அமரர் கல்கிய

ேமாகின�த் த�
zeevaa99@gmail.com
 �ன்�ை

அந்த இங்கி ல�ஷ் சின�மா ெகாஞ் நன்றாய�ல்ைல. "ஏண்டா அ,

இங்ேக வந்ேத? காைசக் ெகா�த்�த் ேத ெகாட்�க் ெகாண
கைதயாய��க்கிறேத!" என்ற எண்ணம் உண்டா

அந்த படத்தி�திைரகள் �டல் ெதறி ஓ�க் ெகாண்��ந்

ஒ� மன�த�ம் இன்ெனா� மன�த�ம் கத சண்ைட ேபாட்டார்

ஒ� �வ�ம் ஒ� �வதி�ம் காதல் ��ந்தா

ம�ப��ம் �திைரகள் ஓ�

இரண்� மன�தர்கள் �ப்பாக்கியால ெகாண்டார்க

ஒ� �வதி�ம் ஒ� �வ�ம் காதல் ��ந்தா

�திைரகள் எவ்வள� ேவகமாய் ஓ�ன படம் மட்�ம் ெமள்ள நக

ெகாண்��ந்த

கத்திச் சண்ைட ெ, �ப்பாக்கிக் ெபாய, காத�ம் ெபாய

இந்த அபத்தத்ைத எத்தைன ேநரம் ச ெகாண்��ப்? எ�ந்� ேபாய

வ�டலாமா என்� ேதான்றிய

இந்த சமயத்தில் இைடேவைளக்காக வ� ேபாட்டார்கள். சாதாரணம

ஸின�மாக் ெகாட்டைககள�ல் இைடேவைள ெவள�ச்சம் ேப
ெப�ம்பாலான ரசிகர்கள் �ற்� �ற்�ம் தி�ம்ப�ப் பார்ப அதன்
காரணம் என்னெவன்ப� எனக்� வ�ளங்கிய�. ஸின�மாத் திைர
உய�ரற்ற ெபாம்ைம �கங்கைளப் பார்த்�ப் பார்த்� அ�த்�ப
உய��ள்ள உண்ைம மன�தர்கள�ன் �கங்கைளப் பார்க்க
இயல்�தாே? ெத�ந்த �கம் ஏேத�ம் ெதன்ப�கிறதா என்�
அன்ைறக்�த் தி�ம பார்த்ே. இந்த உபேயாகமற்ற ஸின�மாைவப் பார
வந்த அசட்�த்தன இன்�ம் யாேர�ம் ஓர் அறி�கமான மன�த
பகிர்ந்� ெகாள்வதில் நிம்மதி உண்டாகலாம் அல?

அவ்வா� �ற்� �ற்�ம் பார்த் ெத�ந்த �கம் ஒன

உண்ைமய�ேலேய ெத�ந்த�. யார் என்ப� உடேப்படவ�ல்ை அந்த
மன�த�ம் என்ைனப் பார்த்� ஒ� �ன்னைக ��ந்தார். நான் ப
அவ�ம் பட்�க் ெகாண்��க்க ேவண்�ம் என்� ே

சமிக்ைஞய�னால் நாங்கள் �கமன் ெச ெகாண்��ந்த சமயத், என்

பக்கத்தில் உட்கார்ந்தி�ந்த ஒ, "�த்த பாடாவதிப் படம்! ஒன்ேற க
�பாய் தண்டம்!" என்� இை ேபாட்�க் ெகாண்� எ�ந்� ேபா

சற்�த் �ரத்திலி�ந்� �ன்னைக மன�தர் அந்தச் சந்தர்ப்பத்

வ�டக் �டா� என்� பரபரப்�டன் எ�ந என் பக்கத்� நாற்காலி
உட்கார்ந்த

"என்ன ேசத?" "என்ன சமாசார?" "வ�ட்� எல்லா�ம் ெசௗக்கி?" "படம்

�த்த ேமாசமாய��க்கிறேத!" என்� ேக்ஷமலா வ�சா�த்�க் ெகாண,
அந்த மன�தர் யாராய��க்�ம் என்� ேயாசித்�க் ெகாண ேபச்�
வாக்கி, "இப்ேபா� எங்ேக ஜா?" என்� ேகட்ேட

"ஜாைகயாவ�, மண்ணாங் கட்�ய? ஜாைக கிைடக்காதப�ய�னால் தா

சின�மாக் ெகாட்டைகய�லாவ� ெபா�ைதப் ேபாக் என்� வந்ேதன
இங்ேக�ம் இந்த லட்சணமாய��க்கிற�. ம�ப��ம் பர தி�ம்ப�ப
ேபாய் வ�டலாமா என்� �ட ஒவ்ெவா� சமயம் ேதான்�கிற�" எ

பர்ம என்ற வார்த்ைதையக் ேகட்ட� மன�தைரப் பற்றி எனக

நிைன� வந்� வ�ட்ட

அந்த மன�தர் என் பைழய சிேநகிதர். கற் ரசைன�ம் பைடத்தவர

கவ�ைதய��ம் காவ�யத்தி�ம் ��கியவர். அப்ப மன�தர்கள
வாழ்க்ைகய�ல் ெவற்றி ெப�வ� அ�ர்வ? பாரத நாட்� ப�ைழக்க
வழிய�ல்ைலெயன்� கண்� பர்மா�க்�ப் ேபானார். இவ�ைடய
அங்ேக�ம் ெதாடர்ந்� ெசன்ற�. இவர் ேபாய்ச் ேசர்ந்த சில ந
ஜப்பான் �த்தம் �ண்ட�. ஜப்பான�ய ைசன்யங்கள் மலா
ைகப்பற்ற ெகாண்� பர்மாவ�ன் ம�� பைடெய�த்தன. ஜ�வேனாபாயம்
ேத�ப் பர்மா�க ெசன்ற சிேநகிதர் ஜ�வன் ப�ைழத்தால் ேபா�ம
தாய்நாட்�க்�ப் � ேவண்�யதாய�ற்�. தப்ப�ப் ப�ைழத்தவர்
வந்� ேசர்ந்த �தி ஒ� தடைவ அவைரப் பார்த்ேதன். அந்தச்
ெசன்ைன நகைரக் காலி ெசய்�வ� ெசன்ைனவாசிகள் ஓ�க் ெகாண்�
சமயம். ஆைகயால் அப்ேபா� அவ�டம் அ ேப�வதற்� ��யவ�ல்ைல
அன்� ப��ந்தவைர இன்ைறக்� சின�மாக் ெகாட் பார்த்ேதன். "வா
சின�மா!" என்� வாழ்த்திேனன். ஏென'பாஸ்கர கவ�ராய'�டம் ேபசிக
ெகாண்��ப்பதில் எனக்� ப��யம் உண்�. கவ�தாேலாகத் அ�க்க�
சஞ்ச�த்�க் ெகாண்��ந்தவராதலால் அ'கவ�ராயர' என் பட்டம
நண்பர் �ழாத்தில் அள�க்கப்பட

"ந�ங்கள் அதிர்ஷ்டசாலி! மகா �த் மிக �க்கியமான அரங்கம் ஒன்

தாங்கள் �த்தம் நடந்த காலத�ந்த�ர் அல்லவ? ஜப்பான�ய
வ�மானங்க, ெவ��ண்�க, ப�ரங்கி ேவட்�கள் இவற சத்தத்ைதெயல்ல
உண்ைமயாகேவ ேகட்��ப்ப�ர்கள் ? நாங்கள் அைதெயல்
சின�மாவ�ல் பார்த்�க் ேகட்ப�டன் தி�ப்தியைடய ேவண்�ய��க்க
அதிர்ஷ்டேம அதிர்ஷ்டம்ேறன் நான

"�ரத்�ப் பச்ைச கண்�க்; �ரத் ெவ�ச் சத்தம் கா�க்� இன�ை

என்றார் நண்

"அெதன்ன அப்ப�ச் ெசால்கிற?" என் ேகட்ேடன

"இவ்வள� �ரத்தில் ந�ங்கள் பத்திரமாய��ந என்ைன

அதிர்ஷ்டக்காரன் என்கிற�ர்கக�ம் என்�டன் இ�ந்தி� அைத
அதிர்ஷ்டம் என்� ெசால்வ�ர்களா என்ப� சந்ே

"சந்ேதகேம இல்ைல. நிச்சயமாக அ� உ அதிர்ஷ்டந்தான்.

ெந�க்க�யான சமயத்தில் ஜப்பான�ய ைசன்யம் ேநாக்கி வந்
ெகாண்��ந்த ேப, பர்மாவ�ல் உங்க�க்� எேயா ரசமான
அ�பவங்கள் ஏற்பட்��க்�ம். அவற்ைறெயல்லாம் உங்க
வ��ம்�கிேறன ஒ� நாள் ெசால்ல ேவண்�

"ஒ� நாள் என? இன்ைறக்ேக ேவண்�மான ெசால்�கிேறன். ஆன,

பர்மாவ�ல் இ�ந்த சமயத்தில் எனக்� அவ்வள அ�பவங்கள
ஏற்பட்டன எனெசால்ல ��யா�. பர்மாவ�லி�ந்� இந்தியா கப்பலில
தி�ம்ப� வந்த ேபா�தான் மிக அதிசயமான சம்பவம் ஒன்� நி அைதக்
ேகட்டால் ந�ங்கள் ெராம்ப�ம் ஆச்ச�யப்பட்�ப," என்றா பாஸ்கரர

"பழம் ந�வ�ப் பாலில் வ��ந்த� ேபாலா, கட்டாயம் அநஅ�பவத்ைதச

ெசால்ல ேவண்�ம். அப்ப�ய, ந�ங்கள் கப்பலி தி�ம்ப� வந்த�ர?
கப்பலில் உங்க�க்� இடங்கிை, அ�ேவ ஓர அதிர்ஷ்டம்த?"
என்ேறன் நா

இந்தச் சமயத்தில் "�த்தப் பா படம்!" என்� ெசால்லிவ�ட்�ப்

மன�தர் தி�ம்ப� வந்� ெ��ந்தார அவ�ைடய இடத்தில் உட்கார்ந்த
என் சிேநகிதைரக் �த்�ச் சண்ைடக் ேபால் உற்�ப் பார்த்
நண்ப�ம் அஞ்சா ெநஞ்சங் ெகாண்ட வ�ரைன அவைரத் தி�ம்ப உற்
பார்த்தா

ெந�க்க�ையத் த�ர்க்க எண்ணங் ெகா, "இந்தப் பாடாவதி

படதைதப் பார்த்த வைரய�ல் ே; வா�ங்கள் ேபாகலாம என்� ெசால்ல
நண்ப�ன் ைகையப் ப��த்� அைழத்�க் ெகாண்�

கடற்கைரக்�ப் ேபாய்ச் ேசர்ந்ேத சந்திரன�ன் பால் நிலவ

கடற்கைரய�ன் ெவண்மணல் பரப்� ெவள்ள �சி வ�ளங்கிய�.
கடற்கைரச் சாைலய ைவரச் �டர் வ�ளக்�கள் வ�ை ெஜாலித்தன. கா�
ெசலவ�ன்றிக் கடல் காற்� வாங்க வந்த ெப�ய மன� ேமாட்டார
வண்�கள் ஒவ்ெவான்றாகப் �றப்பட்�க் ெகாண்��ந்தன. ெபௗ
கடல் அைலகள் அன்ைறக்� அடங்கி ஒலித்�த் தம்�ராவ�ன் ��த
இன�ய நாதத்ைதஎ�ப்ப�க் ெகாண்��ந

"பர்மாவ�லி�ந்� வ�வதற்�த் தங் கப்பலில் இடம் கிைடத்ததாக

அ� ஓர் அதிர்ஷ்டந்? தைரமார்க்கம வந்தவர்கள் பட்ட கஷ்டங
ேகட்டா, அப்பப்பா! பயங்கரம்!" என

"ஆம; தைர மார்க்கமாகக் கிளம்ப� வந் எத்தைனேயா

கஷ்டப்பட்டார்கள். பலர் வந்� ேசராமல் வழிய�ேலேய மாண்�
தைர மார்க்கம் கஷ்டமாய��க்�ம் என்� ெத�ந்�தான் நான
ப�ரயாண�க�டன கிளம்பவ�ல்ைல. கப்பலில் இடம் ெப�வதற்�ப
ப�ரயத்தனம் ெசய்ே கைடசிய�ல, �ரத்தில் ஜப்பான் கிக் �ண்�கள�
சத்தம் ேகட ெதாடங்கிய ேநரத்த, இரங்�ன் �ைற�கத்திலி�
கிளம்ப�ய கப்பல் ஒன எனக்� இடம் கிைடத்த�. அந்த வைரக்�ம
அதிர்ஷ்டசாலிதான்!" என நண்பர

ேம�ம் நான் �ண்�க் ேகட்டதி பாஸ்கரக் கவ�ராயர் அந்தகல்

ப�ரயாணக் கைதைய வ�வரமாகக் �றத் ெதாடங்கி
 �தல் அத்தியா

இரங்�ன�ய�லி�ந்� �றப்பட்ட கப இடம் கிைடத்த வைரய�ல் ந

பாக்கியசாலிதான் சந்ேதகம் இல்ைல., அந்த கப்பலில் ப�ரயான
ெசய்ய ேநர்ந்தைத ஒ� பாக்கியம் என்� ெசால்ல நரகம என்பதாக
ஒன்� இ�ந்தால் அ� கிட்டத்தட்ட அந்தக் கப்பைலப இ�க்க
ேவண்�ம். அ� ஒ� பைழய கப்பல். சாமான் ஏற்�ம் கப் கப்பலில
இந்தத் தடைவ நிைறயச் சாமான்கைள ஏற்றிய��ந்'ஐயா! ேபாகட்�ம'
என்� �மார் ஆய�ரம் ஜனங்கைள�ம் ஏற்றிக்ந்தார்கள். பாரம்
மாட்டாமல் அந்தக் கப்பல் திணறிய�. கப்பல் நகர்ந்த
பலைகக�ம கீ ல்க�ம் வலி ெபா�க்கமாட்டாமல் அ�ந்தின. அத
பலமான காற்� அ�த்தேப ஆய�ரங்கட்ைட வண்�கள் நக�ம்
உண்டா�ம் சத்தம் எ�ந்த�. கப்பலில் ��ெகாணந்த
அ�த்தத்ைத�ம் �ர்நாற்றத்ைத�ம் ெசால் இப்ேபா� நிைனத்தா�
�டைலப் ப��ங்கிக்ெகாண்� வ�கிற�. ஆய�ரம் , பலநாள்
�ள�க்காதவர், உடம்� வ�யர்ைவய�ன் நாற, தைல மய�ர் சிக் ப��த்த
நாற்ற�, �ழந்ைதகள் அ�த்தம் ெசய்த ந, பைழய ெராட்�க,
ஊசிப்ேபான தின்பண்டங்கள�ன் நாற்ற�ம் "கட�ேள! எதற்கா
பைடத்தாய் என்� கத�ம்ப� ெசய்

கப்பலில் ஏறிய��ந்த ஜனங்கள�ன் ப�தி ந �ச்சைல�ம் ஸ்தி�கள

ேசாகப் �லம்பைல�ம் �ழந்ைதகள�ன் காரணம ஓலத்ைத�ம் இப்ேப
நிைனத்தாம் உடம்� ந�ங்�கிற�. ஒவ்ெவா� , 'இந்த மாதி�
ஜனங்கள் உய�ர் ப�ைழத்� இந்தியா ேபாய்ச் ேச�வதிே என்ன
நன்ை? இந்தக் கப்பல் கடலில் ��கிப் ேபாய் வ�ட்டால தான்'
என்ற ப�பாதகமான எண்ணம் �ட என் மனத்தில் ேதான்றிய�. உ
பரவ�ய��நத ராட்சத �த்தத்தின் வ�ஷக்காற்� இப்ப� எல்லா
மன�தர்கள�ன் உள்ளத்தில் கிராதக எண்ணங்கைள உண்� பண்

இவ்வ�தம் அந்த அழகான கப்பலில் ஒ ப�ரயாணம் ��ந்த�. ம�நா

ப�ற்பகலில் கம்ப� இல்லாத தந்தி �லம் பய ெசய்தி ஒன்� வந்
ஒ� ஜப்பான�ய'��ஸர' அந்தப் பக்கமாக வந்� ெகாண்�� என்ப�
தான் அந்தச் ெசய்தி. கப்பலின் காப்ட�க்� இப்ப� வந்தி�க்கிற
என்ப� எப்ப�ேயா அந்தக் கப்பலிலி�ந்த அவ்வள� சிறி�
ேநரத்�க்ெகல்லாம் ெத�ந்� ேபாய் வ�ட்ட�நாயக�க் வந்த ெசய்த
ஒேர '��ஸர' கப்பைலப் பற்றிய�தான். கப்பல் ப�ரயாண அந்தச
ெசய்தி பரவ�ய ேபா� ஒ�'��ஸர' ஒ� ெப�ய ஜப்பான�யக் கப்பற
ஆகிவ�ட்ட�! ஸப்ம�ன் என்�ம் ந�ர்�, �ஸ்ட்ராயர் எ
நாசகா�க�ம, �ெரட்நாட் கப்பல வ�மானதளக் கப்பல்க�மாகப்
வாக்கில் ெப�கிக் ெகாண்ேட ேபாய�ன. ஏற்ெகனேவ பயப் ப�
ெகாண்��ந ஜனங்கள�ன் நிைலைமைய இப்ேபா� ெசா
ேவண்�யதில்ைல. இராவணன் மாண்� வ ெசய்திையக் ேகட
இலங்கா�� வாசிகைளப் ேபால் அவர்கள் அ�� �லம்ப�

இ�கா�ம் ெசன்ைனத் �ைற�கத்ைத ேநா ெசன்ற கப், இப்ேபா�

திைசைய மாற்றிக் ெகாண்� ெதற்� ேநாக்கிச் ஓர் இர�ம் ஒ
பக�ம் ப�ரயாணம் ெசய்த ப�ற� சற்�த் �ரத்தில் ெதன்பட்ட�
ப�ைம ேபார்த்த �ன்�, பாைறக�ம் வானளாவ�ய ேசாைலக� அந்தத
த�வ�ல்காணப்பட்டன. தி�மாலின் வ�சாலமான மார்ப�ல் அண�ந்த
பதக்கத்ைதப் ேபால் ந�லக் கடலின் மத்திய�ல் அந்தப் பச்ை
வ�ளங்கிய; மாைல ேநரத்�ச் ��யன�ன் ப�ம்ெபான் கிரணங்கள் அந்
த�வ�ன் வ��ட்சங்க உச்சிையத் த�வ� வ�ைளயா�ய அழைகக் கம்பை
காள�தாசைன�ம் ேபான்ற மகாகவ� தான் வர்ண�க்க ேவண்�ம்.
நிமிஷத்தில் கப்பலின் ம�� ஜப்ப �ண்� வ��ந்� �ண்ேடா
ைகலாசமாகக் கடலில் ��கப் ேபாகிேறாேமா ப�தி ெகாண்��ந்
நிைலைமய�ேல �ட அந்தத் த�வ�ன் அழைகப் பார்த் ப�ரயாண�கள்
'ஆஹா' காரம் ெசய்ர்கள

கப்ப, த�ைவ ெந�ங்கிச் ெசல்லச் ப�ரயாண�க�க்� ம�ப��ம

கவைல உண்டாய�ற; அந்தத் த�வ�ன் ேமேல க ேமாதி வ�டப் ேபாகிறேத
என்�தான். ஆன, அந்தப் பயம் ச�திய�ல் ந�ங் த�வ�ன் ஒ� பக்கத்த
கடல் ந�ர் உள்ேள ��ந்� ெசன்� ஓர் ஹார்பைர சி�ஷ்�த்தி�ந்த
அந்தக் கடல் ந�ர் ஓைடக்�ள்ேள கப் ெசன்ற�. சிறி�
ேநரத்�க்ெகல்லாம் கப்பல் நின்ற�. நங்�ர�ம் பாய் கப்பல் நின
இடத்திலி�ந்� பார்த்தால் நாலா�ற�ம் பச்ைசப ேபார்த்தி
�ன்�கள் �ழ்ந்தன. ெவள�ய�ேல அகண்ட ச�த்திரத் ப�ரயாணம்
ெசய்�ம் கப்பல்க�க்� அந்த இயற்ைக ஹார்ப�க் நங்�ரம
பாய்ச்சி நிற்ப� ெத�ய ��ய

கப்பல் நி, சிறி� ேநரம் ஆன�ம் நா இன்�ம் சில�ம் கப

நாயக�டம் ேபாேனாம். நிைலைம எப்ப� எவ�சா�த்ேதாம "இன� அபாயம்
ஒன்�மில்; கம்ப�ய�ல்லாத் தந்திய�ல் ம�ப� ெசய் வைரய�ல்
இங்ேகேய நிம்மதியாய��க்கலாம்" என்றார் காப்டன். ப த�ைவப்
பற்றி வ�சா�த்ேதாம். அதற்�ப் 'ேமாகின�த் த�' என்� காப் �றி,
இன்�ம் சில வ�வரங்கைள�ம�வ�த்தார். இலங்ைகக்�த் ெதன்
�ன்� நாள் ப�ரயான �ரத்தில் அந்தத் த�� இ�க்கிற�. அ
அத்தைக த�� ஒன்� இ�ப்பேத ெத�யா�. ெத�ந்தவர்கள��ம
சில�க்�த் த இம்மாதி� அதற்�ள்ேள கடல் ��ந்� ெசன்� இ
இயற்ைக ஹார்பர் ஒன சி�ஷ�த்தி�க்கிற� என்� ெத��ம்.
சின்னஞ் சிறிய த��தா ஒ� கைரய�லி�ந்� இன்ெனா� கைரக்� �
காத �ரத்�க்� ேமல் இர தற்சமயம் அந்தத் த�வ�ல் மன�தர்கள
இல்ைல. ஒ� காலத்தில் நாக�கத சிறந்த மக்கள் அங்ேக வாழ்ந்
ேவண்�ெமன்பதற்கசின்னங்கள் இ�க்கின்றன. அஜந, எல்ேலார,
மாமல்ல�ரம் �தலிய இடங்கள�ல் உ ேபான்ற பைழய காலத்�
சிற்பங்க, பாழைடந்த ேகாய�ல்க�ம் மண்டப அத் த�வ�ல
இ�க்கின்றன. வளம் நிைறந்த அத்த�வ�ல் மக்கைளக் ��ே
சிற்சில �யற்சிகள் ெசய்யப் அைவ ஒன்�ம் பலன் தரவ�ல்ைல.
நாைளக் ேமல் அந்தத் த�வ�ல் வசிப்பதற்� எவ�ம் இஷ்டப்ப
ஏேதேதா கைதகள பல அத்த�ைவப் பற்றிச் ெசால்லப்ப�

"அேதா ெத�கிறேத அந்தக் �ன்றின் ஏறிப் பார்த்தால் நான் ெ

பைழய காலத்�ச் சிற்ப அதிசயங்கைளெய பார்க்கலாம். இத
�ன்னால் ஒேர ஒ� தடைவ நான் அக்�ன்றின் ேம பார்த்தி�க்கிேற
ஆனால் த��க்�ள்ேள ேபாய்ப் பார்த்த� கி என்றார் கப்பல் நா

இைதக் ேகட்ட�ம் அந்தக் �ன்ற ஏறிப் பார்க்க ேவண்�ம் எ

அடக்க ��யாத ஆர்வஎன் மனத்தில் ஏற வ�ட்ட�. பைழய காலத்�
சிற்ப, சித்திரம் இவற்றில் எனக்� உள் தான் உமக்�த் ெத��ே
காப்டன் �றிய வ�வரங்கைளக் ேகட்ட இன்�ம என் மாதி�ேய ஆைச
ெகாண்டதாகத் ெத�ந்த�. எல்லா�மாகச் ேசர்ந நாயக�டம, "இங்ேக
கப்ப ெவ�மேன தாேன நின்� ெகாண்��க்க? படகிேல ெசன்� அந்த
�ன்றின் ேமல் ஏறிப் பார்த்� வ�ட்�?" என்� வற்��த்திேன கப்பல
நாயக�ம் கைடசிய�ல் எங்கள் வ��ப்பத்�க்� இண

"இப்ேபாேத மாைலயாகிவ�ட்ட�. சீக்கிரத தி�ம்ப� வந்� வ�ட ே�ம்.

நான் இல்லாத சமயத்தில் ஏதாவ� �க்க ெசய்தி வரலாம் அல்?"
என்� ெசால்லிவ�ட்�க் கப்பலில் இ�ந்த ஒன்ைற இறக்க
ெசான்னார். காப்ட�ம் நா�ம் இன்�ம் நாைலந்� ேப ஏறிக்
ெகாண்ேடா ம். தாம் இல்லாதேபா� ஏேத�ம் ெசய்தி வந்தால் த�
சமிக்ைஞ �லம் அைதத் ெத�யப்ப�த்�வ� எப்ப� என்� தம்�ை
உத்திேயாகஸ்த� காப்டன் ெத�வ�த்�வ�ட்�ப் படகில் ஏ

அந்த இடத்தில் ெகாந்தள�ப்� என்பேத தண்ண�ர்ப் பரப்�

ேபால இ�ந்த�. படைக ெவ� �லபமாகத் தள்ள�க் ெ ேபாய்க் கய�ல்
இறங்கிேனாம். கைரேயாரமாகச் சிறி� �ரம் நடந்� ெசன் வசதியான
ஓர் இடத்தில் �ன்றி ன் ம�� ஏறிேனாம். �ன்றின் உய இல்ைல.
�மார் ஐந்�� அல்ல� அ��� அ�தான் இ�க்கலாம். ச�யான
பாைத இல்லாதப�யால் ஏ�வதற்�ச் சிரமமாகேவ இ�ந்த�
வளர்ந்தி� ெச�கள் ெகா�க�க்�ள்ேள ��ந்� அவற்ைறக்
ஆங்காங்ேக வ�லக வ�ட்�க் ெகாண்� ஏற ேவண்�ய��ந்த�. "�ன்ே
பார்த்ததற்� இப் கா� அதிகமாக மண்� வ�ட்ட�" என்றார் கப்பல் ந
நல்ல ேவைளயாக அப் மண்�ய��ந்த ெச�கள் �ட்ெ அல்ல.
ஆைகயால் அைரமண� ேநரத்�க �ன்றின் உச்சிக்�ப் ேபாய்ச் ேச

��யன் மைற�ம் த�ணம். மஞ்சள் ெவ கிரணங்கள் இன்ன

அந்தப் பச்ைசத் த�வ�ன் உச்சிச் சிகரத்தின் அதற்�ப் ெபான் ம�
�ட்�க் ெகாண்��ந

"அேதா பா�ங்கள்!" என்றார் கப்பல்

அவர் �ட்�க் காட்�ய திைசைய ேநாக்கி பார்த்த கண்கள் பார்த்
அைசவ�ன்றி நின்ேறாம'திைகத்ேதா', 'ஸ்தம்ப�த்ே', 'ஆச்ச�யக் கடலி
�ழ்கிேனா' என்ெறல்லாம் ெசான், உள்ளப� ெசான்னதாகா இந்த
உலகத்ைத வ�ட்� ேவேறாஅற்�தமான ெசாப்பனேலாகத்�க
ேபாய்வ�ட்ே ம் என்� ெசான்னால் ஒ� ேவைள ெபா�த்தமாய��க்
வ�ைச வ�ைசயாக வ�ஸ்தாரமா மண� மண்டபங்க, ேகாய�ல்
ேகா�ரங்க�, ஸ்�பங்க, வ�மானங்க� கண்�க்� எட்�ய �ரம் கா
அள�த்தன. பர்மாவ�ல் உள்ளைவ ேபான் வ�ஹாரஙகள, தமிழகத்தில
உள்ளைவ ேபான்ற வ�ஸ்தாரமான ப�ராகார மதில் ��ய ேகாய�ல்க,
வானளாவ�ய ேகா�ரங்க, ேதர்கைளப் ேபா, ரதங்கைள ேபா�ம்
�ன்�கைளக் �ைடந்� அைமத்த ஆல, ஆய�ரங்கால் மண்டப,
ஸ்�ப� ைவத்த வ�மானங, ஸ்�ப�ய�ல்லாத மாடங, பாைறகள�ல்
ெச�க்கி அ�ர்வமான சிற்பங, ெந�ய ெப�ய சிைலகள, ஆகா!
அவ்வளைவ�ம் பார்ப் ஆண்டவன் இரண்ேட கண்க
ெகா�த்தி�ப்ப� எவ்வள� ெப�ய அநியாயம் ேதான்றிய�

அந்தக் காட்சிையப் பார்க்கப ஒ� பக்கம் சந்ேதாஷமாய��ந்

இன்ெனா� பக்கத்தில் ந் ெத�யாத மன ேசார்�, உற்சாகக் �ைற�
ஏற்பட்டன'காரணந் ெத�யா' என்� ெசான்ேன? தவ�! தவ�! காரணம்
ெதள�வாகேவ இ�ந்த�. அந்த அதிசயச் சிற்பங்கள் மிகமிகப்
பைழைமயானைவ; பல �� ஆண்�க�க்� �ன்னால்
மகா��ஷர்களாேல கட்டப்பட்டைவ. ெந�ங்காப் ப�� பார்க்
படாம�ம் ெசப்பன�டப்படா ேகட்பாரற்�க் கிடந்� வ�க;
நாலா�ற�ம் கடலில் ேதாய்ந்�, உப்�க் காற்றினால் சிறி� சிறித
ேதய்ந்� ம�ங்கிப் ேபானைவ காலத்தில் இந்தத் த�வ�ல் வாழ்ந்
��கலமா�ம, ேகாலாகலமா�ம கைலப்பண நிைறந்த வாழ்க்
நடத்திய��க்க ேவண்�ம். இப்ேபாேதா ஜன�ன�யமாக இ�க்கிற�.
சிற்பங்க�ம் சிைலக�ம் மாள�ை, மண்டபங்க, பாழைடந்�
கிடக்கின்றன. ெவௗவால், ந�க�ம் எலிக�ம் ெப�ச்சாள� அந்த
மண்டபங்கள�ல் ஒ� ேவைள வாசம் ெசய்யக் ��ம த�ைவப்
பார்த்த� உண்டாகிய ��கலத்ைதக் �ைறத்� மனச்ேச
உண்டாக்�வதற்� இந்த ேபாதாதா?...

