12:51

(Twelve: Fifty-one)

A short story written by:

sizzlinghotissue �

All rights reserved - 2012

This story is posted in wattpad. If someone produces it to the other site

without the author�s permission, get ready for my revenge.

Please, I trusted you for this; don�t give this away without my permission.
Cause it's 12:51...

and I thought my feelings were gone.

(c) sizzlinghotissue 2012 All Rights Reserved

Ang saya-saya talaga ng may boyfriend! Nandyan siya lagi sayo, kapag may problema
ka or wala lang.
Yung feeling na, hindi buo araw mo kapag wala siya sa tabi mo? Tapos, nakakakilig
pa!

Pero, nagbago yun...

nung naisipan niyang makipag-break sakin.

Siguro nga, ndi kami para sa isa't-isa. Pero kasi, ndi ko matanggap. 7 years kami
nung boyfriend ko. Akala
ko, siya na ang first and last.

Nagkamali pala ako.

Tanging dahilan niya ay ang Isip bata ko raw.

Hindi ko alam kung saan nanggaling yun.

7 years kami pero tanging isip bata lang ang dahilan niya. Weird, alam ko.

Pero, ayoko na pagpilitan ang sarili ko sa taong ayaw na.

2 buwan ng nakakalipas simula nung nakipag-break sakin yung ex 'ko. Pero, hanggang
ngayon, siya
parin...

Siya parin ang mahal ko.

Chapter 1

..I'm scrolling through my cellphone for 20th time today

I'm reading the text you sent me again

Though I memorized it anyway

It was an afternoon in December

When it reminded you of the day

When we bumped into each other

But you didn't say hi coz' I looked away..

@Alyanna's POV

*flashback*

Sarap talaga magka-boyfriend! Hindi ako mabubuhay ng wala si Ryan sa tabi 'ko. Sabi
nila, ang swerte-
swerte ko raw sknya which is TRUE. Ang sweet sweet kaya ni Ryan!

* bzzt - bzzt *

Hey Yanna'babes! Pta, ang korny. By the way, susunduin kita ah! Nami-miss na kasi
kita eh. Siguro in 1 hour,
susunduin kita. Love you, Yanna!

*end*

Kaka-kita lang namin kahapon, miss kagad? Ay suuus! Haba ng heyrr!

Maliligo na nga ako, ndi pa kasi ako naliligo e. Nanonood kasi ako ng Detective
Conan! Cute ni Conan!
Pero mas pogi si Shinichi Kudo. <3

After 'kong maligo, nagbihis nko at nag-ayos ng buhok. May kahabaan kasi yung
buhok ko. Minsan ko
lang siya ilugay dahil mainit dito sa Pinas, ayoko kasing mainitan ako dahil sa
buhok ko. Kaya, kapag Rainy
season ko lang niulugay.
Nka-pusod lang ako ngayon at nka-dress and doll shoes. Hindi ako nagme-Make up.
Nandidiri ako. Ewan
ko kung bakit. Ako lang yata ang nandidiri sa Make Up. Tss, pero ok na ako dun.
Atleast, pagdating ng
araw, hindi ako nabubuhay sa make up. :))

* ding - dong *

Baka si Ryan na yun!

"Nak, si Ryan!" Sigaw ni Mommy. Sabi ko na nga ba! Hahaha!

Bumaba nko ng hagdan at pumunta sa salas.

"Y-you look beautiful, Yanna." Wushu. Nambola pa e.

"Wag ka nga, tara na nga!"

Ngumiti lang si Ryan at hinawakan ako na akmang aalalayan ako.

Pumasok na kami sa kotse niya at nag-drive na siya.

"Ry, san tayo pupunta?" Tanong ko sknya.

"Sa lugar na hindi mo pa napupuntahan." Shaks! Wag mo akong ngingitian, Ryan! Tae,
baka bigla nalang
akong himatayin dito! >////<

Mga ilang minuto ng pagda-drive niya, wala na akong makitang mga bahay sa paligid.
Hindi naman
siguro kami naliligaw diba?

"Ry, hindi naman tayo naliligaw dba?" Mas maganda na yung nagtatanong para sure!

"Nope. Actually, nandito na tayo." Hininto niya yung sasakyan at pinag-buksan niya
ako ng pintuan at
inalalayang mka-labas ng kotse niya.

WOW. As in W-O-W.

"Do you like it?"

"Yup, I appreciate this. Thank you!" Niyakap ko siya ng mahigpit at ganon rin yung
respond niya sakin.

Dinala niya ako sa isang lugar na punong-puno ng bulaklak. Kung hindi ako
nagkakamali, puro Roses to at
Tulips. Iba't ibang kulay nga e. Cute sa paningin.
 "Happy 7th Anniversary, Yanna!" Binigyan niya ako ng boquet ng flowers at
hinalikan ako sa noo.

"Happy 7th Anniversary, Ryan!" Niyakap ko ulit siya ng mahigpit. Mahal na mahal ko
tong hinayupak na
to.

Na-upo lang kami dun sa burol. Yung kapag tumungtong ka dun, kitang-kita mo yung
bulaklak.

Nka-sandal ako sa dibdib niya at yung kamay niya ay nakapalibot sa balikat ko.

"Ry."

"Hm."

"Sa'yo ba 'to?"

"Nope." Nalungkot naman ako bigla dun.

"Eh, kanino to?"

"Sayo." Dahil sa pgka-gulat 'ko, napatingin ako sknya at nakita ko siyang ngumiti.

"Bakit speechless ka, Yanna?"

"Eh kasi, nakakainis ka." Pinahiran ko yung luha ko sa pisngi ko.

"Hindi mo ba nagustuhan?"

"Nagustuhan pero kasi..nakakainis ka. Wag ka ngang ganito palagi, baka masanay
ako. Hanap-hanapin
ko."

"Ayaw mo nun, ako lagi ang hinahap-hanap mo?"

"Tss, ewan ko sayo." Niyakap niya ako at hinalikan niya ako sa ulo ko.

"Paano mo to ginawa?"

"Tanda mo nung nililigawan pa lang kita? Yung sinasabi ko sayo na kapag sinagot mo
ako, at
makakatungtong tayo ng more than 5 years, dadalhin kita sa lugar na hindi mo pa
nakikita?" Oh gosh.

"Shit, Ryan!"
"Don't cuss, Yanna! Hays."

"Ibig sabihin, simula nung nililigawan mo palang ako, nagtatanim kna dito?"

"Oo."

"Aweh, I love you Ryan! Grabe, ndi ko to inexpect."

"Ganyan kita kamahal. Kapag namatay yan lahat, hindi na kita mahal." Hindi ako
naniniwala sknya. Kasi,
ilang squaremeters kaya to! Lawak kaya! Pwedeng-pwede ng magtayo ng flower shop!

"Sus. Serious, Ry. Salamat dito."

"Wala yun, Yanna. I love you."

"I love you too." Kiniss niya ako sa lips pero smack lang.

After naming pumunta sa Flower Garden na yun, umuwi narin kami.

--

After a 2 weeks na un, nag-away kami ni Ryan ng gabi.

"Ang isip bata mo, Yanna! Kailan kba magbabago?!"

"Bakit ba laging ako ang may kasalanan?"

"Alangan namang kasalanan ko? Hay nako, Yanna."

"Tigilan na natin 'to, Ryan. Ayoko makipag-away."

"Talagang titigilan na natin 'to, Yanna! Dahil makikipaghiwalay na ako sayo."

Anong sabi niya?

"H-ha?B-bakit?" May luha ng namumuo sa mga mata ko nung narinig kong

makikipaghiwalay na siya
sakin.

"Bakit?! Kasi ang isip bata mo! Ilang taon kna pero, hindi ka parin matured sa
relasyon!"

"Magbabago na ako. Please, give me one more chance." Pagmamakaawa ko sknya.

 "No, Alyanna. Tama na 'to."

Iniwan niya ako dun sa park na parang iniwan ako ng nanay ko sa kalye.

Ang sakit-sakit.

Ang sakit-sakit makipag-hiwalay sayo ng boyfriend mo.

Simula nung nkipag-hiwalay sakin ang ex 'ko, nawalan nko ng gana sa lahat ng
bagay. Pero, dun sa
Flower Garden ako laging tumatambay. Minsan sumagi sa isip ko na, "Hindi pa naman
sila namamatay
ah? Bakit nkipag-hiwalay sakin si Ryan?"

Minsan nga, napitas ako ng mga bulaklak dun sa garden at pinagalitan ako ng
nagmamay-ari dun.
Nakipagtalo pa nga ako at sinabing akin tong garden na to. Pero, binenta pala ni
Ryan to nung time na
nakipag-hiwalay siya sakin.

*end of flashback*

Uh, sht. Ayoko na siyang maalala. Lalo lang sumasakit ang puso 'ko. Hindi parin
ako mkapag-move on. 2
buwan na ang nkalipas pero, lagi ko yang naaalala.

�Yanna?"

"Yes, mommy?"

"Pwede bang pakibili mo naman ako sa mall?"

"Ng ano, mommy?"

"Paki-tingin nalang diyan sa listahan anak. Ito oh pera. Sinobrahan ko na yan, baka
kasi kung san ka
mapunta. Sige nak, magiingat ka."

"Sige, mommy."

Gaya nga ng sinabi ni Mommy, pumunta ako ng mall. Habang naglalakad ako sa loob ng
Mall, binabasa
ko ang text messages sakin ni Ryan. Nandito parin lahat ng messages niya until now.
Lahat ng sweet
messages niya sakin, nka-save pa. Ang tanga-tanga ko nga e. Hindi ko pa binubura.
Kahit binabasa ko ng
binabasa yan ng paulit-ulit, kabisado ko naman na.

Tanga-tanga ko talaga. Kahit masakit na, ginagawa ko parin.

 *bump*

"Aw." Tangi ko nalang nasabi.

Dahil sa pagmamadali ko, tinulungan niya akong tumayo at ako'y umalis na. Wala
kasi akong balak
makipag-usap pa sa taong yun. Hindi ko naman yung kilala. Mamaya, kung san kasaling
gang yun.

After kong mabili yung mga kailangan kong bilhin, umuwi narin ako. Wala rin akong
ganang mag-
shopping kahit na hilig ko ito. Nawalan na ako ng gana sa pgsha-shopping dahil dun
ko madalas kasama
si Ryan noon. Hindi siya yung katulad ng mga ibang lalaki na, ayaw na ayaw sa
pgsha-shopping, sa
katunayan nga, itong suot kong ito, siya pumili neto.

Putek, Alyanna. Puro nalang ba Ryan?! Paano ka mkkapag-move on niyan? 2 buwan na,
Alyanna.

*sigh*

Ayoko na siyang isipin. Lalo lang gumugulo ang utak ko.

Inhale. Exhale. Inhale. Exhale

I'm starting to not thinking him again starting now...

Wala munang Ryan sa utak ko.

Sana makayanan ko ito.

Chapter 2

@Alyanna's POV

Gusto ko magbakasyon. :|

Saan?

Hindi ko rin alam. :|

 Yung tipong tahimik na lugar, yung walang mkka-alam na nandun ako? Para mkapag-
isip ng maayos?
Kasi, siguro. Yun yung way para mkpg-move on ako. Siguro mga 5 days lang. Siguro,
that's enough para
mkapag-isip.

"Mommy." Tinawag ko si mommy habang ngbabasa siya ng magazine.

"Yes, baby?"

"Can I go for a Vacation?"

"Where naman?"

"Somewhere na tahimik. Basta mommy, ung mkkapag-isip ako ng maayos? Dba, Ma alam
mo naman
pinagdadaanan ko ngayon?" Niyakap ko siya mula sa tagiliran niya.

"Is this about Ryan again?" Sinarado niya yung magazine at tumingin sakin.
Tinitignan ko rin naman siya at
tumungo.

"Pero, mommy! This time, ako na mismo gagawa ng paraan para mkalimutan ko siya."

"Hm, yan ba talaga gusto mo, anak?"

"Yes, mommy."

"How many days ka don?"

"4-5 Days siguro."

"Hmmkay."

"Yes! Thanks mommy! Mwa!" Kiniss ko siya sa noo niya at niyakap siya.

Aalis na sana ako pero pinigilan ako ni mommy,

"Saan ka pala pupunta? Sa Quezon Province? Pwede dun."

"Ako na bahala mommy. Basta, sabihan ko nalang kayo kung saan at kung magkano
kailangan ko."

"Kailangan malaman ko na yan before ka umalis ah. Para maipacheck natin yung
place."

"Sure, mommy. Thanks."

Salamat naman at pinayagan ako ni Mommy. Actually, 22 years old na ako pero this is
my first time na mg-
travel mag-isa. Oo, 15 years old ako nung naging kami ni Ryan. Fuq, tama na, yanna!
(-_-)

I need to search some place na pwedeng pag-isipan. Ayoko nung puchu-puchu na

lugar. Gusto ko,
worth it yung pg-stay ko.

Gotcha! May nahanap ako.

Siguro, kasya na yung 9,000 na pocket money sa 4-5 days no? I hope so.

�Mommy!!" Sigaw ko mula sa kuwarto ko. Bukas naman yung pinto ko e.

"Bakit?"

"May nahanp na ako."

"Hm, are you sure?"

"Oo naman, mommy. Cute nga e. Train ang transpo mo papunta dun."

"Diyan ako nag-aral nung college sa lugar na yan before. Tska, may dorm ako diyan.
Gusto mo bigay ko
sayo address? Friend ko yung caretaker sa dorm na yun."

"Sige, mommy. Para iwas gastos. Hehehe."

"Sige, pero. Sure knba talaga?"

"Yes, mommy."

"Mga 6,000 lang bbgay ko sayo a. Kasya na yun, sobra-sobra pa nga."

"Mommy? 6k lang?" Sabi ko pa naman sa sarili ko, 9,000 ok na. (-_______________-)

"Bakit, baby? Eh, sobra-sobra pa nga yun e. Dapat nga 3k lang bbigay ko sayo.
Tska, sabi mo mag-iisip,
eh mukhang mag-sha-shopping ka e."

"Mommy naman."

"6k or 3k?"

"6,500?"
 "Fine, 6,500. Sige, tatawagan ko lang yung caretaker nung dorm ko. Kailan mo ba
balak umalis?"

"Siguro, mga 2 days from now."

"Great. Sige."

"Thanks, mommy!"

Hay! This is it. Mukhang ok na ang lahat. Sana mg-work 'tong plano ko.

