Η 

Α.Ε.Λ. ΠΑΕ[1] (εν συντομία ΑΕΛ ή Λάρισα)

είναι ελληνικό επαγγελματικό ποδοσφαιρικό σωματείο. Αποτελεί τμήμα του
ιδρυτικού αθλητικού συλλόγου Αθλητική Ένωση Λάρισας. Εδρεύει
στην πόλη της Λάρισας και αγωνίζεται στη Super League.
Τα επίσημα και παραδοσιακά χρώματα της ομάδας είναι το βυσσινί και το λευκό και ως
έμβλημά της έχει ένα αγέρωχο άλογο σηκωμένο στα πίσω πόδια του. Προσωνύμια της
ομάδας είναι οι Βυσσινί και η Βασίλισσα του κάμπου.
Αποτελεί την μοναδική ελληνική επαρχιακή ομάδα που έχει καταφέρει να κατακτήσει το
πρωτάθλημα και αυτό πραγματοποιήθηκε κατά την λεγόμενη χρυσή δεκαετία-εποχή της,
την περίοδο 1987-88, ενώ επίσης έχει κατακτήσει δύο Κύπελλα Ελλάδας (1984-85, 2006-
07).
Έδρα όλων των επίσημων αγώνων των τελευταίων ετών της ομάδας αποτελούσε η AEL
FC Arena, χωρητικότητας 16.118 θεατών. Η σημερινή έδρα της ομάδας είναι εκ νέου
το Στάδιο Αλκαζάρ από το 2020 και το οποίο αποτελεί ορόσημο στην ιστορία της ΑΕΛ.

Ιστορία
Η ίδρυση και τα πρώτα χρόνια

Πρώτη σύνθεση της ΑΕΛ το 1964

Λίγο πριν την αναχώρηση για τη Ρόδο (1965)

Στάδιο Αλκαζάρ

Μετά από πολλές συσκέψεις και συζητήσεις πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Ωδείο
Λάρισας η τελική συνέλευση των ποδοσφαιρικών σωματείων του νομού που εκτός των
άλλων αποφάσισε και τη συγχώνευση των: Άρη, Ηρακλή, Λαρισαϊκού και Τοξότη. Τα
πρώτα χρώματα της ομάδας ήταν το άσπρο και το μαύρο, αλλά μετά από νέα συνέλευση
αποφασίστηκε το πορφυρό χρώμα (βυσσινί) που χαρακτήριζε τα ρούχα των Βυζαντινών
Αυτοκρατόρων και όπου ισχύει μέχρι σήμερα. Ως έμβλημα αποφασίστηκε να είναι το
άλογο το οποίο είχε βρεθεί απεικονισμένο σε αρχαίο νόμισμα. Ως έδρα ορίστηκε
το Στάδιο Αλκαζάρ.
Η ΑΕΛ δύο αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος Β' Εθνικής 1972-
73 εξασφάλισε την άνοδο της με επικράτηση 2-0 επί της Νίκης στον Βόλο. Στην τελευταία
αγωνιστική νίκησε με 3-0 την Καλλιθέα και πανηγύρισε την πρώτη της άνοδο στην Α’
Εθνική.

Η επιστροφή των βυσσινί στην Α΄ Εθνική. Η απαρχή της χρυσής εποχής που θα ακολουθήσει

Οι αδικοχαμένοι Δημήτρης Κουκουλίτσιος και Δημήτρης Μουσιάρης. Απώλεια για την ΑΕΛ και το

