မြန္တို႔၏ Aိပ္ရာဝင္ပံုျပင္ (သို႔) ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံု

ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ညီAကိုေတြ Aိပ္ယာမဝင္ခင္ သူ႕ကို

နင္းႏွိပ္ေပးတဲ႔Aတြက္ AဖိုးAခAၿဖစ္၊ Aဖိုးၿဖစ္သူက ပံုတိုပတ္စေတြ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးကို
ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔တဲ႔ သူရဲ႕Aေတြ႔Aႀကံဳေတြ၊ သူႀကည္႔ခဲ႔ရဖူးတဲ႔ ဇာတ္ေတြ၊ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ သူဖတ္ဖူး
ႀကားဖူးခဲ႔တဲ႔ ရာဇဝင္ေတြAေႀကာင္း ေၿပာၿပေလ႔ရွိတယ္။

သူေၿပာၿပခဲ႔တဲ႔ Aေႀကာင္းAရာေတြထဲမွာ ၿပည္ၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းထားတဲ႔ Aင္းဝဘုရင္ရဲ႕သား

မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕တပ္ေတြကို လွည္႔စားၿပီး ၿမိဳ႕ထဲဝင္သြားနိုင္၊ ၿမိဳ႕ထဲက စိမ္ေခၚၿပီး
ၿပန္ထြက္သြားနိုင္ခဲ႔တဲ႔ Aဲမြန္ဒယာဆိုတဲ႔ မြန္သူရဲေကာင္းAေႀကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္Aစြဲလမ္းဆံုး
ပါဘဲ။ မြန္လူမ်ိဳးတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ Aဖိုးရဲ႕ ခ်ဲ႔ခ်ဲ႔ကားကား သာသာထိုးထိုးေလး ေၿပာၿပတဲ႔
Aဲမြန္ဒယာဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ကေလးဘဝသူရဲေကာင္း ၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေက်ာက္သင္ပံုးေပၚမွာ
ေရးဆြဲတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ကေလးဘဝကိုယ္တိုင္ေရး ရုပ္ၿပဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာ
Aဂၤလိပ္သူရဲေကာင္း Aိုင္ဗင္ဟို႕နဲ႔ Aဲမြန္ဒယာကို Aႀကိမ္ႀကိမ္စီးခ်င္းထိုးခိုင္းခဲ႔ဖူးတာေပါ႔။

Aဖိုးဟာ မြန္ရာဇဝင္ကို သူ႕စိတ္ကူးထဲမွာ ေပၚရင္ေပၚသလို ေခတ္နဲ႔ သကၠရာဇ္ကို ဂရုမထားဘဲ

ေၿပာၿပတတ္တာပါ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ တခါတေလ လဂြန္Aိမ္Aေႀကာင္းေၿပာေနရာက မဂဒူးAေႀကာင္း
ေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားတတ္ေရာ၊ ဒီေတာ႕ Aားလံုးဟာ ဆက္စပ္ေနတယ္လို႕ေတာင္
ကြ်န္ေတာ္မထင္ခဲ႔မိပါဘူး၊ ပံုၿပင္ေတြေၿပာေနတာဘဲလို႕ ထင္ခဲ႔တာ။ ေနာင္ ေက်ာင္းမွာ
စီးခ်င္းတိုက္ပြဲAေႀကာင္းသင္ရမွသာ ေႀသာ္ ..ငါ႔Aဖိုးေၿပာၿပခဲ႔တာ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုထဲက
Aေႀကာင္းေတြပါလားလို႕ သေဘာေပါက္မိပါေတာ႕တယ္။

Page | 1
ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံု

ဒီAေရးေတာ္ပံုဟာ ၿမန္မာ႕ရာဇဝင္မွာ ထင္ရွားတဲ႔ Aေရးေတာ္ပံုက်မ္း ငါးေစာင္ထဲက

တေစာင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္Aဆက္ဆက္ ၿမန္မာရာဇဝင္နဲ႔ စာေပပညာရွင္မ်ားက
ဒီAေရးေတာ္ပံုက်မ္းကို ဆင္ၿဖဴရွင္မင္းႀတား ဘုရင္႕ေနာင္ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ လက္ထက္မွာ
မြန္ဝန္ႀကီးဗညားဒလက ေရွးေဟာင္းမြန္ဘာသာမွ ဗမာလိုၿပန္ခဲ႔တာလို႕ ဆိုခဲ႔ႀကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕
ဒီေနရာမွာ မြန္ပညာရွင္ေတြ ေစာကဒတတ္တာက မြန္စာေပမွာ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုဆိုၿပီး
က်မ္းတေစာင္တဖြဲ႔ ဖြဲ႔ထားတာမ်ိဳးမရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ မြန္စာေပမွာရွိတာက သထံု
ဟံသာဝတီ ရာဇာဝင္က်မ္း ပထမတြဲနဲ႔ ဒုတိယတြဲသာ ရွိတယ္လို႕ မြန္ပညာရွင္ေတြက
ေထာက္ၿပႀကပါတယ္။ ဒီေတာ႕ ေနာင္သုေတသီေတြက ဗညားဒလဟာ Aဲဒီမြန္ရာဇဝင္က်မ္းထဲက
သထံုရာဇဝင္Aပိုင္းကိုေက်ာ္လႊားၿပီး မုတၱမနဲ႔ဟံသာဝတီမင္း မဂဒူးမင္း မွစၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္မင္းAထိကို ၿမန္မာၿပန္ၿပီး “ ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံုက်မ္း ” လို႕ Aမည္ေပးခဲ႔မယ္၊
ဒါမွမဟုတ္ သူၿပန္ခဲ႔တဲ႔ မြန္ရာဇဝင္ထဲက ဗမာေတြက ေဖါက္ၿပီး Aေရးေတာ္ပံုက်မ္းတေစာင္
Aေနနဲ႔ယူတာၿဖစ္မယ္လို႕ ယူဆႀကပါတယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ Aေရးေတာ္ပံုက်မ္းကို မူရင္းေရးသားသူ ဗညားဒလရဲ႕ ေပမူကေန Aဆင့္ဆင္႔
ကူးယူလာခဲ႔ႀကရာမွာ ဒီကေန႕ေခတ္မွာ ေတြ႔ရွိရတဲ႔ ကူးယူဆင္႔ပြားထားတဲ႔ မူကဲေ
ြ ပါင္း
၉ေစာင္ေတြ႔ရတယ္လို႕ ေဒါက္တာနိုင္ပန္းလွက ဆိုပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ႕ -

၁. ၁၁၉ခုႏွစ္ (၁၁၁၉ခုႏွစ္ၿဖစ္နိုင္တယ္)(ေကာဇာ)မွာ ေရးကူးတဲ႔ ေတာင္တြင္းႀကီး

ကိုးေႀကာင္းေပမူ။ သမိုင္းေကာ္မရွင္စာႀကည္႔တိုက္။
၂. ၁၁၅ခုႏွစ္ (ေကာဇာ)(၁၁၅၀ခုႏွစ္ၿဖစ္နိုင္တယ္)မွာ လက္ေရးမူ။ Aမ်ိဳးသားစာႀကည္႕တိုက္။
၃. ၁၁၉၃ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေရးကူးတဲ႔ ကိုးေႀကာင္းေပမူ။ ကမၻာ႕ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ရန္ကုန္။
Page | 2
၄. ၁၂၁၁ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေရးကူးတဲ႔ ဆယ္႕တေႀကာင္းေပမူ။ Aမ်ိဳးသားစာႀကည္႔တိုက္။
၅. ၁၂၃၉-၄၁ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေရကူးတဲ႔ ဆယ္ေႀကာင္းေပမူ။ ဦးဖိုးသီး ပဋိကတ္တိုက္၊
သထံုၿမိဳ႕။
၆. ၁၂၈၄ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ Aသွ်င္နိေရာဓ တည္းၿဖတ္တဲ႔ သုမဂၤလပံုႏွိပ္တိုက္မူ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕။
၇. ၁၂၈၅ခုႏွစ္(ေကာဇာ)မွာ ေမွာ္ဘီဆရာသိန္းနဲ႔ ဦးဘေက်ာ္တို႕ တည္းၿဖတ္တဲ႔ သုဓမၼဝတီ
ပံုႏွိပ္တိုက္မူ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
၈. ၁၉၆၇ခုႏွစ္(ခရစ္)မွာ ပံုႏွိပ္တဲ႔ ၿမန္မာမင္းမ်ားAေရးေတာ္ပံု၊ နံ႕သာတိုက္မူ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။
၉. ၁၉၆၇ခုႏွစ္မွာ ဇြဲစာေပကပံုႏွိပ္တဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံု။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တို႕ ၿဖစ္တယ္တဲ႔။

ေဒါက္တာနိုင္ပန္းလွရဲ႕AဆိုAရ၊ ၿမန္မာပညာရွင္ေတြဟာ ဗညားဒလရဲ႕ စာကိုကူးယူရာမွာ

ဘာသာစကားAားနည္းမွဳေႀကာင္႔ လြဲမွားခ်ိဳ႔ယြင္႔မွဳေတြရွိခဲ႔တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ Aၿခားေသာ
မြန္ပညာရွင္မ်ားကလည္း ေရွးဗမာပညာရွင္Aခ်ိဳ႔ဟာ လူမ်ိဳးေရးAရ Aခ်ိဳ႔ေသာ Aခ်က္Aလက္ကို
တမင္သက္သက္ ၿပင္ခဲ႔တာ ခ်ိဳ႔ခဲ႔တာ ေရွာင္ခဲ႔တာလည္း ရွိႀကတယ္လို႕ စြတ္စႀြဲ ကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္မွာ လက္ရွိရွိေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုက ေဒါက္တာနိုင္ပန္းလွ

ေရးတာၿဖစ္ပါတယ္။ ထုတ္ေဝတဲ႔ႏွစ္ကို လိုက္ရွာမေတြ႔ရေပမဲ႕ ပန္းခ်ီ ဆရာဝသုန္ရဲ႕
လက္ရာမ်က္ႏွာဖံုးမွာ ဆဌမAႀကိမ္လို႕ေရးထားၿပီး၊ ဆရာမႀကီးခင္ႏွင္းယုရဲ႕ Aမွာစာမွာ
ေရးထိုးထားတဲ႔ ရက္စြဲက ၁၅-၇-၉၅လို႕ ထိုးထားတာေတြ႔ရေတာ႕ ဒီထက္ေတာ႕ ပိုမေစာနိုင္ပါ။
စာAုပ္မွာ ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႕Aမွာစာနဲ႔ မန္းတကၠသိုလ္ ၿမန္မာစာပါေမာကၡ
ေဒၚသန္းေဆြရဲ႕ Aမွာစာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ စာရိုက္နဳန္းနဲ႔ ရရွိတဲ႔Aားလပ္ခ်ိန္Aရ စာAုပ္တAုပ္လံုး ၏၊သည္ မေရြ႕ေတာ႕

မရိုက္တင္နိုင္ပါ။ ဒီစာAုပ္ကိုဖတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ခံစားရသလို ခံစားမိသလို ရိုက္တင္ေပးသြားပါ႔မယ္။
ေဝဘန္ေဆြးေႏြးခ်င္တဲ႔သူရွိရင္လည္း ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးၿဖည္႕စြက္ ေပးနိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

Aားလံုးကိုခ်စ္တဲ႔
ေမာ္ကင္းေလး

Page | 3
Aဖိုးေၿပာတဲ႔ပံုၿပင္

(၁)
ၿပာသိုလ္လ၏AေAးသည္ လေရာင္ကိုစီးေမ်ာရင္း ၿပဴတင္းတံခါးမွ တိုးဝင္လာေနႀက၏။
ေၿခတံရွည္ေရနံဆီမီးခြက္ႀကီးကို Aေရွ႔တြင္ခ်ကာ ကြမ္းသီးေၿခာက္မ်ားကို ကြမ္းညွပ္ႏွင္႔ Aခြံခြာရင္း
Aေမႏွင္႔Aဖြားက ေရာက္တတ္ရာရာ သတင္းAတင္းAဖ်င္းစကား ေၿပာဆိုေနႀကသည္။
Aေဖကား မဲေၿပာင္လက္ေနေသာ ႀကမ္းၿပင္ကို ဝမ္းလွ်ားခင္းရင္း တြဲရဲခ
ြ ်ထားသည္႔
ေရနံဆီမီးAိမ္၏ Aလင္းၿဖင္႔ စာရင္းေတြတြက္ရင္း တေယာက္ထဲAလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္။
Aိမ္ေAာက္မွ ႏြား၂ေကာင္Aနီး ဖိုထားသည္႔ မီးဖိုမွမီးခိုးေငြ႔မ်ားက Aိမ္ထက္တြင္ပ်ံ႕၍လြင္႔၍။

ထိုAခ်ိန္တြင္ ေၿမးသည္ Aဖိုး၏ေက်ာၿပင္ေပၚေရာက္၍ေန၏။ Aဖိုး၏AသားAေရတို႕မွာ

ဇရာေႀကာင္႔ ေပ်ာ႕တြဲေနပါသည္။ ထိုေပ်ာ႕တြဲေနေသာ Aဖိုး၏ကိုယ္ေပၚတြင္ Aထက္ေAာက္
တက္လိုက္ဆင္းလိုက္ႏွင္႔ နင္းႏွိပ္ရသည္မွာ Aေတာ္မလြယ္လွပါ၊ ထို႕ေႀကာင္႔ ေၿမးသည္
Aဖိုး၏ေတာင္ေမြးကို တေဒါက္ေဒါက္နွင္႔ေထာက္ကာ ထိန္းကူရင္း မၿငီးမညူ နင္းႏွိပ္ေပးေနရရွာ၏။
Aဖိုးက ေၿမးၿဖစ္သူ နင္းႏွိပ္၍မၿငီးေငြ႔ေAာင္ ေAာက္မွAနင္းႏွိပ္ခံရင္း ပံုၿပင္ေလးမ်ား
ေၿပာၿပပါသည္။ ထိုညက Aဖိုးေၿပာေသာ ပံုၿပင္မွာ မြန္လူဆန္း လူစြမ္းေကာင္းႀကီးတေယာက္
Aေႀကာင္းၿဖစ္သည္။

ထိုသူသည္Aလြန္ရက္စက္သူၿဖစ္သည္၊ ထို႕Aတူ Aလြန္ႀကင္နာသနားတတ္သူလည္း

ၿဖစ္ေနၿပန္၏၊ ခ်ီးက်ဴးAားက်စရာ ေကာင္းသ ူလည္းၿဖစ္သည္၊ ထို႕Aတူ စက္ဆုတ္ရြံရွာဘြယ္
ေကာင္းသူလည္းၿဖစ္ေနၿပန္၏၊ ခက္ထန္မာေက်ာသူလည္းၿဖစ္သည္၊ ထိုAတူ နူးညံ႕သိမ္ေမြ႔
သူလည္း ၿဖစ္ေနၿပန္၏။ သနားစရာေကာင္းသူလည္းၿဖစ္၏၊ ထို႕Aတူ ေႀကာက္စရာ
ေကာင္းသူလည္း ၿဖစ္ေနၿပန္၏။ထို႕သို႕ေသာ ဆန္႔က်င္ဘက္ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားႏွင္႔ ၿပည္႔စံုသူ
လူဆန္းလူစြမ္းေကာင္းႀကီးကား Aပသံုငယ္ (ဝါ) ဗညားႏြဲ႔ (ဝါ) ရာဇာဓိရာဇ္ ဟူ၍ၿဖစ္ေလသည္။

Aဖြားႏွင္႔Aေမ၏ စကားသံမ်ားတိုးတိတ္သြားႀက၏၊ Aေဖက စာရင္းတြက္ရင္း Aဖိုး၏စကားသံကို

နားစြင္႔၏။ Aိမ္ေAာက္မွ ႏြား၂ေကာင္ထံမွ တခါတခါ ႏွာမွဳတ္သံႀကားရ၏။ ေၿမးၿဖစ္သူ၏
ေတာင္ေမြးေထာက္သံကား တေဒါက္ေဒါက္ႏွင္႔။ မီးခိုးရနံ႕မ်ား သင္းပ်ံ႕ေနေသာ Aိမ္ေလးထဲဝယ္

Page | 4
Aိုမင္း၍ တုန္ရီေနေသာ Aဖိုး၏ ပံုေၿပာသံက ၿပာသိုလ္လေရာင္တြင္ စီးေမ်ာရင္း လြင္႔ပ်ံ႕ေနေလ
ေတာ႕သည္။

ခေမာက္ရွည္ေAာက္မွ ကေလးငယ္

(၂)
ဟိုး လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀ဝ ေလာက္က သထံုAပိုင္ တေကာ႕ဝန္းဆိုတဲ႔ရြာမွာ Aလြန္ဆင္းရဲတဲ႔
လယ္သမားမယားတေယာက္ဟာ သားတေယာက္ေမြးဖြားသတဲ႔။ ဒီခေလးငယ္ဟာ ရုပ္ဆင္းAဂၤါ
Aေတာ္ေကာင္းတယ္၊ မဟာဆန္တယ္၊ ဆင္းရဲသား သားနဲ႔မတူဘူးတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ မိဘေတြက
Aရမ္းခ်စ္ႀကတာေပါ႔။

မိဘေတြဟာ ဆင္းကလည္းဆင္းရဲ၊ လယ္သမားလည္းၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ လယ္လုပ္သြားရာမွာ

ခေလးကို Aထိန္းနဲ႔Aိမ္မွာ မထားခဲ႔နိုင္ဘူး လယ္ေတာဆီယူသြားရတယ္။ လယ္ေတာေရာက္ရင္
Aရိပ္ေကာင္းတဲ႔ သစ္ပင္ေAာက္က ၿမက္ခင္းေပၚမွာ Aႏွီးေလးနဲ႔သိပ္၊ ေနာက္
မိုးေနမခရေလေAာင္ ဂဒူးနဲ႔ Aုပ္ၿပီးထားရသတဲ႔။ ဂဒူးဆိုတာက ဓနိရြက္ ဝါး စတာနဲ႔
ယက္လုပ္ထားၿပီး ေခါင္းကေန ေက်ာလံုေAာင္ ေဆာင္းလို႕ရတဲ႔ ခေမာက္ရွည္ႀကီးေပါ႔၊ ထိပ္မွာ
AရိုးAၿဖစ္ ဝါးခြ်န္ေလးရွိတယ္။ ေAာက္နယ္သား မြန္ေတြ ကရင္ေတြ ထားဝယ္ေတြ
ေကာက္စိုက္ရာမွာ သံုးေလ႔ရွိတယ္ေလ။

ခေလးေလးကို ခေမာက္နဲ႔ Aုပ္ၿပီးထားတယ္ဆိုေပမဲ႕ AလံုAုပ္ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ

ခေမာက္ကိုတဖက္ပင္႔ၿပီး ေAာက္က ဒုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ေထာက္ထားတယ္၊ တဖက္ရပ္တဲေလးလို
ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ တေန႔မွာ က်ီးတေကာင္ဟာ ခေလးကို AစာAမွတ္နဲ႔ ထိုးဆြဖို႕
Aနားကပ္လာသတဲ႔။ Aဲဒီမွာ ခေမာက္ကိုေထာက္ထားတဲ႔ ဒုတ္နဲ႔တိုက္မိၿပီး ခေမာက္ရွည္က
ေAာက္ၿပဳတ္က် ခေမာက္ထိပ္က ဝါးခြ်န္နဲ႔ထိုးမိၿပီး က်ီးေသေလေရာ။ ဒါကိုမိဘေတြေတြ႕ေတာ႕
ငါတို႕ခေလးဟာ သာမန္ခေလးေတာ႕မဟုတ္ဘူး ငယ္စU္ကတည္းက Aေစာင္႔Aေရွာက္နဲ႔
ဘုန္းရွင္ကံရွင္ ေယာက်ၤားဘဲဆိုၿပီး ဝမ္းသာႀကတာေပါ႔။ ခေလးရဲ႕ Aမည္ကိုလည္း မဂဒူး
(ေမာင္ဂဒူး) ဆိုၿပီးAမည္ေပးလိုက္ႀကသတဲ႔။ မဂဒူးေလးမွာ မဂဒါဆိုတဲ႔ ညီန႔ဲ ႏွင္းUရိုင္ဆိုတဲ႔
ညီမရွိေသးသတဲ႔။

Page | 5
Aစြမ္းAစနဲ႔လူ

(၃)
တကယ္ဘဲ ဘုန္းသမၻာႀကီးတာလား တိုက္ဆိုင္တာလားေတာ႕မသိပါဘူး မဂဒူးေမြးၿပီးကတည္းက
သူ႔မိဘေတြဟာ တAိAိနဲ႔ စီးပြားတတ္လာလိုက္တာ မဂဒူးAရြယ္ေရာက္ေတာ႕
Aေတာ္Aတန္ႀကြဝတဲ႔ သူေတြAၿဖစ္ကိုေရာက္ေနႀကပါၿပီ။

ပထမေတာ႕ သူတို႕ဟာ သာမန္လယ္သမားဆင္းရဲသားေတြပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႔ မဂဒူးကိုလည္းေမြးေရာ

စပါး ပဲ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ ကလည္းAထြက္တိုး၊ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း
ေစ႕ေစ႕ကုတ္ကုတ္ရွိေတာ႕ စုမိေဆာင္းမိရွိလာတယ္ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ မဂဒူးရဲ႕ဖခင္ၿဖစ္သူဟာ
လယ္ယာAလုပ္နားခ်ိန္မွာ လက္ထဲစုမိေဆာင္းမိရွိတာေလးနဲ႔ ကုန္ကူးႀကည္႔တယ္၊
Aက်ိဳးေပးေကာင္းေတာ႕ Aၿမတ္Aစြန္းေတြရ၊ ေနာက္ေတာ႕ AနီးAနားၿမိဳ႕ရြာေတြဆီ
ကုန္ကူးေနရာကေန တိုင္းတပါးကို ကုန္ကူးတဲ႔ Aထိႀကီးက်ယ္ သြားပါေတာ႕တာဘဲ။

မဂဒူးဖခင္ကုန္ကူးတဲ႔တိုင္းၿပည္က Aခုလက္ရွိထိုင္းလို႕ ေခၚတဲ႔တိုင္းၿပည္ေပါ႔။ Aဲဒီေခတ္က

ကုန္သည္ေတြဟာ ေရေႀကာင္းဆိုရင္ သီဟိုဠ္၊ မလကၠာ နဲ႔ မာဒရပ္ ကိုကုန္ကူးႀကၿပီး
ကုန္ေႀကာင္းဆိုရင္ေတာ႕ ထိုင္းဖက္၊ တရုတ္ဖက္ကို ကုန္ကူးေလ႔ရွိတယ္ေလ။ Aဲဒီတုန္းက
ထိုင္းမွာလည္း ထိုင္းနိုင္ငံဆိုၿပီးေတာ႕ မရွိေသးပါဘူး၊ ေၿမာက္ဖက္မွာ လက္ရွိ ထိုင္းနိုင္ငံ
ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ကို Aေၿခၿပဳ ထားတဲ႔ဇင္းမယ္၊ လင္းဇင္းဆိုတဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံရွိၿပီး၊ ေတာင္ဖက္မွာေတာ႕
ေသာကၠတဲလို႕ ၿမန္မာေတြေခၚတဲ႔ လက္ရွိ ထိုင္းေၿမာက္ပိုင္းက စုခိုထိုင္းၿမိဳ႕ကို Aေၿခၿပဳထားတဲ႔
စုခိုထိုင္းၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံရွိတယ္။

မဂဒူးဖခင္ကုန္ကူးတဲ႔နိုင္ငံက စုခိုထိုင္းေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းက စုခိုထိုင္းမွာ ၿဗေရာင္လို႕ ၿမန္မာေတြေခၚတဲ႔

ရာခမ္ဟန္ဘုရင္ Aုပ္စိုးေနတယ္။ Aဲဒီဘုရင္ဟာ AေရAခ်င္းရွိတဲ႔ မင္းေကာင္းတပါးပါ။
Aနုပညာကို ဝါသနာပါတယ္၊ ေၿပြနဲ႔ ေလမွဳတ္တူရိယာကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္
Aသံုးၿပဳတတ္တယ္။ မြန္ေတြရဲ႕ စာေရးတဲ႔နည္းစနစ္နဲ႔ Aကၡရာကို မွီးၿပီး ထိုင္းစာေရးတဲ႔စနစ္နဲ႔
Aကၡရာကို တီထြင္ခဲ႔တယ္။ ထိုင္းဘာသာ စာေပရဲ႕ ဖခင္ႀကီးေပါ႔။ Aခုထက္တိုင္
ေၿခတဖက္ခ်ထိုင္ၿပီး ေၿပြမွဳတ္ေနတဲ႔ ရာခမ္ဟန္ဘုရင္ရဲ႕ပံုကို ထိုင္းေတြက နိဳင္ငံAႏွံ႕ထုလုပ္ပူေဇာ္
AေလးAၿမတ္ၿပဳေနတုန္းဘဲေလ။
Page | 6
တကယ္ေတာ႕ လက္ရွိထိုင္းနိုင္ငံဟာ မြန္ေတြAရင္ဆံုး နိုင္ငံထူေထာင္ၿပီးAေၿခတက်ေနထိုင္ခဲ႔တဲ႔
ေနရာေပါ႔။ မြန္ေတြေတြထူေထာင္ ထားတဲ႔ ဒြာရဝတီ၊ ဟစ္ရစ္ပြန္ နဲ႔ ေလာ႕ဘူရီ ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံေတြကို
ေၿမာက္ဘက္ တရုတ္နိုင္ငံေတာင္ပိုင္းက နန္းေစာေတြ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးၿပီး
ကိုယ္ပိုင္နိုင္ငံေတြ ထူေထာင္ရာက ဇင္းမယ္တို႕၊ စုခိုထိုင္းတို႕ ၿဖစ္လာပါ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
Aခုၿမန္မာနိုင္ငံေတာင္ပိုင္းက မြန္ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံေတြဟာလည္း ေၿမာက္ဖက္က နန္းေစာAႏြယ္
တႏြယ္ၿဖစ္တဲ႔ ဗမာေတြရဲ႕ ပုဂံၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံရဲ႕ လက္ေAာက္ကို က်ေရာက္ေနပါတယ္။ မြန္ေတြဟာ
Aစိတ္စိတ္Aမႊာမႊာနဲ႔ တပါးသူေတြရဲ႕ လက္ေAာက္ကို က်ေရာက္ေနခ်ိန္ေပါ႔။

မဂဒူးAရြယ္ေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ ပုဂံမင္းက နရပတိစည္သူတဲ႔၊ ေၿပာရရင္ ပုဂံAက်ပိုင္း

ေရာက္ေနၿပီေပါ႔။ တေန႔မွာ နရပတိစည္သူဟာ တိုင္းခန္းလွည္႔လည္ရင္း မုတၲမၿမိဳ႕ကို
ေရာက္လာတယ္။ Aဲဒီမွာ ေၿမာက္ပင္႔ေၿပာတတ္တဲ႔ Aလိမၼာဆိုတဲ႔ မင္းခ်င္းတေယာက္ကို
သေဘာက်တာနဲ႔ မုတၲမၿမိဳ႕ကို စားေစလို႕ ပုဂံမင္းနရပတိစည္သူက Aခြင္႔ေပးခ်ီးေၿမွာက္ပါတယ္။
ဒီလိုမင္းက ေၿမာက္စားတာကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး မုတၱမစားၿဖစ္လာတဲ႔ Aလိမၼာဟာ ၿမိဳ႕ကို
လံုၿခံဳေAာင္ၿပင္ဆင္၊ လူသူစုေဆာင္းၿပီး ပုဂံမင္းကို ပုန္ကန္လို႕ မုတၱမၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံကို ထူေထာင္ၿပီး
တထီးတနန္း စိုးစံပါေတာ႕တယ္။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ မဂဒူးဟာ Aိုမင္းၿပီးၿဖစ္တဲ႔ ဖခင္ကိုAနားယူေစၿပီး ကုန္ကူးတဲ႔Aလုပ္ကို

သူကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါတယ္။ မဂဒူးဟာ သာမန္ကုန္သည္ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး၊
သူ႕မွာေနာက္လိုက္ ငယ္သားေပါင္း ၃၀ေလာက္ရွိတယ္။ ကုန္သည္Aုပ္စုႀကီးရဲ႕ ဦးစီးေပါ႔။
သူတို႕ကုန္သြယ္တဲ႔လမ္းဟာ AခုAခ်ိန္Aထိသံုးေနႀကေသးတဲ႔ ေဒါနေတာင္ကို ေက်ာ္ၿပီးသြားရတဲ႔
ေတာင္ေက်ာ္လမ္းပါဘဲ။

တေန႔မွာ ၿပားေတာင္ဆိုတဲ႔ ေတာင္တလံုးရဲ႕ Aေၿခေရာက္ေတာ႕ မဂဒူးရဲ႕Aလုပ္သမား

ငယ္သားတေယာက္ဟာ Aလြန္ဘဲ ဖ်ားနာပါေတာ႕သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ပီသတဲ႔ မဂဒူးဟာ
ငယ္သားရဲ႕ ထမ္းပိုးကို ယူၿပီးကုန္ဝင္ထမ္းတာေပါ႔။ ဒီလိုထမ္းရင္း ေတာင္ထိပ္Aေရာက္မွာ
Aခါမဟုတ္ဘဲ မိုးႀကီးသည္းသည္းမဲမဲရြာခ် ေလၿပင္းေတြတိုက္ လွ်ပ္စီးေတြလက္ မိုးႀကိဳးေတြပစ္
ၿဖစ္ပါေလေရာ။ မိုးႀကိဳးတစဟာ မဂဒူးရဲ႕ ထမ္းပိုးကိုထိမွန္ပါတယ္၊ ထမ္းပိုးလည္းက်ိဳး
လူလည္းေမ႔ေၿမာသြားရာက သတိရလို႕ ႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ Aေရွ႕ဘက္က Aလင္းေရာင္ေတြ

Page | 7
ၿမင္ၿပီး Aေနာက္ဘက္ေတာင္ထိပ္မွာ လွ်ပ္ၿပက္ေတြႀကား ဗိမာန္ၿပႆဒ္တခုကို
သူလွမ္းၿမင္လိုက္ရသတဲ႔။ ဒါဟာ Aတိတ္နိမိတ္ေကာင္းဘဲလို႕ ယူဆတဲ႔ မဂဒူးဟာ သူ႕ရဲ႕နိမိတ္ကို
ေဟာနိုင္မဲ႔သူကိုလိုက္ရွာပါေတာ႕တယ္။

ခရီးလမ္းတေနရာက ရြာႀကီးတရြာေရာက္ေတာ႕ Aဲဒီရြာက ေစာဗန္ဒြမ္း (ေစာပ႑ိတ္)

ဆိုတဲ႔ေဗဒင္ဆရာဟာ ေရွ႔ၿဖစ္ေဟာAလြန္မွန္တယ္ဆိုၿပီး သတင္းႀကားရေတာ႕ မဂဒူးဟာ
သူ႕ရဲ႕နိမိတ္ကို ေကာက္ေပးဖို႕ သြားေၿပာတာေပါ႔။ မဂဒူးရဲ႕ နိမိတ္ကိုႀကားရေတာ႕ ေစာဗန္ဒြမ္းက
ဒီနိမိတ္ဟာ ႏွယ္ႏွယ္ရရနိမိတ္မဟုတ္ဘူး၊ သိခ်င္ရင္ မင္းAရပ္ေလာက္ရွိတဲ႔ ေငြေတြပံုေပးမွ
ငါေဟာနိုင္မယ္လို႕ ေဈးကိုင္ပါတယ္။ Aဲဒီမွာ ဉာဏ္Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ မဂဒူးဟာ
သူ႔Aရပ္ေလာက္ရွိတဲ႔ ၿခေတာင္ဘို႕တလံုးကိုရွာ AဲဒီAေပၚမွာ သူမွာပါတဲ႔ ေငြ၃၀ကိုတင္ၿပီး
ကဲဆရာ ေဟာဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္႔Aရပ္ေလာက္ရွိတဲ႔ ေငြပံုႀကီးဘဲ၊ ဒီေငြကိုယူၿပီး ေဟာပါေတာ႕လို႕
ေၿပာလိုက္ပါတယ္။

ဒီေတာ႕ ေစာဗန္ဒြမ္းက မင္းဟာဉာဏ္Aင္မတန္ေကာင္းတယ္၊ မင္းၿမင္ေတြ႔ရတဲ႔နိမိတ္ရဲ႕

Aဓိပၸါယ္က ထမ္းပိုးနဲ႔လုပ္ရတဲ႔ ကုန္သည္Aလုပ္ကို မင္းမလုပ္ရေတာ႕ဘူး၊ Aေရွ႔Aရပ္က
မင္းရဲ႕Aကူညီနဲ႔ Aေနာက္ဘက္မွာ ထီးနန္းထူေထာင္ၿပီး မင္းၿဖစ္လိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔ နိမိတ္ဘဲ၊
ဒီေန႕ကစၿပီး Aႀကီးဆံုးသူနားမွာ ခစားေပေတာ႕ဟု ေဟာလိုက္ပါတယ္။

မဂဒူးလည္း စုခိုထိုင္းကိုေရာက္ေတာ႕ ငါတေန႔မွာ မင္းၿဖစ္ေAာင္လုပ္မယ္လို႕ သံဓိဌာန္ခ်ၿပီး

ကုန္ေတြကိုေရာင္း၊ ရတဲ႔ေငြကို ငယ္သားေတြကို ခြဲေပးၿပီး Aိမ္ၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္၊ သူကေတာ႕
ဒီၿမိဳ႕ ဒီနိုင္ငံကို Aေၿခၿပဳၿပီး ႀကီးပြားတိုးတက္ေAာင္လုပ္ရမယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္ကာ က်န္ရစ္သတဲ႔။

၀ါရီရူ

(၄)
Aစြမ္းAစရွိတဲ႔သူပီပီ မဂဒူးဟာ Aမွီမရွိရင္ မႀကီးပြားနိဳင္ဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္တယ္၊
ဒါေပမဲ႔ ပထမေတာ႕ စုခိုထိုင္း (ေသာကၠတဲ)မွာ ဘယ္သူ႕နားခိုဝင္ၿပီး ႀကီးပြားေAာင္လုပ္ရပါ႕မလဲ
မသိဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေဗဒင္ဆရာေစာဗန္ဒြမ္းရဲ႕ Aေဟာမွာ Aႀကီးဆံုးသူနားမွာ

Page | 8
ခစားပါးဆိုတာပါတာကို သူသတိရေတာ႕ လူမွာAႀကီးဆံုးက ဘုရင္၊ တိရိစာၦ န္မွာ Aႀကီးဆံုးက
ဆင္ပဲ ဆိုၿပီး မဂဒူးဟာ ဘုရင္႕ဆင္တင္းကုတ္မွာ Aလုပ္လုပ္ဖို႕ ဆင္ထိန္းနားကပ္ပါေတာ႕တယ္။

ရုပ္ကလည္းသန္႔ AေၿပာAဆိုကလည္းကလည္း ညက္ေတာ႕ ဆင္ထိန္းလင္မယားက

သူ႕ကိုAရမ္းခ်စ္ၿပီး ဆင္တင္းကုတ္မွာ Aလုပ္ေပးပါတယ္။ ဒီAလုပ္ကို မဂဒူးဟာ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား
မခိုမကပ္လုပ္တယ္၊ ဆင္းေခ်းက်ံဳး၊ ဆင္ေရခ်ိဳး၊ ဆင္ထိမ္းေက်ာင္းတာ ကAစ
ဆင္နဲ႔ပတ္သက္သမွ် Aားလံုး ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္သိေAာင္ တက္ေAာင္လုပ္တယ္။ ဒီေတာ႕
မဂဒူးဟာ Aဲဒီဆင္တင္းကုတ္မွာ မရွိမၿဖစ္တဲ႔သူတဦးAၿဖစ္ Aခ်ိန္တိုAတြင္းမွာ
ၿဖစ္လာေတာ႕တာေပါ႔။

တေန႔ေတာ႕ ဘုရင္က သူ႕ဆင္ေတာ္ေတြကို စစ္ေဆးႀကည္႔ရွဳ႕ဖို႕ ဆင္တင္းကုတ္ဆီ

ေရာက္လာပါတယ္။ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနတဲ႔ တင္းကုတ္ရယ္၊ က်မၼာဝၿဖိဳးေနတဲ႔ ဆင္ေတာ္ေတြရယ္၊
သန္႔ၿပန္႔တဲ႔ ရုပ္ရည္နဲ႔ သြက္လက္ဖ်က္လတ္မွဳေတြေႀကာင္႔ ေရာက္ၿပီးမႀကာခင္မွာဘဲ ဘုရင္က
မဂဒူးကို သတိထားမိသြားပါတယ္။ ဆင္ေတာ္ေတြကို ႀကည္႔ရွဳ႕စစ္ေဆးရင္း ဘုရင္ေရငတ္လို႕
ဘုရင္ကို ေရေတာ္ဆက္တဲ႔Aခါ ကြမ္းစားထားတဲ႔ ဘုရင္က မေသာက္ခင္ ပလုပ္က်င္းၿပီး ေၿမၿပင္ကို
လွမ္းေထြးလိုက္ပါတယ္၊ Aဲဒီမွာ ေႀကြစေလးတစေတြ႔ေတာ႕ မဂဒူးကို က်ီစယ္တဲ႔ သေဘာနဲ႔
ေႀကြစကို လက္ညိဳးထိုးၿပလိုက္တယ္။ ဒါကိုမဂဒူးက ေကာက္ယူၿပီး ဘုရင္ၿပန္သြားတဲ႔Aခါ
ေဈးကိုသြားလို႕ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ိဳးေစ႕ေရာင္းတဲ႔ ဆိုင္မွာ ဒါဟာ ဘုရင္ေပးတဲ႔ ေႀကြစၿဖစ္တယ္
ဒါကိုယူၿပီး ဟင္းနုႏြယ္ေရာင္းပါဆိုေတာ႕ ေဈးသည္က မင္းAရူးလား ေႀကြစနဲ႔
ေဈးဝယ္လို႕ရတယ္လို႕ မင္းကိုဘယ္သူကေၿပာသလဲ၊ ကဲ မင္းလိုခ်င္ရင္ လက္ညိဳးေလးနဲ႔
ေကာ္ၿပီးယူပါေလလို႕ ၿပန္ေၿပာပါတယ္။

မဂဒူးက ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူ႕လက္ကိုတံေထြးဆြတ္ၿပီး မ်ိဳးေစ႕Aိတ္ထဲလက္နွိက္ေတာ႕ လက္ညိဳးမွာ

မ်ိဳးေစ႕ေတြ Aမ်ားႀကီး ကပ္ပါလာပါတယ္၊ ဒါကိုၿမင္တဲ႔ ေဈးသည္က မင္းဉာဏ္Aရမ္းေကာင္းတယ္
ႀကီးပြားလိမ္႔မယ္လို႕ ေဟာကိန္းထုတ္တဲ႔Aၿပင္ သေဘာက်တာနဲ႔ မ်ိဳးေစ႕တဆုပ္ကို
ေပးလိုက္ေသးသတဲ႔။ ဆင္တင္းကုတ္ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ မဂဒူးဟာ မ်ိဳးေစ႕ေတြကို စိုက္တယ္၊
ဆင္ေခ်းနဲ႔လုပ္ထားတဲ႔ ေၿမေဆြးေတြေႀကြးတယ္၊ မႀကာခင္မွာဘဲ Aင္မတန္သန္စြမ္းဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ႔
ဟင္းနုနြယ္ခင္းႀကီးဟာ ဆင္တင္းကုတ္ ္နားမွာေပၚေပါက္လာပါေတာ႕တယ္။ ေနာက္တခါ ဘုရင္

Page | 9
ဆင္တင္းကုတ္လာေတာ႕ မဂဒူးက ဟင္းနုနြယ္ဟင္းခ်ိဳ ဆက္သတယ္၊ ဘုရင္ေမးလို႕
Aေႀကာင္းစံုလည္း ေၿပာၿပလိုက္တယ္။ ဒီေတာ႕ ဘုရင္က သေဘာက်ၿပီး Aတြင္းေတာ္
ေခၚယူသြားပါတယ္။

နန္းတြင္းေရာက္ေတာ႕ ဘုရင္က မဂဒူးကို စာေတာ္ကဲထံမွာ Aပ္ၿပီး Aမွဳထမ္းေစတယ္။

ေနာက္ေတာ႕ သက္လက္ခ်က္ခ်ာမွဳ၊ စားေၿပာေၿပၿပစ္မွဳ၊ ရုပ္ရည္တင္႔တယ္မွဳေတြေႀကာင္႕
ရာထူးတိုးၿပီး ဝင္းမွဴးခန္႔ပါေတာ႕တယ္။ Aဲဒီမွာ မဂဒူးဟာ စစ္ေရးစစ္ရာ လံုၿခံဳေရး
မင္းေရးမင္းရာတို႕ကို တတ္ေၿမာက္ေAာင္ ႀကိဳးစားေလ႕လာပါေတာ႕တယ္။ မဂဒူးရဲ႕ ႀကိဳးစားမွဳ
လာဘ္ၿမင္မွဳေတြေႀကာင္႔ ဘုရင္ကသားAရင္းလိုဆက္ဆံလာတဲ႔Aၿပင္ ေစာၮိၮံရည္ ဆိုတဲ႔
ဘြဲ႔ကိုေပးေတာ္မူပါတယ္။ နန္းတြင္းရဲ႕ လံုၿခံဳေရးမွဴးရာထူး လည္းေပးပါတယ္။

ေနာက္ေတာ႕ မႀကာပါဘူး နန္းေတာ္ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကိစၥေတြကိုေဆာင္ရြက္ရင္း ဘုရင္႔သမီး

ေမႏွင္းသြယ္တာနဲ႔ မဂဒူးၿငိပါေလေရာ။ တေန႔မွာ စုခိုထိုင္းဘုရင္ႀကီး ရာ႕ခမ္ဟန္ (ၿဗေရာင္)ဟာ
သူ႕ရဲ႕နယ္ေၿမေတာင္ပိုင္းကို ထိပါးလာတဲ႔ ကုလားမင္းကို တိုက္ခိုက္ႏွိမ္နင္းဖို႕ မဂဒူးကို နန္းAပ္ၿပီး
ေတာင္ပိုင္းကိုခ်ီပါတယ္။ ဒါကိုAခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး မဂဒူးဟာ တိုက္ဆင္ေတြ စစ္သည္ေတာ္
၂၀ဝေလာက္၊ ရတနာပစၥည္းေတြနဲ႔Aတူ ဘုရင္႔သမီးေတာ္ကို ခိုးယူၿပီး သူ႕ရဲ႕ေမြးရပ္
ေကာ႕တဝန္းကို ၿပန္ေၿပးပါေလေရာ။

စုခိုထိုင္းတပ္ေတြကလည္း ဇေကာေလာက္မွေဇာက္မနပ္ သေရေပၚAိပ္သေရနားစား

သစၥာေဖာက္ဆိုၿပီး လိုက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ လံုၿခံဳေရးAစီစU္ေကာင္းတဲ႔ မဂဒူးကို လိုက္မမွီဘဲ
နယ္စပ္ေရာက္ေတာ႕ ၿပန္လွည္႔သြားရရွာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မဂဒူးဟာ ဘုရင္႔သမီးေတာ္နဲ႔
ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြကိုေခၚယူၿပီး သူ႕ဇာတိရြာ ေကာ႕တဝန္းကို ၿပန္ေရာက္လာပါတယ္။
နဂိုကတည္းက ရြာမွာရွိေနတဲ႔ သူ႕ရဲ႕သစၥာခံေတြနဲ႔ ပါလာတဲ႔ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြရဲ႕
Aားကိုယူၿပီး မဂဒူးဟာ ေကာ႕တဝန္းကို ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဳး ရင္တား သူရဲခိုေတြ စီရင္ၿပီး ဒုန္ဝန္းဆိုတဲ႔
Aမည္နဲ႔ ၿမိဳ႕တည္ေထာင္ကာ ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံAၿဖစ္ စိုးစံပါေတာ႕တယ္။

Page | 10
မဂဒူးနဲ႔ မုတၱမဘုရင္ Aလိမၼာ

(၅)
မုတၱမဟာ မဂဒူးရဲ႕ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ရဲ႕ ေတာင္ဘက္မနီးမေဝးမွာရွိပါတယ္။ ေစာေစာပိုင္းက
ေၿပာခဲ႔သလိုဘဲ Aဲဒီမုတၱမကို Aုပ္စိုးသူက ပုဂံဘုရင္ကို ပုန္ကန္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူဘုရင္
ေၿမွာက္ထားတဲ႔ Aလိမၼာဆိုတဲ႔ သူပါဘဲ။

မုတၱမဟာ Aခုလက္ရွိAေနထားလိုမဟုတ္ဘဲ ဟိုးေရွးတုန္းက Aင္မတန္စည္ကားတဲ႔

ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ပါ။ သံလြင္ၿမစ္ဝကလည္း ခုလိုႏံုးမထူေသးေတာ႕ Aေနာက္ဘက္ Aိႏၵိယနဲ႔
Aာရပ္ၿပည္ကလာတဲ႔ ကုန္သည္ေတြဟာ Aေရွ႔ဘက္စုခိုထိုင္း၊ တရုတ္ စတဲ႔Aေရွ႔ဘက္
နိုင္ငံေတြနဲ႔ ကုန္သြယ္ရာမွာ မုတၲမကို ကုန္သြယ္စခန္းAၿဖစ္ထားႀကပါတယ္၊
ဒီေတာ႕Aခြန္Aေကာက္ေတြရၿပီး မုတၱမမင္းAလိမၼာဟာ Aင္AားAင္မတန္ေတာင္႔တင္းပါတယ္။
ဒီေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ေၿမာက္ဖက္မွာ မဂဒူးဆိုတဲ႔ ေတာသားက ၿမိဳ႕တည္ၿပီးဘုရင္လာလုပ္တာကို
မႀကည္ဘူးေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAခ်ိန္က စုခိုထိုင္းAင္ပါယာရဲ႕ Aရွိန္Aဝါက Aေတာ္ေလးေကာင္း
ေလေတာ႕ ဒီAင္ပါယာဘုရင္ရဲ႕ သမီးကိုမိဖုရာလုပ္ထားတဲ႔ မဂဒူးကို Aလိမၼာေပၚတင္သြားၿပီး
မတိုက္ခိုက္ရဲပါဘူး၊ ဒီလိုမထိရဲ ေAာင္လည္း မဂဒူးက သူနဲ႔စုခိုထိုင္းဘုရင္
Aဆက္သြယ္ရွိသေယာင္ သတင္းလြင္႔ထားပါတယ္။ ဒါ႔Aၿပင္ Aလိမၼာကိုလည္း လန္႔ေလေတာ႕
သူ႕ရဲ႕ႏွမ ႏွင္းUရိုင္းကို Aသံုးခ်ဖို႕ မဂဒူးကဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။

သံတမန္နဲ႔ ကုန္သည္ေတြကိုAသံုးခ်ၿပီး ႏွင္းUရိုင္းဟာေခ်ာေမာၿပီး လိမၼာေရးၿခားရွိေႀကာင္းနဲ႔

ၿဖစ္နိုင္ရင္ Aလိမၼာဘုရင္ဆီကို ဆက္သလိုေႀကာင္း Aလိမၼာနားေပါက္ေAာင္ မဂဒူးကစီမံတယ္။
ဒါကိုAလိမၼာမင္းႀကားေတာ႕ ႏွင္းUရိုင္းကိုၿမင္ခ်င္စိတ္နဲ႔ ေလွေတြနဲ႔ ေၿမာက္ဘက္ဒုန္ဝန္းဆီ
ဆန္တက္လာပါတယ္၊ ဒါကို မဂဒူးႀကားသိတာနဲ႔ သူ႔ႏွမကို Aလွဆံုးၿဖစ္ေAာင္ၿပင္ဆင္ေစၿပီး
ေသာင္ၿပင္နားမွာ ေရကစားခိုင္းထားတယ္။ ႏွင္းUရိုင္းကိုၿမင္ေတာ႕ AလိမၼAရူးAမူးၿဖစ္သြားၿပီး
သူ႕နဲ႔လက္ဆက္ေပးဖို႕ မဂဒူးထံေတာင္းဆိုေတာ႕ မဂဒူးက သေဘာတူၿပီး ႏွမၿဖစ္သူကို
ပို႕ဆက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ Aလိမၼက ဒီေကာင္မဂဒူးဟာ သစၥာရွိမဲ႔ေကာင္မဟုတ္ဘူး စုခိုထိုင္းမင္းက
ေၿမွာက္စားထားတာေတာင္ ေက်းဇူးမေထာက္ပဲ သမီးေတာ္ကို သုတ္ေၿပးလာေသးတာ
ငါAေပၚမွာလည္း သစၥာရွိမွာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႕ႏွမကို ယူတဲ႔Aထိမ္းAမွတ္မဂၤလာပြဲမွာ ဒီေကာင္ကို

Page | 11
မိေAာင္ဖမ္းၿပီး သုတ္သင္ပစ္ရမယ္လို႕ သူ႕ေနာက္လိုက္ေတြကို မွာႀကားထားၿပီး
မဂၤလာမ႑ပ္ႀကီးကို ေသာင္ၿပင္မွာေဆာက္လို႕ လက္နက္ေတြ မ႑ပ္ထဲမွာဖြတ္ကာ
မဂဒူးကိုလုပ္ႀကံဖို႕ စီစU္ထားတယ္။ ဒါကို မဂဒူးကလည္း ႀကိဳသိေနေတာ႕ သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြကို
မဂၤလာပြဲမွာ Aရက္ေသာက္ရင္ ငံုရံုငံုၿပီး Aလစ္မွာေထြး ၿပီးရင္Aမူးလြန္ေယာင္ေဆာင္ႀက၊ ငါက
"မဇ" လို႕ဆိုရင္ Aေသာက္ရပ္၊ "မုန္ဇုန္" ဆိုရင္ ထမင္းစားႀက၊ "မပ္ဇပ္"ဆိုရင္ေတာ႕
ထခုတ္သတ္ႀကလို႕ ႀကိဳတင္မွာႀကားထားတယ္။

မဂၤလာပြဲမွာ Aရက္Aိုးေတြစီၿပီးခ်ထားပါတယ္။ မဂဒူးရဲ႕ Aလိမၼာဘုရင္ကိုလုပ္ႀကံမဲ႔ Aခ်ိန္က

ေနဝင္ရီတေရာ ဒီေရတက္ခ်ိန္ၿဖစ္တယ္။ Aားလံုးေစာင္႔ေနတုန္း Aလိမၼာဘုရင္ဟာ
Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ မဂၤလာမ႑ပ္ကို ဝတ္ေကာင္းစားလွ Aေမႊးနံ႕သာေတြဆင္ယင္ၿပီး
ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြနဲ႔ ေရာက္လာပါတယ္။ မဂဒူးနဲ႔ ေနာက္လိုက္ေတြက ၿပဳၿပဳငွာငွာ
ဖက္လဲတကင္ႀကိဳဆိုၿပီး စားႀက ေသာက္ႀက ပါေတာ႕တယ္။ Aရက္ေသာက္ရာမွာ
မဂဒူးေနာက္လိုက္ေတြဟာ သခင္မွာထားတဲ႔Aတိုင္း ေသာက္ဟန္ၿပဳၿပီး Aလစ္မွာ ခိုးသြန္ႀကတယ္၊
Aလိမၼာေနာက္လိုက္ေတြက သူ႕တို႕Aင္Aားကို Aရမ္းယံုႀကည္တာနဲ႔ ေမ႕ေမ႕ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕
ေသာက္စားႀကလို႕ Aလြန္Aကြ်ံမူးကုန္ေရာတဲ႔။

ညေနေစာင္းေတာ႕ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ ဒီေရတက္လာၿပီး မဂၤလာပြဲက်င္းပရာ ေသာင္ၿပင္ဟာ

ကြ်န္းတကြ်န္းလို ေရဝိုင္းလာတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ မဂဒူးက Aမွတ္မထင္
"မဇ"လို႕ေၿပာလိုက္တာနဲ႔ သူ႕ေနာက္ေတြဟာ ေသာက္စားၿခင္းကို တိကနဲရပ္လိုက္ႀကတယ္၊
"မုန္ဇုန္" ဆိုၿပန္ေတာ႕ ထမင္းစားၿပီးဗိုက္ဝကာ AားAင္ၿပည္႔ေAာင္ လုပ္ထားလိုက္ႀကတယ္။
Aလိမၼာေနာက္လိုက္ေတြက သတိမထားမိဘဲ Aလြန္Aကြ်ံမူးေAာင္ ဆက္ေသာက္ေနတုန္းဘဲ။
"မပ္ဇပ္" ဆိုတဲ႔ မဂဒူးရဲ႔Aသံဟိန္းထြက္လာတာနဲ႔ သူ႕ေနာက္လိုက္ေတြဟာ Aလိမၼာ
ေနာက္လိုက္ေတြကို ထခုတ္သတ္ႀကပါေလေရာ၊ မဂဒူးရဲ႕ ေနာက္လိုက္ငယ္သားက
၇၀ေလာက္ဘဲရွိၿပီး Aလိမၼာေနာက္လိုက္ေတြက ၂၀ဝေက်ာ္တယ္ ဒါေပမဲ႔
Aလြန္Aကြ်ံမူးေနေတာ႕ မဂဒူးေနာက္လိုက္ေတြ ခုတ္သတ္တာနဲ႔ ေသကုန္ေရာ။ Aလိမၼာကေတာ႕
ေခါင္းေဆာင္ပီပီ သတိမလြတ္ဘဲ Aနားမွာရွိတဲ႔ ဆင္မတေကာင္Aေပၚခုန္တက္ၿပီး ထြက္ေၿပးေပမဲ႔
ေရဝိုင္းေနလို႕ ေၿပးမလြတ္ဘဲ Aသတ္ခံလိုက္ရပါေတာ႕တယ္။

Page | 12
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၆၄၃ခုႏွစ္မွာ မဂဒူးဟာ Aလိမၼာမင္းကိုေAာင္နိုင္ၿပီး မုတၱမကို
သိမ္းပိုက္နိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ၿမိဳ႕သိမ္းAၿပီး မဂဒူးဟာ ၿမိဳ႕လယ္မွာ မ႑ႀကီးတေဆာင္ေဆာက္လုပ္ကာ
ပညာရွိ ရဟန္း ပုဏၰားဟူရားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ဓမၼသတ္က်မ္း တေစာင္ စီရင္တယ္။
Uပေဒၿပဳတာေပါ႔ေလ။ ၿပီးေတာ႕ ဒီUပေဒAတိုင္းAုပ္ခ်ဳပ္မယ္လို႕ Aဓိဌါန္ၿပဳတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔
ဒီဓမၼသတ္ထဲက Aခ်ိဳ႔ကို AခုAခ်ိန္Aထိ ၿမန္မာ႕Uပေဒေတြမွာသံုးစြဲေနရေသးတဲ႔ ဝါရီရူးဓမၼသတ္
ေပၚထြက္လာပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ေတာ႕ မဂဒူးဟာ မုတၱမၿမိဳ႕ကိုAသစ္ၿပန္လည္ထူေထာင္ပါတယ္။ ဟူးရားေတြ

ပညာရွိရဟန္းေတြရဲ႕ တြက္ခ်က္ခ်က္Aရ ဒီၿမိဳ႕ဟာ ကုန္သြယ္မွဳနဲ႔ႀကီးပြားၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္တစီး
ပိုင္မယ္လို႕ Aေဟာထြက္တဲ႔Aတြက္ မဂဒူးဟာ Aရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
စုခိုထိုင္းမင္းဆီကို တမန္လႊတ္ၿပီး မုတၱမၿမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ဘုရင္လုပ္ေနေႀကာင္း
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ေယာကၡမၿဖစ္တဲ႔ စုခိုထိုင္းဘုရင္ႀကီးက ဝမ္းသာAားရၿဖစ္ၿပီး
မင္းေၿမာက္တန္ဆာငါးပါးနဲ႔ ေရႊၿပားေပၚမွာ ဗညားဝါရူး ဆိုတဲ႔ဘြဲ႕ကို ခတ္ႏွိပ္ေပးAပ္ လိုက္ပါတယ္။
ဒီဘြဲ႕ေတာ္ကတဆင္႔ ေနာက္ပိုင္း မဂဒူးကို ဝါရီရူးလို႕ ေခၚဆိုလာခဲ႔ႀကပါေတာ႕တယ္။

နန္းေတာ္Aသစ္Aတြက္ တိုင္စိုက္တဲ႔ေန႔မွာ ကိုယ္ဝန္ရွစ္လရွိတဲ႔ မိန္မတေယာက္ဟာ

လင္နဲ႔ရန္ၿဖစ္ၿပီး ထြက္လာရင္း နန္းေတာ္ တည္မဲ႔ေနရာေရာက္လာပါတယ္၊ ဒါကို
စေတးဖို႕Aခါေစာင္႔ေနသူေတြက တြင္းထဲတြန္းခ်သတ္ပစ္ၿပီး ႀကငွန္းတိုင္ စိုက္ထူပါတယ္။

Aဲဒီယစ္ေကာင္ မိန္းမရဲ႕ဗိုက္ကြဲၿပီး ေသြးေတြတြင္းေပၚစင္တဲ႔ေနရာကေန ေၿမြရွစ္ေကာင္

ထြက္လာသတဲ႔။ ဒီေၿမြေတြထဲက ၇ ေကာင္ဟာ ႀကဌါန္းတိုင္ရင္းမွာဘဲေသၿပီး တေကာင္ကေတာ႕
Aေနာက္ဘက္သြားၿပီးေသပါသတဲ႔။ ဒါကိုႀကည္႔ၿပီး ဟူးရားေတြက ဒီၿမိဳ႕မွာ မင္း ၈ ဆက္Aုပ္စိုးၿပီး
ေနာက္ဆံုးမင္းဟာ ဒီၿမိဳ႕မွာမေသဘဲ Aေနာက္ဘက္Aရပ္မွာ နန္းသစ္ထူေထာင္ၿပီး
ေသလိမ္႔မယ္လို႕ ေဟာပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဝါရီရူးဆိုတဲ႔ဘုရင္ဟာ မုတၱမကို ေနၿပည္ေတာ္လုပ္ၿပီး ထီနန္းဆက္ၿပတ္ကာ တကြဲတၿပားနဲ႔

နိုင္ငံေပ်ာက္ေနတဲ႔ မြန္ေတြကို စုစည္းလို႕ နိုင္ငံသစ္ထူေထာင္ပါေတာ႕တယ္။

Page | 13
မဂဒူးဇာတ္သိမ္း ၁

ဒီလိုနဲ႔ Aင္Aားေတာင္႔တင္းလာတဲ႔Aခါ မဂဒူးဟာ ေလာဘနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔

လူသားတို႕ရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း မုတၱမကိုAေၿခၿပဳလို႕ သူ႕ရဲ႕နယ္ပယ္ကို ခ်ဲ႔ထြင္ဖို႕
ႀကိဳးစားလာပါေလေရာ။ သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုး သားေကာင္က မုတၱမရဲ႕Aေရွ႔ေၿမာက္ ေဒါင္႔မွာရွိတဲ႔
ကမၺလာနီဆိုတဲ႔ တိုင္းၿပည္ေလးကို ထူေထာင္ထားတဲ႔မင္းပါဘဲ။

တေန႔မွာ မဂဒူးကို Aေထာက္ေတာ္တေယာက္က ကမၺလာနီမင္းဟာ ေတာကစားထြက္ေနတာမို႕

နန္းေတာ္တြင္းမွာ Aေစာင္႔Aေရွာက္ နည္းပါးေနပါတယ္လို႕ သတင္းပို႕ပါသတဲ႔။ ဒါကိုႀကားတာနဲ႔
မဂဒူးဟာ တပ္ကိုၿပင္ၿပီး ကမၺလာနီမင္းရဲ႕ နန္းေတာ္ထဲဝင္၊ သမီးေတာ္ ဆင္ၿမင္း Aမတ္သူရဲ
ရသမွ်Aကုန္သိမ္းပိုက္ၿပီး မုတၱမကို Aၿမန္ၿပန္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕ကို ရိကၡာAၿပည္႕စံုသြင္းၿပီး
Aင္Aား ေတာင္႔တင္းစြာ ကမၺလာနီမင္းကို ေစာင္႔ႀကိဳေနပါသတဲ႔။ သမီးေတာ္ပါသြားေတာ႕
ဒီမင္းလိုက္ကို လိုက္လာမွာဘဲလို႕ Aတတ္ ေတြးထားတာကိုး။

ေတြးထားတဲ႔Aတိုင္း ကမၺလာနီမင္းက Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ ခ်ီလာၿပီး မုတၱမကို

လာဝိုင္းေတာ႕တာဘဲ၊ ဒါေပမဲ႕ မဂဒူးက Aစစ AရာAရာ ႀကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားၿပီးသားဆိုေတာ႕
ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းေတာ႕ မသိမ္းနိဳင္ဘူးေပါ႔။ Aဲဒီမွာ မဂဒူးက ကလိမ္ကက်စ္နည္းနဲ႔ "တိုက္ခ်င္လြန္းလို႕
တိုက္ရတာမဟုတ္ပါဘူး သမီးေတာ္ေလးရဲ႕ Aလွသတင္းႀကားေတာ႕ ခ်စ္စိတ္ကို မထိမ္းနိုင္ဘဲ
ႀကံမိႀကံရာ ႀကံမိပါတယ္၊ Aခုရေတာ႕လည္း ေရႊၿပသာဒ္မွာ ခရုသင္းနဲ႔ ေရစင္သြန္းေလာင္းၿပီး
Aဂၢမေဟသီတင္ေၿမာက္ထားတာပါ၊ သမီးသမက္ၿဖစ္သြားၿပီမို႕ ခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူပါ" ဘာညာနဲ႔
ေလၿပည္ေလးထိုးေတာ႕ ဟိုဘုရင္ကလည္း ေAးေလ ငါ႔သမီးAပ်ိဳမွ ွၿပန္မၿဖစ္ေတာ႕ဘဲ၊ ၿပီးေတာ႕
ဝါရူရီဆိုတာကလည္း နယ္နယ္ရရမင္းမွမဟုတ္တာဘဲေလဆိုၿပီး စိတ္ေလွ်ာ႕လိုက္ပါတယ္။

Aဲဒီမွာ မဂဒူးက AစားAေသာက္ Aရက္ေသစာမ်ားနဲ႔ Eည္႔ဝတ္ၿပဳပါရေစလို႕

ေလွ်ာက္ထားပါသတဲ႔၊ ကမၺလာနီမင္းမွာကလည္း သမီးေဇာနဲ႔သာ ေကာက္လိုက္တာ
စားနပ္ရိကၡာက မၿပည္႔စံုဘူးထင္ပါရဲ႕ ဝမ္းသာAားရလက္ခံၿပီး စားေသာက္ႀကပါေလေရာ၊
ဒီစားနပ္ရိကၡာကို မဂဒူးက သေဘာရိုးနဲ႔ေပးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ Aဆိပ္ေတြခပ္ထားေတာ႕
Aဆိပ္မိၿပီး ကမၺလာမင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ရဲမက္ဗိုလ္ပါ Aမ်ားႀကီးေသကုန္တာေပါ႔၊

Page | 14
က်န္ရစ္တဲ႔သူေတြကလည္း ၿပန္တိုက္နိဳင္မဲ႔ Aင္Aားမရွိေတာ႕တာနဲ႔ မဂဒူးလက္ေAာက္ကို
ခိုဝင္လိုက္ရပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ မဂဒူးဟာ Aင္Aားပိုႀကီးမား လာေလေရာေပါ႔ေလ။

ဒီလိုမဂဒူးရဲ႕ မုတၱမၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေလး Aင္Aားေကာင္းလာခ်ိန္မွာ ေၿမာက္ဘက္ပဲခူးမွာေတာ႕

ပုဂံမင္းကို ပရိယာယ္မာယာသံုးၿပီး Aနိဳင္ယူလိုက္တဲ႔ Aခမမန္းဆိုတဲ႔ ပုဂံမင္းရဲ႕Aခြန္စာေရးဟာ
ပဲခူးကို ေနၿပည္ေတာ္လုပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ၿပနိုင္ငံထူေထာင္ကာ မင္းလုပ္ၿပီးေနသတဲ႔။ သိပ္မႀကာပါဘူး
Aခမမန္းမင္းကို လကၡယာဗ်ဴဆိုတဲ႔ Aခမမန္းရဲ႕ေယာကၹက လုပ္ႀကံၿပီး မင္းတက္လုပ္ၿပန္ေရာ၊
ဒါကိုလက္မခံနိဳင္တဲ႔ Aမတ္တေယာက္က သူ႔ရဲ႕သမက္ Aခ်ဲမြန္ဆိုသူကိုေခၚၿပီး လကၡယာဗ်ဴကို
လုပ္ႀကံေစကာ ပဲခူးထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ေစပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲခူးမွာ Aခ်ဲမြန္ တၿဖစ္လဲ တရဖ်ား
(တရာဗညား) ဆိုတဲ႔သူ ဘုရင္ၿဖစ္လာပါသတဲ႔။

တရဖ်ားကလည္း လူပါး လူလည္တေယာက္ဆိုေတာ႕ သူ႕သမီးရွင္ေစာလွကို မဂဒူးဆီ

ဆက္သတယ္၊ ဒီေတာ႕ မဂဒူးကလည္း ထိုင္းမနဲ႔ရတဲ႔ ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာကို တရဖ်ားနဲ႔
လက္ဆက္ေစတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၂နိုင္ငံ Aၿပန္Aလွန္မဟာမိတ္ၿပဳထားပါတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ပုဂံထီးနန္းကို နရသီဟပေတ႔ (တရုတ္ေၿပးမင္း) စိုးစံရသတဲ႔။ ငယ္ရြယ္ၿပီးတက္ႀကြေနခ်ိန္မို႕
နရသီဟပေတ႕မင္းဟာ ေရွးကပုဂံၿပည္ရဲ႕ နယ္ပယ္ေတြAားလံုးကို ၿပန္သိမ္းဖို႕
ႀကံစည္ပါေတာ႕တယ္။ ပထမဆံုးပဲခူးကို မတိုက္ခင္မွာ ဒလၿမိဳ႕ကို Aရင္ သိမ္းပိုက္ေစတယ္၊

Aဲဒီပုဂံစစ္ေႀကာင္းကို ဦးစီးလာတာက Aမတ္ႀကီးရာဇသႀကၤန္ပါ။ တိုက္ပြဲAႀကီးAက်ယ္ၿဖစ္ၿပီး

ဒလၿမိဳ႕ကိုပုဂံတပ္ေတြသိမ္းနိဳင္ခဲ႔ပါတယ္၊ ဒီလိုဒလကို သိမ္းနိဳင္တာနဲ႔ ရာဇသႀကၤန္က သူ႕တူ
မင္းရွင္ေစာ ဆိုသူကို တပ္မွဴးခန္႔ၿပီး ပဲခူးနားက ဝါတေနာကို တိုက္ေစၿပန္တယ္။

ပုဂံတပ္ရဲ႕Aင္Aားႀကီးမားတာေႀကာင္႔ ပဲခူးမင္းတရဖ်ားဟာ သူ႕သမက္လည္းၿဖစ္

ေယာကၡမလည္းၿဖစ္တဲ႔ မဂဒူးကို Aကူညီေတာင္း ရပါေတာ႕တယ္။ မဂဒူးလည္း မဆိုင္းမတြ
Aကူညီေပးဖို႕ ကိုယ္တိုင္စစ္ေႀကာင္းကို ဦးစီးၿပီး ပဲခူးကိုခ်ီတက္ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ ပဲခူးနဲ႔
မုတၱမတပ္ေတြေပါင္းၿပီး ဝါတေနာကိုၿပန္တိုက္၊ နိုင္ေတာ႕ ဒလဘက္ဆက္တိုက္၊
ရာဇသႀကၤန္ေၿပးေတာ႕ ဟသၤာတAထိလိုက္ၿပီး ဟသၤာတကိုသိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။
ေနာက္ေတာ႕ ဟသၤာတနားက ၿမိဳ႕ရြာေတြကို Aားလံုးရလိုက္လို႕ Aေနာ္ရထာ လက္ထက္
ကတည္းက ပုဂံလက္ေAာက္က်ေရာက္ေနခဲ႔တဲ႔ မြန္ေဒသAားလံုးလိုလိုကို မဂဒူးနဲ႔
Page | 15
တရဖ်ားတပ္ေတြ ၿပန္လည္ရရွိသြားတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ Aဲဒီႏွစ္က စစ္ဒဏ္ရယ္ ရာသီUတု
ဆိုးဝါးတာရယ္ေႀကာင္႔ လူေတြAေတာ္ငတ္မြတ္ႀကပါသတဲ႔။

ေAာင္ပြဲေတြရၿပီး ပဲခူးကိုၿပန္တဲ႔လမ္းမွာ Aင္လ်ားႀကီးဆိုတဲ႔ေနရာAေရာက္ တရဖ်ားက

မိတ္ေဆြကူညီလို႕ AခုလိုေAာင္ပြဲေတြရတာပါ၊ ဒီေAာင္ပြဲဟာ မိတ္ေဆြရဲ႕ေAာင္ပြဲပါဘဲ၊
ဒီAတြက္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးၿပဳစုခ်င္ပါတယ္၊ ဒီမွာ စခန္းခ်ၿပီးေစာင္႔ေနပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ ပဲခူးၿပန္ၿပီး
စားနပ္ရိကၡာနဲ႔Aရက္ၿပန္ယူပါေစလို႕ ေၿပာေတာ႕ မဂဒူးလည္း သမက္ ေယာကၡမရဲ႕စကားကိုယံုၿပီး
Aင္းလ်ားႀကီးမွာ စခန္းခ် ေစာင္႔ေန ပါသတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ မဂဒူးဟာ Aရင္က သူတပါးAေပၚသူသုးခဲ႔တဲ႔
ကလိမ္ကက်စ္နည္းAတိုင္း တရဖ်ားရဲ႕ ကလိန္ကက်စ္က်တာကို ခံရပါေလေရာ။

တရဖ်ားဟာ ပဲခူးၿပန္ၿပီး ရိကၡာယူတာမဟုတ္ဘဲ ပဲခူးမွာ ၿမိဳ႕ေစာင္႔Aၿဖစ္ထားထားတဲ႔ ေသနက္ကိုင္

ေပၚတူဂီေႀကးစားတပ္ေတြကို သြားေခၚလာၿပီး မဂဒူးရဲ႕စခန္းကိုဝိုင္းၿပီး မီးရွိဳ႕လုပ္ႀကံပါေတာ႕တယ္။
ပထမေတာ႕ မဂဒူးရဲ႕တပ္ဟာ ေတာမီးေႀကာင္႔ Aေတာ္ဖရိုဖရဲ ဲၿဖစ္သြားပါေသးသတဲ႔၊
ေနာက္ေတာ႕ Aစြမ္းစနဲ႔ ၿပည္႔စံုသူမို႕ မဂဒူးဟာ သူ႕တပ္ကိုၿပန္ထိမ္းၿပီး တရဖ်ားနဲ႔
ဆင္ခ်င္းထိုးတိုက္ပြဲ ဆင္ပါတယ္။ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ တရဖ်ားဟာ မဂဒူးကို ရွံဳးၿပီး Aဖမ္းခံရပါတယ္။
ပထမေတာ႕ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ မဂဒူးက သတ္ဖို႕လုပ္ေသးေပမဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ
ေမတၱာရပ္ခံတာရယ္၊ သူ႕Aခ်စ္ဆံုးသမီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုေထာက္တာရယ္ေႀကာင္႔ တရဖ်ားကို
မသတ္ဘဲ မုတၱမကို ေခၚလာခဲ႔ပါတယ္။ ပဲခူးကိုေတာ႕ လိုင္ဂီဆိုတဲ႔ Aမတ္ကို ၿမိဳ႕စားAၿဖစ္ထားၿပီး
Aုပ္ခ်ဳပ္ေစပါတယ္။

တရဖ်ားနဲ႔တိုက္တဲ႔ တိုက္ပြဲမွာ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္Aမွဳထမ္းတဲ႔သူကို မဂဒူးဆုေပးပံုကAဆန္းဘဲ။

Aဲဒီလူကို စည္ႀကီးတလံုးေပးလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ ေမြးရပ္ရြာကိုၿပန္ေစၿပီး Aဲဒီကေန
စည္ႀကီးကိုတီး၊ စည္သံႀကားတဲ႔ Aရပ္ေလးမ်က္ႏွာလံုးက Aခြန္ကိုစားေစလို႕ Aမိန္႔ေပးပါသတဲ႔။

မဂဒူးဇာတ္သိမ္း ၂

Aဖမ္းခံပဲခူးမင္းတရဖ်ားကို မဂဒူးက သမီးမ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး မသတ္ဘဲ တေဆာင္တေယာင္

ထားေပမဲ႔ Aရာက်ခံထားရတဲ႔ တရဖ်ားက မေက်နပ္ပါဘူး၊ မဂဒူးကိုလုပ္ႀကံၿပီး ဘုရင္ၿပန္လုပ္ဖို႕
Aၿမဲတမ္းႀကိတ္ႀကံစည္ေနပါသတဲ႔။ တေန႕မွာ ယံုႀကည္ရတဲ႔ ပဲခူးသားကြ်န္ရင္းေတြ Aကူညီနဲ႔

Page | 16
မဂဒူးၿမိဳ႕တြင္းလွည္႔လည္တဲ႔Aခါ ေသနက္နဲ႔ ေခ်ာင္းေၿမာင္းပစ္ခတ္လုပ္ႀကံဖို႕ ႀကံစည္တယ္၊ ဒါကို
သမီးၿဖစ္သူ ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာ ကသိသြားၿပီး ခမည္းေတာ္ကို ေၿပာၿပလိုက္ပါေလေရာ၊ ဒီေတာ႕
မဂဒူးက ေဒါသ Aလြန္ထြက္သြားတာေပါ႔။ ပဲခူးနားမွာ ငါ႕ကိုသစၥာ ေဖာက္ၿပီး
သတ္ဖို႕ႀကံစည္ခဲ႔ၿပီးၿပီ သံဃာေတာ္ေတြေတာင္းပန္လို႕ မသတ္ဘဲ ထားတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
သမီးမ်က္ႏွာကိုေထာက္ၿပီး ငါ႔Aနားမွာထားတယ္၊ ဒါကိုဒင္းက Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး ငါ႔ကိုလုပ္ႀကံဖို႕
ႀကိဳးစား ၿပန္တယ္၊ ဒီေကာင္ကို ဒီလိုထားလို႕ မၿဖစ္ေတာ႕ဘူး၊ သတ္ပစ္လိုက္ေတာ႕ ဆိုၿပီး
Aာဏာပါးကြက္သားလက္ထဲAပ္လိုက္ ပါေလေရာ။ သမီးၿဖစ္တဲ႔သူကလည္း လင္သားဆိုေတာ႕
Aေဖကိုေတာင္းပန္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီတခါေတာ႕ မဂဒူးမေလွ်ာ႕ေတာ႕ဘူး။

ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာကလည္း လင္ကိုခ်စ္ရွာလြန္းေတာ႕ သူမရဲ႕ဆံပင္ကို တရဖ်ားရဲ႕ဆံပင္နဲ႔ခ်ည္ၿပီး

တရဖ်ားကိုဖက္ထားတယ္၊ သတ္ခ်င္ရင္ သူ႕ပါသတ္ေပါ႔။ Aာဏာပါးကြက္သားေတြက
ဘုရင္႔သမီးကိုဘယ္ထိရဲမလဲ၊ ဒါနဲ႔ မဂဒူးကိုေၿပာၿပေတာ႕ မဂဒူးက ဒီေကာင္႔ဆံပင္Aရင္း ကၿဖတ္ၿပီး
ဆြဲထုတ္သြားစမ္း ဒီေကာင္ကို ငါမႀကည္႔ခ်င္ဘူးလို႕ Aမိန္႔ခ်လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔
တရဖ်ားAသတ္ခံလိုက္ရပါတယ္။

မဂဒူးရဲ႕သမီး ေမႏွင္းသိန္ဒ်ာမွာ တရဖ်ားနဲ႔ရတဲ႔ ရင္ေသြး၂ေယာက္ရွိတယ္၊ ရွင္ႀကီးနဲ႔ ရွင္ငယ္တဲ႔။

သမီးကိုAရမ္းခ်စ္တဲ႔ မဂဒူးဟာ Aဖမဲ႔သားသူ႕ေၿမးႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း Aရမ္းခ်စ္တယ္၊
ဖတဆိုးေၿမးႏွစ္ေယာက္ကို Aနားမွာဘဲ Aၿမဲတမ္းထားၿပီး ေၿမွာက္စား ထားပါတယ္။

မဂဒူးဟာ တလိုင္းသံုးရပ္ဆိုတဲ႔ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမ၊ ဒလပဲခူး နဲ႔ သထံုမုတၱမ

မြန္နယ္တခြင္လံုးသိမ္းယူၿပီး ဝါရီရူးဘြဲ႔နဲ႔ မင္းလုပ္Aုပ္ခ်ဳပ္လို႕ ၆ႏွစ္ႀကာတဲ႔Aခါမွာ စုခိုထိုင္းက
ေပးတဲ႔ဆင္ၿဖဴတေကာင္ကို လက္ခံရရွိပါတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း မဂဒူးကို ဆင္ၿဖဴရွင္ဝါရီရူးမင္းလို႕
သမိုင္မွာေခၚတြင္ႀကတာေပါ႔။ ဟိုေခတ္က စစ္ခ်ီစစ္တိုက္တဲ႔Aခါ ဆင္တပ္ဟာ
Aခုတင္႔ကားတပ္လိုမ်ိဳးဆိုေတာ႕ မရွိမၿဖစ္ Aေရးႀကီး ပါတယ္။ ဆင္တပ္ႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ရင္
ဒီလိုဟာ စစ္နိဳင္ဖို႕ ရာနဳန္းAေတာ္မ်ားပါၿပီ။ ၿပီးေတာ႕ ဆင္ဆိုတာ သက္ရွိသတၱဝါမို႕ သူတို႕ကို
ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ ခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္ဖို႕လိုပါတယ္။ Aဲဒီေခတ္လူေတြ Aေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ Aေတြ႔AႀကံဳAရ
ဆင္ၿဖဴေတြဟာ ဆင္မဲေတြကို လႊမ္းမိုးနိဳင္တယ္၊ ဆင္ဘုရင္ေပါ႔။ ဒီေတာ႕ဆင္ၿဖဴပိုင္ရင္
ဆင္Aားလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္တာဘဲ။

Page | 17
မဂဒူးဆင္ၿဖဴရတဲ႔ Aေႀကာင္းကလည္း Aေတာ္ထူးဆန္းပါတယ္။ ဆင္ၿဖဴေလးက စုခိုထိုင္းမင္းရဲ႕
ဆင္ၿဖဴေလးပါ။ တေန႔ဆင္ၿဖဴေလး မက်မ္းမမာၿဖစ္ပါတယ္၊ ဘုရင္ကလည္း ရွိသမွ်Aေတာ္ဆံုး
တိရိစာၦ န္Aထူးကုေတြနဲ႔ ကုတာဘဲ ဒါေပမဲ႔ မသက္သာလာဘူး၊ ေရာဂါကပိုပိုဆိုးလာတယ္။
တညမွာ စုခိုထိုင္းမင္းကို ဆင္ၿဖဴေလးက Aိပ္မက္ထဲမွာ Aရွင္မင္းႀကီး စုခိုထိုင္းဟာ
ကြ်န္ေတာ္ေနရမဲ႔ ေနရာမဟုတ္ဘူး ကြ်န္ေတာ္႔ကိုသြားခြင္႔ၿပဳပါ ေပးမသြားရင္
ကြ်န္ေတာ္ေသရပါမယ္ Aရွင္မင္းႀကီးနဲ႔ တိုင္းၿပည္လည္း ဒုကၡေရာက္ပါ႔လိမ့္ မယ္လို႕
သနားစဖြယ္ငိုယိုၿပီးေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။ Aဲဒီေခတ္လူေတြရဲ႕ ယံုႀကည္ခ်က္Aရ ဆင္ၿဖဴဟာ
ဘုရင္နဲ႔ Aိပ္မက္ထဲမွာ စကားေၿပာ နိဳင္တယ္လို႕ ဆိုတယ္၊ တယ္လီပသီဆိုပါေတာ႕။ ဒါနဲ႔ဘဲ
စုခိုထိုင္ဘုရင္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေသြးရင္းနိဳင္ငံေတြၿဖစ္တဲ႔ ဇင္းမယ္၊ Aယုဒၶယ၊ လဂြန္ၿဗီး Aမွတ္သားနဲ႔
သားမက္ၿဖစ္တဲ႔ ဝါရီရူးရဲ႔ မုတၱမAမွတ္သားပါတဲ႔ ၿမက္ထံုးေလးထံုးကို ဆင္ၿဖဴေလးကိုေႀကြးေတာ႕
က်န္သံုးထံုးကို ႏွာေမာင္းနဲ႔တြန္းဖယ္ၿပီး မုတၲမၿမက္ထံုးကိုေတာ႕ စားပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ စုခိုထိုင္းမင္းဟာ ႏွေၿမာရင္းနဲ႔ဘဲ သူရဲ႕ဆင္ၿဖဴေလးကို သမတ္ေတာ္ ဝါရီရူးကို

ေပးလိုက္တယ္၊ ထူးထူးဆန္းဆန္းဘဲ စုခိုထိုင္းကထြက္တာနဲ႔ ဆင္ၿဖဴေလးက
က်မ္းမာသြားပါေလေရာတဲ႔။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေလးကို မုတၱမၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြက ဝမ္းသာAားရ
ကမ္းလံုညႊတ္ ႀကိဳဆိုႀကတယ္။ ဆင္ၿဖဴေလးကလည္း ေရာက္ၿပီးမႀကာဖူး Aစြမ္းၿပပါသတဲ႔။
ေငၚေဒါဆိုတဲ႔ ေတာင္ဘက္က မေလးAႏြယ္မင္းတပါးဟာ စစ္ေႀကာင္းႀကီးခ်ီၿပီး
မုတၱမကိုလာဝိုင္းပါတယ္၊ Aဲဒီမွာ ဆင္ၿဖဴေလးက Aရွင္ဝါရီရူးမင္းႀကီး မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ဒါ
Aရွင္မင္းႀကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ႀကီးဖို႕ဖန္တီးလာပါ ကြ်န္ေတာ္တာဝန္ထားပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ကို
ေရႊAင္တံုထဲ သန္႔စင္ေသာ ေရသာထည္႕၍ေပးပါ လို႕ Aိပ္မက္ေပးသတဲ႔။

ဆင္ၿဖဴေလးAိပ္မက္ေပးသလို ေရႊAင္တံုထဲ ေရစင္ထဲၿပီးေပးေတာ႕ ဆင္ၿဖဴေလးက

နွာေမာင္းနဲ႔စုတ္ၿပီး ရန္သူတပ္ရွိရာ Aရပ္ဘက္ လည္႔ကာ ဖ်န္းပက္ၿပီး ၿပင္းထန္စူရွစြာ
ေAာ္ၿမည္ပါသတဲ႔။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရဲ႕ Aသံႀကားေတာ႕ ရန္သူေငၚေဒါတပ္က ဆင္ေတြဟာ ဖရိုဖရဲနဲ႔
ေၿပးႀကပါေလေရာ၊ ရန္သူ႕တပ္Aပ်က္မွာ မဂဒူးတို႕မုတၱမတပ္က ဖိတိုက္ေတာ႕ လူသံု႕ပန္း
ဆင္ၿမင္း ေရႊေငြပစၥည္းUစၥာနဲ႔ လက္နက္ေတြ Aမ်ားႀကီးရလိုက္ပါတယ္။ မုတၱမသားေတြဟာ
ဆင္ၿဖဴေတာ္ေလးေႀကာင္႔ စစ္နိဳင္တယ္ဆိုၿပီး ပူေဇာ္ပြဲေတြAႀကီးAက်ယ္ကို က်င္းပႀကပါသတဲ႔။

Page | 18
ဒီလိုနဲ႔ မဂဒူးဘုရင္ၿဖစ္ၿပီး နန္းစံလို႕ ၁၉ႏွစ္ေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ ေၿမးေတာ္၂ပါးၿဖစ္တဲ႔
ဖတဆိုးသားေလး ရွင္ႀကီးနဲ႔ရွင္ငယ္လည္း Aေတာ္ေလးAရြယ္ေရာက္ေနၿပီေပါ႔၊ မဂဒူးက ခ်စ္လို႕
သူ႔ရဲ႕Aနီးကပ္တပ္မွာ ပီAက္စ္Aိုသဖြယ္ထားပါတယ္။ ရွင္ႀကီးနဲ႔ ရွင္ငယ္ကေတာ႕ Aဖိုးဟာ
ငါတို႕ရဲ႕Aေဖ တရဖ်ားကိုသတ္ၿပီး ပဲခူးကိုသိမ္းပိုက္ထားသူၿဖစ္တယ္၊ Aဆင္သင္႔ရင္
ေသြးေႀကြးၿပန္ဆပ္ရမယ္လို႕ ႀကိတ္ႀကံေနသတဲ႔၊ ဒါကို မဂဒူးက သတိမထားမိဘူး။ သူခ်စ္သလို
သူ႕ေၿမးေတြကလည္း သူ႕ကိုခ်စ္တယ္လို႕ ထင္ေနခဲ႔တယ္။

တေန႕ မဂဒူးAိမ္သာAသြား Aိမ္သာဝမွာ ရွင္ႀကီးနဲ႔ရွင္ငယ္က ဒါးေၿမွာင္ကိုယ္စီနဲ႔

ထိုးသတ္လုပ္ႀကံပါေတာ႕တယ္။ ၿပီးေတာ႕ ထြက္ေၿပးႀကေပမဲ႔ မူးမတ္ေတြနဲ႔ မင္းမွဳထမ္းေတြက
လိုက္လံဖမ္းဆီး ကြပ္မ်က္လိုက္ႀကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ Aသက္၅၄ႏွစ္မွာ မဂဒူးဟာ သူခ်စ္လွတဲ႔
ေၿမးေတာ္ေတြရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႔ဘဲ ကြယ္လြန္သြားရပါေတာ႕တယ္။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ
Aဖကိုသတ္ၿပီး သားကိုထားခဲ႔တာ မဂဒူးရဲ႕Aမွားပါဘဲ၊ ဒါေႀကာင္႔ မူးမတ္ေတြက
ေနာင္လာေနာက္သားေတြ သင္ခန္းစာရေစဖို႕ "ႀကိမ္ခုတ္လွ်င္ ဆူးမထားရာ၊ Aဖသတ္လွ်င္
သားမထားရာ" ဆိုၿပီး ကမၼၸၺည္းေက်ာက္စာ ေရးထိုးၿပီး ေရႊငွက္ရုပ္ေလးပါတဲ႔ ေက်ာက္စာတိုင္ကို
မဂဒူးေခၚ ဝါရီရူးမင္းသခ်ႋဳင္းဂူမွာ ေရးထိုးထားပါသတဲ႔။

ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၁

ဝါရီရူးဆိုတဲ႔ မဂဒူးရဲ႕Aရိုက္Aရာကို မဂဒူးရဲ႕ညီမဂဒါက ေစာပရမ္းပကြပ္ဆိုတဲ႔Aမည္နဲ႔ ဆက္ခံၿပီး

ဟံသာဝတီမုတၱမထီးနန္းကို စိုးစံပါတယ္။ မဂဒူးကေနစခဲ႔တဲ႔ စုခိုထိုင္း ရွမ္းထီးနန္းနဲ႔
နီးကပ္တဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ မဂဒါလက္ထက္မွာလည္း ဆက္ရွိပါတယ္၊ ေစာပရမ္းပကြပ္ဆိုတဲ႔
ဘြဲ႕ကိုေတာင္ စုခိုထိုင္းဘုရင္ မဂဒူးရဲ႕ေယာကၡမ ၿဗေရာင္ (ရာမ္႔ခန္ဟမ္)က ေပးတာပါ။
မုတၱမသားေတြကေတာ႕ မဂဒါကို ခြန္ေလာလို႕သာ သိႀကပါသတဲ႕။

ဒီခြန္ေလာမင္းဟာ မဂဒူးရဲ႕ညီဆိုေပမဲ႔ သူ႕Aကိုလို တက္ႀကြၿပီး ဉာဏ္ေကာင္းတဲ႔သူမဟုတ္ဘူး။

သူ႕လက္ထက္မွာ Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕စားေတြ နယ္စားေတြဟာ သူ႔ကိုၿခားနားတာေတြ
လုပ္လာခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုနိဳင္ငံကိုAုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ေနရာမွာ ညံ႕ဖ်င္းတဲ႔Aတြက္ ေၿမာက္ဘက္က
ဇင္းမယ္ရွမ္းေတြက ဟံသာဝတီကိုဝင္တိုက္ပါတယ္၊ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို ဝင္တိုက္တဲ႔Aခါ ၿမိဳ႕ပ်က္ၿပီး

Page | 19
ၿမိဳ႕စား ညီရံေမာလမြန္က်ဆံုးသြားပါတယ္။ ဒုန္ဝန္းဆိုတာ မဂဒူးတည္ခဲ႔တဲ႔ ၿမိဳ႕ပါ၊ မဂဒူးရယ္ မဂဒါ
(ခြန္ေလာ)ရယ္ သူတိုႏွမ ႏွင္းUရိုင္းရယ္ဟာ ဒုန္ဝန္းဇာတိပါ၊ ဒီလိုဇတိၿမိဳ႕ကိုေတာင္
နိဳင္ေAာင္မထိန္းထားနိဳင္ေတာ႕ ၿပည္သူေတြက ခြန္ေလာမင္းကို AေရAခ်င္းမရွိတဲ႔မင္း
Aသံုးမက်တဲ႔မင္းလို႕ ေဝဘန္လာႀကပါတယ္။

Aထူးသၿဖင္႔ ႏွင္းUရိုင္းရဲ႕ ခင္ပြန္း သမိန္ေၿမာင္းၿမဟာ ေယာကၹေတာ္ခြန္ေလာမင္းရဲ႕ ညံ႕ဖ်င္းမွဳကို

သေဘာမက်ပါဘူး။ ႏွင္းUရိုင္းကို မဂဒူးက မုတၱမမင္းAလိမၼာကို လုပ္ႀကံတုန္းဖို႕ Aသံုးခ်ၿပီး
လက္ဆက္ေပးဖူးတယ္၊ ေနာက္Aလိမၼာကို လုပ္ႀကံတာေAာင္ၿမင္ေတာ႕ သမိန္ေၿမာင္းၿမနဲ႔
ႏွင္းUရိုင္းလက္ဆက္ခဲ႔တယ္။ သမိန္ေၿမာင္းၿမဟာ လုပ္ရည္ႀကံရည္ရွိတဲ႔ သူတေယာက္ပါဘဲ။

ဒုန္ဝန္းက်သြားေတာ႕ သမိန္းေၿမာင္းၿမက သူ႔မယားႏွင္းUရိုင္းကို တိုင္ပင္တယ္၊ မင္းAကိုဟာ

AေရAခ်င္းမရွိဘူး၊ Aကိုႀကီး မဂဒူးရဲ႕ Aရိုက္Aရာနဲ႔မတန္ဘူးေပါ႔၊ သူ႕ကိုၿဖဳတ္ခ်မွၿဖစ္မယ္
မဟုတ္ရင္ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေတာင္ ဇင္းမယ္မင္းလက္ထဲပါသြားမယ္လို႕ စည္းရံုးသတဲ႔။ ႏွင္းUရိုင္းက
လက္ခံေတာ႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ကေတာAုပ္ထဲမွာ Aစြယ္သံုးေခ်ာင္းနဲ႔
Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔ ဆင္တေကာင္ၿမင္ရေႀကာင္း၊ Aရွင္မင္းႀကီး သြားေရာက္ဖမ္းဆီး
ယူေဆာင္သင္႔ေႀကာင္း သြားေၿပာေတာ႕၊ ခြန္ေလာမင္းဟာ Aဆင္Aခ်င္နည္းတာရယ္
ႏွမကိုယံုတာရယ္ေႀကာင္႔ ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြ တၿပံဳတမႀကီးနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္ကမ္းဆီ
ကူးၿပီး Aစြယ္သံုးေခ်ာင္းဆင္ကို လိုက္ရွာတာ မေတြ႔လို႕ မုတၱမဘက္ၿပန္ကူးလာေတာ႕
ေယာက္ဖသမိန္ေၿမာင္းၿမက ၿမိဳ႕တံခါးပိတ္ထားလိုက္ၿပီ။ ဒါနဲ႔ေနာက္လိုက္ေနာက္ပါေတြကို ေခၚၿပီး
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ငွက္ေပ်ာေတာထဲဝင္ပုန္းေနတာကို ေယာက္ဖက ထြက္တိုက္ေတာ႕
တိုက္ပြဲမွာေသပါေလေရာ။

ခြန္ေလာမင္းေသေတာ႕ သမိန္ေၿမာင္းၿမက ဘုရင္တက္လုပ္ဖို႕ႀကံေသးတယ္၊ မယားၿဖစ္တဲ႔

ႏွင္းUရိုင္းက ရွင္ကAိုၿပီ ဘုရင္တက္လုပ္ရင္ လူမေလးေခြးမခန္႕ၿဖစ္မယ္၊ သားသံုးေယာက္ထဲက
သားႀကီးေစာေAာ ကိုနန္းတင္ၿပီး က်မတို႕ သားAရိပ္ခိုႀကရေAာင္လို႕ ေၿပာတာနဲ႔
သမိန္ေၿမာင္းၿမက သားႀကီးေစာေAာကိုနန္းတင္ပါတယ္။ ဘြဲ႕ေတာ္ကို ထံုးစံAတိုင္း
စုခိုထိုင္းမင္းဆီကေတာင္းေတာ႕ ရွမ္းမင္းကလည္း မဂဒူရဲ႕တူေတာ္ဆိုၿပီး မဂဒူးမ်က္ႏွာနဲ႔

Page | 20
ေစာသင္ေမာင္ (ေက်ာက္စင္မိုင္)ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ကိုေပးပါတယ္။ သမီးေတာ္ ေမႏွင္းထပီကိုေတာင္
ေစာေAာမင္းမိဖုရားေၿမာက္ဖို႕ ပို႔ဆက္လိုက္ပါေသးတယ္။

ေစာသင္ေမာင္က ဘုရင္ဆိုေပမဲ႔ နိဳင္ငံေရး ၿပည္တြင္းေရး စီးပြားေရး Aားလံုးကို Aေဖၿဖစ္တဲ႔

သမိန္ေၿမာင္းၿမကဘဲ ကိုင္တြယ္စီမံပါတယ္။ သမိန္ေၿမာင္းၿမက လံုၿခံဳေရးကို Aရမ္းဂရုစိုက္ၿပီး
နန္းေဆာင္တခါးေတြကို Aၿပင္က ေသာ႕ခတ္ပိတ္တတ္တာေႀကာင္႔ နန္းေတာ္မီးေလာင္ၿပီး
ကိုယ္လုပ္ေတာ္ AေၿခAရံေတြ မီးေလာင္ၿပီးေသးဆံုးခဲ႔ရတဲ႔Aထိေတာင္ ရွိခဲ႔ဖူးသတဲ႔။
ေနာက္ေတာ႕ သမိန္ေၿမာင္းၿမတို႕ လင္မယားလည္း Aသက္ႀကီးလို႕ ကြယ္လြန္သာြ းပါတယ္၊ Aဲဒီ
ေစာသင္ေမာင္မင္းဟာ ဟံသာဝတီမုတၱမထီးနန္းကို ၁၄ႏွစ္စိုးစံသြားၿပီး သူ႕လက္ထက္မွာ သူ႕ဦးရီး
ခြန္ေလာမင္း လက္လႊတ္ခဲ႔ရတဲ႔ နယ္ေၿမေတြကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔တဲ႔Aၿပင္ ေၿမာက္ဘက္
ဇင္းမယ္နဲ႔ စုခိုထိုင္းႀကားက လန္ဗုန္ (လန္ပန္) ၿမိဳ႕Aထိ၊ ေတာင္ဘက္ ထားဝယ္ တနသၤာရီAထိ
သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ ဖ်ားနာၿပီး ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။

ေစာသင္ေမာင္ လြန္ေတာ႕ ညီေတာ္ ေစာဇိပ္မင္း ဘုရင္ၿဖစ္လာတယ္၊ ထံုးစံAတိုင္

စုခိုထိုင္းဆီလႊတ္ၿပီး ဘြဲ႔ေတာင္းေတာ႕ စုခိုထိုင္းမင္းက ဗညားရံဒယ္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကို ေပးပါတယ္။
ေစာဇိပ္က သူ႕ဝမ္းကြဲႏွမ ခြန္ေလာမင္းရဲ႔သမီး စႏၵာမင္းလွကို မိဖုရားႀကီးေၿမာက္ပါတယ္၊
စုခိုထိုင္းမင္းရဲ႕သမီး ေစာသင္ေမာင္ (ေစာေAာမင္း)ရဲ႕ မယား ေမႏွင္းထပီကိုလည္း
မိဖုရားေၿမွာက္ပါတယ္။

ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲကာလမွာ Aင္Aားေကာင္းတဲ႔

ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြ ထႀကြပံုကန္ႀကပါတယ္။ ဒါကို ေစာဇိပ္မင္းက ၿပတ္ၿပတ္သားသား
ႏွိမ္နင္းပါတယ္။ ပဲခူး ဒဂုန္ ဒလ ဝါတေနာ ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမ စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြက ပုန္ကန္ထႀကြတာကို
ရက္ရက္စက္စက္ႏွိမ္နင္းပစ္လိုက္တယ္၊ ေနာက္ စစ္သူႀကီးေတြခန္႔ၿပီး ထားဝယ္၊ တနသၤာရီ၊
ေၿမာင္တလြဲ စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြကို ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ေစခဲ႔တယ္။ တနသၤာရီကလြဲရင္
Aားလံုးကိုသိမ္းပိုက္လိုက္ရတာဘဲ။

ဒီလို ေစာဇိပ္မင္းဟာ လက္ရံုးေရေကာင္းေတာ႕ ၿဗတ္ၿဗီဆိုတဲ႔ ရွမ္းၿမိဳ႕ကိုစားတဲ႔ ၿမိဳ႕စားဟာ

ေႀကာက္ရြံ႔ၿပီး ေနာက္လိုက္ ရွမ္းတပ္သား ၅၀ဝနဲ႔Aတူ လက္ေAာက္ကို ခိုဝင္လာတယ္၊

Page | 21
ဒီလိုခိုဝင္လာတဲ႔ ရွမ္းေတြကို ေစာဇိပ္မင္းက သူ႕ကိုငယ္စU္ကတည္းက ခ်ီပိုးထိန္းေႀကာင္းခဲ႔သူ
သူ႕Aေဖရဲ႕ကြ်န္ရင္း Aခ်ီေတာ္ဇိပ္ပြန္ဆိုတဲ႔သူကို ကြပ္ကဲေစပါသတဲ႔။

ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕ မရီးတေယာက္ဟာ မတ္ၿဖစ္သူရွိရာ နန္းတြင္းမွာ ေနထိုင္လိုပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕

ေစာဇိပ္မင္းက Aဲဒီမရီးၿဖစ္သူမွာ သားတေယာက္ရွိလို႕ ေနာင္မွာနန္းတြင္းေရး
ရႈတ္ေထြးလာနိဳင္မွာမို႕လို႕ ခြင္႔မၿပဳပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ မရီးၿဖစ္သူရဲ႕သားကို ေစာAဲၿပသတ္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔
စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး ၿပည္ကိုတိုက္ေစပါတယ္။ ေနာက္တပ္ပ်က္ၿပီး ေသပါေလေရာ။
ေစာAဲၿပသတ္မွာ သားေလးေယာက္ရွိပါတယ္၊ AဲဒီAထဲမွာ ေနာင္ေၿမာင္ၿမကို စားရတဲ႔
ေလာက္ၿဖားဆိုတဲ႔ သူဟာ ဒီပံုၿပင္ေလးမွာ Aဓိကဇာတ္ပို႕ႀကီး ၿဖစ္လာမဲ႔သူေပါ႔။

ေစာဇိပ္မင္းဟာ မိဖုရား စႏၵာမင္းလွ (မဂဒူးရဲ႕ညီခြန္ေလာမင္းရဲ႕သမီး) နဲ႔ သမီးႏွစ္ေယာက္

သားတေယာက္ ထြန္းကားပါတယ္။ သမီးAငယ္က ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ကြယ္လြန္သြားၿပီး
Aႀကီးတေယာက္က ေနာင္Aခါ မဟာေဒဝီဆိုတဲ႔ Aမည္နဲ႔ ဒီပံုၿပင္ေလးမွာ
ထင္ရွားလာမဲ႔သူတေယာက္ၿဖစ္တယ္။ သားကေတာ႕ ဗညားဦး တဲ႔၊ ရာဇဓိရာဇ္ရ႕ဲ
Aေဖၿဖစ္မဲ႔သူေပါ႔။

ေစာဇိပ္ရဲ႕ ေနာက္မိဖုရားတပါးၿဖစ္တဲ႔ စုခိုထိုင္းရွမ္းမင္းသမီး ေမႏွင္းထပီမွာေတာ႕ မိမဆမ္ဆိုတဲ႔

သမီးတေယာက္နဲ႔ မင္းလကၤာဆိုတဲ႔ သားတေယာက္ ထြန္းကားပါသတဲ႔။

ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၂

မုတၱမကိုၿမိဳ႔ေတာ္ထားၿပီး Aုပ္စိုးခဲ႔တဲ႔ ဝါရီရူးမင္းဆက္မွာ ဝါရီရူး (မဂဒူး)ၿပီးရင္ ေစာဇိပ္မင္းမွာ

Aထက္ၿမတ္ဆံုး မင္းလို႕ ေၿပာရင္ရတယ္။ သူ႕လက္ထက္မုတၱမနိဳင္ငံေတာ္ဟာ
ဝါရီရူးမင္းလက္ထက္ နိဳင္ငံေတာ္ထက္က်ယ္ေၿပာပါသတဲ႔။ ေၿမာက္ဘက္ၿပည္ကေန ေတာင္ဘက္
တနသၤာရီAထိ က်ယ္ေၿပာတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း
သတိတခ်က္လြတ္တာနဲ႔ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြရဲ႕ ပုန္ကန္တထီးတနန္း
ထူေထာင္ၿခားနားၿခင္း ခံရတာဘဲ။

Page | 22
တေန႔မွာ ထားဝယ္စားက ပုန္ကန္တာနဲ႔ တူေတာ္ (Aကိုၿဖစ္သူ ေစာေAာမင္းရဲ႕သား)
ေစာAဲကံေကာင္းကို တပ္မွဴးခန္႔ၿပီး ထားဝယ္က ိုခ်ီတက္ႏွိမ္နင္းေစတယ္။ ေစာAဲကံေကာင္းဟာ
ထားဝယ္သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕ တပ္မစြဲထားဘဲ ၿပန္လွည္လာေတာ႕ ကုန္းေခ်ာတဲ႔
မူးမတ္ေတြေႀကာင္႔ ေစာဇိပ္မင္းဟာ တူေတာ္ကိုစိတ္ဆိုးၿပီး ဖမ္းဆီးလို႕ ၿပည္ၿမိဳ႕မွာ
ေထာင္ခ်ထားပါသတဲ႔။ ဒါဟာ ေစာဇိပ္မင္း ဒုကၡေရာက္ေစမဲ႔ Aခ်က္ေပါ႔။

AနားမွာAေရခ်င္းရွိတဲ႔ ေသြးသားရင္းမရွိတာနဲ႔ ေစာဇိပ္မင္းဟာ သူခ်ီးေၿမွာက္ထားဖူးတဲ႔

သူရဲ႕Aထိန္းေတာ္ ဇိပ္ပြန္ဆိုတဲ႔သူရဲ႕ လုပ္ႀကံတာကို ခံရေတာ႕တာဘဲ။ ဒီဇိပ္ပြန္ဆိုကို
ေစာဇိပ္မင္းဟာ သူထံခိုဝင္လာတဲ႔ ရွမ္းတပ္သား ၅၀ဝ ကိုေပးAပ္ထားဖူးတယ္၊
ဒီAင္AားကိုAားကိုးၿပီး ဘုရင္ကိုလုပ္ႀကတာပါ။ လုပ္ႀကံပံုက သူ႕ရဲ႕Aိမ္ေတာ္တက္ပြဲမဂၤလာပြဲမွာ
လာေရာက္ခ်ီးေၿမာက္ေပးဖို႕ ဘုရင္ႀကီးကိုေလွ်ာက္တယ္၊ ဘုရင္ကယံုၿပီလာေတာ႕
သူရဲ႕ရွမ္းတပ္သား၅၀ဝAားနဲ႔ ဖမ္းၿပီး ဘုရင္ကိုသတ္လိုက္တယ္။ ထံုးစAတိုင္း ဘုရင္ကိုသတ္ရင္
ဘုရင္ၿဖစ္ၿပီေပါ႔။

ကြ်န္ယံုဇိပ္ပြန္ဟာ ဘုရင္ကိုသတ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ဘဲ ဘုရင္တက္လုပ္ပါတယ္။

ကြ်န္ကဘုရင္တက္လုပ္ေတာ႕လည္း မူးမတ္ေသနာပတိ စစ္သူႀကီးေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမွဳကို
မရဘူးေပါ႔၊ ဒါကိုသိတဲ႔ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕မိဖုရားႀကီး စႏၵာမင္းလွဟာ စစ္သူႀကီးေတြကို စည္းရံုးၿပီး
ဇိပ္ပြန္မင္းကိုဖမ္းကာ သတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဇိပ္ပြန္မင္းဟာ ၇ရက္သာ ထီးနန္းကို
စိုးစံလိုက္ရပါသတဲ႔။

ဇိပ္ပြန္ေသေတာ႕ စႏၵာမင္းလွဟာ ၿပည္မွာေထာင္ခ်ခံေနရတဲ႔ တူေတာ္ေစာAဲဗညားကို

နန္းတင္ပါတယ္၊ ေစာAဲဗညားကလည္း ေဒၚၿဖစ္သူ စႏၵာမင္းလွကို ေက်းဇူးရွင္Aၿဖစ္နဲ႔
မိဖုရားဆက္ေၿမာက္ပါသတဲ႔။ စုခိုထိုင္းကရွမ္းေတြနဲ႔လည္း ဆက္ဆံေရး Aရမ္းေကာင္း ပါသတဲ႔
ဘာလိုလည္းဆိုေတာ႕ ေစာAဲဗညားဟာ စုခိုထိုင္းမင္းသမီး ေမႏွင္းထပီရဲ႕သား မြန္နဲ႔ရွမ္း
ကၿပားကိုး။ တူနဲ႔Aေဒၚဆိုေပမဲ႕ စႏၵာမင္းလွနဲ႔ ေစာAဲဗညားတို႕ ႏွစ္ေယာက္ဟာ Aသက္Aရြယ္
သိပ္ကြာတာေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေစာဇိပ္မင္းေသတာ Aသက္၂၇ႏွစ္ ဆိုေတာ႕
ဝမ္းကြဲေမာင္ႏွမၿဖစ္တဲ႔ စႏၵာမင္းလွလည္း Aသက္၂၆-၂၇ႏွစ္၊ မိန္းမသားေတြရဲ႕
AလွဆံုးAခ်ိန္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ကေလး၃ေယာက္ရဲ႕ Aေမဆိုေတာ႕ ေစာAဲဗညားဟာ

Page | 23
မႀကာခင္ၿငီးေငြ႔သြားၿပီး နန္းတြင္းက ေမာင္းမမိႆံ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြ တရုန္းရုန္းနဲ႔
စႏၵာမင္းလွဆီ Aေဆာင္ေတာ္မကူးေတာ႕ဘူးတဲ႔။ ဒီေတာ႕ စႏၵာမင္းလွကတင္းတာေပါ႔၊ ၿပီးေတာ႕
ဇိပ္ပြန္ကိုလုပ္ႀကံၿပီး ထီးနန္းကိုၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ခဲ႔တဲ႔ လက္စလက္နကလည္းရွိေနၿပန္၊
ဘုရင္႔သမီးလည္းၿဖစ္ၿပန္၊ Aာဏာၿပင္းတဲ႔မင္းရဲ႕ မိဖုရားလည္းၿဖစ္ဖူးၿပန္ဆိုေတာ႕ စႏၵာမင္းလွဟာ
ေစာAဲဗညားကို သတ္ဖို႕သိပ္ေတာင္မေတြးလိုက္ရပါဘူး၊ AစားAေသာက္ထဲ Aဆိပ္ခပ္လိုက္ရံုနဲ႔
ကိစၥၿပတ္သြားပါေတာ႕တယ္။

ေစာAဲဗညားေသေတာ႕ မုတၱမထီးနန္းကိုဆက္ခံဖို႕ စႏၵာမင္းလွက သူ႕ရဲ႕AေဖတူAေမကြဲAကို

(မဂဒူးရဲ႕ညီ မဂဒါေခၚ ခြန္ေလာမင္းရဲ႔သား) ဗညားAဲေလာကို ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမာက္ပါတယ္။
ဗညားAဲေလာင္းဟာ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ပဲခူးၿမိဳ႕စားၿဖစ္ပါတယ္။ စႏၵာမင္းလွရဲ႕ သူကလြဲရင္
တၿခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတာမႀကိဳက္ဘူးဆိုတဲ႔ သေဘာထားကို သိထားေတာ႕
ဗညားAဲေလာဟာ မယားၿဖစ္သူနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြကို ထားခဲ႔ၿပီး သားေလးAဲေလာင္းကိုသာ
ခ်ီၿပီးသေဘၤာနဲ႔ မုတၱမကို လာခဲ႔ရသတဲ႔။ မုတၱမေရာက္ေတာ႕ ထံုးစံAတိုင္း
သူ႕ရဲ႕AေဖတူAေမကြဲႏွမ စႏၵာမင္းလွကိုဘဲ မိဖုရားေခါင္Aၿဖစ္ တင္ေၿမွာက္ရတာေပါ႔။

ေစာAဲဗညားကို သတ္ၿပီး ဗညားAဲေလာ မုတၱမမွာ ဘုရင္လုပ္ေနၿပီဆိုတာႀကားတာနဲ႔ စုခိုထိုင္းက

ရွမ္းဘုရင္ဟာ ေဒါသတႀကီး မုတၱမကိုလာတိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စုခိုထိုင္း-မုတၱမစစ္ၿဖစ္ပါေလေရာ။
စုခိုထိုင္းတပ္ရဲ႕ ေဒါသနဲ႔တိုက္ခိုက္မွဳဟာ ၿပင္းထန္လြန္းေတာ႕ စစ္ပြဲAစမွာ မုတၱမတပ္က
Aထိနာပါတယ္ မုတၱမတပ္က တပ္မွဴးႀကီးေတြၿဖစ္တဲ႔ စစ္ေတာင္းစားနဲ႔ ဒုန္ဝန္းစားရဲ႕တပ္ေတြ
Aေရးနိမ္႔ၿပီး စစ္ေတာင္းစားကိုေရာ ဒုန္ဝန္းစားကိုပါ ရွမ္းေတြက လက္ရဖမ္းမိလိုက္တယ္၊
ဒီသတင္းဗညားAဲေလာႀကားေတာ႕ ကိုယ္တိုင္တပ္မင္းႀကီး ၉ေယာက္ကို ကြပ္ကဲၿပီး
ထြက္တိုက္ပါေလေရာ။ မဂဒူးရဲ႕တူပီပီ လက္ရံုးရည္ေကာင္းေလေတာ႕ မႀကာဘူး စုခိုထိုင္း
ရွမ္းတပ္ေတြ Aထိနာရွံဳးနိမ္႕ရေတာ႕တာဘဲ။ ေနာက္ဆံုး စုခိုထိုင္းဆီၿပန္ၿပီး ဆုတ္ခြာထြက္ေၿပး
ရတဲ႔Aထိဘဲ။ ဒီစစ္ပြဲAၿပီးမွာ စုခိုထိုင္းနဲ႔ မုတၱမတို႕ရဲ႕ မဂဒူးလက္ထက္ကတည္းက
ရင္းႏွီးခဲ႔တဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ ပ်က္သုန္းသြားရသလို စုခိုထိုင္းရဲ႕ ေဒသတြင္း ႀသဇာAာဏာလည္း
ေလွ်ာ႕က်သြားရၿပီး မႀကာခင္မွာ Aယုဒၶယရဲ႕ သိမ္းပိုက္လိုက္ၿခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္။

Page | 24
မုတၱမဘက္ၿခမ္းမွာလည္း စစ္ပြဲေႀကာင္႔ လယ္ယာလုပ္ငန္းမလုပ္နိဳင္တာေႀကာင္႔ ငတ္မြန္မွဳေတြ
ေရာဂါထူေၿပာမွဳေတြ ၿဖစ္ခဲ႔ရပါသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဆင္ၿဖဴေတာ္ကလည္း
Aစြယ္က်ိဳးသြားသတဲ႔၊ ေနာက္ စုခိုထိုင္းရဲ႕စစ္ေႀကာင္႔ Aင္Aားခ်ိနဲ႔သာြ းတဲ႔ မုတၱမAေႀကာင္း
ႀကားသိရတာေႀကာင္႔ မြန္ဂိုစစ္ေႀကာင္႕ ဖရိုဖရဲၿဖစ္သြားၿပီၿဖစ္တဲ႔ ပုဂံၿပည္ရဲ႕တပ္ေတြကေတာင္
ပဲခူးကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ဖို႕ ႀကိဳးစားတာကိုလည္း ႀကံဳလိုက္ရပါသတဲ႔။

ဒီလိုဆိုးဝါးတဲ႕Aေၿခေနနဲ႔ မုတၱမကို ဗညားAဲေလာမင္းဟာ နဂိုAေနAထားၿပန္ေရာက္ေAာင္

ေၿဖေၿဖးခ်င္း ၿပန္လည္ထူေထာင္ခဲ႔ရတယ္။ AေၿခAေန နဂိုAေနAထားၿပန္ေရာက္ေတာ႕
ဗညားAဲေလာရဲ႕သားAရင္း Aဲေလာင္းနဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕ လက္ရွိမိဖုရားႀကီးၿဖစ္တဲ႔ စႏၵာမင္းလွ
ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔ရတဲ႔သား ဗညားဦးဟာ Aရြယ္ေရာက္ေနႀကပါၿပီ။ ဂူတဂူထဲ ၿခေသၤ႕ႏွစ္ေကာင္
ေAာင္းလို႕မရပါ ဆိုတဲ႔စကား Aတိုင္း မင္းၿဖစ္နိဳင္ေခ်ရွိသူႏွစ္ေယာက္လံုးမို႕ နန္းတြင္းထဲမွာ
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ Aလြတ္မေပးဘဲ Aၿပိဳင္Aဆိုင္ၿဖစ္ေနႀက ပါသတဲ႔။ သူ႕ဖက္သား
ကိုယ္႔ဖက္သားဆိုၿပီး နန္းတြင္းမွာ ႏွစ္ဖက္ကြဲေနတာေပါ႔။

ဒါကို ဗညားAဲေလာသိတယ္ ဒါေပမဲ႔ တဖက္ကလည္းသားAရင္း တဖက္ကလည္း Aစြမ္းထက္တဲ႔

မိဖုရားႀကီးရဲ႕သား ဆိုေတာ႕ သူလည္းေဝကြဲမရၿဖစ္ေနရွာတယ္။ တေန႔မွာ
ဒီေကာင္ႏွစ္ေကာင္ထဲက ဘယ္သူကAစြမ္းAစပိုရွိသလဲ သိရေAာင္စမ္းမယ္ဆိုၿပီး
ေနထိုင္မေကာင္းေယာင္ေဆာင္၊ ေနာက္ Aနာသည္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးေတာ႕
ကုလို႕မရေတာ႕ဘူးဆိုတဲ႔ သတင္းကို နန္းတြင္းမွာ လႊင္႔ခိုင္းတယ္။ ဒီသတင္းႀကားတာနဲ႔
Aဲေလာင္းက သူစုေဆာင္းထားတဲ႔ ဆင္ ၿမင္း စစ္သည္ေတြနဲ႔ ဗညားဦးကို သြားသတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕
က်ားေခ်ာင္းေခ်ာင္းေနႀကတဲ႔ သူေတြပီပီ ဗညားဦးကလည္း လက္မေႏွးပါဘူး Aဲေလာင္း
သူ႕ဆီမေရာက္ခင္ လမ္းမွာႀကိဳတိုက္ပါတယ္။ Aဲဒီပြဲမွာ Aဲေလာင္းဟာ ဗညားဦးကိုမနိဳင္ဘဲ
Aဖမ္းခံလိုက္ရတယ္၊ ဗညားဦး Aဲေလာင္းကို မိၿပီဆိုတဲ႔သတင္းရတာနဲ႔ ဗညားAဲေလာက
ခ်က္ခ်င္းထၿပီး ဟဲ႕ေကာင္ ငါမမာဘူးဆိုတာနဲ႔ မင္းက ငါ႕သားကိုသတ္ဖို႕ႀကံတယ္ေပါ႔ေလ ဆိုၿပီး
ထႀကိမ္းေတာ႕ ဗညားဦးလည္း ေႀကာက္ၿပီး ေၿပးပါေလေရာ၊ ဒါေပမဲ႕ ေၿပးမလြတ္ဘူး၊
ဗညားAဲေလာကဖမ္းၿပီး သတ္ဖို႕Aလုပ္မွာ မိဖုရားႀကီးစႏၵာမင္းလွနဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕ မေAတူ
မေAတူ ႏွမရင္း ရွင္ေစာဗုတ္ တို႕က ေတာင္းပန္ Aာမခံလို႕ ၿပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္သိပ္မႀကာပါဘူး ေက်ာက္ေရာဂါနဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕သား Aဲေလာင္

Page | 25
ေသဆံုးသြားပါေလေရာ။ ေနာက္ေတာ့ ဗညားAဲေလာမင္းလဲ နန္းသက္၁၈ႏွစ္မွာ
ဖ်ားနာၿပီးကြယ္လြန္သြားပါေတာ႕တယ္။

ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၃

လြယ္လြယ္ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ မဂဒူးဟာ ငတပါးမင္းေပါ႔။ ငတပါးမင္းဆိုတာက မင္းရိုးမင္းစU္

မင္းမ်ိဳးက ဘုရင္ၿဖစ္လာတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းေကာင္းလို႕ ဘုရင္ၿဖစ္လာတဲ႔
မင္းမ်ိဳးကို ေခၚတာပါ။ ၿမန္မာ႕ရာဇဝင္ထဲမွာဆို ပ်ဴေစာထီးတို႕၊ က်န္စစ္သားတို႕၊ စေလငေခြးတို႕၊
Aေလာင္းဘုရားတို႕ဟာ နာမည္ႀကီးေပါ႔။ ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ ဘုရင္႕ေနာင္ကိုေတာင္ ငတပါးမင္းလို႕
ေခၚရမယ္ထင္ရဲ႕။

သာမန္လူေတြထဲက ဘုရင္တက္ၿဖစ္တယ္ဆိုေတာ႕ ငတပါးမင္းေတြဟာ မင္းမ်ိဳးက

ဆင္းသက္လာတဲ႔ မင္းေတြလို Aမ်ားကတသီးတသန္႔ ေႀကာက္ရြံ႔ေလးစားမွဳတာမ်ိဳး သိပ္မရဘူး၊
တခ်ိန္လံုး သူ႕ကိုAကဲစမ္းမဲ႔သူေတြ သူလက္ထဲက Aာဏာကိုလုမဲ႔သူေတြနဲ႕ Aၿမဲလိုလို
နပမ္းလံုးေနရတယ္။ မဂဒူးမင္းဆက္လည္းဒီAတိုင္းဘဲ Aကဲစမ္းသူေတြ ပုန္ကန္မဲ႔သူေတြနဲ႕ေပါ႔။
မဂဒူးကိုေတာ႕ ေလးစားေႀကာက္ရြံ႕ႀကပါတယ္၊ ပုန္ကန္မွဳေတြ ပုန္းစားမွဳေတြ မလုပ္ရဲႀကပါဘူး၊
ဒါေပမဲ႕ မထင္မွတ္ဘဲ ေၿမး၂ေယာက္က Aဖိုးကိုလုပ္ႀကံၿပလိုက္ေတာ႕ မဂဒူးကိုဆက္ခံသူဟာ
ပုန္ကန္သူ ပုန္စားသူေတြနဲ႔ Aၿမဲႀကံဳေတြ႔ရေတာ႕တာဘဲ။ မဂဒူးမင္းကစၿပီး မုတၱမထီးနန္းကို
စိုးစံတဲ႔မင္းေတြAားလံုးဟာ Aသက္လည္းတို၊ နန္းသက္လည္းတိုႀကတယ္။

၁. မဂဒူး (ဝါရီရူး)က Aသက္ ၅၄ႏွစ္ နန္းသက္ ၁၉ႏွစ္မွာ ေၿမးေတြရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔

ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ (မင္းေကာင္းပါ၊ တရာမွ်တစြာ Aုပ္ခ်ဳပ္တယ္၊ တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းတယ္၊
ဆင္ၿဖဴေတာ္ရတယ္)

၂. မဂဒါ (ခြန္ေလာ)က Aသက္ ၃၇ႏွစ္ နန္းသက္ ၄ႏွစ္မွာ ေယာက္ဖလက္ခ်က္နဲ႔

ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ (Aရည္Aခ်င္းနဲတယ္၊ တိုင္းၿပည္မၿငိမ္သက္ဘူး၊ ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္ၿဖစ္တယ္)

Page | 26
 ၃. ေစာေAာ (ေစာသင္ေမာင္)က Aသက္ ၄၁ႏွစ္ နန္းသက္ ၁၄ႏွစ္မွာ ဖ်ားနာၿပီး
ကြယ္လြန္ခဲ႔ပါတယ္။ (မင္းေကာင္းပါ၊ တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းတယ္၊ Aစြမ္းAစရွိတယ္၊
နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္နိဳင္တယ္)

၄. ေစာဇိပ္ (ဗညားရံဒယ္)က Aသက္ ၂၇ႏွစ္ နန္းသက္ ၇ႏွစ္မွာ ကြ်န္ယံုလက္ခ်က္နဲ႔

ကြယ္လြန္တယ္။ (Aစြမ္းစရွိတယ္လို႕ဆိုနိဳင္တယ္၊ ထက္ၿမက္တယ္၊ ပုန္ကန္သူေတြကို
ႏွိမ္နင္းနိုင္တဲ႔Aၿပင္ နယ္ေၿမကိုခ်ဲ႔ထြင္နိုင္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ စစ္မက္ထူတယ္)

၅. ဇိပ္ပြန္က Aသက္ ၃၅ႏွစ္ နန္းသက္က ၇ရက္ထဲ။ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕မိဖုရားႀကီးက မူးမတ္

စစ္သူႀကီးေတြကို စည္ရံုးၿပီး လုပ္ႀကံလို႕ ကြယ္လြန္တယ္။ (မင္းေကာင္းလား
မင္းညံ႕လားလို႕ေတာင္ မသိလိုက္ရပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းစြပ္သူဆိုေတာ႕
ေကာင္းမယ္လို႕ေတာ႕မထင္ပါဘူး)

၆. ေစာAဲကံေကာင္းက Aသက္ ၂၇ႏွစ္ နန္းသက္ ၄၉ရက္မွာ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕မိဖုရာႀကီးကဘဲ

AစာထဲAဆိပ္ထဲ႔ၿပီး လုပ္ႀကံလို႕ကြယ္လြန္တယ္။ (ထားဝယ္ကိုသိမ္းနိဳင္တာႀကည္႔ရင္
လက္ရံုးရည္မဆိုးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ ေမ႕ေမ႕ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ေနတဲ႔မင္းဘဲ)

၇. ဗညားAဲေလာက Aသက္ ၄၁ႏွစ္ နန္းသက္ ၁၈ႏွစ္မွာ ဖ်ားနာၿပီး ကြယ္လြန္တယ္။

(လက္ရံုးရည္နဲ႔ၿပည္႕စံုတယ္၊ ထီးနန္းကို တာရွည္ထိမ္းနိဳင္တာကိုႀကည္႔ရင္
ႏွလံုးရည္လည္းေကာင္းတယ္၊ စုခိုထိုင္းနဲ႔စစ္ၿဖစ္လို႕ ဒုကၡေရာက္သြားတဲ႔ တိုင္းၿပည္ကို
တည္ၿငိမ္ေAာင္ ၿပန္လည္ထူေထာင္နိုင္တယ္၊ ၿခံဳေၿပာရရင္ မင္းေကာင္းပါဘဲ)

မင္းေပါင္း ၇ဆက္မွာ ၂ဆက္ဘဲ (ေစာေAာနဲ႔ ဗညားAဲေလာ) ရိုးရိုးတန္းတန္းကြယ္လြန္တယ္၊

က်န္တဲ႔ ငါးဆက္က သူမ်ားလုပ္ႀကံလို႕ေသရတာခ်ည္းဘဲ။ မဂဒူးက ဝါရီရူးဘြဲ႔ခံၿပီး
မုတၱမမွာထီးနန္းထူေထာင္တဲ႔Aခါက ပုေရာဟိတ္ေတြက ေၿမြ၈ေကာင္နိမိတ္ကိုဖတ္ၿပီး
မင္း၈ဆက္Aုပ္စိုးမယ္လို႕ ေရွ႕ၿဖစ္ေဟာခဲ႔တယ္၊ Aခုေတာ႕ မင္း၇ဆက္ Aုပ္စိုးၿပီးၿပီမို႕
တဆက္ဘဲက်န္ပါေတာ႕တယ္၊ Aဲဒီမင္းကေတာ႕ ဗညားဦးပါ။

Page | 27
ရာဇဓိရာဇ္ မတိုင္မွီ ဟံသာဝတီ ၄

ဗညားAဲေလာမင္း ၁၈ႏွစ္ နန္းစံၿပီး ကြယ္လြန္သြားေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မိဖုရာႀကီး စႏၵာမင္းလွဟာ

သူ႕ရဲ႕သား ဗညားဦးကို နန္းတင္တယ္။ နန္းလုနိုင္တဲ႔ ဗညားAဲေလာရဲ႕သား Aဲေလာင္ကလည္း
ေက်ာက္ေပါက္လို႕ ေသသြားၿပီဆိုေတာ႕ ဗညားဦးနန္းတက္တာကို ဆန္႔က်င္တဲ႔သူ
မရွိေတာ႕ဘူးေပါ႔၊ ၿပီးေတာ႕ မဂဒူးစၿပီးထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ မုတၱမထီးနန္းဟာလည္း ႏွစ္ေပါင္း၆၀ေက်ာ္
တည္ၿမဲလာၿပီဆိုေတာ႕ ဒီနန္းဆက္ကို ၿပည္သူေတြက သူ႕တို႕ရဲ႕Aရွင္သခင္ေတြလို႕
လံုးဝမွတ္ယူထားႀကၿပီေလ။

ဗညားဦးဟာ ဆင္ၿဖဴရွင္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ နန္းတက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ၿပည္သူေတြက ေလးစားခ်စ္ခင္ႀကလို႕

သုရွင္လို႕ ေခၚတြင္ႀကတယ္။ ထံုးစံAတိုင္းဆို မင္းAၿဖစ္ဘိသိတ္သြန္းပြဲကို မိဖုရားေခါင္ႀကီးနဲ႔Aတူ
တက္ရမွာၿဖစ္ေပမဲ႔ သုရွင္ဗညားဦးမွာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးရယ္လို႕ မရွိေသးဘူးတဲ႔၊ ေၿပာရမယ္ဆို
လူပ်ိဳဘုရင္ေပါ႔၊ Aသက္ကလည္း ၂၆ႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတယ္။

ဗညားဦးဟာ ဆင္ဖမ္းတာကို Aရမ္းဝါသနာပါတယ္။ သူ႔Aရင္ မင္းေတြထဲမွာဆို

သူ႕Aဖိုးခြန္ေလာမင္း (မဂဒူးရဲ႕ညီ) တေယာက္ဘဲ ဆင္ဖမ္းတာကိုဝါသနာပါတယ္၊
ဒီလိုဆင္ဖမ္းေကာင္းလို႕လည္း ေယာက္ဖက ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္တာကို ခံရတာေပါ႔၊
ဒါ႔ေႀကာင္႔လည္း ခြန္ေလာေနာက္ပိုင္းမင္းေတြဟာ နန္းကိုပစ္ၿပီးဆင္ဖမ္းထြက္တာမ်ိဳး
မလုပ္ရဲႀကဘူးေလ။

ဗညားဦးကေတာ႕ ရဲတယ္၊ ခဏခဏဆင္ဖမ္းထြက္တာဘဲ။ ဒီလိုဆင္ဖမ္းထြက္ရင္း

မုတၱမေၿမာက္ဘက္က ၿဗတ္လိုင္ဆိုတဲ႔ရြာက ေမြးမဂူေသာက္ (လွထိပ္ေခါင္) ဆိုတ႔ဲ
မိန္းကေလးတေယာက္ကို ေတြ႔ၿပီးAရမ္းခ်စ္မိသြားတာနဲ႔ နန္းေတာ္ကိုေခၚၿပီး
မိဖုရားေခါင္ႀကီးAၿဖစ္ တင္ေၿမွာက္ပါတယ္။ မုတၱမသားေတြဟာ သုရွင္ဗညားဦးကို
Aရမ္းခ်စ္ႀကတယ္နဲ႔တူရဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ သူတို႕ဘုရင္ေလး မိန္းမယူတာကို
Aရမ္းၿမင္ခ်င္ေနႀကထင္တယ္၊ ေမြးမဂူေသာက္ ကို မုတၱမၿမိဳ႕ထဲေခၚလာေတာ႕
တန္ေဆာင္းေတြဆင္ယင္ ရာဇမတ္ေတြကာၿပီး ပန္းမ်ားပစ္လို႕ ႀကိဳဆိုႀကတာ
AံုးAံုးႀကြက္ႀကြက္ဘဲတဲ႔၊ ေမြးမဂူေသာက္Aတြက္ သီခ်င္းေတြ ကဗ်ာေတြလည္း ဆိုႀကရြတ္ႀကနဲ႔
Aရမ္းစည္ကား သိုက္ၿမိဳက္ခဲ႔တယ္ဆိုဘဲ။
Page | 28
ေနာက္ေတာ႕ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္ေတြရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း ေတာင္နန္းစံမိဖုရားႀကီးAၿပင္
ေၿမာက္နန္းစံ Aေရွ႔နန္းစံ Aေနာက္နန္းစံ စတဲ႔ မိဖုရားေတြကိုလည္း ေၿမွာက္ရေသးတာေပါ႔။
ေၿမာက္နန္း Aေရွ႕နန္း Aေနာက္နန္း မိဖုရားေတြAၿဖစ္ေကာက္ယူဖို႕ နန္းတြင္းမွာႀသဇာရွိတဲ႔
Aမတ္ႀကီးတဦးၿဖစ္တဲ႔ သံဗုန္ဆိုတဲ႔Aမတ္က သူရဲ႕သမီး ညီAမ ေလးေယာက္ကို
ဗညားဦးထံဆက္သပါတယ္။ သံဗုန္ဆိုတာ မဂဒူးလက္ထက္ ပဲခူးဘုရင္ တရဖ်ားနဲ႔
တိုက္တ႔တ
ဲ ိုက္ပြဲမွာ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ Aမွဳထမ္းလို႕ စည္တလံုးေပးၿပီး စည္သံႀကားရသမွ်
ေက်းရြာေတြကရတဲ႔ Aခြန္မွန္သမွ်ကို စားေစလို႕ ခ်ီးေၿမွာက္ၿခင္းခံခ႔ရ
ဲ တဲ႔ ဗပစ္ဗိုလ္ရဲ႕သားပါဘဲ။

သံဗုန္Aမတ္ႀကီးရဲ႕ သမီးေလးေယာက္လံုးက Aေခ်ာAလွေတြခ်ည္းဆိုေတာ႕

ဗညားဦးလည္းသေဘာက်တာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ေမြ႕Aစ္၊ ေမြ႔ေကာ၊ ေမြ႔ဇိပ္ ဆိုတဲ႔ Aႀကီးသံုးေယာက္ကို
ေၿမာက္ Aေရွ႔ Aေနာက္ နန္းစံမိဖုရားေတြAၿဖစ္ေၿမွာက္ၿပီး Aေထြးဆံုးညီမေလး ေမြ႔ေဒါကိုေတာ႕
ဗညားဦးက သူ႕ရဲ႕ညီ မင္းလကၤာနဲ႔ လက္ဆက္ေစတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ညီေတာ္ မင္းလကၤာကို
သမိန္ညီေကာင္သိန္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ ပဲခူးကိုစားေစတယ္။ Aမေတာ္ မဟာေဒဝီကိုေတာ႕
Aမတ္ႀကီးတဦးရဲ႕ သားနဲ႔လက္ဆက္ေစၿပီး AဲဒီAမတ္ရဲ႕သားကို ၿဗထဗိုက္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ ဒဂုန္ၿမိဳ႕
(ရန္ကုန္)ကို စားေစပါတယ္။

ဗညားဦးဟာ မဂဒူးထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ ဝါရီရူးမင္ဆက္မွာ ဒဂုန္(ရန္ကုန္)ကို ပထမဆံုးAေရးထားတဲ႔

မင္းပါဘဲ။ Aရင္မင္းေတြတုန္းက ဒဂုန္ဟာ ဆံေတာ္ရွင္ ေရြတိဂံုရွိတာကလြဲၿပီး
ၿမိဳ႕ႀကီးAဆင္႔သတ္မွတ္တာမ်ိဳး ေသြးရင္းသားရင္းကို စားေစတာမ်ိဳးေတြ မလုပ္ခဲ႔ႀကပါဘူး။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒဂုန္ဟာ မြန္ေတြရဲ႕Aေရးပါတဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕Aၿဖစ္ကို ေရာက္ရွိလာတယ္။

Aပသံုငယ္ဖြါးျမင္ျခင္း

ႏွစ္ေပါင္းက ၆၀ေက်ာ္ႀကာေAာင္ တည္တံ႕လာၿပီဆိုေတာ႕ ဝါရီရူးမင္းဆက္ဟာ ခိုင္မာေနၿပီလို႕

ေၿပာလိုရေပမဲ႔ Aသက္ ၂၆ႏွစ္နဲ႔ မင္းတက္လုပ္ေနတဲ႔ ဗညားဦးဆိုတဲ႔ မင္းပ်ိဳမင္းရြယ္ေလးကို
Aကဲစမ္းသူေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ သူနန္းတတ္ၿပီး ၃ႏွစ္ေလာက္Aႀကာမွာ ေစာAဲဒိတ္ နဲ႔
ေဗါႀကယ္ဆိုသူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒုန္ဝန္းကေန သူ႕ကိုပုန္ကန္တယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဒုန္ဝန္းဆိုတာ

Page | 29
တိုင္းၿပည္ရဲ႕Aဓိကၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ပါ၊ မဂဒူးရဲ႕ဇာတိၿဖစ္ၿပီး မဂဒူးစၿပီးနန္းထိုင္တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔
ၿမိဳ႕မဟုတ္လား။

ဒီပုန္ကန္မွဳကို ဗညားဦးက ၿပတ္ၿပတ္သားသားႏွိမ္နင္းလိုက္တယ္၊ သူ႕ရဲ႕Aစြမ္းကိုၿပတဲ႔ပြဲေပါ႔။

စစ္Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ Aၿပင္းAထန္တိုက္တဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕ထိုးစစ္ကို ေစာAဲဒိတ္နဲ႔
ေဗါႀကယ္တို႕ မခံနိဳင္ပါဘူး၊ Aသတ္မခံရေAာင္ ကိုယ္လြတ္ရုန္းၿပီး ဇင္မယ္ဘက္ကို
ထြက္ေၿပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ ဇင္းမယ္ရွမ္းမင္းကို မြန္ေဒသဝင္တိုက္ပါ ဗညားဦးဟာ
Aေတြ႔Aႀကံဳမရွိေသးဘူး၊ တိုင္းၿပည္ကို ေကာင္းေကာင္းမAုပ္ခ်ဳပ္တတ္ေသးဘူး၊ Aေၿခမက်ခင္
ဝင္သိမ္းရင္ မုတၱမကိုရနိဳင္မယ္လို႕ေၿပာၿပီး ေသြးေဆာင္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ လက္ရွိAင္Aားကလည္း
ေတာင္႔တင္ခိုင္မာေနတဲ႔ ဇင္းမယ္မင္းဟာ ဦးပိုက္လံသံဆိုတဲ႔သူကို စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး စစ္သည္ ဗိုလ္ပါ
ဆင္ၿမင္းAေၿမာက္Aၿမားနဲ႔ မုတၱမမြန္နိဳင္ငံေတာ္ကို ဝင္တိုက္ေစပါေတာ႕တယ္။

ဇင္းမယ္ထိုးစစ္က Aရမ္းၿမန္ၿပီးၿပင္းထန္ပါတယ္။ ၿပင္းထန္လြန္းေတာ႕ မႀကာပါဘူး စစ္ေတာင္း၊

တိုက္ကုလား၊ ဒုန္ဝန္း၊ ယင္းၿငိမ္၊ လဂြန္ဗ်ည္း စတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတြကို ခဏေလးနဲ႔
သိမ္းပိုက္နိဳင္လိုက္ႀကတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ေမာဒုန္ဆိုတဲ႔ေနရာေရာက္ေတာ႕ မြန္တပ္ေတြ
Aၿပင္းAထန္ခုခံေနတာနဲ႔ မုတၱမဆီေရာက္ေAာင္ ေရွ႕မတိုးနိုင္ေတာ႕ဘူး၊ ေရွ႔မတိုးနိုင္ေပမဲ႕
ဇင္းမယ္တပ္ေတြဟာ ေနာက္မဆုတ္သြားဘဲ ေမာဒုန္မွာ တပ္စြဲၿပီးေနပါသတဲ႔။ ေမာဒုန္ဟာ မုတၱမနဲ႔
သိပ္ေဝးေတာ႕ပါဘူး။ ဒီလိုတပ္စြဲေနတာဟာ တလလည္းမဟုတ္ ႏွစ္လလည္းမဟုတ္ဆိုေတာ႕
ဘယ္ေန႔ မုတၱမကိုဝင္သိမ္းမလဲဆိုၿပီး ၿပည္သူၿပည္သားေတြက စိုးရိမ္ေနႀကတာေပါ႔။

ဒါနဲ႔ ဗညားဦးလည္း မူးႀကီးမတ္ရာေတြ ေသနာပတိေတြ ပညာရွိပုဏၰားေတြ ဟူးရားေတြ

သံဃာေတာ္ေတြ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေတာ႕ Aားလံုးက ဘိုးေတာ္ဝါရီရူးမင္းလက္ထက္က
မေလးမင္း ေငါေဒါတပ္ေတြကို ေAာင္နိဳင္ခဲ႔ပံုကို ေၿပာၿပၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္ကို
သံုးႀကည္႔ဖို႕ေၿပာႀကပါသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရဲ႕Aသက္က ၆၀ေက်ာ္ ၇၀တြင္းဆိုေတာ႕
Aေတာ္Aိုေနၿပီေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ေရွးထံုးစံAတိုင္း ဗညားဦးဟာ Aဓိဌါန္ၿပဳတာေတြ သီလေဆာက္တည္တာေတြလုပ္ၿပီး

ဆင္ၿဖဴေတာ္နဲ႔ စိတ္ခ်င္းAဆက္သြယ္ရဖို႕ ႀကိဳးစားသတဲ႔။ တညေတာ႕ Aိပ္မက္ထဲမွာ
ဆင္ၿဖဴေတာ္က မင္းႀကီးစိတ္မပူနဲ႔ ဒီကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတာဝန္ထားပါ၊ ဒီစစ္ကို
Page | 30
ေAာင္နိဳင္ေAာင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေဆာင္ရြက္နိဳင္ပါတယ္လို႕ ဂတိေပးတယ္တဲ႔။ ၿပီးေတာ႕
ဆင္ၿဖဴေတာ္က သူ႕ကို ဇင္းမယ္တပ္ေတြကို လွမ္းၿမင္နိဳင္တဲ႔ ေတာင္ထိပ္မွာထားၿပီး
ေရႊခြက္နဲ႔ထည္႔ထားတဲ႔ ေရစင္ေပးဖို႕ ေတာင္းတယ္။ ဗညားဦးလည္း နိဳးတာနဲ႔ Aိပ္မက္Aတိုင္း
ေတာင္ထိပ္ေပၚမွာ ကနားႀကီးတေဆာင္ေဆာက္၊ Aေမြနံ႕သာသင္းထံုးထားတဲ႔ေရကို
ေရႊAင္နဲ႔ထည္႕ၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္Aေရွ႔ကို ခ်ေပးပါတယ္။ ဂီတတူရိယာမ်ားနဲ႔ AတီးAမွဳတ္လည္း
တီးမွဳတ္ေစပါတယ္။

ဆင္ၿဖဴေတာ္ဟာ ဇင္းမယ္တပ္ရွိရာကို လွမ္းႀကည္႔ၿပီး ေAာင္သံေပးဟစ္ေႀကြးၿပီး ေရစင္ကို

ငံုၿပီးဖ်န္းပက္တယ္။ ဒီAခါ ဆင္ၿဖဴေတာ္ရဲ႕ ေAာင္သံကိုေႀကာက္ရြံ႕ၿပီး ဇင္းမယ္တပ္ကဆင္ေတြ
ထိန္းမရေတာ႕ဘဲ ထြက္ေၿပးသတဲ႔၊ ဆင္ေတြေၿပးတဲ႔Aခါ သိတဲ႔Aတိုင္း နင္းခ်င္ရာ
နင္းသြားႀကတာမို႕ ဇင္းမယ္တပ္ပ်က္ပါေလေရာ။ ရန္သူတပ္ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ မြန္တပ္က
Aတင္းဝင္တိုက္ေတာ႕ ဇင္းမယ္တပ္ဟာ ဘယ္လိုမွမခံနိဳင္ဘဲ ၿပိဳက်သြားၿပီး တပ္သားေတြဟာ
ထြက္ေၿပးႀကပါေတာ႕တယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဇင္းမယ္တပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားသလဲဆိုရင္
သူတို႕က်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ သံု႕ပန္း ဆင္ ၿမင္း Aေၿမာက္ ေသနတ္ စတာေတြကို ေကာက္ယူတာ
ႏွစ္လေလာက္ေတာင္ Aခ်ိန္ယူရတယ္ဆိုဘဲ။

ဗညားဦးလည္း AဲဒီAခါမွ ဆင္ၿဖဴရွင္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႕ကို ခံယူလိုက္တာနဲ႔တူရဲ႕။ ၿပီးေတာ႕

ဇင္းမယ္စစ္ကိုနိဳင္တဲ႔ Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔ သီရိလကၤာမင္းဆီ သံတမန္လႊတ္လို႕
ဗုဒၶဓါတ္ေတာ္ကိုေတာင္းခံၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္ေရစင္ဖ်န္းပက္တဲ႔ကုန္းထိပ္မွာ ေစတီတဆူ
တည္ထားကိုးကြယ္ပါတယ္။ ေစတီAမည္က က်ိဳက္ကလြန္ဗြန္ဇနာတဲ႔၊ မုတၱမမွာ
Aခုထိဖူးေတြ႕နိဳင္ေသးတယ္။

ဇင္းမယ္ကို နိဳင္လိုက္တယ္ဆိုေပမဲ႕ စစ္ရဲ႕ဒဏ္ကို မုတၱမသားေတြေရာ၊ သုရွင္ဗညားဦးေရာ

Aေတာ္ခံလိုက္ရတာေပါ႔။ စစ္ေႀကာင္႔ လယ္ယာလုပ္ငန္းပ်က္လို႕ ၿပည္သူေတြစားနက္ရိကၡာ
Aက်ပ္Aတည္းၿဖစ္တယ္၊ မေၿပလည္ေတာ႕ မေက်နပ္မွဳက တိုင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ဘုရင္လုပ္သူဆီ
ေရာက္သြားတယ္ ဒီဘုရင္ညံ႕တယ္ဆိုတဲ႔ Aၿမင္မ်ိဳးေတြလည္းေပၚလာတယ္၊ ဒီေတာ႕
သူ႕ထက္ပိုေတာ္မဲ႔ Aစြမ္းAစရွိမဲ႕သူကိုေရြးလာႀကတယ္၊ Aဲဒီလူက ဗညားဦးရဲ႕
တဦးတည္းေသာညီရင္း ပဲခူးစားမင္းလကၤာဘဲေပါ႔။

Page | 31
ဗညားဦးနဲ႔ မင္းလကၤာဟာ ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔ စႏၵာမင္းလွတို႕ရဲ႕ တAူတံုဆင္းသားရင္းေတြပါ။
ဗညားဦးဟာ သူ႕ညီကိုသိပ္ခ်စ္တယ္၊ ခ်စ္လို႕လည္း မုတၱမရဲ႕ဒုတိယၿမိဳ႕ေတာ္ၿဖစ္တဲ႔
ပဲခူးကိုစားေစတဲ႕Aၿပင္ သူ႕ကိုဆက္သတဲ႔ Aမတ္ႀကီးသံဗုန္ရဲ႕သမီးေလးေယာက္ထဲက
Aေထြးဆံုးသမီးနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္လက္ဆက္ ေပးစားခဲ႔တာ။ ဒါေပမဲ႕ သက္ဦးဆံပိုင္
ပေဒသရာဇ္စနစ္ေတြရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း ညီAကိုေတြ ဘာေတြမစU္းစားပါဘူး
Aင္Aားစုေဆာင္းမိတာနဲ႔ Aကိုကို ပုန္ကန္ေတာ႕တာဘဲ။

ဗညားဦးဟာ မင္းလကၤာက သူ႕ကိုပုန္ကန္လိမ္႔မယ္လို႕ ဘယ္တုန္းကမွ ထင္မထားဘူး၊

သူ႕ညီကိုသူAရမ္းယံုခဲ႔တာ၊ ၿပီးေတာ႕ တိုင္းၿပည္Aက်ပ္Aတည္းနဲ႔ေတြ႔ေနခ်ိန္မွာ ေသြးရင္းညီကို
Aားလည္းAားကိုးခဲ႔တယ္။ ဒီေတာ႕ ညီၿဖစ္သူက သူ႕ကိုပုန္ကန္ၿပီဆိုတာကို သိရေတာ႕
Aရမ္းစိတ္ဆိုးတာေပါ႔၊ ပဲခူးကိုမရAရသိမ္းတယ္၊ ညီၿဖစ္သူ မင္းလကၤာကို AမိရေAာင္ဖမ္းတယ္၊
မိေတာ႕ Aမၿဖစ္တဲ႔ မဟာေဒဝီကငိုယိုေတာင္းပန္တာေတာင္ လက္မခံဘဲ ညီေတာ္မင္းလကၤာကို
ကြပ္မ်က္လိုက္တယ္၊ Aခ်စ္ႀကီးေတာ႕ Aမ်က္ႀကီးတာေပါ႔။

မင္းလကၤာရဲ႕မိဖုရား သူ႕ရဲ႕ခယ္မ ေမြ႕ေဒါကိုေတာ႕ မုတၱမကိုၿပန္ေခၚလာတယ္။ ေနာက္ေတာ႕

ေမြ႔ေဒါရဲ႕Aမေတြၿဖစ္တဲ႔ Aေရွ႔နန္း၊ Aေနာက္နန္း နဲ႔ ေၿမာက္နန္း မိဖုရားေတြလိုဘဲ သီရိမာယာ
ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ေပးၿပီး မိဖုရားေၿမာက္ပါတယ္။ ေမြ႔ေဒါမွာ မင္းလကၤာနဲ႔ရတဲ႕ သားသမီး
သံုးေယာက္ရွိသတဲ႔။ သမီးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕Aမည္က သဇင္ေစာဒလ နဲ႔ သဇင္ေစာU လို႕ေခၚၿပီး၊
သားရဲ႕နာမည္က မညီကံေကာင္း တဲ႔။ ဗညားဦးနဲ႔ေပါင္းဖက္ၿပီး ေမြ႔ေဒါမွာ
ေနာက္ထပ္သားတေယာက္ ထပ္ၿပီးရၿပန္တယ္။ Aဲဒီသားဟာ ဆံပင္ႀကမ္းတယ္၊ Aသားညိဳတယ္၊
ေၿခလက္ေတြက တုတ္ခိုင္တယ္၊ ႀကမ္းတမ္းတဲ႔Aသြင္ရွိတယ္၊ လွ်ာမွာAစက္ (လွ်ာစက္)ပါတယ္။
လွ်ာစက္ပါတဲ႔Aတြက္ Aပသံုပါင္စက္ လို႕ေခၚႀကတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားဦးက
ဗညားႏြဲ႕လို႕Aမည္ေပးပါတယ္၊ ဗညားငယ္ေပါ႔။ ဒီကေလးဟာ ေနာက္ ရာဇာဓိရာဇ္
ၿဖစ္လာမဲ႔သူဘဲ။

Page | 32
ထြက္ေတာ္မူနန္းကခြာတယ္ ၁

မိဘေတြဟာ ကိုယ္႔သားသမီးတိုင္းကိုခ်စ္ႀကတာခ်ည္းဘဲ၊ ဒါေပမဲ႕ Aခ်စ္ပိုတာခ်င္းေတာ႕

ကြဲေလ႕ရွိတယ္၊ Aခုလည္းဗညာဦးမွာ သားသမီးAေပၚထားတဲ႔ Aခ်စ္ခ်င္းက ကြဲတာပါဘဲ။
ဗညားဦးမွာ မိဖုရား၅ေယာက္ရွိေပမဲ႔ သားက၂ေယာက္ဘဲရတယ္၊ တေယာက္က Aပသံုၿဖစ္ၿပီး
တေယာက္က Aရမ္းလွတဲ႔ မိဖုရားႀကီး ေမြးမဂူေသာက္နဲ႔ရတဲ႔သား ေဘာငါမ္မုန္တဲ႔။

ေဘာငါမ္မုန္ဟာ Aေမတူသားၿဖစ္လို႕ Aရမ္းေခ်ာတယ္တယ္ဆိုဘဲ ဒီေတာ႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီးက

ေမြးတဲ႔သားကလည္းၿဖစ္ၿပန္ ရုပ္ရည္ကလည္းAရမ္းေခ်ာေလေတာ႕ ဗညားဦးAသည္းစြဲေပါ႔။
ဒါေပမဲ႕ Aပသံုက Aရင္ေမြးလို႕ Aႀကီးၿဖစ္ၿပီး ေဘာငါမ္မုန္က ေနာက္မွေမြးလို႕ Aငယ္ၿဖစ္တယ္။
Aပသံုေလးဟာ ေမြးၿပီးကာစ မီးတြင္းထဲမွာဘဲ Aေမၿဖစ္တဲ႔ ေမြ႕ေဒါမိဖုရား
ကြယ္လြန္သြားတယ္ဆိုေတာ႕ မိတဆိုးေလးေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႔ မိတဆိုးေလးဆိုၿပီး ဗညားဦးက
သနားၿပီးမခ်စ္ပါဘူးတဲ႔။ ရုပ္ႀကမ္းတယ္ မင္းသားရုပ္မဟုတ္ဘူး ဘီလူးရုပ္ဆိုၿပီး ႏွိမ္ထားသတဲ႔၊
ဗညားဦးက Aလွႀကိဳက္တဲ႕သူ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ Aလွႀကိဳက္လို႕လည္း ေတာသူAေခ်ာAလွကို
မိဖုရားေခါင္ႀကီးေၿမွာက္တာေပါ႔ေလ။

ဖခင္ကလည္းနွိမ္ Aမိကလည္းမရွိ ရုပ္ရည္ကလည္းႀကမ္းၿပီးခ်စ္ေမြးမပါတဲ႔ Aပသံုေလးကို

သနားၿပီးAခ်စ္ပိုသူက ဗညားဦးရဲ႕Aမႀကီး မဟာေဒဝီပါ။ သားသမီးမရတဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ
ေမာင္ၿဖစ္သူႏွိမ္ထားတဲ႔ Aပသံုေလးကို မိခင္Aရင္းလို ေရွာက္ၿပဳစုပါသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဗညားဦးဟာ မုတၱမၿမိဳ႕ေတာ္ကို လက္လႊတ္ခဲ႔ရပါၿပီး။

ၿဖစ္ပံုကဒီလို-
ဇင္းမယ္စစ္ကို နိဳင္ၿပီးေနာက္ သံုးႏွစ္ေလာက္Aႀကာမွာ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသဆံုးသြားပါတယ္၊
Aသက္ကလည္း ၇၀ဝန္းက်င္ဆိုေတာ႕ Aိုမင္းၿပီကိုး။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေႀကာင္႔
ဇင္းမယ္စစ္ကိုနိဳင္လိုက္တာလို႕ ယံုႀကည္ထားတဲ႔ ဗညားဦးဟာ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသသြားေတာ႔
Aရမ္းကိုစိတ္ထိခိုက္သြားတာေပါ႔၊ ဆင္ၿဖဴေတာ္ကို ပြဲလမ္းသဘင္AႀကီးAက်ယ္ခင္းၿပီး
သၿဂႋဳလ္ပါတယ္။ သၿဂႋဳလ္ၿပီးေတာ႕လည္း ပူေဆြးမွဳကရပ္မသြားဘူး စာမဝင္Aိပ္မေပ်ာ္
ၿဖစ္ေနသတဲ႔။ မူးမတ္ပု႑ားေတြနဲ႔ ၿပည္သူေတြလည္း ဘုရင္ႀကီးကိုႀကည္႔ၿပီး စိတ္မေကာင္း
ႀကဘူးေပါ႔ေလ။
Page | 33
တေန႔မွာ လဗူေတာဆိုတဲ႔Aရပ္မွာ ေၿခရာလက္မ၂၀ရွိတဲ႔ Aလြန္လွတဲ႔ ဆင္ေကာင္းတေကာင္ကို
မုဆိုးတေယာက္ကေတြ႔ေတာ႕ ဘုရင္ႀကီးကိုလာေလွ်ာက္တယ္၊ ဆင္ၿဖဴရူးဘုရင္ႀကီး
စိတ္ေၿပပါေစေတာ႕ဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔။ ဗညားဦးလည္း ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသလို႕ စိတ္မေကာင္းကၿဖစ္ေန
နဂိုကလည္းဆင္ဖမ္းဝါသနာပါေလေတာ႕ ၿဗတ္ထဗဆိုတဲ႔တပ္မွဴးကို ၿမိဳ႕ေစာင္႔ထားၿပီး
ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါ သူေဌးသူႀကြယ္ စစ္သူႀကီး မူးမတ္ေပါင္း ၂ေသာင္းေက်ာ္န႔ဲ
လဗူေတာကိုဆင္ဖမ္းဖို႕ထြက္ပါေလေရာ။ သူ႕နဲ႔Aတူ ဆင္ဖမ္းထြက္တဲ႔Aထဲမွာ သူ႕ေယာက္ဖ
ဒဂုန္စားၿဗထဗိုက္၊ ဒုန္ဝန္းစာပြန္စို၊ စစ္ေတာင္းစား Aန္နရာ၊ တိုက္ကုလားစား သမိန္ဇိပ္ၿပဲ၊
သန္လ်င္စား ေစာၿပလက္ စတဲ႔နာမည္ေက်ာ္ စစ္ေသနာပတိႀကီးေတြပါသြားတယ္။

ဒီမွာတင္ မုတၱမကိုေစာင္႔ေရွာက္ဖို႕ ထားခဲ႔တဲ႔ ၿဗတ္ထဗက သူ႕ရဲ႕ ညီAကို သံုးေယာက္နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး

မုတၱမကိုသိမ္းလိုက္ပါေလေရာ။ ၿဗတ္ထဗတို႕ညီေနာင္ေလးဦး ဆိုတာက တၿခားလူေတြမဟုတ္ဘူး
ဗညားဦးရဲ႕Aေဖ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕တူ ေစာAဲၿပသတ္ရဲ႕သားေတြပါ။ ဟိုတုန္းက ေစာဇိပ္မင္းက
သူ႕တူေစာAဲၿပသတ္ကို စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး ၿပည္ကိုတိုက္ေစတယ္၊ နိုင္လိုက္တယ္ ဒါေပမဲ႕ တိုက္ပြဲမွာ
ေစာAဲၿပသတ္က်ဆံုးသြားတယ္။ ဒီေတာ႕ ေစာဇိပ္မင္းက ေစာAဲၿပသတ္ရဲ႕သားေတြကို
Aေဖသူရဲေကာင္းကိုယ္စား ႀကည္႔ရွဳ႕ေစာင္မတဲ႔Aေနနဲ႔ နန္းတြင္းမွာထားၿပီး Aမွဳထမ္းေစတယ္၊
သင္႔ေတာ္တဲ႔ၿမိဳ႕ရြာေတြကိုစားေစတယ္။

ၿဗတ္ထဗတို႕ညီေနာင္ေလးဦးထဲမွာ ၿဗတ္ထဗက ဗညားဦးရဲ႕ AေမကြဲAမ ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔

ရွမ္းမင္းသမီးေမႏွင္းထပီရဲ႕သမီး တလမိမဆမ္နဲ႔ လက္ထပ္ထားတာမို႕ ဗညားဦးရဲ႕ ေယာက္ဖေပါ႔။
ေယာက္ဖမို႕လို႕လည္း ဗညားဦးက မုတၱမကိုAပ္ခဲ႔တာပါ။ ၿဗတ္ထဗရဲ႕ AၿခားညီAကို
၃ေယာက္က လဂြန္းဗ်ည္းစား Aဲၿပဗုန္၊ ေမာ္လၿမိဳင္စား Uလို နဲ႔ ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ဖ်ားတို႕ၿဖစ္တယ္။ ဒါေႀကာင္႔ Aင္Aားေတာင္႔တင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတြကိုစားထားတဲ႔
ညီAကိုေတြေပါင္းၿပီး ဗညားဦးကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္နိဳင္တာမဆန္းဘူးေပါ႔။

မုတၱမကိုၿဗတ္ထဗကသိမ္းၿပီး သူ႕ကိုပုန္းစားေနၿပီဆိုတာကို ေတာထဲေရာက္ေနတဲ႔

ဗညားဦးကမသိဘူး၊ ဆင္ကလည္း ဆင္ေကာင္းၿဖစ္လို႕ Aရမ္းဖမ္းရ ေက်ာ႕ရခက္ေနသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ေတာထဲမွာ ဆင္ရူးဗညားဦးတေယာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုပစ္ၿပီး စိတ္ေAးလက္ေAး ဆင္ဖမ္းေနတာ
လAေတာ္ႀကာသြားပါေလေရာ။

Page | 34
ထြက္ေတာ္မူနန္းကခြာတယ္ ၂

ထီးပစ္ နန္းပစ္ၿပီး ေတာထဲလာလို႕ ဆင္ေက်ာ႕ေနတဲ႔ ဗညားဦးဟာ တညေကာင္းကင္မွာ

ႀကယ္တခြန္တစင္း လမင္းထဲထိုးဆင္းသြားတာကို ၿမင္ရပါသတဲ႔။ တခါမွလည္းမေတြ႔စဖူး
မၿမင္စဖူးတဲ႔Aၿဖစ္Aပ်က္ႀကီးကို ၿမင္လိုက္ရေတာ႕ ဗညားဦးစိတ္ထဲမွာAေတာ္လန္႔သြားတယ္ ဒါနဲ႔
ပညာရွိပုဏၰား ဟူးရားေတြကိုေမးႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ ဟူးရားေတြက ဒါဟာ
လက္ေAာက္ငယ္သားရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳ ထီးနန္းလုမွဳနဲ႕ႀကံဳရေတာ႕မယ္ဆိုတဲ႔ နမိတ္ပဲလို႕
ေဟာႀကပါတယ္၊ ဒီAခါ စစ္ေသနာပတိမူးမတ္ေတြကလည္း ဟုတ္ပါတယ္ Aရွင္မင္းႀကီး
Aခုဆိုရင္ Aရွင္မင္းႀကီး ေယာက္ဖကို ထီးနန္းစိတ္ခ်လက္ခ်Aပ္ၿပီး
ေတာထဲမွာဆင္လာေက်ာ႕ေနေတာ လေတြေတာင္ Aေတာ္ႀကာသြားပါၿပီ၊ တကယ္ဆို
ၿပည္႔ရွင္မင္းဆိုတာ ထီးနန္းနဲ႔Aႀကာႀကီးခြဲခြာၿပီး Aခုလို႕သြားလာေနလို႕ မေကာင္းပါဘူး၊
ဇာတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ေတာသံုးေတာင္ ေတာင္သံုးလံုးကို Aပိုင္စားရတဲ႔ ေကသရာဇာၿခေသၤ႕မင္း
ေတာင္မွ မသြားသင္႔တဲ႔ ၿမစ္ေခ်ာင္းထဲဆင္းမိလို႕ မိေက်ာင္းAစားခံခ႔ရ
ဲ ေသးတယ္လို႕
ဆိုထားတာရွိတယ္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ မုတၱမေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ၿပန္သင္႔ပါၿပီလို႕
တိုက္တြန္းႀကတယ္။ ဒါနဲ႔ ဗညားဦးလည္း သူ႕ရဲ႕ထီးနန္းAတြက္ စိုးရိမ္လာၿပီး
မုတၱမကိုAၿမန္ၿပန္ခ်ီပါေတာ႕သတဲ႔။

မုတၱမကိုခ်ီလာေနတဲ႔ ဗညားဦးဟာ လမ္းခရီးမွာတင္ သူ႕ယံုၿပီးၿမိဳ႕ေတာ္ကိုAပ္ခဲ႔တဲ႔

သူ႕ရဲ႕ေယာက္ဖ ၿဗတ္ထဗက သူ႕ရဲ႕ညီေနာင္၃ဦးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး မုတၱမကိုသိမ္းပိုက္လို႕
သူ႕ကိုပုန္းစားၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း သိလိုက္ရေတာ႕ ေဒါသေတြထြက္ၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ႔
ၿမိဳ႕ရြာေတြက ၿမိဳ႕စားရြာစား နယ္စားေတြနဲ႔ စစ္သားေတြစုရံုးလို႕ မုတၱမကိုတိုက္ပါေလေရာ။

မုတၱမကိုခ်ီတဲ႔လမ္းေႀကာင္းမွာရွိတဲ႔ လဂြန္းဗ်ည္းၿမိဳ႕ကိုေရာက္ေတာ႕ ဗညားဦးကိုပုန္ကန္ေနတဲ႔

ၿဗတ္ထဗရဲ႕ညီ Aဲၿပဗုန္ဟာ ဗညားဦးရဲ႕တပ္ကိုေႀကာက္တာနဲ႔ ၿမိဳ႕ကိုစြန္႔ၿပီးထြက္ေၿပးတယ္။
ဒီေနရာမွာ လဂြန္းဗ်ည္းတို႕ တရည္းတို႕ဆိုတာက Aခု မုဒံုၿမိဳ႕ ေရးၿမိဳ႕တို႕ဘက္ဆိုေတာ႕
ဗညားဦးဆင္ဖမ္းထြက္တဲ႔ေတာဟာ မြန္ၿပည္နယ္နဲ႔ ကရင္ၿပည္နယ္ေတာင္ဘက္
ႀကာAင္းဆိပ္ႀကီးဘက္ကေတာ့ ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္။

Page | 35
မုတၱမနဲ႔ Aဓိကၿမိဳ႕ႀကီးေတြသိမ္းပိုက္ထားနိုင္ေပမဲ႔ ၿဗတ္ထဗတို႕ ညီAကို၄ေယာက္ဟာ
မိန္းမေတြAမ်ားႀကီးယူၿပီး သားသမီးေတြAမ်ားႀကီးေမြးလို႕ Aင္မတန္Aင္Aားႀကီးလို႕သာ
ၿပည္သူေတြက မနိုင္လို႕မၿပန္လွန္တာသာရွိၿပီး ၿပည္သူေတြရဲ႕ ေမတၱာကိုမရႀကပါဘူးတဲ႔။
ၿပည္သူေတြက သူတို႕ရဲ႕မင္း ဗညားဦးဆိုတဲ႔ သုရွင္ကိုပဲ ခ်စ္ခင္ေလးစားၿမတ္နိဳးႀကတယ္။
ဒီေတာ႕ မုတၱမကိုဗညားဦးေရာက္လာေတာ႕ ၿဗတ္ထဗက နန္းၿမိဳ႕ကိုပိတ္ၿပီး Aခိုင္Aမာေနေပမဲ႕
နန္းၿမိဳ႕Aၿပင္ဘက္က မုတၱမသားေတြကေတာ႕ သုရွင္ဗညားဦးကိုၿမင္တာနဲ႔ Aားလံုးက
ဝမ္းသာAားရႀကိဳဆိုၿပီး ဗညားဦးလက္ေAာက္ကိုခိုဝင္ႀကသတဲ႔။ နန္းၿမိဳ႕ထဲက လူေတြကလည္း
ဗညားဦးမုတၱမေရာက္လာၿပီဆိုေတာ႕ ဗညားဦးလက္ေAာက္ခိုဝင္ဖို႕ႀကိဳးစားႀကတယ္။ ဒါကို
ၿဗတ္ထဗက ၿပတ္ၿပတ္သားသားႏွိမ္နင္းတယ္၊ ၿမိဳ႕တံခါးကိုဖြင္႔ဖို႕ႀကိဳးစားတဲ႔သူေတြကိုလည္း
ေခါင္းၿဖတ္သတ္ၿပီး ၿမိဳ႕ကိုေက်ညာတယ္ ဘယ္သူမဆို ဗညားဦးဘက္ခိုဝင္ဖို႕က်ိဳးစားရင္
ဒီလိုAသတ္ခံရမယ္၊ ေနာက္ လူတိုင္းၿမိဳ႕ရိုးေပၚတက္ၿပီး ေစာင္႔ႀကပ္ရမယ္
မလာတဲ႔သူေသဒဏ္ေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔ မုတၱမနန္းၿမိဳ႕တြင္းသူနန္းၿမိဳ႕တြင္းသားေတြလည္း မေနနိုင္ေတာ႕ဘူး ၿမိဳ႕ရိုးၿပစီးေပၚ

တတ္ရေတာ႕တယ္။ ဗညားဦးလည္း စတိုက္တာနဲ႔တိုက္စစ္Aၿပင္းဖြင္႔ၿပီး တိုက္ေတာ႕တာပဲ၊
ၿဗတ္ထဗကလည္း ႀကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔Aတိုင္း ေသနတ္ေတြ Aေၿမာက္ေတြ
ေလးေတြၿမွားေတြနဲ႔ AထဲကေနAပီAၿပင္ခုခံတာေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းက မုတၱမဟာ မဒရပ္-ဇင္းမယ္
စုခိုထိုင္း ကုန္သြယ္လမ္းေႀကာင္းရဲ႕ Aဓိကသေဘၤာဆိပ္ၿမိဳ႕ႀကီးၿဖစ္ေနေတာ႕ Aေနာက္ဘက္က
ေသနတ္ေတြ စိန္ေၿပာင္းေတြ Aေၿမာက္ေတြ နိုင္ငံၿခားသား ေႀကးစားစစ္သားေတြကို
ၿဗတ္ထဗကေကာင္းေကာင္း စုစည္းထားခဲ႔တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ မုတၱမၿမိဳ႕ရိုးဟာ တဖက္ဖြင္႔
Aုတ္ၿမိဳ႕ရိုးဆိုေတာ႕ ခံစစ္က Aင္မတန္ေကာင္းတယ္။

တိုက္ပြဲမွာ ဗညားဦးတပ္သားေတြဟာ ၿဗတ္ထဗတပ္ရဲ႕ေသနတ္ဒဏ္ Aေၿမာက္ဒဏ္ကို

ေကာင္းေကာင္းခံရလို႕ Aက်AဆံုးAရမ္းမ်ားသတဲ႔၊ တပ္ကလည္း ခဏခဏၿပန္ၿပန္
လန္လန္သြားသတဲ႔၊ ဒီႀကားထဲ ၿဗတ္ထဗက စစ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလုပ္ၿပီး ဗညားဦးနဲ႔ပါသြားတဲ႔
မူးမတ္စစ္ေသနာပတိေတြရဲ႕ မယားေတြသားေတြကို ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကဆြဲၿပၿပီး လင္ေတြသားေတြ
Aေဖေတြကို ေAာ္ေခၚခိုင္းတယ္၊ ႏွိပ္စက္ၿပတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ႀကာေတာ႕
ဗညားဦးတပ္ကတပ္မွဴးတပ္သားေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ဆင္းလာတာေပါ႔၊ တခ်ိဳ႔ဆိုရင္

Page | 36
ညညပိုင္းတပ္ကေနေၿပးၿပီး ၿဗတ္ထဗဘက္ခိုဝင္ႀကတယ္၊ ၿဗတ္ထဗကလည္း
သူ႕ဘက္ခိုဝင္လာသူေတြကို သားမယားေတြလႊတ္ေပးၿပီး ဆုလာဘ္ေတြေပးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ဗညားဦးဘက္ကတပ္ေတြ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ၿပီး Aေၿခေနေတြဆိုးလာတယ္။

ဒါကိုၿခံဳငံုသံုးသပ္ၿပီး ပြန္စိုဆိုတဲ႔Aမတ္ႀကီးက ဗညားဦးကို Aရွင္မင္းႀကီး Aခုဆိုရင္

တပ္သားေတြမွာ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ဆင္းေနပါတယ္၊ Aဖ်ားAနာကလည္းမ်ား ၿပီးေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္တို႕က စစ္ၿပင္ထားတဲ႔တပ္မဟုတ္ေတာ႕ ရိကၡာလည္းမလံုေလာက္ဘူး၊ ၿဗတ္ထဗက
ဒီစစ္ကိုၿပင္ဆင္ထားေတာ႕ စာနတ္ရိကၡာလက္နက္ AစစAရာAရာ သာေနပါတယ္၊
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ေယာက္ဖ သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕ စစ္ကူကိုေစာင္႔သင္႔ပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၿဗတ္ထဗဟာ ေၿမေခြးမ်ိဳးၿဖစ္တယ္၊ ေက်းဇူးကိုမေထာက္ထားသူၿဖစ္တယ္၊
Aရွင္မင္းႀကီးကေတာ႕ ၿခေသၤ႕မ်ိဳးၿဖစ္တယ္၊ ေၿမေခြးဟာၿခေသၤ႕ကို ေAာင္နိုင္ရိုးထံုးမရွိပါဘူး၊
ဒီေကာင္ေၿမလွ်ိဳးနိုင္လို႕လား၊ Aင္ၿပည္႔Aားၿပည္႕နဲ႔တိုက္ရရင္ ဒီေကာင္ကိုမိမွာဘဲ
Aခုေလာေလာဆယ္ေတာ႕ Aရွင္မင္းႀကီးစိတ္ကိုေလွ်ာ႕ၿပီး ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ဆီ ခဏေခတၱမွ်
သြားေရာက္စံစားသင္႕တယ္လို႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။

ပြန္စိုAမတ္ေလွ်ာက္တာကို ဗညားဦးလက္ခံၿပီး သမိန္ၿဗထပိုက္တပ္ကို ေနာက္ခ်န္ထားလို႕

ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ဆီ ဆုတ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေယာက္ဖေတာ္ သမိန္ၿဗထပိုက္ကို ေနာက္ခ်န္တပ္Aၿဖစ္ ထားေပမဲ႕
မုတၱမကေန ဆုတ္ခိုင္းေတာ႕မဟုတ္ဘူး စစ္ဦးစီးခန္႔လို႕ ပဲခူး ဒဂုန္ကလာတဲ႔ စစ္ကူတပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး
ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းနိဳင္ေAာင္ တိုက္ခိုင္းပါတယ္။ စစ္ဦးစီး သမိန္ၿဗထပိုက္ဟာ မုတၱမကို
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ၿဗတ္ထဗကလဲ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ခုခံတာေႀကာင္႔
ၿမိဳ႕ကိုမသိမ္းနိုင္ဘဲ ဝိုင္းရံုဝိုင္းထားရတယ္။ တလေလာက္ႀကာေတာ႕ ရိကၡာၿပတ္လပ္လာေရာ၊
ဗညားဦးကလည္း Aခုမွ ဒုန္ဝန္းမွာ Aင္Aားၿပန္စုစည္းေနရခ်ိန္ဆိုေတာ႕ သမိန္ၿဗထပိုက္တပ္ရဲ႕
လိုAပ္တဲ႔ရိကၡာကို AလံုAေလာက္မပို႕ေပးနိုင္ရွာပါဘူး။ ၿဗတ္ထဗကေတာ႕ ညီAကိုေတြၿဖစ္တဲ႔
ေမာ္လၿမိဳင္က Uလိုနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားတို႕ရဲ႕ ပံ႕ပိုးမွဳကို ေရေႀကာင္းကရေနေတာ႕
ဘာမွမၿဖစ္ဘူးေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕တပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
Aေၿခေနဆိုးလာသလဲဆိုေတာ႕ စစ္ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ သမိန္ၿဗထပိုက္ေတာင္ ထမင္းနပ္မမွန္ဘူး
ၿဖစ္လာတယ္။

Page | 37
ဒီမွာ ၿဗတ္ထဗဟာ သူ႕ရဲ႕မယား မိမဆံကို သမိန္ၿဗထပိုက္ဆီစာနဲ႔ လက္ေဆာင္ပို႕ေစၿပီး
လူသားခ်င္စာနာတဲ႔Aေနနဲ႔ေရာ သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕မယား မဟာေဒဝီနဲ႔ မိမဆံဟာ
AေဖတူမေAကြဲညီAမဆိုေတာ႕ ခဲAိုခဲမေတာ္တာေရာေႀကာင္႔ ထမင္းAုပ္နဲ႔ မုန္႔ခ်ိဳ
ေန႔တိုင္းပို႕ဆက္ခ်င္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ သူ႕Aေနနဲ႔ သူ႕ရဲ႕လင္ ၿဗတ္ထပိုက္ရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳကို
သေဘာမတူပါဘူး၊ ဗညားဦးသာလွ်င္ သူ႕ရဲ႕Aရွင္ပါလို႕ စာေရးဆက္ေစတယ္။ သမိန္ၿဗထပိုက္ နဲ႔
မိမဆံဟာ Aရင္ကလည္း Aရမ္းရင္းႏွီးသူေတြၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။

သမိန္ၿဗထပိုက္ဟာ မိမဆံကိုယံုတာနဲ႔ ပို႕တဲ႔ထမင္းကိုလက္ခံၿပီးစားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔

ေန႕တိုင္းေန႔တိုင္းပို႕ေပးေနရာက တေန႔မွာ Aဆိပ္ထဲ႔ၿပီးေပးလိုက္တာကို သမိန္ၿဗထပိုက္Aမွဳမဲ႔
Aမွတ္မဲ႕စားမိလို႕ေသပါေလေရာ။ Aဲဒီေခတ္ရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း စစ္ဦးစီးဗိုလ္မင္းေသတဲ႔
သမိန္ၿဗထပိုက္ရဲ႕တပ္ဟာ တပ္ပ်က္ၿပီး ဒုန္ဝန္းကိုၿပန္ေၿပးလာပါတယ္၊ ဗညားဦးလည္း
စိတ္ဓါတ္ေတြက်သြားရွာပါေတာ႕တယ္။

ထြက္ေတာ္မူနန္းကခြာတယ္ ၃

ဗညားဦးဟာ ေယာက္ဖကိုစစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး သူ႕လက္ထဲက မုတၲမကိုလုသြားတဲ႔ ၿဗတ္ထဗကို

ၿပန္တိုက္ေပမဲ႔လည္း မေAာင္ၿမင္ဘဲ စစ္ဦးစီးေယာက္ဖေတာ္ ပဲခူးစားသမိန္ၿဗထပိုက္
က်ဆံုးခဲ႔ရတယ္။ ေနာက္တခါ ေမွာ္ဘီစား ေဇယ်သူရကို စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး မုတၱမကို
တိုက္ေစၿပန္တယ္၊ ေဇယ်သူရကိုလည္း မုဆိုးမၿဖစ္သြားတဲ႔ Aေမေတာ္မဟာေဒဝီန႔ဲ
လက္ဆက္ေပးတယ္၊ Aမကိုေပးၿပီး စိတ္ဓါတ္ကို ၿမွင္႔တင္ေပးလိုက္တဲ႔သေဘာေပါ႔၊
စစ္ကိုကိုယ္တိုင္ဦးစီးၿပီး တိုက္ခ်င္ေပမဲ႔ ဗညားဦးဟာ မက်န္းမာဘူးတဲ႔။

ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ဘုရင္႔ေယာက္ဖၿဖစ္သြားတဲ႔ ေမွာ္ဘီစားေဇယ်သူရဟာ စစ္သည္Aင္Aား

Aမ်ားႀကီးနဲ႔ မုတၱမကို Aၿပင္းAထန္တိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေဇယ်သူရဟာ လက္ရံုးရည္သာသံုးၿပီး
မစU္းစားမဆင္ခ်င္ဘဲ တိုက္ေတာ႕ AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ထားတဲ႔ ၿဗတ္ထဗကို မယွU္နိုင္ဘူးေပါ႔။
ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲစၿပီး မႀကာပါဘူး မုတၱမခံစစ္ေႀကာင္းက ပစ္လိုက္တဲ႔ ေသနတ္ဒဏ္ေႀကာင္႔ စစ္ဦးစီး
ေဇယ်သူရAပါဝင္ စစ္သည္Aေတာ္မ်ားမ်ား က်ဆံုးသြားပါတယ္။ ထံုးစံAတိုင္ စစ္ဦးစီးက်ေတာ႕
တပ္ပ်က္ၿပန္တာေပါ႔။ တပ္ပ်က္ၿပီး ၿပန္ဆုတ္တဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕တပ္က စစ္သူႀကီး ၅ေယာက္ကို

Page | 38
ဇင္းက်ိဳက္မွာ ၿဗတ္ထဗတို႕လက္ရဖမ္းမိလိုက္တယ္ ဒီငါးေယာက္ထဲမွာ သမိန္ဒလခ်စ္သင္ဆိုတာ
ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတဲ႔ စစ္သူႀကီးပါ။ ဖမ္းမိတဲ႔ စစ္သူႀကီးငါးေယာက္ကို ၿဗတ္ထဗက
Aိႏိၵယဆီပို႕ၿပီး ကြ်န္Aၿဖစ္ေရာင္းစားဖို႕ၿပင္ေတာ႕ ညီၿဖစ္တဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားက
လမ္းကၿဖတ္ဝယ္ၿပီး သူ႕ကြ်န္Aၿဖစ္ထားလိုက္သတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ ေလာက္ၿဖားဟာ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကို
ဝင္တိုက္တာ ၿမိဳ႕စားေသၿပီး သံု႕ပန္းေတြ Aေတာ္ရလိုက္ၿပန္ေရာ၊ ဒါေပမဲ႕ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကိုေတာ႕
ေလာက္ၿဖားမသိမ္းနိဳင္ခဲ႔ဘူး။

ဒီလို ေလာက္ၿဖားက လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကိုဝင္တိုက္ၿပီး ၿမိဳ႕စားကိုသတ္သြားတဲ႔သတင္းႀကားရေတာ႕

ဗညားဦးပိုၿပီး စိတ္မခ်မ္းမသာၿဖစ္ရတာေပါ႔။ Aဲဒီမွာ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ ညီတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
မလဂြန္းဆိုတဲ႔သူဟာ ဗညားဦးကို Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုယံုႀကည္ပါ၊ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
ေၿခမေသြးေသာက္ပါ႔မယ္၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို လက္လွစ္ၿမိဳ႕စားသာခန္႔ေတာ္မူပါ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကို
ကြ်န္ေတာ္စားရလို႕ကေတာ႕ ေလာက္ၿဖားAနားေတာင္ မကပ္ေစရပါဘူးလို႕ Aာမခံ
တင္ေလွ်ာက္တယ္၊ ဒီေတာ႕ ဗညားဦးက သစၥာေရတိုက္ၿပီး သမိန္သံၿပပ္ဘြဲ႕နဲ႕
လက္လွစ္ၿမိဳ႕စားခန္႔လိုက္တယ္။ သမိန္သံၿပတ္ဟာ ေၿပာတဲ႔Aတိုင္းဘဲ လက္လွစ္ကို
ေတာင္႔တင္းက်စ္လစ္ေAာင္ ခံစစ္ၿပင္ထားနိုင္ေတာ႕ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ Aႀကိမ္ႀကိမ္လာတိုက္တာကို
ေကာင္းေကာင္းခုခံၿပနိုင္သတဲ႔။

ေယာက္ဖ၂ေယာက္က်ဆံုးေAာင္ မုတၱမကိုၿပန္တိုက္ေပမဲ႕ ဗညားဦးဟာ မုတၱမကို

ၿပန္မသိမ္းနိဳင္ပါဘူး၊ ဒါနဲ႔ မူးမတ္ေတြရဲ႕ တိုက္တြန္းခ်က္Aတိုင္း ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဳး ေၿမာင္း
စတာေတြ ခိုင္ခန္႔ေAာင္လုပ္ၿပီး ဒုန္ဝန္းမွာဘဲ စံေနေတာ္မူတယ္၊ ဒါကိုႀကားေနရေတာ႕ ေမာ္လၿမိဳင္
မုတၱမသားေတြက သူ႕ရွင္ဘယ္ေတာ႕ၿပန္လာတိုက္ဦးမလဲဆိုၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြ
ၿဖစ္လာေတာ႕တယ္။

ဟံသာ၀
ာ၀တီ ၁

ဗညားဦး ကဒုန္ဝန္းကို ခိုင္ခံ႕ေAာင္လုပ္ၿပီး Aရင္ကလို ဂရူးမူးထိုးမဟုတ္ပဲ ေရရည္စစ္ကို တိုက္ဖို႕

AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ေနၿပီ ဆိုတာသိေတာ႕ ၿဗထဗတို႕ ညီAကိုတေတြက ေႀကာက္လန္႔ၿပီး
တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးႀကတယ္။ ဒီAတိုင္းဆို ဗညားဦးက ဒုန္ဝန္းကို Aေၿခကုတ္ယူၿပီး

Page | 39
မုတၱမကိုတိုက္ေတာ႕မယ္၊ ဒါဆိုခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး သူAေၿခမက်ခင္ Aင္Aားႀကီးတဲ႔သူနဲ႔ေပါင္းၿပီး
Aၿပဳတ္တိုက္ ထားမွ Aဆင္ေၿပမယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္ႀကၿပီး ေၿမာက္ဘက္က
ဇင္းမယ္မင္းရဲ႕Aကူညီယူဖို႕ ႀကိဳးစားတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္က စုခိုထိုင္း Aင္Aား က်ဆင္းသြားၿပီး
ဇင္းမယ္ကေဒသတြင္းမွာ ႀသဇာတတ္ေနခ်ိန္ေပါ႔။

ၿဗထဗတို႕က ဇင္းမယ္မင္းကို သူတို႕နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဒုန္ဝန္းကိုညွပ္တိုက္သိမ္းယူပါ၊ သူတို႕ရဲ႕ မုတၱမနဲ႔

ေမာ္လၿမိဳင္ဆိပ္ကမ္းေတြကိုလည္း Aပ္ပါမယ္၊ Aခြန္Aၿဖစ္ တႏွစ္ ေရႊAခ်ိန၁
္ ၀
ဆက္သပါ႔မယ္လို႕ လက္ေဆာင္နဲ႔ စာေရးAကူညီေတာင္းေတာ႕ ဇင္းမယ္မင္းကလည္း Aိုေက
ဆိုၿပီ စစ္ၿပင္တာေပါ႔။ ဒါကို ဗညားဦးႀကားေတာ႕ ဘာလုပ္သင္႔သလဲ မူးမတ္ေတြနဲ႔ေဆြးေႏြးတယ္၊
Aဲဒီမွာ ပြန္စိုဆိုတဲ႔ Aမတ္ႀကီးက ၿဗထဗနဲ႔ ဇင္းမယ္ေပါင္းမိသြားရင္ ေၿမာက္နဲ႔ေတာင္
စစ္၂ခုႀကားမွာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ Aညွပ္ခံရေတာ႕မယ္၊ ဒီလိုAညွပ္ခံ ရရင္ ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး၊
ဒီေတာ႕ တဖက္ဖက္က စစ္ကိုၿငိမ္းပစ္ဖို႕လိုမယ္ ေလွ်ာက္သတဲ႔။ ဗညားဦးက
ဘယ္စစ္ကိုၿငိမ္းသင္႔သလဲ ဆက္ေမးေတာ႕ ပြန္စိုAမတ္ႀကီးက ဇင္းမယ္စစ္က
ပိုAင္Aားႀကီးေတာ႕ ဇင္းမယ္စစ္ကို ၿငိမ္းသင္႕တယ္လို႕ ေလွ်ာက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္မၿဖစ္ေAာင္ သံခင္းတမန္ခင္းနည္းေတြသံုးရတာေပါ႔၊ သံခင္းတမန္ခင္းဆိုေပမဲ႔
ကိုယ္ကနိမ္႔ေနေတာ႕ ေAာက္ကဝင္ရတာ ေပါ႔ေလ၊ Aဲဒီေခတ္က ဘုရင္Aခ်င္းခ်င္း
မင္းကိုငါေႀကာက္ပါတယ္ ေၿပာခ်င္ရင္ သမီးေပးလိုက္ရတာဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားဦးဟာ သူယူထားတဲ႔
ညီAမေလးေယာက္ထဲက ဒုတိယတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ေမြ႔ေကာနဲ႔ရတဲ႔ တလေမသီရိကို
ဇင္းမယ္မင္းထံကို လက္ေဆာင္ ပ႑ာ Aေၿမာက္Aမ်ားနဲ႔ ေပးလိုက္ရပါတယ္။
ဒီလိုသမီးဆက္လာေတာ႕လည္း ဇင္းမယ္မင္းက ဒုန္ဝန္းကိုခ်ီမဲ႕ စစ္ကိုဖ်က္သိမ္းလိုက္ ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ မုတၱမကိုလက္လႊတ္လိုက္ရေပမဲ႕ ဗညားဦးကို ဇင္းမယ္မင္း ရွိန္ေနေသးတယ္လို႕
ထင္ပါတယ္။

ဇင္းမယ္စစ္Aတြက္ မပူရေတာ႕ေပမဲ႕ ဗညားဦးဟာ သူႀကိတ္မနိဳင္ခဲမရၿဖစ္ေနတဲ႔ ၿဗထဗတို႕ကို

တိုက္ဖို႕ ၿပင္ဆင္မွဳေတြ ဆက္လုပ္ေနရင္း ဒုန္ဝန္းမွာ ၆ႏွစ္ေလာက္ စံုစံေနတယ္။AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ေမြ႔Aစ္မိဖုရား မက်န္းမမာၿဖစ္ၿပီး ကြယ္လြန္တယ္၊ ေရွ႔မေႏွာင္းဆိုသလို ပြန္စိုAမတ္ႀကီး
ကြယ္လြန္တယ္။ နန္းတြင္းမွAေရးပါသူေတြ ေသရင္ နန္းတြင္းသားေတြ
ေခါင္းတုန္းရတဲ႔Aေလ႔Aထ Aဲဒီေခတ္က ရွိတယ္နဲ႔တူတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ AဆိုးAညံ႕ေၿပေAာင္

Page | 40
ဆိုတဲ႔ သေဘာနဲ႔လည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္မယ္ ဗညားဦးက ဒုန္ဝန္းသားAားလံုး ေခါင္းတံုးဖို႕
Aမိန္႔ထုတ္ပါတယ္။

ဒါကို ၿဗထဗရဲ႕ညီ Aဲၿပပုန္ႀကားေတာ႕ သူ႕ရဲ႕လက္ေရြးစင္စစ္သား ၇၀ဝကို ေခါင္းတံုးလို႕

ဒုန္ဝန္းသားပံုစံဖမ္းၿပီး ၿမိဳ႕ထဲဝင္ခိုင္းတယ္။ ေခါင္းတံုးေတြခ်ည္းဆိုေတာ႕ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္ကလည္း
သတိမထားမိဘူးေပါ႔။ Aဲၿပပုန္ရဲ႕စစ္သား၇၀ဝဟာ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္တာနဲ႔ ေတြ႕ေတြသမွ်
တိုက္လိုက္ႀကတာ ဗညားဦးခမ်ာ တိုက္ဆင္ေပၚေတာင္ မနိဳင္ေလာက္ေAာင္
Aသက္လုေၿပးရပါသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ ရိုးရိုး ဆင္မယU္သာ တစီးရတာနဲ႔ Aဲဒီဆင္ေပၚတတ္ၿပီး
ဒုန္ဝန္းကေၿပးရပါတယ္၊ ဆင္က တိုက္ဆင္မဟုတ္ေတာ႕ ေတာလမ္းခရီးမွာ ခရီးမတြင္ဘူးေပါ႔။
ေနာက္ေတာ႕ ဗညားဦးဟာ သူရဲ႕တပ္ေတြနဲ႔ပါကြဲသြားပါတယ္၊ သူဆုတ္ေၿပးတာက သူ႕Aမ
မဟာေဒဝီရွိတဲ႔ ေၿမာက္ဘက္ပါ။

ဗညားဦးရဲ႕ဆင္ဟာ ေတာလမ္းမွာ ႏြံAိုင္တခုကိုမေက်ာ္နိဳင္တာနဲ႔ ဆင္ဦးစီးက ဘုရင္ကို

ပုခံုးမွာထမ္းၿပီး Aသက္လုဆက္ေၿပးပါတယ္၊ Aေနာက္က ရန္သူတပ္ေတြ
လိုက္လာတယ္မဟုတ္လား။ ေတာလမ္းမွာေၿပးရင္း ဗညားဦးက သူမေတြ႔ဖူးတဲ႔ သစ္ပင္သစ္သီး
သစ္ရြက္ေတြAေႀကာင္း ဆင္ဦးစီးကို တလမ္းလံုးေမးသြားသတဲ႔၊ ဒီAရြက္ကဘာAရြက္ေခၚသလဲ
ဟိုAသီးက ဘာသီးေခၚသလဲ ဟိုဟာက ဘာပင္လဲဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔။ ပထမေတာ႕ ဆင္ဦးစီးက
ရိုရိုေသေသေၿဖရွာပါတယ္ ေနာက္ေတာ႕ စိတ္မရွည္ေတာ႕ဘူး ခရီးကလည္း ဒုန္ဝန္း (က်ိဳက္ထို
ဘီးလင္း ေဒသ) ကေန ပဲခူးဆိုေတာ႕ Aရမ္းေဝးတာကိုး၊ ၿပီးေတာ႕ ဘုရင္႔ကိုလည္း
ထမ္းထားရေသးတယ္။ Aဲဒီမွာ ေမာၿပီးေဒါသထြက္လာတဲ႔ ဆင္ဦးစီးက ဗညားဦးေမးေနတာကို "
ဟာ ဒီႏွမ -ိုး ဘုရင္ကလည္း ေက်ာကုန္းေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘဲ ဟိုေမးဒီေမးနဲ႔လုပ္ေနတယ္
ဒီမွာသူ႕ကိုထမ္းၿပီး ရန္သူလက္ကလြတ္ေAာင္ ေၿပးေနရတာ ေမာလို႕ေသေတာ႕မယ္ " လို႕
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ၿပန္ေAာ္ေတာ႕တာေပါ႔။ ဗညားဦးေတာ္ေတာ္ေလးတင္းသြားတယ္
ငါလိုၿပည္႔ရွင္မင္းကို ဆဲရမလားဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔ေလ၊ ဒါေပမဲ႕ ဘာမွၿပန္မေၿပာဘဲ
Aသာေလးၿငိမ္ေနလိုက္ရတယ္ မဟုတ္ရင္ ဟိုက ပိုတင္းလာၿပီး ေသေသ ဆိုၿပီးေတာထဲပစ္ထားမွ
Aခက္မဟုတ္လား။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားဦး ပဲခူးကို ေရာက္လာပါေတာ႕တယ္၊ ဒါဟာဆိုရင္
ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔ မင္းေနၿပည္ေတာ္တခု ေပၚေပါက္လာၿခင္းရဲ႕ Aစလို႕ေၿပာရင္ရတာေပါ႔။

Page | 41
ဟံသာ၀
ာ၀တီ ၂

ဗညားဦးပဲခူးေရာက္ေနၿပီႀကားတာနဲ႔ ဒဂံုမွာေနတဲ႔ သူ႕Aမ မဟာေဒဝီဟာ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔

သူ႕ေမာင္ဆီမ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႔ Aေၿပးလာေတြ႔ရွာပါတယ္၊ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းေပါ႔။ ဗညာဦးလည္း
Aမကိုေတြ႔ေတာ႕မွ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ၿပန္ၿဖစ္သြားသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မူးႀကီးမတ္ရာေတြ
တပ္မွဴးေတြနဲ႔ ၿပန္ဆံုၿပီး Aမေတာ္နဲ႔တိုင္ပင္လို႕ မုတၱမေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေမ႔ေပ်ာက္ထားလိုက္ကာ
ပဲခူးမွာထီးနန္းထူေထာင္ဖို႕ ဗညားဦးဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။

ပဲခူးမွာ Aရင္က မြန္နန္းဆက္တဆက္စိုးစံဖူးတယ္တဲ႔၊ ေလ်ာင္းေတာ္မူ ေရႊမုေ႒ာ

စတဲ႔ဘုရားေတြဟာ Aဲဒီနန္းဆက္က ဘုရင္ေတြတည္ထားကိုးကြယ္ခဲ႔တာတဲ႕၊ ဒါေပမဲ႕
ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔ Aမည္နဲ႔သမိုင္းမွာထင္ရွားခဲ႔တဲ႔ ၿမိဳ႕ကိုစတင္ထူေထာင္ခဲ႔သူကေတာ႕
ဗညားဦးပါဘဲ။ ဆင္ၿဖဴေတာ္ေသသြားၿပီးကတည္း က်ဆင္းခဲ႔တဲ႕ဗညားဦးရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြဟာလည္း
ပဲခူးကို ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔Aမည္နဲ႔ ေနၿပည္ေတာ္Aၿဖစ္ ထူေထာင္လိုက္တဲ႔Aခါမွ
ၿပန္ၿပီးေတာက္ေၿပာင္လာပါေတာ႕တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို AေသAခ်ာစနစ္တက် ထူေထာင္၊
သင္႔ေတာ္သူေတြကို သင္႔ေတာ္တဲ႔ ၿမိဳ႕ရြာေတြေပးလို႕ Aင္Aားကိုၿပန္လည္ စုစည္းလိုက္တဲ႔Aခါ
ဗညားဦးဟာ ဟိုတုန္းကလို Aမ်ားေလးစားရတဲ႔ မင္းတပါးAၿဖစ္ ၿပန္ေရာက္လာေရာေပါ႔။ (ဒါေပမဲ႕
သူAသက္ကိုကယ္ခဲ႔တဲ႔ ဆင္ဦးစီးကိုေတာ႕ သူ႕ကိုဆဲလို႕ ဘာမွမခ်ီးေၿမာက္ဘူးတဲ႔)

ပထမဆံုး ဗညားဦးၿပန္ရတဲ႕ေAာင္ပြဲကေတာ႕ သူAသက္လုထြက္ေၿပးခဲ႔ရတဲ႔ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို

ၿပန္သိမ္းနိဳင္လိုက္တာဘဲ။ သူ႔ရွင္ဗညားဦးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ဒုန္ဝန္းကိုသိမ္းၿပီး ၿပန္လည္
Aေရာင္တင္ေပးသူက မသံ ေခၚ သံလွစ္ဆိုတဲ႔ တပ္မွဴးပါ၊ ဗညားဦးရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္
စစ္သူႀကီးေတြထဲမွာ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဆိုတဲ႔ တပ္မင္းတေယာက္ရွိပါတယ္၊ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ လက္ရံုးရည္
ႏွလံုးရည္ေကာင္းတဲ႔Aတြက္ ဗညားဦးရဲ႕ လက္ရုန္းႀကီး တေယာက္လိုပါဘဲ။

သမိန္ဇိပ္ၿပဲမွာ မသံဆိုတဲ႔ ညီရွိတယ္၊ သူလည္းသူ႕Aကိုလို လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္ေကာင္းေတာ႕

သူ႕ရွင္က သံလွစ္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႕နဲ႕တိုက္ကုလားၿမိဳ႕ကို စားေစပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ေတာင္ဘက္က
ၿဗထဗတို႕ကို ေစာင္႔ႀကည္႔ဖို႕Aတြက္ သမိန္သံလွစ္ရဲ႕တပ္ဖြဲ႕ကို ဇုတ္သုတ္Aနီးမွာ
တပ္စြဲထားေစတယ္။

Page | 42
တေန႔မွာ ၿဗထဗရဲ႕သားတေယာက္ဟာ မုတၱမမွာကြယ္လြန္သြားပါတယ္၊ ဒါနဲ႕ ဒုန္ဝန္း၊ မုတၱမ၊
ေမာ္လၿမိဳင္သားေတြက ဝမ္းနည္းတဲ႔Aထိမ္းAမွတ္Aၿဖစ္ ေခါင္းတံုးႀကရတယ္။ ဒါကို
Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး (ဗညားဦးလက္ထဲကဒုန္ဝန္းကို Aဲၿပပုန္ဝင္သိမ္းသြားတဲ႔နည္းAတိုင္း )
သမိန္သံလွစ္ဟာ သူ႕စစ္သားေတြကို ေခါင္းတံုးေစၿပီး ညတြင္းခ်င္း ဒုန္ဝန္းကိုလွ်ပ္တၿပတ္
ခ်ီတက္ပါေတာ႕တယ္။ တညလံုး Aၿပင္းAထန္ခ်ီတက္လိုက္တာ နံနက္Aလင္းေရာက္တာနဲ႔
သမိန္သံလွစ္တပ္ေတြဟာ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ရိုးနားကပ္မိေရာ၊ ၿမိဳ႕တခါးဖြင္႔တာနဲ႔ ၿမိဳ႕သားေတြ
Aေယာင္ေဆာင္နဲ႔ လွ်ပ္တၿပတ္ဝင္ေရာက္သြားႀကေတာ႕ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕မွာ တပ္စြဲထားတဲ႔ ၿဗထဗရဲ႕လူ
နိုင္စြဲဗန္ရဲ႕တပ္က သမိန္သံလွစ္တပ္ကို တံု႕ၿပန္တိုက္ခိုက္ဖို႕ Aခ်ိန္မရေတာ႕ပါဘူး။

ဒီလို ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္တာနဲ႔Aတူ ၿဗထဗခန္႔ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕စားနိဳင္စြဲဗန္ကိုလည္း

သုတ္သင္ၿပလိုက္တဲ႔ သမိန္သံလွစ္ရဲ႕ စြမ္းရည္ကို သူ႕ရွင္ဗညားဦးက Aရမ္းAားရသြားၿပီး
စစ္သည္ေတြAတြက္ ဆုလာဘ္ေတြပို႕ေပးတယ္၊ သမိန္သံလွစ္ကိုေတာ႕
မင္းAၿဖစ္ေၿမာက္စားတဲ႔သေဘာနဲ႔ မင္းေၿမာက္တန္ဆာ ပို႕ေပးသတဲ႔။ ဒီလို သမိန္သံလွစ္လို႕
ၿမိဳ႕စားစစ္သူႀကီးတေယာက္ကို မင္းေၿမာက္တန္ဆာပို႕ေပးတာဟာ ဗညားဦးရဲ႕Aမွားပါဘဲ၊
ဒီကိစၥဟာ သူ႕ရဲ႕သား ရာဇဓိရာဇ္လက္ထက္မွာ ေၿဖရွင္းရခက္တဲ႔ တကယ္႔Aခက္ခဲႀကီးတခု
ၿဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။

Aင္း၀ႏွင့္ဟံသာ၀
ာ၀တီ

ပဲခူးကို ဟံသာဝတီဆိုတဲ႔Aမည္နဲ႔ ဗညားဦးက ၿမိဳ႕ေတာ္တည္ေထာင္တဲ႔Aခ်ိန္ဟာ Aင္းဝကို

မရြယ္ဘဲ ေစာ္ကဲမင္းၿဖစ္ ဆိုတဲ႔စကားေပၚေပါက္ေစခဲ႔တဲ႔ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ
မင္းလုပ္Aုပ္ခ်ဳပ္ေနခ်ိန္ပါ။ ဒီAင္းဝဘုရင္ဟာ ဗမာဆိုတာထက္ ရွမ္းလူမ်ိဳးလို႕ဆိုရင္
ပိုမွန္ပါလိမ္႔မယ္။ သူဟာ Aင္းဝကို ထူေထာင္ခဲ႔တဲ႕ သတိုးမင္းဖ်ားရဲ႕ ေယာက္ဖပါ၊ သတိုးမင္းဖ်ား
ေက်ာက္ေပါက္ၿပီးေသေတာ႕ Aင္းဝထီးနန္းကို ႏွမကိုရင္းၿပီး မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရခဲ႔ပါတယ္။

တကယ္ေတာ႕ Aင္းဝေရာ ဟံသာဝတီပါ တခ်ိန္က ပုဂံလက္ေAာက္ကနယ္ေၿမေတြေပါ႔။

မြန္ဂိုေတြရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္စစ္ဒဏ္ကို ခံခဲ႔ရၿပီး ပုဂံရဲ႕ႀသဇာက်င္းဆင္းလာတာကစၿပီး ရွမ္းေတြက
Aင္းဝကို Aေၿခၿပဳၿပီး ေၿမာက္ဘက္တလႊားကို စုစည္းေနခ်ိန္၊ မဂဒူးက မုတၱမကို Aေၿခၿပဳၿပီး

Page | 43
ေတာင္ဘက္ကို စုစည္းနိဳင္ခဲ႔တာပါ။ Aင္းဝကိုထူေထာင္သူ သတိုးမင္းဖ်ားက ၿမင္စိုင္း ပင္းယ
စစ္ကိုင္း စကု စတဲ႔ေဒသေတြဆီAာရံုေရာက္ေနခ်ိန္မွာ၊ မြန္မင္းေတြက ထားဝယ္နဲ႔
တနသၤာရီဘက္ဆီ နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္ေနခဲ႔ႀကတယ္၊ ဒီေတာ႕ Aင္းဝနဲ႔ မုတၱမႀကားမွာ
တိုက္ရိုက္ထိေတြ႔ၿပီး နယ္နိမိတ္ခြဲၿခားထားမ်ိဳး မရွိခဲ႔ဖူးေပါ႔။

ဗညားဦးက ပဲခူးကို မြန္ေတြရဲ႕ ေနၿပည္ေတာ္Aၿဖစ္ထားတဲ႔Aခါမွာေတာ႕ Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာတီဟာ

Aရမ္းကို နီးကပ္လို႕သြားတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သတိုးမင္းဖ်ားရဲ႕ Aနားမယူ စည္းစိမ္မခံဘဲ
က်ားကုတ္က်ားခဲ နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္ခဲ႔မွဳေတြရဲ႕ Aက်ိဳးဆက္ကို မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲက
ေကာင္းေကာင္းခံစားေနနိဳင္ခဲ႔ပါၿပီး၊ သူလက္ထက္မွာ Aင္းဝဟာ စစ္ေရး စီးပြားေရးAရ
Aလြန္တည္ၿငိမ္ၿပီး Aင္းAားႀကီးမားေနပါတယ္၊ ေမာ္ရွမ္းAဆက္Aႏြယ္မို႕ ဇင္းမယ္ နဲ႔
ရွမ္းကုန္းေၿမၿမင္႔က ပေဒသရာဇ္ငယ္ေတြနဲ႔လည္း ခိုင္မာတဲ႔ ဆက္ဆံေရးရွိေနပါတယ္။
ေတာင္ဘက္က Aင္းဝပိုင္ ၿပည္ၿမိဳ႕နဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ႔ Aရပ္မွာ မြန္ေတြက ေနၿပည္ေတာ္လာၿပီး
တည္တယ္ႀကားေတာ႕ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ေတာင္ဘက္ကို Aာရံုေရာက္လာတယ္။

ဒါေပမဲ႕ ဗညားဦးဟာ သံခင္းတမန္ခင္းကို Aသံုးၿပဳဆံုး မြန္မင္းတပါးပါဘဲ။ Aတိတ္က

Aေႀကာင္းAရာေတြကို ေထာက္ခ်င္႔ၿပီး AရာAရာကို စစ္ေရးနည္းနဲ႔မဟုတ္လဲ
သံခင္းတမန္ခင္းသံုးၿပီးေတာ႕လည္း ေၿဖရွင္းနိဳင္တယ္ဆိုတာကို နားလည္တဲ႔သူပါ။ သူ႕နယ္ ငါနယ္
မကြဲၿပားတဲ႔ ေတာင္ငူAေရးကို Aေၿခခံၿပီး Aင္းဝနဲ႔ သံတမန္ေရးထူေထာင္ဖို႕
ဗညားဦးႀကိဳးစားပါတယ္။

ဗညားဦးဟာ ေကာ္ဇာသကၠရဇ္ ၇၃၁ မွာ ဟံသာဝတီကိုတည္ေထာင္ၿပီး ေနာက္တႏွစ္

၇၃၂က်ေတာ႕ Aင္းဝကို လက္ေဆာင္ပ႑ာနဲ႔ သံတမန္တဦးေစလႊတ္ပါတယ္။ သံတမန္နဲ႔Aတူ
သူကိုညီAရင္းလိုသေဘာထားဖို႕ သူကလည္း မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲကို AကိုAရင္းလို
သေဘာထားေႀကာင္း၊ သူပိုင္တဲ႔ ရာမညတိုင္း (ရာမြန္ည=မြန္ညတို႕ရဲ႕နယ္ေၿမ) နဲ႔ မင္းႀကီးစြာပိုင္တဲ႔
သုဏာပရႏၱတိုင္းတို႕ ခ်စ္ႀကည္ရင္းႏွီးစြာ ေရာင္းဝယ္ေဖါက္ကား ဝင္ထြက္သြားလာ
ခြင္႔ၿပဳေစခ်င္ပါေႀကာင္း နဲ႔ Aကိုေတာ္ မင္းႀကီးစြာနဲ႔လက္တြဲၿပီး သာသနာေတာ္ကို
ထြန္းလင္းေတာက္ပေAာင္ ႀကိဳးပမ္းခ်င္ပါေႀကာင္း ေရးသားထားတဲ႔ ေရႊၿပားသဝဏ္လႊာ
တေစာင္လည္း ထည္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါကို မင္းႀကီးစြာကလည္း ဗညားဦးရဲ႕

Page | 44
ေAာက္ကေနဝင္တဲ႔ သေဘာထားကို သေဘာက်လက္ခံတာနဲ႔ ေနာက္သံုးလAႀကာမွာ မင္း၂ပါး
ေတြ႔ဆံုပြဲကို က်င္းပနိဳင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။

ဒီပြဲမွာ ဟံသာဝတီကမြန္ပညာရွိေတြနဲ႔ Aင္းဝကဗမာပညာရွိေတြဟာ Aႏုပညာ ေဆးဝါး

AေတြးAေခၚ စတဲ႔ပညာရပ္ေတြ Aၿပန္Aလွန္ ေဆြးေႏြးရင္းပညာဖလွယ္နိဳင္ခဲ႔ႀကပါသတဲ႔။
ဗမာပညာရွိ ဝန္ဇင္းဖိုးရာဇာနဲ႔ မြန္ပညာရွိ သီဟပေတ႕တို႕ရဲ႕ စကားရည္လုတဲ႔Aေႀကာင္း
Aခုထိတိုင္ ႀကားဖူးေနႀကဆဲမဟုတ္လား။ မင္းႀကီးစြာနဲ႔ ဗညားဦးလည္း
ဝတ္စံုခ်င္းဖလွယ္ႀကတယ္၊ AစားAေသာက္လည္း Aတူစားေသာက္ႀကတယ္၊ Aရမ္းကိုလည္း
ခင္မင္သြားႀကသတဲ႕ေလ။

ဗညားဦးနဲ႔ မင္းႀကီးစြာလက္ထက္မွာ Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီသားေတြဟာ ခ်စ္ႀကည္ရင္းႏွီးႀကၿပီး

ႏွစ္ၿပည္႔တၿပည္ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ေAးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ခဲ႔ႀကတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဒါေတြဟာ
မုန္တိုင္းမလာမွီတိုက္ခတ္တဲ႔ ေလေၿပညွင္းေတြဘဲ ဆိုတာကိုေတာ႕ မြန္ေတြေရာ ဗမာေတြပါ
ႀကိဳမသိနိဳင္ခဲ႔ႀကဘူးေလ။

သနားစရာ႕မိန္းမေခ်ာေလး တလေမသီရိ

တလေမသီရိဟာ သနားစရာေကာင္းတဲ႔ ဗညာဦးရဲ႕သမီး မိန္းမေခ်ာေလးေပါ႔။ သူကိုAေဖၿဖစ္သူ

ဗညားဦးက နိမ္႔ပါးေနခ်ိန္မွာ ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္ ရင္မဆိုင္ရေစဖို႕ Aသနားခံကညာဆက္တဲ႔Aေနနဲ႔
ဇင္းမယ္မင္းဆီကို ပို႕ဆက္သခဲ႔တယ္။ Aသနားခံတဲ႔ Aေနနဲ႔ ဆက္သတဲ႔ သမီးကညာဆိုေတာ႕
ဇင္းမယ္မင္းက တလေမသီရိကို မင္းသမီးတေယာက္လို Aေလးထား မဆက္ဆံဘဲ
လက္ေAာက္ခံ ကြ်န္တေယာက္လို ဆက္ဆံပါသတဲ႔။ မာန္ဆိုတာက
လူကိုေထာက္တည္ေပးထားတဲ႔ Aဓိကက်ားကန္ ေဒါက္တိုင ္မဟုတ္လား၊ မာန္မာနကို
ထိခိုက္လာေတာ႕ တလသီရိေမဟာ မက်န္းမမာၿဖစ္လာတယ္၊ ဒီႀကားထဲ ဇင္းမယ္မင္းက
ကိုယ္Aား နဳတ္Aား စိတ္Aားနဲ႔ ထပ္ထပ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ေတာ႕ တလေမသီရိဟာ AရိုးေပၚAေရတင္
ၿဖစ္လာသတဲ႔။

ဒီကို သံတမန္ရပ္ဝန္း၊ ကုန္သည္Aသိုင္းဝိုင္းကတဆင္႔ ဗညားဦးသိရေတာ႕

Page | 45
Aရမ္းစိတ္ထိခိုက္ရပါတယ္၊ ေႀသာ္ ငါ႔သမီးေလး ငါ႔ေႀကာင္႔ ဒုကၡေရာက္ရ
ပါေပါ႔လားဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔၊ မိဘကိုးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားဦးဟာ သမီးေလးကို ၿပန္ကယ္ဖို႕
ႀကိဳးပမ္းပါေတာ႕တယ္။ သမီးကို ကယ္တင္ဖို႕ဆိုတာက ႏွစ္နည္းဘဲရွိတယ္၊ ဒါကေတာ႕
စစ္ေရးနည္းလမ္းနဲ႔ သံတမန္ေရးနည္းလမ္းပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႕ စစ္ေရးAရ ကယ္တင္ဖို႕ကလည္း
ဇင္းမယ္နဲ႔စစ္ယွU္ဖို႕ သူ႕Aင္Aားကို ဗညားဦးသိပ္မယံုရဲေသးဘူး၊ သူ႕ေရွ႔က မင္းAဆက္ဆက္
လက္ထက္ေတြ တုန္းကလည္း ဇင္းမယ္ကို သြားတိုက္တာ မရွိခဲ႔ဖူးေတာ႕ ဗညားဦးမွာ
စိုးရြံမွဳရွိေနတယ္။ တခါသံတမန္ေရးနည္းလမ္းသံုးဖို႕ကလည္း ဇင္းမယ္မင္းကို
ေAာက္က်ိဳ႔Aသနားခံဖို႕နည္းမ္းဘဲရွိတယ္ ဒီလိုလုပ္လိုက္ရင္ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကန
ဲ ဲ႔
တန္းတူဆက္ဆံခဲ႔တဲ႔ သူ႕Aဖို႕ သိကၡာက်စရာၿဖစ္ေနတယ္၊ ဒီကေန Aင္းဝမင္းရဲ႕
ေလးစားမွဳက်ဆံုးသြားနိဳင္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ဗညားဦးစU္းစားမိတယ္။

ဒီေတာ႕ဘာလုပ္မလဲ။ ဗညားဦးဟာ ရင္ထဲစူးနစ္ေနတဲ ႔ေညွာင္႔ႀကီးေတြလိုၿဖစ္ေနတဲ႔ သူ႕လက္ထဲက

မုတၱမကို လုသြားတဲ႔ ၿဗထဗတို႕ ညီAကိုတသိုက္ကို မခ်စ္ေသာလည္း
ေAာင္႔ကာနမ္းရေတာ႕တယ္။ဗညားဦးဟာ ၿဗထဗတို႕ ညီAကိုတသိုက္ဆီ စာေရးပါတယ္။
ငါတို႕Aမ်ိဳး ၇ဆက္လံုးလံုး မုတၲမကိုနန္းၿပဳၿပီး Aုပ္စိုးခဲ႔ရာမွာ သူတပါးကို သမီးဆက္ရတာ
တိုက္ဆင္ဆက္သရတာ ေရႊေငြလက္ေဆာင္ ပ႑ာေပးရတာ တခါမွမၿဖစ္ခဲ႔ဖူးပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕
ငါ႔လက္ထက္ေရာက္ေတာ႕မွ ကိုယ္ေက်းဇူးၿပဳ ေၿမာက္စားခဲ႔တဲ႔သူေတြက ေက်းဇူးကန္းလို႕
AခုလိုAၿဖစ္မ်ိဳးႀကံဳရတယ္။ မင္းတို႕စU္းစားႀကည္႔စမ္း မင္းတို႕ကို ဘယ္လိုAေၿခရံေတြေပးၿပီး
ဘယ္လိုေၿမာက္စားခဲ႔သလဲ၊ ငါက မင္းတို႕ကို ငါ႔ေသြးရင္းAေနနဲ႕ ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမာက္စားခဲ႔ေပမဲ႕
မင္းတို႕က ငါကိုေက်းစြပ္ရက္တယ္ မိတ္၁၀ပါးပ်က္လို႕ ဘယ္လိုAၿပစ္ၿဖစ္သလဲ ဆိုတဲ႔
ၿမတ္စြာဘုရားေဟာခဲ႔တာကို မင္းတို႕ရွာဖတ္ႀကည္႔ႀကပါဦးကြာ။ မင္းတို႕ေက်းစြပ္လို႕ ငါဟာ
ရင္မခ်ိေပမဲ႕ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ ခ်နင္းဆိုသလို ငါ႔သမီး မင္းတို႕ရဲ႕တူမကို ဇင္းမယ္မင္းဆီ
ဆက္သလိုက္ရတယ္၊ Aခု Aဲဒီဇင္းမယ္မင္းႏွိပ္စက္လို႕ မင္းတို႕ ရဲ႕တူမေတာ္ဟာ
က်န္းမာေရးေတာင္ခ်ိဳ႔တဲ႔ေနၿပီ ကဲ မင္းတို႕ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ လို႕ နာနာက်ည္းက်ည္း
ၿဖစ္ေနေပမဲ႕ ထိမ္းထိမ္း သိမ္းသိမ္း ေရးထားပါသတဲ႔။ (တကယ္ေတာ႕ ၿဗထဗတို႕ရဲ႕Aေဖ
ေစာAဲၿပသတ္ဟာ ဗညားဦးရဲ႕Aေဖ ေစာဇိပ္မင္းရဲ႕တူၿဖစ္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕
ၿဗထဗရဲ႕မယားဟာလည္း ဗညားဦးရဲ႕ဖေAတူမေAကြဲ ေစာဇိပ္မင္းနဲ႔ဇင္းမယ္မင္းရဲ႕ေၿမး

Page | 46
ေမႏွင္းထပီတို႕ရဲ႕သမီး တလမိမဆမ္ ဆိုတာ႔ ၿဗထဗဟာ ဗညားဦးရဲ႕
ေယာက္ဖလည္းေတာ္စပ္ပါတယ္)

ဗညားဦးရဲ႕စာကိုရေတာ႕ ၿဗထဗတို႔ညီAကိုတသိုက္ ေဆြးေႏြးႀကတယ္၊ Aခ်င္းခ်င္း

တိုက္ေနႀကလို႕ တပါးသူစိမ္းက Aခြင္႔Aေရးဝင္ ယူသြားတာကိုလည္း သံုးသပ္လာနိဳင္ႀကတယ္၊
ေနာက္ဆံုး Aရွင္မင္းႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ စစ္ၿပဳရတာဟာ ဂံုးေခ်ာသူေတြစကားကို နားဝင္ၿပီး
Aရွင္မင္းႀကီးမုတၱမကို Aတင္းခ်ီလာလို႕ ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ ခုခံရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္၊ တကယ္ဆို
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ကြ်န္ေတြပါ။ Aခြင္႔Aလမ္းတခါေလာက္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ကို ထပ္ေပးသနားပါဦး Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ Aမွဳေတာ္ကို Aသက္
ေပးထမ္းေဆာင္ၿပပါမယ္၊ Aခုလည္း တူမေတာ္ကို ၿပန္ကယ္မဲ႔ကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
တာဝန္ထားပါ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေAာင္ၿမင္ေAာင္ ထမ္းေဆာင္ၿပပါ႔မယ္လို
ဗညားဦးဆီစာၿပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႕ညီေနာင္ ေလးဦးနဲ႔ ဗညားဦး ညွိနိဳင္းၿပီး ဗညားဦးက
Aသနားခံတဲ႔ ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ၿဗထဗတို႕က သူတို႕ရဲ႕တူမေတာ္Aတြက္ ဇင္းမယ္မင္းထံ
Aသနားခံတဲ႔ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ေရႊ၁၅ပိသာ ဆင္ေပါက္၁၀စီးနဲ႔ တလသီရိေမကို ၿပန္ေရြးရပါတယ္။
ေရြAခ်ိန္ ၁၅ပိသာမွာ ဗညားဦးေရႊက ၁၀ပိသာၿဖစ္ၿပီး ၿဗထဗေရႊက ၅ပိသာ ပါဝင္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔
တလေမသီရိဟာ ဇင္းမယ္မွာ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲနဲ႔ ေနရတာကေန
လႊတ္ေၿမာက္လာပါေတာ႕တယ္။

