Ćwiczenie 1.

Wizytówka i papier firmowy (listowy)

Elementy składowe projektu: logo, Imię i Nazwisko (lub nazwa firmy), dane teleadresowe
Warianty:
− Wizytówka firmowa i papier firmowy
− Wizytówka prywatna i papier listowy

Logotyp (logo)
Logo może być znakiem identyfikującym firmę (znak firmowy), produkt (znak
towarowy), osobę (znak twórcy, inicjał, exlibris), akcję (znak lub emblemat akcji
charytatywnej, imprezy rozrywkowej), organizację (herb rodu, znak partii politycznej,
stowarzyszenia, klubu), usługę.
Logo jest podstawowym elementem komunikacji wizualnej pomiędzy nadawcą (firma,
sprzedawca), a odbiorcą (klienci, mass media, lokalne władze). Dlatego powinno być proste,
ograniczone w środkach wyrazu i możliwe do użycia w różnych mediach (druk, faks, strona
internetowa) i w różnym rozmiarze (mały format na wizytówce, duży na bilbordzie).
Ze względu na elementy składowe dzielimy logotypy na:
Graficzne – zbudowane są jedynie z grafiki,
więc pozwalają na szerszą interpretację i
przynoszą więcej skojarzeń. Stosowane przy
długich nazwach własnych.
Grafika może być:
ƒ Tematyczna – przedstawia profil branży,
informuje o pochodzeniu produktu lub
usługi. Obraz cechuje duża uniwersalność
i jednoznaczność skojarzeń.
Loga:
Car Rental Council of Ireland, Children Found

ƒ Rzeczywista – wyobrażenie istniejącego

obiektu, osoby, zwierzęcia. Obraz pełni
rolę symbolu. Cechy zwierzęcia
przypisywane są właścicielowi logo, np.:
siła, władza (instytucje finansowe),
szybkość, zwinność, puszystość i urok
(króliczki i misie w znakach produktów dla
dzieci).
Logo Hastings Collage
ƒ Abstrakcyjna – obraz jest kompozycją linii,
brył i płaszczyzn, która nic nie mówi o
instytucji lub produkcie. Może mieć dużą
siłę oddziaływania, lecz być trudne do
wypromowania. Takie znaki są domeną
firm nowych o nowoczesnym profilu i
ofercie.
Loga: HAC Kimisawa, Huevo
 Tekstowe – mogą zawierać nazwę własną,
hasło przewodnie lub inną treść. Tekst jest
jednocześnie grafiką, więc napis może stać się
efektownym obrazem.
Czcionka tekstu może przyjmować różne formy:
ƒ Rzeczywista - o istniejącym kroju pisma
lub kroju wykonanym na potrzeby loga.
− Logo w formie podpisu założyciela firmy
− Logo z nazwą firmy X-Art

ƒ Unikalna - ma tak bardzo przekształcone

litery, że nie można ich przypisać do
żadnego kroju.
W znakach zastosowano monogramy (początkowe
litery nazwy firmy): AVO, VW
ƒ Łączona – połączenie czcionki
rzeczywistej
z czcionką unikalną pełniącą jednocześnie
rolę informacji i ozdobnika graficznego.
Logo produktu - systemy planowania i kontroli
czasu pracy, zegar zastąpił literę O
Graficzno-tekstowe – zbudowane jest z grafiki
i napisu. Takie logotypy są najłatwiejsze do
zapamiętania i identyfikacji ze względu na
skojarzenia pamięciowe. Są bardzo popularne,
także w logotypach produktów, gdyż mogą
jednocześnie przedstawiać obraz produktu.
− Grafika znaku prawego jest tematyczna,
rzeczywista, przedstawia obraz produktu,
− Grafika znaku lewego jest trójwymiarowa
abstrakcyjna, jej elementy są wykorzystane na
stronie www
− Grafika znaku dolnego rzeczywista, tekst zawiera
nazwę firmy i hasło