ελληνικό ποδόσφαιρο

Τον Ιούνιο του 1975, η ΑΕΛ μετά από απογοητευτική πορεία στο πρωτάθλημα της Α΄
Εθνικής υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία. Τρία χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του
1978, η εκτός έδρας νίκη της ΑΕΛ επί του Μακεδονικού στην Ευκαρπία με 4-1, την
επανέφερε στην Α’ Εθνική.
Ιστορικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
08/05/1966: Οι περίπου 2.000 οπαδοί της ΑΕΛ που ακολούθησαν την ομάδα για τον
αγώνα με τον Βύζαντα Μεγάρων έγιναν μάρτυρες επιθέσεων πριν, κατά τη διάρκεια και
μετά το τέλος του αγώνα. Η ομάδα με 10 παίκτες (λόγω αποβολής του Κυριακίδη) από το
πρώτο δεκάλεπτο, χωρίς την παρουσία του Δημήτρη Ζάμπα που τραυματισμένος
μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο πριν την έναρξη του αγώνα και με 3 από τους 10
εναπομείναντες παίκτες, λόγω τραυματισμού, να έχουν τυπική παρουσία, ηττήθηκε με 6-
0. Την επόμενη μέρα του αγώνα κυκλοφόρησε από φιλάθλους της ομάδας η "Μαύρη
Βίβλος" στο τότε ζαχαροπλαστείο "Ελληνικόν" (απέναντι από το σημερινό Δημαρχείο),
όπου οι οπαδοί της ΑΕΛ υπέγραψαν καταδικάζοντας τα έκτροπα των Μεγάρων.
25/06/1972: Η ΑΕΛ ήταν μια νίκη μακριά από την πολυπόθητη άνοδο στην Α’ Εθνική.
Αντίπαλος στον αγώνα αλλά και στην υπόθεση της ανόδου ήταν ο Πανσερραϊκός. Οι
4.000 περίπου οπαδοί της ΑΕΛ προσπαθώντας να προστατευθούν εισέβαλαν στον
αγωνιστικό χώρο. Τα γεγονότα συνεχίστηκαν την επόμενη μέρα στη Λάρισα όπου έγινε
παλλαϊκό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας που ήταν από τα πρώτα χρονικά και πανελλαδικά
στην περίοδο της επταετίας, με τους οπαδούς της ΑΕΛ να "επαναστατούν" και κατά της
δικτατορίας, κατεβάζοντας τη σημαία που υπήρχε στην κεντρική πλατεία, σπάζοντας τις
ταμπέλες της ΓΓΑ στο γήπεδο Αλκαζάρ και καταστρέφοντας το γνωστό μαγαζί
"Σερραϊκόν", αναγκάζοντας τον τότε Διοικητή Ασφάλειας Λάρισας να καλέσει το διοικητικό
συμβούλιο της ΑΕΛ σε αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου για να λογοδοτήσει για τα
γεγονότα, προειδοποιώντας μάλιστα για σύγκρουση. Η ΑΕΛ κατέθεσε ένσταση στη
διοργανώτρια αρχή (ΕΠΟ) για αντικανονική συμμετοχή ενός παίκτη του Πανσερραϊκού
που έγινε δεκτή κερδίζοντας αρχικά τον αγώνα "στα χαρτιά", όμως ο σερραϊκός σύλλογος
άσκησε έφεση και τελικά ο αγώνας κατοχυρώθηκε σε αυτόν.
30/07/1979: Η εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ξεκινά και η ΑΕΛ προχωρά στη
σύσταση της ΠΑΕ.
06/09/1979: Σκοτώθηκαν σε τροχαίο δυστύχημα στο ύψος του Κάστρου Βοιωτίας (111ο
χλμ Αθηνών – Λαμίας) οι Δημήτρης Κουκουλίτσιος και Δημήτρης Μουσιάρης,
πηγαίνοντας να ενσωματωθούν στην αποστολή της εθνικής Ελπίδων που θα ταξίδευε για
αγώνα στην Οδησσό της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Ο τρίτος της παρέας Γιάννης
Βαλαώρας, που συνταξίδευε, γλίτωσε βαριά τραυματισμένος.

Η επιτυχημένη δεκαετία του '80[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιάννης Βαλαώρας πανηγυρίζει την κατάκτηση του Κυπέλλου από την ΑΕΛ, έπειτα από το
θρίαμβο με 4-1 επί του ΠΑΟΚ

Ο πρώτος τίτλος της ΑΕΛ, το Κύπελλο του 1985, στο χορτάρι του Αλκαζάρ

Το 1982 στο Στάδιο Νίκος Γκούμας η ΑΕΛ συμμετείχε στον πρώτο τελικό κυπέλλου

(1981-82) της ιστορίας της με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, όπου ηττήθηκε με 1-0. Την
επόμενη χρονιά, με σκόρερ τον Κώστα Μαλουμίδη, η ΑΕΛ νίκησε στο Στάδιο
Καραϊσκάκη με 1-0 στο ντέρμπι κορυφής τον Oλυμπιακό, αλλά τελικά τερμάτισε στη
δεύτερη θέση του πρωταθλήματος (1982-83).
Η δεύτερη συμμετοχή της ΑΕΛ σε τελικό κυπέλλου (1983-84) πραγματοποιήθηκε με
αντίπαλο και πάλι τον Παναθηναϊκό. Στο ΟΑΚΑ η ΑΕΛ κατώτερη των προσδοκιών
ηττήθηκε με 2-0, αλλά εξασφάλισε την ευρωπαϊκή συμμετοχή της στο κύπελλο
Κυπελλούχων της επόμενης περιόδου (1984-85).
Στην τρίτη συμμετοχή της ομάδας σε τελικό κυπέλλου (1984-85), η ΑΕΛ νίκησε στο
ΟΑΚΑ, μπροστά σε 15.000 και πλέον φίλους της, τον τότε πρωταθλητή ΠΑΟΚ με 4-1 και
κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της.
Πρωταθλήτρια Ελλάδος 1988[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος Μητσιμπόνας με φίλους της ΑΕΛ πανηγυρίζουν το Πρωτάθλημα

