Del Fuego Series 1 The Devil's Sweetheart (COMPLETED)

www.wattpad.
com
Del Fuego Series: The Devil's Sweetheart (COMPLETED) (Soon To Be Publish) - Disclaimer
by Nammmiii-san
This is a work of fiction. Names, Characters, Businesses, places, events and incidents are either product
of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual person Living or
Dead, or actual events is purely coincidental.
Written by: Nammmiii-san
Date started: April 7 2020
***
THIS STORY CONTAINS MATURED SCENES THAT'S NOT SUITABLE TO VERY YOUNG READERS. READ AT
YOUR OWN RISK!
Please be respectful. Wag po tayong magcompare ng ibang story sa comment section. Like what they've
said, yung mga naisip kong kwento ay nagawa na ng iba at naisip na ng iba. If there was any similarities
with those, its not intended. Thank you. Enjoy Reading..
NammmiiiSan
www.wattpad.com
Del Fuego Series: The Devil's Sweetheart (COMPLETED) (Soon To Be Publish) - Prologue
by Nammmiii-san
5 - 7 minutes
"Mr. Del Fuego i-isang p-pagkakataon pa. P-Pangako babayaran ko ang utang ko sa inyo."
Pinagpapawisang wika ng matandang lalaki. Paminsan-minsan ay pinupunasan niya ang kanyang butil-
butil na pawis na namumuo sa kanyang noo.
Napataas ang kilay ng lalaking tinawag na Mr. Del fuego bago kinuha ang isang folder at inabot iyon sa
matanda.
"Alam mo ba kung magkano ang pagkakautang mo sa akin at sa kumpanya?" Tanong ng binata bago
kinuha ang kopita na may lamang alak at bahagyang sumimsim doon.
Sa nangangatal na kamay ay binuksan ng matandang lalaki ang folder at mas lalong nanginig ang
kanyang kamay sa nakita.
"Limampung milyon. Limampung milyon ang pagkakautang mo at wala pa ang interes diyan."wika ni Mr.
Del Fuego at bahagya pang napailing.
"K-Kung gusto mo ay ibibigay ko sa iyo ang titulo ng bahay at lupa namin. A-Alam ko na hindi iyon sapat
pero unti-unti kitang babayaran." Nauutal na wika ng matanda bago ibinalik sa mesa ang folder.
Umiling ang binata at bahagyang natawa. Isang sarkastikong tawa. He knew that it won't be enough.
"I doubt it kung aabot ng kalahati ng utang mo ang bahay at lupa mo Mr. Valdez." May halong insultong
wika nito.
"Alam ko na hindi sapat iyon ngunit kung bibigyan mo ako ng isa pang pagkakataon ay mababayaran ko
ang utang ko." Namamag-asang wika ng matanda. Bakas sa mukha niya ang determinasyon na
makumbinsi ito. Nagkaroon siya ng maling desisyon na naging dahilan ng pagkakaroon niya ng malaking
utang. At maging sarili niya ay pilit niyang kinukumbinsi na mababayaran niya ang ganoong kalaking
halaga.
"I am a business man Mr. Valdez at hindi ako nag-iinvest sa isang negosyong matatalo ako sa bandang
huli." He said as a matter of fact.
"K-Kahit ano gagawin ko. Bigyan mo lang ako ng isa pang pagkakataon." Halos lumuhod na wika ng
matanda. Bakas ang kaba at pagkabalisa sa kanyang mukha. Alam niya na oras na hindi siya makabayad
ay maaari siyang makulong.
Ilang sandaling tahimik ang lalaki at inarok ang desperasyon ng matanda na makumbinsi siya.
"We can talk about it Mr. Valdez. Madali akong kausap." Anito at kinuha sa kanyang drawer ang isang
larawan. Inabot niya ang larawan sa matanda na ikinalaki ng mata nito. Mabilis na tumaas ang kanyang
dugo at nawala ang kaninang mapagkumbabang pagkatao nito.
Mahigpit nitong hinawakan ang larawan at mabilis na sumiklab ang galit sa mukha.
"Let's make a deal Mr. Valdez." Wika niya na hindi pinagtuunan ng pansin ang galit sa mukha ng
matanda.
Napakuyom ang kamao ng matanda. Kahit hindi pa nito sabihin ay alam na niya ang gusto nito.
"Your daughter in exchange of your debt." Balewalang wika nito na nakapagpatayo sa matanda mula sa
pagkakaupo.
"Not my daughter!" Halos maisigaw niya na ikinailing ng binata. Nag-iisa lamang ang anak niya at kahit
sa hinagap ay hindi niya naisip na ang anak niya ang magiging kapalit ng mga pagkakautang niya.
Nagkibit balikat ito. "It was a decent proposal Mr. Valdez. I will marry your daughter kapalit ng utang
mo. You will benefit from it." Balewalang wika nito na nagpasingkit sa mata ng matanda.
"She's my only daughter at hindi siya isang bagay na pwede kong ipagpalit!" Wika nito sa matigas na
tinig. Nandoon ang determinasyon at ang galit dahil sa sinabi ng lalaki.
Tila gusto niyang sugurin ang binata at suntukin ito ngunit pinigil niya ang kanyang sarili.
Nagdilim ang paningin ni Mr. Del Fuego at tumayo.
"Kung ganon ay mag-umpisa na kayong magbalot at lumayas sa bahay ninyo. You cannot bring anything
aside from your clothes. Kulang pa ang kabayarang iyon sa utang mo Mr. Valdez. Kahit magtago ka pa ay
mahahanap at mahahanap kita. And prepare yourself to face a lawsuit." Wika ng binata kaya parang
binuhusan ng malamig na tubig ang matanda.
Ayaw niyang makulong ngunit hindi niya kayang ipagpalit ang anak niya. Mabilis na kumuyom ang
kanyang mga kamao at tinignan ang binata na tumungo sa may pinto.
"Why do you want to marry my daughter?" ang naitanong niya na nakapagpahinto sa lalaki sa tangka
nitong paglabas. Kung tutuusin ay maliit na halaga lamang para dito ang limampung milyon. Kaya hindi
niya maintindihan kung bakit ginigipit siya nito.
'Pinlano niya ba ito?' ang naisip niya. He never met his daughter. At hindi niya maintindihan kung bakit
ang anak niya ang hinihingi nitong kabayaran.
"Hindi pa kayo nagkikita ng anak ko at nakakasigurado akong wala kang dam-."
"It's none of your business Mr. Valdez. Your daughter or nothing at all." putol nito sa sasabihin niya.
Kinuyom ng matanda ang kanyang kamao habang ang binata naman ay lihim na napangiti. Business is
business. And what he wants he gets.
www.wattpad.com
Del Fuego Series: The Devil's Sweetheart (COMPLETED) (Soon To Be Publish) - Chapter 1 - Page 3
by Nammmiii-san
12 - 15 minutes
Chapter 1
"Good morning Daddy!" Masayang bati ko sa Daddy ko nang maabutan ko siya sa dining area. Lumapit
ako sa kanya at mabilis na hinalikan ang pisngi niya.
Ngumiti siya at bahagyang tinapik ang balikat ko.
"Happy birthday Princess." Masayang wika ni Daddy ngunit hindi umabot sa mata niya ang kanyang ngiti.
"Thanks Dad. Parang hindi ka ata masaya." Biro ko sa kanya habang kumukuha ng pagkain.
"Ang bilis ng panahon. Dati ay buhat buhat pa kita pero ngayon ay dalaga kana." Naiiling na wika niya
kaya natawa ako.
"You're being sentimental Dad. Para namang aalis ako. Kahit na dalaga na ako ay dito pa rin ako. I am
still your princess." Natatawang wika ko bago sumubo.
Nakita ko pa siyang umiling. " Yes you're still my Princess." Sabi niya na tila mas lalong nalungkot.
Ipinagkibit balikat ko na lamang iyon. There are times na nagiging sentimental talaga siya lalo na kapag
ako ang usapan. Maybe signs of aging.
"Nasaan pala si Mommy?" Tanong ko at bahagya pang uminom ng tubig.
"Maaga siyang umalis para kunin ang gown mo." Sagot niya na ikinangiti ko.
"Are you excited?" Tanong niya kaya mabilis akong tumango. Halos hindi ako nakatulog kagabi dahil
excited ako sa araw na ito.
"Super excited! Oo nga pala Daddy sino nga pala yung pang 18th roses ko?" Tanong ko dahil noong
nagpagawa kami ng invitation at pinaiwan iyong blangko ng Daddy. Sabi niya ay mayroon daw mag
eescort sa akin.
Biglang naglumikot ang mata niya at bahagyang tumikhim. "Someone I know Princess. Finish your food
at kailangan mo pang magpahinga para mamaya."
"Sino? Do I know him? Gusto kasi ni Josh na siya maging escort ko." Usisa ko pa at hindi gaanong
napansin ang pagkabalisa niya sa tanong ko.
Mabilis akong napatingin sa kanya nang bigla niyang bitawan ang hawak niyang kutsara na lumikha ng
ingay.
"Do you have a romantic relationship with him?" Seryosong tanong niya na ang tinutukoy ay si Josh kaya
napahalakhak ako.
"How can I Dad? Hindi kita kayang suwayin. Magkaibigan lang kami ni Josh. At isa pa andami kong
bodyguards hindi pa man nakakaporma ang mga lalaki sa akin ay masama na ang tingin ng mga
bodyguards ko e." Natatawang wika ko.
It started when I was sixteen. Kinausap ako ng Daddy tungkol sa pakikipag boyfriend. Sabi niya ay huwag
muna akong makipagboyfriend until I turn eighteen. Mula din ng araw na iyon ay may tatlong bodyguard
na laging nakabuntot sa akin. Dinaig ko pa ang anak ng presidente ng pilipinas.
At first ay nagtataka ako ngunit mabilis ding nawala iyon dahil alam ko naman na nagiging protective
lang ang Daddy ko dahil nag iisa akong anak.
Hindi naitago ang relief sa mukha ni Daddy sa sinabi ko. Para bang nabunutan siya ng tinik kaya lihim
akong natawa. He's strict when it comes to boys. Well lahat naman siguro ng tatay sa mundo.
"By the way Princess, can you please sign this for me. I have booked your flight in Isla Del Fuego. It will
be my Birthday gift to you." Wika niya kaya nanlaki ang mga mata ko.
"Really Dad?!"bulalas ko na hindi naitago ang saya.
Tumango naman siya kaya mabilis akong nakalapit sa kanya at niyakap siya. "Thank you Daddy! Alam mo
talaga ang gusto ko! I love you!" Masayang wika ko.
"I-I love you too anak."aniya kaya mas lalo akong napangiti.
Matagal na kasi akong umuungot na magpunta kami ng beach. There was a certain beach that I want to
go to. It was the Isla Del Fuego. Nakita ko lang iyon sa picture. Dad has been there and I fell in love with
the place. It was in Siquijor.
It will be a one hour flight from Manila to Dumaguete city. Hindi ko lang alam kung ilang oras para
makapunta sa mismong isla kapag nasa Dumaguete na. But it doesn't matter. Kahit gaano pa kalayo iyon
ay pupuntahan ko pa rin.
"You can sign this and finish your food Princess." Wika niya bago inabot sa akin ang folder.
Hindi ko na pinagabalahang basahin iyon at mabilis ko iyong pinirmahan. Too excited for his gift.
"Done." Sabi ko at binalik sa kanya ang papel.
Tumango lang siya at niyakap ako. "I-I love you Princess. I will do everything for you." Wika niya na
medyo garalgal kaya niyakap ko siya ng mahigpit.
"I know Dad and I love you more, kayo ni Mommy." Sagot ko at nagbiro pa. "Huwag ka ng umiyak diyan.
Para naman akong ikakasal kung makapag senti ka." Biro ko na bahagya pang tumawa ngunit hindi siya
nagsalita.
**
"Happy Birthday Brat!" Bati ni josh sa akin sabay abot ng regalo niya. Kadarating lang niya at pormadong
pormado siya sa suot niyang itim na tuxedo.
Mabilis akong napangiti. "Thank you." Pasasalamat ko bago ko siya niyakap.
Ayaw akong palabasin ni Mommy kanina dahil tatawagin daw ako ng Emcee para sa Entrance ko pero
mabilis ko iyong kinontra. I don't want to have a grand Entrance. Maboboring lang ako sa paghihintay sa
kwarto kaya imbes na maghintay sa loob ay sinalubong ko si Dianne at Josh.
"My pleasure." Anito na gumanti ng yakap sa akin.
Mabilis kong iginala ang mata ko dahil may pakiramdam akong may nakatingin sa amin ngayon. There I
saw a man standing near the garden. May kasama siyang iba pero ang mata niya ay nakatuon sa akin. Or
should I say sa amin ni Josh. I dont know why pero parang patalim ang mata niya habang nakatingin sa
gawi namin.
Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka namatay na kami ni Josh.
Mabilis akong kumalas ng yakap kay Josh at iniwas ang paningin ko sa lalaki. He give me chills.
"Ang gwapo mo ngayon ah. Saan ang libing?" Biro ko sa kanya na ikinatawa niya.
Pasimple akong lumingon sa kinaroroonan ng lalaki kanina ngunit wala na ito doon kaya ipinagsawalang
bahala ko na lamang 'yon.
"Pagbibigyan kita dahil birthday mo ngayon. And you look gorgeous." Puri niya sa akin bago iginala ang
paningin sa paligid. "Dumating na ba si Dianne?" Tanong niya na ikinataas ng kilay ko.
"Looking for your love huh?" Sabi ko na sinundot pa ang tagiliran niya kaya natawa siya.
"Shh. Wag ka ngang maingay." Saway niya sa akin at inakbayan ako. "Nasaan na ba ang kaibigan mo?"
Muli ay tanong niya kaya napatawa ako.
"Nandoon na sa mesa. Bakit kasi hindi mo pa ligawan. Dinadaan mo pa sa paasar-asar." Biro ko sa kanya.
Nakaakbay pa rin siya sa akin habang naglalakad kami.
Marami na ang tao at halos mga business partner iyon ni Daddy. May mga kaibigan din si Mommy doon.
Ang tanging inimbita ko lang ay si Josh at si Dianne.
Tumawa siya at umiling. "Dont be nosy." Aniya at bahagya pang ngumiti.
Josh is my bestfriend. Matanda siya ng dalawang taon sa amin ni Dianne. He's a childhood friend. Parang
magkapatid na ang turing namin sa isat-isa. Kahit hindi naman sabihin ni Josh sa akin ay alam ko namang
iba ang tingin niya kay Dianne.
"Hayun si Dianne oh!" Turo ko kay Dianne na nasa isang mesa.
Mabilis kaming lumapit doon. "Nag-iisa ang bratinella." Buska ni Josh na ikinairap ni Dianne.
"Mukha kang patay." Balik asar naman ni Dianne kaya napailing ako sa kanila.
"I told you josh." Tumatawang wika ko. Bigla namang nalukot ang ilong niya kaya sabay kaming natawa
ni Dianne.
"Happy birthday again sis." Bati ulit ni Dianne at niyakap pa ako. "Huwag kang lapit ng lapit sa panget na
yan at baka mahawa ka." Aniya sa akin at nilayo niya ako kay Josh.
"Sus selos ka lang niyan. Wag kang mag alala baby Dianne. Ikaw pa rin ang baby ko." Sabi ni Josh na
kinindatan pa si Dianne na ikinapula ng huli.
"Gago! Ang panget mo." Dianne.
"Sa lahat ng panget ako ang gusto mo, ganon ba?" si Josh habang nakangisi.
"Wag ka ngang feeling diyan! Ang kapal ng mukha mo, mukha ka namang unggoy!"
Natawa na lang ako sa asaran ng Dalawa. Lagi silang ganyan. Kapag nagkikita sila ay para silang aso at
pusa.
"Bagay talaga kayo." Sabi ko na lalong ikinapula ni Dianne.
"Narinig mo yon baby? Bagay daw tayo." Sabi ni Josh na inakbayan si Dianne.
"Hindi tayo bagay, kasi ako tao ikaw hayop." Nakangising wika ni Dianne kaya napasimangot si Josh.
"Sa lahat ng hayop ako ang pinakagwapo." sagot ni Josh kaya sabay kaming natawa ni Dianne.
Ilang sandali pa kaming nagbiruan bago ako nagpaalam sa kanila.
"Guys iwan ko muna kayo. Mag iistart na." Sabi ko sa kanila ng makita ko na sinenyasan ako ni Mommy.
Hindi ko na sila hinintay sumagot at mabilis akong tumungo sa may stage nang tawagin ako.
Nagsimula ang 18 roses. Ang unang nagsayaw sa akin ay ang Daddy ko. Dinla niya ako sa gitna at doon
kami nagsimulang magsayaw.
"You look wonderful Princess." Puri niya sa akin na ikinangiti ko.
"Syempre kanino pa ba ako magmamana?" Pabirong wika ko.
Marahan siyang tumawa. Ilang sandali pa kaming nagsayaw hanggang muli siyang magsalita.
"I hope you can forgive me after this Night. Just always remember that I love you. We love you." Anito
bago ako pinasa sa kasunod kong kasayaw.
Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ni Daddy sa sinabi niya pero tila may kabang bumundol sa dibdib
ko.
Gusto ko sana siyang pigilan pero nagsimula ng sumayaw ang kapareha ko. Pinilit ko na lang ngumiti at
nagpatuloy sa pagsasayaw.
Ilang sandali pa ay nag eenjoy na ako sa pagsasayaw. Ang ilan sa mga nakasayaw ko ay mga pinsan ko at
ang iba ay anak ng mga kaibigan ni Daddy.
Ngunit muli ring bumalik ang pagkabahala sa isip ko. Nasa seventeen roses na pero hindi ko pa rin alam
kung sino ang escort ko. Paano kung hindi pala pumunta ang pang 18th roses ko? It will be
embarrassing.
Hinagilap ng mata ko ang paligid and there I saw the man earlier. Nakatingin na naman siya sa akin. But
this time walang emosyon ang mukha niya.
He's handsome. Hindi naitago ng dilim ang kagwapuhan niya. He has this authoritative eyes, pointed
nose and a sexy red lips. Hindi siya maputi pero bumagay ang kulay niya sa kanyang mukha. He look
masculine. Lalaking lalaki.
"Hey kanina ka pa tahimik." Ani ni Josh na umagaw ng atensyon ko. Siya ang kasayaw ko ngayon.
"I am nervous. Paano kung hindi dumating ang escort ko. Baka mapahiya ako dito sa gitna. Sana pala ay
tinanong ko si Dad kung nandito na yon." Wika ko at inilibot ang tingin sa buong paligid at iniwasang
sulyapan ang pwesto ng lalaking nakita ko kanina.
Sa gilid ngmata ko ay nakita kong umakyat sa stage si Daddy.
Tumawa si Josh at bahagya pang kinurot ang pisngi ko. "Okay lang kahit hindi lumitaw ang escort mo.
Ako ang mageescort sayo." Aniya kaya napailing ako.
"Nako huwag mong sabihin yan dahil kapag hindi dumating yon ay lagot ka sa akin. Sasabihin ko kay
Dianne wag kang sagutin." Banta ko sa kanya at inalis ang kamay sa mukha ko.
"Hindi ka na mabiro. Parang hindi kita kaibigan ah." Aniya na kunway nagtatampo pa kaya napangiti ako.
Huminto kami sa pagsasayaw at sabay kaming napalingon ni Josh nang marinig namin ang boses ni
Daddy sa may stage.
"Ladies and gentlemen my only Daughter, Samantha Nicole Valdez Del Fuego!" Mula sa speaker ay
umalingaw-ngaw sa buong bulwagan ang boses ng Daddy ko.
Mabilis akong napalingon sa kanya. Hindi siya nakatingin sa akin at ang mata niya ay nakafocus sa mga
bisita.
'Samantha Nicole Valdez.... Del Fuego.' Tama ba ang dinig ko?
Nilipat ko ang tingin ko kay Mommy at ganon din siya. Nakayuko at hindi magawang salubungin ang
tingin ko. Biglang kumabog ang dibdib ko nang makita ko sa sulok ng mata ko ang paglapit ng lalaking
kanina pa nakatingin sa akin.
Napatingin ako sa mga bisita. Lahat ay nagulat. Lahat ay nagbubulungan. Maging si Josh ay hindi rin
napigilan ang gulat na lumatay sa kanyang mukha.
"May I have this Dance?" Tanong ng lalaki na bahagya akong sinulyapan at nakipagtitigan kay Josh na
hawak pa rin ako.
Tinignan ako ni Josh. "Sam." Aniya matapos ang ilang sandali na para bang nanghihingi ng pagsang-ayon
ko. Lumingon ako sa magulang ko at kita ko ang pagtango nila.
Hindi ko alam kung bakit nagdalawang isip ako. Siya ba ang pang 18th roses ko? Kilala siya nina Mommy
at may go signal mula sa kanila pero bakit pakiramdam ko ay may ibang mangyayari?
Tinignan ko ang lalaki. Naghihintay pa rin siya habang nakalahad ang kamay sa harapan ko. Hindi siya
nakangiti at pormal lang ang mukha niya na lalong nagpatingkad ng appeal nito. Iniiwas ko ang tingin ko
sa kanya at tumango kay Josh.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
10 - 12 minutes
Chapter 2
Bigla akong napasinghap nang hapitin ako sa bewang ng lalaki. Walang emosyon ang mukha niya na
nakatingin ng diretso sa mukha ko. Otomatikong napakapit ako sa balikat niya habang nakatingin sa
kanyang mukha.
Nagsimula na kaming sumayaw at walang bumasag sa katahimakang namamagitan sa amin.

Hindi ko dinig ang mga bulungan ng mga tao. Ang tanging naririnig ko lang ay ang tibok ng puso ko. Hindi
ko alam kung bakit ganito ang tibok ng puso ko. Kung dahil ba sa sobrang lapit namin, sa mapang-arok
niyang tingin o dahil sa kakaibang atraksyon na ginigising niya sa akin. He is very attractive at kahit sino
siguro ay kakabahan kung siya ang makakasayaw.
Napasinghap ako dahil mas lalo niya akong hinapit. Sa sobrang lapit namin ay ramdam ko ang init ng
hininga niya na tumatama sa mukha ko.
"W-Who are you?" Mahinang tanong ko habang sinasalubong ang kanyang tingin.
He has a mysterious dark eyes na para bang hinihigop ka upang titigan ito lalo. He has a sensual lips na
kapag malapitan ay tila nang aakit na hagkan. Akala ko kanina ay gwapo na siya pero mas gwapo siya sa
malapitan.
Matangkad din siya sa akin at umabot lamang ako sa taas ng balikat niya and to mention na nakasuot pa
ako ng heels. Paano kung wala akong heels baka saktong balikat niya lang ako.
Mabilis kong ipinilig ang ulo ko sa naisip ko. Kailan pa ako natutong maglarawan ng ganon sa isang
lalaki?
Tumaas ang kilay ng lalaki at bahagya ding umangat ang sulok ng kanyang labi. "Samantha Del Fuego."
Wika niya na ikinakunot ng noo ko.
'Del Fuego?'
"It's not Del Fuego. Valdez, Valdez ang apelido ko." Pagtatama ko sa kanya at akmang lalayo ngunit hindi
niya pinakawalan ang bewang ko na mas ikinakunot ng noo ko.
"Hey Mister. Tapos na ang tugtog." Wika ko dahil ayaw niya paring bitawan ang bewang ko.
"Valdez." Ulit niya sa sinabi ko kanina at at umiling. Pinaglandas niya ang daliri niya sa pisngi ko na
nagpakislot sa akin. May kuryente akong naramdaman na dumaloy sa katawan ko sa ginawa niya. "No
my dear. You are already mine kaya hindi mo na gagamitin ang Valdez. You are now Mrs. Vantres Del
Fuego." Wika niya na nakapagpalaki ng mga mata ko.
"W-What are you talking about?! Are you crazy?!" Tanong ko na hindi naitago ang gulat,inis at pagkalito
dahil sa sinabi niya.
"We are married." Balewalang wika niya na bahagya akong inilayo sa kanya upang suriin ang kabuuan
ko. "You look beautiful wife." Aniya na ikinapula ng pisngi ko.
Gusto kong sabunutan ang sarili ko. It's not the right time to blush. Damn it!
At ano daw? Wife?
"You are talking nonsense Mister!" Galit na pahayag ko bago ko siya itulak. Kumalas naman siya sa
pagkakahawak sa akin ngunit nananatili ang lapit ng katawan niya sa katawan ko.
Umatras ako pero ngumisi lang siya.

"Let's go." Wika niya na mabilis na inabot ang kamay ko. Mabilis kong piniksi ang kamay niya at lumayo
dahil sa gulat.
"Don't touch me!" Nagulat na wika ko. May kuryente akong nararamdaman sa bawat dantay ng kamay
niya sa balat ko. And it makes me feel uncomfortable.
Iiwan ko na sana siya sa gitna ngunit hinawakan niya ang braso. Mahigpit. Sobrang higpit na palagay ko
ay bumabaon na ang daliri niya sa balat ko.
"Masakit! Ano ba?!" reklamo ko sa kanya.
Pilit kong binawi ang braso ko mula sa pagkakahawak niya ngunit hindi niya iyon pinakawalan.
"You're hurting me!" inis na pahayag ko.
"You bet." Aniya at marahas akong hinapit sa bewang at pilit na pinasabay sa paglalakad niya patungo sa
mga magulang ko ngunit nagpumiglas ako.
"Don't fight back sweetheart. Hindi mo ako kaya."
"Bitawan mo ako! You are being rude!"pasigaw na bulong ko para hindi kami makakuha ng atensyon but
I doubt it. Mula kaninang kasayaw ko siya ay alam ko na nasa amin na ang lahat ang atensyon ng mga
bisita.
"I know. At kung ayaw mong bitbitin kita sa harap ng maraming tao ay umayos ka." Aniya at bahagya pa
akong nginisian.
"Assh*le!" Wika ko at sumunod na lang sa kanya. I know he won't think twice to do it. I can see it on his
face. Pilit na inignora ko ang kamay niya na tumataas baba sa bewang ko.
Tumawa lang siya naging reaksyon ko at mas lalo pa akong hinapit sa bewang.
Mabuti na lamang at nakalapit na kami sa magulang ko kaya mabilis akong lumayo sa kanya.
"Mom, Dad can you explain to me what's happening?" Hindi ko tinago ang inis na nasa mukha ko. I saw
how they felt uncomfortable kaya muli akong kinabahan.
"Let's go to the library." Wika ni Dad na mabilis na tumalikod kasabay ang Mommy ko. I don't kow whats
happening. Isa lang ang sigurado ako ngayon. I don't like it.
Susunod na dapat ako nang marinig ko ang tinig ni Josh na nakapag pahinto sa akin.
"Sam, whats going on?" Tanong niya na hinawakan pa ako sa braso. Kita sa mukha niya ang pag aalala.
Kahit ako ay hindi ko alam kung ano ang nangyayari kaya wala din akong maibigay na paliwanag sa
kanya.
"Josh. I dont-"
"You can ask without touching my wife." Putol ng lalaki sa sasabihin ko at mabilis akong hinila papunta
sa kanya. Halata sa mukha ni Josh ang gulat sa sinabi ng lalaki. At maging ako ay nagulat sa ginawa niya.
"What is wrong with you?! Hindi kita asawa! I never married anyone!" Asik ko sa kanya bago tumingin sa
paligid ko. Thanks God at malakas na ulit ang tugtog at tila may kanya-kanyang buhay na ulit ang mga
bisita.
"Sino ka ba?" Tanong ni Josh sa lalaki nang makabawi ito. Nagmukhang totoy si Josh sa harap ng lalaki.
Matangkad din si josh pero mas matangkad ang lalaki at mas malaki ang pangangatawan. At kung
ikukumpara ang dalawa ay lamang na lamang ang lalaking nakahawak sa braso ko ngayon.
"Tres Del Fuego. So if you'll excuse us." Aniya at mabilis akong hinila patungo sa library.
Gusto ko pa sanang kausapin si Josh at sabihing wag mag alala ang mga ito ngunit hindi ko na nagawa
dahil hila na ako ng lalaking nagpakilala bilang Tres.
Pagdating namin sa library ay nakaupo na sa sofa si Mommy at umiiyak habang si Daddy naman ay
nakayuko.
"M-Mom, Dad." Wika ko at mabilis silang tinakbo. Kinakabaahan ako dahil sa ipinapakita nilang
reaksyon.
"What's happening? Ano ang sinasabi ng lalaking ito?" Turo ko sa lalaki na nakatayo lang.
"I-I'm sorry Princess. Its my fault." Paunang wika ni Daddy.
Mabilis na kumabog ang dibdib ko. Ayokong marinig ang susunod niyang sasabihin ngunit hindi ko
magawang takpan ang tenga ko. Bawat hinga at bawat buka ng bibig niya ay inaabangan ko.
"You're already Married with Mr. Del Fuego." Wika niya na parang bombang sumabog sa harapan ko.
Otomatiko akong napaatras. Tila nanghina ako sa sinabi nito. "T-Tell me you're joking Dad." hind
matanggap na wika ko habang unti unting naglalandas ang mga luha sa pisngi ko.
"T-The documents that I asked you to sign earlier are the marriage contract. I'm sorry hija-"
"No! You're kidding right? Tell me you're just joking!" sigaw ko kahit na alam ko na totoo ang sinasabi
nila. I just can't accept it!
"I'm sorry anak." Sagot ni Daddy habang namumula ang kanyang mga mata.
"No!" Sigaw ko ulit. I felt betrayed. Sariling magulang ko pa. Of all people bakit sila pa?
Hindi ko napigilan ang pagkawala ng hikbi sa lalamunan ko. Niloko nila ako. Parang sinasakal ang puso ko
sa sobrang sakit.
"N-Nagkaroon ako ng mga maling desisyon noon kaya nagkaroon ako ng utang sa mga Del Fuego. Kung
ibibigay ko ang lupa at bahay natin upang makabayad utang ay wala tayong masisilungan. Wala tayong
ibang matitirahan at hindi mababayaran ang pagkakautang ko sa mga Del Fuego gamit lamang ang maliit
na halagang mapupunta sa atin sa pagbebentahan ng bahay at-"
"That's why you trade me. Ako kapalit ng utang niyo!" Akusa ko sa kanya. Nakita kong bumalatay ang
sakit sa mukha niya. Gusto kong bawiin ang sinabi ko pero mas nangingibabaw ang galit ko.
"Hindi sa ganoon Sam." Salo ng Mommy ko na lalong ikinasingkit ng mga mata ko.
"Then what?! Ano pa bang magandang tawag sa ginawa ninyo?!" Sigaw ko.
"It''s for your own good. Para sa kinabukasan mo kaya namin ginawa ito."
"It's not for me! It's all for yourself!" Sigaw ko lalo. I can't believe it! Hindi ako makapaniwala na kaya
nilang gawin sa akin ito. It's not even an arrange marriage. It was marriage out of debt!
"I'm sorry Princess. Maiintindihan mo din ang lahat." Wika ni Daddy at tinanguan ang tahimik na si Tres
na nasa tabi ng pinto.
Tuloy-tuloy sa pag-agos ang luha ko dahil sa sinabi niya. Ganon na lang yon? Ibibigay na lang nila ako
basta-basta sa lalaking ngayon ko pa lang nakilala?
"Let's go." Wika ni Tres na walang emosyong kakabakasan sa kanyang mukha. Hinawakan niya ang braso
ko at akmang igigiya palabas pero mabilis ko iyong ipiniksi.
"M-Mom , Dad!" Sigaw ko dahil nakatingin lang sila. Pakiramdam ko ay hindi ako makahinga. I trusted
them but..but.. they did this to me!
"Ikaw na ang bahala sa anak ko Tres. Take good care of her." Wika ni Daddy habang lumapit naman sa
akin si Mommy at niyakap ako.
"C-Call me if you need anything. We love you honey."umiiyak na wika niya.
"N-No please! " umiiyak na pakiusap ko. "D-Don't let me leave Daddy. A-Ayokong umalis! Ayokong
sumama sa kanya!" Pakiusap ko sa kanya.
"I'm sorry princess. I love you." Anito bago hinalikan ang noo ko.
"N-No-"
Shocked and betrayal, isama mo pa ang pagod at sakit sa puso na nararamdaman ko ay sapat na upang
mawalan ako ng malay. Bago pa ako tuluyang mawalan ng malay ay nakita ko na ang mabilis na pagkilos
ni Tres upang masalo ako.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 12 minutes
Chapter 3
Nagising ako sa init ng sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Dalawang beses akong napakurap at
mabilis na napaupo nang hindi pamilyar na lugar na bumungad sa akin. Mabilis na kumunot ang noo ko
at sinuri ang paligid.
Hindi ito ang kwarto ko. The room is spacious. Malaki ang kamang kinauupuan ko ngayon. The blue and
beige color complimented each other. Kulay beige ang pintura ng pader at ang lining naman nito ay light
blue. Ang kurtina ay kulay beige din. Mukhang bagong pintura ang kwarto. It has a combination of
spanish and modern interior at maging ang mga kasangkapan doon ay antique. Even the vanity table.
Mabilis akong tumayo at pumunta sa veranda kung saan tumatagos ang sikat ng araw. There I saw the
breath taking view. Kita sa kinaroroonan ko ang dagat, ang bundok at ang berdeng kapaligiran. Malakas
ang hangin at tila napakagaan ng lugar.
Tila nakalimutan ko kung nasaan ako ngayon dahil sa ganda ng tanawin. It was relaxing. I close my eyes
and spread my arms to feel the cool breeze.
Ilang sandali ako sa ganoong posisyon nang maramdaman kong may nakatingin sa akin. Mabilis kong
minulat ang mga mata ko at lumingon.
Gulat. Iyon ang rumehistro sa mukha ko nang makita kung sino ang taong nasa harap ko ngayon.
"A-Anong ginagawa mo dito?!" gulat na tanong ko. Biglang bumalik ang sakit sa puso ko nang maalala
ang nangyari kagabi.
Ngumisi siya sa akin at nagtaas ng kilay. "It's my house." Aniya kaya nanlaki ang mga mata ko.
"Bahay mo to?!" Gulat na ulit ko.
Mabilis kong kinapa ang sarili ko at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng makitang iba na ang
suot ko. It was a big tshirt and a boxer short.
Hindi ko napansin kanina. Tinignan ko siya.

