Professional Documents
Culture Documents
Engin Orakdogen-Matris Metodlari
Engin Orakdogen-Matris Metodlari
Engin Orakdogen-Matris Metodlari
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
ÇEùøTLø SONLU ELEMANLAR øÇøN BøRøM UÇ DEPLASMANLARINA KARùI GELEN
1
YERDEöøùTøRME FONKSøYONLARI ( > A@> Ad @ MATRøSø TERøMLERø)
2 3
b
y
1 x 4
ª x y x y x y x y >d @
º ª« 1 º»
ªu º «(1 a )(1 b ) 0 (1 )
a b
0
ab
0
a
(1 )
b
0 » «>d @2 »
«v » « x y x y x y x y »«
(1 )» «>d @3 »
¬ ¼ »
« 0 (1 )(1 ) 0 (1 ) 0 0
¬ a b a b ab a b ¼ >d @4
¬ ¼
ª >d @1 º
ªu º ª L1 0 L2 0 L3 0 º«
«v » «0 » « >d @2 »»
¬ ¼ ¬ L1 0 L2 0 L3 ¼
«¬>d @3 »¼
56
y
3 (x3, y3)
P (x, y)
1
(x1, y1) 2 (x2, y2)
ùekildeki gibi köúe noktalarının kartezyen koordinatları verilmiú bir üçgenin içindeki P
noktasının kartezyen koordinatları (x,y) ise bunların alan koordinatları L1, L2, L3 cinsinden
ifadesi
P( L1 , L2 , L3 ) o P ( x, y )
x L1 x1 L2 x 2 L3 x3
y L1 y1 L2 y 2 L3 y 3
1 L1 L2 L3
ª xº ª x1 x2 x3 º ª L1 º
« y» «y y2 y 3 »» «« L2 »» (a)
« » « 1
«¬ 1 »¼ «¬ 1 1 1 »¼ «¬ L3 »¼
gösterdi÷i görülebilir.
Alan koordinatlarından biri sıfır alınıp di÷er ikisinin toplamı bir olacak úekilde de÷iúmesi,
üçgenin bir kenarı üzerindeki noktaları gösterir. Örne÷in L1=0, L2+L3=1 olacak úekilde L2,L3
ün farklı de÷erleri 2-3 kenarı üzerindeki noktaları tanımlar.
57
3
P 2 3 üçgen alanı
L1 (b)
1 2 3 üçgen alanı
Tersine, üçgenin içindeki x,y koordinatları bilinen bir noktanın alan koordinatlarını bulmak
için (a) nın inversinin alınması gerekir.
P( x, y ) o P( L1 , L2 , L3 )
1
L1 (a1 b1 x c1 y )
2'
1
L2 (a 2 b2 x c 2 y ) (c)
2'
1
L3 (a3 b3 x c3 y )
2'
1 1 1
1
' det x1 x2 x3 Alan 1 2 3
2
y1 y2 y3
a1 x 2 y 3 x3 y 2
b1 y 2 y3 (d)
c1 x3 x 2
olup, di÷er terimlere 1,2,3 indislerinin dairesel permütasyonu ile geçilebilir. Örne÷in,
58
a2 x3 y1 x1 y 3
b2 y 3 y1
c2 x1 x3
olmaktadır.
úeklinde yazılabilir.
f ( L1 , L2 , L3 ) ALD1 LE2 LJ3 úeklindeki herhangi bir fonksiyonun örne÷in L1 e göre türevi
wf
ADLD1 1 LE2 LJ3 olmaktadır.
wL1
Bir fonksiyonun herhangi bir kenar boyunca s ve kenara dik do÷rultuda n ye göre türevi,
örne÷in úekildeki gibi 2-3 kenarı için
59
3
l23
s
n 2
wf 1 ª wf wf º
« »
ws l 23 ¬ wL2 wL3 ¼
wf l 23 ª wf º
« »
wn ' ¬ wL1 ¼
olur.
Örnek:
w AL22 L3
ww
ws
A 2 L2 L3 L22
ALAN KOORDøNATLARINDA øNTEGRAL
f ( L1 , L2 , L3 ) fonksiyonunun ALD1 LE2 LJ3 úeklindeki bir teriminin üçgen bölge içindeki integrali,
ǻ üçgenin alanını göstermek üzere
D! E ! J !
A³³ LD1 LE2 LJ3 dA A 2' (f)
'
(D E J 2)!
úeklindedir.
Örnek:
3 3! 1! 0! 6 '
³³ L L
'
1 2 dA
(3 1 0 2)!
2'
6!
2'
60
1! 0! 0! 1 '
³³ L dA
'
1
(1 0 0 2)!
2'
3!
2'
3
Üçgenin bir kenarı boyunca, örne÷in 2-3 noktaları arasındaki kenarı boyunca integral ise, l 23
sözkonusu kenarın uzunlu÷u olmak üzere
60
D D! E !
³ AL 2 LE3 dA A l 23
l 23
(D E 1)!
úeklinde hesaplanabilir.
Örnek:
2 2! 1! 2 l 23
³ L L ds
l 23
2 3
(2 1 1)!
l 23
24
l 23
12
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
VIII- YAPI SøSTEMLERøNøN DøNAMøK DIù ETKøLERE GÖRE HESABI
Dinamik dıú etki: zamanla hızlı olarak de÷iúen dıú etkilerdir. Bu etkiler altında ivmeler çok
küçük olmayaca÷ından atalet kuvvetlerinin de gözönüne alınmaları gerekir.
Önce tek serbestlik dereceli sistemler için genel bir bilgi verilecek, daha sonra çok serbestlik
dereceli sistemler matris notasyonu ile anlatılacaktır.
Bütün kütlenin tek bir noktada (veya rijit bir blokta) toplandı÷ı, bu noktanın statik denge
konumuna göre d (t ) yerde÷iútirmesinin bilinmesi ile bütün büyüklüklerin belirlenebilece÷i
sistemlerdir.
d(t)
m
P(t)
Hareket denklemi:
.. .
m d (t ) P (t ) kd (t ) c d (t )
veya
.. .
m d (t ) c d (t ) kd (t ) P(t )
Serbest Titreúim
.
P (t ) 0 iken verilmiú bir baúlangıç yerde÷iútirmesi d (0) ve/veya baúlangıç hızı d (0)
nedeniyle sistemin yaptı÷ı titreúim hareketine denir.
102
Baúlangıç hızı, t 0 anından hemen önce sisteme tatbik edilen çok kısa süreli bir kuvvetin
verdi÷i impuls
³ Pdt
't
m d (0) 0
.
veya küçük bir m1 kütlesinin d 1 yüksek hızıyla, duran (m m1 ) kütlesine tam plastik
çarpması gibi nedenlerle de oluúabilir.
