng nakaupo sa sofa habang
nanonood sa channel na Nickelodeon. At least ngayon ay may suot na siyang damit.

He took the remote from the center table and turned the television off the time he
saw me.

"Mukhang seryoso a," hindi maitago ang nang-iinis na tono sa malalim na boses niya.
"Oh? Ano na naman ginawa ko?" tila nagtataka ang kanyang mukha nang nakita niya ang
nagbabagang galit sa mga mata ko.

"Binigyan mo ba ng DNA sample ni Zon si Lazarus?" I can't help be suspicious to

him.

"Ang suwerte niya naman 'pag ako pa ang nagbigay sa kanya no'n," seryoso siya pero
'di pa rin nawawala sa boses niya ang pang-aasar. "I know Kuya Lazarus, he doesn't
need my help just to do what he wanted. What if he'll demand a custody of his own
son?" nakangising pang-iinis nito. "Support kita sa korte."

Nakakapeste talaga ang lalaking 'to. Pareho lang sila ng kapatid niyang demonyo.

Hindi naman siguro mainit ang dugo nila sa isa't isa ng kapatid niya? Parang 'di
kasi sila magkakasundo. Lazarus aimed high for their company and Laki was a
competitive magnate who have lots of connections in political, business and
whatnot.

I wouldn't be surprise if he found out more about what happened to Lazarus and me
before and how it all ended up having Luzon.

Si Irithel lang ang sinabihan ko tungkol sa nangyari sa'min ni Lazarus.

Nakatayo ako sa harap ni Laki habang siya'y nakaupo sa sofa. His knees were a
distance apart at nakapatong din ang dalawang siko niya sa kanyang dalawang tuhod
habang nakaangat ang paningin sa'kin.

"You're fired?"

"I have no choice."

"Hindi mo pa rin ba tatanggapin ang pera ko?" sinusubukan niya talaga ang pride ko.

I shook my head. "Maghahanap na lang ako ng ibang trabaho."

"Why didn't you just accept my brother's offer? Pinapahirapan mo lang ang sarili
mo."

That got me silent.

Minsan na akong nahirapan simula noong pinagbubuntis ko si Zon. I tried to contact

Lazarus even if it's impossible for me that he'll pick up the phone and answer my
call.

He wouldn't want to hear my voice nor see my face.

Tapos na ako sa parte ng buhay kong pilit na sumiksik sa buhay ng iba. I'm done
chasing him and beg for his help. 'Yong iniisip ko lang naman noon ay ayaw kong
lumaki ang anak ko nang walang ama kaya napilitan din akong kausapin siya tungkol
sa bata but he never listened.

Ngayong tahimik at mapayapa na ang buhay ko ay saka pa siya manggugulo? Sa kabila

ng ginawa kong pagligtas mula sa mga katarantaduhan niya noong high school pa lang
kami ay ito na naman siya?

Hindi pa ba sapat na sinira niya na ako?

"I would never do that," mariing sabi ko sa kanya.

I promise to myself that I would never beg again.

Kung ayaw ng isang tao sa'kin, hindi na ako mamimilit pa. Ayokong maging kaawa-awa
sa paningin ng anak ko. He used to see me brave and strong.

After a week since the incident in Lazarus' office happened, naghanap agad ako ng
bagong trabaho.

"I'm so sorry, Ms. Belmonte but we don't have any vacant position in this office
for you. Try to apply in Cavanaugh Finance Corp."

Lahat ng pinuntahan kong banko o 'di kaya'y kompanya ay nirereject ang apply ko
kahit kita naman na hiring sila dahil may nakalinya sa labas for interview tapos
nang nakita nila ang resum� ko ay rejected na agad.

They also suggested that I'll apply in Cavanaugh Finance Corp.

Halatang may kinalaman na naman dito si Lazarus.

Kanina pa ako nagugutom. Sobrang init din sa labas, nilalakad ko na lang 'yong
distansya kung saan ako pupunta sa susunod na papasukan kong banko upang mag-apply.
Wala na akong pera upang pambayad ng taxi o kahit anong masasakyan. Tambay naman
'yong sasakyan ko sa bahay, paubos na rin kasi 'yong gas no'n. Sa susunod na linggo
pa magpapadala ang mga magulang ko pero hindi ako umaasa sa pera nila. I need find
a job.

Si Zon ay iniwan ko muna sa bahay ni Irithel. Mayaman ang bruhang 'yon, she offered
me her money pero hindi ko rin tinanggap.

It's not all about pride.

"I'm so sorry, Ms. Belmonte but-" "Oo na! Oo na! Aalis na nga! Suhestiyon mo na
naman na subukan kong mag-apply sa Cavanaugh Finance Corp.? Akin na nga 'yang
resum� ko!" punong-puno ng inis ang paraan pagkakasabi ko no'n dahil pang ilang
beses na'tong nangyari sa'kin.

Para silang sirang turnilyo na paulit-ulit na lang ang mga sinasabi. Nakakainit ng
ulo.

Mainit na nga 'yong panahon, mainit pa 'yong ulo ko. Nag-ayos pa ako ng todo upang
maging presentable sa harap ng pag-aapply-an ko pero wala pa rin.

May ibang tinanggap ang resume ko pero sinabi namang tatawagan na lang daw ako
kapag natanggap ako. In the end ay alam ko naman kung saan ang patutunguhan no'n.
Umaasa lang ako sa wala kaya binawi ko na lang ang resume ko dahil kung tatanggapin
nila ako ay hindi na kailangang tawagin ako.

Hired na agad.

Ang lagkit sa balat ng pawis ko. Tanghaling tapat ay nandito ako sa labas,
naglalakad. Hindi malaman kung saan pupunta dahil halos lahat ng hiring etcetera
rito ay napag-applyan ko na.
Kahit hiring saleslady ay 'di ako tinanggap. Saleslady na nga 'yan a, 'di pa rin
ako tinanggap. Kahit waitress, wala. Wala na talagang pag-asa na may tatanggap pa
sa'kin.

Kanina pa talaga ako naglalakad dito at hapon na. I didn't eat lunch, may iilang
pera ako pero I have to save it para makabili ng favorite food ni Zon.

Namalayan ko na lang ang sarili kong napahinto sa paglalakad at tumingala sa

napakatayog na building ilang metro ang layo sa'kin.

Dinala ako ng mga paa ko sa building ng Cavanaugh Finance Corp. Nakita ko sa may
entrance si Lazarus at may kausap siyang lalaking businessman. Nakita ko rin ang
mamahaling kotse niya sa baba ng entrance na parang hinihintay siya.

Aalis na siguro.

Sobrang bigat sa puso ang kaninang dinadala kong galit.

Siguro ay oras naman para mailabas ko ang galit na'to.

Timing nang lumapit ako ay pumasok na 'yong businessman na kausap niya at pababa na
siya papunta sa kumikinang na kulay itim na sasakyan niya.

Natigilan siya sa paglalakad nang nakita ako. He's not surprised or happy to see me
here. Walang bakas sa ekspresyon sa mukha niya habang nakatingin siya sa'kin na
papalapit sa kanya.

Hawak ko 'yong pouch at resume ko. Pormal din ang suot kong damit, tight black
pencil skirt paired with white long sleeves shirt and a black shoes with a little
heels. Ang hirap kayang magheels kapag buong araw naman akong maglalakad. Hindi na
ako nagsuot ng blazer kasi nakalongsleeves na nga e, ang init pa ng panahon.

With gritted teeth, I stop right in front of him, four feet apart.

"Ms. Belmonte, what brings you here?" nothing's changed with his deep voice since I
heard it last week. It was plain and calm yet serious.

Hindi katulad noong huling pagkikita namin. Sumisigaw siya sa'kin, tinataboy ako.

Tumitig lang ako sakanya ng ilang minuto bago ko hinampas ang hawak kong resume sa
matigas niyang dibdib.

"Ano na naman 'to ha? Walang tumatanggap sa'kin kahit bilang janitress! Bwisit!
Marangal akong nagtatrabaho noon pero bakit kailangan mo pa'ng takutin si Mr.
Santos upang masisante ako! Ayokonh magtrabaho sa kompanya mo sabi!" lahat ng papel
na parte ng resume ko ay lumipad sa ere nang dahil sa paghampas ko nito sa matigas
na dibdib niya at hindi man lang siya natinag o 'di kaya'y umatras.

Ramdam ko ang mga mata ng mga taong nagtatrabaho mula sa loob at pati na rin 'yong
guard. Kaso ay ibang guard na ang naroon hindi na 'yong guard na aksidente kong
nabigyan ng pera ko.

Wala akong paki kung nagmumukha akong skandalosa rito.

Lazarus have all my attention at this moment.

"I'm not forcing you to work in my company, Ms. Belmonte. It's your choice,"
sobrang maawtoridad ng boses niya na 'di ko magawang putulin ang pagsasalita niya o
'di kaya'y sumingit.
Saka pa ako nakapagsalita ulit nang natapos na siya. "Pero mapipilitan ako dahil
walang tumatanggap sa'kin! Ang sama mo talaga!"

"Are you saying that you're going to work in my company now?"

"No! Hindi! Gusto kong sabihin at ipamukha sa'yo na magkakaroon din ako ng trabaho!
Ayos na sa'kin maging mangangalakal basta marangal!" kulang na lang ay sampalin ko
ang pagmumukha niya. Wala akong pake kung mababahiran ng dumi ang sinasabi nilang
napakagwapo niyang mukha.

"Sinasabi mo ba'ng hindi marangal ang trabaho sa kompanya ko?"

Sandali ako natahimik upang makapag-isip ng maibabatong salita sa kanya ngunit wala
talagang pumapasok sa isip ko.

"Does the cat got your tongue, Ms. Belmonte?"

I can't outsmart him.

"Shut up! Just stop those shit that you're doing, Mr. Cavanaugh! What do you want?
My fucking service in your company-"

"Watch your pretty little mouth, Ms. Belmonte." He's still formal and I can see a
progress on his expression. He looked pissed.

Sa sobrang galit ko ay wala na akong nasabi kaya tumalikod ako pero bago ako umalis
ay hinarap ko siya ulit and said, "Watch me say fuck you."

Iniwan ko siya roon na nakatayo pa rin at ramdam ko ang pagsunod ng malamig na

tingin niya sa'kin hanggang sa nakalayo ako.

Hindi ko na pinulot ang resume kong nahulog sa sahig kanina nang hinampas ko sa
dibdib niya 'yon.

Nakakapagtaka lang kasi bakit hindi siya nagalit nang hinampas ko 'yong resume ko
sa dibdib niya? Hindi ba nakakahiya 'yon gayong marami ang nakasaksi ng ginawa ko
kanina?

Hindi ko na problema 'yon. Wala rin akong paki kung nabahiran ko ang reputasyon
niya.

Papalubog na ang araw at nandito pa rin ako sa gitna ng syudad. Palaboy-laboy,

naghahanap ng maaaring pagtatrabahuan pero paano? Ngayong wala na akong resume.

I texted Irithel to take care of Zon dahil mukhang matatagalan ako sa pagsundo
sakanya ngayon. Paniguradong mag-aalala sa'kin 'yong anak ko kapag nakita niyang
gumagabi na tapos hindi ko pa siya sinusundo.

Kahit taga-hugas lang ng plato sa isang karenderya. Ayaw talaga.

Gaano kalaking halaga ang binigay ni Lazarus sa kanila upang hindi nila ako
tanggapin?

Gabi na talaga at naglalakad pa rin ako hanggang ngayon.

Umangat ang mga kilay ko nang may nakitang sign sa isang pamilyar na bar.

Hiring Waitress.
Nag-apply ako bilang waitress sa isang restaurant but no one accepted me.

Nagdadalawang-isip ako kung papasok ba ako o hindi. Marangal naman siguro na

trabaho ang pagiging waitress sa isang bar 'di ba?

Waitress lang naman e. Hindi prostitute. Pero paano kung may babastos sa'kin?
Importante pa ba 'yon? Ang importante ngayon ay ang magkaroon ako ng trabaho.

Lumapit ako sa entrance ng bar at nanlaki ang mga mata ko nang nakita ko ang
kabuuang panlabas ng bar.

Kaya naman pala pamilyar.

Ito 'yong bar na pinuntahan ko kung saan ko unang nakausap si Lazarus.

Same as when I've been here, the expensive bar looks fun and colorful with its
dancing lights, disco ball on top of the dancing floor and neon lights.

It's six in the evening kaya wala pa'ng masyadong tao rito. Mamayang ten na siguro
dadami ang mga tao.

Lumapit ako sa guard na siyang nagsabing mukha raw akong underage.

"Hiring waitress? Where can I apply?" tanong ko sa kanya. Nakita ko kung paano
lumaki ang mga mata niya nang nakita ako.

I can see the confusion in his eyes that has dark shadows under. "Inside, just go
straight to the staff's room."

I nodded and simply walked in.

May iilang mamayamang tao ang nandito. Nag-iinuman, nagsisiyahan pero diretso lang
ang lakad ko and I fix my gaze on the white door a distance away from me in the
very corner of this marvelous bar.

Kumatok muna ako sa pinto ng staff's room bago ito bumukas kaya pumasok na ako.

I didn't expected what I see. Akala ko ay pormal din ang pag-aaply rito.

"My God! Bakla, ano ba! Hindi sila ang klase ng waitress na hinahanap ko! Nakikita
mo ba ang mga bartender ko? Effect silang lahat! Ang hot ng mga baby boys at baby
girls ko rito tapos sila? Sila ang mag-aapply sa bar ko?"

Nakaupo ang isang professional na bakla sa isang mesa at nakahawak ang isang kamay
niya sa kanyang temple na parang sobrang stress siya habang kausap niya ang isang
bakla at may halos limang babae ang nakahilera sa harap nila.

"Girl, 'wag ng stress," hinilot pa ng baklang kinakausap niya ang kanyang mga
balikat.

Umangat ang tingin ng baklang stress na nakaupo sa kanyang upuan sa harap ng mesa
at timing na nahagip ako ng paningin niya.

Sa isang iglap ay nawala ang stress sa mukha niya nang slow motion siyang tumayo
habang nakatitig sa'kin.

The gay was checking me out.

Nagmamadali siyang lumapit sa'kin at iginiya ako papalapit sa isang sofa.

"Mag-aapply ka girl? Timing! Kulang kami ng waitress!" he even checked my body

figure at itinaas niya pa ang iilang hibla ng buhok ko.

Bumaling ako sa mga babaeng nakahilera rito na pinapalabas ng baklang assistant

siguro ng baklang nasa harap ko ngayon.

They aren't crossdressing. 'Yong buhok nila ay boy cut at 'yong damit nila ay
panlalaki rin pero kung umakto sila ay parang babae.

"Yeah, mag-aapply ako pero-"

"You're hired! Just sign this papers. Isang month lang ang trabaho mo rito and
every weekend ang sahod mo. If you want to work here again after one month, you can
sign another contract!"

He sounded desperate to have me working here. Hindi naman siguro nila ako ibebenta
'di ba?

Pinaupo niya ako sa sofa at inabot ng assistant niya ang isang folder at black sign
pen.

"Anyways! I'm Ruru Vicedo the manager here but you can call me Aurora and this is
Mike but just call her Mikaela." ang tinis ng boses niya. It's kinda irritating but
entertaining.

Binasa ko muna 'yong nakalagay sa kontrata at nang nabasa kong safe naman walang
halong prostitusyon ay pumirma na ako.

"When can I start-?"

"You can start now, dear!"

Binigyan niya ako ng damit at pinapasok sa isang restroom dito upang magbihis.

Ba't ang bilis ng mga pangyayari?

Nasa loob pa rin ako ng restroom at nakatingin sa repleksyon ko sa salamin while

wearing the clothes that Ruru Vicedo has given to me as my uniform.

Hindi naman siya malaswa o masagwang tignan. It's formal na katulad din ng suot ng
mga bartender dito.

Ang kaso lang ay sobrang nakakapit ito sa katawan ko dahilan kung bakit nakikita na
'yong totoong hugis ng aking katawan. It's not that perfect since my body was
suffering from pregnancy before pero naibalik ko rin naman ang tamang pangangatawan
ko nang nagsimula akong nagwork out sa gym ni Domino plus healthy diet.

The clothes is skintight and it's so uncomfortable. Hanggang hita ang kulay pulang
skirt nito and the upper was a black tube. 'Di naman kita ang cleavage ko, minabuti
ko talagang mas itinaas ko ito sa dibdib ko.

Ang sabi ng bakla ay itali ko raw 'yong buhok ko into a messy bun. Hindi na ako
nahirapan kasi magulo naman talaga ang buhok ko but not in a way na sobrang gulo.

"Here's the tray, girl! Go girl on fire!"

Nang lumabas ako ay ibinigay pa sa'kin ni Ruru o Aurora ang isang kulay itim na
tray at pinagtutulak na ako palabas ng staff's room.

Walang ibang tao sa staff's room kung 'di ay sila lang dahil nagsisimula nang
magtrabaho 'yong iba.

Ngayon ay may nakikita na akong ibang babae na katulad ng suot ko. They're all sexy
and hot in their own way.

Gulat na gulat din ang bartender na sinusungitan ko noon nang nakita niya ako.
Hindi na ako nakipag-usap sa kanya dahil may biglang tumawag sa'kin.

"Miss, a bucket of beer, please."

"Anything else, Sir?"

"Well, may I order... you?"

Ang sarap ihampas sa mukha niya ang hawak kong tray.

Awkward akong tumawa at umalis na upang kunin ang gusto nila. Naramdaman ko pa ang
pahabol na tingin niya sa'kin at pati na rin ang mga kasama niya.

They're sitting on a round sofa na may mesa sa gitna. Mukha silang mayayaman at
nagkakatuwaan lang dito. Halos lahat ng nandito ay mayaman at kasing edad ko lang
and above.

Agad na insikaso ng ibang bartender ang sinabi kong order ng mga lalaki roon.

Tatlong oras ang lumipas at nagugutom na talaga ako. It's almost ten at alas tres
ng madaling araw ang out ko.

Namimiss ko na 'yong baby ko. Nag-aalala ako dahil baka ay hindi siya makatulog o
baka naman ay umiiyak na siya ngayon dahil wala pa ako sa bahay ng Tita Irithel
niya.

Malapit ng mag-alas diyes at may iba namang lalaking malagkit ang tingin sa'kin but
I didn't mind it. Focus lang ako sa pagkukuha ng order nila at madalas ay pumapasok
sa isip ko ang anak ko.

"Miss," tawag ng isang mukhang manyak na lalaki sa'kin kaya wala akong nagawa kung
'di ang lumapit.

"Anong-"

I almost stumbled when I felt something hard wrapped around my small waist and
pulled me out of the table. Nahulog pa sa sahig 'yong hawak kong tray.

Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng ramdam ko ay lalaking biglang mahigpit na
hinawakan ako sa bewang.

Madilim kaya at ang sakit pa sa mata ng mga gumagalaw na ilaw rito. Ang ingay din
at amoy usok mula sa isang mamahaling sigarilyo.

Kinakabahan na ako. Hindi ba pwedeng magwala? What if Ruru will fire me because I
hurt his costumer?

Sobrang nakadikit ang katawan ko sa lalaking nakahawak sa aking bewang na pati ang
gamit niyang pabango ay naaamoy ko. His scent was somewhat familiar.
Papasok kami sa isang madilim na corridor na hindi ko alam na meron pa lang ganito
rito.

He then slammed my body hard against the wall and cornered me. He leaned forward
and whispered huskily.

"Marangal na trabaho huh?"

...
makamundo

Chapter 4

Forced

I pushed myself harder against the wall trying to create a little distance between
us. Pero mas lalo niya lang idinikit ang matigas na katawan niya sa'kin. Like he
could almost crashed my slender body in just a single snap of his finger.

He never did this to me before. Usually kasi kapag tapos niya na akong gamitin ay
agad siyang lalayo at mukhang mandidiri sa'kin.

Hearing the noise from the partying crowd in the bar to this narrow, dark and
deserted corridor, I can't scream nor shout and ask for help.

Walang makakarinig sa'kin.

Itinagilid ko 'yong ulo ko nang tumungo siya at inilapit ang kanyang mukha sa'kin.
Kapag ihaharap ko kasi ang mukha ko ay baka mahalikan niya ako.

He never kissed me before, just a plain sex to save his ass.

Naramdaman ko ang kanyang mga malalaking kamay sa aking siko at idinikit ito sa
pader.

"Calista, do you know exactly what you're doing?" hindi ko maipaliwanag ang galit
sa kalmadong boses niya. Hindi naman siya nagtitimpi, galit siya sa kalmadong
paraan. "Where's my son?" he squeezed both my elbows but not that hard
simultaneously as he whispered over my ears.

Ramdam ko ang mainit ngunit presko sa pakiramdam na hininga niya. I feel goose
bumps on my neck where his fresh breath hit and burned my skin. Some hair on my
neck were raising because of the sudden feeling of excitement.

Damn. I shouldn't feel like this.

Ignoring the hair-raising feeling, I groaned in displeasure.

"Lumayo ka nga sa'kin-"

"Have you ever thought of that before wearing these trash of clothes? Natural lang
na lumapit ako sa'yo dahil nakasuot ka ng ganito at isa pa nasa bar tayo, hindi sa
simbahan." "You're taking every guy's attention in this bar," 'yong boses niya
talaga ay magkaiba sa boses niyang marahas at sumisinghal sa'kin noon. I can also
feel how irritated he is right now but his deep voice remained calm.

Nasaan na 'yong Lazarus na pinagtutulukan ako at marahas na hawakan ang buhok ko

noon?

"Anong pinagsasasabi mo?" sa totoo lang
nagsasalita rito na nakaside-view 'yong
nakuha ko rin ang atensyon mo?" I tried
position in front of him but he already
and took a step back from me.
kahit galit din ako ay para akong tanga'ng
ulo at hindi makatingin sa kanya. "Na
to move and adjust my uncomfortable
did it for me when he released my elbows

"You already have my attention since you have my son," even we're talking in this
bar. He's still sounded professional, formal and strict with his eyes full of
seriousness.

Kahit madilim dito ay sinusubukan ko pa ring makita ang pagmumukha niya. Umayos ako
sa kinatatayuan ko. "Excuse me? Your son? Anak ko lang siya, Lazarus. Anak ko
lang," I proclaimed.

This ain't the first time that we called each other by our first name. Kilala ko
siya noong high school sa pangalawang Zarus.

"I want to live my child with me, Calista."

Umakto akong napasinghap na parang nagulat sa sinabi niya but it ended up

sarcastic. "Hindi mo nga siya anak," I tilted my chin up just to meet his humorless
eyes. "Kahit anak mo pa siya, hindi ako papayag sa kagustuhan mo! Pwede ba? Umalis
ka na! Kasi 'yon naman lagi ang ginagawa mo 'di ba? Lumalapit ka lang sa'kin kung
may kailangan ka e, aalis naman kapag nakuha mo na ang kailangan mo pero no'ng ako
ba ang nangangailangan sa'yo, nanatili ka ba?"

"Can't you understand that we're still young that time?" Akala ko talaga ay susuko
na siya at hihingi ng tawad nang dahil sa ginawa niya noon base sa unang sinabi
niya. He's relentlessly towering over me as superiority surrounded him. "At hindi
ko pinagsisisihan ang nagawa ko noon."

Ang sarap niya talagang iumpog sa pader.

"Ang kapal talaga ng mukha mo."

"I want to talk to you privately in case of custody-"

"No! Hindi ko nga ibibigay sa'yo ang anak ko!" hindi ako makapaniwala sa reaksyon
ko. Dahil sa galit ko nang narinig ko ang salitang custody ay naputol ko siya sa
pagsasalita. "Huwag na huwag kang magtangkang lumapit sa'kin at gamitin 'yang
bilyong-bilyon mo'ng pera para makuha ang anak ko! You don't have the rights-"

"I have. I am the father," he silenced me.

Kinuyom ko ang aking mga kamay at parang gusto kong manakit. Gusto ko siyang saktan
katulad ng ginawa niya sa'kin noon pero bakit parang hindi naman siya naaapektuhan?

Kahit sunutukin ko pa siya ay alam kong hindi rin naman siya masasaktan.

He's standing in front of me like a god of his own.

He's so insensitive. Kahit anong ibabato ko sa kanya na mga masasakit na salita ay

parang 'di naman siya naaapektuhan. Hindi rin siya nagtitimpi ng galit, galit siya
pero kahit gano'n ay kalmado pa rin ang postura at ang paraan ng pananalita niya.

Magkaiba talaga noon.

"Ilang beses ko ba'ng sabihin sa'yo na hindi ikaw ang ama ng anak ko? Mapilit ka
rin e," kulang na lang ay sasabunutan ko ang sarili ko nang dahil sa sobrang inis.

"Alam kong alam mo ang totoo, Calista. Stop denying it." May inilabas siyang gamit
mula sa bulsa ng pants niya at inilahad sa'kin.

He's wearing a civilian clothes. The typical clothes that a billionaire would wear
in a high-end bar or club. A black leather jacket with plain white tee shirt under
and a denim pants.

Not formal at all but he speaks like we're in a very serious meeting.

Kung magbibiro kaya ako?

"Tss," I looked down at the thing he held up to me.

His cellphone.

"Call your friend, tell her that bring Luzon in my place. I'll text her the
address," he instructed like he's a professor and I'm his stupid brainless student.

"What makes you think that I'll do it? Paano mo nalamang nasa bahay ng kaibigan ko
ang anak ko? I won't let you come near my son, Lazarus. Just stop this nonsense and
why do you want to have my son so bad?" I asked, not afraid of what may be the
consequences of it.

"Don't try my patience, Calista. Call your friend."

Tinanggap ko ang mamahalin niyang cellphone. Not to mention the brand of it. Hindi
ko maiwasang mailang sa paraan ng pagtingin niya sa'kin habang in-on ko 'yong
cellphone niya.

A little light from the phone illuminated my face.

Umangat ang isang kilay ko nang nakitang wala itong password or pin at wala naman
akong paki so I proceeded to the phone icon.

I typed Irithel's number.

I tapped the loudspeaker to let Lazarus hear my friend on the other line despite
the beating and noise outside of this dark corridor. Inangat ko 'yong phone
hanggang sa baba ko upang marinig kong mabuti ang sasabihin ng kaibigan ko kapag
sinagot niya na ito.

Matapos ang tatlong ring ay sinagot ito ni Irithel.

"Hello? Who's this?" bakas sa boses niya ang pagtataka. Malamang dahil unknown
number ang tumatawag sakanya.

"It's me, Rith."

"Cal! Akala ko kung sino na e! Nabasa ko 'yong text mo-"

"T-Tita, is that Momma po? Where is, Mom-ma?"

Nanlambot ako nang narinig ko ang boses ng anak ko sa background ng kabilang linya.
Tila kagagaling niya lang sa pag-iyak. I can hear his little sobs.

"Yes, baby boy. Wait lang ah? Sit ka muna, okay? Kakausapin ko si, Mommy mo. Don't
cry na, baby boy." marahang pagpatahan ni Irithel sa anak ko.

Umangat ang tingin ko kay Lazarus at umiwas din ng tingin nang nakita ko ang
pagiging mas seryoso at kalmado niya.

"Irithel-"

"Naiiyak na ako rito, Cal! Hindi ko alam kung paano ko patatahanin 'tong anak mo!
Anong gagawin ko? Ba't ang ingay naman yata riyan? Nasa bar ka ba?"

"I'll explain everything next time, sa ngayon..." napalunok ako dahil sobrang hirap
sabihin ng gustong ipapagawa ni Lazarus sa'kin. "Bantayan mo si Luzon at huwag
mo'ng hahayaang may kukuha sakanya." I ended the call at ibinalik kay Lazarus ang
cellphone niya.

He remained dead silent and didn't accepted his phone.

Napamura ako nang hinila niya ang isang braso ko at kinaladkad palabas sa corridor
na 'yon. Ang laki ng bawat distansya sa paghakbang niya kaya nahihirapan akong
maglakad, dagdagan pa ng paraan ng paghila niya sa'kin.

Nang nakalabas na kami sa madilim na bahagi ng bar ay palakas nang palakas ang
tugtugin at mas lalong nagiging wild ang mga tao sa dance floor.

I can't imagine myself grinding my body to some stranger like how the girls or
women in this club do it on the dance floor.

"Ano ba! Pasalamat ka talaga dahil customer ka rito!"

Wala namang nakapansin sa'min nang dumaan kami sa mataong gilid. May iilang magjowa
sa gilid na naghahalikan o 'di kaya'y naghahawakan ng ano, sa hips o 'di kaya'y
hinihimas 'yong legs. May iba ring babae na nakaupo sa hita ng lalaking nakaupo sa
sofa.

'Yon ang madalas na nadadaanan namin ni Lazarus dito sa corner ng mamahaling bar
slash club basta ewan.

Most of them followed us with their judgemental and curious stares.

Hindi ba naiilang si Lazarus? Kasi ako kanina pa ako naiilang, naiinis, naiirita,
napepeste. Pakiramdam ko ay mababaliw ako kapag hindi ako aalis sa lugar na'to.

While Lazarus was dragging me, I tried to remove his large hand from gripping on my
arm but unfortunately anong laban ng babae kapag 'yong lalaki na ang gumamit ng
puwersa?

May binuksan na pinto si Lazarus at nanlaki ang mga mata ko nang napagtantong ito
ay ang pinto ng staff's room.

Sinara niya ang pinto nang nakapasok na kaming dalawa pero nanatili siyang
nakahawak sa braso ko.

'Yong ingay sa labas ay hindi na masyadong naririnig dito sa loob ng staff's room.

"Hey hottie, anong kailangan mo? May problema ba?" pambungad ng malanding boses ni
Ruru na prenteng nakaupo sa kanyang upuan at nakapatong pa ang dalawang paa sa mesa
niya. Kasama niya si Mike na abala sa pagtitipa sa cellphone niya na nakaupo sa
sofa kung saan nila ako pinaupo kanina.
"I want you to fire this woman," his baritone voice was again, calm but dangerous.

"Pero sexy, ang sabi ng kuya mo ay hindi kami pwedeng-"

"I don't care, just fire her," kahit hindi siya nagmura ay sobrang mapanakit pa rin
ng mga salita niya.

Hindi katulad noon na halos lahat ng mura ay ibabato niya sa'kin upang lumayo lang
ako sakanya.

I was confused of what Mike or Mikaela said. So, pagmamay-ari ng nakatatandang

kapatid ni Lazarus ang club na'to? Imposible namang si Laki kasi tinatawag niya
namang kuya si Lazarus, ibig sabihin ay may mas nakakatandang lalaki pa silang
kapatid.

Bakit lahat sila lalaki? Kawawa naman 'yong nanay nila kung gano'n.

Ang alam ko lang ay tatlo silang magkakapatid na Cavanaugh. Si Lazarus at Laki lang
ang nakilala ko. Laki introduced himself to me when Zon was just at the age of
three.

Ano ba'ng nagawa kong kasalanan sa lalaking 'to? He's so unfair, kung titiisin ay
siya nga ang may kasalanan sa'kin.

Ayokong masisante kaya hindi ako umimik.

"Okay, handsome. I'll just talk to your brother about your concerns," pagsuko ni
Ruru at hindi pa rin mawala ang lagkit ng tingin niya sa katawan ni Lazarus. His
sex appeal was a big disturbance to the gay. "Are you going to take her? Anong
ginawa niya sa'yo?" kung makapagsalita siya ay parang wala ako rito sa loob.

Akala ko ay hindi siya papayag. Ba't ba kasi nabighani siya sa pagmumukha ni

Lazarus? It's just his sex appeal like who would resist him?

I would.

"Where's her things?" how calmly rude. Hindi niya man lang sinagot ang tanong ni
Ruru at inilibot ang paningin sa buong silid.

Napapangiwi na ako nang dahil sa higpit ng pagkakahawak niya sa braso ko.

"Get in there, hunk baby, you can see a mini lockers for the staffs," Mike even
made a little high and low intonation in his voice.

Sila na pala ang nag-ayos sa mga gamit ko kanina dahil agad na nila akong
pinagtulakan palabas.

Pumasok si Lazarus habang hila pa rin ako sa tinuturo nilang mini lockers dito.
Meron nga'ng lockers. It's a box sized lockers, a square shaped. Parang bookshelf
lang o baggage counter. The little door of it was transparent kaya makikita namin
kung ano ang nasa loob nito.

Nang nahagip ng mga mata ni Lazarus ang pouch kong dala kanina na nakapatong na
ngayon sa nakatuping suot kong damit kanina ay agad niya 'yong kinuha gamit ang
malayang kamay dahil 'yong isang kamay niya ay nakahawak pa rin sa braso ko. It's
too tight that he might break my bones.

"Macho dear, your brother called-"

Lazarus then stormed out of the staff's room while dragging me, leaving the two
gays with mouth agape.

We go through the drunken state of the club. Maingay, mausok at masakit sa mata ang
mga makukulay at malikot na ilaw sa buong paligid. May ibang nababanga ko dahil
hila lang nang hila si Lazarus sa'kin at kahit may nakabangga na rin siya 'di niya
pinapansin.

Makakalabas lang talaga kami rito sa club na'to ay hindi ko alam kung ano ang
magagawa ko sa kanya.

"Hey! Watch where you're going, bitch!" galit na sigaw ng babaeng sa tingin ko ay
may lahi. Sobrang iksi ng suot niyang kulay itim at kumikinang na damit.

Hindi ko kasi siya nakita dahil hinihila ako ni Lazarus at hindi ko naman
sinasadyang mabangga siya sa gilid dahilan kung bakit natapon ang inumin niya sa
sariling niyang damit.

Nang nakalabas na kami ng club ay saka pa ako nakahinga ng maluwag. 'Di na siya
masyadong maingay dito sa labas at sobrang lamig ng pangggabing hangin. Pero kahit
gano'n ay 'di pa rin mawawala ang mga taong naghaharutan at naglalandian dito sa
labas.

I couldn't see the presence of the night sky with its shining stars and moon since
there are thick dark clouds up, blocking its view.

Sa tingin ko ay uulan. Kanina naman ay sobrang init a?

The streets were dark but there are still lively people who used to have a late
night walk.

Patungo kami ni Lazarus sa parking lot. Nakakainis lang dahil kinakaladkad niya pa
rin ako.

"Lazarus! Bitiwan mo nga ako!" I tried to root my heels on the ground to stop him
from dragging me but nothing happened. Mas lumala lang 'yong sakit na kanina ko pa
naramdaman sa mga paa ko. "Ano ba! Nakakarami ka na sa'kin a!" I hissed.

Imagine? I was walking around the city all day? I'm tired but I don't want to give
up, I want to give my son a better future even if giving him the life that he
deserves might destroy mine.

Kahit 'yong mga naglalandian dito ay napapatingin na rin sa direksyon namin.

For the second time around, he pinned me against the door of his black luxury car
that's screaming of supreme and money.

"One last chance, Calista. Call your friend, now," hindi naman galit ang kaniyang
boses at hindi rin nagtitimpi ng galit. Kalmado lang siya na parang alam na alam
niya kung ano ang kaniyang ginagawa.

Just like the ocean waves, calm but dangerous and there's a big possibility that
I'd ended up, drowning.

Hawak ko pa rin naman ang cellphone niya dahil 'di niya naman ito tinanggap kanina
nang isinuli ko ito sa kanya.

Napakagat labi ako nang binuksan ko ang cellphone niya at nakita ang oras.
It's almost eleven.

Nakatulog na kaya si Zon? O baka naman ay umiiyak pa rin siya at hinahanap ako
hanggang ngayon?

I need to decide.

I know that he's longing for his father even if they haven't meet, nagkita na sila
sa banko pero sandali lang naman 'yon dahil umalis din kami agad.

Entering Irithel's number on his phone. I called my best friend and she immediately
answered the phone, knowing that it's me.

"Cal! Si baby boy mo, hinahanap ka pa rin-"

"Irithel..." huminga ako ng malalim upang makakuha ng lakas sa kailangang sabihin.

"Pwedeng pakihatid na lang si Zon? I'll text you the address using the same
number."

Hindi pa nga nakapagsalita si Irithel sa kabilang linya nang biglang inagaw ni

Lazarus sa akin ang cellphone niya at pinutol 'yong tawag.

Hinila niya ako at binuksan ang pinto ng mamahaling kotse niya saka niya ako
tinulak papasok.

Nakakapagtaka dahil bakit kailangan kong sumama sa kanya?

I was silent the whole ride with him. Medyo maginaw sa loob ng kotse niya dahil sa
air-conditioned ito but I didn't mind. I was thinking about my son. It's already
eleven at hindi pa siya nakatulog dahil sa pag-iyak at hinahanap ako.

Nakaupo ako ngayon sa isang mamahaling kulay puting malambot na kama while drying
my hair using a white clean towel.

I'm in one of Lazarus' room in his Babylonian condo unit. He provided me everything
that I needed, clean clothes, dinner, personal things like hairbrush, toothbrush
and etcetera.

Agad akong naligo. Hindi ako umimik simula noong nasa sasakyan niya pa lang kami.

Nasa labas siya ngayon. Baka sinusundo ang anak ko.

Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na pumayag ako sa kagustuhan niyang ipasama ko
sa kanya ang anak ko.

We haven't talk about it. Pag-uusapan pa namin. Sa ngayon ay ayoko na munang

pahirapan ang anak ko at pati na rin ang sarili ko.

Naiipit na ako sa sitwasyon ko. Gusto ni Lazarus na makasama si Zon at gano'n din
naman si Zon. Ipagkakait ko ba ang isa sa mga kasiyahan ng anak ko? How selfish of
me.

Am I just doing this because of the anger that build up inside me since Lazarus
left me pregnant?

Nabalik ako sa realidad nang narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto.

"M-Momma!"
Luzon came rushing to me. Tumayo ako at sinalubong siya. Kinarga ko ang aking anak
at nakita ko pa ang iilang patak ng luha sa pisngi niya. Sobrang higpit pa ng
pagkakayakap niya sa leeg ko at doon isiniksik ang kanyang medyo mabasang mukha sa
leeg ko.

My heart broke when I heard my baby sobbed.

"Don't cry, baby. Momma's here. Sshh..." I rubbed his baby back, back and forth to
calm him. Gumagalaw kasi ang likuran niya dahil umiiyak siya.

"M-Momma, I thought you left me po. W-Where have you been, Momma?" bakas pa rin ang
lungkot sa basag niyang boses.

Lumipat ang paningin ko kay Lazarus na ngayon ay nag-iisang nakatayo sa may pinto.
Kalmadong pinagmamasdan kami.

"Kung hindi ko magawang makuha ang anak ko sa'yo. Ikaw na lang ang kukunin ko."

He purposely forced and brought me here because he knew that I can't be away from
my son even just for a night.

...
makamundo

Chapter 5

Argue

In this ostentatious room he have here in his priceless condo unit, my son finally
stop from crying.

White plain wall and ceiling. Average size of crystal chandelier was hanging above
with its yellowish light. Classy furnitures was placed neatly in the corner. A
shelf consisted with variety of books, glass table with its blooming fresh red
roses in a glass vase, a white sofa at the side. There's a walk-in closet that I
haven't even check if there's clothes inside. I can't believe when I used the
bathroom earlier.

This is just too much.

"Momma? Why are we here po?" the curiosity in my son's glistening eyes was trying
to catch my attention.

It's 11:30pm.

Lazarus told me that I'll wash Luzon first before sleeping. Half bath lang kasi
matutulog na rin naman siya.

Pinasuot ko kay Zon ang damit na binigay ni Lazarus sa'kin upang suotin ni Zon.

"Don't worry, baby, okay? Uuwi rin tayo, miss mo na ba ang mga toys mo?"

"I saw Daddy, Momma!"

Pinaupo ko siya sa malaki at malambot na kama. I pulled the white thick sheets and
get my son under it.
Naiinis ako sa suot namin ng anak ko ngayon.

It's his white tee shirt.

Hindi ko alam kung saan siya galing nitong suot naming underwear ngayon dahil
kanina ay nakita ko pa ang pricetag nito. Baka bagong bili?

Halos nagmumukha nang gown ang damit ni Lazarus sa anak ko at nagmumukha naman
itong dress sa'kin. Hanggang hita lang 'tong tee shirt niya sa'kin pero para sa
anak ko ay lagpas tuhod na sa kanya. Umalis siya kanina at nagpaalam na maliligo
muna. Ilang kuwarto kaya ang meron siya rito sa mamahaling condo niya?

I heard the varnishy door opened.

Tatakpan ko na sana ng puting comforter ang kalahati ng katawan ng anak ko ngunit

'di ko naituloy nang tumingin siya sa may pintuan at nagmamadaling tumayo.

"Daddy!" he immediately get down from the huge bed. Kahit nahihirapan pa siyang
bumaba dahil medyo malalim ang bababaan niya para sa kaniyang maliit na katawan ay
nagawa niya pa ring bumaba nang tinulungan ko na.

Lumingon ako sa may pintuan kung saan tumakbo ang anak ko patungo roon.

It's Lazarus.

And he's half naked.

Nakasuot lang siya ng isang kulay maroon na shorts, hanggang tuhod niya lang.

I won't deny the fact that his body was screaming in extreme sex appeal. I'm blind
if I wouldn't say that he has the perfect shape of absolute six packs and also his
picture-perfect body build.

Ba't hindi siya nagsuot ng damit pangitaas? Don't tell me naubusan siya ng damit
dahil pinasuot niya sa'min? Impossible.

Inangat ni Zon ang dalawang kamay niya nang nakarating siya sa kinatatayuan ni
Lazarus, parang gusto nitong magpakarga.

My heart was palpitating so fast. Parang kinakabahan ako at natatakot nabaka ay

pati ang anak ko, tatanggihan niya.

He didn't ignored my son.

Kinarga niya 'yong bata at inayos niya pa ang iilang hibla ng buhok ni Zon na medyo
tumatakip sa mukha ng bata.

Luzon looked at his father with pure happiness in his photocopied eyes. Hindi ko
talaga maipagkailang magkaparehong-magkapareho sila ng hugis at kulay ng mata.

A very dark brown orbs in their eyes. Sa sobrang dark ay para na siyang kulay itim.
'Yong ibang tao kapag natatamaan ang kanilang mga mata ng ilaw ay magiging light
brown pero 'yong sa anak ko ay hindi. Mas lalong maging dark.

Ang pinagkaiba lang ay 'yong paraan ng pagtingin nila. My son looks at me or at

anything or any person in an innocent way and humorous, in the other hand, Lazarus'
look was calm, professional and strict.

Bakit parang walang hiya 'tong si Zon na lumapit sa ama niya? Nakakainis talaga.
Baka natutunan niya 'yon kay Laki?

'Yong ibang bata naman kapag hindi nila nakasama ang kanilang ama simula noong
sanggol pa ay kapag nakilala nila ang kanilang ama, 'di ba ay nahihiya sila?

'Tong batang 'to hindi.

"Daddy! Did you save Momma from bad guys po? Kaya hindi nauwi si Momma po?" daldal
ng anak ko habang nakakapit ang kaniyang dalawang maliit na braso sa leeg ng
kanyang ama.

"Yeah, son," kalmadong tugon ni Lazarus dahilan kung bakit napairap ako nang wala
sa oras.

"I'm sorry po, Daddy..." my baby look down at his father's chest. Sadness was
written all over his cute face. "Hindi ko po naprotect si Momma..." 'yong basag na
boses ng anak ko ay parang anong minuto man ngayon ay iiyak na siya.

Tinapunan ko ng masamang tingin si Lazarus nang tumingin siya sa direksyon ko.

"She's safe now, you don't have to worry anymore," wala man lang nababakas na
paglalambing sa boses ni Lazarus. His strict eyes was staring at the whole of me
while he's saying those words.

Pinapaniwala niya sa kanyang mga kasinungalingan ang bata.

Naglakad siya papalapit sa'kin habang karga niya si Zon at buti na lang ay
natatakpan ni Zon ang kalahati ng dibdib at six packs ni Lazarus dahil hindi ko
talaga maiwasang mapatingin doon at iiwas din agad.

I don't want him to think of me in any way. Ayokong may koneksyon sa aming dalawa,
if he's after my son, so be it. Basta ba wala kaming koneksyon.

Huminto si Lazarus sa paglalakad nang nasa harap ko na sila. My son was leaning his
head on his father's shoulder na parang inaantok na ito.

Malapit nang maghating gabi, sinong bata ang hindi maantok sa mga oras ma 'to?
Medyo namumula at namamaga pa ang kanyang mga mata dahil sa kakaiyak at kakahanap
sa'kin.

My baby was so worried of me. Naiinis ako sa sarili ko dahil pinag-alala ko siya.
He's just a kid, malamang ay magtataka siya kung bakit 'di pa siya sinusundo at
lumalalim na ang gabi.

"Are you sleepy, baby?" I asked when my son nuzzled his face against Lazarus' neck.

Feeling close talaga. Parang si Laki.

Hindi na ako sinagot ng anak ko nang dahan-dahan niyang ipinikit ang kaniyang mga
mata. His long and thick eyelashes almost touch the upper part of his cheeks.

Ilang minuto lang kaming nakatayo ni Lazarus habang nakatingin kay Luzon na ngayon
ay sobrang komportable sa kamay ni Lazarus.

He fell asleep kaya kinuha ko na siya mula kay Lazarus at binigay niya naman sa'kin
'yong bata. Tinulungan niya pa akong sa paghila ng comforter at marahang inihiga ko
si Zon sa malambot na kama then I pulled the comforter up to Luzon's chin.

Silence. We were enveloped by the silence for a minute.

"Calista."

Una niyang binasag ang katahimikan. Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko, I even
bit the insides of my cheek trying to calm myself like how calm he is right now.

"Let's talk outside," yaya niya habang nakatingin pa rin sa'kin.

Sa kabila ng pananakit na ginawa ko sa kanya, 'yong pagpunit ng DNA test result at

paghampas sa kanya ng resume ay nanatili siyang kalmado.

Magkaibang-magkaiba sa Lazarus noon.

Hinalikan ko muna ang noo ng anak ko at inayos ang shoulder length niyang buhok.
Saka ako tumingin kay Lazarus na kanina pa pala ako pinagmamasdan. I rolled my eyes
at him and walked past him.

Narinig kong sumunod siya sa'kin nang binuksan ko ang pinto at nauna nang lumabas.

Katulad nang sa pagpasok ko kanina rito ay nakakamangha pa rin ang yaman na dala ng
condo na'to. Hindi naman masyadong marami ang kagamitan dito pero titigan ko pa
lang ang mga mesa, sofa, kahit 'yong telebisyon dito ay alam kong mas mahal pa ito
kesa sa binili kong bahay sa isang subdivision.

The theme of the living room was shades of white, grey, black, maroon and dark
blue. Hindi naman masakit sa mata. It looked simple yet lonely and pallid.

Nang nakalabas na rin siya ay hindi pa ako bumaba, hinihintay ko kasi kung ano ang
sasabihin niya o kung saan niya balak makipag-usap sa'kin. May at least limang
steps ng hagdan pababa kasi rito pababa sa parang living room.

"To my room."

I swallowed when I heard his grim baritone voice close right behind me. "Ha? Bakit
sa kwarto mo? Pwede namang sa kusina, sa baba o 'di kaya'y dito na lang," hinarap
ko siya at umatras upang lumayo ng konti.

"Walang mangyayari, Calista."

He hit something from what happened years ago.

Hindi ko alam pero naaapektuhan pa rin ako habang siya parang wala lang sa kanya
ang nangyari noon. Sa tingin ko ang habol niya lang talaga sa'kin ay ang anak ko.

He did everything in purpose, I wouldn't be surprise anymore why he wanted to have

my son, to be with my son.

Maybe it has something to do with his family.

I heaved a deep breath, nagtitimpi. "Wala? Bakit noon? Kahit sa bakanteng classroom
nga may nangyari. Ngayon pa kaya na sa loob ng kwarto mo?" Umiwas ako ng tingin at
mas piniling tumingin sa mga abstract paintings sa pader. "Ayoko lang maulit 'yon,
Lazarus."

"Alam mo, kahit saang lugar pa 'yan," kahit iba 'yong pinapahiwatig niya ay sobrang
strikto sa pandinig ang boses niya. "Kung 'di ko mapigilan ang sarili ko, may
mangyayari talaga," makahulugan niyang sabi at nauna nang naglakad pero huminto
siya saglit nang nilagpasan niya na ako at humarap sa'kin. "Kahit saan pa 'yan."
Just like the abstract paintings, he's so complicated.

Dala ng galit ay 'di ko maiwasang marahas na tumingin sa kanya.

"Hayop ka talaga-"

"Stop saying bad words, Calista," such a ramrod billionaire. He's body was rigidly
standing straight one meter away from me. "Para kang hindi babae kung umasta,"
dagdag niya na mas lalong nagpakulo ng dugo ko.

Kanina mainit lang, ngayon kumukulo na talaga.

"Nasa'n ang paki ko?" I crossed my arms against my chest. "Pakihanap nga," puno ng
sarkastiko ang boses at pati na rin siguro ang ekspresyon ko sa mukha.

Ang strikto niyang mga mata ay mas lalong tumitig sa'kin.

"Limit your choice of words, woman. Remember, you're in my place and you're wearing
my clothes."

Saka siya naglakad papunta sa isang pintong katulad ng pintong pinasukan namin
kanina kung saan ngayon ay natutulog na ang anak ko. A varnishy wooden door.

Hindi siya bumaba. Straight lang ang lakad niya, may tatlong pinto kasi rito.

Bumaba ang tingin ko sa suot kong kulay puting tee shirt niya.

Anong ibig niyang sabihin? Ano naman ngayon kung suot ko ang damit niya? Bakit,
babawiin niya ba ito kapag ginalit ko siya?

Bwisit talaga. E 'di wala na akong suot?

I cleared all the nonsense that I'm thinking and just followed Lazarus.

I don't have time to adore his room when we finally get in. Simpleng kwarto lang
ito at hindi siya mahilig sa mga gamit. 'Yong madalas na nakikita ko rito sa condo
niya ay 'yong mga importanteng gamit lang na magagamit sa isang bahay. Hindi nga
masyadong marami ang gamit niya pero sobrang mahal naman.

Siguro hindi siya laging umuuwi?

Naiilang pa rin akong tumingin sa kanya. Wala nga kasi siyang suot na damit
pangitaas kaya kapag sa tuwing tumitingin ako sa kanya ay diretso lang sa mukha
niya.

Pinaupo niya ako sa isang upuan habang nakatayo naman siya sa harap ko.

"I want Luzon to live here," panimula niya nang maayos na akong nakaupo sa sofa but
he remained in front of me. Standing straight and strongly towering over me.

"You already know my answer before you ask me, Lazarus," sumandal ako sa sandalan
ng sofa at tumingala sa kanya. Pinilit ko talaga ang mga mata kong huwag sumulyap
sa katawan niyang nakatambad sa harap ko.

It's like he's offering himself to me.

Ba't ba kasi hindi na lang siya umupo sa isa pang sofa? Dinidisplay niya talaga ang
maskulado niyang katawan.
The severity of his eyes made me take the conversation serious too. "I'm not asking
you," he ran his fingers through his black hair and drop his gaze down at me. "I'm
just telling you."

"Pwede ba? Tigilan mo na kami," nakakuyom ang kamay ko sa gilid ng mga hita ko.

Pansin ko lang talaga. Simula noong nakaharap ko siya, nakakausap o 'di kaya'y
nakikita man lang ay umiinit talaga ang ulo ko at lagi na lang nagtitimpi ng galit.

"Simple lang naman ang gusto ko, Calista," he's so calm like he's trained to be
like that. Kahit noong nakikita ko na ang galit sa mga mata niya ay nanatili siyang
kalmado. Hindi rin siya nagtitimpi katulad ng ginagawa ko ngayon. "Gusto kong
makuha ang anak ko," the finalization was marked in his voice.

Hindi ko na nakayanan ang tensyon sa pagitan namin. Lagi na lang ganito ang
nangyayari, sa huli ay mag-aaway pa rin kami.

I'm going to argue with him no matter what. Hindi kasi talaga makatarungan ang
gusto niyang mangyari. Hindi naman pwedeng ipamigay ko na lang sa kanya ang anak
ko.

"Hindi mo nga siya anak! Kung gusto mo'ng magkaanak, marami naman sigurong babaeng
magpapabuntis sa'yo!" the tone of my voice was high enough to release the anger in
me. "Just stay away from my son, Lazarus!"

"Ang bata na 'yong nagsabing ako ang ama niya."

Wala talagang magpapatalo sa'min. Pero sa tingin ko ay ako na 'yong talo ngayon.

"Tell me a lie again," he was staring down at me. Scrutinizing me.

Hindi ko napantayan ang paraan ng pagtingin niya sa'kin kaya napayuko ako. "Walang
patutunguhan 'tong pag-uusapan natin," I moved, facing to the side, nakaside view
na ang mukha ko sa paningin niya ngayon. "Aalis na ako," akmang hahakbang na ako
papunta sa pinto, palayo sa kanya ngunit 'di ko tinuloy nang may naisip akong
maibabatong salita sa kanya.

So I faced him again with my head held high.

"Anyway, I wouldn't let my son to live here. He might become an asshole like you-"

Napamura at muntik na akong tumili nang tinulak niya ako dahilan kung bakit
bumagsak ako at napaupo ulit sa sofa'ng kinauupuan ko kanina.

I wasn't expecting this from him.

Natahimik na talaga ako nang tuluyan nang itinukod niya ang kanyang kamay sa
sandalan ng sofa sa gilid lang ng ulo ko as he moved forward, so close.

Ni hindi na ako humihinga dahil sa sobrang lapit ng mukha niya. He's suffocating
me. Nauubusan ako ng hangin sa tuwing lumalapit siya ng ganito kalapit sa'kin.

He trapped my legs between his. Nagpoprotesta na ang katawan ko.

"Lazarus! Tangina naman oh! Lumayo ka nga sa'kin-" naitikom ko ang ibig ko nang may
naramdaman ako sa hita ko.

Dahan-dahang bumaba ang tingin ko sa maugat na kamay ni Lazarus.

He inserted his one large hand inside his white tee shirt that I'm wearing. Halos
dumugo ang labi ko sa sobrang diin ng pagkakagat ko nito.

His rough large hand crawled like a lava, burning the places where it goes.
Nasusunog ang balat ko sa tuwing dumadapo ang kamay niya sa hita ko.

Nang nahanap niya na ang kanyang gustong mahawakan ay saka pa ako nakahinga. He
took a grip on the side part of my undies. Napalunok ako nang hinila niya ito
pababa but he stop before he could even remove it.

"Who's the asshole again, Calista?"

...
makamundo

Chapter 6

Mess

I pressed my thigh close, in case if he'll pull my undies again then he can't fully
remove it.

Nakakainis siya. Kaya pala hindi niya ako binigyan ng shorts at dito niya pa
napiling makipag-usap sa'kin.

Anong oras na at gusto ko nang matulog. Sobrang pagod na ako sa paglalakad sa buong
syudad sa ilalim ng matirik na sikat ng araw.

"Uhm... I'm tired, pwede ba'ng bukas na lang tayo mag-usap?" hesitation was hanging
in my voice.

Nakayuko ako, nakatingin sa hita kong medyo nakatambad sa harap niya dahil sa kamay
niyang nasa loob ng kanyang puting damit na suot ko ngayon. He's facing my left
cheek, nasa gilid ng mukha ko ang mukha niyang nakaharap sa sa'kin. I can almost
feel the tip of his nose slightly rubbing the side part of my left cheek.

Hindi niya pa rin inalis ang kaniyang kamay na nakahawak sa sandalan ng sofa sa
gilid lang ng ulo ko like he's trapping me. He's other hand was still gripping the
straps-right side of my undies rather.

Currently half naked in front of me.

I wish I could fight physically. Hanggang salita lang kasi ang kaya ko bilang isang
babae. I know for a fact that girls are weak. I'm not in a sort of movie to be the
action star woman.

I shouldn't have push his buttons.

I wanna kick him where the sun doesn't shine. Ang kaso ay nakaupo ako at lalo kong
pinagdikit ang mga hita ko to prevent him from removing my underwear.

Pinaglalaban ko kung ano ang alam ko ay tama para sa anak ko. Kahit sinong ina
naman ay iisipin 'yon.

Madalas akong magmura kapag si Lazarus ang kaharap ko dahil 'yon din naman ang
ginagawa niya sa'kin noon. Sinusuklian ko lang kung ano ang ginawa niya sa'kin
noon.
But when I'm in front of my son? Sobrang maingat talaga ako sa mga pananalita ko
dahil isang maling salita lang ay maaaring matutunan niyang sabihin 'yon.

I don't want to be a bad influence to my own child. Kaya nga ayokong tumira siya
kasama si Lazarus dahil baka ay matulad lang siya sa kanyang ama and I don't want
that.

I want my son to learn how to respect a girl. Unlike his father, napakababoy.

"Tired? I can do all the work, Calista. Just say it," he's back to his businesslike
manner.

"Say what?" pagmaang-maangan ko dahil hinding-hindi ko ibibigay sa kanya ang anak

ko. "At paano mo ako nasundan sa bar huh? Are you following me?" I can clearly hear
the accusation from my plain voice.

Napapikit ako at medyo inilayo ang mukha ko nang gumalaw siya. His gaze drop on my
exposed lap, kaya medyo naramdaman ko ang pangingiliti ng buhok niya sa gilid ng
mukha ko. 'Yong matangos niyang ilong naman ay halos madikit na sa panga ko.

"I don't follow. I hunt."

Ito na ba ang oras na dapat ay kabahan na ako?

"Quit that work."

"Marangal na trabaho 'yon, Lazarus! Waitress!" I exclaimed, never mind his

proximity of his muscular half naked body to my slender one. "Kasalanan ko ba'ng
sinisante ako ng manager sa banko?" I intended to say it with my so ever careful
tone of voice.

Baka kapag hindi ako mag-iingat sa pagsasalita o kahit sa tono ng boses ko ay

pupunitin niya na talaga ang underwear ko. Worse, baka pati ang damit niyang suot
ko.

"I offered you a job in my company. Why don't you just accept it?"

"Hindi ako tanga para magtrabaho sa kompanya mo," this time, I can't help myself
but spat at him. Marahas kong gumalaw ang mukha ko at hinarap sa direksyon niya.
Pero napaatras ako nang napagtanto ang ginawa. Muli kong iniwas ang aking mukha. "I
can't stand seeing your filthy thick face-"

I did not finish my sentence when he used his other hand to take a hold on my chin.

'Yong kamay niya sa underwear ko ay mas lalong humigpit ang pagkakahawak at 'yong
isang kamay niya namang nakahawak sa sandalan ng sofa kanina ay nasa baba ko na
ngayon. Forcing me to look at his irritated face.

"Look at me," after all the irritation that he's expressing right now, he remained
calm. Sobrang professional talaga ng attitude niya na kahit sa usapang 'to ay
nanatili siyang kalmado. He's not holding back his emotions either, it's just that
he can fully control it. "Listen," he started. "Hindi marangal na trabaho 'yon para
sa'kin, Calista," diniin niya pa ang pagkakasabi sa pangalan ko. "Your work would
ruin the image of my son," and now he's talking about his reputation.

People won't see this side side of him. Ang plastic niya kasi kapag ibang tao ang
kaharap niya. Mabait kuno base sa mga nakikita ko sa mga magazine tungkol sa kanya.
Napaisip ako nang dahil sa sinabi niya dahil mukhang tama nga siya. Paano na lang
kung mag-aaral na 'yong anak ko at may sabi-sabing sa isang club nagtatrabaho ang
nanay niya? Siguradong tutuksuhin ng ibang bata ang anak ko. But I guess the other
children couldn't bully Luzon. Masungit 'yon sa ibang tao at may mga panahong
magagalit siya, kaparehong-kapareho noon kay Lazarus pero hindi naman magagalit
sa'kin ang anak ko, sa ibang tao lang na hindi niya kilala.

"Then I'll find a decent job."

"How so?"

"Just don't fucking pay them in exchange of rejecting me."

Napamura ako pero sa isip ko na minura 'yon nang hinila niya ang underwear ko pero
hindi niya ito tuluyang hinubad, parang nananakot lang.

"I don't like it when you say even a single profanity," iritadong aniya.

Ano? Allergic siya sa mura? Bakit ba kahit sa pananalita ko ay pinapakialaman niya?

Hindi ba ay ginagawa niya ito noon, minumura ako upang tigilan na sa kakahabol sa
kanya.

Tapos ngayon, siya 'tong habol ng habol at naiirita kapag minumura ko siya. Hindi
naman ako naiirita noong minumura niya ako noon ah. Nasasaktan pa nga ako e.

Ito talaga ang mahirap sa mga lalaki sa totoong buhay.

Sila pa 'yong nagkasala, sila pa ang may ganang magalit.

"Get your hands off me," asik ko. I didn't dare to curse again. Sa susunod na ulit
kapag hindi niya na hawak ang underwear ko.

I breathe when he finally released my undies and pulled himself up to stand

straight right in front of me.

Anyway, I was just curious kung paano siya nagkaroon ng ganitong katawan when all
he did all day was to sit on his swivel chair, read and sign, feeling comfortable
in his office.

He have the Cavanaugh Finance Corp. all by himself. Kung may kuya siya, bakit hindi
'yong nakakatandang kapatid niya ang naghahandle nito?

Si Laki naman ay parang asong kalye, kahit saan na lang napapadpad.

"I want you to be presentable, Calista. You're the mother of my child," pag-iiba
niya sa walang silbing pinag-uusapan namin kanina.

Umangat ang tingin ko sa kanya na puno ng pagtataka ang mga mata.

"Anong ibig mo'ng sabihin?" inayos ko ang medyo nagulo kong buhok habang nanatili
any paningin ko sa kanya. "Hindi nga ikaw 'yong ama-"

"Sige, ipagpilitan mo 'yan."

Huli niya 'yong sinabi bago ako tinalikuran at lumabas ng kwarto. Nanatili ako sa
kinauupuan ko, sinusubukang isipin kung ano ba talaga ang gusto ng lalaking 'yon.

I wanna know what's the reason. Ang rason kung bakit gusto niyang makuha ang anak
ko, hahayaan niya lang naman siguro kaming mamuhay ng mapayapa kapag wala siyang
binabalak.

Alam kong alam niyang nabuntis niya ako noon. He know for himself that he didn't
use contraceptives that time that he forced me to have sex with him.

It's not rape because I voluntarily gave myself to him for a reason.

Kaya ito ako ngayon. Pinagsisisihan ang nagawa ko but I never regretted having
Luzon. 'Yong pinagsisisihan ko lang sa part na 'yon ay bakit kay Lazarus ko pa
binigay ang sarili ko.

I don't even love him. We just accidentally met.

Sa sobrang galit na nararamdaman ko rito ay pinili kong manatili sa kwarto niya

dahil after an hour ay hindi pa rin siya bumalik. I use the bed, dito na rin ako
natulog.

Napagpasyahan kong tapusin na lang ang isang buwan na trabaho ko sa club at hindi
na itutuloy pa pagkatapos ng isang buwan. Gusto kong magtrabaho habang naghihintay
sa perang ipapadala ng mya magulang ko, pampadagdag na rin sa mga gastusin sa
bahay.

"Momma! Wake up-"

"Zon, your Momma is tired. Let her sleep."

"But Daddy, we always eat pancakes and drink milk every morning!"

Nagising ako sa pagtatalo ng dalawang boses dito. I yawned and rubbed my eyelids
before I can clearly see what's happening.

Umagang-umaga dumurugo ang ilong ko. Sana ay sinanay ko na lang ang anak ko sa
pagsasalita ng wikang filipino but my Mom hired an English tutor at siya na nga ang
nagpapadala ng sahod sa tutor ni Zon.

Nakakalimutan na rin niyang magsabi ng po at opo.

"Daddy, you're so noisy. Gising na tuloy si Momma," pambabaliktad ng anak ko at

bakas pa sa makulit na boses nito ang pang-aakusa.

Saktong pagtingin ko sa kinaroroonan ng anak ko ay nakataas ang hintuturo nito. He

moved his pointer finger back and forth to his father's direction na parang
nananakot.

My son was sitting on the bed next to me at nakahawak pa ang isang kamay niya sa
paa ko na niyuyugyog niya kanina upang magising ako. Lazarus was just standing at
the end of the bed.

Buti ngayon ay my suot na siyang damit pangitaas. Isang kulay puting sando, kaya
exposed masyado ang biceps niya.

I'm laying under the comforter at sadyang lumabas 'yong paa ko mula sa ilalim ng
kumot kaya 'yon ang pinunterya niya.

Lumapit sa'kin ang anak ko at hinalikan ako sa pisngi.

"Morning, baby. How's your sleep?" my voice turned sweet and husky when I kissed my
son on his forehead. May nakita akong elastic band sa kamay niya kaya inayos ko ang
kanyang medyo magulong mahabang buhok. "Bakit parang umiyak ka na naman, baby?" I
asked when I saw his nose was a little bit pinky at parang kumikinang ito. Nang
tumingin ako sa mga mata niya ay gano'n din. Medyo namumula na parang umiyak na
naman siya.

"I found him crying in his room when he woke up," said Lazarus' calm voice.

"Momma, I'm scared po. Akala ko kasi po kinuha ka na ng mga bad guys like what Tito
Laki said," bakas sa boses ng anak ko ang matinding takot.

I cupped his cute little chubby face after I tied his ruffled black hair.

Palagi talagang may po at opo kapag ako ang kausap niya.

"Walang bad guys, baby, okay? Now, behave. Paliliguan na kita mamaya dahil uuwi na
tayo," parinig ko at nakita ko ang pag-iba ng ekspresyon sa mukha ni Lazarus.

Hindi naman siya galit. Parang nawala lang sa mood.

"Who says, Calista?" he didn't say it in a rude way dahil nandito ang anak ko.
"Dito lang kayo."

Lumipas ang isang oras simula noong lumabas si Lazarus at dito ka na pinaliguan ang
anak ko. May banyo naman dito na kasing sosyal sa banyo sa kwarto kung saan natulog
ang anak ko.

I wrapped the white clean towel around my son's wet body at kinarga siya palabas.
Pinatayo ko siya sa itaas ng sofa upang mas madaling bihisan ngunit natigilan ako
nang napagtanto kong wala nga palang damit na maisusuot si Zon.

Ayoko namang manghalungkat sa mga gamit ni Lazarus dito.

"Zon, anak, dito ka muna a? Lalabas lang ako saglit," paalam ko pero ngumuso lang
ito at mas kumapit sa mga braso ko.

"Where are you going, Momma?"

Ayaw talaga magpaiwan.

"I'll find Lazarus-"

"Daddy? Why po?" inosenteng tanong nito sa'kin at hindi ko alam kung tama ba 'yong
narinig kong excitement sa boses niya nang sinabi kong hahanapin ko si Lazarus.

Malaman ko lang talaga kung sinong nagsabi sa kanya na ama niya si Lazarus ay
malalagot talaga sa'kin.

He even know Lazarus' name.

"To get you some clothes. Stay here, baby. Behave," I put him down and let him sit
on the sofa since hindi naman niya mababasa 'yong sofa dahil may tuwalyang
nakapulupot sa maliit niyang katawan.

Lumabas ako ng kuwarto nang binitiwan na ako ng anak ko.

Kaya lang ay natigilan ako nang may narinig ako mula sa baba.

"Attorney, wala na ba'ng mas maibibilis diyan? I want my son to be a Cavanaugh

before the week ends."
Ano?

He'll change my son's last name? Paano niya magagawa 'yon, hindi pa naman ako
pumapayag at hindi rin naman siya nagtanong sa'kin at isa pa, hindi kami kasal.

It takes time to process in changing my son's surname. Tapos siya minamadali niya.

Ano ba talagang binabalak niya?

Mabibigat na hakbang ang tinahak ko pababa at nakitang nakaupo ang isang matandang
lalaki sa sofa at katabi nito ang isang babaeng mukhang kasing edad ko lang na may
dalang suitcase na parang secretary yata ng matanda. The two were both wearing
their formal attire. 'Yong suot nila ay parang daig pa 'yong mga taong presidente
ng Pilipinas ang kakausapin.

Lazarus remained standing in front of them pero malayo ang distansya niya sa
kanila.

'Di ba uso sa kanya ang umupo.

I caught the woman's eyes lingering on Lazarus' body exposure. Siguro ay mas
nasanay silang tumingin kay Lazarus na nakasuot ng business attire, formal attire
or in suit.

Hinagod niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa at halos lumuwa ang mga contact
lens niya nang nakita ang kabuuan ko.

Yeah, I can tell that she's wearing a contact lens because she doesn't even look
like a foreigner and her orbs was kinda big and light blue.

Suot ko pa rin kasi ang maluwang na damit ni Lazarus sa'kin. Sinong hindi
magugulat?

"I will do my best, Mr. Cavanaugh," the attorney reassured Lazarus.

Nakatalikod mula sa'kin si Lazarus ngunit nakita ako ng babaeng kasama ng attorney.
Her eyes didn't looked embarrassed when she caught me looking at her as I caught
her shamelessly ogling Lazarus' average muscle-bound body.

I cleared my throat.

Agad kong nakuha ang atensyon ni Lazarus nang lumingon siya sa kinaroroonan ko.
Kahit 'yong attorney ay napatingin na rin sa'kin. "Well?" I started. Calm and
collected.

Hindi man lang siya nagulat nang nakita ako. Malamang ay alam niyang nandito ako
kasama ang anak ko.

It takes second before I finally exploded.

"This is bullshit, Lazarus!"

"Watch your words, woman."

"I just want to tell you that I don't fucking care! Aalis na kami rito and you
can't stop me!"

Nagmamadali akong umakyat pabalik sa kwarto kung nasaan ang anak ko at halos
tumatakbo na ako.
Nang binuksan ko ang pinto at pumasok ay naabutan ko siyang nanatiling nakaupo sa
sofa kung saan ko siya iniwan kanina.

"Momma? Are you angry po?" pinaghalong pag-aalala at takot ang ekspresyon sa mukha
ng anak ko nang nakita niya ako.

Kinarga ko si Zon habang nakapulupot pa rin sa maliit niyang katawan ang puting
tuwalya.

Wala akong paki kung lalabas kami sa lugar na 'to na ganito ang hitsura at suot
namin ng anak ko. Ang importante sa ngayon ay dapat makaalis kami rito sa lalong
madaling panahon.

"No, I'm not angry, Zon. Uuwi na tayo," my voice was low and plain. Ayokong umabot
sa punto na baka ay masigawan ko ang anak ko.

That would never happen. Hinding-hindi ako gagawa ng ikakasakit sa anak ko. I love
my son at ayokong mawala siya sa'kin.

Naglakad na ako palabas ng kwarto at mabilis na bumaba pero hindi ko na nakita

'yong attorney at babaeng kasama nito sa baba.

Si Lazarus na lang ang tanging nandito.

Mariin niya akong hinawakan sa braso nang akmang lalagpasan ko na siya upang
pumunta sa pinto at lumabas pero pinigilan niya ako.

"You're not leaving."

"I am-we are," walang nababakas na kahit anumang galit sa boses ko. Nagtitimpi ako
dahil nasa harap pa naman namin ang bata tapos mag-aaway kami. "So please..." sabi
ko pero hindi naman nagmamakaawa ang boses ko.

Tahimik lang si Zon na karga ko ngayon at nakapulupot pa rin sa katawan niya 'yong
puting tuwalya. Nakakapit ang maliliit niyang braso sa leeg ko. Palipatlipat ang
paningin niya sa amin ni Lazarus na parang naguguluhan siya.

"Remember when I say, I don't follow? I hunt, Calista," binitiwan niya ang braso ko
at mariin tumitig sa mga mata ko.

I felt like I'm melting under his blazing stares.

"Aalis ka pa rin ba kung alam mo namang mahahanap pa rin kita?"

I'm all messed up.

...
makamundo

Chapter 7

Shattered

"Darks or Lights?"

"Huh?" nalilito akong tumingin kay Ashley na malapit sa Top Shelf Liquor ng bar.
She's there to assist the bartender.

Nakilala ko si Ashley kanina nang pumasok ako sa trabaho ko rito sa club bilang
isang waitress. She's a waitress pero nang nagtagal ay ini-assign siya ni Ruru rito
sa lagayan ng mga mamahaling inumin.

"Lisa! Hindi ka ba nakinig sa eksplenasyon ko kanina?" iwinagayway niya pa sa harap

ng mukha ko ang hawak niyang kulay itim na parang basahan. "Top Shelf Liquor can be
divided into two! Darks and Lights. The Darks are Scotch, Brandy and Whiskey while
the Lights are Gin, Tequila and Vodka," she explained again.

I nodded upang mas mapadali ang usapan at sobrang lakas din ng pagkakasabi niya
no'n dahil halos hindi kami magkarinigan dito dahil sa ingay na nagmumula sa dj at
ang mga taong gumigiling sa dance floor.

She's the only person who called me Lisa. Kasi ang sabi niya parang sobrang common
naman kapag tatawagin niya akong Cali, parang lalaki naman daw pakinggan ang Cal,
ayaw niya rin sa Lis dahil sobrang ikli at mas lalong hindi niya raw gusto ang
Lista dahil parang listahan lang daw ng mga utang.

Lisa then.

We're both wearing the same clothes. 'Yong sobrang skintight na damit na parang
uniform na naming mga waitress dito sa bar.

Ashley was kinda cute. Hindi naman siya pandak pero mas matangkad ako sa kanya ng
ilang inches. She has this cute shape of face, bagay na bagay sa maiksi niyang
buhok.

Same as the other night that I've work here. The popular millionaires and
billionaires but mostly their sons or daughters were here to have fun. The club was
active and never been boring for them but for me? It is boring like I'm living in a
very isolated lost island.

Much as I've said. Lazarus Cavanaugh broke the record of the youngest Chief
Executive Officer throughout the world.

Madalas kasi sa mga CEO ay may edad na, forty above. Matatanda na but Lazarus made
himself as an exception.

Inayos ko muna ang problema ko sa paraan ng pagkukuha ng mga inumin nila. Noong una
naman akong nagtrabaho rito ay ayos lang naman ba't ngayon ay parang nahihirapan na
ako?

I'm not used to this work anyway but I can do it just for the sake of my son.

Too obvious to even say but I left with my son from Lazarus' opulent condo unit.

Binilin ko muna kay Irithel ang anak ko since nando'n naman ang pamangkin niyang
lalaki na magkasing-edad lang ni Zon. My son wasn't an introvert, nakikipaglaro rin
siya sa ibang bata pero mapili nga lang siya pagdating sa mga kalaro niya. I
explained to Irithel everything about Lazarus' matter since hinatid niya si Zon sa
condo ni Lazarus, malamang ay magtataka siya.

Nag-aayos ako ng isang bucket ng bote na ipinatong ko sa dala kong tray dito sa bar
side nang mas lumapit sa akin si Ashley na parang may ibubulong siyang sekreto.

"Look at those group of hotties over there, Lisa. They're somewhat looking at our
direction," she giggled in front of me and leaned herself on the bar counter. She
placed her elbows on top of the counter and cupped her face with her own two palms.

I frowned, ignoring the excitement from her falsetto voice.

Nandito ako upang magtrabaho at hindi upang lumandi.

Nang natapos ako sa pag-aayos ay diretso kong tinignan si Ashley na ngayon ay

nakatingin sa gilid, sa may likuran ko.

Ang singkit niyang mga mata ay kumikislap nang dahil sa mga gumagalaw na iba't
ibang kulay ng ilaw dito. Medyo nakanguso rin ang manipis niyang kulay pulang mga
labi. She looked like a Chinese dahil kahit ang kutis niya ay sobrang puti.

Parang galing siya sa isang mayamang pamilya.

Sinundan ko nang tingin kung saan siya kasalukuyang nakatingin.

Tama nga si Ashley. Nakatingin sila sa direksyon namin. Lima lang sila, mukhang
magkasing-edad lang ni Lazarus at nakaupo sila sa isang round sofa sa gilid lang ng
dance floor.

Sa sobrang daming tao at mga babaeng sexy na nandito, bat sa amin pa sila
nakatingin?

Pareho na kaming dalawa ni Ashley na nakatingin ngayon sa kanila at gano'n din

naman sila sa'min. May isang babae ang lumapit sa isang lalaking may hitsura rin
naman dahilan kung bakit inilipat niya ang kanyang paningin mula sa amin at
tinignan ang babae, the sexy girl sat on his lap and pulled the guy's head for a
French kiss.

Siguro ay dapat na akong masanay na makita ang mga ganitong eksena rito.

"Gross, did he even know who's that bitch is?"

"Don't know, maybe you should go and ask him," I chuckled trying to make a joke.

Inilipat niya ang kanyang paningin sa entrance ng club kaya pinagpatuloy ko na ang
pag-aayos ko sa mga inumin sa tray ko at hinatid na ito sa isang grupo ng mga
kabataang sa tingin ko ay eighteen years old pa lamang.

Mabilis din naman akong bumalik sa bar side kung saan si Ashley nagtatrabaho at
naghihintay na lang ako na may tatawag sa'kin.

Bored pa rin siyang nakatingin sa entrance ng club like I don't know baka ay may
hinihintay siyang dumating?

"As always, hindi na talaga ako magtataka kung pumasok siya ay parang pagmamay-ari
niya 'tong club," she murmured na narinig ko naman sa kabila ng nakakabinging ingay
dito. Malapit lang kasi siya sa'kin at is pa magkaharap lang kami. "Anyway, I won't
deny that he's as gorgeous as hell."

Ano bang pinagsasasabi niya?

I was curious so I held my gaze up and followed where she was looking at.

A pair of electric black eyes look at the place like he's the boss here. May ibang
nakaupo lang sa mga sofa rito na napapatingin na rin sa direksyon niya nang pumasok
siya.
He walked through the crowd of this bustling club with glory. Ganito rin 'yong
nangyari noong kinaladkad niya ako palabas dito. A head-turner billionaire
pretending to be good to the people's eye.

A narcissistic billionaire who's protecting his oh-so-good image called reputation.

He's knows that he's the dominant here.

Pinapaniwala niya ang mga tao na mabuti siyang tao through sprinkling and feeding
some believable lies on his magazines that he does supporting and donating money to
a charity, moreover, sa bahay ampunan din.

Seriously? Kahit masusunog man 'yong dagat, malulunod 'yong isda, puputok ang
bulkan pero yelo ang lumabas o 'di kaya'y babaha sa tuktok ng bundok, alam kong
kahit isang pisong barya ay hindi niya kayang maibigay.

My point is, kailangan pa ba'ng ipapaalam sa buong mundo na siya ay tumulong? Ang
importante lang naman ay tumulong. No need to take a video and upload it online or
write it in a magazine.

"Hala, Lisa, tignan mo oh. Papunta pa talaga siya sa mga lalaking nakatingin sa'tin
kanina," bulong ni Ashley upang magkarinigan kaming dalawa. "Madalas naman siyang
nandito pero lagi naman siyang nag-iisa. He even rejected some girls that's trying
to hit on him."

Madalas pala siyang pumupunta rito. Ibig sabihin ay hindi niya talaga ako
sinusundan noong nakaraang gabi?

Sinundan ko ng tingin si Lazarus na umupo sa tabi ng lalaking may hawak na isang

baso ng alak.

"Madalas niyang inumin ay ang pinakamahal na alak dito," pareho kaming nakatingin
sa direksyon kung saan ngayon ay nakaupo si Lazarus kasama ang mga lalaking kilala
niya. "Tequila Ley.925, exclusive ang alak na 'yon para sa mga mayayamang tao na
nagtatapon ng pera. Minsan Jack Daniel's kung whiskey or Johnnie Walker if scotch."

Hindi naman siguro halata na siya ang pinag-uusapan namin.

He didn't saw me, una ko siyang nakita kaya kailangan ay mag-iingat ako upang hindi
niya ako makita.

I don't want to cause a problem anymore.

Wearing an expensive black tee shirt, overprinted with 'get up, lazy' in white
capital bold letters on the right corner of his chest paired with same color with
his tee shirt, he's wearing a black pants.

Siguro ay ito ang stress reliever niya mula sa pagtatrabaho sa kanyang kompanya.

Umiwas ako ng tingin nang bigla siyang tumingin sa direksyon ko.

Alam niya na pala.

"Ano kayang meron dito sa banda natin, Lisa 'no? Ba't napapatingin sila sa'tin?
Bago 'to ah," aniya at nagsimula nang magpunas ng iilang bote rito upang ilagay na
sa shelf.

Wala akong kinalaman diyan.

"Hayaan mo na sila, hanggang tingin lang naman e," I chuckled as I waved the
subject off.

Useless kung magtatago ako but I still want to go somewhere that's out of reach
from his fierce eyes.

Akala ko nga ay tuluyan na akong sinesante rito pero nang pumasok ako kanina sa
staff's room as usual ay nandoon sila Ruru at Mike, tinanggap naman nila ako dahil
ang sabi raw ng nakakatandang kapatid ni Lazarus ay hindi raw dapat sila
tumatanggap ng utos ninuman at kahit isa pa itong Cavanaugh.

Minsan pumapasok sa isip ko na sa isang probinsya na lang kaya kami manirahan ng

anak ko? 'Yong auntie ko na kapatid ng mama ko ay nakatira sa isang probinsya pero
sa tingin ko ay mahihirapan kaming mag-adjust ng anak ko.

"Ash, anong oras ang out mo?" kinuha ko 'yong isang pamunas at tinulungan na rin
siya sa pagpunas ng mya bote ng mamahaling alak.

'Yong counter lang talaga ang nasa pagitan naming dalawa. Nasa loob siya nito at
ako naman ay nanatili rito sa labas upang kumuha ng mga order.

She pouted her lips like she's thinking about something before answering me.
"Mamayang twelve lang, may trabaho pa kasi ako sa isang twenty-four hours open na
store," nagtatakang sumulyap siya sa akin bago ipinukos ang paningin sa boteng
pinupunasan niya. "Bakit?"

"Wala, maaga kasi out ko ngayon. Mamayang eleven, baka kasi pwedeng sabay na lang
tayong umuwi?"

"Miss?"

May sasabihin pa sana ako ngunit hindi ko na sinabi pa nang may narinig akong
parang may taong gustong makuha ang atensyon ko.

I turned to gaze around the active people here. Abala 'yong halos lahat ng waitress
kaya mukhang ako talaga ang pupunta sa kung sino man 'yon.

My shoulders dropped from its square brave shape when I found the guy who's needing
my service.

Isa siya sa mga lalaking nakatingin sa banda namin ni Ashley kanina. Nakaangat pa
ang isang kamay niya and he even gently waved it trying to catch my attention.

Lazarus was currently sitting next to that guy.

"Oh ayan na, ingat ka, Lisa. Baka may ibang binabalak 'yan."

Hindi na ako nagsalita at naglakad upang mas mapadali ang trabaho ko. Ayoko na
talagang magtagal pa rito pero wala akong magagawa dahil talagang kailangan ko ng
pera ngayon.

Habang naglalakad pa nga lang ako papunta sa table nila ay nakikita ko na ang
kanilang mga matang sinusundan ang bawat paghakbang ko. Even the guy na may
nakaupong babae sa hita niya ay napatingin din sa'kin nang napagtanto niyang halos
lahat ng kasama niyang lalaki ay hinahagod na ako ng malisyosong tingin.

"Yes, Sir?" I don't care if they can't hear me that much because of the noise and
music that's vibrating on every wall in this club.

Ni hindi ko tinapunan ng tingin ang katabi niyang si Lazarus.

Itong lalaking nagtaas ng kamay kanina ay mukhang kasing yaman lang din ni Lazarus.
Maputi rin ito na halos mapantayan ang kaputian ng anak ko. He flashed me his sly
smile like it has to do with something that they're talking about.

"Beer and-please," his deep voice was fading and blending through the noise kaya
hindi ko masyadong narinig kung ano pa 'yong sinabi niya.

"Again, Sir? I'm sorry, I can barely hear you," sinigurado kong malakas ang
pagkakasabi ko no'n dahil kung hindi ay baka 'di niya rin ako maintindihan.

He gestured for me to come closer to him. I was afraid and hesitating at first
dahil malapit lang si Lazarus sa kanya at nararamdaman ko pa rin ang mapanuri
niyang mga mata na mariing nakatitig sa'kin.

Naiilang ako but I chose to just shrugged it off and ignore.

Kahit 'yong ibang kasama nila rito ay gano'n din. They don't even blinking, parang
may hinihintay silang mangyari.

Lumapit nga ako at napamura nang mahigpit ako nitong hinawakan sa bewang. The
maniac guy pulled the small of my waist, so I stumbled on my feet causing my body
to slightly leaned against his.

Napayuko ako dahil sa hiya. Akmang lalayo na ako sa kanya ngunit 'di ko nagawa nang
'di niya pinakawalan ang bewang ko.

"What the-"

"I said, beer and cocktail for the lady, please," he whispered with a seduction
overflowing from his sexy husky deep voice. Ramdam ko ang init ng hiningi niyang
tumatama sa leeg ko, sobrang lapit din naman kasi ng labi niya sa tenga ko.

Nakakainis. Gusto kong pumalag pero hindi ko magawa because I know that he's doing
this on purpose.

Una ay upang marinig ko siya.

Isa pa, if I'll push him and defended myself that he's harassing me, hinding-hindi
ako mananalo baka ay mapatalsik pa ako rito dahil babaliktarin niya ang estorya.

I cleared my throat. "Okay, Sir," I didn't whispered, sinigurado kong sasakit ang
tenga niya.

He just gave me his amused smile before releasing my waist.

Agad akong tumalikod at diretso anh tingin sa dinadaanan, I didn't even look back
but before I could go out of my hearing distance from them. Narinig ko ang komento
ng ibang kaibigan niya, wala kasi silang hiya at sobrang lakas ng boses na parang
nagpaparinig.

"That's what they call, the legend of the fucking dickhead."

"Are you erect or some-fuck-thing?"

Nakalayo na ako at hindi ko man lang narinig ang boses ni Lazarus. Paano
nasisikmura ni Lazarus na makasama ang mga kutong lupang mga lalaking 'yon? Mas
masahol pa sila magmura tapos sa'kin lang siya nagagalit.
"Oy, nakita ko 'yon ah! Tsansing ang kumag! Mga Cavanaugh talaga, walang
pinagkaiba," umiiling na bumalik sa puwesto niya kanina si Ashley na parang may
pinuntahan. The ends of her hair bounced a little because of the movement that she
did with her head.

Kinuha ko 'yong tray na nakalapag lang sa gilid ng counter at pinunasan ito nang
nakita medyo nabasa ito.

"Mga Cavanaugh? You mean, silang anim na nando'n ay magkakapatid?" and now I'm
confused.

Ang alam ko lang talaga ay tatlo silang magkakapatid. Ngayon ko pa nga nalamang may
nakakatandang kapatid sila, na siyang nagmamay-ari ng bar.

Madalas ko kasing nakikita sa mga newspaper or magazine ay sina Lazarus at Laki

lang.

What does their older brother look like?

"Hindi! Narinig ko lang sa mga babaeng nagkukuwentuhan do'n," sinundan ko ang

hintuturo niya nang tinuro niya pa talaga ang tatlong babaeng nakaupo sa isang
stool. "Pinag-uusapan kasi nila 'yong limang nando'n kasama na 'yong kapatid ng
may-ari nitong bar."

"Anong narinig mo?"

"Magpipinsan daw 'yan sila."

Kaya naman pala halos wala nga talagang pinagkaiba ang mga hitsura nila.

Ang bilis nga namang nakakalap ng impormasyon 'tong si Ashley. I wonder what her
life is? Mukha kasi siyang galing sa isang mayamang pamilya pero bakit nagtatrabaho
siya ng ganito?

Isa rin sa nagustuhan ko sa kanya ay ang ugali niyang hanggang tingin lang sa mga
naggaguwapuhang mga lalaki rito. Hanggang tingin lang talaga siya at madalas na
pagmamasdan ang mga tao rito. She never made a move to flirt with them.

Unlike the other waitress here that's trying to seduce a broken man or any man that
can lift them up from their indigent living. A golddigger perhaps.

"Instead of gossiping here, Lisa, mayhap you can tell me what their order is?"

I was out of my mind but back when I remember that I have work to do.

Sinabi ko na kay Ashley kung ano ang gusto ng mga lalaking 'yon at agad naman niya
itong inasikaso.

"Need help, Ash?"

"No, Sidon. I'm good at mixing!"

Lumapit sa side namin 'yong bartender na sinusungitan ko noon dito at tumatawa ring
bumalik sa puwesto niya upang asikasuhin ang mga taong nando'n. Ngayon ko pa
nalaman ang pangalan niya.

Ilang minuto lang bago siya natapos sa paghahanda ng mga inumin kaya agad ko na
itong dinala sa kung saan nakaupo ang magpipinsang Cavanaugh.
Hindi pa nga ako nakalapit ay nakita ko na mula dito ang dalawang babaeng mukhang
pang-modelo ang katawan. Lumapit sila sa table ng magpipinsan at doon parang may
sinabi lang sila na hindi ko maintindihan tapos pinaupo sila roon.

The first girl was still sitting on the guy's lap. 'Yong mukhang pinaka-playboy sa
kanilang anim. 'Yong bagong dating naman na dalawa, 'yong isa ay lumapit sa katabi
ng playboy at 'yong isa naman ay kinakausap pa si Lazarus.

Those three girls were both wearing skintight dress. Mas fitted at hapit sa katawan
'yong sa kanila, mas maikli rin kesa sa suot ko.

"I know you like this too. Why don't you try it?"

"Why so uptight, Laz?"

Inilapag ko na ang mga inumin nila sa kanilang babasaging mesa ngunit parang gusto
kong bumalik na lang at hayaang 'di nailapag ng maayos ang inumin nila nang nakita
ko ang kamay ng babaeng kinakausap si Lazarus.

She's rubbing her small lean fingers on Lazarus' rigid thigh. Nakatayo pa rin siya
sa harap ni Lazarus na nanatiling nakaupo at parang walang paki sa kung ano man ang
nangyayari sa paligid niya.

I was too distracted by the sight and gasped when the cold bottle of beer slipped
from my grasp.

Kung kanina ay parang walang nakapansin sa pagdating ko dahil sa mga babaeng

lumapit sa kanila, ngayon naman ay halos lahat ng mga matang nandito ay napatingin
na sa direction namin.

The bottle shattered into pieces when it fell down on the glass table with an
impact.

Hindi naman tumigil ang tutog at pati na rin ang mga taong nagsasayawan pero 'yong
mga taong malapit sa table nila Lazarus ay nakatingin sa'min.

"I-I'm so sorry, I didn't mean to-I'll just-" nanginginig ang boses at tuhod nang
lumuhod ako. Akmang pupulutin ang mga bubog na nasa sahig ngunit 'di ko ito
naituloy nang isang malaking kamay ang humila sa palapulsuhan ko bago pa man
mahawakan ng mga daliri ko ang bubog.

I was so thankful dahil hindi nabasag 'yong mesa.

Kinakabahan na ako dahil baka ay paaalisin na talaga ako rito. Kailangan ko pa

naman ang trabahong 'to para kay Zon.

I looked up to the owner of the hand.

"Stupid," he hissed through his breath and forced me to stand up from my knee.

Bumaba ang tingin ko sa nagawa kong katangahan. I can't stand the humiliation
because of my stupidity.

"I-I'm really sorry-"

"It's okay, cute."

Umangat ang tingin ko sa nagsalita. Siya 'yong lalaking tsansing sa'kin kanina pero
agad din akong yumuko.
Bakit ba kasi hindi ako nag-ingat?

Ngumiwi ako nang hindi nga ako nasugatan sa bubog ngunit sobrang higpit naman ng
pagkakahawak ni Lazarus sa kamay ko. 'Yong tipong madidislocate ang buto ko.

Nakita ko pa ang irita sa mukha ng babaeng kumausap sa kanya kanina.

Akala ko talaga ay kakaladkarin niya na naman ako palabas dito ngunit hindi ko
inakala ang susunod niyang ginawa.

He let go of my wrist and pulled the girl by the waist. Umupo siya sa sofa at
pinaupo niya rin 'yong babae sa hita niya.

...
makamundo

Chapter 8

Burned

The chilling breeze of the night sent shivers in my whole system. It's ten almost
eleven and I'm already outside of the club, uneasiness washed over me as I speed up
my pace down the dimly lit street with its lamppost at the side. Lurid shadows of
the buildings wasn't giving me comfort.

I've talked to Ruru about what happened earlier and he just told me to take a rest
and go home. Maybe, I'm just stress.

Mabuti na lang at naiintindihan ako ng manager ng club at ang bait pa, kung hindi
ay baka wala na talaga akong trabaho.

Sinabi ko sa kanila ni Mike na babayaran ko na lang ang nabasag kong bote ng alak
pero ang sabi nila ay huwag na raw, they'll just deduct my salary. I agreed kasi
kasalanan ko naman talaga.

I forgot to bring my jacket or a hooded sweatshirt in case if it rains. Malamig

kasi talaga kapag gabi tapos 'tong suot ko ngayon ay isang manipis na baby blue tee
shirt lang and fitted jeans. Syempre nagbihis ako, ayokong umuwi na suot 'yong
gano'n damit.

Naghahanap ako ng masasakyan dito papunta sa bahay ni Irithel upang sunduin ang
anak ko na siguro ngayon ay hinahanap na ulit ko.

Hindi ko matiis na umiiyak ang anak ko but I'd rather let him cry than let him
starve to death.

Sobrang kahihiyan ang naidulot ko sa loob ng bar kanina. Buti na lang at lumapit
agad si Ashley sa kinaroroonan ko kanina upang hilain ako paalis sa mga matang
sobrang sama ng tingin sa'kin.

Kahit nauubusan na ako ng pera ay pinili ko na lang sumakay ng taxi kasi wala akong
ibang makitang masasakyan dito.

Habang nakasakay sa taxi ay 'di ko napigilang mag-isip sa mga problema ko. Wala
naman siguro akong problema ngayon kung hinayaan na lang ako ni Lazarus na mamuhay
ng mapayapa.
Siguro ay oras na rin upang manghiram ako ng pera kay Irithel. Tatlong araw pa kasi
bago ko makuha ang sahod ko since weekly 'yon.

Pinauwi ako ng manager kaya hindi ko alam kung anong sunod na ginawa ni Lazarus
doon kasama 'yong babae kanina. I just can't find my care for them.

I problematically closed my eyes and let out a deep sigh before paying the taxi
driver and get out of the damn taxi.

Wrapping my own arms around my flat stomach and rubbing my freezing palms against
my upper arms to feel at least a little warmth on my cold quivering body, I tiredly
walked to where the nude colored high gates of Irithel's residence.

Sobrang lalim na ng gabi, kasama ko na naman ang anak ko buong araw pero nang
gumabi or at least five pm ay hinatid ko na siya rito dahil magtatrabaho na ako.

I know he's confused as to why weren't we staying in his father's place. Hindi niya
pa man ako tinanong but I know that he will soon at hindi ko alam kung ano ang
maisasagot ko.

Pinindot ko ang doorbell at agad naman 'yong binuksan ng guard na nasa loob ng
guard's house kaya pumasok na ako at nagpasalamat sa kanya bago nagpatuloy sa
paglalakad.

May lalakarin pa akong ilang metro upang tuluyang makarating sa bahay.

Irithel is from a very wealthy family. Madalas ay siya lang ang nandito sa bahay-or
is it even considered as a house with its ginormous size? Palaging may business
trip ang mga magulang niya while Domino was doing his usual guy thingy, madalas out
of town.

The Vicedo Family was really kind to me since I've met their precious princess.
Irithel Vicedo.

She's such a pain in the ass. Mahilig sa mga parties, inuman, lakad, malling and
anything. Sobrang mahilig din siya sa mga relationships na aabot lang ng halos
isang week and magugulat na lang ako na iba na pala ang jowa niya next week.

But then she changed when she met me. She's not the bitch Irithel I've heard about
the campus' gossips before.

"Cali!"

Nawala ang pagod sa sistema ko nang narinig ko ang boses ng kaibigan ko nang
pinapasok ako ng isa sa kanilang katulong.

Sinalubong niya ako ng yakap so I returned the hug bago niya ako iginiya sa living
room kung saan nakaupo at naglalaro sa sahig na may kulay itim na mat.

Nakakalat pa sa buong living room ang mga laruan at kasama niya 'yong pamangkin ni
Irithel. May pambata pa nga'ng palabas sa telebisyon.

"Zon! Let's play!"

"No, you're annoying."

Napahimalos ako nang narinig ang pinag-uusapan ng mga bata. With his crossed arms
against his flat tiny chest, my son snobbishly get up and sit on the couch.
Bakit hindi pa natutulog ang mga batang 'to? It's almost eleven.

"Zon, baby?" I called.

My son's face lighten up when he heard my voice and shifted his look to my
direction.

"Momma!" he hurriedly ran to me and hugged my waist kasi hanggang doon lang ang
maabot ng maliit niyang mga braso. "Momma, I miss you," the tone of his voice
saddened.

Binuhat ko siya at hinalikan sa pisngi bago siya kumapit sa leeg ko at isiniksik

ang mukhang may nakangusong mga labi sa leeg ko.

Inilahad ni Irithel sa akin ang maliit na bag na may desinyong Spiderman. Tinanggap
ko 'yon kahit madyo nahihirapan na ako dahil karga ko pa 'yong anak ko at may dala
pa akong handbag na naglalaman ng mga extra clothes at uniform ko for work.

"Do you want me to drive you home?" she offered but I resist.

"Kaya ko na, Rith," ngumiti ako na nagpapahayag na ayos lang talaga. "May-uhm,
sasabihin lang sana ako."

"Ano 'yon, Cal?" nakaangat ang isang kilay niya na parang nagtataka sa biglaang
pagkabalisa ko.

"Kung pwede lang sanang manghiram ng pera sa'yo-"

"Sure thing! Buti naman at naisipan mo na rin 'yan, Cali. Alam mo namang nandito
ako lagi para tumulong sa'yo," bakas sa kanyang mukha ang galak na parang tuwang-
tuwa na sa wakas ay humingi na ako ng tulong sa kanya. "Magkano ba ang hihiramin
mo? One hundred thousand?"

Muntik ko nang nalunok ang sarili kong dila nang dahil sa binanggit niyang halaga
ng pera. "That's too much, Rith. Maybe ten thousand will do."

Kinuha ni Irithel ang isang malaking rectangular shape na nude colored wallet niya,
saka siya may inilabas na cash.

"Kani, go to your room. Manang, paki-asikaso po muna si Kani," utos ni Irithel sa

isang katulong na agad namang lumapit sa pamangkin niyang nanonood sa'min. She then
look at me. "Here, Cali. Are you sure na hindi talaga kayo magpapahatid? Gabi na
kasi, delikado na ngayon sa labas," and she handed me the ten thousand cash. The
worry was obvious to see in her big brown eyes.

I gave her my warm smile to reassure her. "It's okay, Rith. Magtataxi na lang
kami."

Ayokong makaabala sa kanya masyado. Sapat na 'tong pinabantay ko muna sa kanya si

Zon.

"Fine," she gave up and sighed. Bumaba ang tingin niya sa anak kong walang imik.
"Gosh, ang bilis nakatulog ni baby boy oh," she brushed some strands of Luzon's
hair with her rose gold manicured nail fingers.

Inayos ko muna ang pagkakarga sa anak ko bago nagpaalam kay Irithel at hinatid niya
naman kami hanggang sa dulo ng gate. Naghintay pa siya na makasakay kami ng taxi
bago siya pumasok.
Ilang minuto ang lumipas na umaandar ang taxi. Nakaupo ako habang 'yong anak ko
naman ay nakaupo sa lap ko, he was leaning his little head on my shoulder at kahit
natutulog ay sobrang higpit ng pagkakakapit niya sa leeg ko.

"Hmm... Mom-ma..."

He's sleep talking as I cup the back of his head using my free hand upang manatili
ang ulo niya sa balikat ko. 'Yong isang kamay ko kasi ay pinulupot ko sa kanya at
may hawak pa'ng handbag saka 'yong Spiderman bag niya.

I'm so glad that I packed his black hoodie kaya inilibas ko 'yon mula sa bag niya
at kahit na natutulog ay isinuot ko sa kanya 'yon.

Nang nasa subdivision na kami ay kumunot ang noo ko nang may nakitang firetruck at
mga taong may dalang mga kagamitan sa kanilang bahay like clothes, important
papers, television and anything.

Sobrang daming tao at doon ko pa napagtantong may sunog sa pang-apat na block mula
sa kinaroroonan ng taxi ngayon.

"Ma'am 'di ko na po maipasok 'yong sasakyan. Mukhang-"

"Ito na po ang bayad, Manong. Salamat po."

Mahigpit ang pagkakahawak ko sa aking anak na natutulog sa mga kamay ko nang

lumabas ako ng taxi.

My heart raced when I drew closer to the busy people who's watching and some are
trying to save their houses, burning into ashes.

May ibang tao na nagtatanong at hinaharangan naman ng ibang mga bombero ang mga
taong gustong pumasok. Halos tatlong fire truck ang nandito, ginagawa naman ng
lahat ng bombero upang mapatay 'yong apoy.

Hindi naman gawa sa kahoy ang mga bahay dito pero may tsansa pa ring masunog ito.
Baka may sumabog o ano.

A hot tear fell from my tired eyes when I saw one of the houses that's burning was
my house.

"M-Momma... What's happening po?"

Narinig ko ang bagong gising na boses ng anak ko. Marahil ay nagising siya sa mga
ingay at taong nagsisigawan dito.

"M-Momma, don't cry. Momma..." naramdaman ko ang maliit na kamay ng anak ko na

pinupunasan ang mga luhang sunod-sunod na pumatak habang nakatingin sa mga bahay
dito na nasusunog.

The fire was as evil as it could be. Kinakain nito ang bawat materyal na nadadaanan
nito.

Parang nasusunog na rin ang puso ko nang dahil sa sobrang paninikip ng dibdib ko.
Sobrang nanginginig ako nang dahil sa lamig ng temperatura kanina pero bakit
ngayon? Tila wala na akong nararamdamang lamig nang nakita ang pinaghirapan kong
bilhing bahay na kinakain ng marahas na apoy.

'Di ko agad ito nakita dahil gabi nga pero siguro kapag umaga ay kahit nasa malayo
pa lang kami ay makikita na naming may nasusunog dahil sa kulay itim na usok.

Everyone was panicking, fear was eating them and as for now we're all hopeless.

I want to call my parents but I don't want them to worry about us. I want to call
Irithel but I can't, sobrang abala na ang naidulot ko sa kanya. May sariling buhay
din naman 'yong best friend ko at alam kong matutulungan niya ako pero ayoko lang
talagang maging pabigat.

Sa totoo lang ay sobrang dami niya nang naitulong sa'kin at nahihiya na akong
lumapit sa kanya.

Isa lang talaga ang iniisip ko ngayon.

Saan na kami titira ng anak ko?

"D-Don't worry about me, baby. Tulog ka na ulit..." nanginginig ang boses na
hinalikan ko ang nakakunot na noo ng aking anak.

"But Momma, where are we going to sleep now po?" bakas sa boses ng anak ko ang pag-
aalala habang nakatitig ang kaniyang itim at inaantok na mga mata sa'kin.

He even yawn, trying to fight the urge to sleep just to wipe my tears and talk to
me.

Tumalikod ako mula sa mga nagkakaguluhang mga tao. May nakita pa akong
nagsusuntukang mga lalaki sa gilid at pilit nilaa itong pinaghihiwalay.

"I-I'll find a place to rent a room, baby. Don't worry okay? Now, back to sleep," I
caressed his back, trying to soothe him.

Ilang gabi nang hindi nakakatulog ng maayos si Zon dahil sa trabaho ko. He can't
sleep in Irithel's house, gising siya lagi at hihintayin akong dumating kaya
madalas ay hindi na ako magtataka kung agad siyang makakatulog kapag kinarga ko na
siya.

Ayokong iwan 'yong bahay pero may maisasalba pa ba ako roon kung halos 'di ko na
ito makita dahil sa naglalakihang apoy na kumakalat sa ibang bahay din?

'Yong kotse ko. Wala pa namang gas 'yon. Hindi naman magkakadikit ang mga bahay
dito sa subdivision kaya nakakapagtaka lang kung bakit 'yong mga nakahilerang bahay
dito sa side-kasama na rin ang bahay ko ay nasusunog.

"M-Manang, ano raw po 'yong dahilan ng sunog?" tanong ko sa medyo may edad na
babaeng nagmamadaling naglalakad papalapit sa direksyon ko.

"Nagsimula ito sa poste ng kuryente, hija. No'ng una ay brown out lang pero nang
lumipas ang ilang segundo, pumutok 'yong mga ilaw ng mga bahay, unang nasunog 'yong
kisame," eksplenasyon ng matandang babae na may dala pa'ng mga damit. "'Yong
nabiktima lang nito ay 'yong mga bahay na konektado sa poste'ng 'yon," she pointed
the post sa malayo. Nakikita ko sa baba no'n na parang may nag-iimbestiga na.

"Salamat po..."

Saka siya umalis.

I took one last glance at my burning house before shaking my head in pain and just
start to walk away.
Ba't magtatagal pa kami rito? Mas uunahin ko pa ba ang bahay kesa sa kapakanan ng
anak ko? Wala rin naman akong magagawa, alangan namang utusan ko 'yong apoy na
tumigil na.

Nang nakalabas na kami ng subdivision ay agad akong huminto sa paglalakad nang

bumulong si Zon sa'kin na akala ko ay bumalik sa pagtulog.

"Momma... Let's go to Daddy."

Bumalik tuloy sa isip ko ang mga nangyari kanina sa club.

Paano namin pupuntahan ang ama niya kung abala ito sa pambababae?

Isa pa, ayokong lumapit sa gagong 'yon.

It's not my pride that's talking. It's me, my anger and desperation to get him off
our lives.

Baka mas lalong gugulo ang buhay ng anak ko kapag tumira kami sa puder ng ama niya.
Pero ayoko rin namang matulog ang anak ko sa kalye.

What am I suppose to do? Lessen my anger and go to Lazarus' place? Kasi sa mga oras
na'to ay may bahay pa ba'ng bukas na magpaparenta sa amin ng kuwarto? Hindi naman
kami puwedeng maghotel dahil ten thousand lang 'tong pera'ng nasa akin. Wala naman
akong naiwang pera sa bahay, pero paano 'yong mga birth certificate at iba pa'ng
importanteng gamit namin doon?

Sumasakit na ang ulo ko.

"Daddy..." my son mumbled under my ear as his small arms hold on to my neck.

I stood here at the side of the road while waiting for a taxi and thinking where
we'll go. Nanatiling buhat ko ang aking anak at kahit nilalamig na ang mga braso ko
ay tiniis ko ito.

Napag-isipan kong pumunta sa club dahil baka ay nando'n pa si Ashley, baka

matutulungan niya ako.

The ride all the way back to the club was such a pain in my head as more of my
problems kept on nagging me. It's thirty minutes before twelve.

Sa mga oras na 'to ay alam kong mas lalong maraming taong pumupunta sa club kaya
imposibleng wala akong maaabutan do'n. Usually kasi ay madaling araw na nagsasara
'yong club.

"Momma, are we going to Daddy? I miss Daddy," sobrang higpit ng pagkakakapit sa'kin
ng anak ko na parang natatakot siya sa kung ano man ang mangyayari sa'min dito sa
labas.

"No, baby. We're going to my friend..."

"Friend po? Like Tita Irithel and Tito Domino? Momma, let's just call Tito Laki
po..."

I pulled his hood far over his head just enough to cover his eyes and now all that
I can see on my son's cute face was his pouting reddish lips.

Malakas na naghaharumentado ang puso ko nang lumabas kami ng taxi at naglakad

papalapit sa entrance ng club kung saan may nakabantay na bouncer.
I meant to cover my son's eyes with the hood of his hoodie upang 'di niya makita
ang mga kababalaghan na nangyayari rito sa club.

Ngumiwi ako nang may nakitang isang babae at lalaking lasing na lumabas ng club at
muntik pa akong nabangga habang sinusubukan nilang mahalikan.

"Momma, what's that noise po? May party po ba? I don't like parties, Momma," bulong
ng anak ko at bakas pa sa mahinang boses nito ang irita. Maarte ang pagkakabigkas
sa letrang r.

"Sh, quiet, baby..." saka ko inayos ang hood na nakatakip sa kanya dahil pilit niya
pa'ng sumilip.

Napahinto lang ako sa paglalakad sa hara mismo ng bouncer na may sobrang

exaggerated na laki ng katawan. Same bouncer na nagsasabing mukha raw akong
underage.

"Bawal ang mga bata rito."

"Pupuntahan ko lang 'yong manager dito, aalis din naman kami agad,"
pagsisinungaling ko when in fact, si Ashley naman talaga ang pupuntahan ko. "Hindi
naman kasi puwedeng iwan ko ang anak ko rito sa labas."

His eyes widened in a very shocking manner while he's trying to take a look at my
baby.

"Anak mo? Pinagloloko mo ba ako? Baka naman ay manika lang 'yan," his annoyed voice
made me want to kick his shin.

Kasi naman 'tong anak ko hindi halos gumagalaw habang buhat ko siya at nakatago pa
'yong mukha sa leeg ko. Idagdag pa na nakabalot ang maliit niyang katawan. Kahit
'yong kutis ng kamay niya ay sobrang puti na nagmumukha talagang doll.

Ano pa kaya kung makita niyang mahaba ang buhok ng anak ko?

"Speak, baby."

My son's head turned to the direction of the bouncer like he's trying to find
someone even though there's a hood that's blocking his sight. "Momma, I wanna go to
Daddy."

"Ano? Anak 'to ng baklang manager na 'yon?"

Ay tangina.

Siguro kung 'di ko lang buhat 'tong anak ko ay binatukan ko na ang bouncer na 'to.
Kaya niya naman kasi nasabing gano'n kasi 'yong sinabi ko ay pupuntahan ko 'yong
manager.

"Psh, parang gano'n na nga-"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko when Zon pulled his hood off his head and
look directly at the humongous bouncer in front of us.

The neon lights on the entrance' walls was glistening and reflecting on my son's
curiously innocent gloomy orbs.

"Do you know where my Daddy is?" bakas sa boses ng anak ko ang pagsusungit at
pagkainip habang mariing nakatingin sa malaking bouncer.

'Yong ibang bata, natatakot sa ganito kalaking lalaki pero ba't itong anak ko ay
parang siya pa itong nananakot sa bouncer?

My son's eyes were as fierce as Lazarus'.

May pinagmanahan talaga.

Umangat ang isang kilay ng bouncer nang mas lalo niyang tinitigan ang mukha ng anak
ko. Nalilito.

"Lalaki 'to?"

"Oo kaya papasukin mo na kami," naiinip na rin ako kaya 'di ko maiwasang diretsuhin
ang bouncer.

Muli kong tinakpan ang maliit na ulo ng anak ko ng hood niya at naglakad na papasok
sa maingay na club nang tumabi na 'yong bouncer.

The club was dim as waves of dancing colorful lights and the smell of smokes mixed
with the scent of sweat and alcohol just made me want to throw up.

"Cover your nose, baby and keep quiet, okay?"

"Opo..." magalang na sagot nito at tinakpan niya naman ang kanyang ilong gamit ang
maliit na kamay niya while the other arms was around my nape.

Nakipagsiksikan ako sa mga tao na nakatambay at nakasandal lang sa gilid malapit sa

pader, may ibang nagtataka at napapatingin kay Zon.

Saka ko pa naiisip ang tungkol kay Lazarus nang nakita ko siya sa kung saan siya
nakaupo kanina.

Napamura ako sa isip ko nang nakitang ibang babae na naman ang nakaupo sa hita
niya.

Ba't 'di pumasok sa isip ko na baka ay nandito pa rin si Lazarus? That just means
hindi talaga ako ang pakay niya rito dahil kung sinusundan niya ako, sana no'ng
nasa bahay pa lang ni Irithel ay nakita ko na ang sasakyan niya.

He's here to spend his spare time.

Talagang wala siyang pakialam sa anak niya. He's just thrilled dahil hindi agad ako
bumigay, siguro ngayon ay napagod na siya.

Mas mabuti nga 'yon para makapagsimula naman ulit kami ng anak ko ng magandang
buhay.

I didn't noticed that I've stopped from walking the reason why my son removed his
hood and gaze around in curiosity.

"Zon-"

I was about to pull back his hood but failed when his gaze landed to where his
father is.

"Daddy!"
Napalunok ako nang lahat ng taong nakarinig ng malakas na pagsigaw ni Zon ay
tumingin sa direksyon namin. Despite the noise from the speakers. Sino ba naman
kasing hindi magtatakang marinig ang boses ng isang bata sa loob ng club?

Then I found myself burning under Lazarus' eyes ignited on mine.

...
makamundo

Chapter 9

Storm

Those fierce magnetic eyes held mine in a very ferocious way. The music goes on as
the dancing sparkling lights too but some people did stop from what they were
doing.

"Daddy, ahm-Momma! Momma, Daddy-I wanna go to Daddy..." he kicked his little feet
in the air while pointing at Lazarus like he wanted me to go there or he wanted me
to put him down the floor so he could go run to where his father was calmly sitting
on a round sofa with his so called cousins.

I saw Lazarus got up and the other girl that was sitting on his lap too almost fell
off the ground who seemed annoyed buy the sudden action of Lazarus.

Every pair of eyes who's judging by now has affected me more than the humiliation
that I caused earlier.

Nang muling nagtama ang paningin namin ni Lazarus ay wala na akong sinayang na
kahit isang segundo lang at mabilis na naglakad papunta sa kinaroroonan ni Ashley.

"Ash! Please, help me," nababakas sa kinakabahang boses ko ang pakikiusap nang
pinaupo ko muna si Zon sa counter sa mismong harap ko.

"Momma! I saw Daddy! Let's go to Daddy!" tumatadyak pa rin siya ere at tinuturo
kung sino ma'ng nasa likuran ko ngayon. Sobrang likot niya kaya hinayaan ko na
lang.

Pinagtitinginan pa rin kami ng iba rito. Nagtataka kung bakit may bata.

"Anong nangyayari, Lisa? Sino 'tong batang 'to? Anak mo?"

"Mag-usap tayo sa labas, please. I just need your help right now."

Nakita ko sa mga mata ni Ashley ang gulat nang bumaling siya sa likuran ko.

I bit my trembling lower lip when I felt something-someone's dark presence behind
me as I saw the pure joy in my son's shining black eyes. Bumaba ang tingin ko sa
aking gilid nang may nakita akong isang pamilyar na malaking kamay. The hand took a
hold on Zon's little ankle the reason why my son stop from kicking in the air.

I stood here like a statue, couldn't move and couldn't see who's this person behind
me.

But I can guess who it is base on the expression on my son's cunning little face.

"Daddy!" I can't explain how active my son was. He sounded more active than the
crowd that's partying here.

"What's the matter?" that gruff voice behind me made my hair on my nape rise at its
end. I could almost hear the annoyance from his unhappy, low voice.

I wasn't expecting this to happen. Kung hindi ako tumigil sa paglalakad kanina,
ngayon ay nasa labas na sana kami.

"Daddy... Our house got burned and Momma was crying!" sumbong nito habang nakaangat
ang tingin sa likuran ko.

Ayoko sa lahat ay 'yong kinakaawaan ako. Would I let my pride drive the whole me
when we're in an undefeated crisis?

"Ahm?" pinanlakihan ako ng mga mata ni Ashley na parang nalilito sa mga pangyayari
at nagtatanong ang kanyang mga mata kung bakit kasama ko si Lazarus na isa sa mga
Cavanaugh.

Wala akong naisagot sa kanya at napapikit na lamang nang naramdaman ko naman ang
isang malaking kamay na humapit sa bewang ko. The large hand gently pulled me
aside.

Hindi ako makatingin sa mga taong nakapaligid sa'min nang binuhat ni Lazarus si
Luzon mula sa pagkakaupo nito sa counter.

'Yong bata naman ay agad na kumapit sa leeg niya.

"Let's go outside," Lazarus' electric fierce eyes looked over me and gripped my
arm.

Sumulyap ako kay Ashley upang humingi ng tulong ngunit napailing lang siya at
matipid na ngumiti sa'kin na parang nagsasaad na kahit siya ay wala na ring
magagawa.

This is trouble. Kinakabahan na ako habang hinihila ako ni Lazarus palabas at buhat
niya pa si Zon. May ibang kumukuha ng litrato namin at may ibang nagbubulungan,
nagtataka at naghihinayang.

"Laz? Legit? This kid looks like a photocopy of Grandpa."

Isang pamilyar na lalaki ang humarang sa dinadaanan ni Lazarus. I watch over

Lazarus' shoulder to see the guy in front of him.

Siya 'yong isa sa anim na mga lalaking kasama ni Lazarus sa table nila kanina.

It's his cousin.

'Yong mukhang si Laki. Playboy din at siya rin 'yong unang lalaking pinaupo sa hita
niya ang unang babaeng lumapit sa table nila. Wala namang halos na pinagkaiba sa
hitsura nila ang magpipinsang Cavanaugh except for their attitude.

This one looks playful.

"Nagmamadali ako, Ruin," Lazarus snapped his gaze to his cousin in front.

"Wait, is she the waitress earlier?"

Another familiar baritone voice from his cousins appeared from behind me to my
side. He looks innocent and softhearted if he's only not with his crazy cousins.
Isa siya sa lalaking tahimik lang na nakaupo sa tabi ng mga pinsan niya at
nagmamasid sa paligid kanina.

"Isaiah," a silent warning from Lazarus' voice.

Kahit 'yong pangalan ay halatang para sa mga matinong tao lamang pero hindi ko alam
baka ay nasa loob din ang kulo nito?

Lazarus ignored his cousins and just go walk to the exit of the club as he was
pulling me with him.

Nakapagtataka lang kasi ang tahimik ng anak ko.

Baka nakatulog na naman.

We exited the club. 'Yong bouncer kanina ay gulantang pa sa nakita na si Lazarus na

ngayon ang nagbubuhat sa anak ko. Ramdam ko naman sa likuran ko ang pagsunod ng mga
pinsan niya sa amin na parang nakikitsismis.

As usual nang dumaan kami sa daan papunta sa parking lot ay may nakikita pa rin
akong nagmamake out dito, 'yong mga pinsan niya naman ay nagtatawanan na nakasunod
sa likuran namin.

Huminto kami sa kung saan nakapark ang mamahaling kotse niya. I would know what's
its brand if only there's enough light to see it. Basta mamahalin, 'yong makabutas
bulsa.

Dala ko pa rin ang handbag at Spiderman bag ng anak ko, ang hirap naman nito, lalo
na 'yong pagkakahawak ni Lazarus sa braso ko. Hindi naman mahigpit pero naiilang
lang kasi ako, ayokong hawakan niya ako.

"Laz, alam na ba ng kuya mo 'to?" that guy said na siyang pinaupo sa hita niya
'yong pangalawang babaeng dumating. He has this thick eyebrows na may mapupungay na
mga mata. He looks chill and cool, basta 'yong mukhang sobrang confident.

"Hindi, kaya manahimik kayo, Daumier," kaswal na sagot ni Lazarus sa tonong parang
hindi talaga siya natutuwa sa mga pangyayari.

He's not mad, I guess? Just unhappy.

"Si Laki?" nakataas ang isang kilay na tanong ni Ruin sabay akbay sa dalawang
lalaking hindi ko pa alam kung anong pangalan. He even wiggled his eyebrows in a
playful way.

Syempre ay tahimik lang ako. Ayokong sumingit sa usapang magpipinsan.

"Alam niya na siguro, loko 'yon e," Daumier chuckled while staring carefully over
Luzon.

Napatingin ako sa anak ko at nakitang mahimbing itong natutulog sa dibdib ni

Lazarus at medyo nagulo pa ang hanggang balikat na buhok nito. His hair was soft
and straight, unlike mine, madalas magulo kapag haggard sa trabaho.

"Lalaki? Ba't mahaba 'yong buhok?" napakamot naman sa ulo si Isaiah habang
nalilitong pinagmamasdan ang hitsura ng anak ko.

Lazarus shot me a meaningful look then back to his confused cousins.

"Saul, paki-asikaso muna 'yong opisina ko. Sa condo na muna ako magtatrabaho,"
Lazarus was back to his businesslike attitude. Inayos niya pa ang posisyon ng ulo
ng anak ko na nakasandal sa dibdib niya.

"Ayos," the guy who's named Saul raised his thumbs up. Since kanina lang noong
lumapit ako sa table nila ay siya lang talaga ang napapansin kong tahimik, parang
may problema. "Idadamay ko na si Noah ha?"

"Ano? May date ako!" reklamo ni Noah.

Noah pala 'yong pangalan ng lalaking tsansing sa'kin kanina, he tried to flirt with
me and now he has a supposed date with someone else?

Ruin with his playful smirk was in between Saul and Noah. Sila 'yong inakbayan ni
Ruin.

"Ano? Sex na naman, bruh? May babae ka ba? Pahingi," ang laswa pakinggan ng boses
ni Ruin na parang nanghihingi lang ng isang pisong barya.

"Anong sex?" hindi ko talaga alam pero mukhang inosente talaga 'tong si Isaiah.

"Pa-inosente ka pa, Isaiah, para namang 'di mo nakita 'yong bagong trending na
scandal ni Laki," Daumier crossed his bulky arms against his chest. Looking cool
with those chillin' smile.

"Ugh?" dinugtungan pa ni Saul and made a face like he's in pain but enjoying the
pain dahilan kung bakit nauwi sila sa walang tigil na pagtawa.

It was cold though but Lazarus' grip on my arm remained warm. I want to resist from
the warm that his large hand was giving me but I couldn't, I needed that warm.

"Ang ingay niyo."

My heart softened as I look up at Lazarus, leaning his pinkish cheek on Zon's head.
He finally let go of my arm and opened the front seat's door. Sumenyas siya na
pumasok ako, so I did silently obey him.

Nang pumasok ako ay marahan niyang ibinigay sa'kin si Zon. Hindi pa rin ako
makapaniwalang agad itong nakatulog kahit na sobrang ingay sa buong paligid.

Luzon was sitting on my lap as I let his little body lean on my average one. Nang
maayos na ang posisyon ni Zon sa hita ko ay saka pa sinara ni Lazarus 'yong pinto.

Nakababa 'yong bintana kaya malaya kong naririnig kung anu-ano ang mga pinag-
uusapan nila.

"Gago, akala ko talaga si Ruin 'yong maunang magkakaanak e," umirap si Saul kay
Ruin na mabilis niya namang tinulak mula sa pagkakaakbay.

Pilyong ngumisi si Ruin nang bumaling siya kay Noah na halatang kanina pa
nagrereklamo. "Ano na? 'Yong pusta ko! Sabi ko sa inyo, walang tsansang makabuntis
si Noah dahil hanggang date lang 'yan. Torpe naman," sabay lahad ng kamay niya sa
harap ng mga pinsan niya.

Ruin got almost out of balance, head first, nang binatukan siya ni Noah.

"Tangina talaga 'tong si Laki, ang daming scandal wala man lang isa sa mga babaeng
'yon ang nabuntis?" Daumier grumbled coldly. Siya lang talaga 'yong isa sa
magpipinsan na sobrang chill kahit 'yong iba ay nananakit na sa isa't isa. "Ah,
gago," dagdag nito.
Parang lagi siyang walang problema.

"Anong scandal 'yang pinagsasasabi mo, Daumier?"

"Tumahimik ka, pa-inosente."

I decided to close the window up. Baka magising pa si Luzon dahil sa sobrang ingay
nila sa labas. Mas mabuting ipaghiwalay 'yong magpipinsan dahil daig pa ang mga
tsismosa sa kalye na hindi nauubusan ng topic kung nasa iisang lugar lang sila.

May sinabi pa si Lazarus sa kanila na hindi ko na narinig pero mukhang naging

seryoso ang mukha nila, wala na 'yong tawanan at biruan, saka tumango ang mga
pinsan at naglakad pabalik sa club while si Lazarus naman ay pumasok na sa loob ng
kotse.

All the way to his place, I'm just caressing my son's black shoulder length hair.
Hindi naman nagsalita si Lazarus at minsan ay sumusulyap sa anak kong mahimbing na
natutulog ngayon.

I don't know what's running on his mind right now but I know him better than I do
before. Alam kong pisikal niya akong sasaktan kalaunan kapag nakuha niya na ang
gusto niya, he treated me like this because he needed my son. I don't if he really
wanted my son.

Musta na kaya 'yong babaeng pinili niya noon? That Sammantha.

"Wala ka ba'ng girlfriend o kahit sino na baka ay magalit kapag nalaman niya ang
tungkol dito?" I know that I sounded rude but I just can't keep that question on my
mind. "Gusto ko lang umiwas sa gulo."

"Sasabihin ko naman kung meron," he didn't even glance at me when he answered. He

seems annoyed. "Ayoko ng maraming tanong," sabi niya bago pa man ako makapagtanong
ng bagong tanong.

But I still push it. "What happened to Sammantha?"

Hininto niya ang sasakyan sa harap ng matayog na building kung saan ang condo unit
niya. He did not opened the door to his side, he face me instead.

"Stop asking questions, Calista. Know your place," his unhappy raspy calm voice
have made everything clear to me. "You're just the mother of my child."

He's starting.

Alam niya kasing wala akong magagawa kung gugustuhin ng bata na tumira sa kanya.
Wala rin naman kaming mapupuntahan, we could go to Irithel pero ayoko lang talagang
maabala pa siya. Tama na 'tong nanghiram ako ng ten thousand sa kanya.

Umiwas ako ng tingin sa mga nakakatensyonadong mga mata niya.

Hinayaan ko siyang bumaba ng kotse at umikot sa harap upang pagbuksan kami ng

pinto. Binuhat niya ang anak ko mula sa hita ko kaya lumabas ako ng kotse habang
dala ang handbag at Spiderman bag saka niya sinara 'yong pinto.

Luzon's little head was resting on Lazarus' broad shoulder. Lazarus placed his arm
under Luzon's bottom like a chair. May lumapit na isang lalaki na nakasuot ng
parang pang-crew na uniform at ibinigay naman ni Lazarus ang susi ng sasakyan niya
sa lalaki. The guy then went inside the car.
Maybe he's going to park Lazarus' car?

Tahimik kaming pumasok sa loob ng building at sumakay ng elevator paakyat.

Nang nakapasok na kami sa loob ng eleganteng condo unit niya ay dumiretso siya sa
kwarto kung saan unang natulog si Zon. Hindi na ako sumunod at nanatili lang dito
sa baba.

I waited until he comes out of the room with a scowl on his ferocious face but
composed.

Bumaba siya ng hagdan habang nakatingin sa wrist watch niya. The storm in his eyes
met the calm on mine as he drew closer and closed our distance 'til there's only
one feet in between us.

He was just staring at me for a minute with those eyes that I hoped to vanish away,
with those eyes that's impossible to even exist.

Then brought his one hand up, attempting to slap me. Napapikit ako ngunit natigilan
at dahan-dahang binuksan ang mga mata nang wala akong naramdamang kamay na tumama
sa pisngi ko.

Nakita ko siyang kinuyom ang kanyang kamay at binaba 'yon. Hindi na tinuloy ang
binabalak.

"Nag-iisip ka ba? Alam mo ba kung anong mangyayari nang dahil sa ginawa mo?"
masasabi kong galit na siya ngayon pero hindi niya ako sinisigawan. He used the
usual tone of his baritone voice. "Mapupuno na naman ng mukha ko ang mga magazine
at dyaryo."

Pinanatili ko ang posisyon ng mukha kong nakatagilid nang dahil sa takot kanina na
baka ay sampalin niya nga ako. May iilang hibla ng buhok ko ang natatakpan ng
kalahati ng mukha ko. My fingers curled into fist at the thought that he's not even
concerned about us, he's concerned about his reputation.

Kasalanan ko ba'ng lumapit siya sa'min? Sana ay binalewala niya na lang ang
pagtawag ni Luzon sa kanya kung gano'n din naman kahalaga sa kanya ang hindi
mabahiran ng dumi ang magandang reputasyon niya. Nanginginig ang isang kamay na
inangat at inayos ang buhok kong bahagyang nakatakip sa gilid ng mukha ko.

It would surely hurt me if he did it, but he didn't. He had stopped himself.

I was blankly staring down at the marbled floor. Inipit ko ang iilang buhok sa
likod ng tenga ko pero hindi ko ginalaw ang ulo ko upang makita siya.

I just remained in that position, na nakatagilid ang mukha nang dahil sa takot.

"Club? Sa club mo pa talaga dinala ang anak ko? Hindi ba mas nakakasama 'yon sa
kanya, kompara sa pagtira rito? Anong klaseng ina ka?"

Mukhang tama nga siya sa parteng 'yon pero desperada na talaga akong humingi ng
tulong kay Ashley kaya nawala sa isip ko ang tungkol do'n.

"Y-Yes, you're right but that doesn't mean that you have the right to question me
as a mother," my hoarse voice was as calm as him. Ayokong sigawan siya dahil baka
ay marinig ng anak ko at magising but maybe the walls in his condo was soundproof?
"Ikaw? Anong klaseng ama ka?"
Nagulat siya sa sinabi ko ngunit agad din namang nakabawi.

"You did-"

"Don't act like you're my husband, Lazarus, because you're not," I snapped out of
him, trying to have that self-possession like how he did it.

Nakaangat ang tingin ko sa kanya. Sinusubukang labanan ang kanyang maawtoridad na

nga mata.

"You're under my roof, Calista. You do what I say," he knows who's the dominant
here, the superior and who have the authority.

There's nothing special in how the way he say my name. Nothing. I can feel nothing.

Tumalikod siya at naglakad papunta sa kusina rito, nandito kasi sa baba 'yong
kusina at living room. Pero bago siya tuluyang nakapasok sa sosyaling kusina niya
ay saglit siyang huminto.

He moved his head to the side. Nakatalikod siya sa'kin but his face was in side
view kaya mas lalo kong nakita kung gaano katangos ang kanyang ilong. Just like
Luzon.

"Kung napipilitan kang tumira rito, mas napipilitan akong patirahin ka rito."

...
makamundo

Chapter 10

Bruised

It's been two days since we're here at Lazarus' condo.

For the sake of my son, I stayed.

Sa dalawang araw na 'yon ay walang ibang ginawa si Lazarus kung 'di ay ang magbabad
sa laptop niya, nasa kusina siya lagi at nakaupo lang sa upuan doon sa six seats
dining table.

My Mom called yesterday na nagpadala na siya ng pera but I couldn't go out.

So I decided to text Ashley since we exchanged numbers the first time we've become
close. I texted her to claim the money and also excuse me in three days sa trabaho
ko dahil kagabi ay hindi ako pinayagang magtrabaho ni Lazarus.

Hindi ko talaga alam kung anong problema niya. Parang kinukulong niya ako rito,
kami ng anak ko.

Alam ko naman na 'yong anak ko lang ang kailangan niya at napipilitan lang siyang
isama ako rito dahil 'yon ang gusto ni Luzon. Hindi niya ako magawang paalisin dito
dahil kung ginawa niya 'yon ay baka sumama si Luzon sa'kin.

Kaya ito 'yong ginagawa niya sa'kin.

Kailangan ko na agad makaipon at para makapagrenta man lang ng kahit maliit na

kwarto na sapat lang sa'min ng anak ko. Pero mukhang hindi agad ako makakapag-ipon
dahil sa mga ginagawa niya.

Ngayon ay hinihintay ko si Ash na dumating. I told her the address, alam kong
maaasahan 'yong si Ashley kahit bago pa lang kaming nagkakilala. Irithel was out of
town with her parents kaya hindi ko na inabala pa.

"Luzon, come here, baby. Let me change your clothes."

Lumapit na naman agad si Zon sa'kin at iniwan ang mga laruan niya na nagkalat sa
sahig. Kahapon lang ay dumating 'tong mga gamit dito at mga bagong biling damit
namin.

Umupo ako sa sofa habang dala ko ang isang kulay puting tee shirt niya. Medyo
pinagpapawisan kasi siya kahit air-conditioned naman 'yong buong condo.

Hindi kasi sanay ang katawan niya sa mga sobrang malamig na lugar. Just the average
temperature, hindi malamig, hindi rin mainit.

"Momma? We're not going to leave Daddy again po?" I'm not sure pero naririnig ko
ang pangamba sa boses ng anak ko.

"I don't know, baby..." was my only answer. "Gusto mo ba rito, hmm?"

"Opo, Momma. Nandito si Daddy at nandito rin po ikaw."

He raised his cute hands up kaya agad ko namang itinaas ang damit niyang medyo basa
na dahil sa pawis. Pinunasan ko muna ang likod niya ng towel bago isinuot 'yong
isang malinis at bagong tee shirt sa kanya.