There was an amusement in his eyes while looking at me. Mukhang alam niya ang nasa isip ko.
Nagdududang tinignan ko siya."S-Sinong nagbihis sa akin?" Kinakabahang tanong ko.
Nagsimula siyang humakbang patungo sa akin kaya napaatras ako.
"Ako." sagot niya."Hindi ko naman pwedeng utusan ang mga tauhan ko na bihisan ang asawa ko, hindi
ba?" Aniya na lalong ikinalaki ng mga mata ko. He's teasing me! Mabilis na namula ang mukha ko. It
means he saw everything?!
"W-Wag kang lalapit!" Sigaw ko nang patuloy siyang humakbang palapit sa akin. Nakasandal na ang likod
ko sa may veranda at wala na akong aatrasan pa.
Lumakas ang tibok ng puso ko ng ilang dipa na lang ang layo namin sa isat-isa.
"I have seen every parts of your body my Dear wife." He said using a husky voice that makes me blush
even more. Tila ba nanunukso pa ang tinig niya na mas lalong nakakainis.
"Y-You pervert! Isusumbong kita sa Daddy ko!" Sigaw ko sa kanya na ikinatawa niya. I was stunned for a
moment. He has a perfect set of white teeth. Mula kagabi ay ngayon ko lang siyang nakitang tumawa
and it was a sexy laugh. A one of a kind laugh.
Mabilis kong pinilig ang ulo ko. 'Its not the time to compliment him! He is a Devil!' Paalala ko sa sarili ko.
"Magsumbong ka." naghahamong wika niya na ngumisi pa sa akin. Damn him!
"Devil!" sigaw ko at akmang lalagpasan ko siya ngunit mabilis niya akong ibinalik sa kinapupwestuhan ko
kanina.
"Bitiwan mo ako!" Sigaw ko sa kanya at pilit na binawi ang braso ko. Wala na ang ngiti sa labi niya. He is
back being serious again.
"Stop fighting, Samantha!" Wika niya kaya mabilis akong napahinto. He didn't shout pero may authority
ang boses niya na nakapagpahinto sa akin. There was something in his personality na mapapasunod ka.
And that is irritating.
"A-Ano bang kailangan mo sa akin? Bakit mo ako dinala dito sa bahay mo?" Mahinahong tanong ko kahit
na mabilis ang tahip ng dibdib ko dahil sa pinipigilang galit.
I tried to be civil kahit na nagsisimula na ang kamay niyang humawak sa katawan ko.
Pilit kong inalis sa isip ko ang paraan niya ng paghawak sa akin. He is caressing my arms. Nakakaliti.
"You're my wife at dapat lang na nandito ka sa bahay ko."
Hinapit niya ako sa bewang at niyuko ang ulo niya sa ulo. Bahagya din niyang pinisil ang bewang ko na
nakapagpatalon sa akin.
"A-Anong gagawin mo?" Tanong ko sa kanya na bahagya pang nautal.
Malakas ang kabog ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay mauubusan ako ng hininga dahil sa ginagawa niya sa
akin. He is caressing my back, up and down habang ang mukha niya ay bumababa sa mukha ko.
"The thing that we should have done yesterday." Aniya na mabilis na tinawid ang pagitan ng mga labi
namin.
I was shocked. He pressed his lips in mine and start kissing me erotically. Mulat ang mga mata ko habang
hinahalikan niya ako. He's teasing me. He sipped and sucked my lower lips. He gently push his tongue
inside my mouth. Ang mga kamay naman niya ay naglulumikot sa katawan ko. Para akong binuhusan ng
malamig na tubig. Buong pwersa ko siyang itinulak pero masyado siyang malakas. Ni hindi man lang siya
natinag sa ginawa ko. Mas lalo kong nilakasan ang pagtulak sa kanya at ang paghampas sa dibdib niya
pero hinuli niya ang kamay ko gamit ang isa niyang kamay.
"Don't fight baby." Bulong niya sa pagitan ng paghalik sa akin. Para akong naubusan ng lakas dahil sa
ginagawa niya. Ni hindi ko na rin maikilos ang katawan ko dahil isinandal niya ako sa veranda at inipit
ang katawan ko gamit ang katawan niya.
I tried to stay still. Hindi ko binuka ang bibig ko kagaya ng gusto niya. But the Devil has its way. He bit my
lower lip that makes me part my lips. Nalasahan ko pa ang dugo sa bibig ko.
From gentle to rough and now hungry. Mas lalong lumalalim ang halik niya. I want to push him away
pero hindi ko magawa. He makes my knees weak.
He's trying to tease and seduce me. At kung hindi pa siya tumigil ay baka nadala na din ako.
Bahagya niyang inilayo ang mukha niya sa mukha ko ngunit nananatiling magkalapit ang mga mukha
namin. We are both gasping for air.
"Sweet bloody lips." Aniya na pinunasan pa ang natirang dugo sa labi ko.
Lust. It was visible in his eyes habang ako naman ay shocked. How can a kiss be so gentle and rough yet
hungry? It was a nerve-wracking kiss. It was my first kiss and it was sexy. Mabilis na namula ang mukha
ko dahil sa naisip ko.
"We can continue it in our bed sweetheart." Aniya na nakapagpabalik sa katinuan ko. Akmang hahalikan
niya ako ulit ngunit umiwas ako.
Biglang kumunot ang noo niya.
"N-No!" Mabilis na wika ko. "Y-You can't do this to me! I will sue you!" Banta ko sa kanya.
Tumaas naman ang kilay niya at ngumisi. "Such an innocent young lady. Sapalagay mo ba ay may
maniniwala sayo? You are my wife and I have all the rights to get what is legally mine. And for the record
I can make love to you without forcing you my dear wife." Mayabang na wika niya kaya mabilis na
nanlisik ang mga mata ko.
"Over my dead body! Huwag kang mag ilusyon dahil ngayon palang ay aalis na ako dito!" sigaw ko sa
kanya at bahagya pa siyang itinulak.
Mabilis ko siyang nilagpasan. Nakita ko pang sumunod siya sa akin ngunit dumiretso siya ng upo sa
kama.
"Yeah over your dead body. By the way Mrs. Del Fuego this is a private Island at walang sinuman ang
mangangahas na tumapak sa lupain ko ng hindi ko iniimbitahan." Aniya na nakapagpalingon sa akin.
Hindi ang sinabi niya ang nakapagpalingon sa akin kung hindi ang ginamit niya na pantukoy sa akin. 'Mrs.
Del Fuego.' Ayoko man ngunit may naramdaman akong sense of belonging sa ginamit niyang iyon. Para
bang bagay na bagay iyon sa akin at ang sarap sa tenga na pakinggan iyon.
"Walang bangkero ang naliligaw sa parteng ito. This Island is private. There's no other way of
transpotation. Ang gamit ko sa pagpunta dito ay ang chopper at kung minsan naman ay ang bangkang
de motor. So kung gusto mong umalis ngayon palang ay umpisahan mo ng lumangoy. Race with the
shark in the sea." Nang iinis na sabi niya kaya nanlisik ang mga mata ko sa inis.
"Damn you Devil! I'd rather die than to be with you in this hell!" Sigaw ko na nakapag pabago ng anyo
niya. From sarcastic to a dangerous look. And I swear tumaas ata ang balahibo ko sa katawan sa
mapanganib niyang anyo. Ilang segundo lang ay nasa harap ko na siya at hawak niya ang braso ko.
"You can't escape me Samantha. Not now. Not tomorrow. Never." wika niya sa nanggagalaiting tinig
bago ako marahas na binitawan.
I take a step backward to avoid his skin to touch mine. May kakaibang damdamin ang pumupukaw sa
akin kapag nagdidikit ang mga balat namin. And its not normal.
"Y-You can't lock me up in this Island! Hindi mo ako pagmamay-ari! No one owns me!" kahit natatakot
ay pilit kong pinatatag ang boses ko.
"No sweetheart. I. Own. You. Your father sold you to me. Pag aari kita. So better be a good girl like
before kung ayaw mong magalit ako. You know how mad dogs are." Mariing wika nito pagkatapos
hapitin ang bewang ko na naging dahilan ng malakas kong pagsinghap.
I am trapped with the Devil! And Damn Tres Del Fuego in making me feel this uncomfortable feeling.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
10 - 12 minutes
Chapter 4
Matapos ang tagpong iyon sa kwarto ay lumabas din si Tres. Nanatili ako sa kwarto ng ilang sandali bago
ko naipasyang lumabas din. There's no use in crying. Kailangan kong makahanap ng paraan para
makaalis dito. Paglabas ko ay bumungad sa akin ang ganda ng disenyo ng bahay. Luma na pero nandoon
pa rin ang spanish style na nahaluaan na ng modern interior kagaya ng nasa kwarto. Malaking staircase
ang sumalubong sa akin. The house is bigger than our house. Malalaki din ang mga chandelier na
nakasabit sa ceiling. Maging ang mga antigong kasangkapan ay halatang pangmayaman. May mga
painting din na nakasabit sa dingding.
Pagbaba ko ng hagdan ay nakuha ang atensyon ko ng isang malaking painting.
Lumapit ako doon at pinakatitigan iyon.
Kamukha ni Tres ang nasa painting kaya lang ay mas older version niya kasama nito ang isang
magandang babae.
"Sila ang magulang ni Tres. Si Don Primo Del Fuego at si Donya Anastacia Del Fuego." Napalingon ako sa
tinig na nagmula sa likod ko.
Isang matandang babae ang bumungad sa akin. Malaki ang ngiti niya kaya mas lalong na emphasize ang
ilang guhit sa mukha niya dala ng katandaan. May iilang uban din sa kanyang buhok na talagang
kapansin pansin dahil itim ang kanyang buhok.
"Ako nga pala si Manang Flor. Hindi ka na pinagising ni Tres kaninang almusal dahil masyado ka daw
napagod kagabi." Wika niya na ngumiti pa sa akin.
Tumango ako at ngumiti. "Ako po si Samantha. Sam na lang po." wika ko.
Mukha namang mabait ang matanda at napakaaliwalas ng mukha niya. Sa palagay ko ay madali ko
siyang makakagaanan ng loob.
"Halika na't kumain ka na sa komedor. Ipaghahanda kita ng makakain." Yakag niya sa akin na hindi ko
tinanggihan.
Kailangan kong umisip ng paraan para makaalis dito. At kailangan ko ng lakas upang gawin iyon. At isa pa
ay gutom na din ako. Ang huling kain ko ay kahapon pa. And god! It was just a bite of bread.
"Matagal na po ba kayo dito?" Tanong ko sa matanda habang naglalakad kami papuntang kusina.
"Aba'y Oo. Ako ang nag alaga kay Tres sanggol pa lamang siya. Hindi palakwento yang batang yan. Kaya
nagulat na lang ako nang sabihin niyang iuuwi niya dito ang asawa niya." wika niya bago ako sinulyapan.
Bahagya naman akong nailang. Lalo na sa sinabi nitong 'asawa'. Hindi ba nito alam kung paano ako
naging asawa ni Tres?
"Ikaw ang unang babaeng dinala dito ni Tres. Alam mo ang asawa mong iyan ay hindi nakakatagal sa
maynila ng isang linggo. Uuwi at uuwi yan dito sa Isla." Patuloy nito sa pagkukwento. I can sense the
fondness in her voice.
"Ilan po ang nakatira sa bahay na to?" Tanong ko dahil wala pa akong nakitang ibang tao sa bahay.
Umupo ako sa may hapag kainan at pinanood ang matanda na maghanda ng pagkain.
"Si Tres lang ang nakatira dito. Mula ng pumanaw ang Papa niya ay mag isa na lang siyang namuhay dito
sa isla. Minsan sa isang linggo ay dumarating si Melba at Rosario para maglinis dito habang ako naman
ay tatlong beses sa isang linggo. Ang dalawang kapatid naman niya ay may sari-sarili ng bahay pero
paminsan-minsan ay dumadalaw sila dito." Paliwanag niya.
Napataas ang kilay ko at nabuhayan ako ng pag asa. Kung ganon pala ay uwian ang mga ito?
"Ano pong sinasakyan niyo pauwi? Sabi kasi ni Tres ay walang way of transportation dito?" Usisa ko na
kunwa'y hindi gaanong interesado. Pakiramdam ko ay sasabog ang dibdib ko sa paghihintay ng sagot
niya.
"Manang." Bago pa nakasagot si Manang Flor ay naunahan na siya ng tinig mula sa likod ko. Kahit hindi
ko siya tignan ay ramdam ko ang talim ng titig niya mula sa likod ko. Hindi ko siya nilingon.
"Oh nandyan ka na pala Tres. Ipaghahanda ko lamang ng pagkain si Samantha at ng makakain na siya.
Pagkatapos ko dito ay aalis na ako." Wika ng matanda na nakapagpatayo sa akin.
"Aalis po kayo?!" Nagulat na tanong ko. Akala ko kasi ay hanggang mamayang gabi pa siya dito.
Kailangan ko pa siyang makausap para malaman ko kung paano ako makakaalis dito.
"Aba'y oo ineng. Nasa ospital ang anak ko ngayon at bagong panganak. Ito ang magiging huling punta ko
dito dahil aasikasuhin ko pa ang apo ko." Bakas ang kasiyahan sa tinig niya lalo pa ng banggitin niya ang
salitang apo na kabaliktaran naman ng nararamdaman ko. Nanlumo ako at tila nawalan ng pag asa. Ibig
sabihin lang non ay matagal pa bago makabalik ang matanda dito sa isla.
"Huwag kang mag alala Samantha at nandiyan naman ang asawa mo. Hindi ka niya pababayaan."
'Yun na nga ang problema. Kasama ko ang lalaking ito at iyon ang panganib.' Nais kong iwika sa
matanda.
"Dont worry Manang. Aalagaan ko ang 'asawa' ko." Sabi ni Tres bago ako akbayan. Bahagya pa akong
napatalon dahil pinisil niya ang balikat ko at kagatin ng marahan ang isang tenga ko. Nagbigay iyon ng
kakaibang kiliti sa sistem ko ngunit nagpatay malisya na lang ako. Mabuti na lamang at hindi iyon nakita
ni Manang Flor.
Pilit kong tinanggal ang braso niya sa balikat pero hindi niya iyon inalis kaya sinamaan ko siya ng tingin.
Mabuti na lang at hindi nakatingin ang matanda.
"Dapat lamang." Wika ni Manang bago inihapag ang pagkain sa Mesa. I swear kung wala lamang ang
matanda dito ay baka nasampal ko na ang lalaking ito.
****
Natapos na akong kumain at nakaalis na din si Manang Flor. Pagpasok ko sa Sala ay nadatnan ko doon si
Tres. Prente siyang nakaupo sa sofa habang nakatingin sa laptop niya. Hindi ko siya pinansin at
nagdiretso lang ako sa hagdanan. I need to take a shower.
"Naihatid na kaninang umaga ang mga damit mo. Pinaayos ko na yon kay Manang Flor." Wika ni Tres
nang nasa ikatlong baitang na ako ng hagdan.
Hindi ko siya pinansin at nagtuloy na sa pagpanhik. Pagpasok ko sa kwartong ginamit ko kanina ay

tinignan ko kaagad ang walk in closet upang kumuha ng damit. Ganoon na lang ang pagkuno ng noo ko
ng makitang may damit panlalaki din doon. Sigurado akong kay Tres ang mga damit. Pabigla kong sinara
ulit ang closet at mabilis na bumaba ng hagdan.
"Bakit nandoon ang mga damit mo?!" Angil ko sa lalaki na prente pa ring nakaupo sa sofa habang
kaharap nito ang laptop.
"Its my room. Natural lang na nandoon ang mga gamit ko." Aniya na hindi man lang ako nilingon.
"Y-Your room?! Eh bakit doon mo pinaayos ang mga gamit ko?!"asik ko sa kanya.
Tinignan niya ako at nginisian bago tumayo. "Of course. May mag asawa bang magkahiwalay ng
higaan?" Nakakalokong wika niya na nakapagpamula ng pisngi ko.
"I dont care! Ilipat mo ang mga gamit mo sa ibang kwarto dahil hindi ako tatabi sayo! Over my dead
body!" Sigaw ko sa kanya na ikinataas ng kilay niya.
Lumapit siya sa akin ng dahan-dahan ngunit hindi ako nagpatinag. Nanatili ako sa kinatatayuan ko.
"You already did, wife. We already slept together last night." Sabi niya na ikinalaki ng mga mata ko.
Mahina ang boses niya at tila bagong gising. Tinignan niya ako sa mukha na bumaba sa labi at
pagkatapos ay sa may dibdib. Mabilis akong lumayo sa kanya ngunit hinapit niya ang bewang ko.
"W-What are you doing?!" kinakabahang usal ko.
Nagpumiglas ako sa pagkakahawak niya ngunit mas lalo niyang hinapit ang bewang ko. Inipit niya ang
kamay ko sa pagitan ng mga dibdib namin.
"Ipapaalala ko lang kung paano mo ako yakapin kagabi. Kung gaano tayo kalapit sa isat-isa. Kung paano
ka natulog sa loob ng mga braso ko." Mahinang wika niya sa may tenga ko na bahagya pa niyang kinagat.
Pakiramdam ko ay milyon-milyong kuryente ang dumaloy sa sistema ko dahil sa ginawa niya.
Bumilis ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay pulang-pula ang mukha ko.
"L-Let me go!" wika ko na pilit parin siyang itinutulak but with his built? Para akong tumulak ng pader!
"Not until you remember how you hugged me last night, sweetheart."
"H-Hindi ko matatandaan iyon dahil hindi naman nangyari! So let me go! You jerk!"
Mas lalo niya akong ipinaloob sa braso niya and the next thing I knew he was grinding his lower part to
mine. Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng maramdaman ang pagkalalaki niya sa tiyan ko. It
was hard, and big and he's grinding it erotically in my belly.
Kasabay niyon ang ang mumunting halik niya sa tenga ko na nagbigay kiliti sa akin.
My mind wants to resist and fight back but my body is asking for more. This is the first time I've
experience it and it gives me a different feeling.
Pigil ang hininga na nanatili ako sa posisyon ko. I didn't even try to move as if waiting for the next thing
that he will do.
Bumaba ang halik niya sa labi ko. He's teasing me again. Kinagat kagat niya ang pang ibaba kong labi.
"Open your mouth sweetheart." Bulong niya sa pagitan ng paghalik niya sa akin.
I open my mouth submissively. He thrust his tongue inside. He's kissing me passionately at nadadala na
ako. Inilagay ko ang braso ko sa batok niya at gumanti ng halik. I dont know how pero ginaya ko ang
ginagawa niya.
I heard him chuckle. Hindi ko alam kung ilang minuto kaming magkahalikan. All I know is I am enjoying
the moment.
Unti-unti ay inilayo niya ang labi niya sa labi ko. And to my surprise ay hinabol ko pa ang labi niya na
ikinangisi niya. I felt my cheeks heated. Mabilis akong lumayo sa kanya.
"I think you need to learn how to kiss Sweetheart." Sabi niya kaya mas lalo akong namula.
'Damn it! Bakit ba ako nadala sa panunukso niya?! Damn Tres! Kasalanan niya ito! Ang landi niya!'
It was very embarrassing. Parang gusto kong batukan ang sarili ko. At kung maaari lang ay lamunin na
ako ng lupa.
"J-Jerk!" Sigaw ko sa kanya bago tumakbo paakyat.
"No worries wife, you still turn me on!" Sigaw niya.

Mas lalo kong binilisan ang pagpanhik ko at tinakpan ang tenga ko nang marinig ko ang halakhak niya.
Damn you Tres!
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
10 - 12 minutes
Chapter 5
Its been three days since that happen. Sa loob ng tatlong araw ay wala akong ibang ginawa kung hindi
angilan siya at supladahan. Minsan ay pinapatulan niya ako gamit ang panunukso pero madalas ay
tinitignan niya lang ako ng masama at iiwan kapag naiinis na siya.
Partly, I am thankful at iyon lang ang ginagawa niya. He can hurt me physically but he chose just leave
me alone when he is irritated.
Masama pa rin ang loob ko at hindi ko matanggap ang sitwasyong kinalalagyan ko kaya hindi niya ako
masisisi kung ganito ang pakikitungo ko sa kanya.
"Do you want me to tour you outside?" napaangat ang tingin ko sa binabasa ko nang mula sa pinto ay
magsalita si Tres. Nilingon ko siya sandali at muli rin ibinalik ang tingin sa binabasa ko. Kalahati ng
katawan ko ay nakasandal sa kama kaya mas komportable akong nakakapagbasa.
"Sam-."
"Get out."putol ko sa sasabihin niya. Akala ko ay aalis na siya pero tuluyan siyang pumasok sa loob ng
kwarto.
Sa loob ng tatlong araw ay dito ako natutulog sa kwarto niya habang siya ay hindi ko alam kung saan siya
natutulog. Maraming kwarto sa bahay niya kaya hindi ko nayon kailangan pang alalahanin. Matanda na
siya. He can sleep anywhere.
"What do you want to do? Tatlong araw ka ng nakakulong dito sa loob ng kwarto." wika niya kaya muli
ko siyang tinignan at inirapan.
"What do you care? Hindi ba at ito ang gusto mo? Ang manatili ako dito?" inis na wika ko. Kumunot ang
noo niya at nagdilim ang mukha niya.
Kinabahan ako ng konti pero hindi ako nagpahalata. Ginusto niya ito, magdusa siya!
"I am asking nicely Samantha." aniya kaya inirapan ko siya.
"I don't care. Just get out! I don't wanna see your ugly face." wika ko sa kanya at muling tumingin sa
libro pero pasimple ko siyang nilingon.
Ugly? He doesnt suit that word. He's near in being perfect. Gusto ko lang siyang inisin.
"Samantha-."
"Just get out! I can't concentrate in reading!" putol kong muli sa sasabihin niya.
Wala pang ilang segundo ay nakalapit na siya sa akin at inagaw ang hawak kong libro.
"What the hell is your problem?!" inis na sigaw ko sa kanya. Hinagis niya ang libro sa tabi ko at sinamaan
ako ng tingin.
"Stop pissing me off Samantha! Baka kapag hindi ako nakapagtimpi ay-."
"Ano?! Sasaktan mo ako? Are you going to hit me?"hamon ko sa kanya na tumayo pa. Lumapit ko sa
kanya at inilapit ko ang pisngi ko sa kanya. "Here! Slap me!" sigaw ko sa kanya. "Ngayon na lalabas ang
tunay mong kulay!"
Natigilan siya sa sinabi ko at kunot noong nagsalita.
"Do you think I'm capable of hurting you?" kunot noong wika niya.
"Aren't you?" ganting balik ko sa kanya.
He clenched his jaw and answered, "I'm not that kind of person!"
"Then what kind of person are you? Sa pagkakaalam ko kasi ay sakim ka! You just get what you want
effortlessly!" sagot ko at mabilis na tumalikod sa kanya pero mabilis niyang hinablot ang braso ko at
sinalubong ako ng halik.
Isang mapagparusang halik. Marahas niya akong hinalikan na nakapagpadaing sa akin sa sakit. He bit my
lips while pressing my nape with his hands. His other hand is making its way on my bottom. Mabilis na
kumabog ang puso ko sa pagpapanik.
"Hmmp! Hmmp!" pagpupumiglas ko pero mas lalo niyang pinalalim ang halik.
Ilang sandali pa akong nanlaban bago niya pakawalan ang labi ko. Saktong paglayo niya akin ay mabilis
kong ipinadapo ang kamay ko sa pisngi niya.
I am gasping for air. Hindi dahil sa halik kung hindi dahil sa galit! How can he do this to me! Damn him!
"Get out!" malakas na sigaw ko sa kanya pero hindi siya natinag at tinignan niya lang ako.
Akmang may sasabihin siya ngunit muli ding tumikom ang bibig niya.
"I said get out!" sigaw ko ulit. Nang hindi pa rin siya kumilos ay mabilis akong lumapit sa kama at kinuha
ang libro at binato ko iyon sa kanya.
"Damn it!" dinig kong bulong niya nang matamaan siya sa may mata. Hinawakan niya ang mata niya at
yumuko.
Parang nakonsensya ako sa ginawa ko pero hindi ko iyon ipinakita sa kanya.

"G-Get out." mas kalmadong wika ko. He looked at me. Kita ko ang pamumula ng kabila niyang mata. I
felt bad about that but I cant show it to him. Kasalanan niya! Bakit hindi na lang siya lumabas!
Masama ang tingin na lumabas siya ng kwarto at pabalibag na isinara ang pinto.
Napaupo na lang ako sa kama at tinignan ang librong nasa sahig. It was a hardbound book.Kung ako ang
babatuhin nito ay baka magkabukol pa ako.
Napakagat na lang ako sa pang ibabang labi ko. Naguilty ako sa ginawa ko.
Ilang sandali pa ay napagpasyahan kong bumaba. Pagbaba ko sa may hagdan ay nakita kong nakaupo si
Tres sa may sofa at may hawak na ice pack na idinadampi niya sa may bandang kilay niya na natamaan
kanina.
Umupo ako sa pang isahang sofa at bahagya ko siyang sinulyapan. Nakatingin siya sa akin kaya nakita ko
ang pamumula ng mata niya at ang bukol sa may bandang kilay niya.
"G-Gusto kong manood ng movie." umpisa ko ng hindi siya tinitignan. Sa sulok ng mata ko ay nakita ko
ang pagkunot ng noo niya. "Palitan mo yan. Gusto kong manood." wika ko na inginuso ang tv. Ang
pinapanood niya kasi ay balita.
"Tss. May TV sa kwarto bakit bumaba ka pa?" walang ganang wika niya.
May TV sa kwarto pero dahilan ko lang naman yon para kausapin siya. I Felt guilty. Mas lalo pa akong
nakonsenysa dahil sa nakita kong bukol sa may kilay niya.
"Gusto ko dito e! Ilipat mo yan!" angil ko sa kanya at bahagya pa siyang sinulyapan.

Kumunot ang noo niya at umiling. "Just go upstairs. Doon ka na lang manood." aniya na sumandal pa sa
sofa habang hawak ang ice pack na nasa kilay niya. Nakatangin siya sa may TV at walang kangiti-ngiti.
"Where's the remote." wika ko at tumayo. Akmang kukunin ko ang remote sa may table pero naunahan
niya ako.
"Just go upstairs." tipid na wika niya nang hindi man lang ako tinitignan kaya medyo nainis ako.
"Gusto ko nga dito e!" asik ko sa kanya pero hindi na siya nagsalita. Umupo na lang ako at tinignan ang
pinapanood niya. "Napaghahalataang matanda e. Balita pinapanood." bulong ko pero mukhang narinig
niya dahil lumingon siya sa akin at sinamaan ako ng tingin.
"Hindi lahat ng nanonood ng balita ay matanda na. It was news. Dapat lang na alam mo ang nangyayari."
aniya kaya napanguso ako.
"Whatever!" wika ko.
Hindi na siya sumagot kaya nilingon ko siya. He's watching the news. Ngayon ko lang napansin. Nakasuot
siya ng itim na sando at jogging pants. He's really handsome. Kahit ata anong isuot niya ay gwapo siya.
Looking at him right now makes my heart thump faster. Nagulat pa ako nang lumingon din siya sa akin.
Pakiramdam ko ay pulang-pula ang mukha ko dahil nahuli niya akong nakatingin sa kanya.
Iniiwas ko ang tingin ko sa kanya at mabilis na tumayo. "A-About earlier, Sorry!" mabilis na wika ko bago
tuloy-tuloy na tumakbo paakyat. Hindi ko alam kung ano ang naging reakson niya sa sinabi ko. I didn't
bother to look at him. Pwede na yon. I already said sorry.
Pagdating ko sa loob ng kwarto ay mabilis kong isinara ang pinto at umupo sa may kama.
Hinawakan ko ang tapat ng dibdib ko dahil sa lakas ng tibok ng puso ko. Maybe its because I run. Walang
ibig sabihin to.
Lunch time. Alas-dose na pero hindi pa rin ako kinakatok ni Tres dito sa kwarto. Usually ay kumakatok
siya para tawagin akong kumain. Hindi pa kami nagsasabay kumain. Pagkatapos niya kasi akong tawagin
ay isang oras muna ang pinapalipas ko bago bumaba. Pagkatapos niya ay doon lang ako kakain. Maybe
part of my rebellion.
Pero ngayon ay alas-dose na pero hindi pa siya kumakatok. Gutom na ako. Inis na tumayo ako at
lumabas ng kwarto.
There I saw Tres still sitting on the couch. Inis na nilagpasan ko siya at tumungo sa may kusina.Naghanap
ako ng pagkain doon pero wala kahit konting kanin. Damn it! I'm hungry!
Kung may nagustuhan ako dito sa bahay na ito bukod sa tanawin ay ang pagkain. The food is really tasty.
I wonder kung saan niya inoorder ang mga yon.
Ibinaba ko ang hawak kong kaldero.
Napabuntong hininga na lang ako. Mukhang galit talaga siya dahil hindi sya nag abalang mag order ng
pagkain ngayon.
Bumalik ako sa sala at nakapameywang na tinignan siya. "Nasaan ang pagkain?" tanong ko sa kanya.
Tinignan niya ako sandali bago tumingin muli sa pinapanood niya. "I just ate sandwhich." wika niya kaya
nanliit ang mga mata ko sa inis.
"Paano ako? Anong kakainin ko?" asik ko sa kanya.
"Magluto ka. May mga pwedeng lutuin sa may ref." kaswal na wika niya kaya sumimangot ako.
"I don't know how to cook!"wika ko kaya muli siyang tumingin sa akin.
"Then study on how to cook." balewalang wika niya.
Inis na pumadyak ako at bumalik sa may kusina. Pumunta ako sa may ref at tinignan kung anong
pwedeng kainin doon. May manok,baboy,frozen goods. May mga gulay din.
Napahinga na lang ako ng malalim dahil hindi ko alam kung paano magluto. Inis na kumuha na lang ako
ng mansanas. Hinugasan ko yon at naupo bago kumagat.
Nakakadalawang kagat pa lang ako nang pumasok sa kusina si Tres.
"Yan lang ang kakainin mo?" tanong niya kaya inirapan ko siya.
"Obvious ba?" sarkastikong wika ko kaya napailing siya.
"Tss." aniya bago tumungo sa may cabinet. Napasunod ang tingin ko sa kanya. Naglabas siya ng tinapay
bago tumungo sa may ref. Kumuha siya doon ng bacon at palaman.
Bawat galaw niya ay sinusundan ko ng tingin. Wala akong maapuhap na salita.
"Here." aniya matapos ang ilang sandali at inabot sa akin ang sandwhich.
"H-Huwag n-."
"Just eat that. Hindi ka mabubusog sa isang mansanas." wika niya bago ako iwanan.
"Edi dalawang mansanas ang kakainin ko." bulong ko habang nakangiti. Binitawan ko ang hawak kong
mansanas at kinain ang ginawa niyang sandwhich.
It taste good.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
11 - 14 minutes
Chapter 6
Kinabukasan ay nanatili lang ako sa kwarto ko. Pagdating ng tanghalian ay ala-una na akong bumaba.
Nakita ko si Tres na may kausap sa Laptop niya. Mukhang may meeting siya.Hindi ko na lang siya
pinansin at kumain akong magisa. Pagkatapos kong kumain ay akmang babalik na ako sa taas pero
tinawag niya ako kaya nilingon ko siya.
"Done with your lunch?" tanong niya kaya tumango ako.

"Oo." Sagot ko kaya siya naman ang napatango.
"For the dinner. Lets have it together." aniya kaya natigilan ako.
Tama ba ang dinig ko? Mabilis na kumabog ang dibdib ko at parang may mga paro-parong nagliliparan sa
sikmura ko.
"Would that be fine, wife?" tanong niya ulit. Just thinking that we will eat together makes my heart
thump faster.
Para akong nahipnotismo at wala sa sariling napatango. "O-Okay." sagot ko at mabilis na iniiwas ang
tingin ko sa kanya at patakbong pumanhik sa taas. Hindi ko maintindihan kung bakit ganito na lang ang
kabog ng dibdib ko. Para bang anumang sandali ay lalabas ito.
"Calm down heart." bulong ko bago iiling-iling na pumasok sa kwarto.
Pagkahapunan ay kinatok ako ni Tres sa kwarto. Pagdating sa may kusina ay nagulat pa ako dahil sa mga
pagkaing nakahain sa mesa.
"Saan mo inorder ang mga to?" tanong ko ng makita ang pagkaing nasa mesa.
Natakam ako dahil mukhang masarap. Parang pagkain sa restaurant.
"Niluto ko." Sabi niya kaya napataas ang kilay ko.
Hindi ako naniniwalang siya ang nagluto, maniniwala sana ako kung sinabi niyang inorder niya ang
pagkaing nasa harap namin. Mukhang nahulaan niya ang nasa isip ko dahil sa sumunod niyang sinabi.
"Ang restaurant ay nasa bayan pa. Kailangan munang sumakay ng lantsa bago makarating doon. Aabutin
iyon ng kalahating oras. And one more thing I hate ordering foods. As much as possible ako ang
nagluluto ng kinakain ko o kaya ay si Manang Flor." Mahabang wika niya kaya namilog ang mga mata ko.
"Ikaw talaga ang nagluto ng mga kinakain ko dito?! I thought you ordered those foods." gulat na wika ko
na may halong pagkamangha.
"I cooked them for you. I want to cook for my wife." aniya na seryosong nakatingin sa akin. Pakiramdam
ko ay may mga nagliliparang paro-paro sa tiyan ko. Mabilis akong nag iwas ng tingin at lihim na
napangiti. Hindi ko alam kung bakit napangiti ako. Maybe for the effort.
Sinimulan ko ng kumuha ng pagkain. Medyo nailang pa ako dahil nakatingin lang siya sa ginagawa ko.
"Ang sarap." Wika ko nang matikman ang pagkaing niluto niya.
"I'm glad you like it." Aniya na sumubo din.

"I like eating. I like delicious foods." Sabi ko na sunod-sunod ang naging pagsubo. I am enjoying the food
well.
"I know." Sagot niya na hindi nakaabot sa pandinig ko.
"Ano yon?"
"Wala. Sabi ko dahan-dahan ka, walang humahabol sayo." Aniya na ngumiti pa.
Lumabas ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin. And Damn it, it was the most sexiest smile I've
ever seen.
Pangalawang beses ko na siyang nakitang nakangiti and it has the same effect on me.
Biglang kumabog ang dibdib ko. Parang may nagkakarerahang kabayo sa loob nito. Bigla akong sininok.
Napatakip ako sa bibig ko dahil sunod-sunod ang pagsinok ko.
"Drink some water." Sabi ni Tres na inabot pa sa akin ang tubig. Mabilis ko iyong kinuha at ininom.
"Are you okay?" tanong niya habang nakatingin sa akin. Tumango ako at iniiwas ang tingin ko sa kanya.
Bakit ganito ang pakiramdam ko? I feel like my heart is going to burst. Malakas pa rin ang kabog ng
dibdib ko at tila may paro-paro sa sikmura ko. Mabilis kong nahila ang kamay ko nang bigla niya iyong
hawakan. Hindi ko sinasadyang hilain ang kamay ko pero nang oras na dumampi ang balat niya sa balat
ko ay parang lalagnatin ako. Mainit at tila nakukuryente ako. Lumipad ang tingin ko sa mukha niya. Wala
na ang kaninang ngiti at ngayon ay bumalik sa pagkaseryoso ang mukha niya.
"P-Papanhik na ako." Wika ko. Hindi ko na siya hinintay sumagot at mabilis kong tinakbo ang hagdan.
Pagdating ko sa kwarto ay mabilis kong hinawakan ang tapat ng dibdib ko.
What is the meaning of this? The butterfly in my stomach? The spark? The race in my chest?
I have this kind of attraction with Tres since I saw him pero hindi ko akalain na ganito ang magiging
epekto niya sa akin. Malaki ang epekto niya sa akin and it's not healthy.
***
Hindi ko alam kung anong oras na ako dinalaw ng antok. Buong oras ay nakatingin lang ako sa pinto. For
the past few days ay ganito na ang ginagawa ko bago matulog. Just staring on the door as if someone
will gonna enter it and do something to me.
I'm not scared that Tres might do something I won't approved. Mas takot ako sa sarili ko. Baka hindi ko
makontrol ang sarili ko at makagawa ako ng bagay na pagsisisihan ko bandang huli.
Bukod kay Tres ay may isa pang dahilan kaya hindi ako kaagad dinalaw ng antok. I am thinking of my
current situation.
Maybe I can escape in this Island but not with our marriage. Mapapagod lang ako kung tatakas pa ako.
At saan naman ako pupunta kung makakatakas ako? Sa magulang ko? They already sold me to Tres. I am
already cornered. Wala na akong ibang mapupuntahan na hindi alam ni Tres. Should I just accept my
destiny? Iyon ang bagay na nakatulugan ko.
Nagising ako nang bigla akong makaramdam ng uhaw. Napatingin ako sa side table. Ala una na ng
madaling araw. Bumangon ako ngunit bago ako lumapit sa may pinto ay tinignan ko ang kabilang side ng
kama.
'Hindi talaga siya pumapasok sa kwarto.'

If he wants to, he can easily open the door. In that thought I smiled. Siguro nga ay tama siya. Hindi niya
ako pipilitin sa bagay na ayaw kong gawin. Tuluyan na akong lumabas ng kwarto at dumiretso sa kusina.
Pagkatapos kong uminom ay akmang papanhik na ako ng marinig ko ang pagstrum ng isang gitara.
Nagmumula iyon sa labas. At dahil nasa kusina ako ay dinig na dinig ko iyon. Mabilis akong lumapit sa
may pinto at binuksan iyon.
'Si Tres.'
Nakaupo siya sa duyan na nandoon at nag iistrum ng gitara. Nakaside siya sa akin kaya hindi niya ako
napansin. I stared at him. Sumandal ako sa hamba ng pinto at pinagmasdan siya.
There are days
I wake up and I pinch myself
You're with me, not someone else
And I am scared, yeah, I'm still scared
That it's all a dream
Napahawak ako sa tapat ng dibdib ko. Bumilis na naman ang tibok ng puso ko. And his voice is soothing
my ears. Ang sarap pakinggan ng boses niya. Husky and soothing.
'Cause you still look perfect as days go by
Even the worst ones, you make me smile
I'd stop the world if it gave us time

'Cause when you love someone
You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
Damang dama niya ang kanta at tila ba andaming emosyong nakapaloob doon. I want to go near him.
Titigan ang mukha niya habang kumakanta. My heart is beating erotically. And it gives me butterfly in my
stomach.
When you say
You love the way I make you feel
Everything becomes so real
Don't be scared, no, don't be scared
'Cause you're all I need
And you still look perfect as days go by

Hindi ko napansin na lumakad pala ako patungo sa kinaroroonan niya. Lukas Graham I love his songs.
Umupo ako sa upuang nasa tapat niya. Halatang nagulat siya sa biglang pagsulpot ko pero nagpatuloy
siya sa pagkanta.
You make room
If you love someone
I was just listening intently to him. Sinasabayan ko ng tingin ang pagstrum niya ng gitara at ang pagbuka
ng labi niya. He looks more handsome.
All my life
I thought it'd be hard to find
The one 'til I found you
And I find it bittersweet
'Cause you gave me something to lose
I saw different emotion pass through his eyes. Love? Longing? Hurt? Hindi ko alam. Ang alam ko lang
ngayon ay iba ang Tres na nakikita ko ngayon sa Tres na nakita ko sa mga nakaraang araw. This Tres
looks loving and Caring pero ang Tres na nakita ko sa nakalipas na araw ay seryoso at walang emosyon.
But when you love someone