Tinignan ko ang cellphone ko na puro sweet text messages ni Ryan.

"Baby, kumain knba? Kasi ako, makita palang kitang kumain busog nko. Ilove you!""

"Baby, 30mins. palang nka-lipas simula nung nagkita tayo, miss na kagad kita."

"Baby, ang cute mo. Kaya lalo akong naiinlove sayo."

"Baby, pasensya kna kung busy ako minsan. Para satin rin naman to in the near
future e."

"Sleep kna, baby. I love you. Don't worry, papasok ako sa panaginip mo para maganda
ang gising mo."

Options>Delete>Delete All>Do you really want to delete this all?>YES>Loading>Done!

Simula sa araw ng pag-alis ko, unti-unti na kitang mkka-limutan, Ryan. Pangako ko

sayo, hindi ako uuwi
dito sa Manila ng ndi pa kita nkka-limutan, TANDAAN MO YAN.

CHAPTER 3

Normal POV

Hinatid ng Mommy ni Alyanna si Alyanna sa station ng Train papuntang La Guerrero

City somewhere in
North Luzon.

Apat na oras ang biyahe bago makarating sa La Guerrero City. Goodthing, may upuang
bakante si
Yanna. Isang oras ang nka-lipas, nkaramdam ng antok si Yanna. Accidentally, napa-
sandal siya sa lalaking
katabi niya. Hindi lang ito pinansin nung lalaki dahil, baka sabihing ang bastos
naman niya. Hinayaan lang
ito ng lalaki makatulog.
 2 hrs. ng tulog si Yanna, ni hindi pinapakealaman ito ng lalaki. "Ilang oras
nalang, La Guerrero na, hindi
pba gigising to? Tsk." Sabi nalang nung lalaki sa isip niya. "Siguro naman sa La
Guerrero siya dba? Kasi
kung hiindi, kawawa naman siya."

Tumigil ang tren, at no choice ang lalaki, kaya tumayo na siya at umalis na.
Nagising si Yanna dahil sa
pagka-tayo nung lalaking sinandalan niya. "Oh, crap. Nandito na pala ako. " Kinuha
niya ang mga gamit
niya at tumayo na. Buti nalang, hanggang La Guerrero lang ang tren. Kung hindi,
baka lumagpas siya.

@Alyanna's POV

Nka-baba na ako ng tren. Nakakainis! Ang dami ko palang bitbit! Dapat pala, no
gadgets ako. Uh, I think
hindi ako mabubuhay ng wala yun.

Umupo muna ako sa monoblock dun sa station. Pagod na ako't inaantok pa. Hahanapin
ko muna yung
address nung dorm ni Mommy. Kasi naman, gusto ko ng mag-drive!

Oh. Wala dito sa backpack ko yung papel. Baka nasa maleta ko. My gulay!

Aha! Nandito. Ok game.

Ila-lock ko na sana yung maleta ko ng may lalaking sapatos akong nakita sa baba.
Parang
pinagmamasdan ako. Nakakatakot naman 'to! Ples, wala akong pera. Huhuhu T_T

"Miss?" Halaaaa ka dudooongg! T_T Kunyari, hindi ko siya nakita or narinig. Tinuon
ko lang ng pansin yung
maleta ko. Shit, bakit ayaw masara?

"Uh, miss?" Huhuhu! Hindi parin siya umaalis. SNOB AKO SNOB!!! Pero, sige. Ayoko
namang mang-SNOB
dito. Baka mamaya, palayasin ako dito.

Unti-unti kong inangat ang ulo ko.

SAPATOS>BINTI>BEWANG>KATAWAN>CAMERA?>LEEG>ULO = (o_o)

Nagulat din yung lalaking tinititigan ko sa mata. Shit, he's familiar!

"Parang nagkita na tayo, before? Pero hindi ko matandaan." Panimulang sabi ko.
Totoo naman! Familiar
talaga siya!

"Uh, yeah. You seem familiar too." Waaaw, spokenin' dollar. Mag-salita ka ng peso!
PINAS 'to!
Hindi ko na siya pinansin after niyang sabihin yun. Napaisip talga ako! Itong
curiousity kong to! Masyadong
hyper ngayon! Wag mo nga akong pag-isipin, ples lang!! (_ _)

"Are you, Ms. Alyanna Llarena from Manila?" Sabi niya sakin.

We-wait lang. Alyanna Llarena from Manila? Shit, ako yun ah?

"Y-yeah? B-bakit?" Nauutal kong tanong. Baka mamaya kasi nakita lang niya yung
pangalan ko
somewhere sa bag ko or nka-sabit sa bag ko. Kasi minsan, mahilig akong maglagay ng
name at ng Manila
sa bag ko e, since dun ako sa manila nka-tira.

"I am the caretaker of your mom's dorm before. Pinasusundo ka niya sakin dito." NO
WAY.

"Sure kaba? Nako."

"*chuckles* Yup! Oh ano, tara na?"

"May magagawa pa ba ako? Pero, nako! Kapag ito panlinlang mo sakin, dudukutin ko
mata mo!" Banta
ko sknya. Pero, imbis na matakot siya, tinawanan lang ako.

"Wait palaa!" Tinignan niya ako na parang naguguluhan. Tapos, nakita niya sigurong
inaayos ko yung lock
ng maleta ko. "Dami mo sigurong dala no? Tsk. Bakasyon lang ba talaga ang hanap mo?
O dito kna
titira?" Sabi niya habang inaayos niya yung maleta ko.

Ilang minuto, na-lock na niya. Bibitbitin ko na sana pero pinigilan niya ako. "Ako
na, baka masira ulit. Kung
nagkataong ganon ang mangyari, ipapabuhat ko sayo lahat ng gamit mo." Saka niya
kinuha yung mga
gamit ko.

Sumakay na kami sa sasakyan niya. Wow, teh. Camaro kotse niya! Dilaw pa. *o*
Parang gusto kong
sabihin, "Dre, akin nalang 'to. Hindi naman bagay sayo 'to." Pero, syempre. Joke
lang yun. Baka, ibaba ako
dito't ibigay ang Camaro niya. Hehehehe =))

Sa tagal ng pagda-drive niya, nka-tulog ako.

"Hey, Alyanna. Wake up! We're here!" Tinapik pa niya ako.

"5 minutes." Sabi ko.

"Psh, bahala ka diyan." Narinig ko siyang bumaba. Pero, wako pakels. Basta, ako
natutulog dito.
*lock*

Oh shit.

(o_o)

"SHET KA!! HOYY! BUKSAN MO TOOOO!" Sigaw ko mula sa loob ng sasakyan niya habang
pinagpapalo ko
yung window.

I-lock ba ako dito sa sasakyan niya?! Hindi pamandin bukas ang aircon! Hindi pa
bukas bintana!
Putragis, ma-suffocate naman ako ditoooo! Putres lang!

*unlock*

MY GRUD!!!!! Agad akong bumaba ng sasakyan niya. Binagsak ko talaga ang pgka-sarado
nung pinto. I
don't care kung masira! Biwset!

Dali-dali akong pumunta sa loob! Takteee!

"HOY! NAKAKAASAR KA NA AH! AKALA MO KUNG SINO KA! BADTRIIIIIIIIIIP!" Sigaw ko nung
nasa pinto na
ako.

"CAN YOU PLEASE SHUT YOUR MOUTH?!" O-ok. (_ _)

Takot ko lang sa kanya. Tangina, boses palang, tiklop na.

"OH CRAP! H-HAHAHAHAHA!! PFTT! HAHAHAHAHAA! KUNG NAKITA MO LANG ANG ITSURA MO!
HAHAHAHAHAHAHAHAHA! YOU MADE MY DAY, ALYANNA! HAHAHA" Shit.

"PAAAAKSH-- UGGGGGGGH! NAKAKAINIS KA NA TALAGAAAAAA! BWISEEEEEET!" Dahil sa inis

ko, lumabas
ako ng bahay. Putcha, 5 days with him? Ugh, nevermind. (-___-)

Hindi ko kabisado 'tong La Guerrero pero, lakad lang ako ng lakad. I don't care.
Na sakin ang personal
bag ko. Nandito ang wallet, phone, laptop, extra underwears. Basta! Yan ang
mahalaga. Kahit hindi ako
magpalit ng damit, basta, nandito ang undies. bwiset na lalaki yun!

Dahil sa napagod ako kakalakad, napunta ako sa park at naupo. Buti, dala ko, DSLR
ko. Stress reliever ko
kasi ang pagkukuha ng pictures.
Magdidilim narin at naisipan ko ng umuwi. Kahit papaano, nawala na yung asar ko sa
hinayupak na yun!
NAKAKAINIS! Lalabas na sana ako ng park....

OH CRAP. WHATAMIGONNADOOOO?!

LALAKING NAKAKASAAAAAAR! WHERE ART THOU?! HUHUHUHUHU T___T

Chapter 4

@Alyanna's POV

OH CRAP.WHATAMIGONNADOOOOOOOOOOOO?!

LALAKING NAKAKAASAAAAAAAAAAAAAAAR!! WHERE ART THOU?! HUHUHUHUHUHUHUHU T_T

Bago pa niya ako makita, naisipan kong magtago pero..

"Alyanna?" Anak ka ng tipaklong.

"Ryan." Tama kayo. He's Ryan. Ang unang lalaking nagpatibok ng puso ko. At ang
unang lalaking nang-
iwan sakin.

"ANONG IBIG SABIHIN NETO, RYAN?!" Sigaw nung babae sknya.

"D-don't worry, miss. Hindi ako kabit or something na naiisip mo. Kakilala ko lang
siya sa Manila.
Nakalimutan ko na kung san."

Nakit kong nadismaya ang itsura ni Ryan. At opossite naman ang nasa mukha nung
babaeng kasama
niya.

"Pasensya kna.Alyanna? Alyanna dba?" Tumungo ako. "Pasensya kna, baby ah. Akala ko
kas." Crap.
Ayoko na. Nabalik lahat ng sakit sa dibdib ko. Lalo na't ang endearment pa nila ay
parehas nung amin
dati.
"N-no worries. S-sige." Umalis na ako. Basta! Nandito ako para kalimutang yung
hinayupak na yon. Tapos,
nandito siya?! Na may kasamang BAGO?!

2 buwan palang nkkalipas ah?! Ganon ba niya ako kabilis palitan?! Putragis.

Pano ang 3 month rule na yan?! Ugh, isang masasabi ko sknya......

Ryan, pakamatay ka na.

Umalis na ako sa harapan nila, putcha...

Nakita ko ang sasakyan ni Ryan na may teddy bear na malaki, boquet of Roses and
Tulips at may nka-
lagay na, HAPPY MONTHSARY!

t(-____-t), SAGAD!

Umalis na talaga ako sa park. Dapat pala hindi ko na nilayasan yung lalaking
nakakasar na yun! Imbis na
natutulog na ako, wala.

* beeep - beeep *

Akala ko sasagasaan ako, kainis. XD Wag kabado, guys! Masamang damo ako. Lels.

Huminto ako at humarap dun sa kotseng nam-busina sakin.

Sinarado niya ang engine ng kotse at bumaba.

Please, wag dito.

"Yanna."

"Ryan, please lang wag dito." Tumalikod ako sknya pero, nhawakan niya ang braso ko.

"Mag-usap naman tayo, please?" Pinag-masdan ko mga mata niya at alam kong sincere
sya. Pero, sa
loob ng 2 buwan at mahigit, ngayon lang niya naisipang mag-usap?! Iniwan niya akong
gulong-gulo ang
utak?! Tapos, ngayon babalik-balik siya?!

Hinila ko ang braso ko sknya. "Wala na tayong dapat pag-usapan. Tapos na tayo,
wala ka nang pakialam
sakin at wala narin akong pakealam sayo. "
"Plea.Ugh."

o_o

"ANO BANG PROBLEMA MO?!" Sigaw ni Ryan.

Humarap ako at nakita ko si...

"Kapag ang babae, ayaw niya sa gusto mo, wag mo ng pilitin." Cool na sabi niya.

"SINO KABA AH?! NAGUUSAP KAMI!?"

"Wala ka namang pakealam diba? Tapos na daw kayo. Wala na daw kayong dapat pag-
usapan.
Nakakaintindi ka naman siguro ng tagalog diba? Kung hindi, anong language ang gusto
mo? English?
Spanish? French? Italian? German?" Nakakainis na nga 'tong lalaking 'to, ang yabang
pa!

"ANG YABANG MO AH!" Akmang susuntokin na ni Ryan yung lalaki pero sumigaw ako.

"TAMA NA NGA YAAAAAAAAAAAAAAN!" Hu-hu-hu. Hingal na hingal ako kakasigaw. Heloo

te?! Walang
hingahan yan!

Natigilan silang dalawa.

"Ikaw, Ryan. Tama na yung sakit na ibinigay mo sa akin sa loob ng dalawang buwan.
Wala na tayong
dapat pag-usapan, tapos na tayo. Kaya, tama na yung dalawang buwang pahirap sakin
kaka-isip kung
bakit yun ang rason mo. Minsan nga, naisip ko. Ang tanga ko ba? 7 years, Ryan!
SEVEN YEARS!! Makikipag-
hiwalay ka sakin dahil ang ISIP BATA KO?! Nandito ako sa La Guerrero dahil gusto na
kitang kalimutan. Sa
dalawang buwan na yun, hindi ka nagparamdam, hindi ka nag-text, tumawag. Tapos,
ngayon, hahabul-
habulin mo ako?! Tama na to, Ryan. Ayoko na. Gusto ko namang makalimot kahit ilang
araw lang dito,
tapos nandito ka pala?! Kainis naman oh!" Putragis, naluluha na naman ako.

"Tara na, Alyanna." Yaya sakin nung lalaki.

"Yanna, mag-usap tayo! SINO BA YANG KASAMA MO?! BAKIT ANG EPAL?!" Tatalikod na
sana yung lalaki
pero, tinitigan ko siya sa mata at salamat naman at nakuha niya ang ibig kong
sabihin.

"Boyfriend ko, bakit?" Nagulat ako nung nag-smirk itong lalaking kasama ko.

"B-boyfriend? Dalawang buwan lang, Yanna. May boyfriend kna?!" Sumo-sobra ang
bibig neto ah!
 Lumapit ako kay Ryan..