Dalawang araw. Dalawang araw na lagi na lang ganito ang trabaho ko buong araw,
nakaupo sa sofa, nagluluto pero hindi pa ako nakakapaglaba rito since ipapadala
lang pala ni Lazarus ang mga damit sa laundry, inaayos si Zon and I felt like the
woman in history. 'Yong nasa loob lang ng bahay.

Gusto ko 'to kasi mas nakakasama ko ang anak ko pero parang ayoko namang kumakain
dito sa pagkakaalam na napipilitan lang pala si Lazarus na patirahin ako rito.

Hindi ko na pinigilan si Zon nang tumakbo siya papasok sa kusin at lumapit sa ama
niyang abala sa pagtitipa nito sa laptop niya.

Sinundan ko ang anak ko nang nakitang gusto nitong umupo sa lap ni Lazarus.

Natatakot ako na baka ay si Zon naman ang saktan niya pero hindi niya ginawa 'yon,
nakakagulat dahil binuhat niya si Zon at pinaupo sa hita niya kaya pareho na silang
dalawa na nakaharap sa laptop.

I was afraid that he might reject my son like how he rejected me before. Kung ayaw
niya sa anak niya, hindi ko naman siya pinipilit.

"What's this, Daddy?" Zon pointed the files and papers right beside of Lazarus'
laptop.

"Paperworks, son," tipid at kalmado na sagot nito.

Akala ko ba ay ayaw niya sa maraming tanong? Kinakabahan talaga ako lagi kapag
silang dalawa na 'yong mag-uusap. Natatakot kasi ako na baka ay matulad ang anak ko
sa'kin, ang sama pa naman ng pakikitungo ni Lazarus sa'kin.

As usual when he's here, he's not wearing any upper clothes. Lagi siyang nakasuot
ng shorts or worse ay boxer.

"Halika na, Zon. Lazarus is busy-"

"I'm his father, Calista."

Gusto kong umirap dahil pinagpipilitan niya talaga 'yan.

"Your Daddy is busy, Zon," napipilitan lang ding pagbawi ko sa sinabi ko.

Umangat ang tingin ni Lazarus sa akin dahil siguro sa narinig niya 'yong paraan ng
pagkakasabi ko. Napipilitan lang.

Pero hindi na siya nakipag-away pa at alam kong mamaya 'pag nakatulog na 'tong si
Zon since malapit na ring magtanghali ay saka niya pa ako pagsasabihan.

Madalas naming hindi pinapansin ang isa't isa at never kong inisip na live in
kaming dalawa. Nakikitira lang kami ng anak ko.

Hindi bumaba si Zon mula sa pagkakaupo niya sa hita ng ama niya.

"Daddy, can we go to the barbershop? I want to cut my hair like yours po."

Hindi ko inakalang sasabihin 'yon ng anak ko. Nagreklamo naman siya noon tungkol sa
buhok niya but he never told me if we can go to the barbershop at paano niya
nalamang sa barbershop magpapagupit ng buhok? Hindi ba natutunan niya na naman ang
tungkol dito kay Laki?

Hindi ko rin alam na iskandaluso pala ang lalaking 'yon. Hindi naman kasi ako
mahilig sa mga social media, madalas akong gumagamit ng internet kapag oras na ng
pag-aaral ko.

"Okay, we'll go after lunch," he closed his laptop at inayos ang mga gamit sa mesa
bago siya tumayo habang buhat si Zon.

"Sasama ako."

"Dito ka lang, Calista. Hindi naman kami magtatagal."

Pinipigilan kong magalit ngayon.

Bakit sobrang iwas na iwas siya sa'kin? Kinakahiya niya ba'ng isama ako sa mga
lakad ng anak ko? Hindi ako isang katulong dito o yaya pero parang gano'n na rin
ang nararamdaman ko.

Dalawang araw pa lang ay ganito na ang trato niya sa'kin. Parang inilalayo niya
sa'kin ang anak ko.

"Bye Momma! I love you po!" paalam ng anak ko bago ako hinalikan sa pisngi saka
siya kumaripas ng takbo palabas.

Hindi naman 'yon mapapano sa labas dahil hindi naman siya makakapasok sa elevator.

Nang naglaho na sa paningin ko ang aking anak ay saka pa ako bumaling ng tingin kay
Lazarus na ngayon ay mariing nakatitig sa'kin ngunit nanatiling kalmado.

"Huwag kang umalis," ang magaspang niyang boses ay mas lalong nakapagpairita
sa'kin. "Please act like a woman."
"You can't change me, Lazarus, so I hope that instead of changing me, why don't you
change your filthy attitude?"

After lunch ay umalis na nga sila. Hindi ako 'yong nagluto kanina kasi binihisan ko
pa si Zon. Hindi ko talaga inakalang kahit papaano ay marunong din namang magluto
si Lazarus.

Nauna na silang kumain kasi may lakad nga sila kaya ito ako ngayon. Nag-iisang
kumakain sa mesa.

Masama talaga ang kutob ko at parang isang maling desisyon ang tumira rito.

Kanina pa ako nakatulala, iniisip kung ano ang maaari kong gawin upang makaahon sa
kahirapan.

Kumunot ang noo ko nang nahagip ng aking paningin ang isang metallic trashcan sa
gilid. Uminom muna ako ng tubig at pinunasan ang bibig ko bago tumayo at lumapit sa
trashcan.

A crumpled newspapers and magazines.

Pinulot ko 'yon at inayos upang mabasa ko ito. May hinahanap ang mga mata ko at
mabilis na ibinalik sa trashcan ang newspapers at magazine nang nakita ko na ang
dahilan kung bakit napunta ito sa basurahan.

The world's youngest billionaire! Mr. Lazarus Cavanaugh has a hidden son?

Is Mr. Lazarus Cavanaugh married?

Who's the secret woman of the world's youngest billionaire?

Stolen photos of me, my son and specially Lazarus was on the newspapers and
magazines. Hindi naman masyadong clear 'yong pagkakakuha at hindi ko na binasa
'yong lahat ng nandoon. Just some title, I guess.

Ba't ang bilis kumalat ng mga ganitong impormasyon?

Inayos ko muna ang sarili ko bago lumabas ng kusina at timing naman na biglang
tumunog 'yong doorbell.

Siguro ay si Ashley na 'yon. Nagmamadali tinahak ang daan papunta sa pinto ng condo
unit ni Lazarus at pinagbuksan si Ashley.

Pero imbes na si Ashley ang makita ko ay ibang tao pa ito.

"Sidon, right?" I asked through hesitation.

He's wearing a simple black jacket and ripped jeans. Basa ang kanyang buhok at
ilang parte ng damit niya na parang kagagaling niya lang naligo o 'di kaya'y nabasa
siya ng ulan kanina.

"Yeah," napayuko siya at kumamot sa ulo niya na parang nahihiya.

"Anong kailangan mo?"

"Ikaw nga 'tong may kailangan sa'kin," he gave me a kind smile that no man could
ever copy it. "May emergency na pinuntahan si Ashley kaya inutusan niya akong
ihatid 'tong pera sa'yo."
Inilahad niya ang kanyang kamay na may kulay puting envelope na sa tingin ko ay may
lamang pera na pinadala ng parents ko from abroad.

"Oh..." nahihiya rin akong tinanggap 'yong envelope kasi medyo nabasa 'yon at saka
'di ko pa nakakalimutan ang nangyari noong mga araw na sinusungitan ko siya.
"Thanks," dugtong ko agad at awkward na ngumiti.

"Pasensya na kung nabasa 'yan. Gamit ko lang kasi 'yong motor ko at umulan pa
kanina," nakatingin lang siya sa hawak kong kulay puting envelope na parang
nahihiyang makipagtinginan sa'kin diretso sa mga mata.

"Ayos lang."

"Mauna na pala ako. May ipapabili pa kasi si Ashley-" bakas sa kaniyang boses ang
pagmamadaling umalis and using his thumb-yeah thumb, he pointed the elevator from
the far side of where we are.

"Magjowa kayo?"

"Hindi. Magkaibigan lang."

I nodded at nagpasalamat ulit bago siya napapakamot na naglakad papunta sa

elevator. Hindi ko na muna sinara 'yong pinto kasi hinintay ko muna na makapasok na
siya sa elevator. Nang nakapasok na siya ay humarap siya sa direksyon ko sa I waved
at him good bye, tumango lang siya bago tuluyang sumara ang pinto ng elevator.

Siya pa talaga 'yong nahihiya sa'kin, ako naman 'yong nagsungit sa kanya.

Pumasok ako sa loob ngunit natigilan din agad nang may nakita akong parang maliit
na mata ng camera sa itaas ng pinto, sa pader doon sa labas.

Is it possible that it's a camera? Hindi na ako magtataka since sobrang yaman niya,
high-tech nga 'tong pinto niya dahil may pincode at hindi 'yong magswipe pa ng card
katulad ng mga hotel rooms bago makapasok.

I can freely open the door kapag nasa loob ako pero kapag nasa labas ako at
bubuksan ko 'yong pinto ay hindi ko mabuksan dahil may pincode nga.

I have nothing to do here. Wala naman akong lilinisin kasi halos araw-araw ay may
pumapasok na matandang babae rito at maglinis. He didn't have maids dahil kung maid
'yong matandang babae rito ay 'di ba dapat dito siya natutulog, magluluto para kay
Lazarus or anything that a maid would do.

Pabagsak akong umupo sa sofa suot ang simpleng damit pambahay ko na pinabili yata
ni Lazarus. Dark shorts and a pastel colored tank top, nakatali rin ang buhok ko
into a messy bun.

Tinago ko na sa loob ng handbag ko 'yong envelope na may lamang pera. Naroon pa rin
ang ten thousand cash na pinahiram sa'kin ni Irithel.

I tapped on my phone. Texting Ashley to say thank you. Even texted her na baka ay
makakapasok na ako sa trabaho mamayang six ng gabi.

Hindi naman pwedeng lagi ko na lang sinusunod ang mga utos ni Lazarus, hindi porket
nandito ako sa puder niya ay siya na lang 'yong laging masusunod. Hindi ko naman
ginustong tumira rito.

"Momma! Look at my hair, Momma! I look like Daddy!"

Naibaba ko ang cellphone ko nang bumukas ang pinto matapos ang ilang minutong
nakikipagtext kay Ashley.

Nanlaki ang mga mata ko nang nakita ang new appearance ng anak ko. Like I always
imagined it to be like this, I'm expecting him to look like a younger version of
Lazarus.

Kaya ayokong pagupitan ang buhok niya kasi alam kong mas madaling marerecognize ni
Lazarus 'to.

One way or another, I'm still wrong because even if how long was my son's hair,
Lazarus would know that Luzon was his son. Secrets wouldn't remain secrets.

Tumayo ako at sinalubong ang anak kong tumatakbo papalapit sa'kin habang kalmadong
nakasunod si Lazarus.

His hair was not that short na parang pang-army cut. Three or two inches was the
length of his hair, pero 'yong sa gilid na bahagi ng ulo niya at sa baba ay parang
ginamitan na ng electric razor, I guess kasi mas maikili at pantay do'n.

It's the usual or common formal hairstyle for men.

Binuhat ko si Zon at hinalikan ang noo nito.

Naninibago ako sa bagong gupit ng buhok niya kaya ilang minuto rin akong nakatitig
sa kanya.

"You look handsome, baby," komento ko saka siya binaba at agad naman siyang yumakap
sa bewang ko habang nakatingala sa'kin.

"Momma, Tito Laki said that you're sexy po," Luzon pouted his reddish lips while
looking up at me. "Sabi niya po na many guys po ang gusto ikaw. That's why I don't
like them po," annoyance was written all over his cute face when he frowned.

"What? That's not true, Luzon," hindi ko alam kung bakit parang natataranta ang
boses ko.

Pahamak talaga 'tong si Laki. Kung anu-ano na talaga ang pinagsasasabi niya sa
bata. Nasaan na kaya 'yon?

"And now here's Daddy! He will help me shoo those bad guys away!"

Ngumiwi ako at umangat ang tingin sa harap ko kung saan matuwid na nakatayo si
Lazarus at nakikinig lang sa pinag-uusapan namin.

Napahawak ako sa noo ko, dala ng sakit sa ulo at agad ding binaba ang kamay upang
hawakan si Zon.

"Zon, baby, anong oras na? Time for sleep."

"Momma, I don't wanna sleep yet..." he shook his little head saying no. Wala na
ring mga iilang hibla ng buhok na tumatakip sa mukha niya. There is, pero hanggang
noo lang.

"Go to your room, now, Zon."

'Yong maawtoridad at kalmadong boses na 'yon ang mas lalong nakapagpanguso sa mga
mapupulang labi ng anak ko.
"Opo..." Zon reached for my cheek to kiss me before running to the stairs and
inside to his room.

Naging sariling kwarto niya na 'yong madalas na tutulugan niyang silid. Ako naman
ay minsan natutulog ako sa tabi ni Zon at minsan naman ay doon ako patutulugin ni
Lazarus sa silid kung saan ako nakatulog noon.

I don't know where he sleeps. Madalas kasi ay kahit hating gabi na ay nakababad pa
rin siya sa kanyang laptop.

Ba't gano'n? Mas sinusunod niya ang utos ni Lazarus kesa sa'kin?

Lazarus walked past me and up to the stairs then to the other room where I
sometimes sleep.

Pareho na silang nasa sarili nilang mga silid. Nandito naman ako sa baba, nag-iisa.

Baka hindi 'yon makatulog si Luzon dahil wala ako?

Umupo ako sa sofa at hindi malaman kung anong gagawin. Huminga ako ng malalim nang
nakita kong lumabas si Lazarus mula sa kwarto niya at nakabihis na siya ng
panibagong shorts, dala niya na rin ang mga files and folders saka 'yong laptop
niya.

As usual, he's half naked.

Dumiretso siya sa usual spot niya sa dining table doon sa kusina. Nakikita ko naman
siya mula sa kinauupuan ko ngayon.

Sampung minuto lang akong nakaupo sa sofa nang napagdesisyunan kong lumabas ng
condo. Sumulyap ako sa six seats dining table kung saan nakakunot ang noo ni
Lazarus habang parang may pinapanood sa laptop niya.

Magpapaalam sana ako pero hindi na ako nagsalita nang naalala kong hindi na pala
kailangan. Sino ba siya? Wala naman siguro siyang pakialam kung saan ako pupunta.

I was just about to turn the knob but stop abruptly.

"Babae ka ba talaga? Lalabas ka mula rito sa condo ko nang nakasuot lang ng shorts
at tank top?"

Lumingon ako sa direksyon niya ngayon na nakaharap sa laptop niya.

"Ano ngayon? Umaga naman at wala namang gagahasa sa'kin," rason ko na parang hindi
niya nagustuhan base sa nakikita kong expression sa mukha niya.

"Hindi mapili ang mga lalaki ngayon, Calista. 'Yong mga special child at pangit nga
ay ginagahasa, ikaw pa kaya na walang deperensya?" makahulugang sabi nito sa boses
na hindi ko alam kung naiinis ba o sadyang hindi lang talaga siya masaya. "Umaga?
Baka mapapaaga ang gabi mo 'pag kinama kita."

Napahigpit ang pagkakahawak ko sa doorknob nang dahil sa huli niyang sinabi.

"Watch this," hinarap niya ang kanyang laptop sa direksyon ko at may black and
white na parang video na pinlay niya.

I expected that what I saw earlier on top of the door was a camera but I didn't
expected that he'd let me watch it.
Nakita ko sa kuha ng camera ang nahihiyang mukha ni Sidon. Simula noong nagdoorbell
si Sidon hanggang sa umalis na siya nang matapos niyang ibinigay sa'kin 'yong
puting envelope.

"Who's that boy?"

"He's not a boy," I'm irritated pero pinapantayan ko pa rin ang pagiging kalmado
niya. Mahilig akong sumigaw kapag nagagalit ako pero ngayong nandito ang anak ko ay
sinusubukan kong pigilan ang sarili ko. "Oh please, don't tell me na kahit sa
personal na buhay ko ay pakikialaman mo?"

"Ayoko lang na makita ng anak ko ang pagiging malandi mo," his gruff voice made me
wrinkled my nose.

Sa kabila ng inis na nararamdaman ko ay hindi ko magawang mas lalong mainis nang

narinig ko ang awtoridad sa pormal niyang boses.

He really did grew up as a man. He can hold back his feelings, composed himself and
act like a good man in the eyes of the crowd.

"Malandi? Nakita mo ba'ng naghalikan kami ha? Huwag mo nga akong itulad sa'yo," the
conversation heated when I fueled it with my sharp words. "Bakit ba binibintang mo
sa'kin lahat ng gawain mo? Natatakot ka ba'ng gagawin ko ang ginawa mo sa'kin
noon?"

"Wala akong kinakatakutan, Calista," nothing changed. He remained calmly sitting on

the chair of the dining table.

"Talaga? Paano kung sabihin ko sa media lahat ng nangyari sa'tin noon?"

That's when I pushed the red button.

Naestatwa ako nang tumayo siya at malaking hakbang ang tinahak palapit sa'kin. I
wanna run but that just sounds like a coward. I wanna face this.

He closed the distance between us and pinned me hard against the door aggressively.

Walang pasabing inatake ng malambot at mainit niyang mga labi sa aking leeg. Hindi
ako makagalaw dahil iniipit niya ang aking mga hita sa gitna ng kanyang hita, hawak
niya naman ang dalawang palapulsuhan ko na mahigpit niyang idinikit sa pinto.

I can feel his hot tongue playing on the same spot where he's aggressively kissing
it with his lips, teeth and tongue.

Sinubukan ko pang ilayo mula sa kanyang mga labi ang leeg ko pero hinabol niya lang
ito. Gusto kong sumigaw pero baka ay marinig ako ng anak ko. Napapikit na lamang
ako ng mariin habang pilit kumakawala sa mga hawak niya.

I can almost feel his manhood on my thigh.

He's using his force as a man.

Saka lang siya lumayo sa'kin pero nanatili ang pagkakahawak niya sa palapulsuhan
ko. He stared at my neck, to the spot where he kissed it, marked it. It felt like a
bruise on my neck.

"Ang gusto ko lang naman ay ang huwag kang lumabas, pinahaba mo pa ang usapan."

...
makamundo

Chapter 11

Again

"Kuya, hiramin ko lang anak mo ah?"

Kanina pa nakakapit si Zon sa ibabang bahagi ng hita ni Laki na parang ayaw

magpaiwan.

It's three in the afternoon at kagigising lang ni Zon mula sa pagtulog kaninang ala
una ng tanghali nang bigla kaming may narinig ng tunog ng doorbell at sa pagbukas
ko ng pinto ay nakita ko si Laki.

He wasn't even shock to see me and my son here.

"Daddy, puh-lease?" Zon tightened his hug around Laki's thigh like a monkey but my
son was just too cute and adorable to be a monkey.

"Laki, sa oras na malaman kong napasali sa human trafficking ang anak ko, huwag ka
nang lumubas ng kulungan." That strict voice of Lazarus fulfilled the whole kitchen
place as he work with his fingers on the keyboard of his laptop.

He's not topless this time. Isang puting sando at grey sweatpants na parang
kagagaling niya lang sa pageexcercise. His biceps were like staring at me, wanting
me to touch it like shit no way I would ever touch it.

Hindi ko pa rin nakakalimutan ang nangyari kahapon kaya todo takip ako sa leeg ko
gamit ang aking hanggang siko na medyo magulong buhok. It's messy but not that kind
of mess like someone have just raped me. Just the normal mess of a careless woman.

I even texted Ashley again to excuse me. Huli na talaga kahapon, mamayang alas sais
ay magtatrabaho na talaga ako.

"Kuya, nagbibiro ka ba? Seriously? Human trafficking? Hindi ako pumapatol sa mga
prosti," Laki rolled his eyes in a manly way and reach for my son that's keeping a
tight hug on his thigh. Ginulo niya pa ang bagong gupit na buhok ng anak ko. "'Yong
mga sikat na model pa nga ang lumalapit sa'kin."

"Ano naman 'yong bagong scandal mo na sinasabi nila Daumier?" Lazarus took a stop
from what he's typing on the laptop and shot Laki a suspicious look.

Curios din ako tungkol do'n but I don't have time for it to know. Mas malaki pa
riyan ang haharapin kong problema mamayang alas sais.

"'Yon ba? 'Di naman kumalat 'yon. Nasa groupchat lang," Laki simply reasoned out as
he ran his fingers through his soft unwaxed dark brown hair. "Alam mo namang
pinaglalaruan ko lang 'yong mga babaeng sa tingin ko ay laruan lang para sa'kin."

Napairap ako sa kawalan.

May mas malala pa ba kay Laki?

"Babae, laruan po, Tito Laki?" Zon lifted his chin up to look at his scandalous
uncle. "Like barbie po?"
Pinipigilan ko ang tawa nang dahil sa tanong ng anak ko. Nasa may island lang kasi
ako ng kusina at nakikinig sa pinag-uusapan nila.

"Saan mo naman dadalhin ang anak ko?" I asked with full protectiveness came rushing
from my voice.

Laki shifted his look at me. "Sa tabi-tabi lang, maghahanap ng chix-" he stop when
I darkly glared at him. "Si Ruin kasi! May nag-imbita sa kanya sa isang party at
nang pumunta siya. Pambatang party pala."

Hindi naman siguro nila tuturuan ng mga kababalaghan ang anak ko. Takot lang nila
sa napakastriktong si Lazarus.

"I want my son back here at exactly six, Laki," it was an almost growl when Lazarus
stated it. It was like he was just forced to say it but deep inside his witty mind
was he wanted his son to stay. I'm not scared of him but he's a man. A billionaire
who could do all things through his money.

"Seven?" tawad ni Laki.

"Six thirty."

"Fine."

I don't want to be alone with Lazarus in his condo. Kung pwede lang sana ay sasama
na lang ako sa kung saang party dadalhin ni Laki ang anak ko.

I started to prepare my son. Pinaliguan ulit, bihis at saka inayos ang bagong gupit
niyang buhok before we go outside of his new room here in Lazarus' condo.

"Let's go na po, Tito Laki!" my hyperactive son clutched Laki's large hand using
his two small hands and tried so hard to drag his tall uncle.

"Laki, 'yong sinabi ko," another unhappy treatment from Lazarus.

"Promise, huling scandal ko na 'yon, Kuya," hindi man lang natinag si Laki mula sa
paghila sa kanya ng anak ko at nagawa pa'ng ngumisi sa napakastriktong si Lazarus
but Lazarus' composed expression on his face remained like that while giving Laki
his deadly calm look. "Oo, na! 'Di kami babanggit ng fucking bad words kapag kasama
si Zon."

I don't know how calm was the expression on Lazarus' face. It's the calmest and I
think it's the deadliest too. The more it calms the more it is deadly.

He can really took full control of himself.

After I kissed my son good bye, they left.

Hindi naman ako kinakabahan. Mas lalong hindi ako natatakot na maiwan dito kasama
si Lazarus.

I could defend myself from him.

"We'll buy some groceries tomorrow," pagbasag ni Lazarus sa ilang minutong

katahimikang bumabalot sa buong paligid. "Uutusan ko muna sila Laki at Ruin na
bantayan si Luzon habang wala tayo."

"Bakit silang dalawa pa? Isama na lang kaya natin si Zon?" nag-aalala at
nagdadalawang-isip na suhestiyon ko sa kanya. I was just scared that my son might
have learn something from them, I'm not saying that they're bad influence to my son
but I just couldn't trust them that easily.

"Matatagalan tayo."

I snorted, trying to express that I disagree with his statement. "Matatagalan naman
talaga kapag maggogrocery ang isang tao, lalo na pagdating sa cashier 'di ba?
Mahaba ang linya at hindi natin alam kung gaano rin karaming pagkain ang pinamili
ng ibang naunang tao sa linya," pangangatuwiran ko. "That's a very lame excuse,
Lazarus."

Nakatayo ako, hindi kalayuan sa six seats dining table kung saan siya nakaupo at
nakatutok sa laptop niya.

"I trust my brother and cousins, Calista," he didn't even glance at me. Nanatili
siyang nakapukos sa ginagawa niya.

He didn't care about my opinion what's good for my son. He only cared about his own
perspective.

"But I don't trust them and don't blame me because it's all your fault why I don't
trust you and your whole clan," it's not an opinion at all, it's a mere fact. "Kung
gusto mo'ng maggrocery, ako na lang at isasama ko si Zon," pagtatapos ko sa usapang
paggogrocery sa medyo malamig ngunit mababang tono ng boses. "Tutal ay abala ka
naman sa trabaho mo," pahabol ko.

This time. He shut his laptop and turned to me while remained sitting on his seat.

Hindi ko pagsisisihan na sinasagot-sagot ko siya kahit nasa pamamahay niya pa ako-

kami ng anak ko. won't let him stomp and walk over my dignity. I could bring his
oh-so-good trashy reputation and toss it at the garbage bin.

He looked up at me with those striking dark eyes. "Ang simple lang ng gusto kong
mangyari bukas, Calista," he paused and get up from his seat to rearrange the white
files, folders and papers on the glass dining table. "Bakit ba pinapahaba mo pa ang
usapan?"

There's a wide and large glass window at his back right at the side of the dining
table where I can see the buildings outside. I caught a glimpse of the sun slowly
setting from the horizon of the buildings on the city.

Hindi pa naman dumdilim but I think it's almost four.

I snapped my gaze back at him. "Bakit ba hindi mo ako maintindihan?"

"Why don't you try to understand me instead, woman?" he stared at my neck for a few
seconds and back to my eyes. It's like he's searching for something that he wanted
to see.

Marahas akong bumuga ng hangin na parang nawawalan na ako ng kontrol sa sarili kong
galit. "You're impossible and please don't look at me like that."

"Like what?"

"Like-Like you're going to eat me."

"Why not?" a trace of the arrogant Lazarus before was back in his calm voice. "I've
tasted you before, you let me taste you so don't act like you're not that slut who
wanted to have sex with me-"
"I've never wished to have sex with you, Lazarus."

Ayokong marinig ang tungkol sa nangyari noon. Iniwan niya ako at hindi pinakinggan
tapos pinagpipilitan niya pa sa akin ang pinaniniwalaan niya.

If only I could turn back time? No. Kung magagawa ko man 'yon ay hindi ko ibabalik
kung ano ma'ng nangyari noon at itama lahat ng 'yon dahil sa kahit saang banda ko
ito titignan, mali pa rin. It's not the perfect square, it felt like a decagon, ten
sides and angles. That just means too many mistakes.

His strict dark eyes narrowed as it carefully look at me. "Kung gano'n ay bakit?
Bakit mo hinaluan ng ecstasy ang inumin ko noon?" he said it in a harsh low tone of
voice that made me silent for a few minutes. "Sagutin mo'ko."

I couldn't defend myself before because he's physically hurting me whenever I tried
to explain everything to him and I ended up, still a mess with a broken state that
will never be fixed.

"Hindi nga ako 'yon-"

"Someone took a video, Calista," hindi niya na naman ako pinatapos sa pagsasalita
sa tuwing sinusubukan kong magpaliwanag. "Huwag mo'kong gawing tanga."

Hahayaan ko ba'ng paniwalaan niya 'yon? Hindi ko rin alam kung sino'ng kumuha ng
video at paano niya nalaman ang tungkol sa binabalak kong gawin na kahit ako ay
hindi ko alam kung ano 'yan. Ang gusto ko lang naman ay ang mapatawad ako.

But it all became worse.

I licked my lower lip to moist it dahil sobrang dry nito at pinipilit ko ring
kinokontrol ang nararamdaman ko.

Since wala naman dito ang anak ko. I let go of the anger that's aching inside me.

"Hindi ko alam na ecstasy 'yon, Lazarus!" I ran my fingers through my messy hair in
extreme frustration and drop my hand back to my side. There's just four feet
distance between us and I don't want to lose that only distance. I didn't step back
when he took a step closer to me after rearranging his important things, lessening
the distance. Stepping back was just a coward move to do. "Imagine? I was sixteen
years old when I made a mistake. Nagkasala ako sa babaeng 'yon at upang mapatawad
niya ako, ang kailangan ko lang gawin ay haluan 'yong inumin mo ng kahit isang
patak ng likidong nasa loob ng boteng binigay niya sa'kin."

Lumalalim na ang pag-uusap na 'to na pilit hinuhukay ang matagal ko nang nilibing
at iniwan sa nakaraan.

I swallowed as he look over me. Mas lalo ko lang ikinagagalit ang posisyon naming
dalawa na kahit nakatayo ako ay mas matangkad pa rin siya. I needed to tilt my head
a little just to meet the storm in his gaze.

Despite the storm in it, his expression remained calm like those professional
people out there.

"Kung totoo nga 'yang sinasabi mo. Bakit hindi 'yong sinasabi mo'ng babae ang
lumapit sa'kin noong naramdaman ko na ang init ng katawan ko?" he removed his upper
clothes like it's too hot in here to even wear it. Isinabit niya ang kanyang damit
sa cushioned backrest ng upuan. "Bakit ikaw lang ang babaeng nakita ko?"
Umiwas ako nang tingin sa katawan niya and not because I'm scared to answer his
question. I know that his body was toned and almost muscle-bound and I don't want
myself turning on with just the sight of it. That little V line that's trying to
peak out of his sweatpants that's a little bit loosely worn on his waist caught my
breath away.

It felt like a sin to even take a glimpse of his body. I'm wearing this usual homey
clothes he bought for me. Ewan kung sino ang inutusan niyang bumili nito, nagising
na lang ako na may nakakalat nang paperbags na may lamang damit namin ni Zon. It's
a thin shoulder straps loose crop top paired with high waisted shorts.

Mas gusto kong suotin 'yong damit niya. I'm more comfortable wearing it.

"Calista."

Nabalik lang ako sa katinuan nang narinig ko ang pagtawag niya sa'kin na parang
gusto niyang makuha ang buong atensyon ko. I was distracted.

I recalled what his question was and that made me heaved a deep breath and sigh.

"D-Dahil iniwan niya ako, she's guilty, she backed out," I stuttered just the think
of it clearly replaying on my mind, I can barely take it again. "A-At aalis na rin
sana ako kasama siya ngunit sinabi niya sa'kin kung ano 'yong nagawa ko. Lahat ng
kasama mo ay 'yong mga kaklase mo'ng lalaki, walang ibang babae at hindi kinaya ng
konsesya ko kaya nanatili ako..."

This is not a secret dahil pareho naming alam na may nangyari, siya lang talaga
'tong nagmamatigas at ayaw maniwala sa'kin.

He doesn't trust me dahil hindi niya ako kilala. Nagtagal lang 'yong paghihirap ko
sa isang buwan and after that hindi ko na siya hinabol pa.

I don't want to talk to him with my trembling voice so I turned away from him and
go upstairs then stormed in the room-his room where I usually sleep. Umalis ako
nang hindi lumilingon sapagkat nararamdaman ko pa rin ang mga mata niyang
sinusundan ako ng tingin.

Why I chose to go in this room instead to my son's room? Because my personal things
and uniform for my work was placed in here. Ako na nga mismo ang pasekretong
naglaba nitong uniform ko.

Sa tingin ko ay kailangan ko munang gumawa ng paraan upang maitago 'tong hickey sa

leeg ko. Wala naman akong makeup or anything to cover it. 'Yong damit kasi ay tube
at siguradong makikita 'yong namumulang marka sa leeg ko sa oras na itatali ko ang
aking buhok.

Nanginginig ang mga kamay na kinuha ko 'yong uniform ko as a waitress mula sa

handbag ko at pumasok sa loob ng banyo.

May clean towel naman na nakasabit dito malapit sa malaking salamin. There's a tub
near the large glass window, kapag may gagamit ay pwede namang takpan 'yong bintana
gamit ang shower curtain at kung mahalay na tao lang ang magbabad sa tub pwede ring
hayaan na nitong hindi natatakpan ng shower curtain 'yong glass window since we're
in the high part of the building. Walang ibang makakakita dahil puro building lang
din ang nakikita namin mula rito. There's even a shower in the corner, may blurred
sliding glass door and wall doon upang isasara lang kapag may maliligo. Specially
hindi mawawala 'yong toilet, faucet and sink where I can wash my hand or face.

I showered, brush my teeth and wear the uniform. I'll change my clothes later kapag
nakahanap na ako ng paraan upang matakpan 'yong marka. Kahit hindi desente 'tong
suot ko, gusto ko pa rin maging desente sa paningin ng ibang tao ang katawan ko. I
don't want to display this kind of disgrace on my neck.

With these clothes on, I faced the mirror after tying my dripping wet hair into a
messy bun then take a closer look on my neck.

Sa malayo pa lang ay halata na talaga.

The hickey was clearly on the lower and on the middle of the hollow part of my
neck. 'Yong sa itaas na bahagi ng collarbone ko.

His tongue was such a snake. Nanunuklaw.

Sinubukan kong lagyan ng polbo ngunit mas lumala lang ito.

"Ah shit!" I hissed, ang sarap lang suntukin ng salamin.

Paano na ako makakapagtrabaho nito? Wala akong scarf at kung meron man ay hindi ko
rin naman susuotin. Ang weird lang kasi nasa Pilipinas ako.

Nawala lahat ng problema ko nang pumasok sa isip ko si Ashley. Since sa staff's

room naman ako magbibihis nito, baka naman may makeup siya. I'll just apply some
cream or something on my neck at magfifade na 'tong hickey.

Akmang magbibihis na ako ng desenteng damit ngunit naalala ko na 'yong uniform lang
pala ang nakuha ko kaya hinubad ko na ang suot ko at pinulupot ang puting tuwalya
sa katawan ko. Ang iksi nito na hanggang hita lang ang natatakpan mula sa dibdib
ko.

I was clutching my uniform when I get out of the bathroom but then suddenly stop
when I felt someone's presence near the room's closed door.

I moved my head to where it is.

Napahigpit ang pagkakahawak ko sa aking uniform at tuwalya sa dibdib ko,

pinipigilang lumuwang ang pagkakapulupot ng tuwalya sa buong katawan ko.

His electric eyes was the calm before the storm earlier as it take all my
appearance in. He's still topless.

Parang kakapasok niya pa lang dahil nakahawak pa ang isang kamay niya sa doorknob
ng pinto.

Bumaba ang nakakapasong tingin niya sa kamay kong hawak ang aking uniform.

"Going somewhere?" he knows where I should go by now but he asked me anyway with
that voice so calm.

Iniba niya lang 'yong way ng pakikitungo niya pero 'yong ugali niya hindi man lang
nagbago. Noon ay kapag nagagalit siya, tinataasan niya ako ng boses, sinisigawan
pero ngayon ay iba na.

Naiintindihan ko naman kung bakit ganito ang pakikitungo niya sa'kin. I made a
mistake pero hindi ko akalain na ganito kagrabe 'yon.

Galit ako sa kanya dahil hindi niya ako pinakinggan. 'Yan lang naman ang dahilan
ko. Siguro kung pakikinggan niya ako ay may tsansa pa'ng mawala 'yong galit ko.
Hindi ko siya sinagot at lumapit na lamang sa handbag ko na nakalapag sa malambot
at malaking kama. Ipapasok ko na sana sa loob ng handbag 'yong damit ngunit huli na
ako nang may umagaw ito mula sa kamay ko.

"Lazarus!" I tried to reach for it pero mas itinaas niya lang ang damit dahilan
kung bakit nahihirapan akong abutin 'yon since tuwalya lang din ang tumatakip sa
katawan ko.

I backed away from him.

Binaba niya na 'yong damit.

I gasped when he ripped the clothes. I can see the muscles flexed on his arms
whenever he uses force to rip it. I even tried to snatch the poor clothes from his
grasp but he didn't let me.

My breathing hitched when he pulled me by the towel on my chest. 'Yong kanina ko pa

pinipigilan upang hindi luluwang 'yong pagkakapulupot, doon niya hinawakan ang
tuwalya parang pinipigilan niya rin ito upang hindi tuluyang mahulog sa sahig.

His knuckles turned white as it accidentally rubbed against the middle part of my
chest when I tried to get his hands off me.

Mariin kong ipinikit ang aking mga mata nang mas inilapit niua ang kanyang mukha sa
kabilang parte ng leeg ko kung saan walang hickey.

"Sammantha was just my past time, Calista. She's nothing to me..." he whispered
over my ear as I felt his large hand wrapped around at the small of my waist. His
voice was hoarse.

"Ano ba, Lazarus!" reklamo ko nang naramdaman kong parang nahuhulog na ang tuwalya
mula sa dibdib ko. My left breast almost got its exposure.

"Before her was the girl that I treasured the most..." I can almost hear the
sadness from him but it immediately change into something so dangerous. "She left
me because of you and I want you to pay for it."

Then he attacked my neck once again.

...
makamundo

Chapter 12

Cousins

I was one week absent in my work. One week na ring nagtatrabaho si Lazarus dito sa
loob lang ng condo niya. About the groceries ay hindi na namin pinag-usapan 'yon
nang nagbulontaryo si Laki at Ruin na sila na lang ang bibili.

My neck. Shit.

Since wala namang pumapasok na bisita rito sa condo ni Lazarus ay hindi na lang ako
gumawa ng paraan upang takpan 'tong tatlong namumulang marka sa leeg ko. Iyong isa
sa kabilang banda ng leeg ko ay medyo nawawala. Except noong pumunta rito sila Laki
at Ruin ay inayos ko talaga ang buhok ko upang matakpan lang 'tong namumulang marka
but when they left, hinayaan ko na since si Lazarus lang din naman ang nakakakita
nito.

He did this, ba't mahihiya pa akong ipakita 'to? Nakakainis.

One week of hell in Lazarus' condo.

Simula nang nangyari 'yong pagsasagutan namin noong nakaraang araw at ang paghalik
niya sa leeg ko ay sinigurado ko nang hindi na siya muling makakalapit sa'kin.

"Momma? What's that red spot po?"

Binaba ko ang hawak kong kutsara nang hindi kinain ni Zon ang sopas na sinubo ko sa
kanya.

My son's eyes was wondering as he took a closer look on my neck.

Hinawakan ko ang parte ng leeg ko kung saan 'yong tinutukoy ni Zon na red spot.

"Nothing, baby. Kinagat ng ano..." I paused for a second when I saw Lazarus walking
towards the dining table where I currently convincing Zon to eat his food. "Don't
mind it, Zon. Now, eat."

Umangat ang mga kilay ko nang umiling si Zon.

My son never did that to me before. Kung papakainin ko siya ay masigla siyang
kakain pero ngayon ay tila hindi niya na ako sinusunod.

"Luzon," ang pagbabanta sa kalmadong boses ni Lazarus ay ang dahilan kung bakit
napayuko ang anak ko at tumitig sa pagkain na nasa loob ng babasaging bowl sa harap
niya. "Eat your food."

"Opo, Daddy," Zon took the spoon from my hand at siya na mismo ang sumubo sa sarili
niya.

Sinusunod niya si Lazarus tapos kapag sa'kin ay hindi. Takot siguro sa Daddy niya.

Dumiretso si Lazarus sa fridge na puno ng mga bagong biling pagkain. May kinuha
siyang milk in carton at kumuha ng isang baso. He opened the carton ang pour the
milk in the glass. Saka siya lumapit sa dining table at inilapag ang gatas sa gilid
lang ng bowl na kinakainan ni Zon.

The milk was for Zon.

Lumipat ang paningin ni Lazarus sa'kin. "Change your clothes, Calista," he said
after checking my clothes. "Pupunta rito ang mga pinsan ko."

Nahuli ko pa ang mga mata niyang saglit na sumulyap sa leeg ko.

I'm just wearing another tank top, the black one and shorts.

Hindi na ako nakipagtalo pa at umalis na ng kusina upang pumasok sa kwarto niya. I

checked my phone but I found no reply from Irithel.

Kagabi kasi ay tumawag ako sa kanya pero hindi niya naman sinasagot ang mga tawag
ko. I texted her but she didn't reply until now. Nag-aalala na ako para sa kaibigan
ko.

Since it's raining outside at medyo malamig ang klima ngayon. Idagdag pa na air-
conditioned 'tong buong condo ni Lazarus ay napagdesisyunan kong magsuot ng
sweatshirt at sweatpants. Hindi na masyadong halata 'yong namumulang marka sa leeg
ko. I didn't tie my hair, hinayaan ko itong nakalugay upang matakpan 'yong dapat
takpan.

Binuksan ko 'yong pinto upang lumabas ngunit hindi pa nga ako nakakalabas ay
naririnig ko na ang ingay mula sa living room. Lumabas na ako at hindi ko inakala
ang bumungad sa'kin habang naglalakad ako pababa.

Lahat sila nakatopless at nagkalat ang medyo mabasang iba't ibang mamahaling brand
na damit sa sahig.

Toned body and muscles are everywhere.

"Oh baby boy! Mano ka kay Lolo Saul!" tukso ni Ruin at siniko pa si Saul na tahimik
lang nakatayo sa gilid niya.

Saul just rolled his eyes. "Nananahimik 'yong tao e."

"Luzon, finish your food first," kalmadong utos ni Lazarus kay Zon na akmang iiwan
na sana ang kinakain nito upang lumapit sa mga uncle niya.

Nagmadali naman si Zon sa pagkain.

Talaga ba'ng mas sinusunod niya na ang mga utos ni Lazarus kesa sa'kin?

Huminto ako sa likuran ni Lazarus upang hindi ko makuha ang atensyon nila.

"Umayos ka nga, Ruin," prenteng umupo si Daumier sa sofa at tumabi naman sa kanya
si Isaiah.

"Laz? Ano ba? Ang lamig sa labas tapos air-conditioned pa 'tong condo mo? Pakipatay
'yong aircon," reklamo ni Noah na naglalakad papalapit sa dining table kung saan
kumakain ang anak ko ng mainit na sopas. "Patikim," kinuha niya pa 'yong kutsara at
tinikman 'yong sopas.

Zon let Noah eat some of his food.

Lahat ng kanilang buhok ay basa. Hindi ko alam kung naligo ba sila ng ulan o
sadyang nabasa lang talaga sila.

Yumuko ako at napahawak sa noo ko nang dahil sa mga nakikita ko rito.

"Wala ka ba'ng extra na damit diyan, Kuya? Ang ginaw oh," niyakap ni Laki ang
sariling katawan the reason why some muscles on his arms flexed. "Baka pwedeng
magpainit dito."

"Ang laswa pakinggan, Laki," komento naman ni Isaiah na ngayon ay ipinatong ang mga
paa sa center table.

Ayos lang naman na nakikita ko ang katawan ni Laki kasi matagal ko nang nakita
'yon. Noong bago niya pa lang nadiskubre ang tungkol kay Zon ay halos araw-araw nga
itong bumibisita sa bahay. Ngayon ay hindi na, parang may pinagkakaabalahan.

Pero ang makita ang ganito karaming topless na lalaki ay walang katumbas na
hustisya.

"Laz, hinahanap ka nga pala ng kuya niyo," ani Saul na kanina pa'ng tahimik sa tabi
ni Ruin, pareho silang nakatayo at hindi alam kung saan uupo. "Parang may
importanteng sasabihin."
"Hayaan mo 'yon, pipilitin niya na naman akong umuwi ng mansyon," ang tanging sagot
ni Lazarus.

Nakapagtataka. Bakit kaya ayaw niyang umuwi sa mansyon ng mga Cavanaugh?

Naalala ko. Si Saul 'yong inutusan ni Lazarus na siya muna ang bahala sa opisina
nito habang dito muna siya sa condo niya magtatrabaho. Siguro ay tumawag ang kuya
niya sa opisina nito.

Sa tingin ko ay si Saul 'yong tipo ng lalaki na magsasalita lang kapag importante

ang pinag-usapan.

"Isasama mo ba si Luzon sa family reunion natin sa resort, Laz?" nakataas ang isang
kilay ni Daumier nang tinanong niya si Lazarus. He even rested his back against the
cushion of the sofa.

But Lazarus didn't answered.

"Tinatanong ako ni Tita Ysa kung totoo ba 'yong nasa newspaper," Ruin finally took
a seat, pero ang malala ay hindi siya sa sofa umupo, kung 'di ay sa babasaging
center table. "Syempre ang sagot ko ay tatanungin ko muna 'yong gumawa ng newspaper
kung legit ba ang tungkol do'n."

Everyone faked a laugh excluded Lazarus and me.

Nanatili ako sa likod ni Lazarus kahit alam ko namang nakita na nila ako kanina sa
pagbaba ko pa lang. I'm just waiting for Lazarus to introduce me or maybe not.

"Paano kung malalaman ni Tita Ysa at Tito Zacharias ang tungkol kay Zon?" Saul
asked in a tone as serious as Lazarus' expression. "'Di ba ay-"

"Gago, ba't ang ingay? Tumahimik na nga kayo," singit na reklamo ni Noah mula sa
kusina at kasama pa rin ang anak ko. Nakita ko pa nga'ng sinubuan niya si Zon
ngunit sa pangalawang subo nito ay sa kanyang sarili na.

Lazarus head snapped at Noah, silencing him with his strict look. The profanity.

"Gusto ko nang makita ang magiging reaksyon ng kuya niyo kapag nakita niya na si
Luzon," Daumier's cool position on the sofa was kind of intriguing. Mukha siyang
pa-cool lagi, the way he talks and move. "Ayaw niya pa naman sa mga bata," dugtong
nito at inilagay ang mga kamay sa likod ng ulo.

"Oy, pasend ng bagong scandal mo."

Lumipat ang paningin ko kay Ruin na nanatiling nakaupo sa center table. Nakaangat
ang paningin niya kay Laki na abala sa pagtitipa sa cellphone niya. Ruin was
holding his phone too.

"Fuck you, Ruin. Gumawa ka nga ng sarili mong scandal," si Laki na lang ang nag-
iisang nakatayo ngayon dahil nakita ko si Saul na sumiksik sa pagitan ni Isaiah at
Daumier.

"Laki."

"Sabing 'di na nga magsasalita ng bad words dahil nakakafuckshit," natatawang

pagbawi ni Laki sa kanyang sinabi.

May dalawang sofa pa naman na walang nakaupo. Siguro ay ayaw na nilang mabasa 'yon
katulad na lang ng sofa na kinauupuan ng tatlo ngayon.

"Respeto naman sa kumakain dito, mga ulol," muling reklamo ni Noah mula sa dining
table.

Sino ba naman ang gustong kumain habang may pinag-uusapang scandal dito.

Nakita kong patapos nang kumain si Zon kasama si Noah sa kusina at naglakad na ang
dalawa papunta rito sa kinaroroonan namin.

My son immediately come to me and hug me by the small of my waist.

"Momma? Ligo po ako ng ulan, please?"

"Hindi puwede, baby-"

"But Momma..."

"Luzon," Lazarus interfered, narinig niya ang sinabi ni Luzon since nasa likuran
niya lang kami. "You can take a shower in your room," he strictly said. "Huwag na
matigas ang ulo."

Luzon pouted his reddish lips like he was about to cry any minute and just pressed
his blushing cheeks against my flat stomach. "Opo, Daddy."

The whole Cavanaugh cousins was silent after that. Naaawa silang nakatingin kay
Luzon ngayon habang hinahaplos ko ang bagong gupit na buhok nito.

"Laz? Hindi ba parang masyado ka naman atang mahigpit sa bata?" Isaiah was the one
who have the guts to cut the deafening silence. "Konti na lang, iisipin ko na
talaga na security guard ka."

I wanted to laugh like how they laugh but it seems like I'm out of place.

Biglang iniharap ni Ruin ang kaniyang cellphone kaya lahat sila ay napatingin sa
kanya. May nakita kaming isang babae roon. "Si Kry ba talaga 'to? Ba't parang 'di
ko na makilala 'tong kapatid niyo Laz? Tinuruan mo ba ng mga kagaguhan mo Laki?"

The girl looked like a year or two younger than me. Sa litrato nito ay nakasuot
siya ng two piece and it was a nude color na mas lalong nakapagpasexy sa kanya. She
has the perfect shape of body like any girls would dream of. Mahaba rin ang kanyang
buhok and she's in the beach, sa likuran niya ay ang mga taong mukhang mga
foreigner.

Kahit hindi ko masyadong makita ang mukha ng babae sa cellphone ni Ruin ay masasabi
ko pa rin na nakakahanga ang gandang taglay nito.

"Kailan ba uuwi si Kry? Magdadalawang taon na siya sa Florida ah," Isaiah drop his
feet back on the floor from the center table. Itinukod niya ang kanyang siko sa
kanyang tuhod. Parang lagi siyang lutang at inosente kaya lagi ring nagtatanong.

Kapatid. Ibig sabihin ay apat talaga silang magkakapatid. Gusto kong magtanong
ngunit ayoko namang sumingit sa pinag-uusapan nila.

"Hindi ko alam. Mukhang galit pa rin kasi siya kay Kuya," Lazarus lowered his gaze
and glance at his son that was hugging my waist.

Luzon couldn't even look at Lazarus. Umiiwas ito ng tingin sa Daddy niya na parang
natatakot but I bet kahit na ganito kahigpit si Lazarus ay mananatili pa rin dito
si Luzon.

Simple lang din naman kasi ang gusto ng anak ko. Makasama niya lang ang Daddy niya
at ako ay hindi na siya magrereklamo.

"Laki, 'di ka rin ba umuuwi minsan sa mansyon?" ginulo pa ni Isaiah ang basa niyang
buhok dahilan kung bakit natalsikan nito si Saul na katabi niya.

Saul just frowned.

"Mapapatay ako ni Kuya 'pag nagkataon," Laki snorted, obvious that he dislike the
idea. He remained his attention to his cellphone, ni hindi siya sumulyap kay
Isaiah. "Kasali siya sa groupchat 'di ba? Nakita niya siguro 'yong scandal."

Bumaba ang tingin ko sa aking anak nang hinila nito ang damit ko. I leaned down my
head and gamit ang dalawang kamay ni Luzon, itinakip niya ito sa gilid ng bibig
niya at bumulong sa'kin.

"Momma, what's sakandal po?"

Parang naputulan ako nang dila nang narinig ko ang tinanong ni Zon. Hindi agad ako
nakasagot.

"It's for adults, Zon. Sh," saka ko siya binuhat at lumapit sa gilid ni Lazarus.

Lahat ng malisyosong tingin ng mga pinsan niya ay lumipat sa'kin.

"Go to my room, Calista."

Tumango ako, tumalikod at naglakad na paakyat ng hagdan habang buhat ko si Zon.

Nasa itaas kami nang narinig ko ang tanong ni Noah.

"Hindi mo man lang ba siya ipapakilala sa'min, Laz?"

"She's not important," ang tanging sagot ni Lazarus na dahilan kung bakit ako
saglit na natigilan sa paglalakad at nagpatuloy din nang naramdaman ko ang paggalaw
ni Zon.

"Not important? Why does this unimportant woman can get inside your room?" narinig
ko ang panunukso ni Ruin.

Before I could hear any of their questions, answers, complains and comments, I
speed up my pace and get inside his massive room with Luzon on my arms.

I carefully get Luzon down on the large white bed.

"Momma, I heard Daddy. You're not important daw po, is it true po?" inosenteng
tanong nito habang nakatingala sa'kin.

Would I tell my son?

Lumunok ako. Natatakot at nahihirapan sa sitwasyong 'to. Para akong naipit sa

pagitan ng dalawang pader, kinakapos ng hangin.

This suffocates me and I wanna breathe.

Ayokong itago mula kay Zon ang katotohanan. Hindi ko rin naman sinisiraan ang
pagiging ama ni Lazarus.
So I said, "Yes, baby. I'm not important because you-" huminto ako at huminga ng
malalim nang naramdaman kong parang may bumabara sa lalamunana ko. "You are the
most important. Your Daddy loves you..."

"But Daddy also loves you, Momma, right po?" there's hope in my son's dark eyes.

But I couldn't find hope in mine. I don't have feelings for Lazarus and I'm keeping
my distance from men since I know that they would only break me.

"I will ask Daddy po! Daddy loves you, Momma!" giit nito at tumalon pa sa kama. He
kept on bouncing 'til he stop and fall back laying on the bed.

I was thinking about Lazarus whilst I was watching my son having fun on the bed
with its rumpled white sheets. Nasa kabilang kwarto kasi ang mga laruan niyang
pinabili ni Lazarus.

Sinong babae ang sinasabi niyang iniwan siya noon dahil sa'kin? Bago sila
nagkakilala ni Sammantha ay iniwan siya ng babaeng iniingat-ingatan niya. That's
why he tried to play with Sammantha just to ease the pain that the girl he loved
left for him

I destroyed him.

And now he's destroying me.

Ang gusto ko lang naman noon ay ang mapatawad ako ng babaeng 'yon that's why I did
what she wanted me to do. Pero ngayon ay mukhang hindi na talaga ako mapapatawad ni
Lazarus kahit na narinig niya na ang side ko.

Half an hour had passed. Nandito pa rin kami sa loob ng kwarto ni Lazarus at
hinahanap na ni Luzon ang mga laruan niya. "Momma! Toy cars! Toy cars!" he cheered
and clap his hands.

"Okay, stay here, baby hmm? I'll be right back."

Iniwan ko na si Luzon na nakaupo sa makalat na kama roon. 'Yong ibang parte ng

sheets ay nahulog na sa sahig.

Nang lumabas ako at sinara ang pinto ng kwarto ay natigilan din ako nang inilibot
ko ang paningin sa baba.

There were women.

I saw Laki give that one slim sexy woman a lip-lock. Nakaupo siya sa sofa at 'yong
babae ay nakaupo rin sa hita niya. 'Yong posisyon ng babae ay parang nakaupo lang
siya sa isang motorcycle, legs apart.

The other was Ruin, pinning a woman against the door of the condo. The woman that
has the perfect shape of hourglass body with its skintight red dress.

Saul and Daumier was just silently talking with the other two girls on the other
sofa. Trying to get in their panties as I saw their hands was groping under the
girl's skirt.

Ginamit na nila ang ibang sofa, siguro ay nagpatuyo na sila kanina pero kahit
gano'n ay hindi man lang sila nag-abalang magsuot ng pangitaas na damit.

Noah again was in the kitchen, calling someone in the other line of the phone.
Hindi ako makapaniwala nang nakita ko na ang akala ko'y inosente ay
nakikipaghalikan sa may kitchen counter malapit sa pinto ng isa pa'ng banyo.
Ngumiwi ako nang binuksan ni Isaiah ang pinto ng banyo at habang nakikipaghalikan
pa rin sila ng babae ay tinulak niya ito papasok ng banyo. Umiwas ako ng tingin
nang hindi pa nga naisasara ni Isaiah ang pinto ng banyo ay hinubad na ng babae ang
kanyang damit saka pa sinara ni Isaiah ang pinto.

Isang tao lang talaga ang hinahanap ng mga mata ko na hindi ko man lang nakita.

Lazarus.

Puno ng tawanan at hindi ungol ang naririnig ko mula sa baba parang pangkatuwaan
lang 'yong ginagawa nilang halikan.

I need to calm myself. They're just making out, hindi sila nagkikipagtalik. Except
nalang kay Noah na may privacy na ngayon sa loob ng banyo. They're just having fun.

Kaya ba pinapasok kami ni Lazarus kanina sa kwarto niya? Dahil may mga kagaguhang
at katarantaduhang gagawin ang mga pinsan niya rito. Paano na lang kung naisama ko
rito sa labas si Luzon? Siguradong makikita niya ang mga nangyayaring katuwaan ng
mga siraulong uncle niya rito.

"Ano ba, Laki? Ang sakit ah!" narinig kong reklamo ng babaeng kahalikan ni Laki at
bahagyang lumayo sa kanya ngunit nanatiling nakaupo sa hita niya. "Ba't ang rahas
mo'ng humalik? May problema ba? Parang may problema ka at palagi na lang galit,"
the woman touch her lips and look at her fingers. "Ayan tuloy! Nadugo!"

"'Yong huling scandal niya kasi, niloko siya ng babae. Nagsinungaling na hindi raw
prosti," natatawang sinagot ni Ruin ang tanong ng babae para kay Laki.

Nanatili akong nakatayo sa pinto ng kwarto ni Lazarus kung saan nasa loob pa rin si
Luzon.

Gusto ko sanang magtanong sa mga pinsan ni Lazarus kung nasaan siya ngunit hindi ko
na sila inabala pa.

Naglakad ako papunta sa kabilang kwarto at ramdam ko ang mga titig ng mga pinsan
niya sa baba. This floor isn't that high enough, iilang hakbang lang ng daan pababa
kaya kapag maglalakad ako papunta sa kabilang kwarto ay talagang makikita nila ako.

Nakapukos ang aking mga mata sa pinto kung saan palaging matutulog si Zon.

Kukunin ko lang 'yong mga laruan niya upang malibang naman si Zon at hindi na
lalabas ng kwarto.

Nakakapagtaka dahil ang tahimik ng mga pinsan niya habang naglalakad ako. Even the
girls that's sexily laughing shut their mouth.

Pinihit ko 'yong doorknob at tinulak upang mabuksan ang pinto ngunit natigilan ako
sa mga bumungad sa'kin.

I saw Lazarus' naked back and the muscles on his back was flexing the way he moves.

It felt like I've stop from breathing when I saw how Lazarus tried to remove the
woman's clothes that was under him.

Ilang minuto akong nakatayo roon and they haven't even notice my presence.

"Momma?"
I froze when I heard Zon's voice calling me from the other door the reason why
Lazarus look behind him and his lustful gaze landed on me.

...
makamundo

Chapter 13

Chapter 13

Mature Content Warning. This chapter may contain content of an adult nature. If you
are easily offended or are under the age of 18, please exit and leave this chapter
immediately and proceed to the next. Some words within are intended for adults only
and may include scenes of sexual content, violence etc.

Hard

Pinili kong umiwas ng tingin kay Lazarus at inilibot ang tingin sa kanyang mga
pinsan.

I saw how Laki pushed the girl out of his lap, dahilan kung bakit ito agad na
napatayo at naiinis na tumingin kay Laki. Umusog naman palayo sa kanilang mga babae
sila Saul at Daumier na nakaupo pa rin sa sofa. Nakita ko rin si Ruin na iniwan ang
babaeng kahalikan niya sa may pinto. Si Noah naman ay may kausap pa rin sa
cellphone.

While Isaiah? Didn't even get out of the bathroom. Nakasara kasi at hindi niya alam
kung ano ang mga nangyayari rito sa labas.

Hindi ko man lang tinapunan ng tingin si Lazarus at 'yong babae nang sinara ko ang
pinto ng kwarto. I turned on my heel and walk towards my son that was standing
innocently at the doorway of the opposite door.

I bended my knees in front of my son and rested my hands on top of my knees then
lean my body closer to my son to have the same level of him. "Zon? Is it okay if
we'll just go out to buy you some toys?"

"Why po, Momma?"

"I just feel like buying you some new toys, baby," pagdadahilan ko at hinila siya
papasok sa kwarto ni Lazarus upang kunin 'yong pera na padala ng magulang ko at
'yong hiniram kong pera mula kay Irithel. I brought my handbag and Zon's Spiderman
bag, 'yon lang naman kasi ang gamit na dala namin dito.

We're not just going to buy new toys. Aalis na kami rito.

Hindi na ako nag-impake since wala naman talaga kaming pag-aari rito ng anak ko.
Hindi na rin ako nagbihis at pati na rin si Zon.

Buhat ko si Zon at nakasabit naman sa kabilang braso ko ang mga bag namin nang
lumabas kami ng kwarto.

"Just go to my place, babe."

"Yeah."
'Yon ang narinig ko mula sa baba at nakita ko rin ang ibang babae na lumabas ng
condo. Some of the girls even gave the guys their flirty flying kiss, slutty wink
and sexy lip bite before bidding their goodbyes.

Mas lalo akong nainis nang dumapo ang paningin ko sa lalaking kakabukas lang ng
pinto sa kabilang kwarto.

He's shirtless.

The woman walked past him with that pissed expression on her face. Mukhang nabitin
siya.

Buti na lang at nakasuot na ng damit 'yong babae pero kahit gano'n ay parang
nakikita ko pa rin ang makasalanan niyang kaluluwa.

May damit nga, hindi naman desente.

Nang nakababa na ang babae ay saka pa ako natauhan at sumunod na bumaba. I'm still
carrying Zon. Focus lang ako sa dinadaanan ko at ni hindi tumingin sa kung sino
ma'ng mga hampas lupa ang nandito.

The anger was ranging inside me, it wanted to explode. I want to shout at their
faces, I want to slap them one by one, I want to hurt someone but I can't be brutal
in my son's eyes.

Baka matutunan din ni Zon ang manakit kaya kailangan kong pigilan ang sarili.

Cause what the child would witness, the child would copy it. I need to protect Zon
from this kind of environment and that's why I don't like the idea of him living
under his father's roof.

"Momma, why are we in a hurry... Momma," Luzon hugged my neck with his little arms
while looking at his father over my shoulder.

I can feel Lazarus followed close.

Nakita kong lumabas na 'yong babaeng kasama ni Lazarus sa kwarto ni Luzon kaya
'yong mga magpipinsan na lang ang natira rito. Hindi sila gumalaw sa kanilang mga
puwesto pero except for Isaiah na nasa loob pa rin ng banyo kasama ang babae niya.

Buti pa si Noah, walang babae.

Wala akong paki kung umuulan sa labas. All I want was to get out of here and never
come back.

Bubuksan ko na sana 'yong pinto palabas ng condo nang nasa harap ko na ito ngunit
natigilan din agad nang tinulak ng isang malaking kamay ang pinto dahilan kung
bakit hindi ko ito nabuksan.

Hinila nito ang isang braso kong puno ng nakasabit na dalawang bag at ipinuwesto
ako sa gilid ng pinto.

"Laki, isama mo muna si Zon," kalmadong boses ni Lazarus ang narinig ko mula sa
gilid ko. "Don't remove the top of your convertible car, Laki. Umuulan sa labas,
baka tamaan ng lagnat ang anak ko."

Gusto kong magreklamo o 'di kaya'y magsalita ngunit pinilit kong itikom ang aking
bibig dahil alam kong masasamang salita lang ang lalabas sa bibig ko.
Nandito si Luzon, I should act like the caring mother that I am. Baka sa'kin pa
magalit ang anak ko kapag narinig niyang sinigawan ko ang demonyo niyang ama.

I don't want to let go of my son pero si Zon na mismo ang humalik sa pisngi ko at
gusto nang bumaba mula sa pagkakabuhat ko sa kanya.

Bakit ba sinusunod niya lagi ang mga utos ng strikto niyang ama? Nagpapaka-goodboy
lang yata 'tong anak ko.

"Momma, Tito Laki will buy me new toys po!" he hugged my waist and go to his
father.

Wala akong nagawa kung 'di ang pagmasdan lang si Zon na niyakap ang isang hita ni
Lazarus dahil hanggang doon lang ang maabot ng kanyang maliit na braso.

"Bye po, Daddy," nakaangat ang kanyang tingin kay Lazarus.

Lazarus just brush his long and lean fingers through Luzon's new cut hair. Halos
sakop na ng buong kamay ni Lazarus ang itaas na bahagi ng ulo ni Zon.

Lazarus' cousins got up from their seats. Parang alam na nila kung saan sila
pupunta kahit hindi naman sila pinaalis ni Lazarus.

Nakita ko rin si Noah sa may kusina na ibinaba ang kanyang cellphone at kumatok sa
banyo.

"Ipagpatuloy niyo na lang 'yan sa lodge oy. Aalis na tayo!" sigaw ni Noah sa pinto
ng banyo.

Pagbukas ng pinto ng banyo ay unang lumabas si Isaiah na parang walang nangyari sa

loob. His hair was fine and his pants was buttoned. Parang wala talagang nangyari
sa loob. Looking innocent with his warm eyes. Lumabas naman 'yong kasama niyang
babae na medyo magulo ang buhok at nakita ko pa'ng medyo bumaba sa balikat nito
'yong strap ng suot nitong bra.

Nakangiti 'yong babae na tinapik ang dibdib ni Isaiah bago ito naglakad at walang
natirang hiya na lumabas ng condo. I almost rolled my eyes when she walked past us.

"Tito Laki, sino 'yon po?" bumitaw mula sa pagkakayakap si Zon sa hit ni Lazarus at
lumapit kay Laki na nakatayo sa gilid ng sofa. Hinihintay ang iba niya pa'ng mga
pinsan.

"Hindi ko rin kilala, pamangkin," hinawakan ni Laki ang kamay ni Zon at naglakad
palapit sa pinto kung saan kami nakatayo ni Lazarus sa gilid nito. "Sino ba 'yon,
Isaiah?"

"Hindi ko rin alam. Ruin invited them here," Isaiah answered and shrug.

"Anong ako? Si Noah kaya! May tinatawagan pa nga siyang isa."

"Bakit ako? Tinawagan ko 'yong sekretarya ko. Si Daumier at Saul oh."

They're starting to blame each other. Mga loko talaga.

Matapos nilang ayusin ang kanilang mga kalat at binigyan pa sila ni Lazarus ng
bagong damit dahil nagreklamo si Noah na basa pa rin ang kanilang damit ay lumabas
na 'yong iba. Nagpahuli sila Laki at ang anak ko na panay ang bye-bye sa'kin.

Ayokong isama ni Laki ang anak ko sa mga kalokohan nila pero mukhang ito na rin
siguro 'yong oras upang makabawi ako mula sa mga pananakit ni Lazarus.

Silence never fail to make the atmosphere uncomfortable and intensely cold as I can
feel Lazarus body heat crawling to my side.

Ang lapit niya at nasa gilid ko lang siya na halos magkadikit na ang mga braso
namin.

I clenched my fist when I unexpectedly felt his warm arm brushed on mine. The
warmth left my skin when he walked and stop in front of me.

Nakayuko ako at nakatingin sa kamay niyang nakahawak sa doorknob.

He locked it.

I was busy thinking of some way how to murder this man. I'm not a murderer, kaya
lahat ng iniisip ko ay hanggang sa isip ko lang talaga. Which is very frustrating.

Marami na nga akong problema. Dagdagan ko pa ba? Sa kulungan ang bagsak ko at paano
na ang aking anak?

Dahan-dahan kong inangat ang aking tingin kay Lazarus.

He opened his mouth like he was about to say something but words didn't come out
from his mouth when I did something he would never expect from me.

Sinampal ko siya.

Kaya lang ay sumakit 'yong palad ko. Binalewala ko 'yon.

"Lazarus," banggit ko sa pangalan niya kaya siya tumingin sa'kin. "Hindi naman ako
tutol sa mga sex activities niyo kaya lang, 'di man lang ba dumaan sa isip mo si
Zon?"

"That's not a problem, Calista. Both of you were in my room," his darkening eyes
looked over me. Deeper.

"Hindi ba uso ang salitang respeto sa inyo?" bahagya ko pa'ng tinagilid ang aking
ulo at pinantayan ang paraan ng pagtingin niya sa'kin. "Pag-aralan mo muna ang
salitang 'yon, Lazarus, bago mo makuhang maging ama ng anak ko."

I rolled my eyes when he didn't even get offended by my words. Masyadong matigas
ang puso niya.

"You want to be with Luzon, right? Then, gumawa ka ng paraan upang mapanatili ang
anak ko sa tabi mo! Huwag mo'ng pairalin 'yang pagiging mapusok mo!" I tried to
calm myself pero hindi ko talaga kaya. Hindi ko magawang gayahin ang pagiging
kalmado niya.

Ang sarap niyang sampalin ulit.

Nawala ang galit ko nang biglang umiba ang expression sa mukha niya.

The calmness in his eyes disappeared when he playfully smirked.

"I'm just a man, Calista," "Nilalamig ako at gusto kong magpainit."

"Sana 'di ba lumabas na lang kayo ng mga pinsan mo? Pumunta kayo sa lodge o hotel
katulad ng sinabi ni Noah kanina!"
"You know my cousins huh?"

Iniiba niya ang usapan.

"Shut up!" padabog kong binitiwan ang mga nakasukbit na bag sa braso ko at tinuro
ang kanyang mukha gamit ang hintuturo ko. "Anong klaseng ama ka ba? 'Cause you
sucks!"

Nanginig ang aking braso nang hinawakan niya ang palapulsuhan ko, 'yong kamay na
nakaturo sa kanya. 'Yon talaga ang pinunterya niya. Sinubukan kong hilahin ang
kamay ko ngunit hindi ko nagawa nang mas hinigpitan niya ang pagkakahawak niya sa
palapulsuhan ko.

Hinila niya 'yong palapulsuhan ko dahilan kung bakit mas lalong lumiliit ang
distansya sa pagitan namin.

I could almost feel his bare chest, moving evenly the way he breathe.

"I'm not forcing them to come here and have sex with me, hindi ako namimilit. Sila
'yong kusang pumupunta rito kaya hindi ko na kailangang lumabas pa," he said
closely over my ear. "Since you're here, I realized that I don't need women to come
here just to provide me what I need as a man."

The words that he said did not directly registered in my mind.

He'll going to use me.

I stiffened when he held my hand up to his face. Naghaharumentado ang puso ko nang
sinubo niya ang aking hintuturo habang nakatitig sa'kin. I can feel the warmth of
his wet red lips.

Namumula na ang aking palapulsuhan nang sinubukan kong makawala mula sa

pagkakahawak niya at upang mailayo ang aking hintuturo sa kanyang mainit na labi.
Pakiramdam ko ay mababali ang buto ko sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya rito.

"This time, you don't need to use ecstasy just to have sex with me-"

"I told you, hindi ko nga ginustong mangyari 'yon!"

Kinakabahan na ako sa maaaring mangyari. I didn't expected that it would turned out
like this. Galit siya sa'kin kaya imposibleng may mangyayari sa'min. Kung may
mangyayari man, it would only let him remind those things that we did and it was
horrible.

Maalala niya lang ang nangyari sa sinasabi niyang babae na iniwan siya.

"Hindi mo ginusto?" his smirk faded and his lips turned ito a grim thin line.
"Kasalanan mo pa rin."

He released my hand. Hinilot ko ang bahagi ng palapulsuhan ko na mahigpit niyang

hinawakan kanina.

"Fine! It's all my fault and I'm sorry!" hindi ako napipilitan. I was really
sincere at matagal na akong humingi ng tawad sa kanya pero hindi niya ako
pinatawad.

Hindi nga siya nakinig sa paliwanag ko noon kaya paano niya ako mapapatawad?
"Do you really want me to forgive you?" balik na ulit siya sa pagiging kalmado
matapos ang ilang segundo niyang pagiging tahimik matapos kong humingi ng tawad sa
kanya.

I nodded. Gusto ko na talagang matapos ang usapang 'to.

But then I didn't expected this again.

"Then strip, Calista."

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanyang mga mata.

He's dead serious. "N-No... No. I won't do that," umatras ako nang hindi ko kinaya
ang tensyon at init ng katawan niya.

"Just give me your body, Calista, and I won't bring any other woman here," nanatili
siya sa kanyang kinatatayuan at hindi na nagtangkang humakbang palapit sa'kin.

"No," pagmamatigas ko.

"I have no choice but to let them in my place," his body was rigid in front of me
as he said those words like he doesn't care at all. Ginulo niya ang kanyang buhok
bago bumaba ang tingin sa'kin.

He saw how I clenched my fist as tight as it could ever be and I could almost feel
my finger nails digging against my palm.

"Aalis na ako rito. Aalis kami ng anak ko."

He looked back at my eyes after seeing what just happened to my hand. "Have you
seen my son's face when he saw me? Sa tingin mo ba ay papayag ang anak natin na
aalis dito nang hindi ako kasama?" he let out a sarcastic chuckle. Natatawa na
parang isang biro ang sinabi ko pero sa kabila ng sarkastikong pagtawa niya ay ang
pagiging seryoso nito. "Hindi ka na makakaalis dito hangga't gusto akong makasama
ng anak ko."

I gasped sarcastically and fake a shock. "Oh really? Sisiraan kita sa kanya-"

"That's a very bad move for a mother. You're going to be the bad influence here and
not me," he said in a matter of fact. "'Cause I could do whatever bad ways I want
discreetly."

"Then..." hindi na maipinta ang mukha ko, the anger was slowly eating my system, my
blood was boiling and I think my face looks as red as a tomato.

I closed my eyes for a minute and inhaled but I really couldn't hold on my temper
any longer.

"Fuck you to the depths of hell and back!" I bursted.

Napatili ako nang binuhat niya ako na parang isang sako lang ng bigas sa balikat
niya.

Akala ko ay aakyat siya at ilalapag ako sa kama ng kwarto pero nagkamali ako nang
inilapag niya ako sa dining table at tinulak ang tiyan ko gamit ang malaki niyang
kamay upang pilit akong maihiga sa mesa nang sinubukan kong umupo at bababa na sana
ng mesa.

"Lazarus!"
Pakiramdam ko ay isa akong pagkain na nakahain sa mesa.

"That's right, call my name, Calista," he smiled like he was having fun of me.
Mocking me.

But what irritates me the most? The way he did it. He still looks calm and strict,
it never left his eyes. Kahit nasa harapan ko siya at nag-uumapaw ang sex appeal
niya, wala akong paki. Ang gusto ko lang ngayon ay ang lumayo sa kanya bago pa man
may mangyaring hindi kaaya-aya.

"What the hell!" I scoffed.

"You know that I don't like it when you say bad words, right?" he aggressively
pulled my legs apart and positioned himself in between. "'Cause you're making me
turn on so hard."

I groaned when I felt something down there.

Sinubukan kong tumayo upang umupo ngunit sa mesa rin agad ang bagsak ng likod ko.

"Bakit ayaw mo na ngayon? Noon naman ay hinayaan mo lang ako 'di ba?" his grip on
my thighs tightened that made my body tensed.

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman pero 'yong katawan ko ay parang
nagrerebelde sa kagustuhan kong lumayo sa kanya.

I hate this feeling. It made me to want him. Parang pinagpipilitan ng katawan ko na

gustuhin ko 'to at 'wag nang lumaban.

Nanlilisik ang mga matang tinapunan ko siya ng nakakamatay na tingin. "Dahil may
kasalanan ako, Lazarus! You're suffering from the effects of ecstasy!"

"What if I got overdose before?"

"E 'di masaya! Patay ka na!"

Sa totoo lang ay hindi kakayanin ng konsesya ko kapag nangyari 'yon pero pinili ko
pa ring ipamukha sa kanya na wala akong paki.

I gasped when he pulled me closer by the waist and I could almost feel his hard
thing between my thighs. He's just wearing his pants and I'm still wearing this
sweatshirt and sweatpants.

Paanong nabuhay ang init sa katawan niya na ganito lang ang suot ko? Hindi naman
exposed ang balat ko.

"Ano ba, Lazarus!" sigaw ko nang naging abala na ang isang kamay niya sa paghubad
ng sweatshirt ko.

I didn't let him. Binababa ko 'yong damit sa tuwing inaangat niya ang laylayan nito
pero nagulat ako na mukhang naubusan na siya ng pasensya ay sinira niya 'yong
damit.

Damn. He ripped it.

And now I'm just wearing my sweatpants and black lacy bra.

"Akala ko ba hindi mo na kailangang pilitin ang isang babae na makipag-sex sa'yo

ha? Ano 'tong ginawaga mo?! Hindi ba 'to pamimilit?!"

"Right," he replied curtly.

Guminhawa ang pakiramdam ko nang sa wakas ay umatras siya ngunit 'yong dalawang
kamay niya ay nanatili sa bewang ko. Agad kong pinagdikit ang magkahiwalay kong mga
hita.

I sighed in relief.

Ngunit panandalian lang 'yon nang hindi ko inakalang mahigpit niya pala'ng hawak
ang waistline ng sweatpants ko at hinila ito pababa bago niya hiniwalay ulit ang
mga hita ko at pumwesto sa gitna.

At this very moment. I'm just wearing my undergarments.

Almost naked on the dining table.

"What the hell! Get off me!" I have no choice but to scream. Abala ang mga kamay ko
sa paghawi ng mga kamay ni Lazarus na pilit niya na namang hubarin ang suot kong
bra.

Pero napagtanto kong useless din pala ang pagsigaw ko. 'Di niya rin naman ako
titigilan.

Siya na ang mismong nagsabi na sa panahon ngayon ay hindi na mapili ang mga lalaki
as long as may butas ito.

Nagpumiglas ako at pilit siyang itulak palayo nang inilapit niya ang kanyang
maskuladong katawan sa'kin.

He leaned down at me as he was gripping my waist to keep me in place.

Tila naubusan ako ng dugo nang naramdaman ko na naman ang kaniyang mga labi sa
aking leeg. Ang higpit ng pagkakahawak niya sa gilid ng bewang ko na halos hindi na
ko na maigalaw ang aking katawan. Gamit ang isang kamay ko ay pilit kong kinalas
ang pagkakahawak niya sa bewang ko pero mas hinihigitan niya lang ito. My other
hand was busy pushing his broad bare chest, preventing it to even touch my skin.

I was holding back the tears that wanted to fall from my teary eyes. Hindi puwedeng
iiyak na lang ako sa sitwasyong 'to. I haven't forgiven him for leaving us years
ago, tapos ito ako ngayon? Magpapatukso sa gusto niyang mangyari?

He's making everything like how he did it before.

Katulad noon ay sa teacher's desk niya ako inilapag. It's still the same, a table.
He even ripped my uniform at pagkatapos niya akong ginamit ay umalis siya. I just
didn't know why I let him without even trying hard to resist from his touch, my
body just automatically responded. Akala ko noon ay hindi na siya babalik sa room
dahil wala na akong ibang masuot. Sira na 'yong uniform ko but he came back. Dala
niya ang P.E. uniform ko na kinuha niya pa sa locker ko.

It's like he's hurting me through reminding me those things that I wanted to forget
so bad. It was the reason why I almost forgot my dignity.

Sa lahat ng ginawa niya noon sa'kin. He never touch my lips. He never kissed it
before. Until now, he's still aiming for my neck.

He was busy sucking the lower part of my neck when hot tears finally fell down from
my eyes. I wasn't crying because I didn't want this, my body wanted this.

I was crying because I just couldn't let go of the past, the fact that he left us.

The warmth of his chest touched my breast when I haven't even notice that he
already unhooked my bra and remove it. My breast bounced whenever I move just to
get him off me so I stop myself from moving when I realized that he likes the
feeling of my breast bouncing against his hard warm chest.

His painful kisses crawled down to my breast from my neck. I could feel his tongue
mercilessly playing on my breast.

Naramdaman kong binitiwan niya ang bewang ko but his other hand remained gripping
on the side of my waist.

Nauubusan na ako ng lakas sa pagtulak sa kanya dahil nadala na rin ako ng emosyon
at sensasyong nararamdaman ko. I was silently crying as horrible scenario came
flashing back on my mind.

It was blur because of the tears but I could see how Lazarus removed his own pants
before removing my last underwear.

"L-Lazarus..." It was almost a whisper. I could barely talk at this state.

Nanghihina ang mga kamay ko mula sa pagtulak sa katawan niya upang mailayo lang ito
sa'kin kanina.

He couldn't get enough of my breast as I felt his fingers played in me, making me
wet. He never looked up at my face when he did all of it.

Simula noong hinalikan niya ang leeg ko ay hindi niya na ako tinapunan ng tingin.

I could feel the heat on my lower abdomen. Ito ang pinaka-ayaw ko sa lahat. Paano
niya nagawa ito? He could turn me on even if I didn't like to be, even if I refuse.

My body responded to his burning touch.

Walang tigil ang pagtulo ng mga luha ko. Hindi ko matanggap na nagpapadala na naman
ako sa matinding sensasyong 'to.

His lips came back up at my neck when I felt something hard but soft in between the
upper part of my thighs.

"U-Uhm..." pagpigil ko sa pagdaing.

Ayokong isipin niyang nagugustuhan ko ang mga ginagawa niya sa'kin kahit gano'n
naman talaga ang gusto ng katawan ko.

This was so unfair. Hindi ko pa siya napapatawad, ano 'tong ginagawa ko ngayon?
Hinahayaan ko lang siyang gawin ang gusto niya.

"I won't be gentle, Calista."

Napapikit ako nang bumulong siya sa ibabang bahagi ng tenga ko. He's kissing my
jaw. Mabilis kong iniwas ang aking ulo sa direksyon niya nang naramdaman ko ang
mainit niyang hininga na humahampas sa ibabang bahagi ng leeg ko.

Ang dalawang kamay niya ay balik na naman sa pagkakahawak sa bewang ko.

Kinagat niya ang tenga ko kasabay ng paghila niya sa bewang ko palapit sa kanya.
Pumikit ako nang naramdaman ko ang pagsalubong ng pagkalalaki niya sa'kin.

Ni hindi niya dahan-dahang pinasok 'yon. It was an unexpected thrust from him na
pati 'yong katawan ko na nagulat sa pagpasok nito.

His great size of manhood dig deeper in me. Destroying me again. Fair enough
because my fingernails also dug at the skin of his back.

Pain washed over the most sensitive part of my body as I curved my back like an arc
to ease the pain down there but the pain was just getting worse. Parang muling
napunit ang pagkatao ko. Masakit kasi ilang taon na rin ang lumipas simula noong
nangyari 'to and I haven't encountered sex with any other guy again.

He didn't move for a while. Nanatili siya sa ganoong posisyon na parang nahihirapan
siya sa paggalaw nang pinasok niya 'yon. Mukhang pinagpapawisan na siya sa kabila
ng lamig dito nang dahil sa sobrang init ng katawan nito.

"So tight," he groaned.

"Lazarus... It hurts. It hurts..." I groaned.

Tahimik siya at nagpatuloy sa paghalik sa leeg ko.

Nanginginig ang katawan ko. I can't take him anymore, it's just that, his manhood
wasn't the same size as before. It filled the whole space in me and it was painful.
It felt like I just got devirginized by him for the second time around.

Gripping his hair, I let him. Nagpaubaya ako sa kagustuhan ng katawan ko. Hinayaan
ko siya dahil ginusto ko.

I didn't just moan and groan, I sobbed because of the seething pain on my feminine
part when he started to pull and thrust into me, hot, hard and non-stop 'til we
came.

...
makamundo

Chapter 14

Stay

I opened my eyes after a long sleep I've had. Kinusot ko ang aking mga mata upang
makakita ng maayos bago ako bahagyang umupo sa malambot na kamang hinihigaan ko. I
looked around and this seems like a dream-nightmare rather that I could not escape.

I'm in Lazarus' room and I fell asleep on the table after he took me down on it.

It felt sore and alone.

Sumulyap ako sa kaliwang pader upang makita ang isang wall clock.

It's almost six in the evening. How many hours did I sleep? Naalala ko noong
nangyari ang kinakatakutan ko ay malapit nang magtanghalian.

My gaze dropped down at what I'm wearing. It's an oversized white tee shirt, its
sleeves reached my elbows and when I removed the duvet that's covering half of my
body, I saw the lowest part of the tee shirt almost reach my knees.
He dressed me up, I guess.

I pulled the tee shirt that I'm wearing to see if I'm wearing any undergarments and
I am. It's another nude colored panty but I'm not wearing any bras.

Maluwang naman sa'kin 'tong damit kaya hindi masyadong nakikita 'yong bahagi ng
dibdib ko.

"Aw," napadaing ako nang sinubukan kong tumayo ngunit may naramdaman pa talaga
akong hapdi sa pribadong parte ng aking katawan.

Lumingon ako sa banda kung saan nakalagay ang malaking salamin dito sa kuwarto
niya.

I frowned when I saw my reflection in the mirror as I pulled the neckline of the
tee shirt downward.

Hickeys were scattered around my neck. Too obvious that it's his favorite spot and
my hair does help for making my appearance more horrible.

Narinig ko ang pagbukas ng pinto ngunit hindi ko na ito nilingon pa dahil nakikita
ko naman ang repleksyon nito sa salamin.

Pumikit ako at kinalma ang sarili nang nakita ko sa repleksyon ng salamin kung sino
ang pumasok.

"How's your sleep?"

Pumasok si Lazarus sa loob ng kwarto na may dalang isang tray ng mga pagkain. He's
topless again, as usual.

How dare he ask me like that? After all those shits that he did to me? Kung umakto
siya ay parang walang nangyari kanina.

"Where's Zon?" tanong ko rin sa kanya pero sa marahas na tono ng boses nang hindi
sinasagot ang kanyang tanong. Hindi ko masikmura ang pagmumukha nito na kahit sa
repleksyon niya sa salamin ay hindi ko halos matapunan ng tingin.

Inilapag niya 'yong tray sa isang mesa hindi kalayuan sa hinihigaan kong malaking
kama bago humarap sa'kin. "They'll be back at six thirty."

Hindi na ako kumibo mapatos niyang sagutin 'yon.

I understand that he's mad at me because of what I did before. Mali 'yong ginawa
ko, masyadong delikado at baka ay maapektuhan pa ang kanyang kalusugan noon.
Inaamin ko na may kasalanan ako sa nangyari pero makatarungan ba ang ginagawa niya
sa'kin ngayon kahit humingi na ako ng tawad?

"Ang tahimik ng buhay namin ng anak ko, Lazarus," I disrupted the growing silence.
"Ba't kailangan mo pa'ng dumating at sirain 'yon?"

Even if I don't want to look at his reflection in the mirror, I still did.

His eyes looked relax, "Ang tahimik din naman ng buhay ko noon," but then, when his
eyes looked at my reflection. It changed into something calm and strict. He's back
to normal. "Ba't kailangan mo pa'ng dumating at sirain 'yon?" he echoed what I just
said.
Sa pagkakaalam ko noong high school pa lamang kami ay narinig ko lang sa mga sabi-
sabi sa campus na mabait daw siya, sobrang loyal at may respeto sa girlfriend nito.

I know that his classmates just forced him to drink the liquor. Narinig ko pa nga
ang sinabi ng classmates niya noon na sobrang higpit naman nito sa sarili, he never
drink base on what I heard, so he loosen up.

It's my fault why he became like this.

Kung 'yong iba ay nababago nila ang attitude ng isang masamang lalaki, sa kaso ko
naman ay ako 'yong dahilan kung bakit nagbago siya at naging ganito kasama. Kung
noong high school pa lamang kami ay sinisigawan niya ako, ngayon ay kalmado na ang
paraan ng pakikipag-usap niya sa'kin.

He's matured and matured people could not forgive easily. Hindi sila mga bata na
kapag nagkasala ay mag-aaway pagkatapos kinabukasan ay magkakabati ulit.

"Naniningil lang ako, Calista," muli nitong sabi sa kalmadong boses.

Masama ang pakikitungo niya sa'kin pero sa ibang tao ay mukhang hindi naman. Ako
lang kasi 'yong nagkasala sa kanya.

Iba rin pala sumisingil ang mga Cavanaugh.

"Sa ganitong paraan, Lazarus?" lumingon ako at agad na nagtama ang paningin namin,
hindi na sa repleksyon ng salamin. "Wala na ba talagang natitirang awa sa'yo?"

"Hindi ako naaawa sa mga maruruming babaeng katulad mo."

He thought of me like that. That I am seducing him through mixing an ecstasy in his
drinks before. Hindi pa rin talaga nagbabago ang paningin niya sa'kin.

"Marumi? Hindi mo ba alam na ikaw lang ang nag-iisang lalaking gumalaw sa'kin,
Lazarus?" I questioned him without even leaving an eye contact with him. "Ikaw
lang!" gusto kong magmura pero pinipigilan ko kaya hindi ko maiwasang pagtaasan
siya ng boses.

I don't want to fight with him but I wanna fight for myself. Ipagtatanggol ko ang
sarili ko kahit na ipagpilitan niya pa'ng kasing dumi ako ng ugali niya.

I tried to move to get up but I didn't continued it and decided to sit on this
comfortable bed. Still sore.

"That doesn't matter," there's a life in his voice but it was anger and he chose to
remain calm.

I lost my virginity because I wanted to help him at hindi ko alam na ito lang pala
ang mapapala ko. My virginity doesn't matter to him.

The only thing that matters to him was his broken heart and how to fix it pieces by
pieces.

"It does! I risk my virginity just to save you! I gave myself to you because I know
that it's all my fault! If only I know what's that liquid-shit then I shouldn't
have to mix it in your drink!" I couldn't tone down my voice at the last minute.

Nakaka-frustrate na ipaintidi sa kanya ang lahat kung ang talagang nasa loob ng
isip niya ay ang mga kamalian ko lang.
Kailangan ko pa ba'ng mamatay para maintindihan niya ang lahat ng nagawa kong
maganda para sa kanya o at least maappreciate niya ang ginawa ko kahit na nagkamali
ako?

Kung gano'n ay ayoko nang ipaintidi sa kanya.

Hindi siya nagsalita. Nanatiling nakatayo malapit sa mesa kung saan niya inilapag
ang tray na may lamang mga pagkain.

"Is it that hard for you to forgive me? Anong gusto mo? Habulin ko 'yong babaeng
umiwan sa'yo at ibalik dito? Magpapaliwanag ako sa kanya! Kung sasaktan niya man
ako, wala akong magagawa dahil siya lang naman siguro ang kaisa-isang taong
makapagpabalik sa'yo sa dati 'di ba?"

I've never been this desperate to have his forgiveness before. Noon kasi ay gusto
ko lang magpaliwanag sa inaakalang papatawarin niya na agad ako kapag nalaman niya
ang totoo pero hindi pala.

"What's her name? Nasaan na siya ngayon?" mahinahon ang aking boses nang nagtanong
ako sa kanya. Tila naubusan ako ng lakas upang sigawan siya.

"You wouldn't want to know," his voice made it all clear that he doesn't want to
mention her name.

Nang dahil sa inis na nararamdaman ay wala sa sarili akong umalis sa kama at tumayo
ngunit agad ding ngumiwi nang naramdaman ko ang sakit sa ibabang bahagi ng katawan
ko.

Nakita ko sa kalmadong ekspresyon ng mukha ni Lazarus ang pag-angat ng mga kilay

niya.

Ang hirap lumapit sa kanya sa ganitong sitwasyon. Gusto ko sanang kunin 'yong
pagkain at ibuhos sa pagmumukha niya.

"I'll be working in my office starting tomorrow," pag-iiba niya sa usapan at

naglakad palapit sa sofa saka siya umupo roon habang nakaangat ang tingin nito
sa'kin.

I hate how calm he is while I'm about to explode.

Speaking of work. Siguro ay tinanggal na ako sa trabaho ko sa club, almost one week
na rin siguro akong hindi pumapasok sa trabaho nang dahil kay Lazarus. Susubukan ko
bukas dahil baka ay tatanggapin pa ako. I'll just text Ashley about it.

"I'll be working starting tomorrow too," mariin kong sabi sa kanya. My voice was a
little bit hoarse because I just woke up. Nanatili akong nakatayo sa gilid ng kama.

Lazarus changed his sitting position on the sofa. Both knees were spread apart like
how men do it and both his elbows was resting on top of his knees while his dark
strict eyes never left mine.

"No, you'll stay here with Zon," he really sounded like a strict husband.

"What?" objection was trying to escape from my words as I step forward. Dahan-dahan
lang dahil baka mabigla na naman 'yong sakit na nararamdaman ko. Napasabunot ako sa
sarili. "I have to work, Lazarus! We can't just live here for the rest of our
lives! I have plans for my son and you're not part of it."

Pinagbabawalan niya na naman akong magtrabaho and now I felt like an obedient
housewife like no way in hell.

"Okay, then, I'll just cancel my work for tomorrow," tumayo siya at dumiretso sa
pintuan ng banyo. "My brother is demanding to see my son," he said while opening
the bathroom's door before looking back at me like he wanted me to go there.

I carefully walked towards him and ask sarcastically. "So what?"

"We'll be visiting the mansion."

Natigilan ako sa maingat na paglalakad.

"Ano?" bakas sa napapaos kong boses ang hindi makapaniwala sa sinabi niya. Though I
am thinking already what his plan was. "Ano ba 'tong ginagawa mo, Lazarus? Tinatali
mo ba ang anak ko sa pamilya mo upang hindi na talaga kami makakaalis sa puder mo?"
kung may ikakasama pa man ang tingin ko ay hindi ko na masabi kung gaano kasama ang
tingin ko kay Lazarus.

Nakatayo siya sa gilid ng nakabukas na pinto ng banyo habang hawak ang doorknob
nito. He's waiting for me to get in.

"Faster. Hindi mo hawak ang oras ko," naiinip nitong utos.

"Alam mo? Kung hindi mo sana ako ginahasa, kanina pa sana ako nakapasok sa loob ng
banyo," tumigil ako sandali sa paglalakad nang dahil sa nag-iinit na naman ang ulo
ko. "Sinabi ko ba'ng maghintay ka hanggang sa makapasok ako?"

"Gusto mo rin naman ang nangyari."

"Ah talaga?" kahit na ayokong lumapit sa kanya ay nagpatuloy pa rin ako sa maingat
na paglalakad upang makapasok sa loob ng engrandeng banyo niya. "Mukha ba'ng gusto
ko 'yong nangyari? Hindi. Hindi ko gusto. Ang kapal ng mukha mo," nagtitimpi ang
aking bukas ngunit nangangati na talaga ang aking bibig na sigawan siya.

"Hmm? Then tell me why you're wet before I even thrust a finger in your sweets," he
crossed his arms against his bare broad chest as his eyes followed me when I walked
in front of him and past him to get in the bathroom.

Nasa loob na ako nang hinarap ko siya. Nagtataka kung bakit hindi pa siya lumabas
at isara 'yong pinto ng banyo. Maybe he's waiting for my response.

Ito na nga ba ang sinasabi ko. Ayoko sa nangyari but my body has an immediate
response to his kisses and touch. Saglit akong natahimik at naramdaman ko kaagad
ang init at pamumula ng pisngi ko nang dahil sa sobrang kahihiyan.

"Don't talk dirty to me. Hindi 'yan uubra sa'kin. Ipapakulong kita-"

Agad kong naitikom ang aking bibig nang hinawakan niya ako sa baba ko. Binitiwan
niya na ang kanyang pagkakahawak sa doorknob ng pinto. He leaned his head down,
closer to my face and our nose almost touch.

"I bet you're wet right now," as he moved his head to the side, he brushed the tip
of his nose to the bridge of mine before pressing his soft burning lips against my
cheek. "I want to know..." his gruff voice was tingling in my ear. Echoing each
word he said.

Suminghap ako nang hinila niya ako palapit sa katawan niya nang sinubukan kong
umatras. His left arm snaked around my waist and his right hand let go of my chin.
Naramdaman kong binaba niya ang kanyang kanang kamay hanggang sa maabot nito ang
laylayan ng damit ko.

"N-No. Please...." my knees were trembling and my soul once again was shaking when
I felt his large right hand touched my legs up to my thighs and remove my panty.

Pinag-aralan ko ang bawat galaw niya, kapag mas lalo akong nagpumiglas, mas lalo
niyang nagugustuhan ang mga pangyayari. So I chose to stay still.

I'm still sore. I couldn't do any other of his sex activities.

Yumuko ako at napasandal sa malapad niyang dibdib nang naramdaman ko ang paghaplos
ng isang daliri niya roon. Nakakapanghina ng katawan 'tong ginagawa niya sa'kin.

"Does it hurt?" marahan at kalmadong bulong nito nang yumuko rin siya at idinikit
ang kanyang mukha sa gilid ng ulo ko. Patuloy pa rin ang marahang paghaplos niya
roon. "Answer me," demand nito nang hindi ako sumagot.

Napakagat labi ako at pilit na tumango habang nakasandal pa rin ang aking noo sa
kanyang dibdib, isang tango lang bilang sagot sa tanong niya.

"You're wet," he confirmed when he thrusted one finger in me. It was a slow thrust
but it didn't felt gentle.

Halos ibaon ko ang aking mukha sa kanyang dibdib nang naramdaman ko ang daliri
niya.

After confirming what he wanted to know, he finally removed his finger out of me.
Agad akong lumayo sa kanya nang nabawi ko ang aking lakas kahit na medyo masakit pa
rin. Nanatili akong nakayuko at ni hindi siya tinatapunan ng tingin matapos kong
inayos ang laylayan ng oversized tee shirt na suot ko ngayon mula sa pagkakangat
nito.

Pinaparamdam niya talaga sa'kin na isa akong maruming babae.

Ayoko na talagang makipagtalo sa kanya. Ang lakas ng loob kong makipagsagutan sa

kanya tapos ganito lang pala ang mangyayari.

"Get out, please..." nanghihina ang boses ko na parang halos hindi na ako makabuo
ng isang salita.

He didn't get out of the bathroom. Nanatili siyang nakatayo sa harap ko na parang
sinusuri ako pero ilang minuto niya rin 'yong ginawa bago siya lumabas ng banyo at
sinara ito.

Kanina ko pa talaga pinipigilan 'to.

Umupo ako sa malamig na sahig ng banyo at isinandal ang likod sa malamig na pader.
Niyakap ko ang aking nanginginig na mga tuhod habang nararamdaman ko na ang nag-
iinit na sulok ng aking mga mata. I rested my forehead against my knees and let go
of the tears that I tried to hard to stop.

Pinipigilan kong kumawala mula sa aking bibig ang hagulgol. Hindi naman ako
natatakot na baka ay marinig niya ako, ayoko lang marinig ko ito mismo.

Kaya ko pa.

Kaya ko pa'ng tiisin 'to, makasama ko lang si Zon. Makita ko lang ang anak ko na
masaya siya rito. Huwag niya lang ilayo sa'kin ang anak ko.
Ayokong magpadalos-dalos sa kung ano man ang magiging desisyon ko. Kailangan kapag
umalis kami ng anak ko rito ay 'yong may mapupuntahan kami. Ayokong magutom si Zon
o 'di kaya'y hindi makatulog ng maayos. Hindi sapat ang perang hawak ko ngayon.
Mukhang kailangan kong ibenta ang lot ng nasunog kong bahay sa subdivision na 'yon
upang madagdagan 'tong pera ko.

I'll call my parents after taking a bath. Tatawag na rin ako kay Irithel kahit na
hindi niya pa naman sinasagot ang mga text ko.

Namumula at medyo namamaga ang aking mga mata nang natapos ako sa pagligo at
pagbihis. Kinain ko na rin ang pagkain na dinala ni Lazarus dito since kaninang
paglabas ko mula sa banyo ay wala na siya. May takip naman 'yong pagkain, kaya lang
ay medyo malamig na.

May internet naman si Lazarus dito pero hindi ko na hiningi 'yong password. May
load pa naman ako but it's just for text and call, paano ako makakapag-video call
or Skype sa mga magulang ko?

Biglang pumasok sa isip ko si Ashley. So I texted her at nakiusap kung puwedeng

magpapaload ako. Hindi naman siya loader pero malaya kasi siyang nakakalabas ngayon
pero baka ay nagtatrabaho na siya sa club ngayon since alas sais na ng gabi?

Maya-maya ay darating na rin ang anak ko. I miss my baby so much.

Fifty seconds had passed since I texted Ash and I received an immediate reply from
her.

Yup. @ bar rn. Loader nmn 2 c Sidon. U can have ur load.

Ilang segundo lang din ang lumipas at dumating na 'yong load ko kaya agad akong
nagtext kay Ash.

Thanks, Ash. Promise, babayaran kita kapag nakalabas na ako rito.

She texted back.

No probs :>

After doing the unli of my balance load, agad na akong nag-skype at nakita kong on
naman ang mga magulang ko.

I called them.

Habang naghihintay ay binilang ko ang oras dito at oras sa kanila. Calgary, AB,
Canada was fourteen hours behind. Alas sais ng gabi dito sa Pilipinas so ibig
sabihin ay alas kuwatro ng madaling araw pa sa kanila. My parents was an early
person.

My Mom's face flashed on my screen when they accepted the call.

"Hi, honey, where's my grandson?" pambungad nito sa'kin habang malapad na

nakangiti. It looks like she's hiding something because of that smile.

Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya 'to.

"Mom-"

"Wait, where are you? As far as I can remember-"

"You can't remember far enough, sweetheart, you're old," natatawang singit ng Dad
ko nang idinikit niya ang kanyang mukha sa gilid ng mukha ni Mom.

"I know! And so are you!" bakas ang inis sa boses ng aking ina nang dahil sa sinabi
ng Dad ko sa kanya.

They looked like the teenager couple before until now. Nakikita ko na may iilang
parte ng buhok ng Dad ko na kulay puti na but it's not that many. Senyales na
talagang tumatanda na sila. Si Mom naman ay mukhang nagpakulay na naman ng buhok.
Siya kasi 'yong tipong babae na maarte, lumaki kasi siya sa isang mayaman na
pamilya ngunit ayaw nila sa Dad ko kaya itinakwil nila ang kanilang anak.

Mom never failed of choosing Dad.

"Calista? Anak, what's wrong?"

I shook my head and smile at them nang napagtanto kong lumilipad na naman ang isip
ko.

Kahit nakangiti rin sila ay nakikita ko ang stress at pagod sa kanilang mga mata.
Hindi naman sila ganito noon, pagod sila pero hindi sila naging stress sa trabaho.

Siguro ay may problema sa negosyo nila?

"Calista, anak, uhm..." nakikita ko sa mukha ng Mom ko ang pagdadalawang isip sa

sasabihin niya. "Our business here got bankrupt but don't worry, gagawa kami ng
paraan upang maibalik 'yon," pilit siyang ngumiti sa'kin.

Gusto ko ring sabihin 'yong problema ko pero ayoko nang dagdagan pa ang problema
nila. Sapat na 'yong problemang ginawa ko nang aksidente akong mabuntis.

Sinabi ko noon sa kanila na hindi ko kilala ang lalaking nakabuntis sa'kin dahil
baka ay mas lumaki lang 'yong problema. They don't know who's Lazarus Cavanaugh.

"Kapag nakabawi na 'yong business natin, honey, aasikasuhin namin agad ang proseso
ng pagmigrate niyo rito, okay?" Dad reassured. They're both wearing their thick
robe na parang kakagising lang nila. I could see their messy bed at their
background.

"Okay po, Dad," I said and nod.

Nagkamustahan kami ng mga magulang ko at kinuwento ko sa kanila ang mga masasayang

pangyayari na kasama ko ang aking anak bago sila nagpaalam dahil maaga pa ang
trabaho nila.

Nanlumo ako pagkatapos ng tawag at awtomatikong bumagsak ang katawan ko sa malambot

na kama.

Irithel will be my last hope. I dialed her number.

Kumunot ang noo ko sa pagtataka nang nagring nga but she declined the call after
two rings.

She never did this to me before.

Baka naman ay namali lang sa pagswipe? Pero kapag nangyari 'yon ay agad niya naman
akong tatawagan so I waited.

But she never call back.

Maybe she's busy pero noon naman kahit gaano pa siya ka-busy ay binibigyan niya
naman ako ng konting oras.

I called her again and after one ring, she declined the call again.

Binaba ko 'yong phone nang wala pa ring nangyayari sa balak kong pagtawag kay
Irithel.

I could ask for Ashley's help. Alam ko namang matutulungan niya ako.

Napagdesisyunan kong lumabas ng kuwarto. Wearing a simple light brown top and black
sweatpants I opened the door of the room. Sakto namang nakita ko ang aking anak na
nagmamadaling umakyat. Puno ang mga braso nito ng mga bagong laruan niya.

"Momma! Look at my new toys po! Spiderman! Spiderman!" he cutely chimed.

Kalmadong nakasunod sa likuran ng anak ko si Lazarus na may dala ring mga bagong
laruan. Umiwas ako ng tingin sa kanya nang tumingin siya sa akin at mas nagfocus na
lang ako kay Zon.

Iniinda ko 'yong sakit na nararamdaman ko sa aking katawan habang naglalakad upang

salubungin si Zon.

"I miss you, baby," lumuhod ako upang magkapantay kami at niyakap ito, kumukuha ng
lakas mula sa mga pinaggagawa sa'kin ng demonyo niyang ama.

"Momma, are you crying po?" bakas sa inosenteng mukha nito ang pag-aalala at agad
niya namang binaba ang kanyang mga laruan sa sahig saka niya niyakap ang leeg ko.

Mapait akong ngumiti kay Zon nang kinalas ko ang mga maliit na braso nitong
nakayakap sa leeg ko. Nakita niya siguro na medyo namumula at namamaga kong mga
mata.

Tahimik naman si Lazarus sa likuran niya.

"N-No, Zon-"

"Daddy, bakit po nag-cry si, Momma?" tinalikuran ako ng bata at humarap kay
Lazarus. Ang boses nito ay parang naiiyak na rin. "Niaaway po ba siya ng mga
monsters sa loob ng closet po?"

Hindi pa nga nakakasagot si Lazarus ay nagmartsa na si Zon papasok sa loob ng

kwarto matapos niyang pinulot ang kaniyang mga laruan.

Tumayo ako mula sa pagkakaluhod kaya magkaharap na kami ngayon ni Lazarus.

"Pack your personal things that you want to bring, we'll stay in the mansion for
more than a week," he instructed and walked past me to go inside the room as well
but I stop him before he could even get in any further.

Parang wala talaga siyang pakialam sa kung ano ang nakikita niya sa mga mata ko.

Nahalata nga ng anak ko na kagagaling ko lang sa pag-iyak, paano pa kaya siya?

Nagbubulagbulagan lang 'to.

Nagsalita ako kahit na nakatalikod kami sa isa't isa.

"I'll stay. Use me, abuse me, hurt me. Pahirapan mo'ko."
...
makamundo

Chapter 15

Law

"Luzon. Stop crying."

Nagmamadali akong bumaba at naglakad papunta sa kusina nang narinig ko ang pag-iyak
ng aking anak. I could even hear Lazarus' strict voice, telling Zon to stop crying.

Naabutan ko silang dalawa malapit sa dining table. Heavy tears was streaming down
my son's cute face as he was looking up at his father.

"S-Sorry po, Daddy..." humihikbing paghingi nito ng tawad saka siya yumuko. Gamit
ang maliit niyang kamay, he tried to wipe the tears away from his face.

"Anong nangyari?" tanong ko nang lumipat ang kalmadong tingin ni Lazarus sa'kin.

When Luzon heard my voice, he promptly run towards me and wrapped his little arms
around my waist as he buried his wet face against my flat stomach and rubbed his
cheek on the soft fabric of my clothes like he wasn't contented to wipe his tears
using his small hands.

"Baby, why are you crying hmm?" malambing kong tanong dito habang sinusuklay ang
aking mga daliri sa kanyang buhok na bagong hairstyle. I tried to look at his face
pero mas idinikit niya lang ito sa tiyan ko.

I miss his shoulder length hair.

"He accidentally spilled the coffee on my laptop."

Diretso ang aking paningin sa laptop na nakapatong sa dining table at nakita ang
isang tasa sa gilid nito, nakatagilid na. Wala nang laman 'yong tasa dahil lahat ng
kape nito ay nasa keyboard na ng laptop. Sa ilalim naman ng mesa ay may Spiderman
na laruan na parang nahulog yata ng anak ko.

"Anong ginawa mo sa bata at bakit umiyak?" puno ng akusasyon ang aking boses nang
siya'y kinausap ko.

I looked straight at his calm eyes. Hindi ko naman narinig kanina na sinigawan niya
'yong bata pero hindi naman siguro iiyak si Zon kung wala siyang ginawa.

"Tinitigan ko lang," his calm voice was concerned as he glance at the crying child
holding tight on my waist.

"Tinakot mo?" umangat ang isang kilay ko nang sinabi ko 'yon.

Kailangan kong maging kalmado sa sitwasyong 'to. Baka matakot din ang anak ko kapag
sinigawan ko si Lazarus.

"Fine, I scolded him because he was disturbing me," pagbawi nito sa sinabi.

"He's just five years old, Lazarus. Pwede ba'ng huwag mo'ng ituon ang init ng ulo
mo sa bata?" sabi ko habang hindi ko inaalis ang masamang tingin sa kanya. I rubbed
my palm against Luzon's back to hush him from sobbing. Mas lalo niya lang idinikit
ang kanyang mukha sa tiyan ko.

"He needs to learn what's right or wrong, Calista," parang nangungumbinsi ang
kanyang boses. His baritone voice was low and trying to be careful of what to say.

"Bata lang siya, Lazarus. Ang iniisip niya lang ay ang maglaro, hindi mo ba
narasanan 'yon?" pangangatuwiran ko.

"I am disciplining my son."

That made me silent.

Discipline. That's the word and I forgot that their family is not just a simple
family. They hold powers and connections through money. They should have a clean
record of profile and yet they're doing they're bad activities discreetly. The good
works that they did was more noticeable than the bad works.

"I don't want us to fight in front of my son, Calista. Continue what you're doing
upstairs," he announced it with finalization swirling in his voice, interrupting my
thoughts.

Wala akong ibang choice dahil tama rin naman siya. Ayoko ko ring makipagsagutan sa
kanya sa harap ng bata.

Binuhat ko ang anak ko at kumapit naman ito sa leeg ko saka niya isiniksik ang
kanyang mukha sa leeg ko.

Sandali kaming nagkatitigan ni Lazarus. Ang mga mata niyang parang hawak nito ang
buong pagkatao namin ng anak ko ay nakakatakot. His posture was like he's been
practicing it for this time. The time that he'll manage their company.

Napailing na lamang ako. Disappointed of him. Akala ko ay ibang klase siya ng ama
pero ang importante ay hindi niya sinaktan si Zon. He's just scolding my son.

Pinagsasabihan ko si Luzon pero sa marahan na paraan. I'm not spoiling my son that
much, kapag may pera ay bibilhin ko kung ano 'yong gusto niya pero kapag wala ay
hindi niya naman ako kinukulit.

Naputol ang pagtitigan namin ni Lazarus nang tinalikuran ko siya at umakyat na.

"M-Momma, it's my fault po..." nakayuko ang anak ko nang umamin siya sa'kin matapos
ko siyang pinaupo sa kama.

His dried tears on his cheeks glisten and left it red, his puffy dark eyes too,
including his little pointed nose. Maputi ang anak ko kaya namumula ito sa tuwing
umiiyak siya.

"What did Daddy told you, baby? Bakit umiyak ka hmm? Did he hurt you?" lumuhod ako
upang magkalebel kami.

"N-No po, Momma," he pouted his wet red cute lips after licking his lower lip.
"Dapat ay behave lang daw po ako sabi ni Daddy kasi punta po tayo sa big house nila
po."

"Oh bakit ka naman umiyak, baby?" marahan kong tanong sa kanya habang inayos ko ang
suot niyang nagusot na damit.

He's wearing a clean white polo shirt at maong short pants na hanggang tuhod niya
lang with a pair of grey sneakers.

Aalis na kasi kami after thirty minutes kaya binihisan ko na siya at pinagpatuloy
ko ang pag-iimpake ng iilang gamit, kasali na rin ang mga paboritong laruan ni Zon.
Hindi na magkakasya kapag lahat ng toys niya ay dadalhin ko.

"K-Kasi po baka hungry si Daddy tapos natapon ko po 'yong coffee niya..." medyo
humihikbing sagot ng anak ko.

'Yon ang dahilan kung bakit umiyak siya. Dahil lang sa baka ay gutom si Lazarus
tapos natapon niya pa 'yong kape.

He's concerned about his Daddy's health.

Ang buong akala ko pa naman ay sinigawan siya ni Lazarus o 'di kaya'y pinagbuhatan
ng kamay. Baka ngayon ay mas pipiliin nang umalis ni Zon dito.

"Don't worry about Daddy, okay? Kapag busy si Daddy, si Momma na lang ang
makipagplay sa'yo," pagtatahan ko at inayos pa ang buhok niyang medyo magulo.

"Okay po, Momma," sang-ayon nito saka ako niyakap ng maliit niyang braso at
hinalikan ang tungki ng ilong ko.

"Hindi na magcry hmm?"

Siguro ay inaayos lang ni Lazarus ang huling aasikasuhin niya sa trabaho kaya
naging abala pa siya pero ililigpit niya rin naman 'yon pagkatapos.

Tinapos ko na ang pag-iimpake habang naglalaro si Zon sa ibang laruan niya na

iniwan ko rito. I just pulled the suitcase's zipper close when the door gently
opened.

Lumingon ako sa pintuan nang narinig ko ang mga mabibigat na yabag ng mga paa ni
Lazarus.

Nakita ko ang anak ko na napayuko at napahinto sa paglalaro sa sofa. Lumapit si

Lazarus sa kanya at binuhat ang ang bata.

"You wanna play with Daddy?" marahang tanong nito sa bata at may inilabas na
laruan. 'Yong Spiderman na nakita ko sa ilalim ng mesa ang hawak ni Lazarus. He's
expression was still the same, calm and strict.

"Spiderman!" Luzon's face lit up after seeing his favorite toy.

Habang buhat niya si Luzon ay lumapit siya sa kinaroroonan ko. Naestatwa ako nang
isang dipa na lamang ang layo niya sa'kin, buti na lang ay nasa pagitan namin si
Luzon na buhat niya pa rin at nakaharap sa likuran niya. My son was enjoying with
his favorite toy Spiderman, he even made the toy walk on Lazarus' strong shoulder.

Kinapos ako ng hangin nang inilapit ni Lazarus ang mukha niya sa'kin since nasa
right arm niya si Zon. Buhat niya si Zon gamit ang isang braso lamang.

Mas pinili kong pagmasdan ang paglalaro ng anak ko sa balikat niya kesa ang
tumingin sa kanyang mga mata.

Napalunok ako at napapikit nang gamit ang isang kamay niya ay hinawi niya ang aking
buhok papunta sa kabilang balikat ko dahilan kung bakit malaya niyang nakikita ang
kabilang bahagi ng leeg ko.
Parang isang bato na hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko, tila nag-ugat ang
aking mga paa sa malamig na sahig kaya hindi ko magawang umatras. Nasa likuran ko
kasi 'yong mesa at nasa gilid ko naman 'yong suitcase na nakaangat na 'yong
telescopic handle. It's a rolling suitcase to be exact.

His hand dropped on top of the table with a soft thud and leaned his head closer to
my neck after licking his lower lips like how Luzon did it earlier.

He left a quick kiss on my neck and after a second, he's already holding the
suitcase.

Nagsitayuan ang mga balahibo ko sa batok nang dahil lang sa mabilisang pagdampi ng
kanyang nagbabaga at namumulang medyo mabasang labi sa leeg ko.

Pakiramdam ko talaga ay kaya niya ako palaging hinahalikan sa parteng 'yon dahil
imbes na sakalin ako dahil sa sobrang galit na nararamdaman niya para sa akin ay
mas pinili niya na lang itong halikan.

Hawak ng isang kamay niya 'yong suitcase dahil 'yong isang braso niya ay buhat si
Zon, nagawa niya pa rin akong hawakan sa bewang gamit 'yong kamay niyang hawak
'yong handle ng suitcase namin.

"Shall we?" he whispered like he's trying to say something else other than that.

I just nodded and we're off to go.

Hindi ko alam kung saang parte ng Pilipinas kami pupunta, hindi niya naman sinabi
sa'kin at ang alam ko lang ay sa mansyon ng mga Cavanaugh kami pupunta. He said na
baka ay abutan kami ng gabi bago makarating sa mansyon kaya huminto muna kami sa
isang grocery store.

"Momma! Chocolate po," Luzon secretly drop five Dairy Milk on the cart.

Kami lang dalawa ng anak ko ngayon

kasi nagpa-gas pa si Lazarus dahil almost out of fuel na 'yong kotse niyang Ferrari
458 Italia. Babalik din naman siya agad dahil isa, wala akong dalang pera pambayad
sa mga pinamili naming pagkain at siya ang magbabayad nito.

Hindi ko alam kung anong gustong kainin ni Lazarus kapag nagugutom sa biyahe.

Nagtitingin-tingin ako rito sa mga pagkaing nakadisplay habang iniisip kung anong
klaseng pagkain ang posibleng kakainin ni Lazarus.

Feeling ko kasi maarte 'yon pagdating sa pagkain.

"Luzon, what do you think-"

Binalot ako ng kaba nang bumaba ang tingin ko sa gilid ngunit hindi ko nakita ang
anak ko. I looked to the left and right but I still couldn't see my son.

"Zon?" I pulled the grocery cart out of the long and tall shelves-like full of
food.

Dapat sana isasakay ko na lamang sa loob ng cart so Luzon dahil ang hilig pa namang
maglakad sa kung saan-saan ang batang 'yon.

Bumuntong hininga ako nang nakita ko sa 'di kalayuan si Luzon nang lumiko ako.
Natigilan ako sandali nang nakitang may kausap siyang babae. She looks one year
older than me, maybe twenty-three, I guess. Long legged and long wavy hazel hair. I
couldn't clearly see her face dahil may iilang hibla ng buhok na tumatakip sa gilid
na bahagi ng kanyang mukha.

"Hi cute boy, may kuya ka?" narinig kong tanong ng babae sa anak kong abala sa
pagpili ng mga junk foods.

"Wala po," magalang na sagot ng anak ko nang hindi man lang tinapunan ng kahit
isang tingin 'yong babae.

Luzon's index finger touch his chin as he scanned the foods like he's trying to
think what he wants to buy and eat. 'Yong babae naman ay bahagyang nakabend 'yong
tuhod at itinukod ang dalawang kamay doon. I could almost see her underwear sa
sobrang iksi ng suot nitong shorts. A high waisted shorts, too tight and it hugged
her body figure perfectly.

"May Daddy ka ba? Patay na ba 'yong Mommy mo?"

Kung hindi ko lang alam ay hindi ako maiinis ng ganito nang dahil sa narinig ko
mula sa babae.

It was a good timing because my son landed his gaze on where I am after picking
three junk foods.

"Momma!"

Without giving the lady an answer, my son excitedly run towards me. Puno ang kamay
nito ng mga pagkain na nakakasama sa katawan.

"No, baby, the chocolates are enough," I stop my son when he was about to put the
junk foods on the cart. "Let's get you some biscuits."

Sumulyap ako sa banda kung nasaan 'yong babae ngunit wala na siya roon. Siguro ay
umalis na.

"Gummy bears, Momma!"

"Too many sweets, Zon. It's not healthy," pangaral ko rito.

Mahigpit ko na talagang hinawakan ang mas maliit niyang kamay kesa sa'kin. Nakita
ko ang lungkot sa kanyang mga mata nang ngumuso siya at nagnakaw ng sulyap sa chips
at gummy bears.

"Fine, baby, pero isa packet lang, okay? One chips and one gummy bears," marahan
kong sabi sa kanya bago binitiwan ang kamay niya.

"Thank you po, Momma!"

I watch my son ran back to where he found the chips and gummy bears. Bumalik siya
nang may dala nang tig-iisang packet ng chips at gummy bears.

Muntik na akong napatalon nang may naramdaman akong isang kamay na gumapang sa
bewang ko at mahigpit itong hinapit papalapit sa nagmamay-ari ng kamay.

"Make it fast, men here were looking at your butt."

I don't have to look at the owner of the one who's almost gripping on the side of
my waist.
"What's with my butt? I'm wearing a decent jeans, Lazarus," I tried to hide the
irritation from my voice when I felt his large hand draw closer and down to my
upper part of butt. "Please, not here."

"Sure, where do you want then?" bulong nito sa nakakapanindig balahibong medyo paos
na boses na meron siya. His voice felt so cold in my ear.

"Nowhere," was my only reply.

Kahapon pa nga niya sinimulan ang ganitong aktibidad niya at agad niya na namang
susundan ngayon. Mapaglaro talaga siya pagdating sa panggagahasa.

"Daddy! Sakay na po tayo sa car mo po?" pambungad ng anak ko pagkatapos inilagay

ang mga pagkain niya sa grocery cart.

Lumipat ang paningin ko kay Lazarus nang umangat ang kanyang mga kamay pabalik sa
bewang ko bago pa man nahawakan ng kamay niya 'yong itaas na bahagi ng pwet ko.

"It's our car, Luzon," pangungoreksyon ni Lazarus habang sinusundan ng tingin 'yong
mga pagkain na inilagay ni Luzon sa cart. Umangat ang mga kilay niya nang nakita
ang inilagay ni Zon pero hindi na siya nagsalita pa. "Let's go to the cashier," aya
nito.

Nauna nang naglakad si Zon, mukhang alam na kung saan ang daan papunta sa cashier.

Kinuha naman ni Lazarus mula sa pagakakahawak ko 'yong grocery cart at siya na

mismo ang nagtulak nito habang nakadikit pa rin ang mga braso sa likuran ko.

I hissed at iniwas 'yong bahagi ng buhok ko na inamoy niya at nararamdaman ko na

nga rin ang malambot niyang labi sa tenga ko.

He knows na kahit magreresponde ang katawan ko sa bawat paghawak niya sa'kin ay

nandidiri pa rin ako. Alam niya na ayoko sa mga ganito, kaya niya ginagawa 'to
dahil gustong-gusto niya akong makitang nahihirapan at nandidiri. Gusto niya ay
pandirihan ko rin ang aking sarili.

"Lazarus," I warned.

Mukhang hindi niya nagustuhan 'yong ginawa ko dahil mas lalo lang humigpit ang
pagkakahawak niya sa bewang ko. Kinakabahan na ako at natatakot sa kung ano na
naman ang susunod na mangyari sa'min sa oras na kaming dalawa na lang ang magkasama
katulad noong nangyari sa condo niya.

Pati ba naman dito ay hindi niya palalagpasin?

"I would like to inform you that you'll be staying in my room when get there,"
bulong nito habang nakafocus pa rin ang paningin sa bata na mas naunang naglakad
sa'min. Binabantayan niya, mukhang natatakot na baka ay bigla itong mawala sa
paningin niya.

"We're not married, Lazarus. Only married people could sleep in the same room,"
maingat kong sabi sa kanya. Parang kinukumbinsi na rin siya na sa ibang kwarto na
lang ako matutulog.

"I don't think so but if that's what you want, you can have the guest's room."

Kahit na sumang-ayon siya sa gusto ko ay bakit parang kinakabahan pa rin ako kung
ano ang susunod na maaaring mangyari?
Hindi na ako nagsalita at hinayaan na siyang magbayad sa mga pinamili ni Zon.

We were in his car and riding. Two hours had passed and Zon was peacefully sleeping
at the backseat. Nakasuot ng white hoodie si Zon ngayon dahil nasa biyahe na kami,
medyo malamig din kasi rito sa loob ng mamahaling kotse ni Lazarus.

We're still in the city, mukhang hindi naman siguro probinsya ang pupuntahan namin
but I have this feeling na sa probinsya nakalocate ang mansyon ng mga Cavanaugh.
Hindi naman siguro aabot ng ilang oras 'tong biyahe namin kapag nasa syudad lang.

Kanina pa ako tahimik at nagsasalita lang kapag kinakausap ako ng aking anak.
Sinasagot ko rin ang mga tanong ni Lazarus kung ito ay importante.

Sa sobrang lalim ng mga iniisip ko habang nakatingin sa labas ng kotse ay muntik na

akong napatalon sa kinauupuan ko nang may naramdaman akong humawak sa hita ko.

Mahigpit kong hinawakan ang seatbelt sa dibdib ko nang nakita ko kung kaninong
kamay ito.

"Lazarus, natutulog 'yong bata," paalala ko sa kanya dahil baka ay nakalimutan

niyang nasa backseat lang si Zon.

I'm sitting on the front seat at katabi ko si Lazarus na kasalukuyang nagmamaneho

gamit ang isang kamay lamang.

Nainis ako nang hindi man lang siya nagsalita at nakapokus lang ang mga mata sa
daan. Ni hindi niya nga ako sinulyapan.

Nakahinga lang ako ng maayos nang bumitiw na siya sa pagkakahawak sa hita ko

matapos ang ilang minuto.

Hindi na siya nagtangka pa'ng hawakan 'yong hita ko nang matapos ang isang oras ay
nagising na si Zon. Tahimik lang kami kanina at walang kahit na anong ingay except
sa engine ng kotse. Hindi niya man lang ni-on 'yong radio o kahit na anong music
upang mawala 'yong nakakailang na katahimikan. My son just kept on playing, eating
and asking questions 'til another hour had passed again.

Nakikita ko sa dinaraanan namin na may iilang magagandang klase ng puno na ang

nakahilera sa gilid ng sementadong daan. Sa gilid ng daan ay may naglalakihang
gates ngunit aabot pa ng ilang metro ang layo bago na naman ako makakakita ng ibang
gate. Maaliwalas sa paligid at sa tingin ko'y presko ang hangin sa labas since
nakasara 'yong pinto ng kotse dahil sa air-conditioned ito.

It felt like this place was made to build a mansion for the wealthy family.

Hapon na at malapit na ang paglubog ng araw. The sky was mixed with the shades of
orange and rose gold.

Ang bilis din naman kasing magpatakbo ni Lazarus nang nakaalis na kami sa gitna ng
traffic doon sa syudad.

Sa isang milk colored gate hininto ni Lazarus 'tong mamahaling kotse niya.

"Daddy, malapit na po ba tayo?" inosenteng tanong ng anak ko na nasa likuran at

hawak na naman ang Spiderman toy niya habang sa isang kamay nito ay hawak niya ang
isang Dairy Milk.

"We're here, Zon," sagot ni Lazarus kasabay ng pagbukas ng malaking gate sa harap
namin nang narinig nila ang busina ng sasakyan nito.
Pinatakbo ulit ni Lazarus 'yong kotse papasok sa loob.

I was amazed by the sight of their mansion meters away from the milk colored gates.
There's a guardhouse at the side of the gates, parang katulad ng bahay nila Irithel
but this one is authentic and beguiling. There's two fountain at the end of the
road near the large cream colored doors of the mansion where Lazarus can take a U-
turn if he wanted to.

"Momma? Are we in Malaca�ang?"

Hindi ko alam kung kanino niya nalaman ang tungkol sa salitang 'yon pero sinagot ni
Lazarus ang tanong nito.

"No, son. We're in my grandparents' mansion."

Lazarus stopped the car in front of the stairs to the cream colored large double
doors. Nakabukas na ang pinto at may dalawang katulong ang naghihintay doon. Bumaba
sila nang nakitang lumabas si Lazarus ng kotse.

Gusto kong lumabas nang hindi pinagbuksan ng pinto pero kailangan kong maghintay.
I'm in his territory, I should at least try to be presentable for my son dahil kung
ano ang nakikita nila sa isang ina, they'll be expecting it from my son too.

Masyadong pormal ito. Hindi ako sanay.

Nakita kong kinausap ni Lazarus ang dalawang katulong na may suot pa'ng kulay
puting uniporme. The two immediately went at the back of the car where Lazarus put
our suitcase.

Pinagbuksan niya ako ng pinto at pagkatapos naman si Zon. Agad na kumapit sa kamay
ko ang aking anak na parang nabaguhan sa mga nakikita niya. He's gripping Spiderman
like he's afraid that it might slip out of his grasp and lost.

"Nasa'n si Kuya?" maawtoridad na tanong ni Lazarus sa dalawang maid nang sinara

niya 'yong pinto ng kotse.

Hawak na ng isang katulong 'yong suitcase na dala namin.

"Nasa kwarto niya po, Sir Lazarus," sagot ng katulong hawak 'yong suitcase namin.

Nang tumingin ako sa itaas ng hagdan ay nakita ko ang isang matandang pandak na
babae. Mukha siyang katulong ngunit iba naman 'yong suot niyang uniporme. It's dark
blue, unlike the other two, theirs were white.

Umakyat na kami ng engrandeng hagdan. It was a marbled stairs. Hawak na naman ako
ni Lazarus sa bewang nang binuhat niya si Luzon gamit ang isang braso lamang. My
son was behaving, ang tahimik kasi at kahit saan-saan na lang napapadpad ang
kaniyang paningin.

Sinalubong kami ng matandang babae na naghihintay sa pagpasok namin. She has this
short and almost white hair, medyo kulubot na rin ang maputing kutis nito. Ilang
inches lang naman ang tangkad ko sa kanya dahil hanggang kilay ko lang ito.

"Anong pinagkakaabalahan ni Kuya ngayon, Manang Letecia?"

Nakita kong saglit na tumingin sa'kin 'yong matandang babae na si Manang Letecia
ayon sa binanggit ni Lazarus na pangalan. Nilipat niya ang kanyang kuryosong tingin
sa anak ko na nakatingin din pala sa matanda.
"Buti naman at naisipan mo'ng umuwi, hijo. Sumasakit na ang ulo ng iyong kuya dahil
sa nakababata niyong kapatid."

"Nagkausap na sila ni Kry, Manang?" kahit na mukhang magalang ang pagkakasabi ni

Lazarus sa pandinig ko ay ni isang po ay wala akong narinig.

"Oo, tumawag siya ngunit nagmamatigas talaga ang dalaga," sagot ni Manang Letecia.
She didn't smile, mukhang seryoso rin palagi. "Pasok na, pagod pa kayo sa biyahe
tapos patatayuin mo lang dito sa labas itong magandang dalagang kasama mo?"
sumulyap siya sa'kin at sa kamay ni Lazarus na mahigpit na nakahawak sa bewang ko
bago tumalikod at naglakad papasok.

Pumasok kami ngunit napahinto rin agad nang huminto rin si Manang Letecia sa
paglalakad. May kausap siyang kasing tangkad ni Lazarus na lalaki at may matipunong
katawan na sinalubong din 'yong matanda.

Nang humarap sa kinaroroonan namin 'yong lalaki ay bigla akong nakaramdam ng kaba
at panlalamig ng mga palad.

He has this puissant presence like he's the padre de pamilya in this mansion but
it's impossible because he looks like he's just two or three years older than
Lazarus

"Kuya Law."

...
makamundo

Chapter 16

Engaged

We were just standing here for a few seconds as Lazarus give a deep stare to his
brother. He's intimidating, I don't get intimidated by Lazarus because I could
stand on my own in how many hours of facing him. I've prepared myself for a long
time since he left me pregnant years ago and I know that this time will come, that
we'll possibly see each other again.

Lazarus was strict but this other man, his older brother-Law was intimidating like
I couldn't look straight into his eyes for even a few seconds.

His presence made my soul terribly shaking but I wouldn't let them see it. This man
looks independent, a man that could endure pain at its toughest.

Umiwas ako ng tingin nang pinutol ni Law ang tingin niya kay Lazarus at sa'kin
naman ito tumingin. Nakikita ko sa gilid ng aking mga mata na tumingin ito sa aking
anak.

Ni hindi man lang umiwas ng tingin 'tong anak ko mula sa nakakatakot na paraan ng
pagtingin ni Law sa kanya. My son's innocent curious dark eyes was unafraid to
stare back at his intimidating uncle.

Buhat pa rin ni Lazarus si Luzon at kumapit pa ito sa leeg ng ama niya habang
nanatili namang mahigpit ang pagkakahawak ni Lazarus sa bewang ko.

"Manang Letecia, paki-handa na po 'yong hapunan," kahit ang boses nito ay sobrang
makapangyarihan na parang siya talaga ang nagmamay-ari ng mansyon na 'to. Magalang
din ang pakikitungo niya sa matandang babae na sa tingin ko ay siyang mayordoma ng
mansyon na 'to.

Pumasok 'yong dalawang babaeng katulong na hawak 'yong suitcase namin at umakyat ng
hagdan. There are stairs at the near side of the large cream colored double doors.
Dalawang magkahiwalay na hagdan.

Manang Letecia started to walk after nodding at Lazarus. Nagtungo ang matandang
babae sa kinaroroonan ng tatlong babae na nakasuot ng kulay puting uniporme at
nakatayo sa isang pintuan sa 'di kalayuan na mukhang hinihintay ang kung ano man
ang iuutos ng matanda. The mansion looks plain, clean and simple, walang masyadong
palamuti.

"Daddy, is he the president po?" bulalas ni Luzon dahilan kung bakit muling
tumingin sa kanya si Law.

"No. Luzon, he's my older brother. Your uncle," turo nito sa bata habang nakatingin
kay Law.

"Uncle po? Like Tito Laki?"

Nakita ko kung paano kumunot ang noo ni Law nang narinig nito ang sinabi ng anak
ko. Mukhang hindi niya inaasahan na kilala ng bata si Laki.

Iginiya kami ni Lazarus palapit sa kapatid niya. Huminto kami sa harap nito just
four feet away. Nakikita ko na ng mas malapitan ang kapatid niya. Same as Zon's
skin color, fair white. Hindi rin magkalayo ang hugis ng mukha nito kay Lazarus.
They almost have the same features pero mas mukhang mature siya. Nakasuot siya ng
simpleng kulay maroon na polo shirt at pants na mukhang kagagaling lang sa lakad
nito.

"Kuya, I want to introduce Calista Belmonte. The mother of my son."

Mas lalo akong nailang nang sabay silang dalawa na tumingin sa'kin. Nahuli ko rin
ang palihim na pagsulyap ni Law sa kamay ni Lazarus na nakahawak sa bewang ko.

I am expecting him to introduce me with my name only. Nothing more, nothing less.
Some other man would introduce a girl to their parents, brothers and sisters or any
relatives, they would say what's the girl's position in their life.