சற்� ேநரம் நின்ற இடத்தில் நின்� ப�ற� எங்கள�ல் ஒ�, த�வ�ன்

உட்�றம் ெசன்� ேமற் �றிய சிற்ப அதிசயங்கைள அ�கிேல
ேபாய்ப் பார்தட்� வரேவண்�ம் என்ற வ��ப்பத்ைதத் ெத� என்
மனத்தி�ம் அத்தைகய ஆைச ஏற்பட்��ந்தப�யால்
ேயாசைனைய நான ஆேமாதித்ேதன். ஆனால் கப்பல் நாயகர்
இணங்கவ�ல்ைல. இ�ட்�வதற் கப்ப�க்�ப் ேபாய்வ�டேவண்�ம
வற்��த்தின; "இராத்தி�ய� இந்தத் த�வ�ல் தங்�வ� உசிதமில்ைல.
நாம் சீக்கிரம் கப்ப தி�ம்பாவ�ட்டால் கப்பலில் உள்ள ப�ரய
வ�ணாகப் ப�தி ெகாள்வார் அதனால் ஏேத�ம் வ�ப�தம் வ�ைளந்தால்
ஜவாப்தா? �டா�! வா�ங்க ேபாகலாம்!

அவர் �றியப�ேய நடந்� காட்�. அவைரப ப�ன்பற்றி மற்றவர்

ேபானார்கள். நா�ம் சிறி� �ரம் அவர்கைளத் ெ ேபாேனன; ஆனால,
ேபாவதற்� என் உள்ளம் இணங்கவ�ல்ைல. கால்கள் �ட தயங்கி
நடந்தன. ஏேதா ஒ� மாய சக்தி என்ைனப் ேபாக ெவாட்டாமல் த�த்த
ஒ� மர்மமான �ரல் என் அகக்க 'அப்பேன! இந்த மாதி� சந்தர உன்
ஆ�ள�ல் இன� ஒ� �ைற கிைடக்�? அந்த �டர்கைளப் ப�ன் ெதா
ந��ம் தி�ம்ப�ப் ேபாகிறா' என்� ெசால்லிற்�. �ன்றின் ச�வ�ல்
இறங்கத் ெதாடங்கிய ப�ற� நான் மட்�ம் ஒ� ெப�ய மரத்தின்
மைறந் நின்� ெகாேடன்

அப்ப� ஒன்�ம் ப�ரமாதமான வ�ஷயம் இ அந்தத் த�வ�

கைரய�லி�ந்� ெகாஞ்ச �ரத்திேல தான் கப்பல் நின்ற�. சத்தம
ேபாட்�க் �ப்ப�ட்டால் கப்பலில் உள்ளவர்க�க்�க் க

இராத்தி� எப்ப��ம் கப்பல் க ேபாவதில்ைல.'ெபா�� வ��ந்த

ப�ற�தான் இன�ப் ப�ரயா' என்� கப் நாயகர் ெசால்லி வ�ட்டார்.
எதற்காக அந்த நரகத்தில் ஓர் இரைவக் ேவண்�? அப்பப்பா- அந்தக
கப்பலில் எ�ம் �ர்நாற்ற�ம் ப�ரயா �ச்ச�ம்! அைதெயல்ல
நிைனத்தாேல �டைலக் �மட்�ய�. அநகப்ப�டே ஒப்ப��ம்ேபா� இந்
த�� ெசார்க்கத்�க்� சமானம? த�வ�ல் �ஷ மி�கங்கேள
இல்ைலெயன்� கப்பல் நாயகர் நிச்சயமாய்ச் ெசால்லிய ப�ன் என்
பயம? சிறி� ேநரத்�க்ெகல்லாம் �ரண சந்திரன் உதயமாகி பால்
நிலவ�ல் அந்தத் த�வ�ன் அற் ேம�ம் ேசாைப ெபற்� வ�ளங -
இவ்வ�தெமல்லாம் எண்ணமிட்�க் , மரத்தின் ப�ன்னால் மை
நின்ேறன

ேபானவர்கள் படகில் ஏறினார்கள். க அவ�ழ்த்� வ�ட்டார்கள்.

ெகாஞ்ச �ரம் ெசன்ற�. அப்�றம் யாேர படகில் இல்ைலெயன்பை
கவன�த்தி�க்க ேவம். பட� நின்ற�. காப் மற்றவர்க�ம் சர்
ெசய்�ம் சத்த�ம் ேகட்ட�. ம�ப��ம் பட கைரைய ேநாக்கி வந்த�
என் ெநஞ்� திக் திக் என்� அ�த்�க் கைர ஓரமாகப் பட� வந்
நின்ற�ம் ைகையத் தட்�னார்கள். உரத் சத்தம் ேபாட்
�ப்பட்டார்கள். காப்டன் ைகத்�ப்பாக்க ஒ� தடைவ ெவ�த்�த
த�ர்த்தார். ே, சிறி� ேநரம் காத்�க் ெகாண்��ந்த நாேனா
அைசயவ�ல்ைல. ம�ப��ம் பட� நகரத் ெதாடங்கிக் கப்பைல ேந
ெசன்ற� 'அப்பாட' என்� நான் ெப��ச்� வ�ட்

ப�ற� அநத மரத்தின் மைறவ�லி�ந்� ெவள� வந்ேதன். அந்

�ன்றிேலேய மிக உயரமான சிகரம் என்� ேதான்றிய இ ேநாக்கி
நடந்ேதன். இதற்�ள் ��யன் அஸ்தமித்� நன்றாக இ�ட
சிகரத்திலி�ந்� கீேழ பார்த்ேதன். ேகா, மண்டபங்கள் எல்லாம்
மைறந்தி�ந்தன. "நல, சந்திரன் உதயமாகி வரட்�ம்! என்� எனக்
ெசால்லிக் ெகாண்� உட்கார்ந்ேதன். அந்தத் த�வ�ன் ச�த்திரம
என்� மனத்திற்�ள் எனக்� நாேன ஏேதேதா கற்பைன
ெகாண்��ந்ேத

இத்தைன ேநர�ம் காற்ேற இல்லாமலி� ெதன திைசய�லி�ந்�'�ப'

என்� காற்� அ�க்கத் ெதாடங்கிய�. ஒ� ேவகமாக அ�த்� மரங்க
ெச�கள் எல்லாவற்ைற�ம் ��க்கிய, காற்றி ேவகம் தண�ந, இன�ய
�ள�ர்ப்�ந்ெதன்றலாக வ�சத் ெதாடங்'�ந் ெதன்' என்�
ெசான்ேனனல்ல? அ� உண்ைமயான வார்த்ைதெனன�ல் அந்த இன�
காற்றி மல்லிை, பா�ஜாதம, பன்ன�, ெசண்பகம் ஆகிய மலர்கள�ன் �க
கலந் வந்த�. சற்� ேநரத்�க்�ப் ப�ற� �வ�ன் மணத்ேதா� அக
சாம்ப�ராண �ைக - சந்தனத்�ள் �ைகய�ன் மணம் �தலியைவ�ம்
வரத் ெதாடங்கி

இத்தைகய அதிசத்ைதப் பற்றி நான் எ ெகாண்��க்ைகய,

மற்ேறார் அதிசயம் ஏற்பட்ட�. மாைல ேநரங்கள�ல் ஆ அ�க்கப்ப�
ஆலாட்ச மண�ய�ன் சத்தம் வ�வ� ேபாலக் ேகட்ட�. மண எங்கி�ந்
வ�கிற� என்ற வ�யப்�டன் நா��ற�ம் ேநாக்கிேனன் அந்தக
காட்சிைய என்னன்� ெசால்ே? �ரணச் சந்திரன் கீழ் வான
உதயமாகிச் சற்�த் �ரம் ேமேல வந்� அந்தத் த�வ�ன் கீழ்த்த
மரங்கள�ன் உச்சிய�ல் தவழ்ந்� த�வ�ன் பள்ளத்தாக்கில்
ெபாழிந்த� அந்த ேமாகன நிலெவாள�ய�, �ன்ேன நான் ��ய ெவள�ச்சத்
பார்த்த ேகால ேகா�ரங்க, �த்த வ�ஹாரங், மண� மண்டபங்,
ஸ்�பங், வ�மானங்க எல்லாம் ேநற்�த்தான் நிர்மாண�க்கப்பட்
�த்தம் �தியனவா ேதான்றிய�. பல �� வ�ஷத்�க் கடற்காற
அ�பட்�ச் சிதிலமாக ேபான பைழய காலத்�ச் சிற்பங்களாக
ேதான்றவ�ல்ை

அந்த அற்�தக் காட், ஆலாட்சமண ஓைச�ம, மலர்கள�ன் மணத்�

கலந்� வந்த அகில் சாம்ப�ராண� வாச, இைவெயல்லாம் உண்ைமதா
அல்ல� சித்தப் ப�ரைமயா என்� நான் சிந ெகாண்��க்ைகய, இ�
வைர பார்த்த அதிசயங்கைளக் கா, ெப�ய அதிசயம ஒன்ைறக
கண்ேடன்'ஜன சஞ்சாரமற்ற நிர்மா�ஷ்யமான' என்றல்லவா கப
நாயகர் ெசான்ன? அந்தத் த�வ�ன் உட்ப�திய�லி- சிற்பங்க�
சிைலக�ம இ�ந்த ப�திய�லி�ந்� இரண்� ேபர் வந்� ெகாண்��ந்
நான் இ�ந திைசைய ேநாக்கிேய அவர்கள் வந்தார்கள். நான்ப்
பார்த்�வ�ட தான் வ�கிறார்கேளா என்� ேதான்றிய�. சீக்கிரம
�ன்றின் அ�வாரத அைடந், அதில் நான் இ�ந்த சிகரத்ைத ேநாக்கி
ெதாடங்கினார்கள். அ பார்த்த�ம் எனக்� �தலில் ஓட்டம் எ�
என்� ேதான்றிய�. ஆன, எங்ேக ஓ�வ? எதற்காக ஓ�வ? தண்ண�ர்க்க
ஓரம் ஓ�ச்ெசன்� � ேபாடலாம். �ச்சல் ேபாட்டால் கப
உள்ளவர்கள் வ�வார? என்ன நிச்ச?

இதற்�ள் ெகாஞ்சம் ைத�ய�ம் ப�றந்� "எதற்காக ஓடேவண்?"

என்� ேதான்றிவ�ட்ட�. ஓடயத்தன�த்தி� பயன் வ�ைளந்திரா�. எ
கால்ள் ஓ�ம் சக்திைய இ, நின்ற இடத்திேல ஊன்றிப் ேபாய்வ�ட்
�ன்றின் ேமல் ஏறி வ�கிறவர்கைள உற்�ப் ெகாண்ேட இ�ந்ேதன
ஒ� கண�ம் என் கண்கைள அவர்கள�டமி�ந்� அகற்ற ��ய
அவர்கள் ய? இங்ேக எப்ேபா� வந்தா? எதற்காக வந்தார? எவ்வ�த
வாழ்க்ைக நடத்�கிறா? என்ெறல்லாம் ெத�ந்� ெகாள, அவ்வள
ஆர்வம் எனக்� உண்டாகி வ�

சில நிமிஷத்�க்ெகல்லாம் அவர்கள் ெந�ங்கி வந்�வ�ட்டார்

இ�வ�ம் ைகேகார்த்�க் ெகாண்� நடந்� வந அவர்கள�ல் ஒ�வ
ஆடவர். இன்ெனா�வர்ண்மண�. இ�வ�ம் நவெயௗவனப் ப�ராயத்;
மன்மதைன�ம் ரதிைய�ம் ஒத்த அழ�ைடயவர்கள். அவர்கள் உ�த
ஆைடக�ம, அண�ந்தி�ந்த ஆபரணங்க�ம் மிக வ�சித்திரமாய��ந்தன.
த�வ�லி�ந் நடனம் ஆ�ம் ேகாஷ்�யார் ஒ� தடைவ தமிழ் நா
வந்தி�ந்தார், பார்த�ண்ட? அம்மாதி�யான ஆைட ஆபரணங்கை
அவர்கள் த�த்தி�ந்தா

நான் நின்ற இடத்�க்� அ�கில் மிக ெந� அவர்கள் ெந�ங்

வந்தார்கள். என் �கத்ைத உற்�ப் பார்த்த அண�ந்தி�ந்த உைடை
உற்�ப் பார்த்தார்கள். என் மனதில் ஆய�ரம எ�ந்த; அவர்கைளக
ேகட்பதற்�த் தான்! ஆனால் ஒ� வார்த்ைதயாவ� நாவ�ல்
வரவ�ல்ைல

�தலில் அந்த ெயௗவன ��ஷன் தான் ேபசி "வா�ங்கள் ஐயா

வணக்கம்!" என்� நல்ல தமிழில் என்ைனப் பார்த்�ச என் உடம்
�ல்ல�த்த
 இரண்டாமஅத்தியாய

அந்த ஸ்தி� ��ஷர்கள் சதிபதிகளாய இ�க்க ேவண்; அல்ல�

கலியாணமாகாத காதலர்களாக�ம் இ�க்கலாம். அ ஒ�வைரெயா�வர்
பார்த்�க் ெகாண்ட, அவர்க�ைடய கண்கள�ல் கைர காணா க
ெவள்ளம் ெபாங்கி

அந்த �வன் ேபசிய ெமாழிய�லி�, அவர்க தமிழ்நாட்ைடச் ேசர்ந்த

என்�ம் ஊகிக்க ேவண்�ய��ந்த�. அவர்கள் இங்ேக எப்ே
வந்தார்? நான் வந்த கப்பலில் அவர்கள் வரவ�ல் நிச்சயம்
ப�ன்ன, எப்ப� வந்தி�ப்பா? இம்மாதி� நாட்�யமா தம்பதிகைளப்ேபா
அவர்கள் வ�சித்தின ஆைட ஆபரணங்கைளத் த�த்தி�ப காரணம்
என்? ஏதாவ� ஒ� நடனேகாஷ்�ய�ல் இவர்கள் ேசர்ந்தவர்க,
ஒ�வேராெடா�வர் த�திய�ல்லாத காதல் ெக, உலக அபவாதத்�க்
அஞ்சி இவ்வ� ஓ� வந்தி�ப்பார்க? இன்ெனா� ேயாசைன�ம் எ
மனத்தில் உதயமாய�ற ஒ� ேவைள சின�மாப் படம் ப��க்�ம் ேகாஷ்
ேசர்ந்தவர்கள் யா இந்தப் பைழய பாழைடந்த சிற்பக்காட்ச
மத்திய�ல் படம் ப��ப்பத வந்தி�ப்பார்? அப்ப�யானால் கப்ப,
படேகா, இத்த�ைவெயாட்� நிற்க ேவண? அப்ப� ெயான்�ம் ந
பார்க்கவ�ல்ை? இவ்வ�தம் மனதற்�ள் பற எண்ணங்கள் மின
ேவகத்தில் ேதான்றி மைறந
நான் ெமௗனம் சாதித்த� அந்த இைளஞ ெகாஞ்சம் வ�யப்பள�த்தி
ேவண்�ம். இன்ெனா� தடைவ என்ைன உற்�ப் வ�ட், "தங்க�ைடய
�கத்ைதப் பார்த்தால் தமிழர் என்� ேதா என் ஊகம் உணதானா?"
என்றான

அதற்� ேமல் நான் ேபசாமலி�ப்பதற்� ந ஒன்�மில்ைல. ேப�

சக்திைய�ம் இதற்�ள்ேள என் நா ெபற்�

"ஆம் ஐயா! நான் தமிழன் தான். ந� தமிழ்நாட்ைடச் ேசர்ந்த

என்� காணப்ப�கிற�! அப்ப�த்தாேன!" என

"ஆம; நாங்க�ம் தமிழ் நாட்ைடச் ேசர்ந் ஆனால, நாங்கள் தமி

நாட்ைடப் பற்றிய ெசய்தி ேகட்� ெவ�காலம் ஆைகயால் தங்கைள
பார்த்ததில் இரட்�ப்� மகிழ்ச்சி அைட

"ந�ங்கள் எப்ேபா� இந்தத் த��க்� வந்?"

 "நாங்கள் வந்� எத்தை காலம் ஆய�ற் ஒ� �கம் மாதி�
ேதான்�கிற�. ஒ� நிமிஷம் என்�ம் ேதான்�கிற�. இன்ைறக்� தா
வந்த�ர்கள் ேபாலி�க்கிற�. அேதா ெத�கிறேத அந்தக் வந்த�ர்கே?
அேட அப்பா எத்தைன ெப�ய கப?"

"ஆம்! அந்தக் கப்பலிேலதான் வந்ேதன, இந்த கப்பைல அவ்வள

ெப�ய கப்பல் என்� நான் ெசால்லமாட்ே

"அழகாய்த்தான��க்கிற�. இ� ெப�ய க இல்ைலெயன்� ெசான்ன

எப்ப� நம்�? எனக்�த் ெத�; தமிழர்க எப்ேபா�ம் தாங்கள் ெச
கா�யத்ைதக் �ைறத்�ச் ெசால்வ� வழக்

அந்தக்ப்பல் அப்ப�ெயான்�ம் தம சாதித்த கா�யம் அல்லெவ,

யாேரா ெவள்ைளக்காரர்கள் ெசய்� அ� என்�ம் ெசால
வ��ம்ப�ேனன். ஆன, அந்த �வன் அதற்� இடம் ெகா�க்கவ

"இந்தக் கப்பல் எங்ேகய��ந்� �? எங்ேக ேபாகிற? இதில் யார் யா

இ�க்கிறார்? இங்ேக எத்தைன கா தங்கிய��க்க உத்ே?" என்�
மளமளெவன்� ேகள்வ�கைளப் ெபாழிந்

"பர்மாவ�லி�ந்� தமிழ் நாட் ேபாகிற கப்பல் இ�. �மார் ஆய�ரம்

இதில் இ�க்கிறார்கள். பர்மாைவ ெந�ங்கி வந்� ெகாண்��க்
அல்லவ? அதனால் பர்மாவ�லி� தமிழர்கள் எல்லா�ம் தி�ம
தமிழ்நாட்�க்�ப் ேபாய்க் ெகாண்��க்கிற

"என்? பர்மாைவ ெந�ங்கி �த்தம் வ, அதற்காகத் தமிழர்

பர்மாவ�லி�ந்� கிளம்�வா? தமிழ் நாட் நிைல அப்ப� ஆகிவ�ட்ட,
என்? �த்தத்ைதக்� தமிழர்கள் பயப் காலம் வந்� வ�ட்?"

அந்த ெயௗவன ��ஷன�ன் ேகள்வ� என்ைனக் ெ திைகக்க ைவத்

வ�ட்ட�. என்ன பதில் ெசால்வ� என்� ேயாசிப, இத்தை ேநர�ம்
ெமௗனமாய��ந்த அந்த நங்ைக ��க், வ�ணாகானத்ைத�ம் வ
இன�ைமயான �ரலில, "அப்ப�யானால் தமிழ் நாட்டவர் �த்திசாலி
வ�ட்டார் என்� ெசால்ல ேவண்�ம். �த்தம் என்ற
ஒ�வைரெயா�வர் ெகான்� ம�வத என்ன ெப�ைம இ�க்கி? அல்ல�
அதில் சந்ேதாஷந்தான் என்ன இ�க்?" என்றாள
 அந்த �வ, �ன்னைக ெபாங்கிய �கத்ேத, அன்� த�ம்ப�
கண்கேளா�ம் தன் காதலிையப் ப, "ஓேகா! உன்�ைடய
வ�தண்டாவாதத் அதற்�ள்ேள ெதாடங்கி வ�ட்?" என்றான

"ச�, நான் ேப�வ� உங்க�க்�ப் ப��க்கவ�ல்ை வாைய ��க்

ெகாண்��க்கிேறன்" என்� ெசான்னாள் அந்

"என் கண்மண�!ன் ேபச்� எனக்�ப் ப��க ேபா�மா? உன் பவழ

வாய�லி�ந்� வ�ம் அ�த ெமாழிகைளப் ப�கிேயயல்லவா இத்தைன
கால�ம் காலட்ேசபம் நடத்தி வ�க?" என்� அந்த �வன் �
ெசாற்க, உண்ைம உள்ளத்திலி�ந்� வந்தைவ என்ப� நன்� ெ
ஆனால, 'இவர்கள் என்ன � நாடகப் பாத்திரங்கள் ேப�வைதப் ே
ேப�கிறார்க? இவர்கள் யாராய��க?' - அைத அறிந்� ெகாள்�வதற
என்�ைடய ஆர் வளர்ந்த

"ந�ங்கள் ய, இங்ேக எப்ேபா� வந்த� என், இன்�ம் ந�ங்

ெசால்லவ�ல்ைல?" என்ேறன

"அ� ெப�ய கைத!" என்றா அந்த இைளஞன

"ெப�ய கைதயாய��ந்தால் இ�க்கட் எனக்� ேவண்�ய அவகாச

இ�க்கிற�. இன�ேமல் நாைளக் காைலய�ேல தான் கப் ேபாக
ேவண்�ம். இராத்தி�ய�ல் எனக்�ச் சீக்கிரம் �க்கம் வரா
கைதைய வ�வரமாகச் ெசால்�ங, ேகட்கிேறன். அைதகாட்��ம் எனக
சந்ேதாஷமள�ப்ப� ேவெறான்�மில்

அந்த நங்ைக ��க்க, "அவர் தா ேகட்கிறார். ெசால்�ங்கேளன்! ந

ஓர் இர� ெபா�� ேபானதா�ம். இ ேமாகன ெவண்ண�லாைவ ஏன் வ�ணாக
ேவண்�? எல்லா�ம் இந்தப் பாைறய�ல் உட ெகாள்ளலாம்
உட்காந்தப� கைத ெசால்�வ, கைத ேகட்ப�ம் ெசௗக�யமல்?"
என்றாள

"எல்லாம் ெசௗக�யந்தான். , ந� என்ைன கைத ெசால்�ம்ப

வ�ட்டால் தா? இைடய�ைடேய ந� ��க்கிட்�ச் ெசால்ல ஆரம
வ��வாய்...
 "ஒன்�ம் ��க்கிடமாட்ேடன். ஏதாவ� ஞாபக மறதியாக
வ�ட்�வ�ட்டால் மறந்தைத எ�த்�க் ெகா�ப் �ட ஒ� ப�சகா?"
என்றாள் அந்தப்

"ப�சகா? ஒ� நா�ம் இல்ைல. உன்�ைடய கா�யத ப�ச� என்�

ெசால்வதற்� நான் என்ன ப�ரம்மேதவ�டம் வரம் வாங்க
வந்தி�க்கிேற? ந� எ� ெசய்தா�ம் அ� தாச�. இ�ந்தா�, அ�க்க
��க்கிட்�ப் ேபசாமல் என் ேபாக்கில் கைத ெசால்ல வ�ட
நன்றாய��க்�ம

இப்ப�ச் ெசால்லிக் ெக, அந்த �வ பாைறய�ல் உட்க, �வதி�ம்

அவன் அ�கில் உட்கார்ந்� அவ�ைடய ஒ� ே ேமல் தன்�ைடய ை
ஒன்ைறப் ேபாட்�க் டாள். அந்தச் சி� ெசய, அவர்க�ைட
அன்ேயான்ய தாம்பத்ய வாழ்க்ைகய�ன் ெப�ைம ��
ெவள�யாய�ற்�

அவர்க�க்� அ�கிேல நா�ம் உட்கார் ஏேதா ஓர் அதிசயமான

அ�ர்வமான வரலாற்ைறக் ேகட்கப் ேபாகிேறாம் என்ற எண என்
உள்ளம் பரபரப்ைப அைடந்த�. கடல் ஓைடய�ல் காத்தி�ந்த கப்,
அதற்� வந்த அபாயத்ை, பர்மா �த்தத்ை, அதிலி�ந்� தப்ப
வந்தைத� அ�ேயா� மறந்�வ�ட்ேடன். அழேக உ�க்ெகாண்ேட
காதலர்கள�ன் கைதை ேகட், அளவ�லாத ஆவல் ெகாண்ேட

காற்� �ன்ைனக் காட்ெகாஞ்சம் ேவகத அைடந், 'வ�ர' என்�

வ�சிற்�. த�வ�லி�ந்த மரங்கெளல்லாம் அை 'மரமர' சப்தத்ை
உண்டாக்கின. இப்ேபா� கடலி�ம் ெகாஞ்சம் ஆரவாரம் அதிகமா
கடல் அைலகள�ன் ��றல் �ரத்தில் எங்ேகேயா சிம்மம் கர்ஜ
ேபான் ஓைசைய எ�ப்ப�ய�
 �ன்றாம் அத்திய

அந்தச் �ந்தர ெய ��ஷன் ெசால்லத் ெதாடங்கி-

"�ன்ெனா� சமயம் உம்ைமப் ேபாலேவ சில மன� இங்ேக திைச

தவறி வந்� வ�ட்ட கப்பலில் வந்தி�ந்தார்கள். என்�ைடய
கைதையத் ெதாடங்கியேப, 'எ��� ஆண்�க�க்� �ன்' என்
ஆரம்ப�த்ேதன். அவர்கள் எதனாேலா மிரண்� ேபாய் ஓட்டம் எ
அப்ப ந�ர் ஓ� வ�டமாட்�ர் என்� நம்�கிேறன். அந்த மன�தர்கைளப்
ந�ர ரசிகத் தன்ைம�ள்ளவர் என்� நன்றாய்த் ெத�கிற�. என்�
ெகாண்��க் ேபாேத, உம்�ைடய கண்கள் என் ைகத் �ைணவ�ய�ன
�கத்ைத அ�க்க� ேநாக்�வதிலி உம்�ைடய ரசிகத் தன்ைமைய அறி
ெகாண்ேடன்..

