Ang kulturang popular ay may kapangyarihang lumikha ng kulang at sobra sa atin.

Ang kulturang popular ang nagbibigay ng normative function sa mga produkto, na tila
kinakailangan ito ng mga tao hindi lamang para mapabuti ang buhay, kundi mismo, para
mabuhay
Ang kulturang popular ay ang kultura ng panggitnang uri at para sa marami, mayroon itong
kaakibat na dilemma ng naturang uri—parating nakakasapat lamang ang kita, madalas kulang
pa nga na magbibigay sa gitnang uri ng afinidad sa uring anakpawis (working class) pero sa
taas ng kanyang aspirasyon at pangarap sa buhay, ang kanyang identifikasyon naman ay tungo
sa pribilihiyadong uri. Ito ang bind ng kultura ng panggitnang uri—dahil wala siyang
nakakasapat na materyal na batayan para makamit ang kanyang pangarap, paratihan lamang
inilulugar niya ang kanyang sarili sa pasakit para sa pangako ng temporal na kasiyahan. 
Ang kulturang popular ay hindi libre. Ito ay isang karanasan na tanging ang may kapasidad
bumili at magbayad ang makakadanas. 

Binibigyan tayo ng mga bagong pangangailangan at desire, na dati naman nga ay hindi natin
kinailangan

para tayong automatons o robotics, na bawat kable, kalamnan at microchip na bumubuo sa

atin, ay mas ginagawa tayong sunod-sunuran kaysa matuklasan natin ang ating historikal na
pagkatao.