You make room
If you love someone
Ilang sandali pa ay natapos ang kanta. He's still looking at me. Wala na ang emosyong nasa mata niya
kanina. He was serious again. I guess he's back to normal. Kung iyon nga ang normal para sa kanya.
"Bakit gising ka pa?/Hindi ka pa natutulog?" magkasabay na tanong namin kaya hindi ko napigilang
ngumiti.
"Its the first time I saw you smile since you came here and its pretty." aniya kaya mabilis kong iniiwas
ang tingin ko sa kanya upang maitago ang pamumula ng pisngi ko. He said I'm pretty.
'Its not you. Ang tinutukoy niya ay ang ngiti mo.' Kontra nang kabilang bahagi ng isip ko kaya napailing
ako.
"Bakit hindi ka pa natutulog?" tanong ko.
Nagkibit balikat siya. "My wife locked the door of our room. Hindi ako makapasok. Ilang araw na akong
walang maayos na tulog." aniya na tinignan pa ako ng matiim.
Namilog ang mga mata ko. "Bakit hindi ka matulog sa ibang kwarto? Ang laki ng bahay mo at andaming
kw-"
"I want to be with you. Hindi rin ako makakatulog knowing na nasa kabilang kwarto ka lang." diretsong
wika niya kaya namula ang mukha ko.
"Crazy." wika ko na inirapan pa siya upang pagtakpan ang naging reaksyon ko.
"I'm sleeping on the living room." aniya kay napakunot ang noo ko. "This past few days I am trying my
best not to enter our room. That's why I stayed on the couch. Malayo sa kwarto." aniya kaya nangunot
ang noo ko.
There was something in his eyes that makes me want to believe him pero may parte sa akin na ayaw
maniwala. Siguro ay sinasabi iya lang iyon para makuha ang tiwala ko.
Tumayo siya habang bitbit ang gitara niya. Lumapit siya sa akin at niyuko ako. I was stunned for a
moment and I can't move when he claim my lips gently.
"Matulog ka na. I will tour you tomorrow." aniya na nauna nang naglakad papasok sa loob.
I was left with a question in my mind. Kung gusto niyang maningil ay magagawa niya iyon anytime. But
why is he playing like a real gentleman?
Napahawak ako sa labi ko bago napailing.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
14 - 18 minutes
Chapter 7
Kinabukasan ay alas otso na ako ng umaga nagising. Mabilis akong naligo at nagbihis. I chose a yellow
cotton dress na umabot hanggang taas ng tuhod ko. Pinaris ko doon ang flat sandals na kulay puti.
Nagsuklay lang ako ng buhok at bumaba sa may kusina.
Doon ay nadatnan ko si Tres na naghahanda ng pagkain.
"G-Good morning." bati ko sa kanya. Mukhang nagulat siya na makita ako. Ngayon lang kasi ako lumabas
ng ganitong oras.Usually ay nasa kwarto lang ako at tatawagin niya lang ako kapag kakain na.
Last night I've made a decision. I wont resist. If he wants me to stay here then fine. In the first place ay
mag asawa naman kami. Maybe I can give it a try.
"Good morning wife." ganting bati niya nang makabawi sa gulat at sinenyasan akong lumapit. "Would
you give me a hand?" sabi niya habang hinahalo ang fried rice na niluluto niya. Halos luto na ang lahat.
May hotdog, egg and bacon. Fried rice na lang ang hinahalo niya at mukhang patapos na rin.
Tumango naman ako at lumapit. "Anong gagawin ko?" tanong ko sa kanya.
"Can you please slice this?"aniya at inabot sa akin ang kulay berdeng dahon. I think it was the parsley.
"Para saan ito?" tanong ko at pinakatitigan pa iyon.
"To garnish the fried rice." aniya na pinatay pa ang kalan kaya napatango ako.
Kinuha ko iyon at nagsimulang maghiwa. I am too focus on slicing the parsley kaya hindi ko napansin na
nakatitig na pala sa akin si Tres.
Nang mapasulyap ako sa kanya ay nakasandal siya sa may sink at nakatingin na sa akin. "B-Bakit?"
Lumapit siya at mabilis akong niyakap na nakapagpahinto sa akin. Eto na naman ang puso ko. Beating so
fast.
"I just can't believed that you're in front of me. When you're this near I cant help my self but to hug you.
I want to cuddle with you, kiss you and make love to you." bulong niya kaya nagulat ako at mabilis na
namula ang mukha ko. Marahas ko siyang tinulak at tumalikod sa kanya dahil sa ayokong makita niya na
namumula ang pisngi ko.
"You want to claim our payment." hindi ko napigilang sabihin.
As if on cue ay bigla niya akong hinawakan sa braso at iniharap sa kanya. He's holding me tightly. Gusto
kong batukan ang sarili ko. I didn't mean to tell those words. Bigla na lang lumabas sa labi ko. And I
regret it. Lalo na ng makita ko sang sakit sa mata niya. Sandali lang iyon pero hindi nakaligtas sa paningin
ko.
"Ganoon ang tingin mo sa akin? You think its all about payment?!"madiing wika niya at bahagya pang
niyugyog ang balikat ko.
"G-Ganoon naman talaga ang dahilan kung bakit ako nandito hindi ba?" patuloy ko na itinago ang sakit
na nararamdaman ko dahil sa higpit ng hawak niya. "'You're a greedy and a ruthless businessman and
you just hate to lose. And that's the reason I am here, I am married to you."
Marahas niya akong binitawan at sinamaan ng tingin. "You're numb and stupid Samantha." aniya bago
ako iwan sa kusina.
Napabuntong hinanga ako habang hinihimas ang balikat ko na hawak niya kanina. I control myself from
following him. I just flip over the mood. And I want to slap my face hard. Kanina ay sigurado akong gusto
kong maging maayos ang pagsasama namin but I just ruin everything!
****
Dahil tapos ng magluto si Tres ay inihain ko na lang ang mga naluto niya at nilagyan ng parsley ang fried
rice.Nakaupo na ako sa harap ng mesa pero hindi pa ako nagsisimulang kumain. Nakatingin lang ako sa
pwestong inookupa ni Tres.
Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Gusto ko siyang puntahan at ayaing kumain but
my damn pride is keeping me from doing that.
Ilang sandali na akong nakatingin sa upuan niya bago tumayo. Damn my Goddamn pride!
Mabilis akong lumabas ng kusina at hinanap si Tres. Wala siya sa sala at wala din sa kwarto kaya
napagpasayahan kong lumabas.
This is my first time leaving the house. And God the place is breathtaking. Its beautiful. Naalala ko,
pinangakuan ako ni Tres na ililibot sa buong Isla.
Puti ang buhangin na nakikita ko sa may tabing dagat. Ang kulay ng langit at ng dagat ay mas nagbibigay
ng kalmadong pakiramdam sa kung sino mang titingin doon. May mga puno din na nagbibigay ng mas
lalong ka-aya-ayang itsura ng lugar. Malakas ang hangin na dumadampi sa balat ko na nagbibigay
magaang pakiramdam.
Kung ako ang tatanungin ay hinding-hindi ako magsasawang tumira dito. If the situation is much better
ay pipiliin kong tumira dito.
Mabilis akong pumunta sa tabing dagat. There I saw Tres. Nakaupo siya sa lilim ng isang punong niyog.
Looking at the calm waves.
Ilang sandali ko muna siyang tinitigan bago ako lumapit sa kanya. Ilang sandali na akong nakatayo sa tabi
niya ngunit hindi niya ako nililingon. Alam ko na alam niyang nandoon ako and I hate the way he act.
Naiinis ako na hindi niya pinansin ang presensya ko.
"Kakain na." mahinang wika ko.
Hindi siya lumingon sa akin ngunit sumagot siya. "Kumain ka na." mahinahong wika niya.
Napalunok ako. "S-Sumabay ka na sa akin."
"Mauna ka ng kumain baka mawalan ka ng gana kung kasabay mo ako."
Nainis ako sa sinabi niya. Bakit naman ako mawawalan ng gana kung kasabay ko siya? Baka siya ang
mawawalan ng gana kung sasabay siya sa akin.
"Baka sabihin mo ayaw mo lang akong kasabay." hindi ko napigilan ang pagkawala ng hinanakit sa boses
ko.
I am really sorry for what I told him earlier and here I am, asking him to eat with me pero hindi niya pala
ako gustong kasabay. And the fact that I swallowed my pride just to asked him to eat with me is very
stupid!
Mabilis niya akong nilingon. Walang ekspresyon ang mga mata niya nang tumitig sa akin.
Tumalikod ako sa kanya bago pa bumuhos ang luhang pinipigilan ko. I am so stupid to swallow my pride
and follow him. Ang tanga ko! I should have know na ayaw niya talaga akong kasabay dahil instead na
ako ang mawalan ng gana ay siya ang mawawalan ng gana dahil sa sinabi ko sa kanya kanina!
Bigla akong napahinto sa paglalakad nang humawak siya sa kamay ko.
"Bakit umiiyak ka?" tanong niya sa akin habang dahan dahang pinupunasan ang luha sa pisngi ko.
"D-Dont touch me!" Sigaw ko sa kanya na hinawi pa ang kamay niya.
Kumunot ang noo niya at bumuntong hininga. "Lets eat." Mukhang napipilitang wika niya kaya mas lalo
akong nainis.
"Never mind! Ako na lang ang kakain tutal ayaw mo naman akong kasabay!" Pigil ang hikbing wika ko.
Pinunasan ko ang luha ko at tumalikod sa kanya ngunit muli niya akong hinawakan sa braso.
"Ano bang problema mo?! Kaninang ayaw kong kumain ay umiiyak ka! Ngayon namang inaaya kitang
kumain ay umaayaw ka naman?! What's wrong with you?!" Sigaw niya sa akin kaya mas lalo akong
napaiyak.
"B-Bakit sinisigawan mo ako?!"
"Because you're unexplainable! Hindi ko alam kung anong gagawin ko sayo! Hindi ko alam kung saan ako
lulugar sayo! One moment we are good then the next thing is we're messed up! Minsan okay tayo
minsan hindi! Ilang araw palang tayo dito pero sa loob ng ilang araw na yon ay hindi kita maintindihan! I
am trying to be good to you but you always know how to ruin the mood!" Sigaw niya sa mukha ko kaya
napatahimik ako.
My heart is beating too fast. Nasa mukha niya ang galit, lungkot, disappointment, at pagod. Ngayon ko
lang siya natitigan ng husto mula kaninang umaga. He had dark circles. Halatang kulang sa tulog.
Did I really do that? Masyado ko ba siyang pinapahirapan? On the first place ay dapat ko pa nga siyang
pasalamatan. He dont have to marry me dahil sa utang ng Daddy ko. He can just have me without
marrying but he was decent enough to marry me. He was decent enough to offer his name to me.
Although hindi disente ang way ng pagpapakasal namin dahil hindi ko iyon alam pero mas dapat pa rin
akong magpasalamat dahil hindi niya ako ginawang bed warmer.
"I'm sorry." Wika niya ng hindi ako sumagot. Mukhang nagulat din siya sa mga sinabi niya.
Sinubukan kong pigilan ang hikbi ko ngunit hindi ko nagawa. Kusang lumabas iyon sa bibig ko lalo na
nang yakapin niya ako.
"A-Ang sama mo! A-Ayaw mo akong kasabay kumain! I swallow my pride to follow you pero sinigawan
mo ako!" parang batang sabi ko na hindi pa napigilan ang paghikbi. I know I am being childish but I can
help but to cry. For what reasons? I don't now.
"Shhh. I'm sorry, wife." mas hinigpitan niya ang yakap at hinalikan ang buhok ko. "I'm sorry."
Niyakap ko din siya ng mahigpit. I Dont know but I feel safe and secured in his arms. I dont really know
what is the reason behind my tears. All I know is that there was a different feeling while I'm in his arms.
****
Sabay kaming nag almusal ni Tres pagkatapos ay inilibot niya ako sa buong isla. And the whole time I am
amazed by the beauty of the Island. Sa likod pala ng bahay ay may hagdan pababa patungo sa isang
hidden falls. Elevated ang lupang kinatitirikan ng bahay kaya naman pagbaba sa hagdan ay makikita ang
napakagandang falls. Napakalawak ng Isla Del Fuego. At kung nag mamay-ari si Tres ng ganito kalaking
Isla ay nasisigurado kong napakayaman talaga niya..
"Dito ako lumaki. My Father bought this Island for my mother when they got married." wika niya habang
nakatingin sa pagbuhos ng tubig mula sa falls.
"Where are they?" tanong ko.
"My mother died when I was Twenty six years old. And my father died a year after. Heart attack." aniya
na may bahid ng lungkot sa tinig.
"I'm sorry." naiwika ko habang hawak ang kamay niya.
Ngumiti siya sa akin. "Do you want to swim?"
Tumingin ako sa falls. Mukhang nagiimbita ang malamig nitong tubig ngunit mabilis akong umiling.
"Wala akong dalang pampaligo."
"You can just swim without any clothes. It was a private Island anyway." aniya sa nanunuksong tinig kaya
mabilis akong namula.
Sasagot sana ako kaya lang ay tumunog ang Cellphone niya. Mabilis niya iyong kinuha at tinignan ang
caller.
'Carissa.' iyon ang nasulyapan kong pangalan sa screen ng phone nito. Mabilis na nag init ang ulo ko lalo
nang magpaalam siya at lumayo sa akin bago sagutin ang tawag.
Bakit kailangan niya pang lumayo para lang masagot ang tawag ng babaeng yon? He can answer the call
while I'm here.
Dahan dahan akong lumapit sa kanya habang nakatalikod siya sa akin.

"Yes Of course, I miss you too. Kailan ka uuwi?" sabi ni Tres kaya mabilis akong napakunot noo.
'I miss you too?' Parang may tumusok na daang-daang karayom sa puso ko dahil sa narinig ko.
"Oh I see. Yes no worries. You can have your Vacation here in Isla Del Fuego. You're always welcome
here. You know how I love seeing you here." patuloy niya pa kaya lalo akong ninibugho. Is he cheating
behind my back? Bakit pinakasalan niya pa ako kung may iba naman pala siyang gusto? And the fact that
I think he was decent?! Damn him!
"I'll pick you up then. Just give me the details of your flight. " aniya bago tapusin ang tawag.
Pakiramdam ko ay unti-unting pinipisil ang puso ko. Damn Tres for making me feel this way.
Mabilis akong tumalikod nang humarap siya sa akin.
"Let's go." sabi niya na inakbayan pa ako pero inalis ko ang kamay niya sa balikat ko at naunang
naglakad.
Nakita ko pa siyang nagkibit balikat at hindi maalis-alis ang ngiti sa labi niya. Is he excited to see that
Carissa? Ano bang relasyon nila?
"I am going to Manila next week. Come with me para mabisita mo ang parents mo." aniya kaya mabilis
akong napahinto sa paglalakaad.
"A-Anong gagawin mo sa manila?" tanong ko na bahagya pang nautal.
"I am going to fetch someone." aniya bago ako lagpasan.

Is that all? Walang explanation kung sino yon? Walang paliwanag? Mabilis na nanlisik ang mga mata ko
sa inis. Whoever that Carissa is, then she's a goddamn bitch!
Mabilis akong naglakad at binangga ang balikat ni Tres.
"Hey!" dinig kong sabi ni Tres kaya mas lalo akong nanggigil.
'Hey?' dati ay wife siya ng wife ngayon isang tawag lang ng Carissa na iyon ay 'hey' na ang itatawag niya
sa akin?! Unbelievable!
Mabilis kong tinakbo ang pabalik sa bahay at mabilis na umakyat sa kwarto. Pabalibag kong sinara ang
pinto at nilocked iyon.
Tumungo ako sa kama at mabilis na nagtalukbong ng kumot. Damn Tres! Damn that Carissa! Magsama
sila! They can go to hell!
And shit this! Why the hell I am crying? Wala akong makapang sagot. Ang alam ko lang ay naiiyak ako for
unknown reason.
Wala pang ilang minuto akong nakatalukbong sa kumot at umiiyak ay narinig ko ang pagtunog ng
doorknob.
"Sam open the door." dinig kong wika ni Tres kaya mas lalo akong naghimagsik sa galit. Sam pala ah!
Damn you.
Hindi ko siya pinansin at marahas kong pinunasan ang luha ko at nanatiling nakatalukbong ng kumot. I
don't want to see him! Magsama sila ng Carissa niya!
"Samantha! Open this Goddamn door!" sigaw niya kasabay ng pagkalampag niya ng pinto.
Hindi ako sumagot at hinyaan lang siya. Ilang sandali pa ay wala na akong narinig na ingay ngunit ganon
na lang gulat ko ng umingit ang pinto.
"Do you think you can escape me? May susi ako sa lahat ng kwarto sa pamamahay ko." umpisa niya na
umupo sa may gilid ng kama.Pinakiramdaman ko ang bawat kilos niya.
Alam ko kahit hindi ko nakita dahil lumundo ang bahaging iyon ng kama.
"What happened to you?" tanong niya na mabilis inalis ang kumot na nakatalukbong sa akin ngunit
binalik ko iyon.
"Go away." mahinang wika ko na nagpipigil ng galit. Pinigilan ko ang paghikbi.
"Samantha Nicole!" bulyaw niya sa akin ngunit nanatili akong nakatalikod sa kanya. "Hindi ako aalis dito
hanggat hindi mo sinasabi kung anong nangyayari sayo."
Huminga ako ng malalim at pinigilan ang galit na namumuo sa dibdib ko.
"Just leave. Sumakit lang ang ulo ko." dahilan ko at pumikit. I'd rather lie than tell him that I am jealous!
Ayokong gawin niya akong katatawanan.
'Did I say jealous?' No way! I-Im just mad because he's cheating! That's all. I am not jealous and will
never be!
"Bakit hindi mo kaagad sinabi? Ano pang masakit sayo? Do you want me to bring you to the hospital?"
may bahid ng pag aalalang wika niya.
Gusto kong umiyak lalo dahil parang totoo ang pag aalalang pinapakita niya pero alam ko na palabas
lang yon. He love someone else! And he's cheating! Niloloko niya ako!
"N-No. I just want to rest." muling wika ko. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.
"Okay rest for now. Do you want to eat something? Ipagluluto kita. Gamot?. Ikukuha kita ng gamot. "
aniya na mabilis tumayo ngunit muli rin akong nagsalita na nakapagpahinto sa kanya.
"Don't bother. Magpapahinga lang ako. You can leave." I said coldly. Kinagat ko nag pang ibabang labi ko
para pigilin ang paghikbi. I just cant help it.
Narinig ko ang muling pagbuntong hininga niya. "Rest well." malamig ding tugon niya at pabalibag na
isinara ang pinto.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 8
Tumayo ako at muling inilock ang pinto bago muling humiga sa kama. Tumitig lang ako sa kisame habang
tahimik na nag-iisip.
Who is Carissa? Bakit ganoon na lang ang tuwa ni Tres nang tumawag ang babaeng yon? He even missed
that girl. Napabuntong hininga na lang ako hanggang hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako dahil
sa pagod at sakit na nararamdaman ko.
Hindi ko alam kung ilang oras na akong tulog ng maramdaman kong may humahalik sa akin. Napaungol
ako ng biglang lumalim ang halik at naglumikot ang kamay ng taong humahalik sa akin. I thought it was
just a dream ngunit nasaktan ako sa ginawang pagkagat sa pang ibabang labi ko. Mabilis kong iminulat
ang mga mata ko. Ganon na lang ang gulat ko ng makita kung sino ang pangahas na humahalik sa akin.
'Tres.'
Nanlaki ang mga mata ko at mabilis akong nagpanik. Nagpumiglas ako mula sa pagkakahawak niya dahil
sa gulat.
"Wife, you're so beautiful." bulong niya sa pagitan ng kanyang mga halik na nagpakabog sa dibdib ko.
"T-Tres anong ginagawa mo? P-Paano ka nakapasok dito?" magkahalong kaba at gulat na tanong ko
nang humiwalay ang labi niya sa labi ko. Hawak niya ang dalawang kamay ko at nakadiin iyon sa kama
kaya hindi ko siya maitulak.
"Its my house and I have spare key, wife." anito at nagsimula na namang humalik sa leeg ko pabalik sa
labi ko. And damn it! Unti-unti akong nadadala sa mga halik niya. Mabilis na kumabog ang dibdib ko. I
am nervous. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba.
"S-Stop this T-Tres kung h-hindi sisigaw ako." banta ko sa kanya ngunit hindi niya ako pinansin. Mas lalo
akong nagpumiglas at pilit na inilayo ang mukha ko sa kanya.
Narinig ko ang mahina niyang tawa. "Shout baby. Tayong dalawa lang ang nandito."
"Damn you Tres!" Unti unti ay nawawalan na ako ng pag asa. How did I forget that he is a devil. Tuso at
walang puso.
"Stop fighting wife." aniya na muli akong hinalikan.
"Y-You said b-before that you won't force-"
"I am not forcing you. I am doing my own way for you to approve it." sabi niya na mas pinalalim ang
halik. I want to resist but he is holding me tightly. His voice is Husky and seducing. Kahit hindi gaanong
maliwanag ay kita ko ang kabuuan ng mukha niya. He wants more.
"T-Tres." naiwika ko nang bumaba muli ang halik niya sa leeg ko.
Napasinghap pa ako ng hawakan nito ang kabilang dibdib ko.

"A-Anong g-ginagawa mo?" Nanginginig ang buong katawan ko sa pinaghalong takot at excitement dahil
sa ginagawa niya. Lahat ng pagtutol ko ay unti-unting nawala dahil lang sa paghaplos niya. A soft moan
escape from my mouth.
"Pleasuring my wife." bulong niya na hindi tumitigil sa kanyang ginagawa.
Tuluyan siyang pumatong sa akin at nanlaki ang mga mata ko sa naramdaman ko sa pang ibabang
katawan niya. I felt his hard virility that's moving erotically in my belly. Kahit na may suot pa siyang pang
ibaba ay ramdam ko iyon. Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. Takot, pagkalito, kaba at
excitement.
A soft moan escape in my mouth when his mouth reach one of my breast. "T-Tres p-please." He suck
and sip it and I cant help but to moan in pleasure.
"Please what?" tanong niya na muling bumalik ang labi sa mukha ko. He let go of my hands and touch
my body with expertise. I don't know how he did it but in a swift move he successfully undress me.
Tila ba may sariling isip ang mga kamay ko at gumawa ito ng sariling landas sa likod ni Tres.
"Please what wife?" ulit nito.
Hindi ako makapag-isip ng tama. There was something between my thigh that wants to release and its
new to me. He cupped one of my breast and play with it. I can feel his rough hands in my skin that add
so much heat in my body. After a while he also removed his clothes. I divert my eyes to the ceiling when
I saw his Masculinity. He was huge and hard. I swallow hard when he join me in bed again.
"Don't be shy wife. You will see it everyday." bulong niya ngunit wala na doon ang atensyon ko.
He lowered his lips and suck one of my breast while his another hand is making its way down there. I
can't control my moan when he reach my flesh.
"T-Tres." I arched my body in pleasure. I bit my lips and hug his back.
"Do you want me to stop wife?" tanong niya at dahil wala na ako sa katinuan dahil sa sensasyong
ipinadama niya sa akin kaya hindi ko nagawang tumutol.
His tongue is playing with mine sensually. Hanggang sa naging padampi-dampi ang halik na ibinibigay
niya sa akin.
"G-Go on." sagot ko na mas lalo siyang niyakap. I felt his lips form a curved as a sign of victory. He
position his self on top of me and pressed his hard masculinity in my fleshed. I cried in pain.
"T-Tres it hurts." mabilis na namilisbis ang luha sa pisngi ko.
"I'll be gentle." bulong niya sa akin bago ako muling hinalikan. He is kissing me torridly. While moving
slowly.
It feels like something is being torn between my thighs. Tuloy tuloy sa pag agos ang luha ko. I didn't
expect it to be this painful. And oh God! He is big that I thought it cannot fit in mine.
"I'm sorry wife. Sa umpisa lang yan. After a few minutes you will feel the pleasure." bulong niyang muli.
He moves gently at first but after a few seconds he's going deeper and deeper. Unti-unti na ding
nababawasan ang sakit until the pleasure was the only one that was left.
****
Nagising ako sa marahang paghaplos sa pisngi ko. Unti-unti ay minulat ko ang mga mata ko. And there
he is. Tres while caressing my cheeks.
"Good morning mo leannan." wika niya ng nakangiti.
Mabilis na nag init ang pisngi ko ng unti-unti ay bumalik ang alala ko sa nangyari kagabi. Mabilis akong
napabalikwas ng bangon ngunit muli ring napahiga dahil nauntog ang noo ko sa labi niya.
"Aray!" daing ko habang nakahawak sa noo ko.

"Are you hurt? Patingin?" aniya na halata ang pag aalala sa boses. Inalis niya ang kamay kong nakahawak
sa noo ko at tinignan iyon.
Napakunot noo ako ng makita na pumutok ang labi niya pero heto siya at noo ko ang sinusuri niya.
Marahan niyang hinaplos ang noo ko at hinipan niya iyon. Parang sa ganoong paraan ba ay maaalis ang
sakit.
"M-May sugat ka." sabi ko sa kanya at ininguso ang labi niya.
Hindi niya ako pinansin at patuloy lang siya sa pagihip sa noo ko. " Masakit pa ba?" tanong niya.
Inalis ko ang kamay niya sa noo ko. "May sugat ka din oh." sabi ko na itinuro pa ang Labi niya. "Its
nothing. I created a bigger wound to you yesterday." nanunuksong sabi niya kaya mas namula ako.
Mabuti na lang at iniba niya ang usapan. "Gusto mo ba ikuha kita ng yelo lagyan natin yang noo mo?"
"Paano yang sugat mo?" tanong ko sa kanya na bahagyang nailang dahil sa pwesto namin. Nakahiga ako
habang siya naman ay halos nakapatong sa akin. And take note I am still naked. Tanging kumot lang ang
tumatakip sa hubad kong katawan.
"If you are worried you can just kiss me. Para mawala ang sakit." isang ngisi ang kumawala sa labi niya
matapos iyong sabihin. Mas lalong pumula ang pisngi ko na ikinatawa niya lalo.
"I'm just kidding. Let's go, the breakfast is ready." aniya na nauna ng tumayo. Akmang tatayo ako habang
kipkip ang kumot ngunit napigil iyon dahil bumalik sa kama si Tres at mabilis akong hinalikan sa labi.
"I just had my good morning kiss." nakangiting dahilan niya bago ako talikuran.
I was left dumbfounded ngunit mabilis ko ding ipinilig ang ulo ko. Good thing ay wala siyang nabanggit sa
nangyari kagabi. It was awkward. Ilang beses pang naulit ang nangyari kagabi. Madaling araw na nang
makatulog kaming pareho at sa tuwing naaalala ko iyon ay namumula ako.
Tumayo ako ngunit mabilis ding napaupo. I feel the soreness in between my thigh.
"I really did it. We did it." bulong ko habang nakatingin sa pulang mantsa na nasa kumot.
I felt happy but at the same time nervous in realizing something. I Think I'm falling. I'm falling in love
with Tres Del Fuego.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
CHAPTER 9
Mabilis akong naligo at bumaba patungo sa kusina. Nasa may bungad na ako ng kusina nang marinig
kong tila may kausap si Tres. Hindi ko alam kung bakit hindi ako tumuloy papasok at nanatili ako sa labas
ng kusina. He was facing the sink kaya hindi niya ako nakita.
"Yes honey. Alam mo namang kung gaano ka kahalaga sa akin. Nagkita na ba kayo ni Alas?" napakunot
noo ako.
'Honey?' sino namang kausap niya at kailangan pang tawaging Honey? Yun ba yung kausap niya
kahapon? Yung Carissa?
"Don't worry about that, I'll talk to him. And no worries next week ay nandyan ako sa hotel. Lets have
lunch together. You know I miss you so much." Patuloy ni Tres kaya napakuyom ng kamao ko.
Naninikip ang dibdib ko at ramdam ko ang pangingilid ng luha ko. Damn it! Pagkatapos ng nangyari
kagabi ay may gana pa siyang kumausap ng ibang babae? Is he really cheating on me?
Tumingala ako para hindi matuloy ang luhang nagbabadyang pumatak sa mukha ko. I felt cheated and
insecure.
Huminga ako ng malalim at pinakalma ko ang sarili ko.I will do everything for Tres to love me. Even it
takes a lot of effort.
Huminga ako ng malalim at tuluyang pumasok sa kusina.
"Yes Honey I will. You take care." Dinig kong pagtatapos niya sa tawag.
"Sino yon?" tanong ko habang nakatalikod pa rin siya.
Nakita ko ang bahagyang pagkagulat sa mukha niya ngunit mabilis din siyang nakabawi.
"Just someone." Tipid na sabi niya bago niya ako akayin sa mesa.
"How was your sleep?" nakangiting tanong niya kaya mabilis na namula ang mukha ko. Mabilis akong
napayuko upang hindi niya makita iyon.
"Fine." Kunwa'y wala lang na sagot ko.
Sa sulok ng mata ko ay nakita ko ang pagtaas ng kilay niya at ang paglapad ng kanyang ngiti kaya nainis
ako. Is he having fun of me? Letse!
"Let's eat. Alam kong gutom ka na." patuloy niya habang nilalagyan ng pagkain ang plato ko.
Hindi ako sumagot at tahimik na kumain. "W-Who is C-Carissa?" mahinang tanong ko matapos ang ilang
sandali.
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil sa sobrang curious ko kung sino ba talaga ang Carissa na iyon. Is
she his girlfriend? Pero bakit hindi na lang si Carissa ang pinakasalan niya kung may relasyon pala sila?
Natigilan siya. "Why?" tanong niya na nakapag painis sa akin.
"I-I just asked." Sagot ko na hindi sinasalubong ang tingin niya.
Mahirap bang sagutin kung sino ang babaeng yon?
"Carissa is a very important person to me."
"Halata nga." Inis na bulong ko.
"Saying something Samantha?"

Binitawan ko ang hawak kong kubyertos na lumikha ng ingay. Samantha. Nasaan na ang wife? Kapag
nababanggit ang pangalan Carissa ay nakakalimutan niyang ako ang asawa niya. Naiinis ako!
Tumayo ako. "Nawalan ako ng ganang kumain." Sabi ko bago ko siya nilagpasan.
Dumiretso ako sa labas ng bahay at pumunta sa may Falls. Naupo ako sa may batuhan at tinignan ang
pagbagsak ng tubig sa baba.
Damn Tres for making me jealous. Carissa! Carissa my face! Letse siya!
***
Nakalabas na ng kusina si Samantha ngunit nanatili ako sa kinauupuan ko. Two years ago I saw her in my
company waiting patiently for his Dad. She had a sparkling eyes, pointed nose and a sultry lips. I don't
know how long did I stared at her. Hindi siya nakakasawang titigan. I want to come near her and kiss her
inviting lips.
And damn me for having a crush for a sixteen year old girl. That time I swear to make her mine. I asked
someone to watch over her. I know everything about her. Her likes and dislikes. She loves to eat that's
why I study hard to cook and baked. She loves music that's why I study music.
She's my obsession.
When I had the opportunity to have her I grabbed it immediately without thinking what will be the
effect on her. I am foolish to think that she will love me back when we live together.
Tanga nga siguro ako dahil iniisip kong mamahalin niya ako. I bought her from her parents. I use my
money to be with her and God knows how much I curse myself when I saw her cry with that reality. I
really want to court her but I can't wait for too long.
And Damn! It was a punishment to have her in my room. Asleep in my bed for our first night. The thing
between my thigh is very hard. Just the sight of her in my bed makes me grow hard.
When I removed her clothes, I try very hard to control myself from touching her more, even though its
killing me. She has this natural effect on me that only her can do without trying very hard.
I am a devil when it comes to business but not with my love. But when he called me devil I want to
believed in her. Demonyo lang ang makakagawa ng ginawa ko sa kanya. I deceived them. I use my
money and power to have her. And she had all the rights to call me Devil.
Nailing ako bago tumayo at sinundan siya. Having an eighteen year old wife is amazing but it was also
like having a stubborn child. Hindi ko masundan ang mood niya. She's submissive sometimes but often
sarcastic. Para akong nag alaga ng sampung taong gulang na anak.
Nakita ko siyang nakaupo sa may batuhan sa gilid ng falls. Hindi ko muna siya nilapitan at pinagsawa ko
ang mata ko sa kabuuan niya. Such a young, innocent lady. I smiled when I remember what happen last
night.
"What are you doing here?" Tanong ko nang makalapit ako sa kanya.
"Ah!" Dahil sa gulat kaya mabilis siyang napatayo at naapakan ang parting may lumot.
Mabilis kong hinapit ang bewang niya upang hindi siya matumba ngunit nahila niya ako kaya sabay
kaming natumba sa may tubig.
"Bakit ba nanggugulat ka?!" angil niya sa akin ng makabawi siya. Hanggang bewang lang ang tubig pero
bumagsak kami kaya pareho kaming basa sa buong katawan.
"I didn't mean to." Sagot ko habang inihilamos ang kamay ko sa mukha ko.
Hindi niya ako sinagot at sa halip ay sinamaan niya ako ng tingin bago naglakad palayo sa akin.
"Samantha may problema ba tayo?" tanong ko ngunit hindi niya ako pinansin. I don't have much
patience pero mula nang pakasalan ko siya ay hindi ko alam kung saan ko nakukuha lahat ng pasensyang
meron ako ngayon.
"Samantha! I am talking to you." Wika ko kasabay ng paghila ko sa braso niya kaya napasubsob siya sa
dibdib ko.
"Ano ba! Samantha-hin mo ang mukha mo! Letse ka!" sigaw niya sa akin kaya nagulat ako. Pilit niyang
binawi ang braso niya ngunit hindi ko iyon binitawan.
What did I do this time?
"Ano bang problema?" mahinahong tanong ko.
"Itanong mo sa palaka! Bitiwan mo nga ako!"
"No! Not until you tell me what's the problem is!"
Hinapit ko siya sa bewang at mas lalo kong inilapit ang katawan ko sa kanya.
***
Nanlaki ang mga mata ko ng mas lalo akong hapitin ni Tres at dalhin sa ilalim ng bumabagsak na tubig.
"T-Tres!" sigaw ko sa kanya ng bigla niyang halikan ang leeg ko.
His hands is making its way 'down there'. I held my breath when he reach my flesh. Bumibilis ang tibok
ng puso ko at nag uumpisa na naman akong mawala sa sarili ko.
"T-Tres." A soft moan escape my mouth.
"What is your problem young lady? Bakit ba lagi kang nagwawalk out?" tanong niya sa pagitan ng
paghalik sa akin.
"Oh my gosh Tres!" he inserted one finger in my flesh that makes my body arched. His another hand is
freely making a circular motion in my breast.
"Answer me wife." Bulong niya sa tenga ko at marahan pa iyong kinagat.
"T-Tres stop." Pigil ko sa kanya sa natitirang katinuan sa isip ko.
"Answer me wife. What is the problem?" tanong niya na hindi pinansin ang pagtutol ko. He continue
pleasuring me and God I feel my knees weakened.
"I-I am m-mad. I-I h-heard y-you.... Y-You called s-someone 'H-Honey'."
Wala sa loob na amin ko sa pagitan ng pag-ungol. Ramdam ko ang lamig na dulot ng tubig na
bumabagsak sa katawan naming ngunit hindi iyon sapat upang pawiin ang init na nagsisimula ng
tumupok sa amin.
"Are you jealous?" muli niyang tanong ngunit hindi ako sumagot.
He lowered his mouth in my breast and suck it while cupping the other one.
"I am asking wife." He said seductively.
"T-Tres... Oh my gosh T-Tres!" I cried in pleasure when he inserted another finger on my flesh.
"Are you jealous?" ulit niya sa tanong niya.
Lahat ng Kontrol ko sa sarili ko ay nawala. Unti-Unti akong tinutupok ng init ng katawan. Hindi ako
makapag isip ng maayos.
"Y-Yes I-Iam." Pag amin ko ngunit mabilis din akong nahimasmasan ng tumigil si Tres. He was looking at
me. Hindi ko mabasa ang mukha niya.
Para akong binuhusan ng yelo dahil sa nangyari. I just admitted that I am fucking jealous!
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 10
"Y-Yes I-Iam." Pag amin ko ngunit mabilis din akong nahimasmasan ng tumigil si Tres. He was looking at
me. Hindi ko mabasa ang mukha niya. Para akong binuhusan ng yelo dahil sa nangyari. I just admitted
that I am fucking jealous! Mabilis kong iniiwas ang tingin ko sa kanya at lumayo.
"You're jealous wife?" muling tanong niya habang nakangiti. Kita sa mga mata niya ang tuwa at galak
kaya lalo akong nainis. He's making fun of me. Pinagtatawanan niya ang nararamdaman ko kaya mas
lalong umusbong ang galit sa dibdib ko.
"S-Stop making fun of me! H-HHindi nakakatuwa!" angil ko sa kanya bago siya talikuran.
"Wife you're really jealous right?" ulit niya pa matapos akong hilahin muli pabalik sa kanya. Lahat ng inis
ko ay unti unting kumawala. Bakit kailangan niya pang pagtawanan ang nararamdaman ko? Can't he be
a little more sensitive with my feelings?
"Stop it! H-Hindi ako nagseselos! You seduce me kaya nasabi ko iyon! Pinilit mo akong sabihin yon!"
sigaw ko sa kanya habang nagpupumiglas sa hawak niya. I wont let him make fun of me.
Binitiwan naman niya ako at nawala ang ngiti sa mukha niya. Lahat ng emosyong nakita ko kanina ay
unti-unting naglaho at napalitan ng galit.
"Damn you Samantha!"

"No! Damn you Tres! You seduce me! You're a ruthless devil! Lahat ay gagawin mo para makuha mo ang
gusto mo! Wala kang pakialam kung sa paanong paraan, that makes you a devil! And I really hate you for
that! I hate you for locking me in this Island! And I hate you more for claiming my innocence! For
seducing me! I hate you!" sigaw ko sa kanya na bahagya pang hiningal. Ramdam ko ang pag agos ng luha
sa pisngi ko ngunit humalo iyon sa tubig na nagmumula sa fall kaya hindi halata.
Tumataas baba ang dibdib ko dala ng galit.
Mas lalong nagdilim ang mukha ni Tres. "I want to strangle your neck right now Samantha." mapanganib
na wika niya. "I seduce you but your body wants more. Alam kong gusto mo rin ang mga ginawa natin.
You can lie to me but your body is saying different things. You can hate me for all you want but mark this
on your brain. YOU. ARE. MINE. Lahat ng gagawin ko sayo at sa katawan mo ay karapatan ko. I already
bought you." patuloy niya na inilapit pa ang bibig sa may tenga ko. "You are worth of millions. Millions
Samantha kaya wala kang karapatang tumanggi sa akin." sabi niya bago kagatin ang tenga ko.
"D-Damn you T-Tres! Gawin mo kung anong gusto mo pero lalaban ako sa bawat gawin mo sa akin! You
cannot have me easily!" matatag ang boses na sagot ko at pilit na inalis ang pagdududa sa mismong
sinabi ko.
Bigla siyang tumawa. Isang sarkastikong tawa. " Fight back wife. Pero hanggang saan? Your body wants
me too." he said then cupped one of my breast. I bit my lips.
I tried to suppress my moan but then he make his way to my flesh. Lahat ng kontrol ko ay nawala at
lumabas ang isang ungol sa bibig ko.
"T-Tresss."
He chuckled. "See? Your body say's it all." aniya bago ako lagpasan at iwanan ng sarkastikong ngiti.
Damn it! I am so embarrassed. Totoo ang sinasabi niya, lahat ng ginagawa niya ay sumasangayon ang
katawan ko. Tinatraydor ako ng katawan ko and damn Tres for knowing it! And damn me for letting him!
Naiwan ako sa gitna ng Falls. I tried to calm myself. Hinayaan kong bumuhos sa katawan ko ang malamig
na tubig na nanggagaling sa falls.
Bumalik sa isipan ko ang sinabi ni Tres kanina at mapait na napangiti. Kasabay niyon ay ang tuloy-tuloy
na pag agos ng luha sa mga mata ko.
'I seduce you but your body wants more. Alam kong gusto mo rin ang mga ginawa natin. You can lie to
me but your body is saying different things. You can hate me for all you want but mark this on your
brain. YOU. ARE. MINE. Lahat ng gagawin ko sayo at sa katawan mo ay karapatan ko. I already bought
you.'
"Y-Yes y-you already bought me T-Tres.......and I d-didn't expect na pati ang puso ko ay mapapasayo.....
And the reality hurts...... N-Nandito l-lang ako d-dahil binili mo ako, nothing more nothing less....Y-You j-
just make it m-more decent in m-marrying me but the p-purpose is s-still the s-same. Y-You w-want me
as your b-bed warmer... A-And shame on me for being in love with you!" bulong ko sa pagitan ng
paghikbi.
Hindi ko alam kung ilang minuto akong nasa falls. Nang makaramdam ako ng lamig ay umahon na ako.
Dumaan ako sa kusina para sana hindi ako makita ni Tres ngunit mabilis din akong natigilan ng makita ko
siya doon. Nakaupo siya sa may bar counter. Nakapagpalit na siya ng damit at may hawak na gitara.