ဗညားဦးဟာ သနားစရာေကာင္းတဲ႔ ကံဆိုးသူသမီးေလးကို ၿပန္ေတြ႔ေတာ႕ ရင္ဆို႕ၿပီး

ရာဇIေၿႏၵေတာင္ မထိန္းနိဳင္ေတာ႕ဘဲ မ်က္ရည္က်ရွာပါသတဲ႔၊ ၿပီးမွ သမီးရဲ႕ ဒုကၡ
သုခသတင္းေတြေမးၿပီးေတာ႕ ပုဏၰားေတာ္မ်ားနဲ႔ မဂၤလာပရိတ္ေရ သြန္းေလာင္းေစၿပီး
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာAၿပည္႔နဲ႕ ဘဝသစ္ကိုၿပန္စေစပါေတာ႕တယ္။

(ဗညားဦးကိုAားလံုးက ခပ္ေပ်ာ႕ေပ်ာ႕မင္းတပါးလို႕ သတ္မွတ္ေကာင္းသတ္မွတ္ပါလိမ္႔မယ္၊

ဒါေပမဲ႕ သူဟာပ်ိဳရြယ္စU္က သူ႕ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ Aဲေလာင္းကို Aနိဳင္တိုက္နိဳင္ခဲ႔တယ္၊
ဇင္းမယ္ေတြရဲ႕ ပထမစစ္ကို တြန္းလွန္နိဳင္တယ္၊ ညီေတာ္ ပဲခူးစားမင္းလကၤာရဲ႕ ေတာ္လွန္မွဳကို
ႏွိမ္နင္းနိဳင္ခဲ႔တယ္၊ ဒီေတာ႕ လက္ရုန္းရည္ညံ႕တယ္လို႕ သတ္မွတ္လို႕ မရပါဘူး။ ဆင္ၿဖဴေတာ္
ေသသြားၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ဗညားဦးရဲ႕လက္ရုန္းစြမ္းရည္ေတြက်သြားတယ္၊ ဒါဟာ စိတ္ေႀကာင္႔လို႕

Page | 47
ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ မုတၱမကို လက္လႊတ္လိုက္ရတယ္ ဒုန္ဝန္းကေနAသက္လုေၿပးခဲ႔ရတယ္၊
ဒါေပမဲ႕ ပဲခူးေရာက္ၿပီး မႀကာဘူး ဗညားဦးဟာ သူAလိုရွိရာကို စစ္ေရးနည္း
(လက္ရံုးရည္မသံုးေတာ႕ဘဲ) သံတမန္လမ္းေႀကာင္း (ႏွလံုးရည္နဲ႔) ေAာင္နိဳင္လုပ္နိဳင္ခဲ႔
ပါေတာ႕တယ္။ သူAႀကိမ္ႀကိမ္ရွံဳးနိမ္႔ၿပီး ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ AဖိုးAခေတြ Aမ်ားႀကီး ေပးဆပ္ခဲ႔ရတဲ႔
ၿဗထဗတို႕ ညီAကိုတသိုက္ကို ႏွလံုးရည္နဲ႔ ၿပန္လည္သိမ္းသြင္းနိဳင္ခဲ႔တယ္၊ သူဆံုးရွံဳးခဲ႕ရတဲ႔
နယ္ေၿမေတြကို စစ္မတိုက္ဘဲ ၿပန္သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔တယ္၊ ဒါဟာသူ႕စြမ္းရည္ဘဲ၊ ဒီလိုစြမ္းရည္မ်ိဳး
ေတာ္ရံုေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ မေတြ႔ဖူးပါဘူး၊ ၿမန္မာ႕သမိုင္းတေလွ်ာက္ ဗညားဦး၊ သာလြန္၊
မင္းတုန္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႕မွာဘဲ ဒီလိုAစြမ္းရွိႀကတယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ထင္ၿမင္ယူဆမိပါတယ္။ ။
ေမာ္ကင္းေလး)

ရာဂေက်းကြ်န္

ဟံသာဝတီနန္းတြင္းသားတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ သမိန္မရူးဆိုသူဟာ တလေမသီရိကို ႏွစ္သက္သတဲ႔၊

ဒါနဲ႔ ဗညားဦးကိုးကြယ္တဲ႔ မဟာသာမိ ဆိုတဲ႔ဆရာေတာ္ႀကီးထံခ်ည္းကပ္ၿပီး ေရႊငါးပိသာနဲ႔
တလေမသီရိကို တင္ေတာင္းခ်င္ပါလို႕ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္တယ္၊ ဆရာေတာ္ ကလည္း
ေနေကာင္းရက္သားေရြးၿပီး ဘုရင္ႀကီးကိုAက်ိဳးAေႀကာင္းေၿပာၿပပါေလေရာ။

ပထမေတာ႕ ဗညားဦးAေတာ္ေလးေခါင္းစားသြားတယ္။ ငါ႔သမီးေလးဟာသနားစရာ

ကေလးမေလး၊ Aေဖ႕ဒဏ္ကို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ခံစားလိုက္ရရွာသူေလး၊ ဒီဒုကၡေတြက
လြတ္ေၿမာက္တာမွမႀကာေသးဘူး မင္းသားမဟုတ္တဲ႔ မူးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြရဲ႕ သားနဲ႔
ထိမ္းၿမားေပးလိုက္ရင္ ေႀသာ္ ငါဟာAေႀကြပန္းမို႕ တန္းနိမ္႔သူေတြနဲ႔ လက္ဆက္ရတယ္လို႕မ်ား
သမီးေလးAားငယ္သြားေလမလား စတဲ႔Aေတြးေတြနဲ႕ေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႕လည္း
သမီးကိုယ္တိုင္ကလည္း သမိန္မရူးကို ေမတၱာရွိဟန္ၿပတာရယ္၊ သမိန္မရူးရဲ႕ဖခင္ဟာ
သူ႕ရဲ႕Aမွဳေတာ္ကိုထမ္းရင္း ဆင္ထက္မွာက်ဆံုးသြားခဲ႔တာရယ္ေႀကာင္႔ သမီးေတာ္ေလးနဲ႔
လက္ဆက္ဖို႕ သေဘာတူလိုက္ပါတယ္။ (သမိန္မရူးဟာ ထက္ၿမက္ၿပီး ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသူ၊
Aႀကံလည္းႀကီးသူ ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္)

Page | 48
သမိန္မရူးနဲ႔ တလေမသီရိတို႕ရဲ႕ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲသဘင္ကို ၇ရက္တိုင္တိုင္ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္
ခန္းခန္းနားနားက်င္းပေပးသတဲ႔။ ေနာက္ပိုင္း နန္းတြင္းမွာ Aရင္ကသိပ္မထင္ရွားတဲ႔ သမိန္မရူးကို
ရာထူးေတြေပး Aေရးႀကီးတဲ႔ Aမွဳေတာ္ေတြထမ္းခိုင္း၊ Aတြင္းလူယံု Aၿဖစ္တိုင္ပင္၊
စတဲ႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ သမတ္ေတာ္ကို ဗညားဦးေၿမွာက္စားပါတယ္။ သမိန္မရူးAတြက္
နာမည္ဂုဏ္သတင္းတိုးတက္ေစတဲ႔ Aၿဖစ္ပ်က္ကေတာ႕ ပုန္ကန္သူ သံလ်င္စား သံၿပတ္ကို
ႏွိမ္နင္းတဲ႔စစ္ပြဲပါဘဲ။

သံၿပတ္ဆိုသူဟာ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားရဲ႕ ညီဝမ္းကြဲတေယာက္ပါ၊ နာမည္က မလဂြန္းတဲ႔။

ဗညားဦးနိမ္႔ပါးစU္ ဗညားဦးရဲ႕ ေၿခေဆး ေရကို ေသာက္ၿပီး သစၥာက်ိန္ဆိုကာ လက္လွစ္ၿမိဳ႕ကို
ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားလက္ေAာက္ မက်သြားေAာင္ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ ကာကြယ္
ေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တယ္၊ ဗညားဦးက သူ႕ရဲ႕Aရည္Aခ်င္းကို သေဘာက်လို႕ သံၿပတ္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔
သံလ်င္ၿမိဳ႕ကိုစားေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလည္းမသိဘူး သံလ်င္ကေန
ထၿပီးပုန္ကန္ပါေလေရာ။ ပေဒသရာဇ္သက္ဦးဆိုင္ပိုင္စနစ္မွာက Aထင္ၿမင္လြဲမွားစရာ
AၿပဳAမူAေၿပာဆိုေလး တခုတေလမ်ားလုပ္မိရင္ ပုန္ကန္တယ္လို႕ ယူဆႀကတာလည္းရွိတာကိုး။

သံလ်င္စားကို ႏွိမ္နင္းဖို႕ ဗညားဦးဟာ တပ္ႀကီးၿပင္ေစတယ္။ စစ္ဦးစီးAၿဖစ္ သမိန္မရူးကိုခန္႔တယ္၊

ဒါေပမဲ႕ Aေတြ႔Aႀကံဳမရွိတဲ႔ သမတ္ေတာ္ကို သူစိတ္မခ်ဘူ ဒါေႀကာင္႔ Aေတြ႕Aႀကံဳရင္႔က်က္တဲ႔
ဗိုလ္မင္းေယာဂရတ္ဆိုသူကို ပူးတြဲစစ္ဦးစီးခန္႔ေပးလိုက္တယ္၊ Aမွန္ကေတာ႕ သမတ္ေတာ္ကို
နာမည္ႀကီးေAာင္ နာမည္တက္ေAာင္ လုပ္ေပးတာပါဘဲ။ (ဒီAစီစU္ကို AဓိကစီစU္သူက
Aမေတာ္မဟာေဒဝီပါ)

ကံမ်ားေကာင္းခ်င္ေတာ႕ သံလ်င္စားနဲ႔ စစ္ေတာင္ေကာင္းေကာင္းမတိုက္ရေသးဘူး

သံလ်င္စားသံၿပတ္ မိုးႀကိဳးခလို႕ ေသသြား ပါေလေရာ။ သမိန္မရူးတို႕လည္း စစ္မတိုက္ရဘဲ
ေAာင္ပြဲနဲ႔ၿပန္လာရေတာ႕ ဘုန္းကႀကီးမားသူလို႕ ခ်ီးက်ဴးခံရတာေပါ႔။

ဗညားဦးက ဒါဟာေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းစြပ္လို႕ သမာေဒဝနတ္ၿမတ္ေတြက ဒဏ္ခတ္တာဘဲ၊

ေက်းဇူးရွင္ကို ၿပစ္မွားရင္ ဒီလိုဘဲ ျဖစ္လိမ္႔မယ္ မင္းတို႕ႀကည္႔ထားႀက၊ ၿဗထဗတို႕
ေလာက္ၿဖားတို႕လည္း ငါ႔ရဲ႕ေက်းဇူးကိုမေထာက္ဘဲ ငါ႔ကိုေက်းစြပ္ခဲ႔ဘူးတယ္ ငါAက်ိဳးစီးပြား
ပ်က္ခဲ႔သလို ဒင္းတို႕Aက်ိဳးပ်က္မွာဘဲလို႕ ေၿပာပါသတဲ႔။
Page | 49
ဒီပြဲAၿပီးမွာ သမိန္မရူးဟာ နန္းတြင္းမွာ Aလြန္ႀသဇာႀကီးမားလာတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး နန္းတြင္းမွာ
သမိန္မရူးရဲ႕ ႀသဇာႀကီးမားလာေစတဲ႔ Aေႀကာင္းကေတာ႕ ဗညားဦး AမႀကီးAမိAရာAၿဖစ္
Aရမ္းေလးစားခ်စ္ခင္တဲ႔ Aမေတာ္ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ၿငိႀကတာ ေႀကာင္႔ပါဘဲ။

ေစာေစာကေၿပာခဲ႔သလို သမိန္မရူးဟာ ရုပ္ေခ်ာAေၿပာေကာင္းၿပီး မိန္းမAထာညက္တဲ႔

Aႀကံသမားဆိုေတာ႕ နန္းတြင္းမွာ ဘယ္သူဟာ Aခရာဆိုတာကို ေႀကာနပ္သူပီပီသိတယ္။
မဟာေဒဝီဟာ လင္ႏွစ္ဆက္ရေပမဲ႕ သားသမီးမရွိသူၿဖစ္ၿပီး ကာမဂုဏ္ႀကီးသူလည္း
ၿဖစ္ပါ႔လိမ္႔မယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ေႀကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႔ ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳး ၿငိႀကပါေလေရာ။ ရာဂဟာ
လူကိုမိုက္ေမွာင္ေစပါတယ္၊ Aခုလည္း မဟာေဒဝီဟာ ကာမေရေႀကာမွာေမ်ာသြားေတာ႕
သမိန္မရူးရဲ႕ဆြဲရာေနာက္လိုက္သြားၿပီး ဗညားဦးေနရာကိုဆက္ခံမဲ႔သူAၿဖစ္ သမိန္မရူးကို
ရာထားလာတဲ႔Aထိ ၿဖစ္လာပါတယ္၊ နန္းတြင္းမွာက သူကေခါင္းကိုင္Aရွင္မေလ။ Aဲဒီမွာ
လူႀကမ္းေလး Aပသံုေခၚ ဗညားႏြဲ႕နဲ႔ ေတြ႔ႀကေတာ႕တာပါဘဲ။

Aပသံုပိုင္စက္

သားAရင္းၿဖစ္ေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႕ဟာ ဗညားဦးေရွ႔ေတာ္ေမွာက္မွာဆို Aၿမဲတမ္းAႏွိမ္ခံရတဲ႔

မင္းသားပါ။ နူးညံ႕သိမ္ေမြ႔မွဳကို Aေလးထားတဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕ မ်က္စိထမ
ဲ ွာ ဗညားႏြဲ႕ဟာ
လူႀကမ္းလူရိုင္းလို႕ ၿမင္ေနတယ္။ “ ဒီေကာင္ကိုႀကည္႔စမ္း ေခါင္းကလည္းႀကီး ဆံပင္လည္းႀကမ္း
ေၿခသလံုးသားလည္းႀကီး ငါ႔ေသြးငါ႔သားAရင္းၿဖစ္ပါရက္နဲ႔ ငါ႔နဲ႕မတူဘဲ ဘီလူးနဲ႔တူေနတယ္၊
Aေတာ္ရက္စက္မဲ႔ေကာင္ ” လို႕ လူႀကားမွာ ခဏခဏေၿပာတတ္သလို “ Aမေရ
ကြ်န္ေတာ္ေသရင္ ဒီေကာင္ကိုေတာ႕ နန္းမတင္မိလိုက္နဲ႔ဗ် ဒီေကာင္ႀကမ္းပံုန႔ဆ
ဲ ို Aားလံုးဒုကၡ
ေရာက္လိမ္႔မယ္၊ ေဘာငံမုန္ကိုႀကည္႔လိုက္စမ္းပါ ဘယ္ေလာက္ ေခ်ာေမာခန္႔ညားၿပီး
က်က္သေရရွိလိုက္လဲလို႕ ကြ်န္ေတာ္ေသရင္ ေဘာငံမုန္ကိုပဲနန္းတင္ဗ်ာ ” လို႕လည္း
သူ႕Aမေတာ္ မဟာေဒဝီကို ေၿပာေၿပာေလ႔ရွိသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ဟံသာဝတီ နန္းတြင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔ကို
ပမာမခန္႔တဲ႔သူေတြရွိလာတယ္၊ Aထူးသၿဖင္႔ သမိန္မရူးေပါ႔။

ဗညားႏြဲ႔မွာ Aေမမရွိရွာေတာ႕ဘူး၊ သူAေမဟာ သူ႔ကိုေမြးၿပီးသိပ္မႀကာခင္ ေသသြားခဲ႔တာ။

သူ႕Aေမေသတာက ဒုန္ဝန္းမွာပါ၊ AဲဒီAခ်ိန္က ဗညားဦးဟာ ရန္သူေတြနဲ႔ Aသည္းAသန္

Page | 50
တိုက္ခိုက္ေနရခ်ိန္ေပါ႔၊ Aဲဒီ ဒုန္ဝန္းမွာဘဲ ဗညားႏြဲ႕Aေမရဲ႕Aမ ေၿမာက္နန္း မိဖုရား
စႏၵာမင္းလွဘြဲ႔ခံ ေမြAစ္မိဖုရားလည္း ေသသြားခဲ႔တယ္။ စစ္ပြဲကလည္းရွံဳး သမီးကိုလည္း
သူတပါးကိုေပးလိုက္ရ ဒီႀကားထဲ မိဖုရားကလည္းကြယ္လြန္ဆိုေတာ႕ ဗညားဦးရဲ႕စိတ္ေတြ
Aရမ္းထိခိုက္ေနခဲ႔လို႕မ်ား AဲဒီAခ်ိန္မွာ ေမြးလာတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ေလးAေပၚ ဗညားဦးရဲ႕Aမ်က္ေတြ
သြန္ခ်ထားသလားဘဲ။

မိခင္လည္းမရွိ ဖခင္ေမတၱာလည္းမရရွာတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ေလးကို သားသမီးမရွိတ႔ဲ Aရီးေတာ္

မဟာေဒဝီက သားAရင္းလို ေကြ်းေမြးၿပဳစုၿပီး Aခ်စ္ပိုခဲ႔တယ္။ ဗညားႏြဲ႕ေလး
လမ္ေလွ်ာက္တက္ကာစမွာ Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီက သူ႕ကိုလက္ဆြဲၿပီး ညီလာခံခန္းမထဲ
ေခၚခဲ႔တယ္၊ သူ႕ကိုၿမင္ေတာ႕ သူဖခင္ဆိုတဲ႔ ဘုရင္မင္းၿမတ္ဟာ ပလႅင္ေပၚကေတာင္မထဘဲ “
ႀကည္႔စမ္းပါဦးကြယ္တို႕ ငါ႔ရဲ႕သားတဲ႔ ရုပ္ႀကမ္းလိုက္တာ ဘီလူးလိုဘဲ ငါေတာ႕ခ်စ္လို႕မရပါဘူး ”
လို႕ မူးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိ နန္းတြင္းသားေတြAလယ္မွာ ေၿပာခဲ႔ပါတယ္၊ တီးတိုးရယ္ေမာ
ေလွာင္ေၿပာင္ႀကတဲ႔ နန္းတြင္းသားေတြရဲ႕Aလယ္မွာ ဗညားႏြဲ႔ေလးဟာ မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္
နဲ႔ေပါ႔။ ဗညားဦးရဲ႕သားမို႕ ဗညားႏြဲ႕ (ဗညားေလး = ဗညားငယ္ = ဂ်ဴနီယာဗညား) လို႕
Aမည္ေပးခဲ႔ေပမဲ႕ Aေဖၿဖစ္သူဗညားဦးကေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕လို႕ ဘယ္တုန္းကမွမေခၚဘူး
Aပသံုပါစက္ (လွ်ာစက္ရွိတဲ႔ေကာင္) လို႕ဘဲေခၚပါသတဲ႔။

နဲနဲႀကီးလို႕ သိတတ္လာတဲ႔Aရြယ္ကိုေရာက္လာေတာ႕လည္း သူမ်ားကေလးေတြလို AေဖAပါး

တီတီတာတာေၿပာခ်င္ေပမဲ႕ Aေဖ ၿဖစ္သူကAကပ္မခံခဲ႕ဘူး။ Aေဖနဲ႔ Aေဖရဲ႕Aရမ္းေခ်ာတဲ႔
မိဖုရားေခါင္ႀကီးကေမြးတဲ႔သား သူ႕ထက္ငယ္တဲ႔ ေဘာငံမုန္တို႕ ကစားက်ီစယ္ ေနတာကို
Aေဝးကခိုးႀကည္႔ရင္း ဗညားႏြဲ႔Aႀကိမ္ႀကိမ္မ်က္ရည္က်ခဲ႔ရရွာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕စိတ္ေတြဟာ
Aထီးဆန္က်န္မွဳ မေႀကနပ္မွဳ Aားငယ္မွဳေတြေႀကာင္႔ တေၿဖးေၿဖး ႀကမ္းတမ္းလာခဲ႕တယ္၊
ခက္ထန္လာခဲ႔တယ္၊ တံုးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္စမ္းကြာ ဆိုတဲ႔မထူးစိတ္ေတြ
Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္ မ်ားၿပားလာခဲ႔တယ္။ ဒီလို စိတ္ႀကမ္းလူႀကမ္းနဲ႔ ႀကမ္းခ်င္တိုင္း ႀကမ္းၿပီး
ရိုင္းခ်င္တိုင္းရိုင္းေနတဲ႔ လူႀကမ္းေလး ဗညားႏြဲ႔ကို ေပ်ာ႕ေၿပာင္းႏူးညံ႕ေစသူကေတာ႕
Aေမကြဲႏွမေလး တလေမေဒါေလးေပါ႔။

လူၾကမ္းေလးရဲ႔ခ်စ္Uီးသူ

Page | 51
တလေမေဒါဟာ ဗညားဦးရဲ႕Aသည္းေက်ာ္ေလးပါ၊ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ဆို ဖေAတူ Aေမကြဲေမာင္ႏွမေပါ႔။
လွပၿပီး သြက္လက္ေတာ႕ ဗညားဦးရဲ႕ AေရးေပးAခံရဆံုး သမီးေတာ္ေလးဘဲ၊
ဒီလိုAေရးAေပးခံရဆံုး သမီးေတာ္ေလးက ဖခင္ႀကီးႀကည္႔မရဆံုး Aကိုေတာ္ကို Aရမ္း
တြယ္တာေနသတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ေမတၱာငတ္ေနသူေလးပါ၊ ႏွမေလးက သူ႕ကိုသနားစိတ္နဲ႔
တြယ္တာေတာ႕ ႏွမေလးတလေမေဒါရဲ႕ ေမတၱာမွာ သူေမြ႔ေပ်ာ္လာတယ္။ ငယ္စU္က
ေမတၱာငတ္ခဲ႔သူေတြရဲ႕ထံုးစံAတိုင္း ေမတၱာနဲ႔ ရာဂကို ေရာေရာေထြးေထြးခံစားလာတယ္၊
ႏွစ္ေယာက္လံုးကလည္း Aရြယ္ေရာက္စဆိုေတာ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးမွာ
ကိေလသာမီးစြဲေလာင္ပါေလေရာ။

Aမ်ိဳးခ်င္းထပ္မွၿမတ္တယ္ဆိုတာရယ္ ေယာက်ၤားေကာင္း ေမာင္းမတေထာင္ဆိုတဲ႔

AယူAဆရယ္ေႀကာင္႕ မိဖုရားေတြ Aမ်ားႀကီး ထားေလ႔ရွိတဲ႔ Aင္မတန္ဆိုးဝါးတဲ႔
ပေဒသရာဇ္စနစ္မွာ ဖေAတူမေAကြဲေမာင္ႏွမခ်င္းယူႀကတာ၊ ဝမ္းကြဲခ်င္းAိမ္ေထာင္ၿပဳတာ
Aဆန္းေတာ႕မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ႕ ဗညာႏြဲ႔နဲ႔ တလေမေဒါAတြက္ကေတာ႕ မလြယ္ကူပါဘူး။
ဗညားဦးဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို ခါးခါးသီးသီး ႀကည္႔မရသလို တလေမေဒါကိုလည္း Aရမ္းခ်စ္တယ္
ဒီေတာ႕ သေဘာတူဖို႕လံုးဝမရွိဘူး၊ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ေမြးစားAေမ
မဟာေဒဝီပိုင္စားရာ ဒဂံုဘက္ဆီ ထြက္ေၿပးႀကပါေတာ႕တယ္။

ဒီသတင္းႀကားတာနဲ႔ ဗညားဦးဟာ တပ္ကိုလႊတ္ၿပီး လိုက္ဖမ္းခိုင္းတယ္၊ ဒါနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕၂ေယာက္

သိပ္ေဝးေဝးမေၿပးနိုင္ခင္မွာဘဲ ၿပန္မိေတာ႕တာေပါ႔။ မိေတာ႕လည္း ဗညားဦးဟာ
သမီးေတာ္ေလးကို ဘာမွAၿပစ္မဆိုဘဲ ဒီဘီလူးေကာင္ ေခၚသြားလို႕ သမီးေလး
Aခုလိုၿဖစ္ရတာဆိုၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို ေထာင္သြင္းAက်U္းခ်ထားေစသတဲ႔။ Aမေတာ္
မဟာေဒဝီႀကားေတာ႕ ဒဂုန္ကေနလိုက္လာၿပီး ေမာင္ၿဖစ္သူကိုေတာင္းပန္တယ္၊ ပထမေတာ႕
ဗညားဦးကခါးခါးသီးသီးဘဲ ဒီေကာင္႔ကိုမွတ္ေလာက္သားေလာက္ကို ဆံုးမပစ္ ရမယ္ ဆိုလို႕ခ်ည္း
လုပ္ေနသတဲ႔ ေနာက္ေတာ႕လည္း Aမၿဖစ္သူက ေတာင္းပန္ဖန္မ်ားလာေတာ႕ “ Aမေရ
Aမေၿပာလို႕သာ ဒီေကာင္ကို ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမလုပ္တာ၊ ဒီေကာင္ကြ်န္ေတာ္႔သားဆိုေပမဲ႕
Aေတာ္ဒုကၡေပးတဲ႔ေကာင္၊ ဒီေကာင္႕ကို ကြ်န္ေတာ ္ေမတၱာ မရွိဘူးဗ်ာ ” လိုေၿပာသတဲ႔။

Page | 52
ဘုရင္ႀကီးဘာမွမေၿပာေတာ႕ Aမေတာ္မဟာေဒဝီဟာ သူရဲ႕ေမြးစားသား တူေတာ္ ဗညားႏြဲ႔ကို
ေထာင္ကထုတ္ တလေမေဒါေလးနဲ႔ လက္ဆက္ေပး Aိမ္တေဆာင္ေဆာက္ၿပီး
သူ႔Aနားမွာေနပါေစတယ္။ သူ႕Aနားမွာေနေစတယ္ဆိုေတာ႕ မဟာေဒဝီလည္းပဲ ပဲခူးမွာ
လာေနတာေပါ႔ေလ။ Aဲဒီတုန္းက ဗညားႏြဲ႕နဲ႔ တလေမေဒါတို႕ရဲ႕ Aသက္က ၁၄-၁၅
ေလာက္ပဲရွိေသးသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ သားတေယာက္ ေမြးပါတယ္၊ ေၿမးရၿပီဆိုတာ
ႀကားရေတာ႕လည္း Aဖိုးၿဖစ္သူ ဗညားဦးဟာ Aရမ္းဝမ္းသာသြားသတဲ႔ ေၿမးဦး မဟုတ္လား။
Aမည္ကိုလည္း သူကိုယ္တိုင္ေပးပါတယ္၊ ေဗာAဲေလာက်န္းေဒါတဲ႔ သူ႕ရဲ႕ဦးေလး
ဗညားAဲေလာမင္းကို သတိတရနဲ႔ ေပးတဲ႔Aမည္ပါ။

သမိန္မရူး နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔

သားနဲ႔ မယားနဲ႔ ၿဖစ္လာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ Aရင္ကလို ႀကမ္းႀကမ္းတမ္းတမ္းမဟုတ္ေတာ႕ဘဲ

ႏူးညံ႕သိမ္ေမြ႔လာၿပီး လူႀကီးသူမေတြ ကိုလည္း ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံလာသတဲ႔။
Aိမ္ေထာင္က်သြားသူတို႕ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း Aရင္တုန္းကလို စိတ္လြတ္ ကိုယ္လြတ္
မဟုတ္ေတာ႕ပဲ သူ႕ေရွ႕ေရးကို AေလးAနက္ထားလာတဲ႔ သေဘာေပါ႔။ သူ႔ရွင္ဗညားဦးရဲ႕
သားေတာ္ႀကီးကလည္းၿဖစ္ၿပန္ လွ်ာစက္ Aာစက္နဲ႔ ဘုန္းရွိတဲ႔ေယာက်ၤားလို႕ နန္းတြင္းမွာ
နာမည္ေက်ာ္သူလည္း ၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ ဖခင္ၿဖစ္သူက ႏွိမ္ထားတဲ႔ႀကားထဲက ဗညားႏြဲ႔ကို
ေလးစားတဲ႔သူေတြ Aေတာ္မ်ားတယ္၊ Aထူးသၿဖင္႔ ဘုရင္႔ပေရာဟိတ္ မင္းဇြတ
ဲ ႏုန္ နဲ႔
လက္နက္ကိုင္တပ္ေပါင္းစု ေသနာပတိ Aမတ္ႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿပဲ တို႕ဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို
မင္းေလာင္းAၿဖစ္ ေမွ်ာ္လင္႔Aားကိုးခဲ႔ႀကတယ္။ သူရွင္ဗညားဦးက သူခ်စ္တဲ႔သား ေဘာငံမုန္ကို
သူ႕Aရိုက္Aရာ ဆက္ခံေစခ်င္ေပမဲ႔ Aမတ္စစ္သူႀကီးေတြႀကားမွာ ေဘာငံမုန္ကို
ႀကိဳက္သမားနဲလွပါသတဲ႔။ ဒီAေၿခေနမွာ သမိန္မရူးဟာ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ Aဓိကၿပိဳင္ဘက္
ၿဖစ္လာပါေတာ႕တယ္။

သမိန္မရူးဟာ သာမန္Aမတ္တဦးရဲ႕သားမို႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕Aမနဲ႔ Aိမ္ေထာင္ၿပဳထားတာေတာင္

ဗညားႏြဲ႔ကို ရွိန္ပါတယ္၊ မင္းသားနဲ႔ Aမတ္သား ကြာတယ္မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ႕ ေယာက္ခမ
ဘုရင္ႀကီးကလည္း ပြဲထုတ္ေၿမာက္စားေပးတာရယ္၊ နန္းတြင္းမွာ ဆရာႀကီး ၿဖစ္တဲ႔ Aမေတာ္

Page | 53
မဟာေဒဝီရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမွဳရတာရယ္ေႀကာင္႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ သမိန္မရူးဟာ သူ႕ကိုယ္သူ
မင္းေလာင္းလို႕ ယံုႀကည္ မာန္တက္လာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို ယွU္လာပါတယ္။

မဟာေဒဝီဟာ ဗညားဦးရဲ႕Aမပါ၊ Aသက္ ၅၀ေက်ာ္ၿပီေပါ႔။ Aိမ္ေထာင္ႏွစ္ဆက္ၿပဳေပမဲ႔

ကေလးမရဘူး၊ ဒီေတာ႕ Aရြယ္လည္း တင္တယ္ထင္ပါ႔၊ သမိန္မရူးနဲ႔ ၿငိပါေလေရာ။ ေၿပာရမယ္ဆို
သမိန္မရူးဟာ သူ႕တူမရဲ႕ေယာက်ၤားဆိုေတာ႕ကာ တူမေယာက်ၤားနဲ႔ Aရီး တို႕ရဲ႕
ဇာတ္လမ္းေပါ႔ေလ။ သမိန္မရူးရဲ႕ AၿပဳAစု AႏွဳးAနပ္မွာ ေမွ်ာပါရင္း မဟာေဒဝီဟာ
သမိန္မရူးဘက္က ရပ္တည္ၿပီး ဘာမဆိုလုပ္ဖို႕ Aသင္႔ၿဖစ္လာတယ္။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
သားAရင္းတေယာက္လို ခ်စ္ခင္သနားၿပီး ေႀကြးေမြးၿပဳစု လူလားေၿမာက္ေစတဲ႔ တူေတာ္
ဗညားႏြဲ႔ကိုေတာင္ လင္ငယ္ေလး သမိန္မရူးAတြက္ဆံုး ရွင္းပစ္ဖို႕ ဝန္မေလးဘူးၿဖစ္လာသတဲ႔။
ဒါေတြေႀကာင္႔လည္း သမိန္မရူးဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို ထိပါးရဲလာတာေပါ႔။

တေန႔မွာ သမိန္မရူးနဲ႔ ဗညားႏြဲ႕ Aန္စာကစားရင္း သမိန္မရူးက ရွံဳးမဲ မဲၿပီး

ကစားခံုကိုထထုလိုက္သတဲ႔၊ ဒါဟာ Eကရာဇ္မင္းရဲ႕သားကို သာမန္Aမတ္တေယာက္ရ႕ဲ သားက
လုပ္ရဲတဲ႔Aၿပဳမူမဟုတ္ပါဘူး။ ဗညားႏြဲ႕ ေဒါသထြက္ၿပီး ထရပ္ေတာ႕ သမိန္မရူးက
သူ႕လုပ္ရပ္မွားသြား ၿပီဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသိလိုက္တယ္၊ စတာပါ ေနာက္တာပါ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္က Aရွင္မင္းသားရဲ႕ကြ်န္ပါ၊ သူ႕ရွင္ ကံကုန္ရင္ Aရွင္မင္းသားဘဲ မင္းၿဖစ္မွာပါ၊
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုယံုပါ၊ ဘယ္Aခ်ိန္မွာၿဖစ္ၿဖစ္ Aရွင္မင္းသားရဲ႕ သစၥာကိုသာ
ေစာင္႔သိရိုေသေနလွ်က္ပါ လို႕ ပ်ာပ်ာသလဲ ေတာင္းပါသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က ဒါဆိုရင္
Aကိုေတာ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေသြးေသာက္သစၥာၿပဳရေAာင္ ဆိုၿပီး သမိန္မရူးရဲ႕ Aိမ္ကိုကို
Aတူသြားႀကပါတယ္။ (ဒီလိုေသြးေသာက္ သစၥာဖြဲ႔တာကို မြန္ဘာသာနဲ႔ ဝွယ္ ဖြဲ႔တယ္လို႕
ဆိုပါတယ္၊ AခုAခ်ိန္Aထိ ေတာနယ္က မြန္လူငယ္ေတြ က်င္႔သံုးေနဆဲပါ)

Aိမ္ေရာက္ေတာ႕ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ၊ သမိန္မရူးက လက္ေမာင္ေသြးေဖါက္ သစၥာၿပဳၿပီး Aရက္နဲ႕ေရာလို႕

ဗညားႏြဲ႕ကိုေပးေတာ႕ သေဘာရိုးနဲ႔ ဗညာႏြဲ႔က တက်ိဳက္ထဲ ကုန္ေAာင္ေသာက္ခ်လိုက္တယ္၊
သမိန္မရူးAလွည္႔ေရာက္ေတာ႕ Aိုက္လိုက္တာဆိုၿပီး ယပ္ေတာင္ယပ္ လိုက္တာ
ဆီမီးၿငိမ္းသြားေရာ ဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္မရူးရဲ႕မိန္းမ တလေမသီရိက ဗညားႏြဲ႔လက္ေမာင္းေသြးနဲ႔
ေရာထားတဲ႔ Aရက္ကို ဆြဲယူသြန္ပစ္လိုက္ၿပီး ထံုးနဲ႔နံႏြင္းေရာေဖ်ာထားတဲ႔

Page | 54
Aရည္နဲ႔လွယ္ထားေပးတယ္၊ ဒါကို သမိန္မရူးက ခပ္တည္တည္နဲ႔ ယူေသာက္ၿပ
လိုက္ေတာ႕တာပဲ။ ဒီAေႀကာင္းကို ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္တဦးကေတြ႔ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ေၿခဖဝါးကို
ကုတ္ၿပီးသတိေပးလိုက္တယ္။ Aမနဲ႔ ေယာက္ဖေတာ္ရဲ႕ မ်က္စိမ်က္ႏွာမေကာင္းတာရယ္၊
သူ႕ေနာက္လိုက္ရဲ႕ Aခ်က္ေပးတာရယ္ေႀကာင္႔ တခုခုေတာ႕ ထူးၿပီဆိုတာသိလို႕
ဗညားႏြဲ႔ထၿပန္ပါေလေရာ။

Aိမ္ေရာက္ေတာ႕ သူ႕ေနာက္လိုက္ကိုAၿဖစ္Aပ်က္ေမးလို႕ သိရေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔

Aရမ္းAံ႕ႀသသြားတယ္၊ သူဒီလိုမထင္ထားမိခဲ႔ဖူးေလ။ တလေမေဒါကလည္း သူ႕ေယာက်ၤားကို
က်မလည္း ဒီAေႀကာင္းေတြႀကားေနရတာႀကာၿပီ၊ ရွင္႔Aရီးနဲ႔ Aဲဒီေကာင္ရဲ႕ ေနပံုထိုင္ပံုနဲ႔
ပတ္သတ္ၿပီး ေၿပာေနႀကတာ တနန္းတြင္းလံုး နားမဆံ႕ေတာ႕ဘူး၊ သူတို႕က ရွင္နဲ႔ ရွင္႔ညီ
ေဘာငံမုန္ကို သတ္ၿပီး သမိန္မရူးကို နန္းတင္ဖို႕ႀကိဳးစားေနတာ၊ ရွင္႔ကိုေၿပာၿပမလို႕ဘဲ
ရွင္မယံုမွာစိုးလို႕ လို႕ဝင္ေၿပာပါတယ္။

ဗညားႏြဲ႔Aရမ္းစိတ္ဆိုးသြားတယ္၊ ငါ႔Aမ မုဆိုးမၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္ေတာ႕ ဒီေကာင္ကို ငါ႔လက္နဲ႔သတ္ရမွ

ေက်နပ္မယ္လို႕ က်ိန္းဝါးသတဲ႔။

ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔ နဲ႔ သမိန္မရူးရဲ႕ ယွU္ၿပိဳင္မွဳဟာ တေန႔တၿခားၿပင္းထန္လာသလို၊

သမိန္မရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီရဲ႕ မေတာ္တေရာ္သတင္းဟာလည္း တေန႔ထက္တေန႔
ပိုပိုထြက္ေပၚလာတယ္။ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ ဗညားႏြဲ႔ထက္ သမိနမ
္ ရူးကို ပိုၿပီး
နန္းတင္ခ်င္ေနတယ္လို႕ သိလာႀကေတာ႕ နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားေတြဟာ နီးရာဓါးကို
ေႀကာက္ရသူမ်ားပီပီ ဗညားႏြဲ႔Aိမ္ေတာ္ဆီ Aဝင္Aထြက္လုပ္တာကိုေတာင္ မလုပ္ရဲေတာ႕ဘဲ
ေရွာင္လာႀကတယ္။ ဘုရင္႔ပေရာဟိတ္ၿဖစ္တဲ႔ မင္းဇြဲတႏုန္ နဲ႔ ေသနာပတိAမတ္ႀကီး
သမိန္ဇိပ္ၿပဲကေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ကို ပုန္းရွိဳးကြယ္ရွိဳး Aႀကံေပးရင္း ေထာက္ခံေနတုန္းဘဲတဲ႔။

ဒီေနရာမွာ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ရင္႔က်က္မွဳက Aံ႕ႀသစရာပါဘဲ၊ ငယ္ငယ္က ႀကမ္းခဲ႔ရမ္းခဲ႔ ရိုင္းခဲ႔သေလာက္၊

ဒီAေၿခေနမွာေတာ႕ Aခ်ိန္မတန္ ေသးလို႕ ပါးၿပင္းမေထာင္တဲ႔ ေၿမြေဟာက္တေကာင္လို
က်ိတ္မွိတ္သည္းခံရင္း Aခ်ိန္ကိုေစာင္႔ေနသတဲ႔။ ဘယ္ေလာက္Aထိ သည္းခံ ခဲ႔သလဲဆိုရင္
လူႀကားထဲမွာ သမိန္မရူးက မေတာ္တဆလိုလိုနဲ႔ ေၿခနဲ႔ခပ္တာကိုေတာင္ မသိသလို
သည္းခံေနခဲ႔တဲ႔Aထိ က်ိတ္မွိတ္ ခံစားခဲ႔တယ္။
Page | 55
ဒီAၿဖစ္ပ်က္ၿဖစ္ခဲ႔ပံုက ဒီလို ...

မင္းကန္စီ

ၿဖစ္ပံုက ...

ဗညားႏြဲ႔ဆီမွာ မင္းကန္စီဆိုတဲ႔ ကိုရင္လူထြက္တေယာက္ Aမွဳထမ္းတေယာက္ရွိတယ္၊ ဒီလူဟာ

ေဗဒင္နဲ႔ နိမိတ္ ေကာက္ပညာ Aလြန္ေတာ္သူၿဖစ္သတဲ႔၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က Aလြန္ထင္ရွားခဲ႔တဲ႔
Aယူေတာ္မဂၤလာဦးနိဳးလို လူမ်ိဳးေပါ႔။ ဒီမင္းကန္စီဆိုတဲ႔ပညာရွင္ ဗညားႏြဲ႔ဆီေရာက္လာပံုကလည္း
Aေတာ္ဆန္းတယ္ဆိုရမယ္။

ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ႏွစ္ေယာက္ ၿပိဳင္ဆိုင္တာၿမင္႔တက္လာေတာ႕

နန္းတြင္းသားေတြဟာ နီးရာဓါးေႀကာက္ ရသူ ေတြပီပီ လက္ရွိAေၿခAေနAရ
ပိုၿပီးAႏၱာရယ္ေပးနိဳင္တဲ႔ သမိန္းမရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီကို ပိုေႀကာက္ႀကတာမို႕ ဗညားႏြဲ႔ကို ေရွာင္လာ
ႀကတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ေစာေစာကေၿပာခဲ႔သလို ဗညားႏြဲ႔ထံ Aဝင္Aထြက္လုပ္တာေတြေတာင္
မလုပ္ရဲေတာ႕ဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ AေရAခ်င္းကို သေဘာက်တဲ႔ Aရာရွိႀကီးေတြကေတာ႕
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ဆက္သြယ္ၿမဲဘဲတဲ႔။ ဒီAထဲမွာ Aမတ္ႀကီးသမိန္ၿဗဇၨနဲ႔ ရာဇပေရာဟိတ္
မင္းဇြဲတနုန္တို႕လို႕ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြလည္းပါတယ္။

တေန႕မွာ မင္းဇြဲတနဳန္က ဗညားႏြဲ႔ကို Aႀကံေပးတယ္ မင္းညီမင္းသား သူေဌးသူႀကြယ္ေတြ

ဂလီရိုက္စကားတဲ႔ေနရာကို သြားပါတဲ႔။ ဂလီရိုက္တယ္ဆိုတာက ဘယ္လိုကစားနည္းလည္း
မသိပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ ေတာင္ငူေခတ္ နတ္ရွင္ေနာင္ေရးတဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ထဲမွာ ဂလီရိုက္တဲ႔Aေႀကာင္း
ပါတယ္၊ Aုပ္စု၂စုခြဲၿပီး လံုးဝန္းတဲ႔ Aလံုးတလံုးကို ၿမင္းစီးရင္း ရိုက္တ႔A
ဲ ေႀကာင္းေရးထားတယ္၊
ဒီေတာ႕ ဂလီဆိုတာက ပိုလိုကစားနည္းနဲ႔တူမလားဘဲ။

မင္းဇြဲတႏုန္က ဗညားႏြဲ႔ကို ဂလီကစားရာတဲ႔ေနရာသြားခိုင္းတာ လူငယ္ေတြကိုစည္းရံုးေရး

ဆင္းေစခ်င္တဲ႔ သေဘာနဲ႔လားေတာ႕မသိဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီေနရာမွာ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔ Aၿဖစ္Aၿပက္တခုနဲ႔ ႀကံဳရပါတယ္။ ဂလီကြင္းက က်ံဴးနဲ႔ ဘုရားတဆူႀကားက
ကြင္းတကြင္းမွာရွိတယ္၊ တေန႔ လူငယ္ေတြ ဂလီရိုက္ကစားတဲ႔ ေနရာကိုဗညားႏြဲ႔ေရာက္ေတာ႕

Page | 56
ဘုရားပရိဝဏ္မွာ ေပါင္းသင္ၿမက္ႏုတ္ ေနတဲ႔ လူတေယာက္ကို သတိထားမိသတဲ႔၊ ဒီလူကို
သူတခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး သူစိမ္းေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ကေမးၿမန္းႀကည္႔ေတာ႕ Aဲဒီလူက
ဆင္ၿဖဴရွင္မင္းႀတားရဲ႕သားေတာ္နဲ႔ စကားေၿပာခ်င္လို႕ ေစာင္႔ေနတာပါတဲ႔၊ ဗညားႏြဲ႔က သူဟာ
ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕သားေတာ္ၿဖစ္တယ္ လို႕ဆိုေတာ႕ လူစိမ္းက ဗလာရဆိုတ႔A
ဲ ရပ္မွာ
ႏြားေက်ာင္းသားတႀကိမ္ ရဟန္းႏွစ္ႀကိမ္ၿဖစ္ဖူးတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ထူး တစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ Aဲဒီ
ပုဂၢိဳလ္ထူးရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ႔ စကားသံုးခြန္းကိုေၿဖနိဳင္ရင္ Aရွင္မင္းသားဟာ ရာမညတိုင္း
တလိုင္း၃ရပ္ကို ပိုင္စိုးရတဲ႔ Eကရာဇ္မင္းၿဖစ္မယ္ လို႕ေၿပာၿပီး ေပ်ာက္သာြ းသတဲ႔။ ဗညားႏြဲ႔လည္း
Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔ ဒီAၿဖစ္Aပ်က္ကို ၿမင္ေတြ႔ရၿပီး စကားေမးမရေAာင္ Aံ႕ႀသ မွင္တက္
သြားတာေပါ႔၊ ထူးဆန္းတာက ဒီAၿဖစ္Aပ်က္ကို ၿမင္ေတြ႔လိုက္ရတဲ႔သူဟာ သူနဲ႔ မသိုက္ဆိုတဲ႔
သူAမွဳထမ္းတေယာက္သာ ရွိပါသတဲ႔ေလ။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္တေန႔ေရာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္၊ ဗလိနတ္စာေတြ

ေကြ်းေမြးပူေဇာ္ၿပီး သူရဲ႕Aမွဳထမ္း မသိုက္ကို လူဆန္းတဲ႔လူစိမ္းႀကီးေၿပာသြားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ထူးကိုရွာဖို႕
ဗလာရဆိုတဲ႔Aရပ္ကို ေစလႊတ္လိုက္တာေပါ႔။ ဗလာရနဲ႔ ပဲခူးက တညAိပ္ေလာက္ သြားရသတဲ႔။

မသိုက္ ဗလာရကိုေရာက္ေတာ႕ ဗလာရရြာေဈးထဲမွာ ရြာသူႀကီးတို႕ ႀကက္တိုက္ေနခ်ိန္ၿဖစ္တယ္။

Aားလံုးက ႀကက္ဝိုင္းကို စိတ္ဝင္စား ေနတုန္း ကိုရင္တပါး ေဈးကိုၿဖတ္ၿပီး
ႀကြလာတာကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ႕ သူႀကီးက ကိုရင္ ဘယ္ႀကြမွာလဲလို႕ ႀကက္ဝိုင္းထဲက လွမ္းေမး
လိုက္သတဲ႔။ ကိုရင္က က်ဳပ္တို႕ေက်ာင္းဒကာ ေနမေကာင္းဘူးသတင္းႀကားလို႕
ဆရာေတာ္လႊတ္လိုက္တာနဲ႔ သြားႀကည္႔မလို႕လို႕ ၿပန္ေၿဖတယ္၊ ဒါနဲ႔သူႀကီးတို႕ကလည္း ဟာ
Aဲဒီေက်ာင္းဒကာဟာ တပည္႔ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းဘဲ၊ ဒီမွာကလည္း ေလာင္းေႀကး ႀကီးေတာ႕
မထနိုင္ေသးဘူး ကိုရင္ေမးၿပီးၿပန္လာရင္ လူနာAေၿခေနေလး တပည္႔ေတာ္တို႕ကို
ေၿပာၿပဦးေနာ္လို႕ ေၿပာပါသတဲ႔။

ကိုရင္လည္းရြာထဲဝင္သြားၿပီး လူနာAေၿခေနေမး၊ ၿပီးေတာ႕ၿပန္ထြက္လာလို႕

ေဈးေရာက္ေတာ႕လည္း ႀကက္ဝိုင္းကမၿပီးေသးဘူး သဲႀကီး မဲႀကီးၿဖစ္ေနတုန္းဘဲ၊ ဒါေပမဲ႕
ကိုရင္ၿပန္လာတာၿမင္ေတာ႕ သူႀကီးက ဘဲနဲ႔လဲကိုရင္ လူနာAေၿခဘယ္လိုလည္းလို႕
လွမ္းေမးေတာ႕ ကိုရင္က “ ေက်ာင္းဒကာနာတာက ရာဟုဆိုရေAာင္လည္း ရာဟုမဟုတ္၊

Page | 57
ရွစ္AကၡရာဆိုရေAာင္လည္း ရွစ္Aကၡရာမဟုတ္၊ တမ်ိဳးေၿပာရရင္ လယ္ထြန္တဲ႔သူဟာ
ကန္သင္းေထာင္႔ေရာက္ရင္ ႏွင္တံကို လွည္းေမာင္းသလို ဆီးကင္းကို ေရးခ်တာနဲ႔ တူတယ္ ”
လို႕ၿပန္ေၿပာတယ္။

ဒါနဲ႔ႀကက္တိုက္သူေတြက ဘာႀကီးလဲဟ ရွဳပ္ေနတာဘဲ လို႕ဝိုင္းေၿပာႀကေတာ႕ သူႀကီးက ဟာ

ငါသူတို႕ေက်ာင္းကို ခဏခဏ ေရာက္ဖူး တယ္။ ဒီကိုရင္ဟာ ေဗဒင္ဟူးရားAရမ္းေတာ္တယ္လို႕
သူ႕တို႕ဆရာေတာ္ကေတာင္ ခ်ီးက်ဴးရတဲ႔ ကိုရင္ေလးကြ၊ သူေပါက္ကရ ေၿပာတယ္လို႕
ငါမထင္ဘူးလို႕ သူ႕Aေပါင္းAသင္း ႀကက္သမားေတြကို ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းကို
ဗညားႏြဲ႕လႊတ္ထားတဲ႔ မသိုက္ႀကားတာနဲ႔ သူ႕သခင္ဆီကိုေၿပးၿပီး ဒီAေႀကာင္းကို
ေၿပာၿပေတာ႕တာဘဲ။

မင္းကန္စီ ၂

ကိုရင္ေလးရဲ႕စကားဆန္းကို သူရဲ႕လူ မသိုက္ လာေၿပာၿပေတာ႕ ဗညားႏြ႔က

ဲ ဒါဟာသူရွာေနတဲ႔သူရဲ႕
စကားဘဲလို႕ လံုးဝယံုႀကည္ၿပီး ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားကိုသြား ဘုရားေတြဘာေတြရွိခိုး ၿပီးေတာ႕မွ “
တပည္႔ေတာ္ဟာ Eကရာဇ္မင္းၿဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဒီစကားရဲ႔ Aဓိပၸါယ္ကို ေဖာ္နိဳင္ပါေစ ” လို႕
Aဓိဌါန္ၿပဳပါသတဲ႔။

ရာဟုလည္းမဟုတ္ ရွစ္Aကၡရာလည္းမဟုတ္ဆိုေတာ႕ Aတ္ Aကၡရာၿဖစ္ရမယ္တဲ႔

(ေမာ္ကင္းနားမလည္ပါ)၊ လယ္ထြန္ရာမွာ ကန္သင္းေထာက္ေရာက္ရင္ ခ်ိဳးေကြရတယ္၊ ႏြားလွည္း
ကြ်ဲလွည္းေမာင္းရင္ ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႕ေမာင္းတဲ႔Aခါ ကြ်ဲ ႏြားေတြကို တြပ္ (တပ္) လို႕
ေAာ္ဟစ္ေစခိုင္းၿပီး ေကြ႔မယ္ဆိုရင္ ေဇဝ္ (ေဇ) ကို ေAာ္ရတယ္၊ တခါ ဇီးကင္းေရးခ်ဆိုေတာ႕
ဇီးသီးနဲ႔တူတဲ႔ Aကၡရာဟာ ဝ Aကၡရာၿဖစ္ေတာ႕ကာ ဝါ ေပါ႔။ ဒီေတာ႕ Aာလံုးေပါင္းလိုက္ရင္ Aတ္
+ ေဇဝ္ + ဝါ = Aေဇၨဝါ= Aဇီေဝါ = Aသက္မရွိ ဆိုတာဘဲေပါ႔။ ကဲ မသိုက္ေရ ဗလာရရြာဆီ
တေခါက္ေၿပးၿပီးေတာ႕ ေက်ာင္းဒကာရဲ႕Aေၿခေနကို သြားစံုစမ္း စမ္းကြာ၊
ေက်ာင္းဒကာေသၿပီဆိုရင္ေတာ႕ ငါ႔ေၿဖတာမွန္ၿပီ ဆိုၿပီး မသိုက္ကိုလႊတ္ႀကည္႔ခိုင္းတယ္။
တကယ္ဘဲ ေက်ာင္းဒကာဟာ Aနာသည္းၿပီး ေသသြားၿပီဆိုတာ သိရေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ဟာ
သူ႕Aေၿဖမွန္တယ္ဆိုၿပီး Aရမ္းဝမ္းသာသြားေပါ႔။

Page | 58
ေနာက္သိပ္မႀကာဘူး မသိုက္ကို ေနာက္တခါလႊတ္ၿပီး Aဲဒီကိုရင္ေလးကို သူႀကည္႔ခိုင္းေတာ႕
ကိုရင္ေလးက လူဝတ္လဲသြားၿပီ၊ လူဝတ္ လဲသြားရတာကလည္း သူ႕Aကိုက
သူႀကီးဆီကေငြေခ်းၿပီး ၿပန္မဆပ္နိဳင္တာနဲ႔ သူႀကီးကသူ႔Aေမကိုဖမ္းမယ္လုပ္ေတာ႕ သူ႔Aေမ
ကိုယ္စား Aေႀကြးဆပ္တဲ႔Aေနနဲ႔ သူႀကီးဆီမွာ ကြ်န္ဝင္ခံလိုက္လို႕ပါ။ ကြ်န္ခံတယ္ဆိုေပမဲ႔
ပညာတတ္သူမို႕ သူႀကီးက သာမန္ခပ္ညံ႕ညံ႕ ကြ်န္Aၿဖစ္ မသတ္မွတ္ဘဲ
ႏြားေက်ာင္းသားဦးစီးခန္႔ပါသတဲ႔။

တေန႔ ႏြားသိမ္းခ်ိန္မွာ ႏြားတေကာင္ေလွ်ာ႕ေနတာနဲ႔ ကိုရင္လူထြက္က သစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီး

ႀကည္႔တယ္၊ ၿပန္ဆင္းလာေတာ႕ သူႀကီးက ေဟ႕ေကာင္ ႏြားေတြ႕လားလို႕ေမးေတာ႕
ကိုရင္လူထြက္က Aနီးကေတာ႕မၿမင္ဘူး Aေဝးကေတာ႕ၿမင္သဗ်၊ ၿပီးေတာ႕ Aပင္ေပၚတက္
တုန္းကမၿမင္ဘူး ၿပန္ဆင္းမွၿမင္တယ္။ ဆင္းတာကလည္း တတ္တဲ႔ကိုင္းကမဆင္းဘဲ
တၿခားတကိုင္းက ဆင္းခဲ႔ရတယ္ဗ်ာ လို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕ ႏြားေပ်ာက္လို႕ စိတ္ညစ္ေနတဲ႔ သူႀကီးနဲ႔
ႏြားေက်ာင္းသားေတြက ဘာေတြေၿပာေနမွန္းမသိဘူး ရႈပ္ေနတာဘဲ လို႕ ၿပန္ေၿပာႀကတာေပါ႔၊
ကိုရင္လူထြက္က ေAးေဆးဘဲ ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူးတဲ႔။

ဒါကိုမသိုက္ႀကားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ထံေၿပးေၿပာရတာေပါ႔။ ဒီေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က

သစ္ပင္ကတတ္ႀကည္႔တာ Aနီးကမၿမင္ Aေဝးက ၿမင္တယ္ဆိုေတာ႕ ေပ်ာက္ေနတဲ႔ႏာြ းက
ခ်ိဳင္႔ထဲမွာရွိေနတာၿဖစ္ရမယ္၊ ေနာက္တခါ တက္တုန္းကမၿမင္ ဆင္းမွၿမင္တယ္၊ တက္တဲ႔ကိုင္းက
မဆင္း တၿခားကိုင္းကဆင္းတယ္ ဆိုတဲ႔စကားကိုေထာက္ရင္ Aပင္ေပၚမွာ Aႏၱာရယ္ရွိတဲ႔
Aေကာင္တေကာင္နဲ႔ ႀကံဳရလို႕ၿဖစ္ရမယ္၊ Aပင္ေပၚမွာ Aႏၱာရယ္ရွိတဲ႔ Aေကာင္ဆိုေတာ႕
ဘာၿဖစ္မလဲ ေၿမြပဲၿဖစ္ရမွာေပါ႔၊ ကဲ မသိုက္ေရ ေၿပးႀကည္႔စမ္းပါဦး ငါမွန္းတာ မွန္မမွန္ ဆိုတာကို
လို႕ၿပန္ေၿပာတယ္။ မသိုက္ၿပန္စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕ မင္းသားေၿပာတဲ႔Aတိုင္း ကြက္တိၿဖစ္ေနေတာ႕
ဝမ္းသာAားရ ၿပန္ေၿပာရၿပန္တာေပါ႔ေလ။

ေနာက္တခါ မသိုက္ ဗလာရရြာဆီၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ကိုရင္လူထြက္ကို ကိုရင္ဝတ္ႀကီးနဲ႔

ၿပန္ေတြ႔ရၿပန္ေရာတဲ႔၊ ဒါနဲ႔စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕ ကိုရင္ရဲ႕မိခင္က သူ႕ရဲ႕ေမာင္ နိဗၺာန္ၿခံေက်ာင္း
ဆရာေတာ္ရဲ႕ AကူAညီနဲ႔ ကိုရင္ကို သူႀကီးဆီက ၿပန္ေရြးၿပီး သာမေဏ ၿပန္စည္း ေပးထား
တဲ႔Aေႀကာင္း သိခဲ႔ရတယ္။ နိဗၺာန္ၿခံေက်ာင္းဆိုတာက ဗလာရရြာနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ႔

Page | 59
တငိုက္ဆိုတဲ႔ရြာက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပါ။ မသိုက္လည္း Aဲဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ တည္းခိုရင္း
ကိုရင္ရဲ႕Aေႀကာင္းကို စံုစမ္းေနတာေပါ႔။ တေန႔ သူ႕ဦးေလး ဆရာေတာ္ႀကီး သိမ္ဘုရားမွာ
တံၿမတ္လွည္းေနတုန္း ကိုရင္ဟာ တစံုတခုကို သင္းပိုင္နဲ႔ထုပ္ၿပီး ေက်ာင္းဝင္းAတြင္း
ဝင္လာတာေတြ႔ရသတဲ႔။ ဆရာေတာ္က ဘာေတြထုပ္ခဲ႔လဲေမးေတာ႕ ကိုရင္ေလးက တပည္႔ေတာ္
မြန္စကား သွ်ဝ (သြ) နဲ႔ ကြန္ (ေကာန္) ဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရ ႏွစ္လံုးကို ဗမာလို ပိုက္လာခဲ႔ပါတယ္လို႕
ၿပန္ေၿပာတယ္၊ ထံုးစမ္းAတိုင္း ဆရာေတာ္က ဟာ ဒီကိုရင္ကလည္း လူနား မလည္တ႔စ
ဲ ကား
ေတြနဲ႔ လုပ္ခ်လိုက္ၿပန္ၿပီ လို႕ညီးညဴၿပန္တာေပါ႔။ ဒါကိုႀကားတဲ႔ မသိုက္လည္း
ဗညားႏြဲ႕ဆီAေၿပးAလႊားၿပန္ေၿပာရၿပန္ေရာ။

ဗညားႏြဲ႔က မြန္စကား သွ်ဝ ကို ဗမာေတြက ဟင္ လို႕ေခၚတယ္၊ မြန္စကား ကြန္ ဆိုတာကိုေတာ႕
ဗမာေတြက သာ လို႕ေခၚတယ္ဆိုေတာ႕၊ ဒီကိုရင္ ပိုက္ခဲ႔တာ ဟသၤာၿဖစ္ရမယ္ကြာ မသိုက္ေရ
ေၿပးပါဦးဟ ဆိုလို႕ မသိုက္ ၿပန္စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ေၿပာသလို ၿဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရပါသတဲ႔။

ဒီAေႀကာင္းကိုၿပန္သတင္းပို႕ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က ကဲ မသိုက္ေရ တို႕၂ေယာက္ႀကားခဲ႔ရတဲ႔

ဟိုလူထူးလူဆန္းႀကီးေၿပာတဲ႔စကားနဲ႔ ဒီ ကိုရင္နဲ႔ေတာ႕ ကြက္တိၿဖစ္ေနၿပီ၊ ဒီေတာ႕ မင္း
ငါ႕ရဲ႕နိဳ႕ထိန္းAေမ ေမြ႕Aဲေလာဆီကေန သကၤန္းပိတ္ေကာင္းတAုပ္ယူၿပီး နိဗၺာန္ၿခံေက်ာင္း
ဆရာေတာ္ကိုကပ္ ၿပီးေတာ႕ သူတူကိုရင္ေလးကို ငါကAပါးေတာ္ေခၚခ်င္တယ္ေၿပာ၊
ေငြေႀကးလိုAပ္ရင္လဲ ငါ႕Aေမဆီက ေတာင္းသြား ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္သတဲ႔။

ဟိုေရာက္လို႕ Aေႀကာင္းစံုကို ဆရာေတာ္ထံေလွ်ာက္ေတာ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးက “ ဟာ ငါ႔တူ

ကိုရင္ေလးကို တို႕မင္းသားက Aပါးေတာ္ ေခၚခ်င္တယ္ဆိုတာ Aရမ္းဝမ္းသာဖို႕
ေကာင္းတာဘဲကြ၊ တို႕မင္းသားဆီမွာ ခစားရဖို႕ဆိုတာက လြယ္တာမွတ္လို႕၊ ငါေတာင္
Aသက္ႀကီးသြားလို႕ေပါ႔ကြာ မဟုတ္ရင္ မင္းသားဆီမွာ Aမွဳထမ္းလိုက္ခ်င္ေသးတယ္၊ ကဲကဲ
ငါ႕တူကိုေခၚသြား ဒီေကာင္က ေက်းဇူးAင္မတန္သိတဲ႔ေကာင္၊ စာေပက်မ္ဂန္လည္း
တတ္လိုက္တာမွလြန္ေရာ၊ ေၿပာရမယ္ဆို စႀကာဝေတးမင္းရဲ႕ ပတၱၿမားေပါ႔ကာြ ၊
စႀကာဝေတးမင္းၿဖစ္မဲ႔ မင္းသားေလးနဲ႔ထိုက္တန္ပါတယ္၊ တို႕မင္းသားေလးAဖို႕
လံုးဝAက်ိဳးရွိမွာပါ ” လို႕ မသိုက္ကိုေၿပာၿပီး သူတူ ကိုရင္ေလးကိုလည္း “ ကဲ ေမာင္ရွင္ေရ
သူ႔ရွင္ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕သားေတာ္ ဗညားႏြဲ႔မင္းသားေလးက ေမာင္ရွင္နဲ႔ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး ခ်င္တယ္တဲ႔၊

Page | 60
လိုက္သြားေပေတာ႕။ ဟိုက်ရင္ ေမာင္ရွင္တတ္ထားတဲ႔ ေဗဒင္က်မ္း၊ စစ္ပညာက်မ္း၊
မင္းEကရာဇ္တို႕ က်င္႔သံုးရမဲ႔ က်မ္းဂန္ေတြ၊ Aတတ္ပညာေတြကို မင္းသားေလးကို
သင္ႀကားၿပသၿပီး Aမွဳေတာ္ကိုေက်ပြန္ေAာင္ Aသက္စြန္႔ၿပီးထမ္းေပေတာ႕ ”လို႕
မွာလိုက္ပါသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုရင္လူထြက္ေလးဟာ ဗညားႏြဲ႔ဆီေရာက္လာပါေလေရာ။

ၿမင္ၿမင္ခ်င္း စU္းစားဆင္းၿခင္ၪာဏ္ရွိၿပီး တည္ႀကည္တဲ႔ ကိုရင္လူထြက္ေလးကို တလေမေဒါက

ခင္မင္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ေမာင္မင္း နာမည္က ဘယ္လိုေခၚသလဲဆိုေတာ႕ ကိုရင္ေလးက
ခ်က္ခ်င္းဘဲ မင္းကန္စီပါ သခင္မလို႕ ၿပန္ေၿဖပါသတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ေၿဖတဲ႔ Aေၿဖနဲ႔
မင္းကန္စီရဲ႕ပေဟဠိစကားေတြAေႀကာင္း ဗညားႏြဲ႕ကေၿပာၿပေတာ႕ တလေမေဒါဟာ မင္းကန္စီကို
ေလးစားတာနဲ႔ ေရႊဖလား Aခ်ိန္၂၀နဲ႔ Aဝတ္တAုပ္ လက္ေဆာင္ေပးပါသတဲ႔။

AဲဒီAခ်ိန္ကစၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဘာဘဲလုပ္လုပ္ မင္းကန္စီနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး မင္းကန္စီေပးတဲ႔

Aႀကံၪာဏ္Aတိုင္း ၿပဳမူက်င္႔ႀကံ ေနထိုင္ ေတာ႕တာဘဲ၊ မင္းကန္စီကလည္း သူတတ္ကြ်မ္းသမွ်
Aဌာရသ ပညာရပ္ေတြကို ဗညားႏြဲ႔ကို တေၿဖးေၿဖးသင္ေပးပါေတာ႕တယ္။ Aဲဒီတုန္းက
ဗညားႏြဲဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ပဲရွိေသးသတဲ႔ ၂၀ေတာင္မၿပည္႔ေသးဘူး၊ မင္းကန္စီထက္လည္း
ငယ္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ မင္းကန္စီကို Aကိုလို႕ေခၚပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ မင္းကန္စီရဲ႕သြန္သင္မွဳေAာက္မွာ Aခ်ိဳးေၿပာင္းၿပီး ဖခင္ႀကီးရဲ႕Aရိုက္Aရာကို ရယူဖို႕

တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ၿပင္ဆင္လာေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ကိုႀကည္႔ရင္း သမိန္မရူရဲ႕ AႏူးAႏွပ္
ရာဂေရေႀကာမွာ နစ္မူးေနတဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ ငယ္စU္ေတာင္ေက်းကတည္းက သားAရင္းလို
ေကြ်းေမြးၿပဳစုလာတဲ႔ တူေတာ္ေမာင္ဆိုတဲ႔ သံေယာဇU္ေတြေမ႕သြားၿပီး ခ်စ္သူရဲ႕ ရန္သူAၿဖစ္
ဗညားႏြဲ႔ကို ၿမင္လာတယ္၊ သမိန္မရူးကိုလည္း “ မင္းၿဖစ္ခ်င္တာလည္းၿပာလို႕
လက္ကလည္းခ်ာလို႕၊ ဟင္း .. မေၿပာလိုက္ခ်င္ဘူး ဆူးေၿငာင္႔ေတြမရွင္းဘဲ ဘယ္လို လုပ္ၿပီး
မင္းၿဖစ္မွာလဲ ” လို႕ မႀကာခဏေၿပာဆိုတိုက္တြန္းတယ္။ ဒါေႀကာင္႔ သမိန္မရူးဟာ
ရဲသထက္ရဲလာၿပီး ဗညားႏြဲ႕ကို ရွင္းပစ္ဖို႕ က်ိဳးစားလာေတာ႕တာေပါ႔။

Page | 61
ေမာ္ကင္းေလး၏ ထင္ျမင္သံုးသပ္ခ်က္

မင္းကန္စီနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ေတြရဲ႕ ပေဟဠိေတြကိုႀကည္႔ရင္ Aဲဒီေခတ္က မြန္နဲ႔ ဗမာ စကားဟာ

Aရမ္းကိုေရာေႏွာေနတာကို ေတြ႔ရပါ႔မယ္။ ဒါဟာ ဘာေႀကာင္႔လည္းဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ပုဂံဆိုတဲ႔ ဗမာလက္ေAာက္မွာ ေနထိုင္ခဲ႔ရၿခင္းေႀကာင္႔လို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႕ရပါတယ္။

Aဲဒီေခတ္က ယိုးဒယားဆိုတဲ႔ Aယုဒၶယဟာ Aင္Aားဒီေလာက္မေကာင္းေသးပါဘူး၊

စုခိုထိုင္းေခတ္ပါ၊ ဒါေပမဲ႕ ရာဇဓိရာဇ္မင္းၿဖစ္ခ်ိန္မွာ စုခိုထိုင္းထက္ ဇင္းမယ္က
ပိုAင္Aားေကာင္းေနတာေတြ႔ရပါမယ္။ ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ စုခိုထိုင္း၊ ဇင္းမယ္၊ Aယုဒၶယ
စတဲ႔ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေတြဟာ ေၿမာက္ဖက္က နန္းေစာAႏြယ္ဝင္ေတြက မြန္ေတြရဲ႕
ေရွးၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေတြၿဖစ္တဲ႔ ဒြါရဝတီ၊ ဟစ္ရစ္ပူရ၊ ပထံုဌာနီ စတာေတြကို
ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရာက ေပၚေပါက္လာတဲ႔ နိဳင္ငံေတြၿဖစ္တာမို႕၊ ဘာသာစကား၊
စာေပယU္ေက်းမွဳနဲ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မွဳ ေတြမွာ မြန္ယU္ေက်းမွဳ စာေပ ဘာသာစကားေတြနဲ႔
ေရာယွက္ေနပါတယ္။

ထိုင္းစာေရးနည္းစနစ္ဟာ ဗမာလိုဘဲ မြန္ေတြရဲ႕ စာေရးနည္းေပၚမွာ Aေၿခခထားခဲ႔တာပါ၊

မြန္ေတြကလည္း ေတာင္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာ ပါဌိစာေရးနည္းကို Aေၿခခံထားတယ္ ဆိုေလေတာ႕
ဘာသာစကား Aင္မတန္ နီးစပ္ႀကပါတယ္။ ၿပီးေတာ႕ Aခုေခတ္လို လ-ဝ-က Uပေဒေတြ ဘာေတြ
နယ္ၿခားေစာင္႔တပ္မေတာ္ေတြ နယ္နိမိတ္ေက်ာက္တိုင္ေတြ ေဘာ္ဒါေကာ္မတီေတြ မရွိေလေတာ႕
ထိုင္း၊ ဗမာ၊ မြန္ ေတြဟာ ေရာေႏွာဆက္စပ္သြားလာ ကူးသန္းလုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေနခဲ႔ႀကမွာမို႕
ဘာသာစကားေရာယွက္မွဳရွိခဲ႔ႀကမွာဘဲ။

ဗညားဆိုတာကို မြန္ေတြက ဖညဲး လို႕Aသံထြက္ပါတယ္၊ ေတာ္ေသာ ေကာင္းေသာ

က်က္သေရရွိေသာလို႕ ထြက္ရမလားမသိ (ဗမာေတြရဲ႕ သတိုးနဲ႔တူမလားဘဲ)။ ေဒါ
ဆိုတာကိုေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မသိပါ (ကြ်န္ေတာ္က မြန္စကားေကာင္းေကာင္း မတတ္ပါဘူး)။ ၿဗတ္
ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္႔Aထင္ ဖရာ႕ (ဖလတ္)ကိုေၿပာတာလို႕ထင္ပါတယ္၊ Aရွင္ဘုရားေပါ႔။
ယိုးဒယားေတြရဲ႕ ဖရာ႕နေရာင္းစရယ္ ကို ေရွးဗမာရာဇဝင္မွာ ၿဗနရစ္လို႕ ေရးပါတယ္။ ထိုင္းေတြ
ဖရာ႕(ဖရ)ရာ႕ခန္ဟင္ ဆိုတာကို ဗမာရာဇဝင္မွာ ၿဗေရာင္လို႕ေရးပါတယ္။

Page | 62
ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ္ေတြးထင္ခ်က္ သက္သက္သာၿဖစ္ၿပီး မွန္ရမယ္လို႕ မဆိုပါဘူး ခင္ဗ်ား။

ရွင္းမရတဲ့ နန္းတြင္းေရး

ဗညားဦးရဲ႕ က်န္းမာေရးAေၿခေနကလည္း သမိန္မရူးနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕ရဲ႕ ၿပိဳင္ဆိုင္မွဳကို

ၿမင္႔တတ္လာေစတယ္။

ဗညားဦးဟာ ပါးစပ္မွာAပူနာေပါက္ရာက Aနာကသက္သာမသြားဘဲ Aေၿခေနဆိုးသထက္ဆိုး

လာတယ္၊ ေနာက္ဆံုးAနာက Aရမ္းသည္းလြန္းလာေတာ႕ ဘုရင္ႀကီးေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္
မရွိေတာ႕ဘူးဆိုတာကို နန္းတြင္းကAရာရွိႀကီးေတြ သေဘာေပါက္လာႀကေပမဲ႔
နန္းလ်ာဆက္ခံေရးမွာ ဘယ္သူ႕ကိုနန္းတင္ရမလဲ ေဝခြဲမရဘူး။ နန္းတြင္းေရးက
Aရမ္းရႈပ္ေထြးလာတယ္။

သူ႕ရွင္ဗညားဦးကေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မိဖုရားေခါင္ႀကီးကေမြးတဲ႔ ေဘာငံမုန္ကို နန္းဆက္ခံေစခ်င္တယ္

ဒါေပမဲ႕ သူဟာလူေခ်ာလူႏြဲ႔ ၿဖစ္သလို သားေတာ္ငယ္ၿဖစ္လို႕ နန္းတြင္းမွာ
လူႀကိဳက္မ်ားသူမဟုတ္ဘူး၊ မဟာေဒဝီက သူ႕ရဲ႕Aခ်စ္ေတာ္ သမိန္မရူးကို နန္းတင္ခ်င္တယ္
ဒါေပမဲ႔ သမိန္မရူးဟာ သမက္ေတာ္သာၿဖစ္ေနတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သားေတာ္ႀကီးၿဖစ္ၿပီး
လက္ရံုးရည္ေရာ ႏွလံုးရည္ေရာ ၿပည္႔စံုသူမို႕ ထီးနန္းဆက္ခံထိုက္ေပမဲ႕ ဗညားဦးက လက္မခံဘူး
ၿဖစ္ေနၿပန္တယ္။

ဒီလိုထီးေရးနန္းေရး ရွဳပ္ေထြးေနခ်ိန္မွာ ဗညားဦးရဲ႕ Aနာကသည္းသထက္သည္းလာတယ္၊

နန္းတြင္း သမားေတာ္ေတြရဲ႕ ေဆးဝါးနဲ႔မနိဳင္ေတာ႕တဲ႔ AေၿခAေနကို ေရာက္လာတယ္၊
ေနာက္ဆံုး ေရွးထံုးAစU္လာAတိုင္း နတ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသၿပီး ဘုရင္မင္းၿမတ္
က်န္းမာေရးၿပန္ေကာင္းလာေစဖို႕ ဆုေတာင္းတဲ႔ ပြဲကိုက်င္းပဖို႕ စီစU္ႀကပါေလေရာတဲ႔။

ကႏၷားပြဲနဲ႔ Aလစ္ေခ်ာင္းလုပ္ႀကံမွဳ

နတ္ကႏၷားပြဲဟာ Aလြန္ႀကီးက်ယ္ၿပီး ေန႕ေရာ ညပါ တရက္လံုးလံုး ကႀကရမဲ႔ ပြဲၿဖစ္တယ္။

သမိန္မရူးဟာ ဒီပြဲမွာ Aခြင္႔ေရးရရင္ ဗညားႏြဲ႔ကို Aၿပတ္ရွင္းပစ္ဖို႕ စီစU္ထားတယ္။ ဒီကႏၷားပြဲႀကီး

Page | 63
က်င္းပဖို႕ မ႑ပ္ေဆာက္လုပ္ေရးနဲ႔ ပြဲေတာ္လံုၿခံဳေရးကို တာဝန္ယူရသူ ကေတာ႕
Aမတ္ႀကီးသမိန္ဇိပ္ၿဗဲပါ။

Aမတ္ႀကီးဟာ သုရွင္ဗညားဦးက တိုက္ရိုက္တာဝန္ေပးလို႕သာ ဒီတာဝန္ကို ယူရေပမဲ႕

ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔ နန္းတြင္းAေၿခေနေႀကာင္႔ ဒီကႏၷားပြဲမွာ ၿပႆနာေတြ ၿဖစ္လာနိဳင္မွာကို
ႀကိဳတြက္ဆမိတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ပြဲမစမွီ Aမတ္ႀကီးက “ ဒီပြဲကို ဆင္ၿဖဴရွင္ ဘုရင္မင္းၿမတ္ က
တာဝန္ေပးလို႕ သူက်င္းပရၿခင္းၿဖစ္ေႀကာင္း၊ ဒီပြဲကို သားေတာ္ သမီးေတာ္ သမတ္ေတာ္ Aမေတာ္
Aမတ္ ေသနာပတိ စစ္ဗိုလ္ Aႀကီးငယ္တို႕ တတ္ေရာက္လာႀကမွာမို႕ ညေမွာင္ရင္
ေသာက္စားမူးယစ္ၿခင္း၊ Aခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ၿဖစ္ပြားၿခင္း၊ စည္းကမ္း မရိုေသၿခင္း တို႕
ဘယ္သူမွက်ဴးလြန္ၿခင္း မၿပဳလုပ္ရ။ Aေႏွာက္Aယွက္ေတြရွိပါက ဖယ္ရွားပစ္ဖို႕
မ႑ပ္ပတ္လည္မွာ သူ၏ရဲမက္မ်ားကို လက္နက္ AစံုAလင္နဲ႔ တာဝန္ခ်ထားမွာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊
ေAးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စိတ္ခ်စြာ နတ္ပြဲကိုဆင္ႏြဲႀကပါလို႕ ေတာင္းဆိုလိုပါေႀကာင္း ” ေက်ညာပါတယ္။

Aမတ္ႀကီးတင္ႀကိဳ ခန္႔မွန္းထားတဲ႔Aတိုင္း သမိန္မရူးရဲ႕ လက္မရြံ႔ ၃ဦးဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို လုပ္ႀကံဖို႕

မ႑ပ္ကႏၷား နားက ဝင္းၿခံတံခါး တခုနားမွာ လာပုန္းၿပီးဗညားႏြဲ႔Aလစ္ကို ေခ်ာင္းေနတယ္၊ ဒါကို
Aမတ္ႀကီးစီစU္ထားတဲ႔ ပြဲေတာ္လံုၿခံဳေရးတပ္က ေတြ႔ၿပီး ဖမ္းလိုက္ နိဳင္တယ္၊ ဒါေပမဲ႔
Aမတ္ႀကီးသမိန္ဇိပ္ၿဗဲဟာ သမိန္မရူးနဲ႔ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီရဲ႕ နန္းတြင္းကလက္တံေတြကို
မေက်ာ္လႊားနိဳင္သူမို႕ လက္နက္သိမ္းၿပီး လူကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားယံုေလာက္ဘဲ တတ္နိဳင္ပါတယ္။

ညည္႔နက္လို႕ နတ္ပြဲသဘင္ ဇာတ္ရွိန္တတ္လာေတာ႕ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ သမီး၂ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔

မယ္မ်က္ရွဳ နဲ႔ မယ္သည္းပြတ္ တို႕ ထိုင္ရာ ထၿပီး နတ္ပြဲမွာဝင္ကႀကသတဲ႔၊ ဒါကို ဗညားႏြဲ႔ၿမင္ေတာ႕
ထၿပီး လင္ကြင္းတီး Aားေပးတယ္၊ ေနာက္ ထဘီ ရင္လႊမ္းတန္ဆာ လက္စြပ္ စတာေတြကို
ဆုAၿဖစ္ေပးတယ္၊ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကေတာ႕ သူ႕သမီးေတြကို ဗညားႏြဲ႔မ်က္စိႀကေနတယ္
ဆိုတာသိရေတာ႕ သေဘာေတြက် လို႕ေပါ႔၊ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မဟုတ္လား သမီးကိုဘုရင္ကယူရင္
ဘုရင္႔ေယာက္ခမၿဖစ္မွာကိုးေလ။

ပြဲမစခင္ ညေရာက္ရင္ ေသရည္ေသာက္စား မူးယစ္ရမ္းကားမွဳ မၿပဳရလို႕ ေက်ညာထားေပမဲ႔

မင္းညီမင္းသား ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြ ေသရည္ေသာက္တာကိုေတာ႕ Aမတ္ႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ
မတားၿမစ္နိဳင္ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ညU္႔နက္လာေလေလ မူးယစ္လာေလ ၿဖစ္လာ ႀကပါေလေရာ၊
Page | 64
မူးလာေတာ႕ Iေၿႏၵေတြဘာေတြလည္း ထိမ္းနိဳင္စြမ္းAား နည္းလာတယ္။ AဲဒီAခါမွာ
မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မ်က္စပစ္ရင္း မ်က္လံုးခ်င္းစကားေၿပာလို႕
ကလူ၏သို႕ ၿမဴ၏သို႕ လုပ္လာႀကသတဲ႔၊ ဒါကို ပြဲေတာ္လာတဲ႔ သူေတြAားလံုးၿမင္ႀကရသတဲ႔၊
တလေမသီရိလည္း လူႀကားမွာဆိုေတာ႕ ရွက္တာေပါ႔။

ခဏေနေတာ႕ မူးၿပီးAေတာ္ေကာင္းေနတဲ႔ သမိန္မရူးဟာ ခပ္လြတ္လြတ္နဲ႔

ေညာင္းလို႕ေၿခဆန္႔သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ ဗညားနြဲ႔ကို ေၿခဖ်ားနဲ႔ခပ္လိုက္တယ္၊ ဗညားႏြဲ႔က သီးခံၿပီး
မသိသလိုေနလိုက္ေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ Aေမတူ AေဖကြဲAကို မညီကံေကာင္း (ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕Aေမ
ေမြ႔ေဒါနဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕ ညီ ပဲခူးစား မင္းလကၤာ နဲ႔ရတဲ႔သား) က “ ေတာက္ ရာရာစစ Aမတ္သားက
လူပါးဝလို႕ကြာ ဗညားႏြဲ႔မို႕လို႕ခံတယ္၊ ငါသာဆိုရင္ မလြယ္ဘူးမွတ္ ” လိုထႀကိမ္းေတာ႕
မဟာေဒဝီက “ ဟဲ႕ မညီကံေကာင္း နင္ကဘာမို႕လို႕လဲ ဟိုမွာ ဗညားႏြဲ႔က ဘာမွမေၿပာဘူး နင္က
ဘာဆိုင္လို႕ ဝင္ေၿပာရတာလဲ၊ မေတာ္တဆၿဖစ္တာကို ၿပႆနာမႀကီးႀကီးေAာင္ လာလုပ္မေနနဲ႔ ”
လို႕ သူ႕လင္ငယ္ေလးဘက္က ဝင္ေၿပာပါေလေရာ။

ဒီမွာ တာဝန္ရွိသူၿဖစ္တဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက “ သားေတာ္နဲ႔ သမတ္ေတာ္ Aၿငင္းAခံုၿဖစ္တာ

ဘယ္သူ႕Aလြန္မွမဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ မ်ိဳးႀကီးစီစU္မွဳညံ႕ဖ်င္းတာေႀကာင္႔ ၿဖစ္ရတာမို႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးAလြန္ပါ၊ Aရွင္တို႕ ၂ေယာက္လံုးကိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေတာင္းပန္ပါတယ္”
လို႕ဝင္ေၿပာေတာ႕ မဟာေဒဝီက ေဒါသနဲ႔ ထၿပန္တယ္၊ သမိန္မရူးလည္း လိုက္သြားတယ္။ သူ႕လူ
ငါ႔လူေတြလည္း ထၿပန္ႀကတာေပါ႔၊ နန္းတြင္းမွာက မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕
ဓါးAရမ္းထက္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ႕ သမိန္မရူးလူေတြမ်ားမွာေပါ႔ေလ။

Aားလံုၿပန္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔လည္း Aိမ္ၿပန္ဖို႕ ၿပင္တယ္ ဒါကို သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဆြဲထားလိုက္ၿပီး

ညU္႔ဦးက လံုၿခံဳေရးတပ္ေတြ ဖမ္းမိတဲ႔ လက္မရြံ႔၃ေယာက္Aေႀကာင္း ေၿပာၿပၿပီး “ ဒီကိစၥကို
Aရွင္မင္းသားAေသAခ်ာ စU္းစားေစခ်င္တယ္၊ ႀကားမွာ ေက်ာက္တိုင္လို ရပ္ေနတဲ႔
ကြ်န္ေတာ္႔လို Aဖိုးႀကီးကိုေတာင္မွ သူတို႕မ်က္စိထဲ မထည္႔ထားေတာ႕ဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး
သေဘာAတိုင္းဆိုရရင္ Aရွင္မင္းသား ေရွာင္ေနသင္႔ၿပီလို႕ ထင္တာပဲ ” လို႕ ေၿပာေတာ႕
ဗညားႏြဲ႕က သေဘာတူေခါင္းညိမ္႔သတဲ႔။ ခဏေနၿပီး လူသူစဲေနၿပီ ဆိုေတာ႕မွ ဗညားႏြဲ႔လည္း
သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး Aိမ္ၿပန္ခဲ႔ပါတယ္။

Page | 65
ပရိယာယ္မ်ားတဲ႔သူ

ေနာက္တေန႔ နံနက္ခင္းေရာက္ေတာ႕ မညီကံေကာင္းဟာ ဘုရင္ႀကီးစံၿမန္းရာ

နန္းေဆာင္ဆီကိုသြားၿပီး သြားေရာက္ကန္ေတာ႕ပါတယ္။ မက်န္းမာတဲ႔ ဗညားဦးဟာ သူ႕ေၿခရင္းမွာ
ထိုင္ကန္ေတာ႕ေနတဲ႔ မညီကံေကာင္းကိုၿမင္ေတာ႕ “ ဟဲ႔ တူေမာင္ ဘာလို႕ငါ႔ေၿခရင္းကို
ဝင္ၿပီးကန္ေတာ႕ေနရတာလဲ ” လို႕ ေမးတယ္၊ မညီကံေကာင္းက Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး
ဒလၿမိဳ႕မွာသြားေနေတာ႕မယ္ လို႕ ငိုၿပီးေၿဖသတဲ႔။

မညီကံေကာင္းဟာ ဗညားဦးရဲ႕တူပါ၊ ဗညားဦးရဲ႕ညီAရင္း မင္းလကၤာနဲ႔ ေမြ႕ေဒါ မိဖုရားတို႕ရဲ႕

သားေပါ႔။ ဗညားဦးရဲ႕ စႏၵာမင္းလွဘြဲ႔ခံ ေမြ႔Aစ္မိဖုရားဟာ Aမိမဲ႔ Aဖမဲ႔ ၿဖစ္ေနတဲ႔ တူေတာ္ကို
Aရမ္းခ်စ္တယ္၊ ကြယ္လြယ္ကာနီးမွာေတာင္ သူ႕ရဲ႕တူေတာ္ကို ေစာင္႔ေရွာက္ရစ္ပါ၊
ပစ္မထားပါနဲ႔လို႕ ဗညားဦးကိုAႀကိမ္ႀကိမ္မွာသြားရွာတယ္။ စိတ္သေဘာထားႏူးညံ႕တဲ႔
ဗညားဦးကလည္း မညီကံေကာင္းကို သနားၿပီးေစာင္႔ရွာက္ရွာပါတယ္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးတၿမိဳ႕ၿဖစ္တဲ႔
ဒလၿမိဳ႕ကို စားေစတာကိုပဲ ႀကည္႔ေတာ႕။

မညီကံေကာင္း ငိုေနတာေတြ႔ေတာ႕ “ ေဟ႕ ဘာလို႕ငိုေနရတာလဲကြာ ဘာၿဖစ္လို႕လဲ

ငါ႔ကိုေၿပာစမ္း ”လို႕ ဗညားဦးက မက်န္မမာတဲ႔ႀကားက ေမးသတဲ႔။ မညီကံေကာင္းက
Aရွင္မင္းႀကီးမရွိတဲ႔တေန႔မွာ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္ေတြကို မရွိခိုးရဘဲ၊ ဂဏန္းက်စ္စာရႊံ႕ခဲေတြကိုဘဲ
ရွိခိုးရေတာ႕မယ္ဆိုတာကို ေတြးမိၿပီး ဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ပါလို႕ ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ဗညားဦးက “
ငါစိတ္မေကာင္းေAာင္ မေၿပာပါနဲ႔ကြယ္၊ မင္းကိုငါဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
မင္းAသိသားပဲမဟုတ္လား၊ မင္းတို႕ေမာင္ႏွမ ၃ေယာက္ထဲမွာ မင္းကိုငါAခ်စ္ဆံုးပါကြာ ” လို႕
စိတ္မေကာင္းစြာေၿပာသတဲ႔။ မညီကံေကာင္းလည္း မက်န္မမာၿဖစ္ေနတဲ႔ ဘုရင္Aိုႀကီးကို
ဝတ္ၿပဳကန္႔ေတာ႕ၿပီး ဒလၿမိဳ႕ဆီထြက္သြားပါတယ္။

ဒီၿမင္ကြင္းကို ၿမင္လိုက္ရတဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ Aရမ္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္။

နားမက်န္ၿဖစ္ေနတဲ႔ သူ႔ေမာင္ဘုရင္ႀကီးကိုေရာ သူ႔ရဲ႕တူေတာ္ေတြကိုေရာ
သနားႀကင္နာစိတ္ဝင္လာတယ္၊ သူ႕လုပ္ရပ္ေတြမွားမ်ားမွားေနၿပီလားလို႕ သံသယေတြ
ၿဖစ္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မ်က္ႏွာမေကာင္းဘဲ သမိန္သရူးဆီေရာက္လာတယ္၊ သမိန္မရူးက
Aက်ိဳးAေႀကာင္းေမးေတာ႕ ညကကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို မင္းသြားၿပီး ေတာင္းပန္ရင္
Page | 66
ေကာင္းမယ္ထင္တယ္၊ လူAၿမင္လည္းလွတာေပါ႔လို႕ ေၿပာသတဲ႔။ လူပါးလူနပ္ၿဖစ္တဲ႔
သမိန္မရူးကလည္း မဟာေဒဝီရင္ထဲမွာ သူ႕တူသားေတြ သူ႕ေမာင္ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ရန္-
ငါမကြဲေသးဘူးဆိုတာ ရိပ္မိတာေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ သြားေတာင္းပန္မယ္လို႕ သေဘာတူလိုက္တယ္။

ညေနေစာင္းေတာ႕ ေရႊေငြ Aဝတ္Aထည္ စတဲ႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြယူၿပီး မဟာေဒဝီ၊

သမိန္မရူး နဲ႔ တလေမသီရိတို႕၃ဦး ဗညားႏြဲ႔Aိမ္ကိုသြားတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ နဲ႔ တလေမေဒါလည္း
သာေလး ေဗာေလာက်န္ေဒါကို ခ်ီရင္း Aိမ္ဝက ထြက္ႀကိဳတာေပါ႔ေလ။ မဟာေဒဝီ
Aိမ္ဝေရာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သားေလးကို တလေမေဒါကိုေပးၿပီး ပုဆစ္ဒူးတုတ္ထိုင္ခ်ၿပီး
မဟာေဒဝီကို ကန္႔ေတာ႕ရင္းႀကိဳဆိုပါတယ္၊ Aိမ္ထဲေရာက္ေတာ႕ မဟာေဒဝီဟာ ကေလးကို
တလေမေဒါလက္ထဲမွေတာင္းယူရင္း ခ်ီလိုက္ၿပီး “ ေဟာဒီမွာကြယ္ မင္းေယာက္ဖက ညက
ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မင္းကိုေတာင္းပန္ရင္း ကန္ေတာ႕ခ်င္ဆိုၿပီး ငါ႔ကိုAပူကပ္ေနလို႕ကြဲ႕ ”
လို႕ေၿပာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က “ ဟာ မဟုတ္တာပဲဗ်ာ မူးလို႕ၿဖစ္တဲ႔ကိစၥပဲ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မဆိုးပါဘူး၊
ေယာက္ဖေတာ္မူးတဲ႔Aခါ ရွိသလို၊ ကြ်န္ေတာ္မူးတဲ႔Aခါလည္း ရွိတာပဲေလ ” လို႕ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။
ဒီမွာ မဟာေဒဝီက “ ကန္႔ေတာ႕ခံလိုက္ပါကြယ္၊ မင္းလက္မခံရင္ မင္းေယာက္ဖက
သူ႕ကိုမင္းAမ်က္မေၿပဘူးထင္ၿပီး Aေနခက္ေနပါလိမ္႔မယ္ ” လို႕ တိုက္တြန္းတယ္၊ ဒါနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔လည္း ကန္ေတာ႕ခံပစၥည္းေတြကို လက္ခံလိုက္ရေရာတဲ႔။ ေနာက္ မဟာေဒဝီတို႕လည္း
Aာလာပသလႅာပ စကားေတြေၿပာဆိုႀက ေဗာေလာက်န္ေဒါေလးကို က်ီစယ္ကစားႀကၿပီး
ၿပန္သြားပါတယ္။

မဟာေဒဝီတို႕ၿပန္သြားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းကန္စီ၊ မသိုက္ စတဲ႔သူ႕ရဲ႕လူေတြနဲ႔ တိုင္ပင္တယ္၊

Aားလံုးက ဒီ မရူးဆိုတဲ႔ေကာင္ဟာ Aင္မတန္ပရိယယ္မ်ားတဲ႔ေကာင္ဘဲ၊ Aခြင္႔သာရင္
Aေတာ္႔ကိုဒုကၡေပးမဲ႔သူဘဲလို႕ သံုးသပ္ႀကပါသတဲ႔။

Aေရးေတာ္ပံုAတြက္ၿပင္ဆင္ၿခင္း

သမိန္မရူးဟာ ဒီAၿဖစ္Aပ်က္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔ကို Aတင္းကိုဝင္ေရာပါတယ္၊

Aမဲပစ္ထြက္ရေAာင္ ဟိုသြားလည္ရေAာင္ ဒီသြားလည္ရေAာင္ ခဏခဏလာလာလုပ္ပါသတဲ႔။
ဗညားႏြဲ႔ကလည္း ႀကည္႔ေကာင္းေAာင္ လွည္႔ပတ္ၿပီးၿငင္းရတာေပါ႔၊ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ ကလည္း

Page | 67
ဗညားႏြဲ႔ကို စိတ္ပူၿပီး သမိန္မရူးေခၚရာမလိုက္ဖို႕ သတိေပးတယ္။ ဒီလိုၿငင္းပါမ်ားလာေတာ႕
သမိန္မရူး ဘက္သား ေတြက စိုးရိမ္လာတယ္ Aထူးသၿဖင္႔ မဟာေဒဝီေပါ႔။ သူက “ မရူးေရ
ငါတို႕ႀကံတာ Aပသံုရိပ္မိသြားၿပီးလားမသိဘူး၊ မညီကံေကာင္း ဒလ မထြက္သြားခင္က
ေၿပာသြားတဲ႔စကားကို ငါမႀကိဳက္ဘူး၊ Aပသံုကို Aထာနဲ႔သတိေပးသြားသလိုဘဲ ” လို႕
သမိန္မရူးကို ေၿပာသတဲ႔။

မညီကံေကာင္းကလည္း ဒလေရာက္ၿပီး မႀကာဘူး ဗညားႏြဲ႔ဆီ လွိဳ႕ဝွက္စာတေစာင္ပို႕လိုက္တယ္၊

စာေတာ႕ ဗညားေရ ဒဂုန္ကိုသာလာခဲ႔ေပေတာ႕ က်န္တာ Aကို႕တာဝန္ထားတဲ႔။ ဒီစာရေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔က မင္းကန္စီနဲ႔တိုင္ပင္တယ္ “ ဘယ္လို႕လဲ က်ဳပ္တို႕ခြာသင္႔ၿပီထင္တယ္၊ ဘယ္ကိုသြားရင္
ေကာင္းမလဲဗ်၊ မုတၱမ၊ ပုသိမ္ နဲ႔ ဒဂုန္ ဒီသံုးၿမိဳ႕ကို က်ဳပ္စU္းစားမိတယ္၊ Aဲဒီထဲက ဘယ္ၿမိဳ႕က
Aသင္႔Aေတာ္ဆံုးၿဖစ္နိဳင္မလဲ ” လို႕ေမးပါတယ္။ မင္းကန္စီက “ ဒီကိစၥဟာ
Aရွင္မင္းသားAတြက္ Aရမ္းAေရးႀကီးတဲ႔ ကိစၥဘဲဗ်၊ ေနရာကို AေသAခ်ာေရြးရမယ္၊
ေနရာေရြးမွားရင္ Aေၿခေနဆိုးသြားလိမ္႔မယ္၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး Aႀကံေပးတာထက္
ေရွးမင္းEကရာဇ္ေတြ လုပ္တဲ႔နည္းAတိုင္း နတ္ေတြကိုလမ္းညႊန္ခိုင္းရလိမ္႔မယ္ ” ဆိုေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔က Aကိုေတာ္စီစU္ပါလို႕ တာဝန္ ေပးပါသတဲ႔။

မင္းကန္စီဟာ စတုရန္း၈လက္မရွတဲ႔ ေႀကးၿပားတၿပားကိုယူၿပီး Aင္းခ်တယ္၊

ၿဂိဳလ္ႀကီးကိုးလံုးကိုပူေဇာ္တယ္၊ ၿမိဳ႕တခါးတိုင္းမွာ ေခါလို႕ ေခၚတဲ႔ တေစၦစာ ၁၀၈ ခြက္ပစ္တယ္
ၿပီးေတာ႕ မုန္႔Aခ်ိဳေတြ ကန္ေတာ႕ပြဲေတြ ပန္း ဖေယာင္း Aေမႊးနံ႕သာေတြနဲ႔ နတ္ပင္႔ၿပီး
ဗလိနတ္စာ ကိုလည္း ေကြ်းေသးတယ္။ Aဲဒီေနာက္ေတာ႕ “ ကဲ Aရွင္မင္းသား ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
ဒီည သူငယ္Aိပ္ခ်ိန္က်ရင္ ၿမိဳ႕ကိုလွည္႕ၿပီး စနည္းနာႀကရေAာင္၊ နတ္ေတြက Aရွင္မင္းသားကို
လမ္းညႊန္မယ္ ”လို႕ ကြ်န္ေတာ္ယံုႀကည္တယ္လို႕ ေလွ်ာက္တယ္။

ညေရာက္လို႕ ကေလးေတြAိပ္တဲ႔Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ ရယ္ မင္းကန္စီရယ္ ေဘာမြန္ရယ္

သံုးေယာက္သား တလမ္းဝင္ တလမ္းထြက္ စနည္းနာႀကတယ္။ နန္းတြင္းေရးက
သိပ္မေကာင္းေတာ႕ ၿမိဳ႕တြင္းမွာ လူသြားလူလာ ရွင္းေနသတဲ႔။ ကေလးAိပ္ခ်ိန္ ဆိုေတာ႕
Aိမ္Aေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကေလးသိပ္ရင္း သားေခ်ာ႕ေတးေတြ ဆိုေနႀကသံကို

Page | 68
သူတို႕ႀကားေနရတယ္၊ ထံုးစံAတိုင္း သားေခ်ာ႕ေတးေတြAမ်ားစုက Aဲဒီေခတ္AဲဒီAခ်ိန္က
ဟံသာဝတီေနၿပည္ေတာ္မွာ ေခတ္စားေနတဲ႔ သီခ်င္းေတြ ေတးေတြပါပဲ။

ဒါေပမဲ႕ ေမာတရုတ္ဆိုတဲ႔ တံခါးနားေရာက္ေတာ႕ သားသည္Aေမတေယာက္ရဲ႕ ထူးထူးဆန္းဆန္း

သားေခ်ာ႕ေနသႀကားရတယ္။ ဒီသားေခ်ာ႕ေတးမွာပါတာကေတာ႕ Aရွင္မင္းသား ေလးဆူဓါတ္ပံု
ေရႊတိဂံုဘုရားရွိရာကို သြားပါမွ မင္းၿဖစ္ပါလိမ္႔ တဲ႔၊ ဗညားႏြဲ႕ တို႕၃ေယာက္လည္း ထူးၿခားတဲ႔
သားေခ်ာ႕ေတးပဲလို႕ တညီတညႊတ္တည္း Aတည္ၿပဳႀကတယ္။ ေနာက္ ေမာေဓာ တံခါးနား
ေရာက္ေတာ႕ လည္း ေနာက္သားေခ်ာ႕ေတး ခပ္ဆန္းဆန္း တပုဒ္ထပ္ၿပီး ႀကားရၿပန္တယ္
Aဲဒီထဲမွာလည္း ဗုဒၶၿမတ္စြာရဲ႔ ဆံေတာ္ရွိရာကို Aၿမန္သြားဖို႕ တိုက္တြန္းထားၿပန္ပါသတဲ႔၊ တခါ
စာတေလးတံခါးမွာလည္း ဒဂုန္ကိုသြားဖို႕ တိုက္တြန္းတဲ႔ သားေခ်ာ႕ေတးကို ႀကားရၿပန္တယ္၊
ေနာက္ထပ္ ဒေငၚဒုန္းတံခါး၊ မလြယ္တံခါး၊ နန္းေဈးတံခါး ေတြမွာလည္း ဒဂုန္ကိုသြားဖို႕
တိုက္တြန္းထားတဲ႔ ေတးေတြခ်ည္းပဲတဲ႔။

ဗညားႏြဲ႔လည္း ဝမ္းသာAားရနဲ႔ မင္းကန္စီကို “ ကဲ Aကိုေရ နတ္ေတြက က်ဳပ္တို႕ကို ဒဂုန္သြားတို႕

လမ္းညႊန္ေနၿပီ ဒဂုန္ထြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ ္ႀကရေAာင္ဗ်ာ ” လို႕ေၿပာေတာ႕ မင္းကန္စီက
ေနဦးမင္းသားရဲ႕ ဆင္ၿမင္းလူသူAင္Aားမရွိဘဲနဲ႔ ဒဂုန္သြားလို႕ ဘယ္ၿဖစ္ဦးမလဲ၊ ကဲ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ မနက္ဖန္မနက္ကစၿပီး Aင္Aားစုေဆာင္းႀကရေAာင္လို႕ ၿပန္ေၿပာပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕ဟာ Aေရးေတာ္ပံု Aတြက္ စတင္ၿပင္ႀကပါေတာ႕တယ္။

စျပီ

ဟိုေခတ္တုန္းကေတာ႕ ဆင္ဟာ မဟာဗ်ဴဟာေၿမာက္ လက္နက္ႀကီးဘဲ၊ ဒီေတာ႕

ဗညားႏြဲ႔တို႕Aုပ္စုဟာ ဆင္ေတြရဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ႔ႀကတယ္။ ဒါေပမဲ႕ နန္းေတာ္တြင္း
ဘုရင္႔ဆင္တင္းကုတ္က ဆင္ေတြကို ခိုးထုတ္ဖို႕ဆိုတာႀကေတာ႕ Aေတာ္မလြယ္ဘူးေပါ႔၊
သမိန္မရူးရဲ႕ လူေတြႀကားမွာ ဒီဆင္ေတြကို ေပၚတင္ႀကီးဘယ္လိုယူထုတ္လို႕ ၿဖစ္မွာတဲ႔လဲ။
ဒီလိုAႀကံAိုက္ေနတုန္း မင္းကန္စီက ဆင္ကဲႀကီးေတြကို Aရင္စည္ရံုးဖို႕Aႀကံေပးတယ္၊ ဒါနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔လည္း မမြန္ေသာက္ဆိုတဲ႔ ဆင္ကဲကိုေခၚၿပီး ဆင္ေတြAေႀကာင္းစံုစမ္းတယ္၊ နန္းတြင္း
ဆင္တင္းကုတ္မွာမဟုတ္ပဲ ၿမိဳ႕ၿပင္မွာ လွန္ထားတဲ႔ တိုက္ဆင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲေပါ႔၊

Page | 69
Aခ်ိဳ႔ဆင္ေတြ မုန္ယိုေနခ်ိန္မွာ နန္းတြင္မွာမထားဘဲ ၿမိဳ႕ၿပင္မွာ ထားတတ္တာ မင္းသားက
သိေနတာကိုး။

နန္းတြင္းေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေကာလဟာလေတြ Aရမ္းထြက္ေနခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုဆင္ေတြAေႀကာင္း

ဗညားႏြဲ႔မင္းသားက ေမးတယ္ ဆိုေတာ႕ ဘာေႀကာင္႔ေမးတယ္ဆိုတာကို ဆင္ကဲႀကီး
မမြန္ေသာက္က ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္လိုက္တာယ္ ဒါနဲ႔ပဲ Aရွင္မင္းသား Aခုလိုေမးတာ
Aေႀကာင္းတခုခုရွိမယ္၊ ဘာေႀကာင္႔လည္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေၿပာၿပ၊ တကယ္လို႕
Aရွင္မင္းသား Aေရးေတာ္ပံု တခုခုAတြက္ Aသံုးၿပဳခ်င္လို႕ဆိုရင္ Aရွင္မင္းသားAတြက္
ကြ်န္ေတာ္ Aသက္ေပးၿပီး Aမွဳေတာ္ထမ္းရြက္ပါ႔မယ္ လို႕ ေၿဗာင္ဖြင္႔ ေမးလိုက္ေရာတဲ႔။

ဒီလိုေပၚတင္ေမးလာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔လည္း လွိဳ႕ဝွတ္မေနေတာ႕ဘဲ၊ ကဲ မင္းသိခ်င္တယ္ဆိုရင္

မင္းနဲ႔ငါ ရင္ဘတ္ေသြးေဖါက္ၿပီး သစၥာ ၿပဳရဲမလား၊ သစၥာၿပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ႕ ငါဖြင္႔ေၿပာမယ္လို႕
ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ မမြန္ေသာက္လည္း သေဘာတူတာနဲ႔ ရင္ဘတ္ေသြးေတြနဲ႔ သစၥာၿပဳႀကတယ္၊
ၿပီးေတာ႕ မမြန္ေသာက္ကို ဗညားႏြဲ႔က ဆုေတြလာဘ္ေတြAမ်ားႀကီးေပးလိုက္တယ္၊
Aေရးေတာ္ပံုေAာင္ၿမင္ရင္ ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမွာက္စားမယ္လို႕လည္း ကတိေပးလိုက္ေသးတယ္။
ဒီေနာက္မွာ မမြန္ေသာက္က ၿမိဳ႕ၿပင္က ပိုင္းေနာ္ဆိုတဲ႔ Aရပ္မွာ တိုက္ဆင္ ငါးစီးလွန္ထားတယ္၊
AဲဒီAထဲက Aဓေရာင္ဆိုတဲ႔ေကာင္နဲ႔ ဗစြဲလမန္ဆိုတဲ႔ေကာင္က Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔
ဆင္ပ်ိဳေလးေတြ ဒီေကာင္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္စီးၿပီးတိုက္ရရင္ ေၿခာက္ေတာင္ဆင္ကိုေတာင္
မေႀကာက္ပါဘူး ၿပီးေတာ႕ ဒီဆင္ငါးစီးကို ထိန္းေက်ာင္းတဲ႔ ဆင္ဦးစီးေတြAားလံုးက
ကြ်န္ေတာ္႔လူေတြခ်ည္းဘဲ Aရွင္မင္းသား လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလးဘာေလးသာ
ကြ်န္ေတာ္ကိုေပးလိုက္ပါ AားလံုးကိုရေAာင္ကြ်န္ေတာ္ ေခၚလာခဲ႔မယ္၊ Aဲတခုေတာ႕ရွိတယ္
ဆင္ငါးစီးဆိုေပမဲ႔ Iမေသာက္ဆိုတာက ဆင္မႀကီးေနာ္၊ သူလည္း ဆင္ေကာင္းပါဘဲ၊ ေနာက္ၿပီး
Aရွင္မင္းသား ဟံသာဝတီက ထြက္တဲ႔Aခ်ိန္က်ရင္ ဇါမ္ေငၚလ ဆိုတဲ႔ ဆင္မ နဲ႔ ဒလဝါငြဲ ဆိုတဲ႔
ဆင္ တေကာင္ ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ရေAာင္ ယူလာခဲ႔ေပးပါ႔မယ္ လို႕ေၿပာပါတယ္။

ဆင္Aတြက္စိတ္ေAးရၿပီတဲ႔ေနာက္ လူကိစၥစU္းစားရၿပန္တယ္။ မင္းကန္စီက

ပဲခူးၿမိဳ႕သားေတြကိုစုေဆာင္းရင္ သမိန္မရူးတို႕ သိသြား နိဳင္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ ေတာနယ္က
လူေတြကို စုေဆာင္းရမယ္လို႕ Aႀကံေပးသတဲ႕။ ဒီAခါ ေဘာမြန္က Aရွင္မင္းသား

Page | 70
Aဲဒီကိစၥကိုေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးတာဝန္ထားဆိုၿပီး တာဝန္ယူၿပီး ေရႊေငြAဝတ္Aထည္
လက္ေဆာင္ေတြယူၿပီး ေတာဘက္ကို ဆင္းသြားပါသတဲ႔။ ေနာက္၁၀ရက္ေလာက္ႀကာေတာ႕
လူစုတဲ႔ ကိစၥAဆင္ေၿပလို႕ ေဘာမြန္ပဲခူးၿပန္လာတဲ႔Aခါ နန္းတြင္မွာ မဟာေဒဝီနဲ႔ဆံုတယ္
မဟာေဒဝီက “ ဟဲ႔ေကာင္ နင္ Aပသံုဆီက ေကာင္မဟုတ္လား ေနစမ္းပါဦး
နင္႔ကိုငါမၿမင္တာႀကာၿပီ နင္ဘယ္သြားေနသလဲ ဘာေတြလိုက္လုပ္ေနသလဲ ” လို႕ေမးသတဲ႔၊
ေဘာမြန္ကလည္း မ်က္ႏွာမပ်က္သြားေAာင္ ထိမ္းရင္းခ်က္ခ်င္းဘဲ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕
Aေမေနမေကာင္းလို႕ ရြာခဏၿပန္သြားတာပါခင္ဗ်ာလို႕ ၿပန္ေၿဖေတာ႕ မဟာေဒဝီက “ ေAး
ဒါဆိုလည္းၿပီးေရာ နင္တို႕ဘာလုပ္ေနသလဲ ငါသိတယ္ေနာ္ ရုတ္ရုတ္လုပ္ဖို႕မႀကံနဲ႔ ” လို
ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ထြက္သြားသတဲ႔။

ဗညားႏြဲ႔ဆီေရာက္ေတာ႕ ဒီAေႀကာင္းေတြေၿပာၿပၿပီး “ ကြ်န္ေတာ္ ဒီဘက္နယ္ နဲ႕ ပုသိမ္ဘက္

ဆင္းသြားၿပီး စုလိုက္တာ Aသတ္Aပုတ္ ကြ်မ္းက်င္ၿပီး ေလးပစ္ လွံပစ္လက္ေၿဖာင္႔တဲ႔သူ ၃၀
ေလာက္ ရခဲ႔တယ္၊ AေရAတြက္နည္းေပမဲ႔ Aဲဒီ၃၀လံုးက ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္ေတြ ခ်ည္းဘဲ ” လို႕
ေလွ်ာက္တယ္။ ဗညားႏြဲ႔လည္း ေက်နပ္Aားရၿပီး ဒါဆိုရင္ မင္းရဲ႕လူစြမ္းေကာင္း ၃၀နဲ႔
ငါဘယ္ေတာ႕ ဘယ္မွာ ေတြ႔ရ မလဲကြာ လို႕ေမးေတာ႕ မင္းကန္စီကႀကားၿဖတ္ၿပီး Aရွင္႔သား
လဲဇႀကာဆိုတဲ႔ ရြာဘက္ကို ေတာကစားထြက္သလို ခဏခဏထြက္ေပး၊ Aဆင္တတ
ဲ႔ ေန႔
ေဘာမြန္ရဲ႕လူေတြနဲ႔ေတြ႕ေပါ႔ လို႕ဝင္ေၿပာပါသတဲ႔။

ထြက္ျပီ

ဒီေနာက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္မရူးကို Aရင္ကထက္ပိုရင္းႏွီးေAာင္ ေပါင္းပါသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕

Aကိုေရ Aမဲပစ္ထြက္ရေAာင္ဗ်ာလို႕ ခဏခဏသြားေခၚတယ္။ ဗညားႏြဲ႔တို႕
တခုခုႀကံေနၿပီးဆိုတာကို ေၿမြေၿမြခ်င္းမို႕ သမိန္မရူးတို႕ကလည္း ေၿခၿမင္ေနတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ဘာႀကံ
ေနသလဲဆိုတာကိုပဲမသိတာ။ ဒီေတာ႕ ေတာလည္ထြက္ဖို႕ ဗညားႏြဲ႔လာလာေခၚတာကို
ေတာထဲေရာက္ရင္ သူ႕ကိုလုပ္ႀကံဖို႕ဘဲ ၿဖစ္မယ္လို႕ သမိန္မရူးတို႕ဘက္က ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္၊
ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕ Aရင္ကသူဒီလိုAႀကံနဲ႔ သြားေခၚတိုင္း ဗညားႏြဲ႔က တခုခု Aေႀကာင္းၿပၿပီး
မလိုက္ဘဲေနတာကိုး။ မင္းကန္စီကလည္း သမိန္မရူးလိုက္ရဲမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ
တထစ္ခ်တြက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို ဒီAကြက္ ကစားခိုင္းတာပါ။

Page | 71
သမိန္မရူးက ႀကံေႀကာက္ေႀကာက္ၿပီး မလိုက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္မရူးရဲ႕ဆင္ကိုငွားတယ္၊
ေနာက္ သူမွာလူနည္းေနတယ္ဆိုၿပီး သမိန္မရူးရဲ႕လူ ၅ေယာက္ကိုလည္း ေခၚသြားတယ္။
တကယ္ေတာလိုက္ၿပီး ညေနေစာင္းၿပန္လာေတာ႕ ရလာတဲ႔ ေတာထဲကAမဲကို
သမိန္မရူးတို႕ဆီပို႕ေပးတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဒီလိုAမဲလိုက္တာကို ၃ - ၄ရက္တႀကိမ္ ၃- ၄
ရက္တႀကိမ္ ထြက္တယ္၊ တခါတေလလည္း သမိန္မရူး လူေတြဝင္ေခၚၿပီး၊
တခါတေလႀကေတာ႕လည္း မေခၚဘဲ ထြက္သြားတယ္။ ဒီလိုမႀကာမႀကာ Aမဲလိုက္
ထြက္ၿပေနေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕လွဳပ္ရွားမွဳကိုသမိန္းမရူးတို႕ သံုးသပ္ရခက္လာတာေပါ႔။

ဒီလိုသမိန္မရူးတို႕ကို ေတြးရခက္ႀကီးၿဖစ္ေAာင္လုပ္ၿပီးမွ တေန႔မွာေတာကစားထြက္တယ္ဆိုၿပီး

တေယာ္လင္ေက်ာင္းမွာ တင္ႀကိဳ ခ်ိန္းခ်က္ထားတဲ႔ ေဘာမြန္ရဲ႕လူစြမ္းေကာင္း ၃၀နဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ေတြ႔ဆံုတယ္၊ သစၥာေရတိုက္တယ္၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြေပးတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
Aဲဒီလူစြမ္းေကာင္း ၃၀ကို ဗိုလ္ခန္႔ၿပီး ေနာက္လိုက္ေတြစုေဆာင္းဖို႕ ေစခိုင္းသတဲ႔။
ေတာသားလူစြမ္းေကာင္း ၃၀လည္း မင္းသားသူတို႕ကိုေၿမာက္စားတာေႀကာင္႔
စိတ္ဓါတ္တတ္ႀကြၿပီး သူက ၁၀ဝ ငါက ၅၀ စသၿဖင္႔ စုေဆာင္းေပးပါ႔မယ္လို႕ Aာမခံႀကတာ
လူ၆၀ဝေလာက္ ရနိဳင္တဲ႔Aထိ ၿဖစ္သြားပါေလေရာ၊ ေတာသားရဲ က်ားဆြဲ ဆိုတယ္မဟုတ္လား။
ဗညားႏြဲ႔လည္းဝမ္းသာAားရနဲ႔ ကဲ ဒီလိုဆိုရင္ မင္းတို႕ကတိခံထားတဲ႔ လူေတြစုၿပီး
လာမဲ႔ကဆုန္လၿပည္႕ေက်ာ္ ၆ရက္ေန႕က်ရင္ ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုဘဲ ၿပန္လာႀကလို႕ မိန္႔ႀကားၿပီး
လူစုခြဲလို႕ ၿပန္ခဲ႔ႀကတယ္။

နန္းတြင္းၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ညေနေစာင္းၿပီေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔တို႕ဟာ စံAိမ္ေတာ္ကို

တန္းမၿပန္ေသးဘဲ သမိန္မရူးဆီသြားၿပီး ဒီေန႕ တေနကုန္Aမဲလိုက္လိုက္တာ
ပင္ပန္းတာဘဲAဖတ္တင္တယ္Aကိုရာ ဘာတေကာင္မွမရဘူး ဆိုၿပီးAာလာပသလာပေလး
ဝင္ေၿပာႀကေသးသတဲ႔၊ ဒါမွ သံသယကင္းမွာကိုး။

ဗညားႏြဲ႔ၿပန္သြားေတာ႕ မဟာေဒဝီဟာ သမိန္မရူးပါးနားကပ္ၿပီး ဒီေကာင္ကို

နင္လုပ္ႀကံမဲ႔သတင္းေတြက Aေတာ္႔ကိုထြက္ေနၿပီမရူးေရ႕၊ လုပ္စရာရွိရင္လည္း ၿမန္ၿမန္လုပ္ေတာ႕
ဟို Aဖိုးႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ နဲ႔ ေဘာငံမုန္ကလည္း ဒီေကာင္ကိုတို႕သတင္းေတြ သြားသြားေပး
ေနတယ္ လို႕ တိုးတိုးေၿပာပါတယ္၊ ဒါကို Aမတ္ႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ သူလွ်ိဳက သိသြားၿပီး

Page | 72
သူ႕သခင္သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကိုေၿပာၿပ၊ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဗညားႏြဲ႔ဆီသတင္းပို႕ ၿဖစ္ကုန္ေရာ။ ဒီႀကားထဲ
ရာဇပုေရာဟိတ္ မင္းဇြဲတႏုန္ကလည္း Aရွင္႔သားရဲ႕ ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕ ေရာဂါAေၿခေနဟာ
မရေတာ႕ဘူး၊ Aရွင္႔သား ပဲခူးကထြက္ဖို႕သင္႔ၿပီ၊ မဟုတ္ရင္ Aခ်ိန္သိပ္ေႏွာင္းသြားၿပီး
Aရွင္႔ခမည္းေတာ္ ကြယ္လြန္တာနဲ႔ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕က လက္ဦးမွဳယူၿပီး Aရွင္႔သားကို
ဖမ္းဆီးသုတ္သင္မွာဘဲ၊ လာမဲ႔ နယုန္လဆန္း ၃ရက္ေန႔ဟာ နကၡတ္သိပ္ေကာင္းတယ္
Aရွင္႔သားလို႕ ေလွ်ာက္ပါတယ္။

ဒီစကားႀကားတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းကန္စီနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး သူစည္းရံုးထားတဲ႔ ဆင္ကဲႀကီး

မမြန္ေသာက္ကိုေခၚၿပီး ဒီ-ေဒး သတ္မွတ္ ေပးလိုက္တယ္၊ ဆင္း၅စီလံုး Aဆင္သင္႔လုပ္ထားေပါ႔။
ၿပီးေတာ႕ သမိန္မရူးဆီသြားၿပီး Aမဲလိုက္ရေAာင္လို႕ သြားေခၚၿပန္တယ္။ မလိုက္ဖူးဆိုမွ
ခဏခဏလာလာေခၚေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ကို သမိန္မရူးပိုသံသယႀကီးလာတယ္ ဒီေကာင္
တခုခုလုပ္ေတာ႕မယ္ေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ သူ႕ကိုလုပ္ႀကံမွာစိုးလို႕ ဗညားႏြဲ႔ေခၚရာေတာ႕ မလိုက္ရဲဘူး။
တဖတ္လွည္႔နဲ႔ သူလွ်ိဳတေယာက္ကို ဗညားႏြဲ႔တို႕Aုပ္စုထဲ ထည္႔ထား ေပးလိုက္ၿပီး
ဒီေကာင္ထြက္ေၿပးေတာ႕မယ္ဆိုရင္ ငါ႔ကိုခ်က္ခ်င္းAေႀကာင္းစမ္း ဆိုၿပီး လႊတ္ထားသတဲ႔၊
Aဲဒီလူနာမည္က မပဂိုးတဲ႕။ Aဲဒီမွာ သမိန္မရူးကံဆိုးသြားတာက သူလႊတ္ထားတဲ႔
သူ႕လူယံုသူလွ်ိဳက သူ႕ကိုသစၥာေဖါက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ပူးေပါင္းသြားတာပါဘဲ။

မပဂိုးက သူဟာ ဗညားႏြဲ႔တို႕လွဳပ္ရွားမွဳကို ေစာင္႔ႀကည္႔ဖို႕ သမိန္မရူးလႊတ္ထားတဲ႔

Aတြင္းသူလွ်ိဳၿဖစ္ေႀကာင္း၊ ဗညားႏြဲ႔တို႕ ပဲခူးက ထြက္တာကို သူမေၿပာရင္ သမိန္မရူးတို႕
ဘယ္လိုမွမသိနိဳင္ေႀကာင္း ဗညားႏြဲ႔ကို သြားေၿပာပါတယ္။ Aဲဒီမွာ ဗညားႏြဲ႔က ကဲ ဒီလိုဆိုရင္
မင္းငါ႔ရဲ႕သစၥာခံၿပီး ငါတို႕နဲ႔လိုက္ခဲ႔မလားလို႕ စည္းရံုးေတာ႕ မပဂိုးလဲ ဝမ္းသာAားရနဲ႔
လိုက္ခဲ႔ပါမယ္၊ Aရွင္Aမွဳကို ထမ္းရြက္ပါရေစလို ဆိုတယ္။ ဒီေနရာမွာ ခ်ီးက်ဴးဖို႕ေကာင္းတာက
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ပါ၊ ရန္သူ႕ဘက္သား သူလွ်ိဳက သူသစၥာခံတယ္ဆိုတာနဲ႔
သမိန္မရူးဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ကိုတန္းေပးပစ္လိုက္တယ္၊ သမိန္ဆိုတာ စစ္သူႀကီးေတြရဲ႕ဘြဲ႔ပါ
သမိန္မရူးဆိုတာကေတာ႕ သိတဲ႔Aတိုင္း ဘုရင္႔သမက္ရဲ႕ဘြဲ႕ေလ။

Page | 73
ေရစက္ကုန္ခ်ိန္

Aဲဒီညမွာဘဲ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဟံသာဝတီ ပဲခူးကေနထြက္ခဲ႔ပါေတာ႕တယ္၊ သူနဲ႔Aတူ မင္းကန္စီ

ေဘာမြန္ မေသာက္ နဲ႔ စုေဆာင္းထားတဲ႔ လူစြမ္းေကာင္းေတြ၊ လူရင္းေတြ၊ လူယံုေတြ
Aားလံုးပါသြားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူရဲ႕မိန္းမ တလေမေဒါနဲ႔သားငယ္
ေဘာေလာက်န္ေဒါကို ေခၚမသြားခဲ႔ပါဘူး၊ Aဲဒီေန႔ဟာ သကၠရာဇ္ ၇၄၅၊ နယုန္လဆန္း ၃ရက္
Aဂၤါေန႔တဲ႔၊ ရာဇပုေရာဟိတ္ႀကီး မင္းဇြဲတႏုန္ Aခါေပးတဲ႔ေန႔ေပါ႔။

လႊတ္ထားတဲ႔ သူလွ်ိဳ မပဂိုးဆီက ဘာသတင္းမွမရေသးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ ပဲခူးကထြက္ေၿပးသြားတဲ႔

Aေႀကာင္းကို သမိန္မရူးတို႕ တညလံုးလံုး မႀကားသိလိုက္ရဘူးတဲ႔၊ သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၃ခ်က္တီးမွ
ဒီသတင္းကို ႀကားရလို႕ လိုက္ဖို႕ ဖမ္းဖို႕ ဆီးဖို႕ၿပင္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔တို႕Aဖြဲ႔က
Aေဝးႀကီးကိုေရာက္သြားၿပီ။ ဒီေလာက္ႀကီးမား မ်ားၿပားတဲ႔Aဖြဲ႔ႀကီးတဖြဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္က
တိတ္တိတ္ေလး ထြက္သြားတာကို ဘယ္သူမွမသိဘူးဆိုတာႀကည္႔ရင္ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
စည္းရံုးေရးစြမ္းရည္ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ေတြ႔နိုင္သလို၊ သမိန္မရူးတို႕ဘက္က
Aရမ္းညံ႕တာကိုလည္း ၿမင္နိဳင္ပါတယ္။

လိုက္မမွီေတာ႕ဘူးလို႕ သိလိုက္ရတဲ႔ Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီဟာ နံနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ ဆင္ၿဖဴရွင္ဆီ

သြားၿပီး ဗညားႏြဲ႔Aေႀကာင္း ဝင္ေရာက္ တိုင္ႀကားတယ္၊ ဗညားဦးက ကဲ Aမကို
ကြ်န္ေတာ္Aစကတည္းက မေၿပာခဲ႔ဘူးလား ဒီေကာင္တေန႔ ဒုကၡေပးမယ္လို႕ လို႕ ၿငီးၿငဴတယ္
ၿပီးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ မိန္းမ သူ႕ရဲ႕သမီး တလေမေဒါကိုေခၚၿပီး ဗညားႏြဲ႔ ထြက္သြားတာကို
မသိရလို႕ဆူသတဲ႔၊ တလေမေဒါက လည္း ဒီကိစၥေတြသူမသိေႀကာင္း သူ႕ကိုလည္း ဗညားႏြဲ႔
ပစ္ထားသလိုၿဖစ္ေနတာႀကာၿပီၿဖစ္ေႀကာင္း ဒီAေႀကာင္းကို AေဖသိေAာင္ ေလွ်ာက္ထားခ်င္ေပမဲ႔
မက်န္းမာတဲ႔ ဖခင္ႀကီးကို ဒုကၡမေပးခ်င္လို႕ မေလွ်ာက္ၿဖစ္တာၿဖစ္ေႀကာင္း ၿပန္ေၿပာပါတယ္။

Aေရးေတာ္ပံုတေလွ်ာက္လံုး ဗညားႏြဲ႔နဲ႔လက္တြဲညီခဲ႔တဲ႔ ငယ္ခ်စ္ခ်စ္ဦးသူ တလေမေဒါ

ဒီကိစၥကိုAလ်င္းမသိဘူးဆိုတာက Aရမ္း Aံ႕ႀသဖို႕ေကာင္းပါတယ္၊ တကယ္လို႕သာ
ဗညားႏြဲ႔နဲ႕Aိမ္ေထာင္ေရးမေၿပလည္ဘူးဆိုရင္ ဗညားႏြဲ႔လွဳပ္ရွားမႈေတြကို Aရီးေတာ္
မဟာေဒဝီသိေAာင္ တလေမေဒါလုပ္မွာဘဲ။ Aခုေတာ႕ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ လူစုဖို႕ ဗညားႏြဲ႔လိုသမွ်
ေရႊေငြAဝတ္Aထည္ေတြကို မၿငဴမစူ ထုတ္ေပးခဲ႔တာမို႕ တလေမေဒါဟာ ဒီကိစၥမွာ
Page | 74
မပါဝင္ဘူးဆိုတာ လံုးဝမၿဖစ္နိဳင္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဘာလို႕ သူ႕သားနဲ႔ ငယ္ခ်စ္မယားကို
မေခၚသြားရတာလဲ၊ ဘယ္လိုဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ တလေမေဒါနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕ရဲ႕ ေမတၱာခရီးလမ္းဟာ
ဒီမွာတင္ရပ္တန္႔ သြားခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။ ဒါကလည္း လူႀကမ္းႀကီး ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ နားလည္ရခက္တဲ႔
Aၿပဳမူေတြေႀကာင္႔ပါဘဲ။

ဒဂံုကိုသိမ္းျပီ

ဗညားႏြဲ႔ Aခုလိုထြက္ေၿပးသြားတဲ႔ Aေရးကိုကိုင္တြယ္ဖို႕ ညီလာခံေခၚေတာ႕ ဗညားဦးဟာ

Aနာသည္းလြန္းလို႕ ထြက္မလာနိဳင္ဘူး၊ ဒီေတာ႕ မဟာေဒဝီကဘဲ ဦးေဆာင္ရတာေပါ႔။
မဟာေဒဝီက စစ္ေသနာပတိ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကို ခ်က္ခ်င္းတပ္ၿပင္ၿပီး ထြက္လိုက္ဖို႕Aမိန္႔ ေပးသတဲ႔၊
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဗညားႏြဲ႔လူဘဲ ဒီလိုဘယ္လုပ္မလဲ ဟာ Aရွင္႔Aမေတာ္ႀကီးခင္ဗ်ား
လက္ရွိနန္းေတာ္နဲ႔AနီးAနားမွာရွိတဲ႔ တပ္ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္လူေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
မင္းသားပါ ၿပီးေတာ႕ Aင္Aားလည္းေတာ္ေတာ္ေတာင္႔တင္းပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေႀကာက္လို႕
ေၿပာေနတာမဟုတ္ဘူး ခုေနထလိုက္သြားလို႕ မင္သားနဲ႔ဆံုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဘက္က
တပ္သားေတြက တို႕မင္းသာဘဲ ဆိုၿပီးမင္းသားဖက္ပါကုန္ရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕သြားၿပီး
သူ႕ကိုAင္Aားသြားၿဖည္႔ေပးတာ တူေနပါလိမ္႔မယ္ လို႕လွည္႔ပတ္ၿပီး ေလွ်ာက္တာေပါ႔။
သူေၿပာတာလည္း ဟုတ္တယ္ေလ Aဲဒီေခတ္က တပ္မေတာ္ဆိုတာ Aခုေခတ္လို
Aၿမဲတမ္းတပ္ေတြမွမဟုတ္တာ ၿပီးေတာ႕ Aရာရွိ Aရာခံေတြဆိုတာကလည္း လုပ္သက္နဲ႔
Aရည္Aခ်င္းေႀကာင္႔ တက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ နီးစပ္ရာနီးစပ္ကို စိတ္ႀကိဳက္ရာထူးေတြ
ေပးတဲ႔ေခတ္မဟုတ္ေတာ႕ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ စစ္သားေတြလို ဘယ္ယံုလို႕ရပါ႔မလဲေလ။

သမိန္ဇိပ္ၿဗဲေၿပာတာကို မဟာေဒဝီက ေAာင္႔သက္သက္နဲ႔လက္ခံလိုက္ရတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕

ေၿပာေသးတယ္ ငါ Aပသံုငယ္ရဲ႔ ကြ်န္ရင္း ေဘာမြန္ကိုသတိထားမိေနတာႀကာၿပီ၊ လူေတြစုေနလို႕
သတင္းရေနတာလည္းႀကာၿပီ ဒါေတြေႀကာင္႔ မူးေတြမတ္ေတြကို သတိထား ႀကစမ္းပါ
ေထာက္လွမ္းႀကစမ္းပါလို႕ တိုက္တြန္းေနတာလည္းႀကာၿပီ ဘယ္သူမွသတင္းမေပးနိဳင္ဘူး၊
Aင္မတန္Aသံုးမက်တဲ႔ မူးမတ္ေတြ Aေထာက္ေတာ္ေတြလို႕ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ညီလာခံကို
ရုပ္သိမ္းလိုက္ပါသတဲ႔။

Page | 75
AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဗညားႏြဲ႔တို႕ ဒဂုန္ေရာက္ေနၿပီ။ ၿမိဳ႕ထဲမဝင္မွီ Aၿပင္မွာခဏနားရင္း
ထမင္းစားႀကတယ္ Aဲဒီမွာ ဗညားႏြဲ႔က ဟိုေရာက္ရင္ ငါက Aရီးေတာ္ရဲ႕ လူယံု
၁၈ေယာက္ကိုေခၚလိုက္မယ္၊ ဒီေကာင္ေတြ ငါပဲခူးက ဘာေႀကာင္႔ထြက္လာတယ္ဆိုတာ
မသိေလာက္ ေသးဘူး၊ ဒီေကာင္ေတြေရာက္လာရင္ ငါက ဇပ္ လို႕ေၿပလိုက္တာနဲ႔
တေယာက္မက်န္ ရွင္းပစ္ႀက ႀကားလားလို႕ သူ႕ရဲ႕လူစြမ္းေကာင္း ၃၀ကို မွာထားလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္သြားေတာ႕ Aရင္ကသူေနခဲ႔တဲ႔Aိမ္ကို တန္းသြားၿပီး စတဲခ်ေနတယ္၊ ၿပီး

မဟာေဒဝီရဲ႕ လူ၁၈ေယာက္ နဲ႔ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ ေတြကို ေခၚလိုက္တယ္။ မႀကာဘူး ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြနဲ႔Aတူ
မဟာေဒဝီရဲ႕လူယံု ၁၇ ေယာက္ေရာက္လာတယ္ သေဘၤာခြန္ေကာက္တဲ႔ မေဒ႕ ဆိုတဲ႔ မြန္ တမီလ္
ကၿပာတေယာက္က မေရာက္လာေသးဘူး။ ဗညားႏြဲ႔က မေဒ႕Aလာကိုေစာင္႔ရင္း ငါAခုလာတာ
Aင္းဝတပ္မေတာ္ေတြ ဒီဘက္ခ်ီလာတယ္ သတင္းရလို႕ သူ႕ရွင္Aမိန္႔နဲ႔ လာၿခင္းၿဖစ္တယ္၊
ခံစစ္Aတြက္ၿမိဳ႕ရိုးေတြ က်ံဳးေတြကို ၿပဳၿပင္ရမယ္ ဘာညာ လိုက္ရႊီး ေနတာေပါ႔၊ မႀကာပါဘူး
မေဒ႕ေရာက္လာေရာ ဒီလူက ဆိပ္ကမ္းခြန္ဌာနကဆိုေတာ႕ Aေတာ္ေလး လန္းတဲ႔လူေနမယ္
Aက်ႌAသစ္ေတြ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးမွာ ေရႊၿမိတ္ေတြနဲ႔ ခပ္ႀကြားႀကြားေလး လာပါသတဲ႔ ၿပီးေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔Aေရွ႕ေရာက္လည္း AရိုAေသမေပးဘူးတဲ႔၊ ဗညားႏြဲ႔လည္း ဇပ္ ဆိုၿပီးထေAာ္လိုက္တာနဲ႔
သူ႕လူေတြက မဟာေဒဝီလူ ၁၈ကို ဝိုင္းခုတ္ႀကပါေလေရာ၊ ၁၇ေယာက္က ပြဲခ်င္းပီးဘဲ ဒါေပမဲ႕
မေဒ႕က ထူးဆန္းတယ္ သမိန္မရူးလို႕ ဘြဲ႔Aသစ္စက္စက္ခံထားတဲ႔ မပဂိုးက ဒါးနဲ႔ ၆ခ်က္တိတိ
Aပီပိုင္းတာေတာင္ ဘာမွမၿဖစ္ဘဲ Aိမ္ေခါင္မိုးေပၚခုန္တက္ေၿပးပါသတဲ႔၊ ဒီလူက ဒါးပီဒုတ္ပီး
ဆိုပါေတာ႕။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ သူပဲမ်ားၿပီးဝတ္လာတဲ႔ ေတာင္ရွည္ပုဆိုးက ေရႊၿမိတ္ေတြက
Aခ်င္တန္းမွာၿငိေနေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔လူေတြ ဖမ္းမိလိုက္တာေပါ႔၊ ဒါးပီး ဒုတ္ပီး သူမို႕ ဓားေႏွာင္႔နဲ႔
ရိုက္သတ္မွ ေသေတာ႕တယ္။

ဒဂုန္သားေတြလည္း Aရမ္းလန္႔သြားႀကတယ္၊ Aဲဒီေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔က Aေႀကာင္းစုံေၿပာၿပၿပီး

သူဒဂုန္ကေန ပုန္းစားေတာ႕မဲ႔Aေႀကာင္း AတိAလင္းေက်ညာတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ခင္ဗ်ားတို႕
ဘယ္သူ႕ဘက္မွာေနမလဲလို႕ ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ေမးလိုက္ေတာ႕ Aားလံုးက Aရွင္႔သား ဘက္မွာ
ေနပါ႔မယ္လို႕ ေၿပာႀကေပမဲ႕ ခုနက Aသတ္ခံလိုက္ရတဲ႔ မဟာေဒဝီလူ ၁၈နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတာ္သူ ၂က
တကယ္လို႕ Aရွင္႔သား မနိဳင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဒုကၡေရာက္မွာေပါ႔လို႕ ထေၿပာတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔က
ထပ္ၿပီး ဇပ္ လိုက္ေတာ႕ သူ႕လူေတြက တခါတည္း ပိုင္းၿပီးသား ဘဲတဲ႔။

Page | 76
ခဏေနေတာ႕ တုန္ရီေႀကာင္႔လန္႔သြားတဲ႔ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြက ဒီလူ ၂၀ ဟာသူတို႕ကံႀကမၼာနဲ႔သူတို႕
ေသဒဏ္ခံလိုက္ရပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ႔ သူတို႕Aေလာင္းကိုေတာ႕ သၿဂႋဳလ္ပါရေစလို႕ ေတာင္းပန္ႀကေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔က Aေလာင္းမွာရွိတဲ႔ ေရႊေငြေတြမွန္သမွ် ငါ႔ရဲေဘာ္ေတြ ေဝယူႀကေစ၊ ဒါေပမဲ႕ သူတို႕ရဲ႕
သားမယားေတြဆီက ဘာမွသြားမယူနဲ႔ လို႕ မိန္႕ပါသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းေတြ ႀကားတဲ႔ ဒဂုန္သားေတြ
Aရမ္းႀကည္ညိဳႀကတဲ႔ မပိုင္ဆရာေတာ္ႀကီးက မင္းသားထံ Aၿမန္ႀကြလာၿပီး ၿမိဳ႕သားေတြနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔ႀကားမွာ ညွိနွိဳင္းေပးတယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕လည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္
Aရမ္းေလးစား ရင္ႏွီးသြားႀကတယ္။

ဒီလိုဆရာေတာ္နဲ႔တကြ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြရဲ႕ ယံုႀကည္မွဳကို တည္ေဆာက္ၿပီးသြားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ကို

ဒဂုန္သားေတြ ယံုႀကည္လာႀကတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးစရိတ္Aၿဖစ္ ေရႊေငြပစၥည္းAဝတ္Aထည္ေတြ
မင္းသားကိုေပးလွဴႀကတယ္၊ သူႀကြယ္တဦးၿဖစ္တဲ႔ ေဘာသံေကးဆိုတဲ႔ လူတေယာက္ထဲက
ေရႊခြက္ ၂၀ ဆက္သပါတယ္။ ဒီေရႊေငြ ပစၥည္းUစၥာေတြကို မင္းကန္စီတို႕ကိုကြပ္ကဲခိုင္းၿပီး
သူ႕လူေတြကို ေဝခြဲ ေပးလိုက္တယ္၊ ဒါကိုေတြ႔ႀကတဲ႔ ဒဂုန္သားေတြလည္း ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ရက္ေရာပံု
သူရဲေကာင္းေတြကို တန္ဖိုးထားပံုေတြကို ႀကည္႔ၿပီး လက္ေAာက္ဝင္ေရာက္ Aမွဳထမ္းလိုသူေတြ
Aမ်ားႀကီးၿဖစ္လာပါသတဲ႔။

စစ္ဘုရင္၏ပထမေၿခလွမ္းမ်ား

ဒဂုန္ကိုေရာက္သြားတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ပဲခူးကဗညားႏြဲ႔နဲ႔ Aရမ္းကြဲၿပားသြားတယ္။ ေလွာင္Aိမ္ထဲက

ၿခေသၤ႔တေကာင္ သူက်က္စာရာ ေတာနက္ထဲ ၿပန္ေရာက္သြားသလိုဘဲ။ ရက္စက္တယ္၊
ၿပတ္သားတယ္၊ သူရင္မဆိုင္ရဲတဲ႔Aရာ ဘာမွမရွိေတာ႕ဘူး ၿဖစ္လာေတာ ႕တယ္ေလ။
ေတာ္လွန္ေရးရန္ပံုေငြေတြေကာက္ လူေတြကိုAနဳနည္းေရာ Aႀကမ္းနည္းေရာစည္းရံုးၿပီး
သူ႕Aင္Aားကို လံုးဝခိုင္ခန္႔ သြားေAာင္လုပ္ပါေတာ႕သတဲ႔။ ဒဂုန္မွာ
ရွိေနစU္သူ႕ရဲ႕တခုတည္းေသာ ဦးတည္ခ်က္က ပဲခူးထီးနန္းကို လုပ္ႀကံေရး ဆိုတာတခုတည္းကို
ဦးတည္ထားတယ္။

Page | 77
ဗညားႏြဲ႔ဘယ္ေလာက္ ၿပတ္သားခက္ထန္သြားသလဲဆိုရင္၊ မဟာေဒဝီရဲ႕လူ Aေယာက္၂၀ကို
သုတ္သင္လိုက္လို႕ ေသြးနဲ႔Aညစ္ Aေႀကးေတြ ပလပြၿဖစ္ေနတဲ႔ Aိမ္ေတာ္ကိုႀကည္႔ၿပီး
သူရဲ႕လူေတြက Aရွင္မင္းသား ဒီAိမ္က ေသြးေတြနဲ႔ Aနိဌာရံုၿဖစ္ေနၿပီ ေနဖို႕မသင္႔ေတာ႕ဘူး
Aိမ္Aသစ္တေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ၿပီးစံၿမန္းပါလို႕ တိုက္တြန္းတာကို ေသြးေတြေပေတာ႕
ဘာၿဖစ္သလဲ မင္းတို႕Aိမ္ေတြမွာေရာ မင္းတို႕ရဲ႕မယားေတြရဲ႕ တလတႀကိမ္လာတဲ႔ ရာသီေသြးနဲ႔
ေပေရေနတာမ်ိဳး မၿဖစ္ဖူးဘူးလား၊ ဘာမွAိမ္သစ္ ေဆာက္မေနနဲ႔ ငါဒီAိမ္မွာဘဲေနမယ္၊
ေသြးေတြလည္းမေဆးနဲ႔ ငါ႔ကိုဆန္႔က်င္ရင္ ေဟာဒီလိုၿဖစ္မယ္ဆိုတာကို လူေတြသိေAာင္
ထားထားလိုက္ႀကလို႕ ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။ ဒါဟာ လံုးဝခက္ထန္ရက္စက္တဲ႔ စစ္ဘုရင္တပါးရဲ႕
Aရည္Aေသြးတစေပါ႔၊ ဘာလို႕လည္း ဆိုေတာ႕ AဲဒီAခ်ိန္ ဒါးဒါးခ်င္း လွံလွံခ်င္း
ေယာက်ၤားဘာသား ရင္ဆိုင္ႀကတဲ႔Aခ်ိန္မွာ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ငယ္သားေတြထက္ ေပ်ာ႕ညံ႕
ေနရင္ မတေထာင္သား သူ႕ထက္ငါလူစြမ္းေကာင္းေတြကို
ဘယ္လိုမွAုပ္ခ်ဳပ္လို႕ရမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီကေန႔ေခတ္လို ဘယ္ညွိညာညွိ ေAးေစ သက္သာ နဲ႔
စစ္သားေတြကို Aမိန္႔နာခံတပ္ေAာင္ စနစ္တက် သင္ထားတာမ်ိဳးမွ မရွိေသးတာကိုး။
AဲဒီAခ်ိန္က ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ Aသက္ဟာ ၂၀ေတာင္ မၿပည္႔တက္ေသးပါဘူး။

ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ပထမေၿခလွမ္းက ဒဂုန္ၿမိဳ႕ကို ခံစစ္Aတြက္ လံုးဝၿပင္ဆင္ထားေရးၿဖစ္တယ္၊

ေလာေလာဆယ္ လူသူAင္AားAေနAထားAရ မိမိက တိုက္စစ္ထက္ ခံစစ္ကို
ဦးစားေပးရမယ္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေႀကာင္႔လည္း ဒဂုန္ၿမိဳ႕ရိုး က်ံဴး ၿပAိုး
စတာေတြကို AေသAခ်ာၿပင္ဆင္တယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ၿမိဳ႕Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးဟာ
သူလက္ထဲေရာက္လာၿပီမို႕ UပေဒAမိန္႔ေတြ ထုတ္ၿပန္တယ္၊ Aဓိက Aေနနဲ႔ သူခိုးဓါးၿပ
မထႀကြေAာင္ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒဂုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားကို မည္သူတဦးတေယာက္ကမွ်
ေဘးAႏၱရာယ္ မၿပဳရ ပစၥည္းUစၥာကိုလည္း ခ်ည္တမွ်င္ Aပ္တေခ်ာင္းမွ ခိုးယူလုယက္ၿခင္း
မရွိေစရ ဤAၿပစ္က်ဴးလြန္သူAား ႀကီးေလးေသာ Aၿပစ္ကို ေပးမည္လို႕ ေက်ညာတယ္။
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ ရက္စက္မွဳကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ၿမင္ထားႀကတာမို႕ ဘယ္သူမွ ဒီမိန္႕ကို
မေဖါက္ဖ်က္ရဲႀကဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ ဒဂုန္ဟာ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရာ ေနရာၿဖစ္လာတယ္၊ ဒီAတြက္
ဒဂုန္သားေတြဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို ပိုၿပီးယံုႀကည္ေလးစား Aားထား လာႀကတယ္။ ဒါေတြAားလံုးကို
AခါေပးAႀကံေပးေနသူက မင္းကံစီပါဘဲ။

Page | 78
ၿမိဳ႕Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးကို စနစ္တက်ၿဖစ္ေစၿပီးတဲ႔Aခါ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ပဲခူးစစ္Aတြက္
ၿပင္ဆင္တယ္၊ သူ႕လက္ေAာက္ကို ခိုဝင္လာႀကတဲ႔ ဒဂုန္သားေတြထဲက ထက္ၿမက္ၿပီး
ရဲစြမ္းသတၱိနဲ႔ ၿပည္စံုတဲ႔လူ ၅ေယာက္ကိုေရြးၿပီး ပဲခူး ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ဆီလႊတ္လို႕
ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ေစတယ္။ ၿပီးေတာ႕ မင္းကံစီရဲ႕ Aႀကေပးခ်က္Aရ
သူ႕ရဲ႕AေမတူဖေAကြဲAကို ဒလစား မညီကံေကာင္းဆီ စာနဲ႔လက္ေဆာင္ပ႑ာပို႕ၿပီး
လူသူလက္နက္ရိကၡာAကူညီေတာင္းတယ္၊ မညီကံေကာင္းကလည္း သမိန္မရူးကို
လံုးဝႀကည္႔မရသူမို႕ Aကူညီေပးမယ္လို႕ ကတိၿပဳသတဲ႔၊ သူကAရင္ကတည္းက ဗညားႏြ႔က
ဲ ို
ထြက္လာဖို႕ ေတာ္လွန္ဖို႕ Aၿမဲတန္း တိုက္တြန္းေနခဲ႔တဲ႔ လူမဟုတ္လား။

ပဲခူးသံ

ဒဂုန္မွာ Aင္Aားစုေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ တေန႔ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုဖူးဖို႕Aသြား လမ္းမွာေမြမနိတ္ဆိုတဲ႔

မိန္မေခ်ာေလးတေယာက္နဲ႔ဆံုသတဲ႔၊ ေမြမနိတ္ကိုၿမင္မိၿပီး စြဲလမ္းသြားတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ႔ ငယ္ကြ်မ္းေဆြ တလေမေဒါနဲ႔ သားေလးေဗာေလာက်န္ေဒါကို ေမ႔ထားလိုက္ၿပီး
လင္ရွိသူမွန္းသိလွ်က္နဲ႔ ေမြမနိတ္ကို Aတင္းAဓမၼ ေတာ္ေကာက္လိုက္တယ္။ ဒီAခ်ိန္မွာ
ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဆရာမတင္ေတာ႕တဲ႔ တကယ္႔ေကသရာဇာၿခေသၤ႔တေကာင္လို႕
သူ႕ကိုယ္သူ သတ္မွတ္လိုက္ပါၿပီ။

ေမြမနိတ္ရဲ႕လင္ ၿမိဳ႕စာေရးမင္းေAာင္စြပ္ဟာ သူ႕မယားေခ်ာ ေမြမနိပ္ကို ဗညားႏြဲ႔က

ေကာက္ယူလိုက္ၿပီသိတာနဲ႔ သူ႕ကိုဒုကၡေပး ေတာ႕မွာဘဲဆိုၿပီး ပဲခူးကိုထြက္ေၿပး
ဟံသာဝတီနန္းတြင္းထဲဝင္ ဒဂုန္မွာ ဗညားႏြဲ႔ စိတ္ႀကိဳက္ေသာင္းက်န္းေနပံုကို Aရီးေတာ္
မဟာေဒဝီဆီ ဝင္ေရာက္ေလွ်ာက္ထားေတာ႕တာေပါ႔။ Aဲဒီေတာ႕မွသာ ဗညားႏြဲ႔
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ပုန္းစားၿပီဆိုတဲ႔Aေႀကာင္း သမိန္မရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီတို႕ သိရေတာ႕သတဲ႔။

ဒီAေႀကာင္းစံုကို ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးဆီသြားၿပီး ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ေရာဂါသည္းေနတဲ႔

ဘုရင္Aိုႀကီးဟာ သူ႕သမီးေလး တလေမေဒါ Aတြက္ Aရမ္းစိတ္ဆင္းရဲသြားတာေပါ႔။
ငါမက်န္းမာလို႕ ဒီေကာင္ဒီလိုလုပ္ရဲတာဘဲ၊ Aေဖမ်က္ႏွာ မယားမ်က္ႏွာ သားမ်က္ႏွာ

Page | 79
ဘာမ်က္ႏွာမွမေထာက္ဘဲ ဒီေကာင္လုပ္ရက္လိုက္တာကြာ လို႕ဝမ္းနည္းပမ္းနည္း ညည္းညဴၿပီး
သမီးၿဖစ္သူကိုေခၚလို႕ Aေႀကာင္းစံု ကိုေၿပာၿပသတဲ႔။

တလေမေဒါဟာ ႀကားစမွာ Aရမ္းတုန္လွဳပ္သြားတာေပါ႔၊ Aေရးေတာ္ပံု ေAာင္ၿမင္ၿပီးတဲ႔

တေန႔ႀကရင္လို႕ နန္းတြင္းထဲမွာ တေယာက္ထဲ တိတ္တိတ္ေလး စိတ္ကူးယU္ရင္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ AားေပးAားတင္းရင္း Aထီက်န္ေနခဲ႔တဲ႔သူမဟာ သူမAရမ္းခ်စ္ခ႔တ
ဲ ဲ႔
ငယ္ကကြ်မ္းတဲ႔ ခ်စ္သူဟာ သူမAေပၚဒီေလာက္ႀကီး ပစ္ပစ္ခါခါလုပ္သြားလိမ္႔မယ္လို႕
ဘယ္တုန္းကမွ သူမေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ထားဖူးေလ၊ ေနာက္ေတာ႕Aေဖ႔Aသည္းေက်ာ္ ခပ္စြာစြာ
မင္းသမီးတေယာက္ပီပီ ဂ်င္းစိမ္းနဲ႔ မိႆလင္ သူႀကင္မွကိုယ္ႀကင္၊ Aိုးရြဲ႔ကိုစေလာင္းရြဲ႕နဲ႔
ဖံုးမယ္ဆိုတဲ႔ မာနစိတ္ေလးနဲ႔ သူ႕လမ္းသူေလွ်ာက္သြားတာဘဲ သမီးဘာမွေၿပာစရာ
မရွိေတာ႕ပါဘူး ဖခမည္းေတာ္ရယ္၊ Aစကတည္းက သူ႕စရိုက္ကို မႀကိဳက္လို႕
သမီးခမည္းေတာ္နားမွာ ခ်န္ေနရစ္တာပါလို႕ ၿပန္ေၿပာလိုက္သတဲ႔။ မက်န္မာတဲ႔ဘုရင္ႀကီးဟာ
Aရမ္းစိတ္ ထိခိုက္သြားတယ္၊ Aမေတာ္ကိုေခၚၿပီး ဒီကိစၥကို Aမလက္ထဲAပ္ပါတယ္
Aမေတာ္စိတ္တိုင္းက် စီစU္ပါလို႕ေၿပာၿပီး စိတ္မခ်မ္းသာစြာနဲ႔ Aနားယူသာြ းတယ္။

မဟာေဒဝီဟာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သမိန္ဇိပ္ၿပဲနဲ႔ မူးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြဆင္႔ေခၚၿပီး

လံုၿခံေရးေကာင္စီ AေရးေပၚAစည္းေဝးကို စတင္လိုက္တယ္။ Aစည္းေဝးမွာ မဟာေဒဝီက
ခ်က္ခ်င္းAေရးယူေရးကို တင္ၿပတယ္ ဒါေပမဲ႕ ေသနာပတိခ်ဳပ္ၿဖစ္တဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက
AခုAေၿခေနက မင္းသားေလးဟာ ဒဂုန္ထြက္ေၿပးရံုဘဲရွိေသးတယ္၊
မင္းေAာင္စြပ္စကားကလည္း သူ႕မယားကို မင္းသားလုယူသြားလို႕ တမင္ခ်ဲ႔ကားၿပီး
ေၿပာတာလည္း ၿဖစ္နိဳင္တယ္၊ ဒါကိုယံုစားၿပီး တပ္မေတာ္ႀကီးနဲ႔ ဒဂုန္ကိုသြားတိုက္မယ္ဆိုရင္
တစ္Aခ်က္ AခုAခ်ိန္ဟာ လယ္လုပ္ခ်ိန္လည္းၿဖစ္လို႕ လယ္ယာလုပ္ငန္းပ်က္စီးမယ္၊ ႏွစ္Aခ်က္
မင္းသားေလးဟာ တို႕Aရွင္ရဲ႕သားေတာ္ေလးမို႕ ေႀကာက္လန္႔ တႀကားနဲ႔ ရွမ္းၿပည္ ဗမာၿပည္ထဲ
ဝင္ေၿပးသြားရင္ တို႕တေတြဘဲ နစ္နာရမယ္၊ ဒီေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္႕Aၿမင္ ေၿပာရရင္ ပထမAဆင္႔
စာနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီး ၿပန္လာေAာင္ စည္းရံုးသင္႔တယ္၊ ဒီလိုစည္းရံုးလို႕မွ မလာရင္
မိုးကုန္စပါးသိမ္းAၿပီးမွာ ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖား နဲ႔ မုတၱမစားၿဗတ္ထဗတို႕ကိုေခၚၿပီး
ေရေႀကာင္း၊ ႀကည္းေႀကာင္းနဲ႔ ဝိုင္းဖမ္းရင္ မင္းသားဘယ္လိုမွလြတ္စရာမရွိပါဘူး လို႕ေၿပာသတဲ႔။
တကယ္ေတာ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ ဗညားႏြဲ႔Aင္Aားစုခ်ိန္ရေAာင္ Aခ်ိန္ဆြဲေပးေနတာပါ။

Page | 80
မူးႀကီးမတ္ရာေတြကလည္း Aမတ္ႀကီးသမိန္ဇိပ္ၿပဲရဲ႕ စကားဟာသင္႔ၿမတ္လွတယ္လို႕
ေထာက္ခံခ်က္ဝိုင္းေပးႀကတာနဲ႔ မဟာေဒဝီလည္း Aမ်ားသေဘာမို႕ လက္မခံခ်င္ ခံခ်င္နဲ႔
လက္ခံလိုက္ရတယ္။ ၿပီး ဒါဆိုရင္ Aပသံု ၿပန္လာေAာင္ ဘယ္သူ႕ကို လႊတ္ၿပီး စာေပးခိုင္း
ရမလဲဆိုေတာ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲကဘဲ သမိန္တိႆကုမာဟာ မင္းသားနဲ႔ရင္းႏွီးတယ္
သူ႔ကိုလႊတ္ရင္ေကာင္းမယ္လို႕ Aႀကံေပးလို႕ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီဟာ သမိန္တိႆကုမာကို
စာတေစာင္နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဆီ ေစလႊတ္ပါတယ္။ သမိန္တိႆကုမာကိုေရြးလႊတ္တဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲရဲ႕
Aႀကံက နန္းတြင္းထဲက Aေၿခေနကို ဗညားႏြဲ႔တိတိက်က် သိေစဖို႕ၿဖစ္တယ္၊ တကယ္လို႕
မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးရဲ႕လူဆိုရင္ နန္းတြင္းထဲက တကယ္႔Aေၿခေနကေန
လွီးလြဲၿပီးသြားေၿပာေနမွာစိုးလို႕ေပါ႔။

စာတိုက္ပြဲ

သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႕ ၿမိဳ႕တံခါးဝေရာက္ေနၿပီလို႕ ကင္းသမားေတြကသတင္းပို႕ေတာ႕

ဒီကိစၥဟာ လက္ရံုးရည္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥရပ္မဟုတ္ဖူး ငါထက္ႏွလံုးရည္သာတဲ႔ မင္းကံစီနဲ႔
တိုင္ပင္သင္႔တယ္လို႕ ဗညားႏြဲ႔စU္းစားမိၿပီး မင္းကန္စီကိုေခၚယူတိုင္ပင္တယ္။ က်ဴပ္တို႕ဒီမွာ
Aေၿခမက်ေသးဘူးဆိုတာ သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႔ သိမသြားေစခ်င္ဘူးဗ်ာ သူတို႕ကို
ဘယ္မွာလက္ခံဆံုေတြ႔ရင္ ေကာင္းမလဲ လို႕ေမးၿမန္းAႀကံယူေတာ႕ ဒဂုန္ၿမိဳ႕တြင္းက
Aခန္းနားဆံုးေနရာၿဖစ္တဲ႔ မဂၤလာတဲနန္းရဲ႕ ခႏၶရတၱAခန္းမွာ လက္ခံေတြ႔ဆံုဖို႕ Aႀကံေပးသတဲ႔၊
ဟန္ကိုယ္႔ဖို႕ဆိုတဲ႔ စကားရွိတယ္မဟုတ္လား ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္ Aပထား
ပဲခူးကAဖြဲ႔ရဲ႕Aၿမင္မွာ ဟာ ... ဗညားႏြဲ႔မင္းသားက ဒဂုန္မွာAေၿခတက်ၿဖစ္ေနၿပီ ဆိုတဲ႔Aၿမင္မ်ိဳး
ၿဖစ္သြားေAာင္ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလုပ္လိုက္တာေပါ႔။

သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႔နဲ႔ဆံုေတာ႕ မင္းကန္စီတင္ႀကိဳတြက္ဆထားသလိုဘဲ ပဲခူးAဖြဲ႔ဟာ

ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ Aရွိန္Aဝါကို စြတ္Aထင္ႀကီး ေနၿပီဆိုတာေတြ႔ရသတဲ႔။ သမိန္တိႆကုမာက
Aရွင္႔သား ဒဂုန္မွာ လာေရာက္စံၿမန္းေနတာ Aရမ္းေကာင္းတာဘဲ၊ ဒီAတိုင္းဆို
ဟံသာဝတီထီးနန္းဟာ Aရွင္႔သားAတြက္ပဲ ၿဖစ္မွာေသခ်ာတယ္လို႕ Aထင္တႀကီးနဲ႔
ခ်ီးမြန္းေနတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔ ဦးရီးေတာ္ လာတဲ႔ ကိစၥကိုေၿပာပါဦးဆိုေတာ႕မွ Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီရဲ႕
စာကိုသတိရၿပီး ေပးဆက္ပါသတဲ႔။

Page | 81
စာထဲမွာကေတာ႕ တူေတာ္ မင္းက ကိုရင္လူထြက္Aရူးရဲ႕ စကားကိုယံုၿပီး ေတာသားလူမိုက္၃၀နဲ႔
ဒဂုန္ကိုထြက္ေၿပးသြားတာက ေပါ႔ေပါ႔ေလး ငါ႔မွာသာ မင္းရဲ႕ဖခမည္းေတာ္က ဒီေကာင္
ဒဂုန္ကိုေၿပးသြားတာတကယ္လားလို႕ ေမးေနလို႕ မဟုတ္ပါဘူး ဒဂုန္မွာ ၿမိဳ႕ၿပက်ံဳးေၿမာင္းေတြ
ၿပဳၿပင္ဖို႕ ငါလႊတ္ထားတာပါလို႕ လိမ္ေၿပာထားရတယ္၊ ဒါေတာင္ မင္႔Aဖိုးႀကီးက ယံုတာမဟုတ္ဘူး
မုတၱမစားနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားကို ဆင္႔ေခၚၿပီး တပ္မေတာ္AလံုးAရင္းနဲ႔
မင္းကိုႏွိမ္နင္းဖို႕ခ်U္းလုပ္ေနလို႕ ငါကAတင္းတားေနရတယ္။ မင္းဘာလို႕ထြက္ေၿပး သြားတာလဲ
လူမိုက္ရဲ႕ မင္းဖခမည္းေတာ္မရွိရင္ ဟံသာဝတီထီးနန္းဟာ မင္းပဲရမွာဘဲ။ Aခုေတာ႕ မင္းစိတ္နဲ႔
မင္းမယား တလေမေဒါနဲ႔ သားေလး ေဗာေလာက်န္းေဒါတို႕ဟာ စားမဝင္Aိပ္မေပ်ာ္နဲ႔
ဖ်ားနာေနေလရဲ႕၊ ဒါေႀကာင္႔ ဒီစာရရၿခင္း ခ်က္ၿခင္းမင္းၿပန္လာပါ၊ ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႔ ဟံသာဝတီမွာ
မင္းကိုAႏၱရာယ္ၿပဳမဲ႔သူ ဘယ္သူမွမရွိဘူး လို႕ မဟာေဒဝီက Aခ်ိဳသပ္ၿပီး ေရးထားပါသတဲ႔။

တလေမေဒါနဲ႔ ေဗာေလာက်န္းေဒါ ပါေAာင္ထည္႔ေရးလိုက္တဲ႔ မဟာေဒဝီရဲ႕

စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးဟာ ပစ္မွတ္ကိုထိသြားပါတယ္၊ စာဖတ္ၿပီး မယားနဲ႔သား သူ႕စိတ္နဲ႔
မက်န္းမမာၿဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ Aပိုဒ္ကိုေရာက္ေတာ႕ သားနဲ႔မယားကို သတိရၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ငိုပါေလေရာ။ တကယ္ေတာ႕ Aသက္ ၂၀ပတ္ဝန္းက်င္ နုနယ္တဲ႔ႏွလံုးသားနဲ႔
ဗညားႏြဲ႔စိတ္ထဲမွာ တလေမေဒါရွိေနေသးတယ္ ။ ေမြမနိတ္ကို ယူလိုက္တာက
မီးနဲ႔ေဝးကြာေနတဲ႔ခ်ိတ္ရဲ႕ Aတြယ္တာတခုကို ဆြဲယူလိုက္တဲ႔သေဘာ၊ Aထီးက်န္မွဳနဲ႔
တမ္းတလြမ္းဆြတ္စိတ္ကို ရာဂနဲ႔ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တဲ႔ သေဘာမ်ိဳးတူပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ
လင္ရွိမယားကို Aတင္းယူလိုက္တာကို မတားတဲ႔ မင္းကန္စီရဲ႕စိတ္ထဲ မွာေရာ
ဘယ္လိုဆင္ကြက္ေတြရွိေနခဲ႔သလဲ သားနဲ႔မယားကို ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ ပစ္ထားခဲ႔ရတဲ႔ မင္းသားရဲ႕
ေပ်ာ႕ကြက္ကို ရန္သူေတြက နင္းမွာႀကိဳသိလို႕ နင္းရင္မခံစားရေAာင္ ေမြမနိတ္ကို
ေကာက္ယူတာကို မတားၿမစ္ဘဲ ႀကည္႔ေနခဲ႔တာမ်ိဳးလည္း ၿဖစ္နိဳင္တာဘဲ။

သားနဲ႔မယားကို Aရမ္းသတိရသြားၿပီး လြမ္းတမ္းတစိတ္နဲ႔ ဆင္ၿခင္တံုတရားမဲ႔သြားတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ

မင္းကန္စီနဲ႔ေတာင္ တိုင္ပင္ မေနေတာ႕ဘဲ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဦးရီေတာ္လို႕
သမိန္တိႆကုမာကို ကေလးငယ္တေယာက္လို Aားကိုးတႀကီးေမးပါသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕
သမိန္တိႆကုမာဟာ သူ႕ကိုAရမ္းAထင္တႀကီးၿပီး မင္းသားေAာင္ၿမင္ရင္
သူ႕Aတြက္Aခြင္႔ေရး ေကာင္းေတြ ရရွိနိဳင္တယ္လို႕ တြက္ဆေနသူၿဖစ္ေနလို႕

Page | 82
ဗညားႏြဲ႔ကံေကာင္႔းသြားတယ္။ ပဲခူးက AဖြဲကေတြAေရွ႔မွာမို႕ သမိန္တိႆကုမာဟာ
ေတာထြက္တဲ႔ သိဒၶထၴမင္းသားAေႀကာင္း ေၿပာၿပတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ Aရွင္႔သားဟာ
ေရနက္မိေခ်ာင္းၿဖစ္ေနၿပီ ေရတိမ္ကိုၿပန္သြားသင္႔ မသြားသင္႔ AေသAခ်ာ စU္းစားပါလို႕လည္း
ေၿပာပါတယ္၊ ေနာက္ဆံုး သူနဲ႔သမိန္ဇိပ္ၿဗဲတို႕ဟာ Aသက္ႀကီးလွပါၿပီ သြားက်ိဳးကုန္လို႕
ဂဝံေက်ာက္ေတြ မစားနိဳင္ေတာ႕ပါဘူး သူ႕Aေနနဲ႔ ၿဖစ္နိဳင္ရင္ မုတၱမေၿမသင္းခဲ
ႏူးႏူးညက္ညက္ေလးေတြကိုပဲ ဝါးခ်င္လွပါတယ္လို႕ ေၿပာင္ေၿပာင္ပဲေလွ်ာက္သတဲ႔။

ခ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္တဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္တိႆကုမာဟာ Aရီးေတာ္က

လႊတ္လိုက္တဲ႔လူၿဖစ္တယ္ ငါ႔ကိုပဲခူးၿပန္ဖို႕ နားခ်ရမဲ႔သူကိုယ္တိုင္က ငါ႔ကိုမၿပန္ပါနဲ႔ဆိုတဲ႔
Aဓိပၸါယ္ရမဲ႔ စကားေတြေၿပာေနၿပီဆိုေတာ႕ ပဲခူးဟာ ငါAတြက္Aေၿခေနဆိုးေနၿပီေပါ႔၊ ဒီေတာ႕
ေရွ႕ဆက္ရေတာ႕မွာေပါ႔လို႕ သေဘာေပါက္သြားတယ္၊ ေနာက္ မုတၱမကိုစားလိုတ႔ဲ
သမိန္တိႆကုမာ ကိုလည္း သေဘာတူ ေႀကာင္း လွိဳ႕ဝွက္Aသိေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕
ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဒဂုန္သားသူေဌး ေဘာသံေကးကို Aေရးေတာ္ပံုေAာင္ရင္ ဝန္ၿမိဳ႕နဲ႔ မုတၱမ၂ၿမိဳ႕လံုးကို
စားရေစမယ္လို႕ ဂတိေပးထားတာကို မေမ႔ပါဘူး၊ ဒါနဲ႕ ေဘာသံေကးကိုေခၚၿပီး ငါ ဦးရီးေတာ္
သမိန္တိႆကုမာကို မုတၱမၿမိဳ႕ကို ေပးစားခ်င္တယ္ကြာ၊ မင္းကို ငါေရႊ ၇ပိသာၿပန္ေပးမယ္၊ မင္း
ဝန္ၿမိဳ႕နဲ႔ တိုးခ်ဲ႔ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ကိုပဲစားေတာ႕ကြာ ၿဖစ္မလားလို႕ ေမးေတာ႕ ေဘာသံေကးက
ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴပဲ သေဘာတူပါတယ္။

ေနာက္ေတာ႕ ပဲခူးကို ဘယ္စာၿပန္သင္႔သလဲ တိုင္ပင္ၿပီး၊ Aကိုပဲ ႀကည္႔ၿပီးၿပန္လိုက္ပါလို႕

တာဝန္ေပးလိုက္သတဲ႔။ မင္းကန္စီလည္း စာေရးမသင္ကိုေခၚၿပီး စာစီေပးလိုက္တယ္။ စာကေတာ႕
Aရီးေတာ္ရဲ႕ေက်းဇူးဟာ သူ႕Aေပၚမွာ ဆပ္မကုန္ေAာင္တင္ေနပါေႀကာင္း၊ Aခုလည္း
စိတ္ေၿပလက္ေပ်ာက္သေဘာနဲ႔ ဒဂုန္ကိုလာတာ Aရီးေတာ္ရဲ႕ကြ်န္ ၂၀နဲ႔ သူ႕ကြ်န္ေတြ
ခိုက္ရန္ၿဖစ္ၿပီး သူ႕ကြ်န္ေတြလက္ခ်က္နဲ႔ Aရီးကြ်န္ေတြေသကုန္လို႕ Aရီးေတာ္ကိုေႀကာက္ၿပီး
ပဲခူးမၿပန္ရဲ၊ တကယ္လို႕ Aရီးေတာ္ Aၿပစ္မယူဘူးဆိုရင္ Aထိန္းေတာ္ ေမြ႕Aဲေလာ ကို
ဝါေခါင္လမွာ လႊတ္ၿပီး ေခၚခိုင္းလိုက္ပါ Aရီးေတာ္ေရႊဖဝါးေAာက္ Aေရာက္ၿပန္လာပါ႔မယ္၊
တူေတာ္ ငမိုက္သား Aပသံု ဆိုၿပီး Aပလာ ဘာညာေလးေရးေပးလိုက္ပါသတဲ႔။

Page | 83
ခ်စ္
ခ်စ္လြန္းလို႔မုန္းတဲ့သူ

သမိန္တိႆကုမာတို႕Aဖြဲ႕ ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္လို႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕စာကို မဟာေဒဝီထံဆက္သေတာ႕

မဟာေဒဝီ နဲ႔ သမိန္မရူးတို႕က စာကိုဖတ္ၿပီး ဒဂုန္မွာေရာက္ေနတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕AေနAထားကို
စစ္ေမးပါတယ္။ သမိန္တိႆကုမာက ဒဂုန္မွာဗညားႏြဲ႔ဘာသြားလုပ္ေနသလဲ
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမသိပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူထမဲ႔ပံုေတာ႕ မေတြ႔ရဘူး၊ Aရွင္မရဲ႕ကြ်န္ေတြနဲ႔
သူ႕ရဲ႕ကြ်န္ေတြ ခိုက္ရန္ၿဖစ္ၿပီး Aရွင္မရဲ႕ကြ်န္ေတြ ေသေက်သြားတာကို ေႀကာက္ေနပံုပဲ
Aရွင္မေပးလိုက္တဲ႔စာထဲမွာ သူမိန္းမ တလေမေဒါနဲ႔ သားေလး ေဗာေလာက်န္ေဒါတို႕
ဖ်ားေနတယ္ဆိုတာကို ဖတ္ၿပီး ငိုလိုက္တာမ်ားဗ်ာ လို႕ ပိုပို လိုလိုေလး ၿပန္ေၿဖလိုက္ေတာ႕
မဟာေဒဝီတို႕ Aရမ္းေက်နပ္သြားၿပီး သမိန္တိႆကုမာကို ဆုေတြဘာေတြေတာင္
ခ်လိုက္ေသးသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဒဂုန္က ဗညားႏြဲ႔ကေတာ႕ ေမြမနိတ္ကို မဂၤလာတဲနန္းေပၚတင္ၿပီး
သူ႕Aခ်စ္ဦး တလေမေဒါနဲ႔ သားေလးေဗာေလာက်န္ေဒါကို ေမ႕ေလွ်ာ႕လိ႕ု ေနပါၿပီး။

ေနာက္ပိုင္း ဗညားဦးရဲ႕က်န္းမာေရးပိုပိုဆိုးဝါးလာတဲ႔ သတင္းေတြနဲ႔Aတူ ၿပည္သူၿပည္သားေတြရဲ႕

ဗညားႏြဲ႔Aေပၚေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ပိုမ်ား ပိုထင္ရွားလာတယ္။ တေဘာင္တို႕
Aတိတ္တို႕ဆိုတာက ၿပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ကို နည္းတနည္းနဲ႔ ေဖၚထုတ္ေနႀကတာမို႕
Aတိတ္ တေဘာင္ကို ေလ႔လာဆန္းစစ္ၿခင္းကေန ၿပည္သူ႔လိုလားခ်က္ကို သိၿမင္နိဳင္ပါတယ္။
ဒါေႀကာင္႔မို႕ မဟာေဒဝီနဲ႔သမိန္မရူး ဘက္ကေရာ ဗညားႏြဲ႔ဘက္ကပါ သူလွ်ိဳေတြလႊတ္ၿပီး
Aတိတ္တေဘာင္ေတြကို သတင္းယူခိုင္းႀကတဲ႔Aခါ တေဘာင္Aားလံုးလိုလိုက
ဗညားႏြဲ႕ထီးနန္းရမယ္လို႕ခ်ည္း ေၿပာေနႀကတာကို ေတြ႔ရပါသတဲ႔။

တဖက္ကလည္း တပ္မေတာ္က သူတို႕ရဲ႕AလိုAတိုင္း ခ်က္ခ်င္းAေရးယူေရးကို လက္မခံေတာ႕

မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးဟာ လူလႊတ္ ေဖ်ာင္းဖ်ခိုင္းတဲ႔ Aလုပ္ပဲလုပ္ေနရတယ္။
ဒီေတာ႕ဗညားႏြဲ႔ကလည္း Aေႀကာင္းAမ်ိဳးမ်ိဳးၿပၿပီး ၿပန္လာဖို႕ကိုေရွာင္ရွားေနရတာေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး
ေဒါသထြက္လာတဲ႔ မာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးဟာ တလေမေဒါကို ဗညားႏြဲ႔ဒဂုန္ကို
ထြက္ေၿပးတဲ႔Aေႀကာင္း သိကိုသိရမယ္လို႕ ဖိAားေပးၿပီးေမးတယ္၊ တလေမေဒါကလည္း
ၿငင္းတာေပါ႔။ တလေမေဒါဟာ ဗညားဦးရဲ႕ခ်စ္သည္းဆိုတာကို သေဘာေပါက္တဲ႔ မဟာေဒဝီနဲ႔
သမိန္မရူးဟာ Aတင္းAႀကပ္ေတာ႕ မလုပ္ရဲဖူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ကုလားမနိဳင္ရခိုင္မဲဆိုသလို တလေမေဒါနဲ႔

Page | 84
သားေလး ေဗာေလာက်န္ေဒါကို ေစာင္႔ေရွာက္ဖို႕ ဗညားႏြဲ႔က တမင္ခ်န္ထားရစ္တဲ႔
ငယ္ကြ်န္Aေဒါ႔ကုန္းကို စစ္ေႀကာေရးဝင္ေတာ႕ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္တဲ႔ဒဏ္ကို မခံနိဳင္တဲ႔
Aေဒါ႔ကုန္းက မင္းပုေရာဟိတ္ မင္းဇြဲတနဳန္က Aခါေပးတယ္လို႕ ထုတ္ေဖၚေၿပာလိုက္လို႕
မင္းဇြဲတနဳန္ကို Aရာခ်ဖမ္းဆီးၿပီး Aခ်ဳပ္နဲ႔ထားပါေလေရာ။

မင္းဇြဲတႏုန္ဟာ မင္းပုေရာဟိတ္ႀကီးၿဖစ္လို႕ နန္းတြင္းမွာသာမက ပဲခူးသူပဲခူးသားေတြရဲ႕

ေလးစားမွဳကို ခံရတဲ႔သူၿဖစ္တဲ႔Aတြက္ သူ႕ကိုဖမ္းထားတာဟာ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ကို
ဆန္႔က်င္လိုသူေတြပိုမ်ားလာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကိုေထာက္ခံသူေတြ ပိုမ်ားလာတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး
မဟာေဒဝီဟာ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ နာနီႀကီး ေမြ႔Aဲေလာကို စာတေစာင္နဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ထံလႊတ္ၿပီး
သြားေခၚခိုင္းပါတယ္။ Aမိမဲ႔သား ဗညားႏြဲ႕ဟာ သူ႕ကိုငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေႀကြးေမြးၿပဳစုခဲ႔တဲ႔
နာနီႀကီး ေမႊ႔Aဲေလာကို Aရမ္းခ်စ္သတဲ႔။ ဒီေတာ႕ ေမြ႔Aဲေလာေၿပာသမွ် ကိုလည္း လိုက္နာသတဲ႔။
ေမြႊAဲေလာကို Aေမလို႕ေတာင္ေခၚပါသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ မဟာေဒဝီဟာ ေမြ႔Aဲေလာကို ဗညားနြဲ႔
ၿပန္လာေAာင္ နားခ်ေပးဖို႕ Aမိန္႔ေပးလႊတ္လိုက္တယ္။

ေမြ႔Aဲေလာ ဒဂုန္မသြားခင္ တလေမေဒါဆီသြားၿပီး Aေမ ဗညားဆီသြားမယ္၊ Aရွင္မေလး

Aကိုေတာ္Aတြက္ ဘာေတြေပးလိုက္ဦး မလဲလို႕ ေမးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ ေမြမနိတ္ကို
ေကာက္ယူလိုက္တာကို တင္းေနတဲ႔ တလေမေဒါက သူ႕Aတြက္ေတာ႕ က်မမွာေပးစရာမရွိပါဘူး
ဒါေပမဲ႕ သူ႕မယားငယ္Aတြက္ ဆီAိုးတAိုးနဲ႔ ခ်ိန္ခြင္တလက္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတာေႀကာင္႔
ေမြ႔Aဲေလာကယူခဲ႔ရပါတယ္။

ေမြ႔မနိတ္က ဒဂုန္မွာ ဆီေရာင္းတဲ႔ ဆီသည္မတဲ႔။ တေလေမေဒါက ဆီAိုးနဲ႔

ခ်ိန္ခြင္ေပးတဲ႔သေဘာက ဟဲ႕ေကာင္မ နင္႔ရဲ႕ဆီသည္ဘဝကို မေမ႔နဲ႔လို႕ မခံခ်ိမခံသာ
ရန္ေထာင္လို႕တဲ႔ သေဘာေပါ႔၊ မိန္းမသားမဟုတ္လား။

ေမြ႔Aဲေလာ

ေမြ႔Aဲေလာေရာက္လာတာႀကားတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဝမ္းသာAားရ ကေလးငယ္တေယာက္လို

ေၿပးထြက္ႀကိဳပါတယ္၊ မိခင္ငတ္တဲ႔ ဗညားႏြဲ႔Aဖို႕ ေမြ႔Aဲေလာဟာ
AေမAရင္းတေယာက္လိုဘဲေလ။ တလေမေဒါေပးလိုက္တဲ႔ ဆီAိုးနဲ႔ခ်ိန္ခြင္ကိုၿမင္ေတာ႕

Page | 85
ဗညားႏြဲ႔က ရယ္သတဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ Aင္း..ငါ႔မိန္းမေတာ႕ မိန္းမပီပီ Aူတိုေနၿပီလို႕ ေရရြတ္ၿပီး
ေမြ႕မနိတ္ကို တလေမေဒါေပးလိုက္တဲ႔ ပစၥည္းေတြကို ေပးလိုက္တယ္။

ေမြ႕မနိတ္ဟာ ရိုးရိုးသာမာန္ Aရပ္သား ဆီသည္မတေယာက္ပါ ဒါေပမဲ႔ လွပသေလာက္

Aေတာ္ပါးနပ္သူတေယာက္ပါဘဲ၊ AေၿခAေန ကို မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္နိဳင္သလို Aေကာင္းဆံုး
ဆံုးၿဖတ္ကိုလည္း ခ်နိဳင္သူၿဖစ္တယ္၊ Aခ်ိန္တိုတိုAတြင္းမွာ ငယ္ခ်စ္တလေမေဒါကို
ဗညားႏြဲ႔ေမ႔သြားေAာင္ လုပ္နိဳင္တာကိုပဲႀကည္႔ေတာ႕။ တလေမေဒါရဲ႕ ဆီAိုးနဲ႔ သူ႕ကို
ႏွိမ္လိုက္တာကိုလည္း ေမာင္ေတာ္ရယ္ ႏွမေတာ္က တကယ္ပဲဆီသည္ဘဲေလ
ဘာမွရွက္စရာမလိုပါဘူး Aရွင္မေပးလိုက္တာကို လက္ခံပါတယ္ လို႕ ပါးပါးနပ္နပ္ေလး
တံု႕ၿပန္လိုက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႕ဆီက Aမွတ္ေတြယူသြားနိဳင္ပါတယ္။

Aရီးေတာ္မဟာေဒဝီစာကေတာ႕ ထံုးစံAတိုင္း ေခ်ာ႕လိုက္ေၿခာက္လိုက္နဲ႔ေပါ႔ေလ။

မင္းAေဖက်န္းမာလာၿပီ မင္းကိုေမးၿပီး ေဒါသထြက္ ေနတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သိပ္ေႀကာက္မေနနဲ႔
ငါကေကာင္းေAာင္ ႀကည္႔က်က္ေၿပာထားတယ္ စသၿဖင္႔ေပါ႔။ စာဖတ္ၿပီးေတာ႕ Aေမဘယ္လို
သေဘာရသလဲလို႕ ေမြ႔Aဲေလာကိုေမးေတာ႕ ေမြ႔Aဲေလာက သူမနဲ႔Aတူပါလာသူေတြကို
မယံုႀကည္လို႕ မ်က္ရိပ္ၿပတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔လည္း သေဘာေပါက္ၿပီး Aေမ႔ကို ၿပစရာရွိတယ္ဆိုၿပီး
Aတြင္းခန္းထဲေခၚသြားသတဲ႔။ Aတြင္းေရာက္ေတာ႕ ေမြ႔Aဲေလာက ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ကြ်န္ယံု
Aေဒါ႔ကုန္းကို ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္စစ္ေမးတဲ႔Aေႀကာင္း၊ မင္းဇြဲတႏုန္ကို Aက်U္းခ်ထားေႀကာင္း၊ ဒီလို
မင္းပုေရာဟိတ္ကို Aက်U္းခ်ထား တာကို နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသားေတြေရာ
နန္းၿပင္Aရပ္သားေတြပါ မေက်နပ္ႀကေႀကာင္း၊ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ဟာ မူးႀကီး
မတ္ရာေသနာပတိေတြကို ေန႕တိုင္းညီလာခံေခၚၿပီး စစ္ေရးAေရးယူဖို႕ တိုက္တြန္းေနေႀကာင္း၊
သမိန္ၿဗတ္ဇ ဦးေဆာင္တဲ႔ စစ္ေသနာပတိႀကီးေတြက AခုAခ်ိန္Aထိ စစ္ေရးAရ Aေရးယူဖို႕ကို
ၿငင္းဆန္ေနတုန္းပဲ ဒါေပမဲ႔ ဒီAတိုင္းAႀကာႀကီး ၿငင္းေနလို႕ေတာ႕ ရမွာမဟုတ္ဘူး၊
Aေမ႔Aထင္ေတာ႕ မႀကာဘူး Aရွင္႔သားဆီလာတိုက္ေတာ႕မွာဘဲ၊ Aေမႀကားတဲ႔သတင္းေတြ
Aရဆိုရင္ Aရွင္႔သား ရဲ႕Aရီးေတာ္က ထီးၿဖဴေတြ မကိုဋ္ေတြ ပုလဲသင္တိုင္းေတြေတာင္ လုပ္ေနၿပီ
သမိန္မရူးကို ထီးနန္းေပးဖို႕ေလ။ ၿပီးေတာ႕ Aရွင္႔သားရဲ႕ ဖခမည္းေတာ္လည္း
Aနာသည္းလြန္းေနၿပီ ေန႔လားညလားပဲလို႕ ဟံသာဝတီနန္းတြင္းရဲ႕ လက္ရွိAေၿခေနေတြကို
Aမွန္Aတိုင္း ေၿပာၿပ လိုက္တယ္။

Page | 86
ေမြ႔Aဲေလာရဲ႕ စကားကိုႀကားၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဟာ Aရမ္းကို ေဒါသထြက္သာြ းၿပီး လွမ္းၿမင္ေနရတဲ႔
ေရႊတိဂံုေစတီကို လက္Aုပ္ခ်ီရင္း ငါ႔ကိုပ်က္စီေAာင္ ႀကံေနတဲ႔ Aရီးေတာ္နဲ႔ ေယာက္ဖေတာ္ရဲ႕
ယုတ္မာေကာက္က်စ္တဲ႔ Aႀကံစည္ေတြ ပ်က္စီးပါေစသားလို႕ Aဓိဌါန္ၿပဳသတဲ႔။

ေမြ႔Aဲေလာက ဆက္ၿပီး သမိန္မရူးတို႕က ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားနဲ႔ မုတၱမစားၿဗတၴဗကို

စာေရးၿပီးပဲခူးကိုလာဖို႕ လွမ္းေခၚထားတယ္၊ ဒီတပ္ေတြေရာက္လာရင္ သမိန္ၿဗတ္ဇလည္း
ၿငင္းေနလို႕ရေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး Aရွင္႔သားကိုတိုက္ဖို႕ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔ၿပီး လာေတာ႕မွာဘဲ၊
တပ္ေပါင္းစု စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က သမိန္မရူးေပါ႔။ ဒီလိုခ်ီလာရင္ Aရွင္႔သားရဲ႕AခုAင္Aားနဲ႔
ခုခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ AေမAႀကံေၿပာရရင္ Aရွင္႔သားAေနနဲ႔ မုတၱမစားနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားကို
လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြပို႕ဆက္ၿပီး သူ႕တို႕စစ္ေႀကာင္း ရုပ္သြားေAာင္ ႏွလံုးရည္နဲ႔
စီမံသင္႔တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္၊ ပဲခူးသားေတြကို ဦးေဆာင္လာမဲ႔ သမိန္မရူးတပ္ တတပ္ထဲကိုသာ
ရင္ဆိုင္ရရင္ေတာ႕ Aရွင္႔သား Aနိဳင္ရမွာ AေသAခ်ာပါပဲ။ Aရွင္႔သား ဒီကိစၥကိုAၿမန္ဆံုးစီစU္ပါ၊
Aေမလည္း ပဲခူးကို Aၿမန္ဆံုးၿပန္ေတာ႕မယ္ မဟုတ္ရင္ သူတို႕ သံသယေတြ ဝင္သြားနိဳင္တယ္
လို႕ ေၿပာၿပီး ၿပန္ဖို႕ၿပင္တယ္။

ေမြ႔Aဲေလာရဲ႕စကားကို ဗညားႏြဲ႔Aရမ္းသေဘာက်သြားၿပီး ေမြ႔Aဲေလာကို

ေရႊ၅ပိႆာကန္ေတာ႕တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ မဟာေဒဝီကို ဆက္သဖို႕ ေရႊ၅ပိႆာလည္း
ေပးလိုက္ေသးတယ္။ စာမေတာ႕မေရးေတာ႕ပဲ မဟာေဒဝီကို သူ ေတာ္သလင္းလAတြင္း
ပဲခူးကိုၿပန္လာမဲ႔ Aေႀကာင္း နဲ႔ တလေမေဒါကိုလည္း သူ႕ကိုစိတ္မဆိုးဖို႕ တလေမေဒါမရွိလို႕
ဒဂုန္မွာ ဆီသည္မ ေမြမနိတ္ရဲ႕ Aၿပဳစုနဲ႔သာ ေနထိုင္ေနရေႀကာင္း၊ သားေလးေဗာေလာက်န္ေဒါနဲ႔
ခ်စ္ရတဲ႔ တလေမေဒါတေမွးမၿပတ္ သတိရေနေႀကာင္း၊ မႀကာမွီၿပန္ဆံုရမယ္ၿဖစ္ေႀကာင္း
ေမြ႔Aဲေလာနဲ႔ စကားႀကံဳပါးလိုက္ၿပီး ေမြ႔Aဲေလာကို ရွိခိုးကန္႔ေတာ႕ပါသတဲ႔၊ ေမြ႔Aဲေလာကလည္း
AစစAရာရာမွာ သတိထားဖို႕နဲ႔ ဇြဲမေလွ်ာ႕ဖို႕မွာ ႀကားရင္း ပဲခူးကို ၿပန္သြားပါေလေရာ။

စစ္ပြဲစျပီ

ေမြ႕Aဲေလာၿပန္သြားၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ေမြ႔Aဲေလာေပးတဲ႔ Aႀကံစည္ကို Aလွ်င္Aၿမန္

Aေကာင္Aထည္ေဖၚပါေတာ႕တယ္။ လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြနဲ႔Aတူ မုတၱမစားၿဗတၴဗနဲ႔

Page | 87
ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားတို႕ဆီ စာပို႕ပါတယ္။ စာထဲမွာ ၿဗထၱဗနဲ႔ ေလာက္ၿဖားကို
လူႀကီးAရာထားၿပီး မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ သူ႕Aေပၚမေကာင္းႀကံတဲ႔Aေႀကာင္း
တိုင္တဲ႔သေဘာနဲ႔ေရးထားတဲ႔စာပါ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ဖခမည္းေတာ္ဟာ
Aရမ္းမက်န္းမာေနတာကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး တကယ္လို႕ မဟာေဒဝီတို႕က ေခၚရင္ မသြားဖို႕၊
စစ္ကူမေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ရင္းနဲ႔ Aဆံုးသတ္ထားတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ေမြ႔Aဲေလာကို
လႊတ္ေခၚေပမဲ႕ ၿပန္မလာတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ကို စိတ္မရွည္ ေတာ႕တဲ႔ မဟာေဒဝီကလည္း
လူမွန္းမသိေAာင္ နာမက်န္းေနတဲ႕ ဗညားဦးရဲ႕တံဆိပ္ေတာ္နဲ႔ မုတၱမ၊ ေၿမာင္းၿမနဲ႔ AဲဒီAခ်ိန္က
ဟံသာဝတီ လက္ေAာက္ခံ ေတာင္ငူစားတို႕ကို ဒဂုန္ကို သြားတိုက္ဖို႕ ဆင္႔ေခၚလိုက္ပါၿပီး။

ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ဆက္သားေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားနဲ႔ သူ႕တပ္ဟာ ပဲခူးက

ဗညားဦးလက္မွတ္နဲ႔ ေခၚတဲ႔Aမိန္႔ေႀကာင္႔ ဒဂုန္ကိုတိုက္ဖို႕ ေရေႀကာင္းခ်ီသြားၿပီမို႕ မဆံုၿဖစ္လိုက္ဖူး
ဒါေပမဲ႕ မုတၱမစားၿဗတၴဗကေတာ႕ စစ္ၿပင္ေနတုန္းမို႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ဆက္သားနဲ႔ ေတြလိုက္ရတယ္တဲ႔။
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕စာကို ဖတ္ၿပီး ၿဗတၴဗေခါင္းစားသြားတာေပါ႔ ဟိုကလည္း ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕တံဆိပ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔
ဆင္႔ေခၚ ထားတယ္၊ သူတို႕ညီAကိုတေတြနဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ရန္စကလည္း
ရွိထားဖူးေတာ႕ ဗညားဦးနဲ႔ၿပႆနာထပ္ၿဖစ္မွာကို ၿဗတၴဗစိုးရိမ္ေနတယ္။ Aမိန္႔Aတိုင္း
ဗညားႏြဲ႔ကိုသြားတိုက္လို႕ ဗညားႏြဲ႔တစံုတခုၿဖစ္သြားခဲ႔ၿပီး ဒီAေႀကာင္းကို ဗညားဦးက်န္းမာလာလို႕
သိသြားတဲ႔Aခါမွာ သူတို႕ကို ေဒါသမထြက္ဘူးလို႕ ဘယ္သူAာမခံရဲသလဲ၊ ဗညားဦးဟာ
သူ႕သားကို ႀကည္႔မရဘူးလို႕ ဘယ္ေလာက္ပဲ သတင္းေတြ ထြက္ေနေန ေသြးသားဟာ
ေသြးသားပဲမဟုတ္လား၊ တဖက္မွာကလည္း ဆင္႔ေခၚတဲ႔Aတိုင္း တပ္မေတာ္မေစလႊတ္ရင္
ပေဒသရာဇ္ထံုးစံAတိုင္း ပုန္းစားတယ္ၿဖစ္ရဦးမယ္ ၿဗတၴဗတေယာက္ Aရမ္းေခါင္းစားသြားၿပီး
သူရဲ႕လူေတြနဲ႔တိုင္ပင္ေတာ႕ မဟာေဒဝီနဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ရဲ႕ AေနAထားကို
သိၿပီးႀကည္႔မရၿဖစ္ေနႀကတဲ႔ ၿဗတၴဗရဲ႕လူေတြက သူတို႕သိသမွ် ပဲခူးနန္းတြင္းက
Aေႀကာင္းစံုေၿပာၿပ ႀကတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ ၿဗတၴဗလည္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ သူရဲ႕စစ္ဗိုလ္တဦးၿဖစ္တဲ႔
ဗိုက္ကၿမင္ဆိုတဲ႔လူကို တပ္Aခ်ိဳ႔ကို ဦးစီးေစၿပီ ပဲခူးနဲ႔ပူးေပါင္း တပ္စုရပ္ကို လႊတ္လိုက္တယ္၊
ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ တမန္ကိုလည္း သူ႕ရဲ႕Aႀကပ္Aတည္းကို ဗညားႏြဲ႔သိေAာင္ရွင္းၿပဖို႕ မွာလိုက္သတဲ႔။

ဒဂုန္ၿမိဳ႕သိမ္းစစ္ဆင္ေရးကို ဦးစီးသူက သမိန္မရူးပါ။ မဟာေဒဝီဟာ လူမွန္းမသိေAာင္

Aနာသည္းေနတဲ႔ သူ႕ေမာင္ ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕ တံဆိပ္ေတာ္ကိုယူၿပီး

Page | 88
ဟံသာဝတီရဲ႕လက္ေAာက္ခံ နယ္စားေတြၿဖစ္တဲ႔ မုတၱမ၊ ေၿမာင္းၿမနဲ႔ ေတာင္ငူစားေတြကို
တပ္မေတာ္နဲ႔တကြ စစ္ဆင္ေရးမွာ ပူးေပါင္းပါဝင္ဖို႕ ဆင္႔ေခၚပါတယ္။ Aဲဒီနယ္စားေတြရဲ႕
တပ္ေတြနဲ႔Aခ်ိတ္ဆက္ရတာနဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ ပဲခူးတပ္မႀကီးနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဒဂုန္ကိုခ်ီေစပါတယ္။
သမိန္ဇိပ္ၿပဲ နဲ႔ သမိန္မရူးဟာ စစ္ေရးမွာ လံုးဝAဆင္႔မတူပါဘူး ဒါေပမဲ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔
Aဆက္သြယ္ရွိဖူးသူမို႕ မဟာေဒဝီက မယံုႀကည္ပဲ ေနာက္ၿခံတပ္မွဴးAေနနဲ႔သာ စစ္ဆင္ေရးမွာ
လိုက္ပါေစသတဲ႔။ တပ္မႀကီး ၃တပ္က ဒဂုန္Aေရွ႔ပိုင္းနဲ႔ Aေရွ႕ေတာင္ပိုင္းကမို႕
ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ရၿပီး က်န္တဲ႔ေၿမာင္းၿမတပ္ကေတာ႕ ေရေႀကာင္းခ်ီမို႕ ဒဂုန္Aေနာက္ပိုင္းကို
ပိတ္ဆို႕ရပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးရဲ႕ Aဓိကရည္မွန္းခ်က္က ဗညားႏြဲ႔ကို လက္ရဖမ္းဆီးရရွိေရးပါဘဲ။

သံစစ္တမန္စစ္

ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားရဲ႕ ေရေႀကာင္းခ်ီတပ္ဟာ Aေနာက္ဘက္ကေန ဒဂုန္ကိုခ်ီလာရင္း

ဒလေရာက္ေတာ႕ Aင္AားAခိုင္Aမာနဲ႔ ရပ္တည္ေနတဲ႔ မညီကံေကာင္းနဲ႔ဆံုတယ္။
မညီကံေကာင္းဟာ Aစကတည္းက ဂတိခံထားတဲ႔Aတိုင္း သူ႕ရဲ႕ညီဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္ဆင္ တစီးနဲ႔
စစ္သည္ ၃၀ဝ ပို႕ေပးပါတယ္၊ သူကေတာ႕ ေၿမာင္းၿမတပ္လာမဲ႔လမ္းဟာ ဒလကိုၿဖတ္ရမွာမို႕
တတ္နိဳင္သေလာက္ ေနာက္ေႏွး ေAာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒလကိုAခိုင္Aမာၿပဳၿပီး
ခံေနသတဲ႔။ (ဆရာနိဳင္ပန္းလွကေတာ႕ Aရင္က ဒလဆိုတာ Aခု တြံေတး ေနရာလို႕ ဆိုပါတယ္)

မညီကံေကာင္းနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားဟာ Aရမ္းရင္းႏွီးသူေတြ ၿဖစ္ႀကသတဲ႔၊

သူရဲ႕AေဖAရင္းကို သတ္လိုက္တဲ႔ ဘႀကီးေတာ္ရဲ႕ ေႀကြးစာေမြးစာနဲ႔ ေနေနရတဲ႔
မညီကံေကာင္းဟာ ေလာက္ၿဖားလို Aင္Aားႀကီးသူနဲ႕ သင္႔ၿမတ္ေAာင္ ေပါင္းထားရမွာ
AေသAခ်ာပါပဲ။ ဒလၿမိဳ႕နားေရာက္ေတာ႕ Aခိုင္Aမာေနေနတဲ႔ မညီကံေကာင္းကို ႀကည္႔ၿပီး
ေလာက္ၿဖားက ေဟ႕ မင္းညီဗညားႏြဲ႔ကို သြားဖမ္းမလို႕ မင္းမလိုက္ဘူးလား၊ ပဲခူးက မင္းဘႀကီးက
မင္းရဲ႕တပ္ကို မေခၚဘူးလားလို႕ ေမးတာေပါ႔။ ဒီေတာ႕ မညီကံေကာင္းက သုရွင္ဗညားဦး
Aနာသည္းလြန္းေနခ်ိန္မွာ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီက Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီ သမိန္မရူးကို
နန္းတင္ဖို႕ႀကံရာက ဒီၿပႆနာ ၿဖစ္လာရတဲ႔ Aေႀကာင္း၊ Aခုလည္း ဒီစစ္ဆင္ေရးကို
Aနာသည္းေနတဲ႔ ဘႀကီးေတာ္ဆင္ၿဖဴရွင္ သိမွာမဟုတ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aရီးေတာ္ မဟာေဒဝီဟာ
တူမမ်က္ႏွာေတာင္ မေထာက္ပဲ သမိန္မရူးနဲ႔ ေဖါက္ၿပန္ေနေႀကာင္း၊ ညီမေတာ္

Page | 89
တလေမသီရီေလးဟာ ဦးရီးတို႕ ညီAကို၂ေယာက္ ဇင္းမယ္မင္းထံက ၿပန္ရေAာင္ ေရႊေတြေပးၿပီး
ၿပန္ေရြးထားတာကို သတိရသင္႔ေႀကာင္း၊ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဦးရီးေတာ္လို
လူႀကီးတေယာက္ ရပ္တည္ရာ ကြ်န္ေတာ္လိုက္ပါရမွာ ၿဖစ္ေႀကာင္းနဲ႔ Aခ်ိန္တန္ရင္ ကြ်န္ေတာ္
ဒဂုန္ေရာက္လာမွာ ၿဖစ္ေႀကာင္း ၿပန္ေၿပာေတာ႕ ေလာက္ဖ်ားဟာ သူ႕Aကိုမုတၱမစား ၿဗတၴဗလိုပဲ
ေခါင္းစားသြားၿပန္သတဲ႔။

တဖက္မွာလည္း Aေရွ႔ဘက္စစ္မ်က္ႏွာမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ သမိန္မရူးဟာ ေရွးထံုးAစU္AလာAတိုင္း

ေAာင္ေၿမနင္း ေခၚေဆးမဂၤလာၿပဳၿပီး ဒဂုန္ဆီခ်ီလာပါတယ္။ သမိန္မရူး ဦးေဆာင္တဲ႔ တပ္မွာကိုက
စစ္သည္တေသာင္းနဲ႔ ဆင္Aေကာင္၆၀ေက်ာ္ ရွိတယ္ဆိုေတာ႕ ေတာင္ငူတပ္၊ မုတၱမတပ္ နဲ႔
ေနာက္ခ်န္ သမိန္သံၿဗတ္တပ္ေတြနဲ႔ဆို Aင္Aားက ငါးေသာင္းေလာက္ရွိမွာေပါ႔။ ထူးဆန္းတာက
သမိန္မရူး ဟာ Aဲဒီတပ္ေပါင္းစုႀကီးကို ဒဂုန္ၿမိဳ႕ထဲ တိုက္ရိုက္ဝင္မတိုက္ေစပဲ ဂႏၶရာဆိုတဲ႔ Aရပ္မွာ
စခန္းခ်လိုက္တာပဲ။ တကယ္တမ္း ပဲခူးက ေနခ်ီလာၿပီး ဒဂုန္ကို Aင္Aားၿပင္းၿပင္းနဲ႔ ဝင္တိုက္ရင္
ဗညားႏြဲ႔ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ပါဘူး၊ ပဲခူးနဲ႔ ဒဂုန္ဟာ ဒီေလာက္ေဝးတာမွ မဟုတ္ပဲေလ။
ဘာလို႕တခါတည္း ဝင္မတိုက္သလဲ၊ ၿဖစ္နိဳင္ေခ်ရွိတာက သူဦးေဆာင္လာတဲ႔ တပ္ေပါင္းစုဟာ
Aခ်င္းခ်င္းတိုက္ရမွာမို႕ တိုက္ခ်င္ ခိုက္ခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္ေနပံုရပါလိမ္႔မယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ဟာ
သူတို႕ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ႔ သုရွင္ဗညားဦးရဲ႕ သားေတာ္ႀကီးၿဖစ္တာမို႕ ဗညားႏြဲ႔ Aႏၱရာယ္ၿဖစ္မွာကို
စစ္သည္ဗိုလ္ပါေတြက မလိုလားတဲ႔သေဘာလည္း ပါပါလိမ္႔မယ္၊ ဒါ႔Aၿပင္ ဘုရင္႔သမီးကို
ေရႊနဲ႔တင္ေတာင္းၿပီး ဘုရင္႕သမက္ၿဖစ္လာတဲ႔ သမိန္မရူးရဲ႕ ဦးေဆာင္မွဳကိုလည္း
သိပ္ေက်လည္ပံုမရဘူး။

ေရွးAစU္AလာAတိုင္း သမိန္းမရူးက စစ္မထြက္မွီ ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာၿပဳရာမွာလည္း ဗညားႏြဲ႔နဲ႕

မင္းကန္စီတို႕၂ေယာက္လံုး နာမ္နိမ္႔မဲ႔ Aရပ္မွာ ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာၿပဳသတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ
ေဗဒင္ကိန္းေတြAရ သမိန္မရူးနဲ႔ မင္းကန္စီဟာ Aဂၤါသား ကရကဋ္လဂ္သမားေတြ ၿဖစ္တာမို႕
မင္းကန္စီနာမ္နိမ္႔သလို သမိန္မရူးလည္း နာမ္နိမ္႔တယ္လို႕ ေကာလဟာလေတြ ထြက္ေနတယ္၊
တခါ ဦးေခါင္းေဆး မဂၤလာAၿပီးမွာ Aရူးမတေယာက္က နိမိတ္မရွိ နမာမရွိ သမိန္မရူးကို
မိန္းမရွာနဲ႔ ခိုင္းႏွိဳင္းၿပီး မိန္းမရွာ သားမေမြးသလို သမိန္မရူး နန္းမရလို႕ ေAာ္ဟစ္ ကခုန္
သြားပါသတဲ႔၊ ဒါကိုၿမင္ေတြ႔လိုက္ရတဲ႕ စစ္သည္ဗိုလ္ပါေတြAားလံုးက နမိတ္မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး
ပိုၿပီးစိတ္ပ်က္သြားႀကတာေပါ႔။

Page | 90
ဒီလိုAေၿခေနေတြေႀကာင္႔ သမိန္မရူးဟာ ဒဂုန္ကို Aတင္းဝင္မတိုက္ပဲ ဝိုင္းရံAင္Aားၿပ ပိတ္ဆို႕ၿပီး
ဗညားႏြဲ႔Aညံ႕ခံလာေရး လမ္းေႀကာင္းကို ေရြးရဟန္ရွိပါတယ္။ Aဲဒီလို ဝင္မတိုက္ပဲ
ဝန္းရံထားတာဟာ ဗညားႏြဲ႔Aတြက္ သံတမန္စစ္ဆင္ဖို႕ Aခြင္ေရး ရသြားေစပါတယ္။

Uပါယ္၄ပါးနဲ
၄ပါးနဲ႔ သံတမန္စစ္
၄ပ

ဒဂုန္ကို ဝိုင္းရံၿပီး ပိတ္ဆို႕ထားေပမဲ႔ ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲ မစနိဳင္တဲ႔ သမိန္မရူးရဲ႕တပ္ေတြကို

ဒီAတိုင္းၿမိဳ႕ကို Aခိုင္Aမာၿပဳၿပီး ခံစစ္ၿပင္ဆင္ ေစာင္႔ဆိုင္းေနတာထက္ ဝန္းရံထားတဲ႔ တပ္ေတြ
ၿပိဳကြဲသြားေAာင္ တိုက္စစ္ဖြင္႔ဖို႕ ဗညားႏြဲ႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီစစ္ဆင္ေရးဟာ
လက္နက္ကိုင္ စစ္ဆင္ေရးေတာ႕ မဟုတ္ဘူး သံတမန္စစ္ဆင္ေရးပါ၊ ဒီစစ္ဆင္ေရးကို
Aႀကံေပးဦးေဆာင္သူကလည္း ထံုစံAတိုင္း မင္းကန္စီပါပဲ။

မင္းကန္စီက နီတိက်မ္းလာ Uပါယ္တမ်ည္ ၄ပါးAေႀကာင္း ဗညားႏြဲ႕ကို ေၿပာၿပပါတယ္။

ဒါေတြကေတာ႕

၁. သာမဆိုတဲ႔ ခြန္Aားႀကီးတဲ႔ရန္သူကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားဆိုၿပီး ေAာင္ၿမင္မွဳကို ရွာေသာ Uပါယ္

၂. ေဘဒဆိုတဲ႔ ရန္သူကိုAခ်င္းခ်င္း မညီညႊတ္ေAာင္လုပ္ၿပီး ၿပိဳကြဲေAာင္လုပ္ၿခင္းနဲ႔

ေAာင္ၿမင္မွဳကို ရွာေသာUပါယ္

၃. ဒါနဆိုတဲ႔ ပစၥည္းUစၥာတို႔ေပးၿပီး ရန္သူကို ေAာင္ၿမင္မွဳရွာေသာ Uပါယ္ နဲ႔

၄. ဒ႑ဆိုတဲ႔ Aင္Aားနည္းတဲ႔ရန္သူကို ေခ်မွဳန္းၿခင္းနဲ႔ ေAာင္ၿမင္မွဳကို ရွာေသာ Uပါယ္

ဆိုတဲ႔ Uပါယ္တမ်ည္ ၄ပါးပါ။ ဒီေလးပါးထဲက ပထမ၃ပါးကို တၿပိဳင္ထလ

ဲ ုပ္ေဆာင္နိဳင္တယ္၊
ဒီလိုလုပ္နိဳင္မဲ႔ သံတမန္ေကာင္း လိုAပ္တယ္၊ ဒီသံတမန္ေကာင္းဟာ
Aေကာင္းဆံုးတပ္မေတာ္ႀကီးၿဖစ္ၿပီး သူနိဳင္ရင္ ဒီစစ္ဆင္ေရးေAာင္နိဳင္ၿပီး သူရွံဳးရင္ ဒီစစ္ဆင္ေရး
Aေရးနိမ္႔မွာပဲ၊ Aေရးနိမ္႔ရင္ Aရွင္မင္းသား ဘဝေတာ႕ သြားၿပီလို႕ မင္းကန္စီက ေလွ်ာက္ေတာ႕
ဒီေတာ႕ ဒီတပ္မေတာ္ႀကီးတတပ္နဲ႔တူတဲ႔ သံကို က်ဴပ္တို႕ဘယ္လိုရွာရမလဲလို႕
ဗညားႏြဲ႔ကၿပန္ေမးတယ္။ မင္းကန္စီသြားလိုမရဘူးေလ သြားရင္ဟိုက ဆြဲစိထားလိုက္မွာေပါ႔။

Page | 91
ဒီမွာ မင္းကန္စီက Aားလံုးေလးစားတဲ႔ ဟံသာဝတီသာသနာပိုင္ သဃၤရာဇာကို Aသံုးခ်ဖို႕
ညႊန္ၿပတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္ သံဃာ႕ရာဇာက ဒဂုန္မွာ သီတင္းသံုးေနတဲ႔ မပိုင္ဆရာေတာ္တဲ႔။

ေဘာမြန္ကိုလႊတ္ၿပီး မပိုင္ဆရာေတာ္ကို ပင္႔ေလွ်ာက္ေတာ႕ မဟာေဒဝီရဲ႕ ကြ်န္ယံု၂၀ကို

သတ္တဲ႔Aၿဖစ္Aပ်က္ၿပီးကတည္းက ရင္းႏွီး လာတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕ လုပ္ပံုကိုင္ပံုကို သေဘာက်ေနတဲ႔
မပိုင္ဆရာေတာ္ကလည္း Aားတတ္သေရာ ကူညီမယ္လို႕ ဂတိေပးၿပီး လိုက္လာ ပါတယ္။
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ AစီစU္ကို ေဆြးေႏြးေတာ႕ မင္းကန္စီက Aဓိကေခါင္းေဆာင္သူ သမိန္မရူးဆီ
Aရင္သြားၿပီး ဗညားႏြဲ႔က Aသနားခံ ခိုင္းေႀကာင္းေၿပာ၊ ေနာက္ေတာ႕ သမိန္မရူးကို ခြင္႔ပန္ၿပီး
သမိန္ဇိပ္ၿပဲဆီသြား သမိန္ဇိပ္ၿပဲနဲ႔ Aဆက္သြယ္လုပ္၊ ၿပီးရင္ ေတာင္ငူစားနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားဆီသြားၿပီး
မင္းသားက စာနဲ႔လက္ေဆာင္ပ႑ာ ပို႕ဆက္လိုက္တာကို မရဘူးလားေမး ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးစာခ်
ဂိုက္လုပ္ ေပး လိုက္သတဲ႔။

မပိုင္ဆရာေတာ္လည္း မင္းကန္စီညႊန္ႀကားတဲ႔Aတိုင္း သမိန္မရူးဆီသြားေတာ႕ သံဃာ႕ရာဇာကို

သမိန္မရူးက ရိုရိုေသေသပဲ ႀကိဳဆို ဆက္ဆံပါတယ္၊ မပိုင္ဆရာေတာ္က မင္းကန္စီမွာတဲ႔Aတိုင္း
ေၿပာၿပေတာ႕ သမိန္မရူးက Aရမ္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတဲ႔ ပံုစံဖမ္းၿပီး Aား-Aခ်ိန္က
Aေတာ္ေႏွာင္းေနၿပီ၊ သုရွင္က Aရမ္းစိတ္ဆိုးေနၿပီ၊ ဗညားႏြဲ႕ကိုဖမ္းခဲ႔ရမယ္လို႕
Aမိန္႔ေပးထားတယ္၊ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူ႔ေယာက္ဖဆိုေပမဲ႕ သူ႕ကိုညီAရင္းလို
ခ်စ္တဲ႔သူပါ၊ ေသြးေသာက္သစာလည္းၿပဳထားပါတယ္၊ ဘယ္လိုAေၿခေနပဲ ေရာက္ေရာက္
သူဒုကၡမေရာက္ေAာင္ ကြ်န္ေတာ္ႀကံပါ႔မယ္၊ Aခုပဲ ေရႊဖဝါးေတာ္ေAာက္ ေၿခၿမန္ေတာ္လႊတ္ၿပီး
ဗညားႏြဲAတြက္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္ Aသနားခံစာပို႕လိုက္မယ္ လို႕Aိုက္တင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔
ငိုၿပၿပီး စာတေစာင္ေကာက္ေရးၿပီး ပဲခူးကို ေၿခၿမန္ေတာ္ လႊတ္လိုက္သတဲ႔။ မပိုင္ဆရာလည္း
သမိန္ဇိပ္ၿပဲနဲ႔ မေတြ႔တာႀကာၿပီ စကားေၿပာပါရေစလို႕ ခြင္႔ေတာင္းၿပီး သမိနဇိပ္ၿပဲဆီထြက္ခဲ႔တယ္။

သမိန္ဇိပ္ၿပဲဆီေရာက္ေတာ႕ သမိန္ဇိပ္ၿပဲက ေၿမာင္းၿမစားနဲ႔ ေတာင္ငူစားကို ရေAာင္စည္းရံုးပါ၊

က်န္တာေတြက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး တာဝန္ထား၊ တပည္႔ေတာ္ သမီး၂ေယာက္ကို
မင္းသားထံဆက္ပမယ္ Aေရးေတာ္ပံုေAာင္ရင္ ပဲခူးကို ေပးစားဖို႕ ဆရာေတာ္ ေလွ်ာက္ေပး ပါလို႕
မွာလိုက္ပါသတဲ႔။ တခါ ေၿမာင္းၿမစားနဲ႔ ေတာင္ငူစားဆီသြားၿပီးေတာ႕လည္း မင္းသားမွာတဲ႔Aတိုင္း
ေၿပာဆိုၿပန္တယ္၊ ေၿမာင္းၿမစားနဲ႔ ေတာင္ငူစားလည္း Aရမ္းကို ေတြေဝသြားႀကတာေပါ႔။

Page | 92
မပိုင္ဆရာ ဒဂုန္ၿမိဳ႕ထဲၿပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ သမိန္မရူးလႊတ္လိုက္တဲ႔ ေၿခၿမန္ဆက္သားလည္း
သမိန္မရူးဆီၿပန္ေရာက္လာတယ္၊ နန္းေတာ္မွာ က်န္ရစ္ေနေပမဲ႕ ဉာဏ္ေကာင္းတဲ႔ မဟာေဒဝီဟာ
ဗညားႏြဲ႔တို႕ မပိုင္ဆရာေတာ္ကို လႊတ္ၿပီးဘာလုပ္ခိုင္းေနသတဲ႔ တြက္ဆ မိလိုက္တယ္၊ ခ်က္ၿခင္းပဲ
ဗညားႏြဲ႔ မင္းကန္စီတို႕နဲ႔Aတူ မပိုင္ဆရာေတာ္ကိုလည္း ဖမ္းပါလို႕ ညႊန္ႀကားလိုက္ေပမဲ႕ မပိုင္
ဆရာေတာ္ က ဒဂုန္ၿမိဳ႕ထဲ ၿပန္ဝင္သြားၿပီးတဲ႔။

မပိုင္ဆရာၿပန္ေၿပာၿပတဲ႔ AေနAထားကိုတြက္ဆၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဟာ လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြနဲ႔

ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားနဲ႔ ေတာင္ငူစားဆီ စာပို႕ၿပန္တယ္။ ဒီတခါမွာ Aရမ္းကို ေခါင္းစားသြားတဲ႔
ေလာက္ၿဖားဟာ ဓလစက္သင္ဆိုတဲ႔ သူရဲ႕ပညာရွိAမတ္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ရင္
ေကာင္းမလဲတိုင္ပင္တယ္။ ဓလစက္သင္က သမိန္မရူးနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ Aပင္ေပါက္စ
ရြက္ႏုႏွစ္ခ်ပ္လိုပဲ ဒီရြက္နဳႏွစ္ခ်ပ္ကို Aရွင္မခ်ိဳး မဆိပ္လိုက္ရင္
ရင္႔လာၿပီးသစ္ကိုင္းၿဖစ္သြားတဲ႔Aခါ ခ်ိဳးဖို႕လြယ္ေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္
AေနAထားAရ သမိန္မရူး ဘက္က ခိုင္ေနတယ္၊ သမိန္မရူးနဲ႔ေပါင္းၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္ရင္
Aလြယ္နိဳင္ေပမဲ႕ သမိန္မရူးAင္Aားႀကီးသြားမယ္၊ Aေကာင္းဆံုး ကေတာ႕ ၂ေကာင္ ခြပ္တာကို
ထိုင္ႀကည္႔ၿပီး ႀကက္ပန္းၿဖစ္မွာ ၂ေကာင္လံုးကို ဖမ္းစားလိုက္တာ Aေကာင္းဆံုးပဲလို႕
Aႀကံေပးတယ္၊ ဒီAႀကံကို ေလာက္ၿဖားသေဘာက်တာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔သံကိုေခၚၿပီး စစ္ၿဖစ္ရင္
သူဘယ္ဖက္မွ မပါဘဲ ေနမယ္လို႕ ဂတိေပးပါေတာ႕တယ္။ ေတာင္ငူစားကလည္း
ေလာက္ၿဖားစကားကို ေထာက္ခံၿပီး ဘယ္ဖက္မွ ဝင္မတိုက္ပဲေနမယ္လို႕
Aေႀကာင္းႀကားလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တို႕ရဲ႕ သံတမန္စစ္ပြဲ ေAာင္ပြဲရသြားေတာ႕တာေပါ႔။ တဖက္မွာ သမိန္မရူးဟာ

သူတတပ္ထဲ Aထီးထီးႀကီး က်န္ရစ္ သြား ရွာတယ္။

AတိAလင္းတိုက္ျပီ

ဗညားႏြဲ႔ဟာ မင္းကန္စီAႀကံေပးတဲ႔Aတိုင္း ေဘဒUပါယ္ကိုသံုးၿပီး ရန္သူတို႕ရဲ႕ညီညႊတ္ၿခင္းကို

ၿဖိဳခြဲၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ဒ႑Uပါယ္Aတိုင္း Aင္AားAေတာ္နည္းသြားၿပီၿဖစ္တဲ႔ သမိန္မရူးကို
လက္ဦးမွဳယူတိုက္ဖို႕ ၿပင္တယ္။

Page | 93
သမိန္မရူးရဲ႕တပ္ဟာ Aထီးထီးၿဖစ္သြားလို႕ Aင္Aားနည္းသြားၿပီလို႕ လြယ္လြယ္ေၿပာလို႕ရေပမဲ႕
လက္ရွိတပ္ဖြဲ႕Aင္Aားက သူ႕မွာရွိတဲ႔တပ္ Aင္Aားထက္ Aမ်ားႀကီးမ်ားေနေသးတာကို
ဗညားႏြဲ႔မေမ႕ပါဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ သူတပါးေႀကြးကိုယူၿပီး ကုန္ကူးတာ သေဘၤာၿမဳတ္လို႕
ၿပန္မဆပ္နိဳင္တာေႀကာင္႔ ေႀကြးရွင္က သံေၿခခ်င္းခတ္ဖမ္းထားတဲ႔ တလခြာေဒပသြယ္ဆိုတဲ႕
ဒဂုန္သားတေယာက္ကို ေႀကြးဆပ္ေပးၿပီး သမိန္မရူးတပ္ထဲသြားၿပီး Aေၿခေနကို သြားေလ႔လာဖို႕
ဗညားႏြဲ႔စည္းရံုးတယ္။ ဒီတလခြာေဒပသြယ္ဆိုတဲ႔လူကလည္း ကံမေကာင္း Aေႀကာင္းမလွနဲ႔
ကုန္ရွံဳးေႀကြးတင္ၿပီး ဆံပင္ရွည္ႀကီးနဲ႔ သံေၿခခ်င္းခတ္လို႕ Aရူးႀကီးတေယာက္လို ေနေနရေပမဲ႔
လူညံ႕ေတာ႕မဟုတ္ဘူး၊ ဗညားႏြဲ႔ခိုင္းတဲ႔Aတိုင္း သမိန္မရူးတပ္စခန္းဆီသြား၊
သမိန္မရူးတပ္သားေတြ မသကၤာလို႕ဖမ္းၿပီး သမိန္မရူးဆီပို႕ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕ညက ေလွတစင္း
လူ၁၅ေယာက္နဲ႔ ၿပည္ဘက္ထြက္ေၿပးၿပီးလို႕ ယံုေAာင္ေလွ်ာက္ထားနိုင္ပါတယ္။

သမိန္မရူးဟာ တလခြာေဒပသြယ္ရဲ႕ စကားကိုယံုၿပီး ဗညားႏြဲ႔လႊတ္ထြက္မသြားေAာင္ ေရေႀကာင္း

ႀကည္းေႀကာင္း လံုၿခံဳေရးတင္းက်ပ္ဖို႕ Aမိန္ေတြဘာေတြေတာင္ ထုတ္လိုက္ေသးသတဲ႔။
တလခြာေဒပသြယ္ကိုလည္း သူ႕တပ္တြင္း သြားခ်င္သြားခြင္းေပးထားတယ္။
တလခြာေဒပသြယ္လည္း တပ္ရဲ႕တည္ေနပံု၊ တပ္သားAေရAတြက္၊ Aားေကာင္းမွဳ၊
Aားနည္းမွဳေတြကို AေသAခ်ာေလ႔လာၿပီး Aခြင္႕သာတာနဲ႔ ဒဂံုၿပန္လစ္လာၿပီး ဗညားနြဲ႔ကို
ၿပန္ေၿပာၿပတယ္။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္မရူးရဲ႕Aားနည္းခ်က္ Aားသာခ်က္ေတြကို သိရေပမဲ႔
တိုက္စစ္ကိုခ်က္ခ်င္းမဖြင္႔ေသးဘူး၊ တိုက္တာနဲ႔ သူ႕Aတြက္Aနိဳင္ကလြဲ
AၿခားဘာAေၿဖမွထြက္လို႕မရတဲ႔Aေၿခေနကို ဗညားႏြဲ႔ နားလည္တယ္။ သူရွံဳးသြားရင္
သူ႕ဘဝဆံုးၿပီ၊ ၿပန္ၿပင္ခြင္႔မရွိ၊ Aခ်ိန္မရွိ၊ Aခြင္႔မရွိ၊ Aေၿခေနရွိမွာမဟုတ္ေတာ႕ဘူးဆိုတာကို
ေကာင္းေကာင္းသိတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ သူ႕ဖက္က Aပိုင္ေသခ်ာမွ တိုက္ရမယ္ေပါ႔။

ပိုၿပီးေသခ်ာေAာင္ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕ရဲ႕ငယ္ကြ်န္ ေဘာမြန္ကို ၿဗထၴဗကိုယ္စား

မုတၱမတပ္ကိုဦးေဆာင္ၿပီး ပန္းလြဲၿမစ္ဝမွာတပ္စြဲထားတဲ႔ ဗိုက္ကၿမင္ဆီ လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔
လႊတ္တယ္၊ ေဘာမြန္နဲ႔ ဗိုက္ကၿမင္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းAရင္းႀကီေတြ၊ ဒီေတာ႕ Aစြမ္းစရွိတဲ႔
ေဘာမြန္ရဲ႕စကားေAာက္မွာ ဗိုက္ကၿမင္ဟာ မလွဳပ္နိဳင္ပဲ ၿပန္လွည္႕ပါေတာ႕မယ္လို႕
မင္းသားထံေလွ်ာက္ေပးပါလို႕ ေဘာမြန္ကိုေတာင္ ၿပန္ေတာင္းပန္တိုးရွိဳးလိုက္ရတာေပါ႔။

Page | 94
ဗညားႏြဲ႕ဟာ Aင္Aားႀကီးမားတဲ႔ ေရတပ္ကိုဦးေဆာင္လာတဲ႔ ေလာင္ၿဖားထံကိုလည္း
စာနဲ႔လက္ေဆာင္ထပ္ပို႕ၿပီး သမိန္မရူးကို ဝင္မကူဖို႕ေတာင္းပန္တာဆီးလိုက္နိဳင္တယ္။
ဗညားနြဲ႔ဆီကစာကိုရၿပီးတဲ႔ေနာက္ ေလာက္ၿဖားဟာ သမိန္မရူးဆီAေႀကာင္းမႀကားေတာ႕ပဲ
သူ႕တပ္ကိုၿပန္ရုပ္သိမ္းၿပီး ေၿမာင္းၿမလွည္႔ၿပန္ေရာတဲ႔။ ေလာက္ၿဖားရဲ႕တပ္ေတြ ဒလကိုၿဖတ္ေတာ႕
ဒလစားမညီကံေကာင္း (ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕မေAတူဖေAကြဲAကို) နဲ႔ေတြ႔ၿပီး Aေႀကာင္းစံုသိရတာနဲ႔
ဗညားႏြဲ႕ သမိန္မရူးတပ္ကိုတိုက္ေတာ႕မယ္လို႕ သေဘာေပါက္ နားလည္သြား မညီကံေကာင္းဟာ
သူ႕ညီကိုကူဖို႕ သူ႕တပ္ကို ဒဂံုခ်ီဖို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ပါေတာ႕တယ္။ ဒဂံုေရာက္လာတဲ႔
မညီကံေကာင္း ရဲ႕တပ္ကို ဗညားႏြဲ႕ကိုယ္တိုင္ ေရဆိပ္ဆင္းၿပီးႀကိဳတယ္။ ေနာက္
ညီAကို၂ေယာက္ စစ္ဆင္ေရးကို AေသAခ်ာ တိုင္ပင္ ေရးဆြဲၿပီး သမိန္မရူးတပ္ကို
လက္ဦးမွဳယူၿပီး ခ်က္ခ်င္းထတိုက္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ႀကပါသတဲ႔။

ဒဂုန္ VS ပဲခူး

စစ္မစခင္ကတည္းက သမိန္မရူးဟာ စိတ္ဓါတ္စစ္ပြဲမွာ ဗညားႏြဲ႕ကို ရွံဳးေနပါၿပီ။ မုတၱမတပ္နဲ႔

ေၿမာင္းၿမတပ္ဟာ သူ႕Aမိန္႔ကိုမနာခံေတာ႕ပဲ ဆုတ္ခြာသြားတာကို ႀကည္႔ရင္းသမိန္မရူးေရာ
သူ႕ရဲ႕သစၥာခံတပ္သားေတြေရာ သိပ္ၿပီးစိတ္ဓါတ္ေတြက်ကုန္တယ္၊ ၿဖစ္နိဳင္ရင္ တပ္ၿပန္ ေခါက္ၿပီး
ပဲခူးေတာင္လွည္႔ၿပန္သြားခ်င္ရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ မဟာေဒဝီAမိန္႔မရပဲ ဆုတ္ဖို႕ကလည္းမရဲဘူး။

တကယ္ဆို သူမွာက်န္ရွိေနတဲ႔Aင္Aားက ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕Aင္Aားထက္Aမ်ားႀကီသာေနေသးတာပဲ

တကယ္တပ္မွဴးေကာင္းဆိုရင္ ဒီAင္Aားနဲ႔စစ္ကို နိဳင္ေAာင္တိုက္သင္႔တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕
သမိန္မရူးဟာ ကံေပၚလို႕သာ Aၿမင္႔ကိုေရာက္လာရေပမဲ႕ ဒီAၿမင္႔နဲ႔ထိုက္တန္တဲ႔
စြမ္းရည္မရွိဘူးဆိုတာ ဒီေနရာမွာ ထင္ရွားေနတာေပါ႔။ ဒီလိုမ်ိဳး တပ္မွဴးက
စိတ္ဓါတ္က်ၿပေနေတာ႕လည္း လက္ေAာက္ငယ္သား စစ္သားေတြဟာ ရပ္တည္လို႕မရေAာင္
ၿဖစ္သြားတာ Aၿပစ္ေၿပာလို႕မရေတာ႕ဘူး၊ ၿပီးေတာ႕ ဒီပဲခူးသားစစ္သည္ေတြဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို
Aရင္ကတည္းက ေလးစားေႀကာက္ရြံ႕မွဳက ရွိေနၿပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးမွာ တပ္သားေတြဟာ
ေနာက္ခ်န္တပ္မွဴးႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ ဦးေဆာင္မွဳေAာက္ Aလိုလိုေရာက္သြားပါေလေရာ။

Page | 95
တဖတ္မွာ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲနဲ႔ဗညားႏြဲ႔တို႕ကလည္း လ်ိဳ႔ဝွက္ၿပီးခိုင္မာတဲ႔ ဆက္သယ
ြ ္မွဳကလည္း
ရွိေနၿပန္တယ္။ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲဟာ တပ္သား ေတြကို AေသAခ်ာစည္းရံုးထားၿပီၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း
တိုက္မယ္ဆိုရင္ ၿမန္ၿမန္တိုက္ၿပီး၊ တိုက္တဲ႔ေနရာမွာလည္း သမိန္မရူးတပ္ကိုသာ ဦးတည္တိုက္ဖို႕
ဗညားႏြဲ႔ဆီစာပို႕လိုက္တယ္။ စာဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕ကိုယ္သူစိတ္ခ်ယံုႀကည္မွဳ Aၿပည္႔နဲ႕
စစ္ခ်ီပါေလေရာ။ ဗညားႏြဲ႕ သူ႕ကိုယ္သူဒီလိုယံုႀကည္မွဳၿပည္နဲ႔ ဒီစစ္ပြဲကို တိုက္နိဳင္ေAာင္
လုပ္ေပးသူက ဗညားႏြဲ႕Aတြက္ မရွိမၿဖစ္မင္းကန္စီပဲေပါ႔။

မင္းကန္စီမွာ ပထမဆံုးစစ္ပြဲႀကီးကို Aင္Aားခ်င္းမမွ်ပဲ တိုက္ရမဲ႔ ဗညားႏြဲ႔Aတြက္

AဓိကAားကိုးရာဟာ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ပရိယာယ္ပဲရွိတယ္ ဆိုတာကို AေသAခ်ာ
သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေႀကာင္႕ ပရိယာယ္Aမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးၿပီး ရန္သူ႕Aင္Aားကို ၿဖိဳခြဲေပးတဲ႔Aၿပင္
ဗညားႏြဲ႔ စိတ္ဓါတ္ တက္ႀကြေစဖို႕ တေဘာင္ေတြ Aတိတ္ေတြ Aေကာင္းဘက္
Aမ်ိဳးမ်ိဳးဆြဲေကာက္တာ၊ နိမိတ္ေကာင္းေတြ ဗညားႏြဲ႔ကိုယ္တိုင္ ၿမင္ေတြ႔ေAာင္လုပ္ၿပီး Aနိဳင္က
Aရွင္႔သားဘက္မွာပဲရွိတယ္ နတ္ေတြကေတာင္ ေကာင္းခ်ီးေပးေနၿပီ စတဲ႔စကားေတြနဲ႔
ၿမင္႔ေပးခဲ႔တယ္။ နိမိတ္ေကာင္းေတြ ဗညားႏြဲ႕ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ေAာင္ ႀကက္တေကာင္ကို
ဗညားႏြဲ႕ဆင္ေပၚလႊတ္တာတာေတြ၊ ဗညားႏြဲ႕စစ္ခ်ီလမ္းနဲ႔ မလွမ္း မကမ္းက ေရႊတိဂံုေစတီကေန
မဟာေဇယ်တု၊ မဟာေဇယတု လို႕ရြတ္ဖတ္ခိုင္းတာေတြလုပ္တယ္၊ ဗညားႏြဲ႕ကေတာ႕ တရား
ေစာင္႔နတ္ ေတြက ဗုဒၶသာသနာၿပဳမဲ႕သူ႕ကို ေကာင္းခ်ီးေပးေနၿပီလို႕ ထင္ေနရွာတယ္။

ဗညားႏြဲ႕ဟာ သူမွာရွိတဲ႔ တိုက္ဆင္ေလး Aနည္းငယ္ထဲက Aေကာင္းဆံုးလို႕ဆိုရမဲ႕ Aဇဝါဆင္ကို

စီးၿပီး၊ သူ႕Aကို ဒလစား မညီကံေကာင္းကို ကုန္းလယ္တင္တယ္။ တိုက္ဆင္မွာက ဆင္ဦးစီးရယ္၊
လွံဒါးရွည္ႀကီးကိုကိုင္ၿပီးတိုက္ရတဲ႔ ကုန္းလယ္စီးရယ္ ေနာက္ စစ္ဦးစီး ဒါမွမဟုတ္
တပ္မွဴးရယ္ဆိုၿပီး ၃ေယာက္၊ ၄ေယာက္ စီးရတယ္မဟုတ္လား။ သူ႕ရဲ႕ရဲေဘာ္ႀကီးေတြၿဖစ္တဲ႕
ေဘာမြန္နဲ႔ဗမူေသာက္ ဆိုတဲ႔ Aမတ္ကတစီး၊ မေသာက္နဲ႕ မသံေကးကတစီး၊ မင္းကန္စီနဲ႕
ေဘာမြန္ညီကတစီး စီးၿပီးေတာ႕ တိုက္စစ္ကိုခ်ီးပါေတာ႕တယ္။ ဒဂံုကိုေတာ႕ သမိန္ၿဗတ္သရဲ နဲ႔
မမြဲေၮာင္တို႕ကို ေနာက္တန္းမွဴးခန္႔ၿပီး ေစာင္႔ထားေစတယ္။ Aင္Aားကုန္သံုးတဲ႕Aေနနဲ႕ မပိုင္
ဆရာေတာ္ ကို မခ်န္ဘူး ဆင္တေကာင္ေပၚတင္ၿပီး တိုက္ပြဲထဲေခၚသြားတယ္။
သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ကိုၿမင္ရင္ သမိန္မရူးတပ္သားေတြ မတိုက္ရဲ မတိုက္ရက္ေAာင္
စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးလားေတာ႕မသိဘူး၊ Aဲဒီေခတ္က ဘုန္းႀကီးေတြက ထီးေရးနန္းေရး

Page | 96
စစ္ပြဲေတြနဲ႔ ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ရယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ေထရဝါဒလို႕သာေၿပာတယ္ Aဲဒီေခတ္သာသနာက
Aခုေခတ္သာသနာေလာက္ေတာင္ သန္႔ပါ႔ရဲ႕လားပဲ၊ Aင္းေတြ Aိုင္ေတြ ခလဲ႕ေတြ လက္ဖြဲ႕ေတြ
ေဆးေတြ ဝါးေတြနဲ႕ Aရမ္းရွဳပ္ခဲ႔တာေလ။

သမိန္မရူးမွာက စစ္သည္တေသာင္းေက်ာ္ရွိေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႕မွာက စစ္သည္ႏွစ္ေထာင္

မညီကံေကာင္းရဲ႕ စစ္သည္တေထာင္နဲ႔ေပါင္းပါမွ စုစုေပါင္း သံုးေထာင္ေလာက္ပဲရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
ဒီစစ္သည္သံုးေထာင္လံုးဟာ လက္ေရြးစင္ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္ သူရဲေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
သူ႕ရဲ႕သူရဲေကာင္းသံုးေထာင္ကို ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ ေၿခလွ်င္တပ္ ေရတပ္ေတြAၿဖစ္ခြဲၿပီး
တကဲ႕တပ္မႀကီးတတပ္လို စစ္မ်က္ဖြင္႔ခ်ီတက္ေစပါတယ္။ စစ္ဦးမွာ ဦးေဆာင္သူကေတာ႕
သမိန္မရူးတပ္ထဲ တပတ္ရိုက္ဝင္ေရာက္ၿပီး စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခဲ႔တဲ႕ မဟ
လို႕ေခၚတဲ႕တလခြာေဒပသြယ္ေပါ႔။ ဗညားႏြဲ႕က ေဟ႕ေကာင္မဟ သမိန္မရူးတပ္ရွိရာကို
Aၿမန္ဆံုးခ်ီ၊ တပ္ခ်င္းလည္းမမွားနဲ႔Aံုးလိုေၿပာေတာ႕ မဟက ကြ်န္ေတာ္မွားပါ႔မလာဗ်ာလို႕
ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ၿပန္ေၿပာၿပီး သမိန္မရူးတပ္ဆီAၿမန္ေရာက္မဲ႕ လမ္းAတိုင္းဦးေဆာင္ ခ်ီတက္
ပါေလေရာ။ ဒီေနရာမွာ Eကရာဇ္ေလာင္းကို ၿပန္ေၿပာရဲတဲ႕ မဟလို စစ္သည္ေတြနဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕
ဆက္ဆံေရးကို သတိထားနိဳင္ပါတယ္။ မဟလို ေသမာမေႀကာက္တဲ႔ ခပ္မိုက္မိုက္ ဂ်စ္ကန္ကန္
စစ္သားေတြ ဗညားႏြဲ႕ဆီမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနမလဲ။

ဗညားႏြဲ႕တပ္ဟာ ဒီလိုလွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္နဲ႔ လွ်ပ္တၿပတ္ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္တာကို

စိတ္ဓါတ္ေတြက်ၿပီး ပဲခူးၿပန္ဖို႕ၿပင္ေနတဲ႕ သမိန္မရူး တပ္ဟာ ဘယ္လိုမွၿပန္ခုခံနိဳင္စြမ္းမရွိဘူးတဲ႔။
ဗညားႏြဲ႕ဝင္တိုက္တဲ႔Aခ်ိန္ကလည္း နံနက္၁နာရီ-၂နာရီေလာက္ဆိုေတာ႕ Aလင္းေရာင္ လည္း
ေကာင္းေကာင္းမရွိတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔။ ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းေတြ Aသကုန္တီး၊
ခရာေတြAသကုန္တြတ္ၿပီး ဆင္ ၿမင္း ေၿခလွ်င္ တပ္ေတြဟာ မဲမဲၿမင္ရာခုတ္ထစ္ထိုးနွက္ၿပီး
Aတင္းဝင္တိုက္တဲ႔ ဗညားႏြဲ႔တပ္ကို သမိန္မရူးတပ္သားေတြဟာ ခုခံခ်ိန္ ေတာင္ မရလိုက္ ပါဘူး၊
စစ္သည္ ၃-၄ရာေလာက္ ေသေက်ၿပီး တပ္ပ်က္ပါေလေရာ။ တပ္ပ်က္ေတာ႕ သမိန္မရူးဟာ
သူ႕တပ္ကို ၿပန္စုဖို႕မေၿပာနဲ႕ လွည္႔ေတာင္ မႀကည္႕ေတာ႕ပဲ ေနာက္က်တဲ႕ဖေနာက္
သစၥာေပါက္ပဲဆိုၿပီး ရရာၿမင္းတေကာင္ေပၚခုန္တက္လို႕ ပဲခူးဘက္ ထြက္ေၿပး ေတာ႕တာပဲ။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္မရူးစီးတဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ တိုက္ဆင္ႀကီး Aၿမဴဗဂိုးဟာ မုန္ေတြယိုေနလို႕
ထူးခတ္ခ်ဳပ္ထားရတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊ ဗညားႏြဲ႕ရဲ႕ ဆင္ကဲႀကီး ဗမူေလာက္က သူထိန္းခဲ႔ ေမြးခဲ႔ရတဲ႔

Page | 97
AၿမဴဗဂိုးAေပၚခုန္တက္ၿပီး ဒီဆင္ကို ငါၿပန္စီးရၿပီမို႕ တို႕သခင္ဗညားႏြဲ႔ ပဲခူးကိုသိမ္းနိဳင္ၿပီလို႕သာ
မွတ္ေပေတာ႕လို႕ လက္ခေမာင္းခတ္ၿပီး ႀကိမ္ဝါးပါေတာ႕သတဲ႔။

သမိန္မရူးရဲ႕တပ္သား ၃-၄ရာေလာက္ေသကုန္တာကိုႀကည္႔ၿပီး Aေၿခေနကို

သူလံုးဝစီးမိုးလိုက္ၿပီးလို႕ သိလိုက္တဲ႔ဗညားႏြဲ႕ဟာ တိုက္ပြဲ ကိုရပ္ဖို႕ သူ႕လူေတြကို
Aမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ရိကၡာေတြသိမ္း သံု႕ပန္းေတြဖမ္းၿပီး စခန္းကိုမီးရွိဳ႕ေစပါသတဲ႕။

ပဲခူးသို႔

ဗညားႏြဲ႕ကို ႏွိမ္နင္းဖို႕ဆိုၿပီး ပဲခူးကခ်ီလာခဲ႔တဲ႔ သမိန္မရူးေခါင္ေဆာင္တဲ႔ တပ္မႀကီးမွာ

သမိန္မရူးတပ္၊ သမိန္ေယာဂရက္တပ္၊ သမိန္ရဲသင္ရံတပ္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲတပ္
ဆိုၿပီးတပ္ဖြဲ႔ႀကီး၄ဖြဲ႕ပါဝင္တာကို မွတ္မိႀကမွာေပါ႔။ ဒီတပ္ဖြဲ႔ႀကီး ၄ဖြဲ႔ထဲမွာ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ Aမွန္တကယ္
Aဆက္သြယ္ရွိတဲ႔ တပ္ဖြဲ႔ဆိုလို သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ တပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔ပဲရွိတယ္၊ သမိန္မရူးတပ္ကလြဲၿပီး
က်န္တပ္၂တပ္က ႀကားေနဆန္ဆန္ေနတဲ႔ တပ္ဖြဲ႔ေတြဆိုပါေတာ႕။

ဗညားႏြဲ႔က သမိန္မရူးတပ္ကို Aပီတြယ္ေနတာၿမင္ေတာ႕ သမိန္ေယာဂရက္နဲ႔

သမိန္ရဲသင္ရံတို႕ဟာ ဒီAတိုင္းမေနရဲေတာ႕ဘူး ဗညားႏြဲ႔ဘက္သားလို႕ သိထားတဲ႔
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲဆီေၿပးလာႀကသတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ “ Aမတ္ႀကီးေရ Aေၿခေနက ၿမင္တဲ႔Aတိုင္းပဲ
သမိန္မရူးလဲ ေသၿပီလား လြတ္သြားသလားမသိဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕တေတြ ေရွ႕ဆက္ဘယ္လို
စီစU္ရင္ေကာင္းမလဲ ဒီမင္းသား ဘယ္ေလာက္ ္ႀကမ္းတယ္ဆိုတာ Aမတ္ႀကီးလဲ
သိသားမဟုတ္လား၊ သူ႕လက္ထဲေရာက္လို႕ကေတာ႕ ေသဖို႕ပဲရွိေတာ႕တယ္ ”
လို႕ၿငီးၿငဴႀကတာေပါ႔။

ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ Aခ်ိတ္Aဆက္လုပ္ထားတဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ခပ္ေAးေAးပဲ “ ဘာၿဖစ္လဲကြာ

ဗညားႏြဲ႔ဟာ သုရွင္ ဗညားဦးရဲ႕သားပဲ မဟုတ္လား၊ ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕သားပဲ
စU္းစားဆင္ၿခင္ဉာဏ္ရွိပါတယ္ကြ၊ ဘာလဲ ေမာင္းမင္းတို႕က သိပ္ေႀကာက္ေနသလား ဒါဆိုလဲ
ငါAဖိုးႀကီးကပဲ Aေသခံၿပီး မင္းသားနဲ႔သြားေတြ႔မယ္၊ ေမာင္မင္းတို႕ တပ္ထဲမွာပဲေနခဲ႔ႀက ”လို႕
ေၿပာၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဆီကို ထြက္သြားတယ္။

Page | 98
ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ေတြ႕ေတာ႕ ညကတိုက္ပြဲမွာ ေသဆံုးသြားတဲ႔ သမိန္မရူးတပ္သားေတြကို စနစ္တက်
စုရံုးၿပီး သၿဂႋဳလ္တန္သၿဂႋဳလ္ ဒဏ္ရာရသူေတြကို ၿပဳစုတန္ၿပဳစုဖို႕ ဒါဟာ ရန္သူတပ္သားမဟုတ္
Aရွင္႔သားရဲ႕တပ္သားေတြပဲလို႕ ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ မညီကံေကာင္းလည္း
လိုလိုလားလား လက္ခံၿပီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲေပးတဲ႔ AႀကံAတိုင္လုပ္ႀကတယ္။
Aားလံုးႀကည္႔ေပ်ာ္ရွဳ႕ေပ်ာ္ ္ၿဖစ္သြားၿပီ ဆိုမွ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက သမိန္ေယာဂရက္ သမိန္ရဲသင္ရံ နဲ႔
သမိန္မရူးရဲ႕ က်န္ရစ္တဲ႔ တပ္မင္း ဗိုလ္မင္းေတြကို ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္။
Aားလံုး ေရာက္လာႀကေတာ႕ ဗညားႏြဲ႕က သူတို႕Aားလံုးကို ဖက္လွဲတကင္နဲ႔
ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ႀကိဳဆိုၿပီး AစားAေသာက္ေတြနဲ႔ Eည္႔ခံ ေႀကြးေမြးတယ္၊ Aၿပစ္တင္တာေတြ
ႀကိမ္းေမာင္းတာေတြ မ်က္ႏွာခက္ထန္တာေတြ လံုးဝမလုပ္ဖူးတဲ႔။

စားေသာက္ႀကၿပီး Aားလံုးစိတ္လက္ေပါ႔ပါးသြားၿပီဆိုမွ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက “ ကဲ ငါ႕လူတို႕

မင္းတို႕ငါတို႕ဟာ သမိန္မရူးသစၥာခံၿပီး မဟာေဒဝီရဲ႕Aမိန္႔Aတိုင္း ဒဂံုကိုလာတိုကႀ္ ကတယ္၊
မဟာေဒဝီရဲ႕Aမိန္႔က ဒဂံုကိုသိမ္းၿပီးရင္ ႀကီးတယ္ငယ္တယ္ မခြဲၿခားပဲ Aားလံုးသတ္ရမယ္တဲ႔၊
ငါတို႕Aားလံုး ဒဂံုကိုနိဳင္ရင္ AဲဒီAမိန္႔Aတိုင္း Aရွင္႔သားတပ္သား Aားလံုးကို
သတ္ၿဖတ္သုတ္သင္ႀကမွာပဲ။ Aခုေတာ႕ Aရွင္႔သားတိုက္လို႕ တို႕တေတြရွံဳးနိမ္႔ႀကရၿပီ၊
Aရွင္႔သားက Aနိဳင္ရသူမို႕ သတ္မယ္ဆိုရင္လည္း တို႕ခံရမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ သေဘာ ထားႀကီးၿမတ္တဲ႔
Aရွင္႔သားက တို႕တေတြလို သေဘာမထားပဲ တို႕တေတြကိုမသတ္ပဲ
AခုလိုAေကြ်းAေမြးနဲ႔ေတာင္ Eည္႔ခံေန ေသးတယ္၊ ကဲ မင္းတို႕ ဒိကိစၥAတြက္
Aရွင္႔သားကိုဘယ္လို တင္ေလွ်ာက္ႀကမလဲ ” လို႕စေပးလိုက္ေတာ႕ တပ္မင္းဗိုလ္မင္း ေတြနဲ႔
သမိန္ေယာဂရက္တို႕ သမိန္ရဲသင္ရံတို႕က “ Aစကေတာ႕ Aရွင္႔သား လက္ထဲေရာက္ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေသရမယ္လို႕ ထင္မွတ္ ထားႀကတာ Aခုေတာ႕ Aရွင္႔သားဟာ ေဗာဓိသတၱ
ပါရမီၿဖည္႔ေယာက်ၤားပီပီ ရန္ကိုရန္ၿခင္း မတံု႕ၿပန္ဘူး၊ သေဘာထား ႀကီးၿမတ္ လိုက္တာ၊ Aခုဆို
ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ Aရွင္႔သားရဲ႕ ေက်းဇူးစူးေနပါၿပီ၊ ဒီAတြက္ ပဲခူးထီးနန္းကို Aရွင္႔သားAတြက္
Aၿမန္ဆံုး သိမ္းပိုက္ ေပးၿခင္းနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ပါ႔မယ္ ” လို႕ ၿပန္ေလွ်ာက္ႀကသတဲ႔။

ဒီတပ္မင္းဗိုလ္မင္းေတြရဲ႕ Aထင္တႀကီး ခ်ီးက်ဴးစကားကိုနားေထာင္ၿပီး ဗညားႏြဲ႔က ငါ႔ရဲ႕Aေဖ

သုရွင္ဗညားဦး ရွိေနေသးသမွ် ဒီပဲခူး ထီးနန္းကို ငါမလုေသးဘူးလို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕
သမိန္မရူးတပ္က ဗိုလ္မင္းတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ဗိုလ္မင္းဗိုက္ညဲက Aရွင္႔သား သမိန္မရူးကို မိေAာင္

Page | 99
Aခုမခ်ီဘူးဆိုရင္ သမိန္မရူးဟာ ပဲခူးေရာက္သြားေတာ႕မယ္ တကယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕သာ
ပဲခူးကိုလိုက္မသြားရင္ ကြ်န္ေတာ္ တို႕ဟာ Aရွင္႔သားဖက္ပါၿပီး သူတို႕ကိုေတာ္လွန္ၿပီဆိုတာကို
သေဘာေပါက္သြားၿပီး ပဲခူးမွာက်န္ရစ္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕ မိသားစုေတြကို မုတၱမပို႕ၿပီး
Aႀကပ္ကိုင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕Aတြက္ ၿပႆနာပဲ လို႕ဝင္ေၿပာရွာတယ္။

ဟုတ္တယ္ Aရွင္႔သား ဒီကိစၥဟာ AေရးတႀကီးစU္းစားရမဲ႕ကိစၥပဲလို႕ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲကလည္း

ဝင္ေၿပာေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ မပိုင္ဆရာ နဲ႔ မင္းကန္စီကို ေခၚယူတိုင္ပင္ၿပီး
သူတို႕Aႀကံေပးတဲ႔Aတိုင္း ေရႊဘုရားဆင္းတုေတာ္ တဆူကိုပင္႔ သမိန္မရူးရဲ႕ ဗိုလ္မင္း တပ္မင္း
Aႀကပ္ တပ္သား Aားလံုးကို က်မ္းရြက္ၿပီး သစၥာေရတိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဆင္ ၿမင္း လက္နက္
ရိကၡာေတြ Aားလံုးသိမ္းၿပီး ပဲခူးဆီၿပန္လႊတ္ လိုက္ပါတယ္။

သမိနမရူးဟာ သကၠရာဇ္ ၇၄၅ခုနစ္၊ နတ္ေတာ္လဆုတ္ ၁၀ရက္ေန႕မွာ ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္တယ္၊

သူရဲ႕တပ္ဗိုလ္တပ္တသား မွဴးမတ္ ေတြကေတာ႕ နတ္ေတာ္လဆုတ္ ၁၁ရက္ေန႔မွ
ပဲခူးေရာက္ႀကတယ္။ ဒီလို ဗညားႏြဲ႔ကို ရွံဳးၿပီးၿပန္လာတာကို မဟာေဒဝီသိေတာ႕
Aရမ္းေပါက္ကြဲသြားတာေပါ႔ မင္းတို႕ ေ-ာက္သံုးမက်ဘူး၊ ဆင္ေကာင္း ၿမင္းေကာင္းေတြနဲ႔
ဒီေလာက္ လူသူ လက္နက္Aင္Aား Aၿပည္႔နဲ႔သြားတာ ဟိုေကာင္Aပသံုနဲ႔ ႏြားေက်ာင္းသား
မင္းကန္စီတို႕ရဲ႕ လူေလး တရာ ႏွစ္ရာေလာက္ကို Aနိဳင္မရတဲ႔Aၿပင္ ဆင္ေကာင္း ၿမင္းေကာင္း
လက္နက္ေကာင္းေတြ ဆံုးရွံဳးၿပီး ကိုယ္လြတ္ေၿပးလာႀကရတယ္၊ ေ-ာက္သံုးမက်တဲ႔ေကာင္ေတြ
ဆင္ၿဖဴရွင္ သူ႕ရွင္မထနိဳင္ဘူး ငါလိုမိန္းမတေယာက္ကို Aေလးထားစရာမလိုဘူးဆိုၿပီး ဒီလို
လက္လြတ္စပယ္လုပ္လာႀကတာေပါ႔ေလ၊ မင္းတို႕ကို ငါက သတ္မိန္႔မေပးနိဳင္ဘူးလို႕
ထင္ႀကလို႕လား ဆိုၿပီး Aပီႀကိမ္းေမာင္းပါေလေရာ။

ဒီမွာ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက ဒါကြ်န္ေတာ္တို႕Aၿပစ္မဟုတ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကို Aၿပစ္လာတင္တာမတရား၊

တကယ္ဆို စစ္ဦးစီး သမိန္မရူးက ဗညားႏြဲ႔တိုက္တာကို ခံတိုက္ေနပါလွ်က္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႕
ဝင္မတိုက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕Aလြန္ ကြ်န္ေတာ္တို႕Aၿပစ္ေပါ႔၊ Aခုေတာ႕ စစ္ဦးစီးလုပ္သူက
စစ္ပြဲစတာနဲ႔ ရတဲ႔ၿမင္းတေကာင္ဆြဲၿပီး ကိုယ္လြတ္ေၿပးေတာ႕ က်န္တ႔သ
ဲ ူေတြက
ဘယ္လိုတိုက္လို႕ရဦးေတာ႕မွာလဲ၊ Aခုေတာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ AေသAခ်ာခုခံလို႕သာ Aခုလို
ေAာင္ၿမင္စြာ ဆုတ္ခြာလာနိဳင္တာ မဟုတ္ရင္ Aကုန္လံုး ေသကုန္ဖို႕ ေတာင္ရွိတယ္ လို႕

Page | 100
ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ဝင္ေၿပာေတာ႕ မဟာေဒဝီလည္းတိတ္သြားရေရာ၊ မတိတ္လို႕လည္းမရဘူးေလ
သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ ေထာက္ၿပ တာက မွန္ေနတာကိုး။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ခံစစ္Aတြက္
ၿမိဳ႕ၿပက်ံဳးေၿမာင္းေတြကို ခိုင္ခံ႕ေAာင္လုပ္ထားဖို႕ တိမ္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔ က်ံဳးကိုနက္ ေAာင္ၿပန္တူးဖို႕
Aရွက္ေၿပAမိန္႔ေပးရင္း ညီလာခံကို ရုပ္သိမ္းလိုက္ရေတာ႕တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ
သမိန္မရူးနဲ႔ မဟာေဒဝီတို႕ရဲ႕ Aင္Aားဟာသိသိသာသာႀကီး ေလွ်ာ႕နည္းသြားၿပီး ဗညားႏြဲ႔ကို
ေထာက္ခံသူAင္Aားႀကီးမားလာတယ္။

တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ မဟာေဒဝီတို႕ရဲ႕ ရပ္တည္ရာဟာ Aနာသည္းေနတဲ႔ မင္းAိုႀကီးထံမွာသာ

ရွိလာတယ္၊ ဘုရင္ေသရင္ သူတို႕လဲ သြားၿပီ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေနႀကတာေပါ႔။
ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ေရာဂါကလည္း Aရမ္းသည္းလာၿပီး ေနလား ညလား ဆိုတာ မ်ိဳး ေရာက္လာ ေနၿပီ။
သမိန္းမရူးကေတာ႕ ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္Aၿဖစ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ခိုင္ခံ႕ေAာင္လုပ္ၿပီး ခံစစ္ကိုပဲ
မဲၿပင္ေနေတာ႕တာပဲ။

သမိန္ဇိပ္ၿဗဲက AေၿခAေနေတြAားလံုးကို ဗညားႏြဲ႔ထံကို သတင္းပို႕တယ္၊ ဘုရင္ႀကီးAေၿခေနက

လံုးဝဆိုးေနၿပီ မရေတာ႕ဘူး မင္းသားAေနနဲ႕ ပဲခူးကိုAၿမန္ခ်ီလာၿပီးသိမ္းဖို႕ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ
Aခ်ိန္ဆြဲေနရင္ Aင္Aားေတာင္႔တင္းတဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ား မုတၱမစားၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕
လက္ဦးမွဳကိုခံရလိမ္႔မယ္ စသၿဖင္႕ေပါ႔ေလ။

ဗညားႏြဲ႔လည္း မင္းကန္စီ မညီကံေကာင္းတို႕နဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ေနာင္ေတာ္ ဒလစား

မညီကံေကာင္းကို Aကိုက ဒလကိုခိုင္႔ေAာင္ လုပ္ၿပီးေစာင္႔ရစ္၊ ေၿမာင္းၿမစားခ်ီလာရင္
ခံနိဳင္ေAာင္ခံေနပါလို႕ Aမိန္႔ေပးတယ္၊ ဒဂံုကိုေတာ႕ မသံေကးနဲ႔ သမိန္ပဲခူးကို ၿမိဳ႕ေစာင္႔
ထားတယ္။ သူ႕မွာရွိတဲ႔ေရတပ္ဖြဲ႔ကိုလည္း ပဲခူးၿမစ္ထဲမွာ စုရံုးေနဖို႕ Aမိန္႔ေပးတယ္။
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ ပဲခူးကိုခ်ီတက္ဖို႕ သူရဲေကာင္း လက္ေရြးစင္ ကြန္မန္ဒို ငါးေထာင္ကို
ေရြးခ်ယ္ပါသတဲ႔။

သိမ္းပိုက္ျခင္းႏွင့္စြန္႔ပစ္ျခင္း

သကၠရာဇ္ ၇၄၅ခုႏွစ္ ၿပာသိုလ္လၿပည္႔ေက်ာ္ ဆယ္႔ႏွစ္ရက္၊ ႀကာသာပေတးေန႔မွာ ဗညားႏြဲ႕ဟာ

ဒဂံုကထြက္ၿပီး ပဲခူးသို႕ ေAာင္စည္ ေAာင္ေမာင္းတီးၿပီး Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ ခ်ီပါတယ္။

Page | 101
သူကိုယ္တိုင္က AဇမၺဴAမည္ရွိတဲ႔ တိုက္ဆင္ႀကီးကိုစီးၿပီး ဒဂံုေရာက္မွ ေကာက္ယူထားတဲ႔
ေမြးမနိတ္မိဖုရားနဲ႔ ေမြ႔သင္မိဖုရားကို ဆင္မယU္သာတစီးစီနဲ႔ လိုက္ပါေစတယ္၊ ဒီလိုပဲ
သူ႕ရဲ႕မရွိမၿဖစ္ Aပါေတာ္ၿမဲႀကီး မင္းကန္စီ၊ သံဃာ႕ရာဇာဆိုတဲ႔ မပိုင္ဆရာေတာ္၊ မေသာက္၊
ေဘာမြန္၊ သမိန္ေလာက္ပင္ စတဲ႔သစၥာရွိႀကီးေတြကိုလည္း ဆင္ေကာင္း တစီးစီနဲ႔
Aတူလိုက္ပါေစသတဲ႔။ ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာဒရိုက္ကိုေတာ႕ ပဲခူးၿမစ္ေရေႀကာင္းကခ်ီေစၿပီ
ေမာသေပ်ာ႕ စခန္းမွာ ေစာင္႔ေနဖို႕ မွာတယ္။

စရည္းဆိုတဲ႔ စခန္းေရာက္ေတာ႕ ပဲခူးနန္းတြင္းက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ AေၿခAေနဟာ

Aေတာ္ဆိုးေနၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းရတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔လည္း Aရမ္းကို စိတ္မခ်မ္းမသာၿဖစ္သြားတာနဲ႔
ဆက္မခ်ီေတာ႕ပဲ တညAိပ္လိုက္တယ္။ မနက္ဆက္ၿပီး ခ်ီတတ္ၿပီး ေမာသေဗ်ာ႕စခန္းကို
ေရာက္ေတာ႕ ေရေႀကာင္းခ်ီ ေစာဒရိုက္တပ္က ေမာသေပ်ာ႕နဲ႔ ပတ္ဝန္က်င္းကို
ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီးေနတာကို ေတြ႕ရသတဲ႔။ သိပ္မႀကာဘူး Aရင္က သမိန္မရူးသစၥာခံၿဖစ္ခဲ႔ဖူးေပမဲ႕
Aခု ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕သစၥာခံၿဖစ္သြားၿပီးၿဖစ္တဲ႔ ဇြဲဘံုၿမိဳ႕စား ဗိုက္ည႕ဲ ဟာ ဗိုလ္ပါAလံုးAရင္းနဲ႔ Aူယား
ဖားယားေရာက္လာၿပီး Aရွင္မင္းသားရဲ႕ ဖခမည္းေတာ္ဟာ ယမန္ေန႔ညကပင္
နတ္ရြာလားေတာ္မူၿပီ လို႕တင္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဗိုက္ညဲ႕ ေလွ်ာက္တာ ေသခ်ာၿပီလို႕ သိရတဲ႔Aခါ
ဗညားႏြဲ႔ဟာ Iေၿႏၵမဲ႔ေAာင္ ငိုေႀကြးပါသတဲ႔။ တကယ္ဆို ခမည္းေတာ္ဗညားဦးဟာ သူ႕Aေပၚမွာ
မေကာင္းခဲ႔ဘူးလို႕ ေၿပာရင္ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕Aေဖကိုသိပ္ခ်စ္တယ္၊
Aေမမရွိတဲ႔သူ႕မွာ တဦးတည္းေသာ တြယ္တာရာဟာ Aေဖပဲ၊ သူ႕ရဲ႕Aစြမ္းAစကိုလည္း
သူ႕Aေဖၿမင္ၿပီး ယံုႀကည္Aားကိုးေစခ်င္တယ္၊ Aခုေတာ႕ သူသိပ္ခ်စ္တဲ႔ Aေဖ မရွိေတာ႕ဘူး၊
သူဟာေလာကႀကီးထဲမွာ Aမိမဲ႔Aဖမဲ႕ တေကာင္ႀကြက္ေပါ႔။

ငိုလို႕ဝေတာ႕ သူ႕ရဲ႕Aေၿခေနကို သူၿပန္သတိရလာတယ္၊ ဒါနဲ႔ “ ေစာဒရိုက္ မင္းေလွေတြကို

ဒီမွာပဲထားခဲ႔ မင္းတပ္သားေတြနဲ႔ ဗိုက္ညဲ႔ ေနာက္လိုက္သြား ပဲခူးကိုဝိုင္းထား၊ သမိန္မရူး ပဲခူးကခံၿပီး
ဆင္ခ်င္းတိုက္မယ္ဆိုရင္ မင္းတို႕တေယာက္မွမတိုက္နဲ႔ ငါ႔ကိုေစာင္႔ ဒီေကာင္ကို
ငါကိုယ္တိုင္ရင္ဆိုင္မယ္ ” လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း တပ္ေတြကို
ခ်က္ခ်င္းၿပင္ၿပီး ေစာဒရိုက္တို႕ ေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ပါေလေရာ။ ပဲခူးၿမိဳ႕နား
ေမာမသံစခန္းေရာက္ေတာ႕ Aေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ၊ လကြယ္ညလည္းၿဖစ္ေတာ႕ ပဲခူၿမိဳ႕ထဲ
တိုက္ရိုက္မဝင္ေတာ႕ပဲ ေမာမသံစခန္းမွာ ညAိပ္ရပ္နားတယ္။ ဒဂံုနဲ႔ ပဲခူးကို ၂ညAိပ္ခ်ီတယ္

Page | 102
ဆိုတာကိုႀကည္႔ရင္ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္မရူးရဲ႕Aင္Aားကို Aရမ္းAထင္မေသးပဲ
တေၿဖးေၿဖးခ်ည္းကပ္တာကို ေတြ႔ရမွာပါ။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ နန္းတြင္းမွာလည္း Aေတာ္ေလးရွဳပ္ေထြးေနၿပီ၊ ဆင္ၿဖဴရွင္ ဗညားဦးကေသၿပီ

မသၿဂႋဳလ္ရေသး၊ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕တပ္က ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းထားတယ္။ ဒီလိုAခ်ိန္မွာ သမိန္မရူးဟာ
နန္းတြင္းက မူးမတ္ေသနာပတိေတြကို ၿမိဳ႕စီး ၿပစီးေပၚတက္ၿပီး ဗညားႏြဲ႕ကို ခုခံဖို႕ Aတင္းAက်ပ္
Aမိန္႔ထုတ္တယ္ ဒါေပမဲ႕ မူးမတ္ေသနာပတိေတြက သူ႕စကားကို
ဘယ္သူမွAေရးမလုပ္ေတာ႕ဘူး ဗညားႏြဲ႔ထံ သူထက္ငါ Aရင္သြားၿပီး သစၥာခံႀကတယ္၊
ေနာက္က်သြားရင္ လက္ရွိစည္းစိမ္သိမ္းခံရမွာထက္ ဂုတ္ေပၚဓါးေရာက္မွာ သိႀကတာကိုး၊
ပေဒသရာဇ္ေခတ္မွာ နိဳင္သူဆရာပဲ၊ စားစတမ္းပဲ။

သမိန္မရူးဟာ သူ႕မွာရွိေသးတဲ႔ Aင္Aားနဲ႔ ဗညားႏြဲ႕သစၥာကိုခံေနႀကသူေတြကို

Aႀကမ္းဖက္ဖမ္းဆီး သတ္ၿဖတ္ဖို႕လုပ္ေသးတယ္ ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီမူးမတ္ေသနာပတိေတြရဲ႕
Aင္Aားက Aရမ္းေတာင္႔တင္းေနေတာ႕ မၿဖစ္ဘူးဆိုၿပီး သူမိန္းမ တလေမသီရိကိုေခၚ
ဆင္ဆယ္စီးမွာ ေရႊေငြေက်ာက္သံပတၱၿမားေတြတင္ၿပီး ကြ်န္ယံု၇၀ဝနဲ႔ မုတၱမဘက္ထြက္ေၿပးေရာ။
သူ႕Aႀကံက Aင္Aားေတာင္႔တဲ႕ မုတၱမစားနားမွာ ခဏခိုမယ္ ၿပီးရင္ မုတၱမစားနဲ႔ေပါင္းၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္မယ္ေပါ႔။ ဒီသတင္းကိုႀကားေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သမိန္ဇိပ္ၿဗဲ၊ ဗိုက္ညဲ႕၊ ေစာဒရိုက္
၃ေယာက္ကို ေခၚၿပီး မင္းတို႕ သမိန္မရူးေနာက္လိုက္ၿပီး ရေAာင္ဖမ္းခဲ႔ မရရင္ ေသဒဏ္ပဲလို႕
Aမိန္႔ေပးလႊတ္လိုက္တယ္၊ တကယ္ဆို သမိန္မရူးကို သူကိုယ္တိုင္လိုက္ဖမ္းခ်င္တာ ဒါေပမဲ႕
နန္းသိမ္းရမဲ႔ AစီစU္ေတြရွိေနေသးလို႕။

သမိန္ဇိပ္ၿဗဲတို႕Aဖြဲ႔လည္း သမိန္မရူးေနာက္ Aတင္းလိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ေကြ႔ပတ္သြားရတဲ႔လမ္းကို

မေကြ႔ပတ္ပဲ Aေၿဖာင္႕လိုက္ေတာ႕ မႀကာဘူး သမိန္မရူးရဲ႕Aဖြဲ႕ကိုမွီၿပီး သမိန္မရူးကို
ဖမ္းလိုက္နိဳင္ပါေလေရာေပါ႔။

ဗညားႏြဲ႔စခန္းခ်ေနတဲ႔ ေမာမသံကို ညီေတာ္ေဘာငံမုန္နဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြလာၿပီး

ခမည္းေတာ္နတ္ရြာစံေႀကာင္း လာေလွ်ာက္ ္ႀကတယ္၊ မင္းပေရာဟိတ္ ဇြဲတႏုန္လည္း သမိန္မရူးက
ဖမ္းၿပီးAက်U္းခ်ထားရာက လြတ္ၿပီး ေမာမသံစခန္းကို ေရာက္လာတယ္။ ဇြဲတႏုန္ကိုေတြ႔ေတာ႕
ဗညားႏြဲ႔က ကိုယ္ေတာ္Aတြက္ ဒုကၡေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔Aတြက္ Aခုကိုယ္ေတာ္ၿပန္ၿပီး ခ်ီးၿမင္႔ရမယ္
Page | 103
ရာဇပေရာဟိတ္ ရာထူးနဲ႔ ခစားေစလို႕ ခ်ီးၿမွင္႔လိုက္သတဲ႕၊ ၿပီးေတာ႕ ကဲ ရာဇပုေရာဟိတ္ႀကီး
ငါနန္းတက္ရမဲ႔ ေန႔နံAခ်ိန္Aခါေကာင္းကို တြက္ေပးဦး လို႕ခိုင္း ေတာ႕ ရာဇပုေရာဟိတ္
Aသစ္စက္ႀကီးက ခ်က္ခ်င္းပဲ မနက္ဖန္ တပို႕တြဲလဆန္းတရက္ Aဂၤါေန႔
တက္ေနတစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ရင္ မိဖုရားနဲ႔Aတူ နန္းတတ္ေတာ္မူပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။

ဒီလို နန္းတတ္ပြဲကို မိဖုရားနဲ႔Aတူ ခံေတာ္မူပါလို႕ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သူ႕Aနားမွာ

ထိုင္ေနတဲ႔ ေမြမနိတ္ကို ပီယရာဇေဒဝီ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီးေၿမွာက္လိုက္ပါေလေရာ၊
ေမြ႔သင္ကိုလည္း ဒလသုဒၶမာယာဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကို ေပးလိုက္တယ္။

ငယ္ကAခ်စ္ Aႏွစ္တရာ ငယ္ကAေႀကာင္း Aႏွစ္တေသာင္းေတာင္ မေမ႔ေကာင္း ဆိုေပမဲ႕

ဗညားႏြဲ႔ဟာ Aပသံုပိုက္စက္ဆိုတဲ႔ Aႏွိမ္ခံဘဝက ဖခင္ႀကီးရဲ႕AဆူAပူေတြႀကားထဲက
သူ႕ရင္ခြင္ထဲ Aတင္းတိုးဝင္ခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ညီမေလး တလေမေဒါကိုေတာ႕ လံုးလံုးႀကီး
ေမ႔ထားလိုက္ပါၿပီ။ တနွစ္မၿပည္႔တဲ႔ Aခ်ိန္Aပိုင္းAၿခားဟာ လူတေယာက္ရဲ႕ႏွလံုးသားကို
ဒီေလာက္ေတာင္ ေၿပာင္းလဲသြားေစသလား။ ဟိုတုန္းက တီတီတာတာနဲ႔ ႏြဲ႔ဆိုးဆိုးတတ္ေပမဲ႕
လူႀကမ္းႀကီးကိုAၿမဲေႀကာက္ရတဲ႔ တလေမေဒါကို သူ႕ေမ႔သြားနိဳင္တာ ဘာေႀကာင္႔လဲ ေမြမနိတ္ကို
ေပးတဲ႔ဘြဲ႔က ပီယရာဇာေဒဝီတဲ႔၊ ခ်စ္ဖြယ္ေသာ Aဆင္းIေၿႏၵနဲ႕ ၿပည္႕စံုသူေပါ႔၊ ဒါဆို
ရုပ္ရည္ေႀကာင္႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ပီယဝါစာ ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားေႀကာင္႔လား။

Aနိမ္႕စံဘဝက ခံပြင္႔လိုသံုးခဲ႔ေပမဲ႕ Aၿမင္႔ေရာက္ေတာ႕ စံပယ္ပြင္ကို လွမ္းရင္း

ခံပြင္႔ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ႔တာ ရာဇဝင္မွာ AပံုAပင္ပဲေလ။ ဝိဇယမင္းသားရဲ႕ Aခ်စ္မွာAထိနာခဲ႔တဲ႕
ကစၥနား၊ က်န္စစ္သားရဲ႕ စြန္႔ပစ္ခံ သမၻဴလ၊ မင္းတုန္းမင္းရဲ႕ မယ္သဲ၊ ဒီလိုပဲ Aခ်ိန္လံုးAနစ္နာခံခဲ႔
ဒုကၡသူခမွ်ခံခဲ႕တဲ႕ Aပသံုရဲ႕ တလေမေဒါဟာ ဗညားႏြဲ႔ရဲ႕AစီစU္သစ္မွာ ပါမလာေတာ႕ပါဘူး။

ရာဇာဓိရာဇ္

ေနာက္တေန႕နံနက္မွာ ဇြဲတႏုန္တၿဖစ္လဲ ရာဇပုေရာဟိတ္ရဲ႕ Aခါေပးတဲ႔Aတိုင္း ပဲခူးၿမိဳ႕ေပၚမွာ

ေAာင္ေၿမနင္းမဂၤလာ လုပ္တယ္။ ရာဇပုေရာဟိတ္ေပးတဲ႔ ေAာင္ေၿမက နန္းတြင္းမွာမဟုတ္ပဲ
ၿမိဳ႕တြင္းေဈးတခုရဲ႕ Aေရွ႔မွာလို႕ ဆိုပါတယ္။ ေAာင္ေၿမနင္းမဂၤလာမွာ ဗညားႏြဲ႔ဟာ
စစ္ဝတ္တန္ဆာ ခ်ပ္ဝတ္ႀကီးကိုဝတ္ထားသလို ေမြ႔မနိတ္နဲ႔ ေမြ႔သင္တို႕တေတြကလည္း

Page | 104
မိဖုရာႀကီးဝတ္စံုေတြ ဝတ္လို႕ေပါ႔ေလ။ ေAာင္ေၿမနင္းၿပီး ရန္ေAာင္ၿမင္ (က်ိဳက္ေဇးစႀတ)ဆိုတဲ႔
ဘုရားကိုဝင္ၿပီးရွိခိုး ၿပီးေတာ႕မွ ေမာတရုတ္တခါးကေန နန္းၿမိဳ႕ထဲကို ဝင္ပါသတဲ႔။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ Aရွင္မဲ႔ေနတဲ႔ နန္းၿမိဳ႕ကို ေစာင္႔ေရွာက္ရသူက သန္လွ်င္စား Aမတ္ဒိန္ပါ။

ဗညားႏြဲ႔က Aနိဳင္နဲ႔လာၿပီဆိုတာနဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြAားလံုးလိုလိုဟာ နန္းၿမိဳ႕ကို ပစ္ၿပီး
သူ႕ထက္ငါAလုAယက္ ဗညားႏြဲ႔ကို ေၿပးၿပီးရွိခိုးႀက၊ သံေတာ္ဦးတင္ႀက၊
လက္ေဆာင္ပ႑ာဆက္ႀက နန္းတြင္းမွာ ဗညားႏြဲ႔နန္းတက္မဂၤလာပြဲAတြက္
မ႑ပ္ကနားႀကီးေဆာက္ႀကနဲ႔ မ်က္ေစ႕ေနာက္ေAာင္ Aလုပ္ရွဳပ္ေနႀကေပမဲ႕ Aမိန္ဒိန္ကေတာ႕
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ကြယ္လြန္သူ ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးAေလာင္းကို ႀကည္႔ေကာင္းေAာင္ ၿပင္ဆင္၊
AသုဘAခမ္းAနားကို ခမ္းခမ္းနားနားၿဖစ္ေAာင္လုပ္၊ ေခတ္Aပ်က္မွာ လခေမာင္းထခတ္မဲ႔
ေတာေႀကာင္ေတြ သူခိုးသူဝွက္ေတြ နန္းတြင္းထဲမဝင္နိဳင္ေAာင္ လံုၿခံဳေရးကို စနစ္တက်လုပ္
စတဲ႔Aလုပ္ေတြမွာပဲ လံုးပမ္းေနသတဲ႔။ သူ႕Aတြက္ေတာ႕ ဗညားႏြဲ႔နဲ႔ သမိန္မရူးတို႕ရဲ႕
Aာဏာလုပြဲဟာ ဘာမွမသက္ေရာက္သလိုပဲ။

ဗညားႏြဲ႔လာေတာ႕ ပုဆစ္ဒူးတုတ္ထိုင္ရွိခိုးၿပီး တံခါတဖက္ဖြင္႔လို႕ ဆင္ေတာ္Aေရွ႕ကေလွ်ာက္ရင္း

Aတြင္းေတာ္ထဲ ဦးေဆာင္ ေခၚသြား ပါတယ္၊ ဗညားႏြဲ႔က မႀကည္ေပမဲ႔ ဘာမွေတာ႕မေၿပာဘူး၊
ေနနွင္႔ဦးေပါ႔။

မဂၤလာမ႑ဆီေရာက္ေတာ႕ ေဘာငံမုန္ကို မင္းAစ္မကိုသြားေခၚကြာ ဆိုၿပီးလႊတ္တာနဲ႔

ေဘာငံမုန္လည္း တလေမေဒါဆီသြားၿပီး Aေခၚလႊတ္လိုက္ေႀကာင္း ေၿပာတယ္။ တကယ္ဆို
တလေမေဒါAတြက္ ဒီAခ်ိန္ဟာ ဘဝမွAေပ်ာ္ဆံုးၿဖစ္ရမဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊ ခ်စ္သူ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး
မိဖုရာႀကီးAၿဖစ္နဲ႔ ရင္ေကာ႕လို႕ နန္းသိမ္းပြဲခံရမဲ႔Aခ်ိန္။ Aခုေတာ႕ ခ်စ္ရသူက ဘာမွဟုတ္တဲ႔
ဆီသည္မကို မိဖုရားေခါင္ႀကီး Aၿဖစ္ေပးၿပီး Aဲဒီဆီသည္မနဲ႕Aတူ နန္းသိမ္းပြဲလုပ္ေတာ႕မတဲ႔၊
ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕Aသည္းေက်ာ္ မင္းသမီးေလးဟာ လင္စြန္႔မယားAၿဖစ္နဲ႔ နန္းတြင္းသူ
နန္းတြင္းသားေတြႀကား ေခါင္းမေဖၚရဲပဲ ေနရေတာ႕မယ္။ ခ်စ္သူက Aရမ္းရက္စက္တယ္
သူနဲ႔ဆီသည္မတို႕ နန္းသိမ္းပြဲ ခံတာကို သူမကေAာက္ကေန ႀကည္႕ရင္း ႀကည္ႏဴးမုဒိတာပြားခိုင္း
ေလရဲ႕၊ ရက္စက္လိုက္တာ။ ဒီလိုမာနမီး ေဒါသမီး ေသာကမီးေတြကို ၁၆ႏွစ္Aရြယ္
တလေမေဒါဟာ Aရြယ္နဲ႔မမွ် ခံစားရရင္း ရိႈက္ငိုလူးလိမ္႕ရင္းနဲ႔က်န္ခဲ႔ရွာတယ္။ ေဘာငံမုန္လည္း

Page | 105
Aမၿဖစ္သူကို စိတ္မေကာင္းစြာႀကည္႔ရင္းနဲ႔ သားေလး ေဘာေလာက်န္းေဒါကိုခ်ီၿပီး
ဗညားႏြဲ႔ဆီေခၚသြားတယ္။

ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဖမ္းမိထားတဲ႔ သမိန္မရူးနဲ႔ တလေမသီရိကို မဂၤလာမ႑ပ္နားက ဆင္ကပ္မွာ

ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ထားခိုင္းထားတယ္၊ ဒါကိုနန္းတက္ပြဲ လာတဲ႔ မဟာေဒဝီၿမင္ေတာ႕ ေဒါသထြက္ၿပီး
မူးလဲသြားလို႕ ႏွာႏွပ္ေတာင္ယူရသတဲ႔။ ေပၿဖစ္စU္က ခံခဲ႔ရတာေတြကို ေတြးရင္ ဗညားႏြဲ႔က
သူ႕Aမနဲ႔ သူေယာက္ဖသမိန္မရူးကို ခ်က္ခ်င္းသတ္ေစလို႕ Aမိန္ခ်ေတာ႕ မင္းကန္စီနဲ႔
မပိုင္ဆရာတို႕က မဂၤလာAခါမွာ ေသြးမစြန္းပါေစနဲ႔လို႕ ဝိုင္းတားေပးမဲ႔ နဂိုစိတ္ႀကမ္းေတြ ေပၚေနတဲ႔
ဗညားႏြဲ႔က လက္မခံဘူး ငါကခ်က္ခ်င္းဆို ခ်က္ခ်င္းသတ္ဆိုလို႕ နန္းတက္ဘိသိတ္ခံပြဲမွာပဲ
သတ္ရပါေလေရာ။ မဟာေဒဝီကိုေတာ႕ သူ႔ရဲ႕ေကြ်းမိခင္ဆိုတဲ႔ ေက်းဇူးAသိန႔ဲ
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင္႔ေပးၿပီး လက္ရွိရာထူးAတိုင္း ဒဂုန္ကိုဆက္စားေစတယ္။

ဒီလိုေသြးနဲ႔ရင္း ေသြးနဲ႔ခင္းၿပီးဘိသိတ္ခံတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဟာ သကၠရာဇ္ ၇၄၅၊ တပို႕တြဲလဆန္း

၁၀ရက္ေန႔မွာ ရာဇဓိရာဇ္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ခံၿပီး ဝါရီးရူးမင္းဆက္ရဲ႕ ၉ဆက္ေၿမာက္မင္းAၿဖစ္နဲ႔
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္လိုက္ပါေတာ႕တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္က သူ႕Aသက္ဟာ
၁၆ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။

ဗညားႏြဲ႔ဟာ ႀကမ္းတယ္ ခက္ထန္တယ္ ရက္စက္တယ္ Aတၱႀကီးတယ္ တလေမေဒါလို

မိန္းမသားတေယာက္Aေပၚ ရက္စက္ခဲ႔တယ္၊ တကယ္႔လူႀကမ္းလူရိုင္းႀကီးေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕
မိဘေမတၲာဆိုတာကို လံုးလံုးမခံစားရတဲ႔၊ ေမတၱာရဲ႕ေႏြးေထြးမွဳနဲ႔ မထိေတြ႔ရတဲ႔ လူငယ္ တေယာက္
Aတြက္ သူ႕ႏွလံုးသားဟာ ေAးခဲေနမယ္၊ ႀကမ္းတမ္းေနမယ္၊ ရိုင္းစိုင္းေနမယ္
လြယ္လြယ္ေၿပာရရင္ သားရဲတိရိစာၦ န္ ဆန္ေနမယ္ဆိုရင္ ဒါဘယ္သူAၿပစ္လဲ၊ သူဘဝကိုက
ၿပဌါန္းထားၿပီးသားလို႕ ဆင္ေၿခတက္ရင္ေကာ။

Aမတ္ဒိန္ (သို႕)ထြန္းလင္းေတာက္ပတဲ႔ ရာတနာ

ရာတနာ

ရက္စက္ႀကမ္းတမ္းတဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ကေန ရာဇာဓိရာဇ္ၿဖစ္သြားတဲ႔ Aပသံုပိုက္စက္ ရာဇာဓိရာဇ္ဘဝမွာ

ေရာ ? ? ?

Page | 106
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေရွးမင္းေတြAစU္AလာAတိုင္း သဖန္းပ်U္ထက္မွာ ထိုင္ၿပီး ပုဏၰားေတာ္ေတြရဲ႕
ရတနာေရစင္သြန္းေလာင္းတာကို ခံယူတာ ခရုသင္း တံပိုးခရာ ရတနာစည္ေတြ
နဲ႔ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းတီးမွဳတ္တာ Uကင္ထီးၿဖဴ ေAာက္မွာ သစၥာၿပဳတာ စတဲ႔
ဟိႏၵဴAယူေတြနဲ႔ ဘိသိတ္မဂၤလာကို AႀကီးAက်ယ္ခံယူသလို၊ သံဃာေတာ္Aပါး တေထာင္ကို
ပင္႔ၿပီးဆြမ္းေကြ်းတာ၊ ပစၥည္းေလးပါး ကပ္တာ၊ လူပရိသတ္ေတြကို ေကြ်းေမြးတာ
စတဲ႔ဗုဒၥဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ မဂၤလာAလွဴကိုလည္း AႀကီးAက်ယ္လုပ္ပါသတဲ႔။

ဘိသိတ္မဂၤလာAခန္းAနားနဲ႔ နန္းတက္Aလွဴေတာ္မဂၤလာAခန္းAနားၿပီးေတာ႕
ဘုရင္Aသစ္ခ်ပ္ခြ်တ္တို႕ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုးညီလာခံကို ေခၚယူတယ္။
သေဘာကေတာ႕ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြ Aမတ္စစ္သူႀကီးေတြ နယ္စား ပယ္စားေတြနဲ႔
မိတ္ဆက္ေတြ႔ဆံုပြဲေပါ႔။

သူ႕ေAာက္မွာ ၿပားၿပားဝတ္တြားေနႀကတဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြကို ပလႅင္ထက္ကႀကည္႔ၿပီး

ငါ႔မ်က္လံုး၂လံုးထဲမွာ စူးေနတဲ႔ ဆူး၊ မ်က္လံုးတလံုးကေနေတာ႕ ထြက္သြားၿပီ ဒါေပမဲ႕
မ်က္လံုးတလံုးမွာေတာ႕ စူးေနဆဲပဲ လို႕ ခက္ထန္ထန္ေၿပာလိုက္သတဲ႔။ ဒီလိုေၿပာတာနဲ႔
သန္လွ်င္စား Aမတ္ဒိန္ဟာ ဝတ္တြားေနရာက ပဆစ္ဒူးတုတ္ထိုင္လိုက္ၿပီး “
Aရွင္မင္းႀကီးေၿပာခ်င္တာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုမဟုတ္လား။ Aရွင္မင္းႀကီး ဒဂုန္မွာရွိေနတုန္း
Aၿခားမွဴးမတ္ေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ စာေတြပို႕ဆက္ၿပီး Aဆက္Aသြယ္ႀကတယ္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးက ဘာမွမဆက္သြယ္ခဲ႔ဘူး ဒါကတခ်က္၊ ေနာက္တခ်က္က Aရွင္မင္းႀကီး
နန္းၿမိဳ႕ထဲဝင္ေတာ႕ ၿမိဳ႕တံခါးတခ်ပ္သာ ဖြင္႔ေပးခဲ႔တာကတခ်က္ ဒီAခ်က္ေတြေႀကာင္႔
Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ေဒါသထြက္ေနတာပါ ” လို႕ မေႀကာက္မရြံ႔ေၿပာပါတယ္။

ဘိသိတ္မခံခင္ေလးေတာင္မေရွာင္ Aမနဲ႔ေယာက္ဖကိုေတာင္ သတ္တဲ႔ဒီမင္း၊ Aရမ္းႀကမ္းတမ္း

ရက္စက္တဲ႔မင္း ဒီမင္းကို ဒီလိုေလွ်ာက္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္ေတာ႕ ေလွ်ာၿပီေပါ႔လို႕
Aားလံုးကတြက္ေနႀကတာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူ႕ကိုဒီလိုၿပန္ေၿပာတဲ႔ Aမတ္ဒိန္ကိုႀကည္႔ၿပီး
Aမ္းသြားတယ္ ၿပီးမွ Iေၿႏၵၿပန္ဆည္ရင္း ေAး မင္းAၿပစ္မင္းသိေတာ႕ ေကာင္းတာေပါ႔၊ ကဲ
ငါဘယ္လို စီရင္ေပးရမလဲ မင္းဖာသာမင္းေရြးစမ္း၊ ငါရဲ႕Aင္Aားကို ေႀကာက္လို႕သာ

Page | 107
မင္းတံခါးတခ်ပ္ဖြင္႔ေပးတာ တကယ္လို႕ ငါ႕မွာAင္Aားမရွိရင္ တခ်ပ္မွေတာင္ မင္းဖြင္႔မွာမဟုတ္
မင္းAၿပစ္က မရူးAၿပစ္နဲ႔Aတူတူပဲ လို႕ ခပ္မာမာေဟာက္လိုက္တယ္။

Aမတ္ဒိန္က ဦးသံုးႀကိမ္ခ်ၿပီး Aရွင္သတ္ရင္လည္းေသရမွာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး

တခုေလွ်ာက္ထားပါရေစ၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ Aရွင္႔ဖခည္းေတာ္ ဆင္ၿဖဴရွင္ သုရွင္ဗညားဦးရဲ႕
ကြ်န္ရင္းပါ၊ Aရွင္ေစရင္ Aသက္ေပးတိုက္ေပးပါ႔မဲ႕ သစၥာဆိုထားတဲ႔ေကာင္ပါ၊ Aရွင္႔မင္းႀကီး
ဒဂုန္ကေနၿခားနားစU္က သုရွင္ဘာမွမမိန္႔လို႕ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမလုပ္ရ၊ တကယ္လို႕သုရွင္သာ
Aမိန္႔ေပးလို႕ကေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAသက္ေသပါေစ Aရွင္မင္းႀကီးတိုက္ရမွာပဲ။
နန္းတြင္းဝင္တုန္းကလည္း တကယ္လို႕ သုရွင္သာ ပလႅင္ထက္မွာရွိေနရင္ Aရွင္မင္းႀကီး
နန္းတြင္းထဲကို လြယ္လြယ္နဲ႔ဝင္ရမွာမဟုတ္၊ ကြ်န္ေတာ္ေသမွပဲ ဝင္ရပါမယ္။ Aခုလည္း
Aရွင္မင္းႀကီးကို တံခါတရြက္ဖြင္႔ ေပးတယ္ဆိုတာကလည္း သုရွင္ရဲ႕နာမ္မရွိေတာ႕ပဲ ရုပ္သာ
က်န္ရစ္လို႕ၿဖစ္တယ္၊ တကယ္လို႕သာ ရုပ္ေရာ နာမ္ေရာမရွိေတာ႕ရင္ တခါးႏွစ္ခ်ပ္
လံုးဖြင္႔ေပးမွာေပါ႔ ဘာလို႕ကြ်န္ေတာ္က နန္းတံခါးကို ပိတ္ထားရမွာလဲ။ AခုဆိုAရွင္မင္းႀကီးဟာ
ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ သခင္ၿဖစ္ၿပီ သခင္ၿဖစ္ၿပီၿဖစ္တဲ႔Aတြက္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွာ
သခင္႕AေပၚAသက္စြန္႔သစၥာရွိရေတာ႕မယ္၊ ဒီAခ်ိန္မွာ Aရွင္မင္းႀကီးကို ပုန္ကန္သူဖက္ကို
ကူညီၿပီး Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕သစၥာကို မေစာင္႔ရင္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သစၥာေဖါက္မၿဖစ္ေပဘူးလား။
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕ ရွင္းရွင္းပဲ ထီးၿဖဴေဆာင္းတဲ႔တရားဝင္မင္းရဲ႕ သစၥာကိုပဲေစာင္႔တယ္၊
ထီးၿဖဴမေဆာင္းထားတဲ႔ ဘယ္ေသာင္းက်န္းသူမင္းကိုမွ မခစားနိဳင္ဘူး။
ဒီAတြက္ Aရွင္မင္းႀကီးသတ္ရင္လည္း ေသရမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ရာဇဝင္မွာေတာ႕ Aမတ္ဒိန္Aရူးလို
မက်င္႔ႀကနဲ႔ေဟ႕ ဒီေကာင္က Aရူးထၿပီး ထီးၿဖဴေဆာင္းတဲ႔ တရားဝင္မင္းကို သစၥာေစာင္႕သိလို႕
ပုန္ကန္ၿခားနားတဲ႔ မင္းသားကို မခစား၊ Aႀကံမေပး၊ မဆည္းကပ္၊ မကူညီမိလို႕ Aဲဒီပုန္ကန္တဲ႕
မင္းသားဘုရင္ၿဖစ္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္Aသတ္ခံရေရာလို႕ ဆိုစမတ္ၿပဳႀကမွာပဲ။ ဒီလိုဆိုရင္ ေနာင္
ေသာင္းက်န္းသူထရင္ ေသာင္းက်န္းသူဘက္ ခစားသူမ်ားေတာ႕မယ္၊ Aဲသလိုဆိုရင္ တိုင္းၿပည္သူ
ၿပည္သား ရဟန္းပုဏၰားေတြ ေသာကၿဖစ္ရေတာ႕မယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ တိုင္းျပည္
္ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားမွဳပ်က္စီးေတာ႕မယ္။ ဒါေလာက္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာနိဳင္ေတာ႕တယ္ Aရွင္မင္းသား
သတ္ခ်င္သတ္ေပေတာ႕ ရာဇဝင္မွာေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္႔Aၿဖစ္က ထင္းရွာေနမွာပဲ လို႕
ရဲရဲႀကီးထေလွ်ာက္လိုက္တယ္။

Page | 108
Aမတ္ဒိန္ရဲ႕စကားဟာ Aသက္၁၆ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔ ဘုရင္Aသစ္ခ်ပ္ခြ်တ္ေလးရဲ႕ ရင္ထဲကို
ဒိုင္းကနဲဝင္သြားတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ စကား မဆိုနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊ ၿငိမ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းကန္စီနဲ႔
မပိုင္ဆရာက Aရွင္မင္းႀကီး Aမတ္ဒိန္ရဲ႕စကားဟာ ေသြးထြက္ေAာင္ မွန္တဲ႔စကားပါ၊
တိုင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၿငိမ္ဝတ္ပိၿပားေရးAတြက္ သိပ္မွန္တဲ႔စကား၊ လက္ရွိAေၿခေနမက
ေနာင္သမိုင္းတေလွ်ာက္ Aက်ိဳးမ်ားမဲ႔စကားပါ Aရွင္မင္းႀကီး စိတ္Aလိုထက္ ဆင္ၿခင္တံုတရားကို
ဦးစားေပးပါလို႕ ဝိုင္းေလွ်ာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ႏုတ္ဆိတ္ သြားၿပီး AေသAခ်ာ
စU္းစားတယ္၊ ေတြးရင္း စU္းစားရင္း သူ႕မ်က္ႏွာၿပံဳးလာတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဟုတ္တယ္ Aမတ္ဒိန္ဟာ
Aမွဳထမ္းေကာင္း သစၥာရွိကြ်န္ယံုပဲ၊ ငါ႔Aတြက္ေတာ႕ ေမာင္မင္းကိုရလိုက္တာဟာ
Aဖို႕မၿဖတ္နိဳင္တဲ႔ ပတၱၿမားကိုရလိုက္ပဲကြ ဒီေတာ႕ မင္းနာမည္ကို ဒီေန႕ကစၿပီး
Aမတ္ဒိန္မဏိရြတ္လို႕ ငါေပးလိုက္တယ္ကြာ၊ ပတၱၿမားရတနာနဲ႔တူတဲ႔Aမတ္ဒိန္ေပါ႔ မင္းစားၿမဲ
သန္လွ်င္ကိုလည္းဆက္စားေပါ႔ လို႕မိန္႔ပါေတာ႕တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ဟာ မွဴးမတ္ေတြႀကားမွာ ပထမဆံုးဘြဲ႕ေတာ္ခ်ီးၿမွင္႔ခံရတဲ႔Aမတ္ၿဖစ္သြားတယ္။

သူ႕ရဲ႕ ကြ်န္ရင္း လူရင္းေတြၿဖစ္တဲ႔ မင္းကန္စီတို႕ ေဘာမြန္တို႕၊ မေသာက္တို႕ မသံေကးတို႕ေတာင္
Aမတ္ဒိန္ေနာက္မွ ဘြဲ႔ရသတဲ႕။ တကယ္ဆို Aမတ္ဒိန္ရဲ႕ စကားဟာ စိတ္တိုစိတ္ဆက္ ရက္စက္
ႀကမ္းတမ္းတဲ႔ ၁၆ႏွစ္သား မင္းသားတေယာက္ကို Aသိဉာဏ္ရွိတဲ႔ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္းတဲ႔
ဘုရင္တပါးAၿဖစ္ကို တြန္းပို႕လိုက္တာလို႕ ေၿပာရမလားမသိ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aရင္ကထက္ ပိုၿပီးရင္႔က်က္သြားပါေတာ႕တယ္။

Aင္းဝ-
ဝ-ဟံသာဝတီ Aႏွစ္ေလးဆယ္စစ္ပြဲ

စစ္မီးရဲ႕ မူလထင္းေခ်ာင္းမ်ား

ဗညားႏြဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဘြဲ႔နဲ႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ပထမဆံုးလုပ္ရာတာက

သူ႕Aေဖဗညားဦးရဲ႕ Aသုဘကိစၥပါပဲ။ AေဖAသုဘကို တခန္းတနားက်င္းပၿပီးတဲ႔ေနာက္
သူဟာရာမညတိုင္းကို ၿပန္လည္စုစည္းတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဗညားဦးေခတ္ဟံသာဝတီရဲ႕ နယ္ေၿမကို Aႀကမ္းဖ်င္းပံုေဖာ္ရရင္
ေတာင္ဘက္ထားဝယ္-ၿမိတ္၊ Aေနာက္ဘက္ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမနဲ႔ Aေရွ႕ဘက္ထိုင္းနယ္စပ္
Aထိေလာက္ရွိေလာက္တယ္၊ ေၿမာက္ဘက္မွာေတာ႕ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔

Page | 109
Aင္းဝလက္ေAာက္ခံ နယ္ေၿမေတြနဲ႔ထိစပ္ေနၿပီး နယ္နမိတ္က မၿပတ္သားဘူး။ Aခ်ိဳ႔ၿမိဳ႕ေတြဟာ
Aင္းဝလက္ေAာက္ခံလား ဟံသာဝတီလက္ေAာက္ခံလားဆိုတာ မသဲကြဲဘူး Uပမာ
ပဲခူးရိုးမAေရွ႕ဘက္က ေတာင္ငူဟာ ဗညားႏြဲ႔ကိုတိုက္ဖို႕ ဆင္႔ေခၚေတာ႕ ပဲခူးတပ္နဲ႔လာပူးေပါင္းၿပီး
ဒဂုန္ကိုခ်ီတာကို ေတြ႔ရတယ္၊ ၿဖစ္နိဳင္တာက ဟံသာဝတီ-Aင္းဝ ၂မင္းလံုးရဲ႕
သစၥာခံနယ္ေၿမၿဖစ္ဟန္ရွိၿပီး၊ ဗညားဦးကြယ္လြန္ေတာ႕ Aင္းဝလက္ေAာက္ခံ
လံုးလံုးၿဖစ္သြားပံုရတယ္၊ တခါ ရိုးမAေနာက္ဘက္ ၿမိဳ႕ေတြမွာကလည္း သာယာဝတီဟာ
Aင္းဝလက္ေAာက္ခံၿဖစ္ၿပီး ဟသၤာတက ဟံသာဝတီလက္ေAာက္ေရာက္ေနၿပန္တယ္၊
ဟံသာဝတီသားေတြက ၿပည္Aထိသူတို႕ပိုင္တယ္လို႕ဆိုႀကတယ္။ ဒီလိုၿဖစ္ေနရတာကလည္း
Aင္းဝေရာ ဟံသာဝတီပါ ပုဂံကေနခြဲထြက္ၿပီး စုစည္းထူေထာင္ထားတဲ႔ နိဳင္ငံသစ္ေလးေတြ
ၿဖစ္ေနလို႕ပဲလို႕ ေၿပာရင္ရမယ္ထင္တယ္။ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲနဲ႔ ဗညားဦးရဲ႕
ပုဂိၢဳလ္ေရးရင္းႏွီးမွဳေႀကာင္႔သာ Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီဟာ ႏွစ္ၿပည္႔တၿပည္ၿဖစ္ေနေပမဲ႕ ေၿပာရမယ္ဆို
ဒါဟာAေပၚယံေလာက္ပါပဲ။
ဒီလိုAင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီတို႕ရဲ႕ တိက်တဲ႔ ေဘာ္ဒါလိုင္းမရွိတာဟာ ေနာင္ ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ
Aရွည္လ်ားဆံုး စစ္ပြဲႀကီးၿဖစ္တဲ႔ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ Aႏွစ္၄၀စစ္ပြဲ ၿဖစ္ရၿခင္းရဲ႕
AဓိကAေႀကာင္းAရင္းႀကီးတခ်က္ ၿဖစ္လာခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။
Aင္းဝ-ဟံသာဝတီစစ္ပြဲၿဖစ္ရၿခင္း Aေႀကာင္းေတြထဲမွာ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားရဲ႕ ပဲခူးဘုရင္ကို
Aံတုခ်င္တဲ႔ Aခ်က္လည္း ပါဝင္တယ္။ သိႀကတဲ႔Aတိုင္း ပုသိမ္းေၿမာင္းၿမနယ္ဟာ
ပဲခူးနယ္နဲ႔ၿပိဳင္ၿပီး ဆန္စပါးAထြက္ေကာင္းတယ္၊ ပုသိမ္ဆိပ္ကမ္းကလည္း ေရွးကတည္းက
နိဳင္ငံရပ္ၿခားကုန္သေဘၤာေတြ ဝင္ထြက္ေနတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းတခု၊ ၿပီးေတာ႕ ဒီေဒသဟာ
ေၿမႀသဇာေကာင္းၿပီး သားငါးႀကြယ္ဝလို႕ ေဒသမွာေနထိုင္သူဦးေရကလည္းမ်ားတယ္ ဆိုေတာ႕ကာ
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဟာ နိဳင္ငံေရးAရ Aင္AားAင္မတန္ ေတာင့္တင္းတဲ႔ ေဒသေပါ႔။ ဒါ႔Aၿပင္
Aဲဒီနယ္စား ေလာက္ဖ်ားဟာ ဟိုး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aဖိုး ေစာဇိပ္မင္းလက္ထက္က ၿပည္ၿမိဳ႕ကို
သြားသိမ္းတဲ႔ ေစာAဲၿပသတ္ရဲ႕ သား၄ေယာက္ထဲက တေယာက္ဆိုေတာ႕ “ဇ”ကလည္းမေသးဘူး၊
သားသမီးကလည္းမ်ားတယ္။
ဒီလိုပဲ ပဲခူးရဲ႕ေတာင္ဘက္က ေမာ္လၿမိဳင္ မုတၱမ နဲ႕မွာကလည္း ေလာက္ဖ်ားရဲ႕ ညီAကိုေတြၿဖစ္တဲ႔
Aဲၿပဗုန္၊ ၿဗတ္ထဗ နဲ႔ Uလိုတို႕ Aင္AားAခိုင္မာနဲ႔ ရွိေနႀကတယ္။ ဒီညီAကို ေလးေယာက္ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္လို ၁၆ႏွစ္သား ဘုရင္ငခြ်တ္ေလးမေၿပာနဲ႔ Aေဖၿဖစ္တဲ႔ ဗညားဦးကိုေတာင္ ပုန္ကန္ခဲ႔တဲ႔
ရာဇဝင္ကလည္းရွိေနၿပန္တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕ရဲ႕ေတာင္ဘက္နဲ႕ Aေနာက္ဘက္ကို
ညွပ္ၿပီးထိန္းထားတဲ႔ ဒီညီAကိုေတြရဲ႕ Aင္Aားကို ၿဖိဳဖ်က္ဖို႕ ႀကိဳးစားတဲ႔Aခါမွာေတာ႕
ၿပင္းထန္တဲ႔တုန္႔ၿပန္မွဳေတြနဲ႔ ႀကံဳရပါေလေရာ။
---------------------------------
Page | 110
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ပထမဆံုး ပဲခူးကိုAေၿခခံၿပီး စနစ္က်တဲ႔ စုစည္းမွဳကိုစလုပ္တယ္။ စနစ္က်တဲ႔
တရားUပေဒစိုးမိုးမွဳရွိလာေတာ႕ စပါးထြက္ေကာင္းတဲ႔ ပဲခူးဟာ Aင္Aားေကာင္းလာတာေပါ႔။
Aင္Aားေကာင္းလာတဲ႔ ပဲခူးကိုAေၿခကုတ္ယူၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒဂုန္ သန္လွ်င္ ဒလ
တိုက္ကလား စစ္ေတာင္း စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြမွာ သူ႕Aင္Aားကို ခိုင္မာေစတယ္။ ဒါကို ေလာက္ၿဖားတို႕
ညီAကိုေတြ သတိထားမိလာၿပီး Aေဖလက္ထက္က မေၿပခဲ႔တဲ႔ ရန္ေႀကြးကို
ရာဇာဓိရာဇ္ေတာင္းေတာ႕မွာပဲလို႕ သေဘာေပါက္လာတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ ဗညားႏြဲ႔ဘဝက
ဒဂုန္ကေန ပုန္ကန္တုန္းက Aေၿခေနေပးပါလွ်က္နဲ႕ သူတို႕Aၿပတ္မႏွိမ္နင္းခဲ႔မိတာကိုလည္း
ေနာင္တရမဆံုး ၿဖစ္ေနႀကတယ္၊ ေလာက္ၿဖားဆိုရင္ သူ႕ရဲ႕Aမတ္ ဓလစက္သင္ေၿပာဖူးတဲ႔ Aခုဆို
ဗညားႏြဲ႔နဲ႕ သမိန္မရူးတို႕ဟာ Aပင္ေပါက္စ Aရြက္ႏုေလး၂ခ်ပ္ၿဖာထြက္ေနတဲ႔AေနAထားမွာပဲ
ရွိေနေသးတယ္ ဒီAေၿခေနကို လက္နဲ႔ဆိပ္ၿပီးမခ်ိဳးထားရင္ ႀကီးရင္႔လာလို႕ သစ္ပင္ႀကီးၿဖစ္လာမွဆို
ခုတ္ရခက္လိမ္႔မယ္ ဆိုတဲ႕စကားကို ၿပန္သတိရလာၿပီး ေတာက္တေခါက္ေခါက္ ၿဖစ္ေနရွာသတဲ႔။
Aခု Aပသံုပိုင္စက္ကေတာ႕ ရြက္ႏုဗညားႏြဲ႔မဟုတ္ Aပင္ရင္႔ႀကီး ရာဇာဓိရာဇ္ၿဖစ္ေနေလၿပီး။
ဗညားဦးတုန္းကလို ညီAကိုတေတြ ညွပ္ၿပီး တိုက္လို႕လည္းမလြယ္ေတာ႕ ဗညားဦးက
မုတၲမၿမိဳ႕ကေန Aၿပင္ထြက္တုန္း သူတို႕က Aခြင္႔ေကာင္းကို ကိုင္ၿပီးပုန္ကန္ႀကတာ၊
Aဲဒီတုန္းကဗညားဦးက Aေၿခမက်၊ Aခုရာဇာဓိရာဇ္က Aေၿခကုတ္Aႀကီးႀကီးရထားၿပီးၿပီ၊ ေနာက္
ရာဇာဓိရာဇ္က ၿပည္သူေတြ ကိုးစားယံုႀကည္မွဳAရမ္းရၿပီး နိဳင္ငံေရးစန္းပြင္႔ေနခ်ိန္၊ ဒီေတာ႕
ညွပ္တိုက္လည္း သူ႕တို႕ခံရဖို႕ပဲရွိမွာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ေလာက္ၿဖားဟာ Aင္းဝဘုရင္ကို
ဆက္သြယ္Aကူညီေတာင္းဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ သူတို႕ဟာ ဗညားဦးနဲ႔တိုက္တုန္းကလည္း
Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ ဇင္းမယ္မင္းကို Aကူညီေတာင္းခဲ႔ဖူးတယ္ေလ။
“ ကြ်ႏု္ပ္ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖား ေလွ်ာက္ထားပါသည္။ ယခုဟံသာဝတီတင
ြ ္ Aရွင္႕ေရာင္းရင္း
ဗညားဦးနတ္ရြာစံသြားၿပီး သူ႕သားဗညားႏြဲ႔နန္းတက္ေနသည္။ နန္းတတ္စမို႕ ဗညားႏြဲ႔မင္းသား
Aေၿခမက်ေသး၊ Aရွင္မင္းႀကီးလည္း ေထာက္ထားစရာ ေရာင္းရင္းႀကီးမရွိေတာ႕ၿပီမို႕
ဟံသာဝတီကို Aၿမန္သိမ္းပိုက္သင္႔ပါၿပီ။ သိမ္းၿပီး Aႏွစ္ကို Aရွင္မင္းႀကီးယူပါ Aကာကိုေတာ႕
ကြ်ႏု္ပ္ကို စြန္႔ေတာ္မူပါ ”ဆိုတဲ႔စာကိုဖတ္ၿပီး ဇင္းမယ္ကိုေတာင္ ႀသဇာေရာက္ေနၿပီၿဖစ္တဲ႔
Aင္းဝဘုရင္ မင္းႀကီးစြာဟာ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ-ဇင္းမယ္ သံုးနိဳင္ငံကို ပိုင္စိုးသူ Aင္ပါယာရွင္ႀကီး
ၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ေလာဘေတြ တဖြားဖြားေပၚလာတယ္ ေနာက္ဆံုး ေတာင္ဘက္ကို နယ္ခ်ဲ႔ဖို႕
(နယ္ေၿမစည္းရံုးဖို႕) ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ေရာတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ Aရွည္ဆံုးစစ္ႀကီး
စပါေလေရာ။

Page | 111
ပထမAင္း၀ထိုးစစ္

Aင္းဝ-ဇင္းမယ္-ဟံသာဝတီ Aင္ပါယာ Aိပ္မက္နဲ႔ မင္းႀကီးစြာဟာ ဟံသာဝတီကို

သိမ္းဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ေတာင္ဘက္ကိုခ်ီဖို႕ စစ္ၿပင္တယ္။ သူက ခက္ခဲႀကမ္းတမ္းတဲ႔
ပဲခူးရိုးမႀကီးကိုခြၿပီး စစ္ေႀကာင္း ၂ေႀကာင္းဖြင္႔ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သတဲ႔ ရိုးမ Aေရွ႔Aၿခမ္း
စစ္ေႀကာင္းနဲ႔ ရိုးမAေနာက္ၿခမ္းစစ္ေႀကာင္းေပါ႔။ ရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္းကို သားေတာ္ႀကီး
Aိမ္ေရွ႕မင္းကို ေခါင္းေဆာင္ေစၿပီ ေတာင္ငူခ်ီစစ္ေႀကာင္းလို႕ ေခၚသလို
ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္းကို သားေတာ္Aငယ္ မင္းေဆြကိုတပ္မွဴးခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီး သာယာဝတီ ခ်ီ
စစ္ေႀကာင္း လို႕ေခၚသတဲ႔။ Aင္းဝရဲ႕ဗ်ဴဟာက Aိမ္ေရွ႔မင္းဦးေဆာင္တဲ႔ ရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္းက
ေတာင္ငူကေနတဆင္႔ ပဲခူးကိုလာမယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းေဆြဦးစီးတဲ႔ ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္းက
ေမွာ္ဘီ ဒဂုန္ စတာေတြသိမ္းၿပီး ပဲခူးကိုAေနာက္ဘက္ကဝင္မယ္ စစ္ေႀကာင္း၂ေႀကာင္းေပါင္းမိရင္
ပဲခူးကိုသိမ္းမိၿပီဆိုတာပဲေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ စိတ္ေလာေနတဲ႔ မင္းႀကီးစြာဟာ ေလာက္ၿဖားတို႕နဲ႔
ေကာင္းေကာင္း မခ်ိတ္မိခင္မွာ စစ္ခ်ီတာမို႕ Aဲဒီစစ္မွာ ေလာက္ၿဖားတို႕နဲ႔
ေကာင္းေကာင္းမခ်ိတ္မိလိုက္ဘူးတဲ႔။

၁၆ႏွစ္နဲ႔ ဘုရင္ၿဖစ္လာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္Aတြက္ Aင္းဝလိုAင္Aားႀကီး တပ္ဖြဲ႕မ်ိဳးနဲ႔ တေန႔ ဒီလို

စစ္တိုက္ရမယ္လို႕ ေတြးေတာင္ မေတြးမိဖူးပါဘူး၊ သူ႔Aတြက္ Aဓိကရန္သူက
သူနိဳင္ငံေတာ္Aတြင္းက ေလာက္ၿဖားတို႕ ညီAကိုတေတြေလာက္ပဲလို႕ ထင္မွတ္ ထားခဲ႔မိတာကိုး။
ဒါေပမဲ႕လည္း Aင္းဝတပ္ေတြဆင္းလာၿပီလို႕ သတင္းရတဲ႔Aခါမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေႀကာက္ရြံ႕ေႏွာင္႔ေလး ေနတာ မ်ိဳးေတာ႕မရွိဘူး၊ သမၻာရင္႔စစ္ဦးစီးတေယာက္လို ခ်က္ခ်င္းပဲ
ခံစစ္Aတြက္ သူ႕ရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ပဲခူးရဲ႕ က်ံဴး ေၿမာင္း ၿမိဳ႕ရိုး ေတြကို Aခိုင္Aမာ ၿပင္တာေတြ၊
သူ႕ရဲ႕လူရင္းေတြလို႕ ယူဆရတဲ႔ ၿမိဳ႕စား နယ္စားေတြရဲ႕တပ္ေတြကို ဆင္႔ေခၚတာေတြကို
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ လုပ္ပါသတဲ႔။

နယ္စားAေတာ္မ်ားမ်ား လာေရာက္ေပမဲ႔ ေလာက္ဖ်ားတို႕ညီAကိုရယ္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ

ဗညားဦးလက္ထက္က Aရမ္းနာမည္ေက်ာ္ ခဲ႔တဲ႔ စစ္သူႀကီး ဒံုဝန္းစား သမိန္သံလွစ္ကေတာ႕
Aေႀကာင္းလဲမၿပန္ လာလည္းမလာဘူးတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ သမိန္သံလွစ္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
လူယံုႀကီး ေသနာပတိႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿဗဲရဲ႕ညီAရင္းပါ။ Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ ဆင္းလာတဲ႔

Page | 112
Aင္းဝတပ္ကို ခုခံဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aၿမန္ဆံုးႀကိဳးစားေပမဲ႕ Aဲဒီေခတ္က
Aၿမဲတမ္းတပ္မေတာ္ဆိုတာ မရွိတဲ႔Aတြက္ တပ္မေတာ္ဖြဲ႔ဖို႕ စစ္သားေတြစုရ
နယ္စားေတြကိုေခၚရနဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြ ေတာင္ငူကေနဆင္းလာၿပီး ပန္းေက်ာ္ၿမိဳ႕ကို
ေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္Aထိ ဟံသာဝတီမွာ စစ္ၿပင္ေနဆဲAေနထားပဲ ရွိေသးသတဲ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ပန္းေက်ာ္ၿမိဳ႕စားကို Aင္းဝတပ္လာရင္ ခံနိဳင္သေလာက္ ေတာင္႔ခံထားဖို႕နဲ႔

သူလည္းတပ္AလံုးAရင္းနဲ႔ ကူဖို႕Aၿမန္ဆံုး လာေနၿပီလို႕ ဆက္သားလႊတ္ၿပီး
Aေႀကာင္းႀကားခိုင္းတယ္၊ ပန္းေက်ာ္စား ဘယနႏၵာမိတ္လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ မ်ာတဲ႔Aတိုင္း
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ခုခံတာပဲ ဒါေပမဲ႕ Aိမ္ေရွ႕မင္းဦးေဆာင္တဲ႔ ရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္း
(ေတာင္ငူစစ္ေႀကာင္း) ရဲ႕ Aင္Aားဟာ Aရမ္းႀကီးမား ေနေတာ႕လည္း
ဘယနႏၵာမိတ္ခမ်ာမခံရွာဘူး ပန္းေက်ာ္ကေန ဆုတ္ၿပီးေၿပးရေတာ႕တာပဲ။ တခါ
ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္း (သာယာဝတီစစ္ေႀကာင္း)ခ်ီ မင္းေဆြရဲ႕ တပ္ကလည္း
Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ လိုင္ကို တိုက္ေတာ႕ လိုင္ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္က မခံနိဳင္တာနဲ႔
လိုင္ၿမိဳ႕က်ၿပန္ေရာ။ AေၿခAေနက Aင္းဝတပ္ေတြဟာ ပဲခူးကို Aေရွ႕ဘက္ကေရာ
Aေနာက္ဘက္ကပါ ၿခိမ္းေခ်ာက္လာေနၿပီေပါ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕Aင္Aားကို တြက္ႀကည္႔ေတာ႕ စစ္မ်က္ႏွာတဖက္ကိုပဲ ဖြင္႔နိဳင္တဲ႔Aေနထား

ရွိတာကိုေတြ႔ရတယ္၊ Aင္းဝရဲ႕စစ္မ်က္ႏွာ၂ဖက္မွာကလည္း Aိမ္ေရွ႕မင္းဦးစီးတဲ႔
Aေရွ႕ဘက္စစ္ေႀကာင္းက ပိုAင္Aားႀကီးတာေႀကာင္႔ Aေရွကဖက္ကို Aာရံုပိုစိုက္ဖို႕
ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ပဲခူးရဲ႕Aေရွ႔ေၿမာက္ဘက္ကို စစ္ခ်ီဖို႕ၿပင္တယ္၊ ဒါကိုႀကားသိရတဲ႔
Aိမ္ေရွ႔မင္းကလည္း သူသိမ္းထားတဲ႔ ပန္းေက်ာ္ကို ေၿမထဲၿမိဳ႕စားထံAပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ေစာင္႔ထားလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ စစ္ဆိုင္ဖို႕ ပဲခူးေၿမာက္ဘက္ကို Aၿပင္းခ်ီတာေပါ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
ထိပ္တိုက္ေဆာ္မယ္ေလ။ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aိမ္ေရွ႕မင္းရဲ႕တပ္နဲ႕ ထိပ္တိုက္ရင္မဆိုင္ပဲ
ေရွာင္ပတ္ၿပီး ပန္းေက်ာ္ကိုတိုက္တယ္။ ပန္းေက်ာ္ကို Aလြယ္တကူ သိမ္းနိဳင္မယ္လို႕
သူယူဆထားေပမဲ႕ ပန္းေက်ာ္ၿမိဳ႕ေစာင္႔ ေၿမထဲစားတပ္ေတြက Aၿပင္းAထန္ခုခံေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aထိနာသြားၿပီး ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းပဲ ဝိုင္းထားနိဳင္တယ္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြဖို႕
Aားသန္ေနတဲ႔ Aင္းဝAိမ္ေရွ႕မင္းသား ဟာ သူ႕ကိုမတိုက္ပဲ ေရွာင္ထြက္သြားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို

Page | 113
ေဒါပြၿပီး ဒီလူဘာလုပ္တာလဲ စစ္တိုက္တာလား သမင္လိုက္တမ္း လာကစားတာလား
ႀကိမ္းတာေပါ႔။

တခါ Aေနာက္ဘက္စစ္မ်က္ႏွာမွာ သာယာဝတီေႀကာင္းခ်ီ မင္းေဆြတပ္ေတြဟာ လိုင္ၿမိဳ႕ကို

Aလြယ္တကူရလိုက္ေပမဲ႕ ေမွာ္ဘီကိုေတာ႕ Aလြယ္တကူမသိမ္နိဳင္ဘူးတဲ႔။ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕စားက
Aဲေကာင္ဗိန္၊ ဒီလူဟာ သူ႕ရဲ႕ေၿမAေနAထားကို နိဳင္နင္းၿပီး ေၿပာက္က်ားစစ္ Aေတာ္
ကြ်မ္းက်င္သတဲ႔။ ေမွာ္ဘီAဝင္ ေတာင္ႀကားတခုမွာ Aဲေကာင္ဗိန္တပ္ေတြဟာ Aင္းဝတပ္ေတြကို
ၿဖတ္ေတာက္ ပိတ္ဆို႕ၿပီး တိုက္တာ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕သိမ္းတပ္ ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ ပင္လယ္ၿမိဳ႕စား ဆင္ေပၚက
ကြပ္ကဲရင္း လွံထိၿပီးေသသြားတဲ႔Aထိ Aဲေကာင္ ဗိန္တပ္က လက္သံေၿပာင္တယ္။ ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕ Aင္Aားက Aရမ္းႀကီးမားေတာ႕ Aဲေကာင္ဗိန္လည္း မခံနိဳင္ဘူး ေမွာ္ဘီကေန
ဆုတ္ခြာခဲ႔ရတာပဲ။

ေလာက္ၿဖားလည္း Aင္းဝရဲ႕ စစ္နိဳင္သတင္းႀကားတာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို ဒဂုန္ကိုသိမ္းဖို႕

ဦးတည္ခ်ီတက္လာတယ္။ ဒီသတင္းႀကား ေတာ႕ Aိမ္ေရွ႕မင္းဟာ သူ႕ညီမင္းေဆြရ႕ဲ
ရိုးမAေနာက္ေႀကာင္းခ်ီတပ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဒဂုန္ကိုသိမ္း ၿပီးရင္ ေလာက္ၿဖားနဲ႔Aတူ ၃တပ္ေပါင္းလို႕
ပဲခူးကိုသိမ္း ဆိုတဲ႔စစ္ဆင္ေရးပလန္ကို ၿပင္ဆြဲတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ပန္းေက်ာ္မွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ေရာက္ေနၿပီး သူ႕ကိုဝိုင္းထားတယ္ဆိုတဲ႔ ေၿမထဲစားရဲ႕စာရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔
Aရမ္းစစ္တိုက္ခ်င္ေနတဲ႔ Aိမ္ေရွ႕မင္းသားဟာ သူဆြဲေနတဲ႕ စစ္ဆင္ေရးAစီစU္ကို ေၿပာင္းၿပီး
ပန္းေက်ာ္ကိုၿပန္ခ်ီပါေလေရာ။

Aိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ေတြ ခ်ီလာၿပီဆိုတဲ႔သတင္းရေတာ႕ ရာဇာဓီရာဇ္ဟာ

စစ္၂ဖက္Aညွပ္ခံရမွာစိုးၿပီး Aိမ္ေရွ႕မင္းသားတပ္ မေရာက္ခင္ ပန္းေက်ာ္ကိုAၿမန္ဆံုး
သိမ္းထားဖို႕Aတြက္ Aတင္းဝင္တိုက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ေၿမထဲစားရဲ႕ ခံစစ္ကလည္း
Aရမ္းေကာင္းေနေတာ႕ မသိမ္းနိုင္ပဲ Aညွပ္မခံရေAာင္ ဝိုင္းထားတာကို ဆုတ္ၿပီးရတယ္၊
ေၿမထဲစားကလည္း မေခဘူး ဆုတ္သြားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ေနာက္ကို လိုက္တိုက္ေတာ႕ ေနာက္ဆံုး
ရာဇာဓိရာဇ္ ပဲခူးကြင္လြင္ၿပင္ထဲAထိ ဆုတ္ရပါေလေရာ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားရဲ႕
တပ္ေတြလည္း ေရာက္လာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ကို ၂ဖက္ညွပ္တိုက္ႀကေတာ႕တာေပါ႔။

Page | 114
Aင္းဝစစ္ခ်ီလာသံႀကားရမွ Aၿမန္စုစည္းထားရတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္မွာ ဆင္တပ္ေတာ႕
Aေတာ္Aသင္႔ရွိပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ ၿမင္းတပ္Aေရ တြက္ Aရမ္းနည္းသတဲ႔၊ Aင္းဝတပ္ဘက္မွာက
နဂိုကတည္းက မြန္ဂိုတပ္ေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ႔တဲ႔ ရွမ္းညီေနာင္သံုးဦးရဲ႕ Aဆက္Aႏြယ္ေတြမို႕
ၿမင္းတပ္Aင္Aားက Aရမ္းေကာင္းတယ္။ တပ္ေတြေရာယွက္လံုးေထြးေနတဲ႔ ကြင္းၿပင္တိုက္ပြဲမွာ
လွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္လွဳပ္ရွားရတဲ႔ ၿမင္းတပ္ကသာမယ္ထင္ပါရဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္စီးတဲ႔ဆင္ဟာ
Aၿမီးၿပတ္က်န္သြားရတဲ႔Aထိ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ခံလိုက္ရတယ္၊ တပ္သား လည္း ၅၀-
၆၀ေလာက္က်သြားတယ္၊ Aင္းဝဘက္လည္း ၿမင္းေၿခာက္စီးေလာက္ က်သတဲ႔။

Aေၿခေနမေကာင္းေတာ႕ ရာဇာဒီရာဇ္လည္း ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲ ၿပန္ဝင္ေၿပးရတာေပါ႔၊ Aင္းဝတပ္ေတြ

လိုက္လာေပမဲ႕ ပဲခူးAထိေတာ႕ မလိုက္နိဳင္ဘူး ပဲခူးနဲ႔မလွမ္းမကမ္း တာလိမ္ဆိုတဲ႔ေနရာမွာ
စခန္းခ်ၿပီး ပဲခူးကိုဝိုင္းထားတယ္။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ တိုက္တိုင္းနိဳင္တဲ႔ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္လိုစြမ္းရည္ရွိတဲ႔သူမဟုတ္ဘူး၊ Aၿပတ္Aသတ္နိဳင္တဲ႔

စစ္ပြဲေတြရွိသလို ခြက္ခြက္လန္ ေAာင္ ရွံဳးၿပီးၿပန္ေၿပးရတဲ႕ စစ္ပဲေ
ြ တြလည္း Aမ်ားႀကီး ဒါေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္မွာ AရွံဳးကေနAနိဳင္ရေAာင္ စိတ္ဓါတ္ၿမွင္႔တင္ေပးတဲ႔ ဆရာေကာင္းေတြရွိတယ္
Aဲဒါရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ AဓိကAားေကာင္းတဲ႔Aခ်က္ပဲ။ ရာဇာဓိရာဇ္စိတ္ထဲမွာ ေAာင္စိတ္ေတြAၿမဲ
ခိုေAာင္းေနေAာင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက စိတ္ဓါတ္ၿမင္႔တင္ေပးေနခဲ႔တယ္။ ဗညားႏြဲ႔ဘဝမွာ
မင္းကန္စီဟာ AဓိကAခါေပး Aႀကံေပး Aားေပးဆရာႀကီးၿဖစ္ခဲ႔သလို ရာဇာဓိရာဇ္ဘဝမွာ
ရာဇပုေရာဟိတ္ ဆိုတဲ႔ မင္းဇြဲတႏဳန္ဟာ Aဓိက Aခါေပး Aႀကံေပး Aားေပးသူပါ။

ရာဇပုေရာဟိတ္က စစ္ရွံဳး ဆင္Aၿမီးၿပတ္ ၿပီးၿပန္ေၿပးလာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို

Aင္းဝAိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ဟာ တာလိမ္ (ထန္းေတာပ်က္Aရပ္) မွာစခန္းခ်တဲ႔Aတြက္
တပ္ပ်က္လိမ္႔မယ္ ေဗဒင္ကိန္းဂဏန္းAရလဲ Aရွင္းမင္းႀကီးရဲ႕ စုတ္ႀကြင္းဂဏန္းဟာ
Aရမ္းေကာင္းေနလို႕ ဒီAခ်ိန္ေကာင္းမွာ ထြက္တိုက္ရင္ Aရွင္မင္းႀကီးနိဳင္ကို နိဳင္ရမယ္ မနိဳင္ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို သတ္ပါလို႕ ရဲရဲႀကီးေဟာခ်လိုက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ႏွလံုးAိမ္မွာ
ေAာင္နိဳင္စိတ္ မီးလွ်ံေတြ တဖြားဖြားၿပန္ေတာက္ပလာတာေပါ႔၊ သူကိုယ္႔သူလည္း
ယံုႀကည္မွဳၿပန္ရလာတယ္။ Aသက္၂၀မၿပည္႔ေသးတဲ႔ ေကာင္ေလးတေယာက္ကို

Page | 115
ေAာင္စိတ္ထဲေပးဖို႕ဆိုတာက မင္းဇြဲတနဳန္လို ရာဇပုေရာဟိတ္ႀကီးAတြက္
ဒီေလာက္ခက္ခဲတဲ႔Aရာမွ မဟုတ္တာပဲေလ။

ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း တက္ႀကြေနတဲ႔စိတ္ဓါတ္နဲ႔ စစ္သည္တေသာင္းေက်ာ္ စုစည္းၿပီး

Aိမ္ေရွ႔မင္းသားကိုတိုက္ဖို႕ ပဲခူးၿမိဳ႕ၿပင္ကိုထြက္ၿပန္တယ္၊ ၿမိဳ႕ကေနထြက္စမွာပဲ သူေဆာင္းတဲ႔
ဆင္ထက္ကထီးၿဖဴဟာ ေလတိုက္လို႕ ၿပဳတ္က်ပါေလေရာ။ မင္းEရာဇ္တပါးAတြက္ ထီးၿဖဴဟာ
Aထြတ္Aၿမတ္Aရာပဲ ဒီလိုAထြတ္Aၿမတ္Aရာ ေၿမေပၚက်တာမေကာင္းဘူးေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕
ရာဇပုေရာဟိတ္ကေၿပးလာၿပီး ေကာင္းတယ္ သိပ္ေကာင္းတဲ႔ နိမိတ္ပဲ၊ ဒီနိမိတ္ကိုေကာက္ရရင္
ငါတို႕Aရွင္မင္းႀကီဟာ ေရေၿမAလံုးAစံုကို သိမ္းပိုက္ရမဲ႔နိမိတ္ပဲ ဒါနတ္ေတြၿပတဲ႕နိမိတ္လို႕
ဆိုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေAာင္စိတ္ေတြနဲ႔ သူ႕တပ္ကို Aၿပင္းခ်ီတက္ေစေတာ႕တာပဲ။

တာလိမ္နားမွာ ေရနက္ၿပီး ရြံ႔ထူတဲ႔ ၿမစ္ေခ်ာင္းေလး တေခ်ာင္းရွိတယ္။ မင္းေဆြဟာ သူ႕Aကို

Aိမ္ေရွ႔မင္းသား စခန္းခ်ေနတဲ႔ တာလိမ္ေခ်ာင္းရဲ႕ တဖက္မွာ စခန္းခ်ေနပါတယ္။ ပထမေတာ႕
Aင္းဝတပ္ေတြဟာ ဒီေန႕ေတာ႕ ဆင္ၿမီးၿပတ္ၿပီး ေၿပးသြားတဲ႔ရာဇာဓိရာဇ္
ၿပန္လာတိုက္ရဲမွာမဟုတ္ေတာ႕ဘူး Aနည္းဆံုး ၂ရက္-၃ရက္ေလာက္ေတာ႕
Aင္Aားၿပန္စုရဦးမယ္လို႕ တြက္ဆၿပီး ေAးေAးလူလူ Aနားယူဖို႕ ၿပင္ႀကတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
ရုတ္တရက္ႀကီး Aၿပင္းခ်ီတပ္ၿပီး ထိုးစစ္ဆင္လာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ကိုႀကည္႔ၿပီး Aားလံုး
Aံ႕Aားသင္႔သြားၿပီး တပ္ၿပန္စုတာေတြ ဝရုန္းသံုးကား ၿပန္လုပ္ရတယ္။ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားက
သူ႕ညီမင္းေဆြကို “ ညီေလးဒီဘက္ကို Aရမ္းမကူးလာနဲ႔Aံုး ဒီလူ ဘာAင္Aားမွမရွိပဲ
ဒီလိုခ်က္ခ်င္းႀကီး ထိုးစစ္မဖြင္႔ရဲေလာက္ဘူး သူ႔မွာေတာင္႔တင္းတဲ႔ Aင္Aားရွိလို႕ေနမွာပဲ
Aေၿခေနကိုေစာင္႔ပါ ”လို႕ မွာတာကို မင္းေဆြက ဗညားႏြဲ႔ကို တိုက္ခ်င္လို႕
Aင္းဝကေနဆင္းလာတာ ဗညားႏြဲကို ၿမင္ေနရတာကို မတိုက္နဲ႔ဦးလို႕ Aကိုက
ဘာလို႕တားေနတာလည္း ငါမေစာင္႕ေတာ႕ဘူး ဆိုၿပီး ေခ်ာင္းကို ၿဖတ္ကူးပါေလေရာ။

ပဲခူးဟာ ရြံ႔နြံ႔ထူၿပီး ဒီေရေရာက္တဲ႔ေဒသမို႕ Aင္းဝလို Aညာေဒသက ေခ်ာင္းေတြနဲ႔မတူဘူးေပါ႔၊

ဒါ႔Aၿပင္ ၿမင္းစီးတပ္သားကို Aဓိကထားတဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြAဖို႕ ပဲခူးေဒသေခ်ာင္းေတြက
Aရမ္းၿပႆနာေပးတာပဲ။ Aခုလည္း ေခ်ာင္းAၿဖတ္မွာ မင္းေဆြရဲ႕တပ္ေတြဟာ
စနစ္တက်မဟုတ္ေတာ႕ပဲ ဖရိုဖရဲၿဖစ္သြားတယ္၊ ၿပတ္သားတဲ႔ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြကို

Page | 116
Aင္မတန္လွ်င္လွ်င္ၿမန္ၿမန္ ခ်နိဳင္စြမ္းရွိတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒီAခိုက္Aတန္႔ေလးကို
Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး သူ႕တပ္Aခ်ိဳ႔ကို Aိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ကို Aေထာက္Aခံ Aၿဖစ္ထားၿပီး
က်န္တပ္ေတြကို သူဦးေဆာင္လို႕ ေခ်ာင္းၿဖတ္တဲ႔ မင္းေဆြတပ္ကိုAၿပင္းဝင္တိုက္တယ္၊
ဝင္တိုက္ေတာ႕ မင္းေဆြရဲ႕တပ္ေတြ Aထိနာပါေလေရာ။ Aဲဒီေခတ္က တပ္မေတာ္ေတြက ဆင္
ၿမင္း စတဲ႔တိရိစာၦ န္ေတြကို Aမ်ားႀကီးAသံုးၿပဳထားေတာ႕ စစ္လန္ တပ္ပ်က္ သြားရင္
Aင္မတန္စုစည္းရခက္တယ္ ေႀကာက္ရြံ႕သြားတဲ႔ ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြဟာ လူေတြလို
စU္းစားဆင္ၿခင္နိဳင္စြမ္းမရွိေတာ႕ ဦးတည္ရာေၿပးေတာ႕တာပဲ။ မင္းေဆြတပ္ပ်က္သြားတာကို
ၿမင္ေနရေပမဲ႔ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားတပ္ေတြဟာ ဝင္ကူလို႕မရဘူး သူတို႕ကို ရာဇာဓိရာဇ္က တပ္Aခ်ိဳ႔နဲ႕
ေထာက္ထားတာကိုး။

တခါ ဒဂုန္ေရာက္လာတဲ႔ ေလာက္ၿဖားလည္း သာယာဝတီေႀကာင္းခ်ီ မင္းေဆြရဲ႕တပ္

ပ်က္သြားၿပီးဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားတာနဲ႔ သတၱိနည္းသူပီပီ သူရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို
ေၿမာင္ၿမၿပန္လွည္႕ခိုင္းပါေလေရာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ Aိမ္ေရွ႔မင္းဟာ စစ္ၿပန္နဳတ္ဖို႕
ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ၿပန္လွည္႔သြားပါေတာ႕တယ္။

Aဲဒီမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲမွဴးမတ္ေသနာပတိ Aႀကံေပး ပုေရာဟိတ္ေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး

သံတမန္ေရးနဲ႔ ဒီကိစၥကိုေၿဖရွင္းဖို႕ ဆံုးၿဖတ္တယ္၊ သူ႕Aေၿခေနက ေကာင္းေကာင္း မခိုင္ေသး
Aင္Aားမေတာက္တင္းေသးဘူးေလ၊ Aင္းဝတပ္ေတြၿပန္လွည္႔သြားတယ္ ဆိုေပမဲ႕
Aခ်ိန္မေရြးၿပန္ဆင္းလာနိဳင္တဲ႕ AေနAထားမ်ိဳး၊ တပ္ပ်က္သြားတဲ႔ မင္းေဆြရဲ႕တပ္ကလည္း
Aင္းဝမွာ ၿပန္စုရတာ သိပ္ႀကာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ ဗိုက္ညနဲ႔ ေစာထြက္
ဆိုတဲ႔Aမတ္၂ေယာက္ကို Aဖိုးတန္လက္ေဆာင္ပ႑ာနဲ႔Aတူ စာတေစာင္ပို႕ဖို႕ Aင္းဝကို
လႊတ္လိုက္တယ္။

“ ဖခမည္းေတာ္ ဆင္ၿဖဴရွင္နတ္ရြာစံသြားလို႕ သူ႕Aရိုက္Aရာကို ကြ်န္ေတာ္ဆက္ခံၿပီး

ဖခမည္းေတာ္တုန္းကလိုပဲ မင္းက်င္႔တရား၁၀ပါး Aညီ တိုင္းၿပည္ကိုAုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။
ဒီAတြက္ေႀကာင္႔ ၿပည္သူၿပည္သူေတြဟာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာတရားေတြကို ေAးခ်မ္းစြာ
ၿပဳက်င္႔နိဳင္ႀကသလို၊ ရဟန္းသံဃာေတြလည္း စာသင္ စာခ် ဘာဝနာ စတဲ႔ေလာကုတၱရာ
လုပ္ငန္းေတြကို ေAးခ်မ္းစြာ ၿပဳက်င္႔နိဳင္ႀကတယ္။ ဒီလိုAေၿခေနကို မနာလိုတဲ႔

Page | 117
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားဟာ Aင္းဝေရႊနန္းရွင္ ဘႀကီးေတာ္Aား ကုန္ေခ်ာၿပီး Aင္းဝ-
ဟံသာဝတီစစ္ၿဖစ္ေAာင္ လုပ္ပါတယ္။ Aဲဒီေလာက္ၿဖားဟာ တကယ္ေတာ႕ ေက်းဇူးသစၥာ
မေစာင္႔သိတဲ႔ လူ႕မိစာၦ ပါ၊ ခမည္းေတာ္ ေၿမာက္စားၿပီး ေၿမာင္းၿမစားေစတဲ႔ ေက်းဇူးကိုေထာက္ပဲ
ပုန္ကန္တဲ႔သူပါ။ ဒီလိုလူ႕မိစာၦ ရဲ႕စကားကို ယံုႀကည္သူဟာ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ
ပ်က္ဆီးမွာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ Aင္းဝေရႊနန္းရွင္ဘႀကီးေတာ္ကို ဖခင္ရဲ႕မိတ္ေဆြမို႕
Aေဖတစ္ေယာက္လိုပဲ သေဘာထားပါတယ္၊ ဘႀကီးရဲ႕သားႏွစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕
ၿမိဳ႕ရြာေတြဆီဆင္းလာတုန္းက ညီAကိုေတြရဲ႕ ဝတၱရားAတိုင္း လက္ေဆာင္လိုက္ေပးေသးတယ္
ဒါေပမဲ႕ သူတို႕က Aၿမန္ၿပန္တာနဲ႔ လိုက္ေပးလို႕မမွီလိုက္ဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ Aခု Aမတ္ႀကီးဗိုက္ညကို
လႊတ္ၿပီး ဘႀကီးကို လက္ေဆာင္လိုက္ပို႕ခိုင္းရတာပါ ” ဆိုတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေၿမာက္လိုက္
ထုလိုက္ ပင္႔လိုက္ ရိုက္လိုက္ ေရးထားတဲ႔စာကိုဖတ္ၿပီးမင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲက “ ေထာင္းမနာ
ႀကိတ္တာမွပိုနာ ဆိုတာဒါမ်ိဳးေပါ႔၊ ေရွ႔ဆက္ ဒီေကာင္ပိုAေၿခခိုင္ဖို႕ပဲ ရွိေတာ႕တယ္
မႀကာဘူးႀကည္႔ေန ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမတို႕ မုတ ၱမတို႕ကို ဒီေကာင္သိမ္းေတာ႕မွာပဲ ”
လို႕မခ်ိစကားဆိုသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ လက္ေဆာင္ေပးၿပီး ဗိုက္ညတို႕ကို ၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ တိုက္ရိုက္ ဘာစာ ဘာစကားမွ မၿပန္ဘူးတဲ႔။

ဒုတိယထိုးစစ္

ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aင္းဝသြားသံAဖြဲ႔ ၿပန္လာတာနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားက

မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲဆီကို သဝဏ္လႊာထပ္ပို႕ပါတယ္ စိတ္မေလွ်ာ႕ဖို႕ ဟံသာဝတီကို
ထပ္ၿပီးခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ဖို႕ တိုက္တြန္းတဲ႔စာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ ဒီတခါပို႕တဲ႔စာမွာ ထူးၿခားတာက
Aရွင္မင္းႀကီး ကိုယ္တိုင္ ခ်ီခဲ႔ပါလို႕ ေလာက္ၿဖားက တိုက္တြန္းထားၿခင္းပဲ၊ ဆိုလိုတာက
Aိမ္ရွင္မင္းသားနဲ႔ မင္းေဆြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို သူမယံုႀကည္ဖူးဆိုတဲ႔ သေဘာေပါ႔ေလ။
ၿပီးေတာ႕ ဒီတခါ မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္ခ်ီလာရင္ Aလြဲဆိုတဲ႔ ေနရာမွာ သူလာေတြ႔ပါ႔မယ္၊
ၿပီးမွ၂ေယာက္ေပါင္းၿပီး လိုင္ကိုသိမ္းမယ္လို႕လည္း ခ်ိန္ဆိုေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မင္းႀကီးစြာလည္း
ေနာက္တခ်ီ ဟံသာဝတီကို သိမ္းဖို႕စုန္ဆင္းလာၿပန္ပါေလေရာ။

ဒီတခါ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ စစ္ခ်ီပံုက Eရာဝတီၿမစ္Aတိုင္း စုန္ဆင္းလာရင္း ၿမိဳ႕ရြာေတြကို သိမ္းယူတဲ႔

ကမ္းတပ္စစ္ဆင္ေရးပဲ။ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရဲ႕ Aင္းဝေရတပ္ႀကီးဟာ သံေလွ၊ ေလွာ္ကားေလွ၊

Page | 118
ေႀကာ႕ေလွ၊ ကူရြပ္၊ သမၺာန္၊ ကတၱဴ၊ လြန္ႀကင္တိုက္ေလွ စတဲ႔ေလွေပါင္း တေထာင္႔ႏွစ္ရာ
ေလာက္ေတာင္ပါဝင္တဲ႔ ေရတပ္ႀကီးပဲ။ ဒီလိုစုဆင္းလာလို႕ Aလြဲကိုေရာက္ေတာ႕
ႀကိဳတင္ခ်ိန္းခ်က္ ထားတဲ႔Aတိုင္း ေလာက္ၿဖားဟာ သေဘၤာႀကီး ၅စီး၊ ရဲေလွ၇၀၊ ေလွာ္ကား၊
ေႀကာ႕ေလွ ၂၀ဝ ေလာက္နဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ၂တပ္ေပါင္းၿပီး လိုင္ကို
တိုက္ပါေတာ႕တယ္။

လိုင္ဟာ Eရာဝတီၿမစ္Aေရွ႔ဘက္ကမ္း ဟသၤာတAထက္ တဖတ္ကမ္းေလာက္မွာ

ရွိမယ္ထင္တယ္။ Aဲဒီတုန္းက Aေတာ္ေလး Aေရးပါတဲ႔ၿမိဳ႕နဲ႔တူရဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aရင္တခါကလို လိုင္ကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ Aဆံုးရွံဳးမခံေတာ႕ပဲ Aမိန္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ရဲသင္ရံတို႕
ဦးစီးၿပီး တိုက္ဆင္ ၂၀ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ ၅၀ဝ၀ ေလာက္နဲ႔ ခံစစ္ေသ ထားခိုင္းထားတယ္။
Aမိန္႔Aတိုင္း Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ရဲသင္ရံတို႕က လည္း AစီAမံေကာင္းေကာင္းနဲ႔
စနစ္တက်ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ခုခံေတာ႕ Aင္းဝနဲ႔ ေၿမာင္းၿမ၂တပ္ေပါင္း ၁လေလာက္ ပိတ္ဆို႕
တိုက္တာေတာင္ မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔။

ပင္းယစားဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္းဝကမ္းတက္စစ္ေႀကာင္း တေႀကာင္းဟာ ေမွာ္ဘီAထိခ်ီတက္လာၿပီး

ေမွာ္ဘီကိုသိမ္းလိုက္ေတာ႕ ဒါကိုႀကားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aရားလဗုန္းဆိုတဲ႔ ဆင္ကိုစီးၿပီး
စစ္သည္၇၀ဝနဲ႔ ေမွာ္ဘီကို ကိုယ္တိုင္သြားဝိုင္းတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲက ပင္းယစားက ေဟ႕ေကာင္ ဗညားႏြဲ႔
မင္း ငါတို႕ကိုတိုက္ရဲလား၊ ရဲရင္ တံခါးဖြင္႔ေပးမယ္လို႕ စသတဲ႔၊ သူတို႕Aၿမင္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
နိဳ႕နံ႕မစင္ေသးတဲ႔ ကေလးသာသာပဲ လို႕ ၿမင္ေနတာကိုး။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း မင္းတို႕ရဲရင္
ဖြင္႔ႀကည္႔ေလကြာလို႕ ၿပန္ေAာ္ေတာ႕ ပင္းယစားက သူ႕စစ္သားေတြကို Aသင္႔ၿပင္ၿပီး ၿမိဳ႕တံခါးကို
ဖြင္႔ေပးလိုက္တယ္။ ဖြင္႔တယ္ဆိုတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ ညာသံေပးၿပီး
Aတင္းဝင္တိုက္တိုက္ေတာ႕သတဲ႔၊ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္ေတာ႕ မီးေတြရွိဳ႕ႀကတယ္၊ မဲမဲၿမင္သမွ်ကို
Aတင္းဝင္ခုတ္ႀကတယ္၊ Aင္းဝတပ္က Aသင္႔AေနAထားAထားနဲ႔ ခုခံေပမဲ႕ Aတင္းဝင္တိုးတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ေတြကိုရဲ႕ ႀကမ္းတမ္းတဲ႔ ထိုးစစ္ကို မခုခံနိဳင္ဘူး ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြ
ေမွာ္ဘီကၿပန္ဆုတ္သြားၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ေမွာ္ဘီကို ၿပန္သိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္။

မင္းႀကီးစြာလည္း ေမွာ္ဘီကေန သူ႕တပ္ေတြ ၿပန္ဆုတ္လာရတာကို ႀကားေတာ႕

သိပ္စိတ္ပ်က္တာေပါ႔။ Aႀကံသမားေလာက္ၿဖားက သူ႕သေဘၤာႀကီး ၅စင္းရဲ႕

Page | 119
ေရစူးကိုAေႀကာင္းၿပၿပီး လိုင္မွာေနရတာ ေရတိမ္တယ္ ေရနက္ရာကို ဆုတ္ပါရေစလို႕
ခြင္႔ေတာင္းေတာ႕ မင္းႀကားစြာလည္း ဒီေကာင္ Aေၿခေနမေကာင္းတာကို သိလို႕လစ္ေၿပးဖို႕
ႀကံတာပဲလို႕ သိေပမဲ႕ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ေရြ႔ခ်င္ေရြ႕ကြာလို႕ ခြင္႔ေပးလိုက္တယ္၊ မင္းႀကီးစြာရဲ႕
ခြင္႔ၿပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ေလာက္ၿဖားလည္း ေလွဦးကိုခ်က္ခ်င္းလွည္႔ၿပီး ပန္းလွိဳင္ကို ဆုတ္ပါေလေရာတဲ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေမွာ္ဘီတိုက္ပြဲမွာ ဖမ္းမိတဲ႔ Aင္းဝစစ္သား စစ္ဗိုလ္ေတြAေရွ႕မွာ Aင္းဝဘုရင္ကို

ငါက မိဘAရြယ္မို႕ ငါ႔Aေဖလို ေလးAၿမတ္ထားၿပီး လက္ေဆာင္ပ႑ာနဲ႔ ကန္ေတာ႕တာကို
တခြန္းမွ စကားမၿပန္ပဲ၊ ေသာင္းက်န္းသူသူကန္ရဲ႕ ေသြးထိုးစကားနဲ႔ စစ္ခ်ီလာတယ္၊
ဒီေလာက္ၿဖစ္တဲ႔ မင္းႀကီးစြာ ဒီတခါေတာ႕ သူ႕တပ္ကိုတိုက္ၿပီး သူ႕ကိုAရွင္ဖမ္းပစ္ရမယ္လို႕
ႀကိမ္းဝါးၿပၿပီး၊ Aင္းဝစစ္သား စစ္ဗိုလ္ေတြကို ေရာ႕ေရာ႕ရဲရဲထားေတာ႕ ဒီစစ္သားေတြထဲက
၃ေယာက္ဟာ ဟံသာဝတီတပ္ကေန မင္းႀကီးစြာဆီေရာက္ေAာင္ ေၿပးပါေလေရာ၊ ၿပီးေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ႀကိမ္းတဲ႔ Aေႀကာင္းသြားေၿပာၿပတာေပါ႔။ ဒီစကားႀကားေတာ႕
မင္းႀကီးစြာေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္၊ ဒါနဲ႔ မူးမတ္ေသနာပတိ ေတြနဲ႔တိုင္ပင္ေတာ႕ Aခ်ိဳ႕က
ေႀကာက္ဖို႕မလိုဘူး တပ္နားကို ကပ္ရဲရင္ကပ္လာပါေစ Aနားေရာက္မွ
Aသာေလးဖမ္းပစ္လိုက္မယ္လို႕ ေလွ်ာက္တင္ႀကေပမဲ႕ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ မင္းႀကီးစြာက
ေလာက္ဖ်ားလည္း Aာပလာပဲ တကယ္AေရးAေႀကာင္းဆိုတာနဲ႔ သူAေရွ႔ဆံုးေၿပးတာပဲ။ ဒီမွာ
Aဖ်ားAနာကလည္း Aရမ္းမ်ားတယ္၊ မ်တ္ ၿခင္ ယင္ေတြလည္းမ်ားတယ္
တပ္ၿပန္ဆုတ္မယ္ဆိုၿပီး Aင္းဝဆီၿပန္ဆုတ္သြားပါေတာ႕တယ္။

ေတာင္ဘက္သို႔

Aင္းဝတပ္ၿပန္ဆုတ္သြားတာကိုႀကည္႔ၿပီး ဒါဟာ ထာဝရမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔တကြ

ဟံသာဝတီသားေတြ သေဘာ ေပါက္တယ္။ Aင္းဝတပ္ တေန႔ၿပန္လာမွာဘဲ
ဘယ္ေန႕ဆိုတာမသိတာ၊ ဒီေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕Aင္Aားကို ခိုင္မာေAာင္ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို
Aားလံုးသိေနႀကတယ္။ ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္ႀကမလဲ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြကို ေခၚၿပီးတိုင္ပင္ေတာ႕
ၿပည္႔Aင္Aားဟာ ၿပည္တြင္းမွာသာ ရွိတာမို႕ တိုင္းၿပည္ကို စုစည္းေAာင္ လုပ္ထားဖို႕ Aားလံုးက
ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aႀကံေပးႀကတယ္။

Page | 120
Aဲဒီေခတ္က ဟံသာဝတီၿပည္ဟာ ၿပည္နယ္ႀကီး ၃ခုနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ (သမိုင္းမွာ
တလိုင္း၃ရပ္လို႕ Aသိမ်ားပါတယ္) မြန္ဒလူမ်ိဳးေတြ Aမ်ားဆံုးေနထိုင္တဲ႔ Eရာဝတီၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ
ေဒသကို မြန္ဒၿပည္နယ္ (ရာမြန္ဒ) လို႕ေခၚၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၃၂ၿမိဳ႕ပါဝင္တယ္၊ ၿမိဳ႕ေတာ္က
ပုသိမ္ေပါ႔ (ေလာေလာဆယ္ ေၿမာင္းၿမစားက လႊမ္းမိုးထားတယ္)။ ပဲခူး ရန္ကုန္ ဒလ ေဒသမွာ
မြန္ဒိုင္လူမ်ိဳးေတြေနထိုင္လို႕ မြန္ဒိုင္ၿပည္နယ္ (ရာမြန္ဒိုင္)ေပါ႔၊ ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၃၂ၿမိဳ႕ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္က
ပဲခူး။ ေတာင္ဘက္ မုတၱမ -ေမာ္လၿမိဳင္ ေဒသက မြန္ညေတြရဲ႕ နယ္ေၿမ၊ မြန္ညၿပည္နယ္
(ရာမြန္ည)ေပါ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္က မုတၱမ၊ သူလည္းပဲ ၿမိဳ႕ႀကီးေပါင္း ၃၂ၿမိဳ႕ရွိတယ္။

ဒါနဲ႔ဘာလို႕ Aားလံုးကိုၿခံဳၿပီး ရာမည (ရာမြန္ည) မြန္ညၿပည္လို႕ ေခၚရသလဲဆိုေတာ႕ ဝါရီရူး

(မဂဒူး)ဟာ မြန္ညလူမ်ိဳး၊ ဗညားဦးဟာ မုတၱမကေန ပဲခူးမွာထီးနန္းထူေထာင္တာမို႕
ဟံသာဝတီတၿပည္လံုးကို ရာမြန္ည (မြန္ညေတြရဲ႕တိုင္းၿပည္)-ရာမည လို႕ ေခၚတာပါ။
တကယ္ေတာ႕ မြန္ေတြဟာ ၃မ်ိဳးကြဲေနေပမဲ႕ ဘာသာကြဲ လူမ်ိဳးကြဲ
ယU္ေက်းမွဳကြဲေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ကိုးကြယ္တဲ႔ နတ္မတူလို႕ ကြဲတာမ်ိဳးလို႕ဆိုတယ္။

ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမ မြန္ဒေတြက နတ္ဝတ္နတ္စားကို ကိုးကြယ္တယ္ (ေရွးဘိုးဘြားေတြရဲ႕

Aဝတ္Aစားကို တရိုတေသသိမ္းထားၿပီး ႏွစ္စU္ AစားAေသာက္ AေမႊးAႀကိဳင္ေတြနဲ႔
ပူေဇာ္ရပါတယ္၊ Aဝတ္Aစားက AနီAၿဖဴ ၃ေတာင္ဝတ္ပါ) ဒါ႔Aၿပင္ ေရငံပိုင္ဦးရွင္ႀကီးကိုလည္း
ကိုးကြယ္ႀကပါတယ္။

မြန္ဒိုင္ေတြဆိုတဲ႔ ပဲခူး-ဒလမြန္ေတြက Aုန္းသီးကို ကိုးကြယ္ႀကပါတယ္။ AၿဖဴAနီAဝတ္ကို

ႀကြက္ၿမီးေကာင္းေကာင္း Aုန္းသီးမွာ ခ်ည္ၿပီး ဆိုင္းနဲ႔တိုင္မွာခ်ိတ္ထားတယ္ (Aခု Aိမ္တြင္းဆိုတဲ႔
မင္းမဟာဂီရိနတ္ကိုးကြယ္သလိုေပါ႔၊ Aိမ္ထဲ Aုန္းသီးဆြဲတဲ႔ Aေလ႕Aထ ဟာ ပုဂံေခတ္
Aေနာ္ရထာမင္းရဲ႕ နတ္သုတ္သင္ေရး စီမံခ်က္မွာ ဗမာေတြက မြန္ေတြရဲ႕ Aုန္းဆြဲAေလ႔Aထကို
ေတြ႔သြားၿပီး မင္းမဟာဂီရိကို ဘုရင္မသိေAာင္ Aိမ္ထဲခိုးၿပီး ကိုးကြယ္ႀကရာက
က်ယ္ၿပန္႔သြားတာတဲ႔) ဒါ႕Aၿပင္ ပဲခူး ဒလ မြန္ဒိုင္ေတြဟာ နန္းကရိုင္းကြ်ဲေခါင္း (ငရံ႕နဖားထိုး)နတ္
ကိုလည္း ကိုးကြယ္ႀကပါေသးတယ္။

Page | 121
မုတၱမမြန္ညေတြက ဝါးက်ည္ေတာင္႔ ၅ေတာင္႔ကို ခ်ည္ႀကိဳးၿဖဴနဲ႔ ပူးတြခ
ဲ ်ည္ၿပီး ဝါးက်ည္ေတာင္႔ထဲ
နတ္ပန္းညိဳကိုင္းထိုးၿပီး ဝါးၿခင္းေလးနဲ႔ Aိမ္ရဲ႕ဦးရင္းတိုင္ ဒါမွမဟုတ္ Aိမ္Aၿပင္မွာ စင္ေလးနဲ႔
ထားၿပီးကိုးကြယ္ႀကတယ္။

ဒီနယ္ႀကီး ၃နယ္မွာ ပဲခူး-ဒလနယ္ တနယ္ကိုပဲ သူေကာင္းေကာင္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္တာကို

ရာဇာဓိရာဇ္ သေဘာေပါက္တယ္၊ ဒီေတာ႕ ဘိုးေတာ္ ေဘးေတာ္ ဝါရီးရူးပိုင္ခဲ႔တဲ႔
ရာမညၿပည္ႀကီးAားလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္ခ်င္ရင္ ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမနဲ႔ မုတၱမ ေမာ္လၿမိဳင္ စုစည္း
နိဳင္ရမယ္ေပါ႔။ ဒီႏွစ္နယ္မွာ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမရဲ႕ Eရာဝတီၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသဟာ ၿမစ္ေခ်ာင္းေပါၿပီး
သြားလာရခက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးကလည္း
Aင္မတန္Aင္Aားေတာင္႔တင္းတယ္၊ ဒီေတာ႕ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမကိုတိုက္ရင္ သူAင္Aား
ပံုေAာတိုက္ရမွာၿဖစ္ၿပီး ေတာင္ဘက္က မုတၱမ ေမာ္လၿမိဳင္ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာက
လာတိုက္တာကိုလည္း ခံရနိဳင္တယ္။ တခါ ေတာင္ဘက္ကို တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႕
ေလာက္ၿဖားဟာ ေရလမ္းနဲ႔လာရမွာၿဖစ္လို႕ ခ်က္ၿခင္းမလာနိဳင္ဘူး ဒါေႀကာင္႔မို႕ စစ္မ်က္ႏွာတခု
ထဲကို Aာရံုစိုက္လို႕ရမယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဒီေတာင္ပိုင္းမွာ တိုက္ရမဲ႔တိုက္ပြဲေတြဟာ
ေၿမၿပင္တိုက္ပြဲေတြသာ ၿဖစ္တာမို႕ သ္တဲ႔ ဆင္တပ္ ၿမင္းတပ္ကို ေကာင္းေကာင္းAသံုးခ်နိဳင္မယ္။
ဒီလို Aမတ္ဒိန္ မင္းကန္စီ စတဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေတာင္ပိုင္းကို စစ္ခ်ီပါေတာ႕တယ္။

ပထမဆံုးက ပဲခူးနဲ႔Aရမ္းမေဝးတဲ႔ စစ္ေတာင္းၿမစ္တဖတ္က ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ေပါ႔။ ဒုန္ဝန္းစားက

သူ႕Aေဖလက္ထက္က Aင္မတန္ နာမည္ေက်ာ္တဲ႔ သူရဲေကာင္းႀကီး သမိန္သံလွစ္၊ ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝစစ္လာလို႕ တိုက္ဖို႕ဆင္႔ေခၚေတာ႕ မလာဘူး၊ ဒါဟာ ဘုရင္႔ကို ပုန္ကန္တာပဲ။ ဒါေပမဲ႕
ဒုန္ဝန္းကို တိုက္ေတာ႕မယ္ဆိုေတာ႕ သံလွစ္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ ေသာင္းက်န္းသူမဟုတ္ပါဘူး၊
AေသAခ်ာ စU္းစားႀကည္႔ပါ မုတၱမတို႕ ေမာ္လၿမိဳင္တို႕ သံေမာင္တို႕ တရည္းတို႕
လဂြန္းဗ်ည္းတို႕ကသာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ Aေဖကို ပုန္းစားခဲ႔တဲ႔ ေသာင္းက်န္းသူသူကန္ေတြပါ၊
သူတို႕ကို Aရွင္မင္းႀကီးသိမ္းၿပီးၿပန္လာရင္ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ေၿခေတာ္ရင္းကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဝင္ၿပီး
ဒီၿမိဳ႕က ႀကိဳဆိုပါမယ္၊ Aရွင္မင္းႀကီးကို မပုန္းစားဝံ႕ပါဘူးလို႕ လူလႊတ္ၿပီး ေလွ်ာက္ပါေလေရာ။

Page | 122
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒုန္ဝန္းကို သိမ္းခ်င္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ မဂဒူးရဲ႕ဇာတိ ဝါရီရူးရဲ႕သေႏၶၿမိဳ႕မို႕
ဒီၿမိဳ႕ရဲ႕AေနAထားက ခံစစ္Aရမ္းေကာင္းတယ္၊ တိုက္ရင္ နိဳင္မယ္ဆိုေပမဲ႕ စစ္သည္ေတြ
Aေတာ္ေလးနာသြားမယ္၊ ေတာင္ပိုင္းကို သိမ္းဖို႕ ခ်ီတဲ႔ေနရာမွာ ပထမစစ္ပဲမ
ြ ွာတင္
Aရမ္းႏြမ္းသြားရင္ မုတၲမတို႕ လဂြန္းဗ်ည္းတို႕ တရည္းတို႕ စတဲ႔ Aဓိကၿမိဳ႕ေတြဆီေရာက္ရင္
စစ္သည္ေတြ Aင္Aားမရွိပဲ ၿဖစ္သြား မွာကိုလည္း စိုးၿပန္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး မွဴးမတ္ေတြရဲ႕
Aႀကံေပးတဲ႔Aတိုင္း ဒုန္ဝန္းကို ေက်ာ္ၿပီးခ်ီတတ္ဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္၊ သမိန္သံလွစ္ကလည္း
သူ႕စကားနဲ႔သူမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဟံသာဝတီတပ္ႀကီး ဒုန္ဝန္းနားကၿဖတ္သြားတာကို
ဘာမွမလုပ္ဘူးတဲ႔။

မသံလံုႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒုန္ဝန္းကိုေက်ာ္လာၿပီးေနာက္ မုတၱမကို မတိုက္ေသးပဲ တၿခားAခ်က္ခ်ာက်တဲ႔

ၿမိဳ႕ရြာေတြကို Aရင္သိမ္းပါတယ္၊ မုတၱမဟာ ၿဗတ္ထဗရဲ႕လက္ထဲမွာ Aခိုင္Aမာရွိေနတာမို႕
မတိုက္ေသးပဲ မုတၱမကိုဝန္းရံေနတဲ႔ Aင္Aားေတြကို Aရင္တိုက္တဲ႔ သေဘာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔
တရည္းကိုသိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္၊ တရည္းကို ရာဇာဓိရာဇ္သိမ္းလိုက္ေတာ႕ သံေမာင္ၿမိဳ႕စား
မၿဂိဳင္းလည္း ေႀကာက္လန္႔ၿပီး လက္ေAာက္ခိုဝင္လာတယ္။ မၿဂိဳင္းကိုသစၥာေပးၿပီး
သံေမာင္ၿမိဳ႕စားကို ၿမိဳ႕ကိုဆက္စားေစတယ္။ ၿပီးေတာ႕ Aမတ္ႀကီး သမိန္သံၿဗတ္ကို ဗိုလ္ပါ၅၀ဝ၀နဲ႔
တရည္းၿမိဳ႕မွာထားၿပီး ေၿမာက္ဘက္ၿပန္လွည္႔တယ္။

ရာဇာဓိရာဇ္ ေၿမာက္ဘက္ၿပန္ခ်ီသြားတာနဲ႔ ၿဗတ္ထဗတို႕Aုပ္စုလည္း ေတာင္ဘက္ခ်ီလာၿပီး

တရည္းကိုၿပန္သိမ္းဖို႕ ႀကိဳးစားတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ Aမတ္ႀကီး သမိန္သံၿဗတ္က စနစ္တက်ခုခံတာမို႕
မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔။ Aမတ္ႀကီးသမိန္သံၿဗတ္ရဲ႕ တပ္သားေတြဟာ တိုက္ခိုက္တဲ႔ေနရာမွာ
Aရမ္းတက္ႀကြရဲရင္႔တယ္၊ Aထူးသၿဖင္႔ မသံလံုဆိုတဲ႔သူဟာ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ Aရမ္းေကာင္းၿပီး
သိပ္ရဲရင္႔တယ္လို႕ ဆိုတယ္။ ၿဗတ္ထဗရဲ႕တိုက္စစ္ဟာ မသံလံုရဲ႕ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ ခုခံမွဳေႀကာင္႔
မေAာင္မၿမင္ ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ ဒီAေႀကာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္ႀကားသိရေတာ႕ မသံလံုကို Aရမ္းAားရ
သေဘာက်ၿပီး ဆုလာဘ္ေတြ ပို႕ေပးေစသတဲ႔။

Page | 123
ေတာင္ဘက္ မြန္ညနယ္ မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းမဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕AစီAစU္မွာ ဒုန္ဝန္းဟာ
AဓိကAေႏွာက္Aယွက္ပဲ။ ပဲခူးေနၿပည္ေတာ္နဲ႔ ေတာင္ဘက္ခ်ီတပ္ႀကားမွာ သူ႕သစၥာခံမဟုတ္တဲ႔
ဒုန္ဝန္းရွိေနတယ္၊ ဒီAေနAထားဟာ စစ္ေရးAၿမင္Aရ ဘယ္လိုမွလက္မခံနိဳင္တဲ႔
AေနAထားပါ။ ဒုန္ဝန္းဘယ္Aခ်ိန္ထၿပီး ဒုကၡေပးမလဲလို႕ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ခ်ီေနရေတာ႕
ခ်ီတိုင္းမေပါက္ဘူးေပါ႔၊ ဒုန္ဝန္းဒုကၡေပးရင္ ခါးရိုးက်ိဳးသြားမဲ႔ Aေၿခေနေလ။ ဒါေႀကာင္႕လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေၿမာက္ကိုၿပန္ခ်ီၿပီး ဒုန္ဝန္းကို သိမ္းပို႕ႀကိဳးစားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
ခံစစ္AေနAထားေကာင္းၿပီး Aရည္Aေသြးရွိတဲ႔ တပ္မွဴးရွိေနတဲ႔ ဒုန္ဝန္းကို လြယ္လြယ္နဲ႔
မသိမ္းနိဳင္ပဲ ဝိုင္းရံုသာ ဝိုင္းထားနိဳင္တယ္။

ေတာင္ဘက္က တရည္းၿမိဳ႕ကိုလည္း ရန္သူေတြက ၿပန္တိုက္ေနတယ္၊ ဒီမွာ ဒုန္ဝန္းကိုလည္း

မသိမ္းနိဳင္ဘူး တခါ ေၿမာက္ဘက္က Aင္းဝတပ္ေတြနဲ႔ Aေနာက္ဘက္က
ေၿမာင္းၿမတပ္ေတြကိုလည္း စိတ္မခ်ရတဲ႔ AေနAထားမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒုန္ဝန္းကိစၥကို
Aၿမန္ၿပီးၿပတ္ခ်င္ေနၿပီး၊ ဒါနဲ႔ပဲ ဒုန္ဝန္းစား သမိန္သံလွစ္နဲ႔ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
Aရမ္းခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ႔ Aမတ္ႀကီး သမိန္ရဲသင္ရံကိုလႊတ္ၿပီး သမိန္သံလွစ္ကို ေၿဖာင္႔ဖ်ခိုင္းတယ္။
သမိန္ရဲသင္ရံကလည္း သံလွစ္ဆီသြားၿပီး “ သူငယ္ခ်င္း မင္းရူးေနသလား ရာဇာဓိရာဇ္ဆိုတာက
တၿခားလူမွမဟုတ္တာပဲ မင္းသိပ္ခ်စ္တဲ႔ သိပ္ေလးစားတဲ႔ မင္းရဲ႕သခင္ ဆင္ၿဖဴရွင္ရဲ႕သားေလကြာ
ဘာလို႕မင္းက သူ႕ရဲ႕ေAာက္ကို မခိုဝင္ခ်င္ရတာတုန္း ” လို႕ေၿပာေတာ႕ သံလွစ္က “ သူငယ္ခ်င္း
မင္းစU္းစားႀကည္႔စမ္း ၿဗတ္ထဗတို႕ ေလာက္ၿဖားတို႕ သုရွင္ကို ပုန္စားႀကတယ္ ဒါေပမဲ႕
ဒီေကာင္ေတြ Aခုငါစီးတဲ႔ Aၿဗတ္ ဆိုတဲ႔ ဆင္ေတာ္ကို စီးခြင္႔ရခဲ႔ႀကရဲ႕လား၊ မင္း သိတဲ႔Aတိုင္း
Aၿဗတ္ဟာ မင္းEကရာဇ္ေတြသာ စီးထိုက္တဲ႔ဆင္ေနာ္၊ ၿပီးေတာ႕ မဂဒူးရဲ႕ဇာတိ
ေဟာဒီဒုန္ဝန္းကိုလည္း စားရတယ္၊ သံလွစ္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔လည္းရတယ္ ဒီလိုမ်ိဳး
ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးေတြနဲ႔ငါက ဘာမဟုတ္တဲ႔ ဗညားႏြဲ႔ဆိုတဲ႔ ငခြ်တ္ေလးကို ရွိခိုးရဦးမလားကြာ”
လို႕ၿပန္တုန္႔ၿပန္သတဲ႔ တကယ္ေတာ႕ သမိန္သံလွစ္ဟာ ငါနဲ႔ငါသာ နွိဳင္းစရာဆိုၿပီး
Aင္မတန္ဘဝင္ကိုင္တဲ႔သူ ဆိုပါေတာ႕။

ဒီAေႀကာင္းကို ရဲသင္ရံက ရာဇာဓိရာဇ္ကိုေၿပာၿပၿပီး သမန္သံလွစ္ကို သူပရိယာယ္နဲ႔ Aနိဳင္ယူၿပီး

ဒုန္ဝန္းကို သိမ္းေပးပါ႔မယ္လို႕ ကတိေပးတယ္။ ဒီေနာက္မွာ သမိန္ရဲသင္ရံဟာ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ထဲဝင္ၿပီး
သမိန္သံလွစ္နဲ႔ သြားသြားေတြ႔တယ္၊ စကားေၿပာတယ္၊ Aရက္Aတူေသာက္တယ္။ ဒီလိုလုပ္ရင္းနဲ႔

Page | 124
လက္နက္နဲ႔ သူ႕ရဲ႕စစ္သားေတြကို ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ထဲ ပရိယာယ္သံုးၿပီးထည္႕ထားတယ္၊ ၿမိဳ႕ထဲကို
သူ႕စစ္သား ၃၀ဝေလာက္ သြင္းၿပီးခ်ိန္မွာေတာ႕ Aၿပင္ကရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ ခ်ိန္းၿပီး
Aတြင္းAၿပင္ညွပ္တိုက္ပါေလေရာ။ ရုတ္ရက္ႀကီးဆိုေတာ႕ သံလွစ္တပ္သားေတြ
Aေတာ္ခံလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆံုး AေၿခAေနမေကာင္းေတာ႕ဘူး ဆိုတာသံုးသပ္မိတဲ႕
သံလွစ္ဟာ သူ႕ရဲ႕စီးေတာ္ဆင္ Aၿဗတ္ကိုစီးၿပီး စစ္သား၃၀ဝနဲ႔ မုတၱမဘက္ထြက္ေၿပးဖို႕ ၿပင္တယ္
ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ မုန္ယိုေနတဲ႔ Aၿဗတ္ဆင္ဟာ ထြက္မေၿပးပဲ
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ဘက္ၿပန္လွည္႕ၿပီး ထိုးေလေတာ႕ Aမတ္ႀကီးေစာၿဗလက္ရဲ႕ ဆင္နဲ႔ယွU္မိၿပီး
ေစာၿဗလက္က ဆင္ထက္ကေန ဓါးလွံနဲ႔ထိုးတာနဲ႔ သံလွစ္ေသပါေလေရာ။ ရာဇာဓိရာဇ္က
Aရွင္ရေAာင္ဖမ္း Aရွင္ဖမ္းလို႕ ေAာ္ေနေပမဲ႕ သူAနားေရာက္ေတာ႕ သံလွစ္ေသေနၿပီ။ ငါက
သူကိုခ်ီးေၿမာက္ၿပီး သိမ္းသြင္းဖို႕ႀကံထားတာ ႏွေၿမာစရာကြာ ဒီလိုလူမ်ိဳး
ဘယ္မွာရွာလို႕ရဦးမလဲလို႕ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ၿပီး ေစာၿဗလက္ကိုေတာင္ Aၿပစ္တင္ပါသတဲ႔။

ဒုန္ဝန္းကိုရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ကို ေတာင္ဘက္ ၿပန္လွည္႔ၿပန္တယ္။

ဒီတခါသူတိုက္မွာက လဂြန္းဗ်ည္း။ ဒီၿမိဳ႕မွာ ေဘာလဂြန္း ဆိုသူက တပ္မွဴးလုပ္ၿပီး ေစာင္႔ေနတယ္။
ေဘာလဂြန္းဟာ Aဲၿပပုန္ (ေလာက္ဖ်ားရဲ႕ညီ) ရဲ႕သားတေယာက္ပါ။ ေဘာလဂြန္းဟာ Aရင္းက
တရည္းၿမိဳ႕စားၿဖစ္ၿပီး တရည္းၿမိဳ႕ကို လက္လႊတ္လိုက္ရေတာ႕ က်န္တဲ႔သူ႕Aင္Aားနဲ႔
သူ႕ဘႀကီးၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕ AကူAညီနဲ႔ လဂြန္းဗ်ည္းကို ခံစစ္Aခိုင္Aမာ လုပ္ၿပီး ေစာင္႔ေနတယ္၊
ဒီတခါ ရာဇာဓိရာဇ္ကို လက္စားေခ်မယ္ေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ လ၈ြန္းဗ်ည္ကို ခ်ီလာၿပီ သိတာနဲ႔
တရည္းၿမိဳ႕မွာ ေစာင္႔ေနတဲ႔ Aမတ္ႀကီး သမိန္သံၿဗတ္ဟာ စစ္သည္ငါးေထာင္န႔ဲ ခ်ီတပ္လာၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္နဲ႔ လာေပါင္းတယ္။ သမိန္သံၿဗတ္ရဲ႕ တပ္ထဲမွာ မသံလံုလည္း ပါတာေပါ႔။

တပ္ေတြစံုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လဂြန္ဗ်ည္းၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းထားလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕

ေလAလိုက္ကို ႀကည္႔ၿပီး ၿမိဳ႕ၿပင္ကေန ေကာက္ရိုးတဲတခုကို မီးရွိဳ႕လိုက္ေတာ႕ ေလAလိုက္နဲ႔
လဂြန္းဗ်ည္းၿမိဳ႕ထဲ မီးေလာင္ပါေလေရာ၊ မီးေလာင္ေတာ႕ ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြကို
ထိမ္းလို႕မရေတာ႕ဘူးေပါ႔။ AဲလိုAေၿခAေန ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနတုန္း ရာဇာဓိရာဇ္တပ္က
Aတင္းဝင္တိုက္တာနဲ႔ ေဘာလဂြန္းတပ္ပ်က္ၿပီး လဂြန္းဗ်ည္းလည္း ရာဇာဓိရာဇ္လက္ေAာက္ကို
က်ပါေလေရာ။ ဒီတိုက္ပြဲမွာ လဂြန္းဗ်ည္းတပ္မွဴး ေဘာလဂြန္းက်သြားပါသတဲ႔။ လဂြန္းဗ်ည္းတိုက္ပြဲ

Page | 125
Aၿပီးမွာ စစ္ပြဲမွာ ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္တဲ႔ မသံလံုကို ခ်ီးေၿမာက္တ႔ဲ Aေနနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က မသံလံုကို
Aနားကို ေခၚယူေတာ္မူပါသတဲ႔။

မုတၱမတိုက္ပြဲ

သံေမာင္ၿမိဳ႕စား မၿဂိဳင္းဟာ ၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕ လူရင္းပဲ၊ မယွU္နိဳင္လို႕သာ ရာဇာဓိရာဇ္ေAာက္

ခိုဝင္ရတာ ဘယ္Aခ်ိန္မွာ ဘယ္လို ဒုကၡေပးရလဲ ႀကိတ္ႀကံေနသူပဲ။ ဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
လဂြန္းဗ်ည္းကို သိမ္းၿပီးေတာ႕ သူ႕တပ္ေတြကို ေခတၱAနားေပးတယ္။ ပဲခူးကထြက္လာခဲ႔တာ
ႀကာၿပီေလ။ ခရီးကလည္းရွည္ ဒုန္ဝန္း တရည္း လဂြန္းဗ်ည္း စတဲ႔တိုက္ပြဲႀကီးေတြကိုလည္း
ဆက္တိုက္ႀကီး တိုက္လာရေတာ႕ စစ္ပမ္းစၿပဳၿပီေပါ႔၊ ဒါကိုသေဘာေပါက္လို႕လည္း
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ေတြကို ေခတၱAနားေပးတာပဲ။

မတေထာင္သား စစ္သားလူႀကမ္းႀကီးေတြဆိုေတာ႕လည္း Aနားရခ်ိန္မွာ

ေသာက္မယ္စားမယ္ေပါ႔။ ဒီလိုAေၿခAေနမ်ိဳးနဲ႔ဆိုေတာ႕ လံုၿခံဳေရးAပိုင္း လစ္ဟင္းတာေတြ
ရွိမွာေပါ႔ေလ၊ ကင္းတို ကင္းရွည္ေတြ ေပါ႔ေပါ႔ေရာ႕ေရာ႕ ၿဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။ ဒီAေနAထားကို
Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး မၿဂိဳင္းဟာ သံေမာင္ကေန လဂြန္းဗ်ည္းကို ရုတ္တရက္ခ်ီလာၿပီး Aလစ္မွာ
ၿမိဳ႕ၿပင္က မီးတင္ရွိဳ႕ပါေလေရာ၊ မီးေလာင္ေတာ႕ နဂိုကတည္းက ခပ္ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ရဲရဲ ၿဖစ္ေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ တပ္ေတြဟာ ဝရုန္းသုန္းကား ၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔၊ Aထူးသၿဖင္႔ ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြက
ဟိုေၿပးဒီေၿပးနဲ႔ဆိုေတာ႕ တပ္ပ်က္မလိုေတာင္ ၿဖစ္သြားေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ AေရAခ်င္းရွိတဲ႔
တပ္မင္း တပ္မွဴးႀကီးေတြ ရွိေနေတာ႕ Aလွ်င္Aၿမန္ပဲ တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ၿပန္စုစည္းနိဳင္လိုက္ပါတယ္။
Aလစ္မွာ မီးဝင္ရွိဳ႕တဲ႔ မၿဂိဳင္းနဲ႔သူ႕တပ္ဖြဲ႔လည္း Aေၿခေနမေကာင္းတာနဲ႔
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးေတာ႕တာပဲ။

ေနညိဳညိဳမွာ ၿပန္ဆုတ္ေၿပးသြားတဲ႔ သံေမာင္စား မၿဂိဳင္းကို ႀကည္႔ၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္

Aေတာ္တင္းသြားတယ္။ ေခြးမသား ဒင္းလိုေကာင္ကမ်ား ငါ႔ကိုလာတိုက္ရဲတယ္ေပါ႔၊
ဒီလိုေဒါပြေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္သားေတြႀကည္႔ၿပီး ေဟ႕ မင္းတို႕ထဲက ဘယ္သူက
ဒီေကာင္ မၿဂိဳင္းရဲ႕ေခါင္းကို ငါ႕ကိုဆက္နိဳင္မလဲကြလို႕ ေမးပါသတဲ႔၊ ဒီမွာ မသံလံုက ခ်က္ခ်င္းထၿပီး

Page | 126
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဆက္ ပါ႕မယ္လို႕ ဂတိေပးၿပီး ဓါးရွည္တလက္နဲ႔ ထမင္းAိုး (ေၿမAိုး) တလံုးကို
ဆြဲၿပီးထြက္သြားပါေရာတဲ႔။

မသံလံုဟာ သူဘယ္လို ဘယ္ပံုတိုက္မယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူ႔ကိုမွမေၿပာဘူးတဲ႔၊ ဓါးရွည္ကို

ၿမိေနေAာင္ေသြးတယ္ ႀကိမ္ၿခင္းတလံုးယူၿပီး ထမင္းAိုးကိုထည္႔တယ္ ၿပီးေတာ႕ ၿမင္းတေကာင္နဲ႔
သံေမာင္ၿမိဳ႕ဘက္ထြက္သြားသတဲ႔။ သံေမာင္ၿမိဳ႕နားေရာက္ေတာ႕ ေနဝင္သြားၿပီ၊ ညီAကိုမသိတသိ
Aခ်ိန္ေပါ႔။ မသံလံုဟာ မၿဂိဳင္းတပ္သားပံုစံဖမ္းတယ္ ၿပီးေတာ႕ မၿဂိဳင္းေနတဲ႔ စံAိမ္ေတာ္နား
ကပ္သြားတယ္၊ Aေစာင္႕ေတြကေမးေတာ႕ ညေနက တိုက္ပြဲမွာ ရန္သူတပ္မွဴးတေယာက္ရဲ႕
ေခါင္းကိုၿဖတ္လိုက္နိဳင္တယ္ ဒါေႀကာင္႔ Aရွင္႔ရဲ႕ခ်ီးေၿမာက္မွဳကို ခံယူဖို႕Aရွင္႕ကို လာေတြ႔တာလို႕
ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။ Aေစာင္႔ေတြကလည္း ခပ္ညံ႕ညံ႕ထဲကပဲ ေနမွာပါ၊ ၿခင္းထဲက ထမင္းAိုးမဲမဲကို
ေခါင္းလို႕ပဲထင္ေနရွာတယ္ စစ္တာ ေဆးတာလဲမလုပ္ဘူးတဲ႔ ေမွာင္ေနတာလည္း ပါတာေပါ႔ေလ။
ဒီလိုနဲ႔ မၿဂိဳင္းေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ မသံလံုဝင္ခြင္႔ရသြားတယ္။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ မၿဂိဳင္းဟာ သူ႕တပ္မွဴးေတြနဲ႔Aတူ ေသရည္ေသာက္ရင္း စစ္ဆင္ေရး

ေဆြးေႏြးေနတယ္ မနက္ဆိုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္ သူ႕ကိုလာတိုက္ေတာ႕မွာဘဲလို႕ သူတြက္ေနတာေပါ႔။
မသံလံုက ရန္သူတပ္မွဴးတေယာက္ရဲ႕ ေခါင္းကို လာဆက္သတယ္ဆိုေတာ႕
သူAရမ္းစိတ္ဝင္စားသြားတယ္ ဘယ္သူေခါင္းလည္း သမိန္သံၿဗတ္ေခါင္းလား
Aမတ္ဒိန္ေခါင္းလား မင္းကံစီေခါင္းလားဆိုၿပီး မသံလံုခ်ေပးတဲ႔ ၿခင္းကို ခပ္မွိန္မွီန္
ဆီမီးေရာင္ေAာက္မွာ ကုန္းၿပီးAႀကည္႔ မသံလံုက ဝုန္းကနဲခုန္ထၿပီး ဇာတ္ကို ဓါးရွည္နဲ႔ပိုင္းခ်
လိုက္တာ တခ်က္ထဲနဲ႔ ေခါင္းနဲ႔ကိုယ္ Aိုးစားကြဲသြားေရာတဲ႔၊ ေသြးေတြက ၿဗန္းကနဲ
ပန္းထြက္ေနတာေပါ႔၊ လူကလည္းAရြယ္ရွိတုန္း ေသြးကဆူေနတုန္း၊ Aရက္ကလည္း
ေသာက္ထား ဆိုေတာ႕ေလ။ မီးေရာင္ေAာက္မွာ ေသြးေတြပန္းထြက္ေနတဲ႔ မၿဂိဳင္းေခါင္းၿပတ္ကို
ႀကည္႔ရင္း သူ႕တပ္မွဴးေတြဟာ မွင္သက္ေနတယ္၊ မသံလံုကေတာ႕ ေႀကာင္မေနဘူး ခ်က္ခ်င္းပဲ
ၿပတ္ထြက္သြားတဲ႔ မၿဂိဳင္းေခါင္းကို ဆံရင္းကစုကိုင္လိုက္ၿပီး စံAိမ္ေပၚက ခုန္ခ် ၿမင္းေပၚတက္ၿပီး
ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္ေၿပးသြားသတဲ႔။ Aၿဖစ္Aပ်က္က Aရမ္းၿမန္လြန္းေတာ႕ Aားလံုးသတိရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ
မသံလံုက ၿမိဳ႕ၿပင္ေရာက္သြားသြားၿပီး။

Page | 127
လဂြန္းဗ်ည္းၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ညU္႕နက္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ မAိပ္ေသးဘူး
သူ႕ရဲ႕ယာယီနန္းေဆာင္ရဲ႕ ညီလာခံ ခန္းမမွာ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႕ မနက္ဖန္ သံေမာင္ကို
ဘယ္လိုသိမ္းမလဲ စစ္ေရးဗ်ဴဟာကို ေရးဆြဲေနသတဲ႔။ မသံလံုဟာ ဘာမေၿပာညာ မေၿပာပဲ
ခန္းမထဲဝင္လာၿပီး မၿဂိဳင္းေခါင္းကို ဘိုးလင္းလိမ္႕သလို ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ လိမ္႔သြင္းေပးလိုက္တယ္။
ဆီမီးေရာင္ေAာက္မွာ ေသြးAလိမ္းလိမ္း ဆံပင္ေတြရွဳပ္ပြေနတဲ႔ မၿဂိဳင္းေခါင္းၿပတ္ႀကီး
သူ႕ဆီရုတ္တရက္လိမ္႕လာေတာ႕ ဘာႀကီးလဲဟဆိုၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ Aေတာ္လန္႔သြားတယ္၊
လန္႔တာမွ ရာဇIေၿႏၵပ်က္ေAာင္ကို လန္႔သြားတာ။ ေနာက္မွ သမိန္သံၿဗတ္က ဒါမၿဂိဳင္းေခါင္းပါ
မသံလံုက သူ႕ဂတိAတိုင္း Aရွင္မင္းႀကီးကို ဆက္သတာပါလို႕ ေလွ်ာက္ထားမွ Aလန္႔ေတြေၿပ
Aေၿခေနကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး မသံလံုကို ဝမ္းသာAားရနဲ႔ သိပ္ေတာ္တ႔ေ
ဲ ယာက်ၤား
သိပ္စြမ္းတဲ႔ေယာက်ၤား ေယာက်ၤားေကာင္းပီသလိုက္တာ လို႕ တဖြဖြ ခ်ီးက်ဴးပါေတာ႕တယ္။ ဒါေပမဲ႕
ဘာဆုလာဘ္မွမေပးဘူးတဲ႔၊ နဂိုဆို ဆုေပးတဲ႔ေနရာမွာ Aရမ္းလက္ဖြာလြန္းတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aခုလို ခက္ခဲႀကီးေလးတဲ႔ Aမွဳေတာ္ကို တကိုယ္Aစြမ္းနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ခဲ႔တ႕ဲ သူကိုဘာလို႕
မခ်ီးေၿမာက္သလဲ၊ မသံလံုမေက်နပ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႕ သူက သာမန္တပ္ဗိုလ္ကေလး ဟိုက
Eကရာဇ္ဘုရင္၊ Aဆင္႔ခ်င္းက Aရမ္းၿခားနားေတာ႕ မေက်နပ္ေႀကာင္း ဘယ္ေၿပာရဲမလဲ၊ ဒီလိုပဲ
က်ိတ္ခံလိုက္ရတာေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ ပဲခူးတပ္ဖြဲႀကီးဟာ မသံလံုရဲ႕ တကိုယ္ေတာ္Aစြမ္းနဲ႔ သံေမာင္ၿမိဳ႕ကို

သက္သက္သာသာ သိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္။ Aခုဆိုရင္ မုတၱမ နဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ ၿမိဳ႕ႀကီး၂ၿမိဳ႕ကလြဲ
က်န္တဲ႔ မြန္ညနယ္ ၃၂ၿမိဳ႕လံုးဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လက္ေAာက္ကို ေရာက္သြားပါၿပီ။

မြန္ညနယ္ ၃၂ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိတ္ တိုက္ပြဲAၿဖစ္ မုတၱမနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို သိမ္းဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္

မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးတဲ႔Aခါ သမိန္သံၿဗတ္က စစ္ေရးဗ်ဴဟာ
တရပ္ကိုတင္ၿပတယ္။ ဒီဗ်ဴဟာ Aတိတ္က မုတၱမၿမိဳ႕ကို သိမ္းဖို႕တိုက္ခဲ႔တဲ႔ တိုက္ပဲႀြ ကီးေတြကို
Aေၿခခံၿပီး ေရဆြဲထားတဲ႔ဗ်ဴဟာပါ။ မုတၱမကို ဟိုး ဝါရီရုူးမင္း လက္ထက္ကစၿပီး ရွမ္း မေလး စတဲ႔
မင္းေတြကစၿပီး ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ ဗညာဦးပါ သိမ္းဖို႕ Aႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားခဲ႔တယ္
ဒါေပမဲ႕ မေAာင္ၿမင္ဘူး ဒါကဘာကိုၿပေနသလဲဆိုရင္ မုတၱမရဲ႕ ခံစစ္Aရမ္းေကာင္းတယ္ဆိုတာကို
ၿပေနတာပဲ။

Page | 128
မုတၱမဟာ သံလြင္ၿမစ္ဝမွာတည္ရွိၿပီး ဘီလူးကြ်န္း၊ Aေပါင္ေၿမၿပန္႕လြင္ၿပင္၊ ေမာ္လၿမိဳင္
ေၿမၿပန္႔လြင္ၿပင္ တို႕ကိုAေၿခၿပဳထားတာမို႕ ဆန္ေရစပါး ရိကၡာAရမ္းၿပည္႕စံုတယ္။ ၿပီးေတာ႕
Aိႏိၵယ Aာရပ္နဲ႔ Aေနာက္ဘက္က ကုန္စည္ေတြကို ဇင္းမယ္၊ စုခိုထိုင္း၊ Aယုဒၶယဘက္ကို
ပို႕တဲ႔ေနရာမွာ မုတၱမဟာ တခါးဝပဲ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ Aရမ္းလည္းႀကြယ္ဝတယ္၊ Aခြန္Aတုတ္လည္း
Aရမ္းရတယ္။ ဒီေတာ႕ ဒီေဒသမွာ လူေတြAမ်ားႀကီးေနထိုင္ႀကတာေပါ႔၊
လူAမ်ားႀကီးေနထိုင္ေတာ႕ တပ္မေတာ္Aင္Aားလည္းႀကီးတာေပါ႔။ တခါ Aေနာက္ဘက္က
ပင္လယ္ေရေႀကာင္းကြ်မ္းက်င္ၿပီး ေခတ္မွီ ေသနတ္ေတြ စိန္ေၿပာင္းေတြ Aေၿမာက္
မီးေပါက္ေတြကို Aသံုးခ်တတ္တဲ႔ ေပၚတူဂီပင္လယ္ဓါးၿပ ေႀကးစား စစ္သားေတြနဲ႔လည္း
AထိAေတြ႔ရွိေတာ႕ ေခတ္မွီတဲ႔ ေရတပ္လည္း ရွိတာေပါ႔။ ဒါAၿပင္႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို တိုက္ရင္
မုတၱမက ကူနိဳင္ၿပီး မုတၱမကိုတိုက္ရင္ ေမာ္လၿမိဳင္က ကူနိဳင္တယ္။ ၂ဖက္လံုးကိုတိုက္ရင္လည္း
ကိုယ္႕Aင္Aားကြဲသြားဦးမယ္။

ဒါေႀကာင္႔ မုတၱမကို AလံုးAရင္းနဲ႔ ဝင္တိုက္ရင္ Aနိဳင္ရဖို႕ခက္မယ္၊ မနိဳင္ရင္ စစ္ဦးက်ိဳးသြားမယ္

စစ္ဦးက်ိဳးသြားရင္ ၿမိဳ႕သိမ္းဖို႕ဆိုတာ မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႕ဘူး။ ဒီေတာ႕ မုတၱမနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို တခ်ီထဲ
AလံုးAရင္းနဲ႔ တိုက္တာထက္ သူတို႕ရဲ႕Aင္Aားေတြကို တေၿဖးေၿဖးၿခင္း
ၿပိဳပ်က္သြားေAာင္တိုက္တဲ႔ ေရရောစးောစွးည္စစ္မ်ိဳးနဲ႔ တိုက္သင္႔တယ္။
ေရရွည္စစ္တိုက္မယ္ဆိုရင္ ေရွ႕တန္းနဲ႔ ေနာက္တန္း ဆိုၿပီး ရွိရမယ္။ ေရွ႔တန္းက စစ္ပမ္းရင္
ေနာက္တန္းနဲ႔လဲတိုက္မယ္၊ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး သမိန္သံၿဗတ္ တင္ၿပေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က AေသAခ်ာစU္စားၿပီး သေဘာတူတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လဂြန္းဗ်ည္းကို
ေနာက္တန္းစခန္းAၿဖစ္သံုးၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က်ံေနရစ္ပါ သမိန္သံၿဗတ္၊ Aမတ္ဒိန္၊ Aဲေကာင္းဗိန္၊
သမိန္ရဲသင္ရံ၊ သမိန္ၿဗထဗိုက္၊ Aဲနရဲ၊ သမိန္ဗိုက္ပဲ စတဲ႔ Aမတ္ႀကီး ၇ေယာက္က တပ္မႀကီး
၇တပ္နဲ႔ သံလြင္ၿမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕ရြာေတြသိမ္းၿပီး Aေရွ႕ဘက္ကေန
မုတၱမကိုခ်ည္းကပ္ၿပီးတိုက္မယ္ ဆိုတဲ႔ စစ္ေရးAစီစU္ကို စတင္ပါေတာ႕တယ္။

မြန္ညနယ္Aလံုးကို သိမ္းပိုက္ၿခင္း

AစီစU္Aတိုင္း တပ္မႀကီး၇တပ္ဟာ သံလြင္ၿမစ္ ေတာင္ဘက္ကမ္းပါးတေလွ်ာက္ ဆင္းလာၿပီး

ေကာ႕စိန္ကို ေရာက္တယ္ ေနာက္ ခရံုဒါၿဗဆိပ္ကေန မုတၱမကမ္းဘက္ကူးဖို႕ၿပင္တယ္။ ဆင္ေတြ

Page | 129
ၿမင္းေတြ စစ္သည္ေတြ Aမ်ားႀကီးပါတဲ႔ တပ္မႀကီး ၇မဆိုေတာ႕ ၿမစ္ကူးဖို႕ ေလွေတြ သေဘၤာေတြ
ေဖာင္ေတြ Aမ်ားႀကီးလိုတာေပါ႔။ ဒါေတြကို စီစU္ေနတုန္း ၿဗတ္ထဗနဲ႔ သူ႕ညီေတြၿဖစ္တဲ႔ Aဲၿဗဗုဗ္တို႔
ေမာ္လၿမိဳင္စား သမိန္Uလိုတို႕ဟာ သူတို႕မွာရွိတဲ႔ Aင္Aားကိုစုစည္းၿပီး သံလြင္ၿမစ္ကို
သေဘၤာေတြနဲ႔ ဆန္တက္လာ ခရံုဒါၿဗဆိပ္နား မေရာက္ခင္ ကမ္းေပၚတပ္ၿပီး တဖတ္ကမ္းကူးဖို႕
ၿပင္ေနတဲ႔ ပဲခူးတပ္ ၇တပ္ကို လက္ဦးမွဳယူၿပီး ဝင္တိုက္ပါတယ္။ ပဲခူးတပ္မႀကီး ၇တပ္လည္း
ၿမစ္ကုန္းဖို႕ၿပင္ေနတုန္း Aခုလို ရုတ္တရက္ Aလစ္ဝင္တိုက္ခံလိုက္ရေတာ႕
Aေတာ္ထိနာသြားတာေပါ႔။ Aဲေကာင္ဗိန္၊ Aဲနရဲ၊ ဗိုက္ပဲ၊ ရဲသင္ရံ နဲ႔ ၿဗထဗိုက္တို႕ရဲ႕တပ္ေတြဆို
ၿပိဳပ်က္သြားတယ္။ သမိန္သၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္တပ္ကေတာ႕ မၿပိဳပ်က္သြားပဲ စနစ္တက်
ၿပန္ခုခံနိဳင္တယ္တဲ႔။

ၿပိဳပ်က္သြားတဲ႔ တပ္ေတြ ဆုတ္ခြာထြက္ေၿပးေတာ႕ သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္ရဲ႕တပ္လည္း ခံစစ္နဲ႔

ဆုတ္ရတာေပါ႔။ ဆုတ္ရင္း Aမတ္ဒိန္က သမိန္သံၿဗတ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ ဒီAတိုင္းပဲ
ဆုတ္မလား ၿပန္တိုက္မလားလို႕ေမးေတာ႕ သမိန္သံၿဗတ္က ဆုတ္ရင္ စစ္ဆင္ေရးက ပ်က္စီးၿပီ
Aခုလက္ရွိ မင္းတပ္နဲ႔ ငါ႔တပ္က မပ်က္ေသးဘူး ဒီေတာ႕ တို႕ၿပန္တိုက္မယ္ ဒါေပမဲ႕
ဒီAတိုင္းတိုက္လို႕ေတာ ႕မၿဖစ္ဘူး ပရိယာယ္သံုးၿပီးတိုက္မယ္လို႕ ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။

ဒီေနာက္မွာ သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္တို႕ဟာ တပ္Aခ်ိဳ႔ကို စစ္ရွံဳးလို႕ဆုတ္ခြာတဲ႔ပံုမ်ိဳးနဲ႔ ေလွေတြ

ေဖာင္ေတြ ဖြဲ႔ေစၿပီး လက္နက္ ရိကၡာေတြ ေလွထဲ ေဖာင္ထဲ ခ်ေစတယ္၊ ဒါေပမဲ႔
Aဓိကတပ္ႀကီးကေတာ႕ တပ္ေဖ်ာက္ၿပီးေနေနေစတယ္။ ၿဗတ္ထဗိုက္တို႕လည္း
ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ဒီေကာင္ေတြစစ္ရွံဳးၿပီး ထြက္ေၿပးၿပီး တပ္မွဴး တပ္မင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြကို
Aမိဖမ္းဆိုၿပီး Aတင္းလိုက္လာ ပါေလေရာ။ Aနိဳင္နဲ႔လာတယ္ဆိုေတာ႕ မုတၱမ
ေမာ္လၿမိဳင္တပ္ဟာ ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ပဲတဲ႔၊ ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔ မုတၱမ တပ္ခ်င္းခြဲၿပီး စစ္ေႀကာင္း
၂ေႀကာင္းေတာင္ ၿဖန္႔လိုက္ေသးသတဲ႔။

Aဲဒီမွာ သမိန္သံၿဗတ္က စီစU္ထားတဲ႔Aတိုင္း ၿဗတ္ထဗရဲ႕ မုတၱမတပ္ကို ၿဖတ္တိုက္ၿပီး

Aမတ္ဒိန္က ေမာ္လၿမိဳင္တပ္ကိုတိုက္တယ္။ ပဲခူးတပ္က Aတင္းတိုက္ေတာ႕ ၿဗတ္ထဗတို႕
ခါးလည္ၿပတ္ၿပီး မခံနိဳင္ဘူး ဆုတ္ေၿပးရတယ္၊ ပဲခူးတပ္ကလည္း Aလြတ္မေပးဘူး Aေနာက္က
ထပ္ခ်ပ္မကြာ ဖိလိုက္ေတာ႕ ၿဗတ္ထဗ Uလို နဲ႔ Aဲၿဗဗုဗ္တို႕ စစ္ဦးစီးAဖြ႔ဟ
ဲ ာ တပ္သားေတြ

Page | 130
ထားခဲ႔ၿပီး ရရာသေဘၤာေပၚ တက္ၿပီး ထြက္ေၿပးရတယ္၊ သမိန္သံၿဗတ္တို႕ကလည္း
Aလြတ္မေပးဘူး ၿဗတ္ထဗတို႕ရဲ႕ သေဘၤာေတြကို ယူၿပီးAေနာက္က Aတင္းလိုကတ
္ ာပဲ ဒီလိုနဲ႔
ၿဗတ္ထဗတို႕ ညီAကိုသံုးေယာက္ဟာ ကမ္းမကပ္ရဲေတာ႕ပဲ ၿမစ္တေလွ်ာက္ တန္းၿပီး
ထြက္ေၿပးရေတာ႕တယ္။ သမိန္သံၿဗတ္တို႕လည္း မလႊတ္ဘူး ထပ္ခ်ပ္မကြာ
Aေနာက္ကလိုက္တာပဲ ေနာက္ဆံုး ၿဗတ္ထဗတို႕ ညီAကို ၃ေယာက္ဟာ သံလြင္ၿမစ္ဝ ကေန
မုတၱမပင္လယ္ေကြ႕ထဲ ဒီကမွ ကပၸလီပင္လယ္ထဲေရာက္သြားၿပီး Aိႏိၵယမွာလိုလို မေလးမွာလိုလိုနဲ႔
သတင္းAစAန ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ႕တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္တို႕ဟာ မုတၱမနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ခုခံသူမဲ႕

လက္ရသိမ္းမိလိုက္တာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း လဂြန္းဗ်ည္းကေန မုတၱမၿမိဳ႕ဆီ လိုက္လာတယ္။
မုတၱမေရာက္ေတာ႕ သမိန္သံၿဗတ္နဲ႔ Aမတ္ဒိန္တို႕ကို ခ်ီးက်ဴးၿပီး ဆုလာဘ္ေတြ
Aမ်ားႀကီးေပးတယ္။ Aထူးသၿဖင္႔ သမိန္သံၿဗတ္ကို ပိုၿပီးခ်ီးက်ဴးတယ္၊ သမိန္ၿဗာဇၨဆိုတဲ႔
ဘြဲ႔ကိုေပးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ၿဗတ္ထဗရဲ႕ဇနီး တလမိဆံကိုေခၚၿပီး ၿဗတ္ထဗသိမ္းယူထားတဲ႕
ဝါရီရူးနန္းဆက္ရဲ႕ နန္းစU္ရတနာေတြကို ၿပန္ေတာင္းၿပီးစိစစ္တယ္၊ Aဲဒါေတြ
Aားလံုးကိုၿပန္သိမ္းတယ္ ဒီနန္းစU္ရတနာေတြ ၿဗတ္ထဗက သူ႕Aေဖဗညားဦးကို တိုက္ၿပီး
သိမ္းယူထားတာႀကာၿပီေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ Aရင္က ေပးထားဖူးတဲ႔ ဂတိAတိုင္း
သမိန္တိႆကုမာကို ၿဗက္ကမန္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႕ မုတၱမကို စားေစတယ္၊ သမိန္တိႆကုမရဲ႕
ဇနီးကိုလည္း တလေမႏွင္းဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ေပးေတာ္မူသတဲ႔။

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၅၀မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မြန္ညနယ္ မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕လံုးကို

သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္တယ္။ သူနန္းတက္တဲ႕ ၇၄၅ႏွစ္ကေရရင္ ၅ႏွစ္ေၿမာက္မွာေပါ႔။
ဒီေတာင္ပိုင္းနယ္ေၿမ ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ေရး စစ္ဆင္ေရးဟာ မိုးတြင္းတတြင္းလံုး ႀကာၿမင္႔ခဲ႔တယ္။
မိုးစပါးကို Aဓိကထားတဲ႔ ေတာင္းပိုင္ေဒသတခုလံုးဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စစ္ပြဲေတြေႀကာင္႔
စပါးမစိုက္ပ်ိဳးနိဳင္ခဲ႔ဘူး ဒီAက်ိဳးဆက္Aၿဖစ္ မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕လံုးဟာ Aဲဒီႏွစ္က ဆန္ေရစပါးရွားပါးၿပီး
Aရမ္းဒုကၡေရာက္ခဲ႔ႀကရသတဲ႔။

Page | 131
လဂြန္းAိမ္

မုတၱမကေန ပဲခူးကိုၿပန္တဲ႔လမ္းမွာ ဒုန္ဝန္းေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သမိန္ၿဗာဇၨ

(သမိန္သံၿပတ္)ကို ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕စားေစတယ္။ တခါတိုက္ကုလားၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ႕ ဒီမွာငါနားမယ္
ဆိုၿပီး ေခါင္ငါးဆက္ရွိတဲ႔ ယာယီနန္းေတာ္ႀကီး ေဆာက္လုပ္ခိုင္းတယ္။ သစ္ဝါးကလည္းေပါ
ပိသုကာေတြလည္း Aစြမ္းၿပနဲ႔ Aခ်ိန္တိုတိုAတြင္းမွာပဲ Aင္မတန္ခန္းနားတဲ႔ စံAိမ္ေတာ္ႀကီး
တAိမ္ေဆာက္လုပ္ ၿပီးစီးပါေလေရာ။

စံAိမ္ေတာ္ႀကီးၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဖိုးတန္ ပိုးဖဲကတၱီပါေတြနဲ႕ ကန္႕လန္႕ကာေတြ

ခန္းစီးေတြတပ္၊ ကုတင္ေတြ ေမြ႔ရာေတြ၊ ေခါင္းAံုးေတြ ေကာေဇာေတြန႔ဲ
AႀကီးAက်င္ၿပင္ဆင္ေစတယ္။ Aားလံုးၿပင္ဆင္ၿပီးေတာ႕မွ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ရဲ႕ကိုယ္လုပ္ေတာ္Aၿဖစ္ ေကာက္ယူထားတဲ႔ Aရင္ဒုန္ဝန္းစား သမိန္သံလွစ္ရဲ႕သမီး
ေမႏွင္းေကသရာကို Aိပ္ခန္းထဲမွာ ေနေစတယ္။

ၿပီးမွ သမိန္ၿဗာဇၨကို ႏွစ္ကိုယ္ႀကားေခၚၿပီး “ Aမတ္ႀကီး Aမတ္ႀကီးရဲ႕ တပည္႔ေက်ာ္

မသံလံုကိုေခၚၿပီး Aရက္မူးေAာင္တိုက္စမ္းပါ၊ လူမွန္းမသိေAာင္မူးသြားရင္ ေဟာဒီ လဂြန္းAိန္
ဘြဲ႔သရဖူေရႊၿပားကို ေခါင္းမွာစီးလိုက္ ၿပီးရင္ ငါေဆာက္ထားတဲ႔ ေခါင္ငါးဆက္ စံAိမ္ထဲက
သလြန္ေပၚတင္ထားေပးလိုက္ Aထဲမွာ ငါ႔ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ေမႏွင္းေကသရာနဲ႔
ေနာက္ကိုယ္လုပ္ေတာ္တေယာက္ ငါထည္႔ထားတယ္၊ Aဲဒါဒီေကာင္ဖို႕ပဲ၊ ေနာက္
တိုက္ဆင္ငါးစီးလည္း ငါခ်န္ထားခဲ႔မယ္ ဒါလည္း ဒီေကာင္Aတြက္ပဲ၊ ဒီေကာင္ကို
တိုက္ကုလားၿမိဳ႕ကို စားခိုင္းလိုက္ ” လို႕ မွာတယ္။

သမိန္ၿဗာဇၨလည္း သူ႕ရွင္မွာတဲ႔Aတိုင္း မသံလံုကို ေခၚၿပီး Aရက္တိုက္တယ္၊ မသံလံုလည္း

သူ႕သခင္ ဒုန္ဝန္းကိုစားရလို႕ ဝမ္းသာလို႕ တိုက္တယ္ထင္တာေပါ႔၊ Aပီေသာက္ေတာ႕တာပဲ။
နဲနဲမွန္လာေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္မူးၿပီလို႕ေၿပာေပမဲ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက Aတင္းထပ္တိုက္တယ္၊
ဒီလိုတိုက္လို႕ကေတာ႕ လာထားေပါ႔ ငတ္ငတ္နဲ႔တြယ္ထည္႔လိုက္တာ ေနာက္ဆံုး
လံုးဝလူမွန္းမသိေAာင္ မူးသြားေရာ၊ ဒီေတာ႕မွ သမိန္ၿဗာဇၨက ေဝါယာU္န႔ဲ ေခါင္ငါးဆက္Aိမ္ႀကီးကို
ပို႕ေပးလိုက္တယ္။ ေမႏွင္းေကသရာကေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္မွာထားလို႕ သိႏွင္႔ေနၿပီ ဒီေတာ႕

Page | 132
သူရဲ႕ခင္ပြန္းၿဖစ္သြားတဲ႔ မသံလံုကို AေသAၿခာၿပဳစုရွာပါတယ္။ တူရိယာသမားေတြကလည္း
တီးမွဳတ္လို႕ေပါ႔။

တနာရီသာသာေလာက္ေနေတာ႕ မသံလံုနိဳးလာတယ္၊ ေခါင္းကလည္း Aရက္ကိုက္ကိုက္လို႕

နားထဲမွာလည္း တူရိယာသံေတြနဲ႔ ဘာေတြလည္းေပါ႔ Aတင္းထႀကည္႔ေတာ႕ လား လား
ဆီမီးေရာင္ထဲမွာ သူေတြ႔လိုက္ရတာက ဘုရင္႔ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ေမႏွင္းေကသရာ၊ ဘုရား ဘုရား
ဘာေတြၿဖစ္ကုန္ၿပီလဲ သူမူးၿပီးမ်က္စိေမွာက္မွားေနတာလား မ်က္စိကို Aတင္းပြတ္ႀကည္႔ ဗုေဒၶါ
ဒါယာယီစံနန္းေတာ္ ထဲမွာပါလား သူကလည္း သလြန္ေပၚမွာ သြားၿပီကိုယ္က်ိဳးနည္းၿပီ
ဘုရင္႔စက္ရာAခန္းထဲ သူေရာက္ေနပါလား မင္းဒဏ္သင္႔ၿပီဆိုၿပီး Aတင္းထေၿပးဖို႕လုပ္ေတာ႕
ေမႏွင္းေကသရာနဲ႔ Aၿခားကိုယ္လုပ္ေတာ္တေယာက္က သူ႕ကို ေနပါဦး ေနပါဦးဆိုၿပီး
Aတင္းဆြဲထားတယ္၊ “ ဟာ ..ခြင္႔လႊတ္ပါAရွင္မ မူးမူးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ငမိုက္သား
မAိပ္သင္႔မAိပ္ထိုက္တဲ႔ ေနရာကို တက္Aိပ္မိပါတယ္ဘုရား ခြင္႔လႊတ္ပါဖုရား
Aသက္ကိုခ်မ္းသာေပးပါဖုရား ” လို႕ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး လက္Aုပ္ခ်ီAတင္းရုန္းလည္း
ဟိုႏွစ္ေယာက္က မလႊတ္ဘူး Aတင္းဖိထားႀကသတဲ႔။

ၿပီးေတာ႕မွ “ မရုန္းပါနဲ႔ေတာ႕ က်မေၿပာတာကို AေသAၿခာနားေထာင္စမ္းပါ Aရွင္႔ကို သူ႕ရွင္က

ေဟာဒီတိုက္ကုလားၿမိဳ႕စားခန္႔လိုက္ၿပီ ေဟာဒီေခါင္ငါးဆက္စံAိမ္ေတာ္ႀကီးရယ္ တိုက္ဆင္
ငါးစီးရယ္ကိုလည္း ေပးသနားထားတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ က်မတို႕၂ေယာက္ကိုလည္း Aရွင္႔ရဲ႕
ကေတာ္မယားAၿဖစ္ ေပးေတာ္မူတယ္ ” လို႕ဆိုေတာ႕ မသံလံုက မယံုတဝက္နဲ႔ ႀကည္႔ေနသတဲ႔
ေမႏွင္းေကသရာက Aရွင္မယံုရင္ Aရွင္႔ရဲ႕ေခါင္းမွာစည္းထားတဲ႔ ေရႊနဖူးစည္းကို
ေၿဖႀကည္႔ပါလားလို႕ ထပ္ေၿပာေတာ႕မွ မသံလံုက သူ႕နဖူးမွာ နဖူးစီးပတ္ထားတာကို
သတိထားမိသြားတယ္။ ၿဖဳတ္ၿပီးႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ ေရႊၿပားနဲ႔ခပ္ႏွိပ္ထားတဲ႔ လဂြန္းAိန္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔ကို
ေတြ႔လိုက္ရတယ္။

Aဲဒီေတာ႕မွ ေက်ေက်နပ္ႀကီးၿပံဳရင္း “ သူ႕ရွင္က ငါမၿဂိဳင္းေခါင္းကို လိမ္႔သြင္းၿပီး

သူ႕ကိုေၿခာက္ခဲ႔တာကို ၿပန္လက္စားေခ်တာပဲ ဟိုတုန္းက ဘာဆုမွမေပးတာ
AခုလိုAႀကံစည္နဲ႔ကိုး ” လို႕ဝမ္းပန္းတသာနဲ႔ ေၿပာလိုက္ေတာ႕သတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္က
ဟံသာဝတီ နန္းေတာ္ဆီကို ၿပန္ဖို႕ ပဲခူးကိုခ်ီေနတာ လမ္းတဝက္ေရာက္ေနၿပီေပါ႔၊ ညခ်မ္းမွာ

Page | 133
ခရီးႏွင္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တေယာက္ လဂြန္းAိမ္ Aေႀကာင္းေတြးရင္း ဆင္ထက္မွာ
ခြက္ထိုးခြက္လွန္ ရယ္ေနမလားပဲ။

ဒလကိုသိမ္းျခင္း

ပဲခူးေနၿပည္ေတာ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ စစ္ပြဲေတြကိုရပ္ၿပီး ခဏနားတယ္။ မွဴးမတ္

ေသနာပတိ စစ္သည္ AရာရွိAားလံုး လည္း Aားရပါးရ Aနားယူရမယ္လို႕ လုပ္ေနတုန္း ၿဗဳန္းဆို
ဒလAဓိကရုဏ္းက ေပၚလာၿပန္ေရာ။

ဒလစားက ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ မေAတူ ဖေAကြဲ (ဖေAခ်င္းလည္း ညီAကိုAရင္း) Aကိုၿဖစ္တဲ႔

မညီကံေကာင္းပါ။ မညီကံေကာင္းဟာ သူညီရာဇာဓိရာဇ္ ဗညားႏြဲ႔မင္းသားဘဝနဲ႔ ရွိတုန္းက
သူ႕ညီဘက္ Aၿမဲရပ္တည္ေပးခဲ႔တဲ႔ သူတေယာက္ေပါ႔။ ေၿပာႀကစတမ္းဆို ဗညားႏြဲ႔မင္းသား
ဒဂုန္လာၿပီး သူ႕Aေဖကို ပုန္စားရဲတာ မညီကံေကာင္းရဲ႕ Aကူညီေႀကာင္႔ပါ။ ပဲခူးနဲ႔ ဒဂုန္တိုက္တဲ႔
စစ္ပြဲေတြမွာ မညီကံေကာင္းဟာ ဗညားႏြဲ႔ကို လူAား ေငြAား စစ္သည္Aား ပံုေAာၿပီး
ကူညီခဲ႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားႏြဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရယ္လို႕ ဘုရင္ၿဖစ္သြားေတာ႕ မညီကံေကာင္းကို
ဘာမွထူးထူးၿခားၿခား ေၿမာက္စားတာမ်ိဳး မရွိခဲ႔ဘူး၊ မူရင္းေနရာ ဒလကိုပဲ ဆက္လက္စားရတယ္။
ဒလဆိုတာကလည္း Aဲဒီတုန္းက Aေတာ္က်ယ္တဲ႔ နယ္ႀကီးလို႕ဆိုတယ္။ Aဲဒီတုန္းက ဒလဟာ
လက္ရွိ ရန္ကုန္တဖက္ကမ္းက ဒလၿမိဳ႕မဟုတ္ပဲ တြံေတးနယ္ႀကီးတနယ္လံုးကို ၿခံဳေခၚတာလို႕
ဆိုတယ္။ တြံေတးဟာ ဆန္စပါးAလြန္ထြက္ၿပီး သားငါးႀကြယ္ဝတဲ႔ နယ္ႀကီးပဲ၊
လူဦးေရကလည္းမ်ားတယ္။

တခါ မညီကံေကာင္းဟာ သူနယ္နဲ႔ထိစပ္ေနတဲ႔ ေၿမာင္းၿမစား ေလာက္ၿဖားကိုလည္း

Aေလးထားရေသးတယ္။ Aင္မတန္ေတာင္႔တင္းတဲ႔ ေရတပ္ႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔
ေလာက္ၿဖားကို မညီကံေကာင္းဟာ Aလိမၼာနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတယ္။ လြယ္လြယ္ေၿပာရရင္
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ႀကားမွာ မညီကံေကာင္း ႀကားညွပ္ေနတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
ေလာက္ၿဖားလာရင္ ခံတိုက္ထားဖို႕ Aမိန္႔ေပးထားေပမဲ႕ ေလာက္ၿဖားရဲ႕Aင္Aားကို
သူမယွU္နိဳင္ဘူးဆိုတာ မညီကံေကာင္း သေဘာေပါက္ေနတယ္။ တခါ ေလာက္ၿဖားနဲ႔
မညီကံေကာင္းဟာ ဟိုးတုန္းကတည္းက Aင္မတန္ေကာင္းမြန္တဲ႔ ဆက္ဆံေရးရွိတယ္။

Page | 134
ရာဇာဓိရာဇ္ မုတၱမ ၃၂ၿမိဳ႕ကို ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္မွာ ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ဖိAားေပးမွဳေတြေႀကာင္႔ မညီကံေကာင္းဟာ ေလာက္ၿဖားနဲ႔သစၥာၿပဳခဲ႔ရတယ္၊ ဒါသတင္းကို
ရာဇာဓိရာဇ္ ပဲခူးၿပန္ေရာက္လို႕ Aေထာက္ေတာ္ေတြက ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ သမန္Aိႏၶဇိပ္ဆိုတဲ႔
Aမတ္ကို စံုစမ္းေစတယ္။ စံုစမ္းေရးမစ္ရွင္က Aတည္ၿပဳတာနဲ႔ ဒလကို တိုက္ေတာ႕တာပဲ။
မညီကံေကာင္းက သူ႕ညီသူ႕ကို ဒီေလာက္ႀကီး ရက္စက္မယ္လို႕ မထင္ထားခဲ႔ဖူးနဲ႔တူပါတယ္၊
ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မခုခံပါဘူး ရာဇာဓိရာဇ္ ဒလကို သိမ္းလိုက္ပါေရာ။ တကယ္လို႕
ေလာက္ဖ်ားနဲ႔ မညီကံေကာင္း သစၥာၿပဳမဟာမိတ္လုပ္ထားခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ေလာက္ၿဖားက
မညီကံေကာင္းကို လာကူမွာေပါ႔၊ Aခုေတာ႕ ေလာက္ၿဖားက လွဳပ္ေတာင္ မလွဳပ္ဘူးတဲ႔။
ဒလကိုသိမ္းၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕Aကို မညီကံေကာင္းကို ကြပ္မ်က္ၿပီး
မညီကံေကာင္းရဲ႕သား ေဘာေက်ာ္ကို Aေဖ႔Aရိုက္Aရာ ဆက္ခံေစၿပီး ဒလစားခန္႔တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မြန္ဒေတြနယ္ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕လံုးကို သိမ္းပိုက္ဖို႕

စစ္စတင္ပါေတာ႕တယ္။

လဂြန္းAိန္နဲ႔ ရာဂနတ္

မြန္ဒမ်ားရဲ႕နယ္ေၿမ ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕ဟာ Eရာဝတီၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေၿမႏုေဒသမို႕ ၿမစ္ေခ်ာင္းေပါမ်ားၿပီး

ရႊံႏြံထူထပ္လြန္းသလို ေရတက္ေရက် ဒီေရကြာၿခားခ်က္ကလည္း Aင္မတန္ၿမင္႔မားပါတယ္။
ဒါေႀကာင္႔မို႕ ရာဇာဓိရာဇ္သိပ္Aားထားတဲ႔ ဆင္တပ္ ၿမင္းတပ္စတဲ႔ ႀကည္းတပ္ ေတြဟာ ဒီေဒသမွာ
Aလုပ္သိပ္မၿဖစ္ဘူး။

တဖတ္မွာကလည္း ဒလကို ရာဇာဓိရာဇ္သိမ္းၿပီဆိုတာနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစား သမိန္ေလာက္ၿဖားဟာ

ေၿမာင္းၿမကို ၿမိဳ႕ရိုး ၿပ က်ံဴး စတာေတြ စနစ္တက် ၿပန္ၿပင္ထားသလို စစ္သည္Aင္Aားကိုလည္း
AႀကီးAက်ယ္စုေဆာင္းထားတယ္၊ ဒါ႔Aၿပင္ ေလာက္ရုန္နဲ႔ ေလာက္သိန္ ဆိုတဲ႔ သူ႕သားေတာ္
၂ေယာက္ကို စစ္Aင္Aား တေသာင္းေလာက္နဲ႔ ပုသိမ္ၿမိဳ႕မွာ Aခိုင္Aမာေနေစၿပီး ခံစစ္ကို

Page | 135
AႀကီးAက်ယ္ ၿပင္ဆင္ထားေစသတဲ႔။ သူဟာ Aေကာက္Aခြန္Aရမ္းရတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ႀကီးနဲ႔
ႀကြယ္ဝတဲ႔ေဒသႀကီးကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္သူပီပီ ေပၚတူဂီစတဲ႔ ေႀကးစားစစ္သည္ေတြနဲ႔ ေသနက္
Aေၿမာက္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္လည္း Aေတာ္စုေဆာင္းထားနိဳင္တယ္ ၿပီးေတာ႕
Aေၿမာက္တင္သေဘၤာေတြ ပါဝင္တဲ႔ ေခတ္မွီေရတပ္Aုပ္စုႀကီးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားေသးတယ္။
ဒီေတာ႕ ဒီေဒသကိုသိမ္းပိုက္ဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မုတၱမ ၃၂ၿမိဳ႕လို မဟုတ္ပဲ Aေတာ္ေလး
ခဲခဲယU္းယU္းႀကီး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။

ပထမေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေၿမာင္းၿမကို တိုက္ဖို႕ပဲ ဒါေပမဲ႕ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ေတာက္တင္းတဲ႔

ခံစစ္ကိုႀကည္႔ၿပီး မလြယ္ဘူးလို႕ သိတာ ေႀကာင္႔ ပုသိမ္ဘက္လွည္႕သြားတယ္။ ပုသိမ္မွာလည္း
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ ခံရတာပဲ။ ဒီေရေရာက္ေတာေတြႀကားမွာ ပဲခူးရဲ႕ဆင္တပ ္ဟာ
ဘာမွလုပ္မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ တခါAင္မတန္ေတာက္တင္းတဲ႔ ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ေရတပ္Aုပ္စုႀကီးဟာ ပုသိမ္မွာေရာက္ေနေတာ႕ ပဲခူးတပ္ေတြကို ကုန္းထက္ကေရာ ေရတပ္ကပါ
ညပ္တိုက္ၿခင္းကို ခံရပါေလေရာ။ ပုသိမ္သားေတြဟာ သေဘၤာေပၚကေန Aေၿမာက္ ေတြနဲ႔
ပဲခူးတပ္ကို လွမ္းထုတယ္၊ ကုန္းေပၚကေနလည္း ေသနတ္ေတြနဲ႔လွမ္းပစ္တယ္။
ပဲခူးတပ္ေတြလည္း Aတင္းဝင္တိုက္တာပဲ ဒါေပမဲ႕ ပုသိမ္ေရတပ္ရဲ႕ သေဘၤာေပၚက
လွမ္းလွမ္းထုတဲ႔ Aေၿမာက္ဒဏ္ေႀကာင္႔ ထင္သလိုမေပါက္ဘူး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ပဲခူးတပ္ေတြ
Aေတာ္Aထိနာၿပီး ေသေႀကဒဏ္ရာရကုန္တယ္။ ေနာက္ဆံုး မင္းကန္စီ (ရာဇမႏု)ဟာ
ေလွထက္က လွမ္းပစ္တဲ႔ ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ဆင္ထက္မွာတင္ က်ဆံုးသြားပါေလေရာ။ ဒီလိုနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ပဲခူးတပ္ဟာ ပုသိမ္ကို မသိမ္းနိဳင္ပဲ တိုက္ပြဲက ဆုတ္ခြာခဲ႔ရေတာ႕တယ္။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူဆရာမင္းကံစီက်သြားေတာ႕ Aေတာ္စိတ္ထိခိုက္သြားသတဲ႔။ Aေလာင္းကို

Aခန္းAနားနဲ႔ မီးသၿဂႋဳလ္ၿပီး ရလာတဲ႔ Aရိုးၿပာကို ေရႊႀကဳတ္ထဲထဲ႔ၿပီး သူတို႕၂ေယာက္
Aေရးေတာ္ပံုကို စတင္ခဲ႔တဲ႔ ဒဂုန္ဆံေတာ္ရွင္ (ေရႊတိဂံု) ေစတီေၿခေတာ္ရင္းကို ၿပန္ယူ သြားလို႕
ေစတီတည္ၿမဳတ္ႏွံရွာတယ္။ မင္းကန္စီကို မီးသၿဂႋဳလ္တဲ႔ Aခန္းAနားၿပီးတဲ႔ေနာက္
မေက်မခ်မ္းစိတ္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လံုးဝ စိတ္ပိုင္းၿဖတ္လိုက္ၿပီး ကဲ ..ငါ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္
ေၿမာင္းၿမကို မရAရသိမ္းမယ္ လို႕သူ႕ရဲ႕ မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါေတြကို Aမိန္႔ခ်လိုက္တယ္။
တပ္ေတြကိုလည္း ပုသိမ္စစ္မ်က္ႏွာကရုတ္လို႕ ေၿမာင္းၿမဘက္ၿပန္လွည္႔ေစတယ္။

Page | 136
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ပဲခူးတပ္ေတြ ေၿမာင္းၿမဘက္ စစ္မ်က္ႏွာလွည္႔ၿပီဆိုတာနဲ႔ ပုသိမ္က
ေလာက္ၿဖားရဲ႕သား၂ေယာက္ဟာ သူတို႕ရဲ႕ ေရတပ္ႀကီး ကို ေၿမာင္းၿမဘက္ခ်ီတက္လာၿပီး
ပဲခူးတပ္ကို ပုသိမ္ေရတပ္နဲ႔ ေၿမာင္းၿမႀကည္းတပ္ ညွပ္ၿပီးတိုက္ဖို႕ ၿပင္ဆင္ေတာ႕တာေပါ႔။ ပုသိမ္
ေရတပ္ႀကီးခ်ီလာၿပီ ဆိုတဲ႔သတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လဂြန္းAိန္ကို ေခၚၿပီး ဒီေရတပ္ကို
ပ်က္ေAာင္ ဖ်က္နိဳင္မွ ေၿမာင္းၿမ ကိုသိမ္းဖို႕ ၿဖစ္နိဳင္မယ္၊ ေမာင္မင္းဒီေရတပ္ကို ပ်က္သြားေAာင္
ဖ်က္ပါလို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္တဲ႔Aၿပင္ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ဖ်က္စီးမဲ႔ စစ္ဆင္ေရးမွာ သံုမဲ႕
နည္းဗ်ဴဟာကိုလည္း သူကိုယ္တိုင္ပဲ ခ်မွတ္ေပးလိုက္တယ္၊ ကြန္မန္ဒိုစစ္ဆင္ေရးေပါ႔။
လဂြန္းAိမ္လည္း ဒီစစ္ဆင္ေရးကို ေAာင္ၿမင္ေAာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ႔မယ္လို႕ ဂတိေပးပါသတဲ႔။

သူ႕ကိုရဲရဲရင္႔ရင္႔ႀကီး ဂတိေပးတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကိုႀကည္႔ၿပီး Aရမ္းAားရေက်နပ္သြားတဲ႕

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူေဘးမွခစားေနတဲ႔ ေမႊ႕သင္မိဖုရား(ဒလသုဒၶမာယာ)ကို သူစားလက္စ
ေရႊကြမ္းAစ္ကို ကမ္းေပးလိုက္ၿပီး လဂြန္းAိမ္ကို ယာေႀကြးလိုက္ဖို႕ ေစခိုင္း လိုက္သတဲ႔။
မိဖုရားလည္း ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴပဲ လဂြန္းAိမ္ကို ကြမ္းယာ ယာေႀကြးပါတယ္။
ေမြ႔သင္မိဖုရားဟာ ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ႔ Aမ်ိဳးသမီးပါ၊ ရန္ကုန္သူလား ဒလသူလားေတာ႕မသိပါဘူး
နဂါးရြာသူလို႕ေတာ႕ေၿပာတာပဲ၊ ရန္ကုန္နားကဆိုေပမဲ႕ နဂါးရြာဆိုတာ ဘယ္ေနရာကို
ေၿပာတာလဲမသိ (ဆိပ္ႀကီး ခေနာင္တိုေတာ႕ မၿဖစ္ေလာက္ဘူးထင္ရဲ႕ ..Aဟီး)။
သူ႕AသားAရည္က ပန္းနဳသန္းေနၿပီး ရင္သားကလည္း Aေတာ္လွတယ္လို႕ဆိုတယ္
(ရွင္ေစာပုရဲ႕ Aေမေပါ႔)။

လဂြန္Aိန္ဟာ မိဖုရားရဲ႕ကြမ္းကိုစားၿပီး သူ႕စခန္းသူၿပန္Aိပ္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕

မနက္ပံုမွန္ထရမဲ႔Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ မထဘဲ ေစာင္ၿခံဳၿပီးဆက္Aိပ္ေနသတဲ႔။

သူ႕ရဲ႕ပီAက္စ္Aိုကိုလည္း သူ႕ကိုလာေမးရင္ သူေနမေကာင္းဘူးလို႕ ေၿပာပါလို႕ မွာထားတယ္။

တပ္စစ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ စစ္သူႀကီး၂ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨတို႕
တပ္လိုက္စစ္ေတာ႕ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ၿဖိဳပစ္ရမဲ႕ လဂြန္းAိန္တပ္ ဘာမွမၿပင္ဆင္ရေသးတာကို
ေတြ႔တာေပါ႔။ စစ္ေဆးႀကည္႔ေတာ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လဂြန္းAိန္က ေနမေကာင္းလို႕ Aိပ္ေနတုန္းတဲ႔။
Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း စိတ္ပူၿပီး လဂြန္းAိန္စခန္းထဲဝင္ စမ္းသပ္ႀကည္႔ေတာ႕
ဘာမွလည္းမရွိဘူး၊ ဒါနဲ႔ ေဟ႕ေကာင္ မင္းဘာလို႕ စစ္မၿပင္ေသးပဲ Aိပ္ေနတာတုန္း ေမးေတာ႕

Page | 137
လဂြန္းAိမ္က “ မေန႕ညက သူ႕ရွင္က သူ႕မိဖုရား ဒလသုဒၥမာယာကို ကြမ္းယာခိင
ု ္းၿပီး
ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေႀကြးေစတယ္။ မိဖုရားကို ကြမ္းယာခိုင္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေႀကြးတဲ႔ သူ႕ရွင္ကိုေတာ႕
ေက်းဇူးတင္ပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီကြမ္းယာစားၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေတာ႕ Aခုလို ဒုကၡေရာက္ေတာ႕တာပဲ ”
လို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ ဘာၿဖစ္လို႕လဲလို႕ သမိန္ၿဗာဇၨကေမးေတာ႕ လဂြန္းAိန္က “ ဘာၿဖစ္ရမွာလည္း
ဦးရီးေတာ္ရာ မိဖုရားရဲ႔ ရင္ရံုလႊာေလွ်ာက်ေနတာဗ်၊ လွလိုက္တဲ႔ မိဖုရားဗ်ာ၊ ရင္သားေတြကလည္း
လၿပည္႔ဝန္းမွာ ယံုဝပ္ေနသလိုပဲ ပန္းနဳေရာင္ေလး၊ ဒါကိုၿမင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ေတြ
ထိန္းမရေတာ႕ဘူး၊ တညလံုးလည္း Aိပ္မရဘူး မိဖုရားမ်က္ႏွာေလးကိုပဲ ၿမင္ေနမိေတာ႕တာပဲ၊
စစ္တိုက္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိေတာ႕ဘူး၊ ဒီစိတ္နဲ႔သြားတိုက္လည္း ေသမွာပဲ၊ မသြားလို႕
သူ႕ရွင္စိတ္ဆိုးၿပီးသတ္လည္း ေသမွာပဲ၊ ေသတာခ်င္းတူတူ သူ႕မ်က္ႏွာေလးၿမင္ေယာင္ၿပီး
ဒီမွာေသတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ ” လို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕ပါသတဲ႔။

AဲဒါမွၿပႆနာAတံုးလိုက္Aတစ္လိုက္ပဲ ဆိုၿပီး စစ္သူႀကီး၂ေယာက္လည္း စိတ္ညစ္သြားတာေပါ႔။

ေနာက္ေတာ႕ သူတို႕၂ေယာက္ဟာ လဂြန္းAိန္ကို Aမ်ိဳးမ်ိဳးေၿဖာင္းၿဖႀကပါတယ္၊ ဒီလို
ဆိုးညစ္တဲ႔Aေတြးမ်ိဳးမေတြးဖို႕၊ ဘုရင္ဆိုတာမ်ိဳးက လက္ငင္းသူတို႕Aက်ိဳးကို
တြက္ခ်က္တတ္တဲ႔လူေတြ Aခုတိုက္ပြဲAတြက္ မင္းကမရွိမၿဖစ္မို႕ သူ႕မိဖုရားကို
ေပးခ်င္ေပးလိုက္မယ္ ဒါေပမဲ႕ စစ္ၿပီးရင္ မင္းကို ဒုကၡၿပန္ေပးမွာပဲ၊ ၿပီးေတာ႕ မင္းဟာ သူ႕ရဲ႕ကြ်န္
သူ႕ေက်းဇူးစားၿဖစ္တယ္ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းမစြပ္ရဘူး စသၿဖင္႔ နားခ်တာပဲ ဒါေပမဲ႕ လဂြန္Aိန္က
မိဖုရားကိုမရရင္ သူဘာမွလုပ္နိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး သူရင္ထဲမွာ Aခ်စ္နတ္ ရာဂနတ္ေတြ
ပူးကပ္ဖမ္းစားထားၿပီလို႕ခ်ည္း တြင္တြင္ၿငင္းေနေတာ႕တာပဲတဲ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔
Aမတ္ဒိန္လည္း ဒီကိစၥကို ရာဇာဓိရာဇ္ထံ ေလွ်ာက္ထားရေတာ႕တယ္၊ စစ္ဆင္ေရးစဖို႕Aခ်ိန္က
သိပ္နီးကပ္ေနၿပီေလ။