Η πρωταθλήτρια σύνθεση της ΑΕΛ

Γιάτσεκ Γκμοχ, προπονητής της πρωταθλήτριας ΑΕΛ

Τον Μάρτιο του 1988, ανακοινώθηκε η απόφαση του αθλητικού δικαστή με την οποία
αφαιρέθηκαν 4 βαθμοί από την πρωτοπόρο στο πρωτάθλημα Λάρισα λόγω του ότι ο
ποδοσφαιριστής της Γκεόργκι Τσίγκοφ βρέθηκε θετικός στην ουσία κωδεΐνη σε έλεγχο
που έγινε μετά τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό στις 27/12/1987. Οπαδοί της ομάδας
απέκλεισαν την εθνική οδό και τις γραμμές των τραίνων με αποτέλεσμα να κοπεί η
Ελλάδα στη μέση. Κάτω από την πίεση των γεγονότων, στις 21/03/1988 τροποποιήθηκε
το άρθρο 32 του ΚΑΠ και εναρμονίστηκε με την ισχύουσα από τότε νομοθεσία όλων των
χωρών-μελών της UEFA, όπου η ομάδα δεν φέρει ευθύνη και δεν τιμωρείται σε
περίπτωση ντοπαρισμένου παίκτη της. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα από τη μια
να παραμείνει η τιμωρία στον ποδοσφαιριστή και από την άλλη οι βαθμοί να
επιστραφούν στην ομάδα.
Η ΑΕΛ υπό την τεχνική ηγεσία του Γιάτσεκ Γκμοχ κατέκτησε και μαθηματικά το πρώτο
πρωτάθλημα Α’ Εθνικής στην ιστορία της, τον Μάιο του 1988, κερδίζοντας στη Λάρισα με
1-0 τον Ηρακλή με γκολ του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα στο 88’ του αγώνα. Έγινε
έτσι η πρώτη, και μοναδική μέχρι σήμερα, ομάδα από την επαρχία (εκτός Αθήνας,
Θεσσαλονίκης) η οποία έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα Ελλάδας.
Ιστορικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
14/09/1983: Το Στάδιο Αλκαζάρ φόρεσε τα γιορτινά του για να υποδεχτεί τον πρώτο
εντός έδρας αγώνα της ΑΕΛ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ η
ΑΕΛ υποδέχθηκε την ουγγρική Χόνβεντ Βουδαπέστης την οποία νίκησε με 2-0. Στον
επαναληπτικό οι Ούγγροι με 3-0 μετά και από παράταση πήραν την πρόκριση για τον
επόμενο γύρο
07/11/1984: Στη Γενεύη 2.000 οπαδοί της ΑΕΛ πανηγύρισαν μια ιστορική εκτός έδρας
νίκη επί της Σερβέτ με 1-0 (νίκη με 2-1 και στον πρώτο αγώνα στο Αλκαζάρ), που
οδήγησε την ομάδα στους κορυφαίους «8» του κυπέλλου Κυπελλούχων με αντίπαλο
τη Ντιναμό Μόσχας. Η πορεία που ξεκίνησε αποκλείοντας την ουγγρική Σιόφοκ (1-1
στην Ουγγαρία και 2-0 στο Αλκαζάρ) σταμάτησε τελικά στην Τιφλίδα, όπου η ΑΕΛ
ηττήθηκε με 1-0 (ο πρώτος αγώνας 0-0 στο Αλκαζάρ).
18/09/1985: Αντιμετώπισε στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης του Κυπέλλου
Κυπελλόυχων, την κυπελλούχο Ιταλίας Σαμπντόρια (των πρωταθλητών κόσμου
Μπορντόν, Βιέρκοβουντ, των Άγγλων άσσων Σούνες και Φράνσις και των νεαρών τότε
Μαντσίνι και Βιάλι). Στον πρώτο αγώνα στο Αλκαζάρ το αποτέλεσμα ήταν 1-1, ενώ στον
επαναληπτικό στη Γένοβα στις 02/10/1985 η ΑΕΛ με ένα γκολ προς το τέλος του αγώνα,
ηττήθηκε με 1-0 και αποκλείστηκε.
26/10/1986: Πριν την έναρξη του αγώνα ΑΕΛ – ΠΑΟΚ σκοτώθηκε στη θύρα 10 του
Αλκαζάρ ο Χαράλαμπος Μπλιώνας, θανάσιμα χτυπημένος από κροτίδα που εκτοξεύτηκε
από την κερκίδα των φιλοξενούμενων, όντας ο πρώτος νεκρός από φωτοβολίδα στα
ελληνικά γήπεδα.