. .
m d (0) m1 d 1
..
m d (t ) kd (t ) 0
( mZ 2 k )d (t ) 0
k
Z
m
olmalıdır. Harmonik hareketin özel titreúim periyodu (bir tam devir için gerekli zaman) ise
2S m
T 2S úeklindedir.
Z k
.. .
m d (t ) c d (t ) kd (t ) 0
ª . º ½
hZ t ° « d (0) Z » °
d (t ) e ® d (0) cos Z s t h d (0) sin Z s ¾ olur.
t
°¯ « Zs Zs » °¿
¬ ¼
103
Baúlangıç koúullarını sa÷layan bu ifade diferansiyel denge denkleminde yerine konur ve
düzenlenirse:
ª c kº c S
m « h 2Z 2 Zs2 hZ » d (t ) mZs (2hZ )d (t ) 0
¬ m m¼ m 2Zs
elde edilir. d (t ) z 0 olması için parantez içindeki her iki ifade de sıfır olmalıdır. Burada Z
sönümsüz açısal frekans, Zs sönümlü açısal frekans, h kritik sönüm oranı olarak
tanımlanırlar.
k c
Z2 h Zs2 Z 2 (1 h 2 )
m 2Z m
eúitlikleri yazılırsa,
^
d (t ) eZt d (0)(1 Zt ) d (0)t
.
`
olup salınım yapmadan sönümün gerçekleúti÷i anlaúılır. h ! 1 için trigonometrik yerine
hiperbolik fonksiyon alınmasının gerekece÷i anlaúılır ve salınım yapmadan sönüm olur.
d(t) d(t)
h=1
h<1
Yapı sistemlerinde genellikle h 0.15 olup ço÷unlukla h 0.05 kabulü yapılır, (bkz. Matris
Metodları Cilt:2, sayfa 131). Bu durumda Zs # Z olur.
..
m d (t ) kd (t ) P0 sin Zt
.
diferansiyel ifadesinin homojen ve özel çözümünün katsayılarını d (0) 0 , d (0) 0
baúlangıç koúullarını ve diferansiyel denklemi sa÷layacak úekilde seçersek
104
P0 ª 1 º
d (t )
k «¬1 E 2 »¼
sin Zt E sin Zt
P Z
ifadesini buluruz. Burada 0 statik yüklemeye karúı gelen yerde÷iútirmeyi E olmak
k Z
§ 1 ·
üzere ¨ 2 ¸
harmonik harekete ba÷lı büyütme faktörünü gösterir.
© 1 E ¹
.. .
m d (t ) c d (t ) kd (t ) P0 sin Zt
veya
.. . P0
d (t ) 2hZ d (t ) Z 2 d (t ) sin Zt
m
P0 1
d (t ) e hZt A cos Zs t B sin Zs t ª(1 E 2 ) sin Zt 2hE cos Zt º
2 2 ¬ ¼
k (1 E )
§ 2hE ·
T arctan ¨ 2 ¸
© 1 E ¹
P0
d (t ) Db sin(Zt T )
k
1
Db ª¬(1 E 2 ) 2 (2hE ) 2 º¼ 2
105
Z
E (yükün açısal frekansının sistemin serbest titreúim frekansına oranı) ya ba÷lı oldu÷u
Z
anlaúılmaktadır.
1
E 1 olması rezonans hali olup, büyütme katsayısı Db úeklinde basitleúir. Sönüm
2h
sıfırsa (h 0) Db sonsuza gider. (faz farkı 0 T S arasında de÷iúir, özel olarak E 1 ise
S
T olur)
2
Genel bir periyodik yükleme Fourier serisine açılarak buradaki gibi harmonik yüklemelerin
süperpozisyonu ile sonuca gidilebilir.
P(t)
P( )
t
d
.. P(W )dW
d (t )dW
m
. P(W )dW
d (t )dW sin >Z (t W ) @
Zm
106
olur. P(W ) nun etkili oldu÷u zaman aralı÷ı için bu integral alınırsa DUHAMEL øNTEGRAL
DENKLEMø elde edilir.
1 t
P(W ) sin >Z (t W ) @dW
mZ ³0
d (t ) tt0
1 t
d (t ) ³ P(W )e hZ ( t W ) sin >Zs (t W ) @ dW
mZs 0
Gerek Duhamel integralinin sayısal integrasyonu ile, gerek periyodik yüklemelerin Fourier
serisine açılarak bulunacak çözümler süperpozisyon prensibine dayandı÷ından lineer elastik
sistemler için geçerlidir.
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
MODLARIN SÜPERPOZøSYONU YÖNTEMø-ÖRNEK
NP34 NP34
NP32 m2/2
m2/2
NP34 NP34
m2/2 NP32 m2/2
NP36 NP36
m2/2 NP34 m2/2
NP36 NP36
m2/2 NP36 m2/2
ª7.894 0 0 0 0 º
« 11.841 0 0 0 »»
«
>M @ « 11.841 0 0 »
« »
« 11.841 0 »
«¬ 11.841»¼
137
>S @ Z2 >M @ 0 denkleminin çözümü ile bulunan açısal frekanslar, özel periyotlar ve
normallerútirilmiú mod vektörleri:
ª 0.03494 º
« 0.07592 »
« »
>I5 @ « 0.13585 »
« »
« 0.17567 »
«¬ 0.16899 »¼
A0=0.4g=0.4x9.81=3.924
TA=0.15 sn
TB=0.40 sn
S a1 2.31767
Sa 2 5.77344
Sa3 9.57206
Sa 4 9.81
Sa5 9.81
138
Modal Katılım Çarpanları:
T
D1 >I1 @ > M @ 6.58082
T
D2 >I2 @ > M @ 2.57926
T
D3 >I3 @ > M @ 1.72694
T
D4 >I4 @ > M @ 1.22251
T
D5 >I5 @ > M @ 0.90634
1. Mod:
ª 24.52621º
«32.09817 »
« »
> q1 @ D1Sa1 > M @>I1 @ « 24.19614 »
« »
«14.53898 »
«¬ 5.01215 »¼
2. Mod:
ª 24.29601º
« 6.12555 »
« »
> q2 @ D 2 Sa 2 > M @>I2 @ « 23.78862 »
« »
« 30.34660 »
«¬ 14.69456 »¼
3. Mod:
ª 22.29595 º
« 25.06532 »
« »
> q3 @ D 3 Sa 3 > M @>I3 @ « 21.51757 »
« »
« 25.20560 »
«¬ 27.62819 »¼
4. Mod:
ª 10.39186 º
« 24.38821 »
« »
> q4 @ D 4 Sa 4 > M @>I4 @ « 18.92541»
« »
« 4.28005 »
«¬ 23.87037 »¼
139
5. Mod:
ª 2.45256 º
« 7.99324 »
« »
> q5 @ D 5 Sa 5 > M @>I5 @ « 14.30235 »
« »
« 18.49477 »
«¬ 17.79151 »¼
En alt katta, kolon alt kesitindeki muhtemel en büyük kesme kuvvetinin hesabı:
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
DÖùEMELERøN RøJøT DøYAFRAM OLARAK ÇALIùTIöI KABUL EDøLEN
YAPILARDA MATRøS DEPLASMAN YÖNTEMø øLE HESAP
Çok katlı betoarme yapılarda ço÷unlukla, kat hizalarında döúemelerin düzlemleri içinde
sonsuz rijit bir diyafram etkisi yaptı÷ı, katların düzlemi içinde hareketinin yalnızca master
(referans) noktası adı verilen bir noktanın dx,dy birbirine dik öteleme yerde÷iútirmeleri ve ȕz
dönmesi ile ifade edilebilece÷i kabulü yapılmaktadır. Bu kabul hem bilinmeyenlerin sayısını
önemli ölçüde azaltmakta, hem de denklem takımının stabilitesini olumlu yönde
etkilemektedir.