I don't have any position in Lazarus' life. I ruined him and I am just the mother
of his child.

"And my son, Luzon," dugtong nito sa seryosong boses saka inilipat ang tingin sa
aking anak na buhat niya pa rin.

Hindi niya na binanggit kung anong apilyedo nito. Siguradong magtatalo na naman
kami mamaya.

Tumango si Law bago nagsalita. "Law Cavanaugh."

Hindi niya man lang inilahad ang kanyang kamay sa'kin nang nagpakilala ito. He's
way more worse than Lazarus.

"Samahan mo muna ang mag-ina mo papunta sa kanilang kwarto. I want to have a word
with you, Lazarus. You'll find me in father's private room," mas maawtoridad ang
nakaka-intimidate na boses nito at mukhang wala namang epekto ang boses nito kay
Lazarus dahil wala naman akong ibang nakikitang reaksyon sa mukha niya. "Feel at
home, Ms. Belmonte and to you too, my nephew," matipid itong ngumiti na hindi man
lang umabot sa kanyang mga mata.

Law turned his back to us and walk towards another cream colored door, not that far
from us.

Masyado siyang pormal, magkapatid nga talaga sila ni Lazarus. Si Laki lang yata
'yong mapaglaro sa kanilang tatlo. I wonder if what kind of girl was Kry? Their
young sister.

Matapos naming umakyat sa mahabang hagdan ay saka pa ako nagsalita.

"Where's your family?"

"Mom was probably in her room or shopping in the mall, my aunts and uncles were
busy but they usually come here. My grandpa just moved out and stay in their
hacienda at a province somewhere in Mindanao, he's sick and he wanted to breathe
some fresh air," kaswal na sagot nito habang naglalakad kami sa isang malawak na
corridor dito. There are doors na nalalagpasan namin.

Siguro ay nandito kami sa kanilang mga guestrooms?

I thought hindi niya ako sasagutin since it's a personal information of him pero
may karapatan naman siguro akong malaman 'yong simpleng impormasyon na 'yon dahil
nandito na rin naman kami.

Naaaliw naman si Zon sa mga nakikita niya rito kaya naging tahimik.

"Where's your father?" I asked, realizing that he didn't mentioned his father.

Nakakagulat dahil bigla na lamang siyang huminto sa paglalakad na parang may nasabi
akong masama ngunit nagpatuloy din sa paglalakad nang umangat ang nagtatakang
tingin ko sa kanya.

"He's living with his mistress and my half brothers," walang emosyong sagot nito.
Kalmado at parang hindi man lang naaapektuhan.

Hindi na ako nagtangkang nagtanong ulit, sa takot na baka ay hindi niya

magugustuhan ang kung ano mang salitang lumalabas sa bibig ko. Gusto ko sanang
magtanong tungkol sa grandmother nito at bakit hindi niya nabanggit 'yon. Gusto ko
ring malaman kung anong meron kay Law at bakit kung umakto ito ay parang siya 'yong
tatay.

"Daddy, this house is so big po! May swimming pool po like Tita Irithel's house
dito po?" kahit na nahihirapan na sa pagsingit ng mga po si Zon ay nagawa niya pa
ring kompletuhin ang kanyang pangungusap. "There is but you're unable to swim
because it is six feet deep," ang kaninang walang emosyon sa boses niya ay bumalik
sa dati. The usual strict voice.

Huminto kami sa isang pinto. All doors here had the same color. Cream colored.

Binitiwan ni Lazarus ang bewang ko upang buksan 'yong pinto.

"This will be your room, Zon," anunsyo nito at naglakad papasok sa loob ng kwarto
pagkatapos ay marahang binaba 'yong bata.

Looking from the human sized super heroes stuff toys to the Batman themed kid's
bed. I couldn't utter a word.
"Wow!" namamanghang tumakbo ang anak ko papunta sa mga naglalakihang stuff toys na
nakalapag sa isang kulay pulang malaking mat.

"This is my room when I was just in your age, Zon."

Ito ang naging kuwarto niya noong bata pa lamang siya. Ganito talaga kapag mayaman,
napapanatiling malinis 'tong kuwarto kahit na wala namang gumagamit nito. May
katulong naman sila kaya siguro mukha pa ring bago 'tong silid at parang may
gumagamit pa.

May banyo rin dito at maliit na walk in closet na para lang talaga sa isang bata. I
saw a television, video games etcetera. Kompleto na talaga para sa isang bata. May
nakita rin akong parang treasure chest sa dulo ng kama na parang lagayan ng iba
pa'ng laruan nito. Mukhang hindi ko na dapat dinala 'yong mga laruan, mukha rin
namang mall 'tong kwarto niya na puno ng mga laruan.

Lumingon ako sa likuran ko, sa may pinto ng kuwarto nang may naramdaman akong
parang may tao.

It's just a maid.

"Let's go," aya ni Lazarus sa akin nang nakita niya rin ang pagdating ng katulong.

"What about, Zon?" sumulyap ako sa bata na sobrang naaaliw na sa kanyang bagong
laruan.

"May magbabantay sa kanya," Lazarus wrapped his arms around my back on the small of
my waist and pulled me.

Naiilang na napatingin ako sa katulong na nakayuko na parang nagbibigay galang.

Bakit parang nagmamadali siya na makaalis kami rito? Kinakabahan talaga ako sa
tuwing kami na lamang dalawa ang magkasama.

Walking in the corridor, we let the silence overfilled the whole place.

Dalawa lang talaga ngayon ang nasa isip ko. Baka hahanapin ako ng anak ko at ano
kaya ang mangyayari kapag napag-isa na kami sa iisang kwarto. Naiinis ako sa paraan
ng pagkakahawak niya sa bewang ko dahil parang sinasakal niya ito sa sobrang
higpit. Ang laki pa naman ng kamay niya na halos sakop niya na ang kabuuan nito.

He opened the door not that far from Luzon's room and pulled me in. Sinara niya ang
pinto at may pinindot sa pader dahilan kung bakit lumiwanag ang buong kwarto.
Napalunok na lamang ako nang nakita kong ni-lock niya 'yong pinto.

The room looks simple. Another cream colored king sized bed, a nightstand on the
side of it. White curtain was freely hanging from the glass sliding door where I
think it is the way to the terrace. Expensive furnitures was placed neatly in the
corner of the room.

Was this the guestroom that he's talking about? It looks like a master's bedroom.

It was getting dark outside when I look at the glass door to the terrace.

Naglakad si Lazarus papunta sa kama at umupo sa dulong bahagi ng kama. He's

starting to unbutton his shirt and his eyes were closed, heavy breathing, though
his body was rigid and hard.

"Lazarus."
"Come here, Calista," his voice was calm but firm.

He simultaneously removed the sleeves of his shirt and opened his gaze that
directly darted to me.

"Mag-uusap pa kayo ng kapatid mo, Lazarus," paalala ko rito upang hindi matuloy
itong binabalak niya.

"Fine," pagsuko nito ngunit mukhang napipilitan lang. "Sasama ka sa'kin, kakausapin
natin si Kuya para malaman mo kung ano ang magiging desisyon niya sa sitwasyon
natin."

I don't understand. Bakit 'yong kuya niya ang kakausapin namin? Bakit hindi 'yong
ina o ama niya? I'm not underestimating his brother in decision making but he's not
in the position to do it. It should be their parents.

"He's a lawyer, Calista," aniya na parang nababasa kung ano ang iniisip ko. "Simula
noong iniwan kami ni Zacharias at sumama sa kabit niya ay si Kuya Law na ang
tumayong tatay namin."

He's shirtless when he stand up from the bed and walk towards me, leaving his shirt
on the bed. Staring deeper into me, witnessing my unexpected reaction.

I felt sad.

Pero hindi 'yon sapat upang mawala 'yong galit ko sa kanya. Wala rin siyang respeto
para sa kanyang ama dahil tinawag niya lang ito sa pangalan nito.

Kaya pala sinabi ni Law na makikita ni Lazarus ito sa private room ng kanilang ama.
He's the one in charge here.

Umiwas ako ng tingin ngunit nang nakalapit na siya sa'kin ay mahigpit niyang
hinawakan ang panga ko gamit ang isang malaking kamay. He tilted my head up to his
handsome face, even though his voice was calm, his expression wasn't.

He's mad but he has full control of himself.

"I don't want my son to experience it, Calista. Huwag ka nang magtaka kung papayag
akong pakasalan ka," bulong nito sa napapaos na boses habang unti-unting itinagilid
ang ulo ko at nagsimula na naman niyang idampi ang kanyang nag-iinit na mga labi sa
panga ko.

"Papakasalan mo ang babaeng hindi mo naman mahal?" I steady myself in front of him,
sinusubukan kong igalaw ang aking ulo upang hindi ko maramdaman ang mapangahas
niyang malamabot na labi ngunit kinokontrol niya lang ito pabalik at palapit sa
kanya dahil hawak niya pa rin ang aking panga.

"Anong magagawa ko? Iniwan ako ng babaeng mahal ko," muling bulong nito habang
pababa nang pababa ang paghalik niya mula sa panga ko. "It is my responsibility as
a father, I have an obligation."

Akala ko talaga noon ay puno ng pagmamahal ang mga taong nagpapakasal. May ibang
napipilitan lang dahil sa may responsibilidad ito at may ibang papayag para sa
negosyo.

An unholy marriage.

"Hindi ako magpapakasal sa'yo."

Tila natigilan siya sa paghalik sa ibabang bahagi ng panga ko nang dahil sa sinabi
ko.

"Ayaw mo'ng matali sa'kin. Natatakot ka ba'ng hindi ka na makakapaglandi sa ibang

lalaki?" he kissed my jaw again down to my neck, dominantly rough. After seconds of
kissing and sucking it, he tilted his face closer to mine.

Pagod na ako sa mga pang-aakusa niyang wala namang pruweba. Wala pakialam kung ano
ang gagawin ko.

Masakit ang paraan ng pagkakahawak niya sa panga ko nang naramdaman ko ang pagapang
ng isang kamay niya sa likod ko papunta sa batok ko. Nararamdaman ko sa ilalim ng
tela nitong damit na suot ko ang init na nagmula sa kanyang kamay.

Umawang ang mga labi ko nang naramdaman ko ang kamay niya sa buhok ko sa itaas na
bahagi ng batok ko. He took a grip of my hair and pulled it downward, I gasped.
Napahawak ako sa palapulsuhan ng kamay niyang nakahawak sa panga ko upang mabalanse
ang aking sarili.

The proximity of his hard body to mine made me feel heat, fire like I'm in hell.
For Pete's sake he's shirtless.

"Hindi kita maintindihan, Lazarus. Akala ko ba ay gusto mo lang makasama si Zon?"

sinubukan kong pakawalan ang aking sarili mula sa hawak niya. But I can't even
budge his hold from me. "Hindi natin kailangang magpakasal."

"Maiintindihan mo rin," he whispered in a husky voice and gently brushed the tip of
his nose against my ear.

I've never been afraid like this before. Ayokong kumontra kay Lazarus dahil alam
kong sa isang maling salita ko lang ay maaaring kukunin niya si Zon sa'kin. He
wanted custody of his son. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa'kin kapag inilayo
niya ang anak ko mula sa'kin.

Nagpumiglas ako at natigilan din agad nang narinig ko ang mahinang pag-ungol niya
na parang may nasagi ako.

"Nakalimutan mo na siguro na may kama rito," he groaned and let go of my hair and
jaw. Umatras siya na at isinuklay ang kanyang mga daliri sa kanyang buhok. May
iilang hibla kasi nito na tumatakip sa kanyang noo.

Tinalikuran niya ako at lumapit sa kama bago dinampot ang naiwan niyang damit doon.
Isinukbit niya iyon sa kanyang balikat at hinila na ako palabas ng kwarto.

Kahit dito ba naman sa mansyon nila ay ganito pa rin siya? Palaging walang suot na
damit pangitaas.

Nadaanan namin 'yong kwarto ni Zon at nakita ko ring nakikipaglaro na sa kanya

'yong katulong kanina. Hindi kasi sinara 'yong pinto.

Bumaba kami ng hagdan at pumunta sa isang pinto kung saan pumasok 'yong kapatid
niya kanina.

He opened the door without even knocking first, he entered and pull my arm to get
me in too.

Bumungad sa'min ang mukhang opisina na kwarto. There were family pictures in a
silver frame hanging on the wall. A long single brown sofa was placed against the
wall, black tinted glass table was in front of us and a chair behind it that looks
like a swivel chair.

Umangat ang tingin ni Law na nakasuot ng reading glasses at parang may binabasa sa
hawak niyang libro. Nakaupo siya sa upuan na parang swivel chair at gano'n pa rin
ang kanyang suot.

He removed his reading glasses and put the book on the table before finally facing
us.

"Got used to walk in the walls of the mansion half naked, Lazarus?" hard and deep,
that was Law's voice after seeing Lazarus' appearance. "Naalala ko, noong bata ka
pa. Tumatakbo ka sa corridor nang walang saplot sa katawan."

I was just standing beside Lazarus, palipatlipat ang paningin ko sa magkakapatid

dahil ayoko namang tumitig sa isa sa kanila.

"What's your plan? You'll marry Ms. Belmonte for the sake of our name?"

Reality hit me. Hindi agad pumasok sa isip ko ang posibleng dahilan kung bakit
gusto niya akong pakasalan. It's a shame to their family. 'Yong nakabuntis at hindi
naman ito kasal.

Law was so straightforward, walang pagdadalawang isip na nababakas sa kanyang mukha

sa bawat salitang sasabihin niya. He glanced at me before intimidatingly look at
his brother.

Binitiwan ni Lazarus ang braso ko at ni hindi man lang ako tinapunan ng isang
tingin ngayong alam ko na kung bakit napipilitan siyang papakasalan ako.

"Lazarus, alam mo'ng ganyan din ang nangyari sa mga magulang natin. Dad married Mom
because he got her pregnant. What happened next after years? Isang linggo na siyang
hindi umuuwi at nalaman na lang natin isang araw na may ibang pamilya na pala siya
kasama ang babaeng mahal niya," parang nagpapaalala ito sa kanyang kapatid. Matigas
ang boses at katulad ni Lazarus, parang hindi na rin ito naaapektuhan sa mga
nangyari noon. "Mas lalo lang nadungisan ang pangalan natin."

"Kuya, kinukumpara mo ba ako sa kanya?" nakakatakot ang pagiging kalmado ni

Lazarus.

Hindi siya sinagot ni Law sa halip ay tumingin sa'kin ito at matipid na ngumiti.
"My apologies for what I've said Ms. Belmonte but I wished to talk to my brother
alone."

I nodded and didn't give Lazarus even a quick glance as he look over me. I was just
returning the favor. Hindi siya tumingin sa'kin kanina. Lumabas ako ng private room
na 'yon kung tawagin nga nila. Aalis na sana ako at maglakad pabalik sa itaas upang
makita si Zon ngunit natigilan ako nang hindi ko maalala 'yong corridor na dinaanan
namin kanina. Ang dami naman kasing pasikot-sikot sa itaas.

Naghintay ako sa labas ng private room ng kanilang ama ngunit hindi ko maiwasang
'di marinig ang pinag-uusapan nila nang napagtanto kong hindi ko pa naisara ng
maayos 'yong pinto at may konting awang pa ito.

"Alam kong matagal mo nang alam na nabuntis mo siya, Lazarus. Alam ko rin ang
dahilan kung bakit ngayon mo lang binalak na kunin ang mag-ina mo," malalim na
boses ni Law ang narinig ko mula sa loob. "Magkapatid tayo, kilala kita."

Nakaramdam ako ng kirot sa aking naninikip na dibdib nang dahil sa narinig ko.
I was expecting this. He knew that I was pregnant that time even if I didn't say
it. Alam niya bago ko pa naman sabihin sa kanya. Wala talaga siyang pakialam kay
Luzon.

"You're already engaged, Lazarus."

Pakiramdam ko ay nagdidilim ang paningin ko nang dahil sa sobrang galit at sakit na

nararamdaman ko. Hindi ako nasasaktan dahil sa engaged siya, nasasaktan ako para sa
anak ko. Naikuyom ko ang aking palad, my knuckles almost turned white.

Mas lalo lang tumindi ang nararamdaman kong galit para kay Lazarus nang narinig ko
ang boses niya.

"I'm doing this to cancel it. I don't want to marry an unknown woman."

Ginagamit niya lang ang anak ko. Ginagamit niya lang kami para sa kapakanan niya,
para sa kagustuhan niyang hindi ituloy ang pagpapakasal niya sa babaeng hindi niya
kilala.

Napakasama niya.

"Kilala mo ba talaga si Calista? O dahil lang sa siya ang ina ng pamangkin ko?"
narinig kong maawtoridad na boses ni Law, parang iniipit niya talaga si Lazarus sa
sitwasyong 'to.

"Ayokong sumunod sa gusto niya, Kuya. Eighteen years old pa nga lang ako ay sinabi
niya na sa'kin ang tungkol do'n. Dad was using me for an arranged marriage just for
the sake of his business race," hindi ako makapaniwala nang narinig ko ang kanyang
boses.

Kahit na hindi nila kasama ang kanilang ama ay may komunikasyon pa rin sila nito?
Hindi ko alam kung kailan sila iniwan ng kanilang ama pero base sa sinabi niya sa
akin kanina ay si Law na ang tumayong ama nila. Ibig sabihin ay mga bata pa lamang
sila noon? Pero hindi naman gano'n kalayo ang agwat nila. Pakiramdam ko ay si Law
ang pinakamatanda sa kanilang magpipinsan.

"Aatras ka pa kaya sa arranged marriage na 'yon kapag nakilala mo ang babaeng

papakasalan mo?"

Naintriga ako nang narinig ko ang tanong ni Law. Nakayuko ako habang maiging
nakikinig sa kanilang pinag-uusapan.

"Who is it?"

"Francesca Vicedo Costales. The girl you cried for."

...
makamundo

Chapter 17

Custody

I heard a knock outside of the guestroom followed by an unfamiliar voice of a girl.

"Ma'am? Pinatawag po kayo ni Sir Lazarus sa baba."

"Susunod po ako," my plain voice was loud enough to hear outside. I didn't have
time to even the door for the maid because I am just wearing a white towel around
my body.

Naghahanap ako ng maisusuot ko ngayon since hinatid na rito ng isang katulong ang
suitcase namin. Ako na rin mismo ang naglagay ng mga damit ni Zon sa kwarto niya.
Nagpaturo pa 'yong bata kung saan daw ako natutulog kasi gusto niya matulog sa tabi
ko. Madalas kasi kapag natatakot 'yon ay sa kwarto ko na matutulog noong hindi pa
nasunog 'yong bahay namin sa subdivision.

My hair was wet and I haven't dried it. Drops of fresh cold water was streaming
from the squares of my shoulders to the tip of my fingers.

Sa pagmamadali ko kasi ay hindi na muna ako nagpunas ng katawan. Agad ko lang

pinulupot tuwalya at sinuot 'yong mamahaling tsinelas na nasa labas ng banyo upang
hindi ako madulas.

Hindi ko alam kung ano ang susuotin ko. Pakiramdam ko kasi ay 'yong simpleng
pambahay ko lang dito ay nagmumukha nang basahan. Nakita ko kasi 'yong mga suot ni
Law na pambahay lang para sa kanya pero panglakad na damit na para sa paningin ko.
Wala rin akong masasabi sa suot ni Lazarus since lagi namang nakasuot 'yon ng pants
at wala nang suot na pangitaas na damit.

Kahit dito sa mansion ay gano'n pa rin siya. Topless. Tambad talaga 'yong bruskong
katawan niya. Hindi naman mainit dito, siguro ay nakasanayan niya na 'yon.

Habang hinahalungkat ko ang mga gamit ko sa loob ng suitcase dahil hindi ko pa ito
nailabas kagabi, 'yong kay Zon pa kasi ang inasikaso ko, Hindi ko maiwasang mainis
nang paulit-ulit na pumapasok sa isip ko 'yong mga narinig ko kahapon.

Alam ko namang mas pipiliin niya 'yong babae kaya mamayang gabi kapag nakausap ko
na siya nang kaming dalawa lang ay sasabihin ko na sa kanya na aalis kami ng anak
ko rito. If he wanted custody of my son then I won't let him have it, magkakaanak
naman siguro sila ng babaeng mahal niya kaya hindi niya na kailangan ang anak ko.

'Yon naman talaga ang gusto niya. Ngayon ay abot kamay niya na ito, hindi niya na
siguro ako papahirapan pa.

I was hurt for my son. Ang bata niya pa, ganito pa ang ugali ng ama niya. Alam niya
naman pala na buntis ako noon bakit hindi niya ako tinulungan? Ayaw niyang
panagutan ang responsibilidad bilang ama ni Zon o takot lang siya na baka ay masira
ang pangalan nila.

Hindi ko talaga siya maintindihan. Ang dami niyang pinoprotektahan. Ang kaniyang
reputasyon, ang kanilang pangalan, ang kaniyang sarili. Ni hindi niya naisip na
protektahan si Zon mula sa mapanakit na katotohanan.

Mahal ko ang anak ko. Sasaluhin ko lahat ng sakit para sa kanya, he's just a kid.
Hindi ko naranasan ang ganito noong bata pa lamang ako kasi kompleto naman ang
pamilya ko but not until Dad decided to work abroad dahil hindi sapat ang sahod
niya rito sa Pilipinas para sa'min. Mom followed after when Dad successfully raised
his business. May guardian ako noon pero nang nasa legal na edad na ako which is
eighteen ay tinanggal na siya ng Mom ko. My guardian helped me raised Zon in two
years bago siya umalis.

My Dad told me before na kung gusto ko raw umangat sa buhay dapat ay gagawa ako ng
sariling business hindi 'yong nagtatrabaho lang ako sa gobyerno o pribadong
kompanya.
Nang may nahanap na akong tamang damit na maisusuot ay agad na akong bumalik sa
loob ng banyo at nagbihis.

I was wearing a simple pastel colored dress just above the knee. Sakto namang may
nakita akong white flat shoes. Isa ito sa mga damit na pinamili ni Lazarus noon.

Wala akong nakitang may nagsuot ng tsinelas kapag naglalakad sa loob ng mansion.
'Yong mga katulong nga ay black flat shoes.

I shook my head when the name that Law mentioned kept on repeating on my mind.

Francesca Vicedo Costales

Costales. Pamilyar ang apilyedong 'yon at mas lalo na 'yong Vicedo. Was Irithel and
this Francesca somewhat relatives?

Bigla akong nakaramdam ng kirot sa gilid na bahagi ng ulo ko nang may naalala ako.

My parents. My Mom, naikwento niya sa'kin noong bago pa man siya aalis at susunod
kay Dad abroad, na kapag may naghahanap daw sa'kin at Costales ang apilyedo nito ay
layuan ko raw dapat sila.

At first, wala lang sa'kin 'yon dahil baka ay nakaaway lang ni Mom kaya ayaw akong
palapitin sa kanila pero ngayon ay nakakapagtaka na talaga.

I'll ask Mom about it after. Kapag nakaalis na kami ni Zon.

"What took you so long?"

Napahawak ako sa gilid ng ulo ko nang narinig ko ang boses na 'yon. Nang humarap
ako sa pinto ay nakita kong nakasandal doon si Lazarus. Mukhang naiinip pero
moderate lang naman 'yong tono ng boses niya.

"I'm done," kaswal kong sagot at lumapit sa kanya.

Buti na lang talaga kahapon ay may nakita akong katulong na dumaan kaya nagpasama
na lang ako kung saan 'yong daan pabalik sa guestroom instead of waiting for
Lazarus.

Lazarus was wearing a dark pants and plain dark blue polo shirt with those three
buttons left undone. Kaya medyo exposed ang maputi at malapad niyang dibdib which
is irritating. Masyado niyang inaabuso ito hindi porket malakas ang sex appeal niya
na kahit isang tingin pa lang ng bakla ay malalaman na agad kung gaano kalaki ang
nakatago nito.

"Are you wearing anything under? Aside from panty," he asked in a very strict
manner. Tumayo siya ng maayos nang nasa harap niya na ako.

I gently shook my head. "No. Panty lang-"

"Magsuot ka ng shorts. Short shorts kahit ano," putol nito nang narinig niya ang
unang salitang sinabi ko. Bumaba pa ang striktong tingin nito sa laylayan ng dress
ko.

Ano namang pakialam niya? It's not like biglang hahangin ng malakas dito sa loob ng
mansyon at lilipad 'yong laylayan ng dress ko paitaas.

"Bakit? Wala namang sisilip kung anong suot ko sa ilalim ng dress, Lazarus," I
tried not to roll my eyes because I'm annoyed and confused at his actions.

"Walang sisilip pero may sisipsip, Calista," makahulugang sabi nito na bumabalot sa
kalmadong boses niya. "Alam mo naman siguro kung ano ang ibig kong sabihin, 'di
ba?"

Napaatras ako nang bumalik ang kanyang tingin mula sa laylayan ng dress ko pabalik
sa aking mukha.

"Napakahalay mo," komento ko sa nanggigigil na boses bago tumalikod at naghanap ng

short shorts o kahit ano sa loob ng suitcase.

Nakakaubos siya ng pasensya. Hindi ko naman pinakialaman 'yong polo shirt niya na
'di tinapos ang pagbutones nito sa bahagi ng dibdib niya pero 'tong dress na hindi
ako nagsuot ng shorts sa ilalim ay pinag-iinitan niya.

Narinig ko ang paglakad niya rito sa loob matapos kong marinig ang pagsara ng pinto
habang abala ako sa paghahalungkat ng damit dito sa loob ng suitcase.

Natagalan na nga ako, mas pinapatagal niya pa dahil sa mga kaartehan niya. Ayoko
nang makipagsagutan sa kanya kaya mas magandang susunod na lamang ako sa gusto
niyang mangyari tutal ay aalis na rin naman kami ng anak ko rito kapag napakiusapan
ko na siya.

We can't talk right now since they are busy.

Papasok na sana ako sa loob ng banyo dahil may nakita na akong maikling shorts
ngunit hindi ko naituloy nang nagsalita siya.

"Saan ka pupunta?"

"Magbibihis sa loob ng banyo, saan pa ba?"

"Shorts lang 'yan, Calista. Pwede namang dito ka na magbihis," he said and slumped
on the cream colored soft bed like he own it before shifting his gaze straight at
me.

Tumingin ako sa nakasarang pinto ngayon. Kaya pala pumasok siya at sinara 'yon.

Kinabahan ako nang kalmado niyang inilahad ang kanyang palad sa'kin habang
nakatingin siya sa maikling kulay puting shorts na hawak ko.

"Give me," dalawang salita lang nang mariin siyang tumingin sa akin habang prenteng
nakaupo sa dulo ng kama. He's sitting on the bed with his legs spread apart like
how every men's sitting position.

Nang hindi nag-iisip ay kusa kong ibinigay sa kanya ang hawak kong shorts.

Kasabay ng pagtanggap niya nito ay ang paghapit niya sa bewang ko at hinila ako.
Now, I'm standing between his strong thighs.

Para akong robot na nakatayo sa pagitan ng mga hita niya, na parang hinihintay lang
kung ano ang susunod niyang gawin imbes na itulak siya palayo at saktan.

"Anong gagawin mo?" kahit may ideya na ako sa kung ano ang maaari niyang gawin ay
nagawa ko pa ring magtanong.

Sinusundan ko lang ng tingin ang kanyang mga kamay nang dahan-dahan niyang inangat
ang laylayan ng dress ko.
"Lazarus!" I hissed and even tried to pull my dress down back above my knees.

"Calm down, okay? Wala akong gagawin," mahinahong sabi nito at pinagpatuloy pa rin
ang pag-angat ng laylayan ng dress ko paitaas 'til my underwear was exposed. "Hold
this," utos niya na pinapahawak sa akin 'yong laylayan ng dress upang hindi ito
mahulog pababa ulit.

Para mas mapadali 'tong ginagawa niya ay hinawakan ko na lang 'yon kahit na
napipilitan lang.

Nakakailang 'tong posisyon namin nang yumuko siya upang maibaba ang shorts sa may
tuhod ko. Magkalebel na tuloy ang kanyang mukha sa pribadong parte ng katawan ko.

Using my other hand to balance myself, I hold on his hard and strong shoulder while
my other hand was holding my dress.

I step on the shorts. Nakahawak pa rin si Lazarus sa shorts na nasa may tuhod ko
upang maisuot ko ito. Nang naipasok ko na ang dalawang paa ko sa butas ng shorts ay
dahan-dahan niya itong hinila paitaas.

Akala ko ay tuluyan niya na nga itong mahila paitaas upang matakpan na 'yong
exposed kong panty ngunit tumigil ito sa hita ko at may pahabol pa'ng paghalik sa
ibabang bahagi ng panty ko bago muling itinaas 'yong shorts.

Nang maayos niya nang naisuot sa akin 'yong shorts ay siya pa mismo ang nagbaba ng
laylayan ng dress ko saka ito inayos bago siya tumayo kaya binaba ko na ang isang
kamay kong nakahawak sa balikat niya.

Kahit na saglit na pagdampi lang ng labi niya 'yong ginawa niya kanina sa ibabang
parte ng panty ko ay pakiramdam ko nando'n pa rin ang mga labi niya. It tingles
down there and the warmth of his soft lips was like a contagious disease as I also
felt warm the moment his lips touched it. He transmitted the warm through his
kisses.

"Let's go, they're waiting downstairs," aya nito at humawak na naman sa bewang ko
habang naglalakad kami palabas ng kwarto.

He's impossible and that was close. Nakakapanibago ang kanyang mga inaakto. Pero
hindi 'yon sapat upang makuha niya ang tiwala ko.

Sa pagbaba namin ay nakita ko si Zon na buhat ni Law at seryoso pa silang nag-

uusap. Even my son looks impossibly serious.

Hindi ko alam kung paano sila naging ganito kalapit ng ganito kaikling panahon na
magkakilala ang anak ko at ang uncle nito. Ang alam ko lang ay mukhang nakuha ni
Zon ang pagiging makapal ang mukha kay Laki.

"Opo, Tito Law! I scared the guy the first time he came into our house! Kasi po,
niaagaw niya si Momma ko," rinig kong kwento ng anak ko na parang proud na proud
ito sa ginawa.

I caught him scaring a delivery boy. Nagpadeliver lang ako ng pagkain noon kaya
lang ay nakalimutan ko 'yong pera sa kwarto namin kaya pinapasok ko muna sandali
kahit nasa gilid lang siya ng pinto at ayon na nga, naabutan siya ni Zon na
kakagaling lang sa kusina.

Malisyoso rin 'tong anak ko. Hindi na ako magtataka kung kanino nagmana 'yon.
"Why? Your Mom is single," parang nagpapatama o 'di kaya'y nagpaparinig 'tong si
Law.

I still felt intimidated by him. If Lazarus have this irresistible sex appeal in
the other hand, Law have a very intimidating presence.

"No po! May daddy po ako sabi ni Tito Laki! Tito Laki said that I should protect my
Momma from other guys! Ayaw ko niaagaw nila Momma ko!" giit ng anak ko habang
mariing sinasalubong ang mga mata ng kanyang Uncle Law.

Hindi naman masyadong madaldal si Zon kapag ayaw niya sa isang tao. Pero ngayon ay
parang kinukuwento niya ang talambuhay niya kay Law.

"Baka may gusto si Tito Laki kay Momma mo?"

Napupuno na ako sa paraan ng paghawak ni Lazarus sa bewang ko. Ang higpit na parang
may galit ito pero kalmado naman ang ekspresyon sa kanyang mukha. His expression
wasn't hard, it was soft.

Narinig ko ang pagtikhim ni Noah na nakaupo sa isang sofa rito sa baba. Malawak
dito, hindi katulad noong nasa bahay namin sa subdivision na hindi nakakatakbo si
Zon kapag nakikipaglaro ito ng habul-habulan sa loob ng bahay.

Kagabi pa dumating ang magkapatid na si Zanoah at Isaiah. Kagabi ko nga lang din
nalaman na magkapatid pala silang dalawa at narinig ko rin mula kay Law ang totoong
pangalan ni Noah. I heard Law mentioned about their parents. Thomas Cavanaugh,
pangatlong kapatid ng nakakatandang si Zacharias Cavanaugh.

Kanina ko pa nalaman na dumating sila Saul at Daumier kaninang madaling araw.

Magkapatid din sila. Their father was the youngest, Augustus Cavanaugh.

While Ruin, nalaman ko na aksidenteng nabuntis ang kanyang ina, ang pangalawa sa
magkakapatid. Zara Cavanaugh.

Parang namangha ako sa babaeng 'yon. Zara Cavanaugh looks like a tough woman.
Nakayanan niyang ipaglaban si Ruin mula sa ama nito.

Pansin ko lang sa kanilang magpipinsan. Karamihan sa kanila ay lalaki, si Kry lang

yata ang nag-iisang babae.

Wala pa rito si Laki at Ruin. Mamayang hapon pa raw sila makakarating.

"Kuya, when will Mom come home?" Lazarus interrupted Law and Luzon's serious
conversation.

Nakuha namin ang atensyon ng dalawa. Pati na rin sila Noah at Isaiah na nakaupo sa
malaking sofa na abala lang sa pagtitipa sa kanilang cellphone. Sa pagkakaalam ko
ay natutulog pa sila Daumier at Saul dahil madaling araw na nga nakarating dito.

"Mom called me earlier, she'll be here tomorrow after she cancelled her vacation in
Palawan. Uncle Thomas and his wife will be here tomorrow too, same as Uncle
Augustus and his wife. Pero si Aunt Zara ay mukhang sa susunod na araw pa,"
paliwanag ni Law nang hindi binababa ang kanyang tingin. Iba talaga siya dahil
kapag kinakausap niya ang isang tao, sa taong 'yon lang talaga nakapokus ang
kanyang mga mata.

That made him even more intimidating.

"Any news about father?" there was a little respect in Lazarus' moderate voice.
Pansin ko lang na binibigyan niya ng respeto ang kanyang ama kapag si Law ang
kaharap niya.

"Father scheduled a dinner with you, including Ms. Belmonte, Francesca and her
parents."

Hindi ko alam kung dapat ko ba'ng ikatuwa ang balitang 'yon. Ang bilis naman
kumalat ng balita tungkol sa amin ni Luzon sa buong angkan nila.

What does Zacharias Cavanaugh look like? I'm curious pero mas nangingibabaw ang
kaba sa'kin. Bakit kailangan pa akong isama sa dinner na 'yan? Nakakatakot lang
kasi baka mapahiya lang ako, kasama pa naman 'yong mga Costales doon.

Kakausapin ko talaga si Lazarus mamaya bago pa man mangyari ang dinner na sinasabi
nila. Sigurado naman akong mas pipiliin ni Lazarus ang babaeng mahal niya.

"How about Kry?" huling tanong ni Lazarus sa kapatid nito.

Luzon was silent and just staring at us na parang alam niya kung ano ang mga pinag-
uusapan namin. I taught him to be silent if the adults were talking. Buti ay
naalala niya pa 'yong mga tinuturo ko sa kanya noon.

Sa ekspresyon pa lang ni Law ay parang hindi niya na nagustuhan ang tanong ni

Lazarus.

"She knows that she'll be grounded. Kaya imposibleng uuwi ang batang 'yon," Law's
expression was rough and frustrated. Napakaseryoso nito kaya napatitig sa kanyang
mukha si Luzon na buhat niya pa rin.

"Kuya, she's nineteen years old. Hindi na 'yon bata, galit na nga 'yon sa'yo,
tinatakot mo pa kapag uuwi siya rito," nanatili naman ang pagiging kalmado ni
Lazarus na nakadikit pa rin sa akin. Pinagtatanggol ang kanyang nakababatang
kapatid.

I was curious about what happened to Kry and Law, why they ended up fighting?
Naglayas pa 'yong nakababatang kapatid nila. Parang nawalan ng respeto si Kry sa
kuya nila.

Sila Noah at Isaiah naman ay tahimik na nag-uusap sa sofa. Siguro kung hindi si Law
itong kausap namin ngayon ay kanina pa sila nakikisali sa usapan.

The respect that they give to Law was just too much. Parang takot din sila sa
kanilang pinsan.

Pakiramdam ko naman ay para akong hangin sa gilid ni Lazarus. Hindi ako nagsalita
simula noong humarap kami sa kay Law.

And this is unexpected when Law's intimidating gaze hit mine.

"Well, Ms. Belmonte, may I talk to you?" Law's forbidding eyes stare into my soul.
Parang may alam siya sa kung ano ang nangyayari sa pagitan namin ni Lazarus dahil
sa paraan ng pagtingin nito sa'kin. He didn't smiled, just his usual expression.
Hindi rin kalmado ang kanyang mukha.

"No."

Hindi pa nga ako nakakapagsalita ay narinig ko na ang mabilis na pagsagot ni

Lazarus.
"Fine, then. I'm always free if you want to talk to me, Ms. Belmonte," I could
sense something with his voice.

"Thank you, Mr-"

"Marami kaming Mr. Cavanaugh dito Ms. Belmonte, you can call me by my name,"
matipid itong ngumiti sa akin. I could tell that he's just trying to be kind.

Mahinang pagsinghap ang nagawa ko nang naramdaman kong mas lalong humigpit ang
pagkakahawak ni Lazarus sa bewang ko na parang mapupunit niya na ang suot kong
dress kaya hindi na ako nagsalita.

Anong problema niya? Ilang segundo kaming tahimik bago nagsalita si Luzon na parang
kanina pa gustong magsalita.

"Daddy, sama po ako kay Uncle Law."

Why does my son ask for it to his father? Sa akin naman siya lagi nagpapaalam noon.
Mas napapalapit na talaga siya kay Lazarus.

"Sure, son," pagpayag ni Lazarus. "Anyway, I'll just tour Calista around,"
pagpapaalam din nito sa kanyang kapatid at iginiya ako papunta sa isa pa'ng hagdan,
opposite sa hagdan na papunta sa guestroom kung saan ako natutulog.

I saw my son waved goodbye at me when I look back before he continued talking to
his uncle.

Nakaakyat na kami mula sa engrandeng hagdan at dumaan sa maluwag na corridor saka

pa ako nagsalita kung kailan wala nang masyadong katulong ang nakikita kong
naglilinis sa bawat sulok ng mansyon.

"Ano ba'ng problema mo, Lazarus?"

Hindi siya sumagot at binuksan ang pangalawang pinto rito kaya hindi rin ako
pumasok nang marahan niya akong tinulak papasok. Hinarap ko siya, hinihintay ang
sagot niya.

"Get in my room, Calista," kahit na mukhang naiinis siya ay hindi niya ako
sinigawan nang sinabi niya 'yon. "Kailangan nating mag-usap."

"About what and who's Francesca?" I asked when he gripped my arm and pull me inside
before closing the door. Nagmaang-maangan ako kahit alam ko naman talaga kung sino
si Francesca even though I haven't seen her in person.

Alam ko naman kung ano ang pag-uusapan namin kaya siguro ay oras na rin para
pakiusapan ko siya.

"She's my fiancee and I want you to be there," he answered unhesitatingly. Apat na

metro lang ang layo namin at nakatayo kami malapit lang sa nakasarang pinto.

He's towering over me and it's dim here because the black thick heavy curtain was
covering the glass sliding door of the terrace. I think 'yong kwarto lang ni Zon
ang walang terrace at 'yong ibang pambatang kwarto pa rito, delikado rin kasi para
sa bata. Nakikita ko pa rin naman ang mukha ni Lazarus dahil hindi naman gano'n
kadilim.

"I thought you don't have someone? Hindi ba siya magagalit 'pag nalaman niya ang
tungkol kay Zon?" pagmaang-maangan ko na naman. I was talking innocent in front of
him.

Nagtanong na ako sa kanya noon kung may girlfriend ba siya or someone na baka ay
magalit, ang sagot niya ay sasabihin niya naman sa akin kapag meron at ito na nga.
Sinabi niya na but he didn't mentioned that Francesca was the girl that he's
referring to. The girl who left him before.

Ano ba'ng gusto niyang mangyari at kailangan pa ng presensya ko sa dinner na 'yon?

Ipapamukha niya sa'kin na wala talaga siyang pakialam sa amin ni Zon? Alam ko naman
na hindi kami ang pipiliin niya. Kaya para saan pa?

He lowered his gaze over me before he whispered softly.

"Let's just say that I want custody of my son."

...
makamundo

Chapter 18

Quit

Everyone was prepared for Laki and Ruin's arrival. It was almost twilight as the
sun goes down and we're all wearing our formal attire. I could sense their
impatience and tired of waiting.

Pa-espesyal din kasi 'yong dalawa, nang tumawag sa kanila si Noah, ang sabi ay on
the way na raw ang mga ito. Hanggang ngayon ay on the way pa rin.

Law was silently standing straight right beside Manang Letecia. The men was
unbelievably silent too. Their behavior changed since they step a foot inside the
mansion.

Noon kasi sa bar ay kahit ilang metro pa ang layo nila ay hindi sila nauubusan ng
pag-uusapan. Ngayon na matipuno silang nakahilerang nakatayo sa gilid ni Law ay
wala akong narinig sa kanila kahit isang tikhim. They would just look at each other
and trying hard not to smile.

Iba talaga kapag nasa presensya kami ng nakakatandang Cavanaugh sa magpipinsan.

Maybe that's why the Cavanaugh Finance Corp. was in the hand of Lazarus because Law
was a Lawyer. He's not into business. Nasa kamay niya ang batas ng mansyong ito.

"Momma! Car po ni Tito Laki!" turo ni Zon sa isang Aston Martin V12 Vantage S na
sasakyang papasok sa malaking cream colored gates ng mansyon sa malayo. Hinihigit
ng anak ko ang aking kamay nang dahil sa sobrang excited nito at parang hindi na
makapaghintay na makita ang pinakapaborito niyang uncle.

My son was wearing a little three piece suit. Bagay na bagay talaga sa kanya ang
kanyang suot. His hair was pulled back with a gel at may isang hibla nito na
nagpaiwan sa gilid na bahagi ng kanyang noo.

This is how they welcome their family member. Parang may maliit na selebrasyon para
sa kanilang magpipinsan. 'Yong pagpunta namin ni Lazarus dito ay unexpected kaya
hindi napaghandaan ang pambungad nito sa amin.

"Pasikat," Noah murmured and shot a glare at the expensive car.

"Punyeta," malamig na komento ni Daumier nang huminto ang kotse sa harap ng mansyon
at parang slow motion pa na bumukas ang pintuan nito.

Dahan-dahang lumabas ang dalawang lalaking nakasuot na rin ng kanilang sariling

pormal na damit.

Laki sent his annoyed cousins a smug look and Ruin just smirked. Wala namang
komento ang kanilang mga pinsan, takot lang na baka ay masaksihan ni Law ang
kanilang mga katarantaduhan.

"Mga hijo, ba't natagalan kayo?" pambungad ni Manang Letecia at bahagyang tumingala
pa ang matanda dahil sa mas matangkad ang dalawang lalaki na ngayon ay nakapasok na
sa loob ng mansyon.

"Pasensya na po, Manang. Ang dami kasing nagkakandarapa sa'kin sa syudad, hindi
tuloy makadaan ang kotse ko," Laki answered egotistically, he never wipe off that
smug look on his face.

"Idagdag mo pa ho 'yong mga babaeng nagpapatayan makita lang ako," hindi rin
nagpahuli si Ruin.

Magkakasundo talaga sila. Parehong makapal ang mukha.

Another thing about Laki. He's charismatic. Nangingibabaw ang karisma nito sa
pagiging womanizer. Si Ruin naman ay mukhang mapaglarong lalaki lang, hindi ko pa
kasi naririnig mula sa mga pinsan nila na nagkikipagtalik ang isang 'to. Mas malala
talaga si Laki. Ewan ko na lang pero wala talaga akong masabi nang nasaksihan ko
ang mukhang inosente sa kanila na si Isaiah.

"Ito talagang mga batang 'to, oh siya, hali na kayo. Nakahain na ang mga pagkain,"
aya ni Manang Letecia at naglakad na papunta sa pinto ng dining room nila. Sumunod
naman sa kanya ang dalawang dalagang katulong na kinindatan ni Ruin at sinundan
lang ng tingin ni Laki. Napayuko na lamang ang dalawang babae upang magbigay
respeto kahit hindi sila nirerespeto ng dalawa.

"Tito Laki!" humarurot naman ng takbo ang anak ko papunta sa Tito niya matapos
niyang bitiwan ang kamay ko.

"Oy pamangkin!" binuhat ni Laki si Luzon at kiniliti pa ang tiyan nito.

"Tito, 'di ba po ay nag-eexercise po tayo sa kay Tito Domino? Sinabi ko po kay

Uncle Law na marami po'ng lalaki na gusto po si Momma ko," dada na naman ng anak
ko. "Tapos nandito na si Daddy. Daddy will help me, niaagaw kasi nila si Momma ko."

Mula si tabi ni Law ay umalis si Lazarus at lumapit sa tabi ko.

"Pumunta ka sa kwarto ko mamayang gabi pagkatapos mo'ng magpatulog kay Zon," his
husky voice ringing in my ear with unfathomable sensations. "'Pag hindi ka pupunta,
ako na lang ang pupunta sa kwarto mo."

Hindi ko siya tinapunan ng tingin at nagpatuloy lang sa panonood ng anak ko na

ngayon ay naaaliw na sa pakikipag-usap sa kanyang mga uncle na kahit sa pakikipag-
usap ay masyado na ring pormal. Ni wala akong narinig na kahit isang mura sa
kanila.

It seems like they're trying to fit in this place. The educated people that they
are. Respect, obedience, good behavior and manner was necessary in this mansion.

"Mamaya na tayo magplay hmm? Eat muna tayo," sabi ni Laki bago marahang binaba si
Luzon upang makapaglakad na ito.

"Opo, Tito Laki," my son obeyed and run towards us, kay Lazarus na naman siya
nagpapabuhat.

"Umayos kayo," awat ni Saul na kanina pa tahimik nang nakita niya ang malapad na
ngisi ni Ruin.

"Tara na," nauna na ring naglakad papunta sa dining room si Isaiah kasama ang
kapatid niyang si Noah.

"Laki, mag-usap tayo mamaya."

Nawala ang kaninang mahangin na presensya ni Laki nang narinig niya ang malalim at
seryosong boses ni Law.

"Buti na lang tapos na ako sa usap-usap na 'yan," chill na komento ni Daumier nang
dumaan siya sa gilid ko papunta sa dining room.

Pati ang pag-uusap ay isyu talaga sa kanilang magpipinsan. Anong meron kapag ganito
ang mga salitang lumalabas sa bibig ng isang Law Cavanaugh? Mukhang hindi naman
natatakot si Lazarus nang nakipag-usap siya kay Law.

Nakarating na kaming lahat sa loob ng dining room. We took our seats on the long
glass table that was proudly placed in the middle of the dining room, various of
delicious foods for dinner was on top of it spreading the alluring smell throughout
the dining room. Sa gilid ay may tatlong katulong at sa katapat din nito ay may
tatlo pa. May hawak silang puting tela at isang babasaging pitsel na may lamang
tubig. A very large dining room and there's another door at the corner that I think
it's a door to the kitchen.

Dahil wala rito ang kanilang mga magulang, ang nakaupo sa pinakadulo ng mesa ay si
Law. Sa left side ng table ay ang magkakapatid na sila Noah at Isaiah, katabi rin
nila ang magkakapatid na sila Saul at Daumier. Sa rigt side naman ni Law ay si
Lazarus, nasa pagitan namin ang anak ko at katabi ko si Laki, nasa gilid niya naman
si Ruin.

Tahimik kaming nagsimulang kumain pagkatapos namin inilagay ang table napkin sa mga
hita namin at nagdasal. Humingi pa ako ng isa pa'ng table napkin sa isang katulong
upang isabit sa damit ng anak ko sa bahagi ng dibdib nito.

Hindi naman mahirap mag-adjust sa ganitong klase ng paraan ng pagkain. Madalas kasi
kaming sinasama ni Irithel sa mga restaurant noon.

"Ms. Belmonte."

Natigilan ako sa paglagay ng pagkain sa plato ni Zon nang narinig ko ang pagtawag
ni Law sa'kin. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kaya tumingin na lamang ako
sa kanya.

"Tell us how you raised Zon, what you've been through and how you handled the
situation," even his voice could intimidate me. His actions was calculated, the way
he sit on his seat with great confidence and authority. Kahit ang paraan ng pagsubo
nito ay parang praktisado.

Naputol lang ang paningin ko sa kanya nang tumingin ako sa ibang mga pinsan nila na
ngayon ay parang naging interesado sa naging usapan. Hindi naman umiimik si Lazarus
sa tabi ni Luzon.
I cleared my throat and calm my nerves. I don't want them to pay attention to this
but I think they're just as curious as Law.

Nang natapos na ako sa paglagay ng pagkain sa plato ni Zon ay sunod naman 'yong
sa'kin bago ako mapait na ngumiti. "It was unbearable."

No one interrupted. They're eating while looking at me, waiting for me to say the
next words that they wanted to hear.

"I almost lost my baby when I was just five months pregnant because of stress. The
time when I gave birth to him, muntik nang bumigay ang katawan ko. I was vomiting
blood while I tried to push the baby out, sinunod ko naman ang mga payo ng doctor
kung ano ang gagawin during times like that. Agad nila akong nilagyan ng oxygen,"
kwento ko. It was still fresh on my mind like it was just happened yesterday. Nang
umangat ang tingin ko sa kanila mula sa pagkain ko sa plato, lahat sila ay parang
hindi makapaniwala sa mga narinig.

"Dapat ay sa cesarean section ka na lang nila dinala 'di ba?" tanong ni Isaiah bago
sinubo ang kanyang pagkain.

"Akala ko kasi ay kaya ko at isa pa ayoko nang madagdagan pa ang gastusin namin sa
ospital," dahilan ko.

"Momma? Water po," kinalabit pa ako ni Zon habang nakatingala ito sa'kin.

Tinawag naman ni Lazarus ang isang katulong na may hawak ng isang pitsel ng tubig
nang narinig nito ang gusto ng ni Zon. Nilagyan agad ng babaeng katulong ang wala
ng laman na babasaging baso ni Zon. May pahabol pa'ng thank you si Zon nang umalis
na 'yong katulong at bumalik sa gilid.

"Please continue, Ms. Belmonte," sabi ni Law nang huminto ako sandali sa
pagkukwento dahil sa anak kong humingi ng tubig.

"My parents abroad supported our needs. Nag-aaral ako online at suporta na rin 'yon
galing sa mga magulang ko. After maybe three years of taking care of Luzon, biglang
dumating si Laki at tinulungan na rin ako sa pagpapalaki kay Zon," patuloy ko at
lahat sila napatingin kay Laki na na katabi ko.

"Wala akong naitulong, hindi mo naman tinatanggap ang mga pera ko," seryoso ang
boses ni Laki habang kumakain. Nag-iiba talaga ang aura nila kapag nasa harap sila
ni Law, idagdag pa na nandito kami ngayon sa hapag kainan.

"Okay, maybe that's enough information, Ms. Belmonte. Gusto ko lang iparinig sa
kapatid ko na hindi gano'n kadali ang pinagdaanan mo," Law said after drinking his
water and wiping some drops of it at the corner of his red lips using his napkin.

I was so amazed of Law's attitude. Parang ginagamit niya ang pagkukuwento ko upang
pagsabihan ang kanyang kapatid.

Tahimik lang si Lazarus na kumakain. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip
niya sa mga oras na 'to.

Natapos ang seryosong pagkukuwentuhan namin nang natapos na rin kami sa pagkain.
Papatungo kaming lahat sa sarili naming mga kwarto upang makapagpahinga na at
ihanda ang sarili bukas dahil bukas na darating ang kanilang mga magulang.

Nasabi sa akin ni Lazarus na sa susunod na gabi na raw ang dinner na sinasabi ni

Law kasama si Mr. Zacharias Cavanaugh at ang mga Costales.
Ilang minuto rin naman ang nakalipas hanggang sa tuluyan ko nang napatulog si Zon.
Nakipaglaro pa siya kay Laki at sa iba niya pa'ng uncle kanina bago nakaramdam ng
pagod kaya binihisan ko na ng damit, a pajamas and its upper clothes was long
sleeves thin lightweight shirt. Tinamad pa nga siyang magsipilyo pero ginawa niya
pa rin naman.

I kissed my son on his little forehead and whispered I love you before turning off
the light and walking out of the room.

Naglakad na ako papunta sa guestroom kung saan ako matutulog. I took a shower
first. Nang natapos ako at magbibihis na sana, natigilan ako nang may nakita akong
kulay itim na two-piece at nakalapag pa ito sa kama ko. May maliit na papel na
nakaipit sa ilalim nito kaya binasa ko ang nakasulat.

Wear this. Meet me at the pool, 10pm.

The writer's penmanship looks nice. Pero parang sobrang trying hard ito upang
mapaganda lang ang pagkakasulat nito at maayos kong mabasa.

I looked at the clock and it's almost ten. Kaninang nine yata ako natapos sa
pagpapatulog kay Zon. Ang bilis naman ng oras.

Sinuot ko 'yong two-piece at nagsuot na lamang ng makapal na roba at tsinelas

palabas.

I was stunned when I went outside. The corridor was dim, some lights were off but
there are yellowish lights on the wall. Sapat na ang ilaw na 'yon, ngunit mas
nangingibabaw pa rin ang dilim.

Alam ko na ngayon ang daan papunta sa pool since madalas na tumatambay si Law at
ang anak ko roon sa gilid ng pool at nagkukuwentuhan.

Kahit sa baba ay madilim at 'yong mga ilaw na yellowish lang ang naka-on, wala na
ring katulong na umaaligid. The large glass sliding door was open when I get there,
narinig ko ang mahinang talsik ng tubig mga sa pool nang palabas pa lamang ako.

Ganito pala kaganda ang mansyon kapag gabi.

Huminto ako sa paglalakad nang medyo malapit na ako sa pool at pinagmamasdan ang
maskuladong likod ng lalaki na lumalangoy. Nang naramdaman nito na parang may
nakatingin sa kanya ay humarap ito at sinuklay ang kanyang mga kamay sa kanyang
basang buhok na tumatakip sa kanyang noo.

I knew it was Lazarus.

The pool water was glistening because of the light from the yellow dim lights, moon
and stars. There are comfortable seats and lounges at the side of the pool where we
can do sunbathing and relaxing.

May nakita nga akong isang kulay grey na makapal na roba, nakasabit sa isang sun
lounge. Siguro ay pagmamay-ari 'yon ni Lazarus.

Unang tingin pa lang ay alam ko na kung ano ang gustong mangyari ni Lazarus.

He swim towards the side of the pool where I'm standing and just staring at his
every moves, the way his muscles from his back flexed.

Nakatingala siya sa akin nang huminto siya sa harap ko.

Maingat kong hinubad ang aking suot na roba at hinayaan itong mahulog sa malamig na
sahig. Parang may tumutulak sa akin na kailangan kong bumaba ng pool, kailangan
kong makausap si Lazarus.

Gumala ang paningin ni Lazarus sa iba't ibang bahagi ng katawan ko. His eyes
darkened as he was looking at my body in a very obvious lascivious way.

Hinubad ko ang suot kong tsinelas. Abot hininga ang ginawa ko nang umupo ako sa
malamig na sahig at ibinaba ang aking mga paa sa pool. Naramdaman ko kaagad ang
lamig na dala ng tubig mula sa malinaw na pool, parang may ilaw sa ilalim ng pool
kaya hindi ito masyadong madilim.

Hawak ni Lazarus ang bewang ko at kahit malamig at basa ang kanyang mga palad,
naramdaman ko pa rin ang init nito, parang lintang dumidikit sa balat ko.

"You wanna come down?" his gruff voice blended to the water's soft flashing sounds.

Sinigurado kong magkadikit ang aking mga hita. He meant to press his broad wet bare
chest against my knees, forgetting the distance between us.

Wala akong ibang sinabi kung 'di ay ang tumango lamang sa tanong niya.

He lift me up by the waist and gently set me down the pool. My body submerged in
the clear cold water but I love the feeling of it. I didn't want to feel heat
because I always felt it whenever he's around. His large hand lingered on my waist,
keeping me still.

Nakakatayo kasi siya. He could stand, his feet could touch the pool ground. Ang
tangkad niya rin naman kasi.

I started to move my legs to stay put in this pool without his help of holding me.
I gently removed his large hands from my waist and swim away from him. I dived down
as the cold water fully engulfed my whole body, making my hair wet.

Nang umangat ang aking ulo mula sa tubig ay agad kong inayos ang aking buhok. I
combed my fingers through my hair that was sticking at the side of my face.

Iginala ko ang aking paningin sa napakalawak na pool na ito at kumunot ang noo ko
nang hindi ko mahanap si Lazarus. Kanina ay nasa dulo lang siya ng pool.

I gasped for air when I felt a familiar large hand pushed my flat stomach but I
still couldn't see him. Ang lakas ng pagkakatulak nito dahilan kung bakit napaatras
ako at napadikit ang aking likod sa gilid ng pool.

Seconds had passed, nagulat na lang ako nang bigla siyang umangat mula sa ilalim ng
pool sa mismong harap ko.

"I want your body, Calista," he harshly slammed his smoking hot body against my
cold one. Ramdam ko rin ang mainit na hininga nito na tumatama sa leeg ko.

I was offended.

"How could you say that? Francesca, she's the girl right? The girl who left you
before because of me," sabi ko at tinulak siya sa dibdib. I'm uncomfortable because
his chest was almost squeezing my breast.

Saka ko pa napagtanto kung ano 'yong sinabi ko nang nakita ko ang pag-iba ng
ekspresyon sa mukha niya. I could see no lust in his dark eyes.
"How did you know?" his voice was once again calm and controlled.

"I heard you and Law-"

"First name basis huh?"

I sighed in frustration when he whispered it like he was angrily teasing me.

Hindi na muna ako nagsalita at hinintay na humupa ang kung ano mang nararamdaman
niya ngayon.

"Calista, just let me handle this," his husky voice turned in a low tone.

"Handle what? Handle my son and take him away from me?" my lips was trembling
because of the cold water and my body starts to quiver. "Tiniis ko lahat tapos
kukunin mo rin naman ang anak ko?"

"You're cold," sabi niya na ani mo'y parang may pakialam. He even grabbed my elbows
in the water and gently rubbed his palm against it.

"Yes I am! So just let me have my son, Lazarus, please..." I swat his hands away
from my elbows. I don't take fake concerns from him.

Pinapaniwala niya lang ako upang makuha niya ang loob ko at baka isang araw
paggising ko wala na si Zon, ilalayo niya sa akin ito. Pupunta sila sa labas ng
bansa o 'di kaya'y sa sinasabing hacienda nito kung saan nagpapahinga ang kanilang
Grandpa.

I wanted to quit this game of him or was he even playing?

"You wanna have my son?" marahang tanong nito pero nababakas sa kanyang boses na
parang may masama siyang gagawin.

I nodded even if I'm shivering and tried to feel warm by wrapping my arms around my
body.

"Speak," utos nito sa mababang tono ng boses.

"Y-Yes," nauutal kong sagot habang mariing napapikit nang naramdaman ko ang
paghawak niya sa gilid na bahagi ng leeg ko.

I tilted my chin up because of the shock when he suck against my neck, fueling and
burning it with his hot kisses.

"Then please me."

Humawak ako sa balikat niya upang itulak siya dahil hindi ko na siya maitulak sa
kanyang dibdib sa sobrang dikit nito sa akin. Nagtagumpay ako sa pagtulak sa kanya
nang napalayo ko siya ng ilang dipa lang. Parang hinayaan niya rin naman kasi akong
itulak siya pero siguro kung masyado na siyang desperado ay talagang wala na akong
kawala rito.

Mabilis akong umahon at iniwan siya doon. When I completely step my feet up on the
ground from the pool, I strode across the other side of the pool and grab my thick
robe from the cold floor.

"Calista," tawag ni Lazarus na agad ding umahon at sinundan ako.

"No, Lazarus. Gagamitin mo lang ulit ako tapos kukunin mo rin naman ang anak ko.
Ginagawa mo 'to dahil alam mo'ng wala akong kalaban-laban sa'yo? Huwag mo akong
gawing tanga," huminto ako sa paglalakad at hinihingal na hinarap siya.

He's meters away from me and he's just wearing black shorts. Parang nagmistulang
pawis ang tubig na tumatagaktak mula sa katawan niya. He maybe be hot and looking
good at this sight but I won't let him win this time.

He shouldn't waste that sex appeal that he have. He should save it for the other
girl.

"Okay, gusto mo ng may pinanghahawakan?" kinuha niya rin ang kanyang makapal na
roba bago tumingin sa akin.

'Yon lang kasi ang kailangan ko. Wala akong panghahawakan na totoo ang mga sinasabi
niya sa akin. Na gagawin niya ang napag-usapan namin. Hindi niya ilalayo sa akin
ang anak ko.

Sinusundan ko lang ng tingin ang bawat galaw niya.

Hindi ako nagsalita.

Hinayaan ko siyang maglakad palapit sa akin. "You have my word. Hindi ko ilalayo si
Zon sa'yo," nang nakalapit na siya sa akin ay marahan niya akong hinawakan sa siko
ko. Parang isang magnet na dumikit ang paningin ko sa kamay niyang hawak ang aking
siko. "Just give me what I need."

Nangingilid ang mga luha sa mga mata ko nang idinikit niya ang kanyang katawan sa
akin, nakatitig lang ako sa kanyang kamay na marahang hinahaplos ang aking siko.
Marahan kong ipinikit ang aking mga mata at napakagat sa aking pang-ibabang labi
nang marahan din akong tumango.

Mas lalo kong naramdaman ang gumagapang na init sa katawan niya na lumilipat sa
akin kahit na sobrang lamig at kagagaling lang namin sa pool.

He pressed his hot lips against my temple like he was taming a lion. His voice was
rough when he speak again and it was like a promise.

"Hindi ko ilalayo si Zon."

...
makamundo

Chapter 19

Warned

Mainit at maaliwalas dito sa may pool. Nagkatuwaan kasi ang mga magpinsan at
naisipan nilang maligo nang nagrequest na naman ang anak ko na gusto niyang maligo.
Hindi siya marunong lumangoy ngunit ginagabayan naman siya ng mga uncle niya. He's
just five years old, malapit na rin ang kaarawan niya pero kahit gano'n ay hindi ko
siya pinapayagang maligo ng pool mag-isa. Ngayon lang ako pumayag dahil nandiyan
naman ang mga uncle niya.

Law and Lazarus didn't joined. Siguro ay nasa loob ng private room si Law, si
Lazarus ay prenteng nakaupo sa tabi ko. May upuan kasi rito na mukhang gawa sa
kahoy pero may mga cushion naman para mas maging komportable ito. He's wearing a
simple white tee shirt that looks refreshing on him with a black short pants.
Pareho naming pinagmamasdan si Luzon at ang mga uncle nito na naglalaro sa pool. My
son was floating in the pool because of the ring-shaped balloonlike around him.
'Yong parang life buoy.

Simula noong nagising ako kaninang umaga sa loob ng kwarto ni Lazarus hindi na siya
mahiwalay sa'kin.

"Baby boy, kita mo 'tong abs ni Uncle Ruin? Napahiya ang abs ni Tito Laki mo nang
nakita 'to ng mga chix," hinimas himas ni Ruin ang kanyang matigas at basang tiyan.
He showed it purposely in front of Laki even though he's talking to my son.

"Libreng mangarap, bruh," komento ni Laki habang nakahawak sa salbabida ng anak ko.

"Aanhin ng babae ang mga abs niyo kung four inches lang pala ang haba ng sa inyo,"
kahit na sobrang lalim ng sinabi ni Isaiah ay nagmumukha pa rin siyang inosente.
He's doing the backstroke, head was floating up that's why he was able to look at
the blue sky.

"Four inches? Kanino 'yon? Sa'yo ba 'yon, Ruin?" may hawak namang wine si Daumier
na nakasandal lang sa gilid ng pool. May tray pa'ng nakalapag sa sahig nito na may
ice bucket at wine glass. Looking chill the way he gently sip the wine.

"Gusto mo ng pruweba, Daum? Tara sa banyo," maangas ang dating ng baritonong boses
ni Ruin na parang nanghahamon.

"Nakita niyo naman siguro sa mga video ko, mukha ba 'yong four inches?" Laki
intentionally mess his dark and wet hair, his lips was radiating a cocky smile.
"Hindi ko alam kung ilang inches mukhang kailangan talaga ng measuring tape dahil
lagpas ruler yata 'to."

"Stop praising your dicks in front of the kid, fuckers," awat ni Noah nang nakita
nito ang kuryosong mukha ng anak ko na palipatlipat lang ang tingin sa kanila.

"Tumahimik na kayo, palabas na si Kuya Law," Saul was silent earlier but he butt in
their conversation. He was at my son's back like he's trying to guard Zon in case
if something would happen to him.

Lumingon ako sa may sliding door at nakita nga ang paglabas ni Law. He's wearing a
simple white tee shirt but its cloth was thin than Lazarus' tee shirt and a dark
green cotton short pants, mukhang wala siyang balak maligo at makisali sa kasiyahan
nila. Bakat ang hubog ng pangangatawan nito dahil sa sobrang nipis ng tela ng tee
shirt na suot niya.

"Uncle Law!" tawag ng anak ko kay Law na hinahampas pa ang mga maliit na kamay nito
sa tubig. Hawak niya pa ang kanyang paboritong Spiderman toy. "Let's swim po!"

"Busy si Uncle Law mo, Luzon."

Hindi na ako nagtaka nang narinig ko ang boses ni Lazarus sa tabi ko. Alam niya
sigurong hindi mahilig sa ganito si Law kaya pinagtakpan niya na.

Alam kong kanina pa mainit ang ulo niya dahil sa mga salitang lumalabas sa bibig ng
mga pinsan niya. He doesn't like it when they say vulgarity in front of Luzon. He
warned them before pero sadyang matigas ang ulo ng mga pinsan niya.

Ngumuso ang anak ko habang nakatingin sa daddy niya.

"Uncle Augustus and Aunt Lauren just arrived," anunsyo ni Law kasabay ng paglabas
ng isang babae at isang lalaki na tantya ko ay nasa mid forties yata.

Augustus Cavanaugh looked like the old version of Laki or Ruin. Mukha itong babaero
ngunit sa sobrang dikit nito sa asawa ay para namang hindi. Nang iginala nila ang
kanilang paningin ay huminto ito sa kinaroroonan ng anak ko bago tumingin si
Augustus Cavanaugh kay Lazarus at sa akin and then an unforeseen smirk crept on his
mature and handsome face.

"Lazi, man. I was surprised because of the billions that the Cavanaugh Finance
Corp. gained in just a month when you took the place of your father and now this."

Tumayo si Lazarus kaya tumayo na rin ako upang magbigay galang. His arms was
securely wrapped around my waist and I have no choice but to stand along with him.

Ang akala ko ay pagsasabihan siya ng uncle niya tungkol dito pero mukhang hindi
naman. Hindi pa rin talaga nabubura sa isip ko ang pagiging the youngest successful
chief executive officer niya. Nakatingin lang ako sa mag-asawa na nasa harap namin
ni Lazarus. Nagpatuloy ang ingay at tawanan sa pool pero si Law ay nandito pa rin.
Siguro ay dahil nandito si Mr. Augustus Cavanaugh kaya malaya silang gawin kung ano
ang gusto nilang gawin.

Lumipat ang tingin ni Mr. Augustus Cavanaugh sa akin at ngumiti. "You look familiar
young lady, what's your name?"

"Calista Belmonte, Sir," I answered formally and with respect.

"Cut the sir, Calista. Too formal, you can call me Uncle Augustus," his deep
chuckles sent more meaning of what he said when he glance at Lazarus.

Siguro ay magiging ganito rin si Ruin at Laki paglaki nila? Parang nagmana sila sa
Uncle Augustus nila. Mukhang mapaglaro at hindi mahigpit sa sarili.

"This is my wife. Lauren," presenta niya sa kanyang asawa na katulad ng

pagkakahawak sa akin ni Lazarus sa bewang ko ay gano'n din sa asawa nito.

Mukhang siyang mahinhin at mabait. Lalo na ang mga malumanay nitong mga mata. 'Yong
kutis niya ay sumisimbolo na galing din siya sa isang mayaman na pamilya.

"Magandang umaga po," nahihiya akong ngumiti sa kanya kasi kanina pa ito nakatitig
sa'kin simula noong binanggit ko ang aking pangalan.

"Hija, may kilala ka ba'ng Pristina Belmonte?"

Kumunot ang noo ko nang dahil sa tanong ng asawa ni Mr. Augustus Cavanaugh.

"Opo, she's my mother," magalang kong sagot sa kanya kaya lang ay mas lalo akong
nagtaka sa ekspresyon sa kanyang mukha.

Her brown eyes looks like she's longing, the way those pair of eyes stare at me.
Parang abong nilipad ng hangin ang ekspresyon ng kanyang magandang mukha nang
nagsalita si Mr. Augustus Cavanaugh. "Who is Pristina Belmonte, wife? Care to
share?" parang nagbibiro lang si Mr. Augustus Cavanaugh ngunit alam kong gusto niya
ring malaman kung kaano-ano ito ng kanyang asawa.

"J-Just an acquaintance, August," she was hesitant. Nakapokus pa rin sa akin ang
kanyang paningin na parang ayaw niyang makalimutan ang aking mukha.

I am now starting to get confuse by her actions.

I could see that Augustus Cavanaugh didn't buy her answer. Sa mukha pa lang nito ay
parang nagsasabing may mangyayaring masinsinang pag-uusap mamaya sa pagitan nilang
dalawang mag-asawa.

"Uncle Augustus, magpahinga na po muna kayo, mukhang abala pa kasi 'yong bata sa
pakikipaglaro," Law interfered with that intimidating presence surrounded him.
Magalang talaga siyang nakikipag-usap sa mga mas nakakatanda.

"Right, kagagaling pa lang namin sa hacienda para dalawin si Papa," sang-ayon ni

Augustus Cavanaugh at bumaling sa kanyang asawa na nakatingin pa rin sa akin "Would
you like to eat, wife?"

"Uhm no, August," naputol lang ang pagsuri ng kaniyang tingin sa akin nang tumingin
siya sa kanyang asawa.

"Dad, musta na si Grandpa?"

Hindi namin namalayan ang pagdating ni Saul at Daumier na nagpupunas ng katawan

gamit ang malinis na kulay puting tuwalya. Ibinigay 'yon ng katulong na naghihintay
lang sa gilid.

"He's cool, son," Augustus Cavanaugh answered, gano'n pa rin ang ekspresyon sa
mukha nito. Parang si Laki o 'di kaya'y si Ruin.

I just couldn't call him Uncle Augustus, it felt awkward and I'm not comfortable.
Mukhang mas komportable ako kapag tawagin ko siya sa kanyang buong pangalan dahil
hindi ko rin naman siya maaaring tawaging Mr. Cavanaugh. Marami silang Cavanaugh
dito.

"Mom, gusto ko ng kapatid na babae. Nakakaumay na ang pagmumukha ni Saul," Daumier

requested while holding his wine glass. Hanggang dito ay dala niya pa rin ito.

"Shut the fuck up, Daumier," angal ni Saul at lumapit sa kanyang ama.

"Saul, ilang beses ko ba'ng sabihin sa'yo na you should call him kuya," pangaral
naman ni Ms. Lauren kay Saul na nasa tabi ni Augustus Cavanaugh.

"Nakakadiri, Ma," Saul replied as he was busy drying his hair with that frown on
his face.

Sa tingin ko ay si Law lang talaga ang tinatawag nilang kuya. He's highly respected
in this mansion.

"Lazi, man, congratulations but we'll go ahead and take our rest," paalam ni
Augustus Cavanaugh at hinigit ang kanyang asawa sa bewang nito. He leaned on her
head and whispered. "Wife, let's rest."

Kahit na bulong lang 'yon ay alam kong narinig din 'yon ng mga kasama namin rito.
Lalo na si Saul na malapit lang sa kanyang ama.

Ms. Lauren steal a glance at me and smiled when she caught me looking at her too.
"Enjoy your stay here, Calista."

"Salamat po," I returned a kind smile.

Kinakausap ni Augustus Cavanaugh ang kanyang asawa habang papasok sila sa loob ng
mansyon ngunit hindi na namin ito narinig dahil medyo malayo na sila at dagdagan pa
ang ingay mula sa pool. Sumunod na rin na pumasok si Law matapos nitong magpaalam
dahil may kailangan pa raw itong aasikasuhin.
"Wife, let's rest daw pero magpapahinga ba talaga?" natatawang umiiling si Daumier
bago nilagok ang lamang wine ng hawak niyang wine glass nang nakitang nakalayo na
si Law.

"M-Momma! Daddy!"

Nakuha ng atensyon namin ang mangiyak-ngiyak na pagsigaw ni Luzon. Nakita namin

siya na hawak ni buhat ni Isaiah at na parang pinapatahan ito.

"Holy shit!"

Nagmamadaling muling bumaba sa pool si Daumier at Saul nang nakita si Laki at Ruin
na nagsusuntukan sa pool. Mukhang seryoso sila at ayaw magpaawat kay Noah. Hinawi
ko ang kamay ni Lazarus na nakahawak sa bewang ko at mabilis na lumapit kay Luzon.

Inabot ni Isaiah sa akin ang umiiyak na anak ko kaya 'di bale nang mabasa ang suot
kong pastel colored thin cloth dress, agad kong niyakap si Luzon habang buhat ko
ang basang katawan nito. Nakita ko namang dumiretso agad si Isaiah sa gitna ng pool
upang tulungan 'yong tatlo sa paghiwalay ng dalawang nagsusuntukan.

"M-Momma, nagfight po sila Tito Laki at Uncle Ruin... Bakit po sila nagfight
Momma?" humihikbing tanong nito at isiniksik ang kanyang mukha sa leeg ko.

I inspected his body to see if he's hurt but there's no sign of wounds or anything.
Ayos lang siya. Mukhang nagulat lang talaga sa biglang nangyari.

"I don't know, baby... Pero magbabati rin naman siguro sila hmm? Tahan na..." umupo
ako sa isa sa mga nakahilerang sun lounge dito at pinaupo ang aking anak sa hita
ko.

Lumapit sa amin ang dalawang katulong at binigyan ako ng isang tuwalya.

"Anong nangyayari rito? Oh Diyos ko maryosep!"

Napatingin ako sa may pintuan papasok sa loob ng mansyon nang narinig ko ang boses
ng matandang babae na si Manang Letecia. Gulat ito at napahawak pa sa kanyang
dibdib.

"Tangina mo, Ruin! Sinabi ko naman sa'yo na huwag mo'ng ikalat 'yon!"

"Bakit ba? Hindi ka naman nagagalit noon noong ikinalat ko 'yong iba ah? Ano ba'ng
nangyayari sa'yo, bruh? Bigla bigla ka na lang nanununtok," nakahawak sa kanyang
panga si Ruin nang tuluyan na silang naihiwalay nila Noah, Isaiah, Saul at Daumier.

Nasa gitna pa rin sila ng pool at puno ng galit ang mga mata ni Laki habang
nakatingin ito kay Ruin.

"Paula! 'Yong mga tuwalya ihanda niyo na, kumuha kayo ng tubig at painumin niyo
'yong bata," utos ni Manang Letecia sa tatlong katulong na agad din naman nilang
sinunod. "Mga hijo, umahon na kayo bago pa man ito masaksihan ng iyong pinsan. Naku
naman, hindi pa rin talaga kayo natuto. Nakita niyo namang nandito na ang inyong
Uncle Augustus."

Nakita kong kalmadong nakatayo si Lazarus sa kung saan ko siya iniwan. Hindi ko
alam kung ano ang iniisip niya pero alam kong hindi niya nagustuhan ang mga
nangyayari.

"Laki, Ruin," kalmadong tawag nito. Hindi siya sumigaw pero kahit gano'n ay malakas
na rin ang kanyang boses.

Nakita ko kung paano nagkatinginan ang mga magpinsan na parang alam na nila kung
ano ang susunod na mangyayari.

I was just watching them while I'm busy drying Luzon.

Umahon sila at naglakad si Laki papunta sa kinaroroonan ni Lazarus, gano'n din si

Ruin ngunit sa kabilang side ito ng pool naglakad. Nang nasa harap na ni Lazarus
ang dalawa ay taas noong hinarap ni Laki si Lazarus, si Ruin naman ay nakahawak pa
rin sa panga nito at hinihilot ang bahaging sinuntok ni Laki.

Medyo malayo kami sa kinatatayuan nila pero naririnig ko pa rin naman kung ano ang
pinag-uusapan nila.

"Anong problema niyo?" kahit kalmado ang boses ni Lazarus ay ramdam ko pa rin na
para itong kulog.

Tahimik ang dalawa at hindi man lang nag-abalang sumagot sa tanong ni Lazarus.

'Yong apat ay dumiretso sa kinaroroonan ng maid na may dalang mga puting tuwalya at
naiinis na pinunasan ulit ni Saul at Daumier ang kanilang sarili habang nagpupunas
sila Isaiah at Noah ay pinapanood nila ang mga nangyayari sa banda nila Lazarus.

"Tawagin niyo ang Sir Law niyo, Bernadette!"

Napahigpit ang pagkakahawak ko sa aking anak nang nakita ko kung paano sinuntok ni
Lazarus ang kanyang kapatid kasunod no'n ay ang pagsuntok niya rin kay Ruin dahilan
kung bakit sumigaw na si Manang Letecia.

Hindi lumaban ang dalawa. Hinayaan lang nilang bigyan sila ng tig-iisang suntok ni
Lazarus.

Nakita kong pumasok na ang apat sa loob ng mansyon nang narinig ang inutos ng
kanilang mayordoma. Mukhang natakot at ayaw na nilang madamay pa sa gulong ito.

Parang bato na nakatayo si Laki matapos nitong muntik nang nawalan ng balanse dahil
sa lakas ng pagkakasuntok ni Lazarus. Hindi na nakahawak sa kanyang panga si Ruin
na parang nawala bigla ang sakit nang dahil sa suntok ni Lazarus.

They are tall but Lazarus was inches taller than the topless and wet two.

"Hindi ba kayo nag-iisip? Kasama niyo ang anak ko tapos magsusuntukan kayo?"
Lazarus' moderate and calm voice was more powerful than the a man that was
shouting. Mas nakakatakot kapag nagsasalita si Lazarus sa mababang boses kesa sa
sumigaw ito. "Pumasok na kayo bago ko pa basagin 'yang mga mukha niyo."

Hindi ko pa talaga lubusang kilala si Lazarus. Ngayon ko lang nakita ang ganitong
side niya. He's not strict when it comes to his brothers and cousins. Pero kapag si
Luzon na ang pinag-uusapan ay sobrang higpit nito.

Hindi pa nga nakakapaglakad ang dalawa nang lumabas si Law. Inilibot nito ang
kanyang paningin sa buong paligid at nakita ang mukha ni Luzon na umiiyak at
nakasandal na sa dibdib ko matapos ko siyang punasan at pinulupot ang tuwalya sa
kanyang maliit na katawan.

"What happened?" tanong ni Law sa seryosong boses pero mukhang hindi naman natakot
ang dalawa marahil ay dahil na rin sa natamo nilang sakit sa katawan.
"Ayos na, Kuya. Hayaan mo na sila," si Lazarus na ang sumagot bago ito naglakad
palapit sa kinaroroonan namin ng anak ko.

Pinainom ko ng tubig si Zon nang binigyan ako ng isang katulong ng isang baso ng
tubig.

Parang sinisinok ang anak ko habang umiinom siya ng tubig dahil sa pag-iyak nito
kanina. Natakot lang siguro.

"Are you okay now, baby? Huwag nang umiyak, okay? Sh..." I was comforting my son
when Lazarus sat beside me on the sun lounge and face his son.

Luzon's cheek and little pointed nose was red and even his puffy eyes. Mas lalong
namumula rin ang mamasa-masang labi nito.

"Luzon."

"D-Daddy..." little soft sobs was coming out from his lips as he reached his little
arms for his father.

Binigay ko si Luzon kay Lazarus nang kinuha niya ang bata na nakaupo sa hita ko.
Tumayo siya habang buhat niya si Luzon.

"Are you hurt, son?" concern was unbelievably in Lazarus plain voice.

"No po..." parang nagtapang-tapangan ang anak ko ngayong kaharap niya na ang
kanyang ama. "Ayoko na po magswimming, Daddy."

"Okay, do you wanna play Spiderman with Daddy instead of swimming?" nagbabaka
sakaling tanong ni Lazarus at parang ito na rin siguro ang paraan niya ng
pagpapatahan kay Luzon.

Luzon looks like he was about to cry again when he look at the pool and pointed the
part where Laki and Ruin was fighting.

"Spiderman drowned, Daddy..."

Kaya naman pala umiyak at nawala na sa kamay niya ang hawak niyang Spiderman toy
kanina. Hindi ko napansin agad kasi abala ako sa pagpapatahan at pagpupunas sa
kanya. Malungkot ang boses ng anak ko na parang namatayan ng aso.

"Okay, stay here with Momma, I'll rescue Spiderman," sabi ni Lazarus at ibinalik sa
akin si Luzon na medyo lumiwanag na ang mukha.

Lazarus removed his tee shirt and hang it on the backrest of the sun lounge then
dive into the pool as the water splash. Just like what I saw last night, his body
was toned and perfect.

Ilang segundo ang lumipas at naghintay lang kami ni Luzon sa pag-ahon ni Lazarus
ngunit umabot ang halos isang minuto nang hindi pa rin ito umaahon mula sa pool.

Nakita kong wala na sila Law, Laki at Ruin. Hindi ko namalayan ang pagpasok nila.
Lumapit sa amin ang isang katulong at binigyan ako ng isang puting tuwalya para kay
Lazarus at umalis din agad.

"Spiderman!"

Nawala ang namumuong kaba sa dibdib ko nang umahon na si Lazarus at hawak pa nito
ang laruan ni Zon.
Tumayo ako at binuhat ang anak ko nang nakatayo na sa harap namin si Lazarus. He
handed the Spiderman toy to Luzon while his other hand was combing his wet hair
backwards.

Kahit na mas matangkad siya sa akin ay nagawa ko pa ring isabit ang puting tuwalya
sa maskuladong balikat nito.

"I'll take care of Luzon and go take care of yourself," marahan kong sabi sa kanya
at nauna nang naglakad papasok sa loob ng mansyon, iniwan siyang basa at nakatayo
roon, sumunod naman sa akin ang isang katulong, 'yong laging nagbabantay at
nakikipaglaro kay Luzon habang wala ako.

The day had passed and the evening has come. Nakauwi na rin si Thomas Cavanaugh at
ang asawa nito but I haven't met them because I'm busy taking care of my son, so
supposedly my son would meet them first thing tomorrow.

"Bernadette? Pakibantay muna si Zon, I'll just take a shower," sabi ko sa katulong
na mukhang kasing edad ko lang.

"Yes, Miss," magalang na sabi nito at inaliw na ang anak ko, sinasabayan sa
nilalaro nito.

Lumabas na ako nang hindi nagpapaalam sa anak ko dahil alam kong hindi ako
makakaalis kapag nagpaalam pa ako.

Natigilan ako nang may nakitang isang babaeng sa tingin ko ay magkaedad lang sila
ng Mom ko in her early forties. Nakatayo ito at nakaharap sa pinto ng guestroom
kung saan ako nagsstay.

She's as tall as Ms. Lauren too. Wearing that rosy velvet dress and black pumps.
Her hair was brown and wavy, fine and beautiful.

Nagpatuloy ako sa paglalakad at lumapit sa kanya dahil mukhang ako yata ang
hinahanap niya.

"Good evening, Ma'am. I just wanna ask if-"

"Are you Calista Belmonte? The mother of my grandson?"

My eyes widened in shock. Agad din akong nakabawi sa pagkakagulat and gather myself
for this moment. I wasn't expecting this.

Even her voice seemed so perfect in her. She looks like a strong and brave woman
but graceful and presentable.

Kinakabahan ako at hindi ko alam kung bakit.

"Yes, Ma'am," pormal kong sagot dahil mukha itong pormal katulad ni Law at Lazarus.

I was tensed and uncomfortable when she looked at me from head to toe and back to
my face.

I haven't taken my shower yet.

"I'm Ysa Cavanaugh and I just want to tell you something, Ms. Belmonte," her voice
was smooth and soft, very feminine, her lips as red as blood and it gracefully form
the words.
I was out of words to say when she told me something I desperately wanted to do
before she left me speechless. It was like a warning.

"Stay away from my son."

...
makamundo

Chapter 20

Chosen

I know what to do now. I should have known this before. I should have hide Luzon
from his father if I only know that this would happen but I was confident to myself
that Lazarus don't care about Luzon so why do I have to hide my son? I was wrong
because he cared for Luzon now and it's too late to hide my son.

They're just too much. I could undergo the pain when I gave birth to my son but
this doesn't count. I wanted this to end.

Pupunta ako sa sinasabi nilang dinner. Hindi ko aatrasan ang pagkakataong ito. I
was so glad that Ysa Cavanaugh wanted me to stay away from Lazarus. Pero
kinakabahan pa rin ako dahil baka ay kukunin nila ang anak ko.

Lumipas ang araw at ngayong gabi na magaganap ang dinner sa isang malapit na
restaurant dito. Sa lahat ng tao rito sa loob ng mansyon ay si Ms. Lauren, Manang
Letecia at 'yong mga katulong lang ang may magandang pakikitungo sa akin.

I know the persons who will attend this dinner. Zacharias Cavanaugh, Lazarus,
Francesca and her parents then me. I wouldn't be afraid to face them because I've
had enough of their cheap attitude.

Sobrang taas ng tingin nila sa kanilang sarili. I was down because of Lazarus but
Ysa Cavanaugh just boasted my self-trust and I admit that she's the bitch type of a
woman.

"Momma! You look beautiful po!"

Lumapit ako sa aking anak nang narinig ko ang papuri nito sa akin. We're in the
guestroom and I was preparing myself for the dinner. Wearing a simple dark blue
dress that perfectly embraced the curves of my waist and black high heels. I didn't
tie my hair, the curls of it reach my elbows. Hinayaan ko itong nakalugay at simple
tignan.

"Momma loves you, baby. Huwag mo'ng kakalimutan 'yon ah?" I cupped his little face
and kiss his forehead.

He's wearing his pajamas and he requested that he wanted to sleep in my room so I
let him. I was waiting for Saul because he volunteered himself to look after Luzon
while I'm not here.

"I love you po, so much, much and much po, Momma. Sama po ako, Momma please?"
pagpupumilit niya ulit at kumapit sa braso ko.

Kaya naman pala nambola 'tong anak ko dahil gusto palang sumama sa akin. Kanina pa
siya namimilit at ayaw pahiwalay sa akin nang narinig niya mula kay Law na aalis
kami ni Lazarus ngayon.
Naiinis din ako kanina dahil dalawa na sila ni Lazarus na sunod ng sunod sa akin at
ayaw pahiwalay. Parang any time ay tatakas ako kaya pakiramdam ko ay binabantayan
nila ako.

"No, hindi pwede, baby. Mga adults lang ang pwedeng sumama," ang tanging sagot ko
kahit na gusto ko na talagang ipaliwanag sa kanya ang lahat pero hindi ko ginawa.
He's just a kid.

Hindi na ako bumaling sa may pintuan nang narinig ko ang pagbukas ng pinto. Narinig
ko ang dalawang pares ng mga yabag ng paa na pumasok.

"Luzon, you should take your sleep."

"Daddy, sasama ka po kay Momma? Gusto ko sumama po, Momma, please po," mahigpit pa
rin ang pagkakakapit ni Zon sa braso ko habang nakatingin sa likuran ko ang
nagmamakaawang kumikislap niyang mga mata.

"No, son. You'll stay here and sleep. Babalik din kami ng Momma mo," Lazarus' gruff
but calm voice was just right behind me.

"But Daddy-" "Sleep, Luzon."

Luzon pouted and released my arm. Tumalikod sa akin ang anak ko saka mabilis na
kumaripas ng tumakbo papunta sa kama ko at doon padabog na nagtalukbong ng kumot.

I saw Saul silently walk his way to the bed and sat on the side of it. Mukhang
problemado ang kanyang mukha na parang hindi niya alam kung ano ang gagawin niya sa
isang batang nagtatampo.

"Let's go, Calista," Lazarus pulled me by the waist. Iginiy niya ako palabas ng
kwarto at siya na mismo ang nagsara ng pinto, huli kong nakita na pilit pinapagaan
ni Saul ang sama ng loob ni Luzon.

I don't like it when I left and my son wasn't in good terms with me.

"Lazarus, huwag ka namang masyadong mahigpit sa bata."

"I'm not. Hinahayaan ko siyang maglaro, gawin ang gusto niya pero sa ganitong
sitwasyon ay hindi naman pwedeng lagi na lang nasusunod ang gusto niya," he voiced
out in an equal tone of voice. Sinasabayan niya ang bawat paghakbang ko habang
nakahawak pa rin sa bewang ko. He has long legs so I couldn't catch up if he'd walk
in a usual way he did. Isang hakbang para sa kanya ay dalawang hakbang na para sa
akin.

He has a point. I know that he's just trying to balance how to discipline Luzon but
I couldn't help but object. Nasanay ako sa sarili kong paraan na pagdidisiplina kay
Zon but I guess ay tama rin si Lazarus.

Lazarus was wearing is usual formal attire. 'Yong mga susuotin niya kapag may
appointment or meeting na pupuntahan. Usually, a three piece suit.

Hindi pa naman nakapatay ang mga ilaw sa mansion dahil hindi pa naman alas diyes ng
gabi at may iilang katulong pa rin ang nagpupunas at naglilinis but I couldn't ses
his cousins and brothers, even his uncles and aunts. Siguro ay nagpapahinga na.

Minutes of silence before we got out of the mansion and get in his luxury car that
was patiently waiting outside the mansion. Binuhay niya ang makina ng kanyang
mamahaling kotse at pinatakbo ito patungo sa malaking gate ng mansion.
"I'm expecting that you'll choose Francesca so I've prepared Zon for our ride back
to the city. Huwag ka ng mag-abala pa'ng ihatid kami, may bus naman," I started a
conversation as I focus my eyes outside. Looking at the lampposts that we've past
by.

"Fine," pagsuko nito na parang pinapaubaya na talaga si Zon sa akin. He was

focusing on the road, his arms were firmly holding the wheel. "I'll be joining you
in the bus."

"What?" bagsak ang mga balikat ko nang bumaling ako sa kanya, pinaasa lang pala
ako. "I thought you'll stay here? Hindi ba ay marami pa kayong aasikasuhin para sa
kasal niyo?"

He does wanted to be with Luzon. Have he changed his mind? I felt like he wanted to
take his responsibility and obligation as a father.

"I've never wanted to stay here, I just want to talk to my father about my son.
Hindi ko inakala ang tungkol kay Francesca," paliwanag niya kaya bumaba ang tingin
ko sa kamay niyang nakahawak sa manibela. Lumalabas ang iilang ugat nito sa kamay
na parang puputok na ito nang binanggit niya ang pangalan ng babaeng mahal niya.
"Kung gusto ko ma'ng pakasalan si Francesca, ayoko sa ganitong paraan. I don't want
an arranged marriage."

"Isa pa rin naman ang patutunguhan, Lazarus."

Ang dami niyang sinasabi pero isa rin naman ang gagawin niya.

Hindi na ulit ako kumibo at tumingin na lamang sa labas. Mas nanaig 'yong pagiging
desperada ko na mailayo ang anak ko sa mga Cavanaugh, I should be fighting for us.
Nakakapanghina lang kasi ang mga kalapastanganang ginawa ni Lazarus sa akin. I was
desperate to be with my son and I ended up, lost and dazed.

Wala na akong paki kung magagalit man si Lazarus. He couldn't get me undress
because Francesca was here. Ang sarap ng tulog ko kagabi dahil hindi tinantanan
niya na talaga ako.

The car stopped in front of an extravagant restaurant. Malapit lang ito sa lugar
kung saan nakahilera ang iba't ibang klase ng mansion. The owner was smart enough
to build a restaurant here even if it's not in the middle of the city. Mga
mayayaman din naman kasi ang nakatira sa 'di kalayuan ng restaurant na ito.

As usual may lumalapit na crew ng restaurant. Isang lalaki at halos magkapareho

lang ito ng uniporme ng mga waitress sa loob. The restaurant has a thick glass
wall, it was transparent that's why I was able to see what's inside.

Hindi ko na hinintay si Lazarus na pagbuksan ako ng pinto. Lumabas na ako agad,

wala akong ibang dala kung 'di ang pouch lang na may lamang cellphone at pera ko.

Lazarus gave his car key to the guy before he walk me inside the busy restaurant.
As usual, may mga bumabati kapag papasok ang costumer. I don't want to waste an
energy to smile so I remained my expression, serious.

Maraming mamahaling mesa at upuan, candlelights on the table, filthy rich costumers
with their most expensive suits and dress, the alluring scent of the food they
serve here. Lazarus and I headed to the middle where I could see a man talking to
the other three persons that has their back at us. They were sitting properly on
their seats like they were waiting for someone or us.
Bumaling sa amin ang lalaking sa tingin ko ay nasa mid forties na, nakasuot ito ng
damit na katulad ng suot ni Lazarus but my tie ang sa kanya while Lazarus didn't
wear any tie. Siya lang ang nakita ko since nakatalikod 'yong tatlo sa kinaroroonan
namin. Tumayo siya nang nakita si Lazarus kasabay din no'n ang pagtayo ng tatlo
niya pa'ng kasama.

'Yong dalawa ay sa tingin ko mag-asawa pero hindi ko talaga maiwasang mapatitig sa

babaeng nakatingin sa kamay ni Lazarus na nakahawak sa bewang ko.

It was indeed Francesca Vicedo Costales. She's wearing a kind of dress that I
couldn't afford, a fine white long sleeves fitted dress. She looks conservative and
her straight hair was tied back in a ponytail. Same as me, nakasuot din siya ng
black high heels. It was obvious that she applied a light makeup on her face.
Maputi at makinis tignan ang kanyang kutis na mas lalong nagpapatingkad ng kulay ng
kanyang damit. Her pink lips was glossy and her sexy eyes looks hypnotizing. Mukha
rin siyang palaban sa unang tingin pa lang.

So this was Lazarus' type. Conservative women.

Ayokong magsayang ng lakas upang ngumiti kaya hindi ako ngumiti. Pero ang saya sa
pakiramdam na halos magkasingtangkad lang kami nito. Hindi ko masasabing
conservative ako dahil usually noong wala pa si Zon, madalas akong matutulog na
underwear lang ang suot ko, madalas din ako sa gym wearing sweatpants and sports
bra. Ako 'yong tipo ng babae noong high school na alipores ng isang queen bee.

Thanks to Ysa Cavanaugh. I've been thinking the whole night 'til I got back myself.
I wonder kung anong ugali ni Kry? 'Yong nakababatang kapatid nila Lazarus.

"Father," Lazarus acknowledge his father when we stop in front of their table.

"Jonas, this is my son, Lazarus. Lazarus, this is Jonas Costales and his wife Rain
Vicedo Costales."

Lazarus just took one step forward but didn't let go of my waist. Nakipagkamayan
siya sa lalaking nagngangalang Jonas Costales at tumango lang sa asawa nito. Jonas
Costales looks like in the same age of Zacharias Cavanaugh. Matanda na ngunit may
hitsura pa rin.

"And... Their daughter, Francesca Vicedo Costales," mas malalim ang boses ni
Zacharias Cavanaugh compared to Lazarus and Law.

Palagi ko talagang nahuhuli ang mga mata ni Francesca na sumusulyap sa kamay ni

Lazarus sa bewang ko. Si Jonas Costales naman ay mariing nakatingin sa akin na
parang pinag-aaralan ang mukha ko but I didn't pay much attention to them.

The Costales. I haven't talk to my Mom about them.

Umangat ang tingin ko kay Lazarus at nakitang gano'n pa rin ang ekspresyon sa mukha
nito. Hindi man lang ngumiti o kahit ano.

Hindi ko mabasa kung ano ang iniisip niya. Akala ko kapag nagkita na sila ulit ni
Francesca ay babalik siya sa dating siya pero bakit parang hindi naman? Gano'n pa
rin ang mukha niya, kalmado at parang walang ibang iniisip.

He stared at her and just gave her a nod and Francesca returned a single and gentle
nod too. Bumaling si Lazarus sa kanyang ama na magkaiba sa hitsura ni Thomas at
Augustus. If Augustus looks like Laki and I think Thomas is just the chill man like
Daumier then itong nasa harap ko ay pinaghalong Law at Lazarus.
"Father, this is Calista Belmonte and I assume that you've heard news about my son.
She's the mother," Lazarus introduced me in front of them.

Kahit na maraming kumakain na mga mayayaman dito ay parang nawala sila sa paligid
nang dumapo ang mga mata ni Zacharias Cavanaugh sa akin.

"Calista meet my father, Zacharias Cavanaugh."

Nakakapanindig balahibo ang paraan ng pagtingin sa akin ng ama ni Lazarus, mukha

siyang napahiya sa mga kasama niyang Costales pero mas pinili niyang mahinahon na
nagsalita at pinaupo na kaming lahat. Ni hindi niya ako hinintay na magsalita.

Lazarus sat beside me. The table was circular so there was no angle or sides to
sit. Katabi ni Lazarus ang kanyang ama at nasa tabi naman ng kanyang ama ang mag-
asawang Costales. I was sitting next to Francesca. Siguro kung wala ako rito ay
magkatabi na sila Francesca at Lazarus since I'm sitting between them.

There's a menu resting on the table at the side of our plates. I didn't ordered for
myself, si Lazarus ang pumili sa kakainin ko.

When the dinner was served by a waiter, Zacharias Cavanaugh spoke.

"Have I told you about the girl you'll be engaged with, Lazarus?" panimula ni
Zacharias Cavanaugh, his dark aura never left the table.

"Yes father and I was nineteen years old that time," walang nababakas na takot sa
baritonong boses ni Lazarus nang sumagot ito.

"I was referring to Francesca Vicedo Costales. I told them the news about the
unexpected exposure of your son, I thought that they're going to cancel this but
the young lady insisted to marry you, son. You should be happy," matipid na ngumiti
si Zacharias Cavanaugh sa banda ng mga Costales nang nagsalita siya at kinausap ang
kanyang anak.

"That's... Nice," Lazarus was staring at Francesca as the words came out from his
mouth. Halatang napipilitan lang itong makitungo ng mabuti sa kanyang ama.

"I asked Francesca if it's okay to her to take care of your son and she said yes."

Alam ko na kung saan papatungo ang usapang ito. Nilingon ko si Francesca na nasaa
tabi ko at tahimik lang na nagmamasid sa kasama namin dito sa mesang 'to.

"I have known that this will happen, Sir," singit ko at alam kong hindi tama itong
magsasalita ako nang hindi kinakausap pero huli na nang tumingin si Zacharias
Cavanaugh sa akin. "You will take my son away from me, in purpose of what? Pretend
that my son was hers?" I said referring to Francesca before I continue. "To protect
your name and reputation? Correct me if I'm wrong."

I was sick of being looked down by someone. Kahit magalit man sila o ipadedemanda,
wala akong pakialam.

The deadly look that Zacharias Cavanaugh gave me was insufferable and I know that I
couldn't breathe now. I couldn't breathe evenly because of the anger that's
building up inside me.

I've suffered enough.

"Calista," tawag sa akin ni Lazarus na parang pinipigilan ako sa kahibangan ko.

I blew out an air because of frustration and turned my head to look at Lazarus.
"What Lazarus? Gano'n na lang ba? Have you forgotten what you promised? Ang sabi
mo, hindi mo ilalayo sa akin ang anak ko."

Ni hindi ko tinapunan ng tingin si Jonas Costales na ngayon ay nakatitig sa akin.

His wife was just silently watching us. Mukhang pamilyar ang mukha nito para sa
akin dahil sa isa itong Vicedo.

"Then my son should marry you, Ms. Belmonte if you want to be with my grandson."

"But Tito Zach-" Francesca was silenced by her father with just a single look.

Pakiramdam ko ay may alam si Zacharias Cavanaugh sa mga nangyari sa pagitan ni

Francesca at Lazarus.

"I'll let my son decide," confident ang boses nito na parang alam niya kung ano ang
magiging desisyon ni Lazarus.

Kanina pa tahimik si Lazarus at hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip nito.

Ni hindi pa namin nagalaw ang mga pagkaing nakahain dito nang dahil lang sa usapang
ito.

"I don't need to marry him, Sir. I have the rights to be with my son," panindigan
ko rito nang hindi umiiwas ng tingin sa kanya.

"Ms. Belmonte-"

"Father. Stop."

May sasabihin pa sana si Zacharias Cavanaugh ngunit hindi niya iyon natuloy nang
dahil sa boses ni Lazarus. It was strange because I've never heard him in that kind
of voice. It was calm though I could feel the anger.

Zacharias Cavanaugh just raised a hand in front of Lazarus like he's making him
silence. "It's either, my son will marry you or marry her," aniya na tinutukoy si
Francesca na katabi ko ngayon.

"I said stop."

Pareho kaming natigil ang pinag-uusapan namin nang tumayo si Lazarus at hinarap ang
kanyang ama. May iilang mayayamang kumakain dito na napapatingin na sa direksyon
namin ngunit may iba pa rin namang hindi nakakapansin.

Nakatingin lang kami kay Lazarus at hinihintay ang kanyang sasabihin.

"If I choose Calista, there's a big possibility that I would end up like you and
Mom," Lazarus was talking to his father, voice was stern. He never left his dark
eyes.

Nakita ko kung paano ngumiti si Zacharias Cavanaugh at tumango. Sumasang-ayon sa

sinasabi ng anak. I know why he did this, he wanted Lazarus to marry the woman that
he love and that's Francesca. Ayaw nitong matulad ang anak sa sarili na
pinagsisisihan ang nangyari.

"I know you would say that, son," Zacharias' voice was proud and pleased. Happy to
hear those words from his son.

Napayuko ako at napakagat sa aking pang-ibabang labi habang nakatingin at

pinagmamasdan na lamang ang iba't ibang klaseng kutsilyo, kutsara't tinidor na
nakalapag sa mesa.

Alam ko naman na ganito ang mangyayari. Pinipilit kong isantabi ang kakaibang
nararamdaman ko, galit lang 'to.

"I'm not finish yet, father."

Hindi ko na ibinalik ang aking tingin kay Lazarus dahil wala rin naman akong
napapala rito. Kasinungalingan na lang lahat ng sinasabi nito.

"If I choose Ms. Francesca Costales then my son would never forgive me," I could
hear pain in Lazarus calm but harsh voice. "Have you ever thought of us when you
choose to stay with Lace?"

"Watch your words, Lazarus."

Napatayo na rin si Zacharias Cavanaugh na parang napuno na at nauubusan na ng

pasensya.

"Cancel this arranged marriage. I won't marry anyone," ngayon ay nawala na ang
galang sa tono ng boses nito. Mukhang napipilitan lang talaga siyang gumalang sa
kanyang ama kanina.

"Laz..."

I shifted my gaze from the utensils to Francesca. She stand up, same as her parents
too. Ako na lang ang nag-iisang nakaupo na pinapanood sila.

"Lazarus!" tumaas ang tono ng magaspang na boses ni Zacharias Cavanaugh.

Lazarus' eyes was like an empty black hole. He turned into someone callous, showing
no sympathy for his father. Kalmado pa rin ang postura nito kahit na mukhang
nauubusan na ng pasensya ang kanyang ama.

"Ganito, Dad. Ganito ang mangyayari sa anak ko kapag pinili ko ang pansariling
kasiyahan ko," his voice was dangerously low and as rough as his father's. "My son
would not respect me."

"Ako pa rin ang ama mo, Lazarus!"

I heard that line in many dramatic movies. Iba pa rin talaga kapag nasaksihan ito
sa totoong buhay. Nakakatakot ang galit sa mukha ni Zacharias Cavanaugh na parang
ilang minuto na lang ay puputok na ang mga ugat sa leeg niya.

"Lumaki akong walang kinikilalang ama," Lazarus shook his head in disappointment,
eyes were calm but I could see the ranging anger deep inside it. "Bakit? Dahil
nagpapakasaya ka kasama ang kabit mo."

All heads turned to us when Zacharias Cavanaugh pulled his son by the collar.
Narinig ko ang boses ni Jonas Costales na parang pinapakalma ang kaibigan nito.

Marahas na hinawi ni Lazarus ang nanginginig na kamay ng kanyang ama dahil sa

sobrang galit at umatras nang naitanggal niya na ang mga kamay nito sa kanyang
damit.

"I'm sorry but I'd rather choose my son."

I haven't even recovered from the shock when Lazarus grabbed my arm and pulled me
up from sitting on the cushioned chair. Dinig ko ang pagtawag ng kanyang ama sa
kanya nang hinila niya ako palabas ng restaurant. I flinched when I looked at his
large hand gripping my lean arm and he was dragging me. Muntik na akong natalisod
nang pababa na kami ng restaurant at pakiramdam ko mababali 'yong heels ng suot ko
kapag hindi pa kami titigil.

"Lazarus, wait," I was catching my breath as I tried to withdraw my arm from his
grip.

Nakita ko ang lalaking binigyan niya ng susi ng kanyang sasakyan na lumapit sa amin
at ibinalik kay Lazarus 'yong susi. When we finally reached his luxury car, he
opened the door of the front seat and push me in.

Hindi na ako umangal at pumasok na lamang. Nasaksihan ko lang naman ang sagutan
nila ng kanyang ama, hindi ko alam na gano'n na lamang kalaki ang galit niya.

He was silent when he drove back to the mansion. Pinagbuksan agad kami ng gates ng
mga guard na bente kwatro oras na gising, may shift 'yan sila. Lumabas ako nang
lumabas siya pero hindi pa nga ako nakakalayo sa sasakyan upang pumasok na sa loob
ng mansyon ay hinawakan niya na naman ang braso ko papasok. He left the car in
front of the mansion, didn't even bother to park it inside their garage.

I know this. He didn't chose me, he chose Luzon because he'll want to prove
something to his father. Parehong mali kasi kapag pinili niya akong pakasalan o 'di
kaya'y si Francesca ang papakasalan niya. Wala akong ibang masabi sa desisyon niya,
ni hindi ko ito inasahan.

Madilim na sa loob ng mansyon at ang mga ilaw na kulay dilaw na lamang ang
nakabukas. Kumunot ang noo ko nang nakitang binuksan niya ang kuwarto ni Luzon at
hinila ako papasok. Kasabay ng pagsara niya sa pinto ay ang paghila niya sa
dalawang braso ko at idinikit ako sa nakasarang pinto. Madilim din dito sa loob ng
silid ng anak ko.

I was stunned when he crashed his soft hot lips on mine. Violently invading my
mouth with his glorious and rabid tongue. His large hands hold a grip of my hair at
my nape as he deepen the burning kiss. I felt him aggressively suck my lower lip.

I can't move my lips and even my head. Sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa batok
ko.

When he got satisfied of it, he pulled back but there's still no distance between
us. Pinagdikit niya ang mga noo namin habang siya ay nakapikit pa rin at ako ay
hinihingal. Hindi makapaniwala sa mga nangyari. Kahit na nailayo niya na ang
kanyang mga labi sa akin ay ramdam ko pa rin ang nagbabagang init sa mamasa-masa
kong labi.

My lips was swollen and I couldn't even move it. Parang natrauma ito sa nangyari at
hindi pa rin nakabawi sa kuryenteng dumadaloy doon.

Nang napakalma ko na ang paghinga ko ay minulat ni Lazarus ang kanyang mga mata
ngunit magkadikit pa rin ang aming mga noo nang nagsalita siya sa medyo napapaos na
boses.

"Let's pack our things and go to the bus terminal. I wanna go home."

...
makamundo

-
Chapter 21

Sleep

Naabutan naming gising pa si Luzon at si Saul ang nakatulog sa tabi nito. Nagising
lang si Saul nang narinig niya ang boses ni Lazarus at doon sila nag-usap sa labas.
Kinuha na namin sa kwarto ni Zon ang kanyang mga gamit at ako na mismo ang nag-
impake nito kasama ang mga gamit ko.

I didn't bother to change my clothes and my son too. I just let him wear his black
hoodie to keep him warm when we go outside. The night was deep and it was colder
now. Everyone in the mansion was asleep except for the guards at the gate.

"Come here, son," tawag ni Lazarus sa kanyang anak nang pumasok siya rito sa loob,
agad namang lumapit sa kanya si Zon at gustong magpabuhat. Lazarus' eyed my dress
and scowled at the sight. "Calista, ihahatid tayo ni Saul sa bus terminal. You
should change your clothes."

"Why don't we use your car instead?" tanong ko ngunit kinuha ko na lamang ang isang
jeans at hoodie mula sa inimpake ko.

"It's not my car. It's from my father. I left my car at the parking lot of my condo
building," sagot niya sa boses na kahit tinatawag niya itong ama ay parang wala pa
ring respeto sa kanyang kalmadong tinig.

Naiintindihan ko at ito rin naman ang plano ko kapag aalis na kami ni Zon dito.
Sasakay na lamang kami ng bus pero hindi ko inakalang sasama si Lazarus sa amin. We
could just borrow a car from his cousin but he didn't. Siguro ay ayaw niya ring
magmaneho dahil gabi na at kapag magbubus na lamang kami ay may oras pa siya upang
matulog instead na magmaneho.

Nagbihis na ako at gano'n din naman si Lazarus, hinintay nila ako sa labas, mabilis
lang akong natapos kaya lumabas na kami ng mansyon at nakita si Saul na nakasandal
sa bagong nakaparkeng kotse sa harap ng mansyon at humihikab pa ito. Siguro ay siya
na rin ang nagbalik sa kotse ni Lazarus na galing sa ama nito sa kanilang garage
dahil hindi ko na ito makita.

The four of us were both wearing our hoodie as we get inside Saul's car. Sa front
seat umupo si Lazarus at si Saul naman sa driver's seat, nasa backseat naman kami
ng anak ko.

"Laz, anong sasabihin ko sa kanila kapag hinanap kayo?" importanteng tanong ni Saul
dahil mukhang gano'n naman talaga siya. Nagsasalita lang kapag importante at
kinakailangan.

"Sabihin mo na hindi na ako babalik," makahulugang sagot ni Lazarus bago pinaandar

ni Saul ang kotse at pinatakbo na ito.

Nakaupo ang anak ko sa aking hita habang yakap ko ito hanggang sa huminto ang
sasakyan sa bus terminal at sakto namang may papaalis ng bus pabalik sa syudad.
Medyo marami rin ang tao rito ngunit hindi katulad sa umaga na sobrang daming
sasakay.

"Salamat, Saul," mahina lang ang boses ni Lazarus ngunit dinig kong sinsero siya sa
kanyang sinabi at lumabas na ng kotse saka kami pinagbuksan ng pinto ni Zon.

Lumabas din si Saul at siya na ang naglabas ng suitcase namin mula sa baggage
compartment ng kotse.
"Mag-ingat kayo," paalam ni Saul nang pumasok siya ulit sa kanyang kotse at
pinaandar na ang kanyang sasakyan.

"Bye bye po, Uncle Saul," Luzon waved his small hand up and down while his other
arm was around my nape and his head was leaning on the lower part of my shoulder.

Saul nodded before driving his way back to the mansion.

Lazarus was holding the handle of the suitcase and his other hand was locked on my
waist again.

Naglakad na kami palapit sa isang bus at pumasok doon. May driver at 'yong
conductor naman na babae ngunit mukha itong tomboy dahil sa panamit nito with
matching cap.

We occupied the two seats just in the middle of the row. Pinaupo ako ni Lazarus sa
upuan na nasa gilid ng bintana at siya naman sa tabi ko matapos niyang inayos ang
suitcase namin. As usual ay prenteng nakaupo ang anak ko sa aking hita.

"Momma, this car is so huge po," naaaliw na naman ang anak ko sa paligid nito.
Hindi mapakali ang mga mata sa sobrang kakatingin sa kabuuan ng bus.

This was his first time riding a bus.

"It's not a car, baby. It's a bus," pagtatama ko sa sinabi nito and his red small
lips turned into an O.

"Daddy," bumaling siya sa kanyang ama na ngayon ay parang nakapagrelax na rin sa

kinauupuan nito. "Can you buy a bus po?"

Lazarus turned his head to Luzon, his back was leaning against the comfortable
backrest of the seat, hands were inserted in his black hoodie's pockets in front.

"Yes, son," he answered, certain of it. Lumipat ang paningin niya sa akin at
nginuso ang nakalugay kong buhok na tumatakip sa aking leeg. "Tie your hair."

I just rolled my eyes but I still obeyed. Buti na lang ay may dalawang elastic band
sa wrist ni Zon kaya ginamit ko na lang 'yon pantali sa buhok ko.

"Daddy, uuwi na po tayo?" tanong ni Luzon sa kanyang ama na pinapanood lang akong
magtali ng buhok ko.

"Yes, we're going home," parang may mas malalim na kahulugan sa sinagot ni Lazarus
kay Zon at nang natapos ako sa pagtali ng buhok ko ay saka pa siya bumaling sa
kanyang anak.

Luzon's shoulder slumped down and his little face saddened. "Hindi pa po ako
nakapag-bye bye kay Uncle Law tapos kay Tito Laki at at-uhm? Sa kanila po lahat,
Daddy..." parang nahihirapan na sa pag-aalala ng mga pangalan si Luzon kaya nilahat
niya na lamang.

"It's okay, son. We will attend the family reunion next month," he announced. His
voice was smoky and deep, even his eyes looks tired.

"What's family re onion po?"

"It's reunion, son," Lazarus chuckled at the curious look of his son. "All
Cavanaugh family members will be there and maybe including their family friends,"
he explained, detailed and simple just to make Zon fully understand what he meant
to say.

I didn't realized that I was staring at him as he answered the simple questions of
his son, not until he glanced at me and caught me. I avoided his strict gaze and
just look outside.

Nang napuno na ang bus ay umandar na ito at sa kalagitnaan ng pagtakbo nito ay

nangongolekta naman ng pambayad ang babaeng conductor. The bus was air-conditioned
and there's a television in front so the passengers won't get bored. Mas mahal ang
babayarin namin kesa sa mga regular na bus lang.

Si Lazarus na ang nagbayad at binigyan pa ito ng maliit na papel, it's just

something a reminder that we've paid our ride here.

Isang oras din nagkuwentuhan ang mag-ama hanggang sa nakatulog si Zon sa dibdib ko
at mahigpit pa itong nakayakap sa'kin. I looked up at Lazarus, his eyes were calmly
closed, face down and hands remained inside his pockets.

Ilang minuto na rin siyang nasa ganyang posisyon at mukhang nakakangalay ito
tignan.

I looked down at my son that was comfortably leaning against my chest and clutching
my sleeves with his cute hand.

Napatingin ako sa orasan ng aking cellphone at nakita ala una na ng madaling araw.
Sa tingin ko ay alas tres o alas kuwatro ng madaling araw pa kami makakarating sa
syudad.

Napatingin ako sa aking balikat nang naramdaman kong parang nadagdagan ang bigat sa
aking katawan.

It was Lazarus' head comfortably leaning on my shoulder.

Ginawa na akong unan ng mag-ama.

Hinayaan ko na lang dahil mukhang pagod na pagod siya kahit na mabigat ang ulo
niya. Nanatili akong gising at hindi na natulog. Inaaliw ko na lang ang sarili ko
sa mga lugar na nadadaanan ng sinasakyan naming bus kahit na ramdam ko ang malambot
na buhok ni Lazarus na marahang tumatama sa leeg ko.

Habang nakatingin sa labas ay biglang pumasok sa isip ko si Mr. Jonas Costales at

si Ms. Lauren. Mukhang pareho lang kasi sila ng inaakto noong una nila akong
nakita. Si Francesca naman ay parang siya pa 'yong naghahabol kay Lazarus ngayon.

Parang may mali talaga. Sana ay hindi tama 'tong kutob ko, sana ay nagsasabi si
Lazarus ng totoo.

Francesca was kinda familiar to me but I couldn't really find in my memory were I
saw her before. Bumaba ang tingin ko sa maamong mukha ni Lazarus. Maamo at kalmado
naman talaga ang mukha niya kahit hindi siya natutulog, nakakatakot nga lang ang
ugali.

Maybe after two or three months he'd propose to Francesca? Ayaw niya kasi sa
arranged marriage.

Naalala ko na naman ulit ang mga magulang ko. My Mom's sister, my aunt to be exact
and she's living in a province but I haven't met her. 'Yon lang ang sinabi ng Mom
ko noon. My middle name is Fortaleza which is ang last name ng Mom ko noong dalaga
pa lang siya. Wala rin akong alam sa side ng Dad ko and I don't what his middle
initial means since nine years old pa lang yata ako ay pumunta na siyang abroad and
after four years ay sumunod ang Mom ko at iniwan ako sa guardian ko. 'Til they
decided to migrate in Canada and I was supposed to be there too when I turned
seventeen but it was delayed because Luzon just come out of the picture.

"What are you thinking?"

I almost jolted on my seat when I felt a soft and quick touch of lips on my neck
and hearing Lazarus' husky voice.

Lahat ng nangyari bago kami pumunta sa mansyon ay bumalik sa isip ko.

"Magtatrabaho na ako, Lazarus," sagot ko sa kanya kahit na hindi naman iyon ang
iniisip ko. I should focus in this problem, matagal na 'to at hindi ko pa rin
nagagawan ng solusyon.

"Hindi ka na babalik sa club na 'yon, kinausap ko na si Kuya," tutol nito bago

umayos ng upo at sumandal ulit sa kinauupuan niya. "It's up to you if you want to
work in my company or work in nothing."

Anong binabalak niya at gusto niya akong magtrabaho sa kanyang kompanya? I think
he's up to something.

He stretched his neck to the side like he's giving it an exercise. Nakatingin pa
rin siya sa akin habang ginagawa 'yon. I couldn't help myself but take a glimpse of
his veins slightly appearing at the crook of his neck.

Umiwas ako ng tingin at huminga ng malalim.

"Kailan ka ba titigil, Lazarus?" mahina lang ang pagkakasabi ko dahil nakasandal si

Luzon sa dibdib ko, baka ay maistorbo ko pa ang mahimbing na tulog nito. "Hindi
kami titira sa puder mo kaya kailangan ko ng trabaho."

Kahit na nakaupo kami ay mas matangkad pa rin siya sa akin. Hanggang leeg niya lang
yata ang ulo ko.

"Gusto kong tumira ang anak ko sa puder ko, Calista," sabi niya at tumingin pa kay
Zon na ang sarap ng tulog at nakasandal sa dibdib ko.

I brushed my fingers through Luzon's hair that's as soft as his father's. My son's
head moved against my hand like he wanted me to brush his hair more, I granted what
he wished for. Kahit sa pagtulog ay ramdam niya ang presensya ko.

"That doesn't mean that I have to live in with you too," I said, staring at my son.
Pinagpatuloy ko ang pagsuklay ng aking mga daliri sa buhok ng aking anak bago
tumingin kay Lazarus na ngayon ay pinagmamasdan lang kami habang komportable itong
nakasandal sa upuan niya. "Pwede naman nating pag-usapan 'to, Lazarus. Pwede namang
gawan natin ng schedule kung saan titira ang anak ko."

Sumama ang timpla sa mukha niya na parang hindi sumasang-ayon sa gusto ko. Hindi
talaga.

"Wala ka namang ibang mapupuntahan bakit ayaw mo na lang manatili sa condo ko?" he
was looking over me and not planning to let go of break the contact as his eyes
held mine. "I could provide anything you need and everything that my son wants."

Saka lang naputol ang tingin ko sa kanya nang inilibot ko ang aking paningin sa
loob ng bus. Majority of the passengers here were sleeping and the rest was busy
with their phones.

"Alam mo, Lazarus? Kung makapagsalita ka ay parang hindi mo sinabi sa akin noon na
ayaw mo nang makita ang pagmumukha ko," sabi ko sa mas mahinang boses ngayon, sapat
na upang kaming dalawa lang ni Lazarus ang makakarinig. "Tutal ay mukha naman akong
bayarang babae, bakit ayaw mo na lang akong paalisin sa condo mo?"

I set my eyes back to his calm one. He's really good at controlling himself. The
smooth expression on his face showed lot of restraint.

"Hahanapin ka naman ng anak ko kaya anong magagawa ko?" dahilan nito. His voice was
rough, the complete opposite of his expression.

Akala ko talaga ay nagbago na siya dahil mukhang gano'n kasi ang mga pinapakita
niya pero ngayon ay parang hindi naman. Hindi talaga. Hindi pa rin nagbabago ang
paningin niya sa akin. Ako pa rin 'yong maruming babae noon.

"At ngayon ay may pakialam ka na kay Zon," I sighed, getting confused and unable to
think straight.

"Pagbabayaran ko lahat, Calista. Sobra sobra pa kaya dapat lang na suklian mo'ko,"
his stern voice never fail to make my legs tremble. His words were like a riddle or
something related to logic.

Hindi ko talaga siya maintindihan. Pagbabayaran niya lahat ng mga araw na nagkulang
siya sa anak ko? Bakit kailangan ko pa itong suklian?

"Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko, Lazarus," naririnig ko sa sarili kong
boses ang pagsuko sa usapang 'to. "We'll probably stay in your condo for weeks.
Hindi kami magtatagal doon ng anak ko."

Ayokong magtagal sa condo niya dahil baka pagkakamalan na kaming maglive-in partner
nito.

Kapag nakausap ko na ulit si Irithel o 'di kaya'y si Ashley ay hahanap na talaga

ako ng paraan upang makaalis kami ng anak ko sa puder ni Lazarus nang hindi
nahihirapang isipin kung saan kami titira. I know that Luzon would surely find his
father but I have to do it. Hindi lang para sa kanya, kung 'di ay para na rin sa
akin.

I should protect myself from him. Ako rin naman ang masasaktan kapag pinagpatuloy
pa namin 'to. It's just pure lust, 'yon lang ang namamagitan sa amin.

"Prepare yourself then. Sa oras na makapasok na kayo sa loob ng condo ko, maaaring
magbago pa ang isip mo," parang nagbabanta ang malalim niyang boses bago
isinalampak ang likod ng ulo nito sa headrest ng upuan.

Gano'n pa rin ng posisyon niya. Nasa loob ng bulsa ng hoodie niya ang kanyang mga
kamay, kalmadong-kalmado.

Napahigpit na lamang ang pagkakayakap ko sa anak ko at marahang isinandal ang aking

baba sa ulo nito.

Dalawang oras ang nakalipas bago kami nakarating sa syudad at bumaba ng bus. May
iilang taxi na nag-aabang sa labas ng bus terminal kaya nilakad na lamang namin ang
daan palabas. Tulog mantika pa rin si Zon kaya si Lazarus na ang kumarga nito. I
insisted na ako na lang ang hahawak ng suitcase ngunit ayaw niya. Para namang hindi
siya nahihirapan sa ginagawa niya.
Madilim pa rin dahil alas tres pa lang ng madaling araw at mas maginaw na 'yong
paligid.

"Kumapit ka sa braso ko," biglang utos nito habang nakatingin sa 'di kalayuan na
may iilang bus na nakapark sa gilid. Isang grupo ng mga lalaki ang nakatingin sa
amin.

"I don't need to, kaya ko na ang sarili ko," sabi ko at nasa gilid niya lang, sa
banda kung saan buhat niya ana anak ko dahil sa kabila ay hila niya ang suitcase.

Hinila ko ang hood ng anak ko at isinuot ito sa ulo niya. Nanlalamig kasi ang
pinkish na pisngi nito at nakasandal pa ang gilid ng ulo niya sa balikat ni
Lazarus.

"Calista, huwag mo akong subukan," may pagbabanta na naman sa kalmadong boses nito.

I've just rejected him to hold on his arm. Nasaktan 'yong ego niya.

Ayokong pahabain pa ang usapang 'to kaya naglakad na ako sa kabilang gilid niya at
kumapit sa kanyang braso gaya ng gusto niyang mangyari.

I could feel his muscles flexed underneath his sleeves as I hold on to it.

Ang taxi driver pa mismo ang naglagay ng dala naming suitcase sa baggage
compartment ng kotse nang nakita niya ang halaga ng perang ibinigay ni Lazarus sa
kanya.

Mabilis lang ang pagtakbo ng kotse hanggang sa nakarating na kami sa condo ni

Lazarus.

Binihisan ko si Zon habang mahimbing itong natutulog sa kanyang kwarto. Hindi pa

rin maalis sa isip ko ang mga nangyari noon dito. Nandidiri pa rin ako pero at
least ay pinalitan na ang sheets ng kamang 'to.

Walang pinagbago ang condo niya. Malinis pa rin katulad noong iniwan namin ito
noong isang linggo.

I closed my eyes when I heard the door opened and followed by a heavy footsteps. I
opened my eyes and looked at the doorway to see Lazarus walking in, shirtless and
just wearing a dark green short pants. He changed his clothes.

Tapos na ako sa pagbibihis kay Zon sa bagong pajamas nito at ito na naman si
Lazarus. Ni hindi ako nakaidlip kanina at gusto ko ng matulog.

"Let's rest, Calista."

Huminga ako ng malalim bago hinalikan ang anak ko sa kanyang noo at lumabas na ng
kwarto nang hindi nililingon si Lazarus dahil alam ko rin namang nakasunod ito sa
akin. Diretso lang ang paglalakad ko papunta sa kabilang kwarto at pumasok.

I changed my clothes inside the bathroom at hindi niya na talaga ako mapipigilan na
pumasok sa loob ng banyo. Inalis ko na rin ang tali sa buhok ko at hinayaan itong
nakalugay. Paglabas ko ng banyo ay nagulat ako nang nakita si Lazarus na nakahiga
sa malaking kama niya. Ginawa niyang unan ang kanyang mga kamay na nasa likod ng
kanyang ulo kahit na marami namang kulay puting unan sa kama.

Don't tell me that he's going to sleep here? Simula noong araw na natulog ako sa
loob ng kuwartong 'to ay hindi na rin siya natutulog dito dahil madalas ay abala
siya sa kanyang trabaho.
"What are you doing here?"

"This is my room," sabi niya habang naglalakbay ang kanyang mga mata sa suot kong
damit. "Shouldn't I be here?"

"Lumabas ka na, Lazarus. Matutulog na ako," seryoso ang boses ko at alam kong kung
makapag-utos ako sa kanya ay parang pag-aari ko ito.

I was wearing a thin shorts, sobrang maikli ito na masyadong exposed ang mga hita
ko tapos tank top and I didn't wear bra whenever I sleep. Pakiramdam ko kasi ay
nahihirapan akong huminga kapag natulog akong may suot na bra.

"I'm tired and I wanna sleep here," he yawned and hug one pillow at his side.

Anong oras na ba? It's 4am.

"Tatabi na lang ako kay Zon," sabi ko at naglakad na papuntang pinto ngunit akmang
pipihitin ko na 'yong doorknob nang isang malaking braso ang sumakop sa tiyan ko at
hinila ako palayo ng pinto.

May kung anong pinindot siya sa pader kasabay no'n ay ang pagdilim ng paligid
except sa ilaw ng lamp na nakapatong sa nightstand. Pero madilim pa rin.

Naghaharumentado sa bilis ng tibok ang puso ko. Pinaghalong kaba at inis ang
nararamdaman ko.

I could feel the tip of his pointed nose gently pressing against my ear, nuzzling
on my hair.

"Tatabi ka sa akin."

...
makamundo

Chapter 22

Dome

Lazarus' office looks the same, neat, simple and didn't have much of things
displayed. I didn't even expected that he's not going to use the private elevator
exclusively for Cavanaugh family only. We used the same elevator of the employees
here. They were dumbfounded and shaking when they greet Lazarus in the elevator.
Giving him enough space to stand in the middle of the elevator as they stick
themselves in the corner like their body was forever glued there.

They were even wondering who's the little boy in the arms of Lazarus and I couldn't
even stand as they eyed me. I didn't know what to act because my son always wanted
his father to carry him.

Thankfully, my son was silent in the elevator until we've arrived in Lazarus'
office floor.

The outside of Lazarus' office, there were cubicles with desk in a row, papers and
there were even computers or laptops on it. It's for the employees. I think every
floor has different department.
"Daddy, sabi mo po maraming toys dito?" sabi ng anak ko at inabot ang kanyang kamay
sa harap ng glass desk ni Lazarus. He even tiptoed, craning his little neck to take
a look of his father that was sitting on the swivel chair.

Abala sa kanyang laptop at pagbabasa ng mga papel sa puting folders si Lazarus

habang nasa kanyang harap ng mesa naman ang kanyang anak.

"Pupunta tayo ng mall pagkatapos ng work ni Daddy, okay?" parang nangungumbinsi ang
boses ni Lazarus at saglit na sumulyap kay Zon. "We'll buy you toys."

Luzon pouted his red glossy lips and walk around the table to go to Lazarus.

"Pero Daddy gusto ko po ng toys now po," pagpupumilit nito at hinihila pa ang
sleeves sa damit ni Lazarus habang nakatingala sa kanya. Nangungulit na naman,
napapikit ako nang sa akin naman siya tumingin. "Momma, toys po, toys po."

Hindi ko alam kung kanino umiinit ang ulo ko ngayon pero tinapunan ko ng masamang
tingin si Lazarus.

"Lazarus, bakit hindi mo na lang kasi pinayagan 'tong anak mo na dalhin ang mga
laruan niya rito?" tumayo ako mula sa sofa at lumapit na rin sa desk niya upang
kunin ang nangungulit kong anak bago pa man maubusan ng pasensya si Lazarus.

"This is an office, Calista. What do you expect?"

Mas lalong uminit ang ulo ko nang dahil sa sinabi niya. "Bakit sinama mo pa kami
rito?" bakas sa boses ko ang inis. Binuhat ko si Zon na bumitaw na rin sa kakahila
ng sleeves ng damit niya. "Ang labo mo."

"Momma, Daddy, 'wag na po kayo magfight," Zon planted a quick kiss on my cheek.
Naglalambing na parang alam niyang umiinit ang ulo ko at pinapakalma niya ako.

"We're not fighting, Zon baby. Nag-uusap lang kami ng daddy mo," I said, m voice
was soft.

"Your momma is bad, son," singit ni Lazarus dahilan kung bakit marahas na bumaba
ang tingin ko sa kanya. "Inaaway niya ako."

Umangat ang mga kilay ko at nagpantig ang mga tenga ko nang dahil sa narinig.
Pinagmumukha niya akong masama sa paningin ng anak ko. Bwisit na bwisit na ako sa
lalaking 'to. Pakiramdam ko ay may ugat na puputok sa utak ko.

"Momma, say sorry to Daddy po!"

Lazarus smirked at me. Binaba niya ang ballpen na hawak niya at sumandal sa kanyang
swivel chair habang bahagyang nakaangat ang kanyang ulo dahil nakatingin ito sa
akin na nakatayo lang sa gilid niya at buhat si Zon.

"Fine, baby. If that's what you want," pagsuko ko at sinserong tumingin sa mga mata
ni Lazarus. "Sorry..."

Lazarus was about to speak but stop when the door of his office opened,
interrupting us.

"Please learn how to knock," bakas sa boses ni Lazarus na hindi niya nagustuhan
'yong nangyari nang naglakad papasok ang isang babae. Kahit sa gano'n ay kalmado pa
rin ang pakikitungo nito sa babae.

The woman in her pencil skirt and white tight upper clothes under her black blazer
didn't even bother to close the office door. A black clipboard was on her arm as
she sauntered towards us, at the other side of Lazarus to be exact.

"I'm sorry, sir, but I just need you to know about your delayed important meetings
and appointments," magalang na sabi nito at huminto sa kabilang side ni Lazarus
saka niya binuksan ang kanyang hawak na clipboard.

She looks decent though and I think she's Lazarus' secretary.

"Sir Saul didn't move the date so I just have to wait for you," she flipped a paper
on her clipboard and scan her eyes on it. She intended to bite her red lower lip
like she's thinking something or doing it in other purpose. Her lower lip slowly
slip from her bite before speaking again and look at Lazarus in the eyes. "You're
supposed to attend a meeting with the shareholders of the Savebank last two weeks
and right after was an appointment with Mr. Domino Vicedo... Sir."

My forehead furrowed at the name and even how this secretary act in front of
Lazarus. I know she's sexy but the thing was I don't give a shit.

"Tito Domino po, Momma?" bulong ng anak ko habang buhat ko pa rin ito at pareho
lang kaming nanonood at nakikinig sa pinag-uusapan ni Lazarus at ng sekretarya
niya.

I nodded at my son as my answer.

