Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde Personel Planlaması

12.12.
2021 23:13 Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde personel planlaması
Sayfa 1
Cilt 30, No.5
Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

www.elsevier.com/locate/dsw
Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde personel planlaması

Jonathan F. Bard a; ∗ , Canan Binici a , Anura H. deSilva b
Bir Yöneylem Araştırması ve Endüstri Mühendisliği Yüksek Lisans Programı, Texas Üniversitesi,
Austin, TX 78712-1063, ABD
b Planmatics, Inc., 15200 Shady Grove Road, Rockville, MD 20850, ABD
1 Ekim 2001'de alındı; 1 Şubat 2002'de kabul edildi
Soyut
Bu makalenin amacı, tur planlama probleminin tam ölçekli bir modelini şu anda ortaya çıktığı şekliyle sunmaktır.
Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi ve işgücünün boyutunu küçültmeyi amaçlayan çeşitli senaryoları incelemek.
Problem saf tamsayılı lineer program olarak formüle edilmiş ve CPLEX ile çözülmüştür. temel model
hem tam zamanlı hem de yarı zamanlı çalışanları ve ayrıca sendika sözleşmesi tarafından tanımlanan temel kısıtlamaları içerir.
Senaryolar, art arda iki gün izin, değişken günlük başlangıç saatleri, yarı zamanlı kullanım için gereksinimleri içerir.
esnek işçiler ve tam zamanlı ila yarı zamanlı kısıtlamaların parametrik analizi. Sonuçlar gösteriyor ki
gerçekçi boyuttaki problem örnekleri 1 saat içinde çözülebilir ve ölçülebilir tasarruflar elde edilebilir.
mevcut uygulamadan yola çıkarak.
Kapsam ve amaç
Etkili personel planlaması, hizmet kuruluşlarının varlığını sürdürmesinin birincil yollarından biri haline geldi.
rekabetçi. Standart vardiyaların ve izin günlerinin kural olduğu imalattan farklı olarak, hizmet sektörü genellikle
haftanın 7 günü 24 hektar çalışır ve geniş çapta dalgalanan taleple karşı karşıyadır. Kötü personel programları yol açabilir
çok fazla boş zamanı olan bir işçi fazlalığına veya buna bağlı olarak iş kaybı olan bir eksik arza.
Bu yazıda homojen bir sistem için optimal çizelgeleri bulmak için kullanılabilecek entegre bir model sunuyoruz.
işgücü. Amaç, işçilikten ödün vermeden günlük iş gereksinimlerini minimum maliyetle karşılamaktır.
anlaşmalar ve hükümet düzenlemeleri. Yaklaşım, büyük ölçekli bir tamsayı doğrusal çözümünü gerektirir.
hem tam zamanlı hem de yarı zamanlı çalışanlar için genel kadro ihtiyaçlarını belirleme programı. Haftalık turlar
daha sonra inşa edilir ve her çalışana bir öğle yemeği molası verilir. Modelin uzantıları farklı
izin günleri, değişken başlangıç saatleri ve yarı zamanlı esnek işçilerin kullanımı. Test verileri tarafından sağlandı
Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi, işleme ve dağıtım merkezlerinden biri için. ana sonuçlar
Gerçekçi büyüklükteki problemlerin hızlı bir şekilde çözülebileceği ve önemli tasarrufların
daha az kısıtlayıcı politikalar dikkate alınarak elde edilir. İkincisi şaşırtıcı olmasa da, birçok kuruluş
Her çalışan için her gün aynı başlangıç saatlerine sahip haftalık programlar sağlamak gibi maliyetli uygulamalar,
etkilerini tam olarak anlamadan. ? 2002 Elsevier Science Ltd. Tüm hakları saklıdır.
* Sorumlu yazar. Tel.: +1-512-471-3076; faks: +1-512-232-1489.

E-posta adresleri: jbard@mail.utexas.edu (JF Bard), adesilva@planitusa.com (AH deSilva).
0305-0548/02/$-ön maddeye bakın ? 2002 Elsevier Science Ltd. Tüm hakları saklıdır.
https://translate.googleusercontent.com/translate_f 1/25
12.12.2021 23:13 Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde personel planlaması
Kişisel Bilgiler: S0305-0548(02)00048-5
Sayfa 2
746 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771
Anahtar Kelimeler: Personel planlaması; Vardiyalar; Turlar; Tamsayılı programlama; Hizmet Sektörü
1. Giriş
Hizmet kuruluşları genellikle gün boyunca değişen taleplerle karşı karşıyadır. Örnekler şunları içerir:
hastaneler, posta işleme tesisleri, havayolu rezervasyon masaları ve destek hatları. bunların her birinde
durumlarda, yönetimin amacı, talebin zamanında karşılanabilmesi için saatlik çalışanların en iyi karışımını bulmaktır.
minimum maliyet. Sorun, iş kanunları, sendika sözleşmeleri ve periyodik olmayan dalgalanmalarla karmaşıklaşıyor.
aranılan.
Bu makalenin amacı, haftalık programları veya turları bulmak için bir metodoloji tanımlamaktır.
belirli bir beceri kategorisindeki her çalışan için. Bu, iş günlerinin, uzunluklarının,
günlük başlangıç saatleri ve öğle yemeği molaları. Odak noktamız United State Postal'da tur planlaması.
Bu özelliklerin bir "teklif" oluşturduğu Hizmet (USPS) posta işleme ve dağıtım merkezleri
Görev". Sorunun ilk bileşeni, vardiya zamanlamasını içerir. Karşılık gelen amaç
Mürettebatın her bir üyesi için her gün en uygun ekip boyutunu ve günlük iş atamasını bulmak
hafta. Bir vardiya, bir gün içindeki ardışık zaman periyotları kümesidir ve uzunluğu toplam tutardır.
kapsadığı zamandır. Bu çalışmada, bir vardiya, ilişkili olup olmamasına bağlı olarak uzunluk olarak değişebilir.
tam zamanlı veya yarı zamanlı bir çalışanla, ancak bir sonraki güne uzatılamaz. Bu tanıtır
süreksizlik özelliği. Vardiya çizelgeleme problemi, izin verilenlerin tanımıyla başlar.
tatmin edecek şekilde her birine atanması gereken çalışan sayısı ile sona erer.
döneme göre günlük talep dönemi.
Haftalık bir programın ikinci kısmı, izin günlerinin belirtilmesini gerektirir [1]. Numara
ve o günlerin özellikleri (hafta sonu, hafta içi veya bunların kombinasyonları) göre değişir.
kuruluşa ve faaliyet gösterdiği endüstrinin türüne göre. Genel bir değerlendirme şudur
İzin günleri gereksiniminin karşılanabilmesi için hafta boyunca yeterli bolluk sağlanmalıdır.
her işçi için. Vardiya çizelgeleme problemi, ne zaman bu gereksinimi hesaba katmalıdır?
optimal işgücü boyutunun belirlenmesi. Bunu yapmanın etkili bir yolu, daha düşük
Jarrah ve diğerleri tarafından açıklandığı gibi vardiya çizelgeleme modelindeki sınırlı kısıtlamalar. [2].
Bir teklif işinin üçüncü bileşeni öğle yemeği molasıdır. Belirli bir saatten daha kısa olanlar hariç tüm vardiyalar
dönem sayısı, bir mola gerektirir. İş sözleşmeleri bu işin başlama zamanını ve süresini belirler.
kırmak. Genel uygulama, her vardiya için bir ara pencere oluşturmaktır—bir dizi ardışık periyot
sırasında bir mola verilebileceği - ve pencere içinde bir ara atamak için [3]. Bağlı olarak
Yapılan işin doğası gereği, aralar kademeli veya tesadüfi olabilir.
Öğle yemeğinde bir çalışan mesai saati dışında olduğundan, geçimini sağlayacak yeterli kaynak olmalıdır.
o. Bu nedenle, program gerekli miktarda fazla kapsama sağlamalı ve ayrıca
Herkesin öngörülen zaman aralığında mola verdiğinden emin olun. örtük mod-
Her çalışan için mola ödeneklerinin hesaplanması uygun değişkenler ve koşullarla mümkündür.
suşlar. Ancak, bu yaklaşım yalnızca yeterli sayıda boşta çalışan olduğunu garanti edecektir.
her işçi için dönem, yani gerekli bolluk mevcuttur. Kimin hangi pe-
riod off bir ulaşım sorunudur ve bizim sistemimizde bir son işleme algoritması tarafından ele alınır.
yaklaşmak.
Sayfa 3
JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 747
Malhotra ve Ritzman [4] ve Malhotra ve ark. [5] labirenti ilk düşünenler arasındaydı
Esnek bir işgücünün planlanmasında posta hizmetinin karşılaştığı sorunların listesi. Bir analizle başlıyoruz
USPS'deki mevcut uygulamayı yansıtan bir temel modelin Çözüm terimlerle ifade edilir
Günlük ihtiyaçları karşılamak için gereken asgari tam zamanlı ve yarı zamanlı düzenli çalışan sayısının
sözleşmeye dayalı emek oranını ihlal etmeden talep Uzantılar daha sonra değerlendirilir ve şunları içerir:
yarı zamanlı esnek işçilerin getirilmesi, arka arkaya iki gün izin ve gevşeme
Normal bir işçiye haftanın her günü aynı başlangıç saatinin verilmesi kısıtlaması. bu
tam zamanlı-yarı zamanlı oranı parametrik olarak araştırılır.
Bir sonraki bölümde, personel çizelgeleme literatürünü gözden geçireceğiz. Bunu bir açıklama izler
temel model ve çözüm yaklaşımı. CPLEX [6] vardiya planlamasını çözmek için kullanılır
ve uygulamalar için görsel temelde (VBA) yazılmış birkaç son işlem kullanılır.
molalar ve izin günleri atama. Modeller, USPS tarafından sağlanan örnek veriler üzerinde test edildi
Oklahoma City işleme ve dağıtım merkezi. Hesaplama sonuçları bu sorunu gösteriyor
gerçekçi büyüklükteki örnekler hızlı bir şekilde çözülebilir ve birlik sözleşmesi kapsamında
mevcut uygulamaları değiştirerek önemli ölçüde tasarruf sağlanabilir.
2. Arka plan ve literatür taraması
Hizmet sektörünün hızlanan büyümesi ve artan işçilik maliyeti,