Genel olarak uzay bir çubuk sisteminde dü÷üm noktalarında serbestlikler sistematik olması
bakımından
ª dx º
«d »
« y»
« dz »
> d @i « »
«Ex »
«E y »
« »
«¬ E z »¼ i
úeklinde seçilmiú olsun. x-y düzleminin kendi içinde sonsuz rijit oldu÷unu varsayarsak (i)
noktasının 1, 2, 6 nolu bilinmeyenleri master noktasının deplasmanlarına ba÷lı olacak, 3, 4, ve
5 nolu bilinmeyenleri ise ba÷ımsız olup bu noktanın düúey izdüúüm ve moment denge
denklemleri ile bulunacaktır. x-y düzleminde master noktasının ve dü÷üm noktasının
koordinatlarına ba÷lı olarak, master noktasının deplasmanları cinsinden (i) noktasının düzlemi
içindeki deplasmanları,
164
d cx d mx ( yc ym ) E z
d cy d my ( xc xm ) E z
Ec Ez
úeklinde ifade edilebilir. Buna göre, i kolon alt ucu ve j kolon üst ucu olmak üzere alt ve üst
uçlardaki taúıma matrisleri sırasıyla,
ª1 0 0 0 0 ( yc ym )i º
«0 1 0 0 0 ( xc xm )i »»
«
«0 0 0 0 0 0 »
>T 0@i « »
«0 0 0 0 0 0 »
«0 0 0 0 0 0 »
« »
¬0 0 0 0 0 1 ¼6 x6
ª1 0 0 0 0 ( yc y m ) j º
«0 1 0 0 0 ( xc xm ) j »»
«
«0 0 0 0 0 0 »
>T 0@ j « »
«0 0 0 0 0 0 »
«0 0 0 0 0 0 »
« »
¬0 0 0 0 0 1 ¼6 x6
165
i ve j uçlarından rijit diyafram üzerindeki mi ve m j noktalarına ba÷lı kolonun taúınmıú
rijitlik matrisi,
T
ª¬ K * º¼ >T 0@ > K @>T 0@ úeklinde hesaplanacaktır. Burada > K @ 12x12 boyutunda uzay çubu÷a
ait sistem (global) eksen takımındaki eleman rijitlik matrisidir.
Hesap Yöntemi 1-
a) Sistem verilerine ek olarak her katta rijit diyafram üzerinde m fiktif dü÷üm noktaları
tanımlanacak ve koordinatları girilecek.
b) Herhangi bir kolonun yukarıda tanımlanan ª¬ K * º¼ matrisi hesaplandıktan sonra, sistem
rijitlik matrisinde i ve j dü÷üm noktalarının ait oldu÷u yere yerleútirildikten sonra
aynı matris yeni tanımlanan mi ve m j noktalarının ait oldu÷u yere de yerleútirilecek.
c) Sistem rijitlik matrisi bu úekilde kurulduktan sonra bütün katlarda kolon uçlarına ait
dü÷üm noktalarının 1, 2 ve 6. deplasmanları ile m dü÷üm noktalarının 3, 4 ve 5.
deplasmanları sıfırlanacak (satır ve sütunlar sıfırlanacak, köúegene 1 yazılacak, buna
karúı gelen yük terimi de sıfırlanacak).
i mi j mj
* * * *
i ª¬ kixix º¼ ª¬ kixix º¼ ª¬ kixjx º¼ ª¬ kixjx º¼ 1., 2., 6. satır ve sütun silinecek
* * *
mi ª¬ kixix º¼ ª¬ kixjx º¼ ª¬ kixjx º¼ 3., 4.,5. satır ve sütun silinecek
j ª¬ k *jxjx º¼ ª¬ k *jxjx º¼ 1., 2., 6. satır ve sütun silinecek
mj ª¬ k *jxjx º¼ 3., 4.,5. satır ve sütun silinecek
ª ª kixix
* *
º¼ ª¬ kixjx º¼ º
*
« ¬ »
ª¬ K º¼
« ª k *jxix º ª k *jxjx º »
¬¬ ¼ ¬ ¼¼
d cx d mx ( yc ym ) E z
d cy d my ( xc xm ) E z
Ec Ez
geçiú ifadeleri ile dü÷üm noktalarının ba÷ımlı deplasmanları bulunur. Daha sonra taúıma
yapılmamıú global eksenlerdeki eleman rijitlik matrisleri kullanılarak süperpozisyon ifadeleri
ile uç kuvvetleri bulunur.
166
1
ª dz1 º
«E b »
« 1»
ª> d @1 º « E e1 »
« » « »
¬«> d @2 ¼» « dz2 »
«E b »
« 2»
z «¬ E e2 »¼
'y y2 y1 'x x2 x1
Elemanın x ekseniyle yaptı÷ı açı SinD ; CosD bellidir.
L L L L
Bu açıya ba÷lı olarak rijitlik ve yükleme matrislerinin global eksen takımı do÷rultusuna
Sözkonusu kiriú elemanda, her uçta Tz1, Mbur, Me÷ilme olmak üzere üç kesit zoru
hesaplanacaktır.