Wizytówka
Wizytówka, papier firmowy, koperty, formularze, ulotki, katalogi są drukami
komunikacyjnymi i narzędziami public relations. Odbiorcami są klienci, mass media, lokalne
władze, itd. Podobnie należy patrzeć na prywatne wizytówki i papeterie (papiery listowe i
koperty).
Zadaniem wizytówki jest przede wszystkim przekazanie informacji, dlatego treść musi
być czytelna! Wizytówka jest również elementem identyfikacji firmy lub osoby prywatnej,
więc przez szacunek dla odbiorców powinna być estetyczna, natomiast atrakcyjność wizualna
jest jej miłym dodatkiem.
 Wyróżnia się trzy rodzaje wizytówek:
ƒ Prywatna – zawiera imię i nazwisko poprzedzone tytułem naukowym lub
zawodowym, dane teleadresowe. Treść zasadnicza klasycznej wizytówki nie powinna
przekraczać 50-55% powierzchni kartonika, aby nie spowodować nieładu.
ƒ Firmowa (nadruk może pokrywać 100% kartonika):
− ogólna - zawiera tylko informacje o firmie (logo, nazwa firmy, dane teleadresowe),
− osobista - zawiera dodatkowo dane pracownika firmy (imię i nazwisko
poprzedzone tytułem naukowym lub zawodowym, pod spodem stanowisko
służbowe),
− listkowa – stanowi reklamę firmy, zawiera ofertę i dane firmy na stronie przedniej,
natomiast na tylnej może być kalendarz, mapka dojazdowa, kupon rabatowy, itp.
ƒ Kombinowana – łączy funkcje wizytówki prywatnej prowadzących firmowej, jest
użyteczna dla osób prowadzących niewielkie, jednoosobowe firmy.
Ponadto wizytówka może opcjonalnie zawierać ozdobniki graficzne (np. linie
rozdzielające lub podkreślające, ale także bardziej złożone formy graficzne) oraz zdjęcie -
najczęściej umieszczane przez artystów i polityków.

Wizytówka
z naniesionymi
liniami
kompozycyjnymi
(czerwone) dla
układu
symetrycznego.
Na przecięciu linii
znajdują się tzw.
mocne punkty,
w których
najlepiej jest
umieścić te
elementy na
które chcemy
zwrócić uwagę
widza.

Standardowo wizytówka ma rozmiar

90×50mm i układ poziomy. Wizytówki listkowe
są mniejsze, mają zaokrąglone rogi, są laminowane
dwustronnie. Do niedawna obowiązywało sporo
zasad (np. adres umieszczano z lewej strony na
wizytówkach prywatnych, a z prawej na
firmowych). Obecnie odchodzi się od sztywnych
norm uznając je za zbyt klasyczne i statyczne.
Coraz częściej można spotkać układy dynamiczne
(elementy po przekątnej) i asymetryczne. Należy
jednak pamiętać, że nie do każdej firmy
i stanowiska pasuje styl awangardowy.
 Niekonwencjonalne kompozycje wizytówek

Wizytówka listkowa firmowa, dwustronna

Papier firmowy

Na papierze firmowym powinny znaleźć się takie same dane jak na wizytówce firmowej
ogólnej: logo, pełna nazwa firmy, dane teleadresowe.
Druki firmowe wpinane są do segregatorów lub teczek, dlatego podczas szybkiego
przeglądania widoczna jest prawa część strony dokumentu. Na niej powinny znaleźć się
podstawowe informacje identyfikujące firmę. Logo powinno być raczej po lewej stronie,
ponieważ odruchowo czyta się dokumenty od górnego, lewego rogu kartki. Na obszarze
przeznaczonym na margines (zwykle lewy) można umieścić dodatkowe elementy ozdobne, a
na obszarze przeznaczonym na treść dopuszcza się tło (najczęściej tzw. znak wodny).
Z reguły wszystkie elementy umieszcza się u góry strony w nagłówku, ale dane i
elementy ozdobne mogą być rozmieszczone również w innych kombinacjach: w nagłówku,
stopce, na marginesie, na powierzchni ukośnej.
Dwa różne układy papieru
firmowego

Obszary standardowego
rozmieszczania elementów
na papierze firmowym

Źródła:
1. Anna Benicewicz-Miazga, „Grafika w biznesie. Logotypy. Wizytówki. Papier
firmowy”, Helion 2005
2. Zbiór logotypów na stronie http://logotypy.intertop.pl/