Aၿဖည္႔ဆည္းခံမ်ား

Aမိန္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨေလွ်ာက္တင္တာကို နားေထာင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ မ်က္ႏွာေသသြားတယ္၊

ခဏေနေတာ႕ သက္ၿပင္းခ်ရင္းၿပံဳးလာၿပီး “ မိဖုရားကို ငါမႏွမေၿမာ၊ ဒင္းကိုပဲ ငါႏွေၿမာတယ္ ”

Page | 138
လို႕မိန္႕ရင္း သူ႕မိဖုရား ေမြ႔သင္ကို ၿပင္ဆင္ၿပီး လဂြန္းAိမ္ဆီသြားဖို႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕
AားလံုးတAံ႕တႀသႀကီး ၿဖစ္သြားႀကတယ္။ ေမြ႔သင္လည္းႀကားႀကားခ်င္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ေၿခေတာ္ရင္းတိုးဝင္ၿပီး ငိုတာေပါ႔၊ သူဟာ Eကရစ္မင္းရဲ႕မိဖုရားႀကီးတပါးေလ ဒီလို ဘာမဟုတ္တဲ႔
ကြ်န္ယံုတေယာက္ရဲ႕ မယားလုပ္ရမယ္လို႕ Aမိန္႔ေပးတာက သူ႕Aတြက္ Aရမ္းၿပင္းထန္တဲ႔
Aႏွိမ္႔ခ်ခံရၿခင္းပဲ၊ သူ႕မွာဘာAၿပစ္ရွိလို႕လဲေပါ႔ေလ။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေမြ႔သင္ေက်ာကိုသပ္ၿပီး ေခ်ာ႔ရွာပါတယ္ “ ႏွမေတာ္သိတဲ႔Aတိုင္း ေမာင္ေတာ္ဟာ

တိုင္းျပည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစည္းလံုးေAာင္လုပ္ၿပီး ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ
ေAးခ်မ္းသာယာစြာ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳနဲ႔ နိဗၺာန္ေရာက္ေႀကာင္းတရားေတြ က်င္႔နိဳင္ဖို႕Aတြက္
ရည္မွန္းၿပီး တိုင္ၿပည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစည္းလံုးေAာင္လုပ္ေနတယ္။ ဒါဟာ ေဗာဓိသတၱဆိုတဲ႔
ဘုရားေလာင္းတို႕ရဲ႕ က်င္႔စU္ပဲ၊ ႏွမေတာ္ဟာ ေမာင္ေတာ္ရဲ႕ပါရမီကို ကူညီၿဖည္႔ဆည္းမဲ႔
ပါရမီၿဖည္႔ဖက္လို႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သတ္မွတ္ရင္ ဒီကိစၥကို ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴ လိုက္နာေပးပါ။
လဂြန္းAိန္ဟာ ေမာင္႔ေတာ္ရဲ႕ ထီးၿဖဴကို ေစာင္႔ထိန္းတဲ႔ Aေဖာ္ေကာင္းပဲ၊ ရွာဖို႕ခက္တဲ႔
ဒီလိုAေဖၚေကာင္းAတြက္ ေမာင္ေတာ္ ဒီေလာက္ေတာ႕ ေပးဆပ္ပါရေစ ” တဲ႕

Aင္AားAေၿခခံတဲ႕ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ သက္ဦးဆံပိုင္တေယာက္ရဲ႕ သူ႕နိဳင္ငံေရး

Aက်ိဳးAၿမတ္Aတြက္ Aသံုးခ်ခံရတာကို Aမွီခိုခံ မိန္းမသားတေယာက္Aေနနဲ႔
ဘာမ်ားၿငင္းခ်က္ထုတ္နိဳင္မွာတဲ႔လဲ။ ေမြ႔သင္ဟာငိုေႀကြးတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး Aမိန္႕ေတာ္Aတိုင္း
သူ႔ကိုယ္သူ Aလွဆံုးၿဖစ္ေAာင္ ၿပင္ဆင္ရတယ္၊ ပါးၿပင္ထက္မွာ နံ႕သာAလွတင္ေနစU္မွာ
သူ႕ႏွလံုးသားက မ်က္ရည္စေတြ လိမ္းခ်ယ္ လို႕ေပါ႔။

ေရႊေလာင္းေလွထက္က ေရႊေရာင္ပိုးကန္႔လန္႔ကာဆည္းထားတဲ႔ Aခန္းေလးထဲ

ေမြ႔သင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ႕ နံနက္ပိုင္း ေရတက္စၿပဳေနၿပီ၊ ဘာမွမသိရွာတဲ႔ ၃ႏွစ္Aရြယ္ သမီးေလး
ဗညားေထာ (ရွင္ေစာပု)က ေမေမၿမန္ၿမန္ၿပန္လာေနာ္လို႕ Aထိန္းေတာ္ေတြႀကားကေန
တစာစာမွာေနေလရဲ႕ သမီးေလးနဲ႔ ရွင္ကြဲကြဲရၿပီလို႕ ေတြးမိရင္း က်ဆင္းလာတဲ႔ မ်က္ရည္စကို
ပုဝါစနဲ႔တို႕သုတ္လို႕ ေမြ႔သင္Aားတင္း လိုက္တယ္ သူ႕ရွင္ရဲ႕ ဆႏၵကို ၿဖည္႔ဆည္းေပးရမယ္ေလ။

လဂြန္းAိမ္ေနတဲ႔ စခန္းနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ယာယီတဲနန္းဟာ နဲနဲလွမ္းပါတယ္။ သူ႕ရွင္က မိဖုရားကို

Page | 139
ပို႕လာၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားတာနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဟာ သူ႕ကိုယ္သူ သန္႕စင္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕
သူ႕ရဲေဘာ္ေတြကို ေရႊပန္း ေငြပန္း ကန္ေတာ႕ပြဲ ပန္း ဖေယာင္း ေပါက္ေပါက္ စတာေတြ
ၿပင္ဆင္ထားခိုင္းတယ္၊ ရဲေဘာ္ေတြလည္း ဘာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေႀကာင္သြားၿပီလားေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕
ဘယ္ေမးရဲမလဲ သူခိုင္းတဲ႔Aတိုင္း ၿပင္ဆင္ေပးရတာပဲ။

ေရႊေလာင္ေလွကို ခပ္လွမ္းလွမ္းက လွမ္းၿမင္တာနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဟာ လက္Aုပ္ခ်ီၿပီး

ကန္ေတာ႕သတဲ႔။ သူ႕တဲစခန္းAေရွ႕ ေခ်ာင္းထဲမွာ ဆိပ္ခံေဘာတံတားAေနနဲ႔ ထားရွိတဲ႔
ေဖာင္ေလးတခုရွိတယ္။ ေရႊေလာင္းေလွ ေဖာင္မွာကပ္တာနဲ႔ ေဖာင္ဦးထြက္ၿပီး ကန္ေတာ႔ပြဲ ပန္း
ဖေယာင္း ေပါက္ေပါက္ စတာေတြကို မိဖုရာထံဆက္သပါတယ္၊ ေနာက္ သူ႕ကိုေဒါသနဲ႔
တင္းတင္းမာမာႀကီး ႀကည္႔ေနႀကတဲ႔ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကိုလည္း ကန္ေတာ႕တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ကိုလည္း ရည္စူးၿပီး ဦးခ်တယ္။

ၿပီးေတာ႕မွ “ နဳတ္Aားၿဖင္႔ ေစာ္ကားမိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAား ခြင္႔လႊတ္ေတာ္မူပါ

Aရွင္မိဖုရားႀကီးခင္ဗ်ား၊ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ရွင္ရဲ႕ စိတ္ကို စမ္းသပ္တာပါ ” ဆိုၿပီး ေမြ႔သင္ကို
ေတာင္းပန္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆက္ၿပီး “ Aခုကြ်န္ေတာ္ ဆင္ႏြဲရမဲ႔စစ္ဆင္ေရးဟာ ရာႏုန္းၿပည္႔နီးပါး
Aသက္စြန္႕ရမဲ႔ စစ္ဆင္ေရးပါ၊ ကိုယ္႔ထက္Aင္Aား Aဆေပါင္းမ်ားစြာ ႀကီးမားတဲ႔ ရန္သူကို
ေၿခမွဳန္းရမဲ႕ စစ္ဆင္ေရးပါ။ ဒီစစ္ဆင္ေရးကို Aသက္စြန္႔ၿပီး ဆင္ႏြဲေပးရေAာင္ သူ႕စည္းစိမ္းကို
ၿမွင္႔တင္ေပးရေလာက္ေAာင္ သူ႕ရွင္က ထိုက္တန္ပါရဲ႕လား၊ သူ႕ရွင္ဟာ တကယ္ပဲ
သူ႕ရဲ႕စစ္သည္သူရဲေကာင္းေတြကို ၿမတ္နိဳးမွဳရွိရဲ႕လား စမ္းသပ္ႀကည္႔တာပါ။ Aခုေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ယံုႀကည္စိတ္ခ်သြားပါၿပီး သူ႕ရဲ႕ ကြ်န္ စစ္သည္ သူရေ
ဲ ကာင္းေတြကို
သူ႕ရဲ႕မိဖုရားေတြထက္ သူ႕ရွင္ဟာ ပိုခ်စ္တယ္ ၿမတ္နိဳးတယ္ဆိုတာ ယံုႀကည္စိတ္ခ်သြားပါၿပီး။
ဦးရီးေတာ္တို႕ မိဖုရားကို ၿပန္ေဆာင္ယူသြားၿပီး သူ႕ရွင္ကို ေလွ်ာက္ထားေပးပါ
စိတ္ခ်လိုက္ေတာ႕လို႕ ” လို႕ေၿပာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ရွိရာဘက္ကို မွန္းကာ ဦးခ်ၿပန္ပါသတဲ႔။

Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း Aရမ္းAံ႕ႀသဝမ္းသာသြားႀကတာေပါ႔။ Aဆိုးဆံးု က

ေမြ႔သင္ပဲၿဖစ္မွာပါ ရာဇIေၿႏၵဆည္ေနရင္းက ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြက တားမရဆည္းမရနဲ႕ေလ။
ေနာက္ေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ Aမတ္ဒိန္လည္း စစ္ေAာင္ေစဖို႕ ဆုေတာင္းေပးၿပီး ေလာင္းေလွကို
ယာယီစံနန္းေတာ္ဘက္ဘက္လွည္႔ရင္း ဝမ္းသာစကားနဲ႔Aတူ ရာဇာဓိရာဇ္ထံ

Page | 140
ၿပန္သြားပါေတာ႕တယ္။ လဂြန္းAိန္ ရဲ႕တပ္စခန္းမွာေတာ႕ စိတ္ဓါတ္တက္ႀကြေနတဲ႔
စစ္သည္ေတြရဲ႕ ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္း ေႀကြးေက်ာ္သံေတြ မိုးလံုးဟိန္းလို႕။

ပန္းလိုင္ၿမစ္ဝတိုက္ပြဲ

လဂြန္းAိန္နဲ႔ သူရဲ႕တပ္သားေတြဟာ နံနက္ေရတက္နဲ႔ ပန္းလိုင္ၿမစ္ဝေရာက္သြားႀကတယ္။

ေၿမာင္းၿမစစ္မ်က္ဆီခ်ီလာတဲ႔ ေလာက္ရုန္ဦးစီးတဲ႔ စစ္ေလွ၅၀ဝပါတဲ႕ ေရတပ္ႀကီးကေတာ႕
လမ္းတဝက္မွာေရာက္ေနၿပီ။ လဂြန္Aိန္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ ေရးဆြဲေပးလိုက္တဲ႔
စစ္ဆင္ေရးAစီစU္Aတိုင္း ပန္းလိုင္ၿမစ္ရဲ႕ ေခ်ာင္းလက္တက္တခုမွာ ေမ်ာတိုင္ (လမုလမဲ
မဒမတိုင္)ေတြခုတ္ၿပီး ေခ်ာင္းလံုးၿပည္႔ စိုက္တယ္၊ ေရမၿပည္႔ခင္Aခ်ိန္မွာ စိုက္တဲ႔တိုင္ေတြမို႕
ေရၿပည္႔ေတာ႕ တိုင္ေတြဟာ ေရေAာက္ေရာက္ကုန္ၿပီး ေရေပၚက မၿမင္ရဘူးေပါ႔။
တိုင္စိုက္ၿပီးတာနဲ႔ လဂြန္Aိန္ဟာ သူတပ္သားေတြကို ၃စုခြဲလိုက္တယ္၊ တစုက သူနဲ႔Aတူ
ေလွေပါ႔၂၀ေလာက္နဲ႕ ေခ်ာင္းဝကထြက္ၿပီး ပန္းလိုင္ၿမစ္ထဲမွာ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ေစာင္႔ေနမယ္၊
တစုက ေလွေပါ႔ ၁၀ဝ ေလာက္ပါၿပီး လမုေတာထဲက ေခ်ာင္းႀကိဳေခ်ာင္းႀကားထဲမွာ ပုန္းေနေစတယ္
ဒီAစုဟာ Aဓိက တိုက္ခိုက္ေရးAစုပဲ၊ ေနာက္ဆံုးတစုက ကုန္းထက္ကေနၿပီး ရန္သူကို
မွ်ားေခၚရမယ္။ လဂြန္Aိန္ ေရြးထားတဲ႔ေခ်ာင္းဟာ က်ယ္ၿပီး ရွည္ေတာ႕ ေရတက္ေရက်
မသိသာဘူး။

ေလာက္ရုန္းရဲ႕ပုသိမ္ကခ်ီလာတဲ႔ ေရတပ္ႀကီးဟာ လဂြန္Aိန္ေစာင္႔ေနတဲ႔ ေခ်ာင္းဝကိုေရာက္ေတာ႕

ေရတက္ေနတုန္းပဲတဲ႔။ လဂြန္Aိန္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေလွေပါ႔၂နဲ႔ ပုသိမ္ေရတပ္ႀကီးကို လမုေတာထဲက
ရုတ္တရက္ထြက္လာၿပီး Aလစ္ဝင္တိုက္တယ္၊ ေလာက္ရုန္းတပ္ေတြက ၿပန္တိုက္ေတာ႕
ေခ်ာင္းထဲကို ဝင္ေၿပးေရာ။ ပုသိမ္စားေလာက္ရုန္ဟာ ေဒသခံၿဖစ္လို႕ ဒီေခ်ာင္းAေႀကာင္း
ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ႔ ေခ်ာင္းကရွည္တယ္ က်ယ္တယ္ ေရကလည္း တက္ေနတုန္းဆိုေတာ႕
လဂြန္Aိန္ရဲ႕ေလွAုပ္စုေၿပးဝင္သြားတဲ႔ ေခ်ာင္းထဲ ဝင္လိုက္ ခိုင္းတာေပါ႔၊ ဒီႀကားထဲ ကုန္းေပၚက
လဂြန္Aိန္တပ္ေတြကလည္း ၿမွားေတြ ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္တယ္။

သူ႕ကို မွ်ားၿပီး ေခ်ာင္း၂ဖက္ညွပ္တိုက္တာပဲလို႕ ေလာက္ရုန္က ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ေပမဲ႕

သူ႕ေရတပ္Aင္Aားကို Aရမ္းယံုႀကည္ေတာ႕ ကမ္းထက္ကေကာင္ေတြေရာ

Page | 141
ေရထဲကေကာင္ေတြပါ Aကုန္သတ္ဆိုၿပီး Aတင္းတိုးဝင္ခိုင္းတာပဲတဲ႔၊ ေရက်ရင္ လဂြန္Aိန္
ဒင္းဘယ္ေၿပးမလဲေပါ႔။ ဒီလိုနဲ႔ လဂြန္Aိန္တို႕ တိုင္စိုက္တဲ႔ေနရာကို ေရာက္ေတာ႕
ေရAေတာ္က်သြားၿပီး လဂြန္Aိန္တို႕ေလ်ေတြက ေလွငယ္ေလွေပါ႔ေတြဆိုေတာ႕ ဝမ္းၿပားၿပီး
တိုင္နဲ႔မၿငိဘူး ေလာက္ရုန္းတို႕မွာက စစ္ေလွႀကီးေတြမို႕ ေရစူးနက္ေတာ႕ တိုင္ေတြနဲ႔ၿငိမွာ
ေလေရာ။ တိုင္ေတြက ေခ်ာင္းAၿပည္႔ဆိုေတာ႕ စစ္ေလွႀကီးေတြ ဝရုန္းသုန္းကားၿဖစ္ကုန္တယ္
ဒီAခ်ိန္မွာ လမုေတာ ေခ်ာင္းႀကိဳႀကား ေတြထဲမွာ လဂြန္Aိန္ဖြက္ထားတဲ႔ ေလွေပါ႔ ၁၀ဝေလာက္
ထြက္လာၿပီး တိုင္ေတြနဲ႔ၿငိလို႕ ဝရုန္းသုန္းကားၿဖစ္ေနတဲ႔ ေလာက္ရုန္ေရတပ္ကို
Aတင္းဝင္တိုက္တယ္။ လက္တကမ္းတိုက္ပြဲဆိုေတာ႕ ယမ္းေထာင္းတခ်က္ပစ္ ေသနတ္ေတြ
Aေၿမာက္ေတြ သံုးလို႕မရပဲ ဒါးေတြ လွံေတြနဲ႔ ေယာက်ၤားဘသား သတၱိကို
AဓိကAသံုးၿပဳရတာေပါ႔။

လဂြန္Aိန္ကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေဆာင္ၿပီး Aတင္းဝင္Aတင္းထြက္ မိုက္မိုက္မဲမဲ Aေသခံဝင္တိုးတဲ႔

ပဲခူးတပ္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မွဳကို ပုသိမ္ေရတပ္ က ႀကာႀကာမခံနိဳင္ဘူး၊ ေနာက္ဆံုး စစ္ဦးစီး
ေလာက္ရုန္းကိုယ္တိုင္ သူ႕သေဘၤာထက္က ေရထဲခုန္ခ်ၿပီး ေရကူး ေၿပးရေတာ႕တယ္။
စစ္ဦးစီးထြက္ေၿပးသြားၿပီး ၿပိဳပ်က္သြားတဲ႔ ပုသိမ္ေရတပ္ႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ လက္နက္ခ်
Aညံ႕ခံလိုက္ရ ေတာ႕တာေပါ႔။ လဂြန္Aိန္က သူကိုAညံ႕ခံတဲ႔ ပုသိမ္ေရတပ္ကို ဆက္သေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aားရဝမ္းသာနဲ႔ လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ေက်ာကိုပြတ္လို႕။

Aာဏာဆိုတဲ႔Aေမွာင္

ပုသိမ္ကခ်ီလာတဲ႔ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးကို ဖ်က္ဆီးလိုက္နိဳင္ၿပီမို႕ ကုန္း-ေရ

၂ဖက္ညွပ္တိုက္ခံရမဲ႔ AေနAထားက ကင္းလြတ္သြားၿပီလို႕ ယူဆနိဳင္ၿပီၿဖစ္ေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ေၿမာင္းၿမကို ခ်က္ခ်င္းမတိုက္ေသးပဲ ေဒးပသြယ္ၿမိဳ႕ကို Aရင္သိမ္းပိုက္ဖို႕ႀကံပါသတဲ႔။
ေဒးပသြယ္မွာ Aင္AားAၿပည္႔နဲ႔ ခုခံေနသူက ေလာက္ၿဖားရဲ႕ သားတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔
ေစာAဲဗညားပါ။ တကယ္တန္းဆို ေစာAဲဗညားဟာ ေတာင္ဘက္ မုတၱမ ၃၂ၿမိဳ႕မွာပါတဲ႔
တရည္းၿမိဳ႕ (ေရးၿမိဳ႕လို႕ ယူဆႀကပါတယ္)စားပါ။ ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕ AစီစU္နဲ႔ ေစာAဲဗညားဟာ
သူ႕ဘႀကီး မုတၲမစား ၿဗတ္ထဗရဲ႕သမီး သူ႕ရဲ႕ ညီမဝမ္းကြဲနဲ႔ Aိမ္ေထာင္ၿပဳၿပီး ဗညားဦးကပဲ
တရည္းၿမိဳ႕ကို စားေစခဲ႔တာပဲ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေစာAဲဗညားဟာ သူAေဖေလာက္ၿဖား

Page | 142
သူ႕ေယာက္ဖမလည္းၿဖစ္ ဘႀကီးေတာ္လည္းၿဖစ္တဲ႔ ၿဗတ္ထဗတို႕နဲ႔Aတူ ဗညားဦးကို
ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ခဲ႔တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ တရည္းၿမိဳ႕ကို သိမ္းတဲ႔Aခ်ိန္က ေစာAဲဗညားဟာ
ကိစၥတခုနဲ႔ သူ႕Aေဖေလာက္ၿဖားဆီ ေရာက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္။ တရည္းက်သြားၿပီဆိုေတာ႕
ေစာAဲဗညားဟာ ေတာင္ဘက္ကို ၿပန္မဆင္းေတာ႕ဘဲ ေလာက္ၿဖားရဲ႕AစီစU္နဲ႔ ေဒးပသြယ္ကို
Aခိုင္Aမာၿပဳၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ကို ခုခံေနေတာ႕တယ္။

ေဒးပသြယ္သိမ္း စစ္ဆင္ေရးကို Aမတ္ဒိန္ တာဝန္ယူရတယ္။ ႏွလံုးရည္ေကာင္းတဲ႔ Aမတ္ဒိန္ဟာ

Aခိုင္Aမာ ခုခံေနတဲ႔ ေစာAဲဗညားရဲ႕ ေဒးပသြယ္ကိုတိုက္ရိုက္ဝင္မတိုက္ပဲ
လွိဳ႕ဝွတ္စာတေစာင္ပို႕လိုက္တယ္ စာထဲမွာ ဗညားႏြဲ႔မင္းသား ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
သိမ္းပိုက္ၿပီးကတည္းက Aားလံုး မွန္းဆခဲ႔သလိုပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ႔Aခ်ိန္မရွိပဲ စစ္ပြဲေတြနဲ႔သာ
နပမ္းလံုးေနရတယ္၊ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး စိတ္ပ်က္လွပါၿပီ ၿဖစ္နိဳင္ရင္ Aရွင္ရဲ႕ဖခမည္းေတာ္
သမိန္ေလာက္ၿဖားရဲ႕ လက္ေAာက္ခိုဝင္ခ်င္ပါတယ္၊ သမိန္ေလာက္ၿဖားသာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ရသြားမယ္ဆိုရင္ ႀကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ႔ ဗညားႏြဲ႔လိုမဟုတ္ပဲ နိဳင္ငံၿငိမ္းခ်မ္းလိမ္႔မယ္လို႕
ေရးထားသတဲ႔။ ေစာAဲဗညားလည္း စာကိုဖတ္ၿပီး သို႕ေလာသို႕ေလာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ
ကြ်န္ယံုတေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး Aမတ္ဒိန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးခိုင္းတယ္။ Aမတ္ဒိန္ကလည္း ဒီAကြက္ကို
မွန္းဆထားၿပီးသားဆိုေတာ႕ ႀကိဳတင္စီစU္ထားတဲ႔ ဓါတ္ေတာ္မရွိတဲ႔ ဓါတ္ေတာ္ႀကဳတ္ရယ္
ေပရြက္ဗလာသာရွိတဲ႔ ေပထုတ္ရယ္ကို ရြက္ၿပီး က်မ္းက်ိန္ၿပပါသတဲ႔။ သိတ႔A
ဲ တိုင္း ဟိုတုန္းက
ဓါတ္ေတာ္ရြက္ၿပီးက်ိန္ဆိုတာတို႕ ပဋိကတ္ေတာ္ရြက္ၿပီး က်မ္းက်ိန္တာတို႕ကို
Aရမ္းယံုႀကတယ္မဟုတ္လား။ ဒီလိုနဲ႔ ေစာAဲဗညားလည္း Aမတ္ဒိန္သူတို႕ဘက္ ခိုဝင္မဲ႔ကိစၥကို
ေတာ္ေတာ္ေလး ယံုႀကည္သြားတယ္။ သူသိတဲ႔ သံလွ်င္စား Aမတ္ဒိန္ဟာ နဴးညံ႕ၿပီး
စာေပက်မ္းဂန္ေတြနဲ႔ ေမြ႔ေလွ်ာ္သူေလ။

ခ်ိန္းဆိုထားတဲ႔ ေန႕ေရာက္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သူတပ္သား ၁၀ဝ ေလာက္ဟာ

ေဒးပသြယ္နားကပ္လာတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေစာAဲဗညားက သိပ္မယံုႀကည္တာနဲ႔
Aမတ္ဒိန္တေယာက္ထဲ Aရင္လာဖို႕ Aမိန္႔ေပးတာနဲ႔ Aမတ္ဒိန္လည္း ဆင္တစီးနဲ႔
ၿမိဳ႕ရိုးဆီလာခဲ႔ရတာေပါ႔။ ၿမိဳ႕တံခါးနားေရာက္ေတာ႕ စာေပသမား လူေပ်ာ႕လို႕ Aမတ္ဒိန္ကို
ေလွ်ာ႕တြက္ထားတဲ႕ ေစာAဲဗညားက ၿမိဳ႕တံခါးဖြင္႔ၿပီးထြက္ႀကိဳတယ္ Aမတ္ဒိန္လည္း
ေစာAဲဗညားAနားကို ေရာက္တာနဲ႔ ဆင္ခ်င္းကပ္ၿပီး ေစာAဲဗညားရဲ႕ဆင္ေပၚခုန္တက္ၿပီး

Page | 143
ေစာAဲဗညားကို ဒါးရွည္နဲ႔ ဝင္ပိုင္းတယ္၊ ေစာAဲဗညားလည္း ရုတ္တရက္ဆိုေပမဲ႕ သတိရွိသူပီပီ
ေရွာင္ၿပီး ဆင္ေပၚကခုန္ဆင္း ၿမိဳ႕တံခါးဆီၿပန္ေၿပးတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ Aမတ္ဒိန္က Aမွီလိုက္ၿပီး
ဒါးနဲ႔ခုတ္လိုက္နိုင္သတဲ႔၊ Aမတ္ဒိန္ရဲ႕ လက္ေရြးစင္စစ္သည္၁၀ဝကလည္း
ႀကိဳတင္တိုင္ပင္ထားတဲ႔Aတိုင္း ၿမိဳ႕တံခါးဆီေၿပးလာတယ္၊ ရုတ္ရက္ႀကီးဆိုေတာ႕ ၿမိဳ႕တံခါး
ပိတ္လို႕မမွီဘူးေပါ႔ ဒီလိုနဲ႔ တိုက္ပြဲက မႀကာပဲ Aမတ္ဒိန္ဟာ ေစာAဲဗညားကို သတ္ၿပီး
ေဒးပသြယ္ကို သိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္။

ရာဇာဓိရာဇ္ ဒီသတင္းကိုႀကားေတာ႕ Aမတ္ႀကီးကို ပထမေတာ႕ ႏုတ္ေရးပဲေကာင္းတာလို႕

ထင္မွတ္ထားတာ လက္ေရးလည္း ေကာင္းတာပဲကိုး၊ ဒီလိုစြယ္စံုရ Aမတ္ႀကီးတေယာက္
က်ဳပ္Aနားမွာ ရွိေနလို႕ကေတာ႕ ဇမၺဴဒိပ္မွာ က်ဳပ္တို႕ကို ဘယ္သူခံနိဳင္ဦးမွာလဲ လို႕ ခ်ီးက်ဴး
ႀကံဳးဝါးပါသတဲ႕။ ေနာက္ေတာ႕ ေၿမာင္းၿမသိမ္း တိုက္ပြဲကို စတင္ပါေတာ႕တယ္။

ေၿမာင္းၿမကိုမခ်ီမွီ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aမတ္ႀကီး Aဲေကာင္ဗိန္ကိုေခၚၿပီး ပဲခူးမွာ

သူမုတၱမဘက္ခ်ီစU္ကတည္းက Aက်U္းခ်ထားခဲ႔တဲ႔ သူ႕ရဲ႕ညီ ေဘာငံမုန္ကို ရွင္းပစ္လိုက္ဖို႕
Aမိန္႕ေပးတယ္။ တကယ္ေတာ႕ ဗညားဦးက သူ႕Aရိုက္ရာကို ဆက္ခံေစခ်င္တယ္လို႕ ေၿပာဖူး
တာကလြဲ ေဘာငံမုန္ဟာ သူ႕Aကိုဗညားကို ဆန္႔က်င္ဖို႕ ဘယ္တုန္းကမွ
ႀကိဳးပမ္းခဲ႔သူမဟုတ္ခဲ႔ပါဘူး၊ ေခ်ာေမာၿပီး စိတ္ႏွလံုး နဴးညံ႕သူ ေဘာငံမုန္ဟာ
ခပ္ေAးေAးေနတတ္သူပါ။ ဒါေပမဲ႕ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ ၆ႏွစ္ေလာက္ စံစားခဲ႔ရတဲ႕ ထီးနန္းစည္းစိမ္က
ရာဇာဓိရာဇ္ကို ဖမ္းစားၿပီး Aာဏာရွင္ႀကီး Aၿဖစ္တြန္းပို႕လိုက္ပါၿပီ၊ Aမိမဲ႔ Aဖပစ္ လူတကာရဲ႕
Aေလးမထားၿခင္းကို ကေလးဘဝ တေလွ်ာက္လံုး ခံစားခဲ႔ရတဲ႔ စိတ္Aခံနဲ႕ Aာဏာ ရဲ႕
ပိတ္ဖံုးမွဳေႀကာင္႔ သူ႕မ်က္လံုးမွာ ယံုႀကည္စိတ္ခ်ရသူ ရွာမေတြ႔နိဳင္ ေတာ႕ဘူး။ သူ႕မွာ ညီAကို
သံေယာဇU္ ဆိုတာမရွိေတာ႕ဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ သူ႕ကို တုန္႔ၿပန္နိဳင္တဲ႔Aစြမ္း ဘာမွမရွိတဲ႔ သူ႕ညီကို
ရာဇာဓိရာဇ္သတ္ပစ္လိုက္ပါေတာ႕တယ္။

မပစ္ႏြဲ႔ႏွင္႔စီးခ်င္းထိုးၿခင္း

ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ သူရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို ၿဖိဳခြဲလိုက္နိဳင္သလို

သူ႕ရဲ႕သား ေစာAဲဗညားကိုသတ္ၿပီး ေဒးပသြယ္ကိုလည္း သိမ္းလိုက္နိဳင္ၿပီဆိုတာကိုႀကားတာနဲ႔
မလြယ္ေတာ႕ဘူးဆိုတာကို သေဘာေပါက္ၿပီး ေရႊ၊ေငြ၊ပစၥည္း၊Uစၥာေတြကို
Page | 144
ေလွႀကီးတစင္းေပၚတင္လို႕ ရခိုင္ဘက္ ထြက္ေၿပးဖို႕ ႀကံပါေတာ႕သတဲ႔။ ဒါကို
သူ႕ရဲ႕သားတေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ (ဗ်ည္းႏြဲ႔လို႕ ေက်ာင္းမွာသင္ခ႔ရ
ဲ သူ)ေတြ႔ေတာ႕ သူ႕Aေဖကို
ေနဦးAေဖ ဒီေလာက္ Aရင္မလိုစမ္းပါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ဗညားႏြဲ႕ကို စီးခ်င္းထိုးဖို႕ စိမ္ေခၚႀကည္႔မယ္၊
ဒီမင္းသား သူ႕ကိုယ္သူ မာန္Aရမ္းတက္ေနေတာ႕ လက္ခံမွာပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္နိဳင္ရင္
Aေဖပူစရာမလိုေတာ႕ဘူးေပါ႔ Aဲ ...ကြ်န္ေတာ္ရွံဳးသြားမွသာ Aေဖရခိုင္ဘက္ေၿပး
လို႕တားပါသတဲ႔။ ဒါကို ေလာက္ၿဖားကလည္း သေဘာတူတာနဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
စိန္ေခၚစာတေစာင္ ပို႕လိုက္ပါတယ္။
မပစ္ႏြဲ႔ရဲ႕ စီးခ်င္းထိုးဖို႕ စိန္ေခၚစာေရာက္လာေတာ႕ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြက ဒီေကာင္နဲ႔
Aရွင္မင္းႀကီးနဲ႔ Aဆင္႔မတူဘူး၊ မင္းႀကီးကိုယ္စား ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ပဲ ဒီပြဲကိုႏြဲပါရေစလို႕
သူ႕ထက္ငါ ဝိုင္းေလွ်ာက္ထားႀကတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ မပစ္ႏြဲ႕ ခန္႔မွန္းထားသလိုပဲ ငယ္ရြယ္ၿပီး
မာန္Aရမ္းတက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က Aားလံုးရဲ႕Aဆိုၿပဳခ်က္ကို ပယ္ခ်ပစ္တာပဲတဲ႔။
စာလာပို႕သူကို ေAး ..သူ႕ရဲ႕ခ်ိန္းဆိုခ်က္နဲ႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ငါလက္ခံတယ္လို႕
မင္းသခင္ကိုေၿပာလိုက္လို႕ တံု႕ၿပန္လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ စိန္ေခၚသူ မပစ္ႏြဲ႔ရဲ႕
စီးခ်င္းထိုးပြဲ ၿဖစ္လာပါေလေရာ။
စီးခ်င္းထိုးမွာက Aေနာက္တိုင္းကလို သံခ်ပ္ကာဝတ္ၿပီး ၿမင္းေတြလွံေတြနဲ႔ ထိးု တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး
ဆင္စီးၿပီး ထိုးႀကမွာ။ စီးခ်င္းထိုးပြဲမွာ ဆင္တေကာင္စီနဲ႔ ဆင္ထက္မွာ စစ္ထိုးမဲ႔ သူရဲေကာင္း
တေယာက္စီပဲ ပါမွာေပါ႔။ ထိုးမဲ႔ေနရာက ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕တခါးAတြင္းမွာတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕တပ္ႀကီးကို ၿမိဳ႕ရိုးရဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ေနရာခ်ထားၿပီး ငရက္ႏြဲ႔ဆိုတဲ႔
တိုက္ဆင္ကိုစီးလို႕ ကြ်န္ယံု ေစာႏုသင္နဲ႔ ေစာႏုသိန္းတို႕နဲ႔Aတူ ၿမိဳ႕တံခါးဝနား
ခ်ည္းကပ္လာေတာ႕ မပစ္ႏြဲ႔က တေယာက္ခ်င္းထိုးမယ္လို႕ ကတိခံထားၿပီး ဘာလိ႕ု Aေဖၚေတြ
ေခၚလာသလဲလို႕ လွမ္းေAာ္သတဲ႔။ ေစာႏုသင္နဲ႔ ေစာႏုသိန္းက ငါတို႕လာတာ
မင္းကိုတိုက္ဖို႕မဟုတ္ဘူး Aထဲမွာ မင္းဘာမ်ား ကလိန္ကက်စ္လုပ္ထားသလဲ လာစစ္ေဆးတာ
မင္းကိုယ္မင္း သတၱိရွိတဲ႔ သူရဲေကာင္းလို႕ ယူဆထားရင္ တံခါးဖြင္႔ေပးလို႕ ၿပန္ေAာ္ေတာ႕
မပစ္ႏြဲ႕က တံခါးဖြင္႔ေစပါတယ္။ ေစာႏုသင္တို႕လည္း ၿမိဳ႕ရိုးထဲက စီးခ်င္းထိုးမဲ႔ကြင္းကို AေသAခ်ာ
စစ္ေဆးၿပီး ဘာေထာင္ေခ်ာက္မွ မရွိေႀကာင္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို ၿပန္ေလွ်ာက္ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕
စီးခ်င္းထိုးပြဲ စတင္ေတာ႕တာပဲ။
စထိုးၿပီးဆိုတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူရဲ႕ဆင္ကို ခြ်န္းနဲ႔ေပါက္ၿပီး တိုက္ၿပီေဟ႕ လို႕
Aသံနက္ႀကီးနဲ႔ေAာ္လို႕ ၿမိဳ႕ထဲAတင္းဝင္ေတာ႕တာပဲ၊ ဦးကင္းကို ခြ်န္းနဲ႔Aေပါက္ခံထားရတဲ႕
တိုက္ဆင္ငရက္ႏြဲ႔ဟာ နာက်င္မွဳေႀကာင္႔ ေဒါသႀကီးနဲ႔ ေလာ္ရီကားႀကီးတစင္း
မိုင္ကုန္ဖြင္႔ေမာင္းသလို ဖုန္တေထာင္းေထာင္းထေAာင္ ဖြင္႔ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕တံခါးထဲ ေၿပးဝင္တာေပါ႔၊
ဒါကို ႀကိဳတြက္ထားတဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ဟာ ၿမိဳ႕တံခါးAကြယ္ကေန ေစာင္႔ေနၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဆင္
Page | 145
ငရက္ႏြဲ႔ရဲ႕ေခါင္း တံခါးဝကို ေက်ာ္တာနဲ႔ သူစီးထားတဲ႔ တိုက္ဆင္ ငAဲႏဲ႔ြ (ႏြဲ႔ဆိုတာက မြန္လို
ငယ္တာ ေသးတာ ကိုေခၚတာပါ၊ မပစ္ႏြဲ႔ဆို မပစ္ေလး၊ ငရက္ႏြဲ႔ဆို ငရက္ေလး၊ ငAဲႏြဲ႕ဆို
ငAဲေလးေပါ႔) ကို ခြ်န္းေပါက္ၿပီး ထြက္ေဆာင္႔ခိုင္းလိုက္တယ္။ မပစ္ႏြဲ႔ရဲ႕ဆင္ ငAဲႏြဲ႔ဟာ ငရက္ႏြဲ႔ရဲ႕
စြယ္ဖံုး (ႏွာေမာင္းရင္း) ကို ဝင္ေဆာင္႔ေတာ႕ စြယ္စံုေတြၿဖစ္တဲ႔ ၂ေကာင္စလံုးဟာ
Aစြယ္ခ်င္းယွက္ၿပီး ကန္႔လန္႔ႀကီးၿဖစ္သြားတာေပါ႔။
နဂိုကတည္းက ႀကိဳတင္စီစU္ထားတဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ဟာ ခ်က္ခ်င္းလက္မေႏွးပဲ သူ႕ဓါးရွည္ကို ဆြဲၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို လွမ္းခုတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေပမဲ႕ ဓါးရွည္က ဆြဲလို႔မကြ်တ္တာနဲ႔ ရရာလက္နက္ကို
ဆြဲၿပီးရိုက္ခ်လိုက္တာ လက္နက္က ခြ်န္သီးၿဖစ္ေနလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ နဖူးကိုမွန္ၿပီး
နဖူးကြဲထြက္သြားသတဲ႔။ ရုတ္တရက္ ဆင္ခ်င္းAတိုက္ခံရၿပီး နဖူးကို ခြ်န္းသီးနဲ႔ Aရိုက္ခံရေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ ခဏမူးေႀကာင္ေႀကာင္ ၿဖစ္သြားတာေပါ႔၊ Aေတာ္ေလ Aီစလံေဝသြားတာေပါ႔ေလ။
ဒါေပမဲ႕ သူလည္း သတိေကာင္းတဲ႔ သူပီပီ သူဆင္ကိုေနာက္ဆုတ္ၿပီး
ၿမိဳ႕ၿပင္ၿပန္ထြက္လိုက္နိဳင္တယ္။ ၿမိဳ႕ၿပင္ေရာက္ေတာ႕ Aမူနဲနဲေၿပသြားၿပီ၊ ဒီေတာ႕မွ
မပစ္ႏြဲ႕တံခါးAကြယ္က ပုန္းၿပီးသူ႕ကိုေဆာ္ထည္႕လိုက္တာကို ၿပန္သံုးသပ္မိေတာ႕သတဲ႔။
ဒီေနရာမွာ မပစ္ႏြဲ႔ ဓါးရွည္ဆြဲလို႕ မရတာ ရာဇာဓိရာဇ္ Aရမ္းကံေကာင္းသြားတယ္၊
တကယ္လို႕မ်ား ဆြဲလို႕ထြက္သြားခဲ႔ရင္ ဆင္ေပၚမွာတင္ ကိစၥေခ်ာၿပီ။
ေနာက္တခ်ီၿပန္ဝင္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ သတိႀကီးႀကီးထားသြားတာမို႕ မပစ္ႏဲ႔ြ Aလစ္တြယ္
တြယ္လို႕မရေတာ႕ဘူးေပါ႔။ ဒီတခါေတာ႕ မပစ္ႏြဲ႔ဟာ ေယာက်ၤားဘသား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
စီးခ်င္းထိုးတယ္၊ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကို ဘယ္နိဳင္မလဲ၊ မနိဳင္ဆို
ဆင္ခ်င္းကလည္းကြာရွာပါတယ္၊ ငရက္ႏြဲ႔ဟာ ငAဲႏြဲ႔ထက္ Aင္Aားႀကီးတယ္ေလ။
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္တြန္းေတာ႕ ငAဲႏြဲ႔မခံနိဳင္ဘူး Aားမနိဳင္ေတာ႕ ဆုတ္ရတာေပါ႔၊ တြန္းဆုတ္ဆုတ္ရင္း
လည္ၿပီး ကန္႔လန္႔ၿဖစ္သြားေရာ၊ ဆင္ခ်င္းကန္႔လန္႔Aၿဖစ္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္က မပစ္ႏြဲ႕ကို ခြ်န္းသီးနဲ႔
လွမ္းရိုက္ေတာ႕ နားရင္းမွန္ၿပီး မပစ္ႏြဲ႔နားရြတ္ၿပတ္ထြက္သြားသလို ဆင္ေပၚကေနလည္း
ၿပဳတ္က်သြားတယ္၊ ငရက္ႏြဲ႕ကလည္း ငAဲႏြဲ႔ကို ေသေAာင္Aစြယ္နဲ႔ ထိုးသတ္ပစ္လိုက္တယ္။
ဆင္ထက္က က်လာတဲ႔ မပစ္ႏြဲ႔ကို ေစာႏုသင္နဲ႔ ေစာႏုသိန္းက ဝင္ဖမ္းလိုက္ေတာ႕ စီးခ်င္းတိုက္ပြဲ
ၿပီးဆံုးသြားၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ Aနိဳင္ရသြားပါေလေရာတဲ႕။
ေစာေစာကတည္းက ထြက္ေၿပးရင္ေတာင္ လြတ္ဦးမယ္ Aခုေတာ႕ သားစကားကို နားေထာင္ၿပီး
မပစ္ႏြဲ႔ရွံဳးမွ ထြက္ေၿပးတဲ႔ ေလာက္ၿဖားဟာ ရာဇာဓိရာဇ္လက္ထဲက ဘယ္လတ
ြ ္ေတာ႕မလဲ
မိတာေပါ႔။ ေၿမာင္းၿမမွာ သူေဌးေတြAရမ္းေပါတယ္၊ ေလာက္ၿဖားစီက သိမ္းဆည္းရမိတဲ႔
ေရႊေငြေတြကိုေတာင္ ေမာက္တို (ေရွးက စစ္ခေမာက္) နဲ႔ၿခင္ယူရတယ္တဲ႔
Aဲေလာက္Aထိမ်ားတာ။

Page | 146
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မပစ္ႏြဲ႔ကို မသတ္ပဲ သူAပါးခိုဖို႕ စည္းရံုးသတဲ႔ (ရာဇာဓိရာဇ္မွာ
AဲဒီAေလ႕Aထေလးရွိတယ္၊ သူရဲေကာင္းAထင္ႀကီးတဲ႔ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးလို႕ ေၿပာရမလား)၊ ဒါေပမဲ႕
မပစ္ႏြဲ႔က ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လက္မခံဘူး သူ႕ရဲ႕ဓါးမကြ်တ္လို႕ သူ႕ဓါးသာကြ်တ္ခဲ႔ရင္ လူေရာဆင္ေရာ
၂ပိုင္းAၿပတ္ပဲလို႕သာ တဖြဖြနဲ႔ မခ်ိတင္ကဲ ေၿပာေၿပာေနသတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က မင္းဒီေလာက္
မခ်ိတင္ကဲ ေၿပာေနရေAာင္ မင္းဓါးက ငါ႕ကိုခုတ္ခြင္႔ရရင္ေရာ ၿပတ္မွာတဲ႔လားလို႕ေမးေတာ႕
မပစ္ႏြဲ႔က ေက်ာက္တံုး ထု၁၈လက္မကို တခ်က္ထဲ ၿပတ္ထြက္သြားေAာင္ ခုတ္ၿပသတဲ႔။ ဒီေတာ႕မွ
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူ႕ဇက္ကိုသူၿပန္စမ္းၿပီး မင္းဓါးက ဓါးေကာင္းပဲလို႕ ခ်ီက်ဴးပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ႕ စည္းရံုးမရတဲ႕ မပစ္ႏြဲ႔ကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္ပါေတာ႕တယ္။

Eကရာဇ္မင္း

ေၿမာင္းၿမကိုသိမ္းၿပီး ၂ရက္Aႀကာမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕တပ္ကို ပုသိမ္ၿမိဳ႕ဆီ ခ်ီပါတယ္။

Aဲဒီတုန္းက ပုသိမ္စားက ေလာက္နရိန္တဲ႔၊ ေလာက္ၿဖားနဲ႔ဘာေတာ္လဲေတာ႕မသိဘူး ဒါေပမဲ႕
သူဟာေလာက္ၿဖားရဲ႕သစၥာခံပဲ။ ပထမAႀကိမ္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကိုတိုက္ေတာ႕
ေလာက္ၿဖားက သူရဲ႕သားေတာ္၂ပါးဦးစီးတဲ႔ ေရတပ္ႀကီးကို လႊတ္ၿပီး ႀကည္း ေရ
၂ဖက္ညွပ္တိုက္ေစလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြ Aထိနာခဲ႔ဖူးတယ္ေလ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဆရာ
မင္းကံစီေခၚ ရာဇဓနုေတာင္ ေသနက္မွန္ၿပီး က်ဆံုးခဲ႔ရတဲ႔Aထိ ပဲခူးတပ္ေတြ ခံခဲ႔ရဖူးတာေပါ႔။
Aခုတခါလာတိုက္ေတာ႕ ပုသိမ္ဘက္မွာ သူတို႕Aရမ္းAားကိုးတဲ႔ ေလာက္ၿဖားရဲ႕
ေရတပ္ႀကီးမရွိေတာ႕ဘူး။ ဒီေတာ႕ တိုက္ပြဲရဲ႕Aေၿဖဟာ ဘာၿဖစ္မလဲ ေလာက္နရိန္
ေတြးစရာမလိုေတာ႕ဘူး တခါထဲ ေရႊေငြပစၥည္းUစၥာ ေမာင္းမမိတ္သံနဲ႔ ကြ်န္ယံု ၇၀ဝ ေလာက္ကို
ဆင္ေတြနဲ႔သယ္ၿပီး ေၿမာက္ဘက္ဆန္တက္လို႕ ၿပည္တဖက္ကမ္း ဆင္တဲဘက္ေၿပးတယ္
ေနာက္ေတာ႕ ဒီမွာလည္း မလံုၿခံဳနိဳင္ဘူးဆိုတဲ႔Aသိနဲ႔ ရိုးမကိုေက်ာ္ၿပီး ရခိုင္ဘက္ေၿပးေတာ႕တာပဲ။
ရခိုင္ကမ္းေၿမာင္ေဒသေရာက္ေတာ႕ ေလာက္နရိန္ဟာ သံတြဲၿမိဳ႕ထဲခိုဝင္ေနပါသတဲ႔။
ဒီAေႀကာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္ႀကားေတာ႕ Aမတ္ဒိန္နဲ႔သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ကို ေလာက္နရိန္ေနာက္
လိုက္ခိုင္းတာေပါ႔၊ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း သံတြဲကိုသြားၿပီးတိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ရခိုင္ေတြက
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ခုခံေနေတာ႕ သံတြဲၿမိဳ႕ကို မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ မသိမ္းနိဳင္ေတာ႕
ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းၿပီးတပ္စြဲထားလိုက္ႀကတယ္။ ၿမိဳ႕ကိုပိတ္ဆို႕ၿပီး ဝိုင္းထားတာႀကာလာေတာ႕
သံတြဲသားေတြ Aခက္ေတြ႔လာႀကတာေပါ႔ေလ၊ ဒီလိုနဲ႔ သံတြဲသားေတြဘက္က ေစစပ္ေဆြးေႏြးေရး
စကားေတြေၿပာလာရေတာ႕တယ္။ သံတြဲသားရခိုင္ေတြက မြန္တပ္ေတြ Aခုလိုလာတိုက္တာဟာ
ေလာက္နရိန္ကိုလိုခ်င္တာသက္သက္ပဲလား ဒါမွမဟုတ္ နယ္ခ်ဲ႔ၿမိဳ႕သိမ္းဖို႕
လာတာလားလို႕ေမးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက ငါတို႕ရန္သူေလာက္နရိန္ကို လိုက္ဖမ္းေနတာ

Page | 147
မင္းတို႕ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းဖို႕ လာတိုက္တာမဟုတ္ဘူးလို႕ၿပန္ေၿပာတာနဲ႕ ရခိုင္ေတြကလည္း
ေလာက္နရိန္ကို ထုတ္ေပးတယ္၊ ဒါနဲ႕ပဲ မြန္တပ္ေတြ ၿပန္ဆုတ္ဖို႕ၿပင္ေတာ႕ သူ႕ပစၥည္းေတြကိုယူၿပီး
သူ႕Aေပၚသစၥာမရွိတဲ႔ ရခိုင္ေတြကို ေဒါသထြက္ၿပီး ငါလည္းေသ ဒင္းတို႕လည္းပ်က္စီးဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔
သံတြဲကို ေနာက္ထပ္ ၄ရက္ေလာက္ ထပ္ဝိုင္းထားရင္ ရခိုင္ေတြ စားစရာမရွိလို႕
Aညံ႕ခံရေတာ႕မယ္လို႕ တို႕မီးရွိဳ႕မီးလုပ္သတဲ႔၊ ဒီလိုေလာက္နရိန္ရဲ႕ တို႕မီးရွိဳ႕မီးစကားကို
မွဴးမတ္Aေတာ္မ်ားက စိတ္ဝင္စားႀကတယ္၊ ေရႊေငြ မိန္းမဆိုတဲ႔ ေလာဘနဲ႔ သံတြဲၿမိဳ႕ကို
သိမ္းဖို႕တိုက္တြန္းႀကတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သမိန္ၿဗာဇၨေရာ Aမတ္ဒိန္ပါ ဒီကိစၥကို
ခါးခါးသီးသီးၿငင္းဆိုႀကသတဲ႔၊ “ ေယာက်ၤားဆိုတာစကားတည္ရတဲ႕ကြ ” ဆိုတဲ႔စကားနဲ႔ေပါ႔။
သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ပုသိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ဒီကိစၥကိုမေက်နပ္တဲ႔ မွဴးမတ္ေတြက ရာဇာဓိရာဇ္ကို
တိုင္တန္းႀကသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သမိန္ၿဗာဇၨကိုေမးတာေပါ႔၊ သမိန္ၿဗာဇၨက သူ႕ရွင္ကို
ရိုရိုေသေသ ရွိခိုးၿပီး “ Aရွင္မင္းႀကီး စစ္ပြဲတပြဲရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ေAာင္ပြဲရဖို႕ပါ၊
Aခုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ရခိုင္ခ်ီရတဲ႔ စစ္ဆင္ေရးရဲ႕ Aဓိကရည္မွန္းခ်က္ဟာ ေလာက္နရိန္ကို
ဖမ္းဖို႕ပါ၊ ေလာက္နရိန္ကိုမိရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕ စစ္ဆင္ေရးေAာင္ၿမင္ၿပီေပါ႔။ စစ္ပြဲတပြဲကို
တိုက္တဲ႔ေနရာမွာ စစ္ေရးနဲ႔တိုက္တာနဲ႔ သံတမန္နည္းနဲ႕စကားေၿပာဆိုရယ္လို႕ ၂မ်ိဳးရွိပါတယ္၊
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ Aဓိကက ေAာင္ပြဲရဖို႕ပါ။ Aခုပြဲမွာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ကြ်န္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ စကားေၿပာဆိုၿပီး မိမိတို႕လိုAပ္တဲ႔ ေAာင္ပြဲကို ရရောစွိးခဲ႔ၿပီးပါၿပီး ဒါနဲ႔တင္
မရပ္တန္႔ေသးပဲ ေလာဘတက္ၿပီး သံတြဲကိုသိမ္းဖို႕ႀကိဳးစားရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဟာ သစၥာမရွိ
စကားမတည္တဲ႔သူေတြၿဖစ္ေတာ႕မယ္၊ Aရွင္မင္းႀကီးဟာ Aခုဆိုရင္
Eကရာဇ္ႀကီးတပါးၿဖစ္ေနပါၿပီ၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ စကားမတည္သစၥာမရွိ ၿပဳမူခဲ႔ႀကမယ္ဆိုရင္
Aရွင္မင္းႀကီးဟာ စကားမတည္ သစၥာမရွိသူAၿဖစ္ နာမည္ပ်က္ရေတာ႔မယ္၊ ဒါေႀကာင္႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးသံတြဲကို မသိမ္းခဲ႔တာပါ ” လို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aရမ္းကို
ေက်နပ္သြားတာနဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကို လက္နက္ကိုင္တပ္ေပါင္းစုရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးAၿဖစ္ခန္႔Aပ္ၿပီး
ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕ကိုစားေစပါသတဲ႔။
သကၠရာဇ္ ၇၅၂ခုႏွစ္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕ေဘးေတာ္ ဝါရီရူး (မကဒူး)စည္းရံုးသိမ္းသြင္းခဲ႔တဲ႕
ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမ၊ ဒလပဲခူး၊ မုတၱမေမာ္လၿမိဳင္ဆိုတဲ႔ မြန္နယ္ႀကီး၃နယ္ (တလိုင္းသံုးရပ္)လံုးကို
ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္ပါတယ္။ သူနန္းတက္ၿပီး ၇ႏွစ္Aႀကာမွာေပါ႔၊ Aဲဒီတုန္းက
သူ႕Aသက္က၂၃ႏွစ္ပဲရွိေသးသတဲ႔။

Page | 148
စိမ္းရက္ေလAား

မြန္တိုင္း ၃ရပ္လံုးကို ၿပန္လည္သိမ္းသြင္းၿပီးတဲ႔ေနာက္ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ပဲခူးၿပန္ၿပီး မိဖုရားႀကီး

ပီယရာဇာေဒဝီ(ေမြ႔မနိတ္)နဲ႔Aတူ ရာဇဘိေသကမဂၤလာ ခံယူၿပန္သတဲ႕။ ဒီလိုေမြ႔မနိတ္နဲ႔
ေရႊလက္တြဲၿပီး ေရႊနန္းစံေနတာၿမင္ရတိုင္း တလေမေဒါရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဓါးပါးပါးနဲ႔မႊန္းၿပီး
ဆားပက္ေနသလို ခံစားေနရတာေပါ႔၊ ဒုကၡေတြ႕တုန္းက Aတူတူေဝမွ်ခံစားခဲ႔ၿပီး
သုခဘံုေပၚတက္ေတာ႕ဘာမဟုတ္တဲ႔ဆီသည္မရဲ႕လက္ကိုတြဲလို႕။ ဒါေတြေတြးတိုင္း
တလေမေဒါဟာ ညညAိပ္မေပ်ာ္ဘူး၊ သူ႕ကိုယ္သူလည္း ထိန္းသိမ္းနိဳင္စြမ္းမရွိေတာ႕ဘူး၊
မိန္းမသားသဘာဝAတိုင္း မိဖုရားႀကီးဆိုတဲ႔ ေမြးမနိတ္ကို ရြဲ႕တယ္၊ လင္ခိုးမ စုန္းမ
ငါ႕လင္ကိုၿပဳစားထားတယ္ဆိုၿပီး မႀကားတႀကားေစာင္းေၿပာတယ္ က်ိန္ဆဲတယ္၊
ဒါမ်ိဳးႀကံဳလာဖန္မ်ားေတာ႕ ေမြ႕မနိတ္လည္း ဘယ္ခံေတာ႔မလဲ ဘယ္လိုပဲေၿပာေၿပာ
လက္ရွိAေၿခေနမွာ သူကမိဖုရားေခါင္ႀကီးေလ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကို တိုင္ပါေလေရာ။
ဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဗညားႏြဲ႔ဘဝက တလေမေဒါဆိုတာမရွိေတာ႕ဘူးေလ၊
လက္ညိဳးညႊန္ရာ ေရၿဖစ္ေနတဲ႔ မင္းEကရာဇ္ဘဝမွာ ပီယရာဇာေဒဝီ၊ ဒလသုဒၶမာယာ စတဲ႔
Aေခ်ာAလွမိဖုရားေတြႀကားမွာ သူေပ်ာ္ေမြ႔ေနၿပီ။ ဒီေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မိဖုရားေခါင္ႀကီးတိုင္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္တင္းၿပီေပါ႔။ “ ေကာင္မ ေAးေAးထားတာ ေAးေAးမေနခ်င္ဘူး သြားစမ္း Aမတ္ဒိန္
ဒီေကာင္မကိုေပးသနားထားတဲ႔ Aေဆာင္Aေယာင္ပစၥည္းUစၥာေက်းကြ်န္ Aားလံုးကို
ၿပန္သိမ္းလိုက္စမ္း ” လို႕ Aမိန္႔ေပးသတဲ႔။ Aမတ္ဒိန္လည္း လံုးဝမလုပ္သင္႔မလုပ္ထိုက္တဲ႔
Aလုပ္မို႕မလုပ္ခ်င္ေပမဲ႕ သူၿငင္းလိုက္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ တလေမေဒါဘက္ကေနၿပီး
တင္ေလွ်ာက္လိုက္ရင္ မိဖုရားႀကီးနဲ႔ သူနဲ႔ၿငိေတာ႕မယ္၊ သူကAမတ္တေယာက္ ဟိုက
တAိပ္ယာထဲမွာAိပ္တဲ႔မယား ဒီေတာ႕သူပဲခံရမယ္ ဒါေတြေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔
တလေမေဒါဆီလာခဲ႔တယ္။ တလေမေဒါဆီက AဓိကရေAာင္ ယူခဲ႔ဖို႕ ရာဇာဓိရာဇ္မွာလိုက္တာက
မိဖုရားႀကီးေတြနဲ႔သာ ထိုက္တန္တဲ႔ ၁၂ခ်ည္လက္စြပ္တဲ႔။
ဒီလက္စြပ္ကို ဆင္ၿဖဴရွင္ဗညားဦးက သူAရမ္းခ်စ္တဲ႔ သူ႕သမီးေလးတလေမေဒါကိုေပးခဲ႕တာ၊
တလေမေဒါက ဒီAေႀကာင္းေတြသိတာနဲ႔ ငါ႔AေဖAေမြ ငါမေပးဘူး ဒင္းတို႕လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဆိုၿပီး
ဆံထံုးထဲမွာထဲ႔ၿပီးထားသတဲ႔၊ သူရဲ႕ငယ္ကြ်မ္းေဆြ ဗညားႏြဲ႔ဟာ ဟိုမိန္းမေတြရဲ႕
ဖ်ားေယာင္းၿခင္းခံေနရလို႕ သူ႕ကိုပစ္ထားေပမဲ႕ ငယ္ငယ္ကသံေယာဇU္နဲ႔ သားေလး
ေဗာလာက်န္းေဒါရဲ႕သံေယာဇU္ေႀကာင္႔ ဒီေလာက္ ရက္စက္နိဳင္မယ္ မထင္ဘူးေလ၊
သူဆံထံုးထဲမွာ ထည္႔ထားရင္ေတာ႕ မယူတန္ေကာင္းဘူးေပါ႔။ ဒါကို ႀကားေတာ႕
ရက္စက္နိဳင္Aားသူႀကီးက Aမတ္ဒိန္ကို “ မင္း ဒါေလးေတာင္မယူနိဳင္ဘူးလား ဘာေကာင္လဲကြ
ဘာညာနဲ႔ႀကိမ္းၿပီး ဆံထံုးကိုေၿဖယူကြ ” လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။

Page | 149
Aမတ္ဒိန္လည္း မင္းနဲ႔မိဖုရားႀကားမွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ငိုၿပီး တလေမေဒါဆီ
ၿပန္သြားရတာေပါ႔၊ Aမတ္ဒိန္လိုAမတ္ႀကီးတပါးေတာင္ ငိုေနတယ္ဆိုေတာ႕ တလေမေဒါလည္း
Aက်ိဳးေႀကာင္းေမးတာေပါ႔၊ Aမတ္ဒိန္ကေၿပာၿပတာနားေထာင္ၿပီး တလေမေဒါဟာ
မူးေမ႕သြားသတဲ႔ Aမူးေၿပေတာ႕ ငိုေနတာကိုရပ္လိုက္တယ္၊ ေနာက္
Aေဝးကိုေတြေတြႀကီးႀကည္႔ၿပီး “ သူကဒီေလာက္ေတာင္ စိမ္းကားရက္စက္သြားၿပီတဲ႔လား
ဘာေႀကာင္႔လည္း ” လို႕ ဖာသာၿပန္ေမးတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ သူမဖာသာသူမပဲ “ သူဒီေလာက္
ရက္စက္ဖို႕မသင္႔ပါဘူး ခ်စ္သူတေယာက္ မယားတေယာက္Aေနနဲ႔ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ငါ႔ကို
သူ႕AေပၚAၿမဲတမ္း ကာကြယ္ေပးခဲ႔တဲ႔ ႏွမေလးတေယာက္Aေနနဲ႔ သတိရဖို႕ေကာင္းပါတယ္ ”
လို႕တိုးတိုးေလးညည္းရွာတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ ဆံထံုးကိုေၿဖၿပီး လက္စြပ္ကို
Aမတ္ဒိန္ကိုေပးလိုက္သတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aမတ္ဒိန္လာေရာက္ဆက္သတဲ႔ ၁၂ခ်ည္လက္စြပ္ကိုယူၿပီး “ ေရာ႕ဒါဟာ
မိဖုရားေခါင္ႀကီးနဲ႔မွ ထိုက္တန္တဲ႔လက္စြပ္ပဲ ဟိုေကာင္မေၿပာတာကို ဝမ္းနည္းၿပီး မငိုေနပါနဲ႔ေတာ႕”
လို႕ ေမြ႔မနိတ္ကို ေပးၿပီးေခ်ာ႕သတဲ႔၊ ပီယရာဇာေဒဝီမိဖုရားႀကီးက ၿပံဳးေပ်ာ္သြားေပမဲ႕
တနန္းေတာ္လံုးကေတာ႕ တလေမေဒါAတြက္ စိတ္မေကာင္းႀကဘူးေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး
ခ်စ္သူရဲ႕စိမ္းကားရက္စက္မွဳကို မခံစားနိဳင္ေတာ႕တဲ႔ Aစြန္႔ပစ္ခံ တလေမေဒါဟာ
Aဆိပ္ေသာက္ၿပီး ရက္စက္လြန္းတဲ႔ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ေၿပးသြားပါသတဲ႔။

တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးၾကြယ္

တလေမေဒါရဲ႕ Aဓိကရုဏ္းဟာ နန္းေတာ္ထဲမွာေရာ တိုင္းၿပည္တြင္းမွာပါ Aေတာ္ေလးကို

ဂယက္ထသြားခဲ႔ပံုရတယ္၊ မေက်နပ္သူေတြ၊ တလေမေဒါကို Aသနားပိုသူေတြလည္း
Aေတာ္မ်ားခဲ႔ပံုပဲ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕ ဒီကိစၥၿဖစ္ၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
မွဴးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိ နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားေတြကို တလိုင္း၃ရပ္ကို
ေAာင္ၿမင္တဲ႔Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔ ေAာင္ပြဲခံစားပြဲေသာက္ပြဲႀကီး က်င္းပေပးခဲ႔တယ္၊ ဒီပြဲမွာ
Aမွဳေတာ္ထမ္းရြက္ပံုAလိုက္ ဘြဲ႔Aမည္၊ Aေဆာင္Aေယာင္၊ ေက်းမက္၊ စည္းစိမ္၊ ၿမိဳ႕ရြာ
နယ္ပယ္ေတြကို ေပးသနားတဲ႔ Aခန္းနားလည္း လုပ္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒီပြဲေတြၿပီးေတာ႕ တခါ
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားမွာ AလွဴႀကီးAတန္းႀကီးေပးၿပန္တယ္၊ စတုဒီသာAႀကီးAက်ယ္ေႀကြးသလို
သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း AႀကီးAက်ယ္ပူေဇာ္တယ္။ သံဃာေတာ္ေတြလွဴတဲ႔ေနရာမွာ
ပရိကၡရာရွစ္ပါးAၿပင္ ဝတၱဳAၿဖစ္ ေႀကးပိႆာ ၅၀ဝစီလည္းလွဴပါသတဲ႔။ ဒီေတာ႕လည္း
လူေတြဟာ တလေမေဒါရဲ႕ သနားစရာAၿဖစ္Aပ်က္ကိုေမ႔ေလွ်ာ႕သြားႀကၿပီး သူ႕ရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕

Page | 150
ေAာင္ပြဲ၊ AေပးAကမ္းရက္ေရာမွဳ၊ သူရဲေကာင္းကိုတန္းဖိုးထားၿပီး ခ်စ္ခင္မွဳေတြကိုပဲ
တဖြဖြေၿပာေနႀကေတာ႕တာေပါ႔။
ဒီလိုနဲ႔ မြန္ေဒသႀကီးတခုလံုးကို စည္းရံုးၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aင္Aားေတာင္႔တင္းစြာ
Aုပ္စိုးပါေနပါသတဲ႔။ ဒီလိုဟံသာဝတီရဲ႕ Aင္Aားဟာ Aရမ္းခိုင္မာသြားၿပီဆိုေတာ႕ Aင္းဝဘုရင္
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲလဲ လာၿပီရန္မစရဲေတာ႕ဘူးေပါ႔။ ဒီလိုေနလာရင္း ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
တေန႔ထက္တေန႔ သူ႕Aင္Aားကိုပိုပိုၿပီးယံုႀကည္လာတယ္၊ ဒါ႔Aၿပင္ Aေရွ႕ဘက္က
ဟသာဝတီရဲ႕ရန္ဘက္ေဟာင္း စုခိုထိုင္းAင္Aားက်ဆင္းသြားၿပီး ေခါင္းေထာင္လာတဲ႔
Aယုဒၶယမင္းက သူ႕နိဳင္ငံကို Aေနာက္ဘက္ကေန ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဟံသာဝတီက
မထိပါးရေလေAာင္ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးတဲ႔Aေနနဲ႕ Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ ယူဂႏၶာေရာဆိုတဲ႔
တိုက္ဆင္တေကာင္ကို ဆက္သလာေတာ႕ နဂိုကတည္းက ေသြးႀကြေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ကိုသူ ပိုAထင္ႀကီးလာတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ Aင္းဝပိုင္ ကူထြတ္ၿမိဳ႕ကို သြားတိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး
သမိန္ေဗခ်စ္တနဲ႔ သမိန္သံႀကယ္ဆိုတဲ႔ စစ္သူႀကီး၂ေယာက္ကို Aေစာင္႔Aၿဖစ္ထားရစ္လို႕
ပဲခူးဆီၿပန္လာခဲ႔သတဲ႔။ ကူထြတ္ကို ဘာလို႕သြားသိမ္းရတာလဲေတာ႕မသိဘူး၊ ကူထြက္ဟာ
ၿပည္ရဲ႕ေAာက္ဖက္မွာရွိၿပီး Aၿငင္းပြားဖြယ္ မြန္-ဗမာ (ဟံသာဝတီ-Aင္းဝ) နယ္စပ္ေဒသမွာ
တည္ရွိတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
ကူထြတ္ကိုသိမ္းၿပီး ပဲခူးၿပန္ေရာက္ေတာ႕ Aေထာက္ေတာ္ေတြက ရာဇာဓိရာဇ္ကို
သတင္းတခုေပးတယ္၊ သားေတာ္ ေဗာ္ေလာက်န္းေဒါဟာ တိုက္ဆင္ေတြကို Aစြယ္ခ်ြ န္ေနတယ္၊
ဆင္စီးၿမင္းစီးေတြကို Aၿပင္းAထန္ေလ႔က်င္႔ေနတယ္၊ စစ္ေရး စစ္ပညာ စစ္ကစားနည္းေတြကို
AႀကီးAက်ယ္ေလ႕လာေနတယ္တဲ႔။ တလေမေဒါေသသြားၿပီးကတည္းက ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕သားေတာ္ေလးကို Aထိန္းေတာ္ ႏွင္းAံေကာင္းကို ထိန္းေစတယ္၊ သူ႕နဲ႔Aတူ
နန္းေဆာင္ထဲမွာ မထားပဲ သီးၿခားAိမ္ေတာ္တေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ၿပီးထားသတဲ႔။
Aမိမဲ႕သားေလးဆိုၿပီး Aေတာ္Aေလးေပးေပမဲ႕ မိဖုရားႀကီးပီယရာဇေဒဝီရ႕ဲ ၿပႆနာေတာ႕
မၿဖစ္ေစခ်င္ဘူးထင္ရဲ႕၊ ေဗာေလာက်န္းေဒါေလးကလည္း မိခင္ရဲ႕Aၿဖစ္Aပ်က္ေတြကို
ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနတဲ႔Aရြယ္ဆိုေတာ႕ ဒီမိန္းမႀကီးေႀကာင္႔ ငါ႔Aေမေသရတာပဲဆိုၿပီး
မိဖုရားႀကီးေမြ႕မနိတ္ကို တင္းေနရွာမွာေပါ႔။
ဒီေနရာမွာ ပဲခူးနန္းတြင္းAေၿခေနကို ၿပန္ႀကည္႔ရင္ နန္းတြင္းထဲမွာ နန္းေသြးမဟုတ္တဲ႔ မိဖုရားႀကီး
ပီယရာဇာေဒဝီ (ေမြ႕မနိတ္)ကို သစၥာခံတဲ႔Aဖြဲ႕ရယ္၊ သားေတာ္ေဗာ္ေလာက်န္ေဒါကို
ဗဟိုၿပဳထားတဲ႔ တလေမေဒါကို ဂရုဏာသက္တဲ႔Aဖြဲ႔ရယ္ဆိုၿပီး ရွိေနမဲ႔Aၿပင္
ရာဇာဓိရာဇ္မရွိတဲ႔Aခ်ိန္မွာ ဒီႏွစ္ဖြဲ႔ရဲ႕ထိပ္တိုက္ေတြ႔မွဳဟာ ပိုၿမင္႔တတ္လာပါလိမ္႔မယ္။ တခါ
ေဒးပသြယ္ကိုသိမ္းတုန္းက Aမတ္ဒိန္သံုးခဲ႔တဲ႔ ပရိယာယ္စကားAရ စစ္ေတြခ်ည္းပဲတိုက္ေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ႔ Aုပ္စုလည္း ရွိေနနိဳင္ပါတယ္၊ တခါ
Page | 151
မဟာေဒဝီကိုသစၥာေစာင္႔သိသူေတြလည္း ရွိေနနိဳင္ပါေသးတယ္။ ဒီAုပ္စုေတြဟာ တလေမေဒါကို
ဂရုဏာသက္တဲ႔Aုပ္စုနဲ႔ေပါင္းၿပီး သားေတာ္ေလး ေဗာေလာက်န္းေဒါကို ေၿမာက္ေပးလို႕
ေခါင္းေဆာင္တင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို ဆန္႔က်င္ဖို႕ရည္ရြယ္တာ ၿဖစ္ပံုရတယ္။ Aဲဒီတုန္းက
ေဗာေလာက်န္းေဒါေလးဟာ ဘယ္ေလာက္ရွိဦးမွာလည္း Aလြန္ဆံုး၁၁ႏွစ္ ၁၂ႏွစ္ေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕
Aဲဒီ၁၁ႏွစ္ ၁၂ႏွစ္ကေလးေလးကလည္း သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္မွာ မေမွ်ာ္လင္႔ပဲ
Aင္မတန္ႀကီးတဲ႔ မီးေတာက္ႀကီးၿဖစ္နိဳင္တာပဲ။ ဒီAခ်က္ကိုေထာက္ၿပီး
မိဖုရားႀကီးပီယရာဇာေဒဝီ(ေမြးမနိတ္)တို႕ဘက္က လက္ဦးမွဳယူၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေသြးထိုးတာလည္း ၿဖစ္နိဳင္ပါလိမ္႔မယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aေထာက္ေတာ္ရဲ႕သတင္းစကားကိုႀကားၿပီး Aေတာ္ႀကာႀကာငိုင္သြားတယ္၊
သူဘာလုပ္ရမလဲ။ သူ႕တုန္းကလည္း သူ႕Aေဖကသူ႕ကိုAေလးမထားလို႕ တနန္းေတာ္လံုးက
ဝိုင္းႏွိမ္ႀကတာေႀကာင္႔ ထြက္ေပါက္Aေနနဲ႔ ဆင္စီး ၿမင္းစီး ဒါးခုတ္ လွံထိုး စစ္တိုက္
စစ္ကစားတာေတြထဲမွာပဲ ၿမဳတ္နွံထားခဲ႔လို႕ Aခုလိုဘဝမ်ိဳးေရာက္လာတာမဟုတ္လား၊
Aခုလည္းေဗာေလာက်န္းေဒါဟာ သူ႕သားပီပီသူ႕လမ္းစU္Aတိုင္း Aားၿပည္႔တဲ႔တေန႔
သူ႕ကိုေၿခရာတိုင္းၿပီး သူ႕ကိုၿပန္ေတာ္လွန္ရင္ေရာ။ ၿပီးေတာ႕ သူ႕ကိုမယွU္နိဳင္လို႕
သူ႕ရန္သူေတြဟာ ေခါင္ငံု႕လွိဳးေနႀကေပမဲ႕ သူ႕သားAားကိုယူၿပီး သူ႕ကိုၿပန္ၿပီး
ေတာ္လွန္နိဳင္တဲ႔Aေၿခေန။ သူ႕သားက သူ႕Aေမ တလေမေဒါAေပၚ သူရက္စက္ခဲ႔လို႕
သိပ္ေက်နပ္ပံုမရဘူး။ သူမွာကလည္း ေၿမာက္ဘက္က Aင္းဝဆိုတဲ႔ ဗမာေတြရန္ကရွိေသးတယ္။
ဒီေတာ႕ ဒီကိစၥကို မီးမေတာက္ခင္ၿငိမ္းပစ္မလား ေတာက္ေလာင္လာတဲ႔Aထိ ေစာင္႔မလား။
ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သက္ၿပင္းရွည္ႀကီးခ်ၿပီး လက္စြဲေတာ္ Aမတ္ႀကီးAဲေကာင္းဗိန္ကိုပဲ “
ကဲ ..Aမတ္ႀကီးေရ၊ မလုပ္သင္႔ေပမဲ႕ မလုပ္မၿဖစ္တဲ႔ Aလုပ္တခုကိုလုပ္ေပးပါဦး
ေဗာေလာက်န္းေဒါကို သုတ္သင္လိုက္ပါ ” လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ႕သတဲ႔ေလ။

ေဗာေလာက်န္းေဒါဆိုတဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာ

Aမတ္ႀကီး Aဲေကာင္ဗိန္က ရာဇာဓိရာဇ္Aမိန္႔Aတိုင္း ေဗာေလာက်န္းေဒါကို သြားဖမ္းေတာ႕

မင္းသားက Aံ႕ႀသတႀကီးနဲ႔ ဘာမွမခုခံပဲ Aသာတႀကည္Aဖမ္းခံပါသတဲ႔၊ သူဘာမွ
Aၿပစ္မလုပ္ထားမိဘူးေလ။ ေနာက္ေတာ႕လည္း သူ႕ဖခမည္းေတာ္ရဲ႕ Aမိန္႔ေတာ္ကို ႀကားနာၿပီး
သေဘာေပါက္သြားတဲ႔ မင္းသားေလးဟာ မခ်ိၿပံဳးၿပံဳးရင္း “ မင္းEကရာဇ္ရဲ႕သား
ေယာက်ၤားေတြတတ္Aပ္တဲ႔ Aဌာရသ၁၈ရပ္ကို ေလ႕က်င္႔သင္ယူတာ Aၿပစ္တဲ႔လား၊ ေAးေလ
Aေဖဟာ ဆီသည္မႀကီးရဲ႕ လွည္႔စားခ်က္ေတြကို ယံုႀကည္ၿပီး သူ႕ရဲ႕တဖေAထဲႏွမ
ငါ႔Aေမကိုေတာင္ ရက္စက္နိဳင္ခဲ႔ေသးတာပဲ၊ ငါ႔ကိုသတ္မယ္ဆိုတာ

Page | 152
AထူးAဆန္းမွမဟုတ္တာပဲေလ ” လို႕ေၿပာသတဲ႔။ ဒီလိုေၿပာၿပီးေတာ႕ ဆယ္ေက်ာ္သက္Aရြယ္
မင္းသားေလးဟာ Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ Aမတ္ႀကီး “ ငါမေသခင္
ေနာက္ဆံုးAေနနဲ႕ ရတနာသံုးပါးကို ေဆာက္တည္ၿပီး ဘာဝါနာေလးပြားမ်ားပါရေစ ” လို႕
ခြင္႔ေတာင္းေတာ႕ မင္းသားကိုႀကည္႔ၿပီး Aေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနတဲ႔ Aဲေကာင္ဗိန္က
လုပ္ပါAရွင္႔သား လုပ္ပါလို႕ခြင္႔ေပးရွာတယ္။
Aခြင္႔ရေတာ႕ ေဗာေလာက်န္ေဒါဟာ AဖိုးAတန္ဆံုး Aဝတ္Aထည္ေတြကိုဝတ္တယ္၊ ရွိသမွ်
Aဖိုးတန္ လက္ဝတ္ရတနာေတြလည္းကို သီးေနေAာင္ဝတ္တယ္၊ ေနာက္
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားေပၚတက္တယ္၊ ရတနာသံုးပါးကိုကန္ေတာ႕ သရဏဂံုေဆာက္တည္ၿပီး
သီလခံယူသတဲ႔၊ သီလခံၿပီးေတာ႕မွ Aဝတ္Aစား လက္ဝတ္ရတနာAားလံုးကိုခြ်တ္ၿပီး
ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္တယ္။ ေရစက္ခ်လွဴဒါန္းAၿပီးမွာ ေဗာေလာက်န္းေဒါဟာ
ဒီလိုသစၥာၿပဳၿပီး ဆုေတာင္းပါသတဲ႔ “ Aရွင္ဘုရား ကြ်ႏု္ပ္ဟာ Aၿပစ္မရွိပဲ ဖခည္းေတာ္က
Aေႀကာင္းမဲ႔ Aၿပစ္ရွာကြပ္မ်က္ၿခင္း ခံရေတာ႕မဲ႔သူပါ၊ ဤစကားဟာ မွန္ကန္တဲ႔ သစၥာစကားပါ၊
ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားကို ဆိုရတဲ႔Aတြက္ ကြ်ႏု္ပ္ေသလွ်င္ ဖခည္းေတာ္ရဲ႕ရန္သူ
Aင္းဝဘုရင္ရဲ႕သားၿဖစ္ၿပီး Aရြယ္ေရာက္လွ်င္ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္နွင္႔ စစ္ထိုးရပါေစဘုရား ”
တဲ႔။
ကိစၥေတြAားလံုးၿပီးေတာ႕ ေဗာေလာက်န္းေဒါဟာ မာန္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သားပီပီ
သူမ်ားAသတ္ေတာ႕မခံဘူး ငါ႔ဖာသာငါသတ္ေသမယ္ဆိုၿပီး လွိဳ႔ဝွတ္ယူလာတဲ႔
သူ႕Aေမတလေမေဒါေသာက္ခဲ႔တဲ႔ ဖံုးမသိမ္နဲ႔သံပုရာပါတဲ႔Aဆိပ္ကို ေသာက္ၿပီး
သတ္ေသသြားပါေလေရာ။
ဒီAေႀကာင္းကို Aဲေကာင္ဗိန္က ရာဇာဓိရာဇ္ထံ Aၿမန္ၿပန္ေလွ်ာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္
Aေတာ္လန္႔သြားတယ္ေပါ႔၊ ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္ထား ဘုရားမွာ Aဓိဌါန္ၿပဳတာတို႕
သစၥာဆိုတာတို႕ ဆိုတာေတြကို Aဲဒီခတ္ကAဲဒီAခါ Aရမ္းယံုႀကည္ႀကတာကိုး၊ Aထူးသၿဖင္႔
Aတၱႀကီးတဲ႔ သက္ဦးဆံပိုင္ေတြ ပိုယံုႀကည္ႀကတယ္ေလ။ ေဗာ္ေလာက်န္းေဒါေလးဟာ
Aသက္Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ေသခ်င္တရားကို ရင္ဆိုင္သြားခဲ႔သလို
မေသခင္မွာလဲ သစၥာၿပဳၿပီး ေနာင္ဘဝသူ႕နဲ႔စစ္ထိုးဖို႕ က်ိန္ဆိုသြားတယ္ဆိုေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လန္႔ရင္လဲ လန္႔စရာပဲေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ေရႊေမာ္ေဓာဆီAၿမန္ေၿပးၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ထီးေတာ္မွ ေၿခရင္းတိုင္ေAာင္ ကိုယ္လံုးၿပည္႔ ေရႊခ်တယ္၊ ရဟန္းသံဃာေတြကို ဆြမ္းေကြ်းတယ္၊
ၿပီးေတာ႕ ဤၿပဳရေသာ ေကာင္းမွဳေႀကာင္႔ နိဗၺာန္မေရာက္မွီစပ္ႀကားAတြင္း ကြ်ႏု္ပ္ကို
မည္သူမွစစ္ၿပဳလို႕ မနိဳင္ပါေစနဲ႔ဘုရားလို႕ ဆုေတာင္းပါသတဲ႔။
တိုက္ဆိုင္တာလား ဘာလားေတာ႕မသိဘူး ေဘာေလာက်န္းေဒါေသၿပီးမႀကာပါဘူး
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရဲ႕ သားေတာ္ငယ္ ၿမင္းစိုင္းၿမိဳ႕စား မင္းေဆြနစ္(ေနာင္မင္းေခါင္)ရဲ႕ မိဖုရား
Page | 153
ရွင္မိေနာက္ဟာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ပါေလေရာ။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တာမထူးဆန္းေပမဲ႕
ခ်U္ၿခင္းတက္တာက Aဆန္း။ ဒလသရက္သီးကိုစားခ်င္သတဲ႔၊ မုတၱမေၿမသင္းခဲကိုစားခ်င္သတဲ႔၊
ေခါင္းေဆးကြ်န္းကေရကိုေသာက္ခ်င္ပါသတဲ႔ ကဲ ..မဆန္းေနဘူးလား။

ရန္ဘက္ေတြၿဖစ္ေနေပမဲ႕ သူ႕မိန္မတမ္းတတဲ႔ခ်U္ၿခင္းက သိပ္ၿပီးAဖိုးတန္တဲ႔

ပစၥည္းေတြမဟုတ္ေလေတာ႕ မြန္ေတြဒီပစၥည္းေတြေလာက္နဲ႔ေတာ႕ ၿပႆနာမလုပ္ပါဘူးလို႕
ယူဆၿပီး မင္းေဆြဟာ ေဇယ်သူဆိုတဲ႔ Aမွဳထမ္းတေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ထံေတာင္ခိုင္းလိုက္သတဲ႔။ ဟံသာဝတီဘက္က ေဗာေလာက်န္းေဒါရဲ႕
က်ိန္စာAေႀကာင္းကို သတင္းေမွာင္ခ်ပိတ္ထားလို႕ Aင္းဝက မသိဘူးတူပါတယ္။ မင္းေဆြဟာ
မြန္ေတြစိတ္ေက်နပ္ရေAာင္ ဖဲထည္ ပိုးထည္ ေAာင္းသတၱဝါရဲ႕AေမြးAၿဖဴနီေတြကို
သဝဏ္လႊာတေစာင္နဲ႔Aတူ ထည္႔ေပးလိုက္ေသးသတဲ႔။ စာထဲမွာကေတာ႕ Aကိုေတာ္ေရ
ကြ်န္ေတာ္မိန္႔မ Aကို႕ႏွမ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနတယ္ဗ်ာ၊ သူခ်U္ၿခင္းတတ္တာကAဆန္း
ဒလသရက္သီး၊ မုတၱမေၿမခဲ နဲ႔ ေခါင္းေဆးကြ်န္းေရ ကို ေသာက္ခ်င္တယ္လို႕ခ်ည္း
တမ္းတေနတာပဲ ဘာေကြ်းေကြ်းသူတမ္းတတာမွမရရင္ ခံတြင္းမေတြ႔ဘူးတဲ႔
မထူးဆန္းဘူးလားဗ်ာ၊ Aဲဒါေႀကာင္႔ ေAာက္ၿပည္မွာရွိတဲ႔ Aကိုေတာ္ကို Aားကိုးတႀကီး
Aကူညီေတာင္းလိုက္ရပါတယ္ ဘာညာကြိကြေပါ႔။
မင္းေဆြရဲ႕တမန္ ပဲခူးေရာက္လာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြနဲ႔
ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ရၿပီးေပါ႔၊ ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ၊ ဒီခေလးဟာ ေဗာေလာက်န္းေဒါဝင္စားတယ္ဆိုတာ
ရာနဳန္းၿပည္႔ေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီေလ။ တဖက္ကလည္း မေပးရင္ မေကာင္းၿပန္ဘူး၊ မင္းAခ်င္းခ်င္း
မ်က္ႏွာပ်က္ရဦးမယ္၊ ခုေတာင္ နယ္စပ္Aေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
Aစာေႀကႀကတာမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ႕ ေလာကီေရးရာ ကြ်မ္းက်င္တဲ႔
မူးမတ္ဟူးရားပုဏၰားေတာ္ေတြက ဒီကေလးဟာ ေဗာေလာက်န္းေဒါေလးမို႕ ေသခ်ာေပါက္
Aရွင္႔ရန္သူၿဖစ္လာမွာပဲ ဒီေတာ႕ သူမေမြးခင္ကတည္းက တန္ခိုးမႀကီးေAာင္
ႏွိမ္ထားသင္႔တယ္လို႕ Aႀကံေပးသတဲ႔။ ဘယ္လိုနာမ္ႏွိမ္ထားရမလဲဆိုေတာ႕ မီးေနAိမ္၇Aိမ္က
မသန္႔တဲ႕ေၿမ၊ မသန္႕တဲ႔ေရကိုယူၿပီး Aေမြးနံသာနဲ႔ထံုသင္းၿပီးေပးရမယ္၊ ဒလသရက္သီးကိုလည္း
Aိမ္သာနားမွာေပါက္တဲ႔ Aပင္ကသရက္သီးကို ယူၿပီးေပးရမယ္တဲ႔။
ဒီလိုမွဴးမတ္ေတြရဲ႕ေပးတဲ႕AႀကံAတိုင္း စီရင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြနဲ႔Aတူ
ေဇယ်သူကိုေပးၿပီး Aင္းဝဆီၿပန္လႊတ္လိုက္တယ္။ Aင္းဝေရာက္ေတာ႕ ရွင္မိေနာက္ဟာ
မသန္႔တဲ႔ေရလား ဘာလားမစU္းစားေတာ႕ပါဘူး ငတ္ငတ္နဲ႔Aကုန္ေမာ႕ Aကုန္စားပစ္လိုက္တာပဲ။
မႀကာပါဘူး ေန႕ေစ႕ေတာ႕ ကေလးေမြးပါေလေရာ ကေလးကေယာက်ၤားေလး၊
Aေတာ္Aငိုသန္တဲ႔ေကာင္တဲ႔။ ဘယ္လိုေခ်ာ႕ေခ်ာ႕ Aငိုမရပ္ဘူးဆိုပဲ ဒါနဲ႕
Page | 154
Aထိန္းေတာ္တေယာက္က ေAာက္ၿပည္ကိုခ်U္ခ်င္းတက္တဲ႔ကေလး မင္းႀကီးလာရင္
ဟံသာဝတီကို သိမ္းပိုက္လိုက္စမ္းလူေလးလို႕ ေခ်ာ႕ၿမဴေတာ႕ ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔
ေနာက္သူငိုတိုင္း ဟံသာဝတီကို သိမ္းပိုက္Aုပ္စိုးရမဲ႔သူလို႕ ေၿပာလိုက္ရင္
ခ်က္ခ်င္းတိတ္သြားတယ္။ မင္းေဆြက သူ႕သားကို မင္းရဲေက်ာ္စြာလို႕ Aမည္ေပးပါသတဲ႔။

တတိယAင္းဝထိုးစစ္နဲ႔ကူထြက္တိုက္ပြဲ

ဟံသာဝတီ-Aင္းဝနယ္စပ္က ကူထြက္ၿမိဳ႕Aေရးဟာ တေန႕ထက္တေန႔ ပိုပိုၿပီးတင္းမာလာပါတယ္၊

ေနာက္ဆံုး မင္းႀကီးစြာဟာ ဒီေလာက္ေတာင္ သူ႕ကိုပမာမခန္႔ၿပဳရဲတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
ေကာင္းေကာင္းႀကီး Aေႀကာင္းၿပဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး စစ္ၿပင္ပါေတာ႕တယ္။ သူ႕ရဲ႕၃ႀကိမ္ေၿမာက္
ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာ မြန္ေဒသကိုစစ္ခ်ီၿခင္းေပါ႔။ မင္းႀကီးစြာဟာ ပထမ၂ခါခ်ီစU္က ခံခဲ႔ရတာကို
ၿပန္လွန္သံုးသပ္ၿပီး စစ္ဗ်ဴဟာAသစ္ကို Aသံုးၿပဳပါတယ္။
ပထမAႀကိမ္ခ်ီစU္က သားေတာ္၂ပါးကို ဦးေဆာင္ခိုင္းၿပီး ပဲခူးရိုးမAေရွ႔စစ္ေႀကာင္းနဲ႔
ရိုးမAေနာက္စစ္ေႀကာင္းဆိုၿပီး ပဲခူးကိုဦးတည္ခ်ီလို႕ ႀကည္းတပ္သက္သက္ကို
Aသံုးၿပဳခဲ႔ၿပီးတိုက္ေစခဲ႔တယ္ မနိဳင္ခဲ႔ဘူး၊ တခါ ဒုတိယAႀကိမ္မွာ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဦးစီၿပီး
Eရာဝတီၿမစ္Aတိုင္း ေရတပ္ႀကီးကိုAသံုးၿပဳလို႕ ၿမစ္ေႀကာင္းတေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕ရြာေတြကို
သိမ္းတဲ႔ကမ္းတက္စစ္ဆင္ေရးကို Aသံုးၿပဳခဲ႔တယ္၊ ဦးတည္တဲ႔Aရပ္က ဒဂံုေပါ႔။
AဲဒီဒုတိယAႀကိမ္မွာလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aနိဳင္မရခဲ႔ဘူး။ ဒီေတာ႕ တတိယAခ်ီမွာ
မင္းႀကီးစြာဟာ ေရေႀကာင္းနဲ႔ ႀကည္းေႀကာင္းကိုAသံုးၿပဳၿပီး သားေတာ္ႀကီး၂ပါးဦးေဆာင္တဲ႔
ႀကည္းေႀကာင္းက ရာဇာဓိရာဇ္ကို တိုက္ေနခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္တဲ႔ ေရတပ္ႀကီးက
ကမ္းတက္စစ္ဆင္ေရးေတြလုပ္ၿပီး ၿမိဳ႕ရြာေတြကို သိမ္းမယ္ဆိုတဲ႔ ဗ်ဴဟာသစ္ခ်မွတ္လိုက္တယ္။
သားေတာ္ႀကီး Aိမ္ေရွ႔မင္းသားနဲ႔ သားေတာ္ငယ္ မင္းေဆြႏွစ္ ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ႀကည္းေႀကာင္းမွာ
တပ္မႀကီး ၁၂တပ္မ ပါဝင္ၿပီး တိုက္ဆင္၈၀ဝ၊ ၿမင္း ၁၀ဝ၀ဝ၊ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ ၁၂၀ဝ၀ဝ ပါဝင္သလို
သူကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္တဲ႔ ေရတပ္မွာေတာ႕ တပ္မ၉တပ္မ ေလွာ္ကားေလွ၈၀ဝ၊ တိုက္ေလွ၅၀ဝ နဲ႔
စစ္သည္ဗိုလ္ပါ၁၄၀ဝ၀ဝ ပါဝင္ပါသတဲ႔၊ ၂တပ္ေပါင္း စစ္သည္Aင္Aားက စုစုေပါင္း
၂သိန္းခြဲေက်ာ္ေပါ႔။ Red cliff မွာပါတဲ႕ Cao Cao ရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးေလာက္ မႀကီးေပမဲ႕
ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ Aႀကီးဆံုးေရတပ္လို႕ေတာင္ေၿပာလို႕ရမယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း ဒီAေႀကာင္းကို Aေထာက္ေတာ္ေတြကေနတဆင္႔ သိရတာနဲ႕
ခံစစ္ဗ်ဴဟာကို AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ပါသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ခံစစ္ကလည္း

Page | 155
Aင္းဝရဲ႕စစ္ဗ်ဴဟာAေပၚ မူတည္ၿပီး ေရေႀကာင္းနဲ႔ ႀကည္းေႀကာင္းဆိုတဲ႔ Aပိုင္း၂ပိုင္းပါဝင္တာေပါ႔။
ေရေႀကာင္းAတြက္ မဟာသမြန္ဦးေဆာင္တဲ႔ ေရတပ္ႀကီးကို ဖြဲ႔စည္းေစတယ္၊ ဒီေရတပ္ဖြဲ႔ႀကီးဟာ
သိမ္းပိုက္ရရွိထားတဲ႔ ေလာက္ၿဖားရဲ႕ ေခတ္မွီေရတပ္ႀကီးကို Aေၿခခံထားတာၿဖစ္ၿပီး
Aမတ္ႀကီးမဟာသမြန္၊ Aမတ္ပြန္စီ၊ Aဲေကာင္ဗိန္ နဲ႔ Aမတ္ၿဗတ္ထဗိုက္ တို႕ဦးေဆာင္တဲ႔
ေရတပ္မႀကီး ၄တပ္မပါဝင္တယ္၊ စစ္သည္ဗိုလ္ပါက ၅၀ဝ၀ဝ၊ တိုက္ေလွက၁၅၀ဝ ပါဝင္ပါသတဲ႔၊
ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္က Aမတ္ႀကီးမဟာသမိန္ေပါ႔။ Aင္းဝေရတပ္နဲ႔စာရင္ ဟံသာဝတီေရတပ္က
Aင္Aားနည္းတယ္လို႕ ဆိုနိဳင္ေပမဲ႕ ဒီေရတပ္ႀကီးေတြထဲမွာ ေပၚတူဂီေႀကးစားေတြရဲ႕
Aေၿမာက္တင္သေဘၤာေတြ ေသနတ္တင္ေလွေတြလည္း ပါဝင္ေနတာမို႕
သူမသာငါမသာAေနAထားပါပဲ။ ဒီေရတပ္ႀကီးဟာ ကူထြက္ၿမိဳ႕ကို Aလွ်င္Aၿမန္ေရာက္ရွိသြားၿပီး
စုန္ဆင္လာမဲ႔ Aင္းဝတိုက္ေလွေတြကို ေစာင္႔ႀကိဳေနသတဲ႔။
ႀကည္းေႀကာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါတယ္။ ဒီႀကည္းတပ္ႀကီးမွာ Aမတ္ဒိန္၊
ရဲသင္ရံ၊ လဂြန္Aိမ္၊ သမိန္ၿဗာဇၨ စတဲ႔ တပ္မွဴးႀကီး ၈ေယာက္ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ တပ္မႀကီး၈တပ္မနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္တဲ႔ စစ္ဦးစီးတပ္မဆိုၿပီးပါဝင္ပါတယ္။ စစ္သည္ဗိုလ္ပါက ၈၀ဝ၀ဝ
တိုက္ဆင္က ၄၀ဝ ပါဝင္ပါသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ဟာ စစ္ဦးစီးတပ္မို႕ ေနာက္ခ်န္တပ္
သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔Aတူ ေနာက္ဆံုးကခ်ီတာေပါ႔။ ဒီတိုက္ပြဲမွာမွ လဂြန္းAိမ္ဟာ တပ္မမွဴးရာထူးကို
စတင္ထမ္းေဆာင္တာၿဖစ္သတဲ႔။ ႀကည္းတပ္မွာလည္း Aင္းဝနဲ႔စာရင္ ဟံသာဝတီက
Aင္Aားနည္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ Aင္းဝကထိုးစစ္ဆင္သူၿဖစ္ၿပီး ဟံသာဝတီက ခံစစ္မို႕
AေနAထားက သိပ္မကြာလွပါဘူး။
Aင္းဝႀကည္းတပ္ဟာ ေတာင္ငူေႀကာင္းAတိုင္း ရိုးမAေရွ႕ဘက္က ခ်ီလာတာမို႕
ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ႀကည္းတပ္ဟာ ပန္းေက်ာ္မွာ တပ္စြဲၿပီး ခံစစ္ၿပင္ထားတယ္။ မင္းႀကီးစြာရဲ႕ဗ်ဴဟာက
ႀကည္းတပ္ဟာ Aေရွ႕ဘက္ကေန ရာဇာဓိရာဇ္ကို ဖိAားေပးေနတုန္း သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးက
Aေနာက္က ဝင္သိမ္းမယ္ေပါ႔၊ မင္းႀကီးစြာဟာ ေရေႀကာင္းခ်ီရတာကို
Aေတာ္ႏွစ္သက္တဲ႕သူေနမယ္။
ဒါေပမဲ႕ ကူထြတ္မွာ ဟံသာဝတီေရတပ္နဲ႔ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲၿဖစ္ေတာ႕ သူထင္သလိုမလြယ္ဘူးဆိုတာ
မင္းႀကီးစြာ လက္ေတြ႔ေတြ႔လိုက္ရတယ္၊ ေခတ္မွီစစ္သေဘၤာေတြသံုးၿပီး
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္ခိုက္ေနတဲ႔ မြန္ေတြကို Aင္Aားႀကီးတဲ႔ Aင္းဝေရတပ္က
Aနိဳင္မတိုက္နိဳင္ဘူးတဲ႔။ မင္းႀကီးစြာရဲ႕ေရတပ္ဟာ ကူထြက္ကို Aႀကိမ္ႀကိမ္ဝင္တိုက္တယ္၊
တိုက္ပြဲကလည္း ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၿဖစ္ၿပီး ၂ဖက္စလံုး Aထိနာတယ္ ဒါေပမဲ႕
ကူထြက္ကိုသူမသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ တႀကိမ္မွာ ကူထြက္ၿမိဳ႕ေစာင္႔ တပ္မွဴးႀကီး
သမိန္သံႀကယ္ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ေရတပ္တတပ္ဟာ တိုက္ပြဲႀကားမွာ Aင္းဝဘက္
ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္လာၿပီး စစ္ဦးစီးရံုးၿဖစ္တဲ႔ မင္းႀကီးစြာစီးတဲ႔ သေဘၤာနားAထိ
Page | 156
ေရာက္လာနိဳင္တဲ႔Aၿပင္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္တိုက္ခိုက္ၿပီး မင္းႀကီးစြာရဲ႕ ေလွေတာ္ႀကီးမွာ ဆြဲထားတဲ႔
ပန္းပြားေတြကိုေတာင္ ၿဖတ္ေတာက္ ယူေဆာင္သြားလိုက္နိဳင္သတဲ႔။ ဒီေတာ႕ မင္းႀကီးစြာ
Aေတာ္လန္႔သြားတာေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲ Aႏၱရာယ္မကင္းဘူးဆိုၿပီး သူ႕ရဲ႕စစ္ဦးစီးရံုးကို ေရထဲကေန
ကုန္းေပၚေၿပာင္းထိုင္တယ္။ Aင္းဝစစ္ဦးစီး ေရထဲမွာမရွိေတာ႕ဘူးဆိုတာ သိတာနဲ႔ မဟာသမြန္ဟာ
သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ႀကီးကို တိုက္စစ္Aၿပင္းဖြင္႕ခိုင္းတယ္၊ ခံစစ္ကေန တိုက္စစ္ေၿပာင္းသြားတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုတာကို Aမိန္႔ေပးရမဲ႔ စစ္ဦးစီးက ေရထဲမွာမရွိဘဲ
ကုန္းေပၚေရာက္ေနေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္မွဳဟာ AစီစU္မက်ေတာ႕ဘူးေပါ႔၊
ဒီလိုေနာက္ဆံုး Aင္းဝေရတပ္ပ်က္ထြက္သြားပါေလေရာ။ ေရတပ္ပ်က္သြားေပမဲ႕ မင္းႀကီးစြာဟာ
သူတပ္ကိုကုန္းေပၚမွာ စနစ္တက်ၿပန္ၿပီး စုစည္းလိုက္နိဳင္တယ္။
တခါတဖက္စစ္မ်က္ႏွာက ႀကည္းတပ္တိုက္ပြဲမွာ Aင္းဝမင္းသား၂ပါးဦးေဆာင္တ႔ဲ
Aင္းဝႀကည္းတပ္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္တိုက္ႀကေပမဲ႕
Aနိဳင္Aရွံဳးမေပၚဘူးတဲ႔၊ Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ႀကရင္း Aေၿဖမေပၚတာနဲ႔ သူတပ္ငါ႕တပ္
စခန္းခ်တပ္စြဲၿပီး ရပ္ထားလိုက္ရတယ္။ ဒီAခ်ိန္မွာ မဟာသမြန္ရဲ႕ ေAာင္ပြဲသတင္းနဲ႔
သဝဏ္လႊာေရာက္လာသတဲ႔။ စာထဲမွာမဟာသမြန္က သူ႕ရဲ႕ေရတပ္ဟာ Aင္းဝေရတပ္ႀကီးကို
ေAာင္နိဳင္လိုက္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ ဒါေပမဲ႕ Aင္းဝတပ္ဟာ ကုန္ေပၚတပ္ၿပီး ႀကည္းတပ္Aၿဖစ္
ေၿပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းလိုက္ေႀကာင္း၊ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ Aင္Aားဟာခန္႔မွန္းတာထက္ Aမ်ားႀကီးပိုေႀကာင္း၊
AခုAနိဳင္ရလိုက္ေပမဲ႕ ေနာက္ထပ္Aနိဳင္ရဖို႕ Aာမမခံရဲေႀကာင္း၊ ဖမ္းဆီးသံု႕ပန္းမ်ားရဲ႕AဆိုAရ
မင္းႀကီးစြာရဲ႕Aခုတႀကိမ္ ၿပဳေသာစစ္မွာ ဟံသာဝတီနယ္ေၿမကို ထိပါးရန္Aတြက္မဟုတ္ပဲ
Aင္းဝပိုင္ကူထြက္ကို ဟံသာဝတီကသိမ္းပိုက္၍သာၿဖစ္ေႀကာင္း၊ သို႕ၿဖစ္၍ ကူထြက္ၿမိဳ႕ကိုၿပန္လည္
ေပးAပ္လိုက္မယ္ၿပီး ခိုင္မာတဲ႔ နယ္ၿခားမ်U္းေရးဆြဲနိဳင္မယ္ဆိုရင္ ဒီစစ္ရပ္သြားမယ္လို႕
ယူဆေႀကာင္း ေရးထားပါသတဲ႔။
စာကိုဖတ္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ရဲ႕စစ္ဦးစီးAဖြဲ႔နဲ႕တိုင္ပင္တယ္၊ ပထမAႀကိမ္
Aင္းဝစစ္တုန္းကလို Aေရွ႔Aေနာက္ညွပ္ခံရရင္ မလြယ္ဘူးလို႕ Aားလံုးကသေဘာတူတယ္။
ပထမAင္းဝစစ္ထက္ Aခုတခါက ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါAင္Aား သိသိသာသာမ်ားတယ္ေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မဟာသမြန္ကို Aမတ္ႀကီး ေကာင္းသလိုသာ စီမံပါလို႕ Aာဏာကုန္
လႊဲAပ္လိုက္သတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ခြင္႔ၿပဳခ်က္ရတာနဲ႔ မဟာသမြန္ဟာ မင္းႀကီးစြာေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ကိုဝင္ၿပီး
စစ္ရပ္ဆိုင္းဖို႕ Aေရးဆိုပါတယ္။ မဟာသမြန္ဟာ စစ္ေရးမွာကြ်မ္းက်င္သလိုပဲ
သံတမန္ေရးမွာလည္း Aင္မတန္ေတာ္တဲ႔လူႀကီးပဲ သူကမင္းႀကီးစြာကို စာတေစာင္ပို႕လိုက္တယ္
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕တူေမာင္ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aရွင္မင္းႀကီးကိုစစ္ၿပဳမိလို႕ ေႀကာက္ရြံ႕တာနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို လႊတ္လိုက္ပါတယ္၊ Aရွင္မင္းႀကီး ေလွနဲ႕စုန္ဆင္းခဲ႔စU္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမသိလို႕
Page | 157
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ေလွကို ထိခိုက္မိတယ္၊ Aဆင္Aယင္ပန္းဖြားေတြကို ၿဖတ္ယူမိပါတယ္၊ ဒီ႔Aတြက္
Aရွင္႔တူေမာင္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို Aၿပစ္တင္ႀကိမ္းေမာင္းပါတယ္၊ AဲဒီကိစၥAတြက္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ခြင္႔လႊတ္ပါ။ ၿပီးေတာ႕ မိဘAက်င္႔၊ သားAက်င္႔၊ ကြ်န္Aက်င္႔ ဆိုတဲ႔Aတိုင္း
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး Aရွင္မင္းႀကီးကို Aေႏွာက္Aယွက္မၿပဳဝံ႕ေတာ႕ပါ၊ ၿပီးေတာ႕ Aခုလို Aရွင္မင္းႀကီး
Aင္းဝကေန စုန္ဆင္းလာခဲ႔တဲ႕ Aေႀကာင္းAရင္းဟာလည္း Aလြဲနဲ႔ ကူထြကဆ
္ ိုတဲ႔ၿမိဳ႕၂ၿမိဳ႕ကို
ၿပန္ရလိုတဲ႔Aတြက္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕သိခဲ႔ရပါၿပီ၊ ဒီAတြက္လည္း Aရွင္႔တူေတာ္ဟာ
ဒီၿမိဳ႕၂ၿမိဳ႕ကို Aခိုင္Aမာေစာင္႔ႀကပ္ေနတဲ႔ သမိန္သံႀကယ္နဲ႔ သမိန္ေဗခ်စ္တတို႕ကို တပ္ႏုတ္လို႕
ဟံသာဝတီၿပန္ဖို႕ Aမိန္႔ေပးထားပါတယ္။ Aလြဲနဲ႔ ကူထြက္၂ၿမိဳ႕ကို Aရွင္မင္းႀကီးထံ
ၿပန္လည္Aပ္ႏွင္းပါတယ္။ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕တူေမာင္ဟာ ဟံသာဝတီ-Aင္းဝ ေရွးကလို
ေရႊလမ္းေငြလမ္းခင္းလိုပါတယ္၊ ႏွစ္ဖက္ၿပည္သူၿပည္သားေတြရဲ႕ ေAးခ်မ္းသာယာေရးကို
ေရွးရွဳ႕ၿပီး စU္းစားေပးပါလို႕ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္Aပ္ပါတယ္လို႕ ေရးထားပါသတဲ႔ ဒီစာနဲ႔Aတူ
သူေရတပ္က ၿဖတ္လာတဲ႔ မင္းႀကီးစြာရဲ႕ေလွေတာ္ဆီက ပန္းဖြားေတြနဲ႔Aတူ ေရႊထည္ေငြထည္
ပစၥည္းUစၥာေတြကို ပို႔ဆက္လိုက္ပါသတဲ႔။
ဒီစာရၿပီးေတာ႕ မင္းႀကီးစြာဟာ သူ႕မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြကိုေခၚၿပီး ဒီေကာင္ကို ငါ
ဒီေကာင္ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက တိုက္တာ တခါမွမနိဳင္ေသးဘူး၊ ဟိုးတုန္းကတည္းက
ဒီေကာင္ဟာ Aဆိပ္ၿပင္းမဲ႕ေၿမြလို႕ ငါ႔ေၿပာဖူးခဲ႔သားပဲေလ၊ AခုAေခါက္ငါလာတာ ငါ႕ၿမိဳ႕ကို
ဒီေကာင္သိမ္းထားလို႕ လာၿပန္တိုက္တာပဲ၊ Aခု ငါ႔Aလိုၿပည္႔ၿပီ၊ ငါလည္း
စစ္ဆက္မတိုက္ခ်င္ေတာ႕ဘူး၊ တပ္ေတြနဳတ္ၿပီး Aင္းဝၿပန္ခ်င္တယ္ ေမာင္မင္းတို႕ဘယ္လို
သေဘာရသလဲလို႕ ေမးပါေတာ႕ Aိမ္ၿပန္ခ်င္ေနတဲ႕ မွဴးမတ္ေတြကလည္း
ေရႊသေဘာေတာ္Aတိုင္းဘုရား AလုAယက္ဆိုႀကပါသတဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ႀကတာေပါ႔၊ သံု႕ပန္းAၿပန္Aလွန္လဲတာေတြ၊ တပ္ႏုတ္တပ္စြဲတာေတြ၊
နားလည္မွဳစာခြ်န္လႊာေတြ Aၿပန္Aလွန္လဲႀကတာေတြ၊ ဆက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြေပးAပ္တာေတြ
လုပ္ႀကတာေပါ႔။ ေနာက္ေတာ႕ စစ္ေၿပၿငိမ္းေရးစာခ်ဳပ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ထံပို႕ေပးလိုက္တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္မွတဆင္႔ Aင္းဝမင္းသားေတြဆီပို႕လိုက္ရင္း စစ္ပြဲရပ္ဆိုင္းသြားပါေတာ႕တယ္။
Aလြဲနဲ႔ကူထြက္ၿမိဳ႕က မြန္တပ္မွဴးသမိန္သံႀကယ္နဲ႔ သမိန္ေဗခ်စ္တတို႕ဆုတ္ခြာႀကေတာ႕
ဗမာတပ္က ေဇယ်ဂါမဏိ နဲ႔ ရာဇေနာ္ရထာကို ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါAလံုးAရင္းနဲ႔ တပ္စြဲေစတယ္။
ၿပီးေတာ႕ မင္းႀကီးစြာAင္းဝၿပန္ခ်ီပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ၿပည္Aေရာက္မွာ သာယာဝတီဘက္မွာ
ဆင္ၿဖဴေတာ္တစီးေတြ႔တယ္ဆိုတာနဲ႔ စစ္သည္ဗိုလ္ပါႏွစ္ေသာင္းနဲ႔ သာယာဝတီဘက္
ၿပန္ဆင္းလာၿပန္တယ္ ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဟာ ... ဒီAဖိုးႀကီးၿပန္လာၿပန္ပလား
ဆိုၿပီး တပ္ေတြAၿမန္ၿပင္ၿပီး နယ္စပ္ကိုခ်ီၿပန္ေရာ။ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔မြန္တပ္ေတြ
AလံုးAရင္းနဲ႔ခ်ီလာၿပန္ၿပီ ဆိုတဲ႔သတင္းႀကားေတာ႕ မင္းႀကီးစြာလည္း တပ္ေတြလွည္႔ၿပီး
Page | 158
ၿပည္ကိုAၿမန္ၿပန္လစ္ေတာ႕တာပဲ သူမွာတကယ္႕စစ္Aင္Aားပါလာတာ မဟုတ္ဘူးေလ။
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ေတြ နယ္စပ္ေရာက္ေတာ႕ ၿပန္လွည္႔သြားတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကိုႀကည္႔ၿပီး
ပဲခူးၿပန္ဖို႕ၿပင္ရၿပန္တာေပါ႔။

Aင္း၀သို႔ခ်ီတက္ျခင္း

သကၠရာဇ္ ၇၆၂ခုႏွစ္မွာ မင္းႀကီးစြာနတ္ရြာစံတယ္၊ Aသက္Aေတာ္ႀကီးမွ ေသတာပါ

၇၀ေလာက္ရွိၿပီတဲ႔။ သူေသေတာ႕ သူသားႀကီး Aိမ္ေရွ႔မင္းသား တရဖ်ားဆိုတဲ႔ မင္းနားက်ယ္ဟာ
ဆင္ၿဖဴရွင္ဘြဲ႔နဲ႔ Aင္းဝထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီမင္းဟာ ႀကာႀကာထီးနန္းစံရမဲ႔
ဇာတာမပါဘူးထင္ရဲ႕ တေကာင္းစား ငေနာက္ဆံဆိုသူက လုပ္ႀကံလို႕ မင္းၿဖစ္Aၿပီး ၇လမွာ
Aနိစၥေရာက္သြားၿပန္ေရာ။ တကယ္ေတာ႕ တေကာင္းစား ငေနာက္ဆံဆိုတာက
တရဖ်ားAိမ္ေရွ႔မင္းဘဝက Aထိန္းေတာ္ (ကိုယ္ေရးAရာရွိ) လုပ္ခဲ႔သူပဲ၊ မင္းသတ္မင္းၿဖစ္ဆိုတဲ႔
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ ဒီလိုလုပ္ႀကံမွဳေတြက မဆန္းဘူးမဟုတ္လား။
ငေနာက္ဆံလည္း ဆင္ၿဖဴရွင္ တရဖ်ားကိုလုပ္ႀကံၿပီး လူ႕ၿပည္မွာ ႀကာႀကာမေနလိုက္ရပါဘူး သူ႕ကို
မင္းႀကီးစြာရဲ႕ သားေတာ္တပါးၿဖစ္တဲ႔ မင္းသိဒၶတ္က လုပ္ႀကံလို႕ေသၿပန္ေရာ။
ငေနာက္ဆံကိုသတ္ၿပီး မင္းသိဒၶတ္ဟာ ကိုယ္တိုင္ဘုရင္မလုပ္ပဲ သူ႕ရဲ႕Aကိုေတာ္ မင္းေဆြကို
နန္းတင္တယ္၊ ဒီလိုနဲ႔မင္းေဆြဟာ မင္းေခါင္ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ သကၠရာဇ္ ၇၆၃ခုႏွစ္မွာ Aင္းဝထီးနန္းကို
ရရွိပါတယ္။
မင္းေခါင္ဘုရင္ၿဖစ္သြားေပမဲ႕ သူ႕ညီမင္းသိဒၶတင္လို႕ ဘုရင္ၿဖစ္တာမို႕ မင္းသိဒၶတ္ရဲ႕ႀသဇာဟာ
Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ Aေတာ္ႀကီးမားတယ္ထင္ရဲ႕၊ ဂူတဂူၿခေသၤ႔၂ေကာင္ ေAာင္းရိုးထံုးစံမရွိ
ဆိုတဲ႔Aတိုင္း ညီနဲ႔Aကို Aာဏာလြန္ဆြဲပြဲေတြ Aထင္Aၿမင္မႀကည္လင္တာေတြ ၿဖစ္လာတာေပါ႔၊
ေနာက္ဆံုး မင္းေခါင္းကလိုက္သတ္လို႕ မင္းသိဒၶတ္ ေAာက္ၿပည္ကိုေၿပးဆင္းၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္လက္ေAာက္ ခိုဝင္ရပါေတာ႕တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းေၿပာင္မင္းလႊဲကာလဆိုေတာ႕
Aင္းဝရဲ႕AေနAထားက သိပ္မတည္ၿငိမ္ဘူးေပါ႔။ တခါ Aင္းဝနဲ႔ ပုဂံရဲ႕ AေနAထားကလည္း
Aေတာ္ရွဳတ္ေထြးေနတယ္။ တကယ္ေတာ႕ Aင္းဝဟာ ပုဂံလက္ေAာက္ခံ ရွမ္းညီေနာင္ ၃ဦးရဲ႕
Aဆက္Aႏြယ္ေတြက ေပါက္ဖြားလာတဲ႔တိုင္းၿပည္ပါ။ Aထက္ၿမန္မာတခုလံုးဟာ
Aင္းဝရဲ႕လက္ေAာက္ဆိုေပမဲ႕ ပုဂံရဲ႕AေနAထားက မင္းေနၿပည္ေတာ္Aဆင္႔နဲ႔ ဘုရင္လည္း
ရွိေနၿပန္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုး ပုဂံကို Aင္းဝက သူ႕လက္ေAာက္ထဲ လံုးဝသြပ္သြင္းလိုက္တဲ႔Aခါ
Aင္းဝနဲ႔ ပုဂံႀကားမွာ ပဋိပကၡေတြၿဖစ္လာတယ္။
ဒီAေႀကာင္းေတြကို မင္းသိဒၶတ္ကတဆင္႔ ႀကားရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူမတည္မၿငိမ္ၿဖစ္ေနစU္က မင္းႀကီးစြာရဲ႕ Aင္းဝတပ္ေတြ သူ႕ကိုတိုက္ခဲ႔တာကို သတိရၿပီး

Page | 159
လက္စားေခ်ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာသတဲ႔။ ေနာက္ဆံုးAင္းဝကို ခ်ီတတ္သိမ္းပိုက္ဖို႕
ဒါမွမဟုတ္ ပညာေပးAေႀကာင္းၿပဖို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီး ေရတပ္ႀကီးကို ၿပင္ေစပါေတာ႕သတဲ႔။
ငါ႔တုန္းက ဘယ္ေလာက္ဒုကၡေရာက္ခဲ႔ရတယ္ ဆိုတာကိုေတြးၿပီး မစာနာတတ္တာက
လက္ေတြ႔Aက်ိဳးႀကည္႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ပေဒသရာဇ္ေတြရဲ႕ ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္ပဲလားမသိ။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aင္းဝခ်ီ ေရတပ္ႀကီးမွာ စစ္သေဘၤာ(ေလွႀကီး) ၁၃၀ဝ ပါဝင္ၿပီး
တပ္ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက သမိန္ၿဗာဇၨတဲ႔။ လဂြန္Aိန္ဦးစီးတဲ႔တပ္က တပ္ဦးမွာ ေနရာယူရတယ္၊
စစ္ကဲႀကီးAၿဖစ္ သမိန္Uပါေကာင္းကိုခန္႔တယ္။ စစ္ဦးစီးAဖြဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔Aတူ ရာဇာဓိရာဇ္က
Aေနာက္ကလိုက္တာေပါ႔။ သမက္ေတာ္သမိန္ဗရမ္း၊ သမိန္Aဝမင္းႀကီး၊ သမိန္Aဝနံနိဳင္
စတဲ႔တပ္ႀကီး ၆တပ္က ရာဇာဓိရာဇ္ေလွေတာ္ႀကီးကို ၿခံရံၿပီးလိုက္ႀကရၿပီး၊ Aမတ္ဒိန္တို႕
တပ္၃တပ္က ေနာက္ခ်န္တပ္Aၿဖစ္လိုက္ရပါတယ္။ ႀကည္းတပ္ကိုေတာ႕ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ကူထြက္ၿမိဳ႕
ေရေႀကာင္းတိုက္ပြဲမွာ Aစြမ္းၿပခဲ႔တဲ႕ Aမတ္ႀကီး မဟာသာမြန္နဲ႔ သမိန္ေယာဂရတ္ကို
ေၿပာင္းလဲဦးေဆာင္ေစတယ္။ ဆိုလိုတဲ႔သေဘာက Aဲဒီေခတ္ စစ္သူႀကီးေတြဟာ ကုန္းတိုက္ပြဲေရာ
ေရထဲမွာပါ ကြ်မ္းက်င္ႀကတယ္ေပါ႔ေလ။
ႀကီးမားလြန္းတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ႀကည္းေရ ပူးေပါင္းခ်ီတပ္ႀကီး ၿပည္ကိုေရာက္ေတာ႕ ၿပည္ၿမိဳ႕စား
လက္က်ၤာပ်ံခ်ီဟာ ၿမိဳ႕ထဲကို စားနက္ရိကၡကာ Aၿပည္႔သြင္းၿပီး ၿမိဳ႕တံခါးကိုလံုေAာင္
ပိတ္ၿပီးေနသတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ လက်ၤာပ်ံခ်ီဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ရန္သူေတာ္ႀကီး ေၿမာင္းၿမစား
ေလာက္ၿဖားရဲ႕သားေတာ္တပါးပါ၊ သူက ရာဇာဓိရာဇ္မမိေAာင္ေၿပးၿပီး Aင္းဝမင္းလက္ေAာက္
ခိုဝင္သြားသူတေယာက္ေပါ႔။ Aဲဒီတုန္းကၿပည္ဟာ Aုတ္ၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ကာရံထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ၿဖစ္ၿပီး က်ံဳး
ေၿမာင္း စတာေတြ ခံစစ္Aေတာ္ေကာင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕တဲ႔။ ဒီၿမိဳ႕ကို သိမ္းဖို႕ဆိုရင္
Aေတာ္ေလးခက္ခက္ခဲခဲ တိုက္ရမယ္ဆိုတာကို တြက္ဆမိေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ၿပည္ကိုမသိမ္းပဲ
Eရာဝတီၿမစ္Aထက္ကိုဆန္ၿပီး ဆက္လက္ခ်ီတက္ေစတယ္။
ေခါင္းေလာင္က်ဆိုတဲ႔ Aရပ္ကိုေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သမီးေတာ္ တလမည္ေက်ာ္
မက်န္းမာၿဖစ္တာနဲ႔ သမတ္ေတာ္ ေစာမဟာရာဇ္ကို ေဖာင္ေတြနဲ႔ ေရတပ္ၿမိဳ႕ေဆာက္ၿပီး
ေနခဲ႔ဆိုၿပီးထားခဲ႔သတဲ႔။ ေစာမဟာရာဇ္ဟာ စစ္သူႀကီးတဦးၿဖစ္ၿပီး ဇင္းမယ္မင္း
Aဆက္Aႏြယ္တေယာက္ပါ၊ ဟိုေခတ္က ဘုရင္ေတြ စစ္သူႀကီးေတြ စစ္ခ်ီစစ္တတ္ရင္
သူတို႕ရဲ႕သားမယား ေမာင္းမကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြ ေခၚသြားႀကေလ႔ရွိတယ္ေလ။
ေခါင္းေလာင္းက်ဟာ ၿပည္နဲ႔သိပ္မေဝးေတာ႕ လံုၿခံဳမွဳမရွိဘူးဆိုၿပီး Aမတ္ဒိန္က ေစာမဟာရာဇ္ကို
မထားခဲ႔ဖို႕ တားေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕သမီးကိုငဲ႕တာနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ရဲ႕Aႀကံကို လက္မခံဘူးတဲ႔။
Aမတ္ဒိန္တြက္ဆထားတဲ႔Aတိုင္း ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ ၿမစ္ကိုဆန္တတ္သြားလို႕ ၂ရက္ေလာက္
ႀကာတာနဲ႔ ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီဟာ သူဝွတ္ထားတဲ႔ ေလွေတြကို ညပိုင္းမွတိတ္တဆိတ္
ၿမစ္ထဲထမ္းခ်ၿပီး ေစာမဟာရာဇ္တပ္ကို လွ်ပ္တၿပတ္ဝင္တိုက္တယ္။ လက်ၤာပ်ံခ်ီတပ္ရဲ႕
Page | 160
လွ်ပ္တၿပတ္တိုက္ခိုက္တာကို လံုၿခံဳေရးမပိုင္တဲ႔ ေစာမဟာရာဇ္တပ္ေတြ မခံနိဳင္ဘူး ေနာက္ဆံုး
ေစာမဟာရာဇ္ဟာ သူ႕မိန္းမကိုထားခဲ႔ၿပီး ေလွငယ္တစင္းနဲ႔ ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေၿပးပါေလေရာတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သမိးေတာ္ တလမည္ေက်ာ္ကို ရတာနဲ႔ လက်ၤာပ်ံခ်ီလည္း ႀကည္းေႀကာင္းကေန
Aင္းဝပို႕လိုက္တယ္၊ ဘုရင္မင္းေခါင္းကၿမန္တယ္ တလမည္ေက်ာ္ကို သူသားသီဟသူနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း
ေပးစားလိုက္တာပဲတဲ႔။ Aိုင္တီေခတ္မဟုတ္ေတာ႕ ဘေလာဂ္ေတြ ဖိုရမ္ေတြ မဖတ္ရတာနဲ႔
ဒီကိစၥကို ရာဇာဓိရာဇ္တေယာက္မသိရွာဘူး Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာင္းတေလွ်ာက္
ဝဲယာAလွေတြခံစားရင္း ခ်ီေလတဲ႔ခ်ီေလ လုပ္ရင္း Aင္းဝဆီဆန္ၿမဲ ဆန္တက္ေနတာပဲတဲ႔။

စၾကိဳသူျမတ္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း

မင္းေခါင္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ Eရာကိုဆန္ၿပီးတတ္လာၿပီလို႕ သိတာနဲ႔ Aင္းဝကို

စားနက္ရိကၡာAၿပည္႕သြင္းၿပီး ၿမိဳ႕ကိုလံုေAာင္ပိတ္ထားပါသတဲ႔၊ ၿပည္သူေတြကိုလည္း
Aၿပင္ကိုမေပးထြက္ေတာ႕ဘူးတဲ႔။ သိႀကတဲ႔Aတိုင္း Aင္းဝဟာ ၿမစ္ႀကီးေတြနဲ႔
ဝန္းရံထားတဲ႔ၿမိဳ႕ၿဖစ္ေတာ႕ ခံစစ္Aတြက္ Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ၿမိဳ႕ေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aင္းဝတဖက္ကမ္းက စစ္ကိုင္းကိုသိမ္းၿပီး တပ္စြဲၿပီးေနတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝဘက္က ဘာမွမလွဳပ္ရွားေတာ႕ သူလည္းဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိဘူး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊
Aင္းဝကို ခ်က္ခ်င္းဝင္သိမ္းဖို႕လည္း မဝံ႕မရၿဖစ္ေနပံုပဲ။ ေနာက္ေတာ႕ တပ္Aခ်ိဳ႔နဲ႕
Eရာဝတီရဲ႕ေၿမာက္ဘက္ကို ဆန္တတ္ၿပီး တေကာင္းၿမိဳ႕Aထိ Aေရာက္သြားတယ္။
တေကာင္းဆိုတာက ရာဇဝင္မွာ Aရမ္းထင္ရွားတဲ႔ၿမိဳ႕ေလ၊ ပါးစပ္ရာဇဝင္ပဲေၿပာေၿပာ
ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းတို႕ နဂါးမင္းတို႕ ကံရာဇာႀကီး ကံရာဇာငယ္တို႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕မဟုတ္လား။
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း သူငယ္ငယ္Aိပ္မက္တခုမွာ သူဟာေၿမာက္ဘက္ကိုဆန္တက္ၿပီး
နဂါးမေနတဲ႔Aရပ္Aထိ ေရာက္တယ္လို႕ မက္ဖူးတာကို စြဲေနတယ္ေလ။
သူတေကာင္းကေန ၿပန္ဆင္းလာလို႕ စစ္ကိုင္းၿပန္ေရာက္တဲ႔Aထိ Aင္းဝဘက္က
တုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူးတဲ႔၊ တုတ္တုတ္မလွဳပ္တာမွ ေခြးတၿမည္ လူတေယာက္မွေတာင္
မေတြ႔ရဖူးတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္စိတ္မရွည္နိဳင္ေတာ႕ဘူးေပါ႔၊ သမိန္သံႀကယ္ကိုေခၚၿပီး မင္းတို႕
ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားကိုသြားၿပီး ဆီမီးပန္းေတြနဲ႔Aတူ ပိတ္ၿဖဴေတြသြားလွဴ၊ Aင္းဝသားေတြ
ဒီAဝတ္ေတြကို လာထြက္ေကာက္မယ္ ဒီလိုဘုရားမွာ Aဝတ္လာထြက္ေကာက္သူကို ဖမ္းၿပီး
ငါ႔ဆီေခၚခဲ႔ လို႕Aမိန္႔ေပးပါတယ္။
ဒီAခ်ိန္မွာ Aင္းဝဘက္မွာလည္း ဒီလို ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ မြန္တပ္ႀကီး စစ္ကိုင္းမွာ
Aႀကာႀကီးတပ္စြဲေနလို႕ Aႀကပ္ဆိုက္ေနၿပီ။ ၿမိဳ႕တြင္းသြင္းထားတဲ႔ စာနက္ရိကၡာေတြလည္း
တေန႔ထက္တေန႔ နည္းလာတယ္၊ ၿပည္သူေတြလည္း Aဖ်ားAနာေတြမ်ားလာတယ္။

Page | 161
ဒီAေနAထားကို သူဘယ္လိုေက်ာ္ၿဖတ္မလဲ ဘုရင္မင္းေခါင္းခမ်ာ ေခါင္းစားေနတာေပါ႔၊
ေလာေလာဆယ္ သူကလည္း Aင္းဝထီးနန္းကို ရထားတာ ပူပူေႏြးေနြးဆိုေတာ႕ Aာဏာစက္က
သိပ္မထက္ေသးဘူး၊ နယ္စားပယ္စားေတြဆီက တပ္ေတြဆင္႔ဖို႕ ေခၚတဲ႔ေနရာမွာ Aခက္Aခဲေတြ
ရွိေနတယ္ေလ၊ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ ကိုတိုက္ထုတ္ဖို႕ကလည္း Aင္Aားက မလံုေလာက္ဖူးေပါ႔။
ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ စစ္ၿပန္ရုတ္သြားေAာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ဆိုၿပီး
သူ႕ရဲ႕မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေပမဲ႔ Aေၿဖမရတာနဲ႔ ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ႔ ရဟန္း၊ ပုဏၰား
ဂုဏ္သေရရွိလူႀကီးလူေကာင္းေတြကို ပင္႔ဖိတ္ၿပီး တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပန္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္သူကမွ
Aႀကံမေပးနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ မင္းေခါင္လည္း စိတ္ပ်က္ေနတာေပါ႔။ ေနာက္ဆံုးမွာ Aသက္၃၁ႏွစ္
ဝါေတာ္၁၁၀ါရွိၿပီၿဖစ္တဲ႔ ပင္းယေန စႀကိဳသူၿမတ္ဆရာေတာ္က ထိုင္ရာကထၿပီ ရာဇာဓိရာဇ္
စစစ္ကိုင္းကေန ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာ ၿပန္ေAာင္ ငါသြားေၿပာေပးမယ္လို႕ ရဲရဲရင္႔ရင္႔ႀကီး
ေၿပာေတာ႕မွာပဲ ဘုရင္မင္းေခါင္လည္း Aရမ္းဝမ္းသာသြားရေတာ႕သတဲ႔။
ဒါနဲ႕ Aရွင္ဘုရား လိုAပ္တာ မိန္ႀကားပါ တပည္႔ေတာ္ၿဖည္႔ဆည္းေပမယ္လို႕ မင္းေခါင္က
ဝမ္းသာAဲလဲေၿပာေတာ႕ စႀကိဳသူၿမတ္က ဒီAတိုင္း ထသြားလို႕မသင္႔ဘူး ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ
ေမတၱာစာ Aရင္ပို႕ရမယ္လို႕ မိန္႔ၿပီး ေမတၱာစာေရးပို႕လိုက္တယ္။ ေမတၱာစာကေတာ႕
ထံုးစံAတိုင္း သူဟာ ရဟန္း၁၁၀ါရွိၿပီ၊ ေန႔ညမၿပတ္ ပဋိယတ္၊ ပဋိပတ္ကို ၿဖည္႔ဆည္းခဲ႔တယ္၊
တရားဘာဝနာကို ပြားမ်ားခဲ႔တယ္ ဒီကုသိုလ္Aက်ိဳးကို မင္းႀကီးကို Aမွ်ေဝပါတယ္နဲ႔ စထားၿပီး
ဒီကိုေရာက္လာတုန္း ကုသိုလ္ Aကုသိုလ္တရားေတြ မင္းႀကီးကို ေဟာႀကားရွင္းလင္း
ၿပသခ်င္ပါတယ္၊ ေတြ႔ခြင္႔ၿပဳပါလို႕ ေရးသားထားတာပါပဲ။
စႀကိဳသူၿမတ္ရဲ႕စာရေတာ႕ စာဖတ္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က ငါ Aင္းဝကိုခ်ီလာၿပီး စစ္ကိုင္းမွာ
တပ္စြဲေနတာ ၁၀ရက္ေက်ာ္ၿပီ ဘယ္ရဟန္းကမွ ေမတၱာစာ မဆက္သြင္းဘူး၊ Aခု ဒီဆရာေတာ္က
ေမတၱာစာပို႕လာေတာ႕ ၿငင္းလိုက္ရင္ ရတနာသံုးပါးထဲက သံဃာရတနာကို ေစာ္ကားသလို
ၿဖစ္သြားလိမ္႔မယ္၊ ဒီေတာ႕ ဆရာေတာ္ကို ငါဖူးၿမင္လိုပါတယ္လို႕ ကြမ္းစားႀကြပင္႔လိုက္ကြာလို႕
ေမတၱာစာ လာပို႕သူကိုေၿပာလိုက္တယ္၊ ဒါကို ကြမ္းဖိတ္တယ္လို႕ေခၚပါတယ္။ ဆြမ္းစားႀကြပါဆိုရင္
ဆြမ္းဖိတ္တယ္၊ ကြမ္းစားႀကြပါဆိုရင္ ကြမ္းဖိတ္တယ္ေပါ႔။ ကြမ္းဖိတ္ရင္ ကြမ္းစားရင္ တရားစကား
ေၿပာဆိုေဆြးေႏြးမယ္ေပါ႔ေလ။

စၾကိဳသူျမတ္ႏွင့္စကားစစ္ထိုးျခင္း-၁

ရာဇာဓိရာဇ္ ကြမ္းစားAပင္႔ ေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ Aင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ စႀကိဳသူၿမတ္ကို

ခန္းခန္းနားနား ၿဖစ္ေAာင္စီစU္ေပးပါတယ္။ ဆင္ဟိုင္းႀကီးတေကာင္ကို ေရႊကုတင္တင္ၿပီး
စႀကိဳသူၿမတ္စီးေစတဲ႔Aၿပင္ Aဝတ္ၿဖဴဝတ္ ဖိုးသူေတာ္ေတြနဲ႔ သက္ႀကီးရြယ္Aိုေတြကို လက္ေဆာင္

Page | 162
ပစၥည္းေတြနဲ႔လိုက္ပါေစတယ္။ Aင္းဝAတြက္ စႀကိဳသူၿမတ္ဟာ သိပ္Aေရးႀကီးတဲ႔ မစ္ရွင္ကို
ထမ္းေဆာင္ရေတာ႕မဲ႔ သံတမန္တပါးမဟုတ္လား။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း သူစီးတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ကို
Aင္းဝဖက္လႊတ္ၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ကို ပင္႔ေဆာင္ေစပါသတဲ႔။
စစ္ကိုင္းက သူရဲ႕ ယာယီတဲနန္းထဲမွာပဲ စႀကိဳသူၿမတ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ ေတြ႔ဆံုပါတယ္။
ေတြ႔ဆံုေတာ႕ ခ်ေပးတဲ႔ေနရာထိုင္းခင္းမွာထိုင္ၿပီး ဆက္ကပ္တဲ႔ကြမ္း ေရတို႕ကို
သံုးေဆာင္ၿပီးတဲ႔Aခါမွာ စႀကိဳသူၿမတ္က “ ခရီးေဝးက ဆန္တတ္လာတဲ႔
သာသနာ႕ဒါယကာမင္းၿမတ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး သတင္းစကား တရားစကားေဆြးေႏြးဖို႕
ဘုန္းႀကီးႀကြလာရာလမ္းမွာ မင္းၿမတ္ကိုေပးဖို႕ Aင္းဝထြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေလး
နည္းနည္းပါးပါး ရလာပါတယ္၊ မင္းႀကီးလက္ခံေတာ္မူပါ ” လို႕ေၿပာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
ပစၥည္းေတြက မ်ားလွခ်ည္႔လားဆရာေတာ္ ကဲကဲ မွဴးမတ္တို႕ေရ ဆရာေတာ္နဲ႔ ထည္႔ေပးလိုက္တဲ႔
Aင္းဝၿပည္႔ရွင္ ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကို လာသိမ္းလိုက္စမ္းကြယ္
လို႕ရိတိတိစကားနဲ႔ တုန္႔ၿပန္သတဲ႔။ ဆိုလိုတာက မင္းေခါင္ကေႀကာက္ၿပီး ဆရာေတာ္ကို
လႊတ္လိုက္တယ္ မဟုတ္လားလို႕ ေၿပာလိုက္တာေပါ႔။ စႀကိဳသူၿမတ္က ဒါကိုသိေပမဲ႕
သူ႔ကိုတိုက္ရိုက္ ေမးတာမဟုတ္လို႕ ဘာမွၿပန္မေၿပာပါဘူး IေၿႏၵသိကၡာAၿပည္႔နဲ႔
ေပးထားတဲ႔ေနရာမွာ ထိုင္ရင္းဆိတ္ဆိတ္ေနပါတယ္။
ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကဆက္ၿပီး ကဲ ဆရာေတာ္ တပည္႔ေတာ္ဆီ Aပင္ပန္းခံၿပီး ႀကြလာတဲ႔ကိစၥကို
Aမိန္႔ရွိပါဦးဘုရား ေလွ်ာက္တင္ၿပန္တယ္၊ ဒီေတာ႕မွ စႀကိဳသူၿမတ္က Aခုလို ဒကာႀကီးAေနနဲ႔
ဟံသာဝတီကေန Aင္းဝသို႕ ဆန္တက္လာတာဟာ ဘာAတြက္လည္း ဘာကိုAလိုရွိလို႕လည္း
ဆိုတာကို Aင္းဝမွာ သီတင္းသံုးေနထိုင္ႀကတဲ႔ ရဟန္သံဃာေတြက သိခ်င္ေနႀကပါတယ္၊
Aက်ိဳးAေႀကာင္း သိရရင္ ဆရာေတာ္သမားေတာ္ႀကီးေတြ ႀကီးမွဴးၿပီး ဒကာႀကီးရဲ႕ ဆႏၵကို
ၿဖည္႔ဆည္းနိဳင္ရင္ ၿဖည္းဆည္းေပးႀကရေAာင္ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးကို လႊတ္လိုက္တာပဲ ဒကာေတာ္
လို႕ ေၿဖပါသတဲ႔။
စႀကိဳသူၿမတ္ရဲ႕စကားကို ႀကားေတာ႕ ရိတိတိမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေလးနက္တည္ႀကည္
သြားတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ တပည္႔ေတာ္ ဒီကိုခ်ီတက္လာတာ ရည္ရြက္ခ်က္ ၄ခ်က္ရွိတယ္။
ဒါေတြကေတာ႕
၁. မင္းေခါင္ရဲ႕Aေဖ မင္းႀကီးစြာက တပည္႔ေတာ္ရဲ႕Aေဖ လက္ထက္က ဂတိထားခဲ႔ႀကတဲ႔
မဟာမိတ္စည္းကိုေဖါက္ၿပီး တပည္႔ေတာ္ရဲ႕ နယ္နမိတ္ကို ထိပါးခဲ႔တာကို လက္စားေခ်ဖို႕။
၂. တပည္႔ေတာ္ရဲ႕ လက္နက္နိဳင္ငံေတာ္ႀကီးကို ခ်ဲ႔ထြင္ဖို႕။
၃. Aင္းဝနဲ႔Aထက္Aညာက တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြကို ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး၊ Aထက္Aညာေဒသမွာ
သာသနာေတာ္ႀကီးကို ႀကီးပြားစည္ပင္ေAာင္ ေရွာက္ၿဖည္႔ဆည္းဖို႕။

Page | 163
၄. ရာဇဝင္မရွိဖူးခဲ႔တဲ႔ ေAာက္ၿပည္သား မင္းEကရာဇ္တပါး Aထက္Aညာကို
ေAာင္နိဳင္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔ Aေႀကာင္းကို ရာဇဝင္စာတင္ေစဖို႕ပါ လို႕ေၿပာပါေလေရာ။

ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စကားကိုနားေထာင္ၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ဟာ Iေၿႏၵရရၿပံဳးတယ္ ၿပီးမွ Aရွင္မင္းႀကီး

ဘုန္းႀကီးAခုေၿပာမွာကို ေခါင္းေAးေAးထားၿပီး နားေထာင္ေပးပါ Aရွင္မင္းႀကီးေၿပာတဲ႔
မဟာမိတ္စည္းေဖါက္တဲ႔ မင္းႀကီးစြာဟာ နတ္ရြာစံသြားၿပီး၊ ေသဆံုးသြားတဲ႔သူကို
လက္စားေခ်ဖို႕ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ Aရွင္မင္းႀကီး Aခုလိုစစ္ေႀကာင္းႀကီးေတြနဲ႔ ခ်ီတက္လာတာ
ဘုန္းႀကီးတို႕Aၿမင္မွာ Aင္မတန္Aၿပစ္ႀကီးပါတယ္၊ ရန္ကိုရန္ခ်င္း မတံု႕ႏွင္းနဲ႔လို႕ ၿမတ္စြာဘုရား
Aေဟာရွိခဲ႔တယ္မဟုတ္လား၊ Aင္းဝကို ဗမာမင္းက သူဖာသာသူAုပ္ခ်ဳပ္ ဟံသာဝတီကို
မြန္မင္းက သူဖာသာသူAုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ႏွစ္ၿပည္ေထာင္မင္းႏွစ္ပါး ညီညီညႊတ္ညႊတ္န႔ဲ
ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္ ေနႀကရင္ ရဟန္းၿပည္သူေတြAားလံုး ေAးခ်မ္းသာယာႀကၿပီး
သာသနာေတာ္ ႀကီးပြားစည္ပင္မယ္မဟုတ္လားလို႕ တရားခ်ပါတယ္။
စႀကိဳသူၿမတ္ကို AေသAခ်ာနားေထာင္ၿပီး စကားဆံုးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဆရာေတာ္ရယ္
တပည္႔ေတာ္ထက္ Aသက္Aမ်ားႀကီး ႀကီးတဲ႔ မင္းႀကီးစြာ ဟံသာဝတီကို လာတိုက္တုန္းကေတာ႕
ဆရာေတာ္တို႕ဘာလို႕ ဒီလိုတရား မခ်ခဲ႕ႀကတာလဲ၊ Aခု တပည္႔ေတာ္ႀကမွ မင္းရဲ႕လုပ္ရပ္ဟာ
ဘုရားမႀကိဳက္ တရားမႀကိဳက္ သူေတာ္ေကာင္းမႀကိဳက္ နတ္မႀကိဳက္တဲ႔Aလုပ္
Aၿပစ္မကင္းတဲ႔လုပ္ရပ္လို႕ ေၿပာတာကေတာ႕ တပည္႔ေတာ္လက္ကိုခ်ဳပ္ၿပီး တဖက္သားကို
ထိုးခိုင္းတာနဲ႔တူမေနဘူးလား ေသခ်ာစU္းစားပါဦးဆရာေတာ္ရဲ႕ လို႕ ၿပန္ပက္သတဲ႔။
စႀကိဳသူၿမတ္ကလည္း မတုန္မလွဳပ္ပဲ ေလသံေAးေAးေလးနဲ႔ ေရေၿမ႔ရွင္
ဒကာႀကီးဒီလိုဆိုလိုက္ေတာ႕ ဘုန္းႀကီးဟာ သီလမရွိတဲ႔ ဘက္လိုက္တဲ႔ ဝိနည္းမလိုက္နာတဲ႔
ရဟန္းတပါးၿဖစ္သြားေရာ၊ တကယ္ေတာ႕ ဘုန္ႀကီးရင္ထဲက ေစတနာက ၂နိဳင္ငံေန
ရဟန္းၿပည္သူေတြAားလံုး ဒုကၡေရာက္မွာကို မၿမင္ေတြ႔ခ်င္တာ။ တကယ္ေတာ႕ မြန္ေရာ ဗမာပါ
ဗုဒၶရဲ႕AဆံုးAမကို လိုက္နာေနသူေတြခ်ည္းပဲ ဒီလို ဗုဒၶဘာသာဝင္Aခ်င္းခ်င္း စစ္ၿဖစ္ႀကရင္ ဒါန၊
သီလ၊ ဘာဝနာတရားေတြ ဘယ္လိုက်င္႔သံုးနိဳင္ႀကေတာ႕မွာလည္း ဒီလိုပဲ ၂နိဳင္ငံလံုး စစ္ေႀကာင္႔
ဒုကၡၿဖစ္ၿပီး သာသနာေတာ္လည္း ညိဳးႏြမ္းရေတာ႕မယ္၊ ဒီလိုၿပဳသူဟာလည္း
Aၿပစ္ႀကီးၿဖစ္ေတာ႕မယ္ ဒီေရးကိုၿမင္မိလို႕ ဒကာေတာ္Aရွင္မင္းႀကီးကို Aၿပစ္မၿပဳမိေAာင္
ေမတၱာAရင္းခံၿပီး လာေရာက္ေဆြးေႏြးရတာပါ၊ ခႏၱီတရားကို လက္ကိုင္ၿပဳပါဒကာႀကီး
ေAးခ်မ္းပါတယ္၊ ဒီဘဝAတြက္သာမက တသံတရာလံုးAတြက္ ေAးခ်မ္းေစပါတယ္
ဒကာႀကီးလို႕ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ၿပန္ေၿပာပါတယ္။

Page | 164
စၾကိဳသူျမတ္ႏွင့္စကားစစ္ထိုးျခင္း-၂

ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ သူေၿပာခဲ႕တာကိုပဲ ဆက္ကိုင္ထားၿပီး ဆရာေတာ္ရယ္

ဆရာေတာ္နဳတ္ကသာ ဘက္မလိုက္ဘူးေၿပာေနတယ္ မင္းႀကီးစြာ တပည္႔ေတာ္ကို
လာတိုက္တုန္းက ဆရာေတာ္ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ဘာလို႕မင္းႀကီးစြာကို
ခႏၱီတရားလက္ကိုင္ၿပဳဖို႕ သာသနာေတာ္ညိဳးႏြမ္းေAာင္မလုပ္ဖို႕
ဘာေႀကာင္႔မတိုက္တြန္းတာလဲဖရာ႕၊ တပည္႔ေတာ္တူၿဖစ္မွ မထုနဲ႔ ခႏၱီတရားလက္ကင
ို ္ထား
သာသနာေတာ္ ညိဳးႏြမ္းေAာင္ မၿပဳနဲ႔လို႕ လာေၿပာေနေတာ႕ တပည္႔ေတာ္Aၿမင္မွာ
Aရွင္ဘုရားဟာ Aင္းဝဘက္ တဖက္ထဲကို လိုက္တယ္လို႕ပဲ ၿမင္ေနပါတယ္ဘုရား လို႕ခ်ည္း
ဘုေတာေနေတာ႕တာပဲ။
ဒါနဲ႕စႀကိဳသူၿမတ္က စကားပံုစံေၿပာင္းၿပီး ဒကာႀကီးရယ္ ဒကာႀကီးရဲ႕
ဟံသာဝတီၿပည္ႀကီးဟာလည္း Aင္မတန္က်ယ္ေၿပာတဲ႔ တိုင္းၿပည္ႀကီးပါ၊
စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္မွဳလည္း ရွိေနသားပဲ ဘာလို႕နယ္ခ်ဲ႔ခ်င္ရတာလဲ၊ စစ္ေႀကာင္႔
Aရိယာသံဃာေတာ္ေတြ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမွဳၿဖစ္ရရင္ ဒီAကုသိုလ္ကံေႀကာင္႔ ငရဲသာြ းရမွာေနာ္
ဒကာႀကီးစU္းစားပါ၊ ၿပီးေတာ႕ ဒကာႀကီးလည္း သိမွာပါ စစ္AဂၤါေလးပါးAေႀကာင္း၊
ဒီAဂၤါေလးပါးမွာ
၁. ဗလUၥ - ေသနဂၤAင္Aားကိုသိရမယ္ဆိုတာပါတယ္၊ ငါးဟာေရထဲမွာပဲ Aားရွိမယ္ ကုန္းေပၚမွာ
Aားမရွိဘူး။ ဒီAခ်က္Aရ Aရွင္မင္းႀကီးဟာ ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာမွာ Aားေကာင္းေပမဲ႕
Aထက္Aညာမွာ Aားေကာင္းနိဳင္ပါ႔မလား
၂. ကာလUၥ - စစ္တိုက္ရမဲ႔Aခ်ိန္ကာလနဲ႔AေၿခAေနကိုသိရမယ္၊ စစ္သည္ေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္
စည္းလံုး တက္ႀကြေန ရွိမရွိကိုသိရမယ္။ ဒီAခ်က္Aရလည္း ေလာေလာဆယ္ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕
စစ္သည္ေတြဟာ ေနရပ္နဲ႔ေဝးလို႕ စိတ္ဓါတ္တက္ႀကြမွဳ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမရွိဘူး ဆိုတာAသိသာခ်ည္း
၃. ေဒသUၥ - သင္႔ေတာ္တဲ႔Aရပ္ကို သိရမယ္၊ စစ္Aင္Aားၿပည္႔ဝေစမဲ႕ ရိကၡာရမည္႔ေဒသ
ဟုတ္မဟုတ္ ဆင္ၿခင္ရမယ္။ ဒီAခ်က္ကိုႀကည္႔ရင္လည္း Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ေဒသမဟုတ္လို႕
ရိကၡာAခက္ခဲ ရွိမွာပဲ
၄. Uတုယာစ - စစ္ေဒသရဲ႕ Uတုရာသီကို သိထားရမယ္၊ ဒီAခ်က္ကိုေထာက္ခ်င္႔ရင္လည္း
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ Aားနည္းခ်က္က Aသိသာႀကီးပဲေလ။ Aရွင္မင္းႀကီး Aင္းဝကိုခ်ီလာတာကိုက
မိုးဦးႀကီးမွာ မိုးတြင္းဆို Eရာဝတီဟာ Aရမ္းႀကမ္းတယ္ ေရစီးလည္း Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ၿမစ္ႀကီး
ဒီၿမစ္ေရမွာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ တပ္သားေတြ ေမ်ာၿပီး Aင္းဝနဲ႔စစ္မတိုက္ရပဲနဲ႔ ပ်က္စီးကုန္မွာ
ဘုန္းႀကီးေတာ႕ ၿမင္ေယာင္ေသးတယ္ လို႕ ေၿခာက္ၿပန္တယ္။

Page | 165
ဒီလိုစႀကိဳသူၿမတ္က ၿခိမ္းေၿခာက္တဲ႔စကားဆိုတာကို နားေထာင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္တယ္ ရယ္ရင္း ဆရာေတာ္ရယ္ ဆရာေတာ္က Aရိယာသူေတာ္စင္ဆိုၿပီး
ဒီလို စစ္AဂၤါAေႀကာင္းေတြ လာေၿပာေတာ႕ ရယ္ရလြန္းလို႕ တပည္႔ေတာ္မွာ Aူတတ္ေတာ႕မယ္။
တပည္႔ေတာ္ စစ္တိုက္ေနတဲ႔ ဘုရင္ပါ၊ ဆရာေတာ္ေၿပာတဲ႔ စစ္Aဂၤါေလးပါးမေၿပာနဲ႔ ဆရာေတာ္
မသိတဲ႔ တပည္႔ေတာ္တို႕ စစ္သူရဲေကာင္းေတြသာသိတဲ႔ စစ္Aဂၤါ၈ပါးAေႀကာင္းကိုေတာင္
ဆရာေတာ္သိခ်င္ရင္ ေၿပာၿပလိုက္ဦးမယ္။ တပည္႔ေတာ္ဒီကို မခ်ီလာခင္ကတည္းက
Aင္းဝနဲ႔Aထက္AညာေဒသAေႀကာင္း သံုးရမဲ႔စစ္ဗ်ဴဟာ စတာေတြကို AေသAခ်ာ
ၿပင္ဆင္ေရးဆြဲ စီစU္ထားၿပီးသားပါ၊ တကယ္ေတာ႕ ဆရာေတာ္ဟာ Aရိယာသူေတာ္စင္ဆိုေပမဲ႕
တပည္႔ေတာ္ကိုဖိႏွိပ္ၿပီး Aင္းဝဘက္ကို Aသာေပး Aားၿပဳေနတာပဲ၊ ဗုဒၶရဲ႕တပည္႔သား
Aစစ္ဆိုရင္ ဒီလိုမလုပ္သင္႔ပါဘူး ဆရာေတာ္ရယ္ လို႕ခပ္ဖိဖိေလး ၿပန္ေၿပာေတာ႕ Aင္း
..ဒကာႀကီးေတာ႕ Aၿပစ္သင္႔ရင္း သင္႔ေနေတာ႕တာပဲ ဘုန္းႀကီးရင္ထဲမွာ ဘယ္သူသာေစ
ဘယ္သူနာေစရယ္လို႕ မရွိပါဘူး ဒါသစၥာပါ ဘုန္းႀကီးရင္ထဲမွာၿဖစ္ေနတာက ဒီစစ္ပြဲႀကီး မၿဖစ္ဖို႕
ရဟန္းၿပည္သူေတြ ဆင္ရဲပင္ပန္းမွဳမၿဖစ္ေစဖို႕ဆိုတဲ႔ ေစတနာပဲရွိပါတယ္၊ ဒကာႀကီးကိုေရာ
မင္းေခါင္ကိုေရာ ဘုန္ႀကီးAညီAမွ် ေမတၱာထားပါတယ္လို႕ စႀကိဳသူၿမတ္က
ခပ္ေလးေလးၿပန္ေၿပာရွာပါသတဲ႔။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ Aင္း၀သားေတြကို စစ္ေဆးေမးၿမန္မယ္ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔
ဖမ္းဖို႕တာဝန္ေပးထားတဲ႔ သမိန္သံႀကယ္ဝင္လာၿပီး ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားကေန ဖမ္းဆီးလာတဲ႔
Aင္းဝသား ဘုရားကြ်န္ ၇ေယာက္နဲ႔ ေခါင္းၿပတ္ ၃၀ေလာက္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ထံကို
လာေရာက္ဆက္သပါသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္က ဖမ္းမိတာနဲ႔ သူဆီေခၚလာဖို႕ Aမိန္႔ေပးထားတာကိုး။
ဒါကိုစႀကိဳသူၿမတ္ၿမင္ေတာ႕ Aေတာ္ေလး ရင္ထဲမေကာင္းၿဖစ္သြားၿပီး ဟယ္ ဘုရားဘုရား
ဒကာႀကီး မလုပ္သင္႔မလုပ္ထိုက္တဲ႔ Aလုပ္ကို က်ဴးလြန္လိုက္ၿပီ၊ ဒကာႀကီးက Aင္းဝကို ခ်ီလာတာ
သာသနာေတာ္ကို ေၿမာက္စားဖို႕လို႕ ေၿပာေတာ႕ ဘုန္းႀကီးAေတာ္ဝမ္းသာသြားခဲ႔တာ Aခုေတာ႕
ဒကာႀကီးရဲ႕လူေတြက ဘုရားေဝရာဝစၥလုပ္ေနတဲ႔ Uပါသကာေတြကို သတ္တာကို ၿမင္ရေတာ႕
ဒကာႀကီးကို ငါမယံုေတာ႕ဘူး၊ ဒါဟာရတနာသံုးပါးကို ၿပစ္မွားတာပဲ ကံႀကီးထိုက္ေတာ႕မယ္၊ ကဲ
ငါဒါေတြကို မၿမင္ခ်င္ေတာ႕ပါဘူး ငါ႔ကိုၿပန္ခြင္႔ပါ ဒကာႀကီးဆိုၿပီး ထိုင္ရာကထေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
ၿပာၿပာသလဲပဲ ခြင္႔လႊတ္ပါဆရာေတာ္ဘုရား Aင္းဝကိုတပည္႔ေတာ္ ေရာက္ေနေပမဲ႕ ၿမိဳ႕ၿပင္မွာ
လူမေတြ႔ရလို႕ ၿမိဳ႕တြင္းသတင္းမသိရဘူး၊ ဒါေႀကာင္႔ လူေတြ႔ရင္ ဖမ္းေခၚခဲ႔ဖို႕ ခိုင္းထားတာကို
တပည္႔ေတာ္ စစ္သည္ေတြက ေၿခလြန္လက္လြန္လုပ္မိသြားပါတယ္၊ တပည္႔ေတာ္က ဖမ္းဆီးရံုသာ
ဖမ္းဖို႕မွာထားတာကို လက္လြန္ေၿခလြန္လုပ္တဲ႔ စစ္သည္ေတြလည္း တပည္႔ေတာ္ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
Aေရးယူပါ႔မယ္ လို႕ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။

Page | 166
ဒီလိုေလွ်ာက္ထားေတာ႕ စႀကိဳသူၿမတ္က ဒကာႀကီးက ဘုန္ႀကီးကို Aာပတ္သင္႔ေAာင္
ထပ္လုပ္ၿပန္ၿပီ၊ ဘုန္းႀကီးေႀကာင္႔ ဒကာႀကီးရဲ႕ စစ္သည္ေတြ Aၿပစ္ဒဏ္ခံရမယ္ဆိုရင္
ဘုန္းႀကီးAၿပစ္ၿဖစ္မွာေပါ႔။ ကဲကဲ ဒကာႀကီးရဲ႕ စစ္သည္သူရဲေတြလည္း Aၿပစ္မေပးပါနဲ႔လို႕
ဘုန္းႀကီးေမတၱာရပ္ခံပါရေစ ၿပီးေတာ႕ Aခုဖမ္းလာတဲ႔ ဘုရားကြ်န္ေတြကိုလည္း ဘုန္းႀကီးကိုလွဴပါ
လိုေၿပာတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဖမ္းလာတဲ႔ ဖရကြ်န္၇ေယာက္ကို လွဴဒါန္းၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ဆီမွာ
သီလခံယူပါတယ္။
ရတနာသံုးပါးနဲ႔ သီလခံယူAၿပီးမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ ႏွလံုးသားေတြ ႏူးညံ႕သြားတယ္ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုး
Aရွင္ဘုရား တပည္႔ေတာ္ Aရွင္ဘုရားရဲ႕ ႀသဝါဒကို ခံယူၿပီး စစ္ရုပ္ပါေတာ႕မယ္ စႀကိဳသူၿမတ္ကို
ကတိေပးလိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ တပည္႔ေတာ္ ဒီကိုေရာက္ခဲ႔တဲ႔ Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔
ဘုရားေက်ာင္းေတာ္တေဆာင္ေတာ႕ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းပါရေစ လို႕ခြင္႔ေတာင္းပါတယ္။
စႀကိဳသူၿမတ္ကလည္း သာသနာ႕ဒါယကာ Aရွင္မင္းႀကီး သဒၶါေပါက္တဲ႔ေနရာမွာ လွဴဒါန္းပါလို႕
ခြင္႔ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။

ရာဇဓိရာဇ္ လွဴတဲ့ေက်ာင္း

စႀကိဳသူၿမတ္ဆရာေတာ္က ကုသိုလ္ၿပဳတာပဲ လွဴပါလို႕ ခြင္႔ၿပဳတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူစီးလာတဲ႔

ေရႊေဖာင္ေတာ္ႀကီးကိုဖ်က္ၿပီး ေရႊႀကက္ယက္ဘုရား တံတိုင္းေတာ္မွာ ဘုရားေက်ာင္းတေဆာင္
ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းေစတယ္၊ ဟံသာဝတီက Aေတာ္ဆံုး မြန္ပိသုကာပညာရွင္ေတြရဲ႕
စုလစ္မြန္းခြ်န္း ပန္းပုပန္းပြတ္ သစ္သားရုပ္လံုး ရုပ္ႀကြေတြထြင္းထုထားသလို
Aတြင္းနံရံေတြမွာလည္း ပန္းခ်ီေဆးၿခယ္ ေဆးေရးလက္ရာေတြနဲ႔ တန္ဆာေတြဆင္ယင္ၿပီး
တည္ေဆာက္ထားေလေတာ႕ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးဟာ Aေတာ္သပၸယ္လွပပါသတဲ၊
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူေရစက္ခ်ေဆာက္လုပ္လွဳဒါန္းတဲ႔ ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးကို တစိမ္႔စိမ္႔ႀကည္႕ရင္း
ပီတိေတြေဝေနရွာတာေပါ႔။ ေက်ာင္းေဆာင္ ေရစက္ခ်ပြဲၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕ကတိAတိုင္း တပ္ဆုပ္ဖို႕ သူ႕တပ္ေတြကို ၿပင္ဆင္ခိုင္းတယ္၊ ဟံသာဝတီၿပန္လမ္းမွာ
ပုဂံမွာရွိတဲ႔ တန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြကို ဝင္ဖူးဦးမွာမို႕ စႀကိဳသူၿမတ္ကိုလည္း ဘုရားဖူးလိုက္ဖို႕
ပင္႔ဖိတ္တယ္၊ စႀကိဳသူၿမတ္လည္း လိုက္မယ္လို႕ဂတိၿပဳရတာေပါ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ၿမန္ၿမန္ၿပန္သြားဖို႕
Aေရးႀကီးတယ္ေလ။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ကုသိုလ္တရားရဲ႕ပီတိစိတ္မွာ
စိတ္ႏွလံုးႀကည္ေမြ႔စြာခံစားရင္း AတီးAမွဳတ္AကAခုန္ေတြနဲ႔ တပ္ၿပန္ဆုတ္လို႕
ေAာက္Aရပ္ကိုစုန္ပါေတာ႕တယ္။
ဟံသာဝတီတပ္ေတြ AတီးAမွဳတ္ေတြနဲ႔ စစ္ကိုင္းကေန တပ္ဆုတ္ၿပီး Eရာဝတီၿမစ္ေရနဲ႔Aတူ
စုန္ဆင္းသြားတာကိုၿမင္တာနဲ႔ မင္းေခါင္က ရာဇာဓိရာဇ္လွဴထားတဲ႔ ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားက

Page | 167
ေက်ာင္းေဆာင္ေတာ္ကို မီးရွိဳ႔ဖ်က္ဆီးခိုင္းေတာ႕တာပဲ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ႀကီးက
သိပ္ေဝးေဝးမေရာက္ေသးဘူးတဲ႔ ဒီေတာ႕ ေရႊႀကက္ယက္ဘုရားဖက္ဆီက မီးခိုးလံုးေတြ
တလိပ္လိပ္တက္လာတာကိုႀကည္႔ၿပီး သူလွဴထားတဲ႔ေက်ာင္းေဆာင္ကို မင္းေခါင္မီးရွိဳ႕ၿပီဆိုတာ
သေဘာေပါက္တာေပါ႔။ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ တပ္ေတြAကုန္ရပ္ Aင္းဝကိုၿပန္လွည္႔ ဒီေကာင္ကို
Aမွဳန္႔ၿဖစ္သြားေAာင္ ငါလုပ္မယ္လို႕ သူတပ္ေတြကို Aမိန္႔ေပးၿပီး စႀကိဳသူၿမတ္ကိုလည္း
ေတြ႔လားAရွင္ဘုရားရဲ႕ဘုရင္က ဘယ္ေလာက္မိုက္ရိုင္းသလဲဆိုတာ ေတြ႔ၿပီမဟုတ္လားလို႕
Aၿပစ္တင္ေတာ႕တာေပါ႔။
စႀကိဳသူၿမတ္လည္း မင္းေခါင္ရဲ႕လုပ္ရပ္Aတြက္ Aေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းၿဖစ္သာြ းတယ္ ၿပီးမွ
ဒကာေတာ္Aရွင္မင္းႀကီး မီးခဲကိုကိုင္သူဟာ မီးေလာင္သလိုပဲ Aရွင္မင္းေရစက္ခ် လွဴဒါန္းထားတဲ႔
ေက်ာင္းေဆာင္ေတာ္ဟာ သာသနာပိုင္ၿဖစ္သြားၿပီ၊ သာသနာ႕ပစၥည္းကို ဖ်က္ဆးီ သူဟာ
သူၿပဳတဲ႔Aေႀကာင္းAတိုင္း ပ်က္စီးမွဳAက်ိဳးကို ရေစေတာ႕မယ္။ Aရွင္မင္းႀကီးရင္ထဲမွာ
ၿဖစ္ေပၚေနတဲ႔ ကုသိုလ္စိတ္ေႀကာင္႔ၿဖစ္တဲ႔ ပီတိစိတ္ကို Aပ်က္စီးမခံပါနဲ႕၊ ခႏီၱတရားကိုသာ
လက္ကိုင္ထားပါလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကို ႏွစ္သိမ္႔ဆံုးမရွာတယ္၊ ဒီ႕ထက္လည္း
သူဘာမွပိုမေၿပာတတ္ေတာ႕ဘူး မင္းေခါင္လြန္ေနတာ သူ႔မ်က္ၿမင္မဟုတ္လား။ ဒီAခ်ိန္မွာ
သမိန္ၿဗာဇၨ၊ Aမတ္ဒိန္၊ မဟာသမြန္ စတဲ႔မတ္ႀကီးေတြကလည္း နဳတ္ထားတဲ႔တပ္ကို ၿပန္လွည္႔ၿပီး
Eရာကိုဆန္တက္လို႕ Aင္းဝကိုစစ္တိုက္ဖို႕ဆိုတာ မလြယ္နိဳင္ပါဘူးဖရား Aက်ိဳးထက္
Aၿပစ္ကပိုမ်ားလိမ္႔မယ္၊ ၿပီးေတာ႕ Aရွင္မင္းႀကီးက စႀကိဳသူၿမတ္ဆရာေတာ္ကို
တပ္ၿပန္ဆုတ္ေတာ႕မယ္လို႕ ဂတိေပးထားတယ္မဟုတ္လား၊ Eကရာဇ္မင္းတို႕ရဲ႕စကား
ထြက္ၿပီးသားဆင္စြယ္ ၿပန္ဝင္ရိုးမရွိဆိုတဲ႔Aတိုင္း ၿပဳထားတဲ႔ဂတိကိုသာ ဆက္လက္ကိုင္စြဲၿပီး
ဟံသာဝတီကိုသာ စုန္သင္႔ပါတယ္လို႕ ဝိုင္းေလွ်ာက္ႀကေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း စိတ္ေလွ်ာ႕ၿပီး ကဲ
မူလခ်ီေနတဲ႔Aတိုင္း ေAာက္ကိုဆက္စုန္လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ႕သတဲ႔။

Uပါေကာင္းဆိုတဲ့သူ

ပုဂံေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ ပုဂံတန္ခိုးႀကီးဘုရားေတြကိုဖူးေမွ်ာ္တယ္၊ ဘုရားပုထိုးေက်ာင္းကန္

ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းမွဴေတြ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကြမ္းပစၥည္းေလးပါး လွဴးဒါန္းတာေတြ
ၿပဳလုပ္တယ္တဲ႔၊ ဒီေနာက္ေတာ႕ ေAာက္ဘက္ကိုဆက္စုန္ပါတယ္၊ စႀကိဳသူၿမတ္ကေတာ႕
ပုဂံမွာေနရစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုစုန္လာလိုက္တာ စေလေAာက္ေရာက္ေတာ႕ ေရွ႔ေၿပးတပ္ဟာ
စႀကိဳဘုရားေပၚတက္ၿပီး ဘုရားေပၚကဆင္းတုေတာ္ေတြကို ယူႀကသတဲ႔ Aင္းဝၿပန္
ဆိုဗီနီးယားေပါ႔။ ဒါကိုဗမာAရပ္သားေတြက မခံရပ္နိဳင္တာနဲ႔ Aင္းဝၿမင္းတပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္တာေႀကာင္႔ မြန္တပ္ေတြ ထြက္ေၿပးရတယ္။

Page | 168
Aဲလိုရုန္းရင္းဆန္ခတ္ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေဖာင္ေတာ္ဆိုက္ကပ္လာပါေလေရာ။
ေဖာင္ကပ္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကမ္းထက္တက္ၿပီး Aေၿခေနကိုႀကည္႔တယ္၊ ဒီလိုသူ႕ရွင္
ကမ္းထက္တက္ေတာ႕ စစ္သူႀကီး Uပါေကာင္းနဲ႔တပ္ဖြဲ႕ဟာ သူ႕ရွင္လံုၿခံဳေရးAတြက္
ကမ္းေပၚေၿပးတက္ၿပီး တိုက္ပြဲထဲ ခုန္ဝင္သြားတယ္ Aင္းဝတပ္ကလည္း ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ႀကီးကို
ဆီးတိုက္ေတာ႕ Aနီးကပ္တိုက္ပြဲၿဖစ္ၿပီး Uပါေကာင္းေပါင္ကို လွံထိုးမိေရာ၊ ေပါင္လွံထိေတာ႕
Uပါေကာင္လဲသြားတာေပါ႔ ဒါကိုၿမင္လိုက္တဲ႔ Aင္းဝၿမင္းစီးသူရဲတေယာက္က
ၿမင္းနဲ႔Aၿပင္းဝင္လာၿပီ ဒါးနဲ႔Uပါေကာင္းကို ခုတ္ဖို႕ႀကံတယ္၊ Uပါေကာင္းက သတိမလစ္ပဲ
ဝင္လာတဲ႔ ၿမင္းကို ေၿမၿပင္ေပၚမွာလဲၿပီး ေၿခေထာက္ကို ပိုင္းလိုက္ေတာ႕ ၿမင္းေၿခၿပတ္ေရာ၊
ေၿခၿပတ္သြားတဲ႔ ၿမင္းေပၚက သူရဲလည္း ၿပဳတ္က်တာေပါ႔၊ Uပါေကာင္းဟာ က်လာတဲ႔
Aင္းဝသူရဲေကာင္းကို ဒါးနဲ႔ဆီးပိုင္းတယ္၊ လည္ပင္းကိုမိမိရရပိုင္းမိတာနဲ႔ Aင္းဝသူရဲေကာင္း
ေခါင္းၿပတ္ထြက္သြားသတဲ႔၊ ဒီသူရဲေကာင္းက Aင္းဝၿမင္းတပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းထဲကေနမယ္
သူ႕ရဲ႕Aၿဖစ္ကိုၿမင္တာနဲ႔ က်န္တဲ႔ Aင္းဝၿမင္စီးသူရဲေတြ Uပါေကာင္းကို ဟာဒီလူစြမ္းလွခ်ည္လား
သာမန္လူေတာ႕မဟုတ္ဘူး နတ္ဘီလူးလားပဲ ဆိုၿပီးေၿပးပါေလေရာတဲ႔။
တိုက္ပြဲကိုႀကည္႔ၿပီး တိုက္ပြဲကိုႀကည္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က Uပါေကာင္းရဲ႕ဒဏ္ရာကို သူသိုင္းထားတဲ႔
ပုဝါစနဲ႔ ပတ္တီးစည္းေပးရင္း ငါAင္းဝကိုခ်ီတုန္းက Aင္းဝကိုေက်ာ္ၿပီး တေကာင္းေတာင္
ေရာက္သြားေသးတယ္ ဘယ္ေကာင္ကမွ ငါ႔တပ္ကိုမထိပါးရဲ မတိုက္ရဲဘူး၊ Aခု စႀကိဳသူၿမတ္ရဲ႕
ေတာင္းပန္မွဳေႀကာင္႔ ေAာက္ကို ၿပန္စုန္မယ္ဆိုမွ ငါတပ္ကိုဒီလိုလာတိုက္တယ္၊
ဒီေကာင္ေတြAၿမင္မွာ ငါစစ္ရွံဳးၿပီးၿပန္တယ္ေပါ႔၊ ေကာင္းၿပီေပါ႔ကြာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေႀကာင္း
ၿပရေသးတာေပါ႔၊ ေဟ႕ ေဟာဒီစေလကို မရမၿခင္း ငါဆက္မစုန္ဘူးေဟ႕ လို႕ႀကိမ္းဝါးၿပီး
စေလကိုတိုက္သတဲ႔၊ စေလဟာ ခံစစ္သိပ္မေကာင္းတဲ႔ ၿမိဳ႕မို႕လား ဒါ႔မွမဟုတ္ Uပါေကာင္းရဲ႕
သတင္းကိုႀကားၿပီး ဗမာတပ္ေတြ Aရမ္းေႀကာက္ေနလို႕လားေတာ႕ မသိပါဘူး
သိပ္ခက္ခက္ခဲခဲႀကီးေတာင္ မတိုက္လိုက္ရဘူး၊ စႀကိဳကို ရာဇာဓိရာဇ္ရလိုက္တယ္။ စေလကိုရၿပီး
သံု႕ပန္းေတြမိမွပဲ ေခါင္းေလာင္းက်မွာ ထားရစ္တဲ႔ သူ႕သမတ္ ေစာမဟာရာဇ္နဲ႔ သမီးေတာ္
တေလေမေက်ာ္ကို ၿပည္စား လက်ၤာပ်ံခ်ီ ဝင္တိုက္ၿပီး သမီးေတာ္ကိုဖမ္းသြားေႀကာင္း
သိရေတာ႕တယ္။

သာဝတၱိတိုက္ပြဲ

ေခါင္းေလာင္းက်ကို ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီက ဝင္တိုက္ၿပီးသမီးေတာ္ကို ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတဲ႔

သတင္းဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ႏွလံုးသားကို Aက္စစ္နဲ႔Aပက္ခံရသလို႕ ဆက္ဆက္နဲ႔
Aခံစားခက္ေစသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ေဒါသတႀကီး တပ္ေတြAားလံုး Aင္းဝၿပန္လည္႔ Aင္းဝကိုမရမခ်င္း

Page | 169
ပဲခူးငါမၿပန္ဘူးဆိုၿပီး Aမိန္႔ေပးေတာ႕တာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ သူရဲ႕တပ္မွဴးႀကီးေတြက သူ႔ရဲ႕AစီစU္ကို
လက္မခံႀကပါဘူး ဒါနဲ႔ သူယံုႀကည္ကိုးစားတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ ဦးေဆာင္လို႕
ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ ဝိုင္းၿပီး Aရွင္မင္ႀကီး ဆုတ္လာတဲ႔တပ္ကို ၿပန္လွည္႔ၿပီး ခ်ီတက္ဖို႕ဆိုတာ
Aင္မတန္စြန္႔စားရမဲ႔ Aလုပ္ၿဖစ္တယ္၊ စစ္သည္ေတြႏြမ္းနယ္ေနႀကပါၿပီ၊ ဒီေတာ႕ပဲခူးၿပန္ၿပီ
စစ္သည္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းAနားေပး ၿပီးမွ AားAင္ၿပည္႔ၿပည္႔နဲ႔ ေနာက္တခ်ီ ၿပန္တိုက္ရင္
Aေတြ႔ႀကံဳလည္းရွိၿပီးသား Aင္Aားလည္းၿပည္႔ေနတဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ဟာ Aင္းဝကို
မနိဳင္ပဲရွိရိုးလား လို႕ Aႀကံေပးစကားေၿပာႀကေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ရင္မွာေဒါသနဲ႔
နာက်င္ေနရက္နဲ႔ မတက္သာလို႕ ဆက္ဆုတ္ရေတာ႕တာေပါ႔။
ဒလေရာက္ေတာ႕ သမက္ေတာ္ ေစာမဟာရာဇ္ကိုေတြ႔တယ္၊ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သမီးေတာ္ကိုပစ္ၿပီး ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေၿပးရပါ႔မလားဆိုၿပီး Aပိုင္းပိုင္းၿဖစ္ေAာင္ ခုတ္သတ္ေစ လို႕
Aဲမြန္ဒယာကိုAမိန္႔ေပးပါတယ္၊ ဒလေန ကူေက်ာင္းဆရာေတာ္ မဟာသာမိနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြက
ေစာမဟာရာဇ္ရဲ႕ Aသက္ကို ခ်မ္းသာေပးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံေသးသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္က်သြားပါၿပီ။
ဇင္မယ္ရွမ္းေသြးပါတဲ႔ ေစာမဟာရာဇ္ကို ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ သိပ္ႀကည္႔ရသူမရွိဘူးထင္ရဲ႕
Aဲမြန္ဒယာတပ္သားေတြဟာ ေၿခၿပတ္လက္ၿပတ္ Aပိုင္းပိုင္းၿဖစ္ေAာင္ လက္ၿမန္ေၿခၿမန္ပဲ
ရက္ရက္စက္စက္ စီရင္လိုက္ႀကၿပီး ေရထဲပစ္ခ်လိုက္ပါေလေရာ။
ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ကို ေကာင္းေကာင္းAနားေပးၿပီး Aားေမြးေစတယ္၊
Aားၿပည္႔တာနဲ႔ တပ္ကိုၿပန္ၿပင္ၿပီး ေရေႀကာင္း ႀကည္းေႀကာင္း စစ္ေႀကာင္း ၂ေႀကာင္းနဲ႔ ၿပည္ကို
ခ်ီတက္ေတာ႕တာပဲ။ မင္းေခါင္လည္း ပဲခူးတပ္ေတြ ခ်ီလာၿပန္ၿပီ ႀကားတာနဲ႔ ၿပည္ကိုကူဖို႕
ၿမင္းသည္ေတာ္ ၃၀ဝ၀ဝနဲ႔ ၿပည္ကိုဆင္းလာတယ္။ ဒီလိုမင္းေခါင္တပ္ေတြ ဆင္းလာတာႀကာေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aင္းဝတပ္ေတြကို Aႀကိမ္ႀကိမ္သူAနိဳင္ရဖူးတဲ႔ ဗ်ဴဟာAတိုင္း
မြန္နယ္ထဲေရာက္မွ Aပိုင္တိုက္ရင္ေကာင္းမလား ဒါမွမဟုတ္ မြန္နယ္ထဲAေရာက္မခံ
ပဲတိုက္ပစ္လိုက္ရမလား သူ႕တပ္မွဴးေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြေႏြးသတဲ႔။ ေဆြးေႏြးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက
မင္းႀကီး ေရတပ္မွာ ေနခဲ႔ပါ၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီၿပီ မင္းေခါင္ကိုသြားတိုက္မယ္
မြန္နယ္ထဲAဝင္မခံဘူးလို႕ ေလွ်ာက္ေတာ႕ သေဘာက်တာနဲ႔ Aမတ္ႀကီး သမိန္ၿဗာဇၨကို
ႀကည္းတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီး တပ္မ၇မ စစ္သည္ ၃ေသာင္း ဆင္၇၀နဲ႔ ခ်ီေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕
Aဓိကတပ္ေတာ္ၿဖစ္တဲ႔ ေရေႀကာင္းခ်ီတပ္ကိုေတာ႕ သူကိုယ္တိုင္ေခါင္းေဆာင္ၿပီး စစ္သေဘၤာ
(ေလွႀကီး) ၂၀ဝ၀ စစ္သည္၇၀ဝ၀ဝနဲ႔ ၿပည္ကိုဆန္ပါတယ္။
သမိန္ၿဗာဇၨဦးေဆာင္တဲ႔ ႀကည္းတပ္ဟာ Aင္းဝတပ္ေတြနဲ႔ ေသမေသာက္ရြာမွာ
ထိပ္တိုက္ေတြ႔ႀကတယ္။ ေသမေသာက္ (သာဝတၱိ)ရြာၿပင္မွာ ကြင္းၿပင္ႀကီးရွိၿပီး ေဘးႏွစ္ဖက္မွာ
သစ္ေတာႀကီးေတြ ဖံုးလႊမ္းေနတယ္။ Aဲဒီကြင္းၿပင္မွာ ပဲခူးတပ္နဲ႔ Aင္းဝတပ္တို႕ ဆံုႀကတာပဲ။
ေတြ႔တယ္ဆိုတာနဲ႔ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္သားေတြဟာ ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ စစ္မ်က္ႏွာဖြင္႔ၿပီး ေၿပးဝင္လာတာကို
Page | 170
သတိထားမိတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨဟာ ေရွ႔ေၿပးတပ္မွဴး လဂြန္းAိန္ကို Aရင္မလိုနဲ႔ ကြင္းၿပင္ထဲ
Aရမ္းမထြက္သြားနဲ႔ မင္းရဲ႕တပ္ကို Aေၿခခိုင္ေAာင္ခ်ထား ၿပီးရင္ ငါAခ်က္ေပးတာကိုေစာင္႔
ဒီေကာင္ေတြဝင္လာပါေစ Aနီးေရာက္မွ Aင္Aားကိုတြက္ၿပီး Aပိုင္တိုက္ပါလို႕
ေၿခၿမန္ဆက္သားလႊတ္ၿပီး Aမိန္႔ေပးတယ္။
လဂြန္းAိန္ဟာ သာမန္ရိုးရိုးတပ္သားAဆင္႔ကေန Aစြမ္းစနဲ႔ ထိပ္တန္းေရာက္လာသူၿဖစ္ေတာ႕
ေAာက္ေၿခနဲနဲလြတ္မဲ႔ပံုပဲ၊ လူကလည္းငယ္ ဘုရင္ကလည္းေၿမာက္စားဆိုေတာ႕
လြတ္မယ္ဆိုလည္း မဆန္းဘူးေပါ႔။ ဒါနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဟာ သူ႕ဆရာသမိန္ၿဗာဇၨAမိန္႔ေပးတာကို ဟာ
ဒီAဖိုးႀကီး ရန္သူAင္Aားကို ေစာင္႔ႀကည္႔ခိုင္းတာ ငါနဲ႔ငါ႔တပ္သားေတြကို ေစာ္ကားတာနဲ႔Aတူတူပဲ
ဆိုၿပီး သူ႕ရဲ႕ဗိုလ္ခ်ဳပ္Aမိန္႔ကို မေစာင္႔ပဲ Aင္းဝတပ္ကို ကြင္းၿပင္ႀကီးထဲ ဆင္းၿပီးရင္ဆိုင္တယ္။
လဂြန္းAိန္ထြက္ေတာ႕ က်န္တဲ႔တပ္ေတြလည္း သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕AစီAစU္Aတိုင္း
ေစာင္႔ၿပီးတိုက္လို႕မရေတာ႕ပဲ ကြင္းၿပင္ထဲထြက္တိုက္ရတာေပါ႔။
တကယ္ေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ သူ႕ရဲ႕Aေသခံတပ္ကို ကြင္းထဲAရင္လႊတ္လိုက္တာပါ၊ ဒါကို
လဂြန္းAိန္က Aဓိကတပ္မႀကီးAထင္နဲ႔ Aပီတိုက္တယ္၊ တိုက္ေတာ႕ စစၿခင္း
Aင္းဝၿမင္းသည္ေတာ္ ၁၀ေယာက္ သတ္လိုက္နိဳင္လိုက္ပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ Aေနာက္ကပါလာတဲ႔
Aင္းဝAဓိကတပ္မႀကီး ဝင္ေဆာင္႔ေတာ႕ မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊ မခံနိဳင္ေတာ႕
Aင္မတန္သတၱိရွိပါတယ္ဆိုတဲ႔ လဂြန္းAိန္နဲ႕ သူတပ္ဟာ ေတာထဲထြက္ေၿပးပါေလေရာ၊
လဂြန္းAိန္တပ္သား ၅၀-၆၀ေလာက္လည္း Aင္းဝလွံဖ်ားမွာ ကားကနဲပါသြားတာေပါ႔။ ဟိုးတုန္းက
စစ္ပြဲေတြဟာ ဒါးလွံေလးၿမွားေတြနဲ႔ ၿမင္းေတြ ဆင္ေတြ သံုးၿပီးတိုက္တ႔ဲ တိုက္ပြဲေတြမို႕ တပ္လန္ရင္
တပ္ပ်က္ရင္ ၿပန္စုရခက္သလို၊ Aရွိန္နဲ႔ထိုးဝင္လာရင္လည္း ခုခံဖို႕ခက္တာေပါ႔။
လဂြန္Aိန္တပ္ပ်က္ေတာ႕ Aေနာက္ကပါလာတဲ႔ Uပါေကာင္း ၿဗထဗိုက ေဘာေက်ာ္တို႕တပ္လည္း
မခံနိဳင္ဘူး ေတာထဲထြက္ေၿပးရတာပဲ။
လဂြန္းAိန္တို႕ တပ္ေတြပ်က္သြားတာကို ၿမင္လိုက္ရတဲ႔ သမိန္Aင္းဝနိဳင္က
တပ္မွဴးခ်ဳပ္သမိန္ၿဗာဇၨဆီကို ဆက္သားလႊတ္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ Aမိန္႔ေတာင္းတယ္၊
Aမိန္႔ေတာင္းေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက ဆက္တိုက္ဆိုၿပီး ကိုယ္တိုင္ဆင္စီးၿပီးထြက္တယ္၊
စစ္ဦးစီးတပ္ကထြက္ေတာ႕ သမိန္Aင္းဝနိဳင္တပ္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲတပ္လည္း လိုက္ထြက္တာေပါ႔၊
သံုးတပ္ညီညီနဲ႔ Aင္းဝတပ္ဦးက လ်င္လ်င္ၿမန္ၿမန္ ထိုးစစ္ဆင္လာတဲ႔ ပခန္းစားတပ္ကို
ဝင္ေဆာင္႔တယ္၊ ပခန္းစားမခံနိဳင္ဘူး တပ္ပ်က္ေရာ၊ ပခန္းစားတပ္ပ်က္ေတာ႕
Aေနာက္ကပါလာတဲ႕ တလုပ္စားတပ္ကို ဆက္တိုက္တယ္ တလုပ္စားတပ္လည္းပ်က္တာပဲ။
ဒီလိုAင္းဝတပ္ ထိုးစစ္က်ိဳးၿပီး တပ္မႀကီး၅တပ္လံုး ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနတာကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး
လဂြန္းAိန္နဲ႔ သူတပ္ဟာ ေတာထဲကၿပန္ထြက္ နံေဘးကဝင္တိုက္တယ္၊ ေနာက္ေတာ႕

Page | 171
Uပါေကာင္းတို႕ ေဘာေက်ာ္တို႕လည္း ထြက္တိုက္ေတာ႕ Aင္းဝတပ္မခံနိဳင္ဘူး
လံုးဝၿပိဳကြဲသြားတယ္။
လဂြန္းAိန္ဟာ Aင္မတန္လ်င္တယ္ သူ႕ကိုသမိန္ၿဗာဇၨဆဲေတာ႕မယ္ Aေရးယူေတာ႕မယ္
သူ႕ရွင္နဲ႔တိုင္ေတာ႕မယ္ဆိုတာသိတယ္ ဒါေႀကာင္႔ ေၿခသြက္လက္သြက္ပဲ Aင္းဝတပ္ရ႕ဲ ဆင္ၿမင္း
လူသူသံု႕ပန္းေတြ ဖမ္းၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို ေၿပးဆက္တယ္။ ဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္ၿဗာဇၨတို႕က
တပ္ေတြစစ္ေဆး က်ဆံုး ဒဏ္ရာရ စာရင္းေတြၿပဳ၊ စစ္ေႀကာင္းေတြရွင္း ဒါေတြလုပ္ေနရေတာ႕
လဂြန္းAိန္လိုမၿမန္ဘူးေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္က Aေႀကာင္းစံုမသိပဲ၊ သူ႕ဆီဖမ္းဆီးဆင္ေတြ ၿမင္းေတြလာၿပီးဆက္သတဲ႔
လဂြန္းAိန္ကို AပီAၿပင္ခ်ီးက်ဴးၿပီး ဆုေတြလာဘ္ေတြေပးသတဲ႔၊ ဒါကိုသမိန္ၿဗာဇၨသိေတာ႕
တင္းတာေပါ႔၊ တင္းတင္းနဲ႔ Aခစားမင္ဘူးဆိုပဲ။ သမိန္ၿဗာဇၨAခစားမဝင္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
Aေခၚလႊတ္တာေပါ႔၊ ေရာက္လာေတာ႕ ဘာလို႕ငါ႔ကိုလာၿပီးAစီရင္မခံတာလဲလို႕ ေမးေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨက ေပါက္ကြဲၿပီး တပ္ပ်က္ၿပီးေတာထဲ ဝင္ပုန္းတဲ႔ေကာင္ကို ဆုေပးေတာ႕၊
ကြ်န္ေတာ္လည္း Aစီရင္ခံစရာမလိုေတာ႕ဘူးေပါ႔၊ Aရွင္မင္းႀကီးကို တပ္ပ်က္ေကာင္က
Aစီရင္ခံၿပီးသားပဲလို႕ ေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။
သမိန္ၿဗာဇၨဒီလိုေၿပာတာနဲ႔ လဂြန္းAိန္က ကြ်န္ေတာ္တပ္က Aရင္ထြက္တိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕
ေနာက္က တပ္ေတြမလိုက္လာေတာ႕ Aင္းဝတပ္မႀကီးငါးတပ္ကို ကြ်န္ေတာ္တတပ္ထဲ
ဘယ္ခံနိဳင္မွာလည္း မခံနိဳင္ေတာ႕ ဆုတ္ရတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ တိုက္Aားလံုးညီညီညာညာနဲ႔
ၿပန္တိုက္ေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေတာထဲကေန ၿပန္ထြက္တိုက္တာပဲ၊ ဒီလိုတိုက္လို႕လည္း
Aခုလိုဆင္ ၿမင္းေတြ လာေရာက္ဆက္သနိဳင္တာေပါ႔ ၿပန္ေၿပာတယ္။ ၂ေယာက္သား
AလုAယက္တိုင္ရင္ ၿငင္းေနႀကတဲ႔ သူရဲေကာင္း၂ေယာက္ကို ႀကည္႔ရင္း ရာဇာဓိရာဇ္
ရယ္ေနသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဘုရင္ပဲ လူနပ္ပဲ လူလည္ႀကီးပဲ Aာဏာနိဳင္ငံေရးကို
ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ ကစားတတ္သူပဲ သမိန္ၿဗာဇၨစိတ္ဆိုးေၿပေAာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတာ
သူသိတာေပါ႔၊ လဂြန္းAိန္ဘက္လွည္႔ၿပီး ေဟ႕ေရာင္ မင္းကလူႀကီးကိုမရိုမေသနဲ႔
ဘယ္လိုၿဖစ္ေနတာလဲ ဒါAမတ္သူရဲေကာင္းေတြ ေၿပာတဲ႔စကားမဟုတ္ လမ္းေဘးစကား
ေAးေနာက္တခါ ဒီလိုၿဖစ္ရင္ မင္းကို ငါကိုတိုင္ တပ္မွဴးခ်ဳပ္လက္ထဲAပ္ပစ္မယ္
လို႕ခပ္တည္တည္ေဟာက္ၿပလိုက္သတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨကိုလည္း လဂြန္းAိန္ထက္ပိုတဲ႔
ဆုလာဘ္ေတြေပးပါသတဲ႔၊ Aနိဳင္ရေတာ႕ Aမတ္Aိုႀကီးလည္း စိတ္ေၿပသြားတာေပါ႔ေလ။

Page | 172
ျပည္တိုက္ပြဲ

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ၿပည္ကိုေရေႀကာင္း ကုန္းေႀကာင္း ၂ဖက္ပိတ္ၿပီးတိုက္ေပမဲ႔ ခံစစ္ကိုAေသAခ်ာ

ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔ လက်ၤာပ်ံခ်ီရဲ႕Aစြမ္းေႀကာင္႔ မသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ မသိမ္းနိဳင္ေတာ႕
ဝိုင္းၿပီးပိတ္ထားတာေပါ႔။ ရက္ႀကာလာေတာ႕ ၿပည္သားေတြ ငတ္လာႀကတယ္ ဒါေပမဲ႕
ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ Aညံ႕မခံဘူး၊ ၿမိဳ႕တြင္းမွာရွိတဲ႔ စားလို႕ရတာမွန္သမွ်လည္း
ကုန္သေလာက္ရွိသြားၿပီ ေနာက္ဆံုး ထန္းပင္ေတြေတာင္ Aလြတ္မေပးေတာ႕ပဲ လဲခ်ၿပီး
Aဖူးၿပဳတ္စားရတဲ႔Aထိ ၿဖစ္ေနရွာတယ္။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ မြန္တပ္ေတြဘက္လည္း မွတ္ၿခင္ယင္ေတြေႀကာင္႔ Aနာေရာဂါေတြ ရလာသတဲ႔။
Aခ်ိန္ကလည္း ေဆာင္းAကုန္ေႏြဦးမဟုတ္လား၊ ၿပည္ရဲ႕ေဆာင္းေႏွာင္းညေတြနဲ႔ ပဲခူးသားေတြ
သိပ္မရင္းႏွီးေတာ႕ Aဆင္မေၿပဘူးေပါ႔။ ဒါေႀကာင္႔သမိန္ၿဗာဇၨက ၿပည္မွာတပ္စြဲထားရတာ
ေနရာက်U္းက်ပ္လြန္းတယ္၊ ေႏြဦးဆိုေတာ႕ ဝမ္းကႏူး ဒီႀကားထဲ ယင္ေကာင္ကလည္းမ်ားေတာ႕
ဝမ္းေရာဂါေႀကာက္ရတယ္ တပ္Aခ်ိဳ႔ကို ခ်န္ၿပီး တပ္မႀကီးကို တဖက္ကမ္းက တလည္းဆီးဆပ္ကို
ေရြ႕ထားရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္လို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကိုေလွ်ာက္ေတာ႕ AေသAခ်ာသံုးသပ္ၿပီး
တူေတာ္ေဘာေက်ာ္တပ္ရယ္ ၿဗထဗိုက္တပ္ရယ္ သူ႕ေယာကၡမ သမိန္ဇိပ္ၿပဲတပ္ရယ္ ၃တပ္ကို
နဝင္းဆိပ္မွာ ခ်န္ထားၿပီး သူကိုယ္တိုင္နဲ႔ က်န္တပ္ေတြကို တလည္းဆီးကို ေရြ႔တယ္၊
ဟိုေရာက္ေတာ႕ ဗာရဏသီဆိုတဲ႔ တပ္ၿမိဳ႕တည္ၿပီး ေရတပ္ ႀကည္းတပ္ Aားလံုးကို
စခန္းခ်ေစပါသတဲ႔။
ၿပည္သားေတြ ရိကၡာၿပတ္ၿပီး ဖြဲႏုနဲ႔ထန္းAူကို ၿပဳတ္စားေနရၿပီ၊ Aႀကာႀကီးေတာင္႔ခံနိဳင္မွာ
မဟုတ္ေတာ႕ဘူး မႀကာခင္မြန္လက္ထဲက်ေတာ႕မယ္လို႕ ႀကားရေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ မေနနိဳင္ဘူး
ငါဆင္းမကူရင္ ၿပည္ၿမိဳ႕ေတာ႕ မြန္လက္ထဲေရာက္ေတာ႕မွာပဲဆိုၿပီး စစ္သည္ခုနစ္ေသာင္း
ဆင္ႏွစ္ရာ ၿမင္းသံုးေထာင္နဲ႔ ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီၿပီ Aင္းဝကေန ၿပည္ကိုဆင္းခ်လာတယ္၊
ေၿမထဲေရာက္ေတာ႕ တပ္ဖြဲ႔ၿပီးစခန္းခ်ေနသတဲ႔။ Aင္းဝကမင္းေခါင္ရဲ႕တပ္ကူေတြ ဆင္းလာၿပီ
ႀကားတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ စစ္ဆင္ေရးတပ္မွဴးႀကီးမ်ား AေရးAေပၚAစည္းAေဝးေခၚၿပီး
Aင္းဝတပ္ Aင္AားAေတာ္ႀကီးမားတယ္ ဒီေတာ႕နဝင္းက တပ္သံုးတပ္ ဆက္ထားသင္႔
မထားသင္႔ကိုေဆြးေႏြးတယ္၊ သမိန္ၿဗာဇၨ၊ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ မဟာသာမြန္စတဲ႔ သမၻာရင္႔
Aမတ္ႀကီးေတြက ၿဖဳတ္ၿပီး ဗာရာဏသီကိုေရြ႕လာသင္႔ေႀကာင္း တညီတညႊတ္ထဲ
ေလွ်ာက္ႀကေပမဲ႕၊ နဝင္းက တပ္မွဴး၃ေယာက္က နဝင္းမွာစြဲထားတဲ႔ တပ္ကိုၿဖဳတ္ဖို႕ကို
Aၿပင္းAထန္ကန္႔ကြက္ပါသတဲ႔။
နဝင္းတပ္မွဴးႀကီး၃ေယာက္က ၿပည္ကိုဝိုင္းထားတာ ၃လရွိၿပီ၊ ၿပည္ဟာယဲ႕ယဲ႕ေလး
AေနAထားေရာက္ေနၿပီ၊ ရိကၡာမရေAာင္ ဆက္ၿပီး ပိတ္ဆို႕ထားရင္ ၿပည္ကိုရေတာ႕မယ္။

Page | 173
ဒီလိုAေနAထားကေန တပ္နဳတ္လိုက္လို႕ Aင္းဝတပ္ေတြ ၿပည္ကိုAားၿဖည္႔ေပးသြားနိဳင္ရင္
ၿပည္ကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိမ္းလို႕ရေတာ႕မွာလည္း လို႕ကြန္ပလိန္းတက္ေတာ႕
သမၻာရင္႔Aမတ္ႀကီးေတြက ၿပည္ဟာ Aုတ္ၿမိဳ႕ရိုးနဲ႔ ကာထားတဲ႔ၿမိဳ႕ဆိုတာမေမ႔နဲ႔ဦး မင္းတို႕က
ၿပည္ကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ ရမယ္တြက္ေနႀကတယ္ AခုAထိဟိုက ႀကံ႕ႀကံ႕ခံေနတာ ထည္႔တြက္ဦး၊
ၿပီးေတာ႕ မင္းတို႕တပ္စြဲထားတဲ႔ နဝင္းၿမိဳ႕က သစ္တပ္နဲ႔ကာထားတဲ႔ၿမိဳ႕ Aင္းဝတပ္ေတြ Aင္နဲ႔Aားနဲ႔
လာတိုက္ရင္ မင္းတို႕ဘယ္လိုခံနိဳင္မလဲ လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ သံုးသပ္ၿပေပမဲ႕ နဝင္းတပ္မွဴးႀကီး
၃ေယာက္က လက္မခံဘူး၊ ခ်မယ္ Aင္းဝသားေတြက သံမွဳန္႔စားထားလို႕လား
ဘာညာလုပ္ေနသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဖိုးႀကီး၃ေယာက္ရဲ႕ စကားကိုမႀကိဳက္ပဲ၊ နဝင္းတပ္မွဴး၃ေယာက္ရဲ႕
စကားကိုAားရေနတာေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ Aစည္းAေဝးမွာ ဘာဆံုးၿဖတ္ခ်က္မွ မေပးပဲ၊
Aတြင္းေဆာင္ဝင္သြားေရာတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ Aစည္းAေဝးၿပီးသြားေပမဲ႕ ညေရာက္ေတာ႕ နဝင္းတပ္မွဴး
၃ေယာက္ထဲကို ေခၚေတြ႔ၿပီး နဝင္းမွာေနၿပီး Aင္းဝတပ္ကိုတိုက္ဖို႕ မင္းတို႕သံုးေယာက္
လံုးဝဆံုးၿဖတ္ထားၿပီးၿပီေပါ႔ လို႕ေမးေတာ႕၊ တပ္မွဴးႀကီး၃ေယာက္ကလည္း ဒါးလွံေလးၿမွား
လက္နက္နဲနဲထပ္ေပး စစ္သည္နဲနဲထပ္ေပး ကြ်န္ေတာ္တို႕ Aင္းဝတပ္ကို လံုးမမွဳဘူးလို႕ ရဲရဲရင္႕ရင္႔
Aာမခံတယ္တဲ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ တပ္မွဴးႀကီး၃ေယာက္ လိုAပ္တာေတြကို
ၿဖည္႔ဆီးေပးလိုက္တယ္။ နဝင္းေရာက္ေတာ႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြဟာ ခံစစ္Aတြက္ ၿမိဳ႕ရိုး
က်ံဳးေၿမာင္းAေသAခ်ာ ၿပင္ဆင္တယ္၊ စိတ္တိုင္းက် ခိုင္မာေAာင္လုပ္ပါသတဲ႔။

ျပည္စားပ်ံခ်ီ၊ မိုးႀကိဳးသီသို႕
AစီAရင္၊ ၿမိဳ႕ထိပ္ၿပင္က
တုတ္တင္ရိုက္ထိုး၊ မီးAိုးေမွာက္သြန္
ဝါးခြ်န္သန၊ မီးစတခ်ိဳ႕
မီးရွိဳ႕တၿခား၊ မီးပြားလွ်ံလွ်ံ
ေရနံသဲသဲ၊ Aင္တြဲပြက္ပြက္
ပြဲလ်က္ပူပူ၊ ကိုင္ယူဆို႕ဆီး
စပ္သီးရည္မွဳတ္၊ ေက်ာက္Aုတ္ေလာက္လြဲ
ဘိဆြဲတံုးေမာင္း၊ Aုပ္ေဆာင္းငယ္တြယ္
သစ္ငယ္သစ္ႀကီး၊ ႏြယ္မီးမွိဳက္ၿမက္
ေလာင္းစြက္ဝါးပို၊ ၿခင္းကိုမီးတိုက္
ခ်ထားလိုက္ေသာ္၊ မီးၿမိဳက္ေသာ႕လား
ပဲခူးသားတို႕၊ ဆံုးပါးေသသူ ....
Page | 174
လက္ဝဲသုႏၵရ
ဗ်ဴဟစကၠိပ်ိဳ႕

န၀င္းတိုက္ပြဲ

ဘုရင္မင္းေခါင္ ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္Aားႀကီးမာလွတဲ႔ Aင္းဝတပ္ႀကီးဟာ သကၠရာဇ္၇၆၇ခု၊

တပို႕တြဲလဆန္း ၅ရက္ ေဝလီေဝလင္းမွာ နဝင္းမွာတပ္စြဲထားတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္ကိုဝင္တိုက္ပါတယ္၊ တပို႕တြဲလ နံနက္ခင္းမွာ ၿမဴေတြပိန္းေနေAာင္ ထေနခ်ိန္
ေဒါင္းAတက္ ( Dawn Attack ) လုပ္တာေပါ႔ေလ။
သာဝတၱိတိုက္ပြဲမွာ A ထိနာသြားတဲ႔ A င္းဝတပ္ဟာ နာနာက်ည္းက်ည္းနဲ႔ မြန္တပ္ကို ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ႀကီး
A ေသခံဝင္တိုးသတဲ႔၊ ေဘာေက်ာ္၊ ၿဗထဗိုက္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲတို႕ ဦးေဆာင္တဲ႔ ပဲခူးတပ္ကလည္း
ၿမိဳ႕ရိုးေပၚက ရဲရဲရင္႕ရငခံတာပဲ၊ ပထမေတာ႕ ႏွစ္ဖက္စလံုး A ေဝးကေန A ေၿမာက္ေတြ
စိန္ေၿပာင္းေတြနဲ႔ ပစ္ႀကထုႀကသတဲ႔ ေနာက္ A င္းဝတပ္ကA င္A ားပိုေကာင္းလို႕
ၿမိဳ႕ရိုးနားကပ္လာနိဳင္ေတာ႕ ေလးေတြ ၿမွားေတြ လွံေတြသံုးၿပီးတိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔တေၿဖးေၿဖး
A င္းဝတပ္ေတြ နဝင္းၿမိဳ႕ရိုးနားကပ္လာတယ္ ေနာက္ဆံုး ေလွကားေတြသံုးေထာင္ၿပီး
ၿမိဳ႕ရိုးေပၚတက္နိဳင္ေA ာင္ ႀကိဳးစားလာေလေရာ ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ကလည္း ဖိၿပီးတံခါးကို
ဖြင္႔ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္၊ ပဲခူးသားေတြလည္း နဝင္းၿမိဳ႕ရိုးထဲက ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ႕ၿပီးခုခံတာပဲတဲ႔။ လွံနဲ႔ပစ္
ဒါးနဲ႔ထိုး ေလးနဲ႕ပစ္ ဒုတ္နဲ႔ရိုက္ ခဲနဲ႔ထု ဆီပူေတြ ပြဲညက္ပူေတြ ငရုပ္သီးရည္ေတြ ေလာင္းခ်၊
သစ္တံုးေတြမီးရွိဳ႕ၿပီးပစ္ခ်နဲ႔ A မ်ိဳးမ်ိဳးA ၿပင္းA ထန္ခုခံတာေပါ႔ေလ ဒါေပမဲ႕ မနိဳင္ဘူးတဲ႕
တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ A င္းဝတပ္ဟာ ၿမိဳ႕ထဲဝင္ေရာက္လာနိဳင္လို႕ ၿမိဳ႕ထဲမွာ လက္တကမ္းတိုက္ပြဲေတြ
ၿဖစ္ပါေလေရာ၊ ၂ဖက္တပ္ေတြ တိုက္ႀကတာ လံုးေထြးေနတာပဲတဲ႔၊ ဟိန္းသံေဟာက္သံ၊
ႀကိမ္းဝါးသံ ေA ာ္ဟစ္သံ ညီးညဴသံေတြ ဘဝဂ္ညံေနတာေပါ႔။
Eရာဝတီၿမစ္တဖက္ကမ္းမွာ တပ္စြဲထားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕လည္း တိုက္ပြဲၿဖစ္ေနတာ သိေနလွ်က္နဲ႔
တပ္ကူပို႕လို႕မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ေႏြဆိုေတာ႕ ၿမစ္ေရကနည္းတယ္ေလ၊ ၿမစ္ကမ္းနံေဘး
သဲေသာင္ၿပင္ႀကီးဟာ သတ္ကြင္းႀကီးၿဖစ္ေနေတာ႕ သြားရင္ခံရမယ္ သိေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ကမ္းတဖက္က တိုက္ပြဲကို ဒီA တိုင္းပဲလက္ပိုက္ႀကည္႔ေနရတဲ႔A ေနA ထား။
ေဘာေက်ာ္ ၿဗထဗိုက္နဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲလည္း သူတို႕ႀကံဳးဝါးထားတဲ႔A တိုင္း ကိုယ္တိုင္တိုက္ပြဲထဲ
ဝင္တိုက္သတဲ႔။ ေနာက္ဆံုး ေဘာေက်ာ္နဲ႔ ၿဗထဗိုက္ဟာ တိုက္ရင္းနဲ႔တိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးသြားသလို
သမိန္ဇိပ္ၿပဲကိုလည္း A င္းဝတပ္က A ရွင္မိလိုက္တာေႀကာင္႔ တပ္မွဴးမရွိေတာ႕တဲ႔ ပဲခူးတပ္ေတြ
မခံနိဳင္ေတာ႕ ၿပိဳကြဲသြားေတာ႕တာေပါ႔။ တပ္ပ်က္ေတာ႕ ထံုးစံA တိုင္း ေနာက္က်တဲ႕ဖေနာက္

Page | 175
သစၥာေဖါက္ေပါ႔ေလ ၿမစ္ထဲခုန္ဆင္းၿပီး ဟိုတဖက္ကမ္းကို ကူးေၿပးႀကရတာေပါ႔၊ ကူးခ်ိန္မရသူ
ေရကူးမတက္သူေတြကေတာ႕ Aင္းဝတပ္ရဲ႕Aမိကိုခံႀကရတာပဲ၊ ပဲခူးသားေတြ ေရကူးေၿပးတာ
ၿမစ္ထဲမွာ ညံေနတာပဲတဲ႔။ Aင္းဝတပ္ေတြ မိလိုက္တဲ႔ မြန္သံု႕ပန္းAေရAတြက္က
တစ္ေထာင္ေလာက္ေတာင္ရွိတယ္တဲ႔၊ တိုက္ပြဲAတြင္းက်ဆံုးသူေတြနဲ႔ဆိုရင္ ဒီတပြဲမွာ ရာဇာဓိရာဇ္
Aေတာ္Aီစလံေဝသြားတာေပါ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေဒါသလည္းထြက္ ရွက္လည္းရွက္ရွက္နဲ႔ ေရကူးေၿပးလာသူေတြကို ကမ္းစပ္ကေန
ဆီးခုတ္သတ္ပစ္စမ္းကြာလို႕ လက္စြဲေတာ္Aဲမြန္ဒယာကို Aမိန္႔ေပးသတဲ႔၊ ဒါကို Aမတ္ဒိန္နဲ႔
မဟာသာမြန္ႀကားေတာ႕ ေၿပးၿပီး ဟာAရွင္မင္းႀကီး ဘယ္လိုမိန္႔လိုက္တာလဲဖရား၊
Aခုလိုမိန္႔လိုက္တာ ရန္သူတပ္ကို Aားေပးတာနဲ႕တူမေနဘူးလားဖရာ႕၊ ၿမစ္ကူးေၿပးလာတဲ႔
စစ္သည္ေတြဟာ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕စစ္သည္ေတြပါ Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ကယ္ဆယ္မွဳကို
လိုAပ္ေနသူေတြပါ၊ ၿပီးေတာ႕ ဒီလူေတြဟာ Aင္းဝစစ္ကို နိဳင္ေAာင္တိုက္ပါ႔မယ္လို႕ Aာမခံခဲ႔တဲ႔
သူေတြလည္းမဟုတ္ပါဘူး Aာမခံခဲ႔တာက သူတို႕တပ္မွဴးေတြပါလို႕
ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားတာမွ စိတ္ေၿပၿပီး မဟာသမြန္ကို ၿမစ္ကူးေၿပးစစ္သည္ေတြ
ဆယ္ဖို႕Aမိန္႔ေပးပါေတာ႕သတဲ႔။
ဘုရင္မင္းေခါင္းရဲ႕Aင္းဝတပ္လည္း နဝင္းကိုသိမ္းၿပီး ၿပည္မွာAရင္ကရွိေနတဲ႔ Aင္Aားနဲ႔ေပါင္းၿပီး
တပ္မႀကီးတည္ေနတယ္၊ စစ္နိဳင္သူေတြရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း Aင္းဝတပ္ေတြဟာ တံဘိုးေတြမွဳတ္
စည္ေတြတီး ေAာ္ဟစ္ၿပီး ရန္သူကိုရိၿပ ဆြၿပႀကတာေပါ႔ေလ။ ဒါေတြကို ႀကည္႔ရင္း ႀကားရင္း
ရာဇာဓိရာဇ္ ေဒါသAလိပ္လိုက္ Aလိပ္လိုက္ထြက္ၿပီး ေတာက္ Aမတ္ႀကီးတို႕ေၿပာတဲ႔စကားကို
လက္မခံပဲ ဟိုေခြးသံုးေကာင္စကားကို သြားယူစားမိတာ ေသာက္ရွက္ကို
ေကာင္းေကာင္းကြဲေတာ႕တာပဲကြာ လို႕ေပါက္ကြဲသတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ ကဲ Aမတ္ႀကီးတို႕ မင္းေခါင္ကို
က်ဳပ္တို႕မနိဳင္ေတာ႕ဘူးလားဗ်ာ နိဳင္မဲ႔နည္းမရွိေတာ႕ဘူးလားဗ်ာ လို႕ေမးေတာ႕မွ
ခပ္ေAးေAးေလး သူ႕နဲ႔ဘာမွမဆိုင္သလို ကြမ္းစားေနတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨက ရဲရရ
ဲ င္႔ရင္႔ထၿပီး
နိဳင္တဲ႔နည္းရွိပါတယ္ဖရားလို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါသတဲ႔။

Aစာေရၿဖတ္စစ္ဆင္ေရး

မင္းေခါင္ကို နိဳင္တဲ႔နည္းရွိပါတယ္ လြယ္လြယ္ေလးပါလို႕ သိန္ၿဗာဇၨက ကြမ္းယာ ယာမပ်က္

ထေၿပာလိုက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aံ႕ႀသဝမ္းသာၿပီး ဘယ္လိုလဲ ဘယ္လိုတိုက္ရမွာလဲလို႕
Aေလာတႀကီးေမးေတာ႕တာေပါ႔၊ သမိန္ၿဗာဇၨက ေAးေAးပဲ မင္းေခါင္Aေရးက
မွဳေလာက္စရာမရွိပါဘူးဖရာ႕ ဒါေပမဲ႕ မတိုက္ခင္ Aရွင္မင္းႀကီးဆီက ဂတိတခုေတာ႕
ႀကိဳေတာင္းထားရမယ္ ေလွ်ာက္ထားသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aထာကိုင္ေနတဲ႔ သူ႕Aမတ္ႀကီးကို

Page | 176
နဲနဲတင္းသြားတာနဲ႔ ဘာဂတိလည္းAမတ္ႀကီး ေၿပာမွာလည္းၿမန္ၿမန္ေၿပာစမ္းပါ လို႕ေၿပာမွ
သမိန္ၿဗာဇၨက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေပးတဲ႔ AႀကံAတိုင္းတိုက္ရင္ မင္းေခါင္မုခ်
ေစ႕စပ္ေရးစကားလာဆိုလိမ္႔မယ္၊ Aဲသလို ေစ႕စပ္ေရးစကားေၿပာရင္ Aရွင္မင္းႀကီးလြယ္လြယ္နဲ႔
Aေလွ်ာ႕မေပးဖို႕ပါဘဲလို႕ ေလွ်ာက္တင္တယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း တယ္ဆိုပါလားAမတ္ႀကီး ကဲ Aမတ္ႀကီးေၿပာတဲ႔Aတိုင္း
မင္းေခါင္လာေစ႕စပ္ရင္ လြယ္လြယ္နဲ႔ Aေလွ်ာ႕မေပးဘူးလို႕ က်ဳပ္ဂတိေပးတယ္ဗ်ာ၊
ေၿပာၿပစမ္းပါဦး Aမတ္ႀကီးရဲ႕ မင္းေခါင္ကို Aနိဳင္ယူမဲ႔ ဗ်ဴဟာေလး
လို႕ခပ္ေထ႕ေထ႕ၿပန္ေၿပာေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက Aရွင္မင္းႀကီးသတိမမူလို႕ပါ မင္းေခါင္ခ်ီလာတာ
ႀကည္းေႀကာင္းေလ၊ ဒီေတာ႕ စားနပ္ရိကၡာေတြ ေရေႀကာင္းလို ဘယ္မ်ားမ်ားယူလာနိဳင္မွာလဲ၊
ၿပီးေတာ႕ သူAခုလာတာကလည္း ၿပည္ၿမိဳ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕လက္ထဲမက်သြားရေAာင္
ကသုတ္ကရိုက္ခ်ီလာရတယ္ဆိုေတာ႕ ဒီကိစၥကိုလည္း AေသAခ်ာ စီစU္ခ်ိန္ရခဲ႔မွာမဟုတ္ဘူး၊
Aင္းဝတပ္ေတြ တပါသယ္လာတဲ႔ စားနပ္ရိကၡာေတြဟာလည္း ငတ္ေနတဲ႔ ၿပည္ၿမိဳ႕ဆီေရာက္ေတာ႕
ကုန္ေလာက္ၿပီေပါ႔၊ ဒီေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ Aင္းဝက လာမဲ႕ေထာက္ပို႕တပ္ကို Aားကိုးရမယ္ေလ။
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ဆီက သူရဲေကာင္းေတြကို ကြန္မန္ဒိုဖြဲ႔ၿပီး ေရေႀကာင္းကေန Eရာဝတီကိုဆန္တက္
ၿပီးရင္ သူ႔ရဲ႕ေထာက္ပို႕တပ္ကို ၿဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္ၿပီး စားနပ္ရိကၡာ သူ႕ဆီမေရာက္ေAာင္
တားနိဳင္ရင္ မင္းေခါင္ဘယ္ေလာက္ ႀကာႀကာခံနိဳင္မွာလဲ မဟုတ္ဘူးလား Aရွင္မင္းႀကီးလို႕
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ သူ႕ေပါင္သူၿဗန္းကနဲပုပ္ရင္း ေတာ္လိုက္တဲ႕ Aမတ္ႀကီး၊
ေကာင္းလိုက္တဲ႔Aႀကံ သိပ္ေကာင္းတယ္ ငါဘာလို႕ Aမတ္ႀကီးစကားကို မယူပဲ ဟိုေခြးတိရိစာၦ န္
၃ေကာင္ရဲ႕ စကားကို နားဝင္ခဲ႔မိပါလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ညည္းသတဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔ ပဲခူးတပ္ေတြဟာ သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕AစီစU္Aတိုင္း လူစြမ္းေကာင္းေတြေရြးလို႕
တိုက္ေလွေလးရာေလာက္နဲ႔ Eရာဝတီၿမစ္ကိုဆန္တက္ေစၿပီး Aင္းဝတပ္ရဲ႕ ေနာက္ပိုးက
ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို Aဓိကတိုက္ခိုက္ပါေတာ႕သတဲ႔။ ပဲခူးတပ္ေတြက
ထက္ထက္ၿမက္ၿမက္နဲ႔ ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို ၿဖတ္ေတာက္လိုက္ေတာ႕
ၿပည္ေရာက္ေနတဲ႔ ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔ Aင္းဝတပ္Aတြက္ ရိကၡာAခက္ခဲၿဖစ္လာတာေပါ႔။
ရက္နဲနဲႀကာလာေတာ႕ မင္းေခါင္မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး သူ႕ရဲ႕စစ္သူႀကီးေတြန႔တ
ဲ ိုင္ပင္ၿပီး ၿမင္းေတြ
Aဝတ္Aထည္ေတြ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီပို႕ေပးၿပီး စာတေစာင္ေရးလိုက္တယ္။ စာကေတာ႕ Aဓိကက
စပ္ေၿပၿငိမ္းဖို႕စကားစတာပါ၊ ဒါေပမဲ႕ ဒ- ္ပလိုေမစီ ပိုင္သူေတြပီပီ ေAာက္ကေနေတာ႕
ေရးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး သူဟာ Aကိုေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္လိုပဲ ဖခင္ရဲ႕Aရိုက္Aရာကို ရယူစမို႕
တိုင္းၿပည္AေၿခေနမေAးခ်မ္း မၿငိမ္သက္ေသးဘူး၊ Aခုလို Aင္းဝကေန သူဆင္းလာတာကလည္း
ၿပည္ဘက္မွာ Aကိုေတာ္ ရာဇာဓိရာဇ္ေရာက္ေနတာ ႀကားလို႕ ဆင္းလာေတြ႔တာပါ၊
စစ္တိုက္ဖို႕ေရာက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ နဝင္းမွာတပ္စြဲထားတဲ႔
Page | 177
Aကိုေတာ္ရဲ႕တပ္၃တပ္က မဆင္မခ်င္တိုက္တဲ႔Aတြက္ေႀကာင္႔ နည္းနည္းပါးပါး
ပညာေပးလိုက္ရတာပါ၊ Aခု နဝင္းတပ္က Aကိုေတာ္Aမတ္ႀကီး သမိန္ဇိပ္ၿပဲလည္း
သူ႕ဆီAလည္ေရာက္ေနတယ္ မႀကာခင္ၿပန္ပို႕ေပးလိုက္ပါ႔မယ္တဲ႔။
လက္ေဆာင္နဲ႔ စာေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဖတ္ႀကည္႔ၿပီး သိပ္ေတာ္တဲ႔ Aမတ္ႀကီး၊
ဒိဗၺစကၠဳရထားသလိုပဲ ေရွ႔ကိုႀကိဳၿမင္တတ္လိုက္တာလို႕ သမိန္ၿဗာဇၨကို ခ်ီးက်ဴးၿပီး ကဲ က်ဳပ္ဒီစာကို
ဘယ္လိုတံု႔ၿပန္ရင္ေကာင္မလဲ ေမးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက မႏွစ္သက္တဲ႔AမူAရာနဲ႔
ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူး တဲ႔၊ Aမတ္ဒိန္ မဟာသာမြန္ စတဲ႔Aမတ္ေတြကိုႀကည္႔ေတာ႕လည္း
လိုလားပံုမၿပ။ ဒီေတာ႕ရာဇာဓိရာဇ္ သေဘာေပါက္ သြားၿပီေပါ႔၊ ဘာလက္ေဆာင္
ဘာစာမွၿပန္မေရးေတာ႕ပဲ Aင္းဝတမန္ကို “ ေၿပာလိုက္ကြာ မင္းတို႕ဘုရင္ကို၊ ငါလာတာ
ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕၊ AခုAခ်ိန္Aထိမသိမ္းနိဳင္ပဲ ငါ႔စစ္သည္ေတြသာ ဆံုးရံႈးခဲ႔ရတာေပါ႔ကြာ၊ ဒီေတာ႕
မင္းတို႕ဘုရင္က ေလက်ယ္တာေပါ႔။ ေAး ..ေသေသခ်ာခ်ာေၿပာလိုက္ သူလုပ္ခ်င္တဲ႔
စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး ငါၿပည္ကိုသိမ္းၿပီးမွ လုပ္မယ္ ” လို႕ခပ္ၿပတ္မွာၿပီး လႊတ္လိုက္ပါေလေရာ။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း