This is the second time I heard him sing. At kagaya ng unang beses ay namangha ako sa boses niya. It
was the same song.
You make room
If you love someone

Nainlove na ba siya? Baka kaya niya kinakanta iyon ay dahil nagmahal na siya. Maybe it was Carissa.
Maybe he's afraid to lose Carissa. Sa kaisipang iyon ay para pang tinarakan ng kutsilyo ang puso ko.
Masakit.
And you still look perfect as days go by
Mabilis akong tumalikod at pumunta sa likod ng bahay bago niya pa ako makita. Nilalamig ako pero mas
lamang ang sakit na nararamdaman ko. Huminga ako ng malalim at pinunasan ang butil ng luha na
kumawala sa mata ko.
"Why are you still here? Umakyat ka na para maligo." boses ni Tres ang pumukaw sa akin. Mahinahon
ngunit wala ng kahit anong emosyong nakapaloob doon.
Bumuntong hininga ako at hinarap ko siya. Nakatingin lang ang walang emosyon niyang mata sa akin. I
can't read any emotion. Umiwas ako ng tingin sa kanya at akmang lalagpasan siya nang hawakan niya
ang braso ko upang pigilan.
"After you change your clothes kumain ka na. Aalis ako. Pupunta ako sa bayan dahil paubos na ang
grocery natin. Baka gabihin na ako." malamig na wika niya bago ako binitawan.
His coldness hurts me more. Hindi ako nagpakita ng kahit katiting na emosyon sa kanya at mabilis siyang
nilagpasan. Pumunta ako sa kwarto at dumiretso sa banyo. Halos kalahating oras akong nakababad sa
bathtub bago ako umahon. Nagbihis lang ako at lumabas ng kwarto.
I think Tres already went out. Wala ng tao sa kusina at maging sa sala at sa guest room. Napabuntong
hininga ako. Nilibot ko ang paningin ko sa buong bahay. I am bored at ayoko ng lumabas ng bahay.
Inabala ko ang sarili ko sa pagtingin sa buong kabahayan. Malaki ang bahay na ito nina Tres at ngayon ko
lang naisipang ilibot ang sarili ko sa buong kabahayan. Bukod sa painting ng mga magulang ni Tres ay
may mga pictures din na nakadisplay doon na hindi ko na inabalang tignan noong unang beses na tapak
ko dito.
"I think I have more reason to check it now. I am bored." bulong ko. Lumapit ako sa istante. May mga
pictures doon pero ang nakakuha ng atensyon ko ay ang picture ng tatlong lalaki. Hindi sila nalalayo sa
edad ni Tres.
Kinuha ko iyon at tinignan. Pare-pareho silang naka-suit at wala ding ngiti sa mga labi nila.
Magkakamukha sila kaya nasisiguro kong kapatid sila ni Tres. Siya ang nasa gitna habang ang dalawang
lalaki ay nasa magkabilang gilid niya.
"Ang gwapo mo pero mas gwapo ka kung ngingiti ka." bulong ko bago iyon ibinalik sa dati nitong
pwesto. Akmang aalis na ako sa harap ng istante ng mapansin ko ang isa pang picture. It was Tres and a
girl. Palagay ko ay may ilang taon na rin mula ng makunan ang larawan na iyon. Maputi ang babae at
matangkad. She has a very pretty smile. May dimples sa magkabila niyang pisngi at ang buhok niya ay
kulay brown. Bilugin ang mata niya at ang tangos ng ilong niya.
Kinuha ko ang frame at mas tinitigan pa iyon. Parang may bumundol sa dibdib ko sa pangalang pumasok
sa utak ko. "Carissa?"
Magkaakbay sila at nakatingin si Tres sa babae habang ang babae naman ay nakatingin sa camera. It was
a very romantic photo. At kahit sinong titingin ay makikita kung gaano ka gentle ang tingin ni Tres sa
babae. And damn this! I am jealous again. It was just a picture pero makikita doon kung paano tignan ni
Tres ang babae.
Siya ba ang babaeng ito? Si Carissa ba ito?
www.wattpad.com
Del Fuego Series: The Devil's Sweetheart (COMPLETED) (Soon To Be Publish) - Chapter 11
by Nammmiii-san
8 - 10 minutes
Chapter 11
Napatingin ako sa relong pambisig na suot ko. Alas syete na ng gabi ngunit wala pa rin si Tres. Kanina pa
siya umalis kaya dapat ngayon ay nandito na siya.
Hindi pa ako kumakain dahil hinihintay ko siya. At isa pa ay hindi ako marunong magluto. Wala din akong
kakainin.
Nagpalakad-lakad ako sa harap ng bahay at mahigit isang oras na akong nandito ngunit hindi pa rin siya
dumadating. Kinakabahan na ako. Hindi naman siguro niya ako iniwang mag isa dito hindi ba? Baka
nainis na siya sa akin kaya iniwan na lang niya ako dito.
Naupo ako sa hagdang bato sa harap ng bahay at nagpangalumbaba. Sa totoo lang ay binubundol na ako
ng takot dahil mag isa lang ako sa buong isla.
Paano kung may masamang tao ang mapadpad dito? Paano kung pasukin ang bahay? Napailing ako.
"No Samantha. Don't think anything." bulong ko sa sarili ko upang kinakalma ang sistema ko. Ilang
sandali pa akong nakapangalumbaba nang makarinig ako ng mumunting kaluskos.
Mabilis akong napatayo at napatingin sa may halamanan. "S-Sino yan?" natatakot na tanong ko habang
umaatras.
Walang sumagot ngunit patuloy ang pagkaluskos. Binundol ako ng kaba at takot. Mabilis kong pinulot
ang bato na nasa paanan ko.
"S-Sino sabi yan e!" sigaw ko habang hawak sa kamay ko ang bato. Na tila handang ibato iyon sa oras na
makakita ng kalaban.
Nang wala pa ring sumagot ay mabilis kong binato ang parte ng halamanan kung saan ko narinig ang
kaluskos.
"Damn!" dinig kong bulong ng pamilyar na tinig.
Napakunot ang noo ko. Hindi ako pwedeng magkamali si Tres yon.
"T-Tres?!" sigaw ko at mabilis na lumapit doon.
Unti-unti ay lumakad siya palabas ng halaman. May hawak siyang grocery bag ngunit hindi iyon ang
nakaagaw sa atensyon ko kundi sa dumudugo niyang noo!
"Oh my God!" mabilis kong nilapitan si Tres at tinignan ang noo niya.
"What the hell are you doing lady?!" galit na wika niya pagkatapos ibaba ang grocery bag. Hinawakan
niya ang noo niya at napailing.
"A-Akala ko masamang tao na k-kasi kanina pa may k-kumakaluskos diyan." nauutal na paliwanag ko at
puno ng pagaalala na hinawakan ang noo niya ngunit umiwas siya.
"Tss."
Nasaktan ako sa ginawa niya ngunit hindi ko iyon ipinahalata."A-Ano bang ginagawa mo d-diyan?"
"Kadarating ko lang ng batuhin mo ako." may halong inis na wika niya.

"A-Ano yung naririnig kong kumakaluskos kanina?"
"Hangin lang siguro yon." aniya na mabilis akong lagpasan. Hawak niya sa kabilang kamay niya ang
grocery bag habang ang isa naman ay pinupunasan ang dugong tumutulo sa mukha niya.
Nakokonsensya ako. Akala ko kasi ay kung ano na. Hindi ko naman alam na matatamaan siya.
Mabilis ko siyang sinundan papasok. Nasa may sink na siya ng abutan ko. Naghilamos siya ng mukha
ngunit mukhang hindi maampat ang pagdugo ng noo niya.
"Damn it!" sigaw niya pagkatapos patayin ang gripo. Pumikit siya at huminga ng malalim bago ako
lagpasan.
"T-Tres." tawag ko sa kanya habang sinusundan siya.

"What?" walang ganang wika niya. Nasaktan ako dahil sa lamig ng pakikitungo niya sa akin ngunit inalis
ko iyon sa isip.
"S-Sorry. Hindi ko sinasadya." wika ko habang pigil pigil ang luhang gustong kumawala sa mga mata ko.
Tinignan niya ako ng matagal bago sumagot.
"Its fine." tipid niyang wika bago ako muling lagpasan. Mabilis akong kumilos at kinuha ang first aid kit
na nasa cabinet. Mas gusto kong sigawan niya ako at sisihin pero ang tahimik niya. Wala siyang sinasabi
kaya mas lalo akong nakukunsensya at kinakabahan.
"G-Gamutin natin ang sugat mo." sabi ko. Lumapit ako sa kanya. Nakaupo siya sa may sofa at nakapikit
na nakasandal sa sandalan.
"Wag ka ng mag abala." sagot niya sa malamig na tinig kaya mas lalo akong nasaktan.
"P-Please let me. Nakokonsensya ako.... I'm sorry. Hindi ko naman sinasadya." umpisa ko habang nililinis
ang dugo na tumutulo sa mukha niya. Hindi siya sumagot at hindi niya rin ako pinigilan. "N-Natatakot
ako kanina k-kasi ...kasi. ako lang mag isa..." pinigilan ko ang hikbi ko habang siya ay nanatiling nakapikit.
"A-Akala ko I-iniwan mo na ako dito. A-Akala ko ay hindi mo na ako babalikan kasi nagagalit ka sa akin."
Suminghot ako.
Nilinis ko ang sugat niya at pagkatapos ay naglagay ako ng betadine sa bulak at dinampian ang sugat
niya. Hindi naman kalakihan iyon pero nag aalalala ako dahil matagal bago naampat ang pagdurugo ng
sugat niya. Kinakabahan ako dahil baka nagkaroon siya ng concussion.
"N-Natakot ako sa kaluskos na narinig ko kanina. Akala ko ay kung sino na k-kasi..k-kasi walang
sumasagot ng tanungin ko kung sino yon." paputol-putol na wika ko. "I'm sorry.. Hindi ko talaga sina-"
napatigil ako sa pagsasalita ng pigilin niya ang braso ko at magmulat ng mata.
"Can you please stop saying sorry." seryosong wika niya kaya napalunok ako. Pinunasan niya ang bakas
ng luha na nasa mukha ko at hinawakan ang magkabilang pisngi ko.
"The damage has been done and your sorry doesn't change anything." aniya kaya para bang nanikip ang
dibdib ko. Nasaktan ako sa sinabi niya. Mabilis akong napayuko ngunit tinaas niya ang mukha ko. Halos
magdikit ang mukha namin at ramdam ko ang malakas na tibok ng puso ko. "Saying sorry doesn't change
anything but your action does. Ang ginagawa mo ngayon na paggamot sa akin ay sapat na." wika niya.
Lahat ng sakit sa dibdib ko ay biglang nawala. Hindi ko maipalaiwang ang galak na namuo sa dibdib ko
dahil sa sinabi niya. Lumakas ang tambol ng puso ko at hindi ko napigilan ang sarili ko.
Mabilis kong iniyakap ang braso ko sa kanya at umiyak. "N-Natakot talaga ako kanina." humihikbing wika
ko. Ramdam ko ang paghaplos niya sa likod ko at ang ginagawa niyang paghalik sa buhok ko.
"Hindi ko alam na aabutin ako ng ganitong oras. Pinuntahan ko pa kasi ang anak ni Manang Flor dahil
kakapanganak lang nito at nagkaroon daw ng komplikasyon sa kalusugan ng mag ina." paliwanag niya.
Hindi ako sumagot at mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa kanya.
"I don't want to say Sorry because I hate that word. But ever since I met you, I learned how to say Sorry.
Before I just believe that action is better than words. It was one word against a thousand actions that I
can do for you. Pero binago mo ang paniniwala ko. I learned how to say sorry. But right now I don't want
to hear that word from you. I just want you to prove it using action." patuloy niya.
Napalunok ako. Lumayo ako sa kanya at tinitigan siya sa mata. Ang daming emosyong nakapaloob sa
mga mata niya. Lust and excitement. Iyon ang dalawang emosyon namas nangingibabaw sa mata niya.
Muli akong napalunok.
Dahan dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanya at hinalikan siya. Gumanti siya ng halik sa akin.
Malalim at mapaghanap. His hands is making its own way. Cupping and caressing. Touching and
pleasuring every parts of my body.
'I am sorry Tres. I already fell in love with you and I will do everything to have your heart.'
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 12
Nagising ako sa mahinang tapik sa pisngi ko. Unti-unti ay minulat ko ang mata ko. There I saw Tres.
Nakaupo siya sa gilid ng kama at mukhang bagong ligo.
"Good Afternoon wife." wika niya na marahang sinuklay ang buhok ko gamit ang daliri niya.
"A-Afternoon?" malat ang boses na tanong ko.
"Yes. Ala una na ng hapon." aniya bago tumayo.
Namilog ang mga mata ko at napabalikwas ng bangon sa sinabi niya ngunit mabilis ding natigilan ng
mapansin kong hubad pa ako kaya lumitaw ang dibdib ko na ikinapula ng mukha ko. I saw lust flickered
in his eyes, kaya mabilis kong hinablot ang kumot at itinaas iyon hanggang dibdib ko.
"B-Bakit hindi mo ako ginising agad?" tanong ko sa kanya upang pagtakpan ang pamumula ng pisngi ko.
"I want you to rest. Alam ko naman na napagod ka kagabi." sagot niya. Nakita ko ang pagsungaw ng saya
at amusement sa mga mata niya kaya mas lalo akong namula.
We did it again yesterday. Hindi lang isang beses. We did it in every corner of the house. Sikat na ang
araw ng tigilan niya ako kaya naman oras na rin akong nagising.
"Bakit pala ganyan ang suot mo? Saka kamusta na ang sugat mo?" takang tanong ko upang malayo ang
usapan sa nangyari kagabi. Its awkward. Kapag naaalala ko iyon ay hindi ko maiwasang hindi mamula.
Nakasuot siya ng formal attire. Kulay blue ang long sleeve na suot niya sa ilalim ng black suit. Lumapit
siya sa cabinet at may kinuha doon bago sumagot sa akin. Ang sugat naman niya at natatakpan ng buhok
niya kaya hindi ko masyadong makita.
"Okay na ako." Aniya na bahagyang hinaplos ang noo bago nagpatuloy. "And by the way we will go to
Manila. I need to attend an important meeting at isa pa may susunduin ako."aniya na lumapit sa may
kama at naupo.
"Susunduin? So dito mag iisytay ang susunduin mo?"

"Yes. She's a visitor. A very important person." sagot niya na may halong kislap ang mga mata kaya hindi
ko maiwasang hindi manibugho. Iniiwas ko ang paningin ko sa kanya.
"P-Pwede bang huwag na lang akong sumama?" tanong ko sa kanya. Nakita ko sa gilid ng mata ko ang
pagkunot ng noo niya.
Ayoko sanang sumama dahil kakainin lang ako ng selos kung kasama pa akong susundo sa bisita niya. I
know si Carissa ang susunduin niya. I overheard them last time.
"You should come. Para mabisita mo din ang parents mo. I know you miss them. At isa pa ay ayokong
maiwan ka ditong mag isa. Mas panatag ako kapag kasama kita."
Hindi na ako sumagot dahil baka may masabi na naman ako dala ng selos. Pero hindi rin maalis ang
bahagi sa akin na natutuwa dahil sa pag aalala niya.
Akmang tatayo na ako para makaligo ng bigla niyang hawakan ang kamay ko. Takang tinignan ko siya. "I
forgot to give this to you wife."wika niya na ikinasinghap ko.
Dahan-dahan niyang isinuot sa akin ang singsing na may malaking bato sa gitna.Nakatingin siya sa akin
ng nakangiti.Lumakas ang tibok ng puso ko at tila may paro-paro na naglalaro sa tiyan ko. "It will
symbolize that you're already mine. That you're my property." possessive na wika niya bago ako hilahin
payakap.
Lahat ng kilig na nararamdaman ko ay unti-unting nawala. Ang pagkabog ng dibdib ko ay napalitan ng

sakit. Ang paro-paro sa sikmura ko ay biglang naglaho.
May parte sa akin ang masaya dahil binigyan niya ako ng singsing pero mas lamang ang parte sa akin na
nasasaktan at nalulungkot. He just gave me ring to proved that I am his property. Para bang lumalabas
sa sinasabi niya na simbolo ng singsing na iyon na kanya ako at binili niya ako.
"Take a shower wife. Anytime ay darating na ang helicopter na susundo sa atin." wika niya bago ako
binitawan. Mabilis siyang lumabas ng kwarto kaya napabuntong hininga ako. Tinignan ko ang singsing na
nasa daliri ko.
I smiled bitterly.
***
Pagkatapos kong maligo at mag ayos ay lumabas na ako ng kwarto. Nakita ko si Tres na nasa labas na at
may kausap. Mula sa kinatatayuan ko ay kita ko ang helicopter na nakalapag na. Malakas ang hangin at
ang buhangin ay humahalo dito dahil sa pag ikot ng rotor blade nito.
Napalingon sa akin si Tres at ngumiti kaya naman lumapit ako sa kanya.
"Are you ready?" tanong niya sa akin at hinapit pa ang bewang ko.
"Oo." sagot ko na bahagya pang ngumiti bago sulyapan ang kausap niya.
"This is Brylle my secretary. Brylle my wife." pakilala niya sa amin. Tumango ang lalaki at bahagyang
ngumiti.
"Nice to meet you Mrs. Del Fuego."
"Nice to meet you." nakangiti ding sagot ko. Halos kasing tangkad ko lang si Brylle. Payat at may salamin
sa mata.
"Let's go?" tanong ni Tres na ikinalingon ko sa kanya.
"Tara." nakangiting sagot ko.

Ilang sandali pa ay lulan na kami ng helicopter. Nasa harap si Brylle katabi ang piloto habang kami ni Tres
ay sa likod nila.
May binabasa si Tres kaya naman hindi ko siya inistorbo. Iginala ko na lang ang paningin ko sa bintana.
Hindi ko maiwasang hindi matuwa. Ang ganda ng view.
Mula dito ay kita ko ang Berdeng kapaligaran at ang asul na dagat. It's refreshing at hindi ko mapigilang
hindi mangiti.
"Are you enjoying the view wife?" tanong ni Tres na mabilis kong nilingon. Hindi ko napansin na
nakatingin na pala siya sa akin.
Mabilis akong tumango. "Super. Ang ganda ng view."
"Mas maganda ka." dinig kong wika niya na ikinapula ng tingin ko.
"Talaga?" tanong ko sa kanya ng nakangiti.
"Yes. You're very beautiful wife." aniya na mabilis akong hinalikan. Hindi man iyon nagtagal ng limang
segundo ngunit sapat na iyon upang bumilis ang tibok ng puso ko.
"M-May ibang tao." bulong ko sa kanya at sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya sa hiya ng makita kong
nakangiti si Brylle sa amin.
Bigla siyang tumawa at bumaling kay Brylle. "May nakita ka ba Brylle?" tanong niya sa sekretarya niya
kaya mas lalong nag init ang pisngi ko.
"Wala akong nakita Sir." mabilis na sagot ni Brylle.

"See wife?" aniya na mas niyakap pa ako papunta sa kanya.
Mabilis akong lumayo sa kanya at nakasimangot na tinignan siya. "I am hungry. Hindi mo ako pinakain."
"Pinakain kita. Did you forget? Umaga ka na ngang natulog dahil sa kakakai-"
"Tres!" suway ko sa kanya dahil iba ang tinutukoy niyang pagkain. Mas namula ang pisngi ko habang siya
naman ay tumatawa lang.
"I'm just kidding wife. May reservation ako sa restaurant. Well' have a late lunch." aniya na muli akong
niyakap kaya napangiti ako.
Hindi nagtagal ay lumapag ang helicopter sa mismong rooftop ng building na pag-mamay-ari ni Tres.
Bumaba kami sa ground floor at bawat makasalubong namin ay binabati siya pero ni isang beses ay hindi
siya gumanti ng bati sa mga empleyado niya.
"Aren't you going to greet back your employee?" tanong ko sa kanya.
Hinawakan niya ang kamay ko at pinagsalikop iyon sa daliri niya.
We walk while holding each others hand na talagang nakapagpangiti sa akin.
"Sanay na sila." sagot niya sa akin kaya napasimangot ako.
"Kaya nagmumukha kang masungit e. Baka isang araw wala ka na palang empleyado dahil diyan." biro
ko sa kanya.
"Mawala na silang lahat wag lang ikaw." aniya na kinindatan pa ako.
Pigil ang ngiting pinalo ko ang braso niya. "Bola." natatawang sagot ko sa kanya.
Tumawa naman siya ngunit hindi na sumagot. Bola lang ba talaga kaya yon?
Pagdating namin sa lobby ay pinakuha niya ang sasakyan niya. Habang naghihintay ay inilibot ko ang
paningin sa buong paligid. Para kasing pamilyar ito sa akin.
"I've been here." wala sa sariling wika ko.
"Saying something wife?"
"Nanggaling na ako dito. Two years ago." nakangiting wika ko habang nakatingin sa kanya. "Hinihintay
ko si Daddy dito. Naalala ko kasi asikasong-asikaso ako noon ng mga empleyado dito. Alam mo bang lagi
akong tinatanong ng isang empleyado dati kung ano ang gusto at kailangan ko? Binigyan pa nila ako ng
chocolate at saka cupcakes. Sabi ko nga noon kapag nakatapos ako mag-aapply ako dito. Kasi may
libreng cupcakes." natatawang wika ko ng maalala ko ang nangyari two years ago.
Dito sa mismong lobby. Hinihintay ko si Daddy habang nakaupo ako sa sofa ng nilapitan ako ng isang
empleyado. They asked me what I need. Binigyan pa nila ako ng cupcakes. Nagtaka ako noong una pero
nawala din iyon dahil naisip ko na baka accommodating lang talaga ang management at ang mga
empleyado. And now thinking about it again ay muli na naman akong nagtaka. Why would they
accommodate a sixteen year old girl na nakikiupo lang sa lobby nila.
"May mga pa special offer ba ang company mo noon?" natatawang wika ko.
Nagkibit balikat siya at ngumiti. "Baka nakita nila na ikaw ang magiging future wife ko kaya inasikaso ka
talaga. Ayaw nilang matanggalan ng trabaho." biro niya kaya natawa din ako.
Nang dumating ang sasakyan niya ay mabilis kaming lumulan doon at nagtungo sa restaurant kung saan
siya nagbook ng reservation.
Five star hotel ito at mukhang pang mayaman talaga.
"This way Mr. Del Fuego." sabi ng waitress na sumalubong sa amin.
Magkahawak kamay parin kaming naglalakad ng pareho kaming mapahinto.
"Tres!"
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
11 - 14 minutes
Chapter 13
"Tres!" tawag ng isang babae na palapit sa amin. Nakasuot siya ng kulay pulang Dress na umabot lamang
sa kalahati ng binti niya. Matangkad, maputi at may mahaba at kulot na buhok. She's beautiful. Lalo pa
siyang kapansin-pansin dahil sa pag indayog ng balakang niya habang palapit sa amin.
"Margaret." nakangiting wika ni Tres nang tuluyang makalapit sa amin ang babae.
Ngumiti ng matamis ang babae at hinalikan sa pisngi si Tres na nakapagpanibugho sa akin.
"I didn't expect to see you here. Akala ko ay nasa Isla ka at nagpapakatandang binata! I know you hate
the city!" biro niya na binuntutan ng malamusikang tawa.
The woman is undeniably gorgeous. Sa bawat galaw niya ay naroon ang finesse and gracefulness.
Maamo ang mukha niya at sexy.
Tumawa din si Tres bago nagsalita. "Indeed but right now I need to attend some urgent meeting. And
susunduin ko si Carissa."
"Oh Carissa?! Kailan pa siya nakabalik?" tanong ni Margaret na puno ng kasabikan sa mukha.
Palihim akong napaismid dahil mukhang nakalimutan na ako ni Tres pero ang Carissa na iyon ay hindi.
"The other Day. Magbabakasyon siya sa Isla."
"Oh really? That's nice! Alam ko naman na namiss niyo ang isa't-isa. Ang sweet niyo kaya dati. Kung hindi
nga lang kay A-"
Umismid ako na ikinaputol ng sasabihin ni Margaret at mapatingin sa akin. Mukhang ngayon niya lang
ako napansin kaya nainis ako. Kanina pa ako dito pero ngayon lang ako tinignan?! At isa pa itong Tres na
ito, nakalimutan pa akong ipakilala!
"Who is she?" tanong ni Margaret na puno ng pagtataka.

Tumingin si Tres sa akin at nginitian ako. "She's Samantha. She's my wife." pakilala niya sa akin kaya
medyo nagulat pa ako.
He introduced me as his wife?!
'Ano ba dapat? Alangan namang Yaya diba?' bulong ng kabilang bahagi ng isip ko.
"Oh!" napahawak sa bibig na wika ni Margaret. "She's Samantha?! I didn't know na ganito pala siya
kaganda!" nakangiting wika ni Margaret ng makabawi siya kaya napakunot noo ako.
Sa pananalita niya ay mukhang kilala niya ako. Umiling na lang ako dahil imposible yon.
"Hi. I am Samantha, wife of Tres." taas noong wika ko ng hindi ngumingiti. Why should I smile?
Naghaharutan sila sa harap ko at hindi ako natutuwa.
I heard Tres chuckle kaya naman nilingon ko siya at sinamaan ng tingin.
"Hello Samantha! Its nice to Finally meet you. I am Margaret Lopez. Pinsan ko yang si Tres!" wika niya
kaya namilog ang mga mata ko na kanina ay naniningkit sa inis. Lahat ng pagmamaldita ko ay nawala at
napalitan ng gulat.
"Pinsan?!" bulalas ko. Akala ko ay isa siya sa mga babae ni Tres.
Tumango naman ang dalawa kaya napahiya ako. "Her Mother and My mother are siblings." paliwanang
ni Tres.
Mabilis akong napayuko. I should have asked first pero kasalanan ito ni Tres dahil hindi niya agad sinabi.
And I am rude earlier. "I-I'm sorry I-I didn't know na pinsan ka niya." hingi ko ng paumanhin na parehong
ikinatawa ng dalawa.
"Its alright." nakangiting wika ni Margaret bago ako nilapitan at halikan sa pisngi. "You look good
together." nakangiting wika niya pagkatapos.
"We're going to eat, come and join us." aya ni Tres kay Margaret ngunit umiling ang babae.
"Maybe next time. I am going to meet someone." aniya na muling tumingin sa akin. "Nice meeting you
again Samantha. Enjoy your date." aniya sa amin bago tuluyang umalis.
Naiinis na tinignan ko si Tres nang makaalis si Margaret. "Bakit hindi mo sinabing pinsan mo siya!"
"Hindi mo naman tinanong." aniya na natatawa.
"Given na yon! You should have told me! Nakakahiya!"
"Its alright wife. Mabait yon. Wag ka kasing selos ng selos!" aniya na iginiya akong muli sa mesa namin.
"Letse!" angil ko sa kanya na ikinatawa niya lalo bago nagpagiya papunta sa mesa namin.
Pagdating namin sa mesa ay mabilis ding naiserve ang pagkain namin. Masyado akong gutom kaya hindi
ko muna pinansin si Tres. Nakafocus ang atensyon ko sa pagkain. Malapit na kaming matapos ng
tumunog ang Cellphone niya.
Kumunot ang noo niya bago sinagot ang tawag.
"Alas." umpisa niya. "What?! Damn you Alas! Saan mo naman dadalhin si Carissa?!....... Damn you
asshole!....... Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay hindi kita mapapatawad!..... Let me talk to
her then!.......Hello? Carissa? What did he do to you?..... Damn it! Nasaan ba kayo? Pupuntahan kita..."
Nabitawan ko ang hawak kong kubyertos na lumikha ng tunog kaya napatingin si Tres sa akin. Pinigilan
ko ang pagdaloy ng emosyon sa sa mata ko. Sino ba talaga si Carissa? Gaano ba siya kaimportante para
magalit ng ganito si Tres sa kausap niya?
Tumingin si Tres sa akin bago tinapos ang tawag. "Are you done?" may pagmamadaling wika niya.
"S-Sino yon?" tanong ko sa kanya.
"An Asshole." sagot niya na kuyom ang kamao. Iniiwas ko ang tinigin ko sa kanya at huminga ng malalim.
Para bang sinasakal ang puso ko.
"Wife, I just need to go somewhere. I'll drop you at your parents house." aniya na nagsimula ng tumayo
ngunit nanatili akong nakaupo. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Jealousy is eating me slowly at lahat
ng matinong kaisipan sa utak ko ay unti-unting kinakain.
"Wife." tawag niyang muli. Inangat ko ang tingin ko sa kanya.
"You can go. Uuwi akong mag isa." malamig na tugon ko.
"I'll drop you to your parents house." matigas na wika niya at hindi na ako binigyan ng pagkakataong
tumutol dahil tumalikod na siya.
Muli akong huminga ng malalim at pinigilan ang pagpatak ng luha ko. Walang kibong sumunod na lang
ako sa kanya. Parang nawala lahat ng lakas ko at hindi ko na kayang makipagtalo pa.
Pagdating namin sa sasakyan niya ay mabilis niyang pinaandar iyon. Bumilis ang tibok ng puso ko sa bilis
ng pagmamaneho niya.
"T-Tres slow down!" sigaw ko sa kanya na napakapit pa sa sariling upuan ko.
Huminga naman siya ng malalim at bahagyang lumingon sa akin bago binagalan ng konti ang pagpatakbo
niya.
Ganoon siguro talaga ka-importante sa kanya ang Carissa na iyon! Masyado siyang nagmamadali para
makita ito! Pati kaligtasan namin ay kaya niyang isakripisyo!
Pagdating namin sa bahay ay akmang lalabas na ako ng hindi siya kinakausap ngunit hinawakan niya ang
braso ko. Tinignan ko lang siya.
May kinuha siya sa Dashboard ng kotse niya at inabot sa akin iyon. Mabilis na kumunot ang noo ko ng
makita ang Cellphone ko. Nakalimutan ko na ito dahil sa dami ng nangyari. Hindi ko alam na nasa kanya
pala yon.
Kinuha ko iyon at mabilis na binawi ang braso ko ngunit mas hinigpitan niya ang kapit. "I'll see you la-"
"Papasok na ako." putol ko sa sasabihin niya at malakas na binawi ang braso ko at malakas na isinara ang
pinto ng kotse niya.
'Kahit wag ka ng bumalik!'
Hindi ko na siya hinintay na makaalis at mabilis na pumasok sa loob ng bahay.
"Ma'am Samantha!" gulat na wika ng kasambahay nang makita ako.
Huminga ako ng malalim at pilit na ngumiti. "Hello Ising. Nandyan ba sina Daddy?" tanong ko sa kanya.
"Ay opo! opo! Halikana Ma'am at paniguradong matutuwa sila Sir dahil sobra na niya kayong namimiss."
madaldal na wika ng katulong na naunang pumasok.
Pagtapak ko ng bahay ay muling bumalik ang ala-ala ko sa bahay namin. How I miss our house.
"Samantha!" gulat na gulat na wika ni Mommy na nasa puno ng hagdan at mabilis na bumaba papunta
sa akin.
"Mommy!" hindi maitago ang tuwang wika ko at sinalubong siya ng yakap.
"Anak! Miss na miss ka namin!" naiiyak na wika niya kaya nagaya ako.
"I miss you too Mommy!" sagot ko. "Nasaan ang Daddy?" wika ko pagkakalas ko sa pagkakayap niya.
"Nasa library. Mula nang umalis ka ay lagi siya doon at tinititigan ang picture mo. Miss na miss ka ng
Daddy mo." malungkot na wika niya kaya mapait akong napangiti.
"I miss him too Mommy." mabilis na nangilid ang luha sa mga mata ko.
Pinagsisihan ko ang mga sinabi ko sa kanya nang huling beses ko siyang nakausap. He's a good father to
me. Lahat ng gusto at luho ko ay pinaburan niya. At kahit kailan ay hindi niya ako pinabayaan. And right
now I realize what kind of daughter I am. Hindi ko siya inintindi at bigla akong nagalit.
"Puntahan mo na siya. Magluluto ako ng paborito mong pagkain para sabay sabay tayong maghapunan."
puno ng kasabikang wika ni Mommy kaya tumango ako.
Mabilis kong tinungo ang library at kumatok ng tatlong beses. Pinihit ko ang pinto at doon ay nakita ko
siyang nakatingin sa picture namin. I smiled then enter the room.
"Daddy." tawag pansin ko sa kanya. Mukhang nagulat naman siya ngunit mabilis na nakabawi. Tumayo
siya at mabilis na lumapit sa akin.
"Samantha? Ikaw ba talaga yan anak?" naluluhang wika niya na tila ba hindi makapaniwala kaya
tumango ako.
"I miss you Daddy. I-I'm sorry. I-I already regret the things I have said before." umiiyak na wika ko
habang yakap siya.
Yumugyog ang balikat niya kaya alam kong umiiyak siya. "N-No Sam. Ako ang may kasalanan ng lahat
and I deserve that. I'm sorry. Naging mahina ako at pati ikaw ay nadamay sa kagaguhan ko."
Lumayo ako sa kanya at ngumiti. "I understand you now Daddy. Alam kong ginawa mo lang ang bagay na
iyon dahil iniisip mo kami ni Mommy. At first I am Mad dahil pakiramdam ko binenta mo ako but I realize
that things happen for a reason." wika ko at huminga ng malalim.
Kumunot ang noo niya at tumingin sa mga mata ko. "Do you love him?" bigla niyang tanong kaya naiiwas
ko ang tingin ko sa kanya. Napalunok ako.
"You love him." pahayag niya kaya napayuko ako.

"I-It wasn't my plan to fall in love with him. He was rude sometimes but caring. He's sarcastic but then
gentle. He's a Devil but then I was wrong because he has a heart.. Kasi kung devil, kung wala nga siyang
puso ay hindi siya mag aalala sa akin. Hindi niya pagpapasensyahan sa mga tantrums ko." wika ko at
tumawa ng mapait nang maalala ko ang pinagsamahan namin sa Isla.
Muli akong niyakap ni Daddy and this time kumalma ang buong sistema ko. Ramdam ko ang pamamasa
ng mga pisngi ko sa hindi ko mapigilang luha.
"I understand hija." wika niya at marahang hinaplos ang buhok ko. "Alam mo ba noong sinabi niyang
ikaw ang gusto niyang kapalit sa utang ko ay galit na galit ako." huminga siya ng malalim. "I want to
punch him hard para magising siya sa kahibangan niya. But then I saw something to his eyes. Mabilis
lang iyon ngunit alam ko kung ano yon. He like you even before you met him." patuloy niya kaya mabilis
akong kumalas sa kanya at gulat na tinignan siya.
"W-What are you saying D-Dad?"
"Hindi kita ipagkakatiwala sa kanya kung alam kong wala siyang pagtingin sa iyo. Ikaw ang kayamanan ko
anak kaya kahit mawala ang lahat sa atin ay hindi kita ipagpapalit. But then nakita ko sa mata niya na
gusto ka niya. That's why I gamble your freedom and pray hard that it will be a successful relationship
between the two of you." paliwanag niya sa akin.
May parte na gustong maniwala sa sinabi niya ngunit meron din sa akin ang ayaw maniwala. Kung gusto
niya ako bakit ganoon ang reaksyon niya mabanggit lang ang Carissa na iyon? Bakit ganon na lang ang
pag-aalala niya sa babaeng yon?
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 14
Mabilis ang patakbo ko ng sasakyan habang kunot noong nakatingin sa klasada. Napahigpit ang hawak
ko sa manibela at nanginginig ako sa galit.
"Damn you Alas! Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay mananagot ka sa akin!" bulong ko.
Hindi ko alam kung nasaan sila dahil pinatay ni Alas ang Cellphone kanina.
Hindi ko maiwasang hindi balikan ang pinag-usapan namin kanina sa cellphone.

*FLASHBACK*
"Alas." bungad ko sa kanya.
"Hey Dear Brother. Nasabi ni Carissa na susunduin mo daw siya sa hotel ngayon. No need dahil kasama
ko na siya ngayon."
"WHAT?! Damn you Alas! Saan mo naman dadalhin si Carissa?!" Puno ng inis na wika ko sa kanya.
Narinig ko ang pagtawa niya at nasisiguro kong nakangisi na ang lokong ito sa sandaling ito.
"Chill bro! Wala naman akong gagawin sa kanya. You know how I feel about her." Kinabahan ako. I know
Alas. His obsession toward Carissa is too much at kinakabahan ako sa kalokohang maiisip na naman niya.
"Damn you asshole! Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay hindi kita mapapatawad!" kuyom ang
kamaong wika ko.
Alas is my brother. He is Vantrace Del Fuego ngunit ang tawag sa kanya ay Alas. He has a twin. It was
Vandos Del fuego. Mas matanda ng isang minuto si Dos kay Alas. They are twin pero magkaiba ang ugali
nila.
Alas is kinda playful habang si Dos naman ay seryoso lagi. Napailing ako dahil muli kong naalala ang
kalokohan ni Alas kay Carissa noon.
Carissa is our childhood friend. Para ko na siyang nakakabatang kapatid dahil sa amin siya lumaki.
Katiwala sa Isla ang mga magulang niya at noong namatay ang mga ito sa aksidente ay kami na ang
kumupkop sa kanya. Close kaming dalawa dahil ako at si Dos ang tagapagtanggol niya kapag inaaway
siya ni Alas.
Pero nagbago ang lahat ng magdalaga siya. Doon na nagsimulang magabago ang pakikitungo ni Alas sa
kanya. He was obsess with Carissa kaya naman ang ginawa ng magulang namin ay pinadala si Carissa sa
ibang bansa. And now after five years ay nagbalik na siya at nasisiguro kong guguluhin na naman siya ni
Alas.
"Don't worry bro iingatan ko siya." aniya na tumawa pa kaya napailing ako.
"Let me talk to her then!" I just wanna make sure na okay lang si Carissa. I know hindi siya nagkusang
sumama kay Alas.
"Wait."
Ilang sandaling tahimik ang linya hanggang marinig ko ang impit na hikbi.
"Hello? Carissa? What did he do to you?"tanong ko ng marinig ko siyang umiiyak. Hindi kaagad siya
nakapagsalita kaya naman kinabahan ako lalo. I was about to ask again ng marinig ko ang boses niya sa
kabilang linya.
"K-Kuya. I want to go h-home." bumilis ang tibok ng puso ko. What did A-Alas do to make Carissa cry?
"Damn it!" wala sa loob na bulalas ko. "Nasaan ba kayo?Pupuntahan kita..."

Narinig ko ang pagbagsak ng kubyertos kaya napatingin ako kay Samantha. Damn she's mad again. Sa
isip ko ay napailing na lang ako.
Hindi ko na narinig ang boses ni Carissa at ang sumunod kong narinig ay si Alas. "Bye Brother."
I curse Alas in my mind!
**End of Flashback**
At ngayon ay papunta ako sa bahay ni Alas dito sa Maynila. I even sacrifice the 'time to be with my wife
dahil sa kabaliwan niya.
Muli kong naalala ang ekspresyon ng mukha ni Samantha. I know she's mad and jealous.
May parte sa akin na natutuwa dahil nagseselos siya dahil ibig sabihin lang non ay may nararamdaman
siya sa akin. Pero may parte din ang natatakot. Ayokong nagagalit siya sa akin at mas lalong ayoko ng
hindi niya ako pinapansin. Mas masakit yon.
Kinuha ko ag Cellphone ko sa may dashboard at kinonek doon ang wireless earphone para tawagan ko
siya.
I have her phone for the last few days. Sadyang tinago ko iyon upang hindi niya matawagan ang kaibigan
niyang lalaki. Josh. I think that's his name. Well kahit sinong lalaki pa yan ay ayokong kausap niya. I am
territorial. Ang akin ay akin lang. I am not savage like Alas but not too gentle.
Napakunot noo ako ng hindi ko mareach ang Cellphone niya. Line busy. Tsk.
'Who the hell is she talking to?'
Wala pa man ay naiinis na ako sa selos. And God! Gusto ko ng bumalik sa bahay nila kung hindi lang
importante ang sadya ko.
Inalis ko sa tenga ko ang earphone at pabato iyong inilagay sa dashboard.
Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa bahay ni Alas. Nakabukas ang gate kaya dire-diretso na akong
pumasok.
"ALAS!" sigaw ko na tila kulog sa lakas.
Ilang beses akong sumigaw ng isang katulong ang lumabas. "Nasaan na si Alas?" kunot noong tanong ko
sa nabiglang katulong.
"Sir noong isang araw pa po hindi umuuwi si Sir Alas." wika ng katulong kaya nainis ako.
"Alam mo ba kung saan siya nagpunta? May sinabi ba siya sayo?" sunod-sunod na tanong ko.
"Nako Sir wala po. Pero noong huling uwi niya ay kumuha lang siya ng mga damit at umalis na din."
Marahas akong bumuntong hininga at walang ano-ano ay tinalikuran siya.
'Damn You Alas!'
Inis na hinampas ko ang manibela ng sasakyan bago ako nagmaneho pabalik sa Hotel kung saan
Nagchecked in si Carissa.
"Excuse me?" Agaw pansin ko sa receptionist. Ngumiti naman siya ng malawak sa akin at sumagot.
"Yes Sir?"
"I am looking for Carissa Dela Cruz. Nakapagcheck out na ba siya?"
"Carissa Dela Cruz. Let me just go ahead and check." wika niya at ilang sandali pa ay tinignan niya ang
computer.
"Mel nagcheck out na yon noong isang araw. Si Sir Alas ang nagchecked out. Ako kasi ang nandito noong
umalis sila. Nagmamadali nga e." wika ng katabi ng babaeng kausap ko kanina kaya mabilis na kumunot
ang noo ko.
"Si Alas ang nagchecked out?" ulit ko.