இைதக் ேகட்ட�ம் நான் ெவட்கித் தைல�ன அந்த மன�தன�டம் ஏேத

ஓர் அதிசய சக்தி இ�க்க ேவண்�ம். என் அந்தரங் அவன்
ெத�ந்� ெகாண்� வ�ட்டான். நான் ஓ�ப் ேபாக மாட்ேடன்
நம்�வதாகச் ெசான்னேபா� என் மனதி'நானாவ�? ஓ�வதாவ�? ��
மலைர வ�ட்� வண்� ஓ�வ�ண? ரதிைய நிகர்த்த அந்த அழகிய�ன்
என்ை ஓ�ப் ேபாவதற்� வ��?' என்� நான் எண்ண�ய� உண்ைமத
அந்தச் சமயத் என்ைனயறியாமல் எனண்கள் அந்தப் ெபண
�கத்ைத ேநாக்கிய��க்க ேவண அைதக் கவன�த்� வ�ட், அந்த
இைளஞன். இன� அத்தைகய தவைறச் ெசய்யக் என்� மனதிற்�
த�ர்மான�த்�க் ெகாண்

அந்த �வன் ெதாடர்ந்� �றி- "ந�ர ெவட்கப்பட�ம் ேவண;

பயப்பட�ம் ேவண்ட உம் ேப�ல் தவ� ஒன்�மில இவைள
இப்ப�ப்பட்ட அழகியாகப் பைடத்�வ�ட்ட ப�ரம்மேதவன் ேப�ேல
இவள் காரணமாக நான் எத்தைன தவ�கள் ெசய்தி�க்கிேறன்
நிைனத்� பார்த்தால்..., ச�! அைதெயல்லாம் பற்றிச் ெசா,
இவ�க்�க் ேகா ெபாங்கிக் ெகாண்ந்� வ��ம். கைதக்�த் தி�
வ�கிேறன். எ�� வ�ஷத்�க்� �ன்னால் தஞ்சா��ல் உத்தம
என்�ம் மன்னர் ��ந்�வந்தார். அப்ேபா� ேசாழராஜ்யம்
வ�சாலமான ராஜ்யமாக இல்ை ராஜராஜ ேசாழன் காலத்தி�ம் ராேஜந்
ேசாழன் காலத்தி�ம் இலங்ைக வ�ந்திய மைல வைரய�ல் பரவ�ய��ந
ேசாழ ராஜ்ய, அப்ேபா� ��கிச் சி�த தஞ்சா�ைரச் �ற்றிச் சில
�ரத்�க்�ள் அடங்கிப் ேபாய��ந்த�. உத்தம ேசாழர் தம்�ை
�லத்தின் பைழய ெப�ைமைய மறக்கேவய�ல்ைல. ெப�ைமக்� பங்க
வ�ைளவ�க்கக்��ய கா�யஎைத�ம் ெசய்ய வ��ம்பவ�ல உத்தம
ேசாழ�க்� இரண்� �தல்வர்கள் இ�ந்தார்கள். அவர் ெபயர்
��மாரன; இன்ெனா�வன் ெபயர் ஆதித்தன். �த்தவனாகிய பட்டத்
இளவரசனாக வ�ளங்கினான

அேத சமயத்தில் ம�ைரய�ல் பராக்கிரம பா என்�ம் அரசஆட்சி

��ந்தார். ஆன, அவர் �ராதன பாண்�ய வம்சத ேசர்ந்தவர் அ; ெதன்
பாண்�ய நாட்ைடச் ேசர்ந்த பாைளயக்காரர். ேபார்த்திறைமய�னா
ம�ைரையக் ைகப்பற்றி பராக்கிரம பாண்�யர் என் �ட்�க
ெகாண்��ந்தார். அவ�க்� ஆண் சந்ததி கிைடேர ஓர் அ�ைம
�தல்வ� இ�ந்தாள். அவள் ெபயர் �வனேமாகின�. அந்த ராஜ�மா�ய,
�ணம, அறி�த் திறன் �தலியவற்ைறக் �, நான் இப்ேபா� அதிகம
ஒன்�ம் ெசால்லப் ேபாவதில்ைல. ெசால்�வ� சாத்திய�ம் இல்ை
ெசான்னா�, இேதா இவள் ��க்கிட்�த் வ��வாள-"

இவ்வ�தம் �றிவ�ட்� அந்த �வன் தன் கா அழ� ஒ��ம்

�கத்ைதக் கைடக் கண்ணால் பார்த்தான். அவ�ைடய ெ ��த
மல�ன் இதழ்கள் வ��வன ேபால் சிறி� வ, உள்ேளய��ந்த �ல் பல்
வ�ைச ெத��ம்ப� ெசய்த

ப�ன்னர் இைளஞகைதையத் ெதாடர்ந்� ெசான்-

"பராக்கிரம பாண்�யர் �ம� �ைனய�லி தி�ச்சிராப்பள்ள� வைரய

வ�யாப�த்தி�ந்த ெப�ய ராஜ்யத்ைத ஆண ஆய��ம் அவ�ைடய மனத்தி
நிம்மதி இல்ைல. பழைமயான ராஜ�லத்�டன் கல சம்பந்தம் ெச
ெகாள்ள ேவண்�ெமன்ற ஆைச க்� உண்டாய��ந்
ஒ� சமயம் பராக்கிரம பாண்�யர் தஞ்ச வந்தி�ந்தார். உத்தமேசா
அரண்மைனய�ல் வ��ந்தாள�யாகத் தங்கிய�� அவ�க்�ச் சகலவ�தமா
ராேஜாபசாரங்க�ம் நடந்தன. உத்தமேசாழ�ன் �த்த ��மாரைன
அவர் பார்க்க ேநர்ந்த�. அவஎத்தைகய �ணாதிசயங்கைள அ
கண்டாேரா எனக்�த் ெத�ய

இந்தச் சமயத்தில் அந்த �வதி ��, "உங்க�க்�த் ெத�யாவ�ட்

எனக்�த் ெத��ம். நான் ெசால்�கி என்றாள

"கண்மண�! ெகாஞ்சம் ெபா�த்�க் ெகாள். ந� ெசால்லேவண்�

இடம் வ�ம்ே� ெசால்லலாம்" என்� �றிவ�ட்� ம என்ைனப
பார்த்�ச் ெசான்

"ேசாழ ராஜ�மாரன�டம் பராக்கிரம் பாண என்னத்ைதக் கண்ட,

ெத�யா�. அவ�க்�த் தம் அ�ைமப் �தல்வ� �வனேமாகி கலியாணம்
ெசய்� ெகா�த்� வ�ட ேவண்�ம் என்ற ஆைச அவர் ம
உதயமாகிவ�ட்ட� பைழைமயான ெப�ய �லத்தில் சம்பந்தம் ெசய்�
ேவண்�ம் என்ற அவ� மேனாரதம, அதனால் நிைறேவ�வதாய��ந்த�
ஆகேவ உத்தம ேசாழ�ன் உத்தி வனத்தில் ஒ� நாள் உல்லாசம
ேபசிக் ெகாண்��ந்தே, பராக்கிரம பாண்� தம்�ைடய க�த்ை
ெவள�ய�ட்டார

அந்த ேநரத்தில் உத்தம ேசாழ�ன் சன ��வரன் ����ந்தி�க

ேவண்�ம். அப்ேபர்ப்பட்ட நளமகார படாத பா� ப�த்தி ைவத்
சன ��வரன் உத்தம ேசாழைரச் �ம்மா வ�ட்� வ�? அவர் ஏேதா
ேவ�க்ைகப் ேபச்� என்� நிைனத்�ச் ெசால்லத்தகாத ஒ� வ
ெசால்லிவட்டார். "க�கால் ேசா, ராஜராஜ ேசாழ�ம் ப�றந்� �கழ் வ�
வம்சத்தில் என் �தல்வன் ��மாரன் ப�றந்தவன். ந�ேரா தா யார்
என்� அறியாதவர். ஏேதா ஒ� ��ட்� அதிர்ஷ்டத்தினால
ராஜ்யத்ை ைகப்பற்றி ஆள்கி, அப்ப�ய��க, உம்�ைடய ெபண்ை
என்�ைடய �மார�க எப்ப� வ�வாகம் ெசய்� ெகாள்ள ?
உம்�ைடய �மா� இந்த அரண்மை வர ேவண்�ம் என்� வ��ம்ப,
�ற்ேறவல் ெசய்�ம் பண�ப் ெபண்ண வர���ம். ேவ� மார்க்
ஒன்�மில்ைல. உம்�ைடய �தல்வ�ையப் ெபண்ணாக அ�ப்ப உமக்
சமமதமா?" என்றார
 உத்தம ேசாழ, சாதாரணமாகப் ப�றர் ம �ண்ப�ம்ப� ேபசக்��ய
அல்லர்! அவ�க்�த் தம் �லத்ைதப வ�ண் கர்வ�ம் கிைட;
ேபாதாத காலம். அப்ப� வ�ைளயாட்டாகச் ெசால்லிவ� பராக்கிரம
பாண்�யர் அைதக் ேகட்�ச் சவ�ட்��ந்தால் எல ச�யாய்ப
ேபாய��க்�ம். ஆனால் பராக்கிரம பாண்�யர் எத்தைனேயா அ�ய
பைடத்தவராய��, அவ�க்�ச் சி�க்க மட்�ம் ெத�யா�. உத்தம
வார்த்ைதகைளக் ேகட, அவ�க்� வந்�வ�ட, ெரௗத்ராகாரமான ேகாப,
"அப்ப�யா ெசான ்ன? இன� இந்த அரண்மைனய�ல் ஒ� வ�னா�
தாமதிேயன; ஒ� ெசாட்�த் தண்ண��ம் அ�ந்ேதன்!" என்� ெசால்
�றப்பட்டா உத்தம ேசாழர் எவ்வளேவா சமாதானம் ெசால்
ேகட்கவ�ல்ைல. ேபான, சில நாைளக்� ெப�ம் பைட�டன் தி�ம்
வந்தார். உத்தம ேசாழர் இைத எதிர்பார்ல்ைல ேசாழ ராஜ்யத்தி
அப்ேபா� ெப�ம் ைசன்ய�ம் இல்ைல. ஆைகயால் பர பாண்�ய�ன
ேநாக்கம் எள�தில் நிைறேவறிய�. தஞ்சா�ைரக் ைகப்பற்
ேசாழைர�ம் சிைறப்ப��த்தார். இளவரசர்கைளத் ேத�த் ேத�ப
அவர்கள் அகப்படவ�ல்ைல. தகப்பனார் ெசாற்ப� ன்னாேலேய
தஞ்சா�ைரவ�ட ெவள�க் கிளம்ப�க் ெகாள்ள�மைலக் காட்�க்�த்
ெகாண்� ேபாய்வ�ட்டார இதற்காகப் ப�ற்பா� அவர்கள் எவ்
வ�த்தப்பட்டார்கள். ப�ன்னால் வ என்ன பய? பராக்கிரம பாண்�,
தம்�ைடய ேகாபத்ைதெயல்லாம் உத்தம ம�� ப�ரேயாகித்தார். அவ
ெசய்த கா�யத்ைத ெசால்ல�ம் என் நாக்�க்

"அப்ப�யானால் ந�ங்கள் சற்�ச் �ம்மா ேமேல நடந்தைத நான

ெசால்�கிேறன்!" என்� ஆரம்ப�த்தாள் அந்த �வத என்ைனப் பார்த
ெசால்லத் ெதாடங்கினாள். அவ�ைடய ெசந்தாமைைத�ம க�வண்�
நிகர்த்த கண்கைள�ம் பார்த்த ேபா� ஏற்பட்ட மய, சில சமயம்
அவள் ெசால்லிய வார்த்ைதகள் என் காதில் ஏறவ�ல்ைல. என�
கைதத் ெதாடர்ச்சிைய வ�டாமல் கவன�த்� வந்ேதன். அந்த மங்ை-

"பராக்கிரம பாண்�ய�க்� ஏற்ெகனேவ ேசாழர் ம�� ேகாபம

அதிகமாய��ந்த�.'உங்க�ைடய �மா�ைய என் வ�ட பண�ப் ெபண்ணா
அ�ப்�ங்' என்� ெசான்னாள் யா�க்�த் தான் ேகாபம? ேசாழ
இளவரசர்கள் இ�வ�ம் தப்ப�த்�ச் ெசன்�வ�ட்ட� பராக்கிர
ேகாபத்ைதக் ெகா�ந்� வ�ட்� எ��ம்ப� ெ பழிக்�ப் பழி வா
ேவண்�ம் என்�ம் ஆத்திரம் அவர் மனத்தில் ெபாங்கி எ�

அவமதித் ேசாழ மன்னைர அவர் அவமானப்ப�த்த வ��ம்ப�னார்.

சிைறப்ப�த், ம�ைரக்� அைழத்�க் ெகாண்� ேபானார். ம�ைர ேச,
உத்தம ேசாழைர தம்�ைடய ரதத்தின் அச்சய�ற்றினால் ப�ைணத்
கட்�ம்ப� ெசய்த தா�ம் ரத்ததில் உட்கார்ந்� ெகாண்� ரதத்
ெசான்னார். இந பயங்கரமான ஊர்வலம் ம�ைர மாநக�ன் வ�திக
ெசன்றேபா, இ� பக்க� நகர மாந்தர் நின்� ேவ�க்ைக பார்த்தார்கள
தங்கள் அரச�ைடய வ�ரத வ�யந் பாராட்� ெஜயேகாஷம் ெசய்தார்
ஒ� சிலர, உத்தம ேசாழ�ைடய கர்வபங்க எண்ண�க் ��கலப்பட்டார
ஒ� சில�க்� அந்தக் காட்சி �க்க வ� அள�த்த�. அப்ப
வ�த்தப்பட்டவர்கள�ல் , பாண்�ய மன்ன�ைடய �ம �வனேமாகின�.
தன்�ைடய தந்ைத ெவற்றிமாை�த் தஞ்ைசய�லி�ந்� தி� வந்த
ப�ற�, ம�ைர நக�ன் வ�திகள�ல் வலம் வ�வைதப் பார்க்க அவள் வ
இயற்ைக தாே?

பாண்�ய மன்ன�ன் அரண்மைன ேமன்மா நின், �வனேமாகின�

ஊர்வலக் காட்சிையப் பார்த்தாள். தன் தந்ைத ரதத்தின் அச்,
யாேரா ஒ� வயதான ெப�ய மன�தைரச் ேசர்த்�க் கட்�ய�,
அவ�ைடய ேதகத்தில் ஒ� பாதி ெத�வ�ல் கிடந்� ேதய்ந்� ெ
வ�வ�ம, அவள் கண்�க்�த் ெத�ந்த�. அந்தக் காட்சிையப்
அவ�க்� சகிக்க வ�ல்ைல'இப்ப��ம் ஒ� ெகா�ைம உண?' என்�
பயங்கர� �யர�ம அைடந்தாள். உணர்ச்சி மி�திய�னால் �ர்ச்ைச
வ��ந்� வ�ட்டா இைதப் பார்த்தி�ந்த ே, உடேன பாண்�ய�க்�
ெசய்தி அ�ப்ப�னார்

பாண்�யர் ஊர்வலத்ைத நி�த்தி அரண்மைனக்�த் தி�ம்ப�ன

�வனேமாகின�க்� �ர்ச்ைச ெதள�ந, அவள தந்ைதய�டம் தன் ம
க�த்ைத ெவள�ய�ட்டாள். "ஒ� ெப�ய வம்சத்தில் அரசர் ேபா�ேல
ேதால்வ�யைடந்த, அவைர இப்ப� ரதத்திேல ேசர்த்�க் ெத�வ�ேல
இ�த்�க் ெகாண்� ேபாவ� என்ன நி? இ� அநாக�கம் அல்ல? இப்ப�
ந�ங்கள் ெசய்யல?" என்� அவள் ட்டதற்�ப் பாண, "அவன எத்தைன
ெப�ய வம்சத்தில் ப�றந்தவனாய��ந்தா? என் அ�ைமக் �மா�
அவ�ைடய அரண்மைனய�ல் �ற்ேறவல் ெசய்ய அ�ப்�ம்ப� ெச
அப்ப�ப்பட்டவ� அகம்பாவத்ைத ேவ� எந்த வ�தத்தில்
அடக்�வ? உத்தம ேசாழ�க்� ப�ந்� ேபசேத. ேவ� ஏதாவ� ெசால்�!"
என்றார். �வனேமாகின� தந்ை நல்ல வார்த்ைத ெசால்லி அவ�
ேகாபத்ைதத் தண�த்தாள். அதன் ேப�ல ேசாழைரத் தன�ச்சிைறய�
அைடக்�ம்ப�, அவ�க்� மற்றப� ேவண்�ய ெசௗக�ய எல்லாம
ெசய்� ெகா�க்�ம் ப��ம் பராக்கிரம பாண்டைளய�ட்டார்..

இவ்வ�டத்தில் அம்மங்ைகய�ன் காதலன் , "ஆஹாஹா! பாண்�ய

நாட்�ன் க�ைணேய க�ைண!" என்றான். ப�ற� அவேன கை
ெதாடர்ந்தா-

"உத்தம ேசாழ�ன் �தல்வர்கள் பாண்�ய வ�ரர்கள�டமி�ந

தப்ப�த்�க் ெகாண்� ெகால்லிமைல ேசர்ந்தார் அவர்க�டன
இன்�ம் சில ேசாழ நாட்� வ�ரர்க�ம் வந்� ேசர்ந்� ெக
ெகால்லிமைல ப�ரேதசம் இப்ேபா� எப்ப� இ�க்கிறேதா என்னேமா ெத
அந்தநாள� ெகால்லிமைல�ம் அதன் அ�வார�ம் மிகச் ெசழி
வனங்களால் �ழப்பட்�� அந்த வனப் ப�ரேதசதன் அழைகச் ெசால்
��யா�. இ� ேமாகின�த் த�� என் உண்ைமதான். ஆன,
ெகால்லிமைலய�ன் வனப்�க்� இ� அ�கிேல�ட வர�� வ�ஷம்
�ந்�ற்ற�பத்ைதந்� தினங்க�ம் கன�கள் தரக்��ய நாரத்ைத
மரங்க�ம் அங்� ஏராளமாய��ந்தன. அங்கி�ந்த பலா மஅவ்வள
ஏராளமான ெப�ய பலாப்பழங்கைளக் கிைளகள�ல் �மந்� ,
எப்ப�த்த வ�ழாமல் நிற்கின்றன என்�ம் வ�யப்ைபப் பார்ப
மனத்தில் உண்டாக

உண�க் கவைலேயய�ன்றி ஒள�ந்� வாழ்வ ெகால்லிமைலையப் ேபான

இடம் ேவ� இல்ைல என்ேற ெசால்லலாம். �ற்ல க�காற் ேசாழன
ஒள�ந்� வாழ ேவண்�ய அவசியம் ஏற்பட்ட, ெகால்லிமைலக் தான்
ேபாய��ந்ததாகச் ெசால்�வ�ண்�. இந்த மைலய�ல் அப்ேபா� சில
தவம் ெசய்� ெகாண்��ந்தார்கள். க�காலன் தன்ைனக் காப்
என்� சித்தர்கைள ேவண்�க் ெகாண்டாராம�ம் ஆகட்�ம் எ
ஒப்� ெகாண்டார்களாம். க�காலைனத் ேத�க் ெகாண்� அ
வ�ேராதிகள�ன் ஒற்றர ெகால்லிமைலக்� வர ஆரம்ப�த்தார்கள். சி
என்ன ெசய்தார்கள் ெத? ஒ� அழகான ெபண்ண�ன் வ�வமாக ஓ
இயந்திரப் ப�ைமையச் ெசய்தார்கள் ப�ைமக்�ள்ேள� ��ய
வாைள ஒள�த்� ைவத்தார்கள். ப�ைமையப் பார் அ� உண்ைமயான
ெபண் என்ேற நிைனக்�ம்ப�ய��ந்த�. நிைனப்ப� ; அந்தப
ப�ைமய�ன் அழகினால் கவரப், யா�ம் அதன் அ�கில் ெச
வ��ம்�வார்க க�காலைனத் ேத�க் ெகாண்� வந்த ஒற்றர்கள
ப�ைமையப் பார்த் அதன் அழகில் மயங்கி அ�கில், உய��ள்ள
ெபண்ணாகேவ க�தி அைதத் த�ண்�வார அவ்வள�தா, அந்தப
ப�ைமய�ன் எந்த அவயத்தில் மன�த�ைடய ைக பட்ட ேப, உடேன
அந்தப் ப�ைமய�ல் மைறந்�ள்ள இயந்திரம, அதன்
வய�ற்�க்�ள்ேளய� மிக ேவகத்�டன் ��ய வாள் ெவள�, தன்ைனத
த�ண்�யவைனக் �த் ெகான்� வ��மாம்! இதனால் அந்தப் ப�ை
'ெகால்லியம் பா' என் ெபயர் வந்ததாம். அந்தக் ெகால்லியம
அங்ேக இ�ந்த காரணத்தினாே, அந்த மைலக்�க் ெகால்லிமைல
ெபயர் வந்ததாக�ெசால்வ�ண்�. ஆன அெதல்லாம் பழங்காலத்�க்
ேசாழ நாட்� இளவரசர்கள் இ�வ�ம் அவர் ேதாழர்க�ம் ெகால்
மைலக்�ப் ேபானேப, அங்ேக'ெகால்லியம் பா' இ�க்கவ�ல்ை ஆனால்
அவர்கள் ஒவ்ெவா�வர் ைகய��ம் வா�ம் ேவ�ம் இ�ந்தன.
ஆதித்த�ம் பராக்கிரமண்�யன்ம�� பழி வாங்கத் ��த்தார்கள்.
ெதாடர்ந்� வந்த ேசாழ நாட்� வ�, இளவரசர்கைளக் காட்��ம் அ
ஆத்திர ெகாண்��ந்தார்கள். , ஐம்பதினாய�ரம் ேபார்வ�ரர்
யாைனப்பைட �திைர பைடக�ம் உைடய சாம்ராஜ்யத்ைத எதிர்த
இ�ப� வ�ரர்கள்ன்ன ெசய ���ம? ஆைகயால் ெசய்ய ேவண்�ய� எ
என்பைதப் பற்றிப் பல ேயாச ெசய்தார்; இரகசியமாகப் பைட திரட்�
ேசர்ப்பதற்�க் ெகால்ல கா� மிக�ம் வசதியான இடம். அவர்கள�
சிலர் சந்நியாசிகைளப் ேபால் த�த்�ச் ேசாழ நாெடங்�ம் �ற
ேசாழ�லத்தடம் உண்ைமயான வ��வா ெகாண்ட வ�ரர்கைளத் திர
ேவண்�ம். அப்ப�த் திரட்�யவர்கைள �றிப்ப�ட்
அைடயாளங்க�டன் ெகால்லிமைலப் ப�ரேதசத்�க்� அ�ப்ப
இன்�ம் ஆ�தங, உண�ப் ெபா�ள்கள் �தலியைவ�ங் ெகாண்�
ேசர்க ேவண்�ம். இவ்வ�தம் ேபன பைட ேசர்ந்த�டன் தஞ்சா�ர்
பைடெய�த்� ெசல்ல ேவண்�ம் அங்கி�ந்� ம�ைரக்�ப
ேவண்�ய�தான். பராக்க பாண்�யைனப் �ண்ேடா � அழித்�
ேவண்�ய�தான். இப்ப�ெயல்லாம் திட்டம் ேபாட்டார

ஆனால, எல்லாவற்றிற்�ம் �தலிேல ேவண�ய� ஒன்� இ�ந்த�

அவர்கள�ல் யாராவ� ஒ�வர் மா�ேவடம் ம�ைரக்�ப் ேபாகேவண்�
பாண்�ய�ைடய சிைறய�லி�ந்� உத்தம ேசாழைர எப்ப�
தந்திரத்தினால் வ��தைல ெசய்� அைழத்� வரேவண்�ம். உத்
பத்திரமாய ெகால்லிமைலக்� வந்� ேசர்ந்த ப�, மறறக் கா�யம
எ��ம் ெசய ���ம். அப்ப�ய�ன, உத்தம ேசாழர் பாண்�ய�ை
சிைறய�ல் இ�க் ேபா� ேசாழ இளவரசர்கள் பைட திரட்�வதா
ெத�ந்தாற் , அந்த �ர்க ெகாண்ட பாண்�யன் அவைரக் ெகான்�
��ம் அல்ல?

ம�ைரக்� மா�ேவடம் �ண்� ெ, அந் மகாசாகஸமான ெசயைல யார்

��வ� என்ப� பற்றி அவர்க�க்�ள் வ�வாதம் ஒவ்ெவா� வ�ர�ம
தான் ேபாவதாக �ன் வந்தான். ஆதித்தன் தன் தந்ைதைய
ெகாண்� வ�ம் ெபா�ப்� தன்�ைடய� என்� சாதித்தான்.
இளவரசனாகிய ��மாரன் மட்�ம் ேபாகக்�டா� மற்றவர்க
அைனவ�ம் ஒ� �கமாக ெசான்னார்கள். ஆ, ��மார�க்ேகா ேவ�
யா�டத்தி�ம் அந்தக் க� ேவைலைய ஒப்பைடக்க வ��ப்பமில்
ந�ண்ட வ�வாதத்�க்�ப் , கைடசிய�ல அவர்கள் ஒ� ���க்� வந்தார
ெகால்லிமைலப் ப�ரேதசத்தில் மர ெந இல்லாத ஓ இடத்ைதக் கண
ப��த், அங்ேக ஒவ்ெவா�வ�ம் அவரவ�ைடய ேவ பலம் ெகாண்
மட்�ம் வ�சி எறிய ேவண்�ய�. யா�ைடய ேவல் அதிகமான �ர ேபாய்
வ��கிறேதா அவன் ம�ைரக்�ப் ேபாக ேவண்�ய�. ஒ� வ�ஷ காலத
அவன் உத்தம ேசாழைர வ��வ�த்�க் ெகாண்� வந்� ேசரல,
அ�த்தப�யா ெந�ந்�ரம் ேவல் எறிந்த வ�ரன் ம�ைரக்�ப் ேபாகே
இந்த ேயாசைனைய ��மாரன் ெசான்ன, ேவ� வழிய�ன்றி எல்லா�
ஒப்�க் ெகாண்டார ஒவ்ெவா�வ�ம் தன் உடம்ப��ள்ள சக்தி ��
ப�ரேயாகித், ெவ� �ரத்தி ேபாய் வ��ம்ப�யாகத்தானைல வ�சி
எறிந்தார்கள். ஆனால் ��மார ேவல் தான் அதிக �ரத்தில் ே
வ��ந்த�. அதனால் கட��ைடய வ��ப அப்ப� இ�க்கிறெதன்� ஒப
ெகாண், மற்றவர்கள் ��மார�க்� ெகா�த்� அ�ப்ப�னார்க
��மாரன் மிக உற்சாகத்�டேன ம�ைரக்�ப் �றப்

ம�ைரமா நக�ன் ெசல்வச் சிறப்� பற்றி�, ம�னாக்ஷி அம்

ேகாய�லின் மகிைமையப் பற்ற, ��மாரன எவ்வளேவா
ேகள்வ�ப்பட்��ந்தான். �ற்காலத்தில் சங்கப் �லவர, தமிழ்
வளர்த்த நகரம் ம�ைர என்ப�ம் அவ�க்�த் ெத�ந்�த
அப்பப்பட்ட ம�ைர நகைரப் பார்க்கேவண்�ம் என்ற ஆைச அவன
ெவ� நாட்களாகக் �� ெகாண்��ந்த�. அந்த ஆைச இப்ேபா� நிை
ேபாகிறெதன்றா, அவன் உற்சாகம் ெகாள்வதற்�க் ேக? தன்�ைடய
சாமர்த்தியத்தி தந்ைதைய வ��வ�த்�க் ெகாண்� வந்� வ�டலாம
நம்ப�க்ைக�ம் அவ� �ரணமாய் இ�ந்த�. என��ம் பாண்�ய நா
தைல நக�ல் தன்�ைடய வாழ்க்ைக அ�ேயா� மாற்றிவ�டப் ேபாகி
அ�பவம் கிட்டப் ேபாகிற� என்பைதச் � சிறி�ம் எதிர்பார்க்கவ�ல
ம�ைர நக�ல் ஒ�'ெகால்லியம்பா' இ�க்கிற என்�, அநத உய�ர்
பாைவய�ன் �கத்தில் உள்ள இரண்� கண்களாகிய வாளா, அ�கில்
ெந�ங்கியவர்கள�ன் ெநஞ்ைசப் ப�ளந்�வ�டக் ��ய, அவன
கனவ�ேலா கற்பைனய�ேலா �ட எண்ணவ�ல்ைல!.
 நான்காம் அத்திய

�ரணச் சந்திரன் உச்சி வானத்ைத ெ வந்� ெகாண்��ந்தான். அ

த��க்�'ேமாகின�த் த�' என்� ஏன் ெப வந்த� என்ப� தமக்�த் ெத�
என்� கப்பல் காப்டன் ெசான்ன நிைன� வந்த�. அதற்�க் கார
ேதடவா ேவண்�? நள்ள�ரவ�ல் ெவள்ள� நில அந்தத் த�ைவ ஒ� தடை
பார்த்தவர்க�'ேமாகின�த்த�' என்�ம் ெப எவ்வள� ெபா�த்தமான
என்� உடேன ெத�ந்� ேபாய் வ�

ெசார்க்க �மிய�லி�, ஏேதா ஒ� காரணத்தினா ஒ� சி� ப�தி

தன�த்�ண்டாகப் ப��ந்� வந்� கடலில் வ��ந்� மிதப்ப� ேபால
ேமாகின�த்த�� அச்சமயம் காட்சி அள�த்த�. ெத்திலி�ந அந்தத் �ண
ப��ந்� வ��ந்த சமயத்தில் அத்�டன் வ��ந்�வ�ட ேதவ��ந்தான
இந்தத் தம்பதிகள் ேபா�ம்!, ேதவேலாகத்�த் தம்பதிகளாய��ந்,
�ேலாகத்�த் தம்பதிகைளப் ேபாலே, இவர்கள் அ�க்க� வ�வாதத்
ஈ�ப�கிறார்கள

ேமாகின�த் த�வ�ன் அந்தச் �ந்தர, "�கத்தில் இ� வாள்க�

��ய 'ெகால்லியம் பா'ைய, ம�ைரய�ல் ��மா ேசாழன் சந்தித்தா
என்� ெசான்ன, அவன் அ�கில் வ�ற்றி�ந்த வன�த ��க்கிட்டா

"ெபண் �லத்ைதப் பற்றி இவ்வ�தம் ஏதாவ� நிந்ைதெமாழ

�றாவ�ட்டா, ��ஷர்க�க்�த் தைல ெவ�த்� ேபாலி�க்கிற�!"
என்றாள். பால் நில� பட்� அவ�ைடய பால் வ�� தந்தத்தினா
ெசய்த ப�ைமய�ன் �கம் ேபாலத் திகழ்ந்த�, அந்த ப�ைமய�ன்
�கத்தில் ஜ�வகைள த�ம்ப�ய�. அந்த �கத்திலி�ந்வ�ழிகள�ல சந்திர
கிரணங்கள் பட்� எ�ந்த கதிெராள�க் கதிர்கள் வாள்களாக�ம் வ
வ�ச்�க்களாக�ம் ெஜாலித
 பாைவமார்கள�ன் வாைளெயாத்த வ�ழிகைளப் அந்த ஆடவன் �றிய
அப்ப�ெயான்�ம் தவறில்ைலெயன்� எனக்�த் ேத

அவன் தன் காதலிய�ன்ர்த்ைதகைளக் ேக �ன்னைக ��ந்தவண,

அவள் �கத்ைத உற்� ேநாக்கினான். "மன்ன�க்க �வன
ேமாகின�ையக்'ெகால்லியம் பா' என்� நான் �றிய� �ற்றந்த
அவ�ைடய கண்கள் வாள்கள் , ேவல்கள் என்�ம் �றிய�
வ�டப் ெப�ய �ற்ற 'அ�த கிரணங்கை அள்ள� வ��ம் ஜ�வச் �டர் ஒ'
என்� அவ�ைடய கண்கை ெசால்லிய��க்க ேவண்�ம்!" என

�வனேமாகின� என்ற ெபயைர அவன் ெசான்ன� எனக்�க் கைதய�

ேப�ல் நிைன� ெசன்ற�. "எ? என்? ��மார ேசாழன ம�ைரய�ல் சந்தித
'ெகால்லியம் பா' பாண்�ய �மா� தான? பராக்கிர பாண்�ய�ன் ஒே
�தல்வ�ய?" என்� வ�யப்�டன் ேகட்

"ஆம, ஐயா! ��மார ேசாழன் ம�ைரமாநக�க் ெசன்றேபா, அவ�ைடய

வ�தி�ம் அவைனப் ப�ன் ெதாடர்ந்� ெசன்ற�. வ மகிைம மிகப் ெப�ய�
என்� ெப�ேயார்கள் ெசால்வார்கள். வ�தி வல �ட ஒ� ெபண்ண�ன
மன உ�தி�ம் ேசர்ந்� வ�ட, அந்த இரண்� சக்திக �ன்னால
யாரால் எதிர்த்� நிற்க ? ��மாரனால் எதிர்த்� ந ��யவ�ல்ைல.
ஆன மட்�ம் அவன் ேபாரா�ப் பா, கைடசிய�ல் சரணாகத அைடய
ேந�ட்ட�...