personel planlamasına ilgi. Dantzig'in [7] set kaplama formülasyonundan başlayarak,
çeşitli değerlendirmeler ışığında işgücünü optimize etmeyi amaçlayan çok sayıda çalışma. Bunlar
beceri, maliyet ve verimlilik ölçütleri, çeşitli işgücü açısından homojen olmayan bir işgücünü içerir.
maksimum çalışma süreleri, mola tanımları, izin günleri ve hafta sonları izin politikaları gibi gereksinimler
[1,3,8–12] ile sıraya koyma politikaları, maksimum ve minimum iş gücü gibi yönetsel konular
kısıtlamalar, başlangıç zamanı kısıtlamaları ve amaç fonksiyonu tanımları [13-15].
Personel çizelgeleme konusunda çok sayıda araştırma olmasına rağmen, neredeyse tüm çabalar odaklanmıştır.
Toplam maliyeti en aza indirmek amacıyla tur probleminin bir alt kümesinde. Niteliksel faktörler, nasıl-
şimdiye kadar birçok çalışmada da yer almıştır. Bailey [9] müşteri rahatsızlığının maliyetini ekledi
anlama nedeniyle. Beaumont [13] bir amaç fonksiyonunu üç kriterin ağırlıklı toplamı olarak tanımladı.
ria. İlk kriter, daha uzun veya daha kısa çalışma süreleri açısından çalışan tercihlerini dikkate aldı.
daha uzun veya daha kısa molalar yerine. İkincisi, yıllık eşit bir iş yükü elde etmek için tasarlandı
dağıtım, yani tüm aylarda çalışılan gün sayısı yaklaşık olarak eşit olmalıdır.
Üçüncüsü, taleple orantılı sayıda personeli görev başında tutmaktı.
Segal [16], telefon operatörleri için bir vardiya çizelgeleme problemini ele aldı.
vardiyaları sırasında bir öğle yemeği molası ve iki rahatlama molası verilecektir. Günü doksan altıya böldü.
15 dakikalık periyotlar ve çözüm bulmak için bir ağ modeli kullanıldı. Ara atamaları yapıldı
bir işlem sonrası algoritması. Emmons [11] ise haftayı iki ana bölüme ayırdı.
parçalar—hafta içi ve hafta sonu günleri. Her parça için sabit bir işgücü gereksinimi varsayılmıştır,
ve ardından izin günleri ve hafta sonu izinleriyle birlikte ana rotasyon programları oluşturuldu.
Günlük veya periyodik işgücü gereksinimlerinin türetilmesi de farklı kaynaklardan incelenmiştir.
bakış açıları. Mason [15] periyodik durumu araştırmak için hem simülasyonu hem de buluşsal yöntemi kullanmıştır. Lin
ve diğerleri [12] talep tahmini için bir karar destek sistemi geliştirdi. Çalışmaları regresyon kullandı
ve hedef terk oranlarını gerekli saatlik işgücü büyüklüğü ile ilişkilendirmek için simülasyon.
Sayfa 4
Tur planlama sorunu için başlangıç zamanı kısıtlamaları yakın zamanda Brusco ve
Jacobs [17], tam zamanlı ve yarı zamanlı çizelgeler oluşturmak için iki aşamalı bir buluşsal yöntem geliştirmiştir.
Burns ve Carter [1], izin günleri için kapsamlı bir çözüm sunan ilk kişilerdi
sorun. Günleri hesaba katan işgücü boyutunda bir dizi alt sınır elde ettiler.
izin gereksinimlerinin yanı sıra A'dan B'ye hafta sonları izin gereksinimi. Onların sonuçları varsayıldı
her çalışan için maksimum ardışık altı iş günü çalışma süresi.
Bartholdi et al. [10] genel ardışık izin günleri gereksinimleri için dairesel bir 0-1 matrisi kullandı
çalışanların k out olması gereken (k; m) döngüsel evreleme problemi ile ilişkili
m gün izinli. Formülasyonda, dairesel matris, k izin günü için olası tüm kalıpları içerir.
Çalışanın açık olduğu günü "1" ve kapalı olduğu günü "0" ile belirtir.
Çözüm, her bir vardiya tipi için en uygun sayıda çalışanı, çalışanları ile birlikte sağlar.
mesai dışı görevler. Lineer tekil olmayanlar da dahil olmak üzere bir dizi çözüm tekniği göz önünde bulundurulmuştur.
karar değişkenlerinin unimodüler dönüşümü, tamsayılı programlamanın dönüşümü
bir dizi ağ akışı problemine ve doğrusal bir gevşemeye ve ardından bir yuvarlama modeline dönüştürün.
algoritma.
Alfares [18], tur çizelgeleme problemi için iki
dairesel bir 0-1 matrisine dayanmadan çalışanlara ardışık izin günleri. Yaklaşımın ardından
Burns ve Carter [1] tarafından, önce işgücü boyutunda alt sınırlar geliştirdi ve ardından
bunları bir doğrusal programlama modelinde ek kısıtlamalar olarak. Bu tamsayı sağlamak için yeterliydi
çözümler.
Molaların örtük modellemesi ilk olarak Bechtold ve Jacobs [3] tarafından önerilmiştir.
mola atamalarının fizibilitesini toplu olarak garanti eden kısıtlamalar. Aykın [8] benzer bir
vardiya çizelgeleme problemi için amaç fonksiyonu, ancak modeli çoklu,
bekar yerine, kırar ve camları kırar. Yaklaşımı yeni bir dizi karar değişkeni gerektiriyordu.
olası her türlü mola kombinasyonunu temsil etmek için. Ortaya çıkan model önemli ölçüde daha küçüktü.
onun öncülleri.
Beaumont [14] daha kapsamlı bir görüş aldı ve mevcut işçiyi dahil etti, maksimum sayı
aynı anda başlayabilen işçilerin sayısı, bir işçinin göreli verimliliği, yapım maliyeti
bir müşteri beklemesi, yıllık izin faktörleri, bir çalışanın bir yılda tamamlayabileceği beklenen iş sayısı
her dönem, müteahhit sayısı ve her bir dönemde yapılabilecek maksimum iş sayısı
parametre olarak dönem. Modeli ayrıca sınırlı sayıda müşteri kuyruğuna izin verdi, ancak
sonuçta pratik değeri olamayacak kadar büyüktü.
Bir modeldeki değişkenlerin sayısı, dahil edilen özelliklerin sayısı arttıkça arttığı için,
Son araştırmaların çoğu, sorunu çözmek için daha karmaşık prosedürler geliştirmeye odaklanmıştır.
temel tamsayı programları. Aykin [8], Bartholdi ve ark. [10], Bechtold ve Jacobs [3], Brusco [19],
Jarrah et al. [2] ve Brusco ve Jacobs [17], bir dizideki değişkenlerin sayısını azaltmaya çalıştılar.
Daha hızlı yakınsama elde etme çabası.
Daha gelişmiş hesaplama yaklaşımlarına bakarak Brusco [19]
tur çizelgeleme problemini çözmek için çift tamsayılı kesme düzlemleri. kestiğini gösterdi
bir LP objektif kesim ve gelişmiş bir satır seçim kuralı ile geliştirilmiş düzlem çözüm sürelerini iyileştirdi
ticari bir şube ve sınır kodu ile ilgili olarak. Bailey [9], Jarrah'ın çalışmasına dayanarak
ve diğerleri [2] izin günleri çizelgeleme problemini ve vardiya çizelgeleme problemini ele alan ilk kişilerdi.
verimli bir şekilde. Metodolojileri, bir dizi toplu değişken ve ilgili kesintiler kullandı.
üst ve alt sınırları bulmak için kısmi bir numaralandırma şeması ve bir fizibilite buluşsal yöntemi ile
Sayfa 5
optimuma yakın çözümlere yakınsama. Bu makalenin geri kalanında bu fikirleri genişleteceğiz ve

formülasyonlarında birkaç yeni özellik içerir.
3. Model geliştirme
Vardiya çizelgeleme problemi için temel model Austin ile istişare içinde oluşturuldu.
USPS işleme ve dağıtım merkezi. Bu tesisin işçiler için üç türü vardır: tam zamanlı müdavimler
(FTR), yarı zamanlı müdavimler (PTR) ve yarı zamanlı exibles (PTF). Düzenli bir çalışanın sabit bir
her iş günü için başlangıç zamanı. Esnek bir çalışana 5 günlük bir program verilmez, ancak çağrılır
gerektiğinde içinde. Çalıştığı her gün için farklı başlangıç saatleri olabilir. Çalışanlar ve
Yöneticiler, tutarlılık nedeniyle genellikle tüm hafta boyunca sabit bir başlangıç zamanını tercih ederler.
teklifler. Öncelikle en basit durumu ele almak istediğimiz için, başlangıçtaki tüm iş gücü
modelin sadece düzenli çalışanlardan oluştuğu varsayılmıştır. Çeşitli durumlarda PTF'ler dahil edilecektir.
senaryolar incelenir.
Tam zamanlı çalışan 8 1
2 , bir içeren ardışık saat 1 Öğle yemeği molası için 2 saat ödenek (
gerçeklik, o 1 için mesai dışı
2 öğle yemeği). Öte yandan bir yarı zamanlı çalışana bir tane atanabilir.
çeşitli olası vardiya uzunlukları. Bu çalışmada, 4'ten 8'e kadar beş farklı uzunluklarını dikkate 1
2 saat
(varsa öğle yemeği molaları dahil). Günde 6 saat veya daha fazla çalışan tüm çalışanlar,
1 verilecek
2 saat yemek molası.
Tesis haftanın 7 günü 24 ha günde çalışır ve işleme için hizmet standartları tarafından yönlendirilir.
posta, varışından itibaren sabit bir süre içinde. Düzenli işçiler için çizelgeler tarafından belirlenir
bir ihale sistemi, ancak esnek yarı zamanlı çalışanlar için program haftalık olarak değiştirilebilir. Durumlarda
işgücünün tamamının talebi karşılamaya yetmediği durumlarda, geçici işçi veya fazla mesai kullanılır.
Bu çalışmada tartışılan model, haftalık planlardan ziyade uzun vadeli planlama problemi içindir.
zamanlama sorunu.
Temel modelde, iş günü, her biri 30 dakikalık 48 döneme bölünmüştür. muhasebe için
amaçlar için ilk periyot sabah 7:00'de başlar USPS, yönetim için günde üç aralık kullanır.
amaçlar. Vardiyalar bu aralıklarda eşit olarak dağıtılır. Sıradan bir çalışan aşağıdakilerden biri sırasında başlar:
bu üç aralık ve önceden tanımlanmış bir uzunlukta bir vardiya çalışır.
Temel model, başlangıç saatleri Tablo 1'de listelenen 9 farklı tam zamanlı vardiya içermektedir.
tam zamanlı vardiya 17 dönemdir (8 1
2 h) uzunluğundadır ve öğle tatilini içerir. 12 farklı başlangıç var
tablo 1
Modele dahil olan tam zamanlı ve yarı zamanlı vardiya türleri
Vardiya tipi Başlangıç saatleri vardiya uzunlukları
Tam zamanlı 7:00, 8:00, 9:00

3:00, 4:00, 5:00 (pm) 81
2 saat
8:30, 9:30, 10:30 (pm) (17 dönem)
Yarı zamanlı 7:00, 8:00, 10:00, 11:00 (am) 4; 5; 6 1

2 ; 7 12 ve 8 1 2 saat
1:00, 2:00, 4:00, 5:00 (pm) her başlangıç zamanı için
7:00, 8:00, 9:30, 10:30 (pm) (8, 10, 13, 15 ve 17
dönemleri, sırasıyla)
Sayfa 6
yarı zamanlı bir vardiya için süreler ve her başlangıç zamanı için 5 farklı uzunluk, 60 farklı yarı zamanlı
tüm vardiya türleri. İzin verilen yarı zamanlı vardiya uzunlukları 8, 10, 13, 15 ve 17 dönemdir.
uygun olan yerlerde ara verir.
Molalar tipik olarak 9. ve 12. periyot arasında bir ara verilir.
4 periyot veya 2 saat uzunluğunda pencere. Ayrıca her işçiye haftada 2 gün izin verilmelidir. Orası
bu konuda herhangi bir kısıtlama yoktur, ancak ardışık iki gün izin veya en az bir Cumartesi veya Pazar,
tercih edilebilir. İlk kısıtlamaya uyum sağlamak için gereken kısıtlamalar bir sonraki bölümde açıklanmaktadır.
Bölüm.
Gelişmelerde aşağıdaki gösterim kullanılmıştır.
Endeksler
D haftanın günleri için indeks; d = 1;:::;7