"Yes Sir. Kapatid niyo po si Sir Alas hindi ba?" tanong ng babaeng nagbigay ng impormasyon.
Hindi ko siya sinagot at inis na lumabas ng hotel. Damn it! Masyado na bang okyupado ni Samantha ang
utak ko at nakalimutan kong pagmamay-ari ni Alas ang hotel na ito? Dapat ay una palang hindi ko na
pinayagang magcheck in si Carissa sa kahit anong hotel! Damn it!
****
ILANG sandali lang kaming nag usap ni Daddy bago ako pumanhik sa kwarto ko para magpahinga.
Walang pang ilang minuto ay tumunog ang Cellphone ko at napangiti ako ng makitang pangalan ni Josh
ang rumehistro.
"Hello?"
"Thank God Sumagot ka din!" OA na wika ni Josh kaya napailing ako.
"How are you?" tanong ko na naupo sa kama.
"I'm good. Ikaw ang dapat kong tanungin? How are you? Ano ang nangyari sa gabi ng Party mo? Hindi ka
na bumalik." puno ng pag-aalalang wika niya.
"It's a long story." wika ko. "But to make it short I am already married." patuloy ko na ikinasinghap niya
sa kabilang linya.
"Its not a good joke Brat." seryosong wika niya kaya natawa ako.
"And who said I am joking?" ganting tanong ko.

Ilang sandali siyang walang kibo ngunit nagsalita rin naman.
"How?"
"Lets just say that it was an arrange marriage." wika ko at palihim na bumuntong hininga.
"Arrange marriage? Uso pa pala yan ngayon."
"Hindi yan nawawala sa uso." Natatawang wika ko.
"You didn't invite us. Alam mo bang nagtatampo si Dianne sayo? We tried to call you everyday pero
walang sumasagot." puno ng hinanakit na wika niya kaya napangiti ako ng mapait.
"Ngayon ko lang nakuha ang Phone ko. Sa dami ng nangyari ay ngayon ko lang naalala." sagot ko at
kinagat ang pang ibabang labi ko. Paano ko sasabihin na walang kasal na naganap?
"You didn't invite us." ulit niya kaya kunway naubo ako.
"Hahaha. It was so sudden kaya -"
"You're lying. Noong gabi ng birthday mo he said he's your husband. So care to tell me the truth brat?"
He really know me. Napabuntong hininga na lang ako at kinwento ko sa kanya kung paanong nagyari
iyon. Pagkatapos kong magkwento ay hindi siya kaagad nagsalita.
"Do you like him?" tanong niya matapos ang ilang sandali. Natigilan naman ako.
"Am I that obvious at kahit hindi mo ako nakikita ay alam mo ang nararamdaman ko?" biro ko sa kanya.
"Para na kitang nakakabatang kapatid. We grew together at alam ko kung kailan mo gusto ang isang
lalaki o hindi." Sabi niya kaya hindi ko napigilang hindi mangiti. " You know I am always here. Kami ni
Dianne. If you need our help we are more than willing." patuloy niya kaya napangiti ako lalo.
"Aye Aye Brother!" sagot ko at sumaludo pa kahit hindi nya nakikita. Narinig kong tumawa siya. Ilang
sandali pa ay nagpaalam na siya pero hinabilin niyang tawagan ko si Dianne mamaya.
Huminga ako ng malalim at nahiga sa kama. It was obvious that I love Tres pero si Tres kaya ay
napapansin iyon? Is he aware that I love him? Baka aware siya pero hindi niya magagawang suklian dahil
may Carissa na siya?
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
11 - 13 minutes
Chapter 15
Gabi na ngunit wala pa rin si Tres. Ayoko siyang hintayin ngunit nagkukusa ang puso at isip ko na
hintayin siya. Sabi niya ay babalikan niya ako pero anong oras na ay wala pa rin siya. Nakaharap na kami
ngayon sa hapag kainan ngunit nilalaro ko lang ang pagkain ko gamit ang tinidor.
"Don't you like the food Sam?" tanong ni Mommy kaya mabilis akong napatingin sa kanila.
"N-No." mabilis na sagot ko kasabay ng pag iling. "I like the food.. Paborito ko to e. May iniisip lang ako."
sagot ko na napangiti pa dahil lahat ng nasa hapag kainan ay mga paborito ko. Ngunit hindi ko
maiwasang hindi malungkot. Thinking that Tres is with another Girl, wants me scream in anger. Gabi na
ngunit wala pa rin siya.
"Where is Tres by the way?" tanong ni Daddy kaya nagulat ako ngunit mabilis ding nakabawi.
"Oo nga nasaan ba ang asawa mo? Nakalimutan ko ng itanong kanina. Hinatid ka ba niya dito?" Mommy.
Tumango ako. "H-He need to attend an emergency meeting. Hinatid muna niya ako bago dumiretso sa
company pero sabi niya ay babalik siya." sagot ko ng hindi sinasalubong ang tingin nila.
Hindi naman ako nagsinungaling dahil totoong kailangan umattend ni Tres sa meeting hindi ko nga lang
alam kung umattend pa ba siya. Iyon ang dahilan niya kung bakit kami pumunta dito sa maynila. Ayoko
naman sabihin na wala siya ngayon dito dahil nag-aalala siya sa Carissa NIYA.
Baka maguilty lang si Daddy kung malalaman niyang ibang babae ang dahilan kung bakit wala si Tres
dito.
Hindi na sila sumagot kaya nagpatuloy kami sa pagkain. Natapos ang hapunan ay hindi dumating si Tres.
Ganon na lang ang inis ko dahil hindi niya tinupad ang sinabi niya kanina. Nasa kwarto na ako at
nakapaghimalamos na ngunit wala pa ring Tres na dumadating.
Hindi ko alam kung anong oras na akong nakatulog. Nagising na lang ako sa pagkatok sa labas ng kwarto
ko.
Pupungas-pungas akong tumayo at tinignan kung sino ang nasa labas. "Mommy?" kunot noong wika ko
ng makita na siya ang nasa labas ng pinto.
"Good morning hija. Nandyan na ang asawa mo. Bumaba ka na ng makakain na tayo." si Mommy na
nakangiti sa labas ng pinto.
Biglang kumabog ang dbdib ko. Nandyan na si Tres? Tila nagising ang katawang lupa ko sa sinabi ni
Mommy.
Mabilis akong tumakbo patungo sa Cr at mabilisang naligo. Pagbaba ko ng Dining area ay nadoon na nga
si Tres kasama si Mommy at Daddy. Mabilis kong hinamig ang sarili ko at hindi nagpahalata na excited
akong makita siya.
"Good Morning Dad, Mom." Hindi ko siya nilingon bagkus ay lumapit lang ako kay Daddy at hinalikan
siya sa pisngi gayon na rin kay Mommy. I miss him but I'm mad. Siguro naman may karapatan akong
magalit?
Umupo ako sa tabi ni Tres ng hindi tumitingin sa kanya. "Good morning wife. Where's my morning kiss?"
bulong niya sa akin ngunit hindi ko siya pinansin. Magdusa siya. Sabi niya ay babalikan niya ako kahapon.
He's a liar!
"Kamusta ka na hijo?" tanong ni Mommy sa kanya kaya nalipat ang atensyon niya sa Mommy ko.
Nagsimula na akong kumain gayon din sila.
"I'm good Mrs. Valdez." pormal na wika ni Tres. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na bahagya niya pang
sinulyapan si Daddy.
"I think it will be better if you will call us Mom and Dad." sagot ni Mommy na sumulyap pa kay Daddy.
Nakita kong tinanguan ni Dad si Tres kaya lihim akong napangiti.
"Are you going home today?" tanong ni Dad kaya bumaling ang paningin ko kay Tres. Hindi ko pa siya
natanong kung uuwi na ba kami ngayon.
Tumikhim muna siya at tinignan ako bago sumagot. "Not yet Dad. I think we will be staying here in
Manila for a few more days. May inaaskiaso pa ako." aniya kaya kumunot ang noo ko.
Gusto kong itanong kung ano ang inaasikaso niya ngunit nanahimik na lang ako. I am still mad at him!
Kaya bahala siya! I won't talk to him. Pabor din naman sa akin na dito muna kami. I miss my parents.
Natapos ang agahan ng hindi ako nagsasalita. Dad talk to me pero puro tango at iling lang ang sagot ko.
Pagkatapos kumain ay pumunta ako sa garden at kagaya ng dati ay ako na ang nagdilig ng halaman.
Ngunit wala pa akong kinse minutos doon ay dumating si Tres.
"Bakit hindi mo ako kinakausap?" tanong niya. Hindi ko siya sinagot at patuloy lang ako sa pagdidilig ng
mga bulaklak. Do I need to answer his question? He should know.
"Wife?" hindi ko siya pinansin at tila walang narinig. Patuloy lang ako sa pagdidilig.
"Samantha." No response.
"Mrs. Del Fuego." Inis na tumalikod ako sa kanya at binitawan ang hose. I was about to leave when he
hugged me from behind. Nagulat ako.
Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimula na namang magrambulan ang mga laman loob ko. Sa isang
yakap mula sa kanya ay parang natunaw ang pagtatampo ko. Kahit ata pigilin ko ang puso ko ay hindi ko
magagawa dahil kusa siyang tumitibok ng mabilis kapag nasa malapit si Tres.
There are days
Nagsimula siyang kumanta sa mahinang boses. His lips were touching my ears. At nagbibigay iyon ng
hindi maipaliwanag na pakiramdam sa akin. There was an electrifying feeling that runs in my skin.
Pinatong niya ang baba niya sa balikat ko at hinigpitan ang yakap sa sa akin.
I can't suppress the smile that form in my lips. Hindi ko man aminin ngunit kitang-kita sa mukha ko ang
kilig at saya. Gusto kong humarap sa kanya at sabihing okay na pero pinipigilan ako ng pride ko.
Lumayo siya sa akin at hinarap ako sa kanya. Idinikit niya ang noo niya sa noo ko at nagpatuloy sa
pagkanta. I bit my lips and diverted my gaze. I can feel his eyes. They are staring at me.
All my life
Ilang sandali na siyang tapos kumanta ngunit ganon pa rin ang ayos namin. Sinubukan kong lumayo sa
kanya ngunit humigpit ang hawak niya sa bewang ko.
"Aren't you going to talk to me wife?" bulong niya kaya tumama ang mainit niyang hininga sa mukha ko.
Gusto kong pumikit at namnamin ang kakaibang pakiramdam na dulot ng hininga niyang tumatama sa
mukha ngunit mariin kong pinigilan ang sarili ko.
Iniiwas ko ang tingin ko sa mata niya dahil anytime ay bibigay na ako.
"Wife. I'm sorry." aniyang muli bago ako tuluyang yakapin. "Kung anoman ang nagawa ko, sorry." sabi
niya pa kaya mabilis na kumunot ang noo ko. Itinulak ko siya at sinamaan ng tingin. Lahat ng inis ko ay
naipon sa ulo ko.
"Hindi mo alam kung anong ginawa mo?!" sigaw ko sa kanya. Naiinis ako. How can he forgot what he
promised me yesterday?!
Sa pagkakataong ito ay siya naman ang kumunot ang noo. "N-No I don't know." walang ideyang sagot
niya kaya hinampas ko siya.
"Gago ka ba! Bakit hindi mo alam?!" sigaw ko na ikinagulat niya at maging ako ay nagulat sa sinabi ko
ngunit hindi ako nagpahalata.
"What? Did you cussed at me?" hindi makapaniwalang tanong niya at napailing.
Kinagat ko ang labi ko. "Wife?" aniya.
"Ikaw kasi! May kasalanan ka sa akin pero hindi mo alam! You apologize without knowing the reason
why I am mad! Hindi ba importante sayo ang iisipin ko? You were just apologizing to make us okay pero
hindi mo naman alam ang rason! You just apologize pero hindi sincere! Para sabihin ko sayo nagagalit
ako sayo kasi hindi mo tinupad ang pangako mo! Ang sabi mo babalikan mo ako kahapon! Naghintay ako
pero ni anino mo wala akong nakita tapos sasabihin mo hindi mo alam kung bakit hindi kita kinakausa-"
Nakulong sa bibig ko ang lahat ng gusto kong sabihin ng bigla niyang angkinin ang labi ko. He's kissing
me torridly. He bit and suck my lower lips. Then a few seconds his tongue was already playing with mine.
Lahat ng pagtutol ko ay nawala at unti-unting natupok. Gumanti ako ng halik sa kanya at ipinulupot ko
ang kamay ko sa batok niya.
After a few minutes he release my lips and smile at me. "Sweet lips." aniya kaya namula ako. Nanlisik
ang mga mata ko at dinuro siya.
"Hindi ko pa rin nakakalimutan ang atraso mo sa akin!" angil ko sa kanya at lumayo ng konti.
"That's why I'm sorry. I came here around 3 am pero patay na lahat ng ilaw kaya nagstay ako sa sasakyan
ko. I'm sorry wife."
Para namang nakonsensya ako sa paliwanang niya. He stayed in his Car for hours. Hindi komportable na
matulog sa sasakyan. Sa laki niyang tao ay baka nangawit lang siya.
"If you want you can look at the CCTV ca-"
"B-Bakit kasi alas tres ka ng nakarating dito?! Dapat tumawag ka pa rin! May cellphone ka hindi mo
naman ginagamit?!" mahina ngunit paangil na wika ko. Kasalanan ko bang late na siyang umuwi? He
should come home early. "Parang kasalanan ko pa na natulog ka sa sasakyan mo!"
"Something came that's why. At hindi kita sinisisi." tipid na sagot niya na halata namang ayaw pag
usapan kung anong nangyari sa lakad niya kahapon.
Lihim na lang akong napabuntong hininga. I shouldn't think anything. I should trust him. Iyan ang
tinitibok ng puso ko pero iba ang sinasabi ng isip ko.
Napailing ako. I am overthinking again.
"Am I forgiven?" Tanong niya. Napataas ang kilay ko at hinampas pa siya ng isang beses.
"Pasalamat ka maganda boses mo!" Kunwari ay angil ko sa kanya. Tumawa naman siya at hinapit ako sa
bewang.
"Boses lang ba? Akala ko napatawad mo na ako dahil sa halik ko."pilyong wika niya kaya mabilis ko
siyang kinurot. Humalakhak siya at pinigil ang braso ko.
"Siya nga pala, wala ka na bang ibang alam na kanta? Yan lagi ang naririnig ko sayo e." Tanong ko.
Maybe it was his favorite song.
"Love someone by Lukas Graham. I love this song. I heard it from a sixteen year old girl and it keeps
ringing in my head." Aniya na tila inalala ang unang beses na narinig ang kanta.
"Sino yung babae? Huwag mong sabihin nagkagusto ka sa sixteen year old?! Child abuse ka Manong!"
Biro ko sa kanya na tinawanan niya lang.
Lumayo ako sa kanya at kinuha ko ulit ang hose at pinagpatuloy ang pagdidilig habang si Tres naman ay
naupo sa bakal na upuan na nandoon.
"Wife, Do you want to go shopping?" tanong ni Tres matapos ang ilang sandali kaya bumalik sa kanya
ang tingin ko.
"Shopping?"
"Yes. Shopping then date." nakangising wika niya.
"Ano suhol?" inis kong tanong.
"Hindi suhol to. I just want to date my wife. Hindi pa tayo nakakapag date." aniya na kinindatan pa
ako.Binaba ko ang hose at ngumiti sa kanya.
"Pasalamat ka gusto kong magshopping." sabi ko bago ko siya lagpasan. Narinig ko pa ang tawa niya
kaya napangiti ako.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
10 - 12 minutes
Chapter 16
Kagaya ng sinabi ni Tres ay pumunta kami ng Mall. Nasa isang boutique kami ngayon at kanina pa ako
naiinis. Why? Dahil sa mga sales lady na walang ibang ginawa kung hindi magpacute kay Tres. Ako yung
naghahanap ng damit pero tanong sila ng tanong kay Tres.
"Sir kung gusto niyo meron pa kaming bagong labas na design. We can show it to you."
"Wife? Do you want to have the new design?" baling sa akin ni Tres.
Inirapan ko siya bago ako bumaling sa sales lady. "Excuse me. Hindi bakla ang asawa ko kaya wag siya
ang tanungin mo sa mga design na meron kayo. As far as I am concern ay ako ang magsusuot ng damit at
hindi siya." Taas kilay na wika ko sa sales lady. Mukhang napahiya naman siya kaya nagyuko siya ng ulo.
"I-I'm sorry Mam."
Hindi ko siya pinansin at lumabas ng boutique kaya sumunod sa akin si Tres.
"Wife. Hindi ko alam na ganyan ka palang magselos." nakangising wika niya kaya hinampas ko siya ng
bag ko.
"Hindi ako nagseselos! Naiiinis ako! Ako ang bibili ng damit pero ikaw ng ikaw ang kinakausap?!"
"I will be the one to pay."
"But I am the one who will wear those clothes at hindi ikaw! Bakit ikaw ang tinatanong?!" nagpatuloy
ako sa paglalakad. Sumabay siya sa akin at hinapit ang bewang ko.
"You look even beautiful when you're angry." bulong niya sa tenga ko kaya mabilis ko siyang siniko.
"Wag kang mambola dahil isa ka din! You are enjoying talking to that lady!"
"No I'm not." tanggi niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"Nag eenjoy ka! Pangiti-ngiti ka pa habang kausap siya!"
"Hindi naman pwedeng sumimangot ako hindi ba? Mabait naman yung sales lady at ang sama ko naman
kung susungitan ko siya." depensa niya pa kaya lalong naningkit ang mga mata ko.
"Magsama kayo pareho kayong mabait!" sarkastikong sagot ko sa kanya.

"Pero ikaw ang gusto kong kasama." Nakangiting wika niya.
"Hoy! Mr. Del Fuego huwag mo akong idaan sa paganyan ganyan mo dahil mas lalo akong naiinis sayo!"
Tumawa naman siya at hinarap din ako. "Honest lang ako Mrs. Del fuego. Ikaw ang gusto kong kasama."
"Letche ka! Wag mo akong idadaan sa bola mo at baka batukan kita diyan!" Inis na nagpatuloy ako sa
paglalakad.
"Ang brutal mo naman Misis. Para kang bipolar. Gusto mo pa ata akong gawing battered husband."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at nameywang sa harap niya.
"Hoy Mr. Del fuego! Kung bipolar ako bakit mo ako pinakasalan? Dapat naghanap ka ng babaeng walang
mood swings! Good luck sayo kung makahanap ka!"
"Kontento na ako sayo. Pero bakit nga ba kita pinakasalan?" Kunway nag iisip na tanong niya kaya
kumunot ang noo ko at tila nag hihintay ng magiging sagot niya. I am also curious. Bukod sa utang ni
Daddy ano pa kaya ang dahilan kung bakit niya ako pinakasalan. "Wala din akong maisip na dahilan e."
Aniya kaya mabilis ko siyang tinadyakan. Sa dami ng magagandang katangian ko ay wala siyang maisip?
Unbelievable!
"Aray!" Aniya habang hawak ang tuhod.
"Excuse me! Maganda ako, matalino, sexy, mabait lahat ng yan ay pang wife material kaya wag mong
sasabihing wala kang maisip na magandang dahilan kung bakit ako ang pinakasalan mo!" Angil ko sa
kanya.
"Oo alam ko. Masungit ka din madalas, sumpungin, malakas kumain at mahilig mang hampas. Pero hindi
iyon ang dahilan kung bakit kita pinakasalan. I just feel it. Were destiny." Sabi niya sabay kindat sa akin
kaya namula ako.
Ibig sabihin naniniwala siyang destiny kami? He married me because he believed in destiny?
"Look oh ang cute ng mag asawa."

"Oo nga bagay sila."
"Pero ang gwapo ng lalaki no?"
"True. Ang cute nilang mag away."
Usapan ng mga College students na malapit sa amin ngunit wala doon ang atensyon ko. I am still
shocked. Overwhelmed. He thinks we are destined for each other.
"Wife did you hear that?" Pukaw niya sa akin.
"A-Ang alin?"
"Na gwapo daw ako." Aniya na ngumisi pa sa akin. Inirapan ko siya at nagpatuloy maglakad. "I'm just
kidding. Pero sabi nila bagay daw tayo. I agree with them." Nakangiting wika niya kaya napangiti din ako.
"Maganda ako abnormal ka. Perfect match." Natatawang wika ko.
Tumawa din siya ng malakas kaya naman napalingon sa kanya ang mga tao. Actually kanina pa siya
tinitignan. Who wouldn't be? Gwapo, macho, matangkad and he looks even dashing when he laugh.
Natigil siya sa pagtawa habang nakatingin sa harap namin kaya sinundan ko ang tingin niya. Namilog ang
mga mata ko ng makita si Josh at Dianne.
"Brat!" masayang salubong sa akin ni Josh at niyakap pa ako.

"Josh!" gulat na wika ko. I didn't expect them to see here.
"We're supposed to come to your house ng maisipan ni Dianne na mamili muna ng ireregalo sa iyo."
nakangiting wika niya ni Josh ng kumalas siya sa akin.
Napalingon ako kay Dianne ngunit nakatingin siya kay Tres kaya palihim kong sinulyapan ang huli. Sa
akin at kay Josh siya nakatingin. And he's not just looking. Masama ang tingin niya at kung nakakamatay
ang tingin ay baka namatay na kami ni Josh.
"Gift?" baling ko kay josh.
"Yes. Wedding gift." aniya na lumapit pa kay Dianne kaya nawala ang tingin niya kay Tres. Ngumiti siya sa
akin at yumakap.
"Congrats Sis. Hindi ko ineexpect na ikakasal ka kaagad. And you didn't invite us. Nakakatampo." aniya
kaya pilit akong ngumiti.
"It was so sudden. And by the way my h-husband T-Tres Del Fuego." pakilala ko kay Tres na umakbay sa
akin. "Tres my friends. Si Josh and Dianne."
Tumango siya kina Josh. "Nice to meet you." pormal na wika niya.
"Gusto niyo bang kumain? It would be perfect kung sabay sabay na tayong maglunch since sa inyo
naman dapat ang punta namin." wika ni Dianne na muling tumingin kay Tres bago ako sulyapan.
"No thanks./Yes of course." Tres/ ako.
Tumingin ako sa kanya. "Please." wika ko sa kanya. I miss my friends at wala naman sigurong masama
kung kakain kaming magkakasama.
Bumuntong hininga siya at tumango. "Okay Wife." Napangiti naman ako at iniyakap ang kamay ko sa
bewang niya kagaya ng pagkakahawak niya sa akin.
Ilang sandali pa ay nasa isang restaurant na kami. Nagsisimula na kaming kumain nang magbukas ng
usapan si Dianne.
"Ilang linggo ka rin nawala. Saan ba kayo galing?" tanong niya na puno ng kuryosidad.
"Honeymoon." tipid na sagot ni Tres kaya mabilis na namula ang pisngi ko. Yumuko ako upang huwag
iyong mapansin.
"H-Honeymoon?" ulit ni Dianne na tila nagulat.
"Syempre magha-honeymoon ang bagong kasal. Ano ka ba Dianne." natatawang wika ni Josh. Tumingin
ako kay Dianne at kita ko na pilit siyang ngumiti. Ngunit hindi iyon ang nakaagaw ng pansin ko. I am sure
nakita ko na nanlisik ang mga mata niya. Mabilis lang iyon pero sigurado ako sa nakita ko.
Actually kanina pa ako nagtataka kay Dianne. Iba ang kinikilos niya. Hindi ko matukoy kung anong iba
pero may iba talaga. Maybe I am just imagining things dahil sa tagal ko silang hindi nakita.
"Ah yes." awkward siyang tumawa. "How are you by the way Sam?"
"I'm good. Kakabalik lang namin kahapon dito sa manila pero babalik din kami sa Isla." wika ko bago
sumubo.
"Isla?" tanong niya pa habang ang dalawang lalaki ay tahimik na nakikinig lang sa amin.
Nilunok ko muna ang nasa bibig ko bago sumagot sa kanya. "Ah yes. Nag-iistay kami sa Private Island
nina Tres." wika ko at sumubo muli. Tinignan ko si Tres nang maglagay siya ng pagkain sa plato ko.
"Eat more."bulong niya sa akin at ngumiti.
"I'm good. Ikaw kumain ka pa din." sabi ko at nilagyan ko din ng pagkain ang plato niya. I heard him
laugh. Mahina lang iyon ngunit sapat na para marinig naming tatlo.
"Ang sweet niyo." wika ni Dianne at ewan ko kung ako lang pero parang may pait sa tinig niya.
Ngumiti ako.
"We are always sweet to each other." nakangiting wika ni Tres na sumulyap pa sa dalawa. Napansin ko si
Josh na medyo sumeryoso ang anyo.
"You look good together. Sabi ni Sam ay arrange marriage daw ang nangyari sa inyo but it doesn't look
like that." nakangiting wika ni Josh na sumulyap pa kay Dianne na ngayon ay kapansin-pansin ang
pananahimik.
"I am captivated by my Beautiful wife. Kahit sino naman siguro ay mahuhulog kung ganito kaganda ang
magiging asawa." si Tres na hinawakan pa ang kamay ko. Ngumiti ako at iniiwas ang tingin kay Dianne. I
am not comfortable. May nagbago talaga sa kanya.
Kumunot ang noo ko."Is there any problem?" tanong ko kay Dianne nang ibagsak niya ang hawak niyang
kubyertos.
Hinawakan ni Josh ang kamay ni Dianne. "Are you okay?" may pag-aalalang wika niya kay Dianne.
Mabilis niyang inayos ang sarili niya at ngumiti. "I just remember something. Pinapapunta nga pala ako
ni Mommy sa flower shop niya." mabilis na wika niya bago tumayo. "I think I need to go."
Napatayo din si Josh. "I'll drive you there." wika niya at hinawakan sa siko si Dianne. Tumango naman
ang huli at muling nagpaalam sa amin. Kunot noo ko silang sinundan ng tingin. I think something is
wrong with them. Ngunit kahit anong isip ko ay walang mapiga ang utak ko.
"Wife?"
"Ha?" gulat na wika ko ng hawakan ni Tres ang magkabilang pisngi ko.
"Are you okay?" kunot noong tanong niya.
"Ah y-yes.. Yes I am good." wika ko at tumango.
Tumango naman siya at sinulyapan din ang dinaanan nila Josh.
"Matagal na ba kayong magkaibigan?" Tukoy niya kina Dianne.
Tumango ako bago sumagot. "Yes. Since elementary." sabi ko kaya tumango siya. Hindi na siya nagsalita
kaya tumahimik na lang din ako.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
8 - 10 minutes
Chapter 17
Pag-uwi namin ay kaagad akong umupo sa sofa habang si Tres naman ay may tatawagan daw kaya
nagpunta siya sa may Garden. Abala pa rin ako sa pag iisip ng mga ikinikilos ni Dianne. I am bothered
with her actions. May problema kaya siya?
"Hija mabuti at nandito ka na. May nagpadala sayo ng bulaklak." nakangiting wika ni Mommy at inabot
sa akin ang bungkos ng bulaklak.
Napakunot noo ako. Sino namang magbibigay ng bulaklak sa akin. Hindi kaya si Tres? Pero magkasama
lang kami. He can give me flowers ng hindi nagpapadeliver. May pagtatakang tinignan ko ang bungkos
ng bulaklak.
"Ang sweet naman ng asawa mo at binigyan ka pa ng bulaklak." nakangiting wika ni Mommy kaya
nginitian ko na lang siya.
Tinignan ko ang bungkos ng bulaklak at tinignan kung may card. Hindi nga ako nagkamali dahil meron
nga.
'To my Dearest Samantha.'
Enjoy your sweetest moment before I kill you.
Napahawak ako sa bibig ko upang mapigilan ang pagkawala ng isang tili. The heck! Sino ang
magpapadala ng ganito? Bumilis ang tibok ng puso ko. The letter was written in a bloody red color. At
may bakas pa ng dugo!
"Anong nangyari Hija?" tanong ni Mommy na mabilis na lumapit sa akin ngunit tumayo ako.
Ramdam ko ang pagsunod niya ng tingin sa akin ngunit hindi ko siya sinagot. Mabilis akong lumabas ng
bahay at ilagay sa basurahan ang bulaklak. Ramdam ko ang pananayo ng balahibo ko at ang pangangatal
ng kamay ko.
"What is that?" tanong mula sa likod ko. It was Tres. Hindi ko siya nilingon at hinawakan ang
magkabilang kamay ko. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko.
Mula sa likod ko ay lumapit siya sa basurahan at kinuha ang bulaklak na itinapon ko na.
"Itapon mo na yan!"sigaw ko sa kanya at akmang aagawin ang bulaklak ngunit mabilis niya iyong itinaas
at kinuha ang card. Kita ko kung paano kumunot ang noo niya at manlisik ang mga mata niya. I heard
him cursed.
"Do you have any idea who sent this to you?" seryoso at kuyom ang kamaong wika niya kaya napayuko
ako at umiling.
Kahit anong isip ang gawin ko ay wala akong maisip. Wala akong kaaway at kababalik lang namin ni Tres
kahapon dito. Sino naman ang magpapadala sa akin ng ganito? Maybe it was a prank. Baka may
nananakot lang sa akin. Mga Istambay na walang magawa sa buhay.
Napalunok ako. "B-Baka hindi para sa akin yan." pagpapaniwala ko sa sarili ko.
"Tss It was for Samantha. Sino pa bang Samantha dito?" tila inis na wika niya bago inilabas ang phone.
"Brylle. I want you to conduct an investigation. Someone just sent a fucking threat to my wife!" aniya sa
matigas na tinig.
Nasa mata niya ang galit at pag-aalala. Kuyom ang kamao at madillim ang mukha. Hindi ko alam kung
tama ba ang nararamdaman ko ngayon. Lahat ng takot at pangamba ko ay nawala habang nakatingin sa
mukha niya.
Matapos niyang ibinaba ang tawag ay mabilis akong yumakap sa kanya. Ang pangamba sa dibdib ko ay
unti-unting nawala at pakiramdam ko ay ligtas na ligtas ako.
It was just a matter of 0.1 seconds to say that you have already fallen inlove. Sa loob ng ganon kaikling
oras ay malalaman mo ang totoo mong damdamin. Love.
This is love. It was just a matter of seconds to fall in love. A matter of seconds to confess your love.
"Don't worry wife. Whoever pulled this trick to you will suffer." puno ng paniniguradong wika niya kaya
napahinga ako ng malalim.
Kahit hindi sabihin sa akin ni Tres ay ipinaparamdam naman niya na mahal niya ako. Sa palagay ko ay
sapat na iyon. Iyon ang bagay na panghahawakan ko.
"I love you Tres." bulong ko. Alam kong umabot iyon sa pandinig niya ngunit hindi siya sumagot. Hindi ko
na iyon pinansin at hinigpitan ang yakap ko sa kanya.
Kung mali man ang hinala ko sa nararamdamaan niya sa akin ay hindi ko pagsisisihang umamin ako. I
love him and I'll take the risk.
***
Nasa kwarto na ako at si Tres naman ay nasa Cr at naliligo. Dapat ay uuwi kami sa bahay ni Tres dito sa
Maynila ngunit humiling si Daddy na dito na muna kami magstay ng ilang araw dahil namimiss niya daw
ako. Pumayag naman si Tres kaya ngayon ay nandito kami sa kwarto ko.
Napalunok ako dahil paglabas ni Tres ay nakatapi lang siya ng Twalya sa bewang. Litaw na litaw ang abs
niya na may tumutulo pang tubig pababa.
Mabilis akong tumalikod ng higa at napalunok. Oh damn! Bakit ba ganito kabilis ang kabog ng dibdib ko?
Nagpaulit-ulit sa utak ko ang mukha at ang abs niya.
Feeling ko ay uminit bigla sa kwarto kahit na nakatodo ang aircon.
"Wife." tawag ni Tres na umupo sa kama. Ramdam ko ang paglapit niya sa akin at ang paghaplos niya sa
braso ko.
"Wife." ulit niyang bulong sa tenga ko. Damn! He's teasing me.
Hinalikan niya ang braso ko ng ilang beses bago ako pinihit paharap sa kanya. Mariin kong ipinikit ang
mata ko.
"We did it multiple times but it feels like it was always your first time?" bulong niya na pumatong sa
akin. Iminulat ko ang mata ko at sinalubong ang tingin niya.
"Tres. I...I.."
"Shh. Just relax wife and enjoy." wika niya bago ako halikan. It was a passionate kiss. Sucking and biting.
He inserted his tongue in my mouth and played with it.
His hands starting to make a cicrular move in my breast. He unbotton by pajama's expertly and removed
my clothes. I arched my body when his mouth suck my nipples.
"Tressss! Oh!" ungol ko. He is sucking and playing my nipples with his tongue. Pakiramdam ko anumang
oras ay mawawalan ako ng malay.
He inserted his two fingers in my flesh. And damn it feels heaven.
"Faster Tres!" I moaned.
After a swift move I am already naked. He kissed every part of me. From my lips, to my breast, to my
Navel and down there, to my flesh..
All I did is moaned and arched my body. Caressing his body with my hands.
After a few minutes he was already inside me. Thrusting. Faster.Deeper. Until we reach the climax.
"Je t'aime." bulong niya. Kahit na antok na antok na ako sa pagod ay pinilit ko pa ring magsalita..
"Anong ibig sabihin non?" tanong ko sa kanya sa inaantok na tinig. Pumikit ako at niyakap siya.
"Goodnight." bulong niya bago ko naramdaman ang hallik niya sa noo ko. Goodnight?
"Je t'aime." bulong ko din sa kanya bago ako lamunin ng antok ngunit narinig ko pa ang bahagyang
pagtawa niya.
****
"Good morning wife." nakangiting bungad ni Tres ng magising ako kinabukasan.

Kumunot ang noo ko. "Morning?" tanong ko sa kanya.
Umaga na ba? Feeling ko kasi ay kakapikit palang ng mga mata ko. We did it again. At kalahating oras
niya lang akong pinagpahinga kaya naman pakiramdam ko ay hindi man talaga ako natulog.
"Yes Wife." sagot niya at tumayo kaya umupo ako sa kama.
"How was your sleep?" tanong niya kaya mabilis ko siyang inirapan.
"Bitin!" wika ko sa kanya at kinamot ng bahagya ang leeg ko.
Tumawa naman siya at lumapit sa akin. "Tulog mo ba ang bitin o...." Binitin niya ang sinasabi niya ngunit
alam ko ang tinutukoy niya. Mabilis na namula ang mukha ko at hinampas siya.
"Maliligo na ako!" wika ko at mabilis na itinakip ang kumot sa katawan ko ngunit hinila niya iyon kaya
napatili ako. "Tres!" sigaw ko ng humantad ang katawan ko sa paningin niya.
"I already saw everything wife. Not only saw but also taste." sabi niya na binuntutan ng mapanuksong
tawa kaya napaiwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung paano ko tatakpan ang kahubaran ko sa harap
niya.
"Pervert!" sigaw ko sa kanya upang mapagtakpan ang hiya ko.
Tumawa lang siya at lumait sa akin. Sa sobrang lapit ay parang kahit hangin ay mahihiyang dumaan. "Do
you want me to join you in shower?" he asked in a husky seductive voice. Unti-unti niyang inilalapit sa
akin ang mukha niya.
Napalunok ako. "I-I can manage!" wika ko na mabilis siyang itinulak at tumakbo papunta sa banyo.
Damn! He really know how to seduce me! Damn flirt!
Napangiti na lang ako. At wala sa sariling napahawak sa dibdib ko.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 18
Paglabas ko sa CR ay wala na si Tres sa kwarto. Isang maliit na note sa may side table na lang ang
nadatnan ko.
'Wife I'll be waiting for you down stairs.'

