‫ترا دانش و دین رهاند درست‬ ‫در رستگاری ببایدت جست‬

‫وگر دل نخواهی که باشد نژند‬ ‫نخواهی که دایم بوی مستمند‬

‫دل از تیرگیها بدین آب شوی به گفتار پیغمبرت راه جوی‬
‫خداوند امر و خداوند نهی چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی‬
‫که خورشید بعد از رسوالن مه‬ ‫نتابید بر کس ز بوبکر به‬
‫بیاراست گیتی چو باغ بهار عمر کرد اسالم را آشکار‬
‫پس از هر دوان بود عثمان گزین‬ ‫خداوند شرم و خداوند دین‬
‫که او را به خوبی ستاید رسول چهارم علی بود جفت بتول‬
‫که من شهر علمم علیم در ست‬ ‫درست این سخن قول پیغمبرست‬
‫گواهی دهم کاین سخنها ز اوست‬ ‫تو گویی دو گوشم پرآواز اوست‬
‫کزیشان قوی شد به هر گونه دین علی را چنین گفت و دیگر همین‬
‫نبی آفتاب و صحابان چو ماه‬ ‫بسته یکدگر راست راه‬
‫ٔ‬ ‫به هم‬
‫بنده اهل بیت نبی‬
‫ٔ‬ ‫منم‬ ‫ستاینده خاک و پای وصی‬
‫ٔ‬
‫حکیم این جهان را چو دریا نهاد‬ ‫برانگیخته موج ازو تندباد‬
‫همه بادبانها برافراخته چو هفتاد کشتی برو ساخته‬
‫یکی پهن کشتی بسان عروس‬ ‫بیاراسته همچو چشم خروس‬
‫همان اهل بیت نبی و ولی محمد بدو اندرون با علی‬
‫کرانه نه پیدا و بن ناپدید خردمند کز دور دریا بدید‬
‫کس از غرق بیرون نخواهد شدن بدانست کو موج خواهد زدن‬
‫به دل گفت اگر با نبی و وصی‬ ‫شوم غرقه دارم دو یار وفی‬
‫خداوند تاج و لوا و سریر همانا که باشد مرا دستگیر‬
‫چشمه شیر و ماء معین خداوند جوی می و انگبین‬ ‫ٔ‬ ‫همان‬
‫اگر چشم داری به دیگر سرای‬ ‫به نزد نبی و علی گیر جای‬
‫گرت زین بد آید گناه منست‬ ‫چنین است و این دین و راه منست‬
‫برین زادم و هم برین بگذرم‬ ‫چنان دان که خاک پی حیدرم‬
‫دلت گر به راه خطا مایلست‬ ‫ترا دشمن اندر جهان خود دلست‬
‫که یزدان به آتش بسوزد تنش نباشد جز از بی‌پدر دشمنش‬
‫ازو زارتر در جهان زار کیست هر آنکس که در جانش بغض علیست‬
‫نه برگردی از نیک پی همرهان نگر تا نداری به بازی جهان‬
‫همه نیکی ات باید آغاز کرد‬ ‫چو با نیکنامان بوی همنورد‬
‫از این در سخن چند رانم همی‬ ‫همانا کرانش ندانم همی‬