"ந�ங்கள் கைத ெசால்கிகளா? அல்ல� �தி ேபா�கிற�ர்கள? பாவம்!

இவ�க்� ந�ங்கள் ெசால்வ� ஒன்�ேம ��யவ ம�ைரய�ல் நடந்தை
இன�ேமல் நான் ெகாஞ்சம் ெசால்?" என்� ேகட வ�ட், அந்த
இளமங்ைக உடேன ெசால்லத் ெதாடங்கி-

"ம�ைரய�ல் அப்ேபா� ேதேவந்திரச் ச என்பவரப�ரசித்தி ெபற்றி�ந்தா

அவர் வய� �திர்ந்தவர். அ மைனவ� மக்கள் யா�ம் இல்ைல.
கலியாணேம ெசய்� ெகாள்ளவ�ல்ைல. க ேதவ�ையத் தாம் தி�மண
ெசய்� ெகாண்��ப்பதா, ேவெறா� மைனவ�க்� தம� அகத்தில
இடமில்ைலெயன்�ம் சில சமயம் அவர் ெசால்�. பராக்கிர
பாண்�ய�க்�த் ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�டம் அப�மானம் இ�ந்த�.
சிற்ப�ய�ன் சிற்பக் �டத்�க்� அவர் சில சமயம் ெசல்வ� தம்
�மா� �வனேமாகின�ைய�ம் அைழத்�ப் ேபாவார். ��ம்ப�ம் �ழ
இல்லாத ேதேவந்திரச் சிற், ராஜ�மா�ய�டம் மி�ந்த வாஞ்ைச ஏற்ப
ராஜ�மா�க்�ம் ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�டம் அன்� உண்டாகி வளர
அன்� காரணமாகச் சிற்பக் கைலய�டத்தி�ம் அவ�க்�ப் பற்

பராக்கிரம பாண்�யர் தம்�ைடய ஆ காலத்தில் ம�னாக்ஷி அ

ேகாய�ைலப் ��ப்ப�க் கட்ட வ��ம்ப�ன அதற்� ேவண்�
ஆயத்தங்கைளச் ெசய்�ம்ப� ேதேவந்திரச் சிற்ப�க்�ச் ெசால
தஞ்ைச நக�ல் ராஜராஜ ேசாழர் கட்�ய ப�ரகத�ஸ்வர ஆலயத்ைதப்
ப�ன்ன, ம�ைர ம� னாக்ஷி அம்மன் ேகாய�ைல அைத வ�டப் ெப�தாகக
ேவண்�ம் எ ஆைச பராககிரம பாண்�ய�க்� ஏற்பட்ட�. ஆை,
ேவைலையத் ��தப்ப�த்� கட்டைளய�ட்டா

ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் சிற்பக் பல மாணாக்கர்கள் சிற்பக்

கற்�க் ெகாண்��ந்தார்கள். ெவவ்ேவ� ேதசங் வந்தவர்க
இ�ந்தார்கள். பராக்கபாண்�யர் உத்தம ேசாழைரச் சிைறப் வந்த சில
நாைளக்ெகல்லாம் ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் சிற்ப ஓர் இைளஞன
வந்தான். ேதேவந்திரச் சிற்ப� இன்னார் என்பைதத் ெத அவ�டம்
வந்� பண�ேவா� நின்� ஒ� வ�ண்ணப்பம் ெசய்� ெகாண்டான நான்
ேசாழ நாட்ைடச் ேசர்ந; சிற்பக் கைலய�ல் பற்�க் ெகாண்� அக
கற்�க் ெகாள்ளத் ெதாடங்; ஆனால் ேசாழ நாட்�ல் இப்ேபா� ஆ
தி�ப்பண எ��ம் நைடெபறவ�ல்ைல. ஆைகயால் என்�ைடய வ�த்ை
�ர்த்தி ெச ெகாள்ள வ��ம்ப� யாத்திைர கிளம்ப�ேனன். ேபா�மிடெம
ம�ைர ேதேவந்திர சிற்ப�யா�ன் �கைழக் ேகட்� என் ெசவ�கள் �ள�
என் மன�ம் மகிழ்ந அத்தைகய ப�ரசித்தமான ஆசி�யைர நான் ��வா
ெகாண்� நான் கற்ற சி கைலையப் �ர்த்தி ெசய்� ெகாள்வத
வந்ேதன். க�ைண �ர்ந்� எ தங்கள் சீடனாக அங்கீக�க்க�ம்!"
என்� ெசான்னான். அந்த வாலி அடக்க ஒ�க்க�ம் பண�வான ேபச
கைளெபா�ந்திய �க�ம் ேதேவந்த சிற்ப�ய�ன் மனத்ைதக் கவர்
அக்கணேம அவைனத் தம் சீடனாக ஏற்�க் சிற்பக் �டத்தில் ே
ெசய்யப் பண�த்தார். , சில நாைளக்�ள்ேள தமக்�ச் சீடக
வந்தி�ப்பவன் உண்ைமய�ல் தமக்�க் ��வாக தக்கவன் என
ேதேவந்திரச் சிற்ப� ெத�ந்� ெகாண்டார். தம்ைமக அந்த
வாலிப�க்�ச் சிற்பவ�த்ைதய�ன் �ட்பங்கள் அதிகமாகத் கண்�
ெகாண்டார். இவ்வ�தம் ெத�ந்� ெகாண்டதனால் அவர் அத
அ�ையேயா ெகாள்ளவ�ல்ைல. அளவ�லாத மகிழ்ச்சி�ம் ெப�ம
அைடந்தார். இத்த சிற்ப ேமதாவ� ஒ�வன் தமக்�ச் சீட
கிைடத்தி�க்கிறப�ய, ம� னாக் அம்மன் ேகாய�ல் தி�ப்பண
வ�ைரவாக�ம் சிறப்பாக�ம் நடத்தி ��க என்ற நம்ப�க்ைக ேதேவந்த
சிற்ப�க்� பட்ட�

உத்தம ேசாழைரத் ேதர்க்காலில் கட் ேகாரமான காட்சிையப் பார்

நாள�லி�ந்� �வனேமாகின�க்� வாழ்க்ை உற்சாகேம இல்லாம
ேபாய��ந்த�. ஆைகய�னா, அரண்மைனக்�ள்ேளேய இ காலங்கழித்
வந்தாள். தன்�ைடய கலியாணப் ேபச்�க் காரணமாக அத�ர
சம்பவம் நிகழ்ந்தைத எண்ண� எண்ண� அவள் வ�ந்தினாள். இ� ே
ேசாழநாட் இளவரசர்கைளச் சிைறப்ப��த்�க் ெகாண்� வ�வதற
தந்ைத �யன வ�கிறார் என்�ம் ெச, அவ�க்� இன்�ம் அதிக ம
ேசார்ைவ உண்டாகிய��ந் இந்த நிைலய�ல் அவள் தன்�ைடய க்�
இைணயாக மதித்� வந்த ேதேவந்த சிற்ப�ையக் �ட ெந�நாள் வைரய
ேபாய்ப் பார்க்கவ�

இப்ப�ய��க்�ம்ேபா� ஒ� நாள் ேதேவந சிற்ப�ய�டம் �திதாகச் ேச

நாட்�லி�ந்� ஒ� மாணாக்கன் வந்� ேசர்ந்தி என்�, அவன்
சிற்பக்கைலய�ல் ேமதாஎன்�ம் ேகள்வ�ப் பட்டதாகப் �வனேமாகி
அவ�ைடய ேதாழி ஒ�த்தி ெசான்னாள். இைதக் ேகட
�வனேமாகின�க்�த் ேதேவந்த சிற்ப�ைய ெவ� நாளாகத் தான் ேப
பார்க்கவ�ல்ைல ெயன்ப� நிைன� வ அதற்�ப் ப�காரம, உடேன
அவைரப் ேபாய்ப் பார்க்கத் த�ர்மான�தந்தா அவ�ைடய �திய
சீடைன�ம் பார்க்க அவள் வ��ம்ப�னாள். ேசாழ நாட
வந்தவனாைகயா, ஒ� ேவைள இளவரசர்கைளப் பற்றி அ
அறிந்தி�க்கலாம் அல? தன் தந்ைதய�ன் பைடவ�ரர்கள�டம்
இளவரசர்கள் சிக்காமல் இ�க்கே என்� அவ�க்� மி�ந்த கவ
இ�ந்த. உத்தம ேசாழர் அவ�ைடய அரண்ம பண�ப்ெபண்ணாக
தன்ைன வ�ம்ப� ெசான்னைதப் பற்றி அவ�க்�க் ேகாப�ம்
இல்லாமலில்ைல. ஆய��ம் அந்த அவமானம் தனக்� ேநர்ந்ததின்
அவள தன் தந்ைதய�ன் ேப�ேல �மத்தினாள். இவர் எதற்காக வலியப
தன்ைன ேசாழ �மார�க்� மணம் ெசய்� ெகா�ப்பதாகச் ெசால்?
அப்ப�ச் ெசான்னதினால் இந்த அவமானம் தனக்� ேநர? பாண்�ய
நாட்�ல் ப�ள்ைளையச் ேசர்ந ெபண்ைணத் ேத�க் ெகா
ேபாவ�தான் வழக்கம். சாக்ஷாத் பரமசிவேன ைகலாயத்
ம�னாக்ஷியம்மைனத் ேத�க் ெகாண்க்� வந, அம்ப�ைகைய மணந்
ெகாண்டாே? அதற்� மாறா; பராக்கிரம பாண்�யர் மக�க்� வரன்
ெகாண்� ஏ தஞ்சா��க்�ப் ேபா? அப்ப� �ைற தவறிய கா�யத்ைத
ெசய்� வ�ட் ப�ற� ஆத்திரப்ப�வதில் பயன்? உத்தம ேசாழைரத
ேதர்க்காலில் இ�ப்பதனாேலா வ�ைடய �மாரர்கைளச் சிைறப்ப��
வந்� சித்திரவைத ெசய்வதனா அவமானம் ந�ங்கி வ��?

ெபண்ணாகப் ப�றந்தவ, கலியாணம் ெசய ெகாண்�தான் ஆகேவண்

என்ப� என்ன கட்ட? தமிழ் �தாட்�யான ஔைவயாை ேபால் ஏன
கன்ன�யாகேவ இ�ந்� காலம் கழிக்கக் �டா�. பரம பாண்�ய�ைட
மகளாகப் ப�றந்ததினாேல யல்லவா இவ்வள� �ன்பங்க�ம் தனக்?
பாண்�யர் மகளாகப் ப�றக், ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் �தல்வ தான்
ப�றந்தி�க்கக் �டாதா , �வனேமாகின� எண்ண� எண்ண�ப் ெப�
வ�ட்டாள். தன்�ைடய மேனாநிைலைய அறிதன்ன�டம
அ�தாபப்படக்��ய ஆத இந்த உலகத்தில் ேதேவந்திரச் சிற்ப� ஒ�வ
அவைர இத்தைன நா�ம் பார் ேபாகாமலி�ந்த� தவ�. இவ்வாெறல்ல
எண்ண�ப் பாண்�ய �மா� அன்� மத்த ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் ச
மண்டபத்�க்� வ�வ, அவ�க்�ச் ெசய ெசாலலி அ�ப்ப�னாள
 ெந� நாைளக்�ப் ப�ற� �வனேமாகின� வரப்ேபா அறிந்� ேதேவந்திர
சிற்ப�யார் மி�ந்த ��கலம் அைடந்தார். ெகாஞ்ச ராஜ�மா� தம்ைம
மறந்தி�ந்த� அவ�க்� வ�யப்பா�ம் வ�த்தமா�ம ஒ� ேவைள
பாண்�ய மன்னர் அரண்மைனைய வ�ட்� ெல் ேபாகேவண்டாம்
அவ�க்�க் கட்டைளய�ட்��க்கலாம். பராக்கிரம பாண்�யர்
ேகாபக்காரர தஞ்ைசக்�ப் ேபாய் வந்ததிலி�ந்� அவ�ைடய ஆத்திர
இன்�ம் ேமாசமாய��ந என்பைத ம�ைர வாசிகள் ெத�ந
ெகாண்��ந்தார்கள். ஆை, பாண்�ய �வனேமாகின�ைய ெவள�ேய
�றப்படாமல் த�த்தி�ந, அதில் வ�யப்��வத ஒன்�மிரா�. பராக்கிர
பாண்�ய�ன் இயல்�க்� ஒத்ததாகேவ இ

இவ்வ�தம் எண்ண�ய��ந்த ேதேவந்திரச், அரசிளங்�ம� வரப்ேபாகிறா

என்�ம் ெசய்திய�னால் ��கலம் , அந்த ெசய்திைய �ல்
�தலில் மதிவாண�க்�த் ெத�யப்ப�த்தினார். ேசாழ, தன்�ைடய
ெபயர் மதிவாணன் என்� அவ�டம் ெசால்லிய��ந்தான். ஆச்சா�ய
தம்�ைடய �திய மாணாக்கைனப் பா, "மதிவாணா! சமாசாரம் ேகட்டா?
இன்ைறக்�ப் பாண்�ய ராஜ�மா� இங்ேக வரப்ேபாகிற
�வனேமாகின�க் என்ன�டம் மிக்க வாஞ்ைச உண்�. அைதவ�டச்
கைலய�ல் பற்� அதிக அவ�ைடய தந்ைதயான பராக்கிரம பாண்�ய�
எவ்வள� ம�யாைத ைவத்தி�க்கிறா அவ்வள� பக்தி என்ன�ட
அவ�க்� உண்�... உத்தமமான �ணம் பைடத்த அழேகா� அறி�ம,
அறிேவா� �ண�ம்பைடத்த ெபண். அப்ப�ப் ெபா�ந்திய மிக�ம்
�ர்லபம்!" என்ெறல்லாம் வர்ண�த்தா, அந்த வர்ணைனெயல்
மதிவாணன் காதில் ஏறேவ இல்ைல. �வனேமாகின�ைய அந்த வாலிபன்
ப�சா� என்� நிைனத்தாே, அல்ல� ேவ� என்ன நிைனத்தாேனா ெத�,
அவள் வ�கிறா என்ற ெசதி ேகட்ட�, அவன் �கத்தில் பயப்ப�ராந்
அ�வ�ப்� திைகப்�ம் வ�ழிப்�ம் ேதான்றின. இைதப் பார்த்�த் ே
சிற்ப�� திைகத்�ப் ேபானார். "ஏன் அப்பா உனக்� என்ன வந,
தி�ெரன்? ஏதாவ� உடம்� ச�ய�ல்ைல?" என்� ேகட்டார். மாணாக
��வ�ன் காலி சாஷ்டாங்கமாக வ��, "என்ைனக் காப்பாற்றி
ேவண்�?" என்� ப�ரார்த்தித் �� ேம�ம் �ண்�க் ேகட்டதின்,
தன்�ைடய வ�சித்திரமான வ�ரதத் பற்றிச் ெசான்னான். "��நாதா!
சிலகாலத்�க்�ப் ெபண்கள�ன் ஏறிட்�ப் பாரதில்ைலெயன்,
அவர்க�டன் ேப�வதில்ைலெயன்�ம் எ�த்�க் ெகாண்��க்கிே
தஞ்ைசய�ல் நான் �தலில் சிற்பம ெகாண்ட ���க்� அவ்வ�
வாக்��தி ெகா�த்தி�க்கிேறன். அைத நடந்தால் என்�ை
சிற்பவ�த்ைதைய அ�ேயா� மறந்� வ��ேவன் என ��நாதர்
ெசால்லிய��க்கிறார். ஆைகயால் தாங்கள் இச்சமயம் என்ைன
ேவண்�ம். ராஜ�மா�ைய நான் பார்க்கேவ வ��ம்பவ�ல்ைல. பார,
அவள் ஏதாவ� ேகட்டால் எப்ப�ப் பதில் ெசால்லாதி�? இந்த
சிற்பக் �டத்தில் ஒ�க்�ப்�றமான இடம் ஒன் ெகா�த்�
வ��ங்கள நான் ஒ�வர் கண்ண��ம் படாமல் என் ேவைலையச
ெகாண்��க்கிேறன என்� சீடன் �ைறய�ட்டைதக் ேகட்ட ேதேவந
சிற்ப�யா�க்�ச் சி வ�யப்பாகத் தான��ந்த�. ஆய, ேவ� வழிய�ன்றி
அவ�ைடய ப��வாதமான ேகா�க்ைகக்� அவர் இணங்க ேதாய�ற்�

அன்� மத்தியானம் பாண்�ய�மா� ச �டத்�க்� வந்தாள். ேதேவந்

சிற்ப�ய�டம் சிறி� ேநரம் ேபசிக் ெகாண்��ந் ேசாழ நாட்�லி�ந்
வந்தி�ந்த சீடைனப் பற்றிக் ேகட்டாள். அவை எவ்வளேவா
ெப�ைம�டன் ெசால்ல ேவண்�ெமன்� ேதேவந்திற்ப� எண்ண�ய��ந்த
அதற்� மாறாக இப்ேபா� தயங, பட்�ம் படாமல் ஏேதா �றினார். ஆ
�வனேமாகின� வ�டவ�ல்ைல. அந்தப் �திய சீடைன�ம் அவன் ெசய்த
சிற் ேவைலகைள�ம் பார்க்கேவண்�ம் என்� ேகா�னாள். "
சிற்பங்கை பார்க்கல; ஆனால் அவைனப் பக்க ��யா?" என்றார
ேதேவந்திரர அவ�ைடய சிற்பங்கைளக் காட்�யேபா� தம்�ைடய
சீடைன�ம் பற்றி வானளா �கழ்ந்� ேபசாமலி�க்க ��யவ�ல்ைல. "
ரதிய�ன் சிைலையப் ப, தாேய! அந்தச் சிைலய�ன் ைகய�ல் உள்ள கிள
பார்! என்ன ஜ�வகைள! எவ்வள� தத் உய�ரற்ற கல்�க்� இந்தப்
உய�ைரக் ெகா�த்தி�க்கிறாேன! இவன் ப�ரம்மே காட்��ம் ஒ� ப
ேமலானவன் அல்ல? நான் ேவண்�மானால் ெசால்�கி தஞ்சா��ல
ராஜராேஜ�வரம் என்�ம் ெப�ய ேகாய�ைலக் கட்�னாேன ஒ சிற்ப,
அவ�ைடய சந்ததிய�ல் இவன் ேதான்றியவ�க்க ேவண்�ம்.
பரம்பைரையப்பற இவன் எ��ம் ெசால்ல ம�க்கிறான். ஆ
என்�ைடய ஊகம் ச�ெயன்ப எள்ளள�ம் சந்ேதகமில்ைல" என

இைதெயல்லாம் ேகட்ட �வனேமாகின�க்�க் க அந்த வாலிபச

சிற்ப�ையப் பார்க்க ேவண்�ம் என்ற ஆைச உண்டா ஆனால, இதற்�த
ேதேவந்திரச் சிற்ப� இடங் ெகா�க்கவ�ல்ைல. �திய ச அவர் அதற்�
தன் மகைனப் ேபாலேவ அன்� ெச�த்தத் ெதாடங்கிய� அவைனத்
தம்�ைடய தவறினால் இழந்�வ�ட அவர் வ��ம்பவ�ல்ைல. "
ேவண்டாம். அந்தப் ப�ள்ைளக்� நான், அவ�ைடய மனம் மாம்ப�
ெசய்கிேறன ப�ற� பார்த்�க் ெகாள்ளலாம்" எ

ஏதாவ� ஒ� ெபா�ைள அைடவதற்�த் தைட ஏற்பட அந்த அள�க்

அதன் ேப�ல் ஆைச அதிகமாகிற�. இ� மன�த இயல்பல? �திய இளம்
சிற்ப�ையப் பார்ப்பதில் �வனேமாகின�ய�ன் ஆர்வ�ம் அதி
மதிவாண�ைடய வ�ரத்ைதப்பற்றி அவ�க்� நம்ப�க்ைக உண்டாக
'ெபண �கத்ைதப் பார்த்தால் கற்ற வ�த்ைத மறந்� ?
அவர்க�ைடய ஊ� ேசாழ ேதசத்திேல ெபண்கைளேய அவ
பாராமலி�ந்தி�க்க ���? எந்தக் காரணத்தினா வ�ண் சால்ஜாப்
ெசால்�கிறான். ெபா�த்தமில்லாத காரணதெசால்�கிறான ஏேதா
�ட்�மம் ஒன்� இ�க்க ேவண்�ம். அைத நான் கண்�ப��த்ேத'
-இவ்வ�தம் �வனேமாகின� த�ர்மான, அ�க்க� சிற்ப மண்டபத்
ேபானாள். �திய சீடைனப் பார்க்�ம் வ�ஷயமாகத் ேதேவந்திரச்
ேகட்டாள். அவர் தம்�ைடய ப�ரயத்தவைரய�ல் பலிதமாகவ�ல்ை
என்றார "மாமா! ந�ங்கள் அந்தப் ைபயன் ெசால்வைத நம்�க? அப்ப� ஒ�
�� சாபம் இ�க்க ���?" என்� ேகட்டாள். "நான் என்னத்ைதக்
தாேய! எனக்ெகன்னே, அவ�ைடய வ�ரதம் �த்தப் ைபத்தியக்காரத்த
ேதான்�கிற� சாக்ஷாம� னாக்ஷி அம்மைனப் ேபால் இ�க்கிறாய்
அவன் ஒ� தடைவ பார்த் �ட அவ�ைடய கைல ேமம்ப�ம் என்
எனக்�த் ேதான்�க, ஏன? அவன் ெசய்� ரதிய�ன் சிைல �ட இன்�
சிறி� ேமலாகேவ இ�ந்தி�க்�ம். ஆ, யாேரா என்னேமா ெசான்னார்
என்� அவன் ஒேர ��ட்�ப�க்ைகய�ல் ஆழ்ந்தி�க்கி என்றார

அதற்� ேமல் பாண்�ய �மா� �வனேமாக ஒ� �க்தி ெசய்தாள

ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் மனத்ைதக் கைரத அவைர�ம்
சம்மதிக்�ம்ப� ெசய்தாள். அதாவ� �வனேமாகின� ஆண்ேவடம்
ெகாண்� வரேவண்�ய�. காசிய, வசித்�த் தி�ப்பண� ெசய்�ம் ேதேவ
சிற்ப�ய�ன் தைமய�ைடய �மாரன் என்� தன்ைனச் ெசால்லிக
ேவண்�ய� அப்ேபா� மதிவாணன் ஆட்ேசபம் ஒன்�ம்
��யாதல்லவ? இந்த உபாய அவைன ஏமாற்�கிற கா�யமாய��ந்தா�
அதனால் அவ�க்� ��வ�ல் நன்ை உண்டா�ம் � இ�வ�ம்
��� ெசய்தார்க

அவ்வ�தேம �வனேமாகின� வடேதசத்திலி� வந்த வாலிபைனப்ேபா

ேவடம் த�த்�க் ெகாண்� வந்தாள். அவ�ைடய பலித்த�.
மதிவாணைன அவள் சந்திக்க ��ந்த�. ஆகா! மன�த இதயத்தின் ம
தான் என்னெவன்� ெசா? மதிவாணைன �தன�தலில் சந்தித்த அ
வ�னா�ய�ல �வனேமாகின�ய�ன் இதயப் �ட்�த் தளர்ந்� திறந்� ெ
அ� வைரய�ல அவள் கண்டறியாத உணர்ச்சி ெவள்ளம் அவ
ெகாண்ட�. அவள் உள்ளக்க மைல ேபான்ற அைலகள் எ�ந்� வ��ந்
�ய�ம் ெதன்ற�ம் கலந்� அ� ��கல�ம் ேசார் இன்ப�ம
ேவதைன�ம் அவள் ம�� ஏககாலத்தில் ேமா தன்�ைடய இ�தயத்தி
என்ன ேநர்ந, எதனால் ேநர்ந, என்பைதெயல்ல அச்சமயம் அவ
ெதள�வாகத் ெத�ந்� ெகாள்ளவ�ல்ைல ேபாகப் ேபாகத்தான
ெகாண்டாள். ெத�ந்� ெகாண்ட ப�ற� ஏன் அந்த வாலிபைனச் சந்த
அவைனச சந்திப்பதற்காக ஏன் இவ்வள� ப�ரயாைச எ�த்ேதாம் என
அவள் வ�ந்�ம ேநர்ந்த�..
 ஐந்தாம் அத்திய

அந்தப் ெபண்ணரசி கைத இந்தக் கட்டத்�க்� வந், ஆடவன்

��க்கிட, "ெபண்கள�ன் வ�ஷய இப்ப�த்தா? வ�ண் ப��வாதம் ப��த
ேவண்டாத கா�யத்ைதச் ெசய்� வ? அப்�றம் அதற்காக வ�த்தப?
தாங்கள் வ�ந்�வ� மட? மற்றவர்கைள ெபால்லாத கஷ்டங்க�
உள்ளாக்�, இ� ெபண் �லத்தின் தன� உ�ைம அல?" என்றான

அவ�ைடய காதலி ஏேதா ம�ெமாழி ெசால்ல ஆரம்ப�த்த அதற்�

இடங்ெகாடாமல் அந்த ேமாகன ��ஷன் கைதையத் ெதாடர்ந்� -

"காசிய�லி�ந்� வந்த ேதேவந்திரச் சிற் தைமயன் மகைனப் பார்த்

மதிவாண�க்� அவைனப் ப��த்�ப் ேபாய்வ ம�ைர மாநகரத்தில
பல்லாய�ர மக்க�க்� மத்திய�ல் இ�ந்த ே, மதிவாணைனத தன�ைம
�ழ்ந்தி�ந்த�. காசிய�லி�ந்� வந்த ேகாவ�ந்தன் என்� அந்தத
தன�ைம ேநாய்க்� ம�ந்தாவான் என்� ேதான்றிய�. ேகாவ�ந
அந்தரங அப�மானத்�டன் ேபசின; நட்��ைம பாராட்�னான். அ�க
வரேவண்� என்� வற்��த்தினான். ேகாவ�ந்தன் சிற்பக பற்றி
நன்� அறிந்தி�ந்த இலக்கியங்கள் கவ�ைதகள��ம் பய�
உைடயவனாய��ந்தான். ஆைகய, அவ�டன அளவளாவ�ப் ேப�வதற்
மதிவாண�க்� மிக�ம் வ��ப்பமாய��ந்த�. ேகாவ, "எனக்� இந்
நக�ல் உறவ�னர் அதிகம் ேபர் இ�க்கிறார்கள். அவர்க பார்க்
ேவண�ம். ஆய��ம் அ�க்க� வரப் பார்க்கிேறன்!"