T; bir gün içindeki zaman periyotları için s indeksi; t = 1;:::;48
F tam zamanlı vardiya türleri için dizin; f = 1;:::;n F
P yarı zamanlı vardiya türleri için dizin; p = 1;:::;n P
parametreler
cf tam zamanlı vardiyanın orantılı haftalık maliyeti f

cs yarı zamanlı vardiyanın orantılı haftalık maliyeti p
G ft 1 tam zamanlı vardiya tipi f t dönemini kapsıyorsa; 0 aksi halde
P pt 1 yarı zamanlı vardiya tipi p, t dönemini kapsıyorsa; 0 aksi halde
D dt d gününde t dönemi için talep
k En erken dönem, izin verilen vardiyalardan herhangi biri için bir mola başlayabilir
Q izin verilen vardiyalardan herhangi biri için bir ara başlayabilir
nF tam zamanlı vardiya sayısı
nP yarı zamanlı vardiya sayısı
tam zamanlı / yarı zamanlı işgücü oranı
Setler
B sF { j: tam zamanlı vardiya için ara pencere j tamamen s ve q periyotları arasında yer alır }
B sP { j: yarı zamanlı vardiya j için ara pencere tamamen s ve q periyotları arasında yer alır }
F sF { j: tam zamanlı vardiya j için ara pencere tamamen k ve s periyotları arasında yer alır }
F sP { j: yarı zamanlı vardiya j için ara pencere tamamen k ve s periyotları arasında yer alır }
T molaları olan yarı zamanlı vardiya türleri kümesi
m artan düzende, ara pencerelerinin başlangıç dönemleri kümesi
n artan sırada mola pencerelerinin son periyotları seti
Karar değişkenleri
x fd d gününde tam zamanlı f tipine atanan çalışan sayısı
y pd d gününde p tipi yarı zamanlı vardiyaya atanan çalışan sayısı
ÿ dt d gününde t döneminde başlatılan toplam mola sayısı
wf f tipi vardiya için gereken toplam tam zamanlı çalışan sayısı
vp vardiya tipi p için gereken toplam yarı zamanlı çalışan sayısı
Sayfa 7
modeli
∑n F ∑n P
z'yi en aza indir = c f w f + csvp (1 A)
f=1 p=1
tabi
∑n F ∑n P
G ft x fd + P pt y pd − ÿ dt ¿D dt ; d = 1;:::;7; t = 1;:::;48; (1b)
f=1 p=1
∑n F ∑n P
wf¿ vp; (1c)
f=1 p=1
1∑
7
wf¿ x sd ; f = 1;:::;n F ; (1d)

5
d=1
w f ¿x fd ; f = 1;:::;n F ; d = 1;:::;7; (1e)
1∑
7
vp¿ y pd ; p = 1;:::;n P ; (1f)

5
d=1
v p ¿y pd ; p = 1;:::;n P ; d = 1;:::;7; (1g)
∑s ∑ ∑
ÿ dt - x fd - y pd ¿0 ∀ s ∈ N; d = 1;:::;7; (1sa)
t=k f ∈ F Fs p ∈ F Ps
∑Q ∑ ∑
ÿ dt - x fd - y pd ¿0 ∀ s ∈ M; d = 1;:::;7; (1i)
t=s f ∈ B Fs p ∈ B Ps
∑n F ∑ ∑Q
x fd + y pd - ÿ dt = 0; d = 1;:::;7; (1j)
f=1 p∈T t=k
W f ¿0; v p ¿0; ÿ dt ¿0; x fd ¿0; y pd ¿0 ∀ t; k; P; d ve tüm değişkenler tamsayı: (1k)
Amaç fonksiyonu (1a), işgücünün toplam haftalık maliyetini en aza indirir. Tam zamanlı vardiyalar için,
vardiya uzunlukları sabit olduğu için maliyet katsayıları c f aynıdır. Diğer taraftan,
yarı zamanlı vardiyaların bir dizi olası vardiya uzunluğu vardır, bu nedenle c p her yarı zamanlı için farklı bir değere sahiptir
vardiya s. Herhangi bir vardiya türü için maliyet parametreleri güne göre farklılık gösteriyorsa (hafta sonu günleri ücrete tabi olabilir)
daha fazlası), o zaman değişken tanımları ve amaç fonksiyonu biraz değiştirilmelidir.
Birinci kısıtlama (1b), net işgücünün her biri için talebi karşılamaya yeterli olduğunu garanti eder.
dönem, her gün. Net işgücü, yarı zamanlı ve tam zamanlı çalışanların toplam sayısıdır.
vardiya tanımları, o belirli dönemi (yani, o dönemden sorumlu olan işçiler) kapsar.
gün), o dönemde mola verenler daha az. 0–1 matrisleri (G ve P),
incelenen dönemi kapsamayan vardiyalar.
Sayfa 8
Kısıt (1c), bazen oran kısıtlaması olarak da adlandırılır, yarı zamanlı çalışan sayısını sınırlar.
çalışanlar. Genel olarak, yarı zamanlı çalışanlar, daha az kıdemleri olduğundan ve tam zamanlılardan daha düşük maliyetlidir.
bazı avantajlar elde edemeyebilir. Yarı zamanlı çalışan sayısında herhangi bir sınırlama yoksa, tam zamanlı
çalışanlar model tarafından seçilecektir. Hemen hemen her sendikanın olduğu göz önüne alındığında bu önemli bir konudur.
sözleşmenin çeşitli şekillerde tanımlanan yarı zamanlı çalışanlar üzerinde bir üst sınırı vardır. USPS örneğinde, bu
sınır, bordrodaki kişi sayılarına göre belirlenir. Bunun yerine çalışılan toplam saate dayalı bir oran
çalışan sayısı bir alternatif olabilir.
Kısıtlar (1d)–(1g) Burns ve Carter [1] tarafından biraz farklı bir biçimde tanıtıldı ve
günlük talebi karşılamak için gerekli işçi sayısı alt sınırlarını hesaplamak için kullanılır. bu
Bu sınırlardan ilki, L1, her çalışanın kullanabilmesi için yeterli kapsamın olduğundan emin olmak için gereklidir.
haftada 2 gün tatil yapın. Kısıtlamalar (1d) ve (1f), tam zamanlı ve yarı zamanlı için L1'e karşılık gelir.
sırasıyla işgücü. İkinci alt sınır, L2, yeterli sayıda olduğundan emin olmak için gereklidir.
günü en yüksek taleple karşılayacak işçi sayısı. Kısıtlamalar (1e) ve (1g) karşılık gelir
sırasıyla tam zamanlı ve yarı zamanlı işgücü için L2'ye. Matematiksel olarak, alt sınırlar
her bir vardiya tipi f için aşağıdaki gibi temsil edilmelidir (benzer kısıtlamalar, vardiya tipi p için geçerlidir):
∑7
L1 = 15 x sd ; L2 = maks { x fd : d = 1;:::;7 } ; (2)
d=1
burada x fd , d gününde f tipine atanan işçi sayısını gösterir.

Molaları hesaba katmak için üç kısıtlamaya daha ihtiyaç vardır. Birincisi, (1h), olarak anılır
Bechtold ve Jacobs [3] tarafından ileri geçiş kısıtlaması. Toplam mola sayısını garanti eder.
başlatılan form dönemi k'ye kadar belirli bir süre s, yapması gereken toplam çalışan sayısını aşıyor.
o dönemde molalarını verdiler. Kısıtlamaya dahil olan çalışanlar,
ara pencereleri s ile tamamen kaplanmıştır, ancak ara verme seçeneğine sahip olanlar değil
bazı gelecek dönem.
İkinci kısıtlama (1i), geriye doğru geçiş kısıtlaması olarak adlandırılır ve toplamın
Belirli bir dönemden günün sonuna kadar (veya
Mola verilebilecek son süre q) çalışan sayısını aşıyor.
Bu aralıkta ara verme hakkına sahiptir. Diğer bir deyişle, devrede yeterli molalar olmalıdır.
günün geri kalanı için mola gereksinimini karşılamak için gelecek.
Her çalışana bir mola vermek için bu iki kısıtlamaya ihtiyaç vardır, ancak bunlar değildir.
hakkı olan her işçiye tam olarak bir mola verilmesi gerekliliğini uygulamak için yeterlidir.
bir. Ayrıca, mola atamalarını kendi aralıklarıyla sınırlamazlar. Kısıt (1j),
Denge denklemi olarak bilinen, her işçiye bir mola verilmesini sağlamak için gereklidir.
ve izin verilen pencerenin içinde olduğunu.
4. Çözüm yaklaşımı
Temel model, tümü tamsayı olması gereken beş karar değişkeni grubuna sahiptir.
(1k) ile gösterildiği gibi. Böylece formülasyon saf bir tamsayılı lineer programdır ve ana
Posta sendikası sözleşmesinde belirtilen kısıtlamalar. Yerel uygulamaları yansıtan ek özellikler
sonraki bölümde ele alınmaktadır.
Sayfa 9
Şekil 1. Personel planlama yazılımı (hesaplamalı akış).
Model, Microsoft'un kullanımına izin veren bir modelleme dili olan OPL Studio kullanılarak kodlanmıştır.
Giriş kaynağı olarak Excel elektronik tabloları. Daha sonra belirli bir örneğini çözmek için CPLEX'i çağırır.
(1a)–(1k). Şekil 1, çözüm yaklaşımının hesaplama akışını göstermektedir.
Optimizasyon aşamasından elde edilen sonuçlar, her gün gerekli olan her vardiya tipinin sayısını sağlar,
ve her periyotta başlatılması gereken mola sayısı. İzin günleri belirtmiyorlar
veya bir vardiya sırasında mola verilmesi gerektiğinde. Bu sorunlar iki son işlemle çözülür
algoritmalar, biri izin günleri atamalarını ve diğeri ara atamalarını belirler. bu
hesaplama sırası keyfidir.
Aşağıda açıklanan izin günleri algoritması VBA'da kodlanmıştır. Hesaplamalar tetiklenir
temel modelin sonuçlarını içeren Excel elektronik tablosundaki bir düğme ile. izin günleri
her çalışan için atama modeli, optimizasyon sonuçlarıyla aynı elektronik tabloda raporlanır.
Ara atama problemi, OPL Studio'da formüle edilen ağ modeli olarak çözülür ve
CPLEX ile çözüldü. İzin günleri ve ara atamaları aynı anda alınır ve yerleştirilir
aynı Excel elektronik tablosunda. VBA'da yazılmış bir kod daha sonra haftalık son oluşturmak için çağrılır.
her çalışan için programlar. Sonuçlara OPL Studio penceresinden ve bir
kullanıcı tanımlı metin dosyası. Çeşitli ekranlar ve komut dosyaları Binici'de [20] bulunabilir.
4.1. Görev günleri
İşlem sonrası algoritmaları açıklarken, “kayıtlı” kelimesi, isimleri

belirli bir vardiya için maaş bordrosunda listelenirken, bunları tanımlamak için “atanmış” kelimesi kullanılır.
sadece kayıtlı değil, aynı zamanda o gün o vardiyada fiziksel olarak çalışan çalışanlar. İlk
işlem sonrası görev, her işçiye 2 gün izin vermektir. Burns'ün değiştirilmiş bir sürümünü kullanma
ve Carter [1] algoritması, tarafından belirlenen işgücü tamamlayıcısı ve vardiyaları ile başlıyoruz.
optimizasyon modelinin (1) çözümü ve ardından çalışan sayısı arasındaki farkı hesaplayın
mevcut ve her gün gerekli vardiya sayısı. Bu değer çalışan sayısını gösterir.
(vardiya tipine göre) izin günü verilebilir. Bunu daha kesin hale getirmek için, Artı fd toplam olsun
belirli bir f vardiyasına kayıtlı olan ancak üzerinde çalışmak üzere atanmamış kişi sayısı
Sayfa 10
gün Bunlar, o vardiya için ücretli ama atıl işçiler. Özellikle,

Artı fd w = f - X fd , tam zamanlı mesai için
Fazlalık pd = v p − y pd , yarı zamanlı vardiyalar için.

