Istruktura ng Wika; Filipino 1

(Same-Sax Marriage)
(Against)
(Mga nasaliksik)

Ipapasa Kay: Bb. Mylene Capati

Ipinasa Ni: Allen Edward G. Arestoza
BSHM501 – Batch 1
Mga Pormalidad

Ang pag-aasawa, para sa lahat ng mga kalamangan at kahinaan nito, ay nangangailangan ng ilang
mga pormalidad na maisagawa, na maaaring o hindi maaaring ang gusto mo. Ang mga mag-asawa
ay hindi maaaring magsama, at makapaghiwalay, nang walang lahat ng mga pormalidad (at
pagdinig sa korte) na kinakailangan para sa mga may-asawa.

Paghahati sa Iyong Pag-aari

Ang isa sa mga epekto ng magkasamang katayuan ng pag-aari ng mag-asawa ay kung magdiborsyo
ka, anuman ang may kasalanan, ang kapareha ay madalas na may karapatan sa kalahati ng pag-
aari na naipon sa panahon ng kasal, nakasalalay sa kung ang paghihiwalay ay nangyari sa isang
estado ng pag-aari ng pamayanan. Tandaan na nalalapat din ito sa pananagutan para sa mga utang.
Bilang isang resulta, maraming mga dating mag-asawa ay napapaloob sa mga mamahaling ligal
na labanan sa paghahati ng mga pag-aari sa diborsyo.

Para sa mga hindi kasal na asawa, sa kabilang banda, ang bawat kasosyo ay karaniwang umaalis
sa anumang naipon nila at responsibilidad para sa mga utang sa kanilang pangalan. Gayunpaman,
ang mga mag-asawa ay may karapatang humingi ng alimony, samantalang ang mga hindi kasal ay
maaaring mag-account para dito sa isang kasunduan bago ang kasal.

Pinagmulan: https://www.findlaw.com/family/marriage/same-sex-marriage-pros-and-cons.html

Ang institusyon ng kasal ay ayon sa kaugalian na tinukoy bilang pagitan ng isang lalaki at
isang babae.

Sa pagtaguyod sa mga pagbabawal ng gay para sa kasal sa Kentucky, Michigan, Ohio at Tennessee
noong Nobyembre 6, 2014, isinulat ni Hukom Jeffrey S. Sutton ng ika-6 na Distrito ng Hukuman
ng Estados Unidos na "ang pag-aasawa ay matagal nang naging institusyong panlipunan na
tinukoy ng mga ugnayan sa pagitan ng kalalakihan at kababaihan. Napakahabang tinukoy, ang
tradisyon ay sinusukat sa millennia, hindi siglo o dekada. Napakalawak na pagbabahagi, ang
tradisyon hanggang ngayon ay pinagtibay ng lahat ng mga gobyerno at pangunahing relihiyon ng
mundo. " Sa desisyon noong Oktubre 15, 1971 na si Baker v. Nelson, ang Korte Suprema ng
Minnesota ay natagpuan na "ang institusyon ng kasal bilang isang unyon ng lalaki at babae,
natatanging kinasasangkutan ng pagbuo at pagpapalaki ng mga bata sa loob ng isang pamilya, ay
kasing edad ng libro ng Genesis. " Si John F. Harvey, MA, STL, huli na paring Katoliko, ay
sumulat noong Hulyo 2009 na "Sa buong kasaysayan ng sangkatauhan ang institusyon ng pag-
aasawa ay naintindihan bilang kumpletong espiritwal at katawan na pagsasama ng isang lalaki at
isang babae."