"Dalawang buwan? Hah. Excuse me. Sino ba ang mas nauna sating mgkaroon ng bagong
karelasyon?
Diba ikaw? May nalalaman pa kayong baby, baby. Diba nga, monthsary niyo ngayon nung
bago mo? So
it means, isang buwan na nung naging kayo. Tanga mo, Ryan. Dba dapat ako nagsasabi
sayo niyan?
ISANG BUWAN, RYAN! ISANG BUWAN SIMULA NUNG NAG-BREAK TAYO! May bago kagad?! Atleast
ako,
dalawang buwan. Eh ikaw?!"

"Alyanna, Hin."

"Hindi iyon ang ibig mo or niyong sabihin?! Wag mo nga akong gawing tanga, Ryan.
Tigilan mo na ako,
gusto ng magpahinga nitong puso ko. Pwede ba?! Masaya na ako kung ano man ang
narating ko ngayon
simula nung naghiwalay tayo. "

Tumayo na ako at naglakad papalayo sknya.

"Kanan ka diyan sa may kanto." Kumanan naman ako.

"Kanan ulit diyan sa kanto." Kumanan naman ulit ako.

"Dito na."

Pumasok ako ng bahay at nagulat ako lahat ng maleta ko nasa sala.

"A-ano, P-pasensya kna nga pala kanina."

"Okay lang." Nagpainit siya ng tubig sa takore.

"Salamat pala kanina."

"Okay lang rin." Naglabas siya ng hotdog at magsasaing siya.

"Gusto mo ba ng tulong?"

"Okay lang." Naglagay na siya ng mantika sa kawali.

"Ano nga palang pangalan mo?"

"Okay l.Sht. Uh, Kyle Louis. Kyle nalang." Hahaha! Gotcha! Akala ko kasi, puro,
Okay lang ang kaya
niyang sabihin. =)))))))))))))))))))))))
 Nag-Sync lang ako ng mga pictures sa laptop ko, wala kasi akong magawa, ayaw
niyang magpatulong.
Kaya, eto nalang ang ginawa ko.

"Kain ka na, Alyanna." Sabay lapag nung hotdog at sangag na kanin sa lamesa.

Iniwan ko muna ang ginagawa ko at naupo na.

"Loui."

"Kyle pangalan ko, hindi Louis."

"Eh dba, pangalan mo rin yun?"

"Psh, bahala ka."

"Gusto ko lang mag-thank you. Simula sa pagsundo sakin sa train station at sa

pagpapatuloy dito sa
dorm."

"Wala yon. Basta, wag mo munang isipin yung ex mong yon."

"Oo nga."

"Bakit mo nga pala naisipang mag-bakasyon dito sa lugar namin?"

"Para kalimutan yung hinayupak na yun."

"Ahh. Wag mo sanang mamasamain ang tanong ko."

"Okay lang."

"Base sa narinig ko sa usapan niyong dalawa, naghiwalay kayo dahil ang ISIP BATA
mo?"

"Oo, gago yun e."

"Ano bang nangyari bakit sinabihan ka niya ng ganon?"

Napatahimik ako.

"Uh, sorry." At kumain siya ng kanin.

"Wala, ok lang."
"Iwan mo nalang diyan yang pinagkainan mo, ako na maghuhugas." Tumayo na siya at
pumunta sa
harapan ng lababo.

"2 weeks." Humarap siya sa gawi ko. "2 weeks after ng 7th Anniversary namin, nag-
away kami." Naupo na
siya sa harapan ko. Siguro na-ngawit. "Nakita ko kasi sa wallet niya na may picture
ng babae. Akala ko
wala lang. Kinuha ko yun at napansing may sulat sa likod ng picture na yun. Dear
Ryan, Please keep this
picture. Kahit araw-araw tayong nagkikita. I love you, Honey." Buisit na luha to.

*flashback*

Pumasok si Ryan ng kuwarto at inagaw sakin ang picture na hawak ko.

"Bakit mo pinapakealaman tong wallet ko?" Dali-dali niyang nilagay yung picture na
yun sa wallet at
hinagis sa kama niya.

"A-ano yung picture na yun?" Nauutal kong sabi.

"W-wala yon."

"Ryan, yung totoo. Ano yong picture na yun?" Pilit kung kina-kalma ang sarili ko.

"WALA NGA YUN!" Naupo siya sa sofa at nanoood ng TV.

"Tangina, Ryan. ANONG WALA?! MAY ILOVEYOU SA SULAT, TAPOS WALA?!"

Tumayo siya sa harapan ko.

"Kapag sinabi kong wala, WALA!! Naiintindihan mo ba yun?!"

"Ryan, hindi ako tanga para hindi yun mapansin! May Honey pang nka-lagay!"

"P-please, Alyanna. Wag mo na 'tong pansinin, ayoko makipag-away sayo ngayon."

Kalmang sabi niya.

"Bahala ka sa buhay mo, magsama kayo ng HONEY mo!!" Umalis ako sa condo niya at
naisipang
pumunta sa park.

Sumakay lang ako sa swing. Alam kong parang timang lang. Pero, dito ako nagsasaya.
Sa pagsakay sa
swing.

Tuwing nag-aaway kami ni Ryan, laging dito ang bagsak ko at ngs-Swing ako. Parang
stress reliever
bukod sa pagkukuha ng mga litrato.
 "Alyanna."

Hindi ko siya pinansin, ng-patugtog nalang ako at sinuot ko ang earphone ko.

Alam kong sabi lang siya ng sabi pero hindi ko iyon pinapansin..

"ANO BA, ALYANNA?!" Sabay tanggal niya ng isa kong earphone.

"Ang isip bata mo, Yanna! Kailan kba magbabago?!"

"Bakit ba laging ako ang may kasalanan?" Diba dapat siya naman talaga?! Imbis na
magso-Sorry siya
sakin, ako pa may kasalanan ngayon?!

"Alangan namang kasalanan ko? Hay nako, Yanna."

"Oo! Kasalanan mo! Imbis na makikipag-bati ka sakin ngayon, sasabihan mo pko ng

ISIP BATA?! That's
bllsht!"

"PICTURE LANG YUN, YANNA! PICTURE!"

"Hays, tigilan na natin 'to, Ryan. Ayoko makipag-away sayo ngayon, pareho mainit
ang ulo natin."

"Talagang titigilan na natin 'to, Yanna! Dahil makikipaghiwalay na ako sayo."

Anong sabi niya?

"H-ha? B-bakit?" May luha ng namumuo sa mga mata ko nung narinig kong
makikipaghiwalay na siya
sakin.

"Bakit?! Kasi ang isip bata mo! Ilang taon kna pero, hindi ka parin matured sa
relasyon!" Hindi ko
magawang sumbatan siya dahil sa halo-halo kong nararamdaman.

"Magbabago na ako. Please, give me one more chance." Pagmamakaawa ko sknya.

"No, Alyanna. Tama na 'to."

Iniwan n iya ako dun sa park na parang iniwan ako ng nanay ko sa kalye.

Ang sakit-sakit.

*end of flashback*
 "Uh, I'm sorry to hear that. Dapat pala hindi ko na tinanong. S-sorry."

"Hayaan mo na, Louis. Diyan ko lang naman nararamdaman ang salitang GINHAWA e. Sa
ganyang
paraan ko lang nailalabas ang lahat ng saluobin ko sa hinayupak na yun." Inabutan
ako ng panyo ni
Louis.

"S-salamat."

"H-ha? Para san?" Habang punas-punas ko ang mga mata ko.

"Kasi, kahit masakit sayo, nagawa mo paring i-share sakin kahit hindi mo pa ako
lubusang kilala. Parang,
ang laki-laki na ng tiwala mo sa akin."

"Hah. Wala yun. Bakit naman kita hindi pagkakatiwalaan? Eh halos ikaw na ang nka-
sama ko sa buong
araw na 'to. Kung hindi ka kapani-paniwala, edi sana kanina mo pa ako pinabayaan sa
kalsada at kitang-
kita ko na sa mga mukha mo."

"Mukha mo! Oh sige na, magpahinga kna. Dun yung kuwarto mo, sa may kulay blue na
pintuan.
Goodnight." Tumayo na siya na dala niya ang pinagkainan ko.

"Thank you, Louis ah. Salamat talaga dahil hindi mo ako pinabayaan. Goodnight,
Louis!"

Hindi ko alam kung bakit ang gaan-gaan ng pakiramdam ko sa lalaking 'to.

Atleast, ok ako dito. Alam kong hindi ako pababayaan ni Louis.

Sana, ito na ang simula ng Operation "Kalimutan si Ryang hinayupak."

Tae, natatawa ako sa title. XD

Chapter 5

@Alyanna's POV

Pagpasok ko sa kuwarto, hindi ko parin maalis sa isipan ko yung nakita ko kanina sa

park. Ewan 'ko ba.
Hindi pa nga talaga ako nakka-move on kay Ryan. Pero, bakit siya nandito? Imposible
namang sinundan
niya ako kasi, monthsary nila ngayon e. Pero, bakit niya muna ako iniwan ng punong-
puno ng tanong
yung utak ko?
 Hays, tama na nga, ALYANNA! Hindi ka na nadala.

Tama.

Tigilan na natin ang pag-iisip ng Pero-pero na yan.

Nandito ako sa La Guerrero para kalimutan siya, at magsimulang uli.

Umupo na ako sa kama, sosyal ah! Lambot ng kama!

Pinatay ko na yung ilaw, nahiga at pumikit na.

*30mins*

Shit, hindi ako makatulog! O_O

Bumabalik sa isipan ko yung scenario ng break up namin ni Ryan.

Bakit ganon pa ang kailangan balikan? </3

..And maybe that was my biggest mistake of my life

And maybe I haven't moved on since that night....

Nagsisisi naman ako sa lahat ng nagawa ko sknya ah.

Simula sa pakikialam dun sa wallet niya hanggang sa hindi pakikinig sa explanation

niya.

Hindi pa nga talaga ako nkkapag move on simula nung araw na yun.

After naming mg-break, hindi ko na pinupuntahan yung park na yun, kasi, bigla
bigla nalang nagfa-
flashback sa utak ko yung nangyari e.

..Cause it's 12:51

And i thought my feelings were gone

But i'm lying on my bed

thinking of you again...

 Bigla nalang bumabalik sa isipan ko yung mga pinaggagagawa naming kalokohan dati.
Pagtakas sa prof
dahil magde-date kami.

Nung time na iniwan niya ako, hindi ko na siya pinagiisip. Tinutok ko nalang sa
pag-aaral at pagtulog yung
nararamdaman ko sknya.

Pero, sa tuwing hihiga ako sa kama, naiisip ko siya. Parang ngayon, nasa ibang
lugar na nga ako, siya
parin iniisip ko.

Buisit na.

..And the moon shines so bright

But I gotta dry these tears tonight

Cause you're moving on

and i'm not that strong to hold on

any longer....

Tapos, nakita ko pa siya kanina sa park, kasama nung bago niya.

Isang buwan na pala sila.

Isang buwang nagsasaya.

Akala niya, walang taong nasasaktan.

Yung taong, hindi alam kung bakit ganun-ganon nalang siya binitawan.

Yung taong....

Hindi man lang nagbigay ng second chance.

 Ako, lagi ko siyang pinagbibigyan.

Kahit, siya ang mali, ako na ang nahingi ng sorry.

Ganyan ko siya kamahal.

Naka-move on na nga siguro talaga siya. May bago na e.

Imposibleng manloko yung hinayupak na yun.

Pero, bakit ang bilis niya makapag-move on?

Bakit ako hindi pa?

Dapat ba ganon lagi?

Yung nkipag-break ang unang nkka-move on?

Sana pala, brineak ko muna siya, para hindi gaanong masakit.

Tumutulo na naman tong luha ko.

Nakakapagod kaya laging umiiyak..

Minsan nga, sabi ng nanay ko nung nag-share ako sknya..

"Alam mo 'nak, naranasan ko rin ang ganyan. Magpakatanga sa pag-ibig. Yung ultimo,
sinusubo mo na
nga lahat lahat ng pagmamahal mo, sinusuka pa yung tira. Yung binibigay mo e,
complete package, ika
nga. Tapos, pinipili pa niya yung gusto niya."

Kaya, ngayon, dapat hindi ko ipakita kay Ryan o kung sino mang tao na, iniiyakan ko
ang isang Ryan
Delgado.

@Kyle's POV

Wag niyo akong tatawaging Louis ah.

May isa kasing taong, yun ang palaging tawag sakin. Sa katunayan nga, kung sino pa
yung tumatawag
ng Louis sakin, nagugustuhan ko.

Pero merong isang taong, tinawag akong Louis na, iniwang sugatan ang puso ko.
Si Kristina Sanchez.

Kaya ayoko na magpatawag ng Louis kahit kanino.

Ayoko na magkwento.

Medyo nakaka-move on na ako sknya.

Hindi ko siya pipilitin kung ayaw niya.

Wag na natin siyang pag-usapan.

Sino or ano ang gusto niyong pag-usapan?

Si Alyanna Llarena?

Sus, ano namang paguusapan dun?

I admit it.

She's nice, and fun to be with. Hindi siya yung taong papansin. Yung tipong,
kinausap ka lang, parang
close na kagad kayo.

Kasi siya, may HIYA pang nalalaman sa balat niya, actually. Kitang-kita pa nga e.

Ewan ko, parang ang gaan ng loob ko sknya. Tska, familiar talaga siya e.

Sa katunayan, ang laki na ng tiwala niya sakin. Nakwento nga niya yung nangyari
sknila nung boyfriend
niya e. Ay, ex pala. :D

Bakit pala ako nagk-kwento sa inyo? -_-''

Hindi ako maka-tulog. o_o

Labas nga ako sa terrace....

Dalhin ko guitara ko. >:P

@Alyanna's POV
 Hindi talaga ako maka-tulog! o_o'

Hindi ko na iniisip si Ryan, sadyang ako yung taong hindi nakakatulog sa ibang
bahay. Depende nalang
kung 2-3 days ang nka-lipas, dun lang ako magiging komportable.

Labas kaya ako? Pahangin lang saglit?

Lumabas ako ng kuwarto nang mapansin ko yung hagdan pataas.

Umakyat ako ng may naririnig akong nag-gi-guitara..

..Bakit mahal parin kita?

Bakit ba lagi mong nasasaktan ang puso ko

bakit mahal parin kita?

kahit pareho tayong mayroon ng iba

hindi ko maamin na nasasaktan parin ako

ayokong malaman mong nagkukunwari lamang ako sayo

hindi ko mapigilan ang aking damdamin

bakit mahal parin kita?..