07/09/1988: Η ΑΕΛ συμμετέχει για πρώτη φορά στη ιστορία της στην κορυφαία
διασυλλογική Ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική διοργάνωση, το
Κύπελλο Πρωταθλητριών (μετέπειτα Champions League). Η ΑΕΛ ξεκίνησε εντός έδρας
τις υποχρεώσεις της και αντιμετώπισε την Ελβετική Xamax Neuchatel. Η ομάδα του
κάμπου άνοιξε το σκορ στο 5 με γκολ του Γιώργου Αγορογιαννη, οι Ελβετοί ισοφάρισαν
στο 59 και ο Μητσιμπόνας στο 90 έγραψε το τελικό 2-1 για την ΑΕΛ. Στον επαναληπτικό
που έγινε στην Ελβετία στις 5/10/1988, ο Βασίλης Καραπιάλης άνοιξε το σκορ στο 57 για
την ΑΕΛ, οι Ελβετοί με εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο 62 ισοφάρισαν τον αγώνα ενώ στο
70 πέτυχαν το 2-1. Ακολούθησε ημίωρη παράταση και στη συνέχεια χρειάστηκε η
διαδικασία των πέναλτυ όπου οι Ελβετοί επικράτησαν με 3-0 και πήραν την πρόκριση για
τον επόμενο γύρο του θεσμού.

Η κρίση στη δεκαετία του 90' και η

επιστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αρνητική πορεία της ΑΕΛ ξεκινά το 1996 και καταλήγει στον υποβιβασμό στη Γ' εθνική το 2001.
Χαρακτηριστικά τα πανό διαμαρτυρίας των οπαδών
Την περίοδο 2002-03 η ΑΕΛ έφτασε κοντά στον υποβιβασμό στη Δ' εθνική, με την αρνητική
πορεία να σταματά εκεί

Ο κύκλος των μεγάλων επιτυχιών έκλεισε για την ΑΕΛ το 1996. Μπορεί να νίκησε στην
Τούμπα τον ΠΑΟΚ με 3-2 αλλά υποβιβάστηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της στη Β’
Εθνική.
Τον Απρίλιο του 2001 ηττήθηκε εντός έδρας από την Καλλιθέα με 1-0 και μια ακόμη πολύ
άσχημη χρονιά έκλεισε με τον υποβιβασμό της ομάδας στην Γ’ Εθνική για πρώτη φορά
στην ιστορία της.

Φίλοι της ΑΕΛ στον τελικό Κυπέλλου το 2007

Ματσέι Ζουράφσκι

Το 2002 η ΠΑΕ ΑΕΛ εκμεταλλεύτηκε βραχύβια ευεργετική σχετική διάταξη [2] περί "ειδικής

