Lipa i liść lipy - opis

Lipa, jak sama nazwa wskazuje, jest drzewem kwitnącym w lipcu.

Obecnie spotkać ją można w parkach, przy drogach, na osiedlach i jako
roślinę ozdobną w prywatnych ogrodach. W przeszłości stanowiła symbol
kobiecości, delikatności i łagodności. Była przeciwieństwem męskiego
dębu, spod którego wojska wyruszały na wojnę. Wokół lipy, sadzonej na
środku wioski, toczyło się życie niejednej społeczności.
Lipa należy do rodziny lipowatych, jest drzewem, które w sprzyjających
warunkach może osiągać wysokość 35 m i przetrwać setki lat. Spotkać ją
można na nizinach w strefie umiarkowanej. W Europie z reguły znaleźć
można lipę drobnolistną (łac. Tilia cordata Mill. ) i szerokolistną (łac.
Tilia platyphyllos Scop. ).
Wyjątkowość lipy to nie tylko jej walory ozdobne i długowieczność, ale
również właściwości lecznicze. Posiadają je zarówno jasnożółte kwiaty,
jak i liście lipy.
Jak wygląda liść lipy ? Jest nagi, ma kształt sercowaty, jedynie pod
spodem, w kątach nerwów posiada pęczki pomarańczowo-brązowych
włosów. Jego wierzchnia strona jest intensywnie zielona, a pod spodem
ma nieco jaśniejszy odcień, posiada trzy rzędy nerwów. Opis liścia lipy
powinien uwzględniać również fakt, że jest on lekko wcięty u nasady, zaś
jego brzegi są lekko zawinięte do góry. Ma większą szerokość niż długość,
a jego średnica wynosi z reguły 30–70 mm. Liście lipy jesienią zmieniają
barwę z zielonego na żółty.