"And?" Lazarus grabbed his pen and started to read some business proposal or
something in the papers that he needed to approve and sign it.

Umaapoy ang mga mata ko nang nakita ko ang paghawak ng sekretarya niya sa balikat
ni Lazarus habang 'yong isang kamay nito ay hawak pa rin ang clipboard niya na sa
tingin ko ay doon nakasulat ang mga schedule ni Lazarus.

I've noticed the way the secretary inconspicuously squeezed Lazarus' shoulder and
her nails was long and manicured.

"Last week you missed ten appointments with-"

"I know them. Are there more important matters?" tanong ni Lazarus sa kalmadong
boses at hindi man lang nag-abalang alisin ang kamay ng sekretarya niya sa kanyang
balikat.

He didn't need to. Ang babae na mismo ang nag-alis ng kanyang kamay sa balikat ni
Lazarus when she flipped another paper on her clipboard again.

"Yes, sir. Today, 10am, you have an appointment in Lasal� Restaurant with Ms.
Shiellou Sy. 1pm, meeting with the stakeholders of the Fortaleza Enterprises, your
Uncle Augustus wanted you to be there. 3:30pm, and..." she trailed off and leaned a
little closer to Lazarus the reason why I could see a glimpse of her cleavage
peeking out. "Mr. Zacharias Cavanaugh's secretary just emailed me early in the
morning. The message said that you were assigned to attend a charity ball tomorrow
night."

"That's all?" Lazarus fixed his gaze on the papers and didn't even bother to look
at his secretary.

Nagpapaharot din pala si Lazarus. Hinahayaan niya lang na hawakan siya ng kanyang
sekretarya sa kakaibang paraan? Was that even deserve to call professional?

"Yes, sir, it's Friday so I'll just inform you later for next week. Some are
requesting an appointment with you but the whole week was already taken," she
seductively answered. It felt like there's a double meaning of what she said when
she glanced at me.

Nandidiri ako sa mga nakikita ko kaya naglakad na ako pabalik sa sofa habang buhat
ko ang anak ko na nakatingin pa rin sa babaeng sekretarya ni Lazarus.

"Okay," parang tinatapos na ni Lazarus ang kanilang pinag-uusapan kaya lang ay may
pahabol pa ito. "Cancel all my meetings and appointments."

Marahan kong pinaupo si Luzon sa malambot na sofa at umupo sa gilid nito.

"S-Sir?"

"I have one month vacation with my family, I'll be back next month. I'm here to
finish and advance my one month work so I wouldn't have to catch up a load of work
when I get back," seryosong anunsyo ni Lazarus dahilan kung bakit napatayo ng
maayos ang kanyang sekretarya.

Hindi ko alam kung sinong pamilya ang tinutukoy niya dahil narinig ko pa nga siya
kahapon na hindi na raw siya babalik ng mansyon. Nandoon naman kasi ang pamilya
niya.

"B-But sir, your father-"

Lazarus stop from signing on the papers.

"Donate one million for that charity ball,
calm and low voice from Lazarus. Napangiwi
saglit sa cleavage ng babae bago dumiretso
bring me coffee," saglit siyang huminto at
eat, son?"
I don't want to waste my time," another
ako nang nakitang sumulyap pa siya
ang tingin nito sa mukha. "And please
tumingin kay Zon. "What do you want to

The secretary's eyes bulge out, hearing Lazarus calling Luzon his son. Mukhang
nagulat ito sa narinig ngunit agad din itong nakabawi.

"Milkshake, burger and spaghetti po, Daddy!"

Lazarus gently nodded and set his eyes on me. "How about you, baby?"

Hindi ako makatingin sa kanya nang dahil sa tanong nito sa akin at ayokong matunaw
sa paraan ng pagtitig nito sa mga mata ko. He even enunciated the word baby.

"I lost my appetite, Lazarus."

"Do you want me to find it?"

I was just about to shot him a sarcastic answer but then once again, someone
interrupted us.

"E-Excuse me, sir."

"Yes?" his voice was calm but the impatience in it couldn't escape from my ear.

Saka ko pa pinakawalan ang paghinga ko na kanina ko pa pala pinipigilan nang

bumaling ng tingin si Lazarus sa secretary niya.

"One more thing, would you like to move the date of your appointments?"
"No. Same date but next month."

"Okay, sir. I'll go get your coffee, milkshake, burger and spaghetti," paalam ng
secretary bago nagmamadaling lumabas at sinara ang pinto.

Bakit parang nakaramdam ako ng inis sa tuwing iniisip ko ang nangyari kagabi,
kaninang madaling araw at paggising ko sa umaga kanina hanggang sa nangyari itong
sa sekretarya niyang higad?

"Daddy, can I play outside po?" Luzon asked permission to his father. Mukhang
nasanay na siya na magpaalam sa daddy niya kesa sa akin.

"Sure, son."

Marahas akong tumingin kay Lazarus nang dahil sa sinabi nito. I was expecting him
to say no.

"What? No, no baby. Baka mapano ka sa labas at maraming tao na nagtatrabaho. You
should stay here and wait for your food," pagpigil ko nang akmang maglalakad na ang
anak ko papunta sa pinto na parang kung sinong malaking tao.

"Momma, please? Daddy, si Momma po ayaw," humingi pa ito ng tulong sa daddy niya.

Bakit ganito na lang lagi? May kahati na ako sa kung ano mang desisyon ang sa
tingin ko ay tama para sa anak ko. I love my son so much, ayokong mapahamak siya.

"Hayaan mo na ang bata, Calista," Lazarus' voice sounded a fatherlike to me. Parang
ginagamit niya ang kanyang karapatan bilang ama ni Zon against me.

"Lazarus, ikaw dapat ang magbawal sa kanya. Baka mapano siya o 'di kaya'y maistorbo
niya ang mga nagtatrabaho sa labas. What if papasok siya sa loob ng elevator?"
mahabang litanya ko at tumayo mula sa sofa na parang pinagsasabihan ko na si
Lazarus. "Lazarus, mag-isip ka nga."

He stood up from his swivel chair and loosen his black tie before he drop his pen
and walk towards us.

Bumaba ang tingin ko kay Zon na nakaupo pa rin sa sofa at tahimik na nakatingala sa
amin. Pinapanood ang kami.

Pilit kong pinapakalma ang sarili nang naramdaman ko ang presensya ni Lazarus sa
harap ko. Masyadong malapit.

I closed my eyes when I felt a large strong hand under my chin. Forcing me to tilt
my head and look at him.

"You heard your momma, son? You can go and play outside but don't go near the
elevator and don't disturb my employees, okay?" nakatitig ang mga kalmado at
striktong mata ni Lazarus sa akin nang sinabi niya ang mga salitang 'yon.

Hindi na siya nakipagsagutan pa sa akin at gumawa na lamang ng sarili niyang

desisyon without considering mine.

"Opo, Daddy!" my son's joyful voice faded when he ran the space between Lazarus and
me then go outside wearing only in his pants and baby blue hoodie.

Nakasara na ang pinto ng opisina ni Lazarus. Even their private elevator in the
corner. Gano'n pa rin ang posisyon namin, nakatingala ako sa kanya habang hawak
niya ang chin ko.
"I can't believe you," pagbasag ko matapos ang ilang minutong katahimikan simula
nang lumabas ang anak ko.

"Hmm?" his only response while seriously staring at my lips. He didn't let go of my
chin, his large hand was firm under it. "Open your little mouth, baby."

Nakatingala ako sa kanya, hindi makapaniwala sa mga binabanggit niyang salita.

Iniwas ko ang aking baba mula sa mahigpit niyang pagkakahawak at nabitiwan niya
naman. Umatras kahit na may iilang dipa namang distansya sa pagitan namin.

I didn't like myself when he's near me.

"What are you doing, Lazarus? Nandito na si Francesca, 'yong babaeng mahal mo 'di
ba? Ano pa ba'ng kailangan mo? Bakit ginagawa mo 'to?" sabi ko nang hindi siya
nilulubayan ng tingin. I was confused and mad at this situation. "Alam mo'ng mali
'to!"

"She's not here," he casually said and just stand there. Focusing his dark eyes on
me.

"Not here? Ni hindi nga kayo nag-usap!" I shook my head in dismay. "Ba't hindi mo
siya kinausap? She was there, Lazarus. Mukhang napatawad ka na niya, ano pa ba ang
gusto mo?"

Kaninang madaling araw lang ay halos tatlong oras lang ang tulog ko nang dahil sa
ginawa niya. Mukhang hindi pa siya napagod sa biyahe and I woke up cuddled by him,
naked and sore again. Kahit ilang beses na ang nangyari sa amin ay masakit pa rin
kumpara sa iba na sa una at pangalawa lang sumasakit. Sa tuwing may mangyayari sa
amin ay parang mas nadagdagan ang laki ng sa kanya.

"I want you."

He didn't move to where he was standing at nanatili ang kanyang mga titig sa akin.

Napahilamos ako sa aking mukha, napahawak sa noo at ibinaba ang aking isang kamay
sa aking bewang. "Lazarus! It's just pure lust!"

"Lust? Huh," kalmado lang siya pero ang kanyang boses ay parang nanunukso.

"Yes! Kaya please, lumayo ka sa akin. Let's stop this," bakas sa boses ko ang hindi
maipagkailang pagmamakaawa at gamit ang kamay ko na nasa aking noo, dinuro ko siya.
"You stop this."

"You started this, Calista," he said as a matter of fact and he took one step
forward. "Why should I stop?"

Suminghap ako na parang nauubusan ako ng hangin at hindi alam kung saan titingin
kaya yumuko na lamang ako. "Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa'yo, Lazarus,"
I said, collecting myself. "Tapusin mo na 'yang trabaho mo at babalik na muna kami
sa condo mo."

"Okay," sang-ayon niya dahilan kung bakit nakahinga na ako ng maluwag. "If it is
lust then you should take your shower when I get home."

My heart pumped doubled than the usual. Naghahari na naman ang takot sa kalamnan ko
at sa isiping ipapasok niya na naman ang kanyang tinatago sa akin ay parang gusto
ko na lang tumalon sa bangin.
Ayoko. Mas malala pa sa kahoy na ipapasok sa baboy kapag nileletchon ito, 'yon ang
nararamdaman ko sa tuwing may mangyayari sa amin.

"No, no. Ayoko na, Lazarus. Hindi ko na kaya, you should know your limits," I said
surrendering or maaybe trying to convince him. Umupo na muna ako sa sofa dahil
pakiramdam ko ay nanlalambot ang mga tuhod ko sa paraan ng pagtitig niya sa akin.
"Gusto mo naman palang pagdating mo sa condo galing trabaho ay may makapagbibigay
ng kailangan mo, bakit hindi mo pa pinakasalan si Francesca? Pwede rin 'yong babae
kanina, mukhang may gusto naman 'yon sa'yo."

"She's just my secretary."

I didn't know what I'm thinking but it felt like he wanted to explain to me. His
voice was gentle and calm, 'yong tono ng boses na palagi niyang ginagamit kapag si
Zon ang kausap niya.

I realized that he didn't answered my question about Francesca. Parang may mali
talaga, hindi ko lang malaman kung ano.

"Please, slap me," I whispered and buried my face against my palms as my elbows
rested on my knees. "Saktan mo ako, sampalin mo ako, ano pa? Gawin mo lahat ng
ginagawa mo sa akin noon, Lazarus."

Ayokong tumingin sa kanya at ayokong paniwalaan siya. Pakiramdam ko ay may sinabi

siya sa akin na isang kasinungalingan.

Bakit ang bilis nag-iba ng pakikitungo niya sa akin simula noong gabing 'yon? The
dinner with his father and the Costales.

We're both silent after what I said. Nakatayo siya sa harap ko at nakaupo ako sa
sofa, tinatakpan ang mukha ko gamit ang aking mga palad.

I don't want this feeling. Dapat ay galit pa rin ako sa kanya, 'yon lang dapat ang
nararamdaman ko ngayon pero bakit biglang may nag-iba?

"Find Luzon, tatapusin ko na ang trabaho ko at uuwi na tayo," malalim ang kanyang
boses nang sinabi niya 'yon saka ko narinig ang mga yabag ng paang palayo sa akin
at pabalik sa desk nito.

I took that as my chance to get out of his office while his back was facing me and
he was walking back to his swivel chair.

Bumungad sa akin ang mga taong abala sa kanilang mga cubicle at nakita ko pa ang
secretary ni Lazarus na nakaupo sa isang desk malapit sa pinto ng opisina ni
Lazarus. She stood up and bring the coffee with her before walking towards Lazarus'
office door.

I gazed around to find my son and was shock to see who he's with. Nakaupo silang
dalawa sa isang sofa sa lobby at kumakain ang anak ko ng spaghetti na nakalapag ang
lalagyan nito sa maliit niyang hita, sa gilid niya naman ay may milkshake at
burger. Lumapit ako sa kinaroroonan nila.

"Zon baby, why are you here?"

"Momma! I found Tito Domino!"

Tumingin ako sa hitsura ni Domino. He's still the same and as a gym instructor, not
to mention that he owned a gym, his body built was as toned and muscle-bound as
Lazarus'. Himala at nakasuot siya ng pormal na damit ngayon, parang may pupuntahang
meeting. Madalas kasi ay 'yong mga damit pang-exercise ang lagi kong nakikitang
suot niya.

"Hi, Cali. Good to see you here, honey," bati nito habang nakangisi sa akin. He
looked like the male version of Irithel but the difference was he's a little bit
tan. Maputi naman siya noon pero sa sobrang dami kasing pupuntahan niyang lugar ay
halos hindi na ito umuuwi sa bahay nila. He's an adventurer, he likes to travel.

"Shut it, Dome," I playfully rolled my eyes at him, forgetting what just happened
earlier in Lazarus' office. "Anyway, why can't I contact your sister?"

I glanced at my son that was busy eating his spaghetti with meatballs. Kinuha ko
'yong tissue na nakapatong sa malaking hita ni Domino at pinunasan ang gilid ng
mapupulang labi ng anak ko. He's a messy eater.

"She's penalized and thrown in our estate, in a farm and she was assigned to manage
our plantation there," sagot niya na parang natutuwa pa sa sinabi nito. "Wala
sigurong signal doon but she'll be back here in a month or so."

"Anong kasalanan niya?"

"Muntik niya nang nasagasaan ang traffic enforcer at ang sagot niya pa ay paharang-
harang daw ito sa daan."

Napatampal na lamang ako sa noo ko nang narinig ko ang sinabi niya. Kahit kailan
talaga ay ang daming kalokohan ni Irithel.

"Walang signal doon? But she declined my call, nagriring pa nga e," bakas sa boses
ko ang pagtataka dahil alam kong simula pa lang noong hindi niya sinagot ang mga
tawag ko ay alam ko nang iniiwasan niya ako.

"I don't know, honey, but the last time that I've talk to her, she's distant. My
lil sister was unhappy lately," sagot ni Domino na parang wala ring kaalam-alam sa
mga nangyayari kay Irithel.

Naalala ko bigla si Francesca kaya kinuha ko na ang pagkakataong ito upang

magatanong.

"Do you know Mrs. Rain Vicedo Costales?"

"She's my aunt, older sister of my father. Why?"

That means, magpinsan nga sila ni Francesca?

"Nothing," sagot ko saka bumaling ng tingin sa anak ko na malapit ng maubos ang

kanyang kinakain.

"Tito Domino! I heard the girl inside Daddy's office said your name!" daldal ng
anak ko at ininom ang kanyang milkshake and then he cutely burp. Nakikinig talaga
siya sa mga usapang pangmatanda.

"Daddy, kiddo? May daddy ka?" hindi makapaniwalang tumingin sa akin si Domino nang
narinig niya 'yong sinabi ng bata.

He's so outdated.

He knew who's Luzon's father. Hindi niya lang alam na nagkita na pala ang mag-ama.
Bumaba ang anak ko sa kinauupuan niya at tumakbo papunta sa likuran ko kung saan
ako nanggaling. Mukhang babalik na siya sa office ni Lazarus.

"Anong ginagawa mo rito, Dome?"

"My Dad wanted me to deal with his business matters," sagot nito na parang kanina
pa nababagot. Inayos niya pa ang kanyang medyo magulong buhok.

Magsasalita pa sana ako dahil sobrang namiss ko siya since lagi na lang siyang out
of town pero naitikom ko ang aking bibig nang may narinig akong pamilyar na
kalmadong boses sa likuran ko.

"Calista."

...
makamundo

Chapter 23

Naked

"Ano na naman ba'ng problema mo?"

Ang hirap talagang pakitunguhan ni Lazarus lalo na sa ganitong sitwasyon na kalmado

siya ngunit sobrang mainit na talaga ang ulo niya. Hindi siya marahas kung
magsalita ngunit nakakasakit naman ang mga salitang binibitiwan niya.

I didn't know what was his problem since we just got back in his condo, he's acting
indifferent, something odd. Nakikipaglaro naman siya kay Luzon pero kapag
kinakausap ko siya ay parang napipilitan lang din siyang sagutin ako ngunit
pagkatapos no'n ay tatahimik na siya. He's not like this.

Kakatapos lang naming kumain ng dinner at si Luzon ay gising pa, nasa kuwarto niya
at nanonood ng movie sa Nickelodeon.

Hindi ko alam kung anong nakain ni Lazarus at siya ang nagligpit ng mga pinagkainan
namin at inilalagay 'yon sa sink, nakasunod naman ako sa kanya. He's shirtless, as
usual. Pati tuloy 'yong anak ko ay ginagaya na siya, baka sasakit ang tiyan ng anak
ko kaya madalas ay si Lazarus ang pinagsasabihan kong magsuot ng damit.

I wanted to be silent too but I just couldn't bare the awkwardness and I'm
uncomfortable of it.

"Lazarus, sagutin mo ako," giit ko sa marahan na boses.

Feeling ko galit siya pero ang kalmado niya lang.

Hindi niya ako pinansin at nagulat pa nga ako nang sinimulan niya nang hugasan ang
mga plato. I've never saw him wash the dishes.

Ilang minuto lang akong nasa gilid niya at nakasandal sa gilid ng sink, naghihintay
sa sasabihin niya ngunit wala akong nakuhang sagot sa kanya. Patuloy lang siya sa
seryosong paghuhugas ng plato.

Napabuntong hininga na lamang ako at tinalikuran siya upang aalis na sana pero
hindi pa nga ako nakaka-isang hakbang nang may naramdaman akong dalawang basang
kamay sa bewang ko.
I almost strangled where to hold when he lifted me up by the waist and set my butt
down on the kitchen sink. Nakaupo ako sa harap niya at nasa likuran ko na ngayon
ang mga hinuhugasan niyang plato, there's water streaming down from the faucet. He
didn't turned it off and he's wasting water. I wonder how much his bill was in just
a month.

Hindi naman nabasa ang shorts na suot ko dahil pinaupo niya ako sa front side ng
sink at hindi naman nabasa ang bandang 'yon.

Like what he did to me in the dining table before, he spread my exposed legs apart
and he positioned himself to the space between it.

Napahawak ako sa balikat niya nang mas inilapit niya ang kanyang katawan sa akin,
baka sa sobrang lapit niya ay tuluyan na akong mahulog sa sink at worse baka
maupuan ko pa ang mga plato. He's arms were at my side like he was caging me as he
continued to wash the dishes.

"Stop manhandling me!" I hissed and slammed my palm on his square firm shoulder.

Ayoko talaga kapag ginagamitan niya ako ng puwersa upang magawa niya ang gusto
niya. Hindi ko na nga siya pinipilit na sagutin 'yong tanong ko tapos ganito pa ang
gagawin niya sa akin kapag gusto kong umalis.

"Ibaba mo ako, pupuntahan ko ang anak ko," padabog kong isinandal ang aking noo sa
kanyang balikat habang ang dalawa kong kamay ay nakahawak sa upper part ng braso
niya.

I could feel a gentle movement from the muscles of his upper arms. Marahan itong
naghuhugas ng plato dahil pakiramdam ko kapag hindi niya ito maingat na hahawakan
ay sa isang simpleng paghawak niya lang sa plato ay maaaring mabasag na ito.

"Huwag ka nang lumapit ulit kay Domino," his deliberate but it felt like frustrated
and annoyed baritone voice with his words kept reverberating in my ear.

"Bakit kung makapagsalita ka ay parang kilala mo 'yong tao?" I said as I created

enough distance between my lips and his collar bone as my forehead remained resting
on his strong shoulder and I was breathing his manly scent in. "Sino ka ba para
pagbawalan ako?"

"I know him, okay? We're classmates before at kasama ko siya noong nag-inuman
kami," he answered, ni hindi niya sinagot ang pangalawang tanong ko. "Layuan mo
siya," matigas ang boses niya at parang nawala na ang pagiging kalmado nito.

Bakit hindi sinabi ni Dome sa akin ang tungkol doon? Hindi ko naalalang kasama pala
siya sa inumang 'yon noong hinaluan ko ng ecstasy ang inumin ni Lazarus. Marami
sila at isa pa wala naman akong pakialam noon dahil ang importante sa akin ay ang
magawa ko ang inutos ng babaeng 'yon. That time, hindi pa pinakilala ni Irithel sa
akin ang kapatid niya, ang alam ko lang ay may kapatid siya.

Dalawa lang ang pumasok sa isip ko kung bakit pinapalayo niya ako kay Domino at
'yong isa naman ay imposibleng mangyari.

"Lazarus, magtapat ka nga sa akin," seryoso ang boses ko nang bahagya kong inilayo
ang aking noo sa kanyang balikat at humarap sa kanyang kalmadong mukha. "May gusto
ka ba kay Dome?"

Tahimik siya at hindi niya ako sinagot. Narinig ko ang marahan niyang pagbaba ng
platong hinuhugasan niya sa likuran ko kung saan 'yong sink saka tumingin sa akin.
I almost fell on the sink when he rushed his lips til it reach mine. Mariin akong
napapikit nang pakiramdam ko ay para akong nalulunod at hindi makahinga sa paraan
ng paghalik niya sa akin. His lips was like a shovel digging into my lips, seeking
for an entrance to my mouth.

Mapagparusa ang kanyang mga labi at dila. Parang nainsulto ko siya sa sinabi ko.

Naramdaman ko ang pagdikit ng kanyang malamig at basang kamay sa likuran ko.

Preventing me to fall down the sink and get wet.

He left my lips alone and came rushing down my neck. I opened my eyes and looked
down at his pants.

Natulala ako sa nakita at parang kailangan kong humingi ng tawad sa kanya nang
dahil sa sinabi ko. I could see a bulge larger than its normal size forming under
his pants down there.

Did I just insulted his manhood too? It looks like a bomb, ready to explode.

I groaned when I felt his lips getting harsher on my neck.

"I-I'm sorry, I didn't mean to say that-"

"Do you want to suffer another nine months hmm?"

"B-Bakit ka ba nagagalit?" kinakabahan kong tanong nang hindi ko mailayo ang

katawan niya sa akin.

I could feel his large wet hands at my back that was almost ripping my white tank
top.

Bakit ba ang hilig niyang manira ng damit?

Naging marahan lang ang paghalik niya sa leeg ko nang narinig namin ang boses ni
Luzon mula sa sariling kuwarto nito na tinatawag ako.

"Patulugin mo 'yong bata," may pahabol pa siyang isang mainit na halik sa may panga
ko bago niya ako binuhat pababa mula sa front part ng sink na kinauupuan ko.
"Mamaya, ako naman ang patutulugin mo."

Ang sama ko man pakinggan ngunit sa oras na 'to ay ayaw kong matulog ang anak ko.

Nang binitiwan niya na ang bewang ko ay saka pa ako naglakad paakyat ng kuwarto ni
Zon.

I found Zon cuddling with his new superheroes stuff toys on the bed. Wala namang tv
dito noon sa kwarto ni Zon pero bumili si Lazarus at ipinadeliver dito, my son
loves toy cars such as trucks and anything kaya no'ng nakita niya 'yong ginamit na
sasakyan pangdeliver ng appliances ay namangha ito kanina.

"Zon baby," I called him to have his attention from the stuff toys before turning
of the tv.

"Momma, sleep na ako po," he said and yawn with his eyelids half close.

Sa kasamaang palad ay ang bilis nakatulog ng anak ko. Pinagod kasi talaga masyado
ni Lazarus nang naglaro sila kaninang tanghali kaya hindi na nakatulog ang anak ko
na madalas ay natutulog ng tanghali.
Lumabas ako ng kwarto ni Zon at nakitang naghihintay pala si Lazarus sa labas ng
room ni Luzon. Naabutan ko itong nakasandal sa pader malapit sa pinto ng kwarto ni
Zon.

He moved his head to the direction of his room, a gesture that he wanted me to get
inside it.

"Lazarus, pwede ba'ng pag-usapan na lang natin 'to?" my voice was terrified but my
words were vigorous. Hindi ko sinunod ang kagustuhan niyang pumasok ako sa loob ng
kwarto niya.

Hindi ko hahayaang pangungunahan na naman ako ng takot at kaba.

"Okay," he said with arms crossed against his bare broad chest. Tumingin siya sa
pinto ng kanyang kwarto, he licked his lower lip before shifting his look from the
door to me. "In the bathtub."

I thought he decided to let this pass but it was just my mere thought. I know that
he would never let this pass in the middle of suffering to have his needs.

"'Yong matinong usapan, Lazarus," I couldn't take this anymore and I didn't
expected the words that came out from me. I could hear the defying tone in my
voice.

"I need cold water right now, Calista. Sa banyo tayo mag-uusap," his voice was even
and composed.

Ayoko nga'ng makipag-usap sa kanya sa loob ng kanyang kwarto, ano pa kaya sa loob
ng banyo? Ano ba'ng tingin niya sa akin? Vitamins na pwedeng araw-arawin? Sana ma-
overdose siya.

I shot him a glare and I didn't even know if it affects him because he looks calm
as always.

"Wala ka na ba talagang ibang gawin kung 'di ang gamitin ang katawan ko?" I
grimaced. Disgusted of this sex routine that he started. "Ginagawa mo lahat ng 'to
upang mandiri ako sa sarili ko 'di ba?" I took a step forward with my slender
fingers curved into a fist, nangigigil na ang mga kamay ko na sampalin siya kaya
kinuyom ko na lang ito dahil mas gusto kong suntukin siya. "Panalo ka na, Lazarus,
dahil diring-diri na ako sa sarili ko!" sigaw ko at napasabunot sa sarili.

Hindi siya nagsalita. Mas naging kalmado ang paraan ng pagtingin niya sa akin at
wala man lang akong nababakas na galit sa ekspresyon niya.

It took me a minute to calm myself. Pumikit ako at huminga ng malalim, nang minulat
ko ang aking mga mata ay sumalubong sa akin ang mga nagdidilim na mga mata ni
Lazarus.

I rolled my eyes when I attempted to look down at his pants. He was calm, yes, but
the thing down there wasn't at all. Nakikisabay din sa galit ko ang ari niya,
bwisit.

Iniwan ko siyang nakatayo malapit sa pinto ng kwarto ng anak namin at pumasok ako
sa kwarto niya. I didn't look back because I know that he's following me like a
lion, ready and careful to catch its prey. He's a sexual predator.

Was this just a sexual relationship with him? Pero nakakainis isipin na nandito ang
babaeng inaasam-asam niya tapos ngayon pa lumala ang sitwasyon dahil hindi niya na
ako tinitigilan.

Ayoko na lang intindihin dahil pakiramdam ko ay mababaliw ako kapag sinubukan kong
intindihin.

I heard Lazarus get inside the room and slammed the door close.

Nang napakalma ko na ang sarili ko ay saka pa ako nagsalita.

"Pwede ba'ng kahit ngayon lang ay huwag mo namang iparamdam sa akin na nakakadiri
ako? Na ang dumi kong babae?" my voice softened, it was gentle and I was trying to
make this cease-fire.

Hindi ako makatingin sa kanya nang dumaan siya sa gilid ko at huminto sa harap ko.

"Maghubad ka," utos niya sa matigas na boses at nakita ko pa ang iilang ugat sa
kamay. "Sa harap ko, Calista."

Dala ng galit ay marahas akong tumingin sa kanya, nanliit ang mga mata ko nang
dahil sa narinig ko.

"Napakasama mo!"

"'Di ba ay gusto mo'ng iparamdam ko sa'yo na hindi ka gano'ng babae?" aniya na

parang nagpapaliwanag sa isang bata. "I want you naked."

"Anong pinagkaiba no'n ha?" halata ang galit sa boses ko na kanina lang ay
sinubukan kong kumalma ngunit nasayang lang 'yon.

"Maghubad ka sa harap ko at hindi kita hahawakan, hindi ako titingin sa ibang parte
ng katawan mo, magtitiis ako."

It felt like I turned into a taciturn woman, I couldn't even utter a word, I was
tight-lipped.

Alam ko kung ano ang gusto niyang iparating sa akin pero ano ang mangyayari sa
kanya kung pipigilan niya ito? Pwede naman sigurong paligayahin niya na lang ang
kanyang sarili pero bakit pakiramdam ko ay parang pinaparusahan niya na rin ang
sarili niya kapag ginawa ko ang sinabi niya?

Napaatras ako nang hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.

"I know that you can't undress in front of me, I'm just doing you a favor," he
whispered softly and focus his eyes on mine.

Habol ko ang aking paghinga nang bumaba ang kanyang mga kamay sa laylayan ng damit
ko. It was a tank top. Marahan niya itong inangat hanggang sa umabot ito sa ibabang
bahagi ng dibdib ko, he stop there. Eyes were fixed on mine.

Parang tinutupad niya talaga ang sinabi niyang hindi siya titingin sa ibang parte
ng katawan ko. My breast wasn't exposed yet.

"Your hands, baby..." tukoy niya sa mga kamay kong nasa gilid ko, hindi niya
maialis ang damit kapag hindi ko inangat ang aking kamay.

I held my hands up above my head.

Hindi ko rin siya nilulubayan ng tingin nang nagpatuloy siya sa pag-angat ng damit
hanggang sa naialis niya na ito sa aking ulo at mga braso. I didn't even dare to
blink, baka ay titingin siya sa ibang parte ng katawan ko.

I heard him trying to hold back a moan but it came out like a soft growl. Tumingala
siya at tumingin sa kisame na parang nahihirapan sa ginagawa niya, hawak niya pa
rin ang damit ko. Nakaawang ang mapula at mamasa-masang mga labi matapos niyang
pinasadahan ang kanyang dila sa pagitan ng kanyang labi. Naputol ang pagtitigan
namin at bumaba ang tingin ko sa pants niya.

He's making it worse. Siguro kung matulis 'tong ari niya na parang kutsilyo ay
kanina pa napunit ang suot niyang pants.

Bakit ganito na lang ang naging reaksyon ng katawan niya? May suot pa naman akong
underwear at shorts. Masyadong excited ang tinatago niya, wala rin namang
mangyayari.

"Lazarus..."

"Just a second, baby."

Muling nagkasalubong ang aming paningin nang bumaba ang tingin niya sa mukha ko. I
almost fell on my knees when he gave me a genuine smile.

Imbes na ako ang mapapaluhod, hindi ako makapaniwala nang dahan-dahan siyang
lumuhod sa harap ko, hindi pinuputol ang pagtitigan namin.

Maingat niyang hinawakan ang waistline ng shorts ko nang hindi sumasagi ang kanyang
daliri sa balat ko. Nakatingala pa rin siya sa akin habang nakatungo naman ang ulo
ko at nakatingin sa kanya.

He pulled my shorts down along with my panties while he's gripping my tank top. His
hot breath was fanning against my flat stomach.

I stepped out of my shorts and underwear. Tumayo siya pagkatapos niyang huminga ng
malalim at isinampay ang aking mga damit sa kanyang balikat, including my panty.

Nakaramdam ako ng hiya nang naglakad siya paikot sa akin nang hindi pinuputol ang
aming mga titig sa isa't isa. Huminto siya sa likuran ko, he then unhooked my bra
while I was staring deep into his darkening eyes over my shoulder. 'Yong bra naman
ang isinukbit niya sa kanyang balikat.

"A-Anong susunod mo'ng gagawin?" tanong ko habang nakasunod ang aking mga mata sa
kanyang mga mata nang muli siyang naglakad at huminto sa harap ko.

There's at least four feet distance between us.

He cleared his throat like he was suffering from discomfort and he didn't even
bother to hide the large bulge wanting to get free from the pants.

"Anong gusto mo'ng pag-usapan?" he questioned back.

"I..." I stopped for a second before I've made up my mind. "I want to work."

"Ayokong pag-usapan 'yan," he replied, looking snob with that little frown forming
on his face.

He looked like my son now. The snobbish little boy who acted like a grown man.
Ganyan talaga ang anak ko.

"Bakit tinanong mo pa ako kung ano ang gusto kong pag-usapan natin?" sabi ko,
nahihiya pa rin makita ang mga damit kong nakasampay sa kanyang balikat.

Hindi siya sumagot at umayos sa kinatatayuan niya na parang may pinipigilan siyang
gawin. He brushed his fingers through his dark hair, he looked frustrated yet he
remained calm.

Fifteen minutes had passed and we didn't talk much. Nakatitig lang kami sa isa't
isa, hindi ko nakitang tumingin siya sa ibang parte ng katawan ko, madalas ay
titingala siya at tumingin sa kisame saka ibabalik din agad ang tingin sa akin.
Minsan ay napapasulyap ako sa pants niya na hanggang ngayon ay parang mas nagpalala
lang sa kanyang sitwasyon.

Nahihiya pa rin ako. Kahit na ilang beses niya nang nahawakan at nakita ang aking
katawan ay pakiramdam ko parang ito ang unang beses na nangyari sa amin.

"Pwede na ba akong magsuot ng damit?" sumulyap ako sa damit kong nakasabit sa

kanyang balikat. I shifted my weight to the other feet, medyo nangangalay na rin
ako sa kinatatayuan ko.

He looked at the wall clock before locking his gaze at me again. "Another ten
minutes."

"Baka hindi mo mapigilan-"

"Kakayanin ko," he was determined.

Kahit mukhang hindi niya na kayang pigilan dahil sa iilang ugat na nagpapakita mula
sa nakakuyom niyang kamay hanggang sa braso.

Pinapahirapan niya ang kanyang sarili.

Bakit niya ginagawa 'to? Nakaramdam na ba siya ng awa sa akin? Anong nangyari sa
kanya simula noong natapos ang dinner namin kasama ang mga Costales at ang kanyang
ama? Bakit pinagbabawalan niya akong lumapit kay Domino? I don't think he's
jealous, may mahal na siya at bakit siya magseselos?

"Lazarus."

"Five minutes left."

Nag-iba ang paraan ng pagtingin niya sa aking mga mata at alam kong may iba na
siyang binabalak.

I waited til the last second.

Dalawang hakbang ang tinahak niya hanggang sa nakalapit siya sa akin at mahigpit
akong niyakap saka isinubsob ang kanyang mukha sa aking leeg.

"Fuck," he gasped against my hair. Parang nabunutan siya nang tinik nang natapos
ang halos kalahating oras na nakatayo lang at nakatitig sa isa't isa.

I've never heard him say such profanities since we've incidentally saw each other
in the bank.

He grabbed my waist and pulled me closer that I could almost feel his manhood
poking at the lower part of my abdomen.

Mariin akong pumikit nang naramdaman ko naman ang kanyang mga labi na parang
naglalaro lang sa leeg ko. Nahihirapan na akong huminga dahil sa sumisikip ang
dibdib ko sa bawat pagdampi ng kanyang mga labi at dila sa leeg ko.

"I did it," he whispered, voice full of lust.

Bahagya siyang lumayo kaya marahan kong minulat ang aking mga matang. Nag-iinit ang
sulok ng aking mga mata, I could feel a lump in my throat.

Mas naging maamo ang kanyang mukha, kumapara kanina na kalmado lang ngunit parang
nahihirapan.

I could feel his large hands started to travel from my back as he pulled me by the
nape and come closer to his face. My tears fell when I felt one finger was digging
inside me, wanting to get inside, invading me.

"Now, it's my turn."

...
makamundo

Chapter 24

Left

Nakatulala ako sa kawalan habang nakahiga sa malambot at malaking kama ni Lazarus.

Naramdaman ko ang mahigpit na paraan ng paghawak niya sa bewang ko.

My back was facing him and his arms were firmly across my stomach, more much like a
belt.

It was dark in his room and the only light that I could see was from the dim lit
lamp on the nightstand.

Five minutes ago, kakatapos lang ng kahalayang ginawa niya sa akin bago kami
natapos sa ganitong posisyon. I didn't want to face him, so I turned my back.
Nakatagilid akong nakahiga at wala akong balak na harapin ang isang demonyo.

He pressed closely the tip of his pointed nose at my nape, nuzzling it, inhaling my
neck redolence.

We're both naked, tanging ang comforter lang ang tumatakip sa katawan namin. I
could feel his manhood poking at my butt, even his bare broad chest was touching my
back.

Simula no'ng nasa ganitong posisyon na kami ay hindi na talaga ako gumalaw.
Natatakot akong baka ay dagdagan niya pa ang paghihirap ko. If I'd move an inch,
what if he'd be triggered again?

"What do you feel?" he whispered, leaning close to my ear.

I remained silent.

Pinapaalala niya pa talaga sa akin kung anong klaseng impyerno ang nadaanan ko
kanina. Nasusunog ako sa sobrang init.

I was gripping the duvet when I felt his hand that was resting on my flat stomach
was now stroking it up until it almost reach my breast.
"P-Pain..." I stuttered, sumagot ako dahil alam kong hindi titigil ang kamay niya
hangga't wala siyang naririnig na sagot mula sa akin. "I feel pain, Lazarus."

Ibinalik niya agad ang kanyang kamay sa tiyan ko. Limang segundo bago ko naramdaman
ang kanyang mamasa-masang malambot na mga labi na marahang dumadampi sa likod ko.

Wala dapat akong ibang maramdaman sa tuwing hinahalikan niya ako. But what's this?
Why am I achingly craving for it, even if it causes me too much pain. Why does it
feel so hurt?

"Are you tired?" patuloy niya pa ring hinahalikan ang likod ko na parang
pinapatahan niya ako.

I closed my eyes as fresh hot tears fell from my weary eyes. Exhausted of this
confusing sensations and situations.

"Y-Yes," nauutal ko pa ring sagot sa kanya. Parang masisira na nga 'yong comforter
dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak ko roon, kumukuha ng lakas upang malagpasan
ang gabing 'to.

Iniisip ko si Zon kung sakaling aalis ako nang hindi siya kasama. Siguradong iiyak
ang anak ko sa kakahanap sa akin.

Ayoko na ulit maramdaman 'to dahil alam ko naman kung ano ang patutunguhan nito
kapag pinagpatuloy pa namin 'to.

"C-Can we stop this, Lazarus?" my voice was hoarse because of the non-stop crying
and sobbing while he was forcing me to have sex with him.

"I don't know if I can," he answered in a low tone.

It felt like I was electrified when he rubbed his thumb in a circular motion
against my flat stomach, creating little invisible circles.

Sa bawat pagdampi ng kanyang malambot na labi sa aking likod ay hinihimas niya ang
tungki ng kanyang ilong sa parte na hinalikan niya.

Alam kong alam niya na umiiyak pa rin ako, ang hapdi na ng mga mata ko. Gusto kong
matulog pero parang may pumipigil sa akin. Hindi ako makatulog.

"P-Paano si Francesca?" medyo tumaas ang tono ng boses ko nang binanggit ko ang
pangalan niya. "You're cheating-"

"I'm not cheating."

Maybe he's not cheating because there's nothing between them now, except from their
broken past. Pero alam niya namang may mahal na siyang ibang tao, ba't ginagawa
niya 'to? He's unfaithful to his love.

"L-Lazarus, please," I pleaded and shifted my position, facing him, kaya ay naputol
ang kanyang paghalik sa aking likod.

Our eyes met, his eyes were darker but the darkness in it was calm. I could see
that he didn't like the idea. I was pleading while he looked displeased.

Natatakpan ang aking dibdib ng comforter kaya hindi niya ito makikita at isa pa ay
medyo madilim dito.

"Matulog na tayo," sabi niya na parang iniiwasan ang usapang 'to. Ang boses niya ay
gano'n pa rin naman, kalmado. Magkaibang-magkaiba sa paraan ng pakikipag-usap niya
sa akin noon na halos puputok ang ugat sa leeg niya sa kakasigaw at pagtaboy sa
akin noon.

Ang hirap pa rin talagang kalimutan ang nangyari noon.

"P-Pag-usapan natin 'to, Lazarus," pakiusap ko na halos hindi ko na makilala ang

sarili kong boses.

Hindi ako umiwas ng tingin at marahan na hinawakan ang kanyang braso na nasa bewang
ko, kanina nang nakatalikod ako sa kanya ay 'yong kamay niya ang nasa gitna ng
tiyan ko pero nang hinarap ko siya ay nasa likod ko na ang kanyang kamay. "Gusto
kong magpahinga, matulog na tayo," he said, finalization was flaunting in his husky
voice.

He's obviously avoiding the topic.

Nakaramdam ako ng inis dahil sa inaasta niya. Kapag siya ang gustong makipag-usap
sa akin ay kinakausap ko naman siya ng maayos pero kapag gusto kong pag-usapan ang
gusto kong mangyari ay iniiwasan niya ito.

"Matulog ka mag-isa," tinulak ko siya sa kanyang malapad na dibdib at akmang aalis

na sa kama ngunit parang magnet akong naibalik ni Lazarus sa pagkakahiga sa kama at
pumaibabaw siya sa akin dahilan kung bakit hindi ako makaalis.

Nagpumiglas ako but he caught my wrists and pinned it against the mattress. Taas
baba ang dibdib ko nang dahil sa sobrang kaba.

"Gusto kong matulog, Calista," aniya nang tumigil na ako sa pagpumiglas. "I'm still
aroused. Ayokong may mangyari na naman sa atin dahil alam kong napagod kita," he
leaned closer and planted a soft kiss on my temple, kissing the drops of tears
away. "Just behave, baby. Baka magawa natin lahat ng posisyon sa isang gabi lang
'pag hindi ka pa tumigil."

Alam kong seryoso siya at hindi nagbibiro. His voice was moderate and controlled,
ang kanyang mukha ay maamo tignan dahil sa pagiging kalmado nito ngunit ang hirap
pagkatiwalaan.

Napakagat ako sa aking nanginginig na pang-ibabang labi nang may naramdaman akong
matigas ngunit malambot sa pagitan ng hita ko.

He's on top of me for Pete's sake. He's not satisfied yet because he wanted more.
He can't get enough of me.

Mukhang mas magandang tumahimik na lang talaga ako.

Umalis siya sa ibabaw ko at bumagsak sa tabi ko nang binitiwan niya na ang mgaa
palapulsuhan ko. Muli niyang pinulupot ang kanyang bruskong braso sa aking bewang
at isinubsob ang kanyang mukha sa aking leeg.

Walang ni isa sa amin ang magsalita hanggang sa lumipas ang halos isang oras ay
hindi pa rin ako dinalaw ng antok.

Lazarus was pleasantly snuggling his face against the crook of my neck with his
eyes relax closed and his arms were firmly around me like it was sealed there
forever and never let go. His breathing was even and he looked comfortable huddled
with me on this large cozy bed.

Mukha siyang walang problema sa sitwasyon namin habang ako ay halos mamatay na sa
kakaisip kung ano ang dapat at tamang gawin.

I couldn't sleep so I spent my time thinking about my son and this evil father of
him.

Lazarus wouldn't let me go to work. He told me to stay away from Dome. Ang dami
niyang ayaw at mga pagbabawal sa akin na kung umasta ay parang asawa ko na ito.

Mali itong ginagawa namin lalo na ngayong nandito ang babaeng pinakamamahal niya.
Kaya nga nagawa niya lahat ng 'to sa akin dahil sa babaeng 'yon ngunit ang
nakakalito lang talaga ay kung bakit hindi pa siya pumayag na pakasalan ito? Alam
kong may problema siya sa kanyang ama pero bakit hinayaan niyang makawala si
Francesca ng gano'n gano'n na lang?

And now he suddenly cared for Luzon. Siguro ay dahil ayaw niya lang makita ang
kanyang sarili sa katayuan ng anak ko. Lumaking hindi kasama ang kanyang ama.

If I leave, Lazarus would take care of my son. He could provide anything my son
wanted that I couldn't give. Kung aalis ako ay makakawala na rin ako sa kanya,
matitigil na namin 'to.

Pipigilan ko ito hanggang sa kaya ko pa.

I slowly moved my head to look down at Lazarus' calm face against my neck, the half
of it was covered with my hair. Dahan-dahan kong hinawakan ang kanyang mabigat na
braso sa bewang ko at marahan itong inangat upang makaalis ako rito sa kama.

Natatakot ako na baka ay magising ko siya pero mukhang sobrang himbing ng tulog
niya kaya nagtagumpay ako sa pag-alis ng mabigat niyang brasong nakapulupot sa
aking bewang.

I moved as silent as I could. Hangga't maaari ay dapat wala akong magawang konting
ingay.

My feet was on the cold marbled floor now as I was standing, absolutely naked.

Tahimik akong kumuha ng damit sa loob ng walk-in closet at kinuha ko na rin ang
handbag ko kung saan ko iniwan ang aking cellphone saka ako nagmamadaling pumasok
sa loob ng banyo.

I wanna take a shower because I felt dirty and nasty but I didn't, I was afraid
that Lazarus might wake up by the sounds of the water from the shower.

Nagbihis ako ng isang simpleng jeans at dark blue hoodie saka ako umupo sa toilet
bowl and dialed Ashley's number. I know that she's still awake at this time,
siguradong nagtatrabaho pa siya ngayon sa bar na pagmamay-ari ni Law.

I sighed in relief. Fortunately, she answered my call.

"Yeah, Lisa? Are you okay?" sabi ni Ash sa kabilang linya. I could point out what's
that noise from her background.

I'm right. She's at the club.

"Can we meet? Please, Ash. It's an emergency," mahina lang ang boses ko at
bahagyang itinakip ko ang aking isang kamay malapit sa aking bibig.

"Sure, I'm at the club. I'll be waiting," bakas sa boses ni Ashley ang pag-aalala.
I could imagine her short hair, fair skin and those cute eyes she have. Para talaga
siyang may lahing Chinese.

"Thank you, be there in maybe twenty minutes."

I ended the call and wear the sneakers that Lazarus' bought for me along with my
son's clothes in our second night here after our house got burned.

Nang lumabas ako ng banyo ay para akong naestatwa nang nakita ang marahang paggalaw
ng katawan ni Lazarus. Pakiramdam ko ay hindi na ako humihinga nang dahil sa
sobrang kaba kaya mabilis akong bumalik sa loob ng banyo at ni-lock 'yong pinto
bago niya pa man minulat ang kanyang mga mata.

"Calista," narinig kong tawag ni Lazarus sa akin mula sa labas ng banyo na parang
hinahanap ako.

Nagdadalawang-isip ako kung sasagot ba ako o hindi dahil nakakatakot ang bagong
gising na boses nito.

"I... I'm peeing, Lazarus," sapat na ang lakas ng boses ko upang marinig ako sa
labas and I felt guilty.

I'm guilty pero kapag sa oras na mahuli niya ako sa binabalak kong gawin ay alam
kong ako naman 'yong kawawa.

"Okay," inaantok ang kanyang boses nang huli itong nagsalita mula sa labas.

Hindi niya naisip ang gagawin ko ngayong gabi dahil alam niyang hindi ko kayang
iwan ang anak ko rito pero sa kakaisip ko kung ano ang nakakabuti sa aming tatlo ay
umabot ako sa isiping mas nakakabuti kung aalis ako.

It's for Luzon and Lazarus.

It's for me.

Babalik ako sa oras na kaya ko na itong harapin ulit. I would never let myself
watch as I fall for Lazarus.

Alam ko kung ano ang nararamdaman ko, I know myself, I could figure everything out
when I think deeply. Noon ay hindi ko alam kung bakit gano'n kadaling magreact ang
katawan ko sa tuwing hinahawakan o hinahalikan ako ni Lazarus. I know it's pure
lust pero nang nagtagal at palagi na lang pumapasok sa isip ko na ginagawa niya
lang sa akin lahat ng 'to dahil kailangan niyang mailabas ang kanyang galit ay
unti-unti akong nasasaktan.

I don't love him, not yet.

I'm ashamed for myself. Maling-mali ang mahulog para sa taong walang ibang ginawa
kung 'di ang saktan at pahirapan ako. Hindi pa rin naman nawawala ang galit na
nararamdaman ko para sa kanya. I used the anger to have the strength to escape.

Iniwan ko ang handbag kong walang laman sa gilid ng toilet bowl nang lumipas ang
sampung minutong paghihintay upang makatulog ulit si Lazarus sa labas. Isang pouch
na may lamang cellphone at pera lang ang dala ko, I put it inside the pocket of my
hoodie before I opened the door and take a look of Lazarus.

With his ruffled dark hair, eyes closed and the lower part of his body was covered
by the comforter, he looked so peaceful and lonely. He's back to sleep.

Alam kong delikado but at least I've tried, kesa sa buong buhay akong makukulong
dito nang hindi ko sinubukang makaalis.

I make no sound as I walked across the room and draw closer to the door. I stopped
in front of the door and unlock it. May konting ingay sa pagbukas ko ng pinto but I
was cautious and careful until I get myself out and slowly pull the door closed.

Parang gusto kong umiyak ulit nang nakita ko ang kabilang pinto kung saan natutulog
ang walang kaalam-alam kong anak.

Napagpasyahan kong hindi na lang pumasok sa loob ng kwarto ng aking anak upang
kahit ngayon man lang ay masilayan ko ang mukha nito kahit na hindi na kailangan
dahil halos magkamukha naman sila ni Lazarus. What if magising siya? Mas
mahihirapan akong umalis at baka ay mahuli pa ako ni Lazarus.

Kanina bago sumunod na pumasok si Lazarus sa kwarto at padabog na sinara ang pinto
ay pinatay niya pala ang ilaw dito sa labas kaya medyo madilim dito.

Saka pa ako nakahinga ng maluwag nang nakalabas na ako sa condo building ni

Lazarus. Kinakabahan ako kanina nang sumakay ako ng elevator at may isang lalaking
mukhang kapitbahay lang ng condo ni Lazarus ang nakasabay ko sa loob ng elevator.

I ride on a taxi and told the taxi driver the address of the club.

It's almost 3am, siguro ay malapit ng matapos ang kasiyahan sa club. Malapit na rin
naman ako sa club ngunit muntik na akong napatalon sa kinauupuan ko nang narinig ko
ang pag-ring ng cellphone ko mula sa loob ng pouch, so I took it out and see who's
the caller.

It's Ashley.

Kinabahan ako bigla dahil akala ko ay si Lazarus na 'yong tumatawag. We exchanged

numbers last day, I guess.

I accepted the call.

"Ash..."

"Nasa labas na kami ng club ni Sidon, Lisa. Sa dulo ng parking lot, we'll wait
okay?" walang masyadong ingay nang nagsalita si Ashley kaya nasa labas na nga
talaga ito ng club.

So she's with Sidon?

"Thank you, Ash. I'm on my way," I answered quickly while I was looking outside the
taxi.

Hindi ko na muna binaba ang tawag dahil ayokong isipin na iniwan ko ang anak ko.
Baka bigla na lang ulit bumuhos ang mga luha ko. Kanina pa kumikirot at naninikip
ang dibdib ko, ang hirap palang iwan ng dalawang 'yon.

I paid the taxi driver when we reached the club and immediately get out of the
taxi. Nasa malayo pa nga lang ako ay nakikita ko na sa dulo ng parking lot ang
dalawa kaya binaba ko na ang cellphone ko at mabilis na lumapit sa kanila.

May iilang tao na lang ang nasa labas ng club and some lights were off. Malapit na
rin sigurong magsara pero mukhang may nag-iinuman pa naman sa loob.

Hindi ko napigilan ang sarili ko at sinalubong ng yakap so Ashley. We're friends in

a very short period of time but she helped me more than a friend that could help in
a long period of time.

Relationships doesn't based on how long you're with that person.

"Tara sa apartment? Pag-usapan natin ang problema mo."

I nodded in response.

Nakarating kami sa apartment ni Ashley gamit ang isang middle class na kotseng
pagmamay-ari niya. Hindi ko alam kung saan siya kumuha ng perang pambili no'n pero
mukhang galing talaga sa isang mayamang pamilya si Ashley.

Her apartment wasn't that large. Magkapitbahay nga lang sila ni Sidon na nagpaalam
nang pumasok sa sarili nitong apartment. He's the silent type of guy. Mukhang dito
rin sila nagkakilala.

Hindi rin gano'n karami ang mga kagamitan dito sa loob ng apartment ni Ashley.
Walang masyadong display like picture frames, figurines etc. Maliit lang 'yong
mukhang living room, tatlong sofa at 'yong isa ay mahaba pero walang tv. Isa lang
din ang kwarto at sa gilid ng kwarto ay may kitchen at isa pa'ng pinto na mukhang
banyo. May mesa ring pang-apat lang na tao ang makakaupo.

Nakaupo ako sa isang sofa at naghihintay sa kanya na mukhang nagtitimpla ng kape sa

munting kusina. Inilapag ko pa ang dala kong cellphone at ang pouch sa center
table.

"Magkano ang renta nitong apartment mo, Ash?" I asked and gaze around the whole
place. Kahit na maliit lang ito ay magkakasya naman kami ng anak ko kapag
magrerenta ako ng isang apartment dito.

"Two thousand sa isang buwan," sagot nito mula sa kusina at naglakad na pabalik
dito sa living room niya. Inilapag niya sa center table ang dalawang tasa ng kape
at umupo sa kaharap kong sofa. "Affordable na rin 'to. Parang boardinghouse lang
'di ba?"

"Wala ka bang balak na bilhin 'to?"

"Nope, mukhang hindi na rin kasi ako magtatagal dito," she said, inangat niya pa
ang kanyang mga paa sa armrest ng sofa bago kinuha ang umuusok niya pa'ng kape.

She's not wearing her uniform. She's wearing a black ripped jeans and baby blue
sweater.

"Bakit?" tanong ko at kinuha ko na rin 'yong kape ko. Mas lalo akong hindi
makakatulog nito.

"Hinahanap na ako ng mga magulang ko," she blew the little smoke from her brown
coffee while looking at me. Nakita niya siguro ang pagkalito sa mukha ko kaya
nagsalita siya ulit. "I was kicked out from a university last two years at ayun,
nagkasagutan kami ng mga magulang ko, hanggang sa lumipas ang dalawang taon na
hindi pa rin nila nakakalimutan ang ginawa ko noon hanggang sa may nagawa na naman
akong kasalanan sa ibang university at naalala nila 'yong nangyari noon, nag-away
na naman kami kaya naglayas ako. Tatlong buwan na rin simula noong naglayas ako."

"Kicked out? Why? I mean 'yong first kicked out mo two years ago."

"Sinabunutan kasi ako ng anak ng isa sa mga may malaking share sa university na
'yon kaya sinabunutan ko rin," she took a sip of her steaming hot coffee and
shrugged her shoulders before speaking. "Napagkamalang ako 'yong nauna kasi mas
marami siyang kaibigan na nagdedepensa sa kanya. Mayaman naman ang mga magulang ko
at kaya naman nila akong mapanatili sa university na 'yon pero bago pa man ako
pinaalis sa paaralang 'yon ay inunahan ko na. Ako na lang ang umalis. Parang na-
kicked out na rin ako."

"Sino ba 'yon? 'Yong babaeng nakaaway mo?" I asked, hindi ko alam kung bakit
kailangan ko pa'ng tanungin 'yon kahit na hindi naman na importanteng impormasyon
'yon.

But I didn't expected her answer.

"Kryptonite Cavanaugh, pinsan ng mga naggagandahang lalaki sa club," parang

natatawa pa siya nang sinabi niya ang pangalan ng babaeng ang dahilan kung bakit
siya nandito ngayon. "Anyway, bakit ako 'yong tinatanong mo? Dapat ay ikaw ang
magkuwento ng problema mo, Lisa. Nasaan 'yong cute na batang kasama mo?"

Kryptonite Cavanaugh. Is it possible that it's Kry na nasa Florida ngayon? May iba
pa ba silang babaeng pinsan? What about second cousin?

Huminga ako ng malalim at nag-isip ng tamang salitang sasabihin ko.

"He's my son, Ash," sagot ko. I could feel something heavy on my chest and couldn't
even normally breathe. "Zon, and his father is Lazarus Cavanaugh."

I have Ashley's attention now. She looked interested.

I was about to continue but a ring from my phone on the center table stop me, I
closed my eyes when I saw who the caller was.

Lazarus

...
makamundo

Chapter 25

Weak

I turned my phone silent and ignore it before I told Ashley the whole story. After
that, she let me sleep in her room since there's a sofa bed inside at the corner of
her room near the bed, all I need to do was to pull out the concealed mattress of
the sofa bed then I could finally lay down on it. Ashley provided me a comfy
blanket and pillow to sleep.

Nagising ako ng alas diyes ng umaga kasi natapos kami sa pagkukwento kaninang alas
sais ng madaling araw.

I checked my phone while rubbing my eyes with my free hand but I almost dropped my
phone when I saw the number of phone calls and text messages.

In approximately sixty phone calls and eighty text messages.

Lahat ng 'yon ay nanggaling sa iisang caller at sender and it was doubtlessly

Lazarus.

Akala ko ay siya 'yong tipo ng lalaki na hindi mahilig sa mga pagtawag at

pagtetext. Oftentimes, it was Law who contacted their relatives and update his
cousins.

Tinignan ko kung anong oras 'yong huli niyang pagtawag and it was just five minutes
ago. Binasa ko ang mga message niya at parang umakyat ang kaba mula sa aking mga
paa patungo sa dumadagundong kong dibdib nang dahil sa huling mensaheng nabasa ko.

i'm fucking mad, calista.

"Lisa? Ayos ka lang ba? Bakit parang namumutla ka?"

Binaba ko 'yong cellphone at tumingin kay Ashley na nasa may doorway nakatayo at
may dalang breakfast, worry was painted on her pretty face. She's still wearing her
pajamas and I didn't saw her tie her hair, dahil maiksi naman kasi ang kanyang
buhok at kahit hindi niya ito tinatali ay never ko itong nakitang magulo.

"Ayos lang ako Ash, don't mind me," I smiled at her, reassuring that everything was
fine even if it's not.

People were good at pretending.

"Today's Saturday kaya wala akong ibang trabaho kung 'di sa isang nightclub na
pinasukan ko ng part-time job, mamayang six ng gabi ang trabaho ko," sabi niya at
naglakad papasok sa loob ng kwarto.

Kaya naman pala ay nakasuot pa rin siya ng pajamas hanggang ngayon.

"Bakit sa mga club ka nagtatrabaho?"

"Kung sa isang kompanya o restaurant ako ay madali lang akong mahahanap ng parents
ko," sagot niya saka inilapag ang dala niyang pagkain sa gilid ko.

She has a point. Naisip ko na hindi na lang ako magtatrabaho ulit sa club na
pagmamay-ari ni Law. I'm not hiding myself, umiiwas lang sa mga kapahamakan.

"I would like to apply there," I told her na parang buong-buo na talaga ang
desisyon kong magtrabaho ng ganitong mga trabaho.

"Okay? Marunong ka ba'ng sumayaw-"

"What?"

I know the meaning on that look of her face, she expected my sudden reaction
because she gave me a sly smile.

"It's not just a simple club, it's a nightclub, the people there were mature and
old. Walang dancefloor para sa pagsasayaw ng mga binata at dalaga, just an elevated
platform to give space for dancing and perform an erotic show to satisfy the
costumers. Walang slots para sa waitress kaya nag-apply ako as pole dancer. Pole
dancing was my favorite pastime when I was just sixteen," she explained and look at
my body from head to toe like she was scanning and examining my body. "Pwede ka
naman maging stripteaser-"

"Ano? Stripteaser, oh hell," I exclaimed.

"Pero hindi naman lahat ng suot mo ay huhubarin mo," depensa niya sa maruruming
pumapasok sa isip ko. "Mas malaki 'yong sahod ng mga stripteaser."

Hindi na 'to marangal na trabaho, ang pagsasayaw sa harap ng maraming tao habang
dahan-dahang hinuhubaran ko ang aking sarili. Striptease dance would kill me
because of utmost shame. Only shameless persons could do that striptease dance. May
mga stripteaser or stripper sa mga nightclub. As far as I know, striptease was from
a burlesque act in a theatrical entertainment, an erotic and exotic performance.

"'Yong mga stripteasers sa nightclub na 'yon ay may suot na mask. Ang tanging
makikita lang nila ay ang katawan at mata mo, may daring na damit kayo niyan at
mukhang may magtuturo sa'yo kung paano huhubarin 'yon, piece by piece while doing
the sexy dance," paliwanag niya ulit na parang kinukumbinsi na rin akong mag-apply
sa nightclub na 'yon. "I think there's rules in that nightclub for the stripteasers
that you have to deal with."

Hindi ba illegal 'to o kahit ano na parang ipinagbabawal? Pero paano kung malaman
ni Lazarus ang tungkol dito? Should I at least give it a try?

This is bullshit.

Naisip ko lang si Lazarus. Palagi niya kasing pinapamukha sa akin na isa akong
maruming babae at kung gagawin ko 'to, parang pinapatunayan ko na rin sa kanya na
isa talaga akong marumi at bayarang babae.

But I need money. Mukhang maganda na ring desisyon 'tong ginawa ko. Ang iwanan ang
anak ko sa puder ng kanyang bilyonaryong ama. Ang selfish ko namang tao kung sinama
ko pa ang anak ko sa mga paghihirap ko. My son deserves the best for him. Mas
mapapalaki siya ng maayos ni Lazarus at lahat ng kakailanganin niya ay maibibigay
agad.

Isasama ko si Zon kung hindi lang ako natanggal sa trabaho roon sa bangko as a
teller, kung hindi lang din nasunog 'yong bahay at kung hindi lang din nabankrupt
'yong business ng mga magulang ko sa Canada.

Bumaba ang aking tingin sa gilid ng sofa bed kung saan nakalapag ang isang plato ng
umagahan ko.

A fried egg and a cup of rice. This was enough for me.

I took the plate of food and placed it on my lap before giving Ashley a look but
then my gaze landed on my phone when it flashed a phone call before I cast a
serious stare back at Ashley.

"Gaano kalaki 'yong sahod?"

Sa huli ay napangiti si Ashley sa naging desisyon ko.

This may sounds crazy but I agreed. Mag-aapply ako sa nightclub na 'yon as a
stripteaser. Alam ko namang walang marangal na trabaho ang mapag-aapplyan ko nang
dahil sa ginawa ni Lazarus, at kung mag-aapply ulit ako doon sa mga pinag-aapplyan
kong trabaho sa ibang bangko, restaurant at kahit anu-ano pang marangal na trabaho
ay baka malaman ni Lazarus kung nasaan ako.

Mamayang alas sais na ng gabi kami pupunta sa nightclub na 'yon. Ang sabi sa akin
ni Ashley ay nasa masikip na lugar 'yong location ng nightclub na malapit lang dito
sa apartment niya.

Buong araw na silent mode 'yong phone ko at hinahayaan ko lang ito, wala akong
balak na sagutin ang mga tawag niya. I didn't turn off my phone, hindi ko rin
ginawang airplane mode. Hinayaan ko lang talaga.

I read some of his new messages. Mostly, it's all about Luzon.
Ashley made me wear a skintight red dress, she said na mas maganda ito upang sa
isang tingin pa lang aa katawan ko ay tatanggapin na agad ako. May malaking salamin
ang closet niya sa likod ng door nito kaya roon ko pinagmasdan ang aking sarili.
She even tied my hair and told me that it was sexier this way. 'Yong medyo expose
ang batok ko at medyo messy 'yong pagkakatali ng buhok. Pinahiram niya rin ako ng
isa sa mga pumps niya.

She's wearing a nude colored dress same as mine but not in style. Skintight pa rin
na sobrang hapit sa bewang namin.

"Ready?" she asked looking sexy with that seductive smirk formed on her lips.

I heaved a deep breath and look at her, "Yes."

We used her car to go to that nightclub and it was 5:30pm. Nakakapagtaka dahil
hindi ko nakita si Sidon na kasama siya at nalaman ko mula kay Ashley na umuuwi raw
ito sa kanilang probinsya tuwing weekend.

"Huwag kang kabahan, Lisa. Hindi naman sila nangangagat e," natatawang sabi ni Ash
habang nakapokus sa pagmamaneho, she turned the wheel saka lumiko 'yong sasakyan sa
isang medyo masikip na daan. "Just smile."

I just nodded and kept myself silent.

Habang papalapit kami sa nightclub ay unti-unti namang lumulubog ang araw. Sa

dinadaanan namin ngayon ay iilan na lang ang taong nakikita ko hanggang sa hininto
ni Ash ang kanyang kotse sa gilid ng kalsada.

Nakakatakot naman sa lugar na 'to, walang masyadong ilaw, may nakita pa akong
iilang tambay sa kabilang kalsada, parang naninigarilyo at nagkukuwentuhan, ang mga
building dito ay halos magkakadikit na sa sobrang lapit.

This place looks like a backstreet. Walang masyadong dumadaang kotse rito at
madalas ay mga motor ang mga nakikita ko. Wala ring parking lot at sa gilid lang ng
kalsada nila pinapark ang kanilang mga motor.

Nakasara rin ang lahat ng pinto ng mga building dito ngunit isang pinto lang talaga
ang nakakuha ng atensyon ko. Isang pinto sa kabilang bahagi ng kalsada, wala itong
bintana o kahit ano upang makita ko kung ano ang mga pangyayari sa loob.

The door with red lights around it. There's no name. May parang nakapinta sa gitna
ng single door na 'yon na parang hugis ng katawan ng isang sexy na babae. It's just
the curves of the woman's body, not very detailed.

"Hindi ba delikado 'to, Ash?" tanong ko habang nakatingin pa rin sa kulay pulang
pinto na may kulay pulang ilaw din sa gilid nito, maybe to highlight the white
paint of the woman's body.

She unbuckled her seatbelt while we both watch two man opened the red door and get
inside.

"Nope, maybe para sa akin, ilang sabado na rin kasi akong pumapasok diyan," sagot
niya, tinutukoy 'yong pulang pinto.

Nauna siyang lumabas kaya kinalas ko na rin ang seatbelt ko at lumabas ng kotse. We
walked across the deserted road to the other street 'til we've reached the door
with red lights.

Iniisip ko pa nga lang na baka ay mahanap ako ni Lazarus dito, parang nauubusan na
ako ng dugo. But I have to risk, kapag nakabangon na ulit ang negosyo ng mga
magulang ko sa Canada ay magpapatulong akong makaalis ng bansa at maghanap ng ibang
trabaho. Hindi naman puwedeng panghabangbuhay kong gawin ang ganitong klaseng
trabaho.

Akmang bubuksan niya na ang pinto ngunit natigilan siya na parang may naalala at
hinarap ako. "Anyways, a friendly reminder," she looked annoyed. "Medyo manyak
'yong manager ng nightclub na 'to."

Kaya naman pala halos hindi na maipinta ang ekspresyon sa mukha niya.

"I can handle it," ngumiti ako saka siya napatawa ng mahina.

Her short hair bounced a little because of the movement when she laughed.

Manyak lang pala, mas malala pa yata ang kamanyakan ni Laki at ang pagiging bastos
ni Lazarus.

She opened the door and we get inside.

Bumungad sa amin ang dalawang daan. Sa harap namin ay may daan patungo sa isang
pinto at sa kaliwang side naman namin ay may corridor na may halos sampung pinto
siguro.

"Anong meron sa mga pintong 'yan?" turo ko sa halos sampung pinto sa kaliwa.

"May ibang mayayaman kasi na pumapasok dito, special treatment na parang mamimili
sila ng strippers or stripteasers na magpapaaliw sa kanila at 'yang mga kwartong
'yan ang gagamitin nila. Malaki ang binabayad ng mga mayayamang costumer, the
stripteasers will receive seventy percent of the money and the rest will belong to
the nightclub," paliwanag ni Ash saka ay naunang naglakad patungo sa daan ng nag-
iisang pinto sa harap namin.

"Wala naman sigurong mangyayari 'di ba?" nababakas sa boses ko ang konting kaba
nang dahil sa narinig, sumunod ako sa kanya.

"May rules nga kasi, pag-uusapan niyo pa ng manager 'yan, Lisa."

She opened the door and walked in with her chin up, breast out and stomach in.

The whole place wasn't that bad. Walang disco ball at dancefloor sa gitna katulad
ng sinabi ni Ash. There were tables with chairs in front the elevated platform. Sa
platform ay may dalawang pole. They also serve alcoholic beverages here ngunit wala
akong nakikitang bar kung saan nakadisplay ang mga inumin. Karamihan sa mga nandito
ay mga matatanda at lalaki nga, sa tingin ko ay nasa edad na forty-five and above.
May iilan din naman akong nakikitang bata pa, siguro nasa middle thirties. 'Yong
mga nakikita ko lang na babae rito ay ang mga waitress, 'yong mga sumasayaw sa
platform at may ibang nakaupo sa tabi ng mga lalaki at pasimpleng humahawak sa hita
ng babae.

Sa isang sulok dito malapit lang sa pintong pinasukan namin ay may pinto na naman,
I followed Ash when she walked towards the other door and I think it's the
manager's office.

Pumasok kami sa loob at agad akong napatingala sa kisame nang naabutan namin ang
isang sexy na babaeng nakaupo sa hita ng lalaki. They're both sucking each other's
mouth. The man's hand was underneath the woman's clothes, I could see how he
massage her enormous breast from inside of her croptop as they kissed.
"Sir," Ash interrupted their make out session.

Ang lakas naman mang-istorbo ng babaeng 'to dahilan kung bakit inilayo ng lalaki
ang kanyang mukha sa babaeng kahalikan nito pero napangiwi ako nang pinagpatuloy
naman ng babae ang paghalik nito sa leeg ng lalaki. I was kinda disgusted because
the man didn't mind her and just let her do it while we're in front of them.

The man wasn't that old, parang magkaedad lang sila ng manager ko noon sa bangko.
Halatang may bruskong katawan ito, he has the looks too, makapal ang mga kilay nito
na mas lalong nakakadagdag ng pagiging lalaki nito at mukhang walang girlfriend.
Paiba-iba yata ang mga babae nito.

Maliit ang espasyo sa silid na 'to at may desk na nakapagitan sa amin ng manager at
ng babae niya.

"Who is this sexy friend of yours, Leigh?" pinasadahan ako ng isang malagkit na
tingin ng manager.

I forehead creased because of the unfamiliar name he said and he was talking to
Ashley.

"Lisa, she's Lisa," siniko pa ako ni Ash nang akmang magsasalita ako upang sabihin
ang totoong pangalan ko.

"Ah, cute pussy," he said while staring down at my exposed thighs. "What brought
you here?" tanong niya at ibinalik ang malagkit na tingin sa mga mata ko habang
abala pa rin ang babaeng humahalik sa kanyang leeg.

"I want-"

"She's here to apply as a stripteaser, a part-time job, Sir," Ashley didn't let me
talk.

Mukhang mali rin naman kasi 'yong dapat kong sasabihin. Parang masyadong demanding
'yong I want. Ni walang nababakas na galang sa boses ko.

Was there even respect in this place?

"You look uncomfortable here, babe," his gruff voice was unpleasant in my ear. He
also noticed the uneasiness of my posture and he's right, I'm uncomfortable here,
wearing this skintight dress. "Too innocent to be here, can you even strip in front
of me?"

Ayoko nga'ng maghubad sa harap ni Lazarus sa kanya pa kaya na ngayon ko lang

nakilala?

"I can," lakas loob kong sagot nang hindi siya nilulubayan ng tingin.

Narinig ko pa ang mahinang pagsinghap ni Ashley sa tabi ko at mukhang naging

interesado 'yong manager sa akin. Hindi ko alam kung ano ang pangalan niya kasi
wala namang patang nameplate sa desk niya o kahit anong gamit. Bahagya niya pa'ng
tinulak ang babaeng humahalik sa leeg niya before he fixed his eyes on me.

"Hired," he announced. Ni hindi niya na ako pinahubad sa harap niya, hinagod niya
ulit ng tingin ang buong katawan ko bago nagsalita ulit. "Your work will start next
week, every Saturday. Would you want me to join you in the list of women for the
special treatment? Mas malaki ang kita roon kesa sa pagsasayaw sa harap ng maraming
tao. Sa special treatment ay isang tao lang ang makakakita ng katawan mo."
I just nodded.

"Sir, bakit 'yong ibang babae na naghahangad na makapasok sa listahan ng mga

babaeng nasa special treatment ay hindi niyo po pinapasok? While Lisa here, kaka-
apply niya lang, nagsuggest ka na agad," Ashley flipped her short hair to remove
some strands of hair blocking her sight.

"She reached my standards, Leigh. Siguradong magugustuhan siya ng mga mayayamang

lalaki," bumaling siya kay Ashley na nasa tabi ko lang habang nakangisi. "Ikaw?
Kailan ka ba papayag na ipasok kita sa special treatment at sumayaw ng pole dance?
I would be your first costumer, sweetheart."

"Fine, I'll join her, Sir," Ashley rolled her eyes at the maniac manager in this
nightclub.

"Okay, then, next week ka na ulit sumayaw, mamili kayo ng mga bagong bili na
lingerie sa stockroom. Kailangan niyong makunan ng litrato," utos ng manager at sa
huling pagkakataon ay tumingin siya sa kabuuan ng katawan ko bago hinila ang buhok
ng babae at hinalikan ito.

Mabilis na natapos ang gabing 'yon na kinunan lang kami ng iilang litrato, tinuruan
din ako ng iilang mga stripteasers kung paano sumayaw nang hindi awkward tignan
habang iniisa-isa ko ang paghubad ng aking damit hanggang sa 'yong lacy panty at
bra na lang 'yon tanging suot ko, I filled up an information paper and at least ay
hindi hiningi 'yong full name ko at bumalik na kami ulit ni Ashley sa kanyang
apartment saka nagpahinga.

Checking my phone, nadismaya ako nang nakitang walang text mula kay Lazarus tungkol
kay Zon at sampung tawag lang mula sa kanya ang nakita ko. Sabi ko na, mapapagod
din siya.

The week had passed and the last message that I received from Lazarus was two days
ago, he didn't called anymore.

Buti ay natiis ko ang isang linggo na hindi nakikita o nakakausap si Zon. Sinipon
ako noong pangalawang gabi ko rito sa apartment ni Ashley. I didn't rented an
apartment since Ashley told me that I'm welcome here. Mag-isa lang din siya at
gusto niya ng kahit may nakakausap man lang kapag wala siyang trabaho. May pera pa
naman akong panggastos para sa kakainin namin dito. Nahihiya ako kaya minsan ay ako
na ang bibili at magluluto ng kakainin namin.

Ang bilis lumipas ng mga araw at ngayon na ang gabing pinakainiiwasan ko.

Ashley and I were in the manager's room. Prenteng nakaupo sa isang pangdalawahang
tao na sofa. Ang sikip naman kasi ng room na 'to. As usual ay may kahalikan 'yong
manager at ang nakakadiri pa ay ibang babae naman.

Nakasuot ako ng isang maong shorts na sobrang ikli at saka, long sleeves white
shirt na ang tatlong butones sa dibdib ko ay hinayaang nakabukas to show off my
chest. Suot ko ang isang kulay itim na lacy panty at bra na nakapaloob nito. Kulay
itim din 'yong high heels na suot ko. My hair was tied up in a messy bun and light
make up on my face.

I could dance since pumapasok ako sa isang zumba class noon upang maibalik ang
hubog ng aking katawan. Now, I'm working on how to do this striptease dance.

Nakasaad sa rule ng nightclub sa kanilang special treatment ay para lang pala sa

mga costumers. No touching, not until the woman let you. Isa lang ang ibig sabihin
nito, walang mangyayaring masama sa akin sa loob ng kwarto kasama ang isang
mayamang lalaki.

All I have to do was to give pleasure by striptease dancing. Not bad?

May mga signs daw kasi sa mga babaeng stripteasers na may extra service pero 'yong
sa akin ay hindi ako pumayag sa extra service na 'yan. Sapat na ang sumayaw.

Ang sabi ng manager ay may nag-hold sa time ko rito since Wednesday pa lang kahit
na every Saturday ang pasok ko. 'Yong para bang nakareserved na akong sumayaw sa
isang lalaki at wala ng iba pa'ng makakakuha ng oras ko.

I was curious. Who was it? I was so sure that it's not Lazarus because this kind of
nightclub was for some middle and low class man. Pampalipas oras lang at isa pa,
hindi ako tumatanggap ng extra service kaya walang lalaki ang magkakainteres sa
akin.

"Lisa, your costumer was in the room number two, you should go now, sexy," the
manager updated me when his phone vibrated.

Nagkatinginan kami ni Ashley and she just gave me her kind smile before I get up
from the sofa and leave the room.

Sa special treatment ay hindi na kailangan takpan pa ang aming mga mukha, 'yong mga
babaeng sumasayaw lang sa ibabaw ng elevated platform sa harap ng maraming tao ang
kailangang magsuot ng maskara upang takpan ang kanilang mukha.

My hands were sweating cold as I walk through the corridor and find the room.

Bubuksan ko na sana 'yong pinto ng room number two ngunit natigilan ako sandali. I
took my phone out of my pocket when I felt it vibrated, I saw a message from
Lazarus and the blood in my face got drained when I read it.

luzon is sick, calista. dinala ko siya sa ospital kaya umuwi ka na. fuck.

Inisip ko na baka ay tinatakot lang ako ni Lazarus dahil ilang araw na rin akong
hindi nakatanggap ng mensahe galing sa kanya. Kailangan kong makumpirmang totoo ang
sinasabi niya, bukas. Mas lalong lumaki ang pag-asang hindi nga si Lazarus ang
naghihintay sa akin sa loob ng kwarto.

Namumutla at kinakabahan man ay pinasok ko ulit sa loob ng aking bulsa ang

cellphone ko saka ko binuksan ang pinto ng room number two. Sa pagkakaalam ko ay
limang oras ang binili ng costumer sa service ko, masyadong matagal ang limang
oras. There's no cctv camera inside.

The four walls and ceiling were painted in dark red. Isang kulay puting sofa ang
nasa gitna at wala nang iba pa'ng gamit ang naroon except sa isang maliit na table
na may speaker. All I have to do was to connect the Bluetooth speaker to my phone
since I have downloaded the soundtrack. Nakaupo roon 'yong costumer sa puting sofa.
I couldn't see his face since his back was facing me.

I didn't pay enough attention to the man's appearance cause my mind was in haywire
of thinking about my son.

After I locked the door, I faced the room and walked to go in front of the man but
then his familiar calm baritone voice stopped me when he spoke so I tried to look
at his hair and back, searching for something familiar too.

Hindi ko pa nga nakikita ang kanyang mukha ay kilala ko na kung sino ito.
"Mataas ang lagnat ng anak natin kaya dinala ko siya sa ospital."

So it's true. My baby was sick. Parang nagbabadya na naman ang mga luha nang
naramdaman kong nag-iinit na naman ang sulok ng mga mata ko. The past few days was
hell, walang araw na hindi ako umiiyak at madalas ay namumugto ang mga mata ko
tuwing umaga.

Parang nag-ugat ang mga paa ko sa sahig nang tumayo siya mula sa puting sofa saka
humarap at naglakad palapit sa akin na nanatiling nakatayo sa gilid ng nakalock na
pinto. Nakasuot siya ng isang kulay itim na simpleng v-neck tee shirt at dark long
pants.

His dark eyes looked tired and weak as he directly set his eyes on me and stop four
feet away but still towering over me with hands in his pockets.

Hinanda ko na ang aking sarili sa sampal na makukuha ko mula sa kanya pero hindi
dumating 'yon.

"I won't hurt you, I won't force you to have sex with me. Hindi na. Hindi ko na
uulitin, Calista. Umuwi na tayo, please?"

...
makamundo

Chapter 26

Home

"How did you found me, Lazarus?"

"Nagpatulong ako kay Laki. Marami siyang koneksyon," maingat niyang sagot na parang
takot sa kung ano ang magiging reaksyon ko kapag hindi ko nagustuhan ang mga
sinasabi niya.

I wasn't with them in just one week and now he looked tired. Medyo namumula rin ang
kanyang mukha, lalo na 'yong matangos niyang ilong at may iilang maliit na pawis sa
gilid ng noo niya.

I immediately walked across the four feet distance between us and reached for his
forehead. Guilty washed over me when I felt his forehead burning hot, I transferred
my hand down to his neck and touched my knuckles at the corner side of his neck but
I felt the same high temperature as his forehead.

He's also sick.

Kaya pala mukha siyang pagod at ang kanyang mga mata ay malumanay.

"Lazarus, may lagnat ka. Ano ba'ng ginagawa niyo habang wala ako?"

"Hinahanap ka," he took a deep breath and rubbed his index finger against his right
temple. He looked stressed out and weary but the way he stood straight was opposite
to what he physically feel, it was unnoticeable but when I look straight in his
eyes and observe him carefully, I could notice the difference. "Napabayaan ko si
Luzon. Umulan noong araw na umalis ka at tumigil din sa pag-iyak si Zon sa
kakahanap sa'yo dahil gusto niyang maligo ng ulan habang hinihintay ka kaya
pinayagan ko. Nasa waiting area ako ng condo building para makita ko kung anong
ginagawa ni Zon sa labas kaso ay matapos ang ilang minutong pagligo sa labas,
tumigil ang ulan at uminit, hindi ko namalayan kasi busy ako sa pagtawag sa'yo.
Lumapit sa akin ang anak natin na umiiyak, natuyo na 'yong nabasang damit at may
sugat sa tuhod niya."

Mas lalo akong nakonsensya nang dahil sa ginawa ko ay nagkasakit sila. Hindi ko
alam na ganito pala ang magiging epekto ng pag-alis ko. It was unexpected for
Lazarus to explain these things to me, mukhang hindi kasi siya 'yong tipo ng lalaki
na magpapaliwanag.

His well-toned physique never change. He's just sick and tired.

Parang nahiya ako sa sarili ko nang tumalikod siya at naglakad papunta sa sofa. May
kinuha siyang mukhang tatlong paper bag doon at sumenyas sa akin na lumapit sa
kanya kaya lumapit ako.

Even the way he walk, mukha talagang nanghihina ang kanyang katawan na kahit sa
paglalakad ay parang nabibigatan ito sa sariling katawan.

"Change your clothes, pupuntahan natin si Zon," he carefully handed me the paper
bags. 'Yong boses niya ay medyo paos din.

Ganito ba talaga sila magkasakit? Parang sa unang tingin pa lang ay mukhang

mahihirapan na ako sa pag-aalalaga sa kanila.

"Okay, magpapaalam muna ako sa manager-"

"You're fired," he bluntly said, kahit na medyo paos ang kanyang kalmadong boses ay
hindi pa rin naman naglaho ang pagiging istrikto nito.

I know he would say that. He dislike this kind of job. Baka madumihan ko pa ang
pangalan niya, importante pa rin naman sa kanya ang kanyang reputasyon.

"Ah reputation," I shrugged my shoulders and just erased the word out of my mind. I
don't want to fight with him, not in this situation that I'm guilty.

"Matagal nang sira ang reputasyon ng pamilya namin, Calista," he said, parang alam
niya na kung ano ang iniisip ko.

He's right though. Matagal nang sira ang reputasyon ng kanilang pamilya dahil sa
ginawa ng kanyang ama na tumira sa isang malaking bahay kasama ang kabit nito.

Kahit siguro ang pangalan din ni Laki ay sira na, I haven't watch even one of his
trending scandal videos but I know that it would totally ruin his name, their name.
Laki may be downright sexy man but he's a jerk. Who knows, maybe he broke a hundred
of vagina instead of breaking a heart.

Lazarus slumped down on the white couch while staring at my whole body.

Hindi ko na pinansin ang kanyang malumanay na mga matang halos nakatitig na sa

katawan ko at inilabas ko na lang 'yong mga damit na nasa loob ng paper bag.

"Do the striptease dance in front of me before changing your clothes."

Kahit na umaapoy na siya sa lagnat ay parang gusto niya pa yatang dagdagan ang init
na nararamdaman niya.

"Wala na tayong oras," sabi ko at inangat ang isang dark jeans mula sa loob ng
paper bag. I was checking the clothes but then a frown formed on my face when I saw
the pricetag.
Too expensive.

"Binili ko ang oras mo, Calista."

Nilingon ko si Lazarus nang dahil sa sinabi niya. He was leaning against the
backrest of the white sofa with his eyes closed. Kanina lang ay nakatitig ito sa
katawan ko, bakas sa kanyang mukha na parang inaantok na siya.

Alam ko kung bakit gusto niyang sumayaw ako sa harap niya habang naghuhubad ako ng
damit, piece by piece. Kapag nakauwi na kami ay wala na siyang magagawa, he told me
that he'll stop and won't force me to have sex with him anymore. Gusto niya lang
ngayon ay ang makita ang katawan ko kahit sa huling pagkakataon.

I sighed and connect the Bluetooth speaker to my cellphone.

He's my costumer anyway.

I played the erotic sound. It's not a song, parang background sounds lang ito pero
nakakainit ng katawan kapag sinasabayan ng sayaw. Kasabay no'n ay ang marahan na
pagmulat ng mga malumanay na mata ni Lazarus.

Pinahinaan ko 'yong sounds and threw my phone to his direction, he effortlessly

caught it while intently looking at me as I positioned myself in front of him in
about six feet away.

I hummed as I gently swayed my hips, sinasabayan ko 'yong tono ng sounds mula sa

speaker. He locked our gaze. Marahan kong pinadaan ang isang daliri mula sa aking
bewang paitaas sa aking leeg hanggang sa umabot ito sa magulo kong buhok at hinila
ko 'yong tali dahilan kung bakit bumagsak ang aking buhok na hanggang siko. Bahagya
pa'ng nakaawang ang aking mga labi at agad ko rin itong itinikom nang bumaba ang
tingin niya roon, I hummed again and formed my lips into a half smirked.

Sa isang iglap ay parang nawala ang pagod at lagnat na nararamdaman nito. Baka mas
lumala ang lagnat niya pagkatapos nito.

Nakita ko ang pagtaas baba ng kanyang Adam's apple habang pinapanood ako. I swayed
my hips in a sexy manner habang ang mga kamay ko ay marahang ginugulo ang aking
nakalugay na buhok.

I noticed that he didn't even blink, I wanna laugh but I didn't. He looked so
serious. Ngumuso ako upang mapigilan ang tawa ngunit nakuha na naman ng nguso ko
ang kanyang paningin.

Ang tahimik niya, hindi ko pa nga hinuhubaran ang sarili ko pero pakiramdam ko ay
hinuhubaran niya na ako nang dahil sa paraan ng pagtitig niya sa akin.

Lumapit ako sa kanya at pumwesto sa espasyo sa pagitan ng kanyang mga hita. Gamit
ang hintuturo ko, inangat ko ang kanyang baba. Parang napapaso ang daliri ko dahil
kahit sa bandang 'yon ay parang ramdam ko ang umaapoy niyang leeg.

I stared at his strong jawline and caressed it with my other hand. Hindi ko alam
kung bakit ako nakaramdam ng awa sa kanya, he's sick because of me.

Wala ako sa sarili ko nang marahan kong binaba ang aking mga labi at hinalikan ang
kanyang nag-aapoy na leeg, hinayaan niya naman ako. Hindi niya ako hinawakan
katulad ng nasa batas ng nightclub. His strong neck became stiff when my lips
touched it.
Hindi ko na pinatagal pa ang paghalik sa kanyang leeg dahil pakiramdam ko ay
humahalik ako sa baga ng apoy nang dahil sa sobrang init.

I pushed his broad chest when he attempted to come closer to me. Lumayo ako nang
marahang bumagsak ang kanyang likuran sa backrest ng sofa, nakaangat pa rin ang
kanyang mga tingin sa akin.

"Oh fuck," he mouthed. He couldn't believe that I'm the dominant.

Simula noong umalis ako ay parang natutunan niya ulit ang magmura.

"Please behave," sarkastiko akong ngumiti sa kanya dahilan kung bakit mas naging
kalmado ang kanyang mukha.

He relaxed his body on the sofa, I could see some of his muscles tensed. "Take it
off," bakas ang pagkasabik sa kanyang baritonong boses at hinagod ng tingin ang
katawan ko, masyado itong seryoso.

Siguro kung nasa ibang sitwasyon kami ay siya na mismo ang naghubad ng damit ko.

I was just playing around, teasing him like he wanted to. Siya naman ay mukhang ang
hirap biruin, mukhang seryoso talaga at parang nagmamadali.

"Who taught you this?"

"The stripteasers here, why?"

"You've learned a lot," he groaned. Mukhang kanina pa siya naaasar dahil hindi niya
ako pwedeng hawakan. "Don't be so naughty."

Hindi na ako nagtangkang tumingin sa pants niya dahil alam ko naman kung anong
meron do'n. Alam ko rin namang walang mangyayari sa amin dito dahil pupuntahan pa
namin sa ospital si Zon.

I took my phone from his grasp and turn off the sound. The show was over.

"Wait, sinong nagbabantay sa bata?" tanong ko at kinuha 'yong bagong bili na jeans
sa tabi niya. Nakatayo pa rin ako sa pagitan ng mga hita niya.

"Mom."

I paused and look at him.

Ysa Cavanaugh. Hindi ba ay mukhang may galit 'yon sa akin? Ginawa ko 'yong gusto
niyang mangyari na lumayo kay Lazarus.

Hindi ko namalayang nakatulala na pala ako, I was back in my mind when I felt
Lazarus' strong fingers have unbuttoned my long sleeves white shirt. Siya na talaga
ang naghubad sa akin kaya kinuha ko na rin 'yong sweatshirt na binili niya at
sinuot habang siya ay abala sa paghubad ng shorts ko.

"Lazarus!" saway ko sa kanya at napapadyak sa sahig nang pinasadahan niya ang

kanyang daliri sa gitnang parte ng lacy panty ko habang busy ako sa pagsuot ng
sweatshirt. He's teasing me too, parang naghihiganti.

He just laughed and kissed the right corner of my exposed stomach, his lips were
freaking hot that it almost burned my skin. Binaba ko na 'yong sweatshirt upang
wala na siyang ibang mahalikan pa pagkatapos ay agad kong isinuot 'yong jeans. May
binili rin siyang sneakers kaya sinuot ko na rin 'yon.
Balik na naman sa panghihina si Lazarus habang pinapanood lang akong tinatali ang
medyo magulo kong buhok. Hinawakan ko ulit ang noo at leeg niya upang masiguradong
may lagnat ba talaga siya o nagkukunwari lang na may lagnat at parang nagustuhan
naman nito ang ginawa ko.

May lagnat talaga. Anong gagawin ko sa kanya? Ang ginaw sa labas at isang black v-
neck tee shirt lang ang suot niya, hindi ba siya nag-iisip na mas lalong nakakasama
sa kanyang kalagayan ito?

"Ang galing mo'ng magkunwaring umiihi," kalmado siyang tumayo mula sa puting sofa,
nanghihina nga ang katawan niya pero 'yong paraan ng pagsasalita niya na kahit
medyo paos 'yong boses niya ay bakas pa rin ang awtoridad. "Naisahan mo'ko."

"Sinadya mo ba'ng magkasakit para umuwi ako?" I was looking up at him while he's
combing his dark hair with his fingers.

He shifted his stern but tired look down at me. "Kailangan ko pa palang magkasakit
para umuwi ka?" he pinched the bridge of his flushed pointed nose. "Okay, ayoko
nang gumaling."

Kinuha ko 'yong damit na hinubad ko kanina at ginamit 'yon upang punasan ang mukha
ko. I don't want to wear makeup kahit light makeup lang 'to.

I wanted to ignore it. Ignore him and his new found words.

Napansin niya ang pagiging tahimik ko matapos kong inayos ang sarili ko. I wasn't
confused at my feelings for him but I couldn't identify what his words was for,
kahit ang kanyang mga galaw ay hindi ko maintindihan.

"I don't deserve you and that's bullshit. I'll do everything to deserve you," his
words was strong and deep. Maliban sa nanatiling kalmado ang kanyang boses ay
parang may iba pa itong pinapahiwatig. Determinado ito at sigurado sa sinabi. No
hesitation.

Napalunok ako nang nakuha ko kung ano ang ibig sabihin ng kanyang sinabi. Hindi ako
makapaniwala at mukhang mas mabuti nang wala siyang alam sa totoong nararamdaman
ko.

I'm not afraid to love. I'm afraid that this same person who left me pregnant
before would hurt me again.

Naramdaman niya na ba ang pakiramdam na maiwan kaya siya nagkakaganito? Kung hindi
ba ako umalis ay patuloy niya kaya akong sasaktan?

"Let's go, it's getting hot here," aya niya kahit na air-conditioned naman ang
buong room saka kinuha ang cellphone ko na nakalapag sa sofa. He slid it inside his
pockets like he own it. Hinayaan ko na lang.

Una akong lumabas ng room number two habang nakasunod lang sa akin si Lazarus.
Sakto namang makakasalubong namin si Ashley na mukhang pupunta na rin sa silid ng
kanyang costumer. Nagulat pa siya nang nakita niya ako at si Lazarus na nakasunod
sa akin.

"Ash..." sinalubong ko siya ng yakap at gano'n din ang ginawa niya.

"Uuwi ka na, Lisa?" she asked and glance at Lazarus behind me, mukhang natakot yata
si Ashley sa presensya ni Lazarus kaya agad din siyang tumingin sa akin at ngumiti.
"Take care, tumawag ka lang kapag may gusto kang pag-usapan. Alam ko namang hindi
ka matatagal sa apartment," aniya sa natatawang boses. It looks like ang dami
niyang alam sa ugali ng mga Cavanaugh.

"Thank you," I said saka muli siyang niyakap bago siya nagpaalam at pumasok sa loob
ng kwarto kung saan naghihintay ang kanyang costumer.

We went outside of the nightclub and I saw his expensive car parked at the side of
the road. Buti na lang at walang mga tambay na gumalaw sa mamahalin niyang kotse.

Parang tinitiis pa ni Lazarus ang lamig ng gabi nang biglang humangin. Sinadya kong
pinulupot ang aking mga braso sa maskulado niyang braso dahilan kung bakit bumaba
ang tingin niya sa ginawa ko.

I was scared because I thought that he'd remove my arms around his but he didn't,
he planted a light kiss against my forehead instead and walked us to his car.

"You should do that often," tukoy niya sa ginawa ko nang binuksan niya ang pinto ng
front seat.

"Ayoko, baka may magseselos," sagot ko saka kinalas ang mga braso ko sa kanya at
pumasok na sa loob ng kotse.

He knew who I was referring to. He let this pass and just drive all the way to the
hospital.

I wasn't nervous that we're going to the hospital and Mrs. Ysa Cavanaugh was there,
taking care of Luzon. I'd have to accept the words that she would throw at me.

Hindi ko pa nakita na nagkausap si Lazarus at ang kanyang ina so this would be the
first time.

May iilang nurse kaming nagkasalubong habang naglalakad kami papunta sa hospital
room ng anak ko. This was a private hospital, noong pinanganak ko si Zon ay sa
isang public hospital lang 'yon.

Lazarus opened the door where I could see Luzon's name at the side of it.

"Momma! I wanna see my Momma! No! No!"

Hindi pa nga ako nakakapasok ay dinig ko na ang iyak at iilang gamit na bumagsak sa
sahig mula sa loob ng kwarto kaya nauna na akong pumasok sa loob bago pa man
makapasok si Lazarus.

Nakita ko ang ina ni Lazarus kasama ang dalawang nurse na pilit pinapatahan si Zon
at nang nakita ako nito ay bahagya itong lumayo at binigyan ako ng daan palapit sa
hospital bed ng anak ko.

Zon had a tantrum but he stop when he saw me.

"M-Momma?" kinusot niya pa ang namumugto niyang mga mata at akmang bababa ito ng
hospital bed upang lumapit sa akin.

"Zon baby," I sat on his bed and cupped his flushed face. Sobrang namumula ang mga
pisngi nito nang dahil sa pag-iyak.

"Momma, sabi ni Daddy nagwork ka po. Bakit ang tagal po ng work mo, Momma?" my son
innocently asked and reached up his little arms for me.

Tumayo ako at binuhat siya.

Isang linggo kong hindi nakita ang anak namin. Naaawa na ako sa anak ko, gusto kong
umiyak pero pinipigilan ko. I don't want my son to see me cry.

My son was wearing a cute hospital dress. Nakita ko ang dalawang nurse na abala sa
pag-aayos ng gamit na nahulog ni Zon. Mukhang oras na upang painumin ng gamot ang
anak ko pero mukhang nagalit pa yata ito.

Hinawakan ko ang maliit na noo at leeg nito habang mahigpit na nakakapit ito sa
leeg ko. Mataas nga ang lagnat niya. Lumingon ako sa kinaroroonan ni Lazarus at ng
kanyang ina. Hinalikan niya sa pisngi si Mrs. Ysa Cavanaugh nang nagpaalam ito at
lumabas na ng silid.

Mukhang iniiwasan ako ng nanay niya.

Lumapit sa amin si Lazarus at hinapit ako sa bewang. "Should we discharge Luzon

here and go home?"

"No, bukas na kapag medyo mababa na ang lagnat niya," I answered in a gentle voice.
Hinawakan ko na rin ang noo ni Lazarus dahil mukhang sinasadya niya talagang mas
ilapit ang kanyang mukha sa'kin. "You should go to your condo, Lazarus. May lagnat
ka rin."

"Ayoko. Baka pagdating ko rito bukas, wala na kayo," pagmamatigas nito sa kalmadong
boses at umupo sa kama ni Zon.

Sumenyas ako sa isang nurse na lumapit sa akin, dala niya kasi ang isang parang
syrup na gamot ni Zon.

"Daddy, you're not feeling well din po?"

"Yes, son," agad na sagot ni Lazarus sa tanong ng kanyang anak. I know that he's
tired but he's hiding it. "Sabihin mo sa Momma mo na alagaan ako."

"Sabi mo po Daddy na job po nila ate nurse na magtake care sa mga sick people. Sila
na lang po magtake care sa'yo, Daddy," Luzon said in a very mature manner like he
knows more than that. Saka ito mas lalong kumapit sa akin na parang ayaw niyang
mahiwalay ulit sa akin. "Momma will take care of me!"

Lumipat ang paningin ko kay Lazarus, gusto kong makita ang reaksyon niya nang dahil
sa sinabi ng anak ko.

Nawala ang pagiging kalmado ng kanyang mukha nang sumimangot siya habang nakatingin
sa mismong anak niya. The expression on his face changed into something so serious
and strict.

"Basta, hindi ako aalis dito, Calista."

Pinapanood lang kami ni Lazarus habang nakaupo siya sa kama ni Zon nang inabot sa
akin ng isang nurse ang isang syrup na gamot nito. Balak din nilang kunan ng dugo
si Zon sabi ng doktor upang maitest kung may iba pa ba'ng dahilan kung bakit
nilagnat ito, katulad na lang ng dengue o 'di kaya'y malaria.

Hindi ko alam na limang araw palang nilagnat si Zon bago dinala ni Lazarus dito sa
ospital tapos may balak pa siyang e-discharge agad 'yong bata rito.

My son acted brave when the nurse took a blood of him. Nakaupo siya sa hita ko at
hindi man lang umiyak kanina lang ay parang nagwawala ito.
Lumabas ang test sa susunod na araw at normal lang naman daw 'yong lagnat nito, so
we discharge Zon, kailangan lang namin na painumin ng gamot na niresita ng doktor.

And now we're home. Nagluluto ako ng mainit na sopas dito sa kusina ng condo ni
Lazarus habang abala siya sa kanyang laptop. Tinatapos lang ang kanyang trabaho
dahil hindi niya ito natapos noong nasa opisina niya kami. Nagmamadali kasi siyang
umuwi noon nang dahil kay Domino. Si Zon naman ay nakaupo rin sa isa sa mga upuan
sa dining table kaharap ang kanyang ama. Pareho silang nagpapagaling dito sa condo
at madalas pinapagalitan ko 'yong mag-ama dahil sa katigasan ng mga ulo.

"Daddy, pwede po ba ako magwork?"

"No, son," narinig kong sagot ni Lazarus habang nakatutok pa rin ang mga mata sa
kanyang laptop at nagtitipa. "You need to go to school first and finish your
studies."

"Daddy, mabait po ba si Lolo Grandpa?" muling tanong ni Zon.

"Oo, basta magpakabait ka rin, okay?" Lazarus never ignored my son's questions.
Mahaba ang pasensya nito na kahit nakapokus sa kanyang trabaho ay nagawa niya pa
ring sagutin ang mga tanong ng bata.

I usually caught the both of them shirtless and playing around the living room.
Ginagaya talaga ni Zon ang kanyang ama at hindi maganda sa kalagayan nila ang
maghubad sa ganitong klaseng condo. Air-conditioned ang bawat sulok nito kaya
pinahinaan ko.

They're both wearing their twin grey sweatshirt. Kailangan nilang pagpawisan kaya
nilagyan ko na rin ng maliit na towel ang likod nila para hindi sila matuyuan ng
pawis.

It's been days when Lazarus asked me to come home and told me that he will never
hurt nor force me to have sex with him. It's true but he requested one thing and
that was he wanted to sleep beside me on his bed.

Pinayagan ko siya basta't hindi niya sisirain ang mga salita niya.

We haven't talk about Francesca and anyone else but I'm sure that we will soon.

Nasabi rin ni Lazarus na magbabakasyon raw kami sa hacienda ng kanilang Grandpa ng

dalawang linggo lang imbes na isang buwan. I've wasted the time at sana ay nasa
hacienda na kami ngayon kung hindi lang ako umalis.

Nilipat ko na 'yong mainit na sopas sa bowl pero napasinghap ako nang napaso ang
index and middle finger ko kaya binaba ko agad ang pinaglutuan ko ng sopas saka
binitiwan ko rin 'yong potholder.

"Ah," I almost hissed.

"What happened?"

Hindi ko namalayan na agad palang nakalapit sa akin si Lazarus at nakatayo na sa

likuran ko. Sumisilip sa kamay ko na pilit kong tinatago.

"Napaso lang," sagot ko at umaktong hindi nasaktan kahit sa kalooban ko ay sobrang

hapdi pa talaga ng dalawang daliri ko.

"Patingin," he grabbed my hand and saw the swollen part of my two fingers.
Muntik ko nang nasiko ang bowl na may lamang mainit na sopas nang marahang sinubo
ni Lazarus ang dalawang namumula kong daliri. I watched him did it and I could feel
his hot tongue gently licking and sucking it.

Nakatalikod siya sa kinaroroonan ni Zon kaya tanging kaming dalawa lang ang
nakasaksi nito.

"Daddy? What happened to Momma po?"

He stared deeper at my eyes when he pressed my index and middle finger against his
soft glistening red lips passionately before answering to our son's question.

"She's hurt and she needs antibiolicks."

...
makamundo

Chapter 27

Pleading

"Hello, Cali?"

I took a deep breath when Irithel finally answered my call.

"Rith! What happened? Nakausap ko si Dome at ang sabi niya ay pinatapon ka raw sa
estates niyo?" tanong ko habang tinutupi ang mga damit ni Zon at Lazarus.

"Yeah, sobrang hirap mag-adjust, Cali. Kasalanan 'to ng traffic enforcer e," she
said, blaming the poor traffic enforcer. Hindi pa rin talaga siya nagbabago.
"Pasensya na kung ngayon ko lang nasagot ang tawag mo. May lalaking hinayupak kasi
rito na ipinagbabawal ang paggamit ng cellphone, isa sa mga trabahador ng
plantation namin. Pinagkatiwala ako ni Mom sa kanya! Nakakainis, gwapo nga, suplado
naman."

I laughed and put the last folded clothes inside the rolling suitcase. Napapadalas
na ang paggamit namin sa suitcase na 'to, kung saan saan na lang kasi kami dadalhin
ni Lazarus. Parang gusto niya pa yatang libutin ang buong Pilipinas.

"May gusto ka ba sa trabahador ng plantation niyo?" tukso ko saka ko sinara 'yong

suitcase, loudspeaker naman kaya maririnig ko si Irithel nang hindi idinikit sa
aking tenga 'yong cellphone ko.

Kaninang umaga pa lang ibinalik ni Lazarus sa akin 'yong cellphone ko.

My brows furrowed when I heard an exaggerated gasp from the other line.

"Oh please, you know I like hot city guys, Cali," aniya na parang kinukumbinsi na
rin ako na wala siyang gusto sa lalaking sinasabi ko. She sounded so defensive.
"Anyway, how's your baby boy?"

She changed the topic. It looks like she doesn't want to talk about the guy.

"He's fine, makulit pa rin," sagot ko sa kabilang linya at kinuha ang isang unan
mula sa kinauupuan kong kama. "Rith, may I ask you something?"

Matagal ko na talagang malaman ang tungkol kay Francesca Vicedo Costales. Wala na
naman kasi rito si Domino at laging paiba-iba ng number o 'di kaya'y cellphone kaya
hindi ko macontact.

"Bakit parang pakiramdam ko ay sobrang seryoso ng magiging tanong mo, Cali?" her
jolly voice a while ago turned serious too but after seconds she altered it into a
laugh. "Well, go ahead."

"May kilala ka bang Francesca Vicedo Costales?"

"That bitch? She's my lovely cousin," kung makapagsalita siya ay parang hindi niya
ito pinsan. "Hindi ko siya naikwento sa'yo kasi hindi naman kami close no'n. Sila
ni Kuya Domino ang madalas mag-usap. Masyadong mabait 'yon kaya kinakawawa ko
minsan."

Ngumiwi ako. Wala na talagang pinalampas ang kanyang kaartehan. She believed in her
own opinion, kahit mali siya sa paningin ng lahat ay para sa kanya, siya ang tama.
That's how she sees things. Ako 'yong kaibigan niya na tinatama ang mali niya,
madalas kaming magtalo but in the end magkakasundo rin.

"Hindi ko siya nakita sa university noon," dumapa ako sa kama at nasa may dibdib ko
naman inilagay 'yong kinuha kong unan.

"Oo, hindi talaga, kasi nag-aaral siya sa ibang university. Nasabi ko ba sa'yo noon
na transferee lang 'yong ama ng anak mo noong grade eleven pa siya? They're
schoolmates before and I don't give a damn why am I storytelling you this?" she
confirmed and reminded me but I really couldn't remember that she told me about
Lazarus. Nabanggit niya siguro pero lang ako nakinig. "Bakit mo naman natanong,
Cali? Paano mo nakilala si Francesca?"

I buried my face against the bed and tried to forget those things related to
Francesca.

Kaya naman pala hindi ko nakilala ang ibang kapatid ni Lazarus dahil siya lang
'yong nag-aaral sa ibang paaralan. Siya lang ang nahiwalay sa kanila.

Umayos ako sa pagkakadapa sa kama at nag-isip ng maaaring maisagot sa tanong ni

Irithel, 'yong simple lang at walang malisya kung pakinggan.

"She's uhm..." I couldn't find the right words to say kaya nang wala na akong ibang
masabi ay sinabi ko na lang 'yong totoo. "She's Lazarus' ex-girlfriend and
fiancee."

"Oh sounds interesting," parang may halong panunukso rin sa boses ni Irithel mula
sa kabilang linya.

"Kilala mo ba ang mga Costales?" muling tanong ko, I could imagine a mocking smirk
on her face that I so badly wanted to wipe away.

"Yeah, the golddigger. May kapit sila sa aming mga Vicedo kaya umangat ang
pamumuhay nila," sagot nito, halata ang pagkairita sa boses niya. "Hindi talaga
sila isang mayaman na pamilya, biglang yumaman lang."

Nakakapagtaka lang kung bakit pinagbabawalan ako ng Mom ko na lumapit sa mga

Costales.

"Oh," ang dami kong gustong ikwento sa kanya pero parang hindi pa ito ang tamang
oras at isa pa ay busy siya sa pagmamanage ng kanilang plantation. "Wait, kailan ka
ba babalik?"
"I don't know, Cali but I miss the city. Miss na rin kita at 'yong cute mo'ng baby
boy," her voice wasn't that sad but I could hear the sincerity in it. "Oh my gosh,
Cali, I gotta go now. Paparating na 'yong supladong trabahador ng plantation namin.
Bye, Cali, talk to you soon," paalam niya na parang nagmamadali at takot mahuli.

She ended the call.

I was thinking about Francesca, the Costales and Mr. Augustus' wife. Lauren. Hindi
talaga matahimik ang isip ko. Parang may gusto akong malaman pero hindi ko alam
kung ano 'yong tanong kaya paano ko malalaman ang sagot?

Hindi ko namalayan ang ilang minutong nakalipas na nakatitig lang pala ako sa
cellphone ko habang nakadapa sa malambot na kama rito sa kwarto ni Lazarus.

I snapped my head to look at the open door when I heard his familiar oh so strict
baritone voice.

"Ayokong tinatanong mo ang ibang tao tungkol sa kanya, Calista," he looked at me

with that strange look in his calm eyes. He was standing on the doorway and was
like observing me. "Pwede ka namang magtanong sa'kin."

How did he know? Have he heard our conversation?

Hindi ko na kailangang magtanong sa kanya kung kanina pa ba siyang nakatayo riyan

sa may pinto dahil ayon sa sinabi niya ay parang narinig niya na ang buong pinag-
usapan namin ni Irithel.

Fear that he would be angry had ruled my mind because of what I did and he just
caught me.

"Iiwasan mo rin naman 'yong mga tanong ko at hindi ibang tao si Irithel," I said
and sat properly on the comfy bed. Ayokong makipag-usap sa kanya nang nakadapa ako
sa kama.

I watched him enter the room. Napilitan siyang magsuot ng sweatshirt at madalas
niyang kinakamot ang kanyang braso na parang sobrang makati 'yong sleeves ng damit.
Mukhang nasanay talaga siya na laging topless kapag nandito lang siya.

"Ask me then," aniya na parang hinahamon ako saka siya umupo sa tabi ko.

"Transferee ka raw, kung gano'n ay bakit ka inilipat sa university namin noon?" was
my first question since I didn't really know what was his history before I came
waltzing into his life and ruin it.

He licked his lower lip, making it hot wet and redder. I guess he's thinking some
appropriate words to say.

"My Dad wanted me to handle Cavanaugh Finance Corp. at gusto niya ay mag-aral ako
sa university kung saan siya nag-aral noon. College pa sana ako ililipat but he
insisted to transfer me earlier than expected. Senior high pa lang ay inilipat niya
na ako," he clearly answered, understandable and honest. His cheeks and nose were
like the color of tomato. Namumula.

Silang dalawa ng anak ko ay parehong pasaway. May isang araw na hindi pa nga sila
magaling ay naglaro sila sa lobby ng condo building, nagpapapawis, I was sleeping
kasi wala akong tulog sa kakaasikaso sa kanila but then nagising ako na matagal na
nagbabad sa tub 'yong dalawa. No'ng gumabi ay pareho silang sinipon at inubo.
Siguro kung may walis tingting lang ako ay kanina ko pa sila hinampas no'n.
Mababa na ang lagnat nila ngayon.

Umalis ako sa pagkakaupo sa kama at naglakad palapit sa pinto ng walk-in closet sa

isinara 'yon na kanina ay nakabukas dahil kumuha ako ng iilang damit namin na
inimpake ko. Ramdam ko ang mga mata ni Lazarus na nakasunod sa akin.

"About Francesca..." I started and almost gripped the doorknob of the walk-in
closet door. "Mahal mo siya 'di ba?" dugtong ko sabay harap sa kanya.

He looked reluctant to answer my question. Parang ayaw niyang sumagot o gusto

niyang sumagot ngunit hindi niya alam kung anong tamang salita ang sasabihin.

"Minahal ko siya."

"Anong ibig mo'ng sabihin?"

"Sasabihin ko sa'yo kapag handa na ako, Calista," the certainty in his calm voice
says otherwise.

He saw the doubt on the expression of my face. Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa
kama at lumapit sa akin. He stopped in front of me and caressed my right arm as he
draw his lips closer to my ear.

"And for your information, she's not my fiancee anymore," medyo paos ang boses nito
nang bumulong sa akin.

Naramdaman ko ang marahang pagdampi ng kanyang mamasa-masang malambot na labi sa

tenga ko. He cascaded his lips from my ear down to my jaw 'til it reached the
corner of my lips. Hanggang doon lang ang mga labi niya saka siya bahagyang lumayo.

It's been how many days since he didn't made a move to kiss me on my lips.
Pinipigilan niya ang sarili niya dahil ayaw niyang mahawaan niya raw ako ng lagnat
niya at isa pa ay lagi naming kasama si Zon kaya wala siyang magagawa.

Natigilan ako nang bigla siyang napahawak sa gilid ng ulo niya at ngumiwi. Hindi ko
alam pero kahit sa pagngiwi niya ay bakit ang ganda sa paningin ng kanyang mukha?

"Ayos ka lang ba?" hindi ko maitago ang pag-aalala sa boses ko nang inabot at
kinapa ko ang noo niya. Sinisigurado lang dahil baka ay tumaas na naman ang lagnat
niya. Mababa na kasi 'yon kagabi.

"Sumakit lang 'yong ulo ko," he let out a soft groan and caught my wrists na akmang
ibababa ko na sana ang kamay ko mula sa pagkapa ko sa kanyang noo. "Let's go
outside? Baka ano nang ginagawa ni Zon sa labas."

"Ano? Ba't mo kasi iniwan?" marahan ko siyang tinulak sa kanyang dibdib.

I walked past him and went out of the room. I felt his large hand rested at the
small of my back, didn't fully claimed my waist as he followed close right behind
me.

"Zon! Put that down!" napasigaw ako sa nakita nang naabutan kong may hawak na
kutsilyo ang anak ko at parang nilalaro niya ito na itinutok pa sa kanyang laruan
na Spiderman.

My son jolted like he was a suspect caught in the act of killing and shock at my
sudden burst.

"Momma? Sword po..." he asked, innocent and look down at the knife he was holding.
"No, no, baby. It's not a sword," mabilis akong
malapit lang sa kusina at lumuhod sa harap nito
namin. Marahan kong kinuha ang kutsilyo mula sa
handle nito. Narinig ko pa ang mahinang pagtawa
"Lazarus!" saway ko na agad namang tumahimik.
lumapit sa kinaroroonan ni Zon na
upang magkalebel na ang mukha
mahigpit na pagkakahawak niya sa
ni Lazarus sa likuran ko.

Inilapag ko 'yong kutsilyo sa malapit na dining table at tumingin sa dalawa. Zon

with his gaze down, parang guilty at si Lazarus naman na dinamayan ang kanyang
anak.

"Anong gagawin ko sa inyong dalawa?" I murmured to myself but I know that they
could hear me.

Sumasakit ang ulo ko nang dahil sa kanila. Madalas namang sumasakit ang ulo ko nang
dahil sa kakulitan ni Zon noon pero hindi ko alam na mas nakakasakit pala sa ulo
kapag nagsama silang mag-ama.

Napabuntong hininga ako nang lumapit si Zon sa akin at niyakap ang bewang ko.
"Momma, sorry po."

Followed by Lazarus at palihim na hinalikan ako sa gilid ng leeg ko habang hindi

nakatingin sa amin si Zon, "We're sorry," he whispered, sincere but I could hear
that he's having fun.

Nakakarami na siya sa paghalik sa akin kahit hindi ito sa mga labi ko. Hindi ko
siya mapigilan kasi madalas ay biglaan kaya hinayaan ko na lang, as long as walang
mangyayaring pilitan.

Wala akong ibang masabi. Gusto kong magalit at pagsabihan si Lazarus pero 'yong
kaninang nag-uumapaw na init ng ulo ko ay biglang natatakpan ng yelo.

"Fine," pagsuko ko 'cause I couldn't really resist their charm. Cute na sana 'yong
anak ko, dumagdag pa 'yong tatay. "Basta pagbalik ko ganyan pa rin ang mga hitsura
niyo. Lazarus bantayan mo ng maigi si Zon."

"Momma, sama po ako," my son tightened his hug at my waist and raised his gaze up
at me.

"Hindi ba pwedeng sasama na lang kami, Calista?" tanong ni Lazarus sa kalmadong

boses niya at pinapanigan na naman ang kanyang anak.

Bumaling ako kay Lazarus at naramdaman ko kaagad ang kanyang maskuladong braso sa
likuran ko.

"Bibili lang ako ng sanitary napkin in case na baka ay datnan ako, doon sa isang
store na walking distance lang ang layo rito tapos sasama pa kayo?"

Lazarus let me go outside, alone sometimes if I needed to. Pero kapag hindi naman
importante ang pupuntahan ko sa labas ay hindi siya pumapayag.

I didn't expected how his mood changed and shot me a stern look.

"What? You're not pregnant?" his hoarse voice sounded like he expected another news
from me. Parang nadismaya pa siya sa sinabi ko.

"Hindi mo alam but I take pills, Lazarus," taas noo kong sabi sa kanya habang
ramdam ko pa rin ang yakap ng anak ko sa aking bewang.
"Paano?" hindi makapaniwalang seryosong tanong ni Lazarus.

"Remember the guy named Sidon na nakunan ng camera mo sa may pinto? Sa loob ng
hawak kong envelope ay may pera at may kasama itong pills," I explained and carry
my son up when he finally unclasped his hug at my waist.

"Where's that envelope?" istriktong tumingin sa akin si Lazarus habang hindi pa rin
bumibitaw sa likod ko.

"Why?"

"I'll flash those pills in the toilet bowl," his jaw clenched.

Wala rin naman siyang magagawa dahil nakangako na siyang hindi niya ako pipilitin
na makipagtalik sa kanya. It's useless now.

Kaya sobra ang pasasalamat ko kay Ashley. Noong una ay nakiusap lang ako na kunin
'yong padalang pera ng mga magulang ko. I even gave my ID to her para makuha niya
'yong padala nang pumunta siya rito at hindi alam ni Lazarus 'yon dahil minsan ay
naglalaro sila ni Zon sa kwarto at madalas ay abala siyang magtatrabaho sa kanyang
laptop noon. Saka ko pa nalamang may kasamang pills 'yong envelope nang binuksan ko
'yon at medyo nabasa pa nga 'yon dahil umulan at motor lang ang gamit ni Sidon.
Kaya naman pala medyo nahihiya siyang ibigay sa akin 'yon dahil alam niya na hindi
lang pera ang nasa loob ng puting envelope.

The pills was inserted in the middle of the money that's why it was unnoticed when
I held the envelope.

Hindi ko rin sinabi kay Ashley na si Lazarus ang kasama ko. Kung magkwento kasi
siya sa akin noon sa club tungkol sa mga magpipinsang Cavanaugh ay parang
nagkukunwari lang siya na hindi niya kilala ang mga 'yon. I know that she had a gut
feeling nang dahil sa nasaksihan niya sa club noong dala ko si Zon at lumapit sa
amin si Lazarus kaya siguro binilhan niya ako ng pills. Inamin ko sa kanya ang
lahat noong naglayas ako.

I haven't mentioned any of these kasi ayokong may makakaalam, kaya nga lagi kong
tinatago sa loob ng handbag ko 'yong pouch na may lamang perang hiniram ko kay
Irithel at 'yong perang pinadala ng magulang ko dahil kasama na roon 'yong pills.

Why do I felt like Lazarus wanted me pregnant again? Maybe that's why he didn't use
contraceptives whenever he forced me to have sex with him before.

Sa huli ay dahil may kasalanan sila sa akin ay nagpaiwan na rin sila sa condo.
Iniwan ko 'yong mag-ama na seryosong nag-uusap sa living room.

I didn't have to change my clothes kasi malapit lang naman ang store na bibilhan
ko, a simple black sweatpants and white top. It was unexpected when Lazarus handed
me money earlier. One thousand ang ibinigay niya sa akin dahil 'yon lang daw ang
pinakamaliit na cash na meron siya at anong gagawin ko sa one thousand na sanitary
napkin lang ang bibilhin ko? Mukhang masakit pa rin sa loob ni Lazarus na hindi
niya ako nabuntis.

Huminto na rin naman ako sa pag-inon ng pills simula noong hindi na ako ginalaw ni
Lazarus.

I'll buy some snacks for them and maybe foods to bring for our flight tomorrow
morning. Bukas na kasi ang schedule ng flight namin papuntang Davao. Hindi pa ako
nakakapunta roon. Wala kasing direct flight papuntang Compostela Valley kung saan
nandoon ang hacienda ng kanilang Grandpa kaya we'll take the flight from Manila to
Davao and then we'll ride a taxi to Abreeza at sasakay ng bus papuntang Montevista
and sasakay na naman kami ng bus sa Montevista papuntang Compostela Valley.

Alam ko namang may magagawa ang isang bilyonaryong katulad ni Lazarus upang
mapadali ang pagpunta namin doon pero mukhang mas gusto niyang bumyahe ng mas
matagal.

Pumasok ako sa store na tinutukoy ko matapos ang paglalakad mula sa condo building
ni Lazarus.

Medyo marami rin ang mga tao kaya hinanap ko na kung saan 'yong mga lagayan ng
sanitary napkin. Hindi makita kung saan, hindi ko mahanap kaya tinanong ko 'yong
saleslady dito na nag-aayos ng mga paninda.

"Hmm, miss? Saan 'yong mga sanitary napkin niyo rito?" I wasn't embarrassed, babae
rin siya syempre.

Sasagutin na sana ako ng abalang saleslady ngunit hindi niya natuloy nang may
pamilyar na babaeng lumapit sa amin at nagtanong din.

"May I know kung saan nakalagay 'yong mga tissue rito?"

Parehong nagtama ang aming mga paningin nang nakita niya ako.

Francesca was wearing a fitted jeans and an oversized white tee shirt. Nakatali ang
kanyang buhok at parang kagagaling niya lang din sa kung saang lupalop man ng
Pilipinas ang kanyang bahay. She looked so carefree and conservative as usual.

Nang narinig ko ang sinabi ng saleslady kung saan 'yong hinahanap ko ay agad ko
silang tinalikuran at pumunta na sa sinadya ko rito.

"Wait," narinig kong humabol sa akin si Francesca. Her voice was the definition of
gentle and soft.

Hindi ako huminto at nagbibingi-bingihan hanggang sa nakarating na ako sa section

ng mga sanitary napkin. Huminto rin siya sa tabi ko habang namimili ako sa kung ano
ang gusto kong napkin.

"You're Calista right? Can we talk for a minute?" maingat niyang tanong na parang
natatakot siyang baka ay tatalikuran ko siya ulit at aalis.

Hindi ko alam kung bakit ang sama ng loob ko sa kanya. Parang 'yong isang tingin
palang ay dapat ko siyang iwasan. Maybe because she's Lazarus ex girlfriend and ex
fiancee.

She's treating me good so I should return her kindness.

Bumaling ako sa kanya at parang nahiya ang damit ko sa simpleng damit niya na kahit
parang mukhang manang siya tignan dahil sa oversized tee shirt nito ay ang ganda
niya pa rin. There were even strands of her hair escaping from its tie and fell
down at the corner of her beautiful face. Alagang Vicedo talaga ang mukha niya,
clearskin at buti na lang may panlaban ako. Alagang Irithel Vicedo kaya ang
pangangatawan at balat ko. Sa gym pa lang na pagmamay-ari ni Dome ay libra na ako.

"Talk about what?" I asked and return my attention to the sanitary napkin in front
of us.

"About Lazarus," sagot niya habang pinapanood akong namimili.

"What about him?" I pressed my index finger against my chin, pretending that I'm
thorn between what brand of sanitary napkin should I choose.

"May I know where he is? Nagtanong ako sa mga pinsan niya pero hindi naman nila
sinasabi sa akin kung nasaan siya ngayon," aniya at mas lumapit pa sa akin.
Hinawakan niya pa ang dalawang kamay ko na parang nagmamakaawa. "Gusto ko sanang
makipag-usap sa kanya. This is important, Calista. Please?"

Napabuntong hininga ako at kinuha na lang ang dalawang pack ng sanitary napkin.
Tinalikuran ko siya ngunit nakonsensya ako kaya napilitan akong humarap sa kanya.

"Okay, I'll bring you to him," sabi ko at pinagmasdan ang maganda niyang mukha na
lumiwanag nang dahil sa sinabi ko.

"Thank you," she flashed a genuine smile.

Binili ko na muna ang mga pagkaing paborito ng anak ko pero hindi gano'n karami. He
liked gummy bears, chocolates and junk foods which is not healthy. Bumili na rin
ako ng biscuits at cookies and after I paid it all, lumabas na ako ng grocery store
kasama si Francesca na kasabay ko sa paglalakad.

Bakit ganito? 'Di ba ay dapat si Lazarus ang naghahanap sa kanya? Bakit hindi
sinasabi ng mga pinsan ni Lazarus kung nasaan siya? Dahil ba ay baka malaman ng
kaniyang ama?

Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako habang naglalakad kami papunta sa condo
building ni Lazarus. Tahimik naman si Francesca sa tabi ko na parang ang lalim ng
iniisip.

I entered the passcode of Lazarus' condo unit. Binigay niya sa akin ang passcode
nito simula noong hinahayaan niya na akong lumabas ng condo mag-isa.

I opened the door and saw Lazarus tickling Luzon on his stomach. Hindi maubos 'yong
tawa ng anak ko habang nakahiga sa sofa.

"Daddy! Stop na po-sumbong kita kay Mom-ma! Daddy!" my son could barely talk
because he couldn't stop laughing.

"Sabihin mo kasi kay Daddy na hindi mo ako isusumbong kay Momma mo," nakatalikod si
Lazarus sa akin nang tumigil siya sa pagkiliti kay Zon at hinayaan niya itong
magsalita muna.

"Sumbong kita Daddy! Tinapon mo po sa toilet 'yong white candy ni Momma!"

Narinig ko pa lang 'yong white candy na tinutukoy ng anak ko ay alam ko na kung ano
ang tinapon ni Lazarus.

Saka ko pa naalala na kasama ko nga pala si Francesca nang marahan siyang tumikhim
upang makuha ang atensyon ko.

"Oh, come in," pinapasok ko siya at sinara ang pinto nang nakapasok na siya.
"Lazarus," I called and got his attention when he turned his head to look at me.

Tha expression on his face changed when he saw Francesca beside me.

"Luzon, go to your room," nabalik ang pagiging kalmado at istrikto ng kanyang boses
nang inutusan niya si Zon.

"Opo, Daddy. Play po tayo mamaya, Daddy?"

"Yes, son."

My son went immediately inside his room and close the door.

Parang bumalik ang takot ko nang dahil sa inaakto ni Lazarus ngayon. Mukhang hindi
niya nagustuhan ang pagpunta ni Francesca rito.

"Anong ginagawa mo rito?" hindi ko maipaliwanag ang tono ng kanyang boses. It was
just a plain moderate voice kahit na medyo paos ang kanyang boses.

"Gusto kitang makausap, Laz," Francesca took three steps forward kaya nasa likuran
niya na ako.

I watched them and realized that maybe I have to go now so I wouldn't interrupt
their serious conversation. Palihim na sana akong lalabas ng condo upang
magpahangin sa labas ngunit natigilan ako nang narinig ko ang sinabi ni Lazarus.

"Umalis ka na, Francesca."

Nakakapagtaka, noong wala rito si Francesca ay sinsisi niya ako na ako ang dahilan
kung bakit siya iniwan ng taong mahal niya at ngayong nandito na siya, parang hindi
na nag-eexist si Francesca.

"Laz, please. Kahit sampung minuto lang," bakas ang pagmamakaawa sa boses ni
Francesca at kulang na lang ay luluhod ito sa harap ni Lazarus upang manghingi ng
oras nito.

Hindi ito ang inaasahan kong mangyari. I'm expecting na magyakapan sila at
mapapatawad na ni Francesca si Lazarus pero anong nangyari? Bakit si Francesca pa
ang humihingi ng kahit konting oras kay Lazarus?

May nag-iba talaga kay Lazarus simula no'ng nagkita sila sa dinner kasama si
Zacharias Cavanaugh.

Ito ba 'yong sinasabi ni Lazarus na sasabihin niya sa akin kapag handa na siya?
What is it? Anong nangyayari?

Marahan akong napasinghap nang lumuhod nga si Francesca sa harap ni Lazarus at

hinawakan ang dalawang kamay nito. I could hear her sobbing, crying and pleading.

'Yon lang ang narinig ko, ni wala akong narinig na salita mula kay Francesca nang
lumuhod ito.

I watched Lazarus when he removed Francesca's grip on his large hand. She wouldn't
want to let go but Lazarus forced her to. I could see myself before in Francesca's
situation. Nagmamakaawa ako kay Lazarus noon, hindi ko makakalimutan 'yon. Parang
panghabangbuhay na iyon sa isip ko, ang hirap kalimutan.

"Lazarus, bigyan mo naman siya ng konting oras-"

"Come here, Calista," marahan nitong utos sa akin nang bahagya siyang lumayo kay
Francesca.

I was like a statue and just stand there watching them. Ito talaga, parang ganito
talaga 'yong nangyari noon sa akin nang si Sammantha pa lang ang kasama niya at
buntis ako noon.

Nakaramdam ako ng kirot sa aking puso at sumisikip na naman ang dibdib ko at nakita
ko si Francesca na humahagulgol habang nakaluhod pa rin sa harap ni Lazarus.

Was there any possibility that Francesca was pregnant and I was in Sammantha's
position? His pastime only.

Hindi ko kinaya ang sakit na nararamdaman ko. Ang sakit na noong nakaraang linggo
ay unti-unting naglalaho ay muli kong naramdaman.

Nakatingin ako kay Francesca nang marahang dumadaosdos ang mainit na luha mula sa
mga mata ko. Nakita ko sa mukha ni Lazarus ang pag-aalala nang nakita niya ang
naging reaksyon ko nang hindi ako lumapit sa kanya.

Tumakbo ako palabas ng condo at narinig ko ang pagsigaw ni Lazarus ng pangalan ko

ngunit hindi ako huminto sa pagtakbo sa papunta sa nakasarang elevator. Pero hindi
pa nga ako nakakalayo ay may naramdaman akong isang malakas na kamay ang humatak sa
braso ko paharap sa nagmamay-ari nito.

He let go of my arms and gently took a hold of my nape and face. Some strands of my
hair was blocking my face kaya hinawi niya ito gamit ang medyo nanginginig niyang
kamay.

"Saan ka pupunta ha?" siniil niya ako ng mainit na halik saka inilayo ang kanyang
mukha at tumingin na naman sa akin. He used his thumb to wipe my tears from my
cheeks.

His broad chest moved up and down. It was like he was hyperventilating. Mabilis
niya talaga akong hinabol kaya parang hinihingal siya. Hindi ko alam kung talagang
pag-aalala ba o takot ang nakikita ko sa kanyang mga mata ngunit nawala na rito ang
pagiging kalmado niya, hindi ako makapagsalita. I didn't know that I was sobbing
and crying while he was kissing me seconds ago.

"Saan ka na naman pupunta ha?" pag-uulit niya at muli akong siniil ng halik.

...
makamundo

Chapter 28

Upset

It was a very exhausted day. Francesca left and Lazarus kept me. Luzon was playing
with his toys in his room, not knowing what just happened earlier.

Hindi ko nga namalayan na hawak ko pa rin ang eco bag na may lamang pinamili kong
pagkain at sanitary napkin nang lumabas ako ng condo kaninang umaga upang
magpapahangin lang sana dahil parang nahihirapan akong huminga at kinakapos ako ng
hangin sa mga nasaksihan ko.

I know for myself that I was deeply hurt. A deep cut was created on my naive heart
years ago. It couldn't be healed and the only way to stop it from bleeding was to
stitch it, sew it close. But then it would leave a scar.

Hindi ko alam kung saan ako nasasaktan. 'Yon bang nakikita ko ang sarili ko sa
ginawa ni Francesca na nagmamakaawa o 'yong isipin na isa lang pala ako sa mga
babaeng pampalipas oras niya katulad no'ng kay Sammantha. Siya pa nga mismo ang
nagsabi sa akin na pastime niya lang si Sammantha.
Pakiramdam ko ay parang nilalagnat ako nang dahil sa pinaulanan ako ng halik ni
Lazarus kanina.

It's almost nine in the evening. Hinahanda ko lang 'yong mga susuotin ng mag-ama
para sa biyahe namin bukas. Pinatulog ko ng maaga si Zon dahil alas syete ng umaga
'yong schedule ng flight namin papuntang Davao.

I've known something about Compostela Valley Province (Davao De Oro). It was the
Mindanao's golden province because of the rich gold mineral that can be found at
the bosom of its wonderful mountains plus the vibrant mining industry.