εκκαθάρισης" αθλητικής ανώνυμης εταιρείας [3] Τον Φεβρουάριο του 2004, μετά το τέλος
του καθεστώτος ειδικής εκκαθάρισης, συστάθηκε η ΠΑΕ ΑΕΛ 1964[4] με μεγαλομέτοχο
τον ως τότε χορηγό της υπο εκκαθάριση ΠΑΕ Νίκο Σωτηρούλη. Την περίοδο 2003-04 η
ΑΕΛ κέρδισε την άνοδο στη Β’ Εθνική. Η ΑΕΛ την τελευταία αγωνιστική νίκησε εντός
έδρας με 5-1 τον Ποντιακό Νέας Σάντας, κατακτώντας έτσι τη δεύτερη προνομιούχο θέση
στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής. Τον Μάιο του 2005, η ισοπαλία στην Καστοριά με 1-1
ουσιαστικά οδήγησε στην άνοδο στην Α’ Εθνική. Στην τελευταία αγωνιστική απέναντι
στην Προοδευτική, η ΑΕΛ νίκησε με 3-1 και προβιβάστηκε και τυπικά.
Το διάστημα μεταξύ 2004-2008 στην τεχνική ηγεσία της βρέθηκε ο Γιώργος Δώνης υπό
την καθοδήγηση του οποίου σημείωσε τις σημαντικότερες επιτυχίες της συγκεκριμένης
περιόδου, όπως η άνοδος στην Α' Εθνική (2005), η συμμετοχή την επόμενη χρονιά
(2006) στο κύπελλο Ιντερτότο, καθώς και η πρόκριση στους ομίλους του κυπέλλου UEFA
(2007-08).
Κατάκτηση Κυπέλλου 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κορυφαία όλων όμως υπήρξε η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας την περίοδο 2006-07.
Στην τέταρτη συμμετοχή της σε τελικό κυπέλλου η ΑΕΛ αντιμετώπισε στο Πανθεσσαλικό
Στάδιο τον Παναθηναϊκό, κερδίζοντας με 2-1 μπροστά σε 13.000 και πλέον φίλους της
και μετά από 22 χρόνια κατέκτησε το τρόπαιο για δεύτερη φορά στην ιστορία της, μετά
την επιτυχία του 1985. Η χρονιά που ξεκίνησε από το ίδιο στάδιο τον Ιούλιο του 2006
αντιμετωπίζοντας την τουρκική Καϊσερίσπορ για το κύπελλο Ιντερτότο (0-0 στον πρώτο
αγώνα και ήττα 2-0 στον επαναληπτικό) ολοκληρώθηκε στην Καλαμαριά μπροστά σε
4.000 Λαρισαίους εκδρομείς όπου η ΑΕΛ με τη νίκη της με 2-1 επί του
τοπικού Απόλλωνα παρέμεινε στην Α’ Εθνική.
Ιστορικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
13/09/1997: Ο Γιώργος Μητσιμπόνας σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα λίγο πριν την
Γιάννουλη, καθ' οδόν προς τον Τύρναβο.
21/03/1999: Λόγω οικονομικών εκκρεμοτήτων η ομάδα στερήθηκε του δικαιώματος να
αγωνιστεί στον εκτός έδρας αγώνα με τον Παναιτωλικό και ηττήθηκε άνευ αγώνα.
06/03/2002: Η ΑΕΛ, παρουσία 120 περίπου οπαδών της, ηττήθηκε στην Κρύα
Βρύση από τον τοπικό Απόλλωνα με 2-0. Αυτή η ήττα και κυρίως η εμφάνιση οδήγησαν
τους οπαδούς της ομάδας στη διακοπή της προπόνησης ζητώντας εξηγήσεις, με
αποτέλεσμα την απομάκρυνση του τότε προπονητή Βαγγέλη Βουρούκου.
30/07/2002: Με την υπ’ αριθμόν 583/02 απόφαση του Εφετείου Λάρισας η ΠΑΕ ΑΕΛ
τέθηκε σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης. Ο στόχος που είχε βάλει ο τότε χορηγός και
μετέπειτα μεγαλομέτοχος της ομάδας Νίκος Σωτηρούλης, με κύριο εκφραστή της
προσπάθειας αυτής τον αείμνηστο Γιώργο Κατσογιάννη στέφθηκε με επιτυχία.
28/05/2003: Η ΑΕΛ σε έναν κρίσιμο αγώνα, απέσπασε ισοπαλία 3-3 στα Χανιά από
την τοπική ομάδα και με τη νίκη της 1-0 παρουσία 10.000 οπαδών της την επόμενη
αγωνιστική (01/06/2003) επί της Νίκης Βόλου στο Αλκαζάρ σώθηκε από τον υποβιβασμό
της στη Δ’ Εθνική. Μια χρονιά που ξεκίνησε με τεράστια προβλήματα τα οποία
αυξήθηκαν καθώς στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος τιμωρήθηκε με αφαίρεση 3
βαθμών και κατοχύρωση του αγώνα με 2-0 υπέρ των Λύκων διότι θεωρήθηκε υπαίτια για
τη διακοπή του συγκεκριμένου αγώνα στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης (ο επόπτης
Κλημαντάκης τραυματίστηκε από αντικείμενο που προήλθε από τους οπαδούς της
ομάδας στο 81’ και ενώ το σκορ ήταν 1-1), ολοκληρώθηκε με τις λιγότερες δυνατές
απώλειες.
04/10/2007: Η ΑΕΛ μπορεί να ηττήθηκε με 2-1 αλλά σφράγισε στο Ίγουντ Παρκ
του Μπλάκμπερν τη σπουδαία πρόκριση στους ομίλους του κυπέλλου UEFA μπροστά σε
περίπου 2.000 οπαδούς της, καθώς στον πρώτο αγώνα στο Πανθεσσαλικό Στάδιο είχε
επικρατήσει με 2-0. Στη συνέχεια αντιμετώπισε για τη φάση των ομίλων της διοργάνωσης
τις Έβερτον (εκτός), Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (εντός), Άλκμααρ (εκτός)
και Νυρεμβέργη (εντός). Ειδικότερα οι εμφανίσεις απέναντι στην Έβερτον, στη μετέπειτα
νικήτρια της διοργάνωσης Ζενίτ και στην Άλκμααρ εντυπωσίασαν, άσχετα αν δεν
κατακτήθηκε κάποιος βαθμός.
16/07/2009: Η ΑΕΛ συμμετέχοντας στο Γιουρόπα Λιγκ (πρώην κύπελλο UEFA)
αντιμετώπισε στο Ρέυκιαβικ της μακρινής Ισλανδίας την τοπική ομάδα και ηττήθηκε με 2-
0. Η έκπληξη ολοκληρώθηκε στις 23/07/2009 στο στάδιο Αλκαζάρ όταν στον
επαναληπτικό αγώνα οι ερασιτέχνες Ισλανδοί ποδοσφαιριστές απέσπασαν ισοπαλία με
1-1 αποκλείοντας την ΑΕΛ.
10/08/2009: Μετά από προσπάθεια πέντε ετών εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 220/09
οικοδομική άδεια που έδωσε στην ΑΕΛ τη δυνατότητα να ξεκινήσει τα έργα για την
ανέγερση του νέου γηπέδου στον Πυρήνα Β’ της περιοχής Μεζούρλο της Λάρισας.
16/11/2010: Ο Μεξικανός ποδοσφαιριστής Αντόνιο Ντε Νίγκρις απεβίωσε στα 31 του
χρόνια λόγω επιπλοκών στο καρδιοαναπνευστικό του σύστημα. Ο παίκτης είχε αισθανθεί
δυσφορία στον ύπνο του και η γυναίκα του κάλεσε το ασθενοφόρο. Ο επιθετικός της ΑΕΛ
όμως εξέπνευσε στον δρόμο για το νοσοκομείο. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο
Μεξικανός παίκτης γνώριζε το πρόβλημα υγείας που είχε και παρόλα αυτά συνέχιζε να
αγωνίζεται.
13/08/2010: Ο μέχρι το 2008 ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ Παναγιώτης Μπαχράμης έχασε
τη ζωή του σε ατύχημα.
23/11/2010: Το νέο υπερσύγχρονο γήπεδο της ΑΕΛ χωρητικότητας 16.118 θέσεων
ολοκληρώθηκε.[5]