(1)
Prof.Dr. Ahmet Saygun
167
2
bh3
EI E (dikdörtgen kesit e÷ilme rijitli÷i )
12
b3 h E
GI t (b h) ise (dikdörtgen kesit burulma rijitli÷i )
§ b · º 2(1 Q )
1.4
ª
3 «1 1.4 ¨ ¸ »
¬« © h ¹ ¼»
12 EI h2
E 2.4(1 Q ) 2 katsayısı tanımlanırsa eleman özel eksen takımında
GF ' 2 L
L
1.2
rijitlik matrisi
ª 12 EI 6 EI 12 EI 6 EI º
« L3 (1 E ) 0 0
2
L (1 E ) 3
L (1 E ) L (1 E ) »
2
« »
« GI b GI b »
« 0 0 0 »
L L
« »
« 4 EI (1 0.25E ) 6 EI 2 EI (1 0.5E ) »
0
« L(1 E ) 2
L (1 E ) L(1 E ) »
>K @ « »
« 12 EI 6 EI »
0
« 3
L (1 E ) L2 (1 E ) »
« »
« GI b »
0
« L »
« »
« 4 EI (1 0.25E ) »
«¬ L(1 E ) »¼
Global eksen takımındaki dönmelerden lokal eksen takımındaki dönmelere geçmek için
transformasyon matrisi;
ª1 0 0 º
«0 CosD SinD »»
>TR @ «
«¬0 SinD CosD »¼
T
>TR @ > K @ik >TR @ > K @>TR @
úeklinde dönüútürme yapmak gerekir.
168
3
Rijitlik matrislerinde sistem global eksen takımındaki uç kuvvetlerini, sistem global eksen
takımındaki dü÷üm noktası deplasmanları cinsinden ifade etmek gerekirse, gerilme matrisinde
çubuk lokal eksen takımındaki uç kuvvetlerini sistem global eksen takımındaki dü÷üm noktası
ª 12 EI 6 EI 6 EI º
« SinD CosD »
« l3 l2 l 2
»
« 6 EI GI b 4 EI § GI b 4 EI · »
> k @11 « 2 SinD Cos 2D Sin 2D
CosD SinD ¨ »
« l l l © l l ¸¹ »
« 6 EI § GI 4 EI · GI b 2 4 EI 2
»
« 2 CosD CosD SinD ¨ b Sin D Cos D »
«¬ l © l l ¸¹ l l »¼
ª 12 EI 6 EI 6 EI º
« SinD Cos D »
« l3 l2 l2 »
« 6 EI GI b 4 EI § GI 4 EI ·»
> k @22 « 2 SinD Cos 2D Sin 2D
CosD SinD ¨ b »
« l l l © l l ¸¹ »
« 6 EI § GI 4 EI · GI b 4 EI »
« 2 CosD CosD SinD ¨ b ¸ Sin 2D Cos 2D »
¬« l © l l ¹ l l ¼»
ª 12 EI 6 EI 6 EI º
« 3 SinD CosD
»
« l l2 l 2
»
« 6 EI GI 2 EI § GI b 2 EI · »
> k @12 « 2 SinD b Cos 2D Sin 2D
CosD SinD ¨ »
« l l l © l l ¸¹ »
« 6 EI § GI 2 EI · GI b 2 EI »
« 2 CosD CosD SinD ¨ b ¸ Sin 2D Cos 2D »
«¬ l © l l ¹ l l »¼
169
4
ª 12 EI 6 EI 6 EI 12 EI 6 EI 6 EI º
« l3 SinD CosD SinD CosD »
l2 l2 l3 l2 l 2
« »
« 0 EI b EI b EI EI b
CosD SinD 0 b CosD SinD »
« l l l l »
« »
« 6 EI
4 EI
SinD
4 EI
CosD
6 EI
2 EI
SinD
2 EI
CosD »
« l2 l l l2 l l »
« 12 EI 6 EI 6 EI 12 EI 6 EI 6 EI »
« 3 2 SinD CosD 2 SinD Cos D »
« l l l2 l3 l l2 »
« EI EI EI b EI b »
« 0 b CosD b SinD 0 CosD SinD »
« l l l l »
« 6 EI 2 EI 2 EI 6 EI 4 EI 4 EI »
«¬« l 2 SinD CosD SinD CosD »
l l l2 l l ¼»
Bu tür elemanlarda her iki uçta 6 uç kuvveti oluúur. Ancak x-y düzlemi içinde kalan
tesirlerin Tx, Ty, Mz in ilgili master noktalara taúınması gerekir. Bu elemanlar alt ve
üstte ba÷landıkları dü÷üm noktalarından baúka alt, üst düzlemlerde tesirlerin taúınaca÷ı
Giriú bilgileri; çubu÷un (l) uzunlu÷u , dikdörtgen kesit boyutları (b,h) ve çubuk lokal asal
ekseninin global eksenle yaptı÷ı açının cosinüsü ve sinüsü ( CosD , SinD ) do÷rudan
okunmalıdır.
bh3 b3 h
EI x E EI y E olup burulma rijitli÷i kiriú çubuk gibi hesaplanacaktır.
12 12
h2 b2
Ex 2.4(1 Q ) Ey 2.4(1 Q ) olarak ayrı ayrı de÷erlerdir.