Napangiti ako at mabilis na nagbihis. Bago ako lumabas ng kwarto ay inipit ko muna ang note sa may
wallet ko.
Nadatnan ko sa baba si Mommy na kasama si Daddy na nakaupo sa sofa.
"Goodmorning Mom, Dad." wika ko na kapwa sila hinalikan sa pisngi. "Where is Tres?" tanong ko sa
kanila.
"Why didn't you tell us?" seryosong tanong ni Daddy sa akin kaya napakunot ang noo ko.
"About what?" tanong ko pabalik.
"Habang naliligo ka kanina ay may nagpadala ulit ng bulaklak. And this time may kasama iyong patay na
daga! Tres immediately went out para mahabol ang nagdala niyon dito." puno ng pag-aalalang wika ni
Mommy.
"W-What?!" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"You should have told us Samantha! Hindi magandang biro ang ganon! That was a threat!" sigaw ni
Daddy na tumayo pa at hinawakan ang sentido.
"K-Kanina pa ba umalis si Tres?" kinakabahang tanong ko.
"I think ten minutes ago." wika ni Mommy at lumapit sa akin.
Binundol ako ng kaba. Baka may mangyari sa kanya dahil sa ginawa niya. Mabilis akong tuamkbo palabas
ng bahay. Narinig ko pa ang pagtawag sakin ngunit hindi ko sila pinansin. I am nervous. Paano kung may
mangyari sa kanyang masama? Nagpalingon lingon ako sa labas ng bahay ngunit wala si Tres doon.
Nasaan na ba yon?
Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama kay Tres!
"Anak. Tayo na sa loob. Doon mo na hintayin si Tres." si Mommy.
"Mommy p-paano k-kapag may nangyaring masama kay Tres dahil dito?" naiiyak na tanong ko. Hindi pa
rin humuhupa ang kaba na nasa dibdib ko. Hanggat hindi ko nakikita si Tres ay hindi ako mapapanatag.
"He will be fine hija."
"But Mom whoever did this is crazy! Hindi natin masasabi baka kung anong gawin niya kay Tres!"
Histerikal na sagot ko. Kunot na kunot ang noo ko at natatakot ako!
Akmang sasagot pa si Mommy ng marinig ko ang papalapit na sasakyan. It was Tres car!
Pagkababang-pagkababa niya sa kotse niya ay mabilis akong tumakbo palapit sa kanya.
"Anong nangyari?" mabilis na tanong ko at ininspeksyon pa kung may sugat siya. "Hindi ka ba nasaktan?
Wala bang masakit sayo? Tell me Tres!" natatarantang wika ko. Hinawakan niya ang magkabilang balikat
ko at ngumiti ng bahagya.
"I'm fine wife. You don't need to worry." aniya kaya para bang nawala ang bara sa dibdib ko at
nakahinga ako ng maaayos.
"Bakit ba kasi sinundan mo pa yon?! Paano kung may gawin siya sayo? Paano kung nasaktan ka?!" sigaw
ko sa kanya.
"Seeing you worried right now wants me to kiss you. But your mother is here I think I'll do it later."
bulong niya habang yakap ako.
Iniyakap ko ang braso ko sa likod niya. "Sobra akong nag-alala. Alam mo ba na para akong aatakihin sa
puso ng marinig kong sinundan mo ang nagpadala ng patay na daga?! Hindi mo alam kung gaano ako
natakot. Paano kung masama talagang tao yon at saktan ka?" sita ko na sumubsob pa sa dibdib niya.
"But I am fine. Hindi ko nga nahabol e. He was riding a motorcycle at pumasok siya sa makipot na
eskinita kaya hindi ko nagawang ipasok doon ang sasakyan ko. Swerte niya dahil hindi ko siya nahuli
pero malas niya dahil sa susunod sisiguraduhin kong sa kamay ko ang bagsak niya." mahabang wika niya
bago kinalas ang yakap namin.
"Hayaan mo na ang pulis ang mag imbestiga. Don't put yourself in danger."
"Hindi pwede yon dahil ang 'buhay' ko ang nasa panganib." makahulugang wika niya na nagpakunot ng
noo.
Ako ang nasa panganib pero buhay niya ang tinutukoy niya. I don't get it.
"Do you think I need to buy a motorcycle?" biglang tanong niya kaya nanlisik ang mga mata ko.
"Don't you dare Tres!" sigaw ko sa kanya at iniwan siyang tumatawa.
Tss. Buy a motorcycle? Para ano? Para mabilis niyang masundan ang nasa likod ng lahat ng ito? Never!
Baka dahil sa gaagwin niyang pagsunod ay mapahamak pa siya.
***
Sa hapong ding iyon ay dumating si Dianne sa bahay. Nagulat pa ako dahil hindi ko akalaing dadalaw siya
ngayon. Tres went to his office dahil tumawag si Brylle.
"Pasensya na nga pala sa nangyari noong nakaraan. Nasira ko ata ang lunch natin." aniya nang madatnan
ko siya sa sala.
Ngumiti naman ako at tumabi sa kanya. "Okay lang yon. How are you?" tanong ko sa kanya.
"Actually nagkaroon kami ng problema ni Mommy kaya naman hindi ako okay ng mga sandaling iyon.
Alam mo naman kung paano kami mag away." aniya na mapait na napangiti.
Yes. Her mom is kinda strict. Hindi naman siya ganoon kabait pero wala rin naman siyang pinakitang
masama kapag nasa kanila kami. She was civil and formal.
"Do you mind if I asked? Ano bang pinag-awayan niyo? Maybe I can help."
Ngumiti siya ng mapait. "Old issues. Unending fights over her bad habits." aniya na tila ayaw ng pag
usapan iyon. I understand her. Dati pa man ay iyon na ang reklamo niya sa nanay niya.
Divorced ang Mommy at Daddy niya. At mula noon ay wala ng ginawa ang mommy niya kundi
magpakalulong sa mga bisyo. Alak, sigarilyo. Kahit na ang business nila ay unti-unti ng nalulugi dahil
napabayaan.
"I see. Would you like to go out? Like the old times." nakangiting wika ko. Biglang nagliwanag ang mukha
niya at ngumiti.
"Sure. May bagong bukas na Restobar na napuntahan na namin ni Josh. We can go there." nakangiting
wika niya kaya tumango ako. I think this will be better para naman makalimot siya ng konti.
"I'll get my bag then we will go." sabi ko bago ko siya iwan at mabilis na umakyat para kunin ang bag ko.
***
"SIR nakuha na namin ang CCTV footage sa subdivision nina Ms. Samantha." wika ni Brylle na ngayon ay
kakapasok lang ng opisina ko.
"Forward it to me via email brylle." kunot noong wika ko. I am thinking about what happen earlier.
Nakita ko ang tattoo sa may bandang binti ng taong nakamotor at alam kong nakita ko na iyon dati. I just
cant remember where. Walang kaaway ang asawa ko at kakabalik lang namin galing isla kaya wala akong
makitang dahilan para pagbantaan ang buhay niya.
Napatingin ako sa laptop ko nang tumunog iyon. Binuksan ko ang email ko at pinanood ang CCTV. Ganon
na lang ang pagkuyom ng kamao ko ng makita ang pamilyar na mukha. Damn it! I should have been
aware of that!
Muli kong tinawag si Brylle at pinaimbestigahan sa kanya ang taong nakita ko. I know there was
something fishy the first time I saw this person.
Matapos kong utusan si Brylle ay sinubukan kong tawagan muli si Alas. Isa pa itong lalaking ito. I am
worried with my wife pero nag aalala din ako kay Carissa.
"Hello brother!" mula sa kabilang linya ay wika ni Alas.
"Damn you Alas! Mabuti at sinagot mo ang tawag! Where is Carissa?"

"Chill brother. Sabi ko naman sayo relax ka lang. I wont hurt her okay." aniya na tila natatawa sa
pagkabahala ko.
"Paano akong makakasiguradong hindi mo siya sasaktan?"
"You know me. I won't hurt her." seryosong wika niya kaya natahimik ako. I know he has something for
Carissa even before. Ang pinag-aalala ko lang ay baka matakot si Carissa sa kanya.
Bumuntong hininga ako. "Do you know where Dos is?" tanong ko sa kanya.
"Bakit ako ang tinatanong mo? Try to call him bro."
"Hindi kita tatawagan kung sumagot siya sa tawag ko." inis na wika ko bago muling sumulyap sa laptop
kung saan kitang-kita ko ang pamilyar na mukha.
"Baka nasa operasyon. Alam mo naman yon mahilig sa action." tumatawang wika niya kaya napailing
ako.
"Gago! Kapag nahanap kita ay malalagot ka sa akin. Isang galos lang ang makita ko kay Carissa ay
ipapadala kita sa giyera sa North Korea Alas!" sigaw ko sa kanya na tinawanan niya lang.
"Not even a scratch bro. Kapag nagalusan siya ay baka magkaroon ng world war four dahil sa inyo ni
Dos. And please don't tell Dos about us." aniya bago pinatay ang tawag.
"Assh*le!" naiwika ko bago muling tumingin sa laptop.
Now I need to think of a plan to catch this dimwit. Kahit gahibla ng buhok ng asawa ko ang masaling ay
hindi ako magdadalawang isip na patayin siya.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
10 - 12 minutes
Chapter 19
Alas otso na ng gabi ay nandito parin kami ni Dianne dito sa Restobar. She keeps on complaining about
her mother. At ayoko naman siyang iwan basta na lang dito. She already ordered two shots of Tequila at
magkasunod iyong inistraight.
"Bakit ako lang ang umiinom. You should try too Sam." aniya sa akin at sumenyas sa bartender ng
dalawa pang baso ng alak kaya napailing ako.
"Hindi ako umiinom Dianne. At saka walang magdadrive sa atin kapag nalasing tayong pareho."
paliwanag ko sa kanya.
"Isang shot lang Sam. Hindi ka malalasing sa isang shot ng tequila." aniya na binuntutan pa ng tawa.
"I think you're tipsy. Lets go home Dianne. Hindi ka naman sanay uminom." wika ko at akmang tatayo
ngunit tinabig niya ang kamay ko kaya bumuhos sa damit ko ang hawak niyang alak.
"Oh!"usal ko at mabilis na napatayo.
"Oh I'm sorry Sam. I'm sorry." wika niya habang pinupunasan ang damit ko. Huminga ako ng malalim.
Sa tingin ko kasi ay sinadya niyang ibuhos ang alak sa akin. Napailing na lang ako. Why would she do
that? Baka mali lang ako ng tingin.
"Its fine. Hintayin mo ako diyan. I'll just go to restroom." wika ko kaya tumango siya.
Pagdating ko sa restroom ay mabilis kong pinunasan ang alak na tumapon sa akin. Pagkatapos ay kinuha
ko ang cellphone ko pero ganon na lang ang gulat ko nang makita na ang daming missed call at sa iisang
tao lang galing.
Napatalon pa ako sa gulat ng magvibrate iyon. Lumakas na naman ang kabog ng dibdib ko. Huminga ako
ng malalim at sinagot ang tawag. "T-Tres." bungad ko.
"Where are you?" seryosong tanong niya kaya napalunok ako.
Sinabi ko kung nasaan kami ni Dianne at sunod-sunod na mura ang narinig ko. "Fuck! Wag kayong aalis
diyan. Papunta na ako." mabilis na wika niya bago ibaba ang tawag.
Napailing na lang ako at huminga.

Paglabas ko ng bar ay nakita ko si Josh na kasama na si Dianne. Kailan pa siya dumating dito? Baka
tinawagan siya ni Dianne.
Lumapit ako sa kanila. "Josh." wika ko. Halatang nagulat siya nang makita ako ngunit mabilis ding
ngumiti.
"Sam. Tinawagan ako ni Dianne at mabuti nalang nasa malapit lang ako." wika niya na inalalayan pa si
Dianne na tumayo ng tuwid.
Napatango naman ako. "Buti at dumating ka. Pauwi na rin kami ni Dianne." sagot ko. "Okay ka na ba
Dianne?" tanong ko sa kanya.
Tumango lang siya at inirapan ako. Inirapan ako?Pinilig ko ang ulo ko. Lasing lang siya kaya ganon ang
kinikilos niya. Pagpapaniwala ko sa sarili ko.
Inalalayan namin siya ni Josh magkabilaan para makalabas ng bar. Pagdating namin sa labas ay saktong
nandoon na rin si Tres. Madilim ang mukha.
"Tres." wika ko ng lumapit siya sa amin.
"Lets go wife." aniya nang makalapit sa amin.
"P-Pero.."
"I said lets go." wika niya ng hindi nagbabago ang anyo.
Tumingin ako kina Josh at Dianne. "Okay lang ba kung mauuna-" napahinto ako sa pagsasalita ng
marahas na bawiin ni Dianne ang braso niya mula sa akin kaya napaatras ako.
"Dianne!" suway sa kanya ni Josh. Napakunot ang noo ko. Ano bang nangyayari sa kanya?
"Just leave." wika ni Dianne na basta-basta na lang akong tinalikuran. Hindi ko alam kung anong nangyari
at bigla na lang siyang nagalit.
"Ako ng bahala sa kanya." wika ni Josh na apologetic ang tinig. Hindi ko maintindihan kung anong
nangyayari kay Dianne ngunit tumango na lang ako at nagpahila kay Tres.
Pagdating namin sa sasakyan ay tahimik lang si Tres. Hindi na rin ako nagsalita dahil okyupado ang isip
ko sa ikinikilos ni Dianne. She's acting weird. Kaninang kami lang ang magkasama ay okay naman siya.
"Were here." pukaw ni Tres sa akin kaya napalingon ako sa paligid. Tama siya. Nasa harap na kami ng
bahay. Inalis ko ang seatbelt ko at tumingin sa kanya.
"Hindi ka pa ba papasok?" tanong ko dahil hindi niya inalis ang seatbelt niya.
"Pumasok ka na. I need to do something in the office." wika niya kaya naman lihim akong napabuntong
hininga.
"Galit ka ba sa akin?" tanong ko.
"May dapat ba akong ikagalit?"

"Dahil ba hindi ko nasagot kaagad ang tawag mo? Nag-alala ka ba?" nakangiting tanong ko.
"Tss. Sinong asawa ang magpapaparty kung hindi sumasagot ang asawa niya sa tawag? Hindi ko alam
kung nasaan ka." angil niya na nakakunot noo sa akin kaya mas lalo akong nangiti.
Lumapit ako sa kanya at ini-stretch ang noo niya gamit ang dalawang daliri ko. "Huwag kang kumunot
noo lalo kang nagmumukhang matanda." biro ko sa kanya ngunit mas lalo lang nagdilim ang mukha niya.
"I am just twenty eight years old lady." depensa niya.
"Oo nga. Sampung taon ang tanda mo sa akin." nakangiting wika ko.
"Tss. You don't have to mention our age gap. Bumaba ka na."
"Its a fact. Sinasabi ko lang ang totoo."
"I know it. Hindi mo na kailangan ipaalala." Walang emosyong wika niya kaya mas lalo akong nangiti.
"Akala ko nakalimutan mo e. Siyempre bata ang asawa mo kaya kailangan ding magparty paminsan-
minsan. Millennial e." Nakangising sabi ko.
"So partying with other men is good?!"
"Other men? Wala naman kaming kasamang lalaki ni Dianne e." Depensa ko.
"Anong tawag mo sa kaibigan mong lalaki?" Sarkastikong wika niya kaya kumunot ang noo ko.
"Excuse me Mister. Kaming dalawa lang ni Dianne kanina. Dumating lang si Josh nang palabas na kami sa
bar." Paliwanang ko sa kanya.
"Are you sure?" Paninigurado niya kaya kunwari ay nag isip ako.
"Sure ba ako? Sandali ah. Iisipin ko muna."
"Wife!" Sigaw niya kaya natawa ako ng malakas dahil sa inis na nasa mukha niya.
"Kahit na sampung taon ang tanda mo ikaw pa rin ang asawa ko. Swerte mo dahil bata at sexy ang
asawa mo. Pero mas swerte ka dahil loyal ako. At wala kaming kasamang lalaki. Nagkwentuhan lang
kami ni Dianne dahil sa Mommy niya." nakangiting wika ko kaya unti-unti siyang napangiti. Nawala ang
pagkakakunot ng noo niya.
"Tss."
"Yan lang ba ang masasabi mo sa magandang asawa mo?" Kunwari ay tanong ko sa kanya.
"Tss Fine I'm lucky to have you."
"Seryoso?"
"Yes Of course. Do I look like I'm joking?"
"Totoo? Baka naman bola lang yan."

"Tss. Pumasok ka na sa loob para makapagpahinga ka na. Don't wait for me dahil didiretso ako sa
opisina.." aniya kaya tumango ako. Gusto ko sanang tanungin kung anong gagawin niya sa opisina ng
ganitong oras pero pinigil ko ang sarili ko.
"Trust me wife." aniya pa kaya ngumiti ako.
****
PAGPASOK ni Samantha sa gate ay mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko papunta sa bahay ni Dos. I
need to ask him a favor. Tinawagan ko siya kanina at alam niyang darating ako ngayon.
Pagdating ko sa harap ng bahay niya ay tatlong beses pa akong bumusina bago bumaba ng kotse. Dos
and Alas are fraternal twins kaya naman hindi problema ang pag-alam kung sino ang sino hindi kagaya
ng identical twins.
"Tres." wika ni Dos pagbukas niya ng gate. Hindi ako sanay na tawaging kuya at hindi rin nila nakagawian
na tumawag ng kuya kaya walang problema sa amin iyon.
Nilagpasan ko siya at pumasok sa bahay niya. "I need you to do me a favor Dos. My wife has a death
threat at hindi na ako natutuwa." wika ko na naupo pa sa couch niya. Tumaas ang kilay niya at tumungo
sa may bar counter. Kumuha siya ng dalawang kopita at sinalinan ng brandy.
"Your wife? So you already married the sixteen year-old lady." nakangising wika niya matapos iabot sa
akin ang alak.
"She's no longer sixteen year-old Dos. Nasa legal age na siya." umiling si Dos at umupo sa kaharap kong
couch.
"Yeah yeah. Bantay sarado mo ba naman. I still cant believed that my older brother is obsess with a
minor." natatawang wika niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"Kapag nagmahal ka hindi mo na iintindihin ang edad." seryosong wika ko at inisang lagok ang hawak
kong alak.
"That sounds corny." aniya at umiling pa bago tumingin sa kawalan.
Tumawa ako at tumayo. Kinuha ko ang brandy at nagsalin ulit sa baso ko. "I need a favor. Can you please
investigate this person for me?" inabot ko sa kanya ang mga larawan at tinignan niya iyon.
"Why?" tanong niya.
"There's a death threat for my wife. I don't know who it was pero malakas ang kutob ko na isa sakanila
ang suspect ko." sagot ko sa kanya.
Tumango-tango naman siya. "For how much?" tanong niya kaya napakunot ang noo ko.
"Brother wala ng libre ngayon." nakangising wika niya kaya binato ko siya ng throw pillow.
Tumawa naman siya at mabilis na umilag. "Pwede ng bayad sa akin ang bahay mo sa baguio." aniya kaya
mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin.
"Dos-"
"Mahal ang bayad sa akin dahil ako mismo ang gagawa ng trabaho. I will do it within two days. Lahat ng
impormasyon. Now choose brother kaligtasan ng asawa mo o ang bahay mo?" tanong niya na
binuntutan pa ng tawa.
Napailing na lang ako at tumayo. Wala naman akong magagawa. Dos is Dos. "I'll sleep here for the
night." wika ko at umakyat sa hagdan ngunit mabilis siyang nagsalita.
"Bakit dito ka matutulog? May asawa ko Bro!" aniya na humarang pa sa daraanan ko.
I told her earlier that I wont sleep on their house. Hindi dahil matatagalan ako dito sa bahay ni Dos kung
hindi dahil gusto ko siyang matulog ng maayos. I can't help but to touch her more and more when we're
on the same room. Hindi siya makakatulog ng maayos kung nandoon ako.
"She need rest." tipid na wika ko at nilagpasan siya.
"Iba ka Bro!" dinig ko pang wika niya na binuntutan ng tawa. Tss. Bakit ba nagkaroon ako ng dalawang
kapatid na abnormal. Tss.
Pagpasok ko sa kwarto ay mabilis akong humiga sa kama. Parang agos na unti-unting bumalik sa ala-ala
ko ang unang pagkikita namin ni Samantha.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 20
I was in a bad mood today. Galing pa ako ng Isla and those damn idiots asked for a meeting! Mabilis
akong bumaba ng sasakyan at pumasok sa lobby. There I saw a girl. Kapansin-pansin siya dahil sa
inosente niyang mukha. She has a round sparkling eyes, well define brows, pointed nose and a sultry
lips. She's roaming and wondering around the lobby. Hindi ko alam kung anong anong nagtulak sa akin
na umupo sa couch na malapit sa kanya.
"Sir the meeting will start in ten minutes." wika ni Brylle.
"Tell them I'll be late." wika ko at iminuwestra na umalis na siya. Yumuko siya bago tuluyang umalis.
Biglang umupo ang dalagita sa katabi kong upuan. And Damn it! Bumilis ang tibok ng puso ko.
Nalanghap ko pa ang amoy niya. She has a sweet scent. Nakasuot siya ng uniform kaya nakakasigurado
akong bata pa siya. And damn I think I have a crush on a high school student!
Hindi naman siya mukhang naiinip at bagkus ay nawiwili pa siya sa paggala ng paningin siya sa buong
lobby. Kinuha niya nag Cellphone niya sa bulsa ng uniform niya at isinuot ang earphone.
Lahat ng kilos niya ay tinitignan ko. Maging ang pag angat ng labi niya ay sinusundan ko ng tingin.Then
she started humming until she already sing a song that I wasn't familiar with.
There are days

She's tapping her feet while singing and humming and I just can't take my eyes off her.

You make room
If you love someone
All my life
I smiled when she finish the song. She has an angelic voice and I can't keep myself from humming the
song in my head. Mabilis akong tumayo at lumapit sa reception area.
"Yes Mr. Del Fuego?" nakangiting wika ng receptionist.

"Can you see that girl?" turo ko sa dalagita.
Tumango naman siya kaya nagpatuloy ako. "Order the best cupcakes in a well known pastry shop. Then
give it to her. Ask her also if she needs anything and provide it." wika ko na ikinakunot noo niya.
"Sir?" halatang nagulat na wika niya.
"Dont ask. Just do it. Faster!"seryosong wika ko kaya naman mabilis siyang kumilos para gawin ang
iniuutos ko.
I smiled secretly when she ate the cupcakes I asked for. Tss. Why cupcakes? Maybe because she's a high
school student and I thought she would like it.
If Alas and Dos will knew about it, they will laugh at me. Napailing ako.
I watched her as she enjoyed eating the cupcakes. Hindi ako umalis sa lobby hanggat nandoon siya. Then
Mr. Valdez came. She embraced the old man and laugh happily. It mesmerized the hell out of me. How
can a girl have an enchanting smile.
*End Of Flashback*
I smiled. That's the time that I stalked her. I did everything to make her mine. She's my Sanity. And
earlier when I can't reached her I thought I'll be out of my mind. Hindi lang si Dos ang tinawagan ko at
hindi lang iisang tao ang pinaghanap ko. Tss.
'I'm crazy.' Nailing nna bulong ko.
****
NAGISING ako sa marahang paghaplos sa buhok ko. Unti-unti ay iminulat ko ang mata ko. There I saw
the most handsome face I ever seen.
"Tres." malat ang boses na tawag ko sa kanya.
"Morning wife." aniya at mabilis na humalik sa labi ko. Niyakap ko siya at sumubsob sa dibdib niya.
"Kakabalik mo lang?"
"Yes. I think 30 minutes ago." Aniya na tumingin pa sa relo niyang pambisig.
"30 minutes mo din ba akong tinititigan?" Muling wika ko at pumikit.

Tumawa siya na tila musika sa pandinig ko. "Yes I am watching you for 30 mintues now." Amin niya kaya
napangiti ako.
"I'm still sleepy. Anong oras na ba?" tanong ko sa kanya.
"Its already Nine in the morning."
"Maaga pa." tamad na tamad na wika ko.
"Tss. Lazy. Tumayo ka na diyan at ng makakain na tayo." aniya at nagsimula ng tumayo ngunit mas
niyakap ko siya.
"Alam mo bang gustong-gusto ko ang amoy mo?" wala sa loob na sabi ko sa kanya. At suminghot pa
upang mas maamoy ko siya lalo.
Tumawa siya ng mahina kaya napakunot ang noo ko. I feel irritated. "Bakit tumatawa ka?" bumangon
ako at kunot noo siyang tinignan.
"Am I not even allowed to laugh here?" tanong niya habang nakataas ang dalawang kilay.
"Wag kang tumawa walang nakakatawa." nakasimangot na wika ko at tumayo ngunit mabilis din akong
napaupo ng mahilo ako.
"Hey are you okay wife?" tanong niya habang nakahawak sa siko ko.
Napahawak ako sa ulo ko bago tumango. Siguro ay nabigla lang ako sa pagtayo. "I'm fine." sagot ko.
Napatingin ako sa kanya. Ewan ko pero naiirita ako dahil bahagya siyang nakangiti. Iniiwas ko ang tingin
sa kanya at tumayo. Akmang lalabas na ako ng kwarto ng magsalita siya.
"Wife ayaw mo bang maligo muna?" tanong niya.
Napatingin ako sa suot ko. Nakapajama pa din ako. Umiling ako sa kanya. "Nagugutom na ako." sabi ko
at iniwan siya sa loob ng kwarto ngunit ilang sandali pa ay nakasunod na siya sa akin.
"What do you want to eat? I'll cook for you."
Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa kusina. "Nasaan sila Mommy?"
"Umalis siya kasama si Dad."
Binuksan ko ang Ref at kumuha ng mansanas ngunit naka-isang kagat pa lang ay ay binitawan ko na iyon.
I want something. Hindi ko alam kung ano pero may gusto akong kainin.
"What do you want to eat wife?" Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. Nakakairita siya. Kanina pa siya
tanong ng tanong.
"Bakit ba paulit-ulit ka? Kanina ka pa nagtatanong?"
Ngumisi siya sa akin at lumapit. "Bakit ba ang sungit mo?" ganting tanong niya.
Bakit nga ba? Hindi ko din alam. Masama lang siguro ang gising ko ngayon. Gusto ko pang matulog. Hindi
ko na siya pinansin at umupo na lang sa mesa.
"Gusto ko ng Macaroni Salad." natatakam na wika ko makaraan ang ilang sandali.
"Ha?"
"Macaroni Salad ang gusto kong kainin." wika ko pero mas lalong kumunot ang noo niya.
"This early?"
"Malamang! Hindi naman pwede mamayang gabi!" sarkastikong wika ko.
Kumunot ang noo niya at tila may naisip.
"Wife." akmang lalapit siya sa akin ngunit naunahan siya ni Ising na lumapit sa akin habang hawak ang
may kalakihang kahon.
"Ma'am may nag iwan po. Sabi para sa inyo daw po." si Ising habang karga ang kahon. Bigla akong
binundol ng kaba.
Nanginig ang kamay ko at parang nahihirapan akong huminga. Hindi naman siguro to isa sa mga prank
na ipinapadala sa akin hindi ba? Bago ko pa naabot ang box ay naunahan na ako ni Tres.
Mabilis na kumilos si Tres at kinuha ang Box at itinakbo palabas.
"Tres!" tawag ko sa kanya at sa nanghihinang tuhod ay mabilis ko siyang sinundan. Abot-abot ang kaba
ko.
"Ma'am-" hindi ko pinansin si Isang at mabilis na lumabas ng bahay. Nasa labas siya ng gate at palingon-
lingon pa. Mabilis niyang inihagis ang kahon sa bakanteng lote.
"Tres! Ano bang nangyayari?" takang tanong ko ng makalapit ako sa kanya. Hindi niya ako sinagot at
lumapit sa lugar kung saan niya inihagis ang kahon.
Sumabay ako sa paglalakad sa kanya at ganon na lang ang ang pagtili ko sa nakita ko.
"Oh my God!" sigaw ko ng makita ang patay na pusa sa kahon kasama ang mga lantang bulaklak, isang
card at nakakalat pa doon ang dugo ng pusa. Nanginig lalo ang katawan ko dala ng takot. Mabilis na
umagos ang luha sa mga mata ko. Damn! This is not a joke.
"Dont look wife." aniya na kinabig ako payakap sa kanya.
"T-They w-will k-kill me T-Tres." umiiyak na wika ko. I am scared. Natatakot ako na baka pati si Tres ay
masaktan. Natatakot ako dahil kung sino man ang may gawa nito ay baliw. "I-I d-didn't do..... a-anything
w-wrong. W-Wala naman akong k-kaaway.... They are insane. ..They will kill us." Patuloy ko sa pagitan
ng paghikbi.
"Shh. I'm here wife. Hindi ko hahayaang masaktan ka." naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
8 - 10 minutes
Chapter 21
Napatingin ako kay Tres na kanina pa nakatitig sa akin. Nanunuot ang tingin niya hanggang sa buto ko.
Iba ang titig niya ngayon kumpara sa mga pagtitig niya sa akin noon.
"M-May problema ba?" Tanong ko sa kanya at naupo sa gilid ng kama. After what happen ay pumasok
kami ng bahay. Dumiretso kami sa kwarto dahil parang nahilo ako sa nangyari. Nag paulit-ulit sa utak ko
ang itsura ng patay na pusa na mas lalong nakadagdag sa sama ng pakiramdam ko. Parang maduduwal
ako.
Nagkibit balikat siya at lumapit sa akin. "I'm just scared. Natatakot ako na baka may mangyaring masama
sayo." bulong niya habang yakap ako mula sa likod ko.
Napapikit ako at bahagyang napangiti.
"Thank you Tres. Thank you for being with me. For protecting me." Wika ko at humarap sa kanya.
Ipinatong ko ang dalawang kamay ko sa batok niya. "Thank you." Sabi ko pa bago tumingkayad at
gawaran siya ng halik.
Gumanti siya ng halik sa akin at binuhat pa ako. Ipinulupot ko ang dalawang binti ko sa bewang niya.
Humiwalay siya sa akin at nakangiting nagsalita. "Kailan ka pa bumigat ng ganito?"
Kumunot noo ako. "What?! Mabigat ako!"
"Yeah. Tumaba ka din." Nakatawang wika niya kaya nainis ako. Akmang aalis na ako sa pagkakapasan
niya ng mabilis siyang yumukod na nakapagpatili sa akin. Mabilis kong hinawak ang kamay ko sa leeg
niya upang hindi ako mahulog.
"What are you doing?!" Inis na tanong ko. Nakayukod pa rin siya habang buhat ako sa harap niya.
"I want to kiss you again." Aniya at mabilis na inangkin ang labi ko habang nasa ganoon kaming posisyon.
Isang tili na naman ang naipit sa bibig ko ng tumuwid siya ng tayo. He's still kissing me torridly. Akala ko
ay mauubusan na ako ng hininga mabuti na lang at kusa siyang bumitaw.
Kunot noo akong nakatingin sa kanya. Kanina pa siya ngiti ng ngiti at naiirita talaga ako sa ngiti niyang
iyon. "Put me down." Wika ko sa kanya ngunit umiling siya.
"Tres!" Sigaw ko sa kanya.
"Yes Mrs. Del fuego?" Nakataas kilay niyang tanong.
"I said put me down!" Inis na pinalo ko ang dibdib niya.

"Bakit ba paiba-iba ka ng mood?" Nangiting wika niya.
Inirapan ko siya at yumakap sa kanya. "Bitin ata ang tulog ko." Nakangusong wika ko habang nakapatong
ang baba ko sa balikat niya.
"Anong oras ka bang natulog?"
"Pagkahatid mo sa akin ay naghilamos lang ako tapos natulog na."
"Pero bitin pa rin ang tulog mo? You slept for over nine hours." Hindi ko makita kung anong ekspresyon
ng mukha niya dahil nakayakap ako sa kanya.
"I dont know. Gusto ko lang mahiga habang kumakain ng macaroni salad." Mabilis akong lumayo sa
kanya at nakangiting tinignan ang mukha niya.
"Magluto ka ng macaroni salad." Nakangiting wika ko na tila nakalimutan na ang nangyari kanina.
"Are you sure wife?" Kunot na ang noo niya at nawala na ang ngiti sa labi niya pero ang pinagtataka ko
ay mas naiinis ako.
"Mukha ba akong nagjojoke?!" Inis na wika ko. "Put me down." Sabi ko pa sa kanya . Binaba naman niya
ako at tinitigan lalo bago muling nagsalita.
"Lets go. I'll cook for you." Aniya habang hawak ako sa kamay.
"Sandali!" Pigil ko sa kanya.
"Why?"
"Tinatamad akong maglakad. Pasanin mo ako." Nakangiting suhestiyon ko kaya mas lalong kumunot ang
noo niya. "Pwede ba wag ka ngang sisimangot nakakainis ka na ah!" Sigaw ko sa kanya. Naiinis talaga
ako. Ayoko siyang nakangiti pero mas lalong ayoko siyang nakakunot noo.
"Wife."
Inis na inunahan ko siyang lumabas ng kwarto. Nakakainis kasi siya. Kung ayaw niya pwede naman
niyang sabihin bakit nakakunot noo pa siya? Hindi ba niya alam na nakakainis siyang tignan?
"Wife?" Tawag niya ulit sa akin.
"Ano?!" Paangil na sagot ko ngunit patuloy pa rin sa pagbaba.
"I'm sorry okay. Nagugulat lang ako sa kinikilos mo."

"May nakakagulat ba kung maglalambing ako minsan?!"
"That's why I'm sorry. Lets go I'll cook for you." Sabi niya.
"Tres!" Tili ko ng bigla niya akong buhatin. Bridal style.
Tumawa siya at mabilis pa akong hinalikan habang naglalakad papunta sa kusina.
Iniyakap ko na lang ang dalawang kamay ko sa leeg niya at tinitigan ang mukha niya. "Tres do you have
friends?" Tanong ko sa kanya ng makarating kami sa Kusina.
I am curious. Wala pa kasi akong nakita ni isang kaibigan niya. Even his brother. Hindi man niya
pinakilala sa akin.
Binaba niya ako sa upuan at tumingin sa akin.
"Yes I do. Pero hindi na kami nagkikita. Nasa abroad sila." Pumunta siya sa may cabinet at kumuha ng
macaroni. "Why did you ask?"
Nagkibit balikat ako. "Wala ka kasing ipinapakilalang kaibigan sa akin. Even your brother hindi ko pa
nakikita."
Sumandal siya sa may sink at tumingin sa akin. "I will introduce them to you one of these days."
Tumango ako. "Can you please tell me about your brother? Wala akong masyadong alam sayo e."
"I have two siblings. They are twin. Si Dos at si Alas. They are Fraternal twin. Two years ang tanda ko sa
kanila. We grew up in States then bumalik kami ng pilipinas when I am eighteen years old. " kwento niya
habang inihahanda ang mga ingredients. "Tumira kami sa Isla. That Island is so precious to my parents.
Sa aming magkakapatid ay ako ang nagukol ng interes sa Isla. I know the twins love the Island pero sila
ang tipo ng taong hindi makukuntento sa iisang lugar. Dos loves action and adventure kaya ngayon ay
may sarili siyang Detective agency while Alas is a Hotelier. While me I love the life in the Island." Aniya at
sumulyap pa sa akin.
Ngumiti ako. "I love the Island too." Wika ko kaya napangiti siya.
"I'm a ruthless devil when it comes to business. Ang iba ay natatakot sa akin. Maybe because of my
reputation. My father thought me to be ruthless in terms of business. Ang sabi niya kapag naging mabait
ako sa mga kakompetensiya ko ay matatalo ako. I follow his advice. And he is right."
"But you are not a Devil. Not to me. Matigas lang ang ulo ko at hindi ko matanggap na pinambayad ako
ng Daddy ko." Bulong ko kaya tumawa siya.
"Yes I know that wife."
"Ang alin?"
"That you are stubborn." Binuntutan niya ng tawa ang sinabi niya kaya inirapan ko siya.
"Forget about the payment wife. You are not a payment. I chose you to be my wife. May pambayad
utang ba na pinagluluto pa ang nagkautang sa kanya?" Nakangiting wika niya kaya lumapit ako sa kanya
at niyakap siya.
"Kaya nga swerte ako e." Nakatawang sagot ko.
"You make the worst of me but then you gave me the chance to show the best in me. And I am more
luckier to have you in my life. Je t'aime wife."
Ngumiti ako ngunit biglang kumunot ang noo ko. "Umaga na Tres."
"I know." Nakangising wika niya.

"Bakit nag papagoodnight ka pa?" Takang tanong ko na tinawanan niya lang.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
8 - 10 minutes
Chapter 22
"I already had an update Bro. And you won't believed it." Bungad sa akin ni Dos kaya mabilis na kumunot
ang noo ko. Iniabot niya sa akin ang Folder na naglalaman ng mga background ng taong
pinaimbestigahan ko.
Mabilis ko iyong binuksan at ganoon na lang ang pagkuyom ng mga kamao ko. "Damn it!" sigaw ko at
inihagis ang Folder.
"Kanina lang ay may nagpadala ng patay na pusa sa asawa ko." Umpisa ko at inabot sa kanya ang Card
na kalakip ng patay na pusa. And remembering how scared my wife is ay parang gusto kong sakalin ang
taong naging dahilan non.
'You won't have everything Samantha. I will kill you.'
Iyon ang nakasulat sa note na nasa kahon. Hindi ko na pinakita iyon kay Samantha dahil lalo siyang
matatakot. And I swear hindi ako titigil hanggat hindi ko nahuhuli ang mga nananakot sa asawa ko.
I am really scared earlier. Hindi para sa sarili ko kung hindi para kay Samantha. Paano kung bomba pala
ang laman ng box na iyon? Hindi ko alam ang gagawin ko kung mawawala sa akin si Samantha and I will
kill anyone who will hurt her.
"Anong plano mo ngayon?" tanong ni Dos kaya napatingin ako sa kanya.
"My plan is to take down everyone who try to hurt my wife." matalim ang tinig na wika ko.
Napakuyom ang kamao ko at sumulyap sa laman ng folder na nagkalat sa sahig. I will kill the bastards
who will touch my wife.
**
"KAILANGAN na talaga nating magreport sa pulis. This is not funny anymore!" galit na usal ni Daddy
habang hawak ang sentido.
"Tawagan mo ang kumpare mo para matulungan tayo. Baka kung ano pang mangyari kay Samantha
dahil sa baliw na nagpapadala sa kanya ng kung ano-ano!" si Mommy na nakaupo sa sofa halata sa
mukha niya ang pagaalala. Dahan-dahan kong isinarado ang pinto ng library at tumungo sa may garden.
Napabuntong hininga ako. I am really scared. Bago umalis si Tres ay hinintay niya munang dumating sila
Daddy. Sabi niya ay may pupuntahan siya. Ayoko sana siyang umalis dahil masama ang kutob ko ngunit
nagpumilit siya. I don't know. Malakas ang pakiramdam ko na may mangyayaring hindi maganda.
Napatalon pa ako sa gulat dahil tumunog ang Cellphone ko. Mabilis na napakunot ang noo ko.
Kinuha ko iyon at sinagot. "Dianne?" bungad ko sa kabilang linya.
"S-Sam p-puntahan mo ako please." basag ang boses na sagot niya kaya mas lalong napakunot ang noo
ko.
"Anong nangyari?" kinakabahang wika ko.
"Si J-Josh... Si J-Josh." Binundol ako ng kaba at nahirapang huminga. Ano bang nangyayari?
"A-anong nangyari kay Josh?" tanong ko sa kanya.

Napatayo ako at napakagat labi. Hindi ko maipaliwanang ang kabang lumulukob sa akin. Mabilis ang
tibok ng puso ko at nangangatal ang mga kamay ko.
"P-Puntahan mo ako please." muling iyak niya. Hindi na ako nagdalawang isip na sumagot sa kanya.
"Pupuntahan kita. Nasaan ka ba?" Tanong ko. Hindi na ako nag aksaya ng oras at mabilis akong lumabas
ng bahay.
Hindi ko alam kung bakit ganito na lang ang bundol ng kaba sa dibdib ko. Paano kung may nangyaring
masama kina Josh?
May kung anong pumipigil sa akin na huwag pumunta ngunit natatalo iyon ng pag-aalala para sa mga
kaibigan ko.
Pagdating ko sa bahay nina Dianne ay dire-diretso akong pumasok dahil nakabukas naman ang gate.
"Dianne!" sigaw ko ngunit walang sumasagot. Nakabukas ang front door at nagkalat ang mga gamit.
"Dianne!" muling sigaw ko. Tuluyan na akong pumasok sa loob ng bahay at ganon na lang ang gulat ko
nang makita ang mga patay na hayop.
"Oh my God!" tili ko at mabilis na napaatras.
Gilit ang leeg ng pusa at aso na nakapalibot sa sala. Gusto kong maduwal at magsuka ng magsuka dahil
sa masangsang na amoy na nanggagaling sa dugo ng hayop.
Mabilis akong binundol ng kaba. Nanginig ang tuhod ko at parang anumang oras ay matutumba ako.
Sinong matinong tao ang gagawa nito?
'Si Dianne?! Nasaan na si Dianne?'

"Dianne!" sigaw ko ulit ngunit mabilis din akong napatigil ng maramdaman ko ang malamig na bagay na
nakadikit sa likod ng ulo ko.
"One wrong move and you'll die."wika ng boses na nagmula sa likod ko. A very familiar voice.
Takot, pagkalito, pangamba at galit ang nararamdaman ko ngayon. Bakit? Anong ginawa ko?
***
"DAMN it! I will kill that bastard!" sigaw ko at malakas na ibinato ang hawak kong baso na lumikha ng
malakas na tunog.
"Calm down br-"

"Calm down? How can I calm down kung nasa panganib ang buhay ng asawa ko? Are you trying to make
me laugh?!" sigaw ko sa kanya.
Nakita ko siyang umiling ngunit hindi sumagot.
Huminga ako ng malalim at hinawakan ang sentido ko. I was about to go earlier but then tumawag sa
akin ang Daddy ni Samantha. According to him ay nawawala si Samantha. Hindi daw siya nagpaalam na
aalis. They tried to call her phone at may sumagot daw pero isang tili ang narinig nila.
I am damn worried!
I am sure nasa kanila ang asawa ko. Those bastards kahit isang galos lang ang makita ko ay papatayin ko
sila.
"Saan ka pupunta?" tanong ni Dos nang maglakad ako palabas ng bahay.