Ang pag-aasawa ay para sa pagsanay at hindi dapat ibigay sa magkaparehong kasarian dahil
hindi nila maaaring makabuo ng mga anak na magkasama.
Ang pagpapahintulot sa gay kasal ay higit na magpapalipat-lipat sa layunin ng kasal mula sa
paggawa at pagpapalaki ng mga anak sa kasiyahan ng may sapat na gulang. Ang isang desisyon
ng Korte Suprema ng California na nagsimula noong 1859 ay nagsabi na "ang unang layunin ng
pag-aasawa, ayon sa mga batas ng kalikasan at lipunan, ay ang pagsanay." Ang pilosopo na nanalo
ng Nobel Prize na si Bertrand Russell ay nagsabi na "sa pamamagitan ng mga bata lamang na ang
mga sekswal na relasyon ay naging mahalaga sa lipunan, at karapat-dapat na makilala ng isang
ligal na institusyon." Ang mga papeles ng korte ay inihain noong Hulyo 2014 ng mga abugado na
nagtatanggol sa pagbabawal ng kasal sa gay ng Arizona na nakasaad na "kinokontrol ng Estado
ang pag-aasawa para sa pangunahing layunin ng pagdadala ng mga potensyal na magkaroon ng
sekswal na relasyon sa pagtitiis ng mga unyon para sa kapakanan ng pagsali sa mga anak sa
kanilang ina at kanilang ama… Same-sex ang mga mag-asawa ay hindi maaaring magbigay sa
isang anak ng kapwa niya biyolohikal na ina at kanyang biological na ama. " Taliwas sa pagtatalo
ng pro-gay kasal na ang ilang magkakaibang magkasintahan na hindi maaaring magkaroon ng mga
anak o ayaw nila, kahit na sa mga kasong iyon ay may potensyal pa rin upang makabuo ng mga
anak. Ang nakikitang hindi nagbubunga ng mga magkasintahan na heterosexual minsan ay
nakakabuo ng mga anak, at ang mga pag-unlad na medikal ay maaaring pahintulutan ang iba na
manganak sa hinaharap. Ang mga Heterosexual na mag-asawa na hindi nagnanais na magkaroon
ng mga anak ay may kakayahan pa ring biologically na magkaroon sila, at maaaring magbago ng
kanilang isip.

Ang mga bata ay nangangailangan ng parehong ina at ama.

Ang mga batang babae na pinalaki bukod sa kanilang mga ama ay mas mataas na peligro para sa
maagang aktibidad sa sekswal at pagbubuntis ng kabataan. Ang mga bata na walang ina ay
pinagkaitan ng emosyonal na seguridad at natatanging payo na ibinibigay ng mga ina. Ang isang
pag-aaral noong 2012 ni Mark Regnerus, PhD, Associate Professor of Sociology sa University of
Texas sa Austin, ay natagpuan na ang mga bata na pinalaki ng mga magulang na may relasyon sa
kaparehong kasarian ay nagdusa ng mas maraming mga paghihirap sa buhay (kabilang ang pang-
aabusong sekswal at kawalan ng trabaho sa susunod na buhay) kaysa sa mga bata pinalaki ng "buo
na biological na pamilya." Si Doug Mainwaring, ang lantarang gay co-founder ng National Capital
Tea Party Patriots, ay nagsabi na "ito ay naging lalong maliwanag sa akin, kahit na makahanap
ako ng ibang tao na eksaktong katulad ko, na gustung-gusto ang aking mga anak na katulad ko,
magkakaroon pa rin ng isang nakanganga na butas sa kanilang buhay dahil kailangan nila ng isang
ina… Ayokong makita ang mga bata na ininhinyero para sa magkaparehong kasarian kung saan
may nawawalang isang ina o isang ama na nawawala. "

Ang gawing ligal sa pag-aasawa ng gay ay maaaring humantong sa isang “madulas na

dalisdis,” na nagbibigay sa mga tao sa polygamous, incestoous, bestial, at iba pang mga hindi
kaugaliang ugnayan na karapatang magpakasal.
Si Glen Lavy, JD, senior counsel ng Alliance Defense Fund, ay nagtalo sa isang Mayo 21, 2008
na sinabi ng Los Angeles Times, "Ang kilusan para sa poligamya at polyamory ay handa na
gamitin ang mga tagumpay ng magkaparehong kasarian bilang isang pambobola para sa
karagdagang de-institutionalizing na kasal. " Noong Abril 2013, nagsulat ang manunulat ng Slate
na si Jillian Keenan: "Tulad ng pag-aasawa ng heterosexual ay hindi mas mahusay o mas masahol
pa kaysa sa kasal sa homosexual, ang pag-aasawa sa pagitan ng dalawang nagkakasundo na mga
may sapat na gulang ay hindi likas na higit pa o mas kaunting 'tama' kaysa sa pag-aasawa sa tatlo
(o apat, o anim) na pagsang-ayon matatanda." Si James C. Dobson, Tagapagtatag at Tagapangulo
ng Focus on the Family, ay hinulaan noong 2005 na ang pag-ligal sa kasal ng magkaparehong
kasarian ay magbibigay-daan sa "pangkasal na kasal," "kasal sa pagitan ng mga daddy at maliliit
na batang babae," at "kasal sa pagitan ng isang lalaki at kanyang asno."

Ang pagpapahintulot sa mga mag-asawa na mag-asawa ay maaaring lalong magpahina ng

institusyon ng kasal.