Bu tanımlardan, sonuçtan daha büyük bir artı değer elde etmenin mümkün olmadığını görüyoruz.
bir vardiyaya kayıtlı kişi sayısı. Ayrıca, işgücünün büyüklüğüne ilişkin ilk alt sınır
her vardiya için tüm hafta boyunca yeterli fazlalık olacağını garanti eder.
Algoritma, maksimum fazlalık olan günü bularak başlar ve ilk izin günü olarak atar.
mevcut vardiyadaki ilk çalışan için. Daha sonra, komşu günler pozitif aranır.
fazlalık. Bulunursa, ikinci izin günü olarak atanır. Değilse, pozitif olan başka bir gün
artı, keyfi olarak seçilir ve işçi için ikinci izin günü olarak atanır. Son olarak, hem fazlalık
değerler bir azaltılır ve ikinci çalışan için algoritma baştan başlar.
Temel modeldeki kısıtlamalar, her çalışan için ardışık izin günleri garanti etmez
birçoğunun onları alması muhtemel olsa da. Bununla birlikte, tek garanti 2 günlük kullanılabilirliktir.
kapalı. Algoritmanın f kayması için nasıl çalıştığına dair bir örnek aşağıdadır.
gün, gün Pzt Sal Çar Per Cum Cmt Paz Çalışan sayısı
fazlalık fd 1 3 0 1 0 0 1 3
yineleme 1:
İşçi 1'e en fazla fazlalığın olduğu günü atayın

işçi 1: { Salı, * }
Pazartesi ve Çarşamba'yı kontrol edin, varsa, atayın
işçi 1: { Salı, Pazartesi } ; yinelemeden sonra fazlalık [0;2;0;1;0;1]
yineleme 2:
İşçi 2'ye en fazla fazlalığın olduğu günü atayın

işçi 2: { Salı, * }
pozitif fazlalı gün bulunmazsa (Perşembe keyfi olarak seçilir)
işçi 2: { Salı, Perşembe } ; yinelemeden sonra fazlalık [0;1;0;0;0;0;1]
yineleme 3:
En fazla fazlalığın olduğu gün 3 numaralı işçiyi atayın

işçi 3: { Salı, * } (kalan her iki günün de 1'i aşması nedeniyle keyfi olarak seçilmiştir)
değilse, pozitif fazlalı gün bulun
işçi 3: { Salı, Pazar } ; yinelemeden sonra fazlalık [0;0;0;0;0;0;0]
Durmak.
Algoritma mümkün olduğu kadar çok işçiye art arda iki gün izin vermeye çalışır, ancak
bu sayının maksimize edileceğinin garantisi yoktur. USPS başvurusu için, bir iş, bir
Sayfa 11
sabit program, böylece çalışanlar görevler arasında dönmez. Bu nedenle, vermek mümkün değildir.
hafta sonları biraz sıklıkta tatil. İşçilere en az bir hafta sonu verilmesi isteniyorsa
kapalı, mantık buna göre ayarlanabilir. Sabit f için, alt sınırlardan biri olduğundan
(1d)–(1e) optimal bir çözümde her zaman sıkıdır, algoritma her zaman sıfır fazla ile sonlanır.
4.2. Ödevleri ara
İkinci işlem sonrası işlem, çalışanlara molaların atanmasını içerir. Çünkü

bu aslında bir ulaşım sorunudur, bir çözüm elde etmek için iki parçalı bir ağ kullanılabilir. İçinde
Aslında, gerçekten ihtiyaç duyulan tek şey uygulanabilir bir çözümdür çünkü herhangi bir dönem için öncelik verilmemiştir.
bir vardiya ile ilgili olarak. Böylece ağdaki tüm yaylar aynı maliyete ve sınırlara sahiptir, bu da şu anlama gelir:
amaç fonksiyonu sabittir. Yine de bazı durumlarda mola atamak tercih edilebilir.
bir vardiyanın ortasına.
Modelde, arz düğümleri, mola hakkı olan vardiya türlerini ve talebi temsil eder.
düğümler, bir mola atanabilecek dönemleri temsil eder. İle ilişkili sabit dış akışlar
bu düğümler, temel modelin çıktılarıdır. Bir kaydırma düğümünü bir dönem düğümüne bağlayan bir yay
dönemin o vardiyanın kırılma penceresi içinde olduğunu gösterir. Mola penceresi tanımları
herhangi bir talep düğümünde sona ermesi gereken yay sayısını belirleyin. Vardiya tanımları,
diğer yandan, bu yayların kökenlerini belirleyin.
Ağın boyutunu hesaplamak için aşağıdaki verileri kullanırız: n F , ağların sayısıdır.
optimizasyon modeli tarafından seçilen tam zamanlı vardiya türleri; n P yarı zamanlı vardiya türlerinin sayısı
mola gerektiren optimizasyon modeli tarafından seçilir; ve n ÿ devredeki mola periyotlarının sayısı
optimizasyon modeli.
Tam zamanlı mola gereksinimlerini hesaba katmak için gereken yay sayısı n ÿ × n F'dir ve sayı
veya yarı zamanlı mola gereksinimlerini hesaba katmak için gereken yaylar n ÿ × n P'dir . Talep düğümlerinin sayısı
n F + n P'dir ve tedarik düğümlerinin sayısı n ÿ = q − k + 1'dir. Daha fazla ayrıntı [20]'de verilmiştir.
5. Uzantılar
Her iki durumda da küçük ayarlamalar yaparak, temel modele çeşitli uzantılar yapmak mümkündür.
kısıtlamalar veya parametre tanımları. Bununla birlikte, önerilen geliştirmelerin birçoğunun bir
çözümün kalitesi üzerinde önemli bir etkiye sahiptir.
5.1. Arka arkaya iki gün o
Düşündüğümüz ilk uzatma, tüm çalışanlar için 'arka arkaya iki gün izin' uygulanmasıdır.
Baker [21] ve Tiberwala ve ark. [22] bu gereksinimi tek bir vardiya tipi için açıkça modellemiştir. Onların
tamsayı programlama formülasyonu
∑7
z'yi en aza indir = c j x j (3 A)
j=1
Sayfa 12
Tablo 2
Bitişik olmayan üç sayı kümesi ve tamamlayıcısı
Bence Si S Bence
*
1 { 3; 5; 7 } { 1; 2; 4; 6 }
2 { 1; 4; 6 } { 2; 3; 5; 7 }
3 { 2; 5; 7 } { 1; 3; 4; 6 }
4 { 1; 3; 6 } { 2; 4; 5; 7 }
5 { 2; 4; 7 } { 1; 3; 5; 6 }
6 { 1; 3; 5 } { 2; 4; 6; 7 }
7 { 2; 4; 6 } { 1; 3; 5; 7 }
 
∑7
tabi  x j − x d − x d − 1 ¿r d ; d = 1;:::;7; (3b)
j=1
x j ¿0 ve tamsayı; j = 1;:::;7; (3c)
d haftanın gününün indeksi olduğunda, j ardışık kapalı günlerin indeksidir

(yalnızca yedi tane mümkündür), c j , j deseni dışındaki çalışma günlerinin maliyetidir, x j işçi sayısıdır
j deseni kapalı günlere atanır; r d , d gününde taleptir ve x 0 = x 7 . (3) içine dahil etmek için
temel model (1), her vardiyanın yedi farklı versiyonunu oluşturmak gerekli olacaktır.
bu nedenle kaydırma değişkenlerinin sayısı 7 kat artacaktır.
[18], işgücünün boyutuna bir alt sınır sağlamak için basitleştirilmiş bir yaklaşım kullandı. Bir kere
alt sınır bulunursa, ek bir kısıtlama getirilir ve model basit bir şekilde çözülür.
doğrusal program. Ek kısıtlama aşağıdaki gibidir:
∑7
x J = W;
j=1
burada W, işgücü üzerinde bir alt sınırdır.

Alfares, ardışık izin günleri gereksinimleri olan bir (5;7)-döngüsel çizelgeleme problemi için,
aşağıdaki denklem, vardiya tipi f için minimum işgücünü verir:
{( ) ⌈ ⌉ ⌈ ⌉}
1 ∑
7
R maks
w f = maks maksimum
x fd ; x fd ; ; (4)
D 5 3
d=1
nerede
∑
R, ı = x sd ; ben = 1;:::;7;
d ∈ S Bence
*
R maks = maks R, ı
Bence
ve S ∗
i , Tablo 2'de verilen üç bitişik olmayan sayı kümesinin tümleyenidir.
Aslında, (4)'teki ilk iki terim, taban çizgisindeki birinci ve ikinci alt sınırlar (1d)–(1g)'dir.
modeli. Bu nedenle, üçüncü alt sınırın eklenmesi, her çalışanın
Sayfa 13
art arda iki gün izin verilebilir. Temel modele eklenmesi gereken kısıtlamalar
vardır
1 ∑
wf¿ x sd ; f = 1;:::;n F ; ben = 1;:::;7;
3
d ∈ S Bence
*
1 ∑
vp¿ y pd ; p = 1;:::;n P ; ben = 1;:::;7:
3
d ∈ S Bence
*
5.2. 6 saat=gün, 6 gün=hafta programları olan yarı zamanlı çalışanlar
İkinci uzatma, günde 6 saat, günde 6 gün çalışan üçüncü tip bir çalışanla ilgilidir.
hafta. Bu işçiler basitçe başka bir vardiya tanımına karşılık gelseler de,
temel model, başka bir parametre ve değişken setinin eklenmesini gerektirir. sonuç
kısıtlamalar (1f) ve (1g) ile aynı olacaktır, ancak eşdeğerin sağ tarafı
of (1f) 5 yerine 6'ya bölünür. Amaç fonksiyonu ve kalan kısıtlar
yeni yarı zamanlı vardiyayı hesaba katmak için buna göre değiştirilmelidir. Detaylar verildi
[20]'de.
5.3. Değişken başlangıç saatleri
Üçüncü uzatma, vardiyalar için 'aynı başlangıç zamanı' şartının gevşetilmesidir. Esnekliğe izin vermek
başlama saatleri, tam zamanlı bir vardiyaya kayıtlı toplam çalışan sayısı, w, şu şekilde sınırlandırılmalıdır:
şöyle:
1∑ ∑
nF 7
w¿ x fd : (1d )
5
f=1 d=1
Ne amaç fonksiyonu ne de kalan kısıtlamalar etkilenmeyecektir. Jarrah et al. [2] kullanılmış