மதிவாண�ைடய வ�ரதத்ைதப் பற்றி அற ெகாண்ட ேகாவ�ந், தனக்�ம

ஒ� வ�ரதம் உண்� என்� ெசான்னான். அ ஆசார நியமங்கைளத் தா
கண்�ப்பாக நியமிப்பதா, எவைர�ேம தான் ெதா�வ� இல்ை; தன்ைனத
ெதா�வதற்� வ��வ�ம் இல்ைலெயன்�ம் ெசான்னான பற்றி
மதிவாணன் எந்த வ�தமான சந்ேதக�ம் ெகாள்ளவ�ல்ைல. ேகாவ�ந
ஆசார நியமத்ைதத் தான் எதற்காக ெக�க்க �யல ேவண்�ம் என
வ�ட்டான

பாண்�ய �மா� ��ட ேவடம் �ண்� அ� சிற்பக் �டத் வந்�

ேபாவ� பற்றித் ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் ம கவைல உண்டாய�ற்�
இதிலி�ந்� ஏேத�ம் வ�ப�தம் வ�ைளயப் ேபாகிறேதா பயப்பட்டார
பயத்ைத ெவள�ப்பைடயாகச் ெசால்ல, இரகசியத்ைத ெவள�ய�டாம�,
தம� சீடன�டம, "ேகாவ�ந்தன் வரத் ெதாடங்கியதிலி�ந்� உன
ேவைலய�ன தரம் �ைறந்�வ�ட்ட�" என்றார். அவன் அைத ஆட,
"ேவைல அப�வ��த்த அைடந்தி�க்கிற�" என்றான். பாண்�ய �மா
ேதேவந்திரச் சிற்ப� ஆட்ேசபங்கைளப் ெபா�ட்ப�த்தவ�ல்ைல
நிைலைமய�ல் ேதேவந்திரச் சி தவ�யாய்த் தவ�த்�க் ெகாண்��ந
அதற�த் த�ந்தாற் ே, அவ�ைடய கவைலைய அதிகமாக்�ம் ப�யா
கா�யம் ஒன்� நிகழ்ந்த�. ம�ைர ஒற்றர் தைல, ஒவ்ெவா� நா�ம
ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் சிற்பக் வரத் ெதாடங்கினான். "யாே
�திதாகச் ேசாழ நாட்�லி�ந்� ஒ� சீடன் வந்தி�க்கி?" என்ெல்லாம
வ�சாரைண ெசய்யத் ெதாடங்கினான். ேதேவந்திரச் சிற்ப�யார பயந்�
ெகாண்� ெவள�ப்பைடயாகத் ைத�யமாய்ப் ேபசினார். "இங்ேக வந்�
ெசய்தால் பாண்�ய�டம் ெசால்ேவன்" என்� ஒற்றர்
பய��த்தினார அதற்ெகல்லாம் ஒற்றர் தைலவன் பயப்பட
ம�ப��ம் ம�ப��ம் வ ெகாண்��ந்தா

ஒ� நாள, ேகாவ�ந்தன் ேவடம் �ண்� ராஜ�மா� மதிவாணன�டம் ேபசி

வ�ட்� ெவள�வந்த ேப, ஒற்றர் தைலவன் பா வ�ட்டான். "ந� ய? எங்ேக
வந்தா?" என்� ேகட்டான். சந்ேதகம் தைலப்பாைகைய இ�த்
வ�ட்டான். ேன �வனேமாகின� ெரௗத்ராகாரம் அைட, ஒற்றர
தைலவைனக் கண்�த்�த் திட்�னாள். அவன் ந�ந�ங்கி ேகட்�க
ெகாண்டான். ப�ற� ேபாய் வ�ட்டான். இெதல்லாம் அைர�ைறய தன்
ேவைலக் �டத்தில் ேவைல ெசய்� ெகாண்��ந்த மதிவாணன்
வ��ந்த� ேகாவ�ந்த�ைடய திகார ேதாரைணயான ேபச்�ம் �ர�
அவ�க்� வ�யப்ைப ஓரள� திைகப்ைப�ம் உண்டாக்கின. ேகாவ�ந்
பற்றி ஏேதா ஒ� மர்மம் இ�க்கிற ஐயம் அவன் மனத்த
உண்டாய�ற்

இ� நிகழ்ந்த சில நாைளக்ெகல்லாம் பரா பாண்�ய�ன் ெவற்றிை

ெகாண்டா�வதற்காக ஒ� �வ�ழா நடந்த�. அன்ைறக பாண்�ய�ம
அவ�ைடய �மா��ம் ரதத்தில் அமர்ந்� ஊர்வலம் ேப அப்ேபா�
மதிவாணன் சிற்பக் �டத்தின் ேமல் மாடத்தில் நின்� பார்த்�
ெகாண்��ந்தா

ேசாழ ராஜ�மார�ைடய மனம் அப்ேபா� ெப� கலக்கத்ை

அைடந்தி�ந்த�. அவன் ம�ைரக்� வந்� பல மாதங்கள் ஆகி
ஆய��ம் வந்த கா�யம் நிைறேவ�வதற்� வழி எைத�ம்
காணவ�ல்ைல. உத்தமேசாழ ைவத்தி�ந்த சிைறக்�க் கட்�க்காவ
பலமாய��ந்தைத அவன் ெத� ெகாண்��ந்தான். எத்தைன எத்தை
�க்திகைள அவன் உம் கற்பைன ெசய் ஆனால, ஒன்றி�ம் கா�யசித்
அைடயலாம் என்ற நிச்சயம் ஏற்படவ�ல்ைல. ஆக, பராக்கிரம
பாண்�யன் ம�� அவ�ைடய �ேராதம் அதிகமாகி வந்த�. வழி ஒன்�ம
ேதான்றாவ�ட்ட, பழிக்�ப் பழியாகப் பராக்கிரம பா ம�� ேவல் எறிந்
அவைரக் ெகான்வ�ட ேவண்�ெமன்� எண்ண�ன
 இத்தைகய மேனா நிைலய�, அவன் சிற்பக் �டத ேமன் மாடத்திலி�ந
பாண்�ய மன்ன�ன் நகர்வலத்ைத எதிர் ேநாக்கிக் ெகா பராக்கிரம
பாண்�யர் வ�ற்றி�ந்த அலங்கார ெவள்ள� ரதம் ெந� ெகாண்��ந்த�
அந்த ரதத்தில்ண்�ய�க்� பக்கத்தில் ஒ� ெபண் உட்கார்
கவன�த்தான். பாண்�ய�ன் பட்டமகிஷி காலமாகி வ�ட்டாள
அவ�க்� ெத��ம். ஆைகயால் அரசர் பக்கத்தில் உட்கார்
அவ�ைடய மகளாய்த்தான�� ேவண்�ம். தனக்� ேநர
இன்னல்க�க்ெகல்லாம் காரணமதப் ெபண் எப்ப�த இ�ப்பாள
என்� ெத�ந்� ெகா, அவைன ம�றிய ஆவல் உண்டாய�ற்�. ஆைக
நின்ற இடத்திலி�ந்� அகல, ெந�ங்கி வந்த ரதத்ைத உற்� ேநா
ெகாண்��ந்தா

சிற்பக் �டத்�க்� ேநராக ரதம் , பாண்�ய �மா� சிற்பக்�டத்

ேமலமாடத்ைத ேநாக்கினாள். ேதேவந் சிற்ப�ய�ன் பல சீடர்க�
மத்திய�ல் நின்ற மதிவாண�ைடய �கத்ைத அவ கண்கள
ேத�ப்ப��த்� அங்ேகேய ஒ� கண ேநரம் ந; அந்தக் கணத்
மதிவாணன் தன் மனத்ைதச் சில காலமாகக் கலக்கி வந்த இரகச
கண் ெகாண்டான். எவ்வள�றைமயாக எத்தைன ேவடங்க
ேவண்�மானா�ம் ேபாடலா ஆனால, கண்கள் உண்ைமைய ெவள�ய�டா
த�க்க ��யா�. ேதேவந்திரச் சிற்ப தைமயன் மகன் என்� ெசால்
ெகாண்� வந்� தன்ேனா� சிேநகம் �ண்ட வ, உண்ைமய�ல
மா�ேவடம் த�த்த பாண்�ய �மா� �வனேமாகின�தான்
ெத�ந்�வ�ட்ட

இந்த உண்ைமையத் ெத�ந்� ெகாண்ட�ம் ��ம உள்ளம

ெகாந்தள�த்த�. பற்பல மா�பட்ட உணர்ச்சிகள் ெபாங்கி
எல்லாவற்றி �தன்ைமயாக இ�ந், தன்ைன ஏமாற்றியவைளத் த
ஏமாற்றி வ�ட ேவண் என்ப�தான். அப்ப� ஏமாற்�வதன் �ல வந்த
கா�யத்ைத�ம் நிைறேவற் ெகாள்ள ேவண்�ம். இதற்காக ஓர் உபாய
��மாரன் ேத�க் கைடசிய கண்� ப��த்தான். ஆ, கா�யத்தில் அை
நிைறேவற்ற ேவண்� வந்த ே, அவ�க்� எவ்வளேவ
வ�த்தமாய��ந்த�..

கைத இந்த இடத்�க்� வந்த , அந் ஆடவன�ன �கத்தில

உண்ைமயான பச்சா தாபத்தின் சாைய படர்ந்த�. �ரல்
தழதழத்த� ேபச்� தானாகேவ நின்ற�. அவன் கைதைய வ�ட்ட இ,
அந்தப் ெபண்மண� எ�த்�க் ெகா-

"பாவம்! அந்த வஞ்சகச் சிற்ப�ய� எண்ணத்ைத அறியா

�வனேமாகின�, வழக்கம் ேபால் ம�நாளைனப் பார்ப்பதற ஆண்
ேவடத்தில் ெசன்றாள். அவைனத் தான் ஏமாற்றியதற்காகத
வ�த்தத்ை ெத�வ�த்�க் ெகாண்ட

மதிவாணன் ெவ� திறைம�டன் ந�த்த ேநற்ேறா� தன்�ைட

வ�ரதத்ைதக் ைகவ�ட்� வ�ட்டதாகச் ெசான்னான் �மா�ய�ன் �ண்
வ�ரல் ஆக்ைகாகத் தன்�ைடய உய�ைரேய தியாகம் ெச
சித்தமாய��ப்பதாகக் �றினான். இன�ேமல் ஆண்ேவடம் �ண்� வ
அவசியமில்ை என்�, ராஜ�மா�யாகேவ தன்ைனப் பார்க்க வரலாம்
ெத�வ�த்தான கள்ளங்கபடமற்ற �வனேமாக, அவ�ைடய வஞ்சக
வார்த்ைதகைளெயல்லாம் உண்ை நம்ப�னாள

இந்நாள�, ேமற்ேக �ட� நாட்�ற பைடெய�த்�ச் ெசன்ற பாண்�ய ே

ெப�ந்ேதால்வ�யைடந்� வ�ட்டதா ெசய்தி வந்த�. பராக்கிரம பாண,
"ேதால்வ�ைய ெவற்றியாகச் ெசய்� ெ வ�கிேறன்" என்
ெசால்லிவ�ட, உதவ�ப் பைட�டன் �றப்பட்�ப் ேப ேபா�ம்ேபா, அவர்
தம் அ�ைம மகள�டம் தம்�ைடய �த்திைர ேமாதிரத்ைத ஒப, "நான்
இல்லாத காலத்தில் இராஜ்யத்ைதப் பா�காக்க ேவண்�ய
உன்�ைடய� என்� ெசால்லிவ�ட்�ப் ேபானார்., தன்�ைடய
உள்ளத்ைதேய பா�கா ��யாமால் நாேடா � வாலிபன் ஒ�வ�க்
பறிெகா�த்�வ�ட்ட �வன ேமாகி இராஜ்யத்ைத எப்ப�ப் பா�கா? அவள்
மேனாநிைலைய அறிந்த இளஞ்சிற, தன் வஞ்சக வைலையத் தந்திர
வ�சினான்

ஒ�நாள் �வனேமாகின� ேதேவந்திரச் சிற்ப சிற்ப மண்டபத்�க்�ப்

ேபா� மதிவாணன் ேசாகேம உ�வாக உட்கார்ந்தி�ப கண்டாள்
அவ�க்� எதிேர ஒ� ெசப்� வ�க்கிரகம் உைடந்� �க்� கிடந்த�.
அவ�ைடய ேசாகத்�க்�க் காரணம் என்னெவன்� பாண்�ய�மா�
ெநா�ங்கிக் கிடந்த வ�க்கிரகத்ைத இளஞ்சிற், "ெசப்�ச் சிைல வார்
வ�த்ைத இன்�ம் எனக்�க் ைகவரவ�லன் ஆசி�ய�க்�ம்
ெத�யவ�ல்ைல இந்த உய�ர் வாழ்க்ைகய�னால் என? ஒ� நாள்
ப�ராணைன வ�ட்� வ�ட ேபாகிேறன்" என்றான். பாண்�ய �மா�ய�ன் இ
ெநஞ்� ேம�ம் உ�கிய "அந்த வ�த்ைதையக் கற்�க் ெகாள்வதற
ஒன்�ம் இல்ை?" என்� ேகட்டா "ஒ� வழி இ�க்கிற�. ஆனா, அ�
ைக��வ� �ர்லபம்" என்றான் மதிவ ேம�ம் �ைடந்� ேகட்ட,
அவன் தன் அந்தரங்கத்ைத ெவள�ய�ட்டான். சிைல வார்க்�
வ�த்ைதைய நன்� அறிந்தவர் ஒேர ஒ�வர் இ�க்கிறா இந்த நகரத்தி
கட்�க் காவ�டன் ��ய க�ஞ்சிைறய�க்கிறார். உத ேசாழைர ஒ�
நாள் இர� தன�யாகச் சிைறய�ல் பார்க்க ���மானால் அவ�டம்
அந்த வ�த்ைதய�ன் இரகசியத்ைத அறிந்� ெகாண்� வ��ேவன்.
உண்ைமையச் ெசால்லி வ��கிேறன். நான் இந்த நக�க்� வந்
ேநாக்கத்�ட தான். ஏதாவ� ஓர் உபாயம் ெசஉத்தம ேசாழைரச
சிைறய�ல் சந்தித்� அவ�ட இரகசியத்ைத அறிந்� ேபாகலாம் எ
தான் வந்ேதன். ஆ, ைக ��வதற் ஒ� வழிைய�ம் காணவ�ல்ைல. நா
இந்த உலகில் உய�ர் வாழ்ந்� என?" என்றான். இைதெயல்ல
உண்ைமெயன்� நம்ப�ய �வனேமாக, "ந� கவைலப்பட ேவண்டா
உன்�ைடய மேனாரதம் ஈேடற நான் ஏற்பா� ெசய்," என்றாள். அை
நம்பாத ேபால் மதிவாணன் ந�த்தான். ��வ�ல் "அவ்வ�தம் ந
ெசய்தால் என் உய�ை ெகா�த்தவளாவாய். நான் என்ெறன்ைறக்
அ�ைமயாய��ப்ேபன்" என்ற

ம�நாள் �வனேமாகின� மதிவாணன�டம் பாண மன்ன�ன் �த்தி

ேமாதிரத்ைதக் ெகா�த்தாள். "இன்றிர� இந்த ேமா எ�த்�க் ெகாண
சிைறக்�டத்�க்�ப் ேபா! இைதக் காட்�னால் திறவா கத�கள்
எல்லாம் திறந்� ெகாள்�ம். அைசயாத காவலர்கள் எல்லா
ஒ�ங்கி நிற்பார்கள். உத்தம ேசாழைரச் சந்தசியத்ைத ெத�ந்� ெகா
நாைளக்� �த்திைர ேமாதிரத்ைத என்ன�டம் பத்திரமாய்த் தி�ப்ப
வ��!" என்றாள

மதிவாணன, �த்திைர ேமாதிரத்ைத வாங் ெகாண், ம�ப��ம் நன்ற

�றினான். பாண்�ய �மா�க்�த் தான் ஜன்மங்கள��
கடைமப்பட்��ப்ேஎன்� ெசான்னான். அவ�க்�த் த
இ�தயத்ைதேய காண�க்ைகயாகச் சமர்ப்ப�த்�வ�ட, இன�
என்ெறன்ைறக அவள் காலால் இட்ட பண�ையத் தன் தைலய�னால்
ெசய்யப் ேபாவதாக �றினான். அைதெயல்ல, அந்தப் ேபைதப் ெ
�வனேமாகின� உண்ைமெயன்ேற நம்ப�னாள
 ஆறாம் அத்தியா

ேமாகின�த் த�வ�ன் �ந்தர ��ஷன் �றி "இளம் சிற்ப�ையக் �றித

பாண்�ய �மா� ெகாண்ட எண்ணத்தில் தவ� ஒன்� ��மாரன் தன
இதயத்ைத உண்ைமய�ல் அவ�க்�ப் பறிெகா�த்� வ�ட்டா ஏமாற்ற
ேவண்�ய��க்கிறேத என்�ம் , அவ�க் அளவ�ல்லாத ேவதைனை
அள�த்த�. ஆய��, தந்ைதைய வ��தைல ெசய்ய ேவண்�ய கடைம
அவன் எல்லாவற் காட்��ம் �க்கியமான கடைமயாகக் க�தி

பாண்�ய �மா�ய�டம் த ெகாண்ட காதல் �ர்த்தியாக ேவண்�,

அதற்�ம் உத்தம ேசாழைர வ��வ� ஒன்�தான் வழிஇவ்வ�தம் எண்ண
��மாரன் �வனேமாகின� தன்ன�டம் நம்ப ைவத்�க் ெகா�த
ேமாதிரத்ைதத் தான் வந்த கா�யத்�க்�ப் பய ெகாள்ள வ��ம்ப�னான
ஆய��ம் அதற்� இன்�ம் பல தடங்கல்க�ம் அ இ�க்கத்தா
இ�ந்தன. ஒற்றர் தைலவன் தினகரன் அந்தச் டபத்ைத �ற்றிச் �ற்
வந்� ெகாண்��ந்த� எல்லாவற்றி�ம் ெப�ய அைத எப்ப�
நிவர்த்தி ெசய்வ� என்� அவன் சி, கைடசிய�ல் அந இைட�ைற�ம்
தன்�ைடய ேநாக்கத்�க்�ப் பயன்ப�த்தி, ஓர் உபாய கண்�
ப��த்தான

அன்� ��யன் அஸ்த்� இ�ள் �ழ்ந, ��மாரன் சிற்ப

�டத்திலி�ந்� ெவள�ேயறினான். சற்�த் � ேவ� எைதேயா
கவன�ப்பவன் ேபால நின்� ெகாண்��ந்த தினகரைன அ�கி "ஐயா
ஊ�ல் சிைறக்�டம் எங்ேக இ�க்கிற� ெ?" என்� ேகட்டான
தினகரன�ன �கத்தில் ஏற்பட்ட ைல�ம, அவ�ைடய ��வங்கள
ேமேலறி நின்றைத� கவன�த்�ம் கவன�யாதவன் ே, "என்ன ஐயா! நான
ெசால்வ� காதில் வ�ழவ�ல்ை? இந்த ஊ�ல் சிைறக்�டம் எ
இ�க்கிற? எப்ப�ப் ேபாக ேவண?" என்றான அதற்�ள் தினகர
நிதானமைடந்� வ�ட்டான். "இந்த ஊ�ல் பன்ன�ைறக்�டங்
இ�க்கின்றன. ந� எைதக் ேகட்கிறாய்?" என்றான். "உத்தம ேசாழ
ைவத்தி�க் சிைறையக் ேகட்கிே," என்� ��மாரன் ெசான்ன ே,
ம�ப��ம் தினகர�ைட �கம் ஆச்ச�யம் கலந்த உவைகையக் காட
"உத்தம ேசாழைர அைடத்தி�க சிைற தி�ப்பரங்�ன்றத்�க்�ப் பக்
இ�க்கிற�. ஆனா, ந� எதற்காக ேகட்கிறா? ந� இந்த ஊரான் இல்
ேபாலி�க்கிறேத!" என்றான். "ஆ; நான இந்த ஊர்க்காரன் இல
தஞ்சா��லி�ந்� வந்தவன். இன்� ர, நான் உத்தமேசாழைர அவசிய
பார்த்தாக ேவண்�ம். ஆனவர் இ�க்�ம் ச எனக்�த் ெத�யா�
உனக்� �க்கியமான ேவைல ஒன்�ம் இல்ைல ேபாலி�க் ெகாஞ்சம
எனக்� வழிகாட்ட ���?" என்றான

தினகரன் ேம�ம் திைகப், "வழி காட் ���ம் அப்பா! அைதப்பற்

கஷ்டம் ஒன்�ம் ; ஆனால் ந� என்ன உள�கிற? க�ம் சிைறய�ல
இ�க்�ம் உத்தம ேசாழைர ந� எப்ப�ப் பார்க?" என்றான். "அதற
என்ன�டம் ஒ� மந்திரம் இ�க்கிற�. அைதச் ெ சிைறக் கத� உடேன
திறந்� வ��ம். உனக்� நம்ப�க்ைக இல்லா, ந��ம என்ேனா� வந்
பார். எனக்� வழி காட்�யதாக�ம்�ம," என்றா ��மாரன். ஒற்ற
தைலவன் தன்�ைடய திைகப்ைப�ம் வ�யப்ைப�ம் ெவள�க்
அடக்கிக் ெகா, "நான் வழி காட்�வ� இ�க்கட்�ம். உத்தம ேசா
எதற்காகப் பார்க்கப் ேபா? அவ�டம் உனக்� என்ன ே? ந� யார?"
என்றான். "நா? ேதேவந்திரச் சிறயா�ன் மாணாக்கன். ெசப்�ச்
வார்க்�ம் வ�த்ைதய�ன் ரகசியத்ைதத் ெத�ந்� ெகாள்வதற்காகப
பாண்�ய �மா� ெப�ய மன� ெசய்� �த்திைர ேமாதிரத்ைத என்
ெகா�த்தி�க்கிறா நாைளக்� அைதத் தி�ப்ப�க் ெகா�த்� வ�ட ே
என்� ெசால்லிய��க்கிற ஆைகயால் இன்� ராத்தி�ேய உத்தம ேசா
நான் பார்த்தாக ேவண்�ம். வர இஷ்டமில்ைல என், ேவ�
யாைரயாவ� அைழத்�க் ெகாண்� ேபாகிேறன்" எ ��மாரன்

இைதெயல்லாம் பற்றி என்ன நிைனக்கிற தினகர�க்�த

ெத�யவ�ல்ைல. இதில் ஏேதா கபட நாடகம் இ�க்கிற�� மட்�ம் அவ
மனதிற்�த் ெத�ந்த�. எப்ப�ய��ந்தா�ம் இந்தப தன�யாக
வ�டக்�டா; தா�ம் ப�ன்ேனா� ேபாவ� நல்ல� என்� த�ர்மான�
"இல்ைல அப்பேன! நாேன வ�கிேறன். எனக்� அந்தச் சிைறச்ச
காவலர்க சிலைரக் �டத் ெத��ம்!" என்றான். "வந்தனம். இங்க
ெசால்� சிைறக்�டம் எத்தைன �ரம் இ?" என்� ேசாழ�மாரன
ேகட்டான

"அைரக் காதம் இ�க்�ம்" என்� த �றிய�ம, "அவ்வள� �ரம?

நடந்� ேபாய் வ�வ� என்றால் ெவ� ேநரம் ஆகி? நான்இரவ�ல்
சீக்கிரமாய்த் �ங்�கிறவன். �திைர ஒன்� கி, சீக்கிரமாய ேபாய்
வரலாம," என்றான் ��மாரன். "�திைரக்� என்ன ப�? ஒன்�க
இரண்டாக வாங்கித் த�கிேறன். இரண்� ேப�ேம ேபாய்வ�ட்�
எனக்� �ட உத்தமேசாழைரப் பார்க்க ேவண்�ம் எயாய��க்கிற�.
ஆமாம, அவர ராஜ ராஜ ேசாழ�ன் ேநரான வம்சத்தில் ப�றந்த? அ�
உண்ைமதான?" என் தினகரன் ேகட்டான். "அெதல்லாம் எனக்�த்
ஐயா! உத்தம ேசாழர் சிற கைலய�ல் சிறந்த நி�ணர் என்� மட்�ம் ெ
�க்கியமாக ெசப்� நி� என்� மட்�ம்��ம். �க்கியமாக ெசப
வ�க்கிரஹம் வார்க்�ம் , தற்சமயம் இந்தத் ேதசத்த, அவர்
ஒ�வ�க்�தான் ெத��மாம். பா �மா� �வனேமாகின� சிற்பக
கைலய�ல் ஆைச�ள்ளவளாய��ப்ப� அதிர்ஷ்டவச இல்லாவ�ட்டா
பாண்�ய மன்ன�ன் �த்திைர ேமாதிரம் ேலசைடத்� வ��ம?" என்�
ெசால்ல, ��மாரன் தான் பத்திரமாய் ைவத்தி�ந்த �த்திைர ேம
எ�த்� ஒ� தடைவ பார்த்�வ�ட்� ம�ப��ம் அைதப் பத்திரப்ப
ஆனால, அந்த ஒ� வ�னா� ேநரத்த, அ� உண்ைமயான அரசாங்க �த்தி
ேமாதிரம என்பைதத் தினகரன் பார ெகாண்டான். அைதப் பலவந்த
��மாரன�டமி�ந் ப��ங்கிக் ெகாண்�வ�டலாமா என்� ஒ� கணம் தி
நிைனத்தான். ஆன, அந்த அதிசயமான மர்மத்ைத ���ம் ஆரா
ெத�ந்� ெகாள்ள ேவண என்�ம் ஆைச காரணம, அந்த எண்ணத்
ஒற்றர் தைலவன் ைக வ�ட்டான் வா! ேபாகலாம்!" என்� ெசான்ன

அரண்மைனக் �திைர லாயங்கள�ல் ஒன தினகரன் இளஞ்சிற்ப�

அைழத்�க் ெகாண்� ேபானான். உள்ேள ெசன்� லாயத் த ஏேதா
ெசால்லிவ�ட, இரண்� �திைரகைளக் ெகாண்� வந்

"அேட அப்பா! ந� யா?" என்றான் ��மார தினகரன் � கணம் ேயாசித்

"நான் யார் என், இந்த ம�ைரய�ல் வசிக ஒ�வன். எனக்�க் �
சிற்பக் கைலய�ல் ஆைச உண்�. அதனால் தான் வ�கிேறன,"
என்றான். "கட்டாயம் வா! அ� மட்�மல்ல. உத்தம ேசாழ எதற்காகப
ேபாகிேறேனா அைத மட்�ம் ெத�ந்� ெகாண்�வ�, அப்�றம் சி
வ�த்ைதய�ல் நான் ெத�ந்� ெகாள்ள ேவண்�ய� ஒன்�ம் இரா�.
ஒ� சிற்பக்�டம் ஏற்ப�த்தலாம் என்றி�க்கிேறன். ந� எனக்�
���மா?" என்றான் ��மாரன். "ஆகட்�ம் ��ந்தைதச் ெ," என்றா
தினகரன். இ�வ�ம் �திைரகள் ஏறித் தி�ப்பரங்�ன்றத்�க்�
இ�ந்த ெப�ய சிைறச் சாைலக்�ச் ெசன்றார்கள். வழக்கம் ேபா
காவலர்க அவர்கைளத் தைட ெசய்தார்கள். ஒற்றர் தைலவன் த
பார்த்த, அவர்க�க் ெகாஞ்சம் திைகப்பாய��ந்த�. ஏெ,
தினகர�க்�ப் பாண்�ய ரத்தி மிக்க ெசல்வாக்� உண்� எ
அவர்க�க்�த் ெத��ம். ஆனா�ம் யாராய� என்? அவர்க�ைடய
கடைமையச் ெசய்ேதயாக ேவண்�மல?