"Ah-ano...Rinig ba sa kuwarto mo? Sorry ah. Stress reliever ko kasi ang pag-gamit
ng gitara e." Paliwanag
niya sakin.

Lumapit ako sknya at naupo sa tabi niya.

"Hindi, ok lang. Ganda nga ng boses mo e." Ikinagulat naman niya yung sinabi ko.

"Ah, haha. Thanks."

"Peram ako."

Habang inaabot niya sakin yung gitara. "Marunong ka?" Kinuha ko ito at "Oo naman."

Nag-strum na ako at kumanta.

 ..Ilang ulit nang nasaktan

Ang pusong ito sa iyo

Subalit do ko magawang

Tuluyang umiwas sa'yo

Ngunit bakit tuwing ika'y nakikita

Ay naalaala ating nakaraan

Di ko kayang iwanan ka bakit ba

kahit na ako'y nasasaktan oh..

Di ko kayang mag-isa kung wala ka

Kay hirap isipin, ika'y hindi na sa'kin

Kasalanan ko ba kung iba kung ika'y mahal pa

Kahit sarili'y pilitin

Di ka pa kayang limutan, mahal

Pilit kong kinakalimutan

Ngunit hindi ko makaya

Limutin nang tapat ang pag-ibig mo

Ikaw parin ang hanap ko

Sana'y maalala mo ating nakaraan

Maibabalik pa ba ating pinagsamahan

Bakit iniwan mo akong nag-iisa

San'y magbalik ka na dahil hindi ko kaya...

Hindi ko na kaya, kaya napasandal ako sa balikat ni Louis...

..Di ko kayang mag-isa kung wala ka

Kay hirap isipin, ika'y hindi na sa;kin

Kasalanan ko ba kung iba kung ika'y mahal pa

Kahit sarili'y pilitin

Di ko pa kayang limutin, mahal..

Di ko pa siya kayang limutin dahil mahal na mahal ko pa siya..

..Di ko kayang mag-isa kung wala ka

Kay hirap isipin, ika'y hindi na sakin

Kasalanan ko ba kung iba kung ika'y mahal pa

kahit sarili'y pilitin

di ko pa kayang limutin, mahal..

Iniyak ko nalang ang nararamdaman ko...

Ang sakit na kasi e.

Super sakit.

<//3

@Kyle's POV

Nagulat ako nung nag-gitara si Alyanna at kumanta..

Bawat words ng kanta, dinadamdam niya.

Pati ako, may mga times na natatamaan din.

Pero, mas malala yung kanya.

 Gusto ko na nga sanang agawin yung gitara sknya, kasi lalo sasakit kapag tinuloy
niya.

Pero, hindi ko magawa dahil, isa sa mga pagkanta ang pampa-wala ng sakit sa dibdib,
kagaya lang ng
ginawa ko kanina. Dinadaan ko sa pag-awit ang lahat.

Nagulat ako at napasandal siya sa balikat ko pero patuloy parin siya sa pagkanta
at pag-gitara.

Bilib ako sa babaeng to. Hindi kagad sumusuko kahit mahal pa niya ang ex niya.

Sayang si Alyanna at pinabayaan nung ex niya.

Mga ilang oras, unti-unti siyang huminto sa pag-iyak.

Nang tinignan ko siya, nakatulog na kakaiyak.

Dahil ngalay na yung balikat ko, sinandal ko yung ulo niya sa lap ko. At hinayaan
ko siyang matulog muna
dun.

Kiniss ko siya sa noo at sinabing, "Makakalimutan mo rin siya, tutulungan kita, wag
kang mag-alala."

Chapter 6

Normal POV

Sa loob ng 3 days ni Yanna sa La Guerrero, naging ok naman at naging kampante na

sila sa isa't-isa.
Although, may times na nagkikita sila ni Ryan na kasama nung bago niya. Pero, hindi
pinapansin ni
Alyanna yun. Madalas, silang dalawa ni Kyle pumapasyal. Hindi nalang nila
pinapansin yung dalawang
couples.

Habang naglalakad silang dalawa papuntang SM La Guerrero ni Yanna at ni Kyle..

"K-Kristina?" Sabi ni Kyle sa sarili. Sa gulat ni Alyanna, napatingin siya sa

tinitignan ni Kyle na ikinagulat ni
Alyanna.

"K-Kyle."

"Magkakilala silang dalawa?" Nasabi nalang ni Alyanna sa isip niya.

 "Let's go, Alyanna." Yaya ni Kyle. Walang magawaa si Alyanna, kaya sumama nalang
ito kay Kyle.

Habang naglalakad sila papalayo kung saan nagkita-kita ang magkaka-ex, tahimik
lang ang dalawa.
Nagpapakiramdaman kung sino ang unang magsasalita.

ALYANNA'S POV

Kristina? Kristina ang name nung bago ni unggoy? Small world nga.

Nagpunta kaming Mcdo, ewan ko kung bakit. Dito kasi siya pumunta eh. Tapos, umupo
na kami.

"Alyanna.."

"Hm?"

�Pasensya ka na pala kanina, hindi ko alam na yung ex mo yung bago ng ex ko."

"Ahh, siya pal- HA? Ex mo yun?"

"Ssh. Oo, ex ko siya."

WOAH! Girlfriend ng EX ko, ay EX ni Louis! OMG.

"Ang dami kong gustong itanong. Pero, mukhang awkward. Wag nalang! Hehehe. Tara
na!" Tumayo na
ako't nagsimula ng maglakad.

"Pagbibigyan kita sa gusto mo." Dahil nagulat ako sa sinabi niya, humarap ako sa
gawi niya.

"Sasagutin ko lahat ng gusto mong itanong. Baka kasi, ito na yung sinasabi nilang
way ng pagmo-move
on."

Nabigla naman ako dun. Dba, pagdating sa ganyan, ung ibang tao ayaw i-share?

Instead na magtuloy kami sa mall para mag-shopping or gumala, umuwi nalang kami.
Nasira na yung
mood naming dalawa dahil dun kay ex na ex ni friend.

Tahimik lang buong biyahe. Siguro, awkward lang kapag ang isa ang nagsali--

"HOY ALYANNA." o_o

"ANO?"
 "ANG TAHIMIK MO? NAKAKAPANIBAGO."

"HELLO NAMAN, LOUIS! NAKITA NATIN ANG EX NATING DALAWA NA MAGKASAMA TAPOS, MAY
GANA
PABA AKONG KAUSAP KA?"

"SUS. KALIMUTAN MO NA YUN."

"Teka nga, bakit ba tayo nakasigaw dito?"

"Ikaw kasi e."

"Ako na naman?"

"Hindi, hindi. AKO."

"Neknek mo, kainis ka."

Nagulat ako at lumiko siya sa Drive Thru ng McDo.

"Anong ginagawa natin dito?"

"Hindi obvious, Alyanna?" Binaba niya yung salamin sa gilid niya.

"2 Chicken Fillets, 2 Chocolate Sundaes, 2 Large Fries, and 2 Large Cokes." o__o

ADIK BA SIYA?!

"Thank you, please go to the Drive Thru window." Isinara na niya yung window.

"ADIK KA BA AH?! PAPATAYIN MO AKO?! ANG DAMI-DAMI MONG INORDER!"

"Ang ingay mo naman, Alyanna! Hindi mo ba napapansing, tig-dalawa ang inorder ko?
Ibig sabihin, hindi
lang ikaw ang kakain. Feeling mo naman sayo lahat? *smirk*"

Letse =_=

"Here's your order. Have a good day, sir and ma'am!" Tapos binigay na ni ate Cindy
yung order ni Louis.

On the way na namn siguro kami pauwi no?

Tapos, lumiko na naman siya sa kaliwa.

 "Oh, san na naman tayo pupunta?"

"Sa Park."

"Ah, si- HA? BAKIT SA PARK?!" Park? Pwedeng iba nalang?

"Basta."

Tss. Gusto ko sana siyang pigilan pero, sabi ng puso ko wag daw.

Nakarating na kami dito sa Park.

Pinagbuksan niya ako ng pinto dahil baka raw tumakas ako. As if naman no, Mcdo rin
ung kakainin
namin.

Umupo kami sa picnik table. Inilagay yung inorder namin sa Mcdo dun sa table.

AWKWARD.

"Bakit pala tayo nandito?" Tanong ko skniya.

"Alam mo bang, dito ko unang nakita si Kristina?" Napaharap ako sknya ng wala sa
oras. "Sa kinauupuan
mo, diyan na diyan ko siya nakita." Umusog naman ako ng konti, nakakahiya naman.
"Nakita ko siyang
umiiyak. Sabi ko nga sa isip ko nun, bakit kaya siya umiiyak? Kagandang babae tapos
umiiyak?" Nakikinig
lang ako sknya.

*flashback*

KYLE'S POV

"H-hello." Bati ko sknya.

"A-ano, sayong teritoryo ba 'to? P-pasensya na ah.." Tapos pinupunasan niya ang
luha niya.

"Hindi, ok lang. Tska, hindi ko to teritoryo. Ok lang kung umupo ka diyan." Umupo
ako sa bakanteng
upuan na nka-harap skniya.

"Bakit ka nga pala umiiyak?" Tnong ko sknya.

�Naghiwalay kasi sila Mama at Papa kanina. Only child ako kaya wala man lang akong
katulong na
magpa-tigil sa kanilang dalawa *sob* Pagdating ko kasi sa bahay, nagulat ako nasa
labas si Papa
hinahagisan ng mga damit ni Mama. Hindi ko sila mapigilan dahil galit na galit si
Mama. Sumigaw na ako't
lahat lahat wala pa rin. *sob* Tapos, tumigil lang sila nung sinigawan ko silang
"SIGE MAGHIWALAY KAYO.
PARANG WALANG NAAAPEKTUHAN DITO AH! MGA SELFISH KAYO! ANONG KLASENG MGA MAGULANG
KAYO?!" Hindi ko na kasi mapigilan ung nararamdaman ko *sob* May problema na pala
sila, hindi man
lang nila sinasabi sakin. Sana *sob* sana manlang sinabi nila para naman maka-
tulong ako. Nakakainis
lang kasi, pagod na pagod ako kakagaling sa school, may dalang medals pa nga ako
dahil nag-First ako
sa Spelling Quiz bee at sa Math Quiz Bee. Tapos, un ung reward sakin pagdating sa
mga magulang ko?
Bullshit."

Niyakap ko siya na parang kino-comfort. Tapos, may biglang humila sa kwelyo ko at

pinagsususuntok ako.

"Ryan ano ba?! Tama na yan!" Sigaw nung babae.

"SINO BA TO HA KRISTINA?!" Galit na galit na sabi ni Ryan.

"Kaibigan ko siya! Bakit ba?!"

"KAIBIGAN PERO NIYAYAKAP KA?! ANONG KLASENG KAIBIGAN YAN!"

"TUMIGIL KA NA NGA, RYAN! HINDI NIYA AKO KILALA AT HINDI KO SIYA KILALA PERO HINDI
SIYA
NAGDALAWANG ISIP NA LAPITAN AKO KUNG ANONG NANGYARI SAKIN! NASAN KABA NUNG
TINATAWAGAN KITA?! WALA KA!! NANDUN KA SA MGA KAKLASE MONG WALANG GINAWA KUNG HINDI

MAGLARO NG BASKETBALL! MAS INUNA MO PA ANG PAGBA-BASKETBALL KESA SAKIN! ANONG

KLASENG
BOYFRIEND KA, HA?!"

Bago pa makapag-salita si Ryan, itinayo na ako nung Kristina at umalis na kami.

*end of flashback*

Itutuloy ko pa sanang magkwento pero, natulala na si Alyanna na parang gulat na

gulat.

"Alyanna?"

"R-Ryan? Y-yun ba ung EX ko?" Nauutal na sabi ni Alyanna.

"Oo, siya yun."

"@$$hole."

"Don't cuss, Alyanna."

 "Sabi ko na nga ba e. *sob* Siya yung sa picture ni Ryan!"

Ay oo nga pala, nag-break sila dahil sa babaeng may picture sa wallet ni Ryan.

Niyakap ko si Alyanna at hinihimas yung likod niya.

Ng mapansin siguro niyang matagal ko na siyang yakap ay nagsalita na siya.

"Huy, Louis. Kain na!" tapos punas ng luha niya "Malamig na yung pagkain!" Binigay
niya sakin yung Fillet,
Coke, Sundae at Fries. "Oh, eto sayo Alyanna." Binigyan ko rin naman siya ng
tissue.

Kumain lang kami at ngkwentuhan ng iba. Hindi namin sinisisngit yung dalawa naming
EX.

ALYANNA'S POV

Sht. Sabi ko na nga ba. Kaya familiar yung babae e! Nakakainis! >_<

"Alyanna, wag mo ng isipin yung ex mo. Nandito ka para magpaka-saya dba? Kalimutan
mo nalang
muna siya." Sabi sakin ni Louis habang nagda-drive.

"Hindi ko lang kasi lubusang maisip na, mg-cheat si Ryan sakin? Bak-"

"Alyanna naman. Sabing wag ng pagusapan e."

"Bakit ba? Eh ex k-"

"Oo, ex mo. Pero, involve rin naman ang ex ko dun. Hindi lang naman ikaw ang
nahihirapan Alyanna
kapag nakikita mong magkasama ang ex mo na may iba. Ex ko yun, Alyanna. Kagaya mo,
hindi pko
nkkapag-move on sknya."

Napatahimik nalang ako. May point rin naman siya. Ex niya yung kasama ng Ex ko. Sa
tuwing babanggitin
ko si Ryan, laging nandun si Kristina na ex ni Louis.

"Sorry."

"Ok lang. Basta, isipin mong wala sila dito."

Nakarating na kami sa bahay ng ngk-kwentuhan.

"AKO NA MANLILIBRE SAYO, LOUIS!"

 "Ayoko nga! Babae ka! Kailangan ako ang manlibre."

"Minsan lang ako manlibre, Louis e!"

"Sige na nga, para maranasan ko naman ma ilibre."

Gusto ko lang siyang ilibre. Kasi, kahit kakakilala ko palang sknya dati, naging
close kagad kami. Hindi kami
yung away-bati. Magaan na talaga ang loob ko sknya nung nandito ako e.

Umupo ako sa sofa at nanood ng TV katabi ko si Louis.

"Louis."

"O."

"Tanda mo ba yung dati? Yung sinabi nating familiar tayo?"