Gustong pumunta ni Lazarus sa hacienda ng kanilang Grandpa upang ipakilala si

Luzon. Mukhang mas malapit siya sa kanyang Grandpa kesa sa kanyang ama, ni hindi
niya nagawang ipakita si Luzon at agad nang umalis ng mansyon.

Kailangan kong balewalain ang nararamdaman ko sa ngayon at huwag ipairal ang galit.
'Yong mga nangyari kanina ay nagpapaalala lang sa akin sa matinding sakit na
naidulot ni Lazarus sa akin noon.

"Calista, my back is sweating," reklamo ni Lazarus na alam kong kanina pa ako

pinagmamasdan na inaayos ang mga susuotin namin bukas dahil alas singko pa lang ng
umaga ay maghahanda na kami.

He's wearing another sweatshirt and he's feeling well than the past two days, hindi
na katulad noon na sinisipon ito at sobrang taas ng lagnat pero pinapasuot ko pa
rin sila ng sweatshirt upang pagpawisan at mawala na talaga 'yong lagnat. This room
and Luzon's was air-conditioned but I turned it off. Buti ay hindi siya nagreklamo.

I get up from the sofa and walked towards him. He was comfortably sitting on the
bed, he didn't sleep, he was waiting for me to finish what I was doing.

He removed his sweatshirt and turned his muscle-bound back at me. His sex appeal
never fail to get my attention. It's just so appealing and pleasing that made me
impossible to resist.

Nakatalikod siya nang kinuha ko 'yong maliit na towel sa tabi niya. The tense
muscles on his back relaxed when I touched his broad shoulder. Marahan kong
pinunasan ang kanyang pawis sa likod gamit ang malinis na towel habang 'yong isang
kamay ko ay nakahawak sa balikat niya.

Kaninang tanghali pa ako hindi masyadong umiimik. Madalas ay kinakausap niya ako o
'di kaya'y magpapapunas siya ng pawis upang mapansin ko lang.

I wasn't into household chores, cooking and anything that a woman could do inside
the house. Natutunan ko ang mga gawaing 'yon simula noong tinanggal ni Mom sa
trabaho 'yong guardian ko plus baby pa si Zon noon kaya kailangan ko talagang
matutunan lahat. I loved taking care of myself but not until my baby came.

"Lower, please," sabi ni Lazarus kaya binaba ko 'yong towel sa ibabang parte ng
likod niya.

Natigilan lang ako sa pagpupunas nang naramdaman ko ang mainit at malambot na labi
ni Lazarus sa kamay kong nakahawak sa kanyang balikat. Pinagpatuloy ko ang
pagpupunas at hindi siya pinansin.

"Talk to me, Calista," utos nito na parang hindi na kinaya ang pagiging tahimik ko.

He's back to strict and calm, he never changed.

Hindi pa rin ako nagsalita hanggang sa natapos ako sa pagpupunas ng kanyang likod
at kinuha ko na 'yong medyo basang sweatshirt niya at saka inilagay sa basket
malapit sa banyo kung saan inilalagay ang mga maduduming damit.

I was wearing one of his white tee shirt that reached my mid thighs and a panty
short. 'Yan lang ang suot ko ngayong matutulog na at alam kong ayaw niyang magsuot
ng sweatshirt kapag natutulog kaya hindi na ako kumuha ng bagong susuotin niya.

"Matulog ka na lang, Lazarus. Maaga pa ang alis natin bukas," sabi ko nang hindi
siya tinatapunan ng kahit isang sulyap lang.

Kanina pa kasi ako nag-aayos ng mga gamit dito at nandiyan lang siya, nakaupo sa
malambot niyang kama, pinapanood ako.

"Ayokong matulog na may galit ka sa akin, Calista," pag-ayaw nito, kalmado pa rin
ang kanyang boses. I know that he could feel the walls that I tried to build
between us, I was trying to be distant. "Walang matutulog hangga't hindi natin
naaayos 'to."

Huminga ako ng malalim dahil mukhang totohanin niya talaga ang kanyang sinabi.

"Hindi ako galit, okay? Matulog ka na," I turned to look at him. My voice sounded
like I was convincing a little boy to go to sleep.

"Mag-usap tayo," he insisted in a deep husky voice. Simula noong tumingin ako sa
kanya ay hindi ko na maialis ang aking paningin sa kanya, his dark eyes were like a
magnet that I couldn't kept mine off. "Pag-usapan natin 'yang ikinagagalit mo."

"Lazarus," I warned and annoyance was obviously playing in my voice. Pinipilit niya
na naman kasi ako.

He licked his lower lip and looked like he was thinking about something and frowned
in displease.

"Ayokong maulit 'yong nangyari noong nakaraang gabi, Calista," he said, firm yet
calm. I could see the relaxed muscles on his arms turned tensed. "You wanted to
talk about it, right? Pero natulog lang ako noong gabing 'yon at naglayas ka na."

Umiwas ako ng tingin sa kanya dahil pakiramdam ko ay unti-unting nasusunog ang

kaluluwa ko nang dahil sa umaapoy na mga titig niya.

"Hindi na ako aalis," sabi ko at muling ibinalik ang tingin sa kanya.

His expression changed, from calm to anger. Akala ko ay sisigawan niya ako katulad
ng ginawa niya noong pinagtatabuyan niya ako pero hindi.

"No," he darkly said and put his hands at the back of his head making it as his
pillow before leaning against the headrest of the large bed. He talked in an
imperious manner and his voice was moderate. "Hindi mo ako madadaan sa mga ganyan.
Noong sinabi mo ba'ng umiihi ka ay umiihi ka ba talaga? Ngayong sinabi mo'ng hindi
ka na aalis ay hindi ka ba talaga aalis?"

Once is enough and words aren't enough.

Takot siyang maulit 'yong mga nangyari at hindi sapat ang mga salita ko upang
maniwala siya sa akin.

Isang minuto akong tahimik at nakatayo ilang metro lang ang layo mula sa kama kung
saan siya nakahiga. Nakatingin lang ako sa sahig, nagpapahiwatig na hindi na ako
makikipagtalo sa kanya.

I heard him sighed.

"Come, here," marahan niyang utos nang kumalma na siya. "Pag-usapan natin 'to,
okay? Ang hirap matulog ngayong alam kong ang sama ng loob mo sa'kin."

I did. Lumapit ako sa kama at agad siyang umupo mula sa bahagyang pagkakahiga. I
sat beside him on the soft sheets of the bed and he forthwith encircled one strong
arm around my small waist.

He's just wearing his boxers now, he removed his shorts earlier before he removed
his sweatshirt. Kaninang gusto niyang punasan ko ang pawis sa kanyang likod.

I could see his obvious tense muscles on his thighs before he pulled the comforter
to cover the lower half of our body. I checked his forehead using my palm and
shifted it with the back of my hand to make sure that I felt the same normal
temperature on it.

After checking his forehead, he leaned his head closer to my shoulder. Akala ko ay
sasandal lang siya ngunit hindi lang 'yon ang ginawa niya. He soothed me by
spotting some gentle kisses on the corner of my neck. His soft mildly wet lips just
touched my skin and then he'd transfer it to the other spot of my neck. He didn't
lick nor suck it. I felt his soft dark hair brushing against my jaw.

Mukhang pinapaamo niya pa ako nang dahil sa ginagawa niya. He wouldn't wanted me to
shout at him during our serious talk before going to sleep, would he?

Marahang umaangat ang kanyang mga labi patungo sa tenga ko at bumulong, "Are we
good?"

"Yes, Lazarus," sagot ko sabay tango.

Bahagya siyang lumayo sa akin pero parang wala pa ring espasyo sa pagitan namin
dahil nakapulupot ang kanyang mga braso sa bewang ko.

"Now tell me, why are you upset?"

Hindi ko napigilan ang pagkagat sa pang-ibabang labi ko nang pumasok na naman sa

isip ko ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito.

"N-Naalala ko lang 'yong nangyari noon. Naaalala ko ang sarili ko sa ginawa ni

Francesca kanina," umangat ang tingin ko sa kanya at agad ko ring binaba ang aking
tingin sa comforter ng kama, iniiwasan ang kanyang malumanay na mga mata. "Ngayon
mo sabihin sa akin kung dapat ba'ng hindi kita iwasan."

"Sabihin mo sa'kin kung ano 'tong ginagawa ko ngayon," aniya at mas idinikit ang
kanyang maskuladong katawan sa akin. I felt his pointed nose on top of my head,
smelling my hair. "Iniiwasan ba kita?"

"Hindi..."

Kinalas niya ang kanyang maskuladong braso mula sa pagkakapulupot sa bewang ko.
Hinawakan niya ang magkabilang gilid ng leeg ko, his thumbs were at the side of my
ears and the rest of his fingers were curved against my nape to keep my head in a
tilt position.

"Hindi kita iiwasan kapag iniiwasan mo'ko, Calista," ramdam ko ang mainit niyang
hininga na parang hinahaplos ang mga labi ko. "Sinukuan mo na ako noon."
"Hindi ko maintindihan, Lazarus," I said and was staring deeply into the pits of
his darkening eyes.

Yumuko siya at mariing pumikit na parang ayaw niya nang makipag-usap pero agad ding
siyang nakabawi at muling sinalubong ang aking paningin.

His eyes were screaming worries. I couldn't trace the calmness in it anymore.

"Sasabihin ko sa'yo pagbalik natin dito galing hacienda, okay?" saad niya saka ko
naramdaman ang paghaplos ng kanyang mga daliri sa batok ko. "Do you understand?"
the worries in his eyes faded and altered back into calm with its strict manner.

I slowly nodded.

"Ayos na ba tayo?" paninigurado niya kaya ngumiti ako at tumango bilang sagot.
"Matulog na tayo."

Siya na mismo ang tumayo at pinatay ang ilaw saka siya bumalik sa kama at inayos
ang higaan namin. As usual, he was laying next to me, cuddling me and nuzzling his
face against the crook of my neck. Ganito lagi ang posisyon namin kapag natutulog
at lagi niyang inaamoy ang leeg ko, sa tuwing ginigising niya naman ako ay hindi
siya magsasalita. He would just kiss my neck over and over again 'til I wake up.

Ilang minuto ang lumipas at akala ko ay tulog na siya dahil nakapikit na at ang
komportable pa'ng sinisiksik ang kanyang mukha sa leeg ko.

"Wake me up if you wanted to pee, drink your milk every 3am or check Luzon," he
muttered against my neck.

Mahina akong natawa habang nakapikit nang dahil sa pahabol ni Lazarus bago tuluyang
natulog.

Mukhang nagigising din siya sa tuwing umiihi ako o 'di kaya'y tignan ang anak namin
sa kabilang kwarto sa gitna ng gabi. Hindi kasi ako mapakali nitong mga nakaraang
gabi kasi pareho silang may mataas na lagnat kaya umiinom ako ng gatas tuwing alas
tres ng madaling araw kapag nahihirapan akong bumalik sa pagtulog.

The situation turned upside down. I didn't know what to think anymore if Lazarus
was like this, reassuring me that everything was perfectly fine.

Here I was. Starting to trust him. Sigurado ako sa nararamdaman ko para sa kanya
pero bakit nagdadalawang-isip ako na magtiwala sa kanya? Maybe because it wasn't
that deep at all, nahuhulog ako pero hindi pa naman siguro gano'n kalalim ang
babagsakan ko o baka naman ay nahuhulog na ako sa isang patibong?

It started with lust and I couldn't believe that this lust would lead us to
something more than having sex on his bed.

I didn't know that Lazarus set an alarm, at hindi man lang ako nagising. Siguro ay
dahil sa sobrang sarap ng tulog ko, natulog ako kagabi nang walang dinadalang bigat
sa dibdib ko at walang pag-aalala na baka ay umiiyak si Zon dahil bumabara na naman
sa maliit at matangos nitong ilong ang sipon niya kaya nahihirapang huminga.

Maayos ang tulog ko buong gabi at katulad nang nakasanayan ni Lazarus na ginigising
niya ako sa paraan ng paghalik niya sa leeg ko. Umaga pa lang ay may iilang kulay
pula na sa tagong bahagi ng leeg ko.

"Luzon, don't remove your hoodie, okay?" I instructed my son and made him wear his
favorite black hoodie.

"Momma, maganda po ba sa loob ng airplane?" kuryosong tanong ng anak ko matapos ko

itong pinaupo sa sofa rito sa loob ng kwarto ni Lazarus.

"Yes, kaya dapat behave ka lang," I answered and bended on my knees and slid his
little foot inside his rubber shoes and fastened the shoelace.

"May chix po ba sa airplane, Momma?"

Natigilan ako nang isusuot ko na sana sa kanya ang isa pa'ng sapatos niya sa
kabilang paa naman.

"What?" I asked with one raised eyebrow.

"Sabi po ni Tito Laki ay chix daw po tawag sa mga beautiful girls like you po,
Momma," nahihirapan mang magpaliwanag ay nagpatuloy pa rin siya habang kinakamot ng
kanyang maliit na kamay ang kanyang maliit na ilong.

"Walang hiyang Laki..." I murmured to myself, 'yong ako lang ang nakakarinig saka
nagpatuloy sa ginagawa kong pagsuot ng kanyang sapatos sa kabilang paa. "Ano pa'ng
ibang sinabi ng Tito Laki mo sa'yo?"

"Sabi po ni Tito Laki bawal ko po isabi sa'yo, Momma," pagtapat ng anak ko habang
mahigpit na hawak ng kanyang maliit na kamay ang Spiderman niyang laruan.

Isa pa 'tong si Laki. Binabahiran niya ng kamanyakan ang inosenteng isip ng anak
ko.

Pagkatapos kong asikasuhin ang anak ko ay inasikaso ko naman ang sarili ko. Tapos
na si Lazarus at inutusan niya pa 'yong guard ng building ng condo na ihatid sa
labas ang dalawang maleta namin. After preparing myself, I went out of Lazarus'
room and found them in the living room waiting for me. Lazarus was carrying Zon and
again, they're talking seriously.

Bumubulong pa ang anak ko sa tenga ni Lazarus na nakatakip ang dalawang kamay sa

gilid ng bibig nito upang hindi ko marinig kahit na naririnig ko naman dahil medyo
napalakas ang pagkakabulong nito.

"Daddy, mainit po ang ulo ni Momma kapag may nakikita po akong blood sa butt niya
po in the morning," narinig kong kwento ng anak ko habang pababa pa lamang ako ng
hagdan. "Kaya lagi ko po sinusunod ang mga utos ni Momma dahil takot po ako, Daddy.
Baka po kasi na-hurt po siya sa butt niya at nadugo, ayoko po ma-hurt si Momma ko."

Ako pala ang pinagtsitsismisan nila. Naalala ko 'yong mga araw na nakita ni Zon na
natagusan ako. He was just four years old at grabe ayaw tumigil sa pag-iyak kaya
pinaliwanag ko sa kanya na hindi naman ako nasaktan, 'yon lang kasi hindi niya
naman maintindihan kapag pinaliwanag ko pa ng buo.

Napansin ni Lazarus ang pagbaba ko kaya tumingin ito sa akin.

"Hindi ko na siya sasaktan," he responded to Zon but never leaving me in his sight.

I saw the confusion in my son's eyes, unable to understand Lazarus. Luzon spotted
me and immediately changed the serious look on his face.

"Momma!"

"Behave, Luzon. Baka pagalitan na naman tayo ng Momma mo," saway ni Lazarus na
parang nagbibiro lang.

Pumunta na kami ng airport dahil baka ay mahuli kami. Luzon was so amazed, it was
his first time in an airplane. Nakita ko pa kung paano tumingin si Luzon sa isang
magandang flight attendant na dumaan. Mukhang hindi na talaga maalis sa isip niya
ang tungkol sa chix na sinasabi ni Laki.

It took approximately two hours 'til the plane landed on Davao. The flight from MNL
to DVO time duration was actually one hour and forty-five minutes. From the airport
we took a ride from a taxi to go to Abreeza and take the bus to Monte Vista

Lazarus decided that we'll just eat our lunch in Monte Vista. Nakarating kami sa
Monte Vista ng alas onse, saktong oras na upang mananghalian.

Kaninang pagbaba namin ng eroplano ay may suot nang shades ang dalawa. Si Lazarus
na nga mismo ang nagbuhat kay Zon habang hinihila niya ang isang maleta at ako
naman ang may dala ng isa pa'ng maleta. Mukhang pinagplanuhan na ito ng dalawa nang
binigyan nila ako ng pambababaeng shades din.

Ang dami nilang kalokohan mag-ama.

Sa isang fast-food chain lang kami kumain ng lunch namin dahil sasakay na rin naman
kami ng bus papuntang Compostela Valley.

Naglakad kami papunta sa isang bus na patungong Compostela Valley ngunit hindi pa
nga kami nakakapasok ay biglang nagreklamo ang anak namin.

"Momma, I wanna pee po," sabi nito na parang naiinitan na sa suot na hoodie. Pareho
sila ng suot ni Lazarus, kulay itim na hoodie at nakapaloob nito ang kulay puting
tee shirt paired with dark long pants habang ako ay nakasuot ng kulay puting hoodie
with jeans. Out of place.

"Okay, okay," sabi ko sa anak kong buhat ni Lazarus at sakto namang may dadaan na
isang tindero na may dalang kahon ng kendi at sigarilyo sa tabi namin kaya tinanong
ko na. "Manong pwede po ba'ng magtanong? Saan po rito ang comfortroom?"

"Luzon, don't pee on Daddy's clothes, okay?" narinig kong natatawang sabi ni
Lazarus habang buhat ang anak namin.

"Nando'n ang banyo ng terminal hija pero may bayad e," sagot ng matanda at tinuro
'yong parang dalawang magkaibang pinto sa sulok ng terminal.

"Magkano po?"

"Limang piso lang kapag iihi at sampung piso kapag tatae," diretsahang sagot ng
matanda at ni hindi man lang iniba ang salitang tatae sa mas appropriate pakinggan
na salita.

"A-Ah sige, salamat po," I said awkwardly.

Umalis na 'yong tindero ng mga kendi at sigarilyo kaya hinila ko na si Lazarus dala
ang aming dalawang maleta patungo sa isang sulok ng terminal kung saan makikita
namin ang banyo, may isang matandang lalaki pa ang nagbabantay doon na siyang
babayaran namin sa paggamit ng banyo.

Bata pa naman si Zon, pwedeng umihi kahit saan pero nasa terminal bus kami at
marami-rami ang mga tao rito. Maarte pa naman 'tong anak ko at sa murang edad ay
nahihiya nang umihi kahit saan, maghahanap talaga 'yan ng banyo.
"'Yong bayad niyo?" tanong ng matandang lalaki na nagbabantay ng banyo dahil agad
na lang binuksan ni Lazarus ang pinto ng banyo para sa mga lalaki at doon
tinulungan si Zon sa pagkalas ng leather belt nito.

Lumapit ako sa matandang lalaki habang naghahanap ako ng barya sa bulsa ng jeans ko
ngunit naalala ko na wala nga pala akong dalang barya ngunit sinigurado kong e-
check ulit 'yong bulsa ko dahil baka naman ay may nakalimutan lang akong inilagay
na barya rito ngunit wala talaga akong nakuha.

"Ano? Gagamit kayo ng cr tapos wala pala kayong pambayad? Mukha pa naman kayong
mayaman," the old man looked at my clothes and also the suitcase beside me. Bakas
sa kanyang medyo nangungulubot na mukha ang pagkainip.

"Meron po, teka-"

I was about to open the suitcase to find my pouch but Lazarus stopped me when he
handed five hundred pesos to the old man.

"Don't talk to my wife like that," bakas ang galit sa kalmadong pagkakasabi ni
Lazarus na mula sa likuran ko saka niya kinuha ang isang maleta sa tabi ko.

Buhat niya na ulit si Zon na mukhang sinabayan pa ang mood ng kanyang ama.

"Let's go, baby," bulong ni Lazarus na sinisiguradong kaming dalawa lang ang
nakakarinig.

Sumulyap ako sa matandang lalaki na nanlaki ang mga mata habang sinusuri ang five
hundred na hawak niya.

Nakita kong nagsisimula nang naglakad si Lazarus papunta sa bus na patungong

Compostela Valley kaya mabilis akong humabol.

"Lazarus, bakit mo ginawa 'yon? Matanda na 'yon," sabi ko nang naabutan ko na sila.
Ang bilis kasing maglakad.

"Anong gusto mo'ng gawin ko, Calista? Hahayaan lang silang magsalita ng gano'n
sa'yo?" he stopped from walking and faced me. Kalmado ang pagkakasabi niya ngunit
bakas ang galit sa kanyang mukha.

Luzon was just silent. Pinapantayan pa nito ang galit na ekspresyon sa mukha ng
kanyang ama.

"Hindi naman sa gano'n-"

"Then tell me," pagputol ni Lazarus sa sasabihin ko.

Napapatingin na sa banda namin ang ibang taong nandito. Nakakakuha na kami ng

atensyon kaya hindi na ako nagsalita. I just felt upset again, wala talagang
nagbago sa ugali ni Lazarus.

Narinig ko ang malalim na paghinga ni Lazarus at binitiwan ang hawak niyang handle
ng rolling suitcase namin. Mukhang napansin niya na naman ang pagiging tahimik ko.

Nanlambot ang mga tuhod ko nang inabot niya ang isang kamay ko. He then kissed my
knuckles in front of so many people glancing at our side. Mahinahon na ang kanyang
boses nang nagsalita siya ulit.

"Sabihin mo sa akin kung ano ang dapat kong gawin para maitama ko 'yong mali ko."
...
makamundo

Chapter 29

Mature Content Warning. This chapter may contain content of an adult nature. If you
are easily offended or are under the age of 18, please exit and leave this chapter
immediately and proceed to the next. Some words within are intended for adults only
and may include scenes of sexual content, violence etc.

Rough

Nang nakarating na kami sa Compostela Valley ay isang sports car ang naghihintay sa
amin.

I didn't know who's driving since Lazarus just got us in the backseat of the car
and he sat on the front seat beside the driver, the driver helped Lazarus' put the
two suitcase behind the car. Mukhang isang lalaking nagsisilbi sa kanilang hacienda
siguro 'yong nagmamaneho.

Ilang minuto ang lumipas simula no'ng pinatakbo na no'ng driver itong sports car,
may iilang daan kaming nadaanan na hindi sementado ngunit sa pagliko nito ay
sementado na 'yong daan.

Karamihan sa mga nakikita ko rito ay mga puno at may mga bundok din ngunit malayo
mula rito sa maluwag na kalsada.

The farther we go, the farther distance was I saw from each houses here. Ang layo
ng distansya ng ibang kabahayan dito, may iilan na gawa lang sa kahoy at simpleng
tahanan lang pero may iilan din akong nakitang malaking bahay.

"Look, Momma! Cow po! Cow!" amazement was painted on my son's cute face while
looking outside and pointed the white cow from afar.

Nakaluhod si Zon sa upuan ng kotse habang bahagyang nakalabas ang ulo nito sa
nakabukas na bintana ng sasakyan. Maaliwalas ang paligid at mainit kaya medyo maabo
'yong daan mula sa masyadong natuyo na lupa sa tabi ng kalsada.

"Zon baby, sit properly, anak," hinawakan ko sa likuran si Zon dahil baka ay mapano
pa siya sa kakatanaw sa bintana ng kotse. "Cover your nose or just close the
window."

"Opo, Momma," sinara niya paitaas ang bintana ng sasakyan at umupo sa tabi ko saka
bumaling sa kanyang ama na nakaupo sa front seat. "Daddy, are we there yet?"

"Not yet, son," sagot ni Lazarus sabay sulyap sa rearview mirror upang makita kami
ni Zon dito sa backseat.

Our eyes met and we stared at each other through the rearview mirror for how many
seconds. Parang walang isa sa amin ang nagbabalak na umiwas ng tingin.

"Daddy, may goat at horse po ba doon?" tanong ng inosenteng boses ng anak ko.

"Yes, Luzon," Lazarus replied but his dark eyes in the rearview mirror remained
staring at me. "The farm was located near the hacienda."

'Yong paraan ng pagtitig sa akin ni Lazarus ay parang may ibang nangangahulugan.

Parang may gusto siyang sabihin ngunit hindi niya masabi ngayon.

"Hindi po ba tayo pupunta sa beach, Daddy?" Luzon's demanding voice was so excited
and too active. Parang ang dami niyang gustong puntahan kasi noon ay lagi na lang
kaming pumupunta sa mall, sa bahay nila Irithel, gym o 'di kaya'y sa bahay lang
namin. This time, my son was savouring the moment of his adventures. "Ayoko po
magswimming sa pool ulit, sa beach na lang po tayo, Daddy, please po?"

Gusto kong suntukin si Laki at Ruin, nang dahil sa ginawa nila ay parang natatakot
nang maligo ng pool si Luzon.

"No, there's no beach here, Zon," sabi ni Lazarus kasabay ang paghinto ng sasakyan.
"But we could go to the falls if your Momma would come with us."

Naputol lang ang pagtitigan namin ni Lazarus nang tumingin ako sa labas. Hindi ko
namalayan na nandito na pala kami nang dahil sa pagtitigan namin ni Lazarus sa
rearview mirror.

There was no gates. Ang nagsisilbing bakod ng hacienda ay ang mga matayog na puno.
It was like a mini forest and there I saw in the middle of the mini forest was a
grand hacienda. Malawak dito at hindi naman gano'n kalapit ang mga punong
nagsisilbing bakod sa malaki at magarbong hacienda. 'Yong tema ng hacienda ay
parang isang modern day ng mga mansion sa Spain ngunit simple lang.

Hindi ko namalayan ang paglabas ni Lazarus mula sa sports car nang bigla na lang
bumukas ang pinto sa side ko at bumungad sa akin ang malumanay na mga mata ni
Lazarus.

"Momma, punta po tayo sa falls, please, please, please po?" kanina pa ako kinukulit
ni Zon hanggang sa nakababa kami ng saakyan at buhat na naman siya ulit ni Lazarus.

"Okay, anything for my baby Zon," sabi ko at hinalikan ang namumulang pisngi ng
anak ko matapos akong nabusog sa magandang tanawin dito.

"Sir Lazarus, 'di ba ay may kasunduan po kayo ng Haciendado kasama ang 'yong mga
pinsan noon?" narinig kong tanong ng lalaking driver na siyang may dala ng dalawang
maleta namin na inilabas niya mula sa likod ng sports car.

"Naalala ko nga, Heron," sabi ng kalmadong boses ni Lazarus, sumulyap pa siya sa

akin na parang may kinalaman ako sa kasunduang 'yon. "Kaya nga kami nandito."

The guy named Heron looked at me. Mukhang mas bata pa ito ng ilang taon kesa sa
akin. Siguro nasa nineteen or twenty ngunit napakamaskulado na ng katawan nito na
halatang mahirap ang trabaho nito, nakasuot nga lang ito ng simpleng puting tee
shirt na parang ginunting pa ang sleeves upang maging sleeveless ito. Mukhang
matagal na rin siyang nagsisilbi rito base sa tanong niya.

"Kamusta si Grandpa?"

"Ayos lang po ang Haciendado, Sir Lazarus," sagot ni Heron bago sinara ang pinto ng
backseat na nakalimutan palang isara ni Lazarus. "Madalas siyang pumupunta sa
stable ng mga kabayo, kumukuha ng isda sa fishpond, gumagala sa taniman ng mga
palay o 'di kaya'y tumingin sa mga baboy doon sa piggery niya pero simula noong
dumating ang Haciendado rito ay ni hindi ito pumunta sa hardin ng kanyang yumaong
na asawa."

Kaya naman pala hindi ko naririnig ang tungkol sa kanilang Lola.

Marahang tumango si Lazarus at iginiya kami papunta sa hagdan ng kanilang hacienda.

"Hijo, mabuti naman at naisipan mo'ng dumalaw dito," pambungad ng isang matandang
babae na nakatali ang medyo kulot na buhok nito, sa tingin ko ay siya ang mayordoma
ng hacienda na ito.

Ang daming nagsisilbi sa mga Cavanaugh dito tapos may mansyon pa sila roon sa
Manila hindi kalayuan sa syudad.

"Nayda ang tanda mo na," walang bakas na ekspresyon sa mukha ni Lazarus nang sinabi
niya 'yon sa matandang babae.

"Hindi ka pa rin nagbabago, hijo. Pasok na," imbita ng matandang babaeng tinawag ni
Lazarus na Nayda.

I caught Nayda stole a glance at me and Luzon on Lazarus' arm. She's just silent,
mukhang may ideya na siya sa isang tingin pa lang. Pumasok na rin si Heron sa loob
at walang hirap niyang dinala ang dalawang maleta.

Kung sa mansyon nila roon sa Manila ay may dalawang hagdan, dito naman ay isang
hagdan lang at nakikita ko sa itaas ang mga pinto ng kwarto. The ceiling was so
high and the chandelier above looked old but was treasured in almost how many
decades.

"Nayda, nasaan si Grandpa?" sa tono ng boses at paraan ng pakikipag-usap niya sa

matanda ay parang nasanay siyang hindi ito tawagin sa magalang na paraan.

"Nasa kabilang lupain ng kanyang kaibigan, babalik 'yon mamayang hapon," sabi ni
Nayda kasabay ng pagpasok ng isang katulong sa loob ng bulwagan.

May sofa naman dito sa tanggapan ng mga bisita ngunit nanatili kaming nakatayo ni
Lazarus at gano'n din si Nayda.

"Leah, pakilinis ulit ang kwarto ng Sir Lazarus mo," utos ni Nayda sa bagong dating
na katulong na may dalang walis, mop at feather duster.

"Opo," magalang na sabi ni Leah saka umakyat ng hagdan at kasabay no'n ang pagbaba
ni Heron galing sa itaas. Wala na siyang dalang maleta, naihatid niya n siguro sa
kwarto ni Lazarus.

"Daddy, down po ako," nagpapadyak si Luzon sa ere upang maibaba ng kanyang ama kaya
ibinaba naman siya ni Lazarus at hinayaang tumayo sa sahig.

Nang naibaba niya na si Luzon ay kasabay no'n ang awtomatikong paghawak ni Lazarus
sa bewang ko.

"Nayda! Nayda!"

Narinig ko ang marahang pagtawa ni Lazarus malapit sa tenga ko nang lumapit si Zon
kay Nayda at hinila-hila pa ang palda ng matanda. Kulay puti ang suot nitong dress
sak may suot p itong kulay itim na parang apron. Nayda looked shock and was like
starstruck at how the little boy approached her.

Siniko ko si Lazarus na palihim na tumatawa sa tabi ko. Sobrang lapit niya kaya sa
akin.

"Zon," saway ko, nagbabaka sakaling maalala niya ang mga tinuro ko sa kanya.
Gumalang sa mas nakakatanda.

"Hindi na ako magtataka, anak mo nga ito, hijo," natatawa ring umiiling si Nayda
habang nakababa ang tingin kay Zon.

Ilang minutong nangungulit si Zon kay Nayda na parang gustong magpakarga sa matanda
ngunit hindi na ito kayang buhatin pa ni Nayda kaya pinaupo ko na lang si Zon sa
isang sofa rito.

Umangat ang dalawang kilay ko nang napatingin si Nayda sa pinto ng bulwagan na

parang may bagong dumating mula sa labas.

"Oh, Senyor Saturnino, napaaga ang pagbalik niyo?"

Pareho kaming lumingon ni Lazarus sa likuran namin at nakita ko ang isang matandang
lalaki.

Kahit na matanda na ito ay maayos pa rin itong nakakapaglakad. Halata ang

pangungulubot ng balat nito at ang kanyang buhok ay halos pumuti na ang lahat.
Malaki naman ang kanyang pangangatawan at malusog tignan ngunit buhat ng katandaan
ay medyo mas bumaba ang kanyang katangkaran kumpara sa normal na height nito noong
nasa edad pa siya ni Lazarus.

Inilapag niya ang kanyang hawak na parang isang sombrero ng mga magsasaka, pati na
rin ang kanyang suot ay parang 'yong mga kasuotan ng isang magsasaka.

Senyor Saturnino was wearing a white clean sweatshirt and a dark brown long pants.
His presence was earthshaking and full of authority.

May suot din siyang eyeglasses and he looked like Law, noong nakita ko si Law sa
private room ng kanilang ama sa mansyon. Nakasuot siya no'n ng reading glasses.

"Lazarus," magaspang ang kanyang boses nang namataan niya si Lazarus.

Nakita ko si Luzon na tumayo mula sa kinauupuan niyang sofa at lumapit kay Lazarus
saka kumapit sa hita ng kanyang ama.

Bumaba ang tingin ni Senyor Saturnino sa bata bago niya inilipat ang kanyang tingin
sa akin at sa mahigpit na paghawak ni Lazarus sa bewang ko.

"Daddy, sabi ni Tito Laki ay senior citizen na po si Lolo Grandpa," bulalas ng anak
ko habang nakakapit pa rin sa hita ni Lazarus at nakaangat ang tingin sa kanya.
"What is senior citizen po?"

I saw how Senyor Saturnino's forehead creased. Nakatingin din siya sa bata na
parang pinagmamasdan ang kabuuan nito, lalo na sa mukha ng anak ko.

"Sh, Zon baby, come here," tawag ko sa bata at agad naman itong sumunod kaya
pinaupo ko siya ulit sa sofa. Kaya lang ay ayaw magpaiwan kaya umupo na rin ako sa
tabi nito.

Lazarus sat beside me. Pinapagitnaan na ako ng mag-ama nang nakita ko si Senyor
Saturnino na umupo sa katapat naming sofa.

Tahimik lang si Lazarus habang ang kanyang isang braso ay nakatago sa likuran ko.
Si Nayda naman ay umakyat sa itaas, mukhang titignan niya si Leah na naglilinis ng
kwarto ni Lazarus.

"Hija, alam mo ba'ng may kasunduan kami ng mga apo ko?"

I watched Senyor Saturnino grabbed a roll of tobacco from a bowl on the small glass
table beside the one seater sofa where he was sitting. "Hindi po," magalang kong
sagot.

I was hiding the nervous that was slowly building up inside my system. Kakaiba
talaga ang paraan ng pagtingin at pananalita ni Senyor Saturnino at pumapangalawa
sa kanya si Zacharias Cavanaugh. Ang magkaiba nga lang ay pakiramdam ko ginagalang
ako ni Senyor Saturnino.

I was overthinking about what he said. May kasunduan na sila at mukhang posibleng
ang kasunduan na 'yon ay ang tungkol kay Francesca.

Senyor Saturnino lit up his tobacco using a match. Matapos no'n ay ibinulsa niya
rin ang posporo.

"Sinabi ko sa kanila na huwag silang magdala ng babae rito sa hacienda ko, maliban
na lang kung ang babaeng 'yon ang pakakasalan nila," after getting in the smoke
from the tobacco, inilayo niya 'yon sa kanyang bibig at dahan-dahang bumuga ng
usok. "Hindi ako tutol sa kung sinong babae man ang dalhin nila rito, kahit
prostitute pa o 'di kaya'y galing sa mahirap na pamilya."

Pinapanood din ni Zon ang ginagawa ni Senyor Saturnino at mukhang namamangha pa

ito.

I was in chaos because of Senyor Saturnino's statement. I could feel Lazarus' tense
muscles on his arms at my back.

"Grandpa," there was a great respect and warn in Lazarus moderate voice.

"Lazarus, huwag kang mamikot ng babae," bumaling si Senyor Saturnino kay Lazarus,
bakas sa mukha ng matanda ang galit. "Dinala mo ba siya rito para wala na siyang
kawala sa'yo, apo? Inanakan mo pa?" umiiling na sabi nito nang sumulyap siya kay
Zon na wala na sa tabi ko bago ito muling tumingin sa akin. "Anong pangalan mo,
hija?"

"Calista Belmonte po," I answered without a trace of hesitation. I glanced at Zon

and saw him playing white stones that he got from a near vase.

"Calista Belmonte. Ang gandang pangalan para sa isang magandang babae," walang
halong biro sa ekspresyon ni Senyor Saturnino, nawala na rin 'yong galit niya kay
Lazarus nang itinuon niya ang kanyang atensyon sa akin. "Handa ka na bang palitan
ang apelyido mo?"

My heart began to palpitate. Kumakalabog ang puso ko nang dahil sa biglaang sinabi
ni Senyor Saturnino. I couldn't even look at Lazarus because I was focusing on this
ridiculous conversation with Senyor Saturnino.

"A-Ano po'ng ibig niyong sabihin?" I stuttered 'cause my voice was slightly
trembling. I have an idea on my mind but I still wanted to hear his confirmation.

He emitted smoke before speaking in a very rough voice.

"No'ng oras na tumapak ka sa lupain ko, hija," bahagyang hinilig ni Senyor

Saturnino ang kanyang ulo na parang sinusuri ako. "Pagmamay-ari ka na ng isang
Cavanaugh."

I was speechless. I couldn't even move and my eyes couldn't leave Senyor Saturnino.
Nakatitig ako sa matanda na parang binawian niya ako ng kaluluwa nang dahil sa
sinabi niya.

Narinig ko pa ang iilang matamis na salitang ibinulong sa akin ni Lazarus ngunit

hindi ko muna siya binigyang pansin at itinuon na lang muna ang atensyon kay Senyor
Saturnino.

"Ito ang kasunduan ko sa mga apo ko. Ipagkakasundo ko sila sa babaeng ihaharap nila
sa akin at hindi sa babaeng pinakilala ko sa kanila," paliwanag ni Senyor Saturnino
bago niya idinikit ang dulo ng kanyang tobacco sa isang ashtray malapit lang sa
kinuhanan niya ng tobacco saka siya tumayo at tumingin kay Zon na nagkakalat ng
kulay puting bato sa sahig. "Hiramin ko muna 'tong apo ko, ililibot ko lang sa
buong lupain ko."

Umalis si Senyor Saturnino kasama ang anak namin ni Lazarus. Agad din silang
nagkasundo katulad no'ng nangyari kay Law.

Ilang minuto ang nakalipas at nanatili akong tahimik sa tabi ni Lazarus. He was
silent too but he never remove his arm at my back. Mukhang binibigyan niya lang ako
ng oras upang mairehistro sa isip ko ang mga sinabi ni Senyor Saturnino.

"Lazarus..." marahas akong bumaling ng tingin kay Lazarus.

"Come with me," ang tanging sinabi niya sa kabila ng nararamdaman kong inis ay
kalmado pa rin siya.

"What? Hindi ka man lang ba magpapaliwanag sa akin?" my voice was exasperated. I

removed his arm at the small of my back, umusog ako upang bigyan ng espasyo sa
pagitan namin.

"Ipapaliwanag ko sa'yo kapag sumama ka sa akin," he said and was like trying to
negotiate a conversation with me.

Bahala siya. Hindi ako sasama sa kanya, tama na siguro 'yong narinig ko mula kay
Senyor Saturnino.

But I was curious. Parang may nagtutulak sa akin na kailangan kong sumama sa kanya.

"Saan?"

"Horse Stable."

He used an old pickup truck for us to go to the horse stable. Wala na kasing ibang
masakyan dahil ginamit ni Heron ang sports car, may inutos kasi sa kanya si Senyor
Saturnino.

Medyo malayo pa pala ang kinaroroonan ng horse stable mula sa hacienda. May
nadaanan na kaming taniman ng mga palay at sobrang lawak nito. Ang sabi ni Lazarus
ay pwede naman daw lakarin na lang ang distansya mula sa hacienda hanggang sa horse
stable ngunit ayaw niya dahil medyo mainit daw at maabo sa daan.

Nang nakarating kami sa lokasyon ng horse stable ay napaawang ang mga labi ko sa
nakita.

There were at least two stables consisted with ten stalls each. Stalls, 'yong
parang cubicle lang kapag nasa public restroom. 'Yong isang stable ay para sa mga
lalaking kabayo na kung tawagin ay stallion. Gagamitin nila ang mga stallion para
sa pagbebreeding.

May malawak na parte rito sa tabi ng stables na may bakod. The fence were build in
a rectangular form and there was a part of it containing a roof at the end corner
of the clear ground secured with its fence, mukhang doon sa part na 'yon na may
bubong ay pinapaliguan nila ang mga kabayo. May nakita kasi akong mga balde roon.
Sa loob ng malawak na lupang may nakapalibot na bakod ay parang doon din sila
mangangabayo since sobrang lawak no'n at makakatakbo na 'yong kabayo sa gano'n
kalawak.

"Anong gagawin natin dito?" tanong ko habang pinagmamasdan ang iilang namamahalang
tagabantay at nangangalaga ng kabayo nila.

"I'll ride you-" he stopped when he realized what he just said, I looked at him in
question and he immediately took it back. "I mean the horse. I'll ride a horse."

Pinaupo ako ni Lazarus sa isang elevated part na nasa gilid lang ng bakod kung saan
may upuan. Nakapangalumbaba ako sa may bakod habang pinagmamasdan siyang pumasok sa
loob at lumapit sa isang lalaking may hawak na isang kulay kayumangging kabayo.

"Ho, easy boy, easy," pagpakalma ni Lazarus sa kabayo nang siya ang humawak ng tali
nito. He caressed the horse's hair and the corner of its face 'til it calmed down.

Sumulyap sa kinaroroonan ko si Lazarus na parang sinisiguradong hindi ako umalis.

He hopped up and sat on the saddle of the horse. Mukhang sanay na sanay ito.

Pinatakbo niya 'yong kabayo, he's back was in an arc position. Siguro ay para hindi
siya mahulog dahil medyo mabilis ang pagpapatakbo niya ng kabayo.

Nakatatlong ikot siya habang namamangha akong nanonood sa kanya. I thought that
he's going to stop and get down from the horse but he didn't. Pinabagalan niya ang
pagtakbo ng kabayo habang papalapit ito sa direksyon ko.

Nakatukod ang mga siko ko sa bakod at nakaangat ang isang kilay nang hindi ako
nilubayan ng tingin ni Lazarus habang papalapit siya sa kinaroroonan ko sakay sa
kanyang kabayo.

He stopped the horse in front of me. Nasa labas kasi ako ng bakod at
nakapangalumbaba lang. Nagulat ako nang bumaba siya mula sa kabayo at lumapit sa
akin.

"Get in," utos nito sa marahang boses habang nakatitig sa akin.

"Huh? Why?"

Hindi niya man lang ako sinabihan nang bigla niyang hinawakan ang bewang ko gamit
ang dalawang malaking kamay nito. He lifted me up and drew me inside the fence.

"Lazarus!"

May pakagat labi pa siya nang ibinaba niya ako sa lupa. Walang kahirap-hirap niya
akong binuhat mula sa labas ng fence papasok sa loob. Kung hinintay niya na lang
kaya akong pumasok at dumaan sa gate nito?

Luckily, the horse didn't walk away. Binitiwan niya kasi 'yong tali kanina upang
buhatin ako papasok.

"Touch him," kinuha niya 'yong tali at hinimas ang gilid na bahagi ng mukha ng
kabayo at mukhang nagustuhan naman 'yon ng kabayo.

"Ano ba, Lazarus. Baka sipain ako," I rolled my eyes and took a step back but then
I realized that I was trapped, behind me was the fence.

Tinapunan ko ng masamang tingin si Lazarus nang narinig ko ang mahinang pagtawa

niya.

"Akin na ang kamay mo," inilahad niya pa sa harap ko ang kamay niya ngunit umiling
lang ako.

Siya na ang nag-adjust at lumapit sa akin kasama ang kabayo niya, he grabbed my
hand and pulled me close to him.

He was behind me and I was face to face with his horse. Lazarus guided my handed
and let me slowly touched the horse's hair and it felt soft against my palm.
Seconds had passed and I'm just caressing the horse's hair 'til I felt Lazarus let
go of my hand and snaked his arms around me. He rested his chin on my shoulder and
watched me having fun of gently stroking the horse's hair.

Hindi umayaw 'yong kabayo at parang nagustuhan din ang paghaplos ko sa kanyang
buhok.

Hindi namin namalayan ang oras at alas kuwatro na pala ng hapon. Medyo nagkukulay
kahel na ang langit at lahat ng kabayo na nakita ko rito kanina ay ipinasok na nila
sa kanilang stable at ngayon ay nagpapahinga na sa kanilang sariling stall.

"Sir, ako na po ang maglalagay sa kanya sa loob," salubong ng lalaking kanina ay

siyang may hawak ng kabayo.

"Ayos lang, ako na," Lazarus insisted and pulled the horse to the open gate. He was
holding me close to him by the small of my back.

Wala na ring masyadong tao rito dahil 'yong iba ay natapos na ang kanilang trabaho
at may ibang nagpapaalam na at kasali na 'yong lalaking sumalubong sa amin kanina.

Lazarus opened the door of the stable. Malapit lang pala ang stall ng kabayong
ginamit niya mula sa pinto pero sumunod pa rin ako sa kanya dahil may balak pala
siyang isara 'yong pinto ng stable.

Kumunot ang noo ko nang may nakitang akong dalawang stall na walang lamang kabayo
at may mga dayami ang nandoon.

"Lazarus? Anong meron do'n?"

"Maybe Grandpa sold those two horses," sagot nito habang itinatali ang kabayo sa
stall at inalis ang saddle na nasa likod ng kabayo.

Lumabas siya mula sa stall ng kabayo at sinara ang parang gate nito saka tumayo sa
harap ko habang pinagpagan ang dalawang kamay.

I was staring at the empty stalls at the end of the stable and licked my dry lips
to make it wet. We were both sweating because of the ride earlier. Pinilit niya
kasi akong sumakay kanina.

Kumunot ang noo ko nang ilang segundo lang na nakatayo si Lazarus sa harap ko ay
hindi man lang siya nagsalita kaya nang lumingon ako sa kanya ay awtomatiko akong
napapikit.

He kissed me thoroughly and I could feel his tongue craving to get inside my mouth
when he gently suck and slide a bite on my lower lip.

Naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking likod pababa sa pwet ko. He parted my legs
and carry me up. I was afraid to fell off the ground so I wrapped my legs around
his waist along with wrapping my arms around his neck and finally kissed him back
giving his aggressive tongue the permission to get inside my mouth.

Naramdaman ko ang paglalakad niya patungo sa kung saan habang mas pinapalalim niya
ang halik. His large hands was placed under my butt like a chair but not until he
gently squeezed it.

Naramdaman ko ang pag-upo niya sa mga tuyong dayami habang pumapaibabaw ako sa
kanya. I was panting when he left my lips and rushed his lips down to my neck.

Mas lalong tumatagaktak ang mga pawis namin nang ang buong paligid ay unti-unting
nilalamon ng kadiliman.

I haven't noticed that he already removed his clothes except his pants. Itinaas ko
ang aking mga kamay nang hinila niya paitaas ang aking suot upang maihubad ito. His
target was my lips again after he removed my upper clothes and I pulled his nape to
pull him closer and return his burning kisses.

Saglit kaming tumigil sa paghahalikan. Hinihingal at pinagpapawisan nang dahil sa

init na nararamdaman. Hinalikan niya ang tungki ng aking ilong bago idinikit ang
kanyang noo sa akin.

"Is it okay?" I could feel his hot breath against my lips. "Sabihin mo sa akin,
titigil ako hangga't kaya ko pa."

I closed my eyes tightly before slowly opening it and look directly in his
darkening eyes.

I gently nodded. "Don't... Stop. Don't stop."

Hindi pa nga ako nakabawi sa paghinga nang sinugod niya na naman ako ng mga labi
niya.

After how many minutes, we're both naked and I'm freaking wet. Nakahiga siya sa mga
dayami habang ako ay nakaupo sa ibabang bahagi ng tiyan niya. He was gripping my
waist when he gently placed his hard manhood against the entrance of me. He even
teased me through giving me false alarm when he delayed to thrust inside me.

"Lazarus! Just, just-"

"Just what, baby?" he teased and was trying to reach my breast with his hot mouth.

"Ipasok mo na kasi!" asik ko habang nakalapag ang dalawang palad ko sa kanyang

malapad na dibdib.

His bare broad chest moved up and down when he chuckled and took a mouthful of my
left breast.

"Akala ko ba ay ayaw mo sa malaki at mahaba?" tukso na naman nito matapos pakawalan

ng kanyang bibig ang kaliwang dibdib ko.

"Lazarus, please..." hindi ko na makilala ang boses ko nang sinabi ko 'yon at

nakita ko ang pagiging seryoso niya.

Walang pasabing bumulasok papasok ang tinatago nitong laki na pumuno sa kaloob-
looban ko.

An unexpected moan escaped from my mouth. Bahagyang nakaawang ang mga labi ko at
napatingala ako. Nairita ako nang marahan siyang gumalaw at parang sinadya niyang
dahan-dahanin iyon.
"Faster, please..." I pleaded again and tried to move myself on top of him but I
just couldn't control my action since he's gripping my waist to keep in his own
motion.

Sinunod niya ang gusto ko at mas binilisan ang paggalaw sa bewang ko. Ako pa nga
'yong nasa itaas pero siya pa rin ang masusunod at kumukontrol.

I was moaning in great pleasure but his rough voice was more powerful and those
words that he said was kept on reverberating in my ear.

"Basta, pakasalan mo'ko."

...
makamundo

Chapter 30

Denied

The nightsky also looked like it was deeply sleeping but the stars made it alive
for me and made me think that the night wasn't really sleeping. The night was
entirely awake.

May bintana rito sa panghuling stall na pinasukan namin ni Lazarus. He opened the
wooden window after helping me wear my clothes before wearing his. Humiga siya ulit
sa mga dayami upang magpahinga sandali at pinagmasdan ang kagandahan ng gabi.

I laid down beside him and he offered his broad chest as my pillow. I could almost
hear his heartbeat if I'd only press my ear more against his chest.

Madilim dito sa loob ng stable pero may ilaw naman sa bawat stall kaya pinailawan
na lang din ni Lazarus 'tong kinaroroonan namin. May ilaw naman para sa buong
stable pero baka ay may makakita at magtaka pa.

Instead of stargazing, I put my arms on top of his broad chest and rested my chin
on my hand then stare at his face like I was trying to memorize even some tiny
unnoticeable flaws on it.

Nakadapa na ang posisyon ko at nakaharap sa kanya. I saw how he smirked before

shifting his gaze from the dark sky outside to me.

"Buti hindi tayo nakita," I was trying to hold back a smile and just pout but I
couldn't. It resulted more than just a smile, I grinned in a mocking way.

"Hindi ko hahayaang makita ka nila," bakas sa kanyang boses ang pagiging istrikto
nito saka ko naramdaman ang kanyang isang maskuladong braso na pumulupot sa likuran
ko. "Para sa mga mata ko lang ang katawang 'to."

"Ang seryoso moChapter 30

Denied

The nightsky also looked like it was deeply sleeping but the stars made it alive
for me and made me think that the night wasn't really sleeping. The night was
entirely awake.
May bintana rito sa panghuling stall na pinasukan namin ni Lazarus. He opened the
wooden window after helping me wear my clothes before wearing his. Humiga siya ulit
sa mga dayami upang magpahinga sandali at pinagmasdan ang kagandahan ng gabi.

I laid down beside him and he offered his broad chest as my pillow. I could almost
hear his heartbeat if I'd only press my ear more against his chest.

Madilim dito sa loob ng stable pero may ilaw naman sa bawat stall kaya pinailawan
na lang din ni Lazarus 'tong kinaroroonan namin. May ilaw naman para sa buong
stable pero baka ay may makakita at magtaka pa.

Instead of stargazing, I put my arms on top of his broad chest and rested my chin
on my hand then stare at his face like I was trying to memorize even some tiny
unnoticeable flaws on it.

Nakadapa na ang posisyon ko at nakaharap sa kanya. I saw how he smirked before

shifting his gaze from the dark sky outside to me.

"Buti hindi tayo nakita," I was trying to hold back a smile and just pout but I
couldn't. It resulted more than just a smile, I grinned in a mocking way.

"Hindi ko hahayaang makita ka nila," bakas sa kanyang boses ang pagiging istrikto
nito saka ko naramdaman ang kanyang isang maskuladong braso na pumulupot sa likuran
ko. "Para sa mga mata ko lang ang katawang 'to."

"Ang seryoso mo naman," nakanguso kong sabi habang nakatingin sa mukha nitong hindi
maipinta. Mukhang iniisip niya talaga na paano na lang kung may ibang nakakita sa
katawan ko.

"Gumawa ka ng paraan para mapangiti mo ako," kalmado ang baritong boses nito ngunit
parang may halong pagtatampo.

Itinukod ko ang dalawang kamay sa malapad niyang dibdib. I lifted the weight of my
body up and come closer to his face 'til I reached the destination of my lips.

It was just meant to be a smack but then his addictive lips came in a rush and
hurried to chase mine back to his.

Hinayaan ko siya at sinuklian ang mga inaalay niyang halik sa akin ngunit kalaunan
ay parang mas lumalim at agresibo ito kaya inangat ko ang aking isang kamay. I
placed my middle and index finger between our lips before I pulled myself away.
Ramdam ko pa rin ang mamasa-masang mga labi niya sa mga daliri ko nang ibinaba ko
ang aking kamay.

"Ho, easy boy, easy," panggagaya ko sa paraan ng pagpapakalma niya ng kabayo kanina
at hinimas ko pa ang kanyang dibdib na marahas na gumagalaw pataas baba dahilan
kung bakit marahan siyang natawa.

He bit his swollen lips while staring at mine. Mukhang nabitin ko yata siya.

"Last na lang, please?"

"Walang katapusan 'yang last mo, Lazarus," sabi ko sa tonong limitado at pinitik
ang kanyang nakakunot na noo. "Tignan mo nga kung saan tayo ngayon? Kanina pa sana
tayo nakabalik sa hacienda ng Grandpa mo kung hindi ka lang last ng last."

Tumayo ako mula sa pagkakadapa at agad naman siyang umaksyon upang tulungan ako.

Medyo nahihirapan pa nga ako sa pagtayo dahil pakiramdam ko ay parang kagagaling ko

lang ulit sa panganganak. Ang sinabi ko lang naman kasi kanina ay bilisan nito
dahil sobrang bagal, mas mabagal pa sa pagong tapos anong ginawa niya? Sinagad.

He turned off the light after he ruffled his dark hair with his hand. May iilang
dayami kasi ang dumikit sa buhok niya at pati na rin sa mga damit namin kaya
pinagpagan muna namin ang aming mga sarili upang walang makitang ebidensya bago
lumabas ng stable.

Madilim na at siguro ay malapit nang mag-alas otso ng gabi. Sa bawat stable sa

labas nito ay may ilaw kaya hindi na kami mahihirapan pang pumunta pabalik sa
kalsada kung saan pinark ni Lazarus sa tabi nito ang lumang pickup truck na ginamit
namin.

We haven't got far enough from the stable when Lazarus carried me up in a bridal
style. Siguro ay nababagalan na siya sa paglalakad ko.

"I'm sorry for having a long and large penis," he whispered in a husky teasing
voice, uncensored and boastful.

Hinampas ko siya sa kanyang dibdib kaya tumawa na naman ito habang naglalakad
papunta sa lumang pickup truck. Gamit ang kanyang kamay na nasa ilalim ng aking mga
tuhod ay binuksan niya ang pinto ng front seat at marahan akong pinaupo roon.

Akala ko ay isasara niya na ang pinto pero hindi, sinakop ng kamay niya ang buhok
ko dahilan kung bakit kitang-kita na ang leeg ko.

Marahan niyang idinampi ang kanyang mamasa-masang mga labi sa gilid na bahagi ng
leeg ko bago lumayo at akmang isasara na ang pinto.

"Wait a second," I stopped him from closing the old pickup truck door.

"Hmm?"

"You didn't use contraceptives..." wala sa sariling sabi ko sa kanya nang naalala
ko ang nangyari kanina. "Any problem with that?" he was just so calm, habang ang
isip ko ay parang isang sinulid na nagkabuhol-buhol na.

He leaned against the old pickup truck at the side opening of the door with those
strong arms crossed against his broad chest so I shifted on my seat and let my feet
fell in the air out of the pickup truck. Naramdaman ko nga ang gulong ng pickup
truck sa may ankles ko habang nakaupo pa rin ako sa front seat nang nakalabas ang
mga paa.

"You flashed all my pills in the toilet bowl yesterday," I added.

"Because you're wasting my sperms," he retorted.

Naiinis akong napahilamos sa aking mukha dahil kung umakto siya ay parang normal
lang ang lahat ng 'to sa kanya. So calm and strict.

"P-Paano kung mabuntis mo ulit ako?" I almost hissed, hindi ako pwedeng sumigaw
dito plus my head was aching. "Lazarus, hindi ko na kakayanin-"

"Kakayanin natin, okay? Tinatama ko lang ang mga mali ko, Calista. Pananagutan kita
at patutunayan ko sa'yo na hindi na ako 'yong taong 'yon," putol niya sa sasabihin
ko, hinawakan niya pa ang mukha ko upang maipokus ko sa kanyang ang mga paningin
ko. Naririnig ko sa tono ng boses niya na unti-unting naglalaho ang pagiging
kalmado nito sa sitwasyon. "Kaya patunayan mo sa'kin na hinding-hindi mo na ako
susukuan ulit."
Sinukuan ko siya noon kasi hindi ko na kinaya ang sakit ng pangtataboy niya sa
akin. Sinong tanga ang hindi susuko no'n?

I decided to stand on my own and took care of my son without the help of his
father.

"A-Ang hirap naman..." kahit ang pagsasalita ngayon ay nahihirapan ako kaya marahan
kong inalis ang kanyang dalawang kamay sa mukha ko at umiwas ng tingin.

He didn't utter a single word for a second when I dropped my head back down and
just stare at my feet or ground.

Iniwas ko ang aking mukha sa kanya nang nagtangka siyang hawakan ulit ako.

"Tumingin ka sa'kin... Tumingin ka sa'kin sabi," mahigpit niyang hinawakan ang

magkabilang gilid ng mukha ko upang maiharap sa kanya. I had no choice but to look
at him. He locked his gaze on mine when our eyes met. I saw no regrets in his eyes,
it was full of fierce determination. "Alam ko, isa akong masamang tao, tarantado,
gago, sabihin mo na lahat pero ngayong gabi. Itong gagong nasa harap mo ay luluhod
at hihingi ng kapatawaran."

I watched him slowly bended his knees 'til it reached the dry rocky ground while
sternly staring deep into my eyes. Nakatingala siya sa akin habang nakatungo akong
nakatingin sa kanya. Hindi makapaniwala. Madudumihan ang suot niyang pants at
malapit pa siya sa gulong.

Magkalebel ang kanyang leeg sa tuhod ko. He leaned his face down and closer to my
knees then rested one hand on my thigh, he was continuously watching my reaction
when he kissed my knee.

Kahit na may suot akong pants ay ramdam ko pa rin ang init ng kanyang mga labi na
tumatagos sa suot ko. Ilang segundong nagtagal ang kanyang mga labi sa tuhod.

Suminghap ako upang mas makahinga ng malalim. I felt a lump in my throat and the
corner of my eyes felt hot and burning.

"Ang bilis naman magbago ng isip mo, parang kailan lang ay ang sakit mo'ng
magsalita sa akin," paalala ko sa kanya. I heaved a deep breath and set aside the
painful thoughts in my mind. "Paano kita paniniwalaan?"

"Ang sakit din ng mga salitang sinabi ko sa sarili ko, Calista," aniya na tinutukoy
ang mga sinabi niya kanina bago siya lumuhod. He even expressed a slight pout over
my knees after kissing it.

He's lowering his pride. Isang hakbang na iyon na talagang may pagbabago na sa kung
ano man ang iniisip niya pero alam kong pagdating sa ugali ay hinding-hindi siya
magbabago. He would remain calm and strict, a business minded man.

"Get up," utos ko at inangat ang kanyang medyo mabigat na maskuladong braso upang
mapatayo siya.

But he didn't, he hugged my knees instead. I felt the tense muscles on his arms at
the back part of my knee became tenser.

"Hindi ako tatayo hangga't hindi mo ako napapatawad," sabi nito sa matigas na
boses.

"Ba't ba ang hilig mo'ng magsalita ng ganyan?" bumuntong hininga ako at pilit
pinapakalma ang sarili. He may looked cute hugging my knees but I wouldn't let that
cuteness overload get into my mind and poison me. "Naalala ko pa kanina na sinabi
mo'ng magpapaliwanag ka sa'kin kapag sumama ako sa'yo rito. May nangyari ba'ng
pagpapaliwanag, Lazarus?"

"Magpapaliwanag ako kapag napatawad mo na ako," he promptly said.

The little strands of his dark hair reached halfway of his forehead. Mas hinigpitan
niya pa ang pagkakayakap sa tuhod ko.

"Diyan ka talaga magaling," sabi ko saka inayos ang kanyang buhok. "Tumayo ka na
nga, baka hinahanap na tayo ng anak natin."

"Ang sarap pakinggan ng anak natin," he was smirking and I almost shrieked when he
parted my legs and pulled me at the edge of the seat. Buti na lang at nakahawak ako
agad sa balikat niya dahil kung hindi ay baka nahulog na ako sa kinauupuan ko. I
felt my body heated when I realized that his face was in between my thighs. "Gusto
ko ng dalawang dosenang anak, Calista."

"May balak ka na ba talagang patayin ako? Ang hirap kayang manganak, Lazarus!"
hinampas ko ang kanyang balikat dahil ang kanyang mga braso ay nasa ilalim pa rin
ng magkahiwalay kong tuhod.

His handsome face was facing the most private part of my body and his pointed nose
almost touch it. I was calm because I'm still wearing my pants. Hindi niya ito agad
agad na mahuhubad. My thighs almost touched the both sides of his cheek, naiipit
siya ang kanyang ulo sa pagitan ng mga hita ko.

"Ilan ba ang gusto mo?" he rubbed the tip of his pointed nose against the private
part of my body and even inhaled it. "Name it, baby. Gagawa tayo agad."

Tumingala ako, mariing pumikit at napakagat sa pang-ibabang labi nang naramdaman ko

ang namumuong init sa ibabang parteng 'yon kahit na nakasuot pa naman ako ng pants.

"U-Ugh-lu-lumalayo na tayo sa usupan. Tumayo ka na nga," I couldn't help but

gripped his dark hair and gently pulled it away, kaya naputol ang paghihimas niya
roon at tumingala sa akin. "May malapit na pharmacy ba dito?"

He scowled at my sudden action and just placed me back appropriately on the seat.

I sighed in relief. Ngayong maayos na akong nakaupo sa front seat, kanina kasi ay
muntikan na akong nahulog nang dahil sa posisyon ko at dagdagan pa ang mukha niyang
nasa pagitan ng mga hita ko.

"Why?" nanatili siyang nakaluhod nang marahan niyang ipinasok sa loob ng lumang
pickup truck ang mga paa ko.

"Bibili ako ng pills-"

It was an immediate action when he got up from his bended knees on the ground and
stood straight. Sa paraan ng pagtingin niya sa akin ay parang nagdidilim ang
paningin niya. His expression changed.

"No. Pupunta tayo ng pharmacy sa susunod na tatlong linggo pero hindi pills ang
bibilhin natin," bakas sa boses niya na hindi niya nagustuhan ang sinabi ko kanina.
"Bibili tayo ng pregnancy test."

Hindi niya na hinintay pang patawarin ko siya dahil agad na siyang pumasok sa
driver's seat at pinatakbo ang lumang pickup truck pabalik sa hacienda.
Nag-iba bigla ang ihip ng hangin. Lazarus wasn't in his mood anymore. Nagsasalita
lang kapag kinakailangan. Nang dumating kami sa hacienda ay hindi na namin naabutan
si Senyor Saturnino dahil napagod daw ito sa pamamasyal kasama si Zon kaya maaga
itong nagpahinga sa kanyang sariling kwarto.

Naabutan namin si Zon sa kusina na binabantayan ni Nayda.

"Nayda! I want more isaw!" sigaw ng bata na ngayon ay nakaupo sa ibabaw ng malaking
mesa imbes na sa upuan nito.

He's so hyper. Energetic pa rin kahit na kagagaling lang namin sa biyahe kanina.
Ang mukha nito ay may bahid na barbeque sauce na panay ang pagpupunas ni Nayda.

"Ikaw talagang bata ka, manang-mana sa tatay," sermon ni Nayda at hindi na binigyan
ng isaw si Zon.

"Nayda! Please po? More isaw!" my son pouted and kick anywhere on the table.
Paulit-ulit na hinahampas niya ang mesa gamit ang maliit niyang kamay kaya mas
lalong umingay ang buong kusina maliban sa boses nito.

Hindi pa kami napapansin nito dahil sa pamimilit niya kay Nayda.

"Luzon," ginagamit na naman ni Lazarus ang maawtoridad niyang boses sa bata dahilan
kung bakit natigilan ang anak namin sa pamimilit kay Nayda at mas lalong ngumuso.

Kahit na wala sa mood si Lazarus ay hindi pa rin siya humiwalay sa akin. Hawak niya
ang bewang ko.

"Momma! Daddy! Where have you been po?" umaksyon na bumaba si Zon mula sa mesa nang
ibinaba niya ang kanyang isang paa sa isang upuan. Kaya nataranta si Nayda sa
pagtulong sa kanya at maingat na naibaba 'yong bata.

Kumaripas ng takbo si Zon palapit sa amin na nakatayo rito malapit sa pinto ng

kusina. Nakakatakot ang presensya ni Lazarus habang pinapanood niya si Zon.

He carried Zon in one arm because the other was wrapped at the small of my back.

"Salamat, Nayda," sabi ni Lazarus sa kalmadong boses at mukhang nahalata ni Nayda

ang pagiging wala sa mood nito.

Nayda nodded before she started to clean up Luzon's mess on the table.

Naglakad na kami palabas ng kusina at bumalik sa bulwagan upang umakyat sa hagdan

papunta sa kwarto ni Lazarus.

Paakyat pa lang kami ng hagdan nang napansin ko ang mariing pagtitig ni Zon sa
kanyang ama na nakapokus sa pag-akyat dito sa hagdan.

My son noticed his father's mood. Napahawak na lamang ako sa aking noo nang ginaya
niya ang ekspresyon sa mukha ni Lazarus at hindi rin umimik.

Anong ibig sabihin nito? Silang dalawa na ang susuyuin ko?

Binihisan ko muna si Zon ng pajamas niya nang nakapasok na kami sa loob ng kwarto
ni Lazarus. Tapos na kaming kumain dahil nagpahatid si Lazarus kanina ng dinner
dito para sa amin. I'll take my shower later pagkatapos kong patulugin si Zon since
nagsashower pa naman si Lazarus.
"Momma? Angry po ba si Daddy?"

"No baby, napagod lang si Daddy mo," sagot ko rito na may halong konting
kasinungalingan dahil katulad ng anak ko ay parang hindi naman napagod si Lazarus.

Nakatulog na si Zon ngunit hindi pa rin lumalabas mula sa loob ng banyo si Lazarus.

Inilibot ka na lang ang paningin ko sa buong kwarto niya at tumingin sa mga

litratong nakadisplay sa itaas ng mga cabinet nito habang hinihintay na matapos
siya sa pagligo.

Ang sabi ni Lazarus ay marami pa namang kwarto na hindi nagagamit kaya lang ay
hindi pa naayusan. Bukas ay ipaaayos niya ang isang kwarto malapit sa kwarto niya
upang doon na raw matutulog si Zon.

Lazarus' room was spacious and simple. A coffee table made in hard wood at the
corner with a shelf of old books. No walk-in closet but the wooden closet beside
the bathroom's door was enough to load a ton of clothes.

Malaki na rin ang kama kaya magkakasya kaming tatlo. May sofa naman dito pero hindi
naman gano'n kalaki.

Nakita ko lahat ng mga litrato niya simula noong pagkabata hanggang sa huling
bakasyon niya rito. Marami siyang litrato kasama ang mga pinsan niya.

Wala na akong ibang nakita kaya binuksan ko ang ibang drawer niya rito.

I froze when I saw an old broken frame inside of the last drawer.

Marahan kong inilabas ang nabasag na frame dahil baka ay masugatan ako.

I stared at the picture frame.

It was Lazarus and Francesca. Mukhang nasa sixteen years old pa lang si Lazarus sa
litrato dahil mas bata itong tignan kesa noong nakita ko siya sa university namin
noon. They looked naturally happy together. Nakayakap si Lazarus kay Francesca mula
sa likuran niya habang papalubog ang araw. The picture was caught on the rooftop.

Bakit kaya nasira ang litratong 'to?

Tila isang alon na sumalampak sa akin ang selos na nararamdaman.

Bumaba ang tingin ko mula sa litrato hanggang sa cellphone ni Lazarus na nakapatong

sa drawer nang umilaw ito.

There's a text.

Nanlumo ako nang nabasa ko ang half ng text, hindi ko ito mabasa lahat dahil
kailangan ko pang buksan 'yon sa messages niya.

It was from an unregistered number but the sender mentioned herself in the message
as Francesca.

"Calista."

Mabilis kong ibinalik ang luma at sirang litrato sa huling drawer at sakto namang
pagpatay ng cellphone niya bago hinarap si Lazarus na pinapatuyo ang basang buhok
nito gamit ang kulay puting tuwalya. Kakalabas niya lang mula sa loob ng banyo at
nakasuot lang siya ng boxer.
Hindi ako nagsalita nang nilampasan ko si Lazarus at pumasok sa loob ng banyo.

This was wrong. I shouldn't have to feel this, I shouldn't be jealous.

Upang mawala itong mga iniisip ko, I removed my clothes and stepped inside the
shower but I haven't even turn on the shower when I heard a knock from the
bathroom's door.

Hindi ko binuksan 'yong pinto.

"Buksan mo, Calista," utos ng malalim na boses ni Lazarus mula sa labas ng pinto.

"Mamaya na, Lazarus. Kakahubad ko lang ng damit," sabi ko habang nakatingin sa

pinto kahit na nasa tapat na ako ng shower. I didn't turn it on.

"Gusto kong pumasok. Buksan mo," pamimilit nito, bakas sa kanyang boses ang naiinip
na siya.

"Can't you wait, Lazarus? Maliligo na ako," I couldn't hide the irritation from my
voice.

Kung ano talaga ang gusto niya ay dapat 'yon din ang masusunod.

"Just open the damn door, baby," isang marahas na pagkatok mula sa labas ng banyo
ang narinig ko.

Padabog akong lumabas ng shower stall at lumapit sa pinto ng banyo, may isang towel
na nakasampay sa gilid kaya itinapis ko muna ito sa aking katawan. I unlocked the
door and it instantly open.

Binuksan ko na kasi baka magising si Luzon sa pagpupumilit ng kanyang ama na

pumasok dito sa loob ng banyo.

Mabilis na humakbang papasok si Lazarus at sinara ang pinto. Nakatitig siya sa akin
na parang may ginawa akong krimen.

"You look upset again," nawala na 'yong pagkainip sa boses niya at napalitan ng
pag-aalala nang nakita niya ako. "May nagawa ba akong mali? I'm sorry, gusto ko
lang naman magpalambing sa'yo."

Mukhang nakokonsensya siya at nagsisisi sa ginawa niya. May balak naman talaga
akong paamuhin siya kanina kaso ay nakaramdam ako ng inis nang dahil sa mga nakita
ko.

"No, I'm not upset," I denied.

"Then what?" he was towering over me, shirtless. Kinuha niya ang kamay ko at gamit
ang hinlalaki nito ay hinimas niya ang palad ko na parang pinapaamo ako. "Wala kang
dapat ikaselos, Calista."

Sa huli ay siya lang din pala ang susuyo.

"I'm not jealous," I denied again and avoided his gaze. I didn't felt uncomfortable
that I'm covering my naked body with a towel when he's around.

Hindi katulad noon na halos manginig ako sa takot, kaba at hiya sa tuwing ganito
ang hitsura ko at siya ang kaharap ko.
"That's good, baby," makahulugang sabi niya kaya bumaling ako ng tingin sa kanyan.
"Don't be jealous, okay?"

Kumunot ang noo ko nang marahan siyang lumapit sa akin habang hinahaplos pa rin ng
kanyang hinlalaki ang palad ko.

I watched how he licked his lower lip and leaned closer to my right ear. He kissed
my earlobe and played the tip of his pointed nose against it before whispering.

"Tinapon ko 'yong litrato kasama na 'yong cellphone."

...
makamundo

Chapter 31

Breathe

Lazarus already planned our stay here. He told me that we'll stay in Senyor
Saturnino's hacienda for one week and after that, we'll be going to the falls that
he mentioned to Luzon.

Ang sabi niya rin ay may kakabukas lang na resort sa falls na 'yon. They build a
resort near the falls since many people would travel just to jump in the falls.
Malaki raw 'yong resort na parang 'yong mga nakikita kong beach resort lang.

I haven't heard about a falls resort before but if I would marry a billionaire like
Lazarus that would enjoy to take a bus and commute, it's not impossible.

He's a billionaire, yes. Pero nararamdaman kong parang gusto niyang mamuhay ng
simple at normal katulad ng ibang tao. Why does he have to commute if he can afford
the most expensive car?

Sometimes, he's a problem that I wanted to solve so bad.

One week lang din ang stay namin sa falls resort na 'yon. A total of two weeks at
babalik na rin kami agad sa Manila. Alam ko namang may beach dito, pero masyadong
malayo sa hacienda at ang sabi niya ay pupunta naman daw kami sa family reunion ng
kanilang angkan kung saan ay sa isang beach resort magaganap.

Wala siyang sinabi kung kailan 'yong family reunion nila pero naririnig kong may
binanggit siya noon nang narinig kong nagtanong si Zon.

He mentioned that it would be next month.

Malapit na pala. It's second week of the month now, siguro ay this coming next
three weeks na 'yong reunion if it would be scheduled on the first week of next
month.

Lazarus was serious about the pregnancy test thing. He used my phone and marked the
calendar for the coming next three weeks. Mukhang timing na bibili siya ng
pregnancy test at may family reunion pa.

Napatampal ako sa noo ko ngayon habang pinapanood ang dalawa na nagtutupi ng damit
dito sa loob ng kwarto ni Lazarus at pareho pa silang nakaupo sa kama at walang
suot na pangitaas na damit.
"Lazarus, that's not the right way to fold a tee shirt," I said, pilit kinakalma
ang boses ko bago bumaling sa anak namin na abala rin sa ginagawa. "Luzon baby,
huwag nang makalat, okay?"

Our one week stay here was about to end. Mamayang alas diyes ng umaga na kami
aalis.

Lumapit ako sa kanila at inayos ang iilang damit, hindi nga natuloy ang paglipat ni
Zon ng kwarto dahil ayaw pahiwalay sa amin kaya ang kawawa talaga ay si Lazarus.
Hindi na naulit 'yong nangyari sa horse stable.

Ramdam kong natigilan silang dalawa sa kanilang ginagawa na parang paglalaro lang
ang pagtutupi ng damit. Lazarus was trying hard to fold the clothes neatly and
Luzon was messing with my underwear that he tried to fold but failed too.

It's been a week since the thing happened in the horse stables.

Kahapon pa mainit ang ulo ko sa mag-ama, they insisted to pack our clothes back
inside the suitcases. Ang kinalalabasan ay mas lalo lang uminit ang ulo ko.

"Momma? Does your butt hurt again po?"

Natigilan ako sa ginagawa ko at napatingin sa anak ko, mukhang nahalata niya siguro
na kumukulo ang dugo ko sa kanilang mag-ama. My son gave his father a worried look
but Lazarus wasn't expressing any expression. Mukhang gusto niya ring malaman ang
sagot sa tanong ng anak ko.

'Yong mga dala kong sanitary napkin na binili ko pa sa store noon kung saan ko
nakita si Francesca ay nasa loob lang ng suitcase. Hindi ko nagamit.

I bought those sanitary napkin because I'm expecting my menstruation this past
week. Baka na-delay lang or something, I'll just have to wait. Madalas kasi akong
may dalaw ay sa second week or first week ng buwan.

Hangga't hindi pa natatapos ang buwan na'to ay posibleng na-delay lang pero kapag
natapos ang buwan na 'to nang hindi ako dinadalaw ay mukhang iba na ang ibig
sabihin no'n.

Marahan kong sinuklay ang aking buhok gamit ang mga daliri at ngumiti sa anak ko
upang mawala na 'yong pag-aalala nito.

"No, anak. My butt doesn't hurt," sagot ko sa tanong nito bago hinalikan ang
kanyang namumulang pisngi.

I took a glance at Lazarus and saw him peacefully continued to fold the clothes.
Bakas sa kalmadong mukha nito ang tinatagong ngiting tagumpay. Halatang
nagugustuhan niya ang mga nangyayari.

I don't know why pero parang gusto kong sabunutan ang sarili ko.

The past few days, kung noon ay ayaw pahiwalay ni Zon sa akin, ngayon naman ay si
Lazarus. He never leave my side while Zon was busy with Senyor Saturnino touring
and teaching him the simplest ways to do in this farm.

Madalas ay dito lang kami ni Lazarus sa loob ng hacienda at minsan naman ay

pumupunta kami sa fishpond nila o 'di kaya'y sa taniman ng mga bayabas. Minsan na
rin siyang nagyayang mangabayo ulit ngunit tumanggi na ako.

Natapos ang pagtutupi ng damit ng mag-ama na parang nilukot lang ang mga damit at
ipinasok sa loob ng suitcase. Lumabas si Luzon dahil makikipaglaro raw muna siya
kasama ang Lolo Grandpa niya habang may natitirang oras pa bago kami aalis.

Naiwan kaming dalawa ni Lazarus dito sa loob ng kwarto. Tahimik habang pinapanood
niya akong may hinahanap sa loob ng magulong suitcase.

"Anong hinahanap mo, baby?" narinig kong tanong ni Lazarus na parang ang ganda
talaga ng mood niya. He's comfortably sitting on the cozy large bed. Ang mga siko
niya ay nakatukod sa mga tuhod niya.

Hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko at napasabunot na lang bago hinalungkat

ulit ang mga magulong damit sa loob ng suitcase.

"'Yong sanitary napkin ko, nandito lang 'yon sa loob. Nasa'n na ba kasi 'yon?" mas
lalo lang akong nainis dahil sa mga nakikita kong paraan ng pagtupi ng damit ng
mag-ama habang hinahalungkat ko ang nasa loob ng suitcase.

"Hindi mo naman kailangan 'yon."

That got my attention and stood straight before facing Lazarus. Nakapamewang ako
nang nagtagpo ang aming mga paningin.

"Sabihin mo nga sa'kin," bakas sa boses ko ang akusasyon at humakbang papalapit sa

kanya. "May kinalaman ka ba sa pagkawala ng mga napkin ko?"

He looked so relax, parang walang problema. He didn't avoided my eyes and now that
made me think that he's not guilty.

"Hindi ah," he shrugged his shoulders. Ni hindi niya ako nilubayan ng tingin at
parang nagugustuhan niya pa ang mga nakikita niya pero mukha talaga siyang
inosente. "Wala akong ginawa."

I stared at him for how many seconds. I was perceiving him. Gusto ko lang makita na
nagsasabi siya ng totoo.

"Siguraduhin mo lang," sabi ko sabay baba ng mga kamay ko mula sa bewang ko. Pero
hindi pa rin ako naniniwalang wala siyang kinalaman sa pagkawala ng mga napkin ko.
"Pupunta muna ako sa baba, mag-ayos ka na."

"Opo," narinig kong sabi nito.

Natigilan pa ako sa paglabas ng kwarto niya dahil sa sinabi niya.

I haven't heard him say those words to anyone else. Kahit nga si Nayda ay hindi
siya nagsasabi ng gano'n. Siguro ay si Senyor Saturnino lang talaga ang tapat
niyang ginagalang.

Lumabas na ako mula sa kwarto at bumaba ng hagdan. Bumungad sa akin ang bulwagan na
sobrang tahimik at may nakita pa akong dalawang katulong na nagpupunas ng mga
alikabok sa mga gamit at 'yong isa naman ay nagwawalis.

Aalis na sana ako papunta sa kusina dahil madalas na tambay doon ang anak ko.
Nagustuhan talaga ng sobra ang pagkain ng isaw at iba pa'ng luto ni Nayda.

Huminto ako sa paghakbang nang narinig ko ang pinag-uusapan ng dalawang dalagang

katulong.

"Ang bait naman pala ni Sir Lazarus 'no? Hindi ko akalain na pupunta siya sa maid's
quarters kahapon," the maid was wiping the dust off some furnitures here and
giggled.

My brows raised, curious of what they're talking about when I heard Lazarus' name.

"Nagulat nga ako dahil may dala pa siyang mga napkin," sabi naman ng isang katulong
na nagwawalis. "Saktong may dalaw ako ngayon."

"Sobrang nakakahiya nang tinanggap ko 'yon dahil alam mo na, ang poging lalaki niya
tapos may dalang napkin at pinamigay pa sa atin," saglit pang itong napahinto sa
pagpupunas na parang inaalala ang mga nangyari kahapon bago nagpatuloy.

Padabog akong umakyat ng hagdan upang bumalik sa kwarto ni Lazarus. Thankfully,

hindi naman ako napansin ng mga katulong. Naglalakad pa nga lang ako ay parang
bumabakas sa tinatapakan kong sahig ang nagbabagang galit.

Wala palang kinalaman. Sinong niloloko niya?

No'ng una ay pinakialaman niya 'yong pills ko tapos ngayon ay 'yong mga napkin ko
naman. Hahabulin ko talaga siya ng itak.

I opened the door of Lazarus' room and slammed it close after I stormed inside.

Mas lalong nadagdagan ang galit ko nang lumingon siya sa akin nang dahil sa nagawa
kong pagdadabog. Nakita ko siyang nakasuot lang ng kanyang boxers at parang
magbibihis na. I saw the great size of bulge down there but I didn't mind it since
anger was attacking all my nerves by now.

"Sinungaling," I almost shouted but I managed to control my voice and was

hyperventilating. Ang bilis ng paghinga ko na parang kagagaling ko lang sa pagtakbo
sa isang marathon. I tried to calm myself first before speaking. "Pinamigay mo
'yong napkin ko."

"Hindi mo naman magagamit 'yon, masasayang lang 'yon," dahilan niya na kinukumpirma
lang na totoo ang narinig ko sa pinag-usapan ng dalawang katulong kanina.

Inilapag niya sa kama ang kanyang hawak na damit na sana ay susuotin niya na
kanina.

He walked towards me with his glorious body tone and tense muscles. His six packs
would tell a hundred of stories about his experiences. I've never touched such body
like that but not until I made a mistake. He's sexually appealing, parang hinahagit
ako nito sa isang tingin pa lang. His body was like inviting me to join him.

Muli kong ibinalik ang tingin sa kanyang mukha at nakitang pinapanood niya pala ako
while I'm checking him out.

My anger came back when he stop in front of me, standing strong and tall. "Kahit
na! Nagsinungaling ka pa rin!"

"Calista-"

"Huwag mo akong kausapin," walang ganang sabi ko at tinulak ang kanyang malapad na
dibdib. Pakiramdam ko ay parang 'yong palad ko lang ang nasaktan sa pagtulak ko sa
kanya.

I was about to walk past him but he immediately caught my arm and gently pulled me
back.

"I'm sorry, baby. Hindi ko naman alam na magagalit ka, ano ba kasing gagawin mo
do'n? Hindi mo naman magagamit 'yon," the calm in his voice faded and turned into
something penitent. He looked apologetic and sincere. "Bibili na lang ako ng bagong
napkin, okay?"

Hawak niya ako sa dalawang braso ko na parang ayaw niya akong umalis dito sa
kinatatayuan ko.

"Magagamit ko 'yon, Lazarus," I infinitesimally looked up at him with my chin

tilted up. "Hindi naman kasi ako buntis."

"Okay," sabi niya na parang inintindi lang ako. "Ayos na ba tayo?"

Wala akong nagawa kung 'di ay ang tumango dahil bibili rin naman siya ng bagong
napkin. Mukhang natakot lang yata siyang umamin kanina na may kinalaman siya sa
pagkawala ng mga napkin ko.

Hindi na kami nakapagpaalam kay Senyor Saturnino dahil abala ito sa pagpunta sa
kabilang lupain na pagmamay-ari ng kanyang kaibigan matapos niyang nakipaglaro
saglit kay Zon. Pero alam naman ni Senyor Saturnino na ngayon ang alis namin.

"Heron, nasa labas na ba 'yong van?" kalmadong tanong ni Lazarus kay Heron na
kakapasok lang mg bulwagan.

"'Yong van po ng falls resort, Sir Lazarus?" tumingin pa si Heron sa labas bago
kinuha ang dalawang suitcase upang dalhin sa labas. "Naghihintay na po sa labas."

Nang nakababa na kami ng hagdan ay agad na rin kaming lumabas ng bulwagan. Luzon
let go of my hand and ran to Nayda. Nakatayo sa may pinto si Nayda.

"Nayda! Where's my baon po? My fried chicken, Nayda!" hinihila na naman nito ang
palda ni Nayda.

"Oh heto na, sasakit siguro ang ulo ko kapag nagtagal ka pa ritong bata ka,"
natatawang sabi ni Nayda at ibinigay kay Zon ang isang Tupperware na may lamang
fried chicken.

Maybe Zon requested it.

"Thank you, Nayda!" Zon's joyous voice was loud enough that even the dove outside
flew away.

Nagpaalam na kami kay Nayda at lumabas na patungo sa naghihintay na van ng falls

resort na pupuntahan namin.

Lazarus used my phone to contact the manager of the falls resort and asked for a
van to fetch us up. Syempre isang resort 'yon kaya may mga sasakyan talaga sila
para sa mga taong gustong pumunta at magstay in sa resort. Kaso ay mas mahal 'yon.

"Zon baby, pasok na," marahang sabi ko sa anak ko dahil sobrang abala ito sa
pagbubukas ng kanyang dalang Tupperware at nakaharang lang sa nakabukas na pinto ng
van.

"Opo, Momma," sinara niya ang kanyang dalang Tupperware matapos makabingwit ng
isang fried chicken sa loob nito.

Zon was just about to step inside the van but his little feet came off the ground
when Lazarus lifted him up to get him inside. Kalmadong umupo si Zon sa loob ng van
at patuloy na kumakain ng kanyang fried chicken na parang walang nangyari. Luckily,
I've brought some tissue and wipes. Pamunas ko sa mukha ng anak ko.
Nang ako naman ang pumasok ay naramdaman ko ang isang kamay ni Lazarus na ipinatong
niya sa tuktok ng ulo ko upang hindi ito tumama sa itaas na bahagi ng van.

May driver na galing nagtatrabaho para sa falls resort kaya rito na sa likuran
umupo si Lazarus, sa tabi ko. Bali pinapagitnaan na naman ako ng mag-ama.

"Daddy, maganda po ba sa falls?" tanong ulit ng kuryosong anak ko kahit na may

pagkain pa sa loob ng bibig nito.

"Yes, son. May pool din sila."

"No, Daddy! Ayoko po sa pool!" hindi na matigil ang pag-iling ni Zon nang dahil sa
nabanggit ni Lazarus.

Hindi naman gano'n katagal ang biyahe namin papunta sa sinasabing falls resort.
Buong biyahe ay panay din ang kakapunas ko sa mukha ni Zon at buti na lang ay hindi
namantsahan ang kanyang suot na damit.

Pareho sila ni Lazarus ng suot ngayon, simpleng puting tee shirt lang at 'yong
usual na shorts ng lalaki kapag naliligo ng beach, kulay berde ito na may halong
itim dahil nagmumukha itong dahon ng isang coconut tree. They're both wearing an
Islander, 'yon bang gawa sa leather na tsinelas.

I'm wearing a thin white long sleeves shirt, 'yong tinatali 'yong dulo sa harap at
isang maong shorts. Tutol talaga si Lazarus na suotin ko 'tong manipis na shirt
dahil nagmumukha itong transparent na medyo nakikita ang suot kong black lacy bra
pero wala siyang nagawa nang pinaalala ko sa kanya ang lahat ng kasalanan niya sa
akin. Buti at naunawaan niya naman ako.

Hindi naman kasi gano'n kanipis 'tong suot ko. He's just overreacting.

We've arrived and saw the falls from afar. It wasn't that wide but it was
spectacular, bright and scenic. Heavy and large rocks were surrounding it. I
smelled the slight salinity of freshwater from the falls as the water from the
elevated part of the ground cascaded down that resulted a rippling sounds.

Sinadya rin ng nagmamay-ari ng resort na e-clear ang iilang puno sa tabi ng falls
dahil may nakahilerang maliit na cottages sa 'di kalayuan mula sa falls. 'Yong daan
dito ay sementado at ang daming puno sa gilid ng kalsada na parang nasa gitna kami
ng gubat, medyo malapit lang sa main road itong location ng falls.

Bumaba na kami mula sa loob ng van at agad namang inilabas ng driver ang mga gamit
namin mula sa likod ng van.

Nilakad namin ang kulay puting bato na nagsisilbing daan papasok sa entrance ng
resort.

The resort was made in hard wood to add up the breezy atmosphere. May malaking
entrance hall ito kung saan nakikipag-usap si Lazarus sa isang babae na in charge
rito. 'Yong mga maleta namin ay dinala ng driver paakyat. Hanggang second floor
lang ang resort na 'to at pakiramdam ko ay nasa likod ang kanilang pool na sinasabi
ni Lazarus.

Mukhang nakapagreserve na ng room si Lazarus dito.

Hindi naman gano'n karami ang mga tao rito pero siguro kapag may okasyon katulad ng
birthday, new year at iba pa ay maraming dadagsang dayuhan dito.
"Momma, ubos na po," nakangusong sabi ng anak ko nang inilahad niya sa akin ang
kanyang dalang Tupperware na buto ng manok na lang ang natira.

"It's fine, baby. Kakain naman tayo ng lunch mamaya, just tell your Daddy what food
you want to eat," sabi ko kaya napalitan ang nguso nito ng ngiti.

"Okay, Momma! I want-"

"Hi!"

Natigilan ang anak ko sa pagsasalita nang may isang cute na babaeng bata ang
lumapit sa kanya. Mas maliit ito kumapara kay Zon, sa tingin ko ay nasa three or
four years old siya. Maputi ito at nakasuot ng baby blue dress. She had a very long
hair that ended a natural curl at her waist. Her face was somewhat familiar.

Zon ignored the poor little cute girl and looked up at me. "Momma, I want-"

"Play!" putol naman ng batang babae sa sasabihin ng anak ko. The cute girl came
near Zon but my son step back and hide behind me dahilan kung bakit ngumuso 'yong
batang babae at mukhang iiyak na.

"Stay away!" pagtataboy ng anak ko na nagtatago sa likuran ko.

"Zon baby, don't be rude to her," saway ko sa anak ko at lumapit sa batang babae.

"But Momma, she's annoying po! I saw her before!" giit ng anak ko at hinila pa ang
damit ko upang hindi ako makalapit sa batang babae.

I rested my palm against my knees to lean down closer to the little girl. "What's
your name, baby girl?" I asked.

"Aerie!"

Lumipat ang tingin ko sa pinanggalingan ng pamilyar na boses ng isang babae.

I stiffened when I saw her coming towards us but she didn't noticed me because her
eyes were fixed on the little girl in front of me. Umatras ako nang lumuhod siya sa
batang babae na kinakausap ko at naramdaman ko ang paglalakad ni Zon patungo sa
kinaroroonan ni Lazarus na hanggang ngayon ay inaasikaso pa rin ang kakailanganin
namin dito and also our lunch.

"Aerie, are you okay, baby? I told you to stay in your seat," sabi nito sa bata at
tumayo bago binuhat 'yong batang nagngangalang Aerie.

Bumaling siya sa akin habang buhat si Aerie at mukhang magpapasalamat siguro ngunit
natigilan din siya nang namukhaan niya ako.

"Calista?" tanong nito sa boses na parang hindi makapaniwala. Bakas sa kanyang

mukha ang gulat.

Nawala ang kahit anumang ekspresyon sa mukha ko nang naalala ko ang mga nangyari
noon. Kumukulo na naman ang dugo ko at sumabay din ang init ng ulo ko.

May konting pagbabago sa kanya. Pero ang kanyang natural na kilay na mas
nakakadagdag sa maldita aura niya ay gano'n pa rin naman.

"Kiana," sambit ko sa nakakadiring pangalan nito bago sumulyap sa batang babae na

buhat niya. The cute girl just stared at me like I was someone intriguing. "Maaga
ka rin palang nabuntis? I guess eighteen years old?"
"Yes," she was hesitant to answer.

"Who's the father?" I looked at her with my intense gaze.

Umiwas siya ng tingin sa akin bago sinagot ang tanong ko.

"Domino... Vicedo."

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko dahil wala talaga akong alam sa kung ano
ang mga nangyayari sa buhay ni Domino noon. Nakakatuwang kausap si Domino but he
haven't mentioned about this. Mukhang tinatago niya si Kiana at Aerie sa kanyang
pamilya because even Irithel didn't had an idea that her brother had a daughter.

Kaya pala ay madalas siyang out of town? Kaya rin pala ang sabi ng anak ko ay
nakita niya na ang batang 'to? Madalas kong iwan si Zon sa bahay ng mga Vicedo pero
isang bata lang naman ang alam ko na pamangkin ni Irithel. It was her cousin's son.
Si Kani.

Baka naman ay minsan nang dinala ni Domino si Aerie sa bahay nila since lagi namang
wala ang kanilang mga magulang?

Baka ay nandito rin si Domino?

Naputol ang pag-iisip ko ng kung anu-anong posibilidad nang may isang malaking
kamay ang humapit sa bewang ko kasabay no'n ay naramdaman ko ang pagdampi ng
malambot na labi sa gilid na bahagi ng noo ko.

"Calista, baby, do you wanna eat our lunch first or take a look at our room?"
Lazarus interrupted. Buhat niya na si Zon na parang wala sa mood ngayon. "Is she
your friend?" dagdag tanong nito na tinutukoy si Kiana.

Kiana was so shocked to see Lazarus with me and how he treated me. Nasaksihan din
kasi ni Kiana noon kung gaano kalupit sa akin si Lazarus.

"Yes," I answered but my voice sounded sarcastic. Ni hindi ako tumingin kay Lazarus
nang sumagot ako dahil gusto kong masaksihan ang ekspresyon sa mukha ni Kiana.
"She's my friend... before," dugtong ko.

There was a moment of silence when Kian looked at me. I saw regret and sadness in
her eyes.

"Daddy, I'm hungry na po," reklamo ng anak ko dahilan kung bakit naputol ang
katahimikan. Kakain pa nga lang ng fried chicken kanina tapos nagugutom na naman.

"See you around, Kiana," paalam ko sa kanila at tinulak na si Lazarus na parang

gusto pang manatili at ipakilala ko siya sa kaibigan na sinasabi ko. "Nice to meet
you, little Aerie," sabi ko sa bata dahilan kung bakit napangiti ito sa akin nang
binanggit ko ang kanyang pangalan.

Hinila ko na ang maskuladong braso ni Lazarus papunta sa kung saan hanggang sa siya
na mismo ang nagturo sa daan kung saan kami pupunta.

Papunta ang daan na ito sa likod ng entrance hall at namangha nang nakita sa labas
ang tatlong pool. Two pools for the adults and one for the kids. May maliit na
slide pa sa pool ng mga bata.

Sa 'di kalayuan ay may mukhang restaurant na gawa rin sa matibay na kahoy.

"Daddy, I want ice cream!"

"Lunch first, son."

Ramdam ko ang pagnakaw ng sulyap ni Lazarus sa akin. Ilang beses na siyang ginagawa
na parang may napapansin siyang pagbabago sa akin at parang may gusto niyang
magtanong.

Natapos ang lunch namin na nawalan ako ng gana nang dahil sa nakita ko si Kiana
kaya pumunta muna kami saglit sa room kung saan kami mananatili for the whole week.
It was fine, gawa sa kahoy ang halos lahat ngunit sa isang tingin pa lang ay
mukhang mamahalin ang mga 'yon, hindi basta bastang mga kagamitan.

It was 1pm when Zon fell asleep. Napagod masyado kahit na hindi pa naman kami
naligo ng falls.

"Calista," tawag ni Lazarus sa akin nang lumapit siya at ngayon ay nakatayo na sa

likuran ko.

I was sitting on the mattress of the bed where Luzon was peacefully sleeping.

"Hm?"

"Gusto kong maligo sa falls," he whispered in a husky voice and I instantly felt
his hot breath against my neck. "Samahan mo'ko."

"Paano si Zon?" tanong ko nang bumaling ako sa kanya at muntikan ko nang mahalikan
ang matangos na ilong niya nang dahil sa sobrang lapit nito sa mukha ko.

"He'll be fine," he assured, sliding his large hand across the small of my back and
rubbed the tip of his nose against my cheek.

Dahil mapilit siya, pumayag na ako.

There's at least fifteen people enjoying the falls. Five teenagers friends, three
pair of couples and the rest was just a random guys and ladies.

Pumunta si Lazarus sa isang cottage na may nakalagay na reserved upang ilagay ang
dalang dalawang tuwalya namin doon.

Hindi ko na siya hinihintay at nauna nang naligo sa pool. I dive into the clear
water of the falls. Medyo malalim din ito, so I dived down deeper while waiting for
Lazarus.

I could hold my breath in maybe one minute. Kapag gusto kong umahon na mula sa
tubig ay may batong parang hagdan naman sa gilid ng falls.

Lumangoy ako paangat dahil nauubusan na ako ng hangin. I moved my arms and legs to
swim upward.

Ngunit natigilan ako nang parang hindi ko nararamdaman ang paa at hita ko. Hindi ko
ito maigalaw at parang namamanhid ito. Hindi ko maaangat ang katawan ko if I didn't
move my feet.

It created a bubbles in the water nang pinakawalan ko ang huling hangin na meron
ako. Pilit ko ginalaw ang mga paa ko pero ayaw talaga nito, hindi ko talaga
naramdaman ang mga paa ko.

Nauubusan na ako ng hangin. I wanted to breathe so bad. I needed air in my lungs.

My body gave up, I closed my eyes when all that I could breathe in was the
freshwater of the falls.

I was still in consciousness when I felt those familiar strong arms around my waist
and pulled me up.

After several seconds, naramdaman ko na ang hangin, ang lupang kinauupuan ko ngunit
umuubo pa rin ako at inilabas ang nainom na tubig. My eyes were half closed.
Pakiramdam ko ay parang nakainom ako ng isang balde ng tubig. My throat hurts.

"M-Momma, Momma..."

"Calista, fuck," malutong na mura ng isang pamilyar na boses. "It's okay, baby,
it's okay. You're safe now."

Tila sandali akong nabingi.

Nang luminaw ang paningin ko ay una kong nakita ang mukha ni Lazarus na puno ng
pag-aalala, bumaling ako sa gilid ko at medyo nagulat nang nakita ko si Zon na
kanina lang ay natutulog sa loob. May iilang tao ang lumapit sa amin at kahit 'yong
staff ng resort.

Abala sa paghawi si Lazarus sa basang buhok ko na dumidikit sa mukha ko. Pareho

kaming basa pero ramdam ko ang panginginig ng dalawang kamay niya sa gilid ng mukha
ko.

Kahit si Zon ay nabasa na rin nang yumakap ito sa akin habang patuloy na tumutulo
ang mga luha nito.

Lazarus pulled me in a tight hug. One arm around my back and his other hand was at
the back of my head, pushing it close to his broad chest. His chest was rapidly
moving up and down, he was breathing fast and hard.

"Just breathe, baby, breathe."

...
makamundo

Chapter 32

Truth

Hindi kami nagtagal ng isang linggo sa falls resort. Unang araw pa lang ay nagyaya
na ang dalawa na bumalik na lang daw kami sa hacienda. Pinagbabawalan na ako ni
Lazarus na maligo ulit, ayos lang daw sa pool basta ay kasama siya pero pinipilit
pa nila na bumalik na lang talaga kami sa hacienda.

Hindi ko na rin nakita si Kiana ulit dito, kahit si Domino na hula ko ay baka
kasama ni Kiana. Mukhang umalis na siguro.

"Lazarus, you already paid this resort for our one week stay here. Sayang 'yong
ibinayad mo," I tried to convince him with my voice. Naiirita ako sa mga inaakto
nilang dalawa ng anak ko.

"Aalis na talaga tayo. Yesterday, you almost drowned and now this?" sermon niya
sabay turo sa aking siko na may bandage. "Babalik na tayo sa hacienda, ayokong
magtagal dito."

They didn't fold the clothes first, diretsahan nila itong ipinasok sa loob ng
suitcase. Hindi naman kasi gano'n karaming damit ang nailabas namin dahil
pangalawang araw pa lang namin dito.

About the bandage on my elbow. Maliit na sugat lang naman, kanina kasi ay pinayagan
niya akong maligo sa falls ang kaso ay muntik na akong nadulas sa mabatong parte ng
falls nang umakyat ako sa isang malaking bato kaya awtomatikong naitukod ko ang
aking siko sa isang magaspang na bato. Actually, parang scratch lang 'to.

"Zon baby, sabihin mo nga sa Daddy mo," humihingi na ako ng tulong sa anak ko dahil
mukhang walang pag-asa 'tong ginagawa kong pangungumbinsi kay Lazarus.

The only hope to convince Lazarus to stay here was my son but it faded like the
wind just blew it away when Zon looked at me the way his Daddy looked at me. Calm
and strict.

"No po, gusto ko na umuwi, Momma," sabi ng bata at tinulungan pa si Lazarus sa

pagsara ng suitcase nang naipasok na nila ang lahat ng mga gamit.

I was sitting on the bed while watching them, packing and was like scolding me.

Wala akong laban, dalawa na sila na kumakampi pa ang anak ko sa daddy niya.
Kailangan ko ng kakampi.

Gamit ang dalawang kamay ko ay napahawak ako sa aking noo na parang sumasakit ang
ulo ko sa kanila.

"Lazarus, Luzon, just-"

Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang biglang tumunog 'yong cellphone ko sa tabi
ko. It's a call.

"It's Isaiah. Sagutin mo," utos ni Lazarus na halatang wala sa mood at babalik lang
ito kapag siguro ay nakaalis na kami rito.

I accepted the call and turned loudspeaker on.

"Lazi," bungad mula sa kabilang linya.

Lazarus walked towards the bed with Zon tailing behind him just like what he did at
the bank before. Umupo si Lazarus sa tabi ko bago binuhat si Zon at pinaupo niya sa
kanyang hita.

"What's up?" tanong ni Lazarus sa kabilang linya habang nakatingin sa siko ko. He
was glaring at the bandage.

Ilang beses na ring ginagamit ni Lazarus itong cellphone ko kaya hindi na ako
magtataka kung pati si Isaiah ay biglang tatawag.

"Going to Siargao Island, this week kasi ang pagbiyahe namin papunta roon at next
week dapat ay kompleto na lahat. Dad changed the dates kasi kakatapos lang ng
renovation ng resort namin do'n," Isaiah informed, may iilang boses ng pinsan niya
pa ang naririnig namin mula sa background nito, his voice wasn't as innocent as
before but I could imagine his innocent face right now. "Pupunta ka ba? Tumawag si
Nayda kay Kuya Law, ang sabi ay dumalaw ka raw sa hacienda."

Mukhang hindi masyadong nakapokus ang atensyon ni Lazarus kay Isaiah dahil
nakatingin lang ito sa bandage ng siko ko.

"Yeah, I'm with my family," he confirmed and gently hold my forearm to take a look
at my elbow. "Sino pang pupunta? Uuwi ba si Kry?"

Pinanood ko si Lazarus nang unti-unti niyang inangat ang braso ko at hinalikan ang
itaas na bahagi ng aking siko na may bandage. Luzon was busy looking at his little
palm.

"Momma, I saw black ant," nakangiting sabi ng anak ko nang inilahad niya ang
kanyang maliit na palad paharap sa akin.

Napailing na lamang ako habang nakatingin sa kanya na tuwang-tuwa sa maliit na

nilalang sa kamay niya.

Bumaling ako sa cellphone nang narinig kong nagsalita ulit si Isaiah mula sa
kabilang linya.

"Actually, Uncle Zach invited the Fortaleza, Vicedo and Costales. Hindi ko alam
kung family reunion pa ba 'to, mukhang business trip e," bakas sa boses ni Isaiah
ang pagkadismaya. "Si Kry? Hindi, nagmamatigas, ang sabi ni Kuya Law ay pupuntahan
niya na ang dalagitang 'yon sa Florida pagkatapos ng reunion at siya na mismo ang
mag-uwi sa bunso niyo."

Napatitig ako sa cellphone kong nasa kama nang narinig ko ang middle name ng Mom
ko. Fortaleza. Was there any possibility that Mom was related to the Fortaleza that
Isaiah mentioned? O baka naman ay magkaapilyedo lang? Impossible, my Mom was from a
wealthy family.

Kasama rin ang mga Vicedo at Costales. Ibig sabihin ay baka pupunta rin sila Domino
at Francesca? Wait, kaya ba hindi ko na nakita si Kiana? Dahil baka ay nauna na
silang pumunta ng Siargao para sa reunion at baka ipapakilala niya na ang kanyang
mag-ina sa kanyang pamilya. Baka pupunta rin si Irithel.

Ang hirap talaga kapag hindi ako sigurado sa isang bagay. What ifs kept taunting in
my mind.

I felt how Lazarus rubbed his thumb against my forearm, he was trying to ease the
tingling pain away.

"Si Grandpa, mukhang hindi sasama sa reunion," sabi ni Lazarus habang nililibang
ang sarili niya sa sugat ko. He's not glaring at it anymore, parang huminahon na
siya mula sa mga nangyari sa akin dito sa falls resort.

"'Yan din ang sabi ni Nayda," narinig ko ang mahinang pagtawa ni Isaiah na parang
may naalala. "Kasi napakabitter niya, siya lang daw ang nag-iisang single."

Lazarus set down my forearm and picked up the phone on the bed between us.

"Nasa'n na ba kayo?"

"Nag-iimpake pa."

"Mauna na kami sa Siargao," huling sinabi ni Lazarus sa kabilang linya bago pinutol
ang tawag nang hindi man lang nagpapaalam. Ibinulsa niya pa ang cellphone ko.

"Daddy? Pupunta po ba tayo sa kay Lolo Grandpa?" tanong ng anak ko na nanatiling

nakaupo sa hita ng kanyang ama. Mukhang pinakawalan niya na rin ang kawawang
langgam sa kamay niya.
"No, son. Pupunta tayo sa beach," Lazarus' baritone voice was full of robustness,
so certain to decide.

Hindi na ako umangal sa desisyon ni Lazarus dahil wala naman akong kalaban-laban sa
kanilang dalawa. Pinagtutulungan talaga nila ako upang makaalis na kami rito dahil
mukhang na-trauma yata sila sa nangyari kesa sa akin na ako mismo 'yong muntik nang
mamatay.

It was 1pm when the falls resort's van drive us to Abreeza. Lazarus told us that
we'll just take an airplane again upang mas mapadali at siguro ay alas singko ng
gabi na kami makakarating sa beach resort nila roon sa Siargao.

Sa buong biyahe namin ay inaalalayan ako lagi ni Lazarus at ng anak ko na para

akong isang PWD. May minsan pa nga'ng tinatalian ako ng buhok ni Lazarus dahil
medyo mahangin at ito namang anak ko ay inabutan ng elastic band ang kanyang ama.

Nakakapagod naman kasi 'tong ginagawa namin na halos hindi na kami makapagstay sa
isang lugar. Biyahe rito, biyahe roon. Nauubos na ang energy ko habang sila ay
aktibong-aktibo pa. Parang gusto ko na lang bumalik sa condo niya at doon
magtalukbong ng kumot. Gusto ko na talagang humiga o 'di kaya'y matulog kaya ang
kinalabasan ay tulog ako buong biyahe. They'll just wake me up if the plane landed
pero natulog lang ako ulit nang sumakay kami ng isang service ng resort na
pagmamay-ari ng mga Cavanaugh.

"I'm awake, Lazarus..." marahan kong sabi habang nakapikit pa rin ang mga mata nang
naramdaman ko ang mainit na paghalik ni Lazarus sa aking leeg. Hinimas ko ang
kanyang maskuladong braso na nakapulupot sa bewang ko upang maitigil niya na ang
paghalik.

Kanina pa naunang lumabas si Zon dahil sa sobrang excited makayapak sa puting

buhangin ng Siargao kasama si Lazarus kaya naiwan akong mag-isa rito at agad din
naman akong binalikan ni Lazarus habang 'yong driver ay pinasok ang mga gamit namin
sa loob ng resort.

"Why are you always sleeping, hmm?" bulong nito na may pahabol pang huling halik sa
leeg ko.

"I'm tired..." I answered with my eyes remained locked close.

"Hindi naman kita pinapabuhat ng suitcase. Why are you tired?" muling tanong nito
dahilan kung bakit nakaramdam na naman ako ng inis.

Minulat ko ang aking mga mata at tumingin sa kanya. Medyo namumula ang pisngi niya,
lagi naman namumula ang pisngi nila ni Zon. Mestizo kasi.

Hindi ko na nakikita ang galit nito kanina sa falls resort. His facial expression
was soft and tranquil.

"Nakakaantok lang, Lazarus. Stop asking questions," marahan ko pang hinampas ang
kanyang maskuladong braso at sumandal sa balikat niya upang ipikit na naman ang mga
mata at muling matulog.

"Natutulog naman tayo sa tamang oras, baby. Ba't ang sungit mo?" his voice wasn't
gentle but his words was, his deep voice was rough in my ear.

He gently pinched my nose that made me frown and open my eyes to glare at him.
Seryoso ang kanyang mukha kaya agad ding nawala ang masamang paraan ng pagtingin ko
sa kanya.
"Siguro ay malapit na ang period ko," seryoso kong sagot at tumingin sa labas ng
service van. Kahit na umiinit na naman ang ulo ko at ayaw ko nang sagutin ang mga
tanong niya.

Hapon na. It's not dark yet. May mga nakikita akong coconut trees sa labas at
iilang tourists na dumadaan 'di kalayuan sa kinaroroonan ng van. "Bibili na ba ako
ng napkin?" he asked, I could feel his watchful eye on me. Naramdaman ko ang
paghigpit ng hawak niya sa bewang ko, tutol sa sinasabi nitong pagbili ng napkin.
"Next week na kasi ako bibili ng pregnancy test. It's the third week since the day
that we made love."

I moved my head to look at him. He was dead serious when he said made love. I
thought it was just a plain sex.

"Hindi nga kasi ako buntis, Lazarus," giit ko bago marahang inalis ang kanyang
brasong mahigpit na nakapulupot sa bewang ko. "Just prepare my napkin," I added.

He shook his head and didn't let me remove his arms around my waist. Naramdaman ko
ang paninigas ng mga muscles niya sa braso nang sinubukan ko itong alisin.

"Kailangan mo pa ring subukan ang pregnancy test, Calista," pamimilit nito ngunit
may halong awtoridad na sa boses. "I wanna know."

I was annoyed when he used that tone on me.

"Ewan ko sa'yo," sabi ko sabay talikod sa kanya. "Hindi nga ako buntis sabi-"

Didn't finished my sentence when he let go of my waist, grabbed me by the shoulder

and forced me to face him again. But it wasn't just to face him dahil sinalubong
niya ang mga labi ko ng isang halik kaya marahan ko na lang na ipinikit ang aking
mga mata at pinaubaya sa kanya ito.

It was a gentle kiss that made my irritation subdued. He made me toned-down.

Mainit ang ulo ko pero pakiramdam ko ay bigla itong lumamig nang lumipat ang lahat
ng init nito sa mga labi ko. He slid his tongue across my lower lip before he bit
it and slid down 'til his strong teeth let go of my lower lip and that was his
final blow.

Nang dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata ay bumungad sa akin ang pagsuko sa
mukha ni Lazarus. He licked his lips and chuckled kahit wala namang nakakatawa.

"Okay, okay, hindi ka na buntis," aniya na parang sinasabayan na lang ako upang
hindi na uminit ang ulo ko. "Masyadong mainit ang dugo mo sa akin."

"Istorbo ka kasi, natutulog ako," I snorted and slightly pouted my lips. "Nasa'n na
si Zon?"

Kanina pa kami nag-uusap dito pero hindi ko man lang nakikita ang anak ko.

"Iniwan ko muna sa food court," kaswal na sagot nito habang marahang inaamoy ang
buhok ko.

Huminga ako ng malalim upang hindi ko maibuntong ang namumuong galit ko sa kanya.

"Bakit ba lagi mo'ng iniiwan 'yong bata, Lazarus? Last time, noong iniwan mo siya
sa kusina ay may hawak ng kutsilyo 'yong bata," nakaangat ang tingin ko sa kanya
dahil halos magkalebel lang ang balikat niya sa mukha ko.
He didn't listened to me, he was busy smelling my hair like it was a drug for his
own.

Nainis ako kaya kinagat ko ang balikat niya.

Ang mas nakakainis ay parang hindi naman siya nasaktan. Pinanood niya lang ako nang
hindi ngumingiwi. "Ganyan ka pala magalit, baby?"

I wanted to scream and shout at his face but I didn't, instead I got out of the
service van and walk on the sand. Sobrang pino ng buhangin dito at kulay puti.

I made my way inside the resort. Narinig ko naman ang paghabol ni Lazarus sa akin
at dahil malaki ang magawang hakbang ng long legs niya ay walang kahirap-hirap niya
akong naabutan. Hinapit niya ang bewang ko palapit sa kanya kaya sumimangot ako.

The resort was fascinating. It got the perfect view of the beach and it was almost
made in thick glass. Nakikita ko kung ano ang nasa loob dahil sa gawa lang sa
salamin ang pader nito. Hanggang tatlong floor ito. May pool din dito at sa harap
ng resort nakahilera ang mga sun lounge na may kulay puting payong sa bawat lounge.
May nakikita rin akong iilang imported na bamboo grass to make the view more
refreshing and relaxing.

May iilang bellhop ang bumabati sa amin ni Lazarus bago kami nakarating sa loob ng
food court. Kilalang-kilala pa ng iba si Lazarus dito.

The food court was for lunch and breakfast o 'di kaya'y meryenda, nagseserve sila
ng mga masasarap na pagkain dito at kapag gabi naman ay sa restaurant ng beach
resort sila kumakain. I didn't know how much was the entrance fee of this resort
but it looked like I couldn't afford it. Mukhang ginawa ang resort na 'to para sa
mga mayayaman lang talaga.

Marami rin palang mga mayayaman ang pumapasok at magstay ng iilang araw dito dahil
nang pumasok kami sa food court ay iilan lang ang may bakante.

And there was my son, sitting alone in the middle of all the tables here. Kung
makaupo ay parang hari ito. May ibang kumakain na napapatingin sa kanya. May isang
babae naman na mukhang waitress ang nasa tabi niya na parang binabantayan siya.

"Uhm, Lazarus..." huminto ako sa paglalakad patungo sa kinaroroonan ng anak ko kaya

huminto rin si Lazarus at tumingin sa akin.

"Hmm?"

"Naiihi ako," I said and bite my lip when I felt the heaviness of my bladder. Kunot
noo ko siyang tinignan nang nag-iba siya ng daan kaya sumunod ako sa kanya. "Saan
ka pupunta?"

"Sasamahan kang umihi," simpleng sagot nito na nakatingin lang sa dinadaanan niya.

"No, puntahan mo si Zon. Saan ba ang banyo?" hinawakan ko ang kanyang braso upang
pigilan siya.

Bumuntong hininga siya na parang walang magawa kung 'di ang sundin ang gusto ko,
takot na baka magalit na naman ako.

"Bumalik ka agad," seryosong bilin niya sabay turo sa isang masikip na corridor na
may kulay puting pader.
I left Lazarus and walk my way towards the narrow corridor. May dalawang pinto ito,
magkatapat ang pinto ng banyo para sa lalaki at ang banyo para sa babae.

Mabilis akong pumasok at may limang cubicle lang ito saka salamin at sink kung saan
nagreretouch and dalawang babae. Pumasok ako sa isang bakanteng cubicle and sighed
when I could finally urinate.

Matapos kong umihi ay lumabas na ako at agad na naghugas ng kamay. Ni hindi ko

napansin ang isang babaeng nagreretouch sa tabi ko.

"Calista."

My hands stopped from moving against the streaming water from the faucet when I
heard her disgusting voice again.

Umangat ang paningin ko sa salamin at nakitang si Kiana pala ang babaeng

nagreretouch at kaming dalawa na lang ang nandito.

"I want to tell you something, Calista," aniya bago ibinaba ang hawak niyang
lipstick.

"What for? Sira na ang buhay ko, Kiana," sabi ko at nagpatuloy sa paghuhugas ng
kamay. "Ngayong maayos na ang buhay ko, gagawa ka na naman ba ng paraan para sirain
ito?"

Pinipigilan ko ang sarili kong magalit sa kanya kahit na may karapatan naman talaga
akong magalit.

"I'm sorry, I didn't mean to leave you that time," she sounded so sincere. Ramdam
ko ang kanyang mga mata na mariing nakatingin sa akin habang ako ay nakapokus sa
paghuhugas ng kamay na parang hindi siya nag-eexist. "Natakot lang ako, Calista."

I turned off the faucet and looked at her. Bakas ang insincere na awa sa mukha ko.

"Takot din naman ako ah?" hindi ko na talaga napigilan ang galit dahil
nanggagalaiti na akong hawakan siya at saktan. I'm not a violent person at hindi ko
alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. "Pero hinarap ko 'yon. Responsable ka
sa mga nangyari at ako 'yong nagbayad ng mga kasalanan mo."

"Hindi mo kasi alam-"

"Ano? Ano ang hindi ko alam?" my voice was getting harsh and I didn't gave her the
chance to talk or finish her sentence. "Hindi ko alam na talagang ecstasy 'yon?
Syempre ginawa mo akong tanga."

She closed her eyes and sighed before looking back at me.

"I planned it," parang nahihirapan pa itong magsalita ngunit nagpatuloy pa rin
siya. "Pinlano ko lahat, sinadya kong sirain ang cellphone ko, it functioned
minutes the time you've used it at nang nagtagal ay hindi na 'yon gumana. Saktong
ikaw ang gumagamit ng phone ko nang hindi na 'yon gumagana kaya ikaw ang
pinagbintangan ko at inutusang haluan ng ecstasy 'yong inumin ni Lazarus. I-I'm
sorry."

Yumuko siya na parang nahihiya sa ginawa niya. Mukhang pinagsisisihan niya na rin
ang ginawa niya noon.

I let out an exasperated gasp. "You're insane."

Umangat ang tingin niya sa akin at umiling. Her eyes glistened, it looked like she
was about to cry but she didn't.

"I did it to use you! To save myself because someone was manipulating me, Calista!
She wanted to have Lazarus that she would risk and kill me! Muntik niya na akong
pinatay!" sigaw niya na parang halos puputok na ang ugat niya sa leeg.

"Sino?" mahinahon kong tanong ngunit malakas kong hinampas ang isang palad ko sa
sink nang hindi siya nagsalita. "Sabihin mo kung sino!"

Ramdam ko ang sakit sa palad ko nang dahil sa ginawa ko but I didn't mind it. The
emotion was eating me alive.

"It was Sammantha! The psycho bitch!" she shouted back as the fresh tears in her
eyes streamed down her lovely face. "Aalis na sana tayo no'n kung dumating lang
siya at siya na ang bahala kay Lazarus pero hindi siya dumating, siya pa nga mismo
ang nagbigay sa akin ng ecstasy."

Kaya pala, kaya naman pala ay naging sila agad ni Lazarus noong mga oras na sana ay
magtatapat na ako kay Lazarus na buntis ako.

Pero bakit mukha siyang mabait at inosente noong mga oras na 'yon?

"Nasa'n na siya ngayon?" pinanood ko siyang umiiyak sa harap ko at nasira na naman

ang niretouch niya.

May kinuha siyang tissue sa pouch niyang nakalapag sa gilid ng sink at marahang
pinunasan ang kanyang mukha upang hindi masira ang kanyang makeup kahit light
makeup lang naman ng in-apply niya.

"H-Her parents throw her in the mental hospital, halos nabaliw na talaga siya nang
nakipaghiwalay sa kanya si Lazarus," sagot niya nang napakalma niya na ang kanyang
sarili.

"Bakit ako ang napili mo'ng gumawa no'n?"

There was a minute of deafening silence that enveloped us. Naghintay akong
magsalita siya.

"N-Napansin ko lang kasi at nahuling minsan ay napapatingin sa'yo si Lazarus noong

bagong lipat niya pa lang sa school natin," she answered honestly, pumipiyok din sa
gitna ng pagsasalita niya ang kanyang boses. "Hindi mo alam kasi lagi ka namang
nagcecellphone. Naisip ko na baka ay interesado siya sa'yo."

"Nang dahil lang diyan?" I have her a back talk. Halos hindi ko na makilala ang
sarili kong boses.

"Makinig ka naman sa'kin, Calista," her soft voice was pleading, convincing me to
believe and listen to her. "Ayokong mas lalo pang masira ang buhay mo kaya
magpakalayo na kayo ng anak mo. You don't know Lazarus that much, Calista."

I clenched my fist.

Ngayon ay nagawa niya pang siraan si Lazarus.

"Sa tingin mo ba ay maniniwala ako sa'yo? You've fooled me once!" sigaw ko sa

pagmumukha niya, kasing lakas ng pagsigaw niya kanina.

"Sinabi sa akin lahat ni Domino-"

"Shut up!"

Anger gave me the urge to grabbed her hair. Sinabunutan ko siya at pilit niya
namang inaalis ang kamay ko sa buhok niya. It was wavy hair that had curl ends like
her daughter.

Hindi ko alam kung saan ako kumukuha ng lakas dahil nagawa ko siyang hilahin sa
buhok papunta sa pinakamalapit na cubicle.

She was screaming for help when I pushed the door of the cubicle. Tinulak ko ang
likod ng ulo niya dahilan kung bakit napasubsob diya sa toilet bowl.

"Kulang pa 'yan sa mga ginawa mo sa akin!" nanggigigil kong sabi habang patuloy na
tinutulak ang kanyang ulo na pilit niya namang inaatras. Nabasa ang kanyang mukha
at iilang hibla ng buhok habang humahagulgol na siya.

She even tried to hurt me too. She scratched my arm and her nails was long, kaya
may tatlong namumulang linya sa braso ko.

Narinig ko ang pagbukas ng pinto ng banyo at naramdaman ko na lang na may humihila

na sa akin palayo kay Kiana.

"Ma'am! Ma'am! Tama na po!" sigaw ng babaeng pilit akong alisin mula sa
pagsasabunot at pagngudngod ng mukha ni Kiana sa toilet bowl.

"A-Anong nangyayari?" tanong ng bagong dating na boses.

"Tumawag ka ng kahit sinong lalaki, bilis!" paghingi ng tulong ng babaeng humihila

sa akin nang hindi niya ako nagawang ihiwalay mula kay Kiana. Aksidenteng nasiko ko
pa ang babae kaya napaatras ito.

Hindi ako makapaniwalang nagawa ko ito dahil nakakadala ang nararamdaman kong
matinding emosyon. Hindi ko naitanong lahat ng gusto kong malaman dahil agad siyang
lumipat ng university. Pangalawang beses niya akong iniwan.

Isang maskuladong braso ang pumulupot sa tiyan ko at walang kahirap-hirap akong

hinila nito palayo kay Kiana.

"Kia? Kia, what happened?"

Nakita kong nagmamadaling lumapit sa kanya si Domino at inayos ang nasirang buhok
nito, puno ng pag-aalala ang mukha nito. 'Yong isang babaeng staff rito ay nag-abot
pa ng tuwalya kay Domino at marahan niyang pinunasan ang nabasang mukha ni Kiana.

I tried to get off from this strong arms around me to punch or kick Kiana again but
I couldn't. It was too strong.

"Bitiwan mo nga ako!" marahas kong sigaw at hinampas ang nakakuyom kong mga kamay
sa maskuladong braso.

"Sh... Calm down, baby."

I didn't know but Lazarus' husky voice was soothing and so good in my ear. I was
hyperventilating and a little bit sweating because of the very small space of the
restroom. Parang sinasakal ako at hindi makalanghap ng hangin.

Marahas na tinabig ni Kiana ang kamay ni Domino na balak pang humawak sa kanya.
"Wanna know the truth, Calista?" she said in a low tone. Her face was messed up and
more on her hair. She looked miserable like I was before.

Humakbang siya palapit sa akin kaya nagtangka akong kumawala mula sa pagkakahawak
ni Lazarus ngunit hindi ako nagtagumpay.

"Kiana," Domino warned.

Lazarus was silent and was trying to soothe with his kisses on my head.

It felt like the world stopped from rotating on its axis when Kiana revealed the
truth, referring to Lazarus behind me before she stormed out of the restroom.

"Hindi ikaw ang dahilan ng paghihiwalay nila. Nag-inuman sila because Francesca
cheated on him. Ikaw rin ang pinagbintangan niya dahil hindi niya matanggap na
nagawa ni Francesca 'yon. So he used you, he fooled you. We both did."

...
makamundo

Chapter 33

Explained

I was too bewildered and the words that Kiana slapped on my face didn't
incontinently registered in my mind. It was hazy to me, so blur that I wanted her
to repeat it, if it's the only way to clear it. She was frustratedly pointing her
index finger at Lazarus that time, referring to that he was one who used and fooled
me.

Things unpredictably happened in the time when we're good and healed.

Akala ko ay siya lang ang dahilan kung bakit nagkasira-sira na ang buhay ko. I
blamed her for leaving me after saying that the shit liquid that I mixed in
Lazarus' drink was totally an ecstasy. My conscience wouldn't bare the consequences
that might happened to Lazarus if I didn't stay to help him out of those unbearable
effects of the drug.

I took all the responsibility. Ngayon ay pasan ko na lahat ng responsibilidad sa

murang edad. If those things didn't destroyed my life, I would be with my parents
by now, walking down the streets of Canada and feel the freedom for a lifetime.

Ayos na sana, si Kiana lang sana ang sisisihin ko sa lahat pero hindi lang pala
talaga siya.

I am asking myself, what have I done to deserve this shitload of a hell? Couldn't I
just be happy? Hindi ba pwede 'yon? Wala na nga'ng pera, hindi pa masaya.

It was three days since that incident in the restroom happened. It's weekend and I
guess some of Lazarus' relatives was already here. Hindi ko alam kung anong
nangyayari sa labas ng suite na 'to. How would I know if I locked myself in this
high class suite of this beach resort since that day?

Minsan ay pumapasok si Lazarus dito, syempre resort nila ito kaya kahit iharang ko
pa ang mga mamahaling gamit dito sa pintuan upang hindi siya makapasok ay
mabubuksan niya pa rin. Makakapasok pa rin siya.
The third week that he's keep on bugging me about the pregnancy test was getting
nearer. I was nervous because what if he's right? What if I'm pregnant again?

Nagdadalawang-isip na ako dahil simula kahapon ay sumasakit ang ulo ko. Headaches,
uncontrollable emotions and addiction of sleeping. Until now, my head was aching.

Lagi akong nakahilata sa kama at palaging natutulog. Feeling ko ay may lagnat ako
dahil parang nabibigatan ako sa sarili ko, I couldn't even walk without stumbling
and the world felt like spinning. I'm not even drunk but I felt so much than
suffering from a hangover in the morning.

Hindi alam ni Lazarus ang lahat ng 'to dahil sa tuwing pumapasok siya rito ay
naaabutan niya akong nakahiga lang sa kama at kapag gising ako ay magkukunwari
akong tulog. He would just convince me to listen to his explanation so I'd rather
sleep than believing another lie.

I needed space and it's not like I need it for the rest of my life. I just want to
think, no, I don't want to think. It would only hurt me more if I did.

I want to be alone and that's it.

Naalala ko lang 'yong mga pinagsamahan namin ni Kiana noon. We cheated on our exams
together, ate lunch and snacks together in the school cafeteria, cutting sometimes
and the school principal would demand our presence in his office together. When
together was left to be a nice memory.

What would I expect? Everything was temporary.

Noong mga panahong 'yon ay bago ko lang nakilala si Irithel, I mean kilala ko na
siya dahil sa pagiging sikat na playgirl pero mas naging close kami nang lumipat ng
school si Kiana.

Hindi kilala ni Lazarus si Kiana, noong hinaluan ko kasi ng ecstasy ang inumin niya
ay ako lang ang nakita nila. His circle of friends was as rich as him, imposibleng
makilala niya ang simpleng tulad namin ni Kiana noon.

I didn't know how Kiana and Domino met but they looked inseparable.

Kaya pala ayaw ni Lazarus na lumapit ako kay Domino noon dahil may alam siya sa mga
nangyari. He told me that Domino was with them, and as far as I could remember, he
told me that they were classmates.

Domino didn't want to meddle in Lazarus' problems, maybe that's why he haven't told
me anything about it because he's waiting for Lazarus himself to explain it.

I was more distant towards Lazarus. No words would come out from my mouth whenever
he enter the room.

Kung noon ay hindi ko alam kung ano ang dahilan kung bakit sila nag-inuman dahil
ang buong akala ko ay katuwaan lang nila 'yon, ngayon ay alam ko na. They forced
Lazarus to drink because alcohol could temporarily remove the pain. Kahit na ayaw
ni Lazarus na uminom noon ay nagawa niya pa rin. That's when I butt in.

Hiwalay na pala sila ni Francesca bago nangyari 'yong paghalo ko ng ecstasy sa

inumin niya.

I felt a pang of pain in my chest when those agonizing days in his condo came
rushing back on my mind. Reminding me of how ruthless he was.
Sa loob ng tatlong araw na 'yon ay wala akong ibang naramdaman kung 'di ay galit.
Ni hindi ako makausap ng maayos ng anak ko. Pero ngayon ay naramdaman ko na ang
sakit.

I gripped the soft pillow beside me, hoping that it would lessen the pain.

I was laying at my side on the bed, nakatalikod ako sa pinto ng room dahil alam
kong ilang minuto na lang ay bubukas na naman 'yan.

I was right though because after somewhat three minutes, I heard the soft noise
from the door when it was gently pushed open.

Soft thud of heavy footsteps came inside and followed by the closing sound of the
door. I kept my eyes open and stare blankly at the exquisite curtains hanging at
both sides of the terrace glass sliding door.

As usual, whenever he come here, he would go directly to the small table at the
corner of the room and set down the dinner that he brought for me.

Wala naman akong balak patayin ang sarili ko kaya kinakain ko ang lahat ng
dinadalang pagkain ni Lazarus kapag umalis na siya.

Yesterday was as peaceful as the dead buried in the cemetery when Lazarus didn't
kept on talking about what happened or asking for a chance to explain. Pumasok lang
siya at inilagay ang pagkain ko at lumabas na agad. Today, I was expecting him to
do the same as yesterday.

Hindi ako gumalaw sa kinahihigaan ko. The thick white duvet was covering the lower
half of my limp body. Naghintay ako ng ilang minuto na lumabas siya bago tatayo at
kainin 'yong dala niya.

Pero hindi. Hindi ko narinig ang pag-alis niya.

Naramdaman ko ang paggalaw ng kama na parang may umupo rito at ang bahagyang
paghila ng comforter sa likuran ko na parang may humiga sa malambot na kama at
tumabi sa akin.

I didn't know that I was holding my breath. I know who it was, his presence was so
powerful and was like he's on top of a mountain with extreme vigor. That's enough
for me to identify that it was Lazarus. Kahit hindi ko siya nakikita pero
nararamdaman ko siya.

His hand crawled under the comforter and laid flat against my stomach before he
pulled himself, closing the distance between my back and his broad chest.

I didn't flinched from his touch against my stomach, kahit na nakasuot naman ako ng
white and grey stripes sweatshirt with dark blue shorts ay tumatagos pa rin ang
init ng palad niya sa tela ng suot kong damit.

Iniwas ko sa ibang direksyon ang aking leeg nang nagtangka siyang halikan ako kaya
natigilan siya sa ere. I couldn't even look at him, my expression was completely
and devastatingly blank.

He sighed and his hot breath hit the spot of my neck where he wanted to kiss.

Hindi ko na magawang iwasan ang kanyang halik nang lumipat ang kanyang atensyon sa
aking batok. Doon ko naramdaman ang mamasa-masang labi niya.

Inaamin ko, hanggang ngayon ay gusto ko pa rin ang paraan ng paghalik niya sa akin.
I've missed him kissing me gently, waking me up every morning with his sweet kisses
on my neck, his tight hugs, the way he cuddle or huddle me on his bed. I miss all
of him.

Pero mas nasasaktan lang ako sa tuwing nakikita ko siya kaya tiniis ko ang tatlong
araw na matulog at matulog at matulog. Iniiwasan siya.

Ngayon niya lang ako naabutan na gising pa at ngayon lang din niya ako tinabihan.
The past nights, I was sleeping alone in this hell. Hindi ko alam kung saan
natutulog si Lazarus.