த�த்த காவலர்கள�டம் ��மாரன் �த ேமாதிரத்ைதக் காட்�,

மந்திரத்ைதக் காட்��ம் அதிக சக்தி ேமாதிரத்�க்உண்� என்
ெத�ந்த�. �வனேமாகின� ெசான்ன� ேபால, காவலர்க தைல
வணங்கினார்கள். கத�கள் தட்சணேம திறந்� ெகாண்டன. இ�
வாசல்க வழியாக �ைழந், பல காவலர்கைளத் தா, உத்தம ேசாழைர
ைவத்தி�ந்த அைறக ெசன்றார்கள். உத்தம ேசாழைரப் பயங்
ேதாற்றத்�டன்ர்த்த, ��மார�ைடய உள்ளத்தில் அ�ங்கிய�
ேகாபம, �க்கம் எல்லாம் ெபாங்கின. , மிக�ம் சிரமப்பட்� அடக்
ெகாண்டான். அவ�ைடய அைறக்�ள் �ைழவ "ந�ர் ெகாஞ்ச ேநர
ெவள�ய�ேலேய இ�க்கலாம?" என்� தினகரைனக் ேகட்ட
"நன்றாய��க்கி; இத்தைன�ரம் அைழத்� வந்�வ, இப்ேபா�
ெவள�ய�ேலேய நிற்கச் ெசய்கிற?" என்றான் தினகரன். அவ்வ�தம் ெசா
ெகாண்ேட ��மார�ட உள்ேள �ைழந்தான். அைறக்�ள் �ைழ
��மாரன் கதைவச் சாத் ெகாண்டான். தினகரன் ம�� ஒேர பாய்ச்ச
பாய்ந்� அவைனப் ப�� கட்� வ�ட்டான். வாய��ம் �ண� அை
வ�ட்டான். இைதெயல்லாம் பா திைகத்தி�ந்த உத்தம ேசா, ��மாரன்
உடேன வ��தைல ெசய்தான். அத உதவ�யாக அவன் கல்�ள��ம் �த்த
ெகாண்� வந்தி�ந்தான். உத்தம ே இ�ப்ப�ல் சங்கிலி, அைதச்
�வ�ல் அ�த்தந்த இ�ம்� வைளயத், இப்ேபா� ��மாரன் தினகரைன
ப��த்�க் கட்�வ�ட்டான். அவன் அண� உைடகைளக் கழற்றி
தந்ைதைய அண�ந்� ெகாள்ளச் ெசய்தான். "எல்லா அப்�றம
ெசால்கிேறன். இப்ேபா� என்ேனா� வா�ங்கள். நான் என்ன
ம�ெமாழி ெசால்ல ேவண்ட," என்� தந்ைதய�டம் �றின

உடேன தந்ைத�ம் மக�ம் சிைறைய வ ெவள�க்கிளம்ப�னார்கள்.

இ�ட்டாைகயா, காவலர்கள் அவர்கைளக் கவன�க்கவ ��மார�ம்
தினகர�டன் ேப�வ� ேபா, "உத்தம ேசாழ�க்� ெராம்ப வயதாகிவ�,
பாவம்! எத்தைன காலம் இன்�ம் உய இ�க்கிறாேரா என்னே?" என்�
ெசால்லி ெகாண்ேட நடந்தான். இ�வ�ம் சிைறைய வ
ெவள�ேயறினார்கள். ��மார தினகர�ம் ஏறி வந்த �திைரக
ஆயத்தமாய��ந்தன. அவற்றின் ேமல் தஞ்சா�ைர ேநாக்க
�திைரகைளத் தட்� வ�ட்டார்கள். வழிய�ல் அவர்கைள
நி�த்திவர்க�க்ெகல், �த்திைர ேமாதிரத்ைதக் காட்,
த�த்தவர்கள் திைகப்ப, இரண்� ேப�க்�ம் வழி வ�ட்டார்கள்.
ம�� வா� ேவக மேனா ேவகமாகப் ேபாய்க் ெகாண்��ந்த ேப,
��மார�ைடய உள்ளம் மட்�ம் ம�ைரய�ேலேய இ�ந்த�. தான்
வ�ட்ட ேமாசத்ைதபற்ற �வனேமாகின� அறி�ம் ேபா, எப்ப�ெயல்லா
ெநாந்� ெகாள்வாே, அதனால் அவ�க என்ன �ன்பம் வ�ைள�ே
என்னேமா என்� எண்ண� மிக�ம் வ�த்தப் பட்
 ஏழாம் அத்தியா

இந்தச் சந்தர்ப், அந்த ேமாகின� த�வ�ன் ெசௗந்தர்யராண� ��க்க

�ற�ற்றாள- "ஆமாம, ஆமாம்! ஆண்ப�ள்ை மிக்க மன
இளக்க�ள்ளவர்கள். அதி�ம் ��மார ேசாழைனப் பற்றிச
ேவண்�யதில்ை �வனேமாகின�ைய நிைனத்� நிைனத்� அவன் உ�க
ெகாண்ேட ேபானான். அங, பாண்�ய �மா�க்� அன்ெறல்
கவைலயாகேவ இ�ந்த�. யாேரா ஊர் ேபர் சயமாகத ெத�யாதவன�டம,
�த்திைர ேமாதிரத்ைதக் ெகா�த்� வ�ட்ே, அ� ச�ேயா தவேறா,
அதனால் என்ன வ�ைள�ேமா என்ற கவைல அவள் மனைத அ�த்த�.
காட்�� அதிகக் கவைல அள�த்த ஒ� வ�ஷய�ம் இ�ந்த�. ஒ
தைலவன் தினகர, ேதேவந்திர சிற்ப�ய�ன் சிற்பக் �டத்ற்றிக
ெகாண்��ந்தான் என்ப� �வனேமாகின ெத�ந்தி�ந்த�. அைதக் �றித
தந்ைதய�டம் ெசால்லேவண்�ம் என் அவ�க்�ச் சில சமய
ேதான்றிய��ப்ப�, �ற்ற�ள்ள ெநஞ்� காரண அதற்�த் ைத�ய
உண்டாகவ�ல்ைல. இப்ேபா� அந்தத் தினகரனால் மதி ஏதாவ�
அபாயம் உண்டாகலாம் அல? இந்தக் கவைல காரணமாக அரண்மை
ேசவகர்கள� தன்ன�டம் மிக்க பக்தி�ள்ளவன் ஒ�வைன அ
ேதேவந்திரச் சிற்ப� சிற்பக் �டத்�க்�ப் ேபாய்ப் பார்த்�
ெசான்னாள். அப் ேபாய்ப் பார்த்� வ�ட்�த் தி�ம்ப, இளஞ
சிற்ப��ம் ஒற தைலவ�ம் ேசர்ந்� �திைர லாயத்�க்�ப, இரண்�
�திைரகள�ல் ஏறி ெகாண்� தி�ப்பரங்�ன்றத்ைத ேநாக்கிப் ேபானார
ெத�வ�த்தான இதனால் �வனேமாகின�ய�ன் மனக்கலக்கம்
அதிகமாய�ற்�. அரண்மைனய இ�ப்�க் ெகாள்ளவ�ல்ைல. தான்வ�ட்ட
தவறினால, ஏேதா ஒ� வ�பத் நடக்கப் ேபாகிற� எ, அவ�ைடய உள்
மனத்தில் ேவதைன நிைறந்த ஒ� ெம �ரல் அ�க்க� இ�த்�க் �
ெகாண்��ந்த�. தினகரன் ஒற்றர் என்ப� இளஞ்சிற்ப�க
ெத�யா� தாேன? அவைன நம்ப� ேமாசம் ேபாகிறாேனா என்ன? அல்ல,
ஒ� ேவைள அந்த இளஞ்சிற்ப��ம் ஒ� வஞ்? இ�வ�ம் ஒத் ேபசிக்
ெகாண், ஏதாவ� த�ங்� இைழக்கப் ேபாகிறார்? உத்தம ேசாழர் ம
ஏேத�ம் �திய பழிையச் �மத, அவ�ைடய உய��க்ேக உைல ைவத்
வ��வார்கேள? இப்ப�ப் பலவா� எண்ண� ேவதைனப் பட்டாள். கைட
அவளால்ெபா�க்க ��யாம ேபாய�ற்�. அரண்மைன ரதத்ைத அவசரம
எ�த்�வரச் ெச, இர� இரண்டா ஜாமத்தி, தி�ப்பரங்�ன்றத
சிைறக்�டத்ைத ேநாக்கிச் ெசன �ன்�ம் ப�ன்�ம் அரண்
காவலர்க, பாண்�ய �மா�ையத் ெதாடர வந்தார்க

சிைறக்�டத்� வாச�ப் பாண்�ய �ம வந்� ேசர்ந், சிைறக்

காவலர்கள் வ�யப்�டேன வந்� வணங்கி நின் "யாராவ� இங்�
வந்தார்க? சிைறக்�ள்ள��க்�ம் ேசாழ மன்னைனப் பார் என்�
ெசான்னார்க?" என்� அவர்கைளக் ேகட்டாள், தாேய! இரண்� ேப
வந்தார்கள்.திைர ேமாதிரத்ைதக் காட்� வ�ட்� உள்ேள ேபானார்கள
மகாராஜாைவப் பார்த்�ப் ேபசிவ�ட்�த் தி�ம்ப��ம் ேபாய்
வந்தவர்கள�ல் ஒ�வைனப் பார, ஒற்றர் தைலவன் தினகரன் மா
இ�ந்த�! என்� சிைறக் காவலர்கள�ன் தைலவன் �ற

இைதக் ேகட்ம, �வனேமாகின�க்� ஓரள மன நிம்மதி ஏற்பட்ட�. அ

சமயத்தி, சிைறய�ேல கிடந்� வா�ம் உத ேசாழைரப் பார்க்க ேவண
என்ற ஆவல் உண்டாய�ற்�. காவலர்கள ப�ன்�ம் த�வர்த்தி ப��
ெகாண்� வ, �வனேமாகின� சிைறக்�ள் ெச, உத்தம ேசாழைர
அைடத்தி�ந்அைறைய அைடந்தாள். அைறக்�ள்ேள க�ங்கல் ே
ேசாழ மன்னர் தைல�ன�ந்� உட்கார்ந்தி�ந்த காட்சிையப்
�வனேமாகின�க்� ெசால்ல ��யாத ஆச்ச�யம் உண்டாய�ற்�. ஏெ
நிமிர்ந்� பார்த்த உத்தம ேசாழ�ன் �கம் ; அ� பாண்�ய நாட்
ஒற்றர் தைலவதினகர�ைடய �கம்

பாண்�ய �மா��ம் மற்றவர்க�ம் நிமிர்ந்� பார்த்�த் ெ

ெகாண்ட ஒற்றர் தைலவன் "ேமாசம்! ே என்ைன அவ�ழ்த்� வ��ங்
சீக்கிரம் அவ�ழ்த்� வ��ங்கள்! இத்த அவர்கள் ெவ� �ர
ேபாய��ப்பார்கள்! உடேன அவர்கைளத் ந்� ப��க் �திைர வ�ரர்கைள
அ�ப்ப ேவண்�ம்!" என்� கத்தினான். சிைறக் ஒன்�ம் ��யாம
திைகத்� நின்றார்கள். �வனேமா, இன்ன� நடந்தி� ேவண்�ம் என
ஒ�வா� �கித்�க் ெகாண்டாள். தினகர�ைடய நிைலைம,
அவ�ைடய பதட்டத்ைத�ம் கண, �தலில் அவ�க்�த் தாங்க ��
சி�ப் வந்த�. "ஆமாம் அம்மண�! இன்ைறக்�ச் சி�, நாைளக்� அரசர
தி�ம்ப வந்தால் அப்ேபா� ெத; எத்தைன ேப�ைடய தைல உ�ளப
ேபாகிறேதா?" என்றான

இைதக் ேகட்ட �வனேமாகின�க்� ெநஞ சிறி� ப�தி உண்டாய�ற்�. ஆய��

ெவள�ப்பைடயாக ேவண்�ெமன்ேற அதிகம சி�த்தாள். அன்ைறக்� இ
தினகரன் சிற்பக்�டத்தில் தன்�ைடய ே கைலத்�
அவமானப்ப�த்தியத, இ� தக்க தண்டைனெயன்� க�தினாள். ,
"ஒற்றா! ெவ�மேன பதட்டப்ப�வதில் என்ன ப�ரே? நடந்தைத
நிதானமாகச ெசால்�!" எறாள். "நிதானமாகச் ெசால்லச் ெசால்�கிற�ர
அவர்கள் இத் ேநர�ம் ம�ைரையத் தாண்�ப் ேபாய��ப்ப? சீக்கிரம
அம்ம, சீக்கிரம் என்றான் தினகரன். "அவர்கள் என்ற?" என்�
�வனேமாகின� ேகட்டாள "உத்தம ேசாழ�ம் அவ�ைடய �தல்
��மார�ந்தான். ேவ� ர?" என்றா தினகரன்

அப்ேபா�தான் �வனேமாகின�க்�த் தான் தவ� எவ்வள� ெப��

என்� ெத�ந்த�. ஆய��ம் தன்�ைடய கலக்கத்ைத ெ காட்�க
ெகாள்ளாம, "அவர்கள் ஓ�ப்ேபா�ம்ப� ந� எப்ப� வ? ஒற்ற தைலவன்
என்ற உத்திேயாகம் ேவ� பார்க்க?" என்றாள். "ஆம் அம்மண� ேப�ல்
�ற்றம் ெசால்ல மாட்�? ஊர் ேபர் ெத�யாத சிற்ப�ய�டம் ப
சாம்ராஜ்யத்தின் �த்திைர ேமாதிரத்ைதக் ெகா�த, ந�ங்கள?" என்றா
தினகரன்

"வாைய ��க்ெகாள்! �த்திைர ேமாதிர யா�க்காவ� ெகா�க்கிேறன

அைதக் �றத்�க் ேகட்க ந� ? உத்தம ேசாழ தப்ப�ச் ெசல்வதற்�
உடந்ைதயாய��ந்தாய் என்� நான் ெசால்கிேறன். இல் எதற்காக
அந்தப் ைபய�டன் ந� இங்ேக வ? உன்ைனச் சங்கிலிய�ல் ேபா�ம்
வைரய�ல் என்ன ெசய்? ந��ம் அந்த இளஞ்சிற்ப��ம் சதி
ெசய�தான் உத்தம ேசாழைர வ��தைல ெசய்தி�க்கிற�ர்கள்
�வனேமாகின� படபடெவன்� ெபாறிந்�க் ெகாட்�

"அம்மண�! என் ம�� என்ன �ற்றம் ேவண்� சாட்�ங்கள்! எ

தண்டைன ேவண்�மானா�ம் வ�தி�ங்கள்!, அவர்கைள ெதாடர்ந,
ப��ப்பதற்� உடேன ஏற் ெசய்�ங்கள்! நாலா�ற�ம் � வ�ரர்கைள
அ�ப்�ங்கள். �க்கியமாகத் தஞ்சா�ர்ச் சாைலய�ல்
அ�ப்�ங்கள்! நான் ேவண்�, இந்தச் சிைறய�ேலேய அைடபட்
கிடக்கிேற - மகாராஜா தி�ம்ப� வ�ம் வைரய�ல்!" என்றான் தி

"ஓேகா! சிைறய�ல் அைடப்�க் கிடந்ேத அதனால் ஓ�யவர்கைள

ப��க்க ��யவ�ல்ைல என்� சாக்�ச் ெசால்லப் பார்? அெதல்லாம
��யா�. உன்னாேலதான் அவர்கள் தப்ப�த்�ச் ெசன்றார்
அவர்கைளப் ப��க்க ேவண்�ம்" என்� பாண்�ய �மா�, அவைன
வ��வ�க்�ம் காவலர்கள�ட �றினாள். வ��தைலயைடந்த, தினகரன்
தைலெதறிக்க ஓ�னான

ஒற்றர் தைலவன�டம் அவ்வ�தம் படாேடா ேபசினாேள தவ�ர,

உண்ைமய�ல் �வனேமாகின�ய�ன் உள்ளம் ெகாந்தள�த்�க் ெக தான்
ெசய்த கா�யத்தினால் வ�ைளந்தைதெயண்ண� ஒ� பக்கம் கலங
இளஞ்சிற் உண்ைமய�ல் ேசாழ ராஜ�மாரன் என்பைத எண்ண�ய, அவள்
ெசால்ல ��யாத அவமா உணர்ச்சிைய அைடந்தாள். அவன்
ஏமாற்றியைத நிைனத, அளவ�ல்லாத ேகாப ெகாண்டாள். இர�க்கிர
�தன் மந்தி�ைய வரவைழத்� நடந்தைத அவ�டம் ெ, நாலாபக்க�ம
�திைர வ�ரர்கைள அ�ப்பச் ெசள். இத்தைனக்�ம் ந அந்தப
ெபண்ண�ன் ேபைத உள்ளம் ��மார�ம் அவன் தந்ைத�ம் ெசன்ற�
�றித்� உவைக அைடந்த�. �திைர வ�ரர்க�க்�க் கட்ட அ�ப்�ம
ேபாேத அவ�ைடய இதய அந்தரங்கத்தில் அவர்கள் அகப்படாமல்
ெகாண்� ேபாய்வ�ட ேவண்என்ற வ��ப்பம் எ�ந்த�. வ�ரர்கள்
பக்க� ெசன்ற ப�ற, 'தாேய ம� னாக்ஷி! அவர்கள் அகப்படாமல் தப
ெசல் ேவண்�' என்� அவள் உள்ளம் த�வ�ரமாகப் ப�ரார்த்தைன ெச

இந்தச் சமயத், அந்தப் ெபண்மண� நாயகன் ��க்கி, "�வன

ேமாகின�ய�ன் ப�ரர்த்தைன நிைறேவறிய�. ேசாழர இ�வ�ம் அகப்படே
இல்ைல. �த்திைர ேமாதிரத்தின் உதவ, பாண்�ய நாட் எல்ைலையக
கடந், பத்திரமாகக் ெகால்லிமைலச் சார�க்�ப் ேபாய்ச் ேசர
என்றான

ெபண்மண� ெதாடர்ந்� �றின-

"அவர்கள் தப்ப�ப் ேபாய்ர்கள் எ ெத�ந்த�, தினகரன்

�வனேமாகின� ேமல் தனக்� வந்த ேகாபத்ைதத் ேதேவ சிற்ப�ய�ன் ேப�
காட்�னான். ேசாழநாட்� இளவரச�க்�ச் சிற்ப இடம் ெகா�த்
ைவத்தி�ந்ததற்காக அவைரச் சிைறய�லிட்டான். உத்த இ�ந்த அேத
அைறய�ல, ேதேவந்திரச் சப�ைய அைடத்� ைவத்தான். உத்தம ே தப்ப�ச
ெசன்ற ெசய்திைய �தன் மந்தி� உடேன ஓைலய�ல், அவசரத் �தர்
�லம, �ட� நாட்�ல் ேபார் நடத்திக் ெகாண்��ந்த பராக்கிரம
அ�ப்ப� ைவத்தா

பாண்�ய மன்னர் ஏற்ெகனேவ ேபா�ல் பட்��ந்தாரஇந்தச் ெசய்

அவைர மனமி�ந்� ேபா�ம்ப� ெசய்�வ�ட உள்ள�ம் உட�ம் �ண,
மிக�ம் பலவ�னமான நிைலய�ல் பராக்கிரம பாண மிக�ம் கஷ்டத்�
ப�ரயாணம் ெசய, ம�ைரக்� வ�ைரந்� வந்தார். ேசாழர் தப்ப�ச் ெச
வ�வரங்கைளெயல்லாம் அறிந, அவ�ம்மகள் ேப� வந்த ேகாபத்ைத
ேதேவந்திரச் சிற்ப�ய�ன் ேப�ல் காட்�னார். நாற அவைர நி�த்திச
ச�க்கினால் அ�க்�ம்ப� கட்டைளய�ட்டார். �வன அவர் காலில
வ��ந்� ேவண்�க் ெகாண்�ம் பயன�ல்ைல. ேதேவந்திரச் பதிலாகத்
தன்ைனத் தண்�க் ேகட்�க் ெகாண்ட� அவ�ைடய ேகாபத
அதிகமாக்கிய�

எ�கிற த�ய�ல் எண்ெணய் வ�ட்ட� ே ஒ� ெசய்தி அப்ேபா� வந்த

அ�, உத்தம ேசாழ�ம் ��மார�ம் ெப�ய திரட்�க் ெகா, பாண்�ய
நாட்�ன் ம�� பைடெய�த்� வ�கிறார்கள் என் இைதக் ேகட்
பாண்�ய, தன் ேதக நிைலையப் ெபா�ட்ப�த்தாமல் ேபா ெசல்ல
ஆயத்தமானார். �வனேமாகின�க்� அப்ேபா� தான் ெசய்த �ற
ப�காரம் ெசய்ய ஒ� வழி ேதான்றிய�. "அப்பா! ந�ங்கள் ப�த
உடம்ைப �ணப்ப�த்திக் ெகாள்�ங்கள். எனக்� அ�மதி தா�ங்
ைசன்யதக்� தைலைம வகித்�ச் ெசன்� ேசாழர்கைள �றி,
அவர்க�ைடய கர்வத்ைத ஒ�க்�கி அந்தச் ேசாழ ராஜ�மாரை
எப்ப�யாவ� சிைறப்ப��த்� வ�கிேறன்!" என பராக்கிரம பாண்�ய
மிக�ம் மகிழ்ச்சியைடந்தார். "ந� என்�ைடய உ வ�ரப்�தல்வ� த;
சந்ேதகமிைல. அப்ப�ேய ெசய்!" என்� அ�மதி ெகா� ேதேவந்திரச
சிற்ப�ைய வ��தைல ெசய்தார். �வனேமாகின� பாண்�ய ைசன்ய
தைலைம வகித்�ப் ேபார்�ைனக்�ப் �றப்பட்�ச் ெச
 எட்டாம் அத்திய

�ரணச் சந்தி, உச்சிவானத்ைதத் த ேமற்�ததிைசய�ல் சற்� இறங்

நின்றான். சந்திரன் நின்ற, அந் அதிசயத் தம்பதிகள் �றி வ
கைதையக் ேகட்�வ�ட்�ப் ேபாகலாம் என்� நிற்ப� ேபாலத
ேதான்றிய�. காற்� அ�த்த ே, வரவரக் �ைறந்� இப்ே
நிச்சலனமாகிய��ந்த�. அந்த ேமாகின�த் த�வ�ன் காவலர்கைல் நின
மரங்க, அச்சமயம் சிறி�ம் ஆடவ�ல்ைல. இைலகள் சற்�ம் அைசய
கட�ம அப்ேபா� அைல ஓய்ந்� ெமௗனம் சாதித்த�. ��
�வனேமாகின�ய�ன் கைதைய ேகட்பதற்காகப் ப�ரகி�திேய ஸ்தம்ப�த்�
ேபாலக் காணப்பட்
 இப்ேபா� நான் அந்த வரலாற்ைறத்ப�ச ெசால்�ம்ேப, வார்த்ைதக
உய�ரற்�ம் உணர்ச்சியற்�ம் வ�வ� ெத�ந்�தான��க்கிற�. ஆன,
அவர்கள் மாற்றி மாற்றிக் கைத ெசால் ேபா�, ஒவ்ெவா�
சம்பவத்ைத�ம் என் கண் �ன்னால் ேந�ல் காண் இ�ந்த�.
ஒவ்ெவா� கதாபாத்திரத்ைதப் பற்றி தம்பதிகள�ல் ஒ� �றியேபா�,
நான் அந்தக் கதாபாத்திரமாகேவ மாறிவ�ட்ேடன். கதாபாத அ�பவ�த்த
இன்ப�ன்பங்கைளெயல்லாம் நா�ம் ேசர்ந்� அ�

இைடய�ைடேய சில சந்ேதகங்க�ம் ேகள்வ என் மனத்தில் உதித

ெகாண்� வந்தன. இந்தச் �ந்தர யார? இவ�ைடய காதலியான
வன�தாமண� யார? எப்ேபா� இந்தத் த��க்� இவர்கள் வ? இவர்கள
தங்கைளப் பற்றி ஒன்�ேம ெசால, இந்தப் பைழய காலக் கைத
ெசால்லிவ�ம் காரணம் ? அந்தக் கைதக்�ம் இவர்க�க்�ம்
சம்பந் உண்ட? அல்ல� அக்கைதக்�ம்த் த��க்�ம் ஏதாவ� சம்ப
இ�க் ���மா? '�வனேமாகின�' என்ற பாண்�ய �மா�ய�ன் ெபய�க
'ேமாகின�த த��' என்�ம் இத்த�வ�ன் ெபய�க்�ம் ெபா�த்தம
இம்மாதி�யா ேகள்வ�க�ம் ஐயங்க�ம் அ�க்க� ேதான்றி வந்தன
அவர்கள�டம் அவற் �றித்�க் ட்�ச் சந்ேதகங்கைளத் த�ர்த்�க்
சந்தர்ப்பம் கிைடக்கவ ெபண்மண� �ச்� வ��வதற்காகக் கை
நி�த்தினா, ஆடவன் கைதையத் ெதாடர ஆரம்ப�த்� வ��கிறான். ஆட
சற்� நி�த்தினால் ெபண்மண� உடேன ஆரம வ��கிறாள்

இப்ப� மாற்றி மாற்றி�வ�டாமல் ெசால் வந்த ேபாதி�, அவர்கள

கைத ெசான்ன �ைறய�ல் ஒ'பாண�' இ�ந்த�. ஒ 'உத்த' இ�ந்த�
என்பைதக் கண்� ெகாண்ேடன். பாண்�ய �மா�க்� சம்பவங்,
அவ�ைடய ஆசாபாசங்க, அவ�ைடய உள்ளத்திேல நிகழ்ந்த ேபாராட
இவற்ைறெயல்லாம் அேமாகின�த்த�வ�ன் அழகி �றி வந்தாள். ேசாழந
இளவரசைனப பற்றி�, அவ�ைடய மேனா நிகழ்ச்சி, ெசய்த கா�யங்க-
இவற்ைறப் பற்ற, அந்த அழகிய�ன் காதலன் ெசால்லி வந

இப்ப�ப் பங்�ேபாட்�க் ெகாண்� கைத ெசான்ன வ�சித்திர �ை

எனக்� ஒ� பக்கத் வ�யப்� அள�த்�க் ெக வந்த�. மற்ெறா
பக்கத்தில் கைதைய ேமேல ெத�ந்� ெகாள்ள ஆைச வந்த�
 பாண்�ய �மா� ேபார்க்களத்�க்�ப் என்� ெசால்லிவ�, அந்தப
ெபண்மண� கைதைய நி�த்திய ேப, வழக்கம் ேப ஆடவன்
��க்கிடாமலி�ந்தைதக் கண்ேடனால, அந்த இடத்தில் என் ம
ேமேல நடந்தைதத் ெத�ந்� ெகாள்�ம் ஆர்வம் ெப

"ேபார்க்களத்திேல என்ன ந? �த்த எப்ப� நடந்? பாண்�ய �மா�

ேபா�ல் ெவற்றி ெபற்ற?" என்� பரபரப்� ேகட்ேடன

என்�ைடய ேகள்வ�ய�லி�ந, �ரலில ெதான�த்த கவைலய�லி�ந்,

அந்தத் தம்பதிகள் என்�ைடய அ�தாபம் �வனேமாக பக்கந்தா
என்பைதத் ெத�ந்� ெகாண்��க்க ேவண்�ம். அவர்கள
�கத்தி�ம் �ன்னைக மலர்ந்த�. அந்தச் �ந்தரப் ��ஷன் த
�கவாையச் சற்�த் �க்கிப் , நிலா ெவள�ச்சத்தில் அவ�ை
�கத்ை உற்� ேநாக்கினா

"கண்மண�! பார்த்த? இந்த மன�தர் பாண �மா�ையப் பற்றி எவ்வ

கவைல ெகாண்� வ�ட்டார் என்� ெத�கின்றத இவ�ைடய
நிைலைமேய இப்ப� இ�க்�ம்ேபா� ேசாழ நாட்� வ�ரர்கள் ேபார்
�வன ேமாகின�ையப்பார்த்த, திணறித் திண்டா�ப் ேபாய்வ�ட்டதில்
என்?" அவன் ஆைசேயா� �கத்ைதப் ப��த்தி�ந்த, அந்தப
ெபண்ணரச ெம�வாய் அகற்றி வ�, "ஏதாவ� இல்லாத�ம் ெபால்லாத
ெசால்லாத�ர்கள என்றாள். ப�ற� என்ைனப் பார்த்�ச் ெ-

"ேசாழநாட்� வ�ரர்கஒன்�ம் திண்ட ேபாகவ�ல்ைல. �வனேமாகின�தான

திணறித் திண்டா�ப் ேபானாள். அந்தப் ெபண் அ� வைரய�ல
ேபார்க்களம் என்பைதேய பார்த்ததில்ைல. அவ தந்திரம் ஒன்
ெத�ந்தி�க்கவ�ல்ைல. அன்�வை, அவள் ஆடல் பாடல்கள ேவ�க்ைக
வ�ைளயாட்�கள��ம் ேய�ல் �ளங்க�க்�ப் ேபாவதி�ம் உல்ல
காலங்கழித்� வந்தவள் ; தி�ெரன்� �த்த களத்தில் ெகாண்�
நி�த்திய�, அவ�க்�த் திக்� திைச ��யவ�ல்ைல. ெப�யவர்க
�த்திமதிையக் ேகட்க வந்� வ�ட்டைதக் �றித்� வ�ந்தினாள்
ேபார்க்களத்ச் ெசல்வ மந்தி�க, ப�ரதான�கள, மற்றப் பைட
தைலவர்கள�ல் யா�ம் வ��ம்பவ� ஒற்றர் தைலவன் தினக'அவள்
ேபானால் நிச்சயம் ேதால்வ�' என்� சபத �றினான். வய� �திர்ந
ெப�யவர்க, "அரசர் உய��க்� மன்றா�க் ெகாண்��க பாண்�ய
�மா�க்�ப் ேர்க்களத்தில் ஏதாவ� ேநர்ந்�வ�ட்டா ராஜ்யம் என
ஆவ�!" என்� கவைலப்பட்டார்கள். இவ்வள� ேப�ைடய க
மாறாகேவ, �வனேமாகின� �த்தகளத்�க்�ப் �றப்பட்�ப் ேபானாள
�ண்�ேகாலாக அவ�ைடய இதய அந்தரங்கத்தில் மைறந்� கிடந்
என்னெவபைத உங்க�க்�ச் ெசால்லி வ��கிேறன். சிற்ப மாணவன
�ண்� வந, அவைள வஞ்சித்� வ�ட்�ச் ெசன்ற ேசாழ ராஜ�மா
ேபார்க்களத்திேல ேந ேநர் பார்க்கலாம் என்ற ஆைசதான். அந்த
வ��ப்பே, அவைளப் ேபார்க்களத �ன்னண�ய�ல் ெகாண்� ேப
நி�த்திய�. � ெபண் ேபார்க்ேகாலம், பாண்�ய ைசன்யத்த
�ன்னண�ய�ல் வந்� சண்ைடக்� ஆயத்தமாக ந பார்த்�வ�ட்�ச் ே
நாட்� வ�ரர்கள் ��ங்கச் சி�த்தார்க ெநஞ்சங் ெகாண்ட ��ம,
ேசாழர் பைடக்�ப் ப�ன்னால் எங்ேகேய, தனக்�த் தாேன சி�த்
ெகாண்டான்..