ရာဇာဓိရာဇ္က ခပ္ထန္ထန္တံု႕ၿပန္လိုက္ေတာ႕ မင္းေခါင္Aေတာ္Aခက္ေတြ႔သြားတာေပါ႔၊

သူ႕တပ္ႀကီးမွာက ရိကၡာAက်ပ္Aတည္းေႀကာင္႔ Aေတာ္ဒုကၡေရာက္ေနၿပီေလ၊
ဒါနဲ႔မွဴးမတ္စစ္သူႀကီးေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပန္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aားနည္းခ်က္ကို
သူတို႕ရွာေတြ႔ သြားတယ္၊ ဒါက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔စကားႀကီးႀကီးကိုင္ေပါက္ရင္ သူ႕ကိုယ္သူ
သာသနာၿပဳမင္း ပါရမီၿဖည္႕ေနတဲ႔မင္းလို႕ Aထင္ရွိေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ မခံနိဳင္ဘူးဆိုတာပဲ၊ ဒါကို
စႀကိဳသူၿမတ္ကလည္း သက္ေသၿပခဲ႔ၿပီးၿပီး။
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ထပ္စာတေစာင္ကို မင္းေခါင္ထပ္ပို႕ၿပန္တယ္ ဒီထဲမွာ သူသတိထား
သံုးနံဳးထားတာက စစ္ၿဖစ္ရလို႕ ရဟန္းၿပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ေနရၿပီ၊ ေနာင္ေတာ္ဟာ
ဘုရားေလာင္းAၿဖစ္ ေဗာဓိသတၱပါရမီၿဖည္႕ေနသလို သူလည္းၿဖည္႔ဆည္း က်င္႔ႀကံေနပါေႀကာင္း၊
ေနာင္ေတာ္ လက္ယာရံ Aဂၢသာဝကၿဖစ္ရင္ သူလည္း လက္ဝဲရံ Aဂၢသာဝကၿဖစ္မည္ၿဖစ္ေႀကာင္း၊
ေနာင္ေတာ္နဲ႔သူ ညီေနာင္ႏွစ္ပါး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လက္တြဲေနထိုင္ၿခင္းၿဖင္႔ Aက်ိဳးAၿမတ္သာရွိၿပီး
Aရွံဳးမရွိေႀကာင္း၊ စစ္ၿဖစ္တာ ႏွစ္ဖက္စလံုးရွံဳးေႀကာင္း ေတြကိုပါ။
မင္းေခါင္စာရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္Aေတာ္ေခါင္းစားသြားတယ္ သူ႕ရဲ႕သိစိတ္ထဲက
မင္းေခါင္စကားကို ၿငင္းဆန္ခ်င္ေနေပမဲ႕ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက သူတို႕လို မင္းညီမင္းသား
မင္းေသြး မင္းEကရာဇ္ေတြကို လႊမ္းမိုးထားတဲ႔ ေဗာဓိသတၱAေတြးAေခၚက သူ႕မသိစိတ္ကို
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေတာ႕ Aစြန္း၂ဖက္ဆင္ေၿခ (dilemma) ၿဖစ္ေနရွာတာေပါ႔။ ဒီႀကားထဲ Aင္းဝက

Page | 178
Aရွင္ဖမ္းမိထားတဲ႔ သမိန္ဇိပ္ၿပဲဟာ သူ႕မိဖုရားတပါးၿဖစ္တဲ႔ တလသုတမာယာရဲ႕Aေဖ ဆိုေတာ႕
မိဖုရားက သူAေဖကိုကယ္ဖို႕ ငိုယိုေတာင္းပန္ေနပါသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ပဲေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သမိန္ၿဗာဇၨကိုေပးထားတဲ႔ ဂတိကို ေမ႕ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေAးေလ မင္းေခါင္ေၿပာတာလဲ
မွန္တာပဲ ငါလက္ခံပါတယ္လို႕ ေၿပာလိုက္ေရာတဲ႔။
ဘုရင္မင္းေခါင္လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ စစ္ေၿပၿငိမ္းဖို႕ လက္ခံလိုက္ၿပီဆိုေတာ႕
Aရမ္းဝမ္းသာသြားတာေပါ႔၊ တခါထဲ သူဖမ္းထားတဲ႔ ပဲခူးသံု႕ပန္းေတြနဲ႔Aတူ ၿမင္းေကာင္ဆယ္စီးကို
ေရႊႀကိဳး ေရႊက ေရႊႀကယ္ ေရႊမ်က္ႏွာဖံုးဆင္ယင္ၿပီး ကတၱီပါကုန္းႏွီးေတြ ဆင္ၿပီး
Aမတ္ႀကီးသေရစည္သူကို ဦးေဆာင္ခိုင္းလို႕ ေပးပို႕လိုက္တယ္။ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း
သမိန္ၿဗာဇၨကို ဦးေဆာင္ေစၿပီး တိုက္ဆင္ေတြ ဆင္မေတြ သကၠလတ္ ကတၱီပါစတာေတြ
လက္ေဆာင္ၿပန္ပို႕ေစသတဲ႔။ သမိန္ၿဗာဇၨကို မင္းေခါင္က ပ်ဴပ်ဳငွာငွာ လက္ခံေတြ႔ဆံုးၿပီး
Aမတ္ႀကီးကေတာ႕ လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္မွာ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေက်ာ္ႀကားေနတာပဲ၊
Aခုမွပဲေတြ႔ဖူးေတာ႕တယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၿဖစ္ထိုက္ပါတယ္ဗ်ာ၊ ဒါနဲ႔စကားမစပ္
Aမတ္ႀကီးဆင္ေက်ာ႕Aရမ္းေတာ္တယ္ဆို ၿမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာလို႕ေၿပာေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨ
ေတာဆင္ရိုင္းရွိရင္ေတာ႕ ေက်ာ႕ၿပခ်င္ပါတယ္ ဆင္ယU္ကိုေတာ႕ ေက်ာ႕ၿပလို႕မသင္႔ပါဘူးလို႕
ၿပန္ေလွ်ာက္သတဲ႔။ မင္းေခါင္လည္း Aရမ္းသေဘာက်သြားၿပီး Aပီၿပင္ၿပဳစုပါတယ္ ေနာက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔သူ ေတြ႔ဖို႕စီစU္ခိုင္းပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝ-ပဲခူးစစ္ရပ္စဲသာြ းၿပီး မင္းေခါင္နဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ ၿပည္မွာဆံုဖို႕ ခ်ိန္းဆိုၿဖစ္သြားပါေလေရာတဲ႔။
မင္းေခါင္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ကို ၿပည္ေရႊဆံေတာ္ေၿခရင္းမွာ ႀကိဳဆိုေတြ႔ဆံုတယ္။ ေတြ႔ေတာ႕
Aကိုႀကီး ညီေလး ဘာညာသာရကာနဲ႔ နဳတ္ဆက္စကားေတြေၿပာၿပီး တေယာက္လက္
တေယာက္ဆြဲလို႕ ရင္ၿပင္ေပၚAတူတက္ႀကပါသတဲ႔ ခ်စ္ၿပေနႀကတာေပါ႔ေလ။
ရင္ၿပင္ေပၚေရာက္ေတာ႕ ရာသီUတုAေႀကာင္း ဟိုAေႀကာင္း ဒီAေႀကာင္းေတြေၿပာၿပီး
စစ္မတိုက္ေတာ႕ဘူး မဟာမိတ္ဖြဲ႔မယ္ဘာညာနဲ႔ သစၥာၿပဳႀကတယ္၊ ေနာက္ နယ္နမိတ္ကိုလည္း
AေသAခ်ာခြဲႀကတယ္တဲ႔။ Aားလံုးၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ညီေလးေရ Aကိုႀကီး
တခုေလာက္ေတာ႕ ေတာင္းဆိုပါရေစကြာ ဟိုဘက္ကမ္းတလည္းဆီးမွာ ဗာရဏသီဆိုၿပီး
Aကိုႀကီးတပ္ၿမိဳ႕တည္ထားတယ္၊ Aခုေန Aဲဒါေတြၿဖဳတ္ၿပီး ပဲခူးၿပန္ရင္၊ ၿပည္ကိုရေAာင္ဆိုၿပီး
ခ်ီလာတဲ႔ ကိုႀကီးကို စစ္ရွံဳးလိုၿပန္လာတယ္လို႕ ထင္ႀကေတာ႕မယ္၊ Aထင္ေသးသြားရင္
ေႀကာက္ရြံခန္႔ညားမွဳေတြမရွိေတာ႕ပဲ ကိုႀကီးကို မေလးမခန္႔ ပုန္ကန္ၿခားနားတာေတြ
ၿဖစ္လာနိဳင္မယ္ Aာဏာနိဳင္ငံေရးကို ညီေလးလဲသေဘာေပါက္ပါတယ္၊ ဒီေတာ႕ ၿဖစ္နိဳင္ရင္
တလည္းဆီးကတပ္ေတြကို မၿဖဳတ္မနဳတ္ပဲ Aကိုႀကီးခဏထားခဲ႔ခ်င္တယ္ ၿဖစ္မလား
လို႕ခြင္႔ေတာင္းေတာ႕ မင္းေခါင္လည္း လြယ္လြယ္ပဲ ရပါတယ္Aကိုႀကီးရာ ဒါေလးမ်ား
ေၿပာေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူးညာဘူးလုပ္ရတာေပါ႔။
Page | 179
ဒါနဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို ၿဖတ္ေတာက္ဖို႕ သူလႊတ္ထားတဲ႔
တပ္ေတြေခၚ၊ သူ႕ရဲ႕Aဓိက Aင္Aားကို နဳတ္ၿပီး ပဲခူးၿပန္ဆုတ္ခဲ႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕
တလည္းဆီးမွာေတာ႕ တပ္ေတြAေတာ္မ်ားမ်ားကို ခ်န္ရစ္ထားခဲ႕သတဲ႔။ ေနာက္ ပဲခူးေရာက္ၿပီး
မႀကာခင္မွာ ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔ ပိုရင္ႏွီးေAာင္ လုပ္သင္႔မလုပ္သင္႔ မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြနဲ႔
တိုင္ပင္တယ္၊ သူ႕Aေနနဲ႕ သူ႕သမီးကို Aင္းဝလက္ထဲက ရေAာင္ၿပန္မကယ္နိဳင္တာ
Aမ်ားေဝဘန္စရာ ၿဖစ္ေနတယ္လို႕ သူ႕ကိုယ္သူ မလံုဘူးတူရဲ႕၊ Aမတ္ဒိန္ကို လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔
လူသံုးေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ကို ဦးေဆာင္ေစၿပီး Aကိုႀကီးသမီး တလေမေက်ာ္လည္း
ညီေလးAနားမွာရွိေနၿပီ ညီေလးရဲ႕ႏွမ မင္းလွၿမတ္ကို Aကိုႀကီးနဲ႔ စံုဖတ္ေပးရင္ ႏွစ္စU္ တိုက္ဆင္
၃၀နဲ႔ ပုသိမ္သေဘၤာဆိပ္က ရတဲ႔Aခြန္Aေကာက္ ညီေလးကိုေပးမယ္လို႕ ေစ႕စပ္ခိုင္းပါသတဲ႔။
မင္းေခါင္ကလည္း ေလာေလာဆယ္ သူ႕Aင္Aားကို ေတာင္႔တင္းခိုင္မာေAာင္
Aရင္လုပ္ရဦးမွာမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ စစ္မၿဖစ္ခ်င္ေသးဘူး ဒါနဲ႔ ဒီAစီစU္ကို သေဘာတူတာၿပီး
လက္ထပ္ပြဲစီစU္ဖို႕ ဖိုးရာဇာကို Aမတ္ဒိန္နဲ႔ ၿပန္ထည္႔လႊတ္လိုက္တယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ မင္းလွၿမတ္တို႕ရဲ႕လက္ထပ္ပြဲကို ေကာလိယၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတယ္၊ Aင္မတန္ႀကီးမား
ခမ္းနားတယ္ဆိုပဲ။ Aင္းဝဘက္ကေရာ ပဲခူးဘက္ပါက စစ္သည္ဗိုလ္ပါ ဆင္ၿမင္းေတြ
Aင္ၿပည္႔Aားၿပည္႔နဲ႔ Aခန္းAနားကိုတက္ေရာက္ႀကသတဲ႔။ လက္ထပ္ပြဲၿပီးေတာ႕
Aင္းဝAမတ္ႀကီးေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္ဆုလာဘ္ေတြေပးတာ AႀကီးAက်ယ္ေပါ႔။ စာတိုငညိဳ
တၿဖစ္လဲ ဖိုးရာဇာကိုေတာ႕ ပဲခူးမွာ ေခတၱေနခဲ႔ေစၿပီး မြန္ပညာရွိေတြန႔ဲ စကားေဆြးေႏြးေစတယ္
Aဲဒီမွာေပါ႔ ရာဇာဝင္မွာထင္ရွားတဲ႔ ဖိုးရာဇာနဲ႔ သီဟပေတ႕ တို႕ရဲ႕ ႀကံစားနည္းကို ၿငင္းႀကတာ။
ဖိုးရာဇာကို ရာဇာဓိရာဇ္က AပီAၿပင္ခ်ီးေၿမွာက္တယ္ သေဘာရိုးနဲ႔လား ရန္သူ႕ပညာရွိကို
သပ္လွ်ိဳသင္းခြဲ စည္းရံုးတာလား ရာဇာဓိရာဇ္ပဲသိမွာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမာက္စားသလဲဆို
Aမတ္တေယာက္ရဲ႕သမီးနဲ႔ ေပးစားတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။ ဖိုးရာဇာဟာ Aဲဒီမြန္Aမတ္သမီးနဲ႔
သားတေယာက္ ရတဲ႔Aထိ ပဲခူးမွာေနထိုင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။
မြန္နဲ႔ၿမန္မာ စစ္မၿဖစ္ပဲ ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ သိႀကတဲ႔Aတိုင္း
Aဲဒီေရႊလမ္းေငြလမ္းက သိပ္ႀကာႀကာမတည္ခဲ႔ပါဘူး။

ရခိုင္Aဓိကရုဏ္း

Aခ်ိန္Aေတာ္ႀကာတဲ႔Aထိ တလည္းဆီးက တပ္ေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္က ၿပန္မနဳတ္ေတာ႕ ဒါဒီလူ

လူလည္လုပ္ၿပီး ငါ႕ေၿမကိုသိမ္းထားတာပဲဆိုၿပီး မင္းေခါင္မေက်မနပ္ၿဖစ္သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕Aေနနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ၿပီးၿပီမို႕ Aနိဳင္ရဖို႕မလြယ္ဘူးဆိုတာကို
မင္းေခါင္သေဘာေပါက္တယ္ေလ ဒါေႀကာင္႔ မင္းေခါင္ ဇင္းမယ္ဆီစာပို႕ၿပီး ၂ဖက္ညွပ္ၿပီး

Page | 180
ရာဇာဓိရာဇ္ကို တိုက္ဖို႕ႀကိဳးစားပါေတာ႕တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ ေတာင္ငူကေန သံေတာင္
သံေတာင္ကေန ႀကယ္ဖိုႀကီး ႀကယ္ဖိုးႀကီးကေန မဲ႕ေဟာင္းေဆာင္ မဲ႔ေဟာင္းေဆာင္က
ဇင္းမယ္ကိုသြားရမဲ႕ Aင္းဝဆက္သားဟာ လမ္းမွားၿပီး မြန္ေတြနယ္ထဲေရာက္သြားသတဲ႔။
ဖမ္းၿပီးစစ္ႀကည္႔ေတာ႕ ဇင္းမယ္ကိုသြားမဲ႔ Aင္းဝဆက္သားၿဖစ္ေနတာကိုး၊ ဒီေတာ႕
စာကိုဖြင္႔ဖတ္ႀကည္႔တာေပါ႔။ ႀကည္႔ေတာ႕ စာက ရာဇာဓိရာဇ္ကိုတိုက္ဖို႕ ဇင္းမယ္မင္းကို
ခ်ိန္းတဲ႔စားၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ စာထဲမွာ မင္းေခါင္က ေလာေလာဆယ္
သူရခိုင္ကိုသြားသိမ္းမယ္ ၿပန္လာရင္ Aင္Aားစုၿပီး သူကေၿမာက္ဘက္ကဆင္းခ်လာမယ္
ဇင္းမယ္က Aေရွ႕ဘက္ကလာ ၂ဖက္ညွပ္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကိုတိုက္ရင္ Aလြယ္ရမွာပဲ၊ ရရင္ ပဲခူးက
ေရႊ ေငြ မိန္းမ Aားလံုး ဇင္းမယ္မင္းယူပါ သူက နယ္ေၿမကိုပဲယူမယ္လို႕ ေရးထားသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း စာဖတ္ၿပီးAေတာ္ေဒါသထြက္သြားတာေပါ႔ ဒါနဲ႔ Aင္းဝဆက္သားကို ရွင္းပစ္ၿပီး
ဒီAေႀကာင္းမသိသလိုေန မင္းေခါင္က သူ႕ဆက္သား ဇင္းမယ္ကို ေရာက္သြားတယ္လို႕သာ
ထင္ေနပါေစလို႕ Aမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္တာေပါ႔။
မင္းေခါင္ဟာ ရခိုင္ကိုခ်ီတယ္ ငဖဲလမ္းကထင္ရဲ႕ ဟိုေရာက္ေတာ႕ ရခိုင္မင္း ေထာရာႀကီးကို
Aနိဳင္တိုက္ၿပီး ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းလိုက္နိဳင္တယ္ (ေလာင္းႀကက္ေနမယ္)၊ ၿမိဳ႕သိမ္းၿပီးေတာ႕
ရခိုင္မင္းေထာရာႀကီးကိုသတ္ၿပီး မင္းေခါင္ဟာ သူ႔သမက္ေတာ္ ကာမဏိကို Aေနာ္ရထာမင္းေစာ
ဘြဲ႔နဲ႔နန္းတင္ထားခဲ႔တယ္၊ ကာမဏိရဲ႕မိဖုရားက မင္းေခါင္ရဲ႕သမီးေတာ္ ေစာၿပည္႕ခ်မ္းသာတဲ႔။
Aေဖေသၿပီး ထီးနန္းဆံုးရွံဳးသြားေပမဲ႕ ရခိုင္မင္းေထာရာႀကီးရဲ႕သား နရမိတ္လွဟာ
ဗိုလ္ပါတေထာင္ေလာက္စုၿပီး ပစၥည္းUစၥာေရႊေငြ ရတနာေတြကို ဆင္ထက္တင္ၿပီး
သံတြဲၿမိဳ႕ကိုေၿပးလာတယ္။ သံတြဲကိုလည္း Aင္းဝတပ္က လိုက္တိုက္ေတာ႕ နရမိတ္လွဟာ
ရိုးမေက်ာ္ၿပီး မြန္နယ္ထဲဝင္ေၿပးလာေရာ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း မင္းေခါင္ရခိုင္Aၿပန္
သံတြဲ ေတာင္ကုတ္လမ္းကေန ရိုးမကိုေက်ာ္လိမ္႔မယ္လို႕ တြက္ဆၿပီး Aပိုင္တိုက္ဖို႕ ပုသိမ္မွာ
စစ္ၿပင္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔။
မင္းေခါင္ရခိုင္ကိုသိမ္းေနခ်ိန္မွာ နကိုယ္ကတည္းက သူ႕ကိုAစာသိပ္မေႀကတဲ႔ ဗန္းေမာ္ရွမ္းေတြ
ပုန္ကန္မွဳၿဖစ္သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ ရခိုင္ထီးနန္းကို သူ႕သမတ္ေတာ္ကိုAပ္ၿပီး ငဖဲလမ္းကပဲ
ရိုးမကိုေက်ာ္ Eရာဝတီကိုဆန္ၿပီး ဗန္ေမာ္ကို Aလ်င္Aၿမန္သြားေရာက္ ႏွိမ္နင္းေရးလုပ္ရတာေပါ႔။
နရမိတ္လွAကူညီေတာင္းေတာ႕ ရန္သူရဲ႕ရန္သူဟာ မိတ္ေဆြဆိုတဲ႔ AယူAဆAတိုင္း
Aကူညီေပးဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ရခိုင္ကိုခ်ီဖို႕ တပ္မႀကီး ၂တပ္ဖြဲ႔စည္းေပးလိုက္တယ္။ ပထမတပ္ကို
သမိန္ဗိုက္ညတ္က တပ္မမွဴးAၿဖစ္ဦးေဆာင္ၿပီး သမိန္သံလွစ္နဲ႔ သမိန္သံႀကယ္က စစ္ကဲAၿဖစ္
လိုက္ပါရတယ္ စစ္သည္က ၅၀ဝ၀၊ ေနာက္တတပ္ကို သမိန္ေငါခြင္က
တပ္မမွဴးAၿဖစ္ဦးေဆာင္ေစၿပီး သမိန္ေလာက္နီရဲနဲ႔ သမိန္ဇိပ္ေဂါင္းသီရိတို႕ကို စစ္ကဲခန္႕သတဲ႔
စစ္သည္ဦးေရကလည္း ၅၀ဝ၀ပဲတဲ႔။ ၂တပ္ေပါင္း Aင္Aား ၁၀ဝ၀ဝရွိတဲ႔ မြန္တပ္နဲ႔
Page | 181
နရမိတ္လွဦးေဆာင္တဲ႔ ရခိုင္တပ္ စုေပါင္းထားတဲ႔ ရခိုင္ထီးနန္း ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရး မြန္-
ရခိုင္တပ္ဦးေပါ႔ေလ။
ဒီတပ္ဦးကို ရခိုင္ၿပည္သူေတြ တရပ္လံုးက ႀကိဳဆိုေထာက္ခံႀကတာေပါ႔၊ တပ္ဦးမွာ ထီးၿဖဴေဆာင္းၿပီ
ခ်ီလာတာက သူတို႕မင္းသားမဟုတ္လား။ ဒါနဲ႔ပဲ တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕ Aလြယ္တကူသိမ္းၿပီး ေနာက္ဆံုး
ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေရာက္ ၿမိဳ႕ကိုဝိုင္းၿပီးတိုက္ႀကသတဲ႔၊ မင္းေခါင္ရဲ႕ သမတ္ေတာ္ ကာမဏိဦးေဆာင္တဲ႔
Aင္းဝတပ္ကလည္း ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ခုခံတာပဲ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ဆံုး Aင္Aားခ်င္းမမွ်ေတာ႕
ကာမဏိနဲ႔ သူ႕မိဖုရားကို ဖမ္းမိၿပီး ၿမိဳ႕ကို ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္တာေပါ႔။
ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕တပ္မွဴးေတြကို နရမိတ္လွကိုနန္းၿပန္တင္ၿပီး
ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားေရး စီစU္ၿပီးရင္ ဗမာပညာရွင္ ပန္းခ်ီပန္းပု ဗိသုကာ ပန္းတိမ္ ဇာတ္သဘင္
ပညာရွင္ေတြနဲ႔ မင္းေခါင္သမတ္ေတာ္နဲ႔ သမီးေတာ္ကို ေခၚၿပီးၿပန္လာခဲ႔လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္သတဲ႔။
ကာမဏိနဲ႔ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာ ပုသိမ္ေရာက္ၿပီႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မင္းခန္းမင္းနားနဲ႔
ပဲခူးကိုေခၚလာခိုင္းသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္လား စစ္သူႀကီးေတြကပဲ
သူတို႕AစီစU္နဲ႔ သူတို႕ကာမဏိကို ပုသိမ္မွာပဲရွင္းလိုက္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တကယ္ပဲ
ကာမဏိဟာ စစ္ရွံဳးလို႕ သူ႕ဟာသူ ကာရာဟာရိလုပ္တာလားေတာ႕ မသိပါဘူး၊ AဲဒီAခ်ိန္က
ပုသိမ္စား Aမတ္ဒိန္က မင္းေခါင္သမတ္ေတာ္ ကာမဏိဟာ စစ္ရွံဳးလို႕ သူ႕ဟာသူ
Aဆိပ္ေသာက္သတ္လိုက္ၿပီလို႕ သတင္းထုတ္ၿပန္တယ္တဲ႔။

စစ္ေတာင္းၿမစ္ဝွမ္းတိုက္ပြဲမ်ား

ရခိုင္က သူ႕တပ္ေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ေတြAကူAညီနဲ႔ ရခိုင္ေတြၿပန္လည္ Aနိဳင္ယူသြားၿပီး

သူ႕သမီးနဲ႔ သမတ္ကို ပဲခူးတပ္ေတြ ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ မင္းေခါင္ဟာ
ဗန္းေမာ္ရွမ္းေတြ သူကိုပုန္ကန္တာကို ႏွိမ္နင္းေနခ်ိန္တဲ႔။ နကိုယ္က ပုန္ကန္သူေတြကို
မထႀကြရဲေတာ႕ေAာင္ ႏွိမ္နင္းေနရလို႕ စိတ္တိုေနရတဲ႔Aထဲ သူ႕သမီးကို ပဲခူးသားေတြ
ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတဲ႕ သတင္းႀကားရေတာ႕ ဒီလိုၿဖစ္ရတာ မင္းတို႕ေႀကာင္႔ပဆ
ဲ ိုၿပီး ေဒါသႀကီးနဲ႔
ဗန္းေမာ္သားပုန္ကန္သူေတြကို တေဆြလံုးတမ်ိဳးလံုး ဖမ္းၿပီး ခုတ္သတ္ ေရထဲေမွ်ာ လုပ္ပစ္တာ
Eရာဝတီၿမစ္ေတာင္ ေသြးေတြနဲ႔ ရဲသြားတယ္ဆိုပဲ။
ဒီလိုရက္ရက္စက္စက္ႏွိမ္နင္းၿပီး မင္းေခါင္ဟာ ရသမွ်တပ္ေတြစုတယ္၊ ဗန္းေမာ္Aၿဖစ္Aပ်က္ကို
ႀကည္႔ၿပီး Aရမ္းလန္႔သြားတဲ႔ ကေလး မိုးညွင္းစတဲ႔ေဒသက ရွမ္းေတြ မင္းေခါင္Aမိန္႔ကို
မၿငင္းဆန္ဝံ႕ေတာ႕ဘူးေပါ႔။ ဒီလိုစုစည္းၿပီးေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ စစ္သူရဲေပါင္း တစ္သိန္းခြဲ၊
ၿမင္းေၿခာက္ေထာင္၊ တိုက္ဆင္တစ္ရာ၊ ကုန္တင္လူတင္ ဆင္မႀကီးငါးရာေလာက္နဲ႔ ရမည္းသင္း၊

Page | 182
ေတာင္ငူေႀကာင္းကေန ဒီတခါေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aၿပတ္ရွင္းၿပီး ပဲခူးကိုသိမ္းမယ္ဆိုၿပီး
ဆင္းခ်လာပါေလေရာ။
ဒီသင္းႀကားတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း သူ႕တပ္ေတြကို Aၿမန္စုလို႕ မင္းေခါင္ရ႕ဲ တပ္ကို
ဟံသာဝတီနယ္ေၿမမနင္းမွီ Aၿပဳတ္တိုက္ၿပမယ္ဆိုၿပီး စစ္ေတာင္း-ေဒးပတဲ-ဆရိမ္
စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြဆီခ်ီတယ္ တိုက္စစ္ကို တိုက္စစ္နဲ႔ ခ်ိဳးမယ္ေပါ႔။ ဒီလိုေတာက္ေလွ်ာက္ခ်ီတက္ၿပီး
Aင္းဝတပ္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔မယ္ဆိုတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စစ္ေရးAစီစU္ကို သမိန္ၿဗာဇၨတို႕
တပ္မွဴးႀကီးေတြက သေဘာမက်ဘူး၊ ဒါနဲ႔ Aရဲစြန္႔ၿပီး Aရွင္မင္းႀကီး Aခုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕
ခ်ီတတ္ေနတဲ႔ပံုက Aကန္းခ်ီတတ္ေနသလိုပဲ၊ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ စစ္Aင္Aား စစ္ေရးေၿခေန
ဘာတခုမွမသိရေသးဘူး ဒီေတာ႕ ဒီAခ်က္Aလက္ေတြရဖို႕ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ေတြ
လႊတ္သင္႔တယ္လို႕ ထင္ပါတယ္လို႕ ေလွ်ာက္ေတာ႕မွ ရာဇာဓိရာဇ္က လက္ခံၿပီး လဂြန္းAိမ္ကို
စစ္ေၿမၿပင္ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္ဖို႕တာဝန္ေပးသတဲ႔။
လဂြန္းAိမ္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရးလုပ္ဖို႕ တိုက္ဆင္ငါးစီး၊ စစ္သည္တရာ နဲ႔
လမ္းၿပတပ္(မုဆိုးတပ္)သား တရာကိုေခါင္းေဆာင္ၿပီး တငစ္ဆိုတဲ႔ စစ္ေတာင္းၿမစ္
လက္တက္ေလးတခုရဲ႕ ကမ္းနဖူးမွာရွိတဲ႔ ကုတို႕ဆိပ္ရြာေလး ဆီကိုထြက္ခဲ႔တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္ေတြဟာ ေတာင္ငူကိုေရာက္ေနၿပီ၊ တပ္ဦးဟာ
ေတာင္ငူကေနေတာင္ထြက္လာၿပီတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ Aင္AားAားလံုးကို စုေပါင္းၿပီး
စစ္ေႀကာင္းတေႀကာင္းထဲ ခ်ီတတ္လာေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕ ခ်ီတက္သံဟာ
Aုန္းAုန္းကြ်က္ကြ်က္ညံေနတာပဲတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ လမ္းၿပတပ္သားေတြက Aင္းဝတပ္ရဲ႕Aင္Aား
Aရမ္းမ်ားတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၿပန္လွည္႔ဖို႕သင္႔ၿပီတပ္မွဴးလို႕ ေႀကာက္တာနဲ႔ ေလွ်ာက္ႀကတာေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕ လဂြန္းAိမ္က လက္မခံဘူး မင္တိုပဲၿမင္တယ္ ငါမ်က္စိနဲ႔မၿမင္ရေသးပဲ မၿပန္နိဳင္ဘူးဆိုၿပီး
သူကိုယ္တိုင္ သစ္ပင္ၿမင္႔ၿမင္႔ တပင္ေပၚက တက္ၿပီးႀကည္႔တယ္၊ Aင္းဝတပ္ေတြခ်ီလာတာ
ပင္လယ္ထဲက လွိဳင္းေတြထေနသလိုပဲတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ သိတယ္မဟုတ္လား လဂြန္းAိမ္က နဲနဲကို
ကိုးကန္႕လန္႔ လုပ္ရမွေက်နပ္တဲ႔သူဆိုေတာ႕ သူတပ္ကို တငစ္ေခ်ာင္းAေကြ႔ေလးမွာ
ပုန္းၿပီးေနသတဲ႔၊ Aင္းဝတပ္ဦးမွာ ကင္းေထာက္တပ္ ပြိဳင္႔တပ္Aၿဖစ္ ဦးေဆာင္လာသူေတြက
ရွမ္းၿမင္စီးသူရဲေကာင္းေတြ၊ ဒီလူေတြက ရႊံႏြံထူတဲ႔ ေAာက္ေၿပေAာက္ရြာက
ဒီေရေရာက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ မရင္းႏွီးဘူး၊ ၿမင္းဆိုတဲ႔ သတၱဝါကလည္း ရႊံႏြံထူထူထဲမွာ
သိပ္Aလုပ္မၿဖစ္ေတာ႕ Aင္းဝတပ္ခ်ီတက္တာ ေႏွးသြားတယ္ ဒါကိုAခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး
လဂြန္းAိန္နဲ႔ သူတပ္သားေတြက Aလစ္ဝင္တိုက္တယ္၊ ရုတ္တရက္ ခ်ံဳခိုAတိုက္ခံလိုက္ရေတာ႕
Aင္းဝရဲ႕ပြိဳင္႔တပ္ဟာ Aေတာ္Aထိနာသြားတယ္ ေနာက္ကပါလာတဲ႔ တပ္မႀကီးကလည္း
ရန္သူဆိုေတာ႕ တန္႔သြားတာေပါ႔၊ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သူတပ္ဟာ ခ်ံဳခိုတိုက္ၿပီးတာနဲ႔ ေၿပးေတာ႕တာပဲတဲ႔၊

Page | 183
ေၿပးတယ္ဆိုေပမဲ႕ ရိုးရိုးေၿပးသြားတာမဟုတ္ဘူး သစ္ပင္AႀကီးAငယ္ေတြခုတ္ၿပီး
လမ္းေတြပိတ္ဆို႕လို႕ Aင္းဝတပ္ေႏွာင္႔ေႏွးသြားေAာင္ လုပ္ၿပီးေၿပးႀကတာတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီေရာက္ေတာ႕ Aင္းဝရဲ႕တပ္Aင္Aားကိုေၿပာၿပတယ္ ၿပီးေတာ႕
ရွမ္းၿမင္းစီးတပ္မ်ားက Aဓိကတိုက္စစ္ကို ဦးေဆာင္တဲ႔ Aေႀကာင္းလည္းရွင္းၿပတယ္။
လဂြန္Aိန္ေၿပာတာကို နားေထခာင္ၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ၿမင္စီးတပ္ဆိုတာ လြင္ၿပင္မွာသာ
ေကာင္းတာ ေတာထဲမွာဆို ဆင္တပ္ကိုမမွီဘူး၊ ငါတို႔မွာက ဆင္တပ္ပိုေတာင္႔ေတာ႕
ဒီေကာင္ေတြကို ေတာထဲကေန ၿဖိဳပစ္ရမယ္လို႕ ႀကိမ္းဝါးသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြ
Aၿမင္မွာက စစ္သည္Aင္Aား သူတို႕မွာ ရွစ္ေသာင္း၊ ဟိုမွာက တစ္သိန္းခြဲ
တဝက္ေလာက္ကြာေနၿပီ၊ သူတို႔မွာ ၿမင္စီးတပ္ ဆိုလို႔ေရေရရာရာမရွိ၊ ဟိုဘက္မွာ
ၿမင္းစီးတပ္ႀကီးရွိတယ္၊ ဆင္တပ္ခ်င္းက သိပ္မကြာဘူးလို႕ သံုးသပ္ၿပီး Aင္းဝတပ္ကို
ဒီAတိုင္းရင္ဆိုင္ဖို႕ မၿဖစ္နိဳင္ဘူးလို႕ သံုးသပ္ႀကတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ သမိန္ၿဗာဇၨကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး Aရွင္မင္းႀကီး တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႕ တိုက္ဖို႕မေႀကာက္ပါဘူး
ဒါေပမဲ႕ Aခုလိုပင္ပင္ပန္းပန္းတိုက္မဲ႔Aစား ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕ ေရေၿမAေနAထားကို
Aသံုးခ်ၿပီး သက္သက္သာသာနဲ႔ Aနိဳင္ယူတာက ပိုမေကာင္းဘူးလားလို႕ ေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ဒီAစီစU္ကို သေဘာက်တာနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေမးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက
သူ႕AစီစU္ကို ရွင္းၿပတယ္။
သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕ AစီAစU္က ရန္သူေတြရိကၡာ လြယ္လြယ္နဲ႔ မရေAာင္ လက္ရွိေဒသႀကီးကို
ေၿမလွန္ဖ်က္ဆီးၿပီး ခံစစ္ေကာင္းတဲ႔ ပန္းေက်ာ္ကေန စစ္ခံမဲ႔AစီစU္ပါ။ ဒီAစီစU္Aတိုင္း
ပဲခူးတပ္ေတြဟာ စစ္ေတာင္းၿမိဳ႕နဲ႔ ရြာေတြကို ေၿမလွန္ဖ်က္ဆီးၿပီး ပန္းေက်ာ္ဆီဆုတ္လာတယ္
ပန္းေက်ာ္ေရာက္ေတာ႕ ခံစစ္Aတြက္ AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ၿပီး တပ္ေတြခ်ထားလိုက္သတဲ႔။

Aိဒင္ေခ်ာင္းတိုက္ပြဲ

စစ္ေတာင္းၿမစ္ဟာ Eရာဝတီနဲ႔မတူပဲ ၿမစ္ဝက်ယ္ၿဖစ္တယ္၊ Aဝမွာ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေတြမရွိဘူး

ေခါင္းေလာင္းပံုၿဖစ္ဝAၿဖစ္ မုတၱမေကြ႔ထဲ တိုက္ရိုက္စီးဆင္းတဲ႔ ၿမစ္မဟုတ္လား ဒီေတာ႕
ဒီေရAတက္Aက် Aရမ္းႀကမ္းတာေပါ႔။ ၿမစ္ဝကို ၿဖတ္ကူးမဲ႔ ေလွသေဘၤာေတြဟာ ဒီတတ္ခ်ိန္
ဒီက်ခ်ိန္ကို Aရမ္းဂရုစိုက္ရသတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္ေတြမွာ မတတ္သာလို႕ ကူးၿဖစ္ရင္ေတာင္ ဝါးလံုးရွည္
ဒါမွမဟုတ္ ေၿမာတိုင္ရွည္ကို ေဆာင္သြားၿပီး ဒီေရတတ္ၿပီးဆိုတာနဲ႔ ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာ ထိုးစိုက္ၿပီး
ဒီေရဦးတတ္ေရကို ေက်ာ္လြန္သြားေAာင္ေစာင္႔ၿပီးမွ လိုရာခရီးကို ဆက္ႀကရတဲA
႔ ထိ
ဒီAတတ္ႀကမ္းတဲ႔ ၿမစ္ဆိုပဲ၊ ဒါေတာင္ မေမွာက္ပဲ လြတ္သြားတဲ႔ေလွဆိုတာက ခပ္ရွားရွားတဲ႔။
ၿပီးေတာ႕ စစ္ေတာင္းဟာ ဒီေရAတက္Aက် ကြာၿခားခ်က္လည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ႔

Page | 184
ၿမစ္လည္းၿဖစ္တယ္။ ဒီေရAၿမင္႔ဆံုးAခ်ိန္ဆို ကမ္းေဘးႏွစ္ဖက္ကို လွ်ံသြားေAာင္
ေရတတ္ဖံုးေနေပမဲ႔ ဒီေရAနိမ္႔ဆံုးAခ်ိန္ဆို ၿမစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ Aလယ္မွာသာ ေရကစပ္စပ္ကေလး
စီးေနတတ္တာမ်ိဳး၊ ေနာက္ လတာၿပင္ကက်ယ္ၿပီး ရႊံႏြံကလည္း Aရမ္းထူတယ္၊
ကမ္းေဘးႏွစ္ဖက္မွာ ေပါင္လယ္Aထိနစ္ၿမဳတ္သြားရေလာက္ေAာင္ ရႊံထူၿပီး ေရစပ္ေရာက္ေလ
ရႊံပါးေလပဲ၊ စီးေနတဲ႔ ေခ်ာင္းေရေAာက္မွာကေတာ႕ ရႊံသဲေရာေနတဲ႔ ေၿမမာေလးရွိတယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ပဲခူးတပ္ဟာ ဒီလိုစစ္ေတာင္းၿမစ္ဝွမ္းရဲ႕ သဘာဝAေနAထားကို Aင္းဝတပ္နဲ႔
ရင္ဆိုင္တဲ႔ေနရာမွာ Aက်ိဳးရွိရွိAသံုးခ်ခဲ႔ႀကတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ကို Aင္းဝတပ္ေတြ
မေရာက္မွီ ေခ်ာင္းထဲဆင္းလမ္းေတြကို ၿပဳလုပ္ေစတယ္၊ မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္ေတြ တဖက္ကမ္းမွာ
တပ္စခန္းခ်ၿပီး ေခ်ာင္းကိုေက်ာ္ဖို႕စီစU္ေနခ်ိန္ ပဲခူးတပ္က ဒီေရထရက္ကိုေရြးၿပီး ေခ်ာင္းထဲဆင္း
Aင္းဝတပ္ကို စစ္ၿမဴသတဲ႕။ စစ္ေတာင္းၿမစ္ရဲ႕ လက္တက္ႀကီးတခုၿဖစ္တဲ႔ ဒီေခ်ာင္းရဲ႕Aမည္က
Aိဒင္ေခ်ာင္းတဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးက်ယ္တယ္တဲ႔ ၿမွားတပစ္မကဘူးလို႕ဆိုတယ္။
ပဲခူးတပ္သားေတြဟာ ေခ်ာင္းလယ္Aထိသြားၿပီး Aင္းဝတပ္ကို ေလးၿမွားေတြနဲ႔ပစ္
ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း ေAာ္ဟစ္ၿပီး စစ္ၿမဴတယ္ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဒီေရကစၿပီတတ္တ႔A
ဲ ခ်ိန္ေပါ႔၊
Aင္းဝတပ္ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ ဒီလို ပဲခူးတပ္ေတြသြားၿပီး စစ္ၿမဴတဲ႔စစ္မ်က္ႏွာက
ရွမ္းတပ္ေတြရွိတဲ႔ေနရာ။ ေတာင္ေပၚသားတို႕ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း ရွမ္းတပ္ေတြဟာ ဒီေရAေႀကာင္း
နားမလည္ဘူး ၿပီးေတာ႕ ဒီေရကလည္း Eရာဝတီဒီေရမဟုတ္ပဲ စစ္ေတာင္းဒီေရ။
နကိုယ္ကတည္းက သူတို႕ရဲ႕ ၿမိဳ႕ရြာေတြနဲ႔ေဝးတဲ႔ ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာကို စစ္ခ်ီလာရလို႕
ေဒါသထြက္ေနတဲ႔Aၿပင္ မင္းေခါင္ရဲ႕ စစ္ၿပင္ေနတာကို သိပ္စိတ္မရွည္ေတာ႕တဲ႔ ရွမ္းေတြဟာ
သိပ္မစU္းစားေတာ႕ဘူး ေခ်ာင္းထဲေၿပးဆင္းၿပီး ပဲခူးတပ္ကို ဝင္တိုက္ပါေလေရာ ဒါေပမဲ႕
ရႊံနြံကထူေတာ႕ စိတ္ရွိသေလာက္ မၿမန္ဘူးေပါ႔၊ ပဲခူးတပ္နဲ႔ Aင္းရွမ္းတပ္ဟာ ေခ်ာင္းလယ္မွာ
တိုက္ပြဲၿဖစ္ႀကတယ္ ရွမ္းတပ္ေတြ ေခ်ာင္းထဲဆင္းလာတာ ေခ်ာင္လံုးၿပည္႔ပဲတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႕
ပဲခူးတပ္ဟာ ရွမ္းေတြကို စစ္ၿမဴၿပီး တိုက္ရင္းနဲ႔ ေၿဖးေၿဖးၿပန္ဆုတ္တယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဒီေရက
တေဝါေဝါနဲ႔ တက္လာၿပီ။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒီတတ္သံ Aင္းဝတပ္ေတြ မရိပ္မိရေAာင္
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းေတြတီး တံပိုးေတြ ခရာေတြမွဳတ္ၿပီး မႀကားေAာင္လုပ္ေစတယ္။
ေနာက္ဆံုး ေရကၿပည္႔လာေတာ႕ ေခ်ာင္းထဲက ႏြံေတာမွာ လတာၿပင္မွာ ရုန္းကန္ေနရတဲ႔
ရွမ္းတပ္ေတြ Aေတာ္ေလးပ်က္စီးကုန္ပါတာေပါ႔၊ ရွမ္းေတြဟာ ေရကူးလည္း သိပ္ေကာင္းေကာင္း
မကူးတတ္ရွာႀကဘူးထင္ပါရဲ႕။
ၿမင္ေနလ်က္နဲ႔ ဘယ္လိုမွမကူနိုင္ပဲ ေခ်ာင္းထဲမွာ ေရနစ္ေသဆံုးသြားႀကတဲ႔ သူ႕တပ္သားေတြကို
ႀကည္႔ရင္း မင္းေခါင္ဟာ Aေတာ္စိတ္ဓါတ္က်သြားရွာတာေပါ႔။ ဒီလိုလတာက်ယ္ၿပီး
ရႊံထူတဲ႔ေခ်ာင္းႀကီးကို သူဘယ္လိုၿဖတ္ေက်ာ္မလဲ မင္းေခါင္စU္းစားလို႔မရဘူး၊
ကူးတို႕လုပ္ၿပီးကူးရင္လဲ တဖတ္ကမ္းက ရာဇာဓိရာဇ္က ဆီးၿပီးတိုက္ဦးမယ္။ ဒီလို Aင္းဝတပ္ေတြ
Page | 185
ေခ်ာင္းတဖက္မွာ စစ္တန္႔ေနခ်ိန္ Aမိန္ဒိန္ဟာ ပုသိမ္ပိုင္ ၃၂ၿမိဳ႔မွ မြန္ဒမ်ားကို စုရံုးၿပီး
စစ္ကူေရာက္လာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ပိုAားတတ္သြားတာေပါ႔။ Aမတ္ဒိန္ဟာ
သမိန္ၿဗာဇၨစီမံထားတဲ႔ တပ္စခန္းခ်မွဳကို ေခ်ာင္းနဲ႔ Aရမ္းနီးလြန္းတယ္
စစ္ေရးၿပေနရာက်U္းလြန္းတယ္ ဆိုၿပီးမႀကိဳက္ဘူးတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
Aမတ္ဒိန္AယူAဆနဲ႔ သေဘာတူၿပီး တပ္ကို ေခ်ာင္းစပ္ကေန ထပ္ၿပီးဆုတ္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ႕ ေခ်ာင္းစပ္ ေၿမၿပင္မွာ ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ လွံေရးဓါးေရး စတဲ႔ စစ္ေရးAင္Aားၿပပြဲ
ေန႕တိုင္း က်င္းပေစတယ္၊ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာေပါ႔ေလ။
Aမတ္ဒိန္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးဟာ မင္းေခါင္နဲ႔ သူတပ္ကို တိုက္ရိုက္ထိခိုက္ေစၿပီး
စိတ္ဓါတ္က်လာသတဲ႔။ Aင္းဝရဲ႕Aဓိက Aားနည္းခ်က္က ေနရပ္နဲ႔ေဝးကြာလို႕
ရိကၡာAခက္ခဲၿပႆနာပဲ ဒီAားနည္းခ်က္ကိုပဲ Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး သမိန္ၿဗာဇၨဟာ
ပဲခူးတပ္ဆုတ္ခြာလာရာ လမ္းတေလွ်ာက္ ေၿမလွန္စနစ္သံုးခဲ႔တာေပါ႔။ မင္းေခါင္ဟာ သူAႀကိမ္ႀကိမ္
Aားနည္းခဲ႔တဲ႔ ဒီAခ်က္ကိုေၿပာင္းလဲသြားေAာင္ ေထာက္ပို႕တပ္ကို စနစ္တက်
မၿပင္ဆင္နိဳင္ခဲ႔ဘူး၊ မၿပင္ဆင္ဘူးဆိုတဲ႔ေနရာမွာ ရခိုင္ကို ဝင္တိုက္ၿပီး သမီးေတာ္နဲ႔ သမတ္ကို
ဖမ္းသြားလို႕ ေဒါသAရမ္းထြက္ေနတာနဲ႔ Aလ်င္စလို ဆင္းလိုက္တာေႀကာင္႔လည္း ပါတာေပါ႔။
မင္းေခါင္ရဲ႕Aေဖ မင္းႀကီးစြာဟာ ဒီၿပႆနာေတြကို ေရေႀကာင္းခ်ီၿခင္းနဲ႔ ေၿဖရွင္းခဲ႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕
ၿမင္းစီးတပ္Aားကိုးၿပီး ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီတာသန္တဲ႔ မင္းေခါင္Aတြက္က စစ္ခ်ီတိုင္း
ရိကၡာၿပႆနာနဲ႔ ႀကံဳရတာခ်ည္းပဲ။
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း မင္းေခါင္ရဲ႕ဒီAားနည္းခ်က္ကိုပဲ AမAရဆုတ္ကိုင္ေလ႔ရွိတယ္။ Aခုလည္း
သမိန္Aဝနိဳင္ကို စစ္သည္ ႏွစ္ေထာင္ သံုးေထာက္ေလာက္နဲ႔ Aထူးၿဖတ္ေတာက္ေရး
ကြန္မန္ဒိုAဖြဲ႔ ဦးစီးဖြဲ႔ခိုင္းၿပီး ေခ်ာင္းကိုၿဖတ္ ရိုးမကိုေက်ာ္ၿပီး ရန္သူေနာက္ေက်ာကေန
ေထာက္ပံ႕ေရးလမ္းေႀကာင္းကို ၿဖတ္ေတာက္ေစတယ္။ (ဒုတိယကမၻာစစ္
ၿမန္မာၿပည္စစ္မ်က္ႏွာတြင္ ရန္သူၿဗိတိသွ်တပ္Aေပၚ ဂ်ပန္တပ္မ်ား Aသံုးၿပဳတိုက္ခိုက္ၿပီး
Aနိဳင္ယူေလ႕ရွိေသာ နာမည္ေက်ာ္ ေတးရွင္ခိရွဴး ဆိုသည္႔ စစ္နံေဘး ပန္းတက္ကာ
ရန္သူေနာက္ေက်ာမွဝင္၍ Aရိႈက္ကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ေသာနည္းဗ်ဴဟာမွာ တကယ္ေတာ႕
ၿမန္မာမ်ားAဖို႕ AထူးAဆန္းမဟုတ္ ေရွးၿမန္မာစစ္ပြဲမ်ားတြင္ သံုးေနက် နည္းရိုးနည္းေဟာင္း
တခုပင္ၿဖစ္ပါသည္) သမိန္Aဝနိဳင္ကလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ ခ်မွတ္လိုက္တဲ႔ စစ္ေရးဗ်ဴဟာကို
ေAာင္ၿမင္စြာ Aေကာင္Aထည္ေဖၚနိဳင္ၿပီး Aင္းဝရဲ႕ ေထာက္ပို႕တပ္ေတြကို
ေရြးၿပီးတိုက္ခိုက္ေတာ႕ Aင္းတပ္ေတြ ရိကၡာAခက္ခဲနဲ႔ႀကံဳလာတာေပါ႔။ ေနာက္ဆံုး မင္းေခါင္ဟာ
ထံုးစံAတိုင္း သံေရးတမန္ေရးသံုးၿပီး စစ္ေၿပၿငိမ္းဖို႕ ဆိုလာပါေတာ႕တယ္။

Page | 186
ေယာကၤ်ားAသည္း ေယာကၤ်ားစကားနဲ႔ စစ္သား လဂြန္းAိန္

စစ္ေၿပၿငိမ္းေရးစကားကမ္းလွမ္းေပမဲ႔ မင္းေခါင္က သူ႕ရင္ထဲမွာ ခံၿပင္းေနတာကို

ေAာင္႔မထားနိဳင္ဘူး ခင္ဗ်ားဟာ မင္းေကာင္းတေယာက္ရဲ႕ Aက်င္႔ကိုမက်င္႔ဘူး သူ႕မယားလို
သူ႕လင္ကိုလွံနဲ႔ထိုး ဆိုသလိုပဲ က်ဳပ္သမီးကိုလိုခ်င္တာနဲ႔ က်ဳပ္သမတ္ကို သတ္ပစ္တယ္ ဘာညာနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aၿပစ္တင္စကားဆိုသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း လာၿပီးAသံေကာင္းဟစ္ေနတယ္
မင္းကေရာဘာမင္းေကာင္းမင္းၿမတ္လည္း ၿပည္ေရႊဆံေတာ္မွာ ၿပဳခဲ႔တဲ႔ သစၥာစကားကို
ေဖါက္ဖ်က္ၿပီး ဇင္းမယ္ဘုရင္Aကူညီနဲ႔ ငါ႔ကိုတိုက္ဖို႕ၿပင္တယ္ ဒါလားမဟာမိတ္တ႕ို ရဲ႕
က်င္႔ဝတ္ဆိုတာ၊ ဒိAတြက္နဲ႔ ငါရခိုင္မွာရွိတဲ႔ မင္းရဲ႕တပ္ကို တိုက္ဖို႕တပ္ေတြကို
Aမိန္႔ေပးလိုက္တာ၊ ရခိုင္က မင္းသမတ္က စစ္မနိဳင္ေတာ႕
သူ႕ကိုယ္ဟာAဆိပ္ေသာက္ေသတယ္၊ ဒါကိုမင္းက မေက်နပ္လို႕ ရွမ္းေတြစုၿပီး
ငါ႕ကိုလာတိုက္တယ္ မနိဳင္ဘူး၊ ဒီေတာ႕ဘာဆက္လုပ္မလဲ တိုက္ခ်င္ရင္တိုက္ေလ
ငါကAဆင္သင္႔ပဲလို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔ သူကAေပၚစီးမဟုတ္လား ေလမာတာေပါ႔။
ဒီလိုရာဇာဓိရာဇ္ေလသံမာမာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕စစ္ေၿပၿငိမ္းစကားကိုတံု႕ၿပန္ေတာ႕ မင္းေခါင္ေလသံကို
ေလွ်ာ႔ရတယ္ Aကိုႀကီးနဲ႔ ညီတို႕ ဒီလိုတေယာက္နဲ႔တေယာက္ Aၿပန္Aလွန္ေၿပာေနမယ္
Aၿပစ္တင္မယ္ဆို စစ္ၿပီးမွာမဟုတ္ပါဘူး ၿပည္သူၿပည္သားေတြရဲ႕ Aက်ိဳးကိုႀကည္႔ၿပီး
တေယာက္Aၿပစ္တေယာက္ ေမ႔ေပ်ာက္ႀကပါစို႕ ညီ႕ဆီေရာက္ေနတဲ႔ Aကိုႀကီးသမီး
တလေမေက်ာ္ကို ၿပန္ပို႕ပါဆိုလဲ ညီၿပန္ပို႕ပါမယ္၊ ညီ႕သမီး ေစာၿပည္႕ကိုေတာ႕ Aကိုႀကီးသား
ညီ႕တူ ၃ေယာက္ထဲက တေယာက္ေယာက္နဲ႔ လက္ဆက္ေပးရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ၊ ၿပီးေတာ႕
Aကိုႀကီးရဲ႕ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔ ညီ႔မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြ က်ိဳက္မုလင္စမ္းစီဘုရားမွာ
သစၥာၿပဳႀကပါေစ လို႕ေလေပ်ာ႕ေလးနဲ႔ ထပ္ေၿပာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႔ရဲ႕မွဴးမတ္ေတြနဲ႔
ေဆြးေႏြးသတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ သမိန္ၿဗာဇၨက ဘုရင္မင္းေခါင္ကို မယံုရဘူး တကယ္တမ္းဆို
ၿပည္ေရႊဆံေတာ္မွာ ဆိုခဲ႔တဲ႔သစၥာသာတည္မယ္ဆိုရင္ AခုလိုAၿဖစ္နဲ႔ႀကံဳရမွာမဟုတ္ဘူးလို႕
ေထာက္ၿပသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူေပါင္ကိုပုပ္ၿပီး ဟုတ္တာေပါ႔ဗ်ာ
က်ဳပ္လည္းဒီAတိုင္းပဲၿမင္တယ္ ဒါေပမဲ႕ သူခင္းတဲ႔Aဆင္ကိုလိုက္ၿပီး Aက်ိဳးAၿမတ္ေတာ႕
ထြက္ေAာင္လုပ္ရမယ္၊ ဆင္ေတြၿမင္းေတြနဲ႔တိုက္ေနမွစစ္ပြဲမဟုတ္ဘူး ရတဲ႔Aခြင္႔Aခါကို
Aက်ိဳးရွိေAာင္ Aသံုးခ်တာလည္း စစ္တိုက္တာပဲ ဒီေတာ႕ဒီလိုလုပ္ဆိုၿပီး ဘုရားမွသစၥာဆိုမဲ႕ပြဲမွာ
မင္းေခါင္နဲ႔ Aင္းဝေခါင္းေဆာင္ေတြကို Aၿပတ္ရွင္းမဲ႔ AစီAစU္ကို
သူကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲေပးလိုက္တယ္။
သစၥာဆိုပြဲရဲ႕ AစီစU္က ပထမ Aင္းဝနဲ႔ပဲခူး မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြ ေတြ႔ဆံုၿပီး စစ္ေရးစီးပြားေရး
နယ္စပ္Aေရးစတဲ႔ ႏွစ္နိဳင္ငံေရးရာၿပႆနာေတြကိုေဆြးေႏြးAေၿဖရွာမယ္ ၿပီးရင္

Page | 187
မဟာမိတ္မ်ားAၿဖစ္ သစၥာဆိုႀကမယ္ ေနာက္ဆံုး ပဲခူးAမတ္ေတြက မင္းေခါင္ဆီသြားၿပီး
ဂါရဝၿပဳရမယ္ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ Aင္းဝAမတ္ေတြက ရာဇာဓိရာဇ္ဆီလာၿပီး ဂါရဝၿပဳႀကရမယ္ေပါ႔။
AစီAစU္ၿပဳလုပ္မဲ႔ေနရာက ႏွစ္ဖက္တပ္ႀကားကေခ်ာင္းရဲ႕သဲေသာင္ၿပင္ေပၚမွာ မ႑ပ္ထိုးၿပီး
လုပ္မယ္ေပါ႔၊ မ႑ပ္နဲ႔ စားေရးေသာက္ေရးAစီစU္ကို ပဲခူးဘက္က Aိမ္ရွင္ဆိုတဲ႔
Aေႀကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ တာဝန္ယူတယ္၊ Aဲဒီမွာ မ႑ပ္ေဆာက္ရင္းနဲ႔ လက္နက္ေတြ ၿမဳတ္ထားဖို႕
သူ႕လူေတြကို ရာဇာဓိရာဇ္က ညႊန္ႀကားထားၿပီးသား၊ ပဲခူးAမတ္ေတြ မင္းေခါင္ဆီဂါရဝၿပဳဖို႕
သြားတဲ႔Aခါ ၿမဳတ္ထားတဲ႔ လက္နက္ေတြကို လွိဳ႕ဝွက္ယူသြားမယ္ ဟိုေရာက္ရင္ မင္းေခါင္ကို
လက္ရဖမ္းနိဳင္ရင္ဖမ္း မဖမ္းနိဳင္ရင္ ရွင္းပစ္မယ္ေပါ႔၊ ဒီဘက္မွာလဲ Aင္းဝမွဴးမတ္ေတြ
ရာဇာဓိရာဇ္ကို လာၿပီးဂါရဝၿပဳတဲ႔Aခါ လက္ရဖမ္းဒါမွမဟုတ္ရွင္းၿပစ္ဖို႕ လက္ေရြးစင္
စစ္သည္ရဲမက္ေတြကို လွိဳ႕ဝွက္ေနရာခ်ထားၿပီးသားတဲ႔၊ Aပိုင္ႀကံထားတာေပါ႔ေလ။
သစၥာၿပဳမ႑ပ္ဟာ ၂ဖက္တပ္ခ်ထားရာနဲ႔ နည္းနည္းလွမ္းတယ္ေနမယ္ ၂ဖက္မွဴးမတ္ေတြဟာ
ရာထူးAဆင္႔တူခ်င္း တတြဲစီတြဲၿပီး သြားရသတဲ႔။ မွဴးမတ္ေပါင္းက တဖက္စီမွာ
Aေယာက္၃၀ၿဖစ္ၿပီး Aင္းဝဘက္က ၿမင္စိုင္းစား သေရစည္သူဦးေဆာင္ၿပီး ပဲခူးဘက္က
သမိန္ၿဗာဇၨဦးေဆာင္တယ္။ ဒီလိုတတြဲစီ တြဲႀကရတဲ႔Aခါ လဂြန္းAိန္နဲ႔ တြဲရတဲ႔Aင္းဝမွဴးမတ္က
မိုးညွင္းသတိုးတဲ႔၊ လဂြန္းAိန္ကလည္း ပဲခူးဘက္မွာAငယ္ဆံုးမွဴးမတ္ မိုးညွင္းသတိုးကလည္း
Aင္းဝမွာ Aငယ္ဆံုးမွဴးမတ္၊ ၿပီးေတာ႕ လဂြန္းAိန္က လက္နဲနဲခြင္ၿပီး သတိုးက
ေၿခနဲနဲခြင္ေနေတာ႕ Aရမ္းညီတဲ႕Aတြဲၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ တြဲၿပီးသြားတဲ႔Aခါ ၂ဖက္မွဴးမတ္ေတြဟာ
Aၿပန္Aလွန္ လက္ေဆာင္ေတြေပးႀကတယ္၊ သတိုးက လဂြန္းAိန္ကို
လက္ဖက္Aုပ္လက္ေဆာင္ေပးၿပီး လဂြန္းAိန္ကသတိုးကို ပဝါAေကာင္းစားေတြ
လက္ေဆာင္ေပးသတဲ႔၊ Aၿပန္Aလွန္ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ ေနေရးထိုင္ေရး Aဆင္ေၿပလား
ဘာညာေၿပာႀကတာေပါ႔ Aဲဒီမွာ သတိုးက ကိုလဂြန္းေရ ခင္ဗ်ားလည္းစစ္သား
ကြ်န္ေတာ္လဲစစ္သား စစ္သားစကားေၿပာႀကရေAာင္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားAေနနဲ႔ Aခုသစၥာၿပဳပြဲက
တကယ္ေရာေၿဖာင္႔မတ္မွန္ကန္တဲ႔ စိတ္ရင္းေစတနာနဲ႔ လုပ္တဲ႔ပြဲလို႕ ခင္ဗ်ားAေနနဲ႔
ယူဆပါသလားဗ်ာ လို႕စကားစေတာ႕ လဂြန္းAိန္က ခင္ဗ်ားရူးေနလား ဒီမွာ ခင္ဗ်ားတို႕နဲ႔ က်ဳပ္တို႕
စစ္တိုက္ေနတာဗ်၊ စစ္မွာေAာင္ၿမင္မွဳကလြဲၿပီး တရားမွ်တၿခင္းဆိုတာ ရွိလို႕လား၊ ခင္ဗ်ားကို
က်ဳပ္ရလည္း က်ဳပ္ကသတ္မွာပဲ ဒီလိုပဲ က်ဳပ္ကိုခင္ဗ်ားရလည္း ခင္ဗ်ားသတ္မွာပဲေလ ဒီေတာ႕
စစ္တိုက္ရင္းၿပဳတဲ႔သစၥာဟာ ယံုႀကည္ထိုက္တယ္လို႕ ခင္ဗ်ားထင္ေနတုန္းလား
ဒါဆိုရူးေနလို႕ေပါ႔ဗ်ာ လို႕ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ ၿပန္ေၿပာလိုက္သတဲ႔။
မိုးညွင္းသတိုးလည္း လူနပ္တေယာက္ပဲ ခ်က္ဆိုတာနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဘာဆိုလိုတယ္ဆိုတာ
ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္တာေပါ႔ ဒါနဲ႔ သူတို႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္လုပ္တဲ႔ ၿမင္စိုင္းစား သေရစည္သူဆီ
သြားၿပီးေတာ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Aေၿခေနမေကာင္းဘူး Aခုလုပ္မဲ႕ပြဲဟာ လန္ႀကဳတ္ပြဲပဲ မသြားနဲ႔ေတာ႕လို႕
Page | 188
တားသတဲ႔၊ Aင္းဝေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ခ်က္ခ်င္းေဆြးေႏြးႀကၿပီး သူတို႕တပ္စခန္းခ်ရာဆီ
Aၿမန္ၿပန္ထြက္သြားႀကေရာတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္Aႀကံစည္လဲ ပ်က္သြားေတာ႕တာေပါ႔၊ Aႀကံပ်က္ၿပီး
မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔ ၿပန္လာတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨေခါင္းေဆာင္တဲ႔ မႉးမတ္ေတြကိုႀကည္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က
ဟ ဘယ္လိုၿဖစ္တာတုန္း ဘာလို႕Aႀကံစည္ေတြပ်က္ကုန္တာတုန္းလို႕ ေမးေတာ႕ Aားလံုးက
လဂြန္းAိန္ေၿပာလိုက္လို႕ သတင္းေပါက္ႀကားၿပီး Aင္းဝဘက္က ၿပန္သြားေႀကာင္း
ေဒါသတႀကီးဝိုင္းေလွ်ာက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါကိုႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aရမ္းကိုတင္းသြားၿပီး
ဒီေလာက္ႀကီးမားတဲ႔ Aစီမံ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႔ Aခြင္႔Aေရးကို မင္းကဖ်က္ရဲသလားဆိုၿပီး
လက္စြဲေတာ္ Aဲမြန္ဒယာကို ဒီေခြးေကာင္သစၥာေဖါက္ကို Aပိုင္းပိုင္းခုတ္ၿပီး သတ္ပစ္စမ္းကြာလို႕
Aမိန္႔ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။

ေယာက်ၤားစကား စစ္သားAသည္းနဲ႔ လဂြန္းAိန္

သုတ္သင္ရွင္လင္းေရးတာဝန္ခံ Aဲမြန္ဒယာက ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aမိန္႔ကို ေႀကာက္လို႕သာ

လဂြန္းAိန္ကို လူသတ္ကုန္းေခၚသြားရတယ္ လဂြန္းAိန္လို သူရဲေကာင္းကို သူမသတ္ခ်င္ဘူး
မသတ္ရက္ဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲ သူရဲ႕တပ္သား Aာဏာပါးကြပ္သားေတြကို ဘာမွမလုပ္နဲ႔ဦးလို႕
Aမိန္႔ေပးၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဆီက ဘာAမိန္႔ထပ္လာဦးမလဲလို႕ ေစာင္႔ေနသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္က
ခ်က္ခ်င္းသတ္လို႕ Aမိန္႔ေပးလိုက္ေပမဲ႕ Aမိန္႔ကိုရုတ္သိမ္းၿပီး လဂြန္းAိန္Aၿပစ္ကို
ခြင္႔လႊတ္ေပးပါေစလို႕ သူဆုေတာင္း ေမွ်ာ္လင္႔ေနတာေပါ႔၊ လဂြန္းAိန္ကေတာ႕ ေAးေဆးပဲ
သတ္လည္းေသလိုက္ယံုေပါ႔ကြာ ငါလည္းသူမ်ားကို သတ္ခဲ႔တာပဲ ဒါေပမဲ႕ Aခ်ိန္ရတုန္း
ဘဝကူးေလးေကာင္းေAာင္ေတာ႕ ရတနာသံုးပါးကို ႏွလံုးသြင္းေနလိုက္မယ္ဆိုၿပီး
ေAးရာေAးေႀကာင္း ဘုရားရွိခိုးေနသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ယာယီတဲနန္းမွာလည္း သမိန္ၿဗာဇၨဦးေဆာင္တဲ႔ Aမတ္ေတြက လဂြန္းAိန္ကို
မသတ္ဖို႕ဝိုင္းေတာင္းပန္ေနႀကတယ္၊ သမိန္ၿဗာဇၨဟာ တခါတခါသူ႕ကိုယ္ေက်ာ္လုပ္တတ္တဲ႔
လဂြန္းAိန္ကို Aၿမင္ကပ္ေပမဲ႕ သူ႕လက္ေAာက္စစ္သားေလးဘဝကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၿဖစ္သြားတဲ႔
လဂြန္းAိန္ကို သားတေယာက္လို သံေယာဇU္ႀကီးသူပဲ၊ သူက ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aရွင္မင္းႀကီး
Aခုလို စစ္ၿဖစ္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ႀကီးမွာ လဂြန္းAိန္လို နာမည္ေက်ာ္သေလာက္ Aစြမ္းထက္တဲ႔
သူရဲေကာင္းကို သတ္လိုက္တာ ရန္သူAားေပးသလိုၿဖစ္မေနဘူးလား တကယ္ေတာ႕
လဂြန္းAိန္ဟာ Aတူမရွိတဲ႔ သူရဲေကာင္းပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္တယ္ ဒါေပမဲ႕
Aရမ္းေဒါသထြက္ေနတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ဘာလဲAမတ္ႀကီး ဒီေကာင္ေနရာမွာ Aစားထိုးဖို႕
လူမရွိဘူးလား မရွိလဲရတယ္ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ စစ္ေၿမၿပင္ဆင္းၿပီး သူေနရာမွာ သူရဲေကာင္း
ဝင္လုပ္ၿပမယ္ လို႕ၿပန္ေဟာက္သတဲ႔။ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း ဘာဆက္ေၿပာရမွန္းမသိ ၿဖစ္သြားတာေပါ႔

Page | 189
ဒီAခ်ိန္မွာ Aမတ္ဒိန္က Aရွင္မင္းႀကီး ဒီေကာင္ဟာ ဒီေလာက္Aေရးႀကီးတဲ႔
မစ္ရွင္ႀကီးပ်က္သြားေAာင္ လုပ္လိုက္တာ Aေႀကာင္းေတာ႕ရွိရမယ္၊ ခုနက Aရွင္မင္းႀကီးက
ေဒါသထြက္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ႕ ေမးၿမန္းစစ္ေဆးတာေတာင္ မလုပ္လိုက္ရဘူး ၿဖစ္နိဳင္ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး ဒီAေႀကာင္းကို စစ္ေဆးေမးၿမန္းပါရေစလို႕ ဝင္ၿပီးေလွ်ာက္တယ္၊ Aမွန္ေတာ႕
Aမတ္ဒိန္ သမိန္ၿဗာဇၨကို ဝင္ကူတာပါ။
Aမတ္ဒိန္စကားကိုႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း နဲနဲေတြေဝသြားတယ္ ဟုတ္တာေပါ႔
ဒီလဂြန္းAိန္ဆိုတဲ႔ေကာင္ဟာ Aရူးမွမဟုတ္ပဲ ဒီလိုသူလုပ္လိုက္ရင္ ဒီလိုAၿပစ္ေပးခံရမွာ
သူလည္းသိတာပဲ ဒါနဲ႔ေတာင္ဘာလို႕ ဒီလိုႀကံစည္ရသလဲလို႕ စU္းစားရင္း Aမတ္ဒိန္စကားကို
သူဘာမွမတံု႕ၿပန္ဘူး။ ဒါဟာဆက္လုပ္လို႕Aမိန္ေပးတာလို႕ သေဘာေပါက္တဲ႕ Aမတ္ဒိန္ဟာ
သမိန္ၿဗာဇၨလက္ကိုဆြဲရင္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို ကန္႔ေတာ႕ၿပီး လူသတ္ကုန္းဆီေၿပးေတာ႕တာပဲ။
ေတာ္ေသးတာေပါ႔ သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရးတာဝန္ခံက Aဲမြန္ဒယာၿဖစ္ေနလို႕။ Aမတ္ဒိန္ဟာ
ဘုရားရွိခိုးေနတဲ႔ လဂြန္းAိန္ဆီသြားေခၚလာၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ ေရွ႕ေမွာက္ကို ၿပန္ေခၚလာတယ္၊
ေရွ႔ေမွာက္ေရာက္ေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက စစ္တယ္ လဂြန္းAိန္က မ်က္ရည္ေတြေတြက်ရင္း
ဘာစကားမွမေၿပာဘူးတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨလည္း နားရင္းေတြဘာေတြ ပိတ္တီးၿပီး စစ္ၿပတာေပါ႔ ဒါမွ
သူ႕ရွင္ဂရုဏာသက္မယ္ေလ၊ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္ေလာက္ရိုက္ရိုက္ ဘယ္လိုစစ္စစ္ လဂြန္းAိန္က
ငိုပဲငိုေနတယ္ မေၿပာဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ Aမတ္ဒိန္က ႀကားဝင္ၿပီး Aရွင္မင္းႀကီးရွိေနလို႕
မေလွ်ာက္ရဲတာေနမယ္ လို႕ေၿပာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က Aတြင္းAိပ္ခန္းေဆာင္ထဲ
ဝင္သြားေရာတဲ႔။
Aမတ္ဒိန္လည္း လဂြန္းAိန္ကို တဲနန္းေဆာင္ကေန သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕ တဲနန္းဆီေခၚသြားၿပီး
ေရမိုးခ်ိဳးေစတယ္၊ ေရခ်ိဳးခ်လိုက္ေတာ႕ လဂြန္းAိန္လည္း စိတ္လက္ေပါ႔ပါးၿပီး
တည္ၿငိမ္သြားတာေပါ႔၊ Aဲေတာ႔မွ သမိန္ၿဗာဇၨ ဘာေႀကာင္႔မင္းဒီလိုလုပ္ရသလဲကြာလို႕ မခ်ိတင္ကဲ
ေမးပါသတဲ႔ စိတ္တည္ၿငိမ္သြားၿပီၿဖစ္တဲ႔ လဂြန္းAိန္ဟာ မူလလဂြန္းAိန္ၿပန္ၿဖစ္လာၿပီး
သူAေဖလိုခ်စ္တဲ႕ Aမတ္ႀကီးသမိန္ၿဗာဇၨကို Aေႀကာင္းစံုေၿပာၿပေတာ႕တယ္။
]]မိုးညွင္းသတိုးက ကြ်န္ေတာ္႔ကိုေမးတယ္ Aခုၿပဳမဲ႔ သစၥာၿပဳပြဲဟာ Aစစ္Aမွန္လား
တကယ္တည္မွာလားတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ကြ်န္ေတာ္စU္းစားတယ္ Aင္းဝစစ္ရွံဳးေတာ႕မယ္၊
ရိကၡာၿပတ္ေနၿပီ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕တိုက္စစ္ဖြင္႔လိုက္တာနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြ ရွံဳၿပီ၊ ဒီလိုAေနAထားမွာ
၂ဖက္သူတင္ကိုယ္တင္ ေယာက်ၤားေတြလို တိုက္ၿပီးAနိဳင္ယူနိဳင္ပါရဲ႕သားနဲ႔ ကလိန္ကက်စ္က်ၿပီး
Aနိဳင္ယူလိုက္ရင္ သမိုင္းတေလွ်ာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕မြန္ေတြဟာ လူလိမ္ေတြ
ေကာက္က်စ္ယုတ္မာသူေတြလို႕ ကမၺည္းAတင္ခံရေတာ႕မယ္၊ ဂဟိုးတုန္းက Aသားမင္းသားဟာ
ဟံသာဝတီကို ရဖို႕Aတြက္ ေက်းကုလားေတြကို Uပါယ္ၿပဳစU္းလဲတဲ႔နည္းသံုးခဲ႔လို႕ ဟံသာဝတီကို
Uပါယ္ဂို႔ -ဗဂိုး (ငစU္းလဲမ်ား)ဂ လို႕ Aမည္တြင္ခံခဲ႔ရၿပီးၿပီ၊ AခုAခါ ထပ္လုပ္ရင္
Page | 190
ဘယ္လိုၿဖစ္သြားမလဲ ကြ်န္ေတာ္ဟာ စစ္သား၊ စစ္သားဟာ ေယာက်ၤားပီပီ ေယာက်ၤားလို
ေAာင္နိဳင္ၿခင္းကိုပဲ ခံယူခ်င္တယ္ ကလိန္ကက်စ္နည္းနဲ႔ နိဳင္တဲ႔ေAာင္ပြဲကိုမလိုခ်င္ဘူး ဒါေႀကာင္႔
ဒီလိုေၿပာလိုက္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္}} လို႕ လဂြန္းAိန္က ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕တင္ေလွ်ာက္ေတာ႕ Aမတ္ဒိန္နဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨလည္း ဒီစကားကို သိပ္သေဘာက်သြားတယ္။ ဒါေပမဲ႕ မ်က္ႏွာထားကိုေတာ႕
တင္းၿပထားတုန္းပဲ။
ဒါဆိုရင္ မင္းေၿပာတဲ႔ ေယာက်ၤားပီပီတိုက္ရင္း Aင္းဝစစ္ကို Aၿမန္ဆံုးၿပီးသြားေAာင္
မင္းလုပ္ၿပနိဳင္ပါ႔မလားလို႕ Aမတ္ဒိန္က ေမးေတာ႕ လဂြန္းAိန္က တေယာက္ထဲေတာ႕
ဘယ္ၿဖစ္မလဲဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာ တဲ႕၊ ေAး ဒါဆိုမင္းေတာ႕ ေသဒဏ္ခံရမွာပဲ လို႕ သမိန္ၿဗာဇၨက
ေၿပာတယ္။ တည္ၿငိမ္မွဳရေနၿပီးၿဖစ္တဲ႔ လဂြန္းAိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႕ ႏွစ္ေယာက္
ညႊန္ႀကားရင္ေတာ႕ ဘာမဆိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးလုပ္ဝံ႕ပါတယ္ လို႕ေလေၿပထိုးေတာ႕ Aမတ္ဒိန္က
ဒါဆိုဒီလိုလုပ္ကြာ မင္း ကြန္မန္ဒို ေလးရာေလာက္နဲ႔ ဆင္ေတြယူသြား ၿပီးရင္ ေမာလင္ေတာမွာ
သြားခိုေန ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ ညေနခင္းတိုင္းမွာ ၿမင္းစီးၿပီး သူ႕တပ္ေတြကို စစ္ေဆးေလ႔ရွိတယ္
ၿမင္းေတြေနာက္ကမွ ဆင္ေတြကိုထားၿပီးလိုက္ေစတယ္လို႕ ငါတို႕ေထာက္လွမ္းေရးတပ္က
AတိAက်သတင္းပို႕ထားတာရွိတယ္ ဒီေတာ႕ မင္းက ေမာလင္ေတာထဲကေန မင္းေခါင္ကို
ခ်ံဳခိုတိုက္ၿပီး သူ႕Aသက္ကိုရေAာင္လုပ္လို႕ ညႊန္းႀကားေတာ႕ လဂြန္းAိန္က ဟာ ဒီလိုဆို
ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဗကမတ္ဆင္ကိုသာေပး ဘုရင္မင္းေခါင္ကို ရေစရမယ္လို႕ Aားရဝမ္းသာ
Aာမခံပါသတဲ႔။
==================================================
======
မြန္သမိုင္းေတြAရ ပဲခူးဟာ သံမလ ဝိမလ မင္းဆက္ကတည္ေထာင္ခဲ႔တာလို႕ ဆိုပါတယ္။
ဒီမင္းဆက္ဟာ ေAဒီ၁၃ရာစု ပုဂံနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ ဒါမွမဟုတ္ ပုဂံထက္နဲနဲေစာမယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။
သူတို႕ဟာ Aဲဒီတုန္းက Aိႏိၵယေတာင္ပိုင္းကေန ၿမန္မာ႕ကမ္းရိုးတန္းAပါဝင္ ထိုင္း မေလး
ဗီယက္နမ္နဲ႔ Aင္ဒိုနီးရွားAထိ က်ယ္ၿပန္႕တဲ႕ ဃ့သူေ Aင္ပါယာႀကီးကို ပုန္ကန္ဆန္႔က်င္ရင္း
ပဲခူးကိုထူေထာင္ခဲ႔ႀကတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဃ့သူေ ေတြဆိုတာက
ၿမန္မာေတြေက်းကုလားလို႕ေခၚတဲ႔ ယခုတမီးလ္လူမ်ိဳးေတြပါပဲ၊ Aေမနံကရိုင္းဆိုတဲ႔ ကြ်ဲမနတ္ဟာ
Aဲဒီေခတ္ ေက်းကုလားနဲ႔ မြန္ေတြတိုက္တဲ႕ တိုက္ပြဲကေန ၿဖစ္လာတာပါ။ ဃ့သူေ ကို
ၿမန္မာေတြရဲ႕Aရပ္Aေခၚကေတာ႕ ကုလားလန္ဘားေတြတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ဒီေႀကာင္းေတြ
ၿမန္မာ႕သမိုင္းမွာ မေတြ႔ရပါဘူး၊ Aေထာက္AထားAေနနဲ႔ Aဲဒီမင္းဆက္ ေနာက္ဆံုးဘုရင္
တိႆမင္းတည္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔ ပဲခူးေလွ်ာင္းေတာ္မူရယ္၊ Aဲဒီေခတ္ကပဲ
ညီAမေလးေယာက္တည္ခဲ႔တယ္ဆိုတဲ႔ ေလးမ်က္ႏွာဘုရားရယ္၊ နံကရိုင္းနတ္ရယ္ ဒါပဲရွိတယ္။ ဂ

Page | 191
ဒီဇာတ္ထဲမွာ ပထမမြန္ေတြနဲ႔ ေက်းကုလားေတြ သူေၿမငါ႔ေၿမ ၿငင္းႀကတယ္၊ ေက်းကုလားေတြက
သူတို႕နယ္ေၿမေတြကို ေႀကးလင္ဗန္းႀကီးေတြၿမဳတ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားႀကတာတဲ႔၊ ဒါကို မြန္ေတြက
Aဲဒီေႀကးလင္ဗန္းေAာက္မွာ ပဲေနာက္ေစ႕ေတြထားလိုက္ေတာ႕ ေက်းကုလားေတြ
လက္ေလွ်ာ႕သြားရသတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ေက်းကုလားေတြဟာ တပ္မေတာ္ႀကီးနဲ႔လာတိုက္တယ္
ဒါကို ကြန္Aသား မင္းသားက ကြ်ဲAုပ္နဲ႔မိုးAခါ ရြံ႔ထူသေလာက္ ေႏြAခါဖုန္ထတဲ႔
ေၿမAေနAထားကို Aသံုးၿပဳၿပီး Aနိဳင္ယူခဲ႔ၿပန္သတဲ႔၊ ဒါေႀကာင္႔ ပဲခူး-ဗဂိုးဆိုတာ
လွည္႕ဖ်ားၿပီးရထားတဲ႔ ေနရာလို႕ ဆိုႀကတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔မ်ား ဗဂိုးသား
ေတြလည္ႀကတာလားမသိဘူး၊ Aညာသား ေမာင္လြန္းရဲ႕ ထန္းေခါက္ဖာႀကီးေတာင္ ဗဂိုးဘူတာမွာ
Aလစ္သုတ္ခံရတယ္မလား။ ပဲခူးသား ဝင္ဖတ္သူေတြ Aၿပစ္ေတာ္မၿမင္ Aမုန္းမဝင္ေႀကး ဟိဟိ။

ဘုရင္မင္းေခါင္ကို ခ်ဳံၿခိဳတိုက္စU္က

Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨက လဂြန္းAိန္ေၿပာသမွ်နဲ႔ မင္းေခါင္ကို ခ်ံဳခိုတိုက္ၿပီးလုပ္ႀကံဖို႕

ဗကမတ္ဆင္ကိုေတာင္းတဲ႔Aေႀကာင္း ရာဇာဓိရာဇ္ကို ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
ေက်နပ္သေဘာက်သြားတယ္ ဒါေပမဲ႕ ေဒါသမေၿပေသးတဲ႔ ပံုစံဖမ္းၿပီး ေAး မင္းစကားနဲ႔
ညီမညီဆိုတာ ႀကည္႔ရေသးတာေပါ႔ကြာ လို႕ လဂြန္းAိန္ကို ခပ္ထန္ထန္ေၿပာၿပီး ဗကမက္ယူသြား
ငါလည္းစစ္သည္ေတြေခၚၿပီး တဖက္မွာေစာင္႔ေနမယ္ တိုက္ပြဲမွာAကူညီလိုတာနဲ႔ တံပိုးမွဳတ္လိုက္
ငါနဲ႔စစ္သည္ေတြ ဝင္တိုက္မယ္လို႕ ေၿပာသတဲ႔။
ဆင္ေတာ္Aသိဏၰရာဇ္လို႕ Aမည္ေပးထားတဲ႔ ဗကမတ္ဆင္ဟာ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မုန္ယိုေနသတဲ႔၊
မုန္ယိုတယ္ဆိုတာက ဆင္ေတြရဲ႕နထင္က Aဆီဆန္တဲ႔ ေခြ်းတမ်ိဳးယိုးစီထြက္ေနတာ
ဒီလိုမုန္ယိုရင္ Aဲဒီမုန္ရည္က မ်က္လံုးထဲဝင္ေတာ႕ ဆင္ေတြဟာ
မ်က္စိစပ္ၿပီးAၿမဲေဒါသထြက္ေနတတ္တာေပါ႔၊ ဒီလိုဆင္မုန္ယိုၿပီဆို ဆင္ဦးစီးေတြဟာ
ဆင္ေတြကိုထူးေတြေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားေလ႕ရွိတယ္ေလ။
ဗကမတ္ဆင္ထားတဲ႔ တင္းကုတ္ေရာက္ေတာ႕ မုန္ယိုေနမွန္းသိေပမဲ႕ လဂြန္းAိန္က ဒီဆင္ကိုပဲ
စီးမယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္သတဲ႔၊ ဒီလိုႀကိဳက္ရေAာင္လည္း ဗကမတ္ဟာ Aေတာ္ႀကံ႕ခိုင္ၿပီး ရဲစြမ္းသတဲ႔၊
ၿပီးေတာ႕ လဂြန္းAိန္နဲ႔ ဒီဆင္ဟာ Aေတာ္ေလးရင္းႏွီးတယ္။
လဂြန္းAိန္က ႀကံေခ်ာင္းေတြယူၿပီးေႀကြးေတာ႕ လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ကိုမွတ္မိတဲ႔ ဗကမတ္ဟာ
ယူစားတယ္၊ ေႀကြးရင္းေႀကြးရင္း လဂြန္းAိန္ဖ်က္ကနဲ နားကိုဆြဲၿပီး
လည္ကုတ္ေပၚတက္လိုက္ေတာ႕ ဗကမတ္လည္းAသံစူးစူးနဲ႔ေAာ္ၿပီး ခါခ်တယ္၊ ဒါေပမဲ႕
လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ခြ်န္းခ်က္ေတြက Aရမ္းၿပင္းေတာ႕ ဆင္ႀကီးလည္း သူ႕ထက္ႀကမ္းတဲ႔သူ ဆိုတာကို
သေဘာေပါက္သြားၿပီး ၿငိမ္သြားရွာသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္က ဗကမတ္ကို သံုးပတ္ေလာက္စီးၿပၿပီး

Page | 192
ဆင္ေပၚကဆင္းတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကို ရွိခိုးၿပီး Aင္းဝသားေတြ မသံလံု ကို
ယွU္နိဳင္ရင္ယွU္ႀကလို႕ ေႀကြးေက်ာ္သတဲ႔ ဒီေတာ႕မွ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ခ်ီးက်ဴးၿပီး
မဟာေစာလဂြန္းAိန္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႕ကိုေပးတဲ႔Aၿပင္ လဂြန္းAိန္မိန္းမ ႏွင္းေကသရာကိုလည္း
တလေမေက်ာ္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကိုေပးပါသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ႀကိဳတင္စီစU္ထားတာမဟုတ္လို႕ ဘြဲ႕ေတာ္ကို
နဖူးစည္းေရႊၿပားခတ္ႏွိပ္ဖို႕ Aခ်ိန္မမွီေတာ႕တာေႀကာင္႔ ေၿမၿပင္မွာ သစ္ရြက္နီေတြခင္းၿပီး
နဖူးမွာလက္ေတာ္နဲ႔ ေရးေပးတယ္ ဒါကိုပဲ လဂြန္းAိန္က သူ႕ရွင္နဲ႔ လက္ေတာ္န႔ဲ ေရးေပးတာမို႕
ေရႊၿပားမလို လို႕ေၿပာသတဲ႔၊ လဂြန္းAိန္ဟာ နဲနဲေတာ႕ ကိုယ္တိုင္လည္း Aေၿမွာက္ႀကိဳက္ၿပီး
သူမ်ားကိုလည္းဖားတတ္ပံုပဲ။ ဒီစကားႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ပီတိေတြၿဖာၿပီး
သူ႕မွာေဆာင္ထားတဲ႔ ေရွးေဟာင္းဝက္စြယ္ေခါင္းပိတ္ကို လဂြန္းAိန္ကို ေပးတယ္။
ဒီလိုAေခါင္းပိတ္ေနတဲ႔ ဝက္စြယ္ဟာ ကာယသိဒၶိပီးတဲ႔ ေလာကီAေဆာင္Aၿဖစ္ AခုAခ်ိန္Aထိ
ယံုႀကည္သူေတြသံုးစြဲေနတုန္းပဲ ဟိုေခတ္ကေတာ႕ ဓါးပီးလွံပီးေသနက္ပီးတယ္ဆိုၿပီး
စစ္သည္ေတာ္ေတြ ေဆာင္ႀကတယ္ေလ။
စစ္ဆင္းေရးစေတာ႕ ၿပႆနာက မင္းေခါင္ကို လဂြန္းAိန္မၿမင္ဖူးဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ မင္းေခါင္ကို
ၿပရေAာင္ သူ႕ဆီမွာ လာခိုလွံဳေနတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕ညီ မင္းသိဒၶတ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္က လဂြန္းAိန္နဲ႔
ထည္႔ေပးလိုက္တယ္။ လဂြန္းAိန္က ေခ်ာင္းရဲ႕Aဖ်ားကို ဆန္တက္သြားတယ္
ေခ်ာင္းAဖ်ားေရတိမ္တဲ႔ ေနရာေရာက္မွ ေခ်ာင္းကိုတိတ္တိတ္ေလးကူး ၿပီးရင္ေတာထဲမွာခိုရင္း
မင္းေခါင္Aလာကို ေစာင္႔ေနသတဲ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ တပ္ကလည္း တိုက္ပြဲေဖာ္မဲ႔ ေနရာနဲ႔Aနီးဆံုးကို
တိတ္တဆိတ္ခ်ီလာၿပီး စုရံုးေနတာေပါ႔။
ညေနခင္း ေမွာင္ရီေဝစမွာ ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ တပ္စစ္ရင္း လဂြန္းAိန္ခိုေနတဲ႔ေနရာကို
ေရာက္လာတယ္။ ရထားတဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးသတင္းဟာ Aေတာ္ေလးမွန္ပါတယ္၊
ဒါေပမဲ႕လည္း မင္းေခါင္ဟာ ၿမင္းစီးလာတာမွန္ေပမဲ႕ စီးေတာ္ၿမဲဆင္ေတာ္ ရဲၿမတ္စြာနဲ႔ Aပါးေတာ္ၿမဲ
တရဖ်ားစီးတဲ႔ဆင္ဟာဟာ သူ႕Aပါးမွာ ကပ္ၿပီးပါလာတယ္၊ က်န္တဲ႔ဆင္ေတြကေတာ႕
သတင္းAတိုင္းပဲ Aေနာက္ဘက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းကပဲ ပါလာသတဲ႔။
လဂြန္းAိန္ဟာ မင္းေခါင္Aနားေရာက္တာနဲ႔ ညာသံေပးစည္ေမာင္းတီး Aတင္းဝင္လံုးေတာ႕တာပဲ
ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္ကလည္း Aင္မတန္သတိႀကီးတဲ႔သူဆိုေတာ႕ ၿဖတ္ကနဲဆို
Aေၿခေနကိုသံုးသပ္ၿပီး ၿမင္းေပၚကေန ဆင္ထက္လႊားကနဲ တက္သြားတယ္ ေနာက္ ဆင္ေပၚကေန
ေဟ႕ေကာင္လဂြန္းAိန္ မင္းကိုငါ႔လက္နဲ႔သတ္မယ္လို႕ ႀကံဳးဝါးၿပီး
ဆင္ကိုခြ်န္းကုန္ဖြင္႔ေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ Aပါးေတာ္ၿမဲ တရဖ်ားနဲ႔လဂြန္းAိန္ Aရင္ဆံုတယ္၊
ဆံုေတာ႕ ဗကမတ္ဟာ တရဖ်ားစီးတဲ႔ဆင္ကို ေဝွ႕လဲပစ္လိုက္တယ္ ေနာက္ ရဲၿမတ္စာြ ကို
Aစြယ္ခ်င္းဝင္ယွက္တာေပါ႔ လဂြန္းAိန္ကလည္း မင္းေခါင္ကို Aေသသတ္မယ္လို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး
Aသင္႔ၿပင္ထားသတဲ႔။ ဆင္ႏွစ္ေကာင္ Aစြယ္ယွက္ခါနီးမွာမွ မင္းသိဒၶတ္ဟာ ညီAကိဆ
ု ိုတဲ႔
Page | 193
ေသြးကစကားေၿပာတာမို႕ သူစီးလာတဲ႔ဆင္ေပၚမွာရပ္ၿပီး ဘုရင္လုပ္ၿပီး Aဆင္႔မတူတဲ႔
မွဴးမတ္နဲ႔တိုက္စရာလား Aေနာက္မွာလည္း စစ္ကူေတြပါလာေသးတယ္၊ ဆုတ္ေတာ႕လို႕
ဗမာလိုထေAာ္တယ္၊ မင္းေခါင္လည္း သူညီရဲ႕သတိေပးသံႀကားေတာ႕ လဂြန္းAိန္တဖြဲ႔ထဲမဟုတ္
Aေနာက္မွာ တပ္ကူပါေသးတယ္လို႕ သိသြားတာနဲ႔ ၿပန္လွည္႔ၿပီး ဆုတ္သြားတယ္၊
လဂြန္းAိန္ကလည္း ဘယ္Aလြတ္ေပးမလဲ ရဲၿမတ္စြာေပၚက ထီးၿဖဴကိုႀကည္႔ၿပီး လိုက္တာပဲ၊
ဒါေပမဲ႕ မင္းသိဒၶတ္က ေဟ႕မင္းတို႕Aင္းဝမွာ ဒီေလာက္ေတာင္Aဝတ္ၿဖဴရွားသလား
လို႕ထပ္ေAာ္ၿပန္ေတာ႕ မင္းေခါင္လည္း သေဘာေပါက္သြားၿပီး ထီးၿဖဴကိသ
ု ိမ္း
ေနာက္ကလိုက္လာတဲ႔ ဆင္Aုပ္ထဲ ဝင္ေရာလိုက္တာေႀကာင္႔ လဂြန္းAိန္လည္း ရဲၿမတ္စြာနဲ႔
မင္းေခါင္ကို ရွာလိုမေတြ႔ေတာ႕ဘူးေပါ႔။
Aင္းဝတပ္က Aတင္းဖိလိုက္ေတာ႕ Aင္Aားမမွ်တာနဲ႔ ထြက္ေၿပးရေတာ႕တယ္၊
သူ႕တပ္ကိုေတာင္ လွည္႔မႀကည္႔နိဳင္ေတာ႕ဘူးတဲ႔ ေနာက္ဆံုးေခ်ာင္းစပ္က
သမိန္ဗိုကတ္ညရဲ႕တပ္ကိုေတြ႔ေတာ႕မွ Aင္းဝတပ္ကၿပန္လွည္႔သြားေတာ႕သတဲ႔။

မင္းေခါင္ကို လုပ္ႀကံၿခင္း

မေAာင္ၿမင္ပဲၿပန္လာတဲ႔လဂြန္းAိန္က ရာဇာဓိရာဇ္ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ ၿပန္ေရာက္ေတာ႕

မေAာင္ၿမင္ရတဲ႕ Aေႀကာင္းစံုကိုေၿပာၿပတယ္၊ Aဓိက မင္းသိဒၶတ္ဝင္ရွဳပ္လို႕
AစီစU္ပ်က္သြားရတာကို ေၿပာၿပတာေပါ႔။ ဒီေတာ႕ရာဇာဓိရာဇ္လည္း မင္းသိဒၶတ္ကိုေခၚၿပီး
မင္းကိုငါႀကည္႔ရွဳ႕ထားသားနဲ႕ ဘာလို႕ဒီလိုလုပ္ရတာလဲလို႕ ေဒါသတႀကီးေမးတာေပါ႔
မင္းသိဒၶတ္က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွာAရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးေတြ Aမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ ဒါေပမဲ႕
ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ ကြ်န္ေတာ္႔AကိုAရင္းပါ AကိုAရင္းကိုသတ္ၿပီး ထီးနန္းကိုလုထားတာလို႕
ရာဇဝင္မွာစာတင္ခဲ႔မွာကို ကြ်န္ေတာ္ေႀကာက္တယ္ ဒါေႀကာင္႔ Aကိုေတာ္ မင္းေခါင္ကို
လြတ္ေAာင္ႀကံမိတာပါလို႕ ေလွ်ာက္တယ္၊ ေဒါသAရမ္းထြက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ေAး
..မင္းက မင္းကိုယ္ထက္ မင္းAကိုကို ပိုခ်စ္တာကိုးကြ ဒီဆိုလိုလဲ ေဟ႕ေကာင္ေတြ Aဒပိုန္တို႕
မင္းတို႕ ဒီေကာင္ကို ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္မဟုတ္လားလို႕ Aာဏာပါးကြက္သားေတြကို
ေခၚလိုက္ၿပီး သတ္ခိုင္းလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ လဂြန္းAိမ္ဘက္လွည္႔ၿပီး ေဟ႕ေကာင္
မင္းကိုခိုင္းတာကို ေAာင္ၿမင္ေAာင္ မလုပ္နိဳင္ေသးေတာ႕ မင္းရဲ႕Aၿပစ္က
မေပ်ာက္ပ်က္သြားေသးဘူးကြလို႕ လွည္႔မာန္ေတာ႕ လဂြန္Aိန္က ဒီည ဘုရင္မင္းေခါင္ကို
သြားၿပီးလုပ္ႀကံပါ႔မယ္ ခြင္႔ၿပဳပါလို႕ ေလွ်ာက္သတဲ႔။
ဒါနဲ႔ညေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ခြင္႔ၿပဳခ်က္Aရ လက္ေရြးစင္သုတ္သင္ေရးသမား
၁၂ေယာက္ကိုေခၚၿပီး ေခ်ာင္းတဖက္က Aင္းဝတပ္ထဲကို လဂြန္းAိန္ၿပန္သြားပါတယ္။ Aဲဒီညက

Page | 194
လကလည္းမရွိဘူး လဂြန္းAိန္တို႕လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ေရးAဖြဲ႔ဟာ Aေမွာင္ထုကိုAကာကြယ္ယူၿပီး
Aင္းဝတပ္နားကပ္လာတယ္၊ ေခ်ာင္းတေလွ်ာက္ၿဖန္႔ၿပီး ေနရာယူခ်ထားတဲ႔ Aင္းဝတပ္ရဲ႕
ေၿမာက္ဘက္မ်က္ႏွာဟာ တၿခားေနရာထက္ လံုၿခံဳေရးAားနည္းသတဲ႔။ Aဲဒီေခတ္က
ေၿမၿမဳတ္မိုင္းေတြ ဘာေတြလည္း မရွိႀကဘူးမဟုတ္လား၊ ဒါေပမဲ႕ ေၿမႀကီးကိုတူးၿပီးက်ံဳးေတြ
ဘာေတြေတာ႕ရွိတယ္ ဒါလည္းေၿမာက္ဘက္မွာ မရွိဘူးတဲ႔။ လဂြန္းAိန္တို႕Aဖြဲ႔ဟာ ဝါးၿခမ္းေတြကို
ဆူးလိုခတ္ထားတဲ႔ ၿခံစည္းရိုးက်ားလန္ေတြကို ၿဖဲၿပီးAင္းဝတပ္ထဲဝင္တယ္ ၿပီးေတာ႕
Aဲဒီဝင္ေပါက္မွာ ၃ေယာက္ကို ေစာင္႔ေနဖို႕ ခ်န္ထားၿပီး က်န္သူေတြက မင္းေခါင္ရဲ႕
ယာယီတဲနန္းနားကပ္လာတယ္ ကပ္လာတဲ႔ လမ္းတေလွ်ာက္ AေရးေပၚAခ်က္ေပး
တပ္လွန္႔သံေခ်ာင္း Aဲ ..ဟိုေခတ္က တပ္လွန္႔စည္ထားတဲ႔ ဗဟိုကင္းရံု နဲ႔ ဆင္တင္းကုတ္လို
Aေရးႀကီးတဲ႔ လိုAပ္တဲ႔ေနရာေတြမွာ လဂြန္းAိန္က ၂ေယာက္တတြဲ ၃ေယာက္တတြဲ
ခ်န္ရစ္ထားၿပီး Aေရးေပၚရင္ ခုခံထားဖို႕ ၿပင္ဆင္တယ္၊ သူနဲ႔ ၅ေယာက္က
မင္းေခါင္ရဲ႕စံနန္းဆီဝင္တယ္။
မင္းေခါင္ရဲ႕စံနန္းဟာ ေၿခတံရွည္တဲႀကီးတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ဟာ Aေစာင္႔ေတြကို Aသံတိတ္ရွင္း၊
ေAာက္ကိုAသာေလးလွ်ိဳဝင္ Aဲဒီကမွသူ႕လူတေယာက္ရဲ႕ ပုခံုးကိုနင္းၿပီးႀကမ္းၿပင္ကိုေဖါက္လို႕
တဲေပၚကိုတက္တယ္၊ Aေပၚေရာက္ေတာ႕ မင္းေခါင္ကAိပ္ေမာက်ေနၿပီ ဒါေပမဲ႕
ယပ္ခပ္ေပးေနတဲ႔ ေမာင္းမတေယာက္က ႀကမ္းၿပင္ကိုေဖါက္ၿပီး Aေပၚတက္လာတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကို
မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေAာက္ၿမင္တာနဲ႔ လန္႔ၿပီးထေAာ္ပါေလေရာတဲ႔ ပထမေတာ႕ ေAာင္မေလးေပါ႔
ေနာက္ေတာ႕ ရန္သူေတြပဲၿဖစ္ရမယ္ဆိုၿပီး ဂ]]တလိုင္း တလိုင္း}} လို႕ေAာ္ၿပီး မင္းေခါင္ကို
လွဳပ္နိဳးတယ္၊ လဂြန္းAိန္လဲ စူးစူးဝါးဝါးထေAာ္တဲ႔ ဒီေမာင္းမကို ဒါးနဲ႔Aရင္ပိုင္းေနရေတာ႕
Aသံဗလံေတြေႀကာင္႔ Aလန္႔တႀကားနိဳးထလာတဲ႔ မင္းေခါင္ကို ခုတ္ဖို႕ Aခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။
မင္းေခါင္လဲ ဝရံုးသံုးကားနဲ႔ ကုတင္ထက္က ၿပဳတ္က်သြားသတဲ႔၊ ကုတင္ေAာက္ေတာင္
လိမ္႔ဝင္ပုန္းသလားမသိပါဘူး။ ဒါနဲ႔Aခ်ိန္မရွိေတာ႕တဲ႔ လဂြန္းAိန္ဟာ စU္းစားမေနေတာ႕ပဲ
ကုတင္းေဘးက မင္းေခါင္ရဲ႕လက္သံုးေတာ္ ပတၱၿမားေက်ာက္စီဒါးနဲ႔ ေရႊကြမ္းAစ္ကို ဆြဲယူၿပီး
တတ္လာတဲ႔ Aေပါက္ကပဲ ၿပန္ဆင္းေၿပးရေတာ႕သတဲ႔။
ေမာင္းမေတာ္ရဲ႕ စူးစူးဝါးဝါး ေAာ္လိုက္တဲ႔Aသံေႀကာင္႔ Aားလံုးလန္႔နိဳးသြားႀကေပမဲ႕
လဂြန္းAိန္ရဲ႕Aဖြဲ႔က စီးနင္းထားတဲ႔ ဗဟိုကင္းက စည္တီးသံမေပးေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
စနစ္တက်မစုမိပဲ ဖရိုဖရဲၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဆင္တင္းကုတ္ကို ဝင္စီးထားသူေတြက
ဆင္ေတြကို ခ်ည္ထားတဲ႔ ႀကိဳးေတြၿဖတ္ ဆင္ေတြကို လွံနဲ႔ထိုးလုပ္ႀကၿပန္ေတာ႕ ဆင္ေတြက
ဝရုန္းသံုးကားနဲ႔ထြက္ေၿပးနဲ႔ Aားလံုးရွဳပ္ရွဳက္ခတ္ကုန္ေနခ်ိန္မွာ လဂြန္းAိန္တို႕လည္း
ဝင္လာခဲ႔တဲ႔လမ္းAတိုင္း ထြက္ေၿပးတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ စုရပ္ကိုေရာက္ လူAားလံုးစစ္ေတာ႕
၁၃ေယာက္ၿပည္႔တာနဲ႔ ေခ်ာင္းကိုကူးၿပီး ပဲခူးတပ္ဖက္ၿပန္ခဲ႔ေရာတဲ႔။ Aင္းဝတပ္မွာေတာ႕ ဟာ
Page | 195
မင္းႀကီးစံနန္းကို ရန္သူဝင္သြားလို႕တဲ႔ဆိုၿပီး Aုတ္ေAာ္ေသာင္းနင္းနဲ႔ က်န္ခဲ႔တာေပါ႔။

==================================================
===========

တလိုင္းဆိုတဲ႔ AယူAဆနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး AခုAခ်ိန္Aထိ Aၿငင္းပြားေနတုန္းပဲ။ တလိုင္းဆိုတာ

တလိဂၤနဆိုတဲ႔ AိႏိၵယAေရွ႔ေတာင္ပိုင္းက ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေလးတခုက ဆင္းသက္လာတယ္လို႕
ယူဆသူက ယူဆႀကပါတယ္။ မြန္ေတြကေတာ႕ တလိုင္ဆိုတာ Aမ်ိဳးမစစ္သူကို ဆိုတာလို႕
ယူဆပါတယ္၊ Aထူးသၿဖင္႕ မြန္Aမ်ိဳးသမီးနဲ႔ လူမ်ိဳးၿခားရၿပီး ေပါက္ဖာြ းလာသူကို ေၿပာခ်င္တာပါ။
ဒီေနရာမွာ မြန္ေတြနဲ႔ AိႏိၵယAေရွ႔ေတာင္ဘက္ကမ္းေၿခ၊ သီဟိုဠ္၊ ပါရွန္နဲ႔ Aာေရးဘီယားက
လူမ်ားရဲ႕ ကူးလူးဆက္ဆံမွဳ ေရွးကတည္းက ရွိခဲ႔ႀကတာမို႕ ဒီလိုေသြးစပ္မွဳေတြလည္း ရွိခဲ႔ႀကမွာပဲ။
ဒါေႀကာင္႔မို႕ဟိုေခတ္က မြန္ေတြႀကားမွာ ဒီလိုလူမ်ိဳးၿခားေသြးေႏွာသူကို တလိုင္းလို႕
ေခၚခဲ႔ႀကတယ္ေနမယ္။ ဒါကို ရန္ၿဖစ္ေနတဲ႔ ဗမာမ်ားက စကာနာထိုးတဲ႔ သေဘာနဲ႔မြန္Aားလံုးကို
ၿခံဳေခၚႀကေတာ႕ မြန္ေတြက မေက်မနပ္ၿဖစ္ႀကတာနဲ႔ တူပါတယ္။
ပိုၿပီးၿပင္းထန္တဲ႔ AယူAဆရွိသူေတြက ဗမာေတြAေနနဲ႕ သူတို႕ဟာ မြန္ေဒသႀကီးကို
Aခ်ိန္Aႀကာၿပီး Aုပ္စိုးထားေတာ႕ မြန္Aမ်ိဳးသမီးေတြဟာ သူတို႕နဲ႔မကင္းဘူး မြန္Aားလံုးဟာ
ကၿပားခ်ည္းပဲဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔ ရိၿပီးေခၚတာလို႕ေတာင္ ယူဆၿပီး ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
နာက်ည္းႀကပါသတဲ႔။

မင္းေခါင္ဆုတ္ၿပီ

ရာဇာဓိရာဇ္ေရွ႔ေတာ္ ၿပန္ေရာက္ေတာ႕ လဂြန္းAိန္က သူယူလာတဲ႔ မင္းေခါင္ရ႕ဲ

ပတၱၿမားေက်ာက္စီဓါးနဲ႔ ေရႊကြမ္းAစ္ေတာ္ကို ဆက္သၿပီး၊ ဂသူမွာ ဘုရင္မင္းေခါင္ကို သတ္နိဳင္တဲ႔
Aခြင္႔Aေရးရွိပါလွ်က္နဲ႔ မင္းEကရာဇ္ကို သတ္တဲ႔စစ္သည္ဟာ Aသက္မရွည္ ဘုန္းမႀကီးဆိုတဲ႔
ေရွးလူႀကီးသူမတို႕ရဲ႕ ဆိုရိုးကိုသတိရၿပီး မသတ္ပဲၿပန္လာခဲ႔ေႀကာင္း ဒါေပမဲ႕ ဘုရင္မင္းေခါင္Aနား
ေရာက္ခဲ႔ေႀကာင္း သက္ေသခံAၿဖစ္ ဓါးနဲ႔ ကြမ္းAစ္ကို ယူခဲ႔ေႀကာင္း ေလွ်ာက္သတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္
သူသိမ္းပိုက္ထားတဲ႔ ဂါမဏိရဲ႕ဇနီး မင္းေခါင္ရဲ႕သမီး ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာကို ဒါမင္းAေဖပစၥည္းေတြ
ဟုတ္သလားလို႕ ေမးေတာ႕ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာကငိုၿပီး ဟုတ္တဲ႔Aေႀကာင္း ေၿပာတယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ
လဂြန္းAိန္ဘက္လွည္႔ၿပီး ကဲ ..ဒီတခါေတာ႕ မင္းရဲ႕Aၿပစ္ကို ငါခြင္႔လႊတ္လိုက္ၿပီလို႕ မိန္႔သတဲ႔။
ေနာက္တေန႔မနက္ေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သမိန္Uေဒဆိုတဲ႔ Aမတ္တေယာက္ကို
မင္းေခါင္ဆီလႊတ္ၿပီး ဓါး၊ ကြမ္းAစ္နဲ႔ စာတေစာင္ပို႕ခိုင္းတယ္၊ စာထဲမွာ ညီေလးေရ

Page | 196
ဒါမင္းပစၥည္းေတြလား ညက မသံလံုယူခဲ႔မိလို႕ကြာ Aကိုႀကီးၿပန္ပို႕ခိုင္းလိုက္တယ္
ညီေလးပစၥည္းေတြ ၿပန္ရၿပီဆိုေတာ႕ Aင္းဝၿပန္ခ်င္လည္းေၿပာေနာ္ Aကိုႀကီးလိုက္ပို႕ေပးမယ္လို႕
ရိၿပီးေရးထားသတဲ႔။ ဘုရင္မင္းေခါင္လည္း သူပစၥည္းေတြကို ၿပန္ယူရင္း မသံလံုဆိုတာ
ဘယ္သူလဲလို႕ သမိန္Uေဒကို ေမးေတာ႕ သမိန္Uေဒက ေစာလဂြန္းAိန္ပါဘုရားလို႕
ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ Aေတာ္ေလးလန္႔သြားတယ္ ဒါေပမဲ႕ ရာဇIေၿႏၵသံုးၿပီး မင္းတို႕Aရွင္
ငါ႔Aကိုႀကီးကို ေၿပာလိုက္ကြာ သူနဲ႔ငါ စာေၿပာေနတာ မၿပတ္ေသးပဲ ငါဘယ္လိုၿပန္လို႕ရဦးမလဲ
ငါ႔လက္ေAာက္က ရွမ္းေတြ ဗမာေတြ Aားလံုးေခၚခ်လာၿပီးမွ ၿပန္မယ္လို႕ လို႕သမိန္Uေဒကို
ေၿပာလိုက္တယ္၊ သမိန္Uေဒကလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ဆီၿပန္ေရာက္လာေတာ႕ ဒီAေႀကာင္းကို
ၿပန္ေၿပာၿပသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က မဲ႔ၿပံဳးၿပံဳးၿပီး လာစမ္း ဒင္းတို႕မ်ားမ်ားဆင္းလာစမ္းပါေစ
လို႕ ႀကံဳးဝါးပါသတဲ႔။
သမိန္Uေဒကို Iေၿႏၵထိမ္းၿပီး မေႀကာက္တဲ႔ပံုဖမ္းၿပီး ေၿပာလိုက္ရေပမဲ႕ ညကAၿဖစ္Aပ်က္ကို
ၿပန္ေတြးရင္ မင္းေခါင္Aေတာ္လန္႔တယ္၊ ေမာင္းမေတာ္သာ Aေသခံၿပီး သူ႕ကိုမႏိုးရင္လို႕
ေတြးမိရင္ လည္ပင္းကယားလာေရာ ဒါနဲ႔ မွဴးမတ္ေတြကိုေခၚၿပီး ငါတို႕ရိကၡာလဲ ကုန္လုလုၿဖစ္ေနၿပီ
စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး စကားလည္းဆိုလို႔ မေAာင္ၿမင္ဘူး ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ
ငါတပ္ေတြၿပန္ႏုတ္ၿပီး ၿပန္ခ်င္ၿပီလို႕ ေၿပာသတဲ႔။ မွဴးမတ္ေတြကလဲ မင္းေခါင္လိုပဲ
တပ္ၿပန္ဆုတ္ခ်င္ေနႀကတာမို႕ Aားလံုးက ေကာင္းမြန္သင္႔ၿမတ္လွပါတယ္ဖရားလို႕
တညီတညာတည္း ေလွ်ာက္တင္ႀကတာေပါ႔။ Aဲဒီညမွာပဲ မင္းေခါင္ဟာ ရိကၡာတင္ဆင္ေတြ
ၿမင္းေတြ ေပၚတာေတြ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူ ဖ်ားနာေနသူေတြ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ ေမာင္းမေတြကို
Aရင္လႊတ္လိုက္တယ္၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း မိုးလင္းတာနဲ႔ ဆင္ေတာ္ရဲၿမတ္စြာကို စီးၿပီး
Aင္းဝဘက္ ၿပန္လွည္႔သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ကြ်မ္းက်င္သူပီပီ ၿမင္စိုင္းစားဦးေဆာင္တဲ႔
စစ္သည္ ခုနစ္ေသာင္း၊ တိုက္ဆင္ ၇၀၊ ၿမင္းသံုးေထာင္ပါတဲ႔တပ္ႀကီးကို Aစမၸာေတာမွာ
ခိုေနေစတယ္။
Aင္းဝတပ္မေတာ္ႀကီး ၿပန္ခြာသြားၿပီဆိုတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဗကမတ္ဆင္ကို စီးၿပီး
ေခ်ာင္းကိုကူးတယ္၊ သူ႕တပ္မွဴးေတြကိုလည္း Aၿမန္လိုက္ဖို႕ေဆာ္ႀသတယ္ ဆုတ္သြားတဲ႔
မင္းေခါင္ေနာက္က လိုက္တိုက္မယ္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက Aတင္းလိုက္လာၿပီး
ဒီလိုAလွ်င္မလိုဖို႕ လိုက္တားသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္က ဘာလို႕လဲလို႕ေမးေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက
Aင္းဝတပ္ဟာ သူတို႕ေနာက္ပိုင္းကို ဖြင္႔ၿပီးဒီAတိုင္းဆုတ္မွာမဟုတ္ဘူး ဒါေႀကာင္႔ တပ္မႀကီး
လိုက္တိုက္တာထက္ ကင္းေထာက္တပ္ကို Aရင္လႊတ္သင္႔တယ္လို႕ Aႀကံေပးတာကို
သေဘာက်တာနဲ႔ ကင္းေထာက္တပ္လႊတ္ႀကည္႔ေတာ႕ ေတာထဲက Aင္းဝတပ္ကို ေတြ႔တာေပါ႔။
ဒါနဲ႔ပဲ သူ႕တပ္ကို တိုက္စစ္ဖြင္႔ကို AေသAခ်ာၿပင္ဆင္တယ္။ ေနာက္ လဂြန္းAိန္နဲ႔

Page | 197
သမိန္Uပါေကာင္းကို Aရင္လႊတ္ၿပီး မင္းေခါင္ေနာက္လိုက္ခိုင္းတယ္ သူနဲ႔တပ္မႀကီးက
Aေနာက္ကလိုက္လာတာေပါ႔။
လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္Uပါေကာင္းတို႕ ၂တပ္ဟာ မင္းေခါင္ေနာက္လိုက္ရင္း ေတာကိုၿဖတ္ေတာ႕
Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္က ၿမင္းစီး၃၀ဝေလာက္ဟာ လဂြန္းAိန္တို႕ကို ၿဖတ္တိုက္တယ္၊
ဒါကိုလဂြန္းAိန္တို႕က ဆင္ေတြနဲ႔ၿပန္တိုက္ေတာ႕ Aင္းဝၿမင္းစီးသူရဲ ၂၀-၃၀ေလာက္က်ၿပီး
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးတယ္၊ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္Uပါေကာင္းက Aေနာက္ကလိုက္ေတာ႕
ကေလးစားဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္မႀကီးနဲ႔ ဆံုပါေလေရာ။ လွ်င္ၿမန္ေပါ႔ပါးတဲ႔
ၿမင္းစီးတပ္သားေတြဟာ လဂြန္းAိန္နဲ႔ Uပါေကာင္းတို႕ကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ႏႊာေတာ႕သတဲ႔၊
ၿမင္စိုင္းစားဦးေဆာင္တဲ႔ တပ္ေတြလည္း ကူလာေတာ႕ လဂြန္းAိန္တို႕ မခံနိဳင္ဘူး၊ မခံနိဳင္ေတာ႕
ၿပန္ဆုတ္ရတယ္၊ ဗမာနဲ႔ရွမ္း ပူးေပါင္းတပ္ဟာ လဂြန္းAိန္တို႕ေနာက္လိုက္ရင္း
သမိန္ၿဗာဇၨတပ္နဲ႔ဆံုၿပီး တိုက္ပြဲၿဖစ္ၿပန္တယ္၊ သမိန္ၿဗာဇၨက Aင္Aားကြာေပမဲ႕
မဆုတ္ပဲခံၿပီးတိုက္ေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြတန္႔သြားတယ္၊ Aၿပင္းAထန္တိုက္ရင္း ႏွစ္ဖက္စလံုး
AေသAေပ်ာက္ Aက်Aဆံုးေတြမ်ားလာတယ္၊ တဖက္ကိုစစ္သည္Aရာရွိ ငါးရာ
ေၿခာက္ရာေလာက္ က်ကုန္သတဲ႔။ မႀကာဘူး ေနာက္ကလိုက္လာတဲ႔ တပ္ကူေတြက သမိန္ၿဗာဇၨကို
Aားၿဖည္႔ေပးေတာ႕ Aင္းဝတပ္က မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး ဆုတ္ၿပီးဘုရင္မင္းေခါင္တပ္နဲ႔
သြားေပါင္းတယ္။
မင္းေခါင္ဟာ ရဲၿမတ္စြာဆင္ကိုစီးၿပီး သမိန္ၿဗာဇၨကိုတိုက္တယ္ Aၿပင္းAထန္တိုက္ပြဲၿဖစ္ရင္း
Aနိဳင္Aရွံဳးမေပၚၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ၿမင္းစိုင္းစားက မင္းေခါင္ကို Aရွင္မင္းႀကီး မြန္တပ္ကူေတြလာေနၿပီ
Aေနာက္မွာ ဆင္တပ္AလံေတြAမ်ားႀကီးေတြ႔ရတယ္ Aရွင္မင္းႀကီးခြာသင္႕တယ္လို႕
ေလွ်ာက္ေတာ႕ မင္းေခါင္လည္း ဆုတ္မိန္႔ေပးရတယ္။ ရဲၿမတ္စြာဟာ Aင္မတန္ႀကံ႕ခိုင္ၿပီး
Aင္Aားႀကီးေပမဲ႕ AေၿပးAလြားေနရာမွာ နဲနဲေလးလံတယ္ ဒါနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ ရဲၿမတ္စြာ
ဆင္ေပၚက နတ္လုလင္Aမည္ရွိတဲ႔ ဆင္ေပၚေၿပာင္းစီးတယ္၊ နတ္လုလင္ဟာ ရဲၿမတ္စာြ ထက္ၿမင္႔ၿပီး
ေပါ႔ပါးတဲ႔ဆင္ဆိုေတာ႕ ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ ပဲခူးတပ္နဲ႔ ေဝးတဲ႔ေနရာကို
မႀကာဘူးေရာက္သြားတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္းပြင္႔သြားေတာ႕ ပဲခူးတပ္ေတြဟာ
Aင္းဝတပ္ေနာက္ပိုင္းကို မွီသြားတယ္ ဒါနဲ႔ပဲ Aသြားေလးတဲ႔ဆင္ Aသြားေလးတဲ႔
ၿမင္းေတြကိုစီးရတဲ႔ တပ္မွဴးေတြရဲ႕မိဖုရားေတြ ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕ ေမာင္းမေတြကို ပဲခူးတပ္က
ရသြားတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးသလဲဆိုရင္ မင္းေခါင္ရဲ႕ ေၿမာက္နန္းမိဖုရား
ရွင္မိေနာက္ကိုေတာင္ ပဲခူးတပ္က ရသြားသတဲ႔။
မင္းေခါင္ရဲ႕မိဖုရားကိုရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း Aင္းဝတပ္ေနာက္မလိုက္ေတာ႕ပဲ
တပ္ေတြကိုစခန္းခ်ခိုင္းေတာ႕သတဲ႔၊ ဒါကိုႀကားေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက ရာဇာဓိရာဇ္ဆီလာၿပီး
Aရွင္မင္းႀကီး ဘာလို႕ဆက္မလိုက္ပဲ ဒီမွာစခန္းခ်ေနရတာလဲလို႕ ေမးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
Page | 198
မင္းေခါင္တို႕ဆုတ္သြားတာ စစ္ရွံဳးလို႕ဆုတ္တာမဟုတ္ဘူး သူတို႕မွာဆင္ေကာင္း ၿမင္းေကာင္းေတြ
Aမ်ားႀကီးက်န္ေသတယ္၊ သူတို႕ေနရာေကာင္းေရာက္မွ က်ဳပ္တို႕ကို ၿပန္တိုက္ရင္ မခက္ဘူးလား၊
Aခုလို သူတို႕ဘက္က Aပါေခၚမသြားနိဳင္တဲ႔ ဆင္ ၿမင္း မိန္းမ စစ္သည္ေတြကို
က်ဳပ္တို႕ရလိုက္တာ Aၿမတ္ပဲမဟုတ္လားလို႕ ဆင္ေၿခေပးသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨက ေဒါပြပြနဲ႕
ဘုရင္မင္းေခါင္ၿပန္ဆုတ္သြားတာ ရိကၡာၿပႆနာေႀကာင္႔ၿဖစ္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔
သူတို႕ၿပန္တိုက္ရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ကို ဘယ္လိုလုပ္ယွU္နိဳင္မွာလဲ၊ ခုေန
သူတို႕နယ္ထဲAထိခ်ီၿပီး သူတို႕ရဲ႕ၿမိဳ႕ရြာေတြကို Aခြင္႔ရတုန္းသိမ္းပိုက္သင္႔တယ္၊ ဒါေပမဲ႕
Aရွင္မင္းႀကီးAေနနဲ႔ မိဖုရား ကိုယ္လုပ္ေမာင္းမေတြကို ၿငိမ္႔ခ်င္လို႕ ဒီလိုေၿပာေနတယ္ဆိုရင္ေတာ႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး Aေနနဲ႔ ဘာမွဆက္ေၿပာစရာမရွိလို႕ ေပၚတင္ႀကီး ေၿပာခ်လိုက္ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ လဂြန္းAိန္၊ Uပါေကာင္း၊ ၿဗထဗိုက္တို႕ မင္းေခါင္ရဲ႕နယ္ထဲAထိ
လိုက္စမ္းကြာ Aမိန္႔ေပးၿပီး ဆက္ခ်ီပါသတဲ႔။
တပ္မႀကီးေနာက္ တပါထဲမလိုက္နိဳင္တဲ႔ Aင္းဝတပ္က ဆင္ေတြၿမင္းေတြ လူသူစစ္သား
သံု႕ပန္းေတြ Aမ်ားႀကီးရလိုက္တာေပါ႔။

==================================================
====
ဒီAခ်က္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး စU္းစားစရာသိပ္ေကာင္းတယ္ တကယ္ပဲ လဂြန္းAိန္ဟာ ေရွးလူႀကီးသူမ
ဆိုရိုးကို ယံုႀကည္လို႕လား၊ ဟိုတုန္းက မင္းEကရာဇ္ကို လူမက နတ္တမွ်
ေလးစားေႀကာက္ရြံ႕ႀကတယ္ မဟုတ္လား၊ ဘုရင္ဆိုတာ ၿပည္႔ရွင္နတ္ ၿပည္ေစာင္႔နတ္လို႕
ယူဆထားခဲ႔ႀကတာကိုး။
ဒါမွမဟုတ္ မင္းေခါင္းကိုသတ္ဖို႕ သူ႕Aေနနဲ႔ Aခ်ိန္မရလို႕ ၿပန္ေၿပးလာတာကို ရာဇာဓိရာဇ္
Aၿပစ္မၿမင္ရေAာင္ ရႊီးတာလား။

Aို....ဆင္
....ဆင္ကဲေလ
....

Aင္းဝတပ္ရဲ႕ ေနာက္ၿမီးပြင္႔သြားတာ မင္းေခါင္Aတြက္ Aေတာ္ေလးAေၿခေနဆိုးသြားတယ္၊

စနစ္တက် ဗ်ဴဟာေၿမာက္ ဆုတ္ခြာတဲ႔ပံုမဟုတ္ေတာ႕ပဲ ရုတ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေနာက္က်တဲ႔ဖိေနာက္
သစၥာေဖာက္ ဆုတ္သလိုၿဖစ္သြားတာေပါ႔။ ဝရုန္းသုန္းကား Aသက္လုေၿပးသလို ၿဖစ္ေနတာမို႕
ေႏွးတဲ႔ဆင္ယU္ေတြ ၿမင္းယU္ေတြနဲ႔ Aရင္လႊတ္လိုက္တဲ႔ မိဖုရားေတြ လူနာေတြ
Page | 199
စားနတ္ရိကၡာေတြကို မင္းေခါင္နဲ႔တပ္မႀကီးက ေက်ာ္တတ္သြားေရာ ဒီေတာ႕ Aေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
ပဲခူးတပ္ရဲ႕ လက္ထဲကိုက်ကုန္တယ္၊ ေၿမာက္နန္းမိဖုရား ရွင္မိေနာက္ (မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aေမ)ကို
ဒီလိုပံုစံနဲ႔ ပဲခူးတပ္က ဖမ္းမိလိုက္သလို ေတာင္နန္းမိဖုရားကလည္း ၿမန္ၿမန္မေၿပးနိဳင္ရွာဘူးတဲ႕
မိဖုရားကိုတင္ထားတဲ႔ ဆင္ယU္ေတာ္ကို ေမာင္းတဲ႔ဆင္ဦးစီးဟာ Aေနာက္ကလိုကလ
္ ာတဲ႔
ပဲခူးတပ္ကို ေႀကာက္လြန္းတာနဲ႔ ဆင္ကိုAတင္းေမာင္းတာေႀကာင္႔ ေခ်ာင္းAကူးတခုမွာ
ဆင္ကႀကိဳးၿပတ္သြားတယ္ ဒီေတာ႕Aေပၚကထိုင္တဲ႔ပုခက္ၿပဳတ္က်ၿပီး ေတာင္ညာစံမိဖုရားႀကီး
ဆင္ေပၚကေန ၿပဳတ္က်သြားပါေလေရာ။

ဘုရင္မင္းေခါင္ရဲ႕ ေတာင္ညာစံမိဖုရားႀကီးAမည္က ရွင္ဘို႔မယ္တဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို

လွတဲ႔Aမ်ိဳးသမီးဆိုပဲ (မင္းဆက္ငါးသြယ္ ရွင္ဘို႔မယ္ နန္းလယ္တင္႔သည္သာ ဆိုတာ
Aဲဒီမိဖုရားႀကီးေပါ႔)။ ဆင္ေပၚက ၿပဳတ္က်ေပမဲ႕ ကံေကာင္းေတာ႕ ရွင္ဘို႕မယ္ခမ်ာ
ဘာမွဒဏ္ရာAနာတရ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မရလိုက္ဘူးတဲ႔၊ ေႀကာက္ရြံ႔ေနတဲ႔ ဆင္ဦးစီးဟာ
မိဖုရားႀကီးဆင္ထက္က က်သြားတာၿမင္ေတာ႕ ေသြးပ်က္သြားၿပီး မိဖုရားႀကီးက ကယ္ပါယူပါ
ေAာ္ေနတာေတာင္ လွည္႔မႀကည္႔ေတာ႔ပဲ ဆင္ကိုAတင္းေမာင္းေၿပးေတာ႕သတဲ႔။ ရွင္ဘို႕မယ္ဟာ
ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ႔ တြားသြားၿပီး ေခ်ာင္းနံေဘးက က်ဴေတာထဲမွာ သြားပုန္းေနရွာတယ္၊ မႀကာဘူး
မင္းေခါင္ရဲ႕ လက္စြဲေတာ္တိုက္ဆင္ႀကီး ရဲၿမတ္စြာကို စီးလာတဲ႔ ဆင္ကႀဲ ကီးနဲ႔ေတြ႕ေတာ႕တာပဲ။

ဆင္ကဲႀကီးဟာ သူ႕ရဲ႕Aရွင္ ဘုရင္မင္းေခါင္ ရဲၿမတ္စြာထက္ၿမန္တဲ႔ နတ္သားလုင္ဆင္ကို

ေၿပာင္းစီးကတည္းက ရဲၿမတ္စြာကို စီးၿပီးၿပန္ဆုတ္လာရတာ။ သူနဲ႔ဆင္ဦးစီးဟာ
Aင္းဝတပ္ေနာက္ၿမီးကို ၿဖိဳဖရဲၿဖစ္ေနတဲ႔ႀကားက ႀကိဳးစားၿပီးကာကြယ္ေပးရင္း ဆုတ္လာတဲ႔
တပ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ပဲခူးတပ္ကို တိုက္ရင္းဆုတ္ ဆုတ္ရင္းတိုက္ လုပ္လာလို႕ ေသြးAလူးလူး
ဖုန္Aလိမ္႔လိမ္႔နဲ႔ေပါ႔။ ရဲၿမတ္စြာေခ်ာင္းကိုၿဖတ္တဲ႔Aခိုက္ ေခ်ာင္းေဘးက်ဴေတာထဲက ကယ္ႀကပါ
ကယ္ႀကပါလို႕ ေAာ္သံႀကားတာနဲ႔ လွမ္းႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီး
ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရသတဲ႔။ ဒုကၡနဲ႔ႀကံဳေနရခ်ိန္ေတာင္ ကပိုကရိုေလးလွေနတဲ႔ မိဖုရားႀကီးကို ႀကည္႔ၿပီး
သက္ၿပင္းခ်ရင္း ဆင္ကဲႀကီးက သူ႕ရဲ႕ဆင္ဦးစီးကို ဦးစီးေရ က်ဳပ္တို႕ေတာ႕ Aကုသိုလ္Aတံုးလိုက္
Aတစ္လိုက္ဝင္ၿပီလို႕ မွတ္လိုက္ေပေတာ႔ဗ်ိဳလို႕ ေၿပာၿပီးမိဖုရားႀကီးကို ဆင္ထက္တင္သတဲ႔။

Page | 200
 ဆင္ကဲနဲ႔ဦးစီးဟာ မိဖုရားဆင္ထက္ေရာက္တာနဲ႔ Aေနာက္က ပဲခူးတပ္ေတြကို
ၿပန္မတိုက္ေတာ႕ပဲ ဆင္ကိုေၿခကုန္သုတ္ေစေတာ႕တာပဲ၊ စားစရာလည္း မရွိေတာ႕ ေတြ႔သမွ်
Aေကာင္ပေလာင္ သားငါး သစ္သီးေတြကိုခူးခပ္ဖမ္းဆီးၿပီး မိဖုရားကိုဆက္သရတာေပါ႔၊
ညေရာက္ရင္လည္း ႏဳႏဳထြတ္ထြတ္ မိဖုရားကို မွတ္ၿခင္မသန္းရေAာင္ သစ္ပင္ထက္မွာ
လင္႔ထိုးၿပီးသိပ္တယ္ သူတို႕ကေတာ႕ ဆင္နဲ႔Aတူ ေၿမၿပင္မွာAိပ္ရတာေပါ႔၊
ရန္သူေတြမၿမင္ရေAာင္ မီးေတြဘာေတြလဲ ဘယ္ပံုရပါ႔မလဲ။ ဒီလိုနဲ႔လာလိုက္တာ လမ္းခရီးမွာ ၄-၅
ဆယ္ရက္တပတ္ ႀကာသြားတယ္။ မိဖုရားႀကီးလည္း ေတာထဲေတာင္ထဲ Aႏၱရာယ္ေတာထဲမွာ
Aားကိုးစရာဆိုလို႕ ဒီဆင္ကဲႀကီးနဲ႔ ဆင္ဦးစီးပဲရွိေတာ႕ Aားကိုးတႀကီးရွိတာေပါ႔။

မင္းေခါင္လည္း ေAာက္ေၿပက ၿပန္ေၿပးလာလိုက္တာ ၄-၅ရက္ေနမွ

Aင္းဝကိုၿပန္ေရာက္သတဲ႔၊ လမ္းမွာထမင္းေတြဘာေတြ ငတ္ခဲ႔ရတယ္ဆိုပဲ၊ စစ္လည္းရွံဳး
မိဖုရားေတြလည္း ရန္သူလက္ထဲပါသြားေတာ႕ Aေတာ္ေလးစိတ္ဂေယာက္ဂယက္
ၿဖစ္သြားရွာတယ္ ညညAိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး နတ္ကႏၷားပြဲေတြဘာေတြက ဆိုင္းသံႀကားရင္ေတာင္
စစ္ေAာင္စည္ ေAာင္ေမာင္းသံလို ထင္မွတ္ၿပီး ထိပ္လန္႔ေနသတဲ႔၊ ေသြးပ်က္သာြ းတာေပါ႔။
ငါမိဖုရားေတြမရွိေတာ႕ရင္ ငါဘဝရွင္သန္ေနလို႕ ဘာထူးဦးမွာလဲလို႕ ညည္းညည္းေနသတဲ႕၊
ရွင္မိေနာက္ ရန္သူလက္ထဲက်သြားၿပီဆိုတာ ကြန္ဖန္းၿဖစ္သြားၿပီ ရွင္ဘို႕မယ္က
သတင္းေပ်ာက္ေနတယ္၊ Aေထာက္ေတာ္ေတြ တပ္ေတြလႊတ္ၿပီးရွာခိုင္းလဲ မေတြ႔ဘူး၊
ရွင္ဘို႕မယ္ရဲ႕ဆင္ယU္ဦးစီးလဲ ေသြးပ်က္ၿပီး ဘယ္ေပ်ာက္သြားသလဲမသိဘူး။ Aဲလို မင္းေခါင္
စိတ္ႏွလံုးေနာက္က်ိေနခ်ိန္မွာ သတင္းတခုဝင္လာတယ္ ရဲၿမတ္စြာနဲ႔ မိဖုရားႀကီးပါလာတယ္တဲ႔။

မင္းေခါင္ဟာ ဝမ္းသာAားရနဲ႔ ယာယီတဲနန္းေဆာက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕မိဖုရားႀကီးကို ႀကိဳဆိုတယ္၊

မဂၤလာေတြAထပ္ထပ္လုပ္တာေပါ႔၊ ဆင္ကဲနဲ႔ ဦးစီးကိုလဲ ဆုေတြခ်တယ္၊ မင္းဟာ
ငါ႔Aသက္ကိုေရာ မိဖုရာAသက္ကိုေရာ ကယ္ခဲ႔သူပဲလို႕ တဖြဖြခ်ီးက်ဴးတယ္၊ သူ႕ကိုလည္း
ဒီဆင္ကဲပဲ လဂြန္းAိန္ခ်ံဳခိုတိုက္တုန္းက ကယ္ခဲ႔တယ္ေလ။ မိဖုရားႀကီးရဲ႕
ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြကလည္း ဆင္ကဲႀကီးကို ဆုေတြေပးလိုက္ႀကတာ မနည္းဘူးတဲ႔။ ဆင္ဦးစီးနဲ႔
ဆင္ကဲလဲ Aေတာ္ေလးဝမ္းသာသြားႀကတာေပါ႔။

Page | 201
 ဒါေပမဲ႕ ဒီAေပ်ာ္ဟာ ႀကာႀကာမခံဘူးတဲ႔၊ ရွင္ဘို႕မယ္ေလးဟာ သိပ္လွတယ္
ဒီေလာက္လွတဲ႔ ငါ႔မိန္းမကို ေတာထဲမွာ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ Aတူေနရတုန္း မပစ္မွားမဲ႔သူ
မရွိနိုင္ဘူးဆိုတဲ႔ သကၤာမကင္းစိတ္က မင္းေခါင္ကိုႏွိပ္စက္ၿပန္ေရာ။ တကယ္ေတာ႕
စစ္ရွံဳးၿပီးေၿပးခဲ႔ရလို႕ မင္းေခါင္မာနကို ထိခိုက္သြားရာက စိတ္ကေယာက္ဂယက္ၿဖစ္ၿပီး
ဆင္ၿခင္တံုတရားကို Aတၱစိတ္က ဖံုးလိုက္တာပါ။ ဒါေႀကာင္႔ မိဖုရားကိုေမးတယ္၊ ဦးစီးကိုေမးတယ္
ဆင္ကဲကိုေမးတယ္ ဒါေပမဲ႔ Aေၿဖကတမ်ိဳးထဲၿဖစ္ေနေတာ႕ သူဘာမွလုပ္လို႕မရဘူး။ ဒါေပမဲ႕
ညီလာခံမွာၿဖစ္ၿဖစ္ ဆင္တင္းကုတ္မွာၿဖစ္ၿဖစ္ ဆင္ကဲကိုၿမင္ရင္ သူ႕ရင္ထဲမွာ
Aလိုလိုေဒါသထြက္လာတယ္၊ ညပိုင္းလဲ Aိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး၊ ဆင္ကဲရဲ႕ရုပ္ရည္ကလဲ
ခပ္သန္႔သန္႔ထဲကေနပါမယ္။

Aဲ ..ဒီလိုၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ဆင္ကဲခမ်ာကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ တေန႔ ရွင္ဘို႕မယ္ မင္းေခါင္Aတြက္

ကြမ္းယာ ယာေပးေနရင္း လက္ထဲက ကြမ္းAစ္က်သြားေတာ႕ ေAာင္မေလး ဆင္ကဲရဲ႕လို႕
ေယာင္ေAာ္မိပါသတဲ႔၊ တကယ္ေတာ႕ ေတာထဲမွာ AားကိုးတႀကီးAတူေနလာရခဲ႔လို႕
နဳတ္စြဲေနတာပါ၊ ဒါကို မင္းေခါင္က ဆင္ကဲနဲ႔ေတာထဲမွာ ဘာညာၿဖစ္ခဲ႔လို႕ ဒီမိန္းမ
ဒါေလာက္စြဲေနရတာပဲဆိုၿပီး ဆင္ကဲကို သတ္မိန္႔ခ်လိုက္ပါေရာတဲ႔။

ရွင္ဘို႕မယ္လည္း လူးေနေAာင္ငိုတာေပါ႔ ဆင္ကဲရဲ႕ေက်းဇူးက သူ႔AေပၚမွာAမ်ားႀကီး

ရွိခဲ႔တယ္မဟုတ္လား၊ Aကိုႀကီးေက်းဇူးေတြ က်မAေပၚAမ်ားႀကီးရွိခဲ႔ေပမဲ႕ က်မAကိုႀကီးကို
ေက်းဇူးဆပ္ခြင္႔ မရလိုက္ပါလားလို႕ ငိုညည္းရွာတယ္။ မင္းေခါင္လည္း သတ္လိုက္ၿပီးမွ
စိတ္ၿပန္တည္ၿငိမ္သြားတယ္၊ သူ႕မိဖုရားငိုေႀကြးေနတာ ႀကည္႔ၿပီး သူ႕လုပ္ရက္မွားသြားၿပီလို႕လည္း
သေဘာေပါက္လိုက္တယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဘုရင္ဆိုတာ ေတာင္းပန္တာေတာ႕ ဘယ္လုပ္မလဲ
ဆင္ကဲရဲ႕သားကို ဆင္ကဲAရိုက္Aရာ ဆက္ခံေစပါသတဲ႔၊ သက္ဦးဆံပိုင္
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ဆိုေတာ႕ Aေဖတေယာက္လံုးလံုးကို မွားယြင္းသတ္ပစ္လိုက္တာေတာင္
Aေဖေနရာ သားကိုၿပန္ေပးတာနဲ႔ ေက်နပ္ရတာပဲေလ၊ ဘာေၿပာရမွာမွတ္လို႕။

Page | 202
သေရပြဲ

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ တိုက္ပြဲမွာ ဖမ္းဆီးရလိုက္တဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕ေၿမာက္နန္းမိဖုရား

(မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aေမ) ရွင္မိေနာက္ကိုမိဖုရားAၿဖစ္ ေၿမာက္လိုက္သတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ရွင္မိေနာက္က ၃၀ေက်ာ္ AလွေသြးAႀကြယ္ဆံုး Aခ်ိန္ေပါ႔။

မင္းေခါင္ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ တစိမ္႔စိမ္႔နဲ႔ ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို

လက္စားေခ်ဖို႕ခ်ည္း Aၿမဲေတြးေနသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕ ဒီတခါေတာ႕သူနပ္သာြ းၿပီ
Aေလာမႀကီးေတာ႕ဘူး၊ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ၄ႀကိမ္လံုးမွာ သူဘာေတြမွားခဲ႔သလဲ
သူဘာေတြခ်ိဳ႔ယြင္းခဲ႔သလဲဆိုတာကို AေသAခ်ာဆန္းစစ္ သင္ခန္းစာထုတ္တယ္၊ ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ကို
ဘယ္လိုၿပင္ဆင္ရမလဲ သံုးသပ္Aေၿဖရွာတယ္ ၿပင္ဆင္တယ္ ဒီလိုနဲ႔ ၂ႏွစ္ေလာက္ႀကာေတာ႕
မင္းေခါင္ဟာ ေနာက္တႀကိမ္ ဟံသာဝတီကိုတိုက္ဖို႕ Aဆင္သင္႔ၿဖစ္သြားပါတယ္။

သကၠရာဇ္ ၇၇၁မွာ မင္းေခါင္ဟာ ဟံသာဝတီကို ၄ႀကိမ္ေၿမာက္ ခ်ီၿပန္တယ္။ ဒီတခါ

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ စစ္ပြဲေတြတုန္းက သူ႔Aားနည္းခ်က္ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ေထာက္ပို႕လမ္းေႀကာင္းနဲ႔ ေထာက္ပို႕တပ္ကို
Aဓိကၿပင္ဆင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ သူ႕သားသီဟသူကို ေထာက္ပို႕တပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႔ၿပီး
ေရေႀကာင္းကေန႔ ရိကၡာရဖို႔နဲ႔ သူ႕တပ္ကိုပို႕ဖို႕သက္သက္ တာဝန္ေပးထားတယ္၊
သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ Aဓိကတိုက္ခိုက္ေရး တပ္မႀကီးၿဖစ္တဲ႔ ႀကည္းတပ္ႀကီးကို ဦးေဆာင္ၿပီး
ေတာင္ငူေႀကာင္းကပဲ ခ်ီၿပန္တယ္။ သီဟသူဟာ Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာင္းတေလွ်ာက္က
ၿမိဳ႕စားရြာစားေတြကို ရိကၡာစုေဆာင္းေစၿပီး သူ႔Aေဖရဲ႕ႀကည္းတပ္ ရိကၡာမၿပတ္သြားေAာင္
ပို႕ေဆာင္ေပးတယ္။ ဒီတခါစုန္ဆင္းလာတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္မွာ ဆင္ရွစ္ရာ ၿမင္းႏွစ္ေထာင္ စစ္သည္
တသိန္းေလးေသာင္း ပါဝင္သတဲ႔၊ ေရွ႕ေၿပးတပ္ဦးမွာတင္ ဆင္၂၀ဝ ၿမင္း ၄၀ဝ နဲ႔ စစ္သည္
ေလးေသာင္း သံုးထားတယ္ဆိုပဲ။

Aင္းဝတပ္ေတြ ဆင္းလာၿပန္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ခပ္ေပါ႔ေပါ႔ပဲ သူ႕Aင္Aားကို

စုရံုးၿပီး စစ္ပြဲAတြက္ က်ိဳက္ေပါေတာကေန သြားႀကိဳတပ္ခ်ေနသတဲ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္
စခန္းခ်တဲ႔ေနရာက Aာနန္ဆိုတဲ႔ရြာမွာပါ၊ ဒီလိုစခန္းခ်တာကို သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြက
သေဘာမက်ႀကဘူး၊ Aာနန္ဟာ ၿဗတ္လန္ဆိုတဲ႔ရြာမွာ စခန္းခ်ထားတဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္နဲ႔
Aရမ္းနီးလြန္းတယ္၊ ဒီမွာစခန္းခ်တာထက္ က်ိဳက္ေပါရြာမွာ စခန္းခ်တပ္တည္ၿပီး
Page | 203
ခံစစ္Aတြက္ၿပင္ဆင္တာက ပိုသင္႔ေတာ္လို႕ သံုးသပ္ၿပသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ သူ႕ကိုယ္သူ
Aရမ္းAထင္ႀကီးေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က ခင္ဗ်ားတို႕ေၿပာတာက ဟုတ္ေတာ႕ဟုတ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕
က်ိဳက္ေပါကို ေရႊ႕သြားရင္ မင္းေခါင္နဲ႔ ဘယ္လိုေတြ႔ေတာ႕မလဲ လို႕ေၿပာၿပီး ၿပန္စU္းစားႀကည္႔ပါ
က်ဳပ္ဒဂံုကေန သမိန္မရူးကိုတိုက္တုန္းက က်ဳပ္တို႔မွာ Aဒေရာင္ဆိုတဲ႔ ဆင္တစီးပဲရွိတယ္
သမိန္မရူးမွာက ဆင္ေတြၿမင္းေတြ စစ္သည္ေတာ္Aမ်ားႀကီး၊ ဒါေႀကာင္႔
ဆင္ခ်င္းတိုက္ရေတာ႕မယ္ဆိုၿပီး က်ဳပ္ထြက္ေတာ႕ သမိန္မရူးထြက္ေၿပးသြားလို႕
မတိုက္လိုက္ရဘူး၊ တခါ မင္းႀကီးစြာလာတိုက္တုန္းကလည္း ဆင္ခ်င္းတိုက္ရေတာ႕မယ္မွတ္တာ
Aင္းဝၿပန္ေၿပးသြားလို႕ မတိုက္လိုက္ရၿပန္ဘူး၊ ဒုန္းဝန္းစားသမိန္သံလွစ္
ဆင္စီးေကာင္းတယ္ဆိုလို႕ တိုက္ရေတာ႕မလားမွတ္တယ္ ေစာၿပရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔
သံလွစ္ေသသြားလို႕ မတိုက္လိုက္ရဘူး၊ ၿဗထၴဗတို႕လည္းဒီAတိုင္းပဲ ထြက္ေၿပးသြားလို႕
မတိုက္ရဘူး၊ က်ဳပ္နဲ႕ ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္း လက္ရည္တူတိုက္တဲ႔သူဆိုလို႕
ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ၿဖားရဲ႕သား မပစ္ႏြဲ႔ (ဗ်ည္းႏြဲ႔) တေယာက္ပဲ ရွိေသးတယ္၊ ဒါေတာင္
ဒင္းAဆင္႔ကို က်ဳပ္စကားထဲ ထည္႔ေၿပာခ်င္တာမဟုတ္ဘူး တန္းမဝင္ဘူးေလ၊
မင္းေခါင္နဲ႔တိုက္ပြဲေတြ Aမ်ားႀကီးႏြဲခဲ႔ရေပမဲ႕ ဒီေကာင္က နဲနဲဆို ၿငိမ္းခ်မ္းေရ စစ္ရပ္စဲေရးခ်ည္း
ေၿပာေၿပာေနေတာ႕ တခါမွေကာင္းေကာင္းမတိုက္ခဲ႔ရဘူး Aခုဒီေကာင္လာၿပန္ၿပီ ဒီတခါသူ
ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြ စစ္သည္ေတြ Aမ်ားႀကီးပါလာေတာ႕ က်ဳပ္ေတာ႕ က်ဳပ္တိုက္ခ်င္တဲ႔ တိုက္ပြဲမ်ိဳး
ေကာင္းေကာင္းတိုက္ခြင္႔ ရေတာ႕မယ္ထင္တာပဲ၊ Aခု က်ဳပ္တို႕မွာ က်ဳပ္တပ္က ဆင္၁၃စီးနဲ႔
စစ္သည္ႏွစ္ေသာင္း၊ Uပါေကာင္းမွာ ဆင္၁၁စီးနဲ႔ စစ္သည္ငါးေထာင္၊ လဂြန္းAိန္မွာဆင္၁၅စီးနဲ႔
စစ္သည္ငါးေထာင္၊ သမိန္ၿဗာဇၨတပ္မွာ ဆင္၁၀စီးနဲ႔ စစ္သည္တေသာင္း၊
ေနာက္က်န္တပ္ေတြမွာလည္း ဆင္၈၀နဲ႔ စစ္သည္ေလးေသာင္းေလာက္ ရွိေသးတယ္
ဘာေႀကာင္႔စရာရွိသလဲ မင္းေခါင္လို ဆင္၈၀ဝ စစ္သားတသိန္းေလာက္မေၿပာနဲ႕
ထီးၿဖဴေလးလက္ေဆာင္းမင္းေတြ ဆင္တေထာင္ႏွစ္ေထာင္ စစ္သိန္းတသိန္းႏွစ္သိန္းနဲ႔
လာတိုက္လည္း က်ဳပ္မေႀကာက္ဘူး လို႕ႀကံဳးဝါးသတဲ႔။ ၿပီးေတာ႕ ဒီတရက္ႏွစ္ရက္Aတြင္း
ဒီေကာင္ေတြ လာတိုက္လိမ္႔မယ္ ေAး ..မလာလဲ ကိစၥမရွိဘူး က်ဳပ္တို႕သြားတိုက္တာေပါ႔
ေႀကာက္ႀကသလား က်ဳပ္လူမ်ားလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကဆိုေတာ႕ Aားလံုးက တညီတညာထဲ
မေႀကာက္ပါဘူးဖရားေပါ႔၊ ေAး..မေႀကာက္ရင္ စားႀက ေသာက္ႀက ဒီညမမူးရင္မၿပန္ေႀကး ဆိုၿပီး
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး စားေသာက္ပြဲႀကီး က်င္းပႀကသတဲ႔။

Page | 204
 နံနက္ေရာက္တာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူနဲ႔သိပ္မေဝးတဲ႔ Aာနန္မွာရွိေနတယ္လို႕
သတင္းႀကားတဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ တပ္ႀကီးၿပင္ၿပီး လာတိုက္ပါေလေရာ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
ညကေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားသြားတာမို႕ ကြဲကြဲနဲ႔ ယူလိုက္တာ
မင္းေခါင္တပ္Aနားေရာက္ကာနီးAထိ မနိဳးေသးဘူးတဲ႔၊ Aားလံုးလည္း မနိဳးဝံ႕ဘူးေပါ႔။
သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ တပ္မွဴးႀကီးေတြဟာ ရာဇာဓိရာဇ္Aနိဳးကို မေစာင္႔ေတာ႕ပဲ စစ္ၿပင္တယ္
AားလံုးAဆင္သင္႔ၿဖစ္ၿပီးမွ ရာဇာဓိရာဇ္ကို နိဳးသတဲ႔။ နိဳးတာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း
မူးေႀကာင္မူးေႀကာင္နဲ႕ ဒီေကာင္ေတြ စစ္Aေၿခမခိုင္ခင္ က်ဳပ္ထြက္တိုက္မယ္၊ တိုက္ဆင္ငါးဆယ္
စစ္သည္သံုးေသာင္းနဲ႔ ဗိုလ္မင္းသမိန္ၿဗာဇၨက ေနာက္ခံတပ္Aေနနဲ႔ေနပါ၊ စစ္တိုက္ေနတုန္း
ထြက္ေၿပးမဲ႔သူ ထြက္ေၿပးဖို႕ၿပင္တဲ႔သူဆို ဘယ္သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ခုတ္သတ္မယ္၊ Aားလံုးနားေထာင္
စစ္ေၿပးေတြ႔ရင္ ခုတ္သတ္ပစ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွမညွာရဘူး ႀကားလားဆိုၿပီး
ဆင္ေပၚတတ္ပါေလေရာတဲ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္စီးတဲ႔ဆင္က ဗကမတ္ဆိုတဲ႔ဆင္ေတာ္၊ သူ႕ေနာက္မွာ စစ္သည္

သံုးေထာင္ပါလာတယ္၊ ေဘးႏွစ္ဖက္မွာ လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္Uပါေကာင္းတပ္ေတြက ရံေနေစသတဲ႔။
Aဆင္သင္႔ၿဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ Aမတ္ႀကီးမဟာသမြန္ကို မင္းေခါင္ဆီလႊတ္ၿပီး
ဘယ္ေနရာမွာဆံုမလဲလို႕ Aေမးခိုင္းလိုက္ေတာ႕ တင္းေနတဲ႔ မင္းေခါင္ကလည္း
က်ဳပ္ဘက္ကေတာ႕ Aသင္႔ပဲ ခင္ဗ်ားႀကီးႀကိဳက္ရာက ထြက္လာေတာ႕လို႕
ခပ္တင္းတင္းၿပန္ေၿပာလိုက္တာေပါ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္က ၿပိဳင္ဖက္ရဲ႕Aဓိကေနရာကို တိုက္တာ Aေကာင္းဆံုးထိုးစစ္ပဲ

ေခါင္ထိAကုန္စားပဲ မင္ေခါင္ၿပိဳရင္ ပြဲကၿပီးၿပီ ဒီေတာ႕ မင္းေခါင္ကိုပဲ Aဓိကထား
တိုက္ရမယ္ဆိုၿပီး မင္းေခါင္ကိုဝင္တိုက္တယ္၊ ဘုရင္မင္းေခါင္ကလည္း
ဆင္ေတာ္ရဲၿမတ္စြာကိုစီးၿပီးခံတယ္၊ ရဲၿမတ္စြာဟာ ေလးေပမဲ႔Aင္မတန္ခြန္Aားႀကီးတဲ႔ ဆင္ႀကီးမို႕
ဗကမတ္ ရဲၿမတ္စြာကို မၿဖိဳနိဳင္ဘူး၊ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေတာ႕ Aားမမွ်တာနဲ႔ ၿပန္ဆုတ္ရတယ္၊
ရဲၿမတ္စြာက Aတင္းဝင္တိုးလာေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕ဆင္လဲက်မသြားေAာင္
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးတယ္၊ ဒါကိုၿမင္တဲ႔ Aုန္းေပါင္ေစာ္ဘြားဟာ သူရဲ႕ဆင္ ငခ်စ္ၿမတ္ကို ခြ်န္းကုန္ဖြင္႔ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ေနာက္လိုက္တယ္၊ ဒီေတာ႕ ေတာင္ခြင္းစား ရမည္းသင္းစားေတြကလည္း
ဆင္Aစီး၃၀ေလာက္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ေနာက ္လိုက္ေတာ႕တာေပါ႔၊ ညကမူးမူးနဲ႔

Page | 205
လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး တိုက္ပစ္မယ္ ေဆာ္ပစ္မယ္ စီးခ်င္းပဲထိုးခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aညွပ္ခံရမွာစိုးတာနဲ႔ မခံဝံ႕ေတာ႕ပဲ ဗကမတ္ကို Aၿမီးတန္းေနေAာင္
ႏွင္ၿပီးေၿပးေတာ႕တာပဲတဲ႔။

ဒီAေၿခေနမွာ သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔သူ႕တပ္ဟာ ရာဇာဓိရာဇ္လြတ္ရေAာင္ ႀကားဝင္တိုက္တယ္၊

မပစ္ႏြဲ႔ဆင္ကို စီးထားတဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကို Aုန္းေပါင္ေစာ္ဘြားမခံနိဳင္ဘူး ဆုတ္ေၿပးရတယ္၊
သမိန္ၿဗာဇၨကဆက္လိုက္ေတာ႕ သံလင္စြာဆင္ကို စီးထားတဲ႔ မိုးညွင္းေစာ္ဘြားနဲ႕ဆံုေရာ
ႏွစ္ဖက္Aႀကိတ္Aနယ္တိုက္ေနတုန္း Aင္းဝဖက္က တပ္ကူေတြထပ္ေရာက္လာေတာ႕
သမိန္ၿဗာဇၨဘက္က ၿပန္ဆုတ္ရတယ္။ ဒီလိုပဲ Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီတပ္ေတြဟာ Aဲဒီစစ္မ်က္ႏွာမွာ
တဦးကိုတဦးAနိဳင္မရပဲ Aၿပန္Aလွန္တိုက္ေနလိုက္ႀကတာ ၅လေလာက္ႀကာသြားသတဲ႔၊ ေနာက္
မုတ္သံုက်လာလို႕ မိုးဦးက်လုလုမွာ မင္းေခါင္ဟာ သူ႔တပ္ကိုၿပန္ႏုတ္ၿပီး Aင္းဝကိုၿပန္တယ္၊
ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း ပဲခူးကိုၿပန္တာေပါ႔၊ စစ္သည္ေတြ မိုးတြင္းမွ ဒါးလွံေတြခ်ၿပီး
ထြန္တံုးၿပင္ရၿပန္တာေပါ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာစစ္ပြဲေတြမရွိေတာ႕ဘူး စပါးသိမ္းၿပီးတဲ႔
Aခ်ိန္Aထိဆိုပါေတာ႕။ Aဲဒီေခတ္က လူေတြ Aၿမဲတမ္းမိုးတြင္းၿဖစ္ေနပါေစလို႕
ဆုေတာင္းေနခဲ႔ႀကမလားမသိ၊ ေႏြေပါက္ရင္ သားေတြ လင္ေတြ စစ္တလင္းေတြမွာ
ေသေႀကေပးရဦးမယ္ေလ။ ဘယ္တတ္နိဳင္မလဲ စစ္ရူးဘုရင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုင္းၿပည္ေတြမွာ
လူလာၿဖစ္ႀကတာကိုး။

ဒလေျမသင္းကိုစားတဲ့သား

မင္းေခါင္ၿပန္ဆုတ္သြားၿပီး ေနာက္တႏွစ္ေလာက္Aႀကာ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၇၂မွာ

Aင္းဝတပ္ေတြ ဟံသာဝတီကိုတိုက္ဖို႕ တခါခ်ီလာၿပန္တယ္၊ ဒီတခါေခါင္းေဆာင္သူက
မင္းေခါင္မဟုတ္ေတာ႔ပဲ မင္းေခါင္ရဲ႕သား မင္းရဲေက်ာ္စြာပါ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာ Aဲဒီတုန္းက
Aသက္၁၇ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔ လူငယ္ေလးတေယာက္တဲ႔ ဒါေပမဲ႕ စစ္ေရးဗ်ဴဟာAရမ္းေကာင္းတယ္
သတၱိရွိတယ္ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေကာင္းတယ္လို႔ လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားမွာ
ေက်ာ္ႀကားေနသူတေယာက္ၿဖစ္ေနၿပီတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ မင္းေခါင္နဲ႔ေၿမာက္နန္းမိဖုရားရွင္မိေနာက္တို႕ရဲ႕သား ပါ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာရဲ႕

ဖေAတူ မေAကြဲေမာင္ေပါ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သူ႔နွမနဲ႔သူAေမကို ရာဇာဓိရာဇ္ကဖမ္းၿပီး

Page | 206
မိဖုရားေၿမွာက္ထားတဲ႔လုပ္ရပ္ကို Aရမ္းနာက်ည္းေနသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔သူ႕Aေဖဘုရင္မင္းေခါင္ကို Aေဖ
ေAာက္ၿပည္ကိုစစ္ခ်ီတာAႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ တခါမွမနိဳင္ခဲ႔ဘူး၊ AခုသားAရြယ္ေရာက္ပါၿပီ သားကို
စစ္သည္ဗိုလ္ပါနဲ႔ဆင္ၿမင္း သားလိုAပ္သေလာက္ေပးပါ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aနိဳင္တိုက္ၿပမယ္လို႕
ေလွ်ာက္သတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ဘုရင္မင္းေခါင္ကလည္း Aားရဝမ္းသာနဲ႔ သူ႕သားလိုAပ္သမွ်ကို
ၿဖည္႔ဆည္းေပးတာေပါ႔၊ Aဲဒီေခတ္က စစ္ေရးAင္Aားနဲ႔ နိဳင္ငံေရးကို ေၿဖရွင္းရတဲ႔ေခတ္ဆိုေတာ႕
...

လာစမ္းဟဲ႕Aေမ႔သား
Aမယ္မင္းထြားလိုက္တာ
တပ္မေတာ္သားႀကီးလံုးလံုး ဗိုလ္မွဴးႀကီးရွံဳးေလာက္ရဲ႕
ပုခံုးနဲ႔လက္ၿပင္ ေႀကာခ်င္ကသံေခ်ာင္း
တႏွစ္တြင္း ခ်က္ခ်င္းပဲေၿပာင္းေရာ႔
ေကာင္းလိုက္ေပ႔Aေမ႔သား
ဆိုတဲ႔သားမ်ိဳးကိုမွ Aတိဇာတသားဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူAားကိုးႀကတဲ႔ ေခတ္မဟုတ္လား။

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သူ႕Aေဖခံခဲ႔ရတဲ႔ ခ်ိဳယြင္းခ်က္ေတြကို AေသAခ်ာေလ႔လာၿပီး

ႀကည္းတပ္တခုထဲနဲ႔ မခ်ီေတာ႕ပဲ သူ႔Aဖိုးမင္းႀကီးစြာဗ်ဴဟာAတိုင္း ေရေႀကာင္း ကုန္းေႀကာင္း
စစ္ေႀကာင္း၂ေႀကာင္းခြဲၿပီခ်ီတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ႀကည္းတပ္ေရာ ေရတပ္ကိုပါ သူကိုယ္တိုင္
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္၊ ဒီႏွစ္တပ္လံုးမွာ သူဟာတဦးတည္းေသာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ပဲ။ ႀကည္းတပ္က
တပ္မႀကီး ၇တပ္ရွိၿပီး ေရတပ္က တပ္မ၈တပ္ရွိတယ္။ ႀကည္းတပ္မွာ ဆင္ေလးရာ
ၿမင္းေၿခာက္ေထာင္ စစ္သည္ဗိုလ္ပါခုနစ္ေသာင္းပါၿပီး ေရတပ္မွာ တိုက္ေလွႀကီးAစင္း၈၀
တိုက္ေလွငယ္ Aစင္းခုနစ္ရာ နဲ႔ စစ္သည္ ခုနစ္ေသာင္းပါဝင္တယ္။

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သူရဲ႕ႀကည္းေရ ပူးေပါင္းတပ္ေတာ္ႀကီးကို Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာင္းAတိုင္း

ခ်ီၿပီးဆင္းလာတယ္၊ ဟိုတုန္းက သူ႔Aေဖခ်ီဖူးတဲ႔ ရိုးမAေနာက္ဘက္ သာယာဝတီေႀကာင္းေပါ႔။
ဒီလိုခ်ီလာလိုက္တာ ေၿမာင္းၿမေရာက္ေတာ႔ ေၿမာင္းၿမကိုသိမ္းဖို႔Aၿပင္းAထန္ထိုးစစ္ဆင္သတဲ႕၊
AဲဒီAခ်ိန္ ေၿမာင္းၿမစားက သမိန္ၿဗာဇၨပါ၊ Aင္Aားခ်င္းAဆမတန္ကြာေပမဲ႕ သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕
Page | 207
AစီစU္ေကာင္းတာရယ္ ေၿမာင္းၿမခုခံေရးတပ္က Aသက္ေပးၿပီး
ရြံရြံခြ်န္ခြ်န္တုန္႔ၿပန္တာရယ္ေႀကာင္႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာတေယာက္ ထင္တိုင္းမေပါက္ ၿဖစ္သြားရွာတယ္။

မင္းရဲေက်ာ္စြာတေယာက္ Aင္Aားသံုးၿပီး Aႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားေပမဲ႕ သမိန္ၿဗာဇၨကိုမနိဳင္ဘူး

ဒါေပမဲ႕ ဒီလိုဆက္ခံေနရရင္ သူ႔ၿမိဳ႔က်သြားဆိုတာကို သမိန္ၿဗာဇၨ သေဘာေပါက္တယ္၊
AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း လွိဳင္းဘြဲတို႔ ဘားAံ႕တို႔ဘက္က ဆူပူေနလို႔
သြားနွိမ္နင္းေနရတဲ႔ Aခ်ိန္တဲ႔၊ ဒီေတာ႕ စစ္ကူမရနိဳင္ဘူးေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး မင္းရဲေက်ာ္စြာဆီ
လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔Aတူ စာတေစာင္ပို႔လိုက္တယ္၊ စာထဲမွာ Aရွင္႔သားဘယ္ေလာက္တိုကတ
္ ိုက္
သူ႔Aေနနဲ႔Aရွံဳးမေပးပဲခုခံမယ္ၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aခုရာဇာဓိရာဇ္နဲ႕တပ္ေတြ လွိဳင္းဘြဲဘက္ကေန
ၿပန္လာၿပီမို႔ Aရွင္႔သား၂ဖက္ညွပ္ခံရေတာ႔မယ္ စU္းစားပါလို႕ ေရးထားသတဲ႔
၁၀ေက်ာ္သက္ေလးသာ ရွိေသးတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း Aဖိုးႀကီး ငါ႔ကိုေႀကာက္တယ္ဆိုၿပီး
ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕ကို ဆက္မတိုက္ေတာ႔ပဲ၊ ပုသိမ္ကိုခ်ီတယ္။

ပုသိမ္စားက Aမတ္ဒိန္ဆိုေတာ႕ လြယ္လြယ္နဲ႔မရၿပန္ဘူးေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ Aမတ္ဒိန္ဆက္သတဲ႔

စာနဲ႔လက္ေဆာင္ကို လက္ခံၿပီး Aဖိုးႀကီးေတြ ငါ႔Aေႀကာင္းသိသြားၿပီဆိုၿပီး ပုသိမ္ကခြာၿပန္တယ္။
ပုသိမ္ကေနၿပန္ဆုတ္ေတာ႔ တခါခဲေပါင္ၿမိဳ႔ကို တိုက္ၿပန္တယ္၊ ခဲေပါင္မွာလဲ ၿမိဳ႔စားက
သမိန္သံႀကယ္ဆိုေတာ႔ မလြယ္ၿပန္ဘူး၊ သမိန္သံႀကယ္ဆိုတာကလည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aဖိုး
မင္းႀကီးစြာကိုေတာင္ တြယ္ခဲ႔တဲ႔သူပဲ ဘယ္လြယ္မလဲေလ။ ဒီလိုၿမိဳ႔ေတြကို မသိမ္းနိဳင္ေတာ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း စိတ္ဓါတ္က်လာတာေပါ႔၊ ဒီAေၿခေနမွာ ေသခ်ာေပါက္နိဳင္မဲ႔ စစ္ပြဲေတြနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကိုၿပန္ၿမင္႔ေပးရမယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တဲ႔ ရမည္းသင္းစားက
မြန္ေတြကို မတိုက္ေသးပဲ ရခိုင္ကိုAရင္သိမ္းသင္႔တယ္လို႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကို Aႀကံေပး
ေလွ်ာက္ထားတယ္၊ သမၻာကစကားေၿပာတာေပါ႔။

ဒါနဲ႔မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကေန ၿပည္ကိုတပ္ေတြၿပန္ဆုတ္တယ္၊

ၿပည္ေရာက္ေတာ႕ ေရတပ္ႀကီးကိုဖ်က္ၿပီး စစ္သည္ေတြကို ႀကည္းတပ္Aၿဖစ္ၿပန္ေၿပာင္းဖြဲ႔တယ္၊
ေလွႀကီးေလွငယ္ေတြကိုေတာ႔ Aင္းဝကိုၿပန္ဆန္သြားခိုင္းလိုက္တယ္၊ ေနာက္ ေတာင္ကုတ္
ေတာင္ႀကားလမ္းAတိုင္း ရခိုင္ကိုခ်ီပါေတာ႕သတဲ႔။

Page | 208
မင္းရဲေက်ာ္စြာႏွင့္ ရခိုင္စစ္မ်က္ႏွာ

ရိုးမကိုေက်ာ္ဆင္းၿပီး ရခိုင္နယ္ေၿမေရာက္တာနဲ႔ သူ႕ရဲ႕တပ္ႀကီးကို မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ

၃တပ္ခြဲလိုက္ၿပီး ေလာင္းႀကက္ရခိုင္ေနၿပည္ေတာ္ကို Aတင္းဝင္တိုက္တယ္၊ ရခိုင္မင္း
နရမိတ္လွက သူ႔မွာရွိတဲ႔ ဆင္ ၿမင္း စစ္သည္ Aင္Aားကုန္သံုးၿပီး ခုခံေပမဲ႔ ေနာက္ဆံုးမခံနိဳင္ပဲ
နရမိတ္လွ ဘဂၤလားဘက္ထြက္ေၿပးရၿပန္သတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ လက်ၤာႀကီးဆိုသူကို
ေလာင္းႀကက္ၿမိဳ႕စားခန္႔သလို သံတြဲကို စုကၠေတးဆိုသူကို စားေစတယ္တဲ႔။ ေနာက္ေတာ႔
သူ႔တပ္ႀကီးကိုၿပန္လွည္႔ၿပီး Aင္းဝကိုၿပန္တယ္၊ Aင္းဝေရာက္ေတာ႔ ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ သူ႔သားကို
Aားရဝမ္းသာနဲ႔ ႀကိဳဆိုၿပီး ဆုလာဘ္ေတြ Aမ်ားႀကီး ခ်ီးေၿမာက္တာေပါ႔။

ဒီAေႀကာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္ႀကားေတာ႔ သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔ သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္ကို

စစ္သည္ငါးေသာင္း တိုက္ဆင္ ၅၀၊ ၿမင္း၂၀ဝ နဲ႔ ရခိုင္ကိုၿပန္တိုက္ဖို႔ လႊတ္လိုက္ၿပန္တယ္။
စစ္သူႀကီး၂ေယာက္လည္း ရခိုင္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ရခိုင္ၿပည္ၿပန္လည္လြတ္ေၿမာက္ေရး တပ္ဦးကိုဖြဲ႔ၿပီး
Aင္းဝတပ္နဲ႔Aင္းဝသစၥာခံ ရခိုင္တပ္ေတြကို တိုက္ႀကၿပန္တာေပါ႔။ သံတြဲစားစုကၠေတးကလည္း
ခံစစ္ကိုAေသAခ်ာၿပင္ၿပီး ခုခံတာပဲတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ မြန္-ရခိုင္တပ္ေပါင္းစုရဲ႕ ထိုးစစ္ကို မခံနိဳင္ဘူး
ေနာက္ဆံုး လက်ၤာႀကီးနဲေပါင္းလို႔ ေလာင္ႀကက္ကေန ခုခံဖို႔Aတြက္
သံတြဲကိုလက္လႊတ္လိုက္သတဲ႔။ ဒီလိုလက္မလႊတ္ခင္ Aင္းဝကိုလည္း ဆက္သားလႊတ္ၿပီး
Aကူညီေတာင္းတာေပါ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း စစ္Aၿမန္ၿပင္ၿပီး ရခိုင္ကိုၿပန္ခ်ီလာတယ္ ဆင္၃၀ဝ
ၿမင္း ၃၀ဝ၀ နဲ႔ စစ္သည္ရွစ္ေသာင္း ပါတဲ႔ တပ္မႀကီးနဲ႔ေပါ႔။

သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔ Aဲေကာင္ဗိန္ ဦးေဆာင္တဲ႔ ပူးေပါင္းတပ္ဟာ သံတြဲကေန ခုခံကိုခံစစ္ကို

AသAခ်ာၿပင္ဆင္ထားသတဲ႔၊ ဒီေတာ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ Aင္းဝတပ္ဟာ သံတြဲကို
Aၿပင္းAထန္Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ေပမဲ႕ မရဘူးေပါ႔၊ မရတဲ႔Aၿပင္ သမိန္ၿဗထဗိုက္က
ေၿပာက္ႀကားစနစ္သံုးၿပီး ညပိုင္းAလစ္မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာ စခန္းခ်ေနတဲ႔ ေနရာကို ၂ႀကိမ္ေလာက္
မီးဝင္ရွိဳ႕လို႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာလံုၿခံဳေရးကို စိုးရိမ္ရတဲ႔Aထိ ၿဖစ္သြားေသးသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္က AပီAၿပင္ ဝန္းရံထားေတာ႕ Aခ်ိန္ႀကာလာတာနဲ႔Aမွ် ၿမိဳ႕တြင္းက ခုခံေနသူေတြမွာ
ရိကၡာၿပတ္လာတယ္၊ ဒါနဲ႔ မြန္စစ္သူႀကီး၂ေယာက္ဟာ ပရိယာယ္သံုးၿပီး Aင္းဝတပ္ေတြ
ဆုတ္သြားေAာင္ လုပ္ဖို႕ဆံုးၿဖတ္လိုက္သတဲ႔။

Page | 209
 သူတို႕ဟာ လုပ္ရည္ႀကံရည္ေကာင္းတဲ႔ စစ္သည္၅၀ေလာက္ကို ေရြးၿပီး ၿပိုင္းမွာ
သံတြဲကေနခိုးထြက္ေစတယ္၊ ညAေမွာင္ရဲ႕ AကာAကြယ္နဲ႔ Aင္းဝတပ္ကိုေက်ာ္ၿပီး
ေတာAုပ္ထဲဝင္တယ္ မနက္ေစာေစာ လင္းAားႀကီးAခ်ိန္မွာ ပဲခူးမွလာတဲ႔ ပံုစံဖမ္းၿပီး
Aင္းဝတပ္ကို Aင္းဝကင္းသမားေတြ ၿမင္ေAာင္ၿပန္ေက်ာ္ၿပတယ္၊ ကင္းတပ္ကလိုက္ေတာ႔
ပါလာတဲ႔ ပစၥည္းေတြ ပစ္ခ်ၿပီး ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေၿပးဟန္နဲ႔ သံတြဲၿမိဳ႕ထဲဝင္ေၿပးသတဲ႔။
သူတို႔ပစ္ခ်သြားတဲ႔ ပစၥည္းေတြကို စစ္ေဆးႀကည္႔ေတာ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔
သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္တို႔ကို ေပးပို႔လာတဲ႔စာၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရၿပီး စာထဲမွာ ေတာင္႔ခံေနဖို႕နဲ႔
သူနဲ႔သမိန္ၿဗတ္ဇ Aမတ္ဒိန္နဲ႔ သမိန္ဗိုက္ကၿမင္တို႕ Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ လာေနၿပီဆိုတာ
ေရးထားတာေတြ႔ရသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႔ ဗိုလ္မွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြAတြက္ ပဲခူးေန သူတို႔ရဲ႕ ကေတာ္
ဇနီးေတြ ေပးပို႕လိုက္တဲ႔ စာ မုန္႔ ပဲ လက္ေဆာင္ေတြကိုလည္း ေတြ႔ရသတဲ႔။

စာေတြ လက္ေဆာင္ေတြကိုႀကည္႔ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း ေခါင္းစားရၿပီေပါ႔၊ စာAတိုင္း

ရာဇာဓိရာဇ္ခ်ီလာရင္ သူ႔တပ္ေတြ Aညွပ္ခံရေတာ႕မွာကို သူစိုးရိမ္လာတယ္၊ ဒါနဲ႔
သူ႕ရဲ႔တပ္မွဴးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးေတာ႕ တပ္မွဴးႀကီးေတြက တပ္နဳတ္သင္႔တယ္လို႕ Aႀကံေပးတာနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း သူ႔တပ္ကိုၿပန္နဳတ္ၿပီး Aင္းဝၿပန္တယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာ
Aင္းဝၿပန္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔ သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္တို႔ဟာ ေလာင္းႀကက္ကို
ဆက္ခ်ီၿပီးတိုက္ေတာ႕တာပဲ၊ ေနာက္ဆံုး လက်ၤာႀကီးနဲ႔ စုကၠေတးတို႕ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ခုခံေပမဲ႕
Aင္းဝက AကူAညီေတြမေရာက္ေတာ႔ ေလာင္ႀကက္ကို မြန္-ရခိုင္တပ္ေပါင္းစုက
ရသြားၿပန္တာေပါ႔။ သမိန္Aဲေကာင္ဗိန္တို႕လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ခ်မွတ္ေပးလိုက္တ႔ဲ
Aမိန္႔ေတာ္Aတိုင္း ရခိုင္ဘုရင္ နရမိတ္လွကို နန္းၿပန္တင္ပါသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာႏွင့္သိႏၵီတိုက္ပြဲ

တကယ္ေတာ႔ ရွမ္းေတြဟာ တိုင္လို႔Aမ်ားသိႀကတဲ႔ တရုတ္ၿပည္Aေနာက္ေတာင္ပိုင္းတလႊားမွာ

ေနထိုင္ႀကတဲ႔ လူမ်ိဳးစုႀကီးရဲ႕ Aဆက္Aႏြယ္ပါပဲ။ သူတို႔ဟာ
တရုတ္ၿပည္Aေနာက္ေတာင္ပိုင္းကေန Aိႏိၵယက Aာသံနယ္Aထိက်ယ္ေၿပာတဲ႔ ေဒသႀကီးမွာ
ေနထိုင္ႀကတယ္။ မတူညီတဲ႔ ေရေၿမေတာေတာင္AေနAထားေတြေႀကာင္႔ ခႏၱီးရွမ္း၊ ဗန္းေမာ္ရွမ္း၊
ေကြ႔ရွမ္း၊ ေမာရွမ္း၊ ေလာရွမ္း၊ ထိုင္းရွမ္း စသၿဖင္႔ ကြဲေနေပမဲ႔ တေခတ္တခါက နန္းေစာေတြလို႔

Page | 210
ထင္ရွားခဲ႔သူေတြေပါ႔။ သူတို႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ႔ တာလီကို ကူဘလိုင္ခန္ရဲ႕ မြန္ဂိုေတြ
တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ႀကေတာ႔ တိုင္ရွမ္းေတြဟာ Aေနာက္ဘက္နဲ႔ ေတာင္ဘက္ကို
ေရြ႔ေၿပာင္းသြားႀကရတာေပါ႔။

Aင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္တို႔ဟာ AဲဒီAဆက္Aႏြယ္ရွမ္းေတြပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ဗမာေသြးေတြမ်ားၿပီး

ဗမာၿဖစ္သြားတဲ႔ ရွမ္းေတြေပါ႔ေလ။ ဒီေတာ႔ Aင္းဝရွမ္းေတြ Aင္Aားနဲနဲ နည္းေလာက္ၿပီဆိုရင္
သူတို႕ကို ဗန္းေမာ္ရွမ္း၊ မိုးညွင္းရွမ္းစတဲ႔ Aင္းAားရွိတဲ႔ ရွမ္းေတြက Aင္းဝရဲ႕ ႀသဇာကို တြန္းလွန္ဖို႔
Aၿမဲတမ္းေသြးစမ္းေလ႔ရွိႀကတယ္။

သကၠရာဇ္ ၇၇၃မွာ သိႏၷီေစာ္ဘြား Aင္AားAလံုးAရင္းနဲ႔ Aင္းဝကိုလာတိုက္တယ္။ သႏၷီဟာ

ရွမ္းကုန္းေၿမၿမင္႔က လြင္ၿပင္ေဒသႀကီးဆိုေတာ႔ စပါးေကာင္းေကာင္းစိုက္နိဳင္တယ္ ဒီေတာ႔
Aင္Aားေတာင္႔တာေပါ႔။ တာလီၿမိဳ႕ပ်က္Aၿပီး နန္းေစာေတြရဲ႕ ဗဟိုလို႔ေၿပာလို႔ရေAာင္ကို
Aင္Aားေတာင္႔တာတဲ႔။

မင္းေခါင္ဟာ သိႏၷီစစ္ကို သူ႔ရဲ႕သား မင္းရဲေက်ာ္စြာကို စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီးတိုက္ေစတယ္။

မင္းရဲေက်ာ္စြာတပ္မွာ ဆင္၂၀ဝ ၿမင္း၃၀ဝ၀နဲ႔ စစ္သည္ ၇ေသာင္းရွိၿပီး တပ္မ၇မဖြဲ႔လို႔
သိႏၷီစစ္ကိုခံတယ္။

ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲႀကီးၿဖစ္ေတာ႔ သိႏၷီေစာ္ဘြားဟာ သူစီးတဲ႔ဆင္ကို Aၿပင္းႏွင္ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔

ဆင္ခ်င္းထိုးသတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သိႏၷီေစာ္ဘြားဟာ Aရက္Aေတာ္မူးေနတယ္လို႔ဆတ
ို ယ္။
ဆင္ခ်င္းဆံုေတာ႕ သတၱိသိပ္ေကာင္းတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သိႏၷီေစာ္ဘြားဆင္ထက္
လႊားကနဲခုန္တတ္ၿပီး ဒါးနဲ႔ပိုင္ခ်လိုက္တာ ေစာ္ဘြားေသေရာတဲ႔။ ေစာ္ဘြားေသေတာ႔
သႏၷီတပ္ပ်က္သြားတာေပါ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက တခါတည္း Aၿပီးမွတ္ေလာက္သားေလာက္ေAာင္
ပညာေပးမယ္ဆိုၿပီး သိႏၷီၿမိဳ႕Aထိ လိုက္တိုက္တယ္။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ သိႏီၿမိဳ႕ေစာင္႔က ေစာ္ဘြားႀကီးရဲ႕ သမတ္၊ သူက ၿမိဳ႔ကိုခိုင္ေAာင္ ပိတ္ၿပီးခုခံေတာ႕

မင္းရဲေက်ာ္စြာ ၿမိဳ႔ကိုမသိမ္းနိဳင္ဘူး၊ သိႏီၿမိဳ႕စားက Aင္းဝစစ္ကို နိမ္နင္းေပးဖို႕ တရုတ္ၿပည္ကို
Aကူညီေတာင္းတာနဲ႔ တရုတ္ေတြက ၿမင္းစီးသူရဲ၂ေသာင္း၊ ေၿခလ်င္သူရဲ၂ေသာင္း
လြတ္ေပးလိုက္တာကို မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကားေတာ႔ သူတပ္ထဲက Aခ်ိဳ႔ကို သိႏၷီၿမိဳ႕နားက ေတာထဲမွာ

Page | 211
ပုန္းေAာင္းေနေစၿပီး တရုတ္တပ္လာေတာ႔ ၿခံဳခိုတိုက္ခိုင္းတယ္၊ တရုတ္တပ္လည္း
Aက်Aရွံဳးမ်ားစြာနဲ႔ ၿပန္လွည္႔သြားရတာေပါ႔။ တရုတ္တပ္ကို နိဳင္လိုက္ေပမဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာ
သိႏၷီကို မသိမ္းနိဳင္ဘူး၊ ဒါနဲ႔ ၿမိဳ႔ကိုဝိုင္းပိတ္ၿပီး သိႏၷီၿမိဳ႕စားလက္နက္ခ် Aညံ႕ခံလာေAာင္
ဖိAားေပးရင္း ဝိုင္းထားရတာေပါ႔ေလ။

ျပည္ကိုသိမ္းရန္ၾကိဳးပမ္းျပန္ျခင္း

Aင္းဝတပ္ေတြ သိႏၷီကိုသြားတိုက္ေနႀကတုန္းမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူဘယ္လိုမွ သိမ္းလို႔မနိဳင္တဲ႔

ၿပည္ၿမိဳ႔ကို သိမ္းဖို႔Aတြက္ ေနာက္တႀကိမ္ႀကိဳးစားၿပန္တယ္။ ဒီတႀကိမ္မွာလဲပဲ
ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီရဲ႕ ခံစစ္ကို မေက်ာ္နိဳင္ဘူး။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ၿပည္ကိုသိမ္းနိဳင္ဖို႔Aတြက္
ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီတပ္မ ၈တပ္၊ ေရေႀကာင္ခ်ီတပ္မ ၁၂တပ္၊ ဆင္သံုးရာ၊ ၿမင္းရွစ္ရာ၊
စစ္သည္၅ေသာင္းပါတဲ႔ ႀကည္း-ေရပူးေပါင္း စစ္ေႀကာင္းႀကီးကို Aသံုးၿပဳခဲ႔ပါတယ္။

ဟံသာဝတီရဲ႕ရန္ကို Aၿမဲသတိထားေနတဲ႔ ၿပည္စားလက်ၤာပ်ံခ်ီကလည္း စားနတ္ရိကၡာကို

AလံုAေလာက္စုေဆာင္းထားၿပီး၊ သူ႕ရဲ႕ခံစစ္ကိုဂရုတစိုက္Aၿမဲၿပင္ဆင္ထားေတာ႔ ရာဇာဓိရာဇ္
ဘယ္လိုမွနိဳင္ေAာင္ မသိမ္းနိဳင္ဘူးေပါ႔။ ဒီႀကားထဲ ၿပည္ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကေန Aေၿမွာက္ေတြ ၿမွားေတြနဲ႔
ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ပစ္ခတ္ေနေတာ႕ ဟံသာဝတီတပ္ေတြဟာ ၿမိဳ႔ရိုးနားကပ္လို႔မရေAာင္
ၿဖစ္ေနတာနဲ႔ Aၿပင္ကေနပဲ ဝန္းရံေနရတာေပါ႔။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ စုခိုထိုင္းရဲ႕ႀသဇာAက်မွာ Aင္Aားေတာင္႔တင္းလာတဲ႔ Aယုဒၶယဟာ

ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ၿပည္ၿမိဳ႕ကိုသြားတိုက္ေနတဲ႔ Aခ်ိန္ကို Aခြင္႔ေကာင္းယူၿပီး ဟံသာဝတီကို
Aားစမ္းရင္း လွိဳင္းဘြဲ႔နဲ႔မုတၱမကို လာတိုက္သတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ၿပည္ကိုမသိမ္းနိဳင္လို႔ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႔သားဗညားပုသိမ္ကို တပ္မွဴးခန္႔ၿပီး သမိန္Aဲၿပရဲ၊ သမိန္သံႀကယ္၊
သမိန္Uပါေကာင္း၊ သမိန္ေလာက္နရိန္၊ သမိန္သံလွစ္၊ သမိန္ေလာက္နရဲ စတဲ႔ နာမည္ေက်ာ္
မွဴးမတ္ႀကီးေတြနဲ႔Aတူ စစ္သည္Aင္AားAလံုAေလာက္နဲ႔ ၿပည္ကိုဝိုင္းထားတဲ႔
တပ္ကိုဆက္လက္ဦးေဆာင္ေစၿပီး သူကေတာ႔ ဟသာဝတီကိုၿပန္တယ္၊ Aဲဒီကေန
ေတာင္ဘက္ကို ဆက္ခ်ီသြားပါသတဲ႔။

Page | 212
ၿပည္ကိုဝိုင္းဖို႔ တပ္ခ်န္ခဲ႔တာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aမွားတခု ၿဖစ္ခဲ႔ၿပီး AဲဒီAမွားကေနတဆင္႔
ေနာက္ပိုင္းမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ တန္ဖိုးႀကီးမားတဲ႔ ေပးဆပ္မွဳေတြ တသီတတန္းႀကီး
ေပးဆပ္ရပါေတာ႔တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ Aင္းဝ-ဟံသာဝတီစစ္ဟာ ေႏြေပါက္ရင္စစ္တိုက္လိုက္
မိုးက်ရင္ၿပန္သြားလိုက္နဲ႔ ပံုမွန္ရင္ဆိုင္စစ္ ကစားေနႀကတဲ႔ ပံုစံကေနေၿပာင္းလဲသြားၿပီး
တဦးကိုတဦးAၿပဳတ္ႏွံဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း Aၿပီးသတ္စစ္ေတြ ဆင္ႏြဲလာႀကပါေတာ႔တယ္။

Uပါေကာင္းႏွင္႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာ

ရာဇာဓိရာဇ္ ေတာင္ဘက္ကိုဆင္းသြားတဲ႔Aခ်ိန္ေလာက္မွာ ဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ တပ္မႀကီး ၆တပ္၊

ဆင္ေလးရာ၊ ၿမင္းေၿခာက္ေထာင္၊ စစ္သည္ခုနစ္ေသာင္းနဲ႔ Aင္းဝကေန ၿပည္ကိုေရာက္လာတယ္။
ဗညားပုသိမ္ဦးေဆာင္တဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္က ၿမစ္တဖက္ကမ္းကိုကူးၿပီး ခံစစ္ကိုၿပင္ဆင္ပါတယ္။

မင္းေခါင္ဟာ နဝင္းဆိပ္ကမ္းမွာတပ္ခ်ၿပီး တဖက္ကမ္းက ဟံသာဝတီတပ္ကိုတိုက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႔

သိႀကတဲ႔Aတိုင္း မင္းေခါင္ဟာ ႀကည္းေႀကာင္းစစ္ခ်ီတာကိုသာ Aားသန္သူမို႔
ၿမစ္ကူးၿပီးတိုက္ရတာ သူ႔Aတြက္Aဆင္မေၿပဘူးေပါ႔၊ သူမွာေရတပ္ကလည္း
ေကာင္းေကာင္းမရွိဘူးေလ၊ ဒါနဲ႔တလည္းဆီးက ဗညားပုသိမ္တို႕တပ္ကို သူမတိုက္နိဳင္တဲ႔Aၿပင္
သူတပ္ကိုပါ ဟံသာဝတီတပ္က ဝိုင္းထားတာကို ခံရပါသတဲ႔။ ဒီAေႀကာင္းကို
မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကားေတာ႕ သိမ္းလို႔မရတဲ႔ သိႏၷီကေန ၿပန္ဆုတ္လာၿပီး Aင္းဝဆီAၿမန္ၿပန္တယ္၊
ၿပီးေတာ႕ Aင္းဝမွာ ေရတပ္ႀကီးကိုဖြဲ႔တယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သိပ္ေတာ္တဲ႔
စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာသမားပီပီ သူ႔Aေဖမင္းေခါင္ရဲ႕ Aားနည္းခ်က္က ႀကည္းေႀကာင္းကိုသာ
Aဓိကထားလို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ၿဖတ္ေတာက္ေရး ဗ်ဴဟာေAာက္မွာ Aၿမဲတမ္းရွံဳးနိမ္႔ေနရတာပဲ
ဆိုတာကို သေဘာေပါက္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း သူ႕Aဖိုး မင္းႀကီးစြာလိုပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
ေရေႀကာင္းကိုAဓိကထားခဲ႔တာေပါ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးဟာ သိပ္ႀကီးက်ယ္တယ္၊ သူ႔Aဖိုးမင္းႀကီးစြာ ကူထြတ္ၿမိဳ႕

Aဓိကရုဏ္းတုန္းက ခ်ီလာခဲ႔တဲ႔ ေရတပ္ႀကီးထက္ေတာင္ ပိုၿပီးႀကီးမားေသးသတဲ႔။ စုစုေပါင္း
ေလွႀကီေလွငယ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီခဲ႔ၿပီး စစ္သည္Aင္Aားကလည္း တသိန္းခြဲေလာက္ရွိတယ္ဆိုပဲ။

Page | 213
မင္းရဲေက်ာ္စြာၿပည္ေရာက္ေတာ႕ သူ႕Aေဖကိုသြားၿပီးရွိခိုးရင္း စစ္ေရးAေၿခေနေဆြးေႏြးေတာ႕
မင္းေခါင္က သူ႕သားကို ငါ႔သားေကာင္းသလိုသာ စီရင္ပါဆိုၿပီး စစ္ဦးခ်ဳပ္ရာထူးေပးသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ စစ္ေရးAၿခေနကိုသံုးသပ္ၿပီး ရန္သူရဲ႕ Aင္AားAနည္းဆံုးဆိုတဲ႔ ေနရာကေန

ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ပါတယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ သူ႕ရဲ႕လက္သံုးေတာ္ ဆင္ေတာ္ငခ်စ္ခိုင္ကိုစီးၿပီး
တပ္ဦးကဦးေဆာင္တိုက္ေတာ႔ တဖက္က ဟံသာဝတီတပ္ဦးဟာ ဦးေဆာင္ေနတဲ႔
သမိန္Uပါေကာင္းနဲ႔ဆံုတာေပါ႔။ သမိန္Uပါေကာင္း ဦးေဆာင္တဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ေတြဟာ
Aင္းဝတပ္ကို ရြံရြံခြ်န္ခြ်န္ၿပန္တိုက္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ေပါ႔၊ Aင္းဝတပ္ဘက္ကလည္း
Aသခၤယာပုခန္းတရဖ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ဟံသာဝတီတပ္ကို Aတင္းဝင္ေဖါက္တိုက္တဲ႔ ေနရာမွာ
တိုက္စစ္ဟာ Aင္မတန္ထက္ၿမက္ၿပီး ဟံသာဝတီရဲ႕စစ္ဦးစီးAဖြဲ႔ ဗညားပုသိမ္ရဲ႕ တပ္နဲ႔Aထိကို
ေရာက္ခဲ႔သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႔လည္း သမိန္Uပါေကာင္းက ဦးေဆာင္ၿပီး Aၿပင္းAထန္ၿပန္တိုက္ေတာ႔
Aင္းဝတပ္ကမခံနိဳင္ေတာ႕ပဲ ၿပန္ဆုတ္သြားရတာေပါ႔၊ ဒါကို Uပါေကာင္းေခါင္းေဆာင္တဲ႔
မြန္ဆင္တပ္က လိုက္တိုက္တယ္၊ Aဲဒီမွာ Uပါေကာင္းနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ႀကတာပဲ။

မင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔ Uပါေကာင္းဆင္ခ်င္းတိုက္ေတာ႔ Uပါေကာင္းရဲ႕ဆင္က ငခ်စ္ခိုင္ကို မယွU္နိဳင္ဘူး၊

ငခ်စ္ခိုင္ဟာ ေလးေပမဲ႕Aင္မတန္Aားေကာင္းတဲ႔ စြယ္စံုဆင္ႀကီးေပါ႔။ Uပါေကာင္းဟာ
ဆင္ခ်င္းမနိဳင္ေတာ႔ Aေနာက္ၿပန္ဆုတ္ရတယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ေနာက္ကေနလိုက္ထိုးေပမဲ႕
ဟံသာဝတီခံစစ္ေႀကာင္းကို မေဖါက္နိဳင္လို႕ ၿပန္ဆုတ္သြားရၿပန္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
ဟံသာဝတီတပ္ကို Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ေပမဲ႔ မနိဳင္ေတာ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ဝိုင္းၿပီး
ရိကၡာၿပတ္ေတာက္သြားေAာင္ ပိတ္ဆို႔ထားသတဲ႔။

ဒီလိုပိတ္ဆို႔ထားေတာ႕ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ရိကၡာၿပတ္ၿပီးငတ္လာႀကေရာေပါ႔။

တလေလာက္ႀကာေတာ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သံတမန္လႊတ္ၿပီး သမိန္Uပါေကာင္းကို
ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ခ်င္တယ္လို႕ သဝဏ္ပို႕လာေတာ႔ ဗညားပုသိမ္ဟာ
သူ႔ေယာက္ဖသမိန္Uပါေကာင္းကို AေသAခ်ာၿပင္ဆင္ေပးၿပီး Aင္းဝတပ္ဆီ သြားေစသတဲ႔။

ငတ္ေနတာကို မသိေစရေAာင္ေနမယ္ သမိန္Uပါေကာင္းဟာ

ဟံသာဝတီတပ္မွဴးႀကီးတေယာက္ရဲ႕ Aေဆာင္Aေယာင္Aၿပည္႔ဝတ္ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုေပးဖို႕
ပုဆိုးစေတြ Aထည္စေတြကိုေတာင္ ယူသြားေသးသတဲ႔။ Uပါေကာင္းကို ၿမင္ေတာ႕
Page | 214
မင္းရဲေက်ာ္စြာက Aေတာ္ႀကည္႔ေကာင္းတဲ႔လူပဲ ဒါေႀကာင္႔လည္း သူရဲေကာင္းလို႔
ထင္ရွားတယ္ထင္တယ္လို႔ ေၿပာတဲ႔Aခါ သမိန္Uပါေကာင္းက Aရွင္႔သားက Aေႀကာင္းAရင္းကို
တိတိက်က်မစံုစမ္းေသးပဲ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုကိုခ်ီးမြန္းတာ မၿဖစ္သင္႔ေသးပါဘူး၊ ၿဖစ္နိဳင္ရင္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕ လက္ရည္ေရးကို ၿပေစမွ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ သူရဲေကာင္းဆိုတာကို
ပိုေသခ်ာသြားေစမွာပါ လို႔ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာကၿပံဳးရင္း မင္းကိုေတြ႔ခ်င္လို႔ ခင္မင္ခ်င္လို႕ေခၚတာပါ။ ငါ႔မွာလဲ မင္းလို

သူရဲေကာင္းေတြ Aမ်ားႀကီရွိပါတယ္။ မင္းကိုငါက လက္ရံုးရည္ၿပခိုင္းရင္ သူ႕လူကိုေခၚၿပီး
Aတင္းAက်ပ္ၿပဳတယ္လို႔ မင္းသခင္ရာဇာဓိရာဇ္က ငါ႔ကိုAၿပစ္တင္လိမ္႔မယ္။ ဟိုမွာႀကည္႔
လက်ၤာပ်ံခ်ီ၊ သူက ငါတို႕သစၥာခံေတာ႕ သူ႔ကိုငါတို႔က Aေကာင္းဆံုးေၿမာက္စားထားတယ္၊
တကယ္ဆို လက်ၤာပ်ံခ်ီဟာ မင္းတို႔သခင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aမ်ိဳးရင္းႀကီးပဲ၊ မင္းသာ ငါ႔သစၥာခံရင္
သူ႕ထက္မနိမ္႔တဲ႔ ခ်ီးေၿမာက္မွဳကို ငါတို႔ေပးAပ္မွာပါလို႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကေၿပာေတာ႕
Uပါေကာင္းက ကြ်န္ေတာ္႔သခင္က ကြ်န္ေတာ္႔ကို သူ႔သမီးနဲ႔ေပးစားၿပီး
သူေကာင္းေၿမာက္ထားတာပဲ ဒီထက္ပိုေမွ်ာ္ကိုးၿပီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးက
Aၿခားသူသစၥာခံရဦးမွာလားဗ်ာ လို႔ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာက Aင္း.. သစၥာၿမဲတဲ႔သူပဲလို႔ ခ်ီးမြမ္းၿပီး ငါနဲ႔မင္းတို႔မြန္တပ္ေတြ

ဆက္တိုက္ႀကရဦးမယ္၊ ဒီစစ္ပြဲေတြထဲမွာ ေၿခလြန္လက္လြန္ၿဖစ္သြားရင္ေတာ႔ ငါလဲမတတ္နိဳင္ဘူး
ဒါေပမဲ႕ မင္းကို Aရွင္မိရင္ေတာ႕ ငါ႔ဘက္က Aေကာင္ဆံုးၿပဳစုေၿမာက္စားပါမယ္လို႕ ေၿပာတာကို
သမိန္Uပါက Aားရပါးရရယ္ၿပီး ဒီဇမၺဴဒိတ္မွာ ကြ်န္ေတာ္႔နဲ႔လက္ရည္တူလို႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကို
Aမိဖမ္းနိဳင္တဲ႔လူရွိေသးလို႔လားလို႔ ႀကံဳးဝါးပါတယ္။

ဒီလိုႀကံဳးဝါးတာကို မင္းရဲေက်ာ္စြာက မ်က္ရည္ထြက္ေAာင္ရယ္ေမာၿပီး

Aေတာ္လာတဲ႔ေကာင္ပဲလို႕ ခ်ီးမြမ္းရင္း လက္စြပ္ဆယ္ကြင္း၊ ပတၱၿမားလက္ေကာက္တရံ၊
တရုတ္ပုဆိုးငါးလိပ္၊ ေရႊဇက္ႀကိဳး၊ ေရႊကနဲ႔ ၿမင္းႏွစ္စီး Uပါေကာင္းကို လက္ေဆာင္ေပးပါသတဲ႔။
တလည္းဆီးၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ၿဖစ္သမွ်ကို ဗညားပုသိမ္ထံတင္ၿပၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕
လက္ေဆာင္ေတြကို Aပ္ႏွံပါတယ္။ ဒါကပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕ ထံုးစံပဲ ဒီလိုသာမလုပ္ရင္
သူ႕ကိုရန္သူဆြယ္တရားေနာက္ ပါသြားတဲ႔ သစၥာေဖါက္ဆိုၿပီး ၿပႆနာAရွာခံရနိဳင္တယ္ေလ၊

Page | 215
Uပေဒနဲ႔ ရွင္းလင္းတိက်တဲ႔ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးမရွိတာမို႔ Aဲဒီေခတ္မွာ ေၿခထိုးလက္ထိုးသူေတြက
Aမ်ားသားမဟုတ္လား။

Aစြယ္တေခ်ာင္းကြ်တ္ၿပီ

မုတၱမနဲ႔လွိဳင္းဘြဲ႔ကို လာတိုက္ရင္း Aားစမ္းတဲ႔Aယုဒၶယတပ္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ

နိမ္ႏွင္းလိုက္နိဳင္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ၿပည္ကိုတိုက္မယ္ဆိုၿပီး သူ႕သားေတာ္ ဗညားပုသိမ္ကို
စစ္ဦးစီးခန္႔ၿပီး ခ်န္ခဲ႔တဲ႔တပ္ေတာ္ႀကီးဟာ မင္းရဲေက်ာ္စြာတပ္ေတြက ဝိုင္းဝန္းပိတ္ဆို႔ထားလို႕
တလည္းဆီးမွာ ပိတ္မိေနရင္း ရိကၡာၿပႆနာေႀကာင္႔ AေၿခေနကAေတာ္ဆိုးေနပါၿပီ။
ဒီAေႀကာင္းကို သူ႕သားလႊတ္လိုက္တဲ႔ ေၿခၿမန္ေတာ္ကေနသိလိုက္ရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ပဲခူးေရာက္တာနဲ႔ ၿပည္ကိုခ်ီဖို႔ၿပင္ၿပန္တယ္။ တကယ္ဆို ပဲခူးကေနၿပည္၊ ၿပည္ကေနပဲခူး၊ ပဲခူးကေန
မုတၱမနဲ႔လွိဳင္းဘြဲ႔၊ တခါမုတၱမကေနပဲခူး Aခု ပဲခူးကေနၿပည္ကိုခ်ီမယ္ဆိုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဟံသာဝတီတပ္ႀကီးဟာ Aေတာ္ေလးႏြမ္းနယ္ေနၿပီေပါ႔ ဟိုေခတ္က ပို႕ေဆာင္ေရးတပ္
ဆိုတာကလည္း ဆင္၊ၿမင္း၊လား၊ေလွ ဒါပဲရွိတာမဟုတ္လား၊ ေနာက္ စစ္သည္Aမ်ားစုက
ေၿခက်င္ေလွ်ာက္ႀကရတာဆိုေတာ႔ ဒီေလာက္ရွည္တဲ႔ ခရီးဟာ လူသားတေယာက္Aတြက္
ခံနိဳင္ရည္ထက္ေက်ာ္လြန္ေနၿပီေလ။

ဒီေတာ႕ မွဴးမတ္ေတြက ၿပည္ကိုခ်ီၿပီး Aင္းဝတပ္ကို ရင္ဆိုင္တာထက္

Aၿခားစစ္ေရးဗ်ဴဟာ တနည္းနည္းနဲ႔ ေၿဖရွင္းသင္႔တယ္လို႔ Aႀကံေပးႀကတယ္၊
Aႀကံေပးတယ္ဆိုေပမဲ႕ Aႀကြင္းမဲ႔Aာဏာရွင္တေယာက္ကို ဒီလိုလုပ္သင္႔တယ္
ဘာညာသြားေၿပာလို႔ေတာ႕မရဖူးေပါ႔ ပရိယာယ္နဲ႔ ဟူးရာပုဏၰားေတြကတဆင္႔ Aရွင္မင္းႀကီး
ဇာတာမသန္႔ဘူး ဒီစစ္ကိုေရွာင္သင္႔တယ္ ဆိုၿပီး လွည္႔ပတ္ေၿပာရတာေပါ႔။

ေလာကီပညာေတြကို Aရမ္းႀကီးကိုယံုခဲ႔ႀကသူေတြမို႕ ေရွးမြန္-ၿမန္မာေတြ စစ္ခ်ီစစ္တက္

လုပ္ေတာ႔မယ္ဆိုရင္ နိမိတ္တေဘာင္ေတြဖတ္တာ၊ စနည္းနာတာ၊ ႀကက္ရိုးထိုး၊ တံမ်ည္းခ်ိဳး၊
စာလွန္စတဲ႔ လက္ၿဖစ္ေဗဒင္ေမးတာ၊ စစ္ထြက္ခါနီး ဆင္ေတြရဲ႕Aၿပဳမူလွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ႀကည္႔ၿပီး
ေဟာရတဲ႔ ေသာဂဇာသွ်တၱရက်မ္းကို ႀကည္႔တာ စတာေတြလုပ္ရသလို၊ စစ္ဦးစီးဘုရင္ရဲ႕
ဇာတာကိုစစ္ေဆးတာ၊ ယႀတာေခ်တာ၊ လက္နက္ေတြကိုေစာင္႔ေရွာက္တဲ႔ ဟံုးနတ္ဆိုတဲ႔

Page | 216
နတ္Aတြက္ Aၿဖဴေရာင္ႏြားမ၊ ေရႊေရာင္ႏြားလား၊ Aညိဳေရာင္ပုဆိုး၊ ၿမင္းၿဖဴ၊ ႏြားနတ္၊ ေက်း၊
ဆိတ္ စတာေတြကိုသတ္ၿပီး ယစ္ပူေဇာ္စတာေတြလုပ္ႀကရေလ႔ရွိသတဲ႔။

ဇာတာမသန္႔လို႕ ဒီစစ္ကိုမခ်ီသင္႔ဘူးလို႔ ဟူးရားေတြက ေလွ်ာက္တင္ေပမဲ႕၊ သူ႕သားနဲ႔

သူ႕တပ္ေတြAတြက္ Aရမ္းကိုစိတ္ပူေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က လက္မခံပဲ ဇာတာမသန္႔လို
စစ္ရွံဳးေစမွရွံဳးေရာ ငါ႔သားနဲ႔ ငါ႔တပ္သားေတြကို ရန္သူလက္ထဲေတာ႕ Aေရာက္မခံနိဳင္ဘူးဆိျုပီး
ပဲခူးကေန တပ္ေတြစုၿပီး ဒလကိုခ်ီတယ္၊ ၿပီးေတာ႔ ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕က စစ္Aင္Aားကိုေရာ၊
မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕က စစ္Aင္Aားကိုေရာ လွမ္းဆင္႔ေခၚတယ္၊ Aဲဒီကေနတဆင္႔ Eရာဝတီၿမစ္ကိုဆန္ၿပီး
မည္တလံုးဆိုတဲ႔Aရပ္မွာ တပ္စြဲထားတယ္။ ပထမေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ လဂြန္းAိမ္တို႔ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕စစ္ေႀကာင္းေတြမွာ လိုက္ပါမသြားရပဲ သူတို႔Aပိုင္စားရထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ရြာေတြမွာ
Aနားရေနတယ္နဲ႔တူရဲ႕ Aခုလိုရုတ္တရက္ဆင္႔ေခၚေတာ႕ သူတို႔ရဲ႕တပ္ေတြကိုစုၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ရွိတဲ႔ မည္တလံုးကို လာရတာေပါ႔။ ေရွးကတပ္မေတာ္ဆိုတာက နယ္စားပယ္စားေတြ
ဆိုတာဟာ စစ္တိုင္းမွဴးAၿဖစ္နဲ႔ေရာ၊ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးတိုင္းမွဴးAၿဖစ္နဲ႔ပါ သူ႕နယ္ေၿမေဒသကို
တာဝန္ယူရၿပီး ဘုရင္ကဆင္႔ေခၚတာနဲ႔ သူ႕နယ္ထဲက စစ္သည္နဲ႔ရိကၡာကို စုေဆာင္းၿပီး
လာရတာမ်ိဳးကိုး။

သမိန္ၿဗာဇၨဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ ဗညာဦးလက္ထက္ကတည္းက တပ္မွဴးႀကီး၊

Aမတ္ႀကီးAၿဖစ္ Aမွဳထမ္းခဲ႔သူဆိုေတာ႔ Aသက္Aရြယ္Aေတာ္ႀကီးေနၿပီေပါ႔၊ ဒီႀကားထဲ
ပင္းပန္းႀကမ္းတမ္းၿပီး ခက္ခဲတဲ႔ စစ္ေတြေတာက္ေလွ်ာက္တိုက္လာခဲ႔ရေလေတာ႕ ဒီတခါမွာ
Aဖိုးႀကီးရဲ႕က်မၼာေရးAေၿခေနက Aေတာ္ယိုယြင္းေနရွာၿပီ၊ သူစားရတဲ႔ ေၿမာင္းၿမၿမိဳ႕ကေန
မည္တလံုးကိုေရာက္လာေတာ႕ ထလို႔ေတာင္မနိဳင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေရွ႔ေမွာက္ေတာင္
Aခစားမဝင္နိဳင္ေတာ႕တာမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္က သမိန္ၿဗာဇၨေနတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ဆီ လာေရာက္ၿပီး
ေတြ႔ယူရတဲ႔Aထိ Aေၿခေနကဆိုးေနၿပီ။

ရာဇာဓိရာဇ္ ေရာက္တယ္ႀကားေတာ႔ သမိန္ၿဗာဇၨဟာ သူရဲ႕ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြကို

သူကိုထူခိုင္းၿပီး သူ႕ရွင္ကို ရွိခိုးရင္း ]]Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ Aရွင္႔ရဲ႕သစၥာကိုခိုၿမဲစြာနဲ႔
Aမွဳေတာ္မ်ားကို ထမ္းရြက္ခဲ႔ပါတယ္၊ ဒီတခါေတာ႔ Aမူေတာ္ကို မထမ္းရြက္နိဳင္ေတာ႔ပါဘူး၊
Aရွင္႔ကိုခြဲရပါေတာ႔မယ္၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAမွဳေတာ္ ထမ္းခဲ႔တဲ႔ကာလတေလွ်ာက္မွာ Aရွင္႔Aေပၚ

Page | 217
Aၿပစ္AႀကီးAငယ္ေတြ ၿပဳခဲ႔တာရွိခဲ႔ရင္ ခႊင္႔လႊတ္ေပးေတာ္မူပါ}}လို႕ လက္Aုပ္ခ်ီလို႔
ငိုရင္းေလွ်ာက္ေတာ႕၊ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ရာဇIေၿႏၵေတာင္မထိမ္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ
သမိန္ၿဗာဇၨကိုဖက္ၿပီး ]]ငါ႕သားနဲ႔ငါ႔တပ္ကို မင္းေဆြနဲ႔ သူ႕သားမင္းရဲေက်ာ္စြာတို႕ ဝိုင္းထားႀကတယ္
ဒီAခ်ိန္မွာမွ ငါ႔လက္ရံုး မင္း မရွိေတာ႔ရင္ ဘယ္သူ႔ကို ငါAေဖာ္ၿပဳလို႕
Aားကိုးတိုင္ပင္ရပါေတာ႔မလဲ}} လို႔ ဝမ္းပန္းတနဲငိုရင္းမိန္႔ပါသတဲ႔။ ၿပီးမွ ရာဇIေၿႏၵကို
ၿပန္ေဆာင္ၿပီး ကဲ Aမတ္ႀကီး ဘာမွAားမငယ္ပါနဲ႕ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ သက္သာေAာင္သာေနပါ၊
ေဝဒနာေပ်ာက္ေAာင္ ေဆးကိုႀကိဳးစားၿပီးေသာက္လို႕မိန္႔ၿပီး ႀကပ္မတ္ကုသေပးေနတဲ႔
သမားေတာ္ႀကီးေတြကိုလည္း Aထူးဂရုစိုက္ဖို႔မွာရင္း ေဆးေသာက္ဖို႔ ေရႊဖလားတလံုးကို
ခ်ီးၿမွင္႔တယ္ ေနာက္ေတာ႕မွ မ်က္ႏွာညိဳးညိဳးနဲ႔ ၿပန္သြားေတာ႕သတဲ႔။

လဂြန္းAိန္ကလည္း သူရဲ႕ဆရာသမား၊ သူ႔ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္၊ သူ႕ရဲ႕တပ္မွဴးကို

လာႀကည္႔တယ္။ သူ႕ဆရာသမားရဲ႕ AေၿခေနကAေတာ္ဆိုးေနၿပီဆိုတာေတြ႔ရေတာ႕
လဂြန္းAိန္ကငိုပါေလေရာ၊ ငိုေနတဲ႔ လဂြန္Aိန္ကိုႀကည္႔ၿပီး သမိန္ၿဗဇၨလည္း
မ်က္ရည္ေတြက်တာေပါ႔၊ ၿပီးေတာ႔မွ ]]မင္းတို႔ကို ဒီတခါေတာ႕ ငါပစ္သြားရေတာ႕မယ္ကြာ
ငါစိတ္မခ်ဘူး၊ ဒီတေခါက္ Aင္းဝစစ္ဟာ Aင္မတန္ႀကီးတယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စာြ ဆိုတာကလည္း
လူငယ္လူတက္ေလးဆိုေတာ႕ ရုပ္Aင္Aားေရာ၊ စိတ္ဓါတ္Aင္Aားပါ Aရမ္းကိုထက္ၿမက္ေနတယ္
တို႔မ်ားရဲ႕သူ႕ရွင္ ဗညားႏြဲ႔ဘဝတုန္းကလိုေပါ႔ကြာ၊ Aခု သူ႕ရွင္ကေတာ႔ Aသက္Aရြယ္Aရေရာ
စစ္ပန္းေနတာေႀကာင္႔ေရာ ဟိုးတုန္းကလို သူ႔ကိုယ္သူယံုႀကည္ခ်က္ေတြ မရွိေတာ႔ပဲ ယံုႀကည္ခ်က္
ေပ်ာက္ဆံုးေနသလိုပဲ။ ၿပည္ကိုAႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ေပမဲ႕ မနိဳင္တာလည္း သူ႔ကိုစိတ္ဓါတ္ေရးရာAရ
Aားနည္းေစတယ္၊ ဇာတာကလည္းမသန္႔ဘူးတဲ႔ကြာ။ ငါမရွိရင္ မင္းနဲ႔ သမိန္Aဝနံနိဳင္ကသာ
သူ႕ရွင္Aတြက္ လက္ဝဲလက္ယာ Aစြယ္Aသြားေတြပဲ၊ မင္းဟာ တခါတခါ
စိတ္ေလာႀကီးလြန္းတယ္၊ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို Aထင္ႀကီးလြန္းတယ္၊ ဟိုတုန္းကလို တေယာက္ထဲ
ရဲရဲရင္႔ရင္႔ စြန္႔စားတာမ်ိဳး မလုပ္နဲ႔ႀကားလား၊ မင္းဟာ လက္ရံုးရည္သမား
သာမန္စစ္သားမဟုတ္ေတာ႔ဘူး၊ ဦးေဏွာက္ကို Aသံုးခ်ရမဲ႔ စစ္ပြဲAေနAထားကိုေၿပာင္းလဲနိဳင္တဲ႔
ေသနဂၤဗ်ဴဟာခ်မွတ္သူၿဖစ္ေနၿပီ၊ ဒီေတာ႔ Aားလံုးဟာ မင္းAေပၚမွာမူတည္ေနၿပီ။ Aရွင္႔သားေတာ္
ဗညားပုသိမ္တပ္နဲ႔ဆံုတာနဲ႔ ခြာစစ္ဆင္ဖို႔ၿပင္ပါ၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း ဒါကိုတြက္ဆထားမွာပဲ
ဒီေတာ႕ ခြာစစ္ကAရမ္းAေရးႀကီးတယ္၊ စစ္နဳတ္မွန္မွ ခြာရလြယ္မယ္၊ ေၿဖးေၿဖးနဲ႔စစ္ေနာက္ၿမီးကို