l2 l2
170
5
ª dz1 º
«E »
« ex1 »
« E ey »
« 1»
« dz2 »
« »
ª > d @1 º « E ex2 »
« » «E »
«> d @2 » « ey2 »
«> d @ » « dx3 »
« 3» « »
«¬> d @4 »¼ « dy3 »
« Ez »
« 3»
« dx4 »
« dy »
« 4»
«¬ E z4 »¼
> d @3 : kolon alt ucunun ba÷lı oldu÷u master noktasından taúınarak bulunacak deplasmanlar
> d @4 : kolon üst ucunun ba÷lı oldu÷u master noktasından taúınarak bulunacak deplasmanlar
171
6
ª EF 0 0 EF 0 0 0 0 0 0 0 0 º
« l l »
« 4 EI x 2 EI x 6 EI x 6 EI x »
« 0 l
0 0
l
0 0
l2
0 0
l2
0 »
« »
« 0 4 EI y 2 EI y 6 EI y 6 EI y
0 0 0 0 0 0 0 »
« l l l2 l2 »
« EF 0 0 EF 0 0 0 0 0 0 0 0 »»
« l l
« 2 EI x 4 EI x 6 EI x 6 EI x »
« 0 0 0 0 0 0 0 0 »
«
l l l2 l2 »
« 2 EI y 4 EI y 6 EI y 6 EI y »
« 0 0
l
0 0
l l2
0 0
l2
0 0 »
« »
« 0 6 EI y 6 EI y 12 EI y 12 EI y
0 0 0 0 0 0 0 »
« l2 l2 l3 l3 »
« 6 EI x 6 EI x 12 EI x 12 EI x »
« 0 l2
0 0
l2
0 0
l3
0 0
l3
0 »
« »
« 0 GJ t GJ t »
0 0 0 0 0 0 0 0 0
« l l »
« 6 EI y 6 EI y 12 EI y 12 EI y »
« 0 0 0 0 0 0 0 0 »
« l2 l2 l3 l3 »
« 0 6 EI x 6 EI x 12 EI x 12 EI x
0 0 0 0 0 0 0 »
« l2 l2 l3 l3 »
« GJ t GJ t »
««¬ 0 0 0 0 0 0 0 0
l
0 0
l »»¼
ª1 0 0 º
«0 CosD SinD »» matrisi ile >TR @ > k @>TR @ dönüútürmesi
T
> k @11 , > k @12 , > k @22 için >TR @ «
«¬0 SinD CosD »¼
yapılırsa (bunlar için kolon kesitinin x-y düzlemindeki asal eksenleri için dönüútürme
yeterlidir);
ª º
« »
« EF l 0 0 »
« 4 EI § 4 EI x 4 EI »
4 EI x y ·
> k @11 « 0 2
Cos D
y 2
Sin D SinD CosD ¨ ¸ » = > k @22
« l l © l l ¹»
« »
« 0 § 4 EI x 4 EI y · 4 EI x 2
4 EI y 2 »
SinD CosD ¨ ¸ Sin D 3 Cos D
« l3 »
¬ © l l ¹ l ¼
ª º
« »
« EF l 0 0 »
« 2 EI x 2 EI y § 2 EI x 2 EI y · »
> k @12 « 0 Cos 2D Sin 2D SinD CosD ¨ ¸»
« l l © l l ¹»
« »
« 0 § 2 EI x 2 EI y · 2 EI x 2
2 EI y 2 »
SinD CosD ¨ ¸ Sin D Cos D
« »
¬ © l l ¹ l l ¼
172
7
elde edilir.
ª CosD SinD 0º
sa÷dan, >TR @1 « SinD CosD 0 »» dönüútürme ve
«
«¬ 0 0 1 »¼
ª 1 0 yk º
«0 1 x » taúıma matrisi
>T 0@k k 1,2 « k »
«¬0 0 1 »¼
soldan;
ª1 0 0 º
T «0 CosD SinD »» ile çarpmak gerekir.
>TR @ «
«¬0 SinD CosD »¼
ª º
« »
« »
« 0 0 0 »
« »
« k27 k28 »
> k @13 > k @23 «« § 6 EI 6 EI · 6 EI x 6 EI k29
»
y1k2,2 x1k2,8 »
SinD CosD ¨ 2 x 2 y ¸ Cos 2D 2 y Sin 2D
« © l l ¹ l 2
l »
« »
« k37 k38 »
« k39 y1k3,7 x1k3,8 »
« 6 EI x Sin 2D 6 EI x Cos 2D § 6 EI 6 EI · »
SinD CosD ¨ 2 x 2 y ¸
«¬ l 2 l2 © l l ¹ »¼
x1 o x2
> k @14 ve > k @24 ise yukarıdaki matrisin iúaret de÷iútirmiúi ve son kolondaki
y1 o y2
alınmıúıdır.
> k @33 , > k @34 , > k @44 matrisleri için program içerisinde açısal dönüútürme yapmak gerekir, örne÷in
173
8
ª12 EI y º
« 3 0 0 »
ª cos D sin D 0º « l »
« « 12 EI x »
>TR @1 « sin D cos D 0 »» > k @33 « 0 0 » oldu÷una göre
l3
«¬ 0 0 1 »¼ « »
« 0 GJ b »
0
«¬ l »¼
ª º
« k77 k78 0 »
T « »
>TR @1 > k @33 >TR @1 « k87 k88 0 » bulunur. Burada,
« GJ b »
«0 0 »
¬ l ¼
12 EI y 12 EI x
k77 3
cos 2 D sin 2 D
l l3
§ 12 EI y 12 EI ·
k78 k87 sin D cos D ¨ 3 3 x ¸
© l l ¹
12 EI y 12 EI
k88 3
sin 2 D 3 x cos 2 D
l l
ª º
« k77 k78 y1k77 x1k78 »
T « »
>TR1 @ > k33 @>TR @>T 0@1 « k87 k88 y1k87 x1k88 »
« GJ b »
«0 0 »
¬ l ¼
ve
ª 1 0 0º
T « 0 0 »» olmak üzere soldan >T 0@1 ile çarpılırsa
T
>T 0@1 « 1
«¬ yk xk 1 »¼
ª º
« k77 k78 y1k77 x1k78 »
T T « »
>T 0@1 >TR1 @ > k33 @>TR @>T 0@1 « k87 k88 y1k87 x1k88 »
« GJ »
« y1k77 x1k78 y1k87 x1k88 y12 k77 x1 y1 k78 k87 x12 k88 b »
¬ l ¼
olur. > k @44 benzeri fakat x1 , y1 yerine o x2 , y2 ,
174
9
( Kolonlarda sabit normal kuvvet 1. satırda, sabit burulma momenti 4. satırda, alt uçtaki
M ey1 M ey 2 M ex1 M ex 2
Tex , Tey úeklinde bulunabilir.
l l
ª EF 0 0 EF 0 0 0 0 0 0 0 0 º
« l l »
« 4EI x 2EI x 6EI x 6EI x »
ª N12 º « 0 l
0 0
l
0 0
l2
0 0
l2
0 »
«M » « »
« ex1 » « 0 4EI y 2EI y 6EI y 6EI y
« Mey1 » 0 0 0 0 0 0 0 »
« l l l2 l2 »
« » «
« Mb » GJt GJt »
« 0 0 0 0 0 0 0 0
l
0 0
l »
«Mex2 » « »
« » « 0 2EI x 4EI x 6EI x 6EI x
«¬Mey 2 »¼ 0 0 0 0 0 0 0 »
« l l l2 l2 »
« 2EI y 4EI y 6EI y 6EI y »
« 0 0 0 0 0 0 0 0 »
¬ l l l2 l2 ¼
> SG @1,1 , > SG @1,2 , > SG @2,1 , > SG @2,2 matrisleri sa÷dan >TR @ matrisi ile çarpılacaktır. Çarpılmıú
hali;
ª EF º
« l 0 0 »
« »
« 0 4 EI x 4 EI x
> SG @1,1 CosD SinD »
« l l »
« »
« 0 4 EI y 4 EI y
SinD CosD »
«¬ l l »¼
EF 4EI 2EI
> SG @1,2 benzer úekilde fakat olur, yerine olur.