Δεκαετία 2010: Υποβιβασμός και δεύτερη

επιστροφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την περίοδο 2010-11, η ΑΕΛ τερμάτισε 15η στη Σούπερ Λίγκα (τελικά κατατάχθηκε 14η
λόγω του απευθείας υποβιβασμού του Ηρακλή) και υποβιβάστηκε στη Φούτμπολ Λιγκ.
Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε τα επόμενα χρόνια ο θεσσαλικός
σύλλογος, τον οδήγησαν την περίοδο 2013-14 να μην αγωνιστεί στη Φούτμπολ Λιγκ,
στην οποία έπρεπε κανονικά να λάβει μέρος, αλλά να συμμετάσχει στην πρώτη τη τάξει
ερασιτεχνική κατηγορία, στη Φούτμπολ Λιγκ 2 (άλλοτε Γ' Εθνική) και να χρεοκοπήσει ως
Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία (ΠΑΕ), ώστε να απαλλαγεί από το μεγαλύτερο μέρος
των χρεών του.
Η AEΛ κατέκτησε εύκολα την άνοδό της την επόμενη χρονιά (2013-14), ενώ δύο χρόνια
αργότερα (2015-16) κατέλαβε την πρώτη θέση της Φούτμπολ Λιγκ, εξασφαλίζοντας την
επιστροφή της στη Σούπερ Λιγκ έπειτα από έξι χρόνια απουσίας της.[6]