"Oo, bakit?"

"Parang alam ko na kung san." Humarap siya sakin

"Sa Mall." Nanlaki mata ni Louis at parang alam rin niya.

"Uh, sht. Oo tama! Sa Mall! Sorry pala at hindi ako nakapag-sorry. Nagmamadali ka
kasing umalis eh."

"Eh kasi, wala ako sa sarili ko nun. Iniisip ko si Ry- Hehehe. Basta, wala ako sa
sarili ko nun, pasensya kna
rin at snob ako.''

"Teka, Louis!"

"Bakit?''

"Bakit ka nga pala nandun sa Manila?''

"Ha? Wala lang. Pinuntahan ko yung tita ko dun. Si Tita Olive?"

"Ah, Oli- HA? Nanay ko yun eh!"

"Ay talaga" Tapos nilipat niya yung chanel.

"Teka nga! Seryoso ba talaga?!" Hindi kasi ako makapaniwala eh!

 "Oo nga! Tinawagan ako ni Tita Olive dahil matagal na kaming hindi nagkikita.
Tska, kasi nung nandun pa
siya sa bahay natin, ako yung inaalagaan niya."

"Ahh. Pero, sino oyung caretaker daw nung bahay?"

�Mommy ko yun, nasa heaven na. He-he-he."

"Nako, sorry!"

"Ok lang! Tara na nga! Inaantok nko, manonood ka pba ng TV?"

"Hindi na, patayin mo na yan." Tumaya nko at nag-unat.

Nagulat ako at may kinuha siyang kutsilyo.

"OH ANONG GAGAWIN MO SA KUTSILYO?!"

"Sabi mo, patayin ko na yung TV?"

"Korny mo!" Pinatay niya yung TV

"Oh, goodnight na." Tapos nka-gesture siya na iha-hug na niya ako.

I hugged him tight and "Goodnight, Louis! Thank you ulit sa araw na 'to!"

"Sure, bye!"

Ganito kami sa gabi ni Louis. Nagha-hug. Nagulat nga siya at ginawa ko yun nung
isang araw e. Pero, sabi
ko wala namang malisya, ok lang naman. Tapos, sinabi ko rin na, ganon rin ginagawa
ko sa mga lalaki
kong kaibigan.

Chapter 7

ALYANNA'S POV

*toot-toot*

Asdfghjkl;
 *toot-toot*

ANO BA YUN?

"ALYANNA!"

"ANO?"

"GUMISING KA NA DIYAN!"

"INAANTOK PKO." Tinakpan ko ng unan ung tenga ko. Ang ingay naman ni Louis!

"ISA!"

"DALAWA." Sabat ko.

"AYAW MO BA TALAGANG GUMISING?"

"AYAW KO."

"BAHALA KA DIYAN."

"GE." Haay! Salamat naman at nanahi-

*unlock* o_o

"BAKIT KA NANDITO?!"

"Sinisigawan mo na ang nanay mo ngayon, Yanna?"

"He-he. Sensya na Mommy."

"Mag-ayos kna bilis. at Aalis na tayo." Tumalikod na siya.

"MOMMY?!"

"KUNG AYAW MONG MAG-AYOS DIYAN, IUUWI NA TALAGA KITA." Tapos lumabas siya ng
kuwarto.

Hala naman! Parang ang bilis ng panahon?

Nag-ayos na ako at lumabas na ng kuwarto.

 "Mommy!" Tinawag ko siya na parang nagmamakaawa akong ayaw ko munang umalis.

"Ano?"

"Dito muna ako, please? *pout*"

"Nakakahiya kay Kyle, anak ano ka ba."

"Ok lang naman po, Tita."

"Sige na, Mommy!"

"Osige na nga. Pero, hindi na kita bibigyan ng allowance. Yung allowance mo

ibibigay ko kay Kyle. Siya
na bahala dun."

"Ok, Mommy! Thank yoooouu!" Hinug ko si Mommy. Yes, buti pinag-stay muna ako dito.

"Sa June 23 na pasukan niyo. Papasok ka ba?''

"Mommy.." Umupo ako sa sofa katabi ni Mommy. "Gusto ko sanang dito muna mag-aral
kahit tapusin ko
lang ang 4th year college ko. Isang taon lang naman, mommy eh!" Oo, 4th year
College palang ako, ang
kinukuha ko ay Accounting.

"Ikaw ba Kyle, nag-aaral ka paba?" Tanong ni Mommy kay Louis.

"Uh, Opo. Kaso, hindi ko po alam kung papasok ako this school year."

"Bakit hindi mo sure? Eh dba, 4th yr. college kna rin?�

"Opo, kaso kasi hindi po ako nakapag-summer classes dahil po busy sa trabaho at kay
Alyanna." o_o

"Gusto mo, pag-aaralin kita para lang sa pag-aalaga mo dito kay Alyanna?"

"Uh, nakakahiya naman po."

"Ok lang. Para narin naman kitang anak, Louis. Tska, sayang ang Architecture mo.
Isang taon nalang
naman e."

"S-sige na nga po."

"Ayan! Thank you. Ay, siya nga pala, pwede pa ba dito si Alyanna?"
"Uh, ayoko npo sana kaso..." o___o WHUUUUUUUUUUUT?! "Nakasanayan ko na po kasi
siyang kasama dito
sa bahay. Kaya, pwede po." YEEEEEEEEES!

"YES!!! THANK YOU LOUIIIIIS!" Pumunta ako kay Louis at niyakap ito ng mahigpit.

"ALYANNA!"

"AY, MOMMY! HEHEHE" Tapos bumitaw ako sa pagkayakap ko kay Louis.

"Ipapadala ko nalang dito yung tuition fees ninyong dalawa tapos ang allowance ni
Alyanna. Ikaw na
bahala sa babaeng 'to pagpasensyahan mo na kapag makulit yan, tamad, papansin, OA,
Exaggerated at
lahat na."

"Sobra ka naman, Mommy!"

"Pero, sana lawakan mo ang pagpapasensya dito kay Alyanna."

"Sanay npo ako diyan, Tita! Ayos lang po."

"Sige na, Kyle at Alyanna. Mauuna na ako. Be a good girl, anak ah! Bye Kyle."

"Bye Tita! Thank you po sa tuition!"

"Bye Mommy! Iloveyou!"

Umalis na si Mommy at sinarado ko na yung pinto.

"YEEEEEEEEEEEES!" Sabay yakap ko ulit kay Louis ng mahigpit.

"Thank you, Louis!"

"P-pwede b-bang p-pakiluwagan ang pgkayakap mo?"

"Ayan na!" Niluwagan ko yung pgkayakap ko sknya.

�Wala yun, Alyanna." Niyakap niya ako at kiniss ako sa ulo ko.

"Pasensya kna pala kung pinilit kong mag-stay dito ah."

"Wala yun, ok lang." Nakayakap parin kami sa isa't-isa.

 "Bakit mo palang naisipang mag-aral dito?"

"Baka kasi, dun parin sa school ko si Ryan e. Ayoko naman balewalain nalang ung mga
naramdaman ko
dito sa La Guerrero alam kong masasayang lahat." Binitawan na ako ni Louis pero
hinawakan niya ang
kamay ko which is ikinagulat ko..

"Alam mo, nakausap ko si Kristina kaninang umaga before dumating si Tita Olive."

Ano ba yun? Bakit parang may kung anong tumusok sa puso ko? Kausap lang naman
diba? Nothing to
worry about?

Kyle's POV

"Alam mo, nakausap ko si Kristina kaninang umaga before dumating si Tita Olive."
Nakita kong lumungkot
ang mukha niya. "Don't worry, Alyanna! Usap lang naman."

"Teka nga, upo nga muna tayo, nangangalay na ako." At umupo na kami. "Ano namang
pinagusapan
niyo? Private ba? Sige wag nalang pala"

"Hindi naman gaanong private. Pero, gusto kong i-share sayo."

"Bakit?"

"Basta! Sabi niya sakin, dun na daw siya sa Manila mag-aaral kasama si Ryan. Sabi
ko nga bakit
nagpapaalam siya sakin eh hindi na naman kami. Eh ang sabi niya, gusto lang niyang
sabihin sakin. Ang
sabi ko lang sknya mag-iingat siya tapos, ayun na."

"Sabi ko sayo e. Dun mag-aaral si Ryan. Kailan daw alis nila?''

"Ipagpapaalam pa raw ni Ryan si Kristina sa kanila."

"Ah."

"Oh, bakit ka tumahimik?"

"Wala lang! Hindi lang ako makapaniwalang ginagawa niya yung mga bagay na yun kay
Kristina."

"Hayaan mo na, Alyanna. Ako nalang gagawa nun sayo."

"Siraulo."
 "Basta, ita-try kong punuin yung mga pagkukulang ni Ryan sayo kahit kaibigan tayo.
Hindi naman
masama yun dba? Unless na kung gusto mo ako."

"OY AH! FEELER KA! TIGILAN MO NGA AKO! HMP!" Tumayo na siya at nagpunta sa
kuwarto.

"HOY ALYANNA! JOKE LANG!!" Sumigaw ako habang naka-upo ako sa sofa.

"CHE! BAHALA KA." Cute talaga niyang asarin!

Imbis na asarin ko ulit siya, hinayaan ko nalang. Nag-luto nalang ako ng almusal
namin kahit 10AM na.

Nagluto lang ako ng Chicken Nuggets at Sinangag.

*tok-tok*

"ALYANNA. KAKAIN NA."

*tok-

Bigla siyang lumabas at nakapang-alis.

"Oh, san ka pupunta?"

"Tatapusin ang kailangang tapusin."

"Ha?"

"Basta, may pupuntahan lang ako."

"Sige, mag-ingat ka."

Asan kaya pupunta yun? Parang alam ko na ahh.

ALYANNA'S POV

Si Ryan pala yung nag-text kanina. Sabi niya, makipag-kita raw ako sknya
mageexplain siya at liliwanagin
lahat. Pumayag ako dahil, para matapos na to at masagot niya mga tanong ko.

"Alyanna, buti dumating ka."

"Oo, kaya explain mo na lahat-lahat." Umupo ako sa bench tapos nakatingin ako sa
kawalan.
 "Alyanna, una sa lahat, sorry. Oo,nag-cheat ako. Hindi ko sinabi sayo un dahil,
akala ko hindi ako seryoso
sa nararamdaman ko sknya. Nang nagtagal ang pagsasama namin, minahal ko narin siya.
Oo, mahal ko
siya at mahal kita. Pero, mas umaapaw ang kanya. Hindi ko lang maisip kung bakit
nakipaghiwalay siya
sakin at naging sila nung Kyle na yun. Hindi ko na siya muling kinausap o binalikan
manlang. Nakita ko
lang siya nung araw bago ako makipag-break sayo. Pumunta siyang Manila para daw
hanapin ako. Hindi
niya kasi alam na girlfriend kita nung kami pa. Yung dahilan ko kung bakit isip
bata ka? Hindi totoo yun.
Gawa-gawa ko lang yung dahilang yun. Ta-" Hindi ko na kaya ang mga pinagsasasabi
niya. Parang
nagsasabi lang siya ng wala siyang nararamdamang kahit ano.

"Bwisit naman, Ryan! 7 YEARS TAYO! Tapos, saglit lang naging kayo tapos, mas
umaapaw yung knya?!
Anong klase yun?! Binigay ko sayo lahat ng atensyon ko, pinakopya kita ng
homeworks, tinulungan sa
lahat ng problema mo, tapos ganon lang?! *sob* R-ryan. Bakit mo naman ginawa sakin
'to? *sob* A-ano
bang ginawa kong mali sayo? Wala naman dba? Tapos, binigyan mo ako ng flower garden
tapos binenta
mo. *sob* A-anong nangyari? Bakit ako pa?! BAKIT AKO PA?!" Hindi ko na kinaya,
talagang lahat ng luha
ko lumalabas na.

''S-sorry."

"U-umalis ka muna, R-Ryan. A-ayaw muna kitang makita." Tapos umalis siya.

Nakakainis naman! Bakit ako pa? Maraming babae diyan, tapos ako pa? B-bakit? *sob*

Tiniklop ko ang mga tuhod ko at inilagay ang mga kamay ko sa tuhod ko at umiyak na
ako. Wala akong
pake kung may makakita man sakin.

*rain starts to pour*

Salamat po langit, at sinabayan niyo ako. Ang bait sa akin ng langit.

Nagulat ako dahil parang tumigil ang ulan? Tumingala ako at nakita ko si Louis,
pinapayungan ako.

"L-Louis." Niyakap ko siya ng mahigpit at nag-iiyak na naman ako. Binitiwan niya

yung payong para
yakapin ako pabalik.

"Sige, iiyak mo lang yan. Nandito ako." Dahil sa sinabi niyang yun, lalo akong
naiyak.

"Niloko niya talaga ako, Kyle. *sob* Bakit ako pa? Marami namang pwede diyan,
bakit ako pa napili
niya? *sob* Ang sakit, Kyle. Ang sakit." Lalo niya pang hinigpitan ang yakap niya
sakin.
Salamat Ryan sa pagpapasakit lalo ng dibdib ko.
 KYLE'S POV

Sabi ko na nga ba't nandito siya sa park. Nagdala talaga ako ng payong dahil alam
kong uulan.

Nandito pa kami sa park, hinahayaang umiyak siya. I feel so weak kapag nakakita ako
ng babaeng
naiyak kahit ikaw or hindi ikaw ang dahilan. Hinahayaan kong ilabas nila ang lahat
ng nararamdaman nila
thru sa pag-iiyak.

Unti-unting humina ang ulan, pero wala paring tigil ang pag-iyak ni Alyanna.
Naisipan kong kantahan siya.

"Wag ka nang umiyak sa mundong pabago-bago

Pag-ibig ko ay totoo

Ako an bangka

Kung magalit man ang alon at panahon

Sabay tayong aahon"

Humiga na siya sa hita ko at hinaplos ko yung buhok niya.

"Kung wala ka ng maintindihan

Kung wala ka ng makapitan

Kapit ka sakin

Hindi kita bibitawan

Wag ka nang umiyak mahaba man ang araw

Uuwi ka sa yakap ko

Wag mo nang damdamin

Kung wala ako sa iyong tabi

Iiwan ko ang puso ko sayo

At kung pakiramdam mo'y

Wala ka ng kakampi

Isipin mo ako dahil

Puso't isip ko'y nasa iyong tabi"

Binuhat ko na siya at nagsimula na akong maglakad pauwi ng bahay.

