CHAPTER4

AUTHORS POV

Nawalan na ng time si nizza sa kanyang pamilya hindi na niya ito na kakamusta at narereplyan
agad ang mga text ng kaniyang mga magulang

Donna : Anak kamusta kana jan maayos ba lagay mo? makalipas ang isang araw

Donna : Anak namimiss kana ng mga anak mo , ayos kalang ba jan? makalipas ang 2 araw hindi
padin nakakareply si nizza dahil sa pagka busy nito sa pag aalaga ng mga pasyente.

Nizza's POV

Kakatapos ko lang ng aking mga gawain at pag ka tingin ko sa aking cp ay puro nako message
ng aking ina at agad ko itong nireplyan.

Nizza : Ma pasensya na busy lang po ako sa trabaho kaya po hindi ako makapag reply agad. ok
naman po ako dito maayos naman po ang lahat.

Donna : Anak sigurado kaba? mukang nawawalan kana ng oras para sa mga anak at asawa mo.

Nizza : Alam ko naman po yun ma pero kailangan ko po mag trabaho para may pang gastos
kami

Donna : Nagseselos na ang mga anak mo dahil yung ibang mga tao naalagan mo pero sarili
mong pamilya napapabayaan mo na.

Nizza's POV

Alam ko naman na napapabayaan ko na sila iniisip ko lang naman ang kaligtasan nila at alam
kong nag aalala lang sila para sa kaligtasan ko den pero wala na ko ng dapat ipag alala dahil na
jan naman kayong buong pamilya ko na titingin sa mga anak ko at lalong lalo na ang
pinakamamahal kong asawa
CHAPTER 5

Authors POV

Dumating ang araw na kinatatakutan ng kaniyang mga magulang na baka mahawa ang
kanilang anak sa virus na kumakalat ngayon.

Nizza’s Pov

Sa mga nakaraang araw na pasok ko kadalasang sumasakit ang aking ulo at medyo nilalagnat
ako nangamba nag simula na ang aking pangamba na baka nahawa narin ako ngunit inisang
tabi ko muna ito at pinagsawalang bahala. Hanggang sa nag karoon kami ng check up bawat isa
sa loob ng ospital upang malaman kung may nag positibo ba saamin. Pag katapos kaming
icheck nag antay kami ng ilang araw upang malaman ang resulta ng aming check up. tinitawag
nila ang mga pangalan ng mga nag positibo. Kinakabahan ako dahil baka matawag ang
pangalan ko at narinig ko ang pangalan ng aking kaibigan na nag positibo sa virus at mas lalo
akong nagulat ng narinig ko ang aking pangalan na nag positibo sa virus. At ito din ang dahilan
kung bakit hindi ko masyado narereplyan ang aking mga magulang dahil naka stay in lang ako
sa isang kwarto at bawal lumabas
CHAPTER 6

AUTHORS POV

Dito na nag simula ang kaniyang pag hihirap at nakiusap siya sa kaniyang kaibigan na wag munang
sabihin ito sa kaniyang pamilya

Nizza : Rhona ipangako mo sakin na hindi mo muna sasabihin sa mga magulang ko ahh ayokong mag
alala sila sakin atin atin muna to hah

Rona : Sigurado ka ba jan? sino namang mag aasikaso sayo hindi mokakayanin mag isa

Nizza : Oo sigurado ako kakayanin koto para sa pamilya ko

Rona : Hayss sige ikaw bahala basta mag sabi ka lang sakin kung may kailangan ka ahh para masabihan
ko sila mama alam mo naman na parang kapatid na kita at anak na din ang tingin nila sayo

Nizza : Sige salamat sa lahat rona ang swerte ko talaga na naging kaibigan kita ang swerte ko dahil
nakilala ko yung mabubuti mong pamilya salamat talaga rona

Rona : asus parang iyon lang walang anuman basta tatandaan mo lagi kaming nandito para sayo

Nizza s POV

Ang swerte ko talaga sa mga kaibigan at pamilya ko sana kayanin koto ng mag isa malalampasan ko din
tong dinaranas ko nato
Author s POV

Sa mga nakilipas na araw nahihirapan si nizza mag isa dahil maraming kailangan biling gamot at
nilalagnat ito at walang nag aalaga

Rona s Pov

Naawa nako sa kaibigan ko hindi kona kaya kailangan ko nang sabihin sa pamilya ang nangyayari
sakanya para may katulong sya

Rona : Tita pasensya na po kung ngayon ko lang po sasabihin pero si nizza po nag positibo sa virus ayaw
nya po ipasabi sainyo pero naawa na po ako sakanya dahil nahihirapan po sya mag isa kaya po sinabi
kona po sainyo.

Donna : Huh? sigurado kaba jan bakit ngayon mo lang sinabe

Rona : sorry po talaga tita naki usap po kase sakin si nizza na wag ko muna sabihin sainyo dahil ayaw nya
kayong mag alala

Donna : Naiintindihan kita ok lang wala kang dapat ihingi ng tawad sige bukas na bukas dadalawin ko sya
salamat dahil sinabe mo sakin

Rona : walang anoman po tita sorry po ulit