என் பெயர் தண்டனைச் சட்டம்.

நான் எந்த குற்றத்திற்கும் காரணத்தை தேடவில்லை, எனக்கு நடவடிக்கை

வேண்டும். பசியைத் தாங்குவதைத் தவிர வேறு வழியில்லாமல் ஒருவன் திருடுகிறான்.என்ன திருடினான்
என்று கேட்கிறேனே தவிர அவன் திருடியதைப் பற்றிக் கவலைப்படுவதில்லை. பல உறுப்பினர்களைக் கொண்ட
குடும்பத்திற்கு உணவளிக்க நிர்பந்திக்கப்படுவதால் கண்ணீருடன் விபச்சாரத்தில் ஈடுபடும் இளம்
பெண்ணின் துல்லியத்தை நான் குறை கூறுகிறேன். அவள் ஏன் தவறு செய்தாள் என்று விசாரிக்க நான்
இல்லை. கவிஞர் கண்ணதாசனின் இந்த தமிழ் நாவல் நமது சட்ட அமைப்பின் கொடூரமான
அலட்சியத்தையும் அர்த்தமற்ற தன்மையையும் கூர்மையாக கேலி செய்கிறது. விளக்கு மட்டும சிவப்பு, endra
1980 ஆம் ஆண்டு நாவலின் மொழிபெயர்ப்பு. மக்கள் பாணியில் எழுதப்பட்ட இந்த நாவல் எழுப்பும் சில
கேள்விகள் சிந்திக்கத் தூண்டுகின்றன. அதனால்தான் இது மிகவும் அசாதாரணமானது. கவிஞன்
கண்ணதாசன், உரைநடை எழுதும் போது முத்துக்கள் கிடைக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை. அதற்கு இந்த நாவல்
நேரடி உதாரணம். பார்வையற்றோர் மற்றும் செவிடர் சட்டத்தின் முன் ஆதரவற்ற மனிதர்கள் சரிந்து விழும்
காட்சி அது.