Ang tradisyunal na kasal ay nanganganib na may mataas na rate ng diborsyo (sa pagitan ng 40%
at 50%), at 40.7% ng mga sanggol ay ipinanganak sa mga walang asawa na ina noong 2012. Ang
dating Senador ng Estados Unidos (R-PA) at kandidato sa pagkapangulo na si Rick Santorum ay
nagsabi na ang "legalisasyon ng gay ang pag-aasawa ay lalong magpapahina sa isang institusyong
mahalaga sa ikabubuti ng mga bata at ng ating lipunan. Kailangan ba nating lituhin pa ang mga
susunod na henerasyon ng mga Amerikano tungkol sa papel at kahalagahan ng isang institusyon
na kritikal sa katatagan ng ating bansa? "Ryan T. Anderson, William E. Simon Fellow in Religion
and a Free Society at The Heritage Ang Foundation, sinabi na "Sa mga nagdaang dekada, ang pag-
aasawa ay pinahina ng isang rebisyonistang pananaw na higit pa sa mga hinahangad ng mga
matatanda kaysa sa mga pangangailangan ng mga bata ... Ang muling pagbibigay kahulugan sa
kasal na isama ang mga ugnayan sa parehong kasarian ay ang sukat ng rebisyonismo na ito, at
iiwan nito ang emosyonal na tindi bilang ang tanging bagay na pinaghihiwalay ng kasal sa iba
pang mga bono. "

Ang kasal sa gay ay salungat sa salita ng Diyos at hindi tugma sa mga paniniwala, sagradong
teksto, at tradisyon ng maraming mga pangkat ng relihiyon.

Ang Bibliya, sa Levitico 18:22, ay nagsasaad: "Huwag kang magsiping sa sangkatauhan, tulad ng
sa babaeng lalake: karumaldumal," sa gayon ay kinokondena ang mga pakikipagtalik sa
homosekswal. Sa tradisyon ng Islam, maraming mga hadith (mga talata na naiugnay kay Propeta
Muhammad) ang nagkondena sa mga pakikipag-ugnay sa bakla at tomboy, kabilang ang mga
kasabihang "Kapag ang isang lalaki ay umakyat sa ibang tao, ang trono ng Diyos ay umuuga," at
"Sihaq [kasarian ng tomboy] ng mga kababaihan ay zina [ iligal na pakikipagtalik]. ” Ang
Simbahang Katoliko, United Methodist Church, Southern Baptist Convention, Church of Jesus
Christ of Latter-day Saints, National Association of Evangelicals, at American Baptist Chapters
USA ay tutol sa kasal sa magkaparehong kasarian. Ang dalawang orthodox Jewish group, ang
Orthodox Agudath Israel ng Amerika at ang Orthodox Union, ay tutol din sa gay na kasal, tulad
din ng pangunahing Islam. Ayon sa isang pahayag noong Hulyo 31, 2003 mula sa Kongregasyon
para sa Doktrina ng Pananampalataya at inaprubahan ni Papa Juan Paul II, ang kasal “ay itinatag
ng Lumikha na may sariling katangian, mahahalagang katangian at layunin. Walang ideolohiyang
maaaring burahin mula sa diwa ng tao ang katiyakan na ang pag-aasawa ay nag-iisa lamang sa
pagitan ng isang lalaki at isang babae ... "Sinabi ni Papa Benedict noong Enero 2012 na nagbabanta
ang gay kasal sa" kinabukasan ng sangkatauhan mismo. "

Ang kasal ay isang pribilehiyo, hindi isang karapatan.

Ang Konstitusyon ng US ay naglalaman ng walang malinaw na karapatan na magpakasal. Ang

European Court of Human Rights ay nagpasiya noong Hunyo 24, 2010 na ang estado ay may
wastong interes sa pagprotekta sa tradisyunal na kahulugan ng kasal, at sinabi na ang Convention
for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms "ay nagtaguyod ng tradisyunal na
konsepto ng kasal bilang sa pagitan ng isang lalaki at isang babae. " Maaaring piliin ng lipunan na
huwag payagan ang mag-asawa ng magkaparehong kasarian na mag-asawa, tulad ng hindi
pinapayagan ang isang tao na magpakasal ng higit sa isang kasosyo o payagan ang mga menor de
edad o malapit na kamag-anak na magpakasal. Si Matthew D. Staver, JD, Dean ng Liberty
University School of Law, ay nagpaliwanag: "Ang pinag-iisang katangian ng mga protektadong
klase sa loob ng Civil Rights Act ng 1964 ay nagsasama ng (1) isang kasaysayan ng matagal,
malawak na diskriminasyon, (2) kawalan ng ekonomiya , at (3) hindi mababago na mga katangian
... 'Ang oryentasyong sekswal' ay hindi nakakatugon sa alinman sa tatlong mga pamantayan sa
layunin na ibinahagi ng pinoprotektahang kasaysayan ng mga kategorya ng mga karapatang sibil.
"

Pinagmulan: https://gaymarriage.procon.org/