December 07. (november 24.) / 07. децембар (24.

новембар) / 07 Δεκεμβρίου (24 Νοεμβρίου)

Az Ohridi szinaxárionból / Из Охридског пролога / From the Prologue of Ohrid:

Szent Katalin nagyvértanú

Kusztosz király lánya. Atya halála után édesanyjával élt Alexandriában. Édesanyja pedig titokban keresztény
volt, aki az ő lelki atyja által Katalint is elvezette Krisztus hitéhez. Szent Katalin egyik látomásában magától az
Úr Jézustól kapott gyűrűt, ami az Ővele való jegyességnek a jele volt. Ez a gyűrű a mai napig a szent kezén van.
Katalin Istentől nagy tehetséget kapott, és nagyon jó oktatásban részesül a görög filozófia, az orvostudomány, a
szónoklat és a logika területén. Mindemellett különlegesen szép is volt. Amikor a rossz Maxentius császár
bálványoknak mutatott be áldozatot és elrendelte, hogy más is így tegyen, akkor Szent Katalin bátran a császár
elé állt és felfedte annak bálványimádó tévelygését. A császár látván, hogy Katalin bölcsebb és nagyobb tudású
nála, összehívta 50 legbölcsebb emberét, hogy azok a hitről folytatott vitában megszégyenítsék Katalint.
Azonban ők szégyenültek meg alulmaradva Katalin bölcsességével szemben. A feldühödött császár akkor
elrendelte, hogy vessék tűzre mind az 50 bölcset. Ezek a bölcsek a haláluk előtt, Szent Katalin imája után,
mindannyian megvallották Krisztus nevét és kereszténynek nyilvánították magukat. Amikor a szent vértanú a
börtönben volt igaz hitre térítette a császár hadvezérét, Porphyriust annak 200 harcosával egyetemben és magát a
(fenséges uralkodó) császárnét is. Mindannyian a Krisztusért szenvedtek. Szent Katalin mártíromságakor
megjelent neki Isten angyala és megállította és széttörte a kereket, amin a szent szüzet kínozták. Azután
megjelent Katalinnak maga az Úr Krisztus is, és megvigasztalta a szentet. A sok kínszenvedés után az akkor 18
éves Katalint 310. november 24-én karddal lekaszabolták. Testéből vér helyett tej folyt ki. Csodatévő ereklyéit a
Sínai-hegy lábánál helyezték örök nyugalomra.

Св. вел. муч. Екатерина

Ћерка цара Консте. По смрти оца живела с мајком својом у Александрији. А мајка јој беше потајна
хришћанка, која преко свог духовног оца приведе и Екатерину вери Христовој. У једној визији св.
Екатерина прими прстен од самог Господа Исуса, у знак обручења Њему. Тај прстен до данас стоји на
руци њеној. Беше Екатерина врло даровита од Бога и врло добро школована у грчкој философији,
медицини, риторици и логици, а при том беше и необичне лепоте телесне. Када злочестиви цар
Максенције сам приношаше жртве идолима и наређиваше другима да и они то чине, св. Екатерина изађе
смело пред цара и изобличи идолопоклоничку заблуду његову. Видећи је цар јачу од себе у мудрости и
знању, позва 50 најмудријих људи, да се с њом препиру о вери и да је посраме. Но Екатерина њих
надмудри и посрами. Разјарени цар нареди да се свих 50 мудраца сагоре у огњу. Ови мудраци, по
молитви св. Екатерине, пред смрт сви исповедише име Христово и објавише себе хришћанима. Када
мученица беше у тамници, приведе у веру праву војводу царског Порфирија са 200 војника и саму
царицу (Августу–Василису). Сви пострадаше за Христа. При мучењу св. Екатерине јави јој се ангел
Божји, заустави и изломи точак, на коме света девојка би мучена; а по том јави јој се и сам Господ
Христос и утеши је. После многих мучења Екатерина би мачем посечена у својој 18. години, 24.
новембра 310. године. Из њенога тела истече млеко место крви. Чудотворне мошти почивају јој на
Синају.
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/prolog/index.php?m=11&d=24&a=1&date=11-2012
http://www.agape.rs/Flash-web-MP3-Player/OHRIDSKI%20PROLOG-16kbs-22khz/NOVEMBAR//328-
24._Novembar.mp3

Тропар, глас 4.
Врлинама као светлошћу сунчаном си просветила неверне мудраце, и као пресветли Месец ноћним
путницима, одагнала си таму неверја, и царицу си уверила, и заједно са њом и мучитеља си изобличила,
богозвана невесто, блажена Екатерина. Са жељом си дошла у небески Дворац ка прекрасном Женику
Христу, и од Њега си царским венцем увенчана: Њему са Анђелима предстојећи, моли се за нас, који
славимо преславну успомену твоју.

The Holy Great-martyr Catherine

Catherine was the daughter of King Constus. After the death of her father, she lived with her mother in
Alexandria. Her mother was secretly a Christian who, through her spiritual father, brought Catherine to the
Christian Faith. In a vision, St. Catherine received a ring from the Lord Jesus Himself as a sign of her betrothal
to Him. This ring remains on her finger even today. Catherine was greatly gifted by God and was well educated
in Greek philosophy, medicine, rhetoric and logic. In addition to that, she was of unusual physical beauty. When
the iniquitous Emperor Maxentius offered sacrifices to the idols and ordered others to do the same, Catherine
boldly confronted the emperor and denounced his idolatrous errors. The emperor, seeing that she was greater
than he in wisdom and knowledge, summoned fifty of his wisest men to debate with her on matters of faith and
to put her to shame. Catherine outwitted and shamed them. In a rage, the emperor ordered all fifty of those men
burned. By St. Catherine's prayers, all fifty confessed the name of Christ and declared themselves Christians
before their execution. After Catherine had been put in prison, she converted the emperor's commander,
Porphyrius, and two hundred soldiers to the true Faith, as well as Empress Augusta-Vasilissa herself. They all
suffered for Christ. During the torture of St. Catherine, an angel of God came to her and destroyed the wheel on
which the holy virgin was being tortured. Afterward, the Lord Jesus Christ Himself appeared to her and
comforted her. After many tortures, Catherine was beheaded at the age of eighteen, on November 24, 310. Milk,
instead of blood, flowed from her body. Her miracle-working relics repose on Mount Sinai.
http://www.stnicholasredbank.org/nov23-30.htm#d7

Ορθόδοξος Συναξαριστής:

Αγία Αικατερίνη
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός
ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και
φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής
φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του
Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του
Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και
άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.
Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε
φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό
συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την
πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια
συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι
μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν
την Χριστιανική Πίστη.
Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα
λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Πέθανε στον τροχό,
ύστερα από διαταγή του έπαρχου.
http://www.saint.gr/1060/saint.aspx