Isang araw, mayroong isang asong nagngangalang Max. Noong
araw na iyon napag-isipan niyang maglibot, sa kanyang pamamsyal ay nakakita siya ng isang buto. Tumingin si Max sa paligid, ngunit wala siyang nakitang sinuman na maaaring mag may-ari ng buto kaya naman ay dali-dali niya itong kinuha at kumaripas ng takbo. Matapos niyang tumakbo, hindi na makapag antay si Max na kainin ang buto. Nagsimula siyang maghanap ng tahimik at kalmadong lugar kung saan niya pwedeng kainin ang buto nang walang nanghihingi sa kanya. Kalaunan ay nakarating siya sa isang ilog na may tulay na gawa sa kahoy at ito ay kanyang tinawid. Habang siya ay tumatawid, napatingin siya sa tubig ng ilog at nakita niya ang larawan ng kanyang sarili. Inakala ni Max na ang asong nasa repleksyon ay ibang asong may buto sa bibig at ang mangmang na aso ay napuno ng kasakiman. Ginusto ni Max ang buto ng asong nakita niya, at upang hamunin ito, tinahulan niya ang kanyang repleksyon. Ngunit pagkabukas pa lamang niya ng kanyang bibig, ay nahulog sa ilog ang butong nasa bibig niya. Galit nag alit si Max nang malaman niyang nawala niya ang kanyang buto. Sa pagsubok niyang makuha ang hindi kanya, ang sakim na aso ay Nawala kung ano ang mayroon siya.