"Kung wala ka nang maintindihan

Kung wala ka nang makapitan

Kapit ka sa akin

Hindi kita bibitawan

Hindi kita pababayaan

Kapit ka... kumapit ka.."

Pagdating sa bahay, inilapag ko siya sa kama niya. Lumabas ako at kinausap ko yung
ka-vibes kong si
Jacky na paki-palitan yung damit niya. Habang ako ay nagluluto ng sopas.

"Thank you, Jack ah"

"Sure, sige."

Tumabi ako sa kama ni Alyanna, inilapag ko yung sopas tapos, nagdala narin ako ng
maligamgam na
tubig at bimpo para punasan siya. Kasi, panigurado, lagnat aabutin neto.

"L-Louis."

"Sshh, nandito lang ako ok? Matulog ka na diyan." Habang pinupunasan ko ung kamay
niya.

"Tulog na mahal ko

Hayaan na muna natin ang mungdong ito

Lika na, tulog na tayo

Tulog na mahal ko
Wag kang luluha, malambot ang iyong kama

Saka na, mamroblema"

Pinupunasan ko na yung kabila niyang kamay

"Tulog na hayaan na muna natin sila

Mamaya, hindi ka na nila kaya pang saktan

Kung matulog...matulog ka na."

Pati paa niya pinupunasan ko narin pati kabila.

"Tulog na mahal ko

Nandito lang akong bahala sa iyo

Sige na, tulog na muna

Tulog na mahal ko

At baka bukas ngingiti ka sa wakas

At sabay nating harapin ang mundo"

Inilagay ko na yung bimpo sa noo niya.

"Tulog na hayaan na muna natin sila

Mamaya, hindi ka na nila kaya pang saktan

Kung matulog...matulog ka na."

Inayos ko yung kumot, hinalikan ko siya sa noo at kinuha ko yung sopas at bago ako
tuluyang lumabas.....

"Hintayin mo ako, Alyanna." At lumabas na ako.

Chapter 8

Alyanna's POV

Nagising ako dahil sa sikat ng araw. Sakit nga ng ulo ko e, feeling ko may lagnat
ako.

Bumangon ako sa kama, nag-ayos at tska nag-hilamos at lumabas na ako ng hawak-

hawak ko yung ulo
ko.

*sniff-sniff*

Bango!

"O, gising ka na pala, Goodmorning!" Habang nag-hahalo siya ng niluluto niya.

"Ano yang niluluto mo?" Sabay hilata ko sa sofa.

"Sinangag tapos cornbeef. Ok ka na ba?"

"Medyo, pero nasakit ulo ko. Uminom ba ako kagabi?"

"Hindi. Nakatulog ka dahil siguro sa napagod ka kakaiyak kahapon."

Oo nga pala </3

"HOY LUTO NA! MAGHAIN KNA." Bigla siyang sumigaw.

"Bakit ka ba naka-sigaw?" Tapos tumatayo na ako at kukuha ng plato.

"Ayoko nga sana ipaalala yung nangyari kahapon, dapat pala sinabi ko nalang na
uminom ka."

Sabi niya habang nag-sasandok sa bowl.

"Hayaan mo na nga yun! Kain na! Gutom na ako." Nauna na akong umupo at kumuha ng
sinangag at
cornbeef.

"Ok ka na ba talaga?" Umupo na siya sa upuan

"Medyo nga! Paulit-ulit?"

"Taray mo naman! Hey, you owe me time! I spent my whole night just to take care of
you!"

"Ginawa mo yun?!"

"Hindi! Hay nako. Can't you state the obvious?!"

"Sorry naman ah! Oo na, ililibre nalang kita!" Tapos kumain ako ng sinangag at
cornbeef.

"Aba! Libre lang!"

"Oo no!"

"Kiss nalang!" Muntik ko ng maibuga yung kinakain ko.

"Joke lang, feel mo naman." Sabay subo niya ng kinakain niya.

"Letse ka!"

Natapos kaming kumain at ako ay naghugas.

"Louis, napadala na ba sayo yung tuition fees ni Mommy?"

"Oo, kani-kanina ko lang natanggap."

"Saan kba napasok? May Accounting ba dun?"

"Oo, kumpleto yung courses sa University ko."

"Ayos, dun nalang ako ah?"

"Oo."

"YEEEEY!"

Nagulat ako at lumabas siya ng kuwarto na bihis.

"O, san ka pupunta? Aalis ba tayo? Bakit hindi mo sinabi?"

"Hindi tayo aalis, ako lang. May dapat lang akong ayusin at tapusin. Kaya, dito ka
nalang."

"Sure kba diyan? Parang alam ko na kung saan ka pupunta ah?"

"Oo, sure ako."

"Sige, ingat ka. Magluluto nalang ako dito kung sakaling matagalan ka."

"Sige, thank you! Ikaw na bahala dito ah."

"Oo! Sige!"

At umalis na siya.

Ok, anong gagawin ko?

Maglinis? Natapos na ni Louis yan!

Magluto? Ulit?

Maglaba? Kakalaba lang kahapon

Bumili ng gamit sa school? Pwede.

TAMA! Yun nalang! Sigesige! HIhihihihi =)))

Kyle's POV

Makikipag-kita ako kay Kristina sa huling pagkakataon. Nung una ayoko dahil baka
bumalik na naman sa
dati yung nararamdaman ko.

Nandito na ako sa Seattle's Best.

Nakita ko na si Kristina at pinuntahan ko siya at umupo na.

"Anong meron?"

"Kyle, before everything, I just want to say sorry sa lahat ng nangyari.

Pinagsisisihan ko nung nilayuan kita
para kay Ryan. Pero, nagbago lahat yun nung nakita kong kasama mo si Alyanna.
Nalaman ko palang
mas mahal kita kesa kay Ryan." o_o

"Oo, pinili ko siya sayo pero mas narealize kong ikaw pala mahal ko."

Anong pinagsasasabi niya?

 "N-nababaliw ka na ba? Akala ko ba dun kna mag-aaral sa Manila?"

"Oo, dun na ako sa Manila. Pumayag na parents ko.." Nagiba bigla ang naramdaman
ko. "Pero, sabi ng
parents ko, pag-isipan ko raw ng mabuti. Pag-isipan ko raw yung taong maiiwan ko
dito at ikaw ang
naiisip ko, Kyle."

"Hindi ko alam, Kristina." Nakahawak ako sa batok ko kakaisip.

"Isang tanong, isang sagot Kyle..Ako or si Alyanna?" Nabigla ako sa tanong niya
kaya napa-angat ang
ulo ko at napatingin saknya.

Sino nga ba sknila?

Si Kristina, babaeng nagpatibok ng puso ko, pero nagpasugat sa puso ko

Si Alyanna, babaeng siraulo, maingay, pero maalalahanin tska

siya na ang GUSTO at MAHAL ko.

"Sorry, Kristina. Pero, si Alyanna." Nagulat ako at biglang tumulo ang luha niya.

"B-bawal na ba mag-bago ang desisyon mo?"

"S-sorry, siya na kasi e. Kahit nung mga araw na, masaya ka kay Ryan, nagdudusa
ako. Nandyan si
Alyanna nung times na, nagdudusa ako. Si Alyanna na sobra ang kulit, pero kapag
sinabihan mong hindi
ka ok, titigil yun at dadamayan ako. Oo, mahal pa kita sabi ng isip ko, pero sabi
ng puso ko, move on na."

"Sana pala, ikaw nalang pinili ko. Sana pala masaya pa tayo ngayon. San-"

"Don't blame yourself. Just learn from your mistake."

"Per-"

*toot-toot*

Alyanna Calling...

"HELLO."

(LOUIS!)
 "Bakit ka nasigaw?"

(WALA LANG! GUSTO KO LANG!)

"Aish, ano na naman ba?"

(Nasa mall ako!)

"Saang mall?"

(Sa SM La Guerrero)

"H-HA?!"

(Hindi mo narinig ang sinasabi ko? Sabi ko, nasa SM-)

"Oo, narinig kita.Teka lang, susundan kita."

(Sige, nasa National Bookstore ako.)

"Ge,"

(BYE.)

*toooooooot*

"Sorry, Kristina. I have to go."

"I'll miss you. *sob*"

Umalis na ako bago pa tuluyang magbago ang isip ko.

Alyanna's POV

..And I saw you with her

Didn't think you would find another

And my world just seemed to crush

Shouldn't have thought that this would last

And maybe that was the biggest mistake of my life

And maybe I haven't moved on since that night..

Bakit nung nakita ko sila sa Seattle's may kung anong tumusok sa puso ko? Sila
naman talaga dba?

"Isang tanong, isang sagot Kyle...Ako or si Alyanna?" Kailangan pabang pagtalunan

yan? Syempre, si
Kristina na! Asa naman akong ako ang pipiliin ni Kyle. Di hamak na mas maganda si
Kristina kesa sakin! Kili-
kili lang niya ako. Joke

..Cause it's 12:51

And I thought my feelings were gone

But I'm lying on my bed, thinking of you again

And the moon shines so bright, but I gotta dry these tears tonight

Cause youre moving on and I'm not that strong to hold on

Any longer..

"Alyanna."

"AY KALABAW!"

�Kailan ka pa naging magugulatin?"

"Ngayon lang."

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?"

"Ano pabang ginagawa sa National Bookstore?"

"Besides sa magpa-pansin, bibili ng gamit sa school or titingin ng libro?"

"Nakuha mo! Oo, lahat ng nabanggit mo ay ginagawa ko ngayon."

"Weird."

"Oo, kaya bumili kna ng school supplies mo para hindi na tayo mahirapan."
 "Oo na."

Naghiwalay kami ng landas ni Louis. Iba kasi yata ang supplies ng Archi sa
Accounting e.

"Woah, The Catcher In The Rye!" (*o*)

Kinuha ko ito at pinagmasdan.

"Omo! Gusto na kitang bilhin!" At inilagay ko na ito sa push cart. Yey! Bagong
babasahin na namaaan!
>//<

Nakita ko si Louis sa T-Squares na part ng National Bookstore.

"O, ano? Tapos knba?"

"Medyo, wait lang."

"Bakit parang ang onti ng gamit mo?"

"Nagtitipid kasi ako tska nakakahiya kay Tita Olive. Tska, may mga tirang gamit pa
naman ako dun."

"Waw, earth-friendly."

"Sus. Oh eto na."

Nagbayad na kami sa cashier.

"San tayo?" Tanong niya sakin habang binibitbit yung ibang plastik.

"Uwi na! San pba?"

"Uwi na kagad? Kain muna tayo! Pass 12 na oh."

"Busog pko."

"Libre ko, Yanna!" Tapos, tinaas niya ng sabay yung kilay niya.

"Ay, gusto ko yaaaaaan! Leggo!" Tapos, naglakad na ako. Iniwan ko si Louis na

naka-tayo.

Kyle's POV
 "Ay, gusto ko yaaaaaan! Leggo!" Nakaka-gulat naman! o_o

Tapos, iniwan pko dito?! Langya talaga. Basta, pagkaen! Nako.

After naming kumain, umuwi narin kami.

"Anong gusto mong gawin, Alyanna?" Habang nagtutupi ako ng damit na bagong laba.

"Uh, halos nalibot na natin ang La Guerrero. Gusto kong gumala pero, halos
napuntahan na natin lahat
e." Tapos may ka-text siya.

"Sino yan?" Usisa ko.

"SELOS!"

"Tch. Wag mo akong maaasar ah."

"Bakit naman?!"

"Basta, bahala ka."

Bahala kang masabi ko sayo yung nararamdaman ko sayo at malaman mo.

Pumasok ako sa kuwarto ko para ilagay yung natuping damit.

"SELOS!"

"Isa."

"SELOS KA LANG!"

"Dalawa!"

"Selos! Selos! Selo-"

Kiniss ko siya sa pisngi.

"Sinong selos ngayon?" Sabay ngisi ko sknya. Iniwan ko si Alyanna na gulat na gulat
at namumula.
Chapter 9

Alyanna's POV

Omo. *o*

Bakit niya ako hinalikan sa pisngi?!

"Bakit?" Pa-cool niyang sabi.

"Sarap mong batukan, unggoy kaaaa!"

"Sige nga! Gusto mo lang makatikim ng isa pa e!" Sabi naman niya.

"Uluuul!"

Kapal talaga ng mukha neto!

"Mag-bihis ka na nga, at pupunta tayo ng school."

"Para san?"

"Ayaw mong pumasok?"

"Sa ibang school nalang ako mag-aaral, ayoko sa school mo nandun ka e."

"Arte neto. Oh ano ba talaga? Saang school kba talaga?"

"Dun nga sa school mo!"

Parang di Pinoy eh! Hindi makaintindi ng sarcastic sa totoo? (-__-)

"Bilisan mo na, marami nang nakapila dun e."

"Yes, ser. Teka lang."

Badtrip talaga.

Nagbihis nalang ako, baka kasi kung ano pang sabihin neto.
 "Tara na."

Nung hinalikan kasi ako ni Louis sa pisngi, I felt it weird. I don't know bakit
pero, ganon ang nararamdaman
ko, imbis na awkward, bakit parang mas natuwa pko? Aish.

Nag-kotse narin kami sa wakas! Aba kasi dati puro lang kami lakad. Kung sabagay,
mas maganda yung
naglalakad kasi may fresh air naman tapos, exercise pa.

"Oh, bakit ka lumiko sa Drive-Thru?" Lumiko kasi sa Jolibee e.

"Ayaw mong kumain?"

"Gusto, basta ba libre mo e." Tumawa nalang ako.

"Ikaw talaga basta, libre gustong-gusto. Sa susunod may kiss na."

"CHE! Hindi nko magpapalibre sayo no."

"KAYA MO?"

Parang hindi?

"O-oo naman." Nakita ko siyang ngumisi.

"Labas sa ilong, Alyanna." Pumunta na siya sa intercom na kumukuha ng order.

"2 Jolihotdogs, 2 large fries and 2 large cokes." Pag-oorder naman niya at nag-
drive na papunta sa
window.

"Aba, oo naman! Libre na nga yun e, tatanggihan pa!"

"Yun nga ba ang dahilan? O, baka gusto mo lang mahalikan?"

"SHUT UP, CASTRO." Ngumisi lang siya.

Nakuha na namin ang order namin at ako'y kumain nalang.