இைதக் ேகட்ட�ம் அந்தப் ெபண்ண�ன ஆத்திரத்�டன் ��க்கி

ேபசினான்- "இவள் ெசால்�வைத ந�ங்கள் ேவண்டாம். ேசாழ நாட
வ�ரர்கள் பாண்�ய �மா�ையப் பார்த்�ச் சி�க அவர்கள் திைகத்
ேபாய் நின்றார்கள்! ��மாரன் ப நின்� தனக் சி�த்�க
ெகாண்��க்க�ம் இல்ைல. அந்த அபாக்க, தன்�ைடய இதயத்ை
கவர்ந்த �வனேமாகின��டன் எதிர்த்� நின்� �த்தம் ெசய்�ம்ப�
என்� மனம் ெநாந்� ேவதைனப்பட்டான். ஒ�வ�ம் பாராத தன�
ேத�ச ெசன்� கண்ண�ர் வ�த்த�தலில் சில நாள் அவன் ேபார்க்கள
�ன்னண�க் வரவ�ல்ைல. பாண்�ய �மா�ைய ேந�க்� ேநர் சந்திப
ெவட்கப்பட ெகாண்�தா, அவன் ப�ன்னால் நின்றான்., ��மாரன்
�ன்னண�க்� ேவண்�ய அவசியம் சீக்கிரத்திேல ஏற்பட்� வ
பாண்�ய �மா�க �த்த தந்திரம் ஒன்�ம் ெத�ந்தி�க்கவ�ல
இவள் ெசான்னாள் அல? அ� என்னேமா உண்ைமதான்! அ�வைர,
அவள் ேபார்க்களத்ைதேய பார்த் ெயன்ப�ம் ெமய்தான். ஆ
அவ்வ�தம் அவள் அ�வைர �த்த களத்ைதப் பாராமல, அவ�க்� மிக்
உதவ�யாய்ப் ேபாய் வ�ட்ட�.ர் �ைறகைளப் பற்றிய அவ�
அறியாைமேய ஒ� மகத்தான �த்த தந்திரம் ஆகிவ�

ேபார் �ைறகள் ெத�ந்தவர்கள் சாதார ேபாவதற்�த் தயங்கக்

இடங்க�க்ெகல்லாம் பாண்�ய �மா� சர்வ சாதா ேபாக�ற்றாள்
ெபண்கள�டம் சாதாரணமாகக் காண��யாத ெநஞ்ண�ைவ�ம
ைத�யத்ைத�ம் அவள் காட்�னாள். அந்தத் �ண�ச்ச�ம் ைத�
கவசங்களாக, அவைளக் காத்தன. அவள் காட்�ய , பாண்�ய வ�ரர்க�
அப�மிதமான உற்சாகத்ைத ஊட்; ேபார்க்களத்தில் பாண்�ய �மா�
பக்கம் ேதான்றின, அந்தப் பக்கத்தி�ளண்�ய வ�ரர், வ�ர
ேகாஷத்ை எ�ப்ப�க் ெகாண்� ேசாழர் பைடய�ன் ேப�ல் பாய்ந்தார்
மாறாகச ேசாழ வ�ரர்கேள, �வனேமாகின�ையச் சற்�த் �ரத்தில் கண
வ�ல்ைல� அம்ைப�ம் வாைள�ம் ேவைல�ம் கீேழ ேபாட்�, அந்த
அழ�த் ெதய்வத் கண்ெகாட்டாமபார்த்�க் ெகாண்� நின்ற

பயம் என்பேத அறியா, �வனேமாகின� அங்�மிங் சஞ்ச�த்தைதப் பார

ேசாழ நாட்� வ�ரர்கள�ல் , ம�ைர ம� னாக்ஷி அம் மான�டப் ெபண
உ�வம் எ�த்�ப் பாண்�ய நாட்ைடப் பா�காப்பதற்காக வந் என்�
நம்ப�னார்கள். அவை�ரத்தில் கண்ட�ம் சிலர் ைகெய
�ம்ப�ட்டார் சிலர் பயந்� ப�ன் வாங்கி ஓ�னார்கள். சிலர் ப�ன
ஓ�வதற்� சக்திய�ல்லாமல் திைகத்�ப் ேபாய் நின்றார்க
நின்றவர்கைளச் ச ப��ப்ப� பாண்�ய வ�ரர்க�க்� மிக�ம் எள�
ேபாய் வ�ட்ட�.ைதெயல்லா அறிந்த உத்தம ேசாழர் மனம் கலங்கி
��மாரைன அைழத்� வரச் ெச அவ�ைடய ேகாைழத் தனத்ைதக் �றி
நிந்தைன ெசய்தார். "ந�ேய ஒ� ெபண் பயந்� ப�ன்னால் ெச
ஒள�ந்� ெகாண்ட, மற்ற வ�ரர்கள் எப்ப�ப் ெசய்வார்?" என்�
ேகட்டார். "இப அவமானத்�டன் ேதால்வ�யை, ேசாழ �லத்�க்
அழியாத அப கீ ர்த்திைய உண்� பண்ணவா என்ைனப்
சிைறய�லி�ந்� வ��வ�த்�க் ெகாண்� வ? அைதக் காட்�, நான
சிைறக் �டத்திேலேய சா�ம்ப�யாக வ�ட்��க்கலாம்!" என்றார்
��மாரன் தான் ேபார்கதின் �ன்னண�க்�ப் ேபாய்த் த�ர
அவசியத்ை உணர்ந்தான். ேசார்ந்� ேபாய��ந்த ேசாழ வ�ரர்கைளத
உற்சாகப் ப�த்தின தான் �ன்னால் ேபார்க்களத்�க்�ப் ே,
தன்ைனப் ப�ன் ெதாட மற்றவர்கள் வ�ம்ப��ம் ெசான
இளவரசன�டம் அளவ�ல்லாத வ��வா ெகாண்��ந ேசாழ நாட்� வ�ரர்,
இன� ஊக்கத்�டன் �த்தம் ெசய்வதாக அவ�க்� வாக்கள ேபார்
�ைனய�ன் �ன்னண�க்�ப் , அவன் அநாவசியமான அபாயத்�க
உள்ளாக �டா� என்� வ�ந்திக் ேகட்�க் ெகாண்

அன்ைறக்ேக ேசாழர்கள�ன் பக்கம் அ தி�ம்ப� வ�ட்டதாக

ேதான்றிய�. ேசாழ வ�ரர்கள் உற்சாகத்�டன் பைடையத்
தாக்�வதற்�ப் ேபான சமயத, பாண்�ய வ�ரர்கள் ேசார்�ற்றி�ந்
பாண்�ய �மா� ேபார்க்களத்திலி�ந்� தி�ெரன்� மைறந்� வ�
ெத�ய வந்த�

எனேவ, ேசாழர் பைடய�னதாக்�தைல எதிர் நிற்க ��யாம, பாண்�ய

வ�ரர்கள் ப�ன் வாங்கி ஓடத் ெதாடங்கி அவ்வ�தம் ஓ�யவர்கை
�ரத்திய�ப்ப� ேசாழ வ�ரர்க�க்� மிக�ம் �ல ேபாய்வ�ட்ட�. இத
ேப�ல, உத்தம ேசாழ�ம் மற்றவர்க�ம் ��மாரைனக் ெகாண்டா
ஆனால் அவ�ைட மனத்தில் நிம்மதி ஏற்படவ�ல்ைல. பாண்�ய �ம
கதி என்ன ஆய�ற்ேறா என்� எண்ண� எண்ண� அவன் மனங் கலங்க
 ஒன்பதாம் அத்திய

ேமாகின�த் த�வ�ன் ெபண்ண இந்த இடத்தில் ம�ப��ம் ��க்க

கைதையத் ெதாடர்ந்த- "பாண்� வ�ரர்களஅப்ப�ப் ப�ன் வாங்கியத
காரணம, பராக்கிரம பாண்� காலமாகி வ�ட்டார் என்ற ெசய்தி வந்;
அந்தச் ெசய்தி வ�வதற்� , �வனேமாகின� தந்ைதையக் கைடசி�ை
த�சிப்பதற்காக ம�ைரக்� வ�ைரந்ேதா� மரணத் த�வாய�லி�ந்
பராக்கிரம பாண்�, தம் அ�ைமக�மா�ையக் கட அைணத்�க் ெகாண
ஆசி �றினார். அவள் ெசய்த �ற்றத்ைத மன்ன�த்� வ ெத�வ�த்தார்
அவள் வ�ரப் ேபார் ��ந்� பாண்�ய நாட்�ன் ெகௗரவத்ைத நிைல
பாராட்�னார். இன�ே, �த்தத்ைத நி�த்திவ�ட்�ச் ேசாழர்க�டன்
ெசய்� ெகாள்ப��ம, �த்திமதி ெசான்னார். "நான் இறந்�வ�ட்
ேசாழர்கள் ேபார் ெசய்ய மாட்டார்கள். ஒ� அபைலப் ெபண்ே
ெசய்�ம், அவ்வள� �ரம் ேசாழ �லம் மானங் ெகட்�ப் ேபாய்வ�ட
அவர்கள் ேபா நி�த்த வ��ம்ப�ன, ந� அதற்� மா�தல் ெசால
ேவண்டாம்" எனர். கைடசியா, "உனக்�த் தி�மணம் நடத்திப் ப
ேவண்�ம் என்ற என் மேனாரதம் ஈேடறவ ம�னாக்ஷி அம்ம�ை
அ�ள�னால் ந� உன மன�க்�கந்த மணாளைன மணந்� இ வாழ்வாய்!
என்� ஆசி �றினார். இவ்வ�தம் ஆசி �றிச் சிறி� ேநரத்�க,
பராக்கிரம பாண்� தம� அ�ைம மக�ைடய ம�ய�ல் தைலைய ைவத்�
ப�த்தப, இந்த இகவாழ்ைவ ந�த்�ச் ெசன

�வனேமாகின� அ�தாள; அலறினாள; கண்ண�ை அ�வ�யாகப் ெப�க்கினாள

என்ன தான் அ�தா�ம் இறந்தவர்கள் வர மாட்டார்கள் அல?
தகனக்கி�ையகள் ஆன�டேன பாண்�ய � ம�ப��ம ேபார் �ைனக்�
ெசன்றாள். ஆன, �ன்ைனப் ேபால் அவ�க்� உற்சாகம் இ�க்
ேசாகத்தி, �ழ்கிய��ந்த �வனேமாகின�ய�ன, பாண்�ய வ�ரர்க�க்� ஊ
ஊட்ட�ம் ��யவ�ல்ை'உன் மன�க்� உகந்த மணாளைன மணந்� '
என் தந்ைத மரணத் த�வாய��றிய�, அவள் மனதில் பதிந்தி�ந்
மன�க் உகந்த மணாளைன மணப்பெதன், ஒ�வைரத்தான் அவ
மணக்க ���ம். ஆன, அவேரா தன்ைன வஞ்சித்�வ�ட்�த் தான் ெ
�த்திைர ேமாதிரத்ைத�ம் எ� ெகாண்� ஓ�ப் ேபானவர். தான் அவ
காட்�ய அன்�க்�ப் ப�ரதியான ராஜ்யத்தின் ம�� பைடெய�
வந்தி�ப்பவர். அவைரப்பற்றி நிைன பயன் என? அடடா! அவர்
உண்ைமயாகேவ ஒ� சிற்ப மாணாக்கராக இ�ந்தி �டாதா? கைடசிய�ல்
��மார ேசாழர, �வனேமாகின� இ�ந்த இடத்�க்�த் ேந�ல் வ�ஜயம
ெசய், ப�ரமாதமான வ�ரப்ேபார் ��, அவைளச் சிைற ப��த்�வ�ட்டார
பாண்�ய�மா� சிைறப்பட், பாண்�ய ேசைன�ம் சின்னாப�ன்னம
சிதறி ஓ�வ�ட்ட�. தமிழ் நாட்� மன்னர்கள�ன் வ�ரத�ரங்கைளப் பற
எவ்வளேவா ேகள்வ�ப்பட்��ப்ப�ர்கள, இந்த மாதி� ஓர் அபைல
ெபண்�ட, ஒ� ராஜ�மாரன் ேபார் ��, அவைளச் சிைறப்ப�த்த
அபாரமான வ�ரத்ைத பற்றி ந�ர் ேகள்வ�ப்பட்?"

இவ்வ�தம் �றிவ�ட்� அந்தப் ெப கைடக்கண்ணால் தன் நாயக

பார்த்தாள். அந்தப் பார்ைவய�ல் அளவ�ல �லப்பட்ட�. ஆன,
அவ�ைடய �ரலில் ஏளனம் ெதானத�.

அந்த �வதிய�ன் ஏளன வார்த்ைதகைளக் அவ�ைடய நாயகன்

சி�த்தான். என்ைனப் ப, "ெபண்க�ைடய ேபாக்ேக வ�சித்திரமா
அவர்கைள மகிழ்வ�ப்ப� ப�ரம்மப் ப�ரயத்தனமான கா�யம். நா
ெசய்தா அவர்க�க்�க் ெக�தலாகப்ப�ம். நம்�ைடய ேநாக்க�த்�க
��வதிேலேய அவர்க�க்� ஒ� தன� ஆனந்தம்!" என்� �றி
ெசான்னான-

"ேசாழ ராஜ�மாரன் ேபார்க்களத்தில் வந்� நின, பாண்�ய

�மா�ையத் ேதாற்க�த்� அவைளச் சிைறப் ப உண்ைமதான். ஆன,
அதற்�க் காரணம் என்ன ெத? �வனேமாகின� தற்ெகாை ெசய்�
ெகாண்� சாகாமல் அவள் உய�ைரக் காப்பாற்�ம் ெபா�ட
�வனேமாகின�ய�ன மனதில் தந்ைத இறந்த காரணத்தினால் ே
ஏற்பட்��க்கலாம். , அந் மனச்ேசார்ைவ அவள் ேபார்க்கள
ெவள�ப்பைடயாகக் காட்�க் ெகாள்ளவ �ன்ைனக் காட்�
பத்�மடங்� வ�ராசத்ேதா� ேபார் ��ந்தாள். கத �ழற்றிக் ெகாண
ேபார்க்களத்தில் தன்னந் தன�யாக அங்�மிங்� பாண்�ய �மா�ைய
யா�ம் காயப்ப�த்தி வ�டக்�டாெ, ��மாரன ேசாழ வ�ரர்க�க்�
கண்�ப்பான கட்டைளய�ட்��ந்தான், அவர்க அந்தக் கட்டைள
நிைறேவற்�வ� இயலாமற் ேபா�ம்ப� �வனேமாகின� ந ெகாண்டாள்
எப்ப�யாவ� ேபார்க்களத்தில் உய�ைர வ�ட்� வ��வ, ேசாழர்
�லத்�க்� அழியாத பழிைய உண்� பண்�வ� என்�ம் அவள்
ெசய்தி�ந்ததாகக் காணப்பட'சண்ைடைய நி�த்தி வ�ட்�ச் சமாதான
ேபாகலாம' என்� தந்ைத ெசால்லிய�ப்ப�யைத அவள் சட்ைட ெசய்ய
அதன ேப�ல் ��மார, தாேன அவ�க்� எதிேர வந்� நிற
ேவண்�யதாய�ற் ��மாரைனத் தி�ெரன்� பார்த, பாண்�ய �மா�ய�ன
ைகய�லி�ந் கத்தி ந�வ� வ��ந்த�. உடேன பக்கத்திலி�ந்த ேசாழ வ�
அவைளப் ப��த் ெகாண்டார்கள். கய�� ெகாண்� அவ�ைடய ைகக
கட்�ச் ��மாரன் எத ெகாண்� ேபாய் நி�த்தினார்கள். ��மாரன்
�திைர ம�தி�ந்� கீே இறங்கினான். பாண்�ய �மா�க்� ஆ�த
ெமாழிகைளச் ெசால்லேவண்�ம் க�தினான். ஆனா, மனதில் ேதான்றி
ஆ�தல் ெமாழிகள் வாய் வழியாக வ�வ ம�த்தன. �வனேமாகின�ய�ன
ேகாலத்ைதக் க, அவன் கண்கள�ல் கண்ண�ர் த�ம அவள் தந்ைதை
இழந்� நிராதரவான நிைலய�ல் இ�ப்பைத எண்ண� அவன் உ�கிய�.
ஆனால, ஆண்மக்கைள வ�டப் ெபண் மக்கள் ெபா�வாகக்
பைடத்தவர் என்ைத அப்ேபா� �வனேமாகின� நி�ப�த்தாள். ��மார
அவள் ஏறிட்�ப் பா, "ஐயா, மதிவாணேர! ெசப்�ச் சிைல ெசய்
வ�த்ைதையச் ேசாழ மன்ன�டமி கற்�க் ெகாண்�வ�ட்?" என்�
ேகட்டாள். அதற்� ம�ெமாழி ெசால்லச் ��ம ��யவ�ல்ைல. தான
அவைள ஏமாற்றிவ�ட்� ததற்கா, அவள�டம் வணங்கி மன்ன� ேகட்�க
ெகாள்ள அவன் வ��ம்ப�னான். , அத்தைன வ�ரர்க�க்� மத்த, ஒ�
ெபண்�க்�ப் பண�ந்� மன்ன�ப்�க் ேகட்�க் ெகாள்ளச ைத�யம்
வரவ�ல்ைல. ஆைகயா, �வனேமாகின�ையப் பத்திரமாய்க் ெகாண்�
தக்கபா�காப்ப�ல் ைவக்�ம்ப� கட்டைள ப�றப்ப�த்� வ�ட்�
தந்ைதையத் ேத�ப் ேபான

உத்தம ேசாழர் அப்ேபா� ெவ� உற்சாகமாக இ�ந ம�ைரய�ன்

வ�திகள�ல, அவைரத் ேதர்க்காலில் கட்�ப் பராக்கிரம இ�த்�ச
ெசன்றைத உத்தம ேசாழர் மறக்கேவ இல்ைல�ப் பழிக்�ப்
வாங்�வதற்� இப்ேபா� சந்தர்ப்பம் கிைடத்� வ, அவர் எண்ண
சந்ேதாஷப்பட்�க் ெகாண்�; பராக்கிரம பாண்�யன் இறந்�வ�ட்ட
அவ�க்�ப் பதிலாக அவ�ைடய மகைளப் பழி வாங்�வதற்�
திட்டங் ேபாட்�க் ெகாண்��ந்தார். ய இதயம் ெகாந்தள�த்
ெகாண்��ந்த உர�க்� ஒ� பக்கத்தில, மத்தளத்�க்� இ� பக்கத்
இ� என் பழெமாழி ெத��மல்லவ? ��மாரன் மத்தளத்தின் நிைல
இ�ந்தான். பக்கம் அவ�ைடய காதைலக் ெகாள்ைள ெக
�வனேமாகின� அவைன வஞ்சகன் எ நிந்தைன ெசய்த. இன்ெனா�
பக்கத்தில் அவ�ைடய தந்ைத ஒேர �ர்க்க ஆேவச, பாண்�ய
�மா� ம�� வஞ்சந்த�ர்த்�க் ெகாள்ள வழிகைளத் ேத�க் ெகா
��மாரன் அவ�டம் ெமள்ள ெமள்ளத் தன் மன நிைலைய ெவ
�யன்றான். �தல அரச தர்மத்ைதத் தந்ைதக்� நிைனப்,
"�வனேமாகின� பாண்�ய ராஜன� மகள் அல்ல? அவைள ம�யாைதயாக
நடத்த ேவண்டா?" என்றான். அதற்� உ ேசாழர, "அவர்கள் பரம்ப
பாண்�யர்கள் அ; ந�வ�ல் வந்� ம�ை சிம்மாசனத்ைதக் கவர்ந்;
அவர்க�க்� ராஜ�லத்�க்��ய ம� ெசய்ய ேவண்�யதில," என்�
ெசான்னார

ப�ற� ��மாரன, "பாண்�ய�மா�ய� உதவ�ய�ல்லா வ�ட்டால் ந

தங்கைள வ��வ�த்தி�க்க ��யா�. அவள் ெக �த்திைர ேமாதிரத்ை
எ�த்�க் ெகாண்�தான் சிைறக்�ள்ேள வர அந்த ேமாதிரத்ைத
காட்�த் தாேன நாம் தப்ப�த்� வ?" என்றான

அதற்� உத்தம ேசா, "�த்த �ைறகள் நா உண்; சாம, தான, ேபத,

தண்டம் என்�. ந� ேபத �ைறையக் ைகயாண்� எ ஏமாற்றினாய். அ
நியாயமான �த்த �ைறதான். அதற்காக ந� வ�த்தப்பட ேவண்�ய
உலகம் ேதான்றின நாள் ெத, அரச �லத்தினர் பைகவர்க
ெவல்வதற்கா தந்திேராபாயங்கைளக் ைகக்ெகாண்��க்கின்றனர். ச
அர்த்த சாஸ்திரத என்ன ெசால்லிய��க்கிறார் என்� உனக்�த் ?"
என்றார். ��மா கைடசியாகத் தன்�ைடய உள்ளத்தின் நி
உள்ளப�ேய ெவள�ய�ட்டான். பா �மா�ய�டம் தான் காதல் ெகா
வ�ட்டைத�, அவைளத் தவ�ர ேவ� யாைர� கலியாணம் ெசய்� ெகாள்
தன் மனம் இடம் ெகாடா� என்பைத�ம் ெசா இைத அவன்
ெசான்னாேனா இல்ைலே, உத்தம ேசாழர் ெபாங்கி எ�ந்தார். �
�ன�வ�ம வ��வாமித்திர�ம் பர�ராம�ம் ஓ��க் ெகாண்ட� ேபாலா
"என்ன வார்த ெசான்னா? அந்தக் ராதக�ைடய மகள் ேப�ல் காத
ெகாண்டாய? என்ைனத் ேதர்க்க கட், ம�ைரய�ன் வ�திகள�ல் இ�த
பாதகன�ன் �மா�ைய மணந்� ெகாள்வ? என்ைனச் சிைறய�ல் அைடத
சங்கிலி மாட, வ�லங்கினத்ைதப் ேபாலக் ைவத்தி�ந்த சண்டாள�ை
மகள, ேசாழ சிங்காதனத்தில் வ�ற்பைத நான அ�மதிப்ேபன? ஒ� நா�ம்
இல்ைல! அப்பைனப் ேபாலேவ மக�ம் �ழ்ச்சி ெசய்தி� உன்ைன
வைல ேபாட்�ப் ப��க்கத் தந்திரம் ெசய்தி�க்கிறாள்.
வ�ழ்ந்�வ�ட்டாய். �வனேமாகின�ைய ந� கலியாணம்
ெகாள்வதாய��ந்த, என்ைனக் ெகான்� வ�ட்�ச� ெகாள்! நான
உய�ேரா��க்�ம் வைர அதற சம்மதிேயன்! அவைளப் பற்றி இன� என்
ஒ� வார்த்ைத�ம் ேபசாேத! அவ க�ம்�ள்ள� ெசம்�ள்ள� �த
க�ைதேமல் ஏற்றி ைவ, அேத ம�ைர நகர் வ�திகள�ல் ஊர்வலம் நட
ேபாகிேறன். அப்ப�ச் ெசய்தால், என மனத்தில் உள்ள �ண் ஆறா
என், இப்ப�ெயல்லாம் உத்தம ேசாழர் ஆத்த ெகாட்�னார

இந்த மேனாநிைலய�ல் அவ�டன் ேப�வதில் பயன�ல்ை ��மாரன்

த�ர்மான�த்தான். ெகாஞ்ச காலம் , அவ�ைடய ேகாபம் தண�ந ப�ற�
�யற்சி ெசய்� பார்க்க ேவண்�ம்ள்ேள ேகாபெவறி காரணமாக
�வனேமாகின�ைய ஏதாவ� அவமானப்ப�த்தி வ�ட்டால் என்ன ெச?
அந்த நிைனைவே ��மாரனால் ெபா�க்க ��யவ�ல்ைல. காத
கல்யாண�ம் ஒ� �றம் இ, அவள் தனக்�ச் ெசய்த உதவ�க்� ப�ரதி
ெச�த்த ேவண்டா? - இவ்வ�த ேயாசித்ததி, கைடசியாக ஒ� வழி அவன்
மனதில் ேதான்றிய�. சிைறய�லி� அவள் தப்ப�ப் ேபா�ம்ப� ெச
�தல் கா�யம். ேந�ல் அவள�டம் எ��ம் ேப�வதற்� அவ�க
ெவட்கமாய��ந்த�. தன்ைனப் பார "ெசப்� வ�க்கிரகம் ெசய
வ�த்ைதையக் கற்�க் ெகா?" என்� தா ம�ண்ம் அவள் ேகட்பா
அதற்� என்ன ம�ெமாழி ��? அைதக் காட்� ேவெறா�வர் �லம
கா�யம் நடத்�வ� நல்ல�. எனேவ நம்ப�க்ைகயான ெபண்
ஒ�த்திையச் ��மாரன் அைழத்தான். அவள�டம் ேசாழ நாட்� ேமா
ெகா�த்தான். அவைளப் பாண்�ய �மா�ய�ன் சிைறக்�ள், அவைளப
பார்த, 'உன்ன�டம் ஒ� சமயம் பாண்�ய ராஜாங்கத்தின்
ேமாதிரத்ை வாங்கிக் ெகாண், இந்த மாற்� ேமாதிரத்ைத உன
அ�ப்ப�ய��க்கிறா அவர் அந்த ேமாதிரத்ைத உபேயாகித்த�ேபால்
ந��ம் உபேயாகிக்கல' என் ெசால்லிவ�ட, ேமாதிரத்ைதகெகா�த்�வ�ட்
வ�ம்ப� அ�ப்ப�னான். த ெசன்ற ப�ற்ப, ��மார�க்�ச் �ம்மா இ�
��யவ�ல்ைல. �வனேமாகின ேமாதிரத்ைத வாங்கிக் ெகாண்�
ெசய்கிறா, என்ன ெசால்�கிறாள் , ெத�ந்� ெகாள்ள வ��ம்ப�னா
ஆகேவ, தாதிய�ன் ப�ன்ேனா� ��மார�ம் ெ ஒ� மைறவான இடத்தில
இ�ந்� ஒட்�க் ேகட்டான். அவன் ெசான்ன தாதி ேமாதிரத்ைதக
ெகா�த்த ேபா, பாண்�ய �மா� �றிய ம�ெமாழ, அவைன ம�ப��ம்
திைகப்பைடயச் ெசய்� வ�ட்