Page | 218
လံုေAာင္စုစုစည္းစည္းထိမ္းၿပီးမွဆုတ္ပါ၊ မဟုတ္ရင္ Aရွဳ့းနဲ႔ရင္ဆိုင္ရလိမ္႔မယ္ ဒါဆို သူ႕ရွင္ရဲ႕
ဂုဏ္က်က္သေရညိဳးႏြမ္းရလိမ္႔မယ္ကြာ ဒါကိုငါAရမ္းစိုးရိမ္တာပဲ၊ ငါစိတ္ခ်ပါရေစ}} လို႕
ဆံုးမစကားAရွည္ႀကီးေၿပာရွာတယ္။

လဂြန္းAိန္လဲ သူ႕ဆရာသမားရဲ႕စကားကို ရိုရိုေသေသနားေထာင္တယ္ ၿပီးေတာ႕

ဆရာသမားကို ရွိခိုးၿပီး သူ႕တပ္ကိုၿပန္သြားတာေပါ႔ေလ။

ေနာက္၃ရက္ႀကာေတာ႕ သမိန္ၿဗာဇၨေသတာပဲ။ သမိန္ၿဗာဇၨေသၿပီဆိုတာႀကားေတာ႕

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Iေၿႏၵပ်က္ေလာက္ေAာင္ ပူေဆြးသြားသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕
မွဴးမတ္ေသနာပတိAစံုAညီၿခံရံၿပီး ႀကီးက်ယ္တဲ႔စစ္ေရးAခမ္းAနားနဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကို
မီးသၿဂႋဳလ္တယ္။ ႀကြင္းတဲ႔Aရိုးၿပာကို ေရႊႀကဳတ္နဲ႔ထည္႔ၿပီး ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားနားမွာ
AရိုးAိုးတည္ေစပါသတဲ႔။

ခြပ္လက္ေခၚ၍Aစြယ္ခြ်တ္ၿခင္း

သမိန္ၿဗာဇၨရဲ႕ဈာပန Aခမ္းAနားၿပီးေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မည္တလံုးကေန

တလည္းဆီးကိုခ်ီပါတယ္။ ဒီတခါေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႔မွာရွိတဲ႔Aင္Aားကုန္နီးပါး စုေဆာင္းၿပီး
ခ်ီတက္လာတာပဲ။ ေရတပ္ေတာ္မွာ Aမတ္ႀကီးမဟာသမြန္စုစည္တဲ႔ မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႔ကေလွတပ္ႀကီးနဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨကိုယ္စား Aမတ္ဒိန္စုစည္းခဲ႔တဲ႔ ပုသိမ္၃၂ၿမိဳ႕ထဲက Aထက္ပိုင္း
၁၇ၿမိဳ႕ကေလွတပ္ႀကီးတို႔ ပါသလို၊ ႀကည္းတပ္ေတာ္မွာလဲ သမိန္ဗရမ္း၊ ၿဗထဗိုက္နဲ႕ ဗညားဗိုလ္
ဦးေဆာင္တဲ႔ ဆင္တစ္ေသာင္း ၿမင္းႏွစ္ေသာင္းပါတဲ႔ ႀကည္းတပ္ႀကီးပါတယ္။
စုစုေပါင္းစစ္သည္Aင္Aားက တစ္သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး ေလွေပါင္းက ၂၅၀ဝ ေလာက္ရွိသတဲ႔။
တပ္ဦးတပ္ေတာ္မွဴးေတြကေတာ႕ လဂြန္းAိန္၊ သမိန္Aဝနံနိဳင္ နဲ႔ သမိန္သံၿပပ္တို႕ေပါ႔။
တပ္ကူေတြလာၿပီသိေတာ႕ ဗညားပုသိမ္ဟာ သူ႕တပ္ကို တလည္းဆီးကေန ကာမဆိုတဲ႔Aရပ္ကို
စုစုစည္းစည္းေရြ႔တယ္။

ဟံသာဝတီတပ္ေတြ တလည္းဆီးကေနကာမဘက္ ေရြ႔သြားၿပီဆိုေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ

သူတပ္ကိုေရွ႔တိုးၿပီး တလည္းဆီးမွာစြဲေစသတဲ႔။ Aဲဒီမွာ ရာဇာဓိရာဇ္က တပ္ေတြကို ဦးေဆာင္ၿပီး
ပဲခူး-သံလ်င္-ဒလ-ဒဂုန္ကေန ၿပည္ကိုဆန္တက္လာၿပီးလို႕ သတင္းရေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ

Page | 219
Aလြဲၿမစ္ကမ္းႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ သူ႔တပ္ကိုၿဖန္႔ခ်ထားလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ ကမ္းႏွစ္ဖက္မွာလည္း
ေလွေတြဝွက္ထာလို႕ရေAာင္ ေၿမာင္းငယ္ေလးေတြ ေဖာက္ထားေစသတဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
Aညာသားဆိုေပမဲ႕ ေရေႀကာင္းတိုက္ပြဲ ေသနဂၤဗ်ဴဟာေတြလည္း Aေတာ္ေက်ညက္ၿပီး
ကြ်မ္းက်င္တဲ႔ပါရမီရွင္ပဲ။

ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ Eရာဝတီကိုဆန္ၿပီးတက္လာတာကေန တလည္းဆီးမွာ

မင္းရဲေက်ာ္စြာဦးေဆာင္တဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြတပ္စြဲေနၿပီသိရေတာ႕ တလည္းဆီးေAာက္နားမွာ
သူ႔တပ္ကိုစခန္းခ်ေစတယ္၊ Aဲဒီမွာ သားေတာ္ဗညားပုသိမ္ဦးေဆာင္တဲ႔ Aဝိုင္းခံတပ္က
တပ္မွဴးေတြနဲ႔ဆံုတာေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သမိန္ၿဗာဇၨမရွိေတာ႕ဘူးဆိုေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aစြယ္တေခ်ာင္ၿပဳတ္သြားၿပီေပါ႔၊ ေနာက္ထပ္ လဂြန္းAိန္ပါမရွိေတာ႔ရင္
ဒီလူႀကီးဘယ္လိုစစ္တိုက္မလဲ ဆိုၿပီး လဂြန္းAိန္ကို Aေသ ဒါမွမဟုတ္ Aရွင္ရေAာင္
ဖမ္းဖို႔ႀကံတယ္၊ တိုက္ႀကက္ဖလိုပဲ တြန္သံေပးရင္ ေၿပးခြပ္တတ္တဲ႔ လဂြန္းAိန္ရဲ႕
Aေလ႔Aထကိုလည္း သူေလ႔လာထားေတာ႕ သိေနတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို
သံတမန္လႊတ္ၿပီး “ ဘႀကီးေတာ္ Aခုမွေရာက္ေတာ႕ ပင္ပန္းေနေသးမွာေပါ႔၊
ေAးေAးAနားယူပါဦး Aနားယူၿပီးမွတိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ နားေနခ်ိန္မွာ ဟံသာဝတီဘက္က
ေလွစီးသူရဲတေယာက္နဲ႔ Aင္းဝဘက္က ေလွစီးသူရဲတေယာက္ကို ဖဲလ္ယားပေလး
တိုက္ေစခ်င္တယ္ လက္ရည္ေသြးတဲ႔Aေနနဲ႔ေပါ႔ ” ဆိုၿပီး လဂြန္းAိန္ကို
ဆြတဲ႔သဝဏ္လႊာပို႕လိုက္သတဲ႔၊ ဒီသဝဏ္လႊာဟာ လဂြန္းAိန္ကို တည္႔တည္႔ထိမွာကိုလည္း
သူႀကိဳတြက္လို႔ရေနတာကိုး။

မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ သဝဏ္လႊာကိုနားေထာင္ၿပီး သူ႔ေရွ႔မွာဦးခိုက္ေနတဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြကို

ရာဇာဓိရာဇ္လွမ္းႀကည္႔လိုက္ေတာ႕ ဘယ္သူမွမလွဳပ္ဘူးတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ဟာ ကြယ္လြန္သြားတဲ႔
သူ႕ဆရာသမားရဲ႕စကားကို ႀကားေယာင္ၿပီး Aရင္တုန္းကလို ဖ်က္ကနဲဆို ထၿပီးလုပ္တတ္တဲ႔
သူစိတ္ကိုထိမ္းေနရွာတယ္ ဒါေပမဲ႕ ဘယ္သူမွမထေတာ႕ ေနာက္ဆံုး “ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ
ေယာက်ၤားတေယာက္ၿဖစ္လို႕ ဆင္ခ်င္း ၿမင္းခ်င္း ေလွခ်င္း တဦးခ်င္းစစ္ထိုးဖို႕
စိန္လာေခၚလို႕ကေတာ႕ ဒီဇမၺဴဒိတ္မွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေႀကာက္ပါဟု မင္းရဲေက်ာ္စာြ ကို
ၿပန္ႀကားေပးပါ Aရွင္မင္းႀကီး ” လို႕ လဂြန္းAိန္ကထေလွ်ာက္ပါတယ္၊ ဘယ္သူမွမထြက္ရင္
စိတ္ဓါတ္ေရးရာAရ သူတို႔ရွံဳးၿပီေလ။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း Aင္းဝတမန္ကို

Page | 220
မင္းသခင္ကိုေလွ်ာက္လိုက္ပါ မနက္ၿဖန္နံနက္က်ရင္ ႏွစ္ဖက္သူရဲေကာင္းေတြ တိုက္ႀကမယ္
လို႔ဂုဏ္ယူရင္ေကာ႕ၿပီး ေၿပာလိုက္နိဳင္ေတာ႔တာေပါ႔။

ဒီစကားႀကားေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဝမ္းသာAားရနဲ႔ လက္ခေမာင္းထခတ္ၿပီး “ လဂြန္းAိန္ဟာ

တဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္း ေလွတစီးခ်င္းပဲ စြမ္းခ်င္စြမ္းမယ္ ေလွေလးစင္းနဲ႔ သူ႕ကိုဝိုင္းတိုက္ရင္
ဒီေကာင္ဘယ္လိုခံနိဳင္မလဲ မနက္က်ရင္ေတာ႕ မင္းကိုငါ႔ရၿပီေဟ႕၊ သမိန္ၿဗာဇၨလေ
ဲ သၿပီ
လဂြန္းAိန္လဲမရွိေတာ႕ရင္ ဒီမြန္မင္း ဘယ္လိုစစ္တိုက္ဦးမလဲ ႀကည္႔ႀကေသးတာေပါ႔ ” လို႕
ႀကံဳးဝါးပါသတဲ႔။

လဂြန္းAိန္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ လဂြန္းAိန္ကို Aနိဳင္ရဖို႕Aတြက္ ညစ္ကြက္ဆင္တယ္။ ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ႕

တိုက္ဖို႔ခ်ိန္းတဲ႔ေနရာက Aလြဲၿမစ္ထဲမွာ၊ AဲဒီAလြဲၿမစ္ရဲ႕ ကမ္းႏွစ္ဖက္မွာက မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သူ႕တပ္ကို ႀကိဳၿပီးၿဖန္႔ခ်ထားၿပီးသား။ ၿပီးေတာ႕ လဂြန္းAိန္နဲ႔ ေလွတစီးခ်င္းတိုက္ဖို႕ဆိုၿပီး
ရခိုင္ကေနေၿပးလာတဲ႔ စုကၠေတးကို Aံ႕စရာဆိုတဲ႔ေလွေတာ္နဲ႔ ထြက္ခိုင္းတယ္၊ တကယ္ေတာ႕
ဒီAံ႕စရာေလွဟာ ထီးၿဖဴနဲ႔ ေရႊကႏုတ္ေတြနဲ႔လွလွပပ တန္ဆာဆင္ထားတဲ႔ေပါင္းမိုးပါတဲ႔
မင္းEကရာဇ္ေတြ စီးနင္းတဲ႔ တိုက္ေလွႀကီးပါ၊ ဒါေပမဲ႕ စုကၠေတးရဲ႕တာဝန္က လဂြန္းAိန္ကိုမွ်ားဖို႕
သက္သက္ပဲ၊ တကယ္တမ္း သုတ္သင္သတ္ၿဖတ္ေရး တိုက္ေလွေတြက Uဇနာဦးစီးတဲ႔
သားမ်ားမိဆိုတဲ႔ေလွရယ္၊ စတုရဂၤသူဦးစီးတဲ႔ ရွမ္းမြန္ေလွရယ္၊ ၿမင္စိုင္းစည္သူဦးစီးတဲ႔
ေၿမးမ်ားဖြားေလွရယ္ ဆိုတဲ႔ ေလွသံုးစီးပဲ။ စုကၠေတးက Aံ႕စရာေလွႀကီးနဲ႔ လဂြန္းAိန္ကို
မွ်ားၿပီးေခၚမယ္ က်န္တဲ႔ေလွ၃စီးက ၿမစ္ကမ္းနဖူးေတြမွာ တူးထားတဲ႔ေၿမာင္းေတြထဲမွာပုန္းေနၿပီး
သတ္ကြင္းေရာက္ေတာ႕မွ ဝိုင္းတိုက္မယ္ေပါ႔။

လဂြန္းAိန္က ဒါကိုမသိဘူး ရာဇာဓိရာဇ္ေပးတဲ႕ မိေက်ာင္းရုပ္ေလွေတာ္ကိုစီးၿပီး စစ္သည္သံုးရာနဲ႔

တိုက္ကြင္းကို ထြက္လာတယ္။ Aဲဒီေန႔က လဂြန္းAိန္ဟာ စစ္ေသနာပတိတေယာက္ရဲ႕
ဝတ္စံုနဲ႔Aေဆာင္Aေယာင္ကို Aၿပည္႔ဆင္ၿမန္းထားပါသတဲ႔။ ေရႊခါးစည္း၊ ေရႊစလြယ္၊
ေရႊလက္က်ပ္ေတြ ဝတ္ဆင္ထားၿပီး၊ ရာမနားေတာင္း၊ ေက်ာက္စီလက္စြပ္၊ ဟမ္းခ်ိန္းစတာေတြ

Page | 221
ဆင္ယင္ထားေတာ႕ လဂြန္းAိန္တေယာက္ Aဲဒီေန႔က ထူးထူၿခားၿခား
ေတာက္ေၿပာင္ခန္႔ညားေနခဲ႔သတဲ႔ ေသပန္းပြင္႔တယ္ ဆိုရမလားပဲ။

Aခ်ိန္က်တာနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကိုရွိခိုးၿပီး လဂြန္းAိန္ဟာ ခ်ိန္ခ်က္ထားတဲ႔ေနရာကို ထြက္လာတယ္၊

Aင္းဝဘက္ကလည္း စုကၠေတးက Aံ႕စရာေလွနဲ႔ထြက္လာတာေပါ႔။ ေလွႏွစ္စင္းရင္ဆိုင္ေတာ႕
Aၿပင္းAထန္တိုက္ႀကေတာ႕တာေပါ႔၊ Aံ႕စရာေလွက လဂြန္းAိန္ရဲ႕ မိေက်ာင္းေလွထက္
ပိုႀကီးတယ္ ပိုလည္ၿမင္႕သတဲ႔၊ ဒီလိုႀကီး ဒီလိုၿမင္႔တဲ႔ ေလွနဲ႔မွ လဂြန္းAိန္ကို ဆြဲတိုက္နိဳင္မယ္ေလ။
ဒီေတာ႕ လဂြန္းAိန္တို႕ဘက္က တိုက္ရတာAဆင္မေၿပဘူးေပါ႔၊ ဒါနဲ႔လဂြန္းAိန္က
သူ႕တပ္သားေတြကို သံႀကိဳးေတြ သံခ်ိတ္ေတြသံုးၿပီး ရန္သူ႕ေလွေပၚAတင္းတတ္ဖို႔
Aမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ Aင္းဝဘက္က ပုန္းေနတဲ႔
ေနာက္ထပ္ေလွသံုးစီးကထြက္လာၿပီး လဂြန္းAိန္တို႕ေလွကို ဝိုင္းတိုက္ပါေတာ႕တယ္၊
ကုန္းေပၚကေနလည္း Aင္းဝဘက္က ၿမင္းသည္ေတာ္ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ဟာ ညာသံေပးၿပီး
ဝိုင္းထားႀကသတဲ႔။

လဂြန္းAိန္နဲ႔သူ႔တပ္သားသံုးရာလည္း Aေလွ်ာ႕မေပးပဲ ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕ၿပန္တိုက္တာပဲတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕

တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ လဂြန္းAိန္ဘက္က Aင္Aားကနည္းသထက္နည္းလာေပါ႔၊ ထိုးခုတ္ေနရလြန္းလို႔
လက္ပမ္းက်လာေပမဲ႕ လဂြန္Aိန္နဲ႔သူ႔တပ္ကAညံ႕မခံပဲ Aေသခံဝင္တိုက္သတဲ႔၊
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ဟံသာဝတီတပ္လည္း ကမ္းႏွစ္ဖက္မွာၿဖန္႕ခ်ထားတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕
Aင္းဝတပ္ေတြေႀကာင္႔ လဂြန္းAိန္ကို Aကူညီေပးလို႔မရပဲ တိုက္ပြဲကိုဒီAတိုင္းပဲ ခံခံၿပင္းၿပင္းနဲ႔
ႀကည္႔ေနရတာေပါ႔။

Aင္းဝဘက္က Aက်ဆံုးမ်ားေပမဲ႕ Aင္Aားကြာေတာ႔ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ လဂြန္းAိန္တို႔ေလွကို

Aင္းဝတပ္က စီးမိသြားတယ္၊ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ တိုက္ရင္းခုတ္ရင္း ေပါင္မွာ
လွံတခ်က္ထိုးမိလိုက္တဲ႔Aခါ လဂြန္းAိန္ဟာ မရပ္နိဳင္ေတာ႕ပဲ လဲက်သြားရွာေရာတဲ႔။
မင္းရဲေက်ာ္စြာ တိုက္ပြဲကိုႀကည္႔ေနရင္း လဂြန္းAိန္ကိုမေသေစနဲ႔ လို႔လွမ္းၿပီး
ေAာ္ဟစ္Aမိန္႔ေပးသတဲ႔။

ေနာက္ဆံုး Aင္းဝတပ္ဟာ လဂြန္းAိန္ကို Aရွင္ရလိုက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ေပါင္ကလွံထိုးခံရတဲ႔

ဒဏ္ရာက သိပ္နက္လြန္းတဲ႔Aၿပင္ လဲက်သြားတာေတာင္ Aေသခံၿပီးခုခံေနေသးတဲ႔Aတြက္
Page | 222
Aရွင္ဖမ္းမိဖို႕ ခက္ခက္ခဲခဲ ႀကိဳးစားရတာမို႕ ဖမ္းဆီးရမိခ်ိန္မွာ ေသြးထြက္တာ
Aရမ္းလြန္သြားသြားၿပီးေလ။ မင္းရဲေက်ာ္စြာဆီေရာက္ေတာ႕ လဂြန္းAိန္ရဲ႕ Aေၿခေနက
ခပ္ေၿမာ႕ေၿမာ႕ AေနAထားေရာက္ေနၿပီတဲ႔၊ သမားေတာ္ေတြက Aနာကိုႀကည္႔ၿပီး
မရနိဳင္ေတာ႕ဘူးလို႔ ေလွ်ာက္ႀကပါတယ္။

သူရဲေကာင္းၾကီး၏ေနာက္ဆံုးခရီး

လဂြန္းAိန္ကို ဒဏ္ရာနဲ႔Aရွင္မိလိုက္ၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ သူ႔သားကို

Aၿပစ္တင္ပါတယ္။ လဂြန္းAိန္လို ရန္သူဘက္က နာမည္ေက်ာ္ေသနာပတိတေယာက္ကို
ဒီလိုနည္းနဲ႔Aနိဳင္ယူတာကို မင္းေခါင္မႀကိဳက္ဘူး၊ ရန္သူၿဖစ္ေပမဲ႔လည္း သူရဲေကာင္းတေယာက္ကို
ေလးေလးစားစားနဲ႔ ေယာက်ၤာပီပီရင္ဆိုင္ Aနိဳင္ယူရမယ္လို႔ သူ႔သားကိုေၿပာတယ္၊
ၿမသီတင္းဘုရား သစၥာဆိုပြဲမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ကလိန္ကက်စ္Aႀကံစည္ကို
လဂြန္းAိန္ကေယာက်ၤားပီပီ ဖ်က္ပစ္ခဲ႔တာေတြကို ေၿပာၿပသလို ပန္းေက်ာ္တိုက္ပြဲက
Aၿဖစ္Aပ်က္ေတြကို ေၿပာၿပၿပီး လဂြန္းAိန္ဟာ သူ႕ရဲ႕Aသက္သခင္လို႕ ေၿပာလို႔ရတဲ႔
AေနAထားလဲ ေရာက္ခဲ႔ဖူးတယ္လို႕ သူ႔သားကို ဆံုးမတယ္၊ ေနာက္ Aေတာ္ဆံုး
နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီး တႏၲဝါရီ လႊတ္ၿပီးေတာ႕လည္း လဂြန္းAိန္ရဲ႕ Aသက္ကိုကယ္တင္ဖို႔
ႀကိဳးစားရွာသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း သူAေဖရဲ႕Aၿပစ္တင္စကားကို နာယူၿပီး လဂြန္းAိန္ကိုထားတဲ႔

ေလွဆီကူးသြားၿပီး လဂြန္းAိန္ကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုတယ္၊ ေလွေတာ္ေပၚက Aခန္းထဲမွာ
လဂြန္းAိန္ဟာ Aနာရွိန္ေႀကာင္႔ေဖ်ာ႔ေတာ႔လဲေလ်ာင္းေနတယ္။ ဘာမွAားမငယ္ဖို႔ မစိုးရိမ္ဖို႔
က်မၼာေAာင္သာ ႀကိဳးစားဖို႕ ဘာမွေခါင္းထဲမွာမထားဖို႔မင္းရဲေက်ာ္စြာက Aားေပးစကားဆိုေတာ႕
လဂြန္းAိန္က ယဲ႕ယဲ႕ၿပန္ၿပံဳးၿပၿပီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမရေတာ႕ပါဘူးဗ်ာလို႔ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာက ထမင္းစားမလားလို႕ ေမးတဲ႔Aခါမွာေတာ႕ လဂြန္းAိန္က “
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဝမ္းထဲကို Aရွင္တေယာက္ရဲ႕ ထမင္းကိုပဲဝင္ေစပါတယ္၊ Aရွင္ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
ထမင္းကိုစားတတ္သူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ” လို႕ ခပ္တင္းတင္းၿပန္ေၿပာတယ္။ ဒီေတာ႕ ထမင္းမစားလဲ
ကြမ္းစား ေရေသာက္ပါလားလို႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ထပ္ၿပီးတိုက္တြန္းေတာ႕ လဂြန္းAိမ္က
ေခါင္းညိတ္ၿပရွာတယ္၊ ဒဏ္ရာAရွိန္ေႀကာင္႔ေရာ၊ တိုက္ပြဲမွာ ပင္ပန္းခဲ႔တဲ႔Aတြက္ေရာ

Page | 223
သူAရမ္းကိုဆာေလာင္Aားနည္းေနၿပီေလ၊ ဒါနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သူကေသာက္ေနတဲ႔
ေရတေကာင္းထဲက ေရကို ကိုယ္တိုင္ငွဲ႔တိုက္ၿပီး သူကြမ္းAစ္ထဲက ကြမ္းကိုလည္း
ကိုယ္တိုင္ယာေကြ်းသတဲ႔။

ကြမ္းကိုစား ေရကိုေသာက္ၿပီးေတာ႕လဂြန္းAိန္က “ Aရွင္႔သားေကြ်းတဲ႔ ကြမ္းကိုစားေရကိုေတာ႕

ေသာက္လိုက္ရၿပီ ဒါေပမဲ႕ Aရွင္႔သားရဲ႕ဒီေက်းဇူးကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးၿပန္ဆပ္ဖို႔
Aခြင္႔မသာေတာ႕တဲ႔Aတြက္ေတာ႕ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ၊ ဒါေပမဲ႕ Aရွင္႔သားAက်ိဳးAတြက္
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတခုေတာ႔ ေလွ်ာက္တင္ခဲ႔ပါရေစ၊ Aခုေၿပာမဲ႔စကားကို Aရွင္သားAေနနဲ႔
ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ Aခုဒီမွာရွိေနႀကတဲ႔ Aမတ္ေသနာပတိေတြက မွတ္သား
ထားေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာင္ကို သူ႔ရွင္ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ စစ္ထိုးႀကတဲ႔Aခါ ဆင္စီးခ်င္း ၿမင္းစီးခ်င္း
ေၿခလ်င္ခ်င္း ရင္မဆိုင္ပါနဲ႔ သူ႔ရွင္ဟာ ဒီလိုစစ္ေတြမွာ ကြ်မ္းက်င္ယံုမကပါဘူး သူ႕ေဘးမွာရွိတဲ႔
ဆင္စီးၿမင္စီးသူရဲေတြက သူ႔နဲ႔ေသြးသားေတာ္စပ္သူေတြခ်ည္းပဲမို႕ သူ႕Aတြက္ဆိုရင္
Aသက္ေပးဖို႔ဝန္မေလးႀကဘူး၊ ဘီလူးေတြ သဘက္ေတြလိုပဲ၊ ဒီလိုေၿပာလို႔
Aရွင္႔သားယံုခ်င္မွယံုမယ္ ဒါေပမဲ႕ တကယ္ႀကံဳရင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေၿပာခဲ႔တာ Aမွန္ပဲဆိုတာ
Aရွင္႔သားသိမွာပါ ” လို႕ ေလွ်ာက္တင္ပါတယ္။

မင္းရဲေက်ာ္စြာက လဂြန္းAိန္ကို ႀကည္႔ရင္း မဲ႔ၿပံဳးၿပံဳးၿပီး ဘာမွၿပန္မေၿပာဘူး၊ ဒါေပမဲ႕

Aၿပန္မွာေတာ႕ “ Aင္း လဂြန္းAိန္၊ လဂြန္းAိန္ ေသခါနီးAထိ သူ႕သခင္Aတြက္ ငါတို႔ကို
စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ တိုက္သြားေသးတာပဲ ” လို႕တကိုယ္ေရ ေရရြတ္ပါသတဲ႔။

Aဲဒီည သန္းေခါင္ေလာက္မွာပဲ လဂြန္းAိန္လဲ Aနာသည္းလြန္းတာနဲ႔ ေသသြားပါတယ္။

ဒီသတင္းကို မင္းေခါင္နဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာႀကားေတာ႕ Aေလာင္းကို သူ႕သခင္ဆီ
ေမွ်ာေပးလိုက္ပါကြာလို႕ Aမိန္႔ေပးတာနဲ႔ Aင္းဝတပ္က လဂြန္းAိန္Aေလာင္းကို
ငွက္ေပ်ာေဖာင္ေပၚမွာတင္ Aဝတ္ၿဖဴေလးလႊမ္းၿပီး က်ေရနဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ရွိရာ
ေမွ်ာ္ခ်ေပးလိုက္သတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ၿမန္မာ႕ရာဇဝင္မွာ ေယာက်ၤားAပီသဆံုးလို႔ ေၿပာလို႔ရတဲ႔ တပ္မေတာ္သားႀကီး

တေယာက္ဟာ စစ္ေၿမၿပင္မွာပဲ ေယာက်ၤားပီပီသသ က်ဆံုးသြား ရွာပါေတာ႕တယ္။

Page | 224
Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီစစ္မွာ ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြက ၂ဖက္စလံုးက Aမ်ားႀကီး
ေမြးထုတ္ေပးနိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြဟာ ဒီလိုပဲ Aခ်ည္းAႏွီးေပ်ာက္ပ်က္သြားရတာပဲေလ။

ရာဇာဓိရာဇ္ဆုတ္ၿပီ

ေဘာလံုးAသင္းတသင္းAေနနဲ႔ႀကည္႔ရင္ သမိန္ၿဗာဇၨ၊ Aမတ္ဒိန္၊ Aမတ္မဟာသာမြန္ တို႔ဟာ

ကြင္းလယ္ကစားသမားေတြေပါ႔၊ AဲဒီAထဲမွာ သမိန္ၿဗာဇၨဟာ ကြင္လယ္ကAဓိက
ေမာင္းႏွင္Aားႀကီးပဲ၊ သူမရွိေတာ႕ ရာဇဓိရာဇ္ရဲ႕ဟံသာဝတီတပ္ဟာ ကြင္လယ္ပ်က္သြားတဲ႔
ေဘာလံုးAသင္းႀကီးလို ၿဖစ္သြားရွာတဲ႔Aၿပင္ Aဓိကတိုက္စစ္မွဴးၿဖစ္တဲ႔
လဂြန္းAိန္ပါက်သြားေတာ႕ Aေၿခေနက Aေတာ္ႀကီးကို ယိမ္းယိုင္သြားေတာ႕တာေပါ႔။

ဒါေႀကာင္႔လည္း လဂြန္းAိန္ဈာပနပြဲမွာ ရာဇာဓိရာဇ္က ဗိုလ္မင္းၿဗာဇၨက

ငါ႔ကိုစြန္႔သြားတာမွမႀကာေသး Aခုမင္းက ငါ႔ကိုပစ္သြားၿပန္ၿပီလား လဂြန္းAိန္ရာ၊ ငါ႔မွာ
ႀကံေဖာ္ႀကံဖက္မရွိေတာ႕ပါလား သူတို႕ငါ႔ရဲ႕Aစြယ္ေတြကို ခ်ိဳးႏုတ္ပစ္လိုက္ႀကတာပဲ၊
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ Aစားထိုးစရာ ငါဘယ္လိုရွာရမွာလဲကြာလို႕ ဝမ္းပန္းတနည္း
ညည္းညဴရွာသတဲ႔။

လဂြန္းAိန္နဲ႔ သမိန္ၿဗာဇၨကိုဆံုးရွံဳးလိုက္ရတာေႀကာင္႔ ဟံသာဝတီတပ္ဟာ စိတ္ဓါတ္Aေတာ္ေလး

က်ဆင္းသြားႀကကုန္သတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ကို Aင္းဝတပ္က လွည္႔ဖ်ားလုပ္ႀကံလိုက္ကာစကဆို
ေသြးဆူလြယ္တဲ႔ တပ္မွဴးတပ္သားေတြဆို စိတ္မထိမ္းနိဳင္ပဲ Aင္းဝတပ္ေရွ႔သြားၿပီး
ဆဲဆိုစိမ္ေခၚႀကတဲ႔Aထိ ၿဖစ္သြားႀကသတဲ႔၊ ဒီAထဲမွာ Aထင္ရွားဆံုးက
ႀကည္းတပ္ဦးစီးဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သမတ္ေတာ္ သမိန္ဗရမ္းေပါ႔။

လဂြန္းAိန္Aသတ္ခံလိုက္ရတာကို မေက်နပ္တဲ႔ သမိန္ဗရမ္းက ဆင္ၿဖဴေတာ္တို႔ရဲ႕

ႀကန္Aင္လကၡဏာနဲ႔ၿပည္႔စံုေနလို႔ ဆင္ၿဖဴေတာ္သမုတ္တဲ႔ ဆဒၵႏၱ(ဗကမက္လို႔လည္းေခၚတယ္)
ကိုစီးၿပီး ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ Aင္းဝတပ္စခန္းနားAထိကပ္သြားရင္း သူရဲေဘာေႀကာင္တဲ႔
Aင္းဝသားေတြ ငေႀကာက္ေတြ လူယုတ္ေတြ နည္းနည္းမွသစၥာမရွိတဲ႔ မိန္းမလိုေကာင္ေတြ
မင္းတို႔သတၱိရွိရင္ထြက္လာခဲ႔ႀက လို႕သြားဆဲသတဲ႔။ ဒီေတာ႕ Aင္းဝဘက္ကလည္း
ထြက္တိုက္ႀကတာေပါ႔၊ ထြက္လာတဲ႔ Aင္းဝစစ္သည္ေတြက သမိန္ဗရမ္းက တေယာက္ထဲ

Page | 225
Aေတာ္ႀကာႀကာခံတိုက္ေသးသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ ႀကာလာေတာ႕ မခံနိဳင္တာနဲ႔ ၿပန္ဆုတ္ေၿပးရေရာေပါ႔
ဒါေတာင္ မင္းတို႔က Aမ်ားနဲ႔မွမိုက္ရဲတဲ႔ေကာင္ေတြ ငေႀကာက္ေတြလို႕ ဆဲဆိုသြားေသးသတဲ႔။

ဒီAေႀကာင္း မင္းေခါင္ႀကားေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းကို ေတြ႔ခ်င္လာတယ္။ သမိန္ဗရမ္းကလည္း

လူေခ်ာတေယာက္ လက္ရံုးရည္ေကာင္းသူတေယာက္လို႔ စစ္ပြဲေတြမွာ ေက်ာ္ႀကားေနတာ
ႀကာၿပီတဲ႔၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သမီးကို ရတာေနမွာေပါ႔။

မင္းေခါင္က သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔ သူရဲေကာင္းနဲ႔ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္လို႔ တမန္လႊတ္စာပို႕လာေတာ႕

ရာဇာဓိရာဇ္က မယံုေတာ႕ဘူး ဒါနဲ႔ မင္းတို႔ကို ငါမယံုေတာ႕ဘူး လဂြန္းAိန္တုန္းကလို
ငါAႏွပ္မခံနိဳင္ေတာ႕ဘူးလို႕ စာၿပန္လိုက္တယ္။ ဒါကို မင္းေခါင္ကဖတ္ၿပီး သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔
လဂြန္းAိန္မရွိေတာ႕တာ ဒီလူ႔Aတြက္ လက္ႏွစ္ဖက္Aၿဖတ္ခံလိုက္ရသလို ၿဖစ္သြားတာပဲ၊
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ Aမတ္ဒိန္သာမရွိရင္ AားလံုးAၿဖတ္ခံထားရသလို ၿဖစ္သြားမွာလို႔
ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ၿပံဳးရင္းေၿပာပါသတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းကို ဘာAႏၱရာယ္မွ
မၿဖစ္ေစရပါဘူးဆိုတဲ႔ ဂတိကိုေပးၿပီး မင္းေခါင္က စာေရးတမန္လႊတ္ၿပန္ေတာ႕ မလႊတ္ရင္
ငါ႔ကိုငေႀကာက္လို႕ထင္သြားမယ္လို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ေတြးရင္း သူ႕သမတ္ကို
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္Aေဆာင္Aေယာင္ Aၿပည္႔ဆင္ေပးလိုက္ၿပီး မင္းေခါင္ဆီလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။

သမိန္ဗရမ္းလဲ ပထမေတာ႕ လက္နက္ဝွက္ယူသြားၿပီး မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံဖို႔Aထိ

စU္းစားေသးတယ္ ေနာက္ေတာ႕လည္း မေကာင္းပါဘူးေလေတြးရင္း ဘာလက္နက္မွ
မေဆာင္သြားေတာ႕ပဲ လက္ခ်ည္းဗလာနဲ႔ မင္းေခါင္ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ကို ဝင္သတဲ႔။

မင္းေခါင္စခန္းခ်ထားတဲ႔ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ေလွဆိပ္ေရာက္ေတာ႕ Aင္းဝတပ္မွဴးႀကီးေတြက

ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကိဳဆိုႀကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ဝင္ကာနီးမွာေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းမွာ လက္နက္ပါမပါ AေသAခ်ာရွာေဖြပါသတဲ႔။ မင္းေခါင္က သမိန္ဗရမ္းကိုႀကည္႔ၿပီး
မင္းက နာမည္ေက်ာ္တဲ႔Aတိုင္း Aေတာ္ႀကည္႔ေကာင္းတာပဲ၊ ေယာက်ၤားေကာင္းတို႔ရဲ႕
လကၡဏာေတြနဲ႔လည္း ၿပည္႔စံုတယ္ စစ္ဗိုလ္ၿဖစ္ထိုက္သူပဲ လို႔ ခ်ီးမြမ္းေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းက
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAစြမ္းAစကို မၿမင္ရေသးပဲ မခ်ီးမြမ္းပါနဲ႔ဦး Aရွင္႔ရဲ႕သူရဲေကာင္းတဦးဦးနဲ႔
ဆင္တစီးခ်င္း ဒါမွမဟုတ္ ၿမင္းတစီးခ်င္း တိုက္ေစခိုင္းႀကည္႔ပါဦးလို႔ ၿပန္ေလွ်ာက္ေတာ႕

Page | 226
ငါလည္းၿမင္ခ်င္ပါတယ္ကြာ ဒါေပမဲ႕ ငါဘက္ကရံႈးသြားရင္ ကိစၥမရွိေပမဲ႕ မင္းတခုခုၿဖစ္သြားရင္
မင္းသခင္ကို ငါေပးခဲ႔တဲ႔ ကတိပ်က္သလို ၿဖစ္သြားဦးမယ္ မင္းေခါင္က ၿပန္ေၿပာရင္း သမိန္ဗရမ္းကို
ေရႊကြမ္းAစ္တလံုး လက္ေဆာင္ေပးသတဲ႔။

ေနာက္ပိုင္းရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲေတြမွာ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ ဟံသာဝတီဘက္က Aရွံဳးေတြမ်ားလာတယ္။

ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတာ္ႀကီး ဗညားက်န္းဟာ သူ႔ညီ ရာဇာမႏုနဲ႔Aတူ
ေၿမာင္းၿမဘက္က ရသမွ်လူသူရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး စစ္ကူလာၿဖည္႔ေပးတယ္။ စစ္ကူလာၿဖည္႔ရင္း
သူ႕Aေဖရဲ႕Aေၿခေနကို သံုးသပ္မိတဲ႔ ဗညားက်န္းက ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ဇာတာမသန္႔ေသးလို႔
ဒီလိုၿဖစ္ေနရတာပါ၊ သားေတာ္Aႀကံတခုေပးပါရေစ ဇာတာမသန္႔တဲ႔Aခိုက္Aတန္႔မွာ ခမည္းေတာ္
မုတၱမဘက္ကို သြားၿပီး ဇာတာသန္႔သြားတဲ႔Aထိ ခဏသြားေနလိုက္ေစခ်င္တယ္လ႕ို
ေလွ်ာက္တယ္။

တကယ္လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ Aနားယူဖို႔လိုAပ္ေနၿပီ၊ ႀကမ္းတမ္းၿပီး ရွံဳးနိမ္႔မွဳမ်ားတဲ႔

စစ္ပြဲေတြဆက္တိုက္ ဆင္ႏြဲေနရလို႕ ရာဇာဓိ္ရာဇ္ဟာ Aေတာ္ေလးစိတ္ပမ္း လူပမ္းရာက
စိတ္ဓါတ္က်စရာေတြနဲ႔ ဆက္တိုက္ႀကံဳလိုက္ရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ စိတ္က်ေရာဂါၿဖစ္ေနၿပီေလ။
ဒီလိုAေၿခေနမွာ လူေရာစိတ္ပါ ပစ္ၿပီးAနားယူလိုက္ဖို႔ စိတ္ဓါတ္Aင္Aားကို
ၿပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႕ Aရမ္းလိုAပ္ေနၿပီဆိုတာကို ဗညားက်န္းသေဘာေပါက္တယ္။

သူ႕သားေလွ်ာက္တာကို ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္းသေဘာတူတယ္၊ သူ႕Aေနနဲ႔ၿဖစ္နိဳင္ရင္

ဒီစစ္ပြဲႀကီးက ထြက္ေၿပးသြားလိုက္ခ်င္ၿပီ၊ ဒါေပမဲ႕ ၿပႆနာက စစ္ကိုဘယ္လိုဆုတ္မလဲ။
Aခုေလာေလာဆယ္AေနAထားက Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ထိစပ္ေနတဲ႔Aေနထားကို
ေရာက္ေနၿပီ သူဆုတ္တာနဲ႔ Aေနာက္ကေန မင္းရဲေက်ာ္စြာကဖိတိုက္ေတာ႕မယ္။ စစ္ပြဲမွာ
စစ္ဆုတ္တာ Aင္မတန္ခက္ခဲတယ္ေလ၊ တခါက မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္
ပန္းေက်ာ္ကေနၿပန္ဆုတ္တဲ႔ ေနရာမွာ AစီစU္ညံ႕တာနဲ႔ မိဖုရားေတြ ဟံသာဝတီလက္ထဲ
က်သြားသြားရတဲ႕ သာဓကေတြရွိဖူးတယ္မဟုတ္လား၊ စစ္ဆုတ္တာမွားရင္ သူခံသြားရနိဳင္တာကို
ရာဇာဓိရာဇ္ေတြးမိရင္း လန္႔ေနရွာတယ္။

စစ္ဦးစီးAစည္းAေဝးAႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚၿပီး တပ္ဆုတ္ဖို႔ေသနဂၤဗ်ဴဟာရွာေပမဲ႔လည္း Aေၿဖမရဘူး၊

သူက ေနာက္ခ်န္ေထာက္ပို႔တပ္မွဴးႀကီးမ်ားAေနနဲ႔ ထားခဲ႔တဲ႔ Aမတ္ႀကီးမဟာသာမြန္နဲ႔
Page | 227
Aမတ္ဒိန္တို႕ သူ႕ထံAခ်ိန္မွီမေရာက္လာနိဳင္လို႔လည္း ရာဇာဓိရာဇ္စိတ္ပ်က္ေနရရွာတာေပါ႔၊
ညညဆို Aိပ္လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ဘူးတဲ႔။

တညသူAိပ္ယာထဲ Aိပ္မေပ်ာ္လို႕ဟိုေတြးဒီေတြးေတြးေနတုန္း သူစီးတဲ႔မင္းစီးေလွဝမ္းထဲက

AသံAက်ယ္ႀကီးၿမည္ေAာင္ ေရပက္ေနသံကို ႀကားရသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ Aိပ္မေပ်ာ္လို႕ေဒါသထြက္ေနတဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္က ဘယ္ေကာင္လဲ ဒီAခ်ိန္ႀကီးေရပက္ေနတာ ေခၚစမ္းကြာဆိုေတာ႕ မကလြံဆိုတဲ႔
ေရတပ္သားတေယာက္ၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ မင္းက ေန႔ပိုင္းမွာ ဘာလုပ္ေနလို႕
ေလွဝမ္းတြင္းေရမပက္ပဲ ငါAိပ္ခ်ိန္မွ လာပက္ေနရတာလဲလို႕ ေဟာက္ေတာ႕ မကလြံက
ေန႔ပိုင္းမွာဆို ၿမစ္ညာမွာရွိတဲ႔ ရန္သူ႕တပ္ေတြက ဆင္ေတြၿမင္းေတြ ေရထဲဆင္းလို႔
ေရေနာက္တယ္ေလ ညပိုင္းမွာ ရန္သူ႔တပ္လွဳပ္ရွားမွဳမရွိေတာ႕ ေရႀကည္တာေပါ႔လို႕
ၿပန္ေလွ်ာက္သတဲ႔။ မကလြံရဲ႕ ေလွဝမ္းတြင္ေရပက္တာနဲ႔ Aဆက္စပ္မရွိတဲ႔
တုန္႔ၿပန္စကားကိုႀကားေတာ႕ ဒီေကာင္ငါ႔ကိုAထာနဲ႔ေၿပာေနတာပဲလို႕ ေတြးမိၿပီး Aခုငါ
တပ္ေတြကို ဆုတ္ခ်င္တယ္ကြာ ရန္သူတပ္မလိုက္နိဳင္ေAာင္ ဘယ္လိုဆုတ္ရင္ ေကာင္းမလဲလို႕
ေရနစ္သူAားကိုးရွာရင္း က်ဴရိုးမွ်င္ေလးကို ဆြဲယူတာမ်ိဳးလို သူ႕ေရတပ္သားေလးကို
ရာဇာဓိရာဇ္က ေမးလိုက္ေတာ႕ မကလြံက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမွာAႀကံရွိပါတယ္၊ ဒီAႀကံကို
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAေစာႀကီးကတည္းက ရထားၿပီးသား တကယ္လို႔သာ Aရွင္မင္းႀကီး ကြ်န္ေတာ္႔ကို
တင္ေလွ်ာက္ခြင္႔ေပးခဲ႔ရင္ Aခုေလာက္ဆို Aရွင္မင္းႀကီး ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ကေ
ို တာင္
ေရာက္ႏွင္႔ေနေလာက္ၿပီလို႕ ခပ္ႀကြားႀကြားေလး ၿပန္ေလွ်ာက္ပါသတဲ႔။

မဂဒူးေAာင္ဓါတ္ၿပန္ယူၿပီ

ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း မကလြံေပးတဲ႔AႀကံAတိုင္း ႀကည္းေႀကာင္းခ်ီမယ္ဆိုၿပီး သတင္းလႊင္႔တယ္၊

သတင္းခ်ည္းလႊင္႔တာမဟုတ္ပဲ တပ္ကိုလည္းၿပင္ေစတယ္။ Aင္းဝသူလွ်ိဳေတြကလည္း
ဒီAေႀကာင္းကို မင္းရဲေက်ာ္စြာဆီ Aၿမန္သတင္းပို႕ႀကတာေပါ႔၊ ဒီေတာ႕မင္းရဲေက်ာ္စြာက
ေရတပ္ကိုဖ်က္လို႕ ႀကည္းတပ္ကိုAေသAခ်ာၿပင္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို ခင္ဗ်ားႀကီးဒီတခါေတာ႕
က်ဳပ္လက္ကေန မလြတ္ေစရေတာ႕ဘူးေပါ႔။

Page | 228
AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္မွဴးေတြနဲ႔AေသAခ်ာေဆြးေႏြးၿပီး Uပါေကာင္းနဲ႔ မကလြံကို
တပ္ဦးကိုေခါင္းေဆာင္ေစတယ္၊ သမိန္Aဝနံနိဳင္ကေတာ႕ ေနာက္ခ်န္တပ္Aေနနဲ႔ထားၿပီး
ညဦးေရမတတ္ခင္ ေရေႀကာင္းကေနဆုတ္ေတာ႕တာပဲ။

မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဒီလိုလစ္ေၿပးရင္ မလြယ္ေစရေAာင္ ေရေႀကာင္းတေလွ်ာက္ ၿမစ္ထဲမွာ

ကြန္မန္ဒိုလႊတ္ၿပီး တိုင္ေတြ ႀကိဳစိုက္ခိုင္းထားတယ္၊ ဒီလိုေရေAာက္AတားAဆီးကို
မကလြံAႀကံညဏ္နဲ႔ Uပါေကာင္းက ေလွႀကီးႏွစ္စင္းကိုယွU္ၿပီး တန္းထိုးလို႔
တိုင္ရွင္းသေဘၤာAေနနဲ႔ Aသံုးၿပဳတာနဲ႔ ေရေAာက္က တိုင္ေတြလဲၿပိဳကုန္ေရာ။

Aဲဒီလိုရာဇာဓိရာဇ္ စုန္ဆင္းသြားၿပီး Aေတာ္ႀကာတဲ႔Aခါမွ ႀကည္းတပ္က တပ္စခန္းကိုမီးရွိဳ႕ၿပီး

ဆုတ္သတဲ႔။ ႀကည္းတပ္စစ္ဦးစီးက သားေတာ္ႀကီးဗညားက်န္၊ သားေတာ္ငယ္ရာဇမႏုက
ေရွးေၿပးတပ္၊ သမိန္ဗရမ္းကေတာ႕ ေနာက္ခ်န္တပ္ေပါ႔။ သမီးေယာက္ဖ သံုးေယာက္
Aေတာ္တက္ညီလက္ညီရွိတာနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ Aင္းဝတပ္က ေနာက္ကလိုက္တိုကတ
္ ာကို
စုစုစည္းစည္းခုခံႀကလို႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာတပ္က Aသာစီးမယူနိဳင္ဘူးတဲ႔။ Aသာစီးမယူနိဳင္တဲ႔Aၿပင္
သမိန္ဗရမ္းက သူ႕ဆင္ဗကမက္ကို Aတင္းခြ်န္းဖြင္႔ၿပီး လိုက္ထိုးတာနဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြေတာင္
ၿပန္လွန္သြားေသးသတဲ႔။

သမိန္ဗရမ္းက လန္သြားတဲ႔ Aင္းဝတပ္ေနာက္ကို Aတင္းလိုက္ေတာ႕ သူ႔တပ္နဲ႔ကသ

ြဲ ြားတယ္၊
ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ဆင္ဗကမက္ဟာ တြင္းနက္ႀကီးတတြင္းထဲက်သြားပါေလေရာ။
သမိန္ဗရမ္းက သူ႕ဆင္ကို Aတြင္းထဲက Aတင္းရုန္းေစတယ္၊ ဗကမက္လဲ ရုန္းရွာတာပဲ ဒါေပမဲ႕
တြင္းကနက္ေတာ႕ မတက္နိဳင္ဘူး ဒီလိုနဲ႔သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝတပ္က ဖမ္းမိသြားေတာ႕တာေပါ႔။

ဗညားက်န္တို႕တပ္ကလည္း Aေတာ္လွမ္းေနတာမို႕ သမိန္ဗရမ္းကိုမကူနိဳင္ဘူးေပါ႔ေလ။

သမိန္ဗရမ္းကိုမိေတာ႕ ႀကည္းတပ္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aရိပ္Aေရာင္ေတာင္ မၿမင္တာမို႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာကသံသယဝင္ၿပီး စစ္တာေပါ႔၊ Aဲဒီမွာသမိန္ဗရမ္းက AသားAနာမခံဘူး ၿပီးေတာ႕
သူစU္းစားတယ္ AခုAခ်ိန္Aထိ သူ႕ရွင္ႀကည္းတပ္နဲ႔စုန္သြားတယ္လို႕ ဆက္လိမ္ေနရင္
မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဗညားက်န္တို႕တပ္ကို ဖိတိုက္ေတာ႕မယ္ ဒါဆို ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ၿပီး
သူ႕ရွင္စုန္သြားတာလဲႀကာၿပီ၊ ေရကလည္း တတ္ေနၿပီဆိုေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စာြ သူ႕ရွင္ေနာက္ကို

Page | 229
လိုက္လို႔မမွီနိဳင္ေတာ႕ဘူးလို႕ေတြးလိုက္ရင္း ဟယ္ ငတံုးေတြ သူ႕ရွင္ေရေႀကာင္းကေန စုန္သြားတာ
ႀကာလွၿပီ ေၿပာတာနဲ႕ ေရတပ္ကို ၿပန္ဆင္ၿပီး ေရေႀကာင္းနဲ႔လိုက္ရၿပန္တာေပါ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ေရတပ္က Aေတာ္ၿမန္တာတဲ႔၊ Aႀကာႀကီးကြာသြားမွ ေကာက္လိုက္တာေတာင္

ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေနာက္ခ်န္တပ္ကို မွီေသးဆိုပဲ၊ ဟိုတုန္းက ေလွသေဘၤာေတြက ရြက္ေရာတက္ေရာ
သံုးရတာကိုး၊ တက္ကိုAားကုန္ေလွာခိုင္းေတာ႕ ၿမန္တာေပါ႔။ Aင္းဝေရတပ္ရဲ႕
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းသံႀကားေတာ႕ ေနာက္ခ်န္တပ္မွဴး သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္ဟာ
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ကို Aၿပင္းေလွာ္ခိုင္းၿပီး သူနဲ႕လက္ေရြးစင္သူတပ္သားေတြက ေလွႀကီးတစီးနဲ႔
ၿမစ္ထဲေမ်ာရင္း Aင္းဝတပ္ကို ေစာင္႔ေနရစ္တယ္။

Aင္းဝတပ္ေရာက္လာေတာ႕ Aလံၿဖဴေထာင္ၿပီး Aဖမ္းခံတယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာက စစ္ေမးေတာ႕

ရာဇာဓိရာဇ္တပ္က ေရွ႔တေကြ႔ေလးတင္ေရာက္ေနေသးတယ္၊ သူကေတာ႕
ဘယ္လိုမွတိုက္လို႕မနိဳင္မွန္းသိလို႕ Aညံ႕ခံေႀကာင္း ဘာညာေၿပာေတာ႕ စစ္ေသြးႀကြတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း Aရွံဳးသမားဆို ေခါင္းထဲသိပ္ထားခ်င္တဲ႔သူ မဟုတ္ေတာ႕
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႕ကို ဒီမွာေစာင္႔ေနလို႕ ေပါ႔ေပါ႔ဆဆေၿပာၿပီး ေရွ႔က ရာဇာဓိရာဇ္ဆီကို
Aတင္းလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္Aေရွ႔ကေန Aင္းဝေရတပ္ကေလွႀကီးေလွငယ္ေတြ
တစင္းၿပီး တစင္းေက်ာ္သြာေရာ၊ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ တိုက္ေလွေတြေက်ာ္သြားေတာ႕ ေနာက္မွာ
ေထာက္ပို႕တပ္ကေလွေတြ လိုက္လာတာေပါ႔၊ သိတဲ႔Aတိုင္း ေထာက္ပို႔တပ္မွာ
Aေစာင္႔နည္းနည္းပဲ ပါလာတာေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္က်မွ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္နဲ႔ သူ႕တပ္က
ေထာက္ပို႕တပ္ကို တိုက္ေတာ႕တာပဲ။

မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ ၿမစ္ေကြ႕တေကြ႔ၿပီးတေကြ႔ စံုဆင္းၿပီးလိုက္ႀကည္႔ေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္

Aရိပ္Aေရာင္ေတာင္မေတြ႔ေတာ႕ သံသယၿဖစ္လာတယ္၊ ဒါနဲ႔သူ႕တပ္ကိုရပ္ၿပီး
Aထက္ကဆင္းလာတဲ႔ ေလွေတြကိုေစာင္႔တယ္ Aဲဒီမွာ သူ႕ရဲ႕ရိကၡာသည္တဲ႔ ေထာက္ပို႔ေလွေတြ
ပါမလာတာသိေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္ ဂ်ပိုးလုပ္ၿပီးဆိုးတာသိလိုက္ရလို႕ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕
ၿမစ္ကိုၿပန္ဆန္ၿပန္တယ္ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္Aဝနံနိဳင္တို႕Aဖြဲ႔က ကုန္းေပၚတတ္ၿပီး
ႀကည္းေႀကာင္းနဲ႔ေၿပးၿပီ။

Page | 230
ၿမစ္ေႀကာင္းAတိုင္းစုန္လာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ သန္လ်င္ေရာက္ေတာ႕ သူေဌးသူႀကြယ္
လူသူရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး သူ႔နဲ႕ပဲခူးကိုေခၚသြားတယ္၊ ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ သားႀကီးဗညားက်န္ကို
နန္းAပ္တယ္၊ သားငယ္ရာဇမာႏုကိုေတာ႕ တႏွစ္စာစားနတ္ရိကၡာစုေဆာင္းၿပီး
ပဲခူးၿမိဳ႕တြင္းသြင္းေစတယ္၊ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ မူးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိႀကီးေတြ ၿခံရံၿပီး
မုတၱမသြားေနပါသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာက ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aၿပဳတ္မႏွံလိုက္နိဳင္ေပမဲ႕ သမိန္ဗရမ္းနဲ႕

နာမည္ေက်ာ္ဗကမက္ဆင္ေတာ္ ရလိုက္လို႕ သူ႕Aေဖ ဘုရင္မင္းေခါင္ကို သြားဆက္သၿပီး၊
Aခုရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဆိပ္မရွိေတာ႕တဲ႕ ေၿမြတေကာင္ၿဖစ္သြားပါၿပီ၊ သမိန္ၿဗာဇၨလည္းမရွိေတာ႕
လဂြန္းAိန္လဲေသၿပီ ဒီႀကားထဲ သားတို႔က သမိန္ဗရမ္းကိုဖမ္းမိလိုက္ေတာ႕
သူ႔မွာAားမရွိေတာ႕ဘူး ဒီေတာ႕ ေရေႀကာင္းႀကည္းေႀကာင္းနဲ႔ သားေတာ္ကို
ဟံသာဝတီကိုသိမ္းခြင္႔ၿပဳပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္သတဲ႔။

မင္းေခါင္က ဒီလိုAေၿခေနမွာေတာင္ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူတပ္ကိုမကြဲေAာင္ မပ်က္ေAာင္

ေAာင္ၿမင္စြာ ဆုတ္စစ္ဆင္သြားတာကိုႀကည္႔ရင္ ဒီလူAဆိပ္ရွိေသးတယ္သားေတာ္၊
Aခုမိုးလဲက်ေနၿပီ Aေဖတို႕Aင္းဝတပ္သားေတြလည္း ေၿခကုန္လက္ပမ္းက်ေနႀကၿပီ
Aင္းဝၿပန္လွည္႔ရေAာင္လားလို႕ ေၿပာေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ရန္သူAင္Aားနည္းေနခ်ိန္မွာ
Aသက္ရွဳခြင္႔မေပးပဲ ဆိုက္တိုက္ၿပီး AလဲထိုးAနိဳင္ယူရေAာင္လို႕ သူ႔Aေဖကို
Aႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္ေနတာနဲ႔ ဘုရင္မင္းေခါင္လဲ ဆႏၵAရမ္းၿပင္းၿပေနတဲ႕
သူ႕သားကိုAေလွ်ာ႕ေပးၿပီး ခ်ီခ်င္လဲခ်ီေပါ႔လို႕ ခြင္႔ေပးပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သူကေတာ႕ ဖမ္းမိထားတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းကို ေခၚၿပီးAင္းဝကိုၿပန္သြားပါသတဲ႔။

ေAာင္စိတ္နဲ႔Aတူ

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ မိုးရာသီတတြင္းလံုး ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမ စတဲ႔ ပုသိမ၃

္ ၂ၿမိဳ႕တနယ္လံုးရယ္၊ ဒလ
ဒဂုန္ ေမွာ္ဘီစတဲ႔ ဟံသာဝတီရဲ႕Aဓိကၿမိဳ႕ေတြရယ္ကို လိုက္လံတိုက္ခိုက္ၿပီး
သိမ္းပိုက္ထားလိုက္နိဳင္သတဲ႔၊ Aဲဒီနယ္ေတြကိုသိမ္းၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သံလ်င္ကိုမတိုက္ပဲ မြန္ေတြရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္ ပဲခူးကိုတိုက္ပါေတာ႕တယ္။

Page | 231
ဗညားက်န္းေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ဟံသာဝတီဘက္ကလည္း ရွိသမွ်Aင္Aားကို ပံုေAာၿပီးေတာ႕
ခံစစ္ကိုAေသAခ်ာႀကီးကို ၿပင္ဆင္ထားတာဆိုေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာလည္း
တိုက္ရတာမေခ်ာင္ဘူးေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲခူးကိုမဝင္နိဳင္ပဲ ဝိုင္းရံုသာဝိုင္းထားနိဳင္သတဲ႔။ ေနာက္ေတာ႕
Aင္းဝကိုဆက္သားလႊတ္ၿပီး ရိကၡာပို႔ေပးဖို႕ သူ႔Aေဖကိုေတာင္းတယ္။ ဆက္သံနဲ႔ေပးလိုက္တဲ႔
စာထဲမွာ သူဟာမြန္ၿမိဳ႕ႀကီးAားလံုးနီးပါးကို သိမ္းနိဳင္ခဲ႔ၿပီး Aခုပဲခူးကိုဝိုင္းထားေႀကာင္း၊
ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ မုတၱမကိုထြက္ေၿပးသြားေႀကာင္း ဒါေပမဲ႕ သူကေတာ႕ လက္မေလွ်ာ႔ပဲ
ဒီမြန္မင္းကို ရေAာင္လိုက္ဖမ္းၿပီး ဖခမည္းေတာ္ထံဆက္သမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ေနာက္ဆံုးမြန္မင္းက
ပင္လယ္ထဲ ဆင္းေသရင္ေတာင္မွ သူကAလြတ္မေပးပဲ ပိုက္ကြန္နဲ႔Aေလာင္းကို ဖမ္းၿပီးAေဖ႔ထံ
ပို႔ေပးမယ္ဆိုတဲ႔Aေႀကာင္း၊ ေရးထားပါသတဲ႔။

စာကိုဖတ္ၿပီး မင္းေခါင္က “ Aင္းငါ႔သားေတာ႕ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္Aထင္ႀကီးလြန္းေနၿပီ၊ မြန္မင္းကို

Aရမ္းေလွ်ာ႕တြက္ရင္ တေန႔ဒုကၡေရာက္လိမ္႔မယ္ ” လို႕ ညည္းညဴရင္း သူ႕သားမွာတဲ႔ ရိကၡာAၿပင္
စာတေစာင္ပါေပးပို႕လိုက္သတဲ႔။ စာထဲမွာ ရန္သူကိုAထင္မေသးဖို႔ စစ္ေရးAေၿခေနမလွရင္
ဇြတ္မတိုးပဲ ေAာင္ၿမင္စြာ ၿပန္ဆုတ္ခဲ႔ဖို႕ ေရးလိုက္သတဲ႔၊ ဒါကို မင္းရဲေက်ာ္စြာက
မႀကိဳက္ဘူးတဲ႔ေလ။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မုတၱမမွာ သူ႕Aားကိုၿပန္ေမြးတယ္၊ သူ႕စိတ္ကိုၿပန္ၿမင္႔တယ္၊ တကယ္ေတာ႕

ေတာင္ပိုင္း မုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕ဆိုတာက ဟံသာဝတီရဲ႕ AဓိကAင္Aားပဲေလ၊ သူဗညားႏြဲ႔ဘဝကေန
ရာဇဓိရာဇ္ဘဝကို ေရာက္စတုန္းကလည္း ဒီမုတၱမ၃၂ၿမိဳ႕ကိုပဲ Aားၿပဳခဲ႔ရတယ္မဟုတ္လား၊
Aမတ္ႀကီး သမိန္ၿဗာဇၨတို႕ လဂြန္းAိန္တို႕ေပၚထြန္းခဲ႔တဲ႔နယ္ေလ။ Aဲဒီမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
Aင္AားAေသAခ်ာ ၿပန္စုေဆာင္းၿပီး ဆင္တပ္ၿမင္းတပ္ေတြကို စနစ္တက်နဲ႔
ေလ႔က်င္႕သားက်ေAာင္ လုပ္တယ္၊ သူ႔နဲ႔Aတူ Aမတ္ဒိန္နဲ႔နာမည္ေက်ာ္ တပ္မွဴးေတြ
ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြလည္း ပါသြားေတာ႕ က်စ္လစ္ေတာင္႔တင္းတဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္သစ္ကို
Aၿမန္ၿပန္ဖြဲ႔စည္းလိုက္နိဳင္တာေပါ႔။ သံုးလေလာက္ မုတၱမဟာ က်စ္က်စ္လစ္လစ္
Aနားယူလိုက္တာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဟံသာဝတီတပ္ဟာ စိတ္ဓါတ္ၿပန္တတ္ႀကြလာၿပီး
ေAာင္စိတ္တလူလူနဲ႔ စစ္ပြဲဆီေၿပးသြားခ်င္တဲ႔ တပ္မေတာ္ႀကီး ၿပန္ၿဖစ္သြားတယ္။

Page | 232
Aထူးသၿဖင္႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေတြလည္း ေAာင္စိတ္တလူလူနဲ႔ သူ႕တပ္မေတာ္သစ္ႀကီးကို
ႀကည္႔ရင္း ငယ္မူငယ္ေသြးၿပန္ႀကြၿပီး ဗညားႏြဲ႔ဘဝက စိတ္ဓါတ္ေတြၿပန္ရလာတယ္။ ဒီAခ်ိန္မွာ
ပုဏၰားဟူးရားေတြကလည္း ဇာတာေတာ္သန္႔ၿပီလို႔ Aခါေပးၿပီး လူသစ္စိတ္သစ္န႔ဲ မင္းသစ္Aၿဖစ္
သိဒိၶေသာမ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔သစ္ကိုေပးပါတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ စစ္ပြဲAတြက္ Aသင္႔ၿဖစ္ေနတဲ႔
Aေနထားကိုၿပန္ေရာက္သြားပါေလေရာ။

တဖက္က မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aင္းဝတပ္ကေတာ႕ တနယ္ၿခားမွာ ေရာက္ေနတဲ႔Aၿပင္ တမိုးတြင္းလံုး

Aနားမရပဲ ဆက္တိုက္ႀကီးစစ္ပြဲေတြ ဆင္ႏြဲေနရေတာ႕ Aေတာ္ေလးပမ္းေနၿပီေပါ႔၊ သူတို႕ဟာ
ရခိုင္စစ္ Aဲဒီကေန သႏၷီစစ္၊ ေနာက္ၿပည္၊ ၿပည္ကေန ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚ၊ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚကေန ပဲခူး
ဆက္တိုက္ႀကီး တိုက္ခိုက္ေနရတာေလ၊ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ေပ်ာ္တယ္ဆိုတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာေတာင္
Aနာမရတဲ႔ သူ႕စိတ္နဲ႔ကိုယ္Aတြက္ Aရက္ေတြ မိန္းမေတြနဲ႔တခ်ိန္လံုးႏွစ္ၿပီး ေနခ်င္သလိုေန
ၿဖစ္ေနသတဲ႔၊ လူကလည္း ၁၇ - ၁၈ ဆိုေတာ႕ Aေတာ္ငယ္ေသးတာကိုး။

မိုးေလကင္းလြတ္ၿပီး ပြင္႔လင္းရာသီေရာက္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aခါေကာင္းကိုယူၿပီး

မုတၱမကေန မုတၱမေကြ႔ကိုၿဖတ္ၿပီး ေရေႀကာင္းနဲ႔ သံလ်င္ကိုခ်ီတယ္။ Aခုဆိုရင္
မင္းရဲေက်ာ္စြာAတြက္ စစ္မ်က္ႏွာက Aေရွ႔နဲ႔ Aေနာက္ညွပ္သလို ၿဖစ္သြားၿပီေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕
သံလ်င္က ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္နဲ႕ ပဲခူးက ဗညားက်န္းတို႕ Aဆက္သြယ္မရၿဖစ္ေနတယ္၊
ဒါကိုAဆက္သြယ္လုပ္ဖို႕ လူလိုတာေပါ႔။ ဘယ္သူAဆက္သြယ္လုပ္နိဳင္မလဲ
ရာဇာဓိရာဇ္ေမးေတာ႕ သူ႕Aေရွ႔ခစားေနတဲ႔ မွဴးမတ္စစ္သူႀကီး တေယာက္မွမလွဳပ္ႀကဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔
ရာဇာဓိရာဇ္လဲ စိတ္ဓါတ္က်သံနဲ႔ “ Aင္း ..Aမတ္ႀကီးသမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ လဂြန္းAိန္တို႔သာ ရွိေနရင္
ဒီကိစၥငါေတာင္ ေမးေနစရာမလိုဘူး ” လို႕ ညည္းသတဲ႔၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ဟိုးAေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ခစားေနတဲ႔ သုတ္သင္ေရးမွဴး Aဲမြန္ဒယာက ေမာ္႔ၿပီး “
လဂြန္းAိန္တို႔မရွိေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး ရွိပါေသးတယ္ ဒီကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးႀကီး
တာဝန္ယူနိဳင္ပါတယ္ ” လို႕ ထေလွ်ာက္တင္ပါသတဲ႔။

Page | 233
Aဲမြန္ဒယာ

Aဲမြန္ဒယာဟာ ဟိုးရာဇာဓိရာဇ္ ဗညားႏြဲ႔ဘဝ မင္းကန္စီနဲ႔Aတူ Aင္Aားစုေဆာင္ခဲ႔တဲ႔

Aခ်ိန္ကတည္းက ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aတြင္းစည္း လူယံုေတာ္သူရဲေကာင္းတေယာက္Aၿဖစ္
Aမွဳထမ္းလာခဲ႔တဲ႔သူပဲ။ ေတာင္ပိုင္းစည္းရံုးေရးစစ္ပြဲေတြ၊ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚသိမ္းသြင္ေရး စစ္ပြဲေတြ၊
Aင္းဝနဲ႔တိုက္တဲ႔စစ္ပြဲေတြမွာ Aစြမ္းၿပခဲ႔ေပမဲ႔ လဂြန္းAိန္တို႕၊ သမိန္ၿဗာဇၨတို႕၊ Aမတ္ဒိန္တို႕၊
မဟာသာမြန္တို႕၊ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႔က ေပၚၿပဴလာၿဖစ္လြန္းေနတာရယ္၊ သူကတခ်ိန္လံုး
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး တာဝန္ေတြခ်ည္း ယူေနရတာရယ္ေႀကာင္႔
နာမည္ေက်ာ္သင္႔သေလာက္ မေက်ာ္ခဲ႔ဘူး။

ဒါေပမဲ႕ ႀကက္သမားေကာင္းဟာ ႀကက္ေကာင္းမေကာင္းကို တြန္သံနားေထာင္ရံုနဲ႔သိသလို၊

ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း Aဲမြန္ဒယာရဲ႕ Aရည္Aေသြးကိုသိတယ္၊ ဒါေႀကာင္႔လဲ
Aနားမွာထားထားတာေပါ႔၊ Aခုလဲ Aဲမြန္ဒယာက တာဝန္ယူမယ္ဆိုတာနဲ႔ သူစိတ္ခ်သြားၿပီေလ။

Aဲမြန္ဒယာက သူေက်ာကို ကြဲထြက္စုတ္ၿပတ္သြားေAာင္ရိုက္ခိုင္းတယ္ ၿပီးေတာ႕

သူ႕လူေတြထဲက သူAႀကိဳက္ဆံုး ၈ေယာက္ကိုေရြးၿပီး Aဲဒီလက္ေရြးစင္ရဲေဘာ္၈ေယာက္နဲ႔Aတူ
Aင္းဝကင္းစခန္းနားသြားသတဲ႔။ ဟိုကဖမ္းၿပီးစစ္ေတာ႕ သူဟာရာဇာဓိရာဇ္ရ႕ဲ
ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မွဴးႀကီး Aဲမြန္ဒယာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ သူကAမွဳေတာ္ကို
ႀကိဳးစားထမ္းေဆာင္ေပမဲ႕ Aၿခားသူေတြလို ရာဇာဓိရာဇ္က မေၿမာက္စားေႀကာင္း၊ Aခုလဲ
Aမတ္ဒိန္ကုန္းေခ်ာလို႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕AေပၚAၿမင္လြဲေဒါသထြက္ၿပီး ႀကိမ္ဒဏ္ေပးေႀကာင္း၊
Aမတ္ဒိန္ကို သူမေက်နပ္ေႀကာင္း၊ Aင္းဝတပ္နဲ႔ေပါင္းၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aနိဳင္ယူခ်င္ေႀကာင္း
နိဳင္သြားရင္ Aမတ္ဒိန္ကို ဂလဲ႕စားေခ်ခ်င္ေႀကာင္း ယံုေAာင္ေၿပာပါေလေရာ။

ဒါနဲ႔ကင္းသမားေတြက Aံ႕ႀသဝမ္းသာနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕တပ္မွဴးႀကီး ပင္းယသူႀကီးကို

သြားေလွ်ာက္တင္ေတာ႕ Aဲမြန္ဒယာAေႀကာင္း ႀကားဖူးထားတဲ႔ ပင္းယသူႀကီးက ဝမ္းသာAားရနဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ကို Aဲမြန္ဒယာတို႕၉ေယာက္ကို ေခၚသြားေတာ႕တာေပါ႔။

သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္ရဲ႕ လွည္႔ကြက္ကိုတခါခံခဲ႔ရဖူးတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ပင္းယသူႀကီးလိုေတာ့

မဟုတ္ဘူး၊ Aဲမြန္ဒယာက Aႀကံစည္တခုခုနဲ႔ သူ႔ဆီလာတာပဲလို႕ သံသယရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ႕

Page | 234
ဘာလို႔လာသလဲ တိုတာကိုေတာ႕ သူလဲမသိဘူး၊ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စစ္ေရးAတြက္ဆို
သူဆီAဲမြန္ဒယာ လာစရာAေႀကာင္းမရွိဘူးေလ၊ စစ္ၿဖစ္ေနတုန္း Aတင္းကိုလူယံုAၿဖစ္ဝင္ခိုင္ၿပီး
ရန္သူတပ္ကိုပ်က္ေAာင္ လုပ္ခိုင္းေလာက္ရေAာင္လဲ သူဟာငတံုးမဟုတ္ဘူဆိုတာ
လူလည္ရာဇာဓိရာဇ္က သိမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီေကာင္ဘာလာလုပ္တာလဲ သူသေဘာမေပါက္ဘူး၊
ဒီလိုၿဖစ္ရေAာင္ကလည္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ စစ္ခ်ီလာတဲ႔ပံုက ထူးဆန္းေနတယ္ေလ။

ပံုမွန္Aတိုင္းဆို မုတၱမကေန ပဲခူးကိုႀကည္းေႀကာင္းခ်ီလာလို႕ရတာပဲ ဒါေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က

ေရေႀကာင္းနဲ႔ စစ္ေတာင္းၿမစ္ဝေက်ာ္ၿပီး သန္လွ်င္ကို ကမ္းလာတတ္ေတာ႕ Aဓိပၸါယ္က
သူတို႔Aင္းဝတပ္ကို Aေရွ႔Aေနာက္ညွပ္တိုက္ဖို႕ ဆိုတဲ႔စစ္ေရးAစီစU္ေပါ႔ ဒါနဲ႔ Aဲမြန္ဒယာက
သူ႕ဆီဘာလာလုပ္သလဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာမေတြးတတ္ဘူး သူထင္ထားတာက ပဲခူးနဲ႔ သန္လွ်င္
Aဆက္သြယ္ရွိေနတယ္လို႕ ယူဆေနတာကိုး။ Aမွန္ကေတာ႕ သူတို႔ပိတ္ဆို႕ထားလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္က ပဲခူးကသူ႕သားတပ္နဲ႔ Aခ်ိတ္Aဆက္ လုပ္လို႔မရလို႔ စစ္တိုက္လို႔မရၿဖစ္ေနတာ။

Aဲမြန္ဒယာသူတို႕ဆီေရာက္လာတာကို ဘာေႀကာင္႔လဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာမသိဘူး ဒါေပမဲ႕

ေကာင္းတဲ႔ေရာက္လာၿခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးလို႔လဲ Aေတြ႔AႀကံဳAရ
သူ႕စိတ္ထဲကAလိုလိုသိေနတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ရန္သူဘက္က နာမည္ႀကီးတေယာက္ သူဆီကို
ေရာက္လာတာကို ခ်က္ခ်င္းသတ္လိုက္ရင္ ရန္သူတပ္ကိုေသြးကြဲေAာင္လုပ္ရင္း ၿဖိဳခြဲေရးဆိုတဲ႔
စစ္ေရးဗ်ဴဟာနဲ႔ ဆန္႔က်င္သလိုၿဖစ္သြားမွာလဲ စိုးေနၿပန္ေရာ၊ ဒါနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြကို မယံုဘူး
ခ်ဳပ္ထားလိုက္ဆိုၿပီး Aမိန္႔ခ်လိုက္တယ္၊ Aဲမြန္ဒယာရဲ႕ စကားကိုယံုေနမိတဲ႕ ပင္းယသူႀကီးက
သိပ္ေတာ႕သေဘာမက်ဘူးေပါ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက Aခ်ဳပ္ခန္းတံခါးေစာင္႔ကို ဒီေကာင္ေတြ
ေၿပာတာဆိုတာလွဳပ္ရွားတာကို AေသAခ်ာေစာင္႔ႀကည္႔ၿပီး သူ႕ဆီသတင္းၿပန္ပို႕ဖို႔
လွိဳ႕ဝွက္မွာထားသတဲ႔။

ဒါကိုAဲမြန္ဒယာတို႔ကလည္း နပ္တယ္ Aခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပံုစံဖမ္းၿပီး

သူဟာရာဇာဓိရာဇ္တပ္က Aဆင္႔ၿမင္႔Aရာရွိႀကီးၿဖစ္ေႀကာင္း Aခုလက္စားေခ်ခ်င္လြန္းလို႕
ဒီကိုထြက္ေၿပးလာမွ ဒီလိုAၿဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရတာဟာ စစ္Aေၿပးက်ားနဲ႔ေတြ႔ဆိုသလိုၿဖစ္ေနေႀကာင္း
သူ႕ကိုမယံုရင္ သူ႕ကိုခ်ဳပ္ထားၿပီး သူ႕လူေတြကိုတိုက္ပြဲAတြင္း Aစြမ္းၿပေစခ်င္ေႀကာင္း ဒါမွ
Aဲမြန္ဒယာနဲ႔ သူ႕လူေတြဟာ ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ သိရမွာၿဖစ္ေႀကာင္း သြားသြားေၿပာေနေတာ႕

Page | 235
ဒီစကား မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕နားဆီေရာက္သြားတာေပါ႔ ဒီေတာ႕ စမ္းႀကည္႔တာေပါ႔ကြာဆိုၿပီး
Aဲမြန္ဒယာကိုေတာ႕ခ်ဳပ္ထား သူ႕လူ၈ေယာက္ကို တိုက္ပြဲထဲေခၚသြားလို႔ Aမိန္႔ေပးသတဲ႔။

Aဲမြန္ဒယာကလည္း ဒီAကြက္ႀကိဳၿမင္လို႕ သူ႕လူေတြကို AေသAခ်ာမွာႀကားထားၿပီးသားပဲ၊

စစ္ဆင္ေရးေAာင္ၿမင္ဖို႔ဆို ဘာကိုမွမငဲ႕ကြက္ရဘူးဆိုၿပီးေတာ႕ေပါ႔၊ သူတို႕စစ္ဆင္ေရးက
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို Aယံုသြင္းၿပီး ေက်ာ္ၿဖတ္ေရးပဲေလ။

Aဲမြန္ဒယာရဲ႕လူေတြကလည္း လက္ေရြးစင္ပီသပါတယ္၊ Aင္မတန္လုပ္ရခက္တဲ႔

Aလုပ္တခုၿဖစ္တဲ႔ ကိုယ္႕လူေတြကို ၿပန္သတ္ၿပရတာကို ပီပီၿပင္ၿပင္လုပ္ၿပႀကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စစ္ပြဲမွာ
လက္စြမ္းၿပႀကေတာ႕ Aဲမြန္ဒယာလူေတြ သတ္ၿပီးယူလာတဲ႔ ဟံသာဝတီစစ္သည္ေတြရဲ႕
ေခါင္းၿပတ္ေတြက စခန္းမွာမ်ားလာေရာ။ ဒီေတာ႕မွ မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ Aဲမြန္ဒယာကိုယံုသြားၿပီး
ခ်ဳပ္ထားရာကထုတ္တယ္၊ ေနာက္ Aင္းဝတပ္ဝတ္စံုကိုေပးၿပီး ရာထူးတခုခ်ီၿမင္႔တယ္ ၿပီးေတာ႕
ေနာက္ေန႔ စစ္ပြဲမွာပါင္တိုက္ခိုက္ေစေတာ႕သတဲ႔။

Aဲမြန္ဒယာနဲ႔သူ႕လူ၈ေယာက္ကလည္း Aခ်ိန္မဆြဲဘူး တိုက္ပြဲထဲေၿပးဝင္ၿပီး

မြန္တပ္ေတြနဲ႔နီးေAာင္ ကပ္သြားတယ္၊ Aနားေရာက္တာနဲ႔ ေခါင္းေပါင္ခြ်တ္ၿပီး ငါဟာ
Aဲမြန္ဒယာပဲေဟ႕ သူ႕ရွင္ဆီက လႊတ္လိုက္တဲ႔တမန္ပဲလို႕ ေႀကြးေက်ာ္တယ္၊
Aဲမြန္ဒယာကိုမွတ္မိတဲ႔ ဟသာဝတီတပ္မွဴးေတြကလည္း သူတို႔ကိုေခၚၿပီး
ၿမိဳ႕ထဲၿပန္ဆုတ္သြားတယ္၊ Aဲဒီေန႔က တိုက္ပြဲေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမတိုက္လိုက္ရဘူးတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ သိသိႀကီးနဲ႔ ခံလိုက္ရၿပန္တဲ႔Aတြက္ ေဒါသထြက္လိုက္တာမွ

ေၿပာစရာကိုမရွိဘူးေပါ႔။ AပီAၿပင္တင္းၿပီး ေပါက္ကြဲေနတာေပါ႔၊ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔
ဒီေကာင္ငါထင္ထင္ႀကီးနဲ႔ ငါကိုလွည္႔စားသြားနိဳင္ခဲ႔တယ္၊ ေကာင္းၿပီေလ ဒီေကာင္Aဲဒီၿမိဳ႕ထဲကေန
ဘယ္လိုၿပန္ထြက္လဲ ထြက္ၿပစမ္းကြာ မိရင္ေတာ႕လား Aရွင္လတ္လတ္ ရင္ကိုခြဲၿပီး
Aသည္းကိုထုတ္ပစ္မယ္ ႀကီမ္းဝါးတယ္ ဒီေလာက္နဲ႔တင္ သူမေက်နပ္ေသးဘူး
သူ႕လူေတြလႊတ္ၿပီး ေဟ႕ေကာင္Aဲမြန္ဒယာ လူလိမ္ေကာင္၊ ငစU္းလဲ၊
ျပည့္တန္ဆာပါးစပ္နဲ႔ေကာင္၊ ေAးမင္းAဲဒီၿမိဳ႕ထဲမွာေနပါ မႀကာဘူး
ငါတို႕နဲ႔ေတြ႔မယ္လို႕သြားဆဲခိုင္းေသးသတဲ႔။

Page | 236
AဲဒီAခ်ိန္မွာ Aဲမြန္ဒယာက ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕သားေတာ္ေတြ တပ္မွဴးေတြန႔ေ
ဲ တြ႔ၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္မွာတာကို သြားေၿပာၿပေနၿပီ။ ရာဇာဓိရာဇ္က သူသားေတြကို သူလာမဲ႔လာဆန္း၃ရက္
ေသာႀကာေန႔မွာ Aေနာက္ဘက္က ထိုးစစ္စတင္မယ္ဆိုတဲ႔Aေႀကာင္း ေၿပာခိုင္းတာ။
ဒါကိုေၿပာၿပီးတာနဲ႔ Aဲမြန္ဒယာဟာ ၿမိဳ႕ရိုးေပၚတက္ၿပီး မနက္ၿဖန္ ငါဒီၿမိဳ႕ထဲကေနၿပန္ထြက္မယ္
မင္းတို႕ေကာင္းေကာင္းသာ သတိထားၿပီးေစာင္႔ေနႀကလို႕ တက္ေAာ္စိန္ေခၚပါေတာ႕တယ္။

ကိုယ္ေဖ်ာက္နိဳင္တဲ
တ႔ဲ Aဲမြန္ဒယာ

Aဲမြန္ဒယာရဲ႕ ဒီလိုစိမ္ေခၚသံကိုႀကားေတာ႕ Aရမ္းကိုမခံခ်ိမခံသာနဲ႔ ေဒါသထြက္ေနတဲ႕

မင္းရဲေက်ာ္စြာက AဲဒီAဲမြန္ဒယာဆိုတဲ႔ေကာင္က ေၿမလွ်ိဳးမိုးပ်ံနိဳင္တဲ႔ေကာင္မို႕လို႕လား၊
ရွိမ္းဆာယာပိုေမာက္ၿပီး ကိုယ္ေဖ်ာက္နိဳင္စြမ္းရွိသတဲ႔လားလို႕ မေက်မခ်မ္းေရရြတ္ၿပီး
သူ႕တပ္သားေတြကို ေဟ႕ေကာင္ေတြ မင္းတို႕AေသAခ်ာေစာင္႔ႀကည္႔ႀက၊ ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲက
ေၿမဝပ္ငွက္တေကာင္ေတာင္ မထြက္သြားေစနဲ႔၊ လႊတ္သြားတယ္ႀကားလို႕ကေတာ႕
ထြက္သြားတဲ႔လမ္းက တပ္မွဴးနဲ႔ တပ္သားေတြ Aားလံုးကိုၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ Aၿပစ္ေပးမယ္
ဆိုၿပီးAမိန္႔ေပးသတဲ႔။

မနက္က်ေတာ႕ Aဲမြန္ဒယာက သူေႀကြးေႀကာ္တဲ႔Aတိုင္း ပဲခူးၿမိဳ႕ကေန ၿပန္ထြက္တာပဲ ဒါေပမဲ႕

သူ႕လူေတြကိုေတာ႕ ေခၚသြားလို႕မရေတာ႕ဘူး သူတေယာက္ထဲပဲေပါ႔။

Aဲမြန္ဒယာထြက္သြားပံုက Aင္မတန္လွတယ္။ ပဲခူးဟာ Aင္းဝတပ္က လနဲ႔ခ်ီၿပီး

ပိတ္ဆို႔တိုက္ခိုက္တာ ခံေနရလို႕ က်န္းမာေရးနဲ႔ ရိကၡာၿပႆနာက Aေတာ္Aေၿခေနဆိုးေနၿပီ၊
ထံုးစံAတိုင္းဒီလိုAေၿခေနမွာ စစ္ဒဏ္ေႀကာင္႔ ေနာက္ကလိုက္ပါလာေလ႔ရွိတာက
AစားAေသာက္နဲ႔ သန္႔ရွင္းတဲ႔ ေသာက္ေရသံုးေရမရလို႕ ၿဖစ္ေလ႔ရွိတဲ႔ ကာလဝမ္းနဲ႔
ေက်ာက္ေရာဂါေပါ႔။ ပဲခူးမွာ ေက်ာက္ေရာဂါၿဖစ္ေနတယ္၊ ေသတဲ႔သူေတြကိုလည္း
ကူးစက္ေရာဂါနဲ႔မို႕ ၿမိဳ႕တြင္းမွာမေပးၿမဳတ္ပဲ ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္ၿပီး စြန္႔ပစ္ႀကတယ္၊ Aဲဒီေခတ္စစ္ပြဲမွာ
ဒီလိုAရပ္သားေတြရဲ႕ နာေရးကိစၥေတြမွာ ဒုကၡေပးေလ႔မရွိႀကတာမို႕ ပဲခူးကေက်ာက္ေရာဂါနဲ႔
ေသသူ႕Aေလာင္းေတြ ပဲခူးၿမစ္ထဲ လာလာေမွ်ာတာဟာ Aင္းဝတပ္သားေတြAဖို႕
AထူးAဆန္းမဟုတ္ေတာ႕ဘူး။ ဒီAခ်က္ကို Aဲမြန္ဒယာက Aသံုးၿပဳၿပီးထြက္သြားတာပဲ။

Page | 237
ပထမဆံုးAဲမြန္ဒယာက ၿမစ္ေရေပၚမွာ သူ႔ကိုသယ္ေဆာင္သြားနိဳင္မဲ႔ ငွက္ေပ်ာေဖာင္တခုစီမံတယ္
ၿပီးေတာ႕ Aဲဒီေဖာင္ေပၚမွာ ဝါးကပ္တခုတင္တယ္၊ Aဲဒီဝါးကပ္ေပၚမွာမွ ဖ်ာခင္းၿပီး
သူကလူေသAေလာင္းပံုစံ ဝင္Aိပ္တယ္၊ Aဲမြန္ဒယာက လက္ဝဲလက္ယာသန္တဲ႔ ဒါး၂လက္သမား
ဒီေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ဒါး၂လက္ကို သူ႕လက္နဲ႔Aလြယ္တကူဆြဲနိဳင္မဲ႕ေနမွာ ထည္႔ထားလိုက္တယ္
ၿပီးေတာ႕မွ ငါးပုပ္ေတြေဖါင္ေပၚမွာ မၿမင္နိဳင္ေAာင္ထဲ႔ေစတယ္၊ ဒီႀကားထဲ သူ႔Aေပၚနဲ႔
ေဖါင္ေပၚAႏွံ႕ ထန္းလွ်က္ရည္ေတြ ပ်ားရည္ေတြလို Aခ်ိဳရည္ေတြၿဖန္းထားေတာ႕
ယင္ေတြကတေလွာင္းေလွာင္းနဲ႔ လူေသပုပ္ေကာင္ႀကီးၿဖစ္သြားေရာ။ ေနာက္ေတာ႕
လူေလးေယာက္ထမ္း Aေနာက္က ကတံုးတံုးထားတဲ႔ မိန္းမ၂ေယာက္က ငိုယိုၿပီးလိုက္ခိုင္းတယ္။
Aဲဒီကတံုးနဲ႔ မိန္းမ၂ေယာက္ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္ခ်က္ကလည္း ပိုင္လြန္းတာရယ္၊ Aပုပ္နံ႕ကထြက္ၿပီး
ယင္တေလွာင္းေလွာင္းနဲ႔မို႕ Aင္းဝတပ္သားေတြက ခါတိုင္းလိုပဲ ေက်ာက္ေရာဂါနဲ႔
ေသတဲ႔Aေလာင္း Aထင္နဲ႔ လႊတ္ေပးလိုက္ေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ Aဲမြန္ဒယာတေယာက္ ဟိုကမ္းနားကပ္
Aင္းဝတပ္ကထိုးထုတ္ ဒီကမ္းနားကပ္Aင္းဝတပ္ကထိုးထုတ္နဲ႕ ပဲခူးၿမစ္Aတိုင္းစံုဆင္းရင္း
လံုၿခံဳတဲ႔ေနရာေရာက္မွ ကမ္းေပၚတက္ၿပီး သန္လွ်င္ေရာက္ေAာင္ လစ္ေတာ႕တာပဲတဲ႔။

ေနာက္တေန႔ Aင္းဝတပ္သားေတြက ပဲခူးၿမိဳ႕ရိုးနားသြားၿပီး ေဟ႔ေကာင္Aဲမြန္ဒယာ

ဘာလို႔မထြက္လဲ ေႀကာက္ေခ်းတုန္ေနၿပီလား ဘာညာသြားဆဲသြားရိေတာ႕ ပဲခူးဘက္ကလည္း
Aင္းဝငကန္းေတြ Aဲမြန္ဒယာတေယာက္ ေၿမလွ်ိဳးမိုးပ်ံၿပီးထြက္သြားတာ
မင္းတို႕မသိလိုက္ဘူးမဟုတ္လား Aခုဆို သူ႔ရွင္ဆီၿပန္ေရာက္လို႕ ႏွပ္ေနေလာက္ၿပီလို႕
ၿပန္ရိတာကို ခံရေတာ႕ တAံ႕တႀသနဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုသြားေလွ်ာက္ႀကတယ္၊
ဘယ္သူAေပါက္ကထြက္သြားသလဲ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း
သူတပ္သားေတြလိုပဲ Aဲမြန္ဒယာထြက္သြားနိဳင္တယ္ဆိုတာကို လံုးဝမယံုဘူး ဒါနဲ႔
လက်ၤာေသာင္မွဴးဆိုတဲ႔ တပ္မွဴးတေယာက္ကို ေရႊၿမင္းစီးတန္းဆာဆင္ထားတဲ႔ ၿမင္းတေကာင္ရယ္
ပိတ္တAုပ္ရယ္၊ ကတီၱပါဝတ္စံုရယ္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ခ်ထားတဲ႔ သန္လ်င္ကိုလႊတ္ၿပီး
ဟုတ္မဟုတ္ႀကည္႔ခိုင္းတယ္၊ တကယ္ဟုတ္ေနရင္ Aဲဒီလက္ေဆာင္ေတြ AဆုAၿဖစ္
Aဲမြန္ဒယာကိုေပးခဲ႔ဖို႕ မွာလိုက္တယ္။

ဟိုေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ေတြ႔ၿပီး Aဲမြန္ဒယာတေယာက္ ပဲခူးသားေတြေၿပာသလို တကယ္ပဲ

သန္လွ်င္ၿပန္ေရာက္ေနသလား ဆိုတာသိခ်င္ပါတယ္၊ ဒီေလာက္ပိတ္ဆို႕ထားတာမို႕

Page | 238
သူတို႕ကေတာ႕ ၿပန္ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ Aလိမ္Aညာစကားလိုပဲ ၿဖစ္မယ္လို႕ထင္ေနေႀကာင္း
ေလွ်ာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က ရယ္ေမာရင္း Aနားယူေနတဲ႔သူ႕တပ္မွဴးကို ေခၚၿပသတဲ႔။
Aဲမြန္ဒယာကိုေတြ႔ေတာ႕ လက်ၤာေသာင္မွဴးလဲ Aေတာ္ေလးAံ႕ႀသသြားတာေပါ႔ ဒါနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ Aမိန္႔Aတိုင္း သူယူလာတာေတြကို Aဲမြန္ဒယာကိုဆုAၿဖစ္ေပးခဲ႔ၿပီး
Aင္းဝတပ္ဆီၿပန္ခဲ႔ေရာ။

ဒီAေႀကာင္းကို မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုၿပန္ေၿပာေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ Aေတာ္Aံ႕ႀသသြားတယ္၊

ဒီေကာင္ဘယ္လိုထြက္သြားသလဲ တကယ္ပဲ ရွိန္းဆာယာပိုေမာက္ ကိုယ္ေဖ်ာက္နိဳင္သလားေပါ႔။
ဒီသတင္းဟာ Aင္းဝတပ္ထဲမွာ Aေတာ္ေလးဂယက္ရိုက္သြားတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္မုတၱမသြားၿပီး
ဘာသြားလုပ္လာသလဲ၊ ၿပီးေတာ႕ ပဲခူးကို Aဲမြန္ဒယာဘာလာလုပ္တာလဲ။ Aဲဒီေခတ္က
Aင္းAိုင္ခလဲ႔လက္ဖြဲ႔ ဂႏၶာရီေတြကို Aေတာ္႕ကိုယံုႀကည္ႀကေတာ႕ နကိုယ္ကတည္းက
စစ္ပမ္းေနတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကို စိတ္ဓါတ္ေရးရာAရ Aေတာ္ေလးထိခိုက္သြားတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ Aေနာက္က ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ထိုးစစ္မစနိဳင္မွီ ပဲခူးကိုAရသိမ္းဖို႕ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး
ၿမိဳ႕သိမ္းစစ္ေတြ Aႀကိမ္ႀကိမ္ထပ္လုပ္တယ္၊ ထိုးစစ္ကိုၿပင္းသထက္ၿပင္းထန္ေAာင္ ၿမွင္႔တိုက္ေပမဲ႕
ပဲခူးၿမိဳ႕ကို သူမသိမ္းနိဳင္ဘူး၊ ထိုးစစ္နဲ႔ခံစစ္သမား ႏွစ္ဖက္စလံုး
Aပ်က္AစီးAဆံုးAရွံဳးမ်ားတယ္ဆိုေပမဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း တိုက္စစ္ဖြင္႔သူက ပိုနာတာေပါ႔။

ဒီAခ်ိန္မွာပဲ Aေနာက္ဘက္ကေန ရာဇာဓိရာဇ္က တိုက္စစ္ဖြင္႔ပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ဆံုးAခ်ီေနာက္ဆံုးAလား

ထံုးစံAတိုင္း စစ္ကိုမဖြင္႔ခင္ ယႀကာေတြ AစီAရင္ေတြ ေဗဒင္ဟူးရာေမးတာေတြ လုပ္တာေပါ႔၊

Aဲဒီမွာ ဟူးရာပုဏၰားေတာ္သံုးေယာက္က လာမဲ႔တန္ခူးလဆန္း၃ရက္မွာ သူ႕ရွင္ဟာ Aင္းဝတပ္ကို
ေAာင္နိဳင္လိမ္႔မယ္၊ လဆန္း၄ရက္ေန႔မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာကံေတာ္ကုန္မယ္လို႕ တညီတညႊတ္ထဲ
ေဟာသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာကို ဘယ္မွာဖမ္းမိမလဲဆိုတဲ႔ေနရာမွာေတာ႕
ေဟာခ်က္ကကြဲေနတယ္၊ တေယာက္က ေရကန္နားမွာမိမယ္၊ တေယာက္က သစ္ပင္ႀကီးတပင္ရဲ႕
Aနားမွာမိမယ္၊ ေနာက္တေယာက္က ေတာ႕ပို႕တခုနားမွာ မိမယ္လို႔ Aေဟာထြက္ႀကသတဲ႔။

Page | 239
 ဒါေႀကာင္႔လည္း ရာဇာဓိရာဇ္က Aဲမြန္ဒယာကိုလႊတ္ၿပီး ပဲခူးကသူသားကို
လဆန္း၃ရက္ေန႕မွာ တိုက္စစ္ဖြင္႕ဖို႔ သြားေၿပာခိုင္းတာေပါ႔။

ဒီလိုပုဏၰားေတာ္ေတြေလွ်ာက္တာကို နားေထာင္Aၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္က မင္းတို႔လိုပဲ

Aင္းဝတပ္မွာလဲ ပုဏၰားေတာ္ေတြ ရွိတာပဲ ဒီေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာကို Aဲဒီေန႔မွာ
စစ္မတိုက္ဖို႕သူတို႕တားမွာေပါ႔လို႕ ၿပန္ေၿပာတဲ႔Aခါ Aမတ္ဒိန္က မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
ရဲစြမ္းသတၱိသိပ္ေကာင္းၿပီး စစ္တိုက္ေတာ္ေပမဲ႕ Aသက္ကငယ္ေသးတယ္၊
ဒီAရြယ္ကကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ယံုႀကည္မွဳ သိပ္ၿမင္႔ေနတဲ႔Aရြယ္ဆိုေတာ႕ ပြဲတိုင္းနိဳင္ေနတဲ႔
တိုက္ႀကက္ဖလိုၿဖစ္ေနမွာေပါ႔၊ ဒီေတာ႕ စစ္ေခၚသံႀကားရင္ ဒီေကာင္ေလးေနနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး
ထြက္ကိုထြက္လာမွာပဲ၊ တကယ္လို႕ သူမထြက္ရင္ ထြက္ေAာင္လုပ္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးရဲ႕
တာဝန္ထားပါလို႕ ေလွ်ာက္တယ္။

တန္ခူးလဆန္း ၃ရက္ေန႔မွာ Aေနာက္ဘက္က ရာဇာဓိရာဇ္ဦးေဆာင္တဲ႔တပ္နဲ႔

Aေရွ႕ဘက္က ဗညားက်န္းဦးေဆာင္တဲ႔တပ္ဟာ ပဲခူးကိုပိတ္ဆို႕ဝိုင္းထားတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာတို႔ရဲ႕
Aင္းဝတပ္ကို Aေရွ႔Aေနာက္ညွပ္ၿပီး တိုက္ပါေတာ႕တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ဟာ ေရေႀကာင္းကို
Aဓိကဦးစားေပးၿပီး သန္လ်င္ကေန ပဲခူးၿမစ္ေႀကာင္းAတိုင္း ဆန္ၿပီးတက္လာတာ၊
ေရေႀကာင္းဆိုေပမဲ႕ ႀကည္းေရပူးေပါင္းတပ္ေပါ႔၊ Aင္းဝတပ္ရဲ႕ Aေနာက္ေတာင္စစ္မ်က္ႏွာကို
ဖိတိုက္သြားတာ၊ ဗညားက်န္းရဲ႕ပဲခူးတပ္ကလည္း Aဲဒီေနရာကိုပဲဖိတိုက္တယ္။

စစ္ပြဲဟာAေတာ္ၿပင္းထန္ၿပီး စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ Aနားယူၿပီးၿပန္လာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕

ဟံသာဝတီတပ္က Aသာစီးနဲ႔တိုက္နိဳင္ခဲ႔သတဲ႔။ ၂ဖက္စလံုးAေသAေပ်ာက္မ်ားေပမဲ႕
Aင္းဝတပ္ကပိုAထိနာၿပီး မင္းမဟာလက်ၤာလို တပ္မွဴးႀကီးေတြ က်ဆံုးသြားတဲ႔Aထိ
Aေၿခေနဆိုးသြားသလို၊ တဖက္ကလည္း Aင္းဝရဲ႕ဝိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႕ထားတာကို
ဟံသာဝတီဘက္က ပြင္႕ထြက္သြားေAာင္ ခ်ိဳးဖ်က္လိုက္နိဳင္တာမို႕ ပဲခူးကဗညားက်န္းတပ္နဲ႔
သန္လ်င္ကခ်ီလာတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဦးေဆာင္တဲ႔တပ္ဟာ
ၿပန္လည္ေပါင္းစည္းသြားနိဳင္ေတာ႕တာေပါ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္က ပဲခူးၿမိဳ႕ထဲမဝင္ေသးပဲ Uပါေကာင္းကို မင္းရဲေက်ာ္စာြ ဆီလႊတ္ၿပီး

ငါမိုးက်လို႕ မုတၱမမွာသြားၿပီးAနားယူေနတာ၊ Aခုေတာ႕ ေႏြေပါက္ၿပီမို႕ မင္းနဲ႔စစ္ကစားဖို႔ၿပန္လာၿပီ
Page | 240
မင္းဘက္က Aဆင္႔သင္႔ရင္ မင္းဘက္ကရဲရင္ မင္းနဲ႕ငါစစ္ထိုးႀကရေAာင္ လို႕ခ်ိန္းေတာ႕
ႀကက္ေခါင္းဆိပ္မခံတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း သူ႕ရဲ႕မွဴးမတ္ စစ္သူႀကီးေတြကို မတိုင္ပင္ပဲ ဟာ
Aေတာ္ပဲဘႀကီးေရ႕ ခင္ဗ်ားနဲ႕စစ္ထိုးခ်င္လြန္း Aင္းဝကေနဆင္းလာတာ၊ ဘႀကီးကေႀကာက္ၿပီး
လိုက္ေၿပးေနတာကိုး ကဲ Aခုေတာ႕Aဆင္သင္႔ၿပီေပါ႔ ဘႀကီးဘက္ကသာ ၿပင္ထားေပေတာ႕လို႕
Aေႀကာင္းၿပန္လိုက္သတဲ႔ ဒါကို ေဗဒင္AေဟာကိုAရမ္းယံုေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
ဝမ္းသာAားရေက်နပ္ေနတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ သူေႀကာက္ေနတာတခုရွိေသးသတဲ႔၊ Aဲဒါက
သမိန္ဗရမ္းနဲ႔Aတူ Aင္းဝတပ္ကဖမ္းမိသြားတဲ႔ ဗဂမက္ဆိုတဲ႔ဆင္။

Aဲဒီဗဂမက္ဆိုတဲ႔ဆင္ဟာ စစ္ထိုးလို႕Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ဆင္တဲ႔၊ ဆင္မဲၿဖစ္ေပမဲ႕

ဆင္ၿဖဴေတာ္ေတြမွာ ရွိသင္႔ရွိAပ္တဲ႔ AဂၤါAေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနလို႕ သူ႕ကိုဆင္ၿဖဴေတာ္ဆဒၵႏၱလို႕
ရာဇာဓိရာဇ္က ဘြဲ႔ေပးထားတဲ႔ဆင္ေပါ႔၊ ဟိုတုန္းက ဘုရင္မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံဖို႔Aသြား
လဂြန္Aိန္က ရာဇာဓိရာဇ္ဆီက ေတာင္းစီးတဲ႔ဆင္က ဗဂမက္ေပါ႔၊ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဗဂမက္ကိုစီးၿပီး
စစ္Aႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ဖူးတယ္ေလ၊ ဒီေတာ႕ သူ႕ဆင္Aေႀကာင္းသူသိတယ္ေလ
ဒီဆင္ကိုယွU္နိဳင္ေလာက္တဲ႔ဆင္ ဟံသာဝတီတပ္မွာမရွိဘူးတဲ႔။

ဒီေတာ႕ ဗဂမက္ရဲ႕ဦးစီးေဟာင္းကိုေခၚတယ္၊ ဒီလူနာမည္ကငပ်ံတဲ႕၊

ဗဂမက္ကိုေမြးကတည္းက ထိန္းေက်ာင္းခဲ႔တဲ႔ ဦးစီးပဲ လက္ရွိလဲ ဗဂမက္ရဲ႕ညီ လို႔ေၿပာရမဲ႕
ဆင္တေကာင္ကိုထိန္းေနသူ။ ရာဇာဓိရာဇ္က ငပ်ံကို ၿမက္ရိပ္သမား Aင္းဝသားပံုစံနဲ႔
Aင္းဝတပ္စခန္းထဲက ဗကမတ္ကိုထားတဲ႔ တင္းကုတ္နားသြားခိုင္းၿပီး ဆင္ေၿခေထာက္ကို
သံမွိဳနဲ႔ရိုက္ခိုင္းတယ္။

ငပ်ံလဲ ရာဇာဓိရာဇ္ခိုင္းတဲ႔Aတိုင္း Aင္းဝဆင္သမားေတြAလစ္မွာ ဗဂမက္နားသြားတယ္

ဒါေပမဲ႕ ဗဂမက္က ငပ်ံကိုမွတ္မိေနဆိုပဲ၊ ႏွာေမာင္းနဲ႔ဖတ္သလို မ်က္ရည္ေတြလည္းက်သတဲ႔၊
ဒါနဲ႔ငပ်ံလဲ သူ႕ေမြးခဲ႔တဲ႔ဆင္ကို မလုပ္ရက္မလုပ္ထြက္ဖူးေပါ႔။ ငပ်ံလဲ သူ႕ဆင္ကိုဖက္ၿပီးငိုရင္း
သူ႕ရွင္က မနက္က်ရင္ မင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔ စီးခ်င္းထိုးလိမ္႔မယ္၊ ဒီမွာရွိတ႔ဘ
ဲ ယ္ဆင္ကိုမွ
သူ႕ရွင္ကမေႀကာက္ေပမဲ႕ မင္းကိုေတာ႕ေႀကာက္ေနတယ္ကြဲ႕၊ ဒါေႀကာင္႔ငါ႕ကိုလႊတ္ၿပီး
မင္းရဲေၿခေထာက္ကို သံမွိဳနဲ႔ရိုက္ခိုင္းလိုက္တာ၊ ငါမလုပ္ရက္ဘူးငါ႕သားရာ၊ ဒါေပမဲ႕
ငါမလုပ္ပဲၿပန္သြားရင္ ရာဇဝတ္သင္႔ဦးမယ္၊ ဒီေတာ႕တလမ္းပဲရွိတယ္ မနက္က်ရင္ မင္းက

Page | 241
မင္းကိုစီးတဲ႔တပ္မွဴးကိုခါခ်ၿပီး Aင္းဝတပ္ကိုၿပန္နင္းပါ။ တကယ္လို႔မင္းမလုပ္ရင္ မင္းရဲ႕ညီေရာ
ငါေရာ ငါ႔မိသားစုေရာ Aားလံုးေသဒဏ္ခံရေတာ႕မယ္ လို႔ေၿပာၿပီးငိုၿပန္သတဲ႔၊ ဆင္ႀကီးလဲ
ငိုတာပဲတဲ႔။

ေနာက္ေတာ႕ငပ်ံလဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီၿပန္သြားၿပီး Aေႀကာင္းစံုကိုသြားေလွ်ာက္တယ္။

ဟိုကဘယ္လက္ခံမလဲ တိရိစာၦ န္ကလူစကားနားလည္တယ္ဆိုတာကို ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က ဆင္ကိုသြားၿပီး ခ်ိန္းဆိုရေAာင္ ဆင္ကမင္းAေဖမ်ားမွတ္ေနသလား ေသာက္ရူးရဲ႕၊
ေAး Aခုခ်က္ခ်င္းမင္းကိုသတ္ရင္ ငါ႔ကိုစိတ္ၿမန္လြန္းတယ္လို႕ Aမ်ားကAၿပစ္တင္ဦးမယ္ ကဲ
ဆင္နဲ႔စကားေၿပာနိဳင္တယ္ဆိုတဲ႔ ဒီေသာက္ရူးကို ေၿခက်င္းခတ္ထား၊ မနက္က်လို႕ ဟိုက
Aဲဒီဆင္ကိုစီးၿပီးတိုက္တယ္ၿမင္တာနဲ႔ တေဆြလံုးတမ်ိဳးလံုးကို ေခါင္းၿဖတ္သတ္မယ္လို႕
ႀကိမ္းေမာင္ေတာ႕တာေပါ႔။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ Aင္းဝဘက္က ပုဏၰားေတာ္ေတြကလည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာကို

မနက္ဖန္ဇာတာမသန္႔လို႕ မထြက္ပါနဲ႔လို႕ တားႀကတယ္၊ သူတို႕AေဟာAရ ေနာက္
တပတ္ေက်ာ္မွ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ဇာတာေကာင္းမယ္တဲ႔။ မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဘယ္လက္ခံမလဲ
ဇာတာညံ႕ညံ႕မညံ႕ညံ႕ ငါဒီလူႀကီးနဲ႔တိုက္ခ်င္လြန္းလို႔Aင္းဝကေနလာတာ ႏွစ္ေပါက္ေနၿပီ၊
Aခုသူ႕ဘက္ကခ်ိန္တဲ႔Aခ်ိန္မွ ငါဘက္ကမထြက္နိဳင္ရင္ ငါညံ႕ရာက်ေတာ႕မေပါ႔၊ ခ်ိန္းလဲခ်ိန္းၿပီးၿပီ
ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ငါေနာက္မဆုတ္နိဳင္ဘူးလို႕ ၿငင္းပါသတဲ႕။

မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ

မင္းရဲေက်ာ္စြာက ထြက္တိုက္မယ္လို႕ဆိုေနေပမဲ႕ ရာဇသႀကၤန္၊ စလင္းၿမိဳ႕စားAေနာ္ရတာ

စတဲ႔တပ္မွဴးႀကီးေတြက မသင္႕ေႀကာင္းဝိုင္းေလွ်ာက္ေနႀကတာနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔Aခ်ိန္Aထိ
မင္းရဲေက်ာ္စြာက စစ္မၿပင္ရေသးဘူးတဲ႔၊ တဖက္က ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕ သူ႕တပ္ကိုAၿပီၿပင္
ၿပင္ၿပီးထြက္လာပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဲဒီေန႔စစ္ပြဲမွာ ေဗဒင္ကိန္းAရ
Aနက္ေရာင္စစ္ဝတ္စစ္စားေတြ ဝတ္ဆင္ထားတယ္လို႕ဆိုတယ္၊ သူတပ္ကိုလည္း Aလံေတြ
တံခြန္ေတြ ကုဋ္ကားေတြ ေရာင္စံုေတြလႊင္႔လို႕ Aခ်ိန္ေကာင္းကိုေရႊးၿပီး
ေAာင္စည္ေAာင္ေမာင္းေတြနဲ႔ ထြက္ေစတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဟံသာဝတီတပ္မွာ

Page | 242
တပ္မႀကီးသံုးတပ္ပါရွိၿပီး သူကတတပ္၊ သူ႕သားႀကီးဗညားက်န္းကတတပ္ နဲ႔ သားငယ္
ဗညားရံကတတပ္ ဦးေဆာင္ၿပီးထြက္လာတယ္။ Aဲဒီေန႔က ရာဇာဓိရာဇ္စီးတဲ႔ဆင္က
သီဟနာရာယနလို႔ Aမည္ေပးထားတဲ႔ဆင္တဲ႔၊ ဒီဆင္ဟာ စစ္ထိုးတဲ႔Aခါ Aင္မတန္လ်င္ၿမန္တဲ႔
ဆင္လို႕ဆိုတယ္။
ဟံသာဝတီကတပ္ခ်ီၿပီလာေပမဲ႕ Aင္းဝဘက္က လွဳပ္ရွားတာမေတြ႔ဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႕ Aမတ္ဒိန္က
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္နဲ႔ တပ္သား၅၀ဝ၀ကိုေရႊးၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာကို သြားဆြေစသတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
ထြက္တိုက္ခ်င္ေပမဲ႕ သူ႕ရဲ႕Aမတ္ေသနာပတိတပ္မွဴးႀကီးေတြ ဝိုင္းၿပီးတားေနလို႕
ခ်ီတံုခ်တံုၿဖစ္ေနတဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ဟာ ဒီေကာင္ေတြ ဒီေလာက္Aတင္႔ရဲေနတာကို
ငါကဒီAတိုင္း ငံု႕ခံေနရမွာလားဆိုၿပီး ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ မွဴးမတ္ေတြရဲ႕
စကားကိုနားမေထာင္ေတာ႔ပဲ Aတင္းစစ္ၿပင္ခိုင္းေတာ႕တာပဲတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ယမကာလုင္ပဲ၊ လူငယ္လည္းAရမ္းငယ္၊ သတၱိကလဲရွိ၊

Aစြမ္းစကလည္းေကာင္းတဲ႔Aၿပင္ ဘုရင္႔သားလည္း ၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ သူ႕ကိုတားဝံ႕သူမရွိဘူးေလ၊
ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ တာဝန္Aႀကီးႀကီးပိေနတဲ႔ လူႀကီးေလးၿဖစ္ေနသူေပါ႕။ ေန႔တိုင္းAရက္ကို
တလီတာေလာက္ေသာက္သတဲ႔၊ ဘာAရက္လဲေတာ႕မသိဘူး ေကာက္ညွင္းAရက္လား၊
စိမ္ရည္လား၊ ေခါင္ရည္လား တခုခုၿဖစ္မွာေပါ႔ Aစိမ္းေတြ Aၿပာေတြ
မဟုတ္တာေတာ႕ေသခ်ာတယ္။ ဘယ္လိုAရက္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တလီတာကို တေယာက္ထဲၿဖိဳဖို႕ဆိုတာ
လြယ္တာမွမဟုတ္တာ။ ရာဇာဓိရာဇ္က Uပါေကာင္းကို လႊတ္ၿပီး ခ်ိန္းတဲ႔ညကဆို သူ႔လူေတြနဲ႔
စစ္ပြဲAႀကိဳစားပြဲေသာက္ပြဲႀကီး က်င္းပလိုက္တာ ခါတိုင္းလစ္မစ္ထက္ မ်ားၿပီး
၂လီတာေလာက္ေတာင္ ေသာက္ၿဖစ္သြားတယ္ဆိုပဲ။

Aဲဒီေန႔ကလည္း Aိပ္ယာထကတည္းက ေသာက္ေနလိုက္တာ သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႕

လာဆြေတာ႕ သူAေတာ္မွန္ေနၿပီတဲ႔။ ဟိုကလာဆြေတာ႕ သူ႕ရဲ႕မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြ
တားတာကိုလက္မခံေတာ႕ပဲ သူစီးေနႀက ငခ်စ္ခိုင္ဆိုတဲ႔ ဆင္ကိုဆင္ကတင္ခိုင္းၿပီး
စစ္ထြက္ဖို႔ၿပင္တယ္၊ ထံုးစံAတိုင္း ဆင္ကိုလည္း Aရက္တိုက္တာေပါ႔၊ ငခ်စ္ခိုင္လည္း မူးမူးနဲ႔
ဝူးကနဲ႔ေAာ္တယ္၊ ဒါကလည္း တိုက္ဆင္ေတြထံုးစံAတိုင္း ေAာ္ၿမည္ေနက်ပဲေလ၊
ငခ်စ္ခိုင္ေAာ္သံကို ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးနားေထာင္ၿပီး ေတြ႔လားေဟ႕ေကာင္မေလးေတြ ငခ်စ္ခိုင္က
စစ္နိဳင္မယ္ဆိုရင္ ႀကိဳးႀကာသံေAာ္ေလ႔ရွိတယ္ Aခုလဲ ႀကိဳးႀကာသံေAာ္ေနတယ္

Page | 243
ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား ဒီစစ္ပြဲမွာလဲ မင္းတို႕ကိုယ္ေတာ္ေလးပဲ နိဳင္မွာပါ ဘာမွမပူနဲ႔
Aခ်စ္ေလးေတြလို႕ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္လုပ္ေတာ္မေလးေတြကို ေၿပာၿပီး သစ္တပ္ထဲက ထြက္သြားတယ္။

သစ္တပ္ၿပင္ေရာက္ေတာ႕ တဖက္ကေစာင္႔ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕နဲ႔ဆံုေရာ၊ ဒီေတာ႕ ေရႊေရာင္၊

Aနီေရာင္၊ Aမဲေရာင္ တပ္သံုးတပ္ကိုႀကည္႔ၿပီး မင္းရဲေက်ာ္စြာက ဘယ္ဟာက
ရာဇာဓိရာဇ္တပ္လဲလို႕ေမးတာနဲ႔ Aနားကတပ္မွဴးႀကီး မင္းမဟာရာဇာက
Aလယ္ကAမဲေရာင္တပ္လို႕ ေၿဖလိုက္တယ္၊ ေAး ဒါဆိုAဲဒီေကာင္ႀကီးကို ငါသြားေဆာ္ၿပီးဆိုၿပီ
ငခ်စ္ခိုင္ကိုခြ်န္းကုန္ဖြင္႔ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ဆီဦးတည္သြားပါေလေရာ။

Aေနာက္ကတပ္ကလည္း မင္းရဲေက်ာ္စြာေနာက္ကို လိုက္ရတာေပါ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ေနာက္မွာ

ကပ္ၿပီးပါလာတာက ဗကမက္ကိုစီးထားတဲ႔ ေၿမဒူးစား။ Aဲဒီမွာ ဗကမက္က
Aံ႕ႀသစရာေကာင္းေAာင္ Aင္းဝတပ္ေတြကိုဒုကၡေပးေတာ႕တာပဲ။

ဗကမက္ဟာ Aင္းဝသစ္တပ္ကေနထြက္လာၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းေလးကိုေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႕

ဆင္ဦးစီးနဲ႔ ေၿမဒူးစားမင္းနႏၵသူကို ကိုယ္ထက္ကခါခ်ၿပီး Aင္းဝတပ္ဘက္ကိုၿပန္လွည္႔ထိုးတယ္၊
လိုက္နင္းတယ္၊ ေတြ႔တဲ႕ဆင္ေတြ ၿမင္းေတြကိုဝင္ထိုးတယ္၊ Aားလံုးဝရုန္းသုန္းကား
ၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို Aင္းဝစစ္သည္ေတြက သူ႔ကို
ဝိုင္းဖမ္းႀကေတာ႕တာပဲ၊ ဖမ္းမရေတာ႕ ဝိုင္းထိုးဝိုင္းပစ္ႀကတာနဲ႔ ဗကမက္လဲ AနီးAနားမွာရွိတဲ႔
ေတာထဲဝင္ေၿပးပါေလေရာ။

Aဲဒီလိုသူ႕ေနာက္မွာဝရုန္းသုန္းကား ၿဖစ္ေနရစ္တာကို ခြ်န္းကုန္ႏွင္သြားတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာက

သတိမထားမိပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ရွိရာကို တိုးဝင္သြားေတာ႕ သူ႕ဆင္တစီးထဲ ထီးထီးႀကီးၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊
တေယာက္ထဲေတာ႕မဟုတ္ဘူးေပါ႕ သူ႔နဲ႔Aတူ ေၿခလ်င္တပ္သားေတြ ၿမင္းတပ္သားေတြ နဲ႔
ဆင္တပ္လဲ တစီးႏွစ္စီးလဲ ပါေတာ႕ပါတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ တဖက္ကတပ္နဲ႔ယွU္ရင္
သူ႕Aင္AားကAရမ္းကို နည္းလြန္းတယ္ေလ။

Aရိုးရင္႔ေနတဲ႕ရာဇာဓိရာဇ္က Aင္Aားနည္းနည္းနဲ႔သူကိုလာတိုက္တဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာAသာေလး

ဆီးခံတယ္၊ သူကမင္းရဲေက်ာ္စြာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခ်ိန္မွာ၊ သူ႔သား၂ေယာက္ကို ဘယ္ညာ
ဝင္ညွပ္ခိုင္းတယ္။ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕Aနားက ေၿခလ်င္တပ္သား ၿမင္းတပ္သားေတြကလည္း

Page | 244
တကယ္႔ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္ လက္ေရြးစင္ေတြၿဖစ္လို႕ လံုးဝAေႀကာက္ Aလန္႔မရွိပဲ
သူတို႔ထက္Aင္AားAမ်ားႀကီးကြာတဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ကို ရဲရဲႀကီးရင္ဆိုင္တယ္ ဒါေႀကာင္႔လဲ
Aင္Aားကြာေပမဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က မင္းရဲေက်ာ္စြာကို လြယ္လြယ္နဲ႔မရဘူး၊ Aဲလိုလံုးေထြး
ရႈတ္ရွက္ခက္ေနႀကတုန္း Aရက္ေတြAမ်ားႀကီး Aတိုက္ခံထားရတဲ႔ ငခ်စ္ခိုင္က သူ႕ေက်ာေပၚက
မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုခါခ်ၿပီး သူ႕ဘက္ကဆင္လား ကိုယ့္ဘက္ကဆင္လား မခြဲေတာ႕ပဲ
ေတြ႔သမွ်ဝင္ထိုးပါေလေရာ။

မင္းရဲေက်ာ္စြာလဲ ဆင္ေပၚကၿပဳတ္က်ၿပီး ခါးက်ိဳးသြားသတဲ႔။ ခါးက်ိဳးသြားလို႕

လမ္းမေလွ်ာက္နိဳင္ေတာ႕တဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ရႈပ္ေထြးေနတဲ႔Aေၿခေန၊ ေAာ္ဟစ္ဆူညံသံေတြ၊
ဖုန္မွဳန္႔ေတြ ႀကားကေန တြားၿပီးစစ္ပြဲနဲ႔ေဝးရာကို ထြက္ခဲ႔တယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ ၿခေတာင္ပို႕တခုနဲ႔
ေရတြင္းတတြင္းနားက သစ္ပင္တပင္ေဘး ေၿမနိမ္႕ေနရာေလးတခုမွာ ဒဏ္ရာေႀကာင္႔
လဲေလ်ာင္းေနသတဲ႔။

မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုရၿပီ

တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ Aင္းဝဘက္က တိုက္ခိုက္မွဳAားေလွ်ာ႕သြားေတာ႕ ဟံသာဝတီက

တိုက္ပြဲကိုAနိဳင္နဲ႔သိမ္းလိုက္တယ္၊ တိုက္ပြဲAၿပီးမွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာစီးတဲ႔ဆင္ကိုေတြ႔ေပမဲ႕
မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုမေတြ႕တာနဲ႔ လိုက္ရွာႀကတာေပါ႔၊ ေနာက္ဆံုး ေရတြင္းတတြင္းAနား
ေပါက္ေနတဲ႔ က်ည္းပင္တပင္ရဲ႕ေၿခရင္း ၿခေတာင္ပို႕ေလးေဘးမွာ ခါးက်ိဳးတဲ႔ေဝဒနာနဲ႔ လဲေနတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို ရွာေတြ႔ႀကရသတဲ႔။ ဒီလိုေတြ႔ရေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဒဏ္ရာနဲ႔ Aရွင္မိတဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာကို ဘုရင္ေတြစီးနင္းတဲ႔ ေဝါယာU္နဲ႔ ညင္ညင္သာသာ သယ္ေဆာင္ခဲ႔ေစတယ္လို႕
ဆိုတယ္။

စလင္းစားAေနာ္ရထာ၊ ရာဇသႀကၤန္ စတဲ႔Aရည္Aခ်င္းၿပည္႔ဝတဲ႔

တပ္မွဴးႀကီးေတြရွိေနတဲ႔Aတြက္ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္တဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာက်သြားေပမဲ႕ တပ္မၿပိဳကြဲသြားပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ထိုးစစ္ကိုႀကံ႕ႀကံ႕ခံနိဳင္ခဲ႔တဲ႔Aၿပင္
စနစ္တက်စုရံုးၿပီး တန္ၿပန္တိုက္စစ္ဖြင္႔ဖို႔ေတာင္ ႀကိဳးစားနိဳင္ေသးသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုးမွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aမတ္ဒိန္ေပးတဲ႔Aႀကံယူၿပီး Aင္းဝယာယီစစ္ဦးစီး စလင္းစားဆီ သဝဏ္လႊာပို႕ၿပီး

Page | 245
လက္ရဖမ္းထားတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာAေႀကာင္း ေၿပာရင္းAႀကပ္ကိုင္တယ္၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာ
စလင္းစားဟာ သူ႕သခင္ကိုငဲ႕ၿပီး ၿပန္ဆုတ္ဖို႔ သေဘာတူလိုက္သတဲ႔၊ ဟံသာဝတီတပ္ကလည္း
Aေနာက္ကေနပိတ္ဆို႔ထားတာကို ဖြင္႔ေပးရတာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝတပ္ဟာ
ေရေႀကာင္းကေနၿပန္ဆုတ္သြားပါေတာ႕တယ္။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူ႕ယာယီစခန္းဆီၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ဗကမက္ရဲ႕ဦးစီးေဟာင္း

ဆင္ကဲငပ်ံကို Aက်U္းခ်ထားရာကလႊတ္ေပးၿပီး ဗကမက္ကိုသြားရွာေစသတဲ႔။ ငပ်ံလိုက္ရွာေတာ႕
ေတာထဲမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ နာေနတဲ႔ ဗကမက္ကိုေတြ႔ရတာနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ဆိုၿပီး ဝမ္းသာAားရ
ရာဇာဓိရာဇ္ဆီ ၿပန္ေခၚခဲ႔တာေပါ႔။

ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ သူဆင္ႀကီးကိုေတြ႔ေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aေတာ္စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္၊ သူ႕ရင္ထဲမွာ သြားၿပီးေၿခေထာက္ကိုသံနဲ႕ရိုက္လို႕
Aမိန္႔ေပးခဲ႔မိတာကိုလည္း ေနာင္တရၿခင္ရေနမွာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ဘုရင္ဆိုတဲ႔လူေတြက မွားမွားမွန္မွန္
ေတာင္းပန္ရိုးထံုးစံမွမရွိတာပဲေလ၊ ဒါေပမဲ႕ ဗကမက္က သူ႕ကိုၿမင္ေတာ႕ ေၿမမွာဝပ္ခ်ၿပီး
ေၿခေထာက္ကိုႏွာေမာင္းနဲ႔ေပြ႔ရင္း ငိုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ ရာဇIေၿႏၵမဆည္နိဳင္ေတာ႕ဘူးတဲ႔၊
ငိုခ်ပါေလေရာ။

ၿပီးေတာ႕သမားေတာ္ေတြကို ဗကမက္ကိုAေသAခ်ာကုေပးဖို႕Aမိန္႔ေပးတယ္၊ ဆင္ဦးစီး

ငပ်ံလည္း ဆုေတြAမ်ားႀကီးရတာေပါ႔။ တကယ္ဆို မင္းရဲေက်ာ္စြာကို Aခုလိုလြယ္လြယ္ကူကူ
နိဳင္လိုက္တာ ဗကမက္ရဲ႕ AကူAညီေႀကာင္႔ဆိုတာ ရာဇာဓိရာဇ္ဘယ္လိုမွၿငင္းလို႔မရဘူးေလ။

ဟူရားေတြ ပုဏၰားေတြလည္း ဆုေတြရတာေပါ႔ Aေဟာမွန္တယ္ဆိုၿပီေတာ႕။

မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးAခ်ိန္

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ခါးက်ိဳးၿပီးေဝဒနာAၿပင္းAထန္ခံစားေနရတဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုသြားႀကည္႔တယ္၊

မင္းရဲေက်ာ္စြာက မထနိဳင္ေတာ႕ဘူးတဲ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္က Aနိဳင္ရသူဆိုေတာ႕ စစ္ဆိုတာက မနိဳင္ရင္ရွံဳးမယ္ ဒါပဲရွိတာပဲေလ။ မင္းဟာ

Aင္မတန္ရဲစြမ္းသတၱိၿပည္႔စံုတဲ႕ မင္းEကရာဇ္ရဲ႕သားစစ္စစ္ပဲ၊ မင္းနဲ႔စစ္ထိုးရလို႕ ငါေက်နပ္တယ္၊

Page | 246
တကယ္႔ေယာက်ၤားေကာင္း သူရဲေကာင္းနဲ႔ လက္ရည္တူစစ္ထိုးရတာပဲ။ မင္းရဲ႕
တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ကလည္း Aင္မတန္ေကာင္းတယ္၊ မင္းရဲ႕နာမည္သတင္းကလည္း
Aင္မတန္ႀကီးမားလွတယ္၊ Aခုစစ္ပြဲAတြက္ စိတ္ထဲမွာဘာမွ မထားပါနဲ႔ေတာ႕။ ငါ႔တူ မင္းAေဖနဲ႔
ငါဟာ ညီAကိုဖြဲ႔ထားတာမို႕ မင္းကိုငါ႔ရဲ႕တူသားAရင္းပါပဲ ဒီေတာ႕ မင္းကိုငါAေကာင္းဆံုး
ၿပဳစုပါ႔မယ္။ ဒဏ္ရာကသက္သာေပ်ာက္ကင္းလို႕ မင္း ပဲခူးမွာေနခ်င္လဲ ငါ႔သမီးနဲ႔ေပးစားၿပီး
ငါ႔သားAရင္းလို မင္းကိုေၿမာက္စားမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္Aင္းဝၿပန္ခ်င္လည္း ငါကိုယ္တိုင္
Aင္းဝAေရာက္ လိုက္ပို႕ေပးပါ႔မယ္ Aခုသမားေတာ္ေတြ ေပးတဲ႔ေဆးကို ႀကိဳးစားၿပီးမွီဝဲပါလို႕
လူႀကီးလူေကာင္းစကားေၿပာတာေပါ႔။

ဒီလိုရာဇာဓိရာဇ္က ေၿပာတာကိုပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သူ႕ကိုရိေနတာပဲလို႕ ယူဆသတဲ႔။ ဒါေႀကာင္႔

ခပ္တင္းတင္းပဲ ဘႀကီးကို ကြ်န္ေတာ္စစ္လာတိုက္တာပါ၊ စစ္တိုက္တာမွ ဟံသာဝတီကိုသိမ္းၿပီး
ဘႀကီးကိုAၿပဳတ္ၿဖဳတ္မဟဲ႕ဆိုၿပီး လာတဲ႔ေကာင္ပါ ကြ်န္ေတာ္သာနိဳင္ခဲ႕ရင္ ဘႀကီးကို
Aရွံဳးသမားတေယာက္လို ဆက္ဆံမွာပဲ Aခုကြ်န္ေတာ္ကံမေကာင္းလို႔ ဘႀကီးနိဳင္ၿပီပဲ
လုပ္လိုက္စမ္းပါ ရန္သူကိုရန္သူလိုဆက္ဆံလိုက္စမ္းပါ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သတ္ပစ္လိုက္ပါဗ်ာ
ဘာႀကီးဟိုေၿပာဒီေၿပာနဲ႔ Aခ်ိန္မဆြဲေနစမ္းပါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္မွာတိုင္းၿပည္လည္းရွိတယ္
Aေဖလည္းရွိတယ္ မိန္းမလည္းလည္းရွိတယ္ ဘႀကီးဆီကဘာမွမလိုဘူးလို႕ ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။

Aဲဒီမွာ ရာဇာဓိရာဇ္က ဟာ ေကာင္ေလး မဟုတ္ေသးဘူးေလ၊ ေလာကမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တဲ႔

စစ္ဘုရင္ႀကီးၿဖစ္ေစAံုး Aရွံဳးမရွိတဲ႔သူဆိုတာမရွိပါဘူး၊ ငါလဲရွံဳးဖူးတာပဲ၊ မင္းAေဖနဲ႔ငါနဲ႔
Aႀကိမ္ႀကိမ္စစ္တိုက္ခဲ႔ႀကတယ္၊ သူရွံဳးတာရွိသလို ငါရွံဳးတာလဲရွိတာပဲ။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕ကိုငါ
ရန္သူAေနနဲ႔မုန္းတီးလို႕မရဘူး သူလဲဒီAတိုင္းပဲၿဖစ္မွာပဲ၊ တို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ စစ္ၿပိဳင္ဘက္
စစ္ၿပဳေဖာ္ေတြပါ လို႔ထူးဆန္းတဲ႕ သူ႕ရဲ႕စိတ္ရင္းကိုဖြင္႔ဟတဲ႕စကားကိုေၿပာတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
လူ႕ဘဝဆိုတာရခဲပါတယ္ကြာ စစ္ရွံဳးတာနဲ႔ Aေသခံတယ္ဆိုတာ မဟုတ္ေသးဘူးကြ တို႔မ်ားရဲ႕
ဘာသာတရားAရလည္း ေနာင္ဘဝေတြAတြက္ ကုသိုလ္ေတြၿပဳရဦးမယ္ ဒါေႀကာင္႔
Aသက္ရွင္ေAာင္သာ ႀကိဳးစားစမ္းပါကြာလို႕ တိုက္တြန္းၿပန္သတဲ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္ဘယ္လိုပဲေခ်ာ႔ေၿပာေၿပာ မင္းရဲေက်ာ္စြာနားထဲမွာ သံရည္ပူေလာင္းထည္႔သလို

ၿဖစ္ေနတယ္၊ သူရာဇာဓိရာဇ္ကို မုန္းတယ္ေလ၊ မုန္းရေAာင္လည္း သူ႕မွာခိုင္လံုတ႔ဲ

Page | 247
Aေႀကာင္းAခ်က္ေတြရွိေနတယ္ ဒါေႀကာင္႔ ဘႀကီးေရ Aေၿပာကေတာ႕ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ဒါေပမဲ႕
Aာေညာင္းခံၿပီး ေၿပာမေနပါနဲ႕ လုပ္လိုက္စမ္းပါ စစ္သားပီပီ ဘဝကိုေAာင္နိဳင္မွဳနဲ႔
Aဆံုးသတ္သြားပါရေစလို႕ ၿပန္ေၿပာၿပန္သတဲ႔။

ဒီလိုမင္းရဲေက်ာ္စြာက Aရမ္းကိုတင္းတင္းမာမာၿပန္တုန္႔ၿပန္ေနေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က

သူ႕ရင္ထဲမွာရွိေနတဲ႕Aထံုးတခုကို ေၿဖခ်တဲ႔Aေနနဲ႕ ေနာက္ဆံုးစကားကို ဖြင္႔ထုတ္တယ္
မဟုတ္ေသးဘူးသား တကယ္ေတာ႕ မင္းဟာ တၿခားလူမဟုတ္ဘူး Aတိတ္ဘဝက ငါ႔သားေတာ္ပဲ
လို႕ေၿပာခ်လိုက္သတဲ႔ သူ႕သားေဗာေလာက်န္းေဒါ ဝင္စားသူလို႕ လူေၿပာသူေၿပာ
မ်ားေနတယ္မဟုတ္လား၊ ေဗာေလာက်န္ေဒါဟာ သူ႕ရဲ႕သားႀကီး သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုးရင္ေသြး၊
သူနဲ႔သူရဲ႕ငယ္ခ်စ္ တလမည္ေထာ္တို႕ရဲ႕ သားဦးရတနာေလ၊ သူနဲ႔ မဟာေဒဝီတို႕ရဲ႕
Aာဏာလြန္ဆြဲပြဲႀကားမွာ စေတးခံလိုက္ရတဲ႕ သားပဲ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ႀကမ္း
လူႀကမ္းၿဖစ္ခဲ႔ပါေစ သားဆိုတဲ႕ သံေယာဇU္က သူ႔မွာရွိခဲ႔မွာပဲေလ။

ဒါေပမဲ႕ Aဲဒီငါ႔သားဆိုတဲ႕စကားဟာ မင္းရဲေက်ာ္စြာ AခံရAခက္ဆံုး Aနာက်င္ဆံုးစကားပဲ၊

Aတိတ္ဘဝရဲ႕ ပဌါန္းဆက္ေႀကာင္႔ သူ ရာဇာဓိရာဇ္ကိုမုန္းတယ္ဆိုတာထက္ သူA
႔ ေမ
ေၿမာက္နန္းစံ ရွင္မိေနာက္ကို ရာဇာဓိရာဇ္က ပန္းေက်ာ္တိုက္ပြဲမွာ ရလိုက္ၿပီး
မိဖုရားေၿမာက္ထားတယ္မဟုတ္လား ဒီေတာ႕ သူဟာAလိုလိုေနရင္း ရာဇာဓိရာဇ္ရ႕ဲ
မယားပါသားၿဖစ္ေနရတာေပါ႔ ဒါကိုမင္းရဲေက်ာ္စြာက Aရမ္းကိုခံၿပင္းေနတာ၊ ၿပီးေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႕ရဲ႕Aမ ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာကိုလည္း ဖမ္းမိၿပီး မိဖုရားေၿမာက္ထားေသးတယ္
(ေစာၿပည္႔ခ်မ္းသာ သာ ရွင္မိေနာက္ရဲ႕ သမီးဆိုရင္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က Aေမကိုေရာ သမီးကိုပါ
ယူထားတာေပါ႔)။

ဒါနဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက သူ႕ကိုရာဇာဓိရာဇ္က မင္းဟာငါ႔သားလို႕ေၿပာသံႀကားတာနဲ႕

စူးစူးဝါးဝါးထေAာ္ၿပီး ဟာ ခင္ဗ်ားႀကီး ဘာမွရွည္ရွည္ေးေဝးလာေၿပာမေနနဲ႕ ဒီလိုေၿပာေနတာကိုက
က်ဳပ္ကိုညွင္းဆဲေနတာပဲ၊ ကဲ ခင္ဗ်ားႀကီးမသတ္ဘူးလား မသတ္ဘူးဆိုရင္ က်ဳပ္ဖာသာက်ဳပ္
ေသေAာင္လုပ္မယ္လို႕ ႀကမ္းႀကမ္းတမ္းတမ္းႀကီး တုန္႔ၿပန္လိုက္သတဲ႔။

Page | 248
ဒါနဲ႕ရာဇာဓိရာဇ္လဲ ဒီေကာင္Aေတာ္ႀကမ္းတဲ႔ေကာင္ပဲ ေAးေလသူမကုခ်င္ေတာ႕ဘူးဆိုမွ
ဘာတတ္နိဳင္မလဲဆိုၿပီး သူ႕Aေဆာင္ကိုၿပန္သြားေရာ။ Aဲဒီညမွာပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာAနာသည္းၿပီး
ေသဆံုးသြားပါေလေရာ။

သူ႕Aေလာင္းကို ရာဇာဓိရာဇ္က AေသAခ်ာမီးသၿဂႋဳလ္ေပးတယ္၊ ေနာက္ ႀကြင္းတဲ႔Aရိုးကို

ေစတီတည္ေစတယ္တဲ႔၊ ပဲခူးမွာAဲဒီေစတီကို မင္းရဲေက်ာ္စြာေမာ္ေဓာေစတီလို႕ ေခၚႀကပါသတဲ႔။

သမိန္Aဝနံနိဳင္ ႏွင္႔ ေစတသူႀကီး

သူ႔ရဲ႕သားကို ရန္သူလက္ထဲမွာ Aေသပစ္ထားၿပီး ၿပန္ဆုတ္လာတဲ႕ တပ္ေတာ္ႀကီးကို

မင္းေခါင္လံုးဝမေက်နပ္ဘူး။ မင္းတို႕ဟာ ငါ႕သားေတာ္ကိုေခၚသြားၿပီး သတ္ပစ္လိုက္ႀကတာပဲလို႕
မိန္႔ၿပီး မွဴးမတ္ဗိုလ္ပါ ေသနာပတိေတြကို ေသဒဏ္ေပးဖို႔ဆံုးၿဖတ္သတဲ႔။

ရဟန္ရွင္လူပညာရွိ ဘုရင္နဲ႔နီးစပ္တဲ႔ သူေတြက သူ႕ကိုဒီလိုမလုပ္ဖို႕

ေတာင္းပန္ႀကတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ သားေသလို႕ Aရမ္းေႀကကြဲၿပီး ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ မင္းေခါင္ကို
ဘယ္သူကမွ တားလို႕မရဘူး။ Aဲဒီေခတ္ရဲ႕ ထံုးစံAရ ဘုရင္ဟာ Aၿမင္႔ဆံုး
တရားေရးဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ဆိုေတာ႕ Aယူခံလိုလဲ မရဘူးေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ ေသဒဏ္က်သူေတြကို
သံဃာေတာ္ႀကီးေတြက Aလွဴခံတဲ႔ Aေလ႔ထံုးတမ္းေတာ႕ ရွိသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ဆရာေတာ္
သမေတာ္ႀကီးေတြ Aလွဴခံႀကည္႔ႀကတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္က ဘာမွၿပန္မေၿပာပဲ ေနေနသတဲ႔၊
သူမလွဴဘူးေပါ႔။

Aဲဒီမွာ နႏၵမိတ္ဆိုတဲ႔ ပညာရွိAမတ္တေယာက္က Aရွင္မင္းႀကီး Aခုလို

Aရွင္႔သားေတာ္က်ဆံုးသြားတာဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ဘက္က စိတ္ဓါတ္တတ္ႀကြစရာပဲ ဒါေႀကာင္႔
ဒီမြန္ဘုရင္ဟာ Aင္းဝAထိေတာင္ လာတိုက္နိဳင္မဲ႔Aေနထားမ်ိဳးရွိေနတယ္၊ တကယ္လို႕
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕က ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုသတ္ၿပလိုက္ရင္ ရန္သူAားပိုရွိသြား
နိဳင္သလို ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕Aားကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ ၿပန္ခ်ိဳးလိုက္သလို ၿဖစ္သြားနိဳင္ပါမယ္။ ဒါေႀကာင္႔
ရန္သူဘက္က ထိုးစစ္မစနိဳင္ခင္မွာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေနာက္ထပ္Aင္Aားစုၿပီး ဟံသာဝတီကို
ထပ္တိုက္သင္႔တယ္၊ Aရွံဳးနဲ႔ရင္ဆိုင္ၿပီး ၿပန္လာရတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ရဲ႕ စစ္သည္ေတြလည္း
သူတို႕Aရွံဳးနဲ႔ Aရွင္႔သားေတာ္Aတြက္ လက္စားေခ်စိတ္ၿပင္းထန္ေနေတာ႕ ဒီတခါေAာင္ပြဲက

Page | 249
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕Aတြက္ပဲလို႕ Aက်ိဳးAေႀကာင္း ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႔ ေလွ်ာက္တင္ေတာ႕
မင္းေခါင္သေဘာက်သြားတယ္၊ သူလဲသူ႕သားကိုဆံုးရွံဳးလိုက္ရလို႕ ေႀကကြဲပူေဆြးေနေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ကို လက္စားေခ်ခ်င္ေနတယ္ေလ။

ဒါနဲ႔ပဲ မင္းေခါင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ေသဒဏ္Aမိန္႔ကို ၿပန္ရုတ္သိမ္းၿပီး ဟံသာဝတီကို

လက္စားေခ်စစ္ခ်ီဖို႕ ၿပင္ဆင္ေတာ႕တယ္။ ေသဒဏ္မွလႊတ္သြားတဲ႔ Aင္းဝစစ္သည္ေတြဟာ
မင္းေခါင္ရဲ႕လက္စားေခ်စစ္ကို ဝမ္သာAားရေထာက္ခံႀကၿပီး Aေသခံၿပီးတိုက္ဦးကေန
ဟံသာဝတီနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ကို လက္တံု႕ၿပန္ဖို႕ ကတိေပးႀကသတဲ႔။ မင္းေခါင္ဟာ Aခ်ိန္သိပ္မဆြဲပဲ
သူ႔တပ္ကိုAၿမန္ၿပင္တယ္ Aခ်ိန္ဆြဲAင္Aားစုေနရင္ ရာဇာဓိရာဇ္ကို Aခ်ိန္ေပးသလို
ၿဖစ္သြားမွာကိုး၊ ဒါနဲ႔ပဲ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ဖြဲ႔ခဲ႔တဲ႔ တပ္ေတာ္ႀကီးမွာပဲ Aားသစ္ထပ္ၿဖည္႔ၿပီး
မင္းရဲေက်ာ္စြာခ်ီတဲ႔လမ္းေႀကာင္းAတိုင္း ေရတပ္ႀကီးနဲ႔ Aင္းဝက စုန္ပါေတာ႔သတဲ႔၊
မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ ေရတပ္ႀကီးကလည္း မဖ်က္ရေသးဘူးဆိုေတာ႕ Aရံသင္႔ေပါ႔။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဟသာဝတီဘက္ကေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာက်ၿပီး Aင္းဝတပ္ေတြ Aရွံဳးနဲ႔

တပ္ၿပန္ဆုတ္သြားတာမို႕ Aင္းဝတပ္ေတြ Aနည္းဆံုး တႏွစ္ေၿခာက္လေလာက္ေတာ႕
စစ္ၿပန္ၿပဳနိဳင္မဲ႔ AေနAထားမရွိဘူးလို႕ ယူဆထားတာရယ္၊ ပဲခူးနန္းေတာ္ကိုပစ္ၿပီး မုတၱမမွာ ၃-
၄လ သြားေနလိုက္လို႕ သူမရွိတုန္းလစ္ဟင္းသြားတာေတြကို ၿပန္လည္ၿဖည္႔တင္းေနတာရယ္၊
ေနာက္ လAေတာ္ႀကာႀကာ မင္းရဲေက်ာ္စြာပိတ္ဆို႕ထားတာခံရလို႕ ၿပိဳပ်က္လုမတတ္ၿဖစ္သြားတဲ႕
ပဲခူးရဲ႕ က်န္းမာေရး လူမွဳေရး စတာေတြ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေနရတာေတြရယ္ေႀကာင္႔ Aင္းဝရဲ႕
လွ်ပ္စစ္လိုၿမန္ဆန္တဲ႔ ထိုးစစ္ကိုခုခနိဳင္စြမ္းမရွိဘူးတဲ႔။

ဒါနဲ႕ မင္းေခါင္လက္ထဲ တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕က်ကုန္ေရာေပါ႔၊ ဒဂုန္ကိုသိမ္းတုန္းကဆို

ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတာ္တပါးၿဖစ္တဲ႕ ဗညားစက္ကိုေတာင္ လက္ရဖမ္းဆီးမိသတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုး
Aင္းဝရဲ႕ထိုးစစ္ဟာ သန္လ်င္ကိုေရာက္မွ တန္႔သြားတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္ သန္လ်င္စားက
Aမတ္ဒိန္မဟုတ္ပဲ သမိန္Aဝနံနိဳင္တဲ႕ ၿပီးေတာ႕ သန္လ်င္ဟာေၿမၿမိဳ႕ရိုးဆိုေတာ႕
ၿမိဳ႕ရိုးလဲAေတာ္ခိုင္တယ္ ၿပီးေတာ႕ သိတဲ႔Aတိုင္း သန္လ်င္ဟာ လွိဳင္ နဲ႔ ပဲခူးၿမစ္တို႕ရဲ႕
ၿမစ္ဝမွာရွိေနတဲ႕ ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ဆိုေတာ႕ ရႊံႏြံလဲထူတယ္ေလ ဒီေတာ႕ ကမ္းတတ္ရမဲ႕
ရသူAတြက္ Aခက္ခဲရွိၿပီး ခံစစ္သမားAတြက္က AေနAထားေကာင္းတာေပါ႔။

Page | 250
သမိန္Aဝနံနိဳင္ဟာ မင္းေခါင္လက္ထဲ သူတို႕ဘက္ကၿမိဳ႕ေတြ တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕ က်ကုန္ၿပီလို႕
ႀကားတာနဲ႔ ၿမိဳ႕တြင္းရိကၡာကို Aၿပည္႔Aစံုသြင္းၿပီး ခံစစ္ကိုၿပင္ထားတယ္၊ မင္းေခါင္လာတိုက္ေတာ႕
ၿမိဳ႕တံခါးကိုပိတ္ၿပီး Aပီၿပင္ခုခံတာတယ္၊ မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္ဟာ ၃ႀကိမ္တိတိ
ၿမိဳ႕သိမ္းထိုးစစ္ဆင္ေပမဲ႕ ၃ႀကိမ္လံုး မေAာင္ၿမင္ပဲ တပ္လန္သြားတာခ်ည္းပဲတဲ႔။

ေတာက္ေလွ်ာက္ေAာင္ပြဲဆင္လာၿပီးမွ သန္လွ်င္မွာ လာထစ္ေနတာမို႕

မင္းေခါင္လဲAႀကံAိုက္ေနတာေပါ႔ ၿပီးေတာ႕ ေၿမၿပင္AေနAထားကလည္း Aညာနဲ႔မတူပဲ ရႊံေတြ
ႏြံေတြ ေရငန္ေတြ ေရတတ္ေရက်မွာ လတာၿပင္ေတြနဲ႔မို႕ Aင္းဝတပ္သားေတြAတြက္
Aဆင္မေၿပဘူးေလ ဒါနဲ႕ပဲ သူ႕တပ္ကို ေၿမာက္ဘက္ကို နဲနဲေရႊ႕ၿပီး သန္လွ်င္နဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ
တပ္စြဲထားလိုက္သတဲ႔။ ေနာက္ ထိုးစစ္ကိုခဏရပ္နားလိုက္ၿပီး သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္ကို
ေတြ႔ခ်င္တဲ႔Aေႀကာင္း လက္ေဆာင္နဲ႔ သဝဏ္လႊာပို႕တယ္၊ ဒါကလည္း Aဲဒီေခတ္က
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းပဲေလ စစ္ေရးAရ Aနိဳင္Aရွံဳးမေပၚတဲ႔Aခါ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး ဒါမွမဟုတ္
သံခင္းတမန္ခင္းသံုးၿပီး စစ္ပြဲကိုAေၿဖထြက္ေAာင္ ႀကိဳးစားႀကတဲ႕သေဘာေပါ႔။ ရန္သူဟာ
စကားေၿပာရင္း Aရွိန္Aဝါနဲ႕ Aေဆာင္Aေယာင္ ဒါမွမဟုတ္ စကားပရိယာယ္ေႀကာင္႔
စိတ္ဓါတ္ပ်က္ၿပားရင္လဲ ပ်က္ၿပားသြားနိဳင္မယ္ေလ။

မင္းေခါင္ဆီကစာရေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္က ေတြ႔ဆံုဖို႕သေဘာတူလိုက္တယ္၊

သန္လ်င္ရဲ႔ ၿမစ္ေႀကာင္းAေနAထားက Aလြဲၿမစ္နဲ႔မတူေတာ႕ လဂြန္းAိန္တုန္းကလို
ၿခံဳခိုAတိုက္ခံရဖို႕ ေႀကာက္စရာမလိုဘူးလို႕ သူယူဆတယ္ေလ ၿပီးေတာ႕ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူဆီကို
ကုန္သြယ္ဖို႕လာတဲ႕ ၿပင္သစ္ကေခတ္မွီစစ္ေဘၤာတစင္းလဲ ေရာက္ေနတယ္ Aဲဒီသေဘၤာေပၚက
Aေၿမာက္တလက္ဟာ Aင္မတန္ေခတ္မွီၿပီး မိုင္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္Aေဝးကို
လွမ္းပစ္နိဳင္တယ္လို႕ဆိုတယ္ သေဘၤာကပၸတိန္ႀကီးက နယ္စားမင္းဘာမွမပူပါနဲ႕
AေရးAေႀကာင္းရွိရင္ ဒီလက္နက္နဲ႕ ကယ္တင္နိဳင္ပါတယ္လို႕ Aာမခံသတဲ႔။

ေနာက္တေန႔နနက္ေရာက္ေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္က စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ Aေဆာင္Aေယာင္

Aၿပည္႔စံုနဲ႕ မင္းေခါင္နဲ႔ေတြ႔ရေAာင္ ၿမိဳ႕ထဲကဆင္စီးၿပီးထြက္တယ္၊ ကမ္းနားေရာက္ေတာ႕
ဆင္ထက္ကဆင္းၿပီး ၿမစ္လယ္မွာေက်ာက္ခ်ထားတဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕စံသေဘၤာဆီ
ေလွငယ္ေလးနဲ႔ကူးသတဲ႔။ စံသေဘၤာေပၚမွာ မင္းေခါင္နဲ႔ဆံုေတြ႔ လက္ေဆာင္ေတြAၿပန္Aလွန္ေပး၊

Page | 251
စကားေတြေၿပာၿပီးေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္က ဆိပ္ကမ္းကိုၿပန္၊ ကမ္းနားမွာေစာင္႔ေနတဲ႕
ဆင္ေပၚAတတ္မွာ မင္းရဲေက်ာ္စြာရဲ႕ သစၥာရွိစစ္သည္ေက်ာ္တဦးၿဖစ္တဲ႕ ေစတသူႀကီးဆိုတဲ႔လူက
ကမ္းနားေလွငယ္ေလးတစင္းမွာ ပုန္းေနရာက ရုတ္တရက္ထြက္လာၿပီး လွံနဲ႔လွမ္းပစ္ပါေလေရာ။

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္ကိုမမွန္ပဲ ဆင္မ်က္ႏွာကိုလွံကသြားမွန္တယ္၊

Aဲဒီမွာ နကိုယ္ကတည္းက တဘက္နဲ႔တဘက္ သတိထားေနႀကေတာ႕ Aားလံုး
ထိုးဟယ္ခုတ္ဟယ္နဲ႔ ရႈတ္ေထြးကုန္တာေပါ႔။ လဂြန္းAိန္ခံလိုက္ရၿပီးကတည္းက
Aလစ္Aတိုက္ခံရမွာ သတိထားေနတဲ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္လဲ ၿခံဳခိုAတိုက္ခံရၿပီးAထင္နဲ႕
ေႀကာက္လန္႔တႀကား ဆင္ကိုခြ်န္းကုန္ႏွင္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲဝင္ေၿပးေတာ႕ Aေၿခေနကို
သတိထားေစာင္႔ႀကည္႔ေနတဲ႕ ၿပင္သစ္သေဘၤာက သူ႔ရဲ႕ေခတ္မွီAေၿမာက္ႀကီးနဲ႕
မင္ေခါင္ရဲ႕စံသေဘၤာကို လွမ္းထုပါေလေရာ။ Aဲဒီမွာလဲ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ Aေၿမာက္ဆံက
သေဘၤာကိုမထိပဲ Aလံတိုင္ကိုထိၿပီး က်ည္လြဲသြားသတဲ႔။

တမိုင္နီးနီးAေဝးမွာ ရပ္ထားတဲ႕ သေဘၤာကလွမ္းပစ္နိဳင္တာကိုႀကည္႔ၿပီး

မင္းေခါင္Aေတာ္လန္႔သြားတယ္၊ Aေၿမာက္ဒဏ္ေႀကာင္႔ က်ိဳးၿပတ္က်သြားတဲ႔
Aလံတိုင္ကိုႀကည္႔ၿပီး Iေၿနၵေတာင္မထိမ္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ မ်က္ရည္ေတာင္က်သတဲ႕၊ ဒါကိုၿမင္တဲ႕
မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြက Aရွင္မင္းႀကီးဘာလို႕ ငိုရတာလဲလို႕ေမးေတာ႕ ငါနဲ႕ရာဇာဓိရာဇ္တို႔
စစ္ထိုးခဲ႔ႀကတာႀကာၿပီ ႏွစ္ဘက္လံုးရဲ႕သူရဲေကာင္းေတြဟာ ကိုယ္စြမ္းၪာဏ္စမ
ြ ္းသက္သက္နဲ႕
တိုက္ခိုက္ခဲ႔ႀကတယ္၊ Aခုေတာ႕ Aေဝးႀကီးကပစ္လိုက္တဲ႕ Aေၿမာက္ဆန္က ငါတို႕သေဘၤာရဲ႕
Aလံတိုင္ကိုလာမွန္နိဳင္ေAာင္ Aစြမ္းထက္တယ္၊ ဒီလိုလက္နက္ေတြနဲ႔သာ
စစ္တိုက္ႀကမယ္ဆိုရင္ ေနာင္ဆိုသူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ လက္ရည္လက္စြမ္းကို
ၿမင္ရေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး ဒါကိုငါဝမ္းနည္းလြန္းလို႕ ငိုတာလို႕ ၿပန္ေၿပာရွာတယ္။

ေနာက္ေတာ႕ မင္းေခါင္ဟာ ေစတသူႀကီးကိုဖမ္းၿပီး သမိန္Aဝနံနိဳင္ဆီပို႕လို႕

Aေကာက္ႀကံရတာမဟုတ္ေႀကာင္း ရွင္းၿပတဲ႔စာကိုပို႕ေတာ႕ သမိန္Aဝနံနိဳင္က ဘာAဆင္႔မ
ွမရွိတဲ႔ေကာင္ကိုသတ္လို႕ ဘာမွAက်ိဳးမရွိဘူး၊ ဒီAေၿခေနကို Aခြင္႔Aေရး တရပ္Aေနနဲ႔
Aသံုးၿပဳရမယ္လို႕ေတြးၿပီး ေစတသူႀကီးဟာ သူရဲေကာင္းပဲ သူ႕ရဲ႕သခင္
Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕သားAတြက္ Aသက္ကိုပမာမထားပဲ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကိုလုပ္ႀကံတယ္၊

Page | 252
ဒီလိုသူရဲေကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမသက္ရက္ပါ၊ Aရွင္မင္းႀကီးဆီမွာ ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြ
လိုAပ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးနဲ႔ Aရွင္မင္းႀကီးလဲ ေရွ႔ဆက္စစ္တိုက္ရဦးမွာမဟုတ္လား၊
ေစတသူႀကီးAၿပစ္ကလႊတ္ေပးဖို႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေလွ်ာက္ထားပါရေစလို႕ ၿပန္စာပို႕ၿပီး
သူ႕Aဆင္႔ကိုသူၿမွင္႔လိုက္တာေပါ႔။

သမိန္Aဝနံနိဳင္ေတြးAတိုင္းပဲ မင္းေခါင္ဟာ သမိန္Aဝနံနိဳင္ကိုAေတာ္ရွိန္သြားတယ္၊

နကိုယ္ကတည္းက ၿမိဳ႕သိမ္းထိုးစစ္ေတြAႀကိမ္ႀကိမ္ဆင္ႏြဲခဲ႔တာ မရလို႕
စိတ္ပ်က္ေနတယ္မဟုတ္လား၊ ဒီႀကားထဲ Aေၿမာက္ကိုလဲ သူAေတာ္လန္႔သြားတယ္ထင္တယ္၊
ေနာက္ဆံုး သူ႕တပ္ကိုစနစ္တက်နဲ႔ သန္လ်င္ကေန ဒဂုန္ကိုၿပန္ဆုတ္သြားပါသတဲ႔။

ဦးဇU္းသန္း

မင္းေခါင္ရဲ႕မထင္မွတ္တဲ႔ ထိုးစစ္ကို Aဆင္သင္႔AေနAထားမွာမရွိတဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ကAခ်ိန္မွီ

မခုခံနိဳင္ဘူး ဒါေပမဲ႕ သန္လ်င္ၿမိဳ႕ကိုသိမ္းမဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္ေတြကို သမိန္Aဝနံနိဳင္က
ေတာင္႔ခံၿပီးထိမ္းထားနိဳင္လိုက္လို႕ မင္းေခါင္ဟာပဲခူးဘက္လွည္႔ဖို႕ Aနည္းႀကန္႔ႀကာသြားတယ္။
ဒီလိုသမိန္Aဝနံနိဳင္ေႀကာင္႔ ရလိုက္တဲ႔Aခ်ိန္ေလးမွာ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႔တပ္ကိုAၿမန္ၿပန္ဖြဲ႔နိဳင္လိုက္ၿပီး တန္ၿပန္တိုက္စစ္ၿပန္ဖြင္႔ဖို႕ စီစည္နိဳင္လိုက္ပါသတဲ႔။

မင္းေခါင္ကလည္း သိမ္းလို႕မရတဲ႔ သန္လ်င္ကေနဆုတ္ၿပီး ဒဂံုမွာAင္AားAၿပည္႔နဲ႕

ရာဇာဓိရာဇ္ကို ေစာင္႔ေနတာေပါ႔။ တန္ၿပန္တိုက္စစ္Aတြက္ ရာဇာဓိရာဇ္က
သူ႔တပ္ကိုၿပန္စုတဲ႔Aခါမွာ လူစြမ္းေကာင္းတေယာက္ကို ရလိုက္တယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဒီလူနာမည္
ေမာင္သန္းတဲ႔၊ လူကဘုန္းႀကီးလူထြက္ ရဟန္းဘဝတုန္းက သူ႕ကိုဒကာေတြက
ဦးဇင္းသန္းလို႕ေခၚႀကတယ္။ ဒီဦးဇင္းသန္းဟာ ရဟန္းၿဖစ္ေနေပမဲ႕ ရဟန္Aလုပ္မလုပ္ပဲ
တေနကုန္ ဒါးခုတ္လွံထိုး လက္ေဝွ႔ သိုင္း စတာေတြပဲ ကစားေနတတ္သတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ဝိနည္းတဲ႔
မညီတဲ႔ရဟန္းမို႕ ဒကာေတြကေရာ ဆရာေတြကေရာ မႏွစ္သက္ႀကဘူးေပါ႔၊ ေနာက္ဆံုး
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ေမာင္ပဇU္း မင္းဟာကရဟန္းဆိုရင္ရဟန္းAက်င္႔က်င္႕စမ္း
ရဟန္းAက်င္႔မက်င္႔ပဲ ဒီလိုဒါးခုတ္လွံထိုး လုပ္ေနရင္ သြားစစ္မွဳသြားထမ္းေခ်လို႕ ေခၚဆူေတာ႕
ဦးဇင္းသန္းက Aရွင္ဘုရားသူ႕ရွင္ထံ Aပ္ႏွံေပးပါ တပည္႔ေတာ္ မင္းမွဳထမ္းပါရေစလို႕

Page | 253
ေလွ်ာက္တာနဲ႕၊ ဆရာေတာ္ကလည္း သံဃာ႕ရာဇာမို႕ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီကို Aဲဒီသိုင္းရူး
ရဟန္းလူထြက္ကို ေခၚသြားေပးသတဲ႔။

ဟိုေရာက္ေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရွ႔ေတာ္ေမွာက္မွာ ဒါးေရး လွံေရး လက္ေရးေတြ

ၿပလိုက္တာ ရာဇာဓိရာဇ္Aရမ္းႀကိဳက္သြားၿပီး ဆုေတြဘာေတြေတာင္ ခ်ီးၿမင္႔ခံရသတဲ႔။ ဒီလူက
ဒါးခုတ္ရင္ ဘယ္လက္ေရာ ညာလက္ပါ ဒါးတေခ်ာင္းစီကိုင္ၿပီး ဒါးႏွစ္လက္သိုငး္ ကို
Aသံုးၿပဳနိဳင္တယ္လို႔ဆိုတယ္ ၿပီးေတာ႕ သူလက္ႏွစ္ဖက္စလံုးရဲ႕ လက္ဖ်ံရိုးေတြဟာ သူမ်ားေတြလို
Aရိုး၂ေခ်ာင္းမဟုတ္ပဲ ထူးထူးၿခားၿခား လက္ဖ်ံရိုးတေခ်ာင္းသာရွိတဲ႔ ေမာင္းတလံုး
လက္ဖ်ံရိုးေတြတဲ႔ ဒီလိုလက္ဖ်န္ရိုးနဲ႔လူေတြဟာ လက္ေမာင္းAား Aင္မတန္သန္တတ္ႀကတယ္တဲ႔။
ၿပီးေတာ႕ ဒီေမာင္သန္းဆိုတဲ႔လူဟာ ခုန္ၿပန္ေက်ာ္လႊားတာေတြ ကိုယ္႔ေဖါ႕တာေတြဘာေတြလည္း
တတ္တယ္ဆိုတယ္။

သူ႔ကိုရာဇာဓိရာဇ္က သမိန္ၿဗထဗိုက္ရဲ႕တပ္ထဲထည္႔ထားလိုက္တယ္၊ တပ္ထဲမွာ

ေမာင္သန္းက လဂြန္းAိန္မရွိေတာ႕တဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္မွာ သူမဝင္ပါရင္ မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႕တဲ႔
Aေၿခေနမ်ိဳး၊ သူဟာ မရွိမၿဖစ္သူရဲေကာင္း ဘာညာႀကြားလံုးေတြထုတ္ေနေတာ႕ က်န္တဲ႔တပ္မွဴး
Aႀကပ္တပ္သားေတြ သူ႕ကို နဲနဲAၿမင္ကပ္ပံုရတယ္။ သမိန္ၿဗထဗိုက္တပ္က ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဒဂံုသိမ္း တန္ၿပန္ထိုးစစ္ရဲ႕ စစ္ဦးမွာေနရာယူရတဲ႔တပ္၊ သူေနာက္မွာမွ မဟာသမြန္တို႕၊
သမိန္ေယာဂရာဇ္တို႕၊ သမိန္သံလွစ္တို႕၊ Aဲမြန္ဒယာတို႕၊ Uပါေကာင္းတို႕ရဲ႕တပ္ႀကီး ၈တပ္က
ေနရာယူထားတာ။

ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဒဂံုသိမ္းထိုးစစ္မွာ စစ္သည္ေပါင္း ၉ေသာင္းေက်ာ္ပါတယ္၊

ဆင္ကတေထာင္ ၿမင္းကေလးေထာင္ပါသတဲ႔။ စစ္ဆင္ေရးက ညAခ်ိန္မွာ
Aေမွာင္ကိုAကာAကြယ္ယူၿပီး သမိန္ၿဗထဗိုက္တို႕ရဲ႕ Aေသခံတပ္ဦးက ၿမိဳ႕ရိုးကိုေက်ာ္ၿပီး
ဒဂံုၿမိဳ႕ထဲဝင္မယ္၊ ေတြ႔သမွ်တိုက္ခိုက္ၿဖတ္ဆီးၿပီး ၿမိဳ႕တံခါးကိုဖြင္႔မယ္ AဲဒီAခ်ိန္မွာ
က်န္တဲ႔တပ္ကဝင္တိုက္မယ္ ဆိုၿပီးစစ္ဆင္ေရးကို ေရးဆြဲထားသတဲ႔။

ဒီလိုစစ္ေရးAစီစU္ကို ႀကားရေတာ႕ ဗိုလ္မင္းတပ္မင္းေတြက ေAးကြာ ဒီညေတာ႕

ေမာင္သန္းကိုပဲ Aားကိုးရမွာပဲ ေမာင္သန္းရဲ႕Aစြမ္းကိုႀကည္႔ရေတာ႕မွာပဲေဟ႕လို႕
ဝိုင္းၿပီးရိႀကသတဲ႔၊ Aေၿမာက္ႀကိဳက္တဲ႔ ပဇU္းလူထြက္ေမာင္သန္းကလည္း ဟာ ဒီကိစၥဘာမွမပူနဲ႔
Page | 254
ကြ်န္ေတာ္Aေရွ႔က ဝင္သြားမယ္ ေနာက္ကေနသာ ဗိုလ္မင္းတို႔က စစ္ကူလႊတ္ေပးပါလို႕ ရိ
ရိမွန္းမသိၿပန္ေၿပာတယ္။

ညေရာက္ေတာ႕ ေမာင္သန္းဟာ သူေၿပာတဲ႔Aတိုင္းပဲ ဒါးရွည္ႏွစ္လက္ကိုကိုင္ၿပီး

ဒဂံုၿမိဳ႕ရိုးကိုေက်ာ္ ေတြ႔သမွ်လူေတြ Aေစာင္႔ေတြကို ဝင္ခုတ္ပါေလေရာ၊
မင္းေခါင္ရဲ႕တပ္သားေတြလည္း Aေတာ္ထိသြားတာေပါ႔ ဒီလူကေၿပာသေလာက္လဲ
ဒါးေရးကAေတာ္ေကာင္းတာကိုး ပထမေတာ႕ ရန္သူဝင္ၿပီဆိုၿပီး Aားလံုးရုတ္ရုတ္သဲသဲေပါ႔
ရန္သူ႕Aင္AားAေတာ္မ်ားတယ္လို႕ သူတို႕ထင္တာကိုး ဒါေပမဲ႕ မီးေတြဘာေတြထြန္းၿပီး
AေသAခ်ာႀကည္႔ေတာ႕မွ ရန္သူကစုစုေပါင္းမွ တေယာက္ထဲ ဒီေတာ႕ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ
ဝိုင္းသမႀကတာေပါ႔ ဒါးေရးဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း Aမ်ားနဲ႔တေယာက္ဆိုေတာ႕
ေမာင္သန္းမလြယ္ဘူးၿဖစ္လာတယ္ ဒါေပမဲ႕သူက လူနပ္ပဲ ဘယ္ရမလဲ ၿမိဳ႕ရိုးေပၚကေက်ာ္ၿပီး
ၿပန္ေၿပးပါေလေရာ။ Aင္းဝတပ္ကလည္းေနာက္ကလိုက္တာေပါ႔ ေမာင္းသန္က
သူ႕တပ္ဆီတန္းၿပီးၿပန္ေၿပးတယ္ Aင္းဝတပ္ကလည္းAေနာက္က တန္းလိုက္တယ္၊
Aရွိန္နဲ႔လိုက္လာေတာ႕ သမိန္ၿဗထဗိုက္ရဲ႕Aေသခံတပ္က မခံနိဳင္ဘူး တပ္လန္ၿပီး
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးတာ ေနာက္ခ်န္တပ္ေတြAထိAေရာက္ပဲတဲ႔။

ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူ႕စစ္ဆင္ေရးစေတာင္မရေသးဘူး ရွံဳးတယ္ဆိုေတာ႕Aရမ္းကို

ေဒါသထြက္တာေပါ႔၊ ဘယ္သူ႕မွာတာဝန္ရွိသလဲ စစ္ေဆးႀကည္႔ေတာ႕ သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔
ေမာင္သန္းဟာ တာဝန္Aရွိဆံုးဆိုတာေတြ႔ရတယ္၊ ၿဗထဗိုက္က ေမာင္သန္းဟာ Aမိန္႔ကိုမေစာင္႔ပဲ
သူ႕ဖာသာသူဝင္သြားတယ္လို႕ ေၿပာသလို ေမာင္သန္းကလည္း သူAထဲဝင္ၿပီး
ရြံ႕ရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္တိုက္ခိုက္ေပမဲ႕ တပ္မွဴးၿဗထဗိုက္ကAေနာက္က တပ္ကူမလိုက္လာလို႕
ၿပန္ဆုတ္ေၿပးရတယ္လို႕ ၿပန္ေခ်ပတယ္။

ဒီေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ေဒါသပိုထြက္ၿပီး တေယာက္က ေႏွးေနလို႕Aေရးပ်က္ရတယ္လို႕

ေၿပာတယ္ တေယာက္ကေတာ႕ Aလ်င္လိုလို႕Aေရးပ်က္ရတယ္လို႕ၿပန္ေခ်တယ္
ႏွစ္ေယာက္စလုးAသံုးမက်လို႕ ငါ႔စစ္ဆင္ေရးပ်က္ရတာပဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုသတ္လို႕
Aမိန္႔ခ်ပါေလေရာ။ Aဲဒီမွာ Aမတ္ဒိန္က ဝင္ၿပီးေတာင္းပန္တယ္ Aမတ္ဒိန္Aေႀကာင္းၿပတာက
မင္းရဲေက်ာ္စြာက်ဆံုးသြားလို႕ ဘုရင္မင္းေခါင္က ေသဒဏ္ခ်ထားရာက Aမိန္႔ကိုၿပန္ၿပင္ၿပီး

Page | 255
စစ္ဆင္ေရးAသစ္မွာ ပါဝင္ထမ္းေဆာင္ေစေတာ႕ ဒီစစ္သည္ေတြဟာ Aသက္ကိုပဓာနမထားပဲ
ရြံရြံ႔ခြ်န္ခြ်န္Aမွဳထမ္းတာကိုေတြ႔ရပါတယ္ Aခုလည္း ဒီဗိုလ္မင္းနဲ႔ ေမာင္သန္းတို႕ကို
Aၿပစ္ကေနလႊတ္ေပးၿပီး Aမွဳေတာ္ကိုဆက္ထမ္းေဆာင္ေစရင္ မုန္ယိုဆင္ရိုင္းေတြလို
Aမွဳထမ္းႀကမွာလို႕ ကြ်န္ေတာ္ယံုႀကည္ပါတယ္လို႕ ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္က
တထစ္ေလွ်ာ႕ေပးၿပီး ေနာက္တခါ စစ္ဆင္ေရးမေAာင္ၿမင္ပဲ ဆုတ္လာခဲ႔ရင္ေတာ႕
တေဆြလံုးတမ်ိဳးလံုး သတ္ပစ္မယ္လို႕ ႀကိမ္းပါသတဲ႔။

Aဲဒီစစ္ဆင္ေရးမွာ ေမာင္သန္းနဲ႔ သမိန္ၿဗထဗိုက္တို႕ရဲ႕တပ္ဖြဲ႔ေတြဟာ

ရြံရြံခြ်န္ခြ်န္တိုက္ခိုက္ႀကပါတယ္၊ ေမာင္သန္းဟာ ဘယ္ညာဒါးႏွစ္လက္ကိုေဝွ႕ရမ္းၿပီး
Aင္းဝတပ္ထဲကို ထိုးဝင္သြားေတာ႕ သူ႕ရဲ႕ဒါးခ်က္နဲ႕ Aင္းဝတပ္သားေတြAေတာ္က်သြားသတဲ႔၊
ေနာက္ကလည္း သမိန္ၿဗထဗိုက္နဲ႔တပ္ဖြဲ႔ႀကီးက ကပ္ၿပီးပါလာေတာ႕ Aင္းဝတပ္ကမခနိဳင္ဘူး
ဒီAခ်ိန္မွာ က်န္တဲ႔ တပ္ေတြကလည္း တိုက္ပြဲထဲဝင္လာေတာ႕ ဒဂံုမွာတပ္စြဲထားတဲ႔ မင္းေခါင္နဲ႕
Aင္းဝတပ္ဟာ ၿမစ္ထဲကိုဆုတ္ ဒီကေန ၿမစ္ကိုဆန္ၿပီး Aၿမန္ခြာရပါေတာ႕တယ္။

Aနီးကပ္လက္တကမ္းတိုက္ပြဲမို႕ Aင္းဝတပ္ေတြရဲ႕ဆုတ္ခြာမွဳက စနစ္တက်မရွိဘူး၊

ဒီေတာ႕ ေလွေမွာက္တာ ေရနစ္တာေတြၿဖစ္ကုန္တာေပါ႔၊ Aခ်ိဳ႔ကလည္း ေရထဲကေန
ကုန္းေပၚၿပန္တက္ေၿပးသတဲ႔၊ မင္းေခါင္လည္း ကုန္ေပၚကေနေရထဲဆင္း ေနာက္ ေရထဲကေန
ကုန္ေပၚၿပန္တက္နဲ႔ Aင္းဝဆီဖရိုဖရဲနဲ႔ဆုတ္ခြာသြားရေတာ႕သတဲ႔။

ေမာင္သန္းဟာ ဖမ္းမိတဲ႕ Aင္းဝတပ္သားေတြကို မင္းတို႕ငါ႔ကို႕ဘာေကာင္ထင္သလဲ

မင္းတို႕ဘုရင္သိတဲ႔ လဂြန္းAိန္ထက္ Aစြမ္းသတၱိပိုေကာင္တဲ႔ ေမာင္သန္းဆိုတ႔ဲ
သူရဲေကာင္းဆိုတာ ငါပဲ မွတ္ထားႀကလို႕ Aသလြတ္ႀကိမ္းဝါေတာ႕ Aဖမ္းခံထားရတဲ႕
Aင္းဝတပ္သားေတြ ဟုတ္ပါတယ္ Aရွင္ဟာ တန္းခိုးႀကီးတဲ႔ နတ္သားလားလို႕ေတာင္
ထင္မွတ္ရေလာက္ေAာင္ Aစြမ္းထက္လွပါတယ္ Aရွင္႔ကိုကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ ေႀကာက္ပါတယ္လို႕
သူတို႔AသားမနာရေAာင္ ေၿမွာက္ပင္႔ေၿပာႀကတာေပါ႔ ဒါကို ေမာင္သန္းဆိုတ႔ဲ
ကိုယ္ထင္ႀကီးကလည္း ေက်နပ္လို႔ေပါ႔ေလ။

Page | 256
 Aဲဒီစစ္ပြဲဟာ မင္းေခါင္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္တို႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲပါပဲ၊ ဒီစစ္ပြဲAၿပီးမွာ
မင္းေခါင္နဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ဘာစာခ်ဳပ္မွမခ်ဳပ္ပါပဲနဲ႔ စစ္ဆက္မၿဖစ္ႀကေတာ႕ဘူးတဲ႔၊ လူေတြလည္း
Aေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာသြားႀကမယ္ထင္ရဲ႕။

ရဲေသာ္ေသ ေသေသာ္သရဲၿဖစ္

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၇၈မွာ Aင္းဝနဲ႔ ဟံသာဝတီစစ္ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္၊ စစ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးပိုင္းမွာ

ႏွစ္ဘက္စလံုးAထိနာသြားႀကတာရယ္ မင္းေခါင္ေရာ ရာဇာဓိရာဇ္ပါ Aနည္က်တဲ႔Aသက္Aရြယ္
ေရာက္ရွိသြားလို႔ရယ္ေႀကာင္႔ ၿဖစ္နိဳင္တယ္လို႕ ထင္ရတာပဲ။

ဒီမင္းႏွစ္ပါးဟာ တရားဝင္စစ္ရပ္စဲေရးတႀကိမ္မက လုပ္ခဲ႔ႀကေပမဲ႕ စစ္ကတကယ္ရပ္မသြားဘူး

ဒါေပမဲ႕ Aခုတခါရပ္သြားတာက တရားဝင္စစ္ရပ္စဲေရးမလုပ္ပဲ Aလိုလိုရပ္သာြ းတာ၊
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ Aခ်ိန္ကာလဆိုတဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားက သူတို႔ကိုေစ႔စပ္ေပးလိုက္ႀကတာနဲ႔
တူရဲ႕။

Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီစစ္ပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိုင္းကာလ (မင္းရဲေက်ာ္စြာဦးေဆာင္တဲ႔စစ္ဆင္ေရးနဲ႔

မင္းေခါင္ရဲ႔ လွ်ပ္တၿပတ္လက္စားေခ်စစ္ဆင္ေရး) ေတြမွာ တိုက္ပြဲေတြက
ပဲခူးရိုးမရဲ႕Aေနာက္ဘက္နဲ႔ လူေနထူထပ္တဲ႔ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသမွာပဲ ၿဖစ္ခဲ႔တာေႀကာင္႔
စစ္ဦးကာလက (Aထူးသၿဖင္႔ ႀကည္းေႀကာင္းသန္တဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕စစ္ဆင္ေရးေတြမွာ)
စစ္ဒဏ္Aၿပင္းAထန္ခံခဲ႔ရတဲ႕ ေတာင္ငူဟာ စစ္ရဲ႕နိဂံုးကာလေတြမွာ စစ္ရိပ္န႔လ
ဲ ြတ္ေနတဲ႔
စစ္ေဘးမွေၿပးသြားမ်ားရဲ႕ ခိုလွံဳရာၿဖစ္လာတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ Aရင္က ဟံသာဝတီနဲ႔ Aင္းဝႀကား
ဗ်ာမ်ားခဲ႔ရတဲ႔ ေတာင္ငူဟာ တေၿဖးေၿဖးAင္Aားေကာင္းလာတယ္။ ရိုမAေနာက္ဘက္မွာ
Aၿပင္းAထန္ ၿဖစ္ပြားေနခဲ႔တဲ႔ စစ္ပြဲေတြေႀကာင္႔လည္း ေတာင္ငူကို မင္းေခါင္ေရာ
ရာဇာဓိရာဇ္ပါသတိမထားၿဖစ္ႀကဘူးေလ။

ေနာက္ပိုင္းစစ္ရပ္စဲသြားေတာ႕လည္း Aင္Aားခ်ိန္ခြင္လွ်ာနဲ႔ တေယာက္ကိုတေယာက္

ရွိန္ေနႀကေတာ႕ ႀကားကေတာင္ငူဟာ ပိုလို႕လြတ္လပ္လာတယ္ ၿပီးေတာ႕ ေတာင္ငူဟာ

Page | 257
ဆိပ္ကမ္းေကာင္းရွိတဲ႔ ႀကီးပြားမဲ႔ ၿမိဳ႕AေနAထားထက္ ရိုးမသစ္ေတာမ်ားႀကားက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မို႕
ႀကားခံေဒသAေနAထားထက္ ပိုၿပီးမင္းေခါင္ေရာ ရာဇာဓိရာဇ္ပါ စိတ္မဝင္စားႀကဘူးနဲ႔တူတယ္။

တရားဝင္မဟုတ္ေပမဲ႕ စစ္ပြဲကတကယ္ရပ္ဆိုင္းသြားေတာ႕ ႏွစ္ဖက္ၿပည္သူေတြဟာ

ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးကို လုပ္ႀကတယ္၊ Aင္မတန္ရွည္လ်ားၿပီး ၿပင္းထန္တဲ႔ စစ္ပြဲေတြကို
သူတို႕ၿငီးေငြ႔ၿပီေလ Aထူးသၿဖင္႔ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသေပါ႔။

စစ္Aၿပီး၃-၄ႏွစ္ဟာ ႏွစ္ဘက္ၿပည္သူေတြရဲ႕ ေရႊေရာင္ကာလလို႕ တင္စားရမဲ႕Aခ်ိန္ေတြပဲ၊

ရာဇာဓိရာဇ္ေရာ မင္းေခါင္ပါ သူတို႕ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လွည္႔မႀကည္႔နိဳင္ခ႔ႀဲ ကတဲ႕
တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဘက္ ၿပန္လည္Aာရံုစိုက္ခဲ႔ႀကသတဲ႔။ ဒါေပမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ သူရဲ႕ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကို ဘယ္လိုမွမေမ႔ဘူးတဲ႔၊ Aထူးသၿဖင္႔
သူသိပ္Aားထားတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကိုေပါ႔။

တည စစ္ပြဲေတြကင္းရွင္းၿပီး ေAးခ်မ္းသာယာစြာ Aိပ္စက္ေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aိပ္မက္ထဲမွာ

လဂြန္းAိန္ကိုေတြ႔ရသတဲ႔၊ ေတြ႔တာမွ ထင္းထင္း စင္းစင္းႀကီးကို ေတြ႔ရတာတဲ႔။ Aိပ္မက္ထဲက
လဂြန္းAိန္ဟာ သူ႕Aေရွ႔မွာ ဓါးရွည္ႏွစ္လက္နဲ႔ ဓါးသိုင္းကၿပေနသတဲ႕ ဒါကိုသူ႕ကႀကည္႔ၿပီး
ဝမ္းသာAားနဲ႔ စကားေတြေၿပာ စေနာက္က်ီစယ္ေနသတဲ႔ လဂြန္းAိန္ကေတာ႕ ဘာမွၿပန္မေၿပာပဲ
ဓါးသိုင္းကိုသာ ကၿပေနတယ္လို႕ စင္းစင္းႀကီးကိုမက္တာ။

Aိပ္မက္က Aရမ္းကိုထင္ရွားလြန္းေတာ႕ Aိပ္ယာကလန္႔နိဳးသြားတာေတာင္ ရာဇာဓိရာဇ္

မ်က္လံုးထဲမွာ ၿမင္ကြင္းကထင္ထင္ရွားရွားႀကီး စြဲထင္ေနတုန္းတဲ႔ေလ။ ဒါနဲ႔ သူၿပန္Aိပ္မရေတာ႕ဘူး
ရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာႀကီးၿဖစ္လို႕ေပါ႔။ မနက္က်ေတာ႕ ညီလာခံေခၚၿပီး ဟူရားေတြကို
ဒီAေႀကာင္းေၿပာၿပၿပီး တြက္ခ်က္ခိုင္းေတာ႕ ဟူးရားေတြAားလံုးက တညီတညႊတ္ထဲပဲ
သူ႔ရွင္ကလည္း လဂြန္းAိန္ကို စြဲလမ္းေနေသးသလို လဂြန္းAိန္ကလည္း မကြ်တ္မလြတ္ပဲ
Aစိမ္းသရဲၿပိတၱာဘဝနဲ႔ သူ႕ရွင္Aနားမွာ ေစာင္႔ေရွာက္ေနတုန္းပဲလို႕ ေဟာႀကသတဲ႔။

ဒီလိုေၿပာေနခ်ိန္မွာ နန္းေတာ္ ညီလာခံခန္းမရဲ႕ ရက္မႀကားက ထူးဆန္းတဲ႔ AသံတခုကိုAားလံုး

ထင္ထင္ရွားရွား ႀကားလိုက္ႀကတယ္၊ ရာဇာဓိရာဇ္က ရက္မကိုေမာ႕ႀကည္႔ၿပီး လဂြန္းAိန္ေရ
မင္းAစိမ္းသရဲဘဝနဲ႔ ငါ႔ကိုမစိတ္ခ်လို႕ လာေစာင္႔ေရွာက္ေနတာလား၊ ငါလဲ

Page | 258
မင္းကိုမေမ႕နိဳင္ပါဘူးကြာ လာပါ ငါမင္းကို ေကာင္းေကာင္းၿပဳစု ေကြ်းေမြးပါရေစ လို႕
ေႀကေႀကကြဲကြဲ မိန္႕သတဲ႔ ေနာက္ေတာ႕ လဂြန္းAိန္Aတြက္ရည္မွန္းၿပီး နန္းေတာ္ထဲမွာ
နတ္ကြန္းတေဆာင္ေဆာက္ၿပီး ေရႊ၊ ေငြ၊ ခဲ၊ သြပ္၊ ေႀကး သတၱဳ၅မ်ိဳးနဲ႕ လဂြန္းAိန္ရုပ္ထု ထုၿပီး
ဗလိနတ္စာေတြ မၿပတ္တင္ေၿမာက္ေစသတဲ႔ေလ။

ဇာတ္သိမ္း

Aင္းဝနဲ႔တိုက္တဲ႔စစ္ပြဲေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားေတာ႕ ကုန္သြယ္ေရးAတြက္ သေဘၤာဆိပ္ကမ္း

ေကာင္းေတြနဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးေရးAတြက္ ေၿမေကာင္းေတြရွိတဲ႔ ဟံသာဝတီဟာ Aေတာ္ေလးကို
ေAးခ်မ္းစည္ပင္သြားတာေပါ႔ ဒီလိုနဲ႔ေနလာရင္းက ၃-၄ႏွစ္ေလာက္ႀကာေတာ႕ စြန္႔စားမွဳနဲ႕
လွဳပ္ရွားရတာကို သေဘာက်တဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ေမာရခေတဆိုတဲ႔ ေတာဘက္ကိုသြားၿပီး
Aမဲလိုက္ထြက္ရင္း ဆင္ေက်ာ႔သတဲ႔၊ ေမာရခေတဆိုတာ ဘယ္ေနရာလဲေတာ႔မသိဘူး
ပဲခူးရိုးမလား Aေရွ႔ရိုးမလားပဲ။

ဆင္ေက်ာ႔တယ္ဆိုတာက ေတာဆင္ရိုင္းဖမ္းတာကိုေၿပာတာပါ။ ဆင္ဆိုတာက

Aဲဒီေခတ္တပ္မေတာ္ေတြရဲ႕ ႀကည္းေႀကာင္ခ်ီရာမွာ Aခုေခတ္တင္႔ကားေတြလို Aသံုးက်တဲ႔
စစ္Aဂၤါတရပ္ပဲေလ ဒီေတာ႕ Aဲဒီေခတ္က ဘုရင္ေတြဟာ ဆင္ေတြကိုမ်ားနိဳင္သေလာက္
မ်ားေAာင္ ရွာေဖြဖမ္းဆီးႀကတယ္၊ ကံေကာင္းလို႕ ဆင္ၿဖဴရရင္ေတာ႕ ဘုန္းတန္ခိုးရွင္
ဆင္ၿဖဴရွင္ဘြဲ႔ကိုခံႀကတာေပါ႔။

Aဲဒီေခတ္ကဆင္ဖမ္းရာမွာ နည္းေတြAမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသတဲ႔၊ Aခ်ိဳ႔က က်င္းတူးဖမ္းတယ္၊ Aခ်ိဳ႔႕

က်ံဳးထဲသြင္းၿပီးဖမ္းတယ္၊ Aခ်ိဳ႔က ႀကိဳးကြင္းေတြနဲ႔ပစ္ဖမ္းတယ္။ Aဲဒီထဲမွာ က်င္းတူးဖမ္းတာဟာ
ဖမ္းရတာလြယ္ေပမဲ႕ ဆင္ကိုAနာတရၿဖစ္ေစတာေတြ က်င္းေပၚၿပန္တင္တဲ႔ေနရာမွာ
ခက္ခဲတာေတြေႀကာင္႔ Aသံုးနည္းတဲ႔နည္းပဲ။

က်ံဳးသြင္းဖမ္းတာႀကၿပန္ေတာ႕လည္း ဆင္Aေကာင္ေရAမ်ားႀကီးကို တႀကိမ္ထန

ဲ ဲ႔ရနိဳင္ေပမဲ႕
က်ံဳးဆင္ရတာ ဆင္Aုပ္ကို က်ံဳးထဲေရာက္ေAာင္ေမာင္းရတာေတြေႀကာင္႔
Aခ်ိန္Aမ်ားႀကီးယူရတယ္ေလ၊ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕Aေဖ ဗညားဦးဟာ Aဲလိုပဲ က်ံဳးသြင္းဆင္ဖမ္းရင္း
Aခ်ိန္ႀကာသြားလို႕ သူ႔ထီးနန္းကို Aလုခံလိုက္ရတယ္မဟုတ္လား။

ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ႀကိဳးကြင္းနဲ႕ပစ္ဖမ္းတဲ႔ နည္းနဲ႔ဆင္ဖမ္းဖို႕ႀကံတယ္ ဒါနဲ႕ Aင္Aားႀကီးၿပီး ေပါ႔ပါးတဲ႔

သူ႕ရဲ႕ဟိုင္းဆင္ႀကီး သီဟနာရာယနဲ႔ Aၿခားဆင္ေတြAမ်ားႀကီးကိုေခၚၿပီး ေတာထဲမွာေတြ႔တဲ႕
Page | 259
ဆင္Aုပ္ထဲAတင္းဝင္လို႕ Aၿခားဆင္ေတြကိုလိုက္ထိုးေစၿပီး ဆင္ရိုင္းAုပ္ထဲက
သူAႀကိဳက္ဆံုးဆင္ကို ဝိုင္းညွပ္ၿပီး Aုပ္ထဲကခြဲထုတ္လိုက္တယ္ ေနာက္ေတာ႕
Aဲဒီဆင္ေနာက္လိုက္ၿပီး ေဘးတိုက္Aေနထားကေန ဆင္ေၿခေထာက္ကို
ႀကိဳးကြင္းနဲ႕စြပ္ဖမ္းသတဲ႔။

ဒီလိုစြပ္တာAင္မတန္Aႏၱရာယ္မ်ားၿပီး Aရမ္းကိုခက္ခဲသတဲ႔၊ ႀကိဳးကြင္းကို ဝါးလံုး ဒါမွမဟုတ္

တုတ္ရွည္Aဖ်ားမွာထားၿပီး ေၿပးေနတဲ႔ဆင္ေၿခေထာက္ထဲဝင္ေAာင္စြပ္ရတာ။ ႀကိဳးေတြကလည္း
Aခုေခတ္လို နိဳင္လြန္ႀကိဳးေတြ ခ်ည္ႀကိဳးေတြမရွိဘူးေလ၊ ဝါး ဒါမွမဟုတ္ ႀကိမ္ကိုေႀကေAာင္ေၿခၿပီး
လြန္းလုပ္ၿပီးမွ ၂လြန္း ၃လြန္း ၅လြန္း ၇လြန္း ပူးၿပီးက်စ္ထားရတဲ႔ ႀကိဳးေတြေလ သံုးလြန္းတင္
၄လြန္းတင္ႀကိဳးေတြဟာ Aဲဒါေတြေပါ႔။ ဒီႀကိဳးဟာ ခိုင္မာသေလာက္ Aရမ္းႀကမ္းတမ္းၿပီး
ထက္ရွေနတယ္။

ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ဆင္ဖမ္းသူေတြဟာ Aရပ္၅ေပေလာက္ရွိၿပီး တိုက္ဆင္ေကာင္း Aဂၤါနဲ႔ၿပည္႔စံုတဲ႕

Aစြယ္ေကာက္ေကာက္ ဆင္ေပါက္တေကာင္ကို ဝိုင္းဖမ္းႀကတယ္၊ ရာဇာဓိရာဇ္က
ႀကိဳးကိုဆင္ရိုင္းေၿခမွာစြပ္မိလိုက္ေတာ႕ ဆင္ရိုင္းကလည္း ေႀကာက္လန္႔တႀကားရုန္းေၿပးသတဲ႔၊
ရုန္းေၿပးေတာ႕ ႀကိဳးကတန္းလန္းပါသြားတာေပါ႔ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
ဆင္ဦးစီးကလည္း သီဟနာရာယကို လိုက္ဖို႕ခြ်န္းမေပါက္မိဘူး Aဲဒီမွာ ႀကိဳးေခြက
သူ႔နားမွာရွိေနလို႕ ႀကိဳးကသူ႕ေပါင္ေပၚမွာရွိေနေလေတာ႕ ဆင္ရိုင္းကရုန္းAေၿပးမွာ ႀကိဳးက
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ေပါင္ကိုရွပါေလေရာ။

ႀကိဳးကထက္ကလည္းထက္ တင္းကလည္းတင္းေတာ႕ ၿပတ္ရွနာက AရိုးေပၚေAာင္ကို

ရွသြားသတဲ႔ Aေတာ္နက္တာေပါ႔။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ဆင္ေပၚကၿပဳတ္က်သြားသတဲ႔။
ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ပါသြားတဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိ Aေပါင္းလဲ Aနားကိုေၿပးလာၿပီး
သူ႕ရွင္ကိုဝိုင္းဝန္းၿပဳစုႀကတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ ဒဏ္ရာက Aရမ္းၿပင္းထန္လြန္းေနေတာ႕ နန္းေတာ္ဆီ
Aၿမန္ၿပန္ဖို႕ၿပင္ရေတာ႕တယ္။

နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ႕ သမားေတာ္ေတြက ၇ရက္လံုးလံုးႀကိဳးစားၿပီး ကုႀကေပမဲ႕

မသက္သာဘူးတဲ႔ Aသက္လဲရလာၿပီမဟုတ္လား Aဲဒီတုန္းက Aခုလိုေခတ္မွီတဲ႔
ေဆးဝါးေတြကလည္းမရွိေတာ႕ Aနာရွိန္ကေနျပီး Aဖ်ား၀င္ ေနာက္ဆံုး ေမးခိုင္ပိုးေတြလို
ပိုးေတြဘာေတြ ဝင္ခ်င္လဲဝင္သြားမွာေပါ႔ေလ ေနာက္ဆံုး ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
သူ႕Aေၿခေနကိုသူသိလိုက္တယ္ မရေတာ႕ဘူး သူရဲ႕နိဂံုးပိုင္းေရာက္ၿပီေပါ႔။

Page | 260
သူAေၿခေနကို သူသိတဲ႔ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မွဴးမတ္ေတြကိုAနားေခၚတယ္ Aနားေခၚၿပီး
သူရဲ႕သားေတြကို ဆက္လက္ေထာက္ခံ Aမွဴထမ္းေပးဖို႕ေတာင္းဆိုတယ္ သူၿပဳခဲ႔တဲ႔
Aၿပစ္ေတြရွိခဲ႔ရင္ သူ႕ကိုခြင္႔လႊတ္ေပးဖို႔လည္း ေတာင္းပန္တယ္ မွဴးမတ္ေတြက ဂတိေပးေတာ႕
သူ႔သားေတြကိုလည္း AကိုႀကီးAဖAရာထားၿပီး Aကိုႀကီးဗညားက်န္းကို
ဘုရင္Aၿဖစ္တင္ေၿမာက္ဖို႕ ညီေတာ္ေတြက ေနာင္ေတာ္ႀကီးကို ကူညီႀကဖို႔ ဆံုးမသတဲ႔
AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူ႕နားမွာ သားငယ္တေယာက္ပဲရွိတယ္ သားႀကီးဗညာက်န္းနဲ႕
သားလတ္ရာဇမႏုဟာက Aေဝးေရာက္ေနခ်ိန္တဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ Aပသံုပိုင္စက္ဆိုတဲ႔ ႏွလံုးသားနဳတဲ႔ လူႀကမ္းႀကီးဟာ Aသက္၅၄ႏွစ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္

၇၈၂မွာ သူခ်စ္တဲ႔စစ္ပြဲေတြကိုေရာ သူႏွစ္သက္တဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြကိုေရာ သူၿမတ္နိဳးတဲ႔
ဟံသာဝတီကိုေရာ ထားရစ္ၿပီး သံသရာခရီးဆက္လို႕ ထြက္သြားပါေလေရာတဲ႔။

++++++++++++++++++++++++++++++

သလႅာကင္းေသာ ေကာင္းကင္ထက္ဝယ္ ႀကယ္စင္ ႀကယ္စေလးမ်ားႏွင္႔ ၿပည္႔ႏွက္ေနေလ၏။

လကြယ္ရက္မို႕ လရိပ္ကိုမေတြ႔ရ၊ နတ္ေတာ္လ၏AေAးက Aနက္ေရာင္ၿခံဳလႊာၿခံဳရင္း
ၿပဴတင္းေပါက္မွ တိုးဝင္ေနႀက၏။ ေရနံဆီမီးAိမ္၏Aလင္းေAာက္တြင္ ေႀကးကြမ္းဆံုေလးကို
တေတာက္ေတာက္ေထာင္ရင္း တႏွစ္နီးပါးႀကာေAာင္ ၿပတ္ေတာင္းၿပတ္ေတာင္း
နားေထာင္ခဲ႔ရေသာ ပံုၿပင္ေလးကို Aစသတ္လိုက္သည္႔ Aဖိုးကိုေငးႀကည္႔ရင္း ေၿမးရင္ထဲ
Aာသာမေၿပမွဳက ႀကီးစိုးလာ၏၊ သူသည္ပံုၿပင္ေလးကို Aဆံုးမသတ္ေစခ်င္ေသးပါ။

ဒီေလာက္ပဲလားAဖိုးရာ ဟုေစာဒကတတ္လိုက္ေသာAခါ ကြမ္းဆံုထဲမွ ေထာင္းၿပီးသား

ကြမ္းဖက္မ်ားကို ပါးစပ္တြင္းပစ္သြင္းရင္း ၿပီးၿပီေလငါ႔ေၿမးရ ရာဇာဓိရာဇ္ေသၿပီပဲ ဟုAဖိုးက
ပလုပ္ပေလာင္းၿပန္ေၿပာေလ၏။ သို႕ေသာ္ သည္ေလာက္ႏွင္႔ မေက်နပ္နိဳင္ေသးေသာေၿမးက Aင္း
ဒါေပမဲ႕ သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝဘက္ကဖမ္းမိသြားတယ္ေလ ဖမ္းမိၿပီးဘာၿဖစ္သြားလဲ
Aဖိုးမေၿပာၿပရေသးဘူးေလ ၿပီးေတာ႕ Aင္းဝနဲ႔ဟံသာဝတီဟာ ရာဇာဓိရာဇ္ရ႕ဲ သားေတြ
လက္ထက္မွာေရာ စစ္ပြဲေတြမၿဖစ္ေတာ႕ဘူးလားဟု ထပ္၍ေမးၿပန္၏၊ Aဖိုးကၿပံဳးရင္း
ေၿမးကဆက္ၿပီး နားေထာင္ခ်င္ေသးလို႕လား ဆက္နားေထာင္ခ်င္ရင္ေတာ႕ Aဖိုးကိုနင္းေပးမွ

Page | 261
ဆက္ေၿပာနိဳင္မေဟ႕ ဟုေၿမးကိုေနာက္ရင္း ကြမ္းတၿမံဳၿမံဳႏွင္႔ တဟားဟား
ရယ္ေနေလေတာ႕သတည္း။

ျပီးပါျပီ။

Aားလံုးကိုခ်စ္တဲ႔
ေမာ္ကင္းေလး

ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သရဲ
ူရေဲ ကာင္း ၁ )

Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ စစ္ပြဲကာလေတြတုန္းက ထင္းရွားခဲ႕တဲ႔ သူရဲေကာင္းစစ္သည္ေတြထဲမွာ

ဟံသာဝတီက သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔ သူရဲေကာင္းရဲ႕ဘဝဟာ Aင္မတန္ထူးဆန္းတဲ႔
Aေႀကာင္းAရာေတြနဲ႔ ၿပည္႔ေနလို႕ လူထူးလူဆန္းလို႕ ေခၚတြင္ရမဲ႔ သူရဲေကာင္းစစ္သည္ႀကီးေပါ႔။

သမိန္ဗရမ္းဟာ ပဲခူးသားတဲ႔၊ မိဘAဆက္Aႏြယ္ေတြကလည္း Aဲဒီေခတ္က Aထက္တန္းစား

မွဴးမတ္မ်ိဳးရိုးၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္၊ လူကလည္းလူေခ်ာ ဆင္စီးၿမင္းစီး လွံထိုးဒါးခုတ္တဲ႔ ေနရာမွာလည္း
Aင္မတန္လက္ရည္ေကာင္းသတဲ႔။ ဒါနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သေဘာေတာ္က်ၿပီး သူသမီးနဲ႔ေပးစားလို႕
သမတ္ေတာ္ထားတယ္ဆိုပဲ။

လူလည္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ဟာ လဂြန္းAိန္ကို သူ႕ရဲ႕လက္ရံုး သူ႕ရဲ႕Aစြယ္ ဘာညာနဲ႔

စကားေၿပာတိုင္း တင္စားေၿမာက္စားေပမဲ႕ သူသမီးကိုေပးၿပီးသူ႔သမတ္Aၿဖစ္ေတာ႕

Page | 262
မေၿမာက္စားပါဘူး ဒါကိုႀကည္႔ရင္ သမိန္ဗရမ္းဟာ ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ သိနိဳင္တယ္ေလ။
(ဒါေပမဲ႕ လဂြန္းAိန္ကို သူမိန္းမေပးစားတဲ႔Aခ်ိန္က သူ႕မွာAရြယ္ေရာက္တဲ႔ သမီးေတြ
မရွိေသးတာလဲ ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နိုင္ပါတယ္)

Aင္းဝနဲ႔တိုက္တဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕စစ္ပြဲေတြမွာ သမိန္းဗရမ္းလက္စြမ္းၿပလို႕ နာမည္ေက်ာ္ေပမဲ႕

လဂြန္းAိန္ရဲ႕ေလာင္းရိပ္ေAာက္က ရုန္းမထြက္နိဳင္ခဲ႔ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္
Aရမ္းေကာင္းတဲ႔ ဘုရင္းသမတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္လူေခ်ာရယ္လို႕ေတာ႕ Aင္းဝဘက္မွာေရာ
ဟံသာဝတီဘက္မွာပါ သမိန္ဗရမ္းနာမည္ေက်ာ္ေနပါလိမ္႔မယ္ ဒါေႀကာင္႔လည္း မင္းေခါင္က
သမိန္ဗရမ္းကိုသိေနတာေပါ႔။

လဂြန္းAိန္က်သြားတာနဲ႔ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕နာမည္က ဝုန္းကနဲ႔ဆို ထိုးထြက္လာသတဲ႔။ လဂြန္းAိန္ကို

မင္းရဲေက်ာ္စြာက Uပယ္တမ်U္သံုးၿပီး Aနိဳင္ယူလိုက္တာကို မေက်နပ္လြန္းလို႕ သမိန္ဗရမ္းဟာ
ဆင္တေကာင္စီးၿပီး Aင္းဝတပ္နားAထိ ကပ္သြားၿပီး တေယာက္ထဲ မေႀကာက္မရြံ႕ စိန္ေခၚလိုက္
တိုက္ပြဲၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔Aၿဖစ္ဟာ AဲဒီAခ်ိန္က လဂြန္းAိန္က်သြားလို႕ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းေနတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္သားေတြAတြက္ Aားေဆးၿဖစ္ေစခဲ႔သလို Aင္းဝဘက္ကလည္း
ဘုရင္မင္းေခါင္ကပါ ခ်ီးက်ဴးၿပီး သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔သူကို ေတြ႔ဖူးခ်င္တယ္လို႕ ဆိုရေလာက္ ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔
Aၿဖစ္Aပ်က္ပါပဲ။

ဒါေပမဲ႕ ေနာက္သိပ္မႀကာပါဘူး သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝတပ္က လက္ရဖမ္းဆီးမိ သြားခဲ႔ပါေလေရာ၊

မိသြားရတာကလည္း ကံမေကာင္းလြန္းလို႕သာ လို႕ပဲေၿပာရမလားပဲ။

မင္းရဲေက်ာ္စြာ လဂြန္းAိန္ကို Aနိဳင္ယူၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ သူ႕ရဲ႕ႀကည္းေရ ပူးေပါင္းတပ္ကို

Aေရွ႕တိုးၿပီး ဟံသာဝတီခံစစ္AနားAထိေရာက္ေAာင္ တိုးေရြ႕ခ်ထားလိုက္သတဲ႔၊ ဒီေတာ႕
ရာဇာဓိရာဇ္Aဖို႕ တပ္ဆုတ္ဖို႔Aေၿခေန Aေတာ္ဆိုးသြားတယ္ သူတပ္ဆုတ္တာနဲ႔ Aင္Aား
ႀကီးမားတဲ႔ ရန္သူကသူ႕Aၿမီးကိုနင္းၿပီး Aတင္းဝင္တိုက္ေတာ႕မွာမို႕ Aက်ပ္ရိုက္ေနတာေပါ႔၊
ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAေၿခေနဆိုးထဲကေနပဲ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ႀကည္းေႀကာင္ခ်ီမယ္လို႕ Aင္းဝတပ္ကို
လွည္႔စားသတင္းလႊင္႔ၿပီး ေရေႀကာင္းကေန Aသာေလးဆုတ္သြားနိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။

Page | 263
ရာဇာဓိရာဇ္က ႀကည္းေႀကာင္နဲ႔ဆုတ္မယ္လို႕ သတင္းလႊင္႔ေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ
သူတပ္ေတြကိုႀကည္းတပ္ႀကီးAၿဖစ္ဖြဲ႔ၿပီး ဆုတ္တဲ႔ဟံသာဝတီတပ္ၿမီးကို နင္းဖို႔ၿပင္ပါတယ္၊
ဒါကိုႀကိဳတင္တြက္ဆထားတဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္က သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
သားႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ဗညားက်န္နဲ႔ ရာဇမႏုတို႕ ေယာက္ဖိေယာက္ဖ သံုးေယာက္ဟာ
Aင္းဝတပ္ကို စနစ္တက် ခုခံစစ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ႔ႀကသတဲ႔။ ခံစစ္ေကာင္းလြန္းလို႕ တိုက္စစ္ဖြင္႔လာတဲ႔
Aင္းဝတပ္က ထိုးေဖါက္မနိဳင္တာေႀကာင္႔ တပ္လန္သြားတဲ႔Aခါ ဒီAခြင္႔ေရးကိယ
ု ူၿပီး
သမိန္ဗရမ္းတို႔က တန္ၿပန္တိုက္စစ္ၿပန္ဖြင္႔တာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ မင္ရဲေက်ာ္စြာက
ရွိသမွ်Aင္AားကိုပံုေAာင္ၿပီး ခ်ီတာပဲ ဘယ္နိဳင္မလဲ ဟံသာဝတီရဲ႕ တန္ၿပန္တိုက္စစ္ဟာ
သိပ္မႀကာဘူး ၿပန္လန္သြားရတာေပါ႔။

Aဲဒီတုန္းက စစ္ဦးမွာ ေခါင္းေဆာင္တိုက္တဲ႔သူက သမိန္ဗရမ္း။ သမိန္ဗရမ္းဟာ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ

ဆင္ၿဖဴေတာ္လို႕ နာမည္ေက်ာ္ေနတဲ႔ ဗကမတ္ဆိုတဲ႔ Aင္မတန္AားAင္ဗလနဲ႔ၿပည္႔စံုၿပီး
လ်င္ၿမန္မွဳမွာေရာ ရဲရင္႔မွဳမွာပါ ၿပိဳင္နိဳင္သူရွားတဲ႔ တိုက္ဆင္ႀကီးကို စီးၿပီးတိုက္တာတဲ႔။
Aင္းဝကAင္Aားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဝင္ေဆာက္တဲ႔Aခါ ဟံသာဝတီဟာ သမိန္ဗရမ္းကိုAားကိုးၿပီး
ခုခံေနရတာေပါ႕ Aဲဒီမွာကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ ဗကမက္ဟာ ေၿခေခ်ာ္ၿပီး တြင္းႀကီးတတြင္းထဲ
က်သြားပါေလေရာတဲ႔၊ တြင္းထဲက်သြားေတာ႕ ဘယ္တတ္နိဳင္မလဲ သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝတပ္က
ဖမ္းမိသြားပါေလေရာေပါ႔။

ဗကမက္ဟာ နာမည္ေက်ာ္ေတာ႕ Aင္းဝဘက္က တြင္းေပၚကို Aရယူတင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕

ဆြဲတင္လို႕မရဘူး၊ AဲဒီAေၿခေနမွာ သူ႔ဆင္နာမွာစိုးလို႕ သမိန္ဗရမ္းက Aင္းဝတပ္မွဴးကို
ဆင္ပ်ိဳေလးေတြနဲ႔ တြင္းဝကရန္စခိုင္းၿပီး ဗကမက္မာန္ထေAာင္လုပ္ဖို႕ တိုက္တြန္းတယ္၊
သမိန္ဗရမ္းေၿပာတဲ႔Aတိုင္း ဆင္ပ်ိဳေလးေတြနဲ႔ တြင္းဝကရန္စေတာ႕ ဗကမတ္ဟာ
ေဒါသေတြထြက္ၿပီး ဝူးကနဲေAာ္ရင္ တြင္းထဲကေနAတင္းတတ္ၿပီး ဆင္ပ်ိဳေတြကို
လိုက္တိုက္ပါသတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝတပ္ဟာ သမိန္ဗရမ္းကိုေရာ သူ႕ရဲ႕ဆင္ကိုပါ ရသြားပါေလေရာ။

Page | 264
ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၂ )

သမိန္ဗရမ္းကို ရလက္ဖမ္းမိၿပီဆိုတာကိုသိတာနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ ဘာမွမလုပ္ဖို႕နဲ႕ သူ႕ဆီေခၚခဲ႔ဖို႕

သူ႕သားကိုAမိန္႔ေပးလိုက္သတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းေရာက္လာေတာ႕ သူဖက္သားၿဖစ္ေAာင္
သိမ္းသြင္းပါတယ္ UပမာAေနနဲ႔ ေၿမာင္းၿမစားေလာက္ဖ်ားရဲ႕သား လက္ရွိၿပည္ၿမိဳ႕စား
လက်ၤာပ်ံခ်ီကို ၿပၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္လိုပဲ သူလဲသူရဲေကာင္းေတြကို ၿမတ္နိဳးသူၿဖစ္ၿပီး
ဘယ္လိုေၿမာက္စားAေႀကာင္း ေၿပာဆိုစည္းရံုးသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ သမိန္ဗရမ္းကိုမင္းေခါင္
ဘယ္လိုမွသိမ္းသြင္းလို႔ မရဘူးတဲ႔။

ဒါနဲ႔Aႏၱရာယ္ရွိတဲ႔ ရန္သူကိုသိမ္းသြင္းမရေတာ႕ လုပ္ဖို႔ကႏွစ္လမ္းပဲရွိေတာ႕တာေပါ႔ ဒါက

ရွင္းပစ္ဖို႔နဲ႔ လွဳပ္မရေAာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားဖို႔ပါ။ သမိန္ဗရမ္းကို ၿမင္ၿမင္ခ်င္း သံေယာဇU္ၿဖစ္မိတဲ႔
မင္းေခါင္ဟာ ဒုတိယလမ္းကိုေရြးၿပီး Aင္းဝကိုေခၚသြားလို႕ Aက်U္းခ်ထားလိုက္သတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ စစ္ပြဲရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပိုင္းမွာ သမိန္ဗရမ္းပါဝင္ခြင္႔မရေတာ႕ဘူးေလ။

ရာဇာဓိရာဇ္လည္း ပထမေတာ႕ လက္ေမာင္းတဖက္ၿပဳတ္ၿပန္ၿပီ ဘာညာနဲ႔ သမတ္ေတာ္Aေရး

Aေတာ္ေလးေဆြးေႏြးခဲ႔ေသးတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ သိတယ္မဟုတ္လား
ေပ်ာက္ေသာသူႀကာရင္ေမ႔ေလ။ ဒီလိုပဲ မင္းေခါင္ကလည္း ပထမေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းကို
မရရေAာင္ စည္းရံုးမယ္ေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ သားေသတာရယ္ စစ္ရွံဳးၿပီး
ၿပန္ဆုတ္လာရတာေတြရယ္နဲ႔ သမိန္ဗရမ္းAေႀကာင္းလဲ ေခါင္းထဲမေရာက္ေတာ႕ဘူးနဲ႔တူရဲ႕။

ေနာက္ဆံုးေတာ႕ Aထက္AညာAရပ္ Aင္းဝေနၿပည္ေတာ္က နရသိန္Aက်U္းေထာင္ထမ

ဲ ွာ
ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာသား သမိန္ဗရမ္းဆိုတဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ စစ္သူရဲေကာင္းႀကီးဟာ
Aားလံုးေမ႔ေမ႔ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ ခက္ခဲႀကပ္တည္းတဲ႔ သံု႕ပန္းဘဝကို တေယာက္ထဲ Aကူမဲ႔
ေက်ာ္ၿဖတ္ေနရရွာတာေပါ႔။

တေန႔မွာေတာ႕ ဒီလိုခက္ခဲတဲ႔ Aက်U္းက်သံု႕ပန္းဘဝကို Aားတင္းေက်ာ္ၿဖတ္ေနရတဲ႔

သမိန္ဗရမ္းဘဝကို လံုးဝေၿပာင္းလဲလိုက္တဲ႕ Aခြင္႔Aေရးတခု လံုးဝမေမွ်ာ္လင္႔ပဲ
ေရာက္လာပါသတဲ႔။

Page | 265
တရုတ္ၿပည္ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး Aုပ္စိုးေနတဲ႔ မြန္ဂိုေတြရဲ႕ယြန္မင္းဆက္ကို ၁၄ရာစုဦးမွာ
ဟန္တရုတ္ေတြကဦးေဆာင္ၿပီး ၿဖဳတ္ခ်လိုက္ႀကသတဲ႔။ ဒီလိုၿဖဳတ္ခ်ၿပီးတဲ႔ေနာက္
ဟန္တရုတ္ေတြဟာ မင္ ဆိုတဲ႔နန္းဆက္ကို ထူေထာင္ၿပီး တရုတ္ၿပည္ႀကီးAုပ္စိုးႀကတယ္။ Aဲဒီ
မင္ မင္းဆက္လက္တရုတ္ၿပည္ႀကီးဟာ ကမၻာေပၚက Aတည္ၿငိမ္ဆံုး၊ တရာUေပေဒစိုးမိုးၿပီး
သာယာဝေၿပာဆံုး လူ႕Aဖြဲ႔Aစည္းေတြထဲက တခုလို႕ေတာင္ တင္စားရေလာက္ေAာင္
တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးခဲ႔ပါသတဲ႔။

တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ ပေဒသရာဇ္လက္နက္နိဳင္ငံေတာ္ေတြရ႕ဲ ထံုးစံAတိုင္း

နယ္ေၿမခ်ဲ႔ထြင္မွဳေတြ လုပ္တဲ႔ေနရာမွာ Aေနာက္ဘက္ စပါးထြက္ေကာင္းေပမဲ႕ လူရိုင္းတို႕ေနတဲ႔
ေနရာလို႕ သူတို႕AစU္လာယံုႀကည္လာခဲ႔တဲ႕ ၿမန္မာၿပည္လည္း ဘယ္လြတ္ပါ႔မလဲ။ ဒီလိုနဲ႔
တရုတ္တပ္မႀကီးတတပ္ဟာ ရွမ္းကုန္းၿပင္ၿမင္႔က Aင္းဝပိုင္နက္ေတြကို သိမ္းယူၿပီး
Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ Aနားထိေရာက္လာပါေလေရာ။

ဒါေပမဲ႕ သူတို႔ထင္ထားသလို လူရိုင္းေတြေနႀကတာမဟုတ္ပဲ ယU္ေက်းတဲ႔လူေတြရဲ႕

ၿမိဳ႕ရြာၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရေတာ႕ တိုင္းႀကီးၿပည္ႀကီးသားေတြပီပီ တပ္Aင္Aားနဲ႔ဖိၿပီး
Aနိဳင္မယူရက္ေတာ႕ဘူးေပါ႔ ၿပီးေတာ႕ ၿမစ္ငါးဆံုေပါင္းဆံုရာမွာ တည္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပီပီ Aင္းဝရဲ႕
ခံစစ္ကလည္း ေကာင္းတယ္ေလ။ ဒါနဲ႕ တရုတ္တပ္မွဴးႀကီးက မင္းေခါင္ထံတမန္လႊတ္ၿပီး
၂ဖက္သူရဲေကာင္းတဦးခ်င္း လက္ရံုးရည္ၿပိဳင္မလား စစ္တိုက္မလားကို ရာဇသံပို႕လိုက္ပါသတဲ႔။