"Nag-aalala na sa'yo ang anak natin. Maglalayas ka ba ulit?" he spoke against my

nape softly, showering me with his endearing kisses. "Isama mo naman ako oh."

Kung hindi ako aalis, makukulong lang ako sa kanya. Masasaktan ng paulit-ulit.

I felt unworthy. A godforsaken woman.

"T-Tama na ang laro, Lazarus," sobrang hina ng boses ko nang dahil sa tatlong araw
na halos limang salita lang ang nasasabi ko.

"Sa tingin mo ba ay laro lang ang lahat ng 'to para sa akin?"

I looked at him nonchalantly. Pagod ko siyang hinarap kaya nahinto siya sa paghalik
sa batok ko.

"Hindi ba?" I countered blatantly.

Ang lakas ng loob kong sumagot sa kanya ngayon, noon ay para akong naputulan ng
dila kapag siya na ang magsasalita.

I'm too comfortable with his rigid body close to my fragile one. Ang nakakapanibago
lang talaga ay may nag-aaway bang sobrang lapit sa isa't isa? 'Yong mag-asawa nga
kapag nag-aaway ay halos hindi na lumalapit sa isa't isa.

"Just hear me out, baby," he sweetly said and was doing his best to cool down the
heated conversation.

Pilit niya akong inintindi. He shallowed his pride for the sake of his chance.
Nakausap niya na ako, kinakausap ko siya, alam niyang tsansa niya na ito upang
makapagpaliwanag at malinawan ako.

It's not my fault that I refused to listen to his explanation. I was afraid that he
would fabricate a story and make me believe it.

Ilang beses na ba akong naging tanga? Kapanipaniwala naman kasi ang mga salitang
sinabi niya sa akin noon.

I didn't speak but he continued anyway.

"It's true, hiwalay na kami ni Francesca dahil nakipaghiwalay ako sa kanya sa

mismong araw na 'yon bago nangyari 'yong paghalo mo ng ecstasy sa inumin ko," he
said it with no second thought.

Somehow, I saw the perseverance on him. Ready to withstand the consequences of his
mistakes. But what for? Does he even care if I get mad at him? If yes, why does he?

"Totoo lahat ng sinabi niya. Nasaktan ako ng sobra kaya sinisi kita sa nangyari."
Under the thick blanket, he tangled his legs on mine. Making himself really
comfortable beside me.

"But that was before, baby," he brought out unexpectedly, stroking the lower corner
of my flat stomach. "Pinagpatuloy ko 'yon nang nagkita tayo ulit para makuha ko ang
paki mo."

Hindi ko namalayang napahawak na pala ako sa kanyang maskuladong braso at saka ko

pa nalaman nang tumingin siya sa kamay ko. I didn't pulled back my hand anyway
because of the gratifying look on his face.

I could tell that he wanted me to touch him too.

"Pero bakit-"

"I know... I know, okay? I left you and our baby because I thought that it was safe
that way. Dahil alam kong masasaktan ko lang kayo," he interjected.

I looked up at him under my wet lashes. I've cried earlier before he came. Hindi ko
kasi napigilan ang emosyon ko kanina habang iniisip ko ang mga posibilidad na
maaaring maging dahilan niya.

"Sinundan kita nang nakita kong lumabas ka ng university noon. You bought something
in the pharmacy. Bumalik ka sa campus at dumiretso sa lumang restroom ng mga babae
na hindi na masyadong ginagamit. I heard you cried while calling someone on the
phone," he was so careful with his words to avoid hitting something that might
triggered my anger again. "Nalaman kong buntis ka kaya nakipagrelasyon ako kay
Sammantha. Gusto kong layuan mo 'ko, hindi dahil sa ayokong panagutan ka kung 'di
ay dahil sa ayoko nang makasakit pa."

Hinila niya pababa ang makapal na kumot na tumatakip sa tiyan ko. He inserted his
hand inside my cotton sweatshirt and fondled my stomach. Pleasing sensations sent
throughout my body when his palm had contact upon the skin of my belly.

"Wala akong pera dahil nag-aaral pa lang ako ng college at umaasa lang sa pera ni
Dad na dagdagan ang pera sa bank account ko, inipon ko lahat ng allowance ko,
palihim akong nagtrabaho ng part-time job para sa paglabas ni Zon. The hospital
bill. You can't afford to pay it because of the oxygen that they used for you to
survive," mariin niyang pinikit ang kanyang mga mata at hinalikan ang gilid ng noo
ko. He's talking in a low and calm voice. "I paid your hospital bill. Nakita ako ni
Anita, 'yong matandang guardian mo. I told her to keep the money that she's about
to pay for your bill, idagdag na 'yon sa mga gastusin ng pagpapalaki kay Zon.
Sinabi ko sa kanya na huwag nang sabihin sa'yo ang tungkol do'n. The old lady keep
her promise though."

Bakit hindi pumasok sa isip ko ang tungkol sa oxygen? Ang tanging nasa isip ko lang
ay nagtagumpay ang normal delivery ko kay Zon at hindi na masyadong malaki ang
babayarin ko. Kaya nga tiniis ko ang lahat para maging normal ang paglabas ni Zon
at hindi na kailangang isugod ako sa cesarean section.

Ang sabi ni Manang Anita na nakahanap siya ng paraan upang bayaran ang bill kahit
na kulang naman talaga ang perang pinadala ng mga magulang ko.

I know Lazarus was saying the truth because no one knows the name of my guardian
except for Irithel, Kiana and some teachers in our school.

Pero paano niya nalaman na manganganak na ako sa araw na 'yon?

"I heard the news from Domino na narinig niya lang ang pagmamadaling umalis ng
kapatid niya papunta sa ospital, nalaman ko rin na ayaw mo'ng tanggapin ang perang
alok ng kaibigan mo."

He probably read the expression on my face.

I could hear nothing anymore after he confessed everything to me. Suffer, I thought
that I was the only one who have experienced it when I was just bearing his child.

Kaya niya siguro nagawa 'yong pag-iwan sa akin noon para buohin ulit ang sarili
niya.

"What happened to Francesca? Why did she cheated?" I broke the minute of
comfortable silence.

Curiosity was bothering me, emotions and the urge to know his side. Baka ay kasama
rin ito sa sintomas ng pagiging buntis? Ang naranasan ko lang kasi noon kay Luzon
ay lagi akong sumusuka tuwing umaga, cramps and I crave to eat costly foods. Wala
namang masyadong sintomas ang nararamdaman ko noong pinagbubuntis ko noon si Zon.

I rose and sat up straight on the bed to get a better view of Lazarus that remained
resting his back on the bed. I untangled my legs from his and faced him.

"Nagkagusto siya kay Kuya Law, kakahalik niya lang sa akin nang nahuli ko siyang
pilit halikan si kuya," he answered casually.

Kung makapagsalita siya ay parang wala lang ito sa kanya. Hindi na siya
naaapektuhan katulad noon na lagi niya na lang akong sinisigawan at sasaktan.

"May gusto ba sa kanya si Law?"

"I don't know, kuya likes someone else I think."

Palihim akong ngumuso nang umalis si Lazarus sa kama at pumunta sa mesa kung saan
niya nilagay ang pagkaing dala niya.

Naalala ko na dapat nga pala akong magalit sa kanya kaya napalitan ang pagnguso ko
ng isang linya.

That's it? Napagaan niya na agad ang loob ko? Pero hindi niya pa nakuha ang tiwala
ko.

"Patunayan mo'ng totoo ang mga sinabi mo," I intently said.

I've had enough, I won't believe anyone without any evidence. Words wasn't enough.

He paused from preparing my dinner on the table and turned to me.

Iniwan niya ang pagkain sa mesa at bumalik sa akin dito sa kama. He crouched down
the bed with his face so close to mine.

"Touch my hand," he held his large hand and smiled humbly at me.

"Why?" I asked, confused and made a quick glance at his hand.

"You said that you want me to prove it, right? Touch my hand, baby. The evidence
was on there."

I looked at him suspiciously. Ayoko nang magtanong kaya marahan kong hinawakan ang
kanyang palad. I pressed my fingers against his palm, hinimas ko ngunit wala naman
akong nakitang ebidensya kaya tinapunan ko siya ng nakakamatay na tingin.

Magaspang ang kanyang palad kahit na ballpen lang naman ang hawak niya sa kanyang
opisina. Lagi ko naman nararamdaman ang palad niyang ganito pero hindi ko naman ito
binibigyang pansin dahil pakiramdam ko ay ang lambot ng mga palad niya sa tuwing
marahan niyang hinahaplos ang iba't ibang parte ng katawan ko.

"My part-time job was to carry some sack of rice, I was a laborer," aniya sabay
hawak sa kamay kong nakapatong sa magaspang niyang palad na parang kinukulong ito.
"Ayokong umasa sa pera ng ama ko at ayoko ring maging waiter sa mga restaurant o
fast-food chain dahil baka ay may makakita sa akin at malalaman ni Dad kaya napili
kong magtrabaho sa lugar kung saan mahihirap na tao lang ang makakakita sa akin."

Ang bulong ng puso ko ay sapat na ebidensya na ito para paniwalaan ko siya pero ang
sigaw naman ng isip ko ay kailangan ko pa ng mas sapat na ebidensya.

He got up from the bed and pulled the back of my head to plant a gentle kiss on my
forehead.

"Sabihin mo sa aking ayos na tayo, gusto kong marinig, Calista," his voice was
wary, pleading to hear an assurance from me.

"Ayos na tayo," I said and squeezed his hand in assurance.

He sighed in relief. Mukhang nabunutan siya ng tinik sa kanyang dibdib nang narinig
ang sinabi ko.

"Good, baby," his voice was better now with the solace in his eyes, unlike earlier.
"Matulog ka ng maaga, my parents will arrive tomorrow and I want you to be with
me."

He left the room to take care of Luzon and so I started eating my dinner. It took
only minutes to finish my dinner and then I proceed to do my daily routine at night
before going to sleep.

Nakatulog ako ng siguro ay apat na oras, nagising ako na wala si Lazarus sa tabi
ko. I was expecting him to join me in bed.

Thankfully, the headache wasn't killing me anymore. Hindi na rin ako masyadong
nahihilo pero alam kong bukas ng umaga at tanghali ay mararamdaman ko na naman ang
sakit ng ulo at pagiging adik sa pagtulog.

I decided to go outside and find Lazarus. Wearing my pajamas and fluffy sleepers.

Binuksan ko ang pinto, the light from the corridor illuminated the doorway of the
dark room.

Napasinghap ako sa bumungad sa akin dito sa labas ng room.

Nakaupo si Lazarus sa sahig at nakasandal siya sa pader dito sa gilid ng pinto ng

kwarto. Bahagyang nakayuko habang nakapatong ang kanyang mga siko sa kanyang tuhod.

He was sleeping outside of my room.

...
makamundo

-
Chapter 34

Sex

"Ma'am?"

Lumipat ang paningin ko sa mahinang boses ng babaeng nanggagaling sa likuran ko.

The girl was wearing a black uniform. I think she's working here as a janitor
'cause she's holding a mop and a bucket of bubbly water.

"Bakit dito siya natulog?" I asked in a weak tone of voice. Someway, I didn't want
to disturb Lazarus' quiescent sleep.

He's worn-out from all of the inflictions that I caused to him and I was too.

"Pang-apat na gabi niya na pong natulog dito ngayon. Pinagsabihan nga po si Sir
Lazarus ng mga pinsan niya na gamitin na lang 'yong ibang bakanteng kwarto pero
ayaw niya po," banayad na paliwanag niya at sinulyapan pa si Lazarus na tulog pa
rin. "Mauna na po muna ako, Ma'am. May lilinisin lang po."

Maingat ang babaeng taga-linis dito nang dumaan siya sa kung saan nakaupo at
natutulog si Lazarus.

I wanted to spend my anger more longer and let Lazarus face it, handle it all that
he could. I wanted him to pay for it, earn my trust again. My feet wanted to turn
around, back inside the room and just ignore him but my hands were doing
differently.

Siguro ay nangangalay na ang kanyang leeg? Plus the floor was cold.

Pahihirapan ko na lang siya sa susunod.

Nakatitig ako sa kanya nang dahan-dahan akong lumuhod sa tabi niya. Seconds after,
I found myself raised a hand and rubbed my palm against his strong arms. I paused
when I felt his skin was cold and pale.

I caught a glimpse of his pinky finger did a swift move. Mukhang naramdaman niya
ang mainit kong palad sa kanyang maskuladong nanlalamig na braso.

Nakatungo ang kanyang ulo kaya kitang-kita ko ang kanyang batok. I'd like to wake
him up the same way how he did it to me. Wala namang tao dahil oras naman ng
pagtulog ngayon.

I angled my head down to his nape, closer 'til my warm lips had the touchdown upon
it. My hand was creating heat against his cold arm to provide him a little warm
that I could offer.

As fast as my lips touched his nape, I felt those familiar soft and torrid lips on
my hand at his arm.

He's awake.

Natigilan ako sa marahang paghalik sa kanyang batok at pinanood siyang halikan ang
kamay kong nakapatong sa kanyang maskuladong braso.

Parang itinuring niyang isang pinakamahal na ginto ang aking kamay nang dahil sa
paraan ng paghalik niya.
Inangat ko ang aking kamay kahit na hindi pa naman siya tapos sa paghalik doon at
hinawakan ko ang kanyang baba. Nakatingin siya sa aking mga mata nang bumaba ang
tingin ko sa kanyang medyo namumulang mga labi.

I deliberately brushed my thumb against his lower lip, easing and calming him from
kissing my hand endlessly.

"Why are you up? It's late," nawala ang antok sa kanyang boses nang tumayo siya
habang hawak pa rin ang kamay ko kaya tinangay niya rin ako upang makatayo.

Just a while ago, he looked tired, uncomfortably sitting and sleeping on the cold
marbled floor. By the look on his face at this moment, he's active.

Iginalaw niya pa ang kanyang ulo sa gilid at kabilang gilid na naman na parang nag-
eehersisyo lang. Siguro ay talagang nangangalay ang kanyang leeg?

"I can't sleep," I lied.

Kahit sa totoo, ay kakagising ko pa lang at hahanapin ko sana siya pero hindi pa

naman ako inaantok. Didn't know what's happening to me but I'd like to stay up at
night and sleep in the morning. Sounds weird.

Hawak ako ni Lazarus sa bewang nang iginiya niya ako pabalik sa loob ng kwarto at
sinara ang pinto.

"Gusto mo bang uminom ng gatas?" he suggested. Umupo siya sa kama habang nakatayo
ako sa harap niya. Ang kanyang dalawang kamay ay nakahawak sa dalawa kong braso.

He knows that a glass of milk would be enough to get me back to sleep.

"Anong klaseng gatas ba, Lazarus?" I asked with a playful smirk.

"Calista," he warned and shot me his dead serious yet calm look.

Sumimangot ako nang wala sa oras.

Alam ko naman kung bakit ayaw niyang makipag-usap ako sa kanya ng gano'n. Because
he's turned on, he's thinking and expecting a baby in my womb. He's resisting the
urge to take me down on this bed, even though he needed to release the milk out of
him.

Was this his sign of respect? The youngest and successful chief executive officer
in the world was truly respecting me? Unbelievable.

"I don't want to drink milk," I responded with the same tone as his. "Bakit sa
labas ka natutulog?"

"Binabantayan ko kayo ni Zon," sagot niya at hinila ako paupo sa hita niya.
Naramdaman niya na naman yata ang tensyon ng pagsasalita ko kaya sinigurado niya
nang wala akong kawala kapag nagtangka akong iwan siya rito.

Sa pagkakaalam ko ay nasa kabilang kwarto lang natutulog ang anak namin.

"Paano ka?"

"Nagawa ko nga'ng ipagsabay ang pag-aaral at pagtatrabaho, ano pa kaya ang magtiis
na matulog sa labas nang nakaupo?"

I couldn't imagine Lazarus doing those things but now I've just witnessed one.
Apparently, I could hardly sleep on a sofa, what else on the cold floor?

Those fiercely strict yet calm dark eyes have seemed to be so hypnotizing to me. I
haven't saw him glare at me, well except for those days when he's lost and broken.
No seconds would pass that he didn't glare at me.

Nakaramdam ako ng awa sa kanya nang naalala ko ulit ang posisyon niya kanina sa
labas habang natutulog.

"Masakit ba ang leeg mo?"

"Yes," pag-aamin niya sabay hilot sa batok niya. His voice was hard and strong,
blending to the calm of it. I would think that he's not suffering from that pain on
his neck. Ang kanyang braso ay pumulupot sa bewang ko, kinukulong ako sa mga bisig
niya.

I should have known that he'd answer me honestly. I thought that he would pretend
that he's not hurt just like those other men out there.

While I sat on his lap, I tilted his strong chin up to get a better view of his
neck and massage the corner of it with my fingers.

A stiff neck.

"Saan 'yong masakit?" I asked. Kung magtanong ay parang isang propisyunal na

doktor.

"Right here, baby," he pointed the left corner of it.

Ayon sa mga nalaman ko ay ang kailangang gawin upang pahupain 'yong sakit. I just
have to apply heat or ice cold to the painful part of it. Pwede rin namang igalaw
niya ng dahan-dahan, up and down or side to side.

We didn't have ice cubes or anything cold here. I saw him stretched his neck from
side to side earlier so I'd choose the first option.

Hinilot ko ang kanyang batok dahilan kung bakit siya tumingala na parang
nagugustuhan nito ang paraan ng marahang paggalaw ng mga daliri ko sa batok niya.
He just gave me access to his strong neck.

Ang buong akala niya siguro ay ang paghilot lang sa batok niya ang gagawin ko.
Naramdaman ko ng paghigpit ng pagkakapulupot ng mga braso niya sa bewang ko nang
hinalikan ko ang parte na itinuro niya.

Patuloy pa rin ang paghilot ko sa batok niya nang dilaan ko ang kanyang leeg at
sinipsip ang parte kung saan ko ito dinilaan.

Taas baba ang kanyang dibdib sa gilid ko na parang habol niya ang kanyang hininga.
Naramdaman ko rin ang paninigas ng umbok sa gilid ng hita ko.

Tila hindi lang si Lazarus ang ginising ko. May ibang hindi sinasadyang nagising
ko.

"Hmm..." mahinang ungol ko na parang galing ko lang sa pagkain ng dessert.

I stopped myself from necking him. Naramdaman ko kasi na hindi lang ang kanyang
leeg ang umiinit kung 'di ay pati na rin ang katawan namin.

Pero hindi pa nga ako masyadong nakakalayo nang sinunggaban niya ang labi ko ng mas
mainit na halik. Mariin akong pumikit nang kinalas niya ang isang braso sa bewang
ko at siya naman ngayon ang humawak sa batok ko.

Iginalaw niya ang kanyang ulo sa mas magandang anggulo upang mas lalong mapalalim
ang kanyang halik. Ramdam ko ang pagdiin ng kanyang matangos na ilong sa pisngi ko
nang hinila niya ang batok ko.

Nanghihina ang mga kamay ko at hindi ko na nagawang ipagpatuloy ang paghilot sa

batok niya. Ni hindi ko nagawang halikan siya pabalik.

The way he moved his head to deepen the kiss was irresistible, as if he instantly
recovered from the stiff neck.

Napapaatras pa ang ulo ko nang dahil sa pagiging agresibo niyang humalik ngunit
hawak niya naman ako sa batok kaya mahihila niya lang ako pabalik.

We were both panting when he parted our lips and pressed his forehead against mine.

"Don't you do that again," his voice was stern and controlled. Mariin siyang
nakapikit nang minulat ko ang aking mga mata upang makita siyang sobrang lapit ang
mukha sa akin.

"Why not?"

He opened his eyes and let out a heavy sigh. "I'm hard."

Sa simpleng salitang 'yon ay alam ko na agad kung ano ang ibig sabihin no'n. At
this moment, I could feel the hardness of his manhood against the side of my thigh.
Growing larger than its usual size.

Sa simpleng paghalik lang sa leeg niya ay ganito na agad ang epekto sa katawan
niya.

Binuhat niya ako mula sa pagkakaupo sa hita niya at marahang inilapag sa malambot
na kama.

Akala ko ay hahalikan niya na ako ulit sa labi. Hindi pala, sa noo lang pala at
hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng dismaya.

Bakit ganito? Parang mas gusto kong may mangyari sa amin ngayon din at inaasahan ko
pa namang may mangyari talaga. Siya naman ay parang iniiwasang may mangyari sa
amin.

Ito na ba 'yong sinasabi niya noong nasa opisina pa lang kami noon at sobrang galit
pa ang nararamdaman ko nang dahil sa ginawa niya upang hindi ako matanggap sa
pinag-aapplyan kong trabaho? He told me something na darating ang araw na lalapit
ako sa kanya at magmakaawa.

Bakit ang manyak ko ngayon?

"Go to sleep," seryosong utos niya habang marahang hinahaplos ang pisngi ko. "Banyo
muna ako."

Pinipigilan ko ang sarili kong ngumuso o 'di kaya'y sumimangot.

"Anong gagawin mo sa banyo?" tanong ko kahit na alam ko naman kung ano ang gagawin
niya roon. Kasi noon naman ay ako ang ginagawa niyang banyo.

"Magsasarili ako, Calista. Matulog ka na."

Wala akong ibang nagawa at hindi ko siya napigilan nang pumasok na siya sa loob ng
banyo. I didn't want to insist or force him to do it with me.

Hindi ako desperada.

Gaganti na lang ako sa susunod.

Naghintay ako hanggang sa natapos siya at tumabi sa akin sa pagtulog. Hindi rin
naman nagtagal at nakatulog na rin ako.

Nagising ako kinaumagahan na pakiramdam ko ay parang bumaliktad ang sikmura ko.

I jumped out of bed and rushed to the restroom. Napaluhod ako sa tiled floor ng
banyo at doon nagsuka sa toilet bowl. Sinakop ko pa ang aking buhok dahil
humaharang ito sa mukha ko habang sumusuka.

Matapos ang ilang minutong ay napaupo ako sa sahig, nakatulala habang nakahawak sa
tiyan ko. Nakakahilo.

Napahawak ako sa sentido ko nang naalala kong ganito rin ang nangyari sa akin noon
nang pinagbubuntis ko si Zon.

I washed my face up and went out of the bathroom.

Ngayon ko pa napagtantong wala na pala sa tabi ko si Lazarus ngunit may nakita

akong papel na may sulat kamay niya.

Morning, baby. I'll be back for a minute. I'll just need to take our little monster
for a bath and feed him.

Umupo ako sa dulo ng kama nang naramdaman kong medyo maayos na ang pakiramdam ko
matapos kong basahin ang sulat ni Lazarus.

I'm sure, Lazarus would get frustrated if he really did take Luzon for a bath.

Masyadong makulit ang batang 'yon kapag pinapaliguan.

Naalala ko na naman tuloy 'yong araw na naglayas ako. Napabayaan niya 'yong bata
pero bakit ngayong nandito ako ngunit hindi naman lumalabas ng kwarto ay nagawa
niya namang alagaan ng maayos ang anak namin?

A small brown paper bag that has a logo of its pharmacy printed on it. The bag was
on the table in the corner of the room that caught my attention before I could
think something hurtful.

I'm overthinking these past few days anyway. I should stop it, it's not healthy.

Siguro ay masama lang talaga ang pakiramdam ko kaya ako sumuka kanina. Baka may
lamang gamot ang kulay kayumangging paper bag na 'yon?

Tumayo ako at siniguradong hindi ako mawawalan ng balanse habang naglalakad ako
papunta sa mesa.

I grabbed the brown paper bag and checked what's inside.

Natigilan ako nang nakita ko ang nasa loob nito. Tatlong maliit at rectangular na
box sa loob at isang pack ng sanitary napkin.
It's a pregnancy test.

With my trembling hands, I put the brown paper bag back down on the table but the
three pregnancy test remained on my grasp.

Should I try it?

Huminga ako ng malalim bago pumasok sa loob ng banyo upang subukan ito.

After minutes of doing it and waiting for the first ever result. Sumilip ako sa
pregnancy test sa kamay ko at napahawak na lamang ako sa pader upang mapanatili ang
sariling nakatayo. Huminga ako ng malalim upang mapakalma ang sarili.

Two red lines.

Sinubukan ko ulit 'yong dalawa dahil baka ay nagkamali lang 'yong isa. Naninigurado
lang at baka naman ay nilinlang lang ako nito.

Unfortunately, the results of the other pregnancy test was the same as the first.

Kumakalabog ang puso ko sa isiping buntis na naman ako at si Lazarus na naman ang
ama. This time, it wasn't accidental. It was intentional.

Napahilamos ako sa aking mukha at naligo na lamang para mawala na ang lahat ng nasa
isip ko.

I'll tell Lazarus about this later.

After taking a refreshing bath and wearing my pastel yellow beach backless dress, I
went outside of the room and walk my way to the food court of this resort.

Nasa loob ng bulsa ng dress ko ang pregnancy test dahil kakausapin ko si Lazarus
mamaya.

Nasa pangatlong palapag pala ako ng resort kaya bumaba ako upang lumabas at pumunta
sa kabilang building nito kung saan ko makikita ang food court.

Palabas pa lang ako nang nakita ko si Laki sa sulok at seryosong may kausap sa
phone niya. He's just wearing a khaki pants and didn't even bother to wear an upper
clothes, malapit siya sa glass wall dito kaya nakita ko rin ang ibang grupo ng
kababaihan na dumadaan sa labas ay napapasulyap o 'di kaya'y walang hiya-hiyang
tumitig sa katawan niya. He saw me and acknowledged me with a nod before speaking
back to the caller.

Ang busy naman yata ngayon ni Laki. I wonder kung sino ang kausap niya sa phone?
Maybe his girlfriend, kung meron man. Himala naman kasi, hindi pa siya nagtino.

Maaliwalas sa labas at ang sarap maligo ngunit kailangan ko munang puntahan ang
mag-ama ko.

"Hi Cali," bati ni Ruin nang muntik na akong bumangga sa kanya. Hindi pa rin siya
nagbabago, pumapangalawa pa rin ang pilyong ngiti niya kay Laki.

"Uhm hello," sabi ko, bakas sa boses kong hindi ako interesadong makipag-usap
ngayon. "Have you seen Lazarus and my son?" nagbabaka sakaling tanong ko.

"Yeah, nasa malaking cottage sila kumakain with the others," tinuro niya ang
nakahilerang malalaking cottage sa 'di kalayuan na may kulay puting manipis na
kurtina. "Gotta go-and anyway, you look hot," paalam niya nang may nakita siyang
babae sa likuran ko.

Walking on the white sand felt like I was walking on the clouds. Hindi na ako
pumunta sa food court at bumaba na lang ng resort kung saan may mga magagandang
cottage. The resort was in an elevated part, kaya kailangan ko pang bumaba sa
mabatong hagdan.

Nang malapit na ako sa tinuturong malaking cottage ni Ruin ay nakita ko si Lazarus

na buhat si Luzon at sinusubuan ito ng pagkain. Kasama nila ang pinsan niya at may
ibang mukha pang hindi pamilyar sa akin. Malaki naman ang cottage at may malaking
mesa rin ito sa gitna na sa tingin ko ay magkakasya ang bente ka tao. The cottage
was use for the family gatherings only. May ibang cottage pa naman dito para sa mga
magkaibigan o kahit anong maliit na grupo lang ang makakagamit.

"Momma! Momma!"

Ngumiti ako nang nakita ako ng anak ko na papalapit sa kanila. Lazarus looked at me
too and smiled but his smile turned into frown when he realized what I'm wearing.

This backless dress felt so free. Nakita ko lang sa loob ng suitcase to and it fit
to my body. It felt so good whenever the ocean breeze hit my exposed back.

Lumabas si Lazarus ng cottage habang buhat si Zon at sinalubong ako.

"What are you wearing?" pambungad niya sa akin at hinapit ako sa bewang. He looked
unhappy though. Naramdaman ko kaagad ang matigas niyang braso sa likod ko.

Bumaba ang tingin ko sa dress at sinuri. "I like it, Lazarus."

"I don't," magaspang ang boses niya pero kalmado pa rin naman. "Huwag kang lumayo
sa akin," aniya nang iginiya niya ako papasok sa loob ng cottage.

Napailing ako nang bumaling ako sa anak ko at ang kaninang nakangiti niyang mga
labi ay nakasimangot na rin. Ginagaya niya talaga si Lazarus.

"Momma, what are you wearing po?" masungit na tanong nito.

"It's a dress, baby."

"Why po kulang ang suot mo, Momma?" tukoy nito sa backless part ng dress ko at mas
lalong sumimangot.

"It's a design, Zon baby," natatawang saad ko ko habang nararamdaman ko naman ang
paghigpit ng hawak ni Lazarus sa bewang ko nang papasok na kami sa loob ng cottage.

This cottage looked like an eating area where we could watch the beautiful view of
the beach here.

Pakiramdam ko ay parang kanina pa may nanonood sa amin kaya iginala ko ang paningin
ko sa loob ng cottage.

Nagtama ang paningin namin ni Francesca na may katabing isang pamilyar na babae.

The sexy girl I saw in the store. 'Yong nagtanong kay Zon noon kung may kuya ba ang
anak ko at kung patay na ba 'yong nanay that was rudely and indirectly referring to
me.

Nakita siguro ni Lazarus ang pagtingin ko kay Francesca kaya naramdaman ko ang
paghalik niya sa tuktok ng ulo ko.
"Oh, maganda siya, man. Pero hindi naman namin siya kukunin sa'yo," komento ng
lalaking sa tingin ko ay pinsan nila Irithel since may konting pagkakahawig sila ni
Domino, mas maputi nga lang ito. "Sa susunod na kapag hiwalay na kayo."

The guys bursted into laughter. 'Yong ibang babae ay tahimik lang at parang may
ibang mundo sa sulok ng cottage. Nasa gitna kasi 'yong mesa na puno ng iba't ibang
klase ng pagkain, seafoods, pork, chicken and more. Parang may fiesta.

Pinagkakatuwaan nila si Lazarus na hindi na halos maipinta ang mukha.

Nakita ko si Kiana at Domino kasama ang kanilang anak na papalapit dito.

Nandito rin kaya si Irithel? 'Yong mga nandito lang ay ang mga ka-edad ni Lazarus o
ni Law. Wala rito ang kanilang mga magulang.

Maybe they're on their way here.

"Psh. Akala ko noon ay hindi na kayo maihiwalay ni Francesca-"

Siniko ng isang chinitong lalaki ang nagsalita kanina kaya lang ay huli na at
narinig ko na ang pangalan ni Francesca kaya inilipat ko ang aking paningin kay
Francesca.

She's watching Lazarus prepare a seat for me. Isang braso lang ang gamit ni Lazarus
na buhat si Zon. Ayaw ng bumaba ng bata nang pumasok sa loob sila Domino at Kiana
kasama si Aerie na nag-hi na naman sa anak kong masungit.

"Hindi mo ba siya ipapakilala sa amin, Lazi?" tanong ng isa pang lalaking hindi ko
kilala. Siguro ay kabilang siya sa mga Costales o Fortaleza.

"Ayoko. Sa susunod na kapag asawa ko na siya."

"Takot niya lang maagawan," komento ni Noah at naghiyawan 'yong mga kalalakihan
dito.

Naalala ko ang nangyari noon sa bar. He tried to hit on me. Naalala ko pa na

nabasag ko 'yong bote ng inumin nila.

"What do you wanna eat, baby?" bulong ni Lazarus nang umupo ako sa upuang hinanda
niya harap ng mesa ngunit nakatingin pa rin ako kay Francesca.

He's ignoring everyone here but not me and Zon.

"Daddy, swim po ako sa beach! Daddy!" pilit ni Luzon habang nakatingin sa likuran
ni Lazarus kung saan nasa 'di kalayuan ang dalampasigan.

"Later, son," sagot ni Lazarus habang abala sa paglalagay ng pagkain sa plato ko

ang isang kamay niya.

"Lazarus, ako na-"

Hindi naman ako nahihiyang pinapanood nilang nilalagyan ni Lazarus ng pagkain ang
plato ko na para akong isang reyna. Ano kasi, nahihirapan na nga siya dahil buhat
niya si Zon tapos nagawa niya pang lagyan ng pagkain ang plato ko.

Para bang bumabawi siya sa lahat ng nagawa niyang pagpapahirap sa akin noon.

"Syempre mas the best pa rin ang first love," sabi ng babaeng katabi ni Francesca.
Nagpaparinig.

Tahimik lang ako dahil baka ay may masabi pa akong masama.

"Masasbi mo palang first love 'yon, Erich? Love huh? Kasi para sa akin ay sa murang
edad na 'yon hindi uso ang love. Infatuation lang 'yon," depensa naman ng isang
lalaki na nasa katapat na upuan kung saan nakaupo si Francesca at ang katabi nitong
si Erich.

Si Domino at Kiana ay nagsisimula na ring kumain, 'yong iba ay tapos na kaya

lumabas ng cottage at 'yong iba naman ay nanatili rito sa loob upang
makipagkwentuhan.

"Tumahimik kayo," saway ni Lazarus na hindi na rin nagugustuhan ang patutunguhan ng

pag-uusap nila.

They're so insensitive. Tumahimik naman sila at iniba ang usapan.

Pumasok si Saul sa cottage at nahuli ko pang palihim siyang may isiniksik sa bulsa
ng pants ni Lazarus. Lazarus patted Saul's back, a gesture that he's aware of it.

Ano kaya 'yon?

Natapos ako sa pagkain at narinig ko sa pinag-uusapan nila na bukas pa pala ang

dating ng mga magulang nila. Hindi ko nakita si Law, mukhang kasama niya ang
kanyang mga uncle papunta rito.

Nang dumating ang tanghali at pagkatapos naming mananghalian kasama pa rin ang mga
magpipinsang Cavanaugh, Costales, Vicedo at Fortaleza ay pinatulog ko muna si Zon
sa kwarto niya upang mamayang hapon paggising niya ay pwede na siyang maligo ng
dagat.

Lazarus was outside hanging out with the other men. Lumabas ako ng kwarto ni Luzon
nang nakatulog na siya at bumaba upang puntahan si Lazarus.

Gusto kong kausapin si Lazarus at sabihin sa kanya ang tungkol sa pregnancy test
pero nang nakarating ako sa tabing dagat at naabutan ang kasama niya roon kanina na
nag-iinuman ng mga mamahaling inumin ay wala naman siya.

"Saul, nakita mo ba si Lazarus?" tanong ko nang lumapit sa akin si Saul.

"Mukhang pumasok sa loob, babalik din 'yon," sagot nito at niyaya pa akong umupo
sandali upang hintayin na lang si Lazarus doon.

I didn't stay there longer. Pumasok ako pabalik sa loob at hinanap si Lazarus.

Bumuntong hininga ako nang nakita ko si Lazarus na mabilis na naglalakad papunta sa

isang corridor na walang masyadong tao ngunit lumipat ang paningin ko sa babaeng
humahabol sa kanya.

It was Francesca.

Hindi huminto o 'di kaya'y lumingon si Lazarus at nagpatuloy lang sa paglalakad

papasok sa loob ng isang bakanteng kwarto.

Sumunod ako nang nakita kong pumasok din sa loob si Francesca habang tinatawag si
Lazarus.

Ang swerte ko kasi nang nakarating ako sa harap ng pinto ay nakaawang ito kaya
maririnig ko kung ano ang pinag-uusapan nila sa loob. Hindi na muna ako pumasok at
mas piniling makinig.

"Ano bang gusto mo? Ba't sinusundan mo ako? Itigil mo na nga 'yan, Francesca,"
marahas ang boses ni Lazarus na unang narinig ko.

"Laz, I want you back-"

"Sana naisip mo 'yan bago mo nilandi ang kapatid ko."

Kaya ba pumasok dito si Lazarus? Dahil alam niyang sinusundan siya ni Francesca at
walang masyadong tao ang dumadaan dito?

"Laz, please. Pinagsisisihan ko na lahat ng 'yon at hanggang ngayon ay mahal pa rin

kita. Alam ko namang ginagamit mo lang si Calista para pagselosin ako-"

"Huwag ka nga'ng gumawa ng sarili mo'ng kwento, Francesca," parang nauubusan na ng

pasensya si Lazarus ayon sa tono ng boses nito.

"What do you mean?" mas mahinahon ang boses ni Francesca na parang sinaksak siya ng
sariling kasinungalingang nalalaman niya. "Mahal mo siya? Ano? Sabihin mo sa akin,
Lazarus! Mahal mo ba siya?" Hindi ko narinig na nagsalita si Lazarus. Ang tanging
ingay lang na naririnig ko ngayon ay ang bilis ng pagtibok ng puso ko na parang
inaabangan din nito ang magiging sagot ni Lazarus.

I took out the pregnancy test from my pocket and look at the two red lines.

"I can't believe this," nanunuyang tumawa si Francesca. It was a sarcastic laugh
yet the pain was in it. "Pwes, ayaw mo na ng gulo 'di ba? Hindi na kita guguluhin
sa isang kondisyon."

Naghintay ako sa susunod na sabihin ni Francesca ngunit halos nasira ko na 'yong

pregnancy test sa sobrang higpit ng pagkakahawak ko nito nang narinig ko ulit ang
boses ni Francesca.

"Have sex with me. Pagkatapos ay ako na mismo ang lalayo sa'yo."

Sigurado akong kapag hindi papayag sa gusto ni Francesca si Lazarus ay walang

katapusang panggugulo siguro ang gagawin nito sa amin.

Ayoko rin namang may mangyari sa kanila. Anong klaseng lalaki ang papayag sa gusto
ni Francesca? Napakadesperada niya.

Wala na akong ibang narinig mula sa loob pagkatapos no'ng sinabi ni Francesca pero
hindi rin naman bumukas ang pinto.

Bumagsak ang aking mga balikat kasabay ng pagdaosdos ng mainit na luha mula sa mga
mata ko pababa sa pisngi ko nang narinig ko ang mahinang pag-ungol ni Francesca
mula sa loob.

Inaasahan kong hindi niya gagawin 'yon.

Ayokong umalis dito nang wala man lang akong nagawa upang pigilan sila.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko upang pigilan ang paghagulgol at humawak sa

tiyan ko nang naalala ko kung bakit hinahanap ko si Lazarus.

Marahan kong tinulak ang pinto upang buksan ito at bumungad sa akin si Lazarus na
marahas na nakadagan kay Francesca.
Hindi ko na napigilan ang mga luha ko at lumalabo na ang paningin ko.

"L-Lazarus..."

Lazarus stopped from kissing Francesca's neck when he heard me whisper his name.
Lumingon silang dalawa sa akin at ang kaninang galit sa mga mata ni Lazarus ay
naging malumanay nang nakita niya ako.

Wala siyang suot na pangitaas na damit dahil nakakalat na ito sa sahig. He's just
wearing his pants. Si Francesca ay hubo't hubad na parang kanina pa lang ay
hinubaran niya na ang kanyang sarili. Mabilis niyang tinakpan ang katawan niya ng
kumot nang nakita ako.

Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko at pinanood si Lazarus na lumayo kay Francesca

at lumapit sa akin. Nakikita ko ang takot at pag-aalala sa kanyang mga mata nang
huminto siya sa harap ko.

There's something in his eyes that I've seen before.

Pain.

Bumaba ang tingin niya sa kamay kong nasa tiyan ko at hawak ang bagay na binili
niya. My tears never stopped from streaming down my face. Naramdaman ko na naman
ang sakit sa ulo ko at ang pagkahilo. Humihikbi na ako ngayon sa harap niya at siya
naman ay natatakot kung ano ang gagawin or more like hindi alam kung ano ang
gagawin.

I handed him the pregnancy test with two red lines.

"B-Buntis ako at ikinakahiya kong ikaw ang ama."

...
makamundo

Chapter 35

Beg

It was somewhat five minutes had passed after I told him that I'm pregnant.
Standing weak, miserably crying and my heart felt like it was wrenched.

I know, I was falling for him but I didn't expected that it would be this painful.

Hindi ako umalis. Sobrang sakit pero nanatili ako sa harap niya. Kanina pa siya
tahimik habang nakatitig sa hawak niyang pregnancy test.

"E-Explain yourself," nanghihinang utos ko sa kanya kahit na hindi ko mapigilan ang

paghikbi.

Inalis niya ang kanyang tingin sa pregnancy test at malumanay ang mga matang
tumingin sa akin.

"Punta muna tayo sa kwarto mo, baby-"

"D-Dito. Magpaliwanag ka," putol ko sa kanya nang narinig ko na naman ang madalas
na tinatawag niya sa akin.
Paano niya ako nagawang tawagin ng gano'n kung may balak naman siyang gawin ang
gusto ni Francesca? Bakit noong gusto kong may mangyari sa amin ay magsasarili
siya?

Why do we have to go to my room? Para kapag nagpaliwanag siya at hindi ko

nagustuhan ang sinabi niya, hindi ako makakaalis kung gugustuhin ko? He's fucked up
now, why don't he just explain it while we're here? Where Francesca can hear us.

Was he afraid?

Bumaba ang tingin ko sa isang kamay niya nang may dinukot siyang kung ano sa loob
ng bulsa niya. He took it out and dropped it on the cold floor.

A condom.

'Yon siguro ang nakita ko kanina na palihim na inilagay ni Saul sa loob ng bulsa
niya.

Parang piniga ang puso ko nang nakita ko ang bagay na 'yon. Sumisikip ang dibdib ko
dahilan kung bakit nahihirapan akong huminga at medyo napalakas ang paghikbi ko
kaya agad na lumipad ang aking palad upang takpan ang bibig ko habang nakatingin sa
bagay sa sahig.

Alam niyang mangyayari ito. Francesca would blackmail him and he's prepared?

What the hell was going on? Are they secretly meeting each other behind me? 'Yong
mga araw ba na nagkulong ako sa loob ng kwarto ay nag-usap ba sila?

"Calista, please... Stop crying, baby," naririnig ko ang pag-aalala sa malalim na

boses nito na parang gusto niya akong patahanin pero hindi niya alam kung paano.

I was breathing so fast, hard and deep because I could hardly breathe and I'm
afraid that my lungs might have out of air.

Unfortunately, I couldn't stop it. It wasn't healthy for the baby but these tears
wouldn't just stop.

Sobrang sakit lang kasi at hindi ko man lang magawang saktan si Lazarus dahil alam
kong ako lang din naman ang masasaktan.

"Gusto kong tapusin ang lahat bago tayo magpapakasal," he started. Maingat at
marahan ang kanyang pananalita. "I just want a peaceful life with you."

Bumaba ang tingin ko sa kanyang kamay na nakakuyom. Sa tingin ko ay pinipigilan

niya ang kanyang sarili na hawakan ako, just like those times that he's explaining
himself to me. He wanted me to be in his arms, kahit sa tuwing nag-aaway kami at
nagkakasagutan ay gusto niyang hawak niya ako.

"W-Wala na bang ibang paraan, Lazarus?" I asked vehemently. I was shaking but I
don't want to stress myself so I tried harder to calm down. "Kaya ba ayaw mo'ng may
mangyari sa atin kagabi?"

"No, it's not what you think-"

"I-I saw you kissing her neck, Lazarus," I cut him off. Tinuro ko pa si Francesca
na ngayon ay may suot nang damit. "Is there anything that you want to explain?"

Muli kong ibinalik ang tingin kay Lazarus. Kahit sa ganitong sitwasyon ay kalmado
pa rin siyang nakikipag-usap sa kanya. Hindi katulad kanina na mukha siyang papatay
ng tao nang dahil sa sobrang sama ng tingin.

"I'm not kissing her neck, baby. Leeg mo lang ang hahalikan ko."

"Don't lie!"

"He's not lying, Calista."

I snapped my head to look at Francesca when I heard her voice interfered. She's
walking towards us, wearing her ever so conservative beach dress.

"O-Oh wait, I forgot..." sarkastiko akong tumawa at marahas na inilipat ang tingin
kay Lazarus. Bumalik na naman ang galit sa mukha niya. "Hindi ko nga pala kailangan
ang paliwanag mo. There's nothing between us and we're not even in a relationship.
Aksidenteng nabuntis mo lang ako ulit. Maybe I should go and don't mind me.
Ipagpatuloy niyo lang at pwedeng sa susunod ay paki-lock ng pinto? Baka kasi may
iba pang makakita."

I was about to walk my way out of this hell but then I felt a strong and rough hand
gripped my arm to stop me.

"Don't talk to me like that, Calista," he firmly said.

"Nagmamagandang loob lang ako sa inyo," I gave him a bitter smile after wiping some
hot tears out of my cheeks. "Kaya tapusin mo na lahat, Lazarus. Lahat, lahat."

Muli akong nagtangkang umalis pero humantong lang akong nakakulong sa mga bisig
niya. I tried to get his arms off around me, nagpumiglas ako sa pagkakayakap niya
at nagawa ko pang ihampas ang nakakuyom kong kamay sa balikat niya.

Wala akong ibang nagawa kung 'di ay ang magpumiglas nang isiniksik niya ang kanyang
mukha sa leeg ko. He's taller than me kaya nakayuko siya ngayon at bahagyang
nakaangat ang aking katawan pero nararamdaman ko pa rin naman ang sahig sa aking
talampakan.

I watched Francesca over Lazarus' shoulder. She's not looking at us or more like
she couldn't look at us.

"He's not kissing my neck, Calista," umiling si Francesca habang nakatingin sa

sahig. Hindi ko alam kung totoo ba 'tong nakikita ko ngayon sa kanya, umiiyak siya.
"I may be desperate to undress myself in front of him but I love him. Tinulak niya
ako sa kama dala ng galit niya, napadaing ako sa sobrang higpit ng pagkakahawak
niya sa kamay ko nang binulong niya sa akin ang sagot sa tanong ko."

Hindi kapanipaniwala. Siguro kung ibang babae siya ay sinabi niya na sa akin na
hinahalikan talaga siya ni Lazarus sa leeg at si Lazarus pa mismo ang naghubad sa
kanya.

Bakit ganito siya? She's explaining everything for Lazarus? She's as good as heaven
but as desperate as hell.

Ang tanong ay nagsasabi ba talaga siya ng totoo? 'Yong ungol na narinig ko kanina
ay daing pala? Pareho lang 'yon pero 'yong ungol na tinutukoy ko ay 'yong ingay na
parang nasasarapan.

What about the condom? Ba't may dalang condom si Lazarus?

Naramdaman ko ang marahang pagdampi ng malambot na labi ni Lazarus sa leeg ko,

kinakalma ang buong katawan ko.

"I-I tried to beg for him. Nakita mo kung paano ako nagmakaawa sa kanya, Calista.
Hindi 'yon ang unang beses," her soft voice broke into sobs. Mula sa sahig ay
inangat niya ang kanyang tingin sa amin. "Nagkamali ako pero pinagsisisihan ko na
ang lahat ng 'yon. I just want everything back, I want who was mine before."

Puno ng sakit ang mga mata ni Francesca's habang pinapanood si Lazarus kung paano
ito marahang humahalik sa leeg ko. Umiwas siya ng tingin at sa akin niya na lamang
itinuon ang kanyang atensyon.

Lazarus was caressing my back with his rough palm. Nakayakap pa rin siya sa akin at
walang balak na papakawalan pa ako ulit. Ramdam ko ang kanyang kamay nang dahil sa
backless naman itong suot kong beach dress. He sent soft and calming kisses on the
crook of my neck continuously.

Namalayan kong ilang minuto na rin pala akong hindi nagpupumiglas mula sa mahigpit
na pagkakayakap niya sa akin. He really knows how to calm me down and also
Francesca's explanation made me relieve.

"Lazarus, let me go for a minute-"

"No."

He made up his mind. Hindi niya na talaga ako papakawalan sa pagkakayakap niya sa
akin. Everything doesn't matter to him now as long as he could hold me.

"Calista, please..." Francesca took one step towards us. Patuloy pa rin ang
pagbagsak ng iilang luha mula sa mga magagandang mata niya.

I don't know what she wanted to say but it looked like she wanted me to come to
her. She wanted to talk to me.

Why would she? I have nothing to do with her desperate, not-in-its-place problem. I
already have my own little bump of a problem here, I don't want her to add more.

Mukhang ikakamatay niya kapag hindi niya nakuha ang gusto niya. Parang tanga lang,
hindi naman siya mauubusan ng lalaki sa mundo.

"Just for a minute, Lazarus," sabi ko sabay tulak sa kanyang dibdib dahilan kung
bakit natigilan siya sa kanyang ginagawa.

Galit pa rin ako sa kanya pero kailangan ko munang makipag-usap ng masinsinan kay
Francesca. Mamaya ko na muna poproblemahin ang galit ko kay Lazarus.

I couldn't get those pictures out of my mind. Mukhang nakamarka na sa isipan ko ang
nasaksihan ko kanina.

Thankfully, Lazarus let go of me and stand by the doorway. Looked like he was
guarding me if ever I tried to escape on his watch.

I slowly walked my way to Francesca and when I stopped in front of her, I let out a
sudden gasp after she slumped down on the cold hard floor with her bended knees.

"K-Kung hindi ko siya mapapayag sa pagmamakaawa ko sa kanya ay sana naman pakinggan

mo ako, Calista," she sobbed hard and harsh with her hoarse voice after holding
onto my hands, crying and hurt. "Hindi mo naman siya mahal pero ako, mahal na mahal
ko siya. Sinaktan niya kayo ng anak mo, so please. Layuan mo na siya, he's just
going to hurt you and your son again. I'm begging for you to stay away from him,
stay away please for the sake of yourself and your son. Mahal na mahal ko siya,
Calista. Matutunan niya rin naman akong mahalin ulit. So please, just leave him..."

She's begging for someone I couldn't give to her. How would I leave him if he never
let me?

Ibang klase talaga. Siguro kung sinabi niyang talagang makikipagsex sa kanya si
Lazarus ay malaki ang tsansang iiwan ko siya ngayon din.

Pero paano ang bagong baby na nagbunga ng kalapastanganan ni Lazarus kung iiwan ko
siya? Matutulad na naman siya kay Zon? Paano si Luzon? I'm sure he wouldn't want to
leave his daddy.

Pero paano ako? Nasaktan ako ng sobra.

Sa ginagawa ni Francesca ngayon ay parang nagmamakaawa siyang humingi ng ginto sa

isang mahirap na babae. Paano ko maibigay ang ginto sa kanya kung wala naman ako
no'n? Mahirap nga lang.

Sa isang salita. Impossible. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay mapapasaatin ang

isang bagay o taong gusto natin.

Kung sino pa 'yong gusto natin ay siyang hindi naman magkakagusto sa atin.

"Get up, Francesca..." marahan kong sabi sa kanya habang diretso ang tingin ko sa
pader sa likuran niya.

I've beg before but not like this. Doesn't she have a little mercy for herself?
Well, I feel pity for her.

Masyadong niyang pinapababa ang pride niya kaya kinakawawa siya ng iba. Katulad na
lang ng sinabi ni Irithel.

Nang nakatayo na siya ay inabot ko ang kanyang pisngi at pinunasan ang iilang luha
niya gamit ang mga daliri ko. Pinanood niya ako habang ginagawa 'yon.

I gritted my teeth when I slapped her after I wiped the tears out of her blushed
cheeks.

She gasped and touched the side of her cheek where I slapped her. I didn't hear
anything from Lazarus, that just mean he's not against my will.

"H-How..."

"Should I beg for you to wake up and be a woman?" sabi ko sa kanya bago siya
tinalikuran ngunit napadaing ako nang hinila niya ang buhok ko pabalik.

I winced when I felt the sting on my scalp as she pulled it harsh.

Nang dahil sa sakit na naramdaman ko ay hindi ko namalayan ang mabilis na paglapit

sa amin ni Lazarus.

He pulled Francesca's grip off my hair and he was about to slap her but he didn't.
Pinigilan niya ang kanyang sarili.

"Ilang beses na ba kitang sinaktan? Hindi pa ba sapat 'yon para layuan mo ako?"

So he have hurt her more than just a slap?

I'm overthinking again. Naisip ko na naman 'yong inamin niya sa akin. Paano kung
ginagawa niya lang 'to dahil mahal niya talaga si Francesca at ayaw niyang masaktan
siya? Paano kung pinilit niya lang palang manatili sa tabi ko dahil sa
responsibilidad niya bilang ama kay Luzon at sa batang dinadala ko?

Namalayan ko na lamang ang sarili kong buhat ni Lazarus palabas ng kwarto. Umakyat
siya ng hagdan at may iba pang mga taong nakasalubong namin sa daan na napapasulyap
sa amin hanggang sa nakarating na kami sa loob ng kwarto kung saan ko ikinulong ang
sarili ko ng ilang araw.

Ibinaba niya ako sa kama at siya na nga mismo ang naghubad ng tsinelas sa paa ko.

"Lazarus, do you still love her? Sabihin mo sa akin kung napipilitan ka lang na
makisama sa akin dahil may responsibilidad ka, pwede naman-"

"What are you talking about huh, baby?" he asked after removing my slippers and
went to the door to lock it.

Bumalik siya sa kama at umupo sa side nito, sa tabi ko.

"Bakit may dala kang condom? Are you going to have sex with her? Totoo ba 'yong
sinabi niya kanina?" may halong akusasyon sa boses ko nang tinanong ko siya. Alam
kong namumugto ang mga mata ko ngayon at nag-iinit pa rin ang sulok ng mga mata ko
sa tuwing iniisip ko 'yong nangyari kanina.

"Yes," kalmadong sagot niya at umusog palapit sa akin. "The condom wasn't mine. It
was Isaiah's. Pinatago ni Saul sa akin. Nilabas ko lang dahil ayokong may tinatago
ako sa'yo, baka iisipin mo'ng nakikipagsex ako sa iba 'pag nakita mo 'yon sa bulsa
ko."

I was right. The thing that Saul inserted in Lazarus' pocket was the condom. I
couldn't be at peace if my mind was still in question.

"Pero mahal mo pa rin ba siya-"

"Ikaw."

Kumunot ang noo ko nang hindi ko maintindihan ang sinabi niya.

"Ikaw ang mahal ko Calista-oh shit, baby. Don't cry. Huwag ka nang umiyak, please?"
mabilis niya akong dinaluhan nang nag-uunahan na naman sa pagtulo ang kaninang
nagbabadyang mga luha sa mata ko. His baritone voice was calm yet caring and
gentle.

Hindi talaga mawawala sa boses niya ang pagiging kalmado at pantay na tono nito.
I've never heard him shouted at me since we've seen each other at the bank, with
Luzon tailing him.

Mas lalo akong magiging emotional these past few days and it felt so sick. Palagi
na lang akong nag-iisip ng mga negative na bagay.

"H-Hindi mo na ako mapapaniwala ulit, Lazarus!" I shouted at his face and pushed
his hard broad chest to get him away from me. The hot tears won't stop from rolling
down my face. Hindi na ako naubusan ng luha. "Kung mahal mo ako, bakit mo ako
laging sinasaktan?"

Akmang hahawakan niya ako ngunit mabilis ko namang hinawi ang kanyang kamay.

"Nasasaktan din ako..." he uttered while staring at his hand that I swatted.
Huminga ako ng malalim at umalis sa kama kaya mabilis na sinundan niya ako ng
tingin.

I'm halfway to the locked door when I paused from walking and looked at Lazarus
that was trying to read my actions. Nanatili siyang nakaupo sa kama ngunit alam
kong alerto siya sa kung ano man ang maaari kong gawin.

Hindi mapakali ang mga mata ko. Kanina lang ay nakatingin ako sa sulok ng kwarto o
'di kaya'y sa ceiling tapos ngayon ay doon naman ako tumingin sa terrace.

I couldn't look at Lazarus.

"S-Siguro mas mabuting aalis na muna ako, Lazarus-"

"Hindi. Walang aalis, Calista. Hindi ko maipapangakong hindi kita masasaktan ulit
pero gagawin ko naman ang lahat para iwasan 'yon. Hindi ka aalis. I'll take care of
you, our new baby and the little monster."

Nanigas ako sa kinatatayuan ko at napatungo nang tumayo siya mula sa kama at

malalaking hakbang ang ginawa hanggang sa makalapit sa akin.

"Tumingin ka nga sa'kin," he demanded and hold me both sides of my elbow as he

leaned his head down at me. Wanted to have an eye contact with me.

Napilitan akong tumingin sa kanya saka siya huminga ng malalim na parang nabunutan
ng tinik.

"Please promise me that you're not gonna leave me and our little monster again,"
hindi na maihiwalay ang kanyang mga mata sa akin.

'Yong nakikita ko sa mga mata niya ay 'yon din ang nakita ko kanina Kay Francesca.

Pagmamakaawa.

Hindi ko siya sinagot. I don't want to give him false hope. Ayokong mangako kung
hindi naman ako siguradong matutupad ko ito.

Instead I said in a weak and broken tone of voice, "Aalis ako. Not now but soon."

Nanghihina ang kanyang mga kamay nang dahan-dahan siyang bumitaw sa braso.

"Fuck that," he hissed at gamit ang dalawang kamay niya ay mahigpit at marahas
niyang pinadaan ito mula sa kanyang noo hanggang sa kanyang buhok at sa dulo nito.
Parang anytime ay sasabunutan niya na ang kanyang sarili ngunit mas nangingibabaw
ang pagkontrol niya sa kanyang nararamdaman at napanatili ang sariling kalmado sa
harap ko.

His bare chest rapidly moved up and down, so did I too whenever I let out some soft
sobs.

"Lazarus..."

Umatras siya at tumalikod sa akin. He clenched his fist and walked towards the
table at the corner of the room. I jolted when he punched the table and hurled the
it violently with all his force 'til it landed on the floor upside down.

Nakalikha iyon ng matinding ingay nang nabasag ang salamin ng mesa at kumalat ang
mga bubog nito sa sahig.
Bigla akong nakaramdam ng takot na baka ay ako naman ang saktan niya katulad noong
ginawa niya sa akin noon. Mas lalo lang lumakas ang paghikbi ko nang dahil sa
nasaksihan.

He's in deep anger. Mas pinili niyang pagtuonan ng galit ang mga bagay dito kesa sa
akin.

Ilang segundo ang lumipas bago siya humarap sa akin. Natakot ako sa sobrang kalmado
ng mga mata niya kaya hindi ko makikita kung galit ba talaga siya.

Umiwas ako ng tingin at nagmamadaling naglakad papunta sa pinto upang umalis pero
hindi ko pa nga nahahawakan 'yong doorknob nang may naramdaman akong kamay na
humawak sa tiyan ko at marahan ako hinila palayo sa pinto.

"No. Don't go away, baby, please..." aniya sa sobrang mahinang boses, nasa likuran
ko lang siya at ngayon ay nasa gitna na kami ng kwarto, malayo sa nabasag na mesa.
"I won't hurt you."

"P-Pupuntahan ko lang si Zon-"

"Hindi. Hindi tayo lalabas dito. Sabihin mo na kasi sa akin na hindi ka na aalis,"
aniya at pinaharap ako sa kanya.

I met his dark and worried eyes once again. Mukhang malabo na ang mga mata ko nang
nakita kong medyo namumula ang kanyang mga mata kaya umiwas agad ako ng tingin at
hindi siya kinausap.

Napakagat labi ako at pinanood siyang marahang lumuhod sa harap ko at mabilis na

pinulupot ang kanyang braso sa bewang ko. Isinubsob niya ang kanyang mukha sa tiyan
ko kaya ramdam ko ang pagtusoi ng kanyang matangos na ilong doon.

He pressed his face against my flat stomach, embracing me and the new baby inside
my womb.

I let him do it.

Ilang minuto siyang nasa gano'ng posisyon hanggang sa naramdaman ko ang marahang
pagtaas baba ng balikat niya, naramdaman ko rin na medyo basa ang suot kong dress
kung saan isinubsob niya ang kanyang mukha.

My hands were both resting on his broad and bare shoulders. His body was shaking,
katulad ng nangyari kanina sa akin.

"F-Fuck... I love you. Mahal na mahal kita," kahit na malutong siyang nagmura ay
marahan pa rin ang pagkakasabi niya no'n. His voice was lowly vibrating against my
flat stomach.

Mas hinila niya ang katawan ko kaya mas lalo lang ding dumiin ang kanyang mukha sa
tiyan ko. I felt his rough hands massaging my back so softly.

"Subukan mo'ng umalis, magpapakamatay ako."

...
makamundo

Chapter 36
Help

I've heard that their parents won't come this week because of some emergency in
business, I guess. Perhaps next week. Everything and all the schedule for their
reunion was immediately cancelled.

The Cavanaugh, Vicedo, Costales and Fortaleza was throwing a beach party tonight in
this resort since their parents wouldn't make it. They were savoring the moment of
their life while it lasts. However, it would end as soon as their parents step a
foot on the white sand of this resplendent beach.

Same as my age, near or so, they were the new generation of their family. Both wild
and craving for parties.

Last five days was awful.

Heartache, headache, every inch of my body was aching, plus this morning sickness
and such was making it hard for me to stay stronger and braver.

Mas malala pa 'tong pagbubuntis ko sa bagong baby kesa noong pinagbubuntis ko si

Luzon. Siguro ay dahil alam ng baby na nandito ang daddy niya kaya pinapahirapan
niya ako dahil tutulungan naman ako ni Lazarus. Should I prepare myself for the
worse and last part of it all?

"Momma, are you okay po? Sabihin ko po si Daddy na need mo po ng antibiolicks?"

I turned on the faucet after vomiting and wash my hands next was my lips.

Nandito ang anak ko sa loob ng banyo at nakayakap sa tiyan ko, pinagmamasdan akong
mabuti matapos kong nagsuka.

"Momma's fine, Zon baby," tiniyak kong mabilis niyang paniwalaan ang sinabi ko.

I wasn't fine actually. Pakiramdam ko ay parang nakasakay ako sa isang barko at

sobrang maalon ang dagat, nakakahilo at bumabaliktad ang sikmura ko. Seasick.

Sa mga nakaraang araw ay hindi na talaga ako nilubayan ni Lazarus. He'd let me join
the ladies if Francesca wasn't there, still, he just couldn't tear his shaded eyes
off me. Kahit na nakasuot silang dalawa ng anak ko ng shades ay alam ko namang nasa
akin ang tingin niya, hindi rin papahuli si Zon.

Hindi pa rin naman namin sinabi kay Zon na may magiging kapatid na siya.

We're alone in this oh-so-neat-and-clean bathroom, so why not tell to this little
monster the news? Lazarus was outside, having a serious talk with Law and Laki. I
couldn't imagine Laki being so serious, speaking of Law, he made it here last
night. Siya lang ang nakarating at nagsabi ng balitang hindi matutuloy ang pagpunta
rito ng parents nila this week, same as the other clan.

Marahan kong kinalas ang pagkakayakap ng anak ko sa tiyan ko at lumuhod sa harap

niya upang magkapantay ang mga mata namin.

"I have a good news for you, baby," nakangiti kong saad sa anak ko na nagustuhan
naman nito.

"What is it po, Momma?" his voice seemed so excited.

"Magiging kuya ka na, baby," I announced and cupped his right pinkish cheek.
Kumunot ang kanyang noo at iginala ang tingin sa buong paligid na parang may
hinahanap.

"Kuya po, Momma? Pero nasaan po 'yong kapatid ko, Momma?"

"Silly boy, it's inside my womb, Zon," I chuckled and stand up to touch my belly.

My baby was still confused, studying my stomach with his dark eyes nevertheless the
amazement was there.

Inangat ko ang laylayan ng upper clothes ko, sakto lang na makikita ng anak ko ang
tiyan kong wala pa namang umbok, I was wearing a pair of pajamas anyway.

Natawa ako nang marahan hinaplos ng anak ko ang tiyan ko at idinikit niya pa ang
kanyang tenga, pinapakiramdaman kung ano ang nasa loob nito.

"Hello? Is there anyone in there? Bakit nasa loob ka ng tummy ni Momma ko?" he was
cutely yelling at my belly. Inaasahan pang may sasagot ngunit sumimangot lang siya
nang walang sumagot sa kanya.

"Zon baby, the baby is small yet. Let's just wait for it to grow and ready to get
out of my tummy, okay?" pagsisikap kong paliwanag sa kanya kahit na hindi niya pa
naman talaga maiintindihan.

"Momma, dalawa na po kaming baby mo po?" he asked with his slumped little
shoulders, sad and jealous. "I don't like a baby boy, Momma! Baka aagawin niya ikaw
at si Daddy ko!" pagdadabog nito.

Hindi niya binitiwan ang tiyan ko at pinanatili ang paghawak doon. His little hands
were so soft against my stomach.

I brushed my fingers through his soft hair and kissed his head, that resulted him
to stop stomping his little feet on the hard tiled floor.

"Baby, that's bad," my voice was smooth but I was sort of scolding him. "Momma
loves you so much, Zon. Always remember that, okay?"

He pouted his little glossy lips and stared down at his feet, looking guilty. "I'm
sorry po, Momma..."

"It's fine, Zon baby. Hindi ka dapat sa akin nagsosorry, the baby inside my tummy
was hurt too," koreksyon ko sa kanya at narinig ko pa ang malalim na paghinga ng
anak ko.

Luzon moved his little hand against my belly, caressing it carefully. "Kuya is so
sorry, tiny baby..." he said it with a kiss on the top part of my bellybutton.

Naiiyak akong pinagmamasdan na gawin 'yon ng anak ko. He'd grow to be a great kuya.

I noticed some familiar dark eyes was watching us from the doorway of the bathroom.
Umangat ang tingin ko kay Lazarus na nanonood nga sa aming dalawa ni Zon. He was
leaning his right upper arm against the side of the door opening, arms crossed
against his chest and head was lightly in left side angle.

He's shirtless as usual.

"Kanina ka pa ba diyan?"
"Just a few minutes."

Unfolding his muscular arms on his chest, he sauntered towards us. Nakiramay pa
siya kay Zon nang lumuhod siya sa likuran ng anak namin.

"The little monster is saying sorry?" bulong nito sa bata na parang inaasar pa.

"Daddy! I'm serious po!" asik ng anak ko at hindi man lang nilingon ang natatawang
si Lazarus sa likuran niya. He fixed his little sincere eyes on my belly and
finally hugged my waist, pressing his little snobbish face against my belly.

Naalala ko tuloy 'yong mga nangyari noong mga nakaraang araw. Ganito rin 'yong
ginawa ni Lazarus.

"Okay, Daddy's serious too, son," pagbawi ni Lazarus ngunit nakangisi pa rin nang
hinalikan niya ang tuktok ng ulo ni Zon bago niyakap din ang bewang ko.

Ang kaso ay hindi niya isinubsob ang kanyang mukha sa tiyan ko dahil nando'n na si
Zon, so he placed his face in between the lower part of my breast. 'Yong damit na
hawak ko ay hanggang sa ibabang bahagi lang ng dibdib ko, tiyan ko lang talaga ang
makikita nilang dalawa.

All my plans for them and for myself just washed away by the flood of emotions.

Natutusok ako sa matatangos na ilong ng mag-ama.

"Lazarus, wala ka na bang ibang gagawin?" tanong ko sa mahinang boses. Binaba ko

ang aking kaliwang kamay at hinimas ang likod ng ulo ni Zon, naramdaman ko pa nga
ang matigas na dibdib ni Lazarus na umiipit sa kamay kong nakahawak sa likod ng ulo
ni Zon.

I let go my upper clothes, it won't fall down because Lazarus' face was holding it
in place by pressing more against my breast. Ang likod ng ulo naman ni Lazarus ang
hinimas ko gamit ang kanang kamay ko.

"Hmm... All done, baby..." he responded in a mild tone of his deep voice.

Tahimik lang ang anak namin sa pagitan naming dalawa ni Lazarus kahit na medyo
naiipit na siya sa ibaba nang dahil sa kanyang ama.

I felt Lazarus' strong teeth on my clothes. I was alerted when he bit the fabric of
my clothes and pulled it up. Buti na lang ay naramdaman ko pa na nakadikit pa rin
naman ang mukha ni Zon sa tiyan ko nang kagat-kagat ni Lazarus ang damit ko na
ingat 'yon dahilan kung bakit malinaw na nakikita niya na ang dibdib ko.

"Lazarus..." saway ko at nagpipigil na sigawan siya.

He just chuckled and inserted his head inside after he released my upper clothes
between his strong teeth, kusang bumaba ang damit ko hanggang sa batok niya kaya
natakpan na ulit ito.

"Momma... Does the tiny baby forgive me na po?" my son's voice was worried against
my stomach.

Hindi ko talaga mapapatawad si Lazarus. Tangina. Nabuhay ang init sa katawan ko

nang naramdaman kong pinaglalaruan ng kanyang labi ang dibdib ko.

"Momma?"
Napamura ako sa isip ko nang hindi ko nasagot agad ang tanong ng anak namin.
Lazarus was distracting me. Napakahalay niya talaga, kasama naming ang bata tapos
ngayon pa umaandar ang pagiging pilyo at mapaglaro niya.

"N-No-I mean, yes, baby..." I stammered, nervous of what would happen if our son
caught his pervert father doing things to me. "Lazarus, kindly stop," mariin kong
utos kahit na may word na kindly.

Hindi ko na alam kung anong nangyayari sa loob ng damit ko. Patuloy na gumagalaw
ang ulo ni Lazarus mula sa loob at naramdaman ko ang palipatlipat na paghalik nito.

Nabibwisit ako sa kanya. Alam niya kasing hindi ako makakaganti sa kanya dahil
nandito ang anak namin kaya niya ginagawa 'to.

He wanted to give me pleasure but he didn't want me to give him in return.

Ang higpit din ng pagkakapulupot ng mga braso ng dalawa. Iisipin ko talagang balak
na yata nila akong durugin.

"Lazarus..." I warned as I felt his tongue playfully licking on my left breast and
I was definitely suffering from holding back my moan at this very moment.

Ano 'to? Antibiolicks na naman ba? Imbes na magustuhan ko ang ginagawa niya ay
nababanas ako. Nakakapeste. Couldn't he think straight? Kasama namin si Zon tapos
gumagawa siya ng kababalaghan.

Hot breath of him was hitting the skin of my breast. Inaamoy niya pa talaga.

Finally, he pulled his head out of the shirt after giving my breast his one last,
long and ultimately hot kiss. My shirt automatically fell down but Lazarus
prevented it from falling down to Luzon's head by pressing his face against it
again.

Ang laki ng ngisi niya nang tumingala siya sa akin at kinagat ang namumula at
mamasa-masang pang-ibabang labi nito. Kinalas niya ang isang braso mula sa bewang
ko at hinawakan ang damit ko upang hindi mahulog.

"Tiny baby, how can you breathe inside Momma's tummy? Can you see the dessert that
Momma ate yesterday night?"

I have realized that my baby was talking to the little baby inside me. Kanina pa
siguro siya tanong nang tanong kaya lang ay parang wala akong narinig nang dahil sa
mga pinaggagawa ni Lazarus sa akin.

Tumayo na si Lazarus at hinila si Zon palayo sa tiyan ko upang maibaba niya na ang
damit ko. He carried our son with one arm and grabbed me by the waist.

Hinalikan niya ang noo ko dahil siguro ay nakakunot na naman ito.

"Take your shower, baby. Paliguan ko lang ang maliit na halimaw-"

"Daddy! I'm not halimaw po!" asik ng anak namin nang nakuha niya ang ibig sabihin
sa sinabi ni Lazarus.

"Yes, you are. You bite my thumb," nakababa ang tingin ni Lazarus kay Zon na buhat
niya.

"Momma, kasi po si Daddy. Ginising niya po ako, tapos kiniliti ni Daddy po ang
armpit ko, Momma, kaya I bite it po," nakangusong dahilan ng anak ko na parang
sinusumbong ang kasalanan ng Daddy niya sa akin, ayaw niya siguro na siya ang
papagalitan ko.

My son have learned to defend and explain himself. Walang pinagkaiba kay Lazarus.

That's the reason why he's starting to call our son little monster? I know that
Luzon didn't want anyone to disturb him whenever he's sleeping, he's bossy
sometimes and snob all the time, my baby knows how I approached him whenever I wake
him up. Makikilala niya kung sino ang manggigising sa kanya at kapag hindi 'yon ako
ay kagagatin niya. Ibubulong ko lang ang fried chicken na salita sa tenga niya at
konting kiss sa pisngi ay magigising na siya. Not that hard to wake up when it
comes to food.

Nabiktima niya si Domino at Laki, also Irithel. Kawawa naman 'yong tatlo dahil
sobrang pamumula ng hintuturo o 'di kaya'y hinlalaki nila noon.

Mas nagiging close silang mag-ama ngayon kesa noon na lagi na lang mahigpit si
Lazarus sa amin.

"Okay, labas na kayong dalawa, gonna take my bath here," I sounded like a boss and
the two were my slaves.

My baby boy pouted and Lazarus shot me his bossy look. Tumingin si Zon sa mukha ng
kanyang ama at iniba niya agad ang kanyang ekspresyon sa mukha, ginaya 'yong kay
Lazarus.

"Kiss muna."

"Kiss ko po, Momma?"

I rolled my eyes at Lazarus. Siya kasi ang may pasimuno, ginagaya lang siya ng anak
namin.

To avoid such issue, I granted what they wished for. Una kong hinalikan ang anak ko
sa matangos niyang ilong at gano'n din si Lazarus na akmang huhulihin pa ang labi
ko gamit ang mga labi niya ngunit hindi siya nakaabot at sa ilong niya lang talaga
umabot ang mga labi ko.

Ang arte, gusto pa sa lips.

Nagtatalo silang dalawa tungkol sa little monster na 'yon nang lumabas si Lazarus
habang buhat ang anak namin. Sinara niya na 'yong pinto kaya agad kong hinubad ang
pangitaas kong damit at humarap sa salamin.

I didn't wear bra every time I go to sleep kaya ang dali lang para kay Lazarus na
gawin itong mga hickeys all over my breast.

Gently shook my head in realization that Lazarus was as wild as his cousins. I
should have known it.

Matapos naligo ay tinignan ko muna kung anong klaseng dress na naman 'yong hinanda
ni Lazarus para sa akin. Siya na 'yong namimili ng susuotin ko ngayon. It's a beach
dress, yes, but unlike the other dress. This ain't backless, way longer because it
was a maxi dress, 'yong strap lang nito ay manipis.

It's a cute dress tho but I'd like to wear the sexy one. I don't know why but it
must be the hormones or something.

Itinabi ko 'yong dress at naghanap ng iba sa cabinet dito, pinaayos kasi ni Lazarus
ang mga gamit namin.

I grinned when I saw something that caught my interest.

Who says that I'm going to wear dress? Maybe this white one-piece swimsuit and a
denim shorts will do. Too much exposure of my legs and half of my back.

Hindi na ako nagdala ng sarong dahil may suot naman na akong denim shorts, maybe
next time. I wonder kung si Lazarus ba talaga ang nagsupply ng mga damit dito dahil
sa oras na makikita niya ito ay baka susunugin niya agad. Sayang naman, susuotin ko
muna.

Lumabas ako ng banyo at naabutan si Lazarus na nakaupo sa kama, elbows were resting
on his parted knees and he was holding the dress that he prepared for me to wear.
Mukhang kanina pa siya naghihintay. He surveyed his dark eyes to my body and it
just got more darker when he saw much of my exposed skin.

"What's that?" asik niya at nakaangat pa ang isang kilay.

"Uhm, one-piece and a denim shorts? Do I look sexy?" I turned around to let him see
my back. Mas lalo lang sumama ang paraan ng pagtingin niya sa damit ko nang nakita
niya ang likod ko.

"Yes, you're sexy... and pregnant. Please, baby? Do me a favor and change your
clothes," pamatay utos nito. Unexcited and just calm.

Malayong-malayo sa nararamdaman ko ngayon. So excited to go outside and wanted to

let that Francesca see that even if I'm pregnant, I could still manage to dress up
like a normal woman. I felt like I was a sexy outfit enthusiast.

"No, I'm wearing this," pagmamatigas ko at humarap sa malaking salamin dito.

I was so thankful that all of Lazarus' hickeys on my breast was hidden underneath
the white one-piece swimsuit.

Nakita ko sa repleksyon ni Lazarus sa salamin kung paano siya kumamot sa ulo niya.
Problemado.

He couldn't force me what to wear. I'm pregnant, takot niya lang na baka ay mapano
ako kapag hindi ko nagagawa o nakukuha ang gusto ko. Wala siyang ibang nagawa kahit
na may salitang please na ang nabanggit niya.

Ang sabi niya ay maghintay lang daw ako rito dahil mabilis lang siyang maliligo
kaso ay naiinip na ako kaya lumabas ako ngunit nanlaki ang mga mata ko nang nakita
ko ang bumungad sa akin dito sa labas.

"Hi, Momma! Tita Rith is here po!"

"Cali? Oh my gosh!"

Wala pang isang segundo nang mabilis kaming nagyakapan ni Irithel.

"Rith, I miss you, bitch," natatawang bulong ko sa kanya at bahagyang lumayo nang
napasobra ang paghigpit ng yakap niya sa akin.

"Tita Rith! Baka ma-hurt po si tiny baby sa loob ng tummy ni Momma!" my baby pushed
Irithel away from me and hugged my waist like he was protecting the baby inside.

Mabilis na bumitiw si Irithel sa pagkakayakap sa akin nang narinig ang sinabi ng

anak ko. Napatakip siya sa kanyang bibig gamit ang kanyang kamay.

"What? Are you pregnant?" she asked expressionlessly.

"Uhm y-yeah-"

"Oh I hope it's a girl!" she exclaimed.

Akala ko ay pagagalitan niya ako nang dahil sa wala siyang ekspresyon sa mukha
kanina pero ngayon ay mukhang mas excited pa siya kesa noong nalaman niyang buntis
ako.

Hindi talaga siya nagbago. May sira pa rin sa utak nila, siraulo.

"Hindi na ako magtataka, Cali, kung lalabas sa pintong 'yan ang ama ni Zon," she
pointed the door where I've been while grinning widely. "Tara sa pool! Kwentuhan
tayo, oy ikaw ha. Upgraded 'tong damit mo ngayon, nakakainggit. May masungit kasing
pinagbabawalan akong suotin ang mga two-piece ko."

"Bawal po si Momma pumunta sa pool, Tita Rith," pagpigil ni Zon nang akmang
hihilahin na ako ni Irithel papunta sa hagdan.

"Why so baby boy?" matamis sa pandinig ang boses ni Rith. The usual tone that
she'll use whenever she's talking to a child.

"Sabi ni Daddy ko," lumalabas na ang pagiging istrikto at masungit ng anak ko

habang nakakapit pa rin sa bewang ko.

Irithel raised one eyebrow at me. Maarte pa rin siya kahit kailan. "Adik ba 'yang
si Lazarus?"

"Sinong masungit?" pag-iiba ko sa usapan. Nabanggit niya kasing may masungit na

pinagbabawalan siyang magsuot ng mga two-piece niya.

Umasim ang timpla ng ekspresyon sa mukha niya nang dahil sa tanong ko.

"Remember the trabahador? Mom just paid him to look after me! Bakit gano'n? Mabait
naman ako," reklamo niya sa nagtatampong boses at napatingin sa likuran ko,
naitikom niya agad ang kanyang bibig habang nanlaki ang mga mata nang may nakita.
"Cali, ayan na siya. Hinahanap na naman ako," bulong niya.

Nilingon ko ang tinutukoy niya.

The guy was walking his way to where we are. Simple lang ang suot, isang puting tee
shirt at patterned beach shorts for the guys. Nakakapagtaka lang kasi despite of
working in a plantation, hindi masyadong kulay kayumanggi ang kanyang kutis. That
well-toned physique was almost as the same as Lazarus', pero wala pa ring
makakapantay kay Lazarus sa paningin ko. I wonder kung nagbubuhat din siya ng mga
sako ng bigas? O baka naman ay mga basket ng prutas ang binubuhat niya?

Nakabusangot ang mukha nito nang huminto siya sa tabi ni Irithel.

"Ayusin mo ang mga gamit mo, Irithel," utos nito sa napakalalim na boses. His
Adam's apple moved up and down when he talk.

"Hedion, please? Will you do it for me? I just wanna hang out with my best friend,"
bakas ang pakiusap sa boses ni Irithel nang hinarap niya ang lalaking nagngangalang
Hedion.
Hedion took his phone out of his pocket and waved it in front of Irithel.

"Gusto mo bang tumawag ako kay Madam? Kung hindi, pupuntahan ko si Domino-"

"Fine! Alam mo? Nakakainis ka!" pagsuko ni Irithel at napasabunot pa sa maalon

niyang mahabang buhok. "Alis na muna ako, Cali, baby boy, may asungot na naman
kasi. Tangina'ng buhay 'to."

Napilitang umalis si Irithel at pumunta sa daan kung saan nanggaling si Hedion.

Umiiling na sumunod sa kanya ang lalaki ngunit sa kabila ng nakabusangot niyang
mukha ay may nasilayan akong konting ngiti sa kanyang labi.

What was that?

"Momma? Pasok na po tayo sa loob, baka pagalitan ka po ni Daddy," my son commanded

and push my butt back in the room where Lazarus was taking a bath.

The morning had passed fast and some staffs in the resort were preparing for the
beach party tonight. The location would be near the seashore and they've placed
some party lights, a mini stage for the DJ, they even hired a professional dancer
for the fire dance. Ready na rin lahat ng inumin na gagamitin para sa party at
magsisimula ito mamayang alas otso ng gabi.

Tanghali pa naman at nandito kaming dalawa ni Irithel sa mga cream colored sun
loungers. We're both sun bathing, nakasuot din kami ng sunglasses to protect our
eyes from the sun.

Hindi rin naman masyadong mainit, medyo cloudy lang pero hindi naman uulan.

Iniwan na muna ni Lazarus si Zon sa food court dahil may bantay naman ang bata
roon. Baka tumaba 'yong baby ko sa sobrang daming kinakain nito.

Both relaxing and drinking our lemonade. Some guy's would steal a quick look at our
body as they walked past us.

"Dalawang lalaki ba ang binihag mo, Cali? Ba't nakatingin sa atin 'yong kapatid ni
Lazarus?" panghihimasok ni Irithel habang nakatingin sa 'di kalayuan.

"Huh?"

"See for yourself," aniya at palihim na itinuro ang kanyang lemonade glass sa banda
kung saan nagkakatuwaan ang mga lalaki sa isang cottage.

Sinundan ko ng tingin ang tinuro niya at nakitang mariing nakatingin nga sa amin si
Law at gano'n din si Lazarus sa amin. Pati rin naman si Hedion ay nakamasid sa
banda namin ni Irithel. Hindi lang sila, even those two-I couldn't say their names-
na sila lang ang babae roon.

I removed my sunglasses to see them clearly. Law's eyes caught mine first. Tumayo
siya mula sa pagkakaupo roon at naglakad palapit sa kinaroroonan namin ni Irithel.

"May gusto ba 'yan sa'yo?"

Hindi ko nagawang sumagot sa tanong ni Irithel nang huminto si Law sa tabi ko.

Ang hirap tumingin sa kanya. Hindi pa rin talaga siya nagbabago, he's just too
intimidating. Nakakatakot.

"Can I talk to you, Ms. Belmonte?" he asked in a formal and businesslike tone.
Kahit 'yong boses niya ay parang nanginginig na agad ang buong katawan ko kaya
inilipat ko ang aking tingin kay Lazarus na nakatingin ng maigi sa amin.

"Is it important, Mr-ugh-Law?" I stammered, hindi ko pa rin talaga alam kung paano
makikitungo sa kanya.

"Yes, it's about Mrs. Pristina Belmonte and Mr. Antoine Belmonte."

Doon niya nakuha ang buong atensyon ko.

Paano niya nalaman ang pangalan ng Dad ko? I never mentioned it to anyone, si Mom
lang noong tinanong ako ni Ms. Lauren. Kilala naman ni Irithel ang mga magulang ko
pero wala naman siyang problema tungkol sa kanila.

"Okay," tumayo ako at iniwan ang sunglasses sa sun lounger na kinauupuan ko kanina.
"Rith, I'll be back. Mabilis lang 'to, kung magtatanong man si Lazarus sa'yo.
Pakisabi na importante lang, okay?"

"Copy," she said, giving me one thumb up and smile mischievously.

Sumunod ako kay Law nang naglakad siya paakyat sa mabatong hagdan pabalik sa
building ng resort. His back was gorgeous and muscular. Pero mas gusto ko pa rin
ang likod ni Lazarus.

Huminto lang kami sa isang pool kung saan walang masyadong tao at wala ring
masyadong makakarinig sa kung ano man ang pag-uusapan namin.

"Jonas Costales, you know him right? Lauren Fortaleza Cavanaugh, remember my aunt?"
tanong niya sa mas lalong nakakatakot na boses. He's not just asking, he's doing an
interview with me. "Aunt Lauren told me to help you because she is your aunt too."

"What do you mean?"

"She's your mother's sister," he clearly said, enunciating each word with his
intimidating deep voice. "Jonas Costales was your father's cousin."

Natulala ako habang nakatingin sa kulay asul na tubig ng pool dito sa tabi namin.

Ang sabi ni Irithel noon ay hindi naman mayaman ang mga Costales noon, naging
mayaman lang sila dahil may kapit sila sa mga Vicedo. Naalala ko pa noon ang
nalaman ko tungkol sa mga magulang ko na ayaw ng mga magulang ni Mom kay Dad dahil
hindi mayaman si Dad.

The Fortaleza was rich. A very wealthy family.

That means, the Costales and Fortaleza here in this resort was my cousins?

Francesca Vicedo Costales was also my cousin?

My Dad's middle name was Costales. Hindi ko alam ang tungkol do'n kasi ang bata ko
pa naman noong nag-abroad siya at ilang taon lang din bago sumunod si Mom.

"Why are you telling me this?" nilabanan ko ang mga mata ni Law nang muling
nagtagpo ang mga mata namin.

Nakaka-intimidate talaga siya. 'Yong tipong kapag kinakausap niya ang isang tao ay
nasa taong 'yon talaga ang kanyang mga mata.
"I know my brother, Ms. Belmonte. Just knock on my door if you need help," he said
with deep meaning of it. Marahan niya pang hinawakan ang braso ko, reassuring me.

Pinanood ko si Law na naglakad paalis after he told me where his room was located
and excused himself.

Hindi ko alam kung ano ang susunod kong gagawin. I wanted to contact my parents to
ask them all about what Law had told me. Mukhang si Law lang ang nakakaalam no'n
dahil siguro ay nakiusap sa kanya si Ms. Lauren, misis rather.

Parang nadurog ang puso ko nang isang marahas na kamay ang humila sa braso ko mula
sa aking likuran at hinila ako paharap sa nagmamay-ari ng braso.

"Ano 'yon ha? Tangina, lumalandi ka rin ba sa kapatid ko, Calista? Fuck."

...
makamundo

Chapter 37

Mature Content Warning. This chapter may contain content of an adult nature. If you
are easily offended or are under the age of 18, please exit and leave this chapter
immediately and proceed to the next. Some words within are intended for adults only
and may include scenes of sexual content, violence etc.

Free

Disappointed.

'Yan lang ang nararamdaman ko ngayon habang kaharap ko si Lazarus. Galit na galit
itong nakatingin sa akin, pakiramdam ko ay dudurugin niya pati ang braso ko nang
dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya.

My emotion was too strong. Hindi ako makapag-isip kung anong salita ang maisasagot
ko sa kanya. Pakiramdam ko ay umaapoy ang bawat sulok ng mga mata ko nang dahil sa
nag-iinit ito. I felt the lump in my throat that made me hard to speak without
stammering.

I was mad. Pero hindi ko maisigaw sa kanya pabalik ang galit ko dahil mas
pinangungunahan ako ng sakit na nararamdaman ko.

Ang mga luhang nagbabadya na resulta ng galit ko ay unti-unting dumadaosdos sa

pisngi ko.

His expression changed the moment he watched the fresh tears from my eyes cascading
down to my flushed cheeks. Even his grip on my arm loosened.

"I-I'm sorry, baby-"

Hindi niya na natapos ang sasabihin niya nang marahas na lumapat ang aking palad sa
kanyang pisngi.

Nakita ko sa likuran niya na parang may bagong dumating at tila ay sinusundan siya.

I felt more frustration when I saw Francesca.

Marahas kong inalis ang kamay ni Lazarus sa braso ko at hinila siya papasok sa loob
ng resort building. Mabuti na lang at nagpatianod naman siya sa paghila ko, kusa
siyang sumunod.

Some tourists that has checked in this resort turned their head to us, confused and
curious. They must be wondering why I was crying and angrily dragging Lazarus.

I wanted Lazarus to be prepared, I wanted him to get through this because I ain't
gonna stop myself. I've had enough, tired and sick of this situation.

I was stuck, I wouldn't want to be in this hell forever. If he couldn't set me free
then I'd do it for myself.

Hindi niya alam kung anong kaya kong gawin ngayon. Sinayang niya lang ang ginawa
niyang pagmamakaawa.

Pagod na ako. Gusto kong siya naman ang mapagod ngayon.

Binuksan ko ang pinto ng kwarto namin at kinaladkad siya papasok kahit na kusa
naman talaga siyang pumasok. Binalibag ko ang pagsara ng pinto at ako na rin mismo
ang nag-lock no'n.

I started removing my denim shorts. Bumagsak 'yon sa sahig kaya itong kulay puting
one-piece swimsuit na lang ang suot ko.

"Maghubad ka," I said through gritted teeth. The tears on my cheeks had dried.

Hindi siya gumalaw at pinanood lang ako kaya nang dahil sa galit ko ay hinila ko
siya malapit sa kama.

"Maghubad ka sabi!" I shouted and took a grip of his thin tee shirt.

Kanina kasi ay pinasuot ko siya ng damit dahil ayokong makita ng karamihan ang
kanyang katawan at sinunod niya naman.

The extreme anger in his eyes wasn't there anymore, it changed and softened.

He obeyed me.

Hinubad niya ang kanyang pangitaas na damit ngunit sa sobrang bagal nito ay
tinulungan ko na siya. Siya na rin ang naghubad ng kanyang shorts at underwear.

He's completely naked in front of me. Hindi na rin ako nagtangkang tumingin sa
ibaba niya at nakasuot pa rin naman ako ng one-piece swimsuit.

I pushed his bare chest to make him lay on the comfy bed but he wouldn't budge. He
didn't let me push him, nanatiling matigas ang kanyang katawan na nakatayo sa harap
ko, ni hindi niya inihiwalay ang kanyang paningin sa mukha ko.

"Humiga ka sa kama!" utos ko sabay turo sa kamang nasa likuran niya at hinampas ang
matigas niyang dibdib.

I haven't saw him tear his eyes off me. He silently followed my order, sat first on
the bed before he laid his back flat against the mattress.

I saw how he gulped when I started to undress myself in front of him. I crawled on
top of him without wasting a second after removing the white one-piece swimsuit and
tossed it anywhere.

Pareho na kaming nakahubad ngayon at para siyang isang maamong tuta na pinapaubaya
sa akin ang lahat.

Umupo ako sa matigas niyang tiyan, with my legs apart na parang nakasakay lang ako
sa isang kabayo habang siya naman ay nakatingala sa akin. Sa pag-upo ko pa lang ay
naramdaman ko kaagad ang init sa kanya. Parang tinutusok ng bato ang pagkababae ko
nang dahil sa matigas at mabato niyang tiyan.

I moved gently on top of him, grinding myself against his hard six packs.

Akmang hahawakan niya ang bewang ko ngunit mabilis ko siyang pinigilan. With all my
force, I gripped both his wrists and pinned it at his side.

Alam kong kaya niyang kumawala sa paraan ng pagkakahawak ko, isa lang naman akong
babae at mas malakas siya sa akin pero hindi siya nagpumiglas. Hinayaan niya akong
gawin ang gusto ko.

I leaned down closer to him and erotically kiss, lick and suck his neck.

He gave me a moan of pleasure in return.

Wala sa sariling napangiti ako. I was just so pleased to hear him moan for me. Wala
akong narinig na reklamo sa kanya.

"Calista..." he moaned. Sa boses niya ay tila may kakaiba akong narinig do'n and
it's not just pleasure.

He's hurt and I know it.

Ginawa ko sa kanya ang lahat ng ginawa niya sa akin noon, hinalikan ko ang kanyang
leeg at hanggang leeg lang talaga. Hinahalikan ko siya habang marahan kong
ginagalaw ang aking bewang. Rubbing myself against his hard stomach.

Kaya niya naman akong pigilan pero hindi niya ginawa, hindi ko rin siya hinayaang
hawakan ako. Nararamdaman ko ang iilang ugat na nagpapakita sa kanyang braso.

"You're killing me, baby..." aniya sa kontroladong boses ngunit hinihingal matapos
kong paglaruan ang kanyang kaibigan gamit ang kamay ko.

I didn't know that one hand to hold him wasn't enough, it's just so large.
Pakiramdam ko ay nanliit ang kamay ko.

He pushed back his head against the headrest of the bed and look at the ceiling.
He's panting, sweating and burning in great pleasure and absolute desire.

May iilang ugat din sa leeg niya ang nagpapakita. Nakaupo pa rin naman ako sa
matigas niyang tiyan at alam kong nararamdaman niya ang mamasa-masang pagkababae
ko.

"Sayang, mahal pa naman kita ang kaso ay napakagago mo," bulong ko sa kanyang
tenga. His body turned more rigid and stiff, shocked and didn't expected that I
would say it. "Let me prove it to you then. Hindi ako katulad ng nauna mo'ng
babae."

Aaksyon na sana ako upang gawin ang panghuling parte nito, to get him inside me
ngunit hindi ko inakalang walang kahirap-hirap na binaliktad ni Lazarus ang
posisyon namin.

Siya na ngayon ang nakahawak sa palapulsuhan ko, he's on top of me, balancing his
weight with his arms leaning against the mattress at both side near my head upang
hindi niya ako madaganan masyado. Ang bigat niya kaya.

Kung kanina ay hindi niya ako mahalikan dahil sa ayoko rin naman siyang halikan,
ngayon ay halos hindi ako makakahinga nang dahil sa paraan ng paghalik niya sa
akin.

"Let me go, Lazarus!" hinihingal kong utos at nagpumiglas matapos niyang inilipat
ang kanyang halik mula sa labi ko pababa sa panga at leeg ko, inaasahang susundin
niya ang gusto ko katulad no'ng ginawa niya kanina. "What the hell! Lazarus!" sigaw
ko nang hindi niya sinunod ang gusto ko.

Umawang ang mga labi ko nang may marahan siyang ipinasok sa akin after he played it
with his finger.

"Ah, uhm..."

"I wanna hear it again, Calista," he whispered huskily after he thrusted his great
size of manhood in me. "Say it, please..."

Umarko ang likod ko nang dahil sa init na nararamdaman. Halos hindi ko na maimulat
ang mga mata ko ng maayos.

I got annoyed and irritated when he moved slowly and gently. Sinasadya niya talaga
dahil hindi niya pa naman narinig ulit ang gusto niyang marinig.

"M-Mahal kita... Pakibilisan!"

He finished what I started. Sa pangalawang pagkakataon ay sinunod niya ako.

I couldn't remember how many times we both did it. Tanghali kami nagsimula at hapon
na kami natapos. Pagod na ako pero mukhang mas napagod ko siya.

Wearing a white robe to cover my naked body, I sat on the cold floor and leaned my
back at the lower side of the bed. Crying silently, afraid that I might wake up
Lazarus from his deep sleep on the bed.

I hugged my knees and rested my forehead upon it.

Sa huli ay ako pa rin ang nasasaktan. Ni hindi namin dinaan ang lahat sa matinong
pag-uusap.

Mamayang gabi na magsisimula ang party na hinihintay ng lahat at pati na rin ang
mga taong nagstay dito sa resort nila. They're all invited to this event, party
rather.

Kailangan kong makausap si Law bago pa man magising ulit si Lazarus.

Maingat akong nagbihis ng simpleng damit, jeans at hoodie. I didn't care about what
they think of me, wearing clothes that was meant to wear in cold season. Lumabas
ako ng kwarto but before I close the door, I stole one last glance at Lazarus.
Nakapulupot sa kanyang bewang ang comforter at mahimbing na natutulog.

He looked untroubled and unworried.

Sinara ko na ang pinto at pumunta sa kwartong sinasabi ni Law.

Ang tanga ko.

Bakit ngayon ko pa sinabi sa kanya ang totoong nararamdaman ko kung aalis din naman
ako? Aalis kami ng anak ko. Sa pagkakataong 'to ay isasama ko si Zon.

I shouldn't have told him that I love him. It wasn't right.

I was back in reality when I saw the room that Law told me. I knock on the door. It
opened after a few seconds, revealing a shirtless guy.

It was definitely Law and I didn't have time to check his godlike body. Halos
magkapareho lang naman kasi sila ng katawan ni Lazarus.

His intimidating eyes strike through mine.

"I want to leave, now," matigas kong saad, tila hindi naaapektuhan sa kanyang
nakakatakot na presensya.

He invited me in but I refused. Baka ay may makakita pa sa akin na pumasok ako sa

loob ng kwarto niya at makakarating iyon kay Lazarus.

Tumango lang siya at may kinuha sa kanyang bulsa. "Take this, alam kong ginagamit
ni Lazarus ang phone mo. He called me last few days using an unregistered number so
it must be your phone. Kayo lang naman ang magkasama."

He handed me the phone and I wasn't hesitant to accept it.

"Mamayang alas syete ng gabi, ihahatid kita sa isang private airport. Gagamitin mo
ang private plane ng mga Fortaleza," he instructed formally with so much respect in
his eyes. "Aunt Lauren will be there, pagbaba mo ng plane."

"Isasama ko ang anak ko," lakas loob kong sabi sa kanya at ibinulsa ang phone na
bigay niya sa akin.

He just nodded again. "Alam mo naman siguro kung ano ang mangyayari kapag nalaman
'to ng kapatid ko."

Hindi ko maintindihan kung ano ang gusto niyang iparating sa akin. Alam kong
magagalit si Lazarus pero parang may iba pang kahulugan ang sinabi niya.

Ang sabi ni Law sa akin ay iniba niya ang oras ng party. It's will start at seven
now, siya na raw ang bahala sa anak ko at ako na muna ang bahala kay Lazarus upang
hindi niya mahahalata ang balak kong pagtakas ngayon.

Everyone will be distracted and busy because of the party, including Lazarus.

It's 6:30pm at medyo madilim na ang buong paligid but there were yellowish lights
from every dark corner of the resort. Hinanap ko na si Zon pero hindi na pala
kailangan dahil nandoon na pala si Law. He's with my son, drinking an iced
chocolate drink inside the food court.

Nagulat ako at namuno ang kaba sa puso ko nang may dalawang braso ang yumakap sa
bewang ko mula sa likuran. Naramdaman ko ang paglapat ng mainit at mamasa-masang
labi nito sa leeg ko bago niya ipinatong ang kanyang baba sa balikat ko.

"Aren't you tired?"

Mapait akong ngumiti at marahang umiling kahit sa totoo lang ay pagod na pagod na
ako.

Nasasaktan ako. Nasasaktan ako sa mga ginagawa ko pero alam kong hindi pa naman
ngayon ang tamang panahon para magsama kami.
Kung noon ay isang linggo akong naglayas ngayon ay napagdesisyunan kong isang taon.

Isang taon na muna akong lalayo sa kanya.

"Why are you wearing this? Don't you like sexy dress and swimsuits anymore?" puno
ng pagtataka ang kanyang malalim na boses. Tinutukoy ang suot ko.

Baka maghihinala siya.

"Magagalit ka naman kung magsusuot ako ng gano'ng damit," sagot ko at umaktong

nagtatampo.

He chuckled.

Ang sakit pala.

I didn't want to leave him but I have to. Hindi matapos-tapos ang mga problema
namin. Para rin naman 'to sa bagong baby sa sinapupunan ko. It's unhealthy for me
and for the baby.

Baka makunan pa ako kapag nanatili ako sa tabi ni Lazarus.

"Hmm... I love you," he whispered, kissing and smelling my hair.

Tama na, please. I so wanted to say that. Ang hirap kasing sabihin sa kanya na
mahal ko rin siya kung aalis din naman ako.

Ang buong akala niya ay hindi ako aalis dahil sinabi ko sa kanya na mahal ko siya.
Totoong mahal ko siya pero kailangan kong umalis. Lalo na ngayong hindi na ako
mahihirapan at may tutulong na sa akin.

I'll talk to my parents after this. I just want to clear everything on my mind.

I saw Laki and his other cousins from afar, took a glance at us whilst preparing
for the party that would start after twenty minutes.

Twenty minutes. I only had twenty minutes to be with Lazarus.

Mukhang sinabi ni Law sa kanyang mga pinsan ang gagawin namin mamaya. Just in case
na baka ay mahuli kami ni Lazarus. Mukhang tutol pa si Saul dahil nakita ko siyang
marahang umiling na padang nadidismaya.

Mahigpit kong hinawakan ang braso ni Lazarus na nakapulupot sa bewang ko.

Pinapakiramdaman ko siya, memorizing his manly scent, dahil baka ay matagal pa bago
ko siya makasama at mahawakan ulit.

Pareho kaming nakatayo rito malapit lang sa may pool at sa food court building ng
resort. Nasa baba naman ang mga pinsan niya at ang mga taong excited sa party.

Lumipas ang sampung minuto na tahimik lang kami ni Lazarus habang ang kanyang isang
kamay at marahang hinihimas ang tiyan ko.

"Lazarus, hindi ka ba sasali sa party?" I asked when I caught Law carrying Zon out
of the food court.

Maghihintay silang dalawa sa may labasan ng resort sa loob ng kotse ni Law. Susunod
ako kapag nakagawa na ako ng paraan upang malibang si Lazarus sa party.
"No, let's go inside?" he answered with his calm and mild tone.

Kinakabahan akong napalunok dahil ang akala ko ay makikisaya siya sa iba niya pa'ng
mga pinsan dito.

"N-No... I mean, I wanna join the party," sabi ko at hindi pinapahalatang

pinapangunahan na naman ako ng kaba.

"Okay."

'Yon lang ang huling sinabi niya sa akin kaya pinalipas ko muna ang ilang minuto
upang hindi siya maghinala.

"Wait here, I'll just change my clothes," sabi ko nang narinig ko na ang tugtugan
sa baba at ang boses ng DJ. Pati 'yong mga lights at mga dancer ng fire dance ay
nasa gitna at pinapalibutan ng mga taong nanonood sa kanilang sayaw.

"I'll go with you-"

"No, mabilis lang 'to. Babalik din ako agad."

I touched his right cheek and gave him my quick soft kiss on his lips. Marahan
niyang kinalas ang kanyang mga braso sa akin kasabay ng pagpipigil ko sa aking
sarili na ibalik 'yon sa pagkakayakap sa bewang ko.

"I-I'm sorry," nanghihinang sabi ko na hindi ko alam kung narinig niya ba o hindi
dahil medyo maingay na rin ang buong resort. Tumalikod ako sa kanya at naglakad
pabalik sa loob.

Siguro ang akala niya ay nagsosorry ko dahil sa nagawa kong pagsampal sa kanya
kanina at 'yong ginawa kong pagpaparusa pero hindi.

I was sorry for leaving him.

Ilang minuto pa nga lang akong naglalakad palayo sa kanya ngunit natigilan ako nang
narinig ko ang malakas na pagsigaw niya.

"Calista!"

Lumingon ako at nakita kong iniwan ni Lazarus si Saul nang malalaking hakbang ang
ginawa ni Lazarus upang makalapit sa akin.

Saul told him?

Shit.

Hindi na ako nag-aksaya ng oras at tinakbo na ang daan papunta sa kung saan
nakapark ang mga sasakyan dito. Nang lumingon ako ay natigilan ako sa pagtakbo nang
nakita ko si Lazarus na hinaharangan ng mga pinsan niya. Hindi ko na nakita si
Saul.

Nagkagulo na, kahit 'yong party ay ipinatigil muna. Bakit nila pinatigil? Law
purposely reschedule the time, para hindi mahalata ang nangyayaring gulo. Dahil
siguro ay alam na ni Law na papalpak ako.

"Fuck!"

"Daumier! Tangina naman oh! Muntik na akong nasuntok!" reklamo ni Noah nang halos
lahat na sila ang nakahawak sa dalawang braso ni Lazarus.
Sa sobrang dami nila ay nagawa niya pa ring kumawala pero naabutan pa rin siya ng
mga pinsan niya.

Kinakabahan na ako, nandito na ako sa labas at hinihintay ang pagdating ni Law.

Saktong nakalabas si Lazarus at nagtama ang mga mata namin nang may isang kulay
itim na kotseng papalapit sa akin at huminto sa harap ko. Naabutan pa rin siya ng
kanyang mga pinsan at buong lakas na pinigilan upang hindi na makalapit pa sa akin.

I opened the front seat door and was about to get in but I paused when I heard
Lazarus' out of control voice, screaming for me to come back.

"Calista baby, fuck! Don't leave me, don't leave me please..." pagmamakaawang sigaw
niya habang buong lakas ding nagpumiglas sa pagkakahawak ng mga pinsan niya sa
kanyang braso. "Are you going to give up just like that? Susukuan mo na naman ba
ako? I promise I'll behave, baby... Huwag ka nang umalis please..."

Naging mahinahon ang kanyang boses dahil sa paghinto kong pumasok sa loob ng kotse.
Kanina lang ay halos sirain niya ang mukha ng mga pinsan niya.

"M-Momma, bakit po nila niaaway si Daddy ko? Uncle Law, labas po ako! Sabi mo po,
mag-eat tayo ng fried chicken!" I heard my son's tantrums at the backseat, punching
the window of the car.

Buti na lang at hindi marunong ang anak ko na buksan ang pinto ng kotse at saka
baka rin naman ay ni-lock ni Law.

Gamit ang mga kamay ko ay marahan kong pinunasan ang mga luhang kanina pa pala
tumutulo sa mga mata ko at pumasok na sa loob ng kotse kasabay no'n ang pagwawala
ni Lazarus mula sa mga kamay na nakahawak sa braso niya.

"D-Daddy! Daddy! Momma, si Daddy po! Where are we going po, Momma? Momma, I want
Daddy!" umiiyak na rin ang anak ko nang nagsimulang pinatakbo ni Law ang kotse.

Walang ibang nagawa ang anak ko kung 'di ay ang panoorin ang kanyang ama sa likod
ng bintana ng kotse habang papalayo kami sa resort at nakaabot na sa sementadong
daan.

Ni hindi ako tumingin sa side mirror ng kotse dahil ayokong makita ang pagiging
marahas ni Lazarus sa kanyang mga pinsan.

Wala kaming dalang gamit. Ang sabi ni Law ay hindi ko na dapat alalahanin 'yon
dahil si Aunt Lauren na raw ang bahala sa gastusin ko.

Ilang araw ko ring pinag-isipan ang pag-alis ko at tinitimbang kung alin ang mas
mabuti. Ang manatili o umalis.

Mas marami ang posibleng disadvantages kapag nanatili ako kaya mas pinili kong
umalis. At first hindi ko alam kung paano pero nang nag-usap kami ni Law kanina ay
buo na ang desisyon ko.

Ilang minuto rin ang nakalipas at ang sabi ni Law ay malapit na raw naman kami sa
private airport na tinutukoy niya nang biglang tumunog ang phone niyang nasa
dashboard.

Bagong bili kaya itong phone na binigay niya sa akin kanina?

He answered the call while holding the wheel in one hand.

Narinig ko ang pagmura niya nang narinig niya ang sinabi sa kabilang linya at
pinaharurot ang kotse.

"A-Anong sabi?" kinakabahan kong tanong at nilingon ang anak kong umiiyak at
nakatingin pa rin sa likod ng kotse na parang inaasahang susunod ang kanyang Daddy.

"Hindi nila napigilan," tipid na sagot niya.

Isa lang ang ibig sabihin nito. Hindi pa naman kami masyadong nakakalayo, nakasunod
na sa amin si Lazarus. Hindi na importante kung paano at kaninong kotse ang gamit
niya dahil noong dumating kami rito ay 'yong service van ng resort ang ginamit
namin.

Kalahating oras din ang lumipas nang nakarating na kami sa private airport. Binuhat
ni Law ang anak ko na nagpumiglas pa at umiiyak.

"A-Ayaw! Ayaw! Momma! Uwi na po tayo kay Daddy ko! Daddy! Daddy!" he cried out.

It's a private airport kaya sa oras na 'to ay walang masyadong tao. Iginiya kami ni
Law sa loob at ni hindi na kami dumaan sa mga checking and anything na mas lalong
makakapagtagal sa amin.

There were guards that have familiarize Law. May sinabi pa si Law sa mga ito bago
kami lumabas at tumambad sa akin ang napakalawak na runway ng airport.

Sa 'di kalayuan ay nando'n ang private plane na nakahanda na sa pag-alis namin, may
umaalalay naman sa amin habang naglalakad kami papunta sa private plane ngunit sa
kalagitnaan ng paglalakad namin ay saka pa ibinigay ni Law ang anak ko sa akin.

"H-Hush baby..." pagpapatahan ko sa anak ko at hinawakan pa ang likod ng ulo nito.

Hindi pa rin siya humihinto sa pag-iyak.

"Hanggang dito lang ako, Ms. Belmonte," paalam niya at naglakad na pabalik nang
hindi man lang hinihintay ang sagot ko.

Umakyat na ako sa hagdan ng private plane ngunit muli akong natigilan nang lumingon
ako sa pinanggalingan namin.

Nakita kong lumabas si Lazarus sa building ng airport at may humahabol pa sakanya

na mga guwardiya. Sinalubong niya si Law ng isang suntok.

That was all I saw before finally getting inside the private plane, carrying my
crying son that was repeatedly calling for his daddy.

Leaving Lazarus.

...
makamundo

Chapter 38

Suicide

Isang buwan na ang nakalipas simula noong nangyari 'yong pag-alis namin ng anak ko.

Aunt Lauren helped me. Gusto niya lang daw bumawi sa Mom ko dahil noong panahong
kailangan siya ni Mom, she didn't help her. Ang sabi niya ay natakot siyang
tulungan si Mom dahil ayaw niyang sumuway sa mga utos ng mga magulang nila. My
grandparents.

Noong nakarating kami sa Manila ay agad na akong nagdesisyon na mangibang bansa.

Not ni Canada, my parents didn't know about Aunt Lauren helping me out of my
problems.

I was wondering why Saul did that last month. He's my cousin and also Daumier.
Silang dalawa lang ang pinsan ko sa mga Cavanaugh dahil anak sila ni Aunt Lauren,
the rest wasn't related to me.

Singapore. Aunt Lauren suggested it first, so I agreed. It wasn't that bad after
all, she have paid all the expenses, the house and everything that I needed to
survive here. She'd visit me here after every two weeks.

I'm almost two months pregnant, I don't have a baby bump yet. Normally, three or
four months pa.

Ngayon ay may kasama ako rito, a friend to guide me. Actually, she's Aunt Lauren's
trusted maid pero mas itinuring ko siyang kaibigan kesa katulong. Kapag nakabalik
na kami ulit ay babalik din naman siya sa dating trabaho niya sa mansion ng mga
Fortaleza.

I took a very deep breath and tried to convince my baby again to eat his favorite
fried chicken.

"Zon baby, eat ka na, please? 'Di ba favorite mo 'to? Luto 'yan ni Ate Ixze,"
pangungumbinsi ko at hinawakan ko pa ang maliit niyang baba upang subuan.

Bumagsak ang mga balikat ko nang iniwas ng anak ko ang kanyang mukha sa fried
chicken na isusubo ko sa kanya. He folded his little arms on the table and leaned
down his head on it, pretending that he was sleepy and he wanted to sleep.

Isang buwan nang ganito ang eksena namin ni Zon. I wasn't going to be mad of my
son. He just wanted to be with his daddy. Isang buwan na lang at sixth birthday
niya na.

"Baby, you have to eat. What do you want, hmm? Do you want more toys? Spiderman?
We'll buy it, basta eat na muna tayo, okay?" malambing kong sabi sa kanya, I patted
his little hand pero iniwas niya lang ito sa akin.

Pakiramdam ko ay lumalayo ang loob ng anak ko sa akin. Ang sakit lang na ganito na
siya, noong hindi pa naman niya nakikita si Lazarus ay hindi naman siya snob sa
akin.

"M-Momma, I don't want toys po. I don't want Spiderman anymore..." he mumbled sadly
and hide his cute snobbish face on his folded arms. "I want daddy..."

I let out an exasperated sigh.

Noong unang linggo namin dito ay lagi na lang siyang umiiyak. Tantrums and whining
about his daddy to come here.

Ayaw niya na rin sa fried chicken nang dahil sa sinabi sa kanya ni Law. Law tricked
him that time, kakain daw sila ng fried chicken sa labas kaya sumama ang anak ko sa
kanya.

Hindi ko alam kung saan nanggaling ang litratong lagi niyang itinatabi sa pagtulog.
'Yon din ang litrato ni Lazarus na ipinakita niya sa akin noong sinusundan niya sa
bangko si Lazarus. Hinayaan ko na lang.

"I-I know po na daddy will find us, hindi na ako magkacry. Hintay ko na lang si
Daddy ko," ang paraan ng pagkakasabi ng anak ko ay parang ang tanda niya na at ang
dami niyang alam sa buhay.

Laki and Domino influenced him. Naiinis ako sa dalawang 'yon.

Lilipas din naman 'to. Eleven months na lang at sa pagbalik namin ay three months
old na ang bagong baby ko.

Gusto kong kausapin ng matino si Lazarus pero ilang beses ko na bang sinubukan
'yon? May napala ba ako? Kahit na makiusap ako sa kanya ay alam kong hindi siya
papayag na aalis ako. Kahit kailan ay hindi siya madadaan sa usapan.

I wasn't thinking for myself, I didn't left just because for myself. If I was
selfish then I should have stay but I wasn't.

Magiging mas maselan ang pagbubuntis ko kapag nanatili ako kay Lazarus. Isa-isang
umaatake sa amin ang problema na sana ay matagal niya nang tinapos sa nakaraan.

I'm a mother, I should think about my babies first before myself. He said that he'd
take care of me and our new baby, I'm afraid but he's doing differently than what
he promised to do.

No one would understand me because they've never been in this situation.

I felt nausea. 'Yong mga paborito kong kainin noon ay nasusuka na ako kapag
nakakaamoy ako ng mga pagkaing 'yon.

Sinabi ko rin kay Aunt Lauren na buntis ako kaya nga pinasama niya na sa akin ang
isa sa mga pinagkakatiwalaan niyang katulong.

Check ups and everything to take care of my baby inside was making me much more
excited. It's somewhat a diversion to me, to forget about what happened. Relax
myself and free from stress.

Ilang minuto lang din naman ang nasayang hanggang sa napakain ko na ang baby Zon
ko. Bukambibig niya lagi ang daddy niya, miss niya na raw at gusto niya nang umuwi.

Nandito ako ngayon sa balkonahe at nagbabasa ng mga magazine tungkol sa pagbubuntis

nang biglang tumunog ang phone na nakalapag sa mesa. 'Yong phone na bigay ni Law sa
akin noon.

I deactivated all my social media accounts to avoid Lazarus from trying to reach or
contact me but I created a new email to communicate with Aunt Lauren and Law.

Tinignan ko kung kanino galing 'yong notification sa phone.

It's from Aunt Lauren. She sent a video through email.

Don't worry about Lazarus, honey. He's fine here. The guys was trying to explain
everything to him. I'll visit there soon, enjoy your day. Say my hi to baby Zon.

That's her message with the video.

I decided to watch the video. Maybe it's the proof that Lazarus was okay.
Sa unang video ay nakita kong nakatayo si Lazarus sa harap ni Law na nakaupo sa
upuan, the place was familiar. Mukhang nasa mansion sila, sa loob ng private room.
Who took the video anyway?

"Nasa'n ang mag-ina ko?" mariin tanong ni Lazarus with clenched fist at his side.
Wala ng respeto ang naririnig ko sa boses niya.

Nakatalikod siya sa camera kaya hindi ko nakikita ang mukha niya. I could only see
his broad back.

Law didn't answer him.

"Anong gusto mo kuya? Magmakaawa ako sa harap mo para sabihin mo lang sa akin kung
nasaan sila?" Lazarus said sarcastically.

Nagulat ako nang bigla na lang kinwelyuhan ni Lazarus si Law kaya napatayo si Law
mula sa pagkakaupo. They were almost in the same height.

"Lazarus, why don't you just take care of the company? Nakasalalay ang Cavanaugh
Finance Corp. sa mga kamay mo," nakatitig ang mga mata ni Law sa kanyang kapatid.

They're both staring at each other. Nilalabanan ang mga titig ng isa't isa, mukhang
sa gano'ng paraan sila nag-aaway. They're both calm and composed, nakaka-intimida
lang talaga si Law pero mukhang hindi naman naaapektuhan si Lazarus.

"Anong gagawin ko sa pera ng kompanya kung hindi ko naman kasama ang pamilya ko,
kuya?" Lazarus growled at his brother's face.

Wala man lang naging reaksyon si Law sa ginawa ng kapatid niya. Lazarus wasn't
respecting him. Mukhang naiintindihan niya naman ang kapatid niya at hindi na
sinabayan ang pagiging mainit ng ulo nito.

"Connections, money, influences. Gamitin mo lahat ng 'yon, baka sakaling mahanap mo

pa sila," Law stated, clearly and also helpful for Lazarus.

Marahas na binitiwan ni Lazarus ang kuwelyo ng kanyang kuya at hinampas ang kanyang
palad sa mesa nito.

"Anong klaseng pagpapahirap 'to? Tangina niyo," galit niyang sabi bago tinalikuran
si Law at umalis.

I saw a glimpse of his face when he turned his back to Law.

Kahit na mukhang walang tulog si Lazarus at hindi niya na naaalagaan ang sarili
niya, malinaw na nakikita ko ang iilang maliit na balbas sa panga, baba at itaas ng
labi niya. He looked hot in my eyes pero hindi ko na inisip 'yon. Kailan kaya
nangyari ang video na 'to? Anong nangyari noong mga araw na kakaalis pa lang namin
ng anak ko?

Bakit ganito ang nararamdaman ko? Imbes na maawa ako sa kanya ay bakit parang
natutuwa pa akong nahihirapan siya? Mahal ko siya at hindi ko alam kung bakit
ganito, natutuwa pa ako sa pagpapahirap nila sa kanya.

Siguro dahil noong unang nagdadalang tao ako ay puro pahirap na lang ang narasanan
ko.

Paano kung mahanap ako agad ni Lazarus?

Kaya siguro siya nagtanong kay Law kung nasaan kami ay dahil hindi na siya
tinulungan ni Laki at iba pang mga pinsan niya na may marami ding koneksyon.

Sa pangalawang video ay 44 seconds lang. Nakita ko si Lazarus na may suot ng pormal

na damit at pumasok sa loob ng Cavanaugh Finance Corp. building.

He didn't shaved the small growing hair on his face, it's not that thick and long,
just the shades and shadow of it that made his jawline darker and firmer. Mas
lalong naging mature tignan ang kanyang mukha at ang aura nito ay balik sa dati.

Mukhang pursigido siyang gawin 'yong payo ni Law sa kanya. He couldn't get the help
that he wanted from his cousin, kaya ayun siya. Tinutulungan ang sarili niyang
makahanap ng paraan.

"Momma? I heard daddy's voice po."

I set aside the phone and look at my son. He's poking his little head out from the
door.

Siguro ay narinig niya 'yong sa video.

"Nothing baby, baka naman guni-guni mo lang 'yon," sabi ko para naman hindi na siya
magtanong pa.

"It's not guni-guni po," maarteng sabi niya na siguradong-sigurado sa narinig niya
kanina.

Napalakas yata siguro ang volume ng phone ko.

Ilang oras din kaming nag-usap ng anak ko at nakipagtalo pa siya sa akin pero hindi
'yong tinataasan niya ako ng boses, hanggang sa napaniwala ko siya.

Ano kaya talaga ang nangyari noon? 'Yong si Mom at Dad, bakit sobrang gusto ni Aunt
Lauren na tulungan ako upang makabawi kay Mom? May kasalanan kaya siya kay Mom?

Lumipas ang dalawang buwan na paghihirap ng pagdadalang tao lang naranasan ko rito
sa Singapore. Lumalabas kami minsan para magpacheck-up, exercise, may mga yoga nga
para sa mga buntis, mamamasyal o 'di kaya'y bumili ng grocery, mga unisex na damit
para sa baby at mga gustong laruan ni Zon.

Four months pregnant, may baby bump nang nakikita sa tiyan ko. Pakiramdam ko ay
unti-unting nadadagdagan ang timbang ko.

My baby Zon was still waiting for his daddy to find us, lagi siyang nakatanaw sa
mga bituin kapag gabi o 'di kaya'y sa mga dumadaang ibon sa langit tuwing umaga.
Nahuli ko pa siyang nagdadasal sa room niya na sana ay mahanap na raw kami ng daddy
niya.

I caught him trying to use my phone on his birthday. Kaya naman pala lagi niya
akong pinapanood kapag ginagamit ko ang phone ko. He wanted to learn how to use it
because he had known that he could talk to his daddy through that thing. Hindi lang
pala si Lazarus ang naghahanap ng paraan upang mahanap niya kami, even my baby boy
was trying his very best to talk to his daddy.

He's six years old now. Mas naging maalaga si Zon sa akin when I showed him my
little baby bump. Madalas ay kinakausap niya si tiny baby kuno sa loob ng
sinapupunan ko.

He's calling the baby 'tiny baby' kasi maliit daw si baby sa tiyan ko at sabi niya
pa ay may 'big baby' na raw ako, referring to himself.
Napakamot ako sa braso ko nang hindi ko nahanap ang pagkaing gusto kong kainin.

"Ixze, nasa'n 'yon cheese sa ref?" I asked at hinalughog ulit ang nasa loob ng ref.

Malaki ang bahay at kaming tatlo lang ang nandito. We're in the Fortaleza's
residence in Singapore.

"Ay hala, mukhang nakita ko si baby Zon kanina? Kinain yata, Cali," sagot ni Ixze
mula sa sink. She's washing the dishes.

Sinabi ko sa kanya na huwag na akong tawaging ma'am at hanggang sa nasanay na siya

na tawagin ako sa madalas na nickname ko.

Madalas kong kalaban ang anak ko pagdating sa pagkain. Kinakain niya kasi lahat ng
gusto kong kainin despite of being so caring brother to the tiny baby inside my
womb, inuunahan niya ako sa mga pagkain.

Hindi man lang siya nagtira para sa akin. Maybe Lazarus was right, he's a little
monster.

Sumulyap ako sa phone ni Ixze na nakalapag sa mesa. Nakatalikod siya sa akin kaya
hindi niya makikita kung makikialam man ako.

Kanina lang ay may pinapanood si Ixze tapos nang tinanong ko ay bigla siyang hindi
mapakali sa pagsagot.

Ano kayang pinapanood niya kanina?

Umupo ako sa upuan at nasa harap ko na ang phone niya. I opened it and thankfully,
there's no such thing as password, pin, pattern etc. Madali kong nabuksan ang
kanyang phone.

I glanced at Ixze to check if she's busy, how lucky that she really was. I know
that I was invading her personal things and space but the curiosity won't let me
have my peace if I didn't see what's in the video that she just watched earlier.

Why does her reactions turned so horrible?

Pinahinaan ko 'yong volume ng kanyang phone nang may nakita akong dalawang video sa
email niya and it's from Saul.

Close sila?

I tapped to play the video.

"Doc, mamamatay na ba ang kapatid ko?" narinig kong tanong ni Laki sa isang doktor.

Kumunot ang noo ko nang nakita si Lazarus na nakahilata sa isang hospital bed.
Nagdidilim ang mga matang nakatulala sa kawalan at may nakabenda sa kanyang
palapulsuhan.

Ang likot pa ng kumuha ng video, parang patago nitong kinukuhanan ang mga
pangyayari.

Nakita ko rin sa 'di kalayuan ang pinto ng hospital room, nakatayo si Law.

I couldn't hear what's the doctor's answer but it seems like Lazarus was fine.
Kailan lang 'to?

Saglit na humarang si Laki sa video nang dumaan siya at umupo sa tabi siguro ng
kumukuha ng video dahil naririnig ko ang boses ni Laki kahit na hindi ko siya
nakikita sa video.

"Tangina, baka mangyari din sa akin 'to," I heard Laki whispered.

"Bakit? May babae ka ba?" pamilyar ang boses pero hindi ko nakikita sa video dahil
nakapokus ito kay Lazarus.

Wala akong narinig na sagot mula kay Laki.

Maya-maya lang ay lumabas na 'yong doktor at kinausap si Law pagkatapos nilang mag-
usap ay pumasok naman si Law at hinarap si Lazarus.

"Sa tingin mo ba ay babalikan ka pa ni Calista nang dahil sa ginawa mo? Paano kung
nakita niya nga 'yong ginawa mo'ng live? Mag-isip ka, Lazarus. Buntis 'yon, hindi
nakakabuti sa kanya 'yon," narinig kong sermon ni Law sa kapatid niya at nakita ko
naman ang iilang pinsan nila na nakayuko lang at may kanya-kanyang ginagawa. Takot
lang nila na baka ay madamay sila.

Anong ginawa ni Lazarus na live?

"Hindi ako magkakaganito kung hindi niyo lang sila inilayo sa'kin," walang
ekspresyon sa mukha si Lazarus nang bumaling siya sa kanyang kapatid.

Teka. Kami ba ang tinutukoy niya? Ito na ba 'yong nangyari noong kakaalis pa lang
namin anak ko? 'Yong video na galing kay Aunt Lauren ay bago pa lang yata 'yon.

"Buti na lang talaga, hindi umabot kay Dad ang mga pinaggagawa mo sa sarili mo,"
ani Law habang mariing nakatingin pa rin sa kapatid niya.

Hanggang doon na lang ang video dahil bigla na lang itong naputol kaya sunod kong
pinanood ang huling video.

Ito na siguro 'yong sinasabi ni Law na live kasi si Lazarus lang ang nakikita ko at
nakaupo siya sa isang upuan. He's shirtless, nakikita ko rin sa video ang kalahati
ng mesa kung saan niya inilagay siguro 'yong cellphone niyang kumukuha sa kanya ng
video.

The location was at the dining table of his condo unit. Seems like he just got
home. May nakikita ako iilang gamit sa mesa at hindi ko alam kung ano 'yon pero
halatang kutsilyo 'yong isa.

'Yong kutsilyong pinaglaruan ni Zon noon.

"Calista..." malumanay ang kanyang mga mata nang tumingin siya sa camera. "Dalawang
linggo na akong hindi makatulog ng maayos."

Halata nga dahil medyo nangingitim na rin ang ibabang bahagi ng kanyang mga mata.

Sinabunutan niya ang kanyang sarili matapos ang ilang minutong katahimikan. "Where
are you, baby? I can't find you..." magkasalubong ang kanyang kilay nang tinanong
niya 'yon.

He's a billionaire, the youngest successful chief executive officer in the whole
world. He could find me wherever I was in but he failed. Pamilya niya na mismo ang
nagtatago sa akin, kinakalaban niya ang kanyang mga kapatid at pinsan, even his
Uncle Augustus. Anong laban niya?

Yes. Uncle Augustus helped me. Kung ano kasi ang gusto ng kanyang asawa ay gagawin
niya agad, ibibigay niya agad at ito ang gusto ni Aunt Lauren. Ang itago kami mula
kay Lazarus.

"Naalala mo ba ang sinabi ko noon, Calista?" tanong niya sa matigas na boses.

Nawala na talaga 'yong pagiging kalmado niya.

He's the different Lazarus now.

Nakita ko sa video kung paano siya marahas na napahilamos sa mukha gamit ang
kanyang medyo nanginginig na mga kamay. He's shaking, trembling because of
frustration. Mas lalo siyang nagagalit dahil hindi niya kami nahanap ng mga
panahong 'yon.

Kinuha niya ang cellphone na siyang kumukuha sa kanya at itinapat 'yon sa mga gamit
na nasa mesa.

Napatakip ako sa bibig nang nakita kung ano 'yon.

Drugs, sleeping pills, muriatic acid, syringe and a knife.

Ibinalik niya sa tamang posisyon ang kanyang cellphone kaya nakikita ko na siya
ulit.

"Come back, baby, before I'll kill myself," pananakot nito sa akin.

Ibang cellphone siguro ang gamit niya dahil nakita kong may kinuha siyang bagay sa
ilalim ng mesa, sa kanyang bulsa. 'Yong phone ko.

"I'll wait for your call," marahang sabi niya at inilapag ang cellphone sa tabi ng
mga gamit na pinakita niya sa video.

I skipped the video dahil kalahating oras na siyang naghintay sa tawag ko. I have
memorized my phone number, maybe that's why he's using my phone for me to call and
stop him from doing it.

Pero nang mga panahong 'yon ay nandito na ako sa Singapore, deactivate na lahat ng
account ko sa social media.

He's waiting for me but I didn't call. I wasn't there that time, I was here.

Pasulyap-sulyap siyang tumingin sa cellphone at sa wrist watch niya habang

hinahanap niya na ang drugs at injection. Ilang minuto niya ring pinaglaruan ang
kutsilyo, nililibang ang sarili habang hinihintay ang tawag ko.

He would commit suicide if I didn't call? Kinakabahan ako. Habang nanonood ako ay
parang gusto ko siyang tawagan ngayon para hindi niya na ituloy ang ginagawa.

"I can't wait, baby..." aniya bago kinuha ang cellphone na kumukuha sa kanya at mas
inilapit sa kanya.

Naramdaman ko lang na tahimik na pala akong umiiyak nang kinuha niya ang syringe at
tinurukan ang braso. Hindi ko alam kung anong likido 'yon pero sa tingin ko ay
anaesthesia 'yon nang inabot niya ang kutsilyo.

Nagpapakita na rin ang iilang ugat sa braso niya nang tinurok niya 'yon. Ni hindi
siya ngumuwi at pinanood niya lang 'yon hanggang sa maubos ang likidong nasa loob
no'n.

Saka ko pa napagtanto na humihikbi na pala ako habang pinapanood si Lazarus.

Sumisikip na naman ang dibdib ko, ilang buwan na rin simula noong huli kong
naramdaman ang sakit.

"Ang hirap, Calista," mapait at mahina siyang tumawa nang itinapat niya ang
kutsilyo sa kanyang pulso.

He's hurt. He's in pain.

"N-No..." bulong ko na parang pilit pinipigilan si Lazarus sa kaniyang ginagawa sa

video kahit na hindi niya naman ako naririnig.

"Oh my God! Cali!"

I couldn't remember what happened next when my eyes blurred and everything went
dead black.

Isa lang ang naalala kong huli kong nakita.

Lazarus cut his wrist after saying that he love me.

...
makamundo

Chapter 39

Born

My son was hidden for a long time. Lazarus meant to make me stay away from him
before because he doesn't want to cause us more pain. He spent those years healing
himself alone, start a new life, change what wasn't good for him.

He doesn't want his family to know about Luzon, about us because he knows that they
would do this.

Hide us from him.

Hindi niya alam ang tungkol sa koneksyon ko kay Aunt Lauren, pero alam niya namang
mangyayari ito. Kahit gaano pa karami ang pera niya ay hinding-hindi niya kami
mahahanap.

Four months had quickly passed, however, the days that happened before seems like
it just happened yesterday. Too clear in my mind and the pain was still visible.

I was eight months pregnant, the baby bump was getting bigger and heavier than
before. I usually wear a maxi dresses or loose shirts because fitted clothes
doesn't fit on my body anymore.

Lucky to have my caring baby boy with me. Inaalalayan niya ako sa tuwing maglalakad
ako kahit kaya ko pa naman ang sarili ko. He'd always hold my hand to guide me
wherever I wanted to sit and walk.

Minsan ay nagpaparaya na ang anak ko, hindi niya na ako inaagawan ng mga pagkain
ko. I love eating cheese and he was too.
"Momma, hindi po ba masakit ang tummy mo po?" nag-aalalang sumulyap ang anak ko sa
aking malaking tiyan.

"No, baby. Pero sometimes, kapag sumisipa si tiny baby sa loob," maingat kong
paliwanag sa kanya habang tinutupi ko ang mga unisex na damit at ipinasok sa loob
ng bag.

Malapit na ang kabuwanan ko. I have to be prepared, para kapag lumabas na si baby
ay ready na ang mga gamit na dadalhin namin sa ospital.

"Momma, I'm worried po. We need daddy," aniya at kinuha ang cellphone ko.

He's into it again. Lagi niya na lang pinagpipilitan na tatawagan daw namin si
Lazarus dahil baka may mangyari raw sa akin na masama.

Nagsimula ang pagiging madalas na pag-aalala niya noong nawalan ako ng malay. I was
just four months pregnant before when I saw Lazarus' video. He made it live.
Nangyari 'yon dalawang linggo matapos naming umalis ni Zon.

