Ano ang ibig sabihin na si Hesus ay dumating sa

wangis ng makasalanang laman?

Kung ang Bibliya ay tumutukoy sa "laman" (Juan 6:63; Roma 8: 8),

karaniwang nangangahulugang pagkahilig ng tao na magkasala na
tayong lahat ay minana kay Adan (Roma 5:12). Nang pinili nina Adan at
Eva na maghimagsik laban sa utos ng Diyos, sila ay naging
"makasalanang laman." Sa sandaling iyon, ang kasalanan ay pumasok sa
perpektong mundo ng Diyos at nagsimulang sirain ang lahat (Genesis
3). Dahil ang bawat tao ay nagmula kay Adan, lahat ay minana natin ang
kanyang bumagsak na likas na katangian. Kaya't ang bawat tao ay
ipinanganak bilang isang makasalanan (Roma 3:10, 23).

Ang salitang pagkakatulad ay nangangahulugang "pagkakahawig" o

"estado ng pagiging katulad ng iba pa." Ang isang pagkakahawig ay
hindi magkahalintulad sa sangkap o kalikasan, ngunit ito ay katulad sa
hitsura. Ang isang wangis ay isang representasyon ng orihinal.
Halimbawa, ang mga idolo ay nilikha na katulad ng mga ibon at hayop
at nilikha ang mga bagay (Roma 1: 22–23; Exodo 20: 4–5). Ang isang
litrato ay isang pagkakahawig. Inilalarawan ng Filipos 2: 6–8 na itinatabi
ni Jesus ang Kanyang mga banal na pribilehiyo bilang Diyos na kumuha
ng wangis ng mga taong nilikha Niya (tingnan din sa Juan 1: 3).
Gayunpaman, si Jesus ay walang tatay sa lupa, kaya't hindi Siya
nagmana ng likas na kasalanan tulad ng ginagawa ng ibang mga tao
(Lukas 1:35). Kinuha niya ang laman ng tao, subalit pinanatili Niya ang
Kanyang buong pagka-Diyos. Nabuhay Siya sa buhay na ating
nabubuhay, naghirap habang nagdurusa, at natututo at lumago habang
natututo at lumalaki, ngunit ginawa Niya ang lahat nang walang
kasalanan (Mga Hebreyo 4:15; 5: 7–8). Dahil ang Diyos ay Kanyang
Ama, Siya ay namuhay lamang sa wangis ng makasalanang laman.
Namana ni Hesus ang laman mula sa Kanyang ina, si Maria, ngunit hindi
ang kasalanan mula kay Jose.

Si Jesus ay naging tao upang maging kapalit natin. Sa Kanyang laman,

kinailangan Niyang magdusa ng pisikal na sakit, emosyonal na
pagtanggi, at espiritwal na paghihiwalay mula sa Diyos (Mateo 27:46;
Marcos 15:34). Nabuhay Niya ang buhay na nabubuhay ng mga tao,
ngunit ginawa Niya ito sa paraang nais nating mabuhay - sa perpektong
pakikisama sa isang banal na Diyos (Juan 8:29). Sapagkat Siya ay
nagmula sa wangis ng makasalanang laman, maaari Niyang iharap ang
Kanyang sarili bilang pangwakas na hain na sapat upang mabayaran ang
mga kasalanan ng buong sangkatauhan (Juan 10:18; Hebreohanon 9:
11–15).

Upang matanggap ang regalong isang buong kapatawaran mula sa

Diyos, dapat payagan ng bawat tao si Hesus na maging kanya-kanyang
kapalit. Nangangahulugan iyon na lumapit tayo sa Kanya sa
pananampalataya, kinikilala na, sapagkat Siya ay nagmula sa wangis ng
makasalanang laman, ipinako sa krus, at kinuha ang mga kasalanan ng
sanlibutan, ang ating kasalanan ay maaaring bayaran nang buo (2
Corinto 5:21). Ang ating sariling makasalanang laman ay ipinako sa krus
kasama Niya upang malaya tayong sumunod sa Espiritu sa ganap na
pagsunod sa Diyos (Roma 6: 6–11; Galacia 2:20). Ang mga Kristiyano ay
yaong may pagkamatay at pagkabuhay na mag-uli ni Cristo na naitala sa
kanilang account, sa gayon ay pinapawi ang utang na dapat nating
bayaran sa Diyos (Colosas 2:14). Dahil sa buong kapatawaran na ito,
araw-araw na isinasaalang-alang ng mga Kristiyano ang kanilang mga
sarili na patay sa kanilang sariling makasalanang laman. Yamang
sinakop ni Cristo ang kasalanan at kamatayan sa Kanyang laman,
mabubuhay tayo sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Kanyang
Espiritu, na magtagumpay sa kasalanan at kamatayan sa lahat ng
nagtitiwala kay Cristo (Galacia 5:16, 25; Roma 8:37).