Hindi ko siya pinansin. Sumakay ako sa kotse ko at pinaharurot iyon. Hindi pa ako kinabahan ng ganito sa
tanang buhay ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag may nangyaring masama sa asawa ko. I will kill
them first.
**
KAHIT nahihilo ay pinilit kong imulat ang mga mata ko. Konti lang ang naaaninag ko dahil umiikot pa ang
paningin ko. Madilim. Nakakasuka ang amoy.Pinikit-pikit ko ang mga mata ko hanggang makapagadjust
ang paningin ko.
'Where am I?' Puro pader lang ang nakikita ko. May mga gamit kagaya ng kartilya. Mga kahoy. Bakal at
mga paso.
"Gising na pala si Sleeping beauty." tinig na nakapagpaalala sa akin ng nangyari.

Nasa bahay ako nina Dianne. Magulo. May patay na hayop! Masangsang ang amoy at nakakasuka!
Umatras ako hanggang marinig ko ang boses na yon. Gusto kong lumingon at kumpirmahin ang hinala ko
ngunit may pumalo sa ulo ko. Bago ako mawalan ng malay ay isang pares pa ng paa ang nakita ko. Hindi
ko nakita kung sino.
Napabalik ako sa kasalukuyan ng mula sa likod ko ay lumitaw ang kahuli-huliang tao na pag iisipan ko ng
masama.
"Ikaw?!" gulat na bulalas ko.
"The one and only." aniya na yumukod pa.
"B-Bakit?" Puno ng sakit na tanong ko. Parang biglang nanikip ang dibdib ko ng nginisian niya lang ako at
tawanan.
Nang hindi siya sumagot ay muli akong nagtanong kahit na natatakot ako sa maaari niyang isagot.
"I-Ikaw..Ikaw din ba ang nagpapadala ng mga death threat sa akin?" lakas loob na tanong ko.
"You got it right Brat!" sa kauna-unahang pagkakataon ay sinagot niya ako na mas lalong nakapagpalito
sa akin. Bakit anong ginawa ko sa kanya? Bakit gusto niya akong patayin? Si Dianne? Anong ginawa niya
kay Dianne?
"B-Bakit Josh? ....Bakit?" puno ng sakit na tanong ko. Siya ang kahuli-huliang taong paghihinalaan ko.
Kapatid, kaibigan at ang tagapagtanggol ko. Pero bakit?
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
8 - 10 minutes
Chapter 23
"B-Bakit J-Josh?....Bakit?" Puno ng pagtatakang wika ko. Wala akong pinakitang masama sa kanya. I
treated him like a brother at ni sa hinagap ay hindi ko siya pinagisipan ng masama.
Umiling-iling si Josh at kunwa'y natatawa sa tanong ko.
"Bakit?" tanong niya na pinalobo pa ang pisngi gamit ang dila. "Hmm sabihin na lang natin na
mapapakinabangan kita."
"A-Anong ibig mong sabihin?" kinakabahang tanong ko.
Inilabas niya ang baril na mula sa likod niya at ginamit iyon sa pagkamot sa ulo niya. Kinabahan ako.
Hindi siya ang Josh na kilala ko. He's a different person!
"Alam mong gusto ko si Dianne. Gustong-gusto ko siya pero nasaktan ang pinakamamahal kong Dianne
dahil sayo!" sigaw niya at mabilis na itinutok sa akin ang baril niya kaya nahigit ko ang hininga ko.
"A-Ano bang ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan!" puno ng kalituhan na wika ko.
Tumawa siya at kinuha ang kartilya. Ganon na lang ang gulat at takot ko nang makita kung ano ang nasa
loob.
"A-Anong ginawa mo kay Tita?!" gulat na wika ko ng makita ang duguang babe na nakasakay sa loob
niyon. Gusto kong maduwal. Nilalangaw na ang katawan at sobrang baho ng amoy. Marahil iyon ang
naamoy ko kanina pa.
Gusto kong takpan ang ilong ko ngunit nakatali ang mga kamay ko.
"Tita Leila. Mommy siya ni Dianne pero ano ang ginawa niya kay Dianne? Lagi niyang sinasaktan! And to
get my revenge I killed her." aniya na tumawa at hinaplos pa ang pisngi ng bangkay.
Basang-basa na ang mukha ko ng luha. Takot at pangamba at awa ang nararamdaman ko ngayon. Josh
needs Psychological help! Wala na siya sa katinuan!
"Itigil mo na ito Josh! P-Parang awa mo na!" pakiusap ko sa kanya. Wala akong maisip na dahilan kung
bakit niya ginagawa ito. Wala akong kasalanan sa kanya!
"Why would I? Kaya nasasaktan ng ganito si Dianne ay dahil sayo! Dahil sa inyong lahat!" sigaw niya at
mabilis na tinadyakan ang kartilya kaya tumilapon ang bangkay sa paanan ko na nakapagpatili sa akin.
Napapikit ako! I can't take it anymore! 'Tres help me please!'
"Please josh pakawalan mo na ako dito. Wala akong ginawa kay Dianne! Kaibigan ko siya at importante
siya sa akin. Importante kayo sa akin!"
Tumawa siya ng malakas at pinaikutan ako. "Importante?! Huwag mo akong lokohin Samantha! Walang
importante sayo kung hindi ang sarili mo!" hinawakan niya ang buhok ko sa likod at itiningala sa kanya.
"Dianne is crying. Pinaka ayokong nakikita siyang umiiyak that's why I'm doing this! I will protect her!"
aniya kaya napakunot noo ako.
"S-Saan mo dinala si Dianne?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.
"Uh-oh! Saan ko nga ba dinala ang prinsesa ko?" parang baliw na tanong niya. Marahas niyang binitawan
ang buhok ko at muling tumungo sa harapan ko.
"Alam mo ba ang dahilan kung bakit ka nandito? Dahil iyon sa asawa mo!" sigaw niya kaya natigilan ako.
"D-Dahil kay Tres?" hindi makapaniwalang tanong ko.

"Tres Del Fuego. Unang kita palang sa kanya ni Dianne ay nagkagusto na siya sa Asawa mo." umiiling na
wika niya.
Si Dianne? May gusto kay Tres? Puno ng pagtataka ko siyang tinignan. Hindi ko siya masundan. Hindi ko
masundan ang sinasabi niya.
"A-Anong ibig mong sabihin?" takang tanong ko habang malakas ang tambol ng dibdib ko dala ng kaba. I
need time. I need to do something to escape. Kailangan ko siyang lansingin.
Tumawa siya ng pagak at nagpatuloy. "Two years ago ay nakita ni Dianne si Tres sa harap ng school
natin. He was standing with all his might na para bang hari. That day ay sinabi sa akin ni Dianne na may
gusto na siyang lalaki. I saw that man. Araw-araw nasa harap ng school. Alam mo ba kung anong gusto
kong gawin sa mga sandaling iyon? Gusto kong patayin ang Del Fuego na yan?! I want to kill that
bastard!" sigaw niya. Napuno ako ng pagtataka at pinanatili sa isip ko ang tanong na gumugulo sa akin.
Bakit naman magpupunta si Tres sa school namin?
"At the night of the party nang sinabi niya na asawa mo siya ay gusto kong matuwa dahil malalayo siya
kay Dianne pero tangina! Hindi siya nakalimutan ni Dianne! She stalked her day and night! At nang
malaman niya na kasal na kayo ay umiyak siya ng umiyak! Do you know how I felt that time? She's crying
in front of me because of that damn bastard?!" sigaw niya sa mukha ko at marahas na hinawakan ang
panga ko.
"W-Walang a-alam si Tres! W-Wala kaming alam sa nararamdaman ni Dianne." kahit hirap ay pinilit ko
pa ring isatinig iyon. Isang malakas na sampal ang tumama sa mukha ko na nakapagpamanhid sa
kabilang parte ng pisngi ko. It hurts badly.
"Walang alam?! Ayaw mo lang malaman dahil makasarili ka!" sigaw niya.
"Hindi ako makasarili! Ikaw ang makasarili! Kung mahal mo si Dianne hindi mo gagawin lahat ng ito Josh!
Wake up! Hindi ganyan ang pagmamahal!"
"You're funny Sam! Mamahalin ako ni Dianne kapag nawala ka! Sa palagay mo bakit kita nagawang
dalhin dito? I cannot do it ion my own." nakangising tanong niya. Kinabahan ako sa naisip ko.
"Hindi! N-Nagbibiro ka lang!" sigaw ko sa kanya ng maisip ang pinupunto niya.
"Bakit naman siya magbibiro Sis?" mula sa pinto ay lumabas si Dianne.
Walang kahit na anong galos. Nakangiti siyang lumapit sa akin at hinalikan pa ang pisngi ko.
Hindi makapaniwalang tinignan ko siya. "D-Dianne?"
"Yes my dear Samantha. Kami ang nasa likod ng threat sayo. Biruin mo yon hindi mo kami pinaghinalaan.
How stupid and gullible you are. Ang sarap mong paikutin sa kamay ko." aniya na puno ng galit sa mga
mata.
"D-Dianne I-itigil niyo na ito! Wala kang mapapala sa mga ginagawa niyo!"
"Mali ka Samantha! Kapag namatay ka na ay mapapasaakin si Tres. Magiging masaya kami ni Josh!"
sigaw niya sa akin.
Betrayal and pain. This two feeling is enough to kill me right now. Bakit? I thought we are friends? Akala
ko totoong kaibigan sila? Pero bakit ganito?
Naninikip ang dibdib ko at mariing kumuyon ang mga kamao ko.
"You're greedy!" sigaw ko sa kanya at bumaling kay Josh. "Can't you see? Ginagamit ka lang niya para
makuha niya ang gusto niya. Wake up Josh! Hindi ka niya mah-" isang malakas na sampal na mula kay
Dianne ang pumutol sa sasabihin ko.
"Wala kang Alam Samantha! Kailangan mo lang namang mamatay para wala ng sagabal sa amin!" sigaw
ni Dianne bago sabunutan ang buhok ko patingala sa kanya.
"Without you matatahimik kami ni Josh at magiging akin si Tres. I will comfort him to your lost."
nakangiting wika niya.
"You're crazy!"
***
"SIGURADO ka ba diyan sa lead mo?" kinakabahang tanong ko kay Dos. Meron na siyang natanggap na
lead kung nasaan si Samantha. Earlier I went to the office. May bagong ibinalita sa akin si Brylle.
Ang mga taong pinaimbestigahan ko kay Dos ay mga kaibigan ni Samantha. At ayon sa imbestigasyon ay
lulong ang dalawa sa drugs. Ang mga pinalakad ko naman kay Brylle ay tungkol sa flower farm. Ang mga
bulaklak na ipinadala kay Samantha ay galing sa iisang flowershop. Nakita ko ang logo ng flowershop sa
tattoo ng lalaking hinabol ko noong nakaraan.
I didn't asked Dos for this dahil gusto kong matapos niya agad ang imbestigasyon sa dalawang yon. I
want him to dig deeper with Samantha's Friends at tama nga ang hinala ko.
Those two were related to a new restobar that was under surveillance. Ang mga alak na sineserve nila ay
may halong drugs. It was to make the customer high at mas lalong malango ang mga ito sa bisyo.
Pinuntahan na din namin kanina ang bahay ni Dianne . And to my surprise puno ng larawan ko ang
kwarto ng Dianne na iyon. The old pictures were taken two years ago in front of their school.
"I am sure." wika ni Dos at ipinakita pa sa akin ang CCTV kung saan nakuhanan ang kotse ni Dianne sa
highway.
"Lets go." wika ko at mabilis na tumungo sa sasakyan ko.
'Wait for me wife. I'll save you.'
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 24
"Yes I am crazy! Damn Crazy and I want to kill you now!" Sigaw niya na mabilis kinuha ang baril mula kay
Josh at itinutok sa akin.
Kinabahan ako. For a moment I closed my eyes and wait for her to pull the trigger. It might be the end.
Ngunit ilang sandali na ang nakalipas ay wala akong narinig na putok ng baril. I slowly open my eyes.
She's still pointing the gun at me and smirking like a devil.
Tumawa siya ng malakas at nakakakilabot. "Scared Samantha?" Nakatawang tanong niya kaya mabilis na
nanlisik ang mga mata ko.
"Ano na kaya ang ginagawa ng mga magulang mo ngayon? Maybe they are already alarmed." Si Josh na
lumapit din sa akin at inakbayan pa si Dianne.
Kumunot ang noo ko. "A-Anong ginawa mo?" Kinakabahang tanong ko.
"I just alarmed them. Tumawag sila sa phone mo kaya sinagot ko at tumili ng malakas na malakas. Para
hindi ako mapaghinalaan." Nakangiti siya at tila proud na proud siya sa ginawa niya.
"Siguradong nag aalala na ang parents niya at si Tres. Hahanapin ka nila pero hindi ka nila mahahanap
dahil mamamatay ka na. We will throw your body together with this trash in a remote area. Mabubulok
kayo doon at pagpipyestahan ng mga insekto at hayop." Ani josh na sinipa pa ang katawan ng walang
buhay na ina ni Dianne.
I swallow hard. Paano nila nagagawa ang ganitong kademonyohan?! They are crazy!
"Mahahanap ako ni Tres and he will save me!" Puno ng kumpyansang wika ko kahit sa loob-loob ko ay
dinadaga na ang dibdib ko.
Paano kung mahuli si Tres?

"Hindi ka niya mahahanap! Not now! Never!" Sigaw ni Dianne ngunit tinignan ko lang siya.
"Do you think Tres will love you?" Tanong ko na puno ng kaseryosohan ang anyo. "No Dianne. You're
wrong. Tres will never fall for you dahil baliw ka!" Patuloy ko sa matigas na boses.
I have faith with Tres. I trust him. Ililigtas niya ako.
And this two? I pity them. Sa kagustuhan nilang masuklian ang pagmamahal nila sa isang tao ay
nagpakademonyo sila. That's not love. Love is something good not selfish.
They are blinded by their selfish love.

"How dare you!" Isang sampal ang muling tumama sa mukha ko ngunit wala na akong maiiyak.
Namanhid na ang pisngi ko at namanhid na din ang sakit sa puso ko. I love them more than a friend but
they betrayed me. I am not mad dahil mas lamang ang awa para sa kanila.
"Sisiguraduhin kong akin lang si Tres. Kung hindi siya mapapasakin papatayin ko din siya as simple as
that. And josh here will help me. Right honey?" Nakangiting wika ni Dianne.
"Of course. Anything for you."
Hindi ko na nagawang sumagot dahil sa pagsabog sa pinto. Hindi naman malakas ang pagsabog ngunit
sapat na upang masira ang pinto. Sabay sabay kaming napatingin doon. Naging mabilis ang pagkilos ni
Josh at mabilis niyang pinaputukan ang nasa pinto.
Hindi ko makita kung sino iyon dahil madilim. Pero ang sumunod na nangyari ay napakabilis. Isang
malakas na hampas ang tumama sa likod ng ulo ko na unti-unting nagpawala ng aking malay. But before
I totally collapse I still manage to utter his name.
"Tres."
***
3 years later....
"Mumma!"
Mabilis akong napalingon sa anak kong tumatakbo patungo sa akin. I saw my Mommy smiling at me.
Nasa front door siya habang ako naman ay kakapasok ko palang sa gate. And this little girl is running
towards me.
I smiled as I welcomed her in my arms.
"Hi baby!" Wika ko at hinalikan siya sa pisngi. "How was your day?" Tanong ko sa kanya.
Mag tatatlong taon na siya ngayong taon and she's a smart kid. Magdadalawang taon pa lang siya noong
natuto siyang bumilang. At ngayong magtatalong taon na siya ay tuwid na tuwid na siyang magsalita. At
marunong ng bumasa. She's very smart.
"I'm fine Mumma but where's Dada?" Tanong niya sa akin kaya pinisil ko siya ng bahagya sa pisngi at
binuhat papasok sa loob ng bahay.
"He's still outside. Kinuha lang ang mga gamit namin." I answered her and Face my mother. "Hi Mom."
Baling ko sa kanya at mabilis na binaba si Vanessa.
"Hi hija. Mabuti naman at maaga ka ngayon. Tapos na ba ang photoshoot?" Tanong niya habang sabay-
sabay kaming pumapasok sa loob ng bahay.
"Yes. Maagang natapos dahil wala yung isang client namin. They postponed the shoot." Sagot ko at
binalingan ang anak. "Baby punta ka muna kay Yaya." Sabi ko at sinenyasan ang taga alaga niya na kunin
siya sandali.
"You looked tired hija. Why not take a break? Sa loob ng tatlong taon ay wala kang ginawa kung hindi
magtrabaho."
"I need to earn money. Para hindi ako umasa sa perang pinapadala ni.." I stopped and take a deep
breath before I continue."Ni T-Tres." Wika ko at sumandal sa sofa.
"Anak tatlong taon na ang nakakaraan. Why not talk to him?"
I smiled bitterly. "Paano ko kakausapin ang taong ayaw magpakita sa akin?" mapait na tanong ko.
Three years. After the kidnapping ay hindi ko na nakita si Tres. I tried to asked the people who helped
me escaped that day ngunit wala silang maisagot. I also tried to talk to his brother which is Dos but he
was silent. Ang sabi niya lang ay umalis si Tres nang araw na makidnapped ako.
And after that incident I learned that I am pregnant. Ang hirap ng pinagdaanan ko habang
ipinagbubuntis ko si Vanessa. Araw gabi akong umiiyak. I suffered depression. Minsan ay magigisng na
lang ako sa gitna ng gabi at iiyak. I am asking my self what happened? Bakit iniwan niya ako? I am
looking for Tres lalo na sa araw na hirap na hirap ako sa paglilihi. And I am so stupid to leave a voice mail
for over a month and hoping that he might hear that and come back to me.
Walang ano-ano ay iniwan niya ako ng walang dahilan. My parents doesn't believed that he did that
dahil nakausap daw nila si Tres at ito pa ang nagplano na kumilos upang mailigtas ako but how can I
believed that kung noong araw ding iyon ay hindi ko siya nakita.
After they saved me ay kaagad nila akong dinala sa malapit na hospital dahil sa pagkakapalo sa ulo ko.
Pagkagising ko kinabukasan ay una kong hinanap si Tres ngunit wala siya. That was also the time that I
learned I am pregnant. I am happy but a part of me died knowing that Tres isnt there.
Sa loob ng isang buwan ay namighati ako sa pag iwan sa akin.. Sa amin.. But then I tried to move on. For
me and for my baby. Naging maayos ang pagbubuntis ko.
Josh and Dianne? Josh is Dead while Dianne is in a mental institute. Tuluyan na siyang nabaliw and I pity
her.
"Talk to his brother again Samantha. Hindi kami naniniwalang iniwan ka ni Tres basta-basta. I know he
loves you so much at kung totoong umalis siya ay paniguradong mayroon siyang valid reasons."
Paliwanag ni Mommy kaya natawa ako ng pagak.
"Valid Reasons? There are no Valid reasons for a man who leave his wife and daughter in times of crisis."
Mapait kong wika.
"Your Mom is right. Bakit hindi mo muna kausapin. Everything has a reason. Nadadala ka lang ng galit
mo anak." Wika ni Daddy na kakapasok lang habang bitbit ang tripod ko at ang mga ginamit kanina sa
photoshoot.
Tumayo ako at kinuha nag mga gamit mula sa kanya. "Thanks Dad." Tukoy ko sa pagdadala niya ng mga
gamit ko.
Sinamahan niya ako kanina sa isang photoshoot na pinuntahan ko dahil masyadong marami ang bitbit
ko.
Tumango siya sa akin. "Where's my Apo?" Tanong niya.
"Na kay Zeny Dad. Ibinigay ko muna dahil napagod ako masyado sa byahe." Sagot ko at tinawag si Zeny.
Kinuha ko ang anak ko at muling bumalik sa sala kung nasaan sina Daddy.
"Dada!" Masayang wika ni Vanessa na nagpumilit magpababa upang makapunta sa lolo niya.
"Hi Princess." Nakangiting wika ni Daddy kay Vanessa.
Vanessa got her looks on her father's mother. Donya Anastacia. Nakita ko lang siya sa larawan sa Isla
ngunit hindi non naalis sa isip ko ang maganda niyang mukha. Ang nakuha lang sa akin ni Vanessa ay ang
mga mata.
Ang huling araw na magkasama kami ng Daddy niya ay ang araw na kinukulit ko siya sa Macaroni Salad. I
didn't know na siya at ang macaroni salad pala ang pinaglilihian ko. I remember how I hate his smile.
Pero mas naiinis ako kapag nakakunot noo siya.
I smiled. A genuine one. It was a happy memory.

www.wattpad.com
by Nammmiii-san
8 - 9 minutes
Chapter 25
"What?! Are you serious Jake?!" Bulalas ko habang kausap ang kasamahan kong photographer sa
cellphone.
Gusto daw ng client na magchange location at ang mas malala ay sa siquijor iyon. If I didnt mention, my
Job for the last two years is a photographer. Nagshoshoot kami ng mga picture para sa cover ng mga
magazines and we even do a promotional video. Nakilala ko si jake sa isang seminar about photograpy.
We click at the first time we talk. Hanggang sa nagdecide kaming maging partner sa mga raket namin.
We do photoshoots and do some shooting for promotional video na naging madali lang dahil nagtapos si
Jake ng multimedia arts habang ako naman ay nakatuntong ng 3rd year college sa photography. Hinahati
namin ang trabaho. If I will be the photographer then he will be the editor. And really! Mas gusto ko ang
magshooting at humawak ng camera kaysa mag edit! Ang daming oras ang kailangan sa editing.
"Yes Sammy and the offer will be thrice as the previous amount. Libre lahat. Food, accomodation and
transportation." Excited na wika ni Jake kaya napabuntong hininga ako.
"Jake masyadong malayo. May anak ako na kailangan kong uwian araw-araw. My father has a small
business at hindi niya matututukan ang anak ko. And my Mom is too old para mag alaga ng bata. Baka
sumumpong lang ang arthritis niya." Paliwang ko sa kanya.
"May Yaya naman si Vanessa hindi ba?"
"Yes. Pero ayokong mawala sa paningin ko ang anak ko sa loob ng tatlong araw." Umupo ako sa gilid ng
kama ko.
"Then isama mo siya together with her Nanny. Sayang ang opportunity na ito Sammy. It's a big Client. At
kung successful ang gagawin nating promotional video ay mas dadami pa ang magiging big time client
natin.". Napaisip ako. He has a point pero hindi pa rin ako komportable dahil masyadong malayo ang
siquijor.
"Sammy think this way okay. Kung magagawa natin ang trababong ito ay mas malaking pera ang
makukuha natin. Pwede mo ring iextend ang stay mo kung kaagad tayong matapos para
makapagbakasyon kayong mag ina. Take this opportunity Sam."
Malakas akong napabuntong hininga at napahiga sa kama. "Fine. Gawin natin." Sagot ko bago pinatay
ang tawag. I think it will be better. I hope so.
***
Pagbaba namin sa Van na sinasakyan namin ay mabilis kaming sinalubong ng mga staff ng resort kung
saan kami magiistay. Ang resort na ito ang gagawan namin ng promotional video.
Pagbaba palang ng sasakyan ay mabilis na humaplos sa balat ko ang lamig ng hangin. It was 1 o'clock in
the afternoon.
Mabilis kong kinuha kay Zeny si Vanessa na tuwang tuwa sa nakikita.
"Mumma its beautiful!" Wika niya na ikinangiti ko.
Tama siya. Maganda nga ang lugar pero may mas magandang lugar kumpara dito.
'Isla Del Fuego.'
Biglang sumagi sa isip ko ang islang yon. The Island where Tres and I lived for almost two month.
"The place is breathtakingly beautiful!"wika ni Jake na nasa tabi ko na. "Right Vanessa?" Nakangiting
baling nito sa anak ko.
"Yes tito pogi." Sagot ng bata kaya kinurot ng bahagya ni Jake ang pisngi niya. Sign of adoration.
"Mumma, are we going to swim later?"
"No honey but after my work we can do that." Sagot ko habang sumusunod kami sa staff na maghahatid
sa magiging kwarto namin.
Si Jake ay kasunod ang lalaking Staff na maghahatid sa kanya habang ako at si Zeny ay nakasunod sa isa
pang staff.
Pagdating namin sa room ay agad kong inilapag si Vanessa at nag ayos ng gamit. Pagkatapos kong ayusin
iyon ay napagpasyahan kong lumabas ng silid. Nakatulog na ang bata kaya naman pinaiwan ko na si Zeny
kung sakaling magising siya.
The place is really beautiful. May mga puno ng niyog na nagiging lilim sa masikat na araw. Ang alon ay
kalmado habang ang buhangin ay puti.
Sayang lang at naiwan ko ang Camera sa kwarto. This romantic view should be captured.
Napatigil ako sa paglalakad nang makarinig ako ng isang tinig. My heart thump fast.
Isang boses lang ang nakakapagpabilis ng tibok ng puso ko and he was gone. Iniwan niya ako.
I automatically followed the voice. Naging mabilis ang paghakbang ko hanggang marating ang isang
puno. Malapad ang puno kaya naman hindi ko masyadong makita kung sino ang naroon. Patuloy ang
pagstrum ng gitara at ang boses sa pagkanta.
You make room
If you love someone

Same voice. Same emotion. Nanatili akong nakatayo sa likod ng puno at tila nawalan ako ng lakas upang
kumpirmahin ang hinala ko.
When you say
You love the way I make you feel
Everything becomes so real
My heart is beating so damn fast and tears running down in my face. Bakit ba ako naiiyak sa isang kanta?
Why do I have to remember him when he already forget us?
All my life

He's a liar! I shouldn't trust him. Hindi ko siya dapat minahal. He left me broken hearted. Without a
word. Without a goodbye.
Ano bang kailangan kong isipin? Ako lang naman ang nagmahal.Hindi ko narinig kahit isang beses na
sinabi niyang mahal niya ako. Hindi niya ako minahal kaya ganon niya lang ako kadaling kalimutan.
Ganon kadaling iwan.
But when you love someone
You make room
If you love someone

I didnt notice that the song already ended. Eksaktong tumayo ang lalaki at humarap sa direksyon ko.
I am shocked. Habang siya ay walang emosyon ang mukha.
"Samantha." Wika niya na para bang hindi kami matagal na hindi nagkita. It makes my heart bleed in
pain.
"T-Tres." Banggit ko sa pangalan niya. Damn destiny, fucked fate! Bakit ngayon ko siya kailangan makita?
After 3 years?
Mabilis akong tumalikod at pinunasan ang luha ko.
"Ang galing magbiro ng tadhana. I saw you here." Natatawang wika ko. And that laughed is the most
awkward laugh I did.
Muli akong humarap sa kanya. "Its not destiny. I hired your team to do a promotional video for my
resort. I am your employer for three days." Sagot niya na nakapagpakunot ng noo ko.
"Y-You own this resort?!" Tanong ko sa kanya ng hindi makapaniwala.
Tumango siya at ngumisi sa akin. "Long time no see Samantha." Kaswal na wika niya na parang wala
siyang ginawang masama.
Tinignan ko siya ng masama. "So you plan all of this?" Tanong ko na nanghihingi ng kompirmasyon.
"Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita sayo ngayong araw." Sagot niya na mas lalong
nakapagpainis sa akin.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 11 minutes
Chapter 26
"Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita sayo ngayong araw." Sagot niya na mas lalong
nakapagpainis sa akin.
What the hell? I am confuse, mad and hurt.
Unang una ay dahil parang wala lang sa kanya na nakita niya ako ngayon. His reaction is blank! Second!
Bakit niya kami hinire? After 3 years ay magpapakita siya at sasabihing hinire niya ako bilang empleyado
niya? At pangatlo ano bang akala niya sa akin? Isang laruan na pwede niyang paikutin sa kamay niya?
Tatlong taon na ang nakakaraan nang iwan niya ako ng walang paalam. Kahit isang tawag wala but now
he's here. Standing in front of me and not feeling guilty!
Lumayo ako sa kanya ng dalawang hakbang. "Damn you T-Tres!" I tried not to stutter but this Damn
feeling in my chest makes my voice weak.
Nawala ang ngisi sa mukha niya at napalitan iyon ng sandaling pangungulila at lungkot. I am not sure if I
saw it clearly dahil mabilis ding naging blangko ang mga mata niya.
"Bakit hindi mo tinatanggap ang mga pinapadala ko?" Kunot noong tanong niya.
"I don't need your money Tres! Kaya kong mabuhay sa sarili kong paa!" Puno ng pait na wika ko.
"But it was also for my child!" Sigaw niya kaya naman napangiti ako ng mapait.
He knew that I was pregnant. Na may anak kami. Pero hindi ko maintindihan kung bakit wala ni isang
paramdam mula sa kanya. Wala ni isang pangungumusta. Pakiramdam ko ay pinipitpit ang puso ko.
Hindi ako makahinga ng maayos pero pinilit kong patatagin ang tinig ko.
"Your child? Kailan ka pa naging ama?"sarkastikong tanong ko. He's reaction went blank. Umiling ako
bago nagpatuloy. "Wala kang anak dahil kahit kailan hindi ka naging ama! Don't say she's your child.
She's my child!"
Sa isang iglap lang ay nakalapit na siya sa akin at hawak na ang dalawang balikat ko. Not too tight but
not so gentle.
"Since you got pregnant!."sigaw niya sa mukha ko. "My sperm is the reason why my child was form. So
literally and biologically speaking I am his father!"
Mabilis na namula ang pisngi ko dahil sa sinabi niya. 'Sperm!' Para bang kumanta lang siya ng ABC at
walang kaabog-abog niyang nasabi iyon.
I remove his hands in my shoulder. It's not the time to blush.

Three years and he became more hotter, more handsome. Ngunit parang pumayat siya. I shook my head
to removed that thought.
"Well thank you for your s-sperm. But My daughter has no father. Never had one." Sagot ko bago ko siya
talikuran.
Mabilis akong naglakad pabalik sa room namin. There I saw Vanessa still sleeping habang ang Yaya
naman niya ay nasa gilid ng kama.
"Zeny mamasyal ka muna." Wika ko sa tagabantay ng anak ko. Mabilis naman siyang tumalima at
nagpaalam sa akin.
Pagsara ng pinto ay tinitigan ko ang mukha ng anak ko. Hindi ko maiwasang isipin ang naging tagpo
kanina. He said that its not destiny. Pero noon sabi niya ay pinakasalan niya ako dahil sa destiny. That he
felt it. Napangiti ako ng mapait.
I shouldn't believed that. I am too young and inexperience kaya lahat ng sinasabi niya sa akin ay
tumatatak sa puso ko. And I am too gullible to believed him.
Huminga ako ng malalim at kinuha ang phone na nasa mesa. I dialed Jake number.
"Hello jake."
"Yes Sammy? Have you already check the place?"
"Hmm." Wika ko at muling huminga ng malalim. " I want to back out. I don't want to do this anymore."
Wika ko. Ilang sandaling walang naging sagot si Jake.
"Why?"tanong niya sa kabilang linya matapos ang ilang sandali.

Kinwento ko sa kanya ang nangyari kanina. At maging siya ay hindi makapaniwala.
Jake is my friend. Bisexual siya. Actually Natakot na akong makipagkaibigan ulit but then I realize na
hindi lahat ng tao ay kagaya nina Dianne at Josh. Hindi lahat ng tao ay masama. It just happen na
nabulag sila ng kanilang nararamdaman. Jake also knew about them since I really trust him.
"Are you okay?" Tanong niya na may halong pag aalala sa tinig.
"I dont know." Sagot ko na tinignan pa si Vanessa na natutulog.
I don't know if I'm okay. I don't know what to feel. Ang alam ko lang ay namamanhid ang puso ko dahil
sa sakit.
"Let me talk to him. Sasabihin kong magbaback-out na tayo. I will give the payment back to them."
"Thank you Jake." Sinserong pasasalamat ko.
Hindi ko kasi alam kung makakaya ko pang makapagtrabaho ng maayos kung si Tres ang magiging amo
ko. It was awkward. And I can't do it. Dahil kung anong emosyon ang nararamdaman ko noon sa tuwing
malapit siya ay ganoon pa rin hanggang ngayon. Kailangan kong iiwas ang sarili ko sa panibagong sakit.
*****
Mabilis ang lakad na tinungo ko ang opisina ni Tres. Damn him! Tinawagan ako kanina ni Jake at sinabi
niyang ayaw pumayag ni Tres at kapag itinuloy daw namin ang pagbaback out ay kakasuhan niya kami ng
breach of contract.
He is blackmailing us!
"Nasaan si Tres?!" Tanong ko sa isang staff na nakasalubong ko.
"Ma'am hindi po kayo allowed dito." Sagot niya sa akin ngunit sinamaan ko siya ng tingin.
Nilagpasan ko siya at hindi na nag abalang ulitin ang tanong ko dahil lumabas sa isang kwarto ang
lalaking hinahanap ko.
"Why did you do that?!" Sigaw ko sa kanya. Mukhang expected niyang darating ako at sisigawan siya ng
ganito kaya ni walang gulat sa ekpresyon niya.
"In my office." Bagkus ay wika niya at muling pumasok sa loob ng pinto.
I immediately enter his office at pabalibag iyong isinara.
"So can you answer me now!" Walang pasensyang wika ko.
Umupo siya sa sofa na nandoon at ngumisi. "What was your question again Wife?" Tanong niya na
nakapag pairita sa akin lalo na sa ginamit niyang pantukoy.
Ayokong aminin ngunit may parte sa akin na tila sumaya. After 3 years muli kong narinig na tinawag niya
akong ganon. Para bang bumalik ang lahat ng alaala ko na kasama siya. And damn this heart for beating
so fast.
Mabilis kong hinamig ang sarili ko at kunwa'y walang epekto ang ginamit niyang salita. "Dont call me
that! At huwag kang umastang hindi mo narinig ang tanong ko kanina!"
"Bakit ba lagi kang galit kapag nagkikita tayo? Nasaan na ang dating Samantha na gustong maglambing?"
Sinamaan ko siya ng tingin upang pagtakpan ang pamumula ng pisngi ko. "Dont bring back the past Tres!
Hindi iyon ang ipinunta ko dito! Bakit ba ayaw mo kaming papagback out?! I know mas maraming
magagaling diyan. More competent than us! Kaya tigilan mo na! Just look for another-"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil isang iglap lang ay nasa harap ko na siya. Lahat ng salita ay
nakulong sa bibig ko ng sakupin niya ang labi ko. He is kissing me torridly.
Hawak niya ang batok ko habang ang isa niyang kamay ay nakapalupot sa bewang ko. Sinubukan kong
magpumiglas sa natitirang katinuan sa isip ko ngunit wala ding nangyari. Mas lalo niya akong idinidiin sa
kanya at mas lalo niyang pinapalalim ang halik.
"T-Tressss." I moan when his hand carefully caressing my butt. Damn it but its getting hot!
I encircle my hands around his nape and kissed him back. Lahat ng katinuan sa isip ko ay unti-unting
tinupok ng init.
Hinagod ng kamay ko ang buhok niya ng bumaba ang halik niya sa leeg ko. I am touching his hair.
Another moan escape in my mouth. Mas lalo kong diniinan ang ulo niya sa leeg ko.
"Wife." Bulong niya na muling tumaas at halikan ako sa labi. Now he was making its way to my breast
and God! Parang kakapusin ako ng hininga.
He is gently cupping my breast when we both stopped. Nag ring ang phone ko.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Nakaramdam ako ng hiya. I pushed him away ang fixed my
self bago ko kinuha ang phone na nasa bulsa ko.
"Zeny?" Wika ko at tumalikod kay Tres dahil nasa mukha niya ang saya habang pinapanood ako.
He is Damn happy na makita akong nababaliw pa rin sa kanya!
"Ma'am si Vanessa po nawawala. Kanina pa po ako nahahanap pero hindi ko siya....." Sagot niya na
nakapagpahinto ng tibok ng puso ko.
Nabitawan ko ang cellphone ko dahil sa panginginig ng kamay ko.
"What happened?" Puno ng pag aalalang tanong ni Tres na mabilis na nakalapit sa akin.
Mabilis na namilisbis ang luha sa mga mata ko. Hindi ako makahinga.
"O-Our d-daughter is m-missing."
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
9 - 12 minutes
Chapter 27
"O-Our d-daughter is m-missing." Sagot ko na mabilis na napahagulgol. Huminga ako ng malalim at pilit
na kinalma ang sarili ko. I looked again to Tres. I can see in his eyes that he's also worried. "Help me
Tres... H-Hindi ko kaya... k-kapag nawala si V-Vanessa sa akin." Wika ko sa pagitan ng pag hikbi.
Kinabig niya ako palapit sa kanya at niyakap. "Shhh we will find our daughter." Naramdaman ko pa ang
paghalik niya sa ulo ko na lalong nakapagpakalma sa akin.
We went out to the office. Mabilis niyang ipinatawag ang mga staff niya at mabilis na pinakilos.
Magkasama kami ni Tres na naghahanap. Nasa mga cattoges na kami at nagbabakasakali na baka
naligaw lang doon ang bata. I am still in tears. Ang daming tumatakbo sa utak ko.
Huminto ako sa paglalakad ng tumunog ang phone ko. It was jake.
"J-Jake." Umiiyak na wika ko. I saw Tres stop from walking and look at me. Nakita ko kung paano
kumunot ang noo niya.
"Are you crying Sam?"
"V-Vanessa is Missing." Sagot ko.
"Yes, I already saw Zeny and she already told me. Don't cry Sammy. Hinahanap ko din siya. I just called
you to say that, call me if you already saw her. I will do the same." Aniya kaya tumango ako kahit hindi
niya nakikita.
I ended the call and look at Tres. He was quiet. Nagpatuloy kami sa paghahanap.
Halos isang oras pa ang lumipas ngunit hindi pa namin siya nakikita. Parang nanlalambot na ang mga
tuhod ko.
Matutumba na sana ako kung hindi naging mabilis ang kilos ni Tres. Sinalo niya ako mula sa likod. Hawak
niya ang magkabilang braso ko upang makatayo ako ng maayos. He was too close. I can feel his breath
near my ears. His warm body in my back.
"Mumma!" Sabay kaming napalingon ni Tres sa pinagmulan ng tinig. Para bang nagkaroon ako ng
panibagong lakas at mabilis na tumakbo paupunta kay Vanessa.
"B-Baby! May masakit ba sayo? Nasaktan ka ba? Saan ka nanggaling? I am very worried." Sunod sunod
na tanong ko.
Mabilis ko siyang tinignan kung may sugat ba siya o ano. Nang mapansin kong wala siya ni isang galos ay
mabilis ko siyang niyakap.
"Saan ka ba galing? Mommy is very worried about you." Puno ng takot na wika ko pagkakalas ko ng
yakap.
"I am with my Tito Dos. He tour me around." Nakangiting wika niya kaya kumunot ang noo ko.
Napatingala ako ng tingin. There he was standing. Una ko siyang nakita taTlong taon na ang nakakaraan.
He look more handsome.
Hindi siya sa akin nakatingin kung hindi kay Tres. Nilingon ko si Tres and to my surprise he was teary
eyed. Yumuko siya at lumebel sa bata.
"Hi Princess. Do you know who I am?" Tanong ni Tres sa bata.
Tumango si Vanessa. "Daddy!" Masayang wika niya kaya naiiwas ko ang tingin ko lalo na ng makita kong
sumulyap sa akin si Tres.
"Y-Yes I am your Daddy. Can you please give Daddy a hug?"
I want to burst in tears when Vanessa hugged Tres. It was a picture of a Father and Daughter scene. And
it makes my heart flutter.
Nandoon pa rin ang sakit sa puso ko sa ginawa ni Tres ngunit hindi ko ipinagkait kay Vanessa ang Daddy
niya. I always show a picture of Tres to her. So that she can remember her own father. Ayokong
dumating ang panahon na magkita sila ngunit sarili niyang ama ay hindi niya kilala.
I look at Dos. Kagaya ko ay nakatingin siya sa mag ama. I don't know what he thinks. Walang emosyon
ang mga mata niya.
Binuhat ni Tres si Vanessa at tumingin sa akin. "Let's talk later." Wika niya. I didnt answer. I dont know
what to say. Anong pag uusapan namin?
"Mumma arent we going to eat? Tito Dos told me that we will look first for you and Daddy and we're
going to eat." Aniya na pinaglipat-lipat ang tingin sa amin.
I smiled at her. "We will eat baby." Sagot ko at akmang kukunin siya kay Tres ngunit hindi niya binigay sa
akin. Napakunot noo ako.
"Let me carry my daughter." Aniya na naunang maglakad.
Sinundan ko sila ng tingin at makalipas ang ilang sandali ay akmang susunod na ako ngunit nagsalita si
Dos. "I'm sorry." Aniya kaya nangunot ang noo ko.
"For what?"
"For everything. I hope you will understand why I did that." Seryosong wika niya bago ako lagpasan.
Hindi ko masundan ang sinasabi niya. I am confused!
Ipinagkibit balikat ko na lang iyon at sumunod sa kanila. Ngunit bago iyon ay tinawagan ko muna si Jake
upang ipaalam na nakita na namin si Vanessa.
We ate Dinner together. Hindi ko halos magalaw ang pagkain ko. I am listening to their conversation.
And it pains me to see them. Nasasaktan ako para sa anak ko. Sooner or later ay maiiwan na naman
kaming dalawa. Tres will leave us. And I dont want my daughter to feel the same pain I've felt.
Matapos ang dinner ay inihatid na kami ni Tres sa tapat ng kwarto namin while Dos left already.
"Go ahead baby. Susunod si Mumma." Wika ko at nginitian siya. Her Yaya guide her to enter the room
but Vanessa stop and look at us.
"Daddy are you going to sleep with Mumma?" I immediately blush with that question. Alam ko na
walang ibang pakahulugan ang sinabi ng bata ngunit malinaw na bumalik sa alaala ko ang nangyaring
tagpo kanina.
Tumawa si Tres at lumingon sa akin. There was a smirked in his face na nakapagpainis sa akin.
"Not now baby. But I will make sure that I will sleep with her soon." Aniya kaya sinamaan ko siya ng
tingin.
The hell is he talking about!

