1.

5 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ο Θεό ς στον Χριστιανισμό είναι Ένας και Τριαδικό ς. Είναι τρία Πρό σωπα
(Πατή ρ, Υιό ς και Αγ. Πνεύ μα). Ο ά νθρωπος είναι εικό να του Θεού και ο
σεβασμό ς σε κά θε ανθρώ πινο πρό σωπο είναι δεδομένος στην Ορθοδοξία.
• Κατ΄εικόνα: Ο ά νθρωπος πλά στηκε με λογική και αυτεξού σιο
(ελευθερία)
 Καθ΄ομοίωση: Σημαίνει τη δυνατό τητα του ανθρώ που να φτά σει κοντά
στο Θεό (θέωση) κά νοντας σωστή χρή ση της ελευθερίας και της λογική ς
του.
ΑΤΟΜΟ : δεν σχετίζεται, είναι κλεισμένο στο Εγώ του
ΠΡΟΣΩΠΟ: (προς+ ωψ=ό ψη, οφθαλμό ς) σχετίζεται, το Εγώ επικοινωνεί με τον
ά λλο. Ο εαυτό ς μας είναι η σχέση του Εγώ με τον Άλλο. Δίνει πά ντα προβά δισμα
στη σχέση. Ο ά νθρωπος γεννιέται ά τομο και γίνεται πρό σωπο. Το πρό σωπο
εμπεριέχει τη διά σταση της επικοινωνίας, της σχέσης ως ελεύ θερη αγά πη.
Ανοίγεται, ξεπερνά την ατομικό τητά του ενώ νεται με τα ά λλα πρό σωπα
κοινωνεί με αυτά .
Μέσα από την ευχαριστιακή σύ ναξη κατανοείται με τον καλύ τερο τρό πο αυτή η
κοινωνία-επικοινωνία αγά πης. Ο ά νθρωπος αναγεννιέται μέσα στην Εκκλησία,
μέσα από την επικοινωνία με τους ά λλους και με τον Θεό .
Γι’ αυτό και η Εκκλησία δε δέχεται την έννοια της ατομική ς σωτηρίας.
ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ: εγκλωβισμό ς του ανθρώ που μέσα στο ά τομο, ατομισμό ς,
απομό νωση, έλλειψη ελευθερίας.

1.5 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ο Θεό ς στον Χριστιανισμό είναι Ένας και Τριαδικό ς. Είναι τρία Πρό σωπα
(Πατή ρ, Υιό ς και Αγ. Πνεύ μα). Ο ά νθρωπος είναι εικό να του Θεού και ο
σεβασμό ς σε κά θε ανθρώ πινο πρό σωπο είναι δεδομένος στην Ορθοδοξία.
• Κατ΄εικόνα: Ο ά νθρωπος πλά στηκε με λογική και αυτεξού σιο
(ελευθερία)
 Καθ΄ομοίωση: Σημαίνει τη δυνατό τητα του ανθρώ που να φτά σει κοντά
στο Θεό (θέωση) κά νοντας σωστή χρή ση της ελευθερίας και της λογική ς
του.
ΑΤΟΜΟ : δεν σχετίζεται, είναι κλεισμένο στο Εγώ του
ΠΡΟΣΩΠΟ: (προς+ ωψ=ό ψη, οφθαλμό ς) σχετίζεται, το Εγώ επικοινωνεί με τον
ά λλο. Ο εαυτό ς μας είναι η σχέση του Εγώ με τον Άλλο. Δίνει πά ντα προβά δισμα
στη σχέση. Ο ά νθρωπος γεννιέται ά τομο και γίνεται πρό σωπο. Το πρό σωπο
εμπεριέχει τη διά σταση της επικοινωνίας, της σχέσης ως ελεύ θερη αγά πη.
Ανοίγεται, ξεπερνά την ατομικό τητά του ενώ νεται με τα ά λλα πρό σωπα
κοινωνεί με αυτά .
Μέσα από την ευχαριστιακή σύ ναξη κατανοείται με τον καλύ τερο τρό πο αυτή η
κοινωνία-επικοινωνία αγά πης. Ο ά νθρωπος αναγεννιέται μέσα στην Εκκλησία,
μέσα από την επικοινωνία με τους ά λλους και με τον Θεό .