Mga ilang sandali, nandito na kami sa skwelahan.

"Ano nga ulit course mo? Hindi na kasi kita natanong kanina, masyado mong dinamdam
yung paghalik ko
sayo sa pisngi." Nakita ko siyang ngumisi! WALANGYA TALAGA.
"Tigilan mo nga ako!" Inirapan ko siya. "BS Accountancy."

Nakita kong sinulat niya yung course ko saka niya pinasa yung form sa office.

"Tara na." o_o

"Yun na yun?"

"Oo, bakit? Akala mo, matagal no?" Nagsimula na kaming maglakad palabas ng school.

"Eh, sabi mo kaya kanina!"

"Naniwala ka naman?"

"Nakakainis ka talaga, CASTRO! I hate you!"

"Love you too!" H-ha? o_o

Tapos, naglakad siya papalayo habang ako'y naiwan dito na gulat na gulat.

At nakita ko siyang bumalik.

"Tulala ka na naman diyan?" Hinawakan niya ako sa kamay. "Eto naman. Halika na
nga."

Bakit nung hinawakan niya yung kamay ko, may something na naman akong naramdaman?

Yung sinasabi nilang sparks? WOAH, kakilabot!

"San mo gusto?" Napatingin ako sknya. Bigla kasi siyang naging seryoso, hawak parin
niya kamay ko
actually, nagho-holding hands kami. Tapos, bigla niyang binagal yung lakad niya.

"Kahit san." Bigla pa niya pang sinu-sway yung kamay namin. Nkka-tuwa.

"Alam mo, Alyanna. Nung nakilala kita, nainis ako sayo." Tumingin ako skniya.

"ANO! Bakit?!" Tapos nakita ko siyang ngumiti.

"Ang ingay mo kasi. Tapos, humihilik kapa nung papunta tayo sa bahay."

"Naiinis rin ako sayo dati eh! Kitang natutulog yung tao, ila-lock mo sa sasakyan!
Pano kung ma-suffocate
ako dun!"
"Edi, ic-CPR kita." Napahinto ako kaya napahinto rin siya at binigyan niya ako ng
"bakit-ka-huminto-look*

"TIGILAN MO AKO AH! PERVERT!"

Tatanggalin ko na sana yung kamay ko pero bigla niya itong hinigpitan.

"Sus, nagustuhan mo lang." Tumuloy siya sa paglalakad.

"Che, hindi no."

"Pero, nagbago yun nung lubusan kitang nakilala. Yung sinabihan mo ako dun kay Ryan
na boyfriend mko
kahit unang araw palang tayo nagkita."

"Eh No choice naman kasi ako nun!"

"No choice? Weh?"

"Psh, bahala ka nga!" Nagpatuloy lang ulit kami sa paglalakad.

"Lubusan kitang naintindihan nung kumanta ka ng Sad Song. Alam kong masakit na
sayo, tinapos mo
parin. Hanggang sa nagka-sakit ka, go lang." Napatingin ako sknya habang
naglalakad. "Halos madurog
na yang puso mo kakasabi ng "ok lang yan. masaya ako para sa kanila." kahit alam
kong labas sa
ilong." Napatingin nalang ako sa dinadaanan namin dahil sa tuwa.

"Naiinggit nga ako sayo e. Kasi, ang tapang mo. Ang tapang mong harapin ang mundo
ng mag-isa kahit
nasanay kang nandiyan si Ryan sa tabi mo. Samantalang ako, ano? Wala. Dinadaan sa
pagkanta ang
nararamdaman ko kay Kristina. Para na nga akong bading kakaiyak gabi-gabi. Pero
ikaw, kinakaya mo."

"Alam mo kasi, Kyle. Sa isang pagsubok, alam mong kakayanin mo e. Ako, oo inaamin
ko. Nasaktan ako
dahil ginamit lang ako ni Ryan. Pero, wala naman tayong magagawa kung ganon talaga
ang ginawa
satin. Tinanggap ko lang lahat kahit masakit. Ayokong iyakan yung hinayupak na yun,
he's not worth my
tears." Natuwa naman si Louis.

"He's not worth it pero, nung tumugtog ka ng guitara ko, halos mawalan na ng tubig
ang tear ducts mo."

"Atleast, unti-unting nababawasan. Kesa naman sa pagkanta-kanta mo, hindi naman

nakakatulong.
Nakakapag bigay lang sayo yan ng mga alaala niyo ni Kristina. Edi hindi ka
makkapag-move on?"

"Oo na, Boss. Kaya nga hindi ko na ginagawa ulit e. Kasi, nakilala kita at tinuruan
mo ako kung paano
mawala dun sa stage na yun." Huminto siya at humarap sakin.
"Ikaw ang nagpalit nung mga gawain ko na yun. Dun ko narealize na, bakit ko
pagaaksayahan ng
panahon si Kristina? At para saan? Alam kong ginawa lang yun ni Lord para bigyan
ako ng aral at para
malaman ko ang gagawin ko sa mga susunod kung may mangyari man ulit." Tinitignan ko
lang ang mata
niya. Mata niyang puno ng lungkot at alam kong kahit anong oras, iiyak siya.

KYLE'S POV

Nagmumukha na akong bading, kaya titigilan ko na 'to.

"Tara na nga, Alyanna. Nagmumukha akong bading." Tumayo na ako't paalis na sana
nang magsalita si
Alyanna.

"Kyle." Tumingin ako sa ibang dereksyon.

"Hm?"

"Thank you." Dahil sa pagka-gulat ko, napatingin ako sakanya.

"Para san?"

"Sa lahat.."

"Sa lahat ng mga binigay mo sakin, pinayo, pinahiram, lahat lahat na." Tumingin
siya sakin.

"Alam mo, Kyle. Para tayong tanga nung una. Broken hearted tayong dalawa dahil dun
sa ex natin na
ngayon ay magka-relasyon na. Iniyakan natin yung dalawa, kinausap, klinaro ang
lahat at nauwi sa
pagka-ayos. Hindi ko naman gagawin ang mga bagay na to ng wala ang mga payo mo.
Kung hindi dahil
dun, galit parin ako kay Ryan at the same time, kay Kristina din. Pero, wala e.
Napatawad ko sila, ganon
naman talaga ang buhay. Kailangan mong masaktan para maging matatag ka."

"Hayaan mo na nga yung dalawa. Paano tayo makakapag-move on kung lagi natin silang
iniisip? Tska,
wala na sila dito no, nasa Manila na. Kaya, hindi na natin sila maiisip starting
today."

"Nako, sana nga. Pero, basta. Itutuon ko nalang ng pansin ang pag-aaral ko. Tara na
nga." Tumaya na siya
at nagsimula ng maglakad.

Sumunod ako at ako'y nasa likod niya.

"Uyyyy, ang cute!" Lumapit siya dun sa stall ng mga shirts. Nilapitan ko naman
ito.
"Magkano daw yan?" Tanong ko sknya, cute kasi e.

"P50 daw isa. Pero kung may kasama ka raw, 2 shirts na ang ibbigay." Habang
pumipili siya. Nagkalkal
narin ako ng magandang shirt na babagay sakin.

"Anong ginagawa mo, Louis?"

"Can't you state the obvious? Malamang namimili ako ng shirt."

"Para san?"

"Malamang para maka-discount ka! Hello! Sinong bibili ng shirt na isa lang tapos
P50!"

"Malamang, Louis ako ang bibili? Bahala ka nga."

Ako'y naghagilap nalang ng magandang design para sa shirt usually kasi puro skull
ang nakikita ko, gusto
ko simple lang.

"Nakapili na ako, Louis. Ikaw?"

"Hind-Uh, Oo. Bayaran ko na." Kukunin ko na sana yung shirt pero, inilayo niya
sakin

"Tig-25 tayo. Baka maging-brat ako sayo." Ngumusi nalang ako.

"Ay, hindi ka pa pala brat? Tss. Sige na, kung diyan ka liligaya." Binigyan na niya
ako ng P25.

After naming bilhin yung shirts, naisipan na naming umuwi.

Nasa loob kami ng sasakyan papunta sa bahay.

"Louis, park muna tayo. Wala naman akong gagawin sa bahay."

"Sige, gusto mo ng snacks?"

"No, ok lang ako."

"Sure?"

"Yiz."
Pumunta na nga kami sa park. Mga 4PM pa lang naman kaya medyo maliwanag pa.

"Bakit tayo nandito?"

"Wala lang. Para hindi na ako matakot kapag pumupunta ako sa park." Pumunta siya sa
see saw.

"Tara, Louis. See saw tayo!"

Sumunod lang ako sa kanya. Kapag nasa taas siya, gusto niya bumaba. Kapag ako ang
nasa taas, gusto
niya siya rin. Weird talaga neto.

Ng kami ay bumagal na, nagsalita ako.

"Alyanna." Tumingin lang siya sakin.

"May gusto sana akong sabihin."

"Ano yun?"

Gasti, kinakabahan ako. Pero, ito na ang pagkakataon.

Kyle, this is now or never.

"Pwede ba kitang ligawan, Ms. Alyanna Llarena?"

Chapter 10

Alyanna's POV
"Pwede ba kitang ligawan, Ms. Alyanna Llarena?"

.As the sky outside gets brighter

And my eyes begin to tire

I'm slowly drowning

In memories of him

Iiyak na naman ba ako?

Hindi ba ako makakaramdam ng pagod?

Nalulunod na ako, sa mga memories namin ni

Kyle. Buti pa si Kyle..

May memories kami, pero

lahat ng yun e, masaya.

And I know it shouldn't matter

As my heart begins to shatter

I'm left to wonder

Just how it should have been...

Alam kong hindi ko na dapat siyang isipin.

Wala na si Ryan, Nandito na si Louis ngayon,

Nanliligaw.
Mula sa pagka-basag ng puso ko,

unti-unti nang nabubuo dahil kay Louis.

Inaamin ko sa sarili ko na......

Gusto ko rin siya.

"H-ha?"

"Binang-Aish. Pwede ba kitang ligawan?" Inulit lang niya yung tinanong niya.

"Uh-eh, baka nabibigla ka lang?"

"Hindi, yanna. Hindi ako nabibigla." Nakaramdam ako ng spark dahil sa hawak niya.
Hinahawakan niya
ang kamay ko.

"E-e diba, mas pinili mo si Kristina kes-"

"No, I didn't. Sa tingin mo ba, liligawan kita ngayon? At sa tingin mo ba,

pipigilan ko si Kristina sa pag-sama
niya kay Ryan? Hindi dba?" Nganga.

"A-alam mo, Louis. Hindi ko alam."

"Rejected kagad ako? Wala bang konting pakipo-"

"Patapusin mo kasi ako! Tangengot neto e!"

"Gusto ko madrama ah."

"Letse to."

"Kyle. Isa kang kuto! Nakakainis dahil ang kati pero, lagi kang nasa ulo ko! Game,
serious. What the hell,
Louis! Isa kang lalaking pahamak sa buhay pero isang superhero na nakita ko sa
buhay ko! Superhero na,
nagahon sakin sa kasawian. Superhero na, ang sarap bugbugin dahil sa kayabangan
pero, may mabuting
puso. Nyeta, Louis! Ayaw kitang i-reject pero..langya. May part sa isip ko na,
reject mo na yan! siraulo yan,
panget yan. Meron namang, accept lang ng accept! grasya yan! Nyeta talaga. Hindi
pko talagang nkka-
move on kay Ryan. Pero, alam kong sa darating na mga araw na ikaw ang kasama ko,
makakalimutan ko
siya at mapapalitan mo ang pwesto niya..."

"Putres, parang ayoko na pakinggan ang mga susunod ah!" Tapos nagpunas siya ng noo
niya. Feeler talga
yan! Wala namang pawis.

"Patapusin mo kasi ako!"

"Ayun na nga. As I said before, hindi pko nakakapag-move on ng tuluyan kay Ryan.
Alam mo naman yun.
Kaya ako nabigla sayo kasi, dahil nga kay Kristina. Akala ko, nalipat lang sakin
ung nararamdaman mo
kay kristina dahil tayo lagi ang magka-sama lalo na ngayong taon. Pero, kung
tutuusin, napamahal kna
sakin."

"So, ano?" Nararamdaman kong nanginginig yung kamay niya kasi nakahawak parin siya
sakin.

"OO na, pwede na."

"Tayo na?! yaho-"

"OA ah! Manligaw, hindi girlfriend!"

"Ano ba yun! Pero, ok fine. Yes!"

Niyakap niya ako ng mahigpit at hinalikan sa noo..

Kyle's POV

Putcha! Kabado ako dun ah! Ang dami-dami kasi niyang sinabing negative e! Syempre,
ang resulta nung,
rejected. Pero, bwiset.. Papayag rin pala. Anak ng tokwa.

Habang niyayakap ko siya, bakit parang may tumatalsik?

"Yanna, talsik mo lumalaway." Humiwalay ako sa yakap niya.

"Ha?" Nagulat ako kung bakit sunod-sunod.

"Tae, umuulan!" Patakbo na si Yanna pero pinigilan ko siya.

"Dito muna tayo."

"Nahihibang ka na ba?! Umuulan o! Tara na!"

"Ligo nalang tayo sa ulan."

"Sure ka? Baka magkasakit ka."

"Parang ikaw hindi magkakasakit ah."

"Oo na, sige na."

Habang umuulan, nag-si-swing kaming dalawa.

Amin tong park na to kasi umuulan- Walang tao.

"Yanna."

Humarap siya sakin.

"Oh-LOUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIS!!!!!"

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"

Binatuhan ko siya ng putik.

"Akala mo ah!" Binatuhan rin niya ako.

Nagbatuhan lang kami ng putik.

Nakita ko siya kumukuha ng putik, nakaupo siiya.

Habang ako papalapit skniya.

Dinadahan-dahan ko lang ang paglapit niya.

Hanggang sa niyakap ko siya sa likod niya.

"Akala mo ha." Sabi ko sknya ng nakangisi.

Binitawan ko siya at inalalayang tumayo.

"Nakakainis ka talaga, Castro! Tignan mo oh! Ang dumi-dumi ko na!" Pinupunasan niya
yung braso niya.

"Ako rin naman ah! Mas malalaki nga ung putik mo kesa sakin e."

"Hay nako. Tara na at umuwi na tayo."

"Eh, ang dumi-dumi natin! Maligo tayo dun sa alunod para mawala ung putik."
Suggestion ko. Nakakamiss
talaga maligo sa ulan!