l l l
EF 2EI 4EI
> SG @2,1 o ler yok, > SG @2,2 de
l l l
> SG @1,3,4
2,3,4
sa÷dan >TR1 @ * >T 0@i matrisleri ile çarpılarak
175
10
ª º
« 0 0 0»
« »
> SG @13 >TR @ « 6 EI x SinD
6 EI x
CosD 0»
« l l »
« »
« 6 EI y CosD 6 EI y
SinD 0»
«¬ l l »¼
ª º
« 0 0 0 »
« »
> SG @13 >TR @>T 0@1 « 6 EI x SinD 6 EI x
CosD
6 EI x 6 EI x
y1 2 SinD x1 2 CosD »
« l2 l2 l l »
« »
« 6 EI y CosD 6 EI y
SinD
6 EI y 6 EI y
y1 2 CosD x1 2 CosD »
¬« l 2 l2 l l ¼»
GJ b
> SG @23 ün dönüútürülmüú úekli > SG @13 ün dönüútürülmüúünün benzeri yalnız sg 47
l
dir. Ayrıca, > SG @14 ve > SG @24 dönüútürülmüúleri sırasıyla > SG @13 ve > SG @23 ün eksi iúaretlileri
ve x1 , y1 yerine x2 , y2 konmuúlarıdır.
176
5.2.2 økinci Mertebe Limit Yükün Hesabı øçin Bir Yük Artımı Yöntemi
Lineer olmayan úekilde÷iútirmelerin belirli kesitlerde toplandı÷ı varsayımına dayanan
plastik mafsal (plastik kesit) hipotezinin geçerli oldu÷u yapı sistemlerinin, malzeme ve
geometri de÷iúimleri bakımından lineer olmayan teoriye göre hesabı için geliútirilen bir
yük artımı yönteminin esasları verilecektir. Bu kapsamda, yöntemin dayandı÷ı varsayımlar,
yöntemin esasları ve matematik formülasyonu, hesapta izlenen yol, yöntemin etkin
kullanımına yönelik bazı öneriler açıklanacaktır. Ayrıca, yöntemin pratik uygulamaları için
hazırlanan bilgisayar programları tanıtılacaktır.
Basitlik açısından, yük artımı yöntemi düzlem çubuk sistemler üzerinde açıklanacaktır,
>10@. Yöntemin uzay çubuk sistemlere uygulanması için >11@,>12@,>13@ numaralı
kaynaklardan yararlanılabilir.
5.2.2.1 Varsayımlar
Geliútirilen yük artımı yönteminin dayandı÷ı temel varsayımlar aúa÷ıda sıralanmıútır.
1- øç kuvvet-úekilde÷iútirme ba÷ıntılarının, ideal elastoplastik malzeme tanımına uygun
olarak, iki do÷ru parçasından meydana gelecek úekilde idealleútirilebilece÷i
varsayılmaktadır, ùekil 5.19.
iç kuvvet
plastik úekilde÷iútirme
kapasitesi
taúıma gücü
rijitlik
úekilde÷iútirme
2- Lineer olmayan e÷ilme ve uzama úekilde÷iútirmelerinin plastik kesit adı verilen belirli
kesitlerde toplandı÷ı, bu kesitler dıúındaki bölgelerde ve kesme kuvveti etkisi altında
sistemin lineer-elastik davrandı÷ı varsayımı yapılmıútır. Böylece, basit e÷ilme etkisindeki
çubuk elemanlara uygulanabilen plastik mafsal hipotezi, bileúik iç kuvvet durumunu da
içererek plastik kesit hipotezi úeklinde geniúletilmiú olmaktadır.
3- Kesme kuvvetinin akma koúuluna etkisi terkedilmiútir. Bu úekilde, düzlem çubuk
sistemlerde akma koúulu e÷ilme momenti ve normal kuvvete ba÷lı olarak ifade
edilebilmektedir. Ayrıca, bileúik e÷ilme durumundaki akma e÷risinin do÷ru parçalarından
oluútu÷u varsayılmaktadır.
4- Akma vektörü akma e÷risine diktir. Bilindi÷i gibi, ideal elastoplastik malzemeden
yapılmıú çubuklar için kesin olan bu özellik betonarme kesitlerde bazı koúullar altında ve
yaklaúık olarak geçerli sayılabilir.
5- økinci mertebe teorisi uygulanmaktadır. Buna göre, geometri de÷iúimlerinin denge
denklemlerine etkisi gözönüne alınmakta, geometrik süreklilik koúullarına etkisi
terkedilmektedir.
K M , N 0 (5.2)
N,
Np
d (>
, ) : akma vektörü
G2 >
K(M,N) = 0 : akma e÷risi
N G1 (M,N)
M, >
0 M Mp
wK wK
dK dM dN 0 (5.3)
wM wN
wK wK
ba÷ıntısı ile ifade edilir. Burada ve , K(M,N) fonksiyonunun M e÷ilme
wM wN
momentine ve N normal kuvvetine göre kısmi türevlerini göstermektedir.
Bileúik e÷ilme durumunda,
& plastik kesitlerde toplandı÷ı varsayılan plastik
úekilde÷iútirmeler d (I , ') akma vektörü ile tanımlanır. Akma vektörünün I ve '
bileúenleri sırasıyla M e÷ilme momenti ve N normal kuvveti do÷rultularındaki sonlu
plastik úekilde÷iútirmeleri göstermektedir.
Akma vektörünün akma e÷risine dik olması veya dik oldu÷unun varsayılması halinde, iç
kuvvetler do÷rultularındaki plastik úekilde÷iútirme bileúenleri
wK
I P (5.4)
wM
wK
' P (5.5)
wN
úeklinde tek bir P parametresine ba÷lı olarak ifade edilebilirler.
Önerilen yöntemde, bileúik e÷ilme etkisindeki çelik ve betonarme kesitlerde, (5.2) ba÷ıntısı
ile tanımlanan akma e÷risinin do÷ru parçalarından oluúacak úekilde idealleútirilmesi
öngörülmektedir. Buna göre, akma koúulu için
K M , N # M aN b 0 (5.6)
N
Dl l (5.11)
EI
büyüklüklerine ba÷lı olarak hesaplanırlar. Burada N eksenel basınç kuvvetini, l çubuk
boyunu, EI çubuk e÷ilme rijitli÷ini göstermektedir.
