XIII.

Papuri at Pansamba

A. Ano ang Papuri?

Ang papuri ay nagpapuri sa Diyos, na sinasabi sa Kanya kung gaano siya kahanga-hanga.
Kinikilala natin Siya sa pamamagitan ng papuri. Kinikilala natin Siya sa mga bagay na nagawa
Niya.Sinasabi natin sa Kanya na pinasasalamatan natin Siya. Ang Papuri ay isang hakbang upang
sumamba (Mga Awit.92:1 ; 98:1 ; 145:4-7).

Ang papuri sa Diyos ay bumubuo ng bahagi ng maraming bilang ng Mga Awit. Ang ilang awit ay
halos ganap na papuri; habang ang iba ay naglalaman ng mga elemento ng papuri. Pinupuri ng
mga mang-aawit ang Diyos para sa kung sino Siya, ang Hari sa buong mundo, na nadaramitan ng
kaluwalhatian at karangalan. Pinupuri Nila Siya sa nagawa Niya, sa paglikha ng mundo, sa
pagtubos sa Kanyang mga tao, sa pangangalaga sa kanila sa buong panahon ng kasaysayan nila.
Pinupuri nila Siya sa patuloy Niyang ginagawa, na likas na katangian, sa paglalaan ng mga
pangangailangan ng Kanyang mga tao, sa pagpapakita sa kanila ng pagmamahal at habag.
Kadalasan ang hangaring purihin ang Diyos ay bunga ng utos na umawit. Ang Purihin ang Diyos
ay hindi limitado sa mga tao, sapagkat lahat ng nilikha ay tinawag upang purihin ang Panginoon.

B. Ano ang Pagsamba?

Ang pagsamba ay kamalayan ng Diyos. Ang pagsamba ay pakikipag ugnay sa Diyos. Ito ay isang
ugali ng puso ng pagsuko sa harapan ng Diyos.Ang Papuri ay hindi na sapat. Hinihikayat tayo ng
Banal na Espiritu na isuko ang ating sarili at magmahal nang may banal na kamalayan na tanging
Siya lamang ang makapagbibigay.

C. Paano Natin Sasambahin ang Diyos?

Sasambahin natin Siya sa espiritu at sa katotohanan (Jn.4:24; Ph.3:3).

1. Sa Espiritu, tumuturo sa antas kung saan nagaganao ang tunay na pagsamba.

Ang isang tao ay dapat lumapit sa Diyos na kumpletong katapatan at may espiritu na
pinamamahalaan ng buhay at aktibidad ng Banal na Espiritu.

2. Ang katotohanan ay sa Diyos.

Katotohanan (Gr." aletheia") ay katangian ng Diyos (Mga Awit.31 :5; Ro.1:25),

Nagkatawang tao kay Cristo (2Co.11:10; Ep.4:2't), Tunay sa Banal na Inspirasyon
(14:17;15:26), at sa puso ng Ebanghelyo (Ga.2:5; Ep.1 :13).

Samakatuwid, ang pagsamba ay dapat maganap alinsunod sa katotohanan ng Ama

na ipinahayag sa Anak at tinanggap sa pamamagitan ng Espiritu. Ang mga
nagtataguyod ng pagsamba na nagsasantabi ng katotohanan at Doktrina ng Salita
 ng Diyos sa katotohanan ay inilaan ang nag-iisang pundasyon para sa totoong
pagsamba.

D. Paano Tayo Makapapasok sa presensya ng Diyos?

Dumating tayo sa Presensya ng Diyos na may pasasalamat sa ating mga puso at papuri sa ating
mga labi (Mga Awit 100: 4; 22: 22). Ang pag-awit ng indibidwal at sa kapulungan ay dapat na
pangunahing Gawain para sa Panginoon (Mga Awit 100: 1), may kagalakan at kamalayan mula sa
Kanyang kinaroroonan. sa awit inaalala natin na nilikha At tinubos Niya tayo, at na tayo ngayon
ay Kanya at Siya ang ating pastol. Umaawit tayo sa Kanyang pagmamahal at katapatan na
magpapatuloy tuloy magpakailanman (Ep.S:19).

E. Ano ang Iba't Ibang Pagpapahayag ng Papuri sa Diyos?

Ang magkakaibang mga pagpapahayag ng papuri sa Diyos ay kinabibilangan ng:

1. Pag-awit (Mga Awit 7: 17; 57: 9)

Lahat ng ating espirituwal na awitin, kapwa sa Simbahan at sa pribadong paraan, ay

dapat una at pinakamahalaga na nakadirekta sa Diyos bilang mga panalangin ng papuri o
pagsamo (Mga Awit 40:3; 77:6).

a. Ang mga awit ng papuri o anumang espiritwal na awit ay maaaring

maging pagpapakita ng Banal na Espiritu
b. Ang pag-awit ng mga awiting espiritwal ay isang paraan ng
pagpapatibay, pagtuturo, pagpapasalamat at pagdarasal (Co.3: 16).
c. Ang Kristiyanong pagkanta ay isang pagpapahayag ng kagalakan.
d. Ang layunin ng pag awit ng mga himno o espirituwal na awitin ay hindi
libangan o pagpapalaki ng sarili, kundi pagsamba at papuri ng Diyos.