Γι’ αυτό και η Εκκλησία δε δέχεται την έννοια της ατομική ς σωτηρίας.
ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ: εγκλωβισμό ς του ανθρώ που μέσα στο ά τομο, ατομισμό ς,
απομό νωση, έλλειψη ελευθερίας.
 ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Η προσευχή δεν είναι ένα αίτημα, είναι μια σχέση. Μια συνά ντηση με τον Θεό .
Είναι η προσωπική ανά γκη του ανθρώ που να επικοινωνή σει με τον Θεό , να
ζητή σει τη βοή θειά Του, να τον ευχαριστή σει, να τον δοξά σει.
Μπορεί να είναι τυπική ( βασίζεται σε συγκεκριμένο κείμενο) ή αυθό ρμητη. Η
προσευχή σύ μφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας έχει αξία ό ταν γίνεται
ελεύ θερα, με ταπείνωση και αγά πη, επιμονή και υπομονή . Σημαντική θέση στην
ορθό δοξη παρά δοση έχει η νοερή προσευχή (αδιά λειπτη). Βασίζεται στην
επανά ληψη της φρά σης: « Κύ ριε Ιησού Χριστέ, ελέησό ν με τον αμαρτωλό ν».
Η προσευχή αποτελεί  έναν διά λογο με τον Θεό και με οπτική τον κό σμο ό λον. Ο
προσευχό μενος ζητά την ανακού φιση από το βά ρος της καθημερινό τητας και
επιζητά τη δύ ναμη για να αλλά ξει, να πλησιά σει τον Θεό και τον συνά νθρωπό
του μέσα στη βουή της καθημερινό τητας.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Η προσευχή δεν είναι ένα αίτημα, είναι μια σχέση. Μια συνά ντηση με τον Θεό .
Είναι η προσωπική ανά γκη του ανθρώ που να επικοινωνή σει με τον Θεό , να
ζητή σει τη βοή θειά Του, να τον ευχαριστή σει, να τον δοξά σει.
Μπορεί να είναι τυπική ( βασίζεται σε συγκεκριμένο κείμενο) ή αυθό ρμητη.
Η προσευχή σύ μφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας έχει αξία ό ταν γίνεται
ελεύ θερα, με ταπείνωση και αγά πη, επιμονή και υπομονή .
Σημαντική θέση στην ορθό δοξη παρά δοση έχει η νοερή προσευχή (αδιά λειπτη).
Βασίζεται στην επανά ληψη της φρά σης: « Κύ ριε Ιησού Χριστέ, ελέησό ν με τον
αμαρτωλό ν».
Η προσευχή αποτελεί  έναν διά λογο με τον Θεό και με οπτική τον κό σμο ό λον. Ο
προσευχό μενος ζητά την ανακού φιση από το βά ρος της καθημερινό τητας και
επιζητά τη δύ ναμη για να αλλά ξει, να πλησιά σει τον Θεό και τον συνά νθρωπό
του μέσα στη βουή της καθημερινό τητας.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Η προσευχή δεν είναι ένα αίτημα, είναι μια σχέση. Μια συνά ντηση με τον Θεό .
Είναι η προσωπική ανά γκη του ανθρώ που να επικοινωνή σει με τον Θεό , να
ζητή σει τη βοή θειά Του, να τον ευχαριστή σει, να τον δοξά σει.
Μπορεί να είναι τυπική ( βασίζεται σε συγκεκριμένο κείμενο) ή αυθό ρμητη.
Η προσευχή σύ μφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας έχει αξία ό ταν γίνεται
ελεύ θερα, με ταπείνωση και αγά πη, επιμονή και υπομονή .
Σημαντική θέση στην ορθό δοξη παρά δοση έχει η νοερή προσευχή (αδιά λειπτη).
Βασίζεται στην επανά ληψη της φρά σης: « Κύ ριε Ιησού Χριστέ, ελέησό ν με τον
αμαρτωλό ν».
Η προσευχή αποτελεί  έναν διά λογο με τον Θεό και με οπτική τον κό σμο ό λον. Ο
προσευχό μενος ζητά την ανακού φιση από το βά ρος της καθημερινό τητας και
επιζητά τη δύ ναμη για να αλλά ξει, να πλησιά σει τον Θεό και τον συνά νθρωπό
του μέσα στη βουή της καθημερινό τητας.