မင္းေခါင္ဟာ သားဆံုး စစ္ရွံဳးနဲ႔ စစ္ကိုမုန္းေနခ်ိန္၊ တိုင္းသူၿပည္သားေတြကလည္း စစ္ရပ္စဲသြားလို႕

Aားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔Aခ်ိန္ဆိုေတာ႕ ဒီလိုတရုတ္ရဲ႕စစ္ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ Aဆင္သင္႔မရွိဘူး။ Aင္းဝရဲ႕
သူရဲေကာင္းေတြကလည္း သူတို႔Aပိုင္စားရတဲ႔ ၿမိဳ႕ရြာေတြဆီေရာက္ေနေတာ႕
ေလာေလာဆယ္ဆယ္ တရုတ္သူရဲေကာင္းကို ရင္ဆိုင္ရဲတဲ႔သူ AဲဒီAခ်ိန္က Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ
မရွိဘူးေပါ႔။ ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုး မင္းေခါင္ဟာ ႀကံရာမရတာနဲ႔ ၇ ရက္Aခ်ိန္ေပးဖို႕ တရုတ္တပ္ကို
ခြင္႔ေတာင္းၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္Aတြင္း တရုတ္သူရဲေကာင္းကို တိုက္ရဲတဲ႔သူကို ေမာင္နင္းေႀကးခတ္
လွည္႔ၿပီး လိုက္ရွာရေတာ႕တယ္ ဒါေပမဲ႕ ရွာလို႔မေတြ႔ဘူးတဲ႔။ မေတြ႔ဆို
တရုတ္သူရဲေကာင္းဆိုတဲ႔လူက Aေတာ္ထြားက်ိဳင္းတဲ႔ လူႀကီးတဲ႔ နာမည္ကဂါမဏိ၊ ဘယ္႔နဲ႔ဘယ္႔နဲ႕
တရုတ္ႀကီးက ကုလားနာမည္နဲ႔ ၿဖစ္ေနရသလဲမဆိုနိဳင္။

Page | 266
ဒီဂါမဏိႀကီးဟာ လူေကာင္ထြားသေလာက္ ဒါးေရးလွံေရးကလည္းAင္မတန္ေကာင္းတယ္ဆိုပဲ
နဂါးနိဳင္ဒါးသိုင္းတို႕ ပန္းစႀကာဒါးသိုင္းတို႕ တတ္ထားခ်င္လည္း တတ္ထားမွာေပါ႔။
ဒါတင္မကေသးဘူး ကိုယ္မွာလဲ သံခ်ပ္ကာဝတ္စံုႀကီး ဝတ္ထားေသးသတဲ႔ ဒီေတာ႕ ေတာ္ရံုလူ
ဘယ္ယွU္ဝံ႕မလဲ။

သူရဲေကာင္းရွာမရေတာ႕ မင္းေခါင္းစိတ္ညစ္ေနတာေပါ႔၊ တိုင္းၿပည္တၿပည္လံုးလည္း

ဒီတရုတ္Aေရးကို စိုးရိမ္ေႀကာင္႔ႀကေနရတာေပါ႔ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ တေန႔မွာ Aေစာင္႔ေတြကေနတဆင္႔
Aင္းဝAက်U္းသား သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ ဒီAေႀကာင္းကို ႀကားသိသြားပါေလေရာတဲ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၃ )

တရုတ္သူရဲေကာင္းဂါမဏိနဲ႔ စီးခ်င္းထိုးဖို႔ ၿမင္းစီးသူရဲေကာင္းရွာမေတြ႔လို႔ မင္းေခါင္တေယာက္

ေခါင္းစားေနတယ္ ဆိုတာကိုသိလိုက္တာနဲ႔ ဟုတ္ၿပီဒါငါ႔လြတ္ေၿမာက္ေရးလမ္းစပဲ ဒီကေနတဆင္႔
လြတ္ေၿမာက္မွဳကို ရွာမွၿဖစ္ေတာ႕မယ္ မဟုတ္ရင္ ဒီတသက္ ေထာင္ထဲက လြတ္လမ္းမၿမင္လို႕
ဆံုးၿဖတ္ၿပီးသမိန္ဗရမ္းဟာ ေထာင္ပိုင္ႀကီးကို သူဂါမဏိနဲ႔ယွU္နိဳင္ေႀကာင္း
မင္းေခါင္ဆီသတင္းပို႕ခိုင္းလိုက္သတဲ႔။

ဒီသတင္းႀကားတာနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ Aရမ္းကိုဝမ္းသာသြားၿပီး ဟုတ္ပါရဲ႕ ငါသမိန္ဗရမ္းကို

ေမ႕ေနလိုက္တာ သူရွိသားပဲ ေစာေစာကတည္းက ငါသတိရဖို႕ေကာင္းတယ္လို႕ ေရရြတ္ၿပီး
သမိန္ဗရမ္းကို ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္သြင္းခိုင္းေတာ႕တာပဲ။ သူ႕ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ကို
သမိန္ဗရမ္းေရာက္လာေတာ႕ ဘယ္လိုလဲ ေမာင္မင္းက ဂါမဏိကိုတိုက္ရဲတယ္ဆို ၿဖစ္ပါ႔မလားကြာ
ဟိုကေတာ္တန္ရံုAေကာင္မဟုတ္ဘူးေနာ္လို႕ မင္းေခါင္က ဆြေပးလိုက္ေတာ႕
ႀကက္ေခါင္းဆိတ္မခံတဲ႕ သမိန္ဗရမ္းက ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးစိတ္ႀကိဳက္ ၿမင္းတေကာင္သာရမယ္ဆိုရင္
ဂါမဏိမေၿပာနဲ႔ ဂါမဏိAေဖ မကဘူး သိႀကားမင္းႀကီးကိုေတာင္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတိုက္ဝံ႕တယ္လို႕
ရင္ေကာ႕ၿပန္ေၿဖသတဲ႔။

ဒီစကားႀကားေတာ႕ မင္းေခါင္က ၿမင္းကေတာ႕ စာမဖြဲ႔ေလာက္ပါဘူး ငါ႔မွာ ၿမင္းေတြမွ

ေသာင္းသိန္းခ်ီရွိတာပဲ မင္းစိတ္ႀကိဳက္သာေရြးလို႕ ၿပန္ေၿပာတဲ႔Aခါ သမိန္ဗရမ္းက
သိန္းေသာင္းမက ရွိတာမွန္ေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ႀကိဳက္ၿမင္းေကာင္းက ရွိခ်င္မွ ရွိAံုးမွကိုးလို႔

Page | 267
ၿပန္ေလွ်ာက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးAရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ ၿမင္းေကာင္းေတြကို ပထမစိတ္ႀကိဳက္ႀကည္႔ပါရေစ
တကယ္လို႔မ်ား Aရွင္မင္းႀကီးရဲ႕ၿမင္းေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္႔စိတ္ႀကိဳက္မေတြ႔ခဲ႔ရင္ Aၿပင္မွာ
စိတ္ႀကိဳက္ရွာပါေစလို႔ ေလွ်ာက္တင္ေတာ႕ ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္ေရာက္ေနတဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြက ဒီေကာင္ထြက္ေၿပးဖို႕ႀကံေနတာပဲလို႕ လက္တို႔ႀကသတဲ႔။
သူ႕တို႕ႀကိဳေတြးထားတဲ႔Aတိုင္းပဲ သမိန္ဗရမ္းက ေတာ္ဝင္ၿမင္းတပ္က ၿမင္းေတြကိုေရာ
Aင္းဝေရႊၿမိဳ႔ေတာ္ထဲက ၿမင္းေတြကို တေကာင္မွသူ႕စိတ္ႀကိဳက္မေတြ႔ဘူးလို႕ ဆိုလာေတာ႕
Aရွင္မင္းႀကီးေရ႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႔Aထင္ေတာ႕ ဒီေကာင္ထြက္ေၿပးဖို႔
ကလိန္ေစ႕ၿငမ္းဆင္ေနတာပဲလို႕ မင္းေခါင္ကိုတင္ေလွ်ာက္ႀကေတာ႕တာေပါ႔။

ဒီAခါမွာ မင္းေခါင္က သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ထဲ ၿမိဳ႔ၿပင္ကို ၿမင္းAရွာမထြက္ခိုင္းေတာ႕ပဲ

Aေစာင္႔စစ္သည္ တာဝန္ခံမွဴးမတ္ေတြနဲ႔သြားလာေစတယ္။ တရုတ္တပ္က ၿမိဳ႕ၿပင္ကေန
ဝိုင္းထားတယ္ဆိုေပမဲ႕ ရက္ခ်ိန္းေပးထားတာမို႕ ေAးေAးေဆးေဆးပဲတဲ႔။ ဒီလိုလိုက္ၿပီးရွာေတာ႕
တေန႔ၿမိဳ႕ၿပင္က ေက်းရြာတရြာရဲ႕ Aက်ယ္ငါးလံေလာက္က်ယ္ၿပီး ေရနက္တဲ႔
ေရကန္တကန္နားမွာေနတဲ႔ မုဆိုးမတေယာက္ေမြးထားတဲ႔ ခပ္ပိန္ပိန္ ၿမင္းသားAမိကို
သြားေတြ႔ႀကပါေလေရာ။

ဒီၿမင္းသားAမိမွာ Aေမၿဖစ္သူၿမင္းမႀကီးက Aေတာ္Aားနည္းရွာတယ္

သခင္ၿဖစ္သူမုဆိုးမႀကီးကလည္း ဆင္းရဲေတာ႕ ဝ၀လင္လင္မေကြ်းနိဳင္ဘူးနဲ႔တူပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ႕
ၿမင္းသားေလးကေတာ႕ ပိန္ေပမဲ႔ Aင္မတန္Aားေကာင္းၿပီး ဖ်တ္လတ္သတဲ႔ Aေမၿဖစ္သူက
စားက်က္ကေန Aိမ္ကိုၿပန္ရင္ ေရAိုင္ကို ပတ္ၿပီးၿပန္ေပမဲ႕ သားၿဖစ္သူက ေရAိုင္ကိုလႊားကနဲ
ခုန္ၿပီေက်ာ္သြားသတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းလည္း ဒီၿမင္းေလးကိုသေဘာက်သြားတာေပါ႔။

သမိန္ဗရမ္းဟာ ၿမင္းပိန္ေလးကို Aစာေရစာေဆးဝါး တိုက္ေကြ်းတယ္ ၿပီးေတာ႕ ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္ၿပီး

ေလ႔က်င္႔ခြင္႕ေပးပါလို႔ မင္းေခါင္ဆီမွာAခြင္႔ေတာင္းေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းကို သေဘာက်ေနတဲ႔
မင္းေခါင္ဟာ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ခြင္႔ၿပဳပါသတဲ႔။ ခြင္႔ရတာနဲ႕ သမိန္ဗရမ္းဟာ ၿမင္းပိန္ေလးကို
ဖံုးတေထာင္းေထာင္းထေAာင္ ေမာင္းႏွင္ၿပီး Aင္းဝၿမိဳ႕ထဲက ထြက္သြားေတာ႕
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြက မင္းေခါင္ေနာက္ကြယ္မွာ သြားၿပီ တို႕ဘုရင္ႀကီးေတာ႕
ဒီတလိုင္းေကာင္ႏွပ္ခ်တာ ခံလိုက္ရၿပီလို႕ တီးတိုးသဖန္းပိုးႀကသတဲ႔၊ ဒါကိုမင္းေခါင္ႀကားေတာ႕

Page | 268
သူ႕ရဲ႕ယံုႀကည္မွဳကို သံသယရွိလာၿပီး ထြက္မ်ားေၿပးသြားၿပီလားဆိုၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္လာတယ္ ဒါနဲ႔
ေထာင္ပိုင္ႀကီးကိုေခၚၿပီးေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းAခုလို ထြက္သြားတာကို ဘယ္လိုၿမင္သလဲလို႕
ေမးပါသတဲ႔။ ေမးေတာ႕ ေထာင္ပိုင္ႀကီးက စိတ္မပူပါနဲ႔Aရွင္မင္းႀကီး သမိန္ဗရမ္းကို
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးယံုႀကည္ပါတယ္ ဂတိစကားကို Aေလးထားတဲ႔ ေယာက်ၤားေကာင္းပါလို႕
ရဲရဲႀကီးေလွ်ာက္တင္ေတာ႕မွ မင္းေခါင္လဲစိတ္ေAးသြားရရွာတယ္။

နံနက္ေစာေစာကတည္းကထြက္သြားတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ ညေနေစာင္းမွ ၿမင္းပိန္ေလးကို

Aလွစီးစီးရင္းၿပန္လာသတဲ႔ Aဲဒီေတာ႕မွ စိတ္ေမာေနတဲ႔ မင္းေခါင္ေရာ စိတ္ေစာေနတဲ႔
သူ႕မွဴးမတ္ေတြပါ ၿပံဳးရယ္နိဳင္ေတာ႕တာေပါ႔။ မင္းေခါင္က Aင္း ..သမိန္ဗရမ္း မင္းဟာ
ၿမင္႔ၿမတ္ၿမဲၿမံတဲ႔ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ တကယ္႔ေယာက်ၤားေကာင္းပဲလို႕ ခ်ီးမြမ္းေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းက
Aရွင္မင္းႀကီး Aခုဆို ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ ၿမင္းကိုစိတ္တိုင္းက် ေလ႔က်င္႔ထားၿပီးပါၿပီ
ဒါေႀကာင္႔ ဂါမဏိရဲ႕ ဦးေခါင္းဟာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးလက္ထဲက မလြတ္နိဳင္ေတာ႕ပါဘူး၊
Aရွင္မင္းႀကီးကို ဆက္သပါ႔မယ္ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကို ၿခင္းတလံုး ခြ်န္းတလက္ကို ေပးသနားေတာ္မူပါ
လို႕ေလွ်ာက္ထားသတဲ႔ ဒါကိုႀကားေတာ႕ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြက ေသာက္ႀကြားလို႕
က်ိတ္ေဝဘန္ႀကပါသတဲ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၄ )

သမိန္ဗရမ္းဘက္က Aသင္႔ၿဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ လက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ သံတမန္လႊတ္ၿပီး

လာမဲ႔ႀကာသာပေတးေန႔ဟာ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ၇ရက္ၿပည္႔ေနၿဖစ္တာမို႕ ႏွစ္ဘက္သူရဲေကာင္းေတြ
စီးခ်င္းထိုးႀကမယ္လို႕ တရုတ္တပ္ဆီ သဝဏ္လႊာပို႕တယ္၊ ဒါကို ေစာင္႔ေနရလို႕
စိတ္မရွည္ၿဖစ္ေနတဲ႕ တရုတ္တပ္ဦးစီးကလည္း ဝမ္းသာAားရပဲ Aိုေက ဆိုၿပီး
လက္ေဆာင္ေတြဘာေတြေတာင္ ၿပန္ေပးလိုက္ေသးသတဲ႔။

သတ္ကြင္းလုပ္တဲ႔ေနရာက ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုဝန္းရံထားတဲ႔ က်ံဳးရဲ႕ Aေရွ႕ေၿမာက္ေဒါင္႔မွာတဲ႔။

ႏွစ္ဘက္စစ္ေၿမၿပင္Aဂ်ၤင္နီယာတပ္ေတြက ကိုယ္႔မ႑ပ္ သူ႕မ႑ပ္Aၿပိဳင္Aဆိုင္
ေဆာက္ႀကတာမို႕ ေတာ္ေတာ္ခန္းနားတယ္လို႕ဆိုတယ္။ Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ မင္းေခါင္က
မင္းေၿမာက္တန္ဆာ Aၿပည္႔ဝတ္ဆင္ၿပီး ေတာက္ပတဲ႔ဝတ္စံုေတြဝတ္ဆင္ထားတဲ႔ မိဖုရား

Page | 269
ရံေရြေဘာ္ေတြခ်န္ရံၿပီး မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔Aတူ Aင္းဝမ႑ပ္မွာေနရာယူတယ္ Aဲဒီလိုပဲ
တရုတ္ဘက္ကလည္း တပ္ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႕Aဖြဲ႔ဟာ သူတို႔တရုတ္မ႑ပ္မွာေနရာယူႀကတာေပါ႔။
Aင္းဝၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ၿမန္မာေတြလည္း စိတ္လွဳပ္ရွားစြာနဲ႔
ဒီပြဲကိုAင္းတိုက္Aားတိုက္ Aားေပးႀကည္ရွဳ႕ႀကတာမို႕ သတ္ကြင္းရဲ႕ ေလးဘက္ေလးတန္လံုး
လူေတြAၿပည္႔Aသိပ္ေပါ႔ Aင္းဝရဲ႕Aနာဂါတ္ကို Aေၿဖေပးမဲ႕ ပြဲမဟုတ္လား။

Aခ်ိန္ေရာက္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ ဂါမဏိတို႕ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ေနရာေတြကေန

သတ္ကြင္းထဲဝင္လာတယ္။ သမိန္ဗရမ္းဟာ မင္းေခါင္ေပးထားတဲ႔ လက္ဝတ္ရတနာေတြကို
ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ပိုးပုဆိုးကိုခါးေတာင္က်ိဳက္လို႕ ေရႊခ်ည္ထိုးေခါင္းေပါင္းကို ေပါင္းထားသတဲ႔
ကိုယ္ေပၚမွာေတာ႕ မိန္ညိဳဆိုတဲ သားေရကိုယ္က်ပ္Aက်ႌကိုသာဝတ္ထားတယ္။ သူ႔ၿမင္းကိုေတာ႕
Aင္းဝၿမင္းတပ္မွဴး မင္းနႏၵမိတ္AပီAၿပင္ ဆင္ယင္ထားေပးတာမို႕ ကႀကိဳးေတြတန္ဆာေတြနဲ႔
ၿမင္းပိန္ေလးဟာ Aေတာ္ေလးႀကြားႀကြားဝင္႔ဝင္႔ရွိေနသတဲ႔။

တဖက္ကဂါမဏိကေတာ႕ ေရႊAိုေရာင္သံခ်ပ္ကာဝတ္စံုနဲ႔ သံခ်ပ္ကာခေမာက္ကို

ဝတ္ဆင္ထားသတဲ႔၊ ၿမင္းကမြန္ဂိုၿမင္းေပမဲ႕ သူ႕ကိုယ္လႊမ္းထားတဲ႔ သံခ်ပ္ကာ ၿမင္းတန္ဆာေတြ
တရုတ္တို႕စီးခ်င္းထိုးတဲ႔Aခါ သံုးတဲ႔ လွံရွည္ႀကီးေတြ ဒါးေမာက္ႀကီးေတြနဲ႔မို႕ ဝန္ထမ္းထားရတာေပါ႔
ၿပီးေတာ႕ သံခ်ပ္ဝတ္စံုAၿပည္႔နဲ႔ လူ႕ဘီလူးႀကီး ဂါမဏိကို ထမ္းပိုးရတာလည္းက လြယ္မလားေလ။

ႏွစ္ေယာက္သား ကြင္းလယ္မွာဆံုေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းက ဂါမဏိဆင္ယင္ထားတဲ႔

သံခ်ပ္ကာဝတ္စံုကိုႀကည္႔ၿပီး ၿဖိဳဖို႔မလြယ္ဘူးလို႕ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္ ဒါေပမဲ႕ ဒါႀကီးေတြကို
ထမ္းပိုးထားရလို႕ ဂါမဏိေရာ သူ႕ရဲ႕ၿမင္းေရာ သြက္သြက္လက္လက္ လွဳပ္ရွားနိဳင္မွာ
မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ေကာက္ခ်ဆြဲလိုက္နိဳင္တယ္ ဒီAားနည္းAခ်က္ကိုပဲ Aေၿခၿပဳၿပီး
Aနိဳင္ယူရမယ္လို႔လည္း ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ခက္တာက သူ႕ရဲ႕လက္နက္က ဂါမဏိရဲ႕
သံခ်ပ္ကာAက်ႌကို ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္နိဳင္ဖို႕။

ဂါမဏိရဲ႕ဝတ္စံုဟာ သံၿပားသံခ်ပ္ေတြကို ပံုသြင္းထုခ်ပ္ၿပီး သံနန္းႀကိဳးမွ်င္ေလးေတြနဲ႔

တြဲဆက္ထားတာတဲ႔ သံေခတ္ကို ေစာေစာေရာက္ေနတဲ႔ တရုတ္ေတြက ၿမန္မာထက္
သံကိုပိုနိဳင္တယ္ေလ။ ဒါကိုႀကည္႔ၿပီး သမိန္ဗရမ္းက ဒီAဆက္ေတြထဲမွာ Aားနည္းခ်က္ဟာ
ရွိကိုရွိေနရမယ္လို႔တြက္လိုက္ၿပီး ဒီAားနည္းခ်က္ေနရာကို သိေAာင္Aရင္လုပ္ရမယ္လို႕
Page | 270
ေတြးလိုက္သတဲ႔ ၿပီးေတာ႕ စကားၿပန္ကေနတဆင္႔ ၿမန္မာၿပည္မွာ ဒီလိုတိုက္ပဲေ
ြ တြမစခင္
၂ဘက္သူရဲေကာင္းေတြ ၿမင္းေရးလက္ေရးၿပတဲ႔Aေနနဲ႔ ၿမင္းAလွစီး ဒါးသိုင္းAကၿပ
လွံသိုင္းAလွၿပ စတာေတြလုပ္ေလ႔ရွိတယ္ Aဲဒီေတာ႕ Aခုလဲ တိုက္ပြဲမစခင္
Aဲလိုၿမင္းေရးလက္ေရးၿပAလွစီးႀကရေAာင္ ဂါမဏိကိုညွိသတဲ႔ ဂါမဏိကလည္း လာထားေပါ႔။

ၿမင္းAလွစီးၿပီး ၿမင္းေရးၿပတဲ႔Aခါ သမိန္ဗရမ္းဟာ ၿမင္းကိုဒုန္းစိုင္းစီးၿပီး ၿမင္းေပၚမွာ ရပ္၊ ထိုင္၊ ထ၊

ေကာ႕၊ တြဲ ပံုစံAမ်ိဳးမ်ိဳးစီးၿပတယ္ ၿပီးေတာ႕ ဒါးသိုင္း လွံသိုင္းေတြလည္း ၿမင္းစီးရင္း
Aမ်ိဳးမ်ိဳးကစားၿပသတဲ႔ ႏွစ္ဖက္ပရိသတ္လည္း လက္ခုပ္သံတေၿဖာင္းေၿဖာင္းေပါ႔။
ေတာ္ေတာ္ေလးစီးၿပလိုက္ေတာ႕ ေနAေတာ္ၿမင္႔လာတယ္ Aဲဒီေတာ႕မွ သမိန္ဗရမ္းက ဂါမဏိကို
Aလွည္႔ေပးသတဲ႔၊ ဂါမဏိလည္း မင္းေလာက္ေတာ႕လား ဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔ သမိန္ဗရမ္းထက္
ပိုၿပီးAကြက္စံုေAာင္ ၿမင္းေရးနဲ႔ဒါးေရးလွံေရးကိုၿပပါေလေရာ ဒါကိုသမိန္ဗရမ္းက
Aလစ္မေပးစတမ္း AေသAခ်ာလိုက္ႀကည္႔တယ္ ဒီလိုနဲ႔တခ်က္မွာ ဂါမဏီလက္ကိုAေၿမွာက္
ဂ်ိဳင္းႀကားက သံခ်ပ္ကာAက်ႌAဆက္မွာ သံနန္းႀကိဳးေတြနဲ႔ဟေနတာကို သတိထားလိုက္မိတယ္
ဒါ႔Aၿပင္ ေခါင္းစြပ္သံခေမာက္နဲ႔ သံခ်ပ္ကာAက်ႌAစပ္ လည္ပင္းေနရာမွာလည္း
Aဆက္ေတြေလွ်ာ႔ရြဲတာကို ေတြ႔လိုက္ရသတဲ႔။

တဖက္မွာလည္း ဂါမဏိတေယာက္ ၿမင္းေရးၿပရင္း ေတာ္ေတာ္ေမာလာတယ္

ၿမန္မာၿပည္Aလည္ပိုင္းရဲ႕ Aပူက သူနဲ႔သူ႔ရဲ႕သံခ်ပ္ကာAက်ႌကို ၿပႆနာေပးလာၿပီေလ။
တိုက္မယ္ဆိုေတာ႕ ရာသီUတုက သမိန္ဗရမ္းဘက္ပါေနၿပီလို႕ သတိထားမိတဲ႔ ဂါမဏိက
တိုက္ပြဲကို Aၿမန္ဆံုးလက္စသတ္နိဳင္ေAာင္ တိုက္စစ္ကိုAၿပင္းဖြင္႔တယ္၊ ဒါကိုႀကိဳတြက္ထားတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းက သတိထားၿပီး ေရွာင္ကာတိမ္းကာနဲ႔ ဂါမဏိရဲ႕Aင္Aားကိုေခြ်သတဲ႔။

မြန္းတည္႔လာေလေလ Aလယ္ပိုင္မိုးေခါင္ရပ္ရွားေဒသ ေနရွိန္ကၿပင္းလာေလေလ

သံခ်ပ္ကာAက်ႌႀကီး ေခါင္းကေန ေၿခAဆံုးစြတ္ထားတဲ႔ ဂါမဏိတေယာက္ ပိုၿပီးမသက္မသာ
ၿဖစ္လာေလေလေပါ႔။ သမိန္ဗရမ္းကလည္း AဲဒီAခ်ိန္မွ ဂါမဏိရဲ႕လွံရွည္ႀကီးAဖ်ားနားမွာ
ပြတ္ကာသီကာနဲ႔ ေရွာင္ၿပေနသတဲ႔ Aမ်ားAၿမင္မွာေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္
AလူးAလဲခံေနရၿပီေပါ႔ မင္းေခါင္းနဲ႔ Aင္းဝသူAင္းဝသားေတြAားလံုးလည္း ဘယ္ေတာ႕
သမိန္ဗရမ္းက်မလဲ တထိပ္ထိပ္နဲ႔ႀကည္႔ရင္း စိတ္ဓါတ္ေတြက်ေနရွာသတဲ႔။

Page | 271
တခ်က္မွာ ဂါမဏိက ပြဲသိမ္းဆိုၿပီးၿမင္းကိုဒုန္းစိုင္းရင္း သူ႕ရဲ႕လွံဒါးရွည္ႀကီးနဲ႔
သမိန္ဗရမ္းကိုပိုင္းခ်လိုက္သတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ရက္တိုတိုAတြင္း တသားထဲၿဖစ္သြားတဲ႔
သူ႕ရဲ႕ၿမင္ေလးဟာ ဂါမဏိရဲ႕လွံခ်က္ကို ကပ္ေရွာင္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းကခ်က္ခ်င္းပဲ
လွံခ်က္လြဲလို႕ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားၿပီး ဂါမဏိရဲ႕လက္ၿပင္သားAစပ္မွာ ေပၚလာတဲ႔
သံခ်ပ္ကာAက်ႌAဆက္ကို လွံနဲ႔Aပီေဆာင္႔ထိုးထည္႔လိုက္ပါေလေရာ။ ကြ်မ္းက်င္တဲ႔သူမို႕
တခ်က္ဆို တခ်က္ထဲပါပဲ ဂါမဏိတေယာက္ Aသံေတာင္မထြက္နိဳင္ရွာဘူးတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းဟာ
သူ႕ၿမင္းကို ဆက္ကနဲဆြဲလွည္႔ၿပီး ဂါမဏိၿမင္းနားကပ္သြားတယ္ ၿပီးေတာ႕ ၿမင္းေပၚကက်လုဆဲ
AေနAထားမွာ ေၿခနင္းနဲ႔ခ်ိတ္ေနတဲ႔ ဂါမဏိရဲ႕လည္ပင္းကို သံခ်ပ္ကာAက်ႌAဆက္ကေန
ဒါးေကာက္နဲ႔ခ်ိတ္ၿပီးလွီးၿဖတ္လိုက္တယ္ လည္တိုင္ကေန ၿပတ္ၿပီးလိမ္႔က်လာတဲ႔
ဂါမဏိရဲ႕ဦးေခါင္းကို ဆက္ကနဲ Aသင္႔ယူလာတဲ႔ ၿခင္းနဲ႔ခံယူၿပီး မင္းေခါင္ရွိရာမ႑ပ္ဆို
Aေသာ႕ႏွင္သြားသတဲ႔၊ ပရိတ္သတ္ကလည္း ေဟး ကနဲေပါ႔။

မင္းေခါင္ဟာ သူ႕ဆီဂါမဏိရဲ႕ေခါင္း လာဆက္သတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းကို ဝမ္းသာလို႔ စကားေတာင္

မေၿပာနိဳင္ဘူးတဲ႔။ သမိန္ဗရမ္းကို Aရင္က Aၿမင္မႀကည္တဲ႔ Aင္းဝမွဴးမတ္ေသနာပတိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ဗိုလ္မွဴးေတြလည္း Aားလံုးဝမ္းပန္းတသာ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ၿပဳႀကပါေတာ႔တယ္။ တရုတ္ဖက္ကလည္း
သူတို႔သူရဲေကာင္းရဲ႕Aေလာင္းကို သင္႔ေလွ်ာ္တဲ႔ေနရာမွာ AေသAၿခာၿမဳတ္ႏွံသၿဂႋဳလ္ၿပီး
ဂတိAတိုင္း တပ္ၿပန္ဆုတ္သြားေတာ႕သတဲ႔။ မင္းေခါင္ေရာ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြေရာ
ၿပည္သူၿပည္သားေတြေရာ Aားလံုးၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္လို႕ေပါ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၅ )

တရုတ္တပ္ေတြဆုတ္သြားေတာ႕ မင္းေခါင္Aတြက္ Aခက္ႀကံဳစရာၿဖစ္လာတာက သမိန္ဗရမ္းရဲ႕

Aနာဂါတ္ကို ဘယ္လိုစီမံရမလဲဆိုတာပဲ။ သမိန္ဗရမ္း ပဲခူးကိုAရမ္းၿပန္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတာကို
မင္းေခါင္သိတယ္ ဒါေပမဲ႕ စစ္မတိုက္ေတာ႔ေပမဲ႕ စစ္ၿဖစ္ေနဆဲAေၿခေနမ်ိဳးမွာရွိေနတဲ႔
ရန္သူနိဳင္ငံဆီကို သမိန္ဗရမ္းလို လက္နက္ေကာင္းတလက္ သူဘယ္ၿပန္ပို႔ခ်င္မလဲ၊ တခါ
သမိန္ဗရမ္းကို ဒီတိုင္းထားထားရင္လည္း Aႏၱရယ္ရွိတဲ႔ ရန္သူတေယာက္ကို နန္းတြင္းမွာ
ဒီAတိုင္းလႊတ္ထားၿပီး ေၿမြေပြးခါးပိုက္ ပိုက္ထားရေလာက္ေAာင္ သူမတံုးဘူး။ တခါ Aရင္Aတိုင္း
ေထာင္ထဲၿပန္သြင္းထားၿပန္ရင္လည္း ေက်းဇူးတရားကိုမသိတတ္သူလို႕ Aေဝဘန္ခံရဦးမယ္

Page | 272
ေလာေလာဆယ္ဆယ္မွာ Aင္းဝမွာက သမိန္ဗရမ္းရဲ႕Aမည္ဟာ လူတိုင္းရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားေပၚ
ေရာက္ေနခ်ိန္ေလ။ လုပ္ႀကံသတ္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ကလည္း သူမလုပ္ရက္ဖူး။

ဒီလိုမင္းေခါင္AႀကံAိုက္ေနတာကို သတိထားမိတဲ႔ ေတာင္ညာစံမိဖုရားႀကီး ရွင္ဘို႔မယ္က

ဒီကိစၥသူရွင္းေပးပါ႔မယ္ ေမာင္ေတာ္ဘာမွစိုးရိမ္ပူပန္မေနပါနဲ႔လို႕ တီးတိုးေလွ်ာက္ထားသတဲ႔။
ဘယ္လိုရွင္းမလဲလို႕ မင္းေခါင္ေမးေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္က တခစ္ခစ္ရယ္ရင္း ဒါမ်ားေမာင္ေတာ္ရယ္
ရုန္းလို႔မရတဲ႔ သံႀကိဳးႀကီးနဲ႔ ခတ္ထားလိုက္ေပါ႔လို႔ ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။ ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ ေနာင္ပိုင္းမွာ
စိတၱေက်ာ္သူဦးႀသက “ မင္းဆက္ငါးသြယ္ ရွင္ဘို႔မယ္၊ နန္းလယ္တင္႔သည္သာ ”
လို႔ေရးဖြဲ႔ထားရေလာက္ေAာင္ ရာဂဆိုတဲ႔ ေယာက်ၤားေတြရဲ႕ Aညွာကို
ေကာင္းေကာင္းကိုင္တတ္တဲ႔ မိန္းမေလ။ သူေၿပာတဲ႕သံႀကိဳးဆိုတာက မင္းေခါင္နဲ႔သူရဲ႕သမီး
ရာဇဓိတာ မင္းသမီးေလးကို ေၿပာတာပါ။

ရာဇဓိတာေလးဟာ Aပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ Aပ်ိဳေပါက္စနေလးတဲ႔၊ တည္ၿငိမ္မွဳမရွိေသးတဲ႔Aရြယ္မို႕

စာေပသင္ႀကားရင္း ဒႆနစာေပေတြ Aဘိဓမၼာေတြ သၿဂႋဳလ္ေတြဘာေတြစတဲ႔
စာႀကီးေပႀကီးဖတ္ၿပီး ဖီလိုဆိုဖာလိုလို ေလာကီAေရးကိုလစ္လွ်ဳၿပီး ေလာကုတၱရာလမ္း
လိုက္ရမလိုလို ၿဖစ္ေနခ်ိန္ေပါ႔။ ဒီေတာ႕ သူ႔Aေမက သမိန္ဗရမ္းနဲ႔လက္ထပ္ဖို႔လာေၿပာေတာ႕
ၿငင္းရွာသတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ဘို႔မယ္ေလ ဘာရမလဲ စကားပရိယာယ္ႀကြယ္ႀကြယ္နဲ႔
စည္းရံုးလိုက္ေတာ႕ ရာဇဓိတာေလးလည္း Aေမတို႕Aေဖတို႕သေဘာ ၿဖစ္သြားပါေလေရာတဲ႔။

သမီးကိုစည္းရံုးၿပီးၿပီးဆိုေတာ႕ မင္းေခါင္က ညီလာခံေခၚၿပီး သမိန္ဗရမ္းကို

ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္သြင္းေစတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ငါဟာ ဂါမဏိနဲ႔စည္းခ်င္းထိုးနိဳင္သူကို သမီးေတာ္နဲ႔
လက္ဆက္ေပးမယ္လို႕ ေက်ညာထားတာရွိတယ္ မင္းမွာဂတိ လူမွာသစၥာဆိုတဲ႔Aတိုင္း
ေမာင္မင္းကို ငါ႔သမီးေတာ္ ရာဇဓိတာေလးနဲ လက္ဆက္ေစမယ္ လို႔မိန္႔ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္း
သိပ္စိတ္ပ်က္သြားတာေပါ႔ သူကပဲခူးAရမ္းၿပန္ခ်င္ေနတာ ဒီလိုသမိန္ဗရမ္း မ်က္ႏွာပ်က္သြားတာနဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္က သူ႕သမီးကို Aလွဆံုးဆင္လို႔ ေရႊကြမ္းAစ္ကိုကိုင္ေစၿပီး ညီလာခံခန္းမထဲ
ဝင္ေစသတဲ႔။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ညွိထားတဲ႔Aတိုင္း မင္းေခါင္ကလည္း ကဲ သမီး မင္းAကိုကို
ကြမ္းဆက္လိုက္စမ္းကြယ္ဆိုေတာ႕ ရာဇာဓိတာေလးလည္း တခါမွမၿမင္ဖူးတဲ႔ လူစိမ္းကို
ေႀကာက္ေႀကာက္ရြံရြံ႕ ကြမ္းဆက္သတဲ႔။

Page | 273
သူ႕ကိုမဝံ႕မရဲေလး ကြမ္းလာဆက္တဲ႔ ရာဇာဓိတာေလးကိုၿမင္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္
ပဲခူးသူကိုသတိရဖို႔မေၿပာနဲ႔ Aသက္ရွဳဖို႔ေတာင္ ေမ႔ေနသြားသလားပဲ၊ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕သမီးေလ ရွမ္း-
ဗမာ ကၿပားမေလးေလ။ ရန္သူေတြကို တေယာက္ၿပီးတေယာက္ၿဖိဳခဲ႔တဲ႔ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္
ရာဇဓိတာေလးရဲ႕ ရွက္မ်က္ဝန္းေလးေAာက္မွာ က်ဆံုးသြားၿပီးဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိုက္တဲ႔
မင္းေခါင္ကေတာ႕ Aရမ္းကိုေက်နပ္လို႔ေပါ႔။

ေနာက္ဆံုး ပဲခူးၿပန္မယ္ဆိုတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္လည္း Aင္းေလဘယ္တတ္နိဳင္ပါ႔မလဲ

ကံစီမံရာေပါ႔ ဆိုၿပီးကံAေပၚ Aၿပစ္လြဲခ်ရင္း Aရွင္မင္းႀကီးေပးသနားေသာ ဆုလာဘ္ေတာ္ကို
ေက်နပ္ဝမ္းသာစြာခံယူပါေတာ႕မယ္ၿဖစ္သြားပါေရာ။ ဒါေပမဲ႕ သမိန္ဗရမ္းဟာ မင္းေခါင္ရဲ႕
သားမတ္ေတာ္Aၿဖစ္ မခံယူမွီ Aခ်က္၂ခ်က္ကိုေတာ႕ AေသAခ်ာေတာင္းဆိုခသ
ဲ႔ တဲ႔
ဒါေတြကေတာ႕ တစ္ခ်က္ - သူနဲ႔သူ႕ေသြးကို တလိုင္းဂ လို႔ ဘယ္ေတာ႕မွမေခၚရဘူး၊ ႏွစ္Aခ်က္-
Aကယ္လို႔မ်ား ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ မင္းေခါင္ စစ္ၿဖစ္Aံုးမယ္ဆိုရင္ သူ႔ကိုဘယ္ဘက္မွမပါပဲ
ႀကားေနခြင္႔ေပးဖို႔ ဆိုတာပါပဲ။

သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မင္းေခါင္က ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးလက္ခံပါသတဲ႔၊ တဆက္ထဲ

ညီလာခံမွာပဲ ဒီကေန႔ကစၿပီး တစံုတေယာက္က သမိန္ဗရမ္းကို တလိုင္း လို႔ေခၚခဲ႔ရင္ Aဲဒီလူနဲ႔
သူ႔ရဲ႕တေဆြလံုး တမ်ိဳးလံုး ေသဒဏ္ ဆိုၿပီးေက်ညာေပးလိုက္ပါသတဲ႔။

--------------------------------------------------------

# တလိုင္း #- ဆရာနိဳင္ပန္းလွကကေတာ႕ ကြ်န္လို႔မေခၚရလို႔ လွလွပပေရးထားပါတယ္။

Aဖိုးေၿပာၿပတုန္းကေတာ႕ တလိုင္းလို႕ မေခၚရတဲ႔၊ ဘယ္ဟာAမွန္လဲမသိပါဘူး။
ဆရာနိဳင္ပန္းလွက သမိုင္းပညာရွင္ပါ Aဖိုးကေတာ႕ သာမန္ေညာင္ညAရပ္သား၊ ကြ်န္ေတာ္က
Aဖိုးေၿပာတဲ႔ ပံုၿပင္ကိုေၿပာၿပတာပါ သမိုင္းကိုေၿပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေခတ္သစ္
မြန္သမိုင္းပညာရွင္Aခ်ိဳ႔ကလည္း တလိုင္းဆိုတဲ႔ ေဝါဟာရဟာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကို စတင္သူ
Aေလာင္းဘုရားလက္ထက္မွ ဗမာစာေပမွတ္တမ္းေတြမွာ ေပၚလာတာပါလို႔ ဆိုႀကပါတယ္။
တကယ္ေတာ႕ေကြရွမ္းတို႔ကို ဆိုလိုတာတဲ႔။ Aခ်ိဳကလည္း Aိႏိၵယ တလဂၤနတိုင္းသာ
တလဂူေတြရဲ႕Aဆက္Aႏြယ္ေတြနဲ႔ ေသြးေႏွာတာမို႕တဲ႔၊ Aခ်ိဳ႔က်ေတာ႕ ခ်ိဳးလား

Page | 274
(ေက်းကုလား)ေတြနဲ႔ ေသြးေႏွာတာမို႕တဲ႔။ ဘယ္AရာကAမွန္လဲ မသိပါဘူး။ မြန္ေတြက
တလိုင္းလို႕Aေခၚခံရရင္ နာက်ည္းႀကပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ဘာAဓိပၸါယ္လည္းဆိုရင္ မြန္ေတြလည္း
မသိပါဘူး၊ ဘယ္သူမွလည္း တိတိပပမေၿပာနိဳင္ႀကပါဘူး၊ ဘာစကားလဲဆိုတာလဲ မသိႀကပါဘူး။
Aဲလိုမသိတဲ႔ေဝါဟာရႀကီးနဲ႔ လာေခၚလို႔မ်ား စိတ္ဆိုႀကတာလားမသိ။

ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း ၆ )

ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝသူရဲ႕ AယုAယ AႏုAလွ သမုဒယေAာက္မွာ သမိန္းဗရမ္းတေယာက္

မူးေမ႔ၿပီးေနလိုက္တာ Aင္းဝသူနဲ႔ သားေလးတေယာက္ ရလာတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။ Aဲလိုေနလာရာက
ႀကာလာေတာ႔ Aင္းဝရဲ႕ ခ်ိဳၿမိန္တဲ႔Aရသာကို ၿငီးေငြ႔လာခ်ိန္ ဂိမၼာန္Aကုန္ ဝသာန္Aကူး
ေတာင္ေလၿမဴးခ်ိန္မွာ ေတာင္ေလသယ္လာတဲ႔ ေAာက္ၿပည္ရဲ႕ Aေငြ႔ရနံ႔ေတြနဲ႔Aတူ
သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ ငယ္ကြ်မ္းေဆြပဲခူးသူနဲ႔ ဟံသာဝတီကို ၿပန္သတိရတမ္း
တလာမိၿပန္လာေရာ။

AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူ႔သားေလးက ေလးဘက္တြားရာကေန လမ္ေလွ်ာက္စမ္းစ AဆိုးAေကာင္း

Aေႀကာက္Aလန္႔မသိေသးတဲ႔ ခ်စ္စရာ႕Aေကာင္းဆံုးAရြယ္ေလးေပါ႔။ ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔
မိဘုရားႀကီးဟာ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕သားေလးကို သိပ္ခ်စ္ႀကသတဲ႔၊ ခ်စ္ေတာ႔ လက္ေပၚကမခ်ဘူးေပါ႔။
ညီလာခံေတြဘာေတြထဲကိုေတာင္ ကေလးကိုခ်ီၿပီ ဝင္တာပဲတဲ႔ (တီဗြီထဲမွာ တခ်ိန္တခါက
ကြတကြတနဲ႔ ဖိုးေAAေရွ႔ ဘယ္သူ႕ကိုမွမေႀကာက္ပဲ ေမ်ာက္ရွံဳးေAာင္ ေဆာ႔ၿပေနတဲ႔
တေယာက္ေသာသူလို ၿဖစ္မွာေပါ႔)။ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕သားေလးဟာ Aားလံုးရဲ႕Aလိုလိုက္ထားတာကို
ခံရသူဆိုေတာ႔ Aၿငိမ္မေနပဲ Aေတာ္ေလးကို Aေဆာ႔သန္တဲ႔ ကေလးေလးပဲတ႔၊ဲ ခ်ီထားတဲ႔
မင္းေခါင္ရဲ႕ ေခါင္းကဆံပင္ကို ဟိုဆြဲဒီဆြဲလည္း ခဏခဏလုပ္တတ္သတဲ႕၊ မင္းေခါင္ကလည္း
ဟာဒီေကာင္ကေတာ႔ေလ Aေတာ္ေဆာ႔တဲ႔ေကာင္းပဲ ေမ်ာက္ေလးပဲ သူရဲေလးပဲ Aဆိုးေလးပဲ
ဆိုၿပီးေတာ႔ Aမ်ိဳးမ်ိဳးကလူက်ီစယ္ရင္း ေက်နပ္ေနတာေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔တေန႔ မူးမတ္ေသနာပတိ ဝန္ႀကီးဝန္ကေလး Aားလံုးစံုညီတတ္ေရာက္ေနတဲ႔

ညီလာခံတခုမွာ မင္းေခါင္ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ခ်ီထားတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕သားေလးဟာ ထံုစံAတိုင္း
မင္းေခါင္ရဲ႕ဆံပင္ကိုလွမ္းဆြဲသတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ မင္းေခါင္က ဘာရယ္မဟုတ္ ပါးစပ္ထဲက လႊတ္ကနဲဆို

Page | 275
ဟာ ဒီတလိုင္းေလးေတာ႔ Aေတာ္ဆိုးတာပဲေဟ႕ ငါေတာ႔မနိဳင္ေတာ႔ဘူးလို႔
ခ်စ္စနိဳးေၿပာလိုက္မိသတဲ႔။ ဒီစကားကိုႀကားရေတာ႔ ညီလာခံတက္ေရာက္ေနတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ
ကြက္ကနဲ႔ မ်က္ႏွာပ်က္သြားရွာတယ္။ ညီလာခံၿပီးေတာ႕ ပဲခူးသူနဲ႔ဟံသာဝတီကိုလြမ္းေနေပမဲ႕
ပဲခူးသူနဲ႔ Aင္းဝသူႀကား Aရင္ကမၿပတ္မသားၿဖစ္ေနခဲ႔တဲ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တခုကို
လံုးလံုးခ်လိုက္နိဳင္ေတာ႔တာပဲ၊ Aိမ္ၿပန္မယ္။

ဒီဆံုးၿဖတ္ခ်က္ထဲမွာ သူ႕မိန္းမနဲ႔သားေလးကို ထားခဲ႔မယ္ ဆိုတာလဲပါတယ္၊ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔

သူမိန္းမက သူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ပဲေၿပာေၿပာ သူမေရာက္ဖူးတဲ႔ တစိမ္းတရံႀကားကို
မိပစ္ဖပစ္ၿပီး လိုက္ရဲမွာမဟုတ္သလို၊ သူကိုလည္း Aင္းဝကထြက္သြားမွာကို လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ၿပီး သူေခၚသြားရင္ လမ္းခရီးမွာ မိန္းမနဲ႔ကေလးေႀကာင္႔ ခရီးႏြဲ႔ဖင္႔လိမ္႔မယ္၊ ဒီAတြက္နဲ႔
သူ႕ေနာက္ကိုလိုက္လာမဲ႔ မင္းေခါင္ရဲ႕Aင္းဝတပ္သားေတြရန္က လႊတ္ေAာင္သူေၿပးနိဳင္မွာ
မဟုတ္ဘူး လို႔သူေတြးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူစာႏွစ္ေစာင္ေကာက္ေရးတယ္၊ တေစာင္ကို
သူ႕မိန္းမေခါင္းAံုးေAာက္မွာ Aသာထဲ႔ထားၿပီး တေစာင္ကိုေတာ႔ ခါးပိုက္ထဲမွာ ထည္႔ထားသတဲ႔။
ၿပီးေတာ႔ ညU္႔နက္ သန္းေခါင္ခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ဂါမဏိနဲ႔စစ္ထိုးတုန္းကတည္း
သူAေသAခ်ာေလ႕က်င္႔ထားတဲ႔ ၿမင္းကိုစီးလို႕ ဒါးလွံလက္နက္Aၿပည္႔ယူၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲက
ထြက္ေၿပးေတာ႕တာပဲ။

Aင္းဝၿမိဳ႕ထဲမွာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ က်က္စားခဲ႔ၿပီး Aေရးႀကီးတဲ႔ တာဝန္ေတြထမ္းေဆာင္ဖူးသူမို႕

ၿမိဳ႕ရဲ႕လံုၿခံဳေရး AားAနည္းဆံုးAပိုင္းကို သိေနသူပီပီ Aဲဒီကေန Aၿပင္းေဖါက္ထြက္သြားတဲ႔
သမိန္ဗရမ္းကို မတတားဆီးလိုက္နိဳင္တာမို႕ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္မွဴးဟာ သူAထက္ ေသနာပတိကို
ခ်က္ၿခင္းAေႀကာင္းႀကားတယ္၊ ေသနာပတိေတြကကလည္း ခ်က္ခ်င္း ဘုရင္မင္းေခါင္
Aခစားဝင္ၿပီး ဒီAေႀကာင္းကို Aသိေပးတယ္၊ သတင္းႀကားေတာ႔ မင္းေခါင္တေယာက္
ေခါင္းမီးေတာက္သြားတာေပါ႔၊ ဒါနိဳင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥရပ္ႀကီးၿဖစ္သြားၿပီေလ။
သမိန္းဗရမ္းထြက္ေၿပးသြားတာ သေဘာရိုးလား၊ ဒါမွမဟုတ္မိမိတို႔ရဲ႕ Aားနည္းခ်က္ကို
ရန္သူဆီသတင္းေပးဖို႔လား။

Page | 276
မင္းေခါင္ဟာ ၿမင္တပ္ကိုခ်က္ခ်င္းၿပင္ဆင္ခိုင္းၿပီး သမိန္ဗရမ္းေနာက္ လိုက္ခိုင္းၿပီး Aရွင္
ဒါမွမဟုတ္ Aေသ လက္ရဖမ္းခိုင္းတယ္၊ သမိန္ဗရမ္းေနာက္လိုက္ဖို႔ မင္းေခါင္လႊတလ
္ ိုက္တဲ႔
ၿမင္စီးသူရဲAင္Aားက စုစုေပါင္း တစ္ေထာင္တိတိရွိသတဲ႔။

Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္ဟာ သမိန္ဗရမ္းကို Aင္းဝၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ Aေတာ္လွမ္းလွမ္းေရာက္မွ

လိုက္မွီလာတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သမိန္ဗရမ္းက သူ႕ၿမင္ကို Aနားေပးတဲ႔Aေနနဲ႔
Aၿပင္းမႏွင္ေတာ႔ပဲ ခပ္ေၿဖးေၿဖးေလးပဲ စီးေနခ်ိန္တဲ႔။ Aင္းဝတပ္ကိုၿမင္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းက
ထန္းပင္ေပၚက ထန္းသီးေတြကို လွံနဲ႔ပစ္ခူးၿပၿပီး လွံေရးၿပလိုက္ေတာ႕ နဂိုရ္ကတည္းက
သမိန္ဗရမ္းကိုရွိန္ေနတဲ႔ Aင္းဝၿမင္းစီးတပ္သားေတြဟာ ဝင္ဖမ္းဖို႔ မႀကိဳးစားရဲဘူးတဲ႔၊ ေနာက္ေတာ႔
သမိန္ဗရမ္းဟာ AနီးAနားမွာရွိတဲ႔ တိုင္ငုတ္တခုAေပၚမွာ သူေရးထားတဲ႔စာကို တင္ၿပီး
ၿမင္းစီးတပ္မွဴးကို ညႊန္ၿပၿပီး ဟံသာဝတီဘက္ဆီAၿပင္းႏွင္ေတာ႕တာပဲ။

ၿမင္းစီးတပ္က ယူလာေပးတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ စာကိုဖက္ၿပီး မင္းေခါင္လဲ ဘယ္သူ႔ကို

Aၿပစ္တင္ရမွန္းမသိ ၿဖစ္ေနရသလို၊ တၿပည္သူမေရႊထား ရာဇဓိတာေလးလဲ ခ်စ္လင္ရဲ႕
နဳတ္ဆက္စာကို ဖတ္ရင္း ေၿဖမဆည္နိဳင္ၿဖစ္ကာ က်ံရစ္ရွာပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ သမိန္ဗရမ္း ပဲခူးၿပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ ရာဇဓိရာဇ္နဲ႔ဟံသာဝတီ

တၿမိဳ႕လံုး သူ႔ကိုေသာင္းေသာင္းၿဖၿဖႀကိဳဆိုႀကသတဲ႔၊ သူရဲ႕ပဲခူးသူေလးက Aေပ်ာ္ဆံုးၿဖစ္မွာေပါ႔။
ပဲခူးၿပန္ေရာက္ေတာ႕ သမိန္ဗရမ္းဟာ Aေႀကာင္းစံုကိုေၿပာၿပေပမဲ႔ Aင္းဝရဲ႕Aားနည္းခ်က္
Aားသာခ်က္ေတြAေႀကာင္း တလံုးတပါဒမွ မဟဘူး၊ ရာဇဓိရာဇ္လဲ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕
Aေႀကာင္းကိုသိသူပီပီ သစၥာေစာင္႔သိတတ္တဲ႔သူကို ဖိAားမေပးေတာ႕ဘူးတဲ႔၊ ေနာက္တေန႔မွာပဲ
သမိန္ဗရမ္းကို ဝါရုရီမင္းဆက္ရဲ႕ Aဓိကၿမိဳ႔ၿဖစ္တဲ႔ ဒုန္ဝန္းၿမိဳ႕ကို စားေစတဲ႔Aၿပင္ ၇ရက္
၇ညတိုင္တိုင္ သမိန္ဗရမ္းကို ဂုဏ္ၿပဳတဲ႔ပြဲႀကီး ဝွဲခ်ီးက်င္းပ ေပးပါသတဲ႔။

---------------------------------------------------------------------

ဦးကုလားရာဇဝင္AဆိုAရ Aင္းဝမွာ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ မင္းေခါင္လက္ဆက္ေပးသူဟာ သူ႕သမီး

ရာဇဓိတာမဟုတ္ပဲ၊ တလုပ္ၿမိဳ႕စား ရာဇသူရဲ႕ သမီး နဲ႔သာၿဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

Page | 277
တလုပ္စားရာဇသူနဲ႔ မင္းေခါင္ဟာ သာမန္ကြ်န္သခင္ ပတ္သတ္မွဳမ်ိဳးပဲလား၊
ေသြးသားပတ္သတ္မွဳရွိလား မေရးထားပါဘူး။

ေနာက္ဆက္တြဲ - ( သရဲကိုက္ခံရတဲ႔သူရဲေကာင္း - ဇာတ္

ဇာတ္သိမ္း )

သမိန္ဗရမ္း ဟံသာဝတီကိုၿပန္ေရာက္တာ ၿမန္မာသကၠရာဇ္ ၇၇၉ ခုႏွစ္မွာ ၿဖစ္တယ္၊ Aဲဒီႏွစ္မွာပဲ

သူရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သမိန္ဗရမ္းကို ဒုန္ဝန္းစားAၿဖစ္ခန္႔Aပ္တယ္၊ ေနာက္ ၃ႏွစ္Aႀကာ ၇၈၂မွာ
ရာဇာဓိရာဇ္ နတ္ရြာစံေတာ႔ Aရိုက္Aရာကို သားႀကီးဗညာက်န္းက သုေဒါဓမၼရာဇာဓိရာဇ္
ဘြဲ႔နဲ႔ဆက္ခံသတဲ႔။

ဗညားက်န္းရဲ႕ႏွမဟာ သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ မိန္းမဆိုေတာ႔ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔ဗညားက်န္းဟာ

သမီးေယာက္ဖေပါ႔။ ေယာက္ဖိေယာက္ဖေတြလည္းၿဖစ္၊ နန္းတြင္းမွာႀကီးတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းနဲ႔
ဗညားက်န္းဟာ ငယ္ေပါင္းေတြလည္းၿဖစ္ၿပန္၊ စစ္ပြဲေတြလဲ Aတူတြဲတိုက္ဖူးသူေတြလဲ
ၿဖစ္ႀကတာမို႕ တေယာက္ကိုတေယာက္ သိပ္ယံုႀကည္ႀကသတဲ႔၊ သူတို႔သမီးေယာက္ဖ
ႏွစ္ေယာက္ဟာ Aရမ္းလဲခ်စ္ခင္ႀကတာပဲတဲ႔။

သမိန္ဗရမ္းဟာ သူေနတဲ႔ဒန္ဝန္းကေန ေနတိုင္းၿမင္းစီးၿပီး ပဲခူးနန္းတြင္းကိုလာေလ႔ရွိတယ္၊

ဘုရင္ၿဖစ္သူ သူ႕ေယာက္ဖနဲ႔ ေန႔တိုင္းေတြ႔ၿပီး တိုင္းေရးၿပည္ရာေတြ
ေဆြးေႏြးAႀကံေပးေလ႔ရွိတယ္တဲ႔ (ႀသဇာႀကီးတဲ႔ မင္းတပါးAလြန္မွာ မင္းၿဖစ္လာတဲ႔ ဘုရင္ရဲ႕
မယံုႀကည္မွဳ စိုးရိမ္မွဳ စတဲ႔ သံသယေတြ မၿဖစ္ေAာင္ ေန႔တိုင္းမ်က္ႏွာသြားၿပေနတာလဲ
ၿဖစ္နိဳင္ပါတယ္)

ဒုန္ဝန္းနဲ႔ ပဲခူးႀကားမွာ ရြာငယ္ေလးေတြရွိတယ္၊ သမိန္ဗရမ္းေန႔တိုင္း ၿဖတ္သြားၿဖတ္လာ

လုပ္ေလ႔ရွိတဲ႔ ရြာေလးေတြေပါ႔။ တေန႔မွာ သူပဲခူးကAၿပန္ နဲနဲေနာက္က်သြားသတဲ႔၊
ၿဖတ္သြားေနက် Iဘယဂါမဆိုတဲ႔ ရြာနားက ေတာတန္းကိုၿဖတ္ေနတုန္း “ ဟဲ႔ေကာင္သမိန္ဗရမ္း
ငါလဲနင္႔ၿမင္းကိုစီးခ်င္လို႔ ငါကိုတင္သြားပါ ” ဆိုတဲ႔Aသံနက္ႀကီးကို ႀကားရပါေလေရာ၊ ဆည္းဆာ
ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္ လူၿပတ္တဲ႔ေနရာမွာ ဒီလိုAသံနက္ႀကီးကို ႀကားရေတာ႕
Aင္မတန္သတၲိရွိတယ္ဆိုတဲ႔ သမိန္ဗရမ္းဟာ ႀကက္သီးေမြးညင္းေတြေတာင္ထသြားေAာင္
လန္႔သြားသတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႔မွ ငါ႔လိုစစ္သူႀကီးတေယာက္ကို ဘယ္ေကာင္က
မထီေလးစားေခၚရတာတုန္းဆိုၿပီး ခံၿပင္စိတ္နဲ႔ လိုက္ရွာေတာ႔ ရြာဝင္လမ္းနံေဘးမွာ
ရင္ကိုခြဲၿပီးတံက်င္သီထားတဲ႔ Aေလာင္းတေလာင္းကို ေတြ႔ရပါေလေရာ။

Page | 278
ဒီAေလာင္းဟာ ဓါးၿပတေယာက္ရဲ႕Aေလာင္းတဲ႔။ သူကIဘယဂါမနဲ႔ ရြာနီးခ်ံဳ႕စပ္ေတြမွာ
လိုက္ၿပီး ဓါးၿပတိုက္ေနရာက ရြာသားေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးၿခင္းကိုခံရၿပီး ေနာက္လူေတြ
ဒီလိုဓါးၿပမတိုက္ရဲရေAာင္ဆိုၿပီး ရင္ခြဲတံက်င္သီ ကားစင္တင္ထားတာတဲ႔။

ဒါကိုသိေတာ႔ သမိန္ဗရမ္းက ေAာင္မာမင္းလိုဓါးၿပေသၿပီးသရဲၿဖစ္တဲ႔ ေကာင္ကမ်ား ငါ႔လိုလူကို

လာၿပီးေၿခာက္လွန္႔ရဲေသးတယ္ ကဲကြာ ဆိုၿပီး ေက်ာမွာလြယ္ထားတဲ႔ ဓါးရွည္ကိုဆြဲလို႔ တခ်က္ထဲ
ေခါင္းကိုလွမ္းပိုင္းလိုက္တယ္၊ ၿပတ္က်လာတဲ႔ ေခါင္းၿပတ္ႀကီးကို ေၿမမက်ခင္
ဆံပင္ကေနလွမ္းဆြဲၿပီး ၿမင္းဇက္ႀကီးမွာ လွမ္းခ်ည္ထားၿပီး ယူသြားေရာတဲ႔။ ေဒါသလဲထြက္
ႀကက္သီးထမိတာကို ရွက္လဲရွက္နဲ႔ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္မိပံုပါပဲ။

ဒါေပမဲ႕ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ၿမင္းAေၿပးမွာ ဇက္ႀကိဳးမွာခ်ည္ထားတဲ႔ ေခါင္းၿပတ္ႀကီးဟာ ဟိုလူးဒီလြင္႔

ၿဖစ္ေနရာက Aဆင္မသင္႔တဲ႔တခ်က္မွာ ၿမင္းက ေခ်ာက္ေလးတခုကိုလႊားကနဲAခုန္
ေခါင္းၿပတ္ႀကီးရဲ႕ Aေရွ႔သြားက သမိန္ဗရမ္းရဲ႕ ဒူးမွာသြားခ်ိတ္ေနပါေလေရာတဲ႔၊ သူခိုးက
သြားလဲနဲနဲေခါတယ္ ေနပါလိမ္႔မယ္။

Aလန္႔တႀကားၿဖစ္သြားတဲ႔ သမိန္ေရမ္းဟာ သူ႕ဒူးမွာခ်ိတ္ေနတဲ႔ သူခိုးေခါင္ၿပတ္ႀကီးကို

Aတင္းၿဖဳတ္တာေပါ႔၊ ၿမင္းကလဲ ေၿပးေနတာရယ္ လူကလည္း
ေႀကာက္စိတ္မြန္ထူေနတာရယ္ေႀကာင္႔ ေတာ္ရံုမၿပဳတ္ဘူးေပါ႔၊ ေနာက္ဆံုး သမိန္ဗရမ္းဟာ
ေခါင္းၿပတ္ႀကီးကို ဓါးေနာက္ရိုးနဲ႔ Aတင္းထုခ်လိုက္မွ ေခါင္းၿပတ္ၿပီး ေၿမေပၚက်သြားေတာ႕တယ္၊
ဒါေပမဲ႕ သူ႔ဒူးမွာေတာ႔ သူခိုးရဲ႕သြား၃ေခ်ာင္းက စိုက္က်ံခဲ႔ပါသတဲ႔။

ဒုန္ဝန္းေရာက္တာနဲ႔ Aေတာ္ဆံုးသမားေတာ္ေတြနဲ႔ ကုေပမဲ႕

ဘတ္တီးရီးယားပိုးေတြဝင္သြားတာရယ္၊ လူကလည္း ေႀကာက္စိတ္နဲ႔
Aရမ္းကိုေသြးပ်က္သြားတာရယ္၊ ေသြးကလည္းAထြက္လြန္သြားတာရယ္ေႀကာင္႔
၃ရက္Aႀကာမွာ သမိန္ဗရမ္းတေယာက္ ေသသြားပါေလေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ ဒါးလွံလက္နက္ႀကားမွာ
တသက္လံုးလွဳပ္ရွားခဲ႔ေပမဲ႕ မေသခဲ႔တဲ႔ သူရဲေကာင္းဟာ သရဲAကိုက္ခံရတဲ႔ ဒဏ္ရာနဲ႔
ေသဆံုးသြားရရွာပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၁ ၿပီး၏

Page | 279
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁ )

စစ္ေသြးစစ္မာန္ေတြနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ထုဆစ္ခဲ႔တဲ႔ ဟံသာဝတီနိဳင္ငံေတာ္ႀကီးဟာ သူမရွိေတာ႔ေပမဲ႕

စစ္မီးစစ္လွ်ံတို႔က ရွိန္းရွိန္းေတာက္ေလာင္ၿမဲ ဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ေနခဲ႔ပါသတဲ႔။
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၄၅ ကေနစၿပီး စစ္မီးလွ်ံေတြနဲ႔ ေတာက္ေလာင္လာခဲ႔တ႔ဲ ပဲခူးၿမိဳ႕ကိုAေၿခၿပဳတဲ႔
ဟံသာဝတီဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၇ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေလာင္ၿမိဳက္ခံခဲ႔ရAၿပီး သကၠရာဇ္ ၈၁၂ခုႏွစ္ကို
ေရာက္တဲ႔Aခါမွသာ ႀကာၿဖဴပန္းေလးတပြင္႔ရဲ႕ ေမတၱာေရစင္ေႀကာင္႔ စစ္မီးေတြAားလံုးၿငိမ္းၿပီး
ေAးၿမခ်မ္းသာတဲ႔ နိဳင္ငံေတာ္Aၿဖစ္ကို ေရာက္ရွိသြားခဲ႔ရပါေတာ႕တယ္။

Aဲသလို ေAးခ်မ္းသာယာမွဳ ေရစင္ေတြသြန္းေလာင္းေပးခဲ႔တဲ႔ ပန္းၿဖဴပြင္႔ေလးဟာ သတ္ရဲၿဖတ္ရဲ

တိုက္ရဲခိုက္ရဲပါမွ Aာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္မယ္ဆိုတဲ႔ လက္ရံုးႀကြႀကြ Aစြယ္ၿပဴးၿပဴး
Aင္AားAာဏာထူေထာင္သူေတြကို ေမတၱာ ဂရုဏာ စာနာမွဳနဲ႔ နိဳင္ငံကို သာယာေAာင္
ဝေၿပာေAာင္ ေAးခ်မ္းေAာင္ ထူေထာင္လို႔ရတဲ႔Aေႀကာင္း ၿပသနိဳင္ခဲ႔သူၿဖစ္သလို
ၿမန္မာ႔ၿပည္ထဲက စာတင္ရာဇဝင္ေတြထဲမွာ ရွားရွားပါးပါး တဦးတည္း တေယာက္တည္းသာ
ရွိခဲ႔ဖူးေသာ Eကရီဘုရင္မႀကီး တေယာက္လည္းၿဖစ္တယ္တဲ႔၊ ၿပီးေတာ႔ စာတင္ထားတဲ႔
သမိုင္းတေလွ်ာက္မွာ ႀကံဳေတာင္႔ႀကံဳခဲ တႀကိမ္တခါမွ်သာ Aမ်ိဳးသမီးတေယာက္လက္ထဲ
Aာဏာရရွိခ်ိန္မွာ ပုခက္လႊဲေသာလက္ဟာလည္း နိဳင္ငံကိုသာယာစည္ပင္ေAးခ်မ္းေAာင္
Aုပ္ခ်ဳပ္တတ္ပါတယ္ နိဳင္ပါတယ္ဆိုတာ သက္ေသၿပသနိဳင္ခဲ႔ ၿပခြင္႔ရခဲ႔တဲ႔ Aမ်ိဳးသမီးႀကီးလည္း
ၿဖစ္ပါသတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ ဒီႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးဟာ ေလာကဓံလွိဳင္းလံုးႀကီးေတြရဲ႕ မညာမတာရိုက္ပုတ္ၿခင္းကို

Aရြယ္နဲ႔မမွ် ဘဝနဲ႔မတန္ Aႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ႔ရတဲ႔ ပန္းပြင္႔ေလးပါ။ သူဟာAင္မတန္ဓါးထက္တဲ႔
Aာဏာရွင္ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ Aခ်စ္ဆံုးသမီးၿဖစ္ခဲ႔သလို Aႏွဴးညံ႕ဆံုးခ်စ္သူရဲ႕ Aသက္နဲ႔ထပ္တူ
ခ်စ္တဲ႔သူၿဖစ္ခဲ႔တယ္၊ ဒါတင္မက သူဟာ ဘုရင္႔ႏွမလည္းၿဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ႕သူဟာ
တAူတံုဆင္းAကိုၿဖစ္သူရဲ႕ Aသံုးခ်ၿခင္းကိုခံခဲ႔ရသူၿဖစ္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕ သူဟာ
တစိမ္းတရံႀကားမွာ သားပစ္ သမီးပစ္ ေဆြပစ္မ်ိဳးပစ္ သြားေရာက္ေနထိုင္ခဲ႔ရသူလည္းၿဖစ္တယ္၊
ဒါ႔Aၿပင္သူဟာ Aမ်ိဳးမတူ Aေလ႔မတူ ၿပိဳင္ဘက္ႀကားမွာ မ်က္ႏွာငယ္စြာ
တဦးတည္းရပ္တည္ခဲ႔ရဖူးသူ တေယာက္လည္း ၿဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္တဲ႔။ ၿပီးေတာ႕သူဟာ

Page | 280
Aေဆာင္ရနန္းရ မိဖုရားႀကီးဘဝကေန ၿမိဳ႕စားနယ္စားရဲ႕ မိန္းမAၿဖစ္
ေပးဆက္တာကိုခံခဲ႔ရတာလည္း ႀကံဳခဲ႔ရဖူးတယ္၊ ရန္သူေတြႀကားက စြန္႔စြန္႔စားစား
ထြက္ေၿပးခဲ႔ဖူးတယ္တဲ႔၊ ဒါေတြမက ဘုရင္႔Aေမလဲၿဖစ္ဖူးသူ၊ ဘုရင္႔Aေဒၚၿဖစ္ခဲ႔ဖူးသူ ၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္
ဘုရင္႔ေယာကၡမႀကီးလဲ ၿဖစ္ဖူးၿပန္တယ္တဲ႔။

Aဲဒီ ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးရဲ႕ Aမည္က ရွင္မၿဖဴ (သို႔) ရွင္ေစာပု လို႔Aမ်ားကသိႀကတဲ႔

ေရႊတိဂံုဘုရားAမႀကီးပါပဲ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂ )

ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးကို ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၅၅ တေပါင္းလဆန္း ၁၂ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ

ဖြားၿမင္ပါတယ္၊ ဖြားၿမင္တဲ႔ေနရာက ဟံသာဝတီလို႔ေခၚတဲ႔ ပဲခူးၿမိဳ႕ နန္းတြင္းထဲမွာပဲတဲ႔။ ဖခင္က
ဓါးAရမ္းထက္ခဲ႔တဲ႔ သုသွ်င္ရာဇာဓိရာဇ္ၿဖစ္ၿပီး မိခင္ကေတာ႕ ဒလသုဒၶမာယာ မိဖုရားႀကီးဘြဲ႔ခံ
ရန္ကုန္သူ ေမြ႔သင္ပါ။ ဒလသုဒၶမာယာမိဖုရားႀကီး ဆိုတာ တၿခားသူေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး
ရာဇာဓိရာဇ္ ပုသိမ္၃၃ၿမိဳ႕ကို သိမ္းသြင္းတဲ႔Aခါက ပုသိမ္ေရတပ္နဲ႔ စစ္တိုက္မဲ႔ လဂြန္Aိန္ကို
စစ္မထြက္မွီ Aားေပးဂုဏ္ၿပဳတဲ႔Aေနနဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္က သိပ္လွတဲ႔ သူ႕ရဲ႕မိဖုရားကို သြားေရာက္ၿပီး
ကြမ္းေတာ္ဆက္ခိုင္းတဲ႔Aခါ မိဖုရားရင္သားကို မေတာ္တဆၿမင္မိရာက မရရင္မေနနိဳင္ေAာင္
ၿဖစ္ေနပါၿပီ မိဖုရာနဲ႔မွAတူမေနရရင္ စစ္မတိုက္နိဳင္ဆိုတဲ႔ လဂြန္Aိန္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုၿခင္းကို
ခံခဲ႔ရသူေပါ႔။

ဒီလိုAရွင္သခင္နဲ႔ သူရဲ႕စစ္သည္ႀကား Aၿပန္Aလွန္စိတ္စမ္းတဲ႔ႀကားမွာ ရူးမတတ္ခံခဲ႔ရတဲ႔

ဒလသုဒၶမာယာ ေခၚ ေမြ႔သင္ေလးဟာ မိဖုရားAၿဖစ္တင္ေၿမာက္ခံရAၿပီး ၁၀ႏွစ္Aႀကာမွာ
ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးကို ေမြးဖြားခဲ႔ပါသတဲ႔။ ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးAရင္ ဗညာရံဆိုတဲ႔
သားေတာ္ေလးတပါးကိုလည္း ေမြ႔သင္ေမြးဖြားခဲ႔တယ္ေလ၊ ဒီေတာ႕ သားတေယာက္
သမီးတေယာက္ဖြားၿမင္ေပးတဲ႔ မိဖုရားေပါ႔။

ဗုဒၶဟူးသမီးေလးမို႕ ႀကာၿဖဴေလးကို ပေရာဟိတ္ဟူးရားေတြက ဝိဟာရေဒဝီလို႔

ေန႔သင္႔နံသင္႔ Aမည္ေပးႀကေပမဲ႕ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး သူ႕သမီးငယ္ေလးကို ရာဇာဓိရာဇ္ကေတာ႕
ခ်စ္စနိဳးနဲ႔ ရွင္ၿဖဴလို႕ ေခၚေလ႔ရွိပါသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲ တနန္းေတာ္လံုး ရွင္ၿဖဴ ရွင္ၿဖဴလို႔

Page | 281
ခ်စ္စနိဳးဝိုင္းေခၚႀကရာက Aမည္ရင္းဝိဟာရေဒဝီဆိုတာ ေပ်ာက္ၿပီး ရွင္ၿဖဴ (ေစာဘု)လို႕
တြင္သြားပါေလေရာတဲ႔။

ဖြားၿမင္တဲ႔ဇာတာကိုႀကည္႔ၿပီး ပေရာဟိတ္ဟူးရားေတြက ကေလးငယ္ဟာ

ေနာင္နိဳင္ငံရဲ႕AႀကီးAကဲၿဖစ္မယ္လို႕ တင္ႀကိဳနမိတ္ဖတ္နိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕ မိန္းမက
နိဳင္ငံကိုဦးေဆာင္ေလ႔မရွိတဲ႔ ေခတ္ႀကီးမွာ ရွင္ၿဖဴေလးAတြက္ သူ႔တို႔Aၿမင္႔ဆံုး ေဟာနိဳင္တာက
တေန႔မွာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးၿဖစ္လိမ္႔မယ္ ဆိုတာေလာက္ပါတဲ႔ေလ။ ဒါကလည္း
ဆန္းေတာ႕မဆန္းပါဘူး ႀကာၿဖဴေလးရဲ႕ တAူတံုဆင္း Aကိုေတာ္ဗညားရံရဲ႕ ဇာတာမွာလဲ ဒီလိုပဲ
ဘုရင္ၿဖစ္လိမ္႔မယ္ဆိုတဲ႔ ဇာတာပါသလို၊ ဖေAတူAေမကြဲ ေမာင္ေတြ Aကိုေတြမွာလည္း
ဒီလိုဇာတာေတြ ပါေနႀကတာပဲေလ သူတို႔Aားလံုးက ဖခင္ႀကီး ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aရိုက္Aရာကို
ဆက္ခံနိဳင္ခြင္႔ ရွိတဲ႔သူခ်ည္းပဲမဟုတ္လား၊ ဒီလိုဆက္ခံခြင္႔ရွိတဲ႔သူေတြႀကားမွာမွ
မိန္းမသားသူ႔Aတြက္ Aေမွ်ာ္လင္႔နိဳင္ဆံုးက မိဖုရားေခါင္ႀကီးပဲေလ။

ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ ကေလးဘဝေန႔ရက္ေတြဟာ ေAးခ်မ္းတဲ႔ေန႔ရက္ေတြပါပဲတဲ႔၊

သူ႔ကိုမေမြးခင္တႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၇၄၅ မွာ ကူထြတ္ၿမိဳ႕Aေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဆင္ႏြဲခဲ႔ရတဲ႔ Aင္းဝ-
ဟံသာဝတီစစ္ပြဲAၿပီးမွာ Aင္းဝရဲ႕ၿခိမ္းေၿခာက္မွဳဟာ ေနာက္ထပ္ပဲခူးနားကို မေရာက္ေတာ႕တာမို႕
ဟံသာဝတီနန္းေတာ္ဟာ ေAးခ်မ္းခဲ႔တယ္ေလ။ ဒါေပမဲ႕ သူ႕Aေဖဟာ မႀကာခဏ သူတို႔ကိုခြဲၿပီး
စစ္ပြဲႀကားမွာ ေမြ႔ေပ်ာ္တတ္သလို သူ႕Aေမကလည္း မႀကာမႀကာ Aေဖနဲ႔Aတူ
လိုက္သြားရေလ႔ရွိၿပီး သူတို႔ကိုခြဲသြားတတ္တာမို႕ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ကေလးဘဝ ေန႔ရက္ေတြဟာ
Aထိန္းေတာ္Aေခ်ာ႔ေတာ္ေတြနဲ႔သာ ႀကီးၿပင္းခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြသာ မ်ားခဲ႔ပါတယ္တဲ႔။ ဒါကလည္း
သူ႔တေယာက္ထဲမွ မဟုတ္ပါဘူး နန္းတြင္းက သူ႕ရဲ႕Aေမတူ Aေမကြဲ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ စစ္သူႀကီး
မူးမတ္ေသနာပတိႀကီးေတြရဲ႕ သားသမီးေတြ Aားလံုး Aားလံုးေသာ ကေလးငယ္ေတြ
ႀကံဳေတြ႔ခံစားရတဲ႔ Aၿဖစ္ေတြပဲေလ၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕လဲ ရွင္ၿဖဴေလးဟာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက
စစ္ဆိုတာကို မုန္းတီးခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒီAတြက္ေႀကာင္႔ထင္ရဲ႕ ရွင္ၿဖဴေလး
ခ်စ္သူထားတဲ႔Aရြယ္ေရာက္ေတာ႕ လက္ရံုးရည္ ၿပည္႔စံုႀကၿပီး စစ္ေသြးစစ္မာန္ကဲတဲ႔ နန္းတြင္းက
မင္းညီမင္းသားေတြဟာ Aရမ္းလွၿပီး ဖခင္ဘုရင္ႀကီးAရမ္းခ်စ္တဲ႔ သူ႕Aပါး
ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနခဲ႔ႀကေပမဲ႕ Aဲဒီသူေတြကို မေရြးပဲ လက္ရံုးရည္မၿပည္႔စံုပဲ နဴးနဴးညံ႔ညံ႔ေနတတ္တဲ႔
သမိန္စည္သူဆိုတဲ႔ Aကိုဝမ္းကြဲကို ခ်စ္သူAၿဖစ္ လက္ခံခဲ႔တာေနမွာပါ။

Page | 282
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္
နတ ္ ိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃ )

ေAးခ်မ္းစြာေနလာရတဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလး Aသက္၁၇ႏွစ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၇၃ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ႕

ေၿပာင္းလဲသြားတဲ႔ Aေၿခေနနဲ႔ဆံုေတြ႔ရပါေတာ႕တယ္။ ရန္သူAင္းဝနိဳင္ငံက Aိမ္ေရွ႔မင္းသား
မင္းရဲေက်ာ္စြာ ဦးေဆာင္တဲ႔ ထိုးစစ္ကို သူ႔ခမည္းေတာ္ ရာဇာဓိရာဇ္
ေကာင္းေကာင္းမခုခံနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ ဒီႀကားထဲ ဟံသာဝတီရဲ႔ AားAကိုးရဆံုး စစ္သူႀကီးေတြၿဖစ္တဲ႔
သမိန္ၿဗာဇၨနဲ႔ လဂြန္းAိန္ေတြတို႕ က်ဆံုးသြားတဲ႔Aၿပင္ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ ဦးရီးေတာ္တဲ႔
နာမည္ေက်ာ္စစ္သူႀကီး သမိန္ဗရမ္းကိုလည္း ရန္သူေတြကလက္ရဖမ္းမိသြားပါသတဲ႔။
သူAကိုေတြၿဖစ္တဲ႔ ဗညားက်န္၊ ဗညားရံ၊ ဗညားက်န္ေဒါ စတဲ႔ မင္းသားေတြလည္း Aရင္ကလို
နန္းတြင္းမွာ စစ္ပညာကိုေလ႔လာေနရံုနဲ႔မရေတာ႕ပဲ စစ္ေၿမတြင္း ကိုယ္ကိုင္ဆင္းလို႔
ရန္သူနဲ႔Aႀကိတ္Aနယ္ တိုက္ခိုက္ေနရတဲ႔ Aခ်ိန္ေပါ႔။ နန္းတြင္းမွာ ဘယ္သူကက်သြားၿပီ
ဘယ္သူကရန္သူ႕Aဖမ္းခံလိုက္ရၿပီ ဘယ္ၿမိဳ႕ကို ရန္သူေတြသိမ္းလိုက္ၿပီ စတဲ႔သတင္းေတြဟာ
ေန႕စU္ေန႔တိုင္း ႀကားေနရတဲ႔ သတင္းေတြၿဖစ္လာတယ္။

ဒီသတင္းဆိုးေတြကေန ေၿပးထြက္ၿပီး ခ်စ္သူသမိန္စည္သူရင္ခြင္မွာ ပုန္းခိုေတာ႕လည္း

သမိန္စည္သူရဲ႕ နဳတ္ဖ်ားက Aရင္ကလို ေတာဘြဲ႔ ေတာင္ဘြဲ႔ မယ္ဘြဲ႔ ေမာင္ဘြဲ႔
ခ်စ္ရည္လူးတဲ႔စကားေတြAစား နိဳင္ငံေတာ္ကို ဘယ္လိုကာကြယ္ရမယ္၊ ပဲခူးၿမိဳ႕ေတာ္ကို
ရန္သူလက္ထဲက်မသြားေAာင္ ဘယ္လိုစီမံရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြခ်ည္းသာ
ထြက္က်ေနေတာ႕တယ္တဲ႔။

ေနာက္ဆံုး သကၠရာဇ္ ၇၇၄ေရာက္ေတာ႕ Aေၿခေနေတြက ပိုဆိုးလာၿပီး ခမည္းေတာ္ႀကီး

ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္လာတယ္၊ ရန္သူေတြကလည္း ေနာက္ကထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔
ခမည္းေတာ္ ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ ပဲခူးမွာႀကာႀကာမေနနိဳင္ဘူး ရွင္ၿဖဴေလးကိုေရာ မယ္ေတာ္နဲ႔
Aၿခားေသာ သူ႔ရဲ႕မိဖုရားေတြေရာ သမီးေတာ္ေတြကိုေရာ ေခၚၿပီး
မုတၱမကိုေရြ႔ေၿပာင္းနန္းစိုက္တယ္။ သမိန္စည္သူ မင္းသာပ်ိဳပီပီ ပဲခူးကို ရန္သူ႔လက္ထဲ
က်မသြားေAာင္ ခုခံရစ္ဖို႕ က်ံရစ္တာေပါ႔။ ရွင္ၿဖဴေလးAဖို႔ ပထမဆံုးခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔
ေကြကြင္းရၿခင္းဆိုတဲ႔ ဆင္းရဲၿခင္း Aပိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာကို စေတြ႔ႀကံဳဖူးတာပဲ၊ ဒါဟာ
စစ္ဆိုတဲ႔ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘြယ္ Aရာႀကီးေႀကာင္႔ ႀကံဳေတြ႔ရတာပဲေပါ႔။

Page | 283
မုတၱမမွာ လံုၿခံဳစြာေနရေပမဲ႕ သတင္းေတြက တရက္မွေကာင္းသတင္းမရဘူးတဲ႔၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာ
ဦးေဆာင္တဲ႔ ရန္သူတပ္ဟာ ဒလ၊ ရန္ကုန္ စတဲ႔ၿမိဳ႕ေတြကိုသိမ္းၿပီး ပဲခူးကိုဝန္းရံထားသတဲ႔၊
AကိုAႀကီးဆံုး ဗညားက်န္း ဦးေဆာင္တဲ႔ ခုခံေရးတပ္ကလည္း ပဲခူးၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို
ရန္သူ႕လက္ထဲက်မသြားေAာင္ ရြတ္ရြတ္ခြ်န္ခြ်န္ ခုခံေနသတဲ႔ ဒါေႀကာင္႔လည္း ရန္သူေတြဟာ
ပဲခူးကိုမသိမ္းနိဳင္ဘူးတဲ႔၊ Aဲဒီတိုက္ပြဲေတြမွာ ရွင္ၿဖဴတို႔ဘက္က ထူးခြ်န္တ႔ဲ သူရဲေကာင္းေတြ
Aမ်ားႀကီးထြက္ေပၚလာတယ္၊ ခ်စ္တဲ႔သူ သမိန္စည္သူလည္း တေယာက္ေပါ႔။ သမိန္စည္သူေပးတဲ႔
AစီAမံ Aႀကံဉာဏ္ေတြဟာ Aရမ္းကို ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔ ေမြးရနံ႕ေတြဟာ
မုတၱမကိုေရာက္လာတဲ႔ သတင္းေတြထဲမွာ လႊင္႔ပါတယ္၊ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးသံကို
ရွင္ၿဖဴႀကားရေတာ႕ ခ်စ္တဲ႔သူAတြက္ ဂုဏ္ယူမိၿပန္ေရာ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၄ )

ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ မုတၱမမွာ ၃လေလာက္သာ စံေတာ္မူတယ္တဲ႔။ Aဲဒီ

သံုးလလံုးလံုးမွာလည္း ခမည္းေတာ္ဟာ သူ႕တပ္ေတြကို Aၿပင္းAထန္ေလ႕က်င္႔ေစတယ္၊
တပ္သားAသစ္ေတြကိုလည္း Aမ်ားႀကီးစုေဆာင္းတယ္၊ စစ္သတင္းဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးဆိုး
ခမည္းေတာ္နဲ႔ သူရဲ႕တပ္ဟာ စိတ္ဓါတ္မက်ပဲ တေန႔တၿခား တက္ႀကြသထက္တက္ႀကြလို႕
ေနေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ သူနာၿပဳစု Aဝတ္Aထည္စီစU္နဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးတို႔လည္း Aနားမေနရဘူးေပါ႔။
ရွင္ၿဖဴေလးAဖို႔ ခ်စ္သူနဲ႔Aကိုေတြကို စိတ္ပူရတာကတဖက္ ဖခင္နဲ႔တပ္ေတြကိုႀကည္႔ၿပီး
စီတ္ဓါတ္တက္ႀကြမိတာတဖက္နဲ႔ၿဖစ္ရသတဲ႔၊ စစ္ကိုမုန္းတယ္ဆိုေပမဲ႕လည္း Aနိဳင္ဆိုရင္
ကိုယ္႔ဖက္ကပဲ ၿဖစ္ခ်င္တာ လူ႕ဓမၼတာပဲ မဟုတ္လား။

ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သကၠရာဇ္ ၇၅၄ တပို႕တြဲလမွာ မုတၱမကေန ေရေႀကာင္းနဲ႔

သံလ်င္ကို ခ်ီတက္သြားပါတယ္၊ ရွင္ၿဖဴတို႔ကိုေတာ႕ ေခၚမသြားပါဘူး။ ေနာက္၂လAႀကာ
သကၠရာဇ္ ၇၅၅ ခုႏွစ္ တန္းခူလမွာ ရန္သူAင္းဝတပ္ရဲ႕ စစ္ဦးစီး Aိမ္ေရွ႔မင္းသား မင္းရဲေက်ာ္စြာကို
ရတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားရေတာ႕တာပဲ။ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို သူတပါးပ်က္စီးတာကို ရွင္ၿဖဴေလး
မၿမင္ခ်င္မႀကားခ်င္ပါဘူး ဒါေပမဲ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာ ေသၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားေတာ႕
သူတို႔Aားလံုးေပ်ာ္မိၿပန္ေရာေလ။ ေနာက္ေတာ႕ မိုးမက်မွီ မုတၱမကေန ကုန္းလမ္းAတိုင္း
ရွင္ၿဖဴတို႔Aားလံုး ပဲခူကိုၿပန္ခဲ႔ႀကရေတာ႕တာပဲတဲ႕။

Page | 284
 ပဲခူးေရာက္ေတာ႕ ခ်စ္သူ႕နဲ႔ၿပန္ေတြ႔ရတာေပါ႔၊ ရန္သူရဲ႕ပိတ္ဆို႕ထားတဲ႔ဒဏ္ေႀကာင္႔
Aပ်က္Aစီးေတြကိုရွင္း Aသစ္ေတြၿပဳၿပင္နဲ႔ ရွင္ၿဖဴတို႔၂ေယာက္စလံုး Aနားမရဘူးဆိုေပမဲ႕
Aရမ္းေပ်ာ္ခဲ႔ႀကသတဲ႔။ သားေသလို႕Aခဲမေႀကတဲ႔ Aင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္ဟာ
ရန္ကုန္ကိုသိမ္းပိုက္နိဳင္တဲ႔Aထိ စုန္ဆင္းလာေပမဲ႕ ခ်စ္တဲ႔သူ သမိန္စည္သူ Aရင္ကလို
ခြဲရဦးမွာလားလို႕ စိုးရိမ္ေနတဲ႔ ရွင္ၿဖဴကို ဒီတခါလည္း သုသွ်င္ပဲနိဳင္မွာပါလို႔ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးပဲ
ေၿဖသိမ္႔ပါသတဲ႔။

သမိန္စည္သူတင္ႀကိဳေဟာကိန္းထုတ္တဲ႔Aတိုင္းလဲ ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔သူရဲ႕တပ္ေတြဟာ
သမိန္Aင္းဝနံနိဳင္တို႔ လဂြန္းAိန္လက္သစ္လို႔ နာမည္ႀကီးလာတဲ႔ ပဇင္းမသန္းတို႕ကို မေက်ာ္နိဳင္ပဲ
Aဆံုးရွံဳးႀကီးစြာနဲ႔ Aင္းဝဆီ ၿပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားရပါတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္ကစၿပီး ဟံသာဝတီမွာ
ဘာစစ္မွမရွိပဲ လံုးဝၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါေလေရာတဲ႔။

စစ္ေရးေတြကိုနားၿပီး တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဘာသာေရးဘက္

ေခါင္းလြဲလိုက္တဲ႔ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ Aဲဒီႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၇၅၅ခုႏွစ္မွာပဲ သမိန္စည္သူနဲ႔
ရွင္ၿဖဴ႕ကို လက္ထပ္ေပးပါတယ္။ သူ႕Aခ်စ္ဆံုးသမီးရဲ႕ လက္ထပ္ပြဲကို ရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
AႀကီးAက်ယ္ဆံုးၿဖစ္ေAာင္ က်င္းပေပးခဲ႔ပါသတဲ႔၊ ဘယ္ေလာက္ႀကီးက်ယ္သလဲဆို
Aယုဒၶယမင္းက ဆင္ေကာင္းဆင္သန္႔တစီး လာေရာက္လက္ဖြဲ႔တဲ႔Aထိပဲတဲ႔။ တကယ္ေတာ႔
သမိန္စည္သူဆိုတာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ တူလည္းၿဖစ္တာမို႕ ရွင္ၿဖဴရဲ႕ ဝမ္းကြဲAကိုပဲေလ၊
Aကိုလိုတမ်ိဳး ခ်စ္သူလိုတဖံု ခ်စ္ရသူေပါ႔။

သမိန္စည္သူနဲ႔ ရွင္ၿဖဴတို႔ဟာ ဖခမည္းေတာ္ ရာဇာဓိရာဇ္Aုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ ေAးခ်မ္းသာယာၿပီး

စည္ပင္ဝေၿပာတဲ႔ ဟံသာဝတီနိဳင္ငံေတာ္မွာ ၿငိမ္းေAးစြာနဲ႔ ေရႊလက္တြဲႏေ
ႊဲ ပ်ာ္ခဲ႔ႀကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
Aဲလိုေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔ ဘဝမ်ိဳးကို ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ ကံႀကမၼာက ႀကာႀကာခြင္႔မၿပဳဘူးနဲ႔တူပါရဲ႕
သမီးေလး နဲတကာသင္ေတာ္၊ နဲတကာသင္ နဲ႔ သားေလး ဗညားဗရူးေလးေမြးAၿပီး သကၠရာဇ္
၇၈၀မွာ သမိန္စည္သူမက်န္းမမာၿဖစ္ၿပီး သူခ်စ္တဲ႔ ဇနီးနဲ႔ သားသမီးကို ခြဲလို႕ တမလြန္နိဳင္ငံကို
ခရီးထြက္ခြာသြားရရွာပါေလေရာတဲ႔၊ လက္ထပ္ၿပီး ၅ႏွစ္Aႀကာမွာေပါ႔။ Aဲ႕တုန္းက
ရွင္ၿဖဴေလAသက္က ၂၅ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္။

Page | 285
 ရူးမတတ္ေAာင္ခံစားရသူ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ သူ႔ခ်စ္ခင္ပြန္းနဲ႔Aတူ
ပါသြားရွာတယ္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ မုဆိုးမၿဖစ္သြားေပမဲ႕ သနားစိတ္န႔A
ဲ ခ်စ္ပိုတဲ႔
Aေဖ႔Aရိပ္ဝါသေAာက္မွာ ေAးခ်မ္းတည္ၿငိမ္စြာေနရေပမဲ႕ ဒီလိုေနခြင္႔ရတာကိုလည္း
ႀကမၼာဆိုးက မရွဳ႕စိမ္႔ဘူးတဲ႔။ ခ်စ္လင္သမိန္စည္သူကြယ္လြန္Aၿပီး ၂ႏွစ္Aႀကာမွာ ဆင္ေက်ာ႕တာ
Aရမ္းဝါသနာပါတဲ႔ ဖခင္ႀကီးဟာလည္း သူဝါသနာပါတဲ႔ ဆင္ေက်ာ႕ၿခင္းကပဲ သူ႕ကိုတမလြန္ဆီကို
ပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပန္ေရာေလ။

ခင္ပြန္းသည္မရွိတဲ႔ေနာက္ပိုင္း AားကိုးရာAၿဖစ္ ခိုကိုးခဲ႔ရတဲ႔ ဖခင္ႀကီးဆိုတဲ႔

Aရိပ္Aဝါသပါ ၿပိဳလဲသြားေလေတာ႕ Aသက္၂၇ႏွစ္Aရြယ္ မုဆိုးမေလးရွင္ၿဖဴ
ေလာကကိုဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲ။ Aကို၂ေယာက္နဲ႔ ေမာင္တေယာက္ကလည္း
ဖခင္ႀကီးရဲ႕ထီးေမြနန္းေမြနဲ႔ AၿပိဳၿပိဳAကြဲကြဲၿဖစ္လို႕၊ ခဏေခတၱမွ် ေAးခ်မ္းသာယာခဲ႔တဲ႔
ဟံသာဝတီဟာ စစ္ေငြ႔စစ္ရိပ္ေတြ ၿပန္လည္ယွက္သမ္းလာၿပန္တဲ႔Aခ်ိန္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာပဲ
ရွင္ၿဖဴဘဝကို လံုးဝေၿပာင္းလဲေစမဲ႕ ကံႀကမၼာဆိုးက ဗိန္းေမာင္းမဆင္ စစ္မၿပင္ပဲ
ဝင္ေရာက္လာပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၅ )

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၈၂မွာ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္ ကြယ္လြန္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ Aကိုႀကီး

ဗညားက်န္ဟာ မုတၱမစားAၿဖစ္ မုတၱမကိုေရာက္ေနခ်ိန္တဲ႔၊ Aကိုလတ္ ရာဇမႏုလို႕Aမည္တြင္တဲ႔
ဗညားက်န္းကလည္း ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဘက္ကို ေရာက္ေနေလေတာ႕ ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ
ေမာင္ေထြးဗညားက်န္ေဒါ နဲ႔ ရွင္ၿဖဴတို႔ပဲရွိပါတယ္။ ဖခင္ႀကီးေသဆံုးလို႔ Aားလံုးပူေဆြးေနခ်ိန္မွာ
ဘာကိုမွမစU္းစားမိေပမဲ႕ ေသြးေAးလာတာနဲ႔ ထီးေမြနန္းေမြဆိုတဲ႔ ကိစၥရပ္ႀကီးကို
Aားလံုးရဲ႕ေခါင္းထဲကို ေရာက္လာတာေပါ႔။

သက္ေတာ္ရွည္Aမတ္ႀကီးေတြဟာ ခမည္းေတာ္ရဲ႕ဆႏၵAတိုင္း Aကိုႀကီးဗညားက်န္းကို

မုတၱမကေနပင္႔ၿပီး ဗညားဓမၼရာဇာဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ နန္းတင္ႀကပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔
သက္ဦးဆံပိုင္ပေဒသရာဇ္စနစ္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲမွာ Aသစ္ၿဖစ္လာတဲ႔မင္းဟာ
Aားစမ္း Aကဲစမ္းခံရတာက ဓမၼတာပဲမဟုတ္လား။

Page | 286
ဖခင္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ဟာ သူမရွိရင္ သူ႕သားႀကီးကိုမင္းAၿဖစ္တင္ေၿမာက္ၿပီး
က်န္တဲ႔သားေတာ္ေတြက Aကိုႀကီးကို ဝန္းရံႀကဖို႔ မေသခင္တဖြဖြမွာသြားခဲ႔ေပမဲ႕ Aစိတ္Aပိုင္း
၃ပိုင္းပါဝင္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔ နိဳင္ငံေတာ္ရဲ႕တည္ရွိေနပံုAရ ကာကြယ္ေရးAတြက္
ၿပင္ဆင္ထားတဲ႔တပ္Aင္Aားေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခ်ဳပ္ကိုင္နိဳင္ထားတဲ႔ ညီလတ္ဗညားရံနဲ႔
ညီငယ္ဗညားက်န္ေဒါတို႔ဟာ သူ႕Aေဖစကားကို လ်စ္လွဴရွဳၿပီး Aကိုၿဖစ္သူရဲ႕
ခမည္းေတာ္Aရိုက္ရာဆက္ခံမွဳကို လက္မခံဘူတဲ႔။

Aထူးသၿဖင္႔ Aင္းဝနဲ႔စစ္ထိုးခ်ိန္မွာ တပ္Aသီးသီးကို ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္နိဳင္ခဲ႔ႀကတဲ႔

ညီAကိုသံုးေယာက္ဟာ တေယာက္ကို တေယာက္ ဗိုလ္မတင္ဘူးၿဖစ္ေနတာေပါ႔။ Aဲဒီထမ
ဲ ွာ
ဗညားရံဟာ Aင္းAားAႀကီးမားဆံုးၿဖစ္တဲ႔ ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကို ထိန္းထားနိဳင္ေတာ႕
သူ႕Aကိုကိုလံုးဝ ဂရုမစိုက္ဘူးတဲ႔၊ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဒဂံုနဲ႔ဒလကို ကိုင္ထားနိဳင္တဲ႔
ဗညားက်န္ေဒါကလည္း တဗိုလ္လုပ္ခ်င္ေနတယ္။ ဗညားက်န္းရဲ႕Aားကေတာ႔
မုတၱမနဲ႔ေတာင္ဘက္ေပါ႔။ ဒီလိုညီAကိုသံုးေယာက္ သူတပ္နဲ႔သူဗိုလ္လုပ္ၿပီး
မညီမညႊတ္ၿဖစ္ေနေလေတာ႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းဟာ ဖခင္ႀကီးရာဇာဓိရာဇ္ရွိတုန္းကလို
ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳမရွိေတာ႔ဘူးေလ။

ဒီႀကားထဲ မိဖုရားမ်ားတဲ႔ ခမည္းေတာ္ရာဇာဓိရာဇ္က နန္းတြင္းမွာ မထင္ရွားေပမဲ႕

AေရAေသြးရွိတဲ႔ မင္းညီမင္းသားေတြ Aမ်ားႀကီးခ်န္ထားရစ္ေလေတာ႕ မင္းၿဖစ္လာတဲ႔
ဗညားဓမၼရာဇာAတြက္ Aားလံုးဟာ သံသယၿဖစ္စရာခ်ည္းၿဖစ္ေနမွာေပါ႔။ ဒီAထဲမွာ
ခမည္းေတာ္Aေရးေပးတဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးလဲ ပါပါလိမ္႔မယ္။ လင္ေသ Aေဖေသနဲ႔
ဝမ္းနည္းေႀကကြဲေနတဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးကို Aကိုႀကီးၿဖစ္သူက Aရိပ္Aဝါသေပးရမဲ႔Aစား
သံသယေတြနဲ႔ေစာင္႔ႀကည္လာေတာ႕ ရွင္ၿဖဴေလး ပဲခူးမွာေနမေပ်ာ္ေတာ႕ဘူး ဒါနဲ႔သားကိုရင္မွာေပြ႔
သမီးႏွစ္ေယာက္ကိုလက္ဆြဲၿပီး ရွင္ၿဖဴတေယာက္ Aသက္၂၇ႏွစ္မွာ ပဲခူးကေန ေမာင္ေတာ္
ဗညားက်န္ေဒါ နယ္စားAၿဖစ္ Aုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ ဒဂုန္ကို ေၿပာင္းေရႊ႕လာခဲ႔ပါေတာ႕တယ္။

ဒီလိုေၿပာင္းေရႊ႕ၿခင္းဟာ ရွင္ၿဖဴေလးAဖို႔ ေလာကဓံလွိဳင္းလံုးAေပၚ စတင္

စီးေမ်ာၿခင္းပဲၿဖစ္ပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၆ )

Page | 287
တကယ္ေတာ႕ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ တAူတံုဆင္း Aကိုရင္း ဗညားရံနဲ႔ ဖေAတူမေAကြဲေမာင္ေတာ္
ဗညားက်န္ေဒါတို႕ဟာ လက္ရွိဟံသာဝတီမင္း Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကို
ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္တယ္ဆိုေပမဲ႕ AတိAလင္းႀကီး ပုန္းစားရဲတာမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ဘူးတဲ႔။
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ နယ္ေၿမေဒသႀကီး သံုးပိုင္းနဲ႔ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ႔
ဟံသာဝတီၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံမွာ ပုသိမ္ ၃၃ၿမိဳ႕ဟာ ဆန္ေရစပါးေပါမ်ားၿပီး ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မွဳ
ထြန္းကားတာေႀကာင္႔ နိဳင္ငံရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ႀကီးလို႕တင္စားရင္ ထီးနန္းစိုက္ရာ ဒလ ဒဂံုနဲ႔ ပဲခူး
၃၃ၿမိဳ႕ဟာ နိဳင္ငံရဲ႕ဦးေခါင္းလို႕ ဆိုရမွာၿဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ မုတၱမ၃၃ၿမိဳ႕ကေတာ႕
နိဳင္ငံေတာ္ရဲ႕Aမာေက်ာဆံုးAပိုင္းလို႕ ဆိုရမဲ႔ ေၿခလက္လို နယ္ေၿမႀကီးပါပဲ။

ဟံသာဝတီမင္း Aဆက္ဆက္ရဲ႕ Aင္AားAစစ္Aမွန္ဟာ ေတာင္ပိုင္းက မုတၱမ၃၃ၿမိဳ႕ကို

Aေၿခခံထားခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေႀကာင္႔လည္း မြန္တိုင္လို႔ေခၚတဲ႔ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမေဒသကိုေရာ၊
မြန္တယ္လို႕ေခၚတဲ႔ ဒဂံု ဒလ ပဲခူး ေဒသကိုပါ Aားလံုးကိုခ်ဳပ္ၿပီး မြန္ညနယ္လို႕ေခၚတဲ႔
မုတၱမေဒသသားေတြက လႊမ္းမိုးထားတယ္ဆိုတဲ႔ သေဘာနဲ႔ ရာမည (မြန္ညတို႔ရဲ႕နယ္လို႕)
ေခၚေဝၚသံုးစြဲခဲ႔ႀကတာပါ။

ဒီေတာ႕ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမနဲ႔ ဒဂံု ဒလ တို႔ကို ထိမ္းထားတဲ႔ ဗညားရံနဲ႔ ဗညားက်န္ေဒါဟာ

ပဲခူးၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ မုတၱမ၃၃ၿမိဳ႕ကို Aပိုင္ထိမ္းထားတဲ႔ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာရဲ႕ Aင္Aားကို
လန္႔ေနႀကတယ္၊ ဒီလိုပဲ တဖက္က ဗညားဓမၼရာဇာဟာ ညီ၂ေယာက္ရဲ႕Aားကို ရွိန္ေနၿပန္သတဲ႔။
ဒါ႔Aၿပင္ ဗညားဓမၼရာဇာဟာ သူ႔ညီAကိုေမာင္ႏွမေတြAေပၚမွာ Aေတာ္သံေယာဇU္ႀကီးၿပီး
စိတ္သေဘားထား ႏူးညံ႕သူလည္းၿဖစ္ၿပန္တယ္၊ ဒါေႀကာင္႔ သူဟာ Aင္Aားမသံုးပဲ
သံတမန္နည္းေတြနဲ႔ သူ႕ညီေတြကို ေၿဖာင္႔ဖ်ႏွစ္သိမ္႔ သိမ္းသြင္းဖို႕ကိုပဲ တြင္တြင္လုပ္ေနရွာသတဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔ ညီAကိုသံုးေယာက္ရဲ႕ နန္းလုဇာတ္က Aီလည္လည္ႀကီး ၿဖစ္ေနတာေပါ႔။

ညီAကိုသံုးေယာက္ထဲမွာ Aငယ္ဆံုးဗညားက်န္ေဒါဟာ သိပ္စိတ္ဆတ္တယ္၊ ဒီေတာ႕

ဒီလိုAီလည္လည္ဇာတ္ကို Aခ်ိန္ဆြဲၿပီး သူဆက္မကခ်င္ဘူးတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲေနာက္ဆံုး ဟံသာဝတီရဲ႕
မဟာရန္သူႀကီး Aင္းဝရဲ႕Aကူညီကိုယူဖို႕ ဗညားက်န္ေဒါဆံုးၿဖတ္ၿပီး Aင္းဝဘုရင္ သီဟသူကို
စစ္ေရးAကူညီေပးဖို႕ လွိဳ႔ဝွက္ဆက္သြယ္ပါေရာတဲ႔။ ဒီလို ဗညားက်န္ေဒါက
Aင္းဝဆီတိတ္တဆိတ္ဆက္သြယ္တာကို ရွင္ၿဖဴေလးေရာ ဗညားရံေရာက မသိလိုက္ပါဘူး၊

Page | 288
သူတို႕သိရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ Aင္းဝဘုရင္သီဟသူဟာ တပ္မႀကီးခ်ီၿပီး ေရေႀကာင္းကေန
ဟံသာဝတီကိုတိုက္ဖို႔ စုန္ဆင္းလာေနပါၿပီ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၇ )

Aင္းဝဘုရင္သီဟသူဟာ ဟံသာဝတီဘုရင္ဗညားဓမၼရာဇာလိုပဲ ကြယ္လြန္သူဖခင္ဘုရင္ႀကီး

မင္းေခါင္ရဲ႕ ဆႏၵAတိုင္း Aရိုက္Aရာကို ဆက္ခံခဲ႔သူပါပဲ၊ ဒါေပမဲ႔ သီဟသူနဲ႔ ဗညားဓမၼရာဇာတို႕
မတူတဲ႔Aခက္က ဗညားဓမၼရာဇာမွာ ထီးနန္းAတြက္ ၿပိဳင္ဘက္ညီAကိုေတြရွိေပမဲ႕ သီဟသူမွာ
ၿပိဳင္ဘက္မဲ႔တဦးတည္း ရွိခဲ႔တာပဲတဲ႔။

မိဖုရားAမ်ားႀကီးတၿပိဳက္နက္ ယူလို႕ရတဲ႔ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္ႀကီးမွာ သီဟသူရဲ႕

ဖခင္ႀကီး မင္းေခါင္မွာလည္း မိဖုရားေတြAမ်ားႀကီးရွိခဲ႔ေပမဲ႕ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕
ထီးနန္းAတြက္Aေရးပါတဲ႔ မိဖုရားက ႏွစ္ဦးထဲၿဖစ္ခဲ႔ပါသတဲ႔။ တဦးက
သီဟသူရဲ႕မိခင္ရွင္မိေနာက္ၿဖစ္ၿပီး မင္းေခါင္နဲ႕ သားႏွစ္ေယာက္ သမီးတေယာက္ ရခဲ႔ေပမဲ႕
သီဟသူရဲ႕Aကိုႀကီး မင္းရဲေက်ာ္စြာဟာ ရာဇာဒိရာဇ္လက္ခ်က္နဲ႔ ေသဆံုးသြားခဲ႔ပါတယ္။

မင္းေခါင္ရဲ႕ မိဖုရားေနာက္တဦးက မိဖုရားၿဖစ္တဲ႔Aခ်ိန္မွာ Aသက္၁၃ႏွစ္သာရွိေသတဲ႔

ရွင္ဘို႔မယ္ေလးမို႕ Aသက္Aရြယ္ေႀကာင္႔လား ဘာရယ္ေႀကာင္႔လားမသိေပမဲ႕
မင္းေခါင္ကြယ္လြန္တဲ႔Aထိ ရွင္ဘို႔မယ္ေလးမွာ ရင္ေသြးမရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔ ဒီေတာ႕ Aင္းဝမွာ
သီဟသူကလြဲရင္ နန္းညႊန္႔နန္းလ်ာ ဘယ္သူမွမရွိဘူးေပါ႔။

သကၠရာဇ္၇၈၁မွာ နန္းတက္တဲ႔ သီဟသူရဲ႕နန္းတက္ပြဲဟာ Aရမ္းကိုေခ်ာေမြ႔ခဲ႔ပါသတဲ႔။

တခုပဲေၿပာစရာရွိတာက သူဟာ သူ႔Aေဖရဲ႕မိဖုရားႀကီး ရွင္ဘို႔မယ္ကိုပဲ ဆက္လက္ၿပီး
မိဖုရားႀကီးေၿမွာက္တာမို႕ သူ႕ရဲ႕ငယ္မယား ေစာမင္းလွဟာ မိဖုရားေခါင္ႀကီမၿဖစ္ပဲ
ေၿမာက္နန္းမိဖုရားၿဖစ္သြားခဲ႔တာပဲ။

မင္းေၿပာင္မင္းလႊဲၿဖစ္ေပမဲ႔ ေၿပာင္းလဲမွဳက ေခ်ာေမြ႔ခဲ႔ေလေတာ႕ Aင္းဝဟာ မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲမွာ

ညီAကိုတသိုက္ ထီးေရးနန္းေရးAတြက္ Aာဏာလုေနတဲ႔ ဟံသာဝတီထက္
တည္ၿငိမ္ေAးေဆးေနခဲ႔တာေပါ႔။ နိဳင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မွဳေႀကာင္႔ Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကို

Page | 289
ဦးေဆာင္ၿပီး Aကို႔Aတြက္ရယ္ AေမAတြက္Aရယ္ ညီမAတြက္ရယ္ ဟံသာဝတီကို
လက္စားေခ်ဖို႕ ေတြးေတာေနတဲ႔ သီဟသူဟာ ဒဂံုစားဗညားက်န္ေဒါရဲ႕
စစ္ေရးAကူညီေတာင္းတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း စစ္ၿပင္ၿပီး ေရေႀကာင္းAတိုင္းစုန္ေတာ႕တာပဲတဲ႔။

ရုတ္တရက္စစ္ဆင္လာတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကို ဟံသာဝတီကမခုခံနိဳင္ပါဘူး၊ ဒါ႔Aၿပင္ ဗညားက်န္ေဒါက

ပူးေပါင္းထားတာမို႕ ခုခံတာလည္းမရွိခဲ႔ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း၄၀ေက်ာ္ တဖက္နဲ႔တဖက္ သဲသဲမဲမဲ
တိုက္ခိုက္သတ္ၿဖတ္လာႀကတဲ႔သူေတြပီပီ ဟံသာဝတီစစ္သားေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ Aင္းဝဟာ သူတို႔ရဲ႕
ရန္သူဆိုတာကို ေမ႔ေဖ်ာက္လို႕မရသလို Aင္းဝတပ္ကလည္းမေမ႔နိဳင္ပါဘူး။ တခါ
Aင္းဝနဲ႔ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရတဲ႔ ၿမိဳ႕ေတြကိုAုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕စားနယ္စားေတြထဲမွာ ဗညားက်န္ေဒါနဲ႔
ဗညားရံကို သုရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သားေတာ္ရင္းေတြမို႕ ေလးစားလက္ခံႀကၿပီး ညီAကိုAခ်င္းခ်င္း
Aာဏာလုတဲပြဲမွာ ႀကားမဝင္ရပ္တည္ေနေပမဲ႕ Aင္းဝနဲ႔ေပါင္းတာကို လက္မခံနိဳင္တဲ႔သူေတြက
Aမ်ားႀကီး ရွိခဲ႔ပါတယ္။

ဒီလိုမေက်လည္မွဳေတြကေန ၿပႆနာေတြက ရင္႔မွည္႔လာၿပီး Aင္းဝေတြ ဒလၿမိဳ႕ကို

ဝန္းရံမိတဲ႔Aခ်ိန္မွာ ၿပင္းထန္တဲ႔ တံု႕ၿပန္ခုခံမွဳနဲ႔ ႀကံဳပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၈ )

Aခုခံမရွိသေလာက္ တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕သိမ္းပိုက္လာခဲ႔တဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ ဒလေရာက္ေတာ႕

ၿပင္းထန္တဲ႔ခုခံမွဳနဲ႔ ႀကံဳရသတဲ႔။ ဒါကလည္း ဟံသာဝတီရဲ႕Aၿမင္မွာ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ
ဗညားက်န္ေဒါနဲ႔ဗညားရံတို႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္နိဳင္ေရး Aကူညီေပးတာလို႕
ၿမင္ခဲ႔ေပမဲ႕ Aင္းဝဘက္ကေတာ႕ ဟံသာဝတီကိုသိမ္းပိုက္ေရး ဆိုတဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္န႔မ
ဲ ို႕
သိမ္းပိုက္ခဲ႔တဲ႔ၿမိဳ႕ေတြမွာ Aင္းဝရဲ႕Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေတြ Aစားထိုးတာေတြ လုပ္လာတာ
လူမ်ိဳးေရးခြဲၿခားႏွိမ္႔ခ်မွဳေတြ ဖိႏွိပ္မွဳေတြလုပ္လာတာေတြ ၿဖစ္လာရာကစလာတာပါပဲ။

Page | 290
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒလၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္မွဴးဟာ ဗညားက်န္းေဒါရဲ႔ Aမိန္႔ကိုမနာခံေတာပဲ Aင္းဝထိုးစစ္ကို
ႀကံ႔ႀကံ႕ခံၿပီးခုခံသတဲ႔၊ Aင္Aားခ်င္းကြာတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကလည္း ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
တိုက္ခိုက္တာေပါ႔၊ Aင္Aားကို Aသံုးၿပဳၿပီး Aႀကိမ္ႀကိမ္ၿပင္းထန္တဲ႔ ထိုးစစ္ေတြဆင္ႏြဲေတာ႕
ဒလကဟံသာဝတီတပ္ဟာ မခံနိဳင္ေတာ႔ပဲ Aင္းဝတပ္ကိုAရွံဳးေပးလိုက္ရတယ္။ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ
Aင္းဝဘက္က AထိAခိုက္ Aေပ်ာက္Aရွ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ႔သတဲ႔ ဒီေတာ႕ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔
Aင္းဝတပ္ဟာ ဒလၿမိဳ႕ထဲမွာ စစ္ဦးဘီလူးဆိုသလို ႀကမ္းေတာ႕တာပဲ။ လူသတ္တာ
ပစၥည္းကိုလုတာ Aဓမၼၿပဳတာ စတာေတြAၿပင္ ဒလသားေတြကို ကြ်န္Aၿဖစ္
Aတင္းၿပဳက်င္႔တာေတြလည္း ရွိခဲ႔သတဲ႔။

ဗညားက်န္ေဒါဟာ Aကိုႀကီးကိုၿဖဳတ္ခ်ေရးAတြက္ ရန္သူကို Aကူညီေတာင္းခဲေ

႔ ပမဲ႕
တကယ္တမ္း သူ႔Aမ်ိဳးသားေတြ Aခုလိုႀကံဳေတြ႔တာၿမင္ေတာ႕ မေနနိဳင္ဘူးေလ၊ ဒါနဲ႔
ပစၥည္းကိုယူခ်င္ယူပါ လူကိုဒုကၡမေပးစမ္းပါနဲ႔လို႕ ကန္႔ကြက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕
သီဟသူနဲ႔Aင္းဝတပ္ကလည္း သူ႔တို႔ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ ၿပန္တံု႕ၿပန္တဲ႔ကိစၥကိုေထာက္ၿပၿပီး
ဗညားက်န္ေဒါရဲ႕ ကန္႔ကြက္မွဳကိုပယ္ခ်တယ္၊ Aဲဒီေတာ႕မွ ဗညားက်န္ေဒါဟာ
သူတပါးကိုAားကိုးမိတာမွားၿပီးဆိုတဲ႔ Aသိနဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြကို ၿပန္တိုက္ပါေလေရာ။၏

ဗညားက်န္ေဒါနဲ႔ ဗညားရံတို႔ရဲ႕ ရန္သူဟာ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကေန

Aင္းဝတပ္ေတြဘက္လွည္႔သြားတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ညီAကိုသံုးေယာက္ဟာ မဟာရန္သူAင္းဝနဲ႔
စစ္ၿပဳေရးAတြက္ ၿပန္လည္ညီညႊတ္သြားႀကေတာ႕တယ္။

ခင္ပြန္းနဲ႔ ဖခင္မရွိေတာ႕လို႕ ခိုကိုးရာမဲ႔ေနရတဲ႔Aထဲ Aားကိုးစရာ Aကိုေတြေမာင္ေတြရဲ႕

ထီးနန္းလုပဋိပကၡႀကားမွာ တြယ္ရာမဲ႔ၿဖစ္ေနရွာလို႕ ဆံေတာ္ရွင္ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ၿမတ္ရဲ႕
ရင္ၿပင္ေတာ္ထက္ ပန္းေရခ်မ္းဆီမီကပ္လွဴရင္း Aပူမီးေတြၿငိမ္းပါေစသားလို႕
တီးတိုးဆုေတာင္းေနမိတဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးလည္း Aကိုေတြေမာင္ေတြ ၿပန္ညီညႊတ္သြားတာ
ေတြ႔ရေတာ႕ Aရမ္းကိုဝမ္းသာမိၿပန္တာေပါ႔။

ညီAကိုသံုးေယာက္ ၿပန္ေပါင္းမိေတာ႕ Aင္းဝတပ္ေတြ စစ္ပြဲမွာAလြယ္လြယ္န႔ဲ

Aနိဳင္မရေတာ႕ဘူးေလ၊ ဒလကိုသိမ္းၿပီး Aခိုင္Aမာတပ္စြဲထားနိဳင္ေပမဲ႕ Aင္းဝတပ္ဟာ

Page | 291
ေရွ႔မတိုးနိဳင္ပဲ ထိုးစစ္တန္႔သြားတယ္၊ Aခ်ိန္ႀကာလာတဲ႔Aမွ် သူတို႕သိမ္းပိုက္ထားတဲ႔
ၿမိဳ႕ရြာေတြကိုေတာင္ ဟံသာဝတီက ၿပန္လည္သိမ္းပိုက္ၿခင္းကို ခံရတာမ်ိဳးေတြၿဖစ္လာသတဲ႔။

စစ္ေရးAေၿခေနၿပန္လွလာတဲ႔Aခါ ထီးနန္းကိစၥက ညီAကိုသံုးေယာက္ႀကားမွာ

ေဆြးေႏြးစရာၿဖစ္လာၿပန္တယ္။

Aဲဒီမွာ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာဟာ AကိုႀကီးAဖAရာဆိုသလို သူညီေတြကို

Aေတာ္ေလးမွ်တဲ႔Aခြင္႔Aေရးကို ရဲရဲႀကီးေပးပစ္လိုက္သတဲ႔။ ၿပႆနာသိပ္လုပ္တဲ႔ ညီAေထြး
ဗညားက်န္ေဒါကို ဒဂံုစားAၿဖစ္ကေန မုတၱမစားAၿဖစ္ ေပးလိုက္တယ္၊ မုတၱမစားဆိုေပမဲ႕
ဗညားက်န္ေဒါဟာ တကယ္႔ကိုမုတၱမမွာ တထီးတနန္းနဲ႔ကို ေနနိဳင္ခဲ႔ပါသတဲ႔။
ညီလတ္ဗညားရံကိုေတာ႕ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမAၿပင္ ဒဂံုကိုပါစားေစၿပီး Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးကိုပါ
ေပးလိုက္ပါသတဲ႔။ ထံုးစံAရဆိုရင္ Aေဖေသသားမင္းၿဖစ္တဲ႔ ပေဒသရာဇ္စနစ္ရဲ႕
AာဏာAေၿပာင္းAေရြ႔မွာ ဗညားဓမၼရာဇာရဲ႕ သားႀကီးကသာ Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးကို
ရရွိရမွာၿဖစ္တယ္ ဒါေပမဲ႕ ဗညားဓမၼရာဇာဟာ ညီေတြစိတ္ေက်နပ္ဖို႕
သူ႔ဖက္ကAစြမ္းကုန္Aေလွ်ာ႔ေပးခဲ႔ပါတယ္။

ဗညားရံဟာ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဒဂံုနဲ႔ Aိမ္ေရွ႔မင္းရာထူးကို ရရောစးောစွိးထားရံုနဲ႔တင္

မတင္းတိမ္ေသးပဲ နိဳင္ငံရဲ႕ စစ္ေရး စီးပြားေရး နဲ႔ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာပါ သူ႔ႀသဇာေတြ
လႊမ္းမိုးထားလိုက္ပါသတဲ႔။ ဗညားဓမၼရာဇာဟာ မင္းဆိုေပမဲ႕ AာဏာAရပ္ရပ္က
ဗညားရံလက္ထဲမွာသြားရွိေနတာေပါ႔။

ဗညားရံဟာ သိပ္နပ္ သိပ္လည္တဲ႔ Aာဏာနိဳင္ငံေရးသမားပဲ။ Aင္းဝဆိုတဲ႔ Aၿပင္ရန္ကို

ရွင္းပစ္ဖို႔ဟာ သူလုပ္ရမဲ႕ ပထမဆံုးAဆင္႔ပဲဆိုတာကို သေဘာေပါက္တယ္။ စစ္ပြဲႀကီးဆင္ႏႊဲဖို႕
AေသAခ်ာ တင္ႀကိဳၿပင္ဆင္ၿပီးမွ ဆင္းလာတဲ႔ Aင္းဝတပ္ေတြကိုAၿပဳတ္တိုက္ဖို႕ဆိုတာက
ခက္တယ္ Aခ်ိန္Aမ်ားႀကီးယူရမယ္ သူ႔မွာAခ်ိန္မရွိဘူး ထီးနန္းဆိုတဲ႔Aာဏာကိုလည္း
သူမဆုပ္ကိုင္မိေသးဘူး၊ ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္ရမလဲ စစ္ပန္းစၿပဳလာတဲ႔ Aင္းဝတပ္ကို
ႏွင္႔သိမ္႔မွဳေပးနိဳင္ရင္ Aိမ္ၿပန္ပို႕နိဳင္မယ္၊ ေလာဘႀကီးသူကို ေပးကမ္းၿခင္းနဲ႔ ေAာင္ၿမင္နိဳင္တယ္၊
ေက်ာက္ပိလိုသာေသးမယ္ လူပိလို႕မေသ စတဲ႔ဆိုရိုးေတြရွိတယ္မဟုတ္လား။

Page | 292
ဒီလိုနဲ႔ လက္ေတြ႔Aက်ိဳးႀကည္႔ Aာဏာနိဳင္ငံေရးသမား ဗညားရံရဲ႕ နည္းဗ်ဴဟာထဲမွာ
ရွင္ၿဖဴတေယာက္ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ပါဝင္လာခဲ႔ေတာ႕တာပဲ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၉ )

စစ္ပြဲေတြႀကားမွာ စီးဆင္းေနတဲ႔ေသြးမ်က္ရည္ေတြကို ညီမေလးရဲ႕လက္န႔သ

ဲ ုတ္ေပးစမ္းပါကြယ္
လို႕ဆိုလာတဲ႔ Aကိုရင္းဗညားရံရဲ႕စကားကို Aမိန္႔ရယ္လိုမွတ္ယူရမလား
Aကိုတေယာက္ရဲ႕ညီမဆီမွာေတာင္းခံတဲ႔Aကူညီလို႕ ယူဆရမလား ရွင္ၿဖဴတေယာက္
မေဝခြဲတတ္ေတာ႔ပါဘူး၊ သူ႕ဘဝရဲ႕Aေမွာင္ဆံုးကာလကို ေရာက္လာၿပီလို႕သာ
သူသေဘာေပါက္မိေတာ႕သတဲ႔။

ႏွစ္ၿပည္ေထာင္ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖါက္တယ္ဆိုတဲ႔ သမီးေပးသမတ္ေတာ္ သက္ဦးဆံပိုင္

ပေဒသရာဇ္ေခတ္ သံတမန္ဆက္ဆံေရးမွာ Aၿပန္Aလွန္လက္ဆက္ထိမ္းၿမား ႀကတာက
တန္းတူမိတ္ဖက္Aၿဖစ္ AသိAမွတ္ၿပဳတာၿဖစ္ၿပီး တဖက္သက္ သမီးေပးသမတ္ေတာ္ ဒါမွမဟုတ္
ႏွမေပးေယာက္ဖေတာ္တာကေတာ႕ Aညံ႕ခံၿခင္း Aေလွ်ာ႔ေပးေစ႔စပ္ၿခင္းဆိုတဲ႔
Aဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ပါတယ္။ ေပးဆက္ခံလိုက္ရတဲ႔ သမီးႏွမစတဲ႔သူဟာလည္း
လူသားAမ်ိဳးသမီး တေယာက္ဆိုတာထက္ သက္မဲ႔Aဖိုးတန္လက္ေဆာင္ပ႑ာတခု ဒါမွမဟုတ္
Aဖိုးတန္ေက်းကြ်န္ တေယာက္လို႔ သေဘာရသလို၊ ဓါးစာခံတေယာက္လို႕လည္း
ယူဆလို႕ရပါတယ္။၏

ဒီAေႀကာင္းေတြကို ရွင္ၿဖဴေလးသိတာေပါ႔ သိဆိုရဲ႕Aဖိုး

ဗညားဦးလက္ထက္တုန္းကလည္း ဇင္းမယ္မင္းကို Aညံ႕ခံလို႔ သမီးေတာ္တလသီရိေမကို
ေပးဆက္ခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာက ဟံသာဝတီနန္းတြင္း တခုလံုးသိႀကတဲ႔
ဝမ္းနည္းစရာပံုၿပင္ေလးပဲမဟုတ္လား။ Aဲဒီတုန္းကလည္း Aထက္စီးက ဇင္းမယ္မင္းဟာ
Aညံ႕ခံတဲ႔ ဟံသာဝတီမင္းသမီးကို ကြ်န္မတေယာက္လို ဆက္ဆံခဲ႔သတဲ႔၊ ဒါေတာင္
Aရီးေတာ္တလသီရိေမဟာ Aဲဒီတုန္းက Aပ်ိဳစင္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလး Aခု
ေAာက္က်ိဳ႔ၿပီးေပးဆက္လာတဲ႔ သူ႔လို မုဆိုးမ ကေလးသံုးေယာက္Aေမကို Aင္းဝမင္းက

Page | 293
ဘယ္လိုသေဘာထားမွာတဲ႔လဲ Aရီးေတာ္ တလသီရိေမ ဇင္းမယ္မွာ ခံစားခဲ႕ရတာထက္
သာဖို႔ေတာ႕ဘယ္လိုမွမၿဖစ္နိဳင္ဘူးလို႔ ရွင္ၿဖဴေလးေတြးမိတယ္။

ဒါေပမဲ႕ သိပ္ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ႔AကိုAတြက္နဲ႔ စစ္ပြဲႀကားစီးဆင္းေနတဲ႔

ေသြးမ်က္ရည္ေတြ ရပ္တန္႔ေရးAတြက္ ဒီကိစၥကို ရွင္ၿဖဴဘယ္လိုၿငင္းရက္နိဳင္မလဲ၊ ၿပီးေတာ႕
လက္ရံုးAားကိုးၿပီး Aာဏာနိဳင္ငံေရးAတြက္ သတ္ရဲၿဖတ္ရဲတဲ႔ ေခတ္ကာလႀကီးထဲမွာ
ရင္ေသြးသံုးေယာက္ကို Aကိုရဲ႕Aကူညီမပါပဲ မိန္းမသားသူဘယ္လို ႀကီးၿပင္းေAာင္
ေမြးၿမဴနိဳင္ပါ႔မလဲ ၿပီးေတာ႕ သူတို႔မိသားစုက ဇက္ေပၚဓါးAၿမဲဝဲေနတဲ႔ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕
သမီးနဲ႔ေၿမးေတာ္ေတြေလ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ခ်စ္ေသာခ်စ္သူ ခ်စ္ေသာဖခင္တို႔နဲ႔ ေကြကြင္းရၿခင္း
Aားကိုးရာမဲ႔ၿခင္းဆိုတဲ႔ မီးလွ်ံေတြ ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ႔သူAတြက္ သန္းေခါင္ထက္
ညU္႔မနက္ေတာ႕ဘူးလို႕ပဲ ရွင္ၿဖဴေလးသေဘာထားလိုက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕
သူAကိုရဲ႕ဆႏၵကိုၿဖည္႔ဆည္းေပးဖို႔ သူသေဘာတူလိုက္ပါသတဲ႔။

Aလိုဆႏၵၿပည္႔သြားတဲ႔ Aကိုဗညားရံကလည္း ညီမေလးရဲ႕ရင္ေသြးေတြကို

သူ႔ရင္ေသြးရင္းေတြလို ေစာင္႔ေရွာက္ပါ႔မယ္လို႔ ဂတိေတြAထပ္ထပ္ေပးပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ဗညားရံဟာ Aလြန္မ်ားၿပားတဲ႔လက္ေဆာင္ပ႑ာေတြ သံတမန္ေတြနဲ႔Aတူ

သူ႔ႏွမကိုAလွဆံုးဆင္ၿပီး Aလြန္ခန္းနားတဲ႔ ကရဝိတ္ေဖာင္ေတာ္ႀကီးေပၚတင္ၿပီး
Aလုပ္Aေႀကြးၿပဳဖို႔ ကြ်န္ယံုေတြနဲ႔Aတူ ဒလမွာတပ္စြဲေနတဲ႔ Aင္းဝဘုရင္ သီဟသူဆီ
ပို႔ဆက္လိုက္ပါေလေရာ။

ရွင္ၿဖဴေလးကေတာ႕ လွိဳင္ၿမစ္ထဲကေန ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ရွိခိုးရင္း

ဗုဒၶံႏုႆတိေတြပြားမ်ားလို႔၊ သူ႕Aတြက္ Aားကိုးစရာက ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ
ပဲရွိေတာ႕တယ္မဟုတ္လား။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၀ )

ရတနာသံုးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးလို႔ပဲ မွတ္ယူရမယ္ထင္ပါ႔၊ ဒလေရာက္ေတာ႕ Aင္းဝမင္းသီဟသူဟာ

ရွင္ၿဖဴထင္ထားသလိုမဟုတ္ပဲ တဘက္ႏြမ္း မုဆိုးမေလးကို ႀကိဳဆိုပံုမ်ိဳးမဟုတ္တဲ႔

Page | 294
Aင္မတန္ခန္းနားနဲ႔ ႀကိဳဆိုမွဳနဲ႔ ႀကိဳဆိုပါသတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ထက္က Aားငယ္မွဳေတြနဲ႔ဆင္းလာတဲ႔
ရွင္ၿဖဴ႕ကိုလည္း ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳး ႀကည္႔ၿပီး Aေႀကြပန္းေပမဲ႕ ေရႊနန္းနဲ႔လံုးဝထိုက္တဲ႔သူပါပဲလို
တဖြဖြေၿပာရင္း ဆီးႀကိဳပါသတဲ႔။

ဒီလိုႀကိဳဆိုမွဳမ်ိဳးနဲ႔ႀကံဳရၿပန္ေတာ႕ ေစာေစာကစိုးရိမ္ပူပန္မွဳေတြ ေပ်ာက္သြားေပမဲ႔

ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတာ႕ ရင္ထဲမွာ ၿဖစ္ေပၚမလာဘူးေလ သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားက သားသမီးေတြနဲ႔Aတူ
ဟံသာဝတီမွာက်န္ခဲ႔ၿပီမဟုတ္လား။

သီဟသူကေတာ႕ ရွင္ၿဖဴကိုသိပ္ခ်စ္ပါသတဲ႔၊ သူငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စြဲလမ္းခဲ႔ရလြန္းလို႔

မိေထြးေတာ္ဆိုတဲ႔ Aသိကိုေတာင္ေဖ်ာက္ၿပီး မိဖုရားေခါင္Aၿဖစ္တင္ေၿမာက္ခဲ႔တဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ကို
ေမ႔ေလ်ာ႕ေနေAာင္ကို ရွင္ၿဖဴကို ၿမတ္နိဳးပါသတဲ႔၊ ဘြဲ႕ေတာ္ကိုလည္း Aဂၢဓမၼာရာဇာဓိရာဇ
မဟာေဒဝီ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ေတာ္ကိုေပးၿပီး မိဖုရားႀကီးAၿဖစ္တင္ေၿမာက္သတဲ႔ မိဖုရားေခါင္ႀကီးေတာ႕
မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴ႕Aသက္က ၂၉ႏွစ္ရွိေနၿပီ မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ ႏုပ်ိဳမွဳနဲ႔
ရင္႔က်က္ၿခင္း ေရာစပ္ထားတဲ႔ AလွပဆံုးAခ်ိန္ေပါ႔ေလ။

ဒီလိုနဲ႔ သကၠရာဇ္ ၇၈၆မွာ သီဟသူဟာ ရွင္ၿဖဴေလးကိုလက္ဆြဲၿပီး သူ႔တပ္ေတြၿပန္ရုပ္သိမ္းလို႔

Aင္းဝကို ၿပန္ဆန္ပါေတာ႕တယ္။

ဒါးလွံလက္နက္နဲ႔ Aင္Aားကိုေပါင္းစပ္ၿပီး တဦးကိုတဦးAနိဳင္ယူသတ္ၿဖတ္ေနႀကတဲ႔

ေယာက်ၤားသားေတြရဲ႕ စစ္မီးကို ႀကာပန္းေလးလို႔ ႏြဲ႔ေၿပာင္းတဲ႔ မိန္းမသားတေယာက္က
ရပ္တန္ေစ႕ၿပီး ငိုေႀကြးသူေတြရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးနိဳင္ခဲ႔တာေပါ႔။

ဒါေပမဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးAတြက္ ဆက္စရာခရီးကAရွည္ႀကီးက်န္ေနတုန္းပဲေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၁ )

Aင္းဝကိုေရာက္ေတာ႕ သီဟသူဟာ ရွင္ၿဖဴေလးကို တေဆာင္တေယာင္တခန္းတနားနဲ႔

ထားပါတယ္။

Page | 295
ဟံသာဝတီမွာရွိေနတုန္းက သူ႔ရဲ႕Aကိုေတြေမာင္ေတြ ထီးေရးနန္းေရးAတြက္
Aာဏာလုေနႀကတာကိုႀကည္႔ၿပီး Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကေတာ႕ ဒါေတြကင္းရွင္းၿပီ
Aရမ္းတည္ၿငိမ္ေAးေဆးမွာပဲလို႔ ရွင္ၿဖဴထင္ခဲ႔မိေပမဲ႕ တကယ္လက္ေတြ႔Aင္းဝကေတာ႕
သူထင္သလိုမဟုတ္ဘူးတဲ႔။

Aၿပင္ပန္းကႀကည္႔ရင္ေတာ႕ သီဟသူကိုယွU္မဲ႔ ထီးေမြနန္းေမြဆက္ခံခြင္႔ရွိသူ Aင္းဝမွာမရွိပါဘူး

ဒါေပမဲ႕လို႕ Aင္းဝမင္းဆက္ေတြရဲ႕ ေနာက္ခံသမိုင္းေႀကာင္းနဲ႔ သီဟသူရဲ႕မိဖုရားေတြႀကားမွာ
သိုသိပ္စြာႀကီးထြားေနတဲ႔ ၿပႆနာေတြရွိတယ္ဆိုကို ေရာက္ၿပီးမႀကာခင္မွာပဲ
ရွင္ၿဖဴသိလိုက္ရတယ္။

Aင္းဝမင္းဆက္ေတြဟာ ရွမ္း-ဗမာကၿပားေတြ ၿဖစ္ႀကပါတယ္၊ မိုးညွင္းေစာ္ဘြားရဲ႕သမီး

ရွင္မိေနာက္က ေမြးတဲ႔ သီဟသူကေတာ႔ ပိုၿပီးရွမ္းေသြးမ်ားပါတယ္။ ၿမန္မာၿပည္Aလယ္ပိုင္း
ေက်ာက္ဆည္နဲ႔ EရာဝတီAေနာက္က မင္းဘူးစလင္းနယ္ကို Aေၿခၿပဳေပမဲ႕
Aင္းဝရဲ႕AဓိကAခ်က္Aၿခာ ရာထူးေတြဟာ ရွမ္းေတြAေပၚမွာ တည္ရွိေနခဲ႔ပါသတဲ႔။ ဒါAၿပင္
ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြဟာ Aခ်ိန္မသင္႔လို႔သာ သတိုးမင္ဖ်ားနဲ႔ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ
နန္းဆက္ရဲ႕လက္ေAာက္မွာ ေနေနရေပမဲ႕ Aခြင္႔သာတာနဲ႔ Aင္းဝကိုဆန္႔က်င္ဖို႔
Aၿမဲတမ္းႀကိဳးစားႀကတာပဲတဲ႔ ဒါေႀကာင္႔လည္း မင္းေခါင္လက္ထက္မွာ ဗန္းေမာ္ရဲ႕ဆန္႔က်င္မွဳကို
AႀကီးAက်ယ္ႏွိမ္နင္းခဲ႔ရသလို မင္းရဲေက်ာ္စြာကလည္း သႏၶီေစာ္ဘြားရဲ႕ ပုန္ကုန္မွဳကို
Aၿပင္းAထန္နွိမ္နင္းခဲ႔တာမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ႔တာေပါ႔။

Aခုလည္း ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြဟာ Aင္Aားေတြစုရင္း သီဟသူရဲ႕Aေၿခေနကို

ေစာင္႔ႀကည္႔ေနႀကသတဲ႔၊ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ နန္းတြင္းထဲက သီဟသူရဲ႕ မိဖုရားေတြAတြင္းမွာလဲ
တင္းမာမွဳေတြရွိေနၿပန္တယ္။

တကယ္ေတာ႕ ေစာမင္းလွဟာ သီဟသူရဲ႕ငယ္မယားပါ၊ ဒါေပမဲ႕ သီဟသူနန္းတတ္ေတာ႔

သူမင္းသားဘဝကတည္းက က်ိတ္ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔ သူ႔Aေဖမင္းေခါင္ရဲ႕မိဖုရားကို ရွင္ဘို႔မယ္ကိုပဲ
မိဖုရားေခါင္ႀကီး ဆက္လက္တင္ေၿမာက္တယ္ ဒီေတာ႕ ေႀကာက္လို႔သာမေၿပာသာတယ္
ေစာမင္းလွရင္မွာ ဘယ္ေက်နပ္ပါ႔မလဲ ဒီလိုနဲ႔ ငယ္မယားေစာမင္းလွနဲ႔ မိဖုရားေခါင္ ရွင္ဘို႔မယ္ႀကား
Aားၿပိဳင္မွဳေတြၿဖစ္လာေတာ႕တာေပါ႔ ေစာမင္းလွကလည္း ငယ္ခ်စ္လင္ရဲ႕
Page | 296
Aထာကိုေႀကညက္သလို ရွင္႔ဘို႔မယ္ကလည္း မင္းေခါင္ေကာက္ယူစကလို ၁၃ႏွစ္သမီးေလး
မဟုတ္ေတာ႔ပဲ ၂၉-၃၀Aရြယ္ ရင္႔က်က္မွဳနဲ႔ၿပည္႔ေနတဲ႔ Aရြယ္မို႕ မိဖုရားႀကီးပီပီ ပါးပါးနပ္နပ္
လွလွပပတုန္႔ၿပန္ကစားေတာ႕ ႀကားထဲမွာ ဗ်ာမ်ားရသူက သီဟသူ၊ တဖက္ကငယ္က်ြ မ္းေဆြ
တဖက္က သူစြဲလမ္းရတဲ႔ မိဖုရားႀကီး။ တခါ ေစာမင္းလွေရာ ရွင္ဘို႔မယ္ေရာရဲ႕ေနာက္မွာ
သူတို႔ရဲ႕မိဘေမာင္ဘြား ေစာ္ဘြားေတြရွိေနတာမို႕ နန္းတြင္းမွာ Aာဏာလြန္ဆြဲပြဲေတြ
ယွU္ၿပိဳင္မွဳေတြ သူ႔လူငါ႔လူခြဲၿခားမွဳေတြဟာ ထင္ထင္ေပၚေပၚႀကီး မဟုတ္ရင္ေတာင္
က်ိတ္ပုန္းၿဖစ္ေနခဲ႔တာေပါ႔။

ဒီလိုAေၿခေနမွာ Aင္းဝေရာက္ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ AေနAထားဟာ ဆူးႀကားကဘူးခါးဘဝ ဒါမွမဟုတ္

ဝံပုေလြသိုက္ထဲေရာက္ေနတဲ႔ ယုန္ေလးဘဝလို႕ ေၿပာရမွာပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴဆိုတာကလည္း
ဟံသာဝတီနန္းတြင္း နာမည္တလံုးနဲ႔ေနခဲ႔သူပဲ ဒီAေၿခေနကို ဘယ္လိုေရွာင္လႊဲရမလဲဆိုတာကို
သိတာေပါ႔။ ဘာသာစကားကိုAေႀကာင္းၿပလို႔ ေစာမင္းလွနဲ႔ေရာ ရွင္ဘို႔မယ္နဲ႔ေရာ မၿငိရေလေAာင္
ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနတယ္၊ ဘယ္သူေတြဘာေၿပာေၿပာ ဗမာစကား ဒါမွမဟုတ္
ရွမ္းစကားမတတ္ဘူးဆိုတဲ႔ AကာAကြယ္ကိုယူၿပီး ဘာမွမတံု႕ၿပန္ဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ သီဟသူကိုေတာ႕
မယားဝတၱရားနဲ႔Aညီ AေသAခ်ာကိုၿပဳစုသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕Aေဆာင္ေတာ္ဟာ မယားႏွစ္ေယာက္ႀကား ဗ်ာမ်ားေနသူ သီဟသူAတြက္

ေAးခ်မ္းတဲ႔ ေရွာင္ပုန္းရာလိုၿဖစ္လာတာေပါ႔။ နန္းတြင္းAေရး၊ မိဖုရားေတြရဲ႕Aားၿပိဳင္မွဳ၊
ေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ Aားစမ္းမွဳ စတဲ႔ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ ရွဳပ္ေထြးေပြလီေနတဲ႔ မင္းေရးမွာ
စိတ္ညစ္ညဴးလာသမွ် ဗုဒၶံႏုႆတိပြားမ်ားရင္း ေAးခ်မ္းေနတဲ႔ ရွင္ၿဖဴဆီေရာက္ရင္
Aကုန္ေၿပေပ်ာက္လို႕ စိတ္ခ်မ္းသာတာမို႕ သီဟသူတေယာက္ ရွင္ၿဖဴ႔Aေဆာင္ကို
ကူးလာတာမ်ားလာခ်ိန္မွာ ေစာမင္းလွနဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ Aားၿပိဳင္မွဳကလည္း Aထြဋ္Aထိပ္ကို
ေရာက္လာေနပါသတဲ႔။ ေနာက္ဆံုး ဆက္လက္သီးမခံနိဳင္ေတာ႕တဲ႔ ေစာမင္းလွဟာ
နန္းေတာ္ထဲကထြက္ၿပီး Aင္းဝၿမိဳ႕ေတာ္တြင္းက နာမည္ႀကီး ဘုရားတဆူၿဖစ္တဲ႔
ေရႊေစတီဘုရားဝင္းAတြင္းမွာ Aင္မတန္ႀကီးက်ယ္တဲ႔ တန္ေဆာင္းႀကီးတေဆာင္ေဆာက္ၿပီး
သီၿခားသြားေနပါေလေရာ၊ နန္းတြင္းမွာေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္က ဗိုလ္ၿဖစ္သြားတာေပါ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၂ )

Page | 297
ေစာမင္းလွတေယာက္ သားေတာ္ေလး မင္းလွငယ္ကို လက္ဆြဲလို႕
နန္းတြင္းကထြက္သြားရတာဟာ သူေပ်ာ႕ညံ႕လြန္းလို႔ တာဝန္မဲ႔လြန္းလို႕လို႕ ခံစားမိတဲ႔
သီဟသူဟာ စိတ္ေတြေလလြင္႔ၿပီး ရွင္ဘို႔မယ္နားမကပ္ေတာ႕ပဲ ရွင္ၿဖဴဆီလာခ်င္လာ မဟုတ္ရင္
ေတာေတာင္ေတြထဲသြားၿပီး ဆင္ေက်ာ႔ခ်င္ေက်ာ႕ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္လိုက္ငယ္သားAနည္းငယ္နဲ႔
Aင္းဝရဲ႕ေၿမာက္ဘက္က ေAာင္ပင္လယ္ကန္ရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေAးေAးလူလူ
Aနားယူတာမ်ိဳးေတြ လုပ္ခ်င္လုပ္နဲ႔ နိဳင္ငံ႔Aေရးကို စိတ္မဝင္စားေတာ႕ဘူးၿဖစ္လာတယ္၊
ဒီလိုAေၿခေနမွာ နန္းတြင္းမွာ ဓါးAထက္ဆံုးက ရွင္ဘို႔မယ္ေပါ႔။ ဒီမွာပဲ ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ
သူAႏွစ္ႏွစ္Aလလ ရင္ထဲမွာမ်ိဳသိပ္ထားခဲ႔ရတဲ႔ Aႀကံစည္ကို Aေကာင္Aထည္ေဖၚေတာ႕တာပဲ။

တကယ္လို႔သာ ကံႀကမၼာAလွည္႔Aေၿပာင္းသာနဲ႔ မဆံုခဲ႔ရရင္ သီဟသူတေယာက္

AခုလိုAင္းဝထီးနန္းကို တက္နိဳင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔နိဳင္စရာAေႀကာင္းမရွိခဲ႔ပါဘူး၊ သီဟသူမေၿပာနဲ႔
သူ႔Aေဖ မင္းေခါင္ေတာင္ မင္းၿဖစ္လာစရာAေႀကာင္းမွ မရွိခဲ႔တာပဲ။ သီဟသူရဲ႕Aဖိုး
မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲ ကြယ္လြန္ေတာ႔ သားႀကီးၿဖစ္တဲ႔ တရဖ်ားမင္းက Aင္းဝထီးနန္းကို ဆက္ခံတယ္
မင္းေခါင္က ညီဆိုေတာ႕ Aကိုၿဖစ္တဲ႔ တရဖ်ားနန္းတက္ရတာ ထံုစံပဲေလ။ ဒါေပမဲ႕
Aလွည္႔Aေၿပာင္းၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ တရဖ်ားမင္းဟာ ေAာင္ပင္လယ္ဘက္ေတာကစားထြက္ရင္း
တေနရာမွာ Aလြန္ေခ်ာ Aလြန္လွတဲ႔ မိန္းမတေယာက္ကိုေတြ႔သတဲ႔ တကယ္ေတာ႕
ဒီမိန္းမေခ်ာေလးဆိုတာက တကယ္မဟုတ္ဘူးတဲ႔ သူေယာင္မယ္ေလးတဲ႔၊ သူ႔ရဲ႕ဆရာ
တေကာင္းၿမိဳ႔စား ငေနာက္စံဆိုတဲ႔လူက ဂႏၶာရီပညာသံုးၿပီး ထင္ေယာင္ထင္မွားၿဖစ္ေAာင္
ဖန္ဆင္းထားတာတဲ႔၊ တရဖ်ားလဲ Aဲဒီသူေယာင္မယ္ေလးကို နတ္သမီးပဲလို႕ စြဲလမ္းၿပီး
မAိပ္နိဳင္မစားနိဳင္ ထီးေရးနန္းေရးလည္း လွည္႔မႀကည္႔နိဳင္ၿဖစ္သြားေရာတဲ႔။ Aဲလိုၿဖစ္ေတာ႕မွ
သူဆရာ တေကာင္းၿမိဳ႕စားက သူ႔ကိုသတ္ၿပီး သူ႔ဆီက မင္းေၿမာက္တန္ဆာေတြယူၿပီး
ဘုရင္တက္လုပ္ဖို႔ ႀကံေတာ႕တာပဲ။

ဒါေပမဲ႕ မူးမတ္ေတြနဲ႔ Aဲဒီတုန္းက ၿပင္စည္စားမင္းသားႀကီးဘဝပဲရွိေသးတဲ႔ တရဖ်ားရဲ႕ညီ

မင္းေခါင္က ဘယ္လက္ခံမလဲ ငေနာက္စံကို ဖမ္းၿပီးကြက္မ်က္လိုက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ၿပႆနာက
ထီးနန္းကို ဘယ္သူဆက္ခံမလဲ ဆိုတာပဲ။ Aဲဒီတုန္းက တရဖ်ားမွာ ေမာင္ညိဳဆိုတ႔ဲ
သားေတာ္ေလးတေယာက္ရွိတယ္ ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAခ်ိန္က ေမာင္ညိဳေလးဟာ ဘုရင္လုပ္ဖို႔
Aရမ္းကိုငယ္လြန္းေသးတယ္တဲ႔ ဒီလိုနဲ႔ မင္းေခါင္ဘုရင္ၿဖစ္လာေရာ။ AစU္AလာAရ

Page | 298
Aေဖေသသားဘုရင္ၿဖစ္ရမွာဆိုေတာ႕ မင္းေခါင္ၿပီးရင္ မင္းေခါင္ရဲ႕သားေတြကပဲ
မင္းၿဖစ္ရေတာ႕မွာေပါ႔ေလ ဒီေတာ႕ ဘုရင္ၿဖစ္ရမဲ႔ နန္းေမြပါပါရဲ႕သားနဲ႔ ေမာင္ညိဳေလးတေယာက္
ေဘးေရာက္သြားရပါေလေရာတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္ဟာ သူ႔တူေမာင္ညိဳကို မင္းသာတေယာက္ရဲ႕ Aေဆာင္Aေယာင္နဲ႔ နန္းတြင္းမွာ

ဆက္ထားပါတယ္၊ မထင္ရွားတဲ႔ Aႏွိမ္ခံမင္းသားေလးေပါ႔။ Aဲလိုဘဝမ်ိဳးမွာ ရွင္ဘို႔မယ္နဲ႔
ေမာင္ညိဳတို႔ေတြ႔ခဲ႔ႀကတာတဲ႔၊ စေတြ႔ႀကတုန္းက Aခ်စ္ေႀကာင္းမ်ားမသိေသးတဲ ငယ္စU္က
ကေလးAရြယ္မွာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ဘို႔မယ္ေလး Aပ်ိဳရယ္လို႔ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေရာက္ခင္
မင္းေခါင္က ေတာ္ေကာက္ယူၿပီး မိဖုရားေၿမာက္လိုက္ေလေတာ႕ ေမာင္ညိဳေလးနဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္တို႔ရဲ႕ဘဝဟာ နီးလ်က္နဲ႔ေဝးသြားႀကပါေလေရာ၊ ဒါေပမဲ႕ နန္းတတြင္းထဲမွာ ေနသူေတြမို႕
တေန႕ထက္တေန႔ ဆက္ဆံေရးေတြ ပိုလာတယ္ ဒါကိုၿမင္တဲ႔ မင္းေခါင္က ေမာင္ညိဳကို
ဟိုးAေဝးႀကီးကိုပို႔ပစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ၿခင္းကိုခြဲလိုက္ပါေလေရာတဲ႔။ မင္းေခါင္က သူ႔တူကို
ခ်င္းေတာင္တန္းေပၚက ေစာ္ဘားတေယာက္ရဲ႕ သမီးနဲ႔ေပးစားၿပီး ကေလးၿမိဳ႔ကိုစားေစတယ္၊
ဒါေပမဲ႕ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ရင္ထဲက ေမာင္ညိဳကေတာ႕ ဘယ္ေတာ႕မွ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားဘူးတဲ႔။

မင္းေခါင္ကြယ္လြန္ေတာ႕ မခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ေနရတဲ႔ ဒုကၡကေန လြတ္ၿပီလို႕ ထင္လိုက္မိေပမဲ႕

သားၿဖစ္တဲ႔သီဟသူက ရွင္ဘို႔မယ္ေလးကိုပဲ ဆက္ၿပီးမိဖုရားAၿဖစ္ဆက္ေၿမာက္ေလေတာ႕
သူခ်စ္တဲ႔ေမာင္ညိဳနဲ႔ မနီးစပ္နိဳင္ၿပန္ဘူးေပါ႔။ တကယ္ဆို သီဟသူဆိုတာကလည္း
သူ႕Aေဖမင္းေခါင္လိုပဲ မရည္ရြယ္ပဲ မင္းၿဖစ္လာတဲ႔သူပဲ။ သီဟသူAေရွ႔မွာ မင္းၿဖစ္သင္႔တဲ႔
မင္းရဲေက်ာ္စြာရွိတယ္ ဒါေပမဲ႕ သီဟသူမင္းၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ မင္းရဲေက်ာ္စြာ စစ္ပြဲမွာ
က်သြားခဲ႔ရတယ္၊ တခါ သီဟသူမွာ ထီးနန္းAတြက္ၿပိဳင္ဘက္ သူ႕Aေဖရဲ႕Aေနာက္မိဖုရားရဲ႕
သားေတာ္ စည္သူနဲ႔ ေက်ာ္စြာဆိုတဲ႔ ညီAကို၂ေယာက္ရွိေသးေပမဲ႕ Aဲဒီ၂ေယာက္က
ထီးနန္းAတြက္ လုႀကရင္းက တေယာက္ကိုတေယာက္သတ္ၿပီး ေသသြားႀကၿပန္ေရာ
သူတို႔AေမAေနာက္မိဖုရားလည္း သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ Aၿဖစ္ကိုႀကည္႔ၿပီး စိတ္ထိခိုက္လန
ြ ္းလို႕
ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ေသသြားရွာတယ္ ဒီလိုနဲ႔ သီဟသူ ဘုရင္ၿဖစ္လာတာ။ ေၿပာရမယ္ဆို
သီဟသူတို႔Aမ်ိဳးကိုက မရြယ္ပဲ မင္းၿဖစ္တဲ႔Aမ်ိဳး သူ႔Aဖိုး မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲကAစေပါ႔။
ႏွမကိုAေႀကာင္းၿပဳၿပီး မရြယ္ပဲ ေစာကဲမင္းတက္ၿဖစ္ခဲ႔တာေလ။

Page | 299
ဒီလိုနဲ႔ သီဟသူတေယာက္ စိတ္ေတြေလလြင္႔ေနခ်ိန္မွာ နန္းေတာ္တြင္းမွာ
Aထက္ဆံုးဓါးၿဖစ္လာတဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္တေယာက္ သူခ်စ္တဲ႔ ငယ္ကြ်မ္းေဆြ ကေလးစားေမာင္ညိဳ
(ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ)နဲ႔ နီးစပ္ဖို႔ ႀကံပါေတာ႕တယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၃ )

တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ Aင္းဝ နန္းတြင္းေရးကိစၥေတြမွာ ဘုရင္ၿဖစ္တဲ႔ သီဟသူရဲ႕ေဆာင္ရြက္မွဳေတြ

လစ္ဟင္းတာတာနဲ႔Aမွ် ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕လြမ္းမိုးမွဳက ပိုပိုႀကီးမားလာသတဲ႔ ေနာက္ေတာ႕လည္း
ထံုးစံAတိုင္း ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ သူႀသဇာခံ နယ္စား ၿမိဳ႕စား ေစာ္ဘြားေတြကို
စုရံုးသိမ္းသြင္းေတာ႕တာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ ရွင္ဘို႔မယ္ ႀသဇာခံေတြမ်ားလာတယ္၊
Aဲဒီထဲမွာ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြား လယ္သံဘြားဆိုတာလဲ တေယာက္Aပါဝင္ေပါ႔။

Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားဆိုတာကလည္း သာမန္ေတာ႔မဟုတ္ဘူး Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ

စစ္ပြဲကာလတုန္းက လက္စြမ္းခဲ႔တဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ သူရဲေကာင္းတေယာက္ပေ
ဲ လ၊
လက္ရံုးရည္ေကာင္းသူတေယာက္ပဲ။ ရွင္ဘို႔မယ္က Aုန္းေဘာင္စားကို သီဟသူကိုသတ္ၿပီး
Aင္းဝထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ဖို႔ Aႀကံၿပဳတယ္။ သူ႔Aႀကံၿပဳခ်က္Aရ Aုန္းေဘာင္စားက
ေAာင္ပင္လယ္မွာ ေတာကစားထြက္ေနတဲ႔ သီဟသူနဲ႔သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ကို ညAေမွာင္မွာ
Aလစ္ေခ်ာင္းၿခံဳခိုတိုက္မယ္၊ ၿပီးရင္ သတင္းမေပါက္ႀကားခင္ Aင္းဝကိုAၿမန္ၿပန္လာၿပီး
မိဖုရားႀကီးရွင္ဘို႔မယ္ စည္းရံုးထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္Aကူညီနဲ႔ နန္းေတာ္တခုလံုးကိုသိမ္းပိုက္မယ္
လို႕ႀကံရြယ္ထားသတဲ႔။ တကယ္ေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္က ႀကံရည္ဖန္ရည္မရွိတဲ႔ သူ႔ခ်စ္သူ
ကေလးေတာင္ညိဳကို နန္းသိမ္းနိဳင္ေAာင္ ႀကံဖန္ေပးတာပါ။ ဘုရင္ကိုသတ္ၿပီးၿပန္လာမဲ႔
Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားနဲ႔တပ္ေတြကို သူခ်စ္သူကေလးေတာင္ညိဳက ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္ေတြနဲ႔Aတူ
လက္ဦးမွဳယူၿပီး လုပ္ႀကံမယ္ ဒါဆို ဘယ္သူကမွ သူ႔ခ်စ္သူကို Aၿပစ္မၿမင္ေတာ႕ပဲ
Aင္းဝထီးနန္းကိုရမယ္လို႕ တြက္ထားတာကိုး။

ဒါေပမဲ႕ AစီစU္က ရွင္ဘို႔မယ္ေတြးခဲ႔သလို AာလံုးAဆင္ေခ်ာမေနခဲ႔ပါဘူးတဲ႔၊

ၿပႆနာက ရွင္ကုန္းလို႕ေခၚတဲ႔ သီဟသူရဲ႕ေမာင္းမတေယာက္ေႀကာင္႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ AစီစU္ေတြ
ကေမာက္ကမ ၿဖစ္ကုန္ပါေလေရာ။ ရွင္ကုန္းဟာ သီဟသူရဲ႕ေမာင္းမေတာ္တေယာက္လို႔

Page | 300
ေၿပာရမွာၿဖစ္ေပမဲ႕ ခါးဘုကုန္းနဲ႔ေကာင္မေလးပါ၊ ဒါေပမဲ႕ Aနင္းAႏွိပ္ေကာင္းတယ္
သီဟသူAႀကိဳက္ စားစရာေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ စီစU္ေပးတတ္တယ္ ဒါေႀကာင္႔မို႕ သီဟသူရဲ႕
လက္စြဲေတာ္ပဲ၊ ဟိုးAိမ္နိမ္႔စံမင္းသားဘဝကတည္းက သီဟသူနားမွာ Aမွဳထမ္းခဲ႔ေလေတာ႕
ရွင္ကုန္းရဲ႕သခင္မဟာ သီဟသူဘုရင္ၿဖစ္မွ နီးစပ္ရတဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္မဟုတ္ပဲ Aိမ္ေတာ္ပါ
ငယ္မယားေစာမင္းလွၿဖစ္တာ မဆန္းဘူးေပါ႔။

ေနၿပည္ေတာ္နဲ႔ သိပ္မေဝးတဲ႔Aရပ္မို႕ Aေစာင္႔Aေရွာက္Aနည္းAပါးနဲ႔

ေပါ႔ေပါ႔ေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနေနတဲ႔ သီဟသူနဲ႔ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ဖြဲ႔ကို
ရွင္ဘို႕မယ္ေက်းဇူးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးAစီစU္ေတြကို တင္ႀကိဳရထားတဲ႔ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားဦးေဆာင္တဲ႔
လုပ္ႀကံေရးတပ္ဖြဲဟာ ညပိုင္းမွာ Aလစ္ဝင္တိုက္ပါသတဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ပဲ
ေပါ႔ေလွ်ာ႕တယ္ဆိုေပမဲ႕ သီဟသူကလည္း Aရည္Aခ်င္းရွိသူပီပီ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
Aတင္းေဖါက္ထြက္ဖို႔ ၿပန္ႀကိဳးစားတာေပါ႔၊ ဆင္ၿဖဴရွင္ဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔နဲ႔Aညီ
ဆင္တေကာင္ေပၚခုန္တက္ၿပီး ရန္သူေတြကိုAတင္းေဖါက္သတဲ႔ ဒါေပမဲ႕ Aင္Aားခ်င္းကြာေတာ႕
Aဲဒီဆင္ဦးကင္းေပၚမွာပဲ သီဟသူတေယာက္ ရင္ဝမွာၿမွားမွန္ၿပီး ေသးဆံုးသြားပါေလေရာ။
ႀကိဳတင္ဆြဲထားတဲ႔ AစီစU္Aတိုင္း Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားတို႔Aဖြဲ႔ကလည္း
သတင္းမေပါက္ရေAာင္ Aားလံုးကို လက္စေၿဖာက္ပစ္ရင္း နန္းတြင္းက ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕
Aဆက္သြယ္ကို ေစာင္႔ေနရတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ပဲ လြတ္ထြက္သြားသူက ရွင္ကုန္း။

ရွင္ကုန္းဟာ ဒဏ္ရာေတြရၿပီး မေသခင္ ၿမင္းတေကာင္ေပၚတက္ၿပီး Aင္းဝဘက္ကို

လြတ္ေၿမာက္ထြက္ေၿပးသြားနိဳင္လိုက္တယ္၊ Aင္းဝေရာက္ေတာ႕ နန္းတြင္းထဲမဝင္ပဲ နန္းၿပင္က
တေစာင္းရွင္ သူသခင္မ ေစာမင္းလွဆီသြားၿပီး Aေႀကာင္းစံုကိုေၿပာၿပသတဲ႔၊
ေစာမင္းလွလည္းခ်က္ခ်င္း သူ႔Aေပၚသစၥာရွိသူေတြ ဂရုဏာသက္သူေတြကို စုစည္းၿပီး
နန္းတြင္းကိုသြားလို႕ သီဟသူလုပ္ႀကံခံရေႀကာင္း ေၿပာၿပရင္း AခုAခ်ိန္Aထိ
သီဟသူဟာAသက္ရွင္လွ်က္ တိုက္ခိုက္ေနတုန္းပဲလို႕ ၿမိဳ႕ေစာင္႔တပ္မွဴးေတြကို
လိမ္ညာေခၚလိုက္တယ္၊ ေနာက္ေတာ႕ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားနဲ႔ Aဖြဲ႔ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္
တိုက္ေတာ႕တာပဲ။ ရွင္ဘို႔မယ္လည္း သူ႕AစီစU္ေတြလြဲေခ်ာ္သြားေတာ႕ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားကို
Aရွင္မမိရေလေAာင္ သစၥာေဖာက္ေတြကို Aၿပတ္ရွင္းပစ္ ဆိုၿပီးေႀကြးေႀကာ္ၿပရတာေပါ႔၊
ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ တိုက္ပြဲမွာ Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားက်သြားတယ္။

Page | 301
 ဒါေပမဲ႕ Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ ႀသဇာရွိသြားသူက Aမ်ားရဲ႕ဂရုဏာသက္ၿခင္းနဲ႔
သီဟသူAေပၚ သစၥာေစာင္႔သိသူေတြရဲ႕ AသိAမွတ္ၿပဳၿခင္းကို ခ်က္ၿခင္းလက္ငင္းမွာ ခံယူေနရတဲ႔
ေစာမင္းလွပါ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဟံသာဝတီမွာ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကို Aကိုလတ္ ဗညားရံက
Aဆိပ္ခတ္သတ္ၿပီး ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီ ဆိုတဲ႔သတင္း ကုန္သည္ေတြကေနတဆင္႔
ရွင္ၿဖဴဆီေရာက္လာတယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၄ )

Aကိုဗညားရံဟာ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးမားသူၿဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ႕ ရွင္ၿဖဴငယ္ငယ္ေလး

ကတည္းက သိထားခဲ႔ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ AကိုAရင္းၿဖစ္သူကို သတ္ၿပီး AာဏာလုရေAာင္Aထိ
မရက္စက္နိဳင္ဘူးလို႕ သူထင္ခဲ႔မိတာ မွားေႀကာင္း ရွင္ၿဖဴAခုမွသိလိုက္ရေတာ႕တယ္၊ ဒါဆို သူ႔ကို
ရန္သူAင္းဝဘုရင္လက္ထဲ ထည္႔ေပးပစ္ခဲ႔တာကေရာ ... ရွင္ၿဖဴတေယာက္ Aာဏာဆိုတဲ႔
Aရာႀကီးကို Aရမ္းရြံမုန္းသြားမိသတဲ႔။

Aဏာလုပြဲေတြ ေသြးေခ်ာင္းစီးမွဳေတြနဲ႔ ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႔ Aင္းဝနန္းတြင္းမွာလည္း

သူ႕ရဲ႕Aနာဂါတ္ဟာ ဘယ္လိုရွိမလဲ ရွင္ၿဖဴမသိဘူး၊ လူမ်ိဳးခ်င္းကလည္းကလည္းမတူ
Aေလ႔Aထခ်င္းလည္းၿခား ဘာသာစကားကလည္းကြဲတဲ႔ ေနရာမွာ သူတေယာက္ထဲ
Aားကိုးရာမဲ႔၊ ဒီေတာ႕ ရွင္ၿဖဴAဖို႔ ဗုဒၶံႏုႆတိသာ နာနာပြားရင္း ေနေနရတာေပါ႔။

Aင္းဝနန္းတြင္းမွာလည္း ေစာမင္းလွဦးေဆာင္ၿပီး နိဳင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမွဳႀကီးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး

စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေတြ ပိုက္စိတ္တိုက္လုပ္လာသတဲ႔၊ Aမွန္ကေတာ႕ နန္းတြင္းမွာ ႀကီးစိုးေနတဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕Aားကို ေစာ္မင္းလွၿဖိဳပစ္တာပဲ၊ ရွင္ဘို႔မယ္ဘက္ကလည္း လုပ္ႀကံမွဳမွာပါတဲ႔
သူရဲ႕Aခန္းက႑ေပၚမသြားေAာင္ နဳတ္ပိတ္မွဳေတြ လုပ္ေနေလေတာ႕ Aင္းဝနန္းတြင္မွာ
ေသြးေခ်ာင္းကတသြင္သြင္စီးလို႕။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ဒီလိုAေၿခေနမ်ိဳးမွာ ရွင္ၿဖဴAတြက္
AကိုAရင္းၿဖစ္သူ ဗညားရံက ဟံသာဝတီမင္းၿဖစ္ေနတာ Aရမ္းကံေကာင္တယ္လို႕ ေၿပာရမွာပဲ၊

Page | 302
ေစာမင္းလွေရာ ရွင္ဘို႔မယ္ေရာက ရွင္ၿဖဴကိုမုန္းႀကတယ္ဆိုေပမဲ႕ ဟံသာဝတီနဲ႔
စစ္ၿဖစ္ရေလာက္ေAာင္ သူတို႔မမိုက္မဲရဲဘူးေလ။

သကၠရာဇ္ ၇၈၈မွာ ေစာမင္းလွဟာ နန္းတြင္းမွာ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ ႀသဇာကိုAေတာ္ေလးရွင္းလင္းၿပီး

သူ႔သား မင္းလွငယ္ကို Aင္းဝနန္းတင္ခဲ႔တယ္။ AဲဒီAခ်ိန္က မင္းလွငယ္ေလးဟာ Aသက္မွ
၉ႏွစ္ပဲရွိေသးတဲ႔ ကေလးေလးပါ၊ ဒါေပမဲ႕ သီဟသူရဲ႕သား နန္းေသြးနန္းေမြစစ္စစ္မို႕
AစU္AလာAရေရာ လက္ရွိAေနAထားAရေရာ ၉ႏွစ္သား မင္းလွငယ္ေလး
ဘုရင္တက္လုပ္မဲ႔ကိစၥကို ဘယ္သူကမွ ကန္႔ကြက္လို႔မရဘူးေလ။ ေစာမင္းလွရဲ႕Aႀကံက
သူသားကိုနန္းတင္ေပးၿပီး သူကAေနာက္ကြယ္ကေန ႀကိဳးဆြဲမယ္ေပါ႔။

ရွင္ၿဖဴကိုလည္း ဟံသာဝတီရန္က ေAးေဆးဖို႔ မင္းလွငယ္ရဲ႕ နန္းရမိဖုရားႀကီးတပါးAၿဖစ္

တင္ေၿမွာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ေစာမင္းလွမွားသြားတဲ႔Aခ်က္က ရွင္ဘို႔မယ္ကို ရွင္းပစ္ဖို႔မသင္႔တာမို႕
သူ႕လက္ေAာက္မွာ ထားမယ္ဆိုၿပီး သူ႕သားမင္းလွငယ္ေလးရဲ႕ မိဖုရားႀကီးေၿမာက္လိုက္တာပဲ၊
ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ Aင္းဝထီးနန္းမွာ မင္း၂ပါးရဲ႕ မိဖုရာေခါင္ႀကီးလုပ္ခဲ႔သူ ႀကိဳးကုန္ေနတဲ႔
တကယ္႔ဆရာမႀကီးပဲ ေစာမင္းလွထက္တယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ႕ ပ်င္းတာေပါ႔၊ ရက္ပိုင္းAတြင္း
မင္းလွငယ္ေလးကို ရွင္ဘို႕မယ္ သိမ္းသြင္းလိုက္နိဳင္သတဲ႔။

ေယာက်ၤားေတြရဲ႕Aေႀကာကိုနပ္လြန္းတဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္Aဖို႕ မင္းလွငယ္ေလးလို

ကေလးေလးကိုစည္းရံုးဖို႔ သိပ္ၿပီးမႀကိဳးစားရပါဘူး၊ ရက္ပိုင္းAတြင္းမွာပဲ သားရဲ႕ေနာက္ကြယ္ကေန
ႀကိဳးဆြဲမယ္ဆိုတဲ႔ ေစာမင္းလွတေယာက္ နန္းေတာ္တြင္းမွာ မယ္ေတာ္ႀကီးAၿဖစ္နဲ႔သာ
တိမ္ၿမဳတ္သြားရရွာပါတယ္၊ ညေရာက္ရင္ Aိပ္ေဆာင္ေတာ္မွာ ဘုရင္႔Aနား ရွိရသူက
Aေမမဟုတ္ပဲ ထံုးစံAရ မိဖုရားမဟုတ္လား။

လပိုင္းAတြင္းမွာပဲ နန္းတြင္းမွာ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ ႀသဇာကၿပန္ၿပီး လႊမ္းမိုးလာပါသတဲ႔။ ဒီတခါေတာ႕

ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ Aရင္ကလို မေသခ်ာတဲ႔ လုပ္ႀကံမွဳမ်ိဳး မၿဖစ္ေAာင္ ကိုယ္တိုင္AပီAၿပင္ကို
စီစU္ပါတယ္၊ သူ႕ရဲ႕ခ်စ္သူ ကေလးေတာင္ညိဳကို နန္းတြင္းရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကိုတာဝန္ယူရတဲ႔
ေနရာမ်ိဳးကိုင္တြယ္ေစတယ္။ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ ေၿခလွမ္းကဘယ္ဆီကို ဦးတည္ေနသလဲဆိုတာကို
သိသိခ်ည္းနဲ႔ ေစာမင္းလွတေယာက္ ဘာမွမတတ္နိဳင္ခဲ႔ပါဘူးတဲ႔။

Page | 303
ဒီလိုနဲ႕ မင္းလွငယ္ေလး မင္းၿဖစ္ၿပီး ၃လAႀကာမွာ ရွင္ဘို႕မယ္ေႀကြးတဲ႔Aဆိပ္ကို စားမိၿပီး
ကြယ္လြန္သြားေတာ႕တာပဲ။

ဒီတခါေတာ႕ ရွင္ဘို႕မယ္တေယာက္ ခပ္တင္းတင္း ခပ္ေၿပာင္ေၿပာင္ပဲ Aႏွစ္ႏွစ္Aလလ

သူေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ရတဲ႔ ခ်စ္သူ ကေလးေတာင္ညိဳကို နန္းတင္ပါသတဲ႔၊ တရဖ်ားရဲ႕သား
မင္းေသြးပါသူလည္းၿဖစ္ၿပန္ နန္းတြင္းမွာလည္း AၿပီAၿပင္ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီးသားၿဖစ္ၿပန္ဆိုေတာ႕
ကေလးေတာင္ညိဳ ဘုရင္တက္လုပ္တာကို နန္းတြင္းမွာ ကန္႔ကြက္ရဲသူ မရွိသေလာက္ပဲေလ။
ဒါေပမဲ႕ လက္ရံုးရည္လည္းမရွိ ႏွလံုးရည္လည္းမၿပည္႔စံု မိန္းမဆြဲတင္လို႕ ဘုရင္ၿဖစ္လာတဲ႔
ႀကာကူလီလို႕ Aမ်ားက ယူဆထားသူမို႕ ကေလးေတာင္ညိဳ ဘုရင္လုပ္တာကို
Aင္းဝၿပည္သူေတြနဲ႔ နယ္စားပယ္စား Aမ်ားစုက လက္မခံႀကဘူးတဲ႔။

Aင္းဝၿပည္သူေတြဟာ သူတို႔ကေလးေတာင္ညိဳကို မႏွစ္သက္ဘူးဆိုတာကို ရိုးရာAစU္AလာAရ

က်င္းပႀကတဲ႔ နတ္ပြဲေတြမွာ AတိAလင္း ေဖၚၿပႀကတယ္ေလ။ သူတို႕ ပူေဇာ္ကိုးကြယ္တဲ႔
နတ္ေတြထဲမွာ ဆင္ၿဖဴရွင္ သီဟသူကိုလည္းထည္႔ၿပီးပူေဇာ္တယ္၊ မင္းရဲေက်ာ္စြာကိုလည္း
ထည္႔သြင္းပူေဇာ္တယ္၊ Aေနာက္မိဖုရားတို႕ စည္သူတို႕ ေက်ာ္စြာတို႔ကိုလည္း
ထည္႔သြင္းပူေဇာ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး Aုန္းေဘာင္ေစာ္ဘြားရဲ႕ လုပ္ႀကံမွဳကို လာေရာက္ေၿပာၿပတဲ႔
ရွင္ကုန္းကိုပါ နတ္Aၿဖစ္နဲ႔ ထည္႔သြင္းပူေဇာ္ၿပီး ရွင္ဘို႔မယ္နဲ႔ ကေလးေတာင္ညိဳကို
ရႈတ္ခ်ခဲ႔ႀကသတဲ႔။

ဟံသာဝတီရန္ကိုေႀကာက္တာနဲ႔ ကေလးေတာင္ညိဳက ရွင္ၿဖဴကိုဆက္လက္ၿပီး

နန္းရမိဖုရားႀကီးAေနနဲ႔ ဆက္လက္တင္ေၿမာက္ေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴနဲ႔ ကေလးေတာင္ညိဳ စကားေတာင္
ေကာင္းေကာင္းမေၿပာခဲ႔ရဘူး၊ ကေလးေတာင္ညိဳAတြက္ ရွင္ဘို႔မယ္ကလြဲ ဘယ္မိန္းကေလးနဲ႔မွ
နီးစပ္လို႔မရဘူးေလ။ ၿဖစ္သမွ်Aေႀကာင္း Aေကာင္းခ်ည္းလို႕မွတ္ယူထားၿပီး Aားလံုးနဲ႔
ေဝးေဝးေနခ်င္တဲ႔ ရွင္ၿဖဴAတြက္ ဒါက သိပ္သေဘာက်စရာေပါ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၅ )

ခ်စ္သူ႕ေက်းဇူးနဲ႔ ဘုရင္ၿဖစ္လာေပမဲ႕ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ Aကဲစမ္းၿခင္းကို Aၿမဲတမ္းခံေနရတဲ႔

Aင္းဝထီးနန္းကို ကေလးေက်းေတာင္ညိဳခမ်ာ ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ ထိမ္းမထားနိဳင္ရွာဘူးတဲ႔။

Page | 304
လူကလည္း Aရည္Aခ်င္းနည္းသူကလည္းၿဖစ္ၿပန္ မသမာတဲ႔နည္းနဲ႔ ထီးနန္းကို ရလာသူမို႕
ၿပည္သူAမ်ားရဲ႕ ေလးစားမွဳကိုလည္း မခံယူရၿပန္ေတာ႕ မႀကာဘူး သူကိုဆန္႔က်င္တဲ႔
နယ္စားပယ္စား ေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳနဲ႔ ႀကံဳရပါေလေရာ။

သူ႔ကိုပုန္ကန္သူထဲမွာ မိုးညွင္းစားသတိုးဆိုသူက Aင္AားAႀကီးမားဆံုးပဲ၊ မိုးညွင္းသတိုးဆိုတာက

တၿခားလူဟုတ္ရိုးလား ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ မင္းေခါင္တို႕ က်ိဳက္မုလင္ဘုရားမွာ သစၥာဆိုၿပီး
စစ္ေၿပၿငိမ္းႀကမယ္ လုပ္ႀကတုန္းက ဟံသာဝတီ Aင္းဝ ၂ဖက္တပ္မွဴးေတြ တြၿဲ ပီးသစၥာဆိုမဲ႔
မ႑ပ္ဆီေလွ်ာက္သြားႀကတဲ႔Aခါ ဟံသာဝတီရဲ႕ Aငယ္ဆံုးနဲ႕ နာမည္Aေက်ာ္ဆံုး လဂြန္းAိန္နဲ႔
တြဲေလွ်ာက္ရတဲ႔ Aင္းဝဖက္က Aငယ္ဆံုးနဲ႔ နာမည္ေက်ာ္ တပ္မွဴးႀကီးေပါ႔။ မိုးညွင္းစားသတိုးကို
လဂြန္းAိန္က စစ္သားပီပီ ေယာက်ၤားစကားေၿပာလိုက္လို႕ သစၥာဆိုပြဲမွာ မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံမဲ႕
ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ Aႀကံစည္ပ်က္သြားခဲ႔ရဖူးတယ္ေလ။ ေနာက္ပိုင္း Aင္းဝ-ဟံသာဝတီ စစ္ပြဲေတြမွာ
မိုးညွင္းသတိုးဟာ လက္ရံုးရည္ႏွလံုးရည္နဲ႔ Aလြန္ၿပည္႔တဲ႔ တပ္မွဴးလို႕ ႏွစ္ဘက္စလံုးက
Aေလးထားခဲ႔ရေလာက္ေAာင္ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔တဲ႔သူပဲ၊ မင္းေခါင္နဲ႔ သီဟသူတို႕ရဲ႕
သစၥာရွိတပ္မွဴးႀကီးေပါ႔။

မိုးညွင္းစားသတိုးဟာ သူရဲ႕မိုးညွင္းၿမိဳ႕ကို Aေၿခၿပဳၿပီး Aင္းေတာ္ ဝန္းသို ကသာ ဗန္းေမာ္ စတဲ႔

ေၿမာက္ပိုင္းေဒသကို သိမ္းသြင္းစုရံုးခဲ႔သလို သူငယ္ငယ္ မင္းနန္းစီဘဝက ေနထိုင္ခဲ႔တဲ႔
ေရႊဘိုေဒသကိုလည္း စည္းရံုးသိမ္းသြင္းနိဳင္ခဲ႔ပါသတဲ႔၊ ေရႊဘိုေဒသဟာ ခ်င္းတြင္း Eရာဝတီ
လြင္ၿပင္မို႕ Aညာရဲ႕စပါးက်ီေဒသပဲေလ။ ဒီေဒသမွာေနထိုင္သူေတြက ရွမ္းေတြမဟုတ္ပဲ
ဗမာေတြပါ ဒါေႀကာင္႔မို႕လည္း ပုဂံမင္းဆက္ေသြးပါတဲ႔ မိုးညွင္းသတိုးကို ေထာက္ခံခဲ႔ႀကတာေပါ႔။
ဒီလိုနဲ႔ ရွမ္း-ဗမာ ၂လံုးရဲ႕ ေထာက္ခံမွဳနဲ႔ မိုးညွင္းသတိုး Aင္Aားႀကီးမားတယ္၊ ေၿမာက္ဘက္ကေန
ေၿဖးေၿဖးခ်င္းတၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕ သိမ္းလာခဲ႔တာ ၄-၅လ ေလာက္ႀကာေတာ႕ မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕
တပ္ေတြဟာ Aင္းဝနားကပ္လာပါေလေရာ။

နဂိုကတည္းက Aရည္Aခ်င္းညံ႕ဖ်င္းေလေတာ႕ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳဟာ မိုးညွင္းသတိုးကို

မႏွိမ္နင္းနိဳင္ဘူး ဒီႀကားထဲ ၿပည္သူေတြကပါ သူ႕ဘက္မွာမရွိေတာ႕ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳနဲ႔
ရွင္ဘို႕မယ္တို႕ရဲ႕ Aေၿခေနဟာ ဆိုးသထက္ဆိုးလာတယ္။ Aင္AားAာဏာ ပေဒသရာဇ္ေခတ္မို႕
Aားနည္လာတဲ႔ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳကို သူရဲ႕စစ္သူႀကီးေတြ မွဴးမတ္ေတြကလည္း

Page | 305
Aေလးမထားေတာ႕ဘူးေလ။ ဒီAေၿခေနမွာ ရွင္လို႔မယ္ဟာ မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ Aေတြးနဲ႔
သူလုပ္တက္သလို စစ္သူႀကီးေတြကို စည္းရံုးရတာေပါ႔ ေခ်ာက္တန္ေခ်ာက္ရသလို
ဘ႑ာတိုက္မွာရွိသမွ်ထုတ္ေပးၿပီး ေခ်ာ႕တန္ေခ်ာ႕ရတာေပါ႔။

တကယ္ေတာ႕ Aင္းဝမွာ စြမ္းရည္ရွိတဲ႔စစ္သူႀကီးေတြ မရွိဘူးရယ္လို႕ေတာ႕မဟုတ္ပါဘူး

Aမ်ားႀကီးရွိႀကပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ ၿပႆနာက သူတို႔ရဲ႕Aရွင္သခင္Aၿဖစ္ခံယူထားတဲ႔
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ ကိုယ္ႏွိဳက္ကိုက Aရည္Aခ်င္းမရွိတာပဲ၊ Aရွင္Aရည္Aခ်င္းမရွိေတာ႕
စစ္သူႀကီးေတြ စစ္သားေတြရဲ႕ ေAာင္စိတ္က ေပ်ာက္ေနတာေပါ႔။
လက္ရွိကေလးေက်းေတာင္ညိဳမွာ ရွင္ဘို႔မယ္စည္းရံုးထားလို႕ ဘယ္ေတာ႕မွသစၥာမေဖါက္တဲ႔
ဘယဂါမဏိ၊ ရာဇသႀကၤန္ နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲ ဆိုတဲ႔ လက္ရံုးရည္Aင္မတန္ေကာင္းတဲ႔ သူရဲေကာင္း
၃ေယာက္ရွိေပမဲ႕ သူတို႕ဟာ တကယ္တန္း တပ္မႀကီးကို ဦးစီးၿပီး တိုက္ရမဲ႕ ႏွလံုးရည္
လက္ရံုးရည္ေကာင္းတဲ႔ တပ္မမွဴးႀကီးAဆင္႔မ်ိဳး မဟုတ္ဘူး၊ ဒီလိုတပ္မႀကီးကို ဦးစီးရမဲ႕
တပ္မမွဴးႀကီးဆိုတာက စစ္သည္ေတာ္ေတြကို စုရံုးၿပီးဦးေဆာင္ရတဲ႔ ၿမိဳ႕စား နယ္စား
ေစာ္ဘြားေတြမွသာ ၿဖစ္မွာကိုး။

ေတာင္ငူစားတို႕ ေတာင္တြင္းစားတို႕က AခုAခ်ိန္Aထိ Aင္းဝကိုသစၥာရွိရွိနဲ႔

မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြကို ခုခံတိုက္ခိုက္ေနႀကတယ္ဆိုေပမဲ႕ စိတ္ဓါတ္ထက္သန္မွဳမရွိ
ေAာင္စိတ္မရွိပဲ တိုက္ေနရတာမို႕ မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ကို ရပ္သြားေAာင္ မတားဆီးနိဳင္ဘူးတဲ႔။
AဲဒီAခ်ိန္မွာ Eရာဝတီၿမစ္Aေနာက္ဘက္က ပခန္းနယ္မွာ လက္ရံုးရည္နဲ႔ၿပည္႔စံုၿပီး
Aင္Aားေကာင္းတဲ႔ နယ္စားတေယာက္ ရွိေနတယ္ ပခန္းစား တရဖ်ားတဲ႔။ Aရင္ကေတာ႕
Aင္းဝဘုရင္Aဆက္ဆက္ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ သူရဲေကာင္းစစ္သူႀကီးေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ Aခုတခါမွာေတာ႕
Aင္းဝကိုတပ္ေတြမပို႕သလို သူကိုယ္တိုင္လဲမလာဘူး၊ တရဖ်ားသာ ဝင္တိုက္ေပးရင္
Aေၿခေနတမ်ိဳးေၿပာင္းသြားနိဳင္မွာပဲတဲ႔။ ေနာက္ဆံုးမွာ က်ည္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေနတဲ႕
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္ဟာ ေနာင္မွႀကံဳရနိဳင္မဲ႕ ဟံသာဝတီစစ္ထက္ လက္ငင္း
မိုးညွင္းစစ္က ပိုAေရးႀကီးေနတာမို႕ ဆံုးၿဖတ္တခုကို ခ်လိုက္ႀကပါေလေရာ၊ Aဲဒါကေတာ႕
မိဖုရားႀကီးရွင္ေစာပုဆိုတဲ႔ ဟံသာဝတီမင္းသမီး ရွင္ၿဖဴကို လက္ေဆာင္Aၿဖစ္ ပခန္းစားကိုေပးၿပီး
Aင္းဝထီးနန္းကို ကာကြယ္ေပးဖို႕ စည္းရံုးရမယ္ဆိုတာပါပဲ။

Page | 306
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၆ )

ခ်စ္သူနဲ႔ေကြကြင္းရၿခင္း မခ်စ္မႏွစ္သက္နဲ႔ေပါင္းေဖၚရၿခင္း စတဲ႔ ဓမၼာစႀကာလာ

ဒုကၡသစၥာတရားဆိုတာက သူ႕တေယာက္ထဲကိုမ်ား ညႊန္းေဟာေလသလားလို႕
ရွင္ၿဖဴဖာသာေတြးမိတယ္။ ဘုရင္႔သမီး ဘုရင္႕နန္းရမိဖုရားႀကီး စတဲ႔Aဆင္႔ရွိသူတေယာက္Aဖို႕
နယ္စားတေယာက္ထံ သက္မဲ႔လက္ေဆာင္တခုလို Aပို႕ခံရတာ ဘယ္ေလာက္ခံၿပင္းဖို႕
ေကာင္းသလဲ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴေလးခမ်ာ ခံၿပင္းစိတ္ထက္ မၿမင္ဖူးမေတြ႔ဖူး စိတ္နဲ႔ေတာင္မကူးဖူးတဲ႔
ေနရာေဒသက မႀကံဳဖူးမႀကားဖူးတဲ႔ သူစိမ္းတေယာက္ရဲ႕ လက္ထဲမွာ
သူဘယ္လိုရွင္သန္ေနထိုင္ရမွာလည္း ဆိုတဲ႔ေႀကာက္ရြံ႕ေနၿခင္းကသာ သူ႔တကိုယ္လံုးကို
လႊမ္းၿခံဳထားပါသတဲ႔။

ပခန္းစားတရဖ်ားဟာ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳေပးတဲ႔ ရွင္ၿဖဴဆိုတဲ႔လက္ေဆာင္ကို

Aလြန္ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳးနဲ႔ ပခန္းကိုယူေဆာင္သြားတယ္၊ သူ႕Aဖို႔ ဘုရင္႔သမီးကို
ရတာသိပ္ထူးၿမတ္တဲ႔ဆုလာဘ္ႀကီးပဲေလ၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴ႕Aသက္က ၃၃ႏွစ္၊ တဆိတ္ဟိုင္းၿပီ
ဆိုေပမဲ႕ ရင္႔က်က္ၿခင္းက သူရဲ႕လွပမွဳကိုေဘာင္ကြပ္ထားတာမို႕ Aရမ္းကို
ဆြဲေဆာင္မွဳရွိေနတုန္းပဲတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ ေလာကဓံလိႈင္းလံုးႀကား ေလာဘစစ္မီးႀကားမွာ
မိဖုရားႀကီးAၿဖစ္ကေန ရွင္ၿဖဴတေယာက္ ဈန္ေလွ်ာၿပီ နယ္စားႀကီးကေတာ္ ၿဖစ္သြားပါေလေရာ။

ဒါေပမဲ႕ ပခန္းစားတရာဖ်ားဟာ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ ေမွ်ာ္လင္႔ထားသလို မိုးညွင္းသတိုးကို

မတိုက္ေပးဘူးတဲ႔၊ သူ႔ရဲ႕နယ္ကိုသာ လံုေAာင္လုပ္ၿပီး Aင္းဝနဲ႔Aဆက္သြယ္ၿဖတ္ေနေနသတဲ႔၊
ဘုရင္႔သမီးရထားတာမို႕ ဘုရင္လုပ္ဖို႔ Aိပ္မက္မက္ေကာင္းမက္ေနမွာေပါ႔ေလ။ ဒီလိုန႔ဲ
Aင္းဝတပ္ေတြ တေၿဖးေၿဖး ဆံုးရွံဳးမွဳက ပိုမ်ားလာၿပီး မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြက
Aင္းဝနားကိုပိုပိုနီးကပ္လာတယ္၊ ေနာက္ဆံုး သကၠသရာဇ္ ၇၈၉မွာ ေတာင္ငူစား
ေစာလူးသခၤယာဟာ မိုးညွင္းသတိုးကို ရင္ဆိုင္ေနတဲ႔ သူ႔တပ္ေတြကိုနဳတ္ၿပီး
ေတာင္ငူကိုၿပန္သြားတယ္၊ ဒီေတာ႕ မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြကို ေရႊေတာင္စားတဦးထဲ
မခုခံနိဳင္ေတာ႕ဘူး၊ ဒါ႔Aၿပင္ မိုးညွင္းသတိုးဟာ လက္ရံုးရည္ေကာင္းသလို
ႏွလံုးရည္လည္းၿမင္႔တယ္၊ သူရန္သူေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွမသတ္ပဲ ရာထူးAေဆာင္
Aေယာင္ေတြကို စားၿမဲတိုင္းစားေစသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕လည္း Aင္းဝတပ္ေတြဟာ နကိုယ္ကတည္းက

Page | 307
သူတို႔ရဲ႕တပ္မွဴးႀကီးတဦးၿဖစ္တဲ႔ မိုးညွင္းသတိုးကို ေကာင္းေကာင္းခုခံတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ႔ဘူးေပါ႔
မိုးညွင္းသတိုးေရာက္တာနဲ႔ ခုခံသူေတြဟာ သူ႔ထံမွာသစၥာခံလိုက္တာခ်ည္းပဲတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝကို
မိုးညွင္းသတိုးေရာက္လာခဲ႔တယ္။

နကိုယ္ကတည္းက Aရည္Aခ်င္းမရွိတဲ႔ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳဟာ သူရဲ႕ကြ်န္ယံုညီAကို

၃ဦးထဲက ညီ၂ေယာက္ၿဖစ္တဲ႔ ရာဇသႀကၤန္နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲတို႔၂ေယာက္ကို Aင္းဝၿမိဳ႕ကို
Aေသခံကာကြယ္ခိုင္းဖို႔ ခ်န္ခဲ႔ၿပီး Aကိုႀကီး ဂါမဏိကိုAေစာင္႔Aေရွာက္Aၿဖစ္ သူနဲ႔Aပါေခၚလို႕
ခ်စ္သူရွင္ဘို႔မယ္ နဲ႔Aတူ Eရာဝတီကိုၿဖတ္ ရိုးမကိုေက်ာ္ၿပီး ရခိုင္ဘက္ေၿပးဖိ႕ု ႀကံပါေတာ႕တယ္
AဲဒီAခ်ိန္ဟာ သူAင္းဝဘုရင္တက္လုပ္ၿပီး ၇လAႀကာမွာေပါ႔။

ရာဇသႀကၤန္နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲတို႕ညီAကို၂ေယာက္က မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕ၿမိဳ႕သိမ္းတပ္ေတြကို

ရြံရြံ႕ခြ်န္ခြ်န္ခုခံ တိုက္ခိုက္ေပမဲ႔ က်န္တဲ႔တပ္သားAမ်ားစုက တိုက္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေနေလေတာ႕
မိုးညွင္းသတိုးဟာ Aင္းဝကိုခပ္လြယ္လြယ္ပဲ သိမ္းလိုက္နိဳင္ပါသတဲ႔။ ထံုးစံAတိုင္း
မိုးညွင္းသတိုးဟာ ရာဇသႀကၤန္နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲတို႕ညီAကို၂ေယာက္ကို စည္းရံုးသိမ္းသြင္းလိုက္တယ္၊
ၿပီးတာနဲ႔Aၿမန္ပဲ Aင္းဝထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ Aင္ဝရဲ႕မင္း မိုးညွင္းမင္းႀတားAၿဖစ္
ေက်ညာတယ္၊ ထံုးစံAတိုင္း ေစာ္ဘြားေတြနယ္စားေတြက မေက်နပ္ဘူးေပါ႔။

Aဆိုးဆံုးက ေတာင္ငူစားေစာလူးAသခၤယာဟာ ဟံသာဝတီဗညားရံရဲ႕ Aကူညီနဲ႔ ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕

ႀကိဳးစားလာတယ္၊ ဟံသာဝတီေရတပ္ႀကီးဟာ ေၿမာက္ဘက္ကိုတခါၿပန္ခ်ီၿပန္ပါၿပီ။

နိဳင္ငံကိုေကာင္းေကာင္း မစုစည္းနိဳင္ေသးတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားAတြက္ ဟံသာဝတီကိုရင္ဆိုင္နိဳင္ဖို႔

သိပ္ခက္တာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ႏွလံုးရည္ေကာင္းတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ သူဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို
ခ်က္ခ်င္းသိတယ္၊ ၿပည္စားကို ခံနိဳင္သမွ်ေတာင္႔ခံထားဖို႔ Aေႀကာင္းႀကားၿပီး ေတာင္ဘက္ကို
မဆင္းပဲ Aေနာက္ဘက္က Eရာဝတီကိုေက်ာ္ၿပီး ပခန္းကိုတိုက္သတဲ႔။ Aဲဒီတိုက္ပြဲမွာ
သူဆီမွာသစၥာခံထားတဲ႔ ရာဇသႀကၤန္နဲ႔ ရန္လိုကြ်ဲတို႕ ေကာင္းေကာင္းAစြမ္းၿပႀကတယ္ ေနာက္ဆံုး
ပခန္းစားတရဖ်ားဟာ ရန္လိုကြ်ဲတို႕ ညီေနာင္၂ေယာက္ ဦးေဆာင္တဲ႔
Aင္းဝတပ္ကိုမခုခံနိဳင္ေတာ႕ပဲ Aရွံဳးေပးလိုက္ရပါေလေရာ။

Page | 308
ပခန္းကိုသိမ္းနိဳင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ Aေနာက္ဘက္ကိုကူးၿပီး ရွင္ၿဖဴကို
Aခန္းAနားနဲ႔ႀကိဳဆိုလို႕ Aင္းဝနန္းထဲၿပန္ေခၚလာတယ္၊ နန္းေတာ္ထဲေရာက္တာနဲ႔
Aေနာက္နန္းမိဖုရားႀကီးAၿဖစ္ ၿပန္လည္တင္ေၿမွာက္တယ္။ တကယ္ေတာ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားက
ရွင္ၿဖဴကို မိဖုရားႀကီးတင္ေၿမွာက္တာဟာ ရွင္ၿဖဴ႕ကို ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္လို႕ ဆိုတာထက္
ရွင္ၿဖဴဟာသူ႕Aတြက္ AဖိုးAၿဖတ္နိဳင္တဲ႔ သံေရးတမန္ေရး လက္နက္ႀကီးတခုလို ၿဖစ္ေနလို႔ပါ။

ရွင္ၿဖဴ႔ကို မိဖုရားေၿမွာက္ၿပီးတာနဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ ဗညားရံဆီကို သဝဏ္လႊာပို႔တယ္၊

မႀကာဘူး ဟံသာဝတီတပ္ေတြ ၿပည္ကေန ၿပန္ရုတ္သိမ္းသြားတာပဲ၊ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္
စစ္မီးလွ်ံေတြကို ၿငိမ္းေပးနိဳင္တဲ႔ ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးကေတာ႕ သူ႕ဆႏၵလံုးလံုးမပါပဲနဲ႔ ၅လင္ေၿပာင္းတဲ႔
မိန္းမၿဖစ္သြားရွာပါၿပီ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၇ )

မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕တပ္ေတြ Aင္းဝနားနီးလာခ်ိန္မွာ ကေလးေက်းေတာင္ညိဳနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္တို႕ဟာ

ရသမွ်လူသူAင္Aား ေရႊေငြပစၥည္းUစၥာေတြကို စုသိမ္းၿပီး Aသင္႔ရွိေနတဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ႀကီးေတြ
ေလွာ္ကားေလွႀကီးေတြနဲ႔ Eရာဝတီၿမစ္ကို ေက်ာ္ၿပီး Aေနာက္ဘက္ကိုကူးသြားသတဲ႔၊
ပထမAစီစU္က ပခန္းစားတရဖ်ားနဲ႔ေပါင္းၿပီး မိုးညွင္းသတိုးကိုခုခံမယ္ေပါ႔ ေနာက္ေတာ႕လည္း
ပခန္းစားရဲ႕ Aေၿခေနက မမွန္ဘူးဆိုတာကို သတိထားမိၿပီး ေတာင္ဘက္ကို စုန္ဆင္းသြားတယ္။
မိုးညွင္းသတိုးရန္က လြတ္ဖို႕ဆိုရင္ သူတို႔Aတြက္ေၿပးမဲ႔လမ္းက ၂သြယ္ပဲရွိတယ္
ရခိုင္ကိုေၿပးမလား ဟံသာဝတီကိုေၿပးမလား ေနာက္ဆံုး ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ
ရခိုင္ကိုေရြးလိုက္တယ္၊ ရခိုင္က ဟံသာဝတီေလာက္ သူတို႕ကိုဒုကၡမေပးနိဳင္ဘူးလို႕
တြက္တာနဲ႔တူပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဆိပ္ၿဖဴမွာ ကမ္းကပ္ရပ္နားၿပီး ဆိပ္ၿဖဴကေန စလင္းကိုသြားတယ္၊ စလင္းကေန

Aန္းေတာင္ေက်ာ္လမ္းကိုၿဖတ္ၿပီး ရခိုင္ရိုးမကိုေက်ာ္မယ္ေပါ႔။ ေရႊစက္ေတာ္ေဒသကို
ဘုရင္မင္းေခါင္နဲ႔Aတူတူ ရွင္ဘို႕မယ္ Aႀကိမ္ေရမ်ားမ်ား ေရာက္ဖူးတယ္ေလ၊
ေရႊစက္ေတာ္ဘုရားမွာေတာင္ တန္ေစာင္းေတြဘာေတြ လွဴဖူးေတာ႕ ရွင္ဘို႔မယ္လည္း
ဒီလမ္းကိုသေဘာက်သတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ ေရႊစက္ေတာ္Aေရာက္မွာ

Page | 309
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ ေကာက္ကာငင္ကာAဖ်ားဝင္ၿပီး Aသက္ပါပါသြားပါေလေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္ခမ်ာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ၿဖစ္ေနရွာတာေပါ႔။

ရွင္ဘို႔မယ္ဟာ ရာဇဝင္တြင္ရေလာက္ကို လွတာတဲ႔၊ ဒီေတာ႕ Aင္းဝနန္းတြင္းမွာဆို

ေယာက်ၤားတကာတို႔ရဲ႕ Aိပ္မက္တခုလို ၿဖစ္ေနခဲ႔မွာေပါ႔။ မိုးညွင္းမင္းႀတားလဲ
ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ၿပီးတာေတာင္ ရွင္ဘို႔မယ္ကိုမရလို႕ Aလိုမၿပည္႔ရွာဘူတဲ႔ ဒါနဲ႔
ရွင္ဘို႔မယ္တေယာက္ ကိုယ္ရံေတာ္ ဂါမဏိရဲ႕Aေစာင္႔Aေရွာက္နဲ႔ ေရႊစက္ေတာ္မွာ
ရွိေနတယ္ဆိုတာကို ႀကားတာနဲ႔ တပ္ခ်ီၿပီး လိုက္ေတာ႕တာပဲ။ ဂါမဏိရဲ႕ ခုခံAားက
ဘယ္ေလာက္ရွိမွာတဲ႔လဲ ၿပီးေတာ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ ဖမ္းမိတဲ႔သူရဲေကာင္းေတြကို
မသတ္ဘူးဆိုတဲ႔ သတင္းလည္းသူႀကားမွာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္ကို မိုးညွင္းမင္းႀတား
ရပါေလေရာဆိုပါေတာ႕။

ရွင္ဘို႔မယ္ဆိုတာကလည္း Aင္မတန္႔ကိုမာန္ႀကီးတဲ႔ မိန္းမပဲ၊ မိုးညွင္းမင္းရဲ႕တပ္ေတြက

သူတို႕ရဲ႕ယာယီစခန္းကို သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီဆိုတာေတာင္ Aေရးမလုပ္ပဲ သူတဲနန္းထဲမွာပဲ
မရြံမေႀကာက္ ခပ္တည္တည္ပဲတဲ႔၊ ဂါမဏိခမ်ာမွာေတာ႕ ဘာမ်ားၿဖစ္မလဲ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပါ႔
သူရဲ႕Aနာဂါတ္က သူ႕သခင္မေပၚမွာ တည္ေနတယ္မဟုတ္လား။

ရွင္ဘို႕မယ္တဲနန္းထဲမွာရွိေနတယ္လို႕ သိရတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းဟာ ဘုရင္႔Iေၿႏၵေတာင္

ဂရုမစိုက္နိဳင္ေတာ႕ပဲ ဝမ္းသာAားရနဲ႔ တဲနန္းထဲဝင္သြားသတဲ႔၊ ရွင္ဘို႕မယ္ကေတာ႕
မ်က္ႏွာေလးခ်ီၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲ။ မိုးညွင္းမင္းက ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးေလး လက္လွမ္းေပးေတာ႕ ဟင္း
ကြ်န္ေစာ္နံတယ္ ငါ႔ကိုမထိနဲ႔လို႕ လွမ္းေၿပာသတဲ႔ Aာဂမိန္းမေပါ႔။ ဒါဟာ
Aင္မတန္ပရိယာယ္ႀကြယ္တဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္က မိုးညွင္းသတိုးကို Aရဲစြန္႔ၿပီး စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး
လုပ္တာလဲၿဖစ္နိဳင္ပါတယ္ သူနိဳင္ရင္ မိုးညွင္းမင္းကို သူကငယ္နိဳင္ၿဖစ္သြားမွာၿဖစ္ၿပီး သူရွံဳးရင္
Aသက္ေပးရမဲ႕ Aေလာင္းစားမ်ိဳးေပါ႔။

ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရွင္ဘို႔မယ္ေၿပာသလို မိုးညွင္းသတိုးရဲ႕ငယ္ဘဝက တကယ္လည္း

မင္းေခါင္ရဲ႕ကြ်န္Aၿဖစ္ေနခဲ႔ရတာတဲ႔။ မင္းႀကီးစြာေစာ္ကဲရဲ႕ ေနာက္ဆံုးAခ်ိန္မွာ Aိမ္ေရွ႔မင္း
တရဖ်ားနဲ႔ ၿပႆနာမတက္ရေလေAာင္ မင္းေခါင္နဲ႔သူ႔ညီ မင္းသိဒၶတ္တို႕၂ေယာက္သား
နန္းေတာ္ကထြက္ၿပီး နတ္ပြဲေတြမွာ ဗံုတီး ႏွဲမွဳတ္တဲ႔ တူရိယာသမားေတြAၿဖစ္
Page | 310
လွည္႔လည္သြားလာဖူးသတဲ႔ Aဲဒီတုန္းက မင္းနန္စီAမည္ရတဲ႔ မိုးညွင္းသတိုးၿဖစ္လာမဲ႕
ေကာင္ေလးဟာ မင္းေခါင္နဲ႔ မင္သိဒၶတ္တို႔ရဲ႕ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္းတဲ႔ ခ်ာတိတ္ေလးAၿဖစ္
Aမွဳထမ္းဖူးပါသတဲ႔၊ ေနာက္ပိုင္း မင္းေခါင္လဲဘုရင္ၿဖစ္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔ တိုက္တဲ႔စစ္ပြဲေတြမွာ
သူလက္စြမ္းၿပလာနိဳင္လို႔သာ သတိုးဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႔ မိုးညွင္းစားၿဖစ္လာတာပါ၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း
မင္းေသြးမပါပဲ လက္တိုလက္ေတာင္းခိုင္း ခ်ာတိတ္ေလးဘဝက လာတဲ႔သူမို႕ ကြ်န္ေစာ္နံတယ္လို႕
ရွင္ဘို႔မယ္ကရွံဳ႕ခ်ၿပီး ေၿပာတာေပါ႔။

တဏွာကဦးေဆာင္ေနၿပီဆို ေယာက်ၤားဆိုတာမ်ိဳးကလည္း ဘာလုပ္လုပ္ ဘာေၿပာေၿပာ

Aေကာင္းထင္ Aခ်စ္ၿမင္ေနတတ္ႀကတာမ်ိဳး မဟုတ္လား၊ ရွင္ဘို႔မယ္ေၿပသမွ်ကို မိုးညွင္းမင္းႀတား
နၿပာႀကီးေAာက္သြားမရွိသလို တဟီးဟီးနဲ႔ နာရေကာင္းမွန္းလည္းမသိဘူးတဲ႔၊ ရွင္ဘို႔မယ္
ဘာေၿပာေၿပာ ဘာဆဲဆဲ Aၿပစ္မၿမင္ Aခ်စ္ဝင္ၿပီး Aင္းဝကိုၿပန္ေခၚလို႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီး
ေၿမွာက္ေတာ႕တာပဲ။
--------------------------------------------------
-----------------
မင္းႀကီးစြာရဲ႕ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေတြမွာ မင္းေခါင္နဲ႕ မင္သိဒၶတ္တို႔ဟာ AကိုႀကီးAိမ္ေရွ႔မင္း
တရဖ်ားရန္ကို ေႀကာက္လို႔ Aင္းဝကေနထြက္ၿပီး နတ္ကႏၷားဆိုင္းတီးသမားေတြAၿဖစ္နဲ႔
လွည္႔လည္ခဲ႔သြားလာခဲ႔ႀကတယ္ ဆိုတာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဆရာႀကီးေရႊဝယ္Eရဲ႕
ထားဝယ္ရာဇဝင္စာAုပ္မွာလည္း ေထာက္ခံေရးသားထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕
သူေရးတဲ႔သမိုင္းက ဘုရားသမိုင္းလိုမ်ိဳးဆိုေတာ႕ Aေထာက္AထားAၿဖစ္
ယူလို႕ေတာ႕မရဘူးေပါ႔။ Aဲဒီထားဝယ္သမိုင္းမွာ မင္းေခါင္ဟာ Aင္းဝကေနေၿပးလာၿပီး
ထားဝယ္ေရာက္လာတယ္၊ ထားဝယ္မေလးတေယာက္နဲ႔ညားတယ္ ကေလးတေယာက္ရတယ္
ဆိုတာမ်ိဳးေတြပါသလို၊ Aဆိပ္ခပ္ခံရၿပီး မင္းေခါင္ခဏရူးသြားတာမ်ိဳးလဲပါတယ္၊ ၿပီးေတာ႕
မင္းေခါင္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ရြာနာမည္ေတြၿဖစ္လာမ်ိဳးေတြလည္း ပါတယ္။ မြန္ေတြႀကီးစိုးထားတဲ႔
ပဲခူးကိုေက်ာ္ၿပီး မင္းေခါင္ထားဝယ္ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ႔ AယူAဆက Aေတာ္ႀကီး
သဘာဝမက်ဘူးလို႕ယူဆမိပါတယ္ Aဲဒီတုန္းက ရာဇာဓိရာဇ္ပိုင္နက္က ထားဝယ္ကိုေက်ာ္ၿပီး
တနႆၤာရီကိုေတာင္ လက္ေAာက္ထည္႔ထားတဲ Aခ်ိန္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူ႕ရန္သူ
ထားဝယ္နယ္ထဲေရာက္ေနတာကို ရာဇာဓိရာဇ္မသိဘူး ၿဖစ္နိဳင္ပါ႔မလား၊ ဒါေပမဲ႕ မင္းေခါင္ရဲ႕ညီ

Page | 311
မင္းသိဒၶတ္ကေတာ႕ ပဲခူးေရာက္ေနတာေတာ႕ Aမွန္ပဲ၊ လဂြန္းAိန္က မင္းေခါင္ကိုလုပ္ႀကံတဲ႔
Aဓိကရုဏ္းမွာ မင္းသိဒၶတ္ေAာ္လို႕ မင္းေခါင္လြတ္သြားတယ္ဆိုတာ ပါတယ္ေလ။
ဟာေဗးရာဇဝင္မွာလဲ မင္းေခါင္နဲ႔ မင္းသိဒၶတ္တို႔ နတ္က စားရင္း လွည္႔လည္ခဲ႔ရတာကို
ေထာက္ခံေရးထားတယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၈ )

ရွင္ဘို႕မယ္ကိုေရႊစက္ေတာ္ကေန ၿပန္ေခၚလာၿပီး Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ မိဖုရားႀကီး

တင္ေၿမွာက္Aၿပီးမွာ မိုးညွင္းမင္းႀတားတရားဟာ ေၿမာက္မ်ားစြာတဲ႔ တိုင္းေရးၿပည္ရာကိစၥေတြနဲ႔သာ
နပမ္းလံုးေနရရွာသတဲ႔။ Aင္းဝထီးနန္းရဲ႕ ထံုစံAတိုင္း Aင္းAားေကာင္းတဲ႔ ေစာ္ဘြားေတြရဲ႕
Aကဲစမ္းမွဳေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရသလို၊ ေတာင္ဘက္က ဟံသာဝတီရဲ႕Aမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ
Aင္Aားၿပၿခိမ္းေခ်ာက္မွဳေတြကိုလည္း တံု႕ၿပန္ေနရသတဲ႔။

ရွင္ၿဖဴရဲ႕ Aကိုရင္း ဟံသာဝတီဘုရင္ ဗညားရံဟာ Aင္မတန္လည္တဲ႔

Aင္Aားနိဳင္ငံေရးသမားႀကီးပဲတဲ႔၊ သံခင္းတမန္ခင္း ကစားတဲ႔ေနရာမွာလည္း
Aင္မတန္ေတာ္သတဲ႔၊ နဳတ္ေရးAင္မတန္ေကာင္းတဲ႔သူ ကလိန္ဉာဏ္ႀကီးသူလို႕
နာမည္ႀကီးသူပဲတဲ႔။ ဗညားရံဟာ Aင္းဝက ရွမ္းမင္းဆက္ေတြရဲ႕ Aုပ္စိုးမွဳကို ဆန္႔က်င္ခ်င္ေနတဲ႔
ေတာင္ငူစားဦးေဆာင္တဲ႔ ဗမာေတြကိ ေၿမွာက္ေပးၿပီး တထီးတနန္းထူေထာင္ဖို႕ Aားေပးသတဲ႔၊
သူ႔သေဘာက ရန္သူAင္းဝဟာ ၿပည္တြင္းၿပႆနာနဲ႔ႀကံဳေနရင္ Aင္Aားခ်ိနဲ႔ေနမယ္၊
ဒီလိုAင္းAားခ်ိနဲ႔ေနမွ သူ႔ရဲ႕ဟံသာဝတီကို ရန္မရွာနိဳင္မွာလို႕ ေတြးပံုပဲ။

ေတာင္ငူAေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ ေတာင္ဘက္ကိုခဏခဏခ်ီရသလို

ဗညားရံကိုလည္း ေတာင္ငူကို Aကူညီမေပးဖို႕ ေတာင္းပန္ရတာေတြလုပ္ရပါသတဲ႔။ ဒီလိုပဲ
Aေရွ႔ဘက္နဲ႔ Aေရွ႔ေၿမာက္ဘက္က ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ ၿပႆနာရွာမွဳေတြကို

Page | 312
ရွင္းလင္းရၿပန္တယ္။ ဒါ႔Aၿပင္ သီဟသူေနာက္ပိုင္း ဖရိုဖရဲၿဖစ္သြားတဲ႔ Aင္းဝကိုဗဟိုၿပဳတဲ႔
Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို Aားေကာင္းေAာင္ၿပန္လည္ထူေထာင္ရတယ္၊ Aဲဒီေခတ္
နိဳင္ငံေရးနဲ႔တဆက္တည္းၿဖစ္ေနတဲ႔ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္
စတာေတြနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ပတိ္သတ္တဲ႔ Aေရးကိစၥေတြကိုလည္း ေၿဖရွင္းရၿပန္တယ္။

ဒီလိုကိစၥမ်ားေၿမာင္ေနတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားမွာ ရွင္ၿဖဴဆိုတဲ႔ မိဖုရားတေယာက္Aတြက္

ေနရာမရွိသေလာက္ပါပဲ၊ ၿပီးေတာ႕ သာသာစကားAခက္Aခဲနဲ႕ သူကိုယ္တိုင္သေဘာက်တဲ႔
ရွင္ဘို႕မယ္လို မိဖုရားမ်ိဳးလည္းမဟုတ္တဲ႔Aၿပင္ ရန္သူဘုရင္ရဲ႕ ညီမေတာ္ ဒါမွမဟုတ္
ဟံသာဝတီရဲ႕ သံတမန္တေယာက္လို မိန္းမတေယာက္ကို မိုးညွင္းမင္းႀတား Aခ်ိန္မေပးနိဳင္ပါဘူး။
ဒါ႔Aၿပင္ ရွင္ဘို႔မယ္ဆိုတာကလည္း မိုးညွင္းမင္းႀတားကို Aထက္စီးက ဆက္ဆံခဲ႔တဲ႔
မိဖုရားဆိုေတာ႔ နန္းေတာ္ရဲ႕Aၿပင္မွာပဲ Aၿမဲလိုလို Aခ်ိန္ကုန္ေနရတဲ႔ မိုးညွင္းမင္းတရား
မရွိတဲ႔Aခ်ိန္ Aင္းဝနန္းတြင္းေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ရွင္ဘို႔မယ္ကပဲ AစစAရာAရာ
လႊမ္းမိုးထားတာမ်ိဳးၿဖစ္ေနေလေတာ႕ ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္ ေရစက္ခ်တဲ႔
မင္းခမ္းမင္းနားမ်ိဳးကလြဲရင္ ရွင္ၿဖဴAေနနဲ႔ မိုးညွင္းမင္းႀတားနဲ႔ မပတ္သတ္သေလာက္
ၿဖစ္ေနရွာတာေပါ႔။

ေနာက္တခုက Aဲဒီေခတ္က ဘ႑ာေရးခန္႔ခြဲမွဳAေနAထားAရ လစာတို႕ ဘာတို႔မွမရွိတာပဲ၊

ဘယ္မိဖုရားက ဘယ္ၿမိဳ႕ကထြက္တဲ႔Aခြန္ကိုစား ဘယ္နယ္ကထြက္တဲ႔ စပါးကိုယူ
ဆိုတဲ႔စနစ္မ်ိဳးေလ၊ ၿပီးေတာ႕ AဲဒီAခြန္Aေကာက္ေတြကလည္း ကိုယ္တိုင္လက္နဲ႔
ထိေတြ႔ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ Aခြန္ဝန္ေတြရဲ႕ ေပးAပ္သမွ်ကိုသာ ရတာမ်ိဳးဆိုေတာ႕ ႀသဇာမရွိတဲ႔
မိဖုရားတပါးAတြက္ Aေတာ္ဆိုးတဲ႔ Aေနထားမ်ိဳးေပါ႔။