2. Pagsigaw (Mga Awit.47:1; Zep.3:14)

Ang mga tao ng Diyos ay kailangang magalak sa kanilang Kaligtasan. Ang kagalakan sa
puso ng isang tao ay hindi likas na tugon; ito ay isang di-pangkaraniwang tugon na
nagmumula sa pagtubos ng Diyos sa ating buhay.Ang kagalakan ay dumarating sa atin
dahil:

a. Pinatatawad tayo at hindi na pinarurusahan para sa ating mga

kasalanan.
b. Natalo na ang ating kaaway, sa madaling salita, tayo ay pinalaya mula sa
pagkaalipin ni Satanas at ng kasalanan.
c. Kasama natin ang Diyos, ibinibigay sa atin ang Kanyang
pakikipagkapatiran, biyaya at tulong habambuhay.
d. Tayo ay ang kaganapan ng dakilang pagmamahal at kaluguran ng Diyos.

Ang mga kundisyong ito para sa kagalakan ay umiiral ngayon para sa

mga taong lubos na nakaalam ng nagawa ng Diyos para sa atin sa
 Kanyang Anak (Ep.17-18, 3:16- 20). Maaabot ng ating kagalakan ang
rurok nito sa araw na iyon kapag ipinakikita ng Diyos ang Kanyang
buong kaluwalhatian at karingalan sa lupa (Is.35:1-10).

3. Pag-taas ng mga kamay (Mga Awit.63: 4; 134: 2; 1Ti.2: 8)

Ang Sambayanang pagsamba ng simbahan sa Bagong Tipan, ay tila kinaugaliang

mag-alay ng mga malakas panalangin (Ac.4:24-31; Ez.3:12-13). Upang maging
katanggap-tanggap, ang panalangin ay kinailangang ialay ng mga buhay na banal
at matwid na pamumuhay, ibig sabihin, sa "mga banal na kamay"

4. Pagpalakpak (Mga Awit.47:1)

Ang pagpalakpak ng mga kamay ay ginagawa habang ang isang tagumpay ay

napanalunan, tulad ng nakalarawan sa Mga Awit 47, upang timbangin ang
talatang nagsasaad na sumisigaw sa Diyos sa matagumpay na tinig.

5. Mga instrumentong pangmusika (Mga Awit.150: 3-5)

Nararapat na purihin lamang natin ang Diyos kapag nakita natin ang Kanyang
ganap na kadakilaan at kabutihan, at gunitain at pagnilayan ang lahat ng nagawa
Niya sa paglikha at pagtubos sa ating personal na buhay. Sa ganitong paraan ang
papuri ay nagiging isang malakas na tugon ng puso na nagpapahayag ng
kagalakan, pasasalamat, at hangaring makausap ang ating Panginoon. Ang
pagpapahayag na ito ay pinatibay sa paggamit ng mga instrumento ng
santuwaryo, na nakita natin sa Mga Awit 150.

6. Pagtayo (2Cr.20: 19; Mga Awit.134: 1)

Tumayo ang mga anak ng Israel upang purihin ang Diyos para sa Kanyang mga
pangako at sa nagawa Niya.

7. Pagyuko, manikluhod (Mga Awit 95: 6; Ge.17: 3)

Sa pagpapakita ng Diyos, si Abraham ay nagpatirapa, at sumamba sa mga Hari

ng Hari at sa Panginoon ng mga panginoon.

8. Pagsasayaw (Mga Awit 149: 3; 2Sa.6: 14)

Si David ay sumayaw sa harapan ng Panginoon sa layo na labing walong milya

nang dalhin niya ang Kaban ng Tipan pabalik sa Jerusalem. Malinaw na ang
interpretasyon ng sayaw ay bahagi ng pagsamba sa Diyos sa Templo noong
panahon ni David, ayon sa Mga Awit 149.
E. Paano tinanggap ng Diyos ang ating pagsamba?

Tinatangi ng Diyos ang tunay na pagsamba sa espiritu at nabubuhay sa gitna nito. Kapag
sinasamba natin ang Panginoon sa espiritu at sa katotohanan, inihahayag Niya ang Kanyang
Sarili sa atin (Mga Awit 22:3; 1Co.14:26).

F. Ano ang Ginagawa Para sa atin ng Papuri at Pagsamba?

1. naghahatid ito ng paghahayag
Ang papuri at pagsamba ay nagdudulot ng paghahayag ng presensya ng Diyos (Gaw.13: 2).
Sina Pablo at Bernabe ay tinawag sa paglilingkod bilang misyonero habang naglilingkod sa
Panginoon kasama ang iba sa Antioquia.

2. Ang papuri at pagsamba ay sanhi upang tayo ay mapalakas (Ps.59: 17, Ps.8: 2).

3. Ang papuri at pagsamba ay nagdudulot ng pagkaligtas (Gaw.16: 25-26).

Sina Pablo at Silas ay dumanas ng kahiya-hiyang pagkabilanggo, ang kanilang mga paa ay
nakatali sa mga stock at ang kanilang mga likuran ay sinugatan. Gayunpaman, sa kalagitnaan
ng paghihirap na ito, nanalangin sila at umawit ng mga Awit ng papuri sa Diyos. Ito ay
nagresulta sa orihinal na “Jailhouse rock" sa pagbubukas ng pinto at ang mga tanikala ay
nahuhulog ng kusa. Walang makakapigil sa Ebanghelyo kapag nais nating ibigay sa Diyos ang
kaluwalhatian na nararapat sa Kanya.
4. Ang papuri at pagsamba ay nagdudulot ng paggaling (Mt.8: 2-3).
5. Ang papuri at pagsamba ay nagdudulot ng kagalakan (Mga
Awit 46:6, 71: 23, Ph.3: 3).