"Okay. Let me know Daddy because I want to hug you too in my sleep." Nakangusong wika ng bata kaya
natawa si Tres.
"Of course baby. I want to watch and hug you too while you're asleep." Tres kiss her Cheeks and ask her
to go inside. Sumunod naman ang bata at ng maiwan kami ay kaagad kong sinamaaan ng tingin si Tres.
"Ano bang pag uusapan natin?" Tanong ko sa kanya.
Nagkibit balikat siya at sumagot. "Marami."
"Kagaya ng?"
"About the project that you signed. About Vanessa, About you, about me. About us." Aniya kaya mabilis
na nanlisik ang mga mata ko.
Bumuntong hininga ako at kinalma ang sarili.
"Una sa lahat magbaback out na kami sa project na to. We will return your money and you cant do
anything about it. Pangalawa you can visit Vanessa anytime. Hindi kita tatanggalan ng karapatan sa anak
natin. And lastly walang tayo. Walang dapat pag usapan tungkol sa akin, tungkol sayo dahil walang
tayo!" Puno ng pait na wika ko at akmang papasok na sa loob ngunit hinawakan niya ang magkabilang
braso ko.
Kunot ang noo niya at Nanlilisik ang mga mata. "Why not cooperate with me and make things simple?!
Lahat na lang ba ay gagawin nating komplikado! Bakit ba ayaw mong padaliin ang mga bagay sa atin?!"
He shouted back kaya natawa ako ng pagak. Inalis ko ang kamay niya sa braso ko at tinitigan siya ng
matalim.
I make things complicated and hard? The hell with him!

"Mapadali? Are you kidding me? Walang paraan para mapadali ang mga bagay. You will always face the
hardship! At wag ako ang sasabihan mo ng ganyan Tres! Hinarap ko lahat ng mag isa!.."
Huminga ako ng malalim at pinigil ang iyak ko ng maalala ang sakit na pinagdaanan ko. "I-I face e-
everything alone T-Tres! At wag mong sabihin sa aking padaliin ang mga bagay dahil kahit anong gawin
natin hindi magiging madali iyon!.....W-Wag mo akong sumbatan na para bang pinapahirapan kita!"
sigaw ko sa kanya kasabay ng paghikbi ko. "I-I am the one w-who e-experience pain m-more than
anyone here! Sa mga panahong nahihirapan ako sa pagbubuntis nasaan ka? Nang mga panahong
kailangan na kailangan kita saan ka nagpunta?! I suffered depression. Minsan magigising na lang ako sa
hating gabi at iiyak. I am questioning myself. What did I do? Ano ba ang ginawa ko para iwan mo ako?
Bakit iniwan mo ako? For almost a month I am not my normal self! But you know what? I survive it! I
survive the three years without you!" Sigaw ko sa kanya at pinaghahampas ang dibdib niya. I already
explode.
Akala ko tapos na ang sakit hindi pa pala, mas masakit pala na nakita ko nga siya ulit but he never tried
to explain anything. Walang paliwanag , walang salita and here he is telling me about making things
harder.
"W-Wala ka ng mga panahong kailangan kita! Wala ka noong nahihirapan ako! So dont tell me about
pain and hardship dahil hinarap ko lahat yan ng mag isa! Wag kang magsalita na parang alam mo lahat
ng pinagdaanan ko... You don't.. Y-You don't know!"
Kinabig niya ako palapit sa kanya at niyakap. Damn Tres! Lahat ng sakit at hirap na pinagdaanan ko ay
kaya kong kalimutan. Just explain his side at tatanggapin ko siya ulit.
"I'm sorry." Wika niya matapos ang ilang sandali bago kumalas sa akin. Natigagal ako.
Sorry? Why?
Mas lalo akong napahagulgol. Bakit hindi siya magpaliwanag? Bakit hindi niya sabihin sa akin ang
nangyari. I promise to accept him.
Tinalikuran niya ako at naglakad palayo. He left. Again.
Akala ko masakit ang ginawa niyang pagtalikod sa akin noon mas masakit pala ang makita siya mismong
talikuran ako ng harap-harapan.
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
8 - 10 minutes
Chapter 28
"Are you ready Vanessa?" Tanong ko sa anak ko. We already packed our things at ngayong umaga
mismo ang balik namin ng maynila. Jake already booked a flight.
Naluluha ang mga matang tumingin siya sa akin. "Mumma we didn't swim yet. You promised me
yesterday that we will swim." Pagmumukmok niya.
Nilapitan ko siya at kinarga. "Yes I promised that to you pero kasi kailangan na nating umuwi. Hindi mo
ba namimiss si Dada?"
"I miss him. How about Daddy? Is he going with us?"
Napalunok ako. How can I tell her that me and her Daddy won't be together. I know masasaktan siya.
She really wants to see her dad in person.
"D-Daddy will stay here. He has a lot of works and he can't go for now." I bit my lips in telling a lie.
Wala naman akong ibang choice kung hindi ang magsinungaling.
Biglang umatungal ng iyak si Vanessa kaya niyakap ko siya.

"D-Daddy promise me.... t-that he w-will be with us f-forever! He said he wont leave us!" Iyak niya kaya
maging ako ay nagsimula ng maluha.
I hope its true. Na mananatili siya sa tabi namin. Na hindi na niya kami iiwan pero hindi e. He already left
us before and he can always do that now.
"Vanessa s-stop crying... Dada will always be there for you, for us." Alo ko sa kanya ngunit mas lalong
lumakas ang iyak niya.
"I want to see Daddy! I want Daddy!" Huminga ako ng malalim at sinenyasan ang kakapasok lang na si
Zeny na lumapit.
"Huwag mo siyang bibitawan Zeny. Don't remove your eyes from her." Wika ko kay Zeny na kaagad
namang tumango.
"Yes Ma'am."
"Baby I'll look for Daddy. Dont cry okay." Wika ko at mabilis na pinunasan ang luha niya.
I will ask Tres to talk to her. Baka mapapayag siya ni Tres. Bumuntong hininga ako.
I immediately went to his office. Tatlong katok ang ginawa ko bago pinihit ang pinto.
"T-Tres." Tawag ko sa kanya. He is looking at me intently. Mukhang nagulat pa siya na makita ako.
Sabagay after what I told him yesterday ay hindi niya aakalaing pupunta pa ako dito.
"We're leaving." Wika ko na ikinakunot noo niya.

"Sinong nagsabing umalis kayo?"matigas na wika niya kaya napabuntong hininga ako.
"Heto na naman tayo Tres! Pagod na pagod na akong magpaliwanag. Kaya lang naman ako nandito para
makapagpaalam ka kay Vanessa." Wika ko na ikinailing niya.
Tumayo sila at lumapit sa kinatatayuan ko. "Paalam? What kind of goodbye do you want?" Matalim ang
boses na wika niya na lalong nagpainis sa akin.
"Vanessa is crying. Ayaw niyang umalis ng hindi ka kasama. Just tell her that you cant since you are a
busy person!"
"So you want me to lie to my daughter?!"
"Hindi ba kaya hindi ka man lang bumisita sa loob ng tatlong taon ay dahil busy ka? What's the
difference now?!" Inis kong sigaw sa kanya.
Natigilan siya ngunit saglit lang yon. "You won't leave unless I say so." Sagot niya na biglang hinapit ang
bewang ko. "I won't think twice to lock you in an Island where we can make love anytime wife.
Hanggang sa ayaw mo ng umalis sa tabi ko."
Nanlaki ang mga mata ko nang hawakan niya ang dibdib ko. He is caressing and encircling his hands in
my firm breast.
"S-Stop T-Tres!" Sigaw ko sa kanya. But my voice is too weak that it can't handle the sensation.
"You still have the perfect curves wife." Bulong niya sa tenga ko. I want to push him away but the
sensation he's making in my body is too hot to ignore.
"Ahhh." I moan when he suck one of my nipples above my clothes.
"Wife." Bulong niya habang pinaglalandas ang kamay niya sa katawan ko. I arched my body when he
reach my flesh above my pants.
He unbottoned my pants ang remove my clothes. Kung gaano kabilis naalis ang damit ko ganoon din
kabilis naalis ang kanya.
He guide me to the couch while still kissing. His left hand is caressing my breast while the other one is
playing with my flesh.
I moan when he inserted his finger on mine.
"Tresss." I cried in pain and ecstasy.
I automatically put my hands in his back when he started to thrust. May nakapa ako sa likod niya ngunit
hindi ko iyon pinansin. I almost reach the climax and he is thrusting deeper, harder and faster.
"Tress!" I shouted his name when We both reach the climax.
**
Ilang sandali akong walang kibo. I am still on the couch naked while he was smoking. He is still naked
and he wans't even conscious even I saw his half erect manhood.
Tumayo ako at nagsimulang magbihis. He was watching me while putting my clothes on.
"Ito ba ang bayad para mapapayag mo ako sa gusto mo?" Tanong niya pagkatapos habang kinukuha ang
pantalon at isinuot iyon.
Kumunot ang noo ko dahil sa tanong niya na malabo para sa akin.

"Anong ibig mong sabihin?"
"You asked me to talk to Vanessa. So is this the payme-" mabilis akong nakalapit sa kanya at isang
malakas na sampal ang ibinigay ko sa kanya.
My tears were running down from my eyes. And damn me for showing this to him.
"I-I am not a whore Tres. You know that. Ang ginawa natin ay walang kapalit kaya wag mo akong itrato
na para bang prostitute na n-nagpapabayad!" Sigaw ko sa kanya.
We really cant go back together. Araw araw kaming magsasabihan ng masasakit na salita. Araw araw
kaming mag aaway. At ngayon pa nga lang ay nanghihina na ako.
I walk toward the door but he stopped me. He hugged me from behind.
"I'm sorry." Wika niya habang nakapatong ang baba sa balikat ko.
"S-Sorry? I-Im tired with that word T-Tres. Damn that sorry!" wika ko at marahas na pinunasan ang
luhang tumulo sa pisngi ko. "Do you know.. D-Do you know what I need aside from your sorry? Your
explanation! Explain it to me! Why did you leave me? Sa panahong kailangan na kailangan kita? Sa
panahong akala ko ay ililigtas mo ako?" Humikbi ako pilit na pinigilan ang luhang pumapatak sa pisngi ko
at humarap sa kanya. "I trusted you Tres. Habang nakatali ang mga kamay ko nang araw na yon ay iniisip
ko na ililigtas mo ako. That day I didn't lose hope that you will come and save me. Alam ko darating ka at
ililigtas mo ako. Alam ko hindi mo ako pababayaan." Huminga ako ng malalim. Trying to calm myself.
"I was very scared. Pero matapos ang aksidenteng yon ay mas lalo akong natakot. The fear that I have
when I wake up and you're not there is incomparable. Takot na takot ako pero wala ka! You left me! And
it was the most painful memory for me! At ngayon nagpakita ka ulit na parang walang nangyari! Tres...
Ako yung iniwan mo! Ako yung iniwan mo pero ikaw pa ang ganyan ang trato sa akin! You're unfair!"
akusa ko sa kanya.
"That day when I woke up at the hospital I was looking for you. Alam mo ba kung gaano ako katakot lalo
na nang sabihin sa akin na buntis ako? I am scared! Maraming pumapasok sa isip ko. I am thinking if I
will be a good mother. I am thinking what would be your reaction if you knew about it. Matutuwa ka ba?
I am thinking about that. Pero hindi nasagot ang tanong na yon dahil wala ka." I looked at him in the
eyes. Sadness, pain ang longing. It was visible in his eyes.
"I trust you so much that it hurts. Masakit na ang taong iniisip ko na magliligtas sa akin ay bigla na lang
akong iiwan." Umiiyak na wika ko.
I said everything that I want to say. Sinabi ko ang lahat ng kinipkip ko sa loob ng tatlong taon. Lahat ng
sakit, lungkot at hirap na pinagdaanan ko.
"S-Sam.." usal niya kaya mabilis kong iniiwas ang tingin ko at tumingala.
'Please tears makipagcooperate ka. Tumigil ka na sa pagpatak.'
Ilang sandali kong hinintay na magsalita siya ngunit nabigo ako.
"We are leaving. You can visit Vanessa anytime.Hindi ko tatanggalin ang karapatan mo sa kanya. Like
what you've said, it was because of your sperm." mapait na wika ko bago ko siya talikuran.
'Goodbye Tres.'
www.wattpad.com
by Nammmiii-san
13 - 17 minutes
Chapter 29
Three days.
Its been three days since that happened. Vanessa didn't want to leave pero wala din siyang nagawa. We
need to. I know that she was hurt but it was for the better. Pwede siyang dalawin ni Tres. I wont remove
his right as a father.
"Anak?" mabilis na napaangat ang tingin ko sa tumawag sa akin.
"Daddy." wika ko at tumayo para salubungin siya.

"Ikwa lang ba?Nasaan si Vanessa?" tanong ko dahil magkasama sila kanina.
Umupo siya sa may sofa kaya sumunod ako. Nasa grocery si Mommy kasama si Zeny. Si Daddy naman ay
nagpaalam kanina na ipapasyal si Vanessa kaya naman nagtataka ako kung bakit siya lang mag-isa
ngayon.
Huminga siya ng malalim at sumandal sa sandalan ng sofa. "Nasa Daddy niya."wika niya kaya natigilan
ako.
"K-Kay Tres?" tanong ko kaya tumango siya.
"You didn't told us. Nagkita na pala kayo. Kung hindi lang nabanggit ni Vanessa kanina ay hindi ko pa
malalaman." wika niya kaya nag-iwas ako ng tingin.
"I saw him sa resort." sagot ko.

"Kaya ba bumalik kayo kaagad? Kaya umiiyak si Vanessa at tinatawag ang Daddy niya nang araw na
dumating kayo?" usisa niya kaya napatango ako.
"We met him Dad. We met him pero parang walang nangyari. He didn't tell me anything." sagot ko na
tumingala pa upang pigilan ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.
"Did you asked him?"
"Hmm." pagtango ko. Tinignan ko siya at mapait na ngumiti. "I asked him. I-I just want an explanation
Dad. Kahit anong sabihin niy paniniwalaan ko.I just want him to explain everything and tell me that he
love me." sagot ko at mabilis na pinahid ang luha na pumatak sa pisngi ko. "Kung ayaw niyang mag-
explain fine. Just tell that he love me. I will accept him again." impokritang wika ko.
I still love Tres. Sa tatlong taon walang naging lalaki sa buhay ko. I still think about him. I still love him.
"Why don't you ask him if he love you?" suhestiyon niya kaya umiling ako.
"I'm going upstairs. Kapag nandyan na si Vanessa pakigising na lang ako." wika ko bago umakyat.
Nanatili ako sa kwarto ko. Looking at my wedding ring.
"I'm scared to ask. Takot ako na baka iba ang sabihin niya sa gusto kong marinig. I don't know if I can
survive another pain from the same person." bulong ko sa sarili ko bago ko ipinikit ang mga mata ko.
Kung mahal niya ako ay dapat sinabi na niya agad. Dapat ay nagpaliwanag siya kaagad. Dapat sinundan
niya kami at pinigilan. But its been three days. Three days pero ang tanging pinuntahan niya lang ay ang
anak namin.
"Mumma wake up. Daddy is here." dinig kong bulong sa may tenga ko kaya dahan-dahan akong
nagmulat ng mga mata.
"Vanessa?" bulong ko nang makita ko siya sa tabi ko.
"Mumma Daddy is waiting. He said he wants to talk yto you." nakangiting wika niya na humagikhik pa.
"You're awake?" bago pa ako makasagot ay nagsalita na si Tres na nasa paanan ng kama kaya
napabalikwas ako ng bangon.
"Anong ginagwa mo dito?!" gulat na tanong ko.
"Mumma, Daddy said he's going to talk to you." bibong wika iya bago lumapit kay Tres at niyakap ito.
"Daddy talk to Mumma now." wika ng bata kaya napailing ako. Inayos ko ang buhok ko at huminga ng
malalim. Malakas ang kabog ng dibdib ko pero hindi ako nagpahalata.
"Yes baby. But for now can you please go to your Dada? We will talk privately." wika ni Tres na bahagya
pang pinisil ang pisngi ni Vanessa.
"Yes Daddy." wika niya bago nagmamadaling pumunta sa akin at halikan ang pisngi ko bago lumabas ng
kwarto.
Pagkalabas ni Vanessa ay mabilis akong tumayo at hinarap siya. "What is it?" tanong ko na pilit na
pinakaswal ang boses. Tinignan niya ang kabuuan ko bago lumapit sa akin at yakapin ako. Pakiramdam
ko ay may nagrarambulang paro-paro sa sikmura ko. I can feel my heart. Its beating too fast. I was
stunned for a moment. I want to hug him back but I control myself.
"I didn't know." usal niya kaya kumabog ang dibdib ko.
"W-What do you mean?" tanong ko at mabilis siyang tinulak palayo sa akin.
Kumunot ang noo ko ng makita kong tumulo ang luha niya sa kanang mata. He's crying. Seeing him cry
makes me in pain again.
"I d-didnt know." ulit niya kaya nalilitong tinignan ko siya.
"W-What do you mean, you didn't know?" pigil ang emosyong wika ko.
"I'm sorry Wife." sagot niya at tumingin sa akin kaya mabilis na nag-init ang ulo ko..
"I said stop saying sorry! Kung wala ka ng ibang sasabihin umalis ka na lang!" Sigaw ko sa kanya.
Nagsisimula na namang mag-init ang sulok ng mga mata ko. I just want his explanation. Kahit anong
sabihin niya ay tatanggapin ko. Kahit ano ay papaniwalaan ko. I just love Tres. And hearing another sorry
from him after everything makes me mad even more.
Hinubad niya ang suot niyang puting polo kaya nangunot ang noo ko. "W-What are you doing?!"
Hindi niya ako sinagot bagkus ay tumalikod siya sa akin. Mabilis na kumunot ang noo ko nang makita ko
ang dalawang peklat sa likod niya. Parang hugis bilog iyon pero hindi ganoon ka pulido. Iyon ba ang
nakapa ko sa likod niya nang araw na umalis kami sa resort?
"See this wife? It was a scar of saving my love." kumabog ang dibdib ko. Nandoon ang sakit dahil sa
sinabi niya.
'My love?' Ganon niya ba kamahal ang babaeng tinutukoy niya? Iyon ba ang dahilan kaya iniwan niya
ako. I felt the pain in my heart with that thought.
Sasagot sana ako pero muli siyang nagpatuloy.
"When I saw her for the first time she was sitting in the lobby of my company. Wondering around and
singing. I sat next to her and hear her sing." Aniya kaya napalunok ako.
"All my life

And I find it bittersweet" kanta niya sa sa linyang iyon kaya hindi ko maiwasang hindi siya titigan.
Kumalma ako at ang lahat ng pagtutol na pakinggan siya ay nawala.
Pakiramdam ko ay nananayo ang balahibo ko.
"Thats the time that I'd start to love this song and that girl. I stalked her, followed her. I even do dirty
things to make her mine. I asked her father to make her my wife inexchange of the debt that they had. I
know I am greedy and a devil but what can I do? I just love this girl." Patuloy niya kaya nagsimulang
tumulo ang luha ko. This time ay dahil sa halo halong emotion. Not because of pain but because of a
deeper emotion.
"She called me devil and I deserved that. Every single day with her is amazing. And If it was a dream I
dont want to wake up anymore." Kinuha niya ang kamay ko at hinila ako paupo sa kama. "Lets sit wife. It
will be a long story."
Pinaupo niya ako sa tabi niya and he stared at me. Halo-halong emosyon ang nasa mata niya na lalong
nagpakaba sa akin. "We argue most of the times but she never failed to make me smile. I love
everything about her but I'm too scared to tell her what I feel. Baka kapag sinabi kong mahal ko siya ay
hindi siya maniwala. I am the Devil and devil doesn't know how to love."
"B-But she told you she loves you." Sabat ko sa kanya. He chuckled and kiss my lips quickly.
"At first I am shocked when she told me that she loves me. Sino bang hindi? Ang babaeng matagal mo
ng hinihintay ay sasabihin na mahal ka. I am very happy. I want to shout 'I love you too' but the timing is
wrong. There was a threat in her life at akala ko ay bugso lang ng damdamin kaya niya nasabi yon.
Maybe she's scared and she needs comfort-"
"Ako ang nakaramdam non kaya sigurado akong mahal kita! I dont need com-" he kissed me again and
smirk.
"I'm not yet done." Inayos niya ang buhok ko bago nagpatuloy. "Like what I said I thought that she's
scared that's why she said that. I tried everything to know who are the assholes who were trying to
scare my wife. I even pay a Wise Detective for my house and lot in baguio just to have it investigated as
soon as possible." Umiling siya at ngumiti.
"Then there came the result. I want to kill those bastard when I knew about them. That day her father
also called me. He said that my wife is missing. I think my mind went blank. I want to kill anyone who will
touch her. I asked Dos to look for it immediately."
"Y-You were there?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Tumango naman siya sa akin kaya mabilis
natumulo ang luha ko. All along I thought he left me.
"I am there wife. When we went inside the room wala ka ng malay. I want to kill that Josh but. He pulled
the trigger exactly where you are. I didn't hesitate to make my body as your shield. I want to shoot him
first but I'm afraid. Paano kung mas mauna ang bala niya na tumama sayo? I'd rather sacrifice myself
than my love."
Tears were unstoppable. Alam ko na namumugto na ang mga mata ko. But I cant help but to cry. I
accused him of the things he didn't do. Nagalit ako sa kanya sa maling dahilan. But the real question is
why did he hide it from me?
"I am in a critical condition. Two bullets hit an organ inside my body and there was a low percentage if
I'll live. Then Dos made a decision. Ayaw niyang maghintay ka sa bagay na walang kasiguraduhan. He
was worried with you and with me. Tinago niya ang kalagayan ko sayo dahil bente porsyento lang ang
pag asang mabuhay ako. He said that it would be better if you don't know anything. Naging mahirap daw
ang pagbubuntis mo kaya ayaw niyang dagdagan ang stress mo kung makikita mo akong parang lantang
gulay."
Huminga siya ng malalim. "I was comatose for two years. But Dos and Alas didn't give up. Dinala nila ako
sa America. There I hear your voice. Araw-araw naririnig ko ang boses mo. 'Tres I miss you. Please come
back.' 'Tres were having a baby what name do you want to have?' 'Tres can you please call me? I miss
you badly.' Tres I love you.'"
Those are the voicemail that I sent to him.Hindi ko alam na napakinggan niya ang mga yon.
I didnt know. Wala akong maapuhap na salita.
"Araw araw ay naririnig ko ang boses mo. I want to fight. I want to live. And luckily one day I woke up."
Nakangiting saad niya. "I woke up and didn't know anything. I lost my memory. Maybe because of the
way I collapse. May head hit the floor badly. But I always dream about you. I always hear you voice. Until
last month I regain all my memories." aniya na pinunasan ang luhang pumatak sa pisngi niya.
"Alam mo ba ang unang ginawa ko?" Tanong niya sa akin. Ngunit umiling ako habang nagpipigil ng hikbi.
"I flew back here in the philippines and went to you. Pero nakita ko na may yakap kang Lalaki. I want to
kill that bastard and I want to get mad at Dos. Dahil kung sinabi niya ang nangyari sa akin ay hindi ka
mapupunta sa iba." He smiled bitterly and I was shocked.
"You already have a good life and I am scared to ruin that. Hindi na ako nag abalang magpa imbestiga sa
kung anong nangayari sa nakalipas na tatlong taon. Why would I ? It will fucking hurt to know the truth
that you are already happy without me." He said as he caress my cheeks.
Parang pinipitpit ang puso ko. Halo-halong emosyon. Akala ko ako lang ang nasaktan at nahirapan. I
thought it was just me. But then Tres face the most hardship because of me. And I am here getting mad
at him.
I hugged him. Sobrang higpit na pero parang kulang pa. Sunod-sundo ang pagpatak ng luha sa mga mata
ko habang humihikbi.
"Ayaw na kitang guluhin pero parang mababaliw ako kung hindi kita makakausap. Kung hindi kita
makikita. I pulled another trick to make you come. Ginawa ko lahat ng paraan para makapunta ka dito. I
didn't intend to be mean to you. I was just jealous. Dahil ang kasama mong lalaki ang dahilan kung bakit
ayoko na kayong guluhin."
Natigilan ako. "Si Jake? But we never had a roman-"
"Yes, now I know that now. Sinabi sa akin ni Dos. He was watching you for the whole three years. At
kagabi niya lang sinabi sa akin. Siya din ang nagpapadala ng pera ng mga oras na wala akong malay.
Hindi niya daw kaagad sinabi dahil baka hindi pa ako tuluyang nakakarecover. I get mad at him but then I
thanked him, for watching over you." Nakita ko ang paglitaw ng luha sa mata niya kaya mabilis ko iyong
pinunasan.
Lumunok ako. "I-I didnt know." Parang may nakabara sa lalamunan ko. Three years pinaniwala ko ang
sarili ko na iniwan niya ako, kami. But then he suffered more than I do.
Napalakas ang hikbi ko. "Shh dont cry wife. It hurts more to see you crying." Aniya habang pinupunasan
ang walang patid kong luha.
Niyakap ko siyang muli. "I was just waiting for your explanation at sinabi ko sa sarili ko.. Na..na kahit
anong paliwanag na magmumula sayo ay tatanggapin ko. Kahit anong sasabihin mo ay paniniwalaan ko.
Ganon kita kamahal. I love you T-Tres more than you know."
"I know sweetheart. I know." bulong niya.
Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko. Ayaw tumigil ng luha ko at palakas iyon ng palakas. I am
happy, sad and guilty.
"Shh Je t'aime wife." Aniya kaya napakalas ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Goodnight?" Kunot noong tanong ko.
He laughed and kiss me. "It means I love you in french." aniya kaya napangiti ako. I Didn't even bother to
check what's the meaning of that. "I love you wife. The sixteen year old you, the eighteen and the
twenty-one year-old. And I will love you forever."
"I love you too Tres. Kahit anong edad mo. Kahit maging puti na lahat ng buhok mo." wika ko. I heard
him chuckle.
www.wattpad.com
Del Fuego Series: The Devil's Sweetheart (COMPLETED) (Soon To Be Publish) - Epilogue
by Nammmiii-san
7 - 9 minutes
Epilogue
"Are you happy wife?" Tanong ni Tres habang nakatingin sa papalubog na araw. Its been a month.
We make our wedding vows two days ago. And I am more than happy because I married the man I love.
Tumango ako at sumandal sa balikat niya. "Isla Del Fuego's sunset view is incomparable." Wika ko
habang nakatingin din sa papalubog na araw. Natapos ang isang araw na kasama ko siya and it will
always be happy.
"Indeed. Nag iisa lang ang Islang ito. It has the best view for sunrise and sunset." Aniya kaya nilingon ko
siya.
The concept of sunrise and sunset is amazing. Sunset tell us that everything will reach its end but then
sunrise show's that every end has a beginning. And it was my beginning with Tres.
"Do you want to swim wife? Hindi natin nagawa yon ng mga panahong nandito tayo." Anyaya niya sa
akin kaya napangiti ako.
"Ikaw gusto mong magswimming?" Balik tanong ko sa kanya.

Instead of answering me he removed his clothes. Lumapit siya sa akin at isang tili ang kumawala sa bibig
ko ng hubarin niya ang suot ko.
"Lets swim wife." Aniya na mabilis akong iginaya papunta sa mas malalim na parte. He was holding my
waist while I'm holding his shoulder.
"T-Tres were naked baka may makakita sa atin dito." Sabi ko sa kanya na tinawanan niya lang.
"Shh wife. It was a private Island and no one will trespass." Aniya na humigpit ang hawak sa akin.
He is touching my body under the water and I cant help but to moan.
"Tresss ahh." I moaned when he reach my flesh.

"Dont you think its timepara magkaroonng kapatid si Vanessa?" Pilyong wika niya habang hinahalikan
ang pisngi ko.
"Ikaw talaga!" Sabi ko at bahagyang hinampas ang dibdib niya. I bit my lips to suppress my moan.
"Why not? Three years old na ang anak natin at mas maganda kung magkakaroon na siya ng kapatid."
Nakangising wika niya.
Napalunok ako. He was smirking while pleasuring my body.
"Tres." I said as he kiss my neck.
"W-We cant do it here." Sabi ko na bahagya ng natatanranta. Baka may maligaw na mangingisda dito.
Biglang tumawa si Tres kaya napamaang ako sa kanya. "I'm just teasing you wife. We cant do it here. But
it will be a good experience if we do." Mabilis ko siyang hinampas kaya mas lalo siyang natawa.
"Tres may mahihiling ka pa ba?" Tanong ko sa kanya matapos ang ilang sandali.
Curious lang ako kung may mahihiling pa siya sa buhay niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit bago sumagot. "Meron pa." Aniya kaya napakunot noo ako.
"You already have everything. Ano pa ang mahihiling mo?"
"A basket ball team." Aniya kaya napalayo ako sa kanya.
"Anong basketball team?" Takang tanong ko.

"Maraming anak hanggang sa makabuo ako ng basket ball team." Wika niya pagkatapos ay tumawa ng
malakas.
"Anong akala mo sa akin baboy?" Inis na tanong ko sa kanya.
"Of course not wife. Hindi ka mukhang baboy. And we will make more baby one at a time." Aniya kaya
napanguso ako.
"Heh!" Saway ko sa kanya.
Ilang sandali pa ay siya naman ang nagtanong.
"Ikaw ba may gusto ka pa ba bukod sa akin?" Tukso niya kaya namula ako.
"I cant ask for more. He already provided me more than I asked for." Sagot ko sa kanya at mabilis siyang
hinalikan.
Ngumiti siya at ginantihan ang halik ko hanggang may maalala ako. Tinulak ko siya ng bahagya kaya
napakunot noo siya.
"Who is Carissa?" Tanong ko sa kanya kaya bigla siyang ngumiti.
"Hanggang ngayon ba ay hindi mawala sa isip mo si Carissa?" Tanong niya ng nakangisi.
"Becasue you didnt introduce her to me!" Akusa ko sa kanya at inirapan siya.
Umiling siya at tinignan ako sa mata. "I thought you trust me?"
Napaiwas ako ng tingin. I trust him but I'm jealous.
"I-I was just asking. Edi wag mong sagutin." Inis na wika ko at tuluyang lumayo sa kanya ngunit mas
hinapit niya ang bewang ko.
"I'm just kidding wife." Aniya na kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Carissa is our childhood friend. Parang
kapatid na ang turing namin sa kanya ni Dos. She grew up with us ng mamatay ang parents niya sa isang
aksidente. Para na niya akong kuya. And I am worried to her since Alas took her away three years ago."
Paliwanag niya kaya napakunot noo akong lalo.
"Alas? Your brother?"
Tumango siya. "Alas has something with Carissa mula pa ng mga bata pa kami. And three years ago
Carissa came back but then Alas abducted her. They have their own love story to tell so lets just forget
them for now." Aniya na muli akong hinalikan.
Gumanti ako ng halik at ipinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya.
Its not the end of our Love story. It was just a beginning. Maraming darating na pagsubok pero alam
kong malalagpasan namin iyon.
Love is much more stronger than any obstacles that we will face in the future. I know now how much he
love me and Vanessa and I love him more for that.
Jake? He's still in manila. Nagtayo kami ng maliit na studio at opisina para sa mga kliyente namin.
Dos? He already apologize to me and I forgave him. O baka hindi ko siya napatawad talaga dahil hindi
naman ako nagalit sa kanya. I am more thankful to him for what he did to us. It makes us stronger.
Alas? I saw him once. He looks like Dos pero hindi gaanong magkahawig. They are fraternal twin. He
talked to me and congratulatde me. Pero wala akong nakitang kasama niya. Maybe Tres is right. They
have their own love story to tell and we just need to wait for that.
Vanessa is bubbly like before. Siya ang pinakamasaya nang ikasal kami ni Tres. She's already close with
her Tito's. And she's been spoiled by them.
My parents? They had their vacation in Europe. Si Tres ang gumawa ng paraan para makapagbakasyon
ang dalawa. I called them last night and seems they are enjoying it well.
And us? We are having our second day of honeymoon. I am very happy and I cant explain it using words.
"I love you Tres." Bulong ko sa pagitan ng halik niya. Naramdaman ko ang pagngiti niya.
"I love you even more wife. Now and forever."

Del Fuego Series 1 The Devil's Sweetheart (COMPLETED)

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Del Fuego Series 1 The Devil's Sweetheart (COMPLETED)

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

www.wattpad.

Written by: Nammmiii-san

Date started: April 7 2020

Nagdilim ang paningin ni Mr. Del Fuego at tumayo.

Ngumiti siya at bahagyang tinapik ang balikat ko.

"Nasaan pala si Mommy?" Tanong ko at bahagya pang uminom ng tubig.

"Really Dad?!"bulalas ko na hindi naitago ang saya.

"Done." Sabi ko at binalik sa kanya ang papel.

Mabilis akong napangiti. "Thank you." Pasasalamat ko bago ko siya niyakap.

"My pleasure." Anito na gumanti ng yakap sa akin.

Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka namatay na kami ni Josh.

Tumawa siya at umiling. "Dont be nosy." Aniya at bahagya pang ngumiti.

"Hayun si Dianne oh!" Turo ko kay Dianne na nasa isang mesa.

"Gago! Ang panget mo." Dianne.

"Bagay talaga kayo." Sabi ko na lalong ikinapula ni Dianne.

Ilang sandali pa kaming nagbiruan bago ako nagpaalam sa kanila.

"You look wonderful Princess." Puri niya sa akin na ikinangiti ko.

"Syempre kanino pa ba ako magmamana?" Pabirong wika ko.

Sa gilid ngmata ko ay nakita kong umakyat sa stage si Daddy.

'Samantha Nicole Valdez.... Del Fuego.' Tama ba ang dinig ko?

Nagsimula na kaming sumayaw at walang bumasag sa katahimakang namamagitan sa amin.

At ano daw? Wife?

Umatras ako pero ngumisi lang siya.

"Masakit! Ano ba?!" reklamo ko sa kanya.

"Don't fight back sweetheart. Hindi mo ako kaya."

"I-I'm sorry Princess. Its my fault." Paunang wika ni Daddy.

"Bahay mo to?!" Gulat na ulit ko.

Hindi ko napansin kanina. Tinignan ko siya.

Nagdududang tinignan ko siya."S-Sinong nagbihis sa akin?" Kinakabahang tanong ko.

Nagsimula siyang humakbang patungo sa akin kaya napaatras ako.

"Magsumbong ka." naghahamong wika niya na ngumisi pa sa akin. Damn him!

"You're my wife at dapat lang na nandito ka sa bahay ko."

"A-Anong gagawin mo?" Tanong ko sa kanya na bahagya pang nautal.

Pagbaba ko ng hagdan ay nakuha ang atensyon ko ng isang malaking painting.

Lumapit ako doon at pinakatitigan iyon.

Hindi ko siya pinansin at nagtuloy na sa pagpanhik. Pagpasok ko sa kwartong ginamit ko kanina ay

"W-What are you doing?!" kinakabahang usal ko.

"J-Jerk!" Sigaw ko sa kanya bago tumakbo paakyat.

"No worries wife, you still turn me on!" Sigaw niya.

Damn you Tres!

"I am asking nicely Samantha." aniya kaya inirapan ko siya.

"Aren't you?" ganting balik ko sa kanya.

Parang nakonsensya ako sa ginawa ko pero hindi ko iyon ipinakita sa kanya.

"Gusto ko dito e! Ilipat mo yan!" angil ko sa kanya at bahagya pa siyang sinulyapan.

"Whatever!" wika ko.

Ibinaba ko ang hawak kong kaldero.

"Paano ako? Anong kakainin ko?" asik ko sa kanya.

"Then study on how to cook." balewalang wika niya.

Nakakadalawang kagat pa lang ako nang pumasok sa kusina si Tres.

"Obvious ba?" sarkastikong wika ko kaya napailing siya.

Bawat galaw niya ay sinusundan ko ng tingin. Wala akong maapuhap na salita.

"Done with your lunch?" tanong niya kaya tumango ako.

Natakam ako dahil mukhang masarap. Parang pagkain sa restaurant.

"Niluto ko." Sabi niya kaya napataas ang kilay ko.

"Ang sarap." Wika ko nang matikman ang pagkaing niluto niya.

"I'm glad you like it." Aniya na sumubo din.

"I know." Sagot niya na hindi nakaabot sa pandinig ko.

Napatakip ako sa bibig ko dahil sunod-sunod ang pagsinok ko.

'Hindi talaga siya pumapasok sa kwarto.'

There are days

I wake up and I pinch myself

You're with me, not someone else

And I am scared, yeah, I'm still scared