Lineer olmayan úekilde÷iútirmelerin denge denklemlerine etkisini hesaba katmak üzere
tanımlanan matrisler úunlardır.
>I @ : plastik kesitlerdeki bilinmeyen I plastik úekilde÷iútirme parametrelerinden
oluúan kolon matristir. Sistemdeki plastik kesitlerin sayısı m ile
gösterildi÷inde, bu matris m elemanlıdır.
>S @
dI : plastik kesitlerdeki birim plastik úekilde÷iútirmelerin denge denklemlerine
etkisini ifade eden bir dikdörtgen matristir.
Düzlem çubuk sistemlerde 3num boyutunda olan bu matrisin k sayılı kolonu, dıú yüksüz
sistemde dü÷üm noktalarının yerde÷iútirme bileúenleri sıfır iken, bir ij çubu÷u üzerindeki
k sayılı plastik kesitte Ik = 1 ve ' k a , di÷er bütün plastik kesitlerde I = 0 olması
durumunda, sistem eksen takımındaki pIk ix , pIk jx > @ > @
çubuk uç kuvvetleri kolon
matrislerinden oluúmaktadır, ùekil 5.21.
[p>k ] ix i i
[sd >]= o :
[p>k ] jx j
x
o :
o n y
> @
ùekil 5.21 S dI matrisinin elemanları
>p @
Ik ix ve pIk > @ jx
uç kuvvetleri matrislerinin elde ediliúi aúa÷ıda açıklanmıútır, ùekil 5.22.
k > k =1
i 1- j
(a)
i j
(b) (1-) k 11 (1-) k 21
1-
(1-) k 61 k (1-) k 41
i j
(c) k12 k 22
k
k 62 k 42
k=a
i k j' j
(d) ak 53 ak 33
úeklinde elde edilir. Burada F çubuk enkesit alanını, B11 ve B12 ise
ª P1x º ª P1 º
>p @
Ik ix
«P »
« 5x »
« P cos E P sin E »
« 5 6 » (5.14)
«¬ P6 x »¼ «¬ P5 sin E P6 cos E »¼
ª P2 x º ª P2 º
>p @
Ik jx
«P »
« 3x »
« P cos E P sin E »
« 3 4 » (5.14a)
«¬ P4 x »¼ «¬ P3 sin E P4 cos E »¼
P1x P5x
i
E
P2x
P6x
j P3x
x P4x
y
ùekil 5.23 Ortak eksen takımındaki uç kuvvetleri
>S @ >S @
Id dI
T
(5.16)
>p @
Io : m elemanlı bir kolon matristir. Bu matrisin p
Io k sayılı elemanı, dü÷üm
noktalarının yerde÷iútirmeleri ve plastik úekilde÷iútirme bileúenleri sıfır
iken, k sayılı plastik kesitin bulundu÷u çubuk üzerindeki yüklerden dolayı
bu kesitteki 'Ma'N iç kuvvet de÷iúimlerinden oluúmaktadır.
Yukarıda açıklanan denge denklemleri ve akma koúulları birarada yazıldı÷ında, sisteme ait
geniúletilmiú denklem takımı
> p @ jx >k @ jxix >d @ix >k @ jxjx >d @ jx > po @ jx >I @ij > po @ jx (5.18a)
Bu ba÷ıntılarda
> p@ix , > p @ jx : sistem eksen takımındaki çubuk uç kuvvetleri matrisleri
olarak tanımlanmaktadır.
Sistem eksen takımındaki uç kuvvetleri matrisleri dönüútürme matrisleri ile çubuk eksen
takımına dönüútürülerek, çubuk özel eksenlerindeki > p @i , > p @ j uç kuvvetleri matrisleri
elde edilir. Daha sonra, çubukların denge denklemlerinden yararlanarak kesit zorları
diyagramları çizilir.
3n [sd >] k
+ =
r ik
+
et
sim
k >k [p>o]k 0
det>S @ d 0 (5.19)
ise, uygulanan teoriye ba÷lı olarak, birinci mertebe limit yüke (PL1) veya ikinci mertebe
limit yüke (PL2) ulaúıldı÷ı anlaúılır ve hesaba son verilir. Bu adımda ayrıca, bölgesel
mekanizma ve bölgesel burkulma durumlarının meydana gelip gelmedi÷i de kontrol edilir.
7- Denklem takımı çözülerek birim yük artımından oluúan >d @ ve >I @ bilinmeyenler
matrisleri ile çubuk uç kuvvetleri ve iç kuvvetler bulunur.
8- Tüm kritik kesitlerdeki iç kuvvet durumları akma koúullarının belirledi÷i sınır
durumlarla karúılaútırılarak k1 sayılı plastik kesitin yeri ve oluútu÷u toplam yük
parametresi bulunur. Bu yüklerden meydana gelen toplam yerde÷iútirmeler, plastik
úekilde÷iútirmeler, toplam çubuk uç kuvvetleri ve iç kuvvetler hesaplanır.
9- Sistemin baúlıca yerde÷iútirmeleri, rölatif yerde÷iútirmeler, plastik kesitlerdeki e÷ilme
úekilde÷iútirmeleri (plastik mafsal dönmeleri) ve çubuklardaki kesme kuvvetleri
kendilerine ait sınır de÷erlerle karúılaútırılır. Bu büyüklüklerden her hangi birinin kendisine
ait sınır de÷ere eúit olması halinde göçme yüküne (PG) ulaúıldı÷ı anlaúılır ve hesaba son
verilir.
BEKE-3 programı
Bu program EPARCS ve CHECK programlarının çalıúması için gerekli olan bilgileri
üretir. Bu bilgiler, bileúik e÷ik e÷ilme etkisindeki betonarme çubuk elemanlarda akma
(kırılma) koúullarını ifade eden üç boyutlu yüzeyi tanımlayan karakteristik noktaların
koordinatları, yalnız e÷ilme momenti etkisindeki elemanlarda e÷ilme momenti taúıma
güçleri, betonarme çubuk elemanlarda çatlamıú kesit e÷ilme rijitlikleri ve ikinci mertebe
teorisine göre hesapta kullanılacak olan normal kuvvetlerdir.