ရွင္ၿဖဴဒဂံုကထြက္လာကတည္းက Aကိုၿဖစ္တဲ႔ ဗညားရံက ေရႊေငြရတနာေတြနဲ႔Aတူ

AေၿခြAရံေတြ Aမ်ားႀကီးထည္႔ေပးလိုက္ေပမဲ႕ မင္းတပါးကေန ေနာက္တပါး
တလက္ၿပီးတလက္Aေၿပာင္းခံရတဲ႔Aခ်ိန္မွာ Aခ်ိဳ႔ကလည္းေသေႀက Aခ်ိဳ႔ကလည္းထြက္ေၿပး
Aခ်ိဳ႔ကလည္း ဟံသာဝတီၿပန္နဲ႕ ေနာက္ဆံုးရွင္ၿဖဴနားမွာ သစၥာရွိလြန္းတဲ႔ ငယ္ကြ်န္ရင္း
တေယာက္ႏွစ္ေယာက္ကလြဲ ဘယ္သူမွမရွိေတာ႕တဲ႔။

Page | 313
ဗမာစကား နဲ႔ ရွမ္းစကားကို Aဓိကေၿပာတဲ႔ Aင္းဝေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာ Aင္မတန္နည္းပါးတဲ႔
မြန္စကားေၿပာ AေၿခြAရံေတြနဲ႕ ရွင္ၿဖဴဟာ တသီးတၿခားေနေနရာတာက
Aက်U္းက်ေနသူလိုၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ တကယ္လည္း လူမ်ိဳးမတူ စကားမတူ
သံသယနဲ႔ႀကည္ေနသူေတြရဲ႕ Aလယ္မွာ ေနေနရတာကိုက သူ႕ဘဝဟာ
Aက်U္းက်ေနတာပဲမဟုတ္လား။

Aေတြးနဲ႔AေဖၚၿပဳေနရသူAတြက္ Aေဆြးကသာလႊမ္းမိုးထားတတ္တာ ဓမၼတာပဲေလ။

ရွင္ၿဖဴေလး သားေတာ္သမီးေတာ္ေတြကိုလြမ္းတယ္၊ ပဲခူးကိုလြမ္းတယ္၊ ဒဂံုကိုလမ
ြ ္းတယ္၊
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ၿမတ္ကို လြမ္းတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူ႔Aသက္က ၃၄-၃၅ရွိေနၿပီ
လူလတ္ပိုင္းဘဝေရာက္ၿပီေပါ႔၊ ဒီေတာ႕ Aထီးက်န္မွဳ Aားငယ္မွဳေတြကေန
သက္လတ္ပိုင္းစိတ္ေရာဂါၿဖစ္လာတယ္၊ သက္လတ္ပိုင္း မိန္းမသားတေယာက္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း
Aမ်ိဳးသမီးေရာဂါေတြလည္း ၿဖစ္လာတယ္။ Aသက္Aရြယ္နဲ႔မမွ်ေAာင္ Aရိုက္Aပုပ္ခံရတဲ႔
ေလာကဓံတရားရဲ႕ AထုAေထာင္းကို သူခံနိဳင္ရည္မရွိေတာ႕ဘူး။

ဖ်ားတယ္၊ Aဖ်ားေကာင္းေတာ႕ Aားၿပန္မၿပည္႔ဘူး ရင္တုန္တယ္ ညပိုင္းAိပ္လို႕မေပ်ာ္ဘူး

တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ တပိန္ပိန္ တလိန္လိန္ ၿဖစ္လာတယ္။ ဒါကိုမိုးညွင္းမင္းႀတားသိေတာ႕
သမားေတာ္ေတြလႊတ္ၿပီး ၿပဳစုခိုင္းပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ စိတ္ေႀကာင္႔ၿဖစ္တဲ႔ သူ႔ေရာဂါကို ဘယ္ေဆးက
ေကာင္းေAာင္ကုနိဳင္မွာတဲ႔လဲ။ သူ႔ကိုယ္သူလည္း Aင္းဝမွာပဲ ေခါင္းခ်ရေတာ႕မယ္လို႕
ရွင္ၿဖဴထင္ေနရွာသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ သူ႕မွာရွိသမွ် ပစၥည္းUစၥာေတြကို ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး ဘုရားတည္တယ္၊
ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းတယ္၊ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းေႀကြးၿပဳစုတယ္၊ ဝဋ္ေႀကြးမွန္သမွ်
ေနာင္ဘဝကို သူဆက္မပါသြားေစခ်င္ေတာ႕ဘူး။ ခ်စ္ေသာသူနဲ႔ေကြကြင္းရတဲ႕ဘဝ၊
မခ်စ္မႏွစ္သက္သူႏွင္႔ ေပါင္းဖက္ရတဲ႔ဘဝ၊ မလိုသူေတြရဲ႕ မ်က္လံုးAလယ္မွာ
ညွိဳးငယ္စြာေနထိုင္ရတဲ႔ဘဝ၊ ရင္ကၿဖစ္တဲ႔ ရင္ေသြးေတြကို ေကြ်းေမြးဖို႕မေၿပာနဲ႔
ၿမင္ေတာင္မၿမင္ရတဲ႔ဘဝ ဒီလိုဘဝမ်ိဳးကို သူဒီမွာရပ္တန္႔ေစခ်င္လွၿပီ၊ သူဘဝကို
ေလာင္ၿမိဳက္ႀကြမ္းေလာင္ေနတဲ႕ မီးလွ်ံကိုလည္း ဒီမွာပဲ ၿငိမ္းေစခ်င္လွၿပီ။

ဒါေပမဲ႕ သူ႔ဆုေတာင္းမၿပည္႔ခဲ႔ပါဘူး သူဘဝAလွည္႔ေၿပာင္းကို ၿဖစ္ေစမဲ႕

သူ႕ဘဝကိုေလာင္ႀကြမ္းေနတဲ႔ ေလာကဓံမီးလွ်ံကို ဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ေစမဲ႔

Page | 314
Aၿဖစ္Aပ်က္တခုနဲ႔ သူႀကံဳေတြရပါတယ္၊ Aဲဒါကေတာ႕ ဟံသာဝတီကေန Aင္းဝမွာ
စာလာသင္ေနတဲ႔ မြန္ရဟန္းေတာ္ ရွင္ပိဋကဓရ နဲ႔ဆံုေတြ႔လိုက္ရၿခင္းပါပဲ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၁၉ )

ရွင္ပိဋကဓရဟာ ပဲခူးကေနလာၿပီး Aင္ဝမွာစာဝါလာလိုက္ေနတဲ႔ မြန္ရဟန္းေတြထဲက

ရဟန္းငယ္ေလးတပါးပါ။ ဟိုးတုန္းကတည္းက ေAာက္ၿပည္ေAာက္ရြာက ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ
ေထရဝါဒဗုဒၶ ပရိယတၱိစာေပကို AဆံုးAစြန္Aထိ လိုက္စားမယ္ဆိုရင္ Aထက္Aညာေဒသက
စာသင္တိုက္ေတြဆီလာၿပီး သင္ယူခဲ႔ႀကတယ္။

ေထရဝါဒAစၿပဳခဲ႔သူေတြလို႕ Aမ်ားကသတ္မွတ္ထားႀကေပမဲ႕ သုဝဏၰဘူမိ

ပ်က္စီးသြားၿပီးကတည္းက ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာဟာ မြန္ေဒသမွာ Aေတာ္ေလး
Aားေပ်ာ႕သြားခဲ႔ပံုပါပဲ၊ ေထရဝါဒက်မ္းတတ္ က်မ္းၿပဳ ဆရာေတာ္Aားလံုး နီးပါးေလာက္က
ပုဂံကိုပါသြားေလေတာ႕ မြန္ေတြရဲ႕ေဒသမွာ တန္ႀတစ္ဗုဒၶဘာသာေႏွာေနတဲ႔
ေထရဝါဒသာက်န္ရစ္ခဲ႔မွာေပါ႔၊ ဒါေႀကာင္႔လည္း ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ရေAာင္ႀကိဳးစားတဲ႔ေနရာမွာ AဓိကAႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ႀကီး မင္းကံစီဟာ ေဗဒင္တို႔ ယႀတာတို႕ကို
Aမ်ားႀကီးAသံုးၿပဳခဲ႔တာကို ေတြ႔ခဲ႔ႀကရတာပဲ။

Aေနာ္ရထာမင္းေစာလက္ထက္ကေနစၿပီး ပုဂံAၿခၿပဳတဲ႔ Aထက္Aညာေဒသဟာ

ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ရဲ႕ AဓိကAခ်က္Aၿခာေဒသၿဖစ္လာတာမို႕ ပတ္ဝန္းက်င္က မြန္၊ ရွမ္း၊
ရခိုင္စတဲ႔ ေဒသေတြဆီက ေထရဝါဒ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ပုဂံေဒသကိုလာၿပီး ဗုဒၶစာေပကို
လာၿပီးေလ႔လာလိုက္စားေလ႔ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ မြန္ဂိုေတြလာတိုက္တဲ႔ ၁၃ရာစုေလာက္စၿပီး
ပုဂံရဲ႕ႀသဇာက ေလွ်ာ႕က်သြားတဲ႔Aခါ ဗုဒၶစာေပသင္ႀကားတဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ေတြဟာလည္း
ပုဂံေနာက္ပိုင္း Aင္Aားေကာင္းလာတဲ႔ ပင္းယတို႕ စစ္ကိုင္းတို႕ Aင္းဝတို႕ဆီ ေရြ႕သြားရတာေပါ႔
ပဋိယတၱိသာသနာဆိုတာက ဒါယကာေတြေပၚမွာ Aမ်ားႀကီးမွီတည္ရတယ္မဟုတ္လား။

ပဲခူးကလာတဲ႔ Aရွင္ပိဋကဓရေလးဟာ စာသင္ဖို႕Aတြက္ Aင္းဝတဖတ္ကမ္းက စစ္ကိုင္းက

စာသင္တိုက္ႀကီးတတိုက္မွာ ေနထိုင္ခဲ႔ရတယ္၊ Aဲဒီေခတ္ေတြကတည္းက စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ကင္းတဲ႔
စစ္ကိုင္းေတာင္ရိုးဟာ စာသင္တိုက္ႀကီးေတြနဲ႔ စည္ကားေနၿပီတဲ႔ ဒါေပမဲ႕

Page | 315
ဆြမ္းကြမ္းကိစၥAတြက္ကေတာ႕ ငွက္လို႕ေခၚတဲ႔ သမၺာန္ေလးေတြနဲ႔ ကူလာၿပီး
Aင္းဝေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ Aလွဴခံရတာေပါ႔။ လူပရိသတ္ေတြ Aေႏွာက္Aယွက္မေပးရေAာင္
ၿမိဳ႔ရြာနဲ႔မနီးလြန္ၿခင္း၊ ဆြမ္းကြမ္းကိစၥAတြက္ Aခက္Aခဲမၿဖစ္ရေလေAာင္ ၿမိဳ႕ရြာနဲ႔မေဝးလြန္းၿခင္း
ဆိုတဲ႔ Aၿပစ္၂ပါးကင္းတဲ႔ သီတင္းသံုးရာAရပ္ေဒသAၿဖစ္ စစ္ကိုင္းဟာ
Aလြန္နာမည္ေက်ာ္ခဲ႔ပါသတဲ႔။

ဒီလိုစစ္ကိုင္းကေန Aင္းဝဘက္ကူးၿပီး ဆြမ္းခံေနရတဲ႕ Aရွင္ပိဋကဓရနဲ႔ Aင္းဝနန္းတြင္းထဲက

Aထီးက်န္မိဖုရား ရွင္ၿဖဴတို႕ဟာ Aေႀကာင္းတိုက္ဆိုင္စြာနဲ႔ပဲ ႀကံဳဆံုမိႀကသတဲ႔။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ
Iေၿႏၵနဲ႔ၿပည္႔စံုစြာ ဆြမ္းခံေနတဲ႔ မြန္ရဟန္းတပါးကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္လို႕ Aခစားေတြကို
ေလွ်ာက္တာနဲ႔ ၆ႏွစ္ေက်ာ္ ၇ႏွစ္နီးပါး မြန္ဘာသာစကားနဲ႔ ဆုေပးသံ ေရစက္ခ်Aမွ်ေဝသံ
ဆံုးမစကားဆိုသံ မႀကားခဲ႔ရတဲ႔ ရွင္ၿဖဴAဖို႕ Aရူးတေယာက္လို မဖူးရမေနနိဳင္ေAာင္
ၿဖစ္ေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ တပါး Aင္းဝနန္းတြင္ထဲကို ဆြမ္းစားႀကြရပါေလေရာ။

သာသနာ႕ဒါယကာ ဘုရင္မင္းၿမတ္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ သမီးေတာ္တပါး Aင္းဝနန္းေတာ္ထဲ

ေရာက္ေနတယ္လို႕ သူႀကားဖူးေပမဲ႕ Aခုလိုႏွဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ေတြ႔ဆံုရမယ္လို႕ Aရွင္ပိဋကဓရ
Aရင္ကတခါမွမေတြးမိခဲ႔ဘူးတဲ႔။ ႏြံထဲေရာက္ေနတဲ႔ ရတနာလို ညိဳးငယ္ေနတဲ႔ မင္းသမီးကို
သူေတြ႔လိုက္ရေတာ႕ လူမ်ိဳးေရးစတဲ႔ ေလာကီကိစၥရပ္ေတြကို မပတ္သတ္ပဲ ပရိယတၱိစာေပကို
က်မ္းႀကီးေပါက္လိုက္စားၿပီး တိပိဋကတၱရဆရာေတာ္ တပါးAေနနဲ႕ သာသနာၿပဳရင္း
ေလာကုတၱရာလြတ္ေၿမာက္မွဴကိုသာ ေရွ႔ရွဳ႕မယ္ဆိုတဲ႔ သူ႕ရဲ႕မဟာရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေတာင္
ဖ်က္ပစ္မိလိုက္တဲ႔Aထိ သူခံစားလိုက္ရတယ္။ မင္းသမီးကို သူကယ္မယ္၊ လူမ်ိဳးၿခား
Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ ဒီလိုညိဳးညိဳးငယ္ငယ္ ေနေနရတာကို သူမႀကည္႔ရက္နိဳင္ဘူးလို႕
ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။

ဒါေပမဲ႕ Aင္းဝနန္းေတာ္လို Aေစာင္႔Aေရွာက္AရံAတားမ်ားတဲ႔ ေနရာကေန မြန္မင္းသမီး

Aင္းဝဘုရင္ရဲ႕ မိဖုရားႀကီးတပါးကို ဟံသာဝတီAေရာက္ ခိုးထုတ္သြားနိဳင္ဖို႕ကလြယ္ပါ႔မလား၊
ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သာသနာေတာ္ရဲ႕ Aရိပ္ေAာက္မွာပဲ ႀကီးၿပင္းလာခဲ႔တဲ႔
ငယ္ၿဖဴရဟန္းေလး ရွင္ပိဋကဓရ ေတြးရင္းစိုးရိမ္လာတယ္၊ ဒီကိစၥက
လက္ရုန္းရည္ႏွလံုးရည္ၿပည္႔သူကမွသာ ဦးေဆာင္ ႀကံစီနိဳင္လိမ္႔မွာကိုလည္း

Page | 316
သူသေဘာေပါက္တယ္။ တဆက္တည္း သူငယ္ငယ္က စာAတူသင္ခဲ႔ဖူးသူ သီတင္းသံုးေဖာ္
Aရွင္ဓမၼUာဏ ကိုေၿပးၿပီးသတိရမိသတဲ႔။

Aရွင္ဓမၼUာဏက သူ႕လိုပဲ စာေတာ္တဲ႔ ရဟန္းငယ္တပါးပဲ၊ သူလိုပဲ Aထက္Aညာလာၿပီး

စာသင္ဖူးတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သူနဲ႔မတူတဲ႔Aခ်က္က Aရွင္ဓမၼUာဏဟာ သူလိုေလာကုတၱရာစာေပ
သက္သက္လိုက္စားတဲ႔ ရဟန္းေတာ္တပါးမဟုတ္ပဲ ေလာကီAစီAရင္ေတြကိုလည္း
စိတ္ဝင္တစားေလ႕လာဖူးတယ္၊ စစ္ခ်ီစစ္တက္ စတဲ႔ Aဌာရဌပညာရပ္ေတြကိုလည္း
ဆရာေတာ္ႀကီးေတြမသိေAာင္ ခိုးၿပီေလ႔လာဖူးတယ္၊ ေဗဒင္ နကၡတ္စတဲ႔
ပညာရပ္ေတြAေပၚမွာလည္း Aေတာ္ေလးေပါက္ေပါက္ေၿမာက္ေၿမာက္ ရွိတာပဲ။

ေနာက္ဆံုး Aရွင္ပိဋကဓရက ရွင္ၿဖဴကို ကဲဒကာမႀကီး ဦးဇင္းေၿပာတာ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္

ဦးဇင္း ဒကာမႀကီးကို ကယ္ၿပီး ဟံသာဝတီၿပန္ပို႕ေပးမယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဦးဇင္းတပါးထဲနဲ႔ ဒီကိစၥကို
မေဆာင္ရြက္နိဳင္ဘူး၊ ဦးဇင္းမွာ Aရည္Aခ်င္းရွိတဲ႔ သီတင္းသံုးေဖၚတပါးရွိတယ္ ေလာေလာဆယ္
သူကပဲခူးၿပန္သြားတယ္၊ ဒီေတာ႕ ဦးဇင္းက သူ႔ကိုပဲခူးလိုက္ေခၚရမယ္၊ Aခ်ိန္ေတာ႕ နဲနဲယူရမယ္
ဒါေပမဲ႕ ဦးဇင္းကတိေပးထားတဲ႔Aတိုင္း ဒကာမႀကီး Aင္းဝကေန လြတ္ေၿမာက္ေစရမယ္၊
ဒကာမႀကီးဘက္က ၿပင္ဆင္ထားရမွာက ေလာေလာဆယ္ က်န္းမာေAာင္ ေနဖို႕ပဲလို႕ မိန္႔သတဲ႔။

ရွင္ၿဖဴတေယာက္ ဘယ္လိုဝမ္းသာသြားမွန္းကိုမသိဘူးတဲ႔၊ ေတာင္႔တေပမဲ႔

တခါမွမေမွ်ာ္လင္႔ထားဖူးတဲ႔ စကားကိုႀကားလိုက္ရေတာ႕ သူဘယ္လိုၿပန္ေၿပာရမယ္မသိေAာင္
Aရမ္းကို ဝမ္းသာသြားတာေပါ႔၊ တားဆီးမရေAာင္ၿဖစ္ေနတဲ႔ မ်က္ရည္လူးတဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၿပံဳးၿပရင္း
ေခါင္းကိုသာ Aႀကိမ္ႀကိမ္ညိတ္ၿပ ေနမိပါေတာ႕သတဲ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၀ )

လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက ဒီကေန႔ေခတ္လို မေခ်ာေမြ႔ေသးေတာ႕ Aင္းဝကေန ပဲခူးၿပန္ၿပီး

သူငယ္ခ်င္းကိုသြားေခၚမယ္ဆိုတဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ ဟာ Aေတာ္ႀကာသြားတဲ႔Aထိ
ၿပန္မေရာက္လာခဲ႔ဘူးတဲ႔၊ ရက္ေတြႀကာလာတာနဲ႔Aမွ် ရွင္ၿဖဴရဲ႕ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြဟာ
ေမွးမွိန္လာတယ္၊ ဒကာမႀကီးကို ဦးဇင္းရေAာင္ကယ္မယ္ ဆိုတဲ႔ရဟန္းငယ္ေလးတပါးရဲ႕
ကတိစကားကို သံသယရွိလို႕ေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမဲ႔ ႏွလံုးပ်က္သြားနိဳင္ေလာက္ေAာင္

Page | 317
ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔ ႀကမၼာဆိုးေတြေႀကာင္႔ Aနာဂါတ္ကို Aေကာင္းၿမင္ဖို႕ သူႏွလံုးမသြင္းနိဳင္မ်ိဳး
ၿဖစ္ေနရွာတာပါ။

ဒါေပမဲ႕ လAတန္ႀကာမွာ ရွင္ပိဋကဓရေလးဟာ သူစကားAတိုင္း Aင္းဝကိုၿပန္ေရာက္လာတယ္၊

သူ႔နဲ႔Aတူ Aရမ္းေတာ္တဲ႔သူလို႕ Aမႊန္းတင္ခဲ႔တဲ႔ ငယ္ေဖၚေက်ာင္းေနဘက္ ရွင္ဓမၼUာဏဆိုတဲ႔
Aရြယ္တူ ရဟန္းငယ္ေလးတပါးလည္း Aတူပါလာတယ္။

ရွင္ၿဖဴကပ္တဲ႔ ဆြမ္းကိုဘုန္းေပးၿပီးတာနဲ႔ ေဘးဘီAရိပ္Aေၿခႀကည္႔ၿပီး ရဟန္းငယ္ေလး၂ပါးက

သူတို႔ရဲ႕ AစီစU္ကို Aႀကမ္းဖ်င္းရွင္းၿပႀကတယ္။ သူတို႕Aခု ပဲခူးကေနလာခဲ႔တာ
ေရေႀကာင္းကေနလာတာၿဖစ္ေႀကာင္း စီးလာတဲ႔ေလွက ပဲခူးကကုန္သည္ႀကီးတဦးပိုင္တဲ႔
Aညာဆန္ေလွႀကီးၿဖစ္ေႀကာင္း ဒီေလွဟာ ငပိငါးေၿခာက္ AိႏိၵယAထည္Aလိပ္စတဲ႔
ေAာက္ၿပည္ထြက္ ကုန္ပစၥည္းေတြကို Aင္းဝမွာပံုမွန္လာေရာက္ေရာင္းခ်ၿပီး Aၿပန္ကုန္Aၿဖစ္
Aထက္Aညာထြက္ ပဲဆီ ႏွမ္းဆီ ပုန္းရည္ႀကီး ထန္းလ်က္နဲ႔ တရုတ္ပိုးထည္ဖဲထည္ေတြကို
ေAာက္ၿပည္သယ္ေနက်ၿဖစ္လို႕ ဒီေလွႀကီးနဲ႔ ထြက္ေၿပးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူမွ
သံသယဝင္မွာမဟုတ္တဲ႔Aေႀကာင္း၊ ေလွသူႀကီးကလည္း ရွင္ၿဖဴရဲ႕Aၿဖစ္Aပ်က္ကို ႀကားရၿပီး
ဂရုဏာၿဖစ္ေနတဲ႔Aၿပင္ သုရွင္ရဲ႕သမီးေတာ္Aခုလို Aင္းဝနန္းတြင္းမွာ ဒုကၡေရာက္ေနတာကို
နာက်ည္းခံၿပင္းေနေႀကာင္း၊ ဒါေပမဲ႕ သံသယမဝင္ရေလေAာင္ ခ်က္ၿခင္းၿပန္မထြက္ပဲ
ပံုမွန္Aတိုင္း ပါလာသမွ်ပစၥည္းကိုေရာင္းခ်ရင္း Aၿပန္ကုန္စုေဆာင္းရဦးမွာ ၿဖစ္တဲ႔Aတြက္
ဒီကာလAတြင္း ဒကာမႀကီးက ထြက္ေၿပးဖို႔Aတြက္ AစစAရာရာAဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနရေလေAာင္
ၿပင္ဆင္ထားသင္႔တာေတြကို ၿပင္ဆင္ထာရမွာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း ရွင္းၿပႀကပါသတဲ႔၊
ဦးေဆာင္ရွင္ၿပသူက ရွင္ဓမၼUာဏပါ။

Aရြယ္နဲ႔မမွ်ေAာင္ တည္ႀကည္ေလးနက္စြာ ရွင္းၿပေနတဲ႔ ရွင္ဓမၼUာဏကိုႀကည္႔ရင္း

ရွင္ပိဋကဓရေၿပာခဲ႔သလိုပဲ ေလာကီေရးရာမွာ ကြ်မ္းက်င္သူဆိုတာကို ရွင္ၿဖဴခ်က္ခ်င္းပဲ
သတိၿပဳမိလိုက္တယ္၊ ရုပ္ရည္Aရကလည္း ရွင္ပိဋကဓရက Aရြယ္နဲ႔မလိုက္ေAာင္
သူေတာ္စင္တေယာက္ရဲ႕ တည္ၿငိမ္ရင္႔က်က္ရုပ္Aသြင္ရွိၿပီး ရွင္ဓမၼUာဏက
စစ္သူႀကီးတေယာက္လို ထက္ၿမတ္တဲ႔ရုပ္ရည္ရွိသတဲ႔။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ
ဒီရဟန္းငယ္ေလးႏွစ္ပါးေႀကာင္႔ ရွင္ၿဖဴ႔မွာ Aနာဂါတ္ဆိုတဲ႔ ေနရက္ေတြ ၿပန္ရွိလာခဲ႔ပါၿပီ။

Page | 318
ဒီလိုနဲ႔ ရဟန္းငယ္ေလး၂ပါးဟာ စစ္ကိုင္းမွာ စာဝါလိုက္ရင္း Aင္းဝမွာဆြမ္းခံကာ နန္းတြင္းထဲက
Aေနာက္မိဖုရား ရွင္ေစာပုဆိုတဲ႔ ရွင္ၿဖဴ႕Aေဆာင္ေတာ္ကို Aဝင္Aထြက္လုပ္ေနပါေတာ႕သတဲ႔။
ပထမေတာ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားနဲ႔ ရွင္ဘို႕မယ္Aပါဝင္ နန္းေတာ္တြင္းက လူေတြဟာ
မြန္ရဟန္း၂ပါးရဲ႕ Aဝင္Aထြက္ကို သံသယနဲ႔ ေစာင္႔ႀကည္ခဲ႔ႀကေသးတာေပါ႔ ေနာက္ေတာ႕လည္း
ဘာမွမထူးၿခားလာတဲ႔Aခါ ရပ္ေဝးက စာလာသင္ေနတဲ႔ ရဟန္းငယ္၂ပါးရဲ႕
ဆြမ္းကြမ္းAခက္Aခဲကို Aမ်ိဳးႏြယ္တူတဲ႔ ရွင္ေစာပုက Aကူညီေပးေနတယ္လို႔သာ
ယူဆလိုက္ႀကရင္း ရဟန္းငယ္၂ပါးရဲ႕ Aဝင္Aထြက္ကို Aေႏွာက္Aယွက္မေပးေတာ႕ဘူးတဲ႔။

ေလွသူႀကီးက ေလွႀကီးစုန္ဆင္းဖို႔ Aဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနၿပီလို႕ Aေႀကာင္းႀကားတာနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရနဲ႔

ရွင္ဓမၼUာဏတို႔ဟာ ရွင္ၿဖဴကို ခ်ိပ္ကို ႀကိဳထားတဲ႔ Aရည္နဲ႔စပ္ထားတဲ႔ ဝမ္းနဳတ္ေဆးကို
ေသာက္ခိုင္းပါေလေရာ၊ ဒီဝမ္းနဳတ္ေဆးကိုလည္း ဓါတ္Aေႀကာင္း ေဆးAေႀကာင္း
ကြ်မ္းက်င္နားလည္တဲ႔ ရွင္ဓမၼUာဏကပဲ စီစU္တာတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ သူတို႔၂ပါးစလံုး ရဟန္းဘဝကေန
သိကၡာခ်လိုက္ႀကၿပီး ကိုရင္ႀကီးဘဝကိုေၿပာင္းလိုက္ႀကသတဲ႔၊ ရဟန္းတို႕က်င္႔ရမဲ႔ သိကၡာပုဒ္ကို
AညွိAစြန္းမခံလိုတဲ႔သေဘာေပါ႔။

ခ်ိပ္ရည္ေရာတဲ႔ ဝမ္းနဳတ္ေဆးေသာက္ေတာ႕ ဝမ္းသြားတဲ႔ခါ Aနီေရာင္ေတြသြားေတာ႕တာေပါ႔၊

ဝမ္းနဳတ္ေဆးက ခပ္ၿပင္းၿပင္းထဲကနဲ႔တူပါတယ္ ဝမ္းေတြသြားလိုက္တာမွ မရပ္စတမ္းပဲတဲ႔၊
ဝမ္းသြားေတာ႕ ေရငတ္၊ ေရငတ္လို႕ေရေသာက္ေတာ႕ Aနီေရာင္ဝမ္းဆက္သြား ဒီလိုနဲ႔
ရွင္ေစာပုေသြးဝမ္းေတြသြားေနၿပီ ဆိုတဲ႔သတင္း မိုးညွင္းမင္းႀတားဆီ ေရာက္သြားပါေလေရာ။
ဒီသတင္းႀကားေတာ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီးေတြ
လႊတ္ၿပီးကုသခိုင္းပါတယ္။ သမားေတာ္ႀကီးေတြကလည္း ေဆးပညာေတာ္ေပမဲ႕ မိဖုရားက
ခ်ိပ္ရည္ေရာတဲ႔ ဝမ္းနဳတ္ေဆး တမင္ေသာက္တယ္လို႕ ဘယ္ထင္ပါ႔မလဲ၊ ဒီေတာ႕
ဝမ္းေရာဂါၿဖစ္တယ္လို႕သာ ထင္ၿပီး ဝမ္းရပ္သြားေAာင္ ကုသေပးတယ္၊ ဝမ္းေတာ႕ရပ္သြားပါရဲ႕
ဒါေပမဲ႕ ဝမ္းေရာဂါဆိုတာ Aဲဒီေခတ္က ကုသလို႔မလြယ္တဲ႔ ေႀကာက္စရာ႕ေရာဂါႀကီးမို႕
ဝမ္းေရာဂါၿဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ Aေနာက္မိဖုရားရွင္ေစာပုAေဆာင္နားကို ကပ္ရဲသူမရွိေတာ႕ဘူးေပါ႔၊

Aေစာင္႔Aေရွာက္ေတြလည္း Aေနာက္မိဖုရားရဲ႕ နန္းေဆာင္နားမလာႀကေတာ႕ဘူး။

Page | 319
Aမ်ားဆံုးလာတဲ႔သူေတြက ရဟန္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ကိုရင္ႀကီး၂ပါး၊ ဒါကလည္း သူတို႔ရဲ႕
ေက်းဇူးရွင္ ဆြမ္းAမႀကီး ေနာက္ဆံုးAခ်ိန္မွာ ႏွလံုးသြင္းမွန္ေAာင္ တရားလာေဟာ
ေက်းဇူးဆပ္ေနႀကတာလို႕ Aမ်ားက ၿမင္ႀကတာကိုး။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၁ )

Aခ်ိန္Aခါေကာင္းနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔တေန႔မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ သူကိုးကြယ္ေနတဲ႔ ရဟန္းႏွစ္ပါးကိုပင္႔ဖိတ္ၿပီး

ဆြမ္းေကြ်းမယ္ တရားနာမယ္ ၿပီးေတာ႕ သူ႔မွာရွိသမွ် ပစၥည္းေတြကို ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးကို
လွဴပစ္ေတာ႕မယ္လို႕ နန္းေတာ္ထဲမွာ သတင္းလႊင္းလိုက္သတဲ႔။ Aားလံုးက ဒီမြန္မင္းသမီးရဲ႕
Aေၿခေနက Aရမ္းဆိုးေနၿပီ ဒီေတာင္ေက်ာ္မယ္မထင္ဘူး ဆိုၿပီး စုတ္သတ္သတ္ၿပဳရင္း
ခပ္မဆိပ္ေနႀကသတဲ႔၊ သူ႕ရဲ႕Aလွဴကိုလည္း လာတဲ႔သူမရွိဘူးတဲ႔ ေရာဂါေတြကူးမွာ
ၿပဳမွာစိုးတာရယ္နဲ႔ ရွင္ဘို႔မယ္ရဲ႕ Aထင္ေတာ္လႊဲမွာစိုးတာရယ္ေႀကာင္႔ ထင္ပါရဲ႕။

တရားေတြဘာေတြနာAၿပီးမွာ ဝတၱဳပစၥည္းေတြကိုလွဴဒါန္းတယ္ ေရစက္ခ်တယ္၊ ေနာက္ေတာ႕

ရဟန္းႏွစ္ပါး လွဴဘြယ္ဝတၱဳေတြလက္ခံၿပီး ေက်ာင္းၿပန္တာေပါ႔။ ေရစက္ခ်Aမွ်ေပးတာ
သာဓုAႏုေမာဒနာခံယူတာ စတာေတြကို AနီးAနားမွာ ေစာင္႕ႀကပ္ေနတဲ႕
နန္းတြင္းAေစာင္႔ေတြကႀကားေနရတယ္၊မႀကာဘူးရဟန္းႏွစ္ပါး ၿပန္ႀကြသာြ းတာေရာ Aေနာက္က
ေၿမာက္နန္းမိဖုရားရဲ႕ ကြ်န္ယံုေတြ လွဴဘြယ္ဝတၱဳ Aထုတ္ႀကီးAထုတ္ငယ္ထမ္းပိုးၿပီး ေက်ာင္းကို
လိုက္ပို႕တာေရာ သူတို႕ေတြ႔ေနရတာပဲ၊ ကြ်န္ယံုႏွစ္ေယာက္က ေသတၱာႀကီးတစ္လံုးကို
ထမ္းပိုးနဲ႔လွိဳထမ္းသြားတာေတာင္ ေတြ႔လိုက္ရေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ သူတို႕စိတ္ထဲမွာ
ဘာမွသကၤာမကင္း မၿဖစ္ဘူးတဲ႔ ေၿမာက္နန္းမိဖုရားAလွဴၿပဳမွာကို သိထားႀကတယ္မဟုတ္လား။

ဒီလိုနဲ႔ Aဲဒီေန႔တစ္ေန႔လံုးနဲ႔ ေနာက္တေန႔ညေနပိုင္းAထိ ေၿမာက္နန္းမိဖုရားAေဆာင္

တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတာကို Aေစာင္႔ေတြက Aမွဳမဲ႔Aမွတ္မဲ႔ပဲတဲ႔ ေနာက္ေတာ႕မွ
တိတ္ဆိတ္လြန္းAားႀကီးတယ္ ဆိုၿပီး မသကၤာေတာ႕တာနဲ႔ ဝင္ႀကည္႔ေတာ႕မွ ေၿမာက္နန္းမိဖုရားရဲ႕
Aေဆာင္တစ္ခုလံုး ဗလာဟင္းလင္းၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ႕သတဲ႔ Aဲဒီေတာ႕မွ
ရွင္ေစာပုလစ္ေၿပးၿပီဗ်ိဳ႔ဆိုၿပီး ဘုရင္ႀကီးထံAေၿပးAလႊား ေလွ်ာက္တင္ႀကတာေပါ႔။

Page | 320
ႏွစ္သက္သည္ၿဖစ္ေစ မႏွစ္သက္သည္ၿဖစ္ေစ မိုးညွင္းမင္းႀတားAတြက္ ရွင္ေစာပုဟာ
သိပ္Aဓိပၸါယ္ရွိတဲ႔ နန္းတြင္ရတနာတစ္ပါးပဲ။ တစ္Aခ်က္ ငတပါးမင္းၿဖစ္တဲ႔သူဟာ
တရားဝင္ဘုရင္ၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို Aင္းဝမင္းAဆက္ဆက္ ခ်ီးေၿမွာက္ထားခဲ႔တဲ႔
နန္းစU္ရတနာလိုၿဖစ္ေနတဲ႕ မိဖုရားေတြကို သိမ္းပိုက္ထားနိဳင္ၿခင္းက Aာမခံခ်က္ေပးထားသလို
ရွိေနတယ္၊ ႏွစ္Aခ်က္ စိုးရိမ္ရတဲ႔ ရန္သူနိဳင္ငံဘုရင္ရဲ႕ ႏွမကို မိဖုရားလုပ္ထားတာမို႕ ရန္သူနိဳင္ငံရဲ႕
ထင္ထင္ေပၚေပၚဒုကၡေပးတာကို Aထိုက္Aေလ်ာက္ ကာကြယ္ၿပီးသားၿဖစ္ေနတယ္၊
ေနာက္ဆံုးAခ်က္ Aင္းဝနန္းတြင္းရဲ႕ လွိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ရွင္ေစာပုက Aေတာ္သိထားတယ္
ဒီAခ်က္ကနိဳင္ငံေတာ္လွိဳ႕ဝွက္ခ်က္ပဲ ဒါကို ရန္သူဟံသာဝတီကသိသြားလို႔မၿဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ
တပ္ေထာင္ဗိုလ္စုၿပီး လိုက္ေတာ႕တာေပါ႔။

လိုက္သာလိုက္ရတယ္ ဒီမိဖုရားဘယ္လမ္းကေၿပးသြားသလဲ ဘယ္သူမွမသိဘူးတဲ႔။

ေနာက္Aေကာက္Aခြန္ဌာနမွာ စံုစမ္းႀကည္႔ေတာ႕ မေန႔ကပဲခူးက
ကုန္ေလွတစ္စီးထြက္သြားတယ္လို႕ သိရေတာ႕ ေရလမ္းကပဲဆိုၿပီး
Eရာဝတီၿမစ္ေႀကာတစ္ေလွ်ာက္ ၿဖန္႔ၿပီးလိုက္ရွာႀကပါေလေရာ။

Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ရွင္ပိဋကဓရ တို႕က ဒီAခ်က္ကို ႀကိဳတင္တြက္ဆထားၿပီးၿပီ ဒါေႀကာင္႔

ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေန႔ေရာညပါAၿပင္းစုန္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ေန႔ခို ညစုန္ ဆိုတဲ႔ ခရီစU္ကို
ေၿပာင္းလိုက္တယ္၊ ေန႔ပိုင္းႀကရင္ လံုၿခံဳတဲ႔ ေခ်ာင္တစ္ခုခုမွာ ဝင္ခိုၿပီး ညပိုင္းႀကမွ
ေလွကိုစုန္ေစသတဲ႔၊ ေန႕ခိုဖို႕ ေခ်ာင္ေတြကိုလည္း ဒီEရာဝတီၿမစ္ႀကီးမွာ Aႀကိမ္ႀကိမ္AခါAခါ
စုန္ဆန္ေၿပးေနတဲ႔ ေလွသူႀကီးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ေရးဆြဲထားၿပီးသားတဲ႔၊ ေလွကိုလည္း
ကင္းၿမိဳ႕ႀကီးေတြနဲ႔ ေဝးတဲ႔ကမ္းကေန စုန္ေစတယ္၊ ဒီလိုစုန္ရေAာင္ ရွင္ၿဖဴတို႕Aင္းဝကေန
စုန္ေၿပးတဲ႔Aခ်ိန္ဟာ ၿမစ္မင္းEရာမွာ ေရAမ်ားႀကီး ရွိေနေသးတဲ႔ Aခ်ိန္ၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ Aင္းဝေရကင္းတပ္က ၿမစ္ေႀကာတစ္ေလွ်ာက္ လိုက္ရွာတာ ဘယ္မွာမွမေတြ႔ရဘူးတဲ႔၊

ဘယ္ေတြ႔မလဲ သူတို႕ရွာတဲ႔ ေန႔Aခ်ိန္ဆို ရွင္ၿဖဴတို႕ေလွကေခ်ာင္တစ္ခုခုမွာ ပုန္းခိုေနၿပီး
သူတို႕Aိပ္ခ်ိန္မွ စုန္တာကိုး။ ဒီလိုရွာမေတြ႔ေတာ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားက
ေရလမ္းကေၿပးတယ္ဆိုတာကို သံသယရွိလာတာနဲ႔ ကုန္လမ္းေတြကို Aဓိကထားၿပီး
ပိတ္ဆို႕တားဆီး ေဖြရွာၿပန္တယ္ ဒါေပမဲ႕ တိတိလင္းလင္းလည္း မရွာရဲၿပန္ဘူး မေတာ္

Page | 321
ဟံသာဝတီက Aေထာက္ေတာ္ေတြ ဒီသတင္းကိုရသြားရင္ မခက္လား။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လိုမွ
ရွာလို႔မေတြ႔တာနဲ႕ ရွာေဖြေရးကို ရပ္လိုက္ရပါေလေရာတဲ႔။

ဒီေနရာမွာ စU္းစားဖို႕ေကာင္းတာက တကယ္လို႕သာ ရွင္ၿဖဴ႕ေနရာမွာ ရွင္ဘို႕မယ္သာဆိုရင္

မိုးညွင္းမင္းႀတားဟာ ဒီလိုလြယ္လြယ္နဲ႔ ဘယ္လက္ေလွ်ာ႕မလဲေနာ္၊ Aခုေတာ႕
Aသက္၃၆ႏွစ္Aရြယ္ ကေလးသံုးေယာက္Aေမ ခ်စ္ၿခင္းေမတၲာမဲ႔သူေတြရဲ႕ ရင္ခြင္တစ္ခုကေန
တစ္ခုဆီေၿပာင္းခဲ႔ရတဲ႔ မိန္းမသားတစ္ေယာက္၊ ေမြးလာကတည္းက စစ္ဆိုတဲ႔ မီးညႊန္ရႊံရည္ထဲမွာ
ဖူးပြင္႔လာရတဲ႔ ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးလို မိန္းခေလး၊ ၿပီးေတာ႕ သားကြဲသမီးကြဲ
ခ်စ္ရသူေတြနဲ႔ခြဲၿပီးေနရတဲ႔ဒဏ္ရာေတြနဲ႔Aတူ စကားမတူ Aေလ႔ကြဲ လူမ်ိဳးၿခားေတြရဲ႕Aလယ္မွာ
မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္နဲ႔ က်ီးလန္႔စာစားရင္း ရွင္သန္ခဲ႔ရတဲ႔ မိန္းမသားတစ္ဦး၊ ဒီလို
မိန္းမသားတဦးဆီမွာ မိုးညွင္းသတိုးကို ဆြဲေဆာင္နိဳင္မဲ႔ Aလွေတြ ဘယ္ရွိနိဳင္ပါဦးေတာ႕မလဲေလ။
ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ Aခုလိုမိုးညွင္းမင္းႀတားက လြယ္လြယ္နဲ႔ လက္ေလွ်ာ႕လိုက္တာ ရွင္ၿဖဴ႔Aတြက္
Aရမ္းကံေကာင္းတာပါပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးတို႕ ေလွႀကီးဟာ Eရာဝတီၿမစ္ႀကီးAတိုင္း တAိAိနဲ႔ စုန္ဆင္းလာလိုက္တာ

တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ ႏွစ္လေလာက္နဲ႔တင္ စကၠဝက္ရြာနားက လွိဳင္ၿမစ္ဝကို
ေရာက္လာပါေလေရာတဲ႔။ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို Aညာဆန္ကုန္ေလွႀကီးဟာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရြာစU္
ၿမိဳ႕စU္လွည္႔ၿပီး Aညာကပါလာတဲ႔ကုန္ေတြ ေရာင္းရင္း စုန္ခဲ႔ႀကရမွာဆိုေတာ႕ Aနည္းေလး
သံုးေလးလေတာ႕ႀကာမွာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ Aခုတစ္ေခါက္မွာေတာ႕ ရွင္ပိဋကဓရတို႔စည္းရံုးမွဳနဲ႔
သုရွင္ရဲ႕သမီးေတာ္ကို ကယ္တင္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ဓါတ္တစ္ခုထဲနဲ႔တင္ ေလွသူႀကီးနဲ႔
Aဖြဲ႔သားေတြဟာ သူတို႔ရမဲ႔ Aၿမတ္Aစြန္းကို ေမ႔ထားလိုက္ၿပီး ရွင္ၿဖဴေလးေဘးကင္းဖို႕ကိုပဲ
ဦးစားေပးလို႕ ၿမန္နိဳင္သမွ် ၿမန္ၿမန္ေဘးကင္းရာကို ေရာက္ဖို႕ က်ိဳးစားၿပီး
ေလွာ္ခက္ရြက္လႊင္႔ခဲ႔ႀကတာပဲတဲ႔၊ ေသခ်ာစU္းစားႀကည္႔မယ္ဆို သူတို႕Aေနနဲ႔
ေဖာင္ဖ်က္ၿပီးစြန္႕စားခဲ႔ရတာပဲ၊ ေနာက္တစ္ခါသူတို႔ဘယ္လိုမွ Aင္းဝကိုကုန္ကးူ ဖို႕ရာ
မၿဖစ္နိဳင္ေတာ႕ဘူးေလ။

လွိဳင္ၿမစ္ဝကေနတခါ ဆက္ၿပီစုန္ေတာ႕ ဒဂုန္ကိုေရာက္ၿပန္တယ္၊ ဟံသာဝတီနယ္ထဲ

ေရာက္လာၿပီဆိုေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴေရာက္လာေႀကာင္းကို ရွင္ဓမၼUာဏက ဘယ္သူမွမသိေAာင္

Page | 322
ဖံုးဖိထားခိုင္းသတဲ႔ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ႕ နန္းတြင္းေရးဆိုတာ Aင္မတန္ကို
နားလည္ရခက္တယ္မဟုတ္လား၊ AကိုAရင္းဆိုေပမဲ႕ ထီးေရးနန္းေရးAတြက္ ဗညားရံက
သူႏွမကို ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴမွ လက္ခံပါ႔မလားဆိုတာကရွိေသးတယ္၊ ၿပီးေတာ႕ ဗညားရံေဘးမွ
ဘယ္သူေတြဝန္းရံေနသလဲ ဒီလူေတြကေရာ ရွင္ၿဖဴကိုလိုလားႀကရဲ႕လား
ဆိုတာလဲရွိေသးတယ္ေလ၊ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ Aရွဳပ္ရႈပ္Aေထြးေထြးနဲ႔ နားလည္ရခက္တဲ႔
Aရာမဟုတ္လား၊ ဒါနဲ႔ပဲ ရွင္ၿဖဴေလးလည္း သူႀကည္ညိဳလြန္းတဲ႔ Aင္းဝနန္းတြင္းထဲကေန
တေန႔မပ်က္မွန္ေရာ္ရွိခိုးရတဲ႔ ဒဂုန္ဆံေတာ္ရွင္ကို ေလွထဲကေနပဲ ပုန္လွိဳးကြယ္လွိဳးရွိခိုးရရွာတယ္၊
ၿဖစ္နိဳင္ရင္ ဆံေတာ္ရွင္ရဲ႕ကုန္းေတာ္ေပၚကို Aေၿပးေလးတက္ၿပီး ဖူးေမွ်ာ္ခ်င္တာေပါ႔၊
သူသံေယာဇU္ႀကီးခဲ႔ရတဲ႔ၿမိဳ႕၊ သူ႔ရဲ႕Aပူမီးေတြ ၿငိမ္းသက္ေပးခဲ႔တဲ႔ေစေတီေတာ္ Aားလံုးဟာ
သူကိုရင္းရင္းႏွီးႏွိးႀကီးႀကိဳဆိုေပြ႔ဖက္လို႕။

ဒဂုန္ကေန ပဲခူးၿမစ္Aတိုင္း Aေရွ႔ေၿမာက္ကို ဆန္တတ္ခဲ႔ေတာ႕ တာဝရြာလြန္တဲ႔Aခါ

ပဲခူးေခ်ာင္ထဲဝင္ခဲ႔တယ္။ ၿမင္သမွ်လူေတြက ပံုမွန္Aညာဆန္ေလွႀကီး ၿပန္လာၿပီေပါ႔
ဘာေတြပါလာသလဲ မရပ္ေတာ႕ဘူးလား မေရာင္းဘူးလား ဒီလိုပဲ လွမ္းေမးႀကတာေပါ႔
သူတို႔Aေနနဲ႔ သုရွင္ရဲ႕Aခ်စ္ဆံုးသမီးေတာ္ ရွင္ေစာပုတစ္ေယာက္ ဒီေလွႀကီးနဲ႔Aတူ
ၿပန္ပါလာလိမ္႔မယ္လို႕ ဘယ္ထင္ထားမလဲ၊ ေၿပာရမယ္ဆို ရွင္ၿဖဴေလး Aင္းဝကို
သြားရၿပီဆိုကတည္းက Aားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေသလူလို႕ သတ္မွတ္ၿပီးသားေလ၊ Aင္းဝက
မင္းသမီးေတြလည္း ပဲခူးမွာပဲ ေခါင္းခ်ႀကရတာမဟုတ္လား။

ရွင္ၿဖဴတို႕ေလွႀကီးဟာ ပဲခူးဆိပ္ကမ္းကို ကပ္ေတာ႕ မိုးႀကီးစုတ္စုတ္ခ်ဳပ္ေနၿပီတဲ႔။ Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔

ရွင္ပိဋကဓရတို႕ဟာ ရွင္ၿဖဴေလးကို သိုသိုဝွက္ဝွက္ေနခဲ႔ေစၿပီ နန္းတြင္းကိုႀကြတယ္၊
နန္းဝကကင္းတပ္က စစ္ေမးေတာ႕ သူတို႕ဟာ Aင္းဝကေန ၿပန္ႀကြခဲ႔တာၿဖစ္ၿပီး မင္းႀတားႀကီးရဲ႕
ႏွမေတာ္ ရွင္ေစာပုနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ သတင္းကို မင္းႀတားႀကီးကို Aလ်င္Aၿမန္
ေလွ်ာက္တင္ခ်င္ပါတယ္လို႕ ေၿပာေတာ႕ နန္းေစာင္႔တပ္ကလည္း ဗညားရံထံ
Aေႀကာင္းႀကားေပးပါသတဲ႔။

တကယ္ေတာ႔ ဗညားရံဟာ Aာဏာနိဳင္ငံေရးAတြက္သာ သူ႕ႏွမကို Aသံုးခ်လိုက္ရေပမဲ႕

သူဟာသူ႔ႏွမကို သိပ္ခ်စ္တဲ႔သူပဲတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕ သူ႔ႏွမကိုAသံုးခ်လိုက္ရတဲ႔Aတြက္

Page | 323
သူ႕ကိုယ္သူလည္း Aၿပစ္ၿပဳထားသလို Aၿမဲၿဖစ္ေနရွာတဲ႔သူပါတဲ႔ ဒါေႀကာင္႔လည္း သူရွင္ၿဖဴ႔ကို
ေပးခဲ႔တဲ႔ ဂတိAတိုင္း ရွင္ၿဖဴရဲ႕သားသမီးေတြကို သူ႕သားသမီးAရင္းAတိုင္း
ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တဲ႔Aၿပင္ ရွင္ၿဖဴ႕သားဗညားဝါရူကိုလည္း Aိမ္ေရွ႔မင္းသားAၿဖစ္
သတ္မွတ္စံစားေစခဲ႔တယ္တဲ႔။

ဒါေႀကာင္႔လည္း ႏွမသတင္းဆိုတာနဲ႕ ခ်က္ၿခင္းပဲ Aေရွ႔ေတာ္သြင္းေစလို႕ Aမိန္႔ရွိတာပဲ၊

ဗညားရံနဲ႔ေတြ႔ေတာ႕ Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရတို႕က Aက်ိဳးAေႀကာင္းေၿပာၿပတာနဲ႔
ဗညားရံဟာ ဝမ္းသာAားရၿဖစ္ၿပီး စကားေတာင္မေၿပာနိဳင္ေတာ႕ဘူး ခ်က္ၿခင္း တပ္ၿပင္ဆိုၿပီး
မင္းခန္းမင္းနားႀကီးဆင္ယင္ခိုင္းေတာ႕တာပဲတဲ႔၊ နန္းေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးလည္း ညႀကီးမင္းႀကီး
ဘာၿဖစ္တာလဲဆိုၿပီး လွဳပ္လွဳပ္ရြရြေပါ႔။

တခါ ညႀကီးမင္းႀကီး ေရႊနန္းရွင္ ဘႀကီးေတာ္မင္းႀတားက မေခၚစဖူး Aေခၚလႊတ္တယ္ဆိုေတာ႕

မိပကာေထာ္၊ မိနဲတကာသင္နဲ႔ ဗညားဝါရူး တို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လည္း
တAံ႕တႀသနဲ႔ဘာမ်ားၿဖစ္သလဲေပါ႔၊ ကဲ .. မင္းတို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ တစံုတေယာက္ကို
ႀကိဳဖို႕ၿပင္ဆင္ႀကလို႕ Aမိန္႔ရွိေတာ႕ ဘယ္သူမ်ားၿဖစ္မလဲဆိုတာ သူတို႕ခန္႔မွန္းလို႔မရ
ရောစးောစးောစးောစးောစွားဘူး၊ မိပကာေထာ္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ မယ္မယ္မ်ားၿဖစ္ေလမလားလို႕
မဝံ႕မရဲAေတြးေရာက္မိေပမဲ႕ မၿဖစ္နိဳင္ပါဘူးေလလို႕ ဘာသာေခ်ဖ်က္လိုက္ပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ညႀကီးမင္းႀကီး မီးဒုတ္မီးAိမ္ေတြထြန္းၿပီး ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါ

နန္းတြင္းသူနန္းတြင္းသားမ်ားၿခံရံၿပီး နန္းၿမိဳ႕ထဲကထြက္လာတဲ႔ ဘုရင္ႀကီး ဗညားရံကိုႀကည္႔ၿပီး
ပဲခူးၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြAားလံုးဟာ Aံ႕ႀသေနႀကသတဲ႔၊ Aရပ္သူAရပ္သားေတြ
Aံ႕ႀသေနတာမေၿပာနဲ႔ေတာ႕ ညႀကီးမင္းႀကီး ေရႊနန္းရွင္ ဘႀကီးေတာ္မင္းႀတားက မေခၚစဖူး
Aေခၚလႊတ္တယ္ဆိုေတာ႕ မိပကာေထာ္၊ မိနဲတကာသင္နဲ႔ ဗညားဝါရူး
တို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လည္း တAံ႕တႀသႀကီးၿဖစ္ၿပီး ဘာၿဖစ္လို႕လည္း ဘာမ်ားၿဖစ္လို႕လည္း
Aေတြးေတြၿခာၿခာလည္ေနရွာႀကသတဲ႔ေလ။ ကဲ .. မင္းတို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္
တစံုတေယာက္ကို ႀကိဳဖို႕ၿပင္ဆင္ႀကလို႕ Aမိန္႔ရွိေတာ႕ ဘယ္သူမ်ားၿဖစ္မလဲဆိုတာ
သူတို႕ခန္႔မွန္းလို႔မရရောစးောစးောစးောစးောစွားဘူး၊ မိပကာေထာ္ရဲ႕စိတ္ထမ
ဲ ွာ

Page | 324
မယ္မယ္မ်ားၿဖစ္ေလမလားလို႕ မဝံ႕မရဲAေတြးေရာက္မိေပမဲ႕ မၿဖစ္နိဳင္ပါဘူးေလလို႕ပဲ
စိတ္ေလွ်ာ႕လိုက္ရွာတယ္ ဘယ္လို႕မွမၿဖစ္နိဳင္တဲ႔ ကိစၥမဟုတ္လား။

မီးေရာင္ေတြထိန္ထိန္လင္းလင္းနဲ႔ ဆင္ၿမင္းဗိုလ္ပါေတြစုရံုးၿပီး ဆိပ္ကမ္းဆီခ်ီလာေနတာကို

ေလွႀကီးထဲကေန လွမ္ၿမင္ေနရေတာ႕ ရွင္ၿဖဴရဲ႕စိတ္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္နဲ႔
ထိမ္းမရသိမ္းမရၿဖစ္ေနရွာပါၿပီ၊ ခုနစ္ႏွစ္ခုနစ္မိုး ကြဲကြာခဲ႔ရတဲ႔ သမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႔သားေတာ္ေလး၊
ဒဂုန္ကေန သူတို႕ေလးေတြကို သူခြဲသြားရစU္က ငိုေႀကြးေနတဲ႔ ေမာင္ေလးနဲ႔ ညီမေလးကို
ေထြးေပြ႔ရင္း မ်က္ရည္ေထြေထြက်ရင္း သူကိုႀကည္႔ေနရွာခဲ႔တဲ႔ ရွစ္ႏွစ္သမီး
သမီးႀကီးမိပကာေထာေလး Aခုခ်ိန္ဆိုAပ်ိဳးႀကီးဖားဖား ၿဖစ္ေနရွာေရာေပါ႔၊
တီတီတာတာစကားေတြေၿပာတတ္တဲ႔ မိနဲတကာသင္ေလးေရာ AခုဆိုAပ်ိဳေဖာ္ဝင္စၿပဳေလာက္ၿပီ၊
သားေလးဗညားဝါရူးေရာ သူခြဲသြားစU္က စကားေၿပာစသားေလး
သူ႕Aေဖနဲ႔Aရမ္းတူတဲ႔သားေလး သူ႔ကိုမွမွတ္မိပါ႔ဦးမလား၊ Aကိုဗညားရံကေရာ Aရင္ကလိုပဲ
Aာဏာရမၼက္ေတြနဲ႔ Aတၱေတြႀကီးေနတုန္းပဲလား၊ ငယ္ငယ္ကဆို Aၿပင္ကၿပန္လာတိုင္း မိၿဖဴေရ
ေရာ႕နင္႔Aတြက္ ႀကာဆစ္ႀကိဳးငါလုပ္လာတယ္ ဆိုၿပီး သူ႔ကိုၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳးနဲ႔ ေပးတတ္တဲ႔
Aကိုဗညားရံကေရာ ငယ္ငယ္တုန္းက ညီမေလးကိုခ်စ္သလိုခ်စ္ေနဆဲပဲလား ဒါမွမဟုတ္
Aာဏာရမၼက္ေတြနဲ႔ Aတၱေတြႀကီးႀကီးနဲ႔ ညီမကိုစေတးပစ္ခဲ႔တဲ႔သူ ၿဖစ္ေနဦးမွာလား၊ သူတို႔ေတြကို
ငါဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုၿပီး Aရမ္းေတြ႔ခ်င္သလို ေတြ႔ရမွာလည္း ရွင္ၿဖဴေလးစိုးထိတ္ေနတယ္၊
ရင္ထဲမွာ ေAးလိုက္ေႏြးလိုက္ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းႀကီး ၿဖစ္ေနရွာသတဲ႔ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၂ )

Aားလံုးကမ္းနားေရာက္ေတာ႕ Aရွင္ဓမၼUာဏ က ေလွထဲဆင္းသြားၿပီး ရွင္ၿဖဴေလးကို

ကမ္းထက္ကိုေခၚလာပါသတဲ႔။ မီးေရာင္ေတြႀကားက ႀကီးမားမ်ားၿပားလွတဲ႔ ကမ္းထက္က
လူAုပ္ႀကီးကိုႀကည္႔ၿပီး ရွင္႔ၿဖဴရင္ထဲတလွပ္လွပ္ၿဖစ္ေနရွာၿပီး ေၿခလွမ္းေတာင္မခိုင္ခ်င္ေတာ႕ပါဘူး၊
ေႀသာ ္ဇာတိေၿမကို ေၿခၿပန္ခ်ခြင္႔ရၿပန္ၿပီပဲေလ။

ကမ္းထက္က လူAုပ္ႀကီးဟာ ကုန္းေဘာင္ေလးထက္က ကတုန္ကရီၿဖတ္ၿပီး

ကမ္းထက္တက္လာသူေလးကိုႀကည္႔ၿပီး ဟယ္ ဒါဒါ သခင္မေလးရွင္ၿဖဴ၊

Page | 325
သခင္မေလးၿပန္လာၿပီေဟ႕လို႕ Aံ႕ႀသဝမ္းသာ ေAာ္ဟစ္လိုက္ႀကတာ ပဲခူးၿမစ္တခုလံုး
ဟိန္းထသြားပါေလေရာတဲ႔။ Aားလံုးထဲမွာ မိပကာ႕ေထာနဲ႔ မိနဲတကာသင္က
AကဲဆံုးAသဲဆံုးၿဖစ္မွာေပါ႔ မယ္မယ္ၿပန္လာၿပီ မယ္မယ္ၿပန္လာၿပီဆိုၿပီး ဘာIေၿႏၵမွ
မေဆာင္နိဳင္ေတာ႕ပဲ ရႊံေတြကိုၿဖတ္ၿပီး Aေမ႔ရင္ခြင္ထဲေၿပးဝင္သြားႀကေရာတဲ႔၊
ဗညားဝါရူးေလးကေတာ႕ ကမ္းစပ္ကိုေၿပးဆင္သြားတဲ႔ Aမႏွစ္ေယာက္ကိုႀကည္႔ရင္း
ေႀကာင္ေနရွာတယ္၊ မယ္မယ္တဲ႔ သူမမွတ္မိတဲ႔ မိန္းမႀကီးက သူ႕Aေမတဲ႔လား၊
သူ႕ရင္ထဲဝမ္းနည္လာသလိုလို၊ ေဝ႕သိုင္းလာတဲ႔ မ်က္ရည္ကို ပုပ္ခပ္လိုက္ရင္း ဘာလုပ္ရမယ္မသိ၊
ခုေနနန္းတြင္းပဲ ၿပန္ဝင္ရင္ေကာင္းမလားလို႕ သူေတြးေနရွာသတဲ႔။

သမီးေတာ္ေလးႏွစ္ပါးကို ဖက္ၿပီးမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ကမ္းထက္တက္လာတဲ႔ ညီမေလးကိုႀကည္႔ရင္း

ဘုရင္ႀကီးဗညားရံဟာ ရာဇIေၿႏၵကိုထိမ္းေနရေပမဲ႕ သူ႕ရင္ထဲမွာေတာ႕ မ်က္ရည္ၿမစ္ႀကီး
စီးေနရွာေနတာေပါ႔၊ ေၿမၿပင္ထက္ ၿပားၿပားဝပ္ေAာင္ သူ႔ကိုဦးခ်လိုက္တ႔ည
ဲ ီမၿဖစ္သူကို
ဆြဲထူေပးရင္း ညီမၿဖစ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာကို Aငမ္းမရႀကည္႔ရင္းက ညီမေလးလို႕
တုန္တုန္ရီႀကီးသူေခၚလိုက္သတဲ႔၊ Aဲဒီညီမေလးဆိုတဲ႔ သူ႕ရဲ႕ေခၚသံမွာ ေတာင္းပန္မွဳေတြ
ဝန္ခ်မွဳေတြ ႏွမAေပၚခ်စ္တဲ႔စိတ္ေတြ ေႀကကြဲစိတ္ေတြ ၿပီးေတာ႕ ဝမ္သာမွဳေတြ
စီးဆင္းေပ်ာ္ဝင္ေနတာ ၿမင္ရႀကားေနရသူတိုင္းသိေနတယ္ေလ။

ရွင္ၿဖဴဟာ ၿမင္းထက္ကေနမဆင္းပဲ သူ႔ကိုေတြေတြႀကီးႀကည္႔ေနတဲ႔ သားကိုၿမင္ေတာ႕

ဘာမွမၿမင္ေတာ႕ပဲ သား သားေလး Aေမ႔သားေလး ဆိုၿပီး မ်က္ရည္ေတြေၿပးၿပီးဖက္ရွာသတဲ႔၊
ဗညားဝါရူးေလးကေတာ႕ ေတြေတြခ်ည္းေပါ႔၊ မိပကာေထာ႕က ေမာင္ေလးဒါမယ္မယ္ေလလို႕
ေၿပာေနေပမဲ႕ သူ႕ရင္ထဲမွာ ထူပူေနတယ္ ဝမ္းနည္းေနသလား သူေပ်ာ္ေနသလား
သူကိုယ္သူမခြဲၿခားနိဳင္ဘူးတဲ႔ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ ေလးႏွစ္သားကတည္းက သူမေတြ႔ရတဲ႔၊ တခါတခါ
သူ႕Aေတြးမ်က္ဝန္းထဲမွာ မွဳန္ရီေဝ၀ါး ပံုရိပ္ေပၚတတ္တဲ႔ Aေမရယ္ေလ။

ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးတေယာက္ သူေမြးဖြားႀကီးၿပင္းခဲ႔ရာ ပဲခူးနန္းတြင္းထဲ ၿပန္လာေရာက္ခဲ႔ပါသတဲ႔။

ဗညားရံဟာ သူ႔ႏွမေလးၿပန္ေရာက္တဲ႔ Aထိမ္းAမွတ္နဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြကို

ဆြမ္းေကြ်းပူေဇာ္သလို ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြက်င္းပေပးတယ္၊ ၿပည္သူၿပည္သားAားလံုးကလည္း
ရွင္ၿဖဴၿပန္ေရာက္တဲ႔ သတင္းႀကားေတာ႕ Aရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ႀကပါသတဲ႔၊
Page | 326
သုရွင္သိပ္ခ်စ္တဲ႔သမီးေတာ္၊ ယU္ေက်း သိမ္ေမြ႔ၿပီး Aက်င္႔သီလေကာင္းတယ္လို႕
ရန္သူမင္းေတြကေတာင္ ေလးစားရတယ္လို႕ နာမည္ႀကီးသူတို႕ရဲ႕မင္းသမီး ရန္သူလက္ထဲက
ၿပန္လြတ္လာၿပီဆိုေတာ႕ Aားလံုးဝမ္းသာAားရ ၿဖစ္ႀကတာေပါ႔။

ဗညားရံဟာ ေလွသူႀကီးနဲ႔ေလွသားေတြကို AႀကီးAက်ယ္ခ်ီးေၿမွာက္ပါသတဲ႔၊ Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔

ရွင္ပိဋကဓရ တို႕ကိုလည္း လူထြက္ေစၿပီး ခ်ီးေၿမွာက္ခ်င္ေပမဲ႕ ရဟန္းႏွစ္ပါးစလံုးက
သာသနာ႕ေဘာင္ကမထြက္ခ်င္ဘူးလို႕ ၿငင္းတာနဲ႔ ဆြမ္းကြမ္း ပစၥည္းေလးပါးဒကာခံယူပါတယ္။

ေၿပာရရင္ေတာ႕ ႀကာၿဖဴပြင္႔ေလးဟာ စစ္မီးလွ်ံေတြထဲက လြတ္ေၿမာက္သြားၿပီေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕

ရွင္ၿဖဴ႕ရဲ႕ Aတိတ္က ၿပဳခဲ႔တဲ႔ဝတ္ေႀကြးက ဒီေလာက္နဲ႔တင္ ေႀကမသြားခဲ႔ပါဘူတဲ႔ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၃ )

သုရွင္ခ်စ္သမီး ရွင္ေစာပုတစ္ေယာက္ ဟံသာဝတီၿပန္ေရာက္လာတယ္ ဆိုတဲ႔သတင္းဟာ

ဟံသာဝတီမွာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ပဲတဲ႔၊ ညပိုင္းလူႀကီးသူမေတြရဲ႕စကားဝိုင္း၊ ေဈးထဲမွာ
ေဈးသည္Aခ်င္းခ်င္း ေၿပာဆိုႀကတဲ႔ စကားဝိုင္း၊ ေကာက္စိုက္ပ်ိဳးႏုတ္ လုပ္ငန္းခြင္ထဲက
လယ္သူမေတြရဲ႕စကားဝိုင္း၊ ညေနေစာင္း ထန္းေတာထဲက ကိုလူပ်ိဳေတြရဲ႕စကားဝိုင္း
ဒီစကားဝိုင္းေတြမွာ ႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးထားတာက ရွင္ၿဖဴ႕သတင္းပဲတဲ႔၊ ပိုတာလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္
လိုတာလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္ ဒါေပမဲ႕ တူညီတာက လူတိုင္းက စကားမတူ Aေလ႔ၿခား
လူမ်ိဳးၿခားေတြရဲ႕Aလယ္မွာ ခုနစ္ႏွစ္ေလာက္ ညိဳးညိဳးငယ္ငယ္ ေနခဲ႔ရတဲ႔
သူတို႔မင္းသမီးေလးရွင္ေစာပုကို သနားဂရုဏာသက္ႀကတာပဲေပါ႔။

Aကိုၿဖစ္တဲ႔ ဗညားရံကလည္း သူ႔ႏွမAေပၚသူက်ဴးလြန္ခဲ႔မိသမွ် Aၿပစ္ေႀကြးကို

Aတိုးခ်ၿပီးဆပ္ပါတယ္၊ ညီမမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ Aညိဳးမခံဘူး ဘာမဆို လိုတာမရမရွိေစရေAာင္
စီမံေပးထားရွာပါသတဲ႔။

ရွင္ၿဖဴ႕Aတြက္ကေတာ႕ သမီးေတာ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ သားလက္ကိုဆြဲလို႕ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတာ္ႀကီးကို

ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း ဗုဒၶံႏုႆတိပြားခြင္႔ရတာကိုပဲ Aေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္လွပါၿပီ၊

Page | 327
ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီးရခဲ႔တဲ႔ သင္ခန္းစားေတြAရ သုခဆိုတာ ရုပ္စည္းစိမ္UစၥာAေပၚမွာ မတည္မွီပဲ
စိတ္Aေပၚမွာသာတည္တယ္ဆိုတာ သူနားလည္ေနခဲ႔ၿပီေလ။

ၿဖစ္နိဳင္ရင္ ပူေလာင္မွဳAတိနဲ႔ၿပီးတဲ႔ ေလာကီကိစၥေတြကို ေမ႔ပစ္ထားၿပီး ေAးၿမတဲ႔

ဗုဒၶံႏုႆတိထဲမွာ သူ႕စိတ္ကိုႏွစ္ထားခ်င္ပါရဲ႕ ဒါေပမဲ႕ Aတိတ္ဘဝမ်ားဆီးက ၿပဳဖူးခဲ႔ဖူးတဲ႔
ကံရိုင္းက ဒီလိုႏွစ္ထားဖို႕ မၿဖစ္နိဳင္ေAာင္ ေလာကီAပူမီးတစ္ခု သူဆီမွာ
ႀကြင္းရစ္ေနေစေသးတယ္ Aဲဒါကေတာ႕ သားေတာ္ေလး ဗညားဝါရူပါပဲတ႔။ဲ

ဗညားဝါရူးေလးကို သူခြဲၿပီး Aင္းဝဘုရင္ သီဟသူေခၚရာေနာက္ လိုက္ပါသြားစU္က ဗညားဝါရူး

ငါးႏွစ္သားေလး၊ Aေႀကာင္းစံုကို နားမလည္နိဳင္ေသးေပမဲ႕ Aေမကိုခြဲရလို႕
သူ႕Aမႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန ရုန္းကန္ကာ သည္းသည္းထန္ထန္ငိုေႀကြးက်န္ရစ္တဲ႔
သားေတာ္ေလးကိုၿမင္ေယာင္ရင္း ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္ႀကိမ္ႀကိမ္က်ခဲ႔ရဖူးတယ္ေလ။
ခုနစ္ႏွစ္Aေႀကာ သူပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ဗညားဝါရူးေလး ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္သား
လူပ်ိဳေပါက္ေလးၿဖစ္ေနၿပီ။

ႏွမAေပၚၿပဳခဲ႔တဲ႔ သူရဲ႕Aၿပစ္ေႀကြးကိုေနာင္တရရောစးင္း စိတ္မလံုတဲ႔ Aကိုဗညားရံဟာ

သူရထားတဲ႔ ထီးနန္းဟာ ညီမေလးရဲ႕ ေက်းဇူးေႀကာင္႔ ရခဲ႔တာမို႕ ညီမေလးရဲ႕ထီးနန္းပဲလို႕
ဘာသာသတ္မွတ္ၿပီး ညီမရဲ႕သား တူေတာ္ဗညားဝါရူးကို နန္းေမြAၿဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး
သားAရင္းတစ္ေယာက္လို AေသAခ်ာကို ေလ႔က်င္ေပးထားပါသတဲ႔။ ဒီေတာ႕
ရွင္ၿဖဴပဲခူးၿပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ဗညာဝါရူေလးဟာ ခုနစ္ႏွစ္လံုးလံုး သူ႕Aေတြးမ်က္ဝန္းမွာ
Aၿမဲေနရာယူေနခဲ႔တဲ႔ Aမရင္ခြင္ထဲက ငိုေႀကြးရင္းက်န္ရစ္သူ Aၿပစ္ကင္း ကေလးေလး
သားငယ္ဗညားဝါရူးမဟုတ္ေတာ႔ပဲ ဆယ္ႏွစ္ႏွစ္သား Aိမ္ေရွ႔မင္းသားဟာ
တိုက္ရည္ခိုက္ရည္Aၿပည္႔နဲ႔ ေယာက်ၤားေကာင္းတို႕ တတ္သင္႔တဲ႔ Aဌရႆဆယ္ရွစ္ရပ္ကို
ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္တတ္ကြ်မ္းတဲ႔ စစ္သားႀကီးလံုးလံုး ၿဖစ္ေနရွာၿပီတဲ႕ေလ။

ဘႀကီးေတာ္ရဲ႕ Aေရးေပးမွဳေႀကာင္႔ Aညႊန္႔တလူလူနဲ႔ ယံုႀကည္စိတ္Aၿပည္႔ တတ္တတ္ႀကြႀကြ

ၿဖစ္ေနရွာတဲ႔ သားေတာ္ေလးကိုႀကည္႔ရင္း Aကိုႀကီးဗညားရံမရွိရင္ ငါ႔သားေလး
ဘုရင္လုပ္ရေတာ႕မယ္၊ ထီးနန္းAာဏာဆိုတာ သိပ္Aဆိပ္ၿပင္းတဲ႔ ေၿမြနဂါးႀကီးပဲ သူ႔ကိုနိဳင္ေAာင္
ကစားနိဳင္ရင္ကစား မနိဳင္ရင္ သူကၿပန္မ်ိဳသြားမယ္၊ သူ႕Aဆိပ္နဲ႔Aသက္ပါသြားရမယ္၊
Page | 328
AာဏာAဆိပ္နဲ႔ဇီဝိန္ေႀကြသြားရွာတဲ႔ မင္းရဲေက်ာ္စြာ၊ Aလမၸာယ္မနိဳင္လို႕ Aာဏာနဂါးႀကီးရဲ႕
Aစားကိုခံလိုက္ရတဲ႔ Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာ၊ Aင္းဝဘုရင္သီဟသူ၊ လူဘဝဆိုတာကိုေတာင္
ေကာင္းေကာင္းမသိရေသးတဲ႔ Aရြယ္မွာ Aာဏာရဲ႕Aၿမိဳကို ခံလိုက္ရတဲ႔ မင္းလွငယ္ေလး၊
ၿပီးေတာ႕ Aာဏာကိုမက္ရင္း Aာဏာရဲ႕ရစ္ပတ္ညစ္သတ္ၿခင္းကို ခံလိုက္ရတဲ႔
ကေလးေက်းေတာင္ညိဳ၊ ပခန္းတရဖ်ား စတဲ႔ Aာဏာရဲ႕ သားေကာင္ေတြလို သားေလး
ဗညားဝါရူးေလးမ်ား ၿဖစ္သြားခဲ႔ပါရင္ Aို ငါ႔သားေလးကို သူတို႕လိုမၿဖစ္ေစရဘူးလို႕ သြားေလသူ
ခ်စ္ဦးသူ သမိန္စည္သူ႕ ကိုၿပန္ၿမင္ေယာင္ရင္း Aံကိုတင္းတင္းႀကိတ္လို႕
ရွင္ၿဖဴဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သတဲ႔၊ သူ မီးလွ်ံထဲကူးခက္ရဦးေတာ႕မွာေပါ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၄ )

ရွင္ၿဖဴ ပဲခူးကိုၿပန္ေရာက္တာ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၇၉၁ခုႏွစ္မွာပါ။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ

ရွင္ၿဖဴထက္ႏွစ္ႏွစ္သာသာႀကီးတဲ႔ Aကိုဗညားရံဟာ Aသက္ ၃၈ႏွစ္ရွိၿပီေပါ႔၊ သကၠရာဇ္
၇၈၇ခုႏွစ္ကတည္းက Aကိုႀကီးဗညားဓမၼရာဇာကို Aဆိပ္ခပ္သတ္ၿပီး မင္းၿဖစ္လာသူဆိုေတာ႕
ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သူသိမ္းပိုက္ခဲ႔တာ ေလးႏွစ္ရွိၿပီေပါ႔ေလ။ မင္းသက္ေလးႏွစ္
ရွိေသးတယ္ဆိုေပမဲ႕ ဗညားရံဟာ ကလိန္ဆင္ Aဆိပ္ခပ္ၿပီး Aကို႔လက္ထဲက Aာဏာကို
လုယူထားတာကလြဲရင္ Aေတာ္ေလး Aာဏာနိဳင္ငံေရးကိုကြ်မ္းက်င္ၿပီး သံစစ္တမန္စစ္ကို
Aသံုးၿပဳတဲ႔ေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ေတာ္တဲ႔သူပဲတဲ႔။

သူဟာ လက္ရံုးရည္လည္းေကာင္း စည္းရံုးေရးႏွလံုးရည္လည္းေကာင္းတဲ႔

မိုးညွင္းမင္းႀတားရဲ႕ရန္ကို ထိန္းညွိဖို႕ ေတာင္ငူAေၿခစိုက္ ေစာလူးသခၤယာဦးေဆာင္တဲ႔
ဗမာေတြေၿမွာက္ေပးကူညီတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွမ္းမင္းဆက္ Aင္းဝထီးနန္းဟာ Aေရွ႔ေၿမာက္က
Aႏြယ္တူရွမ္းေတြရဲ႕ Aကဲစမ္းမွဳကိုခံေနရသလို၊ ပုဂံမင္းဆက္ၿပတ္သြားၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ
ငုတ္သြားတဲ႔ ဗမာေတြရဲ႕ ပုန္ကုန္မွဳကိုလည္း ရင္ဆိုင္ေနရတယ္။

ဗညားရံရဲ႕Aၿမင္မွာ Aင္းဝဟာ မဟာဗ်ဴဟာၿပိဳင္ဘက္ပဲ၊ ၿပိဳင္ဘက္Aင္Aားေကာင္းလာရင္

မဟာဗ်ဴဟာေၿမာက္ ရန္ဘက္ၿဖစ္လာေတာ႕မယ္ ဒီေတာ႕ Aင္းဝAားနည္းေAာင္
လုပ္ထားရမယ္လို႕ ယူဆထားၿပီး ေတာင္ငူကိုေၿမာက္ေပးတယ္၊ ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕ႀကိဳးစားတယ္၊

Page | 329
ဒါေပမဲ႕ ေတာင္ငူAားေကာင္းသြားရင္ သူကိုဒုကၡေပးမဲ႕ Aနီးကပ္ရန္သူဆိုတာကိုလည္း
သူနားလည္တယ္ ဒါေႀကာင္႔ မိုးညွင္းသတိုးက တူမေတာ္ကိုေပးၿပီး စစ္ေၿပၿငိမ္းေရးလုပ္ေတာ႕
သူလက္ခံၿပန္ေရာ ၿပီးေတာ႕ Aင္းဝက ေတာင္ငူကိုၿပန္သိမ္းတဲ႔Aခါ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
နယ္စပ္မွာ Aင္Aားၿပၿပီး ဖာသိဖာသာေနလိုက္ၿပန္တယ္။

Aဲဒီလိုပဲ Aေရွ႔ဘက္က Aင္Aားေကာင္းလာတဲ႔ Aယုဒၶယကိုလည္း Aင္Aားၿပလိုက္

ေစ႕စပ္ေရးလုပ္လိုက္နဲ႕ သံစစ္တမန္စစ္ပဲ ဆင္ႏြဲၿပီးထိန္းထားနိဳင္တာပဲတဲ႔၊
သူဟာစကားေၿပာလည္းသိပ္ေကာင္းတယ္လို႕ဆိုတယ္။ ဒါေႀကာင္႔မို႕ ဗညားရံလက္ထက္
ဟံသာဝတီဟာ ရာဇာဓိရာဇ္လက္ထက္တုန္းကလို စစ္မတိုက္ေနရေတာ႕ေပမဲ႕ Aမ်ားက
ေလးစားခန္႔ညားရတဲ႔ နိဳင္ငံေတာ္Aၿဖင္႔နဲ႔ ရပ္တည္ေနနိဳင္ခဲ႔ပါတဲ႔သတဲ႔ေလ။

ၿပည္တြင္းေရးမွာလည္း သူငယ္ငယ္ သူ႔Aေဖရာဇာဓိရာဇ္လက္ထက္က စစ္ဦးစီးAၿဖစ္နဲ႕ေရာ

သူ႔Aကို ဗညားဓမၼရာဇာမင္းလက္ထက္မွာ ဘုရင္ခံAၿဖစ္နဲ႔ေရာ ပုသိမ္ဒလေဒသဆိုတဲ႔
ဟံသာဝတီရဲ႕ ဝမ္းပိုက္ေဒသကို Aုပ္ခ်ဳပ္ဖူးေတာ႕ ဒီေဒသကို ေကာင္းေကာင္း
ကိုင္တြယ္တက္သလို၊ ဟံသာဝတီရဲ႕ ဦးေခါင္းေဒသ ဒဂံုပဲခူးကိုလည္း ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္
ထိန္းခ်ဳပ္ထားသတဲ႔၊ ညီAငယ္ဆံုး ဗညားက်န္းကို Aကိုႀကီးလက္ထက္တုန္းကလိုပဲ ဟံသာဝတီရဲ႕
ေၿခလက္ေဒသ မုတၲမကိုဆက္စားေစၿပီး Aစမွာႏွာနွပ္ထားေသးတယ္ ေနာက္ေတာ႕
တေၿဖးေၿဖးခ်င္း ထိန္းခ်ဳပ္သြားလိုက္တာ ဗညားက်န္းခမ်ာ ေနာက္ဆံုးမွာ
ဟံသာဝတီနိဳင္ငံေရးစင္ၿမင္႔ေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ ဗညားရံဟာ သူႏွမ ရွင္ေစာပုကိုေတာ႕ Aေတာ္ခ်စ္ရွာပါတယ္၊ သူရဲ႕ နန္းေမြကိုလည္း

ရွင္ေစာပုရဲ႕သား ဗညားဝါရူးကို ေပးတယ္၊ ဗညားဝါရူးကိုလည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္
ယံုႀကည္မွဳရေAာင္ စနစ္တက်ေလ႔က်င္႔ေပးသတဲ႔။ ဒါေႀကာင္႔ ဗညားဝါရူးေလးဟာ သူ႕ကိုယ္သူ
သိပ္ယံုႀကည္တယ္၊ သူ႔ကိုဘယ္သူမွ ရန္မမူနိဳင္ဘူးလို႕လည္း ယူမွတ္ထားပါသတဲ႔။

ရွင္ၿဖဴေလးဟာ သူ႔သားကို Aာဏာဆိုတဲ႔ ေၿမြနဂါးႀကီးက ၿမိဳယူစားေသာက္သြားမွာကို စိုးရိမ္ေပမဲ႕

လက္မခံလို႕မရတဲ႔ Aေၿခေနမွာ သံသရာမွာAေႀကြတင္တဲ႔ ဘုရင္မၿဖစ္ေAာင္
ႀကိဳးစားစည္းရံုးမယ္ဆိုၿပီး တေၿဖးေၿဖးခ်င္း မင္းတို႕က်င္႔ကို က်င္႔ႀကံရမဲ႕ တရားဆယ္ပါးAေႀကာင္း၊
ဘုရင္ဆိုတာ ၿပည္သူရွိလို႕သာ ဘုရင္ၿဖစ္ေနလို႕ ၿပည္သူေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ႀကြယ္ဝသာယာေAာင္
Page | 330
ထားရမဲ႔Aေႀကာင္း၊ Aႀကြင္းမဲ႔ Aာဏာရွင္ သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္မွာ ၿပည္သူေတြရဲ႕
Aေၿခေနမွန္ကို ဘုရင္Aေနနဲ႔ သိရွိနိဳင္ဖို႕ ခက္ခဲတာမို႕ ၿပည္သူေတြနဲ႔ထိေတြ႔ဆက္ဆံမွဳေတြ
မ်ားမ်ားလုပ္ေပးရမွာၿဖစ္တဲ႔Aေႀကာင္း သင္ႀကားေပးရွာပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴေလးဟာ သားမင္းေလာင္းေလးကို သင္ႀကားရင္း ၁၆ႏွစ္ဆိုတ႔ဲ ကာလကို

ဟံသာဝတီနန္းတြင္းထဲမွာပဲ ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ပါသတဲ႔ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၅ )

Aကိုၿဖစ္သူရဲ႕Aရိပ္AာဝါသေAာက္မွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနရေပမဲ႕ သမုဒယေလာင္စာေႀကာင္႔

ၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ ေသာကမီးေတြက ရွင္ၿဖဴ႕ရင္ထဲမွာ မၿငိမ္းနိဳင္ေသးပါဘူးတဲ႔။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ သမီးႀကီး
ပကာေထာ္နဲ႔ သမီးငယ္ နဲတကာသင္တို႕ဟာ Aသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ Aစိတ္ထဲေရာက္ေနၿပီေလ၊
Aသက္ဆယ္ေလး ဆယ္ငါးဆို သားေပးသမီးယူ လုပ္ေနႀကၿပီၿဖစ္တဲ႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႀကီးမွာ
သမီးေတာ္ေလးႏွစ္ပါးရဲ႕Aသက္ဟာ Aိမ္ေထာင္ၿပဳမဲ႔ Aရြယ္ထက္ေတာင္ လြန္ေနၿပီလို႕
ေၿပာရမွာေပါ႔။

မိပကာေထာ္ေရာ မိနဲတကာပါ မိခင္ဖခင္ေတြရဲ႕ Aေမြေတြရထားတာမို႕ သိပ္လွတယ္တဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕

ႏွစ္ေယာက္ယွU္ရင္ သမီးငယ္နဲတကာသင္က ပိုလွတယ္၊ ထက္လည္းထက္ၿမတ္တယ္၊
Aမႀကီးမိပကာေထာ္လို Aရာရာကို Aရွံဳးေပး ႏွလံုးေAးဆိုၿပီး ႏွလံုးမသြင္းပဲ သုရွင္ရဲ႕ေၿမး
ဗညားရံမင္းရဲ႕တူမ Aိမ္ေရွ႔မင္းသားရဲ႕Aမ ဆိုတဲ႔မာနနဲ႔ ေထာင္ေထာင္လြားလြား
ဝင္႔ဝင္႔ႀကြားႀကြားေနတတ္သတဲ႔။

မိမဲ႔ဖမဲ႔ တူေတာ္တူမေတာ္ေတြကို သနားစိတ္၊ ႏွမAေပၚၿပဳခဲ႔တဲ႔AမွားAတြက္ ေနာင္တစိတ္ေတြနဲ႔

ဗညားရံမင္းရဲ႕ ရင္ေသြးAရင္းထက္ ပိုၿပီးဂရုစိုက္ Aလိုလိုက္လြန္းလို႕မ်ား မိနဲတကာသင္ကို
ဒီလိုၿဖစ္ေစတာနဲ႔တူရဲ႕၊ တင္စားရရင္ ဆူးေတြကားေနေAာင္ ၿဖန္႔ကားထားတဲ႔
ရဲရဲေတာက္ႏွင္းဆီနီနီ တစ္ပြင္႔လိုေနမွာေပါ႔၊ ဒါေႀကာင္႔မို႕ ေတာ္ရံုတန္ရံု နန္းတြင္းသားေတြကို
ခ်စ္သူAၿဖစ္လက္ခံဖို႔မေၿပာနဲ႔ စU္းေတာင္မစU္းစားဘူးတဲ႔ေလ။ ဒီလိုမၿဖစ္ဖို႕ ရွင္ၿဖဴဆံုးမတဲ႔Aခါ
မိနဲတကာသင္ဟာ Aေမ႔Aေရွ႔မွာ Aေမေက်နပ္ေAာင္ေနေပမဲ႕ Aေမကြယ္ရာမွာဆို

Page | 331
သူေနတတ္သလိုပဲေနသတဲ႔၊ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႕ AေမကAရမ္းဆူတာပဲဆိုၿပီး
Aေမနဲ႔ခပ္ကြာကြာေနလာပါေရာ။

မိပေထာ္ကေတာ႕ သူ႕ညီမေလးနဲ႔မတူပဲ Aရာရာမွာ Aားငယ္တတ္သတဲ႔၊ သူသိတတ္စမွာ

Aေဖေသသြားၿပီး ကိုးႏွစ္ဆယ္ႏွစ္သမီးAရြယ္မွာ AေမကိုAေဝးယူေဆာင္သြားၿခင္းခံခဲ႔ရတဲ႔
မိန္းခေလးတေယာက္Aေနနဲ႔ Aရာရာမွာ Aားငယ္တတ္တဲ႔စိတ္က သူ႔ကိုလႊမ္းၿခံဳထားသလို
ၿဖစ္ေနခဲ႔မွာေပါ႔၊ သူAစိုးရိမ္ဆံုးက Aေမ႕ကိုထပ္ၿပီး ဆံုးရွံဳးသြားမွာကိုပဲ ဒါေႀကာင္႔လည္း
Aေမ႔နားက တဖဝါးမွမကြာေAာင္ ေနေနတတ္တယ္၊ Aေမ႔နဲ႔Aတူ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္သြားတိုင္း
ပါေနက်က မိပကာေထာ္၊ Aေမၿပဳသမွ်ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳတိုင္းမွာ ေတြ႔ရတာက မိပကာေထာ္
ဒီလိုနဲ႔ Aေမနားမွာေနရင္း ေAးခ်မ္းမွဳAစစ္ကို သူထိေတြ႔လာရတယ္၊ ေနာက္ေတာ႕
Aိမ္ေထာင္ဆိုတဲ႔ သမုဒယေလာင္စာကို သူလက္မခံနိဳင္ေတာ႕ပါဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ သမီးေတာ္ေလးေတြရဲ႕Aသက္ေတြႀကီးလာသတဲ႔၊ ဒီလိုAသက္ႀကီးလာတာဟာ

ေAးခ်မ္းမွဳကိုသာေရွ႔ရႈ႕တဲ႔ မိပေထာ္Aတြက္ Aေရးမႀကီးေပမဲ႕ မိနဲတကာသင္Aတြက္ေတာ႕
သိပ္Aေရးႀကီးတဲ႔Aခ်က္လို႕ယူဆပါသတဲ႔ေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ကိုမရဲတရဲပိုးပန္းေနသူ မင္းညီမင္းသား
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြထဲက ဗညားAိမ္ဆိုတဲ႔ မွဴးမတ္ငယ္ေလးကို ခ်စ္သူAၿဖစ္
ေရြးခ်ယ္လိုက္သတဲ႕။

ရွင္ၿဖဴကေတာ႕ သမတ္ေလာင္း ဗညားAိမ္ကို သိပ္သေဘာမေတြ႔လွပါဘူး ဆင္ၿခင္တံုနည္းၿပီး

Aလိုရမၼက္ႀကီးမဲ႔သူလို႕ ၿမင္သတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ခ်စ္သူနဲ႔ေသကြဲကြဲခဲ႔ရဖူးၿပီး မခ်စ္မႏွစ္သက္သူေတြနဲ႕
Aႀကာႀကီးေနဖူးတဲ႔ ဒုကၡကို ကိုယ္တိုင္ ေကာင္းေကာင္းခံစားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ရွင္ၿဖဴဟာ သူသမီးကို
မကန္႔ကြက္ရွာပါဘူး၊ ဘႀကီးေတာ္ ဗညားရံကေတာ႕ ခ်စ္တူမေခ်ာေလး
လိုသမွ်ၿဖည္႔ဆည္းေပးဖို႕Aသင္႔ဆိုေတာ႕ မဂၤလာပြဲႀကီးကို ဝွဲခ်ီးက်င္းပေပးရွာပါသတဲ႔ ၿပီးေတာ႕
ဗညားAိမ္ကို ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကိုစားေစတယ္၊ ပုသိမ္ဆိုတာက ပင္လယ္ကုန္ကူးမွဳေတြ
လယ္ယာလုပ္ငန္ေတြ လက္မွဳAႏုပညာေတြနဲ႕ Aလြန္ႀကြယ္ဝၿပီး ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသကို
ဦးေဆာင္တဲ႔ၿမိဳ႕ၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္ ဗညားရံကိုယ္တိုင္လည္း ဒီေဒသႀကီးကို Aားၿပဳၿပီး
ထီးနန္းကိုရခဲ႔တာမဟုတ္လား ဒီလိုၿမိဳ႕ႀကီးကို စားေစတယ္ဆိုတာက ေတာ္ရံု
ခ်ီးေၿမွာက္မွဳမဟုတ္ဘူးေပါ႔။

Page | 332
တူမေတာ္ရဲ႕မဂၤလာပြဲကို AႀကီးAက်ယ္က်င္းပေပးၿပီးတဲ႔ေနာက္ ေလးငါးႏွစ္Aႀကာ
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဝါရူရီမင္းဆက္ ဆယ္႕တစ္ဆက္ေၿမာက္ဘုရင္ ဗညားရံဟာ
သက္ေတာ္ငါးဆယ္ နန္းစံသက္ ႏွစ္ဆယ္မွာ ရိုးရိုးမက်န္းမာတဲ႔ေရာဂါနဲ႔ပဲ ကြယ္လြန္ပါေလေရာတဲ႔။

ဗညားရံဟာ သူေသခါနီးAခ်ိန္မွာ Aနားမွာၿပဳစုေနတဲ႔ သူႏွမကိုေခၚၿပီး ညီမေလးရွင္ၿဖဴေရ

Aကိုေတာ႕ ေနရေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး Aကိုမေသခင္ Aကို႔ကိုခြင္႔လႊတ္တယ္ဆိုတဲ႔
စကားႀကားခ်င္တယ္လို႕ မ်က္ရည္ေတြ တသြင္သြင္စီးက်ရင္း သူတစ္သက္လံုးၿမိဳသိပ္ခဲ႔ရတဲ႕
စကားကိုေၿပာသတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴက သူ႕Aကိုရဲ႕ႏွဖူးကို ၿမတ္ၿမတ္နိဳးနိဳးပြတ္သပ္ရင္း
Aေစာႀကီးကတည္းက သူခြင္႔လႊတ္ခဲ႔ၿပီးသား ၿဖစ္တဲ႕Aေႀကာင္းေၿပာၿပၿပီး Aနတၱတရားကို
ႏွလံုးသြင္းဖို႕ တိုက္တြန္းညႊန္ၿပရွာတယ္။ ေနာက္ေတာ႕ ဗညားရံက ညီမေလးေရ
ညီမေလးရဲ႕သားေတြ သမီးေတြAေပၚမွာေတာ႕ Aကိုတာဝန္ေက်ခဲ႔တယ္လို႕ ယံုႀကည္ပါတယ္
ညီမေလးကလည္း Aကို႕သားေလး လိပ္မြတ္ေထာ္ေလးကိုလည္း တခါၿပန္ေစာင္႔ေရွာက္ေပးပါ၊
Aကိုစိတ္ခ်ပါရေစလို႕ ေတာင္းဆိုရင္း Aသက္ထြက္သြားရွာပါတယ္။

လိတ္မြတ္ေထာ္ဆိုတာက ဗညားရံနဲ႕ မိုးညွင္းမင္းႀတားရဲ႕တူမေတာ္တို႔က ေမြးဖြားလာတဲ႔

မင္းသားေလးပါ။ ဗညားရံဟာ သူသားရွိရက္နဲ႔ နန္းေမြမေပးပဲ သူ႔ညီမရဲ႕သားကို
နန္းေမြေပးခဲ႔တယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဗညားရံ ႀကိဳတင္စီစU္ထားသလိုပဲ ဗညားဝါရူးဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္
ဆယ္ႏွစ္ဆက္ေၿမွာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို စိုးစံရပါေလေရာတဲ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၆ )

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဗညားဝါရူးဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ တစ္ဆယ္ႏွစ္ဆက္ေၿမာက္

ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔ ဟံသာဝတီမွာ နန္းတက္ခဲ႔ပါတယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ဗညားဝါရူးရဲ႕Aသက္က
ႏွစ္ဆယ္႔ကိုးႏွစ္ရွိၿပီတဲ႔။

ဗညားဝါရူးရဲ႕နန္းတတ္ပြဲဟာ သူ႕ေရွ႔က ဘိုးေဘးမင္းေတြနဲ႔မတူပဲ ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္းပါပဲတဲ႔၊

သူ႔Aရင္ ဝါရူရီမင္းဆက္ Aဆက္ဆက္ကေတာ႕ နန္းတတ္တိုင္း AံတုAကဲစမ္းတာေတြ
နန္းလုမဲ႔သူေတြနဲ႔ နပမ္းလံုးတိုက္ခိုက္ၿပီးမွ ထီးနန္းကို ရခဲ႔ႀကတာခ်ည္းပဲေလ။

Page | 333
ဒီလိုေAးေAးခ်မ္းခ်မ္းၿဖစ္ရတာကလည္း ဘႀကီးေတာ္ဗညားရံမင္းဟာ သူ႔တူ ဗညားဝါရူးကို
သူ႔နန္ေမြAၿဖစ္နဲ႔ Aေစာႀကီးကတည္းက သတ္မွတ္ထားခဲ႔တာရယ္၊ ဘႀကီးေတာ္မင္းႀတား
လက္ထက္ကတည္းက Aိမ္ေရွ႔မင္းသား ဗညားဝါရူးဟာ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရး စစ္ေရး တရားစီရင္ေရး
စတဲ႔Aေရးကိစၥေတြမွာ ဝင္ေရာက္ေဆာက္ရြက္ခြင္႔ ရခဲ႔တာရယ္ေႀကာင္႔ပါပဲလို႕ ေၿပာရမွာေပါ႔။
ေၿပာရမယ္ဆို ၿပည္သူေတြက ဗညားဝါရူးကို သူတို႔ရဲ႕မင္းၿဖစ္မဲ႔သူလို႕ Aေစာႀကီးကတည္းက
လက္ခံထားခဲ႔ႀကတယ္ေပါ႔၊ သူတို႕ခ်စ္တဲ႔ ရွင္ေစာပုရဲ႕သားဆိုတာလည္း ပါပါလိမ္႔မယ္။

ဒါAၿပင္ ၿပည္သူရွိလို႕သာ ဘုရင္ရွိတာ ဆိုတဲ႔ သူAေမရဲ႕စကားဟာ ဗညားဝါးရူးကို

Aေတာ္ေလးကို လႊမ္းမိုးထားတယ္နဲ႔တူရဲ ၿပည္သူေတြရဲ႕Aဓိကရုဏ္းေတြကို
သူသိပ္စိတ္ဝင္စားတယ္ ၿပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြကိုလည္း သိပ္Aေလးထားပါသတဲ႔
ဒါေႀကာင္႔မို႕ သူကိုၿပည္သူေတြကလည္း ႀကည္ညိဳႀကတာေပါ႔။

ဗညားဝါရူးဟာ တရားစီရင္ေရးနဲ႔ တရားမွ်တေရးကို သိပ္Aေလးထားသတဲ႔၊ သူ႕ေဘးေတာ္ ဝါရူရီ

မဂဒူးမင္း ၿပဳစုခဲ႔တဲ႕ ဓမၼသတ္ကိုလည္း ၿပည္သူေတြ တေၿပးညီလက္ခံက်င္႔သံုးလာေAာင္
ႀကိဳးပမ္းတယ္ ၿပီးေတာ႕ တရားေရးဌာနက စီရင္မွဳေတြဟာ သမာသမတ္က်မက်ဆိုတာကိုလည္း
သူကိုယ္တိုင္စံုစမ္းတယ္၊ မႀကာခဏ နနူ္းေတာ္ထဲကထြက္ၿပီး ၿပည္သူေတြႀကားကို လိုက္သြားရင္း
စနည္းနာတတ္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီAက်င္႔ကပဲ သူ႔ကိုေဘးေတြ႔ေစပါေလေရာ။

ဗညားရူးဝါရူးဟာ ဘႀကီးေတာ္ဗညားရံၿပဳစုေလ႔က်င္႔ေပးလို႕ သူ႔ကိုယ္သူAရမ္းယံုႀကည္သလို

ရွင္ၿဖဴေလးရဲ႕ ဆံုးမခ်က္ေႀကာင္႔ ၿပည္သူေတြနဲ႔ Aၿမဲတမ္းထိေတြ႔ေနေAာင္
မႀကာမႀကာခရီးထြက္ေလ႔ရွိတယ္။ ပံုမွန္Aတိုင္းဆို ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးAၿပင္သြားရင္
လံုၿခံဳေရးေကာင္းေကာင္း ယူရတယ္မဟုတ္လား ဗညားဝါရူကေတာ႕ သူ႔ကိုယ္သူ
သိပ္ယံုသူဆိုေတာ႕ Aေစာင္႔Aေရွာက္မေခၚပဲ Aေဖၚတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္
ႏွစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႔ ခရီးေဝးေတြ မႀကာခဏထြက္တယ္၊ ေတာင္ဘက္ ထားဝယ္
တနႆၤရီဘက္Aထိ သြားတတ္သလို ေၿမာက္ဘက္ ေတာင္ငူနယ္စပ္Aထိ သြားတတ္သတဲ႔။

ပထမေတာ႕ ဘယ္သူမွမရိပ္မိေပမဲ႕ နန္းေတာ္Aၿပင္ဘက္က လြဲမွားတဲ႔တရားစီရင္မွဳေတြ

ၿပည္သူေတြႀကား မေက်နပ္မွဳေတြ စတာေတြကို တာဝန္ရွိသူေတြကိုေက်ာ္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးက

Page | 334
ႀကိဳတင္သိေနတတ္တာ Aၿပစ္ေပးတာ စီရီတာ မႀကာမႀကာလုပ္လာေတာ႕
ဘုရင္ႀကီးနန္းၿပင္ထြက္တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းက ေပါက္ႀကားလာတာေပါ႔။

ဟံသာဝတီမွာေရာ Aင္းဝမွာပါ နန္းတြင္းေရးAရွဳပ္Aရွင္းေတြ လုပ္ႀကံမွဳေတြ လွည္႔စားမွဳေတြကို

ကိုယ္တိုင္ထဲထဲဝင္ သိရွိခံစားဖူးေပမဲ႕ ဘုရင္ေလးက သိပ္ၿပီးတရားေၿဖာင္႔မတ္တာပဲ ဆိုတဲ႔
သားကိုခ်ီးက်ဴးသံေတြႀကားမွာ သာယာရင္း ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္ သူသားကို
သတိေပးဖို႔ေမ႔ေနခဲ႔ပါသတဲ႔။ သားေလးရဲ႕ နန္းစံသက္ ေလးႏွစ္မွာ နန္းတြင္းမွာေရာ
တိုင္းၿပည္တစ္ခုလံုးမွာပါ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းေနေတာ႕ သူ႔ကို မလိုသူမုန္းထား ရွိမွာမဟုတ္ဘူးလို႕
သူထင္ေနမိတယ္ေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ ေလာကီေရးရာေတြကို သူေမ႔ထားလိုက္ၿပီး သမီးႀကီး
မိပကေထာနဲ႔Aတူ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဆီမွာ Uပုပ္သီတင္းေစာင္႔ ဗုဒၶံႏႆတိပြုားရင္းနဲ႔သာ
ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း Aခ်ိန္ကုန္ေနခဲ႔တာေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ဘုရင္ၿဖစ္တဲ႔ ဗညားဝါရူးက မႀကာမႀကာ Aၿပင္ကိုခရီးထြက္ေနတယ္၊ Aေမနဲ႔Aမႀကီးက

ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဆီမွာ Aခ်ိန္ကုန္ေနတယ္၊ Aမငယ္နဲ႔ေယာက္ဖက ဟိုးAေဝးႀကီးက ပုသိမ္မွာ
ဒီေတာ႕ ပဲခူးနန္းတြင္းထဲမွာ ဗညားဝါရူးရဲ႕ Aနီးကပ္လူယံုေတြ မရွိဘူးၿဖစ္ေနတာေပါ႔၊ Aဲဒီမွာ
ဘႀကီးေတာ္ဗညားဓမၼရာဇာရဲ႕သား ဗညားက်န္းဆိုတဲ႔ Aကိုဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္က ဗညားဝါရူးကို
လုပ္ႀကံၿပီး နန္းသိမ္းဖို႕ ႀကံပါေလေရာတဲ႔။

တကယ္ေတာ႕ ဗညားက်န္းရဲ႕ Aေဖ ဗညားဓမၼရာဇာသာ ဦးရီးေတာ္ ဗညားရံရဲ႕

Aဆိပ္ခပ္မွဳေႀကာင္႔ မေသခဲ႔ရင္ သူဟာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ဆက္ခံရမဲ႔
နန္းေမြတစ္ေယာက္ေလ၊ ဒါေပမဲ႕ ဦးရီးေတာ္က သူ႔Aေဖကိုလုပ္ႀကံလိုက္ၿပီး ထီးနန္းကို
သိမ္းပိုက္လိုက္တဲ႔Aၿပင္ နန္းလ်ာAၿဖစ္ ညီတဝမ္းကြဲ ဗညားရူးကို နန္းေမြထားလိုက္ေတာ႕
သူ႕Aဖို႕ ထီးနန္းနဲ႔ေဝးသြားရတာေပါ႔။

ဗညားရံဟာ ေဘးေတာ္ မဂဒူးရဲ႕သခ်ႋဳင္းဂူမွာ ေရးထိုးထားတဲ႔ က်ဴပင္ခုတ္က်ဴငုတ္မက်န္ေစနဲ႔

ဆိုတဲ႔AဆိAမိန္႔ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး Aကိုကိုသတ္ေပမဲ႕ Aကို႔သားကိုေတာ႕
မင္းသားAေဆာင္Aေယာင္Aၿပည္႔နဲ႔ ဆက္လက္စံစားေစခဲ႔တယ္။

Page | 335
ဗညားဝါရူးလက္ထက္ေရာက္ေတာ႕လည္း ဗညားက်န္းကို ထီးနန္းAတြက္ Aႏၱရာယ္ရွိတဲ႔သူလို႕
မသတ္မွတ္ပဲ ဘႀကီးေတာ္လက္ထက္ကလိုပဲ ဆက္လက္စံစားေစတဲ႔Aၿပင္
Aၿပင္ကိုမႀကာခဏသြားၿပီး ၿပည္တြင္းေရးကို ကိုယ္တိုင္စနည္းနာေလ႕ရွိတဲ႔ သူAတြက္
နန္းတြင္းေရးမွာ Aားကိုးရတဲ႔ Aကိုႀကီးတစ္ေယာက္Aၿဖစ္ ဗညားဝါရူက ေၿမာက္စားခဲ႔ပါသတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ ဗညားက်န္းကေတာ႕ ဘယ္ေက်နပ္နိဳင္ပါ႔မလဲ သူသာဘုရင္ၿဖစ္ထိုက္သူလို႕ စိတ္ထဲမွာ

ရွိေနခဲ႔မွာေပါ႔၊ ဒါကို Aခ်ိဳ႔မွဴးမတ္ေတြကလည္း AားေပးAားေၿမွာက္ၿပဳပါလိမ္႔မယ္ ေနာက္ဆံုး
ဗညားဝါရူးကို လုပ္ႀကံၿပီး ထီးနန္းကိုသိမ္းပိုက္ဖို႕ ဗညားက်န္ႀကံစည္ပါေလေရာ။

သူ႔ကိုယ္သူသိပ္ယံုၿပီး Aၿပင္သြားတိုင္း Aေစာင္႔Aေရွာက္မေခၚတတ္တဲ႔ ဗညားဝါရူးကို လုပ္ႀကံဖို႕

ဗညားက်န္းAတြက္ သိပ္မခက္လွပါဘူး၊ ဗညားဝါးရူးဘယ္Aခ်ိန္Aၿပင္ထြက္မယ္
ဘယ္Aခ်ိန္ၿပန္မယ္ဆိုတာကို သူသိေနသားပဲ လမ္းမွာ ေႀကးစားလူသတ္သမားတစ္စုကို
Aသံုးခ်လိုက္တာနဲ႔ ပြဲကေAးေAးေဆးေဆးပဲ ၿပတ္သြားေတာ႕တာေပါ႔၊ ဒီလိုနဲ႔ သကၠရာဇ္ ၈၁၁
ခုႏွစ္မွာ ဗညားဝါရူးလုပ္ႀကံခံရၿပီး ေသသြားခဲ႔ပါသတဲ႔။

ဗညားဝါရူး လုပ္ႀကံခံရခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴတို႕သားAမိ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ေစတီဆီမွာ Uပုပ္ေစာင္႔ေနခ်ိန္တဲ႔၊

ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက Aေမလို႕တမ်ိဳး Aမႀကီးလိုတသြယ္ ၿပဳစုခဲ႔ရတဲ႔
သူ႕ေမာင္ေလးေသၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားေတာ႕ တရားကိုႏွလံုးမသြင္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ တက္မတတ္
ငိုေႀကြးေနရွာတဲ႔ သမီးႀကီးကို ေၿဖသိမ္႔ေနရေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴ႔ရင္ထဲမွာေတာ႕ ေသာကမီးေတြက
တရွိန္ၿငီးၿငီးေတာက္ေလာက္ေနပါသတဲ႔ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၇ )

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၈၁ ခုႏွစ္မွာ ဗညားက်န္ဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ တစ္ဆယ္႔သံုးေယာက္ေၿမာက္

ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္နိဳင္ခဲ႔ပါတယ္။ နန္းစံၿပီဘာမွေတာင္မႀကာေသးခင္မွာ
လုပ္ႀကံခံလိုက္ရေတာ႕ ဗညားဝါရူမွာ နန္းေမြေတြဘာေတြ ဘာမွေတာင္
မစီစU္ထားနိဳင္ေသးဘူးေလ ဒီေတာ႕ ဗညားက်န္ဟာ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ပဲ ဘုရင္ၿဖစ္လာတာေပါ႔
ဒါေပမဲ႕ ဗညားဝါရူကို လုပ္ႀကံခိုင္းသူဟာ ဗညားက်န္ပဲလို႕ Aားလံုးကသိေနေလေတာ႔

Page | 336
ၿပည္သူေတြကေရာ နန္းတြင္းမွာပါ မေက်နပ္သူေတြ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သူေတြနဲ႔
သူ႕ကိုေထာက္ခံသူေတြႀကား ပဋိပကၡေတြAႀကီးAက်ယ္ၿဖစ္ပါသတဲ႔။

ဒီလိုAေၿခေနမ်ိဳးမွာ ဗညားက်န္က သူ႔Aေဒၚဟာ သူကိုAဓိကAႏၱရယ္ေပးနိဳင္တဲ႔သူပဲလို႕

တြက္ပံုရတယ္၊ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႕ လက္ရွိAေနထားမွာ ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္သာ
သုရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ ေသြးရင္းAၿဖစ္နဲ႔ နန္းတြင္းမွာ က်န္ရစ္တဲ႔Aၿပင္ ၿပည္သူေတြကလည္း
ရွင္ၿဖဴ႔ကို သိပ္ခ်စ္ႀကတာကိုး၊ ၿပီးေတာ႕ ပါးစပ္က ဘုရားဘုရား ဘယ္ေလာက္ပဲေၿပာေနပါေစ
သားကိုသတ္တဲ႔သူ႔ကို ရွင္ၿဖဴဘယ္လိုမွ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ဗညားက်န္တြက္တယ္ ဒါေပမဲ႕
ရွင္ၿဖဴ႔ကို ေထာက္ခံသူမ်ားေနေလေတာ႕ သူဘာမွလုပ္ခ်လို႕ မရဘူးၿဖစ္ေနမွာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႕
Aင္Aားမရွိတဲ႔ သူ႔ကိုဆန္႔က်င္သူေတြကို ဗညားက်န္းက ရက္ရက္စက္စက္သက္လိုက္တာ
ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ ေသြးညွီနံ႔ေတြလႊမ္းသြားတဲ႔Aထိပဲတဲ႔။

ဗညားက်န္ဟာ သူထိလို႕မရၿဖစ္ေနတဲ႔ သူ႕Aေဒၚကို ဘယ္လိုကိုင္ရမလဲဆိုတာကိုလည္း

AေသAခ်ာစU္းစားၿပီး AစီစU္ဆြဲသတဲ႔၊ ပထမဆံုး သားမရွိေတာ႕တဲ႔ ရွင္ၿဖဴမွာ Aားကိုးစရာက
သမတ္ေတာ္ ပုသိမ္စားဗညားAိမ္ပဲ ရွိတာမို႕ ဗညားAိမ္တို႔လင္မယားကို
ပဲခူးနန္းထဲကိုၿပန္ေခၚလိုက္တယ္၊ Aၿဖစ္Aပ်က္က သိပ္ၿမန္လြန္းေတာ႕ မိနဲတကာသင္နဲ႔
ဗညားAိမ္လည္း ဘာမွစီစU္ခ်ိန္မရပဲ ပဲခူးနန္းတြင္းကို ၿပန္လိုက္လာရတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ၿပည္သူေတြနဲ႔
မွဴးႀကီးမတ္ရာ Aေတာ္မ်ားမ်ားက ရွင္ၿဖဴ႕ကိုေရာ သမီးေတြနဲ႕ သမတ္ေတာ္ကိုပါ
ေထာက္ခံေနတာရယ္ Aကိုကဘုရင္ၿဖစ္ေနခ်ိန္ေရာ သားကဘုရင္ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာပါ ဘဝင္မၿမင္႔ပဲ
ရိုးရိုးေAးေAးေနခဲ႔တဲ႔Aၿပင္ သူAနိမ္႔မွာစံေနရစU္ကလည္း သူ႔ကို Aကိုႀကီးရဲ႕သား
တူတစ္ေယာက္ဆိုတာထက္ သားAရင္းတစ္ေယာက္လို ဆက္ဆံဖူးတဲ႔ ေက်းဇူးေတြေႀကာင္႔
ဗညားက်န္ သူ႕Aေဒၚနဲ႔မိသားစုကို Aက်ယ္ခ်ဳပ္လို သူရဲ႕မ်က္စိေAာက္မွာပဲ ထားလိုက္သတဲ႔၊
ရွင္ၿဖဴAတြက္ကေတာ႕ ေႀကကြဲစရာေတြAတိနဲ႔ဘဝမွာ သူAသက္ကိုလည္း
တန္ဖိုးထားမေနေတာ႕ပါဘူးတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႕ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ေတာင္ငူကဗမာေတြဟာ Aင္းဝဘုရင္ နာရပတိမင္းရဲ႕သစၥာခံ

ေတာင္ငူစားကိုသတ္ၿပီး Aင္းဝရွမ္းမင္းဆက္ကို ပုန္ကန္ပါေလေရာ၊ ပုန္ကန္ေတာ႕

Page | 337
နာရပတိမင္းဟာ Aင္းဝကေန တပ္မေတာ္ႀကီးခ်ီၿပီး ဆင္းခ်လာတာယ္ ဒီလိုဆင္းခ်လာေတာ႕
ေတာင္ငူကလည္း Aင္းဝကိုခုခံဖို႕ ေရွးတုန္းကလိုပဲ ဟံသာဝတီရဲ႕ Aကူညီကိုယူရတာေပါ႔။

ဒီေတာ႕ ဘုရင္ပါးမဝေသးတဲ႔ ဗညားက်န္Aေနနဲ႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္သြားသတဲ႔၊

တရားဝင္ကူညီၿပီး ေတာင္ငူဘက္ရပ္တည္လိုက္ရင္ Aင္းဝနဲ႔သူစစ္ၿဖစ္ရေတာ႕မယ္၊ ေတာင္ငူက
ရိုးမAေရွ႔ဘက္ဆိုေပမဲ႕ ရိုးမAေနာက္ဘက္က ၿပည္ၿမိဳ႕ဟာ လက္ရွိAင္းဝဘုရင္ နာရပတိ
စားခဲ႔ဖူးတဲ႔ၿမိဳ႕ၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္ ဘုရင္႔သား မင္းႀကီးစြာဟာ လက္ရွိၿပည္ၿမိဳ႕စားဆိုေတာ႕
Aင္းဝရဲ႕Aခိုင္Aမာသစၥာခံၿမိဳ႕ပဲ၊ ဒါေႀကာင္႔ ေတာင္ငူဘက္ကသူရပ္လိုက္ရင္
နယ္နမိတ္ခ်င္းထိစပ္ေနတဲ႔ ၿပည္ကေန Aင္းဝတပ္ေတြက သူ႔ကိုတိုက္လာနိဳင္တယ္ေပါ႔။

တခါ ေတာင္ငူဟာ ဟံသာဝတီရဲ႕ တံတိုင္းလို႕ တြက္လို႕ရတာမို႕ Aင္းဝတပ္ေတြဟာ

ေတာင္ငူကိုသိမ္းရံုနဲ႔ မရပ္ပဲ စစ္ဦးက ပဲခူးAထိဆင္းခ်လာခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေရာ။ ဒါကလည္း
Aၿပတ္ေၿပာလို႕မရဘူးမဟုတ္လား မႀကာေသးခင္က Aင္းဝဘုရင္ နာရပတိဟာ
မင္တရုတ္တပ္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး သူ႔ကိုပုန္ကန္တဲ႔ မိုးေကာင္း ရမည္းသင္း ပင္လယ္ စတဲ႔
ၿမိဳ႕စားေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳကို ၿပတ္ၿပတ္သားသား ေၿခမွဳန္းလိုက္တယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းကလည္း
ပ်ံ႕ေနတယ္ေလ။

ေနာက္ဆံုး ဗညားက်န္ဟာ ေတာင္ငူကို တရားဝင္မဟုတ္ပဲ တိတ္တိတ္ေလးကူညီပါသတဲ႔၊ ဒီေတာ႕

Aင္းဝဟာ ေတာင္ငူရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳကို ထင္ထားသလို လြယ္လြယ္ကူကူ မၿဖိဳခြင္းနိဳင္ဘူးတဲ႔ ဒီလိုနဲ႔
ေတာင္ငူကို ဟံသာဝတီက ေနာက္ကြယ္ကေန ကူေနတယ္ဆိုတာကို Aင္းဝကသိေတာ႕
ၿပည္မွာစစ္ၿပင္ၿပီး ဟံသာဝတီကို တိုက္ရိုက္ ဖိAားေပးတာေတြ လုပ္ၿပလာတာေပါ႔။

Aဲဒီမွာ ဗညားက်န္တေယာက္ ၿပည္တြင္းေရးေရာ ၿပည္ပေရးရာမွာပါ ဖိAားေတြနဲ႔ ႀကံဳလာတဲ႔Aခါ

ၿပည္တြင္းက နန္းတြင္းေရးၿပႆနာကို ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ေၿပလည္သြားရေAာင္
ႀကိဳးစားေတာ႕တာပဲ။

နန္းတြင္းထဲမွာ ဗညားက်န္လန္႔ေနတာက ရွင္ၿဖုဴ႕ကိုပဲ၊ ရွင္ၿဖဴ႕ကို သူသိမ္းသြင္းနိဳင္ရင္

ၿပည္တြင္းေရးက ေAးေဆးၿဖစ္ၿပီ၊ ၿပည္တြင္းေရးေAးေဆးဆိုရင္ Aင္းဝစစ္ကို
သူလန္႔စရာမလိုဘူးလို႕ တြက္မွာေပါ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲ ရွင္ၿဖဴ႔ကို သူသိမ္းသြင္းဖို႕ ႀကိဳးစားေတာ႕ပါသတဲ႔။

Page | 338
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဟာ ရွင္ၿဖဴရဲ႕ Aညွာပဲဆိုတာကို ဗညားက်န္ေကာင္းေကာင္းသိတယ္ ဒီလိုနဲ႔
ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ကို ၿပဳၿပင္မြမ္းမံၿပီး ရွင္ၿဖဴကို သူသိမ္းသြင္းပါေတာ႕တယ္။

ေရႊတိဂံုဆိုတဲ႔ ဒဂံုဆံေတာ္ရွင္ဟာ ရွင္ၿဖဴ႔Aဖိုး ဗညားဦး မုတၱမကေန

ပဲခူးကိုေၿပာင္းေရြ႕နန္းစိုက္စU္က ဉာဏ္ေတာ္ တစ္ဆယ္႔ရွစ္ေတာင္ Aၿမင္႔ပဲရွိတဲ႔ ေစတီေလးပဲတဲ႔၊
Aဲဒီေစတီေလးကို ေကာဇာသကၠရာဇ္၇၂၃ မွာ မွာ ဘိုးေတာ္ဗညားဦးနဲ႔ သူAမ ဒဂံုစား
မဟာေဒဝီတို႔က ဉာဏ္ေတာ္ ၄၄ေတာင္Aၿမင္႔Aထိ ထပ္ၿမွင္႔ၿပီး ကုသိုလ္ၿပဳခဲ႔တယ္၊ ဒါကို
ဗညားက်န္က ရွင္ၿဖဴ႕ကို ဦးစီးေစၿပီး သူ႕ရဲ႕ကုသိုလ္ေတာ္Aၿဖစ္ ဒီကေန႔ေခတ္ ဖူးေတြ႔ရတဲ႔ Aၿမင္႔
Aေတာင္၂၀ဝေက်ာ္ၿမင္႔တဲ႔ ေစတီေတာ္ႀကီးၿဖစ္ေAာင္ ကုသိုလ္ၿပဳၿပန္သတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ၿဖဴတို႕မိသားစုဟာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ ၿပဳၿပင္ေရးလုပ္ငန္းေတြထဲမွာပဲ

Aခ်ိန္ကုန္ေနရတာေပါ႔၊ တကယ္ေတာ႕ ဗညားက်န္က ဘာသာေရးကိုAသံုးခ်ၿပီး
နိဳင္ငံေရးကစားခဲ႔တာပါပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴ႔Aဖို႔ ကေတာ႕ နိဳင္ငံေရးကစားတာ ဘာတာကို
ေတြးမေနေတာ႕ပါဘူး Aပူမီးေတြႀကားမွာ တစ္သက္လံုး နစ္မြန္းေနခဲ႔ရသမွ် Aခုလို
ၿပဳၿပင္မြမ္းမံေနတဲ႔ ေစတီေတာ္ႀကီးကို ႀကည္႔ရင္း ဗုဒၶံႏုႆတိကိုပြားမ်ားရင္း သႏၱိသုခဆိုတဲ႕
ခ်မ္းသာၿခင္းထဲမွာ ေမြ႔ေပ်ာ္ေနခြင္႔ရတာကိုပဲ Aရမ္းေက်နပ္ေနရွာပါသတဲ႔ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၈ )

ဗညားက်န္ဟာ ပဲခူးနန္းတြင္းနဲ႔ နယ္ေတြဆီက Aတိုက္Aခံမွန္သမွ်ကို

Aကုန္ရွင္းပစ္လိုက္တဲ႔Aၿပင္ Aေဒၚရွင္ၿဖဴနဲ႔မိသားစုကို Aႀကံႀကီးႀကီးနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိဳင္လိုက္လို႕
ဟံသာဝတီမွာေတာ႕ သူ႔ကိုAႏၱရယ္ၿပဳနိဳင္သူ မရွိေလာက္ေတာ႕ဘူးလို႕ ယူဆေနခ်ိန္မွာပဲ
သူ႔ကိုဒုကၡေပးတဲ႔သူက ေမွ်ာ္လင္႔မထားပဲ ထြက္ေပၚလာပါသတဲ႔၊ Aဲဒီသူကေတာ႕ လိပ္မြန္ေထာ္
(လ်းမန္ေထာဝ္) ဆိုတဲ႔ သိပ္မထင္ရွားတဲ႔ မင္းသားေလးပါပဲ။

တကယ္ေတာ႕ လိပ္မြန္ေထာဟာ ဗညားရံရဲ႕သားပါ၊ တကယ္လို႕သာ ဗညားရံကသာ

သူတူဗညားဝါရူးကို နန္းေမြမေပးခဲ႔ဘူးဆိုရင္ လိပ္မြန္ေထာဟာ Aေဖရဲ႕Aရိုက္Aရာကိုဆက္ခံၿပီး
ဟံသာဝတီဘုရင္ၿဖစ္ရမဲ႕ Aခြင္႔AေရးAၿပည္႔ရွိသူပဲေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ ဗညားရံက ဘာလို႕

Page | 339
သူ႔သားကိုနန္းေမြမေပးခဲ႔သလဲဆိုေတာ႕ လိပ္မြန္ေထာရဲ႕Aေမက Aင္းဝဘုရင္
မိုးညွင္းမင္းတရားရဲ႕ တူမAရင္းၿဖစ္ေနလို႔ပဲတဲ႔။

မိုးညွင္းသတိုး Aင္းဝကို နန္းတက္စ Aေၿခမခိုင္ေသးခင္က ဗညားရံဟာ

ေတာင္ငူစားေစာလူးသခၤယာနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ၿပည္ကိုသိမ္းဖို႕ႀကံဖူးတယ္၊ Aဲဒီမွာ မိုးညွင္းမင္းတရားက
တူမေပးၿပီး မတိုက္ဖို႕ေတာင္းပန္တာနဲ႔ သူေက်နပ္ၿပီး တပ္ၿပန္ရုတ္ခဲ႔သတဲ႔၊ တကယ္ေတာ႕
ဗညားရံကစားတာပါ တကယ္လို႕ သူၿပည္ကိုသိမ္းနိဳင္Aံုး ဘယ္ေလာက္ထိမ္းထားနိဳင္မလဲ၊
တကယ္တမ္းသူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က Aေကာင္းဆံုးတိုက္စစ္သည္ Aေကာင္းဆံုးခံစစ္
ဆိုတဲ႔သေဘာAရ Aေၿခမခိုင္ေသးတဲ႔ Aင္းဝကို သူ႔ကႀကိဳၿပီးကန္ထားတာပဲ၊ AခုလိုAင္းဝက
တူမဆက္တယ္ဆိုေတာ႕ နိဳင္ငံေရးAရ သူAသာရၿပီေလ၊ ဒါနဲ႔ပဲ မိုးညွင္းမင္းတရားရဲ႕ တူမကိုယူၿပီး
သူၿပန္လာခဲ႔တာေပါ႔။

မိုးညွင္းမင္းတရားရဲ႕တူမဟာလည္း Aင္းဝမွာ ရွင္ၿဖဴသြားေနရသလိုပဲ မနိဳင္လို႕

လာဘ္ထိုးတဲ႔Aေနနဲ႔ ေပးခဲ႔တဲ႔ မင္းသမီးဆိုေတာ႕ ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ မ်က္ႏွာငယ္ခဲ႔မွာေပါ႔ေလ၊
ဒါေပမဲ႕ ဗညားရံဟာ Aဲဒီမင္းသမီးနဲ႔ သားေလးတစ္ေယာက္ရခဲ႔တယ္ Aဲဒါ
လိပ္မြန္ေထာမင္းသားေလးေပါ႔။ မင္းသားသာေၿပာတယ္ လိပ္မြန္ေထာဟာ နန္းတြင္းမွာ ခပ္မွိန္မွိန္ပဲ
ေနခဲ႔ရတယ္နဲ႔တူပါရဲ႕ ဒါေႀကာင္႔လည္း ၿပိဳင္ဘက္မွန္သမွ် Aကုန္ရွင္းခဲ႔တဲ႔ ဗညားက်န္ဟာ
လိပ္မြန္ေထာကိုက်ေတာ႕ ဘာမွဒုကၡေပးခဲ႔ဘူးေလ၊ ေၿပာရမယ္ဆို လိပ္မြန္ေထာဟာ
ဗညားက်န္Aတြက္ ဘာစာရင္းမွ သြင္းေလာက္တဲ႔သူမဟုတ္ဘူးလို႕ ယူဆခဲ႔ပံုရတယ္။

ဒါေပမဲ႕ ဗညားက်န္မတြက္မိတာက လိပ္မြန္ေထာဟာ Aင္းဝနန္းေသြးပါသူဆိုတာပဲ။

ေတာင္ငူAေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး နာရပတိဟာ ဗညားက်န္ကို Aရမ္းမေက်မနပ္ၿဖစ္ေနတယ္

ေတာင္ငူရဲ႕ပုန္ကန္မွဳကို မႏွိမ္နင္းနိဳင္ေလ ဗညားက်န္ကို ေဒါသထြက္ေလပဲ၊ ဒါေပမဲ႕ မေက်နပ္လို႕
ဟံသာဝတီနဲ႔စစ္ၿဖစ္မယ္ဆိုလည္း ၿဖစ္နိဳင္တဲ႔Aင္Aားသူမွာမရွိဘူးေလ၊ ေလာေလာဆယ္ဆယ္
ေတာင္ငူကိုတိုက္ေနရသလို မိုးေကာင္းစား သိုငံဘြားတို႔ရဲ႕ Aဆက္Aႏြယ္ေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳေတြ
ေလာေလာလတ္လတ္ မင္တရုတ္ေတြရဲ႕Aကူညီနဲ႔ ႏွိမ္နင္းထားရတဲ႔ ရမည္းသင္းစား ပင္လယ္စား
ေတာင္တြင္းႀကီးစားေတြရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳေတြကလည္း Aကင္းမေသခ်င္ေသးဘူး ဒါ႔Aၿပင္

Page | 340
ပိုဆိုးတာက ယူနန္နယ္ကိုသိမ္းပိုက္ထားတဲ႔ မင္းနန္ဆက္တရုတ္ေတြရဲ႕ လွဳပ္ရွားမွဳကလည္း
မူမွန္မဟုတ္ဘူး ဒီလိုAေၿခေနမွာ သူ႔Aေနနဲ႔ ဟံသာဝတီကို ဘယ္လိုတိုက္လို႕ၿဖစ္နိဳင္မလဲ။

ဒါေပမဲ႕ နာရပတိAတြက္ကံေကာင္းခ်င္ေတာ႕ သူ႔ရဲ႕တူေတာ္တစ္ေယာက္ဟာ

ဟံသာဝတီနန္းတြင္းမွာ မင္းသားတစ္ပါAၿဖစ္နဲ႔ရွိေနတာပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝရဲ႕Aေထာက္ေတာ္ေတြဟာ လိပ္မြန္ေထာတို႔သားAမိနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ဆက္သြယ္ၿပီး

ဗညားက်န္ကို ရွင္းဖို႕စီစU္ပါေလေရာ၊ ဒီကိစၥသာေAာင္ၿမင္သြားရင္ ေတာင္ငူကို
ေAးေAးေဆးေဆး သူကိုင္နိဳင္မွာၿဖစ္တဲ႔Aၿပင္ စစ္မတိုက္ရပဲ ဟံသာဝတီဟာ သူ႕ႀသဇာေAာက္
Aလိုလိုေရာက္သြားနိဳင္မယ္လို႕ နာရပတိတြက္တာေပါ႔။

တဖက္ကဗညားက်န္ကလည္း ဗညားဝါရူကိုသတ္ၿပီး ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ ဘုရင္ၿဖစ္လာေပမဲ႕

သူသတ္လိုက္တဲ႔ ဗညားဝါရူလို သူၿပန္မခံရေAာင္ နန္းတြင္းကနည္းနည္းဇရွိသူမွန္သမွ်
Aကုန္ရွင္းပစ္ေနေတာ႕ မုန္းသူမ်ားေနတယ္။ မႀကာပါဘူး Aင္းဝရဲ႕ စနစ္တက်Aခါေပးစီမံမွဳနဲ႔
လိပ္မြန္ေထာနဲ႔ Aေပါင္းAပါေတြဟာ ဗညားက်န္ကို သတ္ပစ္လိုက္နိဳင္ပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ေကာဇာသကၠရာဇ္၈၁၄ ခုႏွစ္မွာ လိပ္မြန္ေထာဟာ သူ႕ဝမ္းကြဲAကို ဗညာက်န္ကိုသတ္ၿပီး

ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ၁၄ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
သိမ္းပိုက္လိုက္ပါေလေရာတဲ႔ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၂၉ )

Aမ်ားကမႀကိဳက္တဲ႔Aၿပင္ ရက္စက္တယ္လို႕ နာမည္ႀကီးတဲ႔ ဗညားက်န္ကို သတ္ၿပီး ထီးနန္းကို

သိမ္းပိုက္လိုက္နိဳင္ခဲ႔ေပမဲ႕ လိပ္မြန္ေထာဟာ Aမ်ားရဲ႕ေထာက္ခံမွဳကို သိပ္မရဘူးတဲ႔၊ ဒီလိုနဲ႔
ပေဒသရာဇ္ေခတ္ရဲ႕ ထံုးစံAတိုင္း ပဲခူးနန္းတြင္းမွာ လူသတ္ပြဲႀကီး ၿဖစ္ၿပန္ေရာေပါ႔။

Page | 341
ဒါေပမဲ႕ ဒီတခါလူသတ္ပြဲမွာ နန္းေမြနဲ႔ ဘာမွမပတ္သတ္တဲ႔ မွဴးမတ္ေတြ စစ္သူႀကီးေတြ
နယ္စားေတြရဲ႕ နာမည္ေတြပါ ပါလာတယ္၊ Aၿပင္ပန္းႀကည္႔ရင္ေတာ႕
ဗညားက်န္ကိုသစၥာခံသူေတြကို ရွင္းထုတ္တာေပါ႔ေလ ဒါေပမဲ႕ တကယ္တမ္းႀကေတာ႕
ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီထက္မကေလးနက္သတဲ႔၊ ရွင္းပစ္ရမဲ႔သူေတြရဲ႕ စာရင္းကိုၿပဳစုေပးတာက
Aင္းဝAေထာက္ေတာ္ေတြေလ။ ဒီလိုနဲ႔ Aင္းဝဘုရင္ နာရပတိဟာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
ထိမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီ ဆိုတဲ႔ေကာလဟာလေတြ ထြက္ေပၚလာပါေလေရာ။

ဒါနဲ႔ပဲ နယ္စားAခ်ိဳ႔က သူတို႔စားရတဲ႔နယ္ကို Aခိုင္Aမာလုပ္ၿပီး ပဲခူးရဲ႕Aမိန္႔ကို

ဆန္႔က်င္ဖို႕လုပ္လာေတြ ရွိလာႀကသလို ပဲခူးနန္းတြင္းက မွဴးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိAခ်ိဳ႔ကလည္း
ဒဂံုၿမိဳ႕မွာရွိေနတဲ႔ ရွင္ၿဖဴ႕ဆီေၿပးလာၿပီးခိုလွံဳႀကတာေတြ ရွိလာသတဲ႔၊ ဒီAားကိုယူၿပီး ဗညားAိမ္နဲ႔
မိနဲတကာသင္တို႔က ပုသိမ္ၿပန္ၿပီး လူသူAင္Aားစုေဆာင္တာေတြ လုပ္လာတယ္၊ ဒီလိုန႔ဲ
ရွင္ၿဖဴဟာ လိပ္မြန္ေထာAတြက္ Aဓိကဆူးေညွာက္ခလုပ္ႀကီးၿဖစ္လာတာေပါ႔။

ပထမေတာ႕ လိပ္မြန္ေထာဟာ ရွင္ၿဖဴ႔ကို ၿပႆနာမရွာေသးပါဘူး သူAေဖဗညားရံ

ကြယ္လြန္ေတာ႕ ရွင္ၿဖဴက သူတို႔သားAမိကို ၿပည္႔ၿပည္႔စံုစံုၿဖစ္ေAာင္ AေသAခ်ာ
ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ေပးခဲ႔တဲ႔ ေက်းဇူးရွိတယ္ေလ၊ ဒါေပမဲ႕ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ ရွင္ၿဖဴဟာ
သူ႔ကိုAႏၱရယ္ေပးနိဳင္တဲ႔သူ ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္လာေလေတာ႕ ရွင္းပစ္ဖို႕ လုပ္ရပါေလေရာ။

တကယ္လို႕ လိပ္မြန္ေထာသာ ၿပတ္ၿပတ္သားသား သူ႔ကိုAေရးယူခဲ႔မယ္ဆိုရင္

တံု႕ၿပန္နိဳင္တဲ႔Aစြမ္း ရွင္ၿဖဴ႕မွာမရွိပါဘူး လည္စU္းေပးရဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ လိပ္မြန္ေထာဟာ
ရွင္ၿဖဴ႔ကို Aေရးယူဖို႕ Aေတာ္ေလးAခ်ိန္ယူေနခဲ႔သတဲ႔ ဒါကလည္း Aကိုမွာခဲ႔လို႕
တာဝန္ေက်လုပ္ၿပတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ရွင္ၿဖဴကိုယ္တိုင္က Aင္းဝမွာ ေနခဲ႔ရစU္က ခံစားဖူးတဲ႔
Aေတြ႔Aႀကံဳနဲ႔ယွU္ၿပီး လိပ္မြန္ေထာနဲ႔သူAေမကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္Aၿပည္႔နဲ႔
ၿပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ခဲ႔တဲ႔ ေက်းဇူးတရားAတြက္ပဲ ထင္ပါရဲ႕။ AဲဒီလိုAခ်ိန္မွာ
တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္Aခ်ိန္ ေရာက္လာပါေလေရာ။

ေရွးမင္းတို႔ရဲ႕AစU္AလာAတိုင္း လိပ္မြန္ေထာဟာ နကၡက္စံုတယ္ဆိုတဲ႔

တန္ေဆာင္မုန္းလၿပည္႔ေန႔မွာ နကၡက္ပြဲသဘင္ကို ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ဆင္ႏြဲပါသတဲ႔၊ Aဲဒီလို
ဆင္ႏြဲေနတုန္း Aင္းဝရဲ႕ လြမ္းမိုးမွဳကို လက္မခံနိဳင္တဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြစုေပါင္းၿပီး
Page | 342
လိပ္မြန္ေထာနဲ႔ Aေပါင္းAပါ Aင္းဝAဆက္Aႏြယ္ေတြ Aေထာက္ေတာ္ေတြ Aားလံုးကို
ဖမ္းဆီးၿပီး လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္လိုက္ပါေလေရာတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ဝါရူရီမင္းဆက္ ၁၄ဆက္ေၿမာက္ဘုရင္ လိပ္မြန္ေထာဟာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ခုနစ္လသာ

စိုးစံရလိုက္ရၿပီး ေသဆံုးသြားခဲ႔ရတာေပါ႔။

လိပ္မြန္ေထာကို လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြဟာ တညီတညႊန္႔ထဲပဲ

တစ္ဦးတည္းသာ က်န္ရစ္ေတာ႕တဲ႔ သုရွင္ရဲ႕ေသြးရင္း သမီးေတာ္ ရွင္ေစာပုကို နန္းတင္ဖို႕
ဆံုးၿဖတ္လိုက္ႀကပါသတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ သက္ေတာ္ရွည္ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြက ဒဂံုကိုလာၿပီး ဟံသာဝတီထီးနန္းကို

ဆက္ခံေပးၿပီး ေတာင္းပန္ႀကတဲ႔Aခါ ရွင္ၿဖဴက လံုးဝလက္မခံဘူးတဲ႔၊ မွဴးႀကီးမတ္ရာေတြက
Aရွင္မသာ လက္မခံရင္ ဟံသာဝတီဟာ နန္းဆက္ၿပတ္ၿပီး တိုင္းၿပည္ပ်က္စီးလို႕
ၿပည္သူေတြဒုကၡေတြ႔ရေတာ႕မယ္ သာသနာလည္း ညွိးႏြမ္းရေတာ႕မယ္ သံသရာAေရးကို
ေမွ်ာ္ေတြးၿပီး စU္းစားေတာ္မူပါလို႕ ထပ္ခါထပ္ခါ ေလွ်ာက္ႀကၿပန္တာေပါ႔
ဒီလိုဝိုင္းေလွ်ာက္ႀကေတာ႕ ရွင္ၿဖဴက Aဲသလိုဆိုရင္ သမတ္ေတာ္ဗညားAိမ္ကို
ထီးနန္းကိုေပးလိုက္ပါလို႕ ေၿပာၿပန္သတဲ႔။

Aဲဒီမွာ Aမတ္ေတြက Aရွင္မ Aမိန္႔ေပးရင္ ေပးတဲ႔Aမိန္႔Aတိုင္းလုပ္ပါ႔မယ္ ဒါေပမဲ႕

ဟံသာဝတီထီးနန္း မတည္ၿငိမ္ခဲ႔တာ ၄ႏွစ္ရွိခဲ႔ပါၿပီ ဒီ ၄ ႏွစ္Aတြင္းမွာ နန္းေတာ္တစ္ခုလံုးလည္း
ေသြးညွီရနံ႕ေတြကသာ ဖံုးလႊမ္းထားခဲ႔တယ္၊ ဒီလိုAေၿခေနမ်ိဳးမွာ သုရွင္ရဲ႕ေသြးရင္း
တစ္ေယာက္မဟုတ္တဲ႔ ဗညားAိမ္ဟာ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို တည္ၿငိမ္ၿမဲၿမံေAာင္
ထိန္းသိမ္းနိဳင္စြမ္းရွိမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတို႕ မယံုႀကည္ပါဘူး ၿပီးေတာ႕ ဗညားAိမ္ဟာ
သမီးေတာ္ မိနဲတကာသင္နဲ႔ ေပါင္းဖက္လက္ဆက္ၿပီး နန္းတြင္းမွာ ေမာက္ေမာက္မာမာ
ဆက္ဆံၿပဳမူမွဳေတြ ၿပဳလုပ္ခဲ႔တာေတြရွိတယ္ ဒါေႀကာင္႔ သူ႔ကိုAမ်ားၿပည္သူကေလးစားၿပီး
သစၥာရွိဖို႕က မလြယ္လွဘူး ခက္ခဲေစမယ္လို႕ ေထာက္ၿပၿပန္သတဲ႔၊ ေနာက္ဆံုး ရွင္ၿဖဴဟာ
ဘယ္လိုမွ မၿငင္းသာတဲ႔Aဆံုး ထီးနန္းကို လက္ခံလိုက္ရပါေတာ႕တယ္။

Page | 343
ဒီလိုနဲ႔ သကၠရာဇ္ ၈၁၄ ခုႏွစ္မွာ ရွင္ၿဖဴဆိုတဲ႔ ဘုရင္မႀကီး ရွင္ေစာပုဟာ ဗညားေထာဝ္ ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔နဲ႕
ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ၁၅ ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းေပၚ
ေရာက္ရွိလာခဲ႔ပါေလေရာတဲ႔။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃၀ )

လက္ရံုးရည္Aဓိကထားတဲ႔ ေယာက်ၤားဘသားေခတ္ႀကီးမွာ မိန္းမသားတစ္ေယာက္က

တိုင္းၿပည္Aုပ္ခ်ဳပ္ ဘုရင္တက္လုပ္တယ္ဆိုေတာ႕ မခန္႔ညားမေလးစားတာေတြ
Aကဲစမ္းတာေတြနဲ႔ ရွင္ၿဖဴႀကံဳရတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕ AဲဒီAခ်ိန္ရွင္ၿဖဴဟာ ဟိုး သီဟသူေနာက္
လိုက္သြားခဲ႔ရစU္ကလို Aရာရာကိုေႀကာက္လန္႔ေနတဲ႔ ၂၉ႏွစ္Aရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္
မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး၊ ေလာကဓံမီးၿပင္းၿပင္းAၿမိဳက္ခံခဲ႔ရၿပီး ေလာကေပထက္ေပၚမွာ ဒုကၡနဲ႔
သုခဆိုတဲ႔ တူခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ထုႏွက္ခ်က္ေတြေႀကာင္႔ မာေက်ာက်စ္လစ္ၿပီး ေပသားက်ေနတဲ႔
Aသက္ ၅၉ႏွစ္Aရြယ္ Aမယ္Aိုႀကီးတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေနခဲ႔ၿပီေလ။

ဒီေတာ႕ ဘယ္ဟာကို လုပ္သင္႔လုပ္ထိုက္တယ္ ဘယ္Aရာကို ေဆာင္သင္႔ေဆာင္ထိုက္တယ္

ဘယ္သင္းကို ၿပဳသင္႕ၿပဳထိုက္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ေတြ႔သင္ခန္းစာေပါင္းမ်ားေႀကာင္႔
သူေကာင္းေကာင္းခြဲၿခား စီမံတတ္ေနခဲ႔ၿပီေပါ႔။

ပုန္ကန္သူေတြကို ၿပတ္ၿပတ္သားသားႏွိမ္နင္းတယ္၊ Aုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို တိတိလင္းလင္း

သက္ေရာက္ေစတယ္၊ တရားစီရင္ေရးကိုလည္း နီးနီးကပ္ကပ္ေစာင္႔ႀကည္႔ပါသတဲ႔၊ နဂိုကတည္းက
ၿပည္သူေတြရဲ႕ ခ်စ္ၿမတ္နိဳးမွဳကို ရေနတဲ႔သူလည္းၿဖစ္ၿပန္ေတာ႕ မႀကာပါဘူး ဘုရင္မႀကီးရွင္ေစာပုရဲ႕
ဟံသာဝတီထီးနန္းရဲ႕ႀသဇာဟာ သူ႔သား ဗညားဝါရူးေခတ္ကလိုပဲ ၿပန္လည္သက္ေရာက္လာတဲ႔။

ရွင္ၿဖဴဟာ ကာကြယ္ေရးAတြက္ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ လံုၿခံဳေရးကို ပိုတိုးၿမွင္႔လိုက္ၿပီး

တစ္ပါးသူရဲ႕Aေရးကို ဝင္မရွဳတ္ဘူးဆိုၿပီး ေတာင္ငူAေရးကို ဟံသာဝတီနဲ႔ဘာမွ
မပတ္သတ္သလိုေနလိုက္တယ္။

ဗညားက်န္လက္ထက္ ေတာင္ငူကို ဟံသာဝတီကေပးေနတဲ႔ ေနာက္ကြယ္က

Aကူညီေတြဟာလည္း လိပ္မြန္ေထာနန္းတက္စကတည္းက ရပ္စဲသြားတာမို႕

Page | 344
ေတာင္ငူရဲ႕ပုန္ကန္မွဳAင္Aားက်ဆင္းသြားတဲ႔Aၿပင္ ပုန္ကန္သူ ေခါင္းေဆာင္ေတြႀကားမွာလည္း
သေဘာထားကြဲလြဲလာၿပီး ေနာက္ဆံုး သကၠရာဇ္ ၈၂၀ မွာ ေတာင္ငူရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို
သူ႕လက္ေAာက္ငယ္ေတြ သတ္လိုက္တာေႀကာင္႔ ပုန္ကန္မွဳရပ္ဆိုင္းသြားၿပီး Aင္းဝက
ေတာင္ငူကိုၿပန္လည္သိမ္းပိုက္နိဳင္လိုက္တယ္တဲ႔၊ ဒါနဲ႔ပဲ ေတာင္ငူAေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
သူ႔တိုင္းၿပည္ကို စစ္မီးကူးစက္မွာကိုလည္း ရွင္ၿဖဴမပူရေတာ႕ဘူးေပါ႔။

Aသက္ႀကီးလာေပမဲ႕ ေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာပဲ Aခ်ိန္ကုန္မေနပဲ ရွင္ၿဖဴဟာ သူ႔သားကိုသူဆံုးမခဲ႔တဲ႔

စကားနဲ႔Aညီ ၿပည္သူနဲ႔Aၿမဲထိေတြ႔ေနေAာင္ မႀကာခဏခရီးထြက္တတ္သတဲ႔၊
ပဲခူးေနၿပည္ေတာ္ကေန Aရမ္းကိုလွမ္းေဝးလွတဲ႔ က်ိဳက္မေရာ ထားဝယ္ စတဲ႔ေဒသေတြဆီ
သြားခဲ႔သလို၊ သြားလာရခက္ခဲတဲ႔ ပုသိမ္ေၿမာင္းၿမဘက္ကိုလည္း သူေရာက္ခဲ႔တယ္၊
ဗညားက်န္လက္စမသတ္နိဳင္ခဲ႔တဲ႔ ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးကိုလည္း လက္စသတ္ခဲ႔တဲ႕Aၿပင္
ကိုယ္လံုးေတာ္ၿပည္႔ ေရႊၿပားလည္း ကပ္လွဴပူေဇာ္ခဲ႔ပါသတဲ႕။

ဒီလို တိုင္းၿပည္ေAးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ စားဝတ္ေနေရး

Aဆင္ေၿပေကာင္းမြန္ေရးAတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနရင္း တေန႔ သူ႔ခရီးစU္တခုမွာ
AဖိုးAိုတစ္ဦးနဲ႔ဆံုပါသတဲ႔၊ သူေဝါယာU္နဲ႔ လာေနတဲ႔လမ္းမွာ AဖိုးAိုတစ္ေယာက္က
Aၿခားၿပည္သူေတြလို ထံုးစံAတိုင္း လမ္းေဘးဆင္းၿပီး ဒူးေထာက္မခစားပဲ ထီမထင္ဟန္နဲ႔
ဆက္ေလွ်ာက္ေနတာမို႕ ရဲမက္ေတာ္ေတြက Aဖိုးႀကီး ဘုရင္မႀကီးႀကြခ်ီလာတာကို သိသိခ်ည္းနဲ႕
ဘာလို႔လမ္းေဘးဆင္း Aရိုေသမေပးရတာလဲလို႕ ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး
ႀကိမ္လံုးနဲ႔လွမ္းရိုက္လိုက္ပါသတဲ႔၊ တကယ္ဆို ဘုရင္သည္နိဳင္ငံေတာ္ဆိုတဲ႔ ေခတ္ႀကီးမွာ
ဘုရင္ကိုAေလးAၿမတ္မၿပဳတာဟာ နိဳင္ငံေတာ္Aဆင္႔ ၿပစ္မွဳႀကီးပဲေလ။

ဒါေပမဲ႕ သူ႔ေက်ာကို ႀကိမ္နဲ႔လွမ္းရိုက္လိုက္တာကို မေက်နပ္တဲ႔ AဖိုးAိုက မင္းတို႔ဘုရင္မက

ဘာေတြမ်ား Aရိုေသၿပဳစရာေကာင္းလို႕ ငါကလမ္းေဘးဆင္းေပးရမွာလဲကြ၊ ငါဟာ
ေယာက်ၤားေဟ႕ Aိုၿပီဆိုေပမဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေပးနိဳင္ေသးတယ္ ဒီေတာ႕ နန္းဆက္Aတြက္
သားေတာင္မွ မေမြးေပးနိဳင္ေတာ႕တဲ႔ မိန္းမAိုႀကီးတစ္ေယာက္ကို ငါကဘာမွ
Aရိုေသၿပဳေနစရာမလိုဘူးလို႕ ရဲရဲရင္႔ရင္႔ၿပန္ေAာ္တယ္ဆိုပဲ။

Page | 345
ရဲမက္ေတြကလည္း ဟာ ဒါဘုရင္မင္းၿမတ္ကိုေစာ္ကားတာပဲ ေသဒဏ္ထိုက္ၿပီ ဖမ္းေဟ႕ဆိုၿပီး
ဝိုင္းဖမ္းႀကတာေပါ႔၊ Aဲဒီမွာ ရွင္ၿဖဴသူ႔ကိုယ္သူၿဖတ္ကနဲ႔ၿပန္သတိထားမိတယ္ ဟုတ္တယ္
AဲဒီAခ်ိန္မွာ သူ႔Aသက္ ၆၄ႏွစ္ရွိၿပီ၊ ေနာက္ဆံုးAရြယ္ေရာက္ေနၿပီေပါ႔၊
Aခုေနသူမ်ားရုတ္တရက္ေသသြားခဲ႔ရင္ ဒီတိုင္းၿပည္ဘယ္လိုပံုနဲ႔ ခရီးဆက္သြားမလဲ၊ သူမရွိရင္
Aနီးစပ္ဆံုးၿဖစ္တဲ႔ သမတ္ေတာ္ ဗညားAိမ္က ထီးနန္းဆက္ခံမွာပဲ၊ ဒီလိုဆိုရင္ ဗညားAိမ္ နဲ႔
နဲတကာသင္တို႔ရဲ႕ Aလိုႀကီးမွဳေတြ ေမာက္မာမွဳေတြေႀကာင္႔ လက္သင္႔မခံလိုႀကတဲ႔
မွဴးမတ္ေသနာပတိေတြနဲ႔ ပဋိပကၡေတြၿဖစ္မယ္ ဒီကေနတိုင္းၿပည္ မၿငိမ္မသက္မွဳေတြၿဖစ္ေတာ႕မယ္
ၿပည္သူေတြ ဆင္းရဲပင္ပန္းႀကေတာ႕မယ္၊ သာသနာေတာ္ညိဳးႏြမ္းရေတာ႕မယ္။
ဒီလိုတသီတတန္းႀကီးေတြးလိုက္မိၿပီး ေဟ႕ရပ္လိုက္လို႕ သူရဲမက္ေတြတားလိုက္သတဲ႔၊ ၿပီးေတာ႕
Aသက္ႀကီးရြယ္Aိုတစ္ေယာက္ ဒီလိုဆက္ဆံရသလား ရွိခိုးၿပီးၿပန္ေတာင္းစမ္းလို႕
Aမိန္႔ေပးလိုက္သတဲ႔ ရဲမက္ေတြလည္း ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ Aဖိုးႀကီးကို
ၿပန္ေတာင္းပန္ႀကရတာေပါ႔၊ ေနာက္ေတာ႕ ရွင္ၿဖဴဟာ Aဖိုးႀကီးကို ဆုလာဘ္ေတြေပးၿပီး
ေတာင္းပန္ၿပန္လႊတ္လိုက္ပါသတဲ႔၊ နန္းေတာ္ထဲၿပန္ေရာက္ေတာ႕ Aဖိုးႀကီးေၿပာတာမွန္တယ္
ငါဟာ Aိုမင္းေနတဲ႔ AဖြားAိုၿဖစ္ေနၿပီ ဒါေႀကာင္႔ ငါ႔Aမည္ကို မင္းAို (မွိန္းၿဗဳ) လို႕ေခၚႀကလို႕
ေက်ညာသတဲ႔။

နန္းေဆာင္ထဲၿပန္ေရာက္ေတာ႕လည္း ရွင္ၿဖဴတစ္ေယာက္ Aဖိုးႀကီးေၿပာခဲ႔တ႔ဲ

နန္းေမြAေႀကာင္းကိုပဲ ေခါင္းထဲေရာက္ေနခဲ႔တယ္တဲ႔၊ ေနာက္ဆံုး သူဆံုးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို
ၿပတ္ၿပတ္သားသားခ်လိုက္ၿပီး သူ႔သမီးႀကီးေခၚလိုက္တယ္၊ မိပကာေထာ္လည္း
Aေမေခၚတယ္ဆိုေတာ႕ ဘာမ်ားလဲေပါ႔ သာသနာေရးနဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ ကုသိုလ္ေတာ္
တစ္ခုခုAတြက္ပဲလို႔ သူထင္ေနတယ္ေလ၊ သူ႔Aေမက သူကို႕ တာဝန္ေပး တတ္တာက
ဒီAေရးတစ္ခုပဲရွိတာကိုး AဲဒီAခ်ိန္မွာ မိပကာေထာ္ရဲ႕ Aသက္က ၄၀ပတ္ဝန္းက်င္ရွိေနၿပီ။

ရွင္ၿဖဴဟာ Aရင္ဆံုး သူ႔သမီးကို ဘုရင္ဗဟိုၿပဳ နိဳင္ငံေရးစနစ္မွာ ဘုရင္ရဲ႕Aေရးႀကီးပံုေၿပာၿပတယ္၊

ဘုရင္ကထက္ၿမက္ၿပီး Aက်င္႔တရားနဲ႔ၿပည္႔စံုပါမွ ထီးနန္းတည္ၿငိမ္မယ္၊ ထီးနန္းတည္ၿငိမ္မွ
တိုင္းၿပည္ၿငိမ္းခ်မ္းမယ္၊ တိုင္းၿပည္ၿငိမ္းခ်မ္းပါမွ ၿပည္သူၿပည္သားေတြ သာယာဝေၿပာမယ္၊
ၿပည္သူၿပည္သား သာယာဝေၿပာပါမွ သာသနာစည္ပင္မယ္၊ သာသနာစည္ပင္ပါမွ
လူေတြလြတ္ေၿမာက္ေႀကာင္း ေAးေAးခ်မ္းခ်မ္း ေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္မယ္လို႔ ရွင္းၿပသတဲ႔၊ ၿပီးမွ

Page | 346
သမီးရဲ႕မတ္ေတာ္ ဗညားAိမ္ဟာ ဘာလို႔ထီးနန္းမဆက္ခံထိုက္သလဲ ဆိုတာကိုလည္း
ေၿပာၿပၿပန္တယ္ ေနာက္ဆံုးမွ ဒီထီးနန္းနဲ႔ သင္႔ေတာ္တဲ႔သူကို Aေမေတြ႔ထားၿပီးၿပီ ဒါေပမဲ႕
ဒီAတိုင္းနန္းတင္ရင္ Aမ်ားကလက္ခံနိဳင္မွာမဟုတ္ဘူး သမီးကူမွၿဖစ္မယ္လို႕ေၿပာသတဲ႔။

မိပကာေထာ္ကလည္း သူဘယ္လိုကူညီရမလဲ ကူညီမယ္ေပါ႔ Aဲဒီေတာ႕မွ ရွင္ၿဖဴက

သမီးAိမ္ေထာင္ၿပဳရမယ္၊ Aိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႔Aတူ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို စိုးစံရမဲ႔Aေႀကာင္း
ေၿပာပါေလေရာ၊ ပထမေတာ႕ မိပကာေထာ္ၿငင္းတာေပါ႔ တကိုယ္တည္း Aပ်ိဳႀကီးလုပ္လာခဲ႔တာ
Aၿပိဳႀကီးပဲၿဖစ္ေနၿပီမဟုတ္လား၊ ရွင္ၿဖဴက သူ႔သမီးကို Aမိန္႔ေပးတာမဟုတ္ပဲ
ထပ္ခါထပ္ခါေတာင္းပန္ေနတာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး Aေမရည္ရြယ္ထားသူက ဘယ္သူလည္းလို႕
ေမးလိုက္သတဲ႔ သူ႔Aထင္ နန္းတြင္းက မွဴးမတ္စစ္ေသနာပတိေတြထဲက တစ္ဦးဦးၿဖစ္မယ္
ထင္ေနတယ္ေလ။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃၁ )

သူနဲ႔လက္ဆက္ေပးဖို႕ သူ႕Aေမရည္မွန္းထားသူဟာ နန္းတြင္းက Aေရးပါတဲ႔ မွဴးႀကီးမတ္ရာ

ေသနာပတိေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ၿဖစ္လိမ္႔မယ္လို႕ မိပကာေထာ္ တြက္ဆထားမိေပမဲ႕
သူAေမဘုရင္မႀကီးက Aရွင္ဓမၼUာဏနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ တို႔ႏွစ္ပါးထဲ တစ္ဦးဦးနဲ႔လို႕ ၿပန္ေၿပာေတာ႕
Aရမ္းကိုAံ႕Aားသင္႔သြားရင္း စကားေတာင္မၿပန္နိဳင္ဘူးတဲ႔၊ ေနာက္မွ မ်က္ရည္ေတြ တလိမ္႔ခ်င္း
က်ဆင္းလာၿပီး သမီးကို သာသနာဖ်က္မတစ္ေယာက္ လုပ္ခိုင္းေတာ႕မလိုလား မယ္မယ္ရယ္လို႕
ဝမ္းပန္းတနည္းေၿပာရွာသတဲ႔။

Aဲဒီမွာ ရွင္ၿဖဴက သူလည္း ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးဟာ Aရိယာၿဖစ္မၿဖစ္မသိဘူး၊ ဒါေပမဲ႕ တကယ္လို႕သာ

Aရိယာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဟံသာဝတီၿပည္ႀကီးAတြက္ လိုAပ္ေနတဲ႔ေခါင္းေဆာင္ဟာ
ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးထဲက တဦးဦးပဲ ၿဖစ္သင္႔တယ္၊ ဒါဟာ သူတို႕ကို ေက်းဇူးတင္လြန္တဲ႔Aတြက္
ဘက္လိုက္ၿပီးေၿပာတာမဟုတ္ဘူး Aင္းဝကေန ပဲခူးဆီ သူထြက္ေၿပးလာခဲ႔တဲ႔
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဒီရဟန္းႏွစ္ပါးရဲ႕ Aရည္Aခ်င္းကို သူေကာင္းေကာင္း
သတိထားေလ႔လာမိခဲ႔လိုပဲ သူတို႕လိုAရည္Aခ်င္းမ်ိဳးရွိတဲ႔ ေယာက်ၤားရဲ႕လက္ထဲမွာသာ
တိုင္းၿပည္ကို ထားခဲ႔ခ်င္ပါတယ္လို႕ သူ႕သမီးကို ၿပန္ေၿပာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ရဟန္းႏွစ္ပါးထဲက

Page | 347
တဦးဦးက လက္ခံခဲ႔မယ္ဆိုရင္ သူဘက္က မၿငင္းဆန္ပါဘူးလို႕ မိပကာေထာ္က
Aေၿဖေပးလိုက္ပါေရာတဲ႔ေလ။

သမီးဆီက Aေၿဖရေတာ႕ ရွင္ၿဖဴဟာ ဆြမ္းAုပ္ႏွစ္Aုပ္ကို ယူၿပီး တစ္Aုပ္ထဲမွာ

မင္းေၿမာက္တန္ဆာ ငါးပါးကို ထည္႔တယ္ က်န္တဲ႔ တစ္Aုပ္ထဲမွာေတာ႕ ပဋိကတ္ေတာ္
ပုရပိုက္တစ္စံုကိုထည္႔ထားသတဲ႔၊ ေနာက္ ရဟန္းႏွစ္ပါး စာခ်ရင္း သီတင္းသံုးေနတဲ႔
ေက်ာင္းတိုက္ကိုသြားပါေတာ႕တယ္။

ေက်ာင္းတိုက္ေရာက္ေတာ႕ ရဟန္းေတာ္ႏွစ္ပါး သီးသန္႔ေတြ႔ဆံုၿပီး Aက်ိဳးAေႀကာင္းကို

ေလွ်ာက္ထားတယ္၊ စစခ်င္းေတာ႕ ႏွစ္ပါးစလံုး ခါးခါးသီးသီးၿငင္းႀကတာေပါ႔၊ ဟိုး ဗညားရံမင္းက
သူ႔ႏွမရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြဆိုၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ပါရေစ ခ်ီးၿမွင္႔ေၿမာက္စားပါရေစလို႕
ေလွ်ာက္ထားတုန္းကလည္း သူတို႔ၿငင္းခဲ႔ႀကတာပဲေလ။

ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴက တစ္ဦးထဲတစ္ေယာက္ထဲ ကိုယ္လြတ္ရုန္းၿပီး ကူးခတ္ဖို႕ထက္ သတၱဝါAေပါင္းရဲ႕

Aက်ိဳးကို ငဲ႔ေတာ္မူပါလို႕ ေလွ်ာက္ထားေတာ႕ ႏွစ္ပါးလံုး ေတြေဝကုန္ေရာ သူရသတၱိနဲ႔ ၿပည္႔စံုတဲ႔
ေယာက်ၤားေကာင္းေတြ မဟုတ္လား။

ေနာက္ေတာ႕ ရွင္ပိဋကဓရ က ရွင္ဓမၼUာဏ ကို Aရွင္ဘုရားလက္ခံေပးလိုက္ပါ Aရွင္ဘုရားဟာ

တပည္႔ေတာ္ထက္ ေလာကီေရးရာမွာ Aမ်ားႀကီးပိုလို႕ ႏွံစပ္ကြ်မ္းက်င္ပါတယ္လို႕
ေတာင္းပန္သတဲ႔၊ Aဲဒီမွာ ရွင္ဓမၼUာဏ က ကိုယ္ေတာ္ ဒီလိုကိုယ္လြတ္မရုန္းေႀကးေလ၊ ကဲ
ၿငင္းမရေတာ႕တဲ႔Aတူတူ Aတိတ္ကၿပဳခဲ႔တဲ႔ ကံပါရမီေတြရဲ႕ AဆံုးAၿဖတ္ကိုပဲ ယူႀကတာေပါ႔လို႕
ၿပန္ေၿပာသတဲ႔။

ဒီလိုၿဖစ္မွာ ရွင္ၿဖဴႀကိဳတြက္ခဲ႔တယ္ေလ ဒါေႀကာင္႔ ဆြမ္းAုပ္ႏွစ္Aုပ္ယူလာခဲ႔တာေပါ႔။ တကယ္ဆို

ရွင္ၿဖဴ႕Aေနနဲ႔လည္း ရွင္ဓမၼUာဏကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခ်င္ပါတယ္၊ သူ႔ကို Aင္းဝကေန ကယ္တင္လာတဲ႔
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ရွင္ဓမၼUာဏဟာ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္လို Aရာရာကို
ဦးစီးဦးေဆာင္ခဲ႔တာကို သူေတြ႔ၿမင္ခဲ႔တယ္မဟုတ္လား။

ေရြးမယ္ဆိုေတာ႕ ရွင္ပိဋကဓရ က ရွင္ဓမၼUာဏ ကို Aရွင္ဘုရား Aရင္ေရြးခ်ယ္ပါလို႕

ေလွ်ာက္သတဲ႔ သူ႔Aေနနဲ႔ ရွင္ဓမၼUာဏ ကိုပဲ သူ႕ထက္စြမ္းရည္ၿပည္႔သူလို႕လက္ခံထားတာမို႕
Page | 348
ဘုရင္ၿဖစ္ေစခ်င္တယ္ေလ။ ရွင္ဓမၼUာဏ ကလည္း မိတ္ေဆြရဲ႕ စကားကိုမၿငင္းေတာ႕ပဲ
ဆြမ္းတစ္Aုပ္ကိုေရြးလိုက္သတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴရင္ထဲမွာေတာ႕ မင္းေၿမာက္တန္ဆာငါးပါး ၿဖစ္ပါေစလို႕
ဆုေတာင္းေနတာေပါ႔။

ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴ႕ဆုေတာင္းမၿပည္႔ပါဘူး ရွင္ဓမၼUာဏ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ႔ ဆြမ္းAုပ္က

ပဋိကတ္ေတာ္ေတြ ထည္႔ထားတဲ႔ ဆြမ္းAုပ္ၿဖစ္ေနပါသတဲ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ ဟာ ရွင္ၿဖဴရဲ႕ နန္းေမြကို ဆက္ခံမဲ႕ မင္းေလာင္းၿဖစ္သြားတာေပါ႔၊ ဒါေပမဲ႕

ဒီကိစၥကို ဘယ္သူကိုမွ Aသိေပးလို႕မရေသးဘူး Aခ်ိန္ယူရဦးမယ္ေလ။

Aဲဒီေနာက္မွာ မထင္မရွားAရပ္သိုသြားၿပီး ရွင္ပိဋကဓရ သိကၡာခ်လို႕ လူထြက္တယ္၊ ရွင္ၿဖဴက

ယံုႀကည္စိတ္ခ်ရတဲ႔ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို လႊတ္ၿပီး မင္းတို႕တတ္သင္႔တဲ႔ ပညာရပ္ေတြကို
သင္ႀကားခိုင္းသတဲ႔၊ နန္းတြင္းမွာလည္း ရွင္ၿဖဴဟာ သူ႔သမီးႀကီး မိပကာေထာ္ကို
မိဖုရားေခါင္ႀကီးေတြ တတ္သင္႔ တတ္ထိုက္တဲ႔ သံခင္းတမန္ခင္းပညာရပ္ေတြ
နန္းတြင္းAုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပညာရပ္ေတြကို AေသAခ်ာသင္ယူေစတဲ႔၊ နဂိုကတည္းက
နန္းတြင္းေမြးနန္းတြင္းႀကီးသူမို႕ ဒါေတြဟာ မိပကာေထာ္Aတြက္ Aခက္Aခဲမရွိသလို
ဉာဏ္ေရးထက္ၿမက္တဲ႔ ရွင္ပိဋကဓရ လူထြက္Aေနနဲ႔လည္း သူသင္ႀကားေနရတဲ႔ ပညာရပ္ေတြကို
Aခက္Aခဲမရွိ လြယ္လြယ္ကူကူ လ်င္လ်င္ၿမန္ၿမန္ပဲ တတ္ေၿမာက္သြားတာေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုတဲ႔ Aခ်ိန္က ကုန္လြန္သြားပါေလေရာတဲ႔။

ဒီAေတာAတြင္းမွာ ပဲခူးၿမိဳ႕ေပၚက လူAမ်ားၿဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ႔ တံတားႀကီးတစ္ခု

ေဟာင္းႏြမ္းေနတာနဲ႔ ၿပဳၿပင္ရသတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴဟာ Aဲဒီတံတားေဟာင္းဆီက ၿဖဳတ္ထုတ္လိုက္တဲ႔
ယက္မႀကီးတစ္ပိုင္းကို သိမ္းထားလိုက္သတဲ႔၊ ပထမေတာ႕ ဘုရင္မႀကီးဘာလုပ္မလို႕လဲ
Aားလံုးက သတိထားေနႀကတာေပါ႔ ဒါေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္းေတာ႕ Aားလံုးက
ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေပါ႔၊ Aားလံုး ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ၿဖစ္သြားမွ ရွင္ၿဖဴက
ပန္းပုဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီး ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ တစ္ဆူကို ထြင္းထုေစတယ္။

ထြင္းထုလို႕ၿပီးေတာ႕ ပိုတဲ႔သစ္သားပိုင္းကိုသိမ္းၿပီး ရုပ္ပြားေတာ္ကို ရတနာေတြနဲ႔ စီခ်ယ္ေစတယ္၊

Aားလံုးၿပီးစီးေတာ႕ Aလြန္ႀကည္ညိဳဘြယ္ရာေကာင္းတဲ႔ Aဲဒီရုပ္ပြားေတာ္ကို
Page | 349
နန္းတြင္းပင္႔ေဆာင္လာေစၿပီး နန္းဦးမွာထားလို႕ ကိုးကြယ္တယ္။ Aလြန္သပၸာယ္တဲ႕
ဒီရုပ္ပြားေတာ္ကို လူတိုင္းက Aလြန္ႀကည္ညိုႀကတာပဲတဲ႔၊ ႀကည္ညိဳလြန္းေတာ႕လည္း
ဆုေတာင္းတာေတြ Aဓိဌါန္တာေတြ ၿပည္႔တယ္လို႕ ထင္လာေရာ ဒီကေန ဆုေတာင္းၿပည္႔တဲ႔
ရုပ္ပြားေတာ္ဆိုၿပီး ပူေဇာ္သူေတြနဲ႔ Aၿမဲကို စည္ကားေနေလ႔ရွိတာေပါ႔။

တေန႔မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ မွဴးႀကီးမတ္ရာေသနာပတိေတြနဲ႔Aတူ သူ႔သမီးငယ္ မိနတ

ဲ ကာသင္ နဲ႔
သမတ္ေတာ္ ဗညားAိမ္တို႕ကိုေခၚၿပီး ညီလာခံက်င္းပသတဲ႔၊ ညီလာခံမွာ သူဟာAသက္ႀကီးၿပီမို႕
တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ထီးနန္းကို လြဲေပးေတာ႕မယ္လို႕ ေက်ညာပါသတဲ႔၊ မိနတ
ဲ ကာသင္နဲ႔
ဗညားAိမ္ကေတာ႕ Aၿပင္ပန္းမွာ Iေၿႏၵေဆာင္ေနေပမဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္လန
ြ ္းလို႕
ေၿပာမၿပနိဳင္ေAာင္ၿဖစ္ေနၿပီေလ၊ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြကလည္း ဗညားAိမ္ကိုပဲ
လွမ္းႀကည္႔ႀကတယ္ ႀကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္ ဘုရင္မႀကီးရဲ႕ နန္းေမြကို ဆက္ခံသူဟာ
ဗညားAိမ္ပဲၿဖစ္မယ္မဟုတ္လား။

ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ( မုန္တိုင္းႀကားက ႀကာၿဖဴပြင္႔ ၃၂-

၃၂-ဇာတ္သိမ္းပိုင္း )

ညီလာခံတက္ေရာက္ေနသူ Aားလံုးက ဘုရင္မႀကီးေတာ႕ သူ႔ရဲ႕သမတ္ဗညားAိမ္ကို

ထီးနန္လႊဲေပးေတာ႕မယ္လို႕ ထင္မွတ္ေနခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴက သူ႔Aရိုက္Aရာကို ဆက္ခံရမဲ႔သူက
ရွင္ပိဋကဓရ ပဲလို႕ ေက်ညာလိုက္ေတာ႕ ရုတ္တရက္မွာ Aားလံုး Aံ႕Aားသင္႔သြားႀကၿပီး
ႀကက္ေသေသရင္း ဘာစကားမွၿပန္မေၿပာနိဳင္ေAာင္ ၿဖစ္သြားႀကတာေပါ႔၊ ေနာက္ေတာ႕
တီးတိုးပြက္ေလာရိုက္သံေတြ ညီလာခံခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ ညံသြားပါေလေရာ၊ မိနဲတကာသင္က
မယ္မယ္ဘုရားဘယ္လိုမိန္႔လိုက္ပါသလဲလို႕ သူႀကားခဲ႔တာကို မယံုနိဳင္ပဲ ၿပန္ေမးသတဲ႔၊ ရွင္ၿဖဴက
Aားလံုးကို တိတ္ဖို႕Aမိန္႔ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔Aရိုက္ရာကို ဆက္ခံမဲ႔သူက ရွင္ပိဋကဓရ ပဲလို႕
ရွင္းရွင္းနဲ႔ AားလံုးႀကားေAာင္ ထပ္ေၿပာၿပန္တယ္။

ဒီAခါမွာ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတဲ႔ Aၿပစ္ကို က်ဴးလြန္မိပါေစ ေသဒဏ္မက်ခံေစရဆိုတဲ႔

ဆုကိုရထားႀကတဲ႔ သက္ေတာ္ရွည္Aမတ္ေတြက Aရွင္မင္းႀကီးထားရင္လည္းေနရပါမယ္
သတ္ရင္လည္းေသရပါမယ္ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္မဟုတ္တဲ႔ Aညတရရဟန္းလူထြက္ကို
Aတိတ္ကၿပဳခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေက်းဇူးတစ္ခုထဲနဲ႕ ထီးနန္းကို မAပ္သင္႔ပါဘူးဘုရား

Page | 350
မသင္႔ေလွ်ာ္ပါဘူးဘုရား Aမ်ားသူငွာ ေလးစားႀကည္ညိဳမွဳကို ရနိဳင္မွာမဟုတ္တဲ႔Aတြက္
ၿပည္ထဲေရးခက္ပါမယ္ဘုရားလို႕ ဝိုင္းၿပီးေလွ်ာက္တင္ႀကသတဲ႔။

ဒီလိုေလွ်ာက္တင္ႀကေတာ႕ ရွင္ၿဖဴက ခ်က္ၿခင္းပဲ ရွင္ပိဋကဓရ လူထြက္ကို ေရွ႔ေတာ္သြင္းၿပီး

ဒါးခုတ္ လွံထိုး ဆင္စီး ၿမင္းစီး စတဲ႔ လက္ရံုရည္ၿပသေစတယ္၊ ရဟန္းလူထြက္ကလည္း
ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ကို ၿပသနိဳင္ပါသတဲ႔၊ ဒါေပမဲ႕လည္း Aမတ္ႀကီးေတြက သာမန္Aညတရ
Aရပ္သားတစ္ေယာက္မို႕ မသင္႔ေတာ္ပါဘူးလို႕ပဲ ဝိုင္းေလွ်ာက္ေနႀကတုန္းပဲတဲ႔၊ ဒါနဲ႔ ရွင္ၿဖဴလည္း
ႀကိဳတင္စီစU္ထားတဲ႔Aတိုင္း တံတားယက္မက်ိဳးကို ေရွ႔ေတာ္ယူလာခိုင္းလိုက္တယ္။

ကဲ ႀကည္႔ႀက ဒါဘာလည္းလို႕ ေမးေတာ႕ Aားလံုးက တံတားၿပဳၿပင္တဲ႔Aခ်ိနက

္ ဘုရင္မႀကီး
သယ္လာခိုင္းတဲ႔ ယက္မသစ္ပိုင္းၿပီးကို Aမွတ္ရတာနဲ႔ တံတားေဟာင္းရဲ႕ ယက္မႀကီးပါလို႕
ေလွ်ာက္ႀကသတဲ႔၊ တခါ ရွင္ၿဖဴက နန္းဦးမွာ တည္ထားကိုးကြယ္တဲ႔ ဆင္းတုေတာ္ကို
ပင္႔လာခိုင္းၿပန္တယ္၊ ၿပီးေတာ႕မွ ေဟာဒီသစ္ပိုင္းဟာ ဆင္းတုေတာ္ ထုဆစ္ရာက
က်န္ခဲ႔တဲ႔Aပိုင္းပဲ၊ ကဲ ဒီေတာ႕ ေဟာဒီနန္းဦးရုပ္ပြားေတာ္ဟာ ဘာမွမဟုတ္တဲ႔
တံတားယက္မAေဟာင္းႀကီးကေန ထုဆစ္ထားတာမို႕ မရွိခိုးထိုက္ဘူးလား
ဗုဒၶရဲ႕ရုပ္ပြားေတာ္မၿဖစ္ထိုက္ဘူးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ Aခုေဟာဒီသစ္သားပိုင္းနဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္ဟာ
Aတူတူပဲလို႕ ယူဆရဦးမလားလို႕ ေမးသတဲ႔၊ Aားလံုးရဲ႕ Aသံေတြတိတ္သြားတာေပါ႔။

ဒီေတာ႕မွ ရွင္ၿဖဴက နိဗၺာန္ကို ရည္မွန္သူတို႔Aတြက္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဗုဒၶရဲ႕

ဂုဏ္ေတာ္ေက်းဇူးေတာ္ေတြကို ရည္မွန္းၿပီး ရွိခိုးပူေဇာ္ႀကတာမို႕ ဘာသားနဲ႔ပဲ ထုလုပ္ထားထား
Aေရးမႀကီးသလိုပဲ တိုင္းၿပည္ကို ဦးေဆာင္မဲ႔သူAတြက္ ေမြးဖြားလာတဲ႔ Aတန္းAစား
Aမ်ိဳးAႏြယ္က Aေရးမႀကီးပဲ ၿပည္သူေတြ ေAးခ်မ္းသာယာၿပီး ဝေၿပာနိဳင္ေAာင္ ဦးစီးဦးေဆာင္
ေဆာင္ရြက္နိဳင္တဲ႔ Aရည္Aခ်င္းရွိဖို႔ကသာ Aေရးႀကီးပါတဲ႔Aေႀကာင္း ရွင္းၿပပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၂၁ ခုႏွစ္မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ နန္းစြန္႕ၿပီး သူ႕သမီးေတာ္ မိပကာေထာ္နဲ႔

လက္ဆက္ထားတဲ႔ Aသက္ ၄၈ႏွစ္Aရြယ္ရွိၿပီၿဖစ္တဲ႔ ရဟန္းလူထြက္ႀကီးကို ဓမၼေစတီ Aမည္နဲ႔
ဝါရူရီမင္းဆက္ ၁၆ ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို ဆက္ခံေစပါသတဲ႔ေလ။

Page | 351
ဓမၼေစတီမင္း ဘိတ္သိတ္ခံတဲ႔ပြဲကို ဗညားAိမ္နဲ႔ မိနဲတကာသင္တို႕ မတက္ေရာက္ႀကပဲ ပုသိမ္ကို
တိတ္တဆိတ္ၿပန္သြားပါသတဲ႔။ ဒါဟာ Aဲဒီေခတ္ထံုးတမ္းAစU္AလာAရ ဘုရင္သစ္ကို
လက္မခံဘူး ပုန္ကန္တယ္ ဆိုတဲ႔ Aဓိပၸါယ္သက္ေရာက္တယ္ေလ၊ ဒီေတာ႕
ဘုရင္Aသစ္ၿဖစ္လာတဲ႔ ဓမၼေစတီက Aာဏာနိဳင္ငံေရးAရ Aေရးမယူလို႔မရေတာ႕ဘူးေပါ႔။

ဒီလိုနဲ႔ ဓမၼေစတီမင္း နန္းတက္တဲ႔ႏွစ္မွာပဲ ပဲခူး-ပုသိမ္ စစ္ၿဖစ္ပါေတာ႕တယ္၊ ဒီAခါမွာ

ခင္ပြန္းသည္နဲ႔ ညီမႀကား ဗ်ာမ်ားရသူ မိပကာေထာ္ဟာ သမတ္ေတာ္ကို ထီးနန္းAပ္ၿပီး
ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ရွိရာ ဒဂုန္ၿမိဳ႕မွာ သြားေနတဲ႔ Aေမ႔ဆီေၿပးသြားၿပီး ႀကားဝင္ေပးဖို႕
ငိုယိုၿပီးေတာင္းပန္သတဲ႔။

ဒါေပမဲ႕ ရွင္ၿဖဴက သူ႔သမီးကို သမီး ကိုက္ခဲၿပီး ကြ်တ္ထြက္မဲ႔သြားကို ႏွေၿမာလို႕

ၿပဳတ္ထြက္မသြားရေAာင္ ႀကိဳးစားထိမ္းသိမ္းမယ္ဆိုရင္ ပိုၿပီးဆိုးဝါးမွဳနဲ႔ပဲ ႀကံဳရလိမ္႔မယ္၊
ဓမၼေစတီကို Aေမယံုႀကည္လို႕ Aေမ႔Aသက္ထက္ ပိုၿမတ္နိဳးတဲ႔ သမီးေတာ္ကိုေရာ
ေဟာဒီဟံသာဝတီၿပည္ႀကီးကိုပါ AေမေပးAပ္ခဲ႔ၿပီးၿပီ Aခုလက္ရွိ ဟံသာဝတီရဲ႕ Aရွင္သခင္ဟာ
ဓမၼေစတီပဲ၊ သူလုပ္သင္႔လုပ္ထိုက္တာ သူလုပ္ပါလိမ္႔မယ္လို႕ ေAးေAးပဲ ၿပန္ေၿပာပါသတဲ႔။

သိဂၤုတၱရကုန္းေတာ္ေပၚက ေရႊေရာင္တဝင္းဝင္းနဲ႔ ဆံေတာ္ရွင္ၿမတ္ကို စူးစူးစိုက္စိုက္ႀကည္႔ရင္း

သူ႔ကို ေAးေAးေလးေလး ၿပန္ေၿပာလိုက္တဲ႔ သူ႔Aေမကို မိပကာေထာ္ဟာ
တခါမွမၿမင္ဖူးတဲ႔သူတစ္ေယာက္လို ေငးႀကည္႔ေနမိသတဲ႔၊ ဟုတ္တယ္
သူAေမလံုးဝေၿပာင္းလဲသြားၿပီ၊ AေရးAေႀကာင္းေတြနဲ႔ ရင္႔က်က္ေနတဲ႔ Aေမ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာ
ဝမ္းသာရိပ္ ဝမ္းနည္းရိပ္ဆိုလို႕ မေတြ႔ရေတာ႕ဘူးတဲ႔။

ဘယ္ေတြ႔ရေတာ႕မလဲ AဲဒီAခ်ိန္မွာ ရွင္ၿဖဴဟာ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး Aႀကိမ္ႀကိမ္ Aခါခါ

ေလာင္ၿမိဳက္ခဲ႔ရတဲ႔ ေလာကဓံမီးေတြ ၿဖစ္ေပၚေစတဲ႔ သမုဒယဆိုတဲ႔ ေလာင္စာေတြကို ဗုဒၶႏုႆတိ
Aေၿခခံလို႕ Aရင္းကေန ပယ္သတ္နိဳင္ခဲ႔တဲ႔သူ ၿဖစ္သြားခဲ႔ၿပီေလ။

ၿပီးပါျပီ။

Page | 352
ေနာက္ဆက္တြဲ ၁ - ဓမၼေစတီမင္း

ဓမၼေစတီမင္း

၁. ဓမၼေစတီဟာ သူ႔ရဲ႕ မယားညီAကို ပုသိမ္စား ဗညားAိမ္ရဲ႕ ပုန္ကန္မွဳကို ႏွစ္လAတြင္း

Aၿပတ္ေခ်မွဳန္းလိုက္နိဳင္ပါတယ္။ (မူကြဲတစ္ခုAရ ဗညားAိမ္နဲ႔ မိနဲတကာသင္တို႔ကို
ရွင္ေစာပုAမိန္႔နဲ႔ ေခၚလိုက္ၿပီး သေဘၤာေပၚမွမဆင္းခင္ Aဆိပ္ပါတဲ႔ ထမင္းကိုAေႀကြးခံရၿပီး
ဗညားAိမ္ေသသြားတယ္၊ မိနဲတကာသင္ကို ဓမၼေစတီက ေၿမာက္နန္းစံေၿမာက္တယ္လို႕
ေရးထားတာလည္း ဖတ္ခဲ႔ရဖူးပါတယ္)

၂. မိဖုရားၿဖစ္တဲ႔ မိပကာေထာ္ဟာ Aသက္ ၄၁ႏွစ္ရွိၿပီး ကိုယ္တိုင္ Aသက္ ၅၀ရွိသြားေပမဲ႕

ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ပဲ နန္းတက္ၿပီး ေနာက္တစ္ႏွစ္ ၈၂၂ မွာ မိပကာေထာ္နဲ႔
သားတစ္ေယာက္ရပါတယ္၊ Aဲဒီသားကို ဒုတိယ ဗညားရံလို႕ Aမည္ေပးပါတယ္။

၃. သူ႔ေယာကၡမကြယ္လြန္ၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ေရႊတိဂံုဘုရားAတြက္ သူေယာကၡလွဴဒါန္းခဲ႔တဲ႔ေၿမ

မ်ားလြန္းလို႕ ေဒသခံေတြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ဖို႕ ခက္ေနတာနဲ႔၊ ေၿမယာAေတာ္မ်ားမ်ားကို
သိမ္းယူၿပီး ၿပည္သူေတြကို ေဝငွခဲ႔ပါတယ္။

၄. ေရႊတိဂံုနဲ႔ ေရႊေမာေဓာေစတီရဲ႕ ရင္ၿပင္မွာ ေက်ာက္ၿပားေတြ ခင္းေပးပါတယ္။

၅. ကိုယ္တိုင္က ရဟန္းလူထြက္ႀကီးမို႕ သာသနာေတာ္Aတြင္းမွာ ေဗဒင္ဘုန္းႀကီး၊ ဓါတ္ဘုန္းႀကီး၊

နတ္ဘုန္းႀကီး၊ Aင္းဘုန္းႀကီး၊ ေဆးဘုန္းႀကီး စတဲ႔ တန္ႀတစ္ဘာသာနဲ႔ေရာယွက္ေနတဲ႕ ရဟန္းေတြ
Aမ်ားႀကီး ရွိေနတာကို သိတဲ႔Aတြက္ ရဟန္းေတာ္ ၄၄ပါးကို ႏွစ္သုတ္ခြဲၿပီး သီဟိုဠ္နိဳင္ငံ
ကလ်ာဏီၿမစ္က ေဖါင္ေပၚမွာ သိမ္ၿပန္ဝင္ေစၿပီး ရဟန္းAသစ္ၿပန္ခံယူေစတယ္၊ ဒီရဟန္းေတြ
ဟံသာဝတီၿပန္ေရာက္ေတာ႕ ပဲခူးၿမစ္ထဲမွာ ကလ်ာဏီေရသိမ္ေဆာက္လုပ္ၿပီး သူ႕နိဳင္ငံထဲက
ရဟန္းAားလံုးကို သိမ္Aသစ္ၿပန္ဝင္ေစတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ ညီညႊတ္ၿပီး AေရာAေႏွာကင္းတဲ႔
ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာကို ၿပန္႔ပြားခိုင္မာေစပါတယ္။

၆. နိဳင္ငံကိုၿပန္လည္စည္းလံုးရာမွာ ေတာင္ဘက္ ေရး၊ ၿမိတ္၊ ထားဝယ္ကိုေက်ာ္ၿပီး တနသၤာရီ

ဒီကေန တလင္းေႀကတိုင္ေAာင္ သူ႔ရဲ႕ႀသဇာAာဏာကို ပ်ံႏွံ႕ေစတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္၊
Page | 353
တလင္းေႀကဆိုတဲ႔Aရပ္ဟာ Aခု ထိုင္းနိဳင္ငံ ဖူးကက္ခရိုင္Aနီး ဖန္ငါးခရိုင္ထဲက တာ႕ကြာပါ
ၿမိဳ႕နယ္ကို ဆိုလိုတာလို႕ ယူဆပါတယ္။

၇. နိဳင္ငံေတာ္Aတြင္း ႀကြယ္ဝမွဳ စစ္တမ္းေကာက္ယူလိုတဲ႔Aတြက္ ကုန္ဖလွယ္ရာမွာ

ႀကားခံAၿဖစ္ Aသံုးၿပဳဖို႕ ၿပည္သူေတြ စုေဆာင္းထားတဲ႔ ေႀကးဝါသတၱဳ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ
စစ္တမ္းေကာက္ခိုင္းတာကို ေကာက္ခံသူAမတ္ေတြက နားလည္မွဳလြဲမွားၿပီး ၿပည္သူေတြဆီက
သိမ္းလိုက္မိသတဲ႔ ဒါကို ဘုရင္ႀကီးကႀကားေတာ႕ သိမ္းယူသူAမတ္ကို Aေရးယူၿပီး
ေႀကးဝါေတြကို ပိုင္ရွင္ထံ ၿပန္ေပးခိုင္းတယ္၊ Aဲဒီမွာ လိမၼာတဲ႔ Aမတ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ႀကားဝင္ေပးမွဳနဲ႔ ၿပည္သူေတြက သူ႔တို႕ရဲ႕ေႀကးေတြကို ၿပန္မယူေတာ႔ပါဘူး Aရွင္မင္းႀကီး
လိုရာသံုးပါလို႕ ေလွ်ာက္တင္ႀကၿပီး လြဲမွားAမွဳထမ္းမိသူ Aမတ္ကို Aၿပစ္မွလြတ္ေစတယ္။

၈. Aဲဒီေႀကးေတြကို ဘုရင္ႀကီးက Aရည္က်ိဳၿပီး ေခါင္းေလာင္းႀကီးတစ္လံုး သြန္းလုပ္လို႕

ေရႊတိဂံုေစတီမွာ ခ်ိတ္ဆြဲလွဴဒါန္းဖို႕ ႀကံရြယ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ပီပီ ေနရာတကာ
စပ္စပ္ စပ္စပ္ သိသူမို႕ ေခါင္းေလာင္းပံုစံကို ကိုယ္တိုင္ဆြဲရာက ေႀကးဝါရဲ႕ပမာဏ၊ သိပ္သည္းမွဳ နဲ႔
သြန္းေလာင္းတဲ႔ ပံုစံ Aခ်ိဳးမက်တာမို႔ Aသံမၿမည္တဲ႔ ေခါင္းေလာင္းၿဖစ္လာတယ္
(Aသံမၿမည္ဘူးဆိုတာက ေခါင္းေလာင္းသံလို မၿမည္တာကို ဆိုလိုတာပါ)၊ Aဲဒါ နာမည္ေက်ာ္
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ပါပဲ။

၉. နန္းစံသက္ ၃၂ႏွစ္ Aသက္ ၈၀ Aရြယ္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၈၅၃ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ပါတယ္။

(Aင္းဝဘုရင္ သီဟသူရနဲ႔ ဒုတိယမင္းေခါင္းတို႔နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္ၿပီး Aယုဒၶယဘုရင္
တတိယေၿမာက္ ဘရြန္မဟာရာဇာဓိရာဇ္ နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘရြန္မဟာရာဇာဓိရာဇ္ဟာ
ဓမၼေစတီမင္း နတ္ရြာစံၿပီဆိုတဲ႔ သတင္းႀကားတာနဲ႔ ထိုင္းတပ္ကိုလႊတ္ၿပီး မြန္ေတြရဲ႕ လက္ထဲက
ထားဝယ္ကို လုဖို႕ ႀကံရြယ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ မသိမ္းပိုက္နိဳင္ပဲ Aဲဒီႏွစ္မွာပဲ သူလည္း
ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ AဲဒီAခ်ိန္မွာ မင္းႀကီးညိဳ ေခါင္းေဆာင္တဲ႔ ေတာင္ငူဟာ Aင္းဝရဲ႕
ပဏၰာဆက္နိဳင္ငံAဆင္႔ကေန လြတ္လပ္တဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံ ထူေထာင္ဖို႕ က်ိဳးစားေနပါတယ္)

Page | 354
ေနာက္ဆက္တြဲ ၂ - ဒုတိယ ဗညားရံ

ဒုတိယ ဗညားရံ

၁. သကၠရာဇ္ ၈၅၃ မွာ ဓမၼာေစတီမင္းရဲ႕ သားႀကီးဟာ ဒုတိယဗညားရံဆိုတဲ႔ ဘြဲ႔နဲ႔ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕

၁၇ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ခဲ႔ပါတယ္။ (တရားဝင္ နန္းတတ္တာ
၈၅၃ မွဆိုေပမဲ႕ သူ႔Aေဖ ဓမၼေစတီက သူ႔ကို Aိမ္ေရွ႔မင္းသားAေနနဲ႔ တာဝန္ေပးခဲ႔တာ
Aသက္၂၀ ေလာက္တည္းကလို႕ဆိုပါတယ္။ မူကြဲAဆိုတစ္ခုAရ ဓမၼေစတီမင္း မကြယ္လန
ြ ္မွီ
ေနာက္ဆံုးသံုးႏွစ္မွာ ဓမၼာေစတီမင္းဟာ လိပ္ေခါင္းေရာဂါသည္းလြန္းတာမို႕ တိုင္းေရးၿပည္ရာ
Aားလံုးကို သူAားAိမ္ေရွ႔မင္းသားကို လြဲAပ္ခဲ႔တယ္တဲ႔၊ ေနာက္AဲဒီAဆိုAရ ဗညားရံဟာ
သူ႔Aေဖရဲ႕ ေရာဂါခံစားေနရတာကို မႀကည္႔ရက္တာနဲ႔ သမားေတာ္ကို လိပ္ေခါင္းၿဖတ္ခိုင္းတယ္
Aဲဒီကေန ေရာဂါက သက္သာမလာတဲ႔Aၿပင္ ပိုသည္းလာရာက ေနာက္ဆံုး ဘုရင္ႀကီး
Aသက္ပါပါသြားေရာတဲ႔။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်န္တဲ႔ ညီAကိုေတြက ဗညားရံကို
Aေဖကိုသတ္တဲ႔သားလို႕ စြတ္စြဲၿပီး Aာဏာလုဖို႕ က်ိဳးပမ္းတယ္၊ ဒါကို ဗညားရံက
ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းလိုက္တယ္လို႕ ဆိုတယ္)

၂. ဒီလို မင္းေၿပာင္းမင္းလြဲကာလ တိုင္းၿပည္မတည္မၿငိမ္ၿဖစ္ေနတုန္း Aင္းဝႀသဇာခံဘဝက

လြတ္ေၿမာက္ၿပီး တိုင္းၿပည္သစ္ထူေထာင္ခ်င္ေနတဲ႔ ေတာင္ငူစား မင္းႀကီညိဳ
(တပင္ေရြထီးရဲ႕Aေဖ)က ဟံသာဝတီပိုင္နယ္ေတြကို Aလစ္ဝင္သိမ္းဖို႕ႀကိဳးစားသလို၊
Aယုဒၶယဘုရင္ တတိယေၿမာက္ ဘရြန္မဟာရာဇာဓိရာဇ္ က ထားဝယ္ကို ဝင္သိမ္းဖို႕
က်ိဳးစားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ႕ ဒီရန္ႏွစ္ခုစလံုးကို ဗညားရံ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ႏွိမ္နင္းလိုက္နိဳင္ပါတယ္။
မင္းႀကီးညိဳရဲ႕ ေတာင္ငူကိုေတာင္ သိမ္းယူလိုက္နိဳင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႕ စစ္မၿဖစ္ခ်င္တဲ႔ ဗညားရံဟာ
မင္းႀကီးညိဳရဲ႕ ေတာင္းပန္မွဳကိုလက္ခံၿပီး ေတာင္ငူက ၿပန္ဆုတ္ေပးခဲ႔တယ္၊ AဲဒီAခ်ိန္ကစၿပီး
မင္းႀကီးညိဳ ဟံသာဝတီကို မထိရဲေတာ႕ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ဗညားရံရဲ႕ ေတာင္ငူAေပၚ ဒီလိုမ်ိဳး
သေဘာထားေပ်ာ႕ေၿပာင္းခဲ႔မွဳရဲ႕ Aက်ိဳးAဆက္Aၿဖစ္ ေနာင္သူ႕သားလက္ထက္ေရာက္ေတာ႕
ေတာင္ငူရဲ႕သိမ္းပိုက္ၿခင္းကို ခံလိုက္ရပါေလေရာတဲ႔။

Page | 355
၃. ဗညားရံရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ Aင္းဝဘုရင္ ဒုတိယမင္းေခါင္ဟာ Aေရွ႔နဲ႔ ေၿမာက္ဘက္က Aႏြယ္တူ
ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ Aံတုမွဳ၊ ေတာင္ငူ၊ ရမည္သင္း၊ ေတာင္တြင္းႀကီး ေဒသက ဗမာေတြရဲ႕
ပုန္ကန္မွဳေတြေႀကာင္႔ Aင္AားAလြန္ခ်ိနဲ႔ေနတယ္။

၄. သကၠရာဇ္ ၈၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗညားရံဟာ ေရတပ္ႀကီးကိုဖြဲ႔ၿပီး Eရာဝတီကိုဆန္တက္ခဲ႔တယ္။

ၿပည္စားက Aင္းဝကို Aေႀကာင္းႀကားေပမဲ႕ ေတာင္မင္းကို ေၿမာက္မင္းမကူနိဳင္တဲ႔ Aေၿခေနမို႕
ဒုတိယမင္းေခါင္းက ဘာမွAေႀကာင္းမၿပန္ဘူး၊ ဒါနဲ႔ ၿပည္စား (တရဖ်ား) ဟာ
ၿမိဳ႔ကိုလံုေAာင္ပိတ္ၿပီး ေနတာကိုၿမင္ေတာ႕၊ ဗညားရံက ငါစစ္တိုက္ဖို႕လာတာမဟုတ္၊
စစ္တိုက္ခ်င္ရင္ ၿပည္မေၿပာနဲ႔ Aင္းဝကိုေတာင္ ငါသိမ္းနိဳင္တယ္၊ Aခုငါလာတာ ပုဂံက
ေရႊစည္းခံုဘုရားကို သြားဖူးဖို႕ၿဖစ္တယ္လို႕ ရာဇသံေပးေတာ႕မွ ၿပည္စားက ၿမိဳ႕ၿပင္ထြက္လာၿပီး
ဗညားရံရဲ႕ စံသေဘၤာဆီလာလို႕ နဳတ္ဆက္တယ္။

၅. ဝါရူရီမင္းဆက္တေလွ်ာက္လံုးမွာ ဒုတိယဗညားရံမင္းဟာ နန္းသက္Aရွည္ဆံုးမင္းၿဖစ္တယ္။

သူ႕လက္မွာ ဟံသာဝတီဟာစီးပြားေရး စစ္ေရးမွာ Aင္AားAေကာင္းဆံုး AေနAထားၿဖစ္ခဲ႔လို႕
ပုဂံပ်က္Aၿပီး ၿမန္မာ႕ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံေတြထဲမွာ Aင္AားAႀကီးဆံုး ၿမိဳ႕ၿပနိဳင္ငံၿဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။

၆. Aသက္ ၆၅ႏွစ္ နန္းစံသက္ ၃၅ႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၈၈၈ ခုနွစ္မွာ ကြယ္လြန္ၿပီး သူ႔ေနရာကို သူ႔သား
သုရွင္ဒကာရြတ္ပိမင္းက ဝါရူရီမင္းဆက္ ၁၈ဆက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္ ဟံသာဝတီထီးနန္းကို
သိမ္းပိုက္ပါတယ္။

၇. ဒုတိယဗညားရံဟာ Aင္းဝဘုရင္ ဒုတိယမင္းေခါင္နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္တယ္ (မင္းေခါင္က

သူ႕Aရင္ကြယ္လြန္ၿပီး မင္းေခါင္ေနရာကိုဆက္ခံတဲ႔ ေရႊနန္းေက်ာ႕ရွင္လက္ထက္မွာ Aင္းဝကို
ရွမ္းေစာ္ဘြား သိုဟန္ဘြားက သိမ္းလိုက္တယ္။)

၈. ေၿမာက္ဘက္ဇင္းမယ္၊ ေတာင္ဘက္ မလကၠာကြ်န္းဆြယ္က ေစာ္ဘြားနိဳင္ငံမ်ားAထိ

ႀသဇာၿဖန္႔က်က္ထားနိဳင္တဲ႔ နာမည္ႀကီး Aယုဒၶယမင္း ဒုတိယရာမာဓိေဗာဓိ နဲ႔ ဗညားရံဟာ
ေခတ္ၿပိဳင္ၿဖစ္တယ္၊ မင္း၂ပါးစလံုးဟာ နန္းတတ္စမွာ ထားဝယ္Aေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ထိပ္တိုက္ေတြ႔မွဳေတြရွိခဲ႔ေပမဲ႕ ေနာက္ပိုင္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ရွိန္ေနပံုပဲ ထိပ္တိုက္ေတြ႔တာ
မရွိေတာ႕ဘူး။

Page | 356
ေနာက္ဆက္တြဲ ၃ - တကာရြတ္ပိမင္း (ပံုျပင္နိဂံုး)

တကာရြတ္ပိမင္း

၁. သကၠရာဇ္ ၈၈၈ မွာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ၁၈ေယာက္ေၿမာက္ ဘုရင္Aၿဖစ္နဲ႔ နန္းရတယ္။

နန္းရခ်ိန္မွာ Aသက္က ၁၆ႏွစ္သာသာပဲရွိေသးတယ္။

၂. တကာရြက္ပိမင္း နန္းရခ်ိန္မွာ ေတာင္ငူဘုရင္မင္းႀကီးညိဳဟာ Aင္းဝရဲ႕လက္ေAာက္ကေန

ရုန္းထြက္ၿပီး နိဳင္ငံေတာ္သစ္တည္ခဲ႔ၿပီးတဲ႔Aၿပင္ Aင္းဝရဲ႕နယ္ပယ္ေတြၿဖစ္တဲ႔ ေတာင္တြင္းႀကီးတို႕
မိထိၴလာတို႕ ရမည္းသင္းတို႔ကိုေတာင္ သိမ္းယူထားၿပီးပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ႕ ဒုတိယဗညားရံလက္ထက္က
ခံခဲ႔ရတာကို Aမွတ္ရေနတာနဲ႔ မင္းႀကီးညိဳဟာ ဟံသာဝတီဘုရင္သစ္ကို မထိပါးရဲဘူး။

၃. တကာရြတ္ပိဟာ Aင္းဝကိုပုန္ကန္ၿပီး ခြဲထြက္လာတဲ႔ ၿပည္စား နရပတိရ႕ဲ ႏွမကို

မိဖုရားေၿမာက္ၿပီး မဟာမိတ္ၿပဳတယ္။

၄. ပင္လယ္ေရးေႀကာင္းကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ႔ေခတ္မို႕ ဆိပ္ကမ္းေကာင္းေတြ

ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ဟံသာဝတီက Aလြန္ႀကြယ္ဝလာေပမဲ႕ တကာရြတ္ပိရဲ႕ စစ္ေရးAေပၚ
စိတ္ဝင္စားမွဳ နည္းပါးၿပီး Aရည္Aခ်င္းညံ႕ဖ်င္းတဲ႔Aတြက္ ဟံသာဝတီရဲ႕ စစ္ေရးAင္Aားဟာ
Aားနည္းလာတယ္။

၅. သကၠရာဇ္ ၈၉၂ မွာ ေတာင္ငူဘုရင္သစ္က ပဲခူးၿမိဳ႕Aနားထိလာၿပီး နန္းတက္ဖို႕

နားလာထြင္းၿပလို႕ ရန္စတာကိုေတာင္ Aေရးမယူနိဳင္ဘူး။

၆. ေနာက္ ေလးႏွစ္ႀကာေတာ႕ ေတာင္ငူရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္မွဳကို ဟံသာဝတီခံရေတာ႕တာပဲ။

၇. ေတာင္ငူ-ဟံသာဝတီစစ္ ပထမပိုင္းမွာ တပင္ေရႊထီးနဲ႔ သူ႔ေယာက္ဖ ဘုရင္႔ေနာင္တို႔ရဲ႕

ထိုးစစ္ဟာ ထက္ၿမက္ေပမဲ႕ တကာရြတ္ပိကို ငယ္စU္ကတည္းက ပညာသင္ေပးရတဲ႔
Aမတ္ႀကီးႏွစ္ပါး (ဗညားက်န္း နဲ႔ ဗညားေလာ) တို႔က ေပၚတူဂီနဲ႔ Aာရပ္ ေႀကးစားေတြကို
Aသံုးၿပဳၿပီး ေခတ္မွီAေၿမာက္လက္နက္ေတြနဲ႔ စနစ္တက်ခုခံလို႕ ထိုးစစ္က Aရာမေရာက္ဘူး။

၈. ထိုးစစ္ေတြ Aႀကိမ္ႀကိမ္ ထိုးေပမဲ႕ မေAာင္ၿမင္လို႕ စစ္နားထားတဲ႔ တပင္ေရႊထီးဆီကို

တကာရြတ္ပိက စစ္ေၿပၿငိမ္းေရး တမန္လႊတ္တဲ႔Aခါ တပင္ေရႊထီးက ပရိယာယ္သံုးၿပီး
ဘာစကားမွမတံု႕ၿပန္ပဲ တမန္ေတြကေနတဆင္႔ Aေမတ္ႀကီး ဗညားက်န္းနဲ႔ ဗညားေလာAတြက္

Page | 357
ဆိုၿပီး ေရႊနဲ႕လုပ္ထားတဲ႔ သစၥာပန္းခိုင္ ႏွစ္ခိုင္ ပို႕ေပးလိုက္တယ္၊ ေနာက္ မႀကာဘူး သူလွ်ိဳလႊတ္ၿပီး
Aမတ္ႀကီးႏွစ္ပါးနဲ႔ သူAဆက္Aသြယ္ AေပးAယူရွိပံု ဟန္ေဆာင္ေရးသားထားတဲ႔ စာကို
တကာရြတ္ပိလက္ထဲ ေရာက္ေAာင္ ပို႕လိုက္တယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ Aဆင္Aၿခင္နည္းတဲ႔ တကာရြတ္ပိက
ဟံသာဝတီAတြက္ Aရမ္းAေလးထားရတဲ႔ Aမတ္ႀကီး ႏွစ္ပါးကိုသတ္ပစ္လိုက္တယ္။

၉. တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ပဲခူးမွာ ေရေတြနီလာတယ္၊ ေရႊေမာေဓာကုန္းေတာ္ Aက္ကဲတ

ြ ယ္၊
က်ီးၿပိဳတယ္၊ ႀကယ္ေႀကြတယ္ ဆိုတဲ႔ ၿပည္ပ်က္မယ္ဆိုတဲ႔ နိမိတ္ေတြလည္း ေပၚလာပါသတဲ႔။

၁၀. Aရည္Aေသြးရွိတဲ႔ Aားထားေလးစားရသူ Aမတ္ႀကီးႏွစ္ပါးမရွိေတာ႕ ဟံသာဝတီတပ္ေတြရဲ႕

ခုခံမွဳဟာ လံုးဝက်ဆင္းသြားၿပီး ေတာင္ငူရဲ႕ထိုးစစ္က Aရမ္းကို ထက္ၿမက္သြက္လက္လာတယ္၊
ဒါနဲ႕ တကာရြတ္ပိဟာ ေႀကာက္လာၿပီး မခုခံေတာ႕ပဲ ေရေႀကာင္းကေန သူ႔မိသားစုကိုေခၚၿပီး
ေယာက္ဖရွိတဲ႔ ၿပည္ကိုထြက္ေၿပးတယ္၊ စစ္သည္ေတြ Aမ်ားႀကီးရွိေသးတဲ႔ ႀကီးမားတဲ႔
ဟံသာဝတီတပ္မႀကီးကိုေတာ႕ ဗညားဒလAားဦးစီးေစၿပီး Aေနာက္ကေန လာလာေစတယ္။
ဒါကိုႀကားေတာ႕ ေတာင္ငူတပ္က ဟံသာဝတီႀကည္းတပ္ေနာက္ကို Aတင္းလိုက္တိုက္တယ္၊
ဒီလိုနဲ႔ ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲမွာ ေAာင္စိတ္တလူလူတက္ေနတဲ႔ ဘုရင္႔ေနာင္ရဲ႕ေတာင္ငူတပ္ဟာ
ဘုရင္က သူတို႕ကိုထားသြားလို႕ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔ ဟံသာဝတီတပ္ကို ခပ္ၿမန္ၿမန္ပဲ
Aနိဳင္ရလိုက္ပါတယ္။

၁၁. သကၠရာဇ္ ၉၀ဝ မွာ တပင္ေရႊထီးဟာ ပဲခူးကို Aခုခံမဲ႔ သိမ္းပိုက္လိုက္တယ္။

၁၂. ပဲခူးကေန ထြက္ေၿပးလာတဲ႔ေနာက္မွာ တကာရြတ္ပိဟာ ၿပည္စား နရပတိ၊

Aင္းဝကိုသိမ္းထားတဲ႔ သိုဟန္ဘြားတို႕နဲ႔ ေပါင္းၿပီး တပင္ေရႊထီးလက္ထဲက ပဲခူးကို သိမ္းပိုက္ဖို႕
Aႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားေပမဲ႕ မေAာင္ၿမင္ဘူး။

၁၃. သကၠရာဇ္ ၉၀ဝ မွာ တကာရြတ္ပိဟာ Aဂၤပူနယ္ သိမ္းေတာAရပ္က ေတာနက္ထဲမွာ

ဆင္ေက်ာ႕ရင္း Aခ်ိန္လြန္သြားလို႕ ေတာထဲမွာပဲ ညAိပ္လိုက္တဲ႔Aခါ သူ႕Aိပ္ယာထဲ
Aလြန္ေခ်ာတဲ႔ Aမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ ဝတ္လစ္စလစ္နဲ႔ သူ႔Aိပ္ယာထဲဝင္လာပါသတဲ႔၊ ဒါနဲ႔
Aတူေနလိုက္တာ မနက္က်ေတာ႕ AဲဒီAမ်ိဳးသမီးမရွိေတာ႕ဘူး သူလည္းဖ်ားၿပီးက်န္ရစ္သတဲ႔၊
AဲဒီAဖ်ားကေန ၿပန္မေကာင္းနိဳင္ေတာ႕ပဲ Aသက္ ၂၇ႏွစ္ နန္းစံသက္ ၁၂ ႏွစ္မွာ
ကြယ္လြန္ပါတယ္။

Page | 358
တကာရြတ္ပိမင္းဟာ ဝါရူရီမင္းဆက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပဲခူးကို
တပင္ေရႊထီးကို လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္တဲ႔ သမိန္ေစာထြတ္တို႕ သမိန္ေထာရာမ တို႕
ဆက္ၿပီးAုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔ေပမဲ႕ ဝါရူရီမင္းဆက္ရယ္လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ေၿပာလို႕မရနိဳင္ေတာ႕ပါဘူး။
ၿပီးေတာ႕ ဝါရူရီမင္းဆက္လို႕ လြယ္လြယ္ေခၚႀကေပမဲ႕ ဝါရူရီ မဂဒူးနဲ႔ သူ႕ညီ မဂဒါ ေခၚ
ေစာေAာမင္း ကလြဲရင္ က်န္တဲ႔ မင္းေတြဟာ မဂဒူးရဲ႕ႏွမ ႏွင္းUရိုင္း ရဲ႕ သားစU္ေၿမးဆက္ေတြပါ၊
ႏွင္းUရိုင္း နန္းဆက္လို႕ေတာင္ ေၿပာရင္ရမယ္ထင္ပါတယ္။

တကာရြတ္ပိေသးသြားေတာ႕ ဝါရူရီမင္းဆက္ၿပတ္ၿပီလို႕ ဆိုရမွာၿဖစ္ေပမဲ႕ သမိန္ေထာရာမဟာ

ဒုတိယဗညားရံရဲ႕မထင္မရွား ကိုယ္လုပ္ေတာ္တဦးရဲ႕သားလို႕ဆိုတယ္။ ဒီလူက
Aေတာ္႔ကိုထူးၿခားလို႕ဆိုရပါမယ္။ တပင္ေရႊထီးလက္ထက္တည္းက ေတာင္ငူရဲ႕Aုပ္စိုးမွဳကို
Aႀကိမ္ႀကိမ္ ပုန္ကန္ေတာ္လွန္ပါတယ္၊ တပင္ေရႊထီးကြယ္လြန္ေတာ႕ ဘုရင္တက္လုပ္တဲ႔
သမိန္ေစာထြတ္ကို တိုက္တယ္၊ နိဳင္ေတာ႕ ပဲခူးမွာ ဟံသာဝတီနန္းဆက္ကို ၿပန္ထူေထာင္တယ္၊
ဒီကေန ဘုရင္႔ေနာင္နဲ႔တိုက္ပြဲေတြၿဖစ္၊ Aႀကိမ္ႀကိမ္ရွံဳး၊ Aႀကိမ္ႀကိမ္ Aသက္လုထြက္ေၿပးရေပမဲ႕
လြတ္တာခ်ည္းပဲ၊ ဒါေႀကာင္႔ ဘုရင္႔ေနာင္က ဒီလူကိုဘယ္ေတာ႕မွမိမလဲလို႕
ေဗဒင္ဆရာေတြေခၚၿပီးေတာ႕ေတာင္ေမးရသတဲ႔။

ၿမစ္ဝကြ်န္းေပၚကေန မုတၱမ၊ မုတၱမဘက္ေန ပဲခူးကြင္း လွည္႔ပတ္ေၿပးေနရင္း

Aႀကိမ္ႀကိမ္ဒဏ္ရာရတယ္၊ ေသေလာက္တဲ႔ ဒဏ္ရာရေပမဲ႔ ခဏဆိုၿပန္ေကာင္းသြားတာပဲတဲ႔။
ေနာက္ဆံုး ေဗဒင္ဆရာပုဏၰား ေဟာထားတဲ႔ရက္Aတိုင္း AတိAက်ပဲ ေဝါနယ္က
ေက်းရြာတစ္ရြာက သူႀကီးတစ္ေယာက္ ေၿခက်ိဳးေနတဲ႔ သမိန္ေထာကိုေတြ႔တာနဲ႔ ဖမ္းၿပီး
ဘုရင္ေနာင္ေရွ႔ကို ပို႔သတဲ႔၊ တကယ္ေတာ႕ သူက ေနာက္ဆံုး Aႀကံစည္ကို ႀကံတာဆိုပဲ၊ ဒီလူမွာ
Aင္မတန္စြမ္းတဲ႔ ဂါထာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္ ဒီဂါထာကို ရြတ္ၿပီး မန္းမွဳတ္လိုက္ရင္ Aနာယူသမွ်
ယူပစ္လိုက္သလို ခ်က္ၿခင္းေကာင္းတယ္ဆိုပဲ၊ ဒါနဲ႔ သူက ဒူးႏွစ္ဖက္က်ိဳးနဲ႔Aဖမ္းခံေတာ႕
လံုၿခံဳေရးေလွ်ာ႕ေလွ်ာ႕ရဲရဲနဲ႔ ဘုရင္ေရွ႔ကို ေခၚသြားမယ္၊ ဘုရင္ေရွ႔ေရာက္တာနဲ႔
ဒူးကိုၿပန္ေကာင္းေAာင္ မန္းမွဳတ္ၿပီး Aနီးက ရရာလက္နက္ကို ယူၿပီး ဘုရင္ကိုလုပ္ႀကံမယ္ေပါ႔၊
ဒါနဲ႔ ဘုရင္႔ေနာင္ေရွ႔ေရာက္ေတာ႕ ဟိုက စစ္ေမးတာကို မေၿဖခင္ ေရေသာက္ပါရေစလို႕
ေတာင္းေသာက္တာနဲ႔ ေပးလိုက္တာ ေရကိုမန္းၿပီး သူ႕ဒူးကိုမွဳတ္ေပမဲ႕ ဒူးၿပန္မေကာင္းဘူးတဲ႔၊
သမိန္ေထာခမ်ာ သူႀကံထားသလိုမၿဖစ္လို႕ ဝမ္းနည္းပက္လက္ကို ငိုတယ္ဆိုပဲ။
သူ႔ကိုဘုရင္႔ေနာင္က Aလြန္ရက္စက္တဲ႔ ကြပ္မ်က္ၿခင္းမ်ိဳးနဲ႔ သုတ္သင္လိုက္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

Page | 359
ဆရာႀကီး နိဳင္ပန္းလွရဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္Aေရးေတာ္ပံုကို မွီၿပီး ဖတ္ဖူးတဲ႔ ဦးကုလားရာဇာဝင္၊ မွန္နန္း၊
၁၂၈၄ ၿမန္မာၿပည္စာပံုႏွိပ္Aလုပ္သားမ်ားAသင္း ပံုႏွိပ္တိုက္ထုတ္ မြန္ရာဇဝင္၊ မုတၱရာဇဝင္
(မုတၱမစစ္တမ္း)၊ (မင္းႀကီးညိဳ- ရွမ္းတို႔ Aင္းဝAား က်ဴးေက်ာ္သိမ္းပိုက္ၿခင္း (၁၅၂၄-၂၇)၊
ေတာင္ငူ၏ နိဳင္ငံေတာ္စည္းလံုးေရး စစ္ပြဲမ်ား)၊ နိဳင္ေမာင္တိုး မြန္ယU္ေက်းမွဳ ဓေလ႕ထံုးတမ္းမ်ား၊
ခ်စ္ဦးညိဳ ရွင္ေစာပု နဲ႔ ဝိကီတို႔ကို ႀကားဖူးနားဝေတြနဲ႔ ေရာမသေမြလုပ္လိုက္ပါတယ္။

Aေရးႀကီးဆံုးက Aခုကြ်န္ေတာ္ေၿပာၿပတာက ပံုၿပင္ၿဖစ္ပါတယ္၊ ပံုၿပင္ဆိုတဲ႔ထံုးစံAတိုင္း

ယုတၱိမရွိတာေတြ ဘက္လိုက္တာေတြ ရွိေနပါမယ္။
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတဲ႔ ပံုၿပင္ေလးကို ဖတ္ေနခ်ိန္မွာ Aလုပ္ထဲကAေမာ၊
ဘဝထဲကAေမာ၊ နိဳင္ငံထဲကAေမာ ေတြကို တခဏတာ ေမ႔ေပ်ာက္ေနခဲ႔မယ္ဆိုရင္
ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရိုက္တင္လာရက်ိဳး နပ္ပါၿပီလို႕

ခင္မင္စြာျဖင့္
ေမာ္ကင္းေလး

Page | 360