(1d) kendi temel modellerinde (1d) yerine.
Değişken başlangıç zamanları, bir çalışanın bir gün bir vardiya ve başka bir vardiya (aynı
uzunluk) başka bir gün. Bununla birlikte, bu tür atamaları yapmakta tam özgürlük, pratik olmayan sonuçlara yol açabilir.
Jarrah ve ark. gözlemlendi. Uygulamada, bir iş günü kabaca üç aralığa bölünebilir,
I a (a = 1;2;3), öyle ki 1-16 arası periyotlar I 1 , 17-32 arası periyotlar I 2 ve 33-48 arası periyotlar
3'e aittir . Mevcut USPS operasyonlarına uymak için vardiya tanımları yapıldı, böylece bir
her aralıkta eşit sayıda vardiya başlar. Çünkü bir vardiya ardışık iki periyodu kapsayabilir.
uzunluğundan dolayı aralıklar, vardiyaların aralıklara gruplandırılması başlangıç zamanına göre yapılır
vardiyadan. Bir çalışanın aynı aralıkta ve aynı aralıkta başka bir vardiya çalışmasına izin verilir.
uzunluk. Bu gevşeme, tam zamanlı ve yarı zamanlı vardiyalar arasında herhangi bir değiştirilebilirlik sağlamaz.
Yeni formülasyonda, çalışanlar belirli bir vardiya ile sınırlı olmadığı için alt sınır
tanımlar ve amaç fonksiyonu değiştirilmelidir. Temel modelde, toplam sayı
belirli bir tam zamanlı vardiyaya kayıtlı çalışanların sayısı f w f ile gösterilir . Ancak, eğer değişken başlarsa
sürelere izin verilirse, bir vardiyaya kayıtlı bir çalışan başka bir vardiyada çalışabilir, bu da şu anlama gelir:
kayıtları izlemek için ayrı bir karar değişkeni gerekli değildir. Bunun yerine, bir değişken muhasebesi
Sayfa 14
her aralıktaki toplam işgücü tatmin edicidir. Ağırlık Bu nedenle, izin bir tam zamanlı toplam sayısı
a aralığına kayıtlı çalışanlar; a = 1;2;3 ve E a = { f: f kayması a } aralığında başlar ; a = 1;2;3.
Sonuç olarak, alt sınır tanımları (1d) ve (1e) aşağıdakilerle değiştirilmelidir:
1 ∑ ∑7
w bir ¿ x sd ; a = 1;2;3 (alt sınır 1); (1d )
5
f ∈ E bir d=1
∑
w bir ¿ x sd ; a = 1;2;3; d = 1;:::;7 (alt sınır 2): (1e )
f ∈ E bir
Yarı zamanlı çalışanlar için değişken başlangıç zamanı gevşemesi biraz farklıdır. Tam zamanlı çalışanlar söz konusu olduğunda,
vardiya uzunlukları ve dolayısıyla vardiya maliyetleri sabittir ve bu da
günlük görevler aynı aralıkta olduğu sürece tam zamanlı işgücü. Ancak,
yarı zamanlı çalışanlar için 5 farklı vardiya uzunluğu vardır. Bir çalışan yarı zamanlı bir vardiyaya kayıtlıysa
o zaman ancak aynı uzunlukta ve maliyette başka bir yarı zamanlı vardiyada çalışabilir. Bu nedenle, izin vermek
yarı zamanlı çalışanlar için değişken başlangıç süreleri için olası her vardiya uzunluğu için ayrı bir değişken
kullanılması gerekiyor. Aynı uzunluktaki yarı zamanlı vardiyaların indeksi l olsun, l = 1;:::;5 ve tanımlayın
Aşağıdaki kümeleri R l = { göstergesi l karşılık gelen aynı uzunlukta yarı zamanlı kaymalar } ; l = 1;:::;5 ve
E a = { p: kaydırma tipi p, a } aralığında ; a = 1;2;3.
Karar değişkeni v la , yarı zamanlı vardiyaya kayıtlı yarı zamanlı çalışanların toplam sayısıdır.
a aralığında başlayan l indeksine ve alt sınır denklemlerine (1f) karşılık gelen aynı uzunluk
ve (1g) olur
1 ∑ ∑7
4v la ¿ y pd ; l = 1;:::;5; a = 1;2;3 (alt sınır 1); (1f )
5
p ∈ (R l ∩ E bir ) d=1
∑ ∑7
v la ¿ y pd ; l = 1;:::;5; a = 1;2;3 (alt sınır 2): (1g )
p ∈ (R l ∩ E bir ) d=1
Amaç fonksiyonu (1a) ayrıca aşağıdaki şekilde değiştirilmelidir:

( )
∑3 ∑5
z'yi en aza indir = c f w bir + c l v la ; (1 A )
a=1 l=1
burada c f tam zamanlı bir vardiyanın haftalık maliyetidir ve c l yarı zamanlı bir vardiyanın haftalık maliyetidir.
uzunluk l.
Bu formülasyon için amaç fonksiyonu değerinin optimal değerden küçük veya ona eşit olması beklenir.
Temel model için nesnel değer, çünkü esnek başlangıç zamanları,
vardiya atama sorunu Sonuçlar bir sonraki bölümde sunulmuştur.
5.4. Tam zamanlı çalışanların yarı zamanlı çalışanlara oranı
Yarı zamanlı çalışan sayısının aşılmasını engelleyen oran sabitinin etkisi

toplam işgücünün bir kısmı, incelemek istediğimiz problemin başka bir yönüdür.
Sayfa 15
Temel model, tam zamanlı ve yarı zamanlı çalışanlar arasında minimum 4:1 oranı gerektirir. Olarak
beklenebilir, bu modelin çıktısı, oran kısıtlamasının (1c) her zaman bağlayıcı olduğunu gösterir,
yani parametreyi değiştirerek toplam haftalık maliyeti önemli ölçüde etkileyebilir. Yani saatlik ücret
yarı zamanlı bir vardiya, tam zamanlı bir vardiyadan daha düşüktür, bu nedenle toplam amaç fonksiyonu muhtemelen
oran azaldıkça azalır.
6. Sonuçlar
USPS Oklahoma City işleme ve dağıtım merkezi tarafından sağlanan veriler, doğrulamak için kullanıldı.
modeli tarihleyin. Tesis haftanın 7 günü 24 hektarlık bir alanda çalışmaktadır. için günlük evreleme gereksinimleri
otomasyon ekipmanı (OCR'ler, BCS'ler ve sıralayıcılarda) Ek A'daki Tablo 7'de listelenmiştir.
Tablo 1'den referans modelin her biri 8 1 olmak üzere 9 tam zamanlı vardiya tipi içerdiğini hatırlayın.
2 saat uzunluğunda,
ve 12 farklı başlangıç zamanı ve 5 farklı uzunlukta 60 yarı zamanlı vardiya. Vardiya tanımları
Tablo 8'de listelenmiştir.
Hem yarı zamanlı hem de tam zamanlı çalışanlar düzenli çalışan olarak kabul edilir. Bu, sahip oldukları anlamına gelir
her gün aynı başlangıç saatleri ve 6 veya daha fazla çalışacak şekilde planlanmışlarsa haftada 2 gün izin alırlar
günde saat. Tam zamanlıdan yarı zamanlıya oranı 4'e ayarlanmıştır, bu da işgücünün en az %80'inin
tam zamanlı vardiyalar atanmalıdır.
Hafta Cumartesi günü başlar ve her gün ilki ile 48 yarım saatlik periyoda bölünür.
saat 7:00'de başlayan dönem Tam zamanlı bir çalışanın saatlik maliyeti 21 $'dır ve haftalık maliyet
840$. Yarı zamanlı bir çalışanın saatlik maliyeti 16 $'dır ancak haftalık maliyet, çalışma süresinin uzunluğuna bağlıdır.
vardiya çalıştı.
Temel model ve yukarıda bahsedilen çeşitli uzantılar OPL Studio'da kodlanmıştır ve
Pentium III işlemcili ve 128 MB RAM'li bir Dell Dimension üzerinde CPLEX 6.5 ile çözüldü. İçinde
hesaplamalar, CPLEX'teki nispi MIP boşluk toleransı 10 − 4'e ve mutlak MIP'ye ayarlandı
boşluk toleransı 10 − 6 olarak ayarlandı . Düğüm limiti 15.000 olarak ayarlandı ve
uygun bir çözüm bulmaya çalışan yerleşik buluşsal yöntem 10'a ayarlandı. Bu parametrelerin seçimi
biraz keyfi ama iyi sonuçlar veriyor gibiydi. Bir zaman sınırından ziyade bir düğüm sınırı
problem boyutlarının bir senaryodan diğerine önemli ölçüde değiştiği gerçeğine uyum sağlamak için seçilmiştir.
sonraki. Elbette, çalışma süresi, arama ağacının boyutu veya bellek kullanımıyla ilgili herhangi bir kısıtlama,
optimal bir çözüm elde etmenin garantisi yoktur.
Tablo 3 ve 4, girdi ve çıktı istatistiklerini rapor eder. Bu tablolardan, taban çizgisinin
model 1092 kısıt ve 888 tamsayı değişkeni içermektedir. 96.280 dolarlık çözüm elde edildi
yaklaşık 46 dakika içinde ve 101 tam zamanlı ve 25 yarı zamanlı çalışan gerektirir. %69 civarında olduğunu belirtmekte fayda var.
işgücünün üst üste iki gün izinli olduğu ve haftalık programın 980 fazlaya sahip olduğu
(boş) saatler yerleşiktir. Bu, USPS deneyimine uygundur ve çalışan göz önüne alındığında kaçınılmazdır.
Tablo 7'deki gereksinimler.
Rapor ettiğimiz ilk senaryo, parametrik bir analiz içeriyordu. Geçerli değer 4 ve
USPS emek-yönetim müzakerelerinin en son turu sırasında ulaşıldı. Çünkü
Sendika bu oranın mümkün olduğu kadar yüksek olmasını istiyorsa, yönetimin bu oranı bilmesi kritik önem taşır.
hem artan hem de azalan sonuçları. Sonuçlar gösteriyor ki ne zaman = 3 (en az
İş gücünün %75'i tam zamanlı çalışanlardan oluşmalıdır), amaç fonksiyonu 95.040$'a (%1.3) düşer,
işgücünün büyüklüğü 2 ila 128 arasında artmasına rağmen. Ayrıca, fazla saatlerin sayısı da düşmektedir.
Sayfa 16
Tablo 3
Model boyutları ve evreleme sonuçları
Sayısı Sayısı Toplam tutar Sayısı Sayısı %2

kısıtlamalar değişkenler haftada tam zamanlı çalışanlaryarı zamanlı çalışanlarizin günleri
($) üst üste
temel model 1092 888 96.280 101 25 68.9

Oran 3: 1 1092 888 95.040 96 32 65.6
Oran 5:1 1092 888 97.880 105 21 63,5
ardışık izin günleri 2127 1440 103.600 108 27 100
6 h=6 günlük işçiler 1140 936 95.952 100 25 72.4
Değişken başlangıç zamanı 684 837 95.800 101 25 62.1
Yarı zamanlı esnek 1092 1308 94.976 100 N=A bir 67.8
a PTF çalışanları için 5 günlük çalışma haftası şartı bulunmadığından toplam yarı zamanlı çalışan sayısı açık değildir.
Tablo 4
hesaplama sonuçları
Çözüm sayısı Çözüm % Açıklık Toplam Toplam Hafıza

zaman basit düğüm 0 ($) LP arasında saatler fazlalık dolu
(s) yinelemeler gevşeme mevcut (H)
ve MIP
temel model 2755 590.600 94.316.84 2.081 4755 980 3.375.588