I didn't receive any news from him now. Aunt Lauren have stopped sending me videos
about Lazarus getting well on his work.

Buti na lang noong araw na nawalan ako ng malay ay agad akong naisugod ni Ixze sa
ospital. Aunt Lauren hired a driver to drive us where we wanted to go, kaya hindi
naging mahirap sa amin ang pagpunta sa kahit saan dito sa Singapore.

I was grateful when the doctor said that the baby was okay. I just need to avoid
those things that may cause stress to me. Kaya siguro hindi na nagsesend ng mga
kahit anong news tungkol kay Lazarus si Aunt Lauren.

Ginulo ko ang buhok ng anak ko at itinabi ang phone na inilahad niya sa akin.

"Konting tiis na lang, Zon baby, okay? We'll see your daddy again," bakas sa boses
ko ang lungkot para sa anak ko kaya hinalikan ko na lang siya sa kanyang noo upang
mabawasan ng kahit konti ang pag-aalala sa kanyang mukha.

Matagal na rin akong hindi nakapag-usap sa mga magulang ko but Aunt Lauren told me
not to worry about it. She contacted my parents from Canada and explained
everything to them.

Napadaing ako at napangiwi nang maramdaman kong medyo sumakit 'yong ibabang parte
ng likod ko. A pain from my lower back.

"Ixze?" tawag ko sa labas mula rito sa loob ng kwarto kung saan tinutulungan ako ng
anak ko na magtupi ng damit ng baby. "Z-Zon baby, pakitawag si Ate Ixze mo sa
baba," pinipigilan kong dumaing at itago ang nararamdamang sakit nang kinausap ko
ang baby boy ko.

Ilang segundo akong tinitigan ng anak ko na parang sinusuri ako. "Opo, Momma,"
magalang at masunuring sabi nito bago tumalon pababa sa kama at lumabas ng kwarto.

Saglit pa siyang huminto sa paglalakad at lumingon sa akin na parang nagdadalawang-

isip na umalis. I gave him my sweetest smile to tell him my message that I was all
fine. Kaya nagpatuloy na rin siya sa paglakad palabas.

I groaned in pain when my son was finally out to call Ixze. Kalmado akong bumuga ng
hangin habang hinihintay sila.

The feeling of the familiar unusual amount of dampness in my underwear made it

clear to me that my water broke.

I was positive that my baby wanted to come out now but I just don't understand, I
was eight months pregnant for Pete's sake. This is unexpected.

"Ixze!" I shouted when I felt more pain at my lower back. Nabasa na rin ang ibabang
bahagi ng color pale yellow maxi dress ko at ang sheets ng kama.

"Cali? Cali!" sigaw ni Ixze mula sa labas na parang papaakyat pa lang dito sa loob
ng kwarto. "Mr. Goldwin! Kindly prepare the car and drive us to the hospital!"
narinig kong sigaw mula sa labas at ilang segundo lang ang lumipas bago nakapasok
dito sa loob si Ixze kasama ang anak ko.

"M-Momma? Are you hurt po?" hindi na nawala ang pag-aalala sa mukha ng anak ko nang
lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko. "Momma, tawag na po natin si
daddy..." giit niya at kinuha ang phone sa tabi ko.

Kalmado lang akong umiling sa anak ko at malalim na huminga at binuga ang hangin
mula sa aking bibig. My lips was in a little O form.

"Ayos lang si Momma, anak," I tried so hard to soothe away the worry in my baby
boy's eyes but I failed. "T-The tiny baby wants to come out."

Sobrang nag-aalala na talaga siya.

Si Ixze na ang nagpatuloy sa pag-iimpake ng kakailanganing gamit namin, mabilis

kaya wala pang limang minuto ay inaalalayan niya na ako pababa ng hagdan.

Kaya ko pa namang maglakad at sinalubong din kami ng driver, tinulungan ako sa

pagpasok sa backseat ng kotse.

Hindi namin puwedeng iwan si Zon dito mag-isa dahil walang magbabantay sa kanya
kaya sinama na lang namin. Ixze was sitting beside me and my baby Zon was on the
front seat. Hawak niya ang phone ko ngunit hindi alam kung paano 'yon gamitin.
Marunong siya ngunit sa mga games lang.

I don't know what's the baby's gender yet. I haven't got through under ultrasound
because I wanted it to be a surprise. I wanted to know its gender when I give birth
to the baby.

Sa isang pribadong ospital nila ako dinala at agad naman akong inasikaso ng iilang
nurse.

Masakit, mahirap at pinagpapawisan ako sa gitna ng panganganak. I was remembering

the days that I first gave birth to my baby Zon. May iilang mainit na luha ang
naramdaman kong tumutulo mula sa sulok ng aking mga mata. I could hear the doctor
said push.

The last thing that I saw, was a baby but I didn't heard it cry before I slumped my
head back against the cushion of the hospital bed and slowly close my eyes, tired,
restless and out of strength.

Nagising ako sa isang maaliwalas na umaga. Inilipat na pala ako sa isang kwarto.

I saw my baby Zon, sitting on the sofa at the corner of the clean and spacious
hospital room. He was holding the phone on his hand and his face was down, sad and
worried.

"Z-Zon baby..." I couldn't really voice it out, my throat felt dry and I was too
weak to speak at least six words.

Umangat ang tingin ng anak ko mula sa hawak niyang phone sa akin. Lumiwanag ang
kanyang mukha nang nakitang gising na ako at mabilis na lumapit sa akin.

"M-Momma, are you okay na po?" my baby Zon looked relieved to see me awake but
despite the light expression on his cute face. He still looked worried with those
blushed cheeks.

"I'm fine, baby," sagot ko pero parang naging bulong lang 'yon.

Bumaling ako ng tingin sa may pinto nang narinig naming bumukas 'yon.

Aunt Lauren entered the room, as graceful and beautiful as she was.

"How are you, Cali?" tanong niya sa marahan na boses at umupo sa isang upuan sa
tabi ng kama.

She's wearing a purple fitted dress with its simple patterns. I've just realized
that she have the same soft look in her eyes as my mother.

"I'm fine, Aunt Lauren..." nanghihinang sagot ko habang pinapanood ang anak ko na
umakyat sa kama at umupo sa tabi ko. Nanatili akong nakahiga dahil pakiramdam ko ay
parang nawalan ako ng lakas na tumayo at umupo. "Where's my baby?"

Nakita ko kung paano nag-iba ang ekspresyon sa mukha ni Aunt Lauren. She looked sad
with her downcast eyes.

"She's-"

"She?" pagputol ko sa sasabihin niya na kahit masama ang pakiramdam ko ay wala sa

sarili akong napangiti. "My baby is a girl?"

"Yes," Aunt Lauren nodded and held my right hand. "She's a premature baby at may a-
asthma siya..."

Naglaho ang ngiti ko nang dahil sa sinabi niya. Nag-iinit ang sulok ng mga mata ko
at ang anak ko naman ay tahimik lang sa tabi ko kahit na hindi niya naman
naiintindihan ang mga pinag-uusapan namin ni Aunt Lauren ay parang nakikiramdam na
rin siya.

"But don't worry, they took care of her. Pansamantala na muna siya rito upang
mabantayan nila ang baby mo, she's fine, Cali. Don't worry," paliwanag niya na
parang pinapagaan na rin ang mabigat na nararamdaman ko. "I already paid the
hospital bills for her stay here, they need to monitor the baby's health."

Huminga ako ng malalim bago tumango dahil naiintindihan ko naman.

Ibig sabihin lang nito ay mas magtatagal kami rito. I need one more year to take
care of my baby and baby Zon. Kailangan sa pagbalik namin ay maayos na ang anak ko.

"May naisip ka na bang pangalan para sa kanya?"

Natigilan ako roon sa tanong ni Aunt Lauren. Wala pa akong naisip na pangalan para
sa baby.

Isang salita lang ang tumatak sa isip ko bago ako nakapagdesisyon kung anong
pangalan ang ibibigay ko sa baby ko.
I looked at Aunt Lauren and painted a serene smile on my lips.

"Praise..." I declared. "I want her name to be Praise Belmonte Cavanaugh."

"Okay, but we can't make her a Cavanaugh, kailangan ay kasado kayo ni Lazarus,"
aniya na kaya dahilan kung bakit napangiti ulit ako.

"Ako na po ang bahala, Aunt Lauren."

Ilang linggo lang din ang itinagal namin sa ospital hanggang sa pinayagan na kaming
umuwi kasama ang baby girl ko.

Tatlong buwan ang nakalipas pero wala pa rin akong balak na bumalik sa Pilipinas.
Three months old na si baby Praise.

I decided to spend one more year here, uuwi kami kapag isang taong gulang na siya.
Kailangan kong maalagaan ng maayos ang dalawa kong anak bago ako sumabak sa
panibagong problema.

Ang sabi ng doktor ay unti-unting mawawala ang asthma ni baby Praise sa paglaki
niya at kung babalik man ito ay baka dahil sa mga bagay na naaamoy niya, katulad ng
mga usok ng sigarilyo na maaaring makakapagtrigger sa asthma niya.

"Momma! Ambantot ni baby Praise po!" reklamo ni Zon mula sa nursery room ng baby
girl ko.

Luzon haven't forgotten about his daddy, walang araw ang lilipas na hindi niya ito
binabanggit. Ang sabi niya pa ay baka na-traffic o 'di kaya'y na-stranded lang si
daddy niya kaya natagalan sa paghahanap sa amin.

"What happened kuya Zon?" pagmamadali kong sabi nang nakapasok ako sa loob mula sa
kabilang kwarto.

My baby Zon doesn't want me to call him baby anymore. Ang sabi niya at ang
pinagmamalaki niya ay kuya na raw siya kaya dapat ay kuya rin daw ang tawag ko sa
kanya.

How cute the way he always change his mind lately.

"Momma, look at her diaper po," turo ng anak ko sa kapatid niyang nakahiga sa crib
at nakatitig lang sa kuya niyang tintakpan ang matangos na ilong nito.

Mahina akong natawa nang nakita kong puno ng dumi ito. Kumuha ako ng baby wipes at
bagong diaper para bihisan ang anak ko ng bago.

Tinakpan ni baby Zon ang kanyang mga mata nang kinuha ko ang diaper na suot ng
baby. Alam niya talaga kung ano ang makikita niya kahit bata pa naman.

Natawa na lang ako sa sobrang respeto ang ibinibigay niya kay baby Praise kahit na
baby pa lang.

Baby Praise was the most behave baby I've ever had unlike her kuya Zon. Si baby
Praise kasi ay hindi malikot kapag binibihisan, kapag pinapaliguan ko naman ay
madalas kinakamot niya ang kanyang pisngi. Hindi katulad kay Zon na halos iwagayway
ang kanyang maliit na braso at iyak ng iyak kaya madalas talaga ay nababasa rin ako
noon sa tuwing pinapaliguan ko siya.

She's so adorable and cute. Hindi rin maipagkailang may lahing Cavanaugh ang isang
'to.
The year goes by without facing such stressful and painful problem here in
Singapore. Maayos na si baby Praise pero minsan ay kailangan ko pa rin siyang ipa-
check up to make sure na healthy talaga siya.

Ixze was packing our things for the flight tomorrow. I have talked to my parents
and they scolded me. Ang sabi ni Mom ay si Aunt Lauren daw 'yong tinutukoy niyang
kapatid niya na nakatira sa probinsya noon. May lupain din kasi sila katulad ng mga
Cavanaugh.

My body seemed to be back in its normal size. I don't know how since I didn't have
much time to workout. Sadyang may ganito talagang mga babae sa mundo na matapos
manganganak ay babalik din naman sa dati ang katawan kalaunan. Ang nag-iba lang ay
ang breast at waist ko. Mas lalong nabuo at klaro ang curve nito at ang breast ko
ay parang medyo lumaki.

I was heading to my room where the kuya Zon was taking care of baby Praise. Doon
sila lagi sa kwarto ko.

"Say Daddy! Dad-dy!" pilit na tinuturuan ni Zon si baby Praise na magsalita.

Last week was Praise' first birthday. Isang salita pa lang ang narinig kong sinabi
niya, my, 'yong dulong syllable ng mommy. Madalas ay ahm, hm?, hik, hoo, at iba
pang sounds na magagawa niya sa cute niyang bibig ang naririnig ko.

"Da..dah!"

I paused from walking when I heard her say her own version of daddy.

"No, no! Daddy! Dad-dy!" mabilis na koreksyon ng kuya niya.

Pareho silang nakaupo sa kama ko. Nakakalakad na rin si baby Praise pero kailangan
pa ring bantayan kasi madalas ay nawawalan siya ng balanse sa pagtayo.

Araw-araw na tinuturuan ni Zon si baby Praise magsalita ng daddy simula noong

narinig niya na nagsalita si baby ng my at hindi naman ako tutol do'n.

My baby Zon was wearing his Spiderman costume and my baby Praise was wearing her
pink dress with a fairy wings at her back.

Katuwaan lang ni Zon lahat ng 'to at nagrequest siyang bumili kami ng gano'n.

"Dadah!" ulit ni baby Praise dahilan kung bakit mas lalong nainis si Zon.

I wonder kung sino ang nagturo kay Zon na magsalita ng daddy? Hindi ko naman kasi
siya tinuruan noon. Baka si Laki.

Tumayo si baby Praise sa kama ngunit hindi niya mabalanse ang kanyang maliit na
katawan dahil lumulubog ang kanyang cute na paa sa kama dahilan kung bakit natumba
siya sa kanyang Kuya Zon na agad namin nitong inalalayan.

"Kuya is mad at you tiny Praise!" singhal ni Zon sa kanyang kapatid habang hawak
niya ang damit ni baby Praise para hindi na ulit siya matumba.

My baby Praise wasn't even affected at her kuya's wrath. Mahigpit na nakahawak ang
kanyang maliit na kamay sa balikat ng kuya niya, ginawa niya pang sandalan ang
kanyang kuya.

"Zon baby," saway ko at lumapit na sa kanilang dalawa sa kama. "Don't be mad at

her."

"I'm sorry po, Momma. She's just so stubborn po..."

"My! My!"

Binuhat ko si baby Praise nang inangat niya ang kanyang maliit na kamay sa akin.

"Come here, Zon anak," tawag ko sa snob na anak ko at agad naman siyang lumapit sa
akin, dito sa dulo ng kama. "Are you ready? Uuwi na tayo tomorrow."

Hindi niya pa kasi alam. Ngayon ko lang sinabi.

The snobbish look on his face turned into something so priceless. His face lit up
and excitement was playing around the orbs of his dark eyes.

"Really po, Momma? Babalik na po tayo kay daddy ko?" hindi makapaniwalang tanong
nito.

I nodded while smiling and planted a soft kiss on his forehead. Kumaripas siya ng
takbo palabas dahil mag-iimpake pa raw siya ng kanyang mga toys at damit.

"How about you, baby? Are you excited to see your dada?" tanong ko sa aking anak na
tahimik lang at pinapanood ako.

She couldn't talk yet but she can express what she feel.

The day was as fast as a race when it passed. Our flight back to Philippines felt
so long but when the plane landed on the airport, everything felt surreal.

Parang kailan lang ay umiiyak akong pumasok sa loob ng plane papuntang Singapore.
Ang sabi ni Aunt Lauren ay may susundo daw sa amin dito at iba naman 'yong susunod
kay Ixze pabalik sa mansion ng mga Fortaleza.

Buhat ko si Praise at nakakapit naman si Luzon sa damit ko nang naglakad kami

palabas ng airport. Nakasunod sa amin si Ixze at hila niya ang dalawang maleta
namin.

I was wearing a high waist fitted jeans and white tank top paired with high heels.
Not that high, anyway. Baby Praise was on her pink floral dress and Zon was wearing
his khaki pants and a black polo shirt.

Zon and I were both wearing shades. May shades naman si baby Praise ang kaso ay
inaalis niya naman. Ayaw niya yata magsuot ng shades.

Nasa labas na kami, naghihintay ng susundo sa amin nang may humintong sasakyan sa
harap namin. Lumabas ang driver na nakasuot ng kulay itim na polo shirt at itim din
ang pantaloon nito.

"Ms. Calista Belmonte?" tanong nito kaya nagkatinginan kami ni Ixze at ang anak ko
namang si Zon ay iniinspeksyon ang lalaki nang binaba niya ang kanyang shades.

"Uhm yes?" I answered, hesitant.

"I'm here to fetch you and your children," diretsong sagot nito, seryoso at halos
hindi nito magawang ngumiti.

I nodded and he immediately carry the suitcases to put inside the shining big black
car.
Naunang pumasok si Zon na parang kilalang-kilala niya na agad ang lalaking sumundo
sa amin. Matanda ang lalaki at mukhang siya naman talaga ang inutusan ni Aunt
Lauren na sumundo sa amin.

"Wait, Cali. Baka hindi 'yan ang inutusan ni Ma'am Lauren," bulong ni Ixze at
hinawakan ako sa braso na parang kinakabahan pa nang akmang papasok na rin sana
kami ng anak ko.

"How do you say so?" I asked pero nang tumingin siya sa matandang lalaki ay agad
niya akong binitiwan at umiiling siya.

"W-Wala, tatawagan na lang kita kapag dumating na 'yong sundo ko. Mag-ingat kayo."

Confused, but I managed to hugged her good bye and get in the car.

Pinatakbo na ng matandang driver ang kotse hanggang sa nakalayo na kami ng airport.

Kumunot ang noo ko habang pinagmamasdan ang kotseng 'to. Sobrang tinted ng mga
bintana na akalain kong baka ay isa ito sa mga ginagamit na kotse kapag kumikidnap.

Kanina pa rin hindi mapakali si Praise na nakaupo sa hita ko, parang gusto niyang
umalis kami rito at si Zon naman sa tabi ko ay sobrang chill at tahimik lang. Kahit
na wala namang nakakapasok na sikat ng araw sa kotse ay nakasuot pa rin ng shades.

"Sh, baby, what's the matter?" I asked my baby Praise but she's just keep on moving
her little arms frantically.

Maya-maya lang ay biglang nagring 'yong cellphone ko sa bulsa. Sumulyap ako sa

driver na napatingin sandali sa rear view mirror na parang nagmamasid sa amin dito
sa backseat.

Ixze was calling.

Sinagot ko ang kanyang tawag at idinikit sa tenga ko ang phone.

"Yes?" I asked in the other line.

I glanced at the old man driver when I heard Ixze from the other line. Nervous and
fear was getting into her trembling voice.

"Cali! Bumaba kayo sa sasakyang 'yan! Hindi siya 'yong inutusan ni Ma'am Lauren!"

...
makamundo

Chapter 40

His

I was certainly nervous by the time Ixze informed me about us, that have ride the
wrong car and the wrong person to fetch us. She was in panic and I haven't started
my action yet to stop the old man driver. My baby Praise continued to moved her
little arms in a hostile manner, noisy with those sounds she created in hear little
mouth.

Inserting my phone back in my jeans' pocket, I moved my head to look at my side.

Where my son, Luzon was showing his remarkable sangfroid to me and also to the old
man driver that was kept on glancing at us through the rear view mirror of this
high-end car.

"Pull over," utos ko sa matandang driver, gamit ang seryoso ngunit mahinahon kong
boses.

"Momma, just relax po-"

"Zon baby, I have no time for playing, okay? We have to get out of this car," sabi
ko sa anak ko habang mahigpit kong hawak si baby Praise na ngayon ay parang
nararamdaman yata kung ano ang nararamdaman ko. Hindi mapakali. "Oh my God, sh,
baby, it's okay. Momma's here," I hushed my baby Praise after scolding her cool
kuya.

"But Momma-"

"We've arrived, Madame."

I cursed in my mind as the car halted and looked outside through the dark tinted
windows of the car, I inspected the place where the old man driver have brought us
to.

The car stopped right in front of a lone, high and made in thick glass dark
building. Walang ibang building ang nakatayo sa tabi nito.

It was unfamiliar. I haven't been in this place before, nor Lazarus didn't brought
us here.

"Nasaan tayo?" asik ko sa matandang driver nang biglang bumukas ang pinto sa tabi
ko.

Someone from outside of the car opened the door for me, for us.

Si baby Praise naman ay patuloy lang sa pag-wawala nang binuhat ko na siya mula sa
pagkakaupo sa hita ko at lumabas ng mamahaling kotse. I tried to calm her down but
she didn't, mukhang natatakot siya.

Luzon frowned at Praise when he got out of the car. The shades has remained to
cover his eyes, inasmuch as I could tell that he didn't remove it the time he wore
it on at Singapore Changi Airport.

"You're in his place. A company, Ma'am," sagot ng lalaking nakasuot ng black suit
na siyang nagbukas ng pinto ng mamahaling kotse.

"His place?" I echoed, confused and pixilated by the sight of the extravagant lone
building.

Sumulyap lang ako sa lalaki at ibinalik ko rin agad ang tingin sa malaki at matayog
na building sa harap namin.

The far side of the road was buildings and buildings that was very close to each
other but unlike the location of this gallant lone building in front me. It seemed
like it was purposely build here to isolate it. The corner of the building was very
clear, a cemented road for some employee and employers' cars and other vehicles to
park at the wide lot behind the building maybe because I could see some cars headed
to that direction.

What kind of company was this? The guy didn't really answered specifically.
Mas lalong hindi mapakali si baby Praise nang iginiya kami ng lalaki papasok sa
loob ng magarang building ng hindi ko alam kung anong klaseng kompanya ito.

Ang anak kong si Zon ay mas nauna pang naglakad kesa sa lalaking gumagabay sa amin
papasok.

I couldn't resist the guy's offer to get inside. I didn't even know how the old man
driver know my name and why the freaking hell are we so welcome in this place? Felt
like I was one of the members in the board of directors or a shareholder of this
unnamed company.

Bumungad sa amin ang napakalawak at napakapormal na entrance hall ng building.

Busy people was running errands and rushed to do their job in time. All through of
it, my son does looked like a boss when he walked beside the guy who guided us to
go to the elevator.

"Kaninong kompanya 'to at-"

"You'll know when we get there, Ma'am," hindi niya na ako pinatapos sa tatanungin
ko nang nauna siyang lumabas ng elevator matapos kaming dalhin nito sa destinasyon
namin.

I don't know what floor we're at.

Sinigurado kong hawak ko ang kamay ni Zon nang lumabas kami ng elevator dahil kung
umakto ang bata ay daig niya pa ang chief executive officer ng kompanyang 'to.

"Zon baby, behave, okay?" mahina ang boses ko nang kinausap ko si Zon at naging
himala yata nang huminto na sa paggalaw ng kanyang mga maliit na braso si baby
Praise. Mukhang nabaguhan siya sa mga nakapaligid sa kanya.

"Opo, Momma," masunurin ngunit may halong pagsusungit na sabi ni Zon.

Almost gripping Zon's hand while carrying baby Praise on one arm, we followed the
guy that was walking his way to a white double door.

There's no cubicle for each employee to work here. No table for the secretary
outside of the office either. It was clear with this dark marbled floor under my
feet.

Ang tanging naririnig ko lang dito ay ang tunog ng shiny black leather shoes ng
lalaking sinusundan namin sa tuwing yayapak siya sa kumikintab na sahig, even my
heels and also Zon's shoes too.

Huminto ang lalaki sa gilid ng pinto at hinintay kaming huminto sa harap nito.

"I'm not allowed to get inside, Ma'am. Hanggang dito na lang po ako," sabi ng
lalaki bago binuksan ang kanang pinto ng double door. "He's patiently waiting."

With raised eyebrows, I looked at the guy suspiciously.

I haven't noticed that Luzon just easily escaped from my hold and ran inside the
room.

"Daddy!"

Nakaramdam ako ng kaba at panlalamig sa mga pinagpapawisan kong palad kahit na air-
conditioned naman ang buong paligid nang narinig ko ang sinabi ng aktibong boses ng
anak ko.

Buhat si baby Praise na parang inoobserbahan 'yong lalaking nagsalita kanina ay

nagmadali akong pumasok sa loob upang sundan si Zon.

A massive and spacious office welcomed me and my baby Praise, there was a table
placed in the far front by the glass tinted wall.

Hindi maaliwalas ang paligid at medyo dim dahil sa tinted ang wall ng opisina. The
lights were off.

Behind the right side of the table was a silhouette of a man, rigid, stiff and
firmly standing by the tinted glass wall. Parang nakatanaw ito sa labas, sa baba ng
building.

Luzon's short and small silhouette was at his side, ginagaya ang posture nito at
ang madilim na aura na nanggaling sa lalaki.

"Calista."

My heart ached when I heard the deep, collected and more of a serious tone in his
dark voice. It wasn't cold, it was the calmest.

Baby Praise was as silent as me. I think she's trying to recognize the voice but
ended up, unfamiliar for her.

I felt goosebumps and the hair at my nape raised.

His voice was screaming danger.

Nawala 'yong liwanag na nanggaling sa double door ng opisina nang narinig kong
sinara na ito ng lalaki.

Nakita kong naglakad si Zon patungo sa swivel chair at umupo siya roon na parang
isa hari.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. I felt weak and I guess the blood in my face
drained, as pale and cold as a corpse.

"Come here, Calista," he commanded.

I missed him. That voice, his well-toned body, his manly scent, his dark eyes and
every part of him made me crave for him.

Bumaba ang tingin ko kay baby Praise nang nagsimula na naman siyang gumawa ng ingay
at isinandal ang kanyang maliit na baba sa balikat ko.

I think she didn't like the idea of us, getting near to where that dark baritone
voice came from.

At least, I have this baby girl with me. Unfortunately, Zon wanted his daddy.

I couldn't defy him, he's just too different than before. He's much more
authoritative, domineering and dangerous despite the calmness in his irresistible
voice.

Lumapit ako sa kanya.

Every steps that I take was a big challenge to me. It was as if I was walking on a
plank because the ship's captain was kicking me out of his cruise ship, making me a
bait of the sharks in the ocean. Terrible and unimaginable.

I inhaled heavy breaths 'til I've reached where Lazarus was proudly standing,
carrying baby Praise with me.

Our eyes met and I felt like I was electrocuted by his fierce dark eyes.

He was wearing a three-piece suit. So much for being formal and professional.

Mukhang inilaan niya talaga ang lahat ng oras niya sa pagtatrabaho, kumakayod upang
makuha kung ano ang gusto niya, upang matupad lahat ng kahilingan niya.

Staring at his handsome face the whole time like it was the first time, I have
realized something. The maturity on his face, the perfect shadow of his strong jaw
with those tiny hairs and the way it clench made him look so hot and sexy.

"I wanna hold her," sabi niya at binaba ang tingin kay baby Praise na tahimik na
inoobserbahan ang kanyang daddy.

"Okay..." was my only answer. Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin. It's
been two years.

Pakiramdam ko ay parang uminit ang nanlalamig kong kamay nang marahan niya itong
nahawakan dahil sa kagustuhang mabuhat si baby Praise.

I gently gave her to him.

'Yong bata ay parang ayaw pa niyang malayo sa akin. She kept on stretching her
little arms out to reach me. Nang hindi niya ako naabot ay binaba niya ang kanyang
maliit na kamay at lumingon sa kanyang daddy na buhat siya ngayon.

Those big dark orbs of her big eyes stared at Lazarus for a minute as Lazarus do
the same to her. Unang umiwas ng tingin si baby Praise at muling nagtangkang abutin
ako ngunit nang hindi niya ako naabot ulit ay lumingon na naman siya kay Lazarus.

After a second, her cute face twisted in displease and cried out.

"Lazarus!"

"What?" he asked, looking confused and frustrated. Nagtataka kung bakit umiyak ang
bata kahit wala naman siyang ginagawang masama.

"Don't scare her," I shot him a glare and look at my baby, buhat pa rin siya ni
Lazarus kaya ako na ang lumapit at hinawakan ang kanyang maliit na kamay. "Sh,
baby, don't cry, don't cry, hmm?"

"Tiny Praise, don't cry. It's Daddy!" narinig kong singit pa ni Zon mula sa
prenteng pagkakaupo niya sa swivel chair ni Lazarus.

Praise didn't buy her kuya Luzon's assurance. She's kicking her small feet
defiantly, trying to get herself out of Lazarus' strong and mascular arms. Her
small hands gripped my fingers, wanted to be back to me.

"It's okay, baby. Daddy won't hurt you," sabi ko kahit na hindi naman ako
naiintindihan ng bata.

Magkaiba talaga sila ni Zon.

Lazarus was carrying baby Praise on one arm. I stepped back when I felt our hands
accidentally brushed but then found myself again, too close to him when he grabbed
me by the waist to stop me from stepping back.

Halos dumikit na ako sa anak ko nang dahil sa ginawa niya.

"Help me," mariing bulong niya sa akin sa magaspang at malalim na boses.

Nagpapatulong siya kung paano pakalmahin si baby Praise, pero hindi na kailangan
dahil bigla na lang huminahon ang bata nang nakitang sobrang lapit ko sa kanya at
ng daddy niya.

Ngumiwi ako dahil ang buong akala ko ay kakampi ko siya. The only way to hush her
was to keep me close to her and Lazarus?

May mas malala pa pala kay Zon.

Naipikit ko ang aking mga mata nang marahang tumungo si Lazarus at idiniin ang
kanyang mainit at malambot na labi sa gilid lang ng labi ko. Sa harap ni baby
Praise na nanonood sa amin.

I gently opened my eyes when he ran his lips up to my ear and whispered sexily.
"Wait 'til we're alone, Calista."

Tila nanginig ang buong sistema ko na parang niyanig ang buong katawan ko nang
dahil sa binulong niya sa kin.

I caught my daughter watching Lazarus carefully, her gleaming eyes were following
Lazarus' face. Hanggang sa bumaling si Lazarus ng tingin sa kanyang anak kaya
pareho silang nagkatitigan.

Baby Praise' expression looked like she's in pretty question when Lazarus planted a
soft fatherly kiss on her forehead.

Napatingin ako sa table ni Lazarus kung saan nakaupo ang baby Zon ko sa swivel
chair nang may narinig kaming parang may gamit na nahulog.

"Son-"

"Sorry po, Daddy."

Luzon jumped down from the swivel chair and walked his way towards us. Nakisali
siya sa amin at niyakap ang bewang ko kaya hinawakan ko ang kanyang likod.

Muli kong naramdaman ang labi ni Lazarus na inilapat niya sa sentido ko. Baby
Praise and Zon watched their father did that to me.

"I've been waiting for this day, Calista..." bulong niya na siniguradong ako lang
ang makakarinig. He looked at baby Praise that was observing him and down to Luzon
tightly hugging my waist. "Let's go home, kids," anunsyo niya sa mga bata bago
ibinalik ang tingin sa akin. "Let's go home, baby..." he repeated.

Gamit ang sasakyang ginamit ng matandang sumundo sa amin sa airport ay 'yon din ang
ginamit ni Lazarus.

I heard him told the guy who guided us to his office that wanted all the meetings
for today and tomorrow to be cancelled and move it to the next following days.
Bakit gano'n? Dalawang araw lang ang inilaan niya para sa mga bata? After that he'd
be back to work? Bakit noon ay halos dalawang buwan siyang hindi pumapasok sa
opisina para lang ipasyal kami ni Zon at magbakasyon? He even let Saul managed it
for the meantime.

Hindi na ba siya sa Cavanaugh Finance Corp. nagtatrabaho? If I wasn't mistaken and

forgotten, he was the chief executive officer of the aforementioned company.

We're in his sky-high, unaffordable car. I occupied the front seat and placed baby
Praise on my lap, Lazarus was driving the car and my baby Zon? He was supposed to
sit on the backseat but he complained and rant about sitting alone behind, so
Lazarus have decided to let Luzon sit on his lap instead. The two of them were both
holding the wheel but Lazarus was controlling it, there's nothing to worry about
Zon driving a car.

Huminto ang sasakyan sa isang bahay. It's not as huge as their mansion or hacienda
but big enough for a family.

Hindi ko alam kung anong nasa loob ng bahay but the hard walls were painted in
white, some were made in clear glass. There was a cemented lot at the side of the
house were three cars have parked. Hindi niya pa pinasok ang kotse sa loob ng gate
at dito lang sa tabi ng kalsada hininto. Mamaya niya na siguro ipapasok dahil
mukhang wala namang katulong dito na magbubukas ng gate.

"Hindi ba tayo sa condo-"

"No. Dalawang kwarto lang ang nando'n. I want our daughter to have her own room,"
aniya, malalim at kalmado ang boses. He never showed me another expression aside
from that. Hindi katulad noon na tumatawa pa siya at tipid na ngumiti.

Parang may ibang meaning 'yong sinabi niya.

Lumabas na kami ng kotse at binuhat niya pa si Zon dahil gusto rin nitong
magpabuhat at iginiya niya kami papasok sa loob ng gate ng bahay matapos niya itong
buksan.

Pakiramdam ko ay parang pinaghandaan niya ang lahat ng 'to.

The house was the definition of something perfect to live in. It looked so
comfortable and homey. The front yard was amazing, some flowers and green special
grass was displayed, the inviting scenery of the living room with its couch and
large television was enough to entertain a visitor and at the far side of it was a
stair to go up to the second floor. I saw other way that lead me to the organized
kitchen house and the dining room.

Sa likod ng bahay ay sinigurado talaga ni Lazarus na may pool.

"Son, go upstairs and find your room," utos ni Lazarus kay Zon na excited namang
umakyat ng hagdan.

Pinaupo ko muna si baby Praise sa isang mahabang sofa at humarap kay Lazarus.

"If you're thinking of running away from me, Calista. I'm sorry but that won't
happen again," he warned, sounded traumatic at his horrible experience.

"I'm not, Lazarus-"

"You told me that you're just going to change your clothes, you told me that you're
just peeing that night. I'm not stupid to let you leave when you'll tell me another
excuse again," he clenched his jaw, dark eyes fixed on mine and the anger was
heating up inside him. "If I can't have you even if I beg, then I'll have you by
hook or by crook."

Tila mas nadagdagan ang nararamdaman kong kaba nang dahil sa sinabi niya.

I love him. So much, but what happened to the Lazarus that I've known to love me
before?

"I thought you've learned-"

"Yes, baby. I've learned enough," pagputol niya ulit sa sasabihin ko habang
hinuhubad niya ang black suit na suot niya. Isinampay niya 'yon sa backrest ng sofa
sa tabi ng baby Praise na hindi na maihiwalay ang tingin sa daddy niya. "Kinalaban
ko ang pamilya ko para makasama ka lang ulit."

Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko nang dahil sa sinabi niya. I thought that
he's going to be a better person now, parang mas lumala lang yata siya ngayon.

"Bakit mo ginawa 'yon? Pamilya mo sila, Lazarus," bakas sa boses ko ang pag-aalala
dahil parang kanina lang ay hindi naman siya ganito.

He tried so hard to welcome us the sweetest way possible that he could. Para
mabilis niya kaming maisama rito.

"Walang silbing pamilya? Oo. Hindi mo kasi sila kilala, Calista. They're striving
for wealth and connections, ngayon ay politika na naman ang sinusubukan nilang
pasukin," his words were harsh but his voice have remained calm and mild. Afraid
that he might scare our little daughter again. "Lazarus, don't say that!"

After he untied and removed his tie, he then carried baby Praise up from the couch
and grabbed me by the waist, guiding us to go upstairs.

Hinayaan niyang hawakan siya ng anak ko sa iba't ibang parte ng kanyang mukha.
Malikot ang kamay ni baby Praise na parang namamangha sa mukha ni Lazarus.

There were at least six rooms up here, pumasok kami sa nakabukas na pinto na sa
tingin ko ay ang kwartong pinasukan ni Zon.

"Son, take care of your baby sister for a minute. I'll just have to talk to your
Momma, okay?" utos ni Lazarus at inilapag si baby Praise sa kama kung saan prenteng
nakahiga si Zon kanina nang pumasok kami. "Huwag kayong lumabas ng kwarto."

"You're insane, Lazarus. He's just-"

"Momma, I can take care of tiny Praise po like before remember, Momma?" singit ng
anak ko na parang tinutulungan pa ang kanyang daddy.

My baby Praise was having fun with the unfamiliar pillows in front of her kaya
hindi niya namalayan ang pag-alis ko at ni Lazarus.

Pumasok siya sa pinakadulong kwarto rito at hinila rin ako papasok bago niya sinara
ang pinto.

Nag-aalala ako dahil baka ay mapano yong baby habang wala ako. Ang bata pa ni Zon
para bantayan ng mag-isa si Praise.

"Know what, baby? I am weak when I'm in front of you, hanggang ngayon ay mahina pa
rin ako kapag ikaw ang kaharap ko," sabi niya sa kalmadong boses habang ang kanyang
long sleeves white shirt naman ang hinuhubad niya sa harap ko. "I've worked my ass
out, night and day, non-stop and restless. Hindi ko pa rin kayo mahanap."

He gently hold me on my waist after removing his long sleeves shirt and pushed me
to lay on the bed. Marahan pa akong tumalbog nang napahiga ako sa malambot na kama.
Umangat pa ang suot kong tank top at dahil high waist 'tong suot kong jeans ay
kitang-kita niya na ang suot kong kulay puting bra.

"Laz-"

"Sh, let me talk..." he hushed me and pressed his index finger against my lips to
keep it shut. "It's because my dad was helping Uncle Augustus to hide you from me.
Sinusubukan nila ako, baby..." dugtong niya na parang nagsusumbong sa akin.

Akmang uupo ako mula sa pagkakahiga sa kama ngunit hindi ko nagawa nang mabilis
niya akong dinaganan.

His godlike, gorgeous and sexy body was flaunted in front of me with all the glory
that he got.

Hindi ako nakapagprotesta nang sinunggaban niya ako ng napakalalim na halik sa

labi. Naramdaman ko ang kanyang palad na hinihimas ang tiyan ko paitaas.

Suminghap ako nang nilubayan niya na ang labi ko at inilipat niya na naman ang
kanyang halik sa leeg ko.

His lips tasted so good or maybe it tastes like that because I was craving for it.
I've missed it.

Ang daming nagbago sa kanya.

"Damn. I miss you, I miss this, baby..." he murmured against my neck, kissing me
softly. "I will work hard for you and for our kids."

Hinimas ko ang likod ng ulo niya habang patuloy niyang hinahalikan ang leeg ko.
Hinayaan ko siyang gawin ang gusto niya pero hindi pa rin talaga ako mapakali dahil
baka ay ano nang nangyari sa dalawang anak namin.

"You don't have to do that, Lazarus."

Natigilan siya sa kanyang paghalik sa leeg ko at bahagyang umatras para makita ang
mukha ko.

"I have to, Calista. To keep you stay," sinserong sabi niya pero sa kanyang mga
mata ay parang may tinatago siya sa akin.

"What are you not telling me?" I asked, suspicious.

Pero parang gusto ko na lang bumalik ng Singapore ulit nang sa pangalawang

pagkakataon ay nakaramdam ako ng matinding sakit.

"I was married with Francesca and I just filed an annulment last four months. The
marriage ended like it was never existed."

...
makamundo

-
Chapter 41

Suffered

Unable to move and couldn't even utter a single word, he was holding me tightly
under him, against the soft mattress of the bed.

I avoided his intense gaze, drop it down and just stared at his bare tidy chest.

"Not again, Calista," he groaned because of my sudden reaction. Tahimik at hindi

nakapagsalita. "Tumingin ka sa'kin," utos niya.

I didn't. I couldn't look into his dark punishing eyes. It was suffocating me,
choking me to death, murdering me inside.

How ridiculous was the circumstances unexpectedly fall apart. No one could ever
help me with this pain but myself. I just had enough of this but now I realized
that the more I run from it, the more it gets worse and worse. After all of it, I
didn't regret everything that I did because if I didn't ran away from this problem,
probably my baby Praise wouldn't survive.

Umalis siya mula sa pagkakadagan sa akin at umupo sa kama, he inclined his bare
back against the headrest of the bed and gently pulled me to sit beside him.

I sat next to him and he did an immediate movement of his strong arms as he pulled
the small of my back to get closer to him. The close proximity of our body tends to
feel me something more powerful, unbeatable and unstoppable.

Hinilig ko ang gilid ng mukha ko sa kanyang malapad at matigas na dibdib nang

naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakapulupot ng kanyang braso sa bewang ko. He
rested his strong chin upon the top of my head, calm and relax.

I felt him kissed my head, sweet and gentle.

"Four months after you left me, sinubukan kong bumangon. I've talked to my dad and
had a negotiation with him," he started, sounded honest and sincere pero mas
naririnig ko ang pagiging matapang ng boses niya. "He told me to marry her in
paper, no wedding ceremony and give her a second chance. In exchange of seeing you
giving birth to our daughter."

Ramdam ko ang pagtutol sa boses niya. Ayaw niyang pakasalan si Francesca. Ayaw na
ayaw niya.

I rubbed my hand against his hard bare chest when I felt it moved up and down
against my head. He was suffering from the extreme emotion, same as me.

He pressed his lips longer on my head, it lingered there and his other hand was on
my head too, pressing me against his chest. Naramdaman ko ang kanyang malaking
kamay sa ulo ko na parang bahagyang nanginginig.

"I did, I gave her a chance. We got married six months after you left and you were
seven months pregnant that time. I tried to love her again but it was just so
hard..." I heard his moderate voice and it was also hard for him to explain this to
me, knowing that I would leave anytime. "I can't love her."

Hinayaan ko siyang magsalita at magpaliwanag habang ramdam ko ang paulit-ulit na

paghalik niya sa aking ulo.

His muscular arms were around the small of my back, so tight and secured.
"I was there in the hospital when you gave birth to our baby. Ilang oras lang
kitang nahawakan bago ka nagising kaya umalis na ako," his voice was serious yet
stern. I could hear the sudden happiness in it. Telling me how he witnessed
everything that he's craving to see. Narinig ko ang marahan at malalim niyang
pagtawa na parang inaalala ang lahat bago nagsalita. "I told our son to keep it a
secret but before I left the hospital, I taught him how to use your phone to have a
video call with me and delete the app after. Para walang ebidenysa."

Kaya naman pala nang nagising ako ay nakatitig si Zon sa cellphone ko, malungkot
dahil pagkatapos pala siyang tinuruan ng kanyang daddy ay umalis din agad.

That's why he would always borrow my phone and asked me that he'd just going to
install some more addictive games. My baby Zon even told me that Ixze taught him
how to install the app games.

Tumingala ako kaya natigilan siya sa paghalik sa tuktok ng ulo ko. Our eyes met and
stunned to see the soft and sad expression on his beautiful face.

Gaano ba kasakit ang nararamdaman niya?

"Y-You were there? Bakit hindi mo na lang kami sinama-"

"I have business to finish, baby..." he said and paused for a minute to examine my
face. "I was married, remember? Kailangan ko pang magtiis at mas mabuti na rin
'yong nanatili kayo do'n ng isa pang taon."

I couldn't help myself but be silent for how many minutes. Taking all the pain
inside me, welcoming it to destroy me.

Clearing my throat when I felt a lump stuck in it, I shifted my gaze back at his.

"The annulment, did she agreed?" tanong ko, bakas sa boses ko ang kaba at takot sa
magiging sagot niya.

The sadness and longing in his eyes faded and altered into excitement. My forehead
creased because of it, couldn't figure out what's on his mind.

"Definitely," he answered and gave me a quick kiss on my cheek.

Umayos ako sa pagkakaupo, inilayo ang aking ulo mula sa kanyang dibdib at hinarap
siya upang mas makita ko ang kanyang mukha kesa sa tumingala pa ako.

"What do you mean?" I asked with brows raised.

It was just impossible to hear it from him. I couldn't imagine Francesca, signing
an annulment papers, letting go of Lazarus when she almost got insane from begging
for him to come back to her and love her again.

I laid my hand against his hard six packs and his strong, hard and muscular arms
remained at my back. Keeping no measurable distance between us and the impossible
part of it all was he's grinning at me from ear to ear.

Parang lumabas na naman ang pagiging pilyo niya matapos magdrama kanina.

"It was when she attempted to have sex with me but she failed to make me erect,"
aniya at bakas pa sa kanyang boses ang tagumpay na parang sobrang proud siya sa
kanyang sarili nang dahil sa nangyari. "I told her that my buddy wants you."
Sumimangot ako nang nagnakaw siya ng smack na halik sa labi ko. Pakiramdam ko ay
nawala na 'yong pagiging seryoso niya pero mukhang totoo naman ang mga sinasabi
niya.

"Seryoso ako, Lazarus," I said, serious and unhappy.

"Seryoso rin naman ako," he countered, serious but happy.

Parang pinaglalaruan niya lang si Francesca noong mga panahong wala kami rito. Was
he always mad before and now he's just laughing at it? Parang kanina lang ay
sobrang istrikto niya tignan pero kalaunan nang iniba ko ang usapan ay biglang
naging magaan ang kanyang loob.

"May nangyari ba?"

"Paanong may nangyari kung hindi niya nga nagawang-"

I stopped him by laying my hand from his hard chest down to the middle part of his
pants where his manhood was located.

Natahimik siya at tumitig sa akin. I saw how his Adam's apple moved up and down.
Pakiramdam ko ay parang nakuryente ang palad ko nang naramdaman kong parang unti-
unting lumalaki ang umbok nito roon.

I just rested my hand there and I didn't even move it, rubbed or anything. It was
just simply laying there.

"How-How did you get through it?"

"Our son, I told him to send me stolen pictures of you," he answered with voice so
husky and sexy. May inilabas siyang cellphone sa kanyang bulsa.

Buhay pa pala ang cellphone ko na inangkin ng isang bilyonaryo na parang wala

siyang pambili nito?

He tapped on the screen of the phone, using his large one hand and showed me the
pictures that my baby Zon have sent to him.

I saw pictures of me, breastfeeding my baby Praise. Another photo of me that I was
just wearing a clean white towel around my body, I remembered it and I just got
finished from taking a bath that day. There were hundreds photos of me in the
gallery, candid and stolen.

I gaped at him in incredulity after he inserted the phone back in his pocket.

"Baby, my buddy said that he miss you," he said, glancing at my hand on his pants.

Hinampas ko ang pants niya dahilan kung bakit napa-ungol siya at bahagyang tumawa.
Nakaramdam ako ng inis dahil ngayon ay puno na naman ng kalokohan ang kanyang utak.
Inaasar ako.

Inutusan niya pa talaga ang anak namin na kunan ako ng mga litrato? He'd just stare
at my photos and do his thing? Ang bastos niya.

His laugh. His laugh made my world stop from rotating. I wonder if he could still
laugh last two years when we're miles away.

Ang bilis niyang naging komportable sa akin kahit na iniwan ko siya noon.
"Lazarus, may susundo sa amin kanina. Inutusan siya ni Aunt Lauren, bakit inunahan
mo?" I asked after a second of comfortable silence with him.

Hindi na naman maipinta ang kanyang mukha nang dahil sa tanong ko.

"Sisiraan nila ako sa'yo," his voice was gruff and stern. 'Yong tono ng kanyang
boses ay parang si Zon sa tuwing nagsusumbong ito sa akin. "Baka ay sasabihin nila
sa'yo na kasal kami ni Francesca kahit na matagal ko namang tinapos ang kasal na
'yon."

"They would never do that..." I murmured.

"They haven't but they have plans," aniya sa matigas na boses na parang nauubusan
na siya ng pasensya s kanila. "Kilala nila ako, iniisip nila na baka ay ginagamit
lang kita dahil sobra akong nasaktan noon. Takot si Aunt Lauren na baka ay masaktan
kita ulit, she told me to stay away from you. Totoong hindi maganda ang naging
trato ko sa'yo noon pero 'yon lang naman ang alam kong paraan para makuha kita."

I have nothing to say. Para talaga siyang si Zon kung magsalita ngayon. Takot na
baka ay magalit ako sa kanya kaya nauna na siyang nagsumbong at sinabi ang lahat sa
akin.

Hindi ko inaasahan 'to. Ang buong akala ko ay magagalit siya dahil umalis ako.

"I'm sorry..." I said in a low and soft voice and planted a long and warm kiss
against his hard chest.

He watched me did it, the expression on his face softened like it was never been
harsh and hard earlier.

"No one believes that I love you," bakas sa boses niya ang lungkot at ang paghigpit
ng pagkakahawak niya sa likod ko upang hindi ako makaalis sa puwesto ko.

Alam ko ang dahilan kung bakit naaapektuhan ako sa pagiging malungkot niya ngayon.
I wanted to soothe him, reassure him that I would never run away.

Naiwan siya rito at siya mismo ang humarap at umayos sa mga problema namin. Saulo
niya lahat ng sakit habang wala ako, wala kami sa tabi niya.

"I believe you... I love you, okay?" I whispered and touch his strong jaw, caressed
it softly when I felt it clenched under my hand. The little hairs on it tickled
against my palm and I liked the feeling of it.

His head leaned against my touch, wanting me to touch him more. Nag-iinit ang palad
ko nang dahil sa simpleng paghimas lang ng kanyang panga.

"I'm hurt, baby. I need antibiolick," bakas sa boses niya na parang nagpapaawa siya
sa akin.

Natawa ako nang dahil sa inaakto niya ngayon. I gave him what he wanted, held his
strong jaw up and I could feel his large hand at my back, squeezing my smaller body
against his bigger one. Closing my eyes, I kissed his soft lips, licking and
sucking his lower lip.

After giving him his medicine, I pulled away but ended up back against his hard
chest. He was gripping both sides of my waist, unexpectedly lifting me up and made
me bend my knee on the bed. Magkalebel na ang kanyang mukha sa leeg ko habang
nanatili siyang nakaupo sa kama, I couldn't stop myself but laugh when he attacked
my neck with his sparkling hot kisses.
Hindi niya tinigilan ang leeg ko kaya minsan ay hinahampas ko ang kanyang balikat.

"Lazarus!"

"Hm?" he sounded so innocent. Na parang wala siyang ginagawa.

"We're not done yet," tukoy ko sa pinag-uusapan namin. "Let's continue this later,
puntahan muna natin 'yong mga bata."

He obeyed me but his large hands remained on my waist. We got out of bed at sinadya
niya pang dumikit sa akin. I felt his buddy poking against the upper part of my
butt, reminding me that I have awaken something.

Lumabas kami ng kuwarto at balik na naman siya sa pagiging kalmado at seryoso niya.
Binalewala ko 'yon hanggang sa pumasok kami sa kwarto kung saan namin iniwan ang
dalawa.

Kumunot ang noo ko nang bumungad sa amin ang dalawa. Luzon was loudly crying and
gripping his right arm like he was in pain. Baby Praise was just silently looking
at his kuya.

"M-Momma!" mabilis na bumaba si Zon mula sa kama at tumakbo palapit sa akin saka
niyakap ang bewang ko. "Tiny Praise pinch me! Look, Momma! Niaaway niya ako po!"
sumbong niya at ipinakita pa sa akin ang kanyang braso na namumula.

I saw Lazarus carried Praise up from the comfy bed. She's creating noises with her
little mouth again, staring at her father's sexy face.

Bumaba ang tingin ko kay Zon na nag-aalburutong makuha ang atensyon ko. May
pinagmanahan ang isang 'to.

Sumakit ang ulo ko nang narinig ko rin ang pag-iyak ni baby Praise, she's reaching
out for me.

Binuhat ko si Zon kahit na medyo malaki at mabigat na siya para buhatin, agad naman
siyang kumapit sa leeg ko habang humihikbi. "Lazarus, may band-aid ka ba?"

Minsan nang nangyari sa amin 'to noon. Hindi titigil sa pag-iyak si Zon kapag hindi
nalalagyan ng band-aid ang namumulang parte ng braso niya. Ma-pride rin ang isang
'to kahit wala namang dugo ang nakikita sa kanyang braso.

"Wait, I'll check the first aid kit," sagot niya habang iniinda ang ingay ng pag-
iyak ni baby Praise.

"Sh, Zon baby, don't cry na. Hindi naman siguro sinasadya ni baby Praise 'yon,"
marahan kong pagpapatahan sa kanya habang naririnig ko pa rin ang pag-iyak ni
Praise nang pumasok si Lazarus sa loob ng banyo.

Lagi silang ganito noon sa Singapore pero never ko silang pinagtaasan ng boses.
'Yong mga bata kasi kapag sinisigawan ay mas lalong iiyak.

I walked towards the bed and sat at the edge of it. Luzon was sitting on my lap,
sobbing while sadly looking at the small red bruise on his arm.

Lumabas si Lazarus mula sa banyo na may dalang isang band aid, nakakunot ang noo at
hindi alam kung paano patatahanin si baby Praise.

He handed me the band aid and I snatched it from his hold. Umiinit ang ulo ko.
"Ano, Lazarus? Manganganak pa ba ako?" sabi ko sa kanya na ngayon ay palihim na
nakangiti sa akin.

Isang kamot sa kanyang batok lang ang naging sagot ni Lazarus. Hindi na sinakyan
ang pagiging mainit ng ulo ko.

I shook my head and turned to look at my crying son on my lap. "Sh, big kuya ka na
Zon baby, hindi ka na dapat umiiyak, hm?"

My baby Praise kept on crying and calling me my. So I pasted the band aid upon
Luzon's bruise and planted a soft kiss on it, he hushed down and wiped his own
tears.

Mabilis na lumipas ang araw at 'yong dalawa ay panay ang laro habang ako ay
pinagmamasdan lang sila. I was taking care of baby Praise. Sa tuwing binubuhat siya
ng daddy niya ay gusto ng bata na nasa tabi rin ako.

Si Lazarus na nga ang nagpatulog kay Zon dahil nandito ako sa kabilang kuwarto.
Pinapatulog ang munting prinsesa namin.

Nang napatulog ko na si Praise ay lumabas ako ng kwarto niya at pumunta sa kwarto

ni Zon. Naabutan ko si Lazarus na nakahiga sa tabi ng natutulog na si Zon but he
was serious and busy typing on his phone.

Nakita niya ako at saka pa siya huminto sa pagtitipa sa hawak niyang cellphone at
ibinulsa. Maingat siyang umalis sa kama upang hindi magising si Zon at lumapit sa
akin.

"Are you tired?" tanong niya, mahina ang boses at sinalubong ako ng halik sa noo.

"Are you busy?" tumingala ako sa kanya, hindi sinagot ang tanong niya habang
iginiya niya ako palabas ng kwarto ni Zon at siya na rin mismo ang nagsara ng
pinto.

Kanina ko pa kasi napapansin na panay ang tingin niya sa cellphone na parang may
hinihintay na mensahe.

"I'm not busy, baby..." sagot niya, hawak ang bewang ko habang naglalakad kami
papunta sa malapit na pinto, katabi lang ng kwarto ni baby Praise. "Let's rest," he
added with double meaning.

The urge to know what's on the phone was killing my mind from thinking some
probability of what's on it.

"Give me the phone," mariin kong utos at huminto sa harap ng pinto, hindi ako
pumasok nang binuksan niya ang pinto.

He sighed and surrendered the phone to me. Kinuha ko 'yon at nakitang wala namang
password, I browsed and found his email, bombed with business messages.

Lahat ng nakita ko ay mensahe na tungkol sa business, mga schedules and anything

that he needed to attend to. Wala naman akong nakita sa text messages niya at sa
kanyang phone call history.

Pina-cancel niya naman lahat ng gagawin niya pero bakit nagtatrabaho pa rin siya
kahit na kami naman ang kasama niya?

"Get in," he commanded huskily, soft and gentle. "Please baby?"

In an obedient manner, I walked inside the room and put the phone on the
nightstand.

Hindi naman ako masyadong mahigpit sa kanya at wala rin naman akong karapatan pero
kasi, kanina pa siya sa cellphone na 'yon. Lagi niyang isinisingit sa oras niya na
dapat ay para lang sa mga anak niya ang araw na 'to.

I let that pass, bago pa nga lang kami nagkita at nagkabati tapos gagawa na naman
ako ng problema. Mamaya ko na lang din tatawagan si Aunt Lauren dahil baka ay nag-
aalala na siya sa amin.

"Gusto mo bang magshower bago magpahinga?" tanong niya at hinubad ang kanyang suot
na pants kaya boxer na lang ang natirang suot niya. "May alam akong paraan para
makatipid ng tubig," dugtong niya, pilyong nakangiti sa akin.

Bakit kailangan niya pang magtipid? Mayaman na siya, baka may septic tank pa nga
siya rito. Baka nga ay hindi siya sa water district kumukuha ng tubig panligo rito,
baka mineral water pa ang ginagamit niya.

He walked his way to me. Hinigit niya ako papalapit sa kanya sa bewang ko kaya
ramdam ko ang pagtama ng matigas niyang katawan sa akin. Every corner of his body
was hard, including that thing down there inside his boxers.

Parang natameme ako nang ngumiti siya sa akin at namalayan ko na lang ang sarili
kong nakasuot na lamang ng underwear habang nakadikit pa rin ako sa matigas niyang
katawan. My hands were resting on his bare hard chest when he angled his head down
at my shoulder and face the crook of my bare neck.

"Oh my God! Lazarus!" hiyaw ko nang naramdaman ko ang paraan ng pagkagat niya sa
leeg ko na parang bampira. His lips, tongue and teeth was teasing me.

It was an unexpected move from him when he parted my legs from my back and lifted
me up while he was busy doing his favorite thing on my neck. I wrapped my legs
around his strong waist to prevent myself from falling back to the ground, even
though I know that he wouldn't let me fall and break my limbs.

Naramdaman ko na lang matapos ang ilang segundong paglalakad niya ay ang pagdikit
ng likuran ko sa malamig na tiled wall ng shower stall niya rito.

He removed one hand from my bottom and turned on the shower, he then turned his
head to look over me.

Inangat niya ang aking baba habang nakatitig sa akin ang kanyang mga matang puno ng
matinding emosyon.

I bit my lower lip because of the sensations that he set on me, radiating through
my body.

"Nasanay ka na sa palaging pag-iwan sa akin. Subukan mo ulit, hinding-hindi na ako

magpapakabait sa'yo, baby," he said as the water from the shower hit his dark and
smooth hair, cascading down to his sexy face.

"I-I'm sorry..." mahina ang boses ko nang naramdaman ko rin ang pagdaloy ng tubig
sa dibdib ko.

Hindi ko magawang umiwas ng tingin sa kanya habang nakatitig siya sa akin.

"I'm sorry too, baby, dahil sisiguraduhin kong hindi kana makakapaglakad bukas."
...
makamundo

Chapter 42

Problem

The weeks pass quickly. Tumawag na ako kay Aunt Lauren at sinabing ayos lang kami
rito. Tinotoo nga talaga ni Lazarus ang sinabi niya, ang hirap maglakad matapos ang
magdamag na ginawa namin.

First, second and third days with him was okay but not until the other days.
Whenever he went home from work, he'd go directly to our room and face his laptop
to manage something, businesses, emails and I don't know.

Binibigyan niya naman ng oras ang mga bata at gabi-gabi bago matulog ay ako naman
ang bibigyan niya ng oras kahit alam ko namang pagod siya.

He was out to work all day but when he's here? He'd be too busy working and typing
on the keyboard of his laptop. I let him, pero lumipas ang ilang araw na sa tuwing
umuuwi siya ay hindi na talaga siya nakikipaglaro sa mga bata. Mas inaatupag niya
pa ang pagtatrabaho kahit na nandito naman siya sa bahay.

I wanted to work too but I have duties and responsibilities to take care of the
kids. Felt like I was the old version of a woman, stay at home and do the things a
woman would do in the house.

Lazarus didn't hire someone as maids or anyone to help me with the household
chores. It's not that hard for me because the house had complete equipment and
things such as washing machine, vacuum cleaner and more. Way more easier but I
didn't like it.

It's not like I was complaining to do it but I just felt like I was someone
unimportant to him. Who would've thought that a billionaire like him would let me
work this things? I would thought that he was somewhat punishing me, every day with
his stubborn prideful kids and every night with his naughty and wildly active
habit.

Wearing a loose baby blue crop top and black simple shorts, I tied my hair up in a
messy bun. I was cooking for our dinner and my babies were playing at the living
room.

Malalaman ko naman na dumating na si Lazarus mula sa trabaho niya dahil maririnig

ko ang ingay ng mga anak ko. Abala ako sa pag-fried ng chicken na request ni Zon
nang naramdaman ko ang matigas na brasong pumulupot sa bewang ko.

His rough hand was caressing my exposed stomach because I was just wearing my crop
top.

"I missed my baby..." he whispered sexily under his hot breath, kissing my neck
leisurely.

Napaatras ako nang may iilang mantika ang tumalsik kaya naramdaman ko kaagad ang
matigas niyang dibdib sa likod ko.

"You smell so good," he complimented after breathing my neck and hair in.
Inahon ko na ang fried chicken at inilagay sa isang bowl na may lamang mga fried
chicken din. Sunod kong inilagay ang frying pan sa sink and turned off the stove
before facing Lazarus.

He looked so tired, eyes so soft and gentle. Kaya ako na mismo ang nagtanggal ng
tie niya, I unbuttoned three buttons of his long sleeves white shirt to at least
give him the freedom from work.

"Change your clothes, I'll prepare our dinner," I said, serious and gave him a
swift kiss on his strong jaw. "Please, ayokong manatili ka sa kwarto," pahabol ko
bago siya tinalikuran at inilapag ang bowl na puno ng fried chicken sa kitchen
island katabi ang ilan pang niluto kong mga pagkain.

"Cali baby," malambing niyang tawag sa akin at naramdaman ko ulit ang paglapit niya
kaya hinarap ko siya. Nakatalikod na ako sa mga pagkain sa kitchen island ngayon.

"I'm tired, Lazarus, okay? Magbihis ka na at kumain na kayo ni Zon. I'll take care
of baby Praise," bakas sa boses ko ang pagod, parehong pagod katulad niya.

When I turned to the foods, I saw a little hand trying to reach the bowl full of
fried chicken.

I knew it was my baby Zon but I acted like I was blind and let him steal one fried
chicken. I heard his cautious and slow footsteps behind the kitchen island walking
out of the kitchen with the fried chicken.

Bumaling ako kay Lazarus na nasaksihan din ang ginawa ni Zon at nakita ko ang
pagpipigil ng tawa niya.

I was happy, happy with them. Kahit na makulit sila at madalas nilang pinapasakit
ang ulo ko ay mahal na mahal ko sila. Kaya lang ay sumasakit na nga ang ulo ko kay
Zon at baby Praise, dagdagan pa ni Lazarus.

What was in their blood? Of course, what would I expect with the Cavanaugh blood?
Energetic, active and wild.

Pagod pero pipiliting huwag mapagod.

Lumipas ang gabi sa nakasanayan namin ni Lazarus. Pinapatulog niya si Zon at

pinapatulog ko si baby Praise. Madalas ko siyang nakikitang abala sa phone niya
pagkatapos magpatulog kay Zon. We did our night routine before we go to sleep.

It was two am, very early to wake up when I felt the empty and cold space of the
bed beside me. I rubbed my eyes and adjusted my vision in the dark.

I saw weak light from the working table at the corner of the room, right beside the
shelf of books. It was a light from the laptop. And there I saw Lazarus, focused
and concentrated on what's on it.

Naka-side view siya mula sa akin kaya kitang-kita ko matangos niyang ilong at kung
paano nasisilayan ng liwanag mula sa laptop niya ang kanyang magandang mukha. He's
shirtless anyway, wearing his boxers only.

I silently reach for my maroon thin robe hanging neatly at the steel clothesline
and wore it, wrapped the lace around my hips and tie to secure it. I was wearing
nothing. No underwear.

Nakatulog ako sa sobrang pagod pagkatapos nang nangyari kagabi.

Lumapit ako sa kanya at alam kong nararamdaman niya na ang presenya ko ngunit hindi
niya pa rin nilulubayan ng tingin ang nasa laptop niya.

This is the third time that I caught him working. 'Yong mga nakaraang madaling araw
ay pinipilit ko siyang matulog na at ipagpabukas na lang ang mga ginagawa niya but
I ended up sleeping alone on our bed.

He became a workaholic man. Bakit? Hindi naman siguro babagsak ang kompanya niya
kung isang oras lang siyang magpahinga at hayaan muna ang mga gawain niya sa
kanyang laptop.

I was so patient with him these past few days. Alam kong nagtatrabaho siya ng
mabuti para sa amin pero bakit gano'n? Kasama nga namin siya pero pakiramdam ko
naman ay parang hindi.

Walang pasabing inangat ko ang kanyang kamay mula sa abalang pagtitipa nito at
pabagsak akong umupo sa kanyang hita.

I wrapped my arms around his neck and looked at him in the eye, sleepy and lightly
yawning. He was intensely staring at me and not sleepy at all.

"Let's sleep, Lazarus..." I muttered in a low voice. I was trying to convince him
because I failed to do it the last time that I tried.

"Tatapusin ko lang muna 'to, okay? Susunod ako," sagot niya, bakas pa sa kanyang
malalim na boses na wala na talagang makakapagpigil sa ginagawa niya.

"But Laz-"

"Please baby?"

Hindi ko alam kung anong gagawin o sasabihin sa kanya para mapabalik lang siya sa
pagtulog. Hindi ko na nga siya nakikitang nagpahinga galing sa trabaho.

Padabog akong tumayo mula sa pagkakaupo sa kanyang hita at naramdaman ko pang

hinawakan niya ang braso ko ngunit mabilis ko namang hinawi ang kanyang kamay.

"Baby..."

Nagmartsa ako papunta sa pinto at marahas na sinara 'yon nang nakalabas na ako.
Narinig ko pang parang may binalibag siyang gamit mula sa loob nang sinara ko 'yong
pinto.

I left him and sleep beside my baby Zon since baby Praise doesn't have bed for me
to sleep. She's using crib.

Nang sumikat ang araw ay inasikaso ko siya para sa pagpasok niya sa trabaho ngunit
tahimik lang ako at nagsasalita lang kapag kinakailangan.

I even found his laptop. Broken and unable to use.

Nang dumating ang gabi, matapos kong pinatulog si baby Praise ay hindi ko na
pinuntahan si Lazarus sa kwarto ni Zon kung ang bubungad din naman sa akin ay ang
pagiging abala niya sa kanyang cellphone. I haven't washed the dishes so I went
downstairs to finish everything before going to sleep.

Pero hindi ko inasahan ang nakita ko nang pumasok ako sa loob ng kusina.

Lazarus have finished washing the dishes and was wiping it with clean white towel
before placing it inside the cupboard.

I was about to leave and go upstairs to sleep beside my baby Zon but too late when
he turned and caught me in the act of leaving.

Pinunasan niya ang kanyang kamay matapos niyang inilagay ang huling plato sa
cupboard. I couldn't move my feet when he took several steps and stop right in
front of me.

"Let's sleep," aya niya, bakas sa boses niya ang pag-asang hindi ako magagalit sa
kanya.

Feeling his large hand at my back, I shook my head and remove his hand from me.

"I'm sleeping in Luzon's room," I said enunciating each word with one brow raised.
"Alam ko namang hindi ka pa matutulog."

He let out a frustrated sigh. Napahilamos pa siya sa kanyang mukha na parang kay
laking problema itong hinaharap niya ngayon.

"Matutulog na ako, matutulog na tayo," bakas sa kanyang malalim na boses ang

pagiging desperado sa mga nangyayari. "Please? Tabihan mo na ako."

Naiinis ako sa sarili ko dahil pakiramdam ko ay parang ang dali niya lang akong
mapakiusapan. While me? I've convinced him many times but he didn't gave in.

Kung hindi ba ako nagtampo ay hindi rin siya titigil sa pagtatrabaho niya riyan sa
kanyang laptop? Kahit madaling araw ay inaasikaso niya pa rin 'yang trabaho niya na
dapat ay sa opisina niya ginagawa?

Ano bang ginagawa niya sa kanyang opisina at bakit kahit nandito siya sa bahay ay
abala pa rin siya?

"No, ayoko," pinipilit kong maging galit ngunit iba naman ang bumabakas sa boses
ko. I was jealous of his work, his company, mas binibigyan niya kasi ng oras kesa
sa amin. "Gusto ko, magtrabaho ka. Magpakasal na kayo ng kompanya mo at gawin mo na
ring marriage contract 'yang mga paperworks mo."

I walked past him toward the fridge and open it. I purposely flaunted my exposed
legs and when I leaned down to find something in the lower part of the fridge, the
upper half part of my breast revealed.

Not my fault that my top was loose and have a very thin straps on my shoulder, my
shorts was shorter than the common shorts.

Hinahayaan niya akong magsuot ng mga ganitong damit kapag nasa loob lang ng bahay.

Manigas siya. Magsisi siya dahil sisiguraduhin kong magsasarili siya ngayong gabi.

I felt his burning intense gaze following me. Studying what my true motives are.

I gasped out of air, couldn't breathe at his sudden actions. Bigla niya na lang
kasi akong itinulak sa may nagsilbing pinto ng fridge. Ramdam ko ang lamig sa
likuran ko nang dumikit ang likod ko roon.

He was cornering, pinning me against the open fridge. I shivered because of the
freezing cold, low temperature from the fridge.

Ayoko sa lahat ay 'yong ginagamit niya ang kanyang lakas sa akin. Alam niya namang
babae lang ako at hindi ako katulad sa mga simpleng babae sa pelikula o istorya na
bigla nalang nalaman kung paano lumaban and do some tricks, kicks, jab and
somersaults. That would be awesome if I could do the same.

"Stop provoking me, baby," hindi na talaga maipinta ang ekspresyon sa kanyang
mukha. Sobrang lapit niya sa akin na halos nauubusan na ako ng hangin upang
huminga. "You know I crave for you and you're using it against me."

"Oh, you're completely aware of it?" I asked naughtily, stuck out my tongue and
licked my lower lip.

He was silent as he focused on watching my tongue did it.

"What do you want? Making love in the fridge?" tumingin siya sa mga mata ko matapos
pinanood ang mamasa-masang mga labi ko.

He was distracted.

"No," I said, being so stubborn and wanted to consume all the patience that he got
for me. "Matutulog na ako."

"Not yet, not with the little monster."

Minsan talaga ay mas gusto kong galitin siya. Sabihin nang may topak pero natatawa
kasi ako sa tuwing nagagalit siya sa akin ay sumasabay naman sa galit niya ang
kanyang ano sa baba.

Kapag nagagalit siya sa akin.

He should be thankful because I didn't let him sleep on the sofa. Ako na ang umalis
at tumabi sa anak ko.

Tinulak ko siya at sinara ang fridge kasabay ng pagdaing niya dahil sa naipit ang
kanyang daliri roon.

I don't want to give him antibiolick, so I stormed out of the kitchen hearing him
groan in pain and calling for me to come back.

I slept beside Zon.

Ilang minuto lang akong nakayakap sa anak ko at sinusubukang matulog ngunit isang
oras ang nakalipas nang hindi talaga ako makatulog. Nakapikit lang ako at pinipilit
matulog.

Ngunit ilang minuto matapos ang isang oras ng pilit na pagpapatulog sa sarili ko ay
narinig ko ang marahang pagbukas ng pinto sa kwarto ni Zon.

My eyes were closed and I remained it that way. I heard soft thud of footsteps
walked inside and felt his familiar lips touched my forehead. The warmth of his
lips spread like wildfire throughout my body, hot and fiery.

Conscious and pretending to be in deep sleep, I found my body lifted up in his

strong, hard and sculpted arms. No sweat like he was just carrying a pillow as
light as a feather. I didn't squirm or made a protest, have got to act like I was
sleeping, really sleeping.

Kahit na nakapikit ako ay ramdam kong hindi man lang siya nahirapan sa pagbuhat sa
akin. Naramdaman kong naglalakad na siya palabas ng pinto, dahan-dahan na parang
isang magnanakaw na nagtagumpay sa pagnakaw.
It took a minute before I felt the soft mattress against my back, how the bed moved
when he lay beside me and felt him pulled the duvet to cover half of the lower part
of our body.

Pulling me by the waist to draw himself closer to me, I felt him wordlessly
pressing his face against his favorite part of my neck.

"Ayoko nang uminom ng sleeping pills ulit para makatulog..." his baritone voice
muffled against my hair, talking as if I was awake.

Bigla akong nakaramdam ng konsesya nang dahil sa narinig ko. Halos dalawang taon
din ba siyang umiinom ng sleeping pills para makatulog gabi-gabi? Kaya ba nasanay
na siyang magtrabaho sa oras ng madaling araw para hindi na lang uminom ng sleeping
pills at hindi na rin matulog?

It wasn't healthy for him.

For minutes, he was just smelling my rosy scent in, my neck and my hair. Kahit nga
sa kili-kili ko ay isiniksik niya pa ang kanyang matangos na ilong. I was
embarrassed because what if it smell bad? Parang hindi naman kasi kung makaamoy si
Lazarus ay parang ito na ang pinakamabangong pabango na naamoy niya.

Nakatulog na siya at ako ay hindi pa rin dinadalaw ng antok sa kakaisip ng mga

kasalanang nagawa ko.

Hindi ko naman kasi inaakalang gano'n na lang ang epekto ko sa kanya at gano'n din
naman ang epekto niya sa akin.

I just couldn't believe it. It was lust at first, lust and the desirable sensations
we've both felt for each other. How does this lust ended up and turned into love?

Gentle and had good behavior, that's my definition of an ideal guy. Not ungentle
and had wild behavior like this man.

Kahit na gano'n ay nagawa niya pa ring makuha ang loob ko. He made me fall for him,
hard and deep, just like the way he thrust in me. Very hard and deep.

Ang dali kong maawa sa kanya dahil epektibo naman kasi lahat ng pagpapaawa niya.
He's a devil. Ginagamit ang pagpapaawa para mawala ang galit ko.

"Momma? Uuwi po ba si daddy? What took him so long po?"

Three days simula noong nagkaayos kami ay ngayon naman ang pinoproblema ko. It's
10pm and he's not here. Hindi pa rin siya umuuwi at buti na lang ay napatulog ko na
si baby Praise.

My baby Luzon couldn't sleep because he wanted to tell his daddy life stories about
what happened to us in Singapore 'til he'd fall asleep. Baliktad, kasi dapat si
Lazarus ang magkukuwento sa kanya para makatulog siya.

Nasa may pinto kaming dalawa, nakatanaw sa gate ng bahay at baka ay anytime hihinto
na 'yong mamahaling sasakyan niya. Pinakain ko na rin ang mga bata dahil nagugutom
na pero hindi pa ako kumain kasi gusto kong sumabay kay Lazarus.

"I don't know, Zon baby. It's late, you should go to sleep. I'll wait for your
daddy, okay?" I said, trying to hide the worry in my voice.

"Okay po, Momma," masunuring sabi niya kaya hinalikan ko muna ang kanyang noo bago
siya tumakbo paakyat ng hagdan upang pumasok sa kanyang kwarto.

Sinundan ko lang ng tingin ang anak ko bago ko ibalik ang aking tingin sa labas.

I haven't received a text or call from him when the clock ticks eleven. Hindi rin
ako nakapagload kaya hindi ko siya matatawagan. Umupo ako sa mahabang sofa ng
living room at after thirty minutes ay pumunta na naman ako sa may pinto ngunit
wala pa rin akong nakikitang sasakyan sa gate.

Kinakabahan na ako at pakiramdam ko ay baka any time tatawag na ako sa police

station at sabihing nawawala si Lazarus. Ang tinaguriang pinakabatang mapanagumpay
na bilyonaryo noon.

It was midnight and no Lazarus had came. I didn't felt the starve anymore, I was
bothered, anxious and upset. Preoccupied of the thought and questions on my mind.
Overthinking. 1am, I decided to sleep on the sofa of the living room to wait for
him.

Ano kayang nangyari sa opisina niya na kahit hindi na oras ng pagtatrabaho ay

nagtatrabaho pa rin siya?

Desperate kisses on my neck have wake me up from my short sleep. Rubbing my eyes, I
got up and looked at the man who usually did that whenever he's waking me up.

Lazarus in his business attire. Tired, troubled and overworked.

Bumaling ako ng tingin sa wall clock dito at nakitang alas singko na ng madaling
araw. Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman. Hindi pa naman kami kasado
pero pinapakita niya na sa akin 'to.

Tumayo ako upang umupo sa sofa mula sa pagkakahiga ko. Nakaluhod lang siya sa
malamig na sahig sa harap ko at nanlalamig na rin ang mga palad, braso, paa at hita
ko. Marahil ay dahil wala akong kumot dito.

Hinawakan niya ang kamay ko at marahang hinimas 'yon, hinahaplos na parang gusto
niyang mawala kaagad ang panlalamig doon.

"I'm sorry, I'm so sorry, baby. Nagkaproblema lang kasi-"

I forced to pull my hand from his and stand up from the sofa when I heard baby
Praise' cry from her room upstairs.

Akala ko ay baka darating siya kaninang 1am pero umabot pa talaga ng alas singko ng
madaling araw. Kung lagi ko siyang iintindihin, baka ay lagi na lang din 'tong
mangyayari sa amin.

I walked past him to go to my crying baby girl, leaving him with his knees on the
cold marbled floor but I paused from walking upstairs to say something to him,
something that have come up on my mind because of overthinking where he might be
and if work was really the main reason that kept him busy?

"Alam mo, Lazarus? Hindi pa tayo kasal pero bakit pakiramdam ko ay ngayon pa lang
nambababae ka na?"

...
makamundo

-
Chapter 43

Girlpower

"What's this?"

Looking up at him with my questioning look, raised brows and creased forehead. He
handed me something like a hard card, a credit card perhaps, it was black and a
glittery gold color.

"Use that if you want to buy anything you want for the kids," sagot niya, nakatitig
sa akin ang mga matang minsan ay ang hirap labanan. "Bilhin mo lahat ng gusto mo."

Lahat yata ng pera niya ay nakasasalay sa card na hawak ko ngayon.

The truth was, we didn't need his money. We need him, him only. Wala naman akong
ibang magagawa kung sobrang nakasanayan niya na ang pagtatrabaho.

Lahat talaga ng problema ng pamilyang 'to ay hindi niya pinapatagal ng kahit

kalahating oras lang. Twenty minutes since I've gave baby Praise her milk and
hummed her back to sleep, Lazarus followed me and came quickly to lighten my mood.

Naiinis pa rin ako sa kanya at nagdududa. Hindi ko naman kasi maiwasan, I was just
the mother of his children. I was not his wife... yet. I was not tied to him and he
wasn't to me.

Mahal ko siya. That's why I was starting to build trust to him and not just him
thrust into me. Siguro ay ito lang talaga ang lahat ng kailangan kong gawin.
Pagtitiwala.

Paano kung sa gitna ng pagtitiwala ko sa kanya ay sisirain niya naman 'yon? Hindi
ko kakayanin ulit.

"Lazarus, kahit sa weekend ba ay magtatrabaho ka pa rin?" tumayo ako mula sa

pagkakaupo sa kama namin at inilapag ang ibinigay niyang card sa nightstand bago
hinarap ang kanyang matangkad at malaking pigura sa harap ko.

Examining what's on his mind through looking up into his dark intense eyes. I
couldn't help but feel hurt, he's so much into business and deal with other
businessmen and businesswomen or maybe he's really into those sexy smoking hot
businesswomen on their gorgeous pencil skirts? I hope not.

"I have to, baby," he pursed his red wet lips into a thin line before he tucked
some strands of my hair that was lightly covering the side of my face back behind
my ear. "Kailangan ako sa kompanya."

Kami ba? Hindi ka ba namin kailangan? I wanted to say that out loud but I stopped
myself before I did.

Second option? Not the priority? That's what I felt with my babies right now.
Madalas akong second option at hindi priority noong high school pa lamang ako,
hindi naman masyadong masakit noon pero bakit ganito na ngayon?

"Okay," I replied and shrugged my shoulders, voice sounded so bitter. Sinadya ko

talaga para malaman niyang hindi ko nagustuhan 'yong sinabi niya.

Tumitig ako sa kanyang malapad na dibdib na halos kalebel lang ng mukha ko,
kakahubad niya lang kasi ng damit kanina pagpasok namin dito at malapit nang mag-
alas sais ng umaga.
I grabbed his shirt from the bed, 'yong hinubad niya kanina kasama na rin ang black
slacks niya para ilagay sa basket kung saan nilalagay ang mga nasuot niya nang mga
damit.

Aalis na sana ako sa harap niya to toss his used clothes to the basket na may
dalang sama ng loob ngunit isang hakbang pa nga ang nagawa ko nang naramdaman ko
ang kanyang kamay na halos sakop na ang kabuuan ng tiyan ko. He pushed me back
gently by my stomach with his large rough hand pressed against it. Napaatras ako
nang dahil sa ginawa niyang walang kahirap-hirap na pagpapabalik sa akin sa
kinatatayuan ko kanina.

How easy for him to stop me from what I intended, attempted or wanted to do? Kung
siya ba ang pipigilan ko ay magpapapigil ba siya? I guess I already know the only
answer to my answerable question and it's an obvious definite no.

"Calista, please understand," ang kanyang mga salita ay nagmamakaawa sa'kin pero
magkasalungat sa kanyang boses at ekspresyon. The way he said it was like an order
from the highest supreme court. "Lahat ng ginagawa ko ay para sa inyo."

Naiinis ako ngayon sa paraan ng pananalita niya. Parang pinagtitiisan niya talaga
ako, 'yong pakiramdam na parang ako na lang ang natitirang babae sa mundo at kung
ayaw niya akong mawala ay kailangan niyang magtiis.

My eyes narrowed, studying him.

"Yes, honey, of course, mahal. Alam ko namang lahat ng ginawa mo ay para sa amin.
Kahit na konting oras mo ay hindi mo na maibigay sa amin kaya ayos lang talaga,
babe," sarkastikong sabi ko sa kanya, may diin ang pagkakasabi ko sa bawat
endearment na nabanggit ko. From my fake and plastic smile, the corner of my lips
dropped down. Nakabusangot ang mukha ko nang muli akong nagsalita. "Kailan ba ang
kasal niyo ng kompanya mo? Invited ba kami ng mga anak mo?"

Despite of this unintelligibly unfathomable situation, my body does have time to

appreciate how his warm large godly hand brushed against the cold skin of my
stomach. How its warmth automatically sprawled all over-every little inch corner of
my freezing cold body, the result of sleeping on the sofa wearing sleeveless top
and thin cotton shorts, plus, without any blanket to cover.

Eventually, I couldn't tear my eyes off from admiring his sculpted, fine and
muscular body built. How his sex appeal called for me to touch his body.

Before the heat rush inside my body down to my abdomen, I stopped the foolishness
that I was doing.

"Calista."

"Naiinis ako sa'yo. Naiinis ako sa'yo, alam mo ba 'yon?" mababa ang boses ko pero
mas nangingibabaw ang nababakas na inis nito.

Naiinis ako, hindi lang dahil sa wala na siyang oras para sa amin. Kung 'di ay
naiinis ako dahil ang lakas ang epekto niya sa akin.

Just one look on his body and I could feel the lovely sensations. Building up
inside me like Lego.

Marahang gumapang ang kanyang kamay mula sa tiyan ko papunta sa likod ko. Napaawang
ako nang mula sa likod ay hinigit niya ako dahilan kung bakit ako napahakbang
pasulong, squishing my body against his hard six packs at mas lalo niya pang
idiniin ang katawan ko sa kanya.

He was just using one hand and look how he triumphantly caught me?

"Naiinis ka sa'kin? Bakit?"

I pressed my lips tht formed into an angry line and tried to get off from his tight
hold at the small of my back. I was pissed and I don't wanna spit it out on his
face.

Sinubukan ko ulit makawala sa kanya at hinampas ko pa sa matigas niyang dibdib ang

hawak kong damit niya na sana ay kanina ko pa naidispatsa.

Kahit anong subok kong makawala ay mas idinidiin niya lang ang katawan ko sa kanya.
Mukhang hindi niya talaga ako pakakawalan na may sama ng loob sa kanya.

Stopping myself from resisting against his grip at my back, I let out a heavy
breath. Giving up.

"Hindi na ako naiinis sa'yo, kaya bitiwan mo na ako," napipilitan kong sabi habang
nakayuko at halos mahahalikan ko na ang kanyang matigas na dibdib nang dahil sa
sobrang lapit ko sa kanya.

"You're not sincere," wika niya, nahahalata na napipilitan lang ako.

Ang dami niya talagang arte.

To give him the satisfaction, I inclined my head closer to his bare chest, brushing
my wet lips against it. I could feel the little hairs on his chest against my lips
but I love the feeling of it anyway.

"Done, Lazarus. Hindi na ako naiinis," pahayag ko bago tumingala sa kanya. "Rest,
please. I'll take care of the babies."

Iniwan ko siya sa kwarto upang makapagpahinga na bago dumiretso sa kusina at

nagluto ng paboritong umagahan nila. Also done feeding baby Praise.

Malapit na ang pasukan and I wanted to enrol Luzon in a public or private school
but knowing Lazarus, he would prefer private school for our son.

"Momma! Ham, hotdog and scrambled egg po?" maligayang umupo ang anak ko sa isa sa
mga upuan dito sa dining room.

Inilapag ko ang plato sa mesa na may lamang mainit na mga binanggit niyang pagkain
at lumapit ako sa kanya.

"How's your sleep, baby? Dito ka muna, okay? I'll go upstairs, kunin ko lang si
baby Praise. Wait here," bilin ko at hinawi ang iilang buhok sa kanyang noo upang
halikan siya roon. Kahit na galing niya lang sa pagtulog ay natural talagang hindi
magulo ang buhok niya.

He nodded, very active and used a fork to stab the hotdog then took a big bite.
"Opo, Momma," he said, after he swallowed.

Umakyat na ako ng hagdan at pumasok sa loob ng nakabukas na pinto ng kwarto ni baby

Praise.

Nakaramdam ako ng kaba nang naabutan kong wala so baby Praise sa kanyang crib.
"Praise, baby? Oh no, no, no..." I mumbled to myself and searched for her in the
whole room.

After rummaging through the whole nursery room of my daughter. I failed to find
her, couldn't even find any trace or trail of her.

Puno ng pag-aalala ang nararamdaman ko sa aking dibdib nang napagdesisyunan kong

gisingin si Lazarus mula sa kwarto namin para tulungan akong hanapin si Praise.

Nang binuksan ko ang pinto ng kwarto namin ni Lazarus ay binuksan ko ang aking
bibig upang magsalita pero agad ko rin itong itinikom nang walang salita ang
lumabas.

Nagulat ako nang nakita ko si baby Praise na nakadapa sa malapad na dibdib ni

Lazarus, wearing her purple onesie at ginigising ang daddy niya through smashing
her tiny fist against her daddy's strong jaw.

Lazarus was sleeping, one large hand was lightly resting upon baby Praise's back to
prevent her from falling and didn't mind his little daughter bothering him. I
didn't know how she got there but I left her door's room wide open, gano'n din ang
kwarto namin ni Lazarus na iniwan kong may maliit na awang. I guess she crawled and
find her way out of her crib and half walking, half crawling to get in here?

Baka naman ay kinuha ni Lazarus kasi kanina habang nagluluto ako at kung hindi ako
nagkakamali ay nakarinig ako ng iyak mula rito pero nawala rin naman ilang segundo.
Iniisip ko na baka ay nakatulog lang ulit si baby Praise kaya hindi na ako umakyat
at pinagpatuloy na lang ang pagpiprito ng kakainin ni Zon at ni Lazarus.

Parang hinaplos ng isang mainit na kamay ang puso ko nang dahil sa nakikita ko
ngayon.

"Dad-dah..." narinig kong paulit-ulit na pagbanggit ni baby Praise habang ginugulo

ang mukha ni Lazarus gamit ang kanyang maliit na nakakuyom na kamay.

I heard Lazarus grunted when baby Praise hit her small fist against Lazarus'
pointed nose and that made her stop from what she's doing because of the sounds
that she heard.

I wrinkled my noise in amusement when I saw my baby Praise' eyes widen to hear
Lazarus grunt again. Luminga-linga pa siya na parang hinahanap kung saan
nanggagaling ang ingay na 'yon. Natakot yata.

Muli niyang inistorbo si Lazarus na nakapikit pa rin at nang nakamot ni baby Praise
ang gilid na bahagi ng pisngi ni Lazarus ay hindi man lang siya dumaing.

"Don't hurt daddy, little angel," saway ni Lazarus sa malumanay na boses, nakapikit
pa rin at hindi man lang gumawa ng aksyon upang matigil si baby Praise sa
panghahampas ng maliit na kamao nito sa kanyang mukha.

If my baby Zon was his little monster then baby Praise was his little angel.

"Dad-dah! Moo! Moo!" giit ng bata na ginigising si Lazarus kahit gising naman ito
pero nakapikit nga lang.

Oh, my baby have spoke another word. Siguro ay tinuro ni kuya Zon niya 'yon, lagi
namang sila lang ang masinsinang nag-uusap at naglalaro.

"There's no cow here, angel," Lazarus groaned, almost falling back to sleep. "But
we could... We could visit Grandpa," pahinto-hintong dagdag niya dahil siguro ay sa
sobrang antok.

Hindi ko napigilan ang tawa ko dahil hindi man lang naintindihan ni Lazarus kung
ano ang gustong iparating ng kanyang anak.

It's not cow, it's a ghost. She's talking about the ghost, referring to the sound
of Lazarus' grunt she heard earlier.

Narinig siguro ni Lazarus ang tawa ko dahilan kung bakit awtomatiko niyang minulat
ang kanyang mga mata at tumingin sa may doorway kung saan ako kasalukuyang nakatayo
at pinapanood sila.

He told me earlier that he'd be going back to work at ten in the morning. Alas
syete pa naman, mamayang alas otso ko na siya aasikasuhin.

"Oh, your Momma's here..." he acknowledged my presence, inaantok at pilit na

pinanatiling nakamulat ang namumungay na mga mata. "Cali baby, I remembered that we
made this little angel in the horse stable, right? Why is she finding a cow instead
of horse? I don't understand."

"Drop the bullshit, Lazarus," saway ko sa kanya habang pinipigilan ang pagtawa.

Pumasok ako at umupo sa tabi ng kama, agad niya namang ipinatong ang kanyang kamay
sa hita ko at nanatili naman ang isa likod ni baby Praise na pabalik-balik ang
tingin sa amin ni Lazarus. She craned her neck to look up at me and here she go
again, calling me my, always cute that she could be.

Nang nagkasalubong ang mga mata namin ni Lazarus ay tila biglang naglaho ang antok
sa kanyang mga mata. It turned out to be so intense.

"Your dirty little tasty mouth is turning me on, Cali. Stop saying words I don't
like, baby."

Naalala ko tuloy ang nangyari noon. Sa tuwing nagmumura ako ay mas lalo lang siyang
magaganahang gahasain ako.

I was in the mood to tease him so I draw near him to whisper. Lazarus couldn't take
me down on this bed anyway.

"Remember?" sinadya ko pang itama ang mga labi ko sa kanya tenga habang nakahiga
siya. He couldn't move to get me because baby Praise was dropped flat on her
stomach upon his bare tidy chest. I grinned. "Fuck you to the depths of hell and
back."

A frown have showed on his handsome face. Kahit ang kamay niyang nakapatong lang
saa hita ko ay napahawak ng mahigpit. Sinundan niya ako ng nakakatakot niyang
tingin nang lumayo ako sa kanya at umayos ng upo.

"Mamaya ka sa'kin."

"Mamaya? 'Di ba magtatrabaho ka pa?" I smiled, mocking him. "Isa pa, paliliguan ko
pa ang mga baby ko," sinadya ko pang hinila ang hem ng manipis kong tank top
dahilan kung bakit lumipat ang paningin niya roon at agad ko rin namang binitiwan
pababa.

"Tangina," he cursed under his breath.

"Oh? Paano ba 'yong tangina?"

Tiim bagang tumingin siya sa akin. I showed him my victorious smile.

Talunan talaga siya pagdating sa ganito.

I love teasing him but sometimes it lead me to danger. A dangerous love making.
'Yong tipong papatayin niya na ako, papatayin sa sobrang sarap. Oh my.

Kaya nga mapanganib.

Tumayo na ako mula sa kama at naramdaman ko pa na parang ayaw ni Lazarus na umalis

ako. Naramdaman ko kasi ang kanyang kamay mula sa hita ko na napunta sa pwet ko
nang tumayo ako at pinisil 'yon.

"What? You should get up, Lazarus. Time for work," I said after I turned to look at
him. Bakas sa boses ko ang saya at tagumpay.

Himala ngayon ay parang sobrang nagpapasalamat ako nang dahil sa may trabaho siya.

Binuhat ko si baby Praise mula sa pagkakadapa niya sa dibdib ng kanyang ama.

"Aw, baby, look at daddy, he look pissed," tumawa pa ako nang nakitang mas lalong
nag-iba ang timpla sa mukha ni Lazarus.

Baby Praise was trying to suppress some words in her cute mouth. Inaudible to hear
those unidentified words she was trying to say.

Nang-aasar na bumaling ako kay Lazarus matapos kong kausapin si baby Praise.

"Mamayang gabi ka sa'kin."

Naramdaman ako ng lungkot at dismaya dahil ang buong akala ko ay ipagpaliban niya
muna ang kanyang trabaho para lang mukuha ang gusto niya ngayon.

I was wrong. Definitely absolutely completely wrong.

Naglaho ang ngiti na kanina ay hindi ko napigilan. "Mamayang gabi?" bakas sa boses
ko ang muling pagiging sarkastiko. "That won't happen, madaling araw na ang
schedule ng uwi mo, right?"

Hindi niya ako napigilan nang mabilis akong lumabas ng kwarto habang buhat ko si
baby Praise at bumaba patungo sa dining room.

Hindi na ako nagulat sa naabutan ko.

Luzon was eating, solo, alone. Hindi na siya nakaupo sa upuan, kung 'di ay sa
ibabaw na ng mesa.

"Luzon baby, get down, please?" marahan kong utos habang pinaupo ko si baby Praise.

"Okay po, Momma," he obliged, chewing the scrambled fried egg in his mouth before
moving back on his seat.

Pinakain ko ang mga anak namin at hindi rin nagpapahuli si Luzon nang nakita niyang
sinusubuan ko si baby Praise ay gusto niya na ring magpapasubo sa akin.

Saglit akong bumaling kay baby Praise habang pinupunasan ko ang iilang mantsa sa
suot na pajamas ni Zon.

She's pretty sitting on her baby high chair, calling me my and babbling something
while biting her own little fingers, wetting it with her saliva and other foods all
over her cute pinkish cheeks.

I let her eat soft fruits such as bananas and peaches. Also feeding her an oatmeal
and breakfast cereal.

Kalahating oras din ang nakalipas nang narinig ko ang mga yabag ng mamahaling kulay
itim at kumikintab na sapatos ni Lazarus na naglalakad pababa ng hagdan. Pumasok
siya sa loob ng dining room, wearing his suit and tie. How formal.

Medyo magulo pa ang pagkakatali ng tie niya nang lumapit sa'kin at kahit hindi pa
naman ako naliligo ay hinalikan niya pa rin ang batok ko.

"Please..." aniya sa likuran ko at pilit makuha ang atensyon ko mula sa

pagkakaabala kong subuan din si baby Praise.

Saglit akong huminto sa ginagawa ko at inilapag ang bowl ng oatmeal ni baby Praise
sa mesa at hindi sa portable table ng high chair niya.

Pinagpagan ko muna ang palad ko bago inangat ito at inabot ang kanyang tie sa leeg
para ayusin.

He was watching me do it. Ito talaga ang gusto niya lagi, we're not married yet he
acted like he's my husband and I was his obedient and caring wife.

For me? The definition of wife was katulong.

"You know what, baby? You can forbid me from working today, just say it," wika niya
nang marahas kong inayos ang kanyang tie na parang sasakalin na siya.

Huli na para sabihin niya 'yon kasi kanina pa ako nakaisip ng plano.

"Of course I won't forbid you to go and be with your businesswomen-I mean, business
partners and keep dealing, negotiate with them," palihim kong kinagat ang dila ko
nang nadulas ako sa pagsasalita. "I think it's your hobby already," pagbawi ko.

Mariin niya akong tinignan at nakita ko pa ang dumaan na galit at lungkot doon na
pilit niyang tinatago.

Umalis si Lazarus na mukhang wala sa mood matapos niya akong hinalikan kanina.

I took out my phone and call someone.

Mabilis na dumating si Ixze at isa pang katulong na ka-edad niya lang mula sa
mansion ng mga Fortaleza. Inutusan ko sila na bilhan ako ng mga formal clothes,
pencil skirts, high heels and clothes that's required to wear in an office.

Using Lazarus' card.

Isang oras ang itinagal nila bago nakabalik dito mula sa mall na pinagbilhan nila
ng mga damit. I hired them to babysit my babies while I'd be out for today.

Done preparing myself, wearing a mid-thigh length black pencil skirt and a white
comfortable thin-fabric white long sleeves shirt. It was tucked in my pencil skirt.
It didn't looked formal for me since my black bra was almost visible.

Isang kulay itim na black high heels din ang sinuot ko. I've applied some light
make up on my face. Tied my hair back in a tight and neat ponytail.
Bumaba ako upang makausap si Ixze dahil alam kong may alam siya tungkol sa kompanya
ni Lazarus.

They were busy looking out for my babies when I gracefully walked down the stairs.
May dala rin akong black pouch at back coat na nakasabit sa braso ko.

"Ixze? Anong klaseng kompanya 'yon?" tanong ko at lumapit sa bagong ligong mga anak
ko.

"It's a money investment company, Cali," she answered with all her honesty. "He
started investing money in the company last year as a shareholder, for a start he
had 15% shares in the company 'til he did clever business things, close and hold an
agreement, negotiate and deal. Right now, he have the highest percentage of shares
and took the place as the CEO. Bumaba na siya sa pagiging CEO ng Cavanaugh Finance
Corp. last five months."

"Who's the former CEO?"

Pareho kong binigyan ng halik sa pisngi at noo ang mga anak ko and my baby Zon
wasn't even satisfied so I kissed him on the tip of his nose.

"Kung hindi ako nagkakamali ay isa sa mga Vicedo. Ang laki kasi ng shares niya at
'yong mga kabilang sa board of directors ay pinili siyang maging CEO ng kompanya,"
paliwanag niya habang inaayusan ang damit ni baby Praise na nakaupo sa sofa.

I grabbed some wipes to wipe baby Praise small hand, she was biting it like a
lollipop.

Nalaman kong ang laki pala talaga ng laman ng card na binigay sa akin ni Lazarus.
Hindi ko alam kung ito lang ba lahat ng pera niya o may iba pa.

Vicedo? If so, then there's a big-very big possibility na magkikita sila ni

Francesca. I just thought that maybe she's into business too.

I bid my good byes to my babies and told them that I'd be back before nightfall but
my baby Luzon was the only one who could understand me, baby Praise looked like she
was about to cry and want me back inside the house.

Hindi na ako nagsayang ng oras at umalis na ako ng bahay para pumunta sa Starbucks
to buy a Coffee Frappuccino, take out. Hinatid nga pala sila Ixze ng isa sa mga
driver mula sa Fortaleza mansion gamit ang isang mamahaling kotse kaya malaya ako
makakapunta kahit saan.

I told the driver the company's address and we're heading to go there, now.

Bumaba ako ng kotse nang huminto ito sa harap ng building. Walang pagbabago sa ayos
ng lone building na 'to, gano'n pa rin.

Walang pag-aalinlangang pumasok ako sa loob, dala ang black coat na nakasampay sa
braso ko at hawak ang pouch. Ang isang kamay ko naman ay hawak ang Coffee
Frappuccino na binili ko.

"Ma'am, do you have any appointments-"

I didn't answered the woman and just focused to walked on my way like the boss.

Humarang siya sa harap ko kaya natigilan ako sa paglalakad.

"Ma'am, we need information why you're here or do you have an appointment to attend
to?" magalang ngunit bakas sa boses niya na nauubusan na siya ng pasensya sa akin.

She shouldn't.

"No," I answered and simply took a sip of my frappuccino. "I want to know where
Lazarus Cavanaugh is, right now."

I gave the woman my ever bored look. Waiting for her to step out of the way or do I
have to shove her?

"Oh," a soft gasped came out quickly from her mouth. "But Ma'am, he don't accept
any visitors or woman at the moment."

At the moment? Ibig sabihin ay makakapasok ang ibang babae sa susunod na araw o
kahit na anong araw basta't hindi lang ngayon?

Anong tingin ng babaeng 'to sa akin? Mga babaeng naghahabol kay Lazarus ng pera?
What the-someone please explain this to me.

"I'm not just a woman, I have business to discuss with him," I stated, very clear
and audible.

"What's going on here? Mrs. Cavanaugh?"

Lumipat ang paningin ko sa likuran ng babae nang narinig ang pamilyar na boses ng
lalaki.

He's that guy. 'Yong naghatid sa amin noon patungo sa opisina ni Lazarus.

What did he just call me?

Nakita ko ang gulat sa mga mata ng babaeng humarang sa daan ko. I sipped again,
feeling relaxed and throw all the irritation out of my system.

Pinaalis niya ang babae at sinabing siya na ang bahala sa akin. Humingi ng
paumanhin sa akin 'yong babae at tumango lang ako bago siya matiwasay na umalis.

"Sorry, Mrs. Cavanaugh, I haven't introduce myself before-anyway, I'm Carl. Mr.
Lazarus Cavanaugh's trusted employee here," he said, proud and pleased. Mukhang
pinipigilan niya pa ang sarili niya na tignan ang buong hitsura ko, kakaibang-
kakaiba noong unang pagkikita namin. "What are you here for, Ma'am?"

Nagpatuloy ako sa paglalakad patungo sa elevator at madiin na ibinigay sa kanya ang

hawak kong frappuccino na tumama pa sa dibdib niya at muntik pang nabasa ang suot
niya. Buti na lang at agad niyang nahawakan iyon nang binitiwan ko.

He followed me.

"Where is he?"

"I'll take you to his office, Ma'am. He's attending a meeting with the shareholders
in the conference room. You can wait in his office instead-"

Huminto ako sa paglalakad nang nasa harap na kami ng elevator at hinarap siya.

"Take me to the conference room," putol ko at hindi na siya hinayaang tapusin ang
sinabi niya.

Hindi ako tanga para maghintay kay Lazarus sa opisina kung alam ko namang halos
dalawang oras ang meeting na 'yon.

The elevator opened so I-with visible authority-walked inside the elevator. Sumunod
sa akin si Carl at ngayon ay nasa likuran ko na naman siya. Nakatayo.

"B-But Ma'am-"

"Hm? It's okay, I can find the conference room by myself," malumanay ang boses ko
nang lumingon ako sa kanya.

His face looked like he's in panic. Hindi alam kung anong gagawin. Mukhang
malalagot siya kay Lazarus 'pag hinayaan niya akong maghanap mag-isa at mas
malalagot din siguro siya kapag hinayaan niya akong mang-istorbo ng meeting.

How awesome to have power like Lazarus.

Walang ibang nagawa si Carl kung 'di ay ang ihatid ako sa sinasabing conference
room.

"Ma'am, this isn't a good idea. We can still go back and just wait in his office-"

"Relax, Carl, okay?" bakas sa boses ko ang walang problema habang itong lalaking
nakabuntot sa akin at mukhang nenenerbyos na ay parang mamamatay kung hindi niya
ako makukumbinsing bumalik na lang.

High and hard double doors. I was on my way to that thing at the end of the
spacious hallway.

Ako na mismo ang nagbukas ng pinto kasabay ng paglalakad ng maayos ni Carl na

kanina ay kulang nalang ay yakapin ang paa ko upang pigilan lang ako.

With my proud straight body and my way of formally walking inside the conference
room. I stopped on my track when I saw the great scene that I just destroyed,
ruined, disturbed.

A conference table and people sat on the chair around it have stop from formally
talking. Everyone was formal and respectable.

I gave less expression to them when I spotted Francesca, one seat away from
Lazarus.

So, she's also a shareholder here? I expected this and starting today, I'm gonna be
a businesswoman.

Nakita ko sa mukha ni Lazarus ang pag-aalala ngunit agad niya rin naman iyong
pinalitan ng ekspresyon. He was wearing an invisible mask of expression and so did
I.

"Carl, take her to my office-"

"Well, wouldn't you welcome me here, Mr. Cavanaugh?" I cut him off.

His eyes widened in shock because of the attitude that I'm showing to him and to
all the shareholders in this company. As fast as the seconds had passed, his eyes
narrowed at me. Studying me carefully.

Tatlong babae lang ang nandito and the rest were men.

Inilabas ko ang hawak kong card na ibinigay niya sa akin kanina at lumapit sa
conference table sa pagitan ng nagguwapuhang shareholders na sa tingin ko ay ka-
edad niya lang.

I slammed the card down against the conference table with a resounding noise before
eyeing each of the shareholders here, including Francesca. Muntik na nga'ng
napatalon sa kinauupuan ang dalawang lalaking na pinapagitnaan sa kung saan ako
nakatayo.

Tumingin ako kay Lazarus na pinag-aaralan ang bawat galaw ko gamit ang kanyang
mapanuring mga mata. He never tear his dark eyes off me since the minute that I've
entered the conference room.

"I'm here to invest my love-I mean my money.... Oh, my bad."

...
makamundo

Chapter 44

Sick

Sinundan ko ng tingin si Lazarus nang buong awtoridad na tumayo siya mula sa

kinauupuan niya sa pinakadulo ng conference table.

All of the shareholders here had white folders in front of them, on the conference
and at the side of it was a glass of water. All eyes were on me, lingered at me,
scrutinizing me and some gorgeous businessmen here did not hold themselves from
ogling and gawking at me but remained their formal poise. How professional.

I was an interesting sight to behold.

Nahuli ko pa ang palihim na pagbaba ng tingin ng isang businessman sa gilid ko.

Checking me out, loving the sight of my exposed long legs.

"My apologies, Sir," I heard Carl's trembling voice far behind me when Lazarus shot
him a stern look.

Wala akong nakikitang ekspresyon sa mukha ni Lazarus nang bumalik ang kanyang
tingin sa akin.

I smiled at him, mocking him, challenging him to do something he must have do

earlier before it gets worse.

"Carl? My coffee..." baling ko kay Carl na medyo malayo sa akin at hawak pa rin ang
Coffee Frappuccino ko.

Hesitant, he obliged. Keeping a meter distance from me and stretched out his arms
to hand me the coffee. When I gaze back at Lazarus, he did not looked like he's
fuming mad, he was just unhappy, back to his usual strict and serious attitude.

Mas lumala nga lang.

"Who are you to barge into our meeting?" tanong ng pinakamatandang shareholders
rito na sobrang sama ng tingin sa akin.

I didn't answer. I was waiting for Lazarus to introduce me but for my

disappointment, he did not. I felt a pang of pain in my chest, getting used to it.
Sumimsim ako sa coffee ko habang mas lalong pinepeke ang ngiti ko para kay Lazarus.
My lips were glistening and wet from sipping the Coffee Frappuccino.

Inilipat ko ang paningin ko kay Francesca na hanggang ngayon ay hindi pa rin ako
nilulubayan ng tingin. The difference was, she did not looked like the Francesca
that I've last seen before. The vulnerable, miserable and stupid. She's changed.

She won, I won't let her win this time.

"I am Calista Fortaleza Belmonte," sa bawat salitang sinabi ko ay may diin. I made
sure that they clearly heard it right.

Inilapag ko ang Coffee Frappuccino sa conference table at taas noong tinignan sila,
they're stunned when I mentioned Fortaleza. At least ay may ipinagmamalaki akong
kahit apelyido lang na nanggaling sa Mom ko.

"Hi, cousin."

Umangat ang isang kilay ko at inilipat ang paningin sa lalaking nagsalita.

He's one of the gorgeous and young businessmen here. Siguro ay isa sa kanyang mga
magulang ang pinsan ng Mom at Aunt Lauren ko? Sa pagkakaalam ko ay wala nang iba
pang kapatid si Mom, aside from Aunt Lauren. Si Saul at Daumier lang ang kilala
kong pinsan.

The story of my Mom and Dad was embedded in their family. Hindi nila nakakalimutan
ang ginawa ng mga magulang ko noon.

Hindi ko namalayang nakalapit na pala sa kinatatayuan ko si Lazarus at hinapit ang

bewang ko paatras sa conference table, palayo sa dalawang businessmen na nakaupo sa
upuang pinapagitnaan ako. Nasa kamay niya na rin pala ang card na inilapag ko sa
conference table kanina. "Are you really sure about this?" masuyong bulong niya sa
akin at seryosong sumulyap sa mga shareholders bago inilipat ang nakakapunit panty
na paraan ng pagtingin niya sa akin.

"Sure about what? To invest my love for you?" I whispered back teasingly but I did
not looked at him. I was wondering my eyes around the conference room to avoid his
sex traumatic gaze. "Want a sip?" kaswal kong tanong at inilahad pa sa kanyang
matigas na dibdib ang hawak kong Coffee Frappuccino.

Napilitan akong tumingin sa kanyang mga mata nang palihim na gumagapang ang kanyang
kamay mula sa bewang ko paitaas. Desperadong makuha ang atensyon ko.

The corner of my lips curved up into a mischievous smile. I sure was irresponsibly
playful.

"Go take my place as the president of the meeting."

"H-Huh?"

I swallowed, gulped many times, repeatedly blinking my eyes with incredulity at

him.

Ibig sabihin ay ako ang uupo sa kinauupuan niya at ang magpapatuloy sa meeting na
'to? I swear, I had no idea how this meeting run. Business Ad 'yong kinuha kong
kurso noon through internet schooling, it covers fields that including finance,
accounting, marketing and project management but I haven't experienced such high
class meetings as this.
"Are you out of your mind, Mr. Cavanaugh? She has nothing to do with this," komento
ng isa pang matandang lalaki na siyang mukhang marami na yatang experience sa
negosyo at business world.

'Yong ibang businesswomen pa rito ay sarkastikong tumawa, Francesca just smiled.

Nagugustuhan niya ang mga pangyayari dahil alam niya namang mapapahiya ako kapag
kinuha ko 'yong pwesto ni Lazarus dito.

Marahan kong tinulak si Lazarus sa kanyang dibdib upang mailayo siya sa akin bago
naglakad palapit kay Carl.

"Hold this for a minute," utos ko saka marahas na hinila ang kanyang braso at
inilagay ang mga gamit ko na agad niya namang tinanggap.

I focused my eyes in front of me when I walked my way to Lazarus' seat. I cleared

my throat when I slouched down and sat on it properly. Placing both my hands on the
table like I was the boss here, I glanced at Francesca for a second and threw her
the same smile she was giving me.

Walang nagsalita at sandaling hinintay ang sasabihin ko. Umiinat na rin ang mga
labi ni Francesca sa pagngiti nang dahil sa kaalamaang wala akong masasabi.

Nanatili si Lazarus sa kinatatayuan niya kanina kung saan ko siya iniwan. Nasa
likuran niya si Carl na hawak ang mga gamit ko.

They were waiting for me to speak, after five minutes of incredible silence under
their death glares at me-except for Lazarus. He was calm and patient for me.

"What-"

I held my hand up to stop the other woman to speak.

"I hereby declare the meeting's dismissal," pormal kong anunsyo at tumayo na para
lumapit kay Lazarus.

Every one of the shareholders looked at me, hindi makapaniwala sa sinabi ko.

Ano bang akala nila sa akin? I took Lazarus' place so that means I have the right
to dismiss the meeting. He knew that all along, Lazarus was giving me the right to
dismiss it and not to put me in shame, not to humiliate me.

He looked calm.

Muntik na akong napatili nang mabilis niya akong binuhat na parang sako sa kanyang
balikat at itinangay palabas ng conference room.

Napatayo pa ang mga shareholders sa kanilang mga kinauupuan nang dahil sa ginawa ni
Lazarus at naiwan si Carl doon.

"My apologies, Ma'am, Sir. We will immediately arrange another meeting in the other
day," I heard Carl said before he followed Lazarus, carrying me on his broad
shoulders with no sweat.

"Ibaba mo ako! Lazarus!"

"Behave, baby..."

Naramdaman ko pa ang kamay niyang bahagyang hinihila pababa ang pencil skirt ko
nang naramdaman kong umaangat 'yon, if possible, my black thong would expose out
nang dahil sa pagmamadali niyang maglakad.

Medyo sumasakit na rin ang tiyan kong nasa matigas niyang balikat.

Tatlong minuto lang ang itinagal nang nakarating kami sa kanyang opisina pero bago
siya pumasok ay kinuha niya muna ang mga gamit ko mula kay Carl.

Carl closed the office door.

He dropped my coat and pouch on his desk then next was my coffee, he carefully
placed it on the part of the desk away from the papers here just in case if I
accidentally spill it.

Hinila niya ang kanyang swivel chair at pabagsak akong ibinaba roon. Hindi naman
masakit kasi may cushion naman ito.

Lazarus pinned me against his swivel chair and leaned his hands on both side of the
armrest, cornering me, caging me.

Mas kalmado pa ako sa kanya ngayon. Siya kaya ang may kasalanan, he haven't
mentioned Francesca was one of the shareholders in this investment company.

Malay ko ba? Baka araw-araw nga silang nagkikita. Hinahati niya ang kanyang oras,
si Francesca sa umaga at ako naman sa gabi? Hindi ba nakakaputa 'yon?

Totoong wala na silang dalawa ni Francesca. He showed me the annulment papers and
every single evidence he had to make me believe. It was not fake.

Hindi natin alam dahil baka ay may namamagitan pa rin sa kanilang dalawa hanggang
ngayon kaya hindi niya ako inaalok na magpakasal.

He doesn't looked annoyed nor angry. Ganito 'yong ekspresyon ng mukha niya noong
una naming pagkikita nang bumalik kami ng mga anak ko rito galing Singapore.

I playfully gave him a smack on his hot lips. Nang dahil sa ginawa ko ay unti-
unting naglalaho ang pagiging sobrang kalmado niya pero agad niya rin namang
ibinalik 'yon nang may napagtanto.

Unfortunately, he doesn't want to play my games.

"The kids, Calista," wika niya, hindi man lang tinanong pero alam ko naman kung ano
ang gusto nitong parating sa akin.

"I hired two maids to take care of them while I'm gone, don't worry," nakangiting
paliwanag ko. Chin up, hinahamon siya. "Anyways, Francesca looks gorgeous," dagdag
ko, nakangiti pa rin.

Hindi ko nagseselos. Basta, sigurado akong hindi talaga ako nagseselos.

"Stop talking about her, I'm talking about the kids," bahagya pang gumalaw ang
swivel chair mula sa pagkakahawak niya sa armrest marahil ay dahil sa pagkairita.

Umarte akong parang masakit ang ulo ko kaya napahawak ako sa aking sentido,
bahagyang tumungo at mariing pumikit.

"You're giving me headache, Lazarus," sabi ko sabay daing.

Parang hindi ko naman siya napaniwala dahil nang umangat ang tingin ko sa kanya ay
gano'n pa rin naman ang ekspresyon sa mukha niya.

Hinihintay niya na sabihin ko sa kanya kung ano ba talaga ang pakay ko rito kaya
nanatili siyang tahimik at tumitig sa akin.

"I want to work."

"No."

Inaasahan ko na sasabihin niya 'yon but it's useless because I wasn't asking for
his permission. Hindi kami kasado kaya hindi niya ako mapagbabawalan pero dahil ay
nakatira kami sa pag-aari niyang bahay ay baka nga, may karapatan siyang pagbawalan
ako.

"Lahat na lang ng gusto kong gawin ay ayaw mo," bakas sa boses ko ang konting
pagtatampo pero hindi 'yong tipong pinapahalata ko sa kanya. "I just want to help
you, lagi ka na lang pagod at ang tagal mo pang umuwi."

Akmang hahalikan niya ako pero agad kong iniwas ang aking mga labi at tumingin sa
kabilang side upang hindi niya maituloy ang pagtangkang halikan ako.

He froze on his spot.

I never did that to him before. Nahahalikan niya naman ako kapag nagkakasagutan
kami at hinahayaan ko lang siya. Hindi pa ako umiiwas sa mga halik niya pero ngayon
ay hindi na talaga ako magpapaapekto sa kanya.

I just want to help. Would the company fall in bankruptcy when he accepted my help?
No. He wanted me to stay at home and do the laundry, household chores, take care of
our babies, prepare for breakfast, lunch and dinner.

It's the normal mothers' thing.

Tinulak ko ang kanyang dibdib pero hindi ko man lang siya naigalaw ng kahit konti
sa harap ko.

"Uuwi na ako," inis kong sabi sa kanya upang makaalis na ako pero hindi siya umalis
sa pagkakaharang sa harap ko. "Ayos lang naman sa akin kung may ibang babae ka rito
kaya siguro ayaw mong nandito ako, basta't siguraduhin mo'ng hindi ko kayo
mahuhuli," I snapped at him.

Umiwas ulit ako ng tingin sa kanya kahit na gustong-gusto kong titigan ang kanyang
mukha ay pinilit ko ang sariling huwag itong tignan.

Nakakulong ako sa dalawang bisig niya, nakahawak pa rin siya sa armrest ng swivel
chair at sobrang lapit ng mukha at katawan sa akin.

"Damn, woman, you're jealous. I know you're jealous, baby," he bursted, out of
control. Pinipilit niyang makuha ulit ang paningin ko pero hindi ko siya hinayaan.
"Why does it feel so good? Huwag ka nang magselos, okay? I'm all yours. Lahat,
lahat ng parte ng pagkatao ko ay sa'yong sa'yo."

Denying would just waste my energy because I know for myself that what he said was
true. I was jealous these past few days. Who would not? He's always out and late
when he gets home. Excuses and apologies, I've had enough of those two.

I rested my arms on the left armrest and I felt his latge hand brushed against my
arms, hinarap ko ang desk niya at inabot ang Coffee Frappuccino ko.
"Sinasabi mo lang 'yan kasi ako ang kaharap mo," bahagyang nakangusong sabi ko bago
sumimsim sa coffee ko at hindi pa rin siya tinapunan ng tingin kahit na sobrang
lapit niya sa akin.

Hindi ba gano'n naman ang mga lalaki? Kung sino ang kaharap nila ay siyang
sasabihan nila ng mga matatamis na salita.

They'd chase girls after girls after girls. Big deal sa kanila ang hitsura ng
babae. May dalawang anak na ako and I wasn't fresh anymore, he devirginized me.
Wala naman akong problema sa katawan ko pero ang isiping lagi siyang nandito o 'di
kaya'y pumupunta sa ibang lugar para sa mga appointment or meeting niya ay isa sa
dahilan kung bakit makakita siya ng ibang babaeng mas maganda ang hubog ng katawan
kesa sa akin.

Binitiwan niya ang armrest at hinawakan ang magkabilang balikat ko para ipaharap sa
kanya dahilan kung bakit hindi ko napigilan ang sarili ko kung 'di ang tumingin sa
kanya.

I couldn't see the serious calm in his face. He looked worried and... Afraid. The
fear was clear in his eyes.

"No, no. Kahit maghubad pa sila sa harap ko, hindi ako titingin, baby," aniya sa
boses ng pagsusumamo. Kahit hindi niya naman sinasadyang pagselosin ako ay parang
nasa boses niya na sinisisi niya ang kanyang sarili. "Oh fuck, I love it when
you're jealous pero ang hirap mong suyuin, Cali. Sige na please? Ayokong magalit ka
sa akin."

Earlier, he looked so unhappy. Ibang-iba ang pakikitungo niya sa mga shareholders.

Sa akin naman ay palihim.

"Natutuwa ka pa talaga, ewan ko sa'yo."

"Sino ba ang pinagseselosan mo?" he said and paused for a second before he inclined
his face down to my neck and dropped a kiss on his favorite part of my neck. "Are
you jealous of yourself? Kasi sa pagkakaalam ko ay ikaw lang naman ang babae ko
rito."

Ayos lang naman kung mawawalan siya ng oras sa akin pero ang hindi ko talaga
maintindihan ay bakit pati sa mga bata? Sa mga anak niya? Lagi niya na lang
tinatanggihan si Zon kapag inaalok siya ng bata na maglaro.

Who was I to demand even a second of his time? I was not his wife. I was jealous
because I love him, even teenagers feel jealous if someone was trying to flirt with
their crush.

I gripped the sleeves of his shirt and refrain from pouting.

"Gusto kong magtrabaho..."

Kung ang magselos lang pala ang tanging paraan para payagan niya akong magtrabaho
ay ayos lang. Basta ba ay payagan niya ako.

Bumuga siya ng marahas na hangin, mukhang sumasakit ang ulo niya.

"Fine."

After nearly three hours of helping him and be with him in his appointments and
meetings. Hindi ko pinapahalata ang totoong nararamdaman ng katawan ko, my back was
sweating cold even if the places that we've been was air-conditioned.
Parang naging totoo ang pagpapanggap ko kanina na masakit ang ulo ko, ngayon ay
totoong masakit na talaga ang ulo ko at ngayon ay iniinda ko ito.

Mainit dito sa parking lot ng isang restaurant kung saan makikipagkita si Lazarus
sa isang hindi ko kilalang businessman.

Ito siguro ang dahilan kung bakit naging ganito ang reaksyon ng katawan ko. Tirik
na tirik 'yong araw kaninang tanghali at ang lamig sa loob ng restaurant na
pinapasukan namin.

Lazarus held one arm for me to take a hold of it. I accepted his hard and strong
arm, wrapping my arm around it as he guided me inside the restaurant.

I almost stumble on my black high heels when I felt an extreme ache in my head.
Nasapo ko ang aking noo at marahang ipinikit ang aking mga mata.

"Calista? Are you okay, baby?"

Saka ko lang napagtantong napahinto na pala kami sa paglalakad at sobrang higpit ng

pagkakakapit ng braso ko sa braso ni Lazarus.

"I-I'm fine, let's go?" pagbawi ko at pinilit ang sariling katawan na maayos na
maglakad.

"Are you sure?" paniniguro niya at ang kanyang mga mata ay nanunuri, alam niyang
hindi na pagpapanggap 'to.

Unlike earlier, I was suck in acting.

I smiled and nodded.

"No. I'm going to cancel this meeting-"

"No, I'm fine, Lazarus, really."

Inalis niya ang aking kamay mula sa kanyang braso at inilibot ito sa likuran ko.
Parang inaakbayan niya na ako ngayon pero hindi dahil parang inaalalayan niya ako.
Ang higpit ng pagkakahawak niya sa ibabang bahagi ng balikat ko nang nagpatuloy
kami sa paglalakad at may minsan pang hinihimas niya ito.

I felt relief when he did not notice the cold sweat at my back.

Nakarating kami sa isang table na may isang lalaking nakaupo na siyang naghihintay
sa amin. Pero nakakapagtaka lang dahil hindi pa kami umuupo ni Lazarus.

"I want to move this meeting next week, I apologize," ani Lazarus sa lalaki sabay
halik sa ulo ko na parang may ipinaparating sa lalaki.

Lumipat ang tingin sa akin ng lalaki at tumango na parang may alam. "Sure thing."

Lumabas kami ni Lazarus ng restaurant na nakahawak pa rin siya sa balikat ko at

mabilis niya akong pinapasok sa kanyang sobrang tinted na mamahaling sasakyan.
Humigpit ang pagkakahawak niya sa likurang bahagi ng damit ko nang pumasok ako sa
loob ng sasakyan niya.

He noticed the cold sweat? Kaya ba hindi niya tinuloy 'yong meeting?

"Lazarus, why-"
Muntik na akong napatalon sa kinauupuan ko nang marahas niyang sinara ang pinto ng
front seat at agad umikot sa harap ng sasakyan upang pumasok at umupo sa driver's
seat.

Hindi niya pa pinaandar ang sasakyan at may kinalkal sa backseat, may hinahanap
yata.

Isinandal ko ang aking ulo sa headrest nang naramdaman ko na naman ang pagkirot
nito. Giniginaw ako at pakiramdam ko ay parang nilalagnat ako.

"Take it off," tukoy niya sa manipis kong damit nang may nakita siyang kulay itim
na tee shirt at isang towel sa backseat. It was his tee shirt and oversized when I
wear it.

"What? No."

Hindi ako nakapalag nang umusog siya palapit sa akin at hinawakan ang kuwelyo ng
thin-fabric white long sleeves shirt ko.

He tore it apart.

"Oh shit, Lazarus! What have you done?" napasinghap ako nang hinawakan niya ang
braso ko upang maialis 'yong sleeves ng damit ko. "Kakabili ko lang no'n."

Nakakatakot ang pagiging tahimik niya ngayon hanggang sa nagtagumpay siya sa

paghubad ng manipis kong damit at tumambad sa kanyang ang kulay itim kong bra.

"Tumalikod ka," utos niya, seryoso at kalmado. 'Yong klase ng boses niya ay 'yong
boses na hindi ko magawang sumuway kaya sinunod ko ang iniutos niya.

Pinunasan niya ang nanlalamig na pawis sa likod ko gamit ang malinis na towel na
nakita niya sa backseat.

Napasandal ang noo ko sa nakasarang bintana ng kotse nang naramdaman kong inalis
niya rin pati ang bra ko at nagpatuloy sa pagpunas.

No one would see us from the outside. The car windows was tinted, kami lang ang
makakakita kung anong nangyayari sa labas, dito sa parking lot.

"Lazarus... Galit ka ba?"

"Yes."

He did not lie.

Kagat labi kong hinintay na matapos siya at nang natapos nga siya ay nanatili akong
nakatalikod sa kanya nang siya na rin mismo ang nagdamit sa akin ng tee shirt.

"Give me your feet," sunod na utos niya nang humarap ako sa kanya.

I did as what I've told.

Akala ko kung anong gagawin niya sa paa ko, he took of my black high heels. 'Yong
isa ay nahirapan pa siya, I was about to help him but he's running out of patience
so he tore the lace and lock. Hinimas niya ang paa ko na parang hinihilot at
pinapawala ang sakit nito.

Kapag galit ay required bang manira ng gamit? Kabibili ko lang ng heels na 'yon,
inutusan ko kaya si Ixze.

Napahawak ako sa dashboard ng kotse at sa kinauupuan ko nang walang pasabing hinila

niya ang pencil skirt ko pababa kaya bahagya akong napaangat sa kinauupuan ko.

Galit talaga siya.

The clothes and heels that I've wore earlier looked like it had undergo a
disastrous sewing machine.

He tossed the things that he ripped off my body to the backseat.

Tumingin siya sa akin at marahang ibinalik pababa ang mga paa ko mula sa
pagkakapatong nito sa hita niya.

"Sa susunod, kung ayaw mo'ng ganito ako mag-alaga sa'yo. Sabihin mo sa akin kung
masama ang pakiramdam mo, hindi 'yong tinatago mo."

Hindi ako umimik sa buong biyahe pauwi. Ang sabi niya ay uuwi na raw kami at wala
na raw siyang oras bumalik sa kanyang kompanya.

Nang nakarating kami sa bahay at pinasundo ko na si Ixze at ang kasama niya sa

driver ng mga Fortaleza sa mansion upang bumalik na sila.

Lumipas ang hapon at gabi na. Si Lazarus ang gumagawa ng lahat ng gawain, sinubukan
ko siyang tulungan pero tinatapunan niya lang ako ng masamang tingin kaya madalas
ay nakaupo ako sa sofa o 'di kaya'y nakahiga lang sa kama.

All four of us was in the dining room. Eating our dinner.

"Luzon, eat your food properly," utos niya kay Zon nang makitang may iilang kanin
ang nasayang niya.

"Opo, Daddy. Sorry po," magalang na sinunod naman ni Zon ang utos ng kanyang ama.

Bumaling si Lazarus kay baby Praise na nakaupo sa high chair niya. "Open up, little
angel."

Nanatiling nakatikom ang cute na bibig ng baby ko at tumitig lang sa kanyang daddy.

Ilang minuto lang ang nakalipas nang nakarinig kami ng munting ingay mula kay baby
Praise.

Umutot siya?

Palinga-linga ang bata na parang hinahanap kung saan nanggaling 'yong ingay at nang
narinig niya ulit ang ingay mula sa pwet niya ay tumingin siya sa kanyang likod
saka umiyak at gustong magpakarga sa kanyang ama na siyang malapit sa kanya.

Natakot yata talaga siya sa sariling utot niya. Just like my Zon baby, takot siya
sa anino niya noon at umiiyak kapag nakikita ang anino na sinusundan siya sa tuwing
maglalakad siya.

"Don't cry, little angel. It won't hurt you," natatawang pagpapatahan niya sa bata
nang binuhat niya iyon mula sa high chair.

Simula kanina ay hindi na talaga maipinta ang mukha ni Lazarus nang dahil sa hindi
ko sinabi sa kanya na masama ang pakiramdam ko.
"Yes, tiny Praise. It won't hurt you," sabay naman ni Zon na kung makapagsalita ay
parang hindi natakot sa anino niya noon.

Kahit sa pagpapatulog sa bata ay si Lazarus na rin mismo ang nagpatulog sa dalawa.

I was resting in our bedroom, dalawang beses niya na akong binihisan ngayon.

Hindi ko maintindihan ang katawan ko. My eyes were tired and I felt cold. Sinisipon
na rin ako.

Nagising ako alas dos ng madaling araw na nanginginig ang katawan nang dahil sa
lamig kahit na pinatay na ni Lazarus 'yong aircon at hirap na imulat ang mga mata.

"Cali..." I heard Lazarus husky voice at my side, waking up. Inilayo niya rin ang
kanyang mukha mula sa leeg ko na parang napapaso. "Calista?"

"Fuck."

Sunod-sunod na mura ang narinig ko nang kinalas niya ang kanyang pagkakayakap sa
akin at kinapa ang noo ko.

Narinig ko ang pagkakataranta niya at agad na umalis sa kama na parang may

hinahanap.

"Goddammit! Pick up the phone, Carl!"

Hindi ko alam kung anong nangyayari dahil nakapikit pa rin ako at mas lalong
humigpit ang pagkakahawak ko sa comforter para makaramdaman man lang ng konting
init.

Why was he panicking? Nilalagnat lang ako at bakit kung makareact siya ay parang
may taning ang buhay ko? Isa pa ay natutulog na siguro si Carl ngayon, he's calling
Carl?

He have to calm down. Hindi niya ba alam kung ano ang gagawin? Kaya ba lumala ang
lagnat ni Zon noong iniwan ko sila? Kaya ba galit siya kanina at takot na
magkasakit ako?

"L-Lazarus..." I said but it was almost impossible to hear my hoarse voice. My

throat was dry.

Isang pamilyar na malaking kamay ang nararamdaman ko sa aking noo at hinawi ang
iilang buhok na nandoon.

"Ano ba 'yong gamot na pinapainom sa may lagnat? 'Di ko matandaan, shit," aniya na
parang sobrang laki ng problema. "Antibiotic lang ang alam kong gamot, tangina."

Magsasalita na sana ako pero hindi ko rin natuloy dahil ang hirap talaga. Kailangan
kong uminom ng tubig. Ang sakit ng lalamunan ko, dahil siguro 'to sa Coffee
Frappuccino o 'di kaya'y mga inumin na sobrang lamig mula sa mga meetings namin sa
iba't ibang restaurant o kahit anong meeting places na napuntahan namin kanina.

Napamura ako sa isip ko nang muling nagsalita si Lazarus na parang naalala niya na.

"Parasextamol?"

...
makamundo

-
Chapter 45

Last

Lazarus did some search. In panic, couldn't get calm. He was caressing my hair with
those trembling, shaking large hands of him during browsing through the internet of
how to take care of me.

Thankfully, he survived when he felt my body wasn't quivering anymore.

Ang tagal niyang nakabalik sa pagtulog, siguro ay sumikat na ang araw bago niya
napakalma ang sarili.

Nagising ako nang dahil sa nakakasilaw na liwanag mula sa bintana ng kwarto.

Itinukod ko ang aking siko sa kama to push myself up and sit. Bumaba ang tingin ko
sa aking suot. Another pair of pajamas. Lazarus have changed my clothes again?

Tumingin ako sa bintana habang nakatulala. Nothing happened to us. I've

misunderstood what he said, nagkamali lang sa pagsabi. I thought it was one of his
perverted thoughts and said it out loud.

I wasn't that feeling well but this was better than yesterday.

I turned my head from looking at the open window to the room's door when I heard it
opened.

Nagtama ang paningin namin ni Lazarus. He stood at the doorway with his phone
pressed against his right ear.

"Yes, I'll be back next week," he responded to the other line. His gruff voice was
so audible for me to hear. Sinadya talaga niyang lakasan ang kanyang boses. "I have
an appointment with Francesca tomorrow, I want to cancel it but if you insist then
you can go."

Kumunot ang noo ko nang dahil sa narinig. He was talking to someone in the other
line, remained standing by the doorway and deep stare into my eyes intensely.

May appointment siya with Francesca bukas? Anong sinasabi niyang next week na siya
babalik?

"Saul, make sure of it," aniya sa seryosong boses matapos sandaling natahimik nang
may pinakinggan siya sa kabilang linya. "I know my parents. Baka puntahan ako ni
Mom sa opisina."