Bu amaçlar için hazırlanan BEKE-3 programının giriú bilgileri :
a- sistem geometrisini tanımlayan büyüklükler, dü÷üm noktası sayısı, dü÷üm noktası
koordinatları, çubuk uç numaraları, mesnet özellikleri, varsa sıfır olan yerde÷iútirmeleri
ifade eden kod numaraları, rijit döúeme düzlemini ifade eden dü÷üm noktası numaraları,
b- betonarme çubuk elamanların malzemesine ait bilgiler, betonarme betonunun gerilme-
úekilde÷iútirme ba÷ıntısını ifade eden karakteristik de÷erler ( fck, Hco ve Hcu ), beton
çeli÷inin gerilme-úekilde÷iútirme ba÷ıntısını tanımlayan de÷erler (fyk, Es ve Hsu),
c- çubuk enkesit geometrisini tanımlayan büyüklükler ve çubukların bulundukları
düzlemdeki konum açıları,
d- çubuk elemanlarda donatı miktarına ve donatı yerleúim düzenine iliúkin bilgiler,
e- yükleme özellikleri, eúde÷er tekil yüklerle ifade edilen kiriú yükleri, dü÷üm noktası
yükleri ve seçilen bir referans noktasına taúınan deprem ve rüzgar yüklerini temsil eden
yatay kuvvetlerdir.
EPARCS programı
Bu programın kullandı÷ı bilgilerin tümü BEKE-3 programı tarafından üretilmektedir. Bu
bilgiler úunlardır:
a- sistem geometrisini tanımlayan büyüklükler, dü÷üm noktası sayısı, dü÷üm noktası
koordinatları, çubuk uç numaraları, mesnet özellikleri, varsa sıfır olan yerde÷iútirmeleri
ifade eden kod numaraları, rijit döúeme düzlemini ifade eden dü÷üm noktası numaraları,
b- malzemelere ait karakteristik büyüklükler,
c- kolonlarda bileúik e÷ik e÷ilme durumunu ifade eden üç boyutlu akma (kırılma)
yüzeyini temsil eden karakteristik noktaların koordinatları, sadece e÷ilme etkisindeki
betonarme çubuklarda (kiriúlerde) e÷ilme momenti taúıma güçleri,
d- yükleme özellikleri kapsamındaki, eúde÷er tekil kuvvetlerle ifade edilen kiriú yükleri,
dü÷üm noktası yükleri ve seçilen bir referans noktasına taúınan yatay kuvvetlerdir.
CHECK programı
Bu program, yük artımı yönteminin bütün adımlarında oluúan plastik kesitlerdeki dönme
kapasitelerini hesaplayarak, EPARCS programında bulunan plastik dönme de÷erleri ile
kontrol etmektedir. Programın kullandı÷ı bilgilerin tümü BEKE-3 ve EPARCS programları
tarafından üretilmektedir.
Örnek 5.3
Geometrisi, çubuk enkesitleri ve düúey, yatay iúletme yükleri ùekil 5.25 te verilen sistem
malzeme ve geometri de÷iúimleri bakımından lineer olmayan teoriye göre hesaplanarak
yük parametresi-yerde÷iútirme diyagramı çizilecek ve ikinci mertebe limit yükü
hesaplanacaktır.
40 60 60 60 40 Kolon kesitleri
18.5
1 IPE 450 2
70 80 80 80 70 4.00
23.4 HE 280 - A
3 IPE 450 4
70 80 80 80 70 4.00
20.3
5 IPE 500 6
70 80 80 80 70 4.00
20.1 HE 360 - A
7 IPE 500 8
70 80 80 80 70 4.00
18.6
9 IPE 550 10
70 80 80 80 70 4.00
20.2 HE 450 - A
11 IPE 550 12
5.00
13 14
8.00
Sistem, DYP=1.50 katsayısı ile arttırılmıú düúey yükler altında, yatay yük parametresinin
(YYP) artan de÷erleri için hesaplanacaktır. Sistemin hesabı için PASS bilgisayar
programından yararlanılmıútır.
Bilgisayar analizi sonucunda elde edilen ve YYP yatay yük parametresi (yatay yüklerin
yatay iúletme yüklerine oranı) ile en üst katın yatay yerde÷iútirmesi arasındaki ba÷ıntıyı
ifade eden diyagram ùekil 5.26 da, plastik kesitlerin yerleri ve meydana geldikleri yük
parametreleri Tablo 5.4 te verilmiútir.
2.5
1.5
1
økinci mertebe limit yükten sonra
Düúey yük parametresi : DYP=1.50 økinci mertebe limit yükten önce
0.5
0
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6
Yerde÷iútirme (m)
ùekilden ve tablodan görüldü÷ü gibi, sistemde (10) tane plastik kesitin oluúumundan sonra,
YYP = 2.746 için ikinci mertebe limit yüke eriúilmekte ve diyagramın daha sonraki
bölümünde artan yerde÷iútirmelere azalan yük parametresi karúı gelmektedir. Sistem, (15)
tane plastik kesitin oluúumundan sonra, mekanizma durumuna gelmektedir.
Plastik kesitlerin sistem üzerindeki da÷ılımı ùekil 5.27 de ayrıntılı bir biçimde
görülmektedir. Sistem úeması üzerinde, kiriúte ve kolonda meydana gelen ilk plastik
kesitler ile ikinci mertebe limit yüke karúı gelen (10) numaralı plastik kesit üçgen çerçeve
içinde, ikinci mertebe limit yükten sonra oluúan plastik kesitler ise dikdörtgen çerçeve
içinde gösterilmiúlerdir.
13 1
A
15 11
10 14
A
12
Kiriú enkesit boyutları, 1-4. katlarda 300/800 mm, 5-10. katlarda ise 300/700 mm dir.
Kolon enkesit boyutlarının kolon numaralarına göre de÷erleri Tablo 5.5 te verilmiútir.
85.64 kN
76.27 kN
67.21 kN
58.27 kN
49.18 kN
40.62 kN
31.21 kN
21.41 kN
11.56 kN
Sistem, düúey iúletme yükleri altında, yatay yük parametresinin artan de÷erleri için
hesaplanacaktır. Sistemin hesabı için EPARCS bilgisayar programından yararlanılmıútır.
Bilgisayar analizi sonunda elde edilen ve yatay yük parametresi ile en üst katın yatay
yerde÷iútirmesi arasındaki ba÷ıntıyı ifade eden diyagram ùekil 5.30 da, plastik kesitlerin
sistem üzerindeki da÷ılımı ile ilk ve son plastik kesitlerin yerleri ùekil 5.31 de
görülmektedir.
2
1.8
1.6
1.4
Yük parametresi
1.2
0.8
0.6
0.4
0.2
0
0 0.05 0.1 0.15 0.2 0.25 0.3 0.35 0.4 0.45
Yerde÷iútirme (m)
1 1 1
(5.20)
PL 2 PL1 PB