Oran 3: 1 2828 473.813 92,352,89 3.949 4740 965 3,64,2368
Oran 5:1 2950 510.600 96.037.00 1.919 4805 1030 3.638.348
ardışık izin günleri 4435 643.468 99.703.36 3.908 5075 1300 4.609.318
6 h=6 günlük işçiler 1524 651.465 99.703.36 0.794 4747 972 3.990.648
Değişken başlangıç zamanı 1180 642.100 94.313.44 1.576 4725 950 3.637.724
Yarı zamanlı esnek 1684 473.301 94,228.00 2.390 4686 911 3.634.782
Orijinal 980'den 965'e. Temel model 4041 saat tam zamanlı işçi ve 715 saat
haftada yarı zamanlı çalışanlar. Değiştirilmiş model, 3840 saat tam zamanlı çalışan (200 saat daha az) kullanır, ancak
900 saat yarı zamanlı çalışanlar (185 saat daha fazla). Toplam boşta kalma süresindeki azalma sadece 15 saattir, ancak amaç
işlev 1240 dolar düşer. Bu azalmada ölçülebilir bir avantaj olduğunu gösterir.
Oran 5:1'e yükseltildiğinde ise tam tersi bir etki görülmektedir. Bu yüzdeyi zorlar
tam zamanlı çalışanların artması, optimal hedef değerinde 1600$'lık (%1.67) bir artışa neden oluyor. Toplam
tam zamanlı çalışan sayısı 101'den 105'e yükselir ve toplam yarı zamanlı çalışan sayısı 21'e düşer
Bununla birlikte, işgücünün toplam büyüklüğü 126 olan orijinal düzeyde kalır, ancak
toplam fazlalık 1030 saate kadar çıkıyor. Model boyutu ve hesaplama çabası yaklaşık olarak aynı kalır
her iki durum için.
Üçüncü senaryo, herkese art arda iki gün izin vermekle ilgilidir. etki
dramatik; modeldeki kısıtlamaların sayısı iki katına çıkar ve sistem performansı bozulur. İçinde
özellikle, tam zamanlı ve yarı zamanlı çalışanların sayısı sırasıyla 108 ve 27'ye yükselir ve
haftalık maliyet %7.6 artışla 103.600$'a yükseldi. Ayrıca, hesaplama süresi %61 oranında artar ve
fazla saat sayısı 1300'e yükselir, bu da evlat edinme için ağır bir bedelin ödenmesi gerektiğini gösterir.
bu politika.
Sayfa 17
Dördüncü senaryo, 6 ha gün, 6 gün çalışan üçüncü tip bir çalışanın kullanımını değerlendirir.
bir hafta. Karşılık gelen modelin ek değişkenler ve kısıtlamalar gerektirdiğini ancak
artış önemli değildir. Model bu işçilerle çalıştırıldığında amaç fonksiyonu
temel değerden çok daha düşük olmayan 95.952 dolara kadar. Şaşırtıcı bir şekilde, hesaplama
zaman %45 azaltılarak 1524 CPU s'ye düşürüldü, bu da daha küçük sorunlu örneklerin daha zor olabileceği anlamına geliyor
daha büyük olanlardan çöz.
Beşinci senaryo, bir çalışanın her gün aynı saatte başlaması gereken kısıtlamayı gevşetir
8 saatlik aralıklarla günlük değişikliklere izin vererek. 3 farklı tam zamanlı vardiya ve 20
her aralığa farklı yarı zamanlı vardiyalar. Ortaya çıkan model 51 daha az değişkene ve 408 daha az değişkene sahiptir.
temelden daha kısıtlamalar. Tablo 3'e baktığımızda çözümün aynı numarayı aradığını görüyoruz.
her iki durumda da tam zamanlı ve yarı zamanlı çalışanların sayısı, ancak toplam maliyetin biraz azalarak 95.800 $'a düştüğünü belirtti.
Bu, daha kısa yarı zamanlı vardiyaların daha fazla kullanılmasına bağlanıyor. Hesaplama süresi azaldı
Orijinal 2755 CPU'dan 1180 CPU, %57 düşüşle.
Son senaryo, yarı zamanlı esnek işçilerin (PTF'ler) yanı sıra yarı zamanlı çalışanların kullanımını araştırıyor.
düzenli işçiler (PTR'ler). PTF'lere haftada 5 günlük program verilmez, ancak gerektiğinde çağrılır.
Yani haftada 5 gün çalışmak zorunda değiller ve işe başlama şartı da yok.
her gün aynı saatte, bu nedenle (1f) ve (1g) kısıtlamaları geçerli değildir. Bu türü hesaba katmak için
çalışan, alt sınır hariç hepsinde görünecek yeni bir karar değişkenleri seti tanımlamalıyız.
kısıtlamalar. Toplam sayıya eşit olan amaç fonksiyonuna yeni bir terim de eklenmelidir.
PTF'ler tarafından çalışılan vardiyalar, yarı zamanlı vardiya maliyetiyle çarpılır. PTF'ler, oranda PTR olarak kabul edilir.
kısıtlama; ancak, PTF'lerin personel sayısı açık değildir çünkü 5 vardiya
bir hafta boyunca aynı kişi veya 5 farklı kişi. Bu nedenle, tutmak için bir yaklaşım gereklidir.
tam zamanlı çalışan sayısı ile orantılı olarak yarı zamanlı çalışan sayısı. Devamındaki
modelde oran kısıtı kullanılmıştır:
 ( )
∑n F ∑n P 1 ∑
7
wf¿  vp+ ptf dp ;

5
f=1 p=1 d=1
burada ptf dp , d gününde p vardiyasına atanan PTF sayısını gösterir.