இவ்வ�தம் ெசால்லி ேமாகின�த் த�வ�ன் ��ஷன் கைதைய

நி�த்தினான். ேமேல நடந்த ெத�ந்� ெகாள்ள என்� ஆவல் உச்
நிைலைய அைடந்த�
 பத்தாம் அத்திய

ேமாகின�த் த�வ�, �ரணச் சந்திரன�ன் ேப த�ம் ெவண்ண�லவ,

�ன்றின் உச்சிய�ல் உட், அத்தம்பதிகள் எ அந்த வ�சித்திரமா
கைதையச் ெசால்லி வந்தார்கள். ஒ�வேராெடா�வர் அ�த்� ெகாண்�
ெசான்னார்கள். �ழந்ைதகள் எங்ேகயாவ� ேபாய்வ�ட, "நான
ெசால்கிேறன்" என்� ேபாட்�ய�ட்�க் ெகாண்� ெசால்? அந்த
�திய�ல ெசான்னார்க

அழேக வ�வமான அந்த மங்ைக �றினா-

"பாண்�ய �மா� சிைறய�ல் தன்னந் தன இ�ந்த ேப�, அவ�க்�ச

சிந்தைன ெசய்யச் சாவகாசம் கிைடத்த�. இ வ�வகாரங்க�,
அவற்றிலி�ந்� எ�ம் ேபார்க�ம் எவ்வள� த�ை காரணமாகின்றன
என்பைத உணர்ந்தாள். தன்�ைடய கலியாணப் ேபச்�க் எ�ந்த
வ�ப�தங்கைள ஒவ்ெவான்றாக எண்ண�ப் பார்த்� வ�த; தான
ராஜ�மா�யாகப் ப�றந்திராமல் சாதாரணக் ��ம்பத்தில் ெ
ப�றந்தி�ந்த, இவ்வள� �ன்பங்க�ம் உய�ர்ச் ேச
ஏற்பட்�ராதல்லவா என்� ஏங்கினாள். தன் காரணமாக எத்தைன
ேபர் உய�ர் �றந்தி�க்கத் தான �த்த களத்தில் உய�ர் வ�ட எ
�யன்�, ��யாமற் ேபான வ�திைய ெநாந ெகாண்டாள். இப்ப�ப்
நிைலைமய�ேல தான் தாதி வந்� ேசாழ �மாரன் ெகா �த்திைர
ேமாதிரத்ைதக் ெகா�த்தாள். �வன ேமாகின�க்� உடேன ��மாரன
வஞ்சைன நிைன�க்� வ, அளவ�ல்லா ஆத்திரத்ைத �ட்�ய�.
ஆத்திரத்ை தாதிய�டம் காட்�னாள். "இந்த ேமாதிரத்ைதக் ெகா�த்
தி�ம்ப�க் ெகாண்�ேப ெகா�த்�வ��! அவைரப் ேபான்ற வஞ்சகம்
ராஜ�மாரன�ன் உதவ� ெபற் ெகாண்� உய�ர் தப்ப�ப் ப�ை
வ��ம்பவ�ல்ைல என்� ெசால்�! அைதக் க இந்தச் சிைறய�ேலே
இ�ந்� உய�ைர வ��ேன் என்� ெசால்�! அந்த ம �த்திைர
ேமாதிரத்ைத ஒ� கா�யத்�க்காக வாங்கிக் , அைதத் �
உபேயாகப்ப�த்தி ேமாசம் ெசய்� வ�ட்� ஓ�ப் ேபானார். அ� ேசாழ
பழக்கமாய��க்கலாம். ஆ, பாண்�ய �லப் ெபண் அப்ப�ச்
மாட்டா என்� ெசால்�! வஞ்சைம் பாண்�ய �லத்தின�க
ெவ��ரம்!" என ெசான்னாள

இவ்வ�தம் �றிய�ட, ��மார�ைடய �ரைலக ேகட்�த் தி�க்கிட்ட

"தாதி! அந்த வஞ்சக ராஜ�மாரைனப் பாண்�ய ஒ� சமயம்
காதலித்தாள். அந்தக் காதலின் ேமல் ஆைணயாக அவைளக் ேகட்�க
ெகாள்தாகச் ெசால்�! �த்திைர ேமாதிரத்ைத உபேயாகித்�த் த
ெகாண்� ேபானா, ப�றிெதா� சமயம் நல்ல காலம் ப�றக்; இ�வ�ைடய
மேனாரத�ம நிைறேவறக் ��ம் என்� ெசால்�!" என்பதாக அந்த
�றிய�. அந்த �ரல் �வனேமாகின�ய�ன் மனைத உ�கச் ெசய்
அவ�ைடய உ�திையக் �ைலய ெசய்த�. ேதேவந்திர சிற்ப�ய
சிற்பமண்டபத்தில் ேகட்ட �ரல் அ�? பைழய நிைன�கள் எல்லா
��றிக்ெகாண்� வந்தன. தழதழத்த �, பாண்�ய �மா� �றினாள-
"தாதி! நான் இந்த வஞ்சக ராஜ�மாரைன என்ை காதலித்ததில்ை
என்� ெசால்�! ேசாழநாட்�ந்� ேதேவந்திர சிற்ப�ய சிற்பக்கை
கற்�க் ெகாள்ள வந்த ஏைழ சிற்ப�ையேய நான் காதலித் ெசால்�!"
என்றாள். அ�த்த கணத, ேசாழ ராஜ�மாரன் �வனேமாகின�ய�ன் எதி
வந்� நின்றான். அவன் �றிய வ, பாண்�ய �மா�ையத் திைகக்�
ெசய்� வ�ட்ட�

அந்த மங்ைகய�ன் நாயகன் இப்ேபா� �ற- "பாண்�ய �மா, தான்

ேசாழ ராஜ�மாரைனக் காதலிக்கவ�ல்ைல ெய, இளஞ சிற்ப�ையேய
காதலித்ததாக�ம் �றிய தட்ச, ��மார�ைடய மனத்தி, தான ெசய்ய
ேவண்�ய� என்ன என்ப� உதித்� வ�ட்ட�. அ�வைரய�ல
ேமாகின�ைய ேந�க்� ேநர் பார்க்க ெவட்கப்பட்�க் ெகாண,
இப்ேபா� அவைள பார்க்�ம் ைத�ய�ம் வந்�வ�ட்ட�. ஆை,
மைறவ�டத்திலி�ந்� அ �ன்னால் வந்தான். "கண்மண�! என்ைனப்
இந்தக் ேகள்வ�க்� ம�ெ ெசால்�! நான் ராஜ�மாரனாய�ல்ல, ஏைழச்
சிறப�யாக மாறிவ�ட்டா, நான உனக்�ச் ெசய்த வஞ்சைனைய மன்
வ��வாயா? என்ைன மணந்� ெகாள் சம்மதிப்பா?" என்றான்
பாண்�ய�மா� உடேன ம�ெமாழி ெசால்லவ�ல்ைல. ம�ெம ெசால்ல
ேவண்�ய அவசியம் இல்ைல. அவள் �க�ம் கண்க�
மனதிலி�ந்தை ெவள�ட்டன. சற்�ப் ெத், அவள, "நடக்காத கா�யத்ை
ஏன் ெசால்�கிற�ர? ஏன் வ�ணாைச காட்�கிற�ர? ேபா�ேல
��த்ேதால்வ�யைடந்� அ�ைமயா சிைறப்பட்��க்�ம் ஒ� ெபண்,
யார் பரம்பைரயாக வந்த அரைசக் ைகவ��வ? ேசாழ ராஜ்யத்ேதா
இப்ேபா� பாண்�ய ராஜ்ய�ம் ேசர்ந்தேத? வ��வதற் மனம் வ�ம?"
என்றாள். "என் கண்மண�! உனக்காக ஏ� உலகம் ஆ�ம் ப நான்
தியாகம் ெசய்ேவன். ஆனால் உனக்� ராண�யாக இ�க்க ேவண்
ஆைச இல்ைலேய!" என்� ��மாரன் ேகட்டான். "ராண�யாக ேவண்�
ஆைசய��ந்தா, ேதேவந்திர சிற்ப�ய�ன் சீ� என் இ�தயத்ைத
ெகா�த்தி�ப்ேப?" என்றாள் பாண்�ய�மா�. உடேன ��மாரன்
அைரய�ல் ெச�கிய��ந்த உ வாைள எ�த்�க் கா, "இேதா இந்தக
ெகாைலக் க�வ�ை, ராஜ�ல சின்னத், பயங்கர �த்தங்கள
அைடயாளத்ை, உன் கண் �ன்னால் �றித்� எறி, பார்!" என
ெசால்ல, அைதத் தன்�ைடய பலம் ��வைத�ம் ப�ரேயாகித்� �றி
உைடவாள் ப�ெரன்� �றிந்� தைரய�ேல வ��ந

ப�ன்னர் ��மாரன் தன் தந்ைதய�டம் ெ அரசாட்சிய�ல் தனக

வ��ப்பம் இல்ைலெய, ராஜயத்ைதத் தன் சேகா ஆதித்ய�க்�
ெகா�த்�வ��வதாக�ம, ராஜ்யத்�க்� ஈடாகப் �வனேமாகின தனக்�த
தர ேவண்�ம் என்�ம் ேகட்�க் ெகாண்டான். �தலில் உ
இணங்கவ�ல்ைல. எவ்வளேவா வ�தமாகத் தைட ெசால்லிப் பார
��மாரன் ஒே உ�தியாக இ�ந்தான். "அப்பா! தாங்கள் ந�ண்ட பரம்
வந்த ேசாழநாட் சிம்மாசனத்த, பராக்கிரம் பாண்�யர் மகள் ஏறச் சம
��யா� என்�தாேன ெசான ்ன�ர? உங்க�ைடய அந்த வ��ப்பத்�க்�
வ�ேராதம ெசய்யவ�ல்ைல. ேவ� என்ன உங்க�க்� ஆ? இந்த
ேதசத்திேலேய நாங் இ�க்கவ�ல்ைல. கப்பேலறிக் கடல் கடந்�
வ��கிேறாம! தங்கைளப் பாண்�ய� சிைறய�லி�ந்� ம�ட்� வந்ததற,
எனக்� இந்த வரம் ெகா�ங்கள்! ெகஞ்சினான். அவ�ைடய மன உ�த
மாறா� என்� ெத�ந்� ெகா, உத்தம ேசாழ கைடசிய�ல் சம்மத
ெகா�த்தார். "ஒ� வ�தத்தில் உன் ���ம் நல மகேன! ேசாழ
�லத்தில் �ன்ேனார்கள் கப்பேலறிக் கடல் கடந, அயல நா�கள�ல்
எல்லாம் நம்�ைடய �லிக்ெகா�ைய நாட்�னார்கள். ேசாழ ச ெவ�
�ரம் பரந்தி�ந்த�. அந்தப் பரம்பைரைய , ந��ம் கா�ய ெசய்தா,
அைதப் பாராட்ட ேவண்�ய� தாேன! �ன்� கப்பல்கள்
ஆ�தங்கைள� ஏற்றிக் ெகாண்� ேபார் வ�ரர்கைள�ம் அைழத்�க
ேபா! இன்�ம் ப�ரயாணத் ேவண்�ய ெபா�ள்கைளெயல்லாம் ேசக�
ெகாள்!" என்றார். ��மாரன் அவ் ப�ரயாண ஆயத்தங்கள் ெசய்த
ேபா�க்��ய ஆ�தங்கேளா� �டச் சிற்ப ேவ ேவண்�ய கல்�ள�,
�ததிகள் �தலியவற்ைற�ம் ஏராளமாகச் ேசக ெகாண்டான். வ�ரர்கை
காட்��ம் அதிகமாகேவ சிற்பக் கைல வல்�நர திரட்�னான்
ேதேவந்திரச் சிற்ப�யாைர�ம் மிக�ம் ேவண்�க் ெகாண்,
�றப்ப�வதற்� இணங்கச் ெசய்தான். ேதசத்தில் ப�ரைஜக,
இளவரசர ெவள�நா�கள�ல் �த்தம் ெசய்� ெவற்றிமாைல ��வதற
�றப்ப�கிறா என்� எண்ண�னார்கள். உத்தம ேசாழ�ம் �தல்வ�
உவந்� வ�ைட ெகா�த்தா ஆனால, இ�திவைர �வனேமாகின� வ�ஷயத்தில
மட்�ம் அவர் கல்ெநஞ்சராகேவ இ� அந்தப் ெபண்ண�ன் உதவ�யால்
ம�ைர நகர்ச் சிைறய�லி�ந்� ெவள�வர ேந அவமானத்ைத அவரால
மறக்கேவ ��யவ�ல்ைல

இப்ேபா� ம�ப��ம் அந்நங்ைக ��க் கைதையப் ப��ங்கிக் ெகா

�றினாள்

"ஆனா�ம, �வனேமாகின� �றப்ப�ம்ேப உத்தம ேசாழ�டம் ேபா

நமஸ்க�த்� வ�ைட ெபற்ெகாண்டாள். தன்னால் அ ேநர்ந்
கஷ்டங்கைளெயல்லாம் , தன்ைன மன்ன�க்க ேவண்�ம்
மன்றா�னாள அந்தக் கிழவ�ம் சிறி� மனங்கன�ந்� தான் வ�
"ெபண்ேண இப்ப�ெயல் நடக்�ம் என்� ெத�ந்தி�ந்தால
ஆரம்பத்திேலேய உன் கலியாணத ஆட்ேசபமெசால்லிய��க்க மாட்ேட
�லத்ைதப் பற்றி வ�ைளயாட்டாக ஏேதா ெசால்லப்ேப,
என்னெவல்லாே, வ�ப�தங்கள் நிகழ்ந்�வ�ட்டான். ேபான� ே;
எப்ப�யாவ� என் மக�ம் ந��ம் ஆனந்தமாக வாழ்க்ைக நடத்தி
என்றார "தங்கள் வாக்�ப் பலித்� வ�ட்ட� ? ந�ங்கே
ெசால்�ங்கள்!" ெசால்லி அந்தச் �ந்தர வன�ைத தன் நாயகன்
ஆர்வத்�டன் பார்த
தம்பதிகள் இ�வ�ம் ஒ�வர் �கத்ைத பார்த்�ப் �ன்
��ந்தவண்ணம் இ�ந்தார்கள். ேநர உணர்ச், அப்ப�ேய அவர்க
இ�ந்�வ��வார்கெளன்� ேதான�. நா�ம் காதலர் பலைரப்
பார்த்தி�க்கி; கைதகள�ல் ப�த்தி�க்கிேறன். ஆனால் தம்பதிகள�ன
காதல் மிக அ�ர்வமானதாக எனக்�த் ேதான்றிய�. அப்ப �கத்ைத
ஒ�வர் பார்த்�க் ெகாண்ேட இ�ப்பதற்� என்னத? என்னதா
வசீகரம் இ�ந்தா, எனன தான் மனதில் அன்� இ�ந், இப்ப�
அ�க்காம சலிக்காமல் பார்த்�க் ெகாண்��ப், அ� வ�ந்ைதயான
வ�ஷயந்தா அல்லவா

ஆனால, நான் ெபா�ைம இழந்�வ�ட்ேடன். அவர் ெபாறாைம�ம்

ெகாண்ேடன் என், அ� உண்ைமயாகேவ இ�க்�ம். கைதய�ன் �
ெத�ந்� ெகாள்�ம் ஆவ�ம் அதிகமாய��

"என்ன தி�ெரன்� இ�வ�ம் ெமௗனம் சாதித்�வ�ட் ப�ற்பா� என்

நடந்த? கைதைய ���ங்கள்!" என்ே

"அப்�றம் எ? ஆய�ரம் வ�டமா, க�கால ேசாழன் காலத்திலி�ந

பரம்பைரப் ெப�ைம�டன் வந்தி�ந்த ேசாராஜ்யத்ை �றந்,
��மாரன் நாகப்பட்�னம் �ைற�கத்தில் கப்பல் ஏறினா சிறி�
�ரம் கப்பல்கள் ெச, �ன்� கப்பல்கள��ம் இ�ந், வாள்
�தலிய ஆ�தங்கைளெயல்லாம் எ, ந�க்கடலில் ேபா�ம்ப� ெசய்
கல்�ள�கைள�ம் �த்திகைள�ம் தவ�� ஆ�தேம கப்பலில் இல்லா
ெசய் வ�ட்டான். ப�ற� பல ேதசங்க�க்�ச் ெசன்� பல இடங்கைளப
வ�ட்� கைடசியாக இந்த ஜனசஞ்சாரமில்லாத த��க்� வந்� இறங்கி
எல்லாம் இந ெபண்ணாய்ப் ப�றந்தவள�ன் ப��வாதம் காரணமாகத்
என்� ஆடவன் ெசால நி�த்தனான்

கைடசிய�ல் அவன் �றிய� எனக்� அளவ�ல திைகப்ைப அள�த்த�

இத்தைன ேநர�ம் ��மாரன் �வனேமாகின�ையப் ப ேபசி வந்தவ,
இப்ேபா� தி�ெரன, 'வந்� இறங்கிேன' என்� ெசால்�கிறா? இவன்
தான் ஏதாவ� தவறாகப் ப�தற்�கிறா? அல்ல� என் காதிேலதான்சகாக
வ��ந்தேதா என்� சந்ேதகப்பட்� அந்தப் ெபண்ண�ன் �கத்ைத
அவள் �றினா, "ந�ங்கேள ெசால்�ங்கள் ஐயா! அந்த உ�த்�ப் ேபா
ேசாழ ராஜ்யத்ைதக் ைகவ�ட்� வந்ததினால் இவ�க்� நஷ்டம் ெரா
வ�ட்டத? நாங்கள் இந்தத் த��க்� வந்� ஸ்ததிய சாம்ராஜ்யத்
இேதா பா�ங்கள ஒ� தடைவ நன்றாகப் பார்த்�வ�ட்� ம�ெ
ெசால்�ங்கள

இவ்வ�தம் �, அந்த ேமாகின�த் த�வ �ந்த� த�வ�ன் உட்�றத்ைத ேநாக

தன் அழகிய கரத்ைத ந�ட்� வ�ரல அைசத்�ச் �ட்�க் காட்�னாள்
�ட்�க் காட்திைசய�ல் பார்த்ே மாடமாள�ைகக�ம, �ட ேகா�ரங்க�,
மண� மண்டபங்க, அழகிய வ�மானங்க�, வ�ஹாரங்க�ம் வ�ை
வ�ைசயாகத் ெதன்பட்டன. பால் ேபான்ற ெவண்ண�லவ�ல் அக
அப்ேபா�தான் கட்� ��க்கப்பட்ட �த்தம் �திய கட்�டங்களாக
தந்தத்தினா பள�ங்கினா�ம் பல வண்ணச் சலைவக் கற்கள
கட்டப்பட்டைவே ெஜாலித்தன. பாைற �கப்�கள�ல் ெச�க்கப்பட
சிற்ப உ�வங்கெளல் உய�ர்க்கைள ெபற்� வ�ளங்கின. சிறி� ே
உற்�ப் பார்த்�க் ெகாண், அந்த வ�வங்கள் உண்ைமயாகேவ உ
அைடந், பாைற �கங்கள�லி�ந்� ெவள கிளம்ப� என்ைன ேநாக்கி நட
வரத் ெதாடங்கிவ��ம் ேபாலக் காணப்பட்டன. கைட ேதான்றிய இந்
எண்ணம் எனக்� ஒ� வ�தப் பயத்ைத உண்டாக்கிய�. கண்
பக்கமி�ந்� தி�ப, கைத ெசால்லி வந்த அதிசயத் தம்பதிகைள ேநாக்க
தி�ெரன்� பன�ெபய ஆரம்ப�த்த�. அவர்கைள இேலசான பன�ப்ப
��ய��ந்த� பன�ய�னால் என் உடம்� சில்லி

அவர்கைள உற்�ப் பார்த்த, தழதழத் �ரலில, "கைத நன்றாகத்தா

இ�ந்த�. ஆனா, நான் ஆரம்பத்தில் ேகள்வ�க்�ப் பத
ெசால்லவ�ல்ைல? ந�ங்கள் ய? இந்த த��க்� எப்ேப எப்ப� வந்த�ர?"
என்ேறன

இ�வ�ைடய �ர�ம, இன�ய சி�ப்ப�ன் ஒலிய கலந்� ெதான�த்த

"வ��ய வ��யக் கைதக் ேகட்� வ� சீைதக்� இராமன் என்ன உ

என்� ேகட்ப� ேபாலி�க்கி?" என்றான் அந �ந்தர ��ஷன

தமிழ ெமாழிய�ல் மற்றப் பாைஷக�க்� இ ஒ� வ�ேசஷம் உண்

என்� அறிஞர்கள் ெசால்லி நான் ேகள்வ�ப்பட அதாவ�
ஆய�ரக்கணக்கான வ�டங்களாகத் தமிழ் ெமாழி ஏறக்�ைறய ஒேர வ
ேபசப்பட்� வந்தி�க்கிற� என்ப� தான். இ� எனக்� நிைன�
இன்ைறக் தமிழ்நாட்�ல் வழங்�ம் பழெமாழிையச் ெசால்லி
ப�கசித்த, ேசாழ இளவரசன் ��மாரன் தான் என்பைத ஊகித்�த்
ெகாண்ேடன். அைத ெவள�ய�ட �றிேனன்

"தாங்கள் தான் ��மார ேசாழர் என்� ேதான் உண்ைமதாே?

அப்ப�யானால் இந்தப் ெபண்ம?" என்� ெசால், உய�ர் ெபற அழகிய சிற்ப
வ�வம் ேபாலத் ேதான்றிய அந்த மங்ைகய�ன் �கத்ைத ேநா
 அவள் �ன்� உலகங்க�ம் ெபறக்� �ன்னைக ��ந்தாள். அந
�ன்னைக�டேன என்ைனப் பா, "ஏன் ஐயா என்ைனப் பார்த, பாண்�ய
ராஜ�மா�யாக ேதான்றவ�ல்ைல?" என்றள்

நான் உடேன வ�ைரந, "அம்மண�! தங்கை பார்த்தால் பாண

ராஜ�மா�யாகத் ேதான்றவ�ல்ைலதான். �ன்� உலகங ஒேர
�ைடய�ன் கீழ் ஆளக்��ய சக்கரவர்த்திய�ன் தி�க்�ம
ேதான்�கிற�ர்கேள என்ேறன

அப்ேபா� அந்தச் �ந்த� நாயகைனப் , "ேகட்�ர்க? �ன்ைனக்

இப்ேபா� தமிழ்நாட்� ஆடவர்கள் �கழ்ச்சி அதிக �ன்ேனற்ற
அைடந்தி�ப்பதாகத் ேதான்றவ? தாங்க, அந்த நாள� என்ைனப் பார,
'ஈேர�ப் பதினா� �வனங்க�க்�ம் சக்கரவர்த்தின� ேவண்�யவை,
இந்தச் சின்னஞ்சி� த�வரசியாக்கி வ�ட்ேடே' என் ெசான்ன�
ஞாபகமி�க்கிறத?" என்றாள

அைதக் ேகட்ட ��மார ேசாழர் சி�த் அ�வைரய�ல் மைலப்பாைறய�ே

உட்கார்ந்தி�ந்த அந்தத் தம்பதிகள் எ�ந்தார்கள். ஒ�
ேதாள்கைள ஒ�வர் த�வ�ய வண்ணமாக இ�வ�ம் நின்ற அப்ேபா�
ஓர் அதிசயமான வ�ஷயத்ைத நான் கவன�த்

ேமற்�த் திைசய�ல் சந்திரன் ெ கீ ேழ இறங்கிய��ந்தான். அஸ்த

சந்திரன�ன் நிலெவாள�ய�ல் �ன்� சிகரங்க�, ெமாட்ைடப் பாைறக�
க�ய நிழல் திைரகைளக் கிழக்� ேநா வ�சிய��ந்தன. சிற்ப வ�வங்கள
நிழல்ள் ப�ரமாண்ட ராட்சத வ�வங்க காட்சி தந்தன. ெந��யர்
மரங்கள�ன் நிழல்கள் பன்மடங், கடேலாரம வைரய�ல் ெசன்றி�ந்த
என்�ைடய நிழல் �ட அந்த ெவள்ள�ய பாைறய�ல வ�வாகக்
காணப்பட்ட

ஆனால்...ஆனால்... அந்த அதிசயக் காத என் �ன்னா, கண்ெணதிேர

நின்றார்களாய�, அவர்க�ைடய நிழல்கள் பாைற வ��ந்தி�க்க
காணவ�ல்ைல

இைதக் கவன�த்ததினால் ஏற்பட்ட ப�ரம அந்தத் தம்பதிகைள ம�ண

ஒ� �ைற பார்த்ேதன். வ�ந்ைத! வ�ந்ைத! அவர காணவ�ல்ைல
அந்த அழகிய தம்பதிகள் இ�ந்த ெவ�ைமயாய, �ன�யமாய்
ெவறிச்ெசன்� இ�ந்

தி�ெரன்� நிலெவாள� மங்கிய�. �ற்ற இ�ள் �ழ்ந்� வந்த�.

கண்க�ம் இ�ண்டன. தைல �ற்றிய�. நிைனவ கீ ேழ வ��ந்ேதன

ம�நாள் உதய ��யன�ன் கிரணங்கள �கத்தில் பட்� என்

�ய�ெல�ப்ப�ன. தி�க்கிட்� வ�ழித்ெத�ந நாலா�ற�ம் பார்த்ேதன்.
நாள�ர� அ�பவங்கெளல்லாம் நிைன� வந அைவெயல்லாம் கனவ�
கண்டைவய, உண்ைமய�ல் நிகழ்ந்தைவயா என்� வ�ளங்க அந்தப
ப�ரச்சைனையப் பற்றி ேயாசிக்க�ம் ேநரம் இல்ைல. ஏெனன�ல்
ஓைடய�ல்ந�ேவ நின்ற கப், அதன் பயங்கரமான ஊ��ழாய்ச் சப்
கிளப்ப�க் ெகாண்��ந்த�. பட� ஒன்� இந்தக் கைரேயாரமாக வ
ெகாண்��ந்த�. அந்தப் பட� ம�ப��ம் என்ைன ஏற்றிக் ெ
ேபாய்வ�ட ேபாகிறேத என்ற பயத்தின, ஒ� ெப�ம் ஊைளச் சப்தத்
கிளப்பக் ெகாண, நான் அந்தப் படைக ேநாக்கி வ�ைரந்ேதா�ேனன்
ேவைளயாகப் படைகப் ப��த கப்பைல�ம் ப��த்� , இந்தியா ேதசம
வந்� ேசர்ந்ே

ப�ன்�ை

ஸின�மாைவ ���ம் பார்க்க ��ய என்ைன அைழத்�க் ெகா

வந்த நண், இவ்வ�தம் கைதைய ��த்தாஅந் வ�சித்திரமான கைதையக
�றித்�க் கடல் அைலகள் ����ப்� பா வ�ம�சனம் ெசய்த

கடற்கைரய�ல் மன�த சஞ்சாரேம கிைடய கடற்கைர சாைலய�ல் நாங்

வந்த வண்� மட்�ந்தான் ந

"இன்ன�ம் எ�ந்தி�க்க மாட்�ர் ேபாலி� கைத ��ந்�வ�ட�;

ேபாகலாம்!" என்றார் நண

"உங்க�ைடய ேமாகின�த் த�ைவ எனக்�ம் ப ேவண்�ம் என

ஆைசயாய��க்கிற�. ஒ� தடைவ என்ைன�ம் அைழத்�க்
ேபாகிற�ர்கள?" என்� ேகட்ேட

"ேபஷாக அைழத்�க் ெகாண்� ேபாகிேறன். என்�ைடய கைதைய

ந�ர் நம்�கிற�? ஆடவர்கள�ல் அேநகம் ேபர் நம்பவ� என்றார

"நம்பாதவர்கள் கிடக்கிறார்கள். ெகா�த்� ைவத்த� அவ்வள�தா

நான் நிச்சயமாய் நம்�கிேறன்!" எ

சிறி� ேயாசித்�ப் பார்த, அந்த நண்ப�ை கைதய�ல் அவநம்ப�க்ை

ெகாள்ளக் காரணம் இல்ைல? ெவள�ய�ல் நைடெப� நிகழ்ச்சிக
மட்�ேம உண்ைமயானைவ என்� நாம் எதற்காகக் க�? கவ�ஞர்
ஒ�வ�ைடய கற்பைன உள்ளத்தில் நிக�ம் அற்�த சம்
உண்ைமயல்லெவ ஏன் ெகாள்ள ேவண?