Saul? My cousin who have told Lazarus my plans of escaping two years ago. I wonder
what was on his mind and why he did that?

I wrinkled my nose when I felt a part of it was itchy. Lazarus was watching me,
every move that I did and even the most unnoticeable movement did not escape from
his sight. Good, observing.

Nakita kong sumilay ang ngiti sa mapulang labi ni Lazarus na parang may magandang
narinig sa kabilang linya.

"Pinaghirapan ko siyang makuha, dapat lang na paghirapan mo rin ang sa'yo,"

napasuklay pa sa kanyang malambot na buhok si Lazarus habang nakatutok pa rin sa
akin ang mga mata, mukhang inaalala niya ang lahat pinagdaanan niya noon. "Ang gago
mo, manggagaya ka pa ng paraan ko."
Desire, his dark eyes were burning in extreme desire, looked like he was salivating
for me, craving for me, admiring the whole, real and truth of me.

He licked his lips while listening to Saul in the other line and stared at me like
I was the most incredible sight that he must not let go with his eyes. He slid his
tongue out to his lower lip, sexily making it moist.

Nanatili akong nakaupo sa kama. Nakatakip pa rin sa legs at paa ko ang makapal na
comforter. Malumanay ang mga matang nakatingin at pinagmamasdan siya.

"Ayaw niya rin naman sa'kin kaya ginahasa ko, baka sakaling magustuhan niya na
ako," wika niya at bahagya pang natawa. His deep chuckles was sexy.

My eyes widened in shock. So they were talking about me?

Sumama ang timpla ng ekspresyon sa mukha ko. Nakakainis lang kasi parang nabaliw
ako sa kakaisip kung bakit niya nagawa 'yon tapos ito na nga ang dahilan niya.

Baka sakaling magustuhan ko siya? Goodness gracious.

He thought that there's a possibility that I would like him if he rape me? Just
because we met and started with an accident and emergency sex? If I hadn't gave
myself to him, offer my body to release the heat in his body-one of the effects of
ecstasy-then he must've been buried six feet under long time ago.

Ang laking posibilidad na mamatay siya dahil hindi rin naman kasi isang patak lang
ang inilagay ko roon sa inumin niya. May posibilidad na ma-overdose siya, mamatay
at siguro kung nangyari 'yon ay baka matagal nang naagnas ang magandang katawan
niya.

"Basta, 'yong sinabi ko," huling sinabi ni Lazarus kay Saul bago niya pinutol ang
tawag nang hindi nagpapaalam.

Tumuloy siya at inilapag ang kanyang phone sa paanan ng kama bago lumapit sa akin
dito sa gilid na bahagi ng kama.

"How are you feeling?" he asked, worried after he touched my forehead gently
pressing his palm and right after that, he pulled down his hand to touch the corner
of my neck. His favorite part. "This is all my fault, kung hindi sana kita
pinayagang magtrabaho, sana maayos ka pa ngayon."

I felt guilty. Hindi niya naman kasi kasalanan. Kaya naman pala sa lahat ng gusto
ko ay iniisip niya muna kung nakakabuti ba ito para sa akin o hindi, kapag hindi,
he would answer me no.

"I'm fine, maayos na ang pakiramdam ko," it was a white lie. Hindi pa talaga
masyadong maayos ang pakiramdam ko, I felt weak and lightheaded. "Don't blame
yourself, Lazarus."

Noon ay ako ang sinisisi niya sa lahat ng masamang nangyari sa buhay niya.

And now? He's blaming himself because of what happened to me. I couldn't believe
that I turned him into someone like this toward me.

Sa ibang tao ay parang hindi naman siya ganito.

Umupo siya sa kama, sa harap ko at ipinatong ang kanyang malaking kamay sa hita
kong natatakpan ng makapal na comforter.
I got up and balance myself on the bed, nakaluhod na ako ngayon sa kama at lumapit
sa kanya. I kissed him on his creased forehead to take away all the worries in his.

"Hindi ka ba papasok ngayon? Anong oras na ba? I'll prepare your clothes and
dinner-wait, nasa'n ang mga bata?" paulan ko sa kanya ng tanong nang marahan niya
akong hinila at pinaupo sa kanyang hita.

"The little monster is watching horror movies instead of cartoons," hinila niya ang
comforter mula sa katawan ko. "Little angel wants to eat melted cheese and she's
with the little monster."

Hindi niya man lang sinagot ang unang tanong ko na sa tingin ko ay alam ko na ang
sagot.

"Kumain na ba sila?" I asked, felt him cupped my body in his arms.

"Yeah. Ako, hindi pa," sabi niya kahit hindi ko naman tinatanong kung kumain na rin
ba siya.

"Ba't hindi ka pa kumain?" "Tulog mantika pa kasi ang pagkain ko, kailangan ko pang
painitan sa kawali," seryoso ang kanyang mukha nang binuhat niya ako at naglakad
papunta sa loob ng banyo.

Natahimik ako roon. Ayokong sakyan ang mga kalokohan niya ngayon, masama pa rin ang
pakiramdam ko. Baka magkasakit siya kapag may mangyari sa amin.

Maingat niya akong pinatayo sa malamig na sahig ng banyo malapit sa kinaroroonan ng

tub.

I was surprised to see the tub was filled with warm water and Lazarus was
undressing me, unfastening the button of my pajama top before pulling down my lower
pajama.

I didn't felt uncomfortable with Lazarus, I was naked and maybe my body got used to
him, to his eyes searching and lingering every little corner of my body.

"Iniwan mo na naman ang mga bata," I mumbled and breathed in when he guided me to
step on the tub.

"Malaki na 'yon sila," kaswal niyang sagot na parang hindi man lang nag-aalala but
I know that he was worried for them if those two would get in trouble.

Ngayon ay mukhang iniwan niya lang talaga ang mga bata sa lugar kung saan walang
mangyayaring masama sa kanila kaya ganito na lang siya kung umakto. Relax lang,
kalmado. Just like Luzon, kahit nasa hindi namin kilala kung sino ang nagpasundo sa
amin ay kalmado lang siya.

Nairita ako sa sinabi niya kaya sa gitna ng paghakbang ko sa tub ay natigilan ako
at tinapunan siya ng isang masamang tingin.

"Mga bata pa sila, Lazarus. Paano na lang kung may mangyari sa kanila? Nasa kwarto
ba sila ni Zon nanonood?"

"Oo," binuhat niya ako nang hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko at marahang
inilapag sa tub. My body slowly submerged in the warm water of the bathtub. It felt
nice and comfortable even though my whole body was naked and visible in his eyes.
"Malaki na sila, Cali. Sumasagot na sa akin si Zon, that little monster. Si Praise
naman nakakapagsalita na. I just heard her said fuck you, mother fucker, bitch, go
to hell, piece of shit, bullshit and Luzon just laugh at me."

"What?" I looked at him, hindi makapaniwala sa sinabi niya.

How did this happen? Hindi naman ako nagmumura kapag kasama ko ang mga bata. Si
Lazarus lang ang minumura ko sa tuwing nag-aaway kami dahil alam kong ayaw niyang
marinig na nagmumura ko.

"She can't pronounce it the way it is, pero alam kong 'yon ang mga sinasabi niya,"
he explained and grabbed my arm, he formed his hand like a cup, scooping the warm
water from the tub and released it on my arm. Paulit-ulit niyang ginagawa 'yon at
hinihimas pa ang braso ko. "You know I hate profanities, right? Sinong nagturo sa
kanya no'n?"

He sat at the side of the tub and my gaze dropped on his pants tightening.

Galit ba silang dalawa?

"I-I don't know, Lazarus. Anong klaseng ina ako kung tuturuan ko sila ng ganyan?"
umiwas ako ng tingin nang dahil sa nakita ko. Ilang beses ko namang nakikita 'yon
pero bakit ganito pa rin ang epekto niya sa akin?

Lagi akong kinakabahan kapag ang dahilan ng pagkakabuhay no'n ay galit.

"Maybe the little monster taught her everything he learned from Laki," I saw a
slight movement on his jaw. "Fuck Laki."

Pinunasan niya ang kanyang kamay nang nakitang nakalugay ang buhok ko. Dumbfounded,
I saw an elastic band on his wrist. Siguro ay galing 'yon kay Zon.

He tied my hair up, para hindi raw mabasa.

"Laz, can I work-"

"Hindi na."

"Kapag magaling na ako."

He's starting again. If something bad happen to me, he'd forbid me to do it again.

Mabilis kong kinuha ang malaking kamay ni Lazarus nang natapos siya sa pagtali sa
buhok ko. I planted ang long and soft kiss against the center part of his palm
before looking up at him.

"Please, Lazarus? Sasabihin ko na talaga sa'yo kung masama ba ang pakiramdam ko,
please? I wanna work, I wanna help you, please let me..." pagmamakaawa ko.

I didn't care if I was naked. Wala akong paki, basta't ang gusto ko lang ay payagan
niya akong magtrabaho.

"You're naked and pleading..." marahan ang kanyang boses na titig na titig sa akin.

Napahilamos siya sa kanyang mukha na parang nahihirapang tangggihan ang gusto ko.

I smiled because at least he was starting to give up and just let me do what I
wanted to do.

The week was just like a sprint, it happened fast. I was completely okay and
Lazarus had let me work in his office.
"Zon? Where are you going?" tanong ko kay Zon na akmang aalis na ng opisina ni
Lazarus.

Lazarus was in a meeting and I was here sitting on his swivel chair and read some
articles and files here.

Sinama namin ang mga bata rito, may crib pa nga sa gilid para kay baby Praise. May
personal restroom at kitchenette naman dito kaya hindi na kami mahihirapan. Luzon
was very famous in this company, lahat yata ng mga employee rito ay kilala siya,
madalas kasi siyang maglakad sa baba at pumupunta sa kahit saang sulok ng building
pero pinagbabawalan siyang lumabas ni Lazarus.

"Downstairs po, Momma. I have a friend po kasi, her mother was working her too.
Lagi siyang nandito po, Momma because wala po siyang makakasama sa kanilang house,"
seryosong sagot ng anak ko at lumayo sa pinto para lumapit dito sa akin.

"Her? A girl?"

"Opo, Momma and she's always ignoring me. I don't know po, hindi po ba ako
handsome, Momma? 'Di ba po ay gusto ng mga girls ay handsome boys?"

Naintriga ako sa sinabi ng anak ko kaya binitiwan ko ang hawak kong folders at
tumayo upang lumapit sa kanya. It was the first time that he talked about a girl.
Lagi na lang kasing pagkain at laruan ang bukambibig niya o 'di kaya'y palihim
niyang pinapagalitan si baby Praise.

"Huh? You're handsome, Zon baby."

"Pero Momma, ayaw niya po sa akin. Ayoko sa mga noisy girls pero siya po ay tahimik
lang. Hindi ko pa po narinig ang voice niya, Momma," sobrang lungkot ng boses ng
anak ko. Mukhang first time niyang binalewala.

"Wait, kapag kinakausap mo ba siya baby, hindi ba siya titingin sa'yo?" tanong ko.
Bigla kasing pumasok sa isip ko na baka ay deaf ang friend niya, she couldn't hear
my son if she was.

"No, po. Hindi po siya nagsasalita, ayaw niya po siguro sa akin," mas lalong naging
malungkot ang boses niya at ang mukha ay parang nilukot. "Nagsorry po sa akin ang
Mommy niya at sabi po ay nahihirapan siyang magsalita. May nangyari po kasi sa
kanya, Momma, kaya nawala ang voice niya pero babalik naman daw po ang voice niya
kapag maayos na po siya."

"Oh," I tried to think of something to lighten up his mood. Mukhang down na down
ang anak ko ngayon. "Why don't you teach her how to speak again? Like tiny Praise,
tinuturuan mo siyang magsalita 'di ba? She'll surely like you."

His face lit up and hugged me.

"Okay po, Momma! Thank you!"

And then he hurried to go downstairs. I was so sure na hindi hagdan ang gagamitin
niya papunta sa baba, elevator.

Babalik na sana ako sa desk ni Lazarus nang muling bumukas ang pinto. Hindi pa
naman tapos ang meeting ni Lazarus at this hour kaya nasisiguro kong hindi si
Lazarus ang bumukas ng pinto dahil kung siya nga ay narinig ko na sana ang pagtawag
ni Zon sa kanya.
I turned to look at the door but froze when I saw who it was.

It was Ysa Cavanaugh. Lazarus' mother. Very graceful with her maroon dress and high
heels.

"Where's my son?"

"In a meeting, Ma'am."

May dala pa siyang mamahaling handbag na nakasabit sa braso niya. Was it Gucci or
something more expensive than that?

I was taken aback when she strode across the office toward me. Nang nasa harap ko
na siya ay saka pa ako nakahinga ng maluwag but I did not felt relieved.

"I bet my son didn't propose to you?"

Parang huminto ako sa paghinga nang dahil sa paraan ng pagtingin niya sa akin.
Nakakatakot, maawtoridad at makapangyarihan ang kanyang magandang boses. "He
didn't," I confirmed her question right and felt the ache in my heart.

Alam kong mahal ako ni Lazarus pero bakit hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ako
pinapakasalanan? Yes, he demanded me to marry him before in the horse stable but
it's not a proposal. It's a demand, mayhap a command.

Unexpected, she gave me a genuine smile. She never smiled at me before, she's not
faking everything she do, she's an honest and straightforward woman.

"Maybe, he's planning on attending the engagement party tonight," no lies, no

intentions of hurting me. That's what I heard in her voice. "Don't you wanna come?"

If I heard it right, it seemed to be an invitation for me rather a suggestion or

question.

"Engagement party?" I echoed, bemused.

"The news have reached Zacharias' ears that Lazarus isn't married to you after the
annulment. His son of a bitch sex god idiot dickhead father was arranging another
marriage again," uncensored words had unexpectedly came out from her graceful and
feminine mouth. Kahit na gano'n ang lumalabas sa kanyang bibig ay ang elegante niya
pa rin tignan. She paused for a second like she had come into an idea. "Anyway,
Lauren told me about my granddaughter. May I see her?"

She was the definition of elegance.

Nagulat ako nang dahil sa sinabi niya kaya ilang segundo pa bago ako napakuran at
tumikhim.

"Uhm... This way, Ma'am," sabi ko sa abilidad ng pagiging pormal na nakuha ko kay
Lazarus.

Naglakad ako papunta sa crib kung saan naglalaro si baby Praise.

"You should stop calling me ma'am," she said following me and that made me paused
from walking for a second. "I saw my son cried because of dear Francesca but I
can't bare to see him try to kill himself again because of you. I won't stop him if
he wanted to marry you."

Iniyakan ni Lazarus si Francesca noon sa pangalawang pagkakataon ay hindi lang siya

umiyak. He attempted to commit suicide and not because of Francesca but because of
me.

Nakita niya pala 'yong live video? Baka si Mr. Zacharias Cavanaugh lang talaga ang
hindi nakapanood no'n?

At this moment, I felt my body stop from functioning, I stopped from walking and
maybe breathing even though I could still feel the air in my lungs.

I turned to face her.

"I-I'm sorry..."

"I know that you will be the death of my son," she blow off a little strands of her
hair elegantly and looked into my eyes, like how Law look at someone when he's
talking to that someone. "Please take care of him."

"I will, Ma'am-"

"Call me tita for now. Just tell me if my asshole pussy fucked up moron husband
would try to blackmail you."

Unbelievable but she treated me as the same as before. Very much straightforward.
Noon ay iba lang talaga ang first impression ko sa kanya dahil sa ilang salitang
sinabi niya.

The words from a person would directly define them as what they are but no, it was
wrong.

Parang 'yong mga taong nakakasalamuha ko sa mga daan. Hindi porket galit sila at
wala sa mood, ang tingin ko na agad sa kanila ay masamang tao.

I should have know them first and when I did, I won't judge them as what they are.

Never judge a person without knowing the story of their past.

It took half hour for us to talk about things. Sobra akong nagdasal na sana ay
hindi magsasabi ng bad words si baby Praise but unfortunately, she did. In front of
Tita Ysa.

Akala ko ay magagalit siya at sasabihin sa akin na anong klaseng ina ba ako at

nasasabi 'yon ng anak ko pero hindi, she laughed and looked surprised instead. She
even told baby Praise to say it again. She's impossible.

Hindi pa siya nakikilala ni Luzon and she wanted to wait for Lazaus and also Luzon
to come back. Pero hindi niya na mahintay ang dalawa dahil may gagawin pa siya kaya
napagdesisyunan niya na lang nag magkita kami ulit mamayang gabi.

We even exchanged numbers because she'd be sending three of her trusted maids to
come in Lazarus' house and babysit the two because Lazarus will escort me to the
engagement party.

Gagawa ako ng paraan para isama niya ako. Ang sabi ni Tita Ysa ay gusto niyang
nando'n ako kung ayaw kong matuloy ang pinaplano ng asawa niya.

We had our dinner first in the nearest restaurant from the company. This was our
routine. Pagkatapos ng trabaho ay dadalhin kami ni Lazarus sa restaurant upang
hindi na kami magluluto at kakain pa pag-uwi, we're both tired.
Nakauwi na kami nang hanggang ngayon ay wala pa ring sinasabi sa akin si Lazarus.

We're in the kitchen and our babies was enjoying and watching another horror movie
again in the living room, hindi na sa kwarto ni Zon, binihisan ko na ng pajamas ang
dalawa dahil baka ay biglang makatulog sa sofa.

Here's Lazarus. Preparing the burger and fries that he bought from the drive thru
of a certain fast-food chain. This was another request from the little monster.
Pauwi na kami kanina at nakasakay na kaming apat sa mamahaling sasakyan ni Lazarus
nang panay ang turo ni Zon at gustong magpabili ng pagkain. Hindi na talaga siya
nabusog sa kinain niya roon sa restaurant kanina.

"Lazarus? Wala ka bang sasabihin sa'kin?"

"I love you, baby," was all that he said, he did not even took a single or quick
glance at me. Nasa tabi niya lang ako at sobrang abala siya sa paglalagay ng catsup
sa maliit na bowl para sa fries.

Napanguso ako.

"No, not that," sabi ko sabay kuha ng isang fries at sinawsaw sa catsup sa harap
niya bago kinain. Natigilan siya sa kanyang ginagawa at lumipat ang tingin sa akin.
At last, I had his full attention now.b"Hindi mo ba sasabihin sa akin 'yong tungkol
sa engagement party?"

I didn't expected the sudden change of his expression. His eyes were darkening and
shadowed by undescribable feelings.

"Who told you that?"

"I just know."

"Hindi ako pupunta, Calista," mariin at magaspang ang kanyang pagkakasabi bago
ibinalik ang tingin sa ginagawa niya. "I'm thirsty and starving, I wanna eat that
sweet and juicy baby down there tonight."

Napasinghap ako nang napagtanto ko ang kanyang sinabi.

"Oh my God, Lazarus!" hinampas ko ang kanyang braso ngunit hindi man lang siya
natinag. "Y-You're not serious."

Seriously? Nakakahiya 'yon, he was planning on eating the most private part of my
body? What if it smell bad? No way.

"I am," he faced me again with that dark expression in his face. Determinado. Mukha
nga talaga siyang nauuhaw na gawin ang gusto niya ngayon. "Matagal ko nang gustong
gawin 'yon pero pinipigilan mo ako lagi."

"No," umatras ako at umiling.

"No?" he imitated in question.

"Yes!"

"Yes, then."

Ilang segundo akong tumitig sa kanya nang ngumisi siya sa akin. Ngayon pa lang
pumasok sa isip ko ang sinabi ko.
He tricked me with that question. Nakakagigil siya.

"Seryoso ako, Lazarus. Gusto kong pumunta sa engagement party na 'yon," hindi ko
napigilan ang sarili ko at napahilamos sa mukha.

"What for?"

Naitikom ko ang aking bibig nang walang sagot ang pumasok sa isip ko. To stop his
father? What else? Wala naman palang balak pumunta si Lazarus. Tita Ysa assumed
that he would.

"Okay, let's negotiate like a clever businessman you are," tumingala ako sa kanya
at itinukod ang isang braso ko sa kitchen island. "Pupunta tayo sa engagement party
at pag-uwi natin, I'll pay you the price."

Ngumiti ako sa kanya dahil alam ko namang panalo na ako. I know that he knows
what's the price is.

"I want to make sure that you're not a scam, gusto kong mahawakan ang kabayaran,"
mas lalong naging seryoso ang kanyang baritonong boses habang nakatitig sa akin.
He's tall so he'd have to look down at me.

Napatunganga ako dahil mas marunong pa siya sa akin.

I stood on my own decision. Napapamura na lang talaga ako sa isip ko nang dahil
dito.

Walang pag-aalinlangang mahigpit kong hinawakan ang kanyang malaking kamay at

hinila 'yon upang maidikit at mahawakan niya ang pagkababae ko.

I didn't inserted his hands inside, nasa labas lang and he was cupping it.

I wasn't completely focused when he used his other hand to pull me closer to him
and caught my lips. Sinipsip niya ang pang-ibabang labi ko bago niya iyon tuluyang
pinakawalan sa pagitan ng kanyang mga ngipin. He was rubbing his hand against my
shorts.

"Hahawakan mo lang 'di ba?" tinulak ko siya matapos niya akong hinalikan kaya
natigilan na rin siya sa ginawa niyang paghimas.

Ang malala pa ay parang nabubuhay na naman ang init ng katawan ko.

"Wala bang down payment?"

Napailing na lamang ako nang dahil sa sinabi niya bago siya iniwan doon, knowing
that he was also hot and turned on.

I called Tita Ysa at kalahating minuto lang bago dumating ang mga katulong na
hinatid ng driver nila, tapos na rin ang paghahanda namin ni Lazarus and we're on
our way now to a five star hotel where the engagement party will be held.

Our babies? Ayon, hindi na naistorbo sa pinapanood nilang horror movie. Baby Praise
was laughing at the movie like she was watching a comedy rather than horror and
Luzon was wearing his poker face, very serious and was like watching a live
announcement from the President of the Philippines nation wide.

I also instructed the maids that they have to take the babies in bed when the clock
strike nine.
Wearing our own piece of elegant clothes we walked in the hallway of the hotel.
Isang kulay pulang dress ang suot ko na may mahabang slit sa isang hita ko. Lazarus
was against it, ayaw niyang suotin ko ito pero wala siyang magagawa. He was wearing
a tuxedo, how handsome.

May iilan kaming nakasabay na mga mayayaman papasok sa isang malawak na hall kung
saan magaganap ang engagement party.

Tables with clean white tablecloth and on top of it was the tableware, neatly
arranged in order of the seats. The light from the chandelier have added the
elegance of each person that was invited in this event. There's an elevated
platform we're they would announce the engagement of who to who.

Mayayaman. Lahat ng nandito ay mayayaman at lahat sila ay nandito hindi para mag-
enjoy sa engagement party na magaganap ngunit pati na rin ang negosyo. Pakilala ng
anak dito, pakilala ng anak doon.

How nice. Mukhang kanina pa naman nagsisimula ang party pangmayaman at buhay na
buhay ang lahat ng nandito.

I have seen familiar and unfamiliar faces.

"Lazarus."

Matapos kong inilibot ang aking tingin sa buong lugar ay napilitan akong tumingin
sa kinaroroonan ng pamilyar na boses ng isang lalaki.

It was him.

Zacharias Cavanaugh.

Humigpit ang pagkakahawak ni Lazarus sa bewang ko kaya hinaplos ko ang kanyang

kamay upang mapakalma ang kanyang isipan.

His father looked at me but didn't acknowledge or even say good evening to me.
Tumingin siya ulit kay Lazarus na parang hindi niya ako nakita.

"Join us, son," he said referring to the round and large table at the center of the
wide hall where I could see Daumier, Saul, another two unfamiliar guys same age as
them, Tita Ysa, another woman maybe same age as her, Francesca and Francesca's
parents.

Jonas Costales. Cousin of my dad.

Hindi ko nakita ang iba. Siguro ay hindi pa nakarating o 'di kaya'y hindi talaga
sila pupunta o baka naman ay nasa ibang table lang.

Tumango si Lazarus bilang sagot at nauna namang naglakad ang ama niya habang
nakasunod lang kami.

Zacharias sat on the empty seat beside the woman same age as Tita Ysa. Mag-asawa
sila ni Tita Ysa tapos sa ibang babae siya tatabi? Nasa public pa naman kami.

Nararamdaman ko ang mga matang nakatingin sa akin nang pinaupo ako ni Lazarus
pagkatapos ay umupo siya sa katabing upuan ko.

"Hi, Cali dear, how's my grandson and granddaughter?" bati ni Tita Ysa na nasa
kabilang dako ng round table.
Ang laki ng table na 'to at ang layo ng mga taong nakaupo at nakapalibot dito.
Surely, they could still here each other.

They were shock at how Tita Ysa was treating me.

"They're fine, Tita," sagot ko na ikinagugulat ng karamihan.

Lalo na si Lazarus.

"Well, who would think that my son, Lazarus would fall in love with you. Someone's
bitter," narinig kong parinig ni Tita Ysa kay Zacharias na sobrang talim ng tingin
sa kanya ngayon. "Wine, everyone," dagdag nito sabay angat ng hawak niyang wine
glass na may lamang red wine.

Ito na talaga ang problem namin. I sure was nervous but the eagerness and
determination to end this was more powerful than the fear that I felt inside and
thought about this night might break me again and run away.

I wanted to be brave.

"Excuse me," magalang na sabi ni Francesca habang nakatakip ang isang kamay sa
bibig at ang isa naman ay sa kanyang tiyan matapos niyang inilayo ang isang plato
na may pagkain bago tumayo.

She hurried to get inside the women's restroom.

It looked like she's going to puke.

Wait. Was it possible that she's pregnant?

Lumingon ako kay Lazarus na prenteng nakaupo sa tabi ko at pinaglalaruan ang hawak
niyang wine glass na may lamang wine.

"Hm baby?" sambit niya nang nahuli akong nakatingin sa kanya.

What if, Francesca was really pregnant? Kaya may engagement party dahil sa nangyari
at muli silang magpakasal? It was impossible, they were annulled.

Pinagpapawisan ng malamig ang mga kamay ko nang dahil sa mga pinag-iisip ko. I
should trust his words that nothing really happened to them.

Bumalik si Francesca sa table na medyo namumutla ang balat kahit na mukhang

nagretouch naman yata siya.

Mukha talaga siyang buntis. Ganyan din ang hitsura ko noon kapag nakakaamoy ako ng
mga pagkaing ayaw ko.

"Francesca darling, are you okay?" tanong ina niya.

I caught her surreptitiously glanced at Lazarus before nodding her answer to her
mother.

Bakit tumingin siya kay Lazarus? Nang tumingin ako kay Lazarus ay mukhang bored ito
at parang ayaw nang magtagal dito. Parang ano mang minuto ngayon ay yayayain niya
na akong umuwi.

"Are you pregnant?"

It was a direct question from Tita Ysa. Nag-aalalang sumulyap sa akin si Tita Ysa
at sa mga oras na 'to ay alam kong iniisip niya ang iniisip ko.

"Y-Yes, Tita..." nauutal na sagot ni Francesca at sumulyap na naman kay Lazarus.

Bakit ba panay ang sulyap niya kay Lazarus?

Gulat. Lahat, mas nagulat sila sa narinig mula kay Francesca. Except for the two
unfamiliar guys, Daumier, Saul and Lazarus. They were cool, chill, calm, composed
and all.

"Ano, anak? Sinong ama? Hindi ka pa kinasal, isang kahihiyan 'to, Francesca,"
aksyon ni Uncle Jonas na parang hindi pa nagustuhan ang sinabi ng anak.

"Jonas, calm down. Nakalimutan mo na ba? Kinasal siya kay Lazarus," wika ni
Zacharias na bahagya pang tumingin kay Lazarus.

Lahat sila, kapareho ng kung ano ang iniisip ko ngayon.

"L-Lazarus..." tawag ko sa kanya na alam kong nakikinig sa mga pinag-uusapan nila

pero mas pinili niyang maging kalmado.

He looked at me from the wine glass. Kumunot ang noo niya nang nakita ang
ekspresyon sa mukha ko kaya mabilis niyang hinawakan ang kamay ko.

"Oh shit, ba't ang lamig ng kamay mo, baby?" he hissed and rubbed his thumb against
my palm. Gently squeezing my hand.

Tahimik ang lahat at pinagmamasdan kong paano ako inasikaso ni Lazarus imbes na
makisali sa pinag-uusapan nila tungkol kay Francesca.

"Psh. Nandito naman ako, naghahanap ka pa ng iba," Saul interrupted. Lahat kami ay
napatingin sa kanya. "Ano? Sasabihin mo ba sa kanila na anak ni Lazarus 'yang
dinadala mo kahit hindi naman? Pananagutan kita, anak ko 'yan, Francesca."

The table fell into silence after that.

Hindi ako makapaniwala sa narinig. Kaya ba hindi na kailangang pumunta ni Lazarus

dito dahil alam niya namang hindi matutuloy ang lahat? Alam niya na palang
mangyayari 'to kaya siya pumayag sa kasunduan namin? Shit. Lugi ako, ang daya niya.
Rest in peace to my vagina. Ang talim pa naman ng dila ni Lazarus. Kinakabahan na
ako, mas kinakabahan ako kay Lazarus kesa sa mga nangyayari ngayon.

Kaya ba sinabi ni Saul kay Lazarus ang tungkol sa pag-alis ko noon? Dahil may gusto
pala siya kay Francesca?

Nakita ko kung paano tumulo ang mga luha ni Francesca at tumayo. Her parents called
her when she ran out of the hall, agad naman siyang sinundan ni Saul.

"Get up, baby. We're done here..." marahan akong pinatayo ni Lazarus kaya wala sa
sarili akong tumayo.

"Lazarus, the engagement party-"

"I don't care, Dad. I'm already engaged to this woman and this will be the last
engagement party I'll ever have," pagputol niya sa sasabihin ng kanyang ama bago
niya ako iginiya palabas ng hall.

I was engaged to him? Hindi nga siya nagpropose. Nakalimutan ko, siya nga pala ang
klase ng lalaki na hindi mahilig sa pagpopropose.
Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari hanggang sa bumalik ako sa diwa ko nang
narinig kong bumulong si Lazarus sa tenga ko. His hot breath hit against my neck.

"Hm, I want to claim the payment in the car."

...
makamundo

Mature Content Warning. Epilogue may contain content of an adult nature. If you are
easily offended or are under the age of 18, please exit, leave this part
immediately and proceed to the next or just skip some scene. Some words within are
intended for adults only and may include scenes of sexual content, violence etc.

Epilogue

Heaven

White wall and ceiling, cacophony of screams and the smell of medicines were
swirling in the air of the mental hospital.

I followed close to the nurse, she was going to accompany me to a room to visit
someone.

I want to visit her. She, she's the reason why all of those bad and painful things
happened to me. She's also the reason why I was where I was.

Kiana have told me last week about her conditions and informed me everything that
she know, including the location and name of the mental hospital where Sammantha's
mental health was safely monitored.

Gusto ko siyang makaharap ngayon dahil mamayang hapon ay aalis na kami ni Lazarus
at ng mga anak ko papuntang Compostela Valley, sa hacienda ng kaniyang Grandpa.

I left the three in our house, I ordered them to pack our things and told Lazarus
my whereabouts and as a Cavanaugh as he was, he insisted to come with me but I
rejected his offer.

Baka ano pang gawin ni Sammantha kapag nakita niya ang nakakabaliw na pagmumukha ni
Lazarus. I doubt that she forgot about him, si Lazarus nga ang dahilan kung bakit
siya nabaliw kaya paanong makakalimutan niya si Lazarus?

Kanina, bago ako pumunta rito ay dumaan muna ako sa opisina ni Lazarus at may
inasikaso. I was wearing my office attire and had no time to change my clothes.

Sammantha. She's the reason why I got pregnant at the early age, why my Zon baby
was hidden from Lazarus' family for years. Naiintindihan ko naman si Lazarus kung
bakit palihim siyang kumayod sa pagtatrabaho at itinago kami ni Zon mula sa pamilya
niya. Alam ko rin naman ang dahilan kung bakit pinagtabuyan niya ako noon.

He didn't wanted to cause more pain to me and also, he wanted to fix himself, heal
himself.

We happened in the worst circumstances.

Had no fear and bravery was alive in me. I did not look at the steel doors of the
corridor, I just couldn't bare to see someone, suffering from their mental health
and screaming at the top of their lungs.

"She's in this room, Ma'am," sabi ng nurse na sinusundan ko at itinuro ang isang
bakal na pinto.

There's a square shaped and head sized window of the door where I could take a look
of who's inside, it was lined up with steel bars to prevent someone from inside to
reach out its hand outside.

Marahan kong itinapat ang mukha ko sa square shaped na butas na may nakaharang na
small steel bars ng bakal na pinto upang tumingin sa loob.

Isang babaeng nakasuot ng kulay puting hospital dress ang nakahandusay sa sahig,
magulo ang buhok at may iilang bakas ng kalmot ang braso, she looked dead because
she's not moving pero ilang segundo lang ang nakalipas nang bigla siyang
humalakhak.

"Mahal na mahal kita, Laz," she mumbled, same soft and gentle voice that I heard
from her years ago. "Nandito lang ako, don't mind that Francesca. She's didn't know
what she had 'til she realized that you're-no, no, no, Lazarus. Don't leave me,
ginawa ko naman ang lahat ng gusto mo."

I saw tears glistening in the corner of her eyes. Even though I couldn't see her
face full view but I could managed to see it side view.

"You wanted sex, right? 'Yon naman ang habol ng mga lalaki sa mga babae 'di ba?"
tumawa siya kahit na tumutulo ang luha mula sa kanyang mga mata. "Mahal mo naman
ako 'di ba? 'Di ba? Sabihin mo, mahal mo ako."

She was talking like Lazarus was here.

Nasa likuran ko lang ang nurse dahil ihahatid niya pa ako palabas matapos ang ilang
minutong request kong makita si Sammantha.

Kanina pa tumatawa, umiiyak, sumisinghal at kinakausap ni Sammantha ang hangin.

'Yong ekspresyon sa mukha niya ay parang totoo talagang nakikita niya si Lazarus na
katabi niya.

"Sammantha," I called.

Saglit siyang natahimik nang narinig ang boses ko. Parang inaalala kung kailan at
saan niya narinig ang pamilyar na boses ko. She didn't move, stay still and looked
as if she's dead laying on the cold floor.

"Sammantha..." muli kong tawag dahilan kung bakit unti-unti niyang ginalaw ang
kanyang ulo at marahang tumingin sa akin sa maliit na bintana ng bakal na pinto.

Nahihirapan man ay dahan-dahan siyang tumayo at tumitig sa akin. Parang may

naaalala siya sa akin kaya iilang hakbang ang tinahak niya hanggang sa nakalapit
siya sa may pinto at bahagyang itinagilid pa ang kanyang ulo na parang sinusuri
ako.

"Who is she, Laz?" she asked, same question that she asked that time, te time when
I pleaded and begged for Lazarus to listen to me.

Kung makapagtanong siya ay parang kasama niya nga si Lazarus.

Huminga ako ng malalim bago marahang ngumiti, tipid at naaawang ngiti ang iginawad
ko para sa kanya.
"I'm Calista Cavanaugh."

Hinatid na ako ng nurse palabas ng corridor na 'yon nang nagsimulang nagwala si

Sammantha. She's kept on saying and asking, who is she, Laz? You cheated on me?

Marami pa siyang sinabi na parang totoong kasama niya talaga si Lazarus.

Hinatid na ako ng driver ni Lazarus pabalik ng bahay. 'Yong matandang driver na

sumundo sa amin noong nasa airport kami at kararating lang namin mula Singapore.

Calista Cavanaugh. He finally turned my Belmonte into Cavanaugh one month after
what happened in his last engagement party. My parents came but left immediately
after one week of staying here.

Habang nasa mamahaling kotse ako ni Lazarus ay hindi ko maiwasang isipin ang lahat
ng pinagdaanan namin.

Mababaw ang dahilan ng pag-alis ko noon? No, I had remembered Lazarus' face when he
looked at me the time he thought that I was flirting with Law when the truth was
Law just told me about my family, about Aunt Lauren and Uncle Jonas.

Nakakatakot. Natatakot ako kay Lazarus noong mga oras na 'yon, natatakot ako sa
kung anumang mangyari sa akin at sa dinadala ko kung manatili ako kay Lazarus. He
had told me, he would prove to me that he's not the person that I had known him to
be. Natatakot ako, sobrang galit ang ekspresyon sa kanyang mukha. He thought that I
would do the same as what Francesca did to him.

I had sex with him that time, I don't call it making love when the both of us were
mad, angry and frustrated at the situation.

Mas pinili kong lumayo kung gano'n din naman ang iniisip niya. Mas pinili kong
lumayo, hindi lang sa kanya kung 'di ay pati na rin sa kanyang pamilya. Selfish
that my baby would grow up without her daddy like Zon? Hindi ba mas selfish kung
manatili ako sa taong mahal ko kung alam ko namang may malaking posibilidad na
mawala 'yong baby sa sinapupunan ko? Kung makukunan ako, makakasama niya ba ang
daddy niya? Maselan akong magbuntis kaya mas gugustuhin kong lumayo at hindi isang
mababaw na dahilan 'yon.

When I gave birth to Praise, she's a premature baby. Ano pa kaya kung nanatili ako
kay Lazarus? Siguradong hindi lang magiging premature baby si Praise, baka ay hindi
na talaga siya makakasurvive pa.

About my baby Praise, she's a Singapore born Filipino. She had two citizenship
because I gave birth to her in Singapore. Pwede siyang pabalik-balik sa Singapore
at Pilipinas kung gugustuhin niya but she's still a baby and I wanted her to stay
here with her daddy.

"Lolo Grandpa!" I heard Zon ran out of the car and rushed to get inside of the
hacienda.

"Lo Pa-pa?" tanong ni baby Praise na buhat ni Lazarus nang bumaba na rin kami ng
sasakyan. "Dad-dah!" "You can't walk, little angel," pagtigil ni Lazarus nang
gustong bumaba ni baby Praise.

She's just wearing her baby pink socks. Hindi ko siya pinasuot ng kanyang maliit na
sapatos dahil lagi niya namang tinatanggal, hindi mapakali.

Baby Praise pouted her red and glossy lips, tapping her small hand against Lazarus'
strong and hard jaw, then she started calling me my.

"Lazarus, please? Help Heron to get our suitcase inside, ako na ang bahala sa mga
bata," kinuha ko na si baby Praise mula sa kanya dahil ang dami kasing dala naming
gamit mahihirapan si Heron, medyo magtatagal ang bakasyon namin dito bago kami
babalik ng Manila sa pasukan ni baby Zon.

"Okay, baby," masunuring sagot niya at hinalikan ako sa labi bago niya pinakawalan
ang bewang ko.

May ibang trabahador naman dito pero si Heron lang ang nandito dahil 'yong iba ay
abala sa palayan, fishpond, horse stables at iba pang nandito na pagmamay-ari ni
Senyor Saturnino Cavanaugh.

Pumasok na ako sa loob habang buhat si baby Praise na gustong-gusto nang bumaba at
maglakad.

"Lolo Grandpa! I want to see nagsasabong na rooster po! Let's go to the sabungan,
Lolo Grandpa!" daldal ng anak kong wala nang ibang bukambibig kung 'di ang mga
kinukuwento ni Laki sa kanya. Nakatayo siya sa harap ni Senyor Saturnino na nakaupo
sa isang sofa malapit sa mesa na may lagayan ng mga nakarolyong tobacco at ashtray.

I heard them talked about that last week when Laki visited the house. Natatakot ako
kasi pati si baby Praise ay nagiging interesado sa mga kinukuwento ni Laki kahit na
hindi niya naman siguro maiintindihan ang mga pinagsasabi ng kanilang Tito Laki.

Baka lalaking basagulero 'tong si Luzon?

Senyor Saturnino looked at me before he shifted his look at baby Praise.

"Nayda, pakitago na nga muna 'tong mga tobacco," utos niya sa kanyang matandang
mayordoma, sa tingin ko ay mas matanda si Senyor Saturnino ng ilang taon kesa kay
Nayda.

Sinabi siguro ni Lazarus sa kanya na may asthma si baby Praise kaya niya pinatago
ang kanyang mga tobacco.

"Mamaya, apo, isasama kita kung papayagan tayong makapasok. Bawal kasi ang mga bata
sa sabungan," aniya kay Luzon na tumatalon pa sa sobrang tuwa. "Ito na ba ang apo
kong si Praise?" lumapit si Senyor Saturnino sa kinatatayuan ko at inilahad ang
kanyang braso upang maibigay ko sa kanya si baby Praise.

My baby Praise fell silent and stared at her Lolo Grandpa. Ganito rin 'yong
reaksyon niya noong una niyang nakita si Lazarus.

Senyor Saturnino was carrying baby Praise. Tumitig lang sa kanya ang bata at hindi
man lang nagsalita ng kahit anong salitang alam niya.

"Who you? Who you! Who you!"

Nanlaki ang mga mata ko nang dahil sa paulit-ulit na sinabi ni baby Praise kay
Senyor Saturnino. She exactly said ho yu, the real meaning is who you.

Akala ko ay iiyak siya.

"Hala tiny Praise! Tito Laki will be proud of you," Luzon laughed, also proud. Nasa
tabi siya ng kanyang Lolo Grandpa at nakatingalang nakatingin kay baby Praise na
buhat ni Senyor Saturnino. "Say Lolo Grandpa!" utos niya sa kanyang kapatid.
"Lo... Lo-ko Gwan-pa?"

I saw how Senyor Saturnino's ekspresyon on his face darkened. "Hindi ako papayag na
magka-anak ang apo kong si Laki," he groaned. Alam niya na siguro na magiging mas
malala ang mga anak ni Laki kesa kay Lazarus kung magkakaanak man ang lokong 'yon.
Kung si Luzon ay maarte ang pagkakabigkas niya sa letrang r, si baby Praise naman
ay slang.

Tanghali na nang halos lahat ng putahe ng baboy at manok ay nakahain na sa malaking

hapagkainan dito sa malaking dining room ng hacienda.

"Grandpa, hindi po ba talaga puwede?" narinig kong tanong ni Lazarus sa tabi ko.

Kanina pa talaga siya tanong ng tanong tungkol sa hindi ko alam kung ano. Sila lang
yata dalawa ni Senyor Saturnino ang nakakaalam.

"Hindi, apo," agad na sabi ni Senyor Saturnino bago uminom ng tubig. "Hindi puwede
rito sa loob ng hacienda o 'di kaya'y sa kwarto mo."

I have no idea what they're talking about so I just focused my attention to baby
Praise, wipe some oatmeal off her pinkish chubby cheeks.

Luzon was noisy and kept on calling Nayda to prepare his fried chicken for later.
May meryenda bang fried chicken?

"Grandpa naman, ang kati ng mga dayami sa horse stable," makahulugang reklamo ni
Lazarus at siya naman ang biglang napa-inom ng tubig.

"Pinagsabihan ko na kayo ng mga pinsan niyo," mariin at magaspang ang boses ni

Senyor Saturnino na buong buo na ang desisyon. "Pampasuwerte 'yon dito sa farm at
negosyo ko."

Anong pampasuwerte?

Hindi ko na nagawang magtanong kay Lazarus nang dahil sa pagiging abala ko sa pag-
aalaga kay baby Praise.

Buong hapon ay wala si Senyor Saturnino at Luzon. Siguro ay pumunta sa sabungan at

ang sabi pa ni Senyor Saturnino ay ililibot niya raw bukas ng umaga si baby Praise
sa buong lupain niya. Sa sobrang pagod ay agad na nakatulog ang dalawa matapos ko
silang bihisan.

Hindi pa ako nakapagbihis, pati na rin si Lazarus dahil mukhang wala pa yata siyang
balak matulog.

Feeling that familiar tense muscles on someone's strong arms wrapped around my
waist from my back. I craned my neck to the opposite side to give him the access
and let him kiss his favorite part of my neck.

Mariin akong napapikit nang naramdaman ko ang kanyang mamasa-masang malambot na

labi at dila na naglalaro sa balat ng leeg ko. Inaamoy niya pa ito dahilan kung
bakit nararamdaman ko ang pagtama ng matangos niyang ilong sa leeg ko, parang
tinutusok ako.

"Let's go out," he whispered under his hot breath.

Marahan kong naimulat ang aking mga mata nang dahil sa sinabi niya at sumulyap sa
mga batang magkatabing natutulog sa kama rito sa kwarto niya.
"Hm? Saan? Lazarus, gabi na," my voice was soft and gentle, hinimas ko pa ang
matigas niyang brasong nakapulupot sa akin.

My brows furrowed when I felt the corner of Lazarus' lips moved up into a curve
against my neck.

"May gagawin lang tayong pampasuwerte rito sa farm ni Grandpa," sagot niya kahit
hindi ko naman tinanong 'yon sa kanya, he pressed his face against my neck kaya
napahawak ako sa kanyang buhok at marahang sinusuklay 'yon.

"Huh? 'Yan ba 'yong pinag-usapan niyo kanina?"

"Yeah," he answered promptly, parang may kakaiba sa boses niya pero hindi ko na
tinanong pa, alam kong may binabalak siya. "Let's go? Wear your jacket, baby.
Malamig sa labas."

"Okay," nagtataka man sa kanyang inaakto ay sumama pa rin ako.

Parang nagmamadali siya dahil siya pa mismo ang kumuha ng jacket ko at iginiya na
ako palabas ng kwarto niya. Mabilis lang siguro 'to at gising pa naman si Nayda at
ang iba pang katulong dito kung sakaling magigising si baby Praise o Zon.

Paglabas namin ay madilim na but my eyes adjusted in the dark 'til I could clearly
see Lazarus with me.

Huminto kami ni Lazarus sa harap ng pickup truck na ginamit namin noong pumunta
kami sa horse stable. He fished out the key of it from his pants before opening the
front seat door for me.

"Kailangan pa ba talaga nating gamitin 'to? Malayo ba ang pupuntahan natin,

Lazarus?" tanong ko sabay pasok sa loob ng lumang pickup truck.

He kissed my head before he turned in front of the old pickup truck to get inside
the driver's side.

"Malapit lang sa taniman ng mga palay, may storehouse dito kung saan inilagay ang
mga sako ng bigas," paliwanag niya habang pinapaandar ang lumang pickup truck.
"Grandpa is supplying rice in the market."

So proud of his Grandpa, ang daming negosyo. It was all related in agriculture,
siguro ang nagmamanange ng pera ni Senyor Saturnino ay ang Cavanaugh Finance Corp.?

Nasa kalsada na kami at medyo nakalayo na rin sa hacienda kaya tumingin ako sa
labas, sa bawat lugar na nadadaanan namin. From afar, I could see the array of tall
trees, their shadows and the moonlit night that have gave them the significance and
its mysteries.

"Anong gagawin natin do'n? Magsasaing ng bigas?" biglang natanong ko kay Lazarus at
iniwas na ang tingin sa mga puno dahil baka ay may iba pa akong makita.

"No, baby," he responded, voice was calm.

"Then what?" the irritation and impatience have coated my voice.

Napakamisteryoso niya. Malalaman ko rin naman kung anong gagawin namin do'n, bakit
hindi niya pa sabihin?

"I'm hard," dangerous moderate voice caught me off guard. Nakita ko kung paano
napahigpit ang pagkakahawak niya sa lumang manibela.
Nagulat ko nang kinalas niya ang isang kamay mula sa manibela at hinigit ang kamay
ko saka ipinatong sa gitna ng pants niya.

"Oh my God, Lazarus!" napasinghap ako nang naramdaman kong totoo nga.

His pants tightened and I could feel the warmth vibrating against my palm. 'Yong
pagkalalaki niya ay parang kinakatok ang kamay ko.

Lagi naman siyang ganito kapag sinasabihan niya akong I'm hard, he'd grab my hand
and pressed it on his hard manhood unannounced. Hindi pa rin ako sanay na
pinapahawak niya sa akin ang parte na 'yon.

He's so honest with evidence. Kailangan ko pa talagang hawakan.

"Paano ba 'to? Pakalmahin mo nga, Lazarus," nanginginig na ang mga kamay ko habang
nakapatong, nakadikit at mas idiniin niya pa sa kanyang pagkalalaki dahilan kung
bakit mas lalo ko lang naramdaman ang pagiging mas matigas nito na parang isang
ahas na gusto nang manuklaw.

Kumunot ang noo ko pero kinakabahan pa rin nang pinahinto niya ang lumang pickup
truck sa gitna ng madilim at walang katao-taong kalsada rito sa lupain ng kanyang
Grandpa.

May konting ilaw naman dito sa loob kaya malinaw kong nakikita ang kalmadong mukha
ni Lazarus nang tumungo siya at tumingin sa umbok ng kanyang pants.

"Calm down, buddy..." nakayuko siya, marahan ang mga matang nakatingin sa umbok ng
kanyang pants, kinakausap niya ang kanyang pagkalalaki na parang isang bata lang.
"Fuck. Ayaw niyang kumalma, baby. Pakalmahin mo..."

Napatampal ako sa noo ko nang dahil sa ginawa niya.

I didn't wanted to negotiate with him again. He's just too practical, wise and
clever when it comes to business. Lagi akong lugi sa kanya. Tiklop 'yong pinag-
aralan kong Business Ad.

'Yong nangyari sa Ferrari 458 Italia niyang kotse ay pakiramdam ko parang nilaplap
lang ng isang gutom na gutom at patay gutom na lion ang pagkababae ko. Sa tuwing
napapaatras ako at inilalayo ko ang kanyang bibig ay hihigitin niya lang ang
beywang ko pabalik.

Yes, I love it. Pero takot pa rin talaga ako sa dila at laki ng pagkalalaki niya.
Nanginginig ang tuhod ko, tumataas ang balahibo ko, pinagpapawisan ako kapag galit
siya at galit din 'yong nasa baba. Ayos lang naman 'yong malaki at mahaba pero
huwag naman 'yong tipong hihimatayin ako.

Nakakalaspag ang hagupit ni Lazarus kaya mas maganda na 'yong umiwas minsan.

"Pakalmahin mo 'yan, Lazarus," seryosong utos ko sa kanya at hinila na ang kamay ko

mula roon na parang nakuryente o kinagat lang ito. "You're not hard earlier, nang
pinahawak mo sa akin 'yan ay saka pa tumigas."

Umiwas ako ng tingin sa kanya pero ramdam na ramdam ko ang panlalamig ng kamay ko.

I just don't understand, bakit every month na lang ay pakiramdam ko mas lumalaki
'yon? Natural lang ba talaga 'yon dahil active siya sa ganitong aktibidad mag-asawa
namin?
"Calista, ikaw lang ang babaeng ayaw sa kanya. Gusto mo bang magalit siya?" he
groaned, dahil siguro ay sumasakit na ang puson niya.

"Ako lang ang babaeng ayaw niyan?" bumaba ang tingin ko sa mas lumalaking umbok sa
pants niya bago ibinalik ang tingin sa kanya. "Anong ibig mo'ng sabihin? May iba ka
pang babae na gusto 'yan?"

Nawala lahat ng pinaplano niyang mangyari ngayon nang dahil sa sinabi ko.

The ekspresyon in his face darkened yet calm and strict. Hindi pa naman siya galit,
he was just unhappy. Hindi niya nagugustuhan ang mga lumalabas sa bibig ko.

"No, baby. That's not what I mean," masuyo niyang sabi sa akin at marahang umiling,
unti-unting nakakalimutan ang tungkol sa pagkalalaki niya.

I believe him. Alam kong wala siyang ibang babae pero parang gusto ko siyang
pagtripan ngayon, nawala kasi ang atensyon niya sa ibang bagay diyan.

"May ibang babae ka, Lazarus?" nagdududang tanong ko. The expression on my face was
full of doubt and hurt.

Tuluyan na talagang nawala ang atensyon niya sa pinag-uusapan namin kanina nang
inabot niya ang kamay ko at hinalikan ang singsing ng kasal namin.

Maybe I don't need to negotiate with him? Ito na lang. Magpapanggap akong
nagseselos at galit.

"No. Wala akong ibang babae, Cali baby-"

"Bakit mo nasabi 'yon kung wala?" hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita at

hinila ang kamay ko mula sa kamay niya saka tumingin sa labas ng lumang pickup
truck. "Gusto kong bumalik ng hacienda, magsarili ka diyan."

Malalim at marahas na hininga ang narinig ko matapos ang ilang segundong

katahimikan.

Narinig ko ang marahas na pagpapaandar niya ng kotse at ang bilis ng pagtakbo nito.

He didn't took a turn to go back to the hacienda, nagpatuloy siya sa dinadaanan

namin ngayon.

"Lazarus, slow down, please..." marahan kong sabi sa kanya at napahawak na sa

seatbelt ko.

Lumingon ako kay Lazarus at nakita ang madilim niyang ekspresyon sa mukha.

Oh my God. This ain't good. Bakit ganito? Bakit siya 'yong biglang galit?

Wrong move.

Huminto ang lumang pickup truck sa harap ng isang parang bahay, malaki at gawa sa
matibay na kahoy. Malaki ang double door nito at gawa rin sa kahoy, sa bawat side
ng pinto ay may kulay dilaw na ilaw. They stock the sacks of rice inside, I guess.
Sa kabilang dako kasi ay nakikita ko ang taniman ng palay.

Saka ko pa namalayan ang paglabas ni Lazarus nang narinig ko ang marahas na pagsara
niya ng pinto sa driver's side.

Hindi ako lumabas dahil ang buong akala ko ay pagbubuksan niya ako ng pinto pero
hindi, dumiretso siya sa pinto ng rice storehouse at may inilabas siyang susi at
kinalas ang maliit at maiksing kadena nito matapos niyang maialis ang kandado gamit
ang dala niyang susi upang mabuksan ang pinto.

He strode across the distance between the rice storehouse to the old pickup truck
where I was.

Binuksan niya ang pinto ng front seat at napasinghap na lamang ako nang binuhat
niya ako sa kanyang balikat na parang isang sako lang ng bigas. Sanay na sanay siya
dahil minsan niya nang naging trabaho ito noon.

"Lazarus! Put me down! I can walk!" sigaw ko na umalingawngaw sa buong paligid.

Ginalaw ko ang mga paa ko at tumatadyak sa hangin saka pinaghahampas ang kanyang
matigas na likod habang naglalakad siya papasok sa storehouse ng bigas.

He groaned when my feet hit something hard down there.

"Calista."

"I'm sorry, I'm sorry. Hindi ko sinasadya, Lazarus-oh shit!" napamura ako nang
naramdaman kong tumama ang pwet at likuran ko sa pinagpapatong na mga sako ng
bigas. It was wide enough to consider as a bed for us.

Nakakatakot talaga kapag binabanggit niya ang buong pangalan ko at wala nang ibang
salita pa ang sumunod na sasabihin niya.

Pinanood ko siyang bumalik sa may pinto at ang ilaw na nanggaling sa labas ay unti-
unting nawala nang sinara niya 'yon at mabilis na bumalik sa kinaroroonan ko,
madilim ang ekspresyon sa mukha.

He removed his white tee shirt while standing in front of me, nakahiga ako sa mga
pinagdidikit at pinagpapatong na sako ng bigas pinapanood siya.

"Lights on or lights off?"

"W-What?"

Hindi agad akong nakapagsalita ng maayos nang kahit sa dilim ay nakikita ko ang
magandang katawan niya. Well defined six packs, those muscles on his arms and hard
chest. His sex appeal.

Why couldn't I remove my eyes from it?

"Tell me a position, now, or I'll decide on my own," magaspang ang kanyang boses
nang sabihin niya 'yon.

Nang napagtanto ko ang lahat ng mga pinagsasabi niya matapos kong

pinagpapantasyahan ang kanyang katawan ay mabilis akong gumapang palayo sa kanya
pero natigilan ako nang naramdaman ko ang malaking kamay na mahigpit na hinawakan
ang ankle ko at hinila pabalik kaya napahiga rin ako ulit sa kinahihigaan ko
kanina.

"Lazarus!"

"Don't move," utos niya nang panay ang pagpupumiglas ko mula sa kanyang
pagkakahawak.

Sa isang iglap ay marahas at mabilis niyang hinila pababa ang jeans ko kasama na
ang underwear ko. Isinampay niya 'yon sa kanyang balikat bago lumuhod. He forced to
spread my legs before he positioned his head and faced my pearl.

Marahan kong inangat ang aking ulo upang makita siya sa baba habang ang mga kamay
ko ay nakahawak sa gilid ng kinahihigaan kong mga sako ng bigas.

I pulled back my head back against the sack when I felt his wet, warm and soft
tongue slid down across the center of my pearl.

Leaving traces of his saliva on it.

"L-Lazarus, stop... We can do this but not here..." nanginginig ang boses ko nang
dahil sa sobrang bilis ng pagtibok ng puso ko. Ang dibdib ko rin ay taas baba kahit
na 'yon pa lang naman ang ginawa niya. "U-Uhm... Lazarus..."

Hawak niya ang bewang at isang hita kong ipinatong niya sa kanyang maskuladong
balikat, alam niya kasing magiging malikot ako kaya ngayon pa lang ay ang higpit na
ng hawak niya sa akin.

Muli akong tumingin sa kanya sa baba at nahuling nakatingin na pala siya sa akin,
nakatitig at pinagmamasdan ang ekspresyon sa mukha ko. Nasasaktan na parang
nasasarapan.

This time, ginamit niya ang kanyang matangos na ilong at isiniksik 'yon sa loob, he
was sliding and rubbing the tip of his nose against the center slice of my pearl
back and forth.

Nararamdaman ko ang kanyang mainit na hininga sa tuwing inaamoy niya 'yon.

"Lazarus!" saway ko nang muli niyang inamoy 'yon.

Nagsisimula pa lang siya. Hindi ko alam kung anong magagawa niya 'pag nagtagal pa
kami rito.

I couldn't close my thighs dahil sa kanyang ulo.

Muli niyang ginamit ang kanyang matalim na dila, dahan-dahan, tinutukso ako. Hindi
ko alam pero kahit na malamig naman dito ay sobra akong naiinitan.

Ilang minuto lang ay nararamdaman kong nagiging marahas at galit na ang kanyang
dila. He was licking and sucking it na parang condense lang ang lumalabas na katas
ko.

Napaawang ang mga labi ko at hindi ko namalayan na umuungol na pala ako, tinatawag
ang kanyang pangalan.

I gripped the sack of rice beneath me when I felt his tongue had found its way to
get inside. Napakurba ang likod ko nang dahil sa ginagawa niya.

His tongue was a punisher.

Gamit ang isang kamay ko ay napahawak ako sa kanyang buhok, I gripped his soft and
strong hair like how I grip the sack of rice beneath me with my other hand. I was
almost there and he kept on thrusting his tongue in and out of me.

Naramdaman ko ang panginginig ng buong katawan ko nang nilabasan ako at gamit lang
ang kanyang dila.

Pinagpapawisan, hinihingal at nanginginig pa rin ang buong katawan ko nang sumampa

siya sa mga sako ng bigas na nagsisilbing kama namin. He removed my jacket ang
lifted the hem of my shirt up, undressing me.

Bra. That's the only undergarment that I was wearing now.

Agad niyang sinunggaban ng halik ang leeg ko nang pumaibabaw siya sa akin ngunit
hindi ko magawang damhin ang kanyang halik nang may ibang nakakuha ng atensyon ko.

I heard the noise of the rice streaming, falling and flowing down the floor.

"L-Lazarus, napunit ko yata 'yong sako ng bigas..." napalunok ako nang dahil sa
sobrang pagkabog ng puso ko.

The part that I gripped so tight. Napunit. Paano nangyari 'yon? Masyado bang
mahigpit ang pagkakahawak ko sa parteng 'yon?

"Don't worry, baby. Siguradong hindi lang 'yan ang mapupunit ngayong gabi," ang
kanyang boses ay parang walang kapatawaran. Hindi pa rin talaga siya nakakamove on
sa sinabi ko kanina tungkol sa kanya na may ibang babae siya. "Ano? Magdududa ka pa
ba? Sabihin mo lang sa akin."

Walang tigil ang kanyang labi at dila sa paghalik at sipsip ng balat ko sa aking
leeg.

"H-Hindi na..." I said as my mind clouded with thoughts of him, eating it again.

"Really? Hm..." tukso niya saka ko naramdaman ang mas matigas at malaki na umbok sa
kanyang pants. He was moving up and down, sinasadyang sumasagi ang kanyang matigas
na bagay sa pagitan ng hita ko. "But we're not done yet."

Narinig ko ang mabilis at marahas niyang pagkalas sa kanyang belt at ibinaba ang
kanyang pants hanggang tuhod bago isinampay ang jeans at underwear ko sa itaas ng
mas mataas na parte ng iilang sako ng bigas na pinagpapatong malapit sa amin. Agad
na tumama ang malambot ngunit matigas na bagay sa mainit kong balat nang kumawala
ito mula sa kanyang kulungan.

Napamura ako sa isip ko nang biglang pumasok ang imahe ng kanyang pagkalalaki.

Hindi pa ako handa. I just had my orgasm minutes ago and here he was, preparing
himself.

Wala talaga siyang patawad pagdating sa mga ganito.

Ito na ba ang sinasabi niyang pampasuwerte sa farm ng kanyang Grandpa?

"Lazarus, puwedeng tawad muna? Mamaya na 'yong susunod na isa, dalawa o tatlo-"

"Wala tayo sa debisorya, baby," marahan ngunit alam kong may halong galit na sabi
niya sa akin. His voice was husky, sobrang gaspang sa pandinig ko. "This is
business and you're in my company."

Ilang beses na akong napalunok dahil sa pagdiin niya ng kanyang matigas na katawan
sa akin. Hindi naman masyadong masakit sa likuran ang sako ng bigas kaya ayos lang.

"Kung may down payment, 'di ba dapat may discount?" giit ko, hindi sumusuko
hangga't hindi niya pa naman pinapasok ang kanyang pagkalalaki sa akin.

"But you never gave me a single damn down payment before, so I won't let you have
the discount," maawtoridad niyang sabi, his voice turned into a businesslike tone.
Nag-uusap kami habang patuloy niya pa ring hinahalikan ang paboritong parte niya sa
leeg ko.

"I-I will pay the down payment next time-"

"Pinapahaba mo na naman ang usapan," his voice was impatient with his tongue and
lips getting aggressive.

"But Lazarus..."

"I love you and please accept my penis for what it is."

Moan. I was ended up moaning his name when he pushed himself and entered me
unannounced.

Ito lang talaga ang pinoproblema ko sa kanya. I couldn't take full of him, masakit
na nga kapag half lang, ano pa kaya kung buo na? Lagi akong nagrereklamo tuwing
umaga na feeling ko ay parang first time ko lang ulit ang nangyari.

I felt sore ever morning and then every time I felt it, it always brought me back
to the past, the night when he devirginized me.

Hindi ko alam na simula sa gabing 'yon ay sunod-sunod na ang kalbaryong nangyari sa

buhay ko.

Anak si Kiana noon ng isang nagmamay-ari ng isang resto-bar kung saan niya ako
dinala alas otso ng gabi, ang sabi ko kay Manang Anita noon na mag-oovernight ako
sa kaklase ko dahil may gagawin kaming project para sa final grading and it is
true, hindi ko lang inaasahang may ibang plano pa pala si Kiana maliban sa pag-
aasikaso ng project namin.

We were just grade 10.

"Cali, sige na please? May kilala kasi ako na kasama ng lalaking tinutukoy ko at
baka ay mahuli ako," pamimilit ni Kiana sa akin na bahagyang sumilip pa sa loob
kung saan nag-iinuman ang sa tingin ko'y mga senior high students dahil naka-
uniporme pa sila katulad ng sa school namin I think they were grade 12. "May atraso
ka sa'kin, Cali. Sinira mo 'yong phone ko kaya dapat lang na sundin mo ang iuutos
ko sa'yo o baka naman ay gusto mo'ng bayaran 'yon? May pera ka ba?"

Ayokong magkaroon ng atraso sa kanya kaya tinanggap ko ang maliit na bote na

inilahad niya sa akin. It had clear liquid inside.

"Fine," sabi ko sabay hinga ng malalim.

"Okay, ako na ang bahala kapag nahaluan mo na ng isang patak lang niyan. Siguradong
lalabas siya pagkatapos ng ilang minuto," she instructed me to go at the far
counter to get the guy's drinks.

Ang sasabihin ko lang daw ay ako na ang maghahatid ng mga pagkain at drinks sa VIP
room na nirentahan ng lalaking tinutukoy niya.

Hindi ko rin alam kung bakit alam ni Kiana kung anong klaseng inumin ang iinumin ng
lalaking tinutukoy niya. Maraming tao rito sa resto-bar, long tables mga iba't
ibang kulay ng ilaw at dim lights, maingay din ang sound system nila.

Nagawa ko 'yong unang pinapagawa niya sa akin, sa gitna ng paglalakad ko ay palihim

kong pinatakan 'yong inumin na para sa lalaki. It wasn't a hard liquor, 'yong pang
minor lang na parang hindi naman siya sanay uminom o umiinom kaya siya?
Pumasok ako sa loob nang walang nararamdamang kaba.

"Oh, tignan niyo 'yong naghatid ng drinks natin bruh. Mukhang hindi lang 'yong beer
ang iinumin natin ngayon ah," sabi ng lalaki nang nakita ako at pumasok sa loob.

Naghiyawan sila pero hindi ko sila pinansin at inilapag na lang sa table ang
kanilang inumin.

Hindi pa nga maayos ang pagkakalagay ko ng mga inumin sa mesa nang biglang kinuha
ng isang lalaki ang isang bote ng alak na pinatakan ko ng likido kanina. Open na
lahat ng alak nang nasa counter ko pa lang ito kinuha, 'yong small size lang at
hindi 'yong liter.

"Hoy gago! Para kay Lazarus 'yan!" pagpigil ng isang lalaki at kinuha ang inumin
mula sa kamay ng isang lalaki para ibigay sa lalaking tinutukoy ni Kiana kanina.

Nagtama ang paningin namin ng lalaking nagngangalang Lazarus. Mukhang mayaman nang
dahil sa kutis niya at mukha ring walang bisyo dahil sa mapupulang labi niya. Hindi
naman gano'n kamaskulado ang kanyang katawan dahil siguro ay nasa murang edad pa
siya but I could tell that his well-toned body was screaming great and extreme sex
appeal even though he's wearing our male's school uniform.

But something was in his eyes.

Pain and sorrow.

Bigla akong nakaramdam ng pagsisi at konsensya but I couldn't take it back anymore
when his friends or maybe classmates cheered him up to drink.

Indeed, I watched him drink while keeping his intense gaze on me.

Tumalikod ako at saka pa naputol ang paningin ko sa kanya bago ako lumabas at
hinanap si Kiana.

Nakita ko siya sa labas na mukhang kinakabahan at may hawak na bagong phone. Parang
may tinatawagan siya.

"Answer my call! You bitch!" narinig kong sigaw niya sa kanyang cellphone nang
nakalabas ako at nakatayo lang siya sa kanyang sasakyan nang naglakad ako palapit.

Yes, she could drive at an early age. Her father taught her and she had her
student's license.

"Sinong tinatawagan mo?"

Gulat siyang lumingon sa akin at mabilis na itinago ang kanyang phone sa loob ng
back pocket ng jeans niya. "Cali, uhm... Wala."

Ilang minuto ang nakalipas at parang hindi na mapakali si Kiana kaya tinanong ko
siya dahil nagtataka na rin ako kung bakit hindi pa rin kami umaalis dito.

"Anong-"

She didn't let me speak when she saw someone at the entrance of the resto-bar.
Tumingin ako sa tinitignan niya at nakitang palabas 'yong Lazarus. Pageywang-
geywang ang paglalakad nito patungo sa sariling kotse.

"C-Cali, listen. 'Yong likido na hinalo mo sa inumin niya ay e-ecstasy..."

natataranta at natatakot siya habang nagpapaliwanag sa akin at palipatlipat lang
paningin niya mula kay Lazarus at sa akin. "Alam mo naman siguro kung ano 'yong
ecstasy 'di ba?"

Galit at takot.

'Yon lang ang tanging nararamdaman ko sa mga oras na 'yon. 'Yong nasa bote kasi ay
walang label, siguro ay kinuha niya ang nakadikit na label do'n para hindi ko
mabasa.

Hindi na rin ako nakapagtanong kung ano 'yon kasi sobrang desperada na akong mawala
'yong atraso ko sa kanya.

"I-I'm sorry, Cali but I have to go."

Mabilis siyang pumasok sa driver's side at pinaandar ang kotse. Umikot ako para
pumasok sa loob ng front seat but she locked it and turned up the window.

Pinaandar niya ang kotse at dahan-dahan niya 'yong pinalabas ng parking lot dito sa
side lang ng resto-bar.

"No, no, Kiana. Don't leave me here! Naiwan ang mga gamit ko sa bahay niyo! Kiana!
Wala akong dalang pera para pamasahe pauwi! Tangina!" hinahampas ko pa ang sasakyan
niya at sinubukang habulin pero huminto ako sa gitna ng madilim na daan nang
nagmukha lang akong tanga.

Bumalik ako sa parking at nakita si Lazarus na hinahampas ang kanyang kotse. Ang
isang braso ay nakatukod sa kanyang kotse habang ang kanyang noo ay nakasandal sa
braso na 'yon.

She left me here in purpose because she knew that I couldn't let Lazarus suffer, my
conscience won't let me sleep if I leave him knowing that it was also my fault.

Bakit ba kasi ang tanga ko at hindi ko muna tinanong si Kiana kung anong klaseng
likido 'yon?

Nasa bulsa ko pa rin ang maliit na bote ng ecstasy.

Hindi ko namalayan na parang may sariling buhay ang mga paa ko nang naglakad ito
patungo sa kinaroroonan ni Lazarus.

"E-Excuse me, are you okay?" tanong ko nang huminto ako sa harap ng kotse niya.
Nararamdaman ko na ang kaba at panlalamig ng kamay ko.

Fear. Takot din ako.

He was harsh and frustrated. Namalayan ko na lang ang sarili ko na nakahiga sa

isang kama.

Lazarus forced me to get inside his car earlier and he drove fast to somewhere I
don't know. He brought me here.

"Fuck it!"

Wala akong nagawa kung 'di ang umiyak nang pinunit niya ang damit ko. Kaya lang ay
sa gitna ng pagpunit niya ay may isang bagay na nakapagpatigil sa kanya, isang
bagay na biglang lumabas mula sa bulsa ko.

He stopped even though the heat was killing him inside to release it.
Natatakot ako sa madilim na ekspresyon ng kanyang mukha. Galit na galit siya at
'yong sakit at lungkot na nakita ko sa kanyang mga mata ay tuluyan nang naglaho.

He silently picked up the small bottle on the sheets of his bed right beside my
waist.

Napatitig siya roon at hindi siya tanga upang hindi napagtantong ecstasy 'yon kahit
walang label. Maybe he's rich and know everything about those expensive things,
drugs and liquors.

He snapped his head to look at me. Inilapit niya at mas idiniin ang kanyang matigas
na katawan sa akin nang nagsalita siya.

"You fucking mixed it in my drink?" mahinahon niyang tanong ngunit ramdam ko ang
kanyang galit. Hindi ako nakapagsalita. "Answer me!" singhal niya sa mukha ko.

Marahas niyang hinagis ang maliit na bote sa sahig dahilan nang ingay na narinig
kong pagbasag nito.

"Prepare yourself for the worse."

I knew it all along that it was a promise. He was successful of making my life a
living heaven and hell.

...
makamundo

Special Chapter

Mature Content Warning. Special Chapter may contain content of an adult nature. If
you are easily offended or are under the age of 18, just ignore and skip some
scenes. Some words within are intended for adults only and may include scenes of
sexual content, violence etc.

...

Claimed

"Lazarus, son. I can see the potential in you. Business is business."

I was in his study. Nakatayo ako sa harap ng study table niya habang nakaupo siya
sa kanyang upuan at may suot na reading glasses. Reading some files and reports.

Hindi nakakatuwa ang lumalabas sa tabas ng dila niya. Sa palagay ko ay may balak pa
siyang kontrolin ang magiging kinabukasan ko.

Wala akong pangarap. Hindi ko alam kung anong kukunin kong kurso sa kolehiyo.

"Dad, bakit hindi nalang si Laki? O Kuya Law, he's the eldest. Siya dapat ang
susunod na magpapatakbo ng kompanya," puno ng pekeng respeto ang boses ko. Pilit na
nirerespeto siya.

Alam kong walang interesado kahit isa sa aming magkakapatid na patakbuhin ang
family business namin.

Money could fuck our lives up.

"Laki don't take business seriously and Law wants to proceed law after graduating a
four year course in college," dahilan niya, mas lalong tinutulak at pinipilit akong
sundin ang kanyang yapak.

"How about Kry?"

"She's too young... and stubborn," bahagya siyang umiling habang patuloy na
nagbabasa ng reports.

"Fine."

Wala pa nga'ng isang segundo nang sinabi ko 'yon ay umangat ang kanyang tingin sa
akin at ibinaba ang hawak niyang folders.

"I've filed all the application for you to transfer," may kinuha pa siyang isa pang
folders at inalapag sa desk bago tinulak palapit sa dulo nito upang makita ko ang
nilalaman no'n. "And also, I have rented a dorm but you can use the condo if you
want to. Pareho naman silang malapit lang sa university na lilipatan mo."

"When?" tiim bagang tanong ko pero hindi ko ito pinapahalata sa kanya.

"You can pack your things now."

Ayoko. Fuck. Ayoko, ayokong lumipat ng ibang paaralan pero huli na dahil pumayag na
ako nang hindi man lang pumasok sa isip ko si Francesca.

Pumasok lang sa isip ko ang babaeng mahal ko nang napag-isa na ako sa kwarto rito
sa mansion. Isang linggo na rin akong nandito at ito lang pala ang pakay ng ama ko
sa akin.

I wanted to go back to Mom's house.

Mabuti na lang at nakapag-usap kami ng maayos ni Francesca tungkol sa paglipat ko

ng school. Buti nga't naintindihan niya ako.

"Bruh, tignan mo nga, mukhang grade 7 'no? Grade 10 na siya, medyo kulang sa height
pero ang cute niya. Nakita ko na siyang pumasok sa P.E. nila, timing na swimming
'yong activity nila kaya sumilip ako sa pool. Tanungin mo ako kung anong nakita
ko," narinig kong sabi ni Kyle na katabi lang ni Domino. May pinapakita siya sa
kanyang cellphone. Isang litrato yata. Agad na nagsiksikan ang mga gago upang
makita 'yon.

Nasa cafeteria kami, nakapalibot sa isang mesa. Pero hindi na ako nakisali sa
pinag-uusapan nila dahil alam ko namang babae na naman 'yan.

"Ano?"

"Tangina, ang ganda ng katawan niya. Alam mo 'yon? Ang sarap himasin ng pwet at
dibdib, sipsipin at kagatin 'yong suso-"

"Gago, mga bobo. Ba't nag-aagawan pa kayo ng cellphone? Ayun 'yong pinag-uusapan
niyo," turo ni Domino sa labas ng cafeteria. "Mga child abuse kayong mga dipungol
kayo. Junior high ang trip niyo?"

Hindi ko mapigilan ang sarili ko at sinundan ko ng tingin ang tinuturong babae ni

Domino.

"Pustahan tayo, walang ni isa sa atin ang mapapansin niyan," humalakhak pa si

Harold bago sumubo ng isang fries. "Sa pagkakaalam ko ay ayaw niya sa mga
mayayamang katulad natin. Iilan nga lang siguro ang naging kaibigan niya. 'Yong
Kiana yata at 'yong kapatid mo Dome na bagong kaibigan niya."

All of them were staring and gawking at the said girl. Nagmumukha na silang mga
timang at mukhang 'di naman sila napansin ng babae. Abala kasi siya sa pagtitipa sa
kaniyang cellphone.

"Huwag niyo namang pagnasahan. Kawawa naman, bata pa 'yan."

"Subukan mo'ng magchat sa kanya, bruh. Sabihin mo sapnu puas."

Nagtawanan sila na parang naeengganyo sa mga binabalak nilang gawin.

Napansin ko na noon pa ang pinag-uusapan nilang babae. Madalas ay pinipilit ko ang

sarili kong huwag tumingin sa kanya pero madalas ay hindi ko napipigilan ang sarili
ko. Kapag nasimulan ko nang tumingin sa kanya ay ang hirap nang umiwas ng tingin.

She's something. Ang hirap magpigil.

May girlfriend na ako. Tangina.

Gusto ko ma'ng titigan buong araw ang mukha at katawan niya ay mali pa rin 'yon
kahit na titig lang. Ayokong saktan si Francesca.

Pero bakit gano'n? Ilang beses na akong tumitig sa kanya, hindi niya naman ako
napapansin. Bakit naiinis ako sa isiping hindi niya ako napapansin? Nakakaramdam
din ako ng galit sa tuwing pinag-uusapan nila ang babaeng 'yon.

Sobrang pagpipigil na ang ginawa ko upang hindi siya lapitan o hawakan at kahit na
kausapin man lang. Katulad ng nararamdaman ng mga kaibigan ko sa kanya ay gano'n
din ang nararamdaman ko.

I want to fucking touch her skin, nip it, suck it, bite it 'til she moan my name
seconds after seconds. Lust, that was what I felt.

Umaapoy ang mga mata ko sa tuwing nakikita ko siya. Hindi ko alam kung anong
dahilan nito o baka naman ay dahil lang sa katawan niya?

Pero lahat ng pagpipigil ko para kay Francesca ay parang naglaho nalang nang nakita
kong pinipilit niyang halikan si Kuya Law. Noong araw na umuwi ako sa mansyon para
sa isang okasyon ay nando'n din pala siya.

Fuck.

Hindi ko matanggap. Ang hirap tanggapin na halos mamatay na ako sa kakapigil ng

nararamdaman ko sa babaeng 'yon para hindi ko masaktan si Francesca dahil
hinihintay ko lang naman ang panahon na pwede ko nang hawakan ang buong parte ng
katawan ni Francesca. Mahal ko siya, siya lang dapat ang iniisip ko at wala ng iba.

Tapos ganito nalang ang nangyari? Wala rin palang saysay ang pagpipigil ko sa
sarili ko dahil kahit ang babaeng mahal ko ay hindi niya napigilan ang kanyang
sarili.

Kahit na hindi naman natuloy ang paghalik niya kay Kuya Law ay hindi ko pa rin
talaga siya mapapatawad.

Hindi ako galit sa kapatid ko dahil wala namang ginagawa si Kuya Law at alam ko
namang may ibang babae siyang nagugustuhan, hindi ko nga lang alam kung sino.
Mas galit ako kay Francesca. Siya lang 'yong babaeng iniingat-ingatan ko at ni
hindi ko siya pinilit o ginalaw dahil ayokong mabigla siya. Naghintay ako pero
nagsasayang lang pala ako ng oras sa paghihintay ko sa kanya.

Puta, iniyakan ko pa siya at alam kong nasaksihan 'yon ng mga kapatid ko.

Ang sabi ng mga kaibigan ko kinabukasan nang agad akong bumalik sa dorm ay isa lang
daw talaga ang paraan para pansamantalang makalimutan ko ang lahat.

Inuman.

Sa dorm ako natutulog kapag may mga projects na gawin at sa condo naman ako madalas
na umuuwi kapag walang masyadong gawin. 'Yong condo na sinasabi ni Dad ang madalas
na ginagamit ko.

Ayokong uminom pero nang nakita ko siyang pumasok at dala ang mga inumin namin ay
parang may nag-udyok sa akin na uminom ako.

Kaya uminom ako.

"Ano na Laz? Naaalala mo pa ba 'yong pinsan ko? Tawagan ko na ba?" natatawang

panunukso ni Domino sa akin.

"Kalimutan mo na 'yon," ani Kyle at may pahampas pa siya sa likod ko. "Akala ko ba
ay virgin pa siya kaya hindi ka nakakascore lagi?"

Hindi ko sila pinansin dahil sa oras na naubos ko 'yong alak ay parang may kakaiba
akong nararamdaman.

I felt damn aroused. Umiinit ang katawan ko at alam kong hindi lang 'to isang
ordinaryong init ng katawan. Hindi pa naman ako lasing, pakiramdam ko ay ang high
ko ngayon.

Lumabas ako nang hindi nagpapaalam at parang hindi naman nila napansin ang
pagkawala ko. Masyado silang abala at hindi na naistorbo sa mga katuwaan nila.

Nakarating na ako sa kotse ko at napasuntok na lamang sa pinto ng sasakyan dahil

pakiramdam ko ay parang nagwawala na ang ari ko sa loob ng suot ko.

"E-Excuse me, are you okay?"

Marahas akong bumaling ng tingin sa boses na 'yon, narinig ko lang ang boses niya
ay mas lumala na naman ang nararamdaman ko.

My pants tightened and I was panting. Heat, I was fucking suffering from this
addictive heat.

Tumitig ako sa kanya at para akong naghahalusinasyon sa mga nakikita ko. Ang lambot
tignan ng balat niya parang ang sarap dilaan. Lalo na ang parte ng kanyang leeg, it
was so fucking sexy and irresistible. I wanted it.

I wanted it so bad.

Lagi nalang akong natutulog at napapanaginipan siya. She's always visiting me every
night in my shit wet dreams. Kaya nga madalas akong umuuwi sa condo dahil ako lang
mag-isa roon at walang makakakita sa akin na nababasa ang mga kumot sa oras na
nagigising ako.
Isang tingin palang sa kanyang inosenteng mukha ay parang lalabasan na ako, ano pa
kaya kung hahawakan niya ang ari ko?

Oh fuck. Ang hirap magpigil.

"A-Anong-"

"Pasok," mariing utos ko nang hindi nag-iisip at hinigit siya papunta sa front
seat, ako pa mismo ang nagbukas ng pinto para sa kanya pero hindi siya pumasok at
aksidenteng nasagi ng malambot na kamay niya ang naninikip kong slacks. "Pumasok ka
sabi!"

Ang lambot at ang kinis ng kanyang balat nang una kong hinawakan ang kanyang braso.

Gusto kong maranasan 'yong mga nangyayari sa amin sa panaginip ko. Gusto kong
makita ang kanyang inosenteng mukha na ngumingiwi sa sarap at sakit.

Nakapagtataka lang nang sumunod siya sa kagustuhan ko nang hindi nagrereklamo.

Mas lalong uminit ang katawan ko na parang may sariling isip ito at alam nitong
sobrang lapit lang ng babaeng pinagpapantasyahan ko.

Dinala ko siya sa condo dahil bawal ang magpapasok ng babae sa dorm. Ang condo na
pagmamay-ari ng ama ko pero sisiguraduhin ko sa susunod ay sa sariling condo ko na
siya dadalhin.

"Higa," nagbabaga ang mga mata ko nang ipinasok ko siya sa loob ng kwarto at tinuro
ang kama ko.

Nasa likuran niya lang ang kama at tangina lang parang gusto ko siyang itulak nang
nagmamakaawa at inosente siyang tumingin sa akin.

Those innocent eyes. Gusto kong tumingin ang mga matang 'yon sa akin na puno ng
pagmamakaawa, hindi dahil sa ayaw niyang may mangyari sa amin katulad ngayon, kung
'di ay ang pagmamakaawa na bilisan ko ang bawat pagbayo ko sa kanya.

Holy shit. I want her naked, now. Kahit 'yong hangin na lumalabas sa ilong ko ay
sobrang init. Anong klaseng inumin ba 'yong ininom ko?

I removed my shirt but left my pants on. Buong puwersa ko siyang tinulak kaya
tumalbog ang kanyang katawan sa kama ko.

Umaksyon pa siyang gumapang patungo sa kabilang bahagi ng kama, palayo sa akin pero
mabilis kong hinawakan ang kanyang binti at hinila pabalik.

Nanghihina ang kanyang mga malambot na kamay nang walang kahirap-hirap kong pinunit
ang kanyang suot. Sinubukan niya pa'ng pigilan ako at hinawakan ang braso ko na mas
lalong nakakadagdag lang ng init na nararamdaman ko.

Bakit hindi niya ako sinisigawan? Dapat ay sinisigawan niya na ako, pigilan ako sa
balak kong gawin dahil pakiramdam ko ay mababaliw ako kapag hindi ko naipasok ang
sarili ko sa kanya.

I wanted to feel her. I wanted her to belt my aching manhood.

"Oh fuck," huminga ako ng malalim para mapakalma ang sarili dahil sobrang bilis ng
paghinga ko at nanginginig pa ang mga kamay ko nang dahil sa sakim na makita at
mahawakan siya.
Her body was the temple of my lust that I wanted to praise and cherish.

Mabilis akong pumaibabaw sa kanya at walang awang mas idinikit ang aking katawan sa
malikot nitong katawan. Pinagpatuloy ko ang pagpunit ng kanyang damit na natira
pero hindi ko inaasahan nang sa gitna ng pagpunit ko sa kanyang damit ay may nakita
ako.

Natigilan ako nang nakita ang isang pamilyar na bagay na minsan nang
pinagkakaguluhan ng mga pinsan ko at ginagamit nila kapag may party. Pinapainom
nila 'yon sa mga babaeng gusto nilang ikama.

Pinulot ko ang maliit na boteng lumabas sa kanyang bulsa at marahas na bumaling ng

tingin sa kanya.

"You fucking mixed it in my drink?" mahinahon ang pagkakasabi ko no'n pero sa

kaloob-looban ko ay mas lalo lang akong nagalit at alam kong hindi lang ako 'yong
galit. "Answer me!"

Hindi pa rin siya nagsalita. She was silently crying, tumutulo ang kanyang mga luha
nang walang nagagawang ingay.

Sa sobrang galit ko ay naihagis ko 'yong bote ng ecstasy at nabasag.

"Prepare yourself for the worse," bulong ko bago ako umalis mula sa pagkakadagan sa
kanya at tumayo nang natapos ako sa pagpunit ng kanyang damit.

Sunod kong marahas na hinila ang kanyang jeans kasama na ang kanyang panty at
tinapon sa kung saan.

Tumayo ako ng maayos at pinasadahan ng nagnanasang tingin ang kanyang magandang

katawan.

She's completely naked... in front of me. Halos hindi siya makatingin sa akin at
pumikit na lamang.

Gusto kong tumingin siya sa akin. Gusto kong makita niya ang kung anumang tatama sa
kanyang medyo namumulang pagkababae.

Nakatitig ako sa kanyang katawan nang tuluyan na nga akong nilamon ng init na gawa
ng ecstasy.

Binuksan ko ang zipper ng aking slacks at inilabas ang naghaharing galit na

pagkalalaki ko.

Mas lalo lang akong nakaramdam ng galit nang hindi man lang siya tumingin sa
pagkalalaki ko kaya marahas ko siyang hinawakan sa panga.

"Look at it," utos ko at marahan pang ikiniskis sa kanyang hita ang dulo ng
pagkalalaki ko. "Tumingin ka sabi," pamimilit ko at mas hinigpitan ang pagkakahawak
sa kanyang panga nang mariin niyang ipinikit ang kanyang mga mata.

She obliged and opened her bloodshot eyes. Nang dahil sa pag-iyak niya ay namumula
na masyado ang kanyang mga mata.

Pinanood ko siyang tumingin sa pagkalalaki ko at ang mahinang pag-iling niya.

"N-No..." basag at mahina ang kanyang boses.

Ginagalit niya talaga ako.

"Anong mali ha?" mahigpit kong hinawakan ang kanyang hita na halos bumaon ang mga
daliri ko sa sobrang lambot nito. "Ayaw mo ba? 'Di ba ay sinadya mo naman 'to?
Gusto mo'ng may mangyari sa atin!"

"A-Ayoko. Ayoko, may nag-utos-"

"Magsinungaling ka pa talaga sa'kin?" mas lalong naging marahas ang paraan ng

pananalita ko sa kanya. "Malandi ka naman 'di ba? Ilang lalaki na ang nabiktima mo?
Stop acting like a Virgin Mary."

Hinawakan ko siya sa balakang at hinila upang mas mapalapit siya sa akin sa gilid
na bahagi ng kama.

I violently parted her soft and long legs. Lumuhod ako upang makaharap ko ang
pagkababae niya.

Gano'n nalang ang pagkagulat ko nang nakita ang kanyang namumulang pagkababae.

She's virgin. Mukhang mas malaki pa nga yata ang hinlalaki ko kesa sa butas nito.

Nabawasan ang galit ko nang dahil sa mga nakikita. Parang gusto ko nalang kumuha ng
bagong damit at ipasuot sa kanya ngunit hindi ko na talaga mapigilan ang ecstasy na
dumadaloy sa buong katawan ko.

"Akin na 'to, tangina, akin na 'to, Calista," pang-aangkin ko bago sinakop ng buong
bibig ko ang kanyang pagkababae.

I played my tongue inside her. Licking it softly and sucking it harshly. Savouring
her sweets.

Ipinatong ko pa ang kanyang binti sa balikat ko habang pinaparamdam ko sa kanya ang

sarap.

Pinanood ko ang kanyang mukha, kung paano siya ngumiwi at ang pagkakasalubong ng
kanyang mga kilay na parang naguguluhan kung ano ba talaga ang nararamdaman niya.

Halos nagpapakita na ang iilang ugat sa braso ko at mahigpit kong hinawakan ang
kanyang balakang nang gumalaw siya upang maialis ang aking bibig sa kanya.

"N-No... No please," sobrang nanghihina siya sa nakakapanghina kong paraan na

pagdila at paglaplap sa pagkababae niya.

She gripped my hair but failed to push my head away.

Naramdaman ko ang pagnginig ng kanyang katawan na ano ma'ng segundo ay lalabasan na

siya. She's not moaning my name and that's the reason why I was so greedy to make
her feel more pleasure.

Kahit na sobrang naiinitan na ako sa sarili kong katawan, epekto ng ecstasy, ay mas
gusto ko siyang makitang naiinitan din para sa akin.

Binilisan ko. Binilisan ko ang pagdila sa kanya, I was sucking her like a juicy
lollipop. Napakurba ang kanyang likod at halos napunit na 'yong makapal kong
comforter nang humigpit ang pagkakakapit niya roon.

Then she came.

Sinipsip at dinilaan ko hanggang sa huling katas niya bago marahang ikiniskis ang
dulo ng aking ilong sa gitna ng kanyang pagkababae.

Binalewala ko at parang hindi ko narinig ang kanyang paghikbi. Hindi 'yon ang gusto
kong marinig ngayon.

Inilayo ko ang aking bibig at pinagmasdan ang pag-aari ko.

It was swollen, sobrang namumula ito. Gusto ko sanang ulitin ang kaso ay hindi ko
na kakayanin ang init. Sobrang init. Pakiramdam ko ay kapag itatapat ko pa lang ang
pagkalalaki ko sa kanya, hindi pa nga napapasok ay baka lalabasan na ako.

Tumayo ako at agad na pumaibabaw sa kanya.

"A-Ayoko na, gusto ko nang umalis!" nagpumiglas siya pero wala siyang sapat na
lakas nang hinuli ko ang kanyang palapulsuhan at idiniin iyon sa kama, sa gilid ng
kanyang ulo.

"Kasalanan mo 'to, kaya pagbayaran mo," kumalma na ang boses ko pero ang buong
sistema ko ay nagsusumigaw na angkinin siya. "Akin ka na, 'di ba? Akin ka na."

Pinagsasayang niya lang ang kanyang lakas dahil kasabay ng pagkakasabi ko no'n ay
inatake ko ng makamandag na halik ang kanyang malambot at mabangong leeg. Wala
akong ibang nakikita kung 'di ay ang nag-aapoy na init sa katawan ko.

She had tried so hard to pull her wrist out of my grip, pero sa tuwing ginagawa
niya 'yon ay parang binibigyan niya ako ng lakas upang mas higpitan ang
pagkakahawak sa kanya.

"T-Tulong..." I heard her hoarse voice whispered. Nauubusan na siya ng lakas upang
sumigaw at patuloy ang paghikbi niya.

I was so high. So fucking high. She drugged me and I was just returning her a
favor.

Sucking her neck was my damn favourite and now, I was addicted. Gusto ko ang lasa
ng kanyang malambot na balat.

"Moan my name," demand ko, patuloy na hinahalikan, bahagyang kinakagat at

sinisipsip ang balat sa kanyang leeg habang marahas kong ikiniskis ang pagkalalaki
ko sa gitna ng kanyang hita. "Hindi tayo matatapos kapag hindi ko naririnig ang
boses mo na inuungol ang pangalan ko."

Naramdaman ko ang mas lalong pagtigas ng aking pagkalalaki nang dahil sa sobrang
galit, patuloy lang siya sa paghikbi.

"Kilala mo ba ako?" napatanong ako dahil baka ay hindi niya ako kilala kaya patuloy
siyang humihikbi at umiiyak. "Sabihin mo Lazarus," dugtong ko na parang tinuturuan
siyang magsalita.

Ilang segundo akong naghintay at patuloy na hinahalikan ang kanyang leeg hanggang
sa narinig ko ang mahina niyang boses.

"L-Lazarus..."

That triggered me.

Mabilis na bumaba ang mga halik ko, mula sa kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib.

Kumurba na naman ang kanyang likod nang lumapat ang mga labi at dila ko sa kanyang
dibdib. I watched her face, the way she bit her lower lip and close her eyes.

Sinakop ng bibig ko ang kanyang buong kaliwang dibdib. I bit her nipple and pull it
between my teeth, naninigas ito nang dahil sa ginagawa ko.

"Fuck!" singhap ko nang naramdaman ko ang nagwawalang pagkalalaki ko.

Binitiwan ko ang kanyang palapulsuhan at sinimulan na ang dapat ay kanina ko pa

sinimulan.

Itinapat ko ang aking pagkalalaki sa kanyang lagusan, nakikita ko sa kanya mukha

ang pag-ayaw nang muling bumuhos ang mga luha mula sa kanyang mga mata.

Nang dahan-dahan kong ipinasok ang aking pagkalalaki ay ang buong akala ko, uungol
siya pero hindi. Kinagat niya ang kanyang namumulang pang-ibabang labi at
pinipigilan na makagawa ng ingay.

I was mad. Dinadagdagan niya ang galit ko at isa pa 'tong sobrang nasisikipan ang
pagkalalaki ko sa kanya. Parang sinasakal niya ito.

Binigla ko siya nang buong puwersa akong umulos upang maipasok ng buong-buo ang
pagkalalaki ko. Parang may tinamaan yata ang pagkalalaki ko sa loob niya.

Umawang ang kanyang mga labi nang umungol siya at dumaing sa sobrang sakit.

That's what I wanna hear from her. I did it in purpose.

"P-Please... Pull it out. Pull it out," paulit-ulit niyang pagmamakaawa. "H-Hindi

ko kaya, hindi ko kaya, Lazarus! Ilabas mo na! Masakit!"

Kahit na nakayanan niyang sumigaw sa sobrang sakit ay hindi ko sinunod ang kanyang
inutos.

Marahan akong gumalaw kaya ang paghikbi niya ay napalitan ng pagagulgol.

I leaned my body down, close to her. I took a grip of her right wrist while my
other hand was gripping her waist to keep her in place.

"Touch me, baby," masuyo kong utos sa kanya but her only response was her soft
sobs. Iginiya ko ang kanyang kamay na hawak ko patungo sa aking dibdib at pababa sa
aking nabuong four packs. Sobrang workout ang dinanas ko upang mabuo lang ang apat
na 'yon.

Hindi ko na nabilang kung ilang beses ko siyang inangkin ngunit nakatulog ako sa
sobrang pagod at paggising ko kinabukasan ay wala na siya.

Dalawang linggo ang mabilis na lumipas hanggang sa nahuli ko rin siya at sinundan
patungo sa isang classroom. It was lunch break kaya walang mga estudyante sa lahat
ng classroom.

I claimed her for the second time. Sa isang teacher's desk.

Isang linggo ko lang siyang tinigilan kaya lang ay hindi ko napigilan ang sarili ko
kaya dinala ko siya sa condo at inangkin sa pangatlong pagkakataon.

Why I did it? Dahil gusto kong alisin sa isip ko si Francesca at ang lahat ng
ginawa niya. Ang hirap lang kasing tanggapin at ang sabi ng mga pinsan ko ay stress
reliever daw ang sex.
Five days, it was five days after that happened. I realized that I did not use any
contraceptives.

Isang linggo ko na rin siyang hindi nakikita kaya nagpark ako malapit sa gate ng
university. Alas singko pa lamang ng umaga ay naghintay na ako sa loob ng kotse ko.

Hindi na nga ako pumasok sa morning class ko.

Naalerto ako nang nakita siyang naglalakad papasok sa gate pero napahinto siya at
lumiko.

Agad kong pinaandar ang kotse ko at palihim na sinundan siya. Hininto ko lang ito
malapit sa pinasukan niyang pharmacy.

Alam kong maglalakad siya pabalik sa school kaya nauna na akong nagmaneho pabalik
kahit na gustong-gusto ko na siyang kaladkarin papasok sa loob ng kotse ko.

She looked pale.

Pumasok lang ako sa loob ng paaralan nang pumasok na siya. Palihim ko siyang
sinundan at patungo siya sa isang female's restroom kung saan walang masyadong
gumagamit no'n.

I clenched my fist when after a second I heard her soft sobs again. Mula sa loob ay
naririnig ko ang munting ingay na nagagawa niya, bahagyang nakaawang ang pinto ng
banyo at alam kong nasa isang cubicle siya nagtatago.

"R-Rith... It's positive," nauutal niyang sabi na parang may kausap sa loob o baka
naman ay may kausap siya sa kanyang cellphone. "B-Buntis ako."

Nagmamadali akong umalis nang narinig ko ang kanyang sinabi. Lumabas ako ng
university at pumasok sa loob ng kotse ko na naiwang nakapark sa labas.

Sa loob ng kotse ko, halos masira na ang manibela dahil sa paulit-ulit kong
paghampas at pagsuntok doon.

Kinabukasan ay may nakilala akong babae. Her name was Sammantha, nawala na ako sa
sariling katinuan dahil agad ko siyang ginawang girlfriend ko pero matapos ko
siyang pakinabangan at lumayo na sa akin si Calista ay nakipaghiwalay din naman ako
sa kanya.

Nothing happened between Sammantha and me.

Gusto kong saktan si Calista para siya na mismo ang lumayo sa akin. Hindi ko kasi
kayang lumayo sa kanya.

"Lazarus. May sampung sako pa ng bigas sa labas, pakidala nalang sa loob," sabi ng
matandang babaeng amo ko na siyang nagmamay-ari ng maliit na tindahan ng bigas.

"Meron pa po ba?" tanong ko kahit na basang-basa na ang suot kong damit ng sariling
pawis. "Gusto ko pa po'ng magtrabaho."

"'Wag kang mag-alala, anak. Dadagdagan ko ang sahod mo sa makalawa," aniya bago
pumasok sa loob.

Nagtrabaho ako. Kumayod para makaipon ng sariling pera. Isa rin sa dahilan kung
bakit hindi ko na kailangang mag-workout.

Kusang mas naging maskulado at brusko ang katawan ko nang dahil sa pagbubuhat ng
mga sako ng bigas, araw-araw tuwing hapon at kapag walang pasok.

The four packs turned ito six harder packs.

'Yong sahod ko ay ibinayad ko sa ospital nang nanganak na si Calista. Hindi lang

'yon, may usapan kami ni Manang Anita na dalhin si Zon sa akin kapag nag-isang taon
na ang anak ko.

Doon nangyari ang pagkuha ko ng DNA test at ibinigay ko pa sa anak ko ang isang
litrato ko. I told Manang Anita ko keep my picture and give it to my son when he's
in the right age to identify and recognize me. Siguro ay mga tatlong taon na ang
anak ko o apat niya na naibigay dahil nalaman ko nalang na hindi na pala siya
nagsisilbi sa kanila.

After that, hindi ko na sila inabala pa at inasikaso nalang ang kompanya na

ipapaubaya ni Dad sa akin, I needed to impress the shareholders and also the board
of directors para sa botohan ng susunod na magiging CEO.

Nakalipas ang ilang taon, Manang Anita passed away and Calista didn't even know
about it. Ang alam ko ay ang dahilan ng pagtigil niya sa pagtatrabaho ay hindi
dahil sa wala nang maibayad ang mga magulang ni Calista kung 'di ay matagal nang
may sakit ang matanda. Binigyan ko ang kanilang pamilya ng pangtustos sa burol ng
matanda at scholarship para sa mga apo niya.

That, after six painful years of waiting for my son, for my Calista.

My fucking heart skipped a beat when I saw her with our son.

Una ko silang nakita sa labas, sa isang ATM machine at hindi ko inakalang susundan
ako ng anak ko nang naglakad ako papasok sa loob ng banko.

Nandito ako para harap-harapan na makausap ang nagmamay-ari ng bangko na 'to.

I acted like I didn't notice the kid. Alam kong hahanapin siya ni Calista at gusto
kong ako rin ay mahanap niya kaya hinayaan kong sumunod ang anak ko na muntik na
nga'ng pinigilan ng guwardiya sa pagpasok.

Pero nang tumingin ang guwardiya sa akin at sa anak ko ay hindi niya tinuloy ang
pagpigil sa pagpasok ng bata, inaakalang anak ko ang bata kahit anak ko naman
talaga ito.

She found me but I got insulted when I heard what she say before leaving the bank
and carrying my son away.

"No, he's not your daddy, Zon. Let's go? Hanap tayo ng ibang daddy mo."

Tangina.

Ang tapang ng ina ng anak ko. She's denying, parang hindi niya matanggap na ako
talaga ang ama ng anak niya katulad nalang ng nangyari sa akin noon. Hindi ko
matanggap ang ginawa ni Francesca.

Hindi niya ako pinapansin at gusto kong magpapansin kaya binayaran ko ang lahat ng
mapapasukan niyang trabaho para hindi siya tanggapin.

I didn't mean to slap her. I was about to say sorry pero hindi ko sinabi nang
naalala kong kapag galit siya ay 'yong galit niya lang ang makakapagtulak sa kanya
na bigyan ako ng atensyon.
Ginahasa ko siya dahil mahal ko siya. Gano'n dapat, tangina.

Kahit na alam kong hindi tama 'yon. Kung hindi ko ginawa 'yon, mangyayari ba ang
lahat ng 'to sa amin? Walang mangyayari.

The rape, kahit gusto kong pigilan pero kapag 'yon talaga ang nakatadhanang gawin
ko ay magagawa ko talaga kahit hindi tama. I was drugged, hindi ko makontrol ang
sarili ko. Nilamon ako ng ecstasy na hinalo niya sa inumin ko.

"Daddy, it's hard po! The pencil won't cooperate!" the little monster complained.

Tinuturuan ko siyang magsulat ng maayos dahil papasok na siya isang private school
na napili ko para sa kanya sa susunod na linggo.

Tutulungan ko na sana ang anak ko ngunit 'di ko nagawa nang nagsalita ang little
angel ko na buhat ko ngayon.

"Dad-dah! Eat!" aniya at sinusuntok pa ng maliit niyang kamao ang panga ko.

"Stop that, little angel," saway ko sa anak ko na hindi naman ako pinakinggan kaya
bumaling ako kay Zon. "Luzon, iligpit mo muna 'yan. Kakain muna tayo."

"Fried chicken po, daddy! Can I play with Spiderman?" nagliwanag ang mukha nito at
agad na iniligpit ang kanyang papel at lapis.

I nodded before shifting my look to my little angel. Huminto siya sa paghampas sa

panga ko at tumitig sa mukha ko nang napagtanto niya ang seryosong ekspresyon ko.

"Dad-dah, scary!" ang tanging nasabi niya at niyakap ang leeg ko saka niya itinago
at isiniksik ang kanyang mukha sa leeg ko.

Natakot ko na naman yata siya. Fuck.

"Hey, little angel," hinaplos ko pa ang maliit niyang likod na parang pinapatahan
siya kahit hindi naman umiiyak. "Daddah won't hurt you, okay?"

Araw-araw sumasakit ang ulo ko sa kanilang dalawa sa tuwing umuuwi ako galing
trabaho dahil pareho silang gustong makuha ang buong atensyon ko.

Pero ako? Isa lang naman ang gusto ko gabi-gabi. I want my baby Cali's attention.

Kapag nagagalit siya ay wala pa'ng isang segundo na susuyuin ko siya. Takot ko lang
na baka ay pagsarhan niya ako ng pinto sa kwarto namin.

'Wag na 'wag niya lang akong pagdudahan dahil kapag nangyari 'yon? Alam niya na
kung anong gagawin ko.

Wala naman akong problema sa kompanya at napanatili ko namang maganda ang

pagpapatakbo no'n

Ang problema ko lang ay kung paano ko babawasan ang laki ng pagkalalaki ko.

Inaayawan kasi ni Calista.

"Lazarus? Unhook my bra, please," pakiusap ng asawa ko nang napag-isa na kami sa

sariling kwarto namin. "And Laz, can we skip it? Ngayon gabi lang naman."

Sa gitna ng pagkalas ko ng hook sa bra niya habang nakatalikod siya sa akin ay agad
na nahulog ang kanyang bra. Kusang gumapang ang mga kamay ko upang hawakan at
takpan ang kanyang dibdib sa kanyang harapan na mukhang nagsisilbing substitute ng
bra niyang nahulog.

I kissed her nape and neck while massaging her breast. Nasa likuran niya pa rin
ako.

"Lazarus," she warned but I didn't stop.

Sinasaktan niya ako. Inaayawan niya na naman ang pagkalalaki ko. Bakit ba parang
takot na takot siya?

"Sinabi ko na sa'yo, Calista," matigas ang boses ko nang bumulong ako sa kanya
habang patuloy na hinahalikan ang kanyang leeg. "I'm sorry, baby. Pinagbigyan kita
kahapon kaya pagbigyan mo ako ngayon."

Akala ko ay makikipagtalo pa siya sa akin pero laking gulat ko nang tumayo siya at
tinulak ako pahiga sa kama kaya nagpatianod ako sa pagtulak niya.

"Okay," malambing niyang sabi sa akin bago niya ipinuwesto ang sarili sa ibabaw ko.
Umupo siya sa matigas kong tiyan habang hinihimas ang dibdib ko. "Pero gusto ko,
ako ang masusunod, Lazarus."

She's wild in bed, but fuck I wanted to be the dominant here when it comes to love
making.

Wala na akong ibang mapagpipilian kaya hinayaan ko siya.

Paulit-ulit kong binubulong sa kanya na mahal ko siya habang abala siya sa

paghuhuhad ng damit ko nang umupo ako sa kama kaya nakaupo na siya sa hita ko at
marahan ko pang hinahalikan ang kanyang tainga.

'Yong sinabi ko sa kanya noon tungkol sa nakita ko lang siya sa pharmacy? 'Yong
totoo ay hinintay ko talaga siya.

Nagawa kong magtrabaho para sa panggastos ng ospital para kay Luzon.

Nagawa kong maghintay sa loob ng anim na taon.

Nagawa kong pagtangkaang patayin ang sarili ko noong iniwan niya ako.

Nagawa kong magpakasal sa ibang babae para masaksihan ko lang ang pagbibigay buhay
niya kay Praise.

I claimed her because I love her in the name of heaven and hell.

Ang dami nang nangyari pero hindi ko mapigilang mapangiti nang nagtapat ang anak
kong si Luzon sa harap naming dalawa ni Calista.

Matangkad at matipuno ang pangangatawan.

"Momma, Dad. Nakabuntis po ako..."

...
makamundo

Hidden Chapter
Calista was not raped. This chapter will specify why I can say that Calista was not
raped. There's no such thing as rape and suicide happened in the story. Please open
your mind for this and I hope that you can take time to reread the Special Chapter.
You can read a little changes on it, I changed some inappropriate sentence there. I
just want to send my thank you to MiaMakata, I really appreciate your suggestion,
once again, thank you!

Drugged

Before Lazarus and I got married, it wasn't that easy to have my parents', aunts,
and other relatives' trust to Lazarus.

Aunt Lauren almost filed a case against him, she had discovered about the thing
happened when I was just sixteen years old, that he raped me and that's the reason
why he didn't ask me for marriage yet. He wanted to clear everything before he'd
let me come into his ruined life.

I was not raped.

It was my fault why it happened.

The ecstasy, if I didn't mixed the drug in his drink then that would be
unreasonable for him to devirginize me.

He was drugged, ecstasy was irresistible when it had full control of a person's
body. I have known some effects of ecstasy that a person may experience.

Included paranoia, aggression and psychosis. Not just that.

Muscle aches and stiffness, increased energy and confidence, sweating, increase
body temperature, feelings of closeness to others, dilated pupils, loss of
appetite, heightened sensations. Those were the effects that I had witnessed from
him after almost twenty minutes that he swallowed the drink with ecstasy in it, I
was observing him that moment and he was like a zombie, ready to devour a human
brain.

He's not on his mind.

So I helped him out, I gave myself to him, I offered my body voluntarily because
from the very start, it was undeniably my fault. I was weak and stupid.

I should have known that what I was about to mix in the drink was a drug. Who would
know? I haven't seen a liquid drug before.

The ecstasy would last in approximately six hours, I've search about it after he
used me. I left him there in his condo after six hours of being cuddled by him on
his own bed.

Yes, he cuddled me, scooped my body as he fell into a deep sleep because of
exhaustion. His body got restless and was like overused.

We're both tired right after we made ourselves the slavery of lust and drug.

It was not rape because even if how many times I try to forget about it and think
that it was rape, there's the other side of my brain, shouting, screaming, yelling
and repeatedly telling me that I love what we did.

After that, the supposedly one night stand was followed by two times sex in school.
Isang beses ko lang siyang dapat bigyan ng pagkakataon, para lang mailigtas siya sa
init na nararamdaman niya pero bakit hindi ako nanlaban noong may sumunod na
nangyari sa amin?

Dahil nagugustuhan ko na rin, pero nagdadalawang-isip pa rin ako.

The day I discovered that I was pregnant, and inevitably, he never listened to me,
was the day I swore to myself to be strong and brave for my baby. Years had passed
and I hadn't found any man that would love and please me. Many have tried but ended
up with a broken heart for the authenticity that my own son rejected them.

Certifiably, it was not me who rejected those men that would risk and accept me as
a single mother that I was, I have the right to reject my own suitors but I
couldn't do it. It was my baby Luzon who would reject them in advance. He's so
protective yet snob, the little monster would do everything he could do-even the
things that he couldn't do would become possible for him to do just to make the
guys quit and relinquish the chance to be my boyfriend, no men would have his vibes
and trust except for his hardcore and calmative of a father.

The men would initiate retreat and concede defeat.

Another thing, I remembered the day in Lazarus' own condo when he let us live
there, knowing that the two storey house of mine was burned and just left me with
nothing but ashes. It happened a month after Luzon found and followed his daddy at
a bank.

I could tell-no, state it clearly that it wasn't rape. The time he took me down on
the dining table wasn't rape.

I eventually responded to his every thrust, moving my hips to follow the rhythm of
his movement because the heat of lust beforehand had arisen. I did fight back at
first to stop him, why? Because I was mad at him for leaving me behind with the
baby, I couldn't let that pass, I couldn't just forgive him. I was prone to anger
but unfortunately, the lust in me melted the ice of embitterment and antipathy for
him.

Nevertheless, I couldn't accept for myself that I responded to him so I just cried,
plus his dick was much bigger than before when we were just high school, it truly
and deeply hurt my wall that time and so I didn't mentioned a single detail about
it. I was embarrassed because he's right, I loved what he did, we did, that's why I
was dripping wet and not just because it was normal to be wet.

My whole body and the other half of my mind wanted him.

He was ungentle during the sex but in the end, he became so gentle. Yes, I was
unconscious after it happened but I could sense how he carefully carried me from
the dining table to his room.

Siya pa nga mismo ang nagsuot ng damit sa akin habang nawawala na ako sa huwisyo ko
at nilamon na ng antok.

There's no such thing as rape that happened. I was just confused with my addlepated
mind, thorn between anger and lust, that is.

Pinaglaban ko mula sa mga magulang ko, mga relatives at aunts ang tungkol doon.
Hindi na sila nangialam pa at hindi na rin nagsampa ng kaso laban kay Lazarus kaya
wala pa'ng isang segundo na narinig niya 'yon ay nagdemand na agad siya ng
mabilisang kasalanan. Ayaw niya raw kasi sa mga long term engagement.
Nagising ako kinaumagahan at umupo sa kama.

Bumaba ang tingin ko sa three months na laki ng tiyan ko.

I was three months pregnant of baby number three. My baby Luzon was now twelve and
my baby Praise was five.

Nataranta ako nang nakitang hindi ko na katabi si Lazarus. I was overthinking again
that what if he left? He left because I was so demanding and grumpy these past
months.

What if he didn't love me anymore because I was gaining weight?

"Laz?" I called at the slightly open door of our room but only to receive no
answer. "Lazarus!"

Mabilis akong bumaling sa pinto ng banyo rito sa loob ng kuwarto nang bigla 'yong
bumukas at agad na nagpakita si Lazarus na hubo't hubad. Basang-basa at may iilang
bula pa sa iba't ibang parte ng katawan niya, hindi naman siya lumabas, binuksan
niya lang ang pinto para makita ko siya.

"What's wrong, baby?" kalmadong tanong nito habang ginugulo ang bumubulang buhok
niya. "Are you hurt?"

Imbes na sa mukha niya dapat ako titingin ay hindi ko magaba dahil nagpapasikat na
naman sa akin ang pagkalalaki niyang malumanay na nakabitin.

Umiwas ako nang tingin nang nakitang parang ang pagiging malumanay no'n ay unti-
unting naninigas.

Nagpapaawa akong tumingin sa mukha ni Lazarus, nagbabakasakaling hindi matuloy

'yong paninigas ng kanyang pagkalalaking mapang-abuso. "I thought you left me..."

"No, no, I won't leave you," mabilisang tugon niya at sumenyas gamit ang kanyang
basang kamay. "Lapit ka sa akin."

Dahan-dahan akong umalis sa kama upang pumunta sa kinaroroonan niya, sa banyo.

Kung noong pinagbubuntis ko si Praise ay ayoko sa kanya, ngayon naman ay parang

halos mamamatay ako sa kakaisip na baka ay makahanap siya ng iba na mas maganda pa
at sexy tapos iiwan niya na kami.

Walking toward him, wearing my nude colored nighties and black lacy panty, he
traveled his gaze upon my whole body with adoration glistening in his calm eyes.

I wasn't surprised when he gently grabbed me by my arm with his wet large hand to
guide me inside before he closed the bathroom door.

"Are we good?"

"No," I grumpily said.

"Why, baby?" he asked, voice was so composed, pinaupo niya pa ako sa nakasarang
toilet bowl bago siya pumasok sa loob ng shower stall upang magbanlaw. "Wala naman
akong ginawang masama. Natulog naman ako ng maaga kagabi. I didn't scold our little
angel for eating sour sweet candies. Hindi ko na rin pinagbawalan si Luzon na
pumunta sa opisina matapos niyang pinaiyak si Cayu, tarantadong bata, selos kasi
siya dahil mas kinakausap ni Cayu si Kani."
Lazarus did not allow my baby Zon to go to his office again after what happened.
Cayu was the pretty little girl who was traumatized from her past that's why she
lost her voice but Luzon didn't stop disturbing and stealing her time until he
heard a word from her. She learned how to talk again because of Zon.

It was last week, Kani along with his Aunt Irithel visited Lazarus' company
building to have a conversation with me. Yes, Kani was Irithel's nephew and my baby
Zon's playmate whenever I left him in Irithel's house before for work.

Cayu usually wait for Luzon in the lobby, maybe that's why Kani saw her and make
friends.

The reason why Lazarus didn't allow Luzon to go to his office again was because Zon
punched Kani straight on his face in the deserted room of the building where no one
could see them, the room was no longer able to use for the company, it's Cayu and
Luzon's hiding spot and maybe one of the reason why my baby Zon got mad because
Cayu sort of brought Kani to their place. Cayu was gone to get her lunch from her
mommy and that time she come back, she witnessed the chaos and riot of the two.

As what I had heard from the employee, the one who stop the two from fighting. Cayu
cried because Luzon was yelling bad things to her after the fight.

Parang nagmana nga talaga si Luzon kay Lazarus pagdating sa paraan ng pagseselos
pero alam ko namang kapag lumaki na si Zon ay baka makokontrol niya na ang sarili
niya katulad ni Lazarus ngayon.

"No, not that, Laz," bakas ang umiinit na ulo ko sa paraan ng pagsasalita ko.

"What then, baby? Tell me, please? I wanna know, please? Sorry in advance na,
okay?" sabi nito na parang nagpapaawa kasabay no'n ang paglabas niya at lumapit sa
akin. Ni hindi man lang nag-abalang kunin 'yong nakasabit na tuwalya para takpan
ang sarili niya.

"P-Pero paano kung makahanap ka na ng ibang babae, Laz? Umiitim na 'yong kili-kili
ko dahil sa pagbubuntis ko kesyo lalaki raw 'yong batang pinagbubuntis ko..." hindi
ko talaga napigilan ang mautal nang dahil sa mga walang saysay na pinag-iisip ko.

"What?" his dark brows furrowed and held my arms to help me get up from sitting on
the closed lid toilet bowl. "What are you saying, Calista?"

"Sabi ko na eh, ayaw mo na sa'kin-"

"Arms up, baby, I wanna see your armpit," utos niya, kalmadong-kalmado.

"Okay..." raising up my armpit, I swallowed hard, nervous of what he might see.

"Hindi naman maitim, halikan ko pa 'yan," his calm and superior baritone voice was
so confident.

That made my gaze instantly went down on my exposed armpit.

It's true.

Silently watching him when he leaned down and angled his head to the side to kiss
my clear-skinned armpit, I wasn't expecting to see it like this, just last week it
has dark spots. I was so desperate to remove some traces of lines and pale black
spots on it these past few days. Timidly, I bought some underarm whitening. I was
afraid that my blackening armpit might discourage Lazarus.
Almost three minutes later, Lazarus had continuously kissing my armpit, lightly
sticking his tongue out to have a little taste of the skin of my armpit.

"Lazarus!" saway ko nang hindi siya huminto dahil medyo nakikiliti na rin ako nang
dahil sa ginagawa niya.

His wet and moist lips slid from my armpit up to my exposed shoulder since I was
wearing a spaghetti strap nighties, bringing down my arm, he attacked my neck.

Napapagalaw paatras pa nga ang ulo ko nang dahil sa biglaan niyang pagsiksik ng
kanyang basang mukha roon at paulit-ulit na humahalik sa paboritong parte niya ng
leeg ko.

Sliding his muscular arm around me, I kept on my balance and just craned my neck to
give him free access to it.

"Laz? How do I know if a man is loyal?" I asked, closing my eyes, feeling the
wetness of his lips and tongue playing against the soft skin of my neck.

"A man is loyal if he eat his woman's vagina," his voice was marked with very
dangerous quietude. "You're overthinking, baby. I should eat that sweet down there
immediately and prove to you that I will never leave you."

I was alerted at the warning that I could hear in the placidity of his baritone
voice.

"No, not now, Lazarus," gently pushing his wet broad chest, he stopped from
kissing, licking and sucking my neck that had impelled by desire to face me. In a
serious manner, I gave him a look. "Kagigising ko lang, hindi pa ako umiihi at isa
pa, buntis ako, okay?"

He scratched the back of his head like a boy who's apologizing for his fault. "I'm
sorry, I forgot about the baby."

"Kahit na ang sabi ng doctor ay ayos lang na may mangyari sa atin kahit buntis ako
ay natatakot pa rin ako, Lazarus," sabi ko at ako na mismo ang kumuha ng tuwalya,
ako na rin ang naglagay nito sa kanyang bewang.

"I'm sorry..." nakatungo niyang sabi.

"Magbihis ka na, titignan ko lang muna ang mga bata," I commanded and tiptoed to
give him a smack on his lips. I turned on my heel and walk my way out of the
bathroom.

Bago pa ako tuluyang nakalabas ay narinig ko ang bulong ni Lazarus sa sarili.

"Bakit ba kasi ang laki-laki mo? Hindi ka na nakakatuwa."

Napangiti na lamang ako sa sarili ko.

I was five months pregnant now, it was quick as how as I easily breathe and I was
craving for this-I didn't know what kind of fruit was this but when the day Irithel
had given me some of it, I got hooked and addicted.

Lazarus didn't know.

My cravings for it started at the end of the first trimester and it got worse now
that I was in my second trimester.
"Anong prutas 'to?" I asked, raising up the fruit, a piece of slice stuck on my
fork. It looked like a melon but when I bought some melon yesterday, I didn't like
the taste.

This one was something and it's not a normal melon. It tasted like the sweetest
melon.

"It's the world's most expensive fruit as of this year, Cali my loves," she
answered, very proud. "Yubari King Melon. That's the last that I bought from an
auction in Japan and the highest record price was �5 million. Don't worry, I'll buy
again maybe next two months? I have another trip to Japan."

My shoulders slumped down when I realized that this was the last fruit that I-by
chance to eat.

Next two months? I wouldn't be craving this because my cravings slowly subsided
after the second trimester.

Where could we buy a Yubari King Melon? I didn't want to waste money just to eat
such expensive fruit like this. Why couldn't I just eat a normal melon?

I wanted to call Lazarus to buy me but it's impossible to buy it here in the
Philippines and he's busy working, our babies were at school.

Maybe I would just let it pass 'til my cravings for Yubari King Melon subsided.

Days and days went gone and I guess it's been a week since I had eaten the fruit
that I was craving for.

It's nine in the evening and the babies were sleeping now in their own room after
watching their favorite horror movie, they didn't even feel afraid nor frightened.

I was in our room waiting for Lazarus to come home and I couldn't help but cry on
our bed because I really wanted to eat that Yubari King Melon.

Bumaling ako sa pintuan nang bumukas 'yon at nakita si Lazarus na pumasok dala ang
kanyang mga gamit. Nakita ko kung paano nataranta ang kaninang kalmado niyang mukha
nang napagtanto niyang umiiyak ako, agad siyang lumapit sa akin nang walang pag-
aalinlangan.

"Cali, baby? Anong problema? May masakit ba sa'yo? Sabihin mo, saan? I'll call the
doctor," hinawakan niya pa ang magkabilang braso ko at marahan 'yong hinimas, taas
baba na parang binibigyan niya ako ng init. "Calista, please, sagutin mo ang tanong
ko. I'm worried."

Patuloy na bumabaha ng luha ang mga mata ko habang nakatingin sa mga nag-aalalang
mga mata ni Lazarus.

"I-I'm hungry, Lazi," hikbi ko.

"Anong gusto mo'ng kainin? Marami naman tayong supply ng pagkain, baby. Gusto mo
dagdagan ko pa para marami ka ng pagpipilian?" bakas sa kalmadong boses ni Lazarus
ang pagkainip at pagkadesperadong malaman kung anong mali sa akin.

"N-No..."

Tuluyan na nga siyang naubusan ng pasensya sa akin dahilan kung bakit mabilisan
niya akong hinalikan sa mga labi ko, paulit-ulit niya akong hinahalikan, mariin at
mainit ito sa kabila ng patuloy na paghikbi ko at ang parehong mamasa-masang mga
labi namin.

Pinagdikit niya ang mga noo namin at hinihingal sa ginawang paghalik niya sa akin
kahit na hindi ako humalik pabalik nang dahil sa abala ako sa pag-iyak at paghikbi.

"Anong gusto mo hm? Bibilhin ko," aniya sabay mariin na kinagat ang namumulang
mamasa-masang mga labi.

"I-I want... Yubari King Melon," nanginginig pa rin ang boses ko habang hawak ko
ang hindi kalakihang umbok ng tiyan ko.

"What's that?" mabilisang tanong niya, parang gustong-gusto na talagang malaman

kung ano ang gusto kong kainin para mabili niya na agad.

"I-It's a melon, Lazi..."

"How much?"

I was hesitant if I would tell him the price and that he have to buy it from an
auction in Japan.

Hungrily, my sobs became more audible to hear, louder than the normal that I was
afraid my babies from the other room would wake up and join me here, I was so sure
that if my baby Praise see me like this, crying, she would definitely cry too.

Naiiyak kasi ako sa presyo ng prutas na gusto kong kainin kahit na madalas ay gusto
ko ring kumain ng mga potato chips, something sour. Hindi ko pa rin talaga maalis
sa isip ko ang Yubari King Melon.

"I... I don't know, Irithel just bought it from an auction in Japan and the highest
price was �5 million..." I explained, unsure if he would buy me at least one.

"Is that all? What are you crying for, baby? Do you think I can't afford it?" bakas
ang konting dahas sa kanyang boses pero hindi ko inisip 'yon dahil ang nakikita ko
sa kanyang mga mata ay labis na pag-aalala. He used his two large thumbs to wipe
the tears off my face. "I'm working hard for you and our kids. I can buy you
anything and all you have to do is ask."

I gave him a weak and single nod. "A-Are you going to Japan?"

"No," he answered, his voice was back to being calm. "I'll have someone to do the
task."

"Who?"

"Carl," he replied, finishing off our conversation. "Hm, may gusto ka pa ba'ng
iba?"

Umiling lang ako bago ko siya hinila gamit ang kanyang tie at kinalas 'yon sa
pagkakatali sa kanya.

"Lazi," sambit ko habang tinatanggal na 'yong pagkakabutones ng white long sleeves

shirt niya. "May naisip ka na ba'ng pangalan ng baby?"

"Yes," seryosong sagot nito.

Magtatanong pa sana ako ngunit 'di ko na natuloy nang agad niya na naman akong
sinunggaban ng halik sa labi.
Lazarus had let me work in his company but since I was pregnant, he fired me
because I wouldn't leave work if he didn't fire me. Inarguably, I would never write
a resignation paper.

The decision of him firing me from work came out unexpected and sudden that I
practically wanted to ignore the prevalence of fact that he's my husband.

I was fired by my husband and I could not accept that. So, in his own company, I
nearly give him the downfall of his business by signing some important papers that
must not be signed and it was not that hard because I could imitate his signature.
I was mad, very mad.

Hopefully, I had managed to stop myself.

Men should stop belittling women by treating them as their toy that they could use
if they're bored or making them feel unimportant just because women were physically
weak and couldn't earn their own money at the old thought that women were dependent
to men.

Naalala ko 'yong napanood ko noon na live video ni Lazarus. Sinabi niya sa akin ang
totoo na it was just for show para mapaniwala ako at babalik ako sa kanya.

Ang sabi niya ay hindi 'yon live dahil kung live 'yon ay dapat nakita na ng lahat
including his father.

Kakuntsabo niya si Saul sa pagkuha ng video at hindi intensyon ni Lazarus ang

magpakamatay pero nang dahil sa lungkot at depresyon ng pag-alis ko ay parang
tinotoo niya dahil totoong nasugatan siya, nando'n naman daw si Saul ngunit nang
dahil sa sobrang kulang ng tulog ay nawalan siya ng malay kaya agad siyang isinugod
ni Saul sa ospital.

Sinabi niya kay Saul na huwag ng maghanap ng paraan para maiparating sa akin ang
video at sa kanilang mga pinsan o magulang na lang pero hindi nakinig si Saul dahil
siguro ay desperado na siyang makuha si Francesca.

Saul found a way and sent it to Ixze, Lazarus didn't know it, not until Saul told
him to.

Muntik niya pa nga raw nasuntok si Saul nang nalaman kung anong nangyari matapos
kong pinanood 'yong video.

There's no such thing as suicidal happened.

Right from the beginning, we're both victim. He didn't raped me, he was my victim,
I was the victim of Kiana and Kiana was the victim of Sammantha.

"Momma, may training kami mamaya for boxing," said my seventeen year old son and
had almost the same calm voice as his father. "I'll come home before eight."

Nandito ako sa loob ng kwarto niya para sana kausapin siya tungkol kay Cayu, lately
kasi parang may kakaiba sa kanila. Very distant na si Cayu kay Luzon.

"Zon baby, what if something bad happen to you because of boxing? I know you love
that sport, baby, pero nag-aalala lang talaga ako," marahan kong sabi at walang
pinagkaiba ang tawag ko sa kanya mula noon hanggang ngayon.

He doesn't have friends in school.

"Me too, My," my ten year old daughter interrupted from the doorway of Luzon's
room. "It's intramurals and I have my training for gymnastics until six." "Tiny
Praise, will you quit that?" iritadong pagtutol ni Zon. He brushed his fingers
through his dark hair to move it backward. His hair was long enough to almost cover
the half of his forehead and he had this hobby to brush it using his lean fingers
about every minute. "I hate it when you wear swimsuits and go jumping in the air,
stretching your body like Elastic Man and students are watching you."

"What? Kuya, it's not swimsuits!" angal naman ni Praise.

"Psh, it look the same."

"Then you should quit boxing too."

Ganito sila lagi. Madalas na nagsasagutan at madalas din na pinipilit ni Zon ang
gusto niya, hindi rin naman nagpapatalo si Praise.

"Yemen, 'wag mo'ng lapitan si kuya, nakakainis siya," pagpigil ni Praise sa akmang
paglapit ng four years old niyang bunso.

"Okay, I'm sorry, tiny Praise," bakas ang pagsuko sa boses ni Zon at parang siya na
ngayon ang nagmamakaawa. "I'm just worried."

"I'm sorry too, kuya."

I smiled how Praise walk toward Luzon and they give each other a warm hug.

'Yong gusto kong itanong kay Luzon tungkol kay Cayu ay 'di ko na lang tinuloy.

"Yemen baby, come here," I called to the little boy who's ignored by the two, he
then ran to me. "Do you want fried chicken?"

"Opo, momma!"

Have I told anyone that this little cherub look like and has the attitude of Luzon?
Yemen was like the kid version of Luzon. Even their favorites but the difference
was the sauce or color.

Sobrang close din si Yemen sa kanilang daddy, same as Luzon before. Kahit ngayon ay
halos hindi naman maipaghihiwalay ang mag-ama.

Pero papalaki ng papalaki si Zon ay parang unti-unting siyang nag-iba. Parang

nakuha niya ang kanyang ugali kay Law.

Six years later and I didn't expected the news that personally came from my son.

Ang sabi niya ay nakabuntis siya pero hindi ko aakalaing babawiin niya ang sinabi
niya last week.

"Hindi po ako nakabuntis," mariing sabi nito, magkaibang-magkaiba na ang kanyang

boses.

"What do you mean, son?" seryoso at kalmado ang boses ni Lazarus na nasa tabi ko,
parang hindi niya nagustuhan ang narinig.

"Sinadya ko po talagang buntisin si Cayu."

Not just that, I was distracted to see Praise came in the library. Head down and
shoulders were moving up and down in a way I would absolutely know why.
She's crying.

"I-I'm sorry to disappoint you everyone..." humihikbing sabi nito at may hawak
pa'ng maliit na pamilyar na kulay puting bagay.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa tabi ni Lazarus na binitiwan naman agad ang bewang
ko para makaalis ako at lumapit sa anak ko. "Praise? Why are you crying?"

Nakita ko ang pagtiim bagang ng dalawang lalaki mula sa kinauupuan nila nang
narinig namin ang gustong sabihin ni Praise.

She's holding a pregnancy test.

"K-Kani got me pregnant..."

...
makamundo

Acknowledgement

This is to thank people that helped me to complete this story right? But I would
take advantage of acknowledgement to express myself clearly.

My mind is in haywire. Immature ang ginawa kong hindi ko pinanindigan ang sinabi
ko. But I just thought, why would I leave? I have the right, I have freedom of
speech. I have the right to write.

So bakit ako nirereport? Because of my stories? The bed scene? Romanticizing rape
and pedophilia?

Sorry then. I am sincerely sorry, at pilit ko pa ring hinahanap kung saan ako lubos
na nagkamali para maitama lahat ng 'yon. Maybe, I was just too much of being an
approachable author? I want to stop all the reports and all, that's why I'm saying
sorry.

I'm not here to please my readers because from the start? I have no readers to
claim, I don't own a reader. I'm here to please myself and I don't have any
responsibilities to educate my readers. I am not their mother after all.

Pang isang bagsakan na 'to.

INIYAHAY TA NINYO HA? AKO NING STORY WA'Y MAGBU-OT. KUNG LUOD, E 'DI AYAW PAGBASA,
SAYON. AYAW PANG-REPORT, PADALA MAN SAD KAS KASUYA. KASABOT KA? KUNG WALA KA
KASABOT, LANGGA, PAGPALIT OG UTOK.

Translation:

...
makamundo

join in our Facebook Group and submit your most requested wattpad stories in
ebook/softcopy format like this!
link - https://www.facebook.com/groups/237572074500485
follow makamundo on Wattpad: https://www.wattpad.com/user/makamundo