"Malinis ba diyan?"
"Arte naman neto. Ano gusto mo, maglakad ng putikan o maliligo sa hindi sigurado
kung malinis na tubig
kahit saglit lang?"

"Tara na nga."

Hahaha! Ako pa inaya.

Naligo na kami dun sa alunod. Buti nalang walang tao dito.

Nang matapos kaming maki-ligo sa alunod ng kapit-bahay, umuwi na kami.

"Yanna, ikaw muna maunang mali-"

"Oo, ako talga mauuna." Sabay pasok sa CR.

Grabe naman yun. Nauna talaga siya.

Habang naliligo siya, nagpupunas ako ng katawan ko gamit ang tuwalya.

"Louiiiiis!" Agad naman akong naalarma.

Dali-dali akong pumuntang CR.

"BAKIT YANNA! ANO NANGY-"

"Paabot nga ng tuwalya ko dun sa sampayan. Nakalimutan ko kunin e." -_____________-

"Kahit kailan ka talaga, Yanna. Maghintay ka diyan."

Alam mo yun? Alalang-alala ka, tapos yun lang pala?

Kinuha ko na ung tuwalya niya at inabot ito.

Mga ilang saglit, lumabas na siya at nginitian ako ng nakakaasar.

"Humanda ka sakin mamaya, Alyanna."

Sabay pasok ko ng CR.

Ha! Sana matakot siya. *smirk*

NORMAL POV

Nang matapos maligo ung dalawa, nasa kusina si Alyanna habang si Louis naman ay
pababa ng
hagdanan.

Nang bumaba ito, nakita ni Louis na naghahanap ng makakain si Alyanna.

"Ano gusto mong lutuin ko, Yanna?" At nagbukas si Louis ng cabinet.

"Kahit ano."

"Please specify." Habang nakaharap si Louis sknya.. Nakaupo kasi si Alyanna sa

dining table. Kaharap lang
ng cabinet yun.

"Yung specialty mo nalang, Louis."

"Uh..hmm. Pancit Canton gusto mo? Yung ChiliMansi! -ARAY!" Nakatikim ng batok si
Louis.

"Instant yang sinasabi mo e! Ano nga?"

"Actually, nag-crave ako sa Carbonara. Pero, ikaw parin nmasusunod. So, ano?"

"Carbonara ba specialty mo? Yun nalang! Favorite ko yun e! Pretty please!" Nag-pout
pa si Alyanna at
nag-pray gesture.

"Ok! Dun ka muna sa sala at manood." Nilalabas ni Louis ung mga ingredients para sa
Carbonara.

"Tulungan nalang kita."

"Kaya mo ba? Baka masu-"

"OA mo ha!"

"Joke lang! Sige, paki-hiwa ang onion." Utos naman ni Louis kay Alyanna

"Niloloko mo ba ako? Wala kayang onion sa Carbo!"

Sayang, alam niya. Sabi ni Louis sa isip.

"Onion ba sabi ko? Garlic sabi ko." Pa-inosenteng sabi ni Louis.

"Sus, ewan ko sayo."

Naghiwa na si Alyanna ng Garlic.

Buti pa siya, alam niyang maghiwa ng Garlic para sa Carbo. Ako kasi, basta maka-
hiwa un na yun.

Nag-luluto ng pasta si Louis. Samantalang si Alyanna ay naghihiwa ng bell pepper.

"Ok ka lang ba diyan?" Tanong naman ni Louis sknya.

"Oo."

"Ako na nga diyan, dapat ikaw nalang nagluluto ng pasta para madali. Ang bobo ko
talaga."

Inagaw ni Louis ung kutsilyo sknya at naghiwa na ito.

"Sus, nahiya ka pa. Uupo nalang ako dito ah!"

"Sige."

Nagluto lang si Louis habang nanonood ng TV si Alyanna.

"Yanna!"

"Baket?!"

"Luto na, tara na at kain na tayo."

Pinatay naman ni Alyanna yung TV at pumunta sa kusina.

Tahimik silang kumain.

"Oo nga pala, Yanna. Sa June 25 na ang pasukan. Just so you know."

"Layo pa pala."

"Mas busy ang Architecture kesa Accounting." Matamlay na sabi ni Louis. Habang si
Alyanna ay unti-unting
napapatingin kay Louis ng may lungkot ang mukha niya.
Agad namang napansin ni Louis ang itsura ng babae.

"Yanna." Pumunta sa side ni Alyanna si Louis at tinabihan ito.

"Wag ka namang malungkot o." Hinawakan ni Louis ung pisngi ni Alyanna.

"E kasi naman e. Madalas akong mag-isa dito. Paano na yan?"

"Apat na araw lang naman pasok kong whole day. Bali tuwing Friday, Sat and Sunday,
magkakasama
tayo, kaya wag knang malungkot ha?" Hinalikan naman ni Louis ang noo nito at
niyakap niya.

''Paano ako?" Sabi ni Alyanna habang nka-yakap parin sila sa isa't-isa.

"Pagkakaalam kong pasok ng Acoounting ay Monday to Friday. Alternate ang oras.

Monday, 7-12,
Tuesday 1-6PM and so on. Laging ganon." Binitawan na ni Louis si Alyanna.

"Hay nako, bahala na nga. Magkikita parin naman tyo diba?"

"Syempre naman. Hindi nga lang kita makita, hindi na kumpleto araw ko."

Kinurot ni Yanna ang ilong ng lalaki.

"ikaw talaga, Castro. Tigilan mo ako ha. Kumain kna dun, hm!"

Ngumiti lang si Louis habang pabalik siya sa side niya at nagpatuloy silang kumain.

Epilogue

Normal POV

Ngayon ay ang graduation nila Alyanna at Kyle. Si Kyle ay Suma cumlaude, si Alyanna
naman ay
cumlaude. Ang Mom ni Alyanna at ang Dad ni Kyle ay pumunta sa Graduation nilang
dalawa. Parehas
masaya ang dalawang pamilya kahit wala ang isang miyembro.

Sila na kaya?

Let's see.
Alyanna's POV

Natapos na ang Graduation naming dalawa ni beb. Akalain mong nagka-award kami
pareho! Minsanan
nalang kami magkita ni Kyle gawa ng schedule, minsan, kapag nadating siya, tulog
ako. Kapag gigising
ako, umalis na siya. Bihira lang rin kami magkita sa school. Kasi, mas busy pala
Accounting sknila, kesa
Architecture. Ilang oras lang break namin. Pero, buti nalang nakaya namin.

"Let's go, beb."

"San tayo pupunta?"

Bigla nalang kasi mag-aaya e. Hindi ko naman alam kung san pupunta. Tska, kakatapos
lang ng
Graduation Celebration naming dalawa ah! Halos mga isang oras na ang nakalipas.
Wala na ung mga
parents namin, nag-siuwian na.

"Beb naman e. Ngayon na nga lang ulit tayo magsasamang dalawa, nagtatanong ka pa."
Tapos nag-pout
siya.

"Ang panget mo mag-pout! Nice try, beb! Nice try!"

Hinug niya ako mula sa likod ko.

"Ikaw talaga! Bakit kasi hindi ko magaya yang pout mo sa tuwing may gusto ka e!
Hindi tuloy nagwo-work
sakin."

"Hindi daw pwede sa mga lalaki, ang panget daw. Mukhang bading." Tumawa ako ng
mahina.Tapos,
bumitaw siya sa pagkayakap sakin at humarap sa harapan ko.

"Aba, ang swerte ko namang bading sa isang katulad ni Ms. Alyanna Llarena from
Manila!" Sabay pingot
ng ilong ko.

"Alam mo ba, natakot ako nung una kong nakita ung shoes mo? Tae. Akala ko may
kikidnapp sakin! O
kaya, nabigla ako dahil may tumawag saking lalaki! Mgka-Rhyme pa nga e!"

"Hay nako. Tara na kasi, beb! Libutin natin ang buong La Guerrero!" Tapos hinila
niya ako ng mahina.

"Beb, magsasakyan tayo ah! Ako magda-drive!" Yaya ko.

"Ako na! Baka kung ano pan-"

"Beb!" Pinalo ko siya. Aba, akala naman niya reckless driver ako! -_-

"Oo, reckless driv-AW!" Pinalo ko ulit siya.

"Yabang neto, hiwalayan kita diyan e."

"Eto na susi o. Ikaw na mag-drive." Ngumiti siya na parang takot.

Ibinalik ko sknya yung susi.

"Joke lang beb, eto naman. Masyado kang takot na hiwalayan kita!" Sinabit ko ung
kamay ko sa braso
niya.

"Oo naman. Sino ba namang hindi matatakot kapag pinakawalan ko pa ang kagaya mo?"

"Sus, tara na nga! Daming satsat e."

At pumasok na kami sa sasakyang Camaro.

Kyle's POV

Balak kong dalhin si Beb sa Forest-Type na malapit dito sa La Guerrero. Tahimik na

lugar kasi yun. Kaya mas
gusto ko dun. May suprise kasi ako sknya.

Nilagyan ko ng blindfold ung mata niya.

"Beb! Alalayan mo ako ah! Kapag ako nadapa dito!" Banta niya saakin.

"Grabe ka naman! Syempre, hindi kita pababayaan."

Inalalayan ko siya hanggang sa makarating kami sa tapat ng Tree House ng Park.

"Beb, tatanggalin ko na yung blindfold mo ah."

Unti-unti kng tinanggal iyon. Actually, hindi niya mapapansin agad yan,kasi nasa
taas ng puno e. Eh
nakaharap siya sa river scenery.

"Surprise ba to? Nasa harap ng play-WOW." Iniangat ko kasi ung ulo niya. Baka
madakdakan ako ng wala
sa oras neto e. Kaya, ayan pinakita ko kagad skniya.
"Surprise!" Kiniss ko siya bigla sa cheeks niya at binigyan ng dozen of White
Roses.

"A-no meron?" Mangiyak-ngiyak niyang sabi.

"Don't cry, baby!" I wipe her tears with the use of my thumb. "This is my surprise
for me, and at the same
time, Graduation Gift, I guess?"

"Beb naman e." Tuluyan na siyang umiyak.

Niyakap ko siya ng mahigpit.

"Beb, you know you're special to me." Humiwalay ako sa yakap at inilgaya yung
dalawang kamay ko sa
magkabila niyang balikat.

"Kahit madami tayong pinagdaanan bago natin makamit to, we still go for the Gold.
Teka, ano na bang
pinagsasasabi ko."

"Basta, beb. I may not be a perfect boyfriend for you, but I always do my best to
be your perfect boy,
bestfriend and anything. I'll treat you always like a Princess or even a Queen,
because you always be
treating like a luckiest girl in my world." Kiniss ko siya sa noo at niyakap ulit.

Grabe, mahal na mahal ko tong si Beb ko!

After naming magpaka-sweet, umakyat na kami sa tree house.

Nagulat nga ako ng matapos ko yan before kami mg-Graduate.

"Beb, Architect kna talga!"

"Aba, may accountant naman ako!" Taposm niyakap ko ulit siya.

"Promise, beb! Ganda ng tree house! Kailan mo ginawa to? Hindi ko manlang
nabalitaan na ginawa mo
to."

"Actually, I started when I was courting you."

"What? Ganon katagal? Grabe ah."

"Syempre. Para sayo to e."

''Beb, I'll give you something."

Pumasok ako sa isang kuwarto at bumalik sa sala.

"Here. I hope you like it."

Binilihan ko siya ng guitara. Favorite niya kasi ang kulay Lavender. So, pina-
special order ko pa yung
guitara niya.

"BEEEEEEEEEEEEEEB! This is too much! Thank you so much!" Kiniss niya ako sa cheeks
at niyakap ng mahigpit.

Binitawan na niya ako.

"Ewan ko kung bakit gusto kita laging bilhan. Parang hobby ko na yatang bilhan ka
ng bagay."

"Beb, don't waste your time or waste your money for me. Save it to yourself."

''Hay nako, tama na nga. Tara, guitara tayo. Eto o, try nating tugtugin."

I handed her a Safe and Sound Guitar Cover.

I remember tears streaming down your face

When I said, "I'll never let you go"
When all those shadows almost killed your light
I remember you said, "Don't leave me here alone"
But all that's dead and gone and passed tonight

Natandaan ko si Alyanna sa Train Station.

Ang babaeng sumandal sakin noon sa Tren.

Ang babaeng nagpunta dito samin para makalimot,

sa ex niyang siraulo.
Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound

Yung araw na nagka-lagnat siya dahil sa nalaman niya yung rason ni Ryan kung bakit
siya nakipag-break
na ganon-ganon nalang.

Yung araw na hindi ako nakatulog para alagaan siya.

Yung gabing tumugtog siya ng guitara at kumanta ng sad song para mailabas ang
saloobin niya kay
Ryan.

Hanggang sa nakatulog at dun ko na-realize na, mahal ko na siya.

Don't you dare look out your window darling

Everything's on fire
The war outside our door keeps raging on
Hold on to this lullaby
Even when the music's gone
Gone

Yung nadatnan kong nakatulala si Alyanna sa bintana niya

At biglang may tutulong luha sa mga mata niya.

Yung araw na, hindi siya kumakain.

Yung araw na, nagkukulong siya sa kuwarto.

Nung araw na nakipag-usap ako kay Kristina, akala ni Alyanna si Kristina ang pinili
ko.

Na akala niya, iiwanan ko na siya.

Just close your eyes

The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound
Nung araw na nakipag-usap ako kay Kristina, akala ni Alyanna si Kristina ang pinili
ko.

Na akala niya, iiwanan ko na siya.

Mga unang gabi na niyakap niya ako at hinalikan ko siya sa noo bago matulog.
Oooh, Oooh, Oooh, Oooh
Oooh, Oooh, Oooh, Oooh
La La (La La)
La La (La La)
Oooh, Oooh, Oooh, Oooh
Oooh, Oooh, Oooh, Oooh
La La (La La)
Ngayon, ako na ang boyfriend niya.

Hindi ko man maipapangako na hindi ko siya mapapaiyak.

Dahil, papaiyakin ko siya sa tuwa.

Mamahalin ko siya higit pa sa pagmamahal ni Ryan sknya, kung meron man.

Pupunan ko ang pagkukulang ni Ryan skniya.

Just close your eyes

You'll be alright
Come morning light,
You and I'll be safe and sound... Oooh, oooh, oooh, oooh oh oh. [x7]

Ibinaba namin ang guitara namin at natulog na.