,,Wiosna’’ został namalowany w 1873 roku przez francuskiego
malarza Jeana Francois Millet. Był on jednym z głównych przedstawicieli i twórców realizmu – europejskiego stylu drugiej połowy XIX wieku, w którym został wykonany ten obraz.
Kompozycja otwarta idealnie pasuje do przedstawionej na obrazie sytuacji.
Statyczny ruch podkreślają drzewa i ich liściaste gałęzie, które w bezruchu ukazują, spokojną, bezwietrzną pogodę. Natomiast zachowanie zasad równowagi i rytmu tworzy ład i harmonię.
Przedstawiona otwarta przestrzeń ma nieprzytłaczający charakter, pozwala
odetchnąć i zrelaksować się. Autor, malując to dzieło, dwa lata przed swoją śmiercią, lubił otaczać się naturą, gdzie przestrzeń wokół niego pobudzała jego kreatywność i pozwalała uwolnić myśli.
Ciężko jest jednoznaczne określić co dominuje na pierwszym planie, ponieważ
statyczność obrazu sprawia, że trudno zwrócić uwagę na docelowy punkt nie zważając na całokształt. Jednak wysuwającym się na przód elementem jest charakterystycznie oświetlona ścieżka polna zmierzająca poprzez sady i pola uprawne do gęstego lasu umiejscowionego w oddali. Warto także zwrócić uwagę na drugi plan i widniejące na nim rosnące obok ścieżki, dwa liściaste drzewa. W tle oprócz ciemnego zagajnika, możemy dostrzec wyłaniające się z gęstwiny krzaków domy. Zastosowana perspektywa malarska pozwala nam spojrzeć oczami artysty na idealnie odwzorowaną z rzeczywistością przestrzeń.
Paleta polichromatycznych barw bazuje na ciemnych i stonowanych odcieniach
oraz spokojnej palecie i kompozycji. Dominują chłodne odcienie zieleni a dodatkowo ciemne, granatowe niebo sprawia, że obraz staje się melancholiczny i ekspresyjny.
Naturalnie rozproszone światło pozytywnie wpływa na charakter
przedstawionego dzieła. Jego natężenie jest dosyć intensywne, co wraz z kolorem nieba i widniejącą tęczą oraz ciszą i spokojem panującym na obrazie, może symbolizować poburzową pogodę.
Nastrój panujący na obrazie wywołuje pozytywne emocje i pozwala
zrelaksować się, wyobrażając sobie zaistniałą scenerię. Dzięki zastosowaniu dużego kontrastu i wyraźnej gry światłocienia, dzieło przyciąga wzrok swojego odbiorcy, nakłaniając do dalszej interpretacji.