Ortaya çıkan model, esasen iki kat daha fazla yarı zamanlı değişken gerektirir çünkü her bir yarı zamanlı
vardiya çoğaltılmalıdır. Kısıtlama sayısı aynı kalır. Çünkü iyilik yapmak istedik
PTF'ler üzerindeki PTR'ler, birincisinin vardiya maliyeti katsayıları marjinal olarak PTF'lerinkinin altında belirlendi.
ikincisi. Optimum amaç fonksiyonu değeri, taban çizgisinin %1,35 altında 94.976 dolardı. 725 arasında
yarı zamanlı çalışma saatleri, bunların 420'si FİH'ler tarafından çalışıldı.
Şekil 2, incelenen senaryoların optimal amaç fonksiyonu değerlerini göstermektedir. grafik drama-
her düzenli çalışana art arda iki gün izin vermenin maliyetini hesaplar.
Tablo 4'te sunulan hesaplama sonuçları için, CPLEX her zaman 15.000 düğüm sınırına kadar koştu.
Sonlandırmada, yüzde boşluk her zaman ¡0:5 idi. Bu başarı kısmen,
0 düğümündeki LP gevşemeleri çok sıkıydı. Görüldüğü gibi, en büyük boşluk (aradaki fark
nihai MIP çözümü ve ilk LP çözümü) yaklaşık %4 idi. Hesaplama çabalarının çoğu gitti
görevlilerden birinin şubenin ilk birkaç dakikasında bulunduğunu ve bağlı olduğunu kanıtlamak için
süreç gerçekten de bulunabilecek en iyi çözümdü.
Temel modeldeki karar değişkenlerinin uç değerleri Tablo 5 ve 6'da verilmiştir.
sırasıyla tam zamanlı ve yarı zamanlı vardiyalar için. İzin günleri algoritması ve ara ataması
Sayfa 18
Şekil 2. Çeşitli senaryolar için toplam maliyet.
Tablo 5
Optimum tam zamanlı vardiya atamaları, x fd
Vardiya tipi Toplam kayıtlı Hafta içi her gün çalışan çalışan sayısı (d)
Oturdu Güneş Pzt sal evlenmek Per Cuma
1 12 7 6 9 9 10 10 9
2 0 0 0 0 0 0 0 0
3 2 1 1 1 0 1 1 1
4 14 9 6 11 10 12 11 11
5 6 0 5 5 4 6 6 4
6 0 0 0 0 0 0 0 0
7 21 14 0 17 18 19 20 17
8 8 4 3 7 6 8 7 5
9 38 23 7 31 30 34 33 32
Ek B'de verilen haftada 5 günlük programları elde etmek için bu sonuçlara algoritma uygulandı.
Oklahoma City tesisindeki mevcut işgücü programlarıyla karşılaştırıldığında, bulgularımız şunu gösteriyor:
performanstan ödün vermeden işçilikte %10'luk bir azalmanın sağlanabileceği. Ancak, daha önce
herhangi bir sonuca varmak için o tesis hakkında derinlemesine bir çalışma yapmak gerekli olacaktır.
Mevcut durum kalıplarının, yerel işletim politikalarının ve haftalık dalgalanmaların daha iyi anlaşılması
aranılan.
7. Tartışma
Hizmet endüstrisinde personel çizelgeleme, birçok varyasyonu olan çok yönlü bir atama problemidir.
sendika sözleşmelerine, şirket politikalarına ve hükümet düzenlemelerine bağlıdır. Molaların dahil edilmesi,
hafta sonu izin gereksinimleri, değiştirilebilir işgücü kategorileri, oran kısıtlamaları ve bir dizi vardiya
türleri, formülasyona hem gerçeklik hem de karmaşıklık katar. Bu çalışmada, personel programını araştırdık.
USPS tesisinde Sorun, her birine vardiyaların, molaların ve izin günlerinin atanmasını içerir.
Sayfa 19
Tablo 6
Optimum yarı zamanlı vardiya atamaları a , y pd
Vardiya tipi Toplam kayıtlı Hafta içi her gün çalışan çalışan sayısı (d)
16 1 0 0 1 1 1 1 1
19 1 0 0 1 1 1 1 1
20 1 1 1 0 1 1 1 0
24 6 5 0 4 6 4 5 6
28 2 0 0 2 2 2 2 2
29 2 2 0 2 1 2 2 1
31 1 1 0 1 1 0 1 1
32 3 3 0 2 3 3 1 3
36 6 3 0 6 4 6 6 5
37 1 1 0 0 1 1 1 1
50 1 1 1 0 1 0 1 1
a Yalnızca pozitif sayıda çalışanı olan vardiyalar gösterilir.
daha sonra haftalık turlara dönüştürülen düzenli işgücünün bir üyesi. 15.000 verildiğinde
düğüm sınırı, bir vaka hariç tüm örnek veriler için çözümler bir saatten daha kısa sürede elde edildi.
Bu süre planlama açısından makul olsa da, genel bir tamsayı çözdüğümüz için
doğrusal program, hesaplama çabası, teoride, sayının üstel bir fonksiyonudur.
problemdeki değişkenler. Örneğin, modele daha fazla kaydırma türü eklemek, dramatik bir
çözüm sürelerine etkisi, ancak burada durum böyle değildi. Aslında, bildirilen çözümler şunlardı:
her zaman dalın ve bağlı ağacın ilk birkaç yüz düğümünde (yaklaşık %1) ortaya çıkar.
Daha açıklayıcı olsa da, temel model CPLEX 7.1 ile çalıştırıldığında optimal çözüm şuydu:
3 dakika içinde elde edilir.
Modeli daha çok yönlü hale getirmek için birkaç ek özellik eklemek istenebilir.
Birincisi, işlevler arası bir işgücünü idare etme yeteneğidir. Birçok kuruluşta, yüksek vasıflı
çalışanlar (daha yüksek ücretli), yalnızca bir alt küme gerektiren işlere (daha yüksek ücretli) atanabilir.
bu becerilerden bazılarıdır ve dolayısıyla daha düşük ücretli bir çalışan tarafından gerçekleştirilebilir. Bu bazen anılır
düşürme olarak [23]. İki beceri düzeyi aynı anda düşünüldüğünde, vardiya sayısı ve
işgücü değişkenleri ve ara atama kısıtlamaları hariç tümü modelde çoğaltılmalıdır.
Her ek beceri düzeyi, karşılık gelen sayıda değişken ve kısıtlama ekler.
İkinci bir özellik, bir günden diğerine geçişin örtüşmesini içerir. Bu
sürekli tur planlama problemi. Brusco ve Jacobs [24], örtük olarak iki formülasyon verir.
molaları hesaba katın ve izin günlerini açıkça hesaba katın. Bir vardiya ertesi güne uzadığında ancak
kırılma penceresi, USPS tesis operasyonlarında olduğu gibi önceki gün kalır,
denklemi değiştirmek mümkündür. (1b) bu durumu hesaba katmak. Özellikle, her t zaman periyodu için
çakışma varsa, bir önceki günden olan kaymalar kısıtlamaya dahil edilecektir. bu
yeni formülasyon orijinali ile hemen hemen aynıdır, bu nedenle çözüm süreleri etkilenmemelidir.
Üçüncü bir özellik, bir son işlemci şeklini alır ve çalışanların görevlendirilmesini içerir.
gerçek makineler veya görevler. Biz buna geri atama problemi diyoruz ve bu problemin son adımıdır.
bir teklif işinin yapımı. Staj gereksinimlerinin geliştirilmesinde, çalışanlara olan talep
aynı beceriler genellikle tek bir sayı halinde toplanır. Örneğin Tablo 7'deki veriler,
Sayfa 20
tüm makine operatörleri için talep ve makine türü veya onun türü arasında ayrım yapmamak
tesiste yer. Geri atama problemi, minimum maliyetli bir ağ olarak formüle edilebilir.
amacın toplam anahtar sayısını en aza indirmek olduğu yan kısıtlamalarla ilgili problem
bir çalışanın her gün yapması gerekir. İdeal olarak, bir çalışan belirli bir makineye veya
tüm bir vardiya için konum, ancak talep verileri nadiren bu tür çözümlere izin veriyor, en azından bu durumda
USPS tesisleri.
Dördüncü bir özellik, bir dizi potansiyelden optimal bir başlangıç zamanları alt kümesinin seçimini içerir.
başlangıç saatleri. Bu fikrin bir uygulaması, başlangıç zamanının seçimini içinde bir tane ile sınırlayacaktır.
bir grup, diyelim, 2 saat. Her bant bir SOS tip 1 kısıtlaması olarak modellenebilir. dahil edilmesi
bu özellik, zamanlayıcının kullanabileceği seçenekleri azaltır, ancak kolaylaştırdığı için istenebilir.
yönetimsel gözetim.
Belirli bir tipteki Benzer
en az şekilde,ise.
bir seçilmiş minimum sayıda
Bu durum, vardiyanın
yarı-sürekli dahil edilmesi istenebilir.
modellenebilir
değişkendir ancak LP gevşemesinin zayıflamasına yol açması muhtemeldir.
Şimdi temel modelin yanı sıra vurgulanan varyasyonları uygulamak için çabalar devam etmektedir.
Bölüm 5'te web üzerinden çalışacak bir prototip sistemde. Dallas Texas USPS tesisi
test sitesi olarak hizmet vermektedir. Prototip tamamlandıktan sonra yukarıda tartışılan geliştirmeler eklenecektir.
doğrulandı.
Ek Bölüm A
Model için girdi verileri Tablo 7 ve 8'de verilmiştir.
Tablo 7
Her dönemde gerekli işçi sayısı
Dönem Oturdu Güneş Pzt Salı evlenmek Per Cuma
7:00–7:30 1 4 4 7 7 7 7 6
7:30–8:00 2 7 4 9 9 10 10 9
8:00–8:30 3 6 4 8 8 9 9 8
8:30–9:00 4 6 4 8 8 9 9 8
9:00–9:30 5 5 4 6 6 7 7 6
9:30–10:00 6 5 4 6 6 7 7 6
10:00–10:30 7 5 4 6 6 7 7 6
10:30–11:00 8 5 4 6 6 7 7 6
11:00–11:30 9 5 4 6 6 7 7 6
11:30–0:00 öğleden sonra 10 5 4 6 6 7 7 6
0:00–0:30 11 9 7 12 12 13 13 12
0:30–1:00 12 9 7 12 12 13 13 12
1:00–1:30 13 9 7 12 12 13 13 12
1:30–2:00 14 8 7 11 11 12 12 11
2:00–2:30 15 11 7 15 15 17 17 15
2:30–3:00 16 15 7 20 20 22 22 20
3:00–3:30 17 15 7 20 20 22 22 20
Sayfa 21
Tablo 7 (devamı )
Dönem Oturdu Güneş Pzt Salı evlenmek Per Cuma
3:30–4:00 18 15 7 20 20 22 22 20
4:00–4:30 19 22 7 29 29 32 32 29
4:30–5:00 20 22 7 29 29 32 32 29
5:00–5:30 21 22 7 29 29 32 32 29
5:30–6:00 22 23 7 30 30 33 33 30
6:00–6:30 23 24 10 32 32 35 35 32
6:30–7:00 24 24 10 32 32 35 35 32
7:00–7:30 25 24 10 32 32 35 35 32
7:30–8:00 26 24 10 32 32 35 35 32
8:00–8:30 27 24 10 32 32 35 35 32
8:30–9:00 28 25 10 33 33 36 36 33
9:00–9:30 29 26 10 35 35 39 39 35
9:30–10:00 30 26 10 35 35 39 39 35
10:00–10:30 31 26 15 35 35 39 39 35
10:30–11:00 32 42 15 56 56 62 62 56
11:00–11:30 33 32 15 42 42 46 46 42
11:30–0:00 34 36 15 48 48 53 53 48
0:00–0:30 35 36 15 48 48 53 53 48
0:30–1:00 36 36 10 48 48 53 53 48
1:00–1:30 37 36 10 48 48 53 53 48
1:30–2:00 38 35 10 47 47 52 52 47
2:00–2:30 39 35 10 47 47 52 52 47
2:30–3:00 40 35 7 47 47 52 52 47
3:00–3:30 41 35 7 47 47 52 52 47
3:30–4:00 42 35 7 47 47 52 52 47
4:00–4:30 43 35 7 47 47 52 52 47
4:30–5:00 44 33 7 44 44 48 48 44
5:00–5:30 45 27 7 36 36 40 40 36
5:30–6:00 46 25 7 33 33 36 36 33
6:00–6:30 47 23 7 30 30 33 33 30
6:30–7:00 48 20 7 27 27 30 30 27
Tablo 8
Modele dahil olan tam zamanlı ve yarı zamanlı vardiya türleri
Vardiya tipi Vardiya numarası Vardiya uzunluğu (dönemler) Başlangıç dönemi
Tam zamanlı 1 17 1
2 17 3
3 17 5
4 17 17
5 17 19
6 17 21
7 17 28
8 17 30
9 17 32
Sayfa 22
Tablo 8 (devamı )
Yarı zamanlı 1 8
2 10
3 13 1
4 15
5 17
6 8
7 10
8 13 3
9 15
10 17
11 8
12 10
13 13 7
14 15
15 17
16 8
17 10
18 13 9
19 15
20 17
21 8
22 10
23 13 13
24 15
25 17
26 8
27 10
28 13 15
29 15
30 17
31 8
32 10
33 13 19
34 15
35 17
36 8
37 10
38 13 21
39 15
40 17
Sayfa 23
Tablo 8 (devamı )
41 8
42 10
43 13 25
44 15
45 17
46 8
47 10
48 13 27
49 15
50 17
51 8
52 10
53 13 30
54 15
55 17
56 8
57 10
58 13 32
59 15
60 17
Ek B
Temel model için sonuçlar Tablo 9 ve 10'da verilmiştir.
Tablo 9
Tam zamanlı çalışanlar için haftalık programları tamamlayın
işçi no. 1. gün 2. gün Çalışılan günlerin mola süreleri
1 Güneş Oturdu x x 9 9 9 9 9
5 Pzt Güneş 9 x x 10 9 9 10
6 sal Pzt 9 9 x x 9 9 10
7 Cuma Oturdu x 9 9 10 9 9 x
8 sal Pzt 9 9 x x 10 10 10
9 evlenmek sal 10 9 9 x x 10 10
10 Per evlenmek 10 10 10 10 x x 10
Sayfa 24
Tablo 9 (devamı )
11 Cuma Per 10 10 10 10 10 x x
12 Güneş Cuma 10 x 10 10 10 10 x
13 sal Pzt 16 14 x x 13 15 13
14 Oturdu Cuma x 13 13 14 14 13 x
15 Güneş Oturdu x x 26 25 28 28 25
16 Güneş Oturdu x x 28 28 28 28 26
17 Güneş Oturdu x x 28 28 28 28 27
18 Güneş Oturdu x x 28 28 28 28 28
19 Güneş Oturdu x x 28 28 28 28 28
20 sal Pzt 25 25 x x 28 28 28
21 Güneş Pzt 28 x x 28 28 28 28
22 sal Pzt 28 25 x x 28 28 28
23 Per evlenmek 28 26 28 28 x x 28
24 Cuma Per 28 27 28 28 28 x x
25 Güneş Cuma 28 x 28 28 28 28 x
26 sal evlenmek 28 27 28 x x 28 28
27 Güneş Cuma 28 x 28 28 28 28 x
28 sal Per 28 28 28 x 28 x 28
29 Oturdu Cuma x 28 30 30 29 29 x
30 Oturdu Cuma x 29 30 30 30 29 x
31 Oturdu Güneş x x 30 30 30 30 30
32 Oturdu sal x 29 30 x 30 30 30
33 Oturdu sal x 30 30 x 30 30 30
34 Oturdu Pzt x 30 x 30 30 30 30
35 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
36 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
37 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
38 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
39 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
40 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
41 Güneş Oturdu x x 36 36 36 36 36
42 Güneş Pzt 36 x x 37 36 37 37
43 Güneş Pzt 36 x x 37 37 37 37
44 Güneş Pzt 36 x x 37 37 37 37
45 Güneş Pzt 36 x x 37 37 37 37
46 Güneş Cuma 36 x 38 37 37 37 x
47 Güneş Cuma 36 x 38 37 37 37 x
48 Güneş Cuma 37 x 39 37 37 37 x
49 Güneş Cuma 37 x 39 39 37 37 x
50 Güneş Per 37 x 39 39 37 x 37
51 Güneş evlenmek 37 x 39 39 x 39 37
53 Güneş sal 37 x 39 x 38 39 39
54 Güneş sal 38 x 39 x 39 39 39
55 Güneş sal 38 x 39 x 39 39 39
56 Güneş Oturdu x x 38 38 38 39 39
57 Güneş Oturdu x x 38 38 38 39 39
Sayfa 25
Tablo 9 (devamı )
58 Güneş Oturdu x x 38 39 38 39 39
59 Cuma Oturdu x 39 38 39 38 39 x
60 Güneş Pzt 38 x x 39 38 40 39
61 sal Cuma 38 41 38 x 38 40 x
62 Güneş Cuma 38 x 38 39 38 40 x
63 sal Per 38 41 40 x 38 x 39
64 Güneş Oturdu x x 40 40 40 40 40
65 Güneş Oturdu x x 40 40 40 40 40
66 Güneş Oturdu x x 40 40 40 40 40
67 Güneş Oturdu x x 40 40 40 40 40
68 Güneş Oturdu x x 40 40 40 40 40
69 Güneş Oturdu x x 40 40 40 40 40
70 Güneş Oturdu x x 40 41 40 41 40
71 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 40
72 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 41
73 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 41
74 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 41
75 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 41
76 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 41
77 Güneş Oturdu x x 41 41 41 41 41
78 Güneş Oturdu x x 41 42 41 41 41
79 Güneş Pzt 40 x x 42 41 42 41
80 Güneş Pzt 40 x x 42 42 42 42
81 Güneş Pzt 40 x x 42 42 42 42
82 Güneş Pzt 40 x x 42 42 42 42
83 Güneş Pzt 40 x x 42 42 42 42
84 Güneş Pzt 41 x x 42 42 42 42
85 Güneş Pzt 41 x x 42 42 42 42
86 Güneş Cuma 41 x 42 43 42 42 x
87 Güneş Cuma 41 x 42 43 42 42 x
88 sal evlenmek 41 40 42 x x 43 42
89 Güneş Cuma 41 x 42 43 43 43 x
90 sal evlenmek 42 41 42 x x 43 42
91 Güneş Cuma 42 x 42 43 43 43 x
92 sal evlenmek 42 41 42 x x 43 43
93 Güneş Cuma 42 x 42 43 43 43 x
94 sal evlenmek 42 42 43 x x 43 43
95 Per Cuma 42 42 43 43 43 x x
96 Güneş Per 43 x 43 43 43 x 43
97 sal Per 43 42 43 x 43 x 43
98 Güneş Per 43 x 43 43 43 x 43
99 sal Per 43 42 43 x 43 x 43
100 Güneş sal 43 x 43 x 43 43 43
101 Güneş sal 43 x 43 x 43 43 43
Sayfa 26
Tablo 10
Yarı zamanlı çalışanlar için haftalık programları tamamlayın
işçi no. Off-day1 Off-day2 Çalışılan günlerin mola süreleri
102 bir Oturdu Güneş x x - - - -

103 Oturdu Güneş x x 18 18 17 17 18
104 Pzt Cuma 17 19 x 17 17 17 x
105 Güneş Oturdu x x 21 21 21 21 21
106 Güneş Pzt 21 x x 21 21 22 22
107 Güneş Pzt 21 x x 22 21 22 22
108 Güneş Cuma 21 x 21 22 21 22 x
111 Oturdu Güneş x x 24 23 24 24 23
112 Oturdu Güneş x x 25 24 25 25 24
113 Güneş Cuma 23 x 23 23 23 23 x
114 Güneş sal 24 x 23 x 23 23 23
115 bir Güneş evlenmek - x - - x - -
116 bir Güneş Pzt - x x - - - -
117 bir Güneş Per - x - - - x -
118 bir Güneş Per - x - - - x -
119 bir Güneş Oturdu x x - - - - -
122 bir Güneş Cuma - x - - - - x
123 bir Güneş sal - x - x - - -
124 bir Güneş sal - x - x - - -
125 bir Güneş Pzt - x x - - - -
126 Per Pzt 35 37 x 35 x 37 37
a Bu vardiyalar 6 saatten kısadır, dolayısıyla mola hakları yoktur.
Referanslar
[1] Burns RN, Carter MW. Değişken taleplerle iş gücü boyutu ve tek vardiya programları. Yönetim Bilimi
1985;31(5):599–607.
[2] Jarrah AIZ, Bard JF, deSilva AH. Büyük ölçekli tur planlama problemlerini çözme. Yönetim Bilimi
1994;40(9):1124–45.
[3] Bechtold SE, Jacobs LW. Optimal vardiya çizelgelemesinde esnek mola atamalarının örtük modellemesi. Yönetmek
Bilim 1990;36(11):1339-51.
[4] Malhotra MK, Ritzman LP. Hizmet sektöründe programlama esnekliği: bir posta vaka çalışması. Üretim ve Operasyonlar
Yönetim 1994;3:100–17.
[5] Malhotra MK, Ritzman LP, Benton WC, Leong GK. Posta dağıtım çalışanlarını planlamak için bir model. Avrupalı
Yöneylem Araştırması Dergisi 1992;58:374–85.
[6] CPLEX 6.5 Kullanıcı Kılavuzu, ILOG, Inc., http://www.ilog.com, Dağ Manzarası, CA, 1999.
[7] Dantzig GB. Edie'nin gişelerdeki trafik gecikmeleri hakkında bir yorum. Yöneylem Araştırması 1954;2(3):339–41.
[8] Aykin T. Çoklu mola pencereleri ile optimum vardiya planlaması. Yönetim Bilimi 1996;42(4):591-602.
[9] Bailey J. Entegre izin günleri ve vardiyalı personel planlaması. Bilgisayarlar ve Endüstri Mühendisliği 1985;9(4):395–404.
[10] Bartholdi JJ, Orlin JB, Ratliff HD. Dairesel olan tamsayı programları aracılığıyla döngüsel zamanlama. Yöneylem Araştırması
1980;28:1074–85.
Sayfa 27
[11] Emmons H. İzin günleri, hafta sonları ve işe ilişkin döngüsel gereksinimler ve kısıtlamalar ile iş gücü planlaması
Uzatmak. IIE İşlemleri 1985;17(1):8–15.
[12] Lin CKY, Lai KF, Hung SL. Müşteri yardım hattı hizmeti için bir işgücü yönetim sisteminin geliştirilmesi.
Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 2000;27:987–1004.
[13] Beaumont N. Çalışan listelerini tasarlamak için karma tamsayılı programlamayı kullanma. Yöneylem Araştırması Dergisi
Toplum 1997;48:585–90.
[14] Beaumont N. Karma tamsayılı programlama kullanan personel planlama. Avrupa Yöneylem Araştırması Dergisi
1997;98(3):473–84.
[15] Mason AJ, Ryan DM, Panton DM. Personel planlamasına entegre simülasyon, sezgisel ve optimizasyon yaklaşımları.
Yöneylem Araştırması 1998;46(2):161–75.
[16] Segal M. Operatör çizelgeleme problemi: bir ağ akışı yaklaşımı. Yöneylem Araştırması 1974;22:803–24.
[17] Brusco M, Jacobs LW. Başlangıç zamanı kısıtlamaları mevcut olduğunda personel tur planlaması. Yönetim Bilimi
1998;44(4):534-47.
[18] Alfares HK. Döngüsel izin günleri planlaması için verimli bir iki aşamalı algoritma. Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması
1997;25:913–23.
[19] Brusco MJ. Çift tamsayılı kesme düzlemini kullanarak personel tur çizelgeleme problemlerini çözme. IIE İşlemleri
Operasyon Mühendisliği 1998;30(9):835–44.
[20] Binici C. Hizmet sektöründe personel planlaması: Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi işlemlerine başvuru
ve dağıtım merkezleri. Yüksek lisans tezi, yöneylem araştırması ve endüstri mühendisliği yüksek lisans programı. bu
Teksas Üniversitesi, Austin, 2000.
[21] Fırıncı KR. Döngüsel çizelgeleme problemlerinde işgücü tahsisi: bir anket. Yöneylem Araştırması 1976;22(1):155–67.
[22] Tiberwala R, Philippe D, Browne J. Ardışık iki boşta kalma periyodunun optimal zamanlaması. Yönetim Bilimi
1972;19(1):71–5.
[23] Dawid H, Konig J, Strauss C. Havayolu ekipleri için geliştirilmiş bir listeleme modeli. Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması
2001;28:671–88.
[24] Brusco M, Jacobs LW. Sürekli tur planlamasında yemek arası ve başlangıç zamanı esnekliği için en uygun modeller.
Yönetim Bilimi 2000;46(12):1630–41.
Jonathan F. Bard, Makine Mühendisliği Bölümü'nde Yöneylem Araştırması ve Endüstri Mühendisliği Profesörüdür.
Austin'deki Texas Üniversitesi'nde Bölüm. Sınai Mülkiyet Kurumuna Sahip Fakülte sahibidir.
Burs ve Operasyon ve Lojistik Yönetimi Merkezi'nin Müdür Yardımcısı olarak görev yapmaktadır ve
OR=IE Programı için Alan Koordinatörü. İlgi alanları havayolu operasyonları, üretim sistemleri,
hiyerarşik optimizasyon ve araç yönlendirme. Halen Operasyon Mühendisliğinde IIE İşlemleri Editörüdür.
ve Yönetim Bilimi için Yardımcı Editör.
Canan Binici, Ankara'daki Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nden Endüstri Mühendisliği lisans derecesi aldı.
2000 yılında Austin'deki Texas Üniversitesi'nden Yöneylem Araştırması ve Endüstri Mühendisliği alanında yüksek lisans derecesi aldı.
Şu anda hizmet sektöründe sistem analisti olarak çalışıyor.
Anura deSilva, Rockville Maryland'deki Planmatics, Inc.'in CEO'sudur. Teknoloji planlamasında uzmanlaşmıştır ve
teknolojinin etkinliğini artırmak için karar destek sistemlerinin kullanılması. Liderliği altında, şirketi tanıttı
Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi, ABD İstihdam ve
Eğitim İdaresi ve Deutschepost (DPWN).

Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde Personel Planlaması

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde Personel Planlaması

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

12.12.

2021 23:13 Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde personel planlaması

Cilt 30, No.5

Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi'nde personel planlaması

1 Ekim 2001'de alındı; 1 Şubat 2002'de kabul edildi

* Sorumlu yazar. Tel.: +1-512-471-3076; faks: +1-512-232-1489.

746 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 747

2. Arka plan ve literatür taraması

Hizmet sektörünün hızlanan büyümesi ve artan işçilik maliyeti,

748 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 749

optimuma yakın çözümlere yakınsama. Bu makalenin geri kalanında bu fikirleri genişleteceğiz ve

Vardiya tipi Başlangıç ​saatleri vardiya uzunlukları

Tam zamanlı 7:00, 8:00, 9:00

Yarı zamanlı 7:00, 8:00, 10:00, 11:00 (am) 4; 5; 6 1

750 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

D haftanın günleri için indeks; d = 1;:::;7

cf tam zamanlı vardiyanın orantılı haftalık maliyeti f

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 751

wf¿ x sd ; f = 1;:::;n F ; (1d)

w f ¿x fd ; f = 1;:::;n F ; d = 1;:::;7; (1e)

vp¿ y pd ; p = 1;:::;n P ; (1f)

v p ¿y pd ; p = 1;:::;n P ; d = 1;:::;7; (1g)

W f ¿0; v p ¿0; ÿ dt ¿0; x fd ¿0; y pd ¿0 ∀ t; k; P; d ve tüm değişkenler tamsayı: (1k)

752 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

burada x fd , d gününde f tipine atanan işçi sayısını gösterir.

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 753

Şekil 1. Personel planlama yazılımı (hesaplamalı akış).

4.1. Görev günleri

İşlem sonrası algoritmaları açıklarken, “kayıtlı” kelimesi, isimleri

754 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

gün Bunlar, o vardiya için ücretli ama atıl işçiler. Özellikle,

Fazlalık pd = v p − y pd , yarı zamanlı vardiyalar için.

İşçi 1'e en fazla fazlalığın olduğu günü atayın

İşçi 2'ye en fazla fazlalığın olduğu günü atayın

En fazla fazlalığın olduğu gün 3 numaralı işçiyi atayın

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 755

4.2. Ödevleri ara

İkinci işlem sonrası işlem, çalışanlara molaların atanmasını içerir. Çünkü

5.1. Arka arkaya iki gün o

756 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

x j ¿0 ve tamsayı; j = 1;:::;7; (3c)

d haftanın gününün indeksi olduğunda, j ardışık kapalı günlerin indeksidir

burada W, işgücü üzerinde bir alt sınırdır.

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 757

5.2. 6 saat=gün, 6 gün=hafta programları olan yarı zamanlı çalışanlar

5.3. Değişken başlangıç ​saatleri

Ne amaç fonksiyonu ne de kalan kısıtlamalar etkilenmeyecektir. Jarrah et al. [2] kullanılmış

758 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

Amaç fonksiyonu (1a) ayrıca aşağıdaki şekilde değiştirilmelidir:

5.4. Tam zamanlı çalışanların yarı zamanlı çalışanlara oranı

Yarı zamanlı çalışan sayısının aşılmasını engelleyen oran sabitinin etkisi

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 759

760 JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771

Sayısı Sayısı Toplam tutar Sayısı Sayısı %2

temel model 1092 888 96.280 101 25 68.9

Çözüm sayısı Çözüm % Açıklık Toplam Toplam Hafıza

temel model 2755 590.600 94.316.84 2.081 4755 980 3.375.588

JF Bard ve diğerleri/Bilgisayarlar ve Yöneylem Araştırması 30 (2003) 745–771 761

wf¿  vp+ ptf dp ;

burada ptf dp , d gününde p vardiyasına atanan PTF sayısını gösterir.

Vardiya tipi Başlangıç saatleri vardiya uzunlukları

5.3. Değişken başlangıç saatleri

Vardiya tipi Vardiya numarası Vardiya uzunluğu (dönemler) Başlangıç dönemi

Vardiya tipi Vardiya numarası Vardiya uzunluğu (dönemler) Başlangıç dönemi

Vardiya tipi Vardiya numarası Vardiya uzunluğu